Professional Documents
Culture Documents
Janusz PĘ DZIWIATR 1
Dariusz STYŚ 1
1. Wstę p
1
Dr inż ., Wydział Budownictwa Lądowego i Wodnego Politechniki Wrocławskiej, Instytut
Budownictwa
262
2. Podstawy empiryczne
Omawiane napręż enia przyczepności dotyczą sytuacji, któ ra ma miejsce po powstaniu rys.
Na tym etapie obciąż enia mamy do czynienia z tak zwaną przyczepnością wtó rną, któ rą
tworzy mechaniczne zazębienie pomiędzy ż eberkami zbrojenia (lub lokalnymi
nieró wnościami powierzchni zbrojenia gładkiego) oraz tarcie. Czynniki związane z adhezją
odgrywająjuż znikomąrolę. Samo pojecie napręż eń przyczepności t b ma jedynie charakter
teoretyczny. Nie moż na bezpośrednio mierzyć ani napręż eń przyczepności, ani jakichś
odpowiadających im odkształceń. Efektem wspó łpracy pomiędzy zbrojeniem i otaczającym
go betonem jest zmiana napręż eń ( odkształceń) w stali, wynikająca ze stopniowego
przekazywania się siły ze stali na beton. Zapisuje się to w następującej postaci:
de s ( x ) 4t (x )
Es =± b , (1)
dx db
gdzie d b jest średnicąpręta a x odległościądanego przekroju od przekroju zarysowanego.
Skutkiem zerwania pierwotnej przyczepności jest pojawienie się poślizgu Δ zbrojenia
względem betonu. Zapisuje się to w następującej postaci:
dD ( x )
e s ( x ) - e c (x ) = (2)
dx
Ró wnania (1) i (2) zainspirowały bardzo wielu badaczy do pró by zapisania funkcji
przyczepności w postaci t b = t b (D ) , tzn. uzależ nienia lokalnej wartości napręż eń
przyczepności od lokalnej wartości poślizgu. W zdecydowanej większości przeprowadzali
oni badania na elementach pokazanych schematycznie na rys. 1.
blok betonowy
pręt
zbrojeniowy
10 d b
Jego istotąjest występowanie jedynie bardzo kró tkiego odcinka l rzędu 3-5 d b , gdzie
b
występuje wspó łdziałanie betonu i stali w przenoszeniu siły F. Przy tak małej jego długości
263
F
tb = (3)
pd b2 l b
Opró cz wartości siły F mierzy się jeszcze tylko poślizg zbrojenia Δ ( przemieszczenie pręta
względem elementu betonowego na jednym bądź obu końcach). Procedura badań jest, więc
bardzo łatwa i umoż liwia testowanie duż ej liczby elementó w przy uwzględnieniu ró ż nych
dodatkowych zmiennych ( np. wpływ typu uż ebrowania, obecności strzemion lub innego
typu otulenia, wartości otuliny betonowej, typu obciąż enia). Efektem takich badań sąkrzywe
postaci t b = t b (D ) . Wznoszącąsię gałąź tej krzywej opisuje ró wnanie (4)
a
æ D ö
t b = t b ,max çç ÷÷ = kDa (4)
è D max ø
Publikowane wyniki badań wykazują bardzo dobrą zgodność z tak przyjętą formułą.
Dotyczy to jednak jedynie badań prowadzonych na opisanych wcześniej elementach. Budzi
jednak poważ ne zastrzeż enia pró ba zastosowania tak uzyskanej relacji pomiędzy τ i Δ do
analizy rzeczywistego elementu ż elbetowego. Moż na je kró tko streścić w następujących
punktach:
· W badanych elementach zaró wno poślizg zbrojenia, jak i napręż enia przyczepności
wtó rnej pojawiająsię począwszy od przyłoż enia nawet niewielkiego obciąż enia. Nawet
przy stosunkowo małych wartościach siły F otrzymuje się znaczne wartości napręż eń τ.
