Podstawy technologii chemicznej

Klasyfikacja reaktorów
 KLASYFIKACJA REAKTORÓW
KRYTERIA PODZIAŁU

1. Metoda pracy reaktora

reaktory:
• okresowe
• przepływowe
• półprzepływowe (półokresowe)

2. Charakter fazowy reagującego układu

reaktory:
• do procesów homogenicznych (służące do prowadzenie reakcji w
jednej fazie )
• do procesów heterogenicznych (przeznaczone do prowadzenia
przemian w układach wielofazowych)
• reaktory kontaktowe (służą do prowadzenia reakcji w fazie gazowej z
udziałem stałego katalizatora)
 KLASYFIKACJA REAKTORÓW
KRYTERIA PODZIAŁU

3. Warunki temperaturowe
reaktory:
• izotermiczne
• adiabatyczne
• politermiczne (warunki nieizotermiczne i nieadiabatyczne)

Jeżeli warunki wymiany ciepła są tak dobre ze temperatura jest praktycznie jednakowa w
całej przestrzeni i równa temperaturze strumienia zasilającego reaktor nazywamy
IZOTERMICZNYM
Jego przeciwieństwem jest reaktor adiabatyczny charakteryzujący się praktycznie
całkowitym brakiem wymiany ciepła z otoczeniem przestrzeni reakcji. Temperatura
mieszaniny reagującej zależy w tym przypadku od:
-efektu cieplnego przemiany
W przypadku umiarkowanej wymiany ciepła z otoczeniem przestrzeni reakcji mamy do
czynienia z reaktorem NIEIZOTERMICZNYM
 KLASYFIKACJA REAKTORÓW
KRYTERIA PODZIAŁU

4. Własności konstrukcyjne
reaktory:
• zbiornikowe
• rurowe
• wieżowe (kolumnowe)
• półkowe
• fluidyzacyjne
• specjalne
 KLASYFIKACJA REAKTORÓW
KRYTERIA PODZIAŁU
5. Podział reaktorów uwzględniający ich modele matematyczne (połączenie
sposobu pracy i własności konstrukcyjnych)
reaktory:
• okresowe
• przepływowe, rurowe lub wieżowe do reakcji homogenicznych
• przepływowe zbiornikowe, kaskada reaktorów
• półprzepływowe
• kontaktowe, rurowe, wieżowe półkowe
• fluidyzacyjne
• barbotażowe, zawiesinowe, trójfazowe, do prowadzenia reakcji w układzie gaz-
ciecz

PODANE KLASYFIKACJE WZAJEMNIE SIĘ UZUPEŁNIAJĄ.

KLASYFIKACJE TE NIE OBEJMUJĄ DUŻEJ GRUPY REAKTORÓW SPECJALNYCH
(dysze, zgniatarki, mieszalniki ślimakowe, piece prażalnicze, elektrolizery)
 KRYTERIA DOBORU REAKTORA
KRYTERIA TECHNOLOGICZNE
• RODZAJ REAKCJI
• TERMODYNAMIKA
• KINETYKA
• RODZAJ PRODUKTU
• EFEKT CIEPLNY
• SPOSOBY WYMIANY CIEPŁA
• WIELKOŚC PRODUKCJI
• SPOSÓB ZASILANIA I ODBIORU PRODUKTÓW
• KOSZTY SUROWCÓW
• KOSZTY APARATURY WRAZ Z OPRZYRZĄDOWANIEM
• MOŻLIWOŚĆ DOSTOSOWANIA APARATURY DO ZMIENNYCH WARUNKÓW
TECHNOLOGICZNYCH

Przy tak dużej liczbie współdziałających czynników nie można oczekiwać prostych i
jednocześnie ogólnych reguł wyboru. Wybór reaktora wiąże się z z zagadnieniem
optymalizacyjnym, a więc z warunkami prowadzenia procesu chemicznego i z
jego szczególnymi własnościami. Wstępnego wyboru można dokonać na
podstawie ogólnych własności przypisywanych poszczególnym
typom reaktorów.
 KRYTERIA DOBORU REAKTORA
KRYTERIA TECHNOLOGICZNE

1. Reaktory okresowe

• reakcje homogeniczne w fazie ciekłej

• reakcje heterogeniczne w fazach ciecz-ciało stałe
• reakcje o małej szybkości z udziałem oporów dyfuzyjnych
• produkcja niskotonażowa
• produkcja różnych produktów w tej samej aparaturze (aparaty uniwersalne)
zalety:
-możliwość doskonałego mieszania
-możliwość dowolnego regulowania czasu procesu

