1.0 Dane wyjĞciowe.

Grupa pracy suwnicy : A5

Gatunek stali : S235JR (St3S)

2.0 Obliczenia statyczne.

2.1 Schemat statyczny.
Belka wolnopodparta o rozstawie słupów głównych : R = 12 m
Maksymalny nacisk koła suwnicy : Vmax := 99kN (z tablic do projektowania dla SPe1H - udĨwig 80kN)
Rozstaw kół : e = 3.8 m (z tablic do projektowania dla SPe1H - udĨwig 80kN)

3800

V max x
V max

6000 6000

2.2 Zebranie obciąĪeĔ.

2.2.1 ObciąĪenia stałe (ciĊĪar własny).
Dla rozpiĊtoĞci R=12m ciĊĪar własny uwzglĊdniony jest przez zwiĊkszenie momentu zginającego o 5% i
zwiĊkszenie siły tnącej o 4%.

2.2.2 ObciąĪenia technologiczne.

2.2.2.1 ObciąĪenia pionowe.
ȕ - współczynnik dynamiczny zaleĪny od GNP suwnicy i od rodzaju suwnicy
β. := 1.3 (dla suwnicy hakowej, GNP suwnicy A5)
P i - maksymalny nacisk koła suwnicy
Pi := Vmax = 99 ⋅ kN

Vi := β. ⋅ Pi = 128.7 ⋅ kN

Ȗ f - współczynnik obciąĪenia zaleĪny od GNP suwnicy

γf := 1.15 (dla GNP suwnicy A5)

Vobl := γf ⋅ V i = 148.005 ⋅ kN

2.2.2.2 ObciąĪenia poziome.

ObciąĪenie prostopadłe do toru:
k - współczynnik zaleĪny od rozstawu kół i rozpiĊtoĞci suwnicy
k := 0.15 (dla L/e=3.158)
P max - najwiĊksza wartoĞü charakterystyczna nacisku koła suwnicy
Pmax := Vmax = 99 ⋅ kN

Hp := k ⋅ Pmax = 14.85 ⋅ kN
Hp.obl := γf ⋅ Hp = 17.078 ⋅ kN

ObciąĪenie równoległe do toru:

P i - wartoĞü charakterystyczna nacisku napĊdzanego koła suwnicy
Pi = 99 ⋅ kN

Hri := 0.12 ⋅ Pi = 11.88 ⋅ kN

Hri.obl := γf ⋅ Hri = 13.662 ⋅ kN

2.2.2.3 ObciąĪenie tĊĪnika chodnika.

TĊznik chodnika jest obciąĪony obciąĪeniem zmiennym krótkotrwałym o wartoĞci 1.5kN/m2.

2.3 Siły wewnĊtrzne.

PoniewaĪ e = 3.8 m < 0.586 ⋅ R = 7.032 m x := 0.25 ⋅ e = 0.95 m

3800

V max x
V max

6000 6000

Maksymalny moment zginający :

Vobl
2
Mmax. := ⋅ ( 2 ⋅ R − e) = 629.083 ⋅ kN ⋅ m Mmax := 1.05 ⋅ Mmax. = 660.537 ⋅ kN ⋅ m
8R

Reakcje podporowe dla Mmax :

2⋅R + e
VA. := Vobl ⋅ = 171.439 ⋅ kN VA := 1.04 ⋅ VA. = 178.297 ⋅ kN
2⋅R
2⋅R − e
VB. := Vobl ⋅ = 124.571 ⋅ kN VB := 1.04 ⋅ VB. = 129.554 ⋅ kN
2⋅R

Maksymalna wartoĞü reakcji podporowej :

Vobl ⋅ ( R − e)
VA.max. := Vobl + = 249.142 ⋅ kN VA.max := 1.04V A.max. = 259.107 ⋅ kN
R
Moment od obciąĪenia tĊĪnika :
kN R
q := 1.5 ht := = 0.8 m
2 15
m
kN
qch := 0.5 ⋅ q ⋅ ht = 0.6 ⋅
m
2
γf ⋅ qch ⋅ R
Mq.max := = 12.42 ⋅ kN ⋅ m
8
3.0 Wymiarowanie belki podsuwnicowej.
3.1 WstĊpny dobór przekroju poprzecznego.
215
fd := 215MPa (dla stali S235JR) ε := =1
215
Mmax + Mq.max
3 3
W potrz := = 3.13 × 10 ⋅ cm
fd

R
7mm + 0.3 ⋅ = 10.6 ⋅ mm a wiĊc przyjĊto tw := 10mm
1000

W potrz W potrz
1.2 ⋅ = 671.36 ⋅ mm < hw < 1.4 ⋅ = 783.254 ⋅ mm
tw tw

hw
PrzyjĊto hw := 800mm a wiĊc = 80 < 105 ⋅ ε = 105 (Ğrodnik klasy 3)
tw
hw
PrzyjĊto szerokoĞü półki dolnej s d := = 200 ⋅ mm
4
hw
PrzyjĊto szerokoĞü półki górnej = 266.667 ⋅ mm s g := 330mm > 275mm (dla szyny SD 65)
3
PrzyjĊto gruboĞü półek tg := 16mm td := 16mm

PrzyjĊto gruboĞü tĊĪnika tt := 6mm

ht
PoniewaĪ = 133.333 < 140 nie naleĪy tĊĪnika usztywniaü Īebrami.
tt

PrzyjĊto ceownik C120 (dla rozstawu słupów 6m).

PrzyjĊto blachĊ pomostową Īeberkową o gruboĞci 8mm.

3.2 Sprawdzenie klasy przekroju.

3.2.1 Klasa przekroju Ğrodnika.
bĞrodnika := hw = 800 ⋅ mm tĞrodnika := tw = 10 ⋅ mm

215
PoniewaĪ fd := 215MPa to ε := =1
215
bĞrodnika
= 80 < 105 ⋅ ε = 105 Przekrój klasy 3.
tĞrodnika

3.2.2 Klasa przekroju pasa górnego.

s g − tw
bpasa := = 160 ⋅ mm tpasa := tg = 16 ⋅ mm
2
215
PoniewaĪ fd := 215MPa to ε := =1
215
bpasa
= 10 < 10 ⋅ ε = 10 Przekrój klasy 2.
tpasa
3.2.3 Klasa przekroju tĊĪnika.

btĊĪnika := ht = 800 ⋅ mm ttĊĪnika := tt = 6 ⋅ mm

215
PoniewaĪ fd := 215MPa to ε := =1
215
btĊĪnika
= 133.333 > 105 ⋅ ε = 105 Przekrój klasy 4.
ttĊĪnika

3.3 Wyznaczenie wielkoĞci statycznych przekroju poprzecznego belki i tĊĪnika

hamownego (na podstawie AUTOCAD'a).
. 330
16

4 2
Abp = 1.728 × 10 ⋅ mm
4
Ix := 1839451306mm
367

y1 := 36.7cm

y2 := 46.5cm
x x
10
800

Ix
3 3
W x1 := = 5.012 × 10 ⋅ cm
y1
465

Ix
3 3
W x2 := = 3.956 × 10 ⋅ cm
y2

200
16

Przekrój zastĊpczy :

300
30 y 770
20
16

10
150

C120

475
y 645

2
A1 := 11778.71mm
4
Iy := 1885289254mm

x 1 := 47.5cm

x 2 := 64.5cm

Iy Iy
3 3 3 3
W y1 := = 3.969 × 10 ⋅ cm W y3 := = 2.923 × 10 ⋅ cm
x1 x2
3.4 Sprawdzenie ugiĊü.
UgiĊcia pionowe :

Vi ⋅ ( R − e) ⋅ ª¬3 ⋅ R − ( R − e)
2 2º
¼ R
fx := = 2.127 ⋅ cm < fx.dop := = 2.4 ⋅ cm Warunek spełniony
48 ⋅ E ⋅ Ix 500

UgiĊcia poziome :
3
Hri ⋅ R R
fy := = 0.166 ⋅ cm < fy.dop := = 1.2 ⋅ cm Warunek spełniony
32 ⋅ E ⋅ Iy 1000

3.5 Sprawdzenie noĞnoĞci na Ğcinanie.

hw
PoniewaĪ = 80 > 70 ⋅ ε = 70 to warunek smukłoĞci nie jest spełniony.
tw

Wyznaczenie współczynnika niestatecznoĞci przy Ğcinaniu :

R
β := = 15
hw

1
Kv. := 0.65 ⋅ 2 − = 0.904 a wiĊc Kv := 0.8
β

hw Kv 215
λp := ⋅ ⋅ = 1.143
tw 56 215

1
ϕpv := = 0.875
λp

2
Av := hw ⋅ tw = 80 ⋅ cm

VR := 0.58 ⋅ ϕpv ⋅ Av ⋅ fd = 872.9 ⋅ kN

VA.max = 259.107 ⋅ kN < VR = 872.9 ⋅ kN Warunek spełniony (26% wykorzystania przekroju)

PoniewaĪ VA.max = 259.107 ⋅ kN < 0.3 ⋅ VR = 261.87 ⋅ kN nie naleĪy uwzglĊdniaü wpływu Ğcinania
przy zginaniu.

3.6 Sprawdzenie nosnoĞci na zginanie i Ğciskanie.

3.6.1 Sprawdzenie warunku dla pasa górnego.
Mx := Mmax + Mq.max = 672.957 ⋅ kN ⋅ m
Hp.obl
2
My := ⋅ ( 2 ⋅ R − e) = 72.586 ⋅ kN ⋅ m
8⋅R
N1 := Hri.obl = 13.662 ⋅ kN

2
A1 := 11778.71mm
3 3
W x1 = 5.012 × 10 ⋅ cm
3 3
W y1 = 3.969 × 10 ⋅ cm
ϕL := 1 (poniewaĪ wystĊpuje tĊĪnik)
ϕy1 := 1 (poniewaĪ wystĊpuje ciągłe podparcie pasa górnego)

Mx My
+ = 152.554 ⋅ MPa < fd = 215 ⋅ MPa Warunek spełniony (71% wykorzystania przekroju)
ϕL ⋅ W x1 W y1

Mx N1
+ = 135.426 ⋅ MPa < fd = 215 ⋅ MPa Warunek spełniony (63% wykorzystania przekroju)
W x1 ϕy1 ⋅ A1

3.6.2 Sprawdzenie warunku dla pasa dolnego.

Mx = 672.957 ⋅ kN ⋅ m
3 3
W x2 = 3.956 × 10 ⋅ cm

ϕL = 1 (poniewaĪ dolny pas jest rozciągany)

Mx
= 170.119 ⋅ MPa < fd = 215 ⋅ MPa Warunek spełniony (79% wykorzystania przekroju)
ϕL ⋅ W x2

3.7 NoĞnoĞü Ğrodnika pod obciąĪeniem skupionym.

Parametry szyny SD 65 :
d1 := 34mm
hsz := 75mm

PrzyjĊto wstĊpnie spoinĊ łączącą

pasy ze Ğrodnikiem :
a := 4mm

c := d1 = 34 ⋅ mm < 50mm

d := hsz + tg + a = 95 ⋅ mm
351

c o := c + 2 ⋅ d = 224 ⋅ mm

ª§ co · t c º x x
«
k c := min ¨ 15 + 25 ⋅ ¸ ⋅ g ⋅ 215 , o , 20 ⋅ 215» = 20
«¨ hw ¸ 215»
¬© ¹ tw 215 tw ¼

2
PRc := k c ⋅ tw ⋅ fd = 430 ⋅ kN

y3 := y1 − tg = 35.1 ⋅ cm
 Mx kN kN
σc := ⋅ y = 12.841 ⋅ > 0.5 ⋅ fd = 10.75 ⋅ a zatem trzeba redukowaü siłĊ PRc
Ix 3 2 2
cm cm
σc
ηc := 1.25 − 0.5 ⋅ = 0.951
fd

PRc.red := P Rc ⋅ ηc = 409.088 ⋅ kN

VA.max = 259.107 ⋅ kN < PRc.red = 409.088 ⋅ kN Warunek spełniony (63% wykorzystania przekroju)

3.8 NaprĊĪenia zastĊpcze na krawĊdzi Ğrodnika.

kN
σx := σc = 12.841 ⋅

351
2
cm
V obl kN
σy := = 6.607 ⋅
co ⋅ tw 2 x x
cm

§ tg ·
3 3
Sxg := s g ⋅ tg ⋅ ¨ y1 − ¸ = 1.896 × 10 ⋅ cm
© 2 ¹
Vobl ⋅ Sxg kN
τxy := = 1.525 ⋅
Ix ⋅ tw 2
cm

2 2 2 kN kN
σz := σx + σy − σx ⋅ σy + 3 ⋅ τxy = 11.432 ⋅ < fd = 21.5 ⋅ Warunek spełniony
2 2
cm cm

3.9 Spoiny łączące pasy ze Ğrodnikami.

3.9.1 Przypadek 1 - maksymalny moment zginający.
Spoina górna :
0.2 ⋅ tg = 3.2 ⋅ mm < a < 0.7 ⋅ tw = 7 ⋅ mm

PrzyjĊto spoinĊ : a = 4 ⋅ mm
Vobl kN
σ := = 8.259 ⋅
359

c o ⋅ 2a 2
cm
σ kN
σL := = 5.84 ⋅
2 2 x x
cm
σ kN
τL := = 5.84 ⋅
2 2
cm

§ tg ·
3 3
Sxg := s g ⋅ tg ⋅ ¨ y1 − ¸ = 1.896 × 10 ⋅ cm
© 2 ¹
VA ⋅ S xg kN
τII := = 2.297 ⋅
Ix ⋅ 2a 2
cm
χ := 0.7 (dla stali S235JR)

σL + 3§ τL + τII
2 2 2· kN kN
χ
© ¹ = 8.637 ⋅ < fd = 21.5 ⋅ Warunek spełniony
2 2
cm cm

