prof. WUM dr hab.

Marek Wichrowski, Zakład Historii Medycyny i Filozofii, Warszawski Uniwersytet

Medyczny
Filozofia medycyny
Tytus Chałubiński (1820 – 1889)
Edmund Biernacki (1866 – 1911)
Władysław Biegański (1857 – 1917)
Zygmunt Kramsztyk (1848 – 1920)
Władysław Szumowski (1875 – 1954)
Ludwik Fleck (1896 – 1961)
Tadeusz Bilikiewicz (1901 – 1980)
Pierwsze użycie terminu:
referat Władysława Szumowskiego,
I Międzynarodowy Zjazd Historyków Medycyny,
Rzym 1930 rok

(H.T. Engelhardt, From Philosophy and Medicine

to Philosophy of Medicine [w:] The Journal of Medicine
and Philosophy, 11, 1986)
„Krytyka Lekarska” (1897 – 1907)

„Archiwum Historii
i Filozofii Medycyny” (od 1924)

Katedry Historii i Filozofii

Medycyny przy Wydziałach
Lekarskich (od 1920)
Medycyna nauką jest czy sztuką
(rzemiosłem)?
Teoria medyczna a praktyka lekarska
Specyfika wiedzy medycznej
Logika medycyny
Etyka lekarska
Intuicja i/czy intelekt w procesie leczenia
„Ludzie, nie pojmujący badań naukowych bez
natychmiastowej praktycznej korzyści, lubią o
histologii wyrażać się z lekceważeniem; źleby
pojmował piszącego, ktoby takie przekonanie w
powyższych chciał upatrywać wywodach: inne
pytania stawia i rozwiązuje mikroskop, inne –
klinika.”

[O kazuistyce klinicznej (w:) Gazeta Lekarska,

1884]
„Sztuka jest córką wiedzy…”

{ = Rzemiosło lekarskie wynika z nauk

medycznych}

{= Nauka stosowana wynika z nauki czystej}

{=Praktyka terapeutyczna wynika z teorii

medycznych}
„Najpotężniejsze skutki osiąga lekarz wtedy właśnie,
gdy czynność jego jest prawie rzemieślniczą, gdy
robotę, nieraz mechaniczną, zna dobrze i obrabia
sumiennie…”

„ Sztuka z nauką … są ze sobą w każdej pracy

naukowej i w każdym czynie ludzkim splecione
ściśle i rozerwać ich nie można na odrębne
dziedziny pracy ludzkiego umysłu. Więc i ścisłe
rozdzielanie tych dziedzin można uważać za
sprawę jałową i niepożyteczną.”