2. Reaktory rurowe

• reakcje homogeniczne w fazie gazowej lub ciekłej

• reakcje o dużej szybkości
• reakcje kontaktowe (pęki rur wypełnionych katalizatorem;reaktor ma postać wieży)
• wysokie temperatury i ciśnienia
• produkcja wielkotonażowa
zalety:
-dobre warunki wymiany ciepła
-możliwość znacznej mechanizacji i automatyzacji procesu
 KRYTERIA DOBORU REAKTORA
KRYTERIA TECHNOLOGICZNE

3. Reaktory wieżowe

• reakcje kontaktowe ze stałą warstwą katalizatora (katalizator na półkach lub wypełnia całą objętość
wieży) ;w warunkach wysokich temperatur i ciśnień (na ogół)
• produkcja wielkoprzemysłowa
zalety:
-łatwa wymiana katalizatora

4. Reaktor zbiornikowy i kaskada reaktorów

• reakcje w fazie ciekłej

• niskie ciśnienia i temperatury
• kaskada reaktorów – reakcje o małej szybkości, dla których wymagany jest długi czas przebywania
 KRYTERIA DOBORU REAKTORA
KRYTERIA TECHNOLOGICZNE

5. Reaktory półprzepływowe

• reakcje w fazie ciekłej lub w układzie ciecz-gaz

• reakcje silnie egzotermiczne
• reakcje, w wyniku których powstaje wiele produktów, a tylko jeden jest pożądany oraz gdy jeden z
produktów może być łatwo odbierany (np. przez odparowanie)

6. Reaktory fluidyzacyjne

• reakcje heterogeniczne w układach ciało stałe-gaz lub ciało stałe-ciecz

• reakcje w układach trójfazowych ciało stałe-ciecz-gaz
• reakcje kontaktowe, gdy kontakt musi być często regenerowany
• produkcja wielkoprzemysłowa
• dowolna temperatura
• ciśnienie ok. 105 Pa
 OPIS PRZYKŁADOWYCH REAKTORÓW
REAKTORY OKRESOWE

Budowa:

Różnego rodzaju zbiorniki i autoklawy, zaopatrzone w

mieszadła i często w wymienniki ciepła.

Zasada działania:

Wprowadzenie substratów i usunięcie produktów reakcji.

Cecha charakterystyczna:

Praca w warunkach nieustalonych;wszystkie parametry

mieszaniny reakcyjnej (zwłaszcza temperatura, stężenie i
stopień przemiany) są funkcją czasu:
T,ci, αA= ƒ (t)

Zastosowanie:
Reakcje zwykłe i katalizowane, środowisko ciekłe, reakcje typu
ciecz-ciało stałe.
Rys. 1 Autoklaw do nitrowania węglowodorów
aromatycznych.
1-napęd mieszania, 2-pokrywa, 3-korpus,
4-mieszadła, 5-płaszcz grzejny,
6-wężownica do grzania lub chłodzenia,
7-otwór załadowczy, 8-wziernik, 9-osłona termometru
 OPIS PRZYKŁADOWYCH REAKTORÓW
REAKTORY PRZEPŁYWOWE

Zasada działania:

Do rektora ciągłym strumieniem dopływają substraty i

odpływa mieszanina reakcyjna.

Cecha charakterystyczna:

Praca w warunkach ustalonych;wszystkie parametry

mieszaniny reakcyjnej (zwłaszcza temperatura, stężenie i
stopień przemiany) są funkcją miejsca, a nie czasu:
T,ci, αA= ƒ (miejsca)

Natężenia masowe strumienia wpływającego i

wypływającego muszą być równe.

Zastosowanie:
Duża produkcja, zwłaszcza gdy reakcja zachodzi szybko.
 OPIS PRZYKŁADOWYCH REAKTORÓW
REAKTORY PRZEPŁYWOWE
RUROWE

Cecha charakterystyczna:

Duży stosunek długości do średnicy.

Funkcja miejsca sprowadza się do funkcji współrzędnej

położenia mierzonej w kierunku przepływu:
T,ci, αA= ƒ (l)

Zastosowanie:
Reakcje przebiegające w fazie gazowej i ciekłej, w
procesach zwykłych i katalizowanych.

