Akty Ksiestwa 3

STARODAWNE PRAWA POLSKIEGO POMNIKI
SERIA II
AKTY KSIĘSTWA WARSZAWSKIEGO

1811-1812
TOM III
Edycja komputerowa: www.zrodla.historyczne.prv.pl

Mail: historian@z.pl
MMII ©
WYKAZ AKTÓW PRAWNYCH
1. Drezno, 5 I 1811
Dekret nakazujący ministrowi skarbu wypełnienie żądań Napoleona i rządu francuskie
go przekazanych Fryderykowi Augustowi za pośrednictwem posła nadzwyczajnego Fran
cji przy dworze saskim ...............3
3. Drezno, 5 I 1811
Dekret w sprawie zaległych świadczeń podatkowych mieszkańców departamentu sied
leckiego. Przyznane przez dekret ulgi przysługują płatnikom do 31 III 1811 r. ...4
3. Drezno, 5 I 1811
Dekret w sprawie przyspieszenia wpłaty podatku osobistego i patentowego w roku
budżetowym 1810/11 na terenie nowo przyłączonych do Księstwa departamentów ga
licyjskich ................... 6
4. Drezno, 10 I 1811
Dekret przyznający ulgi w zakresie świadczeń publicznych podupadłym szpitalom w de
partamentach galicyjskich wcielonych do Ks. Warsz. .........6
5. Drezno, 11 I 1811
Dekret przyznający dodatkowy etat kancelisty do sądu pokoju dla powiatu i miasta
Krakowa ....................7
6. Drezno, 12 I 1811
Dekret w sprawie opłat od cukru fabrykowanego w rafinerii w Bydgoszczy ...7
7. Drezno, 12 I 1811
Dekret o podziale departamentów galicyjskich na okręgi zgromadzeń gminnych . .8
8. Drezno, 14 I 1811
Dekret w sprawie zabezpieczenia wypłaty zaległego żołdu wojsku Ks. Warsz. ..8
9. Drezno, 16 I 1811
Dekret o prawach obowiązujących na terenie czterech nowo wcielonych do Ks. Warsz.
departamentów i o zasadach załatwiania spraw zaległych w sądach, środkach odwoław
czych oraz egzekucji wyroków wydanych przed 15 VIII 1810 r. ......9
10. Drezno, 16 I 1811
Dekret regulujący opłaty celne od eksportowanych z Ks. Warsz. do państw austriac
kich: żelaza surowego oraz półfabrykatów i fabrykatów żelaznych. Wysokość opłat
celnych została ustalona na zasadzie wzajemności ..........10
11. Drezno, 17 I 1811
Dekret upoważniający ministra skarbu do ogłoszenia tabeli ewaluacyjnej zagranicznych
pieniędzy złotych i srebrnych znajdujących się w obiegu w Ks. Warsz. ....10
12. Drezno, 17 I 1811
Dekret ustalający wytyczne dla ministra spraw wewnętrznych w sprawie wykorzystania
przez rady departamentowe kwot pozostałych ze składek na powszechną obronę kraju
w 1809 r. ................... 12
13. Drezno, 18 I 1811
Dekret powołujący komisję dla przygotowania projektów prawa karnego materialnego
i formalnego, organizacji wymiaru sprawiedliwości kryminalnej oraz spraw więzien
nictwa................... 13
14. Drezno, 19 I 1811
Dekret nakazujący ministrowi spraw wewnętrznych powołanie dodatkowego kontyn
gentu rekrutów, niezbędnego do zwiększenia liczebności wojsk Ks. Warsz. ...13
15. Drezno, 19 I 1811
Dekret regulujący wzajemna ekstradycję dezerterów z ziem Cesarstwa Rosyjskiego
i Ks. Warsz. ..................14
16. Drezno, 19 I 1811
Dekret w sprawie ulg dla dzierżawców dóbr narodowych w sześciu dawnych departa
mentach Ks. Warsz. .................15
17. Drezno, 23 I 1811
Dekret w sprawie zniżki opłat celnych od klepek sosnowych .......15
18. Drezno, 24 I 1811
Dekret w sprawie postępowania z dłużnikami sum bajońskich, organizacji i kompeten
cji Głównej Dyrekcji Kredytowej w Ks. Warsz. ..........16
19. Drezno, 24 I 1811
Dekret w sprawie funkcji monet miedzianych w obiegu pieniężnym w Ks. Warsz. . .16
20. Drezno, 26 I 1811
Dekret zmieniający liczbę i obsadę komendatur i adjutantur placu w Ks. Warsz. . .17
21. Drezno, 26 I 1811
Dekret w sprawie wielu kwestii, o których rozwiązanie zapytywał biskup krakowski.....19
22. Drezno, 26 I 1811
Dekret wprowadzający przepisy o działalności komisji powołanych do kontroli rachun
kowości administracji powiatowych, czynnych za czasów Rządu Centralnego Francus-
ko-Galicyjskiego na terenach nowo wcielonych do Ks. Warsz. ......20
23. Drezno, 29 I 1811
Dekret zakazujący wywozu z Ks. Warsz. materiałów niezbędnych do produkcji papieru.......22
24. Drezno, 29 I 1811
Dekret w sprawie kaucji uiszczanych przez burmistrzów w miastach nie posiadają
cych oddzielnych kasjerów miejskich .............22
25. Drezno, 30 I 1811
Dekret w sprawie kapitałów Kasy Inwalidów Pruskich hipotekowanych w Ks. Warsz.....22
26. Drezno, 30 I 1811
Dekret ustalający zasady działalności i kompetencje Komisji Biletów Kasowych Ks.
Warsz....................22
27. Warszawa, 4 II 1811
Rozporządzenie prezesa R.S. i R.M. dotyczące przygotowywania sesji R. S., Sądu Kasa
cyjnego, Sądu Spornego, Komisji Podań i Instrukcji i Komisji Najwyższej Egza
minacyjnej ................... 26
28. Drezno, 5 II 1811
Dekret upoważniający ministra przychodów i skarbu do podejmowania decyzji w sprawie kwalifikacji każdej pertynencji dóbr
narodowych ......... 27
29. Drezno, 7 II 1811
Dekret zakazujący publikacji drukiem Dziennika Sejmowego z 1809 r. ....27
30. Drezno, 7 II 1811
Dekret w sprawie przedsięwzięcia odpowiednich środków celem odebrania od władz
austriackich własności Ks. Warsz. i sprecyzowania w tym zakresie żądań własnych.....28
31. Drezno, 7 II 1811
Dekret ustalający ceny zbóż dostarczanych władzom Księstwa przez płatników podat
ków, którzy zalegają ze swymi świadczeniami na rzecz państwa ......28
32. Drezno, 7 II 1811
Dekret ograniczający możliwość publikacji dekretów królewskich w Dzienniku Praw......29
33. Drezno, 9 II 1811
Dekret w sprawie doręczania pozwów przez prokuratorów królewskich z Ks. Warsz.
osobom zamieszkałym na obszarze Austrii ...........30
34. Drezno, 9 II 1811
Dekret w sprawie ułatwienia wzajemnych kontaktów urzędowych pomiędzy ministra-
mi Ks. Warsz. a władzami monarchii austriackiej ..........30
35. Drezno, 11 II 11811
Dekret w sprawie wstrzymania od l III 1811 r. importu spirytusu do Ks. Warsz. .30
36. Drezno, 11 II 1811
Dekret zakazujący kapcom żydowskim z państwa pruskiego handlu detalicznego na
terenie Ks. Warsz. .................31
37. Drezno, 13 II 1811
Dekret w sprawie wszczęcia egzekucji przeciwko pewnej kategorii dłużników sum ba-
jońskich...................32
38. Drezno, 14 II 1811
Dekret wyznaczający fundusz na wydatki Komisji Podań i Instrukcji w R. S. ..32
39. Drezno, 14 II 1811
Dekret zastrzegający do wyłącznej decyzji królewskiej prawo stosowania art. 545 Ko-
deksu Napoleona ................. 32
40. Drezno, 15 II 1811
Dekret zezwalający duchownym parafialnym na chrzest dzieci słabych przed spisa-
niem aktu urodzenia przez urzędnika stanu cywilnego ........33
41. Drezno, 16 II 1811
Dekret objaśniający przepisy o bydgoskiej rafinerii cukru .......33
42. Drezno, 18 II J811
Dekret potwierdzający układ zawarty przez komisarzy księcia warszawskiego z ko
misarzami cesarza austriackiego o wynagrodzeniu pracownikom salin wielickich szkód
wynikłych ze stałych zmian kursu bankocetli wiedeńskich ........34
43. Drezno, 21 II
Dekret polecający ministrowi spraw wewnętrznych zaspokojenie pewnych pretensj i
pocztmistrzów saskich. ...............35
44. Drezno, 22 II 1811
Dekret w sprawie okresowego uzupełniania składu Izby Poselskiej oraz zmian na
stanowiskach sędziów pokoju, radców departamentowych i powiatowych ....35
45. Drezno, 28 II 1811
Dekret w sprawie rozstrzygania sporów między dłużnikami sum bajońskich a skar-
bem Ks. Warsz................ 35
46. Drezno, l III 1811
Dekret uchylający opłaty wywozowe uiszczane dotąd przez obywateli Ks. Warsz. i Kró-
lestwa Westfalii od przewożonego z jednego do drugiego kraju majątku ....35
47. Drezno, 5 III 1811
Dekret w sprawie zasad postępowania Głównej Izby Obrachunkowej z zaległymi
rachunkami..................35
Dekret w sprawie ulg dla płatników podatku ofiary 24 grosza. ......36
Dekret w sprawie zatwierdzania przez właściwe władze państwowe Ks. Warsz. bu-
dżetów miejskich................. 36
Dekret w sprawie potrącenia raty podatku ofiary 24 grosza nadpłaconej z powodu
nakazanej przed sejmem antycypacji .............36
Dekret w sprawie obowiązków i praw redaktorów gazet i pism periodycznych uka-
zujących się w Ks, Warsz. ................37
Dekret w sprawie zapłaty kosztów sądowych przez strony procesowe oraz wyna-
grodzenia dla biegłych i świadków .............38
Dekret w sprawie opłat pobieranych przez pisarzy sądowych w Ks. Warsz. za roz-
maite wykonywane przez nich prace .............38
Dekret w sprawie wymierzania kar przez Główną Izbę Obrachunkową kasjerom
i kontrolerom kas ..................38
Dekret w sprawie doręczania pozwów przez prokuratorów królewskich z Ks. Warsz.
osobom zamieszkałym na terenie państwa rosyjskiego .........38
Dekret określający zasady kontaktów urzędowych pomiędzy ministrami Ks. Warsz.
a władzami austriackimi w „interesach partykularnych" ........39
57. Drezno, 11 III 1811
Dekret ustalający opłaty celne od szkła białego i zielonego importowanego do Ks.
Warsz. zarówno w taflach, jak i w formie rozmaitych naczyń .......39
58. Drezno, 11 III 1811
Dekret w sprawie poboru podatku „podwyższonej na wojsko ofiary" na obszarze
nowo wcielonych departamentów galicyjskich ...........41
59. Warszawa, 11 III 1811
Dekret postanawiający, że przy uiszczaniu wszelkiego rodzaju długów i zobowiązań
pieniężnych przez obywateli Ks. Warsz. obywatelom austriackim ma być zachowana
zasada wzajemności .................41
60. Drezno, 14 III 1811
Dekret w sprawie ulg przysługujących obywatelom Ks. Warsz. prowadzącym handel
na terenie Gdańska .................41
61. Drezno, 15 III 1811
Dekret zrównujący w prawach żołnierzy Ks. Warsz. powracających z Legii Nadwiślań
skiej stacjonowanej w Hiszpanii, jak i członków dawnych legii włoskich z żołnierzami
wysłużonymi w kraju ............41
62. Drezno, 15 III 1811
Dekret w sprawie kompetencji i toku czynności komisarzy powołanych w miejsce
dotychczasowych rad powiatowych czynnych w sześciu dawnych departamentach Ks.
Warsz. Komisarze, podobnie jak uprzednio rady, mają się zająć problemem dochodów
fiskalnych z dóbr znajdujących się na lustrowanych obszarach ......42
63. Drezno, 20 III 1811
Dekret w sprawie uposażenia adiutantów służbowych przy boku księcia warszawskiego......47
64. Drezno, 21 III 1811
Dekret zawierający interpretację art. 11 statutu konstytucyjnego w sprawie oskarża
nia ministrów ...................48
65. Drezno, 23 III 1811
Dekret zawierający wytyczne dla ministra spraw wewnętrznych i religijnych, który
ma wydać rozporządzenie do władz administracyjnych i duchownych w sprawie likwi
dacji drobnych liczebnie zakonów, przyjmowania profesów i braci laików oraz egzami
nów dla nowo wstępujących zakonników ...........48
66. Drezno, 23 III 1811
Dekret uzupełniający polecenie królewskie z 13 II 1811 r. w sprawie wszczęcia egze
kucji przeciwko dłużnikom sum bajońskich ...........49
67. Drezno, 25 III 1811
Dekret w sprawie obiegu miedzianej monety austriackiej w Ks. Warsz. ....51
68. Drezno, 27 III 1811
Dekret o nadaniu medalionu dla zasłużonych sędziów pokoju w Ks. Warsz. ...51
69. Drezno, 27 III 1811
Dekret zakazujący trybunałom i sądom Ks. Warsz. rozstrzyganie spraw mieszkańców
obwodu Wieliczki. Dla tego obszaru zostanie utworzony odrębny aparat wymiaru
sprawiedliwości.................. 51
70. Drezno, 28 III 1811
Dekret w sprawie odbywania podróży przez mieszkańców Księstwa do Rosji i Austrii
za paszportami wystawionymi przez władze Ks. Warsz. .......52
71. Drezno, 28 III 1811
Dekret nakazujący publikację wszystkich nowo odkrytych wierzytelności pruskich
hipotekowanych w Ks. Warsz. i objętych konwencją bajońską .......53
72. Drezno, 28 III 1811
Dekret w sprawie ogłoszenia wszystkich wierzytelności objętych konwencją bajońską....54
73. Drezno, 28 III 1811
Dekret w sprawie nominowania przez Napoleona dyrektora dóbr nadzwyczajnych ce
sarskich w Ks. Warsz.................54
74. Drezno, 30 III 1811
Dekret stwierdzający, że wszelkie wierzytelności Kasy Inwalidów Pruskich w Berlinie
nie należą w Ks. Warsz. do sum bajońskich ...........55
75. Drezno, 5 IV 1811
Dekret zawierający postanowienia dotyczące austriackiej monety miedzianej znajdu
jącej się w obiegu w Ks. Warsz. ..............55
76. Drezno, 5 IV 1811
Dekret zawierający polecenia dla ministra przychodów i skarbu w związku z jego
raportem przesłanym królowi oraz przepisami z 23 III 1811.....57
77. Drezno, 6 IV 1811
Dekret o składaniu raportów kasowych według ustalonych wzorów .....58
78. Drezno, 6 IV 1811
Dekret określający charakter prawny kapitałów Kasy Inwalidów Pruskich w Berlinie
hipotekowanych w Ks. Warsz. ...............59
79. Drezno, 8 IV 1811
Dekret w sprawie interpretacji treści art. 20 traktatu tylżyckiego ......59
80. Drezno, 8 IV 1811
Minister sekretarz stanu przekazuje wolę króla w sprawie połączenia funkcji archi
wisty z funkcjami sekretarza ogólnej ekspedycji R. S. ........59
81. Drezno, 10 IV 1811
Dekret o organizacji Gwardii Narodowej w Ks. Warsz. ........60
82. Drezno, 11 IV 1811
Dekret wyjaśniający zapytania Głównej Izby Obrachunkowej związane ze stosowaniem
artykułów 66, 68 i 74 dekretu z 28 VII 1810 r. ...........60
83. Drezno, 13 IV 1811
Dekret w sprawie umorzenia na zasadzie wzajemności procesów o nielegalny wywóz
grubej monety na obszar państwa pruskiego z jednej, jak i o przywóz bilonu z krajów
podległych królowi pruskiemu z drugiej strony ..........60
84. Drezno, 15 IV 1812
Dekret zawiadamiający ministrów Ks. Warsz. o powołaniu przez Napoleona w krajach
między Odrą i Wisłą położonych, wyjąwszy Gdańsk, dowódcy policji wojskowej .....61
85. Drezno, 17 IV 1811
Dekret w sprawie zakazu eksportu wołów do państw pruskich ......62
86. Drezno, 17 IV 1811
Dekret w sprawie dostawy koni dla potrzeb artylerii i jazdy oraz zaopatrzenia maga
zynów w żywność ..................63
87. Drezno, 17 IV 1811
Dekret w sprawie „porównania" podatków w powiatach lelowskim i pileckim należą
cych do departamentu krakowskiego ............64
88. Drezno, 22 IV 1811
Dekret w sprawie zawarcia umowy dotyczącej pożyczki rządu Ks. Warsz. z pary
skimi bankierami ..................64
89. Drezno, 24 IV 1811
Dekret o przydziale drzewa w miesiącach letnich do gotowania w koszarach dla
wojska Ks. Warsz..............65
90. Drezno, 24 IV 1811
Dekret regulujący dostawę produktów żywnościowych do magazynów w okresie l VI
1810 — 31 V 1811 r. ..................66
91. Drezno, 25 IV 1811
Dekret w sprawie zabezpieczenia zaległych taks i kosztów postępowania, narosłych
w byłych sądach cywilnych i kryminalnych od momentu organizacji wymiaru spra
wiedliwości według zasad konstytucji Ks. Warsz. ..........66
92. Drezno, 25 IV 1811
Dekret zakazujący chwilowo publikacji postanowień królewskich z 20 VI 1810 r.
o kompetencjach R. M. oraz z 10 IX 1810 r. o decyzjach ministrów w nagłych oko
licznościach................... 67
93. Drezno, 27 IV 1811
Dekret wstrzymujący ogłoszenie i wykonanie przepisów z 10 IV 1811 r. w sprawie
nowej organizacji Gwardii Narodowej. Dekret utrzymuje w mocy postanowienia daw
niejsze dotyczące jej urządzenia ..............67
94. Drezno, 27 IV 1811
Dekret w sprawie mas depozytowych, które mają być zwrócone przez rząd austriacki
na podstawie traktatu wiedeńskiego .............68
95. Drezno, 30 IV 1811
Dekret wprowadzający zmiany i uzupełnienia w przepisach z 28 VII 1810 r. o Dyrekcji Żywności .................. 68
96. Drezno, l V 1811
Dekret w sprawie pozywania poddanych pruskich przez sądy Ks. Warsz. ....68
97. Drezno, 2 V 1811
Dekret w sprawie utworzenia kompanii wozów wojskowych przeznaczonych do prze
wozu szpitali, urządzeń koszarowych i administracji wojskowej ......69
98. Drezno, 2 V 1811
Dekret dotyczący obsady komendantur placu ...........71
99. Pilnic, 8 V 1811
Dekret w sprawie składania przed notariuszami ustawowo przepisanych oświadczeń
przez dłużników sum bajońskich ..............
100. Drezno, 11 V 1811
Dekret przedłużający termin płatności zwykłych długów do 24 VI 1812 r. ....72
101. Drezno, 11 V 1811
Dekret w sprawie form rekompensaty dla nie zaspokojonych wierzycieli skarbu Ks.
Warsz., którzy udzielili państwu pożyczki w zamian za otrzymane obligacje ...72
102. Drezno, 11 V 1811
Dekret o amnestii dla dezerterów z wojsk Ks. Warsz. .........73
103. Drezno, 16 V 1811
Dekret w sprawie pobierania opłat celnych od „towarów osadniczych", które nie zo
stały oclone na komorach celnych francuskich lub państw należących do Związku
Reńskiego ....................74
104. Drezno, 16 V 1811
Dekret ustalający listą państw nie należących do Związku Reńskiego i korzystających
z przepisów nowej taryfy celnej od „towarów osadniczych" .......75
105. Drezno, 18 V 1811
Dekret upoważniający podprefektów powiatowych do wstrzymywania w pewnych
przypadkach egzekucji zaległych należności podatkowych ........75
106. Drezno, 18 V 1811
Dekret w sprawie sum bajońskich ..............75
107. Drezno, 18 V 1S11
Dekret w sprawie organizacji batalionu posiłkowego artylerii i wozów wojskowych.....75
108. Pilnic, 22 V 1811
Dekret ustalający zasady, według których posesorowie dóbr nabytych od b. władz
austriackich w departamentach galicyjskich mają opłacać raty należne skarbowi
państwa.................... 76
109. Pilnic, 22 V 1811
Dekret w sprawie zasad zwolnienia od kwaterunku domów, w których mieszczą się
kasy publiczne..................76
110. Pilnic, 22 V 1811
Dekret zakazujący importu towarów z bawełny oraz przędzy bawełnianej pocho
dzącej z manufaktur pruskich ..............77
111. Pilnic, 22 V 1811
Dekret o połączeniu warszawskiej Szkoły Prawa ze Szkołą Nauk Administracyjnych.......77
112. Pilnic, 22 V 1811
Dekret wprowadzający jednolite cła oraz dodatkowe opłaty od rozmaitych gatunków
sukna importowanego do Ks. Warsz. .............77
113. Pilnic, 22 V 1811
Dekret przekazujący zarząd mostu na Wiśle pomiędzy Warszawą i P.ragą władzom
wojskowym...................78
114. Pilnic, 22 V 1811
Dekret polecający ministrom zespołowe rozpatrywanie projektów ustaw wnoszonych
na sejm lub też wniosków dotyczących wprowadzenia oszczędności w rozmaitych
działach administracji .................79
115. Pilnic, 22 V 1811
Dekret zawiadamiający o powołaniu agenta generalnego i patrona doradczego
w Cesarstwie Rosyjskim ................80
116. Drezno, 25 V 1811
Dekret wzywający ministra spraw wewnętrznych do oddania do dyspozycji ministra
wojny 4000 popisowych................81
117. Drezno, 27 V ,1811
Dekret w sprawie organizacji i wyposażenia kompanii artylerii pułkowej ...81
118. Pilnic, 27 V 1811
Dekret w sprawie zaciągu ochotniczego do pierwszego pułku lekkiej gwardii cesar
skiej oraz ewentualnego przymusowego dokompletowania go członkami „dobrych
familiów" służących w wojsku Ks. Warsz. ...........83
119. Pilnic, 29 V 1811
Dekret w sprawie kwater dla oficjalistów magazynów żywności będących w służbie czynnej ....................84
120. Pilnic, 29 V 1811

Dekret wyznaczający tymczasowe źródło pokrycia wydatków Dyrekcji Instytutu
Kredytowego ...................84
121. Pilnic, 29 V 1811
Dekret zwalniający od opłaty podatku patentowego wszystkich właścicieli kopalń
lub hut eksploatujących rozmaite surowce mineralne ........85
122. Drezno, 4 Vi 1811
Dekret wyjaśniający wątpliwości związane z realizacją postanowień królewskich
z 24 X 1810 r., 19 l, 18 i 25 V 1811 r. w sprawie poboru i organizacji wojska ...86
123. Pilnic, 5 VI 1811
Dekret wyjaśniający, że sądy w Ks. Warsz. mają prawo przedłużania terminów
płatności wszelkiego rodzaju długów ............87
124. Pilnic, 5 VI 1811
Dekret w sprawie egzekwowania kar wymierzanych przez Główną Izbę Obrachun
kową kasjerom i przełożonym kas .............87
125. Pilnic, 5 VI 1811
Dekret w sprawie towarów osadniczych importowanych do Ks. Warsz. przez Gdańsk......87
126. Drezno, 8 VI 1811
Dekret zawieszający wypłacanie wprowadzonych za „rządu zeszłego" zapomóg dla
budujących się w miastach ...............88
127. Drezno, 8 VI 1811
Dekret z wytycznymi dla działalności Komisji Biletów Kasowych oraz ustalający
roczne uposażenie jej pracowników .............88
128. Drezno, 8 VI 1811
Dekret ustalający wytyczne dla zużycia pierwszej raty pożyczki w "wysokości
l 500 000 franków francuskich przekazanej w monecie pruskiej do Warszawy . 92
129. Drezno, 8 VI 1811
Dekret w sprawie pokrycia wydatków na wojsko z funduszów pożyczki zaciągniętej
przez rząd Ks. Warsz. ................93
130. Pilnic, 10 VI 1811
Dekret w sprawie utrzymania wortości obiegowej biletów kasowych ....94
131. Drezno. 12 VI 1811
Dekret upoważniający ministra przychodów i skarbu do wybicia w mennicy war
szawskiej dodatkowo miedzianych pieniędzy wartości 400 000 złotych polskich ..95
132. Drezno, 12 VI 1811
Dekret w sprawie metody usunięcia z obiegu pieniężnego w Ks. Warsz. zagranicz
nego bilonu srebrnego................ 95
133. Drezno, 12 VI 1311
Dekret ustalający zasady postępowania zmierzające do usunięcia z obiegu w Ks.
Warsz. srebrnych groszy pruskich .............95
134. Drezno, 15 VI 1811
Dekret nakazujący Dyrekcji Głównej Instytutu Kredytowego wyszukanie funduszów
na zapłacenie pierwszej serii bonów wydanych na podstawie konwencji bajońskiej......97
135. Drezno, 15 VI 1811
Dekret zawierający wskazówki postępowania dla ministra przychodów i skarbu
w związku z należnościami z tytułu procentów i wpłat kapitałów od dłużników
sum bajońskich ..................97
136. Drezno, 15 VI 1811
Dekret w sprawie użycia części dochodów z salin w Wieliczce na pokrycie prowizji
i opłat związanych z pożyczką zaciągnięty przez rząd Ks. Warsz. w Paryżu ...99
137. Pilnic, 19 VI 1811
Dekret reorganizujący Główną Izbę Obrachunkową Ks. Warsz. w związku ze wzrostem
jej zadań ....................99
138. Pilnic, 19 VI 1811
Dekret nakazujący kontynuację etatu ministra spraw wewnętrznych z 1810 r. w roku
budżetowym 1811/12 ..................99
139. Pilnic, 19 VI 1811
Dekret w sprawie wykorzystania przez administrację lokalną Ks. Warsz. tabel po
datku 10 grosza spisanych w 1789 r............. 100
140. Pilnic, 21 VI 1811
Dekret w sprawie ulg dla pewnej kategorii dłużników sum bajońskich ...100
141. Pilnic, 25 VI 1811
Dekret wyjaśniający ministrowi przychodów i skarbu sprawę zobowiązań dłużników, którzy w czterech departamentach
galicyjskich nabyli dobra od rządu austriackiego, oraz problem propozycji posiadaczy obligacji skarbowych uprawnionych do
nabywania dóbr narodowych ................ 100
142. Pilnic, 26 VI 1811
Dekret o organizacji i żołdzie nowo utworzonego batalionu posiłkowego artylerii . .102
143. Pilnic, 26 VI 1811
Dekret zatwierdzający wydatki związane z umundurowaniem i oporządzeniem batalionu posiłkowego artylerii ............... 105
144. Pilnic, 26 VI 1811
Dekret w sprawie tymczasowego przeniesienia wydziału policji poprawczej z Radomia do Kielc ................... 106
145. Pilnic, 26 VI 1811
Dekret w sprawie organizacji batalionu posiłkowego artylerii i batalionu zaprzęgów
wojskowych. Obie jednostki mają być użyte tylko w czasie kampanii wojennej ..106
146. Pilnic, 26 VI 1811
Dekret w sprawie zorganizowania batalionu zaprzęgów wojskowych ..... 107
147. Pilnic, 26 VI 1811
Dekret w sprawie koekwacji szkód wojennych w miastach sześciu dawnych departamentów Ks. Warsz. ................. 112
148. Pilnic, 26 VI 1811
Dekret w sprawie koekwacji szkód wojennych w miastach czterech nowo wcielonych departamentów galicyjskich
.............113
149. Pilnic, 26 VI 1811
Dekret w sprawie kompetencji Centralnej Komisji Likwidacyjnej w departamentach
galicyjskich Ks. Warsz. ................113
150. Pilnic, 26 VI 1811
Dekret potwierdzający zwolnienia proboszczów oraz innych duchownych od obo
wiązku płacenia podatku ofiary 10 grosza zawarte w konstytucji sejmu 1789 r. .11
151. Pilnic, 26 VI 1811
Dekret ustalający zasady sprzedaży w drodze licytacji dóbr nieruchomych . . .113
152. Drezno, 29 VI 1811
Dekret stwierdzający, iż wierzyciele ks. Ludwika Wirtemberskiego, zamieszkali w Wirtembergii, nie będą mogli dochodzić
swych pretensji na jego dobrach w Ks. Warsz. 113
153. Pilnic, 3 VII 1811
Dekret ustalający wartość pruskich groszy i sześciogroszówek srebrnych znajdujących
się w obiegu w Ks. Warsz. ............... 113
154. Pilnic, 3 VII 1811
Dekret nakazujący ministrom Ks. Warsz. zaopatrywanie się w druki do użytku służbowego w drukarni rządowej .............113
155. Pilnic, 3 VII 1811
Dekret wskazujący ministrom Ks. Warsz. sposób przedkładania wniosków w sprawie
wydatków z zaoszczędzonych przez nich funduszów ........114
156. Pilnic, 3 VII 1811
Dekret zatwierdzający polecenie wydane przez ministra skarbu w związku z pobieraniem impostu od towarów idących
tranzytem przez Ks. Warsz. ...... 114
157. Drezno, 6 VII 1811
Dekret ustalający quorum senatu Ks. Warsz. przy rozpatrywaniu list obywatelskich 115
158. Pilnic, 10 VII 1811
Dekret zezwalający na prolongatę w 1811 r. budżetu ministra skarbu z r. 1810. . . 115
159. Pilnic, 10 VII 1811
Dekret rozstrzygający kwestie związane z sumami bajońskimi ...... 115
160. Pilnic, 10 VII 1811
Dekret zakazujący ministrom sprawiedliwości i skarbu oraz władzom lokalnym ograniczanie Kasy Inwalidów Pruskich w
swobodnym dysponowaniu jej kapitałami ulokowanymi w Ks. Warsz. ................ 116
161. Pilnic, 10 VII 1811
Dekret przesuwający ostateczny termin udowodnienia praw osób trzecich do sum
bajońskich na dzień 31 X 1811 r.......117
162. Drezno, 13 VII 1811
Dekret w sprawie zasad postępowania przy likwidowaniu zaległych rachunków . 117
163. Drezno, 13 VII 1811
Dekret w sprawie impostu kolonialnego płaconego do skarbu Ks. Warsz. przez rafinerię cukru w Bydgoszczy ................ 117
164. Drezno, 13 VII 1811
Dekret upoważniający ministra wojny do usuwania niezdatnych, opieszałych i nie
wykonujących obowiązków pracowników administracji wojskowej Ks. Warsz. . .118
165. Drezno, 13 VII 1811
Dekret zwalniający „drzewo żółte" od opłat importowych uiszczanych od towarów
kolonialnych ...................
166. Pilnic, 1,7 VII 1811
Dekret w sprawie przekroczenia kompetencji przez dyrektora dóbr nadzwyczajnych
cesarza Napoleona w Ks. Warsz. .............
167. Pilnic, 17 VII 1811
Dekret w sprawie kursu biletów kasowych na terenie Ks. Warsz. ......
168. Drezno, 20 VII 1811
Dekret nakazujący Komisji do Dyrekcji Biletów Kasowych opracowanie instrukcji dla
kontrolera i kasjera Dyrekcji i zawierający wytyczne do instrukcji ....
169. Drezno, 20 VII 1811
Dekret w sprawie obligacji pruskiej kompanii morskiej ........
170. Pilnic, 24 VII 1811
Dekret wprowadzający taryfę opłat brukowego w mieście Wyszogrodzie ...
171. Pilnic, 24 VII 1811
Dekret powierzający tymczasową władzę nad powiatami kamińskim i wałeckim w departamencie bydgoskim podprefektowi
powiatu wałeckiego ....... 123
172. Pilnic, 24 VII 1811
Dekret regulujący sprawę przesyłek biletów kasowych Ks. Warsz. pocztą ...123
173. Pilnic, 24 VII 1811
Dekret zwalniający korespondencję urzędową Komisji Biletów Kasowych od opłaty
porto pocztowego .................124
174. Pilnic, 24 VII 1811
Dekret ustalający dzień l VI 1811 r. jako termin ostateczny wnoszenia do rad prefek-
turalnych pretensji do skarbu państwa ............ 125
175. Pilnic, 31 VII 1811
Dekret nakazujący ministrowi przychodów i skarbu zwrot pobranych kwot tytułem
cła inwektowego od kupców importujących za czasów Komisji Rządzącej sukno
zagraniczne przeznaczone na handel z. Rosją ...........125
176. Pilnic, 31 VII 1811
Dekret zezwalający ministrowi przychodów i skarbu na przyjmowanie aż do l IX
1811 r. wpłat od dłużników sum bajońskich w bilonie pruskim ...... 125
177. Pilnic, 31 VII 1811
Dekret zakazujący importu sukien zagranicznych do Ks. Warsz. oraz handlu tranzytowego tymi towarami z Rosją ............126
178. Pilnic, 31 VIII 1811
Dekret zwalniający od obowiązku kwaterunku wojskowego przedsiębiorców zastępujących w swych fabrykach pracę rąk
ludzkich maszynami ....... 126
179. Drezno, 3i VIII 1811
Dekret nakazujący zakup sukna na mundury armii Ks. Warsz. wyłącznie na rynku
krajowym ................... 127
180. Drezno, 3 VIII 1811
Dekret zezwalający na dziesięć jarmarków rocznie w dobrach ks. Adama Czartory-
skiego w Puławach ................. 127
Dekret w sprawie kwaterunku wojskowego w domach stanowiących własność duchowieństwa ................... 128
Dekret nakazujący ministrowi przychodów i skarbu wstrzymanie egzekucji świadczeń
podatkowych od miasta Torunia .............. 129
Dekret w sprawie trybu składania wniosków paszportowych na wyjazd do Rosji . . 129
Dekret rozstrzygający kwestie związane z sumami bajońskimi ....... 130
Dekret ustalający zasady wypłacania uposażeń sekretarzy sekcji R. S......... 131
Dekret zezwalający prezesowi R. S. na przesuwanie, z braku odpowiedniego quorum,
pracowników Rady z jednej sekcji do drugiej ........... 131
Dekret polecający ministrowi sprawiedliwości zakładanie płuczek i pieców do wytapiania ołowiu w dobrach koronnych
położonych w departamencie krakowskim i radomskim ................... 132
Dekret w związku z zakazem dokonywania po l IX 1811 r. wypłat w zagranicznym
bilonie z kas skarbowych Ks. Warsz. .............132
Dekret regulujący terytorialny zakres jurysdykcji biskupów krakowskiego i wro
cławskiego................... 133
Dekret nakazujący tymczasowe utrzymanie budżetów kancelarii R. M., R. S., Komisji
Egzaminacyjnej i Sądu Kasacyjnego obowiązujących w roku budżetowym 1810/11. .......134
Dekret ustanawiający zasady obsadzania wakujących miejsc posłów i deputowanych
w Izbie Poselskiej Ks. Warsz. ............... 134
Dekret zezwalający ks. Ferdynandowi Anhalt Coethen Pless na założenie i prowadzenie fabryki cynku i ałunu w
departamencie krakowskim ........ 134
Dekret stwierdzający, że do instalacji w kapitułach katedralnych i kolegiackich
w Ks. Warsz. nie jest wymagany wywód szlachectwa ......... 136
194. Pilnic, 4 IX 1811
Dekret w sprawie szczepienia ospy krowiej ........... 137
195. Pilnic, 4 IX 1811
Dekret w sprawie przyjmowania podatków w miejskich i powiatowych kasach . . 137
196. Warszawa, 23 IX 1811
Dekret tworzący w każdym trybunale cywilnym departamentowym trzeci wydział,
który ma istnieć aż do czasu załatwienia wszystkich zaległych spraw .... 137
Dekret ustalający tymczasowy budżet Dyrekcji Generalnej Poczt w Ks. Warsz. ......137
Dekret ustalający liczbę kandydatów na sędziów pokoju z każdego powiatu Ks. Warsz. 138
Dekret zezwalający członkom kieleckiej kapituły katedralnej na noszenie specjalnego krzyża ................... 139
Dekret w sprawie podatku patentowego uiszczonego przez profesjonistów i kupców
pruskich przybywających na jarmarki w Ks. Warsz. ......... 140
Dekret polecający ministrowi spraw wewnętrznych publikację przepisów o instalowaniu duchownych w kapitułach i
kolegiatach ...........141
Dekret w sprawie zaopatrzenia magazynów wojskowych w Warszawie i Modlinie
w żywność i furaż .................. 141
Dekret w sprawie organizacji zgromadzenia księży pijarów i jego zadań w zakresie
edukacji narodowej w Ks. Warsz. .............. 142
204. Warszawa, l X 1811
Dekret zezwalający sędziom handlowym na ubieganie się o godność posła lub deputowanego do sejmu Ks. Warsz. Wszyscy
urzędnicy sądowi włączając w to obrońców publicznych, są od tej godności wykluczeni, chyba że zrezygnują z piastowania
swego urzędu. Dymisjonowani wojskowi mogą być członkami Izby Poselskiej .... 144
205. Warszawa, 2 X 1811
Dekret postanawiający, że właściciele dóbr, którzy na skutek pominięcia ich w tabeli
podatku ofiary w 1789 r., nie opłacali go dotąd, mają uiszczać ten podatek za okres
od momentu powstania Ks. Warsz. ............. 145
206. Warszawa, 2 X 1811
Dekret w sprawie powołania do służby czynnej w departamentach kontyngentu Gwardii
Narodowej w wysokości 7400 głów .............. 145
207. Warszawa, 3 X 1811
Dekret wprowadzający nowy tekst przysięgi homagialnej składanej Fryderykowi
Augustowi jako królowi saskiemu i księciu warszawskiemu ....... 146
208. Warszawa, 4 X 1811
Dekret w sprawie przekazania władzy nad diecezjami krakowską, lubelską i kielecką
przez arcybiskupa lwowskiego arcybiskupowi gnieźnieńskiemu ....... 147
209. Warszawa, 8 X 1811
Dekret o pardonie generalnym dla dezerterów z wojsk Ks. Warsz. ..... 148
210. Warszawa, 14 X 1811
Dekret powierzający funkcje burgrabiów woźnym oraz komornikom i ustalający związane z ich działalnością przepisy
organizacyjne i należne opłaty ...... 149
211. Warszawa, 14 X 1811
Dekret w sprawie doręczania pozwów przez prokuratorów królewskich Ks. Warsz.
osobom zamieszkałym w królestwie pruskim ........... 149
212. Warszawa, 14 X 1811

Dekret zwalniający prezesów trybunałów handlowych od opłaty 10°/o podatku patentowego od piastowanych urzędów
.............. 149
213. Warszawa, 16 X 1811

Dekret dotyczący ściągania zaległych podatków in natura w celu zaopatrzenia magazynów wojskowych ................. l49
214. Warszawa, 16 X 1811

Dekret znoszący cło od jęczmienia i owsa importowanych do Ks. Warsz. ...150
215. Warszawa, 17 X 1811

Dekret w sprawie ściągania zaległości podatkowych stanowiący w miejsce przepisów
z 19 VI 1810 r. nowe formy postępowania ..........151
216. Warszawa, 18 X 1811
Dekret w sprawie działalności komór celnych w Ks. Warsz. w związku z transportem
towarów osadniczych w szczególności przez kanał bydgoski ......151
217. Warszawa, 19 X 1811
Dekret ustalający, że miasteczka nie mające pieniędzy na utworzenie odrębnej kasy
miejskiej i na opłacanie własnego burmistrza mają być zarządzane tak, jak gminy
wiejskie .............152
218. Warszawa, 19 X 1811
Dekret w sprawie ekstradycji przestępców — poddanych innych państw, którzy zbiegli
do Ks. Warsz. ...........152
219. Warszawa, 21 X 1811
Dekret zezwalający na import rosyjskich monet miedzianych ......153
220. Warszawa, 21 X 1811
Dekret w sprawie wymiany w mennicy groszy pruskich na nowo wybite 5-groszówki 154
221. Warszawa, 25 X 1811
Dekret w sprawie sposobu realizacji przepisów z 24 I 1811 r. o ulgach dla dłużników
sum bajońskich ...........l55
222. Warszawa, 25 X 1811
Dekret powołujący dyrekcję do obrachunku i ściągnięcia do skarbu sum objętych
konwencją bajońską ................155
223. Warszawa, 25 X 1811
Dekret w sprawie utworzenia wydziału Dyrekcji Głównej Kredytowej..........155
224. Warszawa, 28 X 1811
Dekret w sprawie przyspieszenia realizacji postanowień dekretu z 14 X 1811 r. o nominacji komorników i woźnych. Do
chwili ich powołania dotychczasowi burgrabowie mają pełnić nadal swoje funkcje .............. 156
225. Warszawa, 30 X 1811
Dekret o noszeniu munduru przez oficerów wysłużonych i reformowanych w Ks. Warsz.....156
226. Warszawa, 5 XI 1811
Dekret o zobowiązaniach dzierżawców dóbr narodowych w czterech departamentach
galicyjskich ...................158
Dekret w sprawie wynagrodzenia urzędników i oficjalistów ustalających na podstawie
akt władz pruskich i austriackich należności fiskalne z tytułu opłaty sukcesyjnej
i stempla kolateralnego ................ 158
Dekret w sprawie działania Dyrekcji Biletów Kasowych ........158
Dekret wytyczający dzielnicę żydowską w Płocku oraz ustalający zasady, na jakich
ludność żydowska może mieszkać także poza wyznaczonym sobie obszarem miasta....160
Dekret polecający radom prefekturalnym rozpatrywanie sporów z tytułu „kontraktów
z rządem zawartych" pomiędzy osobami prywatnymi a władzami Ks. Warsz. ... 163
231. warszawa, 9 XI 1811
Dekret nakazujący oficerom przyjmowanie ekwiwalentu pieniężnego w zamian za
przydzielenie kwatery przez władze miejskie lub osoby prywatne ...... 163
Dekret rozciągający przepisy o umożeniu procesów w sprawie wywozu grubej monety lub przywozu bilonu,na terytoria
nowo wcielone do Ks. Warsz. ..... 163
Dekret ustalający przywilej wyłączności na okres sześciu lat dla młyna olejnego
„nowego wynalazku" założonego w dobrach Strzeblewo w departamencie warszawskim
Dekret zwalniający od podatku od starych pomieszczeń fabrycznych oraz od budynków mieszkalnych będących
własnością fabrykantów saletry .......165
Dekret zwalniający porcelanę saską przesyłaną do składu państwowego w Warszawie
od opłaty cła wwozowego ................165
Dekret postanawiający, że zbiegli na teren Ks. Warsz. pospolici przestępcy, pochodzący
z innych krajów, nie mają być ekstradowani ...........166
Dekret powierzający ministrowi przychodów i skarbu nadzór nad dobrami i lasami
narodowymi podlegającymi dotąd ministrowi spraw wewnętrznych .....166
Dekret nakazujący bezpłatne zaopatrywanie magazynów wojskowych w Poznaniu i Toruniu w drzewo z lasów narodowych
.............166
Dekret dotyczący zakazu publikacji decyzji R. S. o oddawaniu pod sąd urzędników
administracyjnych .................. 167
240. Warszawa, 21 Xl 1811
Dekret o sposobie wypłacania w listopadzie 1811 r. kwot przewidzianych na listę cywilną wydziałów administracji
poszczególnych ministeriów ........167
Dekret w sprawie emerytur dla górników w Wieliczce, którzy przepracowali czter
dzieści lat ................... 167
Dekret w sprawie wynagrodzenia dla byłego plenipotenta skarbu za występowanie
w interesie dóbr koronnych ...............168
243. warszawa, 27 XI 1811
Dekret w sprawie towarów i produktów francuskich oraz angielskich sprowadzanych
cło Księstwa ................... 196
Dekret zezwalający na wywóz skór surowych z Ks. Warsz. z podaniem nowej taryfy
ceł eksportowych .................. 168
Dekret znoszący obowiązek posiadania paszportów przez eksportujących z Ks. Warsz.
konie i bydło ................... 170
Dekret zapewniający wolny od opłat tranzyt wszelkich towarów przez terytorium
Ks. Warsz. .................... 171
Dekret w sprawie targów i jarmarków w wsiach i miasteczkach ...... 171
Dekret w sprawie pensji emerytalnej wypłacanej wdowom po zmarłych zasłużonych
oficjalistach salinarnych i górnikach w Wieliczce .......... 172
249. Warszawa, 5 XII 1811
Dekret w sprawie nieważności wyboru kandydatów na sędziów pokoju i radców
departamentowych spośród osób nie zapisanych do ksiąg obywatelskich .... 172
Dekret w sprawie należności celnych opłacanych od ksiąg i kalendarzy żydowskich
sprowadizanych do Ks. Warsz.....172
Dekret ustalający listę radców stanu uprawnionych do głosowania w sejmie ...173
Dekret ustalający zasady dokonywania wypłat ze skarbu Ks. Warsz....174
Dekret zawierający wykaz dóbr nadanych 7 XII 1809 r. decyzją królewską ks. Józefowi Poniatowskiemu za wybitne zasługi
wojenne oraz wyszczególniający płynące z nich dochody ....................176
254. Warszawia, 12 XII 1811
Dekret polecający pokrycie kosztów związanych z działalnością komisji wyznaczonych
do odebrania z zagranicy archiwów, depozytów i innych własności publicznych
oraz prywatnych ..................178
Dekret w sprawie funduszów na policję tajną dla prefektów .......178
Dekret przyznający ulgi niektórym kategoriom dłużników sum bajońskich . ..179
Dekret publikujący uchwałę Izby Poselskiej prostującą omyłką w art. 4 przepisów
o wprowadzeniu francuskiego Kodeksu Handlowego w Ks. Warsz. z 24 III 1809 r....180
Dekret publikujący uchwałę Izby Poselskiej adaptującą, zgodnie z odrębnościami prawno-ustrojowymi Ks. Warsz., przepis
art. 427 Kodeksu Napoleona o osobach zwolnionych od przyjęcia opieki ............... 180
Dekret publikujący uchwałę Izby Poselskiej o prerogatywie przysługującej królowi
w sprawie dyspensowania od niektórych przeszkód do zawarcia małżeństwa . . . 180
Dekret publikujący uchwałę Izby Poselskiej uzupełniającą art. 1907 Kodeksu Napoleona 180
Dekret przedłużający termin przyjmowania bilonu austriackiego i pruskiego przez
kasy urzędowe w Ks. Warsz. do l IV 1812 r. ...........180
Ustawa sejmowa o podatkach: 1) osobistym, 2) czopowym miejskim, 3) czopowym
wiejskim, 4) podymnym, 5) od rzezi bydła w miastach, 6) ofiary z dóbr ziemskich,
7) dawnych, 8) patentowych, od kunsztów, handlu itd., 9) poborze produktów do wojska
oraz opłatach stemplowych ...............180
Dekret w sprawie ustanowienia monopolu tytoniowego i tabacznego ....
264. warszawa, 23 Xli 1811
Dekret w sprawie dostaw żyta, owsa, pszenicy oraz siana i słomy na potrzeby armii
Ks. Warsz. .................... 181
Utworzenie Dyrekcji Generalnej Administracji Wojennej ........181
Dekret o likwidacji Dyrekcji Żywności i podporządkowaniu administracji magazynów wojskowych ministrowi spraw
wewnętrznych. Kompetencje ministra wojny i władz wojskowych w zakresie zaopatrzenia wojska w żywność i furaże ..... 182

Dekret ustalający etat pensji Dyrekcji Edukacji Narodowej ....... 182
Dekret ustalający wysokość podatku ofiary uiszczanego przez ks. Józefa Poniatow-
skiego z darowanych mu przez króla dóbr Osieckich ......... 183
Dekret w sprawie zmiany budżetu dla ministerium wojny Ks. Warsz. oraz obsady
podległych mu instytucji ................ 183
270. Drezno, 6 I 1812
Dekret wyjaśniający treść przepisów z 27 XI 1811 r. o kredycie w biletach kasowych otwartym dla potrzeb Komisji
wyznaczonej do Dyrekcji Biletów Bankowych .184
271. Drezno, 8 I 1812
Dekret w sprawie dodatkowego poboru do wojska w Ks. Warsz. ...... 184
272. Drezno, 8 I 1812
Dekret w sprawie wyekwipowania pułku ułanów kompletowanego w Gdańsku ....185
273. Drezno, 8 I 1812
Dekret zmieniający treść art. 2 przepisów z 12 XII 1811 r. w sprawie zawieszenia
wypłat budżetowych .................185
274. Warszawa, 9 I 1812
Dekret w sprawie opłat celnych od win importowanych ........ 186
275. Drezno, 9 I 1812
Dekret uzupełniający przepisy o administracji magazynów wojskowych z 27 XII 1811 r. 186
276. Drezno, 14 I 1812
Dekret w sprawie dezerterów i urlopników z wojsk Ks. Warsz. ......186
277. Drezno, 14 I 1812
Dekret w sprawie ulg dla nabywców dóbr narodowych w departamentach galicyjskich, zobowiązanych do uiszczenia
skarbowi Ks. Warsz. przewidzianych opłat . . 187
278. Warszawa, 14 I 1812
Dekret w sprawie dzierżawców dóbr narodowych, którzy mimo przyznanych im ulg
zalegają ze świadczeniami na rzecz skarbu państwa .........187
279. Drezno, 14 I 1812
Dekret w sprawie zakazu publikacji wstępu i zakończenia konwencji o administracji
salin w Wieliczce .................187
280. Drezno, 14 I 1812
Dekret w sprawie obniżki ceny soli przechowywanej w magazynach departamentu
łomżj-ńskiego na pograniczu z Rosją ............. 188
281. Drezno, 18 I 1812
Dekret w sprawie uzupełnienia magazynów wojskowych ........ 188
282. Drezno, 18 I 1812
Dekret w sprawie funkcjonowania rad departamentowych ....... 188
283. Drezno, 18 I 1812
Dekret ustalający zasady wynagrodzenia obywateli powiatów: czerskiego, orłow-
skiego, brzezińskiego i rawskiego za żywność i furaże dostarczane wojsku Ks. Warsz.
w czasie działań wojennych 1809 r. ......188
284. Drezno, 18 I 1812
Dekret powołujący odrębną komisję do przygotowania projektów w zakresie ustawodawstwa karnego ................. 189
285. Drezno, 18 I 1812
Dekret powołujący ministra policji na zastępcę ministra sprawiedliwości w przypadku choroby lub chwilowej
nieobecności w Warszawie tego ostatniego .......190
286. Drezno, 20 I 1812
Dekret w sprawie wprowadzenia oszczędności w administracji Ks. Warsz. Odpowiednie uchwały ma podejmować R.
M. przy współudziale monarchy .... 190
287. Drezno, 22 I 1812
Dekret upoważniający ministra przychodów i skarbu do tymczasowego dotowania
odpowiednimi funduszami Szkoły Wojskowej Ks. Warsz. ........190
288. Drezno, 22 I 1812
Dekret w sprawie art. 10 lit. d. przepisów z 16 III 1809 r. dotyczących działalności
Komisji Centralnej Likwidacyjnej .............. 191
289. Drezno, 23 I 1812
Dekret przyznający ministrowi wojny nadzwyczajny kredyt na rozmaite potrzeby
związane z utrzymaniem i wyposażeniem wojska Ks. Warsz. ....... 191
290. Drezno, 25 I 1812
Dekret w sprawie odznak służbowych funkcjonariuszy policyjnych w Warszawie, Krakowie, Poznaniu, Kaliszu, Toruniu i
Lublinie......... 192
291. Drezno, 25 I 1812
Dekret w sprawie wybicia w mennicy warszawskiej jednego miliona złotych w monecie miedzianej .................. 193
292. Drezno, 25 I 1812
Dekret w sprawie zobowiązań dzierżawców dóbr narodowych w departamentach galicyjskich Ks. Warsz. ................. 194
293. Drezno, 28 I 1812
Dekret zawieszający publikację i wykonanie przepisów z 25 I 1812 r. w sprawie pose-
sorów dóbr wydzierżawionych od władz austriackich .........195
294. Drezno, 29 I 1812
Dekret w sprawie różnic w wypłatach pensji dla oficerów niższych, do kapitana
włącznie, służących w wojsku liniowym bądź też pracujących w administracji . .195
295. Drezno, 29 I 1812
Dekret nakazujący ministrowi sprawiedliwości przekazanie poleceń monarszych komisarzom pertraktującym z rządem
pruskim w sprawie odbioru depozytów i innych własności Ks. Warsz. ................. 196
296. Drezno, 29 I 1812
Dekret likwidujący tymczasowo wydział lekarski w biurze ministra spraw wewnętrznych Ks. Warsz. .................. 197
297. Drezno, 29 I 1812
Dekret w sprawie ulg przyznanych cudzoziemskim rzemieślnikom, fabrykantom i rolnikom imigrującym do Ks. Warsz.
............. 198
298. Drezno, 29 I 1812
Dekret zwalniający Żydów w Ks. Warsz. od osobistej i czynnej służby w wojsku
liniowym w zamian za opłacenie ryczałtowej kwoty 700 000 złp. ...... 198
299. Drezno. 29 I 1812
Dekret w sprawie umorzenia strat wynikłych z niepobranych od kupców opłat celnych 198
300. Drezno, 29 I 1812
Dekret zezwalający na dodatkowy pobór 8888 rekrutów do wojska Ks. Warsz. . . 198
301. Drezno, l II 1812
Dekret wprowadzający stałe targi na wełnę we Wschowie i w Rawiczu .... 199
Dekret w sprawie powoływania zastępców prezesów sądów handlowych .... 200
Dekret w sprawie obowiązków ciążących na mieszkańcach gminy Modlin w zakresie
podatku konsumpcyjnego ................ 200
304. Drezno, 5 II 1812
Dekret upoważniający ministra przychodów i skarbu do podejmowania decyzji w sprawie przynależności dóbr narodowych
............. 201
305. Drezno, 6 II 1812
Dekret polecający ministrowi policji tymczasowe zastępstwo ministra sprawiedliwości, w wypadku gdyby ten z powodu
choroby lub przeszkód służbowych nie mógł osobiście wypełniać swoich funkcji .............. 201
306. Drezno, 6 II 1812
Dekret zakazujący na przeciąg jednego roku eksportu jęczmienia i owsa do państw
austriackich ................... 202
307 Drezno, 6 II 1812
Dekret dotyczący liczby członków R. S. ............ 202
303. Drezno, 12 II 1812
Dekret upoważniający ministra spraw wewnętrznych, aby w porozumieniu z ministrem wojny zajął się zaopatrzeniem
magazynów etapowych na lewym brzegu Wisły 202
309. Drezno, 13 II 1812
Dekret uzupełniający etat dla wojska na 1812 r. w zakresie kwot na zakup mięsa
do lazaretów oraz wydatków na ich oświetlenie i opał . ....... 203
310. Drezno, 13 II 1812
Dekret w sprawie wynagrodzenia pewnej kategorii urzędników skarbowych ...... 203
311. Drezno. 13 II 1812
Dekret ustalający zasady komunikowania przebiegu posiedzeń R. S. ministrowi spra
wiedliwości nieobecnemu z powodu choroby na jej sesjach. Te same zasady mają
także obowiązywać w stosunku do innych ministrów znajdujących się w analogicznej
sytuacji ..................... 204
312. Drezno, 13 II 1812
Dekret ustalający zasady komunikowania przebiegu posiedzeń R. M. ministrowi spra
wiedliwości nieobecnemu z powodu choroby na jej sesjach. Te same zasady mają
także obowiązywać w stosunku do innych ministrów znajdujących się w analogicznej
sytuacji .................... 205
313. Drezno, 14 II 1812
Dekret zawierający przepisy wykonawcze do ustawy sejmowej o poborach z 23 XII
1811 r. w sprawie podatku od rzezi bydła w miastach ......... 205
314. Drezno, 14 II 1812
1811 r. w sprawie podatku osobistego ............. 205
315. Drezno, 14 II 1812
1811 r. w sprawie podatku czopowego miejskiego .......... 205
316. Drezno, 14 II 1812
1811 r. w sprawie podatku patentowego ............ 206
317. Drezno, 14 II 1812
1811 r. w sprawie podatku czopowego wiejskiego .........206
318. Drezno, 14 II 1812
1811 r. w sprawie administracji dochodów stemplowych ........ 206
319. Drezno, 14 II 1812
Dekret w sprawie postępowania przeciwko opieszałym dzierżawcom dóbr narodowych 206
320. Drezno, 15 II 1812
Dekret o występowaniu w procesach cywilnych, w których stronami są instytuty,
gminy i posiadacze beneficjów .............. 207
321. Drezno, 15 II 1812
Dekret zezwalający na dzierżawienie dóbr narodowych nie tylko w drodze licytacji,
lecz także i .,z wolnej ręki" ...............208
322. Drezno, 15 II 18112
Dekret wstrzymujący wypłacanie ministrowi sprawiedliwości dodatkowych funduszy
na pokrycie kosztów związanych z wykonywaniem kar śmierci. Egzekucja tych wy
roków podlega kompetencji władz administracyjnych Ks. Warsz. j przez nie ma być
finansowana ................... 208
323. Drezno, 15 II 1812
Dekret znoszący przepisy z 25 I 1812 r. o ewaluacji rat dzierżawnych płaconych z tytułu umów zawartych przez posesorów
dóbr w departamentach galicyjskich z b. władzami austriackim .................. 208
324. Drezno, 15 II 1812
Dekret przyznający ulgi dzierżawcom dóbr narodowych w departamentach galicyjskich Ks. Warsz. .................. 209
325. Drezno, 19 II 1812
Dekret przekazujący most na Wiśle pomiędzy Warszawą i Pragą pod zarząd Dyrekcji
Artylerii wojsk Ks. Warsz. ................210
326. Drezno, 19 II 1812
Dekret polecający ministrom wyznaczenie lokalu i odpowiednich funduszy na utrzymanie w stolicy biura administracji
wojennej Ks. Warsz. ........ 211
327. Drezno, 19 II 1812
Dekret w sprawie organizacji sądownictwa karnego z 26 VII 1810 r., wydany dla czte-
rech departamentów galicyjskich, ma również obowiązywać w sześciu ,,dawnych"
departamentach Ks. Warsz. ...............212
328. Drezno, 25 II 1812
Dekret w sprawie realizacji zaległych decyzji administracyjnych podjętych w okresie
wojny 1809 r. przez władze austriacko-galicyjskie ......... 212
329. Drezno, 25 II 1812
Dekret nakazujący z polecenia Napoleona dokompletowanie kilku pułków Ks. Warsz.
powracających do kraju ................ 212
330. Drezno, 25 II 1812
Dekret nakazujący dostarczenie na rachunek poboru wojskowego za 1812 r. ośmiu
tysięcy popisowych .................. 212
331. Drezno, 25 II 1812
Dekret w sprawie dostarczenia popisowych z Ks. Warsz. do dwóch batalionów ekwi-
paży wojennych, formowanych z polecenia władz francuskich na terytorium Gdańska 213
332. Drezno, 25 II 1812
Dekret nakazujący ministrowi wojny Ks. Warsz. wykonanie rozkazów dowództwa
wojsk francuskich w sprawie organizacji batalionu ekwipaży wojennych ....214
333. Drezno, 25 II 1812
Dekret nakazujący ministrowi wojny realizację postanowień konwencji zawartej
25 II 1812 r. między Napoleonem a Fryderykiem Augustem w sprawie zwiększenia
liczebności wojsk Ks. Warsz. ...............214
334. Drezno, 25 II 1812
Dekret w sprawie nadzoru okresowych popisów korpusów wojsk Ks. Warsz. organizowanych i kompletowanych kosztem
cesarza Napoleona ........ 215
335. Drezno, 29 II 1812
Dekret w sprawie obowiązkowej dostawy produktów do magazynów wojskowych
Ks. Warsz. w okresie l VI 1812—31 V 1813 r. ...........215
336. Drezno, 29 II 1812
Dekret wprowadzający stawki celne od importowanego do Ks. Warsz. białego i niebieskiego krochmalu ................. 216
337. Drezno, 2 III 1812
Dekret upoważniający ministrów spraw wewnętrznych, wojny oraz przychodów
i skarbu do podjęcia, w oparciu o wskazówki króla, odpowiednich kroków mających
na celu utrzymanie w pogotowiu bojowym batalionu zaprzęgów wojennych . . . 216
338. Drezno, 2 III 1812
Dekret zwalniający od sekwestru, w związku z sumami bajońskimi, kapitały pewnych
instytutów i fundacji publicznych pruskich w Ks. Warsz. ........ 217
339. Drezno, 3 III 1812
Dekret powołujący tymczasowego komisarza do kontroli istniejących w Ks. Warsz. urządzeń pocztowych oraz ich niezbędnej
reorganizacji zgodnie z podanymi przez króla zasadami ................... 217
340. Drezno, 4 III 1812
Dekret ustalający zasady zastępstwa dyrektora edukacji narodowej, który z powodu
wyjazdu z Warszawy lub złego stanu zdrowia nie mógł pełnić swoich funkcji . . 219
341. Drezno, 4 III 1812
Dekret ustalający etat pensji i wydatków dla kancelarii R. S., Komisji Najwyższej
Egzaminacyjnej i Sądu Kasacyjnego na rok 1812/13 .........220
342. Drezno, 4 III 1812
Dekret ustalający etat pensji i wydatków kancelarii R. M. na rok 1812/13........221
343. Drezno, 4 III 1812
Dekret zakazujący wywozu jęczmienia i owsa z terenów Ks. Warsz. ..... 222
344. Drezno, 4 III 1812
Dekret przyznający adiutantom z wojsk. Ks. Warsz. przydzielonym do boku króla,
korzyści wynikające z art. 2 przepisów o tymczasowej dywidendzie pensji etatowych 222
345. Drezno, 5 III 1812
Dekret regulujący sprawę zobowiązań dłużników sum bajońskich w związku z przepisami wydanymi w tym przedmiocie 25
X i 13 XII 1811 r. ....... 223
346. Drezno, 6 III 1812
Dekret zakazujący od 31 III 1812 r. wywozu z Ks. Warsz. żyta i pszenicy bez zgody
ministrów spraw wewnętrznych i skarbu ............224
347. Drezno, 6 III 1812
Dekret w sprawie kar wymierzanych prefektom, którzy spowodowali opóźnienie do
staw do magazynów wojskowych .............224
348. Drezno, 7 III 1812
Dekret zakazujący eksportu siana i słomy z terenów Ks. Warsz. .....225
349. Drezno, 7 III 1812
Dekret wprowadzający tymczasowe ulgi w opłatach ceł importowych od fabrykatów
bawełnianych wytwarzanych na Śląsku i w Marchii Brandenburskiej, a sprowadza
nych do Ks. Warsz. ................225
350. Drezno, 7 III 1812
Dekret polecający wstrzymanie realizacji przepisów z 12 II 1812 r., w sprawie zaopatrzenia w żywność magazynów
etapowych na lewym brzegu Wisły, do czasu wydania odpowiedniego rozkazu przez króla lub przez naczelne dowództwo
sprzymierzonych 226
351. Drezno, 7 III 1812
Dekret wprowadzający w Ks. Warsz. ceny urzędowe na wiele artykułów pierwszej potrzeby oraz ustalający sposób
ustanawiania tych cen .........227
352. Drezno, 11 III 1812
Dekret w sprawie wydawania zaświadczeń przez departamentowe komisje egzaminacyjne.....227
353. Drezno, 12 III 1812
Dekret regulujący sprawę udzielania pomocy materialnej chłopom zubożałym na skutek nieurodzaju panującego w 1811 r.
............. 227
354. Drezno, 12 III 1812
Dekret upoważniający prefektów departamentowych do wstrzymania lub zmodyfikowania środków egzekucyjnych przeciwko
włościanom i drobnej szlachcie zalegającym z świadczeniami podatkowymi .............. 229
355. Drezno, 12 III 1812
Dekret nakazujący wykreślenie z tabeli sum objętych konwencją bajońską kwoty
2500 talarów będącej depozytem pupilarnym departamentu poznańskiego ....229
356. Drezno, 14 III 1812
Dekret wprowadzający stawki celne od chemikaliów importowanych do Ks. Warsz......230
357. Drezno, 14 III 1812
Dekret zatwierdzający etat kancelarii Dyrekcji Edukacyjnej Ks. Warsz. na rok bu
dżetowy 1811/1812 Od l I 1812 r..............231
358. Drezno, 17 III 1812
Dekret zawieszający tymczasowo eksport koni z terenów Ks. Warsz. .... 232
359. Drezno, 17 III 1812
Dekret polecający zasekwestrowanie kwot będących własnością banku berlińskiego,
a nie objętych wykazami sum bajońskich ............232
360. Drezno, 17 III 1812
Dekret w sprawie udzielania zapomóg niezamożnym i szczególnie pilnym pracownikom kancelarii R. M. ................ 233
361. Drezno, 17 III 1812
Dekret w sprawie wprowadzenia w życie i realizacji przepisów o Gwardii Narodowej w Ks. Warsz. ................. 233
362. Drezno, 17 III 1812
Dekret nakazujący dostarczenie przez departamenty 25 000 ludzi do prac przy fortyfikacjach .................... 234
363. Drezno, 18 III 1812
Dekret w sprawie opłacania kosztów przesyłki pozwów kierowanych z Ks. Warsz.
do mieszkańców imperium rosyjskiego .............234
364. Drezno, 19 III 1812
Dekret zezwalający Żydom krakowskim na zamieszkiwanie zarówno na Kazimierzu
żydowskim, jak i katolickim ..............235
365. Drezno, 19 III 1812
Dekret zezwalający na odbywanie w Tomaszowie Lubelskim czterech dodatkowych
jarmarków rocznie ............237
365. Drezno, 21 III 1812
Dekret nakazujący formację bądź też dokompletowanie jedenastu pułków piechoty
Ks. Warsz. .............237
367. Drezno, 21 III 1812
Dekret nakazujący dokonywanie wypłat związanych z realizacją przepisów o kredytach na potrzeby wojska przy pomocy
biletów kasowych ....... 238
368. Drezno, 23 III 1812
Dekret zawiadamiający ministrów spraw wewnętrznych, wojny i skarbu o mającym nastąpić przyjeździe Robineta,
ordonatora, który z polecenia intendenta generalnego Wielkiej Armii ma podjąć prace związane z wyposażeniem wojsk Ks.
Warsz. i francuskich. Ministrowie mają ordonatorowi we wszystkim pomagać ...... 238
369. Drezno, 23 III 1812
Dekret w sprawie udzielania zapomóg niezamożnym i szczególnie pilnym pracownikom kancelarii R. S. Ks. Warsz. ..............
239
370. Drezno, 23 III 1812
Dekret zawierający wytyczne postępowania dla ministra sprawiedliwości w spra
wach kasowych ..................240
371. Drezno, 23 III 1812
Dekret zwalniający czeladź fabryki fajansu i naczyń glinianych w Torrtaszowie Lu
belskim oraz zabudowania fabryczne i zaprzęgi konne od służby z bronią w ręku,
ciężarów kwaterunkowych i posług na rzecz wojska .........240
372. Drezno, 23 III 1812
Dekret w sprawie subwencjonowania Torunia przez władze Ks. Warsz. i kompensacji
pretensji skarbu państwa do kasy miejskiej ........... 241
373. Drezno, 26 III 1812
Dekret w sprawie organizacji administracji wojskowej w jednostkach liniowych
Ks. Warsz. .................... 242
374. Drezno, 26 III 1812
Dekret w sprawie wydawania zbiegów z oddziaJów austriackich, zatrudnionych w kopalniach wielickich a szukających
schronienia na terytorium Ks. Warsz. .... 248
Rozporządzenie prezesa R. S. i R. M. dotyczące zdawania raportów przez sekretarzy
sekcji .................... 249
376. Drezno, 27 III 1812
Dekret nakazujący prefektom i podprefektom skrupulatne przestrzeganie obowiązkowych dostaw żywności dla wojsk
francuskich i sprzymierzonych w Ks. Warsz. . . 249
377. Drezno, 3 IV 1812
Dekret uchylający przepisy z 5 III 1812 r. o przyspieszeniu egzekucji przeciwko niektórym dłużnikom sum bajońskich
.............. 250
378. Drezno, 3 IV 1812
Dekret w sprawie sposobu wydzierżawiania dóbr narodowych ......250
379. Drezno, 3 IV 1812
Dekret w sprawie postępowania z niektórymi kategoriami dłużników sum bajońskich 250
380. Drezno, 6 IV 1812
Dekret udzielający ulgi mieszkańcom Rawicza w spłacie długu należnego skarbowi
Ks. Warsz. z tytułu sum bajońskich .............252
381. Drezno, 6 IV 1812
Dekret upoważniający ministra przychodów i skarbu aby w porozumieniu z preze
sem Komisji Obrachunkowej departamentów galicyjskich wyasygnował odpowiednią
kwotę na potrzeby kancelarii tejże Komisji w związku z powiększeniem terytorium
Ks. Warsz. ...................253
382. Drezno, 6 IV 1812
Dekret upoważniający ministra sprawiedliwości do okresowego udzielania sędziom
bezpłatnych urlopów w celu ograniczenia wydatków na opłacanie aparatu wymiaru
sprawiedliwości.............. 254
383. Drezno, 6 IV 1812
Dekret w sprawie obioru zastępców prezesów sądów handlowych ......254
384. Drezno, 6 IV 1812
Dekret w sprawie uposażeń kalkulatorów zatrudnionych w Głównej Izbie Obra
chunkowej Ks. Warsz................. 254
385. Drezno, 6 IV 1812
Dekret w sprawie opłat uiszczanych przez furmanów trudniących się zawodowo przewozem towarów .................. 25
386. Drezno, 6 IV 1812
Dekret ustanawiający ulgi dla rafinerii cukru w Bydgoszczy .......256
387. Drezno, 7 IV 1812
Dekret nakazujący utrzymywanie stałej łączności pocztowej pomiędzy Dreznem a główną kwaterą wojska saskiego. Przesyłki
mają być wolne od opłat pocztowych . . . 256
388. Drezno, 10 IV 1812
Dekret powołujący gen. dyw. Wielhorskiego na zastępcę ministra wojny Ks. Warsz.
na okres jego nieobecności w związku z działaniami wojennymi ...... 257
389. [Warszawa] 12 IV 1812
Uchwała R. M. regulująca sposób przydziału mięsa dla żołnierzy ......257
390. Drezno, 13 IV 1812
Dekret zezwalający na przyjęcie dodatkowej liczby rzeźników i piekarzy do wojska
Ks. Warsz....................257
391. Drezno, 13 IV 1812
Dekret umarzający sprawy sądowe w związku z wywozem monety grubej z Ks. Warsz. do krajów austriackich lub przywozu
stamtąd bilonu. Umorzeniu podlegają tylko dawniej rozpoczęte, lecz jeszcze nie zakończone procesy. Sprawy nowe podlegają
sankcjom przewidzianym przez ustawodawstwo Ks. Warsz. ......... 258
392. Drezno, 14 IV 1812
Dekret zezwalający na zwiększenie liczby adiutantów przy boku generałów wojsk
Ks. Warsz. ................... 259
393. Drezno, 14 IV 1812
Dekret nakazujący powierzenie funkcji komisarzy wojennych byłym komendantom
placu ..................... 259
394. Drezno, 15 IV 1812
Dekret notyfikujący ministrów Ks. Warsz. o powołaniu gen. dywizji Dessoles na stanowisko kierownika policji wojskowej na
terenach pomiędzy Odrą i Wisłą z wyjątkiem Gdańska .................. 260
395. Drezno, 15 IV 1812
Dekret w sprawie przygotowania pomieszczeń dla biur wojennych w pałacu Pryma
sowskim w Warszawie................ 260
S96. Warszawa, 15 IV 1812
Uchwała R. S. zawierającą interpretację dekretu z 25 III 1809 r. dotyczącego postępowania w sprawach o przeciążenie
podatkami. .......... 261
397. Drezno, 17 IV 1812
Dekret otwierający kredyty na koszta fortyfikacji oraz wyżywienia zatrudnionych przy tych pracach robotników. Przyznane
na ten cel kwoty mają być wydatkowane zgodnie z obowiązującymi przepisami. ............ 262
398. Drezno, 17 IV 1812
Dekret zakazujący eksportu wołów do państw pruskich ........263
399. Drezno, 20 IV 1812
Dekret upoważniający ministra wojny do nominowania komendantów placu i etapów
oraz wyznaczania im uposażeń. W porozumieniu z ministrem spraw wewnętrznych
ma minister wojny powoływać cywilnych komisarzy wojennych w poszczególnych
punktach etapowych .................263
400. Drezno, 24 IV 1812
Dekret polecający wydzierżawienie dochodów skarbowych z mostu na Wiśle pod Warszawą oraz opłat uiszczanych przez
przejeżdżających i przechodzących. Istniejące taryfy i prawa władz publicznych nie mają ulec zmianie ...... 264
401. Drezno, 26 IV 1812
Dekret wskazujący ministrowi przychodów i skarbu środki zaradcze w przypadku
stwierdzenia braku funduszów „na masy" i na roboty przy twierdzach ....265
402. Drezno, 27 IV 1812
Dekret w sprawie racji żywności i gratyfikacji dla żołnierzy francuskich czynnych
przy komendach placu oraz w miejscach etapów dróg ........ 266
403. Drezno, 27 IV 1812
Dekret w sprawie przejściowej podwyżki opłat pobieranych za usługi ekstrapoczt,
sztafet i kurierów.................266
404. Warszawa, 28 IV 1812
Uchwała R. M. dotycząca niezdatnych dla wojska koni dostarczonych przez kon-
trybuentów................... 267
405. Drezno, 30 IV 1812
Dekret zwalniający od służby wojskowej uczniów szkół lekarskich w Warszawie i Krakowie na przeciąg odbywanej przez
nich nauki .......... 267
406. Drezno, 30 IV 1812
Dekret wprowadzający nową organizację dóbr i lasów narodowych w Ks. Warsz. ...268
407. Drezno, l V 1812
Dekret zatwierdzający etat pensji i wydatków dla senatu Ks. Warsz. na rok bu
dżetowy 1812/13................... 270
408. Drezno, l V 1812
Dekret polecający ministrowi spraw wewnętrznych, by w porozumieniu z ministrem
wojny wydał rekrutów w liczbie niezbędnej do zupełnego dokompletowania wojska
Ks. Warsz....................271
409. Drezno, 4 V 1812
Dekret w sprawie dochodzenia zaległych świadczeń podatkowych przy pomocy
egzekucji wojskowej ................. 271
410. Drezno, 4 V 1812
Dekret upoważniający R. M. do wstrzymania publikacji lub ogłoszenia przepisów
? zastosowaniu egzekucji wojskowej przy ściąganiu zaległości podatkowych . . . 271
411. Pilnic, 5 V 1812
Dekret zawiadamiający ministrów o powołaniu przez Napoleona w Ks. Warsz. komendanta policji wojskowej armii
francuskiej i wojsk sprzymierzonych. Ministrowie mają ułatwiać mu jego działalność na terenie kraju ......... 272
412. Pilnic, 8 V 1812
1811 r. w siprawie dochodów skarbowych ze sprzedaży oraz fabrykacji tytoniu i tabaki.....272
413. Pilnic, 11 V 1812
Dekret zwalniający korespondencję armii bawarskiej w Ks. Warsz. od opłaty porto....272
414. Pilnic, 11 V 1812
Dekret w sprawie użycia pochodzącego od pozłoty srebra, zebranego w mennicy Ks.
Warsz..................... 273
415. Pilnic, 11 V 1812
Dekret nadający Ferdynandowi ks. wirtemberskiemu dochód wieczysty z ekonomii
kozienickiej, płatny corocznie począwszy od l VI 1812 r. .....274
416. Pilnic, 11 V 1812
Dekret w sprawie dostarczania wódki i mięsa wojsku Ks. Warsz. ...... 274
417. Drezno, 13 V 1812
Dekret prostujący omyłkę w przepisach zwalniających od opłaty porto przesyłki pocztowe wojska bawarskiego w Ks. Warsz.
Wyjątek ma stanowić korespondencja pomiędzy pocztamtem w Hoff a pocztamtem polowym bawarskim, od której mają być
pobierane pełne opłaty taryfowe. .............. 275
418. Drezno, 13 V 1812
Dekret wyłączający z pod przepisów o tymczasowej dywidendzie pensji etatowych
niektórych pracowników administracji wojskowej- ......... 275
419. Drezno, 13 V 1812
Dekret nakazujący wprowadzenie w Ks. Warsz. składki na nadzwyczajne potrzeby
wojsk francuskich i sprzymierzonych ..............276
420. Drezno, 13 V 1812
Dekret w sprawie taksy dla tłumaczy ............277
421. Drezno, 22 V 1812
Dekret upoważniający ministra wojny do powoływania funkcjonariuszy administracji
wojennej i ustalający etat uposażeń oraz wydatków na potrzeby tejże administracji 277
422. Drezno, 22 V 1812
Dekret przyznający nowe kredyty na pokrycie nadzwyczajnych wydatków służby
administracji wojennej przy wojsku czynnym w polu ........ 280
423. Drezno, 22 V 1812
Dekret nakazujący dokompletowanie popisowymi z Ks. Warsz. pułków 4, 7 i 9,
powracających z Hiszpanii do kraju. .............280
424. Drezno, 22 V 1812
Dekret ustalający w sześciu dawnych departamentach siedziby wydziałów policji
poprawczej....................280
425. Drezno, 25 V 1812
Dekret w sprawie powoływania komendantów okręgów wojskowych w Ks. Warsz. 281
426. Drezno, 25 V 1812
Dekret polecający ministrowi przychodów i skarbu, aby kwota 1000 000 franków, pochodząca z pożyczki udzielonej przez
Francję, została użyta wyłącznie na opłacenie żołdu wojsku Ks. Warsz. .............. 282
427. Drezno, 25 V 1812
Dekret zakazujący tymczasowo importu wódki i okowity do Ks. Warsz. .....282
428. Drezno, 26 V 1812
Dekret zezwalający na wywóz środków żywności i furażów z Ks. Warsz. do państw
pruskich .................... 283
429. Drezno, 26 V 1812
Dekret przyznający „w przypadkach nagłych" nadzwyczajne kompetencje R. M. Ks.
Warsz.....................283
WYKAZ SKRÓTÓW STOSOWANYCH PRZEZ WYDAWCÓW
AGAD — Archiwum Główne Akt Dawnych

AS — Rada Stanu Księstwa Warszawskiego, akta spraw
Dz. Dep. Kał. — Dziennik Departamentowy Kaliski
Dz. Dep. Pł. — Dziennik Departamentowy Płocki
Dz. Pr. — Dziennik Praw Księstwa Warszawskiego
Dz. Pr. n. — Dziennik Praw tyczących się nominacji urzędników
fen. — fenigi
GdV — Gazette de Varsovie
Gembarzewski — Bronisław Gembarzewski, Wojsko polskie Księstwa Warszawskiego 1807—1814,
Warszawa 1912
GK — Gazeta Korespondenta Warszawskiego i Zagranicznego GKrak. — Gazeta
Krakowska GP — Gazeta Poznańska GW — Gazeta Warszawska
KPS — Komisja Rządowa Przychodów i Skarbu Ks — Rada Stanu Księstwa
Warszawskiego, księgi kancelaryjne n. — najjaśniejszy podp. — podpisał
PSS — Protokół Sekretariatu Stanu Księstwa Warszawskiego RM — Rada Ministrów Księstwa
Warszawskiego, akta spraw RM. Ks. — Rada Ministrów Księstwa Warszawskiego, księgi
kancelaryjne R. S. — Rada Stanu
SS — Sekretariat Stanu Księstwa Warszawskiego tal. — talary
WAP — Wojewódzkie Archiwum Państwowe w. — wielmożny ZPA — Zbiór
Przepisów Administracyjnych Królestwa Polskiego
WYKAZ SKRÓTÓW STOSOWANYCH W CZASIE KSIĘSTWA WARSZAWSKIEGO I

POZOSTAWIONYCH W PUBLIKOWANYCH AKTACH
d. — denary
Dpt. — departament
dg. — dobre grosze
sz. — szelągi
j j. ww. — jaśnie wielmożni
jkm. jkmc. — jego królewska mość, jego królewskiej mości
imc. — jegomość
jo. — jaśnie oświecony
jp., jpp. — jaśnie pan jaśnie panowie
jw. — jaśnie wielmożny
mci — mości
pnm. — pan nasz miłościwy
p., pp. — pan, panowie
ur. — urodzony
w., ww. — wielmożny, wielmożni
USTAWODAWSTWO KSIĘSTWA WARSZAWSKIEGO
1811 — 1812
1.Drezno, 5 I 1811
Dekret nakazujący ministrowi skarbu wypełnienie żądań Napoleona i rządu
francuskiego przekazanych Fryderykowi Augustowi za pośrednictwem posła
nadzwyczajnego Francji przy dworze saskim.
PSS, nr 2330, s. 8-10.
Na przedstawienie ministra naszego związków zagranicznych o odebranych

przez niego notach posła nadzwyczajnego francuskiego przy dworze naszym,
mających za cel:
1° uwiadomienie o chęci rządu francuskiego sprzedania publicznie w każdym z
miast Warszawy i Krakowa dziewięć tysięcy funtów goździków, składających część
znacznego zapasu tego towaru należącego do kasy amortyzacyjnej francuskiej, lecz
który to towar pociągnięty już zostawszy, wskutek dekretu cesarskiego pod dniem 5
sierpnia roku przeszłego, do opłaty nową taryfą oznaczonej, podlegać powtórnie
tejże opłacie nie może.
2° Udzielenie dekretu cesarskiego pod dniem 25 października roku przeszłego,
podług którego potaż z roślin nadmorskich pod nazwiskiem wyrazu francuskiego
,,lerc soudes" pochodzący z schwytania na morzu, zaboru lub konfiskat, dozwolony
jest na konsumpcją za opłatą ośmdzie-siąt franków od cetnara metrycznego.
3° Oświadczenie życzenia najjaśniejszego cesarza Napoleona, aby towary
kolonialne należące do kupców francuskich, a wzięte w sekwestr w państwach
naszych, spod tegoż sekwestru, bez pociągania ich do opłaty nową taryfą
oznaczonej, uwolnione zostały; aby tych towarów wyszczególniające sporządzone
były specyfikacje, zawierające nazwiska tych, w których ręku się znajdują podobne
towary i ich właścicieli, aby rzeczone towary wszystkie ekspediowane były
plombowane z załączeniem ceduł celnych do składu francuskiego utworzonego w
Kassel niedaleko Moguncji, gdzie też towary uiszczą opłatę nowej taryfy; i aby
nadto wydana została jak najprędzej specyfikacja dokładna tych towarów
osadniczych zasekwestrowanych, które nie należą do kupców francuskich, albo się
nie znajdują w ręku innych dla nich złożone,
postanowiliśmy i stanowimy:
Artykuł l
Zamierzona sprzedaż goździków ma być w wielości i miejscach powyżej
wyrażonych, punktem l wymienionych, bez żadnej przeszkody i trudności
uskuteczniona.
Artykuł 2
Opłata od potażu na konsumpcją gatunku, pod nazwiskiem wyrazu
francuskiego „lerc soudes" ma być w miarę wysokości dekretem cesarskim dnia
25 października roku przeszłego, ośmdziesiąt franków od cetnara metrycznego
oznaczonej, w Księstwie naszym Warszawskim pobierana.
Artykuł 3
Wolą naszą jest, aby życzenia najjaśniejszego cesarza Napoleona,
oświadczone w punkcie 3 względem towarów należących do kupców
francuskich, dopełnione były w Księstwie naszym Warszawskim, który to jednak
punkt zdaje się nie uważać tylko to, co było własnością francuską przeznaczoną
do krajów składających państwo francuskie w czasie, kiedy sekwestr, równie jak
nowa opłata zaprowadzone zostały na towary osadnicze w Księstwie naszym
Warszawskim.
Dopełnienie niniejszej naszej woli ministrowi skarbu Księstwa naszego
Warszawskiego zalecamy.
2Drezno, 5 I 1811
Dekret w sprawie zaległych świadczeń podatkowych mieszkańców de-
partamentu siedleckiego. Przyznane przez dekret ulgi przysługują płatnikom
do 31 marca 1811 roku.
PSS, nr 2329, s. 6-8; AGAD, RM 191 k. 15, kopia uwierzytelniona wypisu z prot. SS, nie na
formularzu, podp. S[tanisław] Potocki.
Na przełożenie ministra naszego skarbu postanowiliśmy i stanowimy:
Artykuł l
Gdy przez dokładne ministra naszego skarbu śledzenie rzeczy jawnie okazało
się, że kontrybuenci departamentu siedleckiego bez najmniejszej winy własnej,
ale jedynie z powodu opóźnionego ogłoszenia przez administracją powiatową i
komisarzy obwodowych, niektóre niżej wy-
rażone podatki dawnego rządu zapłacić przed dniem 31 lipca nie zdążyli, a nadto
chęć uiszczenia się skarbowi publicznemu dowiedli, przeto dobrodziejstwo
udzielone dekretem 14 czerwca roku przeszłego dla podatków zaległych z dawnego
rządu tylko do 31 lipca roku przeszłego oznaczone dla nich przedłużamy w
następujący sposób.
Artykuł 2
Podatki jako to: fasji i pogłównego należące w terminie poczynającym się od

dnia l listopada 1809, tudzież dwadzieścia pięć procent od wszystkich dawnych
podatków, jako resztę nakładu przez były Rząd Centralny i ministra naszego wojny
a wodza naczelnego podówczas w Galicji na żołd i ubiór wojska nałożone, a po
terminie l listopada 1809 należące, mają być pobrane od kontrybuentów
departamentu siedleckiego podług dobrodziejstwa dekretu 14 czerwca roku
przeszłego, to jest: już nie w bankocetlach, ale w dobrej monecie, lecz pierwsze dwa
podatki licząc dwadzieścia sześć dobrą monetą za pięćdziesiąt bankocetlami, trzeci
zaś licząc dwadzieścia sześć za sto bankocetlami.
Artykuł 3
Dobrodziejstwo to nasze trwać tylko ma do dnia ostatniego marca 1811 roku, po

upłynieniu zaś tego terminu, kto by się jeszcze z wyżej wymienionej należytości nie
uiścił, całemu rygorowi dekretów naszych na opieszałych w opłacie dochodu
publicznego, podług artykułu 6 dekretu pod dniem 14 czerwca 1810, podpadnie1.
Artykuł 4
Dobrodziejstwo niniejsze udzielone kontrybuentom departamentu siedleckiego

w szczególności rozciągamy i na wszystkie cztery nowe departamenta na ten
jedynie przypadek, jeżeliby kontrybuenci równie jako w departamencie siedleckim
dostatecznie udowodnili, że w złożeniu wyżej wymienionych podatków przed 31
lipca 1810 roku bez najmniejszej własnej winy opóźnili się.
Artykuł 5
Ogłoszenie i wykonanie niniejszego dekretu ministrowi naszemu skarbu

polecamy.
l
Zob. Dz. Pr. 2, 19, s. 239-243.
3.Drezno, 5 I 1811
Dekret w sprawie przyspieszenia wpłaty podatku osobistego i patentowego w
roku budżetowym 1810/11 na terenie nowo przyłączonych do
Księstwa departamentów galicyjskich.
PSS, nr 2325, s. 5; AG AD, RM 184, k. 4, kopia uwierzytelniona wypisu z prot. SS, na
formularzu, podp. Stanisław Breza.
W skutku dekretu naszego pod dniem 14 czerwca 1810 1 wydanego, chcąc

przyspieszyć uregulowanie przypadających na rok bieżący 1810/11 osobistego i
patentowego podatków w czterech nowych departamentach Księstwa
Warszawskiego na przełożenie naszego ministra dochodów i skarbu
Artykuł l
Rozkład podatku osobistego na szczególnych kontrybuentów i klasyfikacja
osób do podatku patentowego uskutecznione być mają w czterech nowych
departamentach na ten jeden raz tylko przez władze administracyjne, zastępujące
rady departamentowe, powiatowe, municypalne i miejskie w tychże
departamentach dotąd niepostanowione.
Artykuł 2
Dopełnienie niniejszego lekretu, naszym ministrom, w czym do którego
należy, zalecamy.
l
Zob. Dz. Pr. 2, 19, s. 239-243.
4. Drezno, 10 I 1811
Dekret przyznający ulgi w zakresie świadczeń publicznych podupadłym szpitalom
w departamentach galicyjskich wcielonych do Księstwa Warszawskiego.
PSS, nr 2333, s. 11-13; AGAD, RM 189, k. 30, wypis uwierzytelniony z prot. SS, na formularzu,
podp. Stanisław Breza.
Mając sobie przez Radę Ministrów na wniesienie naszego ministra spraw

wewnętrznych wystawiony smutny stan szpitalów publicznych w czterech
departamentach nowo do Księstwa Warszawskiego wcielonych, gdy fundusz
etatem na rok 1810/11 wyznaczony okazał się niedostateczny, a pomienione
instytuta miłosierdzia przez użyteczne cierpiącej ludzkości wspieranie ze wszech
miar zasługują na naszą troskliwość i opiekę, postanowiliśmy i stanowimy:
Artykuł l
Uwolnienie od opłat nadzwyczajnych publicznych i furażów wszelkich
wiosek do szpitalów w sześciu departamentach Księstwa Warszawskiego
należących, dekretem naszym w dniu 22 marca 1808 roku 1 postanowione, do
czterech nowo wcielonych departamentów rozciągamy i szpitale w tychże
departamentach do równego udziału wspomnionego dobrodziejstwa
przypuszczamy.
Artykuł 2
Oznaczamy sumę złotych polskich ośmdziesiąt tysięcy, którą nasz minister
skarbu z ogólnych przychodów publicznych odda do dyspozycji naszego ministra
spraw wewnętrznych, a ten w miarę uznanej potrzeby dzielić ją będzie w ciągu
roku etatowego 1810/11 pomiędzy szpitale główniejsze Księstwa Warszawskiego
a prędkiego zasiłku wymagające, przestrzegając, aby administracje miejscowe
ścisły z niego zdały rachunek.
Wykonanie niniejszej ustawy ministrom naszym spraw wewnętrznych i
skarbu Księstwa Warszawskiego zalecamy.
1
Zob. t. I, akt 72.
5. Drezno, 11 I 1811
Dekret przyznający dodatkowy etat kancelisty do sądu pokoju dla
powiatu i miasta Krakowa.
PSS, nr 2338, s. 14-15; AGAD, RM 59, k, 3, wypis uwierzytelniony z prot. SS, na formularzu,
podp. S[tanisław] Potocki.
Na przełożenie ministra sprawiedliwości pod dniem 3 miesiąca teraźniejszego

i wystawione w nim powody, dozwalamy, aby do wydziałów dwóch sądu pokoju
dla powiatu i miasta Krakowa ustanowionych, oprócz etatem na rok finansowy
1810/11 dla wydziału sprawiedliwości oznaczonym przyznanego jednego
kancelisty, drugi jeszcze kancelista z pensją złotych sześćset przybranym i na
rzeczonym etacie umieszczonym został.
6. Drezno, 12 I 1811
Dekret w sprawie opłat od cukru fabrykowanego w rafinerii w Bydgoszczy.
PSS, nr 2344, s. 17-18.
Mając sobie wystawioną wątpliwość ministra skarbu w przełożeniu jego pod

dniem 30 miesiąca przeszłego, czyli od fabrykowanego w rafi-
nerii bydgoskiej cukru, w handlu kupców Księstwa Warszawskiego znalezionego,
całkowity inipost taryfą przepisany, wybierany być ma; czyli też, udzielone praemie
dla pomienionej rafinerii i do cukru, przed ogłoszeniem dekretów 24 i 27
października roku przeszłego1 z niej zakupionego u kupców Księstwa znajdującego
się, rozciągnione być mają?
Wolą naszą jest: iż dekret pod dniem 13 miesiąca przeszłego wydany2, nie
uwalnia rafinerii cukru w Bydgoszczy od nowej opłaty podatku na towary
kolonialne wymierzonego, wyznacza tylko praemia na zachęcenie fabrykacji
następnej krajowej.
Pierwsza zatem zasada opłaty zaprowadzonego nowego podatku jest
niewzruszona i kupcy znajdujący się w przypadku, raportem ministra skarbu
objętym, ekscepcji podlegać nie mogą, ani co do przedmiotu, ani co do epoki czasu,
nie mogą korzystać z praemiów dla samej fabrykacji dozwolonych.
1 Zob. Dz. Pr. 2, 23, s. 434-440; Dz. Pr. 2, 23, s. 441-442.

