Kenneth Grant

Przekaz Zawarty W Milczeniu

przełożył
Krzysztof Azarewicz

LAShTAL PRESS
Gdynia - Londyn MMVI e.v.
An. 102
 WSTĘP DO WYDANIA POLSKIEGO

Przekaz zawarty w Milczeniu po raz pierwszy ukazał się w 1954 e.v. w

styczniowym numerze wydawanego w Bombaju pisma The Cali Dirine. W 2006
e.v. lekst zamieszczono w Al the Feet ofthe Guru. zbiorze esejów Kennelha
Granta, który ukazał się nakładem Starfire Publishing.

Treść Przekazu... zainspirowana jest mistyczną szkołą, zwaną Advaita

Vedantą. Advaita w sanskrycie oznacza "niepodzielność", a kluczową techniką
tego systemu jest Atma Vichara, polegająca na wglądzie w Jaźń. który
charakteryzuje się taką intensywnością, iż jest w stanie rozerwać wszelkie
zasłony iluzji. Produkowana przez ową iluzję „rzeczywistość" dnia codziennego
odgradza nas bowiem od doświadczania jedni i uniwersalności Kosmicznej
Świadomości. Advaita postrzegana jest jako klasyczny system wschodni, lecz już
z definicji lezy ona u podstaw wszystkich szkól mistycznych, które eksplorują
świat kryjący się poza przepychem pozorów i złudzeń. U podstaw zachodniej
tradycji magicznej także kryje się idea manipulacji owymi pozorami celem ich
przekroczenia. Dzieło, jakiego podjął się Aleisler Crowley doskonale ilustruje tę
tezę. Dal on temu wyraz w takich książkach, jak The Bank ofLies. Liber Aleph.
czy też The Book of the Creat Auk. Życiowy dorobek takich mędrców Wschodu
jak Sri Ramana Maharszi, Pagal. Haranalh. Ramakriszna. Sivanda. a na
Zachodzie Crowley. czy leż Kenneth Grant wskazuje na niezliczone pokolenia
tych. którzy szukają odpowiedzi na pytanie, czym lak naprawdę jest umysł i
świadomość. Chcą oni tym samym spełnić stare jak sam człowiek pragnienie, by
połączyć ograniczoną ludzką percepcję z kosmicznym łonem nieskończoności.
Przekaz zawarty w Milczeniu będzie służył jako znakomity medytacyjny
drogowskaz wszystkim tym. którym nieobce są podobne pragnienia.
Szczególne podziękowania należą się dwóm osobom, które przyczyniły się do
publikacji niniejszej edycji; są to: Kenneth Grant, który autoryzował LAShTAL
Press do publikacji jego dziel w Polsce, a także Michael Staley ze Starfire
Publishing za ofiarowaną pomoc techniczną.
Materializacją Przekazu zawartego w Milczeniu zajęli się: Krzysztof Azarewicz
(tłumaczenie, projekt graficzny), Anna Orzech (redakcja). Artur Mieczkowski
(pomoc techniczna, projekt graficzny, produkcja). Prawa autorskie © związane z
tę edycją dzierży LAShTAL Press, natomiast prawa autorskie © związanez
oryginałem The Message Enshrined iii Silence znajdują się w posiadaniu
Kennetha Granta.
Wydanie to zadedykowane jest wszystkim tym. którzy wiedzą, chcą,
mają.odwagę, zachowują milczenie i posiada ściśle limitowany nakład 100
ręcznie numerowanych egzemplarzy, z których niniejszy nosi numer 63
Krzysztof Azarewicz
 Południowo-wschodni kraniec
Tablicy Zjednoczenia
Londyn, lipiec 2006 e.v.