Spoina dolna :
0.2 ⋅ td = 3.2 ⋅ mm < a < 0.7 ⋅ tw = 7 ⋅ mm

PrzyjĊto spoinĊ : a = 4 ⋅ mm
x x
§ td ·
3 3
Sxd := s d ⋅ td ⋅ ¨ y2 − ¸ = 1.462 × 10 ⋅ cm
© 2¹

457
VA ⋅ S xd kN kN
τII. := = 1.772 ⋅ < 0.8 ⋅ fd = 17.2 ⋅ Warunek spełniony
Ix ⋅ 2 ⋅ a 2 2
cm cm

3.9.1 Przypadek 2 - maksymalna reakcja podporowa.

Spoina górna :
0.2 ⋅ tg = 3.2 ⋅ mm < a < 0.7 ⋅ tw = 7 ⋅ mm

PrzyjĊto spoinĊ : a = 4 ⋅ mm
Vobl kN
359
σ := = 8.259 ⋅
c o ⋅ 2a 2
cm
σ kN
σL := = 5.84 ⋅
2 2 x x
cm
σ kN
τL := = 5.84 ⋅
2 2
cm

§ tg ·
3 3
Sxg := s g ⋅ tg ⋅ ¨ y1 − ¸ = 1.896 × 10 ⋅ cm
© 2¹
VA.max ⋅ S xg kN
τII := = 3.338 ⋅
Ix ⋅ 2a 2
cm

χ := 0.7 (dla stali S235JR)

σL + 3§ τL + τII
2 2 2· kN kN
χ
© ¹ = 9.123 ⋅ < fd = 21.5 ⋅ Warunek spełniony
2 2
cm cm
Spoina dolna :
0.2 ⋅ td = 3.2 ⋅ mm < a < 0.7 ⋅ tw = 7 ⋅ mm

PrzyjĊto spoinĊ : a = 4 ⋅ mm
x x
§ td ·
3 3
Sxd := s d ⋅ td ⋅ ¨ y2 − ¸ = 1.462 × 10 ⋅ cm
© 2¹

457
VA.max ⋅ S xd kN kN
τII. := = 2.575 ⋅ < 0.8 ⋅ fd = 17.2 ⋅ Warunek spełniony
Ix ⋅ 2 ⋅ a 2 2
cm cm

4.0 Oparcie belki na słupie poĞrednim (głównym wewnĊtrznym).

Zastosowano połączenie Ğrubowe na dwie Ğruby M16 w połowie wysokoĞci i dwie Ğruby M16 na dole belki
(słuĪą one zabezpieczeniu podczas montaĪu przed nieprzewidzianymi obciąĪeniami).

5.0 Szyny.
Zastosowano szyny dĨwigowe (podsuwnicowe) SD65. Szyny mocowane bĊdą do belki poprzez łapki Łp4 za
pomocą Ğrub M16.

6.0 Oparcie belki

6.1 Klin.
Energia całkowita, która powstaje przy uderzeniu suwnicy w kozioł odbojowy :
ms := 16200kg (z tablic do projektowania dla SPe1H- udĨwig 80 kN)
m
v := 1 (prĊdkoĞü uderzenia)
s

2
ms ⋅ v
3
Ec := = 8.1 × 10 J
2

Przyjmujemy, Īe 50% energii całkowitej zostanie pochłoniĊte przez podniesienie suwnicy za pomocą klina :
2
ms ⋅ v
ms ⋅ g ⋅ h = 0.5 ⋅
2
2
v
h := = 2.549 ⋅ cm PrzyjĊto h := 2.8cm
4g

W chwili uderzenia o zderzak suwnica bĊdzie na wysokoĞci 0,8 hk :

0.8hk = h
h
hk := = 3.5 ⋅ cm
0.8

PrzyjĊto wysokoĞü klina hk = 35 ⋅ mm

6.2 Wymiarowanie połączenia kozła odbojowego z belką podsuwnicową.
6.2.1 Wymiarowanie kozła odbojowego.
Przyjmujemy, Īe suwnica uderzy w 2 kozły odbojowe, a zatem energia przypadająca na 1 kozioł wynosi :
3
Ek := 0.5 ⋅ 0.5Ec = 2.025 × 10 J

Na podstawie karty katalogowej o numerze KD04-55 dobrano zderzak gumowy typu DZg o symbolu 6 :
Emax := 2800J (maksymalna energia potencjalna)
fmax := 63mm (maksymalne ugiĊcie)
P := 180kN (siła statyczna przy fmax)

Wyznaczenie ramienia siły od uderzenia P :

Z := 900mm (wysokoĞü na jakiej usytuowany jest zderzak)
hk = 35 ⋅ mm (wysokoĞü klina)
hsz = 75 ⋅ mm (wysokoĞü szyny)

3
r := Z + 0.8hk + hsz = 1.003 × 10 ⋅ mm

Wyznaczenie momentu zginającego w płaszczyĨnie połączenia :

M := P ⋅ r = 180.54 ⋅ kN ⋅ m

WstĊpny dobór przekroju kozła odbojowego :

fd = 215 ⋅ MPa (dla stali S235JR)
M 3
W potrz. := = 839.721 ⋅ cm
fd
180

PrzyjĊto na całej wysokoĞci kozła stały przekrój IPE 400 :

13,5

4
h := 400mm Ix := 23130cm
4
bf := 180mm Iy := 1320cm
3
tw := 8.6mm W x := 1160cm
8,6
400

3
tf := 13.5mm W y := 146cm

R := 21mm

Sprawdzenie klasy przekroju kozła odbojowego :

1
R2

- klasa przekroju Ğrodnika :

bĞrodnika := h − 2 ⋅ tf − 2 ⋅ R tĞrodnika := tw

215
PoniewaĪ fd := 215MPa to ε := =1
215
bĞrodnika
= 38.488 < 66 ⋅ ε = 66 Przekrój klasy 1.
tĞrodnika

- klasa przekroju półki :

bpółki := bf − tw − 2 ⋅ R tpółki := 2 ⋅ tf
 215
PoniewaĪ fd := 215MPa to ε := =1
215
bpółki
= 4.793 < 9⋅ε = 9 Przekrój klasy 1.
tpółki

PoniewaĪ Ğrodnik i półki są klasy 1, to kształtownik IPE 400 jest przekrojem klasy 1.

Sprawdzenie noĞnoĞci na Ğcinanie :

bĞrodnika
PoniewaĪ = 38.488 < 70 ⋅ ε = 70 to warunek smukłoĞci jest spełniony, a wiĊc : ϕpv. := 1
tĞrodnika

2
Av := bĞrodnika ⋅ tĞrodnika = 28.466 ⋅ cm

VR := 0.58 ⋅ ϕpv. ⋅ A v ⋅ fd = 354.971 ⋅ kN

P = 180 ⋅ kN < VR = 354.971 ⋅ kN Warunek spełniony (51% wykorzystania przekroju)

PoniewaĪ P = 180 ⋅ kN < 0.6 ⋅ VR = 212.983 ⋅ kN nie naleĪy uwzglĊdniaü wpływu Ğcinania
przy zginaniu.

Sprawdzenie noĞnoĞci na zginanie :

3 3
αp := 1 W x = 1.16 × 10 ⋅ cm fd = 215 ⋅ MPa

MR := αp ⋅ W x ⋅ fd = 249.4 ⋅ kN ⋅ m

ϕL = 1 (poniewaĪ zwichrzenie nie wystĊpuje)

M
= 0.724 < 1.0 Warunek spełniony (72% wykorzystania przekroju)
ϕL ⋅ M R

6.2.2 Wymiarowanie połączenia doczołowego.

Zastosowano połączenie kategorii F na Ğruby sprĊĪane : 6 Ğrub M20 kl.10.9
d := 20mm SRv := 150kN SRr := 166kN Rm := 1040MPa

Siły w płaszczyĨnie połączenia :

P = 180 ⋅ kN
M = 180.54 ⋅ kN ⋅ m

NoĞnoĞü obliczeniowa połączenia ze wzglĊdu na rozwarcie styku MRj :

436,5

i := 3 (liczba szeregów Ğrub)

386,5

(wystĊpuje zewnĊtrzny szereg Ğrub)

336,5

p := 1
k := 2 (liczba szeregów Ğrub, dla których yi>0,6ho )
ho := h − tf = 38.65 ⋅ cm (odległoĞü pomiĊdzy Ğrodkami pasów)
Liczba Ğrub w i-tym szeregu :
m1 := 2
m2 := 2 oĞ obrotu
Współczynnik rodziału obciąĪenia w i-tym szeregu :
ωr1 := 0.7
ωr2 := 1

RamiĊ działania sił w Ğrubach i-tego szeregu wzglĊdem osi obrotu y-y :
y1 := ho + 5cm = 43.65 ⋅ cm
y2 := ho − 5cm = 33.65 ⋅ cm

(
ymax := max y1 , y2 = 43.65 ⋅ cm )
§ 2
y2 ¸·
2
¨ y1
MRj := S Rr ⋅ ¨ m1 ⋅ ωr1 ⋅ + m2 ⋅ ωr2 ⋅ = 187.567 ⋅ kN ⋅ m
ymax ymax ¸
© ¹

M = 180.54 ⋅ kN ⋅ m < MRj = 187.567 ⋅ kN ⋅ m Warunek spełniony (96% wykorzystania przekroju)

NoĞnoĞü obliczeniowa połączenia ze wzglĊdu na Ğcinanie :

n := 6 (iloĞü Ğrub w połączeniu)

P
Sv := = 30 ⋅ kN
n

Sv = 30 ⋅ kN < SRv = 150 ⋅ kN Warunek spełniony (20% wykorzystania przekroju)

Sprawdzenie warunku przy jednoczesnym obciąĪeniu połączenia siłą rozwarstwiającą Sr i poprzeczną Sv :

M
Sr := = 159.781 ⋅ kN (maksymalna siła rozciągająca w Ğrubach od zginania)
2 2
y1 y2
m1 ⋅ ωr1 ⋅ + m2 ⋅ ωr2 ⋅
ymax ymax

2 2
§¨ Sr ¸· §¨ Sv ¸·
+ = 0.966 < 1.0 Warunek spełniony (97% wykorzystania przekroju)
¨© SRr ¸¹ ¨© SRv ¸¹

Obliczenie gruboĞci blachy czołowej :

d = 20 ⋅ mm (Ğrednica Ğruby)
Rm := 1040MPa (wytrzymałoĞü Ğruby na rozciąganie)
1
3
§ Rm ·
tmin := d ⋅ ¨ ¸ = 20.263 ⋅ mm a zatem przyjĊto gruboĞü : tbl.cz := 21mm
© 1000 ¹

6.2.3 Spoina obwodowa pachwinowa łącząca kozła odbojowego z blachą czołową.

GruboĞü spoiny :

(
tmin. := min tw , tf , tbl.cz = 8.6 ⋅ mm )
(
tmax := max tw , tf , tbl.cz = 21 ⋅ mm )
0.2 ⋅ tmax = 4.2 ⋅ mm < a < 0.7 ⋅ tmin = 14.184 ⋅ mm

PrzyjĊto spoinĊ : a := 6mm

Parametry kładu spoiny (na podstawie AUTOCAD'a) :

2
Asp := 8320mm (pole kładu spoiny)
2
AII := 5082mm (pole kładu spoiny czynne przy Ğcinaniu)
4 1
Ix.sp := 282561610mm

y1. := 268.8mm

Ix.sp
3 3
W x.sp := = 1.051 × 10 ⋅ cm

268,8
y1.

NaprĊĪenia w spoinie :
M kN
σsp := = 17.175 ⋅
2
x x
W x.sp
cm
P kN
τsp := = 3.542 ⋅
A II 2
cm

Sprawdzenie warunku noĞnoĞci :

αL := 0.9 αII := 0.8 (dla stali S235JR)

2 2
§¨ σsp ·¸ §¨ τsp ·¸ kN kN
+ = 19.59 ⋅ < fd = 21.5 ⋅ Warunek spełniony
¨ αL ¸ ¨ αII ¸ 2 2
© ¹ © ¹ cm cm
7.0 Słup dwustopniowy.
7.1 PrzyjĊcie wymiarów słupa.

Dane :
- z tematu projektu :

B := 18m hp := 9m

- z danych suwnicy :

As := 2215mm Bs := 195mm Hs := 15mm Cs := 800mm

- z projektu belki podsuwnicowej :

hbp := hw + tg + td = 832 ⋅ mm hsz := 75mm

3
hpd := hp + Hs + A s + Cs = 1.203 × 10 ⋅ cm

h1 := 600mm
3
HC := hpd + h1 = 1.263 × 10 ⋅ cm

HA := hp + Hs − hsz − hbp = 810.8 ⋅ cm

HB := HC − HA = 452.2 ⋅ cm
PrzyjĊcie wymiarów - czĊĞü nadsuwnicowa :
1 1
⋅ HB = 376.833 ⋅ mm < hg < ⋅ HB = 565.25 ⋅ mm
12 8

Na podstawie tablic do projektowania przyjĊto przekrój HEB 500.

PrzyjĊcie wymiarów słupa - czĊĞü podsuwnicowa :

1 1 3
⋅ HC = 631.5 ⋅ mm < hd < ⋅ HC = 1.148 × 10 ⋅ mm
20 11
3
PrzyjĊto hd := 1250mm > hd.min := hg.HEB + 400mm + 50mm + 70mm + Bs = 1.165 × 10 ⋅ mm

1
twd := 14mm bo ⋅ h = 12.5 ⋅ mm
100 d
1
bfd := 450mm bo ⋅ h = 416.667 ⋅ mm
3 d
bfd
tfd := 25mm > = 16.071 ⋅ mm
28

WysokoĞü dwuteownika : bfd = 450 ⋅ mm PrzyjĊto IPE 450.

