You are on page 1of 6

ELEKTROTERAPIA

1. Rodzaj prądu:
• małej częstotliwości
• średniej częstotliwości

Przy potrzebie dużej głębokości wnikania – prądy o średniej częstotliwości, średnio 4 000 Hz.
np. prądy Nemeca. Im niższa częstotliwość tym mniejsza głębokość wnikania.
Jeśli pacjent jest otyły można zwiększyć częstotliwość.

Praktycznie używa się częstotliwości ok 10 000 Hz. Im prąd ma wyższą częstotliwość tym krótsze
są impulsy i nie wszystkie włókna nerwowe są w stanie na nie zareagować.

2. Częstotliwość impulsów:
• Częstotliwość nośna ma wpływ na głębokość wnikania w tkanki.
• Naczynia krwionośne rozkurczają się przy częstotliwości 20-30 Hz. Przy zbyt wysokiej
częstotliwości naczynia krwionośne mogą się nadmiernie obkurczać.

Gdy chcemy uzyskać efekt przekrwienny → prąd małej częstotliwości np. prądem 50 Hz

Pakiet (moduł)- seria impulsów

Rys 1.

Częstotliwości fizjologiczne (częstotliwości którymi należy działać):


• Terapia przeciwbólowa (ból ostry)- np. pierwszy zabieg. Stosujemy częstotliwości około
80- 100 Hz. Pobudza komórki nerwowe A delta. Następuje hamowanie bólu. Są to
częstotliwości przewodzenia włókien A beta. Uzyskujemy hamowanie na poziomie rdzenia
kręgowego.
• Ból przewlekły (taki który pozostał pomimo wygojenia tkanek)- długotrwały bodziec
pobudzający włókna bólowe A delta lub C uwrażliwiają się i możemy mieć do czynienia z
bólami przetrwałymi. Mamy możliwość stosowana częstotliwości większych i pobudzania
układów zstępujących zlokalizowanych w mózgu (układy ponad rdzeniowe) np. we
wzgórzu, śródmózgowiu. Pobudzają mechanizm zwrotny i wydzielanie substancji
hamujących przewodzenia bólu np. endorfiny, enkefaliny. Bodziec nie może być bodźcem
bolesnym. A delta 1-30 Hz, C (tępy, przykry ból, który towarzyszy pacjentom chorującym
na choroby przewlekłe) 1-5 Hz. Intensywna stymulacja mająca częstotliwości w zakresie
pobudliwości włókien bólowych w zakresie 1-30 Hz. Im niższa częstotliwość tym większe
oddziaływania przeciwbólowe ale zabieg jest mocniej odczuwany przez pacjenta. Jeśli u
pacjenta stosujemy tylko stymulację przeciwbólową stosujemy częstotliwości 1-30 Hz.

3. Natężenie
• ból ostry- natężenie niewielkie
• ból przewlekły- stymulacja ruchowa. Wywołujemy drżenie mięśni lub wręcz ruch kończyny
i efektywne skurcze mięśni.

Rys 2.

Ruch i skurcze mięśni jest efektem ubocznym stymulacji w momencie gdy musimy dojść do progu
bólu.
4. Terapia przekrwienna
• gdy stan zapalny trwa dłuższy czas, ból nie jest silny stosujemy terapię przekrwienną
• stymulacja 20- 50 Hz → klasyczny zakres przekrwienny
• musi wystąpić delikatny efekt drżenia mięśni; wibracja mięśni
• gdy nie jest to klasyczna terapia przekrwienna i mamy ją połączyć z terapią przeciwbólową
• wszędzie gdzie możemy stosować intensywną stymulację dążymy do tego by pobudzać
układy ponad rdzeniowe 30-50 Hz → stymulacje ruchowe

Wykorzystujemy efekt przekrwienia mięśni.

Stymulacja czuciowa:
• im wyższa częstotliwość bodźca człowiek odczuwa impuls łagodniej

Stymulacja ruchowa:
• efekt skurczu mięśni
• doprowadzimy do skurczu tężcowego nie całkowitego
• nacisk na mechanizmy przekrwienia
• jeśli modulujemy częstotliwości że wchodzimy w częstotliwości rozluźniające zapewniamy
ciągły przepływ krwi
• jeśli faza zmiany częstotliwości jest cały czas taka sama
Rys 3.

Przez największy czas występują skurcze tężcowe niezupełne


w momencie gdy mięsień się kurczy krew jest wyrzucana. W momencie rozluźnienia mięśnia krew
jest zasysana do naczyń krwionośnych
Stymulacja na poziomie ruchowym → występują skurcze co ułatwia przepływ krwi
między 20-40 Hz terapia przekrwienna.

Jeżeli chcemy zwiększyć przepływ krwi to czas również 6 sekund ale prąd modulujemy w zakresie
1-100 Hz.

Rys. 4.

Efekt skurczu i przepompowywania krwi → efekt przeciwobrzękowy, przeciwwysiękowy

Intensywność/ natężenie
w obydwu przypadkach musi być stymulacja ruchowa.

Kształt impulsu:
Rys. 5.
Wszystkie impulsy mają ten sam czas
• impuls prostokątny- najbardziej drażni
• impuls sinusoidalny
• impuls trójkątny
• impuls podwójny- najdelikatniejszy, najmniejszy odczyn elektrochemiczny, umożliwia
dawkowanie największego natężenia prądu. Najgłębsze wnikanie w tkanki

Czas trwania impulsu:


• im dłuższy czas tym bardziej odczuwalny przez pacjenta, silniejszy efekt elektrochemiczny,
i płytsze wnikanie prądu
• jeśli pacjent odczuwa pieczenie oznacza to że pobudzamy receptory powierzchowne skóry
• głębsze wnikanie prądu → krótsze impulsy poniżej 1 ms
• im większa wrażliwość pacjenta tym czas impulsu powinien być niższy
Ułożenie elektrod:
• działanie w miejscu zapalenia- układamy elektrody w miejscu bólu
• staw- ułożenie poprzeczne
• powierzchnia np. okolica przykręgosłupowa- najlepiej użyć prądu przemiennego lub
zmieniać polaryzację prądu

Efekty przeciwbólowe występują najintensywniej pod katodą.


Prąd przemienny asymetryczny znosi efekt elektrochemiczny czyli działanie pod jedna elektrodą i
pod drugą jest taki sam. chcemy zadziałać miejscowo i kiedy mamy do czynienia ze zbyt szybką
adaptacją.
Jeśli działamy prądem przemiennym symetrycznym częściowo znosi efekt elektrochemiczny.

Rys. 6.
Rys. 7.

W środku powstaje pole interferencyjne. Najsilniejsze działanie prądu będzie tam gdzie prądy z
dwóch obwodów na siebie się nałożą i się zmodulują. → modulacja endogenna

Rys. 8.

Prąd modulowany egzogennie → prąd modulowany elektronicznie. Pod elektrodami dochodzi do


rozproszenia prądu.

Rys. 9.
Stymulacja wysokonapięciowa 50 Hz
Prąd działa pod elektrodami ale nieco płycej.

Rys 10

Klasyczny TENS, o częstotliwości 50 Hz. Działa płycej niż stymulacja prądami średniej
częstotliwości.

Rys, 11.

You might also like