W rzeczywistości powstanie wtó rnej przyczepności wynika z powstania rysy, co
odpowiada przekroczeniu przez siłę wartości siły rysującej Fcr . Ilustruje to rys. 2, gdzie
schematycznie zaznaczono zależ ności pomiędzy wartościami poślizgu i siły. Linią
przerywaną pokazano rezultaty otrzymane na podstawie ró wnania (4). Przy określonej
wartości poślizgu Δ , wartość siły F jest mocno zaniż ona, co zaniż a wartość napręż eń
przyczepności. Przy tej samej wartości siły otrzymuje się natomiast zawyż oną wartość
poślizgu. Moż na ogó lnie stwierdzić, ż e taki element w najlepszym przypadku moż e
modelować zachowanie się konstrukcji wstępnie zarysowanej, odciąż onej (tak, aby nie
pozostały w niej jakiekolwiek odkształcenia w stali lub betonie) i ponownie obciąż onej.
F ( tb )
· Nawet takie przybliż enie nie jest jednak zbyt trafne. Czoło pró bki symulujące rysę
jest jednorodne, co powoduje radykalny skok napręż eń w stali. W rzeczywistej
konstrukcji bardziej złoż ony kształt rysy powoduje „rozmycie” tej koncentracji na
pewnym fragmencie pręta. Korzystając z metod elastooptycznych moż na zobaczyć
efekty tej koncentracji (miejsca ich występowania pokazują strzałki). Na rys. 3
wyraźnie widać, ż e „stoż ek” koncentracji napręż eń przy czole elementu jest zaró wno
dłuż szy jak i szerszy. Wykorzystanie wynikó w opisanych badań prowadzi, więc do
znacznego zawyż enia długości odcinka, gdzie ma miejsce istotne odspojenie
zbrojenia od betonu.
· Bardzo kró tka długość odcinka l b uniemoż liwia powstanie rys wewnętrznych. Jak już
podawano w innych publikacjach, rysy takiego typu powstają zawsze (w przypadku
stali ż ebrowanych) i wyraźnie zmieniając rozkład odkształceń w stali, wpływają na
wartości napręż eń przyczepności. Sposó b badania oraz struktura wzoru (4) powodują,
ż e maksymalne wartości t b zlokalizowane sądokładnie w osi rysy. Wszelkie badania
doświadczalne przecząjednak temu, lokując tzw. pik napręż eń na końcu odcinka, gdzie
nastąpiło odspojenie. Co więcej, w miarę wzrostu obciąż enia oddala się on coraz
bardziej od rysy.
265
t b ( x ) = gx a s s ( x ) (5)
266
Ró wnanie (5) jest uogó lnieniem wcześniej prezentowanego wzoru. Jego istotą jest
uzależ nienie wartości napręż eń przyczepności zaró wno od położ enia przekroju względem
miejsca, gdzie powstała rysa, jak i od występujących tam napręż eń w stali. Ten drugi
czynnik pełni analogicznąrolę jak poślizg we wzorze (4). Parametrami empirycznymi sąg
i α . Ró wnanie (5) prowadzi, co prawda, do nieliniowego ró wnania ró ż niczkowego, ale
mającego zamknięte rozwiązania ró wnież przy warunkach brzegowych występujących na
etapie dalszego rozwoju zarysowania.
odległości około 280 mm od czoła pró bki przy obciąż eniu mniejszym niż teoretycznie
rysujące. Dopiero przy ponad dwukrotnie większym obciąż eniu, w przekroju odległym o
z = 210 mm, następuje przekształcenie się rysy wewnętrznej w rysę drugiego rzędu,
likwidując przy tym „zaląż ki” rys w okolicy przekroju o z = 170 mm. Przy tym obciąż eniu
widoczny jest wpływ rysy wewnętrznej powstałej w przekroju o z = 125 mm.
700
600
odkształcenia w stali
0.5 kN
500
1.9 kN
400 2.6 kN
300 3.9 kN
5.5 kN
200
6.9 kN
100
0
120 140 160 180 200 220 240 260 280 300
położ enie przekroju względem czoła pró bki
Rys. 5. Obraz kształtowania się rys w pró bce zbrojonej staląż ebrowaną
Opis tych zjawisk oparty na zależ ności (4) okazuje się niemoż liwy, natomiast
wykorzystanie zależ ności (5) i pozostałych typowych ró wnań pozwala w zadawalający
sposó b ująć omawiane zjawiska. Przykładowo na rys. 6 pokazano wyniki weryfikacji
rozkładu odkształceń w stali w sąsiedztwie rysy pierwszego rzędu.