0.6 ⋅ hd = 750 ⋅ mm < m < 0.65 ⋅ hd = 812.5 ⋅ mm

PrzyjĊto m := 611mm (na podstawie AUTOCAD'a)

PrzyjĊcie wymiarów wiązara kratowego :

10%
5,7°

180
°

°
7°
°
31,0

0
35,0
90

42,
38,
180

1800

B = 18 m
hwk := 180cm
awk := 180cm
α := 5.7deg

7.2 Zebranie obciąĪeĔ.

7.2.1 Schemat obliczeniowy.
e := m − 0.5 ⋅ hg.HEB = 77.5 ⋅ cm

f := hd − m = 25 ⋅ cm
7.2.2 ObciąĪenia stałe - ciĊĪar własny (grupa A/a).
ObciąĪenie od ciĊĪaru pokrycia :
kN
ppd := 0.101 (blacha fałdowa T-55 o gr. 1,0 mm)
2
m
awk = 1.8 m (rozstaw słupków wiązara)

R = 12 m (rozstaw słupów głównych)

R
Ppd.k := ppd ⋅ awk ⋅ = 1.091 ⋅ kN
2
γf3 := 1.2 γf2 := 0.9

Ppd.o1 := Ppd.k ⋅ γf3 = 1.309 ⋅ kN Ppd.o2 := Ppd.k ⋅ γf2 = 0.982 ⋅ kN

ObciąĪenie od ciĊĪaru płatwi :

kg
ppł := 42.2 (płatew z dwuteownika IPE 300)
m
R
Ppł.k := ppł ⋅ g ⋅ = 2.483 ⋅ kN
2
γf1 := 1.1 γf2 := 0.9

Ppł.o1 := Ppł.k ⋅ γf1 = 2.731 ⋅ kN Ppł.o2 := Ppł.k ⋅ γf2 = 2.235 ⋅ kN

ObciąĪenie od zastĊpczego ciĊĪaru wiązara (wg PN-82/B-02001 Z-2 pkt.4.2) :

ppł ⋅ g kN
qpł := = 0.23 ⋅ (charakterystyczne obciąĪenia połaci dachu od ciĊĪaru płatwi)
awk 2
m
kN
qpd := ppd = 0.101 ⋅ (charakterystyczne obciąĪenia połaci dachu od ciĊĪaru pokrycia)
2
m
kN
Gp := qpł + qpd = 0.331 ⋅ (charakterystyczne obciąĪenia stałe połaci dachu)
2
m

kN
Qp := s k1 = 0.72 ⋅ (charakterystyczne obciąĪenia zmienne połaci dachu)
2
m

ZastĊpczy ciĊĪar własny wiązara odniesiony do 1 m2 rzutu dachu :

ª3 º R −2
¬ R
( ¼ 2
)
Gw := « + 0.18 ⋅ Gp + Qp » ⋅ B ⋅ awk ⋅ ⋅ 10 = 0.854 ⋅ kN

Rozkład obciąĪenia na połaü nachyloną :

α ≡ 5.711deg
2 kN
Gw.k := Gw ⋅ cos ( α) = 0.849 m ⋅
2
m
γf1 := 1.1 γf2 := 0.9

Gw.o1 := Gw.k ⋅ γf1 = 0.934 ⋅ kN Gw.o2 := Gw.k ⋅ γf2 = 0.765 ⋅ kN

ObciąĪenie od instalacji :
kN
pinst := 0.2
2
m
R
Pinst.k := pinst ⋅ awk ⋅ = 2.16 ⋅ kN
2
γf3 := 1.2 γf2 := 0.9

Pinst.o1 := P inst.k ⋅ γf3 = 2.592 ⋅ kN Pinst.o2 := P inst.k ⋅ γf2 = 1.944 ⋅ kN

Całkowite obciąĪenie stałe wĊzłowe (do RM-WIN) :

Gstałe.k := P pd.k + Ppł.k + Gw.k + P inst.k = 6.583 ⋅ kN (wartoĞü charakterystyczna)

Gstałe.o1 := P pd.o1 + Ppł.o1 + Gw.o1 + Pinst.o1 = 7.567 ⋅ kN (wartoĞü obliczeniowa max.)

Gstałe.o2 := P pd.o2 + Ppł.o2 + Gw.o2 + Pinst.o2 = 5.925 ⋅ kN (wartoĞü obliczeniowa min.)

ObciąĪenie od ciĊĪaru słupa :

kN
gg.k := mHEB ⋅ g = 1.52 ⋅ (ciĊĪar czĊĞci nadsuwnicowej słupa)
m
γf1 := 1.1 γf2 := 0.9
kN kN
gg.o1 := gg.k ⋅ γf1 = 1.672 ⋅ gg.o2 := gg.k ⋅ γf2 = 1.368 ⋅
m m

kg
γstali := 7850 (ciĊĪar objĊtoĞciowy stali)
3
m
2
Ad := 283.3cm (pole czĊĞci podsuwnicowej słupa bez IPE 450)

kN
(
gd.k := mIPE + Ad ⋅ γstali ⋅ g = 2.942 ⋅)m
(ciĊĪar czĊĞci podsuwnicowej słupa)

γf1 := 1.1 γf2 := 0.9

kN kN
gd.o1 := gd.k ⋅ γf1 = 3.236 ⋅ gd.o2 := gd.k ⋅ γf2 = 2.648 ⋅
m m

ObciąĪenie od ciĊĪaru pokrycia Ğciany :

kg R kN
gps.k := 15.3 ⋅g⋅ = 0.9 ⋅ (ciĊĪar płyt warstwowych Ğciennych firmy TGD gr.100mm)
2 2 m
m
γf3 := 1.2 γf2 := 0.9
kN kN
gps.o1 := gps.k ⋅ γf3 = 1.08 ⋅ gps.o2 := gps.k ⋅ γf2 = 0.81 ⋅
m m

ObciąĪenie od ciĊĪaru belki podsuwnicowej :

2
Abp = 172.8 ⋅ cm (pole przekroju belki podsuwnicowej)

Gbp.k := A bp ⋅ γstali ⋅ g ⋅ R = 15.963 ⋅ kN

γf1 := 1.1 γf2 := 0.9

Gbp.o1 := Gbp.k ⋅ γf1 = 17.559 ⋅ kN Gbp.o2 := Gbp.k ⋅ γf2 = 14.367 ⋅ kN

7.2.3 ObciąĪenia zmienne.
7.2.3.1 ObciąĪenie Ğniegiem (grupa S).
kN
Bydgoszcz znajduje siĊ w II strefie obciąĪenia Ğniegiem : Qk := 0.9
2
m
Współczynnik kształtu dachu :
Dla nachylenia mniejszego niĪ 6 ° : C := 0.8

Wyznaczenie obciąĪenia Ğniegiem połaci dachu odniesione do poziomu :

kN
s k1 := Qk ⋅ C = 0.72 ⋅
2
m
γfs := 1.5
kN
s o1 := s k1 ⋅ γfs = 1.08 ⋅
2
m
Wyznaczenie obciąĪenia Ğniegiem rozłoĪonego na połaci dachu :
α := 5.711deg
kN
s k := s k1 ⋅ cos ( α) = 0.716 ⋅
2
m
R
Sk := sk ⋅ ⋅ awk = 7.737 ⋅ kN (siła wĊzłowa działająca na połaü)
2

So := Sk ⋅ γfs = 11.606 ⋅ kN

7.2.3.2 ObciąĪenie wiatrem (grupa W).

kN
Bydgoszcz znajduje siĊ w I strefie wiatrowej : qk := 0.3
2
m
Współczynnik ekspozycji :
Rodzaj terenu : B
Dla wysokoĞci budowli nad poziomem terenu z<20 m.n.p.t. : Ce := 0.95

Współczynnik działania porywów wiatru :

Dla budowli niepodatnej : β := 1.8

Współczynnik aerodynamiczny :
Dla Ğcian hali :
Strona nawietrzna : Cz1 := 0.7 ( parcie)
Strona zawietrzna : Cz2 := −0.4 ( ssanie )

Dla połaci dachu :

Strona nawietrzna : Cz3 := −0.9 ( ssanie )
Strona zawietrzna : Cz4 := −0.4 ( ssanie )

Wyznaczenie obciąĪenia wiatrem dla Ğcian hali :

Strona nawietrzna :
kN
pksn := qk ⋅ Ce ⋅ Cz1 ⋅ β = 0.359 ⋅
2
m
R kN
pn.k := pksn ⋅ = 2.155 ⋅ (obciąĪenie ciągłe działające na ĞcianĊ od strony nawietrznej)
2 m
γfw := 1.5
kN
pn.o := pn.k ⋅ γfw = 3.232 ⋅
m

Strona zawietrzna :
kN
pksz := qk ⋅ Ce ⋅ Cz2 ⋅ β = −0.205 ⋅
2
m
R kN
pz.k := pksz ⋅ = −1.231 ⋅ (obciąĪenie ciągłe działające na ĞcianĊ od strony zawietrznej)
2 m
kN
pz.o := pz.k ⋅ γfw = −1.847 ⋅
m

Wyznaczenie obciąĪenia wiatrem dla połaci dachu :

Strona nawietrzna :
kN
pkdn := qk ⋅ Ce ⋅ Cz3 ⋅ β = −0.462 ⋅
2
m
R
W dn.k := pkdn ⋅ ⋅ awk = −4.986 ⋅ kN (siła wĊzłowa działająca na połaü od strony nawietrznej)
2

W dn.o := W dn.k ⋅ γfw = −7.48 ⋅ kN

Strona zawietrzna :
kN
pkdz := qk ⋅ Ce ⋅ Cz4 ⋅ β = −0.205 ⋅
2
m
R
W dz.k := pkdz ⋅ ⋅ awk = −2.216 ⋅ kN (siła wĊzłowa działająca na połaü od strony zawietrznej)
2

W dz.o := W dz.k ⋅ γfw = −3.324 ⋅ kN

Wyznaczenie reakcji z tĊĪnika połaciowego podłuznego od działania wiatru :

Strona nawietrzna (1 słup poĞredni):
R
W sn.k := 0.5 ⋅ pksn ⋅ ⋅ HC = 13.606 ⋅ kN
2
W sn.o := W sn.k ⋅ γfw = 20.409 ⋅ kN

Strona zawietrzna (1 słup poĞredni) :

R
W sz.k := 0.5 ⋅ pksz ⋅ ⋅ HC = −7.775 ⋅ kN
2
W sz.o := W sz.k ⋅ γfw = −11.663 ⋅ kN

7.2.3.3 Siły pionowe od suwnicy (grupa V).

Gs := ms ⋅ g = 158.868 ⋅ kN (ciĊĪar własny suwnicy)
Qs := 80kN (udĨwig suwnicy)

Nmax.k := 2 ⋅ Vmax = 198 ⋅ kN

Nodp.k := Gs + Qs − Nmax.k = 40.868 ⋅ kN

β. = 1.3 (współczynnik dynamiczny)

γf := 1.15 (dla GNP suwnicy A5)

Nmax.o := Nmax.k ⋅ β. ⋅ γf = 296.01 ⋅ kN

Nodp.o := Nodp.k ⋅ β. ⋅ γf = 61.097 ⋅ kN

7.2.3.4 Siły poziome od suwnicy (grupa H).

Hp.k := Hp = 14.85 ⋅ kN (z poz.2.2.2.2)

Hp.o := Hp.k ⋅ γf = 17.078 ⋅ kN

7.3 Wyznaczenie sił wewnĊtrznych.

Przekrój 1-1 : dół słupa w czĊĞci nadsuwnicowej

Przekrój 2-2 : góra słupa w czĊĞci podsuwnicowej

Przekrój 3-3 : dół słupa w czĊĞci podsuwnicowej

Siły wewnĊtrzne od poszczególnych grup obciąĪeĔ (na podstawie RM-WIN) :

Ekstremalne wartoĞci sił wewnĊtrznych :

7.4 Wymiarowanie słupa.
7.4.1 Wyznaczenie charakterystyk geometrycznych przekroju słupa.
CzĊĞü nadsuwnicowa - HEB 220 :
4
hn := 220mm Ix.n := 8090cm
4
bf.n := 220mm Iy.n := 2840cm
3
tw.n := 9.5mm W x.n := 736cm
9,5

220
3
tf.n := 16mm W y.n := 258cm

Rn := 18mm ix.n := 9.43cm

2
An := 91cm iy.n := 5.59cm

16
kg
mn := 71.5
m
220

CzĊĞü podsuwnicowa (na podstawie AUTOCAD) :

2
Ap := 382.16cm
4 450
Ixp := 10212195204mm
4
Iyp := 527552210mm

Ixp 25
ixp := = 51.694 ⋅ cm
Ap

Iyp
611
iyp := = 11.749 ⋅ cm
Ap

yg := 611mm yd := 734mm
x l := 225mm x p := 225mm 14

Ixp
1250

4 3
1220

W xp.g := = 1.671 × 10 ⋅ cm
yg

Ixp
4 3
W xp.d := = 1.391 × 10 ⋅ cm
yd
Iyp
3 3
W yp.l := = 2.345 × 10 ⋅ cm
xl
734

Iyp
3 3
W yp.p := = 2.345 × 10 ⋅ cm
xp
IPE 450
7.4.2 Wyznaczenie współczynników długoĞci wyboczeniowych słupa dwustopniowego.
Parametry czĊĞci górnej czĊĞci słupa :
l2 := HB = 452.2 ⋅ cm
3 4
J 2 := Ix.n = 8.09 × 10 ⋅ cm

F2 := 108.33kN

Parametry czĊĞci dolnej czĊĞci słupa :

l1 := HA = 810.8 ⋅ cm
6 4
J 1 := Ixp = 1.021 × 10 ⋅ cm

F1 := 160.89kN − F2 = 52.56 ⋅ kN

Współczynnik długoĞci wyboczeniowej dolnej czĊĞci słupa :

l2 J2
−3
Dla = 0.558 oraz = 7.922 × 10 odpowiednie współczynnik mają wartoĞü :
l1 J1

μ1.1 := 1.49 μ1.2 := 2.97

F1 + F2
m. := = 1.485
F2

2 2
μ1 :=
μ1.2 + μ1.1 ⋅ m. − 1 ( ) = 2.582
m.

