1.

Gospodarka narodowa – określenie, powiązanie gospodarek, globalizacja

• Gospodarka narodowa: całokształt działalności gospodarczej w obrębie danego kraju. Obejmuje
wszystkie gospodarstwa w sferze produkcji, usług, podziału, obrotu oraz konsumpcji na terenie
państwa. Gospodarki narodowe są traktowane jako podstawowe podmioty gospodarki światowej,
powiązane gospodarki narodowe tworzą gospodarkę światową.
• Globalizacja to zaś proces występujący w gospodarce światowej charakteryzujący się nasileniem
przepływu dóbr, kapitału i siły roboczej w skali ogólnoświatowej, również rozwój transportu,
komunikacji i szybki przepływ informacji.

2. Znaczenie globalizacji we współczesnej gospodarce

Globalizacja odgrywa istotną rolę dla gospodarek narodowych, gdyż dzięki niej „świat staje się
mniejszy”, staje się stopniowo rynkiem poszczególnych produktów, a nie zbiorem rynków narodowych.
Z jednej strony globalizacja niesie ze sobą wzrost produkcji dóbr, likwiduje bariery dotyczące handlu i
może prowadzić do rozszerzania demokracji, z drugiej jednak pogłębia się przepaść pomiędzy krajami
bogatymi i biednymi. Proces ten prowadzi do homogenizacji i liberalizacji świata.
Krócej: zwiększa wymianę informacyjną, przyśpiesza i obniża ceny transportu. Powoduje wzrost handlu
zagranicznego. Znosi bariery inwestycyjne oraz zwiększa współzależności między państwami.

4. Idea produkcji masowej Henriego Forda

Idea produkcji masowej Henriego Forda polegała na daleko idącym podziale pracy. Każdy robotnik
wykonywał pracę, której bardziej nie dało się podzielić – np. wkręcał tylko śrubki. Człowiek był
sprowadzany niemalże do robota, nie wymagano od niego za wysokich kwalifikacji, a swojej pracy mógł
nauczyć się w krótkim czasie. Co więcej, pozwalano na zatrudnianie inwalidów wojennych czy też
niewidomych.

5. Kierunek rozwoju gospodarki w XXI wieku – innowacje, postęp techniczny (efekty

zagrożenia)
Społeczeństwo kapitalistyczne, w którym dominuje kapitał i praca przeistacza się w społeczeństwo
postkapitalistyczne, gdzie dominuje wiedza i zarządzanie.
Innowacja to pomysł, który tworzy określoną wartość ekonomiczna:
Innowacje transformacyjne: są inspiracją dla całkowicie nowych projektów lub procesów wytwórczych i
mają największy wpływ ekonomiczny
Innowacje rzeczywiste, które stanowią nowość zarówno dla klienta jak i producenta, są jak gdyby drugą
generacją innowacji transformacyjnych
Innowacje przyrostowe, stanowiące codzienną siłe napędową zmian w przedsiębiorstwie. Innowacja
przyrostowa to ulepszanie tego co było (tu jest miejsce dla reengineeringu, zarządzania jakością i
innych technik)

6. Ewolucja rozwoju przedsiębiorstw w Polsce po II wojnie światowej.

7. Dochód, produkt narodowy

• Dochód narodowy: Suma dochodów producentów wyrobów oraz jednostek świadczących usługi,
stanowi dochód narodowy społeczeństwa.
Strona 1 z 23
 • Produkt narodowy brutto: miara wartości wszystkich dóbr i usług finalnych wytworzonych przez
obywateli danego państwa oraz przez osoby prawne z siedzibą na jego terenie, niezależnie od
tego, czy podmioty te działają w kraju czy za granicą. Pomijane są dochody obcokrajowców w
danym państwie.
• Produkt narodowy netto: miara efektów rocznej działalności gospodarki, rozumiany, jako różnica
produktu narodowego brutto oraz wartości amortyzacji kapitału trwałego.

8. System gospodarczy
System jest to powiązany ze sobą zbiór elementów działających wspólnie dla osiągnięcia założonego
celu. Działanie systemu gospodarczego postrzegane jest przez działanie podmiotów gospodarczych
systemu gospodarczego. Związane z systemem, podejście systemowe dotyczy kompleksowo
rozwiązania danego problemu, czyli takiego, które uwzględnia jego wszystkie możliwe aspekty.
Przedsiębiorstwa, zakłady usługowe, wraz z konsumentami, skarbem państwa i bankami, stanowią
podstawowe filary systemu gospodarczego.

9. Przepływy pieniężne w systemie gospodarczym.

10. Przedsiębiorstwo, firma, zakład, system produkcyjny (ich miejsca w systemie

gospodarczym).
• Przedsiębiorstwo stanowi wyodrębniony prawnie i finansowo podmiot gospodarczy działający w
określonym systemie gospodarczym.
• Firma, to potoczny zamiennik przedsiębiorstwa, używany głównie w kontekście handlowym.
• Zakład produkcyjny to wyodrębniona pod względem techniczno-produkcyjnym i terytorialnym
całość, w którym można wyróżnić jeden lub więcej system produkcyjny.
• System produkcyjny czyli celowo zaprojektowany i zorganizowany układ materialny,
energetyczny i informacyjny eksploatowany przez człowieka i służący wytwarzaniu określonych
produktów w celu zaspokojenia potrzeb klientów.

11. Analiza wejść i wyjść systemu produkcyjnego – transformacja, pojęcie procesu

• Transformacja to reguła przekształcenia strumienia stanu wejściowego w strumień wyjściowy,
która odbywa się w wyniku realizacji różnych procesów.
• Proces jest ciągiem następujących po sobie działań, które składają się na „nieprzerwany ruch”.
Proces produkcyjny to uporządkowany ciąg działań, w wyniku którego klient otrzymuje
wymagane produkty.

Wektor X to zasoby, wektor Y to wyjściowe systemu czyli produkty, informacje, odpady.

12. Zasoby systemu produkcyjnego.

Strona 2 z 23
- techniczne środki produkcji (hale, budynki, maszyny i urządzenia, narzędzia, przyrządy, środki
transportu, komputery itp.)
- przedmioty pracy, czyli materiały (surowce, półprodukty, części, zespoły itp.) nabywane z zewnątrz i
przeznaczone do wykorzystania w systemie produkcyjnym
- czynniki energetyczne (energia elektryczna, paliwa, nośniki energii cieplnej i inne niezbędne do
funkcjonowania systemu produkcyjnego)
- kadra - czynnik ludzki
- informacje (dotyczące prognoz, wyrobu, sposobu prowadzenia procesu technologicznego, wiedzy i
doświadczenia kadry itd.)
- środki finansowe

13. Wzkaźniki wydajności, produktywności i rentowności – określenie i interpretacja.

• Wydajność - miara wykorzystania zasobów systemu produkcyjnego. Wydajność pracy: jest miarą
sprawności gospodarowania przedsiębiorstwem, liczy się ją jako stosunek wielkości produkcji do
liczby pracowników i pomnożone przez ilość przepracowanych godzin.
• Produktywność - miara skuteczności działania systemu produkcyjnego (Y/X, efekty/nakłady,
stosunek ten powinien być większy od 1, jeżeli nie jest, sprzedajemy po kosztach).
• Rentowność - miara efektywności gospodarowania (wskaźnik: zysk*100/koszty własne, im
wskaźnik jest wyższy, tym wyższa jest efektywność dochodów).