2 Zob. t. II, akt 364.
7. Drezno, 12 I 1811
Dekret o podziale departamentów galicyjskich na okręgi zgromadzeń
gminnych.
Dz. Pr. 3, 27, s. 150-154.
8. Drezno, 14 I 1811
Dekret w sprawie zabezpieczenia wypłaty zaległego żołdu wojsku Księstwa
Warszawskiego.
P SS, nr 2352, s. 23-25; AGAD, RM 238, k. 7, wypis uwierzytelniony z prot. SS, na formularzu, podp.
Stanisław Breza.
Na uczynione nam w raportach naszego ministra wojny wystawienie potrzeby,

abyśmy ponowieniem naszych rozkazów upewnili tak zaspokojenie od pewnej
epoki zaległości żołdu, jako też niezawodne onego wojsku wypłacanie, a to
szczególniej z powodu znacznej liczby popisowych do wojska przybyć mających,
którzy by w pierwszych początkach służby od razu na niedostatek przez
niepobieranie należącego żołdu wystawieni zostali.
Zważywszy, że tylokrotnie przepisaliśmy urządzeniami naszymi takowe
śrzodki, jakie za najskuteczniejsze ku upewnieniu ile możności regularnego
wypłacania żołdu i mas żołnierza i podoficjera, sądziliśmy, że i teraz innych nie
upatrujemy pod ręką, jak wskazać te, które
zdoła wydostarczyć możność skarbu i zadośćuczynienie najnaglejszym kraju
potrzebom, chcemy:
Artykuł l
Aby w każdym miesiącu nasz minister dochodów i skarbu wniósł na Radę
Ministrów stan kas głównej i departamentowych, oraz z pewnością spodziewać
się mającego dochodu, łącząc opinią swoją, w której części administracji jakowe
wydatki zatrzymane być mogą, tak, aby stosownie do naszego dekretu pod dniem
20 czerwca 1810 artykułu 2 l żołd i masy podoficjerów i żołnierzy ściśle
wypłacane były.
Artykuł 2
W teraźniejszym razie nagłym dostarczenia żołdu przybywającym do wojska
popisowym, ministrowie nasi znosząc się, przedsięwezmą zaradcze środki i o
przedsięwziętych zdadzą nam nieodwłocznie raport.
Artykuł 3
Przedsięwzięte śrzodki bynajmniej naruszać nie mają artykułu 1 wyżej
rzeczonego dekretu pod dniem 20 czerwca 1810 i funduszu osobnym naszym
dekretem pod tąż samą datą oznaczonego na regularne opłacanie kompetencjów.
Artykuł 4
Ani tykać nie mają funduszu złożonego i sum wpływać mających w moc
prowizjów i samychże kapitałów nam konwencją bajońską odstąpionych.
Artykuł 5
Dochód z soli ma być opatrzony dostatecznym i gotowym zawsze funduszem
na jej wyrabianie w Wieliczce i na jej kupno z innych miejsc oraz koszta jej
transportów.
Dopełnienie tej naszej woli ministrom naszym, w czym do którego należeć
może, najszczególniej wojny, dochodów i skarbu, zalecamy.
1
Zob. t. II, akt. 253.
9. Drezno, 16 I 1811
Dekret o prawach obowiązujących na terenie czterech nowo wcielonych do
Księstwa Warszawskiego departamentów i o zasadach załatwiania spraw
zaległych w sądach, środkach odwoławczych oraz egzekucji wyroków wydanych
przed 15 sierpnia 1810 r.
Dz. Pr. 3, 28, s. 157-173.
10. Drezno, 16 I 1811
Dekret regulujący opłaty celne od eksportowanych z Księstwa Warszawskiego do
państw austriackich: żelaza surowego oraz półfabrykatów i fabrykatów żelaznych.
Wysokość opłat celnych została ustalona na zasadzie wzajemności.
Dz. Pr. 3, 29, s. 198-200.
11. Drezno, 17 I 1811

Dekret upoważniający ministra skarbu do ogłoszenia tabeli ewaluacyjnej
zagranicznych pieniędzy złotych i srebrnych znajdujących się w obiegu
w Księstwie Warszawskim.
PSS, nr 2366, s. 42-45; AGAD, RM 214, k. 46, kopia uwierzytelniona wypisu z prot. SS, nie na
formularzu, podp. S(tanisław) Potocki.
Na przedstawienie ministra naszego skarbu, pod dniami 8 listopada roku

przeszłego i 10 miesiąca teraźniejszego podaną nam w skutku dekretu naszego
pod dniem 5 października roku przeszłego regulamin menniczy stanowiącego,
tabelę ewaluacyjną srebrnych i złotych zagranicznych pieniędzy, kurs w
Księstwie naszym Warszawskim mieć mogących, tak jak się niniejszemu
dekretowi załączona znajduje, potwierdzamy i do jej ogłoszenia ministra skarbu
upoważniamy.
Dopełnienie niniejszej naszej woli ministrowi skarbu polecamy.
TABELA
EWALUACYJNĄ SREBRNYCH I ZŁOTYCH ZAGRANICZNYCH PIENIĘDZY KURS

W KSIĘSTWIE WARSZAWSKIM MAJĄCY
Srebrne pieniądze Złote Grosze
Saskie talary konwencyjne 8 12

półtalary 4 6
dwuzłotówki 2 3
złotówki 1 1
półzłotówki — 15
francuskie
1 sztuka od 5 franków 8 3
1 sztuka od 2 franków 3 7
1 sztuka od 1 franka a 1 18
a Zupełnie ściśle biorąc wartość jednego franka jest: l złp 18 gr 11 den. 5 ósmych 15/17; wartość 2 franków i
5 franków wypada również w ułomkach, które każdy łatwo obra-chować sobie może, biorąc za zasadę, iż 37
franków czynią 60 złp równo. W oznaczeniu tabelowym ułomki opuszczone zostały, jako nie mogące być w
pojedynczych sztukach zrealizowane, co się również i do innych obcych pieniędzy rozciąga.
Srebrne pieniądze Złote Grosze
austriackie talary i półtalary konwencyjne, czyli spe-
cies tejże wartości co saskie

1 sztuka od 30 kreuzerów 2 3
1 sztuka od 10 kreuzerów — 21
17 kreuzerówka stara b — 12
talar brabancki czyli
kronen talar 9 12
półtalara 4 21
ćwierć talara 2 10
pruska, kurant, talar 6 —
półtalarek 3 —
ćwierć talarek 1 15
dwuzłotówka 2 —
złotówka 1 —
półzłotek — 15
pruska zdawkowa moneta
srebrnik — 5
dydek — 4
rosyjskie. Stare ruble od r. 1722-1729
wybijane 7 6
późniejsze ruble od r. 1730 do 1762 po 7 10
ditto ditto aż do r. 1810 inclusive po 6 12
półruble po 3 6
ćwiartki 1 18
1 sztuka od 20 kopiejek 1 8
1 sztuka od 15 kopiejek — 28
1 sztuka od 10 kopiejek — 19
polskie od 1765 do 1786 inclusive
talary od 8 złp po 8 12
półtalary 4 6
dwuzłotówki 2 3
złotówki 1 —
półzłotówki — 15
polskie późniejsze, to jest od 1787
do 1795 inclusive
talary od 8 złp 8 —
talary od 6 złp 6 —
czterozłotowki po 4 —
dwuzłotówki po 2 —
b Nowe austriackie 12 i 7 kreuzerowki ani w kasach publicznych, ani w kursie przyjmowane być nie
powinny. W ogólności wszelkiego rodzaju pieniądze w tabeli niniejszej ewa-luaryjnej nie umieszczone w
kasach przyjmowane nie będą.
Srebne pieniądze Złote Grosze
złotówki po
pólzłotki 1
10 groszówki po 5
Złote pieniądze
czerwone złote saskie, austriackie, holenderskie, tak

dawniejsze, jako też w ostatnich czasach robione z
popiersiem Króla Ludwika, polskie, węgierskie, pruskie,
weneckie, florenckie, salzburskie, duńskie po
16 15
friedrichs'ory pruskie pojedyncze po podwójne po
W tej wartości przyjmować będą wszystkie kasy w podatkach,
30
wyżej wyrażone złote pieniądze
60
Co się tyczy ich kursu w publiczności, ten zależy od potrzeby
sprzedających lub nabywających też pieniądze, w czym zupełna wolność
każdemu jest zostawiona.
12. Drezno, 17 I 1811

Dekret ustalający wytyczne dla ministra spraw wewnętrznych w sprawie
wykorzystania przez rady departamentowe kwot pozostałych ze składek na
powszechną obronę kraju w 1809 r.
formularzu, podp. Stanisław Grabowski.
Doszło do naszej wiadomości, że z składek przez rady departamentowe na

powszechną kraju obronę w czasie wojny 1809 uchwalonych, pozostały się sumy,
które na powyższy zamiar wydanymi nie zostały;
uważając, że pozostałe takowe sumy są niezaprzeczoną własnością każdego
respective departamentu, których rady departamentowe nie mają przez się władzy
użyć bez naszego zezwolenia,
upoważniamy ministra naszego spraw wewnętrznych, aby rady departamentowe
mające zgromadzić się w przyszłym miesiącu lutym, każdą z osobna zapytać o jej
myśl względem użycia pozostałej sumy od składek swego departamentu na jego
dobro i pożytek i aby tymże radom departamentowym oświadczył, iż potwierdzenia
naszego takowych swych zamiarów szukać mogą, podając nam przez ministra
naszego spraw wewnętrznych swoje w tej mierze życzenia.
Dopełnienie tej naszej woli ministrowi spraw wewnętrznych Księstwa naszego
13. Drezno, 18 I 1811
Dekret powołujący komisję dla przygotowania projektów prawa karnego
materialnego i formalnego, organizacji wymiaru sprawiedliwości kryminalnej oraz
spraw więziennictwa.
PSS, nr 3708, s. 37-38.
W celu przyspieszenia i przygotowania do rozstrząśnięcia naszej Rady Stanu i

nam przez tę przedstawienia projektów w materii prawodawstwa kryminalnego
umyśliliśmy ustanowić na ten koniec osobną komisję, do której wyznaczamy i
mianujemy niniejszym osoby składające sekcją sprawiedliwości w Radzie naszej
Stanu, tudzież ur. ur. Wyczechow-skiego, prezesa apelacji, Morawskiego
referendarza przy Radzie Stanu, Woźnickiego prokuratora naszego przy sądzie
kasacyjnym, Jerzego Do-brzańskiego, Antoniego Siemiątkowskiego i Franciszka
Wężyka.
Przedmiotem zatrudnień ustanowionej przez nas komisji będzie usto-
sowanie:
1° wygotowanego projektu prawa kryminalnego, który na ostatnim
posiedzeniu sejmowym podanym miał zostać,
2° procedury kryminalnej
3 organizacji sądów kryminalnych
4° urządzenia więzień
Minister sprawiedliwości przygotowane w powyższych przedmiotach
prawodawstwa kryminalnego projekta komisji odda, porządek jej czynności
przepisze i nam o postępie tych raporta zdawać będzie.
Dopełnienie niniejszej naszej woli ministrowi sprawiedliwości Księstwa
naszego Warszawskiego zalecamy.
14. Drezno, 19 I 1811
Dekret nakazujący ministrowi spraw wewnętrznych powołanie dodatkowego

kontyngentu rekrutów, niezbędnego do zwiększenia liczebności
wojsk Księstwa Warszawskiego.
Zważywszy wystawione nam w przełożeniach ministra wojny pod dniami 20

i 31 miesiąca przeszłego powody, wskazujące potrzebę pomnożenia rekruta dla
wojska Księstwa naszego Warszawskiego, tak na dopełnienie popisu dla
piechoty, jazdy, zakładów bajońskich, jako i na zastąpienie odpuszczonych do
gospodarstwa żołnierzy
aby minister nasz spraw wewnętrznych na rachunek popisu krajowego oprócz
dekretem naszym z dnia 24 października 18101 oznaczonej liczby rekrutów,
wydał jeszcze tychże rekrutów trzy tysiące do wojska naszego Księstwa
Warszawskiego, w którą to liczbę trzech tysięcy, wchodzi już dziewięćset
ośmdziesiąt ludzi, na utworzenie batalionu posiłkowego artylerii.
Dopełnienie niniejszej naszej woli ministrom spraw wewnętrznych i wojny
zalecamy.
1
Zob. t. II, akt 335.
15. Drezno, 19 I 1811

Dekret regulujący wzajemną ekstradycję dezerterów z ziem Cesarstwa
Rosyjskiego i Księstwa Warszawskiego.
Dz. Dep. Kal, nr 9 z 1811; PSS, nr 2374, s. 49-51.
Na przedstawienie ministra naszego związków zagranicznych o uczynionej

komunikacji kanclerza państwa rosyjskiego, posłowi naszemu w Petersburgu, iż
ponieważ zdarzały się przypadki, gdzie władze wojskowe Księstwa
Warszawskiego nie chciały odbierać swych dezerterów od komendantów
pogranicznych rosyjskich, nie mając gotowych funduszów na uiszczenie
warunków § 5 konwencji kartelu zapewnionych, tenże kanclerz uczynił
przełożenie swemu monarsze, aby odtąd dezerterowie z wojska Księstwa
Warszawskiego za kwitem władz wojskowych tegoż Księstwa wydawani byli, ile
razy też władze nie będą w sposobności nadgrodzić kosztu powyżej
wspomnionym paragrafem zawarowa-nego, i aby w tym celu utrzymywać na
przyszłość rachunek otwarty z legacją naszą, dla płacenia sobie kwitami
udowodnionej należytości wzajemnej za wydanych dezerterów, stosownie do
konwencji.
Zważając, iż przypadek zarówno zdarzyć się może, w którym oddziały
kozaków lub garnizony rosyjskie nad granicami Księstwa stojące, nie będą miały
gotowego funduszu na uiszczenie należytości przy odbieraniu swych dezerterów
i koni, osądziliśmy stosownym przychylić się do pomienionego układu i
oświadczenie przystąpienia naszego do niego zleciwszy posłowi naszemu
nadzwyczajnemu w Petersburgu, postanowiliśmy i stanowimy:
1 W każdym przypadku, gdy władze wojsk Księstwa naszego War-
szawskiego nie będą mogły uiścić należytości władzom rosyjskim, przy
wydawaniu dezerterów odbierając ich za kwitem, dopominać się będą od władz
rosyjskich rachunku winnej za nich należytości, na dwie ręce spisanego i tenże
wraz z uwagami, jeżeli jakie będą, tu prześlą.
2 Również w przypadku, gdyby przy wydawaniu dezerterów rosyjskich
władze tegoż państwa nie były w stanie opłacenia należytości
konwencją zawarowanej, ciż dezertery za prostym kwitem z dołączeniem rachunku
winnej za nich należytości wydani, a takowe rachunki wraz z kwitami rosyjskimi tu
posyłane mają zostać.
Dopełnienie niniejszego naszej woli ministrom naszym Księstwa
Warszawskiego, w czym do którego należy, zalecamy.
16. Drezno, 19 I 1811

Dekret w sprawie ulg dla dzierżawców dóbr narodowych w sześciu dawnych
departamentach Księstwa Warszawskiego.
Z powodów nam przez ministra naszego spraw wewnętrznych w jego

przełożeniu pod dniem 10 miesiąca i roku bieżących przytoczonych,
postanowiliśmy i stanowimy co następuje:
Artykuł l
Chcąc okazać względność naszą dla dzierżawców dóbr narodowych w sześciu
dawniejszych departamentach Księstwa naszego Warszawskiego, którym kontrakty
dzierżawne od dnia l czerwca następującego ekspirują, pozwalamy, ażeby
dzierżawy teraźniejszym posiadaczom z wolnej ręki na rok jeden, dwa lub trzy były
przedłużone bez zmniejszenia teraźniejszej sumy dzierżawnej, a z korzyścią dla
skarbu, jeżeli gdzie okoliczności dozwolą.
Artykuł 2
Od tego jednakże dobrodziejstwa naszego, chcemy mieć wyłączonych tych
dzierżawców, którzy przez nieuiszczanie się regularne skarbowi w wypłacaniu rat
byli opieszałymi albo w długach pozostali, lub naganne gospodarstwo prowadzili.
Upoważniamy przeto naszego ministra spraw wewnętrznych do prolongowania
kontraktów i dopełnienie niniejszej naszej woli jemu polecamy.
17. Drezno, 23 I 1811
Dekret w sprawie zniżki opłat celnych od klepek sosnowych. Dr. Pr. 3, 28,
s. 193-194.
18. Drezno, 24 I 1811
Dekret w sprawie postępowania z dłużnikami sum bajońskich, organizacji i
kompetencji Głównej Dyrekcji Kredytowej w Księstwie Warszawskim.
Dz. Pr. 3, 28, s. 174-191.
19. Drezno, 24 I 1811

Dekret w sprawie funkcji monet miedzianych w obiegu pieniężnym,
Dz. Dep. Kal., nr 12 z 22 III 1811; PSS, nr 2387, s. 69-70; AGAD, RM 213, k. 67, kopia
uwierzytelniona wypisu z prot. SS, nie na formularzu, podp. Stanisław Potocki.
Chcąc oznaczyć stosunek w jakim nowe miedziane pieniądze w publiczności i

od skarbu przyjmowane i wydawane być mają i mając w zamiarze, ażeby też
pieniądze jak najrówniej po całym kraju w cyrkulacją puszczone były, na
przełożenie ministra naszego skarbu postanowiliśmy i stanowimy co następuje:
Artykuł l
Miedziane pieniądze Księstwa Warszawskiego mają tylko służyć dla
publiczności do zdawania reszty, nikt więc z poddanych naszych, odbierając od
drugiej osoby pieniądze, nie może być obowiązany do przyjmowania więcej w
miedzi nad to, co do jednego złotego nie dostaje.
Artykuł 2
W opłatach podatków kasy publiczne przyjmować mogą monetę miedzianą w
sposobie zdawkowania, to jest opłaty ilościów, które niżej jednego złotego
wypadają, w takich zaś opłatach, które zwyczajnie miedzianą monetą opłacane być
zwykły, jak to, mostowe, rogatkowe i tym podobne, które z kilku groszy tylko
składają się, oddawać monetą miedzianą krajową każdemu ma być dozwolono.
Artykuł 3
Dla przyspieszenia wygody publiczności, której teraz przez niedostatek monety
miedzianej jest pozbawioną, dozwalamy, ażeby krajowa miedziana moneta
puszczoną była w cyrkulacją, tak przez dobrowolne jej wymienianie przez
partykularnych, jako też przez kasy publiczne w wypłatach rozmaitych, ale te
ostatnie tylko w proporcji pięciu procentów od sumy, jaka w srebrnej monecie
wypłaconą będzie. Uzupełnienie niniejszej ustawy ministrowi naszemu skarbu
polecamy.
20. Drezno, 26 I 1811
Dekret zmieniający liczbę i obsadą komendantur i adjutantur placu
PSS, nr 2390, s. 72-75.
Na przedstawienie naszego ministra wojny, za wysłuchaniem naszej Rady

Stanu postanowiliśmy i stanowimy jak następuje:
Artykuł l
Mają pozostać komendanci i adjutanci placów na swoich miejscach, przy
tejże samej pensji z dodatkiem na biuro, jakie z nich każden dotąd pobiera, w
miastach i twierdzach następujących, jako to:
w Warszawie — Krakowie — Poznaniu — Zamościu — Toruniu —
Modlinie — Sieradzu — na Pradze — w Częstochowie — Kaliszu —
Bydgoszczy — Lublinie — Płocku — Radomiu — Siedlcach — Tyko-cinie —
Terespolu — Tomaszowie — Sandomierzu — Kempnie — Kargowie —
Międzyrzeczu — Chełmnie — Kielcach.
Artykuł 2
Znosimy miejsca komendantów placu i uchylonych z tychże miejsc
opatrujemy jak następuje: Radoszyce, dotychczasowy komentant placu pokąd w
cywilności umieszczonym nie zostanie mieć będzie rocznie
pensji wysłużonej złotych polskich dwa tysiące 2000 złp.
Przysucha, Wigura wysłużonej pensji złp. dwa tysiące pięćset 2500 „
Wyszogród, Kobierzycki wysłużonej pensji złp. trzy tysiące
dwieście 3200 „
Gniewoszew, Junga wysłużonej pensji złp. trzy tysiące 3000 „
Rakoniewice, Zylicz wysłużonej pensji złp. trzy tysiące
dwieście 3200 „
Łowicz, Gabriel Jędrzejewicz wysłużonej pensji złp. trzy
tysiące dwieście 3200 „
Końskie, Dąbrowski wysłużonej pensji złp. trzy tysiące
dwieście 3200 ,,
Kostrzyn, Storzbecher wysłużonej pensji złp. dwa tysiące
pięćset 2500 „
Rusocice, Fund wysłużonej pensji złp. dwa tysiące 2000 „
Błonie, Grąbczewski, wysłużonej pensji złp. dwa tysiące 2000 „
Pułtusk, Pogorzelski wysłużonej pensji złp. dwa tysiące 2000 „
Ostrołęka, Karwowski wysłużonej pensji złp. dwa tysiące 2000 „
Kłodawa, Stokowski wysłużonej pensji złp. dwa tysiące
pięćset . 2500 „
Slesin, Ożarowski uwolniony z wypłaceniem na raz dwóch
tysięcy złp.
Dobrzyń, Dobrogoyski wysłużonej pensji złp. dwa tysiące 2000 ,,
Małogoszcz, Więckowski wysłużonej pensji złp. dwa tysiące 2000 ,,
Rubieszów, Zdanowicz wysłużonej pensji złp. dwa tysiące 2000 ,,
Września, Rogowski wysłużonej pensji złp. tysiąc siedemset 1700 ,,
Jelnia, Przepałkowski wysłużonej pensji złp. tysiąc 1000 ,,
Stęszewo, Górski wysłużonej pensji złp. tysiąc dwieście 1200 „
Kutno, Zaborowski wysłużonej pensji złp. tysiąc pięćset 1500 ,,
Dubienka, Szymański wysłużonej pensji złp. tysiąc 1000 ,,
Miechów, Petryczewski wysłużonej pensji złp. tysiąc 1000 „
Rożan, Dobrosławski wysłużonej pensji złp. tysiąc pięćset 1500 ,,
Krasnystaw, Jaczewski wysłużonej pensji złp. tysiąc pięćset 1500 „
Artykuł 3
Przeznaczeni zostają do wojska jako nadliczbowi, aż do ich umieszczenia,
dotychczasowi komendanci i adjutanci placów uchylonych następujących.
Mniszew Bagiński
Sochaczew Korytyński
Góra Święcicki
Puławy Milkiewicz
Grodzisk Rakowski
Kozienice Wodziński
Lipno Rościszewski
Nowe Miasto Izbiński
Słupce Dobicki
Biała Płoszczyński
Sempolno Wągrodzki
Kurów Bentkowski
Artykuł 4
Nasz minister wojny podług teraźniejszego wyszczególnionego urządzenia
komendantów placu i ich adjutantów odwoła z tych miejsc, które artykułami 2 i 3
zostają uchylone.
Artykuł 5
Z liczby tak przez nas oznaczonej komendantów i adjutantów placu, gdyby
którzy do tej służby już byli niesposobni, poda ich do naszej dymisji nasz minister
wojny i do naszego mianowania na ich miejsca,
które odtąd zachowane być mają dla oficerów zasłużonych w wojsku Księstwa,
nabytych praw do pensji odstawkowej lub wysłużonej.
Artykuł 6
Zachowujemy nam dalsze odmiany tak co do miejsc, w których mają być

komendanci placu i ich adjutanci, jako też i co do przywiązanych dziś do nich
pensjów, gdy z nich niektóre otrzymaliśmy i zachowaliśmy ze względu na
posiadających je aktualnie.
Artykuł 7
Nasz minister wojny poda nam niebawnie listę zachowanych komendantów i

adjutantów placu i szczególną każdego pensją podług artykułu l, abyśmy wydatek
na komendantów placu dopisali do etatu wojska.
Artykuł 8
Dla tych komendantów placu, którzy z miejsc swoich zostając oddaleni, są

przeznaczeni do wojska jako nadliczbowi, pokąd w nim umieszczeni nie zostaną,
przedstawi nam listę tymczasowej dla nich pensji zastosowanej do ich stopnia w
wojsku.
Dopełnienie tej naszej woli naszemu ministrowi wojny zalecamy.
21. Drezno, 26 I 1811

Dekret w sprawie wielu kwestii, o których rozwiązanie zapytywał biskup
krakowski.
PSS, nr 2399, s. 81-82.
Zważywszy zdane nam przez Radę Ministrów pod dniem 4 miesiąca

teraźniejszego tłomaczenie z powodu bezpośrednio do nas uczynionych przełożeń
przewielebnego księdza biskupa krakowskiego pod dniem 12 września roku
przeszłego, upoważniamy ministra naszego spraw wewnętrznych i religijnych do
dania odpowiedzi temuż przewielebnemu księdzu biskupowi w następujących
punktach:
1° co do prośby, aby politycznej instancji, tak jak za rządu zeszłego, nakazano
egzekwować dłużników nie płacących na terminie prowizji od sum kościołom
zapisanych — iż projekt tyczący się wyjaśnienia wszelkich funduszów kościelnych,
będąc już w deliberacji za postanowieniem później w tej okoliczności zaradzonym
zostanie obawie ze strony duchownych lękających się przewłoki w odbieraniu
winnej im
należytości i że tymczasowie mają pójść duchowni do sądów zwyczajnych.
2° co się tyczę sum i dziesięcin przez rozgraniczenie między Austrią i Prusami
od niektórych kościołów odpadłych — iż oznaczyliśmy, tak jak niniejszym
stanowimy, że fundusze, aż dotąd posiadane przez duchownych, mają być im
zostawione, ile z nowych departamentów do dawnych wchodzą.
3° iż prośba ta — wzniesienia i obsadzenia beneficjów za panowania
austriackiego umorzonych — jest przedmiotem, który przy zamierzonym ogólnym
urządzeniu duchownych załatwienie znajdzie, na koniec względem punktów 4 i 5
— iż żądany wyjątek od opłaty przy rogatkach w Krakowie nie może mieć miejsca
dla włościan należących do kościołów parafialnych w tymże mieście sytuowanych
dla tego, że opłata powyższa ku pożytkowi miasta Krakowa pobierana jest i do
funduszu gminnego licznymi potrzebami obarczonego należy i że uwolnienie ta-
kowe do ustawicznych zatargów i częstych defraudacji powód by dawało.
Co się zaś tyczę karania występnych księży — iż okoliczność ta roz-strząsaną
będzie przy wygotowaniu zaleconego projektu ściągającego się do karności
kościelnej. Pozostałe jeszcze dwa przedmioty przełożeń przewielebnego księdza
biskupa krakowskiego: a) względem powrócenia do dawnych granic parafii,
rozgraniczeniem między Austrią i Prusami porozrywanych, tudzież b) funduszu
kolegii roratystów przy katedrze tyczące się, oddajemy do uwagi Rady Ministrów,
iż zostawując je teraz bez odpowiedzi, pierwszy zachowanymby być powinien
konferencjom osób, wezwanych przez ministra spraw wewnętrznych i religijnych
do naradzenia się w materiach duchownych, względem drugiego zaś, iż należy
czekać nadejścia objaśnień od prefektury krakowskiej żądanych.
Dopełnienie niniejszej naszej woli ministrowi spraw wewnętrznych i religijnych
w czym należy zalecamy.
22. Drezno, 26 I 1811
Dekret wprowadzający przepisy o działalności komisji powołanych do kontroli

rachunkowości administracji powiatowych, czynnych za czasów Rządu Centralnego
Francusko-Galicyjskiego na terenach nowo wcielonych do Księstwa
Warszawskiego.
PSS, nr 2398, s. 79-81.
Komisja Obrachunkowa kraju nowo do Księstwa wcielonego uczyniła nam

bezpośrednio przełożenie, iż w dokonaniu przeznaczenia swojego zatrzymaną
zostaje niedostarczonymi sobie rachunkami od administra-cjów powiatowych
byłego Rządu Centralnego.
Zważywszy istotną potrzebę ukończenia dzieła rzeczonej komisji i
nieskuteczność dotąd powziętych środków do otrzymania rachunków i
dostatecznych wiadomości od administracjów powiatowych działających za Rządu
Centralnego Francusko-Galicyjskiego postanowiliśmy i stanowimy jak następuje:
Artykuł l
Będzie w każdym departamencie nowo wcielonym osobna komisja do
obrachowania administracjów powiatowych zeszłego Rządu Centralnego.
Artykuł 2
Końcem przyspieszenia rozpoczęcia pracy rzeczonych komisjów nasz minister
spraw wewnętrznych zniósłszy się z prefektem każdego departamentu z wyżej
wspomnianych mianować będzie członków takowe Komisje w każdym
departamencie składać mających i w takiej liczbie, jakiej wymagać będzie
rozciągłość pracy im powierzonej.
Artykuł 3
Komisarze artykułem 2 wyznaczeni mocni są powołać osoby administracje
powiatów za zeszłego Rządu Centralnego składające do zdania sprawy i rachunków
za czas ich urzędowania.
Artykuł 4
Takowe rachunki i ich udowodnienia komisarze z wszelką dokładnością i z
pośpiechem obrachowawszy, komisji obrachunkowej kraju do Księstwa
Warszawskiego wcielonego przez nas mianowanej przeszłą i do niej w
zachodzących w tym względzie okolicznościach udawać się i jej wezwaniom
zadość czynić będą.
Artykuł 5
Nasz minister spraw wewnętrznych, zniósłszy się z komisją obrachunkową
dekretem naszym dnia 23 maja 1810 l mianowaną, przepisze dla wyżej rzeczonych
komisjów instrukcją postępowania.
Artykuł 6
Osoby w administracjach powiatowych za Rządu Centralnego działające, aż do
czasu skończenia swojego urzędowania sprawę i rachunki z czynności swoich
komisjom na ich wezwanie zdać powinny pod odpowiedzialnością.
Artykuł 7
Minister skarbu w każdym z nowo wcielonych departamentów wyznaczy po
złotych dwa tysiące na każdą komisją.
Artykuł 8
Gorliwość z jaką obywatele wcielonych departamentów składali liczne ofiary
i ponosili ciężary w ostatniej porze wojny, niewątpliwą nam czyni nadzieję, że
tak osoby na komisarzów wezwane, jako też i te, które do ogólnych ofiar
przykładały prac i trudów w administracjach powiatowych, tamte do powołania
swojego, te do usprawiedliwienia czynności swoich pospieszać będą.
Dopełnienie niniejszej naszej woli, naszym ministrom spraw wewnętrznych i
skarbu, w czym do którego należy, zalecamy.
1
23. Drezno, 29 I 1811
Dekret zakazujący wywozu z Księstwa Warszawskiego materiałów niezbędnych do

produkcji papieru.
Dz. Pr. 3, 28, s. 191-193.
24. Drezno, 29 I 1811
Dekret w sprawie kaucji uiszczanych przez burmistrzów w miastach nie

posiadających oddzielnych kasjerów miejskich.
Dz. Pr. 3, 29, s. 200-202.
25. Drezno, 30 I 1811

Dekret w sprawie kapitałów Kasy Inwalidów Pruskich hipotekowanych
Dz. Pr. 3, 34, s. 379-380.
26. Drezno, 30 I 1811
Dekret ustalający zasady działalności i kompetencje Komisji Biletów

Kasowych Księstwa Warszawskiego.
PSS, nr 2416, s. 95-101.
W zamiarze pomnożenia i ożywienia cyrkulacji pieniędzy w państwie naszym
Księstwa Warszawskiego, postanowiwszy dekretem naszym pod dniem l grudnia
roku 18101 utworzenie biletów kasowych na wzór podobnych w Królestwie naszym
Saskim w biegu będących, a razem ustanowiwszy oddzielną Komisją, której
powierzyliśmy szczególny dozór, baczność i zarządzenie w wszelakich
okolicznościach tyczących się tego przedmiotu, którego skutki, im więcej sobie
obiecujemy, iż będą zdolne przyczynić się do dobrego bytu państwa naszego i jego
mieszkańców, tym bardziej on troskliwość naszą zajmować zawsze będzie. Przeto'
osądziliśmy za potrzebne i przyzwoite Komisją na ten cel przeznaczoną i przez nas
mianowaną następującą opatrzyć instrukcją.
Tytuł I
Stosunki i przepisy ogólne pomienionej Komisji

a) Komisja Biletów Kasowych Księstwa Warszawskiego ściśle w działaniu i
postępowaniu swoim zachowywać będzie przepisy dekretu naszego pod dniem l
grudnia roku przeszłego wydanego.
Komisja Biletów Kasowych naszego Księstwa Warszawskiego składać się
będzie z 9 członków dekretami naszymi pod dniem 21 lipca2, 28 września 1810 3
mianowanych. Jednakże ostrzegamy sobie wyraźnie wolność pomnożenia lub
zmniejszenia każdego czasu i na przyszłość liczbę członków Komisji podług
potrzeby i naszego osądzenia.
b) Niniejsza Komisja w okolicznościach tyczących się biletów kasowych,
żadnemu wydziałowi rządowemu Księstwa Warszawskiego wcale nie podlega i
jedynie tylko naszym rozkazom jest poddaną, dlatego też we wszystkich
przypadkach, które naszej decyzji i urządzeniu podlegają, a które w szczególności
niniejsza instrukcja obejmuje, do nas bezpo-śrzednie udawać się ma z
przyłączeniem zdania swego w przedmiocie, względem którego pytanie zachodzić
będzie.
c) Komisja niniejsza ma być w związku komunikacyjnym z wydziałami
rządowymi Księstwa Warszawskiego, stosując się do formów w przypadkach
komunikacji w tychże wydziałach używanych. Komunikacje takowe zachodzić
mogą w okoliczności tyczącej się biletów kasowych, w której Komisja od władz
rządowych żądać będzie wsparcia, pomocy lub zasięgnienia ich zdania.
d) W przypadkach wynikających z dekretów i urządzeń naszych, albo
wydarzonego podejrzenia i wiadomości o tworzeniu lub cyrkulacji fałszywych
biletów kasowych, bądź jakichkolwiek względem nich nad-użyciów, którym bez
zwłoki zapobiegać należałoby, Komisja do ministrów respective ich działania
udawać się będzie. Może też od nich na wszelkie wypadki podobne opatrzyć się w
zalecenia do władz departa-
mentowych, aby od nich doznawała gotowej zawsze pomocy w czym jej żądać
przyjdzie. Co się również rozumie do zapewnienia sobie pomocy od naszych
prokuratorów przy trybunałach i sądach, do których udawać się Komisji wypaść
może w procesach lub skargach biletów kasowych tyczących się.
e) Komisja szczególniej komunikować będzie z wyższymi władzami krajowymi
w przypadkach, które by z teraźniejszego lub na przyszłość nastąpić mającego
urządzenia biletów kasowych wypływając miały wpływ i na kredyt, i na cyrkulacją
tychże biletów, albo wiązały się z ogólnymi sądowymi, administracyjnymi,
finansowymi lub policyjnymi materiami, względem których potrzebne by było do
nas przełożenie.
f) Komisja Biletów Kasowych do nas czynić ma podania z przyłączeniem
zdania swego i zasięgać rozkazów naszych.
1) W przypadkach potrzeby nowych urządzeń ogólnych naszym dekretem i
teraźniejszą instrukcją nie objętych, które potrzeba lub użyteczność wskazywać
będzie.
2) W materii zezwolenia na dostarczenie sum bądź w pieniądzach, bądź w
biletach mających być wypłaconymi z naszej głównej kasy wymiany w Warszawie,
bądź na konieczne potrzeby kraju, bądź na wypłacenie pensjów lub pomnożenie
onych, bądź na nadzwyczajne wydatki, jako to na gratyfikacje itd.
3) Względem osadzenia miejsca sekretarza przy Komisji lub kontrolera przy
kasie głównej wymiany.
4) Względem potrzebnych lub korzystnych odmian w zarządzeniu biletów
kasowych Księstwa Warszawskiego i tamtejszej kasy głównej wymiany na koniec.
5) Względem odkrycia fałszowań lub naśladowców biletów kasowych, ich
obrotu i okoliczności, a po uzupełnieniu wyśledzenia względem nagród
przepisanych dekretem dla odkrywców pomienionych zbrodni.
g) Komisja mieć będzie swój pobyt w Warszawie. Tryb posiedzeń nie
przepisuje się, lecz mieszkające w Warszawie członki składać będą od czasu do
czasu posiedzenia, ile razy tego okoliczności wymagać będą. Sesje zwoływać,
zagajać i kierować będzie prezes od nas mianowany, w jego niebytności miejsce
jego zastępować będzie pierwszy z rzędu. A ten stosowany będzie do wysokości
urzędu, jakim któren z członków Komisją składających jest od nas zaszczyconym,
po nich nie mający żadnego urzędu, z porządku nominacji w dekretach naszych
miejsca zasiadać będą. Na każdej sesji trzech przynajmniej przytomnych komisarzy
być powinno.
Tytuł II
Przepisy szczególnie dla Komisji Biletów Księstwa Warszawskiego
Oprócz powyżej wyrażonych przepisów Komisja Biletów Kasowych naszego

Księstwa Warszawskiego podług następujących jeszcze postępować będzie,
stosownie do nich to co potrzebnym tworzyć i urządzać ma.
a) Komisji niniejszej podległe będą osoby przy tejże i osoby użyte do głównej
kasy wymiany. Komisja da kontrolerowi należytą instrukcją podług tu przyłączonej
sub lit. O wręczy onemu za przepis służące i należyte wzory do mających być
użytymi ksiąg ogólnych, doręczonych dzienników etc. etc., wskaże
najskrupulatniejsze tak zachowanie onych, jako i największy porządek w
utrzymywaniu tak związku z kasami z nim do czynienia mającymi, jako i
rachunkami.
b) Dla prędkiego i doskonałego objęcia przedmiotów po zdanie i decyzją do
Komisji przychodzących, utrzymywać będzie Komisja registraturę, do której
najprzód przychodzące od nas do Komisji dekreta pod szczególnym oddziałem, a
potem inne przytrafiające się okoliczności per extractum głównego podania
przedmiotu, z zapisaniem daty podania i dnia prezentacji onego zapisywane będą.
Najpierwszy członek Komisji dyrekcją onej trzymający, powinien registraturę tę od
czasu do czasu przeglądać podług ważności lub ilości przedmiotów, sesje Komisji
zwoływać, na tych raport o rzeczy sekretarzowi Komisji zlecać i za pisanie tak
zakończonego opowiedzenia, deliberacji, jako i rezolucji własnoręcznie do każdego
numeru przy registraturze na boku notować. Ułożony zaś potem przez sekretarza
opis rzeczy, najprzód dyrekcją trzymający komisarz przejrzeć, a potem wespół z
przytomnymi na sesji komisarzami podług porządku od nas oznaczonego podpisać.
Przepisywania na czysto do nas podać, wszyscy komisarze przytomni sesji i deli-
beracji podpisać powinni. Komunikacje zaś z innymi wyższymi rządu władzami i
rozkazy do kasy głównej wymiany i komisantów po departamentach prezydujący i
sekretarz podpisywać będą. Na koniec, ażeby w każdym czasie odchód interesów i
porządne znalezienie aktów wnet objętym być mogło, Komisja założy przy swojej
ekspedycji registraturę zgodną księgę numerów i odchodu.
c) Ponieważ operacja biletów wprowadzona do Księstwa Warszawskiego ze
wszech miar ważną jest dla kraju okolicznością, a utrzymanie onej i wzmaganie
najtroskliwszej baczności wymaga, Komisja więc temu przedmiotowi szczególną
poświęci uwagę, obroty tej najskrupulatniej uważać, przytrafiające się trudności i
cokolwiek by kredyt tego instytutu tamować miało natychmiast oddalać lub w tej
mierze po należytym rozważeniu rzeczy, projekta nam dosyłać, w ogólności zaś
zawsze nam
przy kasowym ekstrakcie i w inne czasy, gdy tego okoliczności wyciągać będą,
każdoczasowy skutek i obrót rzeczy donosić będzie.
d) Komisja pilne dawać ma baczenie na główną kasę wymiany, prowadzenie
rachunków, utrzymywanie ścisłego porządku w kasach i rachunkach z kasami,
punktualne dopełnienie instrukcji ze strony kontrolera na postępowanie z
publicznością osób przy kasie będących w zmianie tak na gotowe pieniądze, jako
też i biletów większych na mniejsze. Gdy zaś spostrzeże jakowy nieporządek,
opieszałość lub niedbalstwo w interesach kasowych lub nieprzyjazne, albo
nieprzyzwoite postępowanie osób przy kasie będących względem publiczności,
takowe przestępstwa natychmiast surowo strofować, one poprawiać, albo podług
potrzeby i okoliczności nam donieść powinna.
e) Komisja od czasu do czasu lub przynajmniej raz w rok główną kasę wymiany
rewidować będzie; przy rewizji nie tylko o każdoczasowej ilości pieniędzy i
biletów przekonywać się, lecz także prowadzenie rachunków rozpoznawać i nam
wypadek każdej rewizji donosić ma. Rewizja ta w dobrze dobrane czasy przypadać
powinna, aby biegowi interesów nie przeszkadzała.
f) Na koniec Komisja przysyłać nam będzie co miesiąc jeden duplikat
miesięcznego ekstraktu, który jej kontroler kasy głównej wymiany dostarczać ma.
Uwagi i objaśnienia, które Komisja za potrzebne osądzi przyłączać może osobno.
Przekonani jesteśmy, że Komisja nasza warszawska Biletów Kasowych,
wszystkie przepisy niniejszej instrukcji z najsumienniejszą punktualnością
zachować i stosownie do widoków naszych dopełniać będzie. Zresztą ostrzegamy
sobie odmienianie lub pomnażanie punktów onej, podług potrzeby, okoliczności i
naszego zdania.
Dopełnienie niniejszej naszej woli Komisji Biletów Kasowych Księstwa
naszego Warszawskiego w czym należy zalecamy.
1
Zob. Dz. Pr. 3, 27, S. 137-147.
2
3
27. Warszawa, 4 II 1811

Rozporządzenie prezesa Rady Stanu i Rady Ministrów dotyczące przygotowywania
sesji Rady Stanu, Sądu Kasacyjnego, Sądu Spornego, Komisji Podań i Instrukcji i
Komisji Najwyższej Egzaminacyjnej.
AGAD, AS 6a, s. 25, oryginał, podp. S(tanisław) Potocki.
Chcąc wprowadzić regularność w zwoływaniu sesji Rady Stanu, Sądu
Kasacyjnego, Sądu Spornego, Komisji Podań i Instrukcji i Komisji Najwyższej
Egzaminacyjnej, wzywa sekretarza generalnego i zaleca sekretarzom tychże, ażeby
z rana w wilię dnia na nie wyznaczonego przed-
stawiali prezesowi, jakie są przygotowane materie do rozstrząsania na tychże
posiedzeniach i przy tym odbierali od niego zlecenia zwołania ich stosownie do
wypadającej potrzeby.
28. Drezno, 5 II 1811

Dekret upoważniający ministra przychodów i skarbu do podejmowania decyzji w
sprawie kwalifikacji każdej pertynencji1 dóbr narodowych.
PSS, nr 3795, s. 143.
Zważywszy iż odwoływanie się do decyzji naszej w każdym szczególnym
przypadku wystawienia dóbr narodowych na wieczną dzierżawę przez dekret pod
dniem 31 stycznia 1810 2 zapadły przepisane, opóźniając przywiedzenie do skutku
proponowanych względem takowej dzierżawy układów, może sprawiać
odstręczenie ochoczych do nabycia dóbr narodowych pod zyskownymi dla skarbu
warunkami, na przełożenie naszego ministra przychodów i skarbu znajdujemy się
powodowani zwolnić warunek artykułem 2 rzeczonego dekretu zastrzeżony i
udzielamy pomie-nionemu ministrowi naszemu władzę wolnej dyspozycji co do
uznania kwalifikacji każdej pertynencji dóbr narodowych 5000 złotych, wyraźnie
pięć tysięcy złotych, rocznej intraty nieprzenoszącej oraz zawarcia na nie
stosownego kontraktu, który jednak po naszym onego szczególnym zatwierdzeniu,
ważność swoją dopiero odbierze.
Dopełnienie tej naszej woli ministrowi naszemu przychodów i skarbu zalecamy.
1
Pertynencja lub atynencja — przynależytość, przyleglość np. dobra kupione na rzecz skarbu ze wszystkimi
do nich należącymi atynencjami.
2
29. Drezno, 7 II 1811
Dekret zakazujący publikacji drukiem Dziennika Sejmowego z 1809 r. PSS, nr 2441,

s. 117.
Na uczynione nam przełożenie Rady naszej Ministrów pod dniem 29 miesiąca

przeszłego, względem bezpośredniego podania ur. Zwierz-chowskiego pod dniem 3
miesiąca stycznia roku bieżącego z zapytaniem:
czyli dziennik sejmowy, przez niego jako sekretarza sejmu
roku 1809 odbytego, spisany, ma być drukowanym lub nie? upoważniamy
niniejszym ministra naszego spraw wewnętrznych do dania odpowiedzi ur.
Zwierzchowskiemu, iż pomieniony dziennik sejmowy do druku podawany być nie
ma.
Dopełnienie niniejszej naszej woli ministrowi spraw wewnętrznych Księstwa
30. Drezno, 7 U 1811
Dekret w sprawie przedsięwzięcia odpowiednich środków celem odebrania od
władz austriackich własności Księstwa Warszawskiego i sprecyzowania w tym
zakresie żądań własnych.
PSS, nr 2446, s. 120-121.
Na uczynione nam raporta pod dniem 14 i 24 miesiąca grudnia roku przeszłego,

pierwszy przez Radę naszą Ministrów, wystawiający trudności czynione
komisarzom naszym we Lwowie z strony komisji austriackiej, z powodu
proponowanych jej zasad ewaluacji bankocetlów wiedeńskich, znajdujących się w
depozytach, wydanymi być mających, drugi, przez ministra naszego
sprawiedliwości względem opóźnianego zwrotu archiwów, dokumentów,
depozytów sądowych i innych własności Księstwa rozkazaliśmy zalecić posłowi
naszemu przy dworze najjaśniejszego cesarza austriackiego i króla,
co do ostatniego przedmiotu, ażeby uczynił przełożenie ministrowi związków
zagranicznych tegoż najjaśniejszego cesarza, z wystawieniem dowodów, jakie tylko
na stronę Księstwa mówić mogą i z żądaniem, aby dany został rozkaz komisji
austriackiej niezwłocznego wydania wszelkiej własności Księstwa. W skutku
powyższego zalecenia, rzeczony nasz poseł zaniósł reklamacją, na którą dotąd
jeszcze z strony rządu austriackiego odpowiedź nie nastąpiła.
Co się tyczę ewaluacji bankocetlów wiedeńskich, osądziliśmy przyzwoitym
następujące wskazać prawidło:
Bankocetle znajdujące się teraz w kasach depozytowych czterech nowych
departamentów Księstwa, albo włożone były do tychże kas przez rząd austriacki, w
miejsce sum depozytowych przez siebie wybranych, a które w złocie lub srebrze
przez interesantów do depozytu oddane były, lub też bilety powyższe początkowo
w swej naturze przez właścicielów depozytowych były złożone. W pierwszym
razie, zwierzchności austriackie obowiązane są do wydania onych w wartościach i
ilości, w jakiej złożenie do depozytu pierwiastkowe nastąpiło, w drugim, bankocetle
odebrane być powinny w swej naturze i wymienione na gotowe pieniądze, podług
ich teraźniejszego kursu, gdyż nie można uważać nieprawnym czynem środek przez
ówczasowego panującego Galicji Zachodniej nakazany, a mający na celu
zabezpieczenie kas depozytowych, oddaleniem onych od teatru wojny.
31. Drezno, 7 II 1811

Dekret ustalający ceny zbóż dostarczanych władzom Księstwa przez płatników
podatków, którzy zalegają ze swymi świadczeniami na rzecz
państwa.
PSS, nr 2438, s. 115-116.
Gdy w skutku dekretu z daty 8 listopada roku zeszłego1 przełożyła nam nasza
Rada Ministrów, że tylko jeden znajduje sposób dogodny do uzupełnienia
niedostarczającej ilości produktów na potrzebę sześciomiesięczną dla wojska, a ten
jest: aby kontrybuenci dostawili takowe produkta in natura za zaległe podatki i że
koniecznie jest potrzebnym, dla zachęcenia tychże kontrybuentów i
wynadgrodzenia im kosztu dostawki, wyznaczyć cenę produktów wyższą od ceny
teraźniejszej zwyczajnej, stanowimy: że cena, podług której kontrybuenci zaległych
podatków dostarczać będą produkta in natura do magazynów wojskowych, a
których wartość potrąconą im będzie w zaległych podatkach jest następująca:
za korzec pszenicy złotych dwadzieścia cztery
,, żyta „ dwanaście
„ grochu „ szesnaście
„ owsa „ ośm
za cetnar siana „ cztery
„ słomy „ dwa
za garniec wódki „ trzy
Podług powyższego ustanowienia ceny, minister nasz przychodu i skarbu kwity

od kontrybuentów dostarczających produkta na zaległości w kasach przyjmować
każe, czego dopełnienie niniejszym mu zalecamy.
l
32. Drezno, 7 II 1811
Dekret ograniczający możliwość publikacji dekretów królewskich

w Dzienniku Praw.
PSS, nr 2448, s. 122-123; AGAD, AS 95, k. 42, kopia nieuwierzytelniona wypisu z prot. SS, nie na
formularzu.
Dostrzegłszy w dzienniku posiedzenia naszej Rady Stanu pod dniem 26 stycznia

roku bieżącego wniesienie na niej za ogólną regułę, iżby wszystkie dekreta nasze,
pochodzące z projektów w Radzie Stanu roztrząsanych, miały miejsce w Dzienniku
Praw, osądziliśmy za potrzebne postanowić jak następuje:
Artykuł l
Nasza Rada Stanu, w projektach w niej roztrząsanych i do naszego
zadekretowania nam podawanych, zachowywać będzie przepis dekretu naszego pod
dniem 11 października 1809 wydanego1.
Artykuł 2
Te tylko nasze dekreta w Dzienniku Praw miejsce mieć mają, które zawierać
będą na to zlecenie, albo których umieszczenie oddzielnie podług artykułu 75
dekretu naszego pod dniem 20 kwietnia 1808 2 o organizacji ministrów z woli
naszej wskazanym zostanie.
Dopełnienie niniejszej naszej woli naszemu ministrowi sprawiedliwości
zalecamy.
1
Zob. Dz. Pr. 2, 14, s. 97-98.
2
Zob. t. I, akt 98.
33. Drezno, 9 II 1811

Dekret w sprawie doręczania pozwów przez prokuratorów królewskich z Księstwa
Warszawskiego osobom zamieszkałym na obszarze Austrii.
Dz. Pr. 3, 29, s. 197-198.
34. Drezno, 9 II 1811

Dekret w sprawie ułatwienia wzajemnych kontaktów urzędowych pomiędzy
ministrami Księstwa Warszawskiego a władzami monarchii
austriackiej.
PSS, nr 2452, s. 125; AGAD, RM 315, k. 3, wypis uwierzytelniony z prot. SS, na
formularzu, podp. Stanisław Bireza.
Nie uczyniony nam raport naszych ministrów o szkodliwych skutkach

wynikających dla interesów naszych poddanych z opóźnienia, które miało miejsce
w rozmaitych komunikacjach z krajem sąsiedzkim najjaśniejszego cesarza
austriackiego i króla, w zdarzeniach bądź to sądowych, bądź administracyjnych,
bądź ściśle policyjnych, a to z powodu, iż postanowiliśmy, aby w takich
przypadkach ministrowie nasi do nas po rozkazy udawali się.
Pozwalamy, aby oprócz przedmiotów wydziału dyplomatycznego praw i
interesów respective obydwu rządów tyczących się, które w każdym przypadku
przesyłane będą naszemu ministrowi związków zagranicznych, wszystkie inne
interesa bieżące, sądowe, administracyjne i policyjne były zarezelwowane przez
naszych ministrów Księstwa Warszawskiego, o ile do tego mają mocy w
pomienionych częściach podług natury przedmiotu, z obowiązkiem zdania nam
natychmiast raportu.
35. Drezno, 11 II 1811

Dekret w sprawie wstrzymania od 1 marca 1811 r. importu spirytusu
do Księstwa Warszawskiego.
GK, Dod. do nr 16 z 23 II 1811, s. 237; Dz. Dep. Kal, nr 10 z 1811, s. 92; GW, Dod. do nr 16 z
23 II 1811, s. 271; GKrak., Dod. do nr 17 z 27 II 1811, s. 201;
PSS, nr 2455, s. 127; AG AD, RM 157, k. 20, wypis uwierzytelniony z prot. SS, na formularzu,
Chcąc ile możności spieniężenie produktów w Księstwie naszym War-

szawskim ułatwić, postanowiliśmy i stanowimy:
Artykuł l
Wprowadzenie z zagranicy do Księstwa Warszawskiego wszelkiej okowity,
czyli spirytusu, niemniej wódki od dnia l marca roku bieżącego jest zakazanym.
Artykuł 2 Dopełnienie niniejszej naszej
woli ministrowi skarbu zalecamy.
36. Drezno, 11 II 1811

Dekret zakazujący kupcom żydowskim z państwa pruskiego handlu detalicznego
na terenie Księstwa Warszawskiego.
GK, nr 20 z 9 III 1811, s. 294; GP, Dod. do nr 27 z 3 IV 1811; GP, Dod. do nr 28 z 6 IV 1811;
GW, nr 20 z 9 III 1811, s. 338; GKrak., nr 25 z 27 III 1811, s. 289; PSS, nr 2456, s. 127-128;
AGAD, RM 133, k. 10, wypis uwierzytelniony z prot. SS, na formularzu, podp. Stanisław Breza.
Gdy nam przedstawione zostało przez naszego ministra skarbu, że kupcom

Księstwa Warszawskiego wyznania starozakonnego nie wolno jest w miastach
pruskich przedawać towarów cząstkowo (en detail) uznaliśmy za rzecz potrzebną
postanowić co następuje:
Artykuł l
Zachowując w całej swej mocy dozwolenia dekretem naszym 16 lipca r. z.1

wolność kupcom pruskim odwiedzania jarmarków w naszym Księstwie
Warszawskim i przedawanie na nich towarów, tak ryczałtowo (en gros), jako i
cząstkowo (en detail) mieć chcemy, aby kupcy pruscy wyznania starozakonnego
od tego dobrodziejstwa wyłączonymi zostali i aby onymże tylko handel
ryczałtowy na jarmarkach w Księstwie Warszawskim był dozwolony.
Artykuł 2
Dopełnienie i ogłoszenie niniejszej woli naszej ministrowi spraw
wewnętrznych i skarbu zalecamy.
1
37. Drezno, 13 II 1811
Dekret w sprawie wszczęcia egzekucji przeciwko pewnej kategorii dłużników sum
bajońskich.
Dz. Dep. Kal, nr 12 z 29 III 1811, s. 137; PSS, nr 2463, s. 131; AGAD, RM 298, k. 2, kopia
nieuwierzytelniona wypisu z prot. SS, nie na formularzu; tamże, RM 316, k. 5, wypis
uwierzytelniony z prot. SS, na formularzu, podp. Stanisław Breza.
W oczekiwaniu od ministra przychodów i skarbu raportu wyszczególniającego

imiennie tych dłużników kapitałów konwencją bajońską nam odstąpionych, którzy
stosownie do dekretu naszego pod dniem 10 listopada roku 1810 półroczną
prowizją na dzień ostatni grudnia zeszłego roku przypadającą dotąd uiścili.
Chcemy, aby przeciwko dłużnikom, którzy rzeczonej sześciomiesięcznej
prowizji od kapitałów tak tabelą pana intendenta Daru objętych, jako następnie
odkrytych nie wypłacili, nieodwłocznie rygor egzekucji, jaki z prawa wypada,
został przedsięwzięty i dopełniony.
Dopełnienie niniejszej naszej woli naszym ministrom sprawiedliwości i
przychodów i skarbu zalecamy.
38. Drezno, 14 II 1811

Dekret wyznaczający fundusz na wydatki Komisji Podań i Instrukcji
w Radzie Stanu.
PSS, nr 2465, s. 132-133.
Na przełożenie Rady naszej Ministrów pod dniem 5 miesiąca teraźniejszego,

względem oznaczenia funduszu, z którego mają być na przyszłość opatrywane
ekspensa Komisji Podań i Instrukcji w Radzie Stanu, wypływające z natury jej
działań szczególniej w przypadkach komisjów miejscowych, przeznaczamy na ten
koniec fundusz oddzielny zł polskich dwadzieścia tysięcy w skarbie Księstwa
naszego Warszawskiego, do użycia onego w ten czas i w takiej części, kiedy i wiele
uzna tego potrzebę Rada Ministrów na przełożenie Komisji Podań i Instrukcji z
warunkiem zwrotu od stron przegrywających.
Dopełnienie niniejszej naszej woli ministrowi skarbu, w czym należeć będzie,
zalecamy.
39. Drezno, 14 II 1811

Dekret zastrzegający do wyłącznej decyzji królewskiej prawo stosowania
art. 545 Kodeksu Napoleona.
PSS, nr 2470, s. 135-136.
Wyczytawszy w dzienniku posiedzeń Rady Stanu na jej wniesienie o podanie
projektu do naszego dekretu, któren by wyraźnie wskazał, że tylko sam najwyższy
rząd stanowić jest mocen względem uznania publicznej potrzeby do zajęcia cudzej
własności za wynadgrodzeniem i że nasz minister spraw wewnętrznych oświadczył,
iż tak dzieje się
sądzimy za potrzebne, aby dla zapobieżenia wszelakim nadużyciom, z
fałszywego mniemania lub niewłaściwego tłumaczenia wyniknąć mogącym, nasz
minister spraw wewnętrznych przez wydaną instrukcją prefektom, a przez nich
podprefektom udzieloną dał poznać, iż tylko dekretem naszym aplikowany być
może artykuł 545 Kodeksu.
Dopełnienie niniejszej naszej woli naszemu ministrowi spraw wewnętrznych
zalecamy.
40. Drezno, 15 II 1811

Dekret zezwalający duchownym parafialnym na chrzest dzieci słabych przed
spisaniem aktu urodzenia przez urzędnika stanu cywilnego.
PSS, nr 2472, s. 137-138.
Gdy podług raportu ministra sprawiedliwości pod dniem 31 miesiąca

przeszłego, nie wszędzie duchowni obowiązki parafialne pełniący w miarę dekretu
naszego z dnia 23 lutego 1809 l na urzędników stanu cywilnego wezwani być
mogli, wola nasza jest, aby minister nasz spraw wewnętrznych i religijnych wydał
zalecenie, iż tam gdzie dotąd duchowni obowiązki parafialne pełniący,
sprawowania czynności urzędników stanu cywilnego nie objęli, danie chrztu
dziecięciu słabemu przed zapisaniem aktu urodzenia wprawdzie dozwolonym jest,
jednakże zapisanie w księgi kościelne przed uczynionym doniesieniem urzędnikowi
stanu cywilnego nastąpić nie może.
Dopełnienie tej naszej woli ministrowi spraw wewnętrznych i religijnych
Księstwa naszego Warszawskiego zalecamy.
1
Zob. Dz. Pr. l, 9, s. 195-201.
41. Drezno, 16 II 1811

Dekret objaśniający przepisy o bydgoskiej rafinerii cukru. PSS, nr 2474,
s. 138-139.
Objaśniając dekret nasz pod dniem 13 grudnia roku przeszłego1 w artykule 1-

szym wysokość praemium od fabrykowanego w rafinerii bydgoskiej cukru
oznaczający postanowiliśmy i stanowimy, iż dozwolone powyższym dekretem i
artykułem praemium talarów dziewiętnaście
i pół, od wyrobku w rzeczonej rafinerii każdego cetnara wagi berlińskiej cukru
surowego, a nie cukru rafinowanego, rachowane i płacone być ma.
l Zob. t. II, akt 364.
42. Drezno, 18 II 1811

Dekret potwierdzający układ zawarty przez komisarzy księcia warszawskiego z
komisarzami cesarza austriackiego o wynagrodzeniu pracownikom salin wielickich
szkód wynikłych ze stałych zmian kursu bankocetli wiedeńskich.
Stosownie do zawartego układu komisarzów naszych w Wiedniu z komisarzami

najjaśniejszego cesarza austriackiego, mającego za cel ubogim górnikom kopalni
wielickich nagrodzić stratę, którą ponosić muszą z przyczyny ustawicznej zmiany
kursu bankocetli wiedeńskich, potwierdziwszy tenże układ, obejmujący następujące
punkta:
1) iż oprócz myta szychtowego, robotnicy całe myto pobierający i inni należący
do tej klasy, po ośm korcy żyta i cztery korce jęczmienia, robotnicy zaś połowę
myta pobierający i inni tejże klasy, cztery korce żyta i dwa korce jęczmienia
rocznie, a urzędnicy i oficjaliści przy pomie-nionych kopalniach umieszczeni,
podług tu załączonej tabeli również proporcjonalną ilość żyta i jęczmienia
bezpłatnie odbierać mają.
2) iż potrzebna na ten koniec ilość zboża, która ogółem około 1200 korcy żyta i
600 jęczmienia wynosi w połowie na Księstwo przypadającej to jest: sześćset korcy
żyta i trzysta jęczmienia co miesiąc do magazynu górniczego w Wieliczce
przystawioną ma być.
3) Ponieważ niniejsze urządzenie dla przedsięwziąść mających się potrzebnych
środków, w tak prędkim czasie do skutku przywiedzione być nie może, a robotnicy
w Wieliczce prędkiego zasilenia potrzebują, że zatem ilość pomienionego zboża na
dwa miesiące potrzebna około 2000 korcy żyta i 800 jęczmienia wynosząca, z
wspólnej kasy wielickiej z strony Księstwa w połowie zakupioną ma zostać, a na
przyszłość zacząwszy od l marca roku bieżącego co miesiąc sześćset korcy żyta i
trzysta jęczmienia w naturze do wspólnego magazynu górniczego w Wieliczce
dostawione być mają.
Zalecamy ministrom naszym spraw wewnętrznych i skarbu, rozkazawszy im
załączyć w kopii wyjątek z raportu komisarzy, dopełnienie powyższego układu we
wszystkich punktach, a szczególniej niezawodne uiszczenie w sposobie i czasie
oznaczonym punktu ostatniego.
43. Drezno, 21 II 1811
Dekret polecający ministrowi spraw wewnętrznych zaspokojenie pewnych pretensji
pocztmistrzów saskich.
PSS, nr 4013, s. 341-342.
Przedstawionym nam zostało, iż pocztmistrzowie sascy w Guben, Krossen i

Zullichowie należytości swojej za przesyłane z Warszawy do Saksonii sztafety, po
wdaniu się nawet pocztamtu głównego z Lipska, dotąd odebrać nie mogą.
Zważywszy, iż zbyt długie opóźnianie wypłat takowych postawić może
pocztmistrzów w niesposobności czynienia regularnej posługi krajom berłu
naszemu podległym, zalecamy ministrowi naszemu spraw wewnętrznych, aby
koszta jakie się pocztmistrzom państwa naszego saskiego za ekspediowanie sztafet
należą, z kasy generalnej poczt Księstwa Warszawskiego natychmiast wypłacone
zostały, niemniej chcemy, aby podobne należytości na przyszłość co kwartał
likwidowane i uiszczane były.
44. Drezno, 22 II 1811

Dekret w sprawie okresowego uzupełniania składu Izby Poselskiej oraz zmian na
stanowiskach sędziów pokoju, radców departamentowych
i powiatowych.
Dz. Pr. 3, 29, s. 203-204.
45. Drezno, 28 II 1811

Dekret w sprawie rozstrzygania sporów między dłużnikami sum bajońskich a
skarbem Księstwa Warszawskiego.
Dz. Pr. 3, 29, s. 217-220.

Dekret uchylający opłaty wywozowe uiszczane dotąd przez obywateli Księstwa
Warszawskiego i Królestwa Westfalii od przewożonego z jednego do drugiego kraju
majątku.
Dz. Pr. 3, 29, s. 221-222.

Dekret w sprawie zasad postępowania Głównej Izby Obrachunkowej
z zaległymi rachunkami.
Dz. Pr. 3, 29, s. 229-233.
Dekret w sprawie ulg dla płatników podatku ofiary 24 grosza. Dz, Pr. 3, 29, s.
227-229.
Dekret w sprawie zatwierdzania przez właściwe władze państwowe Księstwa

Warszawskiego budżetów miejskich.
Dz. Pr. 3, 29, s. 225-226.

Dekret w sprawie potrącenia raty podatku ofiary 24 grosza nadpłaconej z powodu
nakazanej przed sejmem antycypacji.
PSS, nr 2513, s. 175-176.
Chcąc, aby potrącenie raty podatku ofiary 24 grosza, nadpłaconej z przyczyny

nakazanej przed sejmem antycypacji, dotąd dla nagłości wydatków publicznych
wstrzymane, do skutku przyprowadzonym było w sposobie najsprawiedliwszym i
najmniej dla skarbu trudności wysta-wującym, chcąc oraz aby dobrodzejstwa tego
doświadczyli najprzód kontrybuenci, którzy większą w opłatach do skarbu
zachowali punktualność, za przełożeniem naszego ministra skarbu i po wysłuchaniu
naszej Rady Stanu postanowiliśmy i stanowimy:
Artykuł l
Kontrybuenci ofiary 24 grosza będą sobie mieli potrąconą jedną ratę tego
podatku w tej ilości, jaką przez nakazaną przed prawem sejmowym antycypacją
wnieśli.
Artykuł 2
Kontrybuenci, którzy się zupełnie skarbowi we wszelkiej należytości gotowizną
uiścili, doznają powyższego potrącenia w najpierwszej racie po ogłoszeniu
niniejszego dekretu przypadającej.
Artykuł 3
Kontrybuenci, którzy się skarbowi uiścili obligacjami, doznają potrącania przez
artykuł l oznaczonego, w najpierwszej racie po ostatecznym obligacji swych
wykupieniu przypadającej.
Artykuł 4
Kontrybuenci, którzy się dotąd skarbowi ani gotowizną, ani obligacjami w
zupełności nie uiścili, dopiero w najpierwszej po zupełnym uiszczeniu się racie,
zyskają potrącenie przez artykuł l zastrzeżone.
Artykuł 5
Uskutecznienie mniejszego dekretu, który w Dzienniku Praw ma być

umieszczony, ministrowi naszemu skarbu zalecamy.

Dekret w sprawie obowiązków i praw redaktorów gazet i pism periodycznych
ukazujących się w Księstwie Warszawskim.
GK, Dod. do nr 24 z 23 III 1811, s. 365; GKrak., nr 25 z 27 II 1811, s. 289; PSS, nr 2508, s.
171-172; AGAD, RM 276, k. 36, wypis uwierzytelniony z prot. SS, na formularzu podp.
Stanisław Breza.
Na przełożenie ministra naszego policji postanowiliśmy i stanowimy:
Artykuł l
Redaktorowie gazet i pism periodycznych, w jakimkolwiek bądź języku w
Księstwie naszym Warszawskim wychodzących, uwolnieni są od wszelkich opłat
przez zeszłe rządy pruski i austriacki na też pisma pod tytułem kanonu lub innym
nałożonych, a to od czasu ustania tych rządów.
Artykuł 2
Redaktorowie gazet i pism periodycznych ulegając prawu sejmu ostatniego
titulo: podatek patentowy, opłaty tymże prawem oznaczone składać do skarbu
publicznego są obowiązani.
Artykuł 3
Redaktorowie gazet mieścić powinni w tychże bez wymagania zapłaty
oddzielnej, dekreta nasze i wszelkie ustawy i ogłoszenia rządowe, to jest:
sądownicze, administracyjne, wojenne, skarbowe i policyjne, tyczące się służby i
rzeczy publicznej, które im w tym celu od władz krajowych przesłane zostaną.
Dekret określający zasady kontaktów urzędowych pomiędzy ministrami Księstwa
Warszawskiego a władzami austriackimi w „interesach partykularnych". PSS, nr
2516, s. 177-178.
Wskazawszy ministrom naszym przez dekret z dnia 9 lutego roku bieżącego
przepisy względem sposobu porozumiewania się w interesach partykularnych z
władzami austriackimi, na przełożenie Rady naszej Ministrów pod dniem 17 tegoż
miesiąca rzeczone przepisy i co do państw rosyjskich rozciągając, dozwalamy, aby
oprócz przedmiotów wydziału dyplomatycznego, praw i interesów respective
obydwóch rządów tyczących się, które w każdym przypadku przesyłać będą
naszemu ministrowi związków zagranicznych, wszystkie inne interesa bieżące i
sądowe, administracyjne i policyjne były zarezelwowane przez naszych ministrów
Księstwa Warszawskiego, o ile do tego mają mocy w pomienionych częściach
podług natury przedmiotu, z obowiązkiem zdania nam natychmiast raportu.
57. Drezno, 11 III 1811

Dekret ustalający opłaty celne od szkła białego i zielonego importowanego do
Księstwa Warszawskiego zarówno w taflach, jak i w formie
rozmaitych naczyń.
GK, nr 33 z 23 IV 1811, s. 501-502; GKrak., nr 34 z 2S IV 1811, s. 397; PSS, nr 2537, s. 197-
198; AGAD, RM 197, k. 16-17, wypis uwierzytelniony z prot. SS, na formularzu, podp. Stanisław
Breza.
W zamiarze podźwignienia hut szklanych w naszym Księstwie Warszawskim,

na wniesienia ministrów naszych spraw wewnętrznych i skarbu postanowiliśmy i
stanowimy:
Artykuł l
Cło inwektowe od szkła białego do dziewięciu od sta, a od zielonego, czyli
ordynaryjnego, do dwunastu od sta wartości w tablicach i naczyniach, jako to w
butelkach, szklankach, kieliszkach itd. stosownie do załączonej taryfy ma być
podwyższone.
Artykuł 2
Dopełnienie niniejszego dekretu naszego, niemniej wydanie stosownych do
kogo należy dyspozycyj, ministrom naszym spraw wewnętrznych i skarbu
polecamy.
TARYFA
OPŁATY PODWYŻSZONEGO CŁA INWEKTOWEGO OD SZKŁA BIAŁEGO I ZIELONEGO W TAFLACH,

BUTELKACH I INNYCH NACZYNIACH
Nr Wyszczególnienie Liczba, Cło po 6 od cło podług teraźniej- Adnotacja

waga, sta dotąd szego podwyższenia
bie- towarów miara, pobierane Po 9 od sta |PO 12 od sta
żący wartość zł | gr sz zł gr szt zł gr szt
A. Białe szkło Potoczne
podatki
1. Szklany towar, że bez wynoszą
szkody nie może być
odpakowany i pora- a) od cła
chowany, następują- po 6 od
cym sposobem eks- sta
pediowany być po- 1. Tantie-
winien. Skrzynia ze my od
szkłem białym sześć stop Od każdego
wysokości ma- złotego
jąca ................ skrzyni 6 9 3 gr
2. Ditto mniejsza niż 6 Stopy 24 1 6 2. Ueber-
stop z przedniem trag od
szkłem każdych
3. Ditto pojedyncze sztu- 6 złotych
ki szkła białego fun- Cła i
ta nieważące Tantie-
Sztuki 1 1 l.5 my 12
4. Szyby szklane białe Skrzyni 1 15 2 7 l.5 groszy
B. Zielone, czyli ordy- szelą-
gów 2
naryjne szkło
b) od cła po
1. Szklany towar, że bez 9 i 12 pro-
szkody nie może być cent
odpakowany i pora-
chowany, następują- 1. Akcydens
cym sposobem ekspe- od każde-
diowanym być powi- go złotego
nien. Od każdej sto- 2 gr
py wysokości skrzy- 2 Uebertrag
ni jednej Stopy 12 24 od każ-
2 Ditto pojedyncze sztu- dych 6 zło-
ki funta nieważące . . Pary 1 2 tych cła
groszy 22
3. Ditto, które w wozach 2/3
i sztukach nie zapa-
kowane w skrzyniach
przychodzi od kwa-
dratowego .......... Sążnia 3 6
4. Butelki szklane Sta 1 6 2

5. Szyby zielone Skrzyni 1 15 3 12
58. Drezno, 11 III 1811
Dekret w sprawie poboru podatku „podwyższonej na wojsko ofiary" na obszarze
nowo wcielonych departamentów galicyjskich.
Dz. Pr. 3, 30, s. 249-252.