Współczynnik długoĞci wyboczeniowej górnej czĊĞci słupa :

l2 J1
c 1 := ⋅ = 5.142
l1 m. ⋅ J 2

§ μ1 ·
μ2 := min ¨ , 3.0¸ = 0.502
¨© c 1 ¸¹

Wyznaczenie długoĞci wyboczeniowych :

W płaszczyĨnie "ramy" :
lwx.A := μ1 ⋅ HA = 20.931 m
lwx.B := μ2 ⋅ HB = 2.27 m

W płaszczyĨnie "Ğciany podłuĪnej" :

lwy.A := 0.9 ⋅ HA = 7.297 m
lwy.B := 1.0 ⋅ HB = 4.522 m
7.4.3 Wymiarowanie słupa - czĊĞü nadsuwnicowa.
7.4.3.1 Siły przekrojowe (przekrój 1-1).
Kombinacja 1 (Mmax) :
Mmax.1 := 137.01kN ⋅ m
Nodp.1 := 76.34kN
Vodp.1 := 37.61kN

Kombinacja 2 (Nmax) :
Modp.2 := 38.60kN ⋅ m
Nmax.2 := 108.33kN
Vodp.2 := 8.54kN

7.4.3.2 Sprawdzenie klasy przekroju.

ĝrodnik :
bĞrodnika := hn = 220 ⋅ mm tĞrodnika := tw.n = 9.5 ⋅ mm

215
PoniewaĪ fd := 215MPa to ε := =1
215
bĞrodnika
= 23.158 < 33 ⋅ ε = 33 Przekrój klasy 1.
tĞrodnika

Półka :
bf.n − tw.n − 2 ⋅ Rn
bpółki := = 87.25 ⋅ mm tpółki := tf.n = 16 ⋅ mm
2
215
PoniewaĪ fd := 215MPa to ε := =1
215
bpółki
= 5.453 < 9⋅ε = 9 Przekrój klasy 1.
tpółki

HEB 220 jest przekrojem klasy 1.

7.4.3.3 StatecznoĞü Ğrodnika na Ğcinanie.

Na podstawie Tabl.7 :
hn
= 23.158 < 70 ⋅ ε = 70
tw.n

A zatem Ğcianka kształtownika jest odporna na miejscową utratĊ statecznoĞci przy Ğcinaniu : ϕpv.B := 1

7.4.3.4 Wyznaczenie współczynnika wyboczeniowego.

SmukłoĞü czĊĞci nadsuwnicowej słupa :
lwx.B
λx.B := = 24.076 < 250 (w płaszczyĨnie "ramy")
ix.n

lwy.B
λy.B := = 80.894 < 250 (w płaszczyĨnie "Ğciany podłuĪnej")
iy.n
SmukłoĞü porównawcza :

215
λp := 84 ⋅ = 84
fd

SmukłoĞü wzglĊdna przy wyboczeniu czĊĞci nadsuwnicowej słupa :

λx.B
λwx.B := = 0.287 (w płaszczyĨnie "ramy")
λp

λy.B
λwy.B := = 0.963 (w płaszczyĨnie "Ğciany podłuĪnej")
λp

Współczynnik wyboczeniowy :
Na podstawie Tabl.10 i Tabl.11 (dla krzywej wyboczeniowej "b") : nb := 1.6
−1
nb
§ 2 ⋅ n b·
ϕx.B := ¨ 1 + λwx.B ¸ = 0.989 (w płaszczyĨnie "ramy")
© ¹
Na podstawie Tabl.10 i Tabl.11 (dla krzywej wyboczeniowej "c") : nc := 1.2
−1
nc
§ 2 ⋅ n c·
ϕy.B := ¨ 1 + λwy.B ¸ = 0.582 (w płaszczyĨnie "Ğciany podłuĪnej")
© ¹
7.4.3.5 NoĞnoĞci przekrojowe.
NoĞnoĞü obliczeniowa przekroju przy jednokierunkowym zginaniu :
αp = 1

MRx.B := αp ⋅ W x.n ⋅ fd = 158.24 ⋅ kN ⋅ m (w płaszczyĨnie "ramy")

MRy.B := αp ⋅ W y.n ⋅ fd = 55.47 ⋅ kN ⋅ m (w płaszczyĨnie "Ğciany podłuĪnej")

NoĞnoĞü obliczeniowa przekroju przy osiowym Ğciskaniu :

ψB := 1 (dla klasy 1)
3
NRc.B := ψB ⋅ An ⋅ fd = 1.956 × 10 ⋅ kN

NoĞnoĞü obliczeniowa przekroju przy Ğcinaniu :

ϕpv.B = 1
2
Av.B := hn ⋅ tw.n = 20.9 ⋅ cm

VR.B := 0.58 ⋅ ϕpv.B ⋅ Av.B ⋅ fd = 260.623 ⋅ kN

7.4.3.6 Wyznaczenie współczynnika zwichrzenia.

Moment krytyczny przy zwichrzeniu (wg Z-1 normy) :
Wyboczenie giĊtne wzglĊdem osi y :
3 4
E = 205 ⋅ GPa Iy.n = 2.84 × 10 ⋅ cm lwy.B = 4.522 m
 2
π ⋅ E ⋅ Iy.n
3
Ny.B := = 2.81 × 10 ⋅ kN
(lwy.B)2
Wyboczenie skrĊtne :
E = 205 ⋅ GPa G := 80GPa μω := 1
ix.n = 9.43 ⋅ cm
iy.n = 5.59 ⋅ cm
ys.B := 0 (współrzĊdna Ğrodka Ğcianania)
2 2
io.B := ix.n + iy.n = 10.962 ⋅ cm (biegunowy promieĔ bezwładnoĞci wzglĊdem Ğrodka ciĊĪkoĞci)

2 2
is.B := io.B + ys.B = 10.962 ⋅ cm (biegunowy promieĔ bezwładnoĞci wzglĊdem Ğrodka Ğcinania)

Iω.B :=
(
Iy.n ⋅ hn − tf.n )2 = 2.955 × 105 ⋅ cm6 (wycinkowy moment bezwładnoĞci)
4

⋅ ª2 ⋅ bf.n ⋅ tf.n + hn − tf.n ⋅ tw.n

1 3 3º 4
IT.B :=
3 ¬ ( ) ¼ = 65.905 ⋅ cm
(moment bezwładnoĞci przy skrĊcaniu)

ª π2 ⋅ E ⋅ I º
Nz.B := ⋅
1« ω.B
+ G ⋅ IT.B» = 6.82 × 10 ⋅ kN
3
2 « 2 »
is.B
¬ ( μω ⋅ HB) ¼

Wyznaczenie wartoĞci parametrów pomocniczych :

A1.B := 1 A2.B := 0 BB := 1 (wg Tabl.Z1-2)

ao.B := 0.5 ⋅ hn = 11 ⋅ cm (współrzĊdne punktu przyłoĪenia obciąĪenia wzglĊdem Ğrodka Ğcianania)

as.B := ys.B − ao.B = −11 ⋅ cm

rx.B := 0 (ramiĊ asymetrii)

by.B := ys.B − rx.B = 0 (parametr zginania)

Ao.B := A1.B ⋅ by.B + A2.B ⋅ as.B = 0

PoniewaĪ Ğrodek Ğcinania leĪy w strefie Ğciskanej we wzorze na moment krytyczny mamy "+" :

Mcr.B := Ao.B ⋅ Ny.B + (Ao.B ⋅ Ny.B)2 + BB2 ⋅ is.B2 ⋅ Ny.B ⋅ Nz.B = 479.904 ⋅ kN ⋅ m
SmukłoĞü wzglĊdna przy zwichrzeniu :
MRx.B = 158.24 ⋅ kN ⋅ m Mcr.B = 479.904 ⋅ kN ⋅ m

MRx.B
λL.B := 1.15 ⋅ = 0.66
Mcr.B

WartoĞü wpółczynnika zwichrzenia (wg Tabl.11 - krzywa "ao") :

λL.B = 0.66 nao := 2.5
 −1
n ao
§ 2 ⋅ n ao·
ϕL.B := ¨ 1 + λL.B ¸ = 0.954
© ¹

7.4.3.7 Warunki noĞnoĞci.

Kombinacja 1 (Mmax) :
Mmax.1 := 137.01kN ⋅ m
Nodp.1 := 76.34kN
Vodp.1 := 37.61kN

NoĞnoĞü (statecznoĞü) elementów Ğciskanych i zginanych :

- w płaszczyĨnie "ramy" :
3
ϕx.B = 0.989 NRc.B = 1.956 × 10 ⋅ kN βx := 1

ϕL.B = 0.954 MRx.B = 158.24 ⋅ kN ⋅ m

βx ⋅ Mmax.1 Nodp.1
2 −3
∆x.B1 := 1.25 ⋅ ϕx.B ⋅ λwx.B ⋅ ⋅ = 3.43 × 10 < 0.1
MRx.B NRc.B

Nodp.1 βx ⋅ Mmax.1
+ = 0.947 < 1 − ∆x.B1 = 0.997 Warunek spełniony
ϕx.B ⋅ NRc.B ϕL.B ⋅ MRx.B (95% wykorzystania przekroju)

- w płaszczyĨnie "Ğciany podłuĪnej" :

3
ϕy.B = 0.582 NRc.B = 1.956 × 10 ⋅ kN βx := 1

ϕL.B = 0.954 MRx.B = 158.24 ⋅ kN ⋅ m

∆y := 0

Nodp.1 βx ⋅ Mmax.1
+ = 0.975 < 1 − ∆y = 1 Warunek spełniony
ϕy.B ⋅ NRc.B ϕL.B ⋅ MRx.B (98% wykorzystania przekroju)

NoĞnoĞü przekroju na Ğcinanie :

VR.B = 260.623 ⋅ kN

Vodp.1 = 37.61 ⋅ kN < VR.B = 260.623 ⋅ kN Warunek spełniony

(14% wykorzystania przekroju)

PoniewaĪ Vodp.1 = 37.61 ⋅ kN < 0.3 ⋅ VR.B = 78.187 ⋅ kN nie naleĪy uwzglĊdniaü wpływu Ğcinania
przy zginaniu.

Kombinacja 2 (Nmax) :
Modp.2 := 38.60kN ⋅ m
Nmax.2 := 108.33kN
Vodp.2 := 8.54kN
NoĞnoĞü (statecznoĞü) elementów Ğciskanych i zginanych :
- w płaszczyĨnie "ramy" :
3
ϕx.B = 0.989 NRc.B = 1.956 × 10 ⋅ kN βx := 1

ϕL.B = 0.954 MRx.B = 158.24 ⋅ kN ⋅ m

βx ⋅ Modp.2 Nmax.2
2 −3
∆x.B2 := 1.25 ⋅ ϕx.B ⋅ λwx.B ⋅ ⋅ = 1.371 × 10 < 0.1
MRx.B NRc.B

Nmax.2 βx ⋅ Modp.2
+ = 0.312 < 1 − ∆x.B2 = 0.999 Warunek spełniony
ϕx.B ⋅ NRc.B ϕL.B ⋅ MRx.B (31% wykorzystania przekroju)

- w płaszczyĨnie "Ğciany podłuĪnej" :

3
ϕy.B = 0.582 NRc.B = 1.956 × 10 ⋅ kN βx := 1

ϕL.B = 0.954 MRx.B = 158.24 ⋅ kN ⋅ m

∆y := 0

Nmax.2 βx ⋅ Modp.2
+ = 0.351 < 1 − ∆y = 1 Warunek spełniony
ϕy.B ⋅ NRc.B ϕL.B ⋅ MRx.B (35% wykorzystania przekroju)

NoĞnoĞü przekroju na Ğcinanie :

VR.B = 260.623 ⋅ kN

Vodp.2 = 8.54 ⋅ kN < VR.B = 260.623 ⋅ kN Warunek spełniony

(3% wykorzystania przekroju)

PoniewaĪ Vodp.2 = 8.54 ⋅ kN < 0.3 ⋅ VR.B = 78.187 ⋅ kN nie naleĪy uwzglĊdniaü wpływu Ğcinania
przy zginaniu.

7.4.4 Wymiarowanie słupa - czĊĞü podsuwnicowa.

7.4.4.1 Siły przekrojowe.
Kombinacja 1 (Mmax) :
Przekrój 2-2 : Przekrój 3-3 :
Mmax.3 := 162.24kN ⋅ m Mmax.5 := 534.88kN ⋅ m
Nodp.3 := 317.90kN Nodp.5 := 424.91kN
Vodp.3 := 27.34kN Vodp.5 := 66.27kN

Kombinacja 2 (Nmax) :
Przekrój 2-2 : Przekrój 3-3 :
Modp.4 := 9.42kN ⋅ m Modp.6 := 41.14kN ⋅ m
Nmax.4 := 421.90kN Nmax.6 := 456.90kN
Vodp.4 := 3.91kN Vodp.6 := 3.91kN
7.4.4.2 Sprawdzenie klasy przekroju.
Półka górna (blacha) :
bfd − twd
bpg := = 218 ⋅ mm tpg := tfd = 25 ⋅ mm
2
215
PoniewaĪ fd := 215MPa to ε := =1
215
bpg
= 8.72 < 9⋅ε = 9 Przekrój klasy 1.
tpg

ĝrodnik :
hwd := hd − tfd − 0.5tw.IPE = 122.03 ⋅ cm
twd = 14 ⋅ mm

3
bĞ := hwd = 1.22 × 10 ⋅ mm tĞ := twd = 14 ⋅ mm

Wyznaczenie współczynnika K2 :
yg. := yg − tfd = 58.6 ⋅ cm (górny punkt Ğrodnika)

( )
yd. := yd − 0.5 ⋅ bf.IPE + tw.IPE = 63.43 ⋅ cm (dolny punkt Ğrodnika)

Kombinacja 1 (Mmax) :
Przekrój 2-2 : Przekrój 3-3 :

−Nodp.3 Mmax.3 kN −Nodp.5 Mmax.5 kN

σg1 := + ⋅ yg. = 0.099 ⋅ σg2 := + ⋅ yg. = 1.957 ⋅
Ap Ixp 2 Ap Ixp 2
cm cm
−Nodp.3 Mmax.3 kN −Nodp.5 Mmax.5 kN
σd1 := − ⋅ yd. = −1.84 ⋅ σd2 := − ⋅ yd. = −4.434 ⋅
Ap Ixp 2 Ap Ixp 2
cm cm

