228 - WARHAMMER FRP

WARHAMMER FRP - 229

 MISTRZ GRY:
GRY:
T
en rozdział zawiera wszystkie informacje, których Mistrz Gry
będzie potrzebował, by pełnić swą rolę w WARHAMMERZE
FRP. Zanim Mistrz Gry przystąpi do prowadzenia swej pierwszej
przygody, warto by przeczytał zasady w całości. Nie trzeba
dokładnie pamiętać wszystkich podanych tu reguł, ale naleŜy
orientować się, w którym miejscu tej ksiąŜki się znajdują, by moŜna je szybko znaleźć,
gdy okaŜą się potrzebne w grze.
MISTRZ GRY:
M
istrz Gry jest najwaŜniejszym członkiem grupy. To dzięki MG
Znany Świat nabiera Ŝycia. To MG organizuje sesje, wymyśla
przygody i ocenia działania Bohaterów Graczy. Ale na jego
barkach spoczywa takŜe odpowiedzialność za prowadzenie gry i
budowanie nastroju. Choć moŜe się wydawać, Ŝe jest to cięŜkie
brzemię, to jednak rola MG dostarcza wiele satysfakcji. MG znajdzie w niniejszym
rozdziale znajdzie rozwiązanie najwaŜniejszych problemów związanych z obowiązka-
mi MG. Przede wszystkim zamieszczono w nim porady na temat prowadzenia przy-
gód i łączenia ich w kampanie. Oprócz tego, MG przeczyta tutaj praktyczne wska-
zówki dotyczące stosowania testów i wykorzystania Punktów Przeznaczenia.
Mistrz Gry znajdzie takŜe zasady dotyczące Punktów Obłędu, wspomnianych w ROZ-
DZIALE I: PODRĘCZNIK GRACZA.
MISTRZ GRY JEST USZAMI & OCZAMI GRACZY:
Awanturnicy, których stworzyli gracze będą poruszać się w fantastycznym świecie,
wymyślonym oraz kontrolowanym przez MG i to zadaniem MG jest opisywanie im
otoczenia w najbardziej realistyczny sposób, w jaki tylko potrafi. W toku gry MG bę-
dzie przedstawiał graczom moŜliwości wyboru - na przykład czy ich bohaterowie mają
wejść w lewą czy w prawą odnogę korytarza; albo jakie kierunki mogą wybrać na
skrzyŜowaniu. Gdy bohaterowie się przemieszczą, ich otoczenie ulegnie zmianie i
znów MG powie graczom o wszystkim, co widzą, słyszą, czują itp.
Gracze często będą Ŝądać informacji, dotyczących ich otoczenia: jaki kolor ma
ubranie, jak wyglądają drzwi albo jak duŜy jest pokój. Do MG, naleŜy udzielanie im
odpowiedzi na tego typu pytania. Niektóre szczegóły będą miały istotne znaczenie,
większość stanowić będą trywialną scenografię, będą teŜ takie pytania, z których MG
zorientuje się, Ŝe gracze całkowicie przegapili bardzo waŜne informacje; których udzie-
lił im niecałe pięć minut wcześniej. Gdy gra się rozwinie, MG często będzie musiał
improwizować, opisując nieistotne nawet szczegóły, by dać informacje, których ocze-
kują gracze, ale dzięki temu gra będzie płynna i ciekawa. MG nie powinien kłaść więk-
szego nacisku na pewne informacje w porównaniu do innych - sterowanie przygodą w
tym stylu moŜe wydawać się prostszą drogą, lecz nie prowadzi do gry ciekawej i ekscy-
tującej.
MISTRZ GRY DECYDUJE O TYM, CO SIĘ ZDARZY:
Gracze samodzielnie decydują, co mają robić ich bohaterowie w danym momencie i
okolicznościach. Na przykład, czy po dojściu do rwącej rzeki spróbują przepłynąć ją
wpław, czy szukają łodzi, czy teŜ idą szukać mostu? Bohater moŜe zrobić wszystko,
230 - WARHAMMER FRP
Niechaj kmiotki wznoszą modły do Ranalda i proszą go o pomyślność. Ale
władcą
tutaj to ja jestem władcą ich losu. Ja decyduję, kto umiera, a kto żyw będzie.
- Wasiliew, książę złodziei z Talabheim
czego chce gracz, ale MG musi określić skutki jego działania. Na przykład, czy bohate-
rowie zaczną się topić, jeśli zechcą przebyć rzekę wpław? Jeśli będą szukać łodzi - czy
je znajdą?
Do pomocy w określeniu tego, co się zdarzy MG wykorzystuje reguły gry.
Gracze nie potrzebują znać tych reguł, by grać i dobrze się bawić, MG natomiast mu-
sisz opanować większość z nich. Nie trzeba zapamiętać całej ksiąŜki, ale naleŜy przy-
najmniej wiedzieć, gdzie moŜesz znaleźć reguły, odpowiadającej danej sytuacji. To MG
decyduje, kiedy rzut kostkami jest niezbędny, którego testu uŜyć i jakie konkretne kon-
sekwencje pociągnie za sobą udany, bądź nieudany test. Jednak w większości wypad-
ków MG musi polegać na własnej wyobraźni i zdrowym rozsądku; sprawdzianem do-
brego MG nie jest czy moŜe on wyrecytować wszystkie zasady od początku do końca
bez zaglądania do ksiąŜki, ale to, czy sytuacje, które nie są dokładnie omówione w za-
sadach będą osądzone w sensowny i realistyczny sposób. W końcu w grze fantasy rze-
czy niemoŜliwe zdarzają się dość często i Ŝaden zbiór zasad, wszystko jedno jak wiel-
kich i złoŜonych, nie moŜe kusić się o opisanie kaŜdej moŜliwej ewentualności.
KOSTKI:
Warto, aby MG dysponował przynajmniej jedną kością czterościenną, sześcienną,
ośmiościenną, dziesięciościenną, dwunastościenną i dwudziestościenną. Więcej infor-
macji na tematy rzutów kośćmi moŜna znaleźć w ROZDZIALE I: PODRĘCZNIK
GRACZA.
MISTRZ GRY TWORZY MAKIETY:
Przygody dzieją się w wyobraźni MG i graczy, ale dobrym pomysłem jest wykorzy-
stywanie modeli postaci i makiet dla przedstawienia pewnych sytuacji. Makieta nie musi
być czymś bardziej skomplikowanym niŜ na przykład ustawiona pionowo ksiąŜka,
symulująca ścianę domu czy krawędź muru. Niektórzy MG wolą rysować plany na
papierze.
Na przykład, jeśli grupa awanturników porusza się w korytarzu, MG moŜe
zdecydować się narysować korytarz na kartce w kratkę i zaznaczyć na niej połoŜenie
drzwi i innych obiektów. NaleŜy uŜywać tej samej skali dla planu korytarza, co dla mo-
deli graczy (2½ cm = 2 metry), umoŜliwiając umieszczenie tych modeli bezpo-
średnio na planie.
Niezbędne jest jedynie posiadanie planu komnaty lub
korytarza, w którym w danej chwili znajdują się bohaterowie; gdy
obszary te są opuszczane, stare szkice moŜna zdjąć. Przez znaczną
część rozgrywki plany w ogóle nie będą potrzebne i wystarczy tylko
 słowny opis terenu. Jednak te uŜyteczne informacje naprawdę pomagają uatrakcyjnić i
udoskonalić przebieg rozgrywki, a ponadto są praktyczne, gdyŜ zawsze będzie moŜna
natychmiast określić, gdzie znajdują się bohaterowie, ich przeciwnicy, meble i inne
przedmioty. Nie zawsze jest to proste w przypadku, gdy zarówno MG, jak i gracze ba-
zują jedynie na czysto słownym opisie.
Jeśli przygoda dzieje się na zewnątrz budynków uŜyteczne moŜe być wykorzy-
stanie modeli budynków, drzew, itd., by odtworzyć scenerię. Nie jest to konieczne,
jednak znów sprawia, Ŝe gra stanie się atrakcyjniejsza. Jeśli MG nie dysponuje mode-
lami, to kartonowe plany mogą być uŜyte w ten sam sposób, co w przypadku wnętrz
budynków i labiryntów.
MISTRZ GRY ODGRYWA RESZTĘ ŚWIATA:
Wcześniej czy później gracze napotkają inne istoty, zamieszkujące świat fantasy. Mogą
to być wrogowie jak gobliny, istoty przyjazne czy nawet inni poszukiwacze przygód.
TESTY:
U
czestnicy gry będą chcieli, by ich bohaterowie podejmowali wiele
róŜnych działań - niektóre z nich to całkiem zwykłe, codzienne
czynności, a inne śmielsze i niezwyczajne. Rolą MG jest decydo-
wanie, jakie te czynności będą miały skutki, czy działania powiodą
się, czy teŜ nie. Na przykład bohater próbuje wskoczyć na galopu-
jącego konia podczas śmiałej ucieczki - czy potrafi to zrobić? Czy zauwaŜy, Ŝe straŜni-
cy zamykają bramę twierdzy? Czy zdoła pokonać kapitana straŜy?
Sytuacje takie, jak wymienione powyŜej bardzo często pojawią się w twojej
grze, a MG moŜe ich skutki określić szybko i sprawnie, wykonując test. Większość te-
stów w tej grze oparta jest na cechach bohaterów i moŜe być modyfikowana przez ich
umiejętności oraz inne czynniki.
PROCEDURA TESTU PODSTAWOWEGO:
KROK I: Mistrz Gry analizuje zamierzoną, wymagającą testu akcję i decyduje, która ce-
cha(y) będzie brana pod uwagę.
KROK II: Gracz i MG decydują, czy postać posiada jakieś umiejętności, które wpłyną
na test.
KROK III: MG rozpatruje okoliczności i określa dalsze modyfikatory, które wydają się
odpowiednie dla określenia procentowej szansy powodzenia testu.
KROK IIII: Gracz rzuca K100. Jeśli wynik jest mniejszy lub równy określonej szansie,
akcja jest udana; jeŜeli nie, zakończyła się niepowodzeniem.
KROK V: MG określa wynik próby, opierając się na tym, czy test był udany, czy nie,
stopień w jakim test się udał lub nie daje ogólny pogląd, na ile udana (czy nieuda-
na) była zamierzona akcja.
ŁATWE & TRUDNE CZYNNOŚCI:
STOPNIE TRUDNOŚCI TESTÓW
STOPIEŃ TRUDNOŚCI MODYFIKATOR
Bardzo łatwy +30%
Łatwy +20%
Prosty +10%
Przeciętny - skuteczności. Jeśli i w tym wypadku jest remis, decyduje niŜszy wynik rzutu. Jeśli oba
Wymagający -10%
Trudny -20%
Bardzo trudny -30%
Dla kaŜdego testu Mistrz Gry powinien określić stopień trudności, a następnie ustalić od-
powiedni modyfikator testu, zgodnie z poniŜszą tabelą. Mistrz Gry moŜe zwiększyć
lub zmniejszyć modyfikatory z tabeli, ale powinien tego unikać, poza wyjątkowymi sy-
tuacjami. Dla uproszczenia testów umiejętności zaleca się, by modyfikatory obniŜały lub
podwyŜszały trudność testu o ±10%, lub wielokrotność tej wartości. Mistrzowie Gry z
większym doświadczeniem mogą dowolnie modyfikować stopień trudności testu, kierując
się własnym wyczuciem.
SUKCES & PRZEGRANA:
W większości przypadków wystarczy proste stwierdzenie, czy test był udany, czy teŜ
nie. Jednak czasami trzeba ocenić, jak bardzo znaczący był sukces wykorzystania umie-
jętności. Jest to szczególnie waŜne przy testach umiejętności społecznych typu oszustwo
MG nie tylko określa miejsce pobytu takich istot, ale takŜe odgrywa ich role w
podobny sposób, jak gracze sterują bohaterami, których stworzyli. Gracze mogą spo-
tkać dzikie zwierzęta, jak stada wilków czy niedźwiedzi, oraz inne inteligentne rasy. Ta-
kie postacie nazywane są Bohaterami NiezaleŜnymi (BN), poniewaŜ nie podlegają Ŝadne-
mu z graczy. Tylko MG kontroluje BN-ów.
KONTROLOWANIE GRY:
Przez większość czasu gra toczy się w ten sposób, Ŝe Mistrz Gry relacjonuje wydarze-
nia wszystkim graczom; będzie pytał graczy, co chcą robić ich bohaterowie, a oni od-
powiedzą poprzez podjęcie decyzji.
MG moŜe określić skutki podejmowanych przez graczy działań, uŜywając
reguł gry i swojego własnego osądu, a później opowiedzieć o tych rezultatach gra-
czom.
lub plotkowanie, gdyŜ ocena sukcesu daje Mistrzowi Gry wskazówki dotyczące reakcji
Bohaterów NiezaleŜnych.
Ocena skuteczności testu jest bardzo prosta. Mistrz Gry porównuje wynik te-
stu z wymaganym stopniem sukcesu. Za kaŜde pełne 10% poniŜej poziomu wymaganego
do odniesienia sukcesu bohater zyskuje jeden poziom skuteczności testu. JeŜeli test był
udany, bohater bez problemu zdołał wykonać deklarowane działanie. Mistrz Gry po-
winien poinformować gracza, czy potrzebny jest jakikolwiek dodatkowy poziom skutecz-
ności testu.
W ten sam sposób moŜna równieŜ ocenić poziom nieudanego testu. Za kaŜ-
de pełne 10% powyŜej poziomu wymaganego do odniesienia sukcesu bohater uzysku-
je jeden poziom poraŜki. Zwykle jednak nie jest to potrzebne do opisu sytuacji.
JeŜeli test był nieudany, bohaterowi nie udało się wykonać deklarowanej akcji.
Skutki, jakie to za sobą pociąga oczywiście zmieniają się zaleŜnie od konkretnych oko-
liczności. Przykładowo, jeŜeli test był nieudany o więcej niŜ 20%, sprawy potoczyły się
naprawdę niedobrze i bohater moŜe znaleźć się w opałach. Na przykład postać, której
nie udał się test uniku o więcej niŜ 20%, moŜe nie tylko nie uskoczyć czy w ogóle nie
reagować odpowiednio szybko, ale moŜe się równieŜ przewrócić.
JeŜeli test był nieudany o więcej niŜ 30%, sprawy potoczyły się fatalnie. Konse-
kwencje przejścia lub nie przejścia testu z duŜym marginesem naleŜą prawie całkowicie
od konkretnego testu i towarzyszących mu okoliczności i niemoŜliwe jest podanie ja-
kichkolwiek wskazówek. Niektóre przykłady podano w STANDARDOWYCH TE-
STACH poniŜej i MG moŜe wziąć je pod uwagę.
TEST PRZECIWSTAWNY:
Dość często zdarza się, Ŝe wykonanie określonej czynności wywołuje reakcję innej
osoby. Taką sytuację moŜna przedstawić za pomocą przeciwstawnego testu. Jeśli bo-
hater próbuje przejść obok stojącego na warcie straŜnika, wykonuje test skradania się,
natomiast straŜnik wykonuje test słuchu. Oba rzuty są wykonywane jednocześnie.
Mistrz Gry moŜe przydzielić odpowiednie stopnie trudności do dowolnego z testów lub
do obu naraz. Postać, która wykonała udany test, odnosi sukces w teście przeciwstaw-
nym. Jeśli testy obu postaci były udane, o zwycięstwie decyduje porównanie poziomu
testy okaŜą się nieudane, decyzja naleŜy do Mistrza Gry. MoŜe wybrać jedno z poniŜ-
szych rozwiązań:
- remis: Ŝadna ze stron nie uzyskuje przewagi. W następnej rundzie obie strony mogą
ponownie próbować wykonać testy umiejętności.
- przerzut: obie strony natychmiast wykonują ponowny test (z tymi samymi modyfi-
katorami jak poprzednio). Rzuty powtarza się, dopóki nie zostanie wyłoniony zwy-
cięzca.
TESTY ŁĄCZONE:
Czasami moŜe okazać się koniecznym testowanie dwóch cech czy teŜ wykonanie serii
testów, potrzebnych do rozwiązania złoŜonej sytuacji. Jeśli zdarzy się, Ŝe w danej sytu-
acji trzeba wykonać więcej niŜ jedną cechę, naleŜy po prostu wziąć ich średnią jako
podstawę testu.
Niektóre sytuacje lepiej jest rozwiązywać serią testów, niŜ jednym połączo-
nym; w takich przypadkach MG, po prostu ustala kolejność, w której testy powinny
być wykonane, po czym przeprowadza je normalnie, jeden po drugim.
WARHAMMER FRP - 231
RASA & NATURA:
Testy CHARYZMY, szczególnie właśnie one, powinny być modyfikowane zaleŜnie od Podstawowe poglądy BN na świat, będące odbiciem ich natury, wpływają równieŜ na
rasy i natury. ich stosunek do awanturników, prowadzonych przez graczy. JeŜeli natura bohatera jest
oczywista (na przykład, gdy BN zobaczy symbol bóstwa, które zna), test powinien być
RASA:
zmodyfikowany. Jeśli nie, nie powinny być stosowane modyfikatory, wynikające z natu-
Oczywiście wszyscy bohaterowie niezaleŜni będą reagować przychylniej na członków
ry, choć jeśli w jakimś późniejszym momencie charakter postaci wyjdzie na jaw, moŜe
swojej rasy i by to odzwierciedlić, wszystkie testy z uŜyciem CHARYZMY wykonuje się zostać przeprowadzony inny test.
z modyfikatorem -10%, jeśli chodzi o kogoś innej rasy. Dla celów tych testów najbardziej odpowiednim wydaje się być rozpatrzenie
Ten modyfikator moŜna zastosować równieŜ do testów: plotkowania, oszustwa, pięciu natur jako krzyŜa:
targowania, przekupstwa, zatrudnienia, improwizowania, przesłuchiwania i lojalności, a takŜe w
przypadkach, gdy bohaterowie usiłują zdobyć jakieś dobra materialne czy usługi. Sto- PRAWORZĄDNA
suje się je równieŜ w czasie spotkań. ↕
NIECHĘĆ: DOBRA ↔ NEUTRALNA ↔ ZŁA
Dla ras, które czują niechęć do rasy bohatera, modyfikator zwiększa się do -20%. ↕
NIENAWIŚĆ: CHAOTYCZNA
Dla ras, które czują nienawiść do rasy bohatera modyfikator zwiększa się do -30%. Jest MG powinien uŜywać modyfikatora -10% za kaŜdy poziom róŜnicy. Na
to minimalna redukcja, a MG moŜe ją zwiększyć zaleŜnie od okoliczności. MG moŜe przykład DOBRA jest odległa o jedną naturę od NEUTRALNEJ. Więc jeśli bohater o DO-
teŜ wprowadzić alternatywną zasadę, Ŝe prawie kaŜdy kontakt między rasami, które się BREJ naturze musi wykonać test plotkowania podczas rozmowy z osobą NEUTRALNĄ,
wzajemnie nienawidzą, będzie wrogi. test ten będzie zmodyfikowany o -10%. ZŁA i PRAWORZĄDNA są odległe od siebie o
NATURA: 2 natury, tak więc na testy bazujące na CHARYZMIE, prowadzone przy kontaktach
między osobami o tych naturach zostanie nałoŜony modyfikator -20%.
TESTY IMPROWIZOWANE:
Standardowe testy, których szczegóły podano poniŜej, powinny opisywać większość
sytuacji, ale w niektórych przypadkach będziesz musiał zaimprowizować jakiś test dla
określenia, czy działanie bohatera było udane. Gdy na przykład bohater próbuje zro-
bić coś, czego nie opisuje Ŝadna z umiejętności (na przykład wywaŜyć drzwi przy uŜy-
ciu siły fizycznej). W takim przypadku naleŜy wykonać test odpowiedniej cechy. Mistrz
Gry ustala, która z cech jest najbardziej adekwatna do deklarowanej czynności. Na-
stępnie wykonuje rzut procentowy, porównując wynik z wartością odpowiedniej ce-
chy. Jeśli wynik rzutu jest równy lub mniejszy od wartości cechy - test jest udany. Stop-
nie trudności testu mają zastosowanie równieŜ do testów cechy. MoŜna teŜ wykorzystać
przeciwstawne testy. Testy cechy są stosowane takŜe w innych sytuacjach, głównie w
przypadku określenia odporności bohatera na tortury, choroby lub magię. W zasadzie
ustalenie, która cecha powinna zostać uŜyta jako podstawowa do testu jest dość proste,
ale poniŜej podamy ci kilka wskazówek.
WALKA WRĘCZ odzwierciedla umiejętności walki w bezpośrednim starciu. MoŜe być
takŜe uŜywana w innych sytuacjach, niezwiązanych z walką, w których bohater
uŜywa czegoś w stylu topora czy młota. NaleŜy pamiętać, Ŝe cel, który się nie po-
rusza jest traktowany jako cel nieruchomy (patrz ROZDZIAŁ III: WALKA).
UMIEJĘTNOŚCI STRZELECKIE odzwierciedlają precyzję w strzelaniu i rzucaniu. Mo-
gą być uŜywane do określenia dokładności rzutów nie tylko w walce (na przykład
rzucanie lotkami do tarczy).
KRZEPA jest odbiciem siły fizycznej; stosuje się ją zawsze, gdy bohater uŜywa swych
mięśni - na przykład przy podnoszeniu cięŜkiego przedmiotu lub próbie wyłama-
nia Ŝelaznych krat.
ODPORNOŚĆ jest odzwierciedleniem ogólnej kondycji i budowy fizycznej. Stanowi
podstawę określenia rzutów obronnych przy chorobie, zatruciu i w sytuacjach, gdy
waŜny jest stan zdrowia bohatera.
ZRĘCZNOŚĆ odzwierciedla szybkość działania, zwinność, koordynację i fizyczną
sprawność bohatera i umiejętność wykonywania trudnych manualnie zadań. ZR
uŜywana jest jako podstawa testu zawsze wtedy, gdy bohater chodzi po bardzo
wąskim gzymsie, próbuje utrzymać się na pędzącym furgonie lub nawleka igłę,
otwiera zamek wytrychem, czy próbuje uchylić się przed spadającą skałą.
INTELIGENCJA odzwierciedla zdolność szybkiego oraz logicznego myślenia i powin-
na być uŜywana we wszystkich sytuacjach, wymagających osądzania, zdrowego
rozsądku i jasności myślenia. Od INT zaleŜy, czy bohater zwróci uwagę na małe
lub niezwykłe szczegóły (takie jak rozdarcie na czyim ubraniu lub przekrzywiony
obraz na ścianie).
SIŁA WOLI to szeroko pojęta miara siły charakteru i stanowczo-
ści, a takŜe określenie odwagi i psychicznej odporności na
stresy, nieprzyjemne widoki, beznadziejne sytuacje itp. Jest uŜywana do te-
stów, określających odporność na magię, hipnozę, tortury i podobne sytuacje.
CHARYZMA określa ogólną zdolność bohatera do wywierania wraŜenia na innych,
przekonywania oraz siłę jego osobowości. Jest uŜywana jako podstawa do testów
związanych z przekonywaniem lub dobrymi manierami w towarzystwie.
Cechy drugorzędne nigdy nie stanowią podstawy do testów.

STANDARDOWE TESTY:

I
stnieją pewne sytuacje, które od czasu do czasu się powtarza-
ją. Gracze będą chcieli, Ŝeby ich bohaterowie blefowali w
niepewnych sytuacjach, by kupowali nieuwagę straŜników,
będą ukrywali się przed potęŜnymi wrogami itd. Odzwiercie-
dleniu tych sytuacji słuŜy pewna ilość standardowych testów.
Standardowe testy rozstrzyga się na tej samej zasadzie, co testy zwykłe.
Załączona tabela przedstawia listę standardowych testów, cech, na których
bazują oraz umiejętności, które mogą zmodyfikować test. Szczegóły, dotyczące
poszczególnych testów opisano poniŜej.

232 - WARHAMMER FRP

 TESTOWANA
CZYNNOŚĆ UMIEJĘTNOŚCI
CECHA
górnictwo, inŜynieria, kamieniarstwo, kowalstwo,
budowa ZRĘCZNOŚĆ
stolarstwo, szkutnictwo
charakteryzacja CHARYZMA charakteryzacja
choroba ODPORNOŚĆ odporność na choroby
furia SIŁA WOLI szaleńczy atak
głupota INTELIGENCJA -
groza SIŁA WOLI odporność na grozę
hazard zobacz opis geniusz arytmetyczny, hazard, szulerstwo
hipnoza SIŁA WOLI -
improwizacja CHARYZMA róŜne, zobacz opis
jazda konna ZRĘCZNOŚĆ jeździectwo, woltyŜerka
wiedza o morzu, wiedza o rzekach, wiosłowanie,
kierowanie łodzią zobacz opis
Ŝeglowanie
kradzieŜ kieszon-
ZRĘCZNOŚĆ doliniarstwo
kowa
krzepa KRZEPA -
lojalność CHARYZMA dowodzenie, przekupstwo, zastraszanie
magia SIŁA WOLI -
mocna głowa ODPORNOŚĆ mocna głowa
niechęć SIŁA WOLI -
nienawiść SIŁA WOLI -
ocena INTELIGENCJA geniusz arytmetyczny, szacowanie, tropienie
aktorstwo, błaznowanie, błyskotliwość, urok
oszustwo CHARYZMA
osobisty, krasomówstwo, szyderstwo, uwodzenie
ZRĘCZNOŚĆ
otwieranie zamków minus kategoria otwieranie zamków
zamka
aktorstwo, błyskotliwość, gawędziarstwo, kraso-
plotkowanie CHARYZMA mówstwo, komedianctwo, przekupstwo, urok
osobisty, uwodzenie
pływanie KRZEPA pływanie
powoŜenie KRZEPA powoŜenie
100% minus SW
przekupstwo przekupstwo
przekupywanego
przesłuchanie SIŁA WOLI torturowanie
przeszukiwanie INTELIGENCJA -
reakcja ZRĘCZNOŚĆ -
rozumienie języka INTELIGENCJA uzdolnienia językowe
rozwiązywanie
INTELIGENCJA -
problemu
ryzyko ZRĘCZNOŚĆ róŜne - zaleŜne od okoliczności
skok zobacz Ruch akrobatyka
skradanie się ZRĘCZNOŚĆ cichy chód, ukrywanie się
słuchanie zobacz opis czuły słuch
spostrzegawczość INTELIGENCJA bystry wzrok, czuły węch, śledzenie, tropienie
strach SIŁA WOLI odporność na grozę, odporność na strach
sztuka przetrwania INTELIGENCJA łowiectwo, sztuka przetrwania, tropienie
targowanie się CHARYZMA targowanie się, urok osobisty, uwodzenie
ukrywanie się ZRĘCZNOŚĆ cichy chód, śledzenie, ukrywanie się
upadek zobacz RUCH akrobatyka
wiosłowanie KRZEPA wiosłowanie
wspinaczka ZRĘCZNOŚĆ wspinaczka
zastraszanie KRZEPA zastraszanie
zatrucie ODPORNOŚĆ odporność na trucizny
zatrudnienie CHARYZMA róŜne
zeskok zobacz RUCH akrobatyka
UWAGA: Nie wszystkie umiejętności wyliczonego obok jakiegoś testu będą wykorzystywane w kaŜ-
dym przypadku; są to umiejętności, które mogą zostać uŜyte, lecz to Mistrz Gry musi zdecydować, któ-
re z nich, jeśli którekolwiek, pasują do konkretnej sytuacji. Gdy bohater posiada więcej niŜ jedną z od-
powiednich umiejętności, modyfikatory za kaŜdą z nich są sumowane.
Niektóre z umiejętności wzajemnie się wykluczają: urok osobisty lub etykieta nie mogą być stoso-
wane razem z komedianctwem albo szyderstwem, poniewaŜ trudno sobie wyobrazić osobę jedno-
cześnie szarmancką i impertynencką. MG powinien w kaŜdym przypadku przeanalizować wszystkie
moŜliwe do zastosowania umiejętności i zdecydować czy logiczne jest uŜycie określonych połączeń.
BUDOWA:
Ten test jest uŜywany, gdy bohaterowie próbują budować duŜe, improwizowane
obiekty z podstawowych materiałów - gdy próbują na przykład zbudować kryjówkę,
tratwę albo most sznurowy. Test stosuje się teŜ do określenia czy w nagłych przypad-
kach moŜna naprawić na przykład koło lub oś wozu.
Przy teście budowy wykorzystuje się ZRĘCZNOŚĆ, która moŜe zostać zmody-
fikowana przez MG, zaleŜnie od trudności zadania. MG moŜe zadecydować o podzia-
le całego zadania, jeśli jest ono bardzo skomplikowane na, na kilka oddzielnych testów
budowy - trzeba zaliczyć pierwszy, aby przejść do następnego. Zazwyczaj wykonuje się
tylko jeden test dla kaŜdego etapu konstrukcji, niezaleŜnie od ilości osób, które biorą w
niej udział - dlatego nawet jeśli kilku bohaterów ma modyfikator do testu budowy, zo-
staje uŜyty tylko najwyŜszy.
MG przeprowadza test w sekrecie i zapisuje wynik. Udany test oznacza, Ŝe
konstrukcja spełnia oczekiwania, jakie w niej pokładano. Nieudany rzut moŜe przy-
nieść róŜne efekty, zaleŜnie od róŜnicy między wynikiem rzutu, a wymaganym mini-
mum.
JeŜeli test jest nieudany o 01-10% - Konstrukcja jest chwiejna, nadaje się do uŜytku tylko
przez 2K6 dni, później się zawali.

WARHAMMER FRP - 233

 JeŜeli test jest nieudany o 11-20% - Konstrukcja jest chwiejna i moŜna jej uŜywać tylko
przez 2K6 minut gry. Później się zawali, jeśli była wykorzystywana.
JeŜeli test jest nieudany o 21-30% - Wadliwa konstrukcja. W kaŜdej turze naleŜy rzucić K6.
Konstrukcja rozpadnie się, gdy zostanie wyrzucone 6 oczek.
JeŜeli test jest nieudany o więcej niŜ 30% - Zupełnie bezuŜyteczna, partacka robota, która
nawet nie wygląda bezpiecznie. Rozpada się w momencie, gdy zostanie wbity
ostatni gwóźdź.
Test budowy ma tylko umoŜliwić bohaterom wykonywanie pewnych czynności
w ramach ich głównych zdolności, przy wykorzystaniu niektórych posiadanych przez
nich, specjalnych umiejętności. Nie oznacza to, Ŝe bohaterowie mogą zbudować
wszystko, co sobie zaŜyczą. Jeśli bohaterowie dojdą do wniosku, iŜ wszystko w tej ma-
terii im wolno, MG powinien ich zapytać, jak konkretnie chcą wykonać opisaną czyn-
ność i osądzić poprawność ich opisu. Po upewnieniu się, Ŝe mają wszystkie potrzebne
narzędzia i materiały, MG ustala modyfikator ich szansy na sukces.
CHOROBA:
Zawsze, gdy bohaterowie, będą kontaktować się z chorymi, MG powinien wykonać
test ODPORNOŚCI, aby sprawdzić czy się nie zarazili. Test moŜna odpowiednio zmo-
dyfikować, w zaleŜności od tego, jak bardzo choroba jest zaraźliwa (patrz ROZDZIAŁ
II: MISTRZ GRY podrozdział CHOROBY) i czy bohaterowie są odporni na choroby.
CHARAKTERYZACJA:
Test charakteryzacji jest wykonywany gdy bohater maskuje swój prawdziwy wygląd i
próbuje udawać kogoś innego. Aby to działanie odniosło efekt, często potrzebne są
róŜne rekwizyty, właściwe ubranie i/lub peruka. Bohater moŜe próbować przebrać się
za przedstawiciela innej rasy, osobę płci przeciwnej, a nawet za kogoś sławnego lub
znanego w całym kraju, choć tego rodzaju charakteryzacja jest znacznie trudniejsza.
Przebrany bohater moŜe bez problemu przejść pomiędzy niespodziewającymi się ni-
czego ludźmi, przejdzie takŜe pomyślnie pobieŜną kontrolę jeśli wykona udany test
sporny, testując swoją CHARYZMĘ przeciwko testowi spostrzegawczości przeciwnika.
Dokładna kontrola zawsze zdemaskuje przebranego bohatera.
FURIA:
Osoby, które cierpią na powaŜne zaburzenia psychiczne mogą czasami całkowicie tra-
cić nad sobą kontrolę, stając się niebezpiecznymi maszynami do zabijania, groźnymi
zarówno dla wrogów, jak i przyjaciół. Ten test wykonują jedynie osoby szalone lub ta-
kie, które są podatne na furię - gwałtowne, wybuchowe, nieopanowane. Bohaterowie
mogą stać się podatni na furię na skutek nawarstwienia się zaburzeń psychicznych, ale
niektóre istoty są podatne na furię z natury. W momencie, w którym ktoś taki znajdzie się
w sytuacji wywołującej stres - przewaŜnie na początku spotkania testuje się SW.
Jeśli test się powiedzie nic się nie dzieje. Natomiast ci, którym test się nie udał,
tracą na czas spotkania kontrolę nad sobą i podlegają następującym zasadom:
- Zapominają o niebezpieczeństwie i nie mogą zostać zmuszeni do ucieczki bądź wy-
cofania się z pola walki. Testy strachu i grozy nie są wykonywane.
- Osoby w furii są opanowane Ŝądzą zabijania - nie mogą parować i, jeśli mają moŜli-
wość, zawzięcie atakują i napierają na najbliŜszą istotę, niezaleŜnie od tego czy jest to
wróg czy przyjaciel. W przypadku gdy dwie, lub więcej istot znajduje się w takiej sa-
mej odległości, ofiarę ataku naleŜy ustalić losowo.
- Osoby takie posiadają szaleńczą siłę - w czasie furii ich SIŁA zostaje zwiększona o po-
łowę (po zaokrągleniu w dół).
- Działając w furii nie zwracają uwagi na otrzymane rany - wszystkie otrzymane obra-
Ŝenia są dodatkowo zmniejszane o -½ WT (po zaokrągleniu w dół).
Furia mija gdy w zasięgu wzroku istoty nie ma juŜ więcej przeciwników, lub
działająca w furii osoba zostanie ogłuszona, sparaliŜowana lub zabita. Jeśli istota owładnię-
ta furią atakuje swoich sojuszników, ci mogą próbować ją uspokoić. Jeśli takie działania
zostaną podjęte istota działająca w furii moŜe na początku kaŜdej rundy próbować
uspokoić się, wykonując udany test SW z uwzględnieniem dodatniego modyfikatora
+5% za kaŜdą rundę, w której sojusznicy próbują ją uspokoić.
GŁUPOTA:
Test ten dotyczy istot, opisanych w ROZDZIALE VI: BESTIARIUSZ jako podatne na
głupotę. Głupota moŜe czasem dotknąć równieŜ bohaterów, choćby na skutek działania
magii, obłędu albo innych niezwykłych sytuacji. Te przypadki opisane zostały w innych
częściach zasad.
MG stosuje ten test w kaŜdym właściwym momencie, zwykle gdy bohater
znajdzie się w silnym stresie, na przykład podczas walki. NaleŜy wykonać test jego
INT; jeśli będzie udany, bohater w tej chwili obronił się przed głupotą. Ci, którym test
się nie uda zostają opanowani przez głupotę, a Mistrz Gry, korzystając z TABELI: GŁU-
POTA, powinien określić, co robią w kaŜdej rundzie tego spotkania.
GROZA:
Jest to ekstremalna forma strachu - test jest przeprowadzany dokładnie tak samo. Tylko
istoty wybitnie nienaturalne i przeraŜające wzbudzają grozę - tak, jak jest to opisane w
ROZDZIALE VI: BESTIARIUSZ.
Osoby, którym test się nie udał porzucają wszystkie przedmioty, zwijają się w
kłębek, mamrocząc bezrozumnie, aŜ stwór, który wzbudził grozę zostanie zniszczony
lub odejdzie. Nie mogą robić absolutnie nic, nawet bronić się w walce i są traktowane
jak cel nieruchomy.
Ponadto groza jest tak gwałtownym szokiem, Ŝe moŜe trwale odbić się na psy-
chice, czasem nawet powodując choroby psychiczne. Za kaŜdym razem, gdy bohate-
rowi nie uda się test grozy, dopisuje się mu 1 Punkt Obłędu (patrz ROZDZIAŁ II:
MISTRZ GRY podrozdział OBŁĘD).
HAZARD:
KaŜdy wkłada do puli taką samą sumę pieniędzy i rzuca K100. ZwycięŜa osoba, która
wyrzuciła najwyŜszy wynik. Zwycięzca zabiera całą sumę, równą ilości graczy pomno-
Ŝoną przez stawkę. W mało prawdopodobnym przypadku remisu pomiędzy dwoma
234 - WARHAMMER FRP
TABELA: GŁUPOTA
K100 EFEKT
01-20 Nic: ich spojrzenie staje się puste i przestają cokolwiek robić. JeŜeli
odniosą podczas tej rundy obraŜenia naleŜy dodać +20% do wszystkich
następnych rzutów wg tej tabeli.
21-40 Zmieszanie: wystarcza im rozsądku na to, by się ruszać (z połową
szybkości) i bronić parowaniem, lecz nie mogą uŜywać umiejętności i
zdolności magicznych, a takŜe nie mogą atakować.
41-60 Dezorientacja: są lekko świadomi tego, co się dzieje dokoła i mogą
bronić się parując i uŜywać wszystkich umiejętności, które mogą zmniej-
szyć odnoszone w walce obraŜenia. Nie mogą atakować. Mogą ruszać
się z szybkością ostroŜną lub normalną, lecz nie mogą biec. Jeśli istota
poddana działaniu głupoty próbuje rzucić czar, to podczas testu spraw-
dzającego wymagany Poziom Mocy pod uwagę brana jest jedynie połowa
uzyskanej sumy.
61-80 Otępienie: są zdolni do podjęcia walki. Ich cecha A zostaje obniŜona
do 1, lecz mogą parować lub atakować raz na rundę.
81-00 Zmieszanie, ale przezwycięŜone: nie do końca wiedzą co się dzieje,
ale pobiegną z bronią w ręku ku najbliŜszej istocie (czy będzie to wróg
czy przyjaciel), wydając głośne okrzyki wojenne i zagrzewając przyjaciół
do walki. Ich ataki i umiejętności działają normalnie, lecz mogą zostać
skierowane w niewłaściwą stronę.
lub większą ilością graczy, gracze ci wkładają do puli następną stawkę i rzucają po-
nownie. Pozostali nie biorą udziału w tej rundzie.
JeŜeli gra toczy się w kasynie lub domu gry, krupier dodaje do swoich rzutów 10-40%
(K4x10), zaleŜnie od tego jak nieuczciwe jest kierownictwo. W oszukańczych gracz,
dom moŜe nawet dodać ponad 60% do swojego rzutu, ale raczej nie zdarza się to za
kaŜdym razem.
Osoba, która uŜywa zapasowych asów lub obciąŜonych kości otrzymuje mo-
dyfikator równy połowie swojej INT, ale wówczas istnieje szansa, Ŝe zostanie złapana.
Po kaŜdej rozgrywce MG powinien wykonać w sekrecie test INT dla kaŜdego hazar-
dzisty, sprawdzając czy wykrył on jakieś oszustwo. Test jest wykonywany z modyfika-
torem -10%, chyba Ŝe ta osoba dysponuje umiejętnością szulerstwo - wówczas otrzymu-
je ona modyfikator +10%. Osoby złapane na oszukiwaniu mogą mieć duŜe kłopoty.
HIPNOZA:
Niektóre osoby potrafią hipnotyzować (posiadają taką umiejętność), a wiele istot dyspo-
nuje hipnotycznym atakiem powodującym, Ŝe ofiara zostaje unieruchomiona i staje się
bezradna. Test jest porównywany z SW ofiary i zwykle wykonywany tylko jeden raz
podczas spotkania lub walki. JeŜeli będzie udany, do końca starcia na bohatera nie
działają Ŝadne sugestie hipnotyczne; w przypadku poraŜki zamiera on w bezruchu,
bezwolny i całkowicie bezradny, nie zdolny do walki czy ruchu. Pozostaje w transie tak
długo, aŜ atakujący przestanie na niego patrzeć (czy w inny sposób unieruchamiać).
JeŜeli coś rozproszy skupienie hipnotyzującego (jak otrzymana w walce rana), traci on
swój wpływ na ofiarę, która w następnej rundzie wraca do normalnej kondycji psy-
chicznej. Zwykle moŜna zahipnotyzować tylko jedną ofiarę na raz.
IMPROWIZACJA:
Osoby z umiejętnościami kuglarskimi (np. cyrkowcy), a takŜe niektóre inne mogą
spróbować swych sił w improwizowaniu. Jest to bardzo często dobry sposób na zaro-
bienie niewielkiej gotówki, lepszy niŜ Ŝebranie. Postać próbująca improwizować po-
winna mieć przynajmniej jedną z poniŜszych umiejętności: akrobatyka, aktorstwo, bła-
znowanie, chiromancja, człowiek-guma, gawędziarstwo, komedianctwo, mimika, muzykalność, naśla-
downictwo, połykanie ognia, siłacz, sztuka, szyderstwo, śpiew, taniec, wyzwalanie z więzów, Ŝebrac-
two, Ŝonglowanie.
Przy improwizacji co godzinę naleŜy wykonać test CHA; udany rzut oznacza za-
robek w wysokości K4+1 złotych koron, podczas gdy nieudany test oznacza zaledwie
K6 szylingów. Test oblany o 30% lub więcej to kłopoty; bohater moŜe zostać prze-
gnany przez straŜnika miejskiego lub aresztowany za włóczęgostwo, czy teŜ moŜe
mieć nieprzyjemne spotkanie z pijanymi lub swarliwymi mieszkańcami. Jeśli MG chce,
moŜe to rozegrać jako spotkanie.
JAZDA KONNA:
Wyszkoleni jeźdźcy potrafią dosiąść konia oraz jeździć na nim z kaŜdą prędkością bez
obawy, Ŝe zrobią coś niezręcznego i spadną. Osoby, które nie posiadają umiejętności
jeździectwo mogą bez obawy podróŜować na grzbiecie zwierzęcia poruszającego się w
tempie ostroŜnym. Jeśli wierzchowiec porusza się tempem normalnym jeździec w kaŜdej turze
musi wykonać udany test połowy swojej ZR, lub spadnie. JeŜeli koń porusza się biegiem,
test naleŜy wykonywać co rundę.
KIEROWANIE ŁODZIĄ:
MoŜe się zdarzyć, Ŝe trzeba będzie określić, czy bohaterowie potrafią utrzymać kontro-
lę nad łodzią/statkiem. W tym celu wykonuje się test kierowania łodzią.
Osoby z umiejętnościami wiosłowanie lub Ŝeglowanie (właściwymi dla rodzaju ło-
dzi którą podróŜują) wykonują test kierowania łodzią opierając się na średniej ZR i INT.
Postać posiadająca wiedzę o rzekach lub wiedzę o morzu dodaje +10%xPW do
wszystkich testów kierowania łodzią, ale tylko wtedy gdy znajdują się na odpowiednim
akwenie wodnym. Wyszkoleni bohaterowie bez Ŝadnych problemów mogą kierować
łodzią/statkiem przez większość czasu, dlatego test kierowania łodzią powinni wykony-
wać tylko wtedy, gdy zmuszą ich do tego specyficzne zdarzenia lub spotkania. Nie wy-
szkoleni bohaterowie muszą wykonywać test kierowania łodzią na początku kaŜdego
dnia podróŜy. Jeśli wynik rzutu będzie pozytywny, odległość, jaką danego dnia prze-
będzie łódź/statek nie zmieni się. JeŜeli zaś test nie powiedzie się o 30% lub mniej, od-
ległość ta zmniejszy się o jedną czwartą. Kiedy wynik rzutu przekroczy wymagają licz-
bę o więcej niŜ 30%, bohaterowie pokonają trasę o połowę krótszą niŜ normalnie.
Jedynym aspektem pogody, który powaŜnie wpływa na podróŜowanie rzeką,
jest wiatr. Na początku wędrówki MG wykonuje rzut w TABELI WIATRU, aby okre-
ślić jego siłę i kierunek. Następnie, kaŜdego ranka, w południe, wieczorem i o północy
 rzuca K6. Wynik 1 oznacza, Ŝe wiatr zmienił się o jeden stopień, a ponadto istnieje ta-
ka sama szansa (równieŜ rzut K6), Ŝe będzie silniejszy lub słabszy. Cisza moŜe się
zmienić tylko w lekki wiatr, a bardzo silne wiatry - wyłącznie w silne. JeŜeli MG uzna za
stosowne, moŜe ostrzec graczy przed zmianą wiatru, opisując zbierające się lub roz-
wiewane chmury, uginające się drzewa i tym podobne. Dzięki temu, bohaterowie, jeśli
uznają to za stosowne, będą mogli się odpowiednio przygotować. Wiatry zmieniają się
stopniowo, a więc Ŝeglarze rzadko stawać będą w obliczu niezapowiedzianej zmiany
pogody. TABELA WIATRU podaje wpływ siły i kierunku wiatru na SZ łodzi.
KIERUNEK (K8)
RZUT
SIŁA WIATRU 1-2 3-6 7-8
K6
z wiatrem wiatr boczny pod wiatr
1 Cisza Dryf Dryf Dryf
2-3 Słaby +5% - -5%
4 Umiarkowany +10% +5%* -10%
5 Silny +20% +10%* -20%
6 Bardzo silny +25%** - -25%**
* Udany test kierowania łodzią jest niezbędny, by zapobiec przewróceniu się ło-
dzi/statku. JeŜeli test się nie powiedzie, takielunek i Ŝagle zostają zerwane, a sama
łódź prędko zacznie nabiera wody.
Test kierowania łodzią moŜna ponawiać co turę, jednak za kaŜdy negatywny rezultat
otrzymuje się kumulatywny modyfikator -5%. Łódź, jeśli nie zostanie naprawiona,
tonie po upływie tylu minut, ile wynosi jej WTx10.
** NaleŜy wykonać test kierowania łodzią. JeŜeli będzie udany, Ŝeglarze zapobiegają
uszkodzeniu Ŝagli i takielunku. JeŜeli test się nie powiedzie, nastąpi wydarzenie, które
naleŜy traktować jako krytyczne trafienie w takielunek (patrz KRYTYCZNE TRA-
FIENIA W ŁÓDŹ w ROZDZIALE VI: PRZEWODNIK PO ŚWIECIE). Łódź/statek
dryfuje swobodnie z prędkością zmniejszoną do jednej czwartej, zmodyfikowaną si-
łą i kierunkiem wiatru. Do testów kierowania łodzią, wykonywanych przez Ŝeglarzy
pragnących zachować sterowność, stosowane są ujemne modyfikatory -25%.
BOCZNE WIATRY: mają taką samą szansę wiania z lewej, jak i z prawej burty.
DRYF: łódź będzie dryfować z prądem rzeki, poruszając się z SZYBKOŚCIĄ zmniej-
szoną do 25%; testy kierowania łodzią są wykonywane z ujemnym modyfikatorem -
10%. Podane w tabeli zwiększenie SZYBKOŚCI moŜliwe jest tylko przy halsowaniu,
do którego potrzebny jest udany test kierowania łodzią.
Bohaterowie, którzy nie posiadają umiejętności ułatwiających pływania łodzią (przede
wszystkim wiosłowanie lub Ŝeglowania), mogą wpaść w tarapaty wtedy, gdy napotkają inny
statek. NaleŜy bowiem wykonać wtedy test kierowania łodzią, którego niepowodzenie
oznacza, Ŝe łódź zaczyna zbliŜać się do przepływającego obok statku. Chcąc odzyskać
nad nią kontrolę, trzeba wykonać powtórny test kierowania łodzią. Jeśli on takŜe się nie
powiedzie, łódź uderzy w mijający ją statek (zadając sobie i jemu jedno trafienie w ka-
dłub o S5) lub teŜ o brzeg (co powoduje trafienie o S3 w kadłub łodzi; ponadto istnie-
je 20% szans na wpadnięcie na mieliznę).
KRADZIEŻ KIESZONKOWA:
Bohaterowie z umiejętnością doliniarstwo mogą zarabiać pieniądze między przygodami.
Wykonują test doliniarstwa raz dziennie; udany oznacza, Ŝe udało im się ukraść przed-
mioty lub pieniądze o wartości K10+1 złotych koron. Nieudany test oznacza, Ŝe pod-
czas całego dnia pracy niczego nie zdołali ukraść. Test nieudany o 30% lub więcej
oznacza, Ŝe kradnący zostali schwytani przez władze na gorącym uczynku i osadzeni w
areszcie.
Osoby, które przez wiele dni z rzędu okradają kieszenie przechodniów muszą
uwzględnić kumulujący się modyfikator -10% za kaŜdy kolejny dzień. I tak, test dru-
giego dnia wykonywany jest z modyfikatorem -10%, trzeciego dnia z modyfikatorem -
20%, itd.
Postać bez umiejętności doliniarstwo moŜe próbować okradać kieszenie, lecz
stosuje wtedy modyfikator -30% do wszystkich testów kradzieŜy kieszonkowej.
LOJALNOŚĆ:
Kwestionować oznacza wątpić.
- wyjątek z Codex Inquisition
Ten test jest uŜywany do ustalenia lojalności wynajętych bohaterów niezaleŜnych, po-
zostawionych bez nadzoru ze strony bohaterów, prowadzonych przez graczy. Testuje
się dowodzenie najmującego. Jeśli najemnicy zostaną wynajęci przez druŜynę jako całość,
bierze się pod uwagę najwyŜsze wartość dowodzenia spośród posiadanych przez bohate-
rów, przy czym stosuje się modyfikator -10%.
Gdy najemnikowi albo grupie najemników powierza się jakieś zadanie, Mistrz
Gry powinien wykonać pojedynczy test. Jeśli będzie udany, najemnicy podejmę próbę
wykonania misji. Stopień niepowodzenia misji określa konsekwencje:
K100 TEST NIE UDAŁ SIĘ O
>10% Najemnicy nie wykonują zadania lub wykonują je źle, gdyŜ są leniwi lub
niekompetentni. Powracają w terminie, w którym byli oczekiwani,
kłamiąc na temat niepowodzenia.
11-20% Najemnicy nie wykonują zadania jak wyŜej, lecz wracają dzień po ustalo-
nym terminie.
21-30% Najemnicy znikają na dobre, zabierając wszystko, co im powierzono.
30%< Najemnicy zdradzają bohaterów rywalom lub władzy. Nie wracają.
Więcej informacji znajduje się w ROZDZIALE I: PODRĘCZNIK GRACZA w
paragrafie PODWŁADNI.
MAGIA:
Czasami bohater znajdzie się pod bezpośrednim działaniem magii. W takich wypad-
kach testowana jest SW. JeŜeli test będzie udany, bohater przezwycięŜy działanie czaru.
NaleŜy zwrócić uwagę, Ŝe niektóre czary nie działają bezpośrednio i nie moŜna unik-
nąć ich efektów przez wykonanie testu magii - na przykład bohater nie moŜe uniknąć
spłonięcia w magicznej kuli ognia lub zmoknięcia w magicznej burzy. Jeśli czarodziej,
przed rzuceniem zaklęcie wykona udany test splatania magii, ofiara zaklęcia otrzymuje
ujemny modyfikator do testu magii równy -10%xMAG czarodzieja.
MOCNA GŁOWA:
Gdy bohater wypije szklanicę, kielich lub kufel mocniejszego trunku, ryzykuje upiciem
się. Ograniczenie się do wychylenia kilku kolejek alkoholu (w liczbie równej wartości
WT) gwarantuje, Ŝe bohater pozostanie względnie trzeźwy. KaŜda następna wypita ko-
lejka powoduje, Ŝe bohater musi wykonać test mocnej głowy (jeśli nie posiada tej umiejęt-
ności musi wykonać test ODP z dodatkowych ujemnym modyfikatorem -20%). Stopień
trudności testu zaleŜy od rodzaju wypitego alkoholu.
ALKOHOL STOPIEŃ TRUDNOŚCI TESTU
Ciemne piwo +20%
Piwo +10%
Spirytus, gorzałka -
Wino +10%
Udany test oznacza, Ŝe alkohol nie ma wpływu na działania bohatera. Nie-
udany to pierwszy krok na drodze prowadzącej pod stół. KaŜdy nieudany test zwięk-
sza stopień trudności kolejnych testów mocnej głowy, a takŜe testów WW, US, ZR oraz INT.
I tak test mocnej głowy po wychyleniu kufla ciemnego piwa zaczyna się od stopnia proste-
go, potem staje się przeciętny, dalej wymagający. Trudny, a na koniec bardzo trudny. Podane
stopnie są dodawane do zwykłych stopni trudności testów, jakie wykonuje pijana osoba,
dlatego w stanie upojenia alkoholowego podejmowanie wszelkich działań jest znacznie
trudniejsze.
LICZBA NIEUDANYCH STOPIEŃ TRUDNOŚCI TESTÓW
TESTÓW mocnej głowy WW, US, ZR ORAZ INT
1 -10%
2 -20%
3 -30%
4 i więcej śmierdzący ochlapus
Cztery lub więcej nieudanych testów mocnej głowy powoduje, Ŝe bohater prze-
staje nad sobą panować i staje się śmierdzących ochlapusem. Jeśli w tym momencie zostanie
wciągnięty w walkę, na przykład gdy w karczmie wybuchnie bójka, w kaŜdej rundzie
musi poświecić przynajmniej jedną akcję na ocenę sytuacji. Jeśli tego nie zrobi, naleŜy
wykonać rzut K100 i sprawdzić wynik w tabeli ŚMIERDZĄCY OCHLAPUS. Efekty pi-
jaństwa mijają po liczbie godzin równej wynikowi K10 pomniejszonemu o wartość
WT bohatera (minimum 1 godzina). W przypadku śmierdzącego ochlapusa, efekt spoŜycia
alkoholu trwa przez 10 minus WT bohatera (minimum 4).
TABELA: ŚMIERDZĄCY OCHLAPUS
K100 EFEKT
01-30 To było tylko kilka piwek, panie oficerze! Bohater zachowuje się w
miarę normalnie, ale szybkość jego reakcji jest obniŜona. Otrzymuje
modyfikator -20% do testów WW, US, ZR i INT.
31-40 Czuję się dość… dziwnie! Bohater ma zawroty głowy. MoŜe się
jedynie poruszać z połową swojej normalnej SZ.
41-50 Jesteś moim najlepsiejszym przyjasielem… Bohater jest zdezorien-
towany i nie zdaje sobie sprawy z tego, co się wokół niego dzieje. MoŜe
się bronić i poruszać normalnie, ale nie jest w stanie rzucać zaklęć.
51-60 Co się gapisz na mojego niziołka! Bohater jest skołowaciały, ale moŜe
działać normalnie, choć jego ATAKI zostaję zmniejszone do 1.
61-70 JuŜ ja wam wszystkim pokaŜę! Bohater nie wie, co się wokół niego
dzieje, ale nadal ma cięty język. Będzie starał się dokuczyć lub przywalić
kaŜdemu, ochoczo chwytając za broń. Celem jego ataku (słownego lub
zbrojnego) mogą stać się tak wrogowie, jak i przyjaciele, zaleŜnie od tego,
kto jest bliŜej.
71-00 Spać… Bohater zasypia w kałuŜy własnych wymiocin na K10 godzin,
chyba Ŝe zostanie wcześniej obudzony.
NIECHĘĆ:
JeŜeli bohater odczuwa niechęć do jakiejś istoty lub grupy istot, test SW powinien być
wykonywany przy kaŜdym spotkaniu z obiektem niechęci. Po nieudanym teście bohater
będzie starał się okazać swoją niechęć poprzez złośliwe komentarze, ubliŜanie lub wy-
zywanie. Jednak nie będzie starał się atakować, ani w inny sposób dotkliwie zaszkodzić
obiektowi niechęci. JeŜeli test się uda, nadal uwzględniany jest modyfikator -10% przy
wszystkich testach CHA między bohaterem, a obiektem jego niechęci.
NIENAWIŚĆ:
Nienawiść jest najwspanialszym darem Ulryka dla ludzkości.
- Volter Wolfson, Wybrany Syn
Ten test jest uŜywany do określenia reakcji bohatera na istoty, które ma powody niena-
widzić. ChociaŜ test moŜe dotyczyć indywidualnych kontaktów (szczególnie, gdy gra
opiera się na wendecie czy zemście osobistej), zwykle stosuje się go podczas spotkań
przedstawicieli ras, które z tego, czy innego powodu się nienawidzą. ROZDZIAŁ VI:
BESTIARIUSZ opisuje, które rasy odczuwają wzajemną nienawiść, ale najlepszym przy-
kładem są krasnoludy i gobliny. Obie te rasy nienawidzą się bardzo mocno i zaciekle. Jest
to waŜne dla graczy, prowadzących bohaterów-khazadów, poniewaŜ wcześniej czy
później dojdzie do spotkania z jednym albo z dwudziestką goblinów. Na początku
spotkania wykonuje się testy SW; jego rezultat dotyczy całego spotkania. JeŜeli będzie
on udany, oznacza to, Ŝe wszystko jest w porządku i nie naleŜy stosować Ŝadnych spe-
cjalnych reguł. JeŜeli test jest nieudany, bohater zostaje opętany przez nienawiść i podle-
ga następującym regułom aŜ do końca walki ze znienawidzonym wrogiem.
- bohater zapomina o niebezpieczeństwie i nie moŜe zostać zmuszony do ucieczki
bądź wycofania się z pola walki. Testy strachu i grozy nie są wykonywane.
- bohater bezustannie napiera na wroga, jeśli jest to moŜliwe.
- bohater posiada szaleńczą siłę - w czasie nienawiści jego SIŁA zostaje zwiększona o po-
łowę (po zaokrągleniu w dół).
WARHAMMER FRP - 235
 Nienawiść mija gdy w zasięgu wzroku istoty nie ma juŜ więcej znienawidzonych nie). Typowe wieści dotyczą zazwyczaj tragicznych wypadków, urodzin, ślubów, skan-
przeciwników, lub działająca w nienawiści osoba zostanie ogłuszona, sparaliŜowana lub za- dali, samobójstw, zabójstw, chorób, przestępstw i dziwnych wydarzeń. Wysłuchanie
bita. wszystkich miejscowych plotek moŜe zająć dłuŜszą chwilę, szczególnie jeśli rozmówcą
jest staruszek bądź gaduła. Udzielając informacji, MG powinien zwracać uwagę na
OCENA:
scenerię i szczegóły toczącej się przygody.
Czasami bohaterowie znajdą się w sytuacjach, kiedy trzeba szybko coś ocenić: odle-
Jako dodatek do lokalnych wiadomości, bohater moŜe zadać do K6 konkret-
głość, sumę, liczbę itp. Mistrz Gry moŜe ustalić dokładność oceny za pomocą przepro-
nych pytań. MG powinien odpowiedzieć na nie z punktu widzenia bohatera niezaleŜ-
wadzonego w tajemnicy testu INT. JeŜeli test będzie udany, ocena będzie miała do- nego - często jedyną uczciwą odpowiedzią będzie nie wiem.
kładność ±10%. Nieudany test oznacza, Ŝe ocena zawiera większy błąd. MG moŜe Ci, którym nie uda się test plotkowania mogą być naraŜeni na wrogą reakcję bo-
uŜyć nieudanych testów oceny, by podać graczom nieprawdziwe informacje.
hatera niezaleŜnego. Test nieudany o 30% lub więcej oznacza, Ŝe bohater niezaleŜny
OSZUSTWO: prawdopodobnie doniesie lokalnym władzom o pewnym osobniku, zadającym zbyt
W wielu sytuacjach bohater będzie się starał wyłgać z jakiej sytuacji lub odwrotnie - za duŜo pytań, niebezpiecznym zboczeńcu czy dziwaku. W odpowiednich okoliczno-
pomocą łgarstwa gdzieś się dostać. MoŜe kłamać, pozorować ignorancję, pijaństwo, ściach Bohater NiezaleŜny moŜe nawet zaatakować wypytującego.
skarŜyć się na złą pamięć, albo mówić cokolwiek zechce, co pomoŜe osiągnąć cel. PŁYWANIE:
MG powinien zachęcać graczy, by kłamstwa ich bohaterów były jak najbar- Pływać swobodnie mogą tylko osoby, posiadające umiejętność pływanie - prędkość za-
dziej prawdopodobne, a później powinien wykonać test CHA, sprawdzając czy oszu-
leŜna jest od Poziomu Wyszkolenia pływaka. śadne testy nie są wykonywane przy pły-
stwo było udane. Wysiłek gracza tak naprawdę potrzebny jest jedynie po to, by ubarwić waniu w normalnych warunkach, ale w ryzykownych sytuacjach (na przykład wzbu-
grę, choć jeśli MG zdecyduje, Ŝe gracz był całkowicie nieprzekonywujący (lub bardzo rzona woda, związane ręce) wykonywany jest test KRZEPY z modyfikatorem zaleŜnym
przekonujący), moŜe odpowiednio zmodyfikować test. od niebezpieczeństwa.
Udane oszustwo całkowicie przekona ofiarę, rozwiewając wszystkie jej wątpli-
Osoby, próbujące pływać w zbroi/pancerzu muszą wykonać test KRZEPY z
wości. Nieudany test moŜe wzbudzać wrogość, zaś test nieudany o 30% lub więcej modyfikatorem -5% za kaŜdy niemagiczny Punkt Zbroi. MG powinien uwzględnić tak-
prawdopodobnie zakończy się uŜyciem siły. Ŝe wagę wszystkich innych przedmiotów, które obciąŜają pływaka.
OTWIERANIE ZAMKÓW: Bohaterowie nieumiejący pływać, muszą w kaŜdej rundzie przebywania w wo-
Bohater z umiejętnością otwieranie zamków moŜe próbować otwierać zamki przy pomo- dzie wykonywać test połowy swojej KRZEPY, nieudany test oznacza, Ŝe zaczynają to-
cy specjalnych wytrychów albo zmajstrowanych na poczekaniu narzędzi z kawałka nąć. Podobnie pływający, którym nie udał się test KRZEPY zaczynają tonąć po czasie
drutu, małego noŜa lub czegoś podobnego. równym ich WT w rundach. Potem tracą 1 punkt śW na rundę. Ci, których śW spa-
Wszystkie zamki mają określoną jakość zamka, która jest opisana w procentach. dła do 0, umierają.
Ten współczynnik odejmuje się od ZRĘCZNOŚCI postaci przy obliczaniu szans na Istoty potrafiące pływać otrzymują dodatni modyfikator równy +10%xPW do
sukces. Im wyŜsza jest jakość zamka, tym trudniej będzie go otworzyć. wszystkich testów pływania. Postacie, które nie potrafią pływać jako podstawę testu
Udany test oznacza, Ŝe zamek został otwarty. Bohater moŜe podjąć trzy pró- pływania wykorzystują połowę wartości swojej KRZEPY.
by otworzenia jednego zamka, wszystkie następne będą automatycznie nieudane. POZIOM
PRĘDKOŚĆ PŁYWANIA
KaŜda próba zabiera jedną rundę (10 sekund). WYSZKOLENIA
Bohater moŜe nabyć umiejętność otwieranie zamków więcej niŜ raz, co spowo- Uczeń ½ x SZYBKOŚĆ pływającego w tempie ostroŜnym
duje wzrost modyfikatora testu otwierania zamków o +10% za kaŜdorazowe nabycie Adept 1 x SZYBKOŚĆ pływającego w tempie ostroŜnym
umiejętności. Modyfikator ten dodaje się do szansy sukcesu. Ekspert 1½ x SZYBKOŚĆ pływającego w tempie ostroŜnym
Bohater bez tej umiejętności moŜe wykonać tylko jedną próbę Mistrz 2 x SZYBKOŚĆ pływającego w tempie ostroŜnym
otworzenia zamka z modyfikatorem -30%.
POWOŻENIE:
Czasem trzeba będzie ustalić, czy bohaterowie potrafią utrzymać kontrolę na powo-
PLOTKOWANIE:
zem/dyliŜansem. Wyszkoleni w powoŜeniu woźnice i bohaterowie posiadający umie-
- Srebro spowalnia plotkę, lecz złoto dusi ją w zarod- jętność powoŜenie, bez problemu poradzą sobie w większości sytuacji. Natomiast niewy-
szkoleni, próbujący powozić zaprzęgiem bohaterowie, mogą to czynić bezpiecznie,
ku!
dopóki ten porusza się w tempie ostroŜnym. JeŜeli zaprzęg porusza się w tempie normalnym
- stare przysłowie z Reiklandu naleŜy co turę testować połowę wartości KRZEPY bohatera, by sprawdzić, czy nie
stracił on kontroli nad pojazdem. Jeśli powóz porusza się biegiem, test naleŜy wykony-
Plotkowanie moŜna wykorzystać jako bezpieczne i łatwe źródło wać co rundę. Więcej informacji na temat rozmaitych środków transportu znajduje się
informacji. MoŜna podjąć próbę namówienia Bohaterów Nieza- w podrozdziale RUCH
leŜnych na rozmowę -
najlepiej rzecz PRZEKUPSTWO:
jasna, w gospo- DZIAŁANIE PRZYKŁADY MINIMALNIE
dzie, gdzie ludzie przeoczenie nieistotnej rozbieŜności faktów, pa-
Bierność -1 zk
są mniej po- trzenie w inną stronę, itp.
dejrzliwi co do Działanie pozostawienie otwartej bramy, ujawnienie danych o
-5 zk
motywów grupy. drugorzędne przyzwyczajeniach, nawykach lub pobycie kogoś
Gdy okradzenie pracodawcy, zaufanej osoby, ujawnienie
Przestępstwo
bohater chce informacji o niewielkiej wartości, zezwolenie na -25 zk
pospolite
rozpocząć wejście do zastrzeŜonego obszaru
pogawędkę z kradzieŜ przedmiotu, ujawnienie informacji o duŜej
Przestępstwo - 50 zk
obcym, MG wartości
powinien Przestępstwo ujawnienie informacji o znaczeniu państwowym, 100 zk, często
wykonać test powaŜne zmowa w celu zabójstwa lub coś jeszcze gorszego więcej
CHA. JeŜeli test Przekupstwo jest dobrym sposobem na wydostanie się z tarapatów (lub wpędzenia się
jest udany, w inne!). Kiedy bohaterowie próbują przekupić urzędników, musi zostać uwzględnio-
bohater na suma oferowanych pieniędzy i związane z tego typu propozycją ryzyko. PoniŜszej
pozna tabeli moŜna uŜywać do określenia minimalnych sum, które trzeba oferować dla opła-
wszystkie cenia coraz niebezpieczniejszych działań.
najświeŜsze Minimalne stawki łapówki modyfikuje się zaleŜnie od okoliczności i odczuć
wieści bohatera niezaleŜnego - dla przykładu, słuŜący chętniej zdradzi swoją panią, jeŜeli czuje
(uŜyteczne do niej osobistą niechęć. Trzeba takŜe uwzględnić osobowość i naturę bohatera nieza-
bądź leŜnego, który ma być przekupiony; łatwiej przekupić ludzi z natury podstępnych albo
o CHAOTYCZNEJ naturze, poniewaŜ po prostu lubią wywoływać kłopoty.
Minimalna suma, która zostanie zaakceptowana powinna być modyfikowana
w zaleŜności od statusu społecznego i ogólnej pozycji przekupywanej osoby. Na przy-
kład przekupienie burmistrza jest znacznie trudniejsze i wymaga większej sumy pienię-
dzy, niŜ przekupienie podrzędnego skryby czy wieśniaka.
Ogólnie mówiąc, niektóre sumy powinny opierać się na statusie społecznym i
majątku posiadanym przez osobę, którą chce się przekupić. Na przykład hrabia praw-
dopodobnie obraziłby się śmiertelnie, otrzymując ofertę 17 zk za pozostawienie na
noc niezamkniętej bramy zamkowej. Znacznie lepiej zwrócić się z tym do jednego z
jego słuŜących. Z drugiej strony ten sam hrabia w zamian za odpowiednią ofertę,
mógłby przyłączyć swoje siły do próby zamachu stanu. Zdrowy rozsądek MG powi-
nien decydować, kto moŜe być przekupiony i za ile.
Po określeniu minimalnej sumy przekupstwa, bohater musi złoŜyć ofertę.
MoŜe ona być większa niŜ minimalna oferta, lecz nigdy mniejsza. Szanse na zaakcep-
towanie wynoszą 100% minus SW osoby przekupywanej. UŜywa się SW, poniewaŜ