Dekret postanawiający, że przy uiszczaniu wszelkiego rodzaju długów
i zobowiązań pieniężnych przez obywateli Księstwa Warszawskiego
obywatelom austriackim ma być zachowana zasada wzajemności.
Dz. Pr. 3, 30, s. 247-248.
60. Drezno, 14 III 1811

Dekret w sprawie ulg przysługujących obywatelom Księstwa Warszawskiego
prowadzącym handel na terenie Gdańska.
Dep. Kal., Dod. do nr 15 z 12 IV 1812, s. 165; GP, nr 33 z 24 IV 1811; GP, Dod. do nr 34 z
27 IV 1811; GP, nr 35 z l V 1811; AGAD, RM 303, k. 5, wypis uwierzytelniony z prot. SS, na
Zważywszy korzyści z warunków traktatu tylżyckiego dla mieszkańców

państwa naszego Księstwa Warszawskiego, jest naszym zdaniem, że podług art. 20
rzeczonego traktatu mieszkańcy Księstwa mają zupełne prawo i wolność z swymi
statkami płynąć Wisłą, aż do samego jej ujścia w morze i tam bezpośrzednio
zagranicznym swoje towary sprzedawać i nawzajem od nich kupować oraz, że
miasto Gdańsk żadnej w tej mierze przeszkody i zawady directe czyli indirecte
czynić nie jest mocne.
Na ten koniec rozkazaliśmy naszemu rezydentowi w Gdańsku czuwać nad
utrzymaniem nienaruszenie wolności takowego handlu i nie podciąganiem jego pod
żaden nakład, cło i jakieżkolwiek opłaty i owszem obstawać przeciwko
wszelakiemu nadwyrężeniu jakie by mu zrządzić usiłowano. Osądziliśmy za
przyzwoite, i dla mieszkańców państwa naszego korzystne, dać o tym wiedzieć
naszym ministrom, aby ci razem, co do którego należeć może na przypadek
potrzeby i wydarzenia, w miarę teraźniejszego naszego oświadczenia postąpili.
61. Drezno, 15 III 1811

Dekret zrównujący w prawach żołnierzy Księstwa Warszawskiego powra-
cających z Legii Nadwiślańskiej stacjonowanej w Hiszpanii, jak i człon-
ków dawnych legii włoskich z żołnierzami wysłużonymi w kraju.
Dz. Pr. 3, 30, s. 253-256.
62. Drezno, 15 III 1811
Dekret w sprawie kompetencji i toku czynności komisarzy powołanych w miejsce
dotychczasowych rad powiatowych czynnych w sześciu dawnych departamentach
Księstwa Warszawskiego. Komisarze, podobnie jak uprzednio rady, mają się zająć
problemem dochodów fiskalnych z dóbr znajdujących się na lustrowanych
obszarach.
PSS, nr 2553, s. 210-216; AGAD, RM 196, k. 12-16, wypis uwierzytelniony z prot. SS, na
Wyznaczywszy dekretem naszym komisarzy do weryfikacji lub ostatecznego

ukończenia, rozpoczętego przez rady powiatowe sześciu dawnych departamentów
naszego Księstwa Warszawskiego, dzieła wynalezienia nowo przybyłych użytków,
postanowiliśmy, stosownie do artykułu 3 dekretu naszego z dnia 17 listopada roku
zeszłego * datowanego, wydać tymże komisarzom potrzebne przepisy do
postępowania w ich czynnościach, jakoż na przełożenie naszych ministrów spraw
wewnętrznych i skarbu postanawiamy to, co następuje:
Artykuł l
Od chwili stawienia się komisarzy na swoich miejscach, czynność rad
powiatowych, w jakimkolwiek bądź stopniu wówczas będąca, ustaje a czynność
komisarzy naszych zaczyna się.
Artykuł 2
Co tylko więc rady powiatowe zebrały i zebrać mogą materiałów, jako to

udzielone sobie od prefektów i rad departamentowych tabele 10 grosza 1789 roku, a
szczególniej tabele pruskie, statystyczne historyczne, Va-sallen Tabelle, jako
okazujące wszelkie zmiany coroczne w posesjach przez nabycia i sprzedaż wsiów i
części onych, tudzież wszelkie przybytki osad od roku do roku, a przeto służyć
mogące do najdokładniejszego objaśnienia w tym punkcie komisarzy, powinne im
być natychmiast przez rady powiatowe złożone, a oprócz tego wszelkich informacji
przez tychże komisarzy żądanych rady powiatowe udzielać i wszelkiej pomocy w
potrzebie podprefektom dodawać pod własną odpowiedzialnością są obowiązane.
Artykuł 3
Również obowiązkiem jest rad powiatowych dzieło swoje, tyle ile zostało przez
nich uskutecznione, zdać w zupełnym porządku komisarzom,
to jest: te desygnacje, które już od kontrybuentów odebrały, z protokołami
podawczymi i z weryfikacjami przez siebie zrobionymi, jeżeli te już nastąpiły.
Artykuł 4
Skoro tylko komisarze nasi na miejsce swe zjadą i do odebrania materiałów od
rad narodowych przystąpią, donieść powinni ministrowi naszemu dochodów i
skarbu przez prefektów o dniu rozpoczęcia swej czynności udowodniając to aktem
otwarcia swego urzędowania, nadal zaś utrzymywany dziennik czynności i
stosowne do niego tygodniowe raporta na ręce prefektów respective przesyłane o
postępie poruczonego im dzieła informować będą wspomnionego ministra naszego
dochodów i skarbu, który oraz wydarzyć się mogące wątpliwości w duchu prawa
rozwiąże.
Artykuł 5
W miarę załatwionej już przez rady powiatowe czynności, a zatem pozostałej

dla komisarzy pracy, tudzież w miarę ilości parafii i dominiów składających każdy
powiat, rozłożą sobie komisarze czas pracy i oznaczywszy dla każdej parafii i
każdego w szczególności dominium dzień do stawienia się osobistego w celu
podania desygnacjów, obwieszczą o tym przez podprefektów obywateli z
wezwaniem, aby się wszyscy parafianie na oznaczony sobie dzień stawili z
desygnacjami, a przy pierwszym raporcie ministrowi naszemu skarbu o tym
rozkładzie czasu, a za tym o terminie, w którym dzieło swoje skończyć będą mogli,
doniosą.
Artykuł 6
Komisarze czynność swą w mieście powiatowym ułatwiać wciąż mają,
wyjąwszy wydarzonej potrzeby zjechania na grunt w celu naocznego
wyindygowania lub zweryfikowania niezgodnie z tabelami dawnymi podanego lub
zatajonego przez kontrybuentów w desygnacji nowo przybyłego obiektu.
Artykuł 7
Zasadą tej całej czynności komisarzy jest prawo sejmowe 24 marca 1809 2, dekret
nasz 25 marca 1809 roku3. Istotnym więc obowiązkiem ich jest:
a) Dzieło dotąd przez rady powiatowe uskutecznione zweryfikować,
b) Niedokończone ukończyć,
c) Wcale nie zaczęte przedsięwziąść i uskutecznić.
Artykuł 8
Tam więc, gdzie rady powiatowe już dzieło swe w całości lub części
uskuteczniły, komisarze mając pod ręką to dzieło i wyżej wyrażone tabele dawne,
zweryfikują robotę, a w duchu prawa co niedostatecznie zdziałano poprawią
stosując się zupełnie do artykułów 7, 8, 9, 10, 11 dekretu 25 marca 1809, mocą
których obowiązki przepisane radom powiatowym wówczas, spadają dziś na
komisarzy równie jako i władza i powaga nadana tymże radom powiatowym na
przeciw tych, którzy by obiekta nowe taili lub niezgodnie z tabelami dawnymi
podawali i w uporze swym trwali, służyć ma dziś tymże komisarzom.
Artykuł 9
Tam zaś, gdzie rady nic jeszcze nie uskuteczniły, komisarze sami od początku
zacząć i do końca przywieść całe dzieło mają, postępując podług artykułów 3, 5, 6
dekretu 25 marca 1809 co do podań desygnacji według wyżej wspomnianych
artykułów 7, 8, 9, 10, 11, co do weryfikacji, jeżeli onej znajdą potrzebę.
Artykuł 10
Desygnacji przybyłych czterech nowych obiektów intrat po roku 1789 żądać

mają komisarze od wszystkich właścicieli dóbr dziedzicznych ziemiańskich i
duchownych z tym ostrzeżeniem, iż dobra narodowe, dobra Korony, tudzież przez
donatariuszów francuskich posiadane, do żadnego podawania nowych obiektów nie
są obowiązane, nie mniej, że dawni okupnicy wójtostwa, szołectwa i dziedziczne
dzierżawy tylko do repartycji respective przypadającej na nich kontrybucji a nie do
podawania przybyłych czterech obiektów należą.
Artykuł 11
Termin powszechny do desygnowania czterech przybyłych obiektów jest od

lustracji 1789 roku do podatku 10 grosza czynionej, aż do końca 1806 roku; na
siedm zaś powiatów departamentu bydgoskiego, jako to: bydgoskiego, wałeckiego,
kamińskiego inowrocławskiego, chełmińskiego, michałowskiego i toruńskiego za
termin jest wzięta data ustawy podatku gruntowego, pod imieniem „Kontrybucja
stała i niestała", od tego więc czasu przybyłe nowe cztery obiekta intraty mają być
podane do desygnacji według prawa sejmowego 24 marca 1809 art. 4 punkt 2.
Artykuł 12
Nowe obiekta przybyłe od l januarii 1807 do desygnacji nie należą, stąd
wypada, iż donatariusze francuscy żadnych przybyłych obiektów podawać nie
mogą, jako już po roku 1806 mając sobie dobra nadane. Za stałą jednak regułą
wziąć powinni komisarze, iż czyli komu przybyły lub nie przybyły obiekta w ciągu
przepisanym czasu, każdy jednak posiadacz dóbr obowiązany jest podać desygnacją
z wyszczególnieniem przybyłych lub z zaręczeniem, iż nic nie przybyło.
Artykuł 13
Cztery nowe obiekta przybyłych dochodów są wyraźnie prawem sejmowym
artykułem 4, punktem l, lit. a, b, c, d wyszczególnione. Komisarze więc trzymać się
onych literalnie powinni. Gdyby jednak wątpliwości względem przyrudowanych
gruntów zachodzić miały — te według ducha i brzmienia prawa pod tymże
artykułem i punktem a, lit. d wyrażonego, w następujący sposób załatwione być
mają:
1) iż te tylko wyrudowane po roku 1789 grunta, za nowy obiekt
uważane być powinny, na których jakiekolwiek posady miast,
wsi, folwarków, kolonii, holendrów i bud założone zostały, lecz
nie grunta folwarczne, bez żadnej osady w jakiejkolwiek bądź
ilości rozprzestrzenione,
2) iż gdyby po roku 1789 posada jakowa została erygowana, lecz na gruntach już
ornych przed rokiem 1789, które przeto już podatkiem 10 grosza objęte zostały,
taka za nowy obiekt uważaną być nie powinna.
Artykuł 14
Schemata na mocy artykułu 4 dekretu 25 marca 1809 przez ministra naszego
spraw wewnętrznych do robienia protokołu desygnacyjnego z każdym posiadaczem
dóbr w szczególności, równie jako i schema na mocy artykułu 14 tegoż dekretu
przez naszego ministra skarbu do ogólnej taryfy, czyli wyciągu tabelaryjnego
wszystkich nowych obiektów w całym powiecie przepisane wraz z wydanymi już
przez tychże ministrów naszych instrukcjami i to w przypadku potrzeby objaśnienia
wydać się jeszcze mającymi, będą służyć komisarzom za powszechne prawidło.
Artykuł 15
Sposób wyprowadzenia intraty z nowo przybyłych obiektów jest najwyraźniej
opisany artykułem 4 punktem 3 prawa sejmowego 24 marca 1809, tudzież
artykułem 13 dekretu naszego 25 marca 1809 roku, to
jest: albo według tabel intraty wyciąganej do 10 grosza roku 1789, albo w
niedostatku tych tabel według ceny zboża, danin i osepów przez tenże artykuł
dekretu przepisanych, rachując dwa ziarna wysiewu na intratę.
Artykuł 16
Kolonie, którym czas wolności nie wyszedł, mają tymczasowie być wolne od
opłaty podatku, podane jednak być powinny do desygnacji i intrata z nich
wyprowadzona, a umieścić ich należy na osobnej przez naszego ministra skarbu
przyłączonej tabeli, w której rubrykach termin wyjścia wolności udowodniony
nadaniem kontraktu lub przysięgą ma być wyrażony.
Artykuł 17
W wyrachowaniu podatku z nowo przybyłych obiektów trzymać się mają
komisarze tego prawidła, iż w dobrach szlacheckich 24 od sta intraty, w
duchownych zaś tak, jak były w roku 1789 taksowane, to jest respective po 10, lub
po 20 od sta na podatek wyrachują.
Artykuł 18
Wyciągnięte tym sposobem cztery nowe obiekta wraz z ocenieniem ich intraty i
wyrachowaniem z nich podatku z desygnacjami szczegółowymi, z protokołami
przez komisarzy z każdym kontrybuentem zdziałanymi, z wyciągiem tabelaryjnym,
czyli taryfą ogólną na każdy powiat uformowaną, niemniej ze wszelkimi tabelami
10 grosza i pruskimi jako za dowody usprawiedliwiające służącymi, mają być
odesłane ministrowi naszemu skarbu do ostatniej weryfikacji.
Artykuł 19
Też samą odpowiedzialność, jaka jest dekretem naszym 25 marca 1809
artykułem 20 ustanowiona na rady powiatowe w przypadku działania onych na
szkodę skarbu lub przeciążenie kontrybuentów, rozciągamy na komisarzy naszych.
Artykuł 20
Dzieło to ma być niezawodnie ukończone przez komisarzy i odesłane na dzień
przez naszego ministra skarbu oznaczyć się mający.
Artykuł 21
Że zaś art. 3, 13 dekretu naszego 25 marca 1809, oprócz wynalezienia czterech

nowych obiektów, włożył na rady powiatowe obowiązek dochodzenia, czyli
donatariusze pruscy opłacają istotnie wyrównywający
dobrom ziemskim podatek, przeto komisarze, zaraz przy rozpoczęciu dzieła swego,
wezwą przez podprefektów wszystkich w powiecie swym znajdujących się
donatariuszy pruskich, aby w terminach dla ich parafii wyznaczonych stawili się i
najprzód prawa swe i nadania składali, a potem czyli opłacają podatek ziemiański? i
jak proporcjonowany? udowodnili, a zebrane wyżej wspomnione od nich
wiadomości jak najPilnicj do ministra naszego, skarbu odsyłali.
Artykuł 22
Minister nasz skarbu urządzi wypłatę ustanowionych dekretem naszym 17
listopada roku zeszłego diet i kosztów podróży mających się wypłacać komisarzom
z góry miesięcznie począwszy od dnia rozpoczętej przez każdego czynności z kas
miejscowych.
Artykuł 23
W przypadku niemożności przyjęcia obowiązku przez którego z mianowanych
od nas komisarzy, na zastąpienie miejsc takowych minister skarbu przedstawi nam
innych kandydatów do naszego mianowania.
Artykuł 24
Ogłoszenie i wykonanie niniejszej woli naszej ministrom naszym spraw
wewnętrznych i skarbu polecamy.
1
2
Zob. Dz. Pr. l, 10, s. 241-254.
3
Zob. Dz. Pr. l, n, s. 285-291.
63. Drezno, 20 III 1811

Dekret w sprawie uposażenia adiutantów służbowych przy boku księcia
warszawskiego.
PSS, nr 2571, s. 238; AGAD, RM 238, k. 8, kopia uwierzytelniona z prot. SS, nie na formularzu
podp. S(tanisław) Breza; tamże, k. 9, kopia uwierzytelniona z prot. SS, nie na formularzu, podp.
Józef Poniatowski.
Mając wzgląd na stratę, którą ponoszą adiutanci służbowi przy boku naszym,
wojska naszego Księstwa Warszawskiego z różnicy monety konwencyjnej, wolą
naszą jest, aby żołd i inne należytości dla tychże adiutantów etatem wojska i
dekretami naszymi oznaczone onymże w walorze monety konwencyjnej opłacane, a
wynadgrodzenia takowej różnicy
monety z funduszu ekstraordynaryjnego etatem wojskowym oznaczonego, brane
były.
Dopełnienie niniejszej naszej woli ministrowi naszemu wojny Księstwa
64. Drezno, 21 III 1811
Dekret zawierający interpretację art. 11 statutu konstytucyjnego w sprawie

oskarżania ministrów.
PSS, nr 2579, s. 244.
Rozkazaliśmy przesłać do naszej Rady Stanu podane do nas bezpośrednio od

rad departamentowych, departamentu płockiego i łomżyńskiego prośby, o
dokompletowanie artykułu 11 statutu konstytucyjnego oznaczając 1° za co? 2°
gdzie? 3° przez kogo? 4° jakim porządkiem ministrowie do odpowiedzi mają być
pociągani?
Co do 1. wątpliwym być nie może, że ministrowie o przestępstwo i
wykroczenie mogli zostać oskarżeni;
Co do 2. gdzie? że przed królem;
Co do 3. przez kogo? że nikomu nie jest zabroniono w wymienionych nr l
przedmiotach zanieść do króla udowodnioną skargę obwiniającą ministra;
Co do 4. W przypadku gdy król uzna, że jego minister zasłużył zostać pod
osądzenie, jaki sąd może być właściwym do sądzenia w tym razie ministra,
żądamy od naszej Rady Stanu, przedstawienia nam jej opinii.
65. Drezno, 23 III 1811

Dekret zawierający wytyczne dla ministra spraw wewnętrznych i religijnych, który
ma wydać rozporządzenie do władz administracyjnych i duchownych w sprawie
likwidacji drobnych liczebnie zakonów, przyjmowania profesów i braci laików oraz
egzaminów dla nowo wstępujących zakonników.
PSS, nr 2583, s. 246-247.
Zważywszy przedstawiony nam od ministra spraw wewnętrznych raport

zdany mu od prefekta departamentu warszawskiego o urządzeniach przez zeszły
rząd pruski zaprowadzonych w czasie jego panowania nad krajem składającym
dziś Księstwo Warszawskie, względem klasztorów postanowionych, znalazłszy
też urządzenia zmierzające szczególniej
1° do połączenia w jeden kilku klasztorów małą liczbę zakonników w sobie
mających,
2° do przepisów mających być zachowywanymi przy przyjmowaniu do
nowicjatu zakonnego.
Sądzimy co do pierwszego, że zniesienie klasztoru mniej nad 12 zakonników
profesów zawierającego, inaczej następować nie powinno, jak za porozumieniem
się o to z wyższymi duchownymi zwierzchnościami i poprzedzającym
wybadaniem i roztrząśnieniem przyczyn, dla których w tym przypadku
znajdujący się klasztor, nie jest w stanie utrzymania większej liczby zakonników,
za którym nam przedstawieniem dopiero nastąpić może nasze dozwolenie. A w
każdym z takowych przypadków nad zniesienie klasztoru przekładać by należało
udzielenie mu jakowego zasiłku z funduszu edukacyjnego, z obowiązkiem dla
takowego klasztoru utrzymywania szkoły parafialnej lub obszerniejszego
obwodu.
Co do drugiego, przepisane podwójne egzaminowanie wstępujących do
zakonu powinno zostać ograniczone na prostym zapytaniu wstępującego, o jego
dobrowolnej i nieprzymuszonej woli do obrania dla siebie duchownego stanu, nie
wchodząc w szczegóły innych powodów, ani w wystawienie mu uwag
urządzeniem pruskim przepisane.
Nie ma też być zabroniono klasztorom przyjmowanie braci laików, a to z
względu ich potrzeby do wewnętrznej klasztoru posługi, opłacenie do niej
świeckiej służby, stałoby się klasztorom zbyt kosztowne.
Ku tej naszej chęci zmierzające przepisy nasz minister spraw wewnętrznych i
religijnych wyda do władz administracyjnych i duchownych, do których należy, i
o wydanych nam raport uczyni.
Dopełnienie tej naszej woli naszemu ministrowi spraw wewnętrznych i
religijnych zalecamy.
66. Drezno, 23 III 1811
Dekret uzupełniający polecenie królewskie z 13 lutego 1811 r. w sprawie wszczęcia

egzekucji przeciwko dłużnikom sum bajońskich.
Dz. Dep. Kal., nr 18 z 3 V 1811, s. 193; PSS, nr 2585, s. 248-249; AGAD, RM 298, k. 7, kopia
nieuwierzytelniona wypisu z prot. SS} nie na formularzu; tamże, RM 316, k. 8, kopia
uwierzytelniona z prot. SS, na formularzu, podp. Stanisław Breza.
W skutku dekretu naszego pod dniem 13 lutego roku teraźniejszego l

zalecającego, aby przeciwko dłużnikom kapitałów konwencją bajońską nam
odstąpionych, którzy stosownie do dekretu naszego pod dniem 20 listopada 1810
półrocznej prowizji od rzeczonych kapitałów, tak tabelą pana intendenta
generalnego Daru, objętych, jako i następnie odkrytych nie wypłacili,
nieodwłócznie rygor egzekucji, jaki z prawa wypada, został przedsięwzięty, i
dopełniony, postanowiliśmy i stanowimy:
Artykuł l
Rygor rzeczonej egzekucji ma być przeciwko wszystkim dłużnikom, w
przypadku na początku wspomnianego dekretu 13 lutego roku teraźniejszego
znajdującym się, a tabelą intendenta generalnego pana Daru objętym, bez wyjątku,
co zaś do sum nowo odkrytych, przeciw takim tylko zastosowany, o których dług
teraz w trybunałach nie toczy się żaden spór podług dekretu naszego z dnia 28
lutego rb.2 do rozpoznania trybunałów jednać się mogący.
Artykuł 2
Dopełnienie niniejszej naszej woli, naszym ministrom sprawiedliwości i skarbu
Księstwa Warszawskiego zalecamy.
1
Zob. akt 37.
2
Dz. Pr. 3, 29, s. 217-220,
67. Drezno, 25 III 1811

Dekret w sprawie obiegu miedzianej monety austriackiej w Księstwie
Warszawskim.
PSS, nr 2590, s. 251-252.
Na odebrany raport naszego ministra przychodów i skarbu pod datą 18

teraźniejszego miesiąca o przedsięwziętych przez niego tymczasowo środkach
względem monety miedzianej austriackiej cyrkulującej w czterech nowych
departamentach, zważywszy, że redukcja powtórzona tej monety i wywołanie z
kursu niektórych jej gatunków, bez poprzedniego doświadczenia jej metalicznej
wartości, sprawiłoby poruszenie działające szkodliwie na własności prywatnych,
zważywszy, iż przez uchylenie przyjmowania do skarbu naszego niektórych
gatunków rzeczonych pieniędzy przy niedostatku innych cyrkulujących w
potrzebnej ilości, tenże skarb mógłby się znajdować ogołocony z gotowizny, jakiej
wymagają jego wydatki, a szczególniej na utrzymanie wojska, postanowiliśmy i
stanowimy:
Artykuł l
Gatunki monety miedzianej austriackiej objęte redukcją pod dniem l
października roku 1810 1 postanowioną, mają być aż do dalszych naszych rozkazów
w kasach przyjmowane podług tejże redukcji.
Artykuł 2
Nasz minister przychodów i skarbu każe doświadczyć jaka jest ilość istotna
miedzi w każdym z tych gatunków pieniędzy każe oraz
oszacować wartość tejże ilości miedzi podług ceny handlowej miejscowej, płaconej
monetą srebrną, courante.
Artykuł 3
Stosownie do powyższego oszacowania ułoży tabelę w celu zredukowania
takowych gatunków monety miedzianej do ich rzetelnej wartości, którą to tabelę do
naszego zatwierdzenia przez naszą Radę Stanu poda.
Dopełnienie niniejszej naszej woli ministrowi przychodów i skarbu zalecamy.
l
68. Drezno, 27 III 1811

Dekret o nadaniu medalionu dla zasłużonych sędziów pokoju w Księstwie
Warszawskim.
PSS, nr 2592, s. 253.
Wszem wobec komu o tym wiedzieć należy, wiadomo czynimy, iż chcąc dać
dowód łaskawości naszych dla tych, którzy na urzędzie sędziego pokoju
najszczęśliwszymi w zagodzeniu spraw okazali się i onychże najwięcej załatwiając,
spokojność naszym miłym i wiernym poddanym wrócili, przeznaczyliśmy
medalion, który dozwalamy, ażeby mógł być noszony na lewym boku na wstążce
niebieskiej dla pamiątki i jasnego dowodu zasłużonego w departamencie obywatela
na urzędzie sędziego pokoju.
Mając sobie przedstawionym, iż w departamencie krakowskim najwięcej
zagodził spraw p. Wybranowski, daliśmy rozkaz ministrowi naszemu
sprawiedliwości, żeby przesłał ten dowód łaski naszej wspomnianemu p.
Wybranowskiemu i chcemy, żeby był uważany za ozdobionego tym medalionem,
którego napis zaszczyt noszącemu przynosi i naszej łaski jest dowodem.
69. Drezno, 27 III 1811

Dekret zakazujący trybunałom i sądom Księstwa Warszawskiego rozstrzyganie
spraw mieszkańców obwodu Wieliczki. Dla tego obszaru zostanie utworzony
odrębny aparat wymiaru sprawiedliwości.
PSS, nr 2605, s. 261-262.
W przedstawionej do naszej decyzji od naszego ministra sprawiedliwości przez

Radę Ministrów wątpliwości, jak sobie postąpić mają trybunały i sądy Księstwa
naszego Warszawskiego w sprawach do nich
wyłączonych między mieszkańcami obwodu Wieliczki, z powodu, że tenże
właściwego dla siebie sądu dotąd nie ma oznaczonego,
zważywszy artykuł 3 traktatu wiedeńskiego postanowiliśmy i stanowimy:
Trybunały i sądy Księstwa naszego Warszawskiego nie mają przyjmować spraw
pomiędzy mieszkańcami obwodu Wieliczki, dla których wypada oczekiwać za
postanowieniem municypalności miasta z obwodem Wieliczki i w jej imieniu
mającego sprawować się sądownictwa.
Dopełnienie niniejszej naszej ustawy naszemu ministrowi sprawiedliwości
zalecamy.
70. Drezno, 28 III 1811

Dekret w sprawie odbywania podróży przez mieszkańców Księstwa do Rosji i
Austrii za paszportami wystawionymi przez władze Księstwa Warszawskiego.
PSS, nr 2625, s. 272-274.
Minister nasz związków zagranicznych zdał nam sprawę o skutku, na nasz

rozkaz przedsięwziętych kroków u dworów petersburskiego i wiedeńskiego,
względem wolnego wjazdu poddanych naszych Księstwa Warszawskiego do
państw rosyjskich i austriackich za" paszportami władz Księstwa.
Odpowiedzi dworu petersburskiego dostatecznie przekonały, iż te,
zaprowadzone dotąd, a względem Austrii i Prus podobnież zachowywane
urządzenia, tyczące się paszportów tak na wnijście do kraju, jako i wyjście na
powrót, utrzymywać przyjął za niezmienne prawidło. Gdy jednak na żądanie
naszego posła w wydawaniu onych wszelką okazuje łatwość, skracając czas w
wyrabianiu takowych paszportów drogą dotąd zachowywaną, upoważniamy
ministra naszego policji Księstwa Warszawskiego, aby w przypadkach potrzeby
paszportów dla poddanych naszych Księstwa do państw rosyjskich udał się
względem ich wyjednania wprost do posła naszego nadzwyczajnego i ministra
pełnomocnego w Petersburgu, który o niniejszym naszym rozkazie uwiadomionym
zostanie, załączając mu informację potrzebną, mianowicie co do liczby osób i
miejsca, i urodzenia, podług wskazań ministrowi policji pod dniem 28 grudnia 1809
w tej mierze przesłanych.
Co się tyczę dworu wiedeńskiego, rozkazaliśmy w kopii przesłać do Rady
Ministrów wyjątek z odpowiedzi księcia Metternich, danej legacji naszej tamtejszej,
tudzież suplement do regulaminu paszportowego, z powodu znajdującego się w
tejże odpowiedzi odwołania się do niego.
Że w pierwszej części odpowiedzi książę Metternich wyraża, iż między
mieszkańcami w obydwóch krajach posiadłości swe mającymi,
a chcącymi udać się w kraj austriacki, mogą znajdować się oficerowie, z którymi
naówczas podług przepisów l punktu dodatku wyżej wspomnianego postąpić by
należało, skąd wniosek wypływał, iż gdyby oficerowie w obydwóch krajach
posiadłości mający byli w przypadku udania się w kraje austriackie, nie będąc jako
gońcy lub z zleceniami rządowymi wysłanymi, nie mogliby być objęci urządzeniem
punktu 2 dodatku tak dalece, iż łatwość udzielona innym tego gatunku
mieszkańcom byłaby dla nich ścieśnioną. Legacja nasza w Wiedniu odebrała
zlecenie uczynienia przełożeń przeciwko takowemu ścieśnieniu, jako przeciwnemu
traktatowi wiedeńskiemu, mocą którego zapewnione jest mieszkańcom Księstwa
Warszawskiego, czy to partykularnym, czyli też urzędnikom publicznym, wolne
używanie swych posiadłości w Galicji austriackiej, które jednak bez udania się na
miejsce skutku mieć by nie mogło.
Na ponowione przełożenie Rady Ministrów, iż władze austriackie wcale
wpuszczać nie chciały do Galicji wojskowych i innych mieszkańców Księstwa
Warszawskiego, chociaż ci paszportami swych władz przyzwoitych opatrzeni byli,
legacja nasza w Wiedniu odebrała rozkazy uczynienia w tej mierze przełożeń
dworowi wiedeńskiemu, a razem i względem trudności, które władze austriackie
czynią mieszkańcom dawnej Galicji, chcącym się przenieść do nowych
departamentów Księstwa Warszawskiego. Lecz, gdy na swoje przełożenia żadnej
dotąd nie odebrała odpowiedzi, zdaje się iż dwór wiedeński nie jest skłonnym
zmienić przyjętych zasad, względem opatrywania się przy wnijściu w państwa
austriackie w paszporta władz tego kraju.
71. Drezno, 28 III 1811

Dekret nakazujący publikację wszystkich nowo odkrytych wierzytelności pruskich
hipotekowanych w Księstwie Warszawskim i objętych konwencją bajońską.
PSS, nr 2622, s. 270-271.
Stosownie do artykułu l dekretu naszego pod dniem 24 stycznia roku

teraźniejszego l sumy nowo odkryte dawniej pruskie, hipotekowane na dobrach w
Księstwie naszym Warszawskim, ustąpione nam przez Najjaśniejszego cesarza
Francuzów, króla włoskiego, protektora Ligi Reńskiej, w moc konwencji zawartej
w Bajonnie dnia 10 maja roku 1808, mają poniżej niniejszego dekretu i wraz z
tymże dekretem wydrukowane i ogłoszone zostać.
Dopełnienie niniejszej naszej woli, w czym należy, ministrowi naszemu
sprawiedliwości Księstwa Warszawskiego zalecamy.
1
Zob. akt 18.
72. Drezno, 28 III 1811
Dekret w sprawie ogłoszenia wszystkich wierzytelności objętych konwencją
bajońską.
PSS, nr 2623, s. 271.
Zaleciwszy osobnym dekretem naszym pod dniem dzisiejszym ministrowi

sprawiedliwości, wydrukowanie i ogłoszenie sum nowo odkrytych dawniej
pruskich, ustąpionych nam przez najjaśniejszego cesarza Francuzów, króla
włoskiego, protektora Ligi Reńskiej, w moc konwencji w Bajonnie na dniu 10 maja
1808 r. zawartej, oświadczamy temuż ministrowi na jego nam uczynione tychże
sum tyczące się przedłożenie, iż jest wolą naszą:
gdy prawa wierzycieli, którzy by się rozumieli być skrzywdzonymi, mogą albo
udaniem się tychże wierzycieli do Rady Stanu, stosownie do dekretów naszych,
albo na wdanie się za nimi dworu berlińskiego, jako swymi poddanymi drogą
dyplomatyczną zostać rozpoznane i rozstrzyg-nione, aby rzeczone sumy bez
żadnego rozróżnienia, podług tego jak odkrytymi zostały wydrukowane i ogłoszone
były. Tabele tychże sum tyczące się przez ministra sprawiedliwości tu nadesłane
rozkazaliśmy w załączeniu zwrócić.
Dopełnienie niniejszej naszej woli i jej prędkie uskutecznienie temuż
ministrowi zalecamy.
73. Drezno, 28 III 1811

Dekret w sprawie nominowania przez Napoleona dyrektora dóbr nadzwyczajnych
cesarskich w Księstwie Warszawskim.
Na przełożenie naszej Rady Ministrów pod dniem 15 miesiąca teraźniejszego o

odezwie p. barona Serra do ministra naszego spraw wewnętrznych, w której tenże
oświadcza, iż upoważnionym został od swego rządu do akredytowania p. Sauvage
de la Martiniere przy ministe-rium Księstwa w znaczeniu dyrektora dóbr
nadzwyczajnych cesarskich (du domaine extraordinaire Imperial) i żąda, ażeby w
tym charakterze był uznany oraz wszedł w bezpośrednie tak z ministrami, jako też
prefektami stosunki,
nie znaleźliśmy nic sprzeciwiającego, się, ażeby p. Sauvage de la Martiniere nie
miał zostać dopuszczonym do pełnienia swoich poleceń i udzielał się w tej mierze
bezpośrednio z ministrami naszymi Księstwa Warszawskiego i prefektami, i aby ci
w skutku tego w stosowną opa-
trzeni zostali instrukcją, który to układ nie zmienia skądinąd w niczym natury
stosunków dóbr rezerwowanych z rządem Księstwa.
Zresztą, gdy na listy wierzytelne nie jest zwyczajem czynić odpowiedzi, list p.
Serry może z tego powodu także bez niej pozostać.
Dopełnienie niniejszej naszej woli ministrom naszym Księstwa Warszawskiego,
w czym do kogo należy, zalecamy.
74. Drezno, 30 III 1811

Dekret stwierdzający, że wszelkie wierzytelności Kasy Inwalidów Pruskich w
Berlinie nie należą w Księstwie Warszawskim do sum bajońskich.
PSS, nr 2630, s. 279-280.
Lubo dekretem naszym pod dniem 30 stycznia roku bieżącegol kapitały należące
do Kasy Inwalidów Pruskich w Berlinie w Księstwie Warszawskim hipotekowane,
jako nie należące do konwencją bajońską ustąpionych, przyznaliśmy w troskliwości
jednak, aby z powodu ogólnego objęcia w dekrecie naszym pod dniem 28 miesiąca2
teraźniejszego względem druku i ogłoszenia sum nowo odkrytych, pomiędzy te i
powyższego instytutu kapitały umieszczone nie zostały, tym więcej, że w tabeli
departamentu kaliskiego pod nr 184 takowa suma znajduje się, oświadczamy
ministrowi sprawiedliwości wolą naszą, iż tak suma pod wspomnianym nr 184
tabeli departamentu kaliskiego wyrażona, jako i wszelkie inne sumy, których jest
wierzycielem Kasa Inwalidów Pruska w Berlinie, nie mają być mieszczone ani
drukowane w tabelach sum nowo odkrytych.
Dopełnienie tej naszej woli ministrowi naszemu sprawiedliwości Księstwa
1 Zob. akt 25.
2 Zob. afct 72.
75. Drezno, 5 IV 1811

Dekret zawierający postanowienia dotyczące austriackiej monety miedzianej
znajdującej się w obiegu w Księstwie Warszawskim.
PSS, nr 2645, s. 287-288; AG AD, RM 215, k. 55-56, kopia uwierzytelniona wypisu z prot. SS,
nie na formularzu, podp. S(tanisław) Potocki.
Na raport naszego ministra przychodów i skarbu, że kurs monety miedzianej

austriackiej postanowiony dekretem naszym l października 18101 stał się dziś
wyższym nad ten kurs, do jakiego urządzeniami świeżo od rządu austriackiego
wydanymi, w jego państwach taż moneta zniżoną została.
Że z powodu spadłej w handlu ceny metalu miedzianego, szacunek monety
miedzianej austriackiej rzeczonym dekretem w kursie oznaczony nie odpowiada
już teraz metalicznej wartości, że niektóre tejże monety sztuki w samymże
austriackim państwie z kursu wywołane, a drugie w nim do niejakiego tylko
czasu zachowane zostały, postanowiliśmy i stanowimy:
Artykuł l
Ma być wstrzymany do dalszych naszych rozkazów skutek i dopełnienie
naszego dekretu pod dniem 25 marca rb.2, nakazującego cofnienie urządzeń
przez naszego ministra przychodów i skarbu względem austriackiej miedzianej
monety, tymczasowie wydanych.
Artykuł 2
Nasz minister przychodów i skarbu każe w mennicy warszawskiej

ewaluować wewnętrzną wartość każdej sztuki austriackiej miedzianej monety i
takową ewaluacją poda naszej Radzie Stanu wraz z ceną metalu miedzi, jaka jest
w nowych departamentach.
Artykuł 3
Aby nie zostawić nowych departamentów w niedostatku gotowizny, jakim są

zagrożone przez upowszechniający się diskredyt miedzianej austriackiej monety,
nasz minister przychodów i skarbu, stosownie do podanej przez nas do opinii
naszej Rady Stanu pod dniem 7 marca roku bieżącego myśli, ułoży projekt
rozpoczęcia przeistoczenia groszy srebrnych pruskich na krajową monetę,
wybijając na rozegrzanych sztukach stępel krajowy i wartość pięciu groszy
polskich, w jakiej teraz cyrkulują.
Artykuł 4
W takowym projekcie wymieni wysokość sumy do jakiej wypadałoby

rozciągnąć takowe przekształcenie bilonu pruskiego na monetę krajową, w miarę
potrzeby dawnych i nowych departamentów.
Artykuł 5
I jakie środki przedsięwziętymi być mogą na wprowadzenie w kurs do

nowych departamentów i w nich upowszechnienie monety na krajową podług
powyższego artykułu mającej być przeistoczoną. I razem do
wytępienia w nich monety miedzianej austriackiej. Na koniec, jakie obmyśla
przeznaczenie dla tejże monety miedzianej austriackiej, w którą kasy krajowe
opatrzone zostaną.
Artykuł 6
W tym objęciu nasz minister przychodów i skarbu ułożony projekt wniesie
do naszej Rady Stanu, końcem jego w niej roztrząśnienia i z jej opinią nam
przedstawienia.
Artykuł 7
Dopełnienie niniejszej naszej woli naszemu ministrowi przychodów i skarbu
zalecamy.
1
2
Zob. akt 67.
76. Drezno, 5 IV 1811

Dekret zawierający polecenia dla ministra przychodów i skarbu w związku z jego
raportem przesianym królowi oraz przepisami z 23 marca 1811.
PSS, nr 2647, s. 289-291.
W skutku dekretu naszego pod dniem 23 marca l i raportu naszego ministra

przychodów i skarbu pod dniem 31 marca roku bieżącego nam zdanego,
zważywszy,
że wszystkie nasze dekreta stanowią wnoszenie każdego rodzaju podatków
do kas na ten koniec postanowionych,
że wydawanie podatków na dilatę wojsku do żadnego naszego dekretu nie
może być zastosowane i z zasadami każdej porządnej administracji nie jest
zgodne,
że takowy krok z domysłu dekretu naszego 19 czerwca 18102 tym mniej
wypływać może, iż właśnie celem tego dekretu było niewysta-wianie
kontrybuentów na wojskową egzekucją,
że cywilne kary i sekwestr w tym samym miejscu znajdą kontry-buenta
podatku osobistego, koszernego i patentowego, w którym go szukają o podatek
kominowego,
że nie było naszym zamiarem przy wydaniu dekretu 19 czerwca 1810, aby na
opóźniających się z podatkiem kary denarowe do niezamierzonego czasu
przedłużane były, ale owszem podług artykułu 3 po upłynionych 18 dniach
sekwestr następować powinien, a gdy ten nie jest dopełniony, dalsza wina z
opóźnienia raczej spadać powinna na urząd administracyjny lub burgrabiego,
aniżeli na kontrybuenta, któren
przez takową zwłokę karami przeciążony, a skarb w dochodach zawiedziony
zostaje, postanowiliśmy i stanowimy:
Artykuł l
Nasz minister przychodów i skarbu wydane przez siebie urządzenia, przez
które podatki osobisty, koszerny i patentowy do poboru przez egzekucją
władzom wojskowym zostały oddane, natychmiast cofnie i zwróci wnoszenie
podatków do kas skarbowych na ten koniec postanowionych, podług naszych
przepisów i stałego zwyczaju.
Artykuł 2
Nasz minister przychodów i skarbu ściśle pilnować będzie dopełniania
przepisów względem urzędników w artykułach 3 i 7 dekretu naszego 19 czerwca
roku przeszłego.
Artykuł 3
Jeżeli wypada potrzeba przyśpieszenia opóźnionego wpływu do kas, którego
podatku i przepisane egzekucji sposoby stają się niedostateczne, w takim razie
minister przychodów i skarbu wystawi w naszej Radzie Stanu trudność i wniesie
do niej projekt podający zaradcze środki, któfen w Radzie Stanu roztrząśniony
ma nam zostawać przedstawiony.
Artykuł 4
Nasz minister przychodów i skarbu ma ściśle nasze dekreta dopełniać, nie
przedsiębiorąc ich wytłumaczania, a wątpliwości naszej decyzji poddawać.
Wykonanie niniejszej naszej woli i o wykonaniu zdanie nam raportu naszemu
ministrowi przychodów i skarbu zalecamy.
1
Zob. akt 66
2
Zob. Dz. Pr. 2, 20, s. 257-261.
77. Drezno,6IV1811
Dekret o składaniu raportów kasowych według ustalonych wzorów.
PSS, nr 2649, s. 295.
Rozkazaliśmy przesłać naszemu ministrowi przychodów i skarbu sześć
wzorów, podług których chcemy, aby raporta do nas w przedmiotach kasowych,
rzeczonymi wzorami objętych, układane były.
Raporta te co miesiąc zdawane nam być mają.
Dopełnienie niniejszej naszej woli ministrowi przychodów i skarbu Księstwa
78. Drezno, 6 IV 1811
Dekret określający charakter prawny kapitałów Kasy Inwalidów Pruskich w
Berlinie hipotekowanych w Księstwie Warszawskim.
formularzu, podp. S(tanisław) Potocki; tamże, RM 298, k. 38, kopia nieuwierzytelniona wypisu z
prot. SS, nie na formularzu.
Na przedstawienie ministra naszego sprawiedliwości pod dniem 29 marca

roku bieżącego oświadczamy temuż ministrowi, iż gdy dekretami naszymi z dnia
30 stycznia l i 30 marca roku bieżącego2, kapitały Kasy Inwalidów w Berlinie w
Księstwie Warszawskim hipotekowane, jako nie należące do konwencją objętych
przyznaliśmy, nie mogą obligacje i dokumenta do tychże kapitałów ściągające
się, być zatrzymywane i mają zatem zostać wydane.
1
Zob. akt 25.
2
Zob. akt 74.
79. Drezno, 8 IV 1811

Dekret w sprawie interpretacji treści art. 20 traktatu tylżyckiego. PSS, nr 2655, s.
298-299.
Sposób, w jakowym pod dniem 14 marca rb. naszej Radzie Ministrów

powierzyliśmy zdanie nasze względem rozumienia artykułu 20 traktatu
tylżyckiego, nie jedna się do ogłoszenia, które z tego powodu wskazane nie
zostało.
Poddani nasi Księstwa Warszawskiego mogący mieć udział do korzyści z
artykułu 20 rzeczonego traktatu spodziewanych i z pomocy dla nich gotowej
naszego rezydenta w Gdańsku, przyzwoiciej i niemniej pewniej mogą o tym
powziąć wiadomość, już to przez rady handlowe, już to przez urzędników
administracyjnych w miejscu i czasie, w którym istotnie stawać się będzie dla
nich potrzebnym i użytecznym być uwiadomionymi.
80. Drezno, 8 IV 1811

Minister sekretarz stanu przekazuje wolę króla w sprawie połączenia funkcji
archiwisty z funkcjami sekretarza ogólnej ekspedycji Rady
Stanu.
AGAD, Archiwum Publiczne Potockich, 152, k. 51, oryginal, podp. Breza.
Ma honor uwiadomić jw. senatora, wojewodę prezesa Rady Stanu i
Ministrów, iż najjaśniejszy pan do połączenia obowiązków archiwisty z
obowiązkami sekretarza ogólnej ekspedycji przy Radzie Stanu, w sposób przez
jw. prezesa najjaśniejszemu panu przedstawiony przychylić się raczył.
Lecz gdy pod wyrazem sekretarza ogólnej ekspedycji nie masz etatem
oznaczonego w kancelarii Rady Stanu miejsca, minister sekretarz stanu, dla
przygotowania dekretu w formie zgodnej z etatem i dla uniknienia potem zapytań
od Izby Głównej Obrachunkowej, uprasza o wiadomość, pod jakim nazwiskiem
oficjalista ten w etacie wymienionym jest, który ma w sobie łączyć na przyszłość
obowiązki archiwisty. Minister sekretarz stanu ma honor ponowić przytem
wyrazy najwyższego upoważenia.
81. Drezno,10IV1811
Dekret o organizacji Gwardii Narodowej w Księstwie Warszawskim.
Dz. Pr., nr 3, 30, s. 257-280.
82. Drezno, 11 IV 1811

Dekret wyjaśniający zapytania Głównej Izby Obrachunkowej związane ze
stosowaniem artykułów 66, 68 i 74 dekretu z 28 lipca 1810.
PSS, nr 2664, s. 320-321.
Na przedstawienie Izby naszej Głównej Obrachunkowej pod dniem 4 marca

rb. dajemy poznać tejże Izbie, iż artykuły 66 i 68 dekretu z dnia 28 lipca 1810l,
zalecając dyrektorowi administracji żywności przesyłanie do ministra wojny
rachunków zawierają przepisy stosunku, który z ustawy rzeczonej administracji
między dyrektorem i ministrem wypływa.
Artykuł 74 powyższego dekretu mówi o ogólnym zdawaniu sprawy z
administracji żywności, a nie o obrachunku, czynności Izbie Głównej
Obrachunkowej dekretami jej organizacji, a mianowicie z dnia 18 lipca roku
1810 poruczonej2.
1
Zob. Dz. Pr. 2, 21, s. 307-356.
2
Zob. Dz. Pr. 2, 20, S. 273-279.
83. Drezno, 13 IV 1811

Dekret w sprawie umorzenia na zasadzie wzajemności procesów o nielegalny
wywóz grubej monety na obszar państwa pruskiego z jednej,
jak i o przywóz bilonu z krajów podległych królowi pruskiemu z drugiej
strony.
Dz. Dep. Kat, Dod. do nr 19 z 10 V 1811, s. 217; PSS, nr 2670, s. 324-325; AG AD, RM 219, k.
16, wypis uwierzytelniony z prot. SS, na formularzu, podp. Stanisław Breza.
Na zdany nam przez Radę naszą Ministrów raport pod dn. 20 marca rb.
względem propozycji naj. króla imci pruskiego umorzenia wszelkich procesów
defraudacji przewozu pieniędzy, podczas trwającego zakazu tak w Księstwie
Warszawskim, jako i w państwach pruskich wynikłych, postanowiliśmy i
stanowimy:
Artykuł l
Sprawy o wywóz grubej monety lub wprowadzenie bilonów w magi-straturach

sądowych Księstwa naszego Warszawskiego, przeciw mieszkańcom bądź tegoż
Księstwa, bądź państw pruskich wiszące i które ostatecznie nie zostały jeszcze
zadecydowane, niniejszym umarzamy.
Artykuł 2
Sumy z przyczyny powyższych procesów pod aresztem zostające ich
właścicielom zwrócone być mają.
Artykuł 3
Dopełnienie niniejszej naszej woli ministrom sprawiedliwości i skarbu
84. Drezno, 15 IV 1812

Dekret zawiadamiający ministrów Księstwa Warszawskiego o powołaniu przez
Napoleona w krajach między Odrą i Wisłą położonych, wyjąwszy Gdańsk, dowódcy
policji wojskowej.
PSS, nr 4128, s. 431; AGAD, Ks. 36, akt 299.
Najjaśniejszy cesarz Francuzów, król włoski, protektor Ligi Reńskiej, podług

noty ministerialnej posła swego nadzwyczajnego przy dworze naszym z datą 15
kwietnia 1812, uczynił wybór w osobie generała dywizji p. Dessoles l i polecił
mu policją wojskową w krajach wyjąwszy Gdańska między Odrą i Wisłą
położonych.
Przedmiotem czynności rzeczonego generała, który ku dopełnieniu swego
przeznaczenia w pierwszych dniach bieżącego miesiąca miał
otrzymać rozkazy udania się do Poznania, a zatem nie omieszka objąć komendy
powierzonego sobie okręgu, będzie przestrzeganie policji dróg między
Poznaniem i Toruniem, Frankfurtem nad Odrą i Poznaniem, Głogowem i
Poznaniem, Poznaniem i Płockiem. Tenże generał będzie miał przy sobie
komisarzów wojennych francuskich, urzędników zdrowia i inspektorów różnych
oddziałów służby, dla zalecania przedsięwzięcia rewizjów szpitalów,
magazynów i weryfikowania skarg, które by do niego zanoszone zostały.
Rozkazawszy dla tym ddkładniejszej wiadomości ministrów naszych o celu
przeznaczenia na początku wspomnionego generała dywizji p. Dessoles i
czynnościach jego, które stąd wypływać będą mogły, załączyć kazać notę
powyżej wyrażoną posła francuskiego.
Zalecamy razem tymże ministrom naszym, aby komendanci wojskowi, po
departamentach Księstwa naszego Warszawskiego w okręgu powyższym
znajdujących się, niemniej zwierzchności administracyjne krajowe, znosiły się
ciągle z generałem dywizji p. Dessoles, onemu w przedmiotach od niego
żądanych sprawę zdawały, szczególniej względem tego Wszystkiego, co się
służby wojska tyczyć będzie. Ministrowie nasi ułożą i wydadzą do swych
podwładnych ku dopełnieniu tego zamiaru z własnym dobrem kraju połączonego
każdy w swoim wydziale instrukcją jasną i dokładną.
Dopełnienie tej naszej woli ministrom naszym Księstwa Warszawskiego
zalecamy.
l
Dessoles A. 1767-1828, generał francuski, w 1818 r. premier.
85. Drezno, 17 IV 1811

Dekret w sprawie zakazu eksportu wołów do państw pruskich. PSS, nr 4140,
s. 440; AGAD, Ks. 37, akt 317.
Zapobiegając niedostatkowi wołów, który by z ich wyprowadzania za granicę

Księstwa naszego Warszawskiego dla własnej konsumpcji szczególniej przy
teraźniejszym przechodzie wojsk wyniknąć mógł na uczynione nam przez Radę
Ministrów pod dniem 7 kwietnia 1812 przedstawienie, postanowiliśmy i
stanowimy.
Artykuł l
Aż do dalszych naszych rozkazów wolne wyprowadzanie wołów z Księstwa
naszego Warszawskiego do państw pruskich ma być zawieszone.
Artykuł 2
Dopełnienie niniejszej naszej woli ministrom naszym Księstwa War-
szawskiego, a w szczególności ministrowi przychodów i skarbu zalecamy.
86. Drezno, 17 IV 1811

Dekret w sprawie dostawy koni dla potrzeb artylerii i jazdy oraz zaopatrzenia
magazynów w żywność.
PSS, nr 2679, s. 330-332; AGAD, RM 148, k. 17, wypis uwierzytelniony z prot. SS, na
Na przełożenie naszego ministra wojny, że jeszcze brakuje wiele koni do

kompletu jazdy i artylerii wojska naszego Księstwa Warszawskiego, oraz że
zapasy rezerwowe nie były dotąd zupełnie dostarczane, postanowiliśmy i
stanowimy:
Artykuł l
Nasz minister spraw wewnętrznych zniósłszy się z naszym ministrem wojny,
z liczby koni w całym kraju spisanych, dostarczy do służby jazdy zdatnych koni
dwa tysiące sześćset sześćdziesiąt siedm, do pociągu armat siedmset
siedmdziesiąt trzy, do artylerii regimentowej tysiąc sto siedmnaście, do batalionu
saperów sto pięćdziesiąt cztery.
Artykuł 2
Ministrowie nasi spraw wewnętrznych, wojny i skarbu zniosą się do ułożenia
sposobu i terminów zapłacenia właścicielom szacunku koni dostawionych, przez
potrącenie z zaległych podatków lub w ich niedostatków z bieżących.
Artykuł 3
Minister nasz przychodów i skarbu stosowne do teraźniejszego po-
stanowienia przepisy do kas powiatowych wyda.
Artykuł 4
Niemniej zniosą się nasi ministrowie spraw wewnętrznych i wojny względem
potrzebnej ilości żywnościów do opatrzenia w nie magazynów rezerwowych po
twierdzach i na pobliższe im departamenta, nasz minister spraw wewnętrznych
uczyni repartycją, aby do każdej twierdzy oznaczona ilość dostarczona została.
Artykuł 5
Takowe żywnościów dostarczenie będzie kontrybuentom bonifikowane, a to
przez potrącenie w podatkach w tym samym sposobie, jak względem koni wyżej
postanowione było.
Dopełnienie niniejszej naszej woli naszym ministrom spraw wewnętrznych,
wojny i skarbu i o dopełnieniu uczynienie nam raportu zalecamy.
87. Drezno, 17 IV 1811

Dekret w sprawie „porównania" podatków w powiatach lelowskim i pi-leckim
należących do departamentu krakowskiego.
Dz. Pr. 3, 31, s. 282-284.
88. Drezno, 22 IV 1811

Dekret w sprawie zawarcia umowy dotyczącej pożyczki rządu Księstwa
Warszawskiego z paryskimi bankierami.
PSS, nr 2701, s. 344-345.
Sądząc, że otwarcie pożyczki za granicą stać się może użytecznym w

teraźniejszych okolicznościach skarbowych naszego Księstwa Warszawskiego, za
wysłuchaniem naszej Rady Stanu postanowiliśmy i stanowimy jak następuje:
Artykuł l
Będzie od nas negocjonowana i otwarta w Paryżu, pod zarządzeniem p.

Perregaux, Lafitte i ski bankierów tegoż miasta, pożyczka dwunastu milionów
franków na użytek naszego skarbu Księstwa Warszawskiego, zapewniona hipoteką
części do nas należącej salin Wieliczki.
Artykuł 2
P. Dufoure-Feronce negocjant z Lipska odbiera zlecenie i zostaje upoważniony
do negocjowania rzeczonej pożyczki, stosownie do rozkazów i instrukcji, które
jemu daliśmy i damy przez naszego nadzwyczajnego posła i ministra
pełnomocnego przy najjaśniejszym cesarzu Francuzów, królu włoskim, protektorze
Ligi Reńskiej, hrabiego Ein-siedel, i w uczestnictwie tegoż ministra.
Artykuł 3
Dopełnienie mniejszego naszego dekretu naszemu ministrowi związków
zagranicznych zalecamy.
89. Drezno, 24 IV 1811
Dekret o przydziale drzewa w miesiącach letnich do gotowania w koszarach dla
wojska Księstwa Warszawskiego.
PSS, nr 2705, s. 348-349.
Stosownie do dekretu naszego z dnia 15 miesiąca grudnia roku 1810 l

przepisującego racje żywności, furażu, opału i światła każdemu stopniowi wojska
naszego Księstwa Warszawskiego w stanie pokoju, na przedstawienie zastępcy
ministra wojny przez Radę Ministrów na dniu 13 kwietnia rb. nam uczynione,
postanowiliśmy podług załączonej taryfy ilość drzewa do gotowania dla oficerów,
podoficerów i żołnierzy w koszarach stojących, w miesiącach letnich od dnia
szesnastego kwietnia do dnia 16 października, wydawane być mają.
Minister wojny niniejszą taryfę, stosownie do przepisów artykułu 48 dekretu
naszego pod dniem 28 lipca roku 18102 dyrekcja żywności stanowiącego, ogłosi.
Dopełnienie niniejszej naszej woli ministrowi wojny Księstwa naszego
TARYFA
PRZEZNACZONEGO DRZEWA DO GOTOWANIA DLA OFICERÓW, PODOFICERÓW I ŻCŁ-NIERZY W

KOSZARACH STOJĄCYCH W MIESIĄCACH LETNICH
na jeden
miesiąc
drzewa
sią-
łup
gów
Dla generała naczelnie komenderujące- Siedemdziesiąt pięć łup
go ma być dostarczone tyle drzewa na siąg rachuje się,
do gotowania, ile na swą kuchnię dy- siąg zaś winien mieć
rektorowi żywności poda, że potrze- sześć stóp wzdłuż, ty-
buje leż wzwyż, a trzy sto-
Dla generała dywizji, inspektora ge- py wszerz
neralnego broni i ordynatora gene-
ralnego 1 15 W tej więc proporcji
Dla generała brygady, inspektora po- obok wyrażone stop-
pisów, komisarza ordonatora, dyrek- nie drzewo do gotowa-
tora generalnego żywności 72 nia od 16 kwietnia
Dla pułkownika, płatnika generalnego, przez maj, czerwiec,
podinspektora popisów, inspektora lipiec, sierpień, wrze-
generalnego służby zdrowia, inspek- sień, do 16 październi-
tora szpitalów 54 ka pobierać będą
1
2
Zob. Dz. pr. 2, 21, s. 307-356.
na jeden
miesiąc
drzewa
siągów łup
Dla majora, szefa batalionu lub szwadronu,

komisarza wojennego, płatnika dywizji,
urzędnika zdrowia naczelnego dywizji, i
pierwszej klasy, inspektora żywności i 5
szefów biur tejże 4
Dla kwatermistrza
Dla kapitana adiutanta majora, adiunktów
inspektorów i podinspektorów, tudzież
komisarzy wojennych, pod-płatnika,
porucznika, inżynierów, ekonoma, dozorcy
magazynu pierwszej klasy i urzędnika
zdrowia drugiej klasy
36
Dla dwóch poruczników lub podporucz-
ników, dwóch dozorców drugiej i trzeciej
klasy, dwóch oficjalistów szpitalnych
pierwszej, drugiej i trzeciej klasy, dwóch
urzędników zdrowia trzeciej klasy
Dla podoficerów wszelkiej broni Dla
36
żołnierzy wszelkiej broni
2/49
0
Racje opału dla podoficerów i żołnierzy przez ułomki sążnia są wyrażone. Liczba dolna
oznacza na wiele racji sążeń w każdym miesiącu ma być dzielony, a liczba górna ilość tych
racji.
90. Drezno, 24 IV 1811
Dekret regulujący dostawę produktów żywnościowych do magazynów wojskowych

w okresie l czerwca 1810 — 31 maja 1811 r.
Dz. Pr. 3, 31, s. 285-288.
91. Drezno, 25 IV 1811
Dekret w sprawie zabezpieczenia zaległych taks i kosztów postępowania, narosłych

w byłych sądach cywilnych i kryminalnych od momentu organizacji wymiaru
sprawiedliwości według zasad konstytucji Księstwa Warszawskiego.
Dz. Pr. 3, 31, s. 289-291.
92. Drezno, 25 IV 1811
Dekret zakazujący chwilowo publikacji postanowień królewskich z 20
czerwca 1810 r. o kompetencjach Rady Ministrów oraz z 10 września
1810 r. o decyzjach ministrów w nagłych okolicznościach.
PSS, nr 2707, s. 350-351; AGAD, Archiwum Publiczne Potockich, 109, s. 509-510, kopia
uwierzytelniona wypisu z prot. SS, nie na formularzu, podp. Grabowski.
Na przełożenie naszej Rady Ministrów pod dniem 28 marca roku bieżącego

umocowania ich do użycia nadzwyczajnych śrzodków, jakich stan obecny rzeczy
wymagać może, zważywszy, iż nie byłoby przyzwoitym podawać do
powszechnej wiadomości zupełny nasz dekret pod dniem 20 czerwca 1810 1
przepisujący Radzie Ministrów prawidła postępowania; chcąc jednak w takowym
wydarzeniu, wydawanym od naszych ministrów rozrządzeniem nadać cechę
wyraźnego naszego upoważnienia, osądziliśmy za dostateczne przesłać Radzie
Ministrów nasz dekret pod dniem 10 września 1810, któren nie ma zostać w
Dzienniku Praw umieszczony i do ogłoszenia podany, jak na razie gdy
okoliczności i potrzeba wymienione w przełożeniu Rady Ministrów dnia 28
marca wskażą nagłość użycia nadzwyczajnych śrzodków, których by zwłoka
niepowetowaną krajowi szkodą zagrażała.
Dopełnienie tej naszej woli naszym ministrom, w czym do którego należeć
może, zalecamy.
1
93. Drezno, 27 IV 1811

Dekret wstrzymujący ogłoszenie i wykonanie przepisów z 10 kwietnia 1811 r. w
sprawie nowej organizacji Gwardii Narodowej. Dekret utrzymuje w mocy
postanowienia dawniejsze dotyczące jej urządzenia.
PSS, nr 2713, s. 355; AGAD, RM 150, k. 23, wypis uwierzytelniony z prot. SS, na formularzu,
Na przełożenie naszego ministra wojny postanowiliśmy i stanowimy:
Artykuł l
Ogłoszenie i wykonanie dekretu naszego pod dniem 10 kwietnia roku
bieżącegol, stanowiącego nową organizację Gwardii Narodowej, mają być do
dalszych naszych rozkazów wstrzymane.
Artykuł 2
Gwardia Narodowa przy tym samym urządzeniu, w jakim dotąd zostawała i
zostaje, do dalszych naszych rozkazów ma być zachowana.
Artykuł 3
Dopełnienie niniejszego naszego postanowienia naszym ministrom, w czym
do którego należeć może, zalecamy.
2
Zob. akt 81.
94. Drezno, 27 IV 1811

Dekret w sprawie mas depozytowych, które mają być zwrócone przez rząd
austriacki na podstawie traktatu wiedeńskiego.
formularzu, podp. Łubieński.
Na przedstawienie naszej Rady Ministrów pod dniem 26 marca 1811, tyczące
się ewaluacji depozytów w bankocetlach, które rząd austriacki wskutek traktatu
wiedeńskiego zwrócić ma, oświadczamy tejże Radzie Ministrów, iż lubo
dekretem naszym z dnia 16 sierpnia 1810 roku 1 różniące się od wskazanych
dekretem naszym 7 lutego roku bieżącego 2 zasad, przepisaliśmy w powyższej
okoliczności prawidła, zniknienie jednak wszelkiej nadziei, aby dwór wiedeński
też same prawidła z swej strony przyjął i uwaga ta, iż ściśle biorąc, rzeczony
dwór nie jest obowiązany zwrócić depozytów, jak w tym tylko stanie, w którym
się znajdowały przy swym utworzeniu się, zniewoliło nas do wydania po-
wyższego dekretu 7 lutego roku bieżącego, a którego przepisy z tychże samych
powodów niniejszym zatwierdzamy.
Jeżeli by jednak rząd austriacki tknął się był w czasie pokoju mas
depozytalnych, składających się z sum jakowych w bankocetlach, dla użycia ich
aż do onych restytucji, na inne zamiary, sumy takowe uważać bez wątpienia
należy jako pożyczkę i znajdujemy słusznym, aby dwór wiedeński wartość onych
zwrócił, podług kursu, który bankocetle miały w ten czas, kiedy w powyższym
sposobie użyte zostały, o co komisarze nasi w zdarzonym przypadku nalegać
mają.
Dopełnienie niniejszej naszej woli ministrom naszym Księstwa War-
szawskiego w czym do kogo należy, zalecamy.
1
2
Zob. akt 30.
95. Drezno, 30 IV 1811

Dekret wprowadzający zmiany i uzupełnienia w przepisach z 28 lipca
1810 o Dyrekcji Żywności.
Dz. Pr. 3, 31, s. 292-302.
96. Drezno, l V 1811

Dekret w sprawie pozywania poddanych pruskich przez sądy Księstwa
Warszawskiego. PSS,
nr 2731, s. 371.
Przełożone nam zostało przez ministra naszego spraw zagranicznych,
oświadczenie życzenia rządu pruskiego, ażeby termina dla poddanych pruskich w
zapozwach z strony poddanych Księstwa Warszawskiego wydawanych,
wyznaczane, na przyszłość dla przyzwoitszego tychże pozwów wręczenia,
odleglejszymi bywać mogły.
Gdy życzenie powyższe zdaje się być ugruntowane na naturze rzeczy i
słuszności, chcieliśmy o takowym ministra naszego sprawiedliwości mieć
uwiadomionym i zalecamy, aby tenże minister stosownie do potrzeby i przepisów
prawa przedsięwziął środki w celu zadosyć uczynienia pomienionemu życzeniu i
nam o tym raport zdał.
97. Drezno, 2 V 1811
Dekret w sprawie utworzenia kompanii wozów wojskowych przeznaczonych do

przewozu szpitali, urządzeń koszarowych i administracji wojskowej.
PSS, nr 2733, s. 372-374; AGAD, RM 247, k. 9-10, kopia uwierzytelniona wypisu z prot. SS, na
formularzu, podp. Stanisław Breza; Gembarzewski, str. 253-254.
Zważywszy nieodbitą potrzebę uformowania w wojsku naszym Księstwa

Warszawskiego jednej kompanii wozów, służyć mających tak do przewożenia w
kraju szpitalów, które dla zmiany konsystencji wojska w jednym miejscu zniesione,
w drugim zaś w miarę potrzeby założone być muszą, jako też ku przeprowadzeniu
pościeli koszarnej z miejsc, z których załogi wojskowe wyjść mogą, i ku innym
często zdarzającym się transportom administracji wojskowej; na przełożenie
naszego ministra wojny postanowiliśmy i stanowimy co następuje:
Artykuł l
Uformowana będzie jedna kompania wozów wojskowych ku potrzebie wyżej
wytkniętej, do której nasi ministrowie spraw wewnętrznych i wojny zniósłszy się
zalecą wybrać z departamentów przez naszego ministra wojny rozkazanych
dwieście dwadzieścia siedm koni z liczby tych, które dekretem naszym pod dniem
30 kwietnia roku teraźniejszego wydanym, spisać rozkazaliśmy.
Artykuł 2
Ludzie przeznaczeni do tej kompanii pobierać będą żołd, jaki w załączonej

tu tabeli jest oznaczony.
Artykuł 3
Nim później wskazany będzie fundusz na utrzymanie tej kompanii, żołd i
ubranie ludzi, upoważniamy naszego ministra wojny do użycia w tej mierze
potrzebnej sumy z funduszów na szpitale wojskowe przeznaczonych podług tej
samej tabeli wskazującej żołd każdemu stopniowi należny i sumy na ubranie
kompanii potrzebne.
Artykuł 4
Dopełnienie tej naszej woli ministrowi spraw wewnętrznych i wojny, w
czym do którego należy, zalecamy.
KOMPANIA WOZÓW DO ROŻNYCH TRANSPORTÓW ADMINISTRACJI WOJSKOWEJ
PRZEZNACZONYCH
Wyszczególnienie stopni Liczba Żołd roczny Suma
głów każdego ogólna
stopnia
zł gr zł gr
Podporucznik 1 2165 20 2165 20
Sierżant starszy 1 717 25 717 25
Sierżantów 2 596 5 1 192 10
Kaprali 4 377 5 1508 20
Furjer 1 596 5 596 5
Trębacz 1 377 5 377 5
Żołnierzy 130 219 — 28470 —
Siodlarz 1 498 25 498 25
Kowali 2 498 25 997 20
Stelmach 1 498 25 498 25
Ogół sumy rocznej 37023 5
Piszę: trzydzieści siedem tysięcy dwadzieścia trzy złotych, groszy pięć.
Stan wydatków na pierwsze ubranie i masę Masa Liczba Ogół masy
utrzymania ludzi, koni i wozów roczna podofice- rocznej
rów i żoł-
wozów
nierzy
zł gr d zł gr d
Pierwszy sprawunek munduru i
przymunduru 25 20 11 143 — — 35848 7 7
Masa utrzymania ubioru przez pierw-
szy rok, z której opędzają się wy-
datki kancelarii i infirmerii etc.
na głowę 10 — — 143 — — 1430 — —
Masa utrzymania w pierwszym roku
zaprzęgów, kucia koni, lekarstw
dla koni 15 — — — 263 — 3945 — —
Masa utrzymania wozów w pierw-
szym roku Ogół 40 — — —
41223 7 7
Piszę: Czterdzieści jeden tysięcy dwieście dwadzieścia trzy złotych, groszy siedin,
denarów siedm.
Ponieważ dla ceny materiałów i złych dróg w kraju Księstwa Warszawskiego częsta reperacja
wozów jest kosztowniejszą, podane zatem do oznaczenia jej nadal mają być za zasadę koszta
wydane w pierwszym roku.
98. Drezno, 2 V 1811

Dekret dotyczący obsady komendantur placu. PSS, nr
2881, s. 491-492.
Na przedstawienie naszego ministra wojny, stanowimy jak następuje:
Artykuł l
Pułkownika Guzkowskiego, komendanta placu Lublina, mianujemy
komendantem placu Krakowa, z tąż samą płacą, jaką miał dotąd, dziesięć tysięcy
złotych na rok.
Artykuł 2
Na wakujące miejsce komendanta placu Lublina mianujemy komendantem
placu reformowanego majora Tyssona, któremu do jego płacy reformy, trzech
tysięcy siedmset złotych przeznaczamy w dodatku cztery tysiące złotych.
Artykuł 3
Pierwszego adiutanta placu Warszawy kapitana Karchowskiego mianujemy
komendantem placu Tykocina z tą samą płacą, jaką dotąd pobiera, pięć tysięcy
trzysta dziewięćdziesiąt pięć złotych na rok.
Artykuł 4
Kapitana Milkiewicza, dotychczasowego komendanta placu Puław,
mianujemy adiutantem placu Krakowa z płacą trzech tysięcy złotych na rok.
Artykuł 5
Porucznika Wągrodzkiego, dotychczasowego komendanta placu Som-polna,
mianujemy adiutantem placu Poznania, z płacą trzech tysięcy złotych na rok.
Artykuł 6
Z czterech dotąd znajdujących się w Warszawie sekretarzów placu,
upoważniamy naszego ministra wojny, mianować dwóch najzdatniej-
szych na tę funkcją, z płacą dwóch tysięcy pięćset złotych na rok dla każdego.
Artykuł 7
Znosimy miejsce komendanta placu Kielc, mianując podpułkownika
Mirosławśkiego, dotychczasowego komendanta Kielec, komendantem placu Łomży
z płacą, jaką dotąd pobiera.
Uskutecznienie niniejszego dekretu, polecamy naszemu ministrowi wojny.
99. Pilnic, 8 V 1811

Dekret w sprawie składania przed notariuszami ustawowo przepisanych oświadczeń
przez dłużników sum bajońskich.
Dz. Pr. 3, 31, s. 303-310.
100. Drezno, 11 V 1811

Dekret przedłużający termin płatności zwykłych długów do dnia 24
czerwca 1812 r.
Dz. Pr. 3, 32, s. 313-314.
101. Drezno, 11 V 1811

Dekret w sprawie form rekompensaty dla niezaspokojonych wierzycieli skarbu
Księstwa Warszawskiego, którzy udzielili państwu pożyczki w zamian za otrzymane
obligacje.
GK, Dod. do nr 42 z 25 V 1811, s. 645; Dz. Dep. Kal., Dod. do nr 28 z 12 VII 1811, s. 329; GW,
Dod. do nr 42 z 25 V 1811, s. 740; GKrak., Dod. do nr 44 z 2 VI 1811, s. 529-530; PSS, nr 2753, s.
389-391.
Gdy dekretem naszym pod dniem 9 czerwca 1810 przedłużony do roku, to jest
do dnia l czerwca 1811, termin opłacenia kapitałów wierzycielom pożyczki,
posiadającym obligi skarbowe, jest bliski do nadejścia.
Zważywszy, iż przeznaczone na ewikcją dobra narodowe nie mogły zostać w
tym czasu przeciągu na przedaż wystawiane, z powodu powszechnie
doświadczonego w kraju niedostatku pieniędzy, dla którego przy braku
konkurentów do nabycia przy spadłej cenie dóbr ich przedaż nie mogłaby
następować, jak z znaczną dla skarbu stratą i szkodą nawet dla samychże
wierzycieli. Zważywszy, iż do uiszczenia wierzycielom winnego im długu nie
pozostaje inny sposób, jak oddanie im tych dóbr, na których hipoteka ich pożyczki
jest opartą. Chcąc przyspieszyć dla nich należne zadosyćuczynienie postanowiliśmy
i postanawiamy:
Artykuł l
Wierzycielom, którzy by żądali odebrać kapitały na obligacje skarbowe
pożyczone, mają być wydzielane proporcjonalnie dobra narodowe, na których
ewikcja tego długu jest zapisaną, a to podług taksy i anszlagu zwykle
wyprowadzonego.
Artykuł 2
Gdyby wierzyciele pożyczki kontentować się chcieli dzierżawą sześcioletnią,

przez którą sumy im winne zaspokojane być mogłyby, tedy takowym dobra te,
które na ewikcja pożyczki są przeznaczone, gdzie kontrakty dzierżawne w tym roku
wychodzą na sześć lat puszczone być mają, w takim sposobie, aby oni należność za
tę dzierżawę złożeniem obligów skarbowych za pożyczkę wydanych zaspokoili. W
sumie, która obligacjami za dzierżawę wyż rzeczoną opłaconą będzie, ma być
procent za każdy rok policzony, rachując sześć od sta. Jeżeli którzy z wierzy-cielów
przenosiliby kredytować jeszcze dalej skarbowi sum, za obligacjami skarbowymi
im należących, takowym procenta jak najregularniej mają być opłacone.
Dopełnienie niniejszej woli naszej ministrom spraw wewnętrznych i skarbu
zalecamy.
102. Drezno, 11 V 1811
Dekret o amnestii dla dezerterów z wojsk Księstwa Warszawskiego.

Dz. Dep. Kal., Dod. do nr 23 z 7 IV 1811, s. 265; GK, Dod. do nr 42 z 25 V 1811, s. 645; nr 47 z
12 VI 1811; GP, nr 48 z 15 VI 1811; GP, Dod. do nr 49 z 19 VI 1811; GW, Dod. do nr 42 z 25 V
1811, s. 739; GKrak., Dod. do nr 43 z 29 V 1811, s. 517; PSS, nr 2751, s. 388-389; AGAD, RM
239, k. 3, kopia uwierzytelniona z prot. SS, na formularzu, podp. S(tanisław) Potocki, tamże, Ks.
34, s. 285-286, druk.
Na przełożenie zast. ministra wojny Księstwa Warszawskiego postanowiliśmy i

stanowimy co następuje:
Artykuł l
Wszystkim zbiegom z wojska naszego Księstwa Warszawskiego usz-łym przed

publikacją niniejszego dekretu, którzy żadnej innej zbrodni prócz dezercji nie
popełnili, za granicą znajdującym się, akordujemy pardon generalny, jeżeli aż do l
września rb. zameldują się w którymkolwiek garnizonie wojska naszego Księstwa
Warszawskiego i od wszelkiej kary ich uwalniamy.
Artykuł 2
Skoro na mocy mniejszego dekretu, zbieg który zamelduje się w
jakimkolwiek garnizonie wojska naszego Księstwa Warszawskiego,
komenderujący tym garnizonem ma mu kazać wydać kartę drożną do tego
miejsca, gdzie stoi sztab pułku, w którym zostawał.
Artykuł 3
Uskutecznienie niniejszego dekretu polecamy naszemu ministrowi wojny.
103. Drezno, 16 V 1811

Dekret w sprawie pobierania opłat celnych od „towarów osadniczych", które nie
zostały oclone na komorach celnych francuskich lub państw
należących do Związku Reńskiego.
GK, Dod. do nr 43 z 28 V 1811, s. 659; Dz. Dep. Kal., Dod, do nr 23 z 7 VI 1811, s. 265; GW, nr
43 z 28 VI 1811, s. 751; GKrak., nr 45 z 5 VI 1811, s. 536; PSS, nr 2768, s. 399; AGAD, RM
102, k. 50, kopia uwierzytelniona wypisu z prot. SS, nie na formularzu, podp. S(tanisław)
Potocki.
Przedsięwziąwszy niedozwalać odtąd wolnego od opłaty wnijścia do państw

naszych dla towarów osadniczych opatrzonych w zaświadczenia uiszczonego
podług artykułu 4 nr l dekretu naszego z dnia 24 października 1810, impostu
kolonialnego wydane przez oficjalistów i urzędników państwa nie należącego do
konfederacji reńskiej, postanowiliśmy i stanowimy:
Artykuł l
Opłaty taryfą przez dekret nasz z dnia 24 października 1810 1 względem
towarów osadniczych ustanowione, pobierane być mają w Księstwie naszym
Warszawskim od wszystkich tych towarów osadniczych, od których rzeczone
opłaty na komorach celnych francuskich lub państw należących do konfederacji
reńskiej zapłacone nie zostały.
Artykuł 2
Dopełnienie niniejszej naszej woli w czym należy ministrowi przychodów i
l
Zob. Dz. Pr. 2, 23, s. 434-440.
104. Drezno, 16 V 1811
Dekret ustalający listą państw nie należących do Związku Reńskiego i
korzystających z przepisów nowej taryfy celnej od „towarów osadniczych".
PSS, nr 2769, s. 399-400; AGAD, RM 202, k. 51, kopia uwierzytelniona wypisu z prot. SS, nie
na formularzu, podp. S(tanisław) Potocki.
Nie chcąc zostawić wątpliwości ministrowi naszemu skarbu z powodu osobno

wydanego dekretu pod dniem dzisiejszym względem opłaty nową taryfą
oznaczonej, od wszystkich tych towarów osadniczych, od których na komorach
celnych francuskich podobna opłata nie nastąpiła, oświadczamy mu, iż mocarstwa
do konfederacji reńskiej nie należące, a w stosunkach handlowych z Księstwem
Warszawskiem bliżej stykać się mogące są: Dania, Szwecja, Prusy, Rosja i Austria.
105. Drezno, 18 V 1811

Dekret upoważniający podprefektów powiatowych do wstrzymywania w pewnych
przypadkach egzekucji zaległych należności podatkowych.
Dz. Pr. 3, 32, s. 315-318.
106. Drezno, 18 V 1811

Dekret w sprawie sum bajońskich.
PSS, nr 2779, s. 407-408; AGAD, RM 298, k. 47, druk; tamże, k. 116, kopia uwierzytelniona
wypisu z prot. SS, nie na formularzu, podp. S(tanislaw) Potocki.
Kapitały podług przesłanej ministrowi sprawiedliwości specyfikacji poniżej

teraźniejszego dekretu i wraz z tymże dekretem wydrukowane, gdy jedne z nich w
ogłoszonej podług dekretu 13 grudnia r. 18081 tabeli sum dawniej pruskich, nam
przez konwencję bajońską ustąpionych, już umieszczone, drugie zaś w
wydrukowanej na dniu 28 marca 1811 roku tabeli tychże sum nowo odkrytych
podwójnie położone zostały, za odpowiadające z dopiero wymienionej tabeli sum
nowo odkrytych, niniejszym oświadczamy.
1
Zob. t. J, akt 187.
107. Drezno, 18 V 1811

Dekret w sprawie organizacji batalionu posiłkowego artylerii i wozów
wojskowych.
Postanowiwszy dekretami naszymi dostarczenie naszemu ministrowi wojny
liczby konskrybentów i koni w takiej ilości, jaka być może dostateczną do
uformowania batalionu posiłkowego artylerii oraz urządzenia wozów wojskowych,
mających być przeznaczonymi pod żywność i szpitale polowe dla wojska, było
naszym zamiarem, aby ludzie i konie nie prędzej dostawieni zostali, jak w miarę
potrzeby ich użycia.
W tej porze nie uznając jeszcze naglącej potrzeby z powodu oraz uniknienia
wszelkiej demonstracji oraz oszczędzenia tych wydatków, jakie za sobą ciągną
podane w tej mierze projekta od zastępcy ministra wojny, osądziliśmy za
przyzwoite zawiesić ich potwierdzenie i dać mu poznać, iż tymczasowie dosyć
byłoby przestać na ściągnieniu z prawego brzegu Wisły, jako na przypadek
wystawionej takiej liczby ludzi i koni, jaka na tę część kraju do batalionu
posiłkowego artylerii i wozów wojskowych rozpisaną została. W kraju zaś po
lewym brzegu Wisły leżącym, rozpisani konskrybenci i oznaczone konie do dopiero
wspomnionych batalionu posiłkowego artylerii i wozów wojskowych, mają w
swoich miejscach pozostać i nie wprzódy być do wojska powołanymi, jak za
naszym rozkazem lub za wypadkiem nagłą i nieodzowną potrzebę ich ściągnienia
wskazującym.
Chcemy przy tym mieć nam zdany dokładny raport, jakie jest istotne
przeznaczenie i użycie w służbie wojska batalionu posiłkowego artylerii.
W czasie bytności w tej naszej stolicy, naszego ministra wojny, oświadczyliśmy
mu naszą wolę, co do formacji artylerii pułkowej („Regimen-taire"), iż ta nie ma
tworzyć osobnego składu, ale że do niej mają być brani żołnierze z każdego
respective pułku, tak iż przez jej uformowanie pomnożony nie ma zostać etat głów
wojska, nie wątpiąc, iż artyleria pułkowa stosownie do tej zasady uformowaną
została, chcemy mieć nam zdany raport.
108. Pilnic, 22 V 1811

Dekret ustalający zasady, według których posesorowie dóbr nabytych od b. władz
austriackich w departamentach galicyjskich mają opłacać
raty należne skarbowi państwa.
Dz. Pr. 3, 32, s. 328-334.
109. Pilnic, 22 V 1811

Dekret w sprawie zasad zwolnienia od kwaterunku domów, w których
mieszczą się kasy publiczne.
Dz. Pr. 3, 32, s. 319-320.
110. Pilnic, 22 V 1811
Dekret zakazujący importu towarów z bawelny oraz przędzy bawełnianej
pochodzących z manufaktur pruskich.
Dz. Pr. 3, 32, s. 321-322.
111. Pilnic, 22 V 1811

Dekret o połączeniu warszawskiej Szkoły Prawa ze Szkołą Nauk Administracyjnych.
Dz. Pr. 3, 32, s. 323-327.
112. Pilnic, 22 V 1811

Dekret wprowadzający jednolite cła oraz dodatkowe opłaty od rozmaitych
gatunków sukna importowanego do Księstwa Warszawskiego.
GK, nr 47 z 11 VI 1811, s. 715; Dz. Dep. Kal., nr 25 z 21 VI 1811, s. 288; GP, nr 54 z 6 VII 1811;
GW, nr 47 z 11 VI 1811, s. 819-820; GKrak., nr 49 z 19 VI 1811, s. 581; PSS, nr 2811, s. 437-438;
AGAD, RM 198, k. 36, kopia uwierzytelniona wypisu z prot. SS, nie na formularzu, podp. Łubieński.
Chcąc nadać wzrost fabrykom sukiennym w naszym Księstwie Warszawskim

i przez ściśnienie nawozu z zagranicy sukien otworzyć dla nich łatwiejszy odbyt,
w takich przynajmniej gatunkach jakie wyrabiać są zdolne, na przedstawienie
naszego ministra skarbu, postanowiliśmy i stanowimy:
§l
Od daty ogłoszenia niniejszego dekretu opłata cła od wszelkich gatunków i
rodzaju sukna, z zagranicy sprowadzonego, w jednakowej taksie ma być
pobieraną, to jest: od łokcia miary warszawskiej po złotych polskich dwa.
§2
Baje, norder, flanele, kuczbaje, mole i wszelkie sukna kosmate zagraniczne,
podług taksy w pierwszym artykule wyrażonej, cło opłacać mają.
§3
Suknie nowe, sukmany chłopskie sprowadzane z zagranicy, walor pięć
łokciowej taksy opłacać mają, to jest od sztuki po złotych polskich dziesięć.
§4
Podwyższona poprzednimi trzema paragrafami opłata nie rozciąga się do
państwa francuskiego i do Saksonii. Przedmioty tymi paragrafami objęte co do
obydwóch krajów zostaną przy takiej tylko opłacie, jaka dotąd pobierana była.
§5
Potoczne opłaty, które zwykle przy celnych opłatach bywają oddawane, jako to
tantiemę i Uebertrag, i przy tych opłatach mają być zachowane.
§6
Dopełnienie i ogłoszenie niniejszego dekretu ministrowi naszemu skarbu
polecamy.
113. Pilnic, 22 V 1811

Dekret przekazujący zarząd mostu na Wiśle pomiędzy Warszawą i Pragą
władzom wojskowym.
Na przełożenie ministrów naszych spraw wewnętrznych i wojny

Artykuł l
Most na Wiśle pomiędzy Warszawą i Pragą położony, wraz z wszelkimi
materiałami, narzędziami i statkami, do budowli onegoż lub utrzymywania
komunikacji w każdej porze roku należącymi, ma być przez ministra naszego spraw
wewnętrznych pod zarządzenie władzy wojskowej oddany.
Artykuł 2
Wkładamy na ministra naszego wojny obowiązek utrzymywania odtąd w stanie
należytym mostu tegoż, zarządzania jego budownictwem i upewnienia w każdej
porze roku dostatecznej komunikacji na Wiśle pomiędzy Warszawą i Pragą.
Artykuł 3
Zważając, iż most tenże nie w samych względach wojskowych, lecz i w
stosunkach handlu oraz komunikacji w kraju uważanym być po-
winien, mieć chcemy, aby minister nasz wojny w każdym razie nieporządkowi lub
przerwanej komunikacji skutecznie zapobiegał, tę naj-stosowniej ułatwiał i w tych
względach z władzami administracyjnymi a też z nim nawzajem znosiły się.
Artykuł 4
Administracja dochodu z mostu tego do skarbu ma być przy naszym ministrze
skarbu, który w ustanowieniu ilości i sposobu poboru i opłaty mostowej oraz
oznaczeniu płacy oficjalistów skarbowych znosić się z ministrem naszym spraw
wewnętrznych będzie.
Artykuł 5
Wydatków na budownictwo mostu i utrzymywanie komunikacji na Wiśle,
minister nasz wojny etat roczny do naszego zatwierdzenia przedstawi, którą to
sumę zabezpieczamy na dochodach mostu, tak, ażeby z tych funduszów dwunasta
część etatem przeznaczona, co miesiąc do kasy wojennej wpływała.
Artykuł 6
Mieć chcemy ażeby urzędnicy wojskowi dozór policyjny porządku i
bezpieczeństwa w przeprawach, w przepuszczaniu statków i utrzymywaniu w
dobrym stanie dla wygody handlujących lądów, zgoła we wszelkich szczegółach
komunikacji, policją pod rozkazami dyrektora inżenierów, któremu raporta zdawać
będą, sprawowali, zachowując utrzymanie śrzodków do ratunku tonących i
pobierania należytości od przechodzących statków oficjalistom skarbowym i
policyjnym.
Artykuł 7
Wydanie bliższych przepisów w względzie artykułu ostatniego zo-stawując
ministrom naszym, w czym do którego należy, urządzenie niniejsze od dnia 1
czerwca roku bieżącego do skutku przywiedzione mieć chcemy.
114. Pilnic, 22 V 1811

Dekret polecający ministrom zespołowe rozpatrywanie projektów ustaw
wnoszonych na sejm lub też wniosków dotyczących wprowadzenia
oszczędności w rozmaitych działach administracji.
Gdy dopełnienie naszych intencji kilkakrotnie naszym ministrom

oświadczonych, wygotowania przez każdego względnie jego wydziału
tak projektów na sejm mających być wniesionymi, jako też zrządzenie oszczędzeń
w administracji, może sprawiać trudność jednemu oddzielnie z ministrów dla
stosunków, jakie w jego wydziale zachodzić mogą z wydziałami drugich ministrów,
z ukontentowaniem przeto widzieć będzie-my, gdy nasi ministrowie wspólnie, czyli
to na posiedzeniach Rady Ministrów, czyli na partykularnych konferencjach, zajmą
się rozstrzą-saniem tak ważnych i naglących przedmiotów i wzajemnym względem
nich porozumieniem się, już to ku wygotowaniu dążących ku temu projektów, już
to ku użyciu osobistych związków i wziętości po departamentach, w zamiarze
skłonienia umysłów do przyjęcia takowychże projektów na przyszłym sejmu
zgromadzeniu.
115. Pilnic, 22 V 1811

Dekret zawiadamiający o powołaniu agenta generalnego i patrona doradczego w
Cesarstwie Rosyjskim.
PSS, nr 2795, s. 424-425; AGAD, RM 61, k. 8, wypis uwierzytelniony z prot.SS, na
formularzu, podp. Stanisław Potocki.
Zważywszy, iż dogodną byłoby rzeczą dla dobra wiernych naszych poddanych,

aby w państwie rosyjskim był agent generalny i patron doradczy, do którego by się
w zdarzonych przypadkach zgłaszać i udawać mogli:
mają sobie zalecone rzetelność, biegłość i doświadczenie ur. Jana Hoeppener,
asesora kolegialnego najjaśniejszego cesarza rosyjskiego i iuris consulta przy
trybunale sprawiedliwości w Petersburgu, postanowiliśmy i mianowaliśmy na
powyższy urząd agenta generalnego i patrona doradczego, rzeczonego ur.
Hoeppener, rozkazawszy wydać dla niego potrzebny na ten koniec patent z
podpisem naszym i udzieleniem mocy wraz z władzą substytuowania innego na swe
miejsce w przypadku przeszkody, jako i odwołania takowych substytucjów,
dawania rady i pomocy naszym poddanym, bądź na ich bezpośrednie udanie się,
bądź na wezwanie legacji naszej w Petersburgu, w sprawach ich o sukcesją lub w
sporze sądowym w państwie rosyjskim zostających, takowych spraw bronienia i
popierania onychże aż do końca przed władzami i trybunałami właściwymi
pomienionego państwa, a to za przyzwoitą nadgrodę z powróceniem kosztów od
stron pomocy jego wzywających. Żeby zaś z przedsięwziętego niniejszego środka
troskliwości naszej ojcowskiej o dobro naszych poddanych, interesowani w
Księstwie Warszawskim prędzej korzystać mogli, zalecamy ministrowi naszemu
sprawiedliwości uwiadomienie o tym publiczności przez stosowne ogłoszenie.
Dopełnienie niniejszej naszej woli ministrowi sprawiedliwości zalecamy.
116. Drezno, 25 V 1811
Dekret wzywający ministra spraw wewnętrznych do oddania do dyspozycji ministra
wojny 4000 popisowych. PSS, nr 2804, s. 430.
W skutku przedsięwziętych przez nas zamiarów ku dopełnieniu organizacji

wojska naszego Księstwa Warszawskiego postanowiliśmy i stanowimy:
Nasz minister spraw wewnętrznych prócz liczby konskrybentów dekretami
naszymi dnia 24 października roku 18101 i 19 stycznia roku 18112 oznaczonej,
wyda do wojska naszego Księstwa Warszawskiego do dyspozycji naszego
ministra wojny na nowo popisowych liczbę cztery tysiące.
Dopełnienie niniejszego naszego dekretu ministrom spraw wewnętrznych i
wojny zalecamy.
1
2
Zob. akt 14.
117. Drezno, 25 V 1811

Dekret w sprawie organizacji i wyposażenia kompanii artylerii pułkowej. PSS, nr
2805, s. 430-432.
Uznawszy potrzebę opatrzenia pułków naszych piechoty Księstwa

Warszawskiego na kształt pułków piechoty wojska francuskiego w artylerią i
potrzebne wozy, na przełożenie ministra naszego wojny postanowiliśmy i
Artykuł l
W każdym pułku piechoty być ma jedna kompania artylerii pułkowej, której
skład następujący:
1 porucznik, 1 podporucznik
1szy oddział do służby 2gi oddział do zaprzęgu armat i 3ci oddział do zaprzęgu innych
dział wozów administracyjnych wozów
1 sierżant 1 kapral 20 1 sierżant 1 koń 1 kapral 1 koń 1 sierżant 1 koń 1 kapral 1 koń
kanonierów 1-ej klasy 2 12 kanonierów 2-ej klasy 24 28 kanonierów 2-ej klasy 52
rzemieślników konie konie
24 14 26 z których 4 rezerwowe 30 54 z których 2 rezerwowe
Siła więc tej kompanii wynosić będzie w ogóle głów 70, z których 2 oficerów;
koni zaś 80 i oficerskich 4.
Artykuł 2
Do tego należy:
2 armaty po cztery konie ........... 8 koni
3 wozy amunicyjne do armat po 4 konie 12 „
3 „ „ dla piechoty po 6 koni 18 „
l kuźnia na 3 pułki koni 6 — na jeden pułk więc 2 „
3 furgony na chleb po 6 koni ......... 18 „
l wóz lazaretu ruchomego .......... 6 „
l wóz sztabowy na papiery ........... 6 „
14 powozów.
Artykuł 3
Płaca oficerów tej kompanii będzie taż sama co oficerów od jazdy tegoż
stopnia, podoficerów zaś i żołnierzy masa i płaca taż sama co w piechocie, z
przydaniem każdemu do żołdu dwóch groszy na dzień; i uważając kanonierów 1-
ej klasy i rzemieślników co do płacy, jako grenadierów, a kanonierów 2-ej klasy
jako fizylierów, mieć będą zatem na dzień jeden:
porucznik jeżeli jest 1-ej klasy .... zł 6
porucznik jeżeli jest 2-ej klasy .... ,, 5 gr 20
podporucznik .......... „ 5
sierżant ............ „ l „ 4
kapral ............. „ „27
kanonier 1-ej klasy i rzemieślnik ... „ „18
sować będą ciż oficerowie podług starszeństwa swego w pułku tak, iż gdy zostaną
kapitanami, przestać powinni należeć do artylerii pułkowej i wziąć kompanię
piechoty.
Artykuł 7 Ludzie do tej artylerii wzięci będą z
etatu każdego respective pułku.
Artykuł 8
Polecamy naszemu ministrowi wojny uskutecznienie niniejszego dekretu.
118. Pilnic, 27 V 1811