Rys. 2. Reaktor rurowy do chlorowania pentanu.

 OPIS PRZYKŁADOWYCH REAKTORÓW
REAKTORY PRZEPŁYWOWE
WIEŻOWE
Cecha charakterystyczna:

Mniejszy stosunek długości do średnicy

(niż rurowe);mają kształt wysokich kolumn

W przypadku reakcji homogenicznych funkcja miejsca sprowadza

się do funkcji współrzędnej położenia mierzonej w kierunku
przepływu:
T,ci, αA= ƒ (l)

Zastosowanie:

Reakcje kontaktowe ze stałą warstwą katalizatora (katalizator na

półkach lub wypełnia całą objętość wieży);

Szczególnym typem są absorbery używane do reakcji między

gazem a cieczą.

Rzadziej stosuje się je do reakcji biegnących w środowisku ciekłym

(np. reaktory do syntezy mocznika)

Rys. 3. Reaktor przepływowy wieżowy

 OPIS PRZYKŁADOWYCH REAKTORÓW
REAKTORY PRZEPŁYWOWE
ZBIORNIKOWE
Cecha charakterystyczna:

Zbiornik o stosunku długości do średnicy bliskim jedności,

zaopatrzony w mieszadło. Reagenty wprowadzane i
wyprowadzane wąskim strumieniem.

Wskutek mieszania w całym zbiorniku utrzymuje się stała

temperatura, ciśnienie i skład:
T,ci, αA= const

Zastosowanie:

Reakcje w fazie ciekłej pod niskim i średnim ciśnieniem, często

w układzie kaskadowym.

Nie maja zastosowania w prowadzeniu reakcji w fazie gazowej

(trudność w mieszaniu, niska wydajność)

Rys. 4. Reaktor przepływowy zbiornikowy

1-doprowadzenie reagentów,
2-odprowadzenie produktów,
3-płaszcz grzejny/chłodzący
 OPIS PRZYKŁADOWYCH REAKTORÓW
REAKTORY PRZEPŁYWOWE
ZBIORNIKOWE

Rys. 5. Reaktor kaskadowy wielosekcyjny.

1-zbiornik, 2-doprowadzenie substratów, 3-mieszadła, 4-odprowadzenie produktów ciekłych, 5-odprowadzenie produktów
gazowych
 OPIS PRZYKŁADOWYCH REAKTORÓW
REAKTORY PÓŁPRZEPŁYWOWE

Zasada działania:

Pracują metodą kombinowaną w stosunku do metody

okresowej i ciągłej.Do reaktora wprowadza się od razu tylko
niektóre substraty, a pozostałe doprowadza stopniowo ciągłym
strumieniem. W innym przypadku w sposób ciągły odbiera się
produkt reakcji (np. przez odparowanie ciepłem reakcji)

Cecha charakterystyczna:

Praca w warunkach nieustalonych; tzn.:

T,ci, αA= ƒ (t)

Zastosowanie:
Reakcje przebiegające w fazie ciekłej i wielofazowe np. typu
ciecz-gaz
 OPIS PRZYKŁADOWYCH REAKTORÓW
REAKTORY KONTAKTOWE
(z nieruchomą warstwą kontaktu)
Zasada działania:

Usytuowane w pozycji pionowej, typu rurowego lub wieżowego.

Reaktory wieżowe
Zawierają półki rusztowe, na których rozłożony jest katalizator (w postaci granulek,
pastylek, walców, kul, siatek-kat. metaliczny)
Reaktory rurowe
Zbudowane z jednej rury lub pęku rur o mniejszych średnicach, wypełnionych
ziarnami katalizatora.

Cecha charakterystyczna:

Rozkład parametrów mieszaniny reakcyjnej jest funkcją współrzędnej długości i

współrzędnej szerokości reaktora:
T,ci, αA= ƒ (l,x)

Zastosowanie:
Reakcje przebiegające w fazie gazowej, rzadziej ciekłej.
 OPIS PRZYKŁADOWYCH REAKTORÓW
REAKTORY FLUIDYZACYJNE

Zasada działania:

Reaktory przepływowe wieżowe pracujące ze złożem

ziarnistym utrzymywanym w stanie fluidalnym przez przepływ
fazy ciekłej.