Dla ȕ>1 : Dla ȕ>1 :

σg1 + σd1 kN σg2 + σd2 kN
σĞr1 := = −0.87 ⋅ σĞr2 := = −1.238 ⋅
2 2 2 2
cm cm
σĞr1 σĞr2
ν1 := = 0.473 ν2 := = 0.279
σd1 σd2

K2.1 := 0.4 + 0.6 ⋅ ν1 = 0.684 K2.2 := 0.4 + 0.6 ⋅ ν2 = 0.568

Kombinacja 2 (Nmax) :
Przekrój 2-2 : Przekrój 3-3 :

−Nmax.4 Modp.4 kN −Nmax.6 Modp.6 kN

σg3 := + ⋅ yg. = −1.05 ⋅ σg4 := + ⋅ yg. = −0.96 ⋅
Ap Ixp 2 Ap Ixp 2
cm cm
−Nmax.4 Modp.4 kN −Nmax.6 Modp.6 kN
σd3 := − ⋅ yd. = −1.162 ⋅ σd4 := − ⋅ yd. = −1.451 ⋅
Ap Ixp 2 Ap Ixp 2
cm cm
Dla ȕ>1 : Dla ȕ>1 :
σg3 + σd3 kN σg4 + σd4 kN
σĞr3 := = −1.106 ⋅ σĞr4 := = −1.205 ⋅
2 2 2 2
cm cm
σĞr3 σĞr4
ν3 := = 0.952 ν4 := = 0.831
σd3 σd4

K2.3 := 0.4 + 0.6 ⋅ ν3 = 0.971 K2.4 := 0.4 + 0.6 ⋅ ν4 = 0.898

Ostatecznie przyjĊto : ( )
K2 := max K2.1 , K2.2 , K2.3 , K 2.4 = 0.971

215
PoniewaĪ fd := 215MPa to ε := =1
215
bĞ 42 ⋅ ε
= 87.164 > = 43.257 Przekrój klasy 4.
tĞ K2

Półka dolna (IPE 450) :

hIPE := 450mm bf.IPE := 190mm tw.IPE := 9.4mm tf.IPE := 14.6mm RIPE := 21mm

ĝrodnik :
hIPE − 2 ⋅ tf.IPE − 2 ⋅ RIPE
bĞ.IPE := = 189.4 ⋅ mm tĞ.IPE := tw.IPE = 9.4 ⋅ mm
2
215
PoniewaĪ fd := 215MPa to ε := =1
215
bĞ.IPE
= 20.149 < 33 ⋅ ε = 33 Przekrój klasy 1.
tĞ.IPE

Półka :
bf.IPE − tw.IPE − 2 ⋅ RIPE
bp.IPE := = 69.3 ⋅ mm tp.IPE := tf.IPE = 14.6 ⋅ mm
2
215
PoniewaĪ fd := 215MPa to ε := =1
215
bp.IPE
= 4.747 < 9⋅ε = 9 Przekrój klasy 1.
tp.IPE

IPE 450 jest przekrojem klasy 1.

OSTATECZNIE : przekrój słupa w czĊĞci podsuwnicowej jest klasy 4.

7.4.4.3 StatecznoĞü Ğrodnika na Ğcinanie.

Na podstawie Tabl.7 :
bĞ
= 87.164 > 70 ⋅ ε = 70
tĞ

Wyznaczenie współczynnika niestatecznoĞci przy Ğciananiu :

HA
βĞ := = 6.644
hwd
 § 1 ·
KvĞ := min ¨ 0.8 , 0.65 ⋅ 2 − ¸ = 0.8
βĞ
© ¹

bĞ KvĞ fd
λw.pv := ⋅ ⋅ = 1.245 < 5.0
tĞ 56 215

1
ϕpv.A := = 0.803 < 1.0
λw.pv

7.4.4.4 Wyznaczenie współczynnika redukcyjnego ȥ.

Dla osiowego Ğciskania :
K2.c := 1

bĞ K2.c fd
λwp.c := ⋅ ⋅ = 1.557
tĞ 56 215

Na podstawie Tabl.10 :
− 1.6
ϕp.c := 0.8 ⋅ λwp.c = 0.394

ψA.c := ϕp.c = 0.394

Dla jednokierunkowego zginania :

Kombinacja 1 (Mmax) :
Przekrój 2-2 : Przekrój 3-3 :

Mmax.3 kN Mmax.5 kN
σg1 := ⋅ yg = 0.971 ⋅ σg2 := ⋅ yg = 3.2 ⋅
Ixp 2 Ixp 2
cm cm
Mmax.3 kN Mmax.5 kN
σd1 := ⋅ yd = 1.166 ⋅ σd2 := ⋅ yd = 3.844 ⋅
Ixp 2 Ixp 2
cm cm

Dla ȕ>1 : Dla ȕ>1 :

σg1 + σd1 kN σg2 + σd2 kN
σĞr1 := = 1.068 ⋅ σĞr2 := = 3.522 ⋅
2 2 2 2
cm cm
σĞr1 σĞr2
ν1 := = 0.916 ν2 := = 0.916
σd1 σd2

K2.1.R := 0.4 + 0.6 ⋅ ν1 = 0.95 K2.2.R := 0.4 + 0.6 ⋅ ν2 = 0.95

Kombinacja 2 (Nmax) :
Przekrój 2-2 : Przekrój 3-3 :

Modp.4 kN Modp.6 kN
σg3 := ⋅ yg = 0.056 ⋅ σg4 := ⋅ yg = 0.246 ⋅
Ixp 2 Ixp 2
cm cm
Modp.4 kN Modp.6 kN
σd3 := ⋅ yd = 0.068 ⋅ σd4 := ⋅ yd = 0.296 ⋅
Ixp 2 Ixp 2
cm cm
Dla ȕ>1 : Dla ȕ>1 :
σg3 + σd3 kN σg4 + σd4 kN
σĞr3 := = 0.062 ⋅ σĞr4 := = 0.271 ⋅
2 2 2 2
cm cm
σĞr3 σĞr4
ν3 := = 0.916 ν4 := = 0.916
σd3 σd4

K2.3.R := 0.4 + 0.6 ⋅ ν3 = 0.95 K2.4.R := 0.4 + 0.6 ⋅ ν4 = 0.95

Ostatecznie przyjĊto : (
K2.R := max K 2.1.R , K 2.2.R , K 2.3.R , K 2.4.R = 0.95 )
bĞ K2.R fd
λwp.R := ⋅ ⋅ = 1.478
tĞ 56 215

Na podstawie Tabl.10 :
− 1.6
ϕp.R := 0.8 ⋅ λwp.R = 0.428

ψA.R := ϕp.R = 0.428

7.4.4.5 NoĞnoĞci przekrojowe.

NoĞnoĞü obliczeniowa przekroju przy jednokierunkowym zginaniu :
ψA.R = 0.428 (dla klasy 4)
4 3 4 3
W c.A := W xp.g = 1.671 × 10 ⋅ cm > W t.A := W xp.d = 1.391 × 10 ⋅ cm
3
MRx.A := ψA.R ⋅ W t.A ⋅ fd = 1.28 × 10 ⋅ kN ⋅ m (w płaszczyĨnie "ramy")

3 3
( )
W yp := min W yp.l , W yp.p = 2.345 × 10 ⋅ cm

MRy.A := ψA.R ⋅ W yp ⋅ fd = 215.78 ⋅ kN ⋅ m (w płaszczyĨnie "Ğciany podłuĪnej")

NoĞnoĞü obliczeniowa przekroju przy osiowym Ğciskaniu :

ψA.c = 0.394 (dla klasy 4)
3
NRc.A := ψA.c ⋅ Ap ⋅ fd = 3.238 × 10 ⋅ kN

NoĞnoĞü obliczeniowa przekroju przy Ğcinaniu :

ϕpv.A = 0.803
2
Av.A := hwd ⋅ twd = 170.842 ⋅ cm

3
VR.A := 0.58 ⋅ ϕpv.A ⋅ Av.A ⋅ fd = 1.711 × 10 ⋅ kN
7.4.4.6 Cechy geometryczne przekoju zastĊpczego czĊĞci podsuwnicowej słupa.
450
Schemat zastĊpczy przekroju czĊĞci podsuwnicowej :
2
AA := 32564mm

25
b1.A := bfd = 450 ⋅ mm
(półka górna)
t1.A := tfd = 25 ⋅ mm

487,7
b2.A := hIPE = 450 ⋅ mm
(półka dolna)
t2.A := tw.IPE = 9.4 ⋅ mm
3
b3.A := bĞ = 1.22 × 10 ⋅ mm
(Ğrodnik)
t3.A := tĞ = 14 ⋅ mm
3
(
hA := b3.A + 0.5 t1.A + t2.A = 1.238 × 10 ⋅ mm)

1237,5

1220,3
eA := 488mm

4
Ix.A := 7485729007mm

749,9
4
Iy.A := 261504041mm

3
t1.A ⋅ b1.A
4 4
I1.A := = 1.898 × 10 ⋅ cm
12
3
t2.A ⋅ b2.A
3 4

9,4
I2.A := = 7.138 × 10 ⋅ cm
12
450
I2.A
ys.A := eA − ⋅ h = 15.021 ⋅ cm (współrzĊdna Ğrodka Ğcianania)
Iy.A A
2
I1.A ⋅ I2.A ⋅ h
6 6
Iω.A := = 8.3 × 10 ⋅ cm (wycinkowy moment bezwładnoĞci)
I1.A + I2.A

⋅ § b1.A ⋅ t1.A + b2.A ⋅ t2.A + b3.A ⋅ t3.A

1 3 3 3· 4
IT.A := (moment bezwładnoĞci przy skrĊcaniu)
3 © ¹ = 358.451 ⋅ cm

1 ª t3.A
4º
⋅ ªeA − hA − eA º» = −17.904 ⋅ cm
3 3 4
rx.A := ⋅ «ys.A ⋅ Iy.A + b1.A ⋅ t1.A ⋅ eA − b2.A ⋅ t2.A ⋅ hA − eA + ( ) ( )
Ix.A ¬ 4 ¬ ¼¼
(ramiĊ asymetrii)

ao.A := eA = 48.8 ⋅ cm (współrzĊdne punktu przyłoĪenia obciąĪenia wzglĊdem Ğrodka Ğcianania)

as.A := ys.A − ao.A = −33.779 ⋅ cm

1
by.A := ys.A − ⋅ rx.A = 23.973 ⋅ cm (parametr zginania)
2

Ix.A
ix.A := = 47.946 ⋅ cm
AA

Iy.A
iy.A := = 8.961 ⋅ cm
AA
 2 2
io.A := ix.A + iy.A = 48.776 ⋅ cm (biegunowy promieĔ bezwładnoĞci wzglĊdem Ğrodka ciĊĪkoĞci)

2 2
is.A := io.A + ys.A = 51.036 ⋅ cm (biegunowy promieĔ bezwładnoĞci wzglĊdem Ğrodka Ğcinania)

7.4.4.7 Wyznaczenie współczynnika wyboczeniowego.

Siły krytyczne przy Ğciskaniu osiowym :
Wyboczenie giĊtne :
2
π ⋅ E ⋅ Ixp
4
Nx.A := = 4.716 × 10 ⋅ kN (w płaszczyĨnie "ramy")
2
lwx.A
2
π ⋅ E ⋅ Iyp
4
Ny.A := = 2.005 × 10 ⋅ kN (w płaszczyĨnie "Ğciany podłuĪnej")
2
lwy.A

Wyboczenie skrĊtne :
μω = 1

ª π2 ⋅ E ⋅ I º
Nz.A :=
1
⋅ « ω.A
+ G ⋅ IT.A» = 2.082 × 10 ⋅ kN
3
2 « 2 »
is.A
¬ ( μω ⋅ HA) ¼

Wyboczenie giĊtno-skrĊtne :

μA :=
(
min 0.9 , μω ) = 0.949
max ( 0.9 , μω)

§ μA ⋅ ys.A ·
2
2 ¨
Ny.A + Nz.A − ( Ny.A + Nz.A) − 4 ⋅ Ny.A ⋅ Nz.A ⋅ 1 − ¸
¨ 2 ¸
is.A
Nyz.A :=
© ¹ = 2.062 × 103 ⋅ kN
§ μA ⋅ ys.A ·
2
¨
2⋅ 1 − ¸
¨ is.A
2 ¸
© ¹

Siła krytyczna przy wyboczeniu :

3
( )
Ncr.A := min Nx.A , Ny.A , Nz.A , Nyz.A = 2.062 × 10 ⋅ kN

SmukłoĞü wzglĊdna przy wyboczeniu :

NRc.A
λw.A := 1.15 ⋅ = 1.441
Ncr.A

Współczynnik wyboczeniowy :
Na podstawie Tabl.10 i Tabl.11 (krzywa wyboczeniowa "c") : nc := 1.6
−1
nc
§ 2 ⋅ nc·
ϕA := ¨ 1 + λw.A ¸ = 0.407
© ¹
7.4.4.8 Wyznaczenie współczynnika zwichrzenia.
Moment krytyczny przy zwichrzeniu (wg Z-1 normy) :
Wyboczenie giĊtne wzglĊdem osi y :
4
Ny.A = 2.005 × 10 ⋅ kN

Wyboczenie skrĊtne :
3
Nz.A = 2.082 × 10 ⋅ kN

Wyznaczenie wartoĞci parametrów pomocniczych :

A1.A := 1 A2.A := 0 BA := 1 (wg Tabl.Z1-2)

Ao.A := A1.A ⋅ by.A + A2.A ⋅ as.A = 0.24 m

Przyjmujemy przypadek niekorzystniejszy z "-" :