Dekret w sprawie zaciągu ochotniczego do pierwszego pułku lekkiej gwardii
cesarskiej oraz ewentualnego przymusowego dokompletowania go członkami
„dobrych familiów" służących w wojsku Księstwa Warszawskiego.
Dz. Dep. Kal., Dod. do nr 24 z 14 VI 1811, s. 277, PSS, nr 2814, s. 440-441.
Gdy nam oświadczonym zostało życzenie, aby do pierwszego pułku jazdy

lekkiej gwardii cesarskiej była dostawiona na rok 1811 liczba trzechset rekrutów,
Artykuł l
Minister spraw wewnętrznych przedsięweźmie dogodne środki do zachęcenia
przez władze departamentowe mieszkańców naszego Księstwa Warszawskiego, do
dobrowolnego z ochotnika zaciągnięcia się do pułku jazdy lekkiej gwardii
najjaśniejszego cesarza Francuzów. Ochotnik ma być w wieku od 18 najdalej do 40
lat, i przy tym zdolny własnym kosztem opatrzyć się w konia i zupełne ubranie i
porządek żołnierza.
Artykuł 2
Gdyby w sposobie w pierwszym artykule wymienionym, ochotnicy nie dosyć w
znacznej liczbie pod zaciąg stawili się, na ten czas nasz minister wojny z wojska
Księstwa wybierze wojskowych z rodu dobrych familiów, którzy by przez
znakomite zasługi stali się godnymi być policzonymi w poczet gwardii
najjaśniejszego cesarza.
w czym do którego należy, zalecamy.
119. Pilnic, 29 V 1811
Dekret w sprawie kwater dla oficjalistów magazynów żywności będących
w służbie czynnej.
Dz. Dep. Kal., Dod. do nr 25 z 21 VI 1811, s. 295; PSS, nr 2818, s. 444-445.
Rozwiązując wątpliwość, czyli podług artykułu 17, w dekrecie naszym dnia

28 lipca 1810 r.l wydanym należy się oficjalistom magazynów żywności kwatera
w domach obywateli, również jak oficerom w aktualnej służbie wojskowej
będącym.
Na wniesienie naszego ministra spraw wewnętrznych i po wysłuchaniu
naszej Rady Stanu stanowimy:
Artykuł l
Oficjaliści magazynów w służbie będący mają prawo do kwater w naturze w
budynkach wojskowych, a w niedostatku tych, do wynad-grodzenia stosownego.
Artykuł 2
Wynadgrodzenie takowe nastąpi z funduszów przez nas wyznaczonych w
artykule 2 i 3 wyżej wyrażonego dekretu.
Artykuł 3
W żadnym razie pomienieni oficjaliści do kwater w domach partykularnych
lub publicznych instytutów obywatelskich prawa nie mają.
l
Zob. Dz. Pr. 2, 21, s. 307.
120. Pilnic, 29 V 1811

Dekret wyznaczający tymczasowe źródło pokrycia wydatków Dyrekcji
Instytutu Kredytowego.
na formularzu, podp. Łubieński.
Nim będzie ustanowiona wysokość sumy i wchodzić zacznie do kasy na

wydatki Dyrekcji Instytutu Kredytowego sum konwencją bajońską nam
odstąpionych, mające zostać oznaczonymi, postanowiliśmy i stanowimy:
Artykuł l
Na potoczne wydatki Dyrekcji Instytutu Kredytowego tymczasowie, jej
prezesowi od nas mianowanemu i za jego kwitem nasz minister
przychodów i skarbu awansować będzie z skarbu sumę złotych polskich sześć
tysięcy.
Artykuł 2
Rzeczona suma sześć tysięcy powróconą zostanie w czasie najbliższym
skarbowi, od kasy Instytutu Kredytowego z funduszu na jej wydatki
przeznaczonego.
Artykuł 3
Dopełnienie niniejszej naszej woli naszemu ministrowi przychodów i skarbu
zalecamy.
121. Pilnic, 29 V 1811

Dekret zwalniający od oplaty podatku patentowego wszystkich właścicieli kopalń
lub hut eksploatujących rozmaite surowce mineralne.
Dz. Dep. Kal, nr 28 z 12 VII 1811, s. 321; GP, nr 53 z 3 VII 1811; GP, nr 54 z 6 VII 1811; GP, Dod.
do nr 55 z 10 VII 1811; GW, nr 50 z 22 VI 1811, s. 873; GKrak., Dod. do nr 51 z 26 VI 1811, s. 613;
PSS, nr 2819, s. 445; AGAD, RM 188, k. 7, wypis uwierzytelniony z prot. SS, na formularzu, podp.
Stanisław Breza.
Na przełożenie ministrów naszych spraw wewnętrznych i skarbu

Artykuł l
Właściciele i podejmujący na rachunek własny kopalnie albo huty żelaza,
miedzi, srebra, soli, ołowiu, siarki, galmanu, hałunu, węgli kamiennych, torfu,
marmuru i wszelkie inne jakie bądź trudniące się wydobywaniem lub przerabianiem
surowych mineralnych płodów krajowych fabryki i kopalnie w myśl art. 8 prawa
sejmowego dnia 24 marca 1809l, zarówno z wyrażonymi tamże fabrykantami i
fabrykami, opłacie patentowego w Księstwie naszym Warszawskim podlegać nie
mają.
Artykuł 2
Zachowujemy do oddzielnej ustawy górniczej postanowienie względem
należytości skarbu za rządu zeszłego, w czterech przybyłych departamentach
sposobem dziesięciny od produktów kopalnianych fabryk prywatnych wybieranej.
Artykuł 3
Rozumie się, że rzemieślnicy i profesjoniści w fabrykach narodowych bądź
prywatnych, jako że nie na własny rachunek robiący w myśl po-
przedniczego dekretu naszego z dnia 25 marca 1809 artykułu 13 2 od opłaty
patentowego wolnymi być powinni. Uskutecznienie tej woli naszej ministrom
naszym spraw wewnętrznych i skarbu polecamy.
1
Zob. Dz. Pr. l, 10, s. 241-254.
2
Zob. Dz. Pr. 2, 13, s. 23.
122. Drezno, 4 VI 1811

Dekret wyjaśniający wątpliwości związane z realizacją postanowień królewskich
z 24 października 1810 r., 19 stycznia, 18 i 25 maja 1811 r.
w sprawie poboru i organizacji wojska.
PSS, nr 2835, s. 455-457.
W zamiarze załatwienia wątpliwości przedstawionych nam pod dniem 30 maja

roku bieżącego przez naszego ministra spraw wewnętrznych, w dopełnieniu
naszych dekretów 24 października 1810 l 19 stycznia 2, 18 3 i 25 maja roku
bieżącego4, stanowiących liczbę popisowych mających zostać wojsku
dostawionymi oraz urządzeń naszych zawartych w dekrecie 18 maja tyczących się
koni, mających być wojsku dostarczonymi, postanowiliśmy i stanowimy.
Artykuł l
Lubo minister nasz spraw wewnętrznych, prócz liczby dekretami naszymi 24
października 1810 i 19 stycznia 1811 oznaczonej, na przełożenie w Radzie
Ministrów przez zastępcę ministra wojny gwałtownej potrzeby, dostawił nadto do
wojska popisowych w liczbie 2000; ta jednak dopiero wspomniana liczba dwa
tysiące nie ma zostać odciągana od tej ilości, jaka zastępcy naszego ministra wojny
na wskazane przez nas przeznaczenie uformowania nowych batalionów i
kompaniów rezerwowych jest istotnie potrzebna.
Artykuł 2
Popisowi, w skutku dekretu naszego pod dniem 25 maja 4, na przeznaczenie w
poprzedzającym artykule wymienione, mają zostać powołani w tak dostarczającej
liczbie, aby uniknąć nowego potem znowu powołania, a stąd nieprzyjemnych
wrażeń na umysłach obywateli i nie dawać ludowi pochopu do popłochu i
emigracji.
Artykuł 3
W tym popisowym powołaniu nie ma być mieszczone oświadczenie, iż
teraźniejsza popisowych dostawa jest a konto przyszłorocznej konskryp-cji;
umiarkowanie w tej mierze w swoim czasie nastąpić może.
Artykuł 4
Co się tyczę nie rachowania w liczbę głów regimentów kompaniów artylerii
posiłkowej, naszą w tej mierze decyzją już zastępcy ministra wojny poznać
daliśmy.
Artykuł 5
Jeżeli taka liczba koni, jaka naszymi dekretami do dostarczenia wojsku
wskazaną została, już jest dostawioną, pod żadnym pozorem konie z liczby
dostawionych nie mają być ani właścicielom, którzy je wydali oddawane na powrót,
ani też przedawane w zamiarze ochronienia kosztu ich utrzymywania, raczej dla
tego ostatniego powodu z dawniejszych wojskowych, czy to jazdy, czy to
pociągowych koni, do reformy jednające się konie mogą być uprzedane, o tyle ile
mogły być zastąpione zdatniejszymi końmi, z świeżo przez obywateli
dostawionych; tych ostatnich wystawienie na przedaż niemiłe i obojętne dla władz
administracyjnych, o rzetelnej kraju potrzebie, sprawić by mogło na obywatelach
wrażenie.
Dopełnienie niniejszej naszej woli naszym ministrom spraw wewnętrznych i
wojny zalecamy.
1
2
Zob. akt 14.
3
Zob. akt 107.
4
Zob. akt 116.
123. Pilnic, 5 VI 1811

Dekret wyjaśniający, że sądy w Księstwie Warszawskim mają prawo przedłużania
terminów płatności wszełkiego rodzaju długów.
Dz. Pr. 3, 32, s. 337-338.
124. Pilnic, 5 VI 1811

Dekret w sprawie egzekwowania kar wymierzanych przez Główną Izbę
Obrachunkową kasjerom i przełożonym kas.
Dz. Pr. 3, 32, s. 335-336.
125. Pilnic, 5 VI 1811

Dekret w sprawie towarów osadniczych importowanych do Księstwa
Warszawskiego przez Gdańsk.
Dz. Dep. Kał., nr 30 z 26 VII 1811, s. 341; GP, Dod. do nr 57 z 17 VII 1811; PSS, nr 2849, s.
464-465; AGAD, RM 202, k. 54, kopia uwierzytelniona wypisu z prot. SS, nie na formularzu,
podp. S(tanisław) Potocki.
Wystawioną nam od naszego ministra przychodów i skarbu wątpliwość, czyli
towary osadnicze do Księstwa naszego Warszawskiego przychodzące z Gdańska
impostowi dekretem naszym dnia 24 października 1810 l postanowionemu
podlegają, rozwiązując stanowimy:
Artykuł l
Towary osadnicze do Księstwa Warszawskiego wprowadzane z Gdańska
opatrzone od urzędu celnego francuskiego zaświadczeniem już opłaconego cła
dekretem 24 października 1810 postanowionego, czyli to przed wnijściem, czyli po
wnijściu do Gdańska, podług brzmienia dekretu 16 maja 1811 2 nie podpadają
nowej opłacie takowe zaświadczenie będąc dostatecznym.
Artykuł 2
Takowego rodzaju towary, nieopatrzone zaświadczeniem od urzędu celnego
francuskiego, jedynie tylko od władz miejscowych Gdańska, mieć je powinny
wizowane przez władze rządu francuskiego w Gdańsku znajdujące się i do tego
upoważnione, inaczej za dostateczne uważane być nie mogą.
Dopełnienie niniejszego dekretu naszemu ministrowi przychodów i skarbu
polecamy.
1
Zob. Dz. Pr. 2, 23, s. 434-440.
2
Zob. akt 103.
126. Drezno, 8 VI 1811

Dekret zawieszający wypłacanie wprowadzonych za „rządu zeszłego" zapomóg
dla budujących się w miastach.
PSS, nr 2851, s. 465; AGAD, RM 151, k. 34, kopia uwierzytelniona wypisu z prot. SS, na
Na przełożenie naszych ministrów postanowiliśmy i stanowimy: iż systema

zapomóg budującym się w miastach, za rządu zeszłego zaprowadzone, do dalszego
rozporządzenia zawieszone zostaje.
Uskutecznienie niniejszej naszej woli i ogłoszenie jej naszym ministrom
Księstwa Warszawskiego, w czym do którego należy, polecamy.
127. Drezno, 8 VI 1811

Dekret z wytycznymi dla działalności Komisji Biletów Kasowych oraz ustalający
roczne uposażenie jej pracowników.
PSS, nr 2855, s. 468-471.
W zamiarze wczesnego załatwienia wątpliwości, jakie zastanawiać mogą
Komisję Biletów Kasowych w jej działaniach, postanowiliśmy i stanowimy:
Artykuł l
Będzie wniesiona przez naszego ministra przychodów i skarbu do kasy
wymiany biletów kasowych suma miliona pięćkroć siedmdziesiąt pięć tysięcy, w
monecie courant pruskiej, złotych polskich.
Artykuł 2
Ilość biletów kasowych wynosząca sumę sto trzydzieści pięć tysięcy talarów,
przesłana z Drezna do Warszawy przez kontrolera ur. Piramo-wicza, tymczasowie
złożona w kasie skarbu, zostanie oddaną Komisji Biletów Kasowych pod jej
rozrządzenie.
Artykuł 3
Prócz wymienionej poprzedzającym artykułem ilości, rozkazaliśmy przesłać już
wygotowanych w fabrykacji biletów kasowych, na sumę pięć kroć trzydzieści
cztery tysiące talarów podług załączonej specyfikacji.
Artykuł 4
Całkowita ilość biletów kasowych, tak teraźniejszym pod zarządzenie Komisji
oddana, jako i następnie na ten koniec przesyłana, zostawać będzie pod trzema
kluczami, u prezydującego, u jednego z członków Komisji i u jej kontrolera, dwaj
pierwsi w przypadku oddalenia się z miejsca Komisji, dla nie wstrzymywania jej
działań, pozostającym na miejscu dwom członkom Komisji klucza zostawiać będą.
Artykuł 5
Komisja bez wyraźnego naszego rozkazu czynić nie będzie żadnego awansu w
biletach kasowych żadnej władzy ani kasie krajowej.
Artykuł 6
W każdym razie może Komisja na gotowe pieniądze w courant bez potrącenia

wymieniać kasom krajowym biletów kasowych za taką sumę, jaka jej w gotowiznie
przyniesioną zostanie.
Artykuł 7
Będzie nam co tydzień przez Komisją przesyłany raport wyszczególniający jej
tygodniową manipulacją i pozostałość tak w biletach, jako i w gotowiźnie.
Artykuł 8
Załączonym tutaj etatem liczba emplojowanych l przy Komisji i dla nich pensje
ustanowione zostają.
Artykuł 9
Kontroler w Komisji ma złożyć kaucją, której wysokość oznaczy Komisja, ta
jednak przenosić nie ma sumy dwadzieścia cztery tysięcy złotych.
Artykuł 10
Bilety kasowe zastępują i reprezentują monetę courant w kraju kursującą.
Artykuł 11
Kasa wymiany nie ma trudzić się żadnym agiotowaniem ani stosowaniem
różnicy, jaka zachodzić może w kursie między monetą courant a bilonem,
wymieniać tylko będzie przynoszone do niej bilety na monetę courant, jaka do jej
kasy będzie wnoszoną, pobierając od przynoszących do zmiany bilety taką ilość w
dodatkowej lub miedzianej monecie, jaka przy odtrąceniu wskazanym 4 groszy od
talara nie dostawać będzie do zupełności jednego tylko talara z całkowitej sumy,
którą kto przyniesie do zmiany biletów.
Artykuł 12
Gdyby Komisja osądziła postanowić dwie kasy, z której w jednej oddzielnej,
pod trzema kluczami, zostawałby ogólny skład biletów kasowych i gotowizny
pieniędzy, a w drugiej pewna suma przeznaczona na bieżące działania kasy zmiany,
na ten czas dla niezatrzymania na żaden moment takowego działania, Komisja
oznaczać będzie co tydzień, jaka suma w gotowych pieniądzach i w biletach
kasowych ma być wniesiona do kasy drugiej pod zarządzenie kontrolera.
Artykuł 13
Na końcu każdego miesiąca kontroler poda bilans Komisji, wniesie do
pierwszej kasy ilość pieniędzy i biletów kasowych, która znaleźć się
może jako przenosząca tę, która mu oznaczoną została na jego działania, aby raz na
raz w kasie swojej kontroler miał dostarczającą sumę tak w gotowiznie, jako i w
biletach.
Artykuł 14
Na przypadek, iż środek rozdzielenia kas przedsięwziętym mógłby zostać od
Komisji, rozkazaliśmy w załączeniu przesłać jej wzór księgi rachunkowej dla
pierwszej kasy.
Artykuł 15
Postanowiony etatem buchalter utrzymywać będzie księgę ogólną rachunkową,
której wzór dawniej już został Komisji przesłanym pod literą E.
Artykuł 16
Wszelaka zdatkowa lub miedziana moneta, mogąca do kasy wpłynąć z odtrąceń
czterech groszy na talarze przy zmianie biletów kasowych za gotowe pieniądze,
będzie zamieniona w kasie głównej skarbu na monetę courant.
ETAT
OSÓB PRZY KASIE GŁÓWNEJ WYMIANY BILETÓW KASOWYCH I PRZY KOMISJI DO DYREKCJI TEGO
INSTYTUTU WYZNACZONEJ, UŻYĆ SIĘ MAJĄCYCH, WRAZ Z OZNACZONĄ DLA NICH PENSJĄ
złote
polskie
Kontroler kasjer, którego pensja roczna według
dekretu z dnia 23 stycznia 1811 roku wynosi
Buchalter 12000
Adiunkt pierwszy 5000
Adiunkt drugi 4000
Kancelista 3000
Sługa kasowy 2000
Sekretarz Komisji 1080
Kancelista 6000
Sługa komisji 1800
suma 720
35600
Komisja starać się ma do kancelarii swojej używać i wynaleźć osoby, które by

już w innych magistraturach umieszczone były; a przez to na sumach w etacie
wyrażonych część jakąś oszczędzić, aby dodatkową tylko płacę z Komisji Biletów
Kasowych pobierali; co gorliwości i urządzeniu Komisji zostawuje się.
1
Emplojowany, amplojowany — to samo co amplikowany, tj. przydany, dodany, przy-
komenderowany.
128. Drezno, 8 VI 1811
Dekret ustalający wytyczne dla zużycia pierwszej raty pożyczki w wysokości 1 500
000 franków francuskich przekazanej w monecie pruskiej do Warszawy.
PSS, nr 2856, s. 472-474; AGAD, RM 220, k. 36-37, kopia uwierzytelniona wypisu z prot. SS, nie
na formularzu, podp. J. Łuszczewski.
Postanowiliśmy i stanowimy:
Artykuł l
Z pierwszego wpływu pożyczki, sumę miliona pięć kroć sto tysięcy franków,
czyli rachując na monetę courant pruską (dołączając agio) dwa miliony trzykroć
sześćdziesiąt i dwa tysięcy pięćset złotych polskich, rozkazaliśmy przesłać do
Warszawy w monecie courant pruskiej.
Artykuł 2
Nasz minister skarbu sumę wyżej rzeczoną w kasie głównej złożyć rozkaże.
Artykuł 3
Z sumy wyżej wspomnianej, do kasy Komisji Biletów Kasowych za jej kwitem
wypłacić zaleci w monecie, w jakiej wniesioną zostanie, sumę złotych polskich
milion pięć kroć siedmdziesiąt pięć tysięcy.
Artykuł 4
Takąż samą sumę milion pięć kroć siedmdziesiąt pięć tysięcy w biletach
kasowych od Komisji odbierze i do kasy głównej wnieść zleci.
Artykuł 5
Pozostająca suma siedmkroć osiemdziesiąt siedm tysięcy pięćset złotych może
zostać użytą na opłacenie bonów wynikających z konwencji bajońskiej, których
zapłacenia termin przypada w dniu ostatnim bieżącego miesiąca czerwca, a to czyli
w zupełności, czyli w części wypłacając też bony, za dobrowolną z ich ukazicielami
umową, usilnie starając się o utrzymanie kredytu rzeczonych bonów, aby żaden ich
posiadacz nie doznał odmówienia i nie dał powodu zaniesienia, lub dojścia o to
zażalenia do Paryża, co by mogło wielce zaszkodzić kredytowi otwartej tam
pożyczki.
Artykuł 6
Nasz minister przychodów i skarbu użyje biletów kasowych, do kasy głównej
podług artykułu 4 wniesionych, w połowie na wydatki skarbowe wszelakiego
rodzaju tak w stolicy, jako i po departamentach dochodzące na miesiąc złotych
dwunastu, wyjąwszy na żołd żołnierzy i podoficerów i wypłaty pochodzące z
kontraktów.
Bilety kasowe z skarbu wydawane być mają i do niego przyjmowane bez
żadnego potrącenia, lecz zawsze w nominalnej swojej wartości.
Artykuł 7
Odtąd ciągle być mają tym sposobem od skarbu używane w wypłatach bilety
skarbowe i ilekroć niedostawać ich będzie kasom skarbowym, nasz minister skarbu,
za monetę courant, jaka wchodzić będzie do kas, nabywać będzie biletów kasowych
w ich Komisji.
Artykuł 8
W każdym razie kasa główna skarbowa obowiązana jest wymieniać na monetę
courant kasie biletów skarbowych wszelki bilon i miedziany pieniądz, któren do
niej z zdatkowania przy zmianie biletów kasowych wnijdzie.
Artykuł 9
Suma z przychodu impostu od towarów kolonialnych, w skarbie do naszej

wyraźnej dyspozycji zachowana, w tej ilości, w jakowej znajdo-dować się będzie,
po użyciu jej części za naszym dekretem pod dniem l czerwca roku bieżącego
zamieniona zostanie przez ministra naszego skarbu na bilety kasowe w ich Komisji,
chybaby, gdyby w niedostatku złożonego funduszu od dłużników sum bajońskich,
tenże minister zna-glony został do użycia sumy z impostu pochodzącej, na
zaspokojenie bonów na terminie ostatniego czerwca do zapłacenia przypadających.
129. Drezno, 8 VI 1811

Dekret w sprawie pokrycia wydatków na wojsko z funduszów pożyczki zaciągniętej
przez rząd Księstwa Warszawskiego.
PSS, nr 2857, s. 474-475; AGAD, RM 247, k. 11, kopia uwierzytelniona wypisu z prot. SS,
nie na formularzu, podp. J. Łuszczewski.
W zamiarze pomnożenia cyrkulacji w kraju rozkazaliśmy z pierwszego wpływu

pożyczki wnieść do kasy wymiany biletów kasowych sumę milion pięćkroć
siedmdziesiąt pięć tysięcy złotych w gotowych
pieniądzach i za nie równą sumę w biletach kasowych oddać do dyspozycji naszego
ministra przychodów i skarbu.
Że jednak pierwiastkowe wymienionej sumy przeznaczenie było na zakrycie
wydatków, jakowych wymaga postawienie wojska w stanie zupełnym,
Artykuł l
Nasz minister przychodów i skarbu w biegu miesiąca czerwca wypłaci do kasy

wojskowej sumę miliona pięciukroć sto tysięcy złotych, a to czyli w biletach
kasowych, czyli w gotowych pieniądzach.
Artykuł 2
Suma miliona pięćkroć sto tysięcy zostając przez nas przeznaczona na
nadzwyczajne wojska wydatki i na masy pułków nie ma zastępować tych wypłat,
które w miarę przychodu podatków bieżących minister skarbu winien jest uiszczać
kasie wojskowej na żołd wojska, jego żywność i roboty koło fortyfikacjów.
Dopełnienie tej naszej woli naszemu ministrowi przychodów i skarbu zalecamy.
130. Pilnic, 10 VI 1811

Dekret w sprawie utrzymania wartości obiegowej biletów kasowych.
podp. Stanisław Bireza.
Rozkazawszy wpuścić w kurs publiczny pewną ilość biletów kasowych, chociaż

ich zmianę upewniliśmy zakładowym fuduszem do kasy do tego przeznaczonej w
gotowiznie wniesionym, pragnąc jednak, aby fundusz takowy od razu wyczerpany
nie zostawał, a przeto widoki nasze wzmożenia cyrkulacji wewnętrznej
zawiedzione nie były, chcemy:
Gdy uczynione będą ze skarbu w biletach kasowych wypłaty na wydziały
ministrów, aby ich kasy nie przynosiły biletów kasowych na zmianę do kasy
eskontowej, chociażby z dopłaceniem postanowionego od zmiany agio, ale raczej
ministrowie nasi dołożą baczności i usilności do nadania takowym biletom obiegu
po kraju, używając ich w połowie na wszelkie wydatki etatowe, przechodzące na
raz dwanaście złotych, a w większej mierze i gdy będzie można w całkowitości, w
opłatach za opatrzenia i roboty za kontraktami dostarczane.
Co uwadze i gorliwości ministrów naszych, szczególniej wojny, przy
dostarczeniach ubioru dla wojska polecamy.
131. Drezno, 12 VI 1811
Dekret upoważniający ministra przychodów i skarbu do wybicia w mennicy
warszawskiej dodatkowo miedzianych pieniędzy wartości czterystu
tysięcy złotych polskich.
PSS, nr 2868, s. 483; AGAD, RM 213, k. 68, kopia wypisu z prot. SS, nie na formularzu, podp.
Węgliński.
Mając sobie przełożoną od naszego ministra przychodów i skarbu potrzebę,

ażeby mennica nową sumę czterykroć sto tysięcy złotych w miedzianych
pieniądzach wybić mogła, postanowiliśmy i stanowimy:
Artykuł l
Upoważniamy naszego ministra przychodów i skarbu, ażeby oprócz dawniej
dozwolonej przez nas sumy sześćkroć sto tysięcy wybić jeszcze rozkazał czterykroć
sto tysięcy złotych w mennicy warszawskiej w miedzianych pieniądzach.
Artykuł 2
Do zrobienia powyższej sumy czterykroć sto tysięcy złotych mają być
szczególniej użyte miedziane austriackie pieniądze, do kas w podatkach wchodzące.
Artykuł 3
W miarę gdy w czterech nowych departamentach da się spostrzegać niedostatek
miedzianej zdawkowej monety, minister skarbu ma nam zdać raport, dla powzięcia
rozkazów naszych, względem puszczenia tam w cyrkulacją miedzianej krajowej
monety.
Uskutecznienie tej naszej woli ministrowi naszemu przychodów i skarbu
zalecamy.
132. Drezno, 12 VI 1811

Dekret w sprawie metody usunięcia z obiegu pieniężnego w Księstwie Warszawskim
zagranicznego bilonu srebrnego.
Dz. Pr. 3, 33, s. 340-342.
133. Drezno, 12 VI 1811

Dekret ustalający zasady postępowania zmierzające do usunięcia z obiegu w
Księstwie Warszawskim srebrnych groszy pruskich.
na formularzu, podp. Węgleński.
W skutku dekretu naszego pod dniem dzisiejszym, przepisującego środki, przez
które bilon zagraniczny ma zostać z Księstwa Warszawskiego usunięty,
Artykuł l
Nasz minister przychodów i skarbu wyda natychmiast zalecenia do mennicy
warszawskiej, aby rozpoczęła przebijanie groszy srebrnych pruskich w kursie w
walorze po pięć groszy polskich stojących; a to nie innym sposobem, jak na każdej
sztuce rozegrzanej i posrebrzonej wybijając na jednej stronie nasz herb, a na drugiej
napis pięć groszy, podług załączonej próby w sztukach.
Z których w samejże warszawskiej mennicy przebitych oraz z przełożenia
rzeczy biegłych przekonaliśmy się, iż ten sposób przekształcenia jest najsporszy i
najmniej kosztowny.
Artykuł 2
Na ten koniec nasz minister przychodów i skarbu zaleci nieodwłocznie
wygotować liczbę stempli potrzebną do przyspieszenia takowego w mennicy
działania.
Artykuł 3
Każda sztuka po dwa razy ma być uderzona, raz dla zgładzenia obcego na niej
herbu i napisu, drugi raz dla wybicia na niej herbu i napisu krajowych.
Artykuł 4
Pilnic uważane i odrzucane być powinny sztuki, które by się ukazały być
fałszywymi, albo niedoskonale wybitymi.
Artykuł 5
Kasa główna dostarczać ma mennicy groszy srebrnych pruskich do ich tym
sposobem przebijania.
Artykuł 6
Ilość rzeczonym sposobem przebitych groszy srebrnych pruskich na 5
groszówki nie ma przenosić sumy dwóch milionów pięćkroć sto tysięcy złotych. A
ta suma podług zeznania biegłych pięcia machinami wciąż idącymi może zostać
wygotowana w przeciągu sześciu miesięcy.
Artykuł 7
Żaden inny bilon srebrny nie ma być w mennicy Księstwa Warszawskiego bity,
do dalszych naszych rozkazów.
Artykuł 8
Mennica tutejsza chcąc nabyć pięć tysięcy grzywien czystego srebra w
podlejszej próbie, ilość bilonu pruskiego do takiej sumy grzywien może zostać w
Warszawie stopioną i dostawioną do mennicy w Dreźnie, w której nabyta będzie za
kurant pruski, o co nasz minister skarbu z tutejszymi władzami zniesie się.
Artykuł 9
Gdyby kasa główna nie była w zapasie dostarczania raz na raz do mennicy
groszy pruskich na ich przebicie, zamienianie u mieszkańców groszy pruskich za
już przebite na 5 groszówki tym mniej będzie dla kasy trudne, iż każden będzie
wolał mieć pieniądz, który pozostanie w kursie w wartości nominalnej, niżeli
takowy, któren ma być zniżony, a potem do kas nieprzyjmowany.
134. Drezno, 15 VI 1811

Dekret nakazujący Dyrekcji Głównej Instytutu Kredytowego wyszukanie funduszów
na zapłacenie pierwszej serii bonów wydanych na podstawie
konwencji bajońskiej. PSS,
nr 2877, s. 488-489.
W celu ułatwienia skarbowi naszemu Księstwa Warszawskiego sposobności

zaspokojenia wypłaty serii 1-szej bonów pod datą 20 lipca 1808 w skutek
konwencji bajońskiej wydanych, zalecamy Dyrekcji Głównej Instytutu
Kredytowego sum rzeczoną konwencją nam ustąpionych, aby się natychmiast
zajęła uzbieraniem funduszów przez dekret 24 stycznia 1811 1 pod jej zarządzenie
oddanych i te do skarbu Księstwa naszego Warszawskiego wniosła.
1
Zob. akt 18.
135. Drezno, 15 VI 1811

Dekret zawierający wskazówki postępowania dla ministra przychodów i skarbu w
związku z należnościami z tytułu procentów i wpłat kapitałów od dłużników sum
bajońskich.
PSS, nr 2878, s. 489-490.
Postanowiwszy dekretem naszym pod dniem dzisiejszym, aby procenta i

upłacenia na kapitały od sum przez konwencją bajońską nam od-
stąpionych, które na terminie 24 czerwca roku bieżącego do kasy Dyrekcji Instytutu
Kredytowego wpłyną, wniesione zostawały do kasy głównej skarbu do dyspozycji
naszego ministra przychodów i skarbu, chcemy:
Artykuł l
Sumy powyżej wyrażonym sposobem do kasy głównej wniesionej, użycie nasz
minister przychodów i skarbu wraz z funduszami wskazanymi mu artykułami 5 i 9
dekretu naszego pod dniem 8 czerwca roku bieżącego l, na zapłacenie bonów serii
1-szej i prowizjów z konwencji bajońskiej do uiszczenia na dniu 30 czerwca roku
bieżącego przypadających.
Artykuł 2
Suma znajdująca się już w kasie głównej i ta, która do niej wnijdzie przez
egzekucje, od dłużników sum konwencją bajońską nam odstąpionych, ma być przez
naszego ministra przychodów i skarbu obróconą podług artykułu l niniejszego
dekretu.
Artykuł 3
Gdyby wpływ do kasy częściów kapitału i prowizjów należących od dłużników

sum konwencją bajońską odstąpionych opóźniał się, użyje minister nasz skarbu
funduszu do jego dyspozycji dekretem 8 czerwca roku bieżącego przeznaczonego i
artykułami l i 2 niniejszego dekretu wymienionych, na uiszczenia bonów naglejsze,
albo na cząstkowe onych upłacenie tym ukazicielom, którzy bony w znaczniejszej
ilości posiadają, skłaniając ich w sposobie umowy do cierpliwości, pokąd z kas po
departamentach ściągnione nie zostaną tam wnoszone wypłaty, na ten koniec
przeznaczone.
Czego łatwe otrzymanie tym bardziej sobie obiecywać można, że, jak okazuje
się z załączonej przy raporcie ministra naszego skarbu tabeli, bony w
najznaczniejszej sumie są posiadane przez krajowych, a między nimi przez tych,
którzy raz wraz mając z skarbem do czynienia nawykli są jemu zawierzać.
Artykuł 4
Nasz minister przychodów i skarbu co poczta czynić nam będzie raporta o
wpływach do kasy od dłużników sum bajońską konwencją nam odstąpionych; o
uiszczenia, jakie na rzecz bonów uskutecznił; o układach, jakie z którymi ich
ukazicielami poczynił.
Artykuł 5
Rzeczony minister najszczególniejszą da baczność, aby w umowach z
posiadającymi bony, dobrowolny układ i onego dopełnienie miały miejsce i nie
dawały powodu ukazicielowi użalania na zawód.
Dopełnienie niniejszej naszej woli naszemu- ministrowi przychodów i skarbu
zalecamy.
l
Zob. akt 128.
136. Drezno, 15 VI 1811

Dekret w sprawie użycia części dochodów z salin w Wieliczce na pokrycie prowizji i
opłat związanych z pożyczką zaciągniętą przez rząd Księstwa
Warszawskiego w Paryżu.
PSS, nr 2879, s. 490-491.
Gdy pożyczka w Paryżu dla Księstwa naszego Warszawskiego zaciągnięta,

hipotekowana jest na dochodach z salin Wieliczki, wolą naszą jest, aby minister
skarbu po odtrąceniu kosztów administracji, resztującą sumę dochodów z tychże
salin, bez żadnego użycia na jakiżkolwiek wydatek, w skarbie odkładał, a to dla
tego, aby z tego funduszu potem prowizje i opłaty, podług kondycjów rzeczonej
pożyczki, w terminach oznaczonych z niezawodnością uiszczane zostały.
Dopełnienie niniejszej naszej woli, ministrowi skarbu Księstwa naszego
137. Pilnic, 19 VI 1811

Dekret reorganizujący Główną Izbę Obrachunkową Księstwa Warszawskiego w
zioiązku ze wzrostem jej zadań.
Dz. Pr. 3, 33, s. 343-346.
138. Pilnic, 19 VI 1811

Dekret nakazujący kontynuację etatu ministra spraw wewnętrznych
z 1810 r. w roku budżetowym 1811/12. PSS, nr
2900, s. 506.
Na przedstawienie ministra naszego spraw wewnętrznych pod dniem 30 maja
roku bieżącego dozwalamy, aby etat przeszłoroczny wydziału ministra naszego
spraw wewnętrznych, aż do nowego naszego rozkazu, był kontynuowany.
Dopełnienie mniejszej naszej woli ministrom spraw wewnętrznych,
139. Pilnic, 19 VI 1811
Dekret w sprawie wykorzystania przez administrację lokalną Księstwa
Warszawskiego tabel podatku 10 grosza spisanych w 1789 r.
Mając sobie przez ministrów naszych spraw wewnętrznych i skarbu

wystawiono, iż do uskutecznienia dzieła wyrachowania podatku ofiary
podwyższonej z nowych obiektów potrzebne są nieodbicie i spiesznie tabele
ofiary 10 grosza w roku 1789 sporządzone, w archiwach dawniejszych polskich
znajdujące się. Zważywszy artykuł l dekretu naszego w dniu 25 marca 1809
wydanego1, postanowiliśmy i stanowimy.
Artykuł l
Tabele ofiary podatku 10 grosza w roku 1789 sporządzone, w archiwach
dawnych polskich, pod naczelnym dozorem ministra naszego sprawiedliwości
zostających, znajdujące się; wydane będą za upoważnieniem od naszego ministra
skarbu w oryginałach prefektom departamentów lub od nich respective do
odebrania tych tabel umocowanym komisarzom.
Artykuł 2
Po uskutecznionym wynalezieniu nowych obiektów i po ukończonym
wyrachowaniu podatku z onychże, tabele wyż rzeczone do archiwów, z których
były wydane, na powrót oddane być mają.
Artykuł 3
Uskutecznienie niniejszego naszego dekretu ministrowi sprawiedliwości i
skarbu polecamy.
1
Zob. Dz. Pr. 2, 13, s. 11-19.
140. Pilnic, 21 VI 1811

Dekret w sprawie ulg dla pewnej kategorii dłużników sum bajońskich.
Dz. Pr. 3, 33, s. 347-348.
141. Pilnic, 25 VI 1811

Dekret wyjaśniający ministrowi przychodów i skarbu sprawę zobowiązań
dłużników, którzy w czterech departamentach galicyjskich nabyli dobra
od rządu austriackiego, oraz problem propozycji posiadaczy obligacji skarbowych
uprawnionych do nabywania dóbr narodowych.
PSS, nr 2907, s. 509-511.
Na uczynione zapytanie ministra przychodów i skarbu pod dniem 20 czerwca

roku bieżącego, do którego się znalazł powodowanym następującymi
okolicznościami:
1) iż dłużnicy, za dobra kupione od rządu austriackiego w czterech nowych
departamentach, podają propozycje zapłacenia tego długu skarbowi bonami
rządowi francuskiemu w roku 1808 wydanymi, a których termin uiszczenia przez
skarb Księstwa naszego Warszawskiego w końcu miesiąca teraźniejszego
przypada,
2) iż posiadacze obligacjów skarbowych, którym dozwolone jest brać dobra
narodowe podług taksy na satysfakcją, proponują także dopłacać bonami wyż
wzmiankowanymi, sumy przewyższające ich fundusz w obligacjach skarbowych
miany, gdyby należność za dobra okazywała się większą, jak jest dług za
obligacjami winny temu, który dobra na satysfakcję brać zechce.
Oświadczamy temuż ministrowi wolę naszą:
Co do 1. Znajdując, iż propozycja ta nie pociąga za sobą nic przeciwnego
interesowi skarbu naszego dozwalamy, aby dłużnicy za dobra kupione od rządu
austriackiego w czterech nowych departamentach, opłacając należytość przez
nich za też dobra winną, mogli ją uiszczać skarbowi i w bonach, rządowi
francuskiemu w roku 1808 wydanych, a w teraźniejszym miesiącu do realizacji
przypadających.
Co się tyczę propozycji w 2 miejscu wyrażonej, zastanawiając się nad nią,
upatrywaliśmy ten skutek, iż o ile by wynosiła suma wszystkich dopłat w bonach
do obligacjów skarbowych, o tyle by więcej dóbr narodowych, aniżeli na
umorzenie obligacji skarbowych potrzeba; sprzedanymi zostało: co zamiarom
naszym ochronienia majątku publicznego od alienacji, a szczególniej w porze
teraźniejszej wcale do tego niepomyślnej, byłoby wbrew przeciwne.
Zważając oprócz tego, że podług załączonej do raportu ministra przychodów i
skarbu z dnia 11 czerwca roku bieżącego tabeli, ogół przypadającej w tym
miesiącu zapłaty bonów i prowizjów wynosi l 939 862 złp; że na to w tejże tabeli
wskazuje minister skarbu fundusz tak gotowy w kasie, jako i wnijść mogący z
egzekucjów, chociaż niezupełnie, ale w części przynajmniej w sumie l 370 642
złp, że dekretem naszym z dnia 8 czerwca roku bieżącego w artykule 5 1
przeznaczyliśmy z pożyczki 787 500 złp, a artykułem 9 tegoż dekretu
dozwoliliśmy użyć jako awansu deponowanych z impostu kolonialnego
wpływów, że przychylenie się nasze co do l punktu niniejszego dekretu
przyniesie skar-
bowi ułatwienie, z względu wszystkich tych połączonych środków, nie upatrujemy
potrzeby chwytania się nadzwyczajnych sposobów, co do zadość uczynienia
terminowi teraźniejszemu realizacji powyżej wspomnianych bonów.
1
Zob. akt 128.
142. Pilnic, 26 VI 1811
Dekret o organizacji i żołdzie nowo utworzonego batalionu posiłkowego

artylerii.
na formularzu, podp. J(an) Łuszczewski.
Przychylając się do przedstawienia zastępcy ministra naszego wojny i podanego

nam wyrachunku kosztu rocznego batalionu posiłkowego artylerii, którego
uformowania uznawszy potrzebę, postanowiliśmy i stanowimy co następuje:
§l
Skład batalionu posiłkowego artylerii będzie jak następuje: Sztab
l szef batalionu dowódca

1 płatnik
2 adiutantów majorów
l urzędnik zdrowia pierwszej klasy
l urzędnik zdrowia drugiej klasy
1 urzędnik zdrowia trzeciej klasy
koni
2 adiutantów podoficerów 2
l trębacz l
1 konował l
2 kowali majstrów 2
2 rymarzy
l puszkarz
l krawiec
l szewc
18 głów koni 6
Skład jednej kompanii Skład ośmiu kompanii
Koni Koni
1 porucznik pierwszy 2 poruczników
2 poruczników drugich pierwszych 16
l sierżant starszy poruczników drugich
l furier l 8 sierżantów star
4 sierżantów l szych
4 kaprali 4
l trębacz 8
l rymarz 4 8 furierów 8
l kowal 34 kanonierów 32 sierżantów 32
1-ej l 32 kaprali 32
klasy 8 trębaczy 8
70 kanonierów 2-ej klasy 8 rymarzy 8
8 kowali 8
208 272 kanonierów 1-ej
klasy 560
kanonierów 2-ej
klasy
166
4
120 głów 221 koni 960 głów 1768 koni
§2
Ogół głów batalionu posiłkowego łącznie z sztabem wynosić będzie 978 ludzi i
1774 koni.
§3
Oficerowie, podoficerowie i żołnierze, mający być użyci do zawiązku tego

batalionu, wzięci będą z korpusu artylerii.
§4
Administracja rzeczonego batalionu będzie oddzielną, którą rada gospodarcza z

oficerów i podoficerów tego korpusu składać będzie.
§5
Na żołd batalionu posiłkowego artylerii, na masę ubioru i oporządzenia, na
opatrzenie końskie, lekarstwo i kucie, naznaczamy ogólnie na rok sumę złotych 547
309, groszy 19, denarów 4, stosownie do załączonego obrachunku.
Dopełnienie niniejszej naszej woli ministrom wojny i skarbu, w czym do
którego należy, zalecamy.
SKŁAD BATALIONU POSIŁKOWEGO ARTYLERII
Żołd roczny Liczba Suma ogólna Liczba

głów koni
zł gr zł gr
Szef batalionu 7494 20 1 7494 20
płatnik 3333 20 1 3333 20
adiutant major 3333 20 2 6667 10
urzędnik zdrowia 1-ej kl. 4002 25 1 4002 25
urzędnicy zdrowia 2-ej kl. 2506 10 1 2506 10
urzędnicy zdrowia 3-ej kl. 1301 25 1 1301 25
adiutant podoficer 997 20 2 1995 10 2
trębacz 620 15 1 620 15 1
konował 644 25 1 644 25 1
kowal majster 498 25 2 997 20 2
rymarz 498 25 2 997 20 —
puszkarz 644 25 1 644 25 —
krawiec 243 10 1 243 10 —
szewc 243 10 1 243 10 —
porucznik 1-szy 2494 5 8 19953 10 —
porucznik 2-gi 2165 20 16 34650 20 —
sierżant starszy 717 25 8 5742 20 8
furier 596 5 8 4769 10 8
sierżant 596 5 32 19077 10 32
kapral 377 5 32 12069 10 32
trębacz 498 25 8 3990 20 8
rymarz 498 25 8 3990 20 8
kowal 498 25 8 3990 20 8
kanonier 1-szej klasy 231 5 272 62877 10
kanonier 2-ej klasy 219 — 560 122 640 — 1664
978 325 446 5 1774
Liczba Masa Ogół
szczególna
Zł gr den zł gr den
Ludzi koni
Masa ubioru i oporządzenia Masa oporządzenia 947 1774 120 60 9 8 113945 4 4
i kucia 25 107 918 10
947 1774 — — — 221 863 14 4

REKAPITULACJA
Żołd zł 325 446 gr 5
Masa ubioru i oporządzenia ludzi „ 113 945 „ 4 den. 4
Masa oporządzenia i kucia koni „ 107918 „ 10
ogół złotych 547 309 gr 19 den. 4
Piszę: pięćkroć czterdzieści siedm tysięcy, trzysta dziewięć złotych, dziewiętnaście groszy,
cztery denary.
143. Pilnic, 26 VI 1811
Dekret zatwierdzający wydatki związane z umundurowaniem i oporządzeniem

batalionu posiłkowego artylerii.
PSS, nr 2910, s. 515-516; AGAD, RM 247, k. 20-21, kopia uwierzytelniona wypisu z prot. SS,
nie na formularzu, podp. J(an) Łuszczewski.
Ustanowiwszy osobnym dekretem z dnia dzisiejszego organizacją batalionu

posiłkowego artylerii w wojsku naszym Księstwa Warszawskiego,
zatwierdzamy na przedstawienie zastępcy ministra wojny z dnia 10 czerwca
roku bieżącego koszta na pierwsze ubranie i oporządzenie dla tegoż batalionu
potrzebne, podług załączonego ich obrachunku, w sumie ogółem ośmkroć
ośmdziesiąt cztery tysiące dziewięćset dziesięć złotych, groszy ośmnaście, denarów
trzynaście.
Dopełnienie niniejszej naszej woli ministrowi wojny i skarbu, w czym do
WYRACHOWANIE KOSZTU ZA PIERWSZE UBRANIE I OPORZĄDZENIE BATALIONU

POSIŁKOWEGO ARTYLERII
Przedmioty Koszt spra Liczba Suma ogólna Uwaga

wunku
szczególnie
jednego
zł gr den zł gr den
Kurtka z fura- Mundur ofi-
żerką 26 10 15 18 — — — — — cerów bata-
kamizelka rajtuzy ze 12 5 — 22 18 — — — — — lionu posił-
skóry spodnie 29 8 11 14 12 kowego jest
13 12 takiż, jak
płaszcz 48 20 — 36 — — — — — pułku arty-
kaszkiet 18 21 14 48 — — — _ — lerii pieszej
pantalony 4 21 17 12 — — — — — również
—— ___
jedna para butów 12 podofice-
jedna para ciżmów rów i żoł-
nierzy z tą
mantelzak ładownica, 12 14 16 37 48 947 1774 tylko różnicą iż
flintpas bandolier ostrogi 24 — 10 6 216 kamizelka
— 496 16 6 108 236400 18 13 będzie zielona z
Na oporządzenie i 12 48 rękawami,
zaprzęgi jednego konia 72 rajtuzy skórą
72
647510 — —
pokryte, płaszcz
250 20 11 kolisty
365 — —
Ogół — — — — — — 884910 18 13
144. Pilnic, 26 VI 1811
Dekret w sprawie tymczasowego przeniesienia wydziału policji poprawczej z
Radomia do Kielc.
PSS, nr 2919, s. 533-534.
Na przedstawienie Rady naszej Ministrów z dnia 14 czerwca 1811, zważając, iż

miasto Radom małą tylko liczbę domów obejmuje a całe zajęte na pomieszczenie
władz departamentowych i konsystencją wojska, z powodu szczupłości swojej, nie
dostarcza w żaden sposób dogodnego lokalu na więzienie przy wydziale policji
poprawczej będące, zważając zaś z drugiej strony, iż jest potrzebnym dla
utrzymania związku, aby sąd karzący obok władz departamentowych się znajdował.
Dozwalając przeniesienia tymczasem wydziału policji poprawczej i będących
przy nim więzień z Radomia do Kielc, mieć chcemy, ażeby z funduszu oszczędzeń
sądowych przedsięwzięta została w Radomiu budowa, która by do wygodnego
pomieszczenia w niej wydziału policji poprawczej i więzienia służyć mogła.
Dopełnienie niniejszej woli ministrom naszym Księstwa Warszawskiego, w
czym do kogo należy, zalecamy.
145. Pilnic, 26 VI 1811
Dekret w sprawie organizacji batalionu posiłkowego artylerii i batalionu

zaprzęgów wojskowych. Obie jednostki mają być użyte tylko w czasie
kampanii wojennej.
Na przełożoną nam od zastępcy ministra wojny potrzebę przyspieszenia

organizacji batalionu posiłkowego artylerii i batalionu zaprzęgów wojskowych z
powodu, iż wielka już część ludzi i koni do jednego i do drugiego dostawioną
została, gdy z względu, iż dostawieni zwracanymi już być nie mogą, zachowanie
ich przy służbie dozwoliliśmy i gdy podług przedstawienia zastępcy ministra wojny
z dnia 10 miesiąca teraźniejszego na oporządzenie i uformowanie batalionu
posiłkowego artylerii już sumy pieniężne użyte zostały, organizacją rzeczonych
batalionów ustanowić, tak jak i koszta na pierwsze oporządzenie batalionu posiłko-
wego artylerii zatwierdzić raczyliśmy, osobno pod dniem dzisiejszym wydanymi
dekretami.
Zważając jednak, że obydwóch batalionów użycie i zupełna organizacja na czas
tylko kampanii stać się mogą koniecznymi, zalecamy zastępcy ministra wojny, aby
w onych formowaniu określił się teraz na
to tylko, co przysposobienia dłuższego wyciąga, miarkując zawsze wydatki do
szczupłości funduszu, jaki w tym czasie, na tak liczne i nagłe wojska potrzeby mógł
dostarczonym zostać.
146. Pilnic, 26 VI 1811
Dekret w sprawie zorganizowania batalionu zaprzęgów wojskowych.

Widząc, iż zwyczajny sposób przewożenia żywności dla wojska pod-wodami

krajowymi nie odpowiada bynajmniej swemu zamiarowi, a szczególniej w czasie
nagłego ruchu, że słabe sprzężaje nie mogące wy-dołać pośpiechowi
manewrującego wojska, niszczeją i upadają z wielką dla rolników stratą, że
wystawiają wojsko częstokroć na niedostatek i zgubę, chcąc oraz zapewnić
pierwsze opatrzenie rannym lub chorym, tudzież sposób przesyłania ich z jednego
szpitala do drugiego, na przedstawienie naszego ministra wojny, postanowiliśmy i
stanowimy co następuje.
Artykuł l
Uorganizowany będzie jeden batalion zaprzęgów wojskowych z sześciu

kompanii złożony, z których pięć ma być przeznaczonych do transportów
żywności, a jeden do szpitalów polowych.
Artykuł 2
Żołd, pierwszy sprawunek ubioru, masy ubioru, oporządzenia końskiego i
wozów, mają być płacone, stosownie do załączonej tu taryfy. Uzbrojenie będzie też
same jak w pociągu artylerii.
Artykuł 3
Batalion ten składać się będzie z sztabu i sześciu kompanii podług niżej
wyrażonego wyszczególnienia.
Sztab w komplecie Konie
wierzchowe
l kapitan komendant batalionu .......... 2

l porucznik adiunkt, sprawujący służbę majora .... l
kwatermistrz podporucznik ............ l
l urzędnik zdrowia 2 klasy ............ l
l urzędnik zdrowia 3 klasy ........... l
Konie
wierzchowe
l konował w stopniu sierżanta starszego .... l

l sierżant pełniący obowiązki adiutanta podoficera 3 l
furierów pełnią obowiązki przy kompaniach . l trębacz 3
starszy ...........
l siodlarz ............... l
l puszkarz ............... 0
l kowal ................
l stelmach ............... 0
l krawiec ...............
l szewc ................ 0
komplet 17
ludzi 0
Komplet jednej kompanii Konie

wierzchowe
l oficer l podporucznik komendant kompanii.......l

1 sierżant starszy........l
2 sierżantów...........2
4 kaprali............4
l trębacz............l
115 żołnierzy, z których 10 luźnych..220
z tych koni luźnych 10
1 siodlarz............0
2 kowali............0
l stelmach...........0
Ogół 128 ludzi 229
Do każdej kompanii należy.......34 wozów

kuźnia.......l
ogół...35 wozów
Komplet batalionu
ze sztabu........5
Oficerowie ......11
z kompaniów.......6
podoficerowie ze sztabu...12.....785 ludzi
..774
podoficerowie żołnierze i rzemieślnicy z
kompaniów . . . 762
Konie wierzchowe
oficerskie ....... 12
. . 66 Służbowe ....... 54 .1386
w zaprzęgu . . . . . . 1260
luźne ........ 60
pod żywność lub szpitale polowe . . 204
wozy . 210 wozów
pod kuźnie ........... 6
Artykuł 4
W czasie wojny każdy oficer może mieć jednego konia więcej nad liczbę wyżej
wyrażoną.
Artykuł 5
Każdy wóz powinien mieć 6 koni do pociągu prowadzonych przez trzech
żołnierzy.
Artykuł 6
Rada gospodarcza. Batalion ten mieć będzie radę gospodarczą, złożoną z pięciu
członków, mianowanych przez ministra wojny; to jest:
z kapitana komendanta
porucznika adiunkta
porucznika komendanta 1-wszej kompanii
sierżanta starszego 2-ej kompanii
komisarza wojennego, który jest prezesem rady gospodarczej, zastępcy tych
członków są oficerowie i podoficerowie tegoż stopnia, lub stopnia po nim
następnego, według porządku starszeństwa.
Artykuł 7
Gospodarstwo tak wewnętrzne, jak ogólne batalionu prowadzone będzie podług
dekretu wydanego o popisach, nie oddalając się w niczym od ustanowionych w nim
prawideł. Batalion ten zostawać ma pod dozorem inspektorów popisów, również jak
pociąg artylerii.
Artykuł 8
Chcąc zapewnić zachęcenie i nadgrodę oficerom, którzy by przez pięć lat ciągle
służbę swą z przykładną i chwalebną pilnością i zdatnością pełnili, stanowimy; aby
na przedstawienie naszego ministra wojny awans na wyższe stopnie, stosownie do
ich zdatności w wojsku naszym Księstwa Warszawskiego, był im zapewniony.
Artykuł 9
Minister nasz wojny każe wypłacić radzie gospodarczej, podług ta
ryfy w artykule 2 wyrażonej, fundusze przeznaczone na żołd, ubiór
i masy, w miarę liczby ludzi, koni, wozów i innych zachodzących
potrzeb.
Artykuł 10
Ubiór, oporządzenie ludzkie i końskie i uzbrojenie mają być też same co w
pociągu artylerii, z tą tylko różnicą, iż kolor munduru przeznacza się niebiesko
nakrapiany, a kołnierz i wypustki paliowe, czyli kanarkowe, szlify zaś i inne
ozdoby zamiast złotych, srebrne.
Artykuł 11
W czasie wojny batalion ten bezpośrednio zostaje pod rozkazami ordonatora

generalnego.
Dopełnienie niniejszej woli naszej naszemu ministrowi wojny zalecamy.
SKŁAD BATALIONU ZAPRZĘGÓW WOJSKOWYCH Z PIĘCIU KOMPANII
Wyszczególnienie stopnia Żołd roczny liczba Ogół żołdu

każdego rocznie
stopnia głów
zł | gr zł gr
Sztab
Kapitan komendant batalionu 4161 — 1 4161 —

porucznik adiunkt sprawujący służbę majora 2165 20 1 2165 20
kwatermistrz podporucznik 2165 20 1 2165 20
urzędnik zdrowia 2-ej klasy 2506 10 1 2506 10
urzędnik zdrowia 3-ej klasy 1301 25 1 1301 25
konował w stopniu sierżanta starszego 717 25 1 717 25
sierżant pełniący obowiązki adiutanta podoficera 596 5 1 596 5
furier 596 5 3 1788 15
trębacz starszy 620 15 1 620 15
siodlarz 498 25 1 498 25
puszkarz 644 25 1 644 25
kowal 498 25 1 498 25
stelmach 498 25 1 498 25
krawiec 243 10 1 243 10
szewc 243 10 1 243 10
Wyszczególnienie stopnia Żołd roczny liczba Ogół żołdu
każdego rocznie
głów
stopnia
zł gr zł gr
Pięć kompaniów
podporucznicy komendanci kompanii 2165 20 5 10828 10

sierżanci starsi 717 25 5 3589 5
sierżanci 596 5 10 5961 20
kaprale 377 5 20 7543 10
trębacze 377 5 5 1885 25
żołnierze 219 — 575 12 —
siodlarze 498 25 5 2494 5
kowale 498 25 10 4988 10
stelmachy 498 22 5 2494 5
Ogół — — 657 184 5
360
piszę: sto ośmdziesiąt cztery tysiące trzysta sześćdziesiąt złotych, groszy pięć.
STAN WYDATKÓW NA PIERWSZE UBRANIE I MASĘ UTRZYMANIA LUDZI, KONI

I WOZÓW
Masa roczna Liczba Ogół masy rocznej

koni
podoficerów
wozów
i żołn.
Pierwszy sprawunek mun-
duru i przymunduru 250 20 11 647 — — 162 194 15 7
Masa utrzymania ubioru
przez pierwszy rok, z któ-
rej opędza się wydatki
kancelarii, infirnieirii ba-
talionu, etc. na głowę 10 — — 647 — — 6470 — —
Masa utrzymania w pierw-
szym roku zaprzęgów, ku-
cia koni, lekarstw dla ko-
ni, na konia 15 — — — 1 100 — 16500 — —
Masa utrzymania wozów w
pierwszym roku — — — — — 168 — — —
Ogół 185 164 15 7
piszę: sto ośmdziesiąt pięć tysięcy sto sześćdziesiąt cztery złote, groszy pięt naście, denarów
siedm.
KOMPANIA PRZEZNACZONA DO TRANSPORTÓW SZPITALOW WOJSKOWYCH
Wyszczególnienie stopni Żołd roczny Suma ogólna

liczba każdego
głów stopnia
zł gr
zł gr
podporucznik komendant kompanii 1 2165 20 2165 20
sierżant starszy 1 717 25 717 25

sierżantów 2 596 5 1192 10
kaprali 4 377 5 1508 20
furier 1 596 5 596 5
trębacz 1 377 5 377 5
żołnierzy 130 219 — 28470 —
siodlarz 1 498 25 498 25
kowali 2 498 25 497 20
stelmach 1 498 25 498 25
Ogół sumy rocznej 37023 5
piszę: trzydzieści siedm tysięcy dwadzieścia trzy złote, groszy pięć.
STAN WYDATKÓW NA PIERWSZE UBRANIE I MASĘ UTRZYMANIA LUDZI,

KONI I WOZÓW
Liczba
Masa podofi- Ogół masy
roczna cerów kowo- rocznej
i żoł- ni zów
złote gr d. nierzy złote gr d.
Pierwszy sprawunek munduru
i przymunduru 250 20 11 143 — — 3584 7 7
Masa utrzymania ubioru przez pierw-
szy rok, z której opędzają się wy-
datki kancelarii, infirmerii bata-
lionu etc., na głowę 10 — — 143 — — 1430 — —
Masa utrzymania w pierwszym ro-
ku zaprzęgów, kucia koni, le-
karstw dla koni, na konia 15 — — — 263 — 3945 — —
Masa utrzymania wozów w pierw-
szym roku — — — — — 40
Ogół 4122 7 7
3
piszę: czterdzieści jeden tysięcy dwieście dwadzieścia trzy złote, groszy siedin, den. siedm.
147. Pilnic, 26 VI 1811

Dekret w sprawie koekwacji szkód wojennych w miastach sześciu dawnych
departamentów Księstwa Warszawskiego.
Dz. Pr. 3, 33, s. 362-364.
148. Pilnic, 26 VI 1811
Dekret w sprawie koekwacji szkód wojennych w miastach czterech nowo
wcielonych departamentów galicyjskich.
Dz. Pr. 3, 33, s. 357-362.
149. Pilnic, 26 VI 1811

Dekret w sprawie kompetencji Centralnej Komisji Likwidacyjnej w departamentach
galicyjskich Księstwa Warszawskiego.
Dz. Pr. 3, 33, s. 353-357.
150. Pilnic, 26 VI 1811

Dekret potwierdzający zwolnienia proboszczów oraz innych duchownych od
obowiązku płacenia podatku ofiary 10 grosza zawarte w konstytucji sejmu 1789 r.
Dz. Pr. 3, 33, s. 349-350.
151. Pilnic, 26 VI 1811

Dekret ustalający zasady sprzedaży w drodze licytacji dóbr nieruchomych.
Dz. Pr. 3, 33, s. 351-353.
152. Drezno, 29 VI 1811

Dekret stwierdzający, iż wierzyciele księcia Ludwika Wirtemberskiego,
zamieszkali w Wirtembergii, nie będą mogli dochodzić swych pretensji
na jego dobrach w Księstwie Warszawskim.
Dz. Pr. 3, 33, s. 367-368.
153. Pilnic, 3 VII 1811

Dekret ustalający wartość pruskich groszy i sześciogroszówek srebrnych
znajdujących się w obiegu w Księstwie Warszawskim.
Dz. Pr. 3, 33, s. 365-367.
154. Pilnic, 3 VII 1811

Dekret nakazujący ministrom Księstwa Warszawskiego zaopatrywanie się w druki
do użytku służbowego w drukarni rządowej.
Stanisław Breza.
Chcąc, aby kosztem publicznym z rozkazu naszego, pod dozorem ministra
sprawiedliwości zaprowadzona drukarnia rządowa z własnych funduszów
utrzymywać się mogła i nie była ciężarem skarbowi,
wolą naszą jest, ażeby wszelkie druki rządowe, których ministrowie nasi
potrzebują, w rzeczonej drukarni uskuteczniane były.
zalecamy.
155. Pilnic, 3 VII 1811

Dekret wskazujący ministrom Księstwa Warszawskiego sposób przedkładania
wniosków w sprawie wydatków z zaoszczędzonych przez nich
funduszów.
PSS, nr 2928, s. 3.
Postanowiliśmy i stanowimy:
Gdy ministrowie nasi Księstwa Warszawskiego znajdować się będą w
przypadku czynienia nam propozycjów względem dozwolenia wydatków z
funduszów, które na swych etatach oszczędzili, wolą naszą jest, aby w
przedstawieniach swych wymienili zawsze wysokość oszczędzonej sumy i artykuł
etatu, na którym toż oszczędzenie nastąpiło.
Dopełnienie niniejszej naszej woli ministrom naszym Księstwa Warszawskiego
zalecamy.
156. Pilnic, 3 VII 1811

Dekret zatwierdzający polecenie wydane przez ministra skarbu w związku z
pobieraniem impostu od towarów idących tranzytem przez Księstwo Warszawskie.
PSS, nr 2938, s. 9-10.
Na przedstawienie ministra naszego skarbu pod dniem 17 czerwca roku

bieżącego, oświadczymy temuż ministrowi, iż gdy odwołanie się nasze w dekrecie z
dnia 16 maja roku bieżącego l do dekretu w dniu 24 października roku zeszłego 2
zapadłego wskazać tylko miało pobieranie impostu podług taryfy do tegoż dekretu
dołączonej, a nie było naszym zamiarem utrzymać nim postanowienie nasze w
numerze drugim artykułu czwartego dopiero rzeczonego dekretu umieszczone, które
późniejszą naszą w dniu 27 października roku zeszłego 3 zapadłą ustawą uchy-
liliśmy dyspozycje przez rzeczonego ministra wskutek dekretu dopiero
wzmiankowanego względem pobierania impostu od towarów przez tran-
sit idących wydane, jako myśli i zamiarom naszym odpowiadające niniejszym
zatwierdzamy i one pochwalamy.
1
Zob. art. 105.
2
3
157. Drezno, 6 VII 1811

Dekret ustalający quorum senatu Księstwa Warszawskiego przy roz-
patrywaniu list obywatelskich. PSS,
nr 2946, s. 14.
Na przedstawienie senatu Księstwa naszego Warszawskiego z dnia 27 czerwca

1811 dozwalamy, aby dla dokończenia pozostających teraz jeszcze do
rozstrząśnięcia list obywatelskich, senat w komplecie osób trzech sesje swe
odbywać mógł.
158. Pilnic, 10 VII 1811

Dekret zezwalający na prolongatę w 1811 r. budżetu ministra skarbu
z r. 1810.
PSS, nr 2964, s. 22; AG AD, RM 178, k. 2, kopia uwierzytelniona wypisu z prot. SS, nie na
formularzu, podp. J(an) Łuszczewski.
Na przedstawienie ministra naszego skarbu pod dniem l lipca roku bieżącego

dozwalamy, aby etat przeszłoroczny wydziału ministra naszego skarbu aż do
nowego naszego rozkazu był kontynuowany.
159. Pilnic, 10 VII 1811

Dekret rozstrzygający kwestie związane z sumami bajońskimi.
PSS, nr 2966, s. 23-24; AGAD, RM 300, k. 32, kopia nieuwierzytelniona wypisu z prot. SS,
nie na formularzu.
Poleciwszy Radzie naszej Stanu przez dekret z dnia 28 lutego 18111,

rozstrząsanie sporu o to, czyli który z kapitałów dawniej pruskich nam przez
konwencją bajońską ustąpionych rzeczywiście za własność skarbową uważany być
może i przedłużywszy osobnym dekretem pod dniem dzisiejszym do Rady Stanu
wydanym i w Dzienniku Praw umieszczonym być mającym termin na ten koniec
początkowo oznaczony, chcieliśmy razem mieć uwiadomioną naszą Radę Stanu o
położeniu bliższym tego interesu i w tym celu odpowiedz, którą p. Kuster, radcy
stanu króla jmci pruskiego, z rozkazu naszego dał minister nasz interesów zagra-
nicznych, przesłać w ekstrakcie tejże Radzie rozkazaliśmy.
Z powodu zaszłych później wystawień rzeczonego p. Kuster, skłoniliśmy się
podług oznaczenia powyżej wspomnianego osobno załączonego naszego dekretu,
do przedłużenia terminu w danej odpowiedzi, na dzień 30 września roku bieżącego
wyrażonego, aż do 31 października tegoż roku.
Co się tyczę rozpoznawania przychodzących wskutek na początku
wspomnianego dekretu 28 lutego 1811 do Rady Stanu sporów, wskazujemy tejże
Radzie następujące niektóre ogólne widoki:
Oprócz kasy generalnej wdów, zwrot jeszcze niektórym instytutom pruskim
sum, do tych tylko instytutów rozciągać się będzie mógł, do których rząd pruski
żadnego uczestnictwa ani interesu własnego nie miał, co by w tym razie zastosować
tylko należało do kasy wdów oficjalistów cywilnych, do administracji ubogich w
Berlinie i Kwidzynie, do Akademii Umiejętności w Berlinie, do Senatu Akademii w
Królewcu i magistratu tamże. Kasa zaś wdów oficerskich i dom sierot w Pocz-
damie, jako instytuta przez rząd pruski założone i do etatu wojskowego należącego,
zwrotu swych kapitałów, policzonych w poczet sum konwencją bajońską objętych,
żądać nie mogą.
l
Zob. DZ. Pr. 3, 29, s. 217-220.
160. Pilnic, W VII 1811
Dekret zakazujący ministrom sprawiedliwości i skarbu oraz wladzom lokalnym

ograniczanie Kasy Inwalidów Pruskich w swobodnym dysponowaniu jej kapitałami
ulokowanymi w Księstwie Warszawskim.
Na przedstawioną nam przez ministra naszego związków zagranicznych tu wraz

z aneksem w kopii załączoną notę p. Kuster, tajnego radcy stanu państwa pruskiego,
z której okazuje się, iż dekreta nasze, którymi kapitały do Kasy Inwalidów Pruskich
należące, w Księstwie naszym Warszawskim ulokowane, za własność prywatną
tejże Kasy przyznaliśmy, dotąd albo przez władze rządowe Księstwa Warszaw-
skiego dopełnione nie są, albo mylnemu tłumaczeniu podpadają, jak to świadczy
dołączona do powyższej noty odpowiedź prefekta departamentu poznańskiego p.
Stenger w dniu 22 maja roku bieżącego dana, tak dalece, iż rzeczona Kasa
Inwalidów pozbawiona jest wolnego temiż kapitałami i należącymi się od nich
prowizjami dysponowania.
Chcemy, aby ministrowie nasi sprawiedliwości i skarbu w dopełnieniu naszych
dekretów z dnia 30 stycznial, 30 marca2 i 6 kwietnia roku bieżącego3, wszelkie
przeciwko dłużnikom powyżej wzmiankowa-
nych kapitałów na rzecz skarbu zamierzone kroki egzekucyjne uchylając, wolne
temiż kapitałami i od nich przypadającymi przez dłużników nieuiszczonymi jako
i bieżącymi prowizjami rozrządzanie Kasie Inwalidów Pruskich zostawili, nas
zaś o wydanych w tej mierze od siebie rozkazach do władz departamentowych
jak najspieszniej raportem swym uwiadomili.
Dopełnienie tej naszej woli ministrom naszym sprawiedliwości i skarbu
zalecamy.
1
Zob. Dz. Pr. 3, 34, s. 379-380.
2
Zob. akt 74. 3
Zob. akt 78.
161. Pilnic, 10 VII 1811

Dekret przesuwający ostateczny termin udowodnienia praw osób trzecich do sum
bajońskich na dzień 31 października 1811 r.
Dz. Pr. 3, 34, s. 371-372.
162. Drezno, 13 VII 1811

Dekret w sprawie zasad postępowania przy likwidowaniu zaległych
rachunków.
Dz. Pr. 3, 34, s. 373-375.
163. Drezno, 13 VII 1811

Dekret w sprawie impostu kolonialnego płaconego do skarbu Księstwa
Warszawskiego przez rafinerię cukru w Bydgoszczy.
PSS, nr 2976, s. 30-31.
Zważywszy, iż się od cukru znalezionego w rafinerii bydgoskiej przy

zaprowadzeniu nowego impostu kolonialnego skarbowi naszego Księstwa
Warszawskiego znaczna należy suma tegoż impostu, wynosząca złp 238 004 gr
11 i że termina dekretami naszymi de data 8 i 29 listopada roku zeszłego na 3—6
i 9 miesięcy ustanowione, nie od daty tychże dekretów, lecz od czasu ogłoszenia
dekretu naszego pod dniem 16 lutego roku bieżącego1 wydanego, obejmującego
finalną naszą decyzją względem rafinerii bydgoskiej, rachowane być powinny —
przychylając się do przedstawienia rafinerii de data 13 kwietnia roku bieżącego
Artykuł l
Całkowita suma impostu kolonialnego należącego się skarbowi naszemu
Księstwa Warszawskiego od rafinerii bydgoskiej podzieloną być
ma na ośm równe części (!) i te części w ratach następujących mają być zapłacone:
1° dnia l sierpnia roku bieżącego zł 29 750 gr
16 3/8
2° „ l września „ „ „ 29750 „
16 3/8
3° „ l października „ „ „ 29 750 „ 16 3/8
4° „ l listopada „ „ „ 29750 „
16 3/8
5° „ l grudnia „ „ „ 29750 „
16 3/8
6° dnia l stycznia roku 1812 zł 29750 gr
16 3/8
7° „ l lutego „ „ „ 29750 „
16 3/8
8° „ l marca „ „ „ 29 750 „
16 3/8
im summa w ośmiu ratach zł 238004 gr 11
piszę: złotych dwakroć trzydzieści ośm tysięcy i cztery, groszy jedenaście.
Artykuł 2
Raty dwie w sierpniu i wrześniu — stosownie do dekretu naszego de data 12
czerwca roku bieżącego2 względem bilonu — mogą być zaspokojone w monecie
zdawkowej pruskiej, wszystkie następne raty zaś mają zostać uiszczone monetą
jakowej wchód do skarbu postanowiony i dozwolony wówczas będzie.
Artykuł 3
Nasz minister dochodów i skarbu niniejszy dekret poda do wiadomości rafinerii
bydgoskiej i nad uskutecznieniem takowego czuwać będzie.
1
Zob. akt 133.
2
Zob. akt 134.
164. Drezno, 13 VII 1811

Dekret upoważniający ministra wojny do usuwania niezdatnych, opieszałych i nie
wykonujących obowiązków pracowników administracji
wojskowej Księstwa Warszawskiego.
PSS, nr 2974, s. 28-29; AGAD, RM 237, k. 9, kopia uwierzytelniona wypisu z prot. SS, na
Na raport naszego ministra wojny, zważywszy, iż do zaprowadzonej na sposób

francuski administracji w wojsku naszym Księstwa Warszawskiego, na
inspektorów, podinspektorów popisów wojskowych, na komisarzów wojennych,
urzędników i amploiowanych w administracji szpitalów i żywnościów
wojskowych, musiały zostać użyte osoby więcej obiecujące z osobistych
przymiotów, niżeli z zdatności potrzebnej nauki i doświadczenia tych gatunków
służby, do której powołanymi zostali i że dla niedostatku potrzebnych znajomości,
służba w przyzwoitym porządku, dokładności i w należytej rachunkowości
utrzymaną być nie może.
Chociaż podług regulaminu francuskiego urzędnik wyżej rzeczony w
administracji wojskowej, miejsca swojego inaczej pozbawionym być nie ma, jak za
wyrokiem rady wojennej. Ten sposób odsądzenia od urzędu zachowując tylko na
urzędników administracji wojennej przestępnych i obwinionych, w zamiarze, aby
dobro służby nie cierpiało, z niezdatności, z opieszałości i z niepełnienia ścisłego
obowiązków tego rodzaju urzędników, postanowiliśmy i stanowimy:
Nasz minister wojny zostaje umocowany, inspektorów i podinspektorów
wojskowych, komisarzów wojennych, urzędników i amploiowanych szpitalów i
żywnościów wojskowych, z przyczyny ich niezdatności, opieszałości i niepełnienia
przepisanych im obowiązków, od urzędu oddalać, na miejsca oddalonych w
stopniach do naszego mianowania zachowanych nam przedstawiać i sam mianować
w tych stopniach, któreśmy do jego nominacji zostawili.
Dopełnienie niniejszego naszego dekretu naszemu ministrowi wojny zalecamy.
165. Drezno, 13 VII 1811
Dekret zwalniający „drzewo żółte" od opłat importowych uiszczanych

od towarów kolonialnych.
Dz. Dep. Kal., nr 34 z 23 VIII 1811, s. 378; PSS, nr 2975, s. 29-30; AGAD, RM 202, k. 56, kopia
uwierzytelniona wypisu z prot. SS, nie na formularzu, podp. J(an) Łuszczewski.
Zważając, że drzewo żółte ani podług francuskiej, ani podług załączonej do

dekretu naszego z dnia 24 października 1810 taryfy1, nie podpada opłacie na towary
kolonialne nałożonej, na przedstawienie ministra naszego przychodów i skarbu pod
dniem 29 czerwca 1811 r. oświadczamy:
Pomienione drzewo żółte za wolne w Księstwie naszym Warszawskim od
impostu na towary kolonialne ułożonego.
1
Zob. Dz. Pr. 2, 23, s. 434-440.
166. Pilnic, 17 VII 1811
Dekret w sprawie przekroczenia kompetencji przez dyrektora dóbr nadzwyczajnych
cesarza Napoleona w Księstwie Warszawskim.
PSS, nr 2996, s. 41-42.
Na raporta pod dniem 8 i 11 teraźniejszego miesiąca, naszego ministra spraw

wewnętrznych, w których nam wystawia podane mu życzenia przez p. Miege,
dyrektora dóbr nadzwyczajnych (domaine extraordinaire) najjaśniejszego cesarza
Francuzów w Księstwie Warszawskim, oświadczamy temuż ministrowi wolę naszą:
aby dał poznać rzeczonemu dyrektorowi, iż przedmiot, w którym on uczynił swoje
wniesienia do naszego ministra spraw wewnętrznych, wychodząc za zakres dla
administracji przepisany, z jego natury wypływa, aby w nim porozumienie się przez
urzędowe zniesienie się p. rezydenta francuskiego z naszym ministrem związków
zagranicznych następowało.
167. Pilnic, 17 VII 1811

Dekret w sprawie kursu biletów kasowych na terenie Ksiąstwa Warszawskiego
PSS, nr 3003, s. 46-47.
Zważywszy raport naszego ministra przychodów i skarbu pod dniem 11

teraźniejszego miesiąca w przedmiocie biletów kasowych, chcemy dać mu poznać
naszą wolę.
Było od razu naszym zamiarem, aby kurs biletów kasowych nie ograniczał się
na samej Warszawie i jej okolicy, ale po departamentach, aby one rozrzucone
zostały i między obywatelami a kasami cyrkulowały do tych wchodząc na podatki,
do tamtych dostając się przez wypłaty od skarbu czynione i przez zwyczajne jego
wydatki w połowie biletami kasowymi uiszczane.
Ku temu zamiarowi nie tylko nasz minister przychodów i skarbu część sumy w
dniu dzisiejszym pocztą przesłanej, lecz i tej która w następującym tygodniu
wyprawioną zostanie, na bilety w ich kasie wymieni, ale nadto albo z wolna
wprowadzając z kas departamentowych znajdującą się tam monetę grubą za nią
nabywać będzie biletów kasowych, do ich użycia na wydatki po departamentach,
albo dla ochrony kosztów transportu gotowizny z dalszych stron, mógłby nasz
minister przychodów i skarbu z kas najbliższych solnych i celnych dysponować
dowieźć monetę grubą, dla nabycia za nią biletów i tych w podobnej ilości po
departamentach użycia, w których wypłaty o tyle by tylko opóźnione zostały, ile
potrzeba dni na przewóz pieniędzy z najbliższych
kas, a na dojście przez pocztę do kasjerów departamentowych kasowych biletów.
W rozpoczęciu działań Komisji do Dyrekcji Biletów Kasowych wyznaczonej,
obowiązywać ją do czynienia ich składów po departamentach, wdawać ją w liczną
rachunkowość, byłoby i ją wystawiać na mnogie zatrudnienia i przypadki zawodów
mogących kompromitować kredyt biletów. Wszakże może minister porozumieć się
w tej mierze z Komisją i wspólnie z nią jakowy układ nam proponować.
Snadnie jednak zdaje się powyżej wymienionym sposobem dawać kurs biletom
kasowym i ich cyrkulacją pomnażać, a kontrybuentom sprawiać łatwość uiszczania
się w podatkach, gdy wielu między nimi znaleźć się może pobierających wypłaty z
skarbu.
W tym zamiarze wzywamy gorliwości naszego ministra przychodów i skarbu,
aby dążącymi ku temu śrzodkami, chęciom i zaleceniom naszym odpowiedział.
168. Drezno, 20 VII 1811
Dekret nakazujący Komisji do Dyrekcji Biletów Kasowych opracowanie instrukcji

dla kontrolera i kasjera Dyrekcji i zawierający wytyczne do
instrukcji.
PSS, nr 3004, s. 47-48.
Na raport pod dniem 10 lipca Komisji do Dyrekcji Biletów Kasowych

wyznaczonej, następującą odpowiedź jej udzielamy.
Komisja rzeczona za jednostajną raz na zawsze kontrolerowi i kasjerowi
swojemu przepisze regułę, aby do jej kasy nigdy ani wnoszone, ani od niej
wydawane pieniądze w workach nie bywały, ale zawsze liczone, ani też do zmiany
przyjmowane w pakietach bilety kasowe, lecz zawsze przerachowane i
egzaminowane każden z osobna.
W porządku jakowy Komisja przepisywać będzie ku zapobieżeniu naciskowi
przynoszących do zmiany bilety kasowe, nie spuści z uwagi takie ustosowanie
porządku, aby nie ujmował zaufania i nie podawał na powątpienie funduszu i
gotowości kasy zmiany.
Rozprzestrzenienie i upowszechnienie cyrkulacji po kraju biletów kasowych jest
naszym zamiarem i życzeniem, lecz skutek mógłby stać się zawodnym przez
przypadki przesyłania i powierzania biletów kasowych do ich zmiany na grubą
monetę, przy niepewnym w nią zapasie kas departamentowych. Więcej by nadało
pewności, aby skarb z najbliższych kas sprowadził do Warszawy grubą monetę i
kupił za nią biletów kasowych, którymi by czynił wypłaty po departamentach, albo
zapewniwszy, w którym departamencie kasa i w jaką ilość grubej mo-
nety jest opatrzoną, aby Komisja bezpieczne przedsięwzięła śrzodki do
przesłania w to miejsce biletów na zamianę za gotowe pieniądze. Co jej
układowi za zniesieniem się z naszym ministrem przychodów i skarbu
zostawujemy.
169. Drezno, 20 VII 1811

Dekret w sprawie obligacji pruskiej kompanii morskiej. PSS, nr 3005,
s. 47-48.
Na przedstawienie ministra naszego sprawiedliwości pod dniem 10 czerwca

roku bieżącego, względem wymiany niektórych obligów kompanii morskiej
pruskiej, składających część mas depozytalnych w departamentach warszawskim
i poznańskim, potwierdzamy tak zawieszenie terminów w sprawach o też
obligacje sądownie rozpoczętych, jak równie dozwalamy, aby zamiana
podobnych obligacjów na inne dokumenta zupełnie ważne i co do odebrania
pewne, przyjęta i uskuteczniona mogła zostać, przypuszczając nawet
zastrzeżenie, które komisarze pruscy względem bezpieczeństwa mniemanych w
tej okoliczności praw dworu swego zanieść oświadczyli, w którym to przypadku
jednak komisarze nasi odpowiedzieliby przez zaniesienie podobnegoż naprzeciw
zastrzeżenia, aby rząd pruski nie mógł stąd w żaden sposób wnioskować, że rząd
Księstwa Warszawskiego przyznaje się być odpowiedzialnym za długi śp. króla
Stanisława Augusta i dawnej Rzeczypospolitej Polskiej, które dwór berliński w
swym czasie na siebie przyjął.
170. Pilnic, 24 VII 1811

Dekret wprowadzający taryfą opłat brukowego w mieście Wyszogrodzie.
PSS, nr 3026, s. 59-60; AGAD, RM 127, k. 68-69, kopia uwierzytelniona z prot. SS, na
Zważywszy uczynione nam przez naszego ministra spraw wewnętrznych na

dniu 15 lipca roku bieżącego przedstawienie, na zaprowadzenie do miasta
Wyszogrodu opłaty brukowego, której tam dawniej nie było, zezwalamy i temuż
miastu prawo pobierania takowej opłaty, podług taryfy do niniejszego naszego
dekretu załączonej, nadajemy.
polecamy.
TARYFA
OPŁATY BRUKOWEGO W MIEŚCIE WYSZOGRODZIE POBIERANĄ BYĆ MAJĄCĄ

gr szel.
1) od konia lub wołu z towarami lub wiktuałami na sprzedaż
w zaprzęgu przybyłego groszy polskich dwa 2 —
2) od konia lub wołu na sprzedaż licznie wprowadzonego gro
szy polskich jeden l —
3) od pięciu sztuk świń lub dziesięć owiec, alboli też od cielęcia
jednego na sprzedaż gr pol. jeden l —
4) od fury drew na sprzedaż gr pol. trzy 3 —
5) od próżnego woza lub bryki, lecz tylko od handlujących
gr pol. dwa 2 —
Od opłacenia brukowego są uwolnieni:
1. wojska
2. oficjaliści i
3. wszyscy, którzy do handlujących liczonymi być nie mogą, a zatem i ci, którzy
w niedzielę do kościoła lub w innych dniach w interesach prawnych, albo też
innych osobistych etc. przybywają, lub przejeżdżają, opłacie brukowego nie
podlegają.
171. Pilnic, 24 VII 1811

Dekret powierzający tymczasową władzę nad powiatami kamińskim i wałeckim
w departamencie bydgoskim podprefektowi powiatu wałeckiego.
PSS, nr 3018, s. 55.
Na zdany nam przez ministra naszego spraw wewnętrznych raport pod dniem
15 lipca 1811, o zawakowaniu podprefektury powiatu kamiń-skiego w
departamencie bydgoskim,
zważając, że powiat wyżej wspomniany i powiat wałecki, obydwa sąsiedzkie,
co do swej rozległości są tak małe, że administracja ich połączona być może,
dozwalamy, aby kombinacja tej, aż do dalszych naszych rozkazów w osobie
podprefekta powiatu wałeckiego p. Płoń-czyńskiego, uskutecznioną została.
Dopełnienie tej naszej woli ministrowi spraw wewnętrznych Księstwa
172. Pilnic, 24 VII 1811

Dekret regulujący sprawą przesyłek biletów kasowych Księstwa Warszawskiego
pocztą.
Dz. Dep. Kal., nr 33 z 16 VIII 1811, s. 374; GP, Dod. do nr 68 z 24 VIII 1811; PSS, nr 3012, s. 52-
53.
Po wypuszczeniu w cyrkulacją biletów kasowych Księstwa Warszawskiego
dekretem naszym dnia l grudnia r.z.l ustanowionych, chcąc względem opłaty
portorium pocztowego od tychże biletów, tak przez partykularne osoby, jako też
władze krajowe pocztą przesyłanych, wyraźne przepisać prawidła, które by
cyrkulacją ich tym bardziej ułatwiały nim ogólne urządzenie poczt w Księstwie
naszym Warszawskim zatwierdzimy, na przełożenie naszego ministra spraw
wewnętrznych, postanowiliśmy tymczasowo i stanowimy:
Artykuł l
Bilety kasowe Księstwa Warszawskiego pocztą przesyłane opłacać będą
portorium stosownie do teraźniejszej taksy złota podług zasad progresji
regulaminem pocztowym objętych.
Artykuł 2
Przesyłający bilety kasowe pocztą chcąc zabezpieczenie transportu uzyskać,
powinien je na pocztamcie na którym oddaje zadeklarować, przy odbierającym
oficjaliście przeliczyć, wartość na kopercie zapisać, i po zapieczętowaniu
ekspedycji obok pieczęci swojej, pieczęcią poczt-amtu, rewers z wyrażeniem
ilości odebrać. Kto powyższego przepisu nie zachowa, prawo do asekuracji
utracą.
Artykuł 3
Bilety kasowe przez władze krajowe i z jednej do drugiej kasy publicznej z
urzędu przesyłane, a których ilość równie na kopercie wyrażona być powinna,
płacić będą dwie trzecie części taksy artykułem pierwszym ustanowionej.
Wykonanie niniejszej woli naszej i ogłoszenie ministrowi naszemu spraw
wewnętrznych zalecamy.
1
Zob. Dz. Pr, 3, 27, s. 137—147.
173. Pilnic, 24 VII 1811

Dekret zwalniający korespondencję urzędową Komisji Biletów Kasowych od opłaty
porto pocztowego.
PSS, nr 3013, s. 53.
Na przełożenie naszego ministra spraw wewnętrznych postanowiliśmy i

stanowimy, iż:
wszelkie tak do Komisji Biletów Kasowych przychodzące, jako i od niej
wychodzące ekspedycje i korespondencje urzędowe, z umieszczę-
niem na adresach właściwego rubrum — interes rządowy — na pocztamt w
Księstwie naszym Warszawskim od opłaty portorium pocztowego wolne być mają.
Wykonanie niniejszej woli naszej, naszemu ministrowi spraw wewnętrznych
174. Pilnic, 24 VII 1811

Dekret ustalający dzień 1 czerwca 1811 r. jako termin ostateczny wnoszenia do rad
prefekturalnych pretensji do skarbu państwa.
Dz. Pr. 3, 34, s. 376-378.
175. Pilnic, 31 VII 1811

Dekret nakazujący ministrowi przychodów i skarbu zwrot pobranych kwot tytułem
cła inwektowego od kupców importujących za czasów Komisji Rządzącej sukno
zagraniczne przeznaczone na handel z Rosją.
PSS, nr 3044, s. 76; AGAD, RM 197, k. 35, kopia uwierzytelniona wypisu z prot. SS, nie na
Uchylając dekretem naszym z dnia dzisiejszego uchwałę bywszej Komisji

Rządzącej, przez którą kupcom miast, w tymże dekrecie wymienionych,
dozwolonym zostało sprowadzać sukna zagraniczne na handel do Rosji bez opłaty
cła, nie znaleźliśmy z sprawiedliwością zgodnym, aby skutek rzeczonego dekretu
rozciągać się miał i do zapasów sukna sprowadzonego w czasie trwania powyższej
uchwały Komisji Rządzącej.
Pobrane zatem podług raportu ministra przychodów i skarbu z dnia 17 czerwca
1811 do depozytu cło inwektowe od powyższych zapasów sukna zagranicznego,
zalecamy temuż ministrowi, aby niezwłocznie właścicielom rzeczonego sukna
powrócić rozkazał.
Dopełnienie tej naszej woli ministrowi przychodów i skarbu Księstwa naszego
176. Pilnic, 31 VII 1811

Dekret zezwalający ministrowi przychodów i skarbu na przyjmowanie aż do l
września 1811 r. wpłat od dłużników sum bajońskich w bilonie
pruskim.
Na przedstawienie ministra naszego przychodów i skarbu z dnia 18 lipca 1811

oddaleni nie jesteśmy dozwolić przyjmowania aż do
l września roku bieżącego w bilonie pruskim wypłat od dłużników sum bajońskich
skarbowi naszemu winnych, lecz znalazłszy stopę pięciu procentów agio
nieodpowiadającą tej stracie, którą bilon pruski w publiczności ponosi, oznaczamy
wolę naszą ministrowi przychodów i skarbu, iż może wprawdzie wypłaty powyższe
w bilonie pruskim przyjmować, lecz w takiej tylko wartości, w jakiej bilon pruski
po dniu l października roku bieżącego do kas skarbowych przyjmowanym ma być.
177. Pilnic, 31 VII 1811

Dekret zakazujący importu sukien zagranicznych do Księstwa War-szawskiego
oraz handlu tranzytowego tymi towarami z Rosją.
Dz. Dep. Kal, nr 36 z 6 IX 1811, s. 393; PSS, nr 3043, s. 75-76; AGAD, RM 197, k. 34, wypis
Zważywszy, iż uchwała bywszej Komisji Rządzącej pod dniem 20 sierpnia

1807 zapadła, dozwalająca kupcom miast Kargowy, Międzyrzeca, Leszna,
Wschowy, Bojanowa, Rawicza, Wielunia, Bydgoszczy i Torunia, sprowadzać do
rzeczonych miast sukna zagranicznego bez wszelkich opłat celnych, w celu
przedaży takowych succesive do Rosji, równie bez opłaty cła, teraz po nastąpionym
zakazie wprowadzenia sukien do Rosji staje się szkodliwą fabrykom krajowym
sukiennym, które z powodu, że owe fabrykata na teraz sprzedawać nie mogą upa-
dają, stanowimy na przełożenie naszego ministra skarbu co następuje:
Artykuł l
Uchwała byłej Komisji Rządzącej z dnia 20 sierpnia 1807 ma być uważana za
nieegzystującą, a zatem odtąd nie wolno będzie nikomu, bez opłaty cła
ustanowionego, przeprowadzać przez kraj Księstwa Warszawskiego lub też
sprowadzać do kraju sukna zagranicznego.
Artykuł 2
Ogłoszenie i uskutecznienie niniejszego dekretu polecamy naszym ministrom,
w czym do którego należy.
178. Pilnic, 31 VII 1811

Dekret zwalniający od obowiązku kwaterunku wojskowego przedsiębiorców
zastępujących w swych fabrykach pracę rąk ludzkich maszynami.
Dz. Dep. Kal, nr 39 z 27 IX 1811, s. 417; GP, Dod. do nr 78 z 28 IX 1811; GP, Dod. do nr 79 z 2
X 1811; GP, Dod. do nr 80 z 5 X 1811; GKrak., nr 84 z 20 X 1811,
s. 517; PSS, nr 3045, s. 76-77; AGAD, RM 134, k. 6, kopia uwierzytelniona wypisu z prot. SS, na
W zamiarze zachęcenia entreprenerów wszelkich w Księstwie Warszawskim

do zaprowadzenia machin koszta fabrykacji oszczędzających, i dania wzrostu
tymże fabrykom na przełożenie naszego ministra spraw wewnętrznych
Artykuł l
Każdy fabrykant lub entreprener zaprowadzający w swej fabryce
znaczniejszą machinę, przez którą by praca rąk oszczędzona była, od wszelkiego
inkwaterunku w swym zamieszkaniu, jako i należących do fabryki
zabudowaniach, ma być wolnym. „
Artykuł 2
Przyznanie dobrodziejstwa artykułu powyższego następować będzie od
naszego ministra spraw wewnętrznych po rozpoznaniu przez właściwego
podprefekta machiny i miary jej użyteczności.
Wykonanie i ogłoszenie niniejszej naszej woli ministrowi naszemu spraw
wewnętrznych polecamy.