Wyobraź sobie olbrzymie płótno, na którym namalowano niezliczone ilości

ludzi zajętych tak różnymi sprawami, iż nie sposób ich wszystkich wymienić.
Rozgrywające się sceny można w pewien sposób skategoryzować i tak oto
dostrzeżemy, iż charakteryzują je nienawiść i animozje, przyjemność i smutek,
uniesienie i zniechęcenie, zbrodnie i ślepa żądza. Wybierz jedna osobę z całego
tłumu i przyjrzyj się jej dokładniej. Prześledź jej jakże płytkie życiowe losy;
zauważ jak zazębiają się w nich ludzkie i zwierzęce formy. Zauważ, iż z miejsca,
w którym osoba ta znajduje się na obrazie widać jedynie bardzo ograniczony
fragment całego płótna. Wyobraź sobie, iż utożsamiasz się z jedną z
nieznaczących postaci obrazu, że faktycznie czujesz się jakbyś tam był i żył.
Poczuj jak płótno poczyna rosnąć wokół ciebie z całym swym przepychem i
splendorem. Poczynasz dostrzegać nieskończony urok obrazu, kryjącą się w nim
grozę, ekstazę i udrękę. Wkrótce zrozumiesz, iż tak naprawdę identyfikacja ta
wiązała się z doświadczeniem losu każdego z nas. albowiem człowiek utożsamia
się z jedną formą obecną na płótnie od czasów, kiedy po raz pierwszy tchnięto w
niego życie. Identyfikacja tworzy nasze otoczenie i ogranicza wizję Całości.

Obraz ten nie ma zbyt wiele wspólnego z prawdziwą rzeczywistością i

przedstawia jedynie sny rozgorączkowanego artysty, który stworzył niezwykle
szczegółowe dzieło. Tym samym jest i otaczający nas świat: to jeno mentalny
obraz.z którego my - owe ograniczone i fragmentaryczne wyrażenia całości
znane jako Dżiwas - staramy się odczytać jakieś znaczenie. Bhagavan nauczał
nas, iż bez względu na to. jak bardzo będziemy starać się wyplątać z pajęczyny
zakłamania, z lego niezwykłego i przerażającego labiryntu Maji. nigdy nie
osiągniemy sukcesu dopóty, dopóki nic zdamy sobie całkowicie sprawy z natury
Pustki rzeczy, które dostrzegamy wokół. Dopiero wówczas wszystko zostanie
pochłonięte przez Pustkę - prawdziwą i nieomylną Jaźń. która ku swej rozkoszy
wyśniła swoją rolę Dziwy. By uczynić to.
o czym tu mowa. musimy stanąć poza całym przepychem
i hałasem; musimy odrzucić kakofoniczną mantrę Samsary. ów pozbawiony
znaczenia szum. zwykłą ludzką symfonię i zjednać się z mantrą Pustki.

W cichych, niezgłębionych przestrzeniach naszego bylu znajduje się

bowiem podstawa wszystkich rzeczy, z której wyłaniają się wszelkie obrazy,
pragnienia i sny. Ta podstawa uniwersalnego i wiecznego życia zwie się
Doskonałością. Stanowi ona próżnię, w której zanika poczęła myśl i forma, czyli
to, co tworzy Samsarę. Niezniszczalna podstawa jest niczym Jaźń wszystkich
rzeczy, a jej blask potężniejszy jest od spokojnego światła Sattwy. Można do Niej
dotrzeć poprzez ścieżkę cichego i bezmyślnego Serca, w którym znajduje się
zwinięty adamantyczny sekret Jej chwały i wyjątkowości.

Abyśmy mogli uwolnić się z połyskliwych pajęczyn myśli, w które tak

skutecznie się zaplątaliśmy, Bhagavan podarował nam bezcenny dar swego
życia w postaci Sri Ramany. Pytając „Kim jestem?" i z nieustającą czujnością
oraz ostrożnością zstępując . z płótna, zrozumiemy, czym jest niewysłowione
współczucie wobec wszystkich istot, które zamanifestowały się przed naszymi
oczami. Słowa Milarepy - Jeśli doświadczycie Pustki, w waszych sercach zrodzi
się współczucie" - nabiorą wówczas olbrzymiego znaczenia.

