113 Sprawdziany Sprawdziany Sprawdziany Sprawdziany

I
Podunym wyruenom (IV) przyporzqdkuj ch dencje (A). 2 p.
I. subsfancja lecznicza A. Iloc subsfancji powodujqca dziaIanie lecznicze.
II. dawka lecznicza C B. Mieszanina subsfancji leczniczej i subsfancji pomocniczych.
III. dawka foksyczna J C. Silna pofrzeba zyczna lub psychiczna ciqgIego zaywania danej subsfancji.
IV. narkofyki D. Iloc subsfancji wywoIujqca zafrucie organizmu.
V. uzalenienie K. Pierwiasfek lub zwiqzek chemiczny, kfory modykuje czynnoci organizmu,
fak aby zapobiec chorobie lub jq wyleczyc.
F. Subsfancje nafuralne i synfefyczne silnie oddziaIujqce na orodkowy ukIad
nerwowy czIowieka.
I. II. III. IV. V.
2
zupeInj tubelq. Skorzysfaj z poniszych okrelen. 3 p.
SV\QWHW\F]QHV\QWHW\F]QHQDWXUDOQHXVXZDMFHREMDZ\FKRURE\XVXZDMFHSU]\F]\Q\FKRURE\
WDEOHWNLUR]WZRU\PDFL
/HNL
LPLLQD]ZLVNRXF]QLD
GDWD NODVD
Grupa a
3
Zuznucz odpowedz tuk, uby zdunu zuweruIy popruwne nIormucje. 2 p.
Leki podawane w formie zasfrzykow doylnych dziaIajq A / B. Podanie leku w posfaci fablefek C /
D szybkoc jego dziaIania. Wsfrzyknicie leku podskornie lub dominiowo powoduje, e dziaIa on K / F
ni fablefka, ale G / H skufecznie ni zasfrzyk doylny. Wdychanie leku I / J szybkoc jego dzia-
Iania. Pary rfci sq K / L foksyczne ni rfc mefaliczna.
A. najszybciej B. najwolniej G. mniej H. bardziej
C. zwiksza D. zmniejsza I. zmniejsza J. zwiksza
K. szybciej F. wolniej K. bardziej L. mniej
4
L
50
dla cyjanowodoru wynosi 1,5
mg
kg
, a L
50
dla arszeniku 14,6
mg
kg
. Nupsz, ktru substuncju jest 2 p.
burdzej toksycznu. Odpowed uzusudnj.
Odpowed: Bardziej foksycznq subsfancjq jesf , poniewa
.
3RG]LDVXEVWDQFMLOHF]QLF]\FK]HZ]JOGXQD
HIHNWG]LDDQLD SRVWDZMDNLHMZ\VWSXM PHWRG\RWU]\P\ZDQLD

QS

114 Sprawdziany
5
Ponumeruj wzory strukturulne ulkohol zgodne ze zwqkszujqcq sq musq czqsteczkowq. 1 p.
Wpisz cyfry 13 w odpowiednie krafki.
A. B. C.
6
Do podunych produktw dopsz nuzwy substuncj uzulenujqcych, ktre w nch wystqpujq 2 p.
opsz ch dzuIune nu orgunzm czIoweku.
+
+
+
& & O +
+ +
+ +
+
+
+ +
& &
&
&
O O
O
O
+ +
+
+
+
+
3URGXNW 1D]ZDVXEVWDQFMLX]DOHQLDMFHM ']LDDQLHVXEVWDQFMLQDRUJDQL]PF]RZLHND
SDSLHURV ']LDDGUDQLFRQDERQ\OX]RZH-HVWEDUG]RVLOQWXFL]Q
ZLQR
PDN PRUQD
NUDVQRGU]HZ
NRQRSLHLQG\MVNLH ']LDDSREXG]DMFR0RHZ\ZRDDJUHVM
NDZD
7
Jadalny grzyb o nazwie czubajka kania bywa czsfo mylony z grzybem frujqcym muchomorem sromofniko- 3 p.
wym (gIownie z jego biaIq odmianq). 100 g wieego muchomora sromofnikowego zawiera 8 mg -amanifyny
i 5 mg -amanifyny najsilniej dziaIajqcych foksyn wysfpujqcych w grzybach. L
50
dla amanifyny wynosi
0,1 mg/kg masy ciaIa czIowieka.Oblcz, czy spoyce 50 g muchomoru spowoduje mertelne zutruce
u dzecku wuqcego 25 kg.
Obliczenia:
Odpowed: Spoycie 50 g muchomora sromofnikowego .