Dekret nakazujący zakup sukna na mundury armii Księstwa Warszawskiego
wyłącznie na rynku krajowym.
Dz. Dep. Kal, nr 38 z 20 IX 1811, s. 410; PSS, nr 3068, s. 90; AGAD, RM 128, k. 41, wypis
Postanowiliśmy i stanowimy co następuje:
Artykuł l
Wszelkie przedmioty ubioru z sukna w wojsku naszym Księstwa
Warszawskiego, które ze skarbu są sprawowane, mają z fabryk tylko krajowych
być brane i kupowane.
Artykuł 2
Dopełnienie tej naszej woli ministrowi wojny Księstwa naszego

Dekret zezwalający na dziesięć jarmarków rocznie w dobrach ks. Adama
Czartoryskiego w Puławach.
Dz. Dep. Kal, nr 48 z 29 XI 1811, s. 512; GP, nr 92 z 16 XI 1811; GP, Dod. do nr 93 z 20 XI
1811; GP, Dod. do nr 94 z 23 XI 1811; PSS, nr 3062, s. 84-85; AGAD,
RM 132, k. 33, kopia uwierzytelniona wypisu z prot. SS, na formularzu, podp. S(tanisław)
Breza.

stanowimy.
Artykuł l
Przychylając się do żądania dziedzica dóbr Puław w departamencie lubelskim
księcia imci Adama Czartoryskiego, upoważniamy dla gminy Puławy co rok
dziesięć jarmarków w dni następujące:
1 dnia 25 stycznia
2 dnia 14 lutego
3 dnia 21 marca
4 dnia 25 kwietnia
5 w maju na św. Zofią
6 jarmark wielki, w tydzień po oktawie Bożego Ciała.
7 jarmark wielki w pierwszy poniedziałek po św. Idzim.
8 dnia 6 października
9 w listopadzie na św. Elżbietę. 10
dnia 13 grudnia.
Artykuł 2
Z jarmarków tych, dwom wyrażonym wielkim dwutygodniowy czas trwania
przeznaczamy, reszta ośm będą pomniejsze, jak zwyczajne w kraju.
Artykuł 3
Dziedzic, mieszkańcy oraz przybywający na też jarmarki handlujący ulegać
winni wszystkim przepisom i urządzeniom administracyjnym wydanym lub wydać
się mogącym.
Uskutecznienie niniejszego dekretu ministrowi naszemu spraw wewnętrznych
Księstwa Warszawskiego polecamy.

Dekret w sprawie kwaterunku wojskowego w domach stanowiących
własność duchowieństwa.
PSS, nr 3080, s. 97-98; AGAD, Ks. 34, akt 537.
Na przedstawioną nam przez ministra spraw wewnętrznych i religijnych pod

dniem 29 lipca roku bieżącego listę domów duchownych wszelkiego gatunku, na
różne potrzeby wojskowe zajętych, zalecamy temuż
ministrowi czuwanie i staranną baczność, aby za każdą wydarzoną sposobnością
domy te przeznaczeniu swemu powrócone zostały, szczególniej zaś parafialne, i
aby najem za nie należący się uiszczonym i wypłaconym był.

Dekret nakazujący ministrowi przychodów i skarbu wstrzymanie egzekucji
świadczeń podatkowych od miasta Torunia.
PSS, nr 3075, s. 95-96.
Nim nam żądany od Rady Ministrów pod dniem 6 lipca 1811 raport tyczący się
środków podźwignienia teraźniejszego, podupadłego stanu miasta Torunia zdanym
zostanie i my w przedmiocie tym wolę naszą wiedzieć damy, na przedstawienie
ministra naszego przychodów i skarbu z dnia 21 stycznia i 29 lipca 1811,
pobieranie podatków od rzeczonego miasta, skarbowi naszemu Księstwa
Warszawskiego należących się, a aż do l czerwca roku bieżącego sumę złotych
polskich 272 878 gr 10, szel. 1.5 wynoszących, niniejszym wstrzymane mieć
chcemy.
Dopełnienie niniejszej naszej woli, ministrowi przychodów i skarbu Księstwa
Dekret w sprawie trybu składania wniosków paszportowych na wyjazd

do Rosji.
Dz. Dep. Kal, nr 38 z 20 IX 1811, s. 409; PSS, nr 3083, s. 99-100; AGAD, RM 226, k. 26, kopia
uwierzytelniona wypisu z prot. SS, na formularzu, podp. S(tanisław) Potocki.
Przedstawionym nam zostało przez ministra naszego spraw zagranicznych, iż

dwór petersburski okazuje wszelką łatwość w wydawaniu paszportów dla
poddanych naszych znajdujących się w przypadku odbywania podróży do państwa
rosyjskiego, lecz, że podług uczynionego oświadczenia kanclerza tegoż państwa
posłowi naszemu w Petersburgu życzenia o udzielenie podobnych paszportów
składane być mają na ręce legacji cesarsko-rosyjskiej w Dreźnie.
Upoważniwszy przez dekret nasz z dnia 28 marca 1811 r.1 ministra policji do
przesyłania wprost do posła naszego w Petersburgu żądań poddanych naszych
Księstwa Warszawskiego o paszporta wjazdu w państwa rosyjskie, zalecamy mu z
powodu powyżej przytoczonego oświadczenia
kanclerza rzeczonego państwa, aby takowe żądania odtąd drogą, jak przed
wyjściem dekretu naszego dnia 28 marca 1811 z załączeniem informacji ministrowi
policji pod dniem 28 grudnia 1809 wskazanej, tu podawał i odsyłał.
Dopełnienie niniejszej naszej woli ministrowi policji Księstwa naszego
1
Zob. akt 70.
184. Drezno, W VIII 1811

Dekret rozstrzygający kwestie związane z sumami bajońskimi.
Zważywszy przedstawiony nam pod dniem 6 lipca raku bieżącego protokół sesji
Dyrekcji Głównej Instytutu Kredytowego sum bajońskich, skłonionymi znaleźliśmy
się dozwolić, aby aż do ustanowienia i ogłoszenia nowego terminu, dłużnicy
mający do przytoczenia jakową przeszkodę, dla której oświadczeń z przystąpieniem
do rzeczonego systematu kredytowego przed dniem 24 czerwca 1811 w formie
przyzwoitej nie uczynili, przypuszczeni zostali do zeznania takowych oświadczeń;
aby ogłoszonym być mający nowy termin oznaczonym był w tym sposobie,
iżby wszyscy dłużnicy sum bajońskich mieli czas dostateczny do korzystania z tej
prolongacji, tymczasem zaś,
aby aż do ogłoszenia nowego terminu notariusze przyjmowali oświadczenia od
tych dłużników, którzy one według poprzednich oznaczeń zeznawać zechcą.
Względem oznaczenia dnia, termin zamierzony prolongacji stanowić mającego,
Dyrekcja Główna Kredytowa propozycje uczyni, w miarę których my ten termin
przez dekret uchwalimy.
Co do innych przedmiotów na początku wspomnianego protokołu
wymienionych, uważaliśmy:
a) iż gdy oświadczenia dłużników w pierwszej i trzeciej klasie protokołem
rzeczonym objętych nie wskazują żadnej wątpliwości, nie pozostaje dla Dyrekcji
tylko, co do oświadczeń dłużników drugiej i piątej klasy, wedle dekretów i
instrukcjów poprzednich wydać decyzje, albo, jeżeliby się w potrzebie uważała
zasięgnienia, w którym z tych przypadków rozkazów naszych, aby się przez raporta
szczególne po nie udała,
b) iż polecone Dyrekcji czynności nie tyczą się już dłużników czwartej i szóstej
klasy. Oświadczenia ich zatem odesłać winna do Dyrekcji Generalnej Skarbu
Publicznego, której dekretami poprzednimi polecone zostało trudnienie się
wszystkimi sumami bajońskimi, które do liczby tych nie wchodzą, do których
przepisy dekretu 24 stycznia zastosowanymi być mogą,
c) co się zaś tyczy uczynionej przez prezesa rzeczonej Dyrekcji Głównej
Kredytowej propozycji, ażeby Komisja Likwidacyjna z władzą sądowniczą do
likwidowania sum bajońskich była wyznaczona, iż ustanowienie takowej komisji
zdaje się być niestosownym z duchem konstytucji, która od zaprowadzonego
porządku sądownictwa zbaczań nie dozwala; nadto zdaje się, iż przedmiotowi
powyższemu, przepisami dekretu naszego pod dniem 28 lutego dostatecznie
zaradzone zostało,
d) że w regulaminie systemu kredytowego, którego Dyrekcja Główna
Kredytowa nową redakcję ułożyć i nam podać ma, oznaczyć należy mający być
zaprowadzonym sposób dozierania i utrzymywania kontroli, tak względem
pewności dłużników, jako też i administracji ich dóbr.
Dopełnienie niniejszej naszej woli ministrom naszym sprawiedliwości i skarbu,
jako też naszej Dyrekcji Głównej systematu kredytowego sum bajońskich
zalecamy.

Dekret ustalający zasady wypłacania uposażeń sekretarzy sekcji Rady
Stanu.
PSS, nr 3084, s. 100.
Rozciągając dekret nasz pod dniem 17 lipca roku bieżącego, na przedstawioną

nam prośbę sekretariatu Komisji Podań i Instrukcji w Radzie naszej Stanu wydany,
do sekretarzy tejże Rady sekcjów, dozwalamy równie, aby pensja etatem z dnia 27
października roku przeszłego dla sekretarzy sekcjów Rady naszej Stanu
wyznaczona, rachowana i płacona im była od czasu pełnienia przez nich
powierzonych im obowiązków w sekcjach pomienionej naszej Rady Stanu.

Dekret zezwalający prezesowi Rady Stanu na przesuwanie, z braku odpowiedniego
quorum, pracowników Rady z jednej sekcji do drugiej.
PSS, nr 3102, s. 113.
Zważając, że dla wydarzającego się braku kompletu w sekcjach przy Radzie

Stanu, przez słabość, oddalenie lub też oddzielne zatrudnienia członków tychże
sekcjów, zalegać mogą interesa pilnego niekiedy potrzebujące załatwienia,
w celu zaradzenia na takowe przypadki i za ich wydarzeniem, upoważniamy
prezesa Rady naszej Stanu, aby, gdy kiedy która z sekcjów w przepisanym składzie
osób zebrać się nie będzie mogła, tenże prezes dodawał członków jednej sekcji do
drugiej, dla zastąpienia braku kompletu.
Dekret polecający ministrowi sprawiedliwości zakładanie płuczek i pieców do

wytapiania ołowiu w dobrach koronnych położonych w departamencie krakowskim
i radomskim.
podp. Stanisław Breza; Wybór tekstów źródłowych z historii Polski w latach 1795-1864, oprać.
S. Kieniewicz, T. Mencel, Wł. Rostocki, Warszawa 1956, s. 160.
Mając sobie przedstawionym przez ministra sprawiedliwości, iż dla niedostatku

ołowiu, założona z rozkazu naszego przy drukarni rządowej gisernia, urządzona być
nie może.
dozwalamy, aby dla prędszego zaradzenia powyższej potrzebie, minister
sprawiedliwości w dobrach naszych królewskich, w departamentach krakowskim i
radomskim położonych, w miarę gdzie więcej dogodności miejscowych znajdzie,
założył płuczki i piece do wyrabiania ołowiu.
Dopełnienie niniejszej naszej woli ministrom naszym sprawiedliwości i spraw
wewnętrznych zalecamy.
Dekret w związku z zakazem dokonywania po 1 września 1811 r. wypłat w

zagranicznym bilonie z kas skarbowych Księstwa Warszawskiego.
PSS, nr 3123, s. 125-126.
Zważywszy przełożenie naszego ministra przychodów i skarbu, o nie-

wystarczających skarbu zapasach na dopełnienie naszego dekretu, stanowiącego,
aby od dnia l września wypłaty z kas skarbowych w zagranicznym bilonie
uiszczane już nie były, chcąc uczynić skarb zdolniejszym do uskutecznienia
naszych zamiarów postanowiliśmy i stanowimy.
Artykuł l
Dozwalamy, aby Komisja do Dyrekcji Biletów Kasowych wyznaczona wydała

kasie głównej skarbu biletów kasowych aż do sumy sto dwadzieścia tysięcy
talarów, a to za poprzedzającym za każdym wydaniem w kasie Komisji złożeniem
od skarbu równej sumy aż do 120 000 talarów w bilonie pruskim, podług jego
ewaluacji od l października nastąpić mającej, dekretem naszym 3 lipca roku
bieżącego oznaczonejl.
Artykuł 2
Rozkazaliśmy załączyć dla wiadomości Komisji ewaluacją, podług której
mennica i bankier tutejsi mogą nabyć bilonu pruskiego i zapłacić go monetą courant
pruską.
Artykuł 3
Zważy Komisja, czyli dla jej kasy korzystniej wypadnie w przypadku potrzeby
grubej monety z wyżej wyrażonymi uskutecznić przemianę za monetę courant,
złożonego w niej bilonu pruskiego, czyli raczej o toż z negocjantami miejscowymi
zawrzeć umowę.
Artykuł 4
Gdyby sam skarb nie wykupił złożony bilon, wtedy w pierwszym przypadku
kasa tutejsza mennicy, zostawszy upewnioną w którym dniu i w jakiej dla niej
sumie pierwszy i następne potem transporty bilonu od Komisji wyprawione z
Warszawy zostaną, mogłaby nadejście tych, wysłaniem stąd równych sum w
courant uprzedzać; w drugim przypadku zniesie się Komisja z naszym ministrem
przychodów i skarbu mającym tegoż rodzaju przemianę uskutecznić, aby operacje
ministra z operacjami Komisji nie krzyżowały się i jedne drugich nie trudniły.
Artykuł 5
Komisja o przedsięwziętych środkach w dopełnieniu teraźniejszych naszych

rozrządzeń uczyni nam spieszny raport przed upłynieniem bieżącego miesiąca.
l
Zob. Dz. Pr. 3, 33, s. 365-367.

Dekret regulujący terytorialny zakres jurysdykcji biskupów krakowskiego i
wrocławskiego.
PSS, nr 3126, s. 128.
Na przedstawienie ministra naszego spraw wewnętrznych i religijnych o

wspólnym życzeniu przewielebnych księży biskupów, biskupa krakowskiego i
księcia biskupa wrocławskiego, przelania na siebie wzajem władzy biskupiej nad
niektórymi diecezjów swych częściami, położonymi za granicą kraju ich stolic
biskupich, do takowego życzenia przychylając się z naszej strony, udzielamy
niniejszym dozwolenia przewielebnemu księdzu biskupowi krakowskiemu do zlania
na osobę księcia biskupa wrocławskiego władzy biskupiej nad powiatami
bytowskim i pszczyńskim, do diecezji krakowskiej należącymi, a w Szląsku pod
panowaniem
króla imci pruskiego położonymi. W zamian podobnegoż odstąpienia władzy,
nastąpić mającego z strony księcia biskupa wrocławskiego na rzecz przewielebnego
księdza biskupa krakowskiego, co do powiatów lelowskiego, częstochowskiego i
siewierskiego w Księstwie naszym Warszawskim znajdujących się.
Dopełnienie niniejszej naszej woli, w czym należy, ministrowi spraw
wewnętrznych i religijnych Księstwa naszego Warszawskiego zalecamy.

Dekret nakazujący tymczasowe utrzymanie budżetów kancelarii Rady
Ministrów, Rady Stanu, Komisji Egzaminacyjnej i Sądu Kasacyjnego
obowiązujących w roku budżetowym 1810/11.
PSS, nr 3127, s. 128-129.
Aż do oznaczenia nowych etatów, pensjów i wydatków dla kancela-riów Rady

Ministrów, Rady Stanu, Komisji Egzaminacyjnej i Sądu Kasacyjnego, chcemy aby
od l czerwca 1811 kontynuowane były etaty rzeczonych kancelariów przez nas, na
rok upłyniony etatowy 1810/11 zatwierdzone, z wszelkimi odmianami i
modyfikacjami, jakie w nich na mocy osobnych naszych dekretów aż do końca
zeszłego roku etatowego nastąpiły.

Dekret ustanawiający zasady obsadzania wakujących miejsc posłów i
deputowanych w Izbie Poselskiej Księstwa Warszawskiego.
Dz. Pr. 3, 34, s. 381-382.

Dekret zezwalający ks. Ferdynandowi Anhalt Coethen Pless na założenie i
prowadzenie fabryki cynku i alunu w departamencie krakowskim.
PSS, nr 3155, s. 147-149; AG AD, RM 128, k. 43-44, wypis uwierzytelniony z prot. SS, na
formularzu, podp. Stanisław Breza; Wybór tekstów..., s. 161.
Na przełożenie ministra naszego spraw wewnętrznych postanowiliśmy i

stanowimy:
Artykuł I
Książę Ferdynand Anhalt Coethen Pless, stosownie do przełożonego nam
żądania jego, mieć będzie wolność założenia fabryki cynku i ałunu
w departamencie krakowskim, do czego, gdy miejsce stosowne obierze i prawa
własności onego nabędzie, minister spraw wewnętrznych kon-sens mu wyda.
Artykuł II
Przeznaczamy dla tej fabryki cynku i ałunu założyć się mającej następujące
szczególne swobody:
a) warując wolność zupełną dla fabryk rządowych w tym rodzaju założonych
lub jeszcze założyć się mogących; zachowując najjaśniejszemu Albertowi
królewiczowi polskiemu i książęciu saskiemu, naszemu ukochanemu stryjowi,
wolność założenia podobnej fabrykacji w swoich dobrach Luszowicach w
departamencie krakowskim położonych, tudzież zachowując teraźniejsze fabryki
prywatne, prócz tych wyłączne służyć będzie prawo księciu Ferdynandowi Anhalt
Coethen Pless i jego następcom, aż do lat piętnastu od daty zapadnięcia niniejszego
dekretu, w całym departamencie krakowskim, posiadania fabryki cynku i ałunu, tak
iż żadna inna fabryka cynku i ałunu (prócz wyż wyrażonych) przez ten przeciąg
czasu w departamencie rzeczonym, wyjąwszy przypadek artykułu IV, poniżej
zastrzeżony, znajdować się nie będzie mogła,
b) wszelkie do tej fabryki przynależne potrzebne budowle, przez ciąg nadanego
niniejszym prawa wyłącznego od jakiego bądź nazwiska opłat skarbowych,
wolnymi mieć chcemy,
c) rzemieślnicy i profesjoniści przy fabryce ciągle pracujący w ciągu
pierwszych lat sześciu od popisu wojskowego wolnymi będą,
d) ogólne urządzenia krajowe względem fabryk tego rodzaju przepisane, lub
przepisać się mogące, także do fabryki księcia Anhalt Coethen Pless stosować się
będą, którym przeto taż ulegać będzie powinna.
Artykuł III
Przez ciąg prawa niniejszym nadanego, z rzeczonej fabryki kanon trzech tysięcy
sześciuset złotych polskich rocznie do kasy górniczej krajowej przez właściciela
regularnie dwoma ratami płaconym będzie.
Artykuł IV
Warujemy jednak, ażeby fabrykacja, która stosownie do artykułu I, lit. a, prócz
fabryk rządowych i innych wymienionych, wyłącznie sprawować ma, była w tej
ilości pełniona, iżby zamiarowi podniesienia onejże rzeczywiście odpowiadała. W
przeciwnym razie książę Anhalt Coethen Pless obowiązanym będzie, za
uczynionym sobie w tej mierze od Dyrekcji Górniczej ostrzeżeniem i okazaniem
niedostateczności jego fabryki,
tę do tego stopnia, choćby przez założenia w innych miejscach departamentu
krakowskiego powiększyć, iżby fabrykacja w miarę potrzeb handlu i odbytu była
dostateczną. Gdyby zaś książę Anhalt Coethen Pless, lub jego następcy, takie
powiększenie za przechodzące ich możność uznali, w takim przypadku wolno
Dyrekcji Górniczej będzie przez inne prywatne założenia niedostatek fabrykacji
zastąpić; w czym wspomniany książę fabrykę swą za uszkodzoną poczytywać nie
będzie mocen.
Artykuł V
Po wyjściu lat wolnych Dyrekcja Górnicza oznaczy o ile, w przypadku
założenia fabryk nowych tego rodzaju, suma artykułem III wymieniona kanonu,
przez wzgląd na uszczuplony przez konkurencją odbyt, ma być zmniejszona.
Artykuł VI
Do założenia fabryki i rozpoczęcia fabrykacji termin ostateczny, przez księcia
Anhalt Coethen Pless na rok jeden podany, przyjmujemy i takowy od daty wydania
mu konsensu postanawiamy, pod upadkiem prawa, w razie uchybienia terminu.
Uskutecznienie i ogłoszenie niniejszego dekretu ministrom naszym Księstwa
Warszawskiego, w czym do którego należy, polecamy.
Dekret stwierdzający, że do instalacji w kapitułach katedralnych i kole-giackich w

Księstwie Warszawskim nie jest wymagany wywód szlachectwa.
PSS, nr 3142, s. 139-140; AG AD, RM 106, k. 123, kopia uwierzytelniona z wypisu z prot. SS, nie
Na uczyniony nam przez ministra naszego spraw wewnętrznych i religijnych

raport pod dniem 19 lipca roku przeszłego, w okoliczności wstrzymanej przez
kapitułę płocką instalacji księdza Staszkiewicza na kanonią tejże katedry, z powodu
przywileju określającego członków jej na ród szlachecki, przez ś.p. króla Zygmunta
w roku 1514 nadanego.
Zważając, że tak nadanie tego przywileju, jako i wyrobienie w tym celu bullów
Leona X i Pawła III papieżów, nastąpiło w okolicznościach i z powodu wydarzeń,
które dziś miejsca nie mają; że określenie powyższe, ciągnąc za sobą wyłączne
uprzywilejowanie jednego stanu, sprzeciwiałoby się duchowi konstytucji, która
wymieniając prerogatywy
stanu jednego względem drugiego, które mieć chciała zachowane, usunęła przecz to
samo wszelkie inne, które zamilczyła;
zapewniając dla biskupów i duchownych załatwienie tych troskliwości, które by
z powodu nieodwołanych jeszcze w formie zwyczajnej, powyżej przytoczonych
bullów mieć mogli, oświadczamy: iż do osiągnie-nła instalacji w kapitułach
katedralnych i kolegiatach Księstwa naszego Warszawskiego, wywód szlachectwa
nie stanowi warunku i że duchowni, tak szlachta, jak i nieszlachta, wszelkie w tych
zgromadzeniach dostojności i miejsca posiadać mogą.
194. Pilnic, 4 IX 1811

Dekret w sprawie szczepienia ospy krowiej. Dz. Pr. 3,
35, s. 383-388.
195. Pilnic, 4 IX 1811

Dekret w sprawie przyjmowania podatków w miejskich i powiatowych
kasach.
Dz. Pr. 3, 35, s. 393-394.

Dekret tworzący w każdym trybunale cywilnym departamentowym trzeci wydzial,
który ma istnieć aż do czasu załatwienia wszystkich
zaległych spraw.
Dz. Pr. 3, 35, s. 395-398.

Dekret ustalający tymczasowy budżet Dyrekcji Generalnej Poczt w Księstwie
Warszawskim.
PSS, nr 3188, s. 184-186.
Na przedstawienie ministra naszego spraw wewnętrznych pod dniem 2 września

1811.
Etat pensji i wydatków Dyrekcji Generalnej Poczt Księstwa naszego
Warszawskiego na rok 1811/12 osobno do niniejszego dekretu załączony,
tymczasowie aż do nastąpić mającej organizacji tychże poczt zatwierdzamy.
ETAT
PENSJI I WYDATKÓW DYREKCJI GENERALNEJ POCZT KSIĘSTWA WARSZAWSKIEGO NA ROK 1811/12 DO DEKRETU
Z DNIA 23 WRZEŚNIA 1811 REGULUJĄCY SIĘ
Ilość pensji
i wydatków
złp
Skład Dyrekcji
1. Dyrektor generalny 18000
2. trzech komisarzów po zł 6000 18000
3. dwóch komisarzów po zł 6000 12000
4. sekretarz jeneralny 6000
3500
6000
Wydział korespondencji
1800
5. sekretarz biura korespondencyjnego 1500
6. dwóch rejestratorów po zł 3000 1200
7. asystent rejestratury 4000
8. kancelista pierwszy 600
9. kancelista drugi 4000
10. czterech kancelistów po zł 1000 3000
11. sługa 1800
600
Wydział kasowy
4000
12. kasjer generalny 2400
13. kontroler i weryfikator 1800
14. adiunkt l 800
15. sługa 1600
1500
Wydział kalkulatury 1000
16. kalkulator pierwszy 600
17. ditto drugi 6000
18. ditto trzeci
19. adiunkt pierwszy
20. ditto drugi
21. kancelista pierwszy
22. ditto drugi
23. sługa
24. na wydatki i potrzeby biura
Suma złotych polskich 30 000 72700

ante lineam złotych polskich trzydzieści tysięcy, in linea złotych polskich siedemdziesiąt dwa
tysiące, siedemset.

Dekret ustalający liczbę kandydatów na sędziów pokoju z każdego
powiatu Księstwa Warszawskiego.
PSS, nr 3202, s. 193-194.
Lubo w listach naszych do powiatów warszawskiego, poznańskiego, kaliskiego,
bydgoskiego, toruńskiego i płockiego, zwołujących obywateli szlachtę tychże
powiatów na sejmiki, wyrażono jest do każdego powiatu pod punktem pierwszym,
że mają być obrani trzej kandydaci na wakujące miejsce sędziego pokoju, tudzież w
takimże liście naszym do powiatu krakowskiego, lubo rzeczono jest pod punktem 3,
że mają być wybrani dziewięciu kandydaci na sędziów pokoju; gdy atoli powiat
warszawski ma cztery osobne wydziały sądu pokoju, powiaty poznański, kaliski,
bydgoski, toruński i płocki mają po dwa takież wydziały i z tych w każdym
stosownie do artykułu 73 konstytucji i dekretu naszego pod dniem 22 miesiąca
lutego roku bieżącego1 zapadłego, trzecia część sędziów odnowiona być ma i gdy w
powiecie krakowskim, należącym do jednego z nowych departamentów,
ustanowione są także dwa wydziały sądów pokoju; przeto co do liczby mających się
wybrać kandydatów na sędziów pokoju na sejmikach następujących, obywatele
wzwyż wyszczególnionych powiatów na też sejmiki zebrani stosować się będą do
niniejszego dekretu naszego, przez który postanowiliśmy i stanowimy:
Artykuł l
Powiat warszawski na miejsce ubywających z swych czterech wydziałów sądu
pokoju, sędziów czterech, obierze na sejmiku następującym dwunastu kandydatów
na sędziów pokoju.
Artykuł 2
Powiaty poznański, kaliski, bydgoski, toruński i płocki, z których w każdym
odmienia się dwóch sędziów pokoju obiorą na swych sejmikach w miejsce
odmieniających się po sześciu kandydatów.
Artykuł 3
Powiat krakowski, który sam tylko z powiatów kraju nowo wcielonego ma dwa
wydziały sądów pokoju, gdyż inne powiaty mają po jednym takimże sądzie,
wybierze na sejmiku następującym ośmnastu kandydatów na sędziów pokoju.
Wykonanie tej woli naszej ministrowi spraw wewnętrznych zalecamy.
l Zob. Dz. Pr. 3, 29, s. 203-204.

Dekret zezwalający członkom kieleckiej kapituły katedralnej na noszenie
specjalnego krzyża.
formularzu, podp. Łubieński.
Przychylając się do prośby przewielebnego księdza biskupa kieleckiego,
abyśmy członki kapituły jego katedralnej ozdobą krzyża zaszczycić raczyli i po
uczynionym nam przez ministra naszego spraw wewnętrznych i religijnych
przełożeniu, iż wszystkie kapituły katedralne w Księstwie naszym Warszawskim
bądź z nadania Stolicy świętej Apostolskiej, bądź za przywilejami królów polskich
zaszczytu tego używają, dla dania dowodu względów naszych pomienionej kapitule
katedralnej kieleckiej i porównania jej z innymi co do znaków stopień członków jej
oznaczających, postanowiliśmy i stanowimy
Artykuł l
Osoby składające kapitułę katedralną kielecką nosić będą na piersiach na
wstędze morowej błękitnej z białymi brzegami, szerokości półtora cala, krzyż złoty.
Artykuł 2
Kształt tego krzyża ma być na wzór używanych przez inne kapituły katedralne.
Cały ma być błękitno szmelcowany z brzegami złotymi, w środku na zwierzchniej
stronie będzie na emalii wyobrażenie Wniebowzięcia Matki Boskiej, które jest
uroczystością tytularną katedry; na stronie zaś odwrotnej orzeł biały w czerwonym
polu, także na emalii. Otaczać krzyż będzie wieniec złoty z dębowych liści, który
pomiędzy rogami krzyża ma przechodzić.
Artykuł 3
Powyżej krzyża nosić będą osobną tarczę otoczoną przepaską laurową z koroną
królewską na wierzchu, w środku tarczy na białej emalii ma być cyfra nasza złota z
początkowych liter Fridericus Augustus Rex ułożona. Nad cyfrą mały wieniec także
złoty.
Artykuł 4
Ogłoszenie tej woli naszej polecamy ministrowi spraw wewnętrznych i
religijnych.

Dekret w sprawie podatku patentowego uiszczonego przez profesjonistów i kupców
pruskich przybywających na jarmarki w Księstwie Warszawskim.
Dz. Dep. Kal., nr 46 z 15 XI 1811, s. 479; PSS, nr 3226, s. 208; AGAD, RM 133, k. 27, wypis
Na przełożenie ministrów naszych spraw wewnętrznych i skarbu, zważywszy
obowiązek opłaty podatku patentowego, ciążący na jarmarkach pruskich
profesjonistów mieszkańców Księstwa tamże przebywających,
Artykuł I
Profesjoniści i wszyscy z towarami na sprzedaż z kraju pruskiego na jarmarki
do Księstwa przybywający opłacie patentowego podług taryfy prawem sejmowym
przepisanej podlegać mają.
Artykuł II
Minister nasz przychodów i skarbu publicznego zostawując jedną piątą część na
dobro kas miejscowych miejskich, pobór ten na rzecz skarbu publicznego urządzi.
Uskutecznienie niniejszego dekretu ministrom naszym spraw wewnętrznych i
skarbu polecamy.

Dekret polecający ministrowi spraw wewnętrznych publikacją przepisów o
instalowaniu duchownych w kapitułach i kolegiatach.
PSS, nr 3233, s. 213.
Na przedstawienie Rady Ministrów z dnia 7 września oświadczamy tejże

Radzie, iż dekret pod dniem 28 sierpnia 1811 1 względem instalowania duchownych
w kapitułach i kolegiatach bez względu na ród, czy są szlachta lub nieszlachta,
zdaje się dostarczającym będzie, kiedy go minister spraw wewnętrznych i
religijnych do wiadomości interesowa-nych, przez udzielenie biskupom i kapitułom
poda.
1
Zob. akt 193.

Dekret w sprawie zaopatrzenia magazynów wojskowych w Warszawie
i Modlinie w żywność i furaż.
PSS, nr 3236, s. 214.
Na przedstawienie ministra naszego wojny, iż powiększenie dawnej liczby

wojska kilkunastu tysiącami popisowych i blisko ośmiu tysiącami koni,
pomnożywszy znacznie konsumpcją żywności i furażu, uczyniło niedostateczną nie
tylko tę ilość, jaka z repartycji sejmowej wypadała,
ale nawet i tę, która za zaległe podatki dostarczoną została; że szczególniej
opatrzenie magazynów w Warszawie i Modlinie nie cierpi zwłoki, postanowiliśmy i
stanowimy:
Artykuł l
Opatrzenie magazynów w Warszawie i Modlinie w żywność i furaż
uskutecznione ma zostać przez liwerantów za kontraktami w ugodzonej przez
ministra wojny cenie.
Artykuł 2
Na zasilenie w powyższym sposobie rzeczonych magazynów wyznaczamy z
skarbu Księstwa naszego Warszawskiego sumę złotych polskich milion jeden
dwakroć sto tysięcy.
Artykuł 3
Ministrowie wojny, przychodów i skarbu ułożą z liwerantami takie termina
wypłaty, aby skarb te w miarę zamożności z niezawodnością uiścił.
Dopełnienie tej naszej woli ministrom wojny, przychodów i skarbu zalecamy.

Dekret w sprawie organizacji zgromadzenia księży pijarów i jego zadań w zakresie
edukacji narodowej w Księstwie Warszawskim.
GK, nr 19 z 7 III 1812, s. 275-276; PSS, nr 3238, s. 216-219;
Chcąc zgromadzenie księży pijarów jako zasłużone krajowi i dalsze zaręczające

pożytki przez poświęcenie się edukacji młodzieży wesprzeć, na przełożenie
naszego ministra spraw wewnętrznych i religijnych postanowiliśmy i stanowimy:
Artykuł l
Zgromadzenie księży pijarów w Księstwie Warszawskim zostawać będzie pod
zwierzchnością prowincjała, przez siebie podług reguł instytutu wybranego a od
ministra religijnego potwierdzonego.
Artykuł 2
Wewnętrzny rząd zgromadzenia należy do prowincjała i przybranej do boku,
stosownie do przepisów instytutu, rady, którym wszystkie członki winne są
posłuszeństwo.
Artykuł 3
Wybór rektorów kolegiów i niższych urzędników dziać się ma podług
przepisów instytutu, za porozumieniem się z Dyrekcją Edukacyjną.
Artykuł 4
Zachowując zgromadzenie księży pijarów przy funduszach dotąd od niego
posiadanych, mieć chcemy, ażeby te fundusze najstosowniej do celu instytucji
edukacyjnej, ich zakonowi właściwej, urządzone były. Co staraniu naszego ministra
religijnego poruczamy.
Artykuł 5
Gdy zaś te fundusze zgromadzeniu właściwe mogą być niewystarczające, przeto
postanawiamy, ażeby, jak tylko plan edukacji przez Dyrekcją Edukacyjną ułożony i
przez nas potwierdzony zostanie, prowincjał był wezwanym od tejże Dyrekcji dla
porozumienia się, jaki gatunek szkół przyjmie na siebie zgromadzenie, jaka liczba
potrzebna będzie profesorów oraz nowicjuszów do zastąpienia miejsc wakować
mających. Okazany oraz będzie czysty dochód z posiadanych funduszów i rachunek
potrzebnego kosztu, udeterminowane przez Dyrekcją Edukacyjną i przez naszego
ministra spraw wewnętrznych i religijnych potwierdzone dopłaty na kolegia,
opłacane będą z kas szkolnych po departamentach za kwitem rektorów. Równie
koszt na nowicjat, ile na niego fundusz pi-jarski niedostarczającym okaże się, na
ręce prowincjała lub wyznaczonej od niego osoby z kasy jeneralnej szkolnej
opatrzonym zostanie.
Artykuł 6
W celu zapewnienia się o wytrwałości aspirantów do zgromadzenia mieć
chcemy, ażeby nowicjusze przed wzięciem sukni obowiązali się urzędowym
kontraktem do stanu nauczyciela publicznego przez potrójny najmniej przeciąg
czasu do ukształcenia ich potrzebnego. Żaden jednak przed ukończeniem lat sześciu
obowiązków nauczyciela porzucić nie może.
Artykuł 7
Prowincjała przy wyznaczonej od rządu austriackiego pensji złp. trzy tysiące
utrzymujemy i tę mu z kasy jeneralnej szkolnej płacić zalecamy.
Artykuł 8
Co sześć lat ma nastąpić umiarkowanie między Edukacyjną Dyrekcją a
prowincjałem kosztu potrzebnego stosownie do miejsca, na
utrzymanie domu i indywiduów pijarskich do instytutu potrzebnych. Fundusz
publiczny edukacyjny przykładać się będzie do utrzymania rzeczonych
instytutów w miarę niedostarczającego na nie funduszu pi-jarskiego. Dopłaty
takowe, w części na utrzymanie domów i indywiduów potrzebne, opłacane
miejscowym rektorom będą, reszta zaś oddawana nauczycielom i profesorom
podług ich zdatności i dawności, stosownie do listy ułożonej przez Dyrekcją, za
porozumieniem się z prowincjałem i na ręce rektorów, którzy uskutecznienie
wypłat nauczycielom donieść powinni.
Artykuł 9
Szkoły pijarskie mają się co do nauk świeckich stosować do ogólnego planu
edukacji. Czuwanie nad tym Dyrekcji Edukacyjnej poruczamy.
Artykuł 10
Prowincjał pijarski jako przełożony zgromadzenia nauczycielskiego ma
prawo znajdować się na sesjach Dyrekcji Edukacyjnej.
Artykuł 11
Gdyby Dyrekcja Edukacyjna przekonała się o niedogodności jakiej w
szkołach pijarskich, bądź ze strony profesorów lub rektora, bądź z strony nauk,
prowincjał do jej decyzji stosować się powinien. W przypadku dalszego
uchybienia, Dyrekcja doniesie naszemu ministrowi spraw wewnętrznych i
religijnych, który nam raport z opinią swoją przedstawi.
Artykuł 12
Emeryci zgromadzenia pijarskiego, jeżeli z innego źródła opatrzeni nie będą,
do równego z innymi nauczycielami przypuszczają się prawa do pensji
wysłużonej podług przepisów, jakie względem tychże wysłużonych pensji
wydane zostaną.
i religijnych, w czym należy, zalecamy.
204. Warszawa, 1 X 1811

Dekret zezwalający sędziom handlowym na ubieganie się o godność posła lub
deputowanego do sejmu Księstwa Warszawskiego. Wszyscy urzędnicy sądowi
włączając w to obrońców publicznych, są od tej godności wykluczeni, chyba że
zrezygnują z piastowania swego urzędu. Dymisjonowani wojskowi mogą być
członkami Izby Poselskiej.
Dz. Pr. 3, 35, s. 399-401.
205. Warszawa, 2 X 1811
Dekret postanawiający, że właściciele dóbr, którzy na skutek pominięcia ich w
tabeli podatku ofiary w 1789 r. nie opłacali go dotąd, mają uiszczać ten podatek
za okres od momentu powstania Księstwa Warszawskiego.
formularzu, podp. S(tanisław) Potocki; ZPA, Wydzial Skarbowy, t. I., s. 211.
Mając sobie przez naszego ministra przychodów i skarbu przedstawiono, że

odkrywają się takie zdarzenia, że w roku 1789 komisja do zlustrowania dochodów
dóbr szlacheckich końcem wyrachowania z nich podatku ofiary wyznaczona
podatku tego z niektórych majętności szlacheckich dla skarbu wyrachowanego w
taryfę podatkową nie wciągnęła, skąd wyniknęło, iż majętności takowe ani za
dawnego polskiego, ani za czasów następnego, ani też na koniec teraz za naszego
panowania do podatku ofiary dawnej przyciągniętymi nie będąc, dotąd onego do
skarbu nie opłacały. Zważywszy, że teraz gdzie się takowe odkrywają przypadki
pociągać właścicieli majętności kwestionowanych do zapłacenia podatku ofiary za
czas wsteczny od chwili wprowadzenia onego, to jest od roku 1789, byłoby to
widoczną dla tychże właścicieli zgubą,
chcemy, ażeby z majętności podług prawa sejmu 1789 roku do po-datku ofiary
kwalifikowanych, od których intraty przez komisje lustracyjne w roku 1789
wyciągnionej podatek dziesiątego grosza wyracho-wany dotąd nie był do skarbu
opłacany, zapłacenie tegoż podatku do skarbu z podwyższeniem onego dawniej
przez rząd zeszły pruski uchwalonym nie za dłuższy czas, jak tylko od chwili
objęcia przez nas w posiadanie krajów Księstwo nasze Warszawskie składających,
od dziedziców tychże majętności było żądanym i podatek taki w taryfie opuszczo-
ny, zostawszy do niej wciągniony, w ratach prawem postanowionych, nadal był
pobierany.
Dopełnienie niniejszej naszej woli ministrowi skarbu Księstwa Warszawskiego
polecamy.
206. Warszawa, 2 X 1811

Dekret w sprawie powołania do służby czynnej w departamentach kontyngentu
Gwardii Narodowej w wysokości 7400 głów.
PSS, nr 3271, s. 237-238.
Gdy cała piechota zatrudniona jest robotą około twierdz, a jazda także służbą
jest zajęta i gdy przeto dla ulżenia wojsku i dla odbywa-nią służby wewnętrznej w
departamentach użycie części Gwardii Na-
rodowej potrzebnym się staje, na przełożenie naszego ministra wojny
Artykuł l
Nasz minister spraw wewnętrznych powoła do służby czynnej, we
wnętrznej departamentowej i pod komendę naszego ministra wojny odda
siedem tysięcy czterysta głów Gwardii Narodowej, to jest:
z dep. warszawskiego sześć kompani po dwieście głów co uczyni 1200
,, krakowskiego sześć kompanii po 167 lub 166 głów co uczyni 1000
,, poznańskiego dziewięć kompanii po 167 lub 166 głów co uczyni 1500
,, radomskiego sześć kompanii po 167 lub 166 głów co uczyni 1000
,, kaliskiego sześć kompanii po 200 głów co uczyni
120
0
„ płockiego trzy kompanie po 100 głów co uczyni 300
,, łomżyńskiego sześć kompanii po 200 głów co uczyni 1200
ogółem głów 7400
Artykuł 2
Z Gwardii w departamencie łomżyńskim powołanej dwie kompanie użyte być
mają do służby pogranicznej przy komorach i przykomorkach w tymże
departamencie.
Artykuł 3
Miejsca zgromadzenia się innych oddziałów powołanej Gwardii Narodowej
nasz minister wojny w właściwym departamencie oznaczy, z należytą uwagą
zapewnienia im przyzwoitej w umieszczeniu wygody.
Artykuł 4
Oddziały Gwardii Narodowej w własnej gminie służbę czyniący swoim kosztem
utrzymywać się powinny. Powołane do służby w innych gminach pobierać będą
racje tak, jak żołnierz liniowy z magazynów wojskowych.
Artykuł 5
Gdzie Gwardia Narodowa nie jest uzbrojoną, tam z składów wojskowych w
broń i inne sprzęty opatrzoną być ma.
Wykonanie niniejszej woli naszym ministrom spraw wewnętrznych i wojny
polecamy.
207. Warszawa, 3 X 1811

Dekret wprowadzający nowy tekst przysięgi homagialnej składanej Fryderykowi
Augustowi jako królowi saskiemu i księciu warszawskiemu.
PSS, nr 3272, s. 238-239.
Gdy w tłumaczeniu na język polski formy przysięgi, dotąd nam w Księstwie
Warszawskim przy obejmowaniu urzędów wykonywanej, wcisnęły się niektóre
zboczenia od oryginału, rozkazaliśmy w miejsce dotąd używanej inną w zgodności
z formą przez dekret nasz z dnia 5 marca 1809 l zatwierdzonej przysięgi
homagialnej, a razem więcej do zamiaru swego zastosowaną, ułożyć formę
przysięgi i takową niniejszemu dekretowi załączyć; chcąc, aby podług niej,
przysięga nam królowi, na wszystkie godności, urzędy, funkcje i innego nazwiska
miejsca usługi publicznej wykonywana i odbierana była.
„Ja N.N. przyrzekam, ślubuję i przysięgam jako na powierzonym mi (tu
wymienić i w protokole odebranej przysięgi zapisać godność, urząd lub funkcją)
najjaśniejszemu Panu mojemu Fryderykowi Augustowi królowi saskiemu i
książęciu warszawskiemu przez całe życie wiernym będę. Żadnej zdrady ani
podstępu, które by mogły i szkodzić, czy w godności, czy w chwale tak
najjaśniejszą osobę króla, jako i państwa jego nie tylko nie dopuszczę, ale owszem
wszystkimi siłami też godność i chwałę pomnażać starać się będę. Cokolwiek z jego
najłaskawszego rozkazu powierzonym mnie i przepisanym będzie, niczego nie
wyjawię i wiernie wypełnię, a nic podobnego nie zdziałam ani dozwolę, o czym
mógłbym wiedzieć, iż być może ze szkodą i uszczerbkiem lub pokrzywdzeniem
Jego Najjaśniejszej osoby.
Tak mi Pani Boże w Trójcy Świętej Jedyny dopomóż i niewinna męka Syna
Jego".
1
Zob. t. II, akt 28.
208. Warszawa, 4 X 1811

Dekret w sprawie przekazania władzy nad diecezjami krakowską, lubelską i
kielecką, przez arcybiskupa lwowskiego, arcybiskupowi gnieźnieńskiemu.
Zważywszy przedstawienie ministra spraw wewnętrznych i religijnych pod

dniem l października 1811, upoważniamy tegoż ministra do uczynienia stosownej
do najprzewielebniejszego księdza arcybiskupa metropolity lwowskiego odezwy,
iżby ten do odstąpienia i przelania władzy swej metropolitalnej nad diecezjami
krakowską, lubelską i kielecką w Księstwie Warszawskim położonymi, dotąd sobie
służącej, na osobę najprzewielebniejszego księcia arcybiskupa gnieźnieńskiego
skłonić się nie omieszkał.
Dopełnienie tej naszej woli ministrowi spraw wewnętrznych i religijnych
209. Warszawa, 8 X 1811
Dekret o pardonie generalnym dla dezerterów z wojsk Księstwa Warszawskiego.
CK, nr 83 z 15 X 1811, s. 1281; Dz. Dep. Kal., nr 43 z 25 X 1811, s. 451; GP, Dod. do nr 86 z 26
X 1811; GP, nr 87 z 30 IX 1811; GP, nr 88 z 2 XI 1811; GW, nr 83 z 15 X 1811, s. 1449;
GKrak., Dod. do nr 84 z 20 X 1811, s. 525; PSS, nr 3294, s. 250-251; AGAD, RM 239, k. 6,
wypis uwierzytelniony z prot. SS, na formularzu, podp. Stanisław Breza.
Na przełożenie ministra naszego wojny Księstwa Warszawskiego po-

stanowiliśmy i stanowimy co następuje:
Artykuł l
Wszystkim zbiegom z wojska naszego Księstwa Warszawskiego do dnia
dzisiejszego uszłym, którzy żadnej innej zbrodni prócz dezercji nie popełnili, oraz
wszystkim, którzy przetrzymawszy urlopy nie powrócili do swych korpusów,
niemniej wszystkim popisowym, którzy odstawiam będąc do korpusów w
transportach uszli, bądź za granicami będącym lub w kraju ukrywającym się,
akkordujemy pardon generalny i takowych od wszelkiej kary uwalniamy,
zamierzając onym do użytkowania z takowej naszej łaski królewskiej czas miesięcy
trzech od daty dzisiejszej rachować się mających.
Artykuł 2
Każdy zbiegły z wojska lub przetrzymujący urlop zameldować się powinien
najbliższej komendzie wojskowej, skąd ma mu być wydana karta drożna do
miejsca, gdzie stoi sztab pułku, w którym zostawał.
Artykuł 3
Każdy popisowy udarowany niniejszym pardonem zameldować się ma w
najbliższej komendzie wojskowej, bądź u władz cywilnych, gdzie mu wydany być
powinien paszport do swej gminy, dokąd przybywszy uwiadomić ma wójta lub
burmistrza o swym powrocie, a ci doniosą go natychmiast podprefektowi respective
powiatu.
Artykuł 4
Podprefekci obowiązani są niezwłocznie uformować listę przybywających
takowych popisowych z wyszczególnieniem, do którego pułku byli przeznaczeni, i
przesłać ją naszemu ministrowi wojny Księstwa Warszawskiego, oczekując
dalszego względem ich przeznaczenia.
Uskutecznienie i ogłoszenie niniejszego dekretu ministrom naszym wojny i
spraw wewnętrznych, w czym do którego należy, polecamy.
210. Warszawa, 14 X 1811
Dekret powierzający funkcją burgrabiów woźnym oraz komornikom i ustalający
związane z ich działalnością przepisy organizacyjne oraz
należne opłaty.
Dz. Pr. 3, 35, s. 407-413.
211. Warszawa, 14 X 1811

Dekret w sprawie doręczania pozwów przez prokuratorów królewskich Księstwa
Warszawskiego osobom zamieszkałym w królestwie pruskim.
Dz. Pr. 3, 35, s. 403-406.
212. Warszawa, 14 X 1811
Dekret zwalniający prezesów trybunałów handlowych od opłaty 10% podatku

patentowego od piastowanych urzędów.
Gdy prezesowie trybunałów handlowych, na pewny tylko czas urzędowania, to

jest dwuletni określeni są,
na przedstawioną nam przez ministra sprawiedliwości pod dniem 12
października 1811 z strony skarbu naszego wątpliwość, czyli opłacie dziesięciu
procentów patentowego od swych urzędów podlegać mają,
stanowimy, iż opłata powyższa dziesięciu procentów patentowego do prezesów
trybunałów handlowych rozciągać się nie może.
Dopełnienie tej woli naszej ministrom sprawiedliwości, przychodów i skarbu
213. Warszawa, 16 X 1811
Dekret dotyczący ściągania zaległych podatków in natura w celu zaopatrzenia

magazynów wojskowych.
PSS, nr 3325, s. 275-276; AGAD, RM 187, k. 49, wypis uwierzytelniony z prot. SS, na formularzu, podp.
Stanisław Breza; tamże, k. 93, kopia nieuwierzytelniona wypisu z prot. SS, nie na formularzu.
Zważywszy nagłą potrzebę zasilenia magazynów wojskowych w pro-dukta

potrzebne na żywność do dnia l grudnia roku bieżącego, na przedstawienie ministra
naszego skarbu, nam przez Radę Ministrów przełożone, stanowimy:
Artykuł l
Ilość produktów niedostarczająca z repartycji in natura, a potrzebna na zasilenie
magazynów do dnia l grudnia roku bieżącego, dostawiona będzie przez
kontrybuentów za podatki bądź zaległe, bądź bieżące.
Artykuł 2
Wartość tych produktów potrąconą będzie kontrybuentom w podatkach podług
następującej ceny:
za korzec żyta warszawski złotych polskich piętnaście
pszenicy „ ,, ,, dwadzieścia
owsa „ ,, ,, czternaście
grochu ,, ,, ,, dwanaście
za cetnar siana ,, ,, ,, dziewięć
słomy „ „ „ pięć
Artykuł 3
Dopełnienie niniejszej woli naszej ministrowi skarbu Księstwa naszego
Warszawskiego polecamy.
214. Warszawa, 16 X 1811

Dekret znoszący cło od jęczmienia i owsa importowanych do Księstwa
Warszawskiego.
GK, nr 88 z 2 XI 1812, s. 1353; Dz. Dep. Kal, nr 45 z 8 XI 1811, s. 467; GP, Dod. do nr 91 z 13
XI 1811; GP, Dod. do nr 92 z 16 XI 1811; GP, Dod. do nr 93 z 20 XI 1811; GW, Dod. do nr 88 z
2 XI 1811, s. 1541; GKrak., Dod. do nr 89 z 6 XI 1811, s. 585; PSS, nr 3336, s. 286; AGAD, RM
154, k. 9, wypis uwierzytelniony z prot. SS, na formularzu, podp. Stanisław Breza.
Chcąc ułatwić dowóz do kraju owsa i jęczmienia z powodu tegorocznych

nieurodzajów w tych ziarnach, za przełożeniem ministra naszego spraw
wewnętrznych i skarbu postanowiliśmy i stanowimy:
Artykuł I
Jęczmień i owies do krajów naszych Księstwa Warszawskiego z zagranicy
wprowadzane wolne są od wszelkiej opłaty celnej na komorach.
Artykuł II
Uwolnienie to zaczyna się od daty ogłoszenia niniejszej woli naszej i trwać
będzie przez ciąg jednego roku.
Ogłoszenie i dopełnienie tego naszego postanowienia ministrom naszym spraw
215. Warszawa, 17 X 1811
Dekret w sprawie ściągania zaległości podatkowych stanowiący w miejsce
przepisów z dnia 19 czerwca 1810 r.1 nowe formy postępowania.
Dz. Pr. 3, 35, s. 414-433.
1
216. Warszawa, 18 X 1811

Dekret w sprawie działalności komór celnych w Księstwie Warszawskim w związku
z transportem towarów osadniczych w szczególności
przez kanał bydgoski.
Na zdany nam raport ministra przychodów i skarbu pod dniem 30 przeszłego

miesiąca, względem zaszłego w Westfalii zaskarżenia na zwierzchności Księstwa
Warszawskiego o pobłażanie przeniewierzeniom się w handlu towarami
osadniczymi z Prus lub Rosji przez pomienione Księstwo do Saksonii
przechodzącymi, upoważnioną zostanie legacja nasza przy dworze
najjaśniejszego króla imci westfalskiego do dania temuż dworowi stosownej do
rzeczonego raportu odpowiedzi.
Tymczasem rozkazaliśmy przesłać ministrowi przychodów i skarbu w
załączonych kopiach 19 certyfikatów przez komory wieleńską i siera-kowską
wydanych i świeżo w Lipsku ułożonych, które na wszelki przypadek służyć będą
mogły do sprawdzenia ścisłego sprawowania się urzędników celnych przy
rzeczonych komorach w pełnieniu ich obowiązków.
Co się zaś tyczy transportu towarów osadniczych kupca Alberti,
zatrzymanych dotąd w Wieleniu, jako też w ogólności wolnego od opłaty
przepuszczania na kanale bydgoskim takowych towarów, nie znalazłszy w
objętych rzeczonym raportem przełożeniach dostatecznych powodów do
uchylenia przepisów dekretu 31 sierpnia roku bieżącego, wykonanie tychże
zalecamy ministrowi przychodów i skarbu przy zwróceniu na to jego uwagi:
1) że wolność, która stosownie do traktatu tylżyckiego odtąd udzielana być
ma, przeprowadzania rzeczonym kanałem towarów osadniczych z jednej do
drugiej prowincji pruskiej prowadzonych, nie uwłacza bynajmniej rozkazom
naszym w miesiącu październiku roku przeszłego wydanym, względem ogólnego
na towary osadnicze w Księstwie Warszawskim sekwestru, któremu i towary
osadnicze kanałem bydgoskim podówczas spławiane podpadły i że zatem te
towary opłacie podatku kontynentalnego na rzecz komór celnych Księstwa były i
są podległe.
2) że komory Księstwa nie mają opatrywać w certyfikaty swoje towarów bez
opłaty kanałem bydgoskim prowadzonych, w zamian zaświadczeń z uiszczonego
podatku przez zwierzchności pruskie na też towary wydanych.
Wykonanie niniejszej naszej woli ministrowi naszemu przychodów i skarbu
zalecamy.
217. Warszawa, 19 X 1811

Dekret ustalający, że miasteczka nie mające pieniędzy na utworzenie odrębnej kasy
miejskiej i na opłacanie własnego burmistrza mają być
zarządzane tak, jak gminy wiejskie.
Dz. Pr. 3, 35, s. 434-435.
218. Warszawa, 19 X 1811

Dekret w sprawie ekstradycji przestępców—poddanych innych państw, którzy
zbiegli do Księstwa Warszawskiego.
PSS, nr 3345, s. 303-305;
Na uczynione nam przełożenie przez naszego ministra sprawiedliwości po

wysłuchaniu naszej Rady Stanu postanowiliśmy i stanowimy:
Artykuł l
Zbiegli z kraju obcego do naszego Księstwa Warszawskiego winowajcy, którzy
w obcym kraju występek popełnili, a nie są ani obywatelami, ani mieszkańcami
tegoż Księstwa, lecz obcymi onemuż osobami, na rekwizycją rządu tegoż obcego
wydanymi będą temuż rządowi, z warunkiem jednak i zastrzeżeniem ze strony
obcego rządu prawa wzajemności, dla Księstwa Warszawskiego.
Artykuł 2
Winowajca takowy najprzód w sądzie kryminalnym Księstwa Warszawskiego
indagowanym będzie, a gdy przeciwko niemu prawne poszlaki okażą się i sąd
kryminalny uzna, iż do odpowiedzi w sądzie kryminalnym za popełniony w obcym
kraju występek pociągnionym być winien, wydanie takowego winowajcy, za
poprzedniczym tej rzeczy naszemu ministrowi sprawiedliwości przez sąd
kryminalny przedstawieniem, zalecone i uskutecznione być powinno.
Artykuł 3
Upoważnienie, udzielone powyższym artykułem ministrowi sprawiedliwości do
zalecenia na raport właściwego sądu kryminalnego wy-
dania winowajcy, nie rozciąga się do zbrodni i występków przeciwko rządowi
państwa.
W przypadku, gdyby o takowe przestępstwa obwiniony zbieg reklamowany
został, minister sprawiedliwości zda nam o tym raport i oczekiwać będzie wprzód
naszych rozkazów nim przystąpi do zalecenia wydania takowego winowajcy.
Artykuł 4
Gdyby rząd obcy o wydanie mu zbiegłego z jego kraju winowajcy nie zgłaszał
się, tedy za wyśledzeniem w Księstwie Warszawskim takowego winowajcy o nim
uwiadomionym będzie za rekwizycją, aby się oświadczył, czyli wydania sobie
winowajcy żąda? lub nie?
Artykuł 5
W przypadku gdyby rząd obcy winowajcy odebrać nie chciał, na ten czas
winowajca taki za ten w obcym kraju popełniony występek w sądach naszego
Księstwa Warszawskiego osądzonym być ma.
Dopełnienie niniejszej naszej woli ministrowi naszemu sprawiedliwości
219. Warszawa, 21 X 1811
Dekret zezwalający na import rosyjskich monet miedzianych.

Dz. Dep. Kal., nr 48 z 29 XI 1811, s. 511; PSS, nr 3347, s. 305-306, AGAD, RM 219, k. 22, kopia
uwierzytelniona wypisu z prot. SS, nie na formularzu, podp. S(tanisław) Potocki.
Zważywszy, iż uchwała byłej Komisji Rządzącej pod dniem 23 maja 1807 roku
zapadła, a nawóz monety miedzianej zagranicznej do Księstwa Warszawskiego
zakazująca, co do monety miedzianej rosyjskiej teraz służyć nie może i uszkadza
hamernie krajowe l oraz kotlarzy, z powodu że wewnętrzna wartość takowej jest
większa od nominalnej, na przedstawienie naszego ministra skarbu, stanowimy co
następuje:
Artykuł l
Moneta miedziana rosyjska może być wprowadzoną do naszego Księstwa

Warszawskiego do przetopienia, a zatem jako towar za opłatą przepisaną
instruktarzem generalnym od miedzi.
Artykuł 2
Kursu jednak moneta miedziana rosyjska w naszym Księstwie Warszawskim
mieć nie będzie.
Artykuł 3
Co do monety miedzianej z innych krajów, zachowujemy uchwałę byłej
Komisji Rządzącej de data 23 maja 1807.
Artykuł 4
Polecamy naszemu ministrowi skarbu stosownie do niniejszego naszego dekretu
wydać dyspozycje do komór celnych Księstwa Warszawskiego.
1
Hamernia, amernia — kuźnia, huta żelaza,
220. Warszawa, 21 X 1811

Dekret w sprawie wymiany w mennicy groszy pruskich na nowo wybite
5-groszówki.
Dz. Dep. Kal, nr 48 z 29 XI 1811, s. 513; PSS, nr 3350 s. 307-308; AGAD, RM 214, k. 56, wypis
Na przełożenie ministra naszego przychodów i skarbu, iż przepis zawarty w

artykule 9 dekretu naszego w dniu 12 czerwca rb.1 w Dreźnie wydanego, tyczący się
zamieniania przez mennicę u mieszkańców groszy pruskich na już wybite
pięciogroszówki, służyć tylko mógł do terminu dnia l bm., w którym zaczął się kurs
tychże groszy w zniżonym walorze, i że stąd wynika potrzeba zastosowania tego
przepisu do obecnego stanu rzeczy i do kas urzędowych i publicznych, a do
zawiado-wania przez władze skarbowe nie należących,
stanowimy:
Artykuł l
Kasom wszelkim urzędowym i publicznym, pod zawiadowaniem władz
skarbowych nie będącym, grosze pruskie na już przebite pięciogroszówki w
mennicy zamieniane być mogą, w takiej tylko ilości, jaką też kasy urzędownie pod
własną odpowiedzialnością zaręczą, iż do nich w ciągu zeszłego miesiąca i przed
zniżeniem ich waloru wpłynęły.
Artykuł 2
Aż do wysokości sumy czterechkroć sto tysięcy złotych polskich, mocen będzie
nasz minister skarbu wydawać szczególnym mieszkańcom
autoryzacje do składania w mennicy groszy pruskich, w celu odebrania za nie
następnie i częściami przebitych pięciogroszówek i pod obowiązkiem
kompensowania kosztów fabrykacji menniczej.
Artykuł 3
Wykonanie niniejszego dekretu ministrowi naszemu przychodów i skarbu
polecamy.
l Zob. akt 133.
221. Warszawa, 25 X 1811

Dekret w sprawie sposobu realizacji przepisów z 24 stycznia 1811 r. 1
o ulgach dla dłużników sum bajońskich.
Dz. Pr. 3, 36, s. 441-446.
1
Zob. akt 18.
222. Warszawa, 25 X 1811

Dekret powołujący dyrekcję do obrachunku i ściągnięcia do skarbu sum
objętych konwencją bajońską.
Dz. Pr. 3, 36, s. 453-454.
223. Warszawa, 25 X 1811

Dekret w sprawie utworzenia wydziału Dyrekcji Głównej Kredytowej.
PSS, nr 3370, s. 324-325; AG AD, RM 297, k. 115, kopia uwierzytelniona wypisu z prot. SS, nie na
Chcąc Dyrekcji Głównej Kredytowej, dekretem naszym pod dniem 24

stycznia 1811 1 ku ściągnięciu kapitałów dawniej pruskich nam przez konwencję
bajońską ustąpionych utworzonej, nadać tym większy pośpiech w jej działaniach
stanowimy:
z składu ogólnego powyższej Dyrekcji delegacją szczególną, która z prezesa i
czterech członków tejże Dyrekcji w Warszawie mieszkających składać się i
czynności rzeczonej Dyrekcji w czasie między terminami artykułem 13 dekretu z
dnia 24 stycznia 1811 do jej zgromadzania się oznaczonymi, ciągle i bez przerwy
odbywać ma. Utworzony przez powyższą szczególną delegacją wydział Dyrekcji
Głównej Kredytowej podać nam ma w najkrótszym czasie projekt regulaminu
instytutu kredytowego, którego ułożenie Dyrekcji Głównej poleconym zostało.
1
Zob. akt 18.
224. Warszawa, 28 X 1811
Dekret w sprawie przyspieszenia realizacji postanowień dekretu z 14 października

1811 r. o nominacji komorników i woźnych. Do chwili ich powołania
dotychczasowi burgrabiowie mają pełnić nadal swoje funkcje.
GP, Dod. do nr 14 z 15 II 1812; PSS, nr 3399, s. 338.
Na przełożenie ministra naszego sprawiedliwości, zważając, iż przyprowadzenie

niezwłoczne do egzekucji dekretu naszego pod dniem 14 miesiąca bieżącegol,
względnie uchylenie burgrabiów i ustanowienie w ich miejsce komorników i
woźnych przerwę w czynnościach sądowych łatwo sprawić może, chcąc nadto, aby
ustanowienie komorników z jak najlepszym wyborem uzupełnione być mogło i aby
aż czas dostateczny do złożenia kwalifikacji artykułem 13 dekretu wyż z daty
wzmiankowanego otrzymać mogli, postanowiliśmy i stanowimy co następuje:
Artykuł l
Nominacja komorników, stosownie do przepisu dekretu naszego na dniu 14
miesiąca bieżącego wydanego, podług możności, w stosunku jednak do
przedstawionych, kwalifikację zupełną posiadających, kandydatów, przyspieszoną
być winna, dopóki jednak komornicy ustanowieni nie zostaną, burgrabowie
dotychczasowi obowiązki swe wypełniać mają.
Artykuł 2
Urzędowanie burgrabiów najdalej jednak z dniem l marca rb. zupełnie, w całym
Księstwie naszym Warszawskim ustać winno i od dnia tego ustanowieni dekretem
naszym d.d. 14 miesiąca komornicy urzędowanie swe w całym Księstwie naszym
Warszawskim wykonywać mają.
Wykonanie niniejszej naszej woli ministrowi naszemu sprawiedliwości
nakazujemy.
l Zob. Dz. Pr. 3, 35, s. 407-413.
225. Warszawa, 30 X 1811

Dekret o noszeniu munduru przez oficerów wysłużonych i reformowanych w
Księstwie Warszawskim.
GK, nr 90 z 9 XI 1811, s. 1385; GW, nr 90 z 9 XI 1811, s. 1569; PSS, nr 3404, s. 341-342; AGAD,
RM 260, k. 16-17, kopia uwierzytelniona wypisu z prot. SS, na formularzu podp. S(tanisław) Potocki.
Ponawiając urządzenia nasze dekretem pod dniem 18 lipca roku zeszłego

1810 l w trzecim onego artykule względem nienoszenia mun-
durów służbowych i żadnych znaków wojskowych przez wyszłych z służby
oficerów przepisane; co do noszenia munduru wysłużonych oraz co do munduru
reformowanych, na przedstawienie ministra naszego wojny postanowiliśmy i
Artykuł l
Mundur wysłużony dla samych tylko oficerów całego wojska, bez różnicy
broni, powinien być jednostajny dla wszystkich równie jako i mundur oddzielny dla
oficerów reformowanych przepisać się mający.
Artykuł 2
Nikt nie może nosić munduru wysłużonych, jak tylko za wyraźnym
dozwoleniem przez ministra naszego wojny na piśmie wydanym, wedle warunków
poniżej przepisanych. Mundur zaś reformowanych każdy reformę od nas udzieloną
mający nosić powinien.
Artykuł 3
Żaden oficer wychodzący ze służby nie może otrzymać pozwolenia noszenia
munduru wysłużonych, pokąd w biurze Ministerium Wojny nie złoży stanu swej
służby i świadectwa, podpisem dowódcy pułku, wraz z sztabsoficerami wszystkimi
i kilku oficerami tegoż korpusu, tudzież pieczęcią pułkową stwierdzonych na to: że
służąc oficerem ciągle w wojsku naszego Księstwa Warszawskiego przez lat pięć,
sprawował się podług prawideł honoru i że w tym przeciągu odbył dwie kampanie.
Jeżeli zaś w biegu wzwyż zamierzonych lat pięciu nie zdarzyła się żadna lub tylko
jedna kampania, w takim razie chcący zyskać wolność noszenia munduru
wysłużonych, powinien udowodnić w sposobie wyżej przepisanym, że służył w
stopniu oficera lat ośm bez żadnej noty. Pułkownicy zaś dowódcy pułków i inni
wszelkiego stopnia oficerowie przy sztabach umieszczeni zaświadczenia rzeczone
od jenerałów brygad i dywizyj, pod których wodzą kampania odbyli, składać w tym
zamiarze obowiązani będą.
Artykuł 4
Do uzupełnienia ciągu lat służby i liczby kampanii powyżej przepisanych lata i
kampanie w legionach za granicą w służbie francuskiej poprzedniczo odbyte dla
oficerów z służby Księstwa Warszawskiego wychodzących przyjęte być mają.
Wykonanie i ogłoszenie niniejszego naszego postanowienia ministrowi
naszemu wojny polecamy.
1
Dekret o zobowiązaniach dzierżawców dóbr narodowych w czterech
departamentach galicyjskich.
Dz. Pr. 3, 36, s. 459-461.
Dekret w sprawie wynagrodzenia urzędników i oficjalistów ustalających na

podstawie akt władz pruskich i austriackich należności fiskalne z tytułu opłaty
sukcesyjnej i stempla kolateralnego.
Na przełożenie ministra przychodów i skarbu Księstwa naszego Warszawskiego

W nadgrodę dla urzędników lub oficjalistów, którzy zatrudniać się będą
śledzeniem z aktów, po rządach pruskim i austriackim pozostałych, takich
należności dla skarbu publicznego, jakie pod tytułem opłaty sukcesyjnej i stempla
kolateralnego należące się okażą, a dotąd skarbowi publicznemu wiadomymi nie są,
ma być wypłacono pięć od sta z sumy jaka przez tychże urzędników lub oficjalistów
wynaleziona, istotnie do skarbu publicznego ściągnioną zostanie.
Dopełnienie tej woli naszej ministrom naszym, w czym do którego należy,
polecamy.

Dekret w sprawie działania Dyrekcji Biletów Kasowych. PSS, nr
3441, s. 361-362.
Zważywszy, że zamiarem zaprowadzenia biletów kasowych było zaradzić

niedostatkowi gotowizny i zasilić cyrkulacją w kraju, a że dla zjednania skutku
należy z jednej strony przedsiębrać wszelakie śrzodki ku temu doprowadzić
mogące, z drugiej uprzątać wszelkie zawady nadwerężające zaufanie publiczności,
Artykuł l
Komisja do Dyrekcji Biletów Kasowych wyznaczona wyda do kasy swojej
zalecenie, aby od niej taka ilość biletów kasowych na gotowe pieniądze w każdym
czasie raz na raz zmienianą była, jaka do zmiany przez kogożkolwiek przeniesioną
zostanie.
Artykuł 2
Chociaż podług urządzenia każda zmiana nie inaczej następować powinna, jak
za przeliczone pieniądze, wszelako dla odjęcia w publiczności porozumienia w
niedostateczność kasy, może Komisja dozwolić, aby pieniądze na zmianę
wydawane były z jej kasy w workach lub pakietach, dając wszakże poznać
zmieniającym, iż to dzieje się jedynie przez wyłączenie od reguły.
Artykuł 3
Wszelkie ostrożności w wybadywaniu i zapisywaniu nazwiska, bilet kasowy
niepodejrzany do zmiany przynoszącego i tym podobne, jako mogące psuć
zaufanie, mają zostać usunięte.
Artykuł 4
Komisja Biletów Kasowych zniesie się z ministrem naszym przychodów i

skarbu na przedsięwzięcie śrzodków do najprzyzwoitszego użycia po
departamentach ile możności znacznej ilości kasowych biletów.
Artykuł 5
Komisja Dyrekcji Biletów Kasowych starać się będzie ustanowić po miastach
departamentowych korespondentów, z zamożności i niewątpliwego kredytu
znajomych, którzy by podjęli się na miejscu zmiany biletów kasowych na gotowe
pieniądze.
Z takowymi korespondentami zawrze umowę, aby zmienione przez nich bilety
co tydzień pocztą przesyłali do kasy Komisji Dyrekcji, która natychmiast przez
najpierwszą wozową pocztę odsyłać im będzie walor w gotowych pieniądzach.
Postanowi zatem Komisja Dyrekcji zysk dla korespondentów, podejmujących
się takowej zmiany, któren jednak przenosić nie ma dwóch groszy od talara.
Artykuł 6
Komisja Dyrekcji Biletów Kasowych porozumie się przez naszego ministra

spraw wewnętrznych z Dyrekcją Poczt względem umiarkowania porto, tak od
biletów kasowych, jako i za nie pieniędzy między kores-pondetami, a kasą biletów
kasowych nawzajem drogą poczty przesyłanych.
Dopełnienie niniejszej naszej woli Komisji Dyrekcji Biletów Kasowych
zalecamy.
Dekret wytyczający dzielnicą żydowską w Płocku oraz ustalający zasady, na jakich
ludność żydowska może mieszkać także poza wyznaczonym sobie obszarem miasta.
PSS, nr 3444, s. 363-368; AG AD, RM 165, k. 41-44, kopia uwierzytelniona wypisu z prot. SS, nie
Zważywszy, że skupienie się Żydów w celniejsze miasta Płocka ulice,

pociągnąć by mogło za sobą też same skutki, dla których już z celniejszych ulic
miasta Warszawy i Wschowy usunąć ich byliśmy przymuszeni, zapobiegając przeto
temu na przyszłość, na przełożenie naszego ministra spraw wewnętrznych
postanowiliśmy i stanowimy co następuje:
Artykuł l
Starozakonnym wolno będzie mieszkać w mieście Płocku na następujących
ulicach: Najprzód, w ulicy Jerozolimskiej, zacząwszy od rynku staromiejskiego,
aż do ulicy Przekop zwanej, po wtóre, w ulicy Synagogalnej, po trzecie, w ulicy
Tylnej, po czwarte, w ulicy Przekop zwanej, zacząwszy od ulicy Bielskiej, aż
do ulicy Tumskiej, po piąte, w ulicy Więziennej, wedle planu miasta dokończyć
się mającej,
zacząwszy od reformatów, aż do ulicy Tumskiej, po szóste, w ulicy ostatniej,
zacząwszy od klasztoru oo reformatów, aż
do ulicy Tumskiej, po siódme, w ulicy Bielskiej, wedle planu miasta Płocka
dokończyć się
mającej, zacząwszy od ulicy Przekop aż w pole, po ósme, w ulicy Mojżeszowej,
wedle planu miasta założyć się mającej,
zacząwszy od ulicy Przekop, aż do ulicy ostatniej.
Artykuł 2
Od dnia l stycznia roku 1812 w żadnej innej części miasta Płocka mieszkać
starozakonnym wolno nie będzie, chyba pod warunkami poniżej wyrażonymi.
Domy narożne przy ulicach do mieszkania starozakonnym dozwolonych i
zakazanych położone, całkiem do ostatnich należą.
Artykuł 3
Aby wszelako lud starozakonny przekonał się, iż rząd pragnie go nie odróżniać
od innych tej ziemi mieszkańców, byle osoby tegoż ludu
same się stały tego uczestnictwa godnymi, pozwalamy mieścić się w wszystkich
bez wyjątku ulicach i miejscach miasta Płocka tym staro-zakonnym, którzy
następujące udowodnią warunki:
a) kto udowodni, iż ma i posiada czystego funduszu czterdzieści tysięcy złotych
polskich bez długu i bez zaprzeczenia,
b) że jest prawdziwie bankierem lub że prowadzi handel przyzwoity i otwarty,
c) że umie czytać i pisać po polsku lub po francusku, lub przynajmniej po
niemiecku,
d) że dzieci swoje po skończonym siódmym roku do szkół publicznych ciągle
posyła lub posyłać je odtąd zobowiąże się, aby tam nauki świeckie, równie z
drugimi pobierały,
e) że nie używa żadnych znaków powierzchownych, które dotąd lud
starozakonny od innych mieszkańców odróżniają.
Artykuł 4
Może również mieszkać we wszystkich częściach i ulicach miasta Płocka ten z
ludu starozakonnego i z swoją familią, który by był człowiekiem naukom
poświęconym lub w jakiej sztuce wyzwolonej biegłym, jako to: doktorem,
malarzem itp., a to po złożeniu świadectwa od Dyrekcji Edukacyjnej i dopełniwszy
warunków pod lit. c, d, e, w poprzedzającym artykule wyrażonych.
Niemniej może w każdej ulicy i części miasta Płocka mieścić się z familią swoją
ten, który by fabrykę jaką krajowi użyteczną i przepisami policyjnymi wśród miasta
znajdować się nie zabronioną założył i do niej użył rąk ludzi wyznania swojego, po
dopełnieniu jednakże trzech warunków lit. c, d, e, oznaczonych.
Może także mieszkać w każdej ulicy i miejscu ten, który by nabywszy jednego z
placów pustych w wspomnianych miejscach wymurował na nim dom podług
przepisów policyjnych założony i ukończony, dopełniwszy warunków pod lit. c, d,
e, wymienionych.
Na koniec może w tychże miejscach mieszkać z familią swoją hurtownik
jakichkolwiek towarów, czyli kupiec nie na łokcie lub na cząstki sprzedający, po
dopełnieniu trzech warunków pod literami c, d, e, przepisanych.
Artykuł 5
Udowodnienia, art. 3 i 4 objęte, będą złożone przed burmistrzem,
komunikowane radzie miejskiej i przez prefekta departamentu płockiego
potwierdzone. Wszelkie w tej mierze podejście lub nierzetelność, wcześniej lub
później odkryte, dowiedzione ciągnąć za sobą będą uchylenie pozwolenia i kary
policyjne.
Artykuł 6
Przez jedną familią rozumieć się ma mąż z żoną, dzieci nieżonate i służący;
może jednak przy takiej familii mieszkać pojedynczo ojciec lub matka lat
sześćdziesiąt mające, jeżeli ten ojciec lub matka nie ma osobnego handlu lub
rzemiosła i jeżeli dla wieku swojego pomocy swych dzieci widocznie potrzebują.
Artykuł 7
Warunki pod lit. d, e, w artykule 3, 4 nie tylko zciągają się do samego
gospodarza familii, ale i do wszystkich przy nim płci obojej osób, których liczbę
przy podaniu swoich udowodnień, jak w art. 5 przepisano, wymienić rzetelnie
powinien, a potem o każdym mu przybyłym dziecięciu donieść, a na przybrać się
mianego sługę nad liczbę podaną osobne pozwolenie otrzymać powinien.
Artykuł 8
Nie wolno zaś żadnej takowej osobie ani handlu, ani rzemiosła osobnego
sprawować, której tylko jako dziecięciu lub jako słudze dozwolono jest przy
gospodarzu mieścić się.
Artykuł 9
Gdyby w obwodzie miasta Płocka dla starozakonnych do mieszkania

zakazanym osoba jaka starozakonnego wyznania mieszkała lub handel prowadziła,
wyprowadzić się niezawodnie w ulice artykułem l przepisane powinna, w przeciągu
czasu artykułem 2 oznaczonego, a to pod karą na właściciela domu takiej opłaty do
kasy miejskiej, jaką lokator pozostający w miejscach zakazanych rocznie za swe
pomieszkanie opłaca, miejsca to jednakże mieć nie może wtenczas, gdy osoba taka
w tymże czasie udowodni warunki art. 3 i 4 ustanowione i potwierdzenie ich
uzyska.
Artykuł 10
Oprócz tego familia z upłynieniem terminu nie uskuteczniająca artykułu
powyższego środkami policyjnymi zmuszona także zostanie.
Artykuł 11
Lubo niniejszym dekretem wskazaliśmy już pewne miejsca staro-zakonnym do
mieszkania, aby jednakże zapobiec skupieniu się i natłokowi ich w jedno miejsce,
chcemy, iżby właściciele domów tylko w proporcji izb do najęcia w jednym domu
będących mieścili u siebie familie
starozakonne, to jest: dom, który ma izb mieszkalnych na najem dwie do trzech,
mieścić może jedną familią, izb cztery do pięciu dwie familie, izb sześć do siedmiu
trzy familie itd. Nad pięć zaś famili, żaden dom więcej obejmować nie może.
Familia rachuje się tak, jak w artykule 6.
Artykuł 12
Wszystkie kontrakty najmu mają być:
najprzód: na stemplowanym papierze w proporcji prawem osobnym o stemplu
przepisanej,
po wtóre: mają być tylko roczne i co rok z tymiż samymi formalnościami
odnawiane,
po trzecie: mają oprócz przepisów zwyczajnych zamykać w sobie liczbę osób do
familii kontraktującej należących z wyszczególnieniem płci i wieku,
po czwarte: mają być przy zawarciu i coroczni6 wizowane przez burmistrza za
opłatą piętnastu groszy od każdego kontraktu, którego treść co do ilości osób
familią składających i sumy najmu ma być w księgę do tego służącą zapisaną.
Bez tych warunków żadnego waloru mieć nie będą.
Artykuł 13
polecamy.

Dekret polecający radom prefekturalnym rozpatrywanie sporów z tytułu „kontraktów
z rządem zawartych" pomiędzy osobami prywatnymi a władzami Księstwa
Warszawskiego.
Dz. Pr. 3, 36, s. 463-464.

Dekret nakazujący oficerom przyjmowanie ekwiwalentu pieniężnego w zamian
za przydzielenie kwatery przez władze miejskie lub osoby
prywatne.
Dz. Pr. 3, 36, s. 465-466.

