Doktorların "öldü" dedi i - Docs Change "death" Page 1 of 3

Doktorların "öldü" dedi i gerçekten

de ölüyor mu?
Jerry Adler By Jerry Adler
Newsweek Newsweek
7 May 2007 sayısı May 7, 2007 issue

Haber, acil durumlarda tüm müdahalelere

ra men kalbi bir türlü çalı tırılamayan
insanlarda ölüm olayının gerçekten olu up
olu madı ını sorgulayan bir çalı manın
sonuçlarını içeriyor.
Havacılık ile u ra anların " lk Yardım Kursu"
aldıklarını da dü ünürsek, oldukça önemli bir
bulgu.
Buyurun beraber okuyalım:

Birilerinin ansızın gelen bir kalp krizi nedeniyle
öldü ünü dü ünün.
Tüm organları yerinde ve vücudunda kan kaybı da
yok.
Tüm olan biten sadece kalbin durmasından ve
beynin oksijen yetersizli inden dolayı kendini
kapatmasından ibaret.
Doktorlar buna klinik ölüm adını veriyorlar.
Peki ama bu hasta gerçekten de öldü mü?
1993'te Dr. Sherwin Nuland'ın liste ba ı olan "Nasıl
ölürüz" kitabında bu sorunun cevabı evet olarak
veriliyordu. Bu durumda hasta geri
döndürülemiyordu, çünkü beyin ve dokular oksijen
yetersizli inden dolayı geri döndürülemeyecek
biçimde hasar görüyordu. Sürecin bu noktaya
gelmesi için de dört ile be dakikalık bir zamanın
yeterli oldu u dü ünülüyordu. Bu süre içinde kalp
masajı ve oksijen müdahalesiyle hasta geri
getirilemezse doktorlar hastayı geri
getiremeyeceklerine ikna oluyorlardı.
Bu inanı , Pensilvanya Üniversitesi'nden Dr. Lance
Becker oksijen yetersizli i çeken kalp hücrelerini
mikroskop altında inceleyene kadar hiç
sorgulanmadan bu güne dek süregeldi. Becker
gözlemi hakkında unu söylüyor:
"Olaydan bir saat sonra bile kalp hücrelerinin
öldü üne dair bir i aret görünmüyordu. Önceleri
bir eyleri yanlı yaptı ımızı dü ündük, ama
gerçekten de kan akı ı kesilen kalp hücrelerinde
ölüm dakikalar de il, saatler sonra
gerçekle iyordu".
Peki oksijensiz kalan hücreler saatlerce ya amaya
devam ediyorsa, neden doktorlar bir saat önce ölen
Consider someone who has just died of a heart
attack.
His organs are intact, he hasn't lost blood.
All that's happened is his heart has stopped
beating—the definition of "clinical death"—and
his brain has shut down to conserve oxygen.
But what has actually died?
As recently as 1993, when Dr. Sherwin Nuland
wrote the best seller "How We Die," the
conventional answer was that it was his cells that
had died. The patient couldn't be revived because
the tissues of his brain and heart had suffered
irreversible damage from lack of oxygen. This
process was understood to begin after just four or
five minutes. If the patient doesn't receive
cardiopulmonary resuscitation within that time,
and if his heart can't be restarted soon thereafter,
he is unlikely to recover.
That dogma went unquestioned until researchers
actually looked at oxygen-starved heart cells
under a microscope. What they saw amazed
them, according to Dr. Lance Becker, an
authority on emergency medicine at the
University of Pennsylvania.
"After one hour," he says, "we couldn't see
evidence the cells had died. We thought we'd
done something wrong." In fact, cells cut off
from their blood supply died only hours later.
But if the cells are still alive, why can't doctors
revive someone who has been dead for an hour?
Because once the cells have been without oxygen
for more than five minutes, they die when their
oxygen supply is resumed.