14. Otoczenie systemu produkcyjnego

Sumarycznie wszystkie relacje systemu produkcyjnego z innymi systemami bądź podsystemami

przedsiębiorstwa stanowią relacje z tzw. otoczeniem bliższym systemu produkcyjnego. Relacje te
stanowią jeden z najważniejszych obszarów działania zarządzającego produkcją. Otoczenie dalsze
systemu produkcyjnego związane jest z konkurencją, środowiskiem społeczno-politycznym, kondycją
ekonomiczną państwa i innymi czynnikami dotyczącymi głównie gospodarki kraju.

15. Powiązania(relacje) systemu produkcyjnego

W systemach produkcyjnych wyznaczane są relacje:
- charakteryzujące konfiguracje (najczęściej ilustracje graficzne na przykład rozmieszczenia
urządzeń technologicznych w hali, drogi transportu)
- charakteryzujące przebieg procesów (relacje określające powiązania między podsystemami a
elementami podsystemu (operacjami, zadaniami), a także między procesami wykonywanymi w
systemie produkcyjnym)
- charakteryzujące przepływ informacji, energii, materiałów, itp.

16. Rola przygotowania produkcji z punktu widzenia kosztów produkcji.

• Przygotowanie produkcji łączy aspekty konstrukcyjne (co wykonujemy), technologiczne (jak to
robimy) i organizacyjne (kiedy, na czym i ile to będzie kosztować).
• Przygotowanie produkcji jest niezwykle ważnym etapem w całym procesie produkcji. Jego
realizacja wymaga oczywiście poniesienia pewnych nakładów (koszty poniesione), jednakże
decyzje podejmowane w trakcie przygotowania produkcji, dotyczące sfery konstrukcyjnej,
technologicznej czy też organizacyjnej, rzutują na ostateczny koszt i jakość produktu. Powodują
one, że przyszłe koszty wytworzenia (tzw. Koszty spowodowane) będą kształtowane na wyższym

Strona 3 z 23
 lub niższym poziomie. Szacuje się, że decyzje podejmowane w trakcie przygotowania produkcji
rzutują w 70-80% na faktyczny koszt wytworzenia produktu.

17.Etapy przygotowania produkcji – zadania.

Warto zwrócić uwagę na „przenikanie” w tym procesie marketingu i działalności podstawowej

przedsiębiorstwa. W ramach działalności podstawowej wyróżniono przygotowanie produkcji oraz
wytwarzanie, którego końcowym rezultatem jest gotowy produkt.

18. Projektowanie sekwencyjne i współbieżne – ogólna charakterystyka.

• Projektowanie sekwencyjne: należy je uznać za podejście tradycyjne. Proces podzielony jest na
funkcjonalne zadania, przy czym rozpoczęcie kolejnego zadania następuje po zakończeniu,
uzgodnieniu i ewentualnej korekcie zadania poprzedzającego. Brak tu efektywnej współpracy
między działami a pracownikami wykonującymi określone zadanie, ponadto jest ono źródłem
znacznych kosztów i wydłuża znacznie czas wprowadzenia produktu na rynek.
• Projektowanie współbieżne: ideą jest interaktywne działanie w procesie przygotowania
produkcji, współpracują ze sobą pracownicy różnych działów biorących udział w przygotowaniu
produkcji, a także coraz częściej klienci (np. przez Internet). Jest oparte na 3 zasadach:
równoległego wykonywania niektórych procesów (paralelizacja), standaryzacji polegającej na
ujednoliceniu różnych aspektów w procesie rozwoju produktu, oraz integracji procesów. W
porównaniu do projektowania sekwencyjnego daje skrócenie czasu i zmniejszenie kosztów.

Strona 4 z 23
19. Współczesne metody stosowane w przygotowaniu produkcji.
Przygotowanie produkcji – połączenie aspektów konstrukcyjnych, technologicznych i organizacyjnych.
Pozwala na dokonanie kalkulacji kosztów oraz konkurencyjności wyrobu.

20. Pętla „od klienta do klienta” – rola klienta w przedsiębiorstwie.

`
Działanie przedsiębiorstwa, jak również systemu produkcyjnego, inspirowane jest przez klienta, a w
zasadzie przez jego potrzeby. Klient jest także końcowym odbiorcą produktu.

21. Kierowanie – potrzeba, odmiany kierowania (administrowanie, rządzenie,

zarządzanie)
Potrzeba kierowania rodzi się wtedy, gdy pojawiają się działania zespołowe. Kierowanie ma za zadanie
uporządkowanie działań, zmierzające do uzgodnienia wyznaczonych dla zespołu celów.
Odmiany kierowania:
• Zarządzanie (rozporządzanie zasobami, a szczególnie procesami i informacjami, dla osiągnięcia
zamierzonych celów zgodnych z zasadami gospodarowania w określonym otoczeniu i w
warunkach zmian zachodzących w tym otoczeniu.
• Administrowanie (działanie według ściśle określonych regulaminów, instrukcji).
• Rządzenie (podmiot rządzący wpływa na funkcjonowanie przedmiotu rządzenia poprzez
tworzenie prawa karnego, cywilnego itd., ale nie ma wobec niego prawa własności.

22. Pojęcie i interpretacja procesu – jego składowe.

Proces jest ciągiem następujących po sobie działań, które składają się na „nieprzerwany ruch”.
Strona 5 z 23
Można wyróżnić następujące procesy:
• Proces badań i rozwoju (odpowiedzialny za przygotowanie produkcji)
• Proces wytwórczy (w jego wyniku zasoby systemu produkcyjnego przekształcane są w produkty)
• Procesy dystrybucji i obsługi klienta (mają za zadanie stworzenie kanałów dystrybucji, których
celem jest dostarczenie gotowych produktów do klientów oraz obsługę przed sprzedażą i opiekę
serwisową produktów)

23. Określenie procesu produkcyjnego i wytwórczego.

• Proces produkcyjny jest uporządkowanym ciągiem działań (operacji, zadań), w wyniku którego
klient otrzymuje wymagane produkty (w jego skład wchodzi proces R&D, proces wytwórczy oraz
dystrybucji i obsługi klienta).
• Proces wytwórczy – w jego wyniku zasoby systemu produkcyjnego przekształcane są w
produkty. Jest on składową procesu produkcyjnego.