Mcr.A := −Ao.A ⋅ Ny.A + (Ao.A ⋅ Ny.A)2 + BA2 ⋅ is.A2 ⋅ Ny.A ⋅ Nz.A = 1.022 × 103 ⋅ kN ⋅ m
SmukłoĞü wzglĊdna przy zwichrzeniu :
3 3
MRx.A = 1.28 × 10 ⋅ kN ⋅ m Mcr.A = 1.022 × 10 ⋅ kN ⋅ m

MRx.A
λL.A := 1.15 ⋅ = 1.287
Mcr.A

WartoĞü wpółczynnika zwichrzenia (wg Tabl.11 - krzywa "ao") :

λL.A = 1.287 nao := 2.5
−1
n ao
§ 2 ⋅ n ao·
ϕL.A := ¨ 1 + λL.A ¸ = 0.546
© ¹
7.4.4.9 Warunki noĞnoĞci.
Kombinacja 1 (Mmax) :
Mmax.5 := 534.88kN ⋅ m
Nodp.5 := 424.91kN
Vodp.5 := 66.27kN

NoĞnoĞü (statecznoĞü) elementów Ğciskanych i zginanych :

3
ϕA = 0.407 NRc.A = 3.238 × 10 ⋅ kN βx := 1
3
ϕL.A = 0.546 MRx.A = 1.28 × 10 ⋅ kN ⋅ m

215
λp.A := 84 ⋅ = 84
fd

lwx.A λx.A
λx.A := = 40.491 < 250 λwx.A := ⋅ ψA.c = 0.303
ixp λp

lwy.A λy.A
λy.A := = 62.108 < 250 λwy.A := ⋅ ψA.c = 0.464
iyp λp
 ( )
λwA := max λwx.A , λwy.A = 0.464

βx ⋅ Mmax.5 Nodp.5
2 −3
∆x.A1 := 1.25 ⋅ ϕA ⋅ λwA ⋅ ⋅ = 6.003 × 10 < 0.1
MRx.A NRc.A

Nodp.5 βx ⋅ Mmax.5
+ = 0.96 < 1 − ∆x.A1 = 0.994 Warunek spełniony
ϕA ⋅ NRc.A ϕL.A ⋅ MRx.A (97% wykorzystania przekroju)

NoĞnoĞü przekroju na Ğcinanie :

3
VR.A = 1.711 × 10 ⋅ kN
3
Vodp.5 = 66.27 ⋅ kN < VR.A = 1.711 × 10 ⋅ kN Warunek spełniony
(4% wykorzystania przekroju)

PoniewaĪ Vodp.5 = 66.27 ⋅ kN < 0.3 ⋅ VR.A = 513.265 ⋅ kN nie naleĪy uwzglĊdniaü wpływu Ğcinania
przy zginaniu.

Kombinacja 2 (Nmax) :
Modp.6 := 41.14kN ⋅ m
Nmax.6 := 456.90kN
Vodp.6 := 3.91kN

NoĞnoĞü (statecznoĞü) elementów Ğciskanych i zginanych :

3
ϕA = 0.407 NRc.A = 3.238 × 10 ⋅ kN βx := 1
3
ϕL.A = 0.546 MRx.A = 1.28 × 10 ⋅ kN ⋅ m

λwA = 0.464

βx ⋅ Modp.6 Nmax.6
2 −4
∆x.A2 := 1.25 ⋅ ϕA ⋅ λwA ⋅ ⋅ = 4.965 × 10 < 0.1
MRx.A NRc.A

Nmax.6 βx ⋅ Modp.6
+ = 0.406 < 1 − ∆x.A2 = 1 Warunek spełniony
ϕA ⋅ NRc.A ϕL.A ⋅ MRx.A (41% wykorzystania przekroju)

NoĞnoĞü przekroju na Ğcinanie :

3
VR.A = 1.711 × 10 ⋅ kN
3
Vodp.6 = 3.91 ⋅ kN < VR.A = 1.711 × 10 ⋅ kN Warunek spełniony
(1% wykorzystania przekroju)

PoniewaĪ Vodp.6 = 3.91 ⋅ kN < 0.3 ⋅ VR.A = 513.265 ⋅ kN nie naleĪy uwzglĊdniaü wpływu Ğcinania
przy zginaniu.
7.4.5 Sprawdzenie SGU.
Przemieszczenie poziome :
Przy obudowie niewraĪliwej na pĊkanie :
hsgu := HA + hbp + hsz = 9.015 m (wysokoĞü od fundamentu do główki szyny)

umax := 22mm (według RM-WIN)

hsgu
umax = 22 ⋅ mm < = 30.05 ⋅ mm Warunek spełniony
300

Wzajemne przemieszczenie podpór :

δA := 15.71mm (według RM-WIN)
δB := 21.43mm (według RM-WIN)

δA − δB = 5.72 ⋅ mm < 20mm Warunek spełniony

7.5 Podstawa słupa.

7.5.1 Konstrukcja podstawy słupa.
Wymiary blachy podstawy :

a := 150cm > hd = 125 ⋅ cm

b := bfd + 250mm = 70 ⋅ cm
7.5.2 Wymiarowanie podstawy słupa.

a - długoĞü podstawy
b - szerokoĞü podstawy
zl - odległoĞü osi słupa do osi kotwy
Ft - naprĊĪenia rozciagające w kotwie
e - mimoĞród obciąĪenia
l - odległoĞü od krawĊdzi Ğciskanej

7.5.2.1 Kombinacja 1 (Mmax).

Mmax.5 = 534.88 ⋅ kN ⋅ m
Nodp.5 = 424.91 ⋅ kN

Mmax.5 a
e1 := = 1.259 m > = 0.25 m Wymagane są sprawdzenie docisku do fundamentu i noĞnoĞü kotew
Nodp.5 6

NoĞnoĞü kotew :
PrzyjĊto, Īe fundament został wykonany z betonu C25/30 (B30).
Kotwy wykonano ze stali S355 fd =305 MPa.
Ec. := 31GPa fcd := 16.7MPa fb := 0.8 ⋅ fcd = 13.36 ⋅ MPa Es := 205GPa fd. := 305MPa
E c. ⋅ fd.
ζ := 1 + = 4.452
Es ⋅ f b

1.5 ⋅ fb 0.5
kN
α := = 40.271 ⋅
3⋅ζ − 1 m

6 m
β := ζ ⋅ = 0.027 ⋅
fb ⋅ ( 3 ⋅ ζ − 1) 0.5
kN

zt := 0.78m

l := β ⋅
(
Nodp.5 ⋅ e1 + zt ) = 0.944 m
b

1 3 2
n ⋅ As = ⋅ ªα ⋅ Nodp.5 ⋅ e1 + zt ⋅ b − Nodp.5º = 1.858 × 10 ⋅ mm
( ) > 0
fd. ¬ ¼
 2
PrzyjĊto 2 kotwy płytkowe o Ğrednicy gwintu ࢥ42 i polu przekroju czynnego : n := 2 As. := 1120mm
3 2 2
n ⋅ As. = 2.24 × 10 ⋅ mm > 1858mm Warunek spełniony

Wyznaczenie zakresu strefy docisku :

p := e1 + zt − l = 1.095 m
6 ⋅ n ⋅ As. ⋅ Es
k := = 0.127 m
b ⋅ Ec.

Dla : x := 0.23m
3 2 −4 3
( )(
x + 3p ⋅ x + k ⋅ x − l ⋅ l + p = 9.805 × 10 ) ⋅m

Warunki noĞnoĞci rozciąganych kotwi fundamentowych :

SR := 319kN dla kotwy płytkowej ࢥ42

§ x·
Nodp.5 ⋅ ¨ p + ¸
© 3¹
< Warunek spełniony
Ft := = 573.622 ⋅ kN 2 ⋅ SR = 638 ⋅ kN
x
l−
3
PrzyjĊto minimalną długoĞü zakotwienia ls=900mm.

Warunek wytrzymałoĞci betonu pod podstawą słupa :

σc.1 :=
(
2 Nodp.5 + Ft ) = 1.24 ⋅ kN < fb = 1.336 ⋅
kN
Warunek spełniony
x ⋅b 2 2
cm cm

7.5.2.2 Kombinacja 2 (Nmax).

Modp.6 = 41.14 ⋅ kN ⋅ m
Nmax.6 = 456.9 ⋅ kN

Modp.6 a
e2 := = 0.09 m < = 0.25 m Wymagane jest sprawdzenie docisku do fundamentu
Nmax.6 6

Docisk do fundamentu :
fb = 13.36 ⋅ MPa

2Nmax.6 kN kN
σc.2 := = 0.066 ⋅ < fb = 1.336 ⋅ Warunek spełniony
(
3 ⋅ b ⋅ 0.5a − e2 )
cm
2 2
cm

7.5.2.3 Dobór gruboĞci blachy poziomej podstawy słupa według Załącznika B.

Dobór gruboĞci blachy podstawy wyznacza siĊ z warunku noĞnoĞci na Ğcinanie wydzielonych stref umownych.
OkreĞlenie gruboĞci podstawy :

σbd
t = ω⋅
fd.bp
ıbd - naprĊĪenia pod stopą

1) blacha oparta na czterech krawĊdziach :

bfd − twd
b1 := = 218 ⋅ mm
2
hwd
l1 := = 610.15 ⋅ mm
2
b1
= 0.357
l1

Na podstawie Tabl.B.2 :
ω1 := 0.27 ⋅ l1 = 0.165 m fd.bp := 295MPa
σc.1
t1 := ω1 ⋅ = 33.781 ⋅ mm
fd.bp

2) blacha oparta na trzech krawĊdziach :

tf.IPE
b2 := a − hd − − RIPE − 77.5mm = 144.2 ⋅ mm
2
l2 := hIPE − 2 ⋅ RIPE − 2 ⋅ tf.IPE = 378.8 ⋅ mm

b2
= 0.381
l2

Na podstawie Tabl.B.2 :
ω2 := 0.574 ⋅ l2 = 0.217 m fd.bp := 295MPa
σc.1
t2 := ω2 ⋅ = 44.586 ⋅ mm
fd.bp

3) blacha oparta na jednej krawĊdzi (wspornik) :

b − bfd − 2bf.Cd
c := = 25 ⋅ mm
2
 kN
σc.1 = 1.24 ⋅
2
cm
2
σc.1 ⋅ c
M := = 3.876 ⋅ kN
2
2
t3 ⋅ fd.bp
MA =
6

M 6⋅M
≤1 A wiĊc : t3 > = 8.879 ⋅ mm PrzyjĊto : t3 := 9mm
MA fd.bp

§ § t1 t2 t3 · ·
Ostatecznie przyjĊto : tbp := mm ⋅ round ¨ max ¨ , , ¸ ¸ = 45 ⋅ mm
© © mm mm mm ¹ ¹

7.5.2.4 Dobór "duĪych" ceowników.

PrzyjĊto wstĊpnie : 2 x C300
4
hCd := 300mm Ix.Cd := 8030cm
4
bf.Cd := 100mm Iy.Cd := 495cm
3
tw.Cd := 10mm W x.Cd := 535cm
3
tf.Cd := 16mm W y.Cd := 67.8cm

RCd := 16mm fd. = 305 ⋅ MPa

R1.Cd := 8mm

Wyznaczenie naprĊĪeĔ Ğrednich :

Nodp.5 Mmax.5 kN
σĞr.1 :=
Ap
+
Ix.A
( )
⋅ hd − m = 5.678 ⋅
2
cm

Nmax.6 Modp.6 kN
σĞr.2 :=
Ap
+
Ix.A
( )
⋅ hd − m = 1.547 ⋅
2
cm

kN
(
σĞr.max := max σĞr.1 , σĞr.2 = 5.678 ⋅ ) 2
cm

Siła wypadkowa P :
2
AIPE := 98.8cm

P1 := σĞr.max ⋅ AIPE = 560.96 ⋅ kN

GruboĞü spoin :

(
tmax.1 := max tfd , tf.IPE , tw.Cd = 25 ⋅ mm )
(
tmin.1 := min tfd , tf.IPE , tw.Cd = 10 ⋅ mm )
0.2tmax.1 = 5 ⋅ mm < a1 := 5mm < 0.7tmin.1 = 7 ⋅ mm

Wymagana wysokoĞü ceownika :

αII = 0.8
P1
hceow := = 163.07 ⋅ mm < hCd = 300 ⋅ mm Warunek spełniony
4 ⋅ a1 ⋅ αII ⋅ fd

Klasa przekroju "duĪego" cewonika :

hCd = 300 ⋅ mm bf.Cd = 100 ⋅ mm tw.Cd = 10 ⋅ mm tf.Cd = 16 ⋅ mm RCd = 16 ⋅ mm R1.Cd = 8 ⋅ mm

ĝrodnik :

bĞ.Cd := hCd − 2 ⋅ tf.Cd − 2 ⋅ RCd − 2 ⋅ R1.Cd = 220 ⋅ mm tĞ.Cd := tw.Cd = 10 ⋅ mm

215
PoniewaĪ fd. = 305 ⋅ MPa to ε := = 0.84
305
bĞ.Cd
= 22 < 33 ⋅ ε = 27.707 Przekrój klasy 1.
tĞ.Cd

Półka :
bf.Cd − tw.Cd − RCd − R1.Cd
bp.Cd := = 33 ⋅ mm tp.Cd := tf.Cd = 16 ⋅ mm
2
215
PoniewaĪ fd. = 305 ⋅ MPa to ε := = 0.84
305
bp.Cd
= 2.063 < 9 ⋅ ε = 7.556 Przekrój klasy 1.
tp.Cd

C300 jest przekrojem klasy 1.