236 - WARHAMMER FRP

 reprezentuje ona uczciwość, ale MG moŜe stosować róŜne modyfikatory, które wydają
mu się odpowiednie w danej sytuacji.
Natura jest waŜnym czynnikiem modyfikującym test: CHAOTYCZNA postać
będzie chętna do zaakceptowania przekupstwa (+20% do szansy). ZŁA postać praw-
dopodobnie postąpi podobnie (+10%). DOBRA postać prawdopodobnie tego nie
zrobi (-10%). PRAWORZĄDNA postać niemal z pewnością odrzuci propozycję (-20%).
JeŜeli łapówka została odrzucona, przekonujący moŜe spróbować zwiększyć
swą ofertę o 50% lub więcej. Za kaŜde 50% sumy dodawane do początkowego mini-
mum, zarówno na początku, jak i w czasie późniejszych prób, szanse na sukces wzra-
stają o 10%.
Naprawdę zły (wysoki) rzut kostkami moŜe oznaczać nie tylko niepowodze-
nie, ale takŜe wskazywać, Ŝe sprawy potoczyły się katastrofalnie źle; postać okazała się
nieprzekupna, moŜe donieść na awanturnika, moŜe wziąć pieniądze, lecz zdradzić albo
moŜe ich po prostu zaatakować.
PRZESŁUCHANIE:
Gdy ktoś chce siłą wydobyć informacje od bohatera lub bohatera niezaleŜnego, nawet
jeśli gracz twierdzi, Ŝe nie będzie mówić, MG moŜe zdecydować inaczej. Przesłuchanie
musi opierać się na groźbach, moŜe zostać takŜe poparte torturami. Jeśli bohaterowie
zamierzają uŜyć tortur przeciw bohaterowi niezaleŜnemu, powinni być świadomi
przypadkowej śmierci przesłuchiwanego.
Najprostszą formą przesłuchania są groźby: Powiedz mi gdzie są pieniądze albo po-
łamię ci nogi. MG wykonuje test SW (odporności psychicznej) ofiary. Udany test ozna-
cza, Ŝe ofiara nie chce współpracować. Nieudany test oznacza natychmiastowe posłu-
szeństwo.
Jeśli ktoś wykonał udany test, Ŝadne dodatkowe groźby nie zmuszą go do mówienia.
Tylko zastosowanie tortur moŜe rozwiązać mu język (lub uszkodzić członki).
Przesłuchiwani mogą być poddawani torturom raz na turę - MG powinien
wtedy wykonać test na SW. Za kaŜdym razem, gdy przesłuchiwany jest torturowany,
odnosi K3 punkty obraŜeń. Osoby, którym test się nie udał odpowiadają na wszystkie
zadane im pytania.
Osoby ZŁE lub CHAOTYCZNE mogą stosować specjalne techniki tortur, za-
miast tych uŜywanych normalnie. Zmniejszane one SW torturowanego o -10% pod-
czas wykonywania testu i zadają K4 punkty obraŜeń.
Osoby DOBRE właściwie nie powinny stosować tortur. Bohater o DOBREJ na-
turze, który próbuje torturować jeńca otrzymuje K6 Punktów Obłędu (patrz ROZDZIAŁ
II: MISTRZ GRY podrozdział OBŁĘD). Otrzymuje K3 Punkty Obłędu równieŜ wtedy,
gdy nie zdołał odwieść mniej sympatycznych kolegów od poddawania jeńca mękom,
gdyŜ cierpi na skutek psychicznego szoku, poczucia winy i wyrzutów sumienia.
PRZESZUKIWANIE:
Przeszukiwanie musi być prowadzone przedmiot po przedmiocie. Ściany, podłogi i
inne duŜe powierzchnie są przeszukiwane w tempie 8 metrów kwadratowych po-
wierzchni lub 8 metrów długości korytarza na turę (minutę). W wyniku przeszukania
zostaje automatycznie odnalezione wszystko, co nie zostało wcześniej specjalnie ukry-
te. Rozmyślnie ukryte przedmioty będą odnalezione, jeśli szukający wykona udany test
spostrzegawczości. Jeśli bohaterowie tak chcą, przeszukiwanie moŜna powtarzać kilka-
krotnie.
W zaleŜności od tego, ile rzeczy znajduje się na danym obszarze, MG musi
zdecydować ile czasu pochłonie jego przeszukanie. Przeszukanie pustego powozu
zajmie zdecydowanie mniej czasu, niŜ zagraconej rupieciarni. Najlepiej jest tu kierować
się intuicją i zdrowym rozsądkiem.
REAGOWANIE:
Ten test przeprowadza się w celu ustalenia czy bohater zareaguje dostatecznie szybko,
gdy wydarzy się coś nieoczekiwanego - na przykład zadziała pułapka. Udany test
oznacza, Ŝe bohater uskoczył, zrobił unik, cofnął się albo w inny sposób zdołał unik-
nąć nagłego niebezpieczeństwa. Jest to test spostrzegawczości i/lub ZR z uwzględnieniem
odpowiednich modyfikatorów, wynikających z nieostroŜnego czy brawurowego za-
chowania (na przykład -10%, jeśli bohater idzie w normalnym tempie, -20% jeśli bie-
gnie, -10% jeśli stoi na odsłoniętym terenie itp.).
ROZUMIENIE JĘZYKA:
Często bohaterowie będą spotykać się z cudzoziemcami, mówiącymi całkowicie nie-
zrozumiałymi językami. JeŜeli nie znają tych języków, mogą próbować domyśleć się, o
czym mowa słuchając uwaŜnie, namawiając obcego, by mówił wolno i pomagał sobie
gestami, i generalnie wykazując duŜą cierpliwość.
Mistrz Gry musi zdecydować, czy bohaterowie mają dostatecznie duŜo czasu,
by zrozumieć paplaninę obcego. Oczywiście będzie to zaleŜało od treści wypowiedzi.
MG wykonuje test INT słuchającego bohatera. Udany test oznacza, Ŝe w pewnym
stopniu domyślił się on, co zostało powiedziane, natomiast test nieudany - Ŝe zupełnie
nic nie pojął. ZaleŜnie od wyniku, MG moŜe udzielić tyle poprawnych albo niepo-
prawnych informacji, ile uzna za stosowne. Jednak sukces nigdy nie jest absolutny,
chyba Ŝe chodzi o bardzo proste wiadomości.
JeŜeli test był nieudany o 30% lub więcej, MG moŜe podać informację prze-
kręconą albo błędną. Czy cudzoziemiec naprawdę kazał ci spadać, czy tylko informo-
wał, Ŝe bohater pobrudził sobie czoło.
ROZWIĄZYWANIE PROBLEMÓW:
Zdarza się czasem, Ŝe bohaterowie znajdą się w sytuacji, w której będą zmuszeni do
rozwiązania jakiejś łamigłówki, zagadki czy problemu. Mistrz Gry powinien pozwolić,
Ŝeby kaŜdy z bohaterów miał przynajmniej jedną szansę uporania się ze stojącym
przed grupą problemem.
Mistrz Gry powinien wykonać test INT podejmującego próbę bohatera. Wy-
nik moŜe zostać wykorzystany na dwa sposoby. Po pierwsze - sukces lub niepowo-
dzenie w tym teście mogą zostać zinterpretowane tak samo, jak we wszystkich innych;
to znaczy, jeśli test się udał MG moŜe powiedzieć graczowi, Ŝe jego bohater rozwiązał
zagadkę lub, jeśli był nieudany, Ŝe była ona dla bohatera zbyt trudna. Alternatywnie -
MG moŜe sobie zaŜyczyć, by sam gracz popracował nad łamigłówką, zaś stopień sukcesu,
jaki podczas testu osiągnął bohater wskazuje jakiej pomocy przy rozwiązaniu zagadki
MG moŜe udzielić graczowi, czy teŜ ile prób gracz moŜe podjąć, by zagadkę rozwiązać.
Na przykład - jeśli test powiedzie się o 10% lub więcej MG moŜe zezwolić graczowi
na jedną dodatkową próbę przy rozwiązaniu problemu.
Nawet jeśli test się nie udał bohaterowie mogą próbować rozwiązać zadany
problem, jednak w taki przypadku MG nie powinien im udzielać Ŝadnej pomocy, a
nawet moŜe wprowadzić w błąd gracza, którego test szczególnie się nie powiódł. Jeśli
test był nieudany o 30% lub więcej, MG powinien graczowi znacznie utrudnić rozwią-
zanie problemu.
RYZYKO:
Mistrz Gry moŜe uŜyć standardowego testu ryzyka w kaŜdej sytuacji, w której bohate-
rowie próbują czegoś, co wiąŜe się z fizycznym niebezpieczeństwem. Wiele fizycznie
niebezpiecznych działań opisanych jest przez umiejętności i posiadający je bohater nie
musi przeprowadzać testów ryzyka.
Test ten przeprowadza się w ten sam sposób jak inne, podstawą testu jest
zwykle ZR bohatera, ale jeśli MG uzna za stosowne moŜe wziąć pod uwagę inną ce-
chę.
Nieudany test ryzyka zazwyczaj oznacza otrzymanie K3 obraŜeń. Na tę liczbę
nie wpływa noszona zbroja ani tarcza. MG moŜe uwzględnić działanie magii ochron-
nej i bazujących na umiejętnościach modyfikatorów, w pewnych przypadkach reduku-
jąc obraŜenia.
SKOK:
Ten test dotyczy skoków poziomych. Wszystkie jego szczegóły opisane są w paragra-
fie SKOKI.
SKRADANIE SIĘ:
Choć nie jest to test standardowy, jednak, jak łatwo przewidzieć, bohaterowie - za-
równo posiadający cichy chód jak i nie - będą chcieli przekradać się pomiędzy straŜnikami
czy omijać inne potencjalne trudności. Aby określić skutki działania naleŜy przepro-
wadzić przeciwstawny test skradania się i słuchu. Próbujący przejść obok straŜnika boha-
ter musi wykonać test skradania się (z uwzględnieniem modyfikatorów wynikających z
umiejętności, obciąŜenia, itp.) natomiast straŜnik wykonuje test słuchu (z uwzględnie-
niem ujemnego modyfikator równego -5%xPW skradającego się). Oba rzuty są wyko-
WARHAMMER FRP - 237
 nywane jednocześnie. Postać, która wykonała udany test, odnosi sukces w teście prze- PRZYKŁADY MODYFIKATOR DYSTANS
ciwstawnym. Jeśli testy obu postaci były udane, o zwycięstwie decyduje porównanie dym z komina, młyn, łódź Ŝaglowa, +30% 1 kilometr
poziomu skuteczności. Jeśli i w tym wypadku jest remis, decyduje niŜszy wynik rzutu. krawędź lasu
Jeśli oba testy okaŜą się nieudane, decyzja naleŜy do Mistrza Gry. MoŜe wybrać jedno z poruszający się człowiek lub koń, +20% 100 metrów
poniŜszych rozwiązań: wejście do jaskini, łódź wiosłowa
- remis: Ŝadna ze stron nie uzyskuje przewagi. W następnej rundzie obie strony mogą plama krwi, ukryte drzwi, sekretny - 5 metrów
ponownie próbować wykonać testy umiejętności. Ponadto MG moŜe powinien zastosować, zaleŜnie od sytuacji poniŜsze modyfikatory:
- przerzut: obie strony natychmiast wykonują ponowny test (z tymi samymi modyfi- TABELA: MODYFIKATORY TEST U SPOSTRZEGAWCZOŚCI
katorami jak poprzednio). Rzuty powtarza się, dopóki nie zostanie wyłoniony zwy- SYTUACJA MODYFIKATOR
cięzca. Światło gwiazd lub księŜycy -30%
Skradać moŜna się wyłącznie w tempie ostroŜnym. Bieg, mgła lub zmierzch -20%
Deszcz lub śnieg -10%
SŁUCHANIE:
zniesienie +10%
Załączona tabela określa procentową szansę usłyszenia przez bohatera róŜnych
uneta (zaleŜnie od jakości) od +10% do +30%
dźwięków. Bohaterowie nie muszą nasłuchiwać, ale jeśli poruszają się, rozmawiają albo
są zaabsorbowani czymś innym, usłyszą zapewne tylko te dźwięki, które są wyraźne i STRACH:
głośne. MoŜna przyjąć, Ŝe hałasująca druŜyna usłyszy tylko dźwięki głośniejsze niŜ ha-
łas, który sama robi. Tak więc grupa, która się ostroŜnie porusza usłyszy tylko dźwięki Strach jest zaprzeczeniem wiary.
zwykłe bądź głośne, lecz nie będzie mogła usłyszeć dźwięków cichych. - Volter Wolfson, Wybrany Syn
RODZAJ HAŁAS
PRZYKŁADY SZANSA Pewne osoby doznają silnego psychologicznego wstrząsu, który moŜe być tak obez-
DŹWIĘKU NIESIE SIĘ
ostroŜne poruszanie się, szept, przekręca- władniający, Ŝe wprawiają je w stan paraliŜu - dosłownie sztywnieją ze strachu.
cichy 30% 4 metry Niektóre istoty opisano w ROZDZIAŁ VI: BESTIARIUSZ jako wzbudzające
nie klucza, otwieranie zamka wytrychem
normalne poruszanie się, rozmowa, strach w innych istotach (na przykład oŜywieńcy wzbudzają strach w istotach Ŝywych).
zwykły 60% 8 metrów Gdy bohaterowie natkną się na kogoś, kogo się boją, naleŜy wykonać standardowy test
zamykanie lub otwieranie drzwi
wywaŜanie drzwi, bieg, szarŜa, walka, strachu. Testuje się wtedy SW - udany rezultat oznacza przełamanie strachu (podczas te-
inkantacja, biegnący koń, szybkie przeszu- go spotkania nie wykonuje się juŜ następnych testów), zaś nieudany oznacza, Ŝe boha-
głośny 100% 32 metry ter jest sparaliŜowany ze strachu i nie moŜe się poruszać, walczyć ani podejmować w
kiwanie, tłuczenie szkła, krzyk, wrzask,
wołanie tej rundzie Ŝadnych innych działań. Jednak jeśli tak mocno przestraszony bohater zo-
Dźwięki zza drzwi lub ściany moŜna wychwycić jedynie specjalnie nasłuchując, to stanie zaatakowany, moŜe normalnie parować ciosy, ale nie moŜe korzystać z umiejęt-
znaczy przyciskając ucho do przeszkody. W innych przypadkach dźwięki nie przedo- ności uniki ani Ŝadnej innej, która pozwoliłaby mu uniknąć obraŜeń. Rzut powtarza się
stają się przez ściany ani drzwi, moŜe tylko jako bardzo niewyraźne jęki czy wrzaski. na początku kaŜdej rundy, aŜ bohaterowie przełamią strach (test będzie udany), po
Normalnie kaŜdy bohater moŜe wykonać tylko jeden test słuchu przez ściany czym nie wykonuje się juŜ kolejnych testów strachu do końca tego spotkania.
czy drzwi. Nie ma znaczenia, jak duŜo czasu spędza z uchem przyciśniętym od drzwi SZTUKA PRZETRWANIA:
czy ściany, nie usłyszy nic więcej niŜ to, na co wskazuje początkowy rzut. Mistrz Gry Odludzia są niebezpiecznym miejscem, przynajmniej dla tych, którzy nie znają dziczy.
moŜe ominąć tę zasadę, lecz powinien graczom serdecznie odradzać spędzanie całego Ten test dotyczy sytuacji wymagających wyszukiwania sobie schronienia, znajdywania
czasu na nasłuchiwaniu po drzwiami czy ścianami. właściwej i względnie bezpiecznej drogi, poŜywienia czy konstruowania szałasów.
Bohater, który specjalnie nasłuchuje pod drzwiami komnaty moŜe wykonać Szanse powodzenia zaleŜą głównie od doświadczenia i posiadanych umiejętności, a
normalny rzut, by usłyszeć dźwięki wewnątrz. Przez drzwi normalnej wielkości moŜe takŜe od warunków zewnętrznych, takich jak klimat, pora roku czy wreszcie miejsce
nasłuchiwać tylko jedna osoba na raz. Osoby, nasłuchujące przez cienkie, drewniane pobytu.
czy otynkowane ścianki mogą usłyszeć dźwięki z wnętrza, przy czym w tym przypad- Aby określić czy test zakończył się powodzeniem, naleŜy wykonać test INT,
ku stosuje się modyfikator -10%. Grube ceglane, kamienne i ziemne ściany blokują stopień trudności testu zaleŜy od uznania MG. Udany test oznacza, Ŝe bohater bez więk-
wszystkie dźwięki. szych problemów rozbił obóz i zbudował szałas, znalazł szlak prowadzący do wodo-
Dźwięk obudzi śpiącego bohatera, jeśli powiedzie mu się test słuchu, zmodyfi- poju, czy teŜ zdołała zebrać odpowiednią ilość owoców by zaspokoić głód.
kowany o -20%.
TABELA: MODYFIKATORY TEST U SŁUCHANIA SZYBKIE PRZESZUKIWANIE:
SYTUACJA MODYFIKATOR Odbywa się w ten sam sposób jak przeszukanie zwykłe, tylko z podwójną szybkością i
Burza z piorunami, gradobicie, śnieŜy- -30% dość hałaśliwie - przeszukujący zachowują się głośno. Przy testowaniu szybkiego prze-
ca, wichura, wicher lub huragan szukiwania stosuje się modyfikator -10%.
Sen, podsłuchiwanie przez cienką -20% TARGOWANIE SIĘ:
ścianę, przelotny opad
MG moŜe określić dostępność i początkową cenę na większość ogólnie dostępnych
Podsłuchiwanie przez drzwi, bieg, -10% dóbr i usług, uŜywając EKWIPUNKU. Bohaterowie zawsze mogą próbować targować
mŜawka lub lekki opad śniegu się z dostawcami lub nabywcami. Chcąc określić czy próba wynegocjowania ceny była
Kanały, tunele, korytarze lub doliny +10% udana, naleŜy wykonać test CHA. Udany - oznacza wytargowanie korzystniejszej ceny.
SPOSTRZEGAWCZOŚĆ: Za kaŜdy stopień sukcesu cena zostaje obniŜona lub podniesiona o 5%. PoraŜka oznacza,
Bohaterowie mogą wejść do komnaty i zobaczyć nierówne kamienne ściany, przewró- Ŝe cena nie zmienia się, zaś niepowodzenie testu o 30% lub więcej powoduje zerwanie
cone krzesło i cięŜki stół. Ale czy zauwaŜą na podłodze rysę, wydrapaną przez ukryte transakcji lub zmniejszenie atrakcyjności oferty o 50% (zaleŜnie od decyzji MG).
drzwi albo ciemną plamę krwi na krześle? UWAGA: Piwiarnie i gospody nie są odpowiednim miejscem do targowania się ich personel bywa bar-
Jeśli bohaterowie przeszukają ten obszar, dostrzegą to wszystko automatycznie, dzo draŜliwy, jeśli awanturnik ociąga się z płaceniem.
gdyŜ te ślady nie są ukryte. Jednak MG moŜe uznać, Ŝe BG po prostu zauwaŜyli takie UKRYWANIE SIĘ:
szczegóły, nawet bez przeprowadzania szczegółowego przeszukania komnaty.
Ten test słuŜy do sprawdzenia czy postaci uda się uniknąć odkrycia przez wrogów, gdy
Mistrz Gry powinien przeprowadzić w sekrecie test spostrzegawczości w chwili, ukryje się w cieniach, w mrocznym zaułku czy podobnym miejscu. Aby określić, czy
gdy bohaterowie mają moŜliwość choćby pobieŜnego obejrzenia pokoju. Dzięki uda- bohaterowi udało się ukryć, naleŜy przeprowadzić przeciwstawny test ukrywania się i
nemu testowi odkryją jedną wskazówkę, jeśli jakaś tam jest. Jeśli test udał się o 10%
spostrzegawczości. Jeśli bohater ukrywa się przed grupą istot, test przeprowadza się tylko
lub więcej, odnalezione zostają dodatkowe wskazówki w ilości jednej na kaŜde pełne
raz, ale biorą pod uwagę najwyŜszą spostrzegawczość w grupie.
10% powodzenia testu - aŜ do maksimum, czyli zauwaŜenia wszystkiego, co moŜna Oba rzuty wykonywane są jednocześnie. Istota, która wykonała udany test,
było zauwaŜyć. odnosi sukces w teście przeciwstawnym. Jeśli testy obu postaci były udane, o zwycię-
Bohaterowie nie mogą uŜywać spostrzegawczości, Ŝeby znajdować przedmioty,
stwie decyduje porównanie poziomu skuteczności. Jeśli i w tym wypadku jest remis,
które są schowane. MoŜna je dostrzec tylko za pomocą przeszukania.
decyduje niŜszy wynik rzutu. Jeśli oba testy okaŜą się nieudane, decyzja naleŜy do Mi-
Reguły testu spostrzegawczości moŜna stosować takŜe wtedy, gdy bohaterowie strza Gry. MoŜe wybrać jedno z poniŜszych rozwiązań:
zaglądają do komnaty z zewnątrz. Jednak w takim przypadku rzut kością określa moŜ- - remis: Ŝadna ze stron nie uzyskuje przewagi. W następnej rundzie obie strony mogą
liwość dostrzeŜenia jedynie duŜych obiektów - wyposaŜenia, pokrycia podłogi, miesz-
ponownie próbować wykonać testy umiejętności.
kańców itp. Drobne szczegóły i ukryte przedmioty nie mogą zostać zauwaŜone z ze-
- przerzut: obie strony natychmiast wykonują ponowny test (z tymi samymi modyfi-
wnątrz pomieszczenia. katorami jak poprzednio). Rzuty powtarza się, dopóki nie zostanie wyłoniony zwy-
cięzca.

238 - WARHAMMER FRP

 Istota, uŜywająca umiejętności cichy chód moŜe dodać +5%xPW do swej szansy ukrycia
się, zaś osoba z umiejętnością ukrywanie się moŜe dodać kolejne +10%xPW (jeśli boha-
ter próbuje wykorzystać umiejętność ukrywanie się na odludziu, to do testu nie moŜe
dodać modyfikatora większego niŜ wynosi modyfikator umiejętności sztuka przetrwania,
niezaleŜnie od posiadanego PW w umiejętności ukrywanie się). Mistrz Gry powinien
wprowadzić inne, odpowiednie do sytuacji modyfikatory, wynikające np. z oświetlenia
czy dostępności kryjówek, zaleŜnie od tego, czy wrogowie spodziewają się intruzów,
czy nie itd. Dobrze ukryci bohaterowie mogą zaatakować z zaskoczenia, automatycz-
nie zaskakując przeciwników (patrz ROZDZIAŁ III: WALKA).
UPADEK:
Upadek to niekontrolowane spadanie. Wszystkie szczegóły testu opisane są w paragra-
fie SKOKI.
WIOSŁOWANIE:
Wyszkoleni wioślarze mają duŜe doświadczenie w posługiwaniu się łodziami wiosło-
wymi. Mogą teŜ bez Ŝadnego większego niebezpieczeństwa i prawidłowo uŜywać ma-
łych wiosłowych łódek. Niewyszkoleni bohaterowie, muszą w kaŜdej turze poruszania
się łodzią wykonać udany test KRZEPY, lub nie utrzymają kierunku w którym zmierza-
ją. Zboczenie z kursy naleŜy ustalić losowo, na przykład rzutem K8 lub K12.
WSPINACZKA:
Wszystkie szczegóły testu opisane są w ROZDZIALE I: PODRĘCZNIK GRACZA w
paragrafie UMIEJĘTNOŚCI.
ZASTRASZANIE:
Niektórzy, bardzo silni i brutalni BG, mogą próbować zastraszyć lub zmusić do ule-
głości osoby, których KRZEPA jest mniejsza. JeŜeli bohater posiada umiejętność zastra-
szanie naleŜy przeprowadzić test KRZEPY bohatera z uwzględnieniem modyfikatora
+10%xPW (jeśli nie posiada umiejętności zastraszanie testuje się tylko połowę wartości
tej cechy). Ofiary, które nie chcą ugiąć się przed groźbami, mogą wykonać test SW z
uwzględnieniem ujemnego modyfikatora -10%xPW zastraszającego. Jeśli test zakoń-
czy się wynikiem pozytywnym, zastraszeni spełnią kaŜdy rozkaz, nawet, gdy narazi ich
to na straty lub niebezpieczeństwo. W niektórych sytuacjach (szantaŜ itp.), Mistrz Gry
moŜe uznać, Ŝe bardziej odpowiednią cechą do testu zastraszania moŜe być CHA
ZATRUCIE:
Test ten jest wykonywany w celu sprawdzenia czy na testowaną osobę zadziała truci-
zna lub narkotyk. Testuje się ODP. Udany test oznacza, Ŝe bohater oparł się truciźnie i
nie powoduje ona Ŝadnych objawów chorobowych.
GDY NA DWORZE MRÓZ:
P
oniŜej znajdują się specjalne, opcjonalne zasady gry dotyczące
bohaterów podróŜujących zimą, w nieprzyjaznych im warunkach.
Mistrz Gry powinien pamiętać, Ŝe zimy, szczególnie w północ-
nych regionach Starego Świata są bardzo srogie i niebezpieczne, a
wielu bohaterów, zaginęło bez wieści na zasypanych śniegiem
szlakach.
SAMOPOCZUCIE:
KaŜdego popołudnia oraz wieczoru gracze wykonują dla swoich bohaterów testy
ODP oraz SW. Pomyśle wyniku obu testów oznacza, Ŝe bohater dzielnie znosi trudy.
Niepomyślny test ODP przy udanym teście SW oznacza, Ŝe bohater czuje się
słabo, jest wycieńczony i zmarznięty, jednak wciąŜ jest zdeterminowany i gotów do
walki o Ŝycie.
Nieudany test SW przy pozytywnym wyniku testu ODP oznacza załamanie
psychiczne bohatera, który dostrzega, Ŝe druŜyna nie ma Ŝadnych szans na wydostanie
się cało z opresji. Jest w stosunkowo dobrej kondycji fizycznej, jednak mróz, biel i
wszechogarniająca pustka zupełnie rozbijają jego psychikę.
Jeśli oba testy zakończą się niepowodzeniem, oznacza to, Ŝe osłabiony boha-
ter nie radzi sobie z trudami podróŜy, jest wykończony zarówno fizycznie jak i psy-
chicznie. Nie ma sił, by dalej podróŜować.
POGODA W STARYM ŚWIECIE:
P
ogoda w większości przygód jest zwyczajna. Ani zimno, ani
ciemno, czasem zacznie padać, czasem świeci słońce. Ot, wcze-
sna jesień, tak, by nie było letnich upałów, ani mrozów i słoty.
Nie da się ukryć, tak jest prościej zarówno dla MG, jak i graczy.
Nie trzeba myśleć o masie szczegółów. Nie trzeba myśleć o…
Ubraniach na zmianę. Bo przecieŜ buty mogą przemoknąć lub choćby ubło-
cić się. Ubranie trzeba potem czyścić przez cały wieczór, a potem jeszcze suszyć.
Nie trzeba teŜ myśleć o tym, Ŝe pogoda wpływa na samopoczucie i humor bohaterów,
a te z kolei wpływają na postrzeganie przez nich świata. MG powinien zmieniać narra-
cję zaleŜnie od pogody. Ciepłe lato wpływa pozytywnie na nastrój, podczas gdy zimna,
wietrzna pogoda sprawia, Ŝe bohaterowie raczej nie będą delektować się urokami prze-
łęczy górskiej. Gdy jest wilgotno i chłodno są źli i niezbyt skorzy do rozmów. Gdy
ciepło, mogą ubrać się lekko, przewiewnie, zrywać kwiatki i chlupać w napotkanym
strumieniu. Gorzej jeśli jeden z nich paraduje w pełnej zbroi płytowej…
Nie trzeba zwaŜać na to, Ŝe pogoda kaŜdego dnia jest inna. Bohaterowie bu-
dzą się rano i wyglądają za okno, a tam mŜawka. Albo wiatr. A moŜe słoneczny pora-
ZATRUDNIENIE:
Co jakiś czas bohaterowie będą szukać zwykłej pracy, zarówno po to, by zarobić tro-
chę pieniędzy pomiędzy przygodami, jak i dla innych bardziej złoŜonych celów, jak
przeniknięcie do czyjegoś domu czy jakiejś organizacji. Istnieją cztery główne kategorie
prac, które są dostępne dla bohaterów:
CYRKOWIEC - obejmuje wszystkie zajęcia, związane z podstawową profesją cyrkowca.
MEDYK - obejmuje wszystkie profesje związane z leczeniem.
ROBOTNIK - obejmuje robotników portowych, budowlanych i pracujących na roli.
RZEMIEŚLNIK - obejmuje wszystkie zajęcia zaawansowanej profesji rzemieślnika.
SŁUśĄCY/LOKAJ - obejmuje całą słuŜbę, takŜe niŜszych urzędników, gajowych itp.
Bohater musi być cyrkowcem (teraz lub w przeszłości), aby otrzymać pracę jako
cyrkowiec, albo rzemieślnikiem lub czeladnikiem, aby otrzymać pracę jako rzemieślnik. KaŜdy
moŜe zostać słuŜącym lub lokajem, natomiast zatrudnienie się jako robotnik wymaga
KRZEPY 30 lub większej.
Szanse znalezienia pracy w danej społeczności zaleŜą od jej wielkości. Stosun-
kowo łatwo jest znaleźć pracę w duŜych i średnich miastach. W wioskach i małych
miasteczkach nie ma wielkiego zapotrzebowania na wykwalifikowanych pracowników,
a inne prace są zwykle przeznaczone dla robotników sezonowych. NaleŜy skorzystać z
poniŜszej tabeli dla określenia podstawowej szansy na znalezienie zatrudnienia. Aby
znaleźć pracę bohater musi wykonać udany test CHA, który jest modyfikowany za-
równo posiadane umiejętności jak i wielkość osady.
Bohaterowie, którzy szukają pracy mogą wykonać test zatrudnienia raz na ty-
dzień. Pewne umiejętności pozwalają modyfikować podstawową szansę; zostało to
uwzględnione w opisach tych umiejętności. Tygodniowe zarobki kształtują się na po-
ziomie: 40 szylingów dla rzemieślników, 16 szylingów dla cyrkowców, 7 szylingów dla
robotników, 5 szylingów dla słuŜących (którzy będą mieli zapewnione mieszkanie i
wyŜywienie) oraz 35 szylingów dla medyków.
LUDNOŚĆ
DOSTĘPNOŚĆ PONIśEJ PONIśEJ 1 PONIśEJ 10 POWYśEJ 10
100 TYSIĄCA TYSIĘCY TYSIĘCY
Bardzo
Cyrkowiec Trudny Łatwy Bardzo łatwy
Trudny
Medyk Trudny Przeciętny Prosty Łatwy
Robotnik Trudny Łatwy Bardzo łatwy Bardzo łatwy
Bardzo
Rzemieślnik Wymagający Przeciętny Prosty
Trudny
Sługa Trudny Przeciętny Bardzo łatwy Bardzo łatwy
ZESKOK:
Zeskok to kontrolowane spadanie. Wszystkie szczegóły opisano w paragrafie SKOKI.
Wielkość rzutu, róŜnica pomiędzy wartością współczynników, a wynikiem na
kościach powinny być odpowiednio interpretowane - rzut nieudany o 30% lub więcej
na ODP, oznacza gorączkę i odmroŜenia, podczas gdy dobry rzut na SW pokazuje, Ŝe
bohater nie ma zamiaru się poddać i niestrudzenie prze do przodu.
Gracze powinni wykonywać rzuty w tajemnicy przed innymi i pokazywać
wynik rzutu tylko MG. Dzięki temu będą mogli za pomocą swej gry pokazać reszcie
druŜyny w jakiej formie się znajdują, a nie opierać się jedynie na wskazaniu ręką wyniku
na kościach.
Barwne odgrywanie samopoczucia bohaterów pozwoli nadać przygodzie wie-
le emocji i dramatu.
WYMARZNIĘCIE:
NaleŜy wpisać na karcie nową cechę: Punkty Wymarznięcia równe wartość ODP. Punkty
Wymarznięcia wskazują stan zdrowia bohaterów. W ciągu zimowej przygody, podczas
kolejnych dni i nocy bohaterowie będą tracili te punkty, K3, K4 lub K6 dziennie, za-
leŜnie jak wyczerpujący był dzień i jak wiele godzin bohater spędził na mrozie. Za kaŜ-
de dziesięć utraconych punktów obniŜa się o -5% główne cechy bohatera (WW, US,
K, ODP, ZR, INT, SW, CHA).
Punkty Wymarznięcia moŜna odzyskać. Jeśli bohater zje ciepły posiłek oraz
prześpi całą noc ciepło otulony kocami MG moŜe ich nie odejmować, a dodać kilka.
Dwa, trzy punkty. Nie więcej. Siły nie wracają tak łatwo.
nek. Ulewa? Pochmurny dzień. Inaczej trzeba się ubrać. ZałoŜyć czapkę czy zmienić
cięŜkie buty na sandały…
Nie trzeba teŜ pamiętać o tym, Ŝe pogoda zmienia się w ciągu dnia, zachmu-
rzony ranek moŜe się przemienić w słoneczne popołudnie. Słońce skryje się za desz-
czowymi chmurami, a nad horyzontem pojawi się tęcza. Potem zagrzmi na północy,
jednak popołudnie będzie ciepłe, słoneczne, a wieczór czysty, rześki, choć dość
chłodny…
I wreszcie nie trzeba się przejmować, Ŝe pogoda moŜe uniemoŜliwić podróŜ i
zatrzymać bohaterów w zajeździe. Zmusić ich do spędzenia tam trzech dni, podczas
gdy na zewnątrz będzie się rozgrywało piekło śnieŜnej zamieci czy potęŜnej burzy. A
wtedy, w takiej gospodzie moŜe być bardzo ciekawie: trzy dni gdy w karty i zabawy z
dziewkami. Beczki wypitego piwa i świetna zabawa. Trzy dni bez morderstw, nekro-
mantów, ataków goblinów. Zwykłe trzy dni odpoczynku. CóŜ za radość! Nic się nie
dzieje. Nie trzeba iść, spieszyć się, moŜna pocerować ciuchy, wymyć się za wszystkie
czasy…
To jak z tą pogodą?
WARHAMMER FRP - 239
POGODA:
TABELA: WIATR
K100 EFEKT
01-40 Bezwietrznie: słabe podmuchy wiatru nie przekraczają prędkości 2
km/h. Długotrwałe utrzymywanie się bezwietrznej pogody moŜe
sprawić, Ŝe odczuwalna temperatura będzie nieco wyŜsza.
41-70 Słaby wiatr: podmuchy wiatru osiągają prędkość od 2 do 7 km/h.
Wiatr szeleści liśćmi i kołysze trawami.
71-85 Wietrznie: wiejący z prędkością od 7 do 22 km/h wiatr szeleści liśćmi i
porusza mniejsze gałązki. Istoty, korzystające z broni strzeleckiej otrzy-
mują kumulatywny modyfikator -5% do testów trafienia. Wynik 77
oznacza zmienny wiatr. Po K10 godzinach naleŜy powtórzyć rzut wg
tabeli WIATR.
86-95 Silny wiatr: podmuchy wiatru osiągają prędkość od 22 do 45 km/h.
Wiatr porusza konarami i kołysze mniejszymi drzewami. Bohaterowie
uŜywający broni strzeleckiej otrzymują modyfikator -10% do testów
trafienia. Wynik 88 oznacza zmienny wiatr (zobacz powyŜej).
96-97 Wichura: gwałtowne podmuchy wiatru osiągają prędkość od 45 do 70
km/h. Bardzo silny wiatr gasi pochodnie i nieosłonięte latarnie, kołysze
drzewami, łamie słabsze konary oraz utrudnia poruszanie. KaŜda istota,
która chce poruszać się w tempie wyŜszym od ostroŜnego, musi w kaŜdej
rundzie wykonać test ZRĘCZNOŚCI lub KRZEPY (zaleŜnie od tego
która cecha jest wyŜsza). Bohaterowie posiadający umiejętność uniki
i/lub taniec otrzymują kumulatywny dodatni modyfikator +5%xPW.
Nieudany test oznacza upadek (patrz ROZDZIAŁ II: MISTRZ GRY
paragraf SKOKI. Bohaterowie uŜywający broni strzeleckiej otrzymują
modyfikator -20% do testów trafienia.
98-99 Wicher: gwałtowne podmuchy osiągają prędkość od 70 do 120 km/h.
Słabsze drzewa wyrywane są z korzeniami, a niechlujnie wykonane
dachy zrywane są z budynków. Wiatr gasi pochodnie i nieosłonięte
latarnie oraz utrudnia chodzenie (jak wyŜej, ale testy wykonywane są z
ujemnym modyfikatorem -10%). Ponadto wicher niemal uniemoŜliwia
korzystanie z broni strzeleckiej, strzelcy otrzymują modyfikator -30% do
testów trafienia. Wynik 99 oznacza burzę z piorunami (zobacz tabela
OPADY & ZACHMURZENIE).
00 Huragan: podmuchy wiatru przekraczają prędkość 120 km/h. Wiatr
gasi pochodnie i nieosłonięte latarnie, wyrywa drzewa z korzeniami,
zrywa dachy oraz niemal całkowicie uniemoŜliwia poruszanie (jak w
punkcie Wichura ale testy wykonywane są z ujemnym modyfikatorem -
30%). Ponadto huragan całkowicie uniemoŜliwia strzelanie z broni
strzeleckiej. Istnieje takŜe 60% szansa, Ŝe w czasie huraganu wystąpi burza
z piorunami (zobacz tabela OPADY & ZACHMURZENIE).
240 - WARHAMMER FRP
TABELA: OPADY & ZACHMURZENIE
K100 EFEKT
01 Susza: brak opadów przez kolejne 10+K10 dni.
02-15 Pogodny dzień: bezchmurne niebo zapowiada pogodny i słoneczny
dzień. Ponadto wynik 11 oznacza piękną tęczę widoczną przed K10
minut. W wielu częściach Starego Świata tęcza uwaŜana jest za dobry
znak.
16-50 Częściowe zachmurzenie: ponadto wynik 22 oznacza, Ŝe chmury
ułoŜyły się w utrzymujący się przez K10 godzin szczególnie piękny lub
złowieszczy układ.
51-60 Silne zachmurzenie, bez opadów: ponadto wynik 55 oznacza odległe
grzmoty słyszane w ciągu następnych 2K10 minut.
61-65 Mgła: widoczność na K10 godzin zostaje zmniejszona do ¼ normalnej
wartości. NaleŜy zignorować ten wynik, jeŜeli w tabeli WIATR wypadł
wynik inny niŜ Bezwietrznie.
66-75 MŜawka lub lekki opad śniegu: w ciągu następnych 2K10 godzin
niebo zaciąga się chmurami, z których zaczyna padać, trwająca 2K10
minut mŜawka lub lekki opad śnieg (zaleŜnie od pory roku i temperatury).
Istoty uŜywające broni strzeleckiej otrzymują ujemny, kumulatywny
modyfikator -10% do testów trafienia.
76-85 Przelotny opad: w ciągu dnia ma miejsce K10 przelotnych opadów
deszczu lub śniegu, z których pierwszy rozpoczyna się po upływie 2K10
godzin. Pomiędzy opadami występują trwające 2K10 minut przerwy.
Bohaterowie korzystający z broni strzeleckiej otrzymują ujemny, kumula-
tywny modyfikator -20% do testów trafienia. Ponadto, wynik 77 oznacza
burzę z piorunami w ciągu lata lub śnieŜycę w czasie zimy.
86-95 Ulewa lub śnieŜyca: trwające K10 godzin silne opady ograniczają
widoczność do ¼ normalnej wartości, uniemoŜliwiają uŜycie broni
strzeleckiej oraz znacznie utrudniają wspinaczkę (do wszystkich testów
wspinaczki stosowany jest ujemny modyfikator -K3x10%). Ponadto
wynik 88 oznacza burzę z piorunami w ciągu lata i śnieŜycę w zimie.
96 Gradobicie: trwający 2K10 minut intensywny opad gradu znacznie
utrudnia poruszanie się. KaŜda istota, która chce poruszać się w tempie
wyŜszym od ostroŜnego, musi w kaŜdej rundzie wykonać test ZRĘCZNO-
ŚCI lub KRZEPY (zaleŜnie od tego która cecha jest wyŜsza). Bohaterowie
posiadający umiejętność uniki i/lub taniec otrzymują kumulatywny
dodatni modyfikator +5%xPW. Nieudany test oznacza upadek (patrz
ROZDZIAŁ II: MISTRZ GRY paragraf SKOKI.
97-00 Burza z piorunami lub śnieŜyca: trwające K10 godzin, gwałtowne
opady ograniczają widoczność do ¼ normalnej wartości, uniemoŜliwiają
korzystanie z broni strzeleckiej oraz utrudniają poruszanie (jak wyŜej, ale
testy wykonywane są z ujemnym modyfikatorem -K2x10%). Ponadto
szlaki i trakty stają się nieprzejezdne dla pojazdów kołowych.
W przypadku burzy z piorunami, w kaŜdej rundzie istnieje 1% szansa
(+1% za kaŜdy metalowy niemagiczny Punkt Zbroi chroniący postać), Ŝe
znajdujący się na otwartym terenie bohater zostanie trafiony błyskawicą
(zobacz opis odpowiedniego zaklęcia w ROZDZIALE IIII: MAGIA w
paragrafie TRADYCJA NIEBIOS).
 Przedstawione poniŜej zasady pozwalają MG w sposób szybki ustalić panującą pogo- W przypadku ustalania modyfikatora temperatury dla terenów górzystych oraz
dę. Głównym celem poniŜszych reguł jest wprowadzenie elementu losowości i nie- nadmorskich naleŜy uwzględnić ujemny modyfikator -10% do wyniku rzutu.
przewidywalności tego elementu przygody jakim jest pogoda. TABELA: MODYFIKATOR TEMPERATURY
NaleŜy pamiętać, Ŝe zamieszczone poniŜej reguły stanowią jedynie pomoc dla MG, K100 EFEKT
który powinien dowolnie zmieniać wyniki rzutów, dopasowując je do potrzeb scena- 01 Diabelnie zimno: temperatura jest niŜsza o -K4x5°C.
riusza i własnych oczekiwań. 02 Zimny front: temperatura utrzymuje się na poziomie bardzo niska przez
Rzuty według poniŜszych tabel moŜna wykonywać raz dziennie, choć jeśli 10+K10 dni.
MG zechce inaczej, moŜe wykonywać rzuty znacznie częściej. 03-10 Bardzo niska: temperatura jest niŜsza o -K3x5°C.
Dublet, wyrzucony na kostkach oznacza (o ile nie napisano inaczej), Ŝe po K10 godzi- 11-25 Niska: temperatura jest niŜsza o -K2x5°C.
nach pogoda ulega zmianie. 26-75 Średnia: dla danego miesiąca i regionu. Jakkolwiek wynik 33 oznacza
bardzo zimną noc (temperatura niŜsza o -K4x5°C) zaś 66 oznacza ciepłą
WIATR:
noc (temperatura niŜsza od temperatury dziennej o -K2x5°C).
Aby ustalić siłę wiatru naleŜy wykonać rzut K100 i odczytać wynik z Tabeli WIATR. 76-90 Wysoka: temperatura wyŜsza o +K2x5°C.
Jesienią, na terenach górskich lub na wybrzeŜu naleŜy dodać do wyniku rzutu +10%.
91-98 Bardzo wysoka: temperatura wyŜsza nawet o +K3x5°C.
OPADY & ZACHMURZENIE: 99 Upał: temperatura utrzymuje się na poziomie bardzo wysoka przez
Aby ustalić rodzaj i intensywność ewentualnych opadów i siłę zachmurzenia naleŜy 10+K10 dni.
wykonać rzut K100 i odczytać wynik z tabeli OPADY & ZACHMURZENIE. Latem na- 00 Piekielnie gorąco: temperatura wyŜsza o +K4x5°C.
leŜy odjąć od wyniku rzutem -10%, natomiast jesienią oraz w Hochlandzie, Kislevie i MG, którzy chcą zróŜnicować temperaturę mogą posłuŜyć się poniŜszą tabelą. NaleŜy
na terenach górskich naleŜy zmodyfikować wynik rzutu o +10%. wykonać rzut K100 a wynik odczytać z poniŜszej tabeli.
TEMPERATURA: TABELA: MODYFIKATOR ZRÓŻNICOWANIA TEMPERAT URY
Zamieszczona poniŜej tabela przedstawia średnią dzienną temperaturę (podaną w K100 MODYFIKATOR
stopniach Celsjusza) przypadającą na poszczególne miesiące i regiony Starego Świata. 01 -5
Nocą temperatura spada mniej więcej o -10°C, przy czym najwyŜsza nocna tempera- 02-03 -4
tura notowana jest o północy zaś najniŜsza tuŜ przed wschodem słońca. Tabela nie 04-08 -3
uwzględnia zmian temperatury wynikających ze szczególnego połoŜenia czy ukształ- 09-16 -2
towania terenu. Ponadto, naleŜy pamiętać Ŝe temperatura w miastach i nad brzegami 17-30 -1
duŜych akwenów wodnych jest wyŜsza o kilka stopni, niŜ temperatura odczuwalna na 31-70 0
otwartych terenach wiejskich. 71-84 +1
Wpływ na odczuwaną przez bohaterów temperaturę ma takŜe wiatr. JeŜeli w 85-92 +2
tabeli WIATR wylosowano wietrznie lub silny wiatr, odczuwalna temperatura jest mniej- 93-97 +3
sza o -K2x5°C, natomiast wynik wichura, wicher lub huragan oznacza obniŜenie tempera- 98-99 +4
tury nawet o -K3x5°C. 00 +5
TABELA: ŚREDNIA TEMPERATURA ZALEŻNIE OD REGIONU & PORY ROKU

NACHGEHEIM
SOMMERZEIT

VORGEHEIM
JAHRDRUNG

SIGMARZEIT
NACHEXEN

BRAUNZEIT

KALDEZEIT
ERNTEZEIT

VORHEXEN
PFLUGZEIT

ULRICZEIT
WIOSNA LATO JESIEŃ ZIMA
NORDLAND 2°C 6°C 10°C 16°C 20°C 20°C 18°C 14°C 6°C 4°C -4°C -2°C
OSTLAND 2°C 8°C 12°C 18°C 22°C 20°C 16°C 12°C 8°C 2°C -6°C -4°C
MIDDENLAND -2°C 4°C 8°C 16°C 22°C 24°C 22°C 18°C 10°C 2°C -8°C -4°C
HOCHLAND 2°C 6°C 14°C 18°C 24°C 24°C 22°C 16°C 8°C 2°C -6°C -6°C
REIKLAND 2°C 6°C 12°C 16°C 22°C 22°C 20°C 14°C 8°C 4°C -2°C -4°C
TALABECKLAND -2°C 6°C 14°C 22°C 24°C 24°C 20°C 18°C 8°C 6°C -6°C -6°C
OSTERMARK -4°C 4°C 8°C 14°C 18°C 20°C 18°C 12°C 8°C 2°C -10°C -6°C
STIRLAND -2°C 4°C 12°C 18°C 24°C 24°C 22°C 18°C 12°C 10°C 2°C -2°C
SYLVANIA -4°C 6°C 10°C 16°C 20°C 20°C 18°C 14°C 10°C 4°C -6°C -8°C
WISSENLAND -2°C 6°C 10°C 16°C 20°C 20°C 18°C 14°C 8°C 2°C -6°C -8°C
AVERLAND 2°C 8°C 14°C 20°C 24°C 22°C 20°C 16°C 10°C 4°C -4°C -6°C
KISLEV -4°C -2°C 4°C 10°C 16°C 18°C 14°C 10°C 4°C -4°C -10°C -8°C
JAŁOWA KRAINA 6°C 10°C 12°C 18°C 20°C 18°C 16°C 14°C 10°C 8°C 4°C 4°C
KSIĘSTWA GRANICZNE 2°C 4°C 14°C 18°C 22°C 24°C 18°C 16°C 12°C 6°C 4°C 2°C
TABELA: SZYBKIE USTALENIE POGODY (RZUT K10)

1 2 3 4 5 6 7 8 9 0

WARHAMMER FRP - 241

 śył niegdyś ksiąŜę Talabecklandu znany z mądrości i bogactwa. A jednak najcen-
niejszym jego skarbem była jedyna córka, którą uznawał za najbardziej urodziwą i
skromną pannę we wszystkich prowincjach. Kiedy nadszedł odpowiedni czas,
ksiąŜę rozgłosił, Ŝe poszukuje kandydata do jej ręki. To obwieszczenie zostało
poniesione daleko, hen przez wszystkie ziemie Imperium. JuŜ wkrótce do pałacu
zaczęli tłumnie przybywać pełni nadziei adoratorzy, których liczne pisemne
petycje szybko wypełniały prywatne komnaty księcia Talabecklandu.
- Biada! - zakrzyknął kanclerz. - ChociaŜ podjęliśmy to zadanie z najwyŜszym
poświęceniem, lato juŜ niemal minęło, a my nie przeczytaliśmy dziesiątej części
wszystkich petycji. KaŜdego zaś dnia przybywa coraz więcej kandydatów, co
jeszcze pomnaŜa naszą pracę.
I tak kanclerze księcia rozpaczali, a korytarze pałacu rozbrzmiewały echem lutni i
śpiewnych poematów. SłuŜący skarŜyli się, Ŝe nie mogą juŜ wykonywać swojej
pracy, nie potykając się o zakochanych młodzieńców. Wszystko to trapiło księcia,
bowiem kochał swą córkę i chciał wybrać dla niej najlepszego kandydata. Wresz-
cie, po kilku miesiącach i niewielkim postępie prac, wezwał do siebie kanclerza.
- Kanclerzu - powiedział. - Przynieś tu wszystkie petycje i utwórz z nich dwadzie-
ścia cztery stosy na okrągłym stole w wielkiej sali.
I tak skrybowie zebrali wszystkie podania na okrągłym stole, zapełniając go od
brzegu do brzegu, na wysokość kilku metrów. A nie był to mały stół, bowiem
wokół niego stały krzesła dla dwóch tuzinów najgodniejszej szlachty Talabecklan-
PUNKTY PRZEZNACZENIA & SZCZĘŚCIE:
P
unkty Przeznaczenia odróŜniają bohaterów, prowadzonych przez
graczy od reszty mieszkańców Starego Świata - są tym, co spra-
wia, Ŝe bohaterowie są wyjątkowi. KaŜdy z nich otrzymuje pewną
liczbę Punktów Przeznaczenia juŜ podczas procesu tworzenia, poza
tym punkty te mogą być zyskiwane i tracone w czasie gry.
Punkty Przeznaczenia są wykorzystywane do ratowania bohaterów od pewnej
śmierci; wydając Punkt Przeznaczenia bohater moŜe uniknąć śmierci. Na przykład moŜe
wydać Punkt Przeznaczenia w celu zneutralizowania rezultatu krytycznego trafienia
(ROZDZIAŁ III: WALKA), które w innym wypadku okazałoby się tragiczne. Bohater
zostaje np. ogłuszony, ale nie zabity i w końcu się przebudzi, lub teŜ morderczy cios
zaledwie go muska. Osoba, która odpadła od stromej ściany moŜe wydać Punkt Prze-
znaczenia w celu uniknięcia niechybnej śmierci; zostanie ocalona dzięki szansie jednej na
milion - trafi na jakiś krzak czy teŜ na łachę wyjątkowo miękkiego piachu.
PP to potęŜne narzędzie i gracze powinni pamiętać, Ŝe są one bardzo cenne.
Punkty Przeznaczenia, które zostały uŜyte są na zawsze stracone i po wydaniu wszystkich
bohater nie będzie mógł juŜ oszukiwać śmierci.
Alternatywnie proponujemy aby gracz nie znał ilości Punktów Przeznaczenia ja-
kie posiada jego bohater. Ich liczba jest znana MG, który informuje graczy w odpo-
wiedniej sytuacji, o tym, Ŝe ich bohater cudem uniknął śmierci. Dzięki temu gracze
dwa razy zastanowią się nim wyślą bohatera na pewną śmierć, wiedząc, Ŝe i tak jej
uniknie dzięki Punktom Przeznaczenia. A bohaterskie czyny, będą naprawdę aktami od-
wagi i gotowości poświęcenia Ŝycia…
CZAS & RUCH:
M
G, oprócz kontrolowania całego świata, musi takŜe śledzić upływ
czasu gry. PoniŜej znajdują się zasady dotyczące szybkości podró-
Ŝowania, skoków i upadków, wspinaczki, a takŜe latania.
PoniŜej znajdują się takŜe zasady dotyczące poruszani się w
trudnym i bardzo trudnym terenie.
CZAS GRY AA CZAS REALNY:
Czas w grze róŜni się od czasu realnego. Gdy gracz mówi Clem zagląda do tego pokoju
Mistrz Gry wraca do odpowiedniej notatki w scenariuszu, sprawdza co jest w pokoju i
opisuje graczowi co widzi awanturnik. MoŜe to trwać nawet kilka minut w czasie real-
nym, ale w czasie gry bohaterowi zajmie to tylko chwilę - spojrzy i juŜ. Z drugiej strony
druŜyna moŜe na przykład podróŜować z miasta do miasta. MG decyduje, Ŝe podczas
podróŜy nikogo nie spotkała i mówi W porządku. Dotarliście bezpiecznie do celu. Zajęło to
tylko kilka sekund realnego czasu, ale w grze mogły upłynąć godziny lub nawet dni.
CZAS NARRACYJNY & SZCZEGÓŁOWY
Przez większość czasu, w którym rozgrywa się przygoda Mistrz Gry po prostu przed-
stawia dostępne dla graczy warianty postępowania, informuje o rezultatach ich decyzji i
mówi im, gdy zdarzy się coś niespodziewanego. MG powinien chociaŜ z grubsza wie-
dzieć, ile czasu minęło (czy był to ułamek sekundy, 10 minut, parę godzin czy kilka
dni), ale nie musi śledzić go z sekundy na sekundę. Wcześniej czy później zdarzy się
sytuacja, którą trzeba będzie rozegrać szczegółowo i wtedy MG powinien kontrolo-
wać czy wszystko, co się dzieje jest wykonywane runda po rundzie i minuta po minu-
cie. Nie sformułowano sztywnych, regulujących to reguł, poniewaŜ gra jest tak ela-
styczna, Ŝe w kaŜdej chwili moŜe zdarzyć się coś nieoczekiwanego.
Zdrowy rozsądek powinien podpowiedzieć MG, jaki rodzaj
kontroli czasu jest potrzebny w danej sytuacji.
Wyobraź sobie, na przykład, Ŝe gracze zbliŜają się do
opuszczonej chaty. MG wie, Ŝe obrał ją sobie na legowisko
wielki niedźwiedź, jednak gracze nie są jeszcze w tej chwili tego
świadomi. Gra moŜe się potoczyć w następujący sposób:
MG: Clem wchodzi na leśną polanę. Przed nim, w odległości
około 20 metrów znajduje się mała chata.
242 - WARHAMMER FRP
du, która miała przywilej ucztować z księciem w pałacu zwanym Powiewem
Zimy. Z pierwszym biciem dzwonów ksiąŜę wszedł do sali, gdzie oczekiwali nań
kanclerz i wszyscy skrybowie. Spojrzał na wielki stos oraz na długi szereg skry-
bów, a potem trzykrotnie powoli obszedł stół. Wreszcie usiadł na krześle nie
róŜniącym się od innych. Wtedy połoŜył ręce na stosie i podzielił go równo,
odkładając jedną połowę na lewą, a drugą na prawą stronę. Rozkazał skrybom
zabrać papiery po lewej oraz dwadzieścia trzy pozostałe stosy i pozbyć się ich w
dowolny sposób. A co do tych po prawej, rozkazał kanclerzowi, aby zajął się nimi
z najwyŜszą pilnością.
I tak się stało, a skrybowie mogli skutecznie uporać się ze swoim zadaniem.
Wkrótce zdołali przedstawić księciu krótką listę najbardziej odpowiednich kandy-
datów do ręki jego córki. Wszyscy odrzuceni adoratorzy zostali szybko odesłani z
pałacu, ku wielkiej uldze i zadowoleniu słuŜby. A jednak kanclerza nadal coś
dręczyło i wreszcie znalazł odwagę, by spytać swego pana:
- Och, mądry i szczodrobliwy władco, przez kilka ostatnich dni rozmyślałem nad
tą sprawą i nie mogę zrozumie, skąd mogłeś wiedzieć, Ŝe szczęście twojej córki
leŜy po tej, a nie po tamtej stronie? Nie dostrzegam w tym oczywistego wyjaśnie-
nia i chciałbym poznać źródło tej mądrej decyzji.
KsiąŜę spojrzał prosto w oczy swego kanclerza i powiedział:
- CóŜ, kanclerzu. Z pewnością nie sądzisz, Ŝe wydałbym moją córkę za człeka,
który ma pecha?
SZCZĘŚCIE:
Od liczby Punktów Przeznaczenia bohatera zaleŜy takŜe ilość jej Punktów Szczęścia (w
skrócie oznaczonych PSZ). Mimo pewnego podobieństwa róŜnią się one zasadniczo.
W odróŜnieniu od Punktów Przeznaczenia, Punkty Szczęścia odnawiają się kaŜdego dnia o
świcie. Są niczym łut szczęścia, na jaki liczy kaŜdy bohater w trudnych chwilach. KaŜ-
dego dnia bohater moŜe wydać maksymalnie tyle Punktów Szczęścia, ile wynosi liczba
posiadanych przez niego Punktów Przeznaczenia (bohater z umiejętnością szczęście po-
dwajają tę ilość). Jeśli awanturnik nie ma juŜ Punktów Przeznaczenia umiejętność szczęście
zapewnia mu jeden Punkt Szczęścia dziennie.
- Bohater moŜe wykorzystać Punkty Szczęścia by powtórzyć nieudany test cechy lub
umiejętności. Awanturnik moŜe skorzystać z tej zasady w kaŜdej sytuacji, takŜe w
czasie walki. Wykonując akcję przedłuŜoną moŜe wydać tylko 1 Punkt Szczęścia.
- 1PSz umoŜliwia wykonanie dodatkowego parowania bronią. To jedyny przypadek,
gdy moŜna wykonać więcej niŜ jedną akcję parowania w trakcie rundy.
- 1 PSz zapewnia dodatkową kostkę do rzutu na INICJATYWĘ. Gracz rzuca zatem
2K10 i dodaje ZR swojego bohatera.
- 1 PSz zapewnia dodatkową akcję w czasie rundy walki. Bohatera obowiązują jednak
pozostałe ograniczenia liczby akcji (takich jak parowanie, zwykły atak lub rzucenia zaklę-
cia).
Gracz: Clem zatrzymuje się i ogląda tę chatę - wypatruje świateł, dymu, nasłuchuje od-
głosów codziennego Ŝycia.
MG: Niczego takiego nie widzi, niczego nie słyszy. Niektóre z okien są wyłamane,
chata wygląda na opuszczoną.
Gracz: Przepatrywacz ostroŜnie podchodzi do drzwi i wyciąga broń. Osłania go elf z
łukiem.
MG: Awanturnik dochodzi do drzwi - wciąŜ Ŝadnych oznak Ŝycia. Drzwi są nieznacz-
ne uchylone.
Gracz: Clem popycha drzwi i wskakuje do środka. Elf osłania go, gotowy do strzału.
MG: Clem w środku dostrzega ogromną górę kłaków. Zaspany łeb powoli obraca się
w kierunku awanturnika i jej właściciel - niedźwiedź! - przygotowuje się do ataku.
Pierwsza część tej sekwencji jest rozgrywana na zewnątrz i jest po prostu roz-
mową - gracze deklarują co robią ich bohaterowie, a MG opisuje rezultaty ich akcji.
Teraz, gdy grupa ma przed sobą rozgniewanego niedźwiedzia, wszystkie akcje będą
musiały być rozgrywane szczegółowo - zarówno w przypadku, gdy druŜyna postano-
wi walczyć, jak i wtedy, gdy zechce wziąć nogi za pas.
Nie jest konieczne, ani nawet poŜądane sztywne narzucanie graczom minut
gry. Nie jest dobrym pomysłem mówienie na przykład: teraz jest pierwsza tura gry… teraz
jest druga tura gry… teraz jest trzecia tura gry… i tak dalej. Lepiej powiedzieć: Dojście do chaty
zabrało awanturnikom około 5 minut czy teŜ Brokk czeka na rogu ulicy przez kwadrans, zanim
jego przyjaciele wrócą.
UPŁYW CZASU:
Przez większość rozgrywki MG nie będzie musiał dokładnie śledzić upływającego kaŜda chwila moŜe zdecydować o Ŝyciu lub śmierci. Z tego powodu, w pewnych sytu-
czasu. Wystarczy określanie w przybliŜeniu, jak długo trwało wykonanie danej czynno- acjach czas gry jest dzielony na rundy, trwające mniej więcej dziesięć sekund. W ciągu
ści. A zatem, gra toczy się w tempie wyznaczonym przez MG. Jeśli gracze zadeklarują, minuty moŜna więc przeprowadzić sześć rund walki. W jednej rundzie, kaŜda uczest-
Ŝe chcą dostać się na przeciwległy kraniec Altdorfu, MG moŜe stwierdzić: W porządku, nicząca w walce postać moŜe wykonać określoną liczbę działań, zwanych akcjami
spacer zajmie awanturnikom około godziny. ZbliŜa się festyn, więc ulice są zatłoczone. Takim opi- (patrz ROZDZIAŁ III: WALKA paragraf AKCJE), które składają się na turę danej po-
sem nie rządzą Ŝadne reguły, to do MG naleŜy rozsądne i zgodne z klimatem gry okre- staci. Runda walki składa się z kolejno wykonywanych minut poszczególnych postaci.
ślanie tempa upływającego czasu. Tego rodzaju luźne i niezobowiązujące podejście do To Mistrz Gry decyduje, kiedy zmienić narracyjny styl opisu na dokładne od-
kwestii odmierzania czasu znacznie przyśpiesza grę i pozwala zachować ciągłość fabu- mierzanie czasu. Najczęściej zdarza się to w chwili rozpoczęcia walki lub w sytuacji,
ły. Przypomina to nieco styl narracji znany z ksiąŜek. która moŜe wiązać się z zagroŜeniem dla Bohaterów Graczy.
Czasem jednak dokładne mierzenie czasu okazuje się niezbędne. Dzieje się tak
zwykle w sytuacjach zagroŜenia Ŝycia Bohaterów Graczy. W trakcie zaciekłej walki
PORUSZANIE SIĘ:
SZYBKOŚĆ istot określa jak prędko mogą się one poruszać. Dla grupy istot - włącznie wiatrów. NaleŜy dodaj +25% do SZYBKOŚCI, jeśli statek porusza się z prądem lub
z bohaterami - określa się ją zwykle na poziomie SZYBKOŚCI najwolniejszego osobni- przypływem, dalsze +25% jeśli statek Ŝaglowy porusza się z wiatrem. Takie same, lecz
ka. Załączona tabela pokazuje, jak przełoŜyć cechę SZYBKOŚĆ na odległości i tempo ujemne modyfikatory uwzględnia się w wypadkach przeciwnych.
ruchu.
PRZESZKODY:
Podane niŜej odległości wyraŜono w metrach. Na makiecie 2½ cm jest od-
Istoty, pokonując przeszkody poruszają się wolniej. PoniŜej podane są przykłady prze-
powiednikiem 2 metrów. SZYBKOŚĆ odpowiada ilości cali (2½ cm) jakie moŜe prze-
być istota na makiecie w czasie jednej rundy, poruszając się ostroŜnie. szkód, na które bohaterowie natrafią podczas przygód, ale Mistrz Gry powinien kie-
Warto zapisać wcześniej w odpowiednich miejscach na KARCIE BOHATERA jego rować się podaną niŜej, podstawową zasadą w kaŜdej sytuacji, gdy poruszanie się jest
utrudnione.
tempo ruchu ostroŜne, normalne i biegiem.
- otwieranie i przechodzenie przez drzwi i okna
Tabelę naleŜy odczytywać w następujący sposób: metry/rundę (10 sekund);
metry/turę (minutę) i kilometry/godzinę. - ogrodzenia, płoty i niskie ściany - do 2 metrów wysokości
SZYBKOŚĆ OSTROśNIE N ORMALNIE BIEGIEM - rowy i wąskie przejścia
- wchodzenie na i schodzenie z wozów, czy wierzchowców
1 2/12/0.8 4/24/1.6 16/96/5.5
Pokonując przeszkodę, istota traci połowę odległości, jaką moŜe przebyć w da-
2 4/24/1.6 8/48/2.7 32/192/11.3
3 6/36/2.0 12/72/4.3 48/288/16.8 nej rundzie. Ponadto przekraczanie przeszkody biegiem lub w normalnym tempie jest po-
4 8/48/2.7 16/96/5.5 64/384/22.2 tencjalnie niebezpieczne. Bohaterowie, próbujący pokonać przeszkody szybciej niŜ
tempem ostroŜnym, muszą wykonać test ZRĘCZNOŚCI lub KRZEPY (zaleŜnie od tego
5 10/60/3.5 20/120/7.0 80/480/28.0
która cecha jest wyŜsza). Bohaterowie posiadający umiejętność uniki i/lub taniec otrzy-
6 12/72/4.3 24/144/8.2 96/576/33.5
7 14/84/4.7 28/168/9.8 112/672/39.0 mują kumulatywny dodatni modyfikator +5%xPW. Nieudany test oznacza upadek
8 16/96/5.6 32/192/11.6 128/768/46.0 (patrz ROZDZIAŁ II: MISTRZ GRY paragraf SKOKI.
9 18/108/6.4 36/216/12.8 144/864/51.6 TRUDNY TEREN:
10 20/120/7.2 40/240/14.4 160/960/57.2 Osoby, które starają się pokonać trudny teren poruszają się wolniej. A oto przykłady
11 22/132/8.0 44/264/15.6 176/1056/63.2 trudnego terenu:
12 24/144/8.4 48/288/17.2 192/1152/68.8 - drzewa lub gęste listowie
13 26/156/9.2 52/312/18.8 208/1248/74.4 - strome lub zdradliwe pochyłości
14 28/168/10.0 56/336/20.0 224/1344/80.0 - brody albo płytkie strumienie
15 30/180/10.8 60/360/21.6 240/1440/86.0 - głęboki śnieg, lód, miękki piasek lub gruba warstwa iłu
16 32/192/11.6 64/384/22.8 256/1536/91.6 - krzewy, krzaki lub kolczaste rośliny
17 34/204/12.4 68/408/24.4 272/1632/97.2 - schody, stopnie i drabiny
18 36/216/12.8 72/432/25.6 288/1728/103.2 - ruiny budynków i wraki, góry, samotne skały lub głazy
19 38/228/13.6 76/456/27.2 304/1824/108.8 - bagna, moczary, gęste błoto, kanały ściekowe
20 40/240/14.4 80/480/28.8 320/1920/114.4 Istoty, idące po trudnym terenie poruszają się z połową swojej SZ. Tak więc
OSTROśNIE: to tempo jest zwykle uŜywane w podziemnych korytarzach albo we- ktoś, kto normalnie moŜe przebyć 48 metrów, w takim tempie poruszy się tylko o 24
wnątrz budynków. Tak poruszają się równieŜ formacje Ŝołnierzy. W obu przy- metry. Dodatkowo moŜe to być niebezpieczne - podobnie jak przechodzenie przez
padkach uwzględnia się pewną ilość postojów, porozumiewania się, wahanie, przeszkody. Osoby, próbujące iść szybciej niŜ krokiem ostroŜnym, muszą w kaŜdej run-
ostroŜność i inne przyczyny opóźnień. W przypadku wojska na szybsze porusza- dzie wykonywać test ZR lub KRZEPY (zaleŜnie od tego która cecha jest wyŜsza). Bo-
nie się nie pozwala konieczność utrzymania szyku. haterowie posiadający umiejętność uniki i/lub taniec otrzymują kumulatywny dodatni
NORMALNIE: jest to tempo uŜywane do normalnego poruszania się w otwartym te- modyfikator +5%xPW. Nieudany test oznacza upadek (patrz ROZDZIAŁ II: MISTRZ
renie, na przykład po drodze. Bohaterowie, jeśli chcą, mogą uŜywać tego tempa w GRY paragraf SKOKI.
podziemiach, ale zawsze będą potykać się na popękanym podłoŜu, uderzać głową
PORUSZANIE SIĘ W TŁUMIE:
w wystające nawisy i wchodzić sobie nawzajem w drogę. MG moŜe wykonać test
ryzyka dla próbujących tego osób, zadając im rany po kaŜdym nieudanym teście Większość miast Starego Świata jest bardzo tłoczna. W miejscach publicznych i w po-
(patrz ROZDZIAŁ II: MISTRZ GRY podrozdział STANDARDOWE TESTY). bliŜu rozmaitych straganów i innych atrakcji szybkość poruszania się trzeba zmniejszyć
do poziomu ostroŜnego. W bliskiej odległości szczególnie ciekawych wydarzeń moŜe być
BIEGIEM: jest to tempo, uŜywane gdy bohaterowie chcą biec najszybciej, jak potrafią - ona jeszcze mniejsza, zaś z dala od innych da się juŜ poruszać normalnie, chociaŜ ryzy-
czyli z największą szybkością, z jaką mogą się poruszać. Osoby biegnące są nara-
kuje się zderzenie z przechodniami. W bardzo spokojnych regionach miast moŜliwy
Ŝone na pułapki i nieszczęśliwe wypadki, dlatego to tempo ruchu wykorzystuje się
jest nawet bieg. Nocą miasta są znacznie spokojniejsze i szybkość poruszania nie jest
jedynie w krytycznych sytuacjach. Bohaterowie, poruszający się biegiem w pod- ograniczona.
ziemiach wykonują test ryzyka z modyfikatorem -10%, odnosząc obraŜenia w Jeśli bohaterowie poruszający się z tłumem zdecydują się na bieg, wówczas na-
przypadku nieudanego rzutu. Ci, którzy biegną dłuŜej niŜ jedną rundę męczą się i
leŜy zastosować następujące zasady:
tracą szybkość o jeden metr w ciągu kaŜdej następnej rundy, aŜ w końcu zupełnie
- na początku kaŜdej rundy wszyscy zainteresowani (łącznie z BN) ustalają rzutem K6,
stracą oddech i zwolnią do tempa normalnego. z jaką prędkością będą mogli się poruszać. Posiadacze szybkiego refleksu modyfikują
SZYBKOŚĆ ŚRODKÓW TRANSPORTU: rzut o +1xPW. Wyniki odczytuje się z poniŜszej tabeli.
Podana poniŜej tabela pokazuje normalną szybkość ruchu róŜnych środków transpor- - przy poruszaniu się kaŜdy bohater musi wykonać odpowiednie zmodyfikowany test
tu w metrach na rundę, metrach na turę i kilometrach na godzinę. OstroŜne tempo ZR. Bohaterowie posiadający umiejętność uniki i/lub taniec otrzymują kumulatywny
równa się połowie podanej liczby, zaś tempo biegiem to poczwórna wielkość podanej dodatni modyfikator +5%xPW.
liczby (o ile moŜna je zastosować). Nieudany test oznacza potknięcie się, wpadnięcie na przechodnia oraz ko-
RODZAJ TRANSPORTU SZYBKOŚĆ m/
10s
m/
min
km/
h nieczność wygrzebywania się spod stosu ciał. Co więcej, ci którzy biegli, tracą K3
Kucyk/muł 6 24 144 8.2 punkty śYWOTNOŚCI, bez względu na WT i noszony pancerz.
Koń / koń bojowy 8 32 192 11.6 RZUT K6 WARUNKI TEMPO MODYFIKATOR ZR
Koń pociągowy 6 24 144 8.2 1-3 duŜy tłok ostroŜnie -
Wóz (2-kołowy) 6 24 144 8.2 4-5 tłok normalnie -10%
Furgon (4-kołowy) 3 12 72 4.3 6+ nagła luka w tłumie bieg -20%
Powóz (4-kołowy) 4 16 96 5.5 UWAGI:
Łódź wiosłowa 3 12 72 4.3 - Kilka kolejnych rund biegu powoduje utratę SZYBKOŚCI.
Mała łódź Ŝaglowa 4 16 96 5.5 - Tempo podane w tabeli to tempo maksymalne. Bohaterowie mogą poruszać się wolniej
Barka handlowa 2 8 48 2.7 i dzięki temu uŜywać mniejszych modyfikatorów ZR.
Statek Ŝaglowy 5 20 120 7.0 - Modyfikatory ZR odnoszą się do aktualnego (a nie maksymalnego) tempa bohatera.
W przypadku transportu wodnego, na szybkość poruszania się wpływają Tak więc ci, którzy poruszają się w tempie normalnym, zawsze odejmują -10%, nawet
równieŜ prądy, czy to rzeczne czy morskie. Statki Ŝaglowe są równieŜ uzaleŜnione od wtedy, gdy moŜliwy jest bieg.

WARHAMMER FRP - 243

DRUŻYNY & GRUPY:
Zwyczajem jest odwoływanie się do druŜyny bohaterów. DruŜynę tworzy dowolna oddzielić lub zginąć. W takim przypadku kaŜda grupa porusza się, działa i wykonuje
liczba osób, zaangaŜowanych we wspólną misję, podróŜujących razem w celu zreali- wszystkie inne czynności oddzielnie i kaŜdą grupą naleŜy zajmować się oddzielnie. W
zowania określonego zadania lub w jakimś innym celu. Członkowie jednej druŜyny wielu sytuacjach, szczególnie gdy w grę wchodzi walka i magia, waŜne jest, by dokład-
mogą trzymać się razem, ale równie dobrze mogą przebywać w odległych od siebie nie wiedzieć, kto wędruje w danej grupie i gdzie te grupy znajdują się w stosunku do
częściach świata - nie ma tu Ŝadnych ograniczeń. Jednak normalnie druŜyna to grupa, siebie. JeŜeli są wątpliwości, kaŜde odłączenie się bohatera na odległość większą niŜ 4
która podróŜuje razem. metry tworzy nową grupę.
Czasami druŜyna moŜe rozdzielić się na dwie i więcej grup. MoŜe chcieć na
przykład wysłać na przód grupę zwiadowców lub niektórzy jej członkowie mogą się
ZBROJA & OBCIĄŻENIE:
tylko pewną, ograniczoną ilość sprzętu, bez utraty swobody ruchów. Oblicza się to na
ROZMIAR ISTOTY A MAKSYMALNA WARTOŚĆ OBCIĄśENIA podstawie ich KRZEPY i rozmiaru.
ROZMIAR ISTOTY UDŹWIG KaŜde kolejne 25% udźwigu lub ich część ponad obliczony wg powyŜszego
Bardzo mały KRZEPA x 2½ wzoru limit zmniejsza o 1 punkt SZ bohatera i o -10% ZR.
Mały KRZEPA x 5 Wielkość ObciąŜenia, wiąŜącego się z najczęściej uŜywanymi przedmiotami podano, wraz
Średni KRZEPA x 10 z cenami i dostępnością, w EKWIPUNKU.
DuŜy KRZEPA x 20 Khazadzi, dzięki swej wytrzymałości fizycznej i krępej budowie ciało mogą
Gigantyczny KRZEPA x 40 nosić szczególnie cięŜkie ładunki, dalece przekraczające wynikający z KRZEPY limit -
Kolosalny KRZEPA x 80 mogą nieść KRZEPAx20 WO, zanim odczują skutki przeciąŜenia. Konie (patrz ROZ-
Monstrualny KRZEPA x 100 DZIAŁ VI: BESTIARIUSZ) mogą nosić ładunki równe ich KRZEPIE x 30.
WARTOŚĆ OBCIĄśENIA: Wartość ObciąŜenia wyposaŜenia podano w EKWIPUNKU.
KaŜda część pancerza i innego ekwipunku ma swoją wagę i swój rozmiar, tu wspólnie Bohaterowie i inne istoty mają (dla tych, którzy ich niosą) obciąŜenie równe
określany jako obciąŜenie. Jest to miara trudu, jaki trzeba włoŜyć w noszenie określonego (KRZEPA+ODPORNOŚĆ) x modyfikator udźwigu (x 2½ -dla istot bardzo małych, x5
przedmiotu z uwagi na kombinację jego wagi i rozmiarów. Bohaterowie mogą nosić dla małych, x10 dla średnich, itd.).

SKOKI:
uwzględnia się pancerza. Jeśli postać przeŜyje upadek musi wykonać akcję wstawanie, Ŝe-
OBRAśENIA OD UPADKU by się podnieść. Jeśli postać trzyma coś w dłoniach musi wykonać test ZR. Nieudany
WYSOKOŚĆ (W METRACH) SIŁA UPADKU rezultat oznacza, Ŝe wypuszcza trzymane przedmioty.
3 3 SKOK:
6 5 Czasem zdarza się, Ŝe postać musi przeskoczyć nad rozpadliną albo z jednego dachu
9 7 na drugi. W takim wypadku naleŜy zastosować poniŜsze zasady. Wykonanie skoku w
12 9 walce wymaga przeznaczenia na to akcji podwójnej.
15 11 Postać moŜe próbować wykonać przeskok z rozbiegu lub z miejsca.
18 13 Rozpędzając się do skoku, postać musi przebiec przynajmniej tyle metrów, ile
21 15 wynosi podwojona wartość jest SZYBKOŚCI. Ostatnie 4 metry muszą zostać przebyte
24 17 w linii prostej, Ŝeby postać zdołała prawidłowo odbić się od podłoŜa. Postać moŜe
25+ 20 bez trudu przeskoczyć tyle metrów ile wynosi jej SZYBKOŚĆ. Postać moŜe równieŜ
wybić się mocniej i zaryzykować skok na dalszą odległość. W tym celu musi wykonać
Wszystkie działania tego rodzaju zajmują jedną pełną turę i bohater nie moŜe robić w test KRZEPY. Udany test oznacza, Ŝe postać moŜe przeskoczyć dodatkowo tyle me-
tym czasie nic innego. Wiele z nich wiąŜe się z koniecznością wykonania standardowe- trów, ile wynosi jej SIŁA. Nieudany test oznacza, Ŝe postać zamierzała przeskoczyć ca-
go testu - MG musi to sprawdzić w odpowiednim paragrafie. ły ten dystans (równy sumie wartości SZYBKOŚCI i SIŁY), ale pośliznęła się przy odbi-
ZESKOK: ciu i wylądowała nieco bliŜej. Za kaŜdy poziom poraŜki testu długość skoku zmniejsza się
o -1 metr (minimalnie do 1 metra). MG powinien zmodyfikować trudność testu w za-
Czasem zdarza się, Ŝe bohater musi nagle uciekać przez okno lub skoczyć do wody.
leŜności od niesionego przez postać ekwipunku (przede wszystkim zbroi i broni). Po-
Jedyne wyjście to zeskok z pewnej wysokości, zakończony lądowaniem na obie nogi
lub amortyzującym przysiadem. Wykonanie zeskoku w walce wymaga przeznaczenia stać moŜe wykonać test akrobatyki lub błaznowania zamiast KRZEPY.
na to akcji podwójnej. Przeskok z miejsca wykonywany jest według tych samych zasad, z tym Ŝe jego
długość zostaje zmniejszona o połowę (zaokrąglane w górę).
Zeskakująca postać musi wykonać test ZR za kaŜde 3 metry wysokości (za-
okrąglane w górę), z jakiej skacze. Którykolwiek nieudany test oznacza, Ŝe postać traci PRZESKAKIWANIE PRZEZ PRZESZKODY:
równowagę i upada. Nieudany pierwszy test oznacza zatem upadek z pełnej wysokości. MoŜe się zdarzyć, Ŝe bohater będzie musiał sforsować mur, płot, itp. Postać moŜe
Postać moŜe wykonać test akrobatyki lub błaznowania zamiast ZRĘCZNOŚCI. szybko przejść przez przeszkodę, której wysokość nie przekracza SZYBKOŚCI postaci
UPADEK: minus 2 (mierzone w metrach). Bohater moŜe równieŜ wybić się mocniej i spróbować
wyskoczyć wyŜej. W tym celu naleŜy wykonać test KRZEPY. Za kaŜdy stopień sukcesu
Jeśli postać zostanie zepchnięta lub potknie się i spadnie z urwiska, to wtedy traktowa-
testu wysokość skoku zwiększa się o ½ metra. Postać moŜe wykonać test akrobatyki
ne jest to jak upadek, a nie zeskok. SIŁA obraŜeń od upadku zaleŜy od jego wysokości zaś
zamiast KRZEPY.
KO od rozmiaru istoty. Od otrzymanych obraŜeń odejmuje się WT postaci, ale nie
ISTOTY LATAJĄCE:
RUCH PIONOWY:
ISTOTY LATAJĄCE A RUCH POZIOMY Wysokość, na jakiej istota latająca unosi się nad ziemią jest określana dziesięciometro-
KATEGORIA WZNOSZENIE OPADANIE LOT POZIOMY wymi odcinkami. Odległość w pionie, na jaką taka istota moŜe wzbić się czy teŜ za-
Pikująca 8 - 16 24 - 56 12 - 32 nurkować w ciągu dziesięciosekundowej rundy zaleŜy od jej kategorii:
Szybująca 1-4 1 - 24 1 - 20 - Pikujące: mogą wznosić się i opadać do 20 metrów na rundę.
Przyziemna 8 28 - 32 8 - 20 - Szybujące: opadają do 20, a wznoszą się do 10 metrów na rundę.
- Przyziemne: wznoszą się i opadają do 10 metrów na rundę.
Latanie to wyjątkowo trudna umiejętność i rzadko wykorzystywany sposób podróŜo- Podczas jednej rundy istoty latające mogą zarówno wznosić się jak, jak i
wania. Poza ptakami, tę umiejętność opanowali niektórzy czarodzieje i nieliczne stwo- opadać. Na przykład istota pikująca moŜe najpierw opaść o 10 metrów, a następnie
ry. wznieść się o 10 metrów (całkowity przelot w pionie - 20 metrów). Pomocne jest zapi-
Istoty latające są niemałym utrudnieniem dla MG, gdyŜ poruszają się w trzech sywanie odległości w pionie, którą istota latająca pokonuje.
wymiarach. Jednak dzięki zamieszczonym poniŜej poradom kaŜdy Mistrz Gry powi-
nien stosunkowo łatwo poradzić sobie z tym problemem bez niepotrzebnego spo- RUCH W POZIOMIE:
walniania tempa gry. W przeciwieństwie do istot naziemnych, które mogą zatrzymać się w miejscu, latające
Istoty latające dzielą się na trzy kategorie: istoty muszą się poruszać, gdyŜ inaczej spadną na ziemię! PoniŜsza tabela pokazuje
- Pikujące: świetnie latają, z łatwością nabierają wysokości i nurkują. szybkość istot latających w metrach na rundę. Jeśli podane są dwie liczby, pierwsza z
- Szybujące: są zdolne do lotu, jednak latają stosunkowo słabo. nich określa prędkość minimalną, z którą istota musi się poruszać, a druga maksymalną z
- Przyziemne: latają źle, a w powietrzu są niezgrabne i wolne. jaką moŜe się poruszać. SZ, z jaką taka istota moŜe poruszać się poziomo zaleŜy od te-
go czy wznosi się, opadam czy teŜ utrzymuje stały pułap.
PORUSZANIE SIĘ ISTOT LATAJĄCYCH:
MANEWROWANIE:
Istoty, które potrafią latać mogą wznieść się lub wylądować w czasie rundy - ale nie
mogą wtedy robić nic innego. W czasie lotu mogą brać udział w walce, uŜywać broni Istoty latające mogą zawracać jedynie po łuku, którego promień jest zawsze równy po-
strzeleckiej i rzucać czary tak, jakby stały na ziemi. łowie całkowitej odległości poziomej, przebytej podczas zawracania (w metrach).

244 - WARHAMMER FRP

ŚWIATŁO & CIEMNOŚĆ:
OŚWIETLENIE
ŹRÓDŁO ŚWIATŁA N ORMALNA WIDOCZNOŚĆ MAKSYMALNA WIDOCZNOŚĆ ODLEGŁOŚĆ ZAUWAśENIA CZAS ŚWIECENIA
Zapałka 2 6 12 1 runda
Świeca 6 16 26 2 godziny
Kaganek 6 16 26 4 godziny
Pochodnia 10 30 50 1 godzina
Latarnia 16 40 70 4 godziny

P
Ognisko 16 40
rzygody często toczą się w ciemnościach; na przykład nocą lub
głęboko pod ziemią, gdzie nie ma źródeł naturalnego światła.
WaŜne jest, Ŝeby MG wiedział jakie źródła światła bohaterowie
mają w takiej chwili do dyspozycji.
W czasie walki nawet niewielka ilość światła moŜe zdecydować o
Ŝyciu lub śmierci. KaŜde źródło światła oświetla obszar o promieniu mierzonym w
metrach i zwanym zasięgiem normalnej widoczności. Poza tym obszarem oświetlenie
staje się coraz słabsze, uniemoŜliwiając rozpoznanie innych kształtów niŜ duŜe
70 róŜnie
przedmioty, ściany mury lub budynki. Kolumna Maksymalna widoczność podaje, z jakiej
maksymalnej odległości moŜna jeszcze coś dostrzec, korzystając z wymienionego źró-
dła światła. Poza tym zasięgiem moŜliwe jest zauwaŜenie wyłącznie duŜych budynków
lub obiektów podobnej wielkości. Odległości zauwaŜenia to dystans, z jakiego moŜna za-
uwaŜyć światło w ciemnościach. Czas świecenia określa, jak długo pali się dane źródło
światłą, nim zgaśnie.
Na płaskim i niezalesionym terenie kaŜde źródło światła moŜna dostrzec jako
migotliwy punkt z odległości do 1000 metrów.

KANAŁY ŚCIEKOWE:
BRUD:
…chroniąc Altdorf przed niemiłym i często groźnym brudem ścieków Jest wielce prawdopodobne, Ŝe jeden lub kilku bohaterów wpadnie do ścieku w
towarzyszącym wielkim miastom. Ich sieć była tak olbrzymia oraz często większym kanale lub będzie brodzić w nieczystościach mniejszego kanału. Takie oso-
modyfikowana i powiększana, by zaspokoić potrzeby rozrastającego się by do czasu wymycia się i wyczyszczenia ubrań, mają zmniejszoną o połowę wartość
miasta, Ŝe tylko cech śmieciarzy i szczurołapów wiedział o nich wszystko. CHA. Jedynie niziołki i krasnoludy ryzykują utonięcie w przypadku wpadnięcia do
Jednak nawet oni znali najczęściej tylko podlegające im części i strzegli swej ścieku w większym kanale. MoŜna tego uniknąć, jeśli idący w kanale powiązani są jed-
wiedzy zazdrośnie.

P
ną liną i ubezpieczają siebie nawzajem.
oniŜej znajdują się zasady i informacje na temat kanałów ścieko- RANY: ścieki nie są czystym miejscem, wobec czego kaŜda rana odniesiona w kana-
łach (prócz ran będących skutkiem upadku lub zadanych bronią obuchową) ma
wych, w których rozgrywa się wiele przygód z udziałem awantur-
10% szansy na zainfekowanie (patrz ROZDZIAŁ II: MISTRZ GRY podrozdział
ników.
CHOROBY).
NaleŜy pamiętać, Ŝe tylko największe miasta i bogate miasteczka
posiadają sieci kanałów, odprowadzających nieczystości. ŚWIATŁO, DŹWIĘK & ZAPACH:
BUDOWA: W kanałach panuje całkowita ciemność. Nawet bohaterowie posiadający umiejętność
widzenie w ciemności nic nie widzą, chyba Ŝe niosą jakieś źródło światła, jak np. zapaloną
System kanalizacyjny stanowią dwa rodzaje tuneli. Większe kanały, biegnące zazwyczaj
pochodnię lub latarnię.
pod głównymi ulicami miasta, mają dwa boczne mniej więcej 75 centymetrowej sze-
W kanałach ściekowych dźwięk niesie się dwa razy dalej niŜ normalnie, wobec
rokości chodniki, biegnące po obu stronach półtorametrowego kanału. Sam ściek jest
tego przy wszystkich testach słuchania ma zastosowanie dodatni modyfikator +10%.
głęboki na półtora metra, ale nieczystości wypełniają go tylko do K4x30 centymetrów.
W ściekach panuje atmosfera niezbyt miła dla powonienia. W trakcie przeby-
Półkolisty sufit w najwyŜszym miejscu jest sklepiony na wysokości trzech metrów.
wania w kanałach wszyscy wędrujący kanałami mają o połowę zmniejszoną wysokość
Szerokość chodnika pozwala na poruszanie się wyłącznie gęsiego.
cechy SW. Mimo to, testy magii nadal opiera się na pełnej liczbie punktów SW.
Mniejsze tunele, zbierające ścieki z obszarów zamkniętych przez główne
kanały, są rurami o średnicy półtora metra, wypełnioną nieczystościami na głębokość WEJŚCIE DO KANAŁU:
K3x30 centymetrów. Jedynym sposobem przejścia takiego kanału jest brodzenie w Od razu po uchyleniu klapy uderza w bohaterów fetor, który nasila się w miarę
nieczystościach. schodzenia. Pionowy szyb prowadzi w ciemność, ale pomimo dogodnie umocowa-
nych klamer, pokryte szlamem ściany nie wyglądają zachęcająco. Po
PORUSZANIE SIĘ:
zejściu mniej więcej półtora metra pod poziom ulicy, dochodzi się
Ryzyko związane z ostroŜnym chodzeniem w kanałach
do dziury w sklepieniu głównego kanału ściekowego. Aby dostać się
jest niewielkie. KaŜda osoba, która
na chodnik, znajdujący się po obu stronach ścieku, naleŜy wysunąć
chce poruszać się w tempie wyŜszym od dwumetrową drabinkę, zakończoną hakiem, zaczepić hak do
ostroŜnego, musi w kaŜdej rundzie wykonać
najniŜszej klamry
test ZR. Bohaterowie posiadający
w szybie
umiejętność uniki i/lub taniec
zejściowym i
otrzymują kumulatywny koniec
dodatni modyfikator
drabinki
+5%xPW. Nieudany
oprzeć o
test oznacza upadek
chodnik.
w kanał. To naj-
Jeśli bohate-
trudniejsza
rowie spróbują prze-
część całej
kroczyć ściek, muszą
operacji.
go przeskoczyć lub Pierwszy
przebrnąć przez wy-
ze schodzą-
pełniające go nieczy-
cych musi wykonać
stości. Z uwagi na
test ZR, aby
ograniczoną prze- oprzeć dra-
strzeń, maksymalny
binkę na chodniku i bez-
rozbieg
piecznie zejść na dół. Nieudany test oznacza poślizgnie-
wy-
cie się i upadek do ścieku w kanale (obraŜenia związane z tym
nosi jedynie upadkiem wynoszą 4 - K6 punktów śW, przy czym ze względu na
dwa metry. W
miękkość ścieku uwzględnia się ODP).
razie
niepo- KANAŁ WENTYLACYJNY:
wodzenia, boha- Jest to wąski, prowadzący w dół szyb. Takich szybów jest więcej,
ter spada do ścieku. Osoba brodząca wszystkie biegną wewnątrz murów miejskich. Zostały za- projekto-
w kanale musi co turę (minutę) wykonać udany test ZR, by uniknąć wane, by nie dopuścić do nadmiernego gromadzenia się me-
poślizgnięcia się i upadku. Bohaterowie posiadający umiejętność uniki i/lub ta- tanu w kanałach. PrzewaŜnie szyby zamyka się Ŝela-
niec otrzymują kumulatywny dodatni modyfikator +5%xPW. znymi kratami. Szyb ma powierzchnię sześćdzie-
W kanałach są dwa rodzaje skrzyŜować. Tam, gdzie mniejszy ściek łączy się z sięciu centymetrów kwadratowych. Wspiąć się lub opuścić
większym kanałem, wlot biegnie pod chodnikiem, którego ciągłość zostaje zachowa- tym szybem mogą tylko ci mali lub bardzo mali bohaterowie posiadający umiejętność
na. W przypadku łączenia się dwóch duŜych kanałów, chodnik urywa się i bohatero- człowiek-guma.
wie muszą albo zbudować prowizoryczny most, albo próbować przeskoczyć kanał o
szerokości półtora metra.

WARHAMMER FRP - 245

POMNIEJSZE SPOTKANIA:
PoniŜej znajduje się lista kilku niebezpieczeństw i zdarzeń. Ich zadanie polega raczej na ma 35% szans na zainfekowanie rany (patrz ROZDZIAŁ II: MISTRZ GRY podrozdział
ułatwieniu MG stworzenia atmosfery kanałów ściekowych, niŜ na utrudnieniu Ŝycia CHOROBY).
bohaterom. NajwaŜniejsze jest przekazanie graczom wraŜenia ciemności, wilgoci i KaŜda osoba, która próbuje uniknąć ataku szczura musi wykonać udany test
smrodu, panujących w kanałach. Jeśli wykorzystane zostaną do tego niesamowite, od- ZR, gdyŜ w przeciwnym wypadku traci równowagę i wpada do kanału. Bohaterowie
ległe echa i rozlegające się w pobliŜu pluski - to dzięki takiemu opisowi gracze, a wraz z posiadający umiejętność uniki i/lub taniec otrzymują kumulatywny dodatni modyfikator
nimi i awanturnicy - stracą nieco pewności siebie… +5%xPW.
Jeśli MG zechce skorzystać z opisanych poniŜej spotkań, moŜesz co 10 minut ZŁODZIEJ (tylko większy kanał): to spotkanie moŜna rozpocząć podobnie jak spotka-
sprawdzać, czy któreś z nich miała akurat miejsce, rzucając w tym celu K100 lub po- nie z amebą (zobacz wyŜej). Od czasu do czasu bohaterowie słyszą echo kroków lub
stępując według własnego uznania w dogodnej chwili, stosownie do rozwoju akcji, np. kaszel. Nagle członkowie druŜyny widzą ciemną sylwetkę w pewnej odległości przed
kiedy tempo przygody zwalnia lub gdy bohaterowie wybiorą niewłaściwą drogę. Przy sobą. Ten ktoś zachowuje się tak, jakby z daleka zauwaŜył nadchodzących - błyska-
rzucie K100 kaŜdy wynik równy 10 lub mniej oznacza jakieś spotkanie. Jeśli MG osią- wicznie odwraca się i ucieka. Bohaterowie spłoszyli złodzieja, który w trakcie pracy
gnie taki wynik, moŜe dowolnie wybrać rodzaj spotkania lub wylosować je kolejnym przemieszczał się korzystając z systemu kanalizacyjnego. Złodziej moŜe uciec przez
rzutem K100. najbliŜszy właz, gubiąc awanturników na ulicach miasta, lub - jeśli tak woli MG - moŜe
Lepiej jest samodzielnie wybierać rodzaj zdarzenia, niŜ zdawać się na ślepy los. ich poprowadzić okręŜną drogą do kryjówki Gildii Złodziei.
MG powinien pamiętać, Ŝeby przed rozpoczęciem gry wybrać zdarzenia, jakimi ze- SKUPISKO METANU (tylko większy kanał): w tych partiach systemu ścieków, które są
chcesz przeszkadzać lub pomagać graczom, w przeciwnym wypadku zbyt długie połoŜone nieco wyŜej od reszty kanałów, tworzą się skupiska metanu. Poszukiwacze
wczytywanie się w podręcznik podczas sesji moŜe ostrzec graczy przed niespodziewa- przygód najpierw zauwaŜą, Ŝe posuwają się po nieznacznej pochyłości, potem - jeśli
nym spotkaniem. posiadają źródło światła oparte na ogniu - płomień zacznie drŜeć, syczeć, i płonąć
Spotkania i zdarzenia stanowią raczej niedogodność dla bohaterów niŜ rze- błękitnym światłem. Bohater posiadający umiejętność górnictwo lub chemia powinien
czywiste niebezpieczeństwo. Wobec tego MG nie powinien obawiać się poprawiać wykonać test INT. Udany wynik pozwoli zorientować się, Ŝe w pobliŜu znajduje się
wyników testów lub zmniejszać obraŜenia, zadane bohaterom za kaŜdym razem, gdy skupisko metanu. KaŜda paląca się pochodnia, latarnia lub inny ogień grozi wybu-
sytuacja staje się zbyt trudna. Pomniejsze spotkania w kanałach mają za zadanie zezło- chem.
ścić, przestraszyć lub rozwścieczyć bohaterów, a nie powodować ich śmierć czy kalec- Skupisko metanu ma długość 2K6 metrów i zajmuje całą szerokość tunelu.
two. Na kaŜdy metr, który bohaterowie przejdą z otwartym płomieniem, istnieje kumula-
RZUT K100 tywna 10% szansa eksplozji. Jeśli dojdzie do wybuchu gaz zapali się z nagłym błyskiem
ZDARZENIE/SPOTKANIE
MNIEJSZY KANAŁ WIĘKSZY KANAŁ i głośnym wybuchem. KaŜdy bohater straci 1 punkt śW, przy czym nie uwzględnia się
01-20 01-05 Oślizgłe stworzenie posiadanego pancerza ani WT. Dodatkowo musi wykonać test ZR, którego niepo-
21-40 06-15 Nietoperze myślny wynik oznacza, Ŝe przewraca się i wpada do ścieku. Bohaterowie posiadający
41-60 16-25 Niebezpieczna pleśń umiejętność uniki i/lub taniec otrzymują kumulatywny dodatni modyfikator +5%xPW.
- 26-35 Szczury Po eksplozji wszyscy bohaterowie będą ogłuszeni i oślepieni przez następne K6 minut
- 36-40 Złodziej (WW, US i ZR zmniejszone o połowę).
- 41-50 Skupisko metanu* Gdyby bohaterowie nie odkryli przyczyny wybuchu, MG nie powinien im te-
- 51-80 Niebezpieczny chodnik* go mówić. Napięcie się tylko powiększy, gdy awanturnicy będą zastanawiać się, czy np.
61-80 81-00 Niewidoczna przeszkoda* nie byli przypadkiem celem magicznego ataku.
81-00 - Dziura* NIEBEZPIECZNY CHODNIK (tylko większy kanał): w tym miejscu chodnik, biegnący
* MG powinien zaznaczyć na swojej mapie miejsca występowania powyŜszych zja- przy jednej ze ścian tunelu, jest wyjątkowo niebezpieczny. MoŜe to być wykruszony
wisk, poniewaŜ podczas powrotu bohaterów będą one znajdować się w tym samym fragment lub podmyta część (długość K6 metrów), która zapadnie się pod stopami
miejscu. Uwaga! Podpalone skupisko metanu przestaje istnieć. osoby prowadzącej druŜynę. MoŜe to być równieŜ śliski odcinek chodnika, mający
OŚLIZGŁE STWORZENIE: MG powinien przy wielu okazjach zwracać uwagę bohaterów długość K4 metry.
na niewytłumaczalne fale, pojawiające się na powierzchni ścieków. Mogą nawet zoba- Bez względu na wybrany wariant, MG powinien wykonać test spostrzegawczości
czyć szczura, przepływającego kanał i nagle znikającego pod powierzchnią. Po zbu- prowadzącego awanturnika. Udany test oznacza, Ŝe niebezpieczeństwo zostaje w porę
dowaniu w ten sposób odpowiedniego nastroju, MG moŜe niespodziewanie prze- dostrzeŜone. W przeciwnym razie bohater zostaje zaskoczony osunięciem się chodni-
prowadzić poniŜsze spotkanie. ka lub nagle poślizgnie się. W obu przypadkach, jeśli chce uniknąć upadku w ścieki,
Powierzchnia ścieków nagle podnosi się i w nosy bohaterów uderza obrzydli- musi wykonać udany test ZR. Bohaterowie posiadający umiejętność uniki i/lub taniec
wy smród. Z kanału wynurza się fosforyzująca obscenicznie oślizgła macka, która ude- otrzymują kumulatywny dodatni modyfikator +5%xPW.
rza w kierunku osoby prowadzącej grupę. Na razie jeszcze nie atakuje, lecz przykleja NIEWIDOCZNA PRZESZKODA: w tym miejscu istnieje ryzyko, Ŝe bohater potknie się o
się do ściany lub chodnika i podciąga z wody ogromne, bezkształtne cielsko. Jeśli któ- mały, metalowy pręt albo uderzy głową o wystający ze ściany uchwyt pochodni. Rów-
ryś z bohaterów dotknie oślizłej masy otwartym płomieniem, stwór wycofa się i z nie dobrze moŜe to być wystająca z muru na wysokości stopy lub łokcia rura ściekowa.
wielkim pluskiem wpadnie w kanał. W przeciwnym razie monstrum posuwa się nie- Bez względu na rodzaj przeszkody, naleŜy wykonać dla prowadzącego awanturnika
ustępliwie, a bohaterowie muszą się cofnąć, gdyŜ w przeciwnym razie zostaną wchło- test spostrzegawczości. Pomyślny wynik oznacza, Ŝe bohater dostrzegł przeszkodę w porę.
nięci przez galaretowatą masę. Charakterystyka i zasady specjalne ameby moŜna zna- Nieudany test oznacza, Ŝe bohater ma 50% szans na utratę 1 punktu śW. Łowca
leźć w ROZDZIALE VI: BESTIARIUSZ. przygód musi wykonać udany test ZR lub w przeciwnym wypadku wpadnie do ścieku.
NIETOPERZE: bohaterowie zakłócą spokój małej kolonii nietoperzy, wiszących pod Bohaterowie posiadający umiejętność uniki i/lub taniec otrzymują kumulatywny dodat-
sklepieniem kanału. Nietoperze wpadają w panikę i latają zbitą chmarą przez K6 rund. ni modyfikator +5%xPW.
W tym czasie wszyscy bohaterowie są wystawieni na jeden atak WW 33, S 0, modyfi- W przypadku rury ściekowej istnieje 25% szans na to, Ŝe w momencie mijania
kowany przez WT i Punkty Zbroi. KaŜdy bohater musi wykonać test ZRĘCZNOŚCI lub zaczną z niej wypływać nieczystości. Wtedy, oprócz ryzyka upadku na śliskich chodni-
upadnie próbując uniknąć chmary nietoperzy. Bohaterowie posiadający umiejętność ku, do- chodzi oblanie ściekami lejącymi się z rury. Bez
uniki i/lub taniec otrzymują kumulatywny dodatni modyfikator względu na to, czy z rury wypływają ścieki, bohater
+5%xPW. musi wykonać test ZR, by uniknąć poślizgnięcia się i
NIEBEZPIECZNA PLEŚŃ: na ścianach kanału rośnie upadku do ścieku. Bohaterowie posiadający
Czerwona lub śółta Pleśń (równe szanse wy- umiejętność uniki i/lub taniec otrzymują
stąpienia). Bohaterowie zauwaŜą pleśń z da- kumulatywny dodatni modyfikator +5%xPW.
leka, ale nie będą mogli określić jej koloru. JeŜeli z rury akurat wypływają nieczystości,
W większym kanale jedynym sposobem wtedy bohater musi wykonać dodatkowy test
uniknięcia rozsiania zarodników jest ZR (z ujemnym modyfikatorem -10%), by
przejście na drugą stronę. Jeśli spo- uniknąć nieczystości.
tkanie ma miejsce w mniejszym DZIURA (tyko mniejszy kanał):
kanale, nie sposób ominąć ple- w dnie kanału, pod stopami
śni bez uwolnienia bohaterów, znajduje się
zarodników. dziura. KaŜdy
Jeśli dojdzie do śmiałek ma
uwolnienia za- 50% szans
rodni- na jej
ków, zauwa-
kanał Ŝenie;
wypełni się chmurą sięgającą na jeśli nie uda mu się
odległość 5 metrów od pola tego zrobić, potyka się. JeŜeli tak się stanie, musi wykonać
pleśni. Więcej informacji na te- mat udany test ZR, by uniknąć przewrócenia się. Bohaterowie
pleśni znajduje się w ROZDZIALE VI: BESTIA- RIUSZ. posiadający umiejętność uniki i/lub taniec otrzymują kumulatywny dodatni
SZCZURY (tylko większy kanał): awanturnicy natykają się na stado modyfikator +5%xPW. Test, którego rezultat był gorszy od wymaganego
rów, które miotają się po chodnikach przez K6 rund, zanim znikną w róŜnych minimum o co najmniej 30% oznacza, Ŝe dana osoba zwichnęła sobie
markach i szczelinach. W tym czasie kaŜdy bohater co rundę jest naraŜony na jeden kostkę (SZ i ZR są przez następne K6x10
atak w nogi WW 33, S 0. Buty z wysoką cholewą liczą się jako 1 PZ. KaŜdy udany atak minut gry mniejsze o połowę).

246 - WARHAMMER FRP

JASKINIE & ŚWIAT PODMROKU:

P
oniŜej opisano wszelkie niebezpieczeństwa, jakie czyhają na nawet całe rzeki lawy. Ich przekroczenie nie jest łatwe, a jeden fałszywy krok oznacza
wędrujących podziemnymi korytarzami i jaskiniami, a które nie pewną śmierć. Rzeka lawy ma szerokość K10x3 metrów, a na powierzchni niekiedy
zawsze są wynikiem złowrogich działań potworów lub groźnych unoszą się kawałki skał. Bohaterowie mogą przekroczyć nurt, skacząc z jednego ka-
bestii. Tabela NIEBEZPIECZEŃSTWA pozwala losowo określić mienia na drugi (kamienie oddalone są od K6 metrów). Niepowodzenie oznacza gorą-
przeszkody, jakim będą musieli sprostać wędrowcy. PoniŜej ce powitanie w Królestwie Morra (zobacz ROZDZIAŁ II: MISTRZ GRY podrozdział
opisano poszczególne z niespodzianek. SKOKI).
TABELA: NIEBEZPIECZEŃSTWA 71-75 SKALNA LAWINA
RZUT K100 ZDARZENIE Odbijające się od ścian echo sprawia, Ŝe z górnych półek schodzi skalna lawina. KaŜdy
01-15 Dziury kto znajdzie się na jej drodze, zostaje przysypany gradem kamieni, chyba Ŝe powiedzie
16-20 Gorąca para mu się test uniku (zobacz ROZDZIAŁ II: MISTRZ GRY podrozdział PUŁAPKI para-
21-30 Jamy & rozpadliny graf KAMIENNY BLOK).
31-35 NadwyręŜony most
36-40 Niestabilny korytarz 76-85 SPADAJĄCE STALAKTYTY
41-45 Podtopienie W wielu jaskiniach znajdują się stalaktyty, czyli skalne nacieki zwisające ze sklepienia.
46-50 Podziemna rzeka Podziemne wstrząsy lub zwykły hałas mogą sprawić, Ŝe runą one (w ilości K10) prosto
51-60 Pułapki na głowy niczego nie spodziewających się bohaterów chyba Ŝe powiedzie im się test
61-65 Przepaść uniku (zobacz ROZDZIAŁ II: MISTRZ GRY podrozdział PUŁAPKI paragraf OSTRZA
66-70 Rzeka lawy & KOLCE).
71-75 Skalna lawina 86-90 ŚLISKIE PODŁOŻE
76-85 Spadające stalaktyty Bezustannie kapiąca ze ścian woda i wilgoć sprawiły, Ŝe niektóre części skalnego pod-
86-90 Śliskie podłoŜe łoŜa stały się bardzo śliskie. Mogą je nawet pokrywać otoczaki lub porastać wodolub-
91-95 Trujący gaz ne glony i mchy. Poruszanie się i walka na takim terenie mogą okazać się ryzykowne.
96-00 Zawał Aby nie stracić równowagi i nie upaść naleŜy wykonać w kaŜdej rundzie test ZRĘCZ-
MG powinien zaznaczyć na swojej mapie miejsca występowania powyŜszych zjawisk, NOŚCI.
poniewaŜ podczas powrotu bohaterów będą one znajdować się w tym samym miej-
scu. 91-95 TRUJĄCY GAZ
01-15 DZIURY Niektóre podziemne korytarze i jaskinie wypełniają przeróŜne niebezpieczne gazy,
często bezbarwne i bezwonne (zobacz ROZDZIAŁ II: MISTRZ GRY podrozdział
Podłoga jaskinie zryta jest rowami i szczelinami. KaŜda z nich ma około K10x1½ me- TRUCIZNY).
trów średnicy, a walka z ich pobliŜu wymaga testu uniku. Niepowodzenie oznacza
upadek w dół. Szczeliny mają po K10 metrów głębokości (patrz zobacz ROZDZIAŁ 96-00 ZAWAŁ
II: MISTRZ GRY podrozdział SKOKI paragraf UPADEK powyŜej). Część korytarza lub jaskini, przez którą wędrowali bohaterowie, nagle się zawala. Wę-
16-20 GORĄCA PARA drowcy mogą uciec z niebezpiecznego obszaru, wykonując udany test uniku. Nieudany
test oznacza, Ŝe ofiara otrzymuje trafienie (zobacz ROZDZIAŁ II: MISTRZ GRY pod-
Z dziur w ścianach, suficie, a nawet podłodze buchają kłęby gorącej pary. Aby ich rozdział PUŁAPKI paragraf KAMIENNY BLOK) i zostaje zasypana zwałami kamieni.
uniknąć, naleŜy wykonać test uniku. Niepowodzenie oznacza, Ŝe ofiara otrzymuje ob- Ofiara, która przeŜyje, moŜe próbować się spod nich wygrzebać, w tym celu musi wy-
raŜenia (patrz ROZDZIAŁ II: MISTRZ GRY podrozdział OGIEŃ). konać test KRZEPY (z uwzględnieniem ujemnego modyfikatora -K3x10%) towarzy-
21-30 JAMY & ROZPADLINY sze mogą próbować uratować zasypaną postać, jednak ostateczna decyzja zaleŜy od
Wędrowcy na swojej drodze napotykają jamy i szczeliny w skałach. KaŜda z nich ma MG. Pozostawiony własnemu losowo nieszczęśnik, który przeŜył uderzenie kamieni,
K10x1½ metra szerokości i K100 metrów głębokości. Zasady dotyczące skakania umrze po kilku dniach z wyczerpania, pragnienia lub braku powietrza.
znajdują się w paragrafie SKOKI powyŜej.
31-35 NADWYRĘŻONY MOST
NadwyręŜony kamienny most spina dwa brzegi podziemnej rzeki lub
przepaści. Udany test górnictwa lub kamieniarstwa pozwoli zauwaŜyć
awanturnikom, Ŝe konstrukcja swoje najlepsze dni ma juŜ dawno za
sobą. KaŜdy, kto będzie przechodził przez most, powinien mieć się na
baczności. Aby ominąć naruszone miejsca naleŜy wykonać test ZR. Po-
raŜka oznacza, Ŝe most zaczyna się walić. KaŜdy, kto się na nim znajdu-
je, musi wykonać test uniku, albo spadnie z olbrzymiej wysokości.
36-40 NIESTABILNY KORYTARZ
Bohaterowie, którym powiedzie się test górnictwa, zauwaŜą, Ŝe jaskinia
lub korytarz, w którym się znajdują, moŜe się zawalić w kaŜdej chwili.
Istnieje K6x5% szansa, Ŝe ściany runą, kiedy wędrowcy będą przecho-
dzili obok nich. JeŜeli w takiej okolicy dojdzie do walki, prawdopodo-
bieństwo takiego zdarzenia wzrasta do 2K6x10%. Szczegółowe zasady
dotyczące ratowania zasypanych i odnoszonych przez nich obraŜeń
znajdują się w paragrafie ZAWAŁ.
41-45 PODTOPIENIE
Część korytarza lub jaskini została zalaną wodą, której głębokość sięga
K3 metrów. ZaleŜnie od poziomu wody MG moŜe skorzystać z zasad
opisanych w paragrafie PODZIEMNA RZEKA lub PODTOPIENIE.
46-50 PODZIEMNA RZEKA
Bohaterowie docierają do brzegu podziemnej rzeki. Jej nurt jest rwący i
silny, a wody lodowato zimne. Jej pokonanie wymaga udanego testu
pływania.
51-60 PUŁAPKI
W podziemiach Ŝyje wiele inteligentnych stworzeń, które nauczyły się
polować na poszukiwaczy przygód. Aby ich schwytać lub ochronić
swoje siedziby, częstokroć zastawiają pułapki. Mogą one być rozmaite,
ale najczęściej są to wilcze doły lub wnyki (zobacz ROZDZIAŁ II:
MISTRZ GRY podrozdział PUŁAPKI poniŜej).
61-65 PRZEPAŚĆ
Postacie mogą napotkać na swojej drodze przepaść. Jej szerokość to
K10x3 metry, ale z głębin niektórych (co 2K6 metrów) wznoszą się ko-
lumny skalne, po szczytach których moŜna przejść na drugą stronę
(zobacz ROZDZIAŁ II: MISTRZ GRY podrozdział SKOKI).
66-70 RZEKA LAWY
Choć w pobliŜu wielu podziemi i jaskiń nie ma Ŝadnych czynnych wul-
kanów, w głębokich podziemiach moŜna natknąć się na strumienie, a

WARHAMMER FRP - 247

PUŁAPKI:
Johann był bardzo doświadczonym złodziejem. Teraz, jak przy kaŜdej
robocie, zachowywał umiarkowaną ostroŜność i nie tracił pewności siebie.
Tym razem zadanie zamówił u niego, w gildii, jakiś bogaty szlachcic. Płacił
połowę z góry. Johann wziął zlecenie bez zastanowienia i w tej chwili wła-
śnie, juŜ po sforsowaniu tylnych drzwi tajemnej świątyni Khaina, podąŜał
mrocznymi korytarzami wprost do sali Wielkiej Tajemnicy. Tam przecieŜ
spoczywał pogrąŜony w wiecznej ciemności cel jego poszukiwań - Księga
Wskrzeszonych.
Stanął przed duŜymi drzwiami, kunsztownie krytymi złotem. Przyzwyczajo-
ny do ciemności wzrok natychmiast wyłonił z mroku mały otwór na klucz.
Zręczne palce delikatnie i z czuciem umieściły wytrych wewnątrz, zamek
szczęknął cichutko, pozwalając bezgłośnie uchylić drzwi. Włamywacz
ostroŜnie przekroczył próg.
Znalazł się w komnacie, w której od wieków królowała święta ciemność.
Stąpał miękko i z rozwagą, niczym skradający się kot. Gdy dotarł na środek
sali, jego oczom ukazał się ledwo widoczny ołtarz, wykuty w kamieniu na
kształt skorpiona. Na marmurowej płycie ołtarza tkwiła Księga Wskrzeszo-
nych.
Pamiętaj, księga jest obdarzona magią, a kapłani Khaina są przebiegli i
bezlitośni - słowa mistrza złodziei przypominały mu się w tej decydującej
chwili.
Przyklęknął na jednym kolanie, by móc swobodnie długim stalowym dru-
tem, zablokować groźną pułapkę, która mogła pozbawić go dłoni. Odetchnął
z ulgą i stanął wyprostowany przed ołtarzem.
Najdelikatniej jak umiał musnął palcami księgę. Jeszcze raz rozejrzał się
wokół, upewniając się czy nic mu nie grozi i szybkim, zdecydowanym
ruchem sięgnął po księgę… Rozległo się kilka cichych syknięć i świst
tnących powietrze strzałek oznajmił mu, Ŝe popełnił błąd. Nagłe uderzenie w
plecy zalało jego ciało falą gorąca. Chciał jeszcze krzyknąć, lecz jad skorpio-
na działał szybko. Nie poczuł juŜ upadku, ani nawet nie usłyszał wbiegają-
cych do sali kapłanów; pogrąŜył się w otchłani nicości. Kapłani sprawnie i
szybko uprzątnęli ciało…
M
istrz Gry musi pamiętać o kilku nienaruszalnych zasadach rządzą-
cych pułapkami. Po pierwsze, kaŜda reakcja pułapki jest odpo-
wiedzią na daną akcję bohatera, na przykład: ukryta w głębi sali
kusza wystrzeli bełt, gdy ktoś nadepnie na próg w drzwiach z siłą
co najmniej 55 kg. Kusza jest wycelowana na wysokości klatki
piersiowej człowieka o wzroście 160 cm. Wniosek prosty, jeŜeli na progu stanie istota
o mniejszym cięŜarze lub duŜo niŜsza, pułapka nie zadziała lub bełt nie trafi w cel. W
kaŜdym innym wypadku pocisk trafia ze śmiertelną precyzją. Zawsze naleŜy pamiętać
o realizmie sytuacyjnym i nie dać ponieść się emocjom. Gracz przecieŜ nie jest prze-
248 - WARHAMMER FRP
ciwnikiem MG i kaŜde zwycięstwo postaci winno przynosić satysfakcję równieŜ pro-
wadzącemu rozgrywkę.
URUCHOMIENIE PUŁAPKI:
Niektóre pułapki moŜna wykryć gołym okiem (np. linka przeciągnięta na wysokości
kostek w poprzek korytarza), inne tylko przez bardzo doświadczonego złodzieja albo
jedynie za pomocą magii (np. ruchoma płyta w posadzce, zapadnia lub czar nałoŜony
na zamek).
Pułapki mogą być uruchamiane w róŜny sposób: na przykład przez nadepnię-
cie na trudno zauwaŜalny przycisk albo szarpnięcie za zamaskowaną dźwignię itp.
Jednak Mistrz Gry powinien zakładać, Ŝe śmiałkowie są zwykle dość ostroŜni.
Dopóki bohaterowie poruszają się nie szybciej niŜ tempem ostroŜnym, mogą wykrywać
pułapki, wykonując udany test spostrzegawczości lub próbować unikać (o ile to moŜliwe)
uruchomionych pułapek dzięki udanemu testowi uniku. Ci, którzy poruszają się tem-
pem normalnym otrzymują ujemny modyfikator -10%, zaś biegnący zmniejszają szansę
sukcesu o -20%.
Bohaterowie z umiejętnością wykrywanie pułapek mogą modyfikować test o
+5%xPW. Jeśli pułapka została skonstruowana przez kogoś, kto posiada umiejętność
zastawianie pułapek, test modyfikuje się o -10%xPW zakładającego.
W przypadku śmiałków, którzy nie posiadają umiejętności wykrywanie pułapek
MG powinien w sekrecie wykonać test INT, udany test oznacza, Ŝe bohater domyślił
się, Ŝe to, co zauwaŜył jest pułapką.
STRESZCZENIE WIADOMOŚCI O PUŁAPKACH:
Osoby, poruszające się w tempie ostroŜnym mogą wykrywać pułapki, wykonując udany
test spostrzegawczości lub próbować unikać (o ile to moŜliwe) uruchomionych pułapek
dzięki udanemu testowi uniku.
Osoby, poruszające się w tempie normalnym mogą wykrywać pułapki, wykonu-
jąc udany test spostrzegawczości lub próbować unikać (o ile to moŜliwe) uruchomionych
pułapek dzięki udanemu testowi uniku. Do obu testów stosuje się ujemny modyfikator
równy -10%.
Osoby, poruszające się biegiem mogą wykrywać pułapki, wykonując udany test
spostrzegawczości lub próbować unikać (o ile to moŜliwe) uruchomionych pułapek dzięki
udanemu testowi uniku. Do obu testów stosuje się ujemny modyfikator równy -20%.
Pułapek moŜna uniknąć dzięki udanemu testowi uniku lub jej rozbrojeniu jeśli
to moŜliwe poprzez wykonanie udanego testu ZR przez bohatera, który posiada umie-
jętność wykrywanie pułapek.
Umiejętność wykrywanie pułapek daje modyfikator +5%xPW do testów unika-
nia pułapek. Modyfikator -10%xPW jest stosowany, jeśli pułapka została załoŜona
przez osobę z umiejętnością zastawianie pułapek.
PoniewaŜ niektóre pułapki, zaleŜnie od ich wielkości jest łatwiej lub trudniej
wykryć w poniŜszej tabeli podano modyfikatory przyznawane bohaterom do testów
spostrzegawczości.
MODYFIKATOR TESTU SPOSTRZE-
ROZMIAR PUŁAPKI
GAWCZOŚCI
Bardzo mały -20%
Mały -10%
Średni -
DuŜy +10%
Gigantyczny +20%
Kolosalny +30%
Monstrualny +40%
TYPOWE SPOSOBY URUCHOMIENIA PUŁAPEK:
PoniŜej podano kilka sposobów uruchomienia pułapki.
DRZWI: zadziałanie pułapki jest spowodowane zwykłym naciśnięciem klamki lub
uruchomieniem drzwi.
Otworzenie drzwi bez uruchomienia pułapki moŜe być uzaleŜnione od wykona-
nia odpowiedniej procedury. Na przykład: 1 - pociągnąć dźwignię w lewo, 2 - po-
ciągnąć dźwignię w prawo. Poruszenie dźwigni w odpowiednią stronę powoduje
otwarcie drzwi (lub czegoś innego), a w niewłaściwą - zadziałanie pułapki.
DŹWIĘK: pułapkę uruchamia kaŜdy normalny/głośny hałas w promieniu kilku me-
trów - podobnie jak krzyk, który moŜe wywołać lawinę.
KAMIENNA PŁYTA: jest to prosta zapadnia lub ruchoma płyta kamienna tak zrów-
nowaŜona, by mogła uruchomić pułapkę.
DRUT: przeciągnięty w poprzek korytarza.
WAGA: tworzy ją cały pokój lub korytarz, a działa jak kamienna płyta. Pułapkę uru-
chamia łączny cięŜar dwóch, trzech lub więcej istot.
TYPOWE PUŁAPKI:
Parametry opisujące pułapki:
NAZWA PUŁAPKI.
SKUTECZNOŚĆ: procentowa szansa na zadziałanie/trafienie w cel.
OBRAśENIA: rodzaj i wielkość obraŜeń zadanych przez mechanizm.
UNIKNIĘCIE: rodzaj testów do wykonania przy moŜliwości uniknięcia efektów juŜ
po zadziałaniu pułapki.
UNIESZKODLIWIENIE: metoda na rozbrojenie juŜ wykrytej pułapki.
WYSTĘPOWANIE: miejsca, w których stosuje się dany rodzaj pułapki.
TRWAŁOŚĆ: czas, w którym pułapka moŜe sprawnie działać; później naleŜy sprawdzić
procentową moŜliwość samoistnego zadziałania lub samozniszczenia.
POWTARZALNOŚĆ: wszystkie te cechy, które powodują, Ŝe pułapka moŜe być uŜyta
po raz drugi. Obsługa przez ludzi lub samopowtarzalność.
UWAGI: dodatkowe wskazówki.
GAZ:
Typ gazu, uŜytego w pułapce zaleŜy przede wszystkim od jej przeznaczenia. MoŜe to UNIKNIĘCIE: po udanym teście ZR, bohater moŜe wstrzymać oddech na liczbę rund
być gaz trujący, duszący, obezwładniający, usypiający, paraliŜujący, palny lub wybu- równą jego WT. Jeśli w tym czasie nie uda mu się wydostać z obszaru zajętego
chowy. Pułapki, w których wykorzystywany jest gaz występują w dwóch podstawo- przez gaz, musi wykonać udany test ODP albo zacznie podlegać działaniu gazu.
wych wersjach: aktywnej i pasywnej. Gdy gaz wypełni komnatę po jakiejś konkretnej UNIESZKODLIWIENIE: zatkanie otworów wlotowych gazu, jeśli śmiałek posiada od-
akcji przebywających w tej chwili w komnacie awanturników, mówimy o pułapce ak- powiednie materiały i wykona udany test ZR.
tywnej. Rodzaj pasywny to taki, gdzie gaz juŜ wypełnia dane pomieszczenie, ale jest to WYSTĘPOWANIE: podziemne korytarze, grobowce, jaskinie.
gaz bezwonny i bezbarwny, aby nie zdradzić przeznaczenia sali. TRWAŁOŚĆ: zaleŜna od szczelności całego układu.
Oczywiście trzeba pamiętać, Ŝe gaz się ulatnia i w przypadku pułapki pasywnej POWTARZALNOŚĆ: jednorazowa.
jest konieczne jego powolne, ale stałe uzupełnianie z jakiegoś źródła - moŜe to być na UWAGI: gaz zaraz po pojawieniu zajmuje przestrzeń o promieniu 2 m wokół otwo-
przykład pobliski wulkan. O fakcie ulatniania się gazu trzeba teŜ pamiętać przy two- rów wylotowych i rozprzestrzenia się przez K4 rundy z tempie 1 metra na rundę.
rzeniu gazowych pułapek aktywnych, kiedy do pomieszczenia jest wpuszczona kon-
GAZOWA PASYWNA:
kretna porcja gazu, i który z upływem czasu rozprzestrzenia się po sali i wreszcie ulat-
SKUTECZNOŚĆ: 100%
nia. Okres działania gazu jest ograniczony do jego obecności w tym pomieszczeniu.
ObraŜenia zadawane przez pułapki gazowe są zaleŜne od uŜytego gazu. OBRAśENIA: zaleŜne od rodzaju zastosowanego gazu, rodzaje gazów zostały omó-
Miejsca strzeŜone dodatkowo przez straŜ nie muszą być wyposaŜone w gaz wione dalej.
uśmiercający, wystarczy w zupełności gaz paraliŜujący. UNIKNIĘCIE: szybka ucieczka, po udanym teście ZRĘCZNOŚCI.
UNIESZKODLIWIENIE: wywietrzenie.
GAZOWA AKTYWNA: WYSTĘPOWANIE: podziemne korytarze, grobowce, jaskinie.
SKUTECZNOŚĆ: 100% TRWAŁOŚĆ: jeŜeli nie jest uzupełniana to zaleŜy od szczelności pomieszczenia.
OBRAśENIA: zaleŜne od rodzaju zastosowanego gazu, rodzaje gazów zostały omó- POWTARZALNOŚĆ: jednorazowa. JeŜeli jest uzupełniana, zaleŜy od zapasu gazu.
wione dalej. UWAGI: stosowany gaz zawsze jest bezwonny i bezbarwny (paraliŜujący, obezwładnia-
jący, trujący, duszący, a przede wszystkim wybuchowy).
KAMIENNY BLOK:
Bardzo skutecznymi pułapkami są wszelkiego rodzaju spadające bloki skalne. Zamiast UNIESZKODLIWIENIE: uruchomienie na odległość, zablokowanie, po udanym teście
duŜych bloków litych mogą występować mniejsze, za to w większej liczbie. Ten typ średniej ZR i INT, elementu zwalniającego blok lub kamienie.
pułapek jest dosyć skomplikowany, potrzebny jest bowiem odpowiedni mechanizm, WYSTĘPOWANIE: wnętrza budynków i podziemia.
zwalniający podwieszony gdzieś w górze cięŜar. Mechanizm zwalniania musi znajdo- TRWAŁOŚĆ: K10 miesięcy; później istnieje 25% szans na samoistne zadziałanie.
wać się dokładnie pod spodem. Uruchomienie tego typu pułapki moŜe nastąpić, na POWTARZALNOŚĆ: jednorazowa.
przykład, po otwarciu drzwi. UWAGI: spadający jednolity kamienny blok o duŜej masie daje ofierze bardzo małe
Jeśli ofiara nie zginęła od razu, jedyna pomoc, jaką moŜe otrzymać od swoich szanse na przeŜycie WT brana jest normalnie pod uwagę, ale nie liczy się niema-
towarzyszy, to próba wydobycia jej spod sterty gruzu, która ją przywaliła. gicznych Punktów Zbroi, jak ma to miejsce przy obraŜeniach spowodowanych
przez spadające kamienie.
KAMIENNY BLOK:
DŁUGOŚĆ KRA-
SKUTECZNOŚĆ: 2K20+60% ROZMIAR SIŁA KO DO ILOŚĆ TRAFIEŃ
WĘDZI
OBRAśENIA: zaleŜne od rozmiaru kamiennego bloku. Liczba i siła trafień spadającymi Bardzo mały 1 K3 x2 10 cm 4K10
kamieniami zaleŜy od rozmiaru głazów. Spadające kamienne bloki zadają obraŜenia
Mały 2 K4 x2 20 cm 2K10
obuchowe. Za kamienne bloki uwaŜa się wszelkie głazy o rozmiarze duŜym lub więk- Średni 4 K6 x2 40 cm K10
szym, zaś za spadające kamienie głazy o rozmiarze średnim lub mniejszym. DuŜy 8 K8 x2 80 cm 1
UNIKNIĘCIE: jeŜeli bohater usłyszy zgrzyt mechanizmu zwalniającego, po udanym Gigantyczny 16 2K6 x2 160 cm 1
po udanym teście słuchu dla dźwięki cichego, moŜe próbować uskoczyć wykonując
Kolosalny 32 2K8 x2 320 cm 1
test uniku. Monstrualny 64 4K6 x2 640 cm 1
OSTRZA & KOLCE:
Wysuwają się z podłogi lub ścian. Dość często spotyka się je pokryte wymyślnymi, UWAGI: kolce i ostrza tych pułapek mogą być dodatkowo pokryte trucizną. Po dłuŜ-
szybko działającymi truciznami lub jadem. Kolce mają równieŜ zastosowanie w skrzy- szym czasie trucizna traci swoje własności.
niach, zaskakując majstrujących nieumiejętnie przy zamku kufra. W tych wypadkach są
WAHADŁA:
zawsze uzbrojone silną trucizną. Oprócz kolców stosuje się równieŜ spadające ostrza.
Mogą to być pewnego rodzaju gilotyny lub wahadła. Napędzane są własnym cięŜarem SKUTECZNOŚĆ: K20+80%
lub skręconą liną z końskiego włosia. Ostrze, które ma przynieść intruzowi zgubę, jest OBRAśENIA: zaleŜnie od rozmiaru wahadła i siły mechanizmu.
UNIKNIĘCIE: bohater wykonuje test słuchu dla dźwięku cichego. JeŜeli test zakończył się
precyzyjnie ustawione i jego trasa zawsze przechodzi przez miejsce, w którym nie-
ostroŜny osobnik nadepnął na ruchomą płytę podłoŜa, otworzył drzwi lub poruszył pomyślnie oznacza to, Ŝe bohater usłyszał zgrzyt zwalniania ramienia wahadła i
dźwignię albo jakiś artefakt. moŜe próbować uskoczyć wykonując test uniku.
UNIESZKODLIWIENIE: podparcie odpowiednim palem lub sztabą metalową ramie-
OSTRZA & KOLCE: nia wahadła.
SKUTECZNOŚĆ: K20+70% WYSTĘPOWANIE: katakumby, podziemia, grobowce znacznych osobistości.
OBRAśENIA: zaleŜnie od rozmiaru ostrzy lub kolców oraz siły mechanizmu. TRWAŁOŚĆ: nawet 10K50 lat; później istnieje 5% szans na samoistne zadziałanie.
UNIKNIĘCIE: bohater moŜe próbować uskoczyć - jeśli jest to moŜliwe - wykonując POWTARZALNOŚĆ: wielorazowa, nie wymaga stałego doglądania i konserwacji.
udany test uniku. UWAGI: spadającego ostrza nie się juŜ zatrzymać ani zablokować.
UNIESZKODLIWIENIE: jeŜeli jest dostęp do mechanizmu, naleŜy zablokować dźwi- ROZMIAR OSTRZA A SIŁA
SIŁA KO RODZAJ RAN
gnię zwalniającą, konieczny udany test średniej ZR i INT. W kaŜdym innym przy- MECHANIZMU
padku moŜna tylko próbować dokładnie zatkać wylot ostrzy/kolców, wykonując Bardzo mały 1 K3 kłute lub sieczne
udany test ZR. Mały 2 K4 kłute lub sieczne
WYSTĘPOWANIE: grobowce i podziemne korytarze. Średni 4 K6 kłute lub sieczne
TRWAŁOŚĆ: jeŜeli nie jest wystawiony na działanie wilgoci, to moŜe wytrzymać DuŜy 8 K8 kłute lub sieczne
10K10 lat; później istnieje 25% szans na samoistne zadziałanie. Gigantyczny 16 2K6 kłute lub sieczne
POWTARZALNOŚĆ: wymagana obsługa. JeŜeli jest mechanizm wahadłowy, to wielo- Kolosalny 32 2K8 kłute lub sieczne
krotnie aŜ do uszkodzenia. Monstrualny 64 4K6 kłute lub sieczne
PĘTLE:
Częstą pułapką na leśnych drogach, stosowaną przez miejscowych banitów, są pętle PĘTLE:
wykonana z mocnego drutu lub powrozu. Konstrukcja jest prosta i skuteczna. Wybie- SKUTECZNOŚĆ: 85%
rane jest rosnące przy drodze mocne, ale giętkie drzewo; do jego czubka przywiązywa- OBRAśENIA: brak. Spętanie.
ny jest powróz, a drugi koniec przewieszamy przez jakąś gałąź wystającą nad drogą. UNIKNIĘCIE: niemoŜliwe.
Następnie formowana jest samozaciskająca się pętlę i naciągane drzewo, do którego UNIESZKODLIWIENIE: przecięcie liny.
poprzednio przywiązany został pierwszy koniec linki. Drugi koniec z pętlą umieszcza- WYSTĘPOWANIE: leśne trakty.
ny jest w kształcie obszernego koła na drodze i zabezpieczamy dobrze dobraną gałę- TRWAŁOŚĆ: kilka dni, najczęściej K4.
zią. Potem całość maskowana jest liśćmi, gałązkami itd. POWTARZALNOŚĆ: jednorazowa.
Gdy ofiara wdepnie w pułapkę, a jej cięŜar będzie wystarczający, aby złamać za- UWAGI: jeśli pułapka zadziała ofiara musi wykonać test ZR, nieudany oznacza, Ŝe wy-
bezpieczającą gałązkę, wtedy zwolniona pętla zaciśnie się na nodze ofiary, a siła nagię- puściła wszystkie trzymane w rękach przedmioty. Przy duŜym cięŜarze ofiary mo-
tego drzewka naciągnie sznur i uniesie ofiarę w górę. Pułapka tego rodzaju nie zadaje Ŝe nie unieść do góry.
ran, ale obezwładnia i unieruchamia ofiarę.

WARHAMMER FRP - 249

POTRZASKI:
Do najbrutalniejszych pułapek naleŜą wszelkiego rodzaju szczęki, kleszcze i potrzaski. POTRZASKI:
Pułapki, które zawsze atakują nogi. Taki rodzaj ataku jest uwarunkowany ich monto- SKUTECZNOŚĆ: 100%
waniem, traperzy i kłusownicy rozstawiają je na szlakach uczęszczanych przez zwierzę- OBRAśENIA: zaleŜnie od rozmiaru szczęk i siły mechanizmu.
ta. Ustawiają je w płytkich i dobrze zamaskowanych dołkach. Konstruktorzy pułapek UNIKNIĘCIE: niemoŜliwe.
zastawianych w grobowcach, świątyniach i korytarzach podziemnych umieszczają je w UNIESZKODLIWIENIE: zatrzaśnięcie szczęk w bezpieczny sposób.
podłodze, w specjalnie zaprojektowanych otworach. Nastąpienie na ukrytą pułapkę WYSTĘPOWANIE: kamienne posadzki, leśne ścieŜki.
powoduje zwolnienie spręŜyny i zatrzaśnięcie się potrzasku. Siła tego urządzenia zaleŜy TRWAŁOŚĆ: dość długa. K10, w budynkach 2K10 lat.
od mocy spręŜyny i moŜe nawet uciąć kończynę. JeŜeli ofiara została juŜ złapana w POWTARZALNOŚĆ: wymaga obsługi (rozwarcie szczęk).
potrzask, sama nie ma szans na uwolnienie, chyba Ŝe utnie lub odgryzie sobie nogę. UWAGI: przy silnym mechanizmie zamykającym moŜe pozbawić nogi.
Aby mieć pewność, Ŝe ofiara złapana w szczęki nie ucieknie z pułapką uczepioną nogi, ROZMIAR SZCZĘK I SIŁA RODZAJ ŚREDNICA
stosuje się łańcuch, który mocuje pułapkę do pobliskiego drzewa lub kołka, wbitego w SIŁA KO
MECHANIZMU RAN SZCZĘK
podłogę lub w ścianę. Bezpieczne rozbrojenie potrzasku polega na uderzeniu w jej Bardzo mały 1 K3 obuchowe 5 cm
stopkę długim kijem lub zrzuceniu czegoś cięŜkiego, co automatycznie spowoduje jej Mały 2 K4 obuchowe 10 cm
zatrzaśnięcie. Mniejsze pułapki tego rodzaju z reguły nie są zabójcze z powodu nie- Średni 4 K6 obuchowe 20 cm
wielkich obraŜeń, które zadają jednak ofiara potrzasku moŜe się wykrwawić, jeŜeli nie DuŜy 8 K8 obuchowe 40 cm
otrzyma na czas pomocy od towarzyszy. Elementy zbroi, chroniące nogi mogą znacz- Gigantyczny 16 2K6 obuchowe 80 cm
nie złagodzić skutki potrzasku, a nawet - w przypadku słabszych szczęk - pozwolić Kolosalny 32 2K8 obuchowe 160 cm
uniknąć ich całkowicie. Monstrualny 64 4K6 obuchowe 320 cm
PUŁAPKI MONTOWANE W ZAMKACH:
Nie są zbyt częste, gdyŜ wymagają bardzo precyzyjnego wykonania i wielkiego kunsz- jeśli pułapkę załoŜył ktoś posiadający zastawianie pułapek stosuje się modyfikator -
tu. Taka pułapka uaktywnia się po ingerencji siłowej lub po nieumiejętnej próbie otwo- 10%xPW do testu wykrycia. Bohaterowie mogą dostrzec otwory, którymi wydostaje się
rzenia zamka złym kluczem lub wytrychem. Efektem działania pułapki ukrytej w po aktywacji pułapki gaz, strzałki czy ostrza.
zamku mogą być omówione w tym rozdziale strzałki i bełty, gaz, ostrza, a nawet małe Unieszkodliwić taką pułapkę moŜna przez rozebranie zamka i zablokowanie
ładunki prochu strzelniczego. mechanizmu spustowego lub uruchomienie pułapki na odległość. Najskuteczniejszą
Wykrycie tego typu pułapek następuje po udanym teście INT, bohaterowi po- jednak metodą jest uŜycie właściwego klucza.
siadający umiejętność wykrywanie pułapek otrzymują dodatni modyfikator +5%xPW,
STRZAŁKI & BEŁTY:
Mechanizm uruchamiania pułapek jest prosty, spust umieszczony pod progiem drzwi, STRZAŁKI & BEŁTY:
ruchomą częścią podłoŜa lub jakimś pozostawionym na przynętę cennym przedmio- SKUTECZNOŚĆ: 3K20+40%
tem. Gdzieś w ścianie ukryta mała kusza wycelowana w kierunku spustu i cięgno, łą- OBRAśENIA: zaleŜnie od uŜytej broni.
czące spust z kuszą, doskonale ukryte pod podłogą sali. Jedyną rzeczą, która moŜe UNIKNIĘCIE: niemoŜliwe.
zdradzić istnienie tego typu pułapki to otwory strzelnicze w ścianach. Uzupełnieniem UNIESZKODLIWIENIE: zasłonięcie otworów strzelniczych po udanym teście ZR lub
tego typu konstrukcji jest prawie zawsze trucizna nałoŜona na ostrze pocisków. unieszkodliwienie mechanizmu spustowego, wymagany udany test średniej ZR i
Ta pułapka lekko zmodyfikowana i w mniejszej wersji występuje w zamkach INT.
kasetek i kufrów. Dla poprawienia skuteczności i szansy trafienia ofiary stosuje się sys- WYSTĘPOWANIE: wnętrza budynków, grobowce lub podziemia.
temy seryjne - kilka lub kilkanaście pocisków o równoległych torach lotu lub nadlatują- TRWAŁOŚĆ: doglądana, bardzo długo. Bez dozoru 10K10 lat; później: 25% szans na
ce z róŜnych stron w to samo miejsce. Takie rozwiązanie jest bardziej efektywne, gdyŜ samoistne zadziałanie.
jeŜeli jeden pocisk nie trafi, to moŜe drugi dosięgnie celu. Zaletą tej pułapki jest to, Ŝe POWTARZALNOŚĆ: wymaga obsługi (załadowania pocisków).
jak juŜ zadziała, to nie ma Ŝadnych szans na uniknięcie jej efektów. UWAGI: długo naciągnięta kusza ma tendencję do tracenia na sile (5-10% na kilka lat z
Celność ukrytych kusz zaleŜy od ustawienia względem siebie spustu i kuszy, biegiem czasu).
gabarytów celu i odległości między kuszą, a celem.
ŚLEPA KOMNATA:
Zasada działania tego mechanizmu jest prosta; komnata ma tylko jedne drzwi i po UNIKNIĘCIE: niemoŜliwe
wejściu do środka okazuje się, Ŝe drzwi te otwierają się tylko z tamtej strony. Drzwi są UNIESZKODLIWIENIE: zablokowanie drzwi w pozycji otwarte.
budowane w taki sposób, by puszczone i nie przytrzymywane same się zatrzasnęły. WYSTĘPOWANIE: podziemia, wnętrza budynków.
ŚLEPA KOMNATA: TRWAŁOŚĆ: bardzo długa, nie ma moŜliwości samoistnego zadziałania.
SKUTECZNOŚĆ: 100% POWTARZALNOŚĆ: stała, aŜ do zniszczenia.
OBRAśENIA: śmierć głodowa UWAGI: zawsze powinna być jakaś minimalna szansa na wydostanie z opresji.

ZAPADNIA:
Jedną z podstawowych i chyba najprostszych pułapek jest zapadnia. Odpowiednikiem
zapadni jest wilczy dół, czyli po prostu dziura wykopana gdzieś na drodze i zamaskowa-
na gałęziami lub darnią. Zapadnie i wilcze doły mogą być dodatkowo zaopatrzone w
osadzone na dnie zaostrzone pale lub wypełnione pełzającymi po dnie jadowitymi WILCZY DÓŁ:
zwierzętami. Taki typ pułapki moŜe być teŜ wlotem kanału zjazdowego, kończącego
się na niŜszym poziomie lochów lub, w celi więziennej. W powyŜszym wypadku awan-
turnik, który nie uniknął pułapki nie odnosi Ŝadnych większych obraŜeń.
ZAPADNIA:
SKUTECZNOŚĆ: 100%
OBRAśENIA: jak przy upadku, (patrz UPADEK). Jeśli na dnie ustawione są kolce, ofia-
ra otrzymuje dodatkowe obraŜenia (zobacz OSTRZA & KOLCE powyŜej).
UNIKNIĘCIE: niemoŜliwe.
UNIESZKODLIWIENIE: przerzucenie kładki.
WYSTĘPOWANIE: murowane lub kamienne podłoŜe, wnętrza budynków, korytarze.
ZJEŻDŻAJĄCE SIĘ ŚCIANY:
Ostatnim z mechanizmów są komnaty, w których po wejściu zatrzaskują się drzwi, a ZJEŻDŻAJĄCE SIĘ ŚCIANY:
ściany zaczynają się zjeŜdŜać i miaŜdŜyć znajdujących się w środku intruzów. Sytuacja
beznadziejna, ale i w takiej dobry złodziej nie powinien tracić głowy. Cienki, a mocny
sztylet, moŜe tu uratować Ŝycie. Ostrze sztyletu wetknięte w szparę między ruchomą
ścianą, a podłogą moŜe skutecznie zablokować ten rodzaj niebezpieczeństwa. A wy-
dostanie się przez zablokowane drzwi jest juŜ w tym wypadku błahostką.
Mechanizm takiej pułapki musi mieć potęŜny napęd, by w ogóle wprawić
ściany w ruch i jeszcze na dodatek zmiaŜdŜyć pechowe ofiary. W zasadzie jedyną moŜ-
liwością rozbrojenia pułapki jest dostanie się do jej mechanizmu i jego zniszczenie.
TRWAŁOŚĆ: 10K10 lat; później istnieje 5% szans na samoistne zadziałanie
POWTARZALNOŚĆ: ciągła, zapadnię zamyka mechanizm zamachowy.
UWAGI: czasem występują zapadnie jednorazowe (cienka podłoga).
SKUTECZNOŚĆ: 100%
OBRAśENIA: jak przy upadku, (patrz ROZDZIAŁ II: MISTRZ GRY podrozdział
UPADEK). Jeśli na dnie ustawione są naostrzone pale, ofiara otrzymuje dodatkowe
obraŜenia (zobacz OSTRZA & KOLCE powyŜej).
UNIKNIĘCIE: niemoŜliwe
UNIESZKODLIWIENIE: zasypanie.
WYSTĘPOWANIE: leśne trakty i drogi.
TRWAŁOŚĆ: dość długa, zaleŜna od rodzaju i trwałości maskowania.
POWTARZALNOŚĆ: ponowne zamaskowanie.
UWAGI: bezcelowe jest umieszczanie ich na utwardzanej drodze.
SKUTECZNOŚĆ: 100%
OBRAśENIA: zmiaŜdŜenie ofiary, po K6 rundach.
UNIKNIĘCIE: jeśli to moŜliwe, szybka ucieczka po udanym teście na ZRĘCZNOŚĆ.
UNIESZKODLIWIENIE: wsunięcie wytrzymałego przedmiotu między ścianę, a pod-
łogę. JeŜeli jest dostęp, moŜliwe rozbrojenie mechanizmu.
WYSTĘPOWANIE: wnętrza duŜych budynków, grobowce, podziemia.
TRWAŁOŚĆ: bardzo długo, nawet 10K50 lat.
POWTARZALNOŚĆ: moŜe być wielorazowa lub wymagająca obsługi (ustawienia me-
chanizmu).
UWAGI: 5% szans na zacięcie się mechanizmu.

250 - WARHAMMER FRP

OGIEŃ:
OGIEŃ
ROZMIAR SIŁA KO DO RODZAJ RAN PRZYKŁAD
Bardzo mały 1 K3 x2 ogień/obuchowe świeca
Mały 2 K4 x2 ogień/obuchowe pochodnia
Średni 4 K6 x2 ogień/obuchowe ognisko
DuŜy 8 K8 x2 ogień/obuchowe kuźnia
Gigantyczny 16 2K6 x2 ogień/obuchowe poŜar
Kolosalny 32 2K8 x2 ogień/obuchowe duŜy poŜar
O
Monstrualny 64 4K6 x2 ogień/obuchowe wulkan
gień zadaje obraŜenia w taki sam sposób, jak uderzenie bronią;
SIŁA i Kość ObraŜeń, podobnie jak w czasie obliczania ran zada-
nych w czasie walki wręcz, zaleŜą od rozmiaru płomieni i tempe-
ratury. Podobnie jak w przypadku uderzenia bronią, takŜe ogień
moŜe zadać dodatkowe obraŜenia. Aby sprawdzić, czy dodatko-
we rany zostały zadane, naleŜy przed rzutem KO wykonać rzut K100, parzysty dublet
oznacza, Ŝe dodatkowe obraŜenia zostały zadane.
W przypadku ciosów zadanych płonącą bronią, na przykład pochodnią,
obraŜenia zadane ogniem obliczane są oddzielnie od tych, spowodowanych uderze-
niem, tak więc moŜe się zdarzyć, Ŝe choć sam cios nie zada ran, to płomienie mogą
zranić trafioną istotę. JeŜeli potraktowana płomieniami istota posiada jakiś pancerz, to
jest on uwzględniana pod warunkiem, Ŝe rozmiar ognia jest mniejszy od kategorii rozmia-
ru trafionej istoty a trafiona lokacja jest chroniona pancerzem.
OBIEKTY ŁATWOPALNE:
Niektóre istoty i przedmioty uznaje się za obiekty łatwopalne, poniewaŜ są zbudowane z
suchego, palnego materiału. Od czasu do czasu awanturnicy wpadną na pomysł pod-
palenia stogów siana, zboŜa na polu, lasu, domu itp. MG decyduje czy wybrany cel jest
łatwopalny. MoŜe się to zmieniać, zaleŜnie od okoliczności - na przykład jeśli w przecią-
gu kilku ostatnich dni padał ulewny deszcz lub gdy panuje susza.
Podczas obliczania obraŜeń zadanych celom łatwopalnym naleŜy rzucić dwa
razy KO i zsumowane wyniki dodać do SIŁY. JeŜeli więc obiekt łatwopalny został za-
atakowany pochodnią otrzymuje obraŜenia równe 2K4 z SIŁĄ 2. TakŜe tutaj naleŜy rzu-
cić K100, sprawdzając, czy nie zostały zadane dodatkowe obraŜenia.
PODPALANIE:
Tylko obiekt łatwopalny moŜna podpalić i tylko taki obiekt będzie płonął przez dłuŜszy
czas. Podpalenie polega na zadaniu obraŜeń od ognia o wielkości 5 punktów w czasie
jednej lub kilku kolejnych rund. Tak więc, jeŜeli w pierwszej rundzie zostałyby zadane
TRUCIZNY, CHOROBY, OBŁĘD:
N
astępne trzy paragrafy zawierają reguły, związane z trzema dość
trudnymi aspektami gry. KaŜdy z nich musi być traktowany
ostroŜnie, poniewaŜ moŜe wywrzeć silny i dezorganizujący wpływ
na grę. W szczególności trucizny, za pomocą których stosunkowo
łatwo pozbyć się wszystkich przeciwników mogą zepsuć wiele
TRUCIZNY:
Trucizny to substancje często wykorzystywane przez skrytobójców, a niekiedy takŜe
przez ambitnych i bezwzględnych arystokratów. MoŜna je pozyskiwać z róŜnych źró-
deł. Dostarczają ich zarówno rośliny, jak i zwierzęta. Istnieją cztery klasy trucizn: tok-
syczne, narkotyczne, jady zwierzęce oraz trucizny chemiczne. Są to bardzo róŜniące się od siebie
grupy i działają w róŜny sposób. Wewnątrz kaŜdej z klas istnieje kilka typów trucizn.
TOKSYNY: zwykle uzyskiwane z roślin. Istnieje pewna liczba podgrup, kaŜda z nich
działa na pewną grupę istot. Ich efekty to utrata sił lub śmierć.
NARKOTYKI: równieŜ oparte o składniki roślinne, powodują halucynacje i w pewnych
przypadkach obłęd.
JADY ZWIERZĘCE: jak sama nazwa wskazuje, są truciznami, pobranymi od jadowi-
tych zwierząt. Mają na celu pozbawienie sił lub spowodowanie śmierci.
GAZY: są truciznami wyprodukowanymi w laboratoriach alchemików, wytwarzają je
równieŜ niektóre istoty. Ich efekty są bardzo róŜne, od wymiotów do śmierci.
OTRZYMYWANIE TRUCIZN:
Bohaterowie mogą otrzymywać trucizny (jeśli MG się na to zgodzi), zgodnie z zasa-
dami podanymi w EKWIPUNKU. Czasami sprzedaŜ pewnych określonych rodzajów
trucizn moŜe być zabroniona przez miejscowe prawo, ale w większości wypadków
wolno nimi handlować. Zakupiona trucizna moŜe nie mieć pełnej mocy, gdyŜ jest prze-
terminowana, zwietrzała.
PRODUKOWANIE TRUCIZN:
Bohaterowie posiadający umiejętność warzenie trucizn mogą samodzielnie wyrabiać
trucizny. Zwykle robią to między przygodami, ale w specjalnych okolicznościach MG
moŜe im pozwolić na wyrób trucizn z trakcie gry. Jest to jednak długi i skomplikowa-
ny proces i MG powinien upewnić się, czy bohater posiada na to wystarczającą ilość
czasu. Zanim bohaterowie zaczną wytwarzać truciznę muszą:
ZNALEŹĆ LOKAL: pokój w zajeździe prawdopodobnie będzie wystarczający, jednak
naleŜy być ostroŜnym w informowaniu właściciela o tym, co tam się będzie działo.
ZNALEŹĆ WYPOSAśENIE: bohater musi mieć podstawowe wyposaŜenie w rodzaju
małej ręcznej wagi, moździerza z tłuczkiem, palnika, flaszek i butelek.
ZNALEŹĆ SUROWCE: ogólnie rzecz biorąc składniki trucizn są rzadkie i trudne do
znalezienia. MG moŜe zdecydować, Ŝe bohaterowie znajdą je tylko w pewnych
obraŜenia równe 4 punktom, w drugiej w ogóle Ŝadne, a w trzeciej równe 3 punktom,
to celu ataku nie uda się podpalić.
Podpalony obiekt łatwopalny będzie płonął, otrzymując w kaŜdej następnej
rundzie 2K4 obraŜenia (niemodyfikowane przez WT i PZ), aŜ zostanie zniszczony lub
w jakiś sposób ugaszony.
PŁONĄCY OLEJ:
Płonący olej przywiera do skóry lub ubrania i jest bardzo trudny do ugaszenia. Dla
niego wszystko jest łatwopalne - łącznie z ludźmi. Istoty oblane płonącym olejem
otrzymują 2K4 punkty obraŜeń (niemodyfikowane przez WT i PZ) i zostaną podpalo-
ne, jeśli odniosą obraŜenia o wielkości 5 lub więcej punktów.
Bohaterowie mogą zrobić koktajl Mołotowa, zaopatrując butelkę lub flaszkę w
szmaciany knot. Koktajl uwaŜany jest za broń improwizowaną. Szansa jego zapalenia
wynosi 50%, a próba celnego rzutu wymaga udanego testu ryzyka. Nieudany test
oznacza, Ŝe zawartość butelki wylała się na rzucającego z 50% szansą zapalenia. Nie-
ostroŜne postacie oblane olejem lub alkoholem uwaŜane są za obiekty łatwopalne.
GASZENIE OGNIA:
Płonące obiekty otrzymują 2K4 obraŜenia (niemodyfikowane przez WT i PZ) w
kaŜdej rundzie. Jedynym sposobem wygaszenia ognia jest zredukowanie liczby odno-
szonych obraŜeń do zera. Jeśli płonąca postać ma na sobie kompletną zbroję istnieje
niewielka szansa na to, Ŝe zdarzy się to w sposób naturalny.
W innym przypadku suma obraŜeń moŜe być zredukowana jedynie przez:
gaszenie płomienia (-1 punkt obraŜeń), gaszenie płomienia przez inną osobę (-1 punkt
za kaŜdą), polanie wodą (-1 punkt za wiadro), całkowite zanurzenie w wodzie (auto-
matycznie do zera). Płonąca osoba nie moŜe robić nic innego, prócz próby gaszenia
na sobie ognia.
PRZYKŁAD: Stojący na warcie Clem Shirestock zostaje zaskoczony przez skradającego się w ciem-
nościach goblina. Uzbrojony w maczugę i chroniony koszulką kolczą zielonoskóry trafia Clema w no-
gę, a ten ze stłuczonym kolanem upada na ziemię, o centymetry mijając płonące w pobliŜu ognisko.
Pozbawiony broni Clem sięga po płonące polano i rozpaczliwym ciosem trafia nacierającego goblina w
korpus. Gracz prowadzący Clema oblicza obraŜenia zadane ciosem polana, zadając zielonoskóremu 4
rany, następnie obliczane są obraŜenia spowodowane ogniem. Płonące polano traktowane jest jak po-
chodnia, zadaje więc K4 obraŜenia z SIŁĄ 2. Przed rzutem KO, gracz wykonuje rzut K100 by
sprawdzić, czy płomienie zadadzą dodatkowych obraŜenia, wypada 44, więc takowe rany zostały za-
dane. Na K4 wypada 3, więc goblin otrzymuje 5 punktów obraŜeń. Goblin posiada 2 punkty WT,
pancerz kolczy zapewnia mu 1 punkt ochrony przed ogniem (rany zadane ogniem traktowane są jak
ciosy obuchem), tak więc od punktów śW zielonoskórego, po uwzględnieniu modyfikatora DO odej-
muje się 4 punkty śW. A zatem, łączne, zadane płonącym polanem obraŜenia wynoszą 8 punktów,
co diametralnie zmienia sytuację, cięŜko rannego w tej chwili zielonoskórego.
rozgrywek. Mistrz Gry musi znaleźć sposób ograniczenia sposobności uŜycia trucizny
- najprostszym i najbardziej skutecznym z nich jest przypomnienie graczom, Ŝe jeśli
wciąŜ uŜywają trucizn, ktoś w końcu moŜe uŜyć ich przeciwko nim…
miejscach (na przykład gdy w opublikowanym scenariuszu będzie napisane, Ŝe w
danym miejscu są dostępne). MoŜna teŜ nabywać je u odpowiednich osób, takich
jak bohaterowie niezaleŜni - alchemicy lub aptekarze. Do wyprodukowania więk-
szości trucizn potrzeba K4+1 składników, dostępność wszystkich jest niewielka, kaŜ-
dy składnik kosztuje 3K10 szylingów za porcję. NaleŜy zwrócić uwagę na fakt, iŜ
kupowanie składników, potrzebnych do wyprodukowania trucizny powinno
wzbudzić podejrzenia na temat intencji kupujących je osób.
Te podstawowe przygotowania zabierają czas - przynajmniej jeden dzień w duŜym
mieście, dłuŜej w małych miasteczkach, gdzie niektóre z potrzebnych przedmiotów w
ogóle mogą być nieosiągalne. JeŜeli czas odgrywa duŜą role, MG musi zdecydować jak
długo trwają przygotowania. JeŜeli zakończą się ono sukcesem, bohater moŜe zabrać
się do warzenia trucizny w ilości jednej dawki pierwszego dnia, a K6 kaŜdego następ-
nego, pod warunkiem, Ŝe nie robi nic innego.
PODAWANIE TRUCIZN:
Następnym krokiem po przygotowaniu lub zdobyciu trucizny w inny sposób jest
podanie jej ofierze. PoniewaŜ większość trucizn uŜywanych w Starym Świecie na
płynną konsystencję, dwoma najbardziej pospolitym metodami jest dodawanie truci-
zny do jedzenia i picia albo wprowadzanie jej przez ranę. Do kaŜdej z tych dwóch me-
tod uŜywa się dwóch, niewiele róŜniących się form trucizny, które nazywamy trucizną
zadawaną i trucizną na ostrzach.
TRUCIZNA ZADAWANA: sposoby podania jej ofierze mogą być bardzo róŜne: najprost-
szym jest dodanie jej do jedzenia lub picia, jednak sprytniejsi bohaterowie mogą pró-
bować przekonać ofiarę, Ŝe w rzeczywistości trucizna jest lekiem lub magicznym napo-
jem.
Podczas spoŜywania zatrutego poŜywienia ofiara ma szansę zauwaŜyć, Ŝe coś
jest nie w porządku. ZaleŜy to od ilości jedzenia, co wpływa na koncentrację w nim
trucizny, a więc w konsekwencji na jego smak. Szanse te wynoszą:
pucharek 15%
kubek lub mały półmisek 10%
kufel lub duŜy półmisek 05%
WARHAMMER FRP - 251
 Wielkość tej procentowej szansy podana CZAS DZIAŁANIA:
jest dla jednej dawki trucizny. Dla kaŜdej następ- Trucizny nie działają od razu po zaaplikowaniu. Trucizna musi najpierw wniknąć w
nej prawdopodobieństwo ulega podwojeniu głąb organizmu, a dopiero potem wywiera określony skutek. Większość uŜywanych
(tak więc podstawowa szansa wykrycia dwóch trucizn zaczyna działać po około dwudziestu lub trzydziestu sekundach, po dwóch lub
dawek trucizny w kuflu wynosi 10%, trzech trzech rundach gry. Inne muszą dotrzeć to pewnych określonych miejsc (np. do mó-
dawek - 15% itd.). Oblicza się średnią z tej liczby zgu), a dopiero potem wywierają na organizm swój wpływ (cztery lub pięć rund). Jady
i INTELIGENCJI ofiary, modyfikując ją przy zwierzęce mają bardzo róŜny czas działania. Istnieją toksyny działające prawie na-
takich umiejętnościach jak gotowanie, piwowarstwo tychmiastowo. W ich przypadku barierą jest jedynie szybkość rozprowadzenia po or-
oraz warzenie trucizn i wykonuje test. Test ganizmie, w mechanice gry skutek widoczny jest w następnej rundzie od zakaŜenia.
udany oznacza, iŜ ofiara odkryła, Ŝe MG powinien kierować się tutaj rozsądkiem i rodzajem zadanej trucizny.
poŜywienie jest podejrzane i moŜe
przerwać posiłek, zanim wchłonie TEST TRUCIZNY:
tyle trucizny, by doznać obraŜeń. Jak napisano wcześniej, omawiając STANDARDOWE TESTY, ofiara moŜe wykonać
JeŜeli test jest nieudany, ofiara nie test oparty na ODPORNOŚCI, słuŜący do przezwycięŜenia efektów trucizny. Udany
zdołała nic zauwaŜyć i niefrasobli- test oznacza brak efektów zatrucia, dawka trucizny po prostu nie działa, natomiast
wie zjada całą porcję. nieudany oznacza, Ŝe dawka zadziałała ona z pełną mocą. MG moŜe zdecydować, Ŝe
niektóre trucizny są silniejsze od innych, wprowadzając modyfikatory testu. W przy-
TRUCIZNA NA OSTRZACH: tego
padku najsilniejszych trucizn, ofiara moŜe odczuwać drobne dolegliwości nawet po
typu truciznę przygotowuje się w
udanym teście. Gdy w grę wchodzi kilka dawek, ofiara musi wykonać oddzielny test
normalny sposób, ale później
dla kaŜdej - kaŜdy udany test neutralizuje działanie jednej dawki.
musi być przedestylowana i
zagęszczona do konsystencji DAWKOWANIE TRUCIZNY:
pasty. Ten proces zajmuje Podane w podrozdziale EFEKTY TRUCIZN sposoby dawkowania toksyn, narkotyków
dodatkowo dzień i jest materiało- oraz jadów zwierzęcych mają zastosowanie w przypadku istot o rozmiarze średnim. Jeśli
chłonny, gdyŜ z dwóch dawek poddana działu trucizny istota jest innego rozmiaru naleŜy skorzystać z poniŜszej tabe-
trucizny moŜna wyproduko- li, aby określić ile dawek (lub jaka jej część) potrzeba aby trucizna odniosła efekt.
wać jedną dawkę pasty do TABELA: MODYFIKATOR DAWKOWANIA TRUCIZN
zatruwania ostrzy. MG moŜe ROZMIAR MODYFIKATOR DAWKOWANIA
zdecydować, Ŝe bohater, mający dostęp do Bardzo mały x¼
w pełni wyposaŜonego laboratorium alchemicznego Mały x½
bądź aptekarskiego, moŜe zredukować straty, produkując dwie dawki pasty z trzech Średni x1
dawek trucizny nieprzetworzonej. DuŜy x2
Jedna porcja takiej substancji wystarcza do zatrucia ostrza jednej sztuki małej Gigantyczny x4
broni tnącej lub kłującej. Gdy broń zrani ofiarę, trucizna przenika do jej organizmu. Kolosalny x8
Trucizna na ostrzu działa tylko przy pierwszym ciosie i staje się bezwartościowa, jeśli Monstrualny x16
nie zostanie uŜyta w ciągu K4 godzin od nasmarowania broni.
EFEKTY TRUCIZN:
TOKSYNY: Podano tu efekty najsilniejszych i najbardziej zabójczych trucizn. Trucizny
KaŜda toksyna działa tylko na jedna rasę lub grupę ras, tak jak podano niŜej: jakie mogą być pobrane od osobników kaŜdego gatunku - mogą się one znacznie róŜ-
TOKSYNA ODDZIAŁUJE NA nić mocą i MG nie powinien obawiać się zredukowania skutków ich działania do po-
Czarny korzeń orki, gobliny, hobgobliny, snotlingi ziomu najbardziej mu odpowiadającego.
Grobowy korzeń oŜywieńcy GAZY:
Jad na bestie większość zwierząt i potworów
Działają na wszystkie niemagiczne istoty znajdujące się w oparach, chyba Ŝe są wypo-
Jad na demony demony
saŜone w specjalne odporności lub inne cechy, które chronią, np. gaz szaleństwa nie za-
Jad na elfy elfy
działa na istoty całkowicie odporne na oddziaływania psychologiczne. Efekty działania
Jad na giganty drzewce, giganty, ogry, trolle
gazu trwają do momentu opuszczenia chmury, chyba Ŝe napisano inaczej. Po uwol-
Jad na ludzi gnomy, Khazadzi, ludzie, niziołki
nieniu tworzą półkulę o promieniu K4x2 metrów wokół źródła i utrzymują się przez
Jad na reptilliony gady i płazy
2K6 rund, mogą przemieszczać się z wiatrem z prędkością K6x2 metrów na turę. Kie-
Liść prawdy zwierzołaki w formie zwierzęcej
runek wiatru jest określany losowo rzutem K8.
Toksyny mogą mieć wpływ na istoty innych ras, chociaŜ rzadko powodują GAZ EFEKT
coś więcej niŜ skurcze Ŝołądki i mdłości. ZaleŜy to od Mistrza Gry. Efekt działania Oleisty dym Taki sam jak czar Mistyczna mgła.
toksyny, zaleŜy od ilości dawek, wchłoniętych przez ofiarę. ParaliŜujący Nieudany test ODP oznacza paraliŜ.
TOKSYNA 1 DAWKA 2 DAWKI 3 DAWKI 4 DAWKI Szaleństwa Po nieudanym teście ODP, ofiara wpada w furię, która trwa
Czarny korzeń omdlenie paraliŜ śmierć śmierć do chwili wykonania pomyślnego testu ODP, lub wyjścia z
Grobowy korzeń odegnanie zniszczenie zniszczenie zniszczenie chmury.
Jad na bestie otumanienie paraliŜ śmierć śmierć Trujący Po nieudanym teście ODP ofiara umiera po K3 rundach.
Jad na demony odegnanie odegnanie paraliŜ śmierć Wymiotny Nieudany test ODP oznacza nudności.
Jad na elfy paraliŜ śmierć śmierć śmierć
Jad na giganty otumanienie omdlenie omdlenie śmierć WYJAŚNIENIE EFEKTÓW:
Jad na ludzi omdlenie paraliŜ śmierć śmierć NUDNOŚCI: ofiara pod wpływem trucizny nie czuje się dobrze a jej reakcje są spowolnio-
Jad na reptilliony otumanienie omdlenie śmierć śmierć ne. Nudności obniŜają wszystkie cechy główne o -10% a SZ o -1. Ewentualnie MG moŜe
Liść prawdy odegnanie przemiana przemiana przemiana dołoŜyć do tego pewne typowe efekty ostrego zatrucia. Występują przez K3 godziny.
ODEGNANIE: w następnej rundzie ofiara musi odejść od źródła trucizny. Mistrz Gry
NARKOTYKI: moŜe zadecydować, Ŝe powrót jest zaleŜny od wyniku testu SIŁY WOLI.
Oddziałują na większość humanoidalnych ras, a takŜe na większość domowych i dzi- OMDLENIE: ofiara traci przytomność na liczbę godzin równą 4K4 minus jej WYTRZY-
kich zwierząt. Nie mają wpływu na bezrozumne lub magiczne istoty, takie jak oŜy- MAŁOŚĆ (minimalnie 1 godzina), ale moŜna ją obudzić w normalny sposób. Po prze-
wieńcy czy demony. budzeniu jest otumaniona przez następne K6 godzin.
Wszystkie narkotyki wywołują halucynacje. KaŜda dawka wymaga wykonania OTUMANIENIE: ofiara jest przytomna, ale zdezorientowana i jej ruchy są niepewne, nie
testu SIŁY WOLI. JeŜeli będzie nieudany, ofiara otrzymuje K6 Punktów Obłędu. Pozo- widzi dobrze, nie moŜe zebrać myśli. Cechy główne redukuje się o -10% na liczbę godzin
stałe efekty działania narkotyków: równą 4K4 minus WYTRZYMAŁOŚĆ istoty (minimalnie 1 godzina). Otumaniona isto-
N ARKOTYK 1 DAWKA 2 DAWKI 3 DAWKI 4 DAWKI ta moŜe się poruszać jedynie w tempie ostroŜnym. Po otumanieniu, przez K3 godziny
Czarny lotos otumanienie omdlenie paraliŜ śmierć występują efekty nudności.
Korzeń Ŝmii otumanienie paraliŜ śmierć śmierć PARALIś: ofiara jest sparaliŜowana przez liczbę godzin równą 4K4 minus jej WYTRZY-
Liść szaleństwa otumanienie otumanienie otumanienie omdlenie MAŁOŚĆ (minimalnie 1 godzina) i nie moŜe powrócić do normalnego stanu w natu-
Nocny cień otumanienie śmierć śmierć śmierć ralny sposób. Gdy minie juŜ działanie paraliŜu, jest otumaniona przez następne K6 go-
Ośli liść otumanienie paraliŜ paraliŜ paraliŜ dzin.
JADY ZWIERZĘCE: PRZEMIANA: ofiara powraca do normalnej, ludzkiej postaci i musi wykonać test SIŁY
Działają na wszystkie niemagiczny istoty. Są podobne do toksyn, lecz często o wiele WOLI, aby ponownie zmienić formę.
silniejsze. Z reguły jednak, po pobraniu od zwierzęcia, rozkładają się szybciej od tok- ŚMIERĆ: ofiara umiera.
syn. ZNISZCZENIE: ofiara rozpada się w proch.
JAD 1 DAWKA 2 DAWKI 3 DAWKI 4 DAWKI REKONWALESCENCJA PO ZATRUCIU:
Pająka paraliŜ śmierć śmierć śmierć Istoty, które nie zostaną zabite przez truciznę po pewnym czasie powracają do zdro-
Skorpiona otumanienie śmierć śmierć śmierć wia. Podstawowy czas rekonwalescencji podano w punkcie WYJAŚNIENIE EFEK-
WęŜa śmierć śmierć śmierć śmierć TÓW, jednak MG moŜe go zmienić w zaleŜności od siły trucizny, ilości dawek i ogól-
nego stanu zdrowia ofiary.

252 - WARHAMMER FRP

CHOROBY:
S
tary Świat nie jest zbyt czystym miejscem, medycyna jest w
powijakach, a jedynie nieliczne społeczności są na tyle świadome
znaczenie czystości, by zająć się tym problemem. Szczury w
większości miast są liczniejsze od ludzi. Główne, oprócz szczu-
rów, źródła chorób to: zanieczyszczone źródła wody, otwarte
rynsztoki i źle przechowywana Ŝywność. Czasami ogromne obszary są nawiedzane
przez straszliwe plagi i epidemie, jednak dla bohaterów główne ryzyko zaraŜenia się
stanowią ukąszenia i inne rany.
POSPOLITE CHOROBY:
Nie ma nadziei, jest tylko agonia.
- Herman, kultysta Nurgla
Kilka z najbardziej pospolitych chorób, występujących
w Starym Świecie wyszczególniono niŜej, razem z
wywoływanymi przez nie skutkami i procedurą postę-
powania z nimi w grze. JeŜeli MG zechce, moŜe
wprowadzić więcej chorób, zgodnie z ogólnym, uka-
zanym w przykładach schematem.
CHOLERA
CZAS INKUBACJI: K6 dni
CZAS TRWANIA: 2K6 dni
TEST: choroby
OPIS: Cholera jest groźną chorobą jelit wywołaną
przez bakterie Ŝyjące w brudnej wodzie lub poŜy-
wieniu. W Starym Świecie niewiele osób przejmu-
je się higieną, wiec cholera występuje bardzo czę-
CZERWONA OSPA
sto. Najczęściej rozprzestrzenia się na terenach
podmokłych, w ujściach rzek oraz biednych
dzielnicach miast. Epidemie cholery zdarzają się
co kilkanaście lat, zbierając obfite Ŝniwo wśród
biedoty.
Gdy bohater zje poŜywienie lub wypije wodę
w której znajdują się bakterie cholery musi wyko-
nać test choroby. Jeśli test jest nieudany bohater za-
raŜa się chorobą. Po K6 dniach od zaraŜenia u
chorego pojawiają się bóle głowy, brzucha, wodni-
sta biegunka oraz niepohamowane wymioty. Cho-
ry zupełnie nie jest zdolny do utrzymania w sobie
poŜywienia.
Choroba trwa przez 2K6 dni. Chory musi co-
dziennie wykonywać test kaŜdej cechy głównej (WW,
US, K, ODP, ZR, INT, SW i CHA) tracąc -5% za
kaŜdy niepomyślny wynik. JeŜeli KRZEPA lub
ODPORNOŚĆ spadną do zera, chory umiera.
Utracone punkty są odzyskiwane z prędkością
+5% na 2 dni całkowitego odpoczynku. Opieka
kogoś, kto posiada umiejętności medyczne
zmniejsza czas rekonwalescencji jak przy ranach
(patrz ROZDZIAŁ III: WALKA).
CZARNA PLAGA
CZAS INKUBACJI: 2K10 dni
CZAS TRWANIA: 2K10 dni
TEST: choroby
OPIS: czarna plaga jest roznoszona przez szczury.
Powodujący ją wirus zaraŜa pasoŜytujące na
szczurach pchły, a choroba jest przenoszona, jeŜe-
li zaraŜona pchła ugryzie człowieka. Na nieszczę-
ście nikt w Starym Świecie o tym nie wie. Oficjal-
na opinia medyczna głosi, Ŝe choroba ta jest po-
wodowana przez niezdrowe opary, unoszące się w
powietrzu. Standardowy środek zapobiegawczy to
wciągnięcie skóry wołowej na maszt, pozostawie-
nie jej tam przez dwa dni, a potem zdjęcie i zako-
DRŻĄCZKA KOSTNA
panie w głębokim dole. Oczywiście, ten sposób
nie ogranicza nawet w najmniejszym stopniu roz-
szerzania się epidemii, które potrafią zdziesiątko-
wać ludność całych krajów. Na szczęście czarna
plaga jest bardzo rzadka, ostatni zanotowany przy-
padek jej pojawienia się miał miejsce prawie wiek
temu.
Osoba naraŜona na zaraŜenie czarną plagą musi
wykonać test choroby. Udany test oznacza, iŜ do za-
raŜenia nie doszło, a następne rzuty przeciw tej
chorobie mają modyfikator +10%. JeŜeli rzut był
nieudany, testowana osoba zaraŜa się tą chorobą.
Po 2K10 dniach inkubacji choroby, ofiary za-
czynają mieć mdłości, wymiotują, są całkowicie
niezdolne do utrzymania w sobie poŜywienia. Ma
to oczywiście osłabiający wpływ na ich siły wital-
ne. Chory musi codziennie wykonywać test kaŜdej
ZARAŻENIE:
Warunki zaraŜenia się poszczególnymi chorobami podano w ich opisach. Gdy bohate-
rowie grozi zaraŜenie się jakąś chorobą, wykonuje się test choroby (patrz ROZDZIAŁ II:
MISTRZ GRY podrozdział STANDARDOWE TESTY). W teście uwzględnia się wszyst-
kie modyfikatory podane w opisie choroby. Udany test oznacza, Ŝe bohater nie zacho-
rował, po nieudanym choruje z podanymi w opisie objawami.
cechy głównej (WW, US, K, ODP, ZR, INT, SW i
CHA) tracąc -5% za kaŜdy niepomyślny wynik.
JeŜeli KRZEPA lub ODPORNOŚĆ spadną do zera,
chory umiera.
Choroba trwa przez 2K10 dni, po upływie
których bohaterowie, którzy przeŜyli zaczną odzy-
skiwać utracone punkty cech w tempie +5% za
kaŜde 2 dni całkowitego odpoczynku w łóŜku.
Opieka kogoś, kto posiada umiejętności medycz-
ne zmniejsza czas rekonwalescencji jak przy ra-
nach (patrz ROZDZIAŁ III: WALKA). Na począt-
ku okresu rekonwalescencji bohater musi jednak
wykonać testy KRZEPY i ODPORNOŚCI, jeŜeli te-
sty są nieudane bohater traci na stałe -K6x5%
KRZEPY i/lub ODPORNOŚCI, wartości tych cech
mogą spaść minimalnie do 10.
CZAS INKUBACJI: K10 dni
CZAS TRWANIA: 2K10 dni
TEST: choroby z uwzględnieniem modyfikatora -10%
OPIS: czerwona ospa to krótkotrwała, ale bardzo nie-
bezpieczna choroba, która łatwo moŜe doprowa-
dzić do śmierći zaraŜonego. Dwukrotnie zmiotła
prawie całą ludność Mousillon z powierzni ziemi i
była powodem utworzenia kordonu ochronnego,
który chroni rzesztę Bretonni przed podobnym
losem. Zarazić się moŜna głównie przez picie
brudnej wody. Początkowe objawy to silny ból
gardła i niekontrolowane dreszcze. Po upływie
jednego dnia pojawiają się wewnętrzne krwotoki
(często krew wydostaje się przez nos, usta i oczy),
gwałtowny krwawy kaszel i silny ból w piersi.
Wnętrzności osób, które zmarły na tę chorobę,
często przypominają krwawą miazgę. Ludowych
sposobów leczenia czerwonej ospy jest równie
wiele, co samych chorych, a zalicza się do nich
puszczanie krwi, amputację kończyn, wiercenie
otworów w czaszcze oraz przykładanie Ŝywych
Ŝab.
Nieudany test choroby, z uwzględnieniem
ujemnego modyfikatora -10%, oznacza, Ŝe po
K10 dniach na całym ciele zakaŜonego pojawiają
się czerwone krosty. Utrzymują się przez 2K10 i
w tym czasie chory traci po -10% KRZEPY, OD-
PORNOŚCI, SIŁY WOLI, a takŜe -3K10% CHA-
RYZMY. Ponadto, kaŜdego dnia chory musi wy-
konać test KRZEPY i ODPORNOŚCI tracąc -K5%
za kaŜdy niepomyślny wynik. JeŜeli KRZEPA lub
ODPORNOŚĆ spadną do zera, chory umiera..
Gdy choroba się skończy, wszystkie cechy wracają
do normalnego poziomu z wyjątkiem CHARY-
ZMY, z której K10% jest tracone na stałe z po-
wodu blizn po krostach.
CZAS INKUBACJI: K6 dni
CZAS TRWANIA: 2K10 dni
TEST: choroby
OPIS: chorobą moŜna się zarazić poprzez kontakt z
osobą juŜ zaraŜoną. Postacie, które zetknęły się z
chorym na drŜączkę kostną muszą wykonać test
choroby.
JeŜeli test zakończy się niepowodzeniem, po
K6 dniach kości zaraŜonego wypaczają się i znie-
kształcają, w niektórych miejscach zanikając, a w
innych nadmiernie się rozrastając. Zaraza przenosi
się przez powietrze, a jej ofiarami padały w prze-
szłości całe wsie i osady. Ślady przejścia plagi zna-
czyły tylko poskręcane, zniekształcone zwłoki.
KaŜdego dnia chory musi wykonać test ODP, któ-
rego niepowodzenie oznacza permanentną utratę
-K10% KRZEPY i ODPORNOŚCI. W miarę jak
jego szkielet się wypacza, a kościec degeneruje,
chory doświadcza potwornego bólu. JeŜeli K lub
ODP spadną do 0, nieszczęśnik umiera, gdy jego
kości przebijają waŜne organy i rozrywają ciało na
strzępy.
FEBRA
CZAS INKUBACJI: K4 dni
CZAS TRWANIA: 2K10 dni
TEST: choroby z uwzględnieniem ujemnego modyfika-
tora -10%
OPIS: febrą moŜna się zarazić poprzez kontakt z oso-
bą juŜ zaraŜoną. Postacie, które zetknęły się z cho-
rym na febrę muszą wykonać test choroby z mody-
fikatorem -10%.
Febra to choroba, która wzbudza powszech-
ny strach wśród mieszkańców Starego Świata.
Choroba atakuje dolne partie kręgosłupa i w po-
łączeniu z wysoką gorączką wywołuje niekontro-
lowane drgawki. Ich siła jest tak ogromna, Ŝe cho-
ry nie moŜe spać, jeść, pić ani wykonywać jakiej-
kolwiek innej czynności. Większość zaraŜonych
wolałaby się zabić, niestety zwykle są bezradni,
skazani na powolną śmierć z głodu i pragnienia.
Febra odbiera choremu zdolności manualne i
wpędza w obłęd, wynikający z niekontrolowanych
skurczów mięśni. WW i US chorego są zmniej-
szane o połowę. Ponadto, kaŜdego dnia naleŜy
wykonać test ODP, którego niepowodzenie ozna-
cza zmniejszenie SZ o -1, a ODP i ZR o -5%. Jeśli
ODP spadnie do 0, chory umiera.
GALOPUJĄCE SUCHOTY
CZAS INKUBACJI: zobacz opis
CZAS TRWANIA: do wyleczenia lub śmierci chorego
TEST: choroby
OPIS: galopujące suchoty są niezwykle silną formą
gruźlicy. Efekty choroby nawarstwiają się i prawie
zawsze kończą się one śmiercią.
KaŜdego miesiąca po nabawieniu się choroby
ofiara musi wykonać test choroby, z ujemnym mo-
dyfikatorem -10% za kaŜdy miesiąc, jaki upłynął
od zaraŜenia. Po pierwszym nieudanym teście SZ
zmniejsza się o -1, a wysokość cech głównych spada o
-5%. Po drugim nieudanym teście o jeden punkt
zmniejsza się śW, a wszystkie cechy główne spadają o
kolejne -5%. Trzeci nieudany wynik testu ma takie
same efekty jak pierwszy, czwarty jak drugi itd.
Śmierć następuje, gdy KRZEPA albo ODPOR-
NOŚĆ chorego spadnie do 0.
W czasie choroby ofiara galopujących suchot
ma narastające kłopoty z oddychaniem, pluje
krwią i cierpi na bóle klatki piersiowej i okresową
gorączkę.
Normalne środki zaradcze (w rodzaju umie-
jętności leczenie chorób lub zaklęć) działają w zwykły
sposób, za ich pomocą moŜna wyleczyć chorego
z galopujących suchot. Rekonwalescencja trwa
jednak tak długo, jak długo trwała choroba, a po-
łowa straconych punktów jest tracona na stałe.
GANGRENA STÓP
CZAS INKUBACJI: K6 dni
CZAS TRWANIA: K8 dni
TEST: choroby
OPIS: na podeszwach stóp chorego pojawiają się pę-
cherze. Następnego dnia pękają i sączy się z nich
śmierdząca, brązowa ropa. Uciskanie ich (takŜe
podczas chodzenia) jest niezwykle bolesne, a
stopniowo pęcherze pokrywają całą stopę, która
zaczyna gnić. Co dziwne, choroba atakuje wy-
łącznie stopy, tak więc osoby bez nóg są na nią
całkowicie odporne.
SZ postaci zostaje zmniejszona do 1 punktu, a
jeśli bohater próbuje stanąć lub chodzić, otrzymu-
WARHAMMER FRP - 253
 je modyfikator -K3x10% do wszystkich cech głów-
nych. KaŜdego dnia trwania choroby musi wyko-
nać test ODP, którego trudność wzrasta codzien-
nie o 1 stopień, zaczynając od poziomu Bardzo Ła-
twego (+30%). Dowolny nieudany test oznacza, Ŝe
jedna ze stóp zaczyna gnić i trzeba ją amputować.
Niektórzy medycy w ramach kuracji nacierają
stopy chorego maścią z utartych na papkę wijów
bagiennych.
GORĄCZKA ŚMIERDZĄCYCH STÓP
CZAS INKUBACJI: K3 dni
CZAS TRWANIA: 2K4 dni
TEST: choroby
OPIS: ta ohydna choroba jest powszechną dolegliwo-
ścią wśród niziołków, ale występuje równieŜ
wśród ludzi. Przypadki pojawienia się tej choroby
zdarzają się juŜ nie tylko w Krainie Zgromadzenia,
ale takŜe w całym Imperium. Nie ma pewności,
co powoduje jej przenoszenie, choć niektórzy lu-
dzie twierdzą, Ŝe juŜ samo przebywanie z pokur-
czami w jednym pomieszczeniu to pewny sposób
na zaraŜenie. Choroba objawia się dreszczami, go-
rączką i mdłościami, a takŜe paskudnym odorem
stóp. Wśród chłopstwa popularne jest zwalczanie
zarazy jej własną bronią, głównie przez nacieranie
stóp kawałkami zgniłego mięsa, odchodami i te-
mu podobnymi paskudztwami.
Chory otrzymuje modyfikator -20% do
wszystkich cech głównych. Ze względu na potworny
smród, chory oraz wszystkie osoby znajdujące się
w pobliŜu otrzymują ujemny modyfikator -10%
do wszystkich testów związanych z węchem.
GORĄCZKA WYMIOTNA
CZAS INKUBACJI: K8 dni
CZAS TRWANIA: K10 dni
TEST: choroby
OPIS: chory ma gorączkę i często wymiotuje jaskra-
woczerwoną wydzieliną. Jest jaśniejsza od krwi,
jednak medycy podejrzewają, iŜ to właśnie krew
nadaje wydzielinie ową barwę. Po K3 dniach cho-
ry dostaje dreszczy, mimo iŜ wciąŜ ma gorączkę.
Zachowuje przytomność jednak domaga się coraz
więcej ciepła, Ŝeby móc się ogrzać.
Postać otrzymuje modyfikator -K2x10% do
cech głównych. Ponadto kaŜdego dnia trwania cho-
roby musi wykonać test ODP. Nieudany test
oznacza, Ŝe postać traci -K10% ODP i wymiotuje
przez większość dnia. Jeśli ODP spadnie do 0,
chory umiera. Gdy choroba się skończy, ODP
wraca do normalnego poziomu w tempie +5% z
dzień odpoczynku.
GROBOWA ZGNILIZNA
CZAS INKUBACJI: K10 dni
CZAS TRWANIA: do wyleczenia lub śmierci chorego
TEST: choroby z uwzględnieniem ujemnego modyfika-
tora -5%x ilość straconych punktów śW.
OPIS: ta choroba jest czasem roznoszona przez mu-
mie, zombie i inne stwory, naleŜące do oŜywień-
ców - więcej szczegółów znajduje się w ROZ-
DZIALE VI: BESTIARIUSZ. KaŜda istota, zranio-
na przez roznoszącego chorobę oŜywieńca musi
po walce wykonać test choroby z modyfikatorem -
5% za kaŜdy punkt śW, stracony w tym starciu.
JeŜeli test jest nieudany, raniony został zara-
Ŝony zgnilizną i musi wykonać podobny test kaŜ-
dego dnia lub traci -5% ODP, ZR i CHA. Zgniliznę
moŜna wyleczyć tylko dzięki umiejętności leczenie
chorób lub korzystając z magii. Punkty cech są tra-
cone na stałe i mogą być odzyskane tylko przez
późniejsze rozwinięcie charakterystyki.
GRYPA
CZAS INKUBACJI: K8 dni
CZAS TRWANIA: K10 dni
TEST: choroby z uwzględnieniem ujemnego modyfika-
tora -10%
OPIS: grypą moŜna się zarazić poprzez kontakt z oso-
bą juŜ zaraŜoną. Postacie, które zetknęły się z cho-
rym na grypę muszą wykonać test choroby z mody-
fikatorem -10%.
JeŜeli test zakończy się niepowodzeniem, po
K8 dniach chory zaczyna odczuwać silne bóle
głowy i ogólne osłabienie, które utrzymuje się
przez K10 dni. W trakcie trwania choroby chory
254 - WARHAMMER FRP
traci po -20% KRZEPY, ODP, SW oraz CHA.
Gdy choroba się skończy, wszystkie cechy wracają
do normalnego poziomu w tempie +5% za 2 dni
odpoczynku. Opieka kogoś, kto posiada umiejęt-
ności medyczne zmniejsza czas rekonwalescencji
jak przy ranach (patrz ROZDZIAŁ III: WALKA).
INFEKCJA RANY
CZAS INKUBACJI: K4 godziny
CZAS TRWANIA: do wyleczenia chorego
TEST: choroby z uwzględnieniem ujemnego modyfika-
tora -5%x ilość straconych punktów śW
OPIS: niektóre istoty mogą przenosić infekcje, co
szczegółowo opisano w ROZDZIALE VI: BE-
STIARIUSZ. Postać zraniona w walce z takim
zwierzęciem musi wykonać test choroby z modyfi-
katorem -5% za kaŜdy stracony w walce punkt
śW.
JeŜeli test jest nieudany, rana została zainfe-
kowana. Po K4 godzinach wokół skaleczonego
miejsca pojawia się obrzęk i zaczerwienienie. W
tym czasie ranny traci -3K10% ZR. Punkty śW z
zainfekowanej rany odzyskiwane są w tempie
dwukrotnie wolniejszym niŜ normalnie, chociaŜ
opieka medyczna, tak jak zwykle skraca czas re-
konwalescencji. Mimo wszystko bohater musi
wykonać udany test ODP albo straci na stałe 1
punkt śW na danej lokacji. Jeśli wynik będzie
równy 91-00, to za kaŜdą ranę otrzymaną podczas
walki jest na stałe tracone -5% ODP, która moŜe
osiągnąć minimalną wartość równą 10.
KRWAWA BIEGUNKA
CZAS INKUBACJI: K4 godziny
CZAS TRWANIA: K3 dni
TEST: choroby
OPIS: biegunka to pospolita choroba, która powoduje,
Ŝe chory w stosunkowo krótkim czasie wydala z
siebie ogromną ilość na wpół strawionego poŜy-
wienia. Jej odmianą jest wyjątkowo uciąŜliwa
krwawa biegunka, uwaŜana za karę boską spro-
wadzaną na grzeszników i ludzi podłych. Stoso-
wane medykamenty równieŜ nie naleŜą do naj-
przyjemniejszych. Dotkniętym chorobą zaleca się
wdychanie oparów siarkowych, spoŜywanie krwi-
stej kaszanki, nacieranie świńskim tłuszczem lub
stosowanie czopków z wosku.
PowaŜne odwodnienie organizmu powoduje,
Ŝe kaŜdego dnia trwania choroby, chory musi wy-
konać test ODP. Nieudany rezultat oznacza ku-
mulatywny modyfikator -5% do cech głównych. Jeśli
KRZEPA lub ODPORNOŚĆ ofiary spadną do zera,
chory umiera. Gdy choroba się skończy, wszystkie
cechy wracają do normalnego poziomu w tempie
+5% z dzień odpoczynku.
OSPA ROPNA
CZAS INKUBACJI: K6 dni
CZAS TRWANIA: K6 dni. Pęcherze pękają ostatniego
dnia
TEST: choroby
OPIS: ta szpecąca ciało choroba wywołuje u zaraŜo-
nego swędzące, czerwone obrzęki na całym ciele.
Po kilku dniach obrzęki zmieniają się w pęcherze,
które gwałtownie pękają i w ten sposób dalej roz-
noszą chorobę. Pękaniu moŜna zapobiec delikat-
nie rozcinając pęcherze, co wymaga testu
ZRĘCZNOŚCI lub umiejętności leczenie chorób.
MoŜna teŜ przemywać skórę pacjenta gorącym,
stęŜonym roztworem octu.
Nieustanne swędzenie rozprasza chorego na
tyle, Ŝe otrzymuje modyfikator -10% do testów
INT i SW. W ostatnim dniu choroby pacjent musi
wykonać test ODP. Nieudany test oznacza, Ŝe tra-
ci na stałe -K10% ODP. Postać, która przeŜyła tę
chorobę, uodparnia się na nią.
ROBACZYWY KOKLUSZ
CZAS INKUBACJI: K2 dni
CZAS TRWANIA: K3 dni
TEST: choroby
OPIS: tę dokuczliwą chorobę roznoszą niewielkie ro-
baki, Ŝyjące w zboŜu i sianie. Objawia się dławią-
cym kaszlem, dusznościami i wydzielaniem gęstej,
Ŝółtawej flegmy. Chory jest w stanie tylko szeptać
ochrypłym głosem, zaś czarodzieje nie mogą rzu-
cać zaklęć. Znachorzy zalecają wdychanie rozma-
itych naparów, co niejednokrotnie prowadzi do
uzaleŜnienia.
KaŜdego dnia trwania choroby naleŜy wyko-
nać test ODP, nieudany test oznacza kumulatyw-
ny modyfikator -5% do cech głównych. Drugi nie-
udany test ODP oznacza takŜe ujemny modyfika-
tor -1 do SZ. Po ustąpieniu choroby cechy wracają
do normalnego poziomu w tempie +5%/+1 za
dwa dni odpoczynku.
SMRODLIWE WIATRY
CZAS INKUBACJI: K3 godziny
CZAS TRWANIA: 2K3 dni
TEST: choroby
OPIS: ta gwałtowna, uciąŜliwa i wstydliwa przypadłość
jest spotykana u osób, które nie przykładają wagi
do jakości spoŜywanych posiłków. W Altdorfie
choroba ta znana jest jako Zemsta Rumstera, od na-
zwiska pewnego niziołka, który swego czasu
sprzedawał paszteciki z mięsem za jednego pensa.
Większość odwiedzających okolicę skąpców, któ-
rzy połasili się na ten wątpliwy smakołyk, musiała
później wydać znacznie więcej pieniędzy na me-
dyków, prosząc ich o uśmierzenie bólu brzucha.
Jedynym lekarstwem na smrodliwe wiatry jest od-
poczynek, picie czystej wody oraz częste wizyty w
wychodku.
KaŜdego dnia trwania choroby naleŜy wyko-
nać test ODP, nieudany test oznacza kumulatyw-
ny modyfikator -5% do cech głównych. Po ustąpieniu
choroby cechy główne wracają do normalnego po-
ziomu w tempie +5%za dzień odpoczynku.
SPUCHLIZNA
CZAS INKUBACJI: K3 godziny
CZAS TRWANIA: 2K10 dni
TEST: choroby z uwzględnieniem ujemnego modyfika-
tora -10%
OPIS: spuchlizną moŜna się zarazić poprzez kontakt z
postacią juŜ zaraŜoną. Istoty Ŝywe, które zetknęły
się z chorym na spuchliznę muszą wykonać test
choroby z modyfikatorem -10%.
JeŜeli test zakończy się niepowodzeniem or-
gany wewnętrzne ofiary zaczynają puchnąć, a po
K3 godzinach chory zaczyna odczuwać silne bóle
brzucha i ogólne osłabienie, które utrzymuje się
przez 2K10 dni. Chory musi codziennie wykony-
wać test kaŜdej cechy głównej (WW, US, K, ODP,
ZR, INT, SW i CHA) tracąc -5% za kaŜdy niepo-
myślny wynik. JeŜeli KRZEPA lub ODPORNOŚĆ
spadną do zera organy wewnętrzne pękają, a cho-
ry umiera. Choroba trwa przez 2K10 dni, po
upływie których bohaterowie, którzy przeŜyli za-
czną odzyskiwać utracone punkty cech w tempie
+5% za kaŜde 2 dni całkowitego odpoczynku w
łóŜku. Opieka kogoś, kto posiada umiejętności
medyczne zmniejsza czas rekonwalescencji jak
przy ranach (patrz ROZDZIAŁ III: WALKA). Po-
nadto, istota która przeŜyła chorobę staje się na
nią całkowicie odporna.
SZARA GORĄCZKA
CZAS INKUBACJI: -
CZAS TRWANIA: K10 dni
TEST: choroby z uwzględnieniem ujemnego modyfika-
tora +10%
OPIS: szarą gorączką moŜna się zarazić poprzez kon-
takt z osobą juŜ zaraŜoną. Postacie, które zetknęły
się z chorym na szarą gorączkę muszą wykonać
test choroby z modyfikatorem +10%.
Największym nieszczęściem związanym z tą
chorobą jest smutny fakt, Ŝe większość ludzi nie
rozpoznaje w niej zarazy. Większość objawów jest
identyczna jak w przypadku obłędu. Ci, którym
dopisze szczęście i przeŜyją, na zawsze tracą ro-
zum i trafiają do przytułków, gdzie mogą zaraŜać
innych pacjentów a takŜe medyków. Z tego po-
wodu wiele domów dla obłąkanych całkowicie się
wyludnia. Szara gorączka objawia się halucyna-
cjami, demencją i śpiączką, które są wynikiem
zmian w mózgu chorego.
ZaraŜony szarą gorączką doświadcza oma-
mów i ataków paranoi. Widzi niestworzone i po-
tworne rzeczy, przed którymi nie moŜe uciec.
Dopóki choroba trwa INT, SW i CHA są zmniej-
szane o połowę. Dodatkowo kaŜdego dnia zara-
Ŝony musi wykonywać test ODP, którego niepo-
 wodzenie oznacza utratę -K10% INT oraz przy-
znanie 1 Punktu Obłędu. Jeśli INT spadnie poniŜej
0, chory zapada w śpiączkę, z której nigdy się juŜ
nie obudzi. Nieliczni, którzy są na tyle silni, aby
zwalczyć chorobę, zwykle na zawsze pozostają
obłąkani.
SZKORBUT
CZAS INKUBACJI: K3 dni
CZAS TRWANIA: 2K4 dni
TEST: choroby
OPIS: ta niebezpieczna choroba wywołuje bolesne
owrzodzenia wokół ust oraz pęcherze na języku i
dziąsłach. Wypełnione ropą bąble pękają podczas
mówienia i kichania, obryzgując Ŝółtawą cieczą
twarz chorego i najbliŜej znajdujące się osoby.
Towarzysząca infekcji wysoka gorączka sprawiam,
Ŝe chory cierpi na halucynacje oraz potworne, nie
dające się ugasić pragnienie. Chory musi być obfi-
cie pojony i schładzany zimnymi kompresami.
Zdarzało się, Ŝe ogarnięci obłędem nieszczęśnicy
dopuszczali się haniebnych czynów, gadali od rze-
czy albo wpadali w morderczy szał. Wśród sku-
tecznych sposobów leczenia choroby, cyrulicy i
medycy okrętowi wymieniają przywiązanie chore-
go do masztu i pojenie go skwaśniałym grogiem,
bądź wciśnięcie mu do gardła Ŝywej Ŝaby, która
wyssie złe jady choroby.
Chory szybko traci siły. KaŜdego dnia choro-
by naleŜy wykonać test ODP, kaŜdy nieudany test
oznacza ujemny, kumulatywny modyfikator -5%
do cech głównych. Gdy KRZEPA lub ODPORNOŚĆ
spadną do zera, chory umiera. Chory powinien le-
Ŝeć w łóŜku, pod opieką medyka. Jeśli spróbuje
zrobić coś innego, musi wykonać test SW. W
przypadku nieudanego testu, MG decyduje, co
zamierza zrobić majacząca postać. Biorąc pod
uwagę, Ŝe choroba wywołuje przywidzenia, chory
moŜe posunąć się do wszystkiego. Gdy choroba
się skończy, wszystkie cechy wracają do normal-
nego poziomu w tempie +5% za dwa dni odpo-
czynku.
ŚWIERZB
CZAS INKUBACJI: K3 dni
CZAS TRWANIA: 2K3 dni
TEST: choroby
OPIS: według ludowych opowieści, choroba ta przy-
wędrowała z gór wraz z krasnoludzkimi paste-
rzami. Niemal przyprawiające o szaleństwo bole-
sne swędzenie pojawia się w okolicach podbrzu-
sza, torsu i nóg. Choroba przenosi się przez dotyk
i zaraŜeni zazwyczaj bywają izolowani lub wypę-
dzani z osad. Choroba bywa kojarzona z kozami
lub innymi zwierzętami domowymi. Znachorzy
zalecają golić chore miejsca i smarować je terpen-
tyną.
Nieustanne swędzenie powoduje, Ŝe postać
otrzymuje modyfikator -10% do ZR i CHA. Pod-
czas walki, na początku swojej tury, postać musi
wykonać test SW. Nieudany test oznacza, Ŝe
pierwszą akcję poświęca na drapanie się.
TRĄD
CZAS INKUBACJI: K10+10 dni
CZAS TRWANIA: do wyleczenia lub śmierci chorego
TEST: choroby
OPIS: trąd jest śmiertelną chorobą, którą moŜna zara-
zić się poprzez kontakt z osobą juŜ zaraŜoną. Isto-
ty Ŝywe, które zetknęły się z chorym na trąd mu-
szą wykonać test choroby.
Nieudany rezultat oznacza, Ŝe po K10+10 dniach
na ciele chorego pojawiają się pierwsze gnilne
plamy. Co K3 miesiące chory musi wykonać test
kaŜdej cechy głównej (WW, US, K, ODP, ZR, INT,
SW i CHA) tracąc -5% za kaŜdy niepomyślny wy-
nik. JeŜeli KRZEPA lub ODPORNOŚĆ spadną do
zera chory umiera. Tę chorobę moŜna wyleczyć
jedynie za pomocą magii.
WRZODZIENICA
CZAS INKUBACJI: K3 dni
CZAS TRWANIA: 2K10 dni
TEST: choroby z uwzględnieniem ujemnego modyfika-
tora +10%
OPIS: choroba roznoszona jest przez ugryzienia
pcheł, postacie które zetknęły się z zainfekowa-
nymi pchłami muszą wykonać test choroby z mo-
dyfikatorem -10%.
JeŜeli test zakończy się niepowodzeniem, po
K3 dniach na ciele chorego pojawia się czerwona
wysypka, która w ciągu kilku godzin ogarnia całe
ciało. Następnego dnia na ciele pojawiają się kro-
sty, z których cieknie czarna, lepka maź. Choroba
jest stara i wielu uczonych uwaŜa, Ŝe pomór, który
nawiedził Imperium w XII wieku, był w sporej
części - jeśli nie w całości - właśnie jej wynikiem.
Wrzody potwornie bolą i pojawiają się na ca-
łym ciele. KaŜdego dnia chory musi wykonać test
ODP, a w przypadku niepowodzenia zmniejsza
swoją SZ o -1, a ZR i ODP o -10%. JeŜeli ODP
spadnie do 0, wszystkie wrzody jednocześnie wy-
buchają zgniłą ropą, a nieszczęśnik umiera w mę-
czarniach.
WŚCIEKLIZNA
CZAS INKUBACJI: 1 dzień
CZAS TRWANIA: 2K10+20 dni
TEST: choroby z uwzględnieniem ujemnego modyfika-
tora -5%x ilość straconych punktów śW
OPIS: niektóre zwierzęta mogą chorować na wściekli-
znę. Postać zraniona w walce z takim zwierzęciem
musi wykonać test choroby z ujemnym modyfikato-
rem -5% za kaŜdy stracony w walce punkt śW.
Wścieklizna to silna, ale wolno działająca cho-
roba, która najpierw powoduje obłęd u chorego, a
potem straszną śmierć w męczarniach. Postać
która zaraziła się wścieklizną kaŜdego dnia musi
wykonać test SW, którego nieudany wynik ozna-
cza otrzymanie 1 Punktu Obłędu. Za kaŜdy przy-
znany w ten sposób PO postać traci równieŜ 1
punkt śW (lokację naleŜy za kaŜdym razem ustalić
losowo). Gdy śW, na którejś z lokacji spadnie do
0, postać umiera. Jeśli postać otrzyma 6 PO z po-
wodu choroby, zaczyna wykazywać oznaki bluź-
nierczego szału i staje się podatna na furię, nato-
miast, w odróŜnieniu od normalnych zasad, nie
traci Punktów Obłędu po nabawieniu się choroby
umysłowej.
Osoby, które zetkną się ze śliną chorego (po-
łkną ją lub zostaną ugryzione) muszą wykonać
test choroby (z ujemnym modyfikatorem -5% za
kaŜdy stracony punkt śW). Niepowodzenie ozna-
cza, Ŝe równieŜ zaraziła się chorobą. Zdarzały się
przypadki, Ŝe całe rodziny ginęły od tej straszliwej
choroby.
ZGNILIZNA OCZNA
CZAS INKUBACJI: K3 dni
CZAS TRWANIA: K10 dni
TEST: choroby z uwzględnieniem ujemnego modyfika-
tora +10%
OPIS: ta niezwykła choroba podobno została przy-
wleczona w XV wieku z dŜungli w Lustrii. Co
dziwniejsze, jedynym jej ogniskiem są siewcy zara-
zy. ZaraŜony odczuwa potworne bóle głowy,
spowodowane napływem organicznych cieczy do
oczodołów. Gałki oczne stają się opuchnięte i wy-
łupiaste, a kaŜdy ruch powoduje okropne cierpie-
nie. Wielokrotnie zdarzało się, Ŝe chorzy przebijali
oczy noŜami, aby ulŜyć sobie w cierpieniu, a spod
ich powiek tryskała cuchnąca, obrzydliwa ciecz.
W miarę jak oczodoły wypełniają się ropą,
chory traci zdolność widzenia. Przez cały okres
trwania choroby otrzymuje modyfikator -20% do
US i testów spostrzegawczości związanych ze wzro-
kiem. KaŜdy, kto cierpi na zgniliznę przez więcej
niŜ K4 dni, oślepnie. Nabrzmiałe ropą oczy w
końcu eksplodują, zraszając obrzydliwą wydzieliną
wszystkich, którzy znajdują się w promieniu K4
metrów. KaŜda istota Ŝywa w tym zasięgu musi
wykonać test ODP, w przeciwnym razie zostanie
zaraŜona. Co dziwne, wyprysk zdarza się tylko
wtedy, kiedy w pobliŜy chorego znajdują się inne
osoby. Z tego powodu w dawniejszych czasach
moŜna było spotkać wielu ociemniałych kapła-
nów Shallyi.
ZGNILIZNA NURGLA
CZAS INKUBACJI: -
CZAS TRWANIA: 2K10+20 dni
TEST: choroby
OPIS: to jedna z najstraszniejszych plag znanych w
Imperium. Podczas gdy inne choroby atakują cia-
ło, ta zaraza niszczy takŜe duszę. Chorych trawi
wysoka gorączka, mają dreszcze i ostrą biegunkę,
a na gnijącym ciele pojawiają się nabrzmiałe pę-
cherze. Większość nieszczęśników, którzy zapadli
na zgniliznę Nurgla, nie doŜywa ostatniego sta-
dium choroby, znacznie wcześniej popadając w
obłęd. Zgodnie z ludowymi przesądami, zaraza
jest dziełem samego Pana Chorób. Nurgle rozpo-
ściera ją nad światem ludzi, niczym rybak swe sie-
ci, łowiąc kolejne dusze na swoją słuŜbę. Zgnili-
znę Nurgla moŜe uleczyć jedynie łaska Shallyi
oraz moc jej duchownych. Dla większości ludzi, ta
choroba oznacza wyrok śmierci.
Zgnilizna Nurgla przenosi się poprzez kon-
takt fizyczny. Wystarczy musnąć skórę zaraŜone-
go, aby samemu zapaść na tę straszliwą chorobę.
Zdarza się niekiedy, Ŝe epidemia wybucha sama z
siebie, jednak zwykle zaraŜenie następuje poprzez
rany zadane przez nosiciela, na przykład Wojow-
nika Chaosu, będącego wybrańcem Pana Zarazy,
lub wdepnięcie w kałuŜę nieczystości, którą pozo-
stawił po sobie Wielki Nieczysty. Na szczęście ta-
kie przypadki są dosyć rzadkie.
KaŜdego dnia chory musi wykonać test ODP.
KaŜdy nieudany test oznacza, Ŝe wartość wszyst-
kich cech głównych maleje o kolejne -5%. Jeśli ODP
spadnie do 0, chory umiera. Po kaŜdym tygodniu
choroby MG powinien losowo ustalić jedną mu-
tację, będącą efektem ubocznym choroby (patrz
ROZDZIAŁ VI: BESTIARIUSZ paragraf STYG-
MATY CHAOSU).
ZIELONA OSPA
CZAS INKUBACJI: K6 dni
CZAS TRWANIA: K10+10 dni
TEST: choroby
OPIS: ta straszliwa choroba oszpeciła juŜ wielu miesz-
kańców Imperium. Początkowo rozwija się jak
zwykłe przeziębienie, objawiając się katarem i lek-
kimi dreszczami, jednak po krótkim czasie ukazu-
je swoje prawdziwe oblicze. Gdy na ciele chorego
zaczynają pojawiać się pierwsze pęcherze, powi-
nien on znaleźć się pod opieką medyka. W ciągu
tygodnia na ciele zaraŜonego nabrzmiewają pę-
cherze wielkości zielonego groszku, wypełnione
zielonkawą ropą. Chory ma dreszcze i gorączkę, a
jego ciało zaczyna wydzielać okropny smród.
Nawet jeśli postać zwalczy chorobę, do końca Ŝy-
cia jej tors, ramiona i twarz będą szpecić szarozie-
lone blizny po pęcherzach. Nawroty choroby są
częste i za kaŜdym razem mają gwałtowniejszy
przebieg. Pozostawiają coraz wyraźniejsze ślady,
które moŜna ukryć tylko za pomocą silnej charak-
teryzacji.
KaŜdego dnia trwania choroby, postać musi
wykonać test ODP. KaŜdy nieudany test oznacza,
Ŝe wartość wszystkich cech głównych maleje o kolej-
ne -5%. Jeśli KRZEPA lub ODPORNOŚĆ spadnie
do zera, postać umiera. Po wyzdrowieniu, postać
musi wykonać kolejny test Odp. Nieudany test
oznacza, Ŝe postać otrzymuje modyfikator -10%
do CHA przy wszystkich testach związanych z
urodą i wyglądem zewnętrznym.
WARHAMMER FRP - 255
256 - WARHAMMER FRP
OBŁĘD:
O
błęd jest zostawioną do decyzji MG, opcjonalną regułą, pozwala-
jącą graczom na dalszy rozwój osobowości bohaterów. Jej celem
jest symulowanie stresów i zaburzeń umysłowych, przytrafiają-
cych się awanturnikom podczas przygód. Stresów, które po
pewnym czasie mogą doprowadzić do nabycia anormalnych cech
charakteru. Te cechy mogą się objawić jako róŜne nerwice, powaŜne choroby umy-
słowe, zaleŜność od narkotyków czy alkoholu lub całkowitą niezdolność do radzenia
sobie z rozmaitymi przeciwieństwami.
Na początku Mistrz Gru ma wystarczającą ilość pracy, nawet bez nakładania
na niego dodatkowych obowiązków związanych z zapoznaniem graczy z tymi regu-
łami. RównieŜ gracze najpierw muszą się zorientować co w świecie gry jest normą, by
później móc bawić się w nienormalność. Korzystanie z reguł, dotyczących obłędu re-
komendujemy jedynie bardziej doświadczonym graczom.
Poszukiwacze przygód mogą być pewni, Ŝe ich Ŝycie będzie pełne niebezpie-
czeństw. Bohaterowie zetkną się z odraŜającymi mutantami, a takŜe będą świadkami
bluźnierczych rytuałów, scen cierpienia i ludzkiego okrucieństwa. Czy zatem moŜna
się dziwić, Ŝe po takich przejściach niektórzy popadną w obłęd?
Ludzki umysł jest w stanie znieść określoną dawkę przeraŜających scen, bez
powaŜnych skutków dla zdrowia psychicznego.
Obłęd nie oznacza utraty kontroli gracza nad jego bohaterem. Powinien to
potraktować jak wyzwanie i odgrywać tak dobrze, jak pozwalają na to jego umiejętno-
ści aktorskie. Bohater, który ze wszystkich sił stara się powstrzymać ogarniający go
obłęd, by w końcu pogrąŜyć się w jego matni, to materiał na iście tragiczną, ale i epicką
opowieść.
MG powinien być świadomy, Ŝe szaleństwo moŜe stać się głównym wątkiem
wielu interesujących przygód, a nawet całych kampanii.
OTRZYMANIE PUNKTÓW OBŁĘDU:
Punkty Obłędu (w skrócie oznaczone jako PO) słuŜą do określenia stopnia szaleństwa.
Im więcej PO posiada Bohater Gracza, tym bliŜszy jest utraty zdrowych zmysłów.
Punkty Obłędu przyznawane są przy następujących okazjach:
KRYTYCZNE TRAFIENIE: jeden punkt obłędu dostaje się za kaŜdym razem, gdy bo-
hater zostaje trafiony krytycznie, przy czym nie ma znaczenia wartość tego trafienia.
Ten punkt pozostaje po wyleczeniu ran - w ten sposób bohater moŜe otrzymać
bardzo duŜo Punktów Obłędu.
GROZA: jeden Punkt Obłędu przyznawany jest za kaŜdym razem, gdy bohaterowi nie
uda się wykonać testu grozy.
NARKOTYKI: Punkty Obłędu moŜna zdobyć w wyniku uŜywania narkotyków - patrz
ROZDZIAŁ II: MISTRZ GRY podrozdział TRUCIZNY.
INNE: Mistrz Gry moŜe przyznać Punkty Obłędu według własnego uznania po szcze-
gólnie strasznych przeŜyciach, takich jak tortury albo spotkanie ze szczególnie
przeraŜającymi stworami Chaosu.
MG powinien zdecydować ile Punktów Obłędu przyzna za jakieś zdarzenie, po
czym zarządzić test SIŁY WOLI. JeŜeli test był udany, Punkty Obłędu nie zostają
przyznane, a po teście nieudanym śmiałek otrzymuje liczbę Punktów Obłędu, usta-
loną wcześniej przez MG.
MoŜna to przeprowadzić na kilka sposobów:
- ustalona wcześniej liczba punktów (np. 1, 2, 3 itd.).
- liczba określona przez rezultat testu SIŁY WOLI (np. 1 punkt za kaŜde pełne 10
punktów wyrzucone powyŜej granicy testu).
- liczba losowa (na przykład K4 lub K6).
Zwróć uwagę, Ŝe Punkty Obłędu, nabywane przy spotkaniach z demonami są opi-
sane w regułach dotyczących grozy - jeśli bohater przeszedł test, nie otrzymuje do-
datkowych punktów.
OBŁĘD W GRZE:
SKUTKI OTRZYMANIA PUNKTÓW OBŁĘDU:
Bohater, który osiągnął lub przekroczył granicę 6 Punktów Obłędu musi bezzwłocznie
wykonać test SW (mniejsza ilość jest ignorowana). JeŜeli test będzie udany, niema Ŝad-
nych bezpośrednich efektów, chociaŜ całkowita liczba Punktów Obłędu nadal pozostaje
taka sama i bohater musi wykonywać ten test zawsze, gdy otrzyma kolejne punkty. Je-
śli pierwszy lub któryś z kolejnych testów będzie nieudany, u awanturnika pojawia się
jakaś dolegliwość, i traci on wtedy 6 Punktów Obłędu.
PODŁOŻE CHOROBY:
Choroby psychiczne są powodowane szokiem psychicznym lub pourazowym. NaleŜy
je pod tym względem zróŜnicować. Zasadnicza róŜnica polega na tym, Ŝe mechanizmy
zaburzeń psychicznych na podłoŜu fizycznym naleŜy leczyć środkami fizycznymi, in-
wazyjnie bądź nie. JeŜeli zaburzenia spowodowane są silnym szokiem psychicznym
leczenie opiera się na swoistej terapii, przewaŜnie słowem. Niestety poziom medycyny
w Starym Świecie jest bardzo niski, dlatego teŜ skuteczna walka z tego typu chorobami
jest niemal niemoŜliwa. Chorzy psychicznie, jeŜeli stanowią zagroŜenie dla otoczenia
przewaŜnie umieszczani są w hospicjach lub zostają w inny sposób odsunięci od spo-
łeczeństwa.
śycie z chorobą psychiczną staje się trudne, jeŜeli bywa ona przykra dla
otoczenia. Niestety zaburzeń tych przewaŜnie nie da się ukryć i stają się dla bohaterów
bardzo dokuczliwymi, nieodłącznymi towarzyszami codziennego Ŝycia. NaleŜy za-
uwaŜyć, Ŝe psychika BG wyposaŜonych w pewne choroby podlega róŜnym dziwacz-
nym zmianom, przez co stają się oni postaciami bardziej wyrazistymi. Nie wolno jed-
nak popaść w swego rodzaju skrajność, gdyŜ bohater mocno obciąŜony psychicznie w
pewnym momencie moŜe przekroczyć cienką granicę szaleństwa.
CHORZY W STARYM ŚWIECIE:
Ludzie zamieszkujący Stary Świat spoglądają na obłąkanych ze strachem i uzasadnioną
podejrzliwością. Przekazywane z pokolenia na pokolenie mądrości ludowe głoszą, Ŝe
obłęd bierze swój początek z Chaosu, który wypacza duszę i ciało. Choroby umysłu są
traktowane jak zepsucie duszy, podobne do mutacji ciała, tyle Ŝe zŜerające człowieka
od wewnątrz. Istnieje równieŜ niewielka, ale za to głośna grupa fanatyków, którzy
uwaŜają, iŜ obłęd jest oznaką demonicznego opętania.
W większości niewielkich osad Starego Świata szaleńcy są tolerowani i trakto-
wani z pobłaŜliwością lub nawet współczuciem. Dopóki te wiejskie głupki nikomu nie
zagraŜają, nie spotyka ich Ŝadna krzywka, a mogą teŜ liczyć na opiekę i troskę. Zdarza
się jednak, Ŝe tacy nieszczęśnicy bywają wypędzani z rodzinnych osad przez mieszkań-
ców, którzy ciskają za nimi błotem i kamieniami. JeŜeli szaleniec zostanie przy tym za-
bity, tym lepiej dla społeczności, która nie będzie musiała obawiać się jego powrotu.
Nikt nie chce zanadto zbliŜać się do obłąkanego, gdyŜ panuje powszechna wiara, Ŝe
szaleństwo jest zaraźliwe.
Łowcy czarownic zajadle tropią wszystkich szaleńców, co zakrawa na nie-
prawdopodobną ironię, poniewaŜ większość z nich takŜe wykazuje objawy urojeń i
paranoi. Ci niebezpieczni fanatycy uwaŜają, Ŝe obłąkany człowiek staje się siedliskiem
demonów Chaosu, które poŜerają jego duszę. Istota, jaka powstała w wyniku opętania
nie jest człowiekiem, więc musi zostać zniszczona ogniem. Nieliczni łowcy czarownic
dopuszczają do siebie litościwą myśl, Ŝe moŜna jeszcze uratować człowieka, wypędza-
jąc demona z jego ciała za pomocą egzorcyzmów. Większość tropicieli zła uwaŜa jed-
nak takie sentymenty za oznakę słabości.
Na szczęście dla obłąkanych, jest szansa na ich wyleczenie. Kapłani Shallyi
dysponują potęŜnymi modlitwami, które są w stanie uzdrowić szaleńców. Wierzą, Ŝe
bogini uwaŜa róŜne formy obłędu za choroby, które naleŜy leczyć. Choć obłęd wymy-
ka się ludowym sposobom leczenia, boska interwencja jest w stanie dokonać cudu.
Nie trzeba jednak dodawać, Ŝe w opinii niektórych łowców czarownic, wygłaszanie
takich przekonań jest równoznaczne z herezją.
Istnieje takŜe niewielka i rozproszona po całym Imperium grypa medyków,
którzy powodowani ambicją lub z powołania, usiłują leczyć objawy obłędu. Ci światli
ludzie nie poddają się przesądom i badają prawdziwą naturę szaleństwa, usiłując od-
kryć prawdziwą metodę jego leczenia. Swoje eksperymenty utrzymują jednak w głębo-
kiej tajemnicy, z obawy przed wścibskimi łowcami czarownic, którzy mogliby ich
uznać za heretyków. Większość z tych medyków ucieka się do dziwnych i czasem nie-
bezpiecznych meto leczenia, takich jak stosowanie trucizn i narkotyków lub borowanie
otworów w czaszce.
Mieszkańcy Starego Świata nie znają pojęcia nałogu. Nieliczni kapłani prawią
kazania o szkodliwości alkoholu, jednak całą winą obarczają sam trunek, a nie pijaków.
Niestety, rzadko który ze słuchających ich ludzi bierze sobie do serca te słowa.
Narkotyki zazwyczaj zaŜywane są w sekrecie. Wyniszczani przez nie ludzie
pochodzą ze wszystkich warstw społecznych, a uŜywki bywają stosowane w trakcie
obrzędów religijnych i na polu bitwy. UzaleŜniające działanie niektórych substancji nie
zostało jeszcze wnikliwie zbadane, a nawet pośród medyków panuje przekonanie o
dobroczynnym wpływie niektórych ziół, przy jednoczesnym lekcewaŜeniu ubocznych
efektów ich stosowania. Narkotyków nie moŜna kupić tak łatwo jak alkoholu, a ostat-
nio niektórzy uczeni zaczynają dostrzegać ich związek z rosnąca przemocą, skłonno-
ścią do agresji, ubóstwem i szaleństwem.
Wyznawcy Chaosu szczególnie interesują się osobami dotkniętymi obłędem.
Wierzą, Ŝe to mroczne moce sprowadzają na człowieka omamy i urojenia. Według
nich, szaleństwo jest błogosławieństwem, które daje moŜliwość wejrzenia w głąb
Domeny Chaosu, przewidywania przyszłości, a nawet nawiązania więzi z którymś
Mrocznych Bóstw. Zwłaszcza wyznawcy Tzeentcha szczególnie zawzięcie poszukują
dotkniętych obłędem, uwaŜając ich za wybrańców. Kiedy tylko jest to moŜliwe, pory-
wają nieszczęśników, aby studiować ich szaleństwo, eksperymentować na ich ciałach i
poświęcać w swoich przeraŜających rytuałach. Mało który obłąkany przeŜywa spotka-
nie ze sługami Pana Przemian.
Gdy bohater zaczyna przejawiać oznaki obłędu, MG musi określić rodzaj choroby,
przyczyny pojawienia się oraz natęŜenie objawów. MG przede wszystkim powinien
wziąć pod uwagę okoliczności, które doprowadziły do rozwinięcia się choroby umy-
słu. Inaczej mówiąc, MG musi stwierdzić, co dzieje się z bohaterem w momencie wy-
konywania nieudanego testu SW, który miał zapobiec zachorowaniu.
Smród panujący w przytułku dla obłąkanych był nie do opisania. Johann
przytknął wyperfumowaną chusteczkę do nosa, ale nawet wonności nie były
w stanie zabić potwornego odoru. Szlachcic odwrócił się do zarządcy i
powiedział:
- Raczcie mi wybaczyć to stwierdzenie, ale to miejsce bardziej przypomina
więzienie niŜ hospicjum.
Zarządca, blady męŜczyzna o ziemistej cerze i wykruszonych zębach, wzru-
szył tylko ramionami, niewiele sobie robiąc z tych słów.
- To dla ich dobra, szlachetny panie. Muszą być skuci kajdanami, inaczej
zrobiliby sobie nawzajem krzywdę. Co gorsza, mogliby zranić któregoś z
pielęgniarzy.
Johann pokiwał głową. Mimo iŜ podzielał zarządcy, nie podobało mu się, Ŝe
jego rodzony brat do końca Ŝycia będzie gnić w tej dziurze. Jednak jeśli
pozostanie w przytułku, to Johann odziedziczy majątek rodu. Brat był obłą-
kany, więc i tak nie będzie zdawał sobie sprawy z tego, co go spotkało.
Szlachcic wcisnął w dłoń nadzorcy pokaźną sakiewkę i powiedział:
- Ufam, Ŝe będziecie odpowiednio troszczyć się o mojego brata. Nie chcę, by
niepotrzebnie cierpiał.
- Oczywiście, wasza łaskawość - odparł zarządca, uśmiechając się szeroko. -
Obiecuję, Ŝe wszystkim się zajmujemy.
WARHAMMER FRP - 257
 ODGRYWANIE OBŁĘDU:
…demon rozmowę tę umilał sobie wypierdywanymi systematycznie bąkami, które
Dobre odgrywanie obłędu zaleŜy w głównej mierze od umiejętności aktorskich gracza.
kto wie czy nie niosły ładunku informacji zawartego w dźwięku, a być moŜe
MG moŜe mu w tym pomóc na kilka sposobów. Objawem wielu chorób umysłu jest
ukrytego w zawiłej sekwencji zapachowej. A moŜe… MoŜe demon, zmieniając
osobliwe, wypaczone postrzeganie rzeczywistości. Bohater wierzy w to, co widzi, choć
strukturę Ŝywiołów powietrza, przekazuje nam prawdy święte i objawione, a naprawdę sytuacja wygląda zupełnie inaczej.
jednak dla nas nierozszyfrowalne? Znaki pochodzące od samych bóstw? MoŜe w MG opisuje graczom to, co widzą, słyszą i czują bohaterowie. Nie powinien
tych pierdnięciach ukryto tajemne przesłanie wyjaśniające, jak zyskać szczęście, więc mieć Ŝadnego kłopotu z przedstawieniem w odpowiednio zniekształconej formie
rozprawić się z biedą oraz chorobami? Jak stworzyć nowego człowieka, który rozgrywających się wydarzeń, oglądanych oczami chorego.
największej przyjemności nie będzie znajdywał w dręczeniu drugiej myślącej istoty? Na przykład, Gregor i jego kompanii zatrzymali się na noc w przydroŜnej
Ha, boskie znaki! MoŜe to są boskie znaki? A zwaŜywszy na czystość naszych oberŜy. Gregora od jakiegoś czasu dręczy maniakalność, dlatego gdy druŜyna zasiada
dusz, na naszą obyczajność, dobroć uczynków i na miłość, jaką odczuwamy ku przy stole, MG mówi:
bliźnim, to moŜna się nawet spodziewać, iŜ znakomitym środkiem porozumienia się Do sali wchodzi trzech męŜczyzn. Wyglądają na zmęczonych, a ich ubranie pokryte jest ku-
z nami były właśnie pierdnięcia demona Nurgla… rzem i pyłem całodniowej wędrówki. Przyglądając się im uwaŜniej, awanturnicy dostrzegają,
- fragment dzieła Liber Chaotica, spisanego przez Ŝe jeden z nich odziany jest w nieco bogatsze szaty niŜ pozostali.
Prezbitera Richtera Klessa z Zakonu Pochodni, zamkniętego Zwracając się do gracza, który odgrywa Gregora, MG dodaje:
w Hospicjum dla Obłąkanych we Frederheim, w AS2500.
Bez wątpienia ci ludzie śledzą Gregora, który zauwaŜa Ŝe lepiej ubrany męŜczyzna patrzy w
jego stronę, a potem szepcze coś na ucho swojemu kompanowi. Cała grupa omiata Gregora
Jakie wydarzenia doprowadziły do pojawienia się oznak obłędu? Czy stało się
spojrzeniem. Bogato ubrany męŜczyzna mówi coś do wielkiego dryblasa z dwuręcznym mie-
tak dlatego, Ŝe bohater otrzymał szósty Punkt Obłędu (a moŜe siódmy lub ósmy)? Jeśli
czem. Gregor jest pewien, Ŝe widział jego twarz na liście gończym w Middenheim.
tak, to skąd się wzięły te punkty? Czy bohater otrzymał je podczas walki, czy teŜ był
świadkiem koszmarnych scen? Umysł siedzącej przy tym samym stoliku Beatrix zatruwają złudzenia, dlatego zwraca-
Bohater, który widział śmierć swoich najbliŜszych, moŜe wpaść w furię. jąc się do niej MG dodaje:
Nieszczęśnik uwięziony przez wiele dni w jamie pełnej trupów, moŜe nabawić się fobii. Beatrix wyczuwa, Ŝe bogato ubrany męŜczyzna właśnie uŜył swoich magicznych mocy, aby
WaŜne jest to, aby MG pamiętał, Ŝe choroby umysłu nie biorą się znikąd i są logicz- ukraść jeden z gwoździków z podeszwy twojego buta Beatrix nie wie, do czego mu to potrzeb-
nym następstwem wydarzeń z Ŝycia bohatera. MG moŜe teŜ losowo określić rodzaj ne, ale ma złe przeczucia.
obłędu, a dopiero potem głowić się nad jego przyczynami. Znacznie łatwiej manipulować Bohaterami, którzy zmagają się z uzaleŜnie-
W określeniu choroby umysłu moŜe pomóc MG znajomość wydarzeń z niem (od alkoholu i narkotyków lub kleptomanami, piromanami lub hazardzistami).
przeszłości bohatera oraz jego zachowanie z okresu sprzed pojawienia się oznak obłę- Większość z nich dzieli zaledwie jeden test SW od poddania się nałogowi. MG z ła-
du. Takie przesłanki mogą ułatwić nakreślenie spójnego portretu psychologicznego twością moŜe zaaranŜować sytuację, w której ta słabość da o sobie znać.
bohatera. Na przykład gracz odgrywający Otta, obłąkanego piromana, który siedzi przy
Bohater, który juŜ wcześniej nie wylewał za kołnierz, moŜe zacząć topić swoje stoliku w zajeździe, moŜe usłyszeć od MG:
smutki w alkoholu. Zawodowy szuler moŜe uzaleŜnić się od dreszczyku emocji, jaki
Otto rozgląda się i dostrzega dokoła tyle pięknych, płonących świec.
zapewnia rozgrywka o wysoką stawkę. Gwałtowny i brutalny człowiek z czasem stanie
się bezdusznym okrutnikiem, dającym upust najgorszym instynktom. Kluczem do Nie chodzi o to, by narzucać graczom odgrywanie obłędu, albo wymuszać
sukcesu jest odnalezienie odpowiedniego schorzenia, które wypaczy i nasili pewne ce- podejmowanie działań, których konsekwencje mogą być obłąkane. Wystarczy lekka
chy osobowości, jakimi charakteryzował się jeszcze zdrowy bohater. sugestia, Ŝeby gracz pojął, o co chodzi i sam pokierował swoim bohaterem. MG musi
Niektóre z chorób są wywoływane przez demony. W związku z tym nie pamiętać, Ŝe obłąkami bohaterowie mogą sprawić wiele niespodzianek i pchnąć przy-
powinny być przydzielane lekkomyślnie, zwłaszcza Ŝe mogą doprowadzić do śmierci godę w zupełnie nieprzewidzianym kierunku.
bohatera. JeŜeli MG zdecyduje się włączyć je do gry, powinny stać się osią nowej kam-
panii, której celem będzie ocalenie opętanego nieszczęśnika przed okrutnym losem.
DOLEGLIWOŚCI:
RZUT K100 DOLEGLIWOŚĆ RZUT K100 DOLEGLIWOŚĆ RZUT K100 DOLEGLIWOŚĆ
01-02 Agorafobia 31-32 Furia 75 Odrętwienie
03-04 Akalkulia 33-34 Głupota heroiczna 76-77 Okresowa senność
05-06 Akrofobia 35-36 Histeria 78-79 Patologiczny kłamca
07-08 Aleksja 37 Huśtawka nastrojów 80 Piromania
09-10 Alkoholizm 38-39 Introwersja 81-82 Schizofrenia
11-12 Amnezja 40-51 Inne dolegliwości 83 Skaza chaosu
13-14 Anoreksja 52-53 Katatonia 84-85 Skotofobia
15 Bezduszność 54-55 Klaustrofobia 86 Szpony hazardu
16-17 Bezsenność 56-57 Kleptomania 87-88 Urojenia prześladowcze
18 Bluźnierczy szał 58 Koszmarne wspomnienia 89 Urojony zbawca
19 Błoga nieświadomość 59-60 Lunatyzm 90 Wisielczy humor
20-21 Choroba lokomocyjna 61-62 Maniakalność 91 Wizja zagłady
22 Chorobliwa podejrzliwość 63-64 Megalomania 92 Złamane serce
23 Cielesna zgnilizna 65-66 Moczenie nocne 93-94 Złudzenia
24 Czarna rozpacz 67-68 Narkolepsja 95-96 Zmiana natury
25-26 Demencja 69-70 Narkomania 97-98 Zmienność nastroju
27-28 Depresja 71-72 Niechęć 99-00 śarłoczność
29-30 Fobia 73-74 Nienawiść
Bohater, któremu nie udał się opisany powyŜej test, arytmetyczny, hazard, szacowanie oraz szulerstwo i nie moŜe wszystkie swoje smutki na dnie butelki, a kaŜdy dzień
zostaje dotknięty jakąś dolegliwością. JeŜeli będzie to ich nabyć do czasu zwalczenia choroby. Jednak, jeŜeli wydaje mu się tak cięŜki, Ŝe naleŜy go zacząć od kilku
moŜliwe, Mistrz Gry powinien wybrać jakąś odpo- posiadał je przed wystąpieniem choroby to po wyle- głębszych. W krótkim czasie myśli postaci zaczynają
wiednią dolegliwość z poniŜszej listy. Na przykład u bo- czeniu odzyskuje umiejętności w normalny sposób. krąŜyć wokół najistotniejszego problemu: gdzie, kiedy
hatera, który był torturowany przez orki moŜe rozwi- Bohaterowie tracą umiejętności rachowania w stopniu i za co się napić. Gdy juŜ tylko dostanie butelczynę w
nąć się strach przed orkami, podczas gdy ten, u którego zupełnym. swoje ręce, nic nie jest w stanie go powstrzymać przed
zaburzenie rozwinęło się przez naduŜywanie narkoty- upiciem się do nieprzytomności.
ków moŜe stać się od nich trwale zaleŜny. Gdy nie jest 05-06 AKROFOBIA KaŜdego dnia bohater musi wykonać test SW.
moŜliwy logiczny wybór odpowiedniej choroby, MG Lęk wysokości. JeŜeli cierpiący na tę dolegliwość boha- Nieudany test oznacza, Ŝe postać musi się napić. W
powinien określić ją losowo, rzucając K100. ter znajdzie się na wysoko połoŜonym obszarze, takim przypadku dopuści się wszystkiego, byle dostać
wszystkie testy strachu i grozy będzie wykonywał testując choć odrobinę alkoholu. Będzie kradł lub robił naj-
01-02 AGORAFOBIA połowę cechy SW, MG powinien to modyfikować w gorsze świństwa. Jeśli nie będzie w stanie zdobyć ni-
Agorafobia to strach przed otwartą przestrzenią. JeŜeli zaleŜności od okoliczności. czego innego, zacznie pić substancje trujące, takie jak
dotknięty tą przypadłością bohater wyjdzie poza mury, terpentyna lub podłej jakości samogon. Nieudany test
wszystkie testy strachu i grozy będzie wykonywał testując 07-08 ALEKSJA SW lub brak alkoholu powodują modyfikator -10%
połowę cechy SW. MG moŜe to modyfikować w za- Choroba objawia się utratą moŜności czytania (pod do INT, SW i CHA. Dopiero utopienie Ŝalów w kie-
leŜności od okoliczności. Bohater będzie prawdopo- warunkiem, Ŝe bohater posiada umiejętność czyta- liszku powoduje, Ŝe wszystkie cechy oprócz SW, wra-
dobnie zachowywać się mniej nerwowo w gęstym le- nie/pisanie). Co ciekawe chory jest w stanie z pełnym cają do normalnego poziomu. Oczywiście większa
sie, niŜ na otwartym terenie. powodzeniem pisać. ilość alkoholu obniŜa te cechy, zgodnie z normalnymi
03-04 AKALKULIA 09-10 ALKOHOLIZM zasadami, opisanymi w podrozdziale STANDARDO-
WE TESTY w paragrafie MOCNA GŁOWA.
Akalkulia to utrata moŜności liczenia. Cierpiący na tą Upicie się do nieprzytomności to niestety dość częsty
W przypadku udanego testu SW, bohater
przypadłością traci (jeśli posiada) umiejętności geniusz sposób radzenia sobie z problemami. Postać topi
chwilowo powstrzymuje swoje pragnienie, ale będzie

258 - WARHAMMER FRP

 musiał wykonać kolejny test za kaŜdym razem, gdy
nadarzy się okazja do wychylenia jednego głębszego.
Konsekwencje nieudanego testu są identyczne jak w
przypadku testu wykonywanego kaŜdego ranka.
W obu przypadkach bohater będzie pił na
umór do chwili, gdy skończy się alkohol lub wykona
udany test SW. KaŜdy wypity kieliszek lub kufel obni-
Ŝa wartość tej cechy o -5%, sprawiając Ŝe coraz trud-
niej odmówić kolejnej kolejki.
Długotrwałe uzaleŜnienie od alkoholu osłabia
ciało i umysł bohatera. Jeśli bohater pije dłuŜej niŜ
wynosi wartość jego WT liczona w miesiącach, musi
wykonać test kaŜdej cechy głównej. Niepowodzenie
testu oznacza, Ŝe postać traci na stałe -K10% z danej
cechy. Alkoholicy, są szczególni podatni na pokusy
wyznawców Slaanesha.
11-12 AMNEZJA
Amnezja to stan, w którym pojawia się pewna luka
pamięciowa i chory nie moŜe sobie przypomnieć fak-
tów dotyczących jakiegoś krótszego lub dłuŜszego od-
cinka czasu, niekiedy nawet całego Ŝycia. Amnezja
powstaje najczęściej w wyniku urazów czaszki, zatruć,
zapaleń mózgu, napadów padaczkowych. RozróŜnia
się amnezję wsteczną: dotyczącą okresu bezpośrednio
poprzedzającego utratę świadomości; amnezję
wsteczną całkowitą, bohater nie pamięta nic ze swego
dotychczasowego Ŝycia oraz amnezję następczą, która
obejmuje zdarzenia, jakie miały miejsce po odzyskaniu
świadomości. Aby ustalić na jaki rodzaj amnezji cierpi
bohater naleŜy rzucić K4, wynik: 1-2 oznacza amnezję
wsteczną, 3 amnezję całkowitą; zaś 4 amnezję następczą.
PrzewaŜnie amnezja jest zaburzeniem przejściowym,
nie dotyczy to jednak amnezji całkowitej. Bohater
cierpiący na amnezję nie jest w stanie przypomnieć
sobie niczego, co dotyczy jego dawnego Ŝycia. W za-
kamarkach pamięci nie ostają się Ŝadne imiona, czary
ani zdarzenia znane z przeszłości. Postać nie traci
umiejętności i zdolności, jednak nie moŜe z nich ko-
rzystać, dopóki ktoś nie uświadomi jej, Ŝe potrafi wy-
konywać daną czynność.
Raz na miesiąc chory moŜe wykonać test
INT, dzięki któremu ma szansę na odzyskanie utraco-
nych wspomnień. Udany test oznacza, Ŝe bohater
przypomina sobie wszystko, oprócz wydarzeń bezpo-
średnio poprzedzających utratę pamięci. Nieudany test
oznacza, Ŝe postać otrzymuje 1 Punkt Obłędu i nadal
cierpi na całkowitą amnezję. Za kaŜdym razem, gdy
będzie usiłował przypomnieć sobie potworne wyda-
rzenia, które doprowadziły do utraty pamięci, będzie
musiał wykonać test SW. Nieudany test oznacza, Ŝe
otrzymuje 1 PO.
JeŜeli bohater znajdzie się w sytuacji podobnej
do tej, która wywołała zaburzenie, musi wykonać test
SW. Nieudany test oznacza, Ŝe otrzymuje 1 PO. Po-
wtórne przeŜycie sytuacji, która wywołała tak powaŜ-
ny efekt, paradoksalnie moŜe odnieść pozytywny
efekt. Jeśli bohater wykona udany test INT, odzyskuje
utracone wspomnienia.
Niebezpieczeństwa, do jakich prowadzi
amnezja, są oczywiste. Ale jakby tego było mało, nie-
szczęśnik moŜe stać się ofiarą wyznawców Tzeentcha.
Kultyści Pana Przemian uwaŜają, Ŝe utrata pamięci jest
darem bóstwa i poszukują osób dotkniętych tą przy-
padłością. Złapani chorzy zazwyczaj umierają w
strasznych męczarniach.
W czasie trwania amnezji bohaterowi wolno
wydawać Punkty Doświadczenia na ponowne nauczenie
się zapomnianych czarów. Jednak gdy pamięć powró-
ci, punkty te będą stracone.
13-14 ANOREKSJA
Anoreksja to strach przed jedzeniem. Bohaterowie źle
się czują na samą myśl o posiłku i przestają jeść. Jed-
nak gdy jedzą, robią to w sposób niekontrolowany,
przesadny i wyłącznie na osobności. Po jedzeniu czę-
sto chorują pod wpływem poczucia winy. Anoreksja
prowadzi do szybkiej utraty wagi i chociaŜ bohater
moŜe być niezdrowo wychudzony i wycieńczony, to
wciąŜ będzie wierzył, Ŝe jest groteskowo gruby. W
grze takie osoby po jedzeniu muszą wykonać udany
test SW, albo nie będą w stanie utrzymać w sobie po-
siłku. Dolegliwość ta ma teŜ wpływ na zdrowie do-
tkniętego nią bohatera:
- po miesiącu bohater traci -1 punkt śW, waga bohate-
ra zmniejsza się o -10%.
- po dwóch miesiącach bohater traci kolejny -1 punkt
śW i -5% KRZEPY, waga bohatera spada o kolejne -
10%.
- po trzech miesiącach bohater traci -5% ODP (ODP
nie moŜe spaść poniŜej 10), waga bohatera zmniej-
sza się o następne -10%.
Nie pojawiają się inne efekty. Utracone punk-
ty cech i waga są odzyskiwane w ciągu dwóch miesięcy
od wyleczeniu dolegliwości.
15 BEZDUSZNOŚĆ
Stary Świat jest niebezpiecznym i strasznym miejscem.
Poszukiwacze przygód napotykają na swojej drodze
straszliwe monstra i bywają świadkami okropnych
zdarzeń. Nic zatem dziwnego, Ŝe niektórzy tracą od
tego rozum. Bohater, który doświadczył takich okru-
cieństw, z czasem obojętnieje na wszystko. Miłość,
przyjaźń, porządek i spokój tracą dla niego jakiekol-
wiek znaczenie. Chcąc przeŜyć w brutalnym i bez-
względnym świecie, musi dostosować się do panują-
cych w nim jego zasad. Inni ludzie przestają się liczyć
dla postaci. Obchodzą go tylko jego własna korzyść i
natychmiastowy zysk.
Bezduszny bohater jest niezdolny do odczu-
wania wyŜszych emocji. Nie dręczą go wyrzuty su-
mienia. Ignoruje konsekwencje swoich poczynań i nie
zwraca najmniejszej uwagi na bezpieczeństwo swoje
lub najbliŜszych. Charakteryzuje go niecierpliwość i
skłonność do ulegania napadom szału. W miarę po-
stępowania choroby bohater staje się zakłamanych
krętaczem, który za pomocą łgarstwa i występku bę-
dzie próbował osiągnąć kaŜdy cel. Krótko mówiąc,
dopuści się oszustwa, kłamstwa, kradzieŜy, a nawet
tortur, rozboju lub morderstwa, byle jak najszybciej
osiągnąć to, czego pragnie. Cyniczne i zwyrodniałe za-
chowanie, zwykle towarzyszące bezduszności, nie jest
akceptowane w Ŝadnym normalnym społeczeństwie,
dlatego nawet towarzysze bohatera w końcu odwrócą
się od niego. MG powinien zdawać sobie sprawę, Ŝe
BG cierpiący na takie schorzenie moŜe w znacznym
stopniu zakłócić przebieg kampanii. ChociaŜ bohater
nie przejmuje się konsekwencjami swoich czynów,
MG powinien brać je pod uwagę i odpowiednio kie-
rować rozgrywającymi się wydarzeniami.
Prędzej czy później, nieszczęśnik wpadnie w
powaŜne kłopoty. Zabójstwo albo rabunek, którego
ofiarą padnie osoba mająca wpływowych przyjaciół,
moŜe okazać się dla chorego gwoździem do trumny.
Jest wielce prawdopodobne, Ŝe spędzi resztę swego
krótkiego Ŝycia, uciekając lub ukrywając się przed
mścicielami, którzy będą chcieli go dopaść. Jeśli
bohater zostanie schwytany, w najlepszym
razie moŜe liczyć na uwięzienie w lo-
chach, choć jest bardziej praw-
dopodobne, Ŝe zawiśnie na
szubienicy lub umrze na stole
tortur.
16-17 BEZSEN-
NOŚĆ
Bezsenność jest to
odmiana zaburzeń snu
powstała w wyniku
łania wewnętrznych lub
zewnętrznych bodźców
cających zaśnięcie. Choroba ta,
jeśli bazuje na podłoŜu
psychicznym potrafi
pełnie wykończyć bo-
haterów. JeŜeli nie zro-
bią udanego testu
SW przed snem
najprawdopo-
dobniej będą
przewracać się
dręczeni myślami
lub zbudzą się rano
i będą przekonane,
Ŝe całą noc nie spały.
Zaburzenie pociągają za
sobą skutki równieŜ w stanie przebu-
dzenia. Po pierwszej bezsennej
nocy wszystkie
cechy główne spadają
o -5%, po dwóch o
-10% po trzech o -15%, SZ i A spadają o -1. Po czwar-
tej bezsennej nocy bohater staje się narkoleptykiem. Jed-
nak, jeŜeli uda mu się wypocząć narkolepsja zniknie.
Ilość godzin, które musi przespać to, co najmniej
5+(ilość bezsennych nocy x 3). Tak teŜ bohater, który
nie spał 2 dni po przespaniu 8 godzin odzyska siły tyl-
ko częściowo i nadal będzie miał modyfikator -5%.
18 BLUŹNIERCZY SZAŁ
śycie poszukiwacza przygód nagradzane bywa sławą,
bogactwem i satysfakcją z pokonania wrogów. Nieste-
ty, istnieje takŜe druga strona medalu. Bohaterowie
stale są naraŜani na niebezpieczeństwa i śmierć. Jednak
najgorsza jest świadomość, Ŝe siły Chaosu czają się
wszędzie, a ich moc rośnie z kaŜdym upływającym
dniem.
Poznawszy potęgę panującego w świecie zła,
bohater nie moŜe znieść myśli, Ŝe zwykli ludzie nie ro-
bią nic, aby temu zaradzić. Niepokój przeradza się w
złość, a ta drąŜy chorego i jątrzy, z wolna narastając, aŜ
w końcu znajduje ujście w niekontrolowanych wybu-
chach agresji. Za kaŜdym razem, gdy bohater wykonu-
je test SW, niezaleŜnie od wyniku musi natychmiast
wykonać następny. Jeśli ten drugi test okaŜe się nie-
udany, bohatera ogarnia bluźnierczy szał.
Atak furii trwa przez 2K10 rund, podczas
których chory otrzymuje modyfikator -K10% do
WW, US, INT, SW i CHA. Podczas napadu szału
wykrzykuje bluźnierstwa pod adresem ludzi i bogów,
ciska wszystkimi przedmiotami, jakie nawiną mu się
pod rękę, a nawet atakuje niewinne osoby, w tym wła-
snych przyjaciół.
Chory nie moŜe celowo wywołać u siebie na-
padu szału, jak równieŜ nie zapewnia mu on Ŝadnej
przewagi w walce. Jest tak zaślepiony, Ŝe działa niera-
cjonalnie, nierozwaŜnie i bez zastanowienia. Podczas
walki sprawia wraŜenie pijanego szaleńca, który nie
dba o własne bezpieczeństwo i skuteczność zadawa-
nych ciosów.
Niekontrolowane ataki szału mogą doprowa-
dzić do konfliktu z prawem i utraty zaufania towarzy-
szy. Bluźniący przeciw bogom ryzykują zwróceniem
uwagi łowców czarownic i powolną śmierć na stosie.
19 BŁOGA NIEŚWIADOMOSĆ
Prezbiterzy Sigmara powiadają, Ŝe ignorancja jest cno-
tą. Dla osób, których dotyka błoga nieświadomość,
świat prezentuje się jako spokojne, wesołe,
szczęśliwe i bezpieczne miejsce. Przemoc
ma swoje logiczne wytłumaczenie i
nie jest taka straszna, jak się o niej
mawia. Głodujący Ŝebracy to po
prostu zwyczajni, szczupli ludzie,
śpieszący się na obiad do domu
lub karcz-
my.
Cho-
ry
nie
do-
strzega
konających
od zarazy
ludzi i Ŝyje
w błogim
przekona-
niu, Ŝe nikomu
nic złego się nie
dzieje.
Taka
ekstremalna forma
wyparcia rzeczywistości
objawia się wtedy, kiedy
dotknięty nią człowiek
stanie się świadkiem lub
ofiarą niewyobra-
Ŝalnej
przemo-
mo-
cy.
WARHAMMER FRP - 259
 Zamiast walczyć lub uciekać, staje sparaliŜowany, a je-
go umysł blokuje się i zaczyna działać z wyrachowaną,
zimną logiką, zniekształconą jednak przez przesadnie
optymistyczne postrzeganie świata. Taki człowiek
przestaje się przejmować etycznymi normami Ŝycia i
nawet jeśli postępuje źle, swoje czyny tłumaczy tak,
jakby nikomu Ŝadna krzywda się nie stała.
W trakcie pierwszych K3 miesięcy choroby
bohater otrzymuje modyfikator -K10% do testów
INT i CHA. Większość przyjaciół i bliskich, nie mogąc
znieść jego zachowania, opuszcza go, co chory tłuma-
czy sobie jednak na swój sposób. Następne miesiące
przynoszą kolejny, kumulujący się z poprzednim, mo-
dyfikator -K10% do INT i CHA. Nawet będąc świat-
kiem najbardziej odraŜających scen przemocy, chory
nic sobie z nich nie robi, tłumacząc je na swój sposób,
zwykle ku przeraŜeniu kompanów. JeŜeli stanie oko w
oko z niezaprzeczalnymi dowodami istnienia Chaosu,
jego sług, mutacji lub okropnych zbrodni, musi wyko-
nać test SW, którego niepowodzenie oznacza przy-
znanie 1 PO i jeszcze silniejsze umocnienie się w po-
stawie wyparcia.
Dotknięty schorzeniem bohater zostaje
opuszczony przez bliskich, przyjaciół i towarzyszy,
którzy nie potrafią pogodzić się z tym, iŜ nie moŜe on
zaakceptować Ŝycia takim, jakie ono jest naprawdę. Je-
śli dochodzi do walki, chory z rzadka chwyta za broń,
a kaŜdy zły obrót sprawy przyjmuje bez najmniejszego
śladu zaangaŜowania. W ekstremalnych przypadkach,
napadnięty nawet się nie broni, pozwalając na okra-
dzenie lub pobicie.
20-21 CHOROBA LOKOMOCYJNA
Istotą choroby lokomocyjnej jest występowanie zna-
miennego zespołu dolegliwości pod wpływem podró-
Ŝy morskiej lub lądowej z uŜyciem środków lokomo-
cji. Dominują zawroty głowy połączone z nudno-
ściami i wymiotami, przygnębienie, znamienna jest
bladość twarzy, spada ciśnienie krwi. Bohater otrzy-
muje - 5% do wszystkich cech głównych w trakcie podró-
Ŝy danym środkiem lokomocji. Rodzaj przyczyny usta-
la się na podstawie rzutu kostką - choroba morska lub
lokomocyjna (karety, powozy) - z równą szansą dla
kaŜdego.
22 CHOROBLIWA PODEJRZLIWOŚĆ
W Starym Świecie wrogowie czają się wszędzie. Za-
ufanie jest więc czymś rzadkim i cennym. KaŜdego
dnia bohaterowie spotykają na swojej drodze dziesiątki
ludzi, którzy dla kilku miedziaków są w stanie złamać
kaŜdą przysięgę albo wbić przyjacielowi nóŜ w plecy.
W Imperium roi się od łgarzy, oszustów, bandytów,
zdrajców i prawników. PrzeróŜnej maści podŜegacze i
łowcy czarownic są wszędzie. Najgorsi zaś są wy-
znawcy Chaosu, którzy w sekrecie oddają cześć swoim
ohydnym boŜkom, a na co dzień udają porządnych
obywateli. Nic więc dziwnego, Ŝe niektórzy poszuki-
wacze przygód nie ufają nikomu, nawet najbliŜszym
przyjaciołom i rodzinie.
Bohater, który cierpi na ten dość częsty przy-
padek obłędu, zaczyna wszystkich podejrzewać o naj-
gorsze, zwykle bez Ŝadnej przyczyny. Charakteryzuje
go brak poczucia humoru, skrytość i pamiętliwość. W
kaŜdym geście lub słowie dopatruje się ukrytych mo-
tywów i podwójnego dna. Bohater rzadko się odzywa,
obawiając się, Ŝe ktoś wykorzysta jego słowa przeciw-
ko niemu. Jest zamknięty w sobie i wierzy, Ŝe wszyscy
czekają na dogodny moment, by go zdradzić i znisz-
czyć.
W przeciwieństwie do postaci ogarniętej ma-
niakalnością, która swoje nieszczęścia składa na karb
określonej grupy społecznej lub rasy, chorobliwie po-
dejrzliwy bohater upatruje przyczyny swych cierpień
we wszystkich naokoło. Nie ma znaczenia płeć, wy-
znawanie albo rasa. KaŜdy jest przeciwko niemu.
Wymiernym efektem tego schorzenia jest
trwałe zmniejszenie CHA o -K10%. Ta choroba w
niektórych przypadkach moŜe okazać się zaletą. Cho-
robliwie podejrzliwy bohater jest nieufny i zamknięty
w sobie, a to pomaga w wykonywaniu profesji flage-
lanta, zwadźcy czy inkwizytora.
23 CIELESNA ZGNILIZNA
Poszukiwacze przygód bez wątpienia będą penetro-
wać róŜne nieprzyjemne miejsca, takie jak kanały ście-
kowe, popadające w ruinę zamki i pieczary zamieszka-
260 - WARHAMMER FRP
ne przez gobliny. Spotkania z ich obrzydliwymi
mieszkańcami będą zwykle gwałtowne i pełne prze- 25-26 DEMENCJA
mocy. Wcześniej czy później w umyśle któregoś z bo- Demencja to ogólne osłabienie umysłowe. Bohater
haterów pojawi się pytanie: A co jeśli jego juha zakaziła staje się skłonny do niekontrolowanego mamrotania,
moje rany? Czy któryś z obrzydliwych mutantów nie był napadów paranoi i strachu. Za kaŜdym razem, gdy
nosicielem straszliwej zarazy, która niebawem zacznie musi wykonać jakiś rodzaj testu psychologicznego (to
jątrzyć płuca, serce i umysł? Czy pod jej wpływem nie jest testu opartego na INT, SW lub CHA), MG powi-
zacznie gnić za Ŝycia, wydzielać obrzydliwą woń, nie nien najpierw zarządzić test SW. Po nieudanym, boha-
pokryje się pęcherzami i ropiejącymi wrzodami? Kiedy ter nie wykonuje juŜ następnego testu, za to cierpi na
wystąpią pierwsze oznaki mutacji? następujące czasowe zaburzenia:
Bohater, który cierpi na urojenie cielesnej - amnezja - zobacz wyŜej.
zgnilizny, jest święcie przekonany, Ŝe jego ciało jest w - wszystkie procentowe cechy spadają do 10%.
bardzo złym stanie. Oczywiście, nie jest to prawda. - bohater staje się podatny na głupotę.
Bohater pozostaje całkowicie zdrowy, a kaŜdym razie - bohater zaczyna w sposób niekontrolowany mamro-
nie dolega mu nic z tego, o czym przekonują go drę- tać coś pod nosem i nie jest w stanie tego przerwać.
czące omamy. Cierpiący na demencję bohater moŜe wykony-
MG powinien ustalić, co dokładnie trapi bo- wać co pewien czas test SW (oparty na zredukowanej
hatera. MoŜe mu się wydawać, Ŝe wydziela potworny cesze) i powróci do stanu normalnego z chwilą udane-
smród, skóra pokryta jest bolesnymi wrzodami i kro- go jego wykonania.
stami, ciało toczą dziwne robaki albo wstrząsają nim
dziwaczne drgawki. MoŜe uwaŜać, Ŝe w jego włosach
27-28 DEPRESJA
zalęgły się pasoŜyty, głowa zmienia kształt, ręce oso- Depresja to głęboki pesymizm. Osoba, która popadła
bliwie się wydłuŜają lub któraś z części ciała rozrasta w depresję nie widzi w Ŝyciu Ŝadnych dobrych stron,
się do nienaturalnie wielkich rozmiarów. nie dostrzega Ŝadnych wartości ani nadziei. Wszystkie
Na skutek swoich wizji bohater otrzymuje próby rozbudzenia w niej radości są z góry skazane na
modyfikator -K10% do CHA, gdy przebywa wśród niepowodzenie. Traci takŜe 2K10 punktów ZR i CHA.
ludzi. W przypadku duŜych zbiorowisk, wieców albo 29-30 FOBIA
spotkań z waŜnymi osobami, otrzymuje modyfikator -
Mieszkańcy Starego Świata boją się wielu rzeczy.
2K10%. Co więcej w czasie dłuŜszej rozmowy z do-
Strach przed zwierzoludźmi, mutantami lub Chaosem
wolnym nieznajomym, bohater musi wykonać test jest uzasadniony, gdyŜ siły te mogą wyrządzić czło-
SW. Nieudany test oznacza, Ŝe postać nie moŜe po- wiekowi wiele krzywd. Ale niektórzy odczuwają nie-
wstrzymać się od opowiadania o swojej chorobie.
Bohater, który choruje na cielesną zgniliznę,
uzasadniony lęk przed zwykłymi, niegroźnymi istota-
mi. Lęk rodzi się w konsekwencji prowadzenia Ŝycia
większość czasu i środków poświęca na poszukiwanie pełnego przemocy i starć z przeraŜającymi stworami
cudownych lekarstw, które mogłyby go uleczyć. Czę- Chaosu.
sto udaje się na wizyty do róŜnego rodzaju medyków,
Fobia to niemoŜliwy do opanowania,
popadając w desperację, kiedy ci nie potrafią wykryć
wszechogarniający i paraliŜujący strach przed jakimś
objawów schorzenia. KaŜdy, kto wszem i wobec roz- przedmiotem, osobą lub stworzeniem. Istnieje wiele
prawia o zmianach, jakie zachodzą w jego ciele, moŜe rodzajów lęku, od wywoływanego przez niektóre
być pewien, Ŝe wkrótce ściągnie na siebie uwagę łow-
zwierzęta, aŜ po strach przed spotkaniem z czarodzie-
ców czarownic lub innych fanatyków. Co więcej, wy-
jami, medykami lub kapłanami.
znawcy Nurgla często porywają nieszczęśników do- Bohater, który odczuwa lęk przed jakimś zja-
tkniętych cielesną zgnilizną, aby badać ich umysł i cia- wiskiem, musi podjąć wszelkie starania, by uniknąć z
ło.
nim kontaktu. PrzezwycięŜenie obaw wymaga udane-
24 CZARNA ROZPACZ go testu SW. Nieudany test oznacza, Ŝe bohater pró-
PogrąŜony w rozpaczy bohater jest przekonany, Ŝe Ŝy- buje uciec jak najdalej od zagroŜenia. JeŜeli nie ma
cie nie ma sensu, a on sam nie przedstawia Ŝadnej war- sposobu, by uniknąć obiektu wzbudzającego lęk, SW
tości. Nie jest w stanie niczego wykonać w naleŜyty nieszczęśnika zostaje zmniejszona o połowę. MG
sposób, a świat ustawicznie rzuca mu kłody pod nogi. moŜe równieŜ uznać, Ŝe dłuŜsze przebywanie w po-
W jego mniemaniu, niezaleŜnie od tego, jak bardzo bliŜu obiektu wzbudzającego obawy, oznacza ko-
będzie się starał, i tak wszystkie wysiłki pójdą na mar- nieczność wykonania kolejnego testu SW. Nieudany
ne. Bohater pogrąŜa się w depresji, nie mając nadziei test powoduje, Ŝe bohater otrzymuje 1 PO.
na poprawę swego losu. Udany test SW oznacza, Ŝe bohater pokonuje
Wszystko to, co kiedyś wywoływało uśmiech swój lęk, ale nadal odczuwa lęk (otrzymuje modyfika-
na twarzy nieszczęśnika, teraz staje się dla niego bez- tor -10% do SW i CHA) i będzie chciał jak najszybciej
wartościowe. Zaczyna unikać rodziny i przyjaciół. Jest uciec od źródła swoich obaw.
coraz bardziej przygnębiony. W pewnym momencie W ostrzejszych przypadkach lęku obłąkany
zaczyna myśleć o samobójstwie, jako o jedynej drodze
ucieczki od cierpienia.
PogrąŜony w rozpaczy bohater jest wyjątko-
wo nieznośnym kompanem. Nic nie jest w stanie go
rozbawić ani zaciekawić, a wieczny pesymizm i fatali-
styczne nastawienie do Ŝycia podkopuje morale jego
towarzyszy. Obłęd wywołuje trwałe zmiany zachowa-
niu bohatera (na stałe traci -K10% CHA). Za kaŜdym
razem gdy bohater otrzyma Punkty Obłędu, musi wy-
konać test SW. Nieudany test oznacza, Ŝe bohater
ucieka i zaszywa się w odosobnionym miejscu na
2K10 dni. W tym czasie nie będzie chciał się z nikim
widzieć, a tym, którzy będą usiłowali wyciągnąć go z
kryjówki, stawi zaciekły opór.
Po otrzymaniu kolejnych 6 PO ogarnięty roz-
paczą bohater musi wykonać jeszcze jeden test SW.
Nieudany test oznacza, Ŝe zamiast nabawić się kolejnej
choroby umysłu, bohater próbuje popełnić samobój-
stwo. Ta myśl całkowicie opanowuje umysł bohatera,
który rozpoczyna metodyczne przygotowania do tar-
gnięcia się na własne Ŝycie. Szaleniec będzie czekał na
moment, gdy inni bohaterowie nie będą w stanie go
powstrzymać, wybierając jednocześnie metodę samo-
bójstwa dającą minimalne szanse na odratowanie.
Próby samobójcze w Starym Świecie nie
oznaczają złamania Ŝadnego prawa, jednak takie akty
wzbudzają niepokój wśród kapłanów, zwłaszcza Mor-
ra, boga śmierci.

35-36
bohater jest przekonany, Ŝe źródło jego obaw czai się
gdzieś w pobliŜu. Jest przekonany, Ŝe ten koszmar
usypia jego czujność, czekając na dogodną okazję, by
uderzyć z zaskoczenia. Paniczna ucieczka przed wy-
imaginowanymi szczurami lub bezustanne mamrota-
nie o czających się ciemnościach kapłanach to pewny
sposób na przyciągniecie uwagi łowców czarownic.
Bohaterowie stają się podatni na strach wobec
(naleŜy rzucić K100 a wynik odczytać w tabeli RO-
DZAJ FOBII):
K100 WYNIK
01-15 przedstawicieli przeciwnej płci własnej rasy
16-75 rasie wybranej przez MG
76-80 istoty naleŜącej do przyjaznej rasy, ale o
specyficznej klasie zawodowej, wykonaj
rzut K4: 1 - Wojownik, 2 - Ranger, 3 - Łotr, 4
- Uczony
81-90 szczególnego gatunku zwierząt dzikich,
domowych lub roślin (zazwyczaj nieszko-
dliwych)
91-00 osób, korzystających ze szczególnego
rodzaju oręŜa - często broni palnej
Zobacz ROZDZIAŁ II: MISTRZ GRY pod-
rozdział STANDARDOWE TESTY, aby zorientować się
w działaniu strachu.
31-32 FURIA
Utrata kontroli nad sobą. Osoba z tą dolegliwością sta-
je się podatna na furię (patrz ROZDZIAŁ II: MISTRZ
GRY podrozdział STANDARDOWE TESTY).
33-34 GŁUPOTA HEROICZNA
Pogarda dla niebezpieczeństwa. Bohater z tym pro-
blemem gardzi wszelkim zagroŜeniem, włącznie z za-
groŜeniem Ŝycia. Cierpiący na głupotę heroiczną nie zej-
dzie z drogi pędzącemu dyliŜansowi, nie ucieknie
przed rozjuszonym niedźwiedziem itp. Bohater igno-
ruje rezultaty wszelkich testów strachu. Nadal wykony-
wany powinien być jednak test grozy. Bohater nie prze-
razi się, ale za nieudany test otrzyma, tak jak zwykle,
Punkty Obłędu.
HISTERIA
Ujmując w sposób uproszczony chorzy na histerię
przeistaczają swoje przeŜycia emocjonalne i psychicz-
ne w róŜnego rodzaju zachowania ruchowe lub inne
objawy zewnętrzne. Zasadniczo, kiedy bohater wyko-
na nieudany test strachu lub grozy lub znajduje się w sy-
tuacji konfliktowej i nie wykona udanego rzutu na SW
MG powinien rzucić K8:
K100 WYNIK
01-12 PoraŜenie kończyn
13-25 Zaburzenia chodu
26-37 Ruchy mimowolne
38-50 Ubytki czucia
51-62 Niemota
63-75 Bóle
76-87 Ściskanie w gardle
88-00 Napady histeryczne
01-12 PO ORRAAŻŻEEN
NIIEEKKO
OŃ ŃCCZZY
YNN
MG rzuca K100 wg tabeli trafień i określa, która
kończyna ogarnięta jest niedowładem (jeŜeli wylo-
suje korpus poraŜone są obie nogi, jeŜeli głowę -
wszystkie kończyny).
13-25 ZAABBU URRZZEENNIIA
ACCH HOOD
DUU
Chód bohaterów staje się teatralny i bardzo dzi-
waczny, nie jest to jednak zaburzenie fizyczne.
Chorzy poruszają się przewaŜnie w tempie normal-
nym, ale przy tym mogą wymachiwać rękami,
podnosić bardzo wysoko nogi czy teŜ wykręcać w
tym czasie tułów na róŜne strony. Bohater moŜe
biec tylko z połową prędkości.
26-37 RU UCCHHYYM MIIMMOOWWO OLLNNEE
Chodzi tu zwłaszcza o drŜenie rąk, czasem teŜ
dziwaczne grymasy twarzy lub tiki nerwowe.
38-50 UBBY YTTKKIICCZZUUCCIIA
A
38-39
Ubytki czucia mogą objąć rozmaite okolice ciała,
MG wykonuje rzut K100 wg LOKACJI TRAFIEŃ.
Bohater zupełnie nie czuje tej części ciała, co po-
woduje w tym miejscu modyfikator +K10% do
ODP, ale teŜ - K10% do wszelkich testów doty-
czących posługiwania się daną częścią ciała. Nale-
40-51
Ŝy pamiętać, Ŝe ruchy kończyną, której nie czuje-
my mogą wyglądać co najmniej dziwnie.
51-62 NIIEEM MOOT TAA
Bohater nie jest w stanie wypowiedzieć Ŝadnego
słowa, przewaŜnie nie jest w stanie nawet otwo-
rzyć ust. Aby coś powiedzieć musi wykonać uda-
ny test SW.
63-75 BÓ ÓLLEE
Rzut K100 wg LOKACJI TRAFIEŃ wyznacza,
która część ciała ogarnięta jest bólem. Bohater ma
modyfikator - 10% do wszelkich testów posługi-
wania się tą częścią ciała.
76-87 ŚC
CIISSK
KAAN
NIIEE
W
WGGA
ARRD
DLLEE
Kula histeryczna. Chory staje się
siny na twarzy, zaczyna się pocić,
objawiają się wszelkie objawy
duszenia się. Co rundę bohater
powinien testować ODP, jeśli się
nie powiedzie zaczyna się dusić
otrzymując punkt obraŜeń za kaŜdy
nieudany test. JeŜeli bohater straci
połowę śW - mdleje. 3 udane testy
pod rząd oznaczają pokonanie ataku.
88-00 NAAPPAADDY
YHHIISST
TEERRY
YCCZZN
NEE
Napady historyczne połączone z
wyginaniem ciała w łuk, teatralnymi
ruchami kończyn, grymasami. Stosu-
jemy modyfikator -10% do wykony-
wania wszystkich czynności.
37 HUŚ-
TAWKA NASTROJÓW
Bohater, który cierpi na rozchwianie
osobowości, nie jest w stanie kontro-
lować swoich nastrojów ani powo-
dowanych nimi emocji. Jego humor
zmienia się z minuty na minutę,
przechodząc od radosnej euforii do najczarniejszej
rozpaczy.
Bywają dni, gdy bohater odczuwa przypływ
ogromnej energii. Potrafi nie spać po kilka nocy, staje
się niespokojny i impulsywny. Wydaje pieniądze na
niepotrzebne zbytki, zachowuje się niestosownie do
swojego stanu społecznego i jest przekonany, Ŝe zdoła
sprostać kaŜdemu wyzwaniu. W tym czasie otrzymuje
modyfikator +K10% do ZR oraz -K10% do INT i
SW.
Po okresie stanów euforycznych przychodzi
rozpacz i przygnębienie. Bohater śpi całymi dniami,
nie chcąc wstawać z łóŜka, bez powodu zaczyna szlo-
chać, czując się podle, nie ma nadziei na poprawę
swego losu i chce umrzeć. Słowa pocieszenia nie do-
cierają do pogrąŜonego w depresji nieszczęśnika, który
za wszelką cenę chce być pozostawiony samemu so-
bie. Stan umysłu odbija się na ciele chorego, który
otrzymuje modyfikator -K10% do ZR, SW i CHA.
Aby określić stan ducha bohatera, MG na po-
czątku kaŜdej przygody powinien rzucić K10. Wynik 1
do 5 oznacza, Ŝe bohater znajduje się stanie euforii,
który będzie trwał przez K10 dni. Potem nadchodzi
zmiana nastroju i przez K10 dni bohater będzie cier-
piał na depresję. Po tym okresie nastrój bohatera
znów ulega zmianie na euforyczny i tak dalej. Huśtaw-
ka nastrojów trwa do śmierci bohatera albo do mo-
mentu, gdy zostanie uleczony z obłędu.
Niestabilny emocjonalnie bohater moŜe na-
robić sobie wiele kłopotów. Jest wielce prawdopo-
dobne, Ŝe jego euforia i nadpobudliwość ściągną na
niego uwagę stróŜów prawa. Szalone zachowanie mo-
Ŝe mieć powaŜne konsekwencje, a brawura moŜe za-
kończyć się kalectwem, a nawet śmiercią. Z drugiej
strony, brak motywacji do Ŝycia i chęci do działania
czynią z niego marnego towarzysza podróŜy. Trzeba
na niego stale uwaŜać, bowiem nie wiadomo, czy nagle
nie postanowi rzucić się w przepaść lub w inny sposób
zakończyć swój Ŝywot.
INTROWERSJA
Koncentrowanie się na sobie. Introwertycy tracą zain-
teresowanie dla zewnętrznego świata. Tracą 2K10
punktów CHARYZMY i muszą wykonać test SIŁY
WOLI dla podjęcia jakiejkolwiek formy komunikacji.
INNE DOLEGLIWOŚCI
Inne dolegliwości moŜna traktować jako uboczne
efekty szoków psychicznych. Mają mniejszy wpływ na
bohatera niŜ zaburzenia opisane powyŜej. Gdy nie jest
moŜliwe wybranie przez MG odpowiedniej dolegli-
wości, naleŜy rzucić K100:
K100 WYNIK
01-09 Alergia
10-18 Bóle głowy
19-27 Roztargnienie
28-36 Dolegliwości skóry
37-45 Drgawki
46-54 Jąkanie się
55-63 Koszmary
64-72 Mówienie do siebie
73-81 Mówienie przez sen
82-90 Narcyzm
91-00 Obgryzanie paznokci
01-09 ALLEERRGGIIAA
Bohater jest uczulony na pewne substancje: pew-
ne potrawy, sierść zwierząt albo kurz. Charakter
reakcji alergicznych jest zmienny: od wysypki do
niekontrolowanego, gwałtownego kichania albo
powaŜnej choroby. Krasnoludowie i gnomy nigdy
nie cierpią na alergię. JeŜeli rzut kośćmi określił, Ŝe
khazad albo gnom ma alergię naleŜy rzucić jeszcze
raz.
10-18 BÓ ÓLLEEG
GŁŁO
OWWY Y
Bohater cierpi na zniewalające bóle głowy, które
rozpoczynają się natychmiast po kaŜdorazowym
teście INT, SW lub CHA, niezaleŜnie od jego wy-
niku. Ból głowy trwa przez K100 minut i w tym
czasie wszystkie procentowe cechy są redukowane
o -5%.
19-27 RO OZZTTA
ARRG
GNNIIEEN
NIIEE
Bohater szybko się dekoncentruje i nigdy nie pa-
mięta, gdzie połoŜył swoje rzeczy. W ciągu rundy
walki moŜe wykonywać tylko albo ruch, albo jakąś
inną czynność (patrz KOLEJNOŚĆ DZIAŁAŃ W
WARHAMMER FRP - 261
 RUNDZIE w ROZDZIALE III: WALKA). Nigdy
nie moŜe robić kilku czynności na raz.
28-36 DO OLLEEGGLLIIW
WO OŚŚC CIISSK KÓÓRRY Y
JeŜeli bohater dostanie nerwowej wysypki, naleŜy
rzucić K100 i sprawdzić wg LOKACJI TRAFIEŃ,
gdzie się ona umiejscowiła. Wysypka, chociaŜ nie-
przyjemna, jest nieszkodliwa, chociaŜ jeśli wystąpi
na twarzy, redukuje CHA bohatera o K6 punk-
tów.
37-45 DRRGGAAW WK KII
Bohater od czasu do czasu ma ataki drgawek, re-
dukujących o -5% ZR i US.
46-54 JĄĄK KAANNIIEESIĘ
Postacie jąkające się otrzymują modyfikator -5%
do wszystkich testów CHARYZMY i nie mogą
uŜywać umiejętności krasomówstwo, gawędziarstwo
oraz gadanina.
55-63 KO OSSZZMMA ARRYY
Bohater cierpi na powtarzające się nocne koszma-
ry, zwykle związane ze zdarzeniem, które spowo-
dowało uraz. Rzuca się i krzyczy przez sen, ale po
przebudzeniu się nie moŜe sobie tych majaków
przypomnieć. Bezpośrednio nie ma to wpływu na
bohatera, ale moŜe irytować innych.
64-72 MÓ ÓWWIIEENNIIEEDDO O SSIIEEBBIIEE
Bohater ciągle mówi do siebie, cicho i niezrozu-
miale dla innych, jednak w sposób którego nie
moŜna nie zauwaŜyć i cięŜko jest ignorować. Aby
zachować milczenie przez K10 minut gry, bohater
musi wykonać udany test SW. W czasie, gdy bo-
hater mówi do siebie nie jest w stanie uŜywać
umiejętności cichy chód oraz ukrywanie się.
73-81 MÓ ÓWWIIEENNIIEEPPRRZZEEZZSSEEN N
Bohater mówi przez sen, jakby z kimś rozmawiał
lub coś komentował. Zwykle jest to powiązane z
wydarzeniem, które doprowadziło do zaburzenia.
82-90 NAARRC
CYYZZMM
Bohater, u którego rozwinie się ta niezdrowa fa-
scynacja własnym wyglądem musi wykonać test
SW za kaŜdym razem, gdy mija lustro albo inną
powierzchnię, w której moŜe się przejrzeć. JeŜeli
test jest nieudany, natychmiast się zatrzymuje, za-
tracając się całkowicie w kontemplacji swego od-
bicia. By się opanować, musi wykonać kolejny test
SW w kolejnych rundach.
91-00 OBBGGRRY YZZAAN NIIEEPPAAZZN NOOK KC
CII
Nie jest to nawyk szkodliwy, ale moŜe wzbudzić
czyjąś niechęć lub niesmak.
52-53 KATATONIA
Całkowite zamknięcie się w sobie. Za kaŜdym razem,
gdy bohaterowie nie uda się test strachu lub grozy auto-
matycznie popada on w stan katatonii, niezaleŜnie od
posiadanej całkowitej liczby Punktów Obłędu.
Jeśli nie uda się test strachu, bohater nie jest w stanie
odezwać się przez K6 godzin. Dodatkowo nie zdaje
sobie sprawy z obecności innych istot.
Po nieudanym teście grozy bohater zwija się w kłębek i
w tej pozycji nieruchomieje na K6 godzin.
54-55 KLAUSTROFOBIA
Strach przed zamkniętą przestrzenią. Precyzyjna defi-
nicja zamkniętej przestrzeni zaleŜy od MG, ale ogólnie
są to miejsca gdzie: sufit znajduje się na wysokości
262 - WARHAMMER FRP
mniejszej niŜ 2½ metra, korytarze są węŜsze niŜ 1
metr lub pokój ma powierzchnię mniejszą niŜ 2 metry
kwadratowe. Powoduje to, Ŝe gracz wszystkie testy
strachu i grozy będzie wykonywał testując połowę SW
bohatera, MG powinien to modyfikować w zaleŜności
od okoliczności.
56-57 KLEPTOMANIA
NiewaŜne jak spokojny Ŝywot wiedzie bohater - sytu-
acja moŜe ulec zmianie w kaŜdej chwili. Nuda i bez-
troska mogą zmienić się w przeraŜenie lub walkę na
śmierć i Ŝycie z potwornymi odmieńcami, mutantami,
zwierzoludźmi lub jeszcze gorszymi istotami. Wycze-
kiwanie nagłego ataku moŜe wywoływać ogromne
napięcie, które nie znajduje ujścia. Takie emocje muszą
jednak zostać w końcu rozładowane, co w niektórych
przypadkach prowadzi do pojawienia się objawów
kleptomanii.
Bohater, który cierpi na chorobę umysłu
zwaną kleptomanią, odczuwa niemoŜliwy do opano-
wania pociąg do kradzieŜy. Gdy nadarza się okazja, by
coś ukraść, musi wykonać test SW. Nieudany test
oznacza, Ŝe bohater usiłuje skraść przedmiot, bez
względu na jego prawdziwą wartość, ryzyko i kary, ja-
kie groŜą złodziejowi.
Dla chorego waŜny jest tylko sam akt kradzie-
Ŝy, który zapewnia kleptomanowi K10 godzin zado-
wolenia i euforii, po których następuje stan przygnę-
bienia i poczucia winy. Wyrzuty sumienia gnębią bo-
hatera przez K10 dni, powodując modyfikator -10%
do CHA. Ze stanu depresji moŜe go wyrwać jedynie
następna udana kradzieŜ.
Bohater cierpiący na kleptomanię bez wątpie-
nia szybko znajdzie się w opałach. StróŜe prawa, kup-
cy, a nawet przyjaciele nie będą przychylnie spoglądać
na jego uczynki, nie rozumiejąc targających nim emo-
cji. Co gorsza, wyznawcy boga Chaosu Slaanesha nie-
zwykle interesują się przypadkami kleptomanii. Po-
wszechnie znanym faktem jest szczególna podatność
niziołków na tę chorobę, mimo Ŝe one same temu za-
przeczają.
58 KOSZMARNE WSPOMNIENIA
Czasem zdarza się, Ŝe groza i potworność wydarzeń
odciskają trwałe piętno na umyśle poszukiwacza przy-
gód. Gdy bohatera dopadają koszmarne wspomnie-
nia, wciąŜ na nowo i bez przerwy będzie przeŜywał
straszliwe wydarzenia ze swojej przeszłości. Będzie do
nich powracał we śnie i na jawie, co zmieni jego Ŝycie
w nieustający koszmar. W ciągu dnia będzie rozpamię-
tywał tragiczne wydarzenia, popadając w coraz głębszą
rozpacz i smutek. To z kolei powoduje problemy z
koncentracją oraz prowadzi do unikania przyjaciół i
najbliŜszych. Upragniony sen nie przyniesie ukojenia,
bowiem bohater będzie stale nawiedzany przez wypa-
czone echa traumatycznych wydarzeń, które stały się
przyczyną obłędu.
Na początku kaŜdego dnia bohater musi wy-
konać udany test SW, aby opanować powracające
koszmarne wspomnienia. Nieudany test oznacza, Ŝe
otrzymuje ujemny modyfikator -K10% do ZR, INT,
SW i CHA. W nocy obłąkanego nawiedzają szczegól-
nie Ŝywe koszmary. MG moŜe uznać, Ŝe dodatkowo
pogłębiają stan szaleństwa bohatera.
JeŜeli bohater, którego nawiedzają koszmarne
wspomnienia, znajdzie się w sytuacji podobnej do tej,
którą ciągle rozpamiętuje, musi wykonać test SW.
Nieudany test oznacza, Ŝe bohater jest święcie prze-
konany, Ŝe znów przeŜywa tamte straszliwe chwile. Jak
się zachowa w obliczu swoich najgorszych obaw, zale-
Ŝy od MG i gracza. Bohater moŜe uciec, zacząć rozpa-
czać, próbować się ukryć, rzucić się na najbliŜszą isto-
tę, rozpłakać się niczym małe dziecko, zaatakować
nieistniejących wrogów lub postąpić tak, jak według
niego wymaga tego sytuacja (na przykład ruszy na
pomoc wyimaginowanemu, konającemu towarzyszo-
wi).
Bohater, który bez przerwy coś do siebie
mamrocze, czasem nawet sprzecza się ze sobą, a pew-
nością zwróci uwagę łowców czarownic, a takŜe wy-
znawców Tzeentcha, których najwyraźniej fascynują
przypadki takich schorzeń.
59-60 LUNATYZM
Sennowłóctwo. Zaburzenie przebiega dość łagodnie,
ograniczając się do rzadkich incydentów. Osoby do-
tknięte tym schorzeniem przeŜywają stany, w czasie
których w głębokiej fazie snu wstają, nie zdając sobie z
tego sprawy i odbywają kilku lub kilkunastominutowe
wędrówki. Mają przy tym otwarte oczy, omijają prze-
szkody. Wykazują potem całkowitą niepamięć przeŜy-
tego incydentu.
61-62 MANIAKALNOŚĆ
Ogarnięty manią prześladowczą bohater wszędzie
wokół siebie widzi wrogów. Jest przekonany, Ŝe ota-
czające go osoby, włączając w to przyjaciół i bliskich,
potajemnie spiskując przeciw niemu, chcąc doprowa-
dzić do jego upodlenia bądź śmierci.
Wrogowie paranoika są nadzwyczaj potęŜni i
przebiegli. Szpiegują go w dzień i w nocy (często w
nader przemyślny sposób), kopią tunele i konstruują
tajne przejścia, które pozwalają im dostać się do jego
domu. Potajemnie zatruwają jedzenie, które spoŜywa.
Włamują się nocą do jego domu, przeszukują rzeczy,
kradną najcenniejsze przedmioty, rzucają na niego
uroki i klątwy, przejmują kontrolę nad myślami lub
pozbawiając go świadomości, zmuszają do ohydnych
czynów.
Wrogowie postaci naleŜą zwykle do określo-
nej grupy społecznej lub rasy. Mogą to być elfy, kra-
snoludy, niziołki, mutanci, zwierzoludzi, skaveny, jasz-
czuroludzie, gobliny, czarodzieje, kultyści Chaosu, wy-
znawcy innych religii, rycerze zakonni, łowcy czarow-
nic, druidzi albo medycy.
Gdy bohater spotka członka grupy, którą
obwinia o swoje nieszczęścia, musi wykonać test SW.
Nieudany test oznacza, Ŝe zaczyna się dziwnie zacho-
wywać. Mogą to być bezpodstawne oskarŜenia, napa-
dy strachu, próba ucieczki albo ukrycia się, niekontro-
lowane wybuchy płaczu, wciskanie się w kąt pomiesz-
czenia, a nawet napaść słowna bądź fizyczna.
Ustawiczne rozpowiadanie o spiskach jest po-
czytywane za oznakę szaleństwa, a chory powinien
obawiać się przede wszystkim zainteresowania łow-
ców czarownic, którzy zawsze są chętni aby dowie-
dzieć się czegoś więcej o rzekomych tajnych stowarzy-
szeniach.
63-64 MEGALOMANIA
Przerośnięte ego. Megaloman jest przepełniony po-
czuciem własnej wartości oraz nienasyconym pragnie-
niem potęgi. Będzie szukał sposobu, by zostać przy-
wódcą grupy i w ogóle dąŜył do zdobycia jakiejkol-
wiek władzy. Megaloman staje się podatny na niechęć
wobec kaŜdego, kto kwestionuje jego autorytet lub nie
wykonuje bez szemrania jego rozkazów (patrz ROZ-
DZIAŁ II: MISTRZ GRY podrozdział STANDARDO-
WE TESTY).
65-66 MOCZENIE NOCNE
Ta przykra dolegliwość polega na nietrzymaniu moczu
w trakcie snu. Dotknięci nią chorzy nie budząc się w
nocy oddają mocz do łóŜka. Bohater nie jest w stanie
zapanować nad tym objawem, więc Ŝadnego rodzaju
kary czy represje nie odnoszą skutku. JeŜeli bohater pił
bezpośrednio przed snem to ma 20% szans, Ŝe odda
mocz w trakcie snu. Jeśli nie szansa wynosi 10%.
67-68 NARKOLEPSJA
Istotą narkolepsji jest występowanie w ciągu dnia na-
padów przymusowego snu. Bez Ŝadnej uchwytnej
przyczyny pojawiają się napady snu, którym chory nie
moŜe się przeciwstawić. Zazwyczaj chorzy nie mogą
się poruszyć, padają bezwładnie na ziemię. Zasypia on
na K20 minut w zupełnie nieadekwatnych sytuacjach
np. w czasie rozmowy, chodzenia, jedzenia. Osobę
dotkniętą narkolepsją moŜna obudzić. U narkolepty-
ków zdarzają się takŜe napady nocnego czuwania -
budzą się w nocy z pełną świadomością, nie mogą się
jednak poruszyć i odczuwają paniczny lęk.
69-70 NARKOMANIA
UzaleŜnienie od narkotyków. Nałogowiec staje się
uzaleŜniony od narkotyków i kaŜdego dnia musi wy-
konać test SW, aby oprzeć się narkotycznemu głodo-
wi, jeŜeli test jest nieudany zrobi wszystko, co w jego
mocy, aby zdobyć i natychmiast zaŜyć narkotyk. Kiedy
zakończy się jego działanie, narkoman musi wykonać
kolejny test SW, by stwierdzić czy oprze się pokusie
natychmiastowego wzięcia kolejnej dawki.
Bohater, któremu nie udał się test SW w cza-
sie, gdy nie posiada narkotyku traci -10% INT, SW
 oraz CHA do chwili jego zdobycia i zaŜycia. ZaŜycie
jednej dawki przywróci cechy do normalnego stanu na
okres działania narkotyku. Druga dawka, wzięta w tym
czasie nie ma wpływu na cechy, ale bohater odczuwa
normalne efekty działania narkotyku, moŜe równieŜ
otrzymać nowe Punkty Obłędu.
Jeśli nałóg rozwinie się na skutek częstego za-
Ŝywania narkotyków, uzaleŜnienie nastąpi w stosunku
do zaŜywanego narkotyku (lub jednego z narkoty-
ków). Gdy potrzebne jest losowe określenie uzaleŜ-
nienia, naleŜy uŜyć następującej tabeli.
K100 WYNIK
01-20 Korzeń Ŝmii
21-40 Czarny lotos
41-60 Liść szaleństwa
61-80 Nocny cień
81-00 Ośli liść
71-72 NIECHĘĆ
Bezpodstawna antypatia. Bohater czuje niechęć do:
K100 WYNIK
01-15 przeciwnej płci własnej rasy
16-75 przyjaznej rasy wybranej przez MG
76-80 osób z przyjaznej rasy, ale o szczególnej
klasie zawodowej, rzuć K4: 1 - Wojownik, 2
- Ranger, 3 - Łotr, 4 - Uczony
81-90 wszystkich przyjaznych osób
91-00 konkretnych osób, grup lub religii wybra-
nych przez MG
Zobacz ROZDZIAŁ II: MISTRZ GRY pod-
rozdział STANDARDOWE TESTY w celu określenie
efektów niechęci.
73-74 NIENAWIŚĆ
Irracjonalna nienawiść. Bohater staje się podatny na nie-
nawiść w stosunku do:
K100 WYNIK
01-15 przeciwnej płci własnej rasy
16-75 przyjaznej rasy wybranej przez MG
76-80 osób z przyjaznej rasy, ale o szczególnej
klasie zawodowej, rzuć K4: 1 - Wojownik, 2
- Ranger, 3 - Łotr, 4 - Uczony
81-90 konkretnego gatunku zwierząt (zwykle
niegroźnego)
91-00 konkretnych osób, grup lub religii wybra-
nych przez MG
Reguły odnoszące się do nienawiści opisano w
paragrafie STANDARDOWE TESTY.
75 ODRĘTWIENIE
śycie to nieustający ból. Świat jest pełen cierpienia i
okropności oraz roi się od istot, które tylko czyhają,
aby zranić człowieka do Ŝywego. Cierpiąca na scho-
rzenie istota odcina się powoli od wszelkich bodźców,
aŜ w końcu nie czuje juŜ niczego. Przestaje ją dręczyć
ból, a przyjemności nie są w stanie przynieść Ŝadnej
rozkoszy. Postać nie troszczy się dłuŜej o własne ciało,
ignoruje wymogi higieny i odniesione rany, doprowa-
dzając czasem do groźnych sytuacji. Prawda jest taka,
Ŝe odrętwiały nie zwraca uwagi na doczesne dolegli-
wości.
Drętwota jest podstępną i zdradziecką choro-
bą. W pierwszych K3 miesiącach jej trwania chory
otrzymuje modyfikator +K10% do ODP, co wiąŜe się
jednak z utratą wraŜliwości i czucia, które pociąga za
sobą zmniejszenie ZR o -K10%. Bohater ignoruje
większość sytuacji, które mogą doprowadzić do skale-
czenia czy zranienia. Co więcej, bawi go brak reakcji
ciała na ból i za kaŜdym razem, kiedy moŜe je w ten
sposób sprawdzić, musi wykonać test SW. Udany test
oznacza, Ŝe bohater powstrzymał się przed samooka-
leczeniem.
Kolejne miesiące trwania choroby oznaczają
prawie całkowitą drętwotę. Bohater zyskuje kolejne
+K5% ODP i traci -K10% ZR. Za kaŜdym razem,
kiedy utraci choć 1 punkt śW musi wykonać test SW,
którego niepowodzenie oznacza przyznanie 1 PO. Jeśli
chory nabawi się w ten sposób kolejnej choroby umy-
słu będzie nią głupota heroiczna. Chory zaczyna być nie-
bezpieczny dla samego siebie, bowiem dla zabawy ro-
bi nacięcia lub przypala ciało. Rozkosze stołu i łoŜnicy
nie przynoszą mu satysfakcji, dlatego zaczyna z wolna
o nich zapominać.
Chorzy na drętwotę są często wcielani do od-
działów łowców czarownic, zakony Templariuszy
Sigmara lub Armii Imperialnej, stanowią bowiem ide-
alny materiał na nieustraszonych Ŝołnierzy, którzy bę-
dą gotowi związać walką kaŜdego, nawet najstraszliw-
szego wroga. Szczególną nienawiścią darzą ich wy-
znawcy Slaanesha, bowiem za sprawą tej choroby
umysłowej osoby nie są stanie odczuwać rozkoszy ani
bólu. Prawda jest taka, Ŝe nie czując kompletnie nic,
stają się niewraŜliwi na pokusy Chaosu. Jeśli choroba
spadnie na któregoś z wyznawców Księcia Chaosu,
pewne jest, Ŝe dopuści się on najbardziej wyuzdanych i
zdeprawowanych czynów, byleby choć raz jeszcze po-
czuć cokolwiek.
76-77 OKRESOWA SENNOŚĆ
Okresowa senność polega na okresowym występo-
waniu długotrwałego snu. Znamienną cechę stanowią
periodyczne stany kilkudniowego snu, połączone z
bulimią. Codziennie przed snem bohater wykonuje
rzut K100 z 10% szansą, Ŝe poczuje nagle nadmierną
Ŝarłoczność. Pochłania wtedy ogromne ilości jedzenia
i zasypia na K6+1 dni. Obudzenie go jest bardzo
trudne.
78-79 PATOLOGICZNY KŁAMCA
Niezdolność do mówienia prawdy. Osoby z tym
schorzeniem po prostu nie są w stanie mówić prawdy,
przy czym bez znaczenia jest fakt jak jest ona oczywi-
sta lub banalna. Patologiczni kłamcy będą przekony-
wać nawet o tym, Ŝe w dzień jest ciemno, a w nocy ja-
sno. Osoby z tym zaburzeniem będą kłamać na kaŜdy
temat - nie ma to wpływu na ich cechy lub zdolności,
ale powinno być odgrywane w jak najlepszy sposób.
MG powinien nałoŜyć karę w Punktach Doświadczenia
na patologicznego kłamcę, który niezaleŜnie od oko-
liczności mówi prawdę.
80 PIROMANIA
Bohater odczuwa niepowstrzymany pociąg do ognia i
płomieni. Jest przekonany, Ŝe w Ŝyciu nie czeka go nic
oprócz nieszczęść, cierpienia, strachu i ciemności. Wi-
dok tańczących płomieni jest dla niego jedynym źró-
dłem radości i szczęścia. Uwielbia podpalać domy i
obserwować, jak nikną w Ŝywiole szalejącego ognia.
Za kaŜdym razem, gdy bohater ma okazję do
podłoŜenia ognia, musi wykonać test SW. Nieudany
test oznacza, Ŝe zrobi wszystko, by podpalić jakiś
przedmiot lub obiekt znajdujący się w najbliŜszym
otoczeniu. Nie zwaŜa na ryzyko i konsekwencje takie-
go czynu.
Gdy postać obserwuje płomienie, ogarnia go
błoga rozkosz i odpręŜenie. Im większy i potęŜniejszy
poŜar, tym czuje się szczęśliwszy. Błogostan trwa
przez K10 godzin, po których nadchodzi K10 dni de-
presji (bohater otrzymuje modyfikator -K10% do
CHA). Ze stanu przygnębienia moŜe go wyrwać tylko
następne podpalenie.
Szaleniec, który bezmyślnie podkłada ogień,
wiele ryzykuje. Bywa, Ŝe ginie w poŜarze, który sam
rozniecił. Podpalenia są karane w Starym Świecie
śmiercią, a winny tej zbrodni zwykle kończy na szu-
bienicy. Wyznawcy Slaanesha są głęboko zafascyno-
wani podpalaczami - ich uwielbienie dla płomieni
uznają za objaw ostatecznego skaŜenia duszy przez
Chaos.
81-82 SCHIZOFRENIA
Rozszczepienie osobowości. Choroba charakteryzuje
się aspołecznym zachowaniem, introwersją i utratą za-
interesowania światem zewnętrznym. W grze manife-
stuje się to jako ciągła zmiana schorzenia umysłowego
na jedno spośród opisanych w tym paragrafie. Na po-
czątku przygody, a później co 2, 3 godziny czasu real-
nego gracz powinien rzucić K100, a wynik odczytać z
poniŜszej tabeli.
K100 WYNIK
01-60 Bez efektów
61-65 Czasowa amnezja
66-70 Depresja
71-75 Głupota heroiczna
76-80 Introwersja
81-85 Kleptomania
86-90 Maniakalność
91-95 Megalomania
96-00 Patologiczny kłamca
Rzut naleŜy takŜe wykonać za kaŜdym razem,
gdy bohater wykonuje test INT, SW lub CHA, nieza-
leŜnie od rezultatu tego testu.
83 SKAZA CHAOSU
Kontakt ze Kamieniem Przemian i surową energią
Chaosu moŜe mieć fatalne skutki. W ohydny sposób
zmienia nie tylko ciało człowieka, ale i jego umysł.
Słabi duchem, którzy poddają się tym wpływom,
szybko przekonują się o nieodpartej sile skazy Chaosu.
Postać musi mieć przynajmniej 6 Punktów
Obłędu i nie moŜe wykazywać objawów Ŝadnej choro-
by umysłu. Po zetknięciu się z mocą Chaosu, bohater
musi wykonać test SW. Nieudany test oznacza utratę
6 Punktów Obłędu i pojawienie się objawów skazy Cha-
osu.
KaŜdego dnia postać otrzymuje modyfikator -
K10% do losowo wybranej cechy głównej. Po K3 tygo-
dniach na stałe traci -K10% CHA. Zaczyna słyszeć
głosy i nawiedzają go dziwne myśli. Na przykład moŜe
uwaŜać, Ŝe kąpiele prowadzą do śmierci, całe jego zło-
to jest fałszywe, zwierzęta go obserwują, sen jest dla
głupców, a trzymanie piachu w kieszeniach odstrasza
elfy.
Po K3 miesiącach od wystąpienia pierwszych
objawów pojawiają się halucynacje wzrokowe i oma-
my słuchowe. Zwykłe przedmioty mienią się nienatu-
ralnymi barwami, nieruchome rzeczy zaczynają się po-
ruszać, na granicy pola widzenia czają się jakieś istoty, a
zwierzęta mówią ludzkim głosem. Jakby tego było
mało, postać jest przekonana, Ŝe ktoś ją śledzi, chodzi
za nim krok w krok i szepcze mu do ucha. Głosy w
głowie bezustannie zmuszają go do wykonywania wy-
znaczonych zadań. Na przykład musi zabić poborcę
podatkowego, który rzekomo jest czcicielem Chaosu,
lub informować wszystkich wokół o rychłym końcu
świata. Do MG naleŜy wyjaśnienie, w jaki sposób bo-
hater będzie sobie tłumaczył pochodzenie tych gło-
sów.
W kolejnych miesiącach choroby objawy za-
czynają się nasilać. Bohater otrzymuje modyfikator -
K10% do wszystkich cech głównych i na stałe traci kolej-
ne -K10% CHA. KaŜdego dnia musi wykonać test
ODP. Nieudany test oznacza wystąpienie pierwszych
mutacji. Zamiany następują powoli, lecz nieuchronnie.
Najpierw pojawiają się wokół oczu i ust, potem obej-
mują całą głowę. Po rozpoczęciu tego straszliwego
procesu bohater nie będzie musiał wykonywać co-
dziennych testów ODP.
Jeśli postać doŜyje kolejnego miesiąca choro-
by, ponownie musi wznowić wykonywanie codzien-
nych testów ODP. Dowolny nieudany test oznacza, Ŝe
ciało przechodzi kolejną przemianę, przybierając for-
mę RóŜowego Strachulca. Umysł bohatera załamuje
się pod naporem sił Chaosu, a jego ciało przechodzi
ostateczną przemianę, która zmienia go w demona.
Przy akompaniamencie jęków umęczonego nieszczę-
śnika wyrastają mu dodatkowe usta, ramiona i nogi.
Bohater staje się niewolnikiem Pana Przemian. W tym
momencie MG przejmuje kontrolę nad Bohaterem
Gracza.
Zarówno łowcy czarownic, jak i wyznawcy
Tzeentcha, szczególnie gorliwie poszukują ludzi na-
znaczonych skazą Chaosu.
84-85 SKOTOFOBIA
Irracjonalny strach przed ciemnościami. W całkowi-
tych ciemnościach, jako podstawę testów strachu i grozy
bierze się ¼ SW bohatera, zaś w półmroku połowę tej
cechy. Istoty posiadające umiejętność infrawizję, takie
jak na przykład: krasnoludowie i gnomy nigdy nie
cierpią na skotofobię. JeŜeli rzut kośćmi określił, Ŝe
khazad albo gnom boi się ciemności naleŜy rzucić
jeszcze raz.
86 SZPONY HAZARDU
Postać odczuwa nieodpartą chęć podejmowania ryzy-
ka i gry o najwyŜsze stawki. W duszy chorego rodzi się
przekonanie, Ŝe Ŝycie jest nudne, bezcelowe, pełne
problemów i nieprzyjemnych wspomnień. Szukając
ucieczki od szarzyzny dnia codziennego i nudy wolno
płynących godzin, zasiada do karcianego stołu lub wy-
ciąga kubek z kośćmi.
Za kaŜdym razem, gdy bohater ma szansę
przystąpić do gry hazardowej, musi wykonać test SW.
Nawet obserwacja gry w kości lub rzucone mimocho-
dem zaproszenia do kilku partyjek w karty moŜe oka-
zać się pokusą nie do odparcia.
WARHAMMER FRP - 263
 Nieudany test oznacza, Ŝe bohater natych-
miast zasiada do rozgrywki i będzie w niej uczestniczył
do chwili, aŜ powiedzie mu się test SW. Wykonuje go
przed kaŜdym kolejnym rozdaniem, zakładem lub
partyjką. NiezaleŜnie od szczęścia i powodzenia w
grze, kaŜda jej tura zmniejsza SW grającego o -5%.
Wykorzystanie umiejętności hazard nie jest w stanie
powstrzymać zmniejszenia się wartości tej cechy, choć
moŜe zwiększyć szanse obłąkanego na wygraną w
grze.
JeŜeli bohaterowi skończą się pieniądze, a
nadal nie potrafi się opanować, będzie próbował po-
Ŝyczyć gotówkę lub zastawić swój dobytek. MoŜe to
doprowadzić do wielu niebezpiecznych sytuacji.
Bohater, tkwiący w szponach hazardu, niemal
zawsze tonie w długach i stale ucieka przed wierzycie-
lami. PoŜyczanie sporych sum, których nie oddaje, sta-
je się przyczyną zerwania przyjaźni. Co gorsza, hazar-
dzista moŜe posunąć się do zastawiania przedmiotów,
naleŜących do całej druŜyny (na przykład łodzi), nie
pytając kompanów o pozwolenie. Zamiłowanie do
kart lub kości to prosta droga do kradzieŜy, kłamstw i
oszustw. Ostatecznie prowadzi na szubienicę lub na
ołtarz wyznawców Slaanesha.
87-88 UROJENIA PRZEŚLADOWCZE
Bohater jest przekonany, Ŝe otoczenie chce pozbawić
go jakichś dóbr (np. zdrowia, Ŝycia czy własności),
oskarŜa je o przestępstwa, niemoralne wykroczenia itp.
Postać jest nieufna w stosunku do innych. Podczas
kontaktów z istotami humanoidalnymi, bohater musi
wykonać test SW. Jeśli test będzie nieudany, postać nie
będzie w stanie przebywać w bezpośrednim otoczeniu
określonych osób przez okres K6 godzin.
89 UROJONY ZBAWCA
Gdy postać zaczyna cierpień na to schorzenie umysłu,
narasta w nim przeświadczenie, Ŝe jest wybrańcem,
którego przeznaczeniem jest dokonanie czegoś wiel-
kiego. Na przykład, jeŜeli jakimś cudem wyszedł bez
szwanku z napaści krwioŜerczych zwierzoludzi, będzie
święcie przekonany, Ŝe od pewnej śmierci ocaliła go
boska interwencja. Bohater wierzy, Ŝe gdy nadejdzie
odpowiednia chwila, będzie mógł skorzystać ze swo-
ich nadludzkich mocy i dokonać chwalebnego dzieła,
sprawiając Ŝe świat stanie się lepszy.
Tylko od MG zaleŜy, w co wierzy obłąkana
postać. Niektórzy chorzy mogą być przeświadczeni, Ŝe
potrafią powstrzymać zarazę, inni będą znali sposób
na wyplenienie biedoty, uzdrowienie mutantów, na-
karmienie biednych, zakończenie wojen lub uwolnie-
nie ludzi spod władzy pieniądza. Bohater będzie do
upadłego wygłaszał tyrady na swój ulubiony temat,
zanudzając nimi kaŜdego, kto zacznie z nim rozma-
wiać. JeŜeli umie pisać, z pewnością zacznie tworzyć
długie i nieskładne elaboraty, a potem będzie starał się
je opublikować w kaŜdym większym mieście.
Urojone moce, jakimi dysponuje postać, takŜe
powinny być niecodzienne. Leczenie dotykiem, rzuca-
nie czarów, władanie potęgą umysłu (czytanie w my-
ślach, telepatia, podpalanie przedmiotów), chodzenie
po wodzie, zdolność latania, niewraŜliwość na ciosy
lub umiejętność konstruowania zadziwiających ma-
szyn to dobre przykłady urojeń, jakim moŜe ulegać
postać. Nawet w obliczu wyraźnych dowodów, prze-
czących jego przekonaniom, nadal będzie utrzymy-
wać, Ŝe jest cudotwórcą.
Osoba, która twierdzi, Ŝe posiada nadludzkie
moce, jest powszechnie uznawana za niebezpieczną i
obłąkaną. Podobnie traktowany będzie agresywny
podŜegacz, który na siłę stara się przekonać słuchaczy
do swoich dziwacznych poglądów. Obłęd moŜe
sprowadzić wiele nieszczęść na jednych i drugich.
Zdarza się jednak, Ŝe inni szaleńcy uznają takich pro-
roków za prawdziwych i dołączają do ich krucjaty w
celu uczynienia tego świata lepszym.
90 WISIELCZY HUMOR
Osoba, która cierpi na napady wisielczego humoru,
uwaŜa, Ŝe świat to jeden wielki Ŝart. Zwykle o utratę
zmysłów przyprawia widok zła tryumfującego nad
niewinnością i dobrem, skutkiem czego takiej osobie
nie pozostaje nic innego, jak tylko gorzko się zaśmiać.
Powód jest nieistotny - cierpienie rodziny, utrata bli-
skich czy zło świata - wszystko moŜna zbyt kpiącym
uśmiechem.
264 - WARHAMMER FRP
Bohater nie jest w stanie stłumić chichotu ani
zmazać z twarzy złośliwego uśmieszku, który cały czas
pełga po jego ustach. Im gorsza sytuacja, tym śmiech
jest głośniejszy i bardziej ironiczny.
W rzadkich sytuacjach, kiedy wszystko idzie
po jego myśli, chory uwaŜa, Ŝe to cisza przed burzą, a
świat szykuje mu kolejnego, potwornego psikusa. Naj-
gorszy jad zarezerwowany jest dla osób bliskich boha-
terowi (rodzina, przyjaciele, ukochani) lub bezbron-
nych (chorzy, biedni, ofiary wojny). Bohater, który
cierpi na tę chorobę, nie jest w stanie okazywać
współczucia, przez co inni postrzegają go jako bezli-
tosnego, nieczułego człowieka. Jego słowa pełne są
okrucieństwa, Ŝarty niesmaczne, a skojarzenia obrazo-
burcze i przeraŜające. Najgorszy jednak jest ten cy-
niczny, szyderczy śmiech…
Choroba zmniejsza CHA bohatera o -K10%.
Ponadto testy skradania się wykonywane są z ujemnym
modyfikatorem -10%, poniewaŜ postać nie jest w sta-
nie zapanować nad mamrotaniem do siebie i śmia-
niem się z własnych dowcipów. Z początku uśmie-
szek moŜe nikomu nie przeszkadzać, ale z czasem
ustawiczny chichot zacznie przyprawiać innych boha-
terów o wściekłość. Co gorsza, jeśli postać znajdzie się
w niebezpiecznej sytuacji lub takiej, która będzie wy-
magała od niego powagi (audiencja u wysoko posta-
wionego arystokrata, obcowanie z ofiarami wojny)
musi wykonać test SW. Nieudany test oznacza atak
nagłego śmiechu. Udany test oznacza, Ŝe bohater je-
dynie śmieje się pod nosem.
Ofiary napadów wisielczego humoru szybko
trafiają do przytułków dla obłąkanych, gdzie ich chi-
chot nie draŜni innych ludzi. Przyjaciele odwracają się
od nich, a towarzysze porzucają bez słowa poŜegna-
nia. Niejeden z cierpiących na to schorzenie zostaje
zabity, kiedy jego niestosowny komentarz lub Ŝart do-
prowadził do wściekłości bliskich osób, a których so-
bie drwił.
91 WIZJA ZAGŁADY
Siły Chaosu są wszędzie, nieustannie atakują Stary
Świat od zewnątrz i plugawiąc go od środka. Niektó-
rzy próbują powstrzymać Chaos, ale walczą w prze-
granej sprawie. Wielu z nich zaciska zęby i z uporem
kontynuuje walkę, by powstrzymać nawałę ciemności,
bez względu na nieuchronny, tragiczny koniec. Inni po
prostu się poddają.
Bohater traci nadzieję na zwycięstwo sił do-
bra, gdyŜ wszystkie walki i okropności jakie spotkał na
swojej drodze, osłabiły jego wolę Ŝycia. W chwili, w
której traci zmysły, spływa na niego ponure objawie-
nie. Bohater wierzy, Ŝe któryś z bogów odsłonił przed
nim ostateczną prawdę - świat zmierza ku zagładzie.
W Ŝaden sposób nie moŜna zaradzić nadchodzącej
katastrofie. Czas odpokutować za grzechy i umrzeć.
Wielu spośród podupadłych na duchu od-
chodzi w dzicz, wiodąc pustelnicze Ŝycie w lasach lub
pieczarach. Inni wręcz przeciwnie, jako boscy posłań-
cy głoszą rychły koniec świata na tłocznych jarmar-
kach i rynkach miejskich. Obdarci i brudni wykrzykują
swoje ostrzeŜenia na rozstajnych drogach, snując wizje
nadciągającej zagłady.
Postać wierzy, Ŝe bóstwo cały czas do niego
przemawia, instruując go, co ma robić. Nic innego się
nie liczy - ani utrzymanie czystości i zaspokojenie gło-
du, ani zdobywanie środków do Ŝycia. MG powinien
wymyślić w jaki sposób bóstwo kontaktuje się z obłą-
kanym bohaterem. Szaleniec moŜe słyszeć głosy, do-
znawać wizji lub śnić symboliczne i zagmatwane sny.
Często zdarza się, Ŝe jednocześnie występują wszystkie
te objawy. Ich przesłanie zawsze jest ponure i naglące:
Świat się kończy. Pokutujcie za grzechy. Przygotujcie się na sąd
ostateczny.
Aby podołać misji wyznaczonej przez boga,
nieszczęśnik musi oczyścić z grzechów swoją duszę.
Najłatwiej to osiągnąć przez umartwianie się, biczo-
wanie rózgami, łańcuchami lub skórzanymi pasami.
Świętym obowiązkiem bohatera jest przygotowanie na
nadejście końca nie tylko siebie, ale takŜe innych osób.
Niektórzy łowcy czarownic i kapłani wyszu-
kują takich desperatów i wcielają do swoich oddzia-
łów. Wykorzystują ich przekonanie, Ŝe nadchodzi
ostateczna bitwa, karmią i obiecują chwalebną śmierć.
Prawda jest taka, Ŝe nieszczęśnicy stanowią mięso ar-
matnie rzucane w pierwszych szeregach przeciwko
przeraŜającym siłom wroga. Wielu proroków zagłady
spotyka się z gromadach flagelantów.
92 ZŁAMANE SERCE
śycie awanturnika jest cięŜkie i niebezpieczne. Jego
ciało ustawicznie naraŜone jest na ból , a umysł musi
znosić wszelkiego rodzaju ohydę i grozę. Czy w sercu
takiej osoby jest miejsce na miłość?
Bohater o złamanym sercu wierzy, Ŝe został
pokochany przez osobę z wyŜszych sfer. Kochanek
lub kochanka moŜe naleŜeć do szlachty, być znanym
artystom, obiecującym kupcem, prawnikiem, rycerzem
zakonnym, czarodziejem lub kapłanem. Niektórzy z
szaleńców będą przekonani, Ŝe uczuciem obdarzyła
ich sama Caryca Kataryna albo Imperator Karl Franz.
NiezaleŜnie od tego, kim jest ukochana osoba, z regu-
ły nie zdaje sobie sprawy z istnienia swojego wielbicie-
la, a juŜ na pewno nie odwzajemnia jego uczuć.
Bohater o złamanym sercu będzie robił
wszystko, aby zbliŜyć się do obiektu swoich wes-
tchnień. Posunie się do szpiegowania ukochanej oso-
by, wysyłania czułych liścików, dokonywania zawsty-
dzających najść, a nawet wysuwania gróźb, jeśli jego
afekt nie spotka się z oczekiwanym odzewem.
Zakochany wierzy, Ŝe ukochana osoba poro-
zumiewa się z nim w sekretny sposób. Czasem będą
to listy (pisane rzecz jasna niewidzialnym atramentem),
potajemne znaki dawane przez prawdziwych lub wy-
imaginowanych posłańców, zaszyfrowane informacje,
potajemne wyznania ukryte pomiędzy wierszami po-
pularnych piosenek, sztuk teatralnych czy wreszcie
przekazy telepatyczne. NiezaleŜnie od sposobu kon-
taktu, informacja zawsze będzie taka sama: Kocham Cię,
jesteś moim ideałem. Musimy być razem, bez względu na
wszystko!
Urojona miłość moŜe ściągnąć na obłąkanego
powaŜne kłopoty. Wysoko postawione osoby są z re-
guły otoczone mrowiem ochroniarzy, którzy nie mają
cierpliwości do niebezpiecznych szaleńców. Nacho-
dzenie ludzi z wyŜszych sfer jest traktowane jako po-
waŜne przestępstwo. Tyrady o tajemnych znakach i
uczuciach, których nie wolno ujawnić, mogą zasiać
ziarno niezgody między towarzyszami. Natomiast
łowcy czarownic z pewnością zainteresują się szaleń-
cem, który porywa się na szlachetnie urodzonych.
93-94 ZŁUDZENIA
Bohater cierpiący na to zaburzenie wierzy w coś, co
jest oczywistą nieprawdą. Natura złudzeń moŜe być
zróŜnicowana - moŜe to być coś trywialnego, jak
przekonanie, Ŝe księŜyc Mannslieb jest zrobiony z sera,
lub moŜe to być coś, co oddziałuje na kaŜdą dziedzinę
Ŝycia bohatera, jak na przykład wierzenie, iŜ nie moŜna
ufać, Ŝe ziemia utrzyma cięŜar ciała.
Aby określić typ złudzeń, na jakie cierpi boha-
ter naleŜy rzucić K100, a wynik odczytać z tabeli.
K100 WYNIK
01-50 Złudzenia trywialne
51-70 Złudzenia przeciętne
71-80 Złudzenia powaŜne
81-00 Złudzenia osobiste
01-50 TRRY YW
WIIAALLNNEEZZŁŁU
UDDZZEEN
NIIA
A
Praktycznie nie mają wpływu na Ŝycie bohatera i
prowadzą tylko do niewielkich osobliwości w za-
chowaniu. PoniŜej podano kilka przykładów, MG
moŜe takŜe wymyślić własne:
- bohater wierzy, Ŝe wszyscy przedstawiciele jakiejś
rasy lub narodu są lekko głusi, wobec czego
rozmawiając z nimi zawsze krzyczy
- bohater wierzy, Ŝe mięso jakiegoś określonego
gatunku powoduje łysienie, więc go nie jada
- bohater wierzy, Ŝe światło księŜyca jest niebez-
pieczne i będzie starał się za wszelką cenę uni-
kać światła obu księŜyców
- bohater wierzy, Ŝe myszy są inteligentnymi isto-
tami pochodzącymi z innego świata i godzinami
rozmawia z nimi z szacunkiem
51-70 PRRZZEEC CIIĘĘT
TNNEEZZŁŁU
UDDZZEEN
NIIA
A
Przeciętne złudzenia w jakiś sposób oddziałuje na
Ŝycie bohatera, lecz nie na tyle, by normalne Ŝycie
stało się niemoŜliwe. Jednak bohater będzie uwa-
Ŝany za ekscentryka i inne osoby mogą go unikać,
a za jego plecami będą pukać się porozumiewaw-
czo w czoło…
- bohater wierzy, Ŝe kaŜde drzwi na wschodniej
ścianie przepuszczają demony, więc nigdy nie
 wejdzie do Ŝadnego pokoju, w którym są drzwi
od wschodu
- bohater wierzy, Ŝe ziemia nigdy nie pokona wo-
dy, wobec czego nigdy nie przejdzie przez ka-
mienny most nad rzeką, gdyŜ uwaŜa, ze taka
konstrukcja nie ma prawa istnieć
- bohater wierzy, Ŝe buty są złośliwą formą Ŝycia,
która tylko czeka na jakiś znak, by z zaskoczenia
odgryźć stopę swej ofierze, wobec czego nigdy
nie załoŜy Ŝadnego rodzaju obuwia
71-80 PO OWWA AŻŻN
NEEZZŁŁU
UDDZZEEN
NIIA
A 99-00
95-96
PowaŜne złudzenia sprawiają, Ŝe dla bohatera Ŝy-
cie w normalnym społeczeństwie staje się niemoŜ-
liwe - musi poddać się leczeniu lub trzeba go za-
mknąć w hospicjum:
- bohater wierzy, Ŝe kaŜda Ŝywa istota w jego oto-
czeniu nosi w sobie demona i z tego powodu
jest podatny na grozę w stosunku do wszystkich
istot Ŝywych
- bohater wierzy, Ŝe ziemia nie utrzyma jego cięŜa-
ru, jeśli się poruszy, więc jest zamroŜony ze stra-
chu w bezruchu
- bohater wierzy, Ŝe potrafi latać i jeśli ktoś go nie
powstrzyma będzie rzucać się z budynków,
drzew i wysokich skał
81-00 OSSO OBBIISST
TEEZZŁŁU
UDDZZEEN
NIIA
A NEUTRALNĄ. JeŜeli posiadał naturę neutralną to zmienia
Osobiste złudzenia są specjalnym rodzajem złu-
dzeń - niektórzy medycy uwaŜają, Ŝe stanowią
całkowicie odrębny rodzaj zaburzeń. Bohater
cierpiący na złudzenie osobiste wierzy, Ŝe jest
kimś innym. MoŜe to być ktokolwiek, w praktyce
nawet - cokolwiek. Człowiek moŜe wierzyć, Ŝe jest
orkiem i zachowywać się tak, jak zachowywałby
się ork. Istotne jest to, w co bohater wierzy, a nie
to, co jest prawdą. Chorzy bohaterowie mogą się
uwaŜać za krasnoludy, drzewa a nawet wiewiórki.
Ewentualnie bohater moŜe wierzyć, Ŝe jest jakąś
znaną osobistością - coś, co w naszym świecie jest
potocznie nazywane syndromem Napoleona.
MG moŜe pozwolić graczowi wybrać sobie sa-
memu osobę, którą chce odgrywać lub ustalić ją
sam.
ZMIANA NATURY
Dramatyczna zmiana osobowości. Następuje tak ra-
dykalna zmiana osobowości bohatera, Ŝe dotyczy to
takŜe jego natury. MG powinien zwrócić uwagę, czy
gracze prowadzą swych bohaterów w zgodzie ze
zmienioną naturą, w razie potrzeby zmniejszając im
przyznawane Punkty Doświadczenia.
PRAWORZĄDNA
↕ +10%.
DOBRA ↔ NEUTRALNA ↔ ZŁA
↕ K10% ZR i -1 punkt SZ (SZ nie moŜe spaść poniŜej
CHAOTYCZNA
JeŜeli bohater posiada naturę PRAWORZĄDNĄ,
CHAOTYCZNĄ, DOBRĄ lub ZŁĄ to zmienia się ona na
się ona w sposób podany w tabeli ZMIANA NATURY.
K100 WYNIK
01-25 Natura zmienia się na praworządną.
26-50 Natura zmienia się na chaotyczną.
51-75 Natura zmienia się na dobrą.
76-00 Natura zmienia się na złą.
97-98 ZMIENNOŚĆ NASTROJU
Chwiejne emocje. Samopoczucie bohatera balansuje
pomiędzy euforią, a desperacją. Na początku przygo-
dy, a później co jakieś 2, 3 godziny gracz powinien
rzucić K6. Rezultat 1-3 oznacza, Ŝe bohater poddany
jest działaniu maniakalności, 4-6 oznacza, Ŝe opanowała
go depresja. Ten rzut naleŜy wykonać równieŜ za kaŜ-
dym razem, gdy bohater wykonuje test INT, SW lub
CHA, niezaleŜnie od tego czy był on udany, czy nie.
ŻARŁOCZNOŚĆ
Nieumiarkowanie w jedzeniu. Bohaterowie z tym
schorzeniem mają nienasycony apetyt. JeŜeli w trakcie
rozgrywki mają okazję do jedzenia, muszą wykonać
test SW. JeŜeli jest on nieudany, będą jeść dopóki star-
czy Ŝywności. Po pewnym czasie wpływa to na ich ce-
chy:
- po jednym miesiącu bohater otrzymuje +1 punkt
śW ale traci -K10% ZR, waga bohatera rośnie o
- po dwóch miesiącach bohater otrzymuje następny
+1 punkt śW i +5% do ODP, ale traci kolejne -
2), waga bohater wzrasta o kolejne +10%.
- po trzech miesiącach bohater otrzymuje kolejny
punkt śW i +5% do K, ale traci następne -K10%
ZR i kolejny -1 punkt SZ (SZ bohatera nie moŜe
spaść poniŜej 2). Waga bohatera wzrasta o następne
+10%.
Nie ma dalszych efektów, a utracone punkty
cech są odzyskiwane w ciągu dwóch miesięcy po wy-
leczeniu dolegliwości.

LECZENIE ZABURZEŃ:
O ile medycyna w Starym Świecie znajduje się w powijakach, to psychoterapia jest
LECZENIE ZA POMOCĄ NARKOTYKÓW:
jeszcze bardziej prymitywna. Opcje otwierające się przed bohaterami, cierpiącymi na
schorzenia psychiczne są powaŜnie ograniczone, zwykle bolesne i często niebezpiecz- Jest to najmniej bolesna opcja dostępna dla osób cierpiących na zaburzenia umysłowe.
ne. Medyk, zielarz lub aptekarz w zamian za 10 złotych koron tygodniowo będzie dostar-
czał bohaterowi narkotyków. Ta cena moŜe być obniŜona przez targowanie się (patrz
LECZENIE MAGICZNE & MISTYCZNE: ROZDZIAŁ II: MISTRZ GRY podrozdział STANDARDOWE TESTY). Narkotyki do-
Bohaterowie mogą szukać magicznych lekarstw na swe choroby. KaŜdy bohater po- starczane są w paczuszkach, kaŜda z nich zawiera ilość narkotyku, wystarczającą na ty-
siadający umiejętność alchemia moŜe wyprodukować napój, który stłumi chorobę. dzień. Bohater musi codziennie brać jedną dawkę. MG powinien wykonać test INT
Osoba, wytwarzająca eliksir musi wykonać test na INT, sprawdzając wynik w poniŜ- osoby przygotowującej narkotyk, a później jego rezultat sprawdzić w poniŜszej tabeli.
szej tabeli leczenia narkotykami. MG powinien zwrócić uwagę na fakt, Ŝe kaŜda dawka UDANA PRÓBA LECZENIA ZA POMOCĄ NARKOTYKÓW
napoju działa przez miesiąc, a nie przez dzień o kosztuje przynajmniej 100 zk (cena
PRÓBA UDANA O REZULTAT
podlega targowaniu).
21%< KaŜda dawka narkotyku całkowicie usunie jedno zaburzenie na
JeŜeli tak zdecyduje MG, kapłani czerpiący swą moc z łaski bogów - wykonu-
okres jednego dnia.
jąc udany test SW, a jego wynik sprawdzając w tabeli leczenia narkotykami - mogą
11%-20% KaŜda dawka narkotyku całkowicie usunie jedno zaburzenie na
schorzenie zupełnie uleczyć.
okres jednego dnia, jednak pod warunkiem, Ŝe bohater przy
pobieraniu kaŜdej dawki wykona udany test SW.
>10% Leczenie nie pomogło, ale teŜ nie zaszkodziło; opcjonalnie -
bohater wierząc, Ŝe narkotyk w jakiś sposób działa moŜe
dostać modyfikator +5% do wszystkich testów SW.
NIEUDANA PRÓBA LECZENIA ZA POMOCĄ NARKOTYKÓW
PRÓBA NIEUDANA O REZULTAT
>10% Leczenie nie odniosło Ŝadnych skutków.
11%-20% Leczenie w Ŝaden sposób nie wpłynęło na schorzenie, a
dodatkowo bohater musi wykonać udany test SW po pobra-
niu kaŜdej dawki albo dostaje jeden Punkt Obłędu.
21%-30% Jak wyŜej, ale jeśli test jest nieudany, bohater otrzymuje K6
Punktów Obłędu.
30%< Nieszczęście. Skład narkotyku okazał się trujący dla bohatera,
który musi wykonać test ODP. Test nieudany oznacza, Ŝe w
rezultacie zabiegu pacjent umiera. JeŜeli test jest udany, pacjent
traci -K3x10% wszystkich cech głównych.
JeŜeli na skutek mało udanego leczenia narkotykami rozwinie się kolejne
schorzenie, zwykle będzie to uzaleŜnienie od uŜywanego w leczeniu narkotyku.
OPERACJA:
Ingerencja chirurga moŜe czasem przynieść poprawę, ale częstokroć leczenie w ten
sposób jest gorsze od samego zaburzenia. Ogólnie przyjętymi metodami chirurgiczne-
go leczenia zaburzeń umysłowych jest usunięcie części czaszki po to, by zmniejszyć
nacisk na mózg oraz przypalanie głowy rozpalonym do czerwoności Ŝelazem. Ogólnie
rzecz biorąc chirurg dokona jednego z tych zabiegów po dwoma warunkami. Po
pierwsze trzeba mu z góry zapłacić przynajmniej 50 złotych koron (chociaŜ co do wy-
sokości opłaty moŜna się targować - patrz ROZDZIAŁ II: MISTRZ GRY podrozdział
STANDARDOWE TESTY), a po drugie pacjent albo jego prawny opiekun musi podpi-
sać dokument zwalniający chirurga z wszelkich zobowiązań, gdyby zabieg się nie udał.
Następnie MG wykonuje test INT chirurga i porównuje wynik z tabelą:

WARHAMMER FRP - 265

 UDANA PRÓBA LECZENIA ZA POMOCĄ OPERACJI Za kaŜdy dzień odwyku pacjent musi wykonać test SW. Jeśli leczony jest na-
PRÓBA UDANA O REZULTAT łóg fizyczny, jak alkoholizm czy narkomania, pacjent musi równieŜ wykonać test ODP.
21%< Bohater został wyleczony z jednego schorzenia. Za kaŜdy nieudany test SW bohater otrzymuje dodatkowy PO, a za kaŜdy nieudany
11%-20% Bohater musi wykonać udany test SW, aby pozbyć się test ODP traci punkty losowo wybranej cechy:
zaburzenia. TRACONE
K100 CECHA
>10% Chirurg ani nie zaszkodził, ani nie pomógł. PUNKTY
01-10 WALKA WRĘCZ -K10%
NIEUDANA PRÓBA LECZENIA ZA POMOCĄ OPERACJI 11-20 UMIEJĘTNOŚCI STRZELECKIE -K10%
PRÓBA NIEUDANA O REZULTAT 21-30 KRZEPA -K10%
>10% Chirurg ani nie zaszkodził, ani nie pomógł. 31-40 ODPORNOŚĆ -K10%
11%-20% Bohater traci K10 punktów INT. 41-50 ZRĘCZNOŚĆ -K10%
21%-30% Jak wyŜej, dodatkowo bohater otrzymuje K6 Punktów 51-60 INTELIGENCJA -K10%
Obłędu. 61-70 SIŁA WOLI -K10%
30%< Nieszczęście. Bohater musi wykonać test ODPORNOŚCI. 71-80 CHARYZMA -K10%
Test nieudany oznacza, Ŝe w czasie zabiegu pacjent 81-90 ATAKI -1
umiera. JeŜeli test jest udany, ofiara traci -K3x10% cech 91-00 SZYBKOŚĆ -1
głównych. Straty są trwałe. Jeśli któraś z cech spadnie do zera, pacjent zapada w śpiączkę
KaŜda próba leczenia chirurgicznego powoduje utratę K3 punktów śW, a i jeśli nie wykona udanego testu ODP, umiera. Pacjentom, którzy przeŜyli doświadcze-
dodatkowo kaŜde zaaplikowanie rozgrzanego Ŝelaza spowoduje utratę -K10 punktów nie przywracane jest K6 punktów tej cechy.
CHA na skutek pozostałych po tym szram. JeŜeli MG chce, moŜe uznać, Ŝe w przy- Za kaŜdym razem, gdy test SW się powiedzie, pacjentowi nieco łatwiej
padku kontaktów a rasami czującymi respekt wobec blizn, takimi jak orki i hobgobliny, przychodzi poradzenie sobie z chorobą. Ta metoda nigdy nie leczy nałogu, lecz za
CHA bohatera jest zwiększana o tę samą ilość punktów. kaŜdy udany test bohater otrzymuje modyfikator +5% do testów SW związanych z
próbą przeciwstawienia się nałogowi.
PRZYTUŁKI:
Zwykłą reakcją wobec osób o zachwianym zdrowiu psychicznym jest pozostawienie TERAPIA KONFRONTACYJNA:
ich samym sobie, nie zwracanie uwagi na to, iŜ włóczą się po ulicach w towarzystwie Tej metody uŜywa się w przypadku fobii i innych zaburzeń mających podłoŜe przede
Ŝebraków i innych wyrzutków społeczeństwa. Inną ewentualnością jest umiejscowie- wszystkim w strachu. Pacjent zostaje zmuszony do kilkakrotnego przeciwstawienia się
nie ich w przytułku. PoniewaŜ właściciele przytułków Ŝądają opłat za swoje usługi, ten przedmiotowi swego strachu, co moŜe go zmniejszyć na tyle, by moŜna sobie było z
wariant mogą wybrać raczej ludzie zamoŜni, gotowi chętnie zapłacić za uniknięcie nim poradzić. Z drugiej strony - takie doświadczenie moŜe wpędzić pacjenta głębiej w
kłopotów, wynikających z posiadania w rodzinie osoby powszechnie znanej jako sza- szaleństwo.
leniec. Przytułki są niewiele lepsze od lochów, nikt nie leczy pacjentów, a oni sami są Podczas kaŜdej sesji terapii pacjent musi wykonać test SW. Jeśli test się powie-
często napastowani przez obsługę lub innych chorych. Przebywanie w przytułku mo- dzie, pacjent zbliŜa się trochę do opanowania swego strachu. Jeśli nie - strach się nieco
Ŝe często przyczynić się do pogorszenia stanu zdrowia pacjenta, gdyŜ ich celem jest ra- powiększa. Na KARCIE BOHATERA gracz powinien zaznaczyć udane testy - 6 uda-
czej przetrzymywanie obłąkanych, a nie ich leczenie. nych testów oznacza, Ŝe fobia została wyleczona, a kaŜdy udany test oznacza dodatni
modyfikator +10% do następnych testów. JeŜeli test się nie powiedzie, bohater otrzy-
TERAPIA AWERSJI: muje kolejny Punkt Obłędu. Istnieje moŜliwość, Ŝe pacjent zostanie wyleczony z jednej
Ta technika opiera się na zmianie zachowania pacjenta poprzez nałoŜenie na niego su- choroby, a mimo to zachoruje na kolejną.
rowej kary za kaŜdym razem, gdy zachowa się w niepoŜądany sposób - w pewien spo- Terapii konfrontacyjnej moŜna uŜyć do leczenia następujących zaburzeń: ago-
sób pacjent nabywa fobię przed niepoŜądanym zachowaniem. Albo przed leczeniem. rafobii, anoreksji, klaustrofobii, skotofobii i fobii. MoŜna jej uŜyć równieŜ w przypadku niechęci
Terapia awersji moŜe być uŜyta do leczenia alkoholizmu, niechęci, narkomanii, kleptomanii, i nienawiści, ale wtedy w przypadku nieudanego testu bohater nie otrzymuje kolejnych
patologicznego kłamania i wszystkich pomniejszych (tzw. innych) zaburzeń. Punktów Obłędu. Zamiast tego, zachodzą normalne skutki niechęci i nienawiści.
Podczas kaŜdej sesji terapii pacjent musi wykonać test SW. Na KARCIE BO-
HATERA gracz powinien zaznaczyć kaŜdy udany test - 6 udanych testów oznacza wy- TERAPIA SZOKOWA:
leczenie choroby, a za kaŜdy udany test bohater otrzymuje modyfikator +10% do Jak sama nazwa sugeruje, ta terapia polega na poddawaniu pacjenta gwałtownemu
wszystkich następnych. Bohater otrzymuje kolejny Punkt Obłędu jeŜeli test się nie po- szokowi - na przykład nurzaniu go w lodowatej wodzie. PrzewaŜnie uŜywa się jej, gdy
wiedzie. Jeśli podczas terapii bohater otrzyma nowe schorzenie, zawsze będzie to fobia pacjent traci kontakt ze światem zewnętrznym. Metodę tą stosuje się w przypadku ka-
- strach przed medykami, Kultem Shallyi lub jakąkolwiek inną grupą ludzi związaną z tatonii, introwersji i demencji, by za pomocą szoku przywrócić całkowitą sprawność umysły
kuracją. pacjenta.
Pacjent wykonuje test SW podczas kaŜdej sesji terapii. Na KARCIE BOHA-
TERAPIA ODWYKOWA: TERA gracz powinien zaznaczyć kaŜdy udany test - 6 udanych testów oznacza wyle-
UŜywa się jej do leczenia narkomanii i alkoholizmu. MoŜna jej uŜyć w nieco zmodyfiko- czenie choroby, a za kaŜdy udany test bohater otrzymuje modyfikator +10% do
wanej postaci do leczenia innych zaburzeń zachowania, po prostu uniemoŜliwiając pa- wszystkich następnych. JeŜeli test się nie powiedzie, bohater oddala się jeszcze bardziej
cjentowi zachowywanie się w niewłaściwy sposób. od rzeczywistości i choroba się wzmaga - pacjent otrzymuje na stałe modyfikator -
10% do wszystkich następnych prób leczenia tej choroby.

266 - WARHAMMER FRP

ZIOŁA:

P
oniŜej opisanych jest kilka ziół. Mogą być one rozpoznane i licy. Z chwilą podjęcia poszukiwań, MG powinien odnieść się do tabeli SZANSA ZNA-
zebrane przez bohaterów graczy mających umiejętność zielarstwo LEZIENIA ZIELA, dzięki której odczyta procentową szansę znalezienia ziół, po czym
i/lub rozpoznawanie roślin. NaleŜy zwrócić uwagę, Ŝe jeśli bohater naleŜy rzucić K100. Jeśli wynik jest mniejszy bądź równy procentowej szansie, bohater
ma tylko tą drugą umiejętność, wszystkie testy są wykonywane z znajdzie zioło w ilości wystarczającej na przygotowanie K4 dawek. Zabierze to ilość
ujemnym modyfikatorem -10%. Oprócz tego, wiele z ziół nie minut równą wynikowi rzutu K100 pomnoŜonemu przez modyfikator czasu odczytany z
moŜna stosować bez znajomości jakiejś innej umiejętności. Takie przypadki są wymie- poniŜszej tabeli. W przypadku, gdy rezultat rzutu będzie nieudany o 30% lub więcej,
nione w opisie zioła. MG moŜe zdecydować, Ŝe bohater pomylił szukane zioło z jakimś innym i wymyślić
jakieś odpowiadające konsekwencje tej pomyłki.
ZDOBYCIE ZIOŁA:
KaŜdemu z ziół, tak samo jak w przypadku dóbr wymienionych w EKWIPUNKU, UWAGI NