Administracja wykonuje swoje władztwo zgodnie z prawem i na jego podstawie.
Prawo powinno jednak pozostawiać obszary dla twórczej dostosowanej do okoliczności reakcji administracji. Nadmierna szczegółowość przepisów jest złem legislacyjnym. Z jednej strony nie pozwala działać w obszarze nieuregulowanym. Z drugiej tworzy klimat wykorzystania pozostawionych przez prawo luk. Administracja jest związana prawem, ale samo związanie może zachęcać do patologii (ustawienie stawek za kursy pogotowia). Administrowanie to wielka odpowiedzialność, a zła administracja nawet przy takim samym systemie prawnym i organizacyjnym może prowadzić do krzywdy społecznej lub niepokojów społecznych (przykład domki koło fabryki). Optymalna jest taka regulacja działań administracji, która pozwala na właściwą swobodę, ale także na poszanowanie w sposób odpowiedni praw człowieka. Administracja publiczna staje obecnie przed problemem właściwego ujęcia przez prawo celu administrowania. W jurydycznie pojmowanej administracji nie stawiano takich pytań. Administracja była władzą wykonawczą i jej celem było wykonywanie prawa stanowionego demokratycznym państwie prawnym głównie przez parlament. W obecnym zderzeniu z naukami o zarządzaniu zwraca się uwagę na mierniki osiągania celu administracyjnego. Mówimy o benchamarkingu. Stawia się pytania jakie są główne i okresowe cele danej dziedziny administracji. Ich osiąganie staje się równie ważne jak ścisłe wykonywanie norm. Teoria mierników, same mierniki przejmują jednak rolę, którą pełniła przez lata wspólna moralność i etyka, próbują ją zastąpić. Współczesna administracja w Europie jest w dużej mierze administracją bezpieczeństwa socjalnego, zdrowotnego, emerytalnego, w mniejszym stopniu militarnego. Wspólna administracja europejska, w tym liczne agencje europejskie, służą gwarancji tego bezpieczeństwa na starzejącym się kontynencie. Specyfiką europejskiej administracji w odróżnieniu od amerykańskiej jest wysoki poziom oczekiwanego przez wyborców bezpieczeństwa socjalnego. Powoduje to konieczność rozbudowy administracji świadczącej, a także administracji infrastruktury i administracji ingerującej. Administracja ingerująca, regulacyjna jest skupiona wokół nakazów i zakazów, ma prawo regulować różne dziedziny życia, od obywatelstwa przez sytuację klęski żywiołowej, norm technicznych aż do bezpieczeństwa dróg czy pojazdów. Działa ona przez nakazy i zakazy, a stopień władczości jej działania jest duży. Administracja infrastruktury dotyczy rozbudowanej infrastruktury technicznej, a więc sieci i urządzeń technicznych współczesnego społeczeństwa (wodociągi kanalizacja, drogi, sieci informatyczne i komunikacyjne). Dużą ilość działań stanowią normy techniczne, plany i programy. Oprócz twardego prawa, hard law, występują dobrowolne uzgodnienia standardów technicznych, czyli soft law. W dużej części została poddana prywatyzacji tak, więc jest mieszana publiczno-prywatna. Administracja świadcząca nie tylko w zakresie świadczeń rodzinnych, ale także innych.