Nigdy wcześniej na tym świecie zwykły człowiek nie był tak mocno
przekonany o słuszności tych słów jak obecnie.
Nigdy wcześniej nie doszło do pełnego wyłonienia się Bhakli i Dżnany. które
zamanifestowały się przed oczyma tłumu. Kogo zatem można będzie winić jeśli
po utożsamieniu się z fragmentem płótna nie uda nam się dostrzec prawdy i
wyplątać się z samobójczego łańcucha myśli i wydarzeń?

Tymczasem Bhagavan zakomunikował nam swój niezwykły znak poprzez

Ciszę, a nie język. Jego słowa, emitowane w fizycznej formie Sri Ramany.
musiały zakończyć swój żywot zgodnie z naturą Samsary. którą po części
tworzyły. Milczenie Bhagavana. będące niezwykłą mantrą Pustki rezonuje w rytm
serca, wibruje na zawsze w każdym z nas. kto - choć na jeden krótki moment
-zstępuje poza niepowiązane ze sobą fragmenty obrazu wydarzeń. Przeszła
myśl. przeszła czynność to jedynie powierzchowne i ograniczone życie Dziwy.
Milczenie Bhagavana znajduje się w rdzeniu każdej manifestacji jednej Jaźni i
tylko dzięki niemu można odkryć bezcenny klejnot, który ukrył w lotosie swego
niezwykłego życia. Ta mantra, wibrująca w rytm serca Wzgórza, które stoi
milcząco, obserwując narodziny i upadki cywilizacji, nadzieje i marzenia, smutki i
radości, jest w stanie zebrać wspaniale żniwo oświecenia. Pomoże tym. którzy
miast kłócenia się i rozpamiętywania o drobiazgach, wycofają swój umysł z
ekstrawertycznej funkcji myśli i skupiają na pustej naturze rzeczy. Staną się one
wówczas jako przemijające sny na płótnie, bowiem nie będą już w stanie
zamieszkać w obserwującym je umyśle.

Nie chodzi tu o to. by opróżnić umysł lub by zatrzymać gwałtownie proces

myślenia. Należy po prostu stanąć z boku i obserwować bezkresny strumień,
nieustannie zdając sobie sprawę z natury pustki wszystkich idei i myśli, które
przyjmują kształt w pracowni umysłu. Jeśli skontaktujesz się z bytem leżącym u
podstawy owych miliardów obrazów, wówczas odkryjesz czystą rzekę Jednej
Świadomości. Nieustannie, w swej adamantycznej potędze, nawołuje ona Dziwę,
by zjednoczył się ze swym źródłem, by wszelkie cienie oraz zdarzenia mogły
odbić się na świecącej płaszczyźnie nieprzemijającej jasności. Dzięki temu
zmierzy on głębię źródła, z którego przybyły wszelkie rzeczy po to. by przybrać
ksztali koszmarów życia, zanim ponownie nic rozpuszczą się i nie zjednoczą w
potężnym nurcie zwanym nieskończonym życiem. Nie chodzi tu także i o to. by
zatkać uszy na zgiełk i szum potoku, który przelewa się wokół nas. Należy
zrozumieć naturę pustki szumu, kiedy bezustannie wymawiane słowo staje się
jedynie próżnią i zanika wszelkie jego znaczenie, wyzwalając tym samym
czasowo umysł z jarzma konwencjonalności. Tylko wówczas, gdy zmysły, każdy
po kolei, okażą się opierać na nierzeczywistej podstawie, umysł będzie mógł
powrócić do swego pierwotnego i naturalnego stanu. Tam też odzwierciedli on
Czystą Świadomość, pozbawioną jakiegokolwiek znaczenia i wartości, które my.
jako ograniczeni Dżiwasowie nakładamy na rzeczy celem pozyskania
egoistycznych korzyści.