Cecha charakterystyczna:

Stan fluidalny charakteryzuje się dobrą wymiana ciepła; stała

temperatura w całej warstwie
T=const

Stężenie i stopień przemiany wyrównują się dobrze tylko w

przekroju poprzecznym, natomiast ich wartości w kierunku osi
są zróżnicowane.

Zaleta:

Rys. 6. Wielopółkowy reaktor fluidyzacyjny do

Możliwość ciągłej i łatwej wymiany kontaktu
kalcynacji węglanu wapnia.
1-płaszcz reaktora, 2-perforowane półki, 3-rury
przelewowe, 4-doprowadzanie ciała stałego, 5-
odprowadzanie produktu stałego, 6-doprowadzanie
gazu, 7-doprowadzanie paliwa ciekłego, 8-
odprowadzanie gazów
 Projektowanie reaktorów

Bilans materiałowy (równanie projektowe)

Ilość A [ilość A odprowadzana + ilość A ilość A
doprowadzana do
reaktora - zużyta w przemianie]
= nagromadzona w
reaktorze

Przychód Rozchód Akumulacja

Bilans cieplny
[Entalpia strumienia [Entalpia strumienia wylotowego + Ciepło
wlotowego + ciepło Ciepło wymienione przez ścianki nagromadzone w
wydzielone w
przemianie] - reaktora]
= reaktorze

Przychód Rozchód Akumulacja

 Modele przepływu

Reaktory w rzeczywistości pracują w bardzo
złożonych warunkach - celowe rozpatrywanie
przypadków uproszczonych

Dla reaktorów przepływowych założenia

upraszczające wiążą się z modelem przepływu płynu
(strumienia reagentów)

Zasadnicze modele przepływu:

kompletne wymieszanie płynu

przepływ tłokowy
 Rodzaj reaktora zastosowanie
•Reakcje homogeniczne w fazie gazowej i ciekłej w
Rurowy procesach zwykłych i katalizowanych i o dużej szybkości.
•Reakcje kontaktowe.
•Procesy biegnące pod wysokim ciśnieniem i w wysokich
temperaturach.
•Reakcje w fazie ciekłej pod niskim i średnim ciśnieniem
Zbiornikowy (często w układzie kaskadowym) przy niewysokich temp.
•Nie nadają się do prowadzenia reakcji w fazie gazowej i
pod wysokim ciśnieniem.
•Procesy izotermiczne
•Faza gazowa (rzadko ciekła)
Kontaktowy
•Heterogeniczne reakcje ciało stałe- gaz;
Fluidyzacyjny W przemyśle w procesach spalania, utleniania rud oraz
wielu proc. kontaktowych.

•Procesy kontaktowe z fazą gazową i z nieruchomą

Wieżowy warstwą kontaktu, przeważnie w zakresie wysokich temp.
I niskich ciśnień.
•Reakcje w układzie gaz- ciecz
Np. utlenianie SO2 do SO3
 MODELE REKTORÓW IDEALNYCH
POJĘCIE REAKTORA IDEALNEGO

Pojęcie reaktora idealnego wiąże się z przyjęciem założeń upraszczających (dotyczących funkcji
parametrów T,ci, αA oraz własności przepływu strumienia reagentów).
• Idealny reaktor okresowy:
Jego pracę opisuje zależność: T,ci, αA= ƒ (t), słuszna tylko w warunkach idealnego mieszania (brak
martwych przestrzeni w reaktorze).
Warunki zbliżone do idealnych występują wówczas, gdy mieszanina reagująca jest jednofazowa.
• Idealny reaktor przepływowy:
Założenia upraszczające wiążą się z modelem przepływu strumienia reagentów.
Rozróżnia się dwa typy reaktorów:
1. IDEALNY REAKTOR ZBIORNIKOWY
Idealne mieszanie, brak gradientów temperatury i stężenia w reagującej masie. Parametry T,ci, αA
zachowują w całej masie reagującej wartości stałe równe wartościom mierzonym na wyjściu.
Rzeczywisty czas przebywania cząsteczek jest wielkością zmienną rozkładającą się według określonej
funkcji statystycznej.
2. IDEALNY REAKTOR RUROWY LUB WIEŻOWY
Charakteryzuje się przepływem tłokowym. Nie występuje mieszanie w kierunku osi, zachodzi pełne
mieszanie w kierunku promienia. Nie występują gradienty temperatury i stężenia w przekrojach
poprzecznych. Przyjmuje się również brak wymiany ciepła i masy w kierunku osi. Bardzo istotną
własnością jest stała wartość rzeczywistego czasu przebywania wszystkich cząsteczek reagentów.
 MODELE REKTORÓW IDEALNYCH
REAKTOR PRZEPŁYWOWY Z DOSKONAŁYM MIESZANIEM