Dekret rozciągający przepisy o umożeniu procesów w sprawie wywozu grubej
monety lub przywozu bilonu na terytoria nowo wcielone do
Księstwa Warszawskiego.
PSS, nr 3457, s. 375.
Zważywszy, że dekret nasz de data 13 kwietnia roku bieżącego 1 umarzający
sprawy o wywóz grubej monety lub wprowadzenie bilonów w czasie trwającego
zakazu w Księstwie naszym Warszawskim nie obejmuje mieszkańców nowo
wcielonej prowincji dawniej galicyjskiej, przeciw którym podobne sprawy są
rozpoczęte wtenczas kiedy jeszcze ten kraj był pod panowaniem austriackim, a
chcąc tychże do równego dobrodziejstwa przypuścić, stanowimy, aby powyższy
nasz dekret i do mieszkańców nowo wcielonej prowincji, mających procesa
nieukończone o wywóz dokądkolwiek grubych lub przywóz do Księstwa
Warszawskiego drobnych pieniędzy, w całej swej mocy był rozciągnięty.
Dopełnienie niniejszej naszej woli ministrom sprawiedliwości i skarbu
1
Zob. akt 83.
Dekret ustalający przywilej wyłączności na okres sześciu lat dla młyna olejnego
„nowego wynalazku" założonego w dobrach Strzeblewo w departamencie
warszawskim.
Gdy przez naszego ministra spraw wewnętrznych przełożone nam zostało z

jakim staraniem i kosztem znacznym ur. Starzyński, dziedzic dóbr Strzeblewa w
departamencie warszawskim, młyn olejny nowego wynalazku w dobrach swych
powyższych zaprowadził, przeto chcąc w tak przykładnym przemyśle onego
wesprzeć postanowiliśmy i stanowimy:
Artykuł l
Przez ciąg lat sześciu od daty niniejszego nikomu tego wynalazku młyna
olejnego w powiatach zgierskim i łęczyckim, departamencie warszawskim,
stawiać nie ma być wolno.
Artykuł 2
Zakazem tym nie są objęte założenia już egzystujące. Uskutecznienie niniejszego

dekretu ministrowi naszemu spraw wewnętrznych polecamy.
Dekret zwalniający od podatku od starych pomieszczeń fabrycznych oraz od
budynków mieszkalnych będących własnością fabrykantów
saletry.
Dz. Dep. Kal., nr 50 z 13 XII 1811, s. 539; GP, nr 99 z 11 XII 1811; GP, Dod. 2 do nr 101 z 18
XII 1811; GP, Dod. do nr 102 z 21 XII 1811; PSS, nr 3483, s. 390; AGAD, RM 189, k. 68, wypis
uwierzytelniony z prot.SS, na formularzu, podp. Stanisław Breza.

stanowimy:
Wolność od podatku z zabudowań dla fabrykantów saletry, artykułem 6 dekretu
naszego dnia 8 września roku zeszłego l dozwolona, także od starych fabrycznych,
bądź zamieszkalnych budowli przez fabrykantów saletry zajętych, dopóki te do tego
przedmiotu użytymi będą, rozcią-gnioną mieć chcemy.
Uskutecznienie niniejszego dekretu ministrowi skarbu polecamy.
l
Zob. Dz. Pr. 2, 22, s. 373-377.
Dekret zwalniający porcelanę saską przesyłaną do składu państwowego w

Warszawie od opłaty cła wwozowego.
formularzu, podp. S(tanislaw) Potocki; tamże, kopia wypisu uwierzytelniona z prot. SS, nie na
formularzu, podp. J. Kruszyński.
Zważywszy, iż podług instruktarza generalnego przez bywszą Komisją

Rządzącą dla naszego Księstwa Warszawskiego uchwalonego, porcelana saska
podpada opłacie cła inwektowego, a w mieście naszym stołecznym Warszawa, teraz
założonym został skład nasz porcelany saskiej, stanowimy, co następuje.
Artykuł l
Porcelana saska idąca na nasz rachunek do składu naszego w Warszawie
podpadać nie ma opłacie cła inwektowego.
Artykuł 2
Wykonanie niniejszego dekretu naszemu ministrowi przychodów i skarbu
polecamy.
Dekret postanawiający, że zbiegli na teren Księstwa Warszawskiego pospolici
przestępcy, pochodzący z innych krajów, nie mają być ekstra-
dowani.
PSS, nr 3488, s. 392; AGAD, RM 239, k. 7, kopia uwierzytelniona wypisu z prot. SS, na formularzu,
Na uczynione do nas ministra sprawiedliwości pod dniem 2 listopada 1811

zapytanie i przełożoną wątpliwość, czyli zbiegi z obcych krajów do Księstwa
Warszawskiego schraniający się, obwinieni o dezercję i o inne razem występki lub
zbrodnie nie przeciwko rządowi lub państwu popełnione, mają rządowi swemu,
chociażby z tym zawartej nie było konwencji kartelu, być wydawanymi.
Oświadczamy temuż ministrowi, iż w przytoczonym przypadku zbiegli takowi
winowajcy wydawanymi być nie mają.
Dopełnienie tej naszej woli ministrowi sprawiedliwości Księstwa naszego

Dekret powierzający ministrowi przychodów i skarbu nadzór nad dobrami i
lasami narodowymi podlegającymi dotąd ministrowi spraw
wewnętrznych.
Dz. Pr. 4, 37, s. 5-8.

Dekret nakazujący bezpłatne zaopatrywanie magazynów wojskowych w
Poznaniu i Toruniu w drzewo z lasów narodowych.
PSS, nr 3512, s. 413.
Zważywszy, iż miasta Poznań i Toruń, pierwsze dla zbytniej tam drogości drzewa,
a drugie z powodu, iż znacznie podupadło, nie są w stanie opalać kosztem
mieszkańców kwater wojskowych, na przedstawienie ministra wojny, nam przez Radę
Ministrów pod dniem 15 listopada 1811 uczynione,
stanowimy, ażeby magazyny wojskowe w rzeczonych miastach Poznaniu i
Toruniu, aż do dalszych naszych rozkazów, opatrywane były bezpłatnie drzewem z
lasów narodowych, dla wydawania onego wojskowym u tamecznych mieszkańców na
kwaterach stojących.
Dopełnienie tej naszej woli ministrom naszym wojny, przychodów i skarbu
Dekret dotyczący zakazu publikacji decyzji Rady Stanu o oddawaniu pod
sąd urzędników administracyjnych
PSS, nr 3515, s. 415-416.
Do przełożenia naszej Rady Stanu pod dniem 13 listopada 1811, aby jej decyzje
oddania pod sąd urzędników administracyjnych drukiem ogłaszane bywały, nie
znajdujemy się skłonnymi przychylić się, szczególniej z powodu, iż takowe
ogłoszenie już by osławiało urzędnika i rzucało w opinii publiczności na niego
plamę, nie mogącą dostatecznie zostać zatartą nawet przez wyrok sądu, który by go
uniewinnił.

Dekret o sposobie wypłacania w listopadzie 1811 roku kwot przewidzianych na listę
cywilna wydziałów administracji poszczególnych
ministrów PSS, nr
3527, s. 421.
Zważając, że zawiedzione do skarbu wpływy stawiają go w niemożności

zapłacenia całkowitego listy cywilnej na bieżący miesiąc podług ustanowionych
etatów, chcąc przy tym, aby każdy wydział administracji w równej części był
upłaconym,
na przedstawienie naszego ministra przychodów i skarbu postanowiliśmy i
stanowimy:
Należytość liście cywilnej na bieżący miesiąc listopad przypadająca, każdemu
wydziałowi administracji każdego ministerium wedle etatu przez nas
potwierdzonego w dwóch trzecich częściach ma zostać z skarbu wypłacona. Część
zaś trzecia teraz zatrzymana, w późniejszym czasie pobierającym uiszczoną
zostanie.

Dekret w sprawie emerytur dla górników w Wieliczce, którzy przepracowali
czterdzieści lat.
PSS, nr 3526, s. 421.
Przychylając się do przełożenia ministra naszego przychodów i skarbu pod

dniem 4 listopada roku bieżącego nam uczynionego, upoważniamy tegoż ministra
do płacenia z strony skarbu Księstwa Warszawskiego połowy pensji emerytalnej
górnikom tym, którzy po wysłużeniu cią-
głym lat czterdziestu przy salinach Wieliczki, od administracji salinarnej tamtejszej
do takowej pensji, wraz z dowodami aktualnie te ich wysługi poświadczającymi,
przedstawieni mu będą.

Dekret w sprawie wynagrodzenia dla byłego plenipotenta skarbu za występowanie
w interesie dóbr koronnych.
GP, nr 10 z l II 1812; PSS, nr 3520, s. 418; AGAD, RM 111, k. 7, wypis uwierzytelniony z prot.
SS, na formularzu, podp. Stanisław Breza.
Na przełożenie naszego ministra spraw wewnętrznych dozwalamy, aby

należności niegdy plenipotentowi skarbu z czasu rządu zeszłego za obronę dóbr
teraz koronnych przypadające, gdzie przed ich opłaceniem akta manualne takowych
obron, w ręku prywatnych będące odzyskanymi być nie mają, po ich roztrząśnieniu
z funduszów bieżących skarbu opłacone i akta na rzecz kamery naszej odebrane
były.
skarbu polecamy.

Dekret w sprawie towarów i produktów francuskich oraz angielskich
sprowadzanych do Księstwa.
PSS, nr 3539, s. 428-429.
Zważywszy przełożenie ministra naszego przychodów i skarbu pod dniem 31

miesiąca przeszłego, tyczące się zaprowadzonego w Księstwie Warszawskim
urządzenia względem towarów i produktów francuskich, jako też z miast morskich
do tegoż Księstwa na konsumpcją krajową lub na transito prowadzonych,
oświadczamy temuż ministrowi:
iż co do certyfikatów d'origine wydanych bądź we Francji, bądź w miastach
morskich przez konsulów francuskich, znajdujemy potrzebnym, aby przestrzegana
była formalność za warunek ważności takowych certyfikatów, w nocie byłego
rezydenta francuskiego p. barona de Serra pod dniem 16 lipca 1810 do ministra
skarbu pisanej, wskazana we wszelkich przypadkach, w których produkowanie
tychże certyfikatów na importacją lub na przeprowadzenie towarów następować po-
winna, czy to w zamiarze uzyskania korzyści dozwolonych w Księstwie dla płodów
i towarów francuskich, czyli też dla udowodnienia, że one nie pochodzą z Anglii.
Lecz, gdy z drugiej strony zasady systematu
lądowego, przyjęte od sprzymierzonych z Francją mocarstw, określone są istotnie
na trzy następujące punkta, jako to:
1) na zakaz wszystkim poddanym tych mocarstw nieutrzymywania z Anglią
bądź pośredniczo, bądź bezpośrednio związków handlowych, wyjąwszy w
przypadkach szczególnych licencjów; zakaz, którego dochowywania policja
krajowa łącznie z komorami przestrzegać winny i którego zgwałcenie ściągnęłoby
konfiskatę wszystkich towarów przedmiotem takowego handlu będących,
2) na zupełne zabronienie pod karą zniszczenia w przypadku defraudacji
wszelkich z fabryk angielskich pochodzących towarów, wyjąwszy jedynie
medykamenta,
3) na pobieranie podatku w wysokości odpowiadającej taryfie przepisanej
dekretem danym w Trianon pod dniem 6 sierpnia roku 1810, od towarów
osadniczych w tejże taryfie wyszczególnionych, nie zdaje się być potrzebnym
wymagać certyfikatów władz francuskich na niepo-chodzenie towarów z Anglii
wizowanych przez rezydenta francuskiego, wyjąwszy gdyby towary do Księstwa
Warszawskiego lub na transito przez Księstwo przeznaczone z portów morskich
przychodziły i z swej natury porozumieniu podlegały, że są w Anglii fabrykowane.

Dekret zezwalający na wywóz skór surowych z Księstwa Warszawskiego z podaniem
nowej taryfy cel eksportowych.
GK, Dod. do nr 98 z 7 XII 1811, s. 1522; Dz. Dep. Kal, nr 52 z 27 XII 1811, s. 563; GP, Dod. do
nr 3 z 8 I 1812; GW, nr 98 z 7 XII 1811, s. 1716; GKrak., Dod. do nr 99 z 11 XII 1811, s. 709;
Zważywszy, iż okoliczności, które powodowały byłą Komisją Rządzącą do

wydania zakazu wywozu skór surowych z naszego Księstwa Warszawskiego, już
nie egzystują, w celu ułatwienia mieszkańcom naszego Księstwa Warszawskiego
spieniężenia skór takowych, na przełożenie naszego ministra przychodów i skarbu,
Artykuł l
Uchwała byłej Komisji Rządzącej pod dniem 6 marca 1807 zapadła, zakaz
wywozu skór surowych stanowiąca, od daty ogłoszenia niniejszego dekretu ma być
uważana za nieegzystującą.
Artykuł 2
Wolno odtąd być ma każdemu skóry surowe z naszegc Księstwa
Warszawskiego wywozić za granicę za opłatą cła ewektowego.
a. Po złotych polskich dwa od skóry wołowej, końskiej, krowiej i bukatowej.
b. Po groszy polskich piętnaście od skóry koźlej lub koziej, c. Po
groszy polskich trzy od skóry cielęcej i baraniej, d. Po złotych
polskich dwa od skóry jeleniej i łosiej. e. Po groszy polskich
piętnaście od skóry wieprzowej, f. Po groszy polskich piętnaście od
skóry sarniej.
Artykuł 3
Opłaty potoczne od cła ewektowego, od wychodzących z kraju skór surowych,
jako to Uebertrag, Accidens i tym podobne, nie mają być pobierane.
Artykuł 4
Ogłoszenie i wykonanie niniejszego naszego dekretu naszym ministrom spraw

Dekret znoszący obowiązek posiadania paszportów przez eksportujących z Księstwa
Warszawskiego konie i bydło.
GK, Dod. do nr 98 z 7 XII 1811, s. 1521; Dz. Dep. Kal., nr 52 z 27 XII 1811, s. 564; GP, Dod. do nr
3 z 8 I 1812; GW, nr 98 z 7 XII 1811, s. 1716; GKrak., Dod. do nr 99 z 28 XI 1811, s. 709-710; PSS,
nr 3544, s. 432; AGAD, RM 155, k. 49, wypis uwierzytelniony z prot. SS, na formularzu, podp.
Stanisław Breza.
W celu ułatwienia handlu i nadania nowej pomocy jarmarkom na przełożenie

ministra naszego przychodów i skarbu przez Radę Ministrów nam uczynione
postanowiliśmy:
Artykuł l
Wyprowadzenie koni i bydła z naszego Księstwa Warszawskiego od dnia l
grudnia roku bieżącego jest dozwolone, bez obowiązków brania paszportów.
Artykuł 2
Wyprowadzający za granicę konie i bydło obowiązany tylko jest przy
wychodzie z kraju opłacać cło ewektowe instruktarzem generalnym ustanowione.
Artykuł 3
Ogłoszenie i wykonanie niniejszego dekretu naszym ministrom spraw
Dekret zapewniający wolny od opłat tranzyt wszelkich towarów przez
terytorium Księstwa Warszawskiego.
Dz. Pr. 4, 37, s. 9-10.
247. Warszawa 29 XI 1811

Dekret w sprawie targów i jarmarków w wsiach i miasteczkach.
Stanisław Breza.
Na przełożenie naszego ministra spraw wewnętrznych, w zamiarze wskazania

stałej zasady do rozstrzygnienia wniosków rozmaitych prywatnych właścicieli
uprzywilejowanych od dawnych panujących polskich do mienia targów i
jarmarków po wsiach, tudzież urządzenia targów i jarmarków w miastach,
Artykuł l
Jarmarki lub targi w wsi przywilejem opatrzonej lub z względów znacznej
osady założonych fabryk, za mogącą mieć sobie nadane targi i jarmarki uznanej, nie
inaczej będą mogły być dozwolonymi, jak tylko gdy wieś prócz stosownego
zabudowania i zaludnienia, najbliżej w okolicy dwóch mil miasta żadnego nie ma.
Artykuł 2
W położeniu artykułem poprzednim wyrażonym, gdy potrzeba targów i
jarmarków we wsi uznaną od naszego ministra spraw wewnętrznych będzie i
właściciel wraz z mieszkańcami podatkowi konsumpcyjnemu w dniu targowe i
jarmarczne poddadzą się, minister nasz spraw wewnętrznych wniosek względem
zatwierdzenia przywileju lub nowego nadania z stosownymi, gdyby ich znalazł
potrzebę zmianami, nam poda.
Artykuł 3
Upoważniamy naszego ministra spraw wewnętrznych podania nam do

uchylenia lub zmiany jarmarków w miastach, gdzie by się takowe zbytecznymi lub
niestosownie rozłożonymi okazały.
Przeciwnie w miastach niedostateczną ilość targów lub jarmarków mających,
nowe do zatwierdzenia podane mieć sobie chcemy.
Uskutecznienie i ogłoszenie niniejszej naszej woli ministrom naszym, w czym
do którego należy, polecamy.
Dekret w sprawie pensji emerytalnej wypłacanej wdowom po zmarłych zasłużonych
oficjalistach salinarnych i górnikach w Wieliczce.
Na przełożenie ministra naszego przychodów i skarbu z dnia 5 listopada roku

bieżącego nam uczynione, upoważniamy tegoż ministra przychodów i skarbu do
opłacania z strony skarbu Księstwa Warszawskiego połowy prowizji, czyli pensji
emerytalnej, wdowom pozostałym po zmarłych zasłużonych oficjalistach
salinarnych i górnikach przy salinach Wieliczki, gdy te od administracji salinarnej
tamtejszej do pensji emerytalnej wraz z dowodami stan ich biedny wykazującymi
przedstawione mu zostaną.

Dekret w sprawie nieważności wyboru kandydatów na sędziów pokoju i radców
departamentowych spośród osób nie zapisanych do ksiąg obywatelskich.
PSS, nr 3578, s. 448-449.
Zważywszy przełożenie senatu pod dniem 20 listopada 1811 nam uczynione, iż

w niektórych powiatach departamentów nowo do Księstwa wcielonych kilka osób
nie zapisanych do ksiąg obywatelskich na kandydatów do urzędów sędziów pokoju
i radców departamentowych obranymi zostało, zastanawiając się nad ważnością
warunków, wpisanie się w księgę obywatelską poprzedzających, jako to między
innymi złożenie przysięgi homagialnej, znaleźliśmy, iż wymienione przez Senat
uchybienia, jako i inne im podobne nie mogą jak tylko ściągnąć na dzieło
sejmikowe skutek § 116 dekretu naszego 7 września 1808 1, czyli nieważność jego,
lecz tylko co do tej szczególnej części, to jest uchylenia wyboru niejednających się
do niego osób.
Co niniejszym Senatowi za prawidło postąpienia sobie w takich wątpliwościach
oświadczyć chcieliśmy.
l
Zob. Dz. Pr. l, 6, s. 78-115.

Dekret w sprawie należności celnych opłacanych od ksiąg i kalendarzy żydowskich
sprowadzanych do Księstwa Warszawskiego.
PSS, nr 3581, s. 450; AGAD, RM 197, k. 43, kopia nieuwierzytelniona wypisu z prot. SS, nie na
formularzu.
Na przełożenie naszego ministra przychodów i skarbu postanowiliśmy i
stanowimy:
Artykuł l
Wszelkie książki i kalendarze żydowskie do kraju Księstwa Warszawskiego
wchodzące mają być opłacane sześć od sta wyżej, jak dotąd, podług instruktarza
generalnego de data 15 kwietnia 1807 roku ustanowionego, pobierano, to jest:
gdzie od jednego tuzina tychże książek czyniło cło groszy polskich dziesięć,
odtąd wynosić będzie groszy polskich dwadzieścia, czyli od dwudziestu czterech
funtów rzeczonych książek w miejsce dwóch złotych ośmnaście groszy polskich,
pobierać należy złotych pięć, groszy polskich sześć.
Artykuł 2
Wykonanie niniejszego dekretu polecamy naszemu ministrowi przychodów i
skarbu.

Dekret ustalający listę radców stanu uprawnionych do głosowania w sejmie.
Wskutek dekretu naszego z dnia 15 marca 1809l, przeznaczamy następujących
sześciu radców stanu, którzy na posiedzeniu zwołanego na dzień 9 grudnia 1811
sejmu wotować mają, jako to:
ur. ur. Linowskiego Rzętkowskiego
Kochanowskiego Wielhórskiego
Woronicza Grabowskiego
zachowując sobie,
1) gdyby w przeciągu posiedzenia sejmu choroba lub podobnie ugruntowana

inna przyczyna nie dozwalały, któremu z powyżej mianowanych zadosyć uczynić
niniejszemu przeznaczeniu, mianować w miejsce ubyłego innego wetującego,
2) przeznaczyć mówców z rzędu i nie wetujących radców stanu, bez prawa
jednak wotowania.
l Zob. Dz. Pr. l, 9, s. 211-212.

Dekret ustalający zasady dokonywania wyptat ze skarbu Księstwa
Warszawskiego.
PSS, nr 3595, s. 463-466.
Zważywszy, iż dopóki lepsze podatków krajowych przy teraźniejszym

posiedzeniu sejmowym uregulowanie wpływów skarbowych nie zapewni, a
zaprowadzona w kosztach administracyjnych oszczędność wydatków skarbu nie
pomniejszy, stan dzisiejszy szczupłości i zamitrężenia funduszów w przyszłości
jeszcze powtarzać się może, a chcąc, aby ile razy okaże się konieczność
cząstkowego wypłat etatowych zawieszenia, wszelka w tej mierze arbitralność
usunięta, a równość proporcjonalna ściśle zachowana była;
zważywszy razem potrzebę ustanowienia niektórych prawideł i na porę rychło
spodziewaną pewniejszego porządku w wydatkach skarbowych, po wysłuchaniu
zdania naszej Rady Ministrów, postanowiliśmy i stanowimy urządzenia
tymczasowe:
Artykuł l
Zawieszanie cząstkowe wypłat etatowych wtedy tylko mieć może miejsce,
kiedy dla zbiegu nadzwyczajnych wydatków lub zamitrężenia zwyczajnych
wpływów skarb znajdzie się w niesposobności całkowitego takowych wypłat
zaspokojenia, a naówczas,
Artykuł 2
Płacone będą ze skarbu w całości:
a) żołd żołnierzy, podoficerów, pensje oficerów niższych aż do porucznika
inclusive, tudzież żołd dodatkowy na żywność, (pain de soupe) i masy,
b) koszta na chleb municyjny i furaż dla wojska,
c) koszta na utrzymanie więzień i szpitalów,
d) koszta na najmy domów, opał, światło, materiały piśmienne biur rządowych,
e) pensje emerytalne dekretami naszymi postanowione, żołd inwalidów i
weteranów,
f) wydział Sekretariatu Stanu,
g) koszta na utrzymanie rozmaitych założeń, jako to: budynków publicznych,
mostów i tym podobnych oraz na utrzymanie zapasów potrzeb wojennych.
Artykuł 3
Prócz wyszczególnionych w poprzedzającym artykule przedmiotów,
dołożywszy do tego nadzwyczajne nagłe skarbowe wydatki, nasz minister
przychodów i skarbu z reszty pozostających w skarbie funduszów urządzi
dividendę na wypłatę innych pensyj etatowych tak cywilnych, jak wojskowych.
Artykuł 4
Takowa dividenda rozrachowana zostanie w proporcjonalnych częściach na
wszystkie ministeria i wydziały i stosownie do nastąpionego rozrachowania nasz
minister przychodów i skarbu wypłaty zaasygnuje.
Artykuł 5
Płacone będą z skarbu wszelkie ekstraordynaria w proporcją czwartej części
pod tym tytułem na etatach oznaczonej.
Artykuł 6
Od kwartału w roku etatowym na dniu l grudnia zaczynającego się wypłaty z
skarbu z dołu jak dotąd, atoli nie miesięcznie, lecz kwartalnie, zaspokajane będą, z
dozwoleniem ministrowi skarbu wydawania asygnacji a conto, w miarę nagłości
potrzeb i zamożności funduszów.
Artykuł 7
Minister przychodów i skarbu jest obowiązany pod najściślejszą
odpowiedzialnością nie przedsiębrać zawieszeń wypłat i dividendy dekretem
niniejszym urządzonej, jeżeli tego stan skarbu wymagać nie będzie, a skoro stan
skarbu dozwoli, każdemu prawo mającemu wracać zawieszone kwoty.
Artykuł 8
Nasz minister przychodów i skarbu do przepisów niniejszego dekretu od
kwartału, co do wydatków artykułem 2 objętych z dniem l stycznia roku blisko
następującego, a co do wydatków na ministeria i wydziały z dniem l grudnia roku
bieżącego zaczynającego się, stosować się będzie.
URZĄDZENIA OGÓLNE
Artykuł 9
Każdy minister, ile razy będzie w potrzebie rekwirować ministra skarbu o
zaasygnowanie kwot pieniężnych z kas skarbowych, obowiązany będzie:
a) wymienić w swojej rekwizycji przedmiot potrzeby,
b) wymienić sumę ogólną lub roczną rozkazami naszymi na tenże przedmiot
naznaczoną,
c) wymienić pod datą etat przez nas potwierdzony lub dekret nasz osobny sumę
takową naznaczający.
Artykuł 10
Minister skarbu wydając rekwirowaną asygnacją obowiązany będzie wymienić
datę rekwizycji, przedmiot potrzeby, sumę ogólną przez nas naznaczoną, datę etatu
lub dekretu, też sumę naznaczającego.
W asygnacjach zaś na potrzeby wydziału skarbowego wydawanych stosować
się ma do przepisów objętych w artykule poprzedniczym.
Artykuł 11
Żaden z ministrów nie będzie mocen obrócić sum oznaczonych na inny
przedmiot, jak na ten, który etatem jest wskazany.
Artykuł 12
Do naszego rozrządzenia zachowujemy wszelkie oszczędzenia wyniknąć
mogące ze zmiany miejsc lub jakiegokolwiek innego powodu, w którymkolwiek
artykule etatu każdego ministerium, o których wydarzonych przy kończącym się
kwartale każdy z ministrów zda nam raport. Suma z takowych oszczędzeń urosła
wniesiona będzie do naszego skarbu, albo li też odrachowana do następnej
należytości na wydatki tegoż artykułu.
Artykuł 13
Również nam samym zachowujemy asygnowanie funduszów, jakie osądzimy za
potrzebne, na wszelkie nowe założenia, jako też nowe budowy, fortyfikacje itd. za
uczynionym nam do tego przedstawieniem od każdego respective ministra.
Artykuł 14
Wykonanie niniejszego dekretu i zachowanie jego przepisów ministrom
naszym, każdemu w jego wydziale, zalecamy.

Dekret zawierający wykaz dóbr nadanych 7 grudnia 1809 r, decyzją królewską ks.
Józefowi Poniatowskiemu za wybitne zasługi wojenne oraz wyszczególniający
plynące z nich dochody.
PSS, nr 3592, s. 460-462; AG AD, RM 110, k. 25, wypis uwierzytelniony z prot. <?S, na
Zapatrując się na dekret nasz z dnia 7 grudnia 1809l, książęciu Józefowi
Poniatowskiemu, ministrowi naszemu wojny i naczelnemu dowódcy wojska
naszego Księstwa Warszawskiego, w nadgrodę dzieł jego wojennych i
znamienitych dla ojczyzny zasług, darem na własność milion pięćkroć sto tysięcy
złotych polskich w wartości funduszów gruntowych, wartość tę według czystego
przychodu na kapitał dwudziestu pięciu za jeden wynajdując oznaczającego,
zważywszy zdany nam w celu uskutecznienia powyższego dekretu raport
ministra naszego spraw wewnętrznych z dnia 26 listopada 1811, postanowiliśmy i
stanowimy jak następuje:
Artykuł l
Dobra dawniej starostwa osieckiego w departamencie warszawskim, w kraju
nowo do Księstwa Warszawskiego wcielonym, położone, a składające się z miasta
Osieck, co do powinności i danin dominio służących, wsiów Pogorzeli, Czarnowca,
Kościeliska, Starej Huty, Huty Anglio, Łucznicy, Rudnik, Grabianki, Jazwin,
Lipówki, Puznowki, Niesadny, Żelazny, Woli Starogrodzkiej, Kalonki, Grzebowilk,
Zawadki, Gocławia, Lubić, Zabieszki, Kąty, Chrząszczówki, Chrosny, Człekówki,
Karpiska, Reguł, Ponurzycy, Podbiel i Tabora z siedmiu folwarkami, mianowicie
folwarkiem osieckim, łucznickim, jaźwińskim, żelaznińskim, puznowiec-kim, woli
Starogrodzkiej, chrośniańskim i dwoma wójtostwami: osieckim i w Regucie
będącym, sześciu młynami i jednym foluszem jako to: młyna pod gorzelnią
Chabaszewski zwany co do dwóch miarek, Góreckiego, Wójtowskiego Daniel
zwanego, w Zawadzce będącego i foluszem na Belchu; niemniej lasy do tychże
dóbr należące, zastrzegając jednak prawa trzeciego, co do wolnego wrębu w tychże
lasach, a mianowicie dla wsiów Dziecinowa, Sobień Biskupich i Niecieczy,
pomienionemu księciu Józefowi Poniatowskiemu ministrowi naszemu wojny i
naczelnemu dowódcy wojska naszego Księstwa Warszawskiego, prawem zupełnej
własności na zawsze nadajemy.
Artykuł 2
Gdy podług sporządzonych przez Dyrekcję Generalną Dóbr i Lasów
Narodowych wyciągów intraty oznaczonych poprzedzającym artykułem dóbr i
lasów osieckich, ta do sumy złotych polskich 73 650, gr 6, szel. 2.5 jako czysty
dochód po odtrąceniu wydatków gruntowych, a mianowicie zastrzeżonego dla
wsiów Dziecinowa, Sobień Biskupich i Niecieczy wolnego z lasów wrębu,
wyrachowana, przenosi sumę sześćdziesiąt tysięcy złotych polskich dochodu
rocznego o trzynaście tysięcy sześćset pięćdziesiąt złotych, gr 6, szel. 2.5
przewyżkę tę bez żadnego dalszego zastrzeżenia dla skarbu zostawujemy na
fundusz podatków i innych
ciężarów publicznych teraz na pomienione dobra osieckie przypadających lub w
przyszłości przypaść mogących.
Artykuł 3
Również do intraty nadanych dóbr osieckich należeć będzie dochód z wójtostw
osieckiego i w Regucie.
Artykuł 4
Prawo prezentowania proboszcza w Osiecku do właściciela i dziedzica dóbr
osieckich należeć ma.
Artykuł 5
Dopełnienie aktu tradycji i zapisanie tytułu posesji, w miarę niniejszego dekretu
ministrom naszym sprawiedliwości, przychodów i skarbu Księstwa naszego
l
Zob. Dz. Pr. 2, 15, s. 106.

Dekret polecający pokrycie kosztów związanych z działalnością komisji
wyznaczonych do odebrania z zagranicy archiwów, depozytów i innych własności
publicznych oraz prywatnych.
PSS, nr 3593, s. 462.
Na uczynione przez ministra sprawiedliwości pod dniem 30 października i 25

listopada 1811 przełożenie z zapytaniem, do jakiego funduszu regulować się mają
koszta na komisje, wyznaczone do odebrania z zagranicy, wskutek traktatów
tylżyckiego i wiedeńskiego, archiwów, depozytów i innych własności publicznych i
prywatnych Księstwa Warszawskiego, oświadczamy, iż rzeczone koszta całkowicie
przez skarb nasz rzeczonego Księstwa z funduszów ogólnych ponoszone być mają.
Dopełnienie niniejszej naszej woli ministrom sprawiedliwości, przychodów i
skarbu zalecamy.

Dekret w sprawie funduszów na policję tajną dla prefektów. PSS, nr 3596, s.
466-467.
Mając sobie przełożono od ministra naszego policji, iż nie wszyscy prefekci po

departamentach jednakowe mając wydatki na policją sekretną, niekoniecznie
jednostajna suma dla wszystkich oznaczoną być
powinna i że raczej fundusz złotych dziewięćdziesiąt tysięcy rocznie na ten
przedmiot etatem przeznaczony pod bliższym zarządzeniem ministra policji, jako
ogólną w tej mierze potrzebę znającego, zostawać powinien, postanowiliśmy i
stanowimy:
Artykuł l
Suma złotych dziewięćdziesiąt tysięcy przez nas etatem na policją sekretną dla
dziewięciu prefektów, wyjąwszy warszawskiego oznaczona, zostawać będzie od
pierwszego grudnia roku bieżącego pod całkowitym zarządzeniem ministra policji.
Artykuł 2
Minister policji w miarę potrzeby prefektów rekwirowć będzie naszego ministra

skarbu, aby oznaczona kwota tymże prefektom z skarbu opłacana była.
Artykuł 3
Upoważniamy ministra naszego policji, jeżeli tego dobro ogólne wyciągać
będzie, do użycia funduszu powyższego na wydatki sekretne, toż dobro ogólne w
widoku mające.
Artykuł 4
Prefekci półroczne rachunki z rzeczonego funduszu ministrowi naszemu policji

składać są obowiązani.
Artykuł 5
Minister nasz policji, tak z przychodu dla siebie na policją sekretną w sumie
złotych sześćdziesiąt tysięcy, jako też i dla prefektów w sumie złotych
dziewięćdziesiąt tysięcy etatem oznaczonego, nam królowi roczne rachunki składać
jest obowiązany.
Dopełnienie tej naszej woli ministrom naszym skarbu i policji, w czym do
którego należy, polecamy.

Dekret przyznający ulgi niektórym kategoriom dłużników sum
bajońskich.
Dz. Pr. 4, 37, s. 11-12.
Dekret publikujący uchwalę Izby Poselskiej prostującą omyłkę w art. 4 przepisów o
wprowadzeniu francuskiego Kodeksu Handlowego w Księstwie Warszawskim z 24
marca 1809 l.
Dz. Pr. 4, 37, s. 15-16.
l
Zob. t. II, akt 53.

Dekret publikujący uchwalę Izby Poselskiej adaptującą, zgodnie z odrębnościami
prawno-ustrojowymi Księstwa Warszawskiego, przepis art. 427 Kodeksu
Napoleona o osobach zwolnionych od przyjęcia opieki.
Dz. Pr. 4, 37, s. 17-18.

Dekret publikujący uchwalę Izby Poselskiej o prerogatywie przysługującej królowi
w sprawie dyspensowania od niektórych przeszkód do
zawarcia malżeństwa.
Dz. Pr. 4, 37, s. 21-22.

Dekret publikujący uchwalę Izby Poselskiej uzupełniającą art. 1907
Kodeksu Napoleona.
Dz. Pr. 4, 37, s. 19-20.

Dekret przedlużający termin przyjmowania bilonu austriackiego i pruskiego przez
kasy urzędowe w Księstwie Warszawskim do dnia
1 kwietnia 1812 r.
Dz. Pr. 4, 37, s. 13-14.

Ustawa sejmowa o podatkach: 1) osobistym, 2) czopowym miejskim, 3) czopowym
wiejskim, 4) podymnym, 5) od rzezi bydła w miastach, 6) ofiary z dóbr
ziemiańskich, 7) dawnych, 8) patentowych, od kunsztów, handlu itd., 9) poborze
produktów do wojska oraz opłatach stemplowych.
Dz. Pr., 4, 38, s. 27-110.
Dekret w sprawie ustanowienia monopolu tytoniowego i tabacznego.
Dz. Pr. 4, 38, s. 25-26.

Dekret w sprawie dostaw żyta, owsa, pszenicy oraz siana i słomy na potrzeby armii
GP, Dod. do nr 10 z l II 1812.
Artykuł l
Na żywienie wojska narodowego wybierany będzie rocznie od dnia l czerwca 1812
roku pobór w naturze:
Żyta korcy 236 666
Owsa korcy 676 923
Pszenicy korcy 10 357.5
Siana cetnarów 519 926
Słomy cetnarów 483 919.5
Artykuł 2
Pobór ten na wszystkich posiedzicielów ziemi w miarę możności gruntowej
rozłożony być ma.
Artykuł 3
Produkta wyżej wyrażone dostawione być mają w naturze do magazynów
wojskowych przez Ministerium Wojny wskazanych i w czasie oznaczonym.
Departament niechcący dostawić produktów w naturze może je zapłacić podług ceny
targowej miejsca tego, do którego miał je dostawić; wyższość ceny targowej tego
miejsca nad śrzednią ceną targową departamentu dostawiającego, wynadgrodzoną
temuż departamentowi będzie przez składkę ogólną krajową, w miarę możności grun-
towej rozłożyć się mającą.
Artykuł 4
Z powodu zaś pomnożenia liczby wojska, ma być dostawione na zasilenie
magazynów wojskowych do dnia l czerwca 1812 oprócz ilości rozpisanej stosownie do
prawa na ostatnim posiedzeniu sejmowym uchwalonego:
Żyta korcy 157 454
Siana cetnarów 38 512
Słomy cetnarów 15 887.5
Utworzenie Dyrekcji Generalnej Administracji Wojennej.
Dz. Pr. 4, 39, s. 113-117.

Dekret o likwidacji Dyrekcji Żywności i podporządkowaniu administracji
magazynów wojskowych ministrowi spraw wewnętrznych. Kompetencje ministra
wojny i władz wojskowych w zakresie zaopatrzenia wojska
w żywność i furaże.
Dz. Pr. 4, 40, s. 163-176.

Dekret ustalający etat pensji Dyrekcji Edukacji Narodowej. PSS, nr
3651, s. 495.
Mianowawszy osobnym dekretem z dnia dzisiejszego dyrektora Edukacji

Narodowej i członków Dyrekcją przy nim Edukacyjną składać mających,
stanowimy następujący etat pensjów tejże Dyrekcji z funduszów edukacyjnych.
Dyrektor Edukacji Narodowej, W. Stanisław Potocki, senator wojewoda, prezes
Rady Stanu i Rady Ministrów, bez pensji.
Członki Dyrekcji
Ksiądz Staszic, radca stanu, bez pensji,
ur. Niemcewicz, sekretarz Senatu 4 000 złotych
,, Morawski, referendarz w Radzie Stanu 4 000 ,,
Ksiądz Prażmowski, proboszcz katedralny płocki 8 000 ,,
ur. Lipiński 8000
P. Lelewel 8 000
Wizytatorów pięciu po złotych 8 000 (z potrące
niem pensji, jaką by któren z funduszu edu
kacyjnego już pobierał) 40 000 ,,
Sekretarz Generalny Dyrekcji P. Wawrzeniec
Surowiecki 8 000
Ogółem 80 000 złotych
polskich
wyraźnie ośmdziesiąt tysięcy złotych polskich.
Etat niniejszy zaczynać się ma od dnia pierwszego stycznia 1812 roku.
Dekret ustalający wysokość podatku ofiary uiszczanego przez ks. Józefa
Poniatowskiego z darowanych mu przez króla dóbr Osieckich.
PSS, nr 3664, s. 506-507; AGAD, Ks. 34, k. 804.
Uprzątając trudności i wątpliwości, które by nastręczać mogło wynalezienie i

ustanowienie teraz opłacającego się podatku ofiary z dóbr Osieck, darem przez
nas księciu Józefowi Poniatowskiemu ministrowi naszemu wojny i naczelnemu
dowódcy wojska naszego Księstwa Warszawskiego danych, wysokość
całoroczną tegoż podatku z wymienionych dóbr na złotych polskich sześć tysięcy
oznaczamy.
Dopełnienie tej naszej woli ministrowi przychodów i skarbu Księstwa

Dekret w sprawie zmiany budżetu dla ministerium wojny Księstwa Warszawskiego
oraz obsady podległych mu instytucji.
PSS, nr 3668, s. 508-509.
Zważywszy, że etat dla ministerstwa wojny i wojska naszego Księstwa

Warszawskiego dekretem naszym pod dniem 6 kwietnia 1810 roku 1
postanowiony, późniejszymi dekretami w wielu częściach odmieniony został;
zważając niemniej, że zbieg okoliczności różnych w takowym etacie jeszcze
wymaga odmian, na przełożenie naszego ministra wojny postanowiliśmy i
stanowimy:
Artykuł l
Przepisany dekretem naszym pod dniem 6 kwietnia 1810 roku etat dla
ministerstwa wojny i wojska uchylamy, a podpisane na dniu dzisiejszym przez
nas etaty dla tegoż ministerstwa i wojska wprowadzone i do skutku
przywiedzione mieć chcemy.
Artykuł 2
Etaty takowe uważanymi być mają za maximum co do każdego rodzaju
wydatków oraz co do liczby osób biura ministerstwa wojny i administrację przy
wojsku składających. Polecamy gorliwości ministra naszego wojny ochronę, jaką
w każdej części z dobrem służby zgodną i stosownie do okoliczności podobną
osądzi. Oszczędność z jednego rodzaju na drugi rodzaj wydatków przenoszona i
umieszczona być nie ma.
Artykuł 3
Minister nasz wojny poda niezwłocznie do mianowania naszego osoby, które
stosownie do organizacji etatem dziś przez nas zatwierdzonym objętej, na szefów
wydziałów i urzędy administracyjne przez nas mianowanymi być mają oraz listę tych
subalternów, którzy według artykułu 8 dekretu, pod dniem 19 lutego 1810 roku Radzie
Stanu względem wydawania nominacjów i patentów przesłanego, do naszego za-
twierdzenia podanymi być powinni.
Artykuł 4
Zachowujemy sobie sumy na dyrekcją artylerii i inżenierii osobnymi ustanowić
dekretami, tak jak i względem szkoły wojskowej.
zalecamy.
1
270. Drezno, 6 I 1812

Dekret wyjaśniający treść przepisów z 27 listopada 1811 r. o kredycie w biletach
kasowych otwartym dla potrzeb Komisji wyznaczonej do
Dyrekcji Biletów Bankowych.
PSS, nr 3672, s. 1.
W zamiarze uprzątnienia wszelakiej wątpliwości w dekrecie naszym pod dniem 27

listopada 1811, przez któren otworzyliśmy w Komisji do Dyrekcji Biletów Kasowych
wyznaczonej, dla naszego ministra przychodów i skarbu kredyt w biletach kasowych
na sto tysięcy talarów, rzeczony dekret tak mieć chcemy rozumiany;
iż ta połowa sumy, którą w gotowiźnie nasz minister przychodów i skarbu za
wybrane bilety kasowe w kasie Komisji złożył lub złoży, nie ma być rachowana na
conto sumy sto tysięcy talarów na kredyt oznaczonej, ale ma być uważana za
wyliczoną na wymianę w równym walorze biletów; Komisja zaś sposobem w dekrecie
27 listopada 1811 przepisanym naszemu ministrowi przychodów i skarbu czystym i
prostym kredytem aż do zupełności sumy sto tysięcy talarów w biletach kasowych ma
awansować i w rachunkach swoich jako awans zapisać.
271. Drezno, 8 I 1812

Dekret w sprawie dodatkowego poboru do wojska w Księstwie War-
szawskim.
Minister nasz spraw wewnętrznych do zupełnego dokompletowania naszego
wojska Księstwa Warszawskiego wypisze z departamentów i do dyspozycji
naszego ministra wojny, w sposobie dekretami naszymi przepisanym, dostawić
zaleci popisowych w liczbie cztery tysiące, a to z popisowych na rok zeszły 1811
należących, gdyby zaś pozostała ich ilość nie dochodziła do czterech tysięcy,
dopełnioną być ma z popisowych na rok rozpoczęty 1812 do wybrania
przypadających.
Dopełnienie niniejszego dekretu naszym ministrom spraw wewnętrznych i
wojny zalecamy.
272. Drezno, 8 I 1812

Dekret w sprawie wyekwipowania pułku ułanów kompletowanego
w Gdańsku.
PSS, nr 3677, s. 3.
Na pierwsze oporządzenie tej liczby jeźdźców, w jaką być ma do-

kompletowany pułk ułanów, składający załogę w Gdańsku, nasz minister
przychodów i skarbu na żądanie naszego ministra wojny mocen jest wypłacić sumę
aż do wysokości sześćdziesiąt tysięcy złotych w terminach, o które rzeczeni
ministrowie w miarę potrzeby wydatków między sobą umówią się.
Dopełnienie tej naszej woli ministrom naszym wojny i przychodów i skarbu
zalecamy.
273. Drezno, 8 I 1812

Dekret zmieniający treść art. 2 przepisów z 12 grudnia 1811 r.1 w sprawie
zawieszenia wypłat budżetowych.
PSS, nr 3675, s. 2.
Odstęp pierwszy artykułu 2 dekretu naszego pod dniem 12 grudnia roku 1811,
stanowiącego prawidła na przypadki pociągające za sobą konieczność zawieszenia
cząstkowego wypłat etatowych, w następujący sposób odmieniamy.
Płacone będą ze skarbu w całości:
a) żołd żołnierzy, podoficerów, pensje oficerów niższych aż do kapitanów
inclusive.
Reszta jak w dekrecie wymienionym.
Dopełnienie tej naszej woli naszym ministrom wojny i skarbu zalecamy.
274. Warszawa, 9 I 1812
Dekret w sprawie opłat celnych od win importowanych.
PSS, nr 3678, s. 3-4. AGAD, RM 197, k. 51, kopia uwierzytelniona wypisu z prot. SS, nie na
Zważywszy, iż różnica w opłatach celnych od win węgierskich, au- . striackich i

innych staje się pobudką do popełnienia defraudacyj, ile że takowa opłata jest zbyt
wysoką, na wniosek naszego ministra skarbu, postanowiliśmy i stanowimy co
następuje:
Artykuł l
Od daty ogłoszenia niniejszego dekretu wszelkie wina do naszego Księstwa
Warszawskiego wchodzące opłacać tylko mają po groszy polskich jedenaście,
szelągów dwa od kwarty miary warszawskiej.
Artykuł 2
Opłaty potoczne jako to: accidens, ubertrag, agio od złota i tym podobne od cła
wyżej artykułem l ustanowionego, mają być pobierane podług przepisów w
instruktarzu jeneralnym objętych.
Artykuł 3
Wina francuskie, gdy wchodzić będą za certyfikatami d'origine, tak jak dotąd
tylko opłacie jednego procentu i opłatom potocznym stosownie od instruktarza
jeneralnego podlegają, jeżeli zaś pochodzenie onych z Francji certyfikatami nie
może być udowodnione, na ten czas opłata w artykule l przepisana miejsce mieć
powinna.
Artykuł 4
Ogłoszenie i wykonanie niniejszego dekretu naszym ministrom Księstwa
Warszawskiego, w czym do którego należy, zalecamy.
275. Drezno, 9 I 1812

Dekret uzupełniający przepisy o administracji magazynów wojskowych
z 27 grudnia 1811 r.
Dz. Pr. 4, 40, s. 171-178.
276. Drezno, 14 I 1812

Dekret w sprawie dezerterów i urlopników z wojsk Księstwa Warszawskiego.
Dz. Pr. 4, 39, s. 119-132.
277. Drezno, 14 I 1812
Dekret w sprawie ulg dla nabywców dóbr narodowych w departamentach
galicyjskich, zobowiązanych do uiszczenia skarbowi Księstwa Warszawskiego
przewidzianych opłat.
PSS, nr 3688, s. 15.
Na liczne prośby obywatelów kraju traktatem wiedeńskim do Księstwa

Warszawskiego przyłączonego, którzy od zeszłego rządu austriackiego dobra
narodowe nabywszy z szacunku tychże dóbr winni pozostają skarbowi naszemu
opłaty, i na przełożenie naszego ministra przychodów i skarbu dozwalamy, aby
względem każdego takowego nabywcy, który by raty przypadającej w gotowiźnie
na terminie złożyć istotnie nie był w stanie środki rygoru z kontraktu i
poprzedniczych dekretów naszych wypływające wstrzymane być mogły, dopóki w
skutku dokładnego rzeczy całej wyjaśnienia, które minister nasz przychodów i
skarbu wraz z projektem użycia tego funduszu w czasie ile być może najpręd-szym
złożyć nam powinien, dalsze nasze nie wyjdą rozkazy.
278. Warszawa, 14 I 1812

Dekret w sprawie dzierżawców dóbr narodowych, którzy mimo przyznanych im ulg
zalegają ze świadczeniami na rzecz skarbu państwa.
Dz. Pr. 4, 41, s. 224-226. Uwaga: ten sam dekret w Dz. Pr. 4, 45, s. 343-347.
279. Drezno, 14 I 1812

Dekret w sprawie zakazu publikacji wstępu i zakończenia konwencji
o administracji salin w Wieliczce.
PSS, nr 3697, s. 25-26.
Rozkazaliśmy przesłać do Rady Ministrów zawartą na dniu 19 listopada 1811

między komisarzami naszymi z jednej, a najjaśniejszego cesarza austriackiego i
króla z drugiej strony konwencją względem administracji salin Wieliczki.
Polecając ministrom naszym, w czym do którego należeć będzie, stosowanie się
w powyższym przedmiocie do zasad i umów rzeczonej konwencji, oświadczamy im
razem wolą naszą, aby udzielając też konwencją do wiadomości zwierzchności
podwładnych onym ani jej wstępu, ani zakończenia, lecz tylko artykułu same aktu
tego komunikowali.
Dopełnienie niniejszego dekretu ministrom naszym, w czym do którego należy,
poruczamy.
280. Drezno, 14 I 1812
Dekret w sprawie obniżki ceny soli przechowywanej w magazynach departamentu
łomżyńskiego na pograniczu z Rosją.
Mając sobie przedstawione przez ministra przychodów i skarbu pod dniem 6

stycznia 1812 szkody, na które skarb nasz wystawiony zostaje z trwającego dotąd
niepokupu soli w magazynach solnych nad Niemnem w departamencie łomżyńskim
położonych, chcąc aby dochody nasze publiczne od uszczerbku zasłonić, a poddanym
naszym pomienionej okolicy podać łatwość opatrywania się w sól za cenę, za którą w
państwie ościennym rosyjskim przedawaną zostaje, upoważniamy niniejszym ministra
naszego przychodów i skarbu, aby cenę soli w magazynach departamentu
łomżyńskiego Poniemoniu, Kidułach, Balii i Olicie do ceny soli w graniczącym tymże
magazynom kraju rosyjskim ustanowionej zniżył, cenę tę do pomienionych
magazynów zaraz zaprowadził i o całym tym urządzeniu do zatwierdzenia naszego w
swoim czasie raport nam uczynił.
281. Drezno, 18 I 1812

Dekret w sprawie uzupełnienia magazynów wojskowych.
Dz. Pr. 4, 39, s. 147-150.
282. Drezno, 18 I 1812

Dekret w sprawie funkcjonowania rad departamentowych.
Dz. Pr. 4, 39, s. 135-146.
283. Drezno, 18 I 1812

Dekret ustalający zasady wynagrodzenia obywateli powiatów: czerskiego,
orłowskiego, brzezińskiego i rawskiego za żywność i furaże dostarczane wojsku
Księstwa Warszawskiego w czasie działań wojennych
1809 r.
Przychylając się do przedstawienia naszego ministra spraw wewnętrznych, ażeby

obywatelom powiatu czerskiego, orłowskiego, brzezińskiego i rawskiego, którzy dla
posuwającego się wojska naszego w czasie ostatniej w roku 1809 kampanii potrzebną
żywność i furaże dostarczali, wynadgrodzoną została,
postanowiliśmy i stanowimy;
Artykuł l
Prefekt departamentu warszawskiego ustanowi ostatecznie pretensje tychże
obywateli i likwidacje należytymi dowodami poparte sporządzić każe.
Artykuł 2
Cena produktów ściśle zastosowana być ma do cen targowych ów-czasowych.
Artykuł 3
Po ustanowionej dokładnej każdego pretensora należytości, nasz minister spraw
wewnętrznych zniesie się z naszym ministrem skarbu i wspólnie obmyślą środki do
wynadgrodzenia tychże obywateli w dogodnym dla nich i dla skarbu sposobie.
284. Drezno, 18 I 1812

Dekret powołujący odrębną komisję do przygotowania projektów w zakresie
ustawodawstwa karnego.
W celu przyspieszenia i przygotowania do rozstrząśnienia naszej Rady Stanu,

przez tę przedstawienia projektów w materii prawodawstwa kryminalnego,
umyśliliśmy ustanowić na ten koniec osobną komisją, do której wyznaczamy i
mianujemy niniejszym osoby składające sekcją sprawiedliwości w Radzie naszej
Stanu, tudzież ur. ur. Wyczechowskiego prezesa apelacji, Morawskiego
referendarza przy Radzie Stanu, Woźnic-kiego prokuratora naszego przy Sądzie
Kasacyjnym, Jerzego Dobrzań-skiego 1, Antoniego Siemiątkowskiego i Franciszka
Wężyka2.
Przedmiotem zatrudnień ustanowionej przez nas komisji będzie ustosowanie: 1°
wygotowanego projektu prawa kryminalnego, który na ostatnim posiedzeniu
sejmowym podanym miał zostać,
2° procedury kryminalnej,
3° organizacji sądów kryminalnych,
4° urządzenia więzień.
Minister sprawiedliwości przygotowane w powyższych przedmiotach
prawodawstwa kryminalnego projekta komisji odda, porządek jej czynności
przepisze i nam o postępie tych raporta zdawać będzie.
Dopełnienie niniejszej naszej woli
ministrowi sprawiedliwości Księstwa
1
Dobrzański Jerzy,być może poseł na sejmy 1812, 1818 i 1820 r.
2
Wężyk Franciszek(1785-1862) poeta i dramaturg, asesor Sądu Apelacyjnego w Księstwie
Warszawskim, poseł na sejmy 1811 i 1812 r.
285. Drezno,18I1812
Dekret powołujący ministra policji na zastępcę ministra sprawiedli
wości w przypadku choroby lub chwilowej nieobecności w Warszawie
tego ostatniego.
PSS, nr 3707, s. 37.
Chcąc ministrowi naszemu sprawiedliwości ku poratowaniu nadwątlonego

zdrowia przynieść ulgę i spoczynek w pracach urzędowania jego, uwolniliśmy go
przez czas, którego wymagać zdrowie jego będzie, tak jak go niniejszym
uwalniamy od obowiązku znajdowania się na sesjach Rady Stanu i Rady Ministrów,
niemniej dozwalamy, aby w razie potrzeby i z Warszawy oddalić się mógł, na który
to przypadek zastępcą jego w wydziale sprawiedliwości ministra naszego policji
mianujemy.
286. Drezno, 20 I 1812

Dekret w sprawie wprowadzenia oszczędności w administracji Księstwa
Warszawskiego. Odpowiednie uchwały ma podejmować Rada Ministrów
przy współudziale monarchy.
PSS, nr 3720, s. 48-49.
Wyczytawszy w dziennikach posiedzeń Rady Ministrów uczynioną przez

niektórych wzmiankę o oszczędnościach, gdy tychże przedsięwzięcie i
zaprowadzenie zapowiedzianym, a naszym przyrzeczeniem sejmowi na ostatnim
posiedzeniu upewnionym zostało, chcemy;
aby nasi ministrowie uskutecznieniem jego najusilniej i najrychlej zatrudnili się.
Zasady takowych oszczędzeń i do nich dążące skombino-wania administracyjnych
urzędów będących już udeterminowane na posiedzeniach Rady Ministrów w naszej
przytomności odbytych, w ich skutku projektów od naszych ministrów nam
przedstawienia oczekujemy, żądając po ich gorliwości, aby w każdym razie i
przedmiocie, na pomnożenie oszczędności, jako na śrzodek najpewniejszy do
usposobienia skarbu i upewnienia regularnych z niego wypłat, usilność swoją
zwracali.
287. Drezno, 22 I 1812

Dekret upoważniający ministra przychodów i skarbu do tymczasowego dotowania
odpowiednimi funduszami Szkoły Wojskowej Księstwa Warszawskiego.
PSS, nr 3728, s. 52-53.
Nim osobnym naszym dekretem oznaczymy etat wydatków Szkoły Wojskowej,

na przedstawienie ministra naszego wojny z dnia 16 I 1812,
upoważniamy ministra naszego przychodów i skarbu, aby na utrzymywanie tejże
Szkoły dostarczał pod zarządzenie ministra wojny i skarbu fundusz, dotąd na
pomienioną Szkołę wydzielony.
288. Drezno, 22 I 1812

Dekret w sprawie art. 10 lit. d. przepisów z 16 marca 1809 r. 1 dotyczących
działalności Komisji Centralnej Likwidacyjnej.
Dz. Pr. 4, 40, s. 153-154.
l
Zob. Dz. Pr. l, 11, s. 261-267.
289. Drezno, 23 I 1812

Dekret przyznający ministrowi wojny nadzwyczajny kredyt na rozmaite potrzeby
związane z utrzymaniem i wyposażeniem wojska Księstwa
Warszawskiego.
formularzu, podp. Józef Poniatowski.
Postanowiliśmy i stanowimy jak następuje:
Artykuł l
Na potrzeby wojska w roku bieżącym dozwalamy niniejszym ministrowi
naszemu wojny i otwieramy mu w skarbie naszym Księstwa Warszawskiego kredyt
ekstraordynaryjny na sumę dwakroć pięćdziesiąt tysięcy sto pięćdziesiąt dwa
złotych polskich, która następującym sposobem ma być użyta:
149 526 — złotych na koszta pierwszego oporządzenia zakładów, 50 000 —

złotych na lekarstwa i opatrzenia lazaretów w twierdzach,
50 926 — złotych na potrzeby artylerii, sprawienie lawet, pod-woziów,
nabojów, oprócz sumy 100 000 — złotych, dozwolonej dekretem naszym z dnia
8 miesiąca teraźniejszego 250 452 — złotych polskich ogółem.
Artykuł 2
Na rachunek powyższej sumy potrąci skarb sześćdziesiąt tysięcy złotych
polskich wniesione do kasy wojskowej, wskutek dekretu z dnia
8 miesiąca teraźniejszego1 na koszta dokompletowania pułku 9 jazdy, które to
koszta, ponieważ stosownie do decyzji najjaśniejszego cesarza Francuzów, króla
włoskiego dostarczone mają zostać z kas francuskich, minister nasz wojny starać
się będzie o ich powrócenie i użycie sumy na przedmioty w artykule l wymienione.
Artykuł 3
Ministrowie nasi wojny, przychodów i skarbu zniosą się i umówią nawzajem
względem epok, w których reszta objętych artykułem l sum wypłacona będzie
mogła zostać kasom wojskowym.
Dopełnienie tej naszej woli ministrom wojny, przychodów i skarbu Księstwa
1
Zob. akt 272.
290. Drezno, 25 I 1812

Dekret w sprawie odznak służbowych funkcjonariuszy policyjnych w
Warszawie, Krakowie, Poznaniu, Kaliszu, Toruniu i Lublinie.
Mając sobie przez ministra naszego policji przełożoną potrzebę, iżby prezydent
policji miasta stołecznego Warszawy i podlegli jemu oficjaliści przy sprawowaniu
swych obowiązków mieli powierzchowne znaki, które by przekonywając każdego o
ich urzędowaniu, winną onymże zapewniły uległość, postanowiliśmy i stanowimy:
Artykuł l
Prezydent policji miasta stołecznego Warszawy do munduru obywatelskiego
nosić będzie szarfę jasno szafirową jedwabną w pas wiązaną, z bulijonami złotymi,
kapelusz stosowany z kitką od spodu białą, od wierzchu czarną i kordonami z
bulijonów złotych, niemniej przy szpadzie felcech l, takoż z złotymi bulijonami.
Artykuł 2
Komisarze policyjni cyrkułowi w tymże mieście do mundurów, onymże przez
ministra naszego policji przeznaczonych, nosić będą u ka-peluszów stosowanych
kordony złote bez bulijonów i takiż felcech u szpad.
Artykuł 3
Znaki, powyższym artykułem dla komisarzów policyjnych w mieście
stołecznym Warszawie dozwolone, będą używane przez intendentów policyjnych
miast Krakowa, Poznania, Kalisza, Torunia i Lublina.
Dopełnienie niniejszej naszej woli i onejże ogłoszenie naszemu ministrowi
policji polecamy.
1
Felcech — pendent, pas na którym wisi pałasz.
291. Drezno, 25 I 1812

Dekret w sprawie wybicia w mennicy warszawskiej jednego miliona
złotych w monecie miedzianej.
PSS, nr 3737, s. 58-59; AGAD, RM 217, k. 70, kopia wypisu z prot. SS, nie na formularzu,
Dopełniając ustawę naszą, wydaną pod dniem 22 grudnia roku zeszłego l,

względem ochronienia naszych poddanych od niedostatku zdawkowej monety i od
straty, którą "by mogli ponosić na zostających się u nich bilonach zagranicznych,
tak srebrnych jako i miedzianych, na przełożenie naszego ministra przychodów i
skarbu postanowiliśmy i stanowimy co następuje:
Artykuł l
Oprócz dozwolonej dawniej sumy jednego miliona złotych, mennica
warszawska ma jeszcze wybić jeden milion złotych w miedzianej monecie.
Artykuł 2
Ten milion miedzianej monety ma być w miarę, jak go mennica częściami
dostarczać będzie, rozsyłany do wszystkich kas departamentowych i powiatowych
proporcjonalnie do ludności departamentów i ma być używany tak do różnych
wypłat skarbowych, jako też do wymiany prywatnym na bilon srebrny i miedziany
zagraniczny, którego kurs do dnia l kwietnia 1812 roku przedłużyliśmy.
Artykuł 3
Do wybicia w mennicy tego miliona złotych użyte będą miedziane pieniądze tak
austriackie, jako i pruskie, które do kas lub w podatkach, lub zamianą wpływać
będą. Gdyby zaś miało zabraknąć miedzi, w takowym razie ma być kupowana za
kontraktami przez urząd menniczy robionymi, a od naszego ministra przychodów i
skarbu zawsze zatwierdzanymi.
Artykuł 4
Wszelkie wydatki na rozwożenie miedzianych krajowych pieniędzy i
przywożenie do mennicy monety miedzianej pruskiej i austriackiej kasa generalna
ma ponosić.
Uskutecznienie tej naszej ustawy ministrowi naszemu przychodów i skarbu
polecamy.
1
Zob. akt 261.
292. Drezno, 25 I 1812

Dekret w sprawie zobowiązań dzierżawców dóbr narodowych w departamentach
PSS, nr 3738, s. 59-60; AGAD, RM 208, k. 76-77, kopia uwierzytelniona z prot. SS, nie na
formularzu, podp. S(tanisław Potocki.
Chcąc dzierżawcom dóbr narodowych w kraju traktatem wiedeńskim do

Księstwa Warszawskiego przyłączonym, za kontraktami rządu zeszłego przy
posesjach utrzymanym, względem obowiązku uiszczania rat dzierżawnych i zasady
obrachowania pretensji stałe postanowić prawidło, a razem wielorakie w tej mierze
spory przeciąć, na przedstawienie ministra skarbu i po wysłuchaniu naszej Rady
Stanu, postanowiliśmy i stanowimy co następuje:
Artykuł l
Raty dzierżawne od posesorów, którym kontrakty od rządu zeszłego wydane w
czerwcu 1810 lub później ekspirowały, albo dotąd jeszcze nie skończyły się, nie
mogą być żądane w inszej walucie, tylko podług kursu, jaki w stosunku do monety
srebrnej wiedeńskie bankocetle w dniu 24 czerwca 1809 miały.
Artykuł 2
Przy obrachowaniu się z temiż posesorami z dostarczeń w czasie wojny tak w
naturze, jako i w gotowych pieniądzach inclusive do 9 stycznia 1810 czynionych,
które przyzwoicie udowodnione okażą się, wynikłe sumy bankocetlowe mają być w
nominalnej wartości rachowane.
Artykuł 3
Jeżeliby po potrąceniu dostarczeń podczas wojny i udowodnionych do 9
stycznia 1810 wynikłych pretensji, dzierżawca z rat czerwcowej lub grudniowej
1809 dłużnym okazał się lub skarb onemu, więc ilość długu w nominalnej
bankocetli kwocie ustanowiona na dobrą monetę, podług kursu w artykule l z dnia
24 czerwca 1809 ograniczonego, powinna być zredukowana.
Artykuł 4
Dostarczenia po 9 stycznia 1810 r. ilości bankocetlowych składające się i
należycie udowodnione, w porachunkach z dzierżawcami będą przyjmowane
według kursu, jaki bankocetle miały wtenczas, kiedy dzierżawca one podejmujący
został kwitowany.
Artykuł 5
Do dzierżawców, którym w roku 1809 i 1810 nie mniej 1811 ich posesje
skończyły się, a ciż dzierżawcy po zawarciu nowych kontraktów na dalsze lata przy
tych samych posesjach pozostali, prawidło artykułem l co do opłaty rent wskazane,
jako już za pośrednictwem dobrowolnej umowy uiszczania ich monetą lub złotem
odmienione, nie może być stosowane.
Do obrachowania się jednakże z pretensji przed odnowieniem kontraktów
wynikłych artykuły 2, 3, 4 zasadę nieodmienną stanowić będą.
293. Drezno, 28 I 1812

Dekret zawieszający publikację i wykonanie przepisów z 25 stycznia 1812 w
sprawie posesorów dóbr wydzierżawionych od władz austriackich.
Z względu szczególnych powodów znalazłszy stosownych zawiesić aż do

dalszych naszych rozkazów publikacją i egzekucją dekretu naszego z dnia 25
stycznia 1812 1, stanowiącego, iż raty dzierżawne od posesorów w kontynuacji
kontraktów rządu zeszłego austriackiego pozostałych nie mogą być żądane w inszej
walucie, tylko podług kursu, jaki w stosunku do monety srebrnej, wiedeńskie
bankocetle w dniu 24 czerwca 1809 miały.
Chcieliśmy o tej naszej woli mieć uwiadomionych ministrów naszych Księstwa
Warszawskiego, a w szczególności ministra przychodów i skarbu i jej dopełnienie
onym polecić.
l
Zob. akt 292.
294. Drezno, 29 I 1812

Dekret w sprawie różnic w wypłatach pensji dla oficerów niższych, do kapitana
włącznie, służących w wojsku liniowym bądź też pracujących w administracji.
Stanisław Breza.
Zapobiegając wszelkim wątpliwościom w tłumaczeniu i zastosowaniu artykułu
2(a) w dekrecie naszym pod dniem 12 grudnia 1811 1 i dekretu naszego z dnia 8
stycznia roku 1812 2, postanowiliśmy i stanowimy:
Płacone będą w całości pensje oficerów niższych aż do kapitana in-clusive tym
tylko oficerom, którzy czynną i liniową służbę wojska pełnią; ci zaś oficerowie aż
do kapitana, którzy takową rangą zaszczyceni w rozmaitych częściach służby
wojskowej administracyjnej i w biurach onejże pracują, co do wypłaty należących
im pensjów podpadają pod artykuły 3, 4 i 6 dekretu naszego 12 grudnia 1811.
Dopełnienie niniejszej woli naszej ministrom naszym wojny, przychodów i
skarbu zalecamy.
1
Zob. akt 252.
2
Zob. akt 273.
295. Drezno, 29 I 1812

Dekret nakazujący ministrowi sprawiedliwości przekazanie poleceń monarszych
komisarzom pertraktującym z rządem pruskim w sprawie odbioru depozytów i
innych własności Księstwa Warszawskiego.
PSS, nr 3758, s. 80-82.
Na przedstawienie ministra naszego sprawiedliwości pod dniem 8 stycznia

1812, względem przełożonych mu wątpliwości przez komisarzy naszych,
mianowanych do odebrania od rządu pruskiego depozytów i innych własności
Księstwa wskutek konwencji na dniu 10 września 1810 w Dreźnie z dworem
berlińskim zawartej, oświadczamy:
1. Komisarze nasi mogą domagać się zapłacenia prowizji po pięć od sta od dnia
26 sierpnia 1808, od zatrzymanej przez rząd pruski, a teraz brzmiącej monecie
oddać się winnej gotowizny, o ile udowodnionym zostanie, że pomieniony rząd
ciągnął z tejże gotowizny zyski rozpoży-czaniem jej na procent.
2. Co się tyczę artykułu XI konwencji rzeczonej, komisarze nasi są
upoważnionymi na mocy swego pełnomocnictwa żądać wydania aktów i papierów,
ściągających się do uskutecznionych w latach 1805 i 1806 dostarczeń i liwerunków
dla wojsk rosyjskich przez poddanych wówczas pruskich, a teraz Księstwa
Warszawskiego, nie mniej aktów zapłaty z strony rządu rosyjskiego za powyższe
dostarczenia tyczących się, gdyż te wszystkie akta i papiery są własnością Księstwa,
a twierdzenie komisarzy pruskich, jakoby najjaśniejszy, król imci pruski nie przyjął
artykułu XI pomienionej konwencji, wykazuje się zupełnie nie ugruntowanym przez
zaszłą bez żadnego określenia ratyfikacją tejże konwencji rzeczonego
najjaśniejszego króla imci pruskiego, co zaś do nastąpić mającego między
obydwoma rządami, naszym i króla imci pruskiego obra-
chunku powyższych dostarczeń i liwerunków, komisarze nasi, stosownie do osnowy
artykułu XI powyżej przytoczonego, zostaną później na ten koniec opatrzeni
pełnomocnictwem szczególnym.
W miarę niniejszych oznaczeń, minister sprawiedliwości dalsze komisarzom
naszym, co do obydwóch wyrażonych punktów, wskaże prawidła postępowania.
296. Drezno, 29 I 1812

Dekret likwidujący tymczasowo wydział lekarski w biurze ministra spraw
wewnętrznych Księstwa Warszawskiego.
PSS, nr 3753, s. 77-78.
Lubo w skutku dekretu naszego de data 19 września 1809 roku1, wydział

lekarski w biurze ministra spraw wewnętrznych utworzonym został; zważywszy
jednak, że potrzebne nawet wydatki z powodu zawodnego wpływu przychodów
skarbów naglejszym czasowo ustępować winny; na przełożenie naszego ministra
spraw wewnętrznych postanowiliśmy i stanowimy:
Artykuł l
Oddzielny wydział lekarski, artykułem 5 dekretu naszego de data 19 września
1809 w biurze ministra spraw wewnętrznych ustanowiony, do dalszego czasu
wstrzymanym być ma, a prace tego wydziału wspo-mniony minister dołączy do
jednego z wydziałów biura swego.
Artykuł 2
Szefa wydziału lekarskiego ur. konsyliarza Dziarkowskiego 2 od obowiązków
uwalniamy, a dla okazania mu ukontentowania naszego za gorliwość z jaką one
dopełniać starał się oraz za prace, które łoży na ukształcenie młodzieży sztuce
lekarskiej w szkole nowo utworzonej poświęcającej się, wyznaczamy temuż ur.
Dziarkowskiemu, jako w tejże szkole lekarskiej nauczycielowi połowę pensji, którą
dotąd jako kon-syliarz pobierał, to jest złotych polskich trzy tysiące.
Dopełnienie mniejszej woli naszej ministrowi naszemu spraw wewnętrznych
polecamy.
1
Zob. Dz. Pr. 2, 14, s. 70—79.
2
Dziarkowski Jacek August (ur. ok. 1747 r. — 1828), w 1807 r. radca Najwyższej Dyrekcji Lekarskiej,
nauczał w Szkole Lekarskiej Księstwa Warszawskiego w 1809 r., następnie profesor wydziału lekarskiego
Uniwersytetu Warszawskiego.
297. Drezno, 29 I 1812
Dekret w sprawie ulg przyznanych cudzoziemskim rzemieślnikom, -fabrykantom i
rolnikom imigrującym do Księstwa Warszawskiego.
Dz. Pr. 4, 40, s. 155-158.
298. Drezno, 29 I 1812

Dekret zwalniający Żydów w Księstwie Warszawskim od osobistej i czynnej służby
w wojsku liniowym w zamian za oplacenie ryczaltowej
kwoty 700 000 złp.
Dz. Pr. 4, 40, s. 159-162.
299. Drezno, 29 I 1812

Dekret w sprawie umorzenia strat wynikłych z niepobranych od kupców
opłat celnych.
Zważywszy wystawione nam powody przez naszego ministra przychodów i

skarbu Księstwa Warszawskiego w okoliczności wynikłej straty, którą skarb
publiczny Księstwa Warszawskiego poniósł przez nie-pobranie cła od kupców,
którzy opłacone towary w Prusach za passier cedułami do miast departamentu
bydgoskiego w roku 1807 sprowadzili, a wchodząc tak w stan teraźniejszy kupców,
jako też w początkowe urzędowanie członków byłej deputacji ceł i akcyz
bydgoskiej, postanowiliśmy i stanowimy co następuje:
Artykuł l
Sumę złotych polskich dwakroć dziewięćdziesiąt ośm tysięcy czterysta
czterdzieści sześć, groszy jedenaście, którą skarb publiczny Księstwa
Warszawskiego przez niepobranie wzwyż rzeczonego cła utracił, niniejszym
umarzamy.
Artykuł 2
Wykonanie niniejszej naszej woli naszemu ministrowi przychodów i skarbu
300. Drezno, 29 I 1812

Dekret zezwalający na dodatkowy pobór 8888 rekrutów do wojska
Zważywszy, iż oznaczona dekretem naszym z dnia 8 stycznia 1812 l liczba
popisowych nie odpowiada potrzebie zapełnienia wojska, szczególniej z powodu
wychodzących z niego tych, którzy czas swój wysłużyli,
zważywszy, iż podług obrachunku popisu, sporządzonego w miarę dekretu
naszego z dnia 9 maja 1808 2 z lat 1810 i 1811, w tym ostatnim roku pozostawałoby
jeszcze do odebrania popisowych 15 961,
na przedstawienie naszego ministra wojny postanowiliśmy i stanowimy:
Artykuł l
Oprócz powyżej wspomnionym dekretem z dnia 8 stycznia 1812 oznaczonej
liczby popisowych cztery tysiące, minister nasz spraw wewnętrznych wypisze z
departamentów i do dyspozycji ministra naszego wojny na zapełnienie wojska
naszego Księstwa Warszawskiego dostawić zaleci popisowych w liczbie głów ośm
tysięcy ośmset ośmdziesiąt i ośm.
Artykuł 2
Dopełnienie niniejszego dekretu ministrom naszym spraw wewnętrznych i

wojny Księstwa naszego Warszawskiego zalecamy.
1
Zob. akt 271.
2
Zob. Dz. Pr. l, 3, s. 48-63.

Dekret wprowadzający stałe targi na wełną we Wschowie i w Rawiczu.
GK, Dod. do nr 15 z 22 II 1812, s. 221; GK, nr 16 z 25 II 1812, s. 229; GK, Dod. do nr 17 z 29 II
1812, s. 253; GKrak., nr 18 z l III 1812, s. 206-207; PSS, nr 3771, s. 89-90; AGAD, RM 132,
k.52, kopia uwierzytelniona wypisu z prot. SS, na formularzu, podp. S(tanisław) Potocki.

stanowimy:
Artykuł l
Mają być zaprowadzone następujące jarmarki na wełnę: 1° w mieście Wschowie
pierwszy jarmark we wtorek przed jarmarkiem w Wrocławiu, w poniedziałek przed
Zielonymi Świątkami odbywającym się; drugi we wtorek przed jarmarkiem
wrocławskim, w poniedziałek przed ś. Michałem odbywającym się.
2° w mieście Rawiczu pierwszy i drugi jarmark, w każdy piątek poprzedzający
jarmarki powyższe wrocławskie.
Artykuł 2
W przypadku odmiany dnia jarmarcznego we Wrocławiu, podobnież jarmarki w

Wschowie i Rawiczu zmieniać się będą na wtorek i piątek przed wymienionymi w
Wrocławiu terminami.
Artykuł 3
Mieć chcemy, ażeby miejscowe urzędy administracyjne, o wygodzie
przybywających kupców, porządnym odbywaniu się jarmarków i bezpieczeństwie,
najmocniejszą staranność miały.
302. Drezno, 1 II 1812

Dekret w sprawie powoływania zastępców prezesów sądów handlowych. PSS, nr
3764, s. 85.
Zastanowiwszy się nad poddanym nam przez Radę Ministrów od naszego

ministra sprawiedliwości projektem do dekretu mającego postanowić, aby na
przyszłość przez elektorów co dwa lata obierane były osoby na zastępców prezesów
w sądach handlowych, do zasiadania w nich w czasie choroby prezesa lub innej
ważnej przeszkody, znajdując, że kodeks handlowy na posiedzeniu sejmowym 1809
roku za prawo przyjęty nie czyni wzmianki o wyborze zastępcy prezesa,
zważywszy, że dokompletowanie prawa jest istotnie jego odmianą, jakiej
postanowienie z własności sejmu tegoż działaniu przynależy, osądziliśmy za
przyzwoite wstrzymać się od zadekretowania przedstawionego nam projektu.
303. Drezno, 1 II 1812

Dekret w sprawie obowiązków ciążących na mieszkańcach gminy Modlin
w zakresie podatku konsumpcyjnego.
PSS, nr 3776, 93-94; AGAD, RM 186, k. 5, kopia uwierzytelniona wypisu z prot. SS, nie na
Na uczynione nam przez Radę naszą Ministrów pod dniem 21 stycznia 1812
przełożenie, iż liczba rzemieślników, fabrykantów i handlarzy, którzy się do
Modlina sprowadzili i w obrębach tej twierdzy zabudowali jest tak znaczna, iż
ludność i rodzaj zarobku mieszkańców tego miejsca stawiają ich w rzędzie gmin
pod nazwiskiem miast, opłacie podatku konsumpcyjnego podległych,
iż gmina Modlina w względzie podatku konsumpcyjnego pod miasta
podciągnięta ma zostać.
304. Drezno, 5 II 1812

Dekret upoważniający ministra przychodów i skarbu do podejmowania decyzji w
sprawie przynależności dóbr narodowych.
PSS, nr 3795, s. 143-144.
Zważywszy, iż odwoływanie się do decyzji naszej w każdym szczególnym

przypadku wystawienia dóbr narodowych na wieczną dzierżawę, przez dekret pod
dniem 31 stycznia 1810 l zapadły przepisane, opóźniając przywiedzenie do skutku
proponowanych względem takowej dzierżawy układów, może sprawiać
odstręczenie ochoczych do nabycia dóbr narodowych pod zyskownymi dla skarbu
warunkami, na przełożenie naszego ministra przychodów i skarbu znajdujemy się
powodowani zwolnić warunek artykułem 2 rzeczonego dekretu zastrzeżony i
udzielamy pomienionemu ministrowi naszemu władzę wolnej dyspozycji co do
uznania kwalifikacji każdej pertynencji dóbr narodowych 5000 złotych, wyraźnie
pięć tysięcy złotych, rocznej intraty nieprzenoszącej, oraz zawarcia na nie
stosownego kontraktu, który jednak go naszym onego szczególnym zatwierdzeniu,
ważność swoją dopiero odbierze.
Dopełnienie tej naszej woli ministrowi naszemu przychodów i skarbu zalecamy.
l
Zob. Dz. Pr. 2, 16, s. 133-142.
305. Drezno, 6 II 1812

Dekret polecający ministrowi policji tymczasowe zastępstwo ministra
sprawiedliwości, w wypadku gdyby ten z powodu choroby lub przeszkód
służbowych nie mógł osobiście wypełniać swoich funkcji.
PSS, nr 3802, s. 147.
Zaradziwszy przez dekret z dnia 18 stycznia 1812 1 o naczelnej administracji

wydziału sprawiedliwości na przypadek oddalenia się ministra sprawiedliwości z
Warszawy, zdając one na ministra naszego policji; upoważniamy tegoż ministra do
sprawowania jej również, gdyby stan zdrowia wymagał po ministrze
sprawiedliwości uchylenia się w miejscu na niejaki czas od pełnienia obowiązków
ministerium swego, powierzając w jednym i drugim przypadku tymczasowe
sprawowanie ministerium sprawiedliwości ministrowi naszemu policji.
l
Zob. akt 285.
306. Drezno, 6 II 1812
Dekret zakazujący na przeciąg jednego roku eksportu jęczmienia i owsa
do państw austriackich.
Stanisław Breza.
Na przełożenie naszego ministra spraw wewnętrznych, chcąc zapobiec

niedostatkowi w skutku nieurodzaju nastąpić mogącemu, postanowiliśmy i
stanowimy:
Artykuł l
Wyprowadzenie za granicę Księstwa Warszawskiego do państw austriackich
lądem i wodą jęczmienia i owsa, do roku jednego zakazujemy.
Artykuł 2
Na komorach wszelkich pogranicznych jak największa baczność dawaną
będzie, by rzeczonych artykułem l produktów nie wyprowadzano.
Artykuł 3
Dostrzeżony w przemycaniu produkt na rzecz magazynu publicznego
skonfiskowanym zostanie, a przemycenie oficjalista dopuszczający zwykłej podług
przepisów karze podpadnie.
skarbu zalecamy.
307. Drezno, 6 II 1812

Dekret dotyczący liczby członków Rady Stanu.
PSS, nr 3799, s. 147.
Zważywszy przedstawienie Rady naszej Stanu z dnia 25 stycznia 1812 i

przełożone nam powody za zmniejszeniem liczby członków, komplet Rady
Stanu podług artykułu 31 jej organizacji z dnia 19 września 1810 składać
mających, przepisany wyż wspomnionym artykułem 31 organizacji Rady Stanu
komplet członków tejże Rady do liczby siedmiu niniejszym zmniejszamy.
308. Drezno,12II1812
Dekret upoważniający ministra spraw wewnętrznych, aby w porozumie
niu z ministrem wojny zajął się zaopatrzeniem magazynów etapowych
na lewym brzegu Wisły.
Upoważniamy ministra naszego spraw wewnętrznych, aby zniósłszy się z

ministrem wojny i używając ile można największej oszczędności.
przedsięwziął stosowne kroki do opatrzenia przez kraj w przedmioty żywności
potrzebne, magazynów w punktach tych etapów, z tej strony Wisły, gdzie ich okaże
się największa potrzeba, biorąc też przedmioty żywności na rachunek uchwalonych
na ostatnim sejmie produktów w naturze dla wojska; bądź z tych, których
przystawienie nakazane zostało przez dekret z dnia 18 stycznia 1812 1 bądź przez
antycypacją. Dopełnienie niniejszej naszej woli ministrom spraw wewnętrznych i
wojny Księstwa naszego Warszawskiego zalecamy.
l
Zob. Dz. Pr. 4, 39, s. 147-150.
309. Drezno, 13 II 1812

Dekret uzupełniający etat dla wojska na 1812 r. w zakresie kwot na zakup mięsa do
lazaretów oraz wydatków na ich oświetlenie i opał.
Uzupełniając etat dla wojska przez nas na dniu 27 grudnia 18111 zatwierdzony
co do potrzeb mięsa dla lazaretów, niemniej opału i światła do tychże lazaretów,
odwachów i koszar, oznaczamy niniejszym powyższe potrzeby rocznie:
1. Mięso: na jedenaście tysięcy dwieście czterdzieści pięć
cetnarów, po 50 złp cetnar złp 562 250
2. Drzewo: na sążni czterdzieści jeden tysięcy siedmset
dziewięćdziesiąt siedm, po 25 złp. sążeń złp l 044 925
3. Światło: na świec kamieni ośm tysięcy
pięćset cztery, po 40 złp. kamień złp 340 160
Powyższe sumy, uważane jako maximum ceny artykułów, do których się
stosują, minister nasz wojny pobierać będzie ze skarbu Księstwa naszego
Warszawskiego, w proporcji na każdy miesiąc przypadających powyższych trzech
przedmiotów i ich powszechnej co miesiąc w kupnie i sprzedaży ceny,
wyrachowane miesięcznie sumy, zaczynając od l stycznia 1812 roku.
Dopełnienie niniejszej naszej woli ministrom wojny, przychodów i skarbu
1
Zob. Dz. Pr. 4, 40, s. 163-176.
310. Drezno, 13 II 1812

Dekret w sprawie wynagrodzenia pewnej kategorii urzędników skarbowych.
Zważając, iż ścisłe zastosowanie przepisów tyczących się tymczasowej pensji
etatowych dividendy, objętych dekretem naszym pod 12 grudnia roku 1811 l
wydanym, co do tych oficjalistów skarbowych, którzy albo bezpośrednio grosz
publiczny w ręku swoim mają, albo w najbliższym stosunku wierności i całości
onego w poborach niestałych dozorują, na koniec tych, których nieprzerwana
czynność do porządku i pośpiechu służby jest nieuchronnie potrzebną, mogłaby
mniej moralnych pobudzić do wstrzymanej cząstkowo pensji, nieprawnym zyskiem
sobie wynad-grodzenia, a przez to narazić fundusze skarbowe na większy jeszcze
zawód i niepewność oraz zwiększyć i pogorszyć samejże dividendy potrzebę; na
przełożenie ministra naszego przychodów i skarbu dozwoliliśmy i dozwalamy:
Artykuł l
Oficjalistom i sługom kasowym, poborcom ceł i dochodów konsumpcyjnych,
tudzież inspektorom wydziałowym wiernego tychże dochodów poboru
przestrzegającym i oficjalistom przy biurze dyrekcji loterii pracującym pensje ich
etatowe w całości płacone być mogą.
Artykuł 2
Kalkulatorom wyższym i niższym tak w urzędach skarbowych, jako i w innych
administracyjnych pracującym, w przypadku dividendy część pensji zawieszona
jedną trzecią część całości tejże pensji przenosić nie powinna, a gdzie by osobista
pracującego sytuacja wymagała, za po-przedniczym uznaniem naczelnego w tymże
urzędzie zwierzchnika, pensja całkowitą wypłaconą być może.
Artykuł 3
Dopełnienie tej woli naszej, ministrowi naszemu przychodów i skarbu
polecamy.
1
Zob. akt 252.
311. Drezno, 13 II 1812
Dekret ustalający zasady komunikowania przebiegu posiedzeń Rady Stanu

ministrowi sprawiedliwości nieobecnemu z powodu choroby na jej sesjach. Te same
zasady mają także obowiązywać w stosunku do innych ministrów znajdujących się
w analogicznej sytuacji.
PSS, s. 3823, s. 165.
Gdy słabość zdrowia ministra naszego sprawiedliwości nie dozwała mu bywać
przytomnym na posiedzeniach naszej Rady Stanu, przeto jednak nie przestaje on
ciągle pracować około powierzonego mu wydziału, za potrzebne sądzimy, aby
przedmioty jego wydział zajmujące lub z nim styczność mające do Rady wnoszone,
temuż ministrowi bywały komunikowane i na nie jego opinia żądana była. Toż
samo żądamy, aby w równym przypadku i względem innych ministrów
zachowanym było.
312. Drezno, 13 II 1812

Dekret ustalający zasady komunikowania przebiegu posiedzeń Rady Ministrów
ministrowi sprawiedliwości nieobecnemu z powodu choroby na jej sesjach. Te same
zasady mają także obowiązywać w stosunku do innych ministrów znajdujących się
w analogicznej sytuacji.
PSS, nr 3824, s. 165.
Ze względu na osłabione zdrowie ministra naszego sprawiedliwości,

dozwoliwszy mu nie bywać przytomnym posiedzeniom Rady Ministrów, uznajemy
jednak potrzebnym, aby rzeczony minister, nie przestając kierować powierzonym
mu wydziałem, miewał sobie komunikowane przedmioty jego wydział zajmujące
lub z nim styczność mające, do Rady Ministrów wnoszone i na nie opinia jego była
żądaną. Co w podobnym przypadku i względem innych ministrów ma bywać
zachowanym.
313. Drezno, 14 II 1812

Dekret zawierający przepisy wykonawcze do ustawy sejmowej o poborach z 23
grudnia 1811 r. w sprawie podatku od rzezi bydła w miastach.
Dz. Pr. 4, 41, s. 215-219.
314. Drezno, 14 II 1812

grudnia 1811 r. w sprawie podatku osobistego.
Dz. Pr. 4, 41, s. 202-209.
315. Drezno, 14 II 1812

grudnia 1811 r. w sprawie podatku czopowego miejskiego.
Dz. Pr. 4, 41, s. 210-214.
316. Drezno, 14 II 1812
grudnia 1811 r. w sprawie podatku patentowego.
Dz. Pr. 4, 41, s. 188-201.
317. Drezno, 14 II 1812

grudnia 1811 r. w sprawie podatku czopowego wiejskiego.
Dz. Pr. 4, 41, s. 220-223.
318. Drezno, 14 II 1812

grudnia 1811 r. w sprawie administracji dochodów stemplowych.
Dz. Pr. 4, 41, s. 181-187.
319. Drezno, 14 II 1812

