Professional Documents
Culture Documents
00
16.10.2009 r.
SPIS TREŚCI
I Badanie spoiw gipsowych i tynków gipsowych ………………….. ….…..……………2
1.Wstęp teoretyczny………………………………………………. ………………………2
2.Wykonane badania i opracowanie wyników……………………………………………..3
II Badanie spoiw wapiennych……………………… ………………….. …..……………4
1.Wstęp teoretyczny………………………………………………. ………………………4
2. Wykonane badania i opracowanie wyników ………..…………………………………..5
III Bibliografia……………………………………………………………………………..5
1
I Badanie spoiw gipsowych i tynków gipsowych
1.Wstęp teoretyczny
Tynk gipsowy:
a) tynk gipsowy (B1)
b) tynk na bazie gipsu (B2)
c) tynk gipsowo-wapienny(B3)
d) lekki tynk gipsowy(B4)
e) tynk lekki na bazie gipsu (B5)
f) lekki tynk gipsowo-wapienny (B6)
g) tynk gipsowy o zwiększonej twardości powierzchni (B7)
2
2. Wykonane badania i opracowanie wyników
2.1 Ustalenie stosunku woda/spoiwo metodą zasypywania zgodnie z normą PN- EN
13279-2:2006 p.4.3.1
Do naczynia szklanego wypełnionego 100g wody wsypujemy spoiwo gipsowe. Istotnym dla wyniku
badania jest, aby nie rozsypywać gipsu poza naczynie, czy na jego ścianki. Gips należy dodawać szybkimi
ruchami, dosypując niewielkie porcje równomiernie na całej powierzchni wody. Oznaczenie proporcji
metodą zasypywania opiera się na określeniu masy spoiwa gipsowego, które może zostać nasycone przez
100g wody. Po około 90s od rozpoczęcia wsypywania zaczyn powinien znajdować się 2mm poniżej lustra
wody w naczyniu.
3
II Badania spoiw wapiennych
1.Wstęp teoretyczny
Spoiwa wapienne otrzymuje się przez prażenie wapieni w temperaturze 800÷1200°C. Zachodzi wówczas
endotermiczna reakcja rozkładu węglanu wapniowego:
CaCO 3 →CaO+ C O 2
4
Charakterystyczne właściwości wapna budowlanego
Biała barwa
Bardzo duże rozdrobnienie
Egzotermiczna reakcja z wodą
Silna zasadowość
Zdolność absorbowania znacznej ilości wody
Rysoodporność
Zdolność do reakcji chemicznych z materiałami pucolanowymi i hydraulicznymi
Niewielka wytrzymałość
Zdolność do tworzenia z piaskiem mocnych krzemianów wapniowych
Zasada oznaczenia polega na pomiarze czasu, w którym mieszanina wapna z wodą osiągnie najwyższą
temperaturę.
Przystępując do oznaczenia, odmierzamy 40 ml wody destylowanej do zlewki przyrządu a następnie
odważamy 20 g wapna z przygotowanej próbki, po czym wsypujemy do zlewki z wodą. Zlewkę zakrywamy
uważając, by termometr był zanurzony w mieszaninie, a następnie lekko wstrząsamy i odstawiamy. Od tego
momentu należy uruchomić sekundomierz i co 1 minutę odczytywać temperaturę. Pomiar należy prowadzić
do uzyskania maksymalnej temperatury utrzymującej się przez 3 kolejne odczyty.
WNIOSEK:
Wapno niegaszone nie spełnia normy dotyczącej czasu gaszenia, gdyż czas w jakim uzyskaliśmy
maksymalną temperaturę 30 s nie mieści się w przedziale 10 – 30 min. Badane wapno jest
zdecydowanie zbyt reaktywne, by móc znaleźć zastosowanie w budownictwie.
III Bibliografia