Zakładamy, że w zbiorniku zachodzi reakcja chemiczna S→P (z substratu powstaje produkt), nieodwracalna
(szybkość opisuje równanie kinetyczne pierwszego rzędu).
RÓWNANIE SZYBKOŚCI REAKCJI:

r=k·cs [mol·dm-3·s-1]
k-stała szybkości reakcji,
r-szybkość ubywania substratu i tworzenie produktu,
cs-stężenie molowe substratu

BILANS SKŁADNIKA S:
W rozwiązaniach konstrukcyjnych
umożliwiających akumulację składnika S.

d (Vcs )
qo ⋅ cso − q ⋅ cs − k ⋅ cs ⋅ V = [mol·s-1]
dt
Rys. 7. Reaktor zbiornikowy przepływowy z mieszaniem
Strumień Strumień
składnika składnika
dopływającego do zanikającego w
q0-objętość strumienia cieczy
zbiornika rekcji
dopływającej
Strumień
składnika
Akumulacja
składnika S w
cs0-stężenie zasilania
odpływającego ze zbiorniku
zbiornika
 MODELE REKTORÓW IDEALNYCH
REAKTOR PRZEPŁYWOWY Z DOSKONAŁYM MIESZANIEM

BILANS SKŁADNIKA S:
W rozwiązaniach konstrukcyjnych
gdzie nie występuje akumulacja składnika S.

qo ⋅ cso − q ⋅ cs
V=
r
Jeżeli strumień na wlocie i na wylocie ze zbiornika jest taki sam, to
bilans składnika S ma postać:

V cso − cs
= (3)

q r
Rys. 7. Reaktor zbiornikowy przepływowy z mieszaniem
Stopień przereagowania(wielkość określająca, w jakim stopniu zaszła
przemiana substratu S)
ma postać:
q0-objętość strumienia cieczy
cso − cs dopływającej
α= (4) q- objętość strumienia cieczy
cso odpływającej
cs0-stężenie zasilania
V- objętość cieczy wewnątrz zbiornika
 MODELE REKTORÓW IDEALNYCH
REAKTOR PRZEPŁYWOWY Z DOSKONAŁYM MIESZANIEM
BILANS SKŁADNIKA S:
W rozwiązaniach konstrukcyjnych
gdzie nie występuje akumulacja składnika S.
Stosunek objętości zbiornika i strumienia objętości (lewa
strona równania 3) jest wielkością o wymiarze czasu
(umowny czas przebywania płynu w zbiorniku);
Jeżeli w równaniu 3 uwzględnimy równanie 4, otrzymamy
równanie opisujące model nieizotermicznego reaktora
przepływowego z mieszaniem:

V α
τ= = cso
q r
Jest to związek czasu względnego przebywania mieszaniny
reagujacej w zbiorniku ze stężeniem substratu w strumieniu
zasilającym, szybkością reakcji chemicznej i stopniem
przereagowania.
Obowiązuje on w warunkach ustalonej pracy. Szybkość reakcji Rys. 7. Reaktor zbiornikowy przepływowy z mieszaniem
chemicznej jest stała i równa szybkości reakcji w strumieniu
opuszczającym reaktor.

Zbiornik, w którym mieszanie strumienia zasilającego z zawartością zbiornika jest natychmiastowe, a

wymieszanie doskonałe, stanowi model reaktora zbiornikowego przelewowego.W modelu tym zakłada się
doskonałe wymieszanie reagentów w każdym punkcie zbiornika o objętości V. Stężenie w strumieniu
opuszczającym reaktor jest takie samo jak wewnątrz reaktora. Temperatura mieszaniny reagującej jest również
wyrównana w całej objętości reaktora.
 MODELE REKTORÓW IDEALNYCH
REAKTOR PRZEPŁYWOWY Z DOSKONAŁYM MIESZANIEM
Bilans energii (entalpii):

Równanie bilansu energii płynu w reaktorze można sprowadzić do równania bilansu

entalpii.