24. Podział procesów wytwórczych.

• Ze względu na przebieg w czasie:
○ Procesy dyskretne: zmienna struktura ilościowo-jakościowa wyrobów, duża rola człowieka
○ Procesy ciągłe: związane z automatyzacją
• Ze względu na technologię i środki:
○ Procesy obróbki
○ Procesy montażu
• Ze względu na organizację:
○ W ujęciu technologicznym
○ W ujęciu przedmiotowym
○ W ujęciu technologii grupowej

25. Przyrost wartości dodanej w procesie wytwórczym.

Wartość dodana to dla klienta te koszty, które akceptuje, natomiast te koszty, których nie akceptuje to
strata dla klienta.

26. Proces podstawowy, pomocniczy i obsługi.

Z punktu widzenia, gdzie proces jest ciągiem działań, którego celem jest wytworzenie gotowego
produktu, w procesie wytwórczym można wyróżnić:
• Podstawowy – związany bezpośrednio z procesem technologicznym
• Pomocniczy – spełnia wobec procesu podstawowego pomocniczą rolę, jednak jest niezbędny do
jego realizacji (np. proces utrzymania ruchu, transportu wewnętrznego)
• Obsługi – związany z procesem podstawowym (obsługa administracyjna, utrzymanie czystości,
bhp itd.)

27. Co to jest mapa procesu – dlaczego jest stosowana?

Mapa, model procesu – opis struktury procesu. Najczęstszym narzędziem stosowanym do modelowania
struktury procesu są metody graficzne (schematy blokowe, wykresy operacji itp.). Sprawne działanie
Strona 6 z 23
systemu produkcyjnego wymaga określenia operacji i zadań, które będą w trakcie procesu
wykonywane, ale również określenie powiązań między operacjami. Dlatego stosuje się mapę procesu.

28. Mapa procesu – rodzaje.

• Model ogólny procesów – model obrazujący przebieg procesów wykonywanych w firmie,
umożliwia on dokonanie analizy wszystkich procesów wykonywanych w przedsiębiorstwie, jak i
określenie powiązań między poszczególnymi procesami.
• Model procesu – uszczegółowienie ogólnego modelu, w odniesieniu do konkretnego wybranego
procesu. Forma jego może stanowić rozwinięcie modelu ogólnego lub też może on być
wykonany w innej postaci graficznej, bardziej przydatnej w określonym przypadku.
• Wykres przebiegu procesu – istotą tego wykresu jest zidentyfikowanie operacji tworzących
strukturę procesu, a szczególnie operacji tworzących wartość dodaną, jak i operacji, w których ta
wartość nie jest tworzona, gdyż mogą to być operacje lub zadania zbędne.

29. Graficzne zobrazowanie struktury procesu.

Przedstawione modelowanie graficzne procesów daje wiele informacji, lecz są to przede wszystkim
modele o charakterze jakościowym (modele kwalitatywne). Trudno na ich podstawie wnioskować o
wielkości zasobów niezbędnych do realizacji procesu, czy też o warunkach realizacji procesu
umożliwiających uzyskanie produktów spełniających określone wymagania jakościowe. Do tego celu
służą modele ilościowe (modele kwantytatywne).

30. Wykres przebiegu procesu.

Strona 7 z 23
Istotą tego wykresu jest zidentyfikowanie operacji tworzących strukturę procesu, a szczególnie operacji
tworzących wartość dodaną, jak i operacji, w których ta wartość nie jest tworzona, gdyż mogą to być
operacje lub zadania zbędne.

31. Zdolność jakościowa procesu – wskaźnik cp i cpk.

W każdym procesie występują zakłócenia, które zmniejszają zdolność jakościową procesu, a zwiększają
poziom wadliwości, czyli akceptowalną liczbę wadliwych produktów.
Wskaźnik Cp(process capability index): Cp=T6σ=GLT-DLT6σ, jest to wskaźnik zdolności procesu, prze
czym GLT określa górną a DLT dolną wartość określonej cechy wyrobu. Jeżeli:
T=6σ, to wartość wskaźnika Cp=1, a prawdopodobieństwo, że cecha x procesu przekroczy zakres
tolerancji jest równe 0,3%; taki proces można uznać za poprawny.
T>6 σ, to wartość wskaźnika Cp>1, prawdopodobieństwo, że cecha x procesu przekroczy zakres
tolerancji zmniejsza się, proces jest poprawny
T<6 σ, to wartość wskaźnika Cp<1, rozrzut wartości cechy x procesu przekracza dopuszczalną
tolerancje tej cechy, proces należy uznać za niezdolny do realizacji.
Wskaźnik Cpk – wskaźnik zdolności procesu będący miarą „wycentrowania” procesu
Cpk=(GLT-xśr)3σ=(xśr-DLT)3σ, jeżeli Cp jest różne od Cpk oznacza to, że na skutek działania jakiegoś
czynnika proces nie jest wycentrowany.

32. Wadliwość procesu.

Poziom wadliwości, to akceptowalna liczba wadliwych produktów procesu. Współcześnie nie należy
czynić założeń dotyczących akceptowalnej wadliwości produktów, przede wszystkim ze względu na
odbiorcę produktu – klienta. Dąży się do bezwadliwej produkcji, a więc do „zera błędów”. Zakłócenia
destabilizujące mogą pochodzić zarówno z otoczenia, w którym realizowany jest proces, jak i z
„wnętrza” procesu.

33. Różnica między wyrobem, produktem a towarem.

• Produkt – wyrób lub usługa będąca materialnym, energetycznym lub informacyjnym rezultatem
systemu produkcyjnego. Każdy produkt powinien spełniać jakąś funkcję, która ma precyzować
przeznaczenie produktu. Produkt jest efektem twórczego lub odtwórczego działania człowieka, a
praca nad nim jest działaniem ciągłym.
• Wyrób – krańcowy efekt określonego procesu produkcyjnego.
• Towar – efekt pracy ludzkiej przeznaczony do sprzedaży, dzięki swym właściwościom jest
użyteczny gdyż zaspokaja potrzeby materialne i niematerialne człowieka. Towar musi mieć
odpowiednią postać handlową i cenę; posiada wartość rynkową i użytkową.