Dekret w sprawie postępowania przeciwko opieszałym dzierżawcom dóbr
narodowych.
GKrak., nr 23 z 18 III 1812, s. 271.
Zważywszy uczynione nam przedstawienie naszego ministra przychodów i

skarbu, iż wielu dzierżawców dóbr narodowych, chociażeśmy dla nich dekretami
naszymi, jako to sześciu dawniejszych departamentów pod dniem 5 lipca 1810
zaległości połowę z roku 1809/10 na rat jedenaście rozłożyć, a drugą tychże połowę
niemniej należytości z lat dawniejszych, do kompensaty za pożyczkę i pretensje
przy nich pozostawić, zaś czterech nowych departamentów pod dniem 5 m-ca
listopada 1811 1 jednej czwartej części sum dzierżawnych, to jest z roku 1808/9,
1809/10 i 1810/11 do ukończenia rachunków i rozstrzygnienia pretensyj za kau-
cjami poczekać dozwolili, w opłacie rat biegnących zalegają, a przeto skarb w
oczekiwaniu regularnego wpływu i polegające na tymże wpływie krajowych
wydatków fundusze zawodzą, celem więc rychłego zapobieżenia szkodzie skarbu,
po wysłuchaniu naszej Rady Stanu postanowiliśmy i stanowimy co następuje:
Artykuł l
Gdy dzierżawcy dóbr narodowych z mocy art. 1712 Kodeksu Cywilnego

szczególnym i osobnym rządowym zarządzeniom podlegają, chcemy
przeto, aby za należytości z kontraktów wypływające, wszelkie egzekucji stopnie
przeciwko opieszałym dzierżawcom przez właściwe przełożone ekonomiczne
władze były wykonywane.
Artykuł 2
W przypadku więc gdzie dzierżawcy dóbr narodowych, dożywotni i czasowi,

emfiteutyczni i inni opłaty dzierżawne zatrzymali, władza ekonomiczna do
sekwestrowania produktów użytków dóbr zadzierżawio-nych, a gdyby te nie były
dostarczającymi, za poprzedzającym zaleceniem dyrektora generalnego i majątku
dzierżawcy na gruncie będącego przystąpić i wszelkie działania sekwestracji jako
to: zajęcie, oszacowanie, przedaż nareszcie, gdzie raty sześciomiesięczne zaległy,
by nawet eksmisją, nieudając się o to wprzód do sądu spornego, uskuteczniać
mocna będzie.
Artykuł 3
Areszta administracyjne na rzeczy dzierżawcy zaprowadzone mają też samą
moc, jaką mają areszta sądowe.
Artykuł 4
Dzierżawcom, którzy by postępowaniem egzekucyjnym władz ekonomicznych
mniemali się być uciążonymi drogę czynienia w radach pre-fekturalnych z
odwołaniem się do Rady Stanu wolno zachowujemy, ta jednak droga egzekucji
wstrzymywać nie może, chybaby dzierżawca kwity na opłaty, za które egzekucja
zaprowadzoną będzie, w radzie prefekturalnej złożył, lub Rada Stanu z ważnych
bardzo przyczyn i przy złożeniu dowodów tymczasową decyzją egzekucji aż do
rozpoznania opozycji zawiesiła.
Artykuł 5
Wykonanie wyroku tego ministrom naszym, w czym do którego należy,
polecamy.
Zob. Dz. Pr. 3, 36, s. 459-461.
320. Drezno, 15 II 1812

Dekret o występowaniu w procesach cywilnych, w których stronami są instytuty,
gminy i posiadacze beneficjów.
Dz. Pr. 4, 41, s. 227-234.
321. Drezno, 15 II 1812
Dekret zezwalający na dzierżawienie dóbr narodowych nie tylko w drodze licytacji,
lecz także i „z wolnej ręki".
Dz. Pr. 4, 43, s. 274-276.
322. Drezno, 15 II 1812

Dekret wstrzymujący wypłacanie ministrowi sprawiedliwości dodatkowych funduszy
na pokrycie kosztów związanych z wykonywaniem kar śmierci. Egzekucja tych
wyroków podlega kompetencji władz administracyjnych Księstwa Warszawskiego i
przez nie ma być finansowana.
PSS, nr 3841, s. 207.
Na zdany nam raport przez ministra naszego sprawiedliwości, względem

oznaczenia wskutek dekretu naszego z dnia 14 stycznia 1812 funduszu na opłatę
wydatków wynikających w czasie egzekucji inkulpatów 1 na śmierć skazanych,
znaleźliśmy się wstrzymani pomnażać na ten przedmiot wydatki przez
wyznaczenie szczególnego i nowego funduszu, a to z powodów, iż na więzienia i
więźniów już jest suma 300 000 złotych etatem ministra spraw wewnętrznych
objęta i że, gdy tylko czynienie śledztwa występków i zbrodni nie mniej
wyrokowanie należy do sądownictwa, więźnia. zaś osoba poruczona jest władzy
administracyjnej, ta o losie jego w miarę wyroku sądowego zaradzać i wydatki w
tej mierze ponosić winna.
1
Inkulpat — obwiniony.
323. Drezno, 15 II 1812

Dekret znoszący przepisy z 25 stycznia 1812 r. o ewaluacji rat dzierżawnych
płaconych z tytułu umów zawartych przez posesorów dóbr w departamentach
galicyjskich z b. władzami austriackimi.
PSS, nr 3852, s. 214-215; AG AD, RM 208, k. 86, wypis uwierzytelniony z prot. SS, na formularzu, podp.
Stanisław Breza.
Powody te same, dla których wstrzymaliśmy stosownie do oznajmionej przez

nas woli pod dniem 28 stycznia 1812 1, ogłoszenie i egzekucją dekretu naszego z
dnia 25 tegoż miesiąca i roku 2, względem ewaluacji rat dzierżawnych od
posesorów w kontynuacji kontraktów rządu zeszłego austriackiego należących
się, skłoniły nas do wydania przez dekret nasz z dnia dzisiejszego innego
postanowienia względem reklama-cjów rzeczonych dzierżawców, co do ich
powyższych zaległości.
W skutku czego dekret nasz, wyżej z daty 25 stycznia 1812 wymię-
niony i dopiero wspomnianych zaległości dzierżawnych i ich ewaluacji tyczący
się, niniejszym uchylonym, jako nienastąpiony uważanym, nie mniej w aktach
złożonym mieć chcemy.
1
Zob. akt 292.
2
Zob. akt 293.
324. Drezno, 15 II 1812

Dekret przyznający ulgi dzierżawcom dóbr narodowych w departamentach
Mając sobie przełożone od Rady naszej Stanu, za wniesieniem ministra

naszego przychodów i skarbu prośby wielu dzierżawców dóbr narodowych w
części kraju traktatem wiedeńskim do Księstwa Warszawskiego przyłączonej,
udających się do łaski naszej o zniżenie opłat dzierżawnych trudnych, jak mienią,
do uiszczenia dla zmniejszonego z wielu powodów dóbr takowych w latach
przeszłych dochodu i żądających udzielenia im takowej ulgi przez oznaczenie
bankocetlom wiedeńskim waluty niższej nad tę, jaką dekret nasz z dnia 7 grudnia
1809 l postanowił, a to odwołując się do wniosku, iż wyciągi intrat dóbr za-
dzierżawionych pierwotnie na bankocetle wyrachowane były,
nie znaleźliśmy ani tego wniosku, ani żadnych innych powodów dosyć
ugruntowanymi, dla których by prawidła ewaluacji na całą powszechność
krajową i na wszystkie zachodzące zdarzenia dekretem naszym wyżej
wspomnianym wydane, dla części dzierżawców dóbr narodowych przeistaczane
być miały. Gdy jednak z drugiej strony troskliwość nasza i starania o poprawę
tak ogólnego losu całego kraju, jak i o ulepszenie bytu szczególnych
mieszkańców Księstwa Warszawskiego czyni nas skłonnymi do udzielenia
dobroczynnej proszącym dzierżawcom względności.
Zważając nadto, że brak gotowizny i znaków pieniężnych, który się w tej
części Księstwa znaczniej czuć daje, mając większy niż w innych częściach
Księstwa Warszawskiego wpływ na zniżenie ceny produktów, dzierżawcom dóbr
narodowych zatrudnić mógł sposobność uiszczenia rat dzierżawnych,
kontraktami postanowionych, chcąc z tego powodu ulżyć proporcjonalnie tym
dzierżawcom, którzy do próśb w tej mierze zaniesionych słuszniejsze mieć mogą
powody, tudzież zważywszy, iż kiedy okoliczności miejscowe, z natury swej
niejednostajne, równie wszystkim proszącym służyć nie mogą, wszelkie prawidło
ogólne prowadziłoby za sobą wymiar względności mniej właściwy i mniej do
szczególnych potrzeb i okoliczności stosowny, postanowiliśmy i stanowimy:
Artykuł l
Prócz funduszu ogólnego, etatem przez nas potwierdzonym na remisje w

dzierżawach z dóbr narodowych oznaczonego, na takoweż remisje, w celu
udzielenia ulgi tym dzierżawcom dóbr narodowych w części kraju traktatem
wiedeńskim nabytej, którzy słuszność i właściwość próśb w tej mierze podanych
udowodnić potrafią, fundusz nadzwyczajny w sumie ogólnej złotych trzykroć
pięćdziesiąt tysięcy — 350 000 naznaczamy.
Artykuł 2
Dyrektor generalny dóbr i lasów narodowych prośby takowe dzierżawców
przyjmować, roztrząsać, sprawdzać i porównywać będzie, a dostatecznie
wyjaśnione i udowodnione, wraz z opinią swoją ministrowi naszemu przychodów i
skarbu poda do zatwierdzenia.
Artykuł 3
Obowiązkiem będzie tak ministra naszego przychodów i skarbu, jako i
dyrektora generalnego dóbr i lasów narodowych w roztrząsaniu próśb dzierżawców
pilną dawać baczność na wspierające je powody, na okoliczności miejsca i czasu,
tudzież na zachowanie najściślejszej bezstronności.
Artykuł 4
Naznaczona artykułem l ogólna suma nie tylko jest maximum, które

przestąpionym być nie może, ale nadto minister nasz przychodów i skarbu, równie
jak dyrektor generalny dóbr i lasów narodowych gorliwie starać się powinni, aby
bez wyczerpania tej sumy, zamiarowi naszemu wymierzenia słusznej ulgi tym, co
jej istotnie potrzebują, stało się zadosyć.
Artykuł 5
Wykonanie tej woli naszej ministrowi naszemu przychodów i skarbu polecamy.
1
Zob. Dz. Pr. 2, 15, s. 101-105.
325. Drezno, 19 II 1812

Dekret przekazujący most na Wiśle pomiędzy Warszawą i Pragą pod zarząd
Dyrekcji Artylerii wojsk Księstwa Warszawskiego.
Na przedstawienie ministra naszego wojny z dnia 4 lutego 1812 postanowiliśmy
i stanowimy:
Artykuł l
Most na Wiśle między Warszawą a Pragą w moc dekretu naszego z dnia 22

maja 1811 l pod zarządzeniem władz wojskowych zostający, oddany będzie co do
dozoru i zarządzenia szczegółowego Dyrekcji Artylerii wojska naszego Księstwa
Warszawskiego.
Artykuł 2
Minister wojny, stosownie do artykułu 5 powyższego dekretu, etat wydatków na
budownictwo rzeczonego mostu i utrzymanie komunikacji na Wiśle do naszego
zatwierdzenia przedstawi.
Artykuł 3
Dopełnienie tej naszej woli ministrowi wojny Księstwa naszego Warszawskiego

zalecamy.
1
Zob. akt 113.
326. Drezno, 19 II 1812

Dekret polecający ministrom wyznaczenie lokalu i odpowiednich funduszy na
utrzymanie w stolicy biura administracji wojennej Księstwa
Warszawskiego.
Na przedstawienie Rady naszej Ministrów z dnia 8 lutego 1812 z powodu

uczynionej przez generała komendanta Warszawy rekwizycji o nakazanie
prezydentowi municypalnemu wyznaczenia potrzebnego na biuro administracji
wojennej lokalu,
zważywszy, iż rzeczone biuro, jako jedno na cały kraj i dla powszechnej
potrzeby ustanowione, nie może w kosztach lokalu ciążyć samej tylko Warszawy,
lecz do ogółu kraju rozciągać się winno, stanowimy,
iż lokale biura administracji wojennej nie przez miasto Warszawę, lecz
przez umieszczenie onego w domu jakim rządowym, a w niedostatku tej
sposobności z funduszów publicznych obmyślonym ma zostać.
Dopełnienie niniejszej naszej woli, tak jak przedstawienie w ostatnim
przypadku do naszego zatwierdzenia kosztów potrzebnych, ministrom naszym
Księstwa Warszawskiego, w czym do którego należy, zalecamy.
327. Drezno, 19 II 1812
Dekret w sprawie organizacji sądownictwa karnego z 26 lipca 1810 r., wydany dla
czterech departamentów galicyjskich, ma również obowiązywać w sześciu
„dawnych" departamentach Księstwa Warszawskiego.
Dz. Pr. 4, 41, s. 235-236.
328. Drezno, 25 II 1812

Dekret w sprawie realizacji zaległych decyzji administracyjnych podjętych w
okresie wojny 1809 r. przez władze austriacko-galicyjskie.
Dz. Pr. 4, 42, s. 239-244.
329. Drezno, 25 II 1812

Dekret nakazujący z polecenia Napoleona dokompletowanie kilku pułków Księstwa
Warszawskiego powracających do kraju.
PSS, nr 3892, s. 238-239; Gembarzewski, s. 50.
Najjaśniejszy cesarz Francuzów, król włoski, protektor Ligi Reńskiej,

postanowiwszy, aby cztery pułki nadwiślańskie, niemniej trzy pułki wojska
Księstwa Warszawskiego 4, 7 i 9 powróciły do Księstwa, dał razem poznać
życzenie swoje, aby ubytek pułków tych co do ludzi za przejściem ich przez
Poznań uzupełnionym był.
Wolą zatem naszą jest i polecamy ministrowi naszemu wojny, iżby z liczby
popisowych trzy tysiące ludzi trzymał w Poznaniu w pogotowiu na
dokompletowanie powyższych pułków w czasie ich przechodu przez rzeczone
miasto.
330. Drezno, 25 II 1812

Dekret nakazujący dostarczenie na rachunek poboru wojskowego za
1812 r. ośmiu tysięcy popisowych.
Stanisław Breza; Gembarzewski, s. 265—266.
Wydawszy, stosownie do oświadczonego nam życzenia najjaśniejszego

cesarza Francuzów, króla włoskiego, dekretem naszym pod dniem dzisiejszym
rozkazy zamierzające powiększenie wojska Księstwa naszego Warszawskiego,
dokompletowanie korpusów z Hiszpanii powracających i dostarczenie ludzi do
batalionu ekwipaży wojskowych przez Francją formowanymi być mających.
Zważając, iż w skutku powyższych naszych rozkazów, jako też z powodu
potrzeby spiesznego zapełnienia niedostawającej do kompletu wojska Księstwa
Warszawskiego, wedle teraźniejszego jego etatu liczby 3342 głów, wybranie 15 000
do 16 000 popisowych byłoby konieczne i
znajdując zatem liczbę 12 888 popisowych, dekretem naszym z dnia 29 stycznia
1812 do służby wojskowej powołanych, niewydostarczającą, postanowiliśmy i
stanowimy:
Oprócz powyższej liczby popisowych, dekretem dopiero wymienionym
nakazanych, minister nasz spraw wewnętrznych dostarczy na rachunek konskrypcji
roku bieżącego 1812, ośm tysięcy popisowych, którzy niezwłocznie oddani będą do
dyspozycji naszego ministra wojny, a ten w miarę potrzeb w służbie wojskowej ich
użyje.
Dopełnienie niniejszej naszej woli ministrom naszym spraw wewnętrznych i
wojny zalecamy.
331. Drezno, 25 II 1812

Dekret w sprawie dostarczenia popisowych z Księstwa Warszawskiego
do dwóch batalionów ekwipaży wojennych, formowanych z polecenia
władz francuskich na terytorium Gdańska.
formularzu, podp. S(tanisław) Breza; tamże, RM 148, k. 31, kopia uwierzytelniona wypisu z prot.
SS, nie na formularzu, podp. Józef Poniatowski.

utworzywszy kilka batalionów ekwipażów wojennych, złożonych po 600 ludzi i
600 powozów, z których ostatnie, jedne po jednym koniu, drugie z wołów zaprzęgę
mieć mają i poleciwszy gubernatorowi generalnemu Gdańska, generałowi hrabiemu
Rapp1, dwa takowe bataliony uformować w terytorium gdańskim, oświadczył razem
życzenie drogą legacji swej przy dworze naszym: ażeby w przypadku braku ludzi na
uformowanie tych dwóch batalionów w terytorium gdańskim, ci z Księstwa
Warszawskiego w liczbie takiej, jaką by rzeczony generał Rapp znalazł potrzebną,
onemuż dostawieni być mogli.
Pragnąc powyższemu życzeniu zadosyć uczynić, polecamy niniejszym
ministrowi naszemu wojny, aby z liczby popisowych Księstwa Warszawskiego taką
liczbę ludzi na uformowanie powyższych dwóch batalionów generałowi Rapp
dostawił, o jaką od niego wezwanym zostanie.
1
Rapp Jan, 1772-1821, generał francuski, gubernator Gdańska, wstawił się jego obroną w 1813 r.
332. Drezno, 25 II 1812
Dekret nakazujący ministrowi wojny Księstwa Warszawskiego wykonanie rozkazów
dowództwa wojsk francuskich w sprawie organizacji batalionu ekwipaży
wojennych.
formularzu, podp. S(tanisław) Potocki; tamże, RM 148, k. 30, kopia uwierzytelniona wypisu z
prot. SS, nie na formularzu, podp. Józef Poniatowski; Gembarzewski, s. 257;

oświadczywszy życzenie drogą legacji swej przy dworze naszym utworzenia w
Księstwie Warszawskim, kosztem skarbu swego, batalionu jednego ekwipażów
wojennych, podobnego do tych, jakich uformowanie w terytorium gdańskim
polecone ma gubernator generalny, generał hrabia Rapp, a względem utworzenia
którego to batalionu, ministrowi naszemu wojny udzielone już zostały bliższe
oznaczenia przez kuzyna naszego, marszałka państwa francuskiego, książęcia
d'Eckmuhl; zalecamy ministrowi naszemu wojny niezwłoczne przedsięwzięcie
potrzebnych kroków i przygotowań, aby ludzie, konie i powozy do uformowania
zamierzonego batalionu były w gotowości.
333. Drezno, 25 II 1812

Dekret nakazujący ministrowi wojny realizacją postanowień konwencji
zawartej 25 lutego 1812 r. między Napoleonem a Fryderykiem Augustem
w sprawie zwiększenia liczebności wojsk Księstwa Warszawskiego.
formularzu, podp. Józef Poniatowski; tamże, RM 247, k. 48, kopia uwierzytelniona wypisu z
prot. SS, nie na formularzu, podp. S(tanisław Potocki.
Zawartą z najjaśniejszym cesarzem Francuzów, królem włoskim, protektorem

Ligi Reńskiej na dniu 25 lutego 1812 konwencją względem powiększenia liczby
wojska Księstwa naszego Warszawskiego,
1° przez utworzenie trzech nowych kompaniów zakładowych 5, 10 i 11 pułków
piechoty,
2° przez pomnożenie w innych pułkach tegoż wojska liczby ludzi w
kompaniach, jako to: w piechocie, wyjąwszy znajdujące się w Hiszpanii 3 pułki,
każdej kompanii, oprócz zakładowej, od 140 do 160 ludzi; w piętnastu pułkach zaś
jazdy każdej kompanii od 100 do 120 ludzi i koni,
rozkazaliśmy przesłać w kopii do Rady naszej Ministrów, zalecając ministrowi
naszemu wojny niezwłoczne dopełnienie umów tejże konwencji.
334. Drezno, 25 II 1812

Dekret w sprawie nadzoru okresowych popisów korpusów wojsk Księstwa
Warszawskiego organizowanych i kompletowanych kosztem cesarza Napoleona.
PSS, nr 3897, s. 242-243; AGAD, RM 252, k. 3, kopia uwierzytelniona wypisu z prol. SS, nie na
formularzu, podp. Józef Poniatowski; tamże, RM 253, k. 7, kopia uwierzytelniona wypisu z prot.
SS, na formularzu, podp. S(tanisław) Potocki.

przyjąwszy na skarb swój, stosownie do zawartej na dniu 25 lutego 1812, a Radzie
Ministrów w kopii przesłanej, konwencji, koszta tak pierwszego oporządzenia, jako
i mas, i żołdu, niemniej kupna koni i innych wydatków, z powodu pomnożonej
liczby koni i ludzi w wojsku naszym Księstwa Warszawskiego, w moc tejże
konwencji, zdaje się być istotnym, aby stan aktualny korpusów co miesiąc lub co
dni piętnaście odbytym popisem udowodniony był, dla obrachowania się z kasami
francuskimi i złożenia potrzebnych na poparcie aneksów, od czasu, skoro tylko
przepisana liczba kompaniów przenosić będzie ilość respective 140 i 100 ludzi.
Dla tym zaś większego zapewnienia rzetelności kompletu kompaniów i aby
komisarz francuski zjechać mający zaraz po przystąpieniu do egzekucji powyższej
konwencji, wstrzymywany nie był w wypłacie niedostatecznością dowodów,
znaleźliśmy stosownym polecić jeszcze w szczególności dozór i kontrolę stanu
popisów jednemu z radców naszych stanu sekcji wojennej, mianując na ten koniec
niniejszym ur. Linowskiego radcę stanu. Obowiązkiem rzeczonego radcy stanu
będzie składać w pewnych ustanowionych epokach bordereaux stanu korpusów,
podług odbytych popisów i takowe bordereaux, które mają być przez niego
podpisywane, wizowane i weryfikowane, oddać komisarzowi francuskiemu za jego
zjechaniem, zachowując ich duplikaty.
Dopełnienie niniejszej naszej woli ministrowi naszemu wojny zalecamy.
335. Drezno, 29 II 1812

Dekret w sprawie obowiązkowej dostawy produktów do magazynów wojskowych
Księstwa Warszawskiego w okresie 1 czerwca 1812 —
— 31 maja 1813 r.
Dz. Pr. 4, 42, s. 245-247.
336. Drezno, 29 II 1812
Dekret wprowadzający stawki celne od importowanego do Księstwa
Warszawskiego białego i niebieskiego krochmalu.
GP, nr 28 z 4 IV 1812; GKrak., Dod. do nr 25 z 25 III 1812, s. 301; PSS, nr 3916, s. 257; AGAD,
RM 197, k. 56, kopia uwierzytelniona wypisu z prot. SS, nie na formularzu, podp. S(tanisław)
Potocki.
Mając w zamiarze nadanie wzrostu fabrykom krajowym w naszym Księstwie

Warszawskim, na przedstawienie naszego ministra przychodów i skarbu
Artykuł l
Od daty ogłoszenia niniejszego dekretu komory celne w Księstwie
Warszawskim, przy wchodzie do kraju, pobierać mają od wszelkiego gatunku
krochmalu cło w sposób następujący:
a) od funta krochmalu białego pobierane dotąd cło podług instru-ktarza po
groszu jednym ma odtąd być płacone po groszy dwa.
b) Od funta krochmalu niebieskiego zamiast dwóch groszy instru-ktarzem
oznaczonych, pobierać należy groszy sześć.
Artykuł 2
Dopełnienie w uskutecznieniu niniejszej naszej woli naszemu ministrowi
przychodów i skarbu polecamy.
337. Drezno, 2 III 1812

Dekret upoważniający ministrów spraw wewnętrznych, wojny oraz przychodów i
skarbu do podjęcia, w oparciu o wskazówki króla, odpowiednich kroków mających
na celu utrzymanie w pogotowiu bojowym batalionu zaprzęgów wojennych.
formularzu, podp. Stanisław Dreza.
Po udzieleniu ministrowi naszemu wojny przez dekret z dnia 25 lutego 1812l

zaleceń, względem niezwłocznego przedsięwzięcia potrzebnych kroków i
przygotowań, aby ludzie, konie i powozy do batalionu zaprzęgów wojennych, który
podług oświadczonego życzenia najjaśniejszego cesarza Francuzów, króla
włoskiego, protektora Ligi Reńskiej, kosztem skarbu cesarskiego w Księstwie
Warszawskim ma być uformowany — trzymane były w gotowości;
nastręczyła się rozważaniu myśl ta, czyliby dla osiągnienia ile możności jak
najprędzej zamierzonego celu nie wypadało może, zważając teraźniejsze
okoliczności trudne, dostarczyć kupującemu koni i powozów wyżej wymienionych,
drogą rekwizycji w kraju, przyjmując przedmioty te w opłacie podatków
gruntowych zaległych. Wartość, która by za nie oddana została przez administracje
francuskie, pozostając w ręku administracji wojennej, porachowana by mogła zostać
przez ministra przychodów i skarbu na należytość żołdu; tak, iż z tej podwojennej
operacji wyniknąłby zysk dla Księstwa pożytecznej przysługi w interesach skar-
bowych; a kupujący odniósłby w korzyści, nabycie rzeczy za cenę umiar-kowańszą.
Uwagi i widoki powyższe rozkazaliśmy niniejszym udzielić do wiadomości
ministrów spraw wewnętrznych, wojny, przychodów i skarbu, aby środki
wystawione, o ile w wykonaniu niezawodnymi być mogą, ułatwić utworzenie na
początku wspomnianego batalionu, przynosząc razem pomoc skarbowi i ulgę
kontrybuentom, przedsięwzięte zostały przez tychże naszych ministrów.
Dopełnienie niniejszej naszej woli, w czym należy, ministrom spraw
wewnętrznych, wojny, przychodów i skarbu Księstwa naszego Warszawskiego
polecamy.
1
Zob. akt 332.
338. Drezno, 2 III 1812

Dekret zwalniający od sekwestru, w związku z sumami bajońskimi, kapitały
pewnych instytutów i fundacji publicznych pruskich w Księstwie Warszawskim.
Dz. Pr. 4, 42, s. 254-256.
339. Drezno, 3 III 1812

Dekret powołujący tymczasowego komisarza do kontroli istniejących
w Księstwie Warszawskim urządzeń pocztowych oraz ich niezbędnej
reorganizacji zgodnie z podanymi przez króla zasadami.
PSS, nr 3931, s. 267-270; AGAD, RM 148, k. 34-35, kopia uwierzytelniona wypisu z prot. SS, na
formularzu, podp. S(tanisław) Breza.
W zamiarze polepszenia administracji poczt w naszym Księstwie Warszawskim

i zaprowadzenia łatwych i dogodnych komunikacji nie tylko między dawnymi i
nowymi departamentami, ale też z krajami pogranicznymi, nim względem
organizacji stałej Dyrekcji Poczt ostateczną wydamy decyzją, za rzecz potrzebną
uznawszy, aby rewizja generalna Instytutu Pocztowego i tymczasowa administracja
onegoż
komisarzowi przez nas wyznaczonemu powierzoną została; zważywszy
przedstawienie ministra naszego spraw wewnętrznych w tej mierze nam .uczynione,
postanowiliśmy i stanowimy.
Artykuł l
Komisarzem naszym do powyższej czynności mianowaliśmy i mianu
jemy ur. Sartoriusa de Schwanenfeld, dobrze nam zaleconego z znajo
mości i doświadczenia w rzeczach pocztowych, którą to czynność, pod
naczelną dyrekcją ministra naszego spraw wewnętrznych, odbywać
będzie.
Artykuł 2
Komisarz nasz ur. Sartorius de Schwanenfeld, sam przez się lub przez osoby
zaufania godne, przedsięweźmie rewizją generalną poczt w naszym Księstwie
Warszawskim, wnijdzie w szczegóły służby i urządzeń kasy generalnej poczt w
Warszawie, niemniej biur pocztowych na traktach znaczniejszych, uchylając
nieporządek i niedogodności, jeżeliby się gdzie jakie okazały.
Artykuł 3
Komisarz nasz postara się o nabycie dokładnych znajomości wszystkich traktów
pocztowych i ich wzajemnego połączenia i te tak urządzi, aby służba przy kosztach,
ile być może najmniejszych, pośpiechu doznawała.
Artykuł 4
Co do stosunków z ministrem naszym spraw wewnętrznych Dyrekcji
Generalnej Poczt w Warszawie i oficjalistów pocztowych z Dyrekcją, przepisy
dotąd trwające zachowują się nadal, tak, iż komisarz nasz jako tymczasowo
sprawujący miejsce teraz wakujące dyrektora generalnego poczt uważanym będzie.
Gdy dla rewizji biur pocztowych na traktach lub w innym interesie swej służby
oddali się z Warszawy, natenczas z komisarzami Dyrekcji Pocztowej na miejscu
pozostającymi, takie środki przedsięweźmie, aby
służba na tym żadnego nie ponosiła uszczerbku.
Artykuł 5
Przy komisarzu będzie władza mianowania na funkcje pocztowe i z nich

oddalenia oficjalistów niższego stopnia, jako to: sekretarzy i innych, o ile takowych
oficjalistów umieszczenie nie należy do poczt-mistrzów. W przypadkach potrzeby
mianowania lub oddalenia oficjalisty pocztowego wyższego stopnia, lub
zawieszenia onegoż od sprawo-
wania funkcji, komisarz obowiązany jest uczynić raport do ministra spraw
wewnętrznych, przedstawując mu w zdarzeniach nominacji dwóch lub trzech
kandydatów na wakujące miejsce. Jego staraniem będzie podawać ministrowi spraw
wewnętrznych do zniesienia niepotrzebne miejsca do służby, osadzać funkcje
osobami zdatnymi i moralnymi, w służbie zaś będących oficjalistów, instrukcjami
łatwymi do pojęcia objaśniać w sprawowaniu powierzonych im obowiązków.
Artykuł 6
Gdy w interesach pocztowych wypadać będzie zawrzeć układy z pocztami
państw pogranicznych lub wydatki etatem przepisane powiększyć, albo też wydać
jakie urządzenie pocztowe, komisarz nasz mianowany uczyni raport ministrowi
spraw wewnętrznych, który w przedmiotach powyższych po aprobacją do nas się
uda.
Artykuł 7
Komisarz nasz za rachunki i sprawowanie się oficjalistów pocztowych tylko od
czasu objęcia tego urzędu odpowiedzialnym być ma.
Artykuł 8
Tenże komisarz mieszkać i urzędowanie swoje odbywać ma w Warszawie o
tyle, o ile służba i inne okoliczności tego wymagać będą.
Artykuł 9
Będzie pobierał z kasy generalnej poczt pensji tysiąc złotych polskich na
miesiąc.
Dopełnienie niniejszego dekretu ministrowi spraw wewnętrznych Księstwa
340. Drezno, 4 III 1812

Dekret ustalający zasady zastępstwa dyrektora edukacji narodowej, który z powodu
wyjazdu z Warszawy lub złego stanu zdrowia nie mógł pełnić
swoich funkcji.
PSS, nr 3932, s. 270.
Na przedstawioną nam przez naszego ministra spraw wewnętrznych

wątpliwość, który z członków Dyrekcji Edukacji Narodowej pensjono-wanych,
czyli honorowych, w przypadku słabości lub oddalenia się jej dyrektora ma
zastępować?
Zważywszy artykuły 117 dekretu naszego 17 grudnia 1810 1, stanowiące skład
Dyrekcji Edukacji Narodowej i jej komplet, gdy w jednym i drugim członki
honorowe są porówno objęte z członkami pensjono-wanymi, stanowimy:
Artykuł l
W przypadku oddalenia się lub słabości dyrektora edukacji narodowej, miejsce
jego w tejże Dyrekcji zastępować będzie jej członek bądź pensjonowany, bądź
honorowy, lecz wyższy z rzędu dostojności lub urzędu przez niego posiadanego.
Artykuł 2
W każdym przypadku zastępujący dyrektora edukacji narodowej będzie równie,
jak i tenże, podług art. 6 dekretu 17 grudnia 1810 odpowiedzialnym za działania
podczas swojego zastępstwa.
Podanie do wiadomości tam gdzie należy i dopełnienie niniejszego naszego
dekretu naszemu ministrowi spraw wewnętrznych zalecamy.
l
Zob. Dz. Pr. 3, 26, S. 114-124.
341. Drezno, 4 III 1812

Dekret ustalający etat pensji i wydatków dla kancelarii Rady Stanu, Komisji
Najwyższej Egzaminacyjnej i Sądu Kasacyjnego na rok 1812/13.
PSS, nr 3933, s. 271-272.
Na przedstawienie Rady naszej Stanu z dnia 22 lutego 1812 zatwierdziwszy

etaty pensjów i wydatków na rok 1812/13
1° dla jej kancelarii i
2° dla Sądu Kasacyjnego rozkazaliśmy etaty rzeczone do tejże
Rady Stanu przesłać.
ETAT KANCELARII RADY STANU I KOMISJI

NAJWYŻSZEJ EGZAMINACYJNEJ
złote
Sekretarz generalny 12000
Adamczewski regent, dopóki ta osoba na miejscu zostaje 8000
Sekretarz protokolista 6000
Sekretarz ogólnej ekspedycji, zarządzający kancelarią 5000
Sekretarz podań i instrukcji, a razem sekcji sprawiedliwości 3500
Sekretarz sekcji finansów i skarbu 3500
Sekretarz sekcji wewnętrznej, razem Komisji Egzaminacyjnej 3500
Sekretarz sekcji wojennej, razem archiwista 3500
Trzech sekretarzy niepłatnych 8800
Czterech kancelistów
Dwóch posłańców Rady złote
Dwaj odźwierni 6000
Froter: i posługacz 2160
Na potrzeby kancelariów Rady Stanu i Sądu Kasacyjnego, Komisji 1860
Egzaminacyjnej, to jest na: opał, światło, materialia, dzienniki gazety, 15000
introligatora, pocztę, bibliotekę i nieprzewidziane wydatki
Suma 78760
Wyraźnie: siedmdziesiąt ośm tysięcy siedmset sześćdziesiąt złotych polskich.
Etat Sądu Kasacyjnego

złote
Prokurator 12000
Pisarz 8000
Archiwista sądu 3000
Archiwista prokuratora 2000
Kancelistów dwóch a 1800 3600
Woźnych dwóch a 900 złotych 1800
Na oporządzenie tychże 20
Na potrzeby kancelarii prokuratora 0
Suma 32000
Wyraźnie: trzydzieści dwa tysiące złotych polskich.
342. Drezno, 4 III 1812

Dekret ustalający etat pensji i wydatków kancelarii Rady Ministrów
na rok 1812/13.
PSS, nr 3935, s. 272-273.
Na przedstawienie Rady Ministrów z dnia 18 lutego 1812 zatwierdziwszy etat

pensjów i wydatków dla jej kancelarii na rok 1812/13, rozkazaliśmy go w załączeniu
przesłać do Rady Ministrów.
ETAT PENSJI I WYDATKÓW DLA KANCELARII RADY MINISTRÓW
złote
Sekretarz generalny bezpłatny w Radzie Ministrów —
Sekretarz protokolista 8000
Regent utrzymujący razem archiwum i ogólną ekspedycją 6000
Sekretarz ekspedycji 3000
Trzech kancelistów 6700
Jeden posługacz 900
Na materialia piśmienne i inne potrzeby biura 5000
Suma 29600
Wyraźnie: dwadzieścia dziewięć tysięcy sześćset złotych.
Jeden sekretarz bezpłatny.
343. Drezno, 4 III 1812
Dekret zakazujący wywozu jęczmienia i owsa z terenów Księstwa Warszawskiego.
GP, nr 25 z 25 III 1812; PSS, nr 3936, s. 273-274; AGAD, RM 154, k. 87, wypis uwierzytelniony
z prot. SS, na formularzu, podp. Stanisław Breza.
W zamiarze zapewnienia ziarna jęczmienia i owsa przez nieurodzaj

zeszłoroczny uszczuplonych do siewu wiosnowego, rozciągając ustawę naszą na
dniu 6 lutego br. zapadłą zakazującą wywozu tych zbóż do Austrii,
Artykuł l
Od dnia ogłoszenia niniejszego dekretu nie wolno jest z kraju Księstwa
Warszawskiego wyprowadzać jęczmienia i owsa za granicę.
Artykuł 2
Urzędnicy celni ściśle pilnować mają, ażeby zboża wyżej wymienione za
granicę Księstwa nie wychodziły.
Wykonanie niniejszej naszej woli i jej ogłoszenie naszym ministrom, w czym
do którego należy, polecamy.
344. Drezno, 4 III 1812
Dekret przyznający adiutantom z wojsk Księstwa Warszawskiego przydzielonym do

boku króla, korzyści wynikające z art. 2 przepisów o tymczasowej dywidendzie
pensji etatowych.
Zważywszy, że obowiązki adiutantów służbowych przy boku naszym

trzymają ich w oddaleniu od kraju, rozciągamy do tychże adiutantów naszych
wojska naszego Księstwa Warszawskiego przepisy artykułem 2 dekretu naszego
z dnia 12 grudnia 1811 l względem tymczasowej dywidendy pensjów etatowych
objęte, chcąc, aby żołd i inne oznaczone dla siebie należytości w całości
pobierali.
Dopełnienie niniejszej naszej woli ministrom naszym wojny, przy
chodów i skarbu Księstwa Warszawskiego zalecamy.
l
Zob. akt 252.
345. Drezno, 5 III 1812
Dekret regulujący sprawę zobowiązań dłużników sum bajońskich w związku z
przepisami wydanymi w tym przedmiocie 25 października i 13
grudnia 1811 r.
PSS, nr 3945, s. 278-281; AG AD, RM 298, k. 131-132, wypis uwierzytelniony z prot. SS, na
Zważywszy, iż przez mylne zrozumienie dekretów naszych 25 października l i

13 grudnia roku zeszłego2 wcisnęły się wielorakie niedokładności w nowo
wystawionych na długi konwencją bajońską zajęte obligacjach, nadto, iż dla
nieprzewidzianych przeszkód, niektórzy dłużnicy w czasie powyższymi dekretami
przepisanym obligacji urzędowych zeznać nie zdążyli.
Na koniec widząc potrzebę przyspieszenia egzekucji przeciwko dłużnikom,
którzy dotąd z dozwolonych im dobrodziejstw nie korzystali,
na podane nam przez ministra naszego przychodów i skarbu przedstawienie
dyrektora generalnego i prezesa Głównej Dyrekcji Kredytowej, postanowiliśmy i
stanowimy:
Artykuł l
Dyrektor generalny i prezes Głównej Dyrekcji Kredytowej poda nam niebawnie
przez naszego ministra przychodów i skarbu imienną listę tych dłużników sum
przez konwencją bajońską nam odstąpionych, którzy niedokładność zeznanych
obligacjów sprostować lub nowe zeznać żądali, wraz z powodami i z jakich
ważnych i udowodnionych przeszkód na przepisanym terminie wystawić
obligacjów nie zdążyli. Nam samym zachowujemy udzielenie każdemu z osobna
dłużnikowi pozwolenia uzupełnienia takowej czynności. Tymczasowie względem
podobnych dłużników rygor sekwestru może zostać zawieszony.
Artykuł 2
Dobra dłużne, których właściciele do żadnego z dozwolonych im dobrodziejstw
w przepisanej formie nie przystąpili, lub od takowych dla niedostatecznej
kwalifikacji oddalonymi zostaną, skoro z poprzedni-czego zajęcia ich ruchomości
nie okaże się wystarczający obiekt na zaspokojenie zaległych prowizji i kapitału,
mają być natychmiast według przepisów tytułu 12, księgi V, części l kodeksu
postępowania cywilnego na sprzedaż publiczną wystawione, zaczynając od tych,
które nic, albo mało co z prowizji zaległych wypłaciły. Przy takowej licytacji
zachowane również być powinny przepisy dekretu naszego z dnia 26 czerwca roku
zeszłego, nie dozwalające sprzedaży niżej dwóch trzecich części
taksy. Gdyby jednak żaden z licytujących przyzwoitej nie ofiarował ceny, a nasz
minister przychodów i skarbu nabycie tychże dóbr dla skarbu nie znajdował
korzystnym, natenczas może je Dyrekcja przez sądową licytacją w dzierżawę
wypuścić, w ciągu zaś lub po upłynieniu dzierżawy powtórnie na sprzedaż
wystawić.
Artykuł 3
Gdy bezpieczeństwo skarbu wymaga, aby dobra dłużne, zanim przyjdzie do
sprzedaży lub wydzierżawienia onych, przez dłużników uiszczonymi nie były i
pod ścisłym zostawały dozorem, przeto mieć chcemy, aby egzekutorowie sądowi
nie innych dozorców do tego przedmiotu wyznaczali, jak tylko tych, którzy im
przez Dyrekcją Generalną wskazanymi zostaną.
Artykuł 4
Dobra dłużne zupełnie przez właścicieli opuszczone lub na satysfakcją długu
dobrowolnie skarbowi ofiarowane mają być natychmiast sposobem powyższym
w administracją zajęte, w celu sprzedania lub wydzierżawienia onych na
najbliższym terminie świętojańskim.
Artykuł 5
Dopełnienie niniejszej woli naszej ministrom naszym, w czym do którego
należy, polecamy.
1
Zob. Dz. Pr. 3, 36, s. 453-454.
2
Zob. Dz. Pr, 4, 37, s. 11-12.
346. Drezno, 6 III 1812

Dekret zakazujący od dnia 31 marca 1812 r. wywozu z Księstwa Warszawskiego
żyta i pszenicy bez zgody ministrów spraw wewnętrznych
i skarbu.
Dz. Pr. 4, 42, s. 249-253.
347. Drezno, 6 III 1812

Dekret w sprawie kar wymierzanych prefektom, którzy spowodowali opóźnienie
dostaw do magazynów wojskowych.
PSS, nr 3949, s. 285.
Zważywszy jak jest istotnym niezawodne dostarczanie produktów in

natura do wojskowych magazynów, podług wskazanych przez na-
szego ministra spraw wewnętrznych miejsc, czasu i ilości, chcąc zagrodzić
wszelkim opóźnieniom, od władz departamentowych wydarzyć się mogącym i że
częstokroć nagłość potrzeby przyspieszenia skutku może nie pozwolić w każdym
przypadku odwołać się do naszej decyzji, uznaliśmy za potrzebne postanowić i
stanowimy.
W każdym przypadku opóźnionego przez prefekta skutku wydanych rozkazów,
względem dostarczenia produktów do wojskowych magazy-zynów, nasz minister
spraw wewnętrznych bacząc na nagłość potrzeby, mocen jest wysłać komisarza na
wyegzaminowanie opieszałości i przyspieszenie skutku i za dostrzeżeniem w
opóźnieniu winy prefekta, po przełożeniu jej w Radzie Ministrów, opieszałego
prefekta w urzędowaniu zasuspendować i pod wyrok Rady Stanu poddać.
Dopełnienie niniejszego dekretu naszemu ministrowi spraw wewnętrznych
zalecamy.
348. Drezno, 7 III 1812
Dekret zakazujący eksportu siana i słomy z terenów Księstwa Warszawskiego.

GP, nr 25 z 25 III 1812; PSS, nr 3953, s. 294-295; AG AD, RM 154, k. 86, wypis uwierzytelniony z
prot. SS, na formularzu, podp. Stanisław Breza.
Dekret nasz pod dniem 4 marca roku bieżącego zabraniający wyprowadzania za

granicę owsa i jęczmienia zarówno rozciągamy do siana i słomy, których nie jest
odtąd wolno za granicę wyprowadzać.
Wykonanie niniejszej woli i jej ogłoszenie naszym ministrom, w czym do
349. Drezno, 7 III 1812
Dekret wprowadzający tymczasowe ulgi w opłatach ceł importowych

od fabrykatów bawełnianych wytwarzanych na Śląsku i w Marchii
Brandenburskiej, a sprowadzanych do Księstwa Warszawskiego.
na formularzu, podp. J. Kruszyński.
W chęci ułatwienia stosunków handlowych między Księstwem naszym

Warszawskim a państwami pruskimi, po nastąpionym oświadczeniu dworu
berlińskiego uchylenia zaprowadzonych w tychże państwach określeń handlowych
przez wydany edykt z dnia 14 września roku 1811, postanowiliśmy i stanowimy jak
następuje:
Artykuł l
Ma być wolne wprowadzenie do Księstwa naszego Warszawskiego fabrykatów
bawełnianych pochodzących z rękodzielni szląskich i Marchii Brandenburskiej, a to
przez komory nasze celne Kępna, Międzyrzecza, Kargowy, Wschowy i Rawicza.
Artykuł 2
Przy wnijściu wyżej wyrażonych towarów dopiero wspomnionymi komorami

ma być udowodnione pochodzenie ich z rękodzielni wymienionych prowincyj
monarchii pruskiej, na ten koniec przez ministra naszego przychodów i skarbu w
miejscach tychże komór ustanowionym znawcami, którzy po rozpoznaniu
pochodzenia tychże towarów z powyższych prowincyj, w stosowne na ten koniec
opatrzą je zaświadczenie.
Artykuł 3
Towary rzeczone podlegać będą opłacie dawnej cła przed ogłoszeniem dekretu
naszego z dnia 22 miesiąca maja 1811, wprowadzenie onych zupełnie
zabraniającego, ustanowionej, a którą to opłatę przy wnijściu na powyżej
wspomnianych komorach uiszczą.
Artykuł 4
Układ ten wzajemności handlowych, nie ma być tylko jako krok pośredniczy,
tymczasowy i mogący być dowolnie cofnionym z jednej lub drugiej strony tak, iż
polecenia jednego rządu przez samo onych wykonywanie z strony jego urzędników
celnych, upoważniać będą tychże urzędników drugiego rządu do wzajemnego
postępowania.
Dopełnienie niniejszej naszej woli ministrowi naszemu przychodów i skarbu
polecamy.
350. Drezno, 7 III 1812

Dekret polecający wstrzymanie realizacji przepisów z 12 lutego 1812 r.,
w sprawie zaopatrzenia w żywność magazynów etapowych na lewym
brzegu Wisły, do czasu wydania odpowiedniego rozkazu przez króla lub
przez naczelne dowództwo wojsk sprzymierzonych.
PSS, nr 3958, s. .298.
Dopełnienie naszego dekretu pod dniem 12 lutego roku bieżącego1,

nakazującego opatrzenie przez kraj w przedmioty żywnościów magazynów w
punktach tych etapów z tej strony Wisły, gdzie ich największa
potrzeba okaże się, o tyle o ile gdzie dotąd nie jest wykonanym, zostaje zawieszone
dopóty, dopóki od nas, lub od władz naczelnie dowodzących korpusem składającym
wojska sprzymierzone wprost władzom naszym w Księstwie Warszawskim
wskazane nie zostaną zarządzenia, jakie do opatrzenia w żywność wojskową, co do
ilościów i co do miejsc za potrzebne osądzone będą.
Dopełnienie mniejszej naszej woli, o której nasz minister wojny osobno jest
uwiadomiony, naszemu ministrowi spraw wewnętrznych zalecamy.
l
Zob. akt 308.
351. Drezno, 7 III 1812

Dekret wprowadzający w Księstwie Warszawskim ceny urzędowe na wiele artykułów
pierwszej potrzeby oraz ustalający sposób ustanawiania
tych cen.
Dz. Pr. 4, 42, s. 257-270.
352. Drezno, 11 III 1812

Dekret w sprawie wydawania zaświadczeń przez departamentowe komisje
egzaminacyjne.
Dz. Pr. 4, 42, s. 271-272.
353. Drezno, 12 III 1812

Dekret regulujący sprawę udzielania pomocy materialnej chłopom zubożałym na
skutek nieurodzaju panującego w 1811 r.
PSS, nr 3980 A, s. 314-316.
Mając sobie przełożone, iż włościanie w niektórych okolicach Księstwa naszego

Warszawskiego z przyczyny przeszłorocznego nieurodzaju znacznego już doznają
niedostatku, a chcąc ubezpieczyć utrzymanie się najliczniejszej klasy mieszkańców
i przez to kraj od wyniknąć mogących klęsk ochronić, na przełożenie naszego
ministra spraw wewnętrznych i po wysłuchaniu naszej Rady Stanu postanowiliśmy
i stanowimy:
Artykuł l
Każdy właściciel dóbr w tychże dobrach osiadłego włościanina, będącego w
niebezpieczeństwie głodu i potrzebie zasiewów jarych i nie mającego sposobu
takim potrzebom zaradzenia z powodu przeszłorocz-nych nieurodzajów, wspierać
powinien.
Artykuł 2
Każdy włościanin, który zapomożenie takowe w tegorocznym niebez-
pieczeństwie głodu odbierze, obowiązanym będzie zapomagającemu właścicielowi
powrócić to zapomożenie zaraz po następujących tegorocznych zbiorach w
pieniądzach podług ceny targowej miasta departamentowego z tego miesiąca, w
którym zapomożenie było danym, lub w robociźnie, za każdy korzec żyta po
dwadzieścia dni pieszych.
Włościaninowi wynieść się z włości nie będzie wolno, póki długu tego nie
zaspokoi. Podprefekt w każdym powiecie dopilnuje, aby dług ten był
zaspokojonym.
Artykuł 3
Gdyby zaś właściciel włości nie był w stanie zapomożenia, obowiązek
tymczasowy wsparcia spadnie na powiat cały. A w tym przypadku podprefekt z radą
powiatową przekonawszy się, że który właściciel włości nie ma żadnego sposobu
zapomożenia włościan w tej potrzebie głodu, repartycją na właścicieli włości
wszystkich, wyjąwszy dobra narodowe i korony, osobnymi urządzeniami objęte, w
powiecie podług wysiewów ułoży i podług tej repartycji ilość na zapomożenie
potrzebną wybierze i pomiędzy potrzebnych rozdzieli, który to dług przez właści-
ciela włości, przez składkę powiatową zapomożonej, po żniwach następujących w
naturze i w takiej ilości, jaka odpowiadać będzie cenie zboża w mieście
departamentowym z miesiąca, w którym dane było zapomożenie, oddać powiatowi
za swoich włościan będzie obowiązanym, a z tytułu takowego zaspokojenia sam
będzie miał prawo odebrania zapomożeń od swoich włościan sposobem w artykule
2 przepisanym.
Artykuł 4
A jeżeliby który powiat w podobnej niemożności całkowicie lub w części
znalazł się, do zasilenia powiatu departament w tymże samym sposobie
obowiązanym będzie, a prefekt z radą departamentową o niemożności powiatu
przekonawszy się, śrzodki w artykule 3 przepisane względem takiego powiatu
przedsięweźmie.
Artykuł 5
Kto znakomitsze gorliwości swojej w usłudze kraju w tej całej potrzebie da
dowody, będzie miał prawo do naszych względów, a minister spraw wewnętrznych
listę imienną takowych nam przedstawi.
Uskutecznienie tego naszego dekretu i wydanie stosownych do niego
instrukcjów naszym ministrom, w czym do kogo należeć będzie, polecamy.
354. Drezno, 12 III 1812
Dekret upoważniający prefektów departamentowych do wstrzymania
lub zmodyfikowania środków egzekucyjnych przeciwko włościanom
i drobnej szlachcie zalegającym z świadczeniami podatkowymi.
PSS, nr 3979, s. 313-314.
Mając sobie wystawione przez Radę naszą Ministrów pod dniem 28 lutego
1812, wskutek uczynionego do niej wniesienia ministra przychodów i skarbu,
położenie przykre wielu kontrybuentów skarbowi w podatkach zadłużonych,
szczególniej w nowych departamentach, i ucisk który by ich dotknął, gdyby
ściąganie zaległości, mianowicie zawieszonego czasowie kredytowanego
podymnego, miało przed l czerwca najbliższego, co do każdego kontrybuenta,
ściśle zostać wykonanym;
chcąc uboższym przynieść taką ulgę, jaką bez niedogodności w innych
względach stan rzeczy udzielić dozwala, upoważniamy ministra naszego
przychodów i skarbu, aby prefektów roztropności powierzył tymczasowe
wstrzymanie lub zmodernizowanie środków egzekucyjnych użyć się mających w
ściągnieniu dawnych podatkowych zaległości tak od włościan, jako i od drobnej
szlachty, przepisując na ten koniec jasne i przyzwoite prawidła, podług których
prefekci winni będą postępować w tym, powyższym sposobem im powierzonym,
działaniu.
355. Drezno, 12 III 1812

Dekret nakazujący wykreślenie z tabeli sum objętych konwencją bajoń-ską kwoty
2500 talarów, będącej depozytem pupilarnym departamentu
poznańskiego.
PSS, nr 3973, s. 310-311.
Zważywszy zdany nam przez Radę Stanu pod dniem 22 lutego 1812 roku raport,
wyjaśniający naturę sum dwóch, jednej 2500, drugiej 2000 talarów, pod tytułem
jakoby własności kasy salaryjnej bywszej regencji poznańskiej w poczet sum
konwencją bajońską objętych i w ogłoszonej tychże sum tabeli z dnia 13 grudnia
1808 pod departamentem poznańskim, pod numerami 159 i 161 wydrukowanych,
na przełożoną nam reklamacją trybunału I instancji departamentu poznańskiego,
co do sumy dwóch tysięcy pięćset talarów na dobrach Polinka Stara w powiecie
kościańskim, departamencie poznańskim leżących, lokowanej; sumę tę jako
własność depozytu pupilarnego departamentu poznańskiego temuż depozytowi
niniejszym powracamy i aby z tabeli wyżej wymienionej sum konwencją bajońską
objętych wymazaną została mieć chcemy.
Dopełnienie tej naszej woli ministrom naszym, tudzież Dyrekcji Głównej
Instytutu Kredytowego sum bajońskich, w czym do kogo należy, zalecamy.
356. Drezno, 14 III 1812

Dekret wprowadzający stawki celne od chemikaliów importowanych do
GP, Dod. do nr 55 z 8 VII 1812; GP, Dod. do nr 56 z 11 VII 1812; GP, Dod. do nr 57 z 15 VII
1812; PSS, nr 3985, s. 319-321; AGAD, RM 200, k. 10-11, kopia uwierzytelniona wypisu z prot.
SS, nie na formularzu, podp. S(tanisław) Potocki.
Zważywszy, iż niektóre płody chemiczne z zagranicy do naszego Księstwa

Warszawskiego wchodzące niestosownie do ich wartości cło inwektowe
instruktarzem generalnym przepisane opłacają, a chcąc by takowe jednostajnej
opłacie podlegały, postanowiliśmy i stanowimy co następuje:
Artykuł l
Płody chemiczne z zagranicy do naszego Księstwa Warszawskiego wchodzące,
a mianowicie w załączonej tabeli wyrażone, mają odtąd podlegać opłacie cła
inwektowego, po dziesięć od sta wartości.
Artykuł 2
Ogłoszenie, wykonanie niniejszej naszej woli ministrowi naszemu przychodów
i skarbu zalecamy.
TABELA
OKAZUJĄCA WIELE NA TERAZ PŁODY FABRYK CHEMICZNYCH ZAGRANICZNYCH OPŁACIĆ MAJA CŁA
INWEKTOWEGO PRZY WCHODZIE DO KSIĘSTWA WARSZAWSKIEGO
No Nazwisko towarów Ich wartość Stopniów po 10

procent
zł gr szt zł gr szt
1. 1 cetnar Braunstein 13 22 1.5 1 11 1
2. dito Minerał alcali 87 — — 8 21 —
3. 1 funt soli glauberskiej — 11 — — 1 —
4. 1 dito soli angielską zwanej, czyli
aptekarskiej 1 19 — — 5 —
5. 1 cetnar hałunu 48 — — 4 24 —
6. 1 funt Alumen Ustum 2 15 — — 7 2
7. 1 uncja Lapis Infernalis 9 — — — 27 —
8. 1 dito Acidum Burasicum 5 7 1.5 — 15 2
9. 1 funt Tartaricum 11 — — 1 3 —
10. 1 uncja Tartar Nitronatum (sól
aptekarska) _ 5 — 2
No Nazwisko towarów ich wartość stopniów po 10
procent
zł gr szt zł gr szt
11. 1 funt Sulphur Stibixticum Au-
rentiae 10 15 — 1 1 2
12. 1 dito dito dito rubrum 10 15 — 1 1 2
13. 1 dito dito dito praecipitatum 6 15 — — 19 2
14. 1 dito Barita Muriatica 11 — — 1 3 —
15. 1 dito Sulphur Natio — 11 — — 1 -
16. 1 uncja Nafrium Causticum — 15 — — 1 2
17. 1 funt Acetum Concentralum 5 22 1.5 — 17 1
18. 1 dito Acidum Antiacum 16 22 1.5 1 20 1
19. 1 dito serwaseru 6 — — — 18
20. 1 dito Acidum Muriaticum 4 — — — 12 —
21. 1 dito dito Phosphoriuin 42 — — 4 6 —
22. 1 dito Amonicum Muriaticum,
mart. Subs. 8 — — — 24 —
23. 1 dito Aether Acieta 30 — — 3 — —
24. 1 uncja Kali Kausticum in Reey
(sól aptek.) — 19 — — 2
25. 1 dito Oleum Animal Aether 1 26 — — 5 2
26. 1 funt olejku bursztynowego 2 7 1.5 — 6 2
357. Drezno, 14 III 1812
Dekret zatwierdzający etat kancelarii Dyrekcji Edukacyjnej Księstwa Warszawskiego na

rok budżetowy 1811/12 od l stycznia 1812 r.
PSS, nr 3981, s. 316-317.
Zatwierdziwszy podany nam przez ministra spraw wewnętrznych pod dniem 24

lutego 1812 etat pensjów i wydatków kancelarii Dyrekcji Edukacyjnej na rok
1811/12, rozkazaliśmy takowy w załączeniu przesłać do Rady Ministrów.
ETAT KANCELARII DYREKCJI EDUKACYJNEJ NA ROK

1811/12 OD l STYCZNIA 1812 ROKU
wysokość pensji
rocznej miesięcznej
zł gr zł gr
sekretarz generalny — pensja jego oddzielnym dekretem z dnia 4000 — 333 10
27 grudnia roku zeszłego stanowiącym etat pensji Dyrekcji
Edukacyjnej jest oznaczona 1 sekretarz wydziału
2 sekretarz wydziału kasjer generalny kalkulator i kontroler 4000 — 333 10 20

3500 291
3000 250
wysokość pensji
rocznej miesięcznej
zł gr zł gr
archiwista 3000 — 250 —
protokolista i ekspedycjonarz 3000 — 250 —
1 kancelista 1800 — 150 —
4 kancelista 1 800 — 150 —
posługacz 600 — 50 —
koszta kancelarii 9200 — 766 20
Suma 37500 — 3125 —
Wyraźnie: złotych polskich trzydzieści siedm tysięcy pięćset rocznie.
358. Drezno, 17 III 1812

Dekret zawieszający tymczasowo eksport koni z terenów Księstwa Warszawskiego.
GP, Dod. do nr 31 z 15 IV 1812; PSS, nr 3988, s. 322-323; AGAD, RM 197, k. 78, kopia
uwierzytelniona wypisu z prot. SS, nie na formularzu, podp. J. Kruszczyński.
Zważając potrzeby wstrzymania do niejakiego czasu, udzielonego dekretem z

dnia 28 listopada 1811 l dozwolenia wyprowadzenia koni z Księstwa naszego
Warszawskiego, rzeczony nasz dekret, co do wyprowadzenia za granicę koni, aż do
dalszych w tej mierze naszych postanowień niniejszym zawieszamy.
Ogłoszenie i wykonanie niniejszego dekretu naszym ministrom spraw
l
Zob. akt 245.
359. Drezno, 17 III 1812

Dekret polecający zasekwestrowanie kwot będących własnością banku berlińskiego,
a nie objętych wykazami sum bajońskich.
Na zdane nam przez ministra naszego sprawiedliwości pod dniem 2 i 5 marca

1812 raporta, względem sum dawniej pruskich, a nam przez konwencją bajońską
ustąpionych, gdy z podania własnego p. Zerboniego, imieniem banku berlińskiego
uczynionego, okazuje się, iż niektóre sumy, specyfikacją przez niego złożoną
objęte, nie znajdują się ani w tabeli p. Daru, ani w ogłoszonej później sum z
powyższej konwencji wypły
wających, rzeczywiście zaś do pomienionego banku należą, zalecamy, aby sumy
takowe, do nowo odkrytych powyżej wspomnianych sum wrachowane i pod areszt
zajęte zostały.
Dopełnienie tej naszej woli ministrowi sprawiedliwości Księstwa naszego
360. Drezno, 17 III 1812

Dekret w sprawie udzielania zapomóg niezamożnym i szczególnie pilnym
pracownikom, kancelarii Rady Ministrów.
PSS, nr 3987, s. 322.
Na uczynione nam przedstawienie prezesa Rady naszej Stanu i Rady Ministrów

z dnia 3 marca 1812 o przykrym położeniu niektórych osób kancelarią Rady naszej
Ministrów składających, z powodu zaprowadzonej tymczasowej dywidendy wypłat
etatowych, dozwalamy,
aby co kwartał, aż do dalszych naszych rozkazów, rachując od dnia l miesiąca
bieżącego, suma trzy tysiące złotych zaliczana była ze skarbu do szafunku prezesa,
który najpotrzebniejszym spomiędzy składających powyższą kancelarią, a razem
celującym pilnością, dostarczy z tego funduszu nieuchronne zasilenie.
361. Drezno, 17 III 1812

Dekret w sprawie wprowadzenia w życie i realizacji przepisów o Gwardii
Narodowej w Księstwie Warszawskim.
PSS, nr 3995, s. 326-327.
Postanowiwszy przywieść do skutku dekret nasz z dnia 10 kwietnia 1811 1,

stanowiący nową organizacją Gwardii Narodowej w Księstwie naszym
Warszawskim i w tym celu uchylając dekret nasz z dnia 27 kwietnia 18112,
zaprowadzenie powyższego urządzenia wstrzymujący, udzielamy ministrowi
naszemu spraw wewnętrznych co do sposobu tak ogłoszenia, jako i wykonania
wyżej namienionego dekretu naszego następujące przepisy:
1. Minister nasz spraw wewnętrznych zaleci przygotować potrzebną liczbę
egzemplarzy drukowanych wspomnianego na początku dekretu naszego z dnia 10
kwietnia 1811.
2. Minister spraw wewnętrznych ułoży potrzebną instrukcją dla prefektów i tę
wraz z liczbą odpowiadającą drukowanych ad l egzemplarzy dekretu przeszłe
prefektom, zalecając im jednak, aby i ogłoszenie
dekretu, i rozpoczęcie formowania rzeczonej Gwardii w dniu dopiero l przyszłego
miesiąca kwietnia przedsięwzięli.
3. Minister spraw wewnętrznych starać się będzie, aby we wszystkich
departamentach w tym oznaczonym dniu razem wola nasza do skutku
przywiedziona została.
4. Poruczamy znanej nam przezorności ministra naszego spraw wewnętrznych i
zalecamy mu niniejszym wyraźnie przedsięwzięcie takich zaradzeń, aby aż do dnia
oznaczonego egzekucji i publikacji nowego urządzenia Gwardii zachowany był
najściślejszy sekret z strony prefektów i wszelkich ku wykonaniu niniejszego
naszego dekretu użytych osób.
1
Zob. akt 81.
2
Zob. akt 93.
362. Drezno, 17 III 1812

Dekret nakazujący dostarczenie przez departamenty 25 000 ludzi do
prac przy fortyfikacjach.
PSS, nr 3996, s. 327.
Gdy otwierająca się pora wiosny myśleć każe o kontynuacji robót

fortyfikacyjnych, szczególnie około Modlina, zalecamy ministrowi naszemu spraw
wewnętrznych przedsięwzięcie wczesne urządzeń i rozkładu robotników na
departamenta, aby z nich dwadzieścia pięć tysięcy ludzi do rzeczonych robót było
na zawołaniu do dyspozycji.
Dopełnienie tej naszej woli ministrowi spraw wewnętrznych Księstwa naszego
363. Drezno, 18 III 1812

Dekret w sprawie opłacania kosztów przesyłki pozwów kierowanych z Księstwa
Warszawskiego do mieszkańców imperium rosyjskiego.
PSS, nr 3998, s. 331.
Na uczynione w przedstawieniu naszego ministra sprawiedliwości z dnia 2

marca roku bieżącego zapytanie, w jakim sposobie i z jakich źrzódeł opłacane być
mają koszta z przesyłania zapozwów do obywateli w krajach rosyjskich
zamieszkałych,
oświadczamy temuż ministrowi, iż koszta, jakie z przesyłania zapozwów i
wręczania onychże przez sądy główne rosyjskie wynikać mogą, przez
pozywających ponoszone i opłacane być mają.
364. Drezno, 19 III 1812
Dekret zezwalający Żydom krakowskim na zamieszkiwanie zarówno na
Kazimierzu żydowskim, jak i katolickim.
PSS, nr 4005, s. 333-336.
Zważywszy, iż zbyteczne skupienie się ludu starozakonnego, wystawia

mieszkańców naszego miasta Krakowa na wielorakie niebezpieczeństwa utraty
zdrowia i że nieochędóstwo, nieład i bezprawia są nieodbitym skutkiem znacznego
skupienia się w małym okręgu, którym policja z trudnością zapobiegać może, na
przełożenie naszego ministra spraw wewnętrznych i po wysłuchaniu naszej Rady
Stanu, postanowiliśmy i stanowimy co następuje:
Artykuł l
Od dnia ogłoszenia tego dekretu wolno będzie starozakonnym mieszkać nie
tylko na Kazimierzu Żydowskim zwanym, lecz i na Kazimierzu Katolickim,
wyjąwszy ulicę idącą od mostu na Starej Wiśle, do mostu na Nowej Wiśle
będącego; przy której ulicy w domach jej narożnych mieszkanie starozakonnym na
potem również zabraniamy, pozwalając im tylko, aby do lat sześciu od ogłoszenia
tego naszego dekretu, przy ulicy wyż pomienionej mieszkać, sklepy dla handlu
hurtowego lub szczegółowego i składy towarów utrzymywać mogli; szynków
jednak wszelkich trunków, pod swoim lub pod cudzym imieniem przy ulicy tejże i
w mieszkaniach lub sklepach przy niej będących nawet przez te lat sześć
dozwolonego tymczasowie mieszkania i handlu, mieć starozakonnym zabraniamy.
Artykuł 2
Pozwalamy oraz na rozpostrzenienie Kazimierza Żydowskim zwanego przez
obalenie murów od Wisły zasłaniających i przez domurowanie ścian frontowych do
muru na ulicy Żydowskiej będącego. Na miejscach tego rozpostrzenienia
starozakonni domy podług planów przez miejscową policją potwierdzać się
mających murować, mieszkać i handlować bez ograniczenia będą mogli.
Artykuł 3
Nie wolno starozakonnym w samym mieście Krakowie i na innych jego
przedmieściach pod żadnym pozorem ani mieszkać, ani mieć handlowych składów i
sklepów, a tym mniej szynków prowadzić.
Artykuł 4
Temu tylko z starozakonnych z familią w mieście i na wszystkich
przedmieściach Krakowa mieszkać, lecz nie handlować, pozwalamy, który by
był człowiekiem naukom poświęconym, jako to: doktorem, profesorem, złożył
zaświadczenie tego od Dyrekcji naszej Edukacyjnej i dopełnił następujących
warunków:
a. Aby umiał czytać i pisać po polsku lub po francusku, albo czytać i pisać po
niemiecku, przy zdolności mówienia językiem polskim lub francuskim.
b. Aby dzieci swoje po skończonym siódmym roku do szkół publicznych
posyłał dla odbierania tam nauk świeckich równie z drugimi.
Przez familią rozumie się mąż, żona, dzieci nieżonate i służący. Może jednak
przy familii mieszkać pojedynczo ojciec lub matka lat 60 mające, jeżeli dla wieku
swego, pomocy dzieci widocznie potrzebują i żadnego osobnego powołania, handlu
lub rzemiosła nie pilnują.
Artykuł 5
Udowodnienia warunków artykułem powyższym przepisanych będą złożone

przed prezydentem miasta, komunikowane radzie municypalnej miejscowej i
przez prefekta departamentu krakowskiego potwierdzone. Wszelkie w tej mierze
podejście lub nierzetelność, wcześniej lub później odkryte, ciągnąć za sobą będą
uchylenie pozwolenia.
Artykuł 6
Gdy podług umów odwiecznych przywilejami królów i prawami sejmowymi za
rządu polskiego potwierdzanych, a pod następnymi rządami nieuchylonych i
nieścieśnionych, starozakonni nigdy nie mieli prawa mieszkać w mieście Krakowie
i na jego przedmieściach; przeto kontrakty najmu, pomieszkania i sklepów w
miejscach niniejszym dekretem zakazanych kiedykolwiek zawarte, które by w
mieście Krakowie i na innych przedmieściach dłuższy czas jak do l czerwca 1812
roku, a na Kazimierzu Katolickim przy ulicy Krakowskiej dłuższy czas nad lat
sześć artykułem l dozwolone zajmowały, będą uważane jako nieobo-wiązujące, od
czasu termin ten przechodzącego.
Artykuł 7
Z upłynieniem tych terminów starozakonni, którzy by w miejscach powyższymi
artykułami zakazanych mieszkali, lub handel prowadzili, wyprowadzić się powinni
na przedmieście Kazimierz Żydowski zwane, a to pod karą takiej opłaty przez
właściciela domu, jaką lokator pozo-
stający w miejscach zakazanych rocznie za swe pomieszkanie opłaca, a oprócz tego
starozakonni do wyprowadzenia się środkami policyjnymi będą zmuszeni.
Artykuł 8
Aby jednak ulicę przedmieścia Kazimierz Katolicki zwanego, na której
starozakonnym do lat sześciu mieszkać i handlować pozwalamy, od szkodliwego
natłoku i skutków nieochędostwa przez ten czas zabezpieczyć, nasz minister policji
wyda urządzenia, ile familii w którym pomieszkaniu mieścić się może.
Dopełnienie niniejszej woli naszej, naszym ministrom Księstwa War-
szawskiego, w czym do którego należy, polecamy.
365. Drezno, 19 III 1812

Dekret zezwalający na odbywanie w Tomaszowie Lubelskim czterech
dodatkowych jarmarków rocznie.
PSS, nr 4006, s. 337; AG AD, RM 132, k. 53, kopia uwierzytelniona wypisu z prot. SS, na
formularzu, podp. Stanisław Grabowski.

stanowimy:
Do odbywających się dotąd w mieście Tomaszowie w departamencie lubelskim
jarmarków czterech, następujące jeszcze dozwalamy:
1-szy dnia 14 lutego na święto Najświętszej Panny Gromnicznej Ruskiej,
2-gi dnia 16 lipca na święto Najświętszej Panny Szkaplerznej,
3-ci dnia 23 września na św. Teklę,
4-ty dnia 3 grudnia na św. Franciszek Ksawery.
Uskutecznienie niniejszego dekretu naszego ministrowi naszemu spraw
wewnętrznych polecamy.
366. Drezno, 21 III 1812

Dekret nakazujący formację bądź też dokompletowanie jedenastu pułków piechoty
PSS, nr 4016, s. 344.
Wskutek danych ministrowi naszemu wojny szczególnych naszych rozkazów,

względem formacji pułków piechoty l, 2, 3, 6, 8, 12, 13, 14, 15, 16 i 17 wojska
naszego Księstwa Warszawskiego, pomnożone zostaną też pułki, każdy o czterech
nad ich komplet etatem ostatnim wojska objęty.
Zalecamy zatem ministrowi naszemu przychodów i skarbu, aby tak koszta
pierwszego oporządzenia dla pomnożonych tym sposobem w rzeczonych jedenastu
pułkach czterdziestu czterech żołnierzy w sumie ośm tysięcy ośmset złotych ze
skarbu naszego Księstwa Warszawskiego dostarczyć, jako i żołd roczny w
wysokości podług etatu przypadającej, w moc niniejszego dekretu, który jako
suplement etatu uważany być ma, z tegoż skarbu wypłacać zalecił.
367. Drezno, 21 III 1812

Dekret nakazujący dokonywanie wypłat związanych z realizacją przepisów o
kredytach na potrzeby wojska przy pomocy biletów kasowych.
PSS, nr 4018, s. 346.
Otworzywszy osobnym naszym dekretem z dnia dzisiejszego w skarbie naszym

Księstwa Warszawskiego kredyt dla ministra wojny na różne potrzeby wojska,
zalecamy ministrowi naszemu przychodów i skarbu, aby, po zniesieniu się z
ministrem wojny, starał się w wypłatach tych, ile ich przedmioty tylko dozwalać
będą, używać biletów kasowych, kupując one na ten zamiar w kasie ich zmiany.
Dopełnienie niniejszej naszej woli ministrom naszym przychodów i skarbu i
wojny zalecamy.
368. Drezno, 23 III 1812

Dekret zawiadamiający ministrów spraw wewnętrznych, wojny i skarbu o mającym
nastąpić przyjeździe Robineta, ordonatora, który z polecenia intendenta
generalnego Wielkiej Armii ma podjąć prace związane z wyposażeniem wojsk
Księstwa Warszawskiego i francuskich. Ministrowie mają ordonatorowi we
wszystkim pomagać.
Podług podanej noty posła nadzwyczajnego i ministra pełnomocnego

najjaśniejszego cesarza Francuzów i króla, przy dworze naszym, przybędzie do
Poznania p. Robinet ordonator mający wskazane sobie od intendenta generalnego
Wielkiej Armii:
1° czynności tyczące się wykonania konwencji na dniu 25 miesiąca przeszłego,
względem pomnożenia wojska do ministrów naszych przesłanej,
2° zalecania ściągające się do nakazanej dekretem naszym 25 lutego 1812 1
liczby 3000 popisowych, mającej się znajdować w Poznaniu na dokompletowanie
wracających z Hiszpanii pułków, tudzież formacji
dekretem z dnia powyższego 2 nakazanej, batalionu jednego ekwipażów wojennych,
oprócz którego i drugi batalion podobnychże zaprzęgów, do którego z Księstwa
ludzie tylko do Gdańska dostawieni mieli zostać, na koszt kas francuskich również
w Księstwie ma być uformowany,
3° zakupienie trzech tysięcy koni do kawalerii, przeznaczonych na zakład w
Poznaniu dla kawalerii francuskiej,
4° powzięcie wiadomości względem środków żywności i opatrzeń, które by w
Księstwie znalazły wojska, mające przez nie przechodzić,
5° przygotowanie względem uorganizowania szpitalów wojskowych i służby
przy nich w Poznaniu.
Rozkazawszy na początku wymienioną notę obejmującą w szczegółach
objaśnienia co do przeznaczenia p. Robinet i w zamiarze jego misji, dla tym lepszej
informacji przesłać w kopii do ministrów spraw wewnętrznych, wojny i skarbu,
upoważniamy tychże ministrów, w czym do którego należeć będzie, do jak
najprędszego przedsięwzięcia środków potrzebnych, ażeby cel zjechania p. Robinet
został dopełniony w przedmiotach wyżej wyrażonych, względem których
oczekujemy razem raportu tychże ministrów. Znajdując zaś, że niektóre z nich,
wymagać będą wysłania do Poznania urzędnika administracji wojennej, który by się
z ordonatorem p. Robinet i onemu objaśnienia jakichby żądał dać mógł, okoliczność
tę szczególniej ministrowi wojny poruczamy.
Co się tyczy punktów pod nr 2 i 3, gdy podług raportów ministrów naszych z
dnia 12 marca 1812 wskazane dekretem naszym z dnia 2 tegoż miesiąca ułatwienia
co do formacji pierwszego batalionu ekwipażów wojennych miejsca mieć nie mogą,
z powodu już przedsięwziętych innych środków, w miarę poprzednich wskazań
kuzyna naszego marszałka księcia d'Eckmuhl, zostawujemy rzeczonym ministrom
naszym czyliby te, powyższym dekretem naszym objęte, ułatwienia zastosowane
teraz być nie mogły co do odmienionych punktów.
Dopełnienie niniejszej naszej woli ministrom naszym spraw wewnętrznych,
wojny i skarbu zalecamy.
1
Zob. akt 329.
2
Zob. akt 331.
369. Drezno, 23 III 1812

Dekret w sprawie udzielania zapomóg niezamożnym i szczególnie pilnym
pracownikom kancelarii Rady Stanu Księstwa Warszawskiego.
PSS, nr 4031, s. 354-355.
Na uczynione nam przedstawienie Rady naszej Stanu z dnia 14 marca 1812, o

przykrym położeniu niektórych osób kancelarią tejże Rady składających, z powodu
zaprowadzonej tymczasowej dywidendy wypłat
etatowych, dozwalamy, aby co kwartał, aż do dalszych naszych rozkazów, rachując
od dnia l miesiąca bieżącego, suma trzy tysiące złotych zaliczona była z góry ze
skarbu do szafunku prezesa Rady naszej Stanu, który najpotrzebniejszym
spomiędzy składających powyższą kancelarią, a razem celującym pilnością,
dostarczy z tego funduszu nieuchronne zasilenie.
370. Drezno, 23 III 1812

Dekret zawierający wytyczne postępowania dla ministra sprawiedliwości
w sprawach kasowych.
PSS, nr 4025, s 350-351.
Zdany nam przez ministra naszego sprawiedliwości raport pod dniem 8 marca
1812 wystawia przykry bez zaprzeczenia stan sądownictwa w względzie kasowym.
Troskliwa piecza, którą dla tego wydziału dotąd okazywaliśmy, spokojnym go
czynić może, że ile tylko położenie skarbu podawać będzie łatwości, pragniemy
przynieść mu ulgi. W ostatnim naszym dekrecie oświadczyliśmy ministrowi
naszemu sprawiedliwości powody, dla których postanowiliśmy teraźniejszy
porządek do zachowania w wypłatach. Tymczasem zaś polegamy na tegoż ministra
do naszej osoby przywiązaniu i dla ojczyzny gorliwości, że szczególniej w
teraźniejszej tak ważnej chwili w szlachetnych uczuciach urzędników naszych
sądowych wzbudzać będzie się starał i potrafi tę wytrwałość i poświęcenie się,
których dzisiejsze utrudnione okoliczności skarbu po nich dla kraju wymagają.
Z równym zaufaniem powierzamy ministrowi naszemu sprawiedliwości
przedsięwzięcie ścisłych kroków przeciw tym urzędnikom, którzy się targnęli
naruszyć depozytów, tym więcej, że żadne indywidualne położenie uniewinnić
czynów takowych nie może.
371. Drezno, 23 III 1812

Dekret zwalniający czeladź fabryki fajansu i naczyń glinianych w Tomaszowie
Lubelskim oraz zabudowania fabryczne i zaprzęgi konne od służby z bronią w ręku,
ciężarów kwaterunkowych i posług na rzecz wojska.
PSS, nr 4026, s. 351.

stanowimy:
Artykuł l
Czeladź rzemieślnicza przy fabryce fajansu i naczyń glinianych w mieście
Tomaszowie, departamencie lubelskim, na lat sześć od popisu wojskowego i służby
Gwardii Narodowej wolną być ma.
Artykuł 2
Na takiż przeciąg czasu zabudowania fabryczne od kwaterunku i wraz z
zaprzęgami na potrzebę fabryki utrzymywanymi od wszelkich posług wojskowych
uwalniamy.
Uskutecznienie niniejszego ministrom naszym, w czym do którego należy,
polecamy.
372. Drezno, 23 III 1812

Dekret w sprawie subwencjonowania Torunia przez władze Księstwa
Warszawskiego i kompensacji pretensji skarbu państwa do kasy miejskiej.
Mając wzgląd na przedstawiony nam przez naszą Radę Ministrów znacznie

podupadły przez zbieg okoliczności wojennych stan miasta naszego Torunia i chcąc
mu ojcowskie nasze udzielić wsparcie, postanowiliśmy i stanowimy co następuje:
Artykuł l
Pobierana przez kasę miasta Torunia za rządu pruskiego z skarbu publicznego
rocznie w sumie talarów 10968, groszy pruskich 6, den. 9.5, czyli złotych polskich
65 808, groszy 13 kompetencja ma być do tejże kasy miejskiej toruńskiej z skarbu
publicznego naszego Księstwa Warszawskiego regularnie, ratami kwartalnymi, od
dnia l czerwca roku 1812 począwszy, aż do czasu dalszego naszego w tej mierze
postanowienia, płaconą.
Artykuł 2
Zaległa dla tejże kasy miasta Torunia od dnia l czerwca roku 1808
do dnia ostatniego maja roku 1811 takowa kompetencja ma być w win
nych od tejże kancelarii do skarbu publicznego naszego Księstwa War
szawskiego, podatkach, równie w sumach, jeżeli jakie miasto Toruń,
które by były powinny do skarbu wpłynąć, nienależnie pobrało, wy
trąconą.
Artykuł 3
Przypadająca takowa dla kasy miasta Torunia za rok od dnia l czerwca 1811 do
ostatniego maja 1812 w sumie złotych polskich 65 808 groszy 13 kompetencja,
jeżeli, po skompensowaniu artykułem poprzednim winnych skarbowi podatków i
należytości, zaległość jakowa się okaże, ma również w tej zostać wytrącona.
Dopełnienie niniejszej naszej woli naszym ministrom spraw wewnętrznych i
skarbu, w czym do którego należy, zalecamy.
373. Drezno, 26 III 1812

Dekret w sprawie organizacji administracji wojskowej w jednostkach
liniowych Księstwa Warszawskiego.
PSS, nr 4040, s. 361-368.
Rozkazaliśmy przesłać do ministra naszego wojny zatwierdzony przez nas stan

służby administracji wojennej przy wojsku czynnym w polu.
W oznaczeniach naszych znaleźliśmy stosownym zmienić niektóre propozycje,
pierwiastkowe ułożonego projektu, powodując się tymi samymi zasadami, które nas
prowadziły w urządzeniu tej części służby przy wojsku tutejszego naszego państwa.
Obydwa przedmioty: płaca i opatrywanie w żywność korpusu, odbierając
zaradzenie z głównej kwatery, służba ich tam organizacją swoją mieć powinna:
dlatego uchylone zostały niektóre szczegóły przy dywizjach, jako to: osobna przy
nich organizacja kas; gdy wypłaty pułkom z kasy generalnej przy głównej kwaterze
korpusu zostającej uczynione są, piekarze, rzeżniki, dozorcy stadów, ostatni i z tego
powodu, że w marszu bydło zwykle żywe pułkom dawane bywa, które je sami
transportują.
Doświadczenie stwierdza szkodliwość wielu komisarzy przy wojsku. Lepiej
zatem mniej komisarzy, ale moralnych i uczciwych ludzi, a raczej więcej adiunktów
mieścić.
Urządzenie poczty jest przedmiotem wielkiej armii, do której mniejsze armie
należą.
Gdy szczególne przypadki wydarzyć mogą potrzebę pomnożenia jednych lub
drugich osób, osobliwie urzędników zdrowia, polecamy ministrowi naszemu wojny,
aby ile możności wyższe miejsca tej służby zmniejszane, a niższe pomnażane były,
gdyż właśnie w niej, do wykonania i posługi wielość potrzebna, urządzać zaś i
dozorować wielu jeden może.
Oczekujemy od ministra naszego wojny przedstawienia osób, których
nominacja z powodu tej organizacji potrzebna być może i wydatków,
jakie by stąd wynikały, a zatem w jednym objęciu i wysokości płacy dla komisarza
ordonatora generalnego, na który to urząd, generała brygady ur. Wasilewskiego, na
otworzony zaś tym sposobem wakans komisarza ordonatora ur. Fiszera, osobnymi
dekretami mianowaliśmy.
SŁUŻBA ADMINISTRACJI WOJENNEJ PRZY WOJSKU CZYNNYM W POLU
Sztab główny
l komisarz ordonator generalny
3 komisarzy wojennych
4 adiunktów
Służba zdrowia l inspektor generalny służby zdrowia

l aptekarz I klasy
l ditto II klasy
l urzędnik zdrowia I klasy
l urzędnik zdrowia II klasy
l inspektor generalny szpitalów
l oficjalista I klasy
l ditto II klasy
l urzędnik zdrowia I klasy
l ditto ditto II klasy
l aptekarz II klasy
l aptekarz III klasy
Administracja szpitalów
l ekonom
1 pisarz I klasy
2 pisarzy II klasy l
szafarz II klasy
Ambulans
Liczba posługaczy starszych i zwyczajnych zastosowaną zostanie
do potrzeby.
Służba żywności Dyrekcja żywności

l dyrektor cywilno-wojskowy l kontroler 3 pisarzy l
inspektor l dozorca magazynu l kontroler l pisarz 4
mierników l posługacz starszy Posługaczów
zwyczajnych w miarę potrzeby.
Piekarnie polowe
1 nadpiekarz starszy
2 nadpiekarzy
20 brygadierów
60 piekarzy
Budownictwo
l majster malarski l
ditto cieśla 5 mularzy
5 cieśli
Rzeź
4 rzeźników
4 posługaczów znawców
5 liczmanów
Furaż
l dozorca magazynu
1 kontroler
2 pisarzy 4 mierników l pomocnik starszy
Posługaczów w miarę potrzeby.
Wozy Batalion ekwipażów
Batalion ekwipażów obejmuje wszystko, co się oszczędziło po

opatrzeniu dywizjów
Park rezerwy
l szef parku rezerwy l

kontroler 4 dozorców
Kasa wojskowa
l płatnik generalny
1 podpłatnik
2 pisarzy
Ogół osób w sztabie administracji wojskowej jest 166.

wyraźnie: sto sześćdziesiąt sześć.
Dywizja I
Służba ogólna Komisarze wojenni

l adiunkt sprawujący obowiązki komisarza wojny 4
adiunktów
Służba zdrowia Urzędnicy służby zdrowia

l urzędnik zdrowia dywizji l ditto
ditto I klasy
1 ditto ditto II klasy
2 ditto ditto III klasy
1 aptekarz II klasy
2 aptekarzy III klasy.
Ambulans
1 ekonom
szafarz II klasy
Służba żywności l inspektor żywności l
dozorca l kontroler l
pisarz
4 mierników czyli pomocników Poslugaczów
Furaż
l dozorca l kontroler l pomocnik starszy
4 mierników Posługaczów w miarę
potrzeby.
Park rezerwowy
l dozorca
l pisarz
4 pomocników
Ogół osób 38, wyraźnie: trzydzieści ośm.
Dywizja II

l adiunkt sprawujący obowiązki komisarza wojny 4
adiunktów
Urzędnicy służby zdrowia
l urzędnik zdrowia dywizji l
ditto ditto I klasy
1 aptekarz II klasy
2 ditto III klasy
Ambulans
1 ekonom
szafarz II klasy
Służba żywności l inspektor żywności
l dozorca l
kontroler l
pisarz
4 mierników czyli pomocników Posługaczów
Furaż
l dozorca l kontroler l pomocnik stairszy
4 mierników Posługaczy w miarę
potrzeby
Pa rk rezerwowy
l dozorca
l pisarz
4 pomocników
Ogót osób 38, wyraźnie: trzydzieści ośm.
Dywizja III
l komisarz wojenny II klasy 4

adiunktów
Urzędnicy służby zdrowia

l urzędnik służby dywizji l
urzędnik ditto I klasy
1 aptekarz II klasy
2 ditto III klasy
Ambulans
1 ekonom
szafarz II klasy
Służba żywności l inspektor żywności
l dozorca l kontroler l pisarz 4
mierników czyli pomocników
Posługaczy zwyczajnych w miarę potrzeby
Furaż
l dozorca
l kontroler
l pomocnik starszy
4 mierników
Posługaczy w miarę potrzeby
Park rezerwowy
l dozorca
l pisarz
4 pomocników
Ogół osób 38, wyraźnie: trzydzieści ośm.
ADMINISTRACJA WOJSKA PRZY KAWALERII CZYLI PRZEDNIEJ STRAŻY
Komisarze wojenni
1 komisarz wojenny
2 adiunktów
Służba zdrowia
l urzędnik zdrowia I klasy l ditto
ditto II klasy l ditto ditto III klasy
l aptekarz II klasy l aptekarz III
klasy
Ambulans
1 ekonom
2 pisarzy II klasy
Furaż
l dozorca l
pisarz
Ogół osób 13, wyraźnie: trzynaście

374. Drezno, 26 III 1812
Dekret w sprawie wydawania zbiegów z oddziałów austriackich, zatrudnionych w
kopalniach wielickich a szukających schronienia na
Przełożonym nam zostało, iż z oddziału wojska austriackiego z regimentów

pieszych węgierskich składającego się, użytego do robót w kopalniach Wieliczki,
na mocy artykułu 9 konwencji z dworem austriackim na dniu 19 listopada 1811
zawartej, a Radzie Ministrów pod dniem 14 stycznia roku bieżącego
komunikowanej, od dnia 17 do 25 lutego roku bieżącego trzynastu żołnierzy
zbiegłych liczono, którzy do Krakowa udać się mieli, i że czyniona o nich
reklamacja przez naszych komisarzy, na zaniesioną do nich o to rekwizycją
komisarzy austriackich, do prefekta departamentu krakowskiego i komendanta
miasta Krakowa, skutku nie wzięła, dlatego że ci żadnej jeszcze w tej mierze
informacji od wyższych zwierzchności ani instrukcji urzędowej, względem
wydawania zbiegłych wojskowych austriackich w kopalniach Wieliczki użytych,
nie odebrali. Wydarzenie to dało powód komisarzom obustronnym do sporządzenia
stałego układu, co do sposobu zachowania się na przyszłość w podobnych
przypadkach, a aż do potwierdzenia lub zmodyfikowania onego przez obydwa
dwory, do zawarcia tymczasowego z 4 artykułów składającego się.
Dawszy zlecenie legacji naszej w Wiedniu, aby co się tyczę umówionego
między komisarzami stałego na przyszłość układu, z dworem tamtym traktowała,
zatwierdziliśmy zawarty przez nich tymczasowy i rozkazawszy takowy w
załączonej kopii przesłać Radzie naszej Ministrów, chcemy, aby oznaczenia nim
objęte, we wszystkich punktach dopełniane były. Niemniej wolą jest naszą:
1) Aby żołnierze austriaccy od dnia 17 do 25 miesiąca przyszłego z Wieliczki
zbiegli, a w załączonej tu liście imiennie wyrażeni, pod innymi nazwiskami w
Księstwie Warszawskim ukrywać się mogący, byli jak najPilnicj śledzeni, a
znalezieni, aby do Wieliczki odesłani zostali i aby podobnie postępowano sobie tak
w Krakowie, jako i innych miejscach Księstwa, co do robotników wojskowych
austriackich użytych w sa-linach Wieliczki, którzy by na przyszłość uciekli z tego
miasta i do kraju Księstwa się schronili.
2) Aby mieszkańcom Księstwa naszego Warszawskiego jak najsuro-wiej
zalecono zostało, aby żołnierzy austriackich zbiegłych, czyli użyci byli lub nie w
salinach Wieliczki, z obwodu (rayon) Podgórza na lewy brzeg Wisły nie
przeprawiali, ale im drogę wskazywali do Krakowa. Nadto, ażeby od zbiegów do
robót w salinach użytych żadnych efektów,
odzieży ni broni nie kupowali, gdyż te bez żadnego wynadgrodzenia, przez
kupujących powrócone być muszą, niemniej aby zbiegów takowych u siebie nie
przechowywali.
w czym do którego należy, zalecamy.