Wszystko, co przynależy do Samsary zdaje się być bezużyteczne wobec

ostatecznego Celu. który zaprzecza ważności nawet najpotężniejszym ludzkim
koncepcjom. Nie ma znaczenia ile będziemy rozprawiać bądź myśleć na temat
cywilizacji, etyki, edukacji, historii i tym podobnym. Nie przybliży to nikogo choć
na jotę do Ostatecznego Stanu, który można osiągnąć jedynie dzięki pojęciu
pustki wszystkich idei i koncepcji tworzonych oraz karmionych przez arcy wroga -
Umysł, klóry Aktywnie Produkuje Formę. Bhagavana nigdy nie interesowało, czy
czyjaś Sadhana była dobra bądź zła. Uważał, iż wszystkie Sadhimy ustaną w
końcu i otworzą drogę ku Alma Vicharze. która według niego jako jedyna wolna
jest od umysłowości. Wszystko inne jest jeno pułapką, która przyjmuje niezwykle
subtelną formę, jeśli tylko zacznie jawić się nam jako całkiem logiczna koncepcja.
Glosil on. iż należy unikać wszelkich pytań za wyjątkiem jednego, dotyczącego
tego. KTO doświadcza wielości wydarzeń życia w Sumsarze. Powtarzał ten
przekaz przez całe swe w pełni doświadczone, a zarazem proste życie. Jego
nauki znane są nam dziś dzięki temu. iż kiedyś poruszał się on po ziemi jako Sri
Ramana. Stanowią one Wyraźną Ciszę - nieśmiertelną mantrę Pustki.

Wejście w tę Ciszę i stopienie się z jej niewysłowioną błogością stanowi cel

wszystkich tych. którzy pragną wziąć udział w najświętszym sakramencie i
otrzymać pełną Laskę. Przepływa ona jako Antnachala Siwa w przestrzeniach,
do których żaden Dziwa nie ma dostępu, dopóki nie pojmie czym są zmysły i na
jakiej podstawie spoczywają.

Nawet ci. którzy nie mogą świadomie podążyć rygorystyczną Atma Virharą.
mogą choć niewyraźnie poczuć ocean niezwykłej Ciszy - ową ostateczną zasłonę
wokół Jednej Niezniszczalnej Świadomości. Przeciwstawia się ona wszystkim
przymiotnikom i koncepcjom ludzkiego umysłu.

Wyobraź sobie płótno raz jeszcze. Nadal zaludnione jest niezliczonymi

tłumami, lecz tym razem zdajesz sobie sprawę z faktu, iż to wszystko stanowi
wyrażenie wielości Jednej Adamantycznej Świadomości, która tworzy podstawę
Całości. Każdy fragment i forma żyje. by wypełnić własne przeznaczenie,
odegrać szczególną część wielkiego planu. Każda z tych manifestacji zrozumie w
końcu rozkosz i radość artysty, który stworzył ów obraz dla swych cichych
wielbicieli po to. by mogli oni doświadczyć piękna kreacji i bezkresnego życia,
które budzi się w jedynym i obojętnym na wszystko umyśle. Obraz przedstawia
artystę, a my jesteśmy szczegółowo naniesionymi na niego formami, które
wyobrażono niezwykle umiejętnie i przekonywująco. Stanowi on Nieskończoną
Świadomość. Jedną Jaźń przesiąkniętą współczuciem wobec wszystkich rzeczy
w taki sam sposób, w jaki odczuwa je artysta względem własnych dziel.
Współczucie to pojawia się na skutek pozyskania wiedzy dotyczącej natury
Pustki wszelkiego cierpienia i radości, zwycięstw i tragedii tego tak naprawdę
niewielkiego tłumu, który można obejrzeć na płótnie.

Glosariusz

Atma Yichara: Poznanie Jaźni.

Bhagayan: ..Pan", tytuł używany jedynie w kontekście
oświeconego mędrca.
Bhakti: Miłosne oddanie.
Dziwa: Osobnicza jaźń.
Dźnana: Mądrość. Ostateczny duchowy wgląd.
Maja: Iluzja. Wszystkie stworzone i wyobrażone
rzeczy: obiektywność i to. co obiektywizuje.
Sadhana: Ścieżka duchowego rozwoju.
Samsara: Iluzoryczny świat projektowany przez umysł.
Sattwa: Byt. Psychosomatyczna zasada jasności
umysłu w zwykłej egzystencji pozbawionej jednakże
konceptualnych filtrów i pokładów emocjonalnych.