Professional Documents
Culture Documents
101
102
zchwil, kiedy pacjent moe rozpocz doustne ywienie mona powrci do podawania doustnych lekw
hipoglikemizujcych;
upacjentw zhipoksj, niedoborem pynw, niewydolnoci serca lub nerek nie podaje si wcaym okresie
okoooperacyjnym metforminy;
jeli prowadzenie leczenia wokresie pooperacyjnym
doustnymi lekami hipoglikemizujcymi nie umoliwia
wyrwnania cukrzycy wprowadza si leczenie podskrnymi wstrzykniciami insuliny.
Endoskopia apodawanie insuliny
Pacjenci zcukrzyc, uktrych ma si wykona badanie endoskopowe powinni wczeniej otrzyma pisemn
instrukcj jak zmieni odywianie ihipoglikemizujce leczenie wramach przygotowania do zabiegu ibezporednio
po zabiegu.
Zasady insulinoterapii wokresie dodatkowej choroby
Wokresie dodatkowej ostrej choroby pacjenci zcukrzyc typu 1 powinni si stosowa do specjalnych zalece
(6, 13, 14, 15).
Mog to by nastpujce zalecenia:
Kontrolne monitorowanie stenia glikemii wkrwi
woniczkowej wykonuje si co 2 godziny, np. 8 razy
wcigu doby; wprzypadkach glikemii > 11 mmol/l naley zbada mocz na obecno cia ketonowych iglukozy
(Keto-Diastix);
Pacjent planowo wypija co najmniej 2,5 l pynw wcigu doby wcelu profilaktyki odwodnienia;
Wprzypadku trudnoci wspoywaniu pokarmw staych naley podawa skadniki potrzebnej diety wpostaci ppynnej lub pynnej;
Insulinoterapi przystosowuje si do indywidualnych
potrzeb wsposb umoliwiajcy utrzymanie wyrwnania metabolicznego cukrzycy czsto dawki insuliny
naley zwikszy lub zmieni algorytm ich stosowania
(16, 17);
Wprzypadkach kiedy pacjent nie moe je ipi konieczne jest podanie infuzji roztworw glukozy zinsulin ipotasem (GIK) oraz dodatkowo pynw bez insuliny (np. 0,9% NaCl), wsposb wczeniej opisany jako
postpowanie wokresie przedoperacyjnym (4, 5, 16).
Wszczeglnych przypadkach, kiedy pacjent nie moe
spoywa produktw ywnociowych wedug przepisanego planu diety, ma wymioty lub biegunk, pomija posiki,
otrzymuje now diet zpowodu hospitalizacji lub bez porozumienia zwiksza dawki insuliny, atwo moe pojawi
si poinsulinowa hipoglikemia. Wtakiej sytuacji naley
jak najwczeniej oceni poziom glikemii iodpowiednio
zmniejszy dawki aniekiedy take algorytm stosowania
insuliny lub analogw, oraz przygotowa pacjenta do profilaktyki hipoglikemii (rezerwowy posiek, glukoza wtbl.,
zestaw do wstrzyknicia glukagonu Glucagen-Hypokit).
mleczanowej atake przebiegu dodatkowych, ostrych chorb, trudnoci wprzyjmowaniu pokarmw, wokresie porodu ioperacji chirurgicznych, pojawiaj si wskazania do
doylnego podawania insuliny lub analogw (6, 7, 12, 18).
Mona posuy si nastpujcymi algorytmami
insulinoterapii.
Algorytm 1:
Uosb zbezwzgldnym niedoborem insuliny idu
hiperglikemi zalecany jest cigy doylny wlew insuliny za pomoc pompy infuzyjnej. Roztwr insuliny do
doylnego podawania przygotowuje si dodajc 50 jednostek (0,5 ml) insuliny lub analogu krtkodziaajcego
do 50 ml 0,9%NaCl. Uzyskuje si wten sposb roztwr,
ktry w1 ml zawiera 1 jednostk insuliny.
Szybko infuzji zaley od wielkoci glikemii. Przedstawia to ponisza tabela.
glikemia mmol/l
> 20
17-20
14-17
11-14
9-11
7-9
4-7
<4
103
Uosb otyych, zostr cik infekcj lub gdy wyjciowe stenie glikemii jest > 180 mg/dl (10,0 mmol/l) naley
zwikszy ilo insuliny lub analogu np. do 16 j. w500 ml
5-10% glukozy. Odwrotnie, zmniejszenie si glikemii do
5 mmol/l lub poniej wskazuje na potrzeb zastosowania
roztworu omniejszej zawartoci insuliny ni 10 j w500
ml 5-10% glukozy.
Doylny wlew glukozy, insuliny ipotasu podaje si
z tak szybkoci, aby utrzymywa stenie glukozy
wkrwi wgranicach 100-180 mg/dl (5,6-10,0 mmol/l).
Podsumowanie
Przyczyn hospitalizacji pacjentw zcukrzyc jest wiele.
Obejmuj one pojawienie si dodatkowych chorb, objaww niewyrwnania metabolicznego ipowika cukrzycy,
koniecznoci wykonania operacji lub klinicznie obciajcych zabiegw diagnostycznych.
Wwarunkach szpitalnych zmieniaj si take warunki
ywienia ileczenia farmakologicznego.
Powysze, czsto radykalnie wpywajce na metabolizm wpywy wymagaj aktywnie podejmowanych zmian
winsulinoterapii ikontroli glikemii oraz innych wskanikw stanu metabolicznego pacjentw. Wopracowaniu
przedstawiono ich najczciej praktykowany zakres. Odnosz si do nich take zalecenia wielu grup ekspertw,
take Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego (19).
PIMIENNICTWO
1. Poretsky L, Liao EP, cons. editor LeRoith D (red.),
Diabetes Mellitus: Associated Cinditions, Wyd. Eksevier, Filadelfia, 2014.
2. Kitabchi AE, Umpierrez GE, Miles JM iwsp., Hyperglycemic crises in adult patients with diabetes, Diabetes Care, 2009, 32, 1335.
3. Dungan KM, Braithwaite SS, Preiser JC, Stress hyperglycemia, Lancet, 2009, 373, 1798.
4. DeFronzo RA, Ferranini E, Zimmet P, Alberti KGM,
International Textbook of Diabetes Mellitus, Wiley-Blackwell, 2015, sekcje VIII iIX.
5. Tato J, Czech A, Bernas M, Diabetologia kliniczna,
Wyd. lekarskie PZWL, 2008.
6. Umpierrez GE, (red.), Therapy of Diabetes and Related Disorders, American Diabetes Association, Alexandria, V, USA, 2014.
7. McDonnel ME, Umpierrez GE, Insulin Therapy for
the management of hyperglycemia in hospitalized patients, Endocrinol Metab Clin, 2012, 41, 175.
8. Krikorian A, Ismail-Beigi F, Moghissi ES, Comparisons of defferent insulin infusion protocols: areview
of recent literature, Curr Opin Clin Nutr Metab Care,
2010, 198.
104