Rozporządzenie prezesa Rady Stanu i Rady Ministrów dotyczące zdawania
raportów przez sekretarzy sekcji.
AGAD, AS 2, k. 64, oryginat, podp. S(tanisław) Potocki.
Zaleca sekretarzom sekcji Rady Stanu, ażeby na początku każdego tygodnia, to
jest w niedzielę, zdawali mu raport o interesach jakie są w tych sekcjach ukończone
i jakie do ukończenia pozostają, a to zacząwszy od następującej niedzieli, to jest
dnia 29 bm.
376. Drezno, 27 III 1812

Dekret nakazujący prefektom i podprefektom skrupulatne przestrzeganie
obowiązkowych dostaw żywności dla wojsk francuskich i sprzymierzonych w
Księstwie Warszawskim.
PSS, nr 4049, s. 374-375.
Rozkazaliśmy przesłać ministrom naszym spraw wewnętrznych, wojny,

przychodów i skarbu w załączonej kopii wyjątek z noty posła nadzwyczajnego przy
dworze naszym p. barona Serra, z daty 26 miesiąca teraźniejszego, tyczący się
dostarczenia żywności w Księstwie Warszawskim dla wojsk francuskich i
sprzymierzonych, przez to Księstwo przechodzić mających. Gdy nie jest
podobieństwo znaleźć w zamożności skarbu środki na zakupienie potrzebnych teraz
i na przyszłość, na tenże sam zamiar żądanymi być mogących żywnościów,
Prefekci i podprefekci mają ku dopełnieniu powyższego celu użyć rekwizycji
tam, gdzie jej potrzeba wymagać będzie, wezwawszy do tego rad
departamentowych i powiatowych, a to pod ich wspólną odpowiedzialnością.
Dostarczającym żywność, wydawane być mają bony, aby potem przystawienia te,
między mieszkańców zarówno rozdzielić; tak zaś przeciw tym, którzy by
nałożonych na siebie dostarczeń przystawić wzbraniali się, jako i przeciw
zwierzchnościom powyżej wymienionym, w przypadku nie zadosyć uczynienia
otrzymanemu poleceniu użyte być mają środki wojskowe.
Nasz minister skarbu dostarczy potrzebnych funduszów na koszta miewa i
manutencji.
Dopełnienie niniejszej naszej woli ministrom spraw wewnętrznych, wojny,
przychodów i skarbu, w czym do którego należy, zalecamy.
377. Drezno, 3 IV 1812
Dekret uchylający przepisy z 5 marca 1812 r. o przyspieszeniu egzekucji przeciwko
niektórym dłużnikom sum bajońskich.
Mając sobie przełożonym przez ministra naszego sprawiedliwości, iż z powodu

niewymienionych wyraźnie niektórych przepisów prawa w dekrecie naszym z dnia
5 marca 1812 l, względem przyspieszenia egzekucji przeciwko dłużnikom sum
konwencją bajońską objętych, którzy dotąd z dozwolonych im dobrodziejstw nie
korzystali, stanowiącego, wyniknąć by mogły wątpliwości co do zastosowania
tegoż dekretu, znaleźliśmy dogodnym wydać inny w rzeczonym przedmiocie dekret
pod dniem dzisiejszym, a uchylić powyżej z daty przytoczony; jakoż niniejszym
dekret pod dniem 5 marca 1812, względem przyspieszenia egzekucji przeciw
wyrażonym w nim dłużnikom sum konwencją bajońską objętych, uchylamy i
jakoby nie nastąpił uważanym mieć chcemy.
Dopełnienie niniejszej naszej woli, ministrom naszym, w czym do którego
należy, zalecamy.
1 Zob. akt 345.
378. Drezno, 3 IV 1812

Dekret w sprawie sposobu wydzierżawiania dóbr narodowych.
Dz. Pr. 4, 43, s. 277-288.
379. Drezno, 3 IV 1812

Dekret w sprawie postępowania z niektórymi kategoriami dłużników
sum bajońskich.
Zważywszy, iż przez mylne zrozumienie dekretów naszych 25 października 1 i

13 grudnia roku zeszłego2 wcisnęły się wielorakie niedokładności w nowo
wystawionych, na długi konwencją bajońską zajęte, obligacjach, nadto, iż dla
nieprzewidzianych przeszkód niektórzy dłużnicy w czasie powyższymi dekretami
przepisanym obligacji urzędowych zeznać nie zdążyli,
na koniec widząc potrzebę przyspieszenia egzekucji przeciwko dłużnikom,
którzy dotąd z dozwolonych im dobrodziejstw nie korzystali, na
podane nam przez ministra naszego przychodów i skarbu przedstawienie dyrektora
generalnego i prezesa Głównej Dyrekcji Kredytowej, postanowiliśmy i stanowimy:
Artykuł l
Dyrektor generalny i prezes Głównej Dyrekcji Kredytowej poda nam niebawnie
przez naszego ministra przychodów i skarbu imienną listę tych dłużników sum
przez konwencję bajońską nam odstąpionych, którzy niedokładność zeznanych
obligacjów sprostować lub nawet zeznać żądają wraz z powodami i z jakich
ważnych i udowodnionych przeszkód na przepisanym terminie wystawić
obligacjów nie zdążyli, nam samym zachowujemy udzielenie każdemu z osobna
dłużnikowi pozwolenia wypełnienia takowej czynności. Tymczasowie względem
podobnych dłużników rygor sekwestru może zostać zawieszony.
Artykuł 2
Dobra dłużne, których właściciele do żadnego z dozwolonych im dobrodziejstw
w przepisanej formie nie przystąpili lub od takowych dla niedostatecznej
kwalifikacji oddalonymi zostaną, skoro wyroki przeciwko nim, moc egzekucji
mające, uzyskanymi zostały i gdy w postępie egzekucji okaże, się iż z poprzedniego
zajęcia ruchomości ich nie egzystuje wystarczający fundusz na zaspokojenie
zaległych prowizjów i kapitałów, mają być wedle przepisu tytuł 12, księgi V, części
I kodeksu postępowania cywilnego na sprzedaż publiczną wystawione, zaczynając
od tych, które nic albo mało co z prowizji zaległych upłaciły. Przy takowej licytacji
zachowane również być powinny przepisy dekretu naszego z dnia 26 czerwca roku
zeszłego l niedozwalające sprzedaży niżej dwóch trzecich części taksy. Suma z
sprzedaży wynikająca ma być natychmiast, stosownie do przepisów tytułu 14,
księgi V, części I kodeksu postępowania cywilnego na zaspokojenie wierzycieli
obróconą. Gdyby jednak żaden z licytujących przyzwoitej nie ofiarował ceny, a
nasz minister przychodów i skarbu kupić tychże dóbr dla skarbu nie znajdował
korzystnym, na ten czas winna Dyrekcja przez pełnomocników swych w sądzie
wnosić, aby przez sądową licytacją w dzierżawę dobra te rozpuszczonymi były, w
ciągu zaś lub po upłynieniu dzierżawy powtórnego wystawienia na sprzedaż żądać
mocną będzie.
Artykuł 3
Gdy bezpieczeństwo skarbu wymaga, aby dobra dłużne, zanim przyjdzie do
sprzedaży lub wydzierżawienia onych, przez dłużników uiszczonymi nie były i pod
ścisłym zostawały dozorem; przeto Dyrekcja Generalna w moc artykułu 688, części
I, księgi V, tytułu 12, żądać u sądu
powinna, aby tam, gdzie obawa zniszczenia dóbr przez dłużnika egzystować będzie,
inny sekwestrator sądowy oznaczonym był, na którego z swej strony subiekta
zdatne poda.
Artykuł 4
Dobra dłużne zupełnie przez właścicieli opuszczone, lub na satysfakcją długu
dobrowolnie skarbowi ofiarowane, mają być natychmiast sposobem powyższym w
administracją sądową zajęte, w celu sprzedania lub wydzierżawienia onych i
rozdzielenia sum stąd wynikających pomiędzy wierzycieli, stosownie do przepisów
prawa.
Artykuł 5
Dopełnienie niniejszej woli naszej ministrom naszym Księstwa Warszawskiego,
w czym do którego należy, polecamy.
1
Zob. Dz. Pr. 3, ?6, s. 453-454.
2
Zob. Dz. Pr. 4, 37, s. 11-12.
380. Drezno, 6 IV 1812

Dekret udzielający ulgi mieszkańcom Rawicza w spłacie długu należnego skarbowi
Księstwa Warszawskiego z tytułu sum bajońskich.
Zważywszy, że dobrodziejstwa dekretami naszymi 24 stycznia1, 25

października2 i 13 grudnia roku zeszłego3, zajętym pod konwencją bajońską
dłużnikom, dozwolone, stosować się nie mogą do obywateli miasta Rawicza, który
za pobudowanie w roku 1801 pogorzałych domów od zeszłego rządu sumę 88 600
talarów bez procentu zaciągnęli, z obowiązkiem zwrócenia onej w przeciągu lat 20
przez coroczną opłatę 1/20 części kapitału, zacząwszy od daty czerwcowej 1807
roku, chcąc oraz okazać wzgląd dla wspomnianych miasta Rawicza obywateli, na
podane nam przez naszego ministra przychodów i skarbu przedstawienie dyrektora
generalnego i prezesa Głównej Dyrekcji Kredytowej, postanowiliśmy i stanowimy.
Artykuł l
Rozkład dwudziestoletniej wypłaty sumy ośmdziesiąt ośm tysięcy sześćset
talarów, przez niektórych obywateli miasta Rawicza w skutku konwencji bajońskiej
skarbowi naszemu Księstwa Warszawskiego dłużnej, a od dnia 24 czerwca 1807
roku zaległej, przedłużonym będzie do następnych lat dwudziestu, zacząwszy od l
czerwca roku bieżącego tysiąc ośmset dwunastego.
Artykuł 2
Uchybiający któregokolwiek terminu, odpadną od powyższym artykułem

dozwolonego dobrodziejstwa przedłużonego rozkładu i względem ściągnienia ich
długu ma być podług rygoru prawa postąpionym.
Artykuł 3
Dopełnienie niniejszej woli naszej, ministrom naszym oraz Dyrekcji Generalnej

funduszów bajońskich, w czym do kogo należeć będzie, polecamy.
1
Zob. akt 18.
2
Zob. akt 221.
3
Zob. akt 256.
381. Drezno, 6 IV 1812
Dekret upoważniający ministra przychodów i skarbu aby w porozumieniu z

prezesem Komisji Obrachunkowej departamentów galicyjskich wyasygnował
odpowiednią kwotę na potrzeby kancelarii tejże Komisji w związku z powiększeniem
PSS, nr 4078, s. 404-405.
Komisja Obrachunkowa krajów nowo do Księstwa Warszawskiego wcielonych

podała nam bezpośrednie przedstawienie, w którym przekłada, iż pozostałe w
skarbie na należytości kancelarii swojej zaległości od dnia 18 czerwca 1810 do 22
333 zł groszy 10 wynoszące, zastępując ile możności dotąd przez poczynione na
etacie swoim oszczędzania, zdołała była w dziele swoim tak daleko postępować, iż
wkrótce spodziewać się mogła onego zakończenia, lecz że teraz wstrzymać zapłaty
kalkulatorom po departamentach i w własnej jej kancelarii pracującym, zadłużenie
się już im w sumie 5801 l/2 zł zastanawiając działania Komisji, gdy zapowiada
całego dzieła z gorliwością podjętego i prowadzonego zniszczenie i uchybienie tych
zamiarów, które z jego dokonania sobie zakładaliśmy, chcemy, aby nasz minister
przychodów i skarbu zniósłszy się z prezesem Komisji Obrachunkowej krajów
nowo do Księstwa wcielonych, na koszta jej kancelarii zadysponował wypłacenie
sumy w takiej wysokości, jaka ściśle jest potrzebna na jej działania i jaką dostarczyć
może teraźniejszy skarbu niedostatek pomnażający się nadzwyczajnymi wydatkami.
382. Drezno, 6 IV 1812
Dekret upoważniający ministra sprawiedliwości do okresowego udzielania sędziom
bezpłatnych urlopów w celu ograniczenia wydatków na opłacanie aparatu wymiaru
sprawiedliwości.
PSS, nr 4082, s. 407.
Nasz minister sprawiedliwości przy zdanym nam raporcie pod dniem 26 marca
roku bieżącego, o niesposobności niektórych członków wydziały sprawiedliwości
składających zadosyć uczynienia swoim obowiązkom, z powodu niezdolności
utrzymywania się w miejscach urzędowania, dla zawodu jakiego im doznawać
przychodzi w pobieraniu należących im pensjów, pochodzące z teraźniejszego
skarbu niedostatku, podając nam obok śrzodek do tymczasowego zaradzenia przez
udzielanie na pewny czasu przeciąg niektórym członkom do oddalenia się z miejsc
urzędowania urlopów, za którymi oddaleni nie pobierając swoich pensjów
ułatwiliby ich wypłacenia pozostającym, postanowiliśmy i stanowimy.
Nasz minister sprawiedliwości mocen jest udzielać urlopy na pewny czasu
przeciąg członkom sądy składającym, w takiej jednak liczbie, aby w żadnym sądzie
dla niedostatki kompletu bieg sprawiedliwości przerwanym nie zostawał.
Dopełnienie niniejszego naszego dekretu naszemu ministrowi sprawiedliwości
zalecamy.
383. Drezno, 6 IV 1812

Dekret w sprawie obioru zastępców prezesów sądów handlowych.
Dz. Pr. 4, 44, s. 291-292.
384. Drezno, 6 IV 1812

Dekret w sprawie uposażeń kalkulatorów zatrudnionych w Głównej Izbie
Obrachunkowej Księstwa Warszawskiego.
nie na, formularzu, podp. S(tanisław) Potocki.
Izba Główna Obrachunkowa przedstawiła nam, iż nie tylko obracho-wanie z

dawnych lat ułożonych w niej rachunków doznaje opóźnienia, ale nadto coraz
więcej pomnożone zostawać będą w bieżących zaległości, a przez to zaprowadzenie
uporządkowania i ciągłej u administracji grosza publicznego kontroli, a to z
powodu, iż zatrzymanie pensjów i ich wypłata w sposobie ogólnej dywidendy
pracującym w tejże Izbie kalkulatorom, po większej części z cudzoziemców
złożonym, nie mającym innego nad ich pensje do utrzymania siebie i swoich
familiów funduszu, pociąga ich do odstąpienia swych miejsc, które nie tak łatwo
zdolnymi i do tego gatunku pracy wprawnymi być mogą zastąpione.
Zważywszy powody dla jakich dekretem naszym pod dniem 13 lutego 1812 l
pensje kalkulatorów w wydziale skarbowym wyjęliśmy spod ogólnych prawideł
dekretu 12 grudnia 1811 2 podającego pod dywidendę wypłatę pensjów oficjalistów
administracyjnych, postanowiliśmy i stanowimy:
Nasz minister przychodów i skarbu zniósłszy się z prezesem Izby Głównej
Obrachunkowej co do istotnej potrzeby użycia w tejże Izbie kalkulatorów, tak do
ukończenia zaległych z dawnych lat rachunków, jako też do ciągłego i
pospiesznego postępowania w uprzątnieniu bieżących, z teraźniejszej administracji,
wypłacanie dla nich pensjów, sposobem przez dekret 13 lutego 1812 dla
kalkulatorów przepisanym, zadysponuje.
1
Zob. akt 310.
2
Zob. akt 252.
385. Drezno, 6 IV 1812

Dekret w sprawie opłat uiszczanych przez furmanów trudniących się
zawodowo przewozem towarów.
GP, nr 53 z l VII 1812; PSS, nr 4064, s. 397-398; AGAD, RM 188, k. 26, kopia uwierzytelniona
wypisu z prot. SS, nie na formularzu, podp. S(tanisław) Potocki.
Na wniosek naszego ministra przychodów i skarbu Księstwa Warszawskiego

Artykuł l
Pobór roczny instruktarzem jeneralnym na złoty jeden groszy piętnaście od
każdego konia postanowiony wybierany być tylko ma od istotnych furmanów,
ciągle furmanką się bawiących.
Artykuł 2
Włościanie najmujący czasami tylko swych koni pod transport towarów i
obiektów uwalniają się od opłaty powyższego poboru rocznego i opłacać tylko mają
przy każdym szczególnym transporcie towarów i obiektów zwyczajny pobór od
konia po ośm groszy polskich, z tym jednak zastrzeżeniem, ażeby się urzędowymi
zaświadczeniami swej miejscowej zwierzchności wylegitymowali, jako nie są
aktualnymi furmanami.
Artykuł 3
Dopełnienie tej naszej woli naszemu ministrowi przychodów i skarbu Księstwa
386. Drezno, 6 IV 1812
Dekret ustanawiający ulgi dla rafinerii cukru w Bydgoszczy.
PSS, nr 4070, nr 400-401; AGAD, RM 128, k. 60, kopia uwierzytelniona wypisu z prot. SS, na
Chcąc okazać nowy wzgląd dla fabryki rafinerii cukru w mieście naszym
Bydgoszczy i zapewnić jej wzrost, na przedstawienie ministra naszego przychodów
i skarbu postanowiliśmy i stanowimy jak następuje:
Artykuł l
Od każdego cetnara cukru surowego opłaconego na komorach Księstwa naszego
Warszawskiego co do cła, podług taryfy kontynentalnej, a od którego fabryka
powyższa rafinerii udowodni, że go wyrobiła i że już w innym państwie poprzednio
cło podług tejże samej taryfy uiściła, pobierać ma rzeczona fabryka praemium
talarów trzydzieści dziewięć.
Artykuł 2
Z powyższego praemium potrąconym zostanie na rzecz skarbu cło w
wysokości, jakiej przed zaprowadzeniem taryfy kontynentalnej cukier surowy
podlegał.
Artykuł 3
Od wyrobionego w fabryce artykułem l objętego cukru, utracą fabryka
oznaczone dekretami naszymi poprzednimi praemium po talarów dziewiętnaście i
pół od cetnara.
Artykuł 4
387. Drezno, 7 IV 1812

Dekret nakazujący utrzymywanie stałej łączności pocztowej pomiędzy Dreznem a
główną kwaterą wojska saskiego. Przesyłki mają być wolne
od opłat pocztowych.
PSS, nr 4090, s. 412-413.
Gdy wiele na tym zależy, aby komunikacja wprost między stolicą państwa
tutejszego, a główną kwaterą wojska naszego saskiego zapewnioną została,
zalecamy ministrowi naszemu spraw wewnętrznych wydanie do pocztamtów i
zwierzchności krajowych potrzebnych rozkazów, aby
ekspedycje i pakiety z pomienionej głównej kwatery oddawane, podług adresu
do Głogowy lub przez Zullichow do Drezna spieszno i bez zawodu wolne od
porto, przy odchodzących pocztach, albo jeżeli nagłość interesu wymagać będzie
sztafetą za odebrać się mającą z głównej kwatery opłatą, wyprawiane były.
388. Drezno, 10 IV 1812

Dekret powołujący gen. dyw. Wielhorskiego na zastępcę ministra wojny Księstwa
Warszawskiego na okres jego nieobecności w związku z działa-
niami wojennymi.
PSS, nr 4107, s. 420-421.
Gdy minister nasz wojny, jako naczelny dowódca wojska naszego Księstwa
Warszawskiego, znajdować się może w przypadku oddalenia się na czele tegoż
wojska, mianowaliśmy i mianujemy na takowe wyda-rżenie zastępcą ministra
wojny, generała dywizji ur. Wielhorskiego radcę naszej Rady Stanu, dyrektora
generalnego administracji wojen-nej, który to mianowany zastępca, przez czas
trwającego oddalenia się ministra naszego wojny, głos i miejsce w Radzie naszej
Ministrów mieć będzie.
389. [Warszawa], 12 IV 1812

Uchwała Rady Ministrów regulująca sposób przydziału mięsa dla
żołnierzy.
AGAD, RM 272, k. 80, minuta, podp. S(tanisław) Potocki.
Komendant placu zniesie się z prezydentem policji, ażeby wydawane były

zaświadczenia od pułkowników respective korpusów dla żołnierzy, a od kom.
placu na oddzielnych żołnierzy na potrzebną dla nich ilość mięsa, rachując na
głowę pół funta francuskiego, za którymi zaświadczeniami osobni rzeźnicy
przedawać mięso będą żołnierzom po groszy osiem, a po obrachunku kwitów
dopłatę odbiorą ze skarbu podług taksy, jaka będzie ogłoszona. Względem czego
j.o.ks. minister raczy wydać jak najściślejsze rozkazy.
390. Drezno, 13 IV 1812

Dekret zezwalający na przyjęcie dodatkowej liczby rzeźników i piekarzy
do wojska Księstwa Warszawskiego.
PSS, nr 4114, s. 424.
Na przedstawione nam pod dniem 3 kwietnia 1812 przez ministra naszego wojny
przełożenie generała dywizji ur. Wielhorskiego, radcy stanu i dyrektora
administracji wojennej, względem pomnożenia niektórych szczegółów służby
administracji wojennej przy wojsku czynnym w polu, upoważniamy ministra
naszego wojny do zalecenia przyjęcia rzeźników i piekarzów nad ich, załączonym
do dekretu naszego z dnia 26 marca 1812 1 etatem ustanowioną liczbę. Minister
nasz wojny użyje jednak niniejszego naszego upoważnienia w przypadku jedynie
szczególnej i nieodbitej potrzeby, unikając ile możności obciążania wojska
natłokiem ludzi do jego służby.
Przy wojsku naszym państwa tutejszego złożonym w polu z 21 000 nie znajdują
się wcale rzeźnicy, a piekarzów ogółem jest tylko pięćdziesiąt.
l
Zob. akt 373.
391. Drezno, 13 IV 1812

Dekret umarzający sprawy sądowe w związku z wywozem monety grubej z Księstwa
Warszawskiego do krajów austriackich lub przywozu stamtąd bilonu. Umorzeniu
podlegają tylko dawniej rozpoczęte, lecz jeszcze nie zakończone procesy. Sprawy
nowe podlegają sankcjom przewidzianym przez ustawodawstwo Księstwa
Warszawskiego.
GP, nr 49 z 17 VI 1812; GP, nr 50 z 20 VI 1812; GP, nr 51 z 24 VI 1812; PSS, nr 4111, s. 422-
423; AGAD, RM 219, k. 56, wypis uwierzytelniony z prot. SS, na formularzu, podp. Stanisław
Breza.
Mając sobie przedstawione przez Radę Ministrów pod dniem 31 marca 1812
wątpliwości względem zastosowania dekretu naszego z dnia 9 listopada 1811 r.1,
umarzającego sprawy mieszkańców nowo wcielonej prowincji dawniej galicyjskiej,
o wywóz grubej monety z Księstwa Warszawskiego lub wprowadzenie do niego
bilonów, co do czasu od którego rozpoczęcie podobnych procesów rozciągać się
ma, postanowiliśmy i stanowimy:
Artykuł l
Wszelkie sprawy o wywóz grubej monety z Księstwa Warszawskiego do państw
austriackich i nawóz do niego stamtąd bilonów, tak w czasie byłego rządu
austriackiego, jako i po wcieleniu powyższego kraju, aż do zapadłego niniejszego
dekretu rozpoczęte a ostatecznie niezadecydowane, za umorzone mieć chcemy i
wydanie w kwestii będących pieniędzy nakazujemy.
Artykuł 2
Odtąd zaś, gdy kto o uchybienie dekretowi naszemu z dnia 21 sierpnia 1808
obejmującemu modyfikacje pod którymi wywóz pieniędzy z Księstwa
Warszawskiego do państw austriackich dozwoliliśmy, lub o nawóz stamtąd bilonu
doniesionym i przekonanym został, takowy ma karom wedle ustaw krajowych
podlegać.
Dopełnienie niniejszej naszej woli ministrom sprawiedliwości, przychodów i
skarbu Księstwa naszego Warszawskiego zalecamy.
1
Zob. akt 332.
392.Drezno, 14 IV 1812
Dekret zezwalający na zwiększenie liczby adiutantów przy boku generałów wojsk
PSS, nr 4121, s. 428.
Zważając, iż w stanie i położeniu teraźniejszym wojska naszego Księstwa

Warszawskiego potrzeba służby wymaga przy generałach większej liczby
adiutantów, niż jest oznaczona etatem wojskowym, stanowimy, iż dopokąd ta trwać
będzie, każdy z generałów rzeczonego naszego wojska ma mieć przy sobie jednego
adiutanta więcej, niżeli liczba ich etatem jest oznaczona.
Fundusze z takowego powiększenia nad etat wyżej wymieniony potrzebne
minister przychodów i skarbu ministrowi naszemu wojny dostarczy.
Dopełnienie niniejszej naszej woli ministrom naszym wojny, przychodów i
skarbu zalecamy.
393. Drezno, 14 IV 1812

Dekret nakazujący powierzenie funkcji komisarzy wojennych byłym
komendantom placu.
PSS, nr 4119, s. 427.
Na przedstawienie ministra naszego wojny pod dniem 6 kwietnia 1812, w celu

zapewnienia porządku w miejscach etapów podczas prze-chodów wojskowych,
zatwierdzamy przedsięwzięty już po części przez ministra wojny środek, aby
zreformowani w roku przeszłym komendanci placu tymczasowie w rzeczonych
miejscach czynnie jako komisarze wojenni użyci byli i oprócz pensji reformo we j
płacę w proporcji dwóch tysięcy złotych na rok, tak długo, jak obowiązki te
sprawować będą, pobierali, na który to zamiar minister nasz przychodów i skarbu
ministrowi naszemu wojny fundusze potrzebne dostarczy.
Dopełnienie niniejszej naszej woli ministrom wojny, przychodów i skarbu
394. Drezno, 15 IV 1812

Dekret notyfikujący ministrów Księstwa Warszawskiego o powołaniu
gen. dywizji Dessoles na stanowisko kierownika policji wojskowej na
terenach pomiędzy Odrą i Wisłą z wyjątkiem Gdańska.
PSS, nr 4128, s. 431-433.
Najjaśniejszy cesarz Francuzów, król włoski, protektor Ligi Reńskiej, podług

noty ministerialnej posła swego nadzwyczajnego przy dworze naszym z daty 15
kwietnia 1812, uczynił wybór w osobie generała dywizji p. Dessoles i polecił mu
policją wojskową w krajach, wyjąwszy Gdańska między Odrą i Wisłą położonych.
Przedmiotem czynności rzeczonego generała, który ku dopełnieniu swego
przeznaczenia w pierwszych dniach bieżącego miesiąca miał otrzymać rozkazy
udania się do Poznania, a zatem nie omieszka komendy powierzonego sobie okręgu,
będzie przestrzeganie policji dróg między Poznaniem i Toruniem, Frankfortem nad
Odrą i Poznaniem, Głogowem i Poznaniem, Poznaniem i Płockiem. Tenże generał
będzie miał przy sobie komisarzów wojennych francuskich, urzędników zdrowia i
inspektorów różnych oddziałów służby, dla zalecenia przedsięwzięcia rewizjów
szpitalów, magazynów i weryfikowania skarg, które by do niego zanoszonymi
zostały.
Rozkazawszy dla tym dokładniejszej wiadomości ministrów naszych o celu
przeznaczenia na początku wspomnionego generała dywizji p. Dessoles i
czynnościach jego, które stąd wypływać będą mogły, załączyć kazać notę powyżej
wyrażoną posła francuskiego.
Zalecamy zatem temże ministrom naszym, aby komendanci wojskowi, po
departamentach Księstwa naszego Warszawskiego w okręgu powyższym
znajdujących się, niemniej zwierzchności administracyjne krajowe, znosiły się
ciągle z generałem dywizji p. Dessoles, onemu w przedmiotach od niego żądanych
sprawę zdawały, szczególniej względem tego wszystkiego, co się służby wojska
tyczyć będzie.
Ministrowie nasi ułożą i wydadzą do swych podwładnych ku dopełnieniu tego
zamiaru z własnym dobrem kraju połączonego, każdy w swoim wydziale, instrukcją
jasną i dokładną.
zalecamy.
395. Drezno, 15 IV 1812

Dekret w sprawie przygotowania pomieszczeń dla biur wojennych w Pałacu
Prymasowskim w Warszawie.
PSS, nr 4129, s. 433.
Mając zamiar na umieszczenie biur wojennych oddzielić kazać lo-kalność w
części zabudowań Pałacu Prymasowskiego zwanego;
Wolą naszą jest, aby ministrowie spraw wewnętrznych i wojny względem
oznaczenia lokalności na potrzebę powyżej wspomnianych biur, nawzajem się
znieśli, trzymając się co do tego ostatniego punktu wskazań dotkniętych dekretem
naszym pod dniem 28 września 1810 l, na przełożenie zastępcy ministra wojny z
dnia 15 tegoż miesiąca i roku wydanym i podając do naszego zatwierdzenia
rysunek planu rzeczonego pałacu i jego zabudowań z projektem i odznaczeniem na
tymże planie lokalności, oddzielić się mającej na umieszczenie rzeczonych biur, z
wyszczególnieniem potrzebnych na to kosztów.
Dopełnienie tej naszej woli ministrom naszym spraw wewnętrznych, wojny,
1

Uchwała Rady Stanu zawierająca interpretację dekretu z dnia 25 marca 1809 r.
dotyczącego postępowania w sprawach o przeciążenie podatkami.
AGAD, AS 243, k. 25-26, 31, oryginał, podp. S(tanisław) Potocki.
Z powodu podanej pod 25 września 1811 roku przez ur. Otto Mielkie, dziedzica
Giełgudyszek Górnych w departamencie łomżyńskim, skargi do rady prefekturalnej
tegoż departamentu, o niesłuszne wybieranie od niego podatku podymnego z wsi
Pleniszki, która wprawdzie kiedyś do niego należała, lecz później odprzedaną była
panu Kendel, dziedzicowi Giełgudyszek Niższych, i już przy ostatniej lustracji do
tych dóbr wieś ta przyłączoną została; również o opłacenie podymnego z wsi
Stanaj-ciów, która nigdy do skarżącego nie należała; rada prefekturalna wezwała
prefekta o komunikowanie jej potrzebnych w tej mierze objaśnień w celu
rozpoznania powyższych zażaleń, na to wezwanie prefekt w ogólnych wyrazach
odpowiedział, że rzecz o przeciążenie w podatku podymnego nową lustracją nie do
rady prefekturalnej, lecz na fundamencie artykułu 5 dekretu 25 marca 1809 do
ministra skarbu należy.
Po takowej odpowiedzi rada prefekturalna pod 12 marca roku bieżącego udała
się do Rady Stanu z zapytaniem, czyli rozpoznawanie sporów tego rodzaju
stosownie do dekretów 7 lutego 1809 artykułu 20 i 4 września tegoż roku artykułów
l i 12 do rady prefekturalnej, czyli też na mocy dekretu 25 marca 1809 artykułu 5 do
ministra skarbu należy.
Takowe zapytanie Rada Stanu rozwiązując, uznaje, że lubo dekret 25 marca
1809 stanowi, iż kto by się czuł przez nową taryfę przeciążony udać się może przez
radę powiatową do ministra skarbu, który mu spra-
wiedliwość wymierzy, gdy jednak dekret ten nie wzbrania uciążonemu, aby w
przypadku nie uzyskania sprawiedliwości nie miał drogą zwyczajną poszukiwać
przeciążenia swego w radzie prefekturalnej, jako w sądzie spornym i właściwym do
rozstrzygnienia wszelkich pregrawacji w podatku, gdy nadto dekret 4 września
1809 jako późniejszy a przez to obowiązujący, w artykule 12 radom prefekturalnym
rozstrzygnięcie sporów o wszelkie pregrawacje poleca, spór więc niniejszy do rady
prefekturalnej właściwie należy.
Lecz, gdy do Rady Stanu same rozpoznawanie sporów tylko przez odwołanie
się od decyzjów rad prefekturalnych należy, co w niniejszym przypadku nie jest,
osądziła przeto potrzebnym interes niniejszy jw ministrowi przychodów i skarbu
komunikować w celu, aby takowe prefekta postępowanie sprostowanym być mogło.
397. Drezno, 17 IV 1812

Dekret otwierający kredyty na koszta fortyfikacji oraz wyżywienia zatrudnionych
przy tych pracach robotników. Przyznane na ten cel kwoty mają być wydatkowane
zgodnie z obowiązującymi przepisami.
Na przedstawienie ministra naszego wojny pod dniem 10 kwietnia 1812 i

podany nam, a przez dyrektora inżynierii pułkownika Mallet 1 sporządzony,
obrachunek kosztów potrzebnych w następującym miesiącu maju na kontynuacją
robót około twierdzów w Księstwie naszym Warszawskim, postanowiliśmy i
Artykuł l
Otwieramy niniejszym w skarbie Księstwa naszego Warszawskiego dla ministra
naszego wojny na powyższe roboty fortyfikacyjne w miesiącu przyszłym maju
kredyt na złotych polskich czterykroć sto tysięcy.
Artykuł 2
Otwieramy również, kredyt ministrowi naszemu spraw wewnętrznych w skarbie

naszym Księstwa Warszawskiego w sumie złotych polskich sto dwadzieścia siedem
tysięcy pięćset na racje chleba i wódki dla robotników pracujących około
fortyfikacjów w miesiącu przyszłym maju, których jednak liczbę tenże minister w
miesiącu dopiero wymienionym o pięćset głów pomnoży, a zatem przystawienie ich
w wielości siedemnaście tysięcy pięćset ludzi w miejsca robót urządzi.
Artykuł 3
Polecając, tak jak dekretem naszym z dnia 27 marca 1812, ministrom naszym
spraw wewnętrznych i wojny zachowanie jak najściślejszej oszczędności w użyciu
dozwolonych im funduszów, a szczególnie w oznaczeniu liczby i płacy dozorców
nad robotnikami; oczekujemy razem, aby przy końcu każdego miesiąca minister
spraw wewnętrznych co do ilości przystawionych robotników i użycia dozwolonej
na ich żywność, to jest racje chleba i wódki, sumy, minister nasz zaś wojny,
względem postępu robót fortyfikacyjnych i wielości pracujących około nich ludzi
raporta nam zdawali.
Dopełnienie niniejszej naszej woli ministrom spraw wewnętrznych, wojny,
przychodów i skarbu Księstwa naszego Warszawskiego zalecamy.
1
Jan Chrzciciel Mallet (Grandmlle Malletski, 1777-1846) dyrektor gen. inż. wojsk Księstwa Warszawskiego,
gen. brygady w okresie Królestwa Kongresowego oraz dyrektor korpusu inżynierii, kwatermistrz generalny i
przewodniczący Komitetu Artylerii i Inżynierii w powstaniu 1830/31. Po powstaniu listopadowym w wojsku
rosyjskim.
398. Drezno, 17 IV 1812

Dekret zakazujący eksportu wołów do państw pruskich. PSS, nr 4140;
AGAD, Ks 36, akt 317.
Zapobiegając niedostatkowi wołów, który by z nich wyprowadzania za granicę

Księstwa naszego Warszawskiego dla własnej konsumpcji szczególniej przy
teraźniejszym przechodzić wojsk wyniknąć mógł, na uczynione nam przez Radę
Ministrów pod dniem 7 kwietnia 1812 przedstawienie, postanowiliśmy i
stanowimy:
Artykuł l
Aż do dalszych naszych rozkazów wolne wyprowadzanie wołów z Księstwa
naszego Warszawskiego do państw pruskich ma być zawieszone.
Artykuł 2
a w szczególności ministrowi przychodów i skarbu, zalecamy.
399. Drezno, 20 IV 1812

Dekret upoważniający ministra wojny do nominowania komendantów placu i
etapów oraz wyznaczania im uposażeń. W porozumieniu z mi-
nistrem spraw wewnętrznych ma minister wojny powoływać cywilnych komisarzy
wojennych w poszczególnych punktach etapowych.
podp. Stanisław Breza
Na zdany nam przez ministra naszego wojny pod dniem 13 kwietnia 1812
raport, o oświadczonym życzeniu rządu francuskiego względem zaprowadzenia
stosownych urządzeń, w celu zapewnienia porządku w miejscach etapów dróg, na
przechody wojska wyznaczonych.
Zważywszy, iż dekret nasz pod dniem 14 kwietnia 1812 l w powyższym
zamiarze wydany rozszerzenia wymaga; w miejsce tymże dekretem objętych
przepisów stanowimy następujące:
Artykuł l
Upoważniamy ministra naszego wojny do mianowania komendantów placu lub
miejsca etapów na początku rzeczonych dróg, czyniąc wybór z teraźniejszych
komendantów placu i oficerów reformowanych.
Artykuł 2
Użyci w miarę powyższego artykułu oficerowie reformowani, pobierać mają
oprócz pensji reformowanej płacę w proporcji dwóch tysięcy złotych na rok, tak
długo, jak obowiązki te sprawować będą. Oficerowie, którzy by żadnej pensji nie
mieli, pobierać będą płacę w proporcji trzech tysięcy złotych, każdy zaś komendant
placu pobierać ma na koszta biura wynadgrodzenie w proporcji złotych polskich
sześćset na rok; na które to wydatki minister nasz przychodów i skarbu ministrowi
naszemu wojny funduszów potrzebnych ze skarbu dostarczy.
Artykuł 3
Ministrowie nasi spraw wewnętrznych i wojny zniosą się nawzajem, względem
ustanowienia w miejscach rzeczonych etapów komisarzów wojennych, którzy z
rzędu urzędników administracyjnych wzięci być mają. Dopełnienie niniejszej naszej
woli ministrom naszym spraw wewnętrznych, wojny, przychodów i skarbu
zalecamy.
1
Zob. akt 393.
400. Drezno, 24 IV 1812

Dekret polecający wydzierżawienie dochodów skarbowych z mostu na Wiśle pod
Warszawą oraz opłat uiszczanych przez przejeżdżających i przechodzących.
Istniejące taryfy i prawa władz publicznych nie mają ulec zmianie.
Na przełożenie ministra naszego przychodów i skarbu postanowiliśmy i
stanowimy:
Artykuł l
Dochód skarbu naszego Księstwa Warszawskiego z mostu na Wiśle pod
Warszawą i opłaty od przechodzących, lub przejeżdżających pobierany przez
publiczną licytację więcej ofiarującemu w roczną od dnia l miesiąca czerwca roku
bieżącego dzierżawę wypuścić dozwalamy.
Artykuł 2
Taryfy dotąd egzystujące taks, tak mostowego, jako i od przewozu w czasach,
kiedy most zdjętym bywa w całości i bez odmiany zachowane zostaną.
Artykuł 3
Przy zawarciu kontraktu dzierżawnego minister przychodów i skarbu dołoży
baczności, aby pewność dochodu skarbowego gruntownie zabezpieczoną została i
wyłączenia opłat, jakie dotychczas w przedmiotach publicznej rządowej potrzeby
dozwalane były, nadal podobnie dozwalane być mogły.
Artykuł 4
Wykonanie niniejszego dekretu ministrowi naszemu przychodów i skarbu
zalecamy.
401. Drezno, 26 IV 1812

Dekret wskazujący ministrowi przychodów i skarbu środki zaradcze w przypadku
stwierdzenia braku funduszów „na masy" i na roboty
przy twierdzach.
PSS, nr 4167, s. 457-458.
Z przedstawionego nam przez naszego ministra przychodów i skarbu raportu i

stanu kas, nie znajdując je opatrzone dostatecznym funduszem do niezawodnego
nadal wojsku wypłacania żołdu i chleba supowego, a razem mas i kosztów na
roboty w twierdzach, chcąc w takim razie wczesne przedsięwziąć środki do
zabezpieczenia wojsku żywności, upoważniamy naszego ministra przychodów i
skarbu, w jednym przypadku, gdyby na wyszczególnione dopiero przedmioty
służby wojskowej, szczególniej na roboty przy twierdzach i na masy, nie miał w
skarbie dostarczających funduszów, aby w ten czas wstrzymał wypłatę żołdu i
chleba supowego
dla wojska, w miejsce czego ma być dane temuż wojsku mięso i wódka, które to
obydwa artykuły nasz minister spraw wewnętrznych zostaje przez niniejszy dekret
upoważniony przez rekwizycją z kraju dostarczyć na rachunek podatków i do
potrącenia z nich, jeżeli nasz minister przychodów i skarbu na ich kupno, bez
nadwerężania funduszów potrzebnych na roboty w twierdzach i na masy, z skarbu
nie będzie mógł być na pomocy.
402. Drezno, 27 IV 1812

Dekret w sprawie racji żywności i gratyfikacji dla żołnierzy francuskich czynnych
przy komendach placu oraz w miejscach etapów dróg.
PSS, nr 4180, s. 469; AGAD, RM 244, k. 12,
wypis uwierzytelniony z prot. SS na
Zatwierdziwszy już przez dekret nasz z dnia 20 kwietnia 1812 roku 1 potrzebne
urządzenia względem mianowania i płacy komendantów placu, jako i ustanowienia
komisarzów wojennych w miejscach etapów dróg, na przechody wojskowe
przeznaczonych, na przedstawienie ministra naszego wojny z dnia 20 kwietnia
1812, dozwalamy, aby żołnierzom francuskim przy komendantach placu w
powyższych miejscach do ekspedycji użytym racja zupełna żywności i gratyfikacja
po złotych polskich dwa na dzień dawana była, na które to wynadgrodzenie minister
nasz wojny wymiarkuje czyli i w jakiej części nie będzie mogła zostać użyta,
dozwolona na początku wspomnianym dekretem dla każdego komendanta placu
suma złotych polskich sześćset na koszta biura. Resztę zaś na ten przedmiot
potrzebnych funduszów minister przychodów i skarbu do dyspozycji ministra
wojny z skarbu Księstwa naszego Warszawskiego wypłacić zaleci.
Dopełnienie tej naszej woli ministrom wojny, przychodów i skarbu Księstwa
1
Zob. akt 399.
403. Drezno, 27 IV 1812

Dekret w sprawie przejściowej podwyżki opłat pobieranych za usługi
ekstrapoczt, sztafet i kurierów.
PSS, nr 4175, s. 465-466.
Na przedstawienie ministra naszego spraw wewnętrznych z dnia 16 kwietnia

1812, zważając teraźniejszą wysoką cenę furażów, zatwierdzamy niniejszym, aby
od dnia pierwszego przyszłego miesiąca maja,
aż do dnia pierwszego września roku bieżącego, to jest do czasu ukończenia żniw
następujących, jeżeli okoliczności nie wskażą poprzedniczo potrzeby inaczej
postanowienia, opłaty następujące pocztowe w Księstwie naszym Warszawskim, to
jest:
od ekstrapoczty, zamiast ośm dobrych groszy dawniej opłacanych, teraz od
konia po dobrych groszy dziesięć na milę, od sztafet i kurierów (rachując połowę
mniej rządowe) zamiast dwanaście dobrych groszy dotąd opłacanych, teraz od
konia na milę po dobrych groszy czternaście pobierane były.
Dopełnienie i ogłoszenie niniejszego naszego postanowienia ministrowi spraw
wewnętrznych Księstwa naszego Warszawskiego polecamy.

Uchwała Rady Ministrów dotycząca niezdatnych dla wojska koni dostarczonych
przez kontrybuentów.
AGAD, RM 148, k. 48, oryginał, podp. S(tanisław) Potocki.
Z powodu przesłanego Radzie Ministrów w dniu dziesiejszym przez Komisję

Cywilno-Wojskową raportu względem rozpoczętych już śledzeń gatunku i
niezdatności koni dostawionych dla wojska z departamentów, w imieniu tejże Rady
wzywa Komisję, ażeby urządziwszy sposób licytacji, jaki się jej zdawać będzie
najdogodniejszym, przystąpiła do sprzedaży koni przez siebie za niezdatne
uznanych i załączoną specyfikacją objętych, a po uskutecznieniu takowej licytacji,
ilość, o jaką niżej nad cenę szacunkową każdy w szczególności koń przedanym
zostanie, na koszt respective kontrybuentów będzie policzoną. Nowa tu czynność
przedłuży działania Komisji, do których kontynuowania w miarę okazującej się i
wyniknąć jeszcze mogącej potrzeby wzywam ją niniejszym, oświadczając razem
wdzięczność Rady za tak gorliwie dopełnianą dla dobra kraju posługę.
405. Drezno, 30 IV 1812

Dekret zwalniający od służby wojskowej uczniów szkół lekarskich w Warszawie
i Krakowie na przeciąg odbywanej przez nich nauki.
formularzu, podp. Stanisław Grabowski; tamże, k. 22, wypis uwierzytelniony z prot. SS, na
formularzu, podp. Stanisław Breza; Gembarzewski, s. 226.
Zważywszy, iż przerywanie nauki uczniów w Szkole Lekarskiej, pociągając ich

przed ukończeniem kursów do służby wojskowej, uchybiałoby celu zapobieżenia
niedostatkowi zdatnych lekarzy, który sobie sta-
nowiąc rzeczoną Szkołę zamierzyliśmy. Zważywszy nadto, iż po ukończonych
naukach uczniowie ci daleko korzystniej za chirurgów i lekarzy w wojsku użytymi
być mogą, na przełożenie naszych ministrów postanowiliśmy i stanowimy:
Artykuł l
Uczniowie Szkoły Lekarskiej w Warszawie i Krakowie przez cały ciąg branych

w niej nauk do służby wojskowej pociągani być nie mogą.
Artykuł 2
Dobrodziejstwo jednak takowe z tym jedynie udzielamy warunkiem, iż każdy z
pomienionych uczniów obowiązany będzie po ukończonym kursie nauk, nabyte w
sztuce lekarskiej umiejętności ciągle przez lat trzy w służbie przy wojsku
poświęcić, jeżeli przez właściwe władze wojskowe za zdatnego i potrzebnego
uznanym zostanie.
Dopełnienie niniejszej naszej woli ministrom naszym spraw wewnętrznych i
wojny, w czym do którego z nich należy, zalecamy.
406. Drezno, 30 IV 1812

Dekret wprowadzający nową organizację dóbr i lasów narodowych
PSS, nr 4187, s. 477-480.
Chcąc potrzebną w wypadkach administracji dóbr i lasów narodowych

zaprowadzić oszczędność, a razem regularność wpływów i wypłat zapewnić, na
wniesienie naszego ministra przychodów i skarbu, po wysłuchaniu naszej Rady
Stanu, postanowiliśmy i stanowimy:
Artykuł l
Dekret nasz z dnia 20 czerwca 1810 roku zapadły1, powierzający administracją

dóbr i lasów narodowych dyrektorowi jeneralnemu i stosunki z ministrem naszym
przychodów i skarbu dekretem dnia 18 listopada 1811 roku2 przepisane, w całej
swej zachowując mocy, intenden-tury departamentowe dóbr i lasów narodowych
uchylamy, które z dniem ostatnim miesiąca maja roku bieżącego z całym składem
osób do biur ich należących w działaniach swoich ustają, akta zaś w archiwum
inten-dentur departamentowych znajdujące się, do archiwum Dyrekcji Generalnej
załączone i w niej złożone zostaną.
Artykuł 2
Od dnia pierwszego czerwca roku bieżącego dobra i lasy narodowe podzielone
będą na 24 okręgi bez względu na dotychczasowy podział departamentów, każdy
zaś okręg sześć ekonomii, tyleż lub mniej leśnictw, stosownie do położenia miejsca
zajmować powinien.
Artykuł 3
Cztery okręgi składać będą wydział i tym sposobem na sześć wydziałów dobra i
lasy narodowe podzielone zostaną.
Artykuł 4
W każdym wydziale inspektor, a w każdym respective okręgu podinspektor
ustanowieni i do naszej nominacji podani zostaną.
Artykuł 5
Dla zabezpieczenia konserwacji dobrego zagospodarowania i utrzymywania w
dobrym porządku lasów narodowych, na rzecz skarbu administrowanych,
ustanowionych będzie czterech konserwatorów leśnych posiadających wiadomości
administracji leśnej, którzy ogólnym dozorowaniem lasów i borów narodowych,
podawaniem do ulepszenia onych dążących projektów trudnić się mają.
Artykuł 6
Jedna tylko będzie główna kasa przy Dyrekcji Dóbr i Lasów Narodowych, do
której wszelkie dochody ekonomiczne i leśne odsyłane będą.
Artykuł 7
Do każdej ekonomii dołączone zostaną stosownie do położenia miejsc
leśnictwa, których etatowe dochody naddzierżawca pobierać i osobny z nich podług
etatu rachunek utrzymywać powinien, a opłatę portorium pocztowego z dochodów
leśnych skarb ponosić winien.
Artykuł 8
Etaty dochodów i wydatków ekonomii robione będą na przeciąg czasu
dzierżawy każdego naddzierżawcy, a leśne na lat sześć; zmiany zaś przypadkowe w
dochodach lub wydatkach co rok osobno podawane nam zostaną przez ministra
naszego przychodów i skarbu.
Artykuł 9
Dla ułatwienia opłat kompetencji duchownych i świeckich, tudzież pensyj
oficjalistów dóbr i lasów narodowych, takowe stosownie do położenia miejsc
względnie ekonomii dołączone zostaną, które to wydatki
naddzierżawcy, stosownie do wydać się mianych przepisów, wprost z dołu z
końcem każdego kwartału uskutecznić są obowiązani; kwity zaś do kasy jeneralnej
przesyłane zamiast gotowych pieniędzy przyjęte będą, a remanent pozostałych
dochodów do kasy jeneralnej dóbr narodowych w terminach kontraktami
oznaczonych odsyłany zostanie.
Artykuł l0
Rachunki roczne z dochodów ekonomicznych i leśnych, osobno respe-ctive z
okręgów wprzód przez podinspektorów sprawdzone i zaświadczone, składane będą
przez naddzierżawców dyrektorowi jeneralnemu dóbr i lasów narodowych, który po
przejrzeniu takowych do ostatecznego sprawdzenia i zakwitowania Głównej Izbie
Obrachunkowej podawać je będzie.
Artykuł 11
Podinspektorowie przy sprawdzeniu rachunków rocznych zapiszą z furażów,
liwerunków i innych wypłat na rachunek skarbu za przyzwoitym upoważnieniem
czynione wydatki, z których dopiero ogólny obrachunek z końcem każdego
trzechlecia w kwartale ostatnim ukończonym zostanie i w który wchodzić będą
ustanowione w ciągu lat trzech remisje i zostaną wynagrodzone razem z innymi na
rzecz skarbu wydatkami.
Artykuł 12
W skutek niniejszego naszego dekretu, radca stanu, dyrektor generalny dóbr i
lasów narodowych szczegółowe wyda przepisy i instrukcje obejmujące obowiązki
podwładnych sobie urzędników za poprzedniczym potwierdzeniem takowych przez
naszego ministra przychodów i skarbu.
Dopełnienie tej naszej woli ministrowi naszemu przychodów i skarbu Księstwa
1
Zob. Dz. Pr. 2, 19, s. 252-254.
2
Zob. Dz. Pr. 4, 37, s. 5-8.
407. Drezno, l V 1812

Dekret zatwierdzający etat pensji i wydatków dla senatu Księstwa
Warszawskiego na rok budżetowy 1812/13.
PSS, nr 4200, s. 487-488.
Przedstawiony nam pod dniem 23 kwietnia roku bieżącego etat pen-sjów i

wydatków dla senatu na rok finansowy 1812/13 sumę ogólną dwakroć
siedmdziesiąt ośm tysięcy złotych wynoszący niniejszym zatwierdzamy i
stosowanie się do niego, w czym do kogo należy, zalecamy.
ETAT PENSJÓW I WYDATKÓW DLA SENATU NA
ROK FINANSOWY 1812/13
zł
Dla siedminastu senatorów świeckich po 15.000 255
Sekretarz stanu 000
Archiwista 12000
Dziennikarz 3000
Kancelista 3000
Na extraordinaria tudzież potrzeby kancelarii i posługacza 2000
Suma zł 278 000
wyraźnie: złotych dwakroć siedemdziesiąt ośm tysięcy.
408. Drezno, 1 V 1812

Dekret polecający ministrowi spraw wewnętrznych, by w porozumieniu
z ministrem wojny wydał rekrutów w liczbie niezbędnej do zupełnego
dokompletowania wojska Księstwa Warszawskiego.
Zważywszy zdany nam przez ministra naszego wojny raport pod dniem 20
kwietnia 1812 względem użycia popisowych, których dostawienie do wojska
naszego Księstwa Warszawskiego dekretami z dnia 8 1 i 29 stycznia 2, tudzież 25
lutego roku bieżącego 3 wskazaliśmy, zalecamy ministrowi naszemu spraw
wewnętrznych, aby zniósłszy się z ministrem naszym wojny, oprócz oznaczonej
powyższymi dekretami liczby, wydał jeszcze tyle z kraju konskrypcjonistów, ile ich
nie dostarcza do dokompletowania zupełnego wojska i jego służby.
Dopełnienie niniejszej naszej woli ministrom spraw wewnętrznych i wojny
1
Zob. akt 271,
2
Zob. akt 300.
3
Zob. akt 329.
409.Drezno, 4 V 1812
Dekret w sprawie dochodzenia zaległych świadczeń podatkowych przy
pomocy egzekucji wojskowej.
Dz. Pr. 4, 46, s. 367-373.
410. Drezno, 4 V 1812

Dekret upoważniający Radę Ministrów do wstrzymania publikacji lub ogłoszenia
przepisóio o zastosowaniu egzekucji wojskowej przy ściąganiu
zaległości podatkowych.
PSS, nr 4206, s. 495.
Zatwierdziwszy dekretem z dnia dzisiejszego wydanym użycie egzekucji
wojskowej do ściągania zaległości podatkowych, tam gdzie w tym celu obrani nie
zostali sekwestratorowie lub obrani od tej rządowej posługi wymówili się,
zostawujemy do zważenia Rady Ministrów, czyli z względu na ponoszenie teraz
innych ciężarów przez kontrybuentów nie wypadałoby może wstrzymać publikacji i
egzekucji na początku wymienionego dekretu, upoważniając ministrów w miarę
takowego w Radzie swej naradzenia się wstrzymać lub przedsięwziąć publikacją
rzeczonego dekretu.
O wziętej w tej mierze decyzji oczekujemy raportu ministrów.
411. Pilnic, 5 V 1812

Dekret zawiadamiający ministrów o powalaniu przez Napoleona w Księstwie
Warszawskim komendanta policji wojskowej armii francuskiej i wojsk
sprzymierzonych. Ministrowie mają ulatwiać mu jego działalność na terenie kraju.
Stanisław Breza.

znalazłszy dogodnym wysłać do Warszawy generała, który tam ma komenderować
i zaradzać o policji wojskowej armii francuskiej i wojsk sprzymierzonych i
uczyniwszy w tym zamiarze, podług komunikacji przez posła francuskiego
ministrowi naszemu związków zagranicznych uczynionej, wybór w osobie generała
Dutaillis, chcieliśmy o tym niniejszym mieć uwiadomionych ministrów, polecając
im ułatwienie czynności rzeczonego generała w powyższych jego stosunkach,
ministrowi zaś naszemu wojny, aby pomienionego generała Dutaillis przeznaczenie
wojsku ogłosił.
Dopełnienie niniejszej naszej woli ministrom naszym, w czym do kogo należy,
polecamy.
412. Pilnic, 8 V 1812

grudnia 1811 r. w sprawie dochodów skarbowych ze sprzedaży
oraz fabrykacji tytoniu i tabaki.
Dz. Pr. 4, 44, s. 293-316.
413. Pilnic, 11 V 1812

Dekret zwalniający korespondencje, armii bawarskiej w
Księstwie Warszawskim od opłaty porto. PSS, nr 4236, s.
524-525.
Oświadczone nam zostało życzenie dworu bawarskiego, aby korespondencja
armii bawarskiej w państwach naszych wolna od opłaty porto przez pocztamty
przesyłana była.
Skłonni przychylić się do powyższego życzenia dworu bawarskiego, chcemy,
aby ekspedycje między władzami rządowymi królestwa bawarskiego, a
zwierzchnościami wojskowymi bezpośrednio zachodzące i pieczęcią publiczną
zwierzchności krajowej lub wojskowej, nie mniej napisem: Królewski bawarski
interes wojskowy (Konigl. Bairische Militair Angelegenheiten) opatrzone, sześciu
łutów nie przeważające, wolne od opłaty porto, w kraju naszym Księstwa
Warszawskiego przez pocztamty przyjmowane i przesyłane były.
Wyłączone zaś od tego być mają wszelkie korespondencje prywatne, listy z
pieniędzmi i pakiety.
Forszusy, które by z powodu dozwolonej niniejszym w Księstwie naszym
Warszawskim wolnej korespondencji zagranicznym pocztamtom uczynić
wypadało, ciążyć nie mają kas pocztowych Księstwa naszego Warszawskiego i
zwrot takowych tymże kasom, jako i zachowanie wzajemności w podobnych
zdarzeniach, zastrzeżonymi zostały.
414. Pilnic, 11 V 1812
Dekret w sprawie użycia pochodzącego od pozłoty srebra, zebranego

w mennicy Księstwa Warszawskiego.
Przychylając się do przedstawienia naszego ministra przychodów i skarbu pod

dniem 27 kwietnia bieżącego roku względem srebra od pozłoty pochodzącego, a
kasę menniczą nic nie kosztującego, upoważniamy go, ażeby połowę wartości
zebranego aż do tego czasu takowego srebra temu oficjaliście menniczemu
przeznaczył, który się gorliwym w zbieraniu małych części pozłoty okazał, druga
zaś połowa ma być w perceptę kasy menniczej zapisywana. Co się tyczę na
przyszłość tegoż srebra, minister przychodów i skarbu przy końcu roku poda nam
jego wartość, której połowę udzielemy w gratyfikacji oficjaliście menniczemu,
jeżeli który przez swoją pilność zasłuży, na przedstawienie nam do niej ministra
przychodów i skarbu.
415. Pilnic, 11 V 1812
Dekret nadający Ferdynandowi ks. wirtemberskiemu dochód wieczysty z ekonomii
kozienickiej, płatny corocznie począwszy od 1 czerwca 1812 r.
Powziąwszy z uczynionych nam przełożeń, iż przed nastąpioną w roku 1809

wojną najjaśniejszy cesarz austriacki i król miał intencję nadać darem
najjaśniejszemu księciu imci Ferdynandowi książęciu wirtem-berskiemu dobra
Kozienice, położone wówczas w państwach tegoż najjaśniejszego cesarza Galicji
Zachodniej, względem czego przecież nie nastąpił żaden akt upoważniony w formy
na takowe przypadki zwykłe.
Pragnąc nadto uczynić rzecz przyjemną obydwóm dworom cesarskim
francuskiemu i austriackiemu, interesującym się za rzeczonym księciem,
Nadajemy najjaśniejszemu księciu imci Ferdynandowi księciu wir-
temberskiemu dochód wieczysty w wysokości czterdzieści tysięcy złotych polskich,
która to suma brana z dochodów ekonomii kozienickiej płacona ma być corocznie,
poczynając od dnia l czerwca roku teraźniejszego 1812 z skarbu Księstwa naszego
Warszawskiego, umocowanemu do tego od pomienionego najjaśniejszego księcia
imci Ferdynanda, książęcia wir-temberskiego, jego następców dziedziczących lub
prawa tego nabywców.
416. Pilnic, 11 V 1812

Dekret w sprawie dostarczania wódki i mięsa wojsku Księstwa Warszawskiego.
PSS, nr 4238, s. 526-527.
Odebrawszy od ministra naszego przychodów i skarbu pod dniem 4 maja 1812

uczyniony nam raport w odpowiedzi i z przełożeniami na nasz dekret z dnia 26
kwietnia roku bieżącegol, stanowiący, iż mięso i wódka dla wojska naszego
Księstwa Warszawskiego, wtenczas kiedy przypadek tymże dekretem przewidziany
tego wymagał, mają być przez rekwizycją z kraju dostarczane na rachunek
podatków, wraz z projektem do zapewnienia zapłaty rekwizycjów wszelkiego
rodzaju, znaleźliśmy przedmiot dopiero wspomnionego dekretu za ważny i podległy
wątpliwościom zanadto zastanawiającym, abyśmy przedsięwzięli naszą względem
tegoż projektu determinacją ze zgłębienia go z gruntownym namysłem. Wchodząc
jednak w powody, które stawają naprzeciw czynieniu różnicy między sposobem
rekwizycjów mięsa i wódki i tym, który dotąd
służy względem innych przedmiotów dostarczeń, wolą naszą jest, aby za
nastąpieniem przypadku, w którym podług naszego powyższego dekretu z dnia 26
kwietnia 1812 dostarczenia mięsa i wódki wojsku miało mieć miejsce, żywności te
brane zostały przez rekwizycją za kwitami, bez przyjmowania jednak tychże
kwitów na rachunek podatków, tak jak się to dzieje co do zboża i furażów.
1
Zob. akt 404.
417. Drezno, 13 V 1812

Dekret prostujący omyłkę w przepisach zwalniających od opłaty porto przesyłki
pocztowe wojska bawarskiego w Księstwie Warszawskim. Wyjątek ma stanowić
korespondencja pomiędzy pocztamtem w Hoff a pocztamtem polowym, bawarskim,
od której mają być pobierane pełne opłaty taryfowe.
PSS, nr 4254, s .541.
Dozwoliwszy przez dekret nasz z dnia 4 maja 1812 l wolnego od opłaty porto
przesyłania pocztą przez Księstwo Warszawskie ekspedycji wojska bawarskiego,
oświadczamy, iż waga ekspedycji, uwolnienia tego doznawać mających, nie do
łutów sześciu, jak w powyższym dekrecie jest wyrażone, lecz do sześciu funtów
rozciągać się ma.
Nadto przydajemy do oznaczeń wymienionego dekretu, iż ekspedycje,
chociażby pieczęcią publiczną opatrzone były, lecz tylko albo pocztamtu
nadgranicznego w Hoff i pod adresem do pocztamtu polowego bawarskiego, lub
pieczęcią tego i adresowane do pocztamtu w Hoff, wyłączone są od udzielonej
wolności bezpłatnego przesyłania.
1
Zob. akt 413.
418. Drezno, 13 V 1812
Dekret wyłączający z pod przepisów o tymczasowej dywidendzie pensji etatowych

niektórych pracowników administracji wojskowej.
PSS, nr 4252, s. 540; AG AD, RM 179, k. 22, wypis uwierzytelniony z prot. SS, aa formularzu, podp.
Stanisław Breza.
Na przedstawienie ministra naszego wojny pod dniem 3 maja 1812, zważając

powody w temże przedstawieniu przełożone, postanowiliśmy i stanowimy:
Bramowi przy twierdzach, nie mniej urzędnicy zdrowia 2 i 3-ej klasy przy
lazaretach użyci, wyłączeni zostają spod przepisów dekretu naszego z dnia 12
grudnia 1811 l względem tymczasowej dywidendą pensjów etatowych wydanego i
płacę swą w całości pobierać mają.
zalecamy.
1
Zob. akt 252.
419. Drezno, 13 V 1812
Dekret nakazujący wprowadzenie w Księsttme Warszawskim składki na

nadzwyczajne potrzeby wojsk francuskich i sprzymierzonych.
Gdy wkroczenie i posuwanie się wojsk najjaśniejszego cesarza Francuzów i

sprzymierzonych w państwo nasze Księstwa Warszawskiego, na wiele
nadzwyczajnych i nieprzewidzianych wydatków, a szczególniej niektóre okolice i
miejsca, naraża, skarb zaś nasz w dostateczne fundusze do zastąpienia stąd
wynikających, a nieodzownie koniecznych kosztów nie jest opatrzony, ani też jako
nadetatowych i kraj cały ciążących ponosić nie może, przeto chcąc od przeciążenia
kontrybuentów ochronić, przez równiejsze ciężaru znoszenie, postanowiliśmy i
§l
Ma być przez mieszkańców Księstwa naszego Warszawskiego składka zrobiona
na potrzeby nadzwyczajne dla wojsk najjaśniejszego cesarza Francuzów i
sprzymierzonych.
§2
Za zasadę do tej składki nadzwyczajnej wskazujemy podatek osobisty na koszta

fortyfikacyjne prawem sejmu 1809 roku na dawne depar-tamenta w sumie złotych 2
300 000 uchwalony, a dekretami naszymi dnia 25 marca tegoż roku 1809 l w
Dzienniku Praw nr 13 i dnia 14 czerwca 1810 2, względem wszystkich podatków i
ciężarów do czterech nowo wcielonych departamentów zastosowania, w Dzienniku
Praw nr 19 ogłoszony, stanowiąc, aby każdy kontrybuent podatku osobistego złożył
tymczasowe składki nadzwyczajnej czwartą część tej ilości, jaka na niego z
klasyfikacji tegoż podatku osobistego przypadła.
§3
Najdalej w przeciągu miesiąca jednego od ogłoszenia kontrybuenci
obowiązani są składki respective do kas powiatowych wnosić, a kasy powiatowe
po nastąpionym wpływie, zaraz one do kas prefekturalnych odsyłać.
§4
Nasz minister skarbu wyda rozkazy kasjerom powiatowym, ażeby poborem
tych składek, utrzymywaniem rachunków i zdawaniem raportów prefektom
trudnili się, wyznaczają im za podjęte prace dwa od sta.
§5
Rozrządzenie zupełne funduszami nadzwyczajnymi w miarę wykazanej
potrzeby w departamentach zostawiamy dyspozycji naszego ministra spraw
wewnętrznych.
§6
Gdyby zaś ta cała składka na swój przedmiot użytą nie została, tedy
rozrządzenie pozostałości tych funduszów, li na dobro departamentów służyć
mających, sobie do dalszego czasu zachowujemy.
Wykonanie i ogłoszenie tej naszej woli, ministrom naszym, w czym do
którego należy, polecamy.
1
Dz. Pr. 2, 13, S. 25-33.
2
Dz. Pr. 2, 19, s. 236-237.
420. Drezno, 13 V 1812

Dekret w sprawie taksy dla tłumaczy. Dz. Pr.
4, 44, s. 317-319.
421. Drezno, 22 V 1812

Dekret upoważniający ministra wojny do powoływania funkcjonariuszy
administracji wojennej i ustalający etat uposażeń oraz wydatków na
potrzeby tejże administracji.
PSS, nr 4263, s. 545-548.
Na przedstawienie ministra naszego wojny pod dniem 23 i 9 kwietnia roku

bieżącego, rozkazaliśmy przesłać w załączeniu temuż ministrowi etat płacy
oficjalistów administracji wojennej przy wojsku czynnym w polu użyć się
mających; niemniej nominację dla p. Jana Hermann na dyrektora żywności przy
tejże administracji.
Co się tyczę oznaczenia naszego, na zapytanie ministra wojny powyższym
raportem uczynione, którzy urzędnicy i oficjaliści na skład powyżej rzeczonej
administracji wojennej przez nas samych mianowani, a którzy po otrzymanej od
ministra wojny nominacji, nam do potwierdzenia przedstawiani być mają,
oczekujemy i żądamy w tej mierze pro-pozycjów i przedstawienia tegoż ministra,
tymczasem zaś upoważniamy go, aby liczbę osób potrzebną na stopnie powyższej
służby, nawet do naszej nominacji zachowane, wezwał, a nam je później do
nominowania przedstawił.
Dopełnienie niniejszej naszej woli ministrowi wojny Księstwa Warszawskiego
zalecamy.
ETAT
PODWYŻSZENIA ŻOŁDU, KTÓRE Z POWODU ORGANIZACJI SŁUŻBY ADMINISTRACJI WOJENNEJ PRZY
WOJSKU CZYNNYM W POLU, STOSOWNIE DO DEKRETU Z DNIA
26 MARCA 18121 NASTĄPIĆ MOŻE
Stopnie Licz- Żołd miesięczny na Suma ogólna na

ba jedną osobę miesiąc
głów
Sztab główny
Ordonator generalny wraz z kosz-

tami na biuro 1 2500 — — 2500 — —
Komisarzy wojennych 2 klasy (je-
żeli okoliczności wymagać bę-
dą pomnożenia ich liczby nad 2 582 27 6 1165 24 12
komplet adiunktów przy komi-
sarzach wojennych 8 250 12 11 2003 10 16
Służba zdrowia
Urzędnik zdrowia dywizyjny 1 500 — — 500 — —

Urzędników zdrowia 1-ej klasy, tak
aptekarzy jako i chirurgów 6 333 17 1 2001 12 6
Urzędników zdrowia 2-ej klasy 10 208 25 10 2088 15 10
ditto ditto 3-ej klasy 20 108 14 7 2169 17 14
Ambulanse
Ekonom 1-ej klasy 1 300 3 4 300 3 4
Ekonomów 2-ej ditto 3 250 12 11 751 7 15
Emploiowanych 1-ej klasy 4 199 22 1 798 28 4
ditto 2-ej klasy 4 150 — 10 600 2 4
ditto 3-ej klasy 10 100 12 1 1004 — 10
Latus 15883 3 5
Licz- Żołd miesięczny Suma ogólna
Stopnie ba na jedną osobę na miesiąc

głów
Transport 15883 3 5
Podemploiowanych 1-ej klasy 6 84 24 2 508 24 12
ditto ditto 2-ej 12 40 15 2 486 1 6
Infirmierów 50 30 12 6 1520 16 12
Służba żywności
Dyrektor żywności 1 833 10 — 833 10 —
Inspektorów 4 416 20 — 1666 20 —
Dozorców magazynów 12 250 — — 3000 — —
Kontrolerów 10 200 — — 2000 — —
Emploiowanych 22 150 — — 3300 — —
Dystrybutorów 32 91 7 12 2920 5 6
Podemploiowanych — każdy po
83 zł gr. 10 na miesiąc, do
późniejszego oznaczenia ich
liczby w miarę potrzeby
Piekarnie
Piekarz naczelny 1 182 15 182 15 —
Brygadierów naczelnych 2 121 20 — 243 10 —
Brygadierów 20 91 7 6 1824 26 12
Piekarzy 60 76 1 3 4562 10 —
Budownictwo
Majster mularz 1 180 — — 180 —
ditto cieśla 1 180 — 180 —
Mularzy 5 90 — — 450 — —
Cieśli 5 90 — 450 — —
Latus ante lineam 83 zł 10 gr 40191 22 17
Transport ante lineam 83 zł 10 g 40191 22 17
Rzeź
Rzeźników znawców 4 180 — — 720 — —
Rzeźników 4 120 — 480 — —
Liczmanów 5 60 — 300 — —
Park posiłkowy wozów
krajowych
Szef parku 1 250 — 250 — —
Kontroler 1 200 — 200 — —
Emploiowanych 5 150 — — 750 — —
Podemploiowanych 10 91 7 12 912 16 12
Suma ogólna 43804 9 11
Literami: Czterdzieści trzy tysiące ośmset cztery złotych polskich, dziewięć groszy,
jedenaście denarów.
1
zob. akt 373.
422. Drezno, 22 V 1812
Dekret przyznający nowe kredyty na pokrycie nadzwyczajnych wydatków służby
administracji wojennej przy wojsku czynnym w polu.
PSS, nr 4265, s. 549.
Na przedstawienie ministra naszego wojny z dnia 23 i 9 kwietnia 1812

otwieramy temuż ministrowi w skarbie naszym Księstwa Warszawskiego kredyt aż
do sumy sto tysięcy złotych na nadzwyczajne wydatki służby administracji
wojennej przy wojsku czynnym w polu, polecając rzeczonemu ministrowi użycie
tego kredytu z największą oszczędnością i w miarę koniecznej potrzeby.
Dopełnienie niniejszej naszej woli ministrom naszym wojny, przychodów i
423. Drezno, 22 V 1812

Dekret nakazujący dokompletowanie popisowymi z Księstwa Warszawskiego
pułków 4, 7 i 9, powracających z Hiszpanii do kraju. PSS, nr 4277, s. 556-557.
Oprócz dekretem naszym z dnia 29 stycznia 1812 l oznaczonej i już dostawionej
liczby 3000 popisowych, na skompletowanie pułków legii nadwiślańskiej,
potrzebna jest równaż liczba popisowych na uzupełnienie pułków 4, 7, 9 wojska
naszego Księstwa Warszawskiego wracających z Hiszpanii i uformowanie ich
trzecich batalionów.
Pułki dopiero wymienione znajdując się już w marszu, wyżej wyrażona liczba
trzy tysiące popisowych ma natychmiast i niezwłocznie być zgromadzona do
Poznania, tak aby za przybyciem w to miejsce rzeczonych pułków, ciż popisowi
mogli być już ubrani, uzbrojeni i wyćwiczeni i zostać do tychże pułków zaraz
wcieleni. Względem onych uzbrojenia i ubrania już władze właściwe francuskie
odebrały rozkazy.
Stosownie do takowego oznaczenia, zalecamy ministrowi naszemu wojny, aby z
liczby popisowych dekretami naszymi z dnia 25 lutego i l maja 1812 do wybrania z
kraju zaleconych, natychmiast i niezwłocznie trzy tysiące popisowych na
dokompletowanie powyżej wymienionych pułków 4, 7, 9 i uformowanie ich
trzecich batalionów do Poznania dostawił i o uskutecznieniu tej naszej woli raport
nam uczynił.
Dopełnienie tego naszego dekretu ministrowi wojny Księstwa naszego
1
Zob. akt 300.
424. Drezno, 22 V 18]2

Dekret ustalający w sześciu dawnych departamentach siedziby wydzia
łów policji poprawczej.
Dz. Pr. 4, 45, s. 322-324.
425. Drezno, 25 V 1812
Dekret w sprawie powoływania komendantów okręgów wojskowych
PSS, nr 4290, s. 568-569.
Na zdany nam przez ministra naszego wojny pod dniem 16 maja 1812 raport o
zaprowadzonych przez generała dywizji wojsk francuskich p. Dessoles
urządzeniach, pociągających za sobą potrzebę ustanowienia komendanta w każdym
okręgu wojskowym Księstwa naszego Warszawskiego, postanowiliśmy i
Artykuł l
Aż do czasu dopokąd trwać będzie tego potrzeba ma być ustanowiony do
każdego okręgu wojskowego Księstwa naszego Warszawskiego osobny
komendant.
Artykuł 2
Komendanci ci brani mają być w stopniach wyższych oficerów, z liczby
reformowanych, w niedostatku zaś tych spomiędzy w czynnej służbie będących, a
w braku i tych spośród oficerów rangi powyższej dimitto-wanych.
Artykuł 3
Komendant okręgu wojskowego pobierać ma:
a. Z liczby reformowanych mianowany, płacę zupełną do swojego stopnia
przywiązaną, rachując w nią pensją reformową i koszta biura w proporcji dwóch
tysięcy złotych polskich rocznie.
b. Spomiędzy czynnych oficerów do tych obowiązków wezwany, w dodatku do
swego żołdu zwyczajnego płacę na koszta biura w proporcji dwóch tysięcy złotych
polskich rocznie.
c. Każdy oficer spośród dymittowanych, powyższe przeznaczenie otrzymujący,
pobierać ma płacę w proporcji ośmiu tysięcy złotych polskich rocznie, rachując w
nią koszta biura.
Artykuł 4
Minister wojny w miarę oznaczeń powyższego artykułu obrachuje miesięcznie
ilość potrzebnej sumy na dodatki do tej płacy, którą wezwani na komendantów
okręgowych już z funduszów etatu wojskowego pobierają, a minister nasz
przychodów i skarbu sumę takowych wydatków z skarbu Księstwa naszego
Warszawskiego do kasy wojskowej wypłacać zaleci.
Artykuł 5
Upoważniamy ministra naszego wojny, aby na miejsca niniejszym dekretem
ustanowionych komendantów okręgów wojskowych, według swego wyboru
wezwał osoby i te nam później do zatwierdzenia wyboru i onych nominacji podał.
426. Drezno, 25 V 1812

Dekret polecający ministrowi przychodów i skarbu, aby kwota 1 000 000
franków, pochodząca z pożyczki udzielonej przez Francję, została użyta
wyłącznie na opłacenie żołdu wojska Księstwa. Warszawskiego.
PSS, nr 4293, s. 571.
Najjaśniejszy cesarz Francuzów, król włoski, protektor Ligi Reńskiej, danym

swym rozkazem do intendenta generalnego hrabiego Dumas, zalecił mu wyliczyć
do rąk ministra przychodów i skarbu lub od niego umocowanego przez płatnika
generalnego wojska sumę jednego miliona, która w dwóch równych częściach, to
jest: pięćkroć sto tysięcy franków przed dniem l czerwca w Warszawie, pięćkroć
sto tysięcy franków w biegu tegoż miesiąca i również w Warszawie zostanie
wypłacona.
Rzeczona suma na rachunek wpływów z otwartej w Paryżu pożyczki do
przychodów w skarbie naszym Księstwa Warszawskiego zaciągnięta ma być. Co
się zaś tyczę jej przeznaczenia, takowe wyraźnie i wyłącznie na płacę żołdu wojska
naszego Księstwa Warszawskiego określamy tak, iż minister nasz przychodów i
skarbu wymienionej wyżej sumy jednego miliona na żaden inny wydatek nie użyje,
obracając ją całkowicie na wypłaty żołdu dla wojska.
427. Drezno, 25 V 1812

Dekret zakazujący tymczasowo importu wódki i okowity do Księstwa
Warszawskiego.
GP, nr 50 z 20 VI 1812; GP, nr 51 z 24 VI 1812; GP, Dod. do nr 52 z 27 VI 1812; GKrak., nr 49 z
17 VI 1812, s. 581; PSS, nr 4283, s. 564-565; AGAD, RM 157, kopia uwierzytelniona wypisu z prot.
SS, nie na formularzu, podp. Stanisław Grabowski.
Zważając przełożone nam przez Radę Ministrów pod dniem 12 maja 1812
powody, postanowiliśmy i stanowimy: zakaz wprowadzania do Księstwa
Warszawskiego wódki i okowity z zagranicy dekretem naszym
z dnia 11 lutego r.z.l zaprowadzony, aż do dalszych naszych rozkazów niniejszym
zawieszamy.
Dopełnienie tej naszej woli ministrowi skarbu Księstwa naszego
1
Zob. akt 35.
428. Drezno, 26 V 1812
Dekret zezwalający na wywóz środków żywności i furażów z Księstwa

Warszawskiego do państw pruskich.
Dz. Pr. 4, 45, s. 325.
429. Drezno, 26 V 1812

Dekret przyznający „w przypadkach nagłych" nadzwyczajne kompetencje
Radzie Ministrów Księstwa Warszawskiego.
Dz. Pr. 4, 45, s. 327-329.
KONIEC TOMU III

Akty Ksiestwa 3

Uploaded by

Document Information

Original Title

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

Akty Ksiestwa 3

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

STARODAWNE PRAWA POLSKIEGO POMNIKI

AKTY KSIĘSTWA WARSZAWSKIEGO

Edycja komputerowa: www.zrodla.historyczne.prv.pl

120. Pilnic, 29 V 1811

212. Warszawa, 14 X 1811

213. Warszawa, 16 X 1811

214. Warszawa, 16 X 1811

215. Warszawa, 17 X 1811

267. Warszawa, 27 XII 1811

AGAD — Archiwum Główne Akt Dawnych

WYKAZ SKRÓTÓW STOSOWANYCH W CZASIE KSIĘSTWA WARSZAWSKIEGO I

Na przedstawienie ministra naszego związków zagranicznych o odebranych

Na przełożenie ministra naszego skarbu postanowiliśmy i stanowimy:

Podatki jako to: fasji i pogłównego należące w terminie poczynającym się od

Dobrodziejstwo to nasze trwać tylko ma do dnia ostatniego marca 1811 roku, po

Dobrodziejstwo niniejsze udzielone kontrybuentom departamentu siedleckiego

Ogłoszenie i wykonanie niniejszego dekretu ministrowi naszemu skarbu

W skutku dekretu naszego pod dniem 14 czerwca 1810 1 wydanego, chcąc

Mając sobie przez Radę Ministrów na wniesienie naszego ministra spraw

Na przełożenie ministra sprawiedliwości pod dniem 3 miesiąca teraźniejszego

Mając sobie wystawioną wątpliwość ministra skarbu w przełożeniu jego pod

1 Zob. Dz. Pr. 2, 23, s. 434-440; Dz. Pr. 2, 23, s. 441-442.

Na uczynione nam w raportach naszego ministra wojny wystawienie potrzeby,

11. Drezno, 17 I 1811

Na przedstawienie ministra naszego skarbu, pod dniami 8 listopada roku

EWALUACYJNĄ SREBRNYCH I ZŁOTYCH ZAGRANICZNYCH PIENIĘDZY KURS

Srebrne pieniądze Złote Grosze

Saskie talary konwencyjne 8 12

austriackie talary i półtalary konwencyjne, czyli spe-

cies tejże wartości co saskie

czerwone złote saskie, austriackie, holenderskie, tak

12. Drezno, 17 I 1811

Doszło do naszej wiadomości, że z składek przez rady departamentowe na

W celu przyspieszenia i przygotowania do rozstrząśnięcia naszej Rady Stanu i

14. Drezno, 19 I 1811

Dekret nakazujący ministrowi spraw wewnętrznych powołanie dodatkowego

Zważywszy wystawione nam w przełożeniach ministra wojny pod dniami 20

15. Drezno, 19 I 1811

Na przedstawienie ministra naszego związków zagranicznych o uczynionej

16. Drezno, 19 I 1811

Z powodów nam przez ministra naszego spraw wewnętrznych w jego

17. Drezno, 23 I 1811

19. Drezno, 24 I 1811

Chcąc oznaczyć stosunek w jakim nowe miedziane pieniądze w publiczności i

Na przedstawienie naszego ministra wojny, za wysłuchaniem naszej Rady

Zachowujemy nam dalsze odmiany tak co do miejsc, w których mają być

Nasz minister wojny poda nam niebawnie listę zachowanych komendantów i

Dla tych komendantów placu, którzy z miejsc swoich zostając oddaleni, są

21. Drezno, 26 I 1811

Zważywszy zdane nam przez Radę Ministrów pod dniem 4 miesiąca

22. Drezno, 26 I 1811

Dekret wprowadzający przepisy o działalności komisji powołanych do kontroli

Komisja Obrachunkowa kraju nowo do Księstwa wcielonego uczyniła nam

23. Drezno, 29 I 1811

Dekret zakazujący wywozu z Księstwa Warszawskiego materiałów niezbędnych do

24. Drezno, 29 I 1811

Dekret w sprawie kaucji uiszczanych przez burmistrzów w miastach nie

25. Drezno, 30 I 1811

Dekret ustalający zasady działalności i kompetencje Komisji Biletów

Stosunki i przepisy ogólne pomienionej Komisji

Oprócz powyżej wyrażonych przepisów Komisja Biletów Kasowych naszego

27. Warszawa, 4 II 1811

28. Drezno, 5 II 1811