Sprawdzenie noĞnoĞci przekroju osłabionego :

Przekrój A-A :
hA.A := 0.75hCd = 225 ⋅ mm
tA.A := tw.Cd = 10 ⋅ mm

hA.A 215
= 22.5 > 25 ⋅ = 20.99 A zatem : ϕpv.A.A := 1
tA.A 305

3
aA.A := a − 2 ⋅ 15mm = 1.47 × 10 ⋅ mm
bA.A := hA.A = 225 ⋅ mm

aA.A § 1 ·
βA.A := = 6.533 A zatem : Kv.A.A := min ¨ 0.65 ⋅ 2 − , 0.8¸ = 0.8
bA.A βA.A
© ¹
hA.A K v.A.A fd.
λp.A.A := ⋅ ⋅ = 0.383
tA.A 56 215MPa
 § 1 , 1.0· = 1
ϕpv.A.A := min ¨ ¸
© λp.A.A ¹
2
Av.A.A := hA.A ⋅ tA.A = 22.5 ⋅ cm

VR.A.A := 0.58 ⋅ ϕpv.A.A ⋅ Av.A.A ⋅ fd. = 398.025 ⋅ kN > VA.A := 0.5 ⋅ Ft = 286.811 ⋅ kN Warunek spełniony

Przekrój B-B :
hB.B := hCd = 300 ⋅ mm
tB.B := tw.Cd = 10 ⋅ mm

hB.B 215
= 30 > 25 ⋅ = 20.99
tB.B 305

3
aB.B := a − 2 ⋅ 15mm = 1.47 × 10 ⋅ mm
bB.B := hB.B = 300 ⋅ mm

aB.B § 1 ·
βB.B := = 4.9 A zatem : Kv.B.B := min ¨ 0.65 ⋅ 2 − , 0.8¸ = 0.8
bB.B βB.B
© ¹
hB.B K v.B.B fd.
λp.B.B := ⋅ ⋅ = 0.51
tB.B 56 215MPa

§ 1 ·
ϕpv.B.B := min ¨ , 1.0¸ = 1
λp.B.B
© ¹
2
Av.B.B := 2 ⋅ hB.B ⋅ tB.B = 60 ⋅ cm
3
VR.B.B := 0.58 ⋅ ϕpv.B.B ⋅ Av.B.B ⋅ fd. = 1.061 × 10 ⋅ kN > VB.B := 0.5 ⋅ Ft = 286.811 ⋅ kN Warunek spełniony

V0.B.B := 0.3 ⋅ VR.B.B = 318.42 ⋅ kN > VB.B := 0.5 ⋅ Ft = 286.811 ⋅ kN Nie trzeba uwzglĊdniaü wpływu
Ğcinania przy zginaniu

eB.B := 104mm
MB.B := VB.B ⋅ eB.B = 29.828 ⋅ kN ⋅ m
αp.B.B := 1.0

MR.B.B := αp.B.B ⋅ W x.Cd ⋅ fd. = 163.175 ⋅ kN ⋅ m

ϕL.B.B := 1.0

MB.B
= 0.183 < 1.0 Warunek spełniony
ϕL.B.B ⋅ MR.B.B
7.5.2.5 Dobór "małych" ceowników.
Dobrano zestaw dwóch ceowników C 120 :
4
hCm := 120mm Ix.Cm := 4820cm
4
bf.Cm := 55mm Iy.Cm := 317cm
3
tw.Cm := 7mm W x.Cm := 371cm
3
tf.Cm := 9mm W y.Cm := 47.7cm

RCm := 9mm fd. = 305 ⋅ MPa

R1.Cm := 4.5mm

Sprawdzenie nosnoĞci ze wzglĊdu na Ğciananie :

hCm = 120 ⋅ mm
tw.Cm = 7 ⋅ mm

hCm 215
= 17.143 < 25 ⋅ = 20.99 A zatem : ϕpv.m := 1
tw.Cm 305

2
Av.m := 2hCm ⋅ tw.Cm = 16.8 ⋅ cm

VR.A.A := 0.58 ⋅ ϕpv.m ⋅ A v.m ⋅ fd. = 297.192 ⋅ kN > VA.A := 0.5 ⋅ Ft = 286.811 ⋅ kN Warunek spełniony

7.5.2.6 Sprawdzenie noĞnoĞci spion łączących cewoniki "duĪe" z blachą podstawy.

GruboĞü spoin :

( )
tmax.2 := max tbp , tf.Cd = 45 ⋅ mm

( )
tmin.2 := min tbp , tf.Cd = 16 ⋅ mm

0.2tmax.2 = 9 ⋅ mm < a2 := 11mm < 0.7tmin.2 = 11.2 ⋅ mm

NaprĊĪenia w spoinie :
2
Asp.2 := 2 ⋅ aB.B ⋅ a2 = 323.4 ⋅ cm
4
Isp.2 := 1718558380mm
Isp.2
3 3
W sp.2 := = 2.338 × 10 ⋅ cm
0.5 ⋅ aB.B

Kombinacja 1 (Mmax) : Kombinacja 2 (Nmax) :

Nodp.5 Mmax.5 kN Nmax.6 Modp.6 kN

σsp.2.1 := + = 24.19 ⋅ σsp.2.2 := + = 3.172 ⋅
Asp.2 W sp.2 2 A sp.2 W sp.2 2
cm cm
σsp.2.1 kN σsp.2.2 kN
σsp.prost.1 := = 17.105 ⋅ σsp.prost.2 := = 2.243 ⋅
2 2 2 2
cm cm
 σsp.2.1 kN σsp.2.2 kN
τsp.prost.1 := = 17.105 ⋅ τsp.prost.2 := = 2.243 ⋅
2 2 2 2
cm cm
Vodp.5 kN Vodp.6 kN
τsp.rown.1 := = 0.205 ⋅ τsp.rown.2 := = 0.012 ⋅
Asp.2 2 Asp.2 2
cm cm

Warunek noĞnoĞci :
κ := 0.85

Kombinacja 1 (Mmax) :

κ ⋅ σsp.prost.1 + 3 ⋅ § τsp.prost.1 + τsp.rown.1

2 2 2· kN kN
© ¹ = 29.08⋅ < fd. = 30.5 ⋅ Warunek spełniony
2 2
cm cm

Kombinacja 2 (Nmax) :

κ ⋅ σsp.prost.2 + 3 ⋅ § τsp.prost.2 + τsp.rown.2

2 2 2· kN kN
© ¹ = 3.813⋅ < fd. = 30.5 ⋅ Warunek spełniony
2 2
cm cm

7.5.2.7 Wymiarowanie połączenia czĊĞci nadsuwnicowej i podsuwnicowej.

NoĞnoĞü półki dwuteownika czĊĞci nadsuwnicowej :
Pn := bf.n ⋅ tf.n ⋅ fd = 756.8 ⋅ kN

GruboĞü spoin :

(
tmax.3 := max tf.n , tw.n , tfd , twd = 25 ⋅ mm )
(
tmin.3 := min tf.n , tw.n , tfd , twd = 9.5 ⋅ mm)
0.2tmax.3 = 5 ⋅ mm < a3 := 5mm < 0.7tmin.3 = 6.65 ⋅ mm

DługoĞü spoiny :
αII = 0.8

Pn
lsp.3 > = 220 ⋅ mm
4 ⋅ a3 ⋅ αII ⋅ fd

lsp.3 < 100 ⋅ a3 = 500 ⋅ mm

PrzyjĊto : lsp.3 := 220mm

8.0 StĊĪenia.
8.1 StĊĪenie połaciowe - podłuĪne.
ObciąĪenie ciągłe od wiatru działające na ĞcianĊ od strony nawietrznej (według poz.7.2.3.2) :
kN
pksn = 0.359 ⋅ (wartoĞü charakterytyczna)
2
m
kN
posn := pksn ⋅ γfw = 0.539 ⋅ (wartoĞü obliczeniowa)
2
m
WartoĞü siły Rs dziłającej na stĊĪenie połaciowe - podłuĪne :
R
Rw := = 6m (rozstaw wiązarów)
2
HC = 12.63 m (wysokoĞü słupa dwustopniowego)

posn ⋅ Rw ⋅ HC
Rs := = 20.409 ⋅ kN
2

Wyznaczenie sił w krzyĪulcach (według RM-WIN) :

Nc.1.max := 19.83kN (maksymalna siła Ğciskająca krzyĪulec nr 9)

Nt.1.max := 19.83kN (maksymalna siła rozciągająca krzyĪulec nr 8)

Wymiarowanie krzyĪulców :
Pole wymagane ze wzglĊdu na warunek noĞnoĞci elementów rozciąganych osiowo :

Nt.1.max
2
Areq.1 := = 0.922 ⋅ cm
fd

PrzyjĊto rury okrągłe 54.0 x 4.0 mm ze stali S235 :

Dst.1 := 54mm ist.1 := 1.77cm

tst.1 := 4mm fd = 215 ⋅ MPa

2
Ast.1 := 6.28cm

Sprawdzenie klasy przekroju krzyĪulca :

215
ε := =1
215

bst.1 := Dst.1 = 54 ⋅ mm
tst.1 = 4 ⋅ mm

bst.1
2
= 13.5 < 50 ⋅ ε = 50 Przekrój klasy 1.
tst.1

Sprawdzenie warunku noĞnoĞci elementów Ğciskanych osiowo :

ψst.1 := 1 dla klasy 1

NRc.st.1 := ψst.1 ⋅ Ast.1 ⋅ fd = 135.02 ⋅ kN (noĞnoĞü przekroju przy osiowym Ğciskaniu)

Le.st.1 := 3.5m (długoĞü wyboczeniowa krzyĪulca)

Le.st.1
λst.1 := = 197.74 < 250 (smukłoĞü w płaszczyĨnie i z płaszczyzny stĊĪenia)
ist.1

215MPa
λp.st.1 := 84 ⋅ = 84 (smukłoĞü porównawcza)
fd

λst.1
λw.st.1 := = 2.354 (smukłoĞü wzglĊdna)
λp.st.1

Na podstawie Tabl.10 i Tabl.11 (dla krzywej wyboczeniowej "b") : nb := 1.6

−1
nb
§ 2 ⋅ n b·
ϕst.1 := ¨ 1 + λw.st.1 ¸ = 0.174
© ¹

Nc.1.max
= 0.846 < 1.0 Warunek spełniony
ϕst.1 ⋅ NRc.st.1

Sprawdzenie wzajemnych przemieszczeĔ sąsiednich punktów podparcia :

∆st.1 := 2.4mm
lst.1 := Rw = 6 m

∆st.1 1
−4 −3
= 4 × 10 < = 5 × 10 Warunek spełniony
lst.1 200

8.2 StĊĪenie pionowe - Ğcienne.

8.2.1 StĊĪenie pionowe - Ğcienne - nadsuwnicowe.
Wyznaczenie reakcji z tĊĪnika połaciowego poprzecznego :
ObciąĪenie ciągłe od wiatru działające na ĞcianĊ od strony nawietrznej (według poz.7.2.3.2) :
kN
pksn = 0.359 ⋅ (wartoĞü charakterytyczna)
2
m
kN
posn := pksn ⋅ γfw = 0.539 ⋅ (wartoĞü obliczeniowa)
2
m

Reakcja od wiatru dziłająca na tĊĪnik połaciowy poprzeczny :

Hmax := 13.53m (maksymalna wysokoĞü słupa w Ğcianie szczytowej)
asł := 1.8m (rozstaw słupów w Ğcianie szczytowej)

posn ⋅ asł ⋅ Hmax

Pw.max := = 6.559 ⋅ kN
2

6Lá\RGERF]QHJRSRGSDUFLDWĊĪQLNDSRáDFLRZHJRSRSU]HF]QHJR
2
Apg := 45.5cm (pole przekroju pasa górnego wiązara - 1/2 HEB 220)
mst.2 := 4 (iloĞü podpartych elementów Ğciskanych)
npł := 11 (iloĞü płatwi w jednym polu)

Fo.max.st.2 := 0.005 ⋅ Apg ⋅ fd. = 6.939 ⋅ kN

2
Fm.st.2 := ⋅ mst.2 ⋅ Fo.max.st.2 = 18.503 ⋅ kN
1+ mst.2

Reakcja od tĊĪnika połaciowego poprzecznego :

(npł − 1) ⋅ Pw.max + (npł − 2) ⋅ Fm.st.2

Rst.2 := = 116.061 ⋅ kN
2

Siły od bocznego podparcia stĊĪenia pionowego - Ğciennego - nadsuwnicowego :

2
An = 91 ⋅ cm (pole czĊĞci nadsuwnicowej słupa - HEB 220)
mst.2 := 4 (iloĞü podpartych elementów Ğciskanych)

Fo.max.st.3 := 0.005 ⋅ An ⋅ fd = 9.783 ⋅ kN

2
Fm.st.3 := ⋅ mst.2 ⋅ Fo.max.st.3 = 26.087 ⋅ kN
1+ mst.2

Wyznaczenie sił w krzyĪulcach (według RM-WIN) :

Nc.3.max := 95.16kN (maksymalna siła Ğciskająca krzyĪulec nr 6)

Nt.3.max := 82.82kN (maksymalna siła rozciągająca krzyĪulec nr 4)

Wymiarowanie krzyĪulców :
Pole wymagane ze wzglĊdu na warunek noĞnoĞci elementów rozciąganych osiowo :

Nt.3.max
2
Areq.3 := = 3.852 ⋅ cm
fd

PrzyjĊto rury okrągłe 88.9 x 6.0 mm ze stali S235 :

Dst.3 := 88.9mm ist.3 := 2.94cm

tst.3 := 6mm fd = 215 ⋅ MPa

2
Ast.3 := 15.6cm

Sprawdzenie klasy przekroju krzyĪulca :

215
ε := =1
215

bst.3 := Dst.3 = 88.9 ⋅ mm

tst.3 = 6 ⋅ mm

bst.3
2
= 14.817 < 50 ⋅ ε = 50 Przekrój klasy 1.
tst.3

Wyznaczenie długoĞci wyboczeniowych (według Z1-1) :

Lc.st.3 := 7.51m
(teoretyczne długoĞci przekątnych pola skratowania)
Lt.st.3 := 7.51m

Lex.st.3 := 0.5 ⋅ Lc.st.3 = 3.755 m (długoĞü wyboczeniowa w płaszczyĨnie stĊĪenia)

Nt.st.3 := Nt.3.max = 82.82 ⋅ kN

(bezwzglĊdne wartoĞci sił w krzyĪulcu rozciąganym i Ğciskanym)
Nc.st.3 := Nc.3.max = 95.16 ⋅ kN