34. Różnica pomiędzy twórczością a odtwórczością.

• Twórczość – wiąże się z nowością działania lub nowością dzieła będącego wynikiem tego
działania.
• Odtwórczość – polega na naśladownictwie działań lub dzieł wcześniej wykonanych.
Strona 8 z 23
35. Potrzeby, wymagania i funkcje produktu.
Przygotowanie konstrukcyjne produktu wymaga w pierwszym rzędzie rozpoznania potrzeb i wymagań
klientów, a informacje te uzyskać należy przy współpracy z obszarem marketingu. W trakcie
przygotowania konstrukcyjnego potrzeby i wymagania klienta przekłada się na funkcje, które powinien
spełniać projektowany produkt.
Potrzeby i wymagania związane są z klientem, natomiast funkcje związane są z produktem. Funkcje
mają realizować potrzeby przy spełnieniu wymagać w stopniu możliwym do akceptacji przez klienta.
Funkcja powinna w sposób jasny precyzować przeznaczenie produktu, można wyróżnić:
-funkcje podstawowe, tzn. takie, które są niezbędne, aby produkt w ogóle wytwarzać (uzasadniają one
istnienie produktu)
-funkcje podrzędne, tzn. takie, które spełniane są przez produkt, ale nie są niezbędne do jego działania
-funkcje zbędne, tzn. takie, które istnieją, ale których spełnienia klient w ogóle nie oczekuje.
Spełnienie każdej funkcji kosztuje!

36. Rynkowy cykl życia produktu.

Przygotowanie produkcji, a szczególnie przygotowanie konstrukcyjne produkcji powinno odbywać się
zgodnie z charakterem krzywej cyklu życia produktu. Krzywa cyklu życia produktu oparta jest na
założeniu, że każdy produkt, od wprowadzenia go na rynek do zejścia z rynku, przechodzi przez
poszczególne fazy życia.

37. Otwarty i zamknięty cykl życia produktu.

Analizując cykl życia produktu w aspekcie całkowitej odpowiedzialności producenta za produkt, można
mówić o otwartym i zamkniętym cyklu życia produktu. Ten podział dotyczy nie tyle „zachowania się”
produktu na rynku, ile problemu co zrobić z produktem po zakończeniu jego cyklu życia, kiedy klient nie
chce lub nie może go dalej eksploatować. Zamknięty cykl życia produktu, a więc ten, który nas czeka w
najbliższej perspektywie, wymaga podjęcia problemów recyklingu.

Strona 9 z 23
38. Globalny cykl życia produktu.
Możliwe jest „wędrowanie” produktu przez różne rynki świata i kraje będące na początku importerami
produktu mogą stać się w końcowym efekcie jego głównym eksporterem. Jest to w pewnym sensie
działalność odtwórcza, lecz jeśli wzbogacimy ją własną myślą techniczną, modyfikując tym samym
produkt, przedsiębiorstwo może osiągnąć sukces na globalnym rynku. Ten cykl życia produktu nazwany
został cyklem życia produktu w ujęciu globalnym.

Strona 10 z 23
39. Zakres odpowiedzialności producenta za produkt.
Wynikiem ustaleń związanych z ochroną środowiska jest poszerzający się zakres odpowiedzialności za
produktu dostarczany na rynek. Z omawianym problemem związana jest nadmierna produkcja. Każdy
dodatkowy nie sprzedany produkt na rynku to pogorszenie stanu środowiska.

40. Różnica między jakością a niezawodnością.

Jakość można definiować jako zespół funkcji i ich wartości przypisanych do produktu, które mają wpływ
na zdolności zaspokajania określonej potrzeby klienta.
Niezawodność jest to zdolność do ciągłego wykonywania wyznaczonych funkcji.
Jakość można określić podczas projektowania i wytwarzania wyrobu, natomiast niezawodność
sprawdzana jest wyłącznie podczas użytkowania wyrobu czy wykonywania usługi. Dlatego też jest ona
zapewniana przez gwarancję producentów i unormowana „zgodnością z umową” w relacji ze
sprzedawcami.

41. Opis niezawodności wyrobu (funkcja niezawodności i inne)

Niezawodność- utrzymywanie jakości produktu w czasie (zdolność do ciągłego wykonywania
wyznaczonej funkcji).
Strona 11 z 23
Funkcja niezawodności:

lic z b _a p r o d u k tó_ wfu n k c jo ną uc jy c _h p r a w id loww_ow _ c z a s ie_ _t

R(t ) =
lic z b _a p r o d u k tó_ w _ c z a s ie_ t = 0
42. Krzywa wannowa – interpretacja
Krzywa wannowa- krzywa życia obiektu dzieląca się na trzy fazy:
1) Faza niemowlęca- faza uszkodzeń początkowych (intensywność uszkodzeń szybko się zmniejsza)-
liczne niedomagania związane z docieraniem się elementu i usuwaniem części wadliwych.
2) Faza sprawnego życia- (intensywność uszkodzeń jest prawie stała)- okres normalnej eksploatacji,
intensywność uszkodzeń podobna, niezawodność najwyższa.
3) Faza zużycia- (intensywność uszkodzeń się zwiększa)- okres starzenia się, gwałtowny spadek
sprawności obiektu

43. Niezawodność strukturalna i funkcjonalna

Analiza niezawodności produktów dokonywana przez analizę niezawodności jego elementów
składowych nazywana jest niezawodnością strukturalną. W takim przypadku niezawodność produktu
(który można traktować jako system powiązanych ze sobą elementów) zależna będzie od
niezawodności jego elementów składowych.

Strona 12 z 23
44. Analiza różnorodności – modele (Paretto, portfelowy, wykres przychód-wkład)
Różnorodność produkcji jest potrzebna ale z jej wzrostem rosną koszty, zmniejsza się możliwość
efektywnej kontroli; może pomóc firmie w osiąganiu przewagi nad konkurencją ale ma duży wpływ na
złożoność działalności organizacji.

Wykres przychód-wkład pokazuje potencjalne wyroby przeznaczone do eliminacji lub redukcji kosztów,
zwiększania cen i wielkości sprzedaży.

Analiza Paretto sprowadza się do uogólnionego stwierdzenia że wiele przyczyn daje znaczące skutki.
Porównuje ona ilość wyprodukowanych produktów i uzyskane z nich przychody i na tej podstawie
wyciąga odpowiednie wnioski.

Model portfelowy- rodzaj analizy umożliwiającej ukazanie osiągniętych pozycji strategicznych w oparciu
o kombinacje produkt-rynek.
• Znaki zapytania- w fazie wprowadzania na rynek, duże nakłady
• Psy- przy niewielkich nakładach na marketing wzrastają do dojnych krów
• Dojne krowy- bardzo duży udział w rynku, nie wymagają nakładów
• Gwiazdy- duża rentowność, szybki wzrost sprzedaży

45. Definicja kosztów

Koszty określić można jako nakłady pieniężne wydatkowane na określony cel (działanie).