• Zawiera ono następujące człony:

• strumień dopływający do układu na drodze konwekcji i przewodzenia,
• strumień odprowadzany z układu na drodze konwekcji i przewodzenia,
• strumień wydzielany (pochłaniany) w reakcji chemicznej,
• strumień odprowadzany (doprowadzany) z układu do wymiennika ciepła.
d (ς ⋅V ⋅ H )
qo ⋅ ς o ⋅ H o − q ⋅ ς ⋅ H + (− ∆H r ) ⋅ Vr − α ⋅ F ⋅ (T − Ts ) =
dt
H – entalpia mieszaniny reagującej [J·g-1 ]
ρ– gęstość [g·dm-3 ]
∆Hr– entalpia reakcji chemicznej [J·mol-1 ]
F– powierzchnia wymiany ciepła w wymienniku [m2]
α– współczynnik wnikania ciepła od płynu do ścianki [J·m-2 ·s-1
·K-1 ]
T– temperatura płynu w reaktorze [K ]
Ts– temperatura ścianki wymiennika [K]
 MODELE REKTORÓW IDEALNYCH
REAKTOR PRZEPŁYWOWY Z DOSKONAŁYM MIESZANIEM
Bilans energii (przy temperaturze jako zmiennej):

Równanie bilansu energii płynu w reaktorze można zapisać w zależności od temperatury

jako zmiennej.
Założenie:
• stała wartość strumienia objętościowego q
• Stała wartość gęstości ρ
• Stała wartość objętości roboczej reaktora V
• Średnia wartość ciepła właściwego cp
• Entalpia jest iloczynem cp·T

dT
q ⋅ ς ⋅ c p ⋅ (To − T ) + (− ∆H r ) ⋅ Vr − α ⋅ F ⋅ (T − Ts ) = V ⋅ ς ⋅ c p ⋅
dt

To– temperatura strumienia zasilającego [K]

W warunkach doskonałego mieszania temperatura jest wyrównana w całej objętości

reaktora i prawa strona równania zeruje się.
 MODELE REKTORÓW IDEALNYCH
REAKTOR PRZEPŁYWOWY TŁOKOWY

W układzie tym występują przestrzenne gradienty właściwości (stężenia

i temperatury). Opis opiera się na równaniach różniczkowych o
pochodnych cząstkowych względem czasu i współrzędnych
przestrzennych.Konsekwencja tego jest konieczność zapisania równań
bilansowych dla elementu objętości dV.

Bilans składnika S:
Płyn porusza się w sposób zbliżony do ruchu tłoka w cylindrze. W
kierunku prostopadłym do osi rury właściwości płynu są jednakowe. W
kierunku osi występuje gradient stężenia powodowany zachodzącą
reakcja chemiczną.

Równanie odnosić się będzie do elementu objętości dV wyznaczanego

przekrojem poprzecznym rury F oraz punktami z oraz z+dz.
Założenie:stała wartość strumienia objętościowego q.

Rys. 8. Reaktor rurowy

 δ (qcs )  δ (cs dV )
qcs −  qcs + δz  − rdV =
 δz  δt

Strumień składnika
Strumień składnika Strumień składnika
zanikającego w Szybkość akumulacji
dopływającego do odpływającego z
reakcji, w elemencie składnika S w
elementu dV elementu dV
dV objętości dV
[mol·s-1] [mol·s-1]
[mol·s-1]
 MODELE REKTORÓW IDEALNYCH
REAKTOR PRZEPŁYWOWY TŁOKOWY

Bilans składnika S:
Jeżeli przekrój rury F jest stały, to liniowa prędkość przepływu w też
będzie stała. Po przekształceniu otrzymuje się:

δcs δcs
w +r =−
δz δt
W warunkach pracy ustalonej znika człon opisujący zmienność w czasie i
otrzymuje się:

dcs
w = −r
dz Rys. 8. Reaktor rurowy

Ponieważ wF=q i Fdz=dV, więc:

dV dc
=− s
q r
Całkując to równanie, otrzymuje się:
 MODELE REKTORÓW IDEALNYCH
REAKTOR PRZEPŁYWOWY TŁOKOWY

Bilans składnika S:

csk αk
V dcs dα
τ = =−∫ = cso ∫
q c so
r 0
r

Rys. 8. Reaktor rurowy

Jest to podstawowe równanie reaktora z przepływem tłokowym. Podaje ono

związek pomiędzy stopniem przereagowania i umownym czasem przebywania
reagentów w reaktorze