Professional Documents
Culture Documents
KLASYFIKACJA POŁĄCZEŃ
Źródło [1]
Źródło [1]
Źródło [5]
Źródło [6]
Źródło [9]
NOŚNOŚĆ ŚRUBY NA ŚCINANIE – mechanizm zniszczenia: Nośność śruby na ścinanie (połączenie jednocięte):
α v ⋅ fub ⋅ A
Fv , Rd =
γM2
gdzie:
αv = 0,6 , gdy płaszczyzna ścinania nie przechodzi przez gwintowaną część śruby,
αv = 0,6 , gdy płaszczyzna ścinania przechodzi przez gwintowaną część śruby dla klas
4.6, 5.6, 8.8,
αv = 0,5 , gdy płaszczyzna ścinania przechodzi przez gwintowaną część śruby dla klas
4.8, 5.8, 6.8, 10.9,
fub – wytrzymałość na rozciąganie materiału, z którego wykonana jest śruba,
A – gdy płaszczyzna ścinania nie przechodzi przez gwintowaną część śruby – pole
przekroju trzpienia śruby, w przeciwnym przypadku pole przekroju czynnego śruby (A=As),
γM2 – współczynnik częściowy nośności śrub.
Źródło [1]
gdzie:
fur – wytrzymałość na rozciąganie materiału, z którego wykonana jest nit, gdzie:
A0 – pole powierzchni otworu na nit,
γM2 – współczynnik częściowy nośności nita.
m – liczba płaszczyzn ścinania,
Fv,Rd(1) – nośność połączenia jednociętego.
k1 ⋅ α b ⋅ f u ⋅ d ⋅ t
Fb , Rd =
γM2
gdzie:
k1 – współczynnik przyjmowany w kierunku prostopadłym do obciążenia,
αb – współczynnik przyjmowany w kierunku obciążenia,
fu - wytrzymałość na rozciąganie materiału łączonych elementów
d – średnica śruby,
t – sumaryczna grubość części podlegających dociskowi w tym
samym kierunku.
Źródło [1]
⎧ e ⎫
k1 = min ⎨2,8 ⋅ 2 − 1, 7 ; 2,5⎬ ⎧ f ub ⎫
dla śrub skrajnych:
⎩ d0 ⎭
α b = min ⎨α d ; ; 1, 0 ⎬
⎩ fu ⎭
⎧ p ⎫ gdzie:
dla śrub pośrednich: k1 = min ⎨1, 4 ⋅ 2 − 1, 7 ; 2,5⎬ e1
⎩ d0 ⎭ dla śrub skrajnych: αd =
3 ⋅ d0
gdzie: p1 1
e2 , p2 – odpowiednie rozstawy śrub, dla śrub pośrednich: αd = −
d0 – średnica otworu. 3 ⋅ d0 4
fub – wytrzymałość na rozciąganie materiału łącznika,
fu – wytrzymałość na rozciąganie materiału łączonych elementów,
e1 , p1 – odpowiednie rozstawy śrub,
d0 – średnica otworu.
09-11-09 Konstrukcje metalowe - Wykład 5 21 09-11-09 Konstrukcje metalowe - Wykład 5 22
Sumaryczna grubość części podlegających dociskowi w tym samym Nośność śrub na docisk Fb,Rd w otworach powiększonych wynosi 0,8
kierunku: nośności śrub zwykłych.
Źródło [1]
t = min {t1 + t1 ; t2 + t2 + t2 }
W pojedynczym złączu zakładkowym z jednym szeregiem śrub, Wpływ długości połączenia na jego nośność w świetle badań
stosuje się śruby z podkładkami pod łbem i nakrętką. Nośność doświadczalnych:
obliczeniowa śruby na docisk Fb,Rd w takim złączu jest ograniczona
warunkiem:
1,5 ⋅ f u ⋅ d ⋅ t
Fb , Rd ≤ (3.5)
γM2
Stosowanie złączy zakładkowych na jeden nit jest niezalecane.