Strona 13 z 23
46. Klasyfikacja kosztów( wg. Zakresu działalności, rodzajowy układ kosztów)

47. Interpretacja pojęcia amortyzacja.

Amortyzacja – wartość zużytych w danym okresie środków trwałych przedsiębiorstwa, której wyrazem
jest suma pieniężna konieczna do utrzymania ich sprawności techniczno-ekonomicznej w kolejnym
okresie eksploatacji oraz do odtworzenia ich po zużyciu. Założeniem amortyzacji jest rozłożenie przez
odpisy amortyzacyjne kosztów na okres użytkowania danego składnika majątkowego.

48. Koszt produktu, koszty bezpośrednie i pośrednie, koszty stałe i zmienne

• Koszt produktu = koszt robocizny + koszt materiałów + koszt ogólny (pośredni)
• Koszty bezpośrednie - można je przypisać jednoznacznie do kosztu produkcji
• Koszy pośrednie - koszty wyliczane na jednostkę produktu, w sposób przybliżony, na podstawie
wskaźników procentowych. Nie mają bezpośredniego wpływu na produkt. Np. koszty sprzedaży
• Koszty stałe - to takie koszty których funkcja względem rozmiaru działalności jest stała,
ponoszone niezależnie od wielkości produkcji. Np. Amortyzacja
• Koszty zmienne- to koszty które się zmieniają wraz ze zmianą wielkości produkcji. Np. energia
wykorzystywana w produkcji

49. Wyznaczanie progu rentowności.

Próg rentowności obrazuje sytuację, w której przychody ze sprzedaży pokrywają koszty stałe i koszty
zmienne przedsiębiorstwa. Warunkiem koniecznym obliczenia progu rentowności jest podział kosztów
Strona 14 z 23
przedsiębiorstwa na koszty stałe (np. amortyzacja jest kosztem stałym) i koszty zmienne (np. energia
wykorzystywana w produkcji, materiały, czy też wynagrodzenia pracowników produkcyjnych, o ile rosną
one w miarę wzrostu produkcji). Próg rentowności jest w miejscu pokrycia się wielkości przychodu ze
sprzedaży z kosztami całkowitymi.

50. Pojęcie: cena sprzedaży, marża pokrycia, wartość dodana, dyskontowanie

• Cena sprzedaży = całkowity koszt wytworzenia x (1+zysk/100), przy czym zysk jest wyrażony w
%.
• Marża pokrycia = przychód- koszty zmienne
• Wartość dodana = przychód- wydatki na materiały i usługi obce
• Dyskontowanie-można określić jako przeliczanie przyszłych wartości na wartości obecne.

51. Co to jest planowanie, rodzaje planów – interpretacja

Planowanie - traktować należy jako projektowanie przyszłości, czyli podjęcie decyzji o tym co robić, jak
to robić i w jakim czasie to robić, jeszcze pod podjęciem właściwej decyzji,
Jest to również systematyczne poszukiwanie i ustalanie celów oraz określanie zadań i środków
umożliwiających ich osiągniecie.
Rola planowania - skuteczne zarządzanie poprzez ciągłe porównywanie rzeczywistości z planem-
stwierdzanie niezgodności umożliwia podjęcie działań korygujących.

52. Pojęcie i funkcje prognozy

Prognoza - jest to przewidywanie przyszłości. Prognoza jest zbiorem informacji i przyszłym kształcie
zjawisk lub procesów.
Funkcje prognozy są następujące:
• preparacyjna, czyli przygotowująca- stanowi podstawę planowania.
• aktywizującą- pobudza przez zawarte w niej treści do podjęcia lub zaniechania określonego
działania.
• informacyjna-informuje o zmianach
Tak wiec zadaniem prognozy jest przede wszystkim przewidywanie tego co się zdarzy, a nie
wyjaśnienie dlaczego to się zdarzy.

53. Metody prognozowania

Metodami prognozowania - przyjmującymi za podstawę dane zawarte w szeregach czasowych to:
• metoda ruchomej średniej-podstawą opracowanych danych prognostycznych jest stały
przeciętny poziom zmiennej prognozowanej w poprzednich okresach oraz wahania
przypadkowe; jeśli na przykład przyjmiemy trzymiesięczną średnia ruchomą, to dane z grudnia
obliczamy jako średnia z września, października i listopada.
• metoda ruchomej średniej ważonej- podstawa tej metody jest metoda ruchomej średniej, w
której jednak uwzględnia się zjawisko starzenia się informacji za pomocą odpowiednich wag.
• metoda wygładzania wykładniczego (model Holta)- w opracowaniu danych prognostycznych
uwzględnia się dodatkowo trend zmiany, a pewną trudnością jest ustalenie właściwych
parametrów wygładzania.
• metoda regresji liniowej i nieliniowej-pierwsze trzy dotyczą głownie prognoz krótkookresowych,
a wiec przydatnych przede wszystkim podczas zarządzania produkcja. Wadą ich jest
ograniczenie wynikające z faktu, że umożliwiają prognozowanie tylko na kolejny (jeden)
przedział czasowy, po ostatnio odnotowanej informacji w szeregu czasowym. Metoda regresji
umożliwia sięgniecie dalej w przyszłość, przez co obszar jej stosowania jest większy niż prognoz
krótkookresowych.

Strona 15 z 23
54. Błedy prognozy
Każda prognoza jest obarczona błędem i z punktu widzenia zarządzania produkcją przyczyny jego
powstawania nie są najistotniejsze.
Menadżerów interesuje przede wszystkim przedział wartości zmiennej prognozowanej, gdyż pozwala on
na określenie zasobów niezbędnych do wykonania zadań produkcyjnych.
Przyjmując założenie, że rozkład obserwacji jest rozkładem normalnym, na podstawie danych
historycznych wyznaczyć można odchylenie standardowe obliczone jako rezultat porównania wartości
zmiennej prognozowanej oraz wartości tej zmiennej uzyskane w rzeczywistości. Odchylenie
standardowe σ jest więc miarą rozproszenia możliwych wartości zmiennej prognozowanej wokół jej
wartości średniej.
Z tego względu za pośrednictwem odchylenia standardowego określa się błąd prognozy.
Im jego wartość jest większa, tym większy jest przedział, w którym mieścić się może rzeczywista
wartość zmiennej prognozowanej przy określonym prawdopodobieństwie prognozy.

55. Pojęcie zdolności produkcyjnej

Zdolność produkcyjna - jest to możliwość wytwarzania wyrobów lub świadczenia usług w takiej
wartości, jakiej wymagają klienci, w określonym czasie i w określonych ilościach wynikających z
zasobów systemu produkcyjnego.

