Professional Documents
Culture Documents
>
c
c
<c <c
.
!" #
$%&'
&
()
(
* $7..). >
>>>
<
+
&
&'
,)
(
* +7..). 89
<c
<c
-
,(
),
. -
/01
&
),
. /
2c&
3) 2.)..
4501
&
3) 45:.)..
44%&'
.)&
44!
46
.,&'
)&
46!
;
ë
Celownik dzierżawczy jest konstrukcją gramatyczną, która ma ten sam sens, co
zdanie z użyciem czasownika habere - mieć, lecz zamiast niego korzysta z czasownika esse - być i celownika (Dativus). Na język
polski oba zdania tłumaczy się identycznie. Przykłady:
Dosłowne tłumaczenie zdań z Dativem brzmi: Chłopcu jest książka oraz Rzymianinowi jest piękna to ga. Zauważmy, że w
zdaniach podmiot i dopełnienie zamieniają się rolami. W pewnym sensie przypomina to stronę bierną.
Po czasownikach putare, habere, ducare - uważać kogoś/coś za kogoś/coś, apellare,
nominare - nazywać kogoś/coś kimś/czymś, zarówno dopełnienie bliższe (osoba/rzecz nazywana), jak i jego określenie (jak/czym
jest nazywana) w zdaniu znajdują się w bierniku. Z tego powodu tą konstrukcję nazywa się biernikiem podwójnym. Przykłady:
Romani Aeneam proavum suum putabant. - Rzymianie uważali Eneasza za swojego przodka. (dosł. swojego przodka)
Te amicum meum apello. - Nazywam cię moim przyjacielem.