§¨ Nt.st.3 Lc.st.3 ·
¸
Ley.st.3 := max 0.5 ⋅ Lc.st.3 , Lc.st.3 ⋅ 1 − 0.75 ⋅ ⋅ = 4.426 m (długoĞü wyboczeniowa z
¨ Nc.st.3 Lt.st.3 ¸
© ¹ płaszczyzny stĊĪenia)

Sprawdzenie warunku noĞnoĞci elementów Ğciskanych osiowo :

ψst.3 := 1 dla klasy 1

NRc.st.3 := ψst.3 ⋅ Ast.3 ⋅ fd = 335.4 ⋅ kN (noĞnoĞü przekorju przy osiowym Ğciskaniu)

Lex.st.3
λx.st.3 := = 127.721 < 250 (smukłoĞü w płaszczyĨnie stĊĪenia)
ist.3
Ley.st.3
λy.st.3 := = 150.528 < 250 (smukłoĞü z płaszczyzny stĊĪenia)
ist.3
 215MPa
λp.st.3 := 84 ⋅ = 84 (smukłoĞü porównawcza)
fd

λx.st.3
λwx.st.3 := = 1.52 (smukłoĞü wzglĊdna w płaszczyĨnie stĊĪenia)
λp.st.3

λy.st.3
λwy.st.3 := = 1.792 (smukłoĞü wzglĊdna z płaszczyzny stĊĪenia)
λp.st.3

Na podstawie Tabl.10 i Tabl.11 (dla krzywej wyboczeniowej "b") : nb := 1.6

−1
nb
§ 2 ⋅ n b·
ϕx.st.3 := ¨ 1 + λwx.st.3 ¸ = 0.374 (w płaszczyĨnie stĊĪenia)
© ¹
−1
nb
§ 2 ⋅ n b·
ϕy.st.3 := ¨ 1 + λwy.st.3 ¸ = 0.285 (z płaszczyzny stĊĪenia)
© ¹

Nc.3.max
= 0.758 < 1.0 Warunek spełniony
ϕx.st.3 ⋅ NRc.st.3

Nc.3.max
= 0.997 < 1.0 Warunek spełniony
ϕy.st.3 ⋅ NRc.st.3

Sprawdzenie maksymalnego przemieszczenia wĊzłów :

HB
u3 := 2.56mm < = 22.61 ⋅ mm Warunek spełniony
200

8.2.2 StĊĪenie pionowe - Ğcienne - podsuwnicowe.

Rg := 142.15kN (całkowita reakcja z tĊĪnika nadsuwnicowego)
Hri.obl = 13.662 ⋅ kN (obciąĪenie poziome od suwnicy, równoległe do toru)

Siła od bocznego podparcia czĊĞci podsuwnicowej słupa :

2
Ap = 382.16 ⋅ cm (pole czĊĞci podsuwnicowej słupa)
mst.2 := 4 (iloĞü podpartych elementów Ğciskanych)

Fo.max.st.3 := 0.005 ⋅ Ap ⋅ fd = 41.082 ⋅ kN

2
Fm.st.3 := ⋅ mst.2 ⋅ Fo.max.st.3 = 109.553 ⋅ kN
1+ mst.2

Rcałk := Rg + Fm.st.3 + Hri.obl = 265.365 ⋅ kN

Nc.4.max := 229.11kN (maksymalna siła Ğciskająca krzyĪulec nr 6)

Nt.4.max := 220.07kN (maksymalna siła rozciągająca krzyĪulec nr 5)

V4.max := 1.24kN (maksymalna siła Ğcinająca krzyĪulec nr 5 i nr 6)

M4.max := 3.13kN ⋅ m (maksymalny moment zginający krzyĪulec nr 5 i nr 6)

Nc.5.max := 265.37kN (maksymalna siła Ğciskająca rygiel nr 1)

V5.max := 3.1kN (maksymalna siła Ğcinająca rygiel)

M5.max := 1.85kN ⋅ m (maksymalny moment zginający rygiel nr 1)

Wymiarowanie krzyĪulców :
Pole wymagane ze wzglĊdu na warunek noĞnoĞci elementów Ğciskanych osiowo :

Nc.4.max
2
Areq.4 := = 35.521 ⋅ cm
0.3fd

PrzyjĊto rury okrągłe 177.8 x 10.0 mm ze stali S235 :

3
Dst.4 := 177.8mm W st.4 := 209cm

tst.4 := 10mm ist.4 := 5.94cm

2
Ast.4 := 52.7cm fd = 215 ⋅ MPa

Sprawdzenie klasy przekroju krzyĪulca :

215
ε := =1
215

bst.4 := Dst.4 = 177.8 ⋅ mm

tst.4 = 10 ⋅ mm
bst.4
2
= 17.78 < 50 ⋅ ε = 50 Przekrój klasy 1.
tst.4

Sprawdzenie noĞnoĞci przekroju krzyĪulców na Ğcinanie :

V4.max = 1.24 ⋅ kN
h4 := Dst.4 = 177.8 ⋅ mm
t4 := tst.4 = 10 ⋅ mm

h4
= 17.78 < 70 ⋅ ε = 70 Warunek spełniony, czyli : ϕpv. = 1
t4

2
( )
Av.4 := 2 ⋅ h4 − t4 ⋅ t4 = 33.56 ⋅ cm

VR.4 := 0.58 ⋅ A v.4 ⋅ fd = 418.493 ⋅ kN > V4.max = 1.24 ⋅ kN Warunek spełniony

Vo.4 := 0.3 ⋅ VR.4 = 125.548 ⋅ kN > V4.max = 1.24 ⋅ kN Nie trzeba uwzglĊdniaü Ğcianania przy zginaniu

Sprawdzenie warunku noĞnoĞci elementów zginanych i rozciąganych (krzyĪulec nr 5) :

3
NRt.st.4 := A st.4 ⋅ fd = 1.133 × 10 ⋅ kN (noĞnoĞü elementu rozciąganego osiowo)
3
NRt.st.4 = 1.133 × 10 ⋅ kN > Nt.4.max = 220.07 ⋅ kN

αp.st.4 := 1.0
3
W st.4 = 209 ⋅ cm

MR.st.4 := αp.st.4 ⋅ W st.4 ⋅ fd = 44.935 ⋅ kN ⋅ m (noĞnoĞü przekroju przy jednokierunkowym zginaniu)

ϕL.st.4 := 1.0

Nt.4.max M4.max
+ = 0.264 < 1.0 Warunek spełniony
NRt.st.4 ϕL.st.4 ⋅ MR.st.4

Sprawdzenie warunku noĞnoĞci elementów Ğciskanych i zginanych (krzyĪulec nr 6) :

ψst.4 := 1 dla klasy 1
3
NRc.st.4 := ψst.4 ⋅ Ast.4 ⋅ fd = 1.133 × 10 ⋅ kN (noĞnoĞü przekroju przy osiowym Ğciskaniu)

Le.st.4 := 10.08m (długoĞü wyboczeniowa krzyĪulca)

Le.st.4
λst.4 := = 169.697 < 250 (smukłoĞü w płaszczyĨnie i z płaszczyzny stĊĪenia)
ist.4

215MPa
λp.st.4 := 84 ⋅ = 84 (smukłoĞü porównawcza)
fd

λst.4
λw.st.4 := = 2.02 (smukłoĞü wzglĊdna)
λp.st.4
Na podstawie Tabl.10 i Tabl.11 (dla krzywej wyboczeniowej "b") : nb := 1.6
−1
nb
§ 2 ⋅ n b·
ϕst.4 := ¨ 1 + λw.st.4 ¸ = 0.23
© ¹

MR.st.4 = 44.935 ⋅ kN ⋅ m (noĞnoĞü przekroju przy jednokierunkowym zginaniu)

ϕL.st.4 := 1.0
βx = 1

§ M4.max Nc.4.max ·
∆st.4 := min ¨ 1.25 ⋅ ϕst.4 ⋅ λw.st.4 ⋅ βx ⋅ , 0.1¸ = 0.017
2
⋅
¨ MR.st.4 NRc.st.4 ¸
© ¹

Nc.4.max βx ⋅ M4.max
+ = 0.948 < 1.0 − ∆st.4 = 0.983 Warunek spełniony
ϕst.4 ⋅ NRc.st.4 ϕL.st.4 ⋅ MR.st.4

Wymiarowanie rygla :
Pole wymagane ze wzglĊdu na warunek noĞnoĞci elementów Ğciskanych osiowo :

Nc.5.max
2
Areq.5 := = 41.143 ⋅ cm
0.3fd

PrzyjĊto rury okrągłe 177.8 x 10.0 mm ze stali S235 :

3
Dst.5 := 177.8 ⋅ mm W st.5 := 209cm

tst.5 := 10mm ist.5 := 5.94cm

2
Ast.5 := 52.7cm fd = 215 ⋅ MPa

Sprawdzenie klasy przekroju krzyĪulca :

215
ε := =1
215

bst.5 := Dst.5 = 177.8 ⋅ mm

tst.5 = 10 ⋅ mm

bst.5
2
= 17.78 < 50 ⋅ ε = 50 Przekrój klasy 1.
tst.5

Sprawdzenie noĞnoĞci przekroju rygla na Ğcinanie :

V5.max = 3.1 ⋅ kN
h5 := Dst.5 = ⋅ mm
t5 := tst.5 = 10 ⋅ mm

h5
= 17.78 < 70 ⋅ ε = 70 Warunek spełniony, czyli : ϕpv. = 1
t5
 2
( )
Av.5 := 2 ⋅ h5 − t5 ⋅ t5 = 33.56 ⋅ cm

VR.5 := 0.58 ⋅ A v.5 ⋅ fd = 418.493 ⋅ kN > V5.max = 3.1 ⋅ kN Warunek spełniony

Vo.5 := 0.3 ⋅ VR.5 = 125.548 ⋅ kN > V5.max = 3.1 ⋅ kN Nie trzeba uwzglĊdniaü Ğcianania przy zginaniu

Wyznaczenie długoĞci wyboczeniowych (według Z1-2) :

Lo.st.5 := 12m

Lex.st.5 := 0.5 ⋅ Lo.st.5 = 6 m (długoĞü wyboczeniowa w płaszczyĨnie stĊĪenia)

N1.st.5 := 0kN N2.st.5 := Nc.5.max = 265.37 ⋅ kN (siły w ryglu)

§ N1.st.5 ·
Ley.st.5 := Lo.st.5 ⋅ ¨ 0.75 + 0.25 ⋅ ¸ = 9m (długoĞü wyboczeniowa z płaszczyzny stĊĪenia)
¨ N2.st.5 ¸
© ¹
Sprawdzenie warunku noĞnoĞci elementów Ğciskanych i zginanych :
ψst.5 := 1 (dla klasy 1)
3
NRc.st.5 := ψst.5 ⋅ Ast.5 ⋅ fd = 1.133 × 10 ⋅ kN (noĞnoĞü przekroju przy osiowym Ğciskaniu)

Lex.st.5
λx.st.5 := = 101.01 < 250 (smukłoĞü w płaszczyĨnie stĊĪenia)
ist.5

Ley.st.5
λy.st.5 := = 151.515 < 250 (smukłoĞü z płaszczyzny stĊĪenia)
ist.5

215MPa
λp.st.5 := 84 ⋅ = 84 (smukłoĞü porównawcza)
fd

λx.st.5
λwx.st.5 := = 1.203 (smukłoĞü wzglĊdna w płaszczyĨnie stĊĪenia)
λp.st.5

λy.st.5
λwy.st.5 := = 1.804 (smukłoĞü wzglĊdna z płaszczyzny stĊĪenia)
λp.st.5

Na podstawie Tabl.10 i Tabl.11 (dla krzywej wyboczeniowej "b") : nb := 1.6

−1
nb
§ 2 ⋅ n b·
ϕx.st.5 := ¨ 1 + λwx.st.5 ¸ = 0.525 (w płaszczyĨnie stĊĪenia)
© ¹
−1
nb
§ 2 ⋅ n b·
ϕy.st.5 := ¨ 1 + λwy.st.5 ¸ = 0.281 (z płaszczyzny stĊĪenia)
© ¹
αp.st.5 := 1.0
3
W st.5 = 209 ⋅ cm

MR.st.5 := αp.st.5 ⋅ W st.5 ⋅ fd = 44.935 ⋅ kN ⋅ m (noĞnoĞü przekroju przy jednokierunkowym zginaniu)

ϕL.st.5 := 1.0
βx = 1

§ M5.max Nc.5.max ·
∆x.st.5 := min ¨ 1.25 ⋅ ϕx.st.5 ⋅ λwx.st.5 ⋅ βx ⋅ , 0.1¸ = 9.149 × 10
2 −3
⋅
¨© MR.st.5 NRc.st.5 ¸¹

Nc.5.max βx ⋅ M5.max
+ = 0.487 < 1.0 − ∆x.st.5 = 0.991 Warunek spełniony
ϕx.st.5 ⋅ NRc.st.5 ϕL.st.5 ⋅ MR.st.5

∆y.st.5 := 0

Nc.5.max βx ⋅ M5.max
+ = 0.873 < 1.0 − ∆y.st.5 = 1 Warunek spełniony
ϕy.st.5 ⋅ NRc.st.5 ϕL.st.5 ⋅ MR.st.5

Przemieszczenie poziome podpór (słupów) belki podsuwnicowej w kierunku podłuĪnym :

HA
u5 := 4.73mm < = 8.108 ⋅ mm Warunek spełniony
1000
STĉĩENIE POŁACIOWE - PODŁUĩNE - SIŁY NORMALNE [kN]

STĉĩENIE PIONOWE - ĝCIENNE - NADSUWNICOWE - SIŁY NORMALNE [kN]

STĉĩENIE PIONOWE - ĝCIENNE - PODSUWNICOWE - SIŁY NORMALNE [kN]

STĉĩENIE PIONOWE - ĝCIENNE - PODSUWNICOWE - SIŁY TNĄCE [kN]

STĉĩENIE PIONOWE - ĝCIENNE - PODSUWNICOWE - MOMENTY ZGINAJĄCE [kNm]