3.9 kN
5.5 kN
900
y = 887.25e-0.0308x 6.9 kN
7.8 kN
800 R2 = 0.9973
-0.0336x
y = 767.05e
odkształcenia w stali
700 R2 = 0.9998
600 y = 618.1e-0.0363x
R2 = 0.9964
500
y = 457.83e-0.0386x
400 R2 = 0.9794
300
200
0 2 4 6 8 10 12 14 16
kwadrat odległoś ci od rysy
4. Wnioski końcowe
Proces powstawania i rozwoju rys jest znacznie bardziej złoż ony niż to opisują istniejące
modele. Na lokalizację pierwszych rys powstających przy powierzchni betonu decydujący
wpływ ma krzywizna elementu oraz losowy rozkład wytrzymałości betonu. Dopiero dalszy
etap rozwoju zarysowania uzależ niony jest od zjawisk związanych z przyczepnościąwtó rną.
Tworzące się wtedy przy zbrojeniu rysy wewnętrzne istotnie modyfikują rozkłady
odkształceń w stali. Odpowiadają też za ró ż nice w zachowaniu się elementó w zbrojonych
stalągładkąi ż ebrowaną. Złoż ony charakter rys – rysy pierwszego rzędu, wewnętrzne i dru-
giego rzędu – wyklucza sensowne operowanie wartościami średnimi typu średni rozstaw rys
czy średnia szerokość rozwarcia. Zró ż nicowane źró dła oraz czas powstania i pojawienia się
na powierzchni betonu, powodują, ż e zachowanie poszczegó lnych rys moż e bardzo ró ż nić
się ( np. jedna rysa zwiększa swą szerokość rozwarcia przy wzroście obciąż enia, podczas
gdy sąsiednia zachowuje swą wartość). Do oceny stopnia zagroż enia korozją należ y brać
szerokość rozwarcia pierwszej rysy pierwszego rzędu, któ rej szerokość jest maksymalna
i wynika z poślizgu zbrojenia na odcinku naruszenia pierwotnej przyczepności. Długość tego
odcinka jest praktycznie zdeterminowana na etapie powstania rysy i ewentualny jego
przyrost nie jest większy niż ró ż nica pomiędzy minimalną a maksymalną lokalnie
wytrzymałością betonu na rozciąganie. Z punktu widzenia zagroż enia korozją duż e
znaczenie mają rysy biegnące ró wnolegle do zbrojenia, będące efektem działania na beton
rozłupujących składowych sił przyczepności. Przy małych otulinach i braku strzemion
(płyty) długości takich rys mogą być znaczne, co stwarza duż o większe zagroż enie niż
typowe rysy. Problem ten ma zbyt małe odzwierciedlenie w literaturze.
Literatura
[1] Proceedings of the Symposium on Interaction Between Steel and Concrete , San Diego,
ACI Symposium Paper 1979.
[2] SORETZ S., Influence of Rib Dimensions of Reinforcing Bars on Bond and Bendability.
ACI Journal, January 1979, pp. 111-125.
[3] CAIRNS J., ABDULLAH R., Fundamental Tests on the Effect of an Epoxy Coating on
Bond Strength. ACI Materials Journal, July-August 1994, pp. 331-338.
[4] HAMAD S., ITANI M., Bond Strength of Reinforcement in High-Performance
Concrete: Role of Silica… , ACI Materials Journal, 1998, Vol. 95, No. 5, pp. 499-511.
[5] RUSSO G., ROMANO F., Cracking Response of RC members Subjected to Uniaxial
Tension. Journal of Structural Engineering, Vol. 118, No. 5, pp. 1172-1190.
[6] PĘ DZIWIATR J., MINCH M., Przyczepność stali do betonu..., XLVI Konferencja
Naukowa KILiW PAN i Komitetu Nauki PZITB,Krynica 2000, pp. 143-150.