Jeżeli odległość osiowa między skrajnymi łącznikami mierzona w NOŚNOŚĆ POŁĄCZEŃ ZAKŁADKOWYCH OBCIĄŻONYCH
kierunku obciążenia Lj>15 d, to obliczeniową nośność na ścinanie OSIOWO:
wszystkich łączników Fv,Rd redukuje się współczynnikiem określonym
wzorem: Obliczeniową nośność grupy łączników można przyjmować jako
sumę nośności obliczeniowych pojedynczych łączników na docisk
L j − 15 ⋅ d Fb,Rd pod warunkiem, że nośność obliczeniowa na ścinanie każdego
β Lf = 1 − ; 0, 75 ≤ β Lf ≤ 1 (3.5) łącznika Fv,Rd jest nie mniejsza od jego nośności obliczeniowej na
200 ⋅ d docisk Fb,Rd. Gdy ten warunek nie jest spełniony, obliczeniową
nośność grupy łączników oblicza się jako iloczyn liczby łączników i
Postanowienie nie odnosi się do przypadków, w których siła rozkłada najmniejszej nośności obliczeniowej łącznika w grupie.
się równomiernie na całej długości złącza np. w przypadku siły
ścinającej między środnikiem i pasem kształtownika.
i =n
Jeżeli Fb , Rd ≤ Fv , Rd to FEd ≤ FRd = ∑ Fb , Rd ,i
i =1
Jeżeli Fb , Rd > Fv , Rd to
M ⋅ yi
S Mxi =
SF =
F ∑ ( xi 2 + yi 2 )
n M ⋅ xi
S Myi =
∑ ( xi 2 + yi 2 )
09-11-09 Konstrukcje metalowe - Wykład 5 31 09-11-09 Konstrukcje metalowe - Wykład 5 32
Si = S Mxi 2 + ( S Myi + S F ) 2
Źródło [1]
0,9 ⋅ Anet ⋅ f u
N u , Rd ≤ (6.6)
γM2
gdzie:
Anet – pole przekroju osłabionego netto,
fu – wytrzymałość na rozciąganie materiału łączonych elementów,
γM2 – współczynnik częściowy =1,25.
Źródło [2]
OSŁABIENIE PRZEKROJU OTWORAMI – przekroje zginane: OSŁABIENIE PRZEKROJU OTWORAMI – przekroje ściskane:
Otwory na łączniki w pasie rozciąganym można pominąć w W przypadku przekrojów ściskanych nie uwzględnia się w
obliczeniach, jeśli spełniony jest warunek: obliczeniach otworów zwykłych (w odróżnieniu od powiększonych i
owalnych) jeśli mają być wypełnione łącznikami.
A f ,net ⋅ 0,9 ⋅ f u Af ⋅ f y
≥ (6.16)
γM2 γM0
gdzie:
Af,net – pole przekroju osłabionego netto pasa rozciąganego,
Af – pole przekroju brutto pasa rozciąganego,
fu – wytrzymałość na rozciąganie materiału pasa,
fy – granica plastyczności materiału pasa,
γM2 – współczynnik częściowy =1,25,
γM0 – współczynnik częściowy =1,0.
OSŁABIENIE PRZEKROJU OTWORAMI – rozerwanie blokowe OSŁABIENIE PRZEKROJU OTWORAMI – rozerwanie blokowe
OSŁABIENIE PRZEKROJU OTWORAMI – rozerwanie blokowe OSŁABIENIE PRZEKROJU OTWORAMI – rozerwanie blokowe
W przypadku symetrycznej grupy śrub obciążonej osiowo W przypadku grupy śrub obciążonej mimośrodowo obliczeniowa
obliczeniowa nośność na rozerwania blokowe jest określona wzorem: nośność na rozerwania blokowe jest określona wzorem:
Źródło [7]
Źródło [7]
Przykłady połączeń: 1. Rykaluk K. „Konstrukcje stalowe. Podstawy i elementy” DWE, Wrocław 2001
2. Łubiński M., Filipowicz A., Żółtowski W. „Konstrukcje metalowe. Część I”
Wydawnictwo Arkady, Warszawa 2006
3. Żmuda J. „Podstawy projektowania konstrukcji metalowych” Wydawnictwo Arkady,
Warszawa 1997
4. Biegus A. „Stalowe budynki halowe” Wydawnictwa Arkady Warszawa 2007.
5. PN-EN 1993-1-8:2006 „Eurokod 3: Projektowanie konstrukcji stalowych. Część 1-8:
Projektowanie węzłów”
6. Bogucki W., Żyburtowicz M. „Tablice do projektowania konstrukcji metalowych”
Wydawnictwo Arkady, Warszawa 2007
7. Materiały dydaktyczne ESDEP
8. PN-90/B-03200 „Konstrukcje stalowe. Obliczenia statyczne i projektowanie”
9. PN-EN 1090-2:2008 „Wykonanie konstrukcji stalowych i aluminiowych – Cześć 2:
Wymagania techniczne dotyczące wykonania konstrukcji stalowych”
10. PN-EN 1993-1-1:2006 „Eurokod 3: Projektowanie konstrukcji stalowych. Część 1-
1: Reguły ogólne i reguły dla budynków”