http://www.servetbasol.com/Articles/ucuyorum/Death.htm 2010-07-22
Doktorların "öldü" dedi i - Docs Change "death"
birini geri getiremiyorlar? Çünkü be dakikadan
uzun süre oksijensiz kalmı bir hücreye yeniden
oksijen verirseniz, bu defa gerçekten ölüyorlar. Bu,
ölmekte olan birine uygulanan ilk yardım anlayı ını
kökünden de i tirebilecek hayret verici bir ke if.
Biyologlar, bunun sebebinin hücre ölümünün
dı arıdan de il, içeriden tetiklenmesi sonucunda
oldu unu dü ünüyorlar. Hücre içinde mitokondri
olarak isimlendirilen organeller, oksidasyon yoluyla
hücre enerjisinin sa lanmasından sorumlular.
Mitokondriler ayrıca anormal, yani kanserli
hücrelerin kendi kendini imha etmesi olarak
nitelenen apoptosis adlı süreci de
tetikleyebiliyorlar.
Ara tırmacılar, hücre kontrol mekanizmalarının
kanser ve yeniden kanlanma arasındaki farkı
anlayamadı ını, yeniden kanlanma gerçekle ti inde
bir mekanizmanın tetiklenip hücrenin intihar
etmesine neden oldu unu dü ünüyorlar.
Bu gerçek, bir ba ka gerçe i de beraberinde
getiriyor: imdiye dek uygulanan ilk yardım
anlayı ında tam da bunu tetikleyecek bir yöntem
uygulanıyordu. E er yolda yürürken kalp krizi
geçirirseniz ve size dakikalar içinde kalp-solunum
masajı uygulayarak kan sirkülasyonunuzu
sa layacak birilerine denk gelecek kadar
anslıysanız, hastanede geri döndürülebiliyorsunuz.
Ancak ço u hasta acil servise vardı ında kalbi en
az 10-15 dakika için tamamen durmu oluyor. Peki
sonra? "Hemen oksijen veriyoruz" diyor Becker,
"Elektro ok uyguluyoruz, epinefrin verip kalbi
çalı maya zorluyoruz, yani dokunun bolca oksijen
alması için ne gerekiyorsa yapıyoruz". Ancak zaten
kan açlı ı çeken doku bir anda oksijenle
doldu unda, aynen yukarıda açıklanan sebeple
kendi kendini öldürme yoluna gidiyor. Becker,
bunu böyle yapmak yerine oksijen alımını
azaltmak, metabolizmayı yava latmak ve kan
biyokimyasını yeniden kanlanmayı kontrollü
biçimde gerçekle tirecek biçimde düzenlemek
gerekti ini söylüyor.
Ara tırmacılar, bunu en iyi ekilde nasıl
yapabileceklerini anlayabilmek için çalı maya
devam ediyorlar. Kaliforniya Üniversitesi
tarafından yayınlanan dört ayrı hastanedeki
çalı maların sonuçları, kalp krizi geçiren hastalarda
bu yeni yakla ımın uygulanmasının a ırtıcı ölçüde
ba arılı oldu unu gösteriyor. Yeni yöntemde
hastalara kardiyoplejik (yani bir anlamda kalbi felç
eden) kan ürünleri uygulanarak kalp beklemeye
alınıyor, daha sonra kalp-akci er fonksiyonları nı
sa layan bir makineyle beyindeki kan akı ının kalp
yeniden güvenli bir ekilde çalı tırılana kadar
http://www.servetbasol.com/Articles/ucuyorum/Death.htm
Page 2 of 3
It was that "astounding" discovery, Becker says,
that led him to his post as the director of Penn's
Center for Resuscitation Science, a newly
created research institute operating on one of
medicine's newest frontiers: treating the dead.
Biologists are still grappling with the
implications of this new view of cell death—not
passive extinguishment, like a candle flickering
out when you cover it with a glass, but an active
biochemical event triggered by "reperfusion," the
resumption of oxygen supply. The research takes
them deep into the machinery of the cell, to the
tiny membrane-enclosed structures known as
mitochondria where cellular fuel is oxidized to
provide energy. Mitochondria control the process
known as apoptosis, the programmed death of
abnormal cells that is the body's primary defense
against cancer.
"It looks to us," says Becker, "as if the cellular
surveillance mechanism cannot tell the
difference between a cancer cell and a cell being
reperfused with oxygen. Something throws the
switch that makes the cell die."
With this realization came another: that standard
emergency-room procedure has it exactly
backward. When someone collapses on the street
of cardiac arrest, if he's lucky he will receive
immediate CPR, maintaining circulation until he
can be revived in the hospital. But the rest will
have gone 10 or 15 minutes or more without a
heartbeat by the time they reach the emergency
department. And then what happens? "We give
them oxygen," Becker says. "We jolt the heart
with the paddles, we pump in epinephrine to
force it to beat, so it's taking up more oxygen."
Blood-starved heart muscle is suddenly flooded
with oxygen, precisely the situation that leads to
cell death. Instead, Becker says, we should aim
to reduce oxygen uptake, slow metabolism and
adjust the blood chemistry for gradual and safe
reperfusion.
Researchers are still working out how best to do
this. A study at four hospitals, published last year
by the University of California, showed a
remarkable rate of success in treating sudden
cardiac arrest with an approach that involved,
among other things, a "cardioplegic" blood
infusion to keep the heart in a state of suspended
animation. Patients were put on a heart-lung
bypass machine to maintain circulation to the
brain until the heart could be safely restarted.
The study involved just 34 patients, but 80
2010-07-22
Doktorların "öldü" dedi i - Docs Change "death"
devam etmesi sa lanıyor. Bu çalı mada hastaneye
giren 34 hastanın yüzde 80'i canlı olarak çıkmayı
ba armı . Geleneksel yöntemlerle bu oran sadece
yüzde 15 civarında.
Becker, ayrıca vücut ısısının 37 santigrat dereceden
33 dereceye dü ürerek de yeniden kanlanma
sırasında meydana gelen kimyasal reaksiyonları
yava latabildiklerini söylüyor. Hatta bunun için
enjeksiyona uygun tuz ve buz karı ımından olu an
özel bir kimyasal solüsyon hazırlayarak, ilk yardım
setlerinin standartları arasında sokmak için
çalı malar yapıyor. "Acil ünitesinde kalbi durmu
biri üzerinde yarım saat deliler gibi u ra ıyorsunuz,
sonra biri sanırım geri getiremeyece iz diyor ve siz
de vazgeçiyorsunuz" diyor Becker, "Hasta kartında
ölü yazıyor, ama vücuttaki trilyonlarca hücrenin
hala canlı oldu unu biliyorsunuz" .
Becker, bu paradoksu ya am lehine çözmeye
çalı ıyor.
http://www.msnbc.msn.com/id/18368186/site/newsweek/?GT1=9951&print=1&displaymode=1098
Sevgiler
Servet BASOL
090527
http://www.servetbasol.com/Articles/ucuyorum/Death.htm
Page 3 of 3
percent of them were discharged from the
hospital alive. In one study of traditional
methods, the figure was about 15 percent.
Becker also endorses hypothermia—lowering
body temperature from 37 to 33 degrees
Celsius—which appears to slow the chemical
reactions touched off by reperfusion. He has
developed an injectable slurry of salt and ice to
cool the blood quickly that he hopes to make part
of the standard emergency-response kit. "In an
emergency department, you work like mad for
half an hour on someone whose heart stopped,
and finally someone says, 'I don't think we're
going to get this guy back,' and then you just
stop," Becker says. The body on the cart is dead,
but its trillions of cells are all still alive.
Becker wants to resolve that paradox in favor of
life.
2010-07-22