56. Pojęcie budżetu - sposób przygotowanie budżetu

Budżet - stanowi finansowy wymiar opracowanego planu, Jest to zastawienie przewidywalnych
wydatków związanych z realizacją danego planu i określenie sposobu ich pokrycia.
Sposób przygotowanie budżetu-punktem wyjścia jest prognoza sprzedaży dot. wszystkich produktów
systemu produkcyjnego, najczęściej na poszczególne miesiące roku kalendarzowego.
Na tej podstawie, dokonując analizy przyszłych wydatków, wyznaczenie jest zapotrzebowanie na
zasoby systemu produkcyjnego.
W konstruowanie budżetu włączone są wszystkie jednostki przedsiębiorstwa, które tworzą budżety
cząstkowe (operacyjne). Po uzgodnieniach zainteresowanych stron, wchodzą one ostatecznie w skład
budżetu wiodącego (master budget). W budżecie tym na podstawie dokonanej prognozy wydatków i
źródeł ich pokrycia tworzy się budżet przepływu środków pieniężnych oraz budżet środków związanych
z przewidywaniami wydatkami na środki produkcji niezbędne do realizacji planu(capital budget).

57. Regułu obowiązujące podczas przygotowywania budżetu.

• zasada realizmu dochodów i kosztów- działać zgodnie ze zdrowym rozsądkiem i możliwościami,
nie dokonywać przeszacowanych dochodów.
• zasada realizmu ustalania celów-ustalane cele mogą być ambitne, jednakże musza być zawsze
realne.
• zasada wariantowania rozwiązań-w przypadku skąpych środków finansowych konieczne jest
wariantowanie decyzji (Np. alternatywne projekty, potrzeby produkcji kontra potrzeby badań i
rozwoju itd.)będzie to oznaczało kłótnie, ale również dyskusje i negocjacje, a przez to
umiejętność budowania stosunków międzyludzkich.
• zasada powiązań budżetów- istniej związek miedzy budżetem przychodów a budżetem
wydatków, jeśli przychód przeznaczymy na jeden szczególny rodzaj wydatków, to nie będzie
można finansować innych.
• zasada uczestnictwa-w przygotowaniu budżetu uczestniczyć powinni wszyscy kierownicy, należy
jednak uważać, by zespół nie został zdominowany przez służby funkcjonalne.
• zasada jednakowej metodyki-podczas przygotowania budżetów cząstkowych należy przyjmować
taką samą metodykę ich tworzenia.

58. Interpretacja pojęcia organizacja, organizacja procesów wytwórczych

Organizacja- to celowa grupa społeczna, która funkcjonuje według pewnych reguł i zasad
współpracujących ze sobą -by osiągnąć określony cel. Istotą organizacji jest świadomość zasad, reguł,
misji, celów oraz synergia(dopasowanie, wspomagania działań innych)
Organizowanie procesów wytwórczych-w organizacji procesów wytwórczych chodzi o organizowanie
przepływu materiałów w systemie produkcyjnym uwzględniając różne fazy ich przetwarzania. U
podstawy organizacji leży wiec przemyślenie i przeanalizowanie rozlewie wszechstronne działanie,
które w postaci projekty lub planu przedsięwzięcia stanowi podstawę ich wykonania.

59. Typy organizacji produkcji

Typ organizacji produkcji-związany jest z wielkością produkcji i stopniem specjalizacji stanowisk
roboczych

Strona 16 z 23
60. Formy organizacji produkcji-interpretacja i podział
Forma organizacji produkcji - określa sposób przepływu materiału między poszczególnymi stanowiskami
roboczymi.
Forma organizacji produkcji wynika z rozmieszczenia stanowisk roboczych oraz ciągłości lub też
nieciągłości przepływu materiału między nimi. Wyróżnić można następujące formy organizacyjne:
• formy gniazdowe i liniowe
• formy potokowe i niepotokowe
W pierwszym podziale większa uwaga skoncentrowana została na rozmieszczeniu stanowisk, a w
następnej kolejności na przepływie materiału, drugi podział w zasadzie za podstawę przyjmuje ciągłość
przepływu, a następnie rozmieszczanie stanowisk roboczych.

61.Rozmieszcznie stanowisk ( funkcjonalne - gniazda technologiczne, modułowe,

gniazda przedmiotowe, organizacja liniowa, rozmieszczanie komórkowe - wartość
dodana)
Gniazdowa forma organizacji jest wynikiem przedmiotowej organizacji systemu produkcyjnego.
Produkowane wyroby wykazują podobieństwo technologiczne.
Asortyment produkowanych w gnieździe wyrobów jest szeroki-może być produkowanych jednocześnie
wiele wyrobów. Gniazdowa forma organizacji może mieć postać:
• gniazd technologicznych-w których grupowane są urządzenia technologiczne według swojego
przeznaczenia(gniazda tokarek, frezarek)
○ W rozmieszczeniu funkcjonalnym stanowiska robocze są zgrupowane według rodzaju
obróbki.
○ W rozmieszczeniu modułowym tworzy się pewnie moduły urządzeń technologicznych,
np. tokarka, frezarka, mogą one wykonywać ten sam zakres prac, ale nie w zakresie
jednej operacji(tak jak to miało miejsce w przypadku rozmieszczenia funkcjonalnego),
lecz pewnej grupy operacji najczęściej występujących po sobie w kolejnych fazach
technologicznych.
• gniazd przedmiotowych- w których grupowane są urządzenia pozwalające na wytworzenie części
określonej klasy(gniazdo korpusów, wałków)
○ Rozmieszczenie według faz procesu technologicznego- porządkuje w zasadniczy sposób
proces transportu wewnetrzengo. Podstawą rozmieszczenie stanowisk jest zazwyczaj
ramowy proces technologiczny dla części danej klasy.
○ Rozmieszczenie komórkowe-charakteryzuje się utworzeniem wydzielonych grup
stanowisk przeznaczonych dla określonego różnorodnego asortymentu produkcji.
Liniowa forma organizacji produkcji-odpowiada przedmiotowej specjalizacji systemu produkcyjnego.
Produkowane wyrobu wykazują znaczne podobieństwo w odniesieniu do wszystkich lub większości
operacji technologicznych, a także ich kolejności. Rozmieszczenie stanowisk jest zgodne z kolejnością
wykonywanych operacji technologicznych.
Stanowiska połączone są najczęściej przenośnikami.

62. Pojęcie takt linii, balansowanie (równoważenie linii)

Takt linii jest to czas między wykonaniem dwóch kolejnych przedmiotów.
Wymaga to przynajmniej częściowej synchronizacji czasów obróbki na poszczególnych stanowiskach,
co gwarantuje równomierne ich obciążenie. Proces synchronizacji czasu nosi nazwę równoważenia lub
bilansowania linii.

Strona 17 z 23
63. Sposoby balansowania linii produkcyjnej.
Balansowanie - to proces synchronizacji czasu obróbki lub montażu.
Równoważenie linii nie zawsze jest możliwa, stąd w liniowej formie organizacji produkcji stosuje się
również magazyny kompensacyjne wyrównujące chwilowe różnice wydajności stanowisk. Linie
produkcyjne budowane są jako:
• jednorzędowe z wydzielonymi stacjami załadunku i wyładunku
• liniowo-kołowe z centralną stacją załadunkowo-wyładunkową
• segmentowe z magazynami kompensacyjnymi
W formach liniowych organizacji produkcji stosowane są również struktury produkcji wyposażone w
centralny magazyn. Poszczególne stanowiska robocze owiązane ze sobą w sposób pośredni przez
centralny magazyn.

Strona 18 z 23
64. Forma stacjonarna prosta, złożona, nie potokowa, nie potokowa z magazynem,
liniowa.
Stacjonarna prosta forma organizacji produkcji - charakteryzuje się koncentracja zadań lub operacji
wykonywanych w procesie. Zadania przewidziane procesem wykonywane są przez jednego pracownika
lub grupę pracowników od początku do końca.
Stacjonarna złożona forma organizacji- może być stosowana w systemach produkcyjnych
wykorzystujących nie tylko proste, ale również zaawansowane technologie. Wymaga to jednak pewniej
zmiany organizacji procesu. Zmiana ta związana jest z wykonanie procesu przez zespół pracowników, z
których każdy, w odróżnieniu od formy prostej, jest profesjonalista w zakresie określonej
zaawansowanej technologii.
Nie potokowa forma organizacji-wymaga podzielenia procesu wykonania produktu na zadania oraz aby
każda z operacji wykonana była na całej określonej serii produktów.
W nie potokowej z magazynem często stosuje się magazyn robót w toku.
Potokowa forma organizacji-realizuje się w sposób ciągły, wymagający podziału zadań, aby realizowane
były one w jednakowym czasie.

65. Powiiązania transportowe - zadania transportowe

Strona 19 z 23
Punktem wyjścia procedury rozmieszczenie stanowisk jest stworzenie macierzy powiązań
transportowych. Powstaje ona na podstawie informacji dot. Prognozowania sprzedaży oraz danych z
technologicznego i organizacyjnego przygotowania produkcji.

66. Rodzaje cykli wytwórczych i produkcyjnych

Cykl produkcyjny wyrobu jest to czas od rozpoczęcia procesu produkcyjnego produktu do momentu
przekazania go klientowi. Cykl wytwórczy związany jest z realizacją całego procesu wytwórczego.
Długość cyklu produkcyjnego jak i wytwórczego zależy od czasu trwania poszczególnych operacji
procesów, czasu przerw w procesie, jak również od cyklu realizacji zadań(operacji) w procesie. Z tego
punktu widzenia wyróżnić można następujące cykle realizacji zdań:
• cykl szeregowy
• cykl szeregowy-równoległy
• cykl równoległy

67. Formy współpracy z klientem

• MTS - produkcja na magazyn-klient szybko otrzymuje produkt ale go nie kształtuje
• ATO - montaż na zamówienie-klient wybiera wariant produktu, czas oczekiwanie krótki.
Producent magazynuje podzespoły by realizować zamówienia.
• MTO - produkcja na zamówcie-klient wybiera różne komponenty wyrobu. Wyrób ostateczny
powstaje w chwili zamówienia go przez klienta. Konfiguracja wyrobu zmienia w trakcie produkcji.
• ETO - projektowanie na zamówienie- rodzaj produkcji MTO połączony z silnym oddziaływanie
klienta w czasie projektowanie produktu.

68. Organizacje zcentralizowane zdecentralizowane (kartel, holding, organizacja

sieciowa)
Kartel – zmowa (umowa) państw lub przedsiębiorstw posiadających decydujący wpływ w tej samej lub
podobnej gałęzi gospodarki, mająca na celu całkowitą kontrolę nad rynkiem i jego regulację (ceny,
podaży, popytu).
Holding - organizacja grupująca za pomocą mniej lub bardziej wyraźnych powiązań różne samodzielne
pod względem prawnym podmioty gospodarcze, przy czym jeden z podmiotów ma w tym powiązaniu
pozycję dominującą i podporządkowuje sobie pozostałe. Istotą holdingu jest zarządzanie przez jedną
organizację innymi podmiotami oraz kontrolowanie działalności dzięki zależnościom kapitałowym lub
personalnym. Holding jest zatem formą kumulacji kapitału.

69.zadania i kwalifikacje kierownika - autorytet

Kierownik posiada odpowiednie umiejętności m.in.
• umiejętności specjalistyczne –związane przede wszystkim z poziomem zaawansowania
technicznego przedsiębiorstw(kierownicy operacyjni)
• Umiejętności koncepcyjne- postrzeganie firmy jako całości relacji między działaniami
firmy(kierownictwo średniego szczebla)
• Umiejętność wywierania wpływu-na podwładnych w celu wywołania określonego
zachowania(kierownicy wyższego szczebla)
Strona 20 z 23
70. Poziom zarządzania a administrowanie i zarządzanie.
Zarządzanie-to rozporządzanie zasobami organizacji
Administrowanie- działanie wg. ściśle określonych regulaminów, instrukcji, procedur, ustalonych
najczęściej przez właściciela.
Rządzenie-po przez ustawy i rozporządzenia.

71. ,,Ilość władzy” kierownika, style kierowania

• towarzyski - nastawiony na ludzi (rozbudowa powiązań społecznych, unikanie konfliktów,
nadrzędność emocji)
• innowacyjny – nastawiony na rozwój (czynna obserwacja otoczenia, poszukiwanie zmian,
nadrzędność rozwiązań)
• autorytarny – nastawiony na zadania (hierarchiczność, dyspozycyjność, nadrzędność planu)
• biurokratyczny – nastawiony na reguły (pasywność, poszukiwanie uzasadnień, nadrzędność
regulaminu)

72. Kreatywność – specjalizacja (problemy specjalizacji)

Kreatywność - proces umysłowy pociągający za sobą powstawanie nowych idei, koncepcji, lub nowych
skojarzeń, powiązań z istniejącymi już ideami i koncepcjami.
Specjalizacja pozwala osiągnąć wysoki poziom doskonałości w określonej dziedzinie.
Zalety specjalizacji: biegłość wykonawstwa, możliwość stosowania procedur, niskie koszty pracy
Wady specjalizacji: obniżenie elastyczności, wysokie koszty zmian, pogorszenie warunków pracy,
wrażliwość na zakłócenia.

73. Cele motywacji i narzędzia motywacji

Najważniejszym celem motywacji jest pobudzanie pracowników do:
- realizacji powierzonych zadań na poziomie akceptowanym przez organizację,
- dodatkowego wysiłku pozwalającego przekraczać zadania pod względem ilości i jakości,
- poszanowania tych wartości, które organizacja uznaje za cenne, a które tworzą jej zasoby kulturowe
( solidność, terminowość, dyscyplina pracy),
- rozwoju osobowego i zawodowego,
- podejmowania trudniejszych i bardziej odpowiedzialnych ról organizacyjnych.

74. Funkcje płacy

• dochodową: płaca jest podstawą kształtowania poziomu dochodów pracowniczych (rodzinnych),
i określa sytuację dochodową gospodarstw domowych oraz możliwość zaspokojenia ich potrzeb
dzięki nabywaniu dóbr i usług konsumpcyjnych oraz oszczędzaniu pewnej ich części;
• motywacyjną: płaca jako element kosztów działalności gospodarczej skłania pracodawców do
racjonalnego i oszczędnego gospodarowania zasobami pracy, zaś jako główny element
dochodów pracowniczych skłania pracowników do lepszej, wydajniejszej pracy, podnoszenia i
zmiany kwalifikacji zawodowych, utrzymania lub zmiany miejsca pracy;
• kosztową: płaca i związane z nią opłaty są ważnym składnikiem kosztów własnych produkcji,
rzutujących na poziom kosztów jednostkowych i rentowność firmy. Wysoki poziom płac podnosi
koszty własne, ale niekoniecznie prowadzi do pogorszenia rentowności wskutek zwiększenia
kosztu jednostkowego, jeśli firma osiąga wysoką wydajność, w pełni wykorzystuje czas pracy,
doskonali organizację pracy i produkcji a także racjonalnie gospodaruje pozostałymi czynnikami
produkcji;
• społeczną: płaca kształtuje stosunek do pracy, dyscyplinę pracy, preferencje co do wyboru
rodzaju i poziomu kwalifikacji oraz miejsca pracy, wpływa na kształtowanie stosunków
wzajemnych między pracownikami i między pracownikami a pracodawcami, a także na ład i
spokój społeczny; jest również znaczącym wyznacznikiem pozycji społecznej pracownika (rola
stratyfikacyjna płacy);
• informacyjną: wysokość i zróżnicowanie płac stanowi dla pracowników, pracodawców, związków
zawodowych i państwa ważny instrument aktywnego kształtowania polityki dochodów,
określania poziomu struktury i dynamiki płac w poszczególnych sferach i działach gospodarki.

75. Tworzenie systemu wynagrodzeń

System wynagradzania to sposób, w jaki ustala się wielkość wynagrodzenia przysługującego
pracownikowi za wykonaną przez niego prac
Wynagrodzenia pieniężne:
-płace : stała (czasowa, akordowa, zadaniowa) , zmienna

Strona 21 z 23
-udziały: własnościowe (akcje) , efektywnościowe (udział w zyskach)
Świadczenia dodatkowe: wynagrodzenia kafeteryjne (pracownik może dokonywać wyboru spośród
wielu oferowanych świadczeń w ramach określonego limitu finansowego) , wynagrodzenia pakietowe
(transportowe, mieszkaniowe , rekreacyjne)

76. Co to jest reengineering ?

Reengineering – jest to filozofia i strategia działania innowacyjnego a także metoda przeprojektowania i
modernizacji procesów zachodzących w firmie przy wykorzystaniu postępów w technice w celu
osiągnięcia istotnych efektów ekonomicznych oraz znacznej poprawy klientów.
Istotą reengineeringu jest: zaprojektowanie w nowym procesie zadań nie dodających wartości przez
usprawnienie zadań dodających wartość , zwiększenie ilości pracy realnej w stosunku do krzątaniny i
leniuchowania, zanegowanie gry o sumie zero (tj. wygrasz ty, gdy przegra ktoś inny) i wprowadzenie
zasady ,,wygrywamy albo przegrywamy razem”

77. Co to jest benchmarking – rodzaje benchmarkingu

Benchmarking (badania porównawcze lub analiza porównawcza) – praktyka stosowana w zarządzaniu,
polegająca na porównywaniu procesów i praktyk stosowanych przez własne przedsiębiorstwo, ze
stosowanymi w przedsiębiorstwach uważanych za najlepsze w analizowanej dziedzinie. Wynik takiej
analizy służy jako podstawa doskonalenia. Jest to praktyczna realizacją przysłowia: "trzeba się uczyć na
błędach, ale lepiej uczyć się na cudzych błędach, niż na swoich".

78. Outsourcing - istota i niebezpieczeństwa

Outsourcing – polega na zleceniu profesjonalnym firmom zewnętrznym budowy informatycznego
systemu zarządzania. Tego rodzaju postępowanie jest w zasadzenie koniecznością gdy firma nie
posiada swojej rozbudowanej służby informatycznej.
Zaletą jest zmniejszenie kosztów systemu, wyższa jakość usługi
Wadą jest konieczność przekazania ,,na zewnątrz” wielu informacji w tym także poufnych które mogą
być w pewnych sytuacjach wykorzystane przeciwko firmie , pewne uzależnienie firmy od dostawcy
usługi.

79. Istota Lean Manufacturing

Lean Manufacturing wiąże się z usprawnieniem działania systemu produkcyjnego przez likwidację
wszelkiego marnotrawstwa które może się pojawić w przedsiębiorstwie. Podstawowym założeniem jest
to że należy produkować dokładnie tyle ile klienci potrzebują a każdy dodatkowo wyprodukowany a nie
sprzedany produkt to strata materiału, czasu, i kapitału.
Manufacturing opiera się na 5 podstawowych zasadach:
-precyzyjnym zdefiniowaniu wartości z punktu widzenia klienta
-ustawieniu wszystkich działań tworzących wartość dodaną do konkretnego produktu wzdłuż strumienia
wartości.
-gładkim przepływie wartości
-reagowaniu na ssanie z rynku czyli produkować dokładnie tyle ile rynek potrzebuje
-dążeniu do perfekcji

80. Przepływ push i pull (tłoczący i ssący) – podstawowe określenia

W przypadku systemu tłoczącego stanowisko robocze po zakończeniu operacji technologicznej
przekazuje (tłoczy) partie wykonanych części do kolejnogo stanowisk, na którym wykonywana jest
kolejna operacja technologiczna, bez względu na to czy stanowisko to oczekuje na prace (czas postoju),
czy też nie nadąża z zakończeniem wykonania poprzednio dostarczonej partii części.
W systemie ssącym ostatnie stanowisko wysyła do stanowiska poprzedzającego informację o
zapotrzebowaniu na określoną liczbę części. Stanowisko nr 2 taką samą informację wysyła do
stanowiska nr 1. W efekcie takiego działania następuje wykonanie tylko takiej liczby części, która jest
niezbędna do wykonania wyrobu.

Strona 22 z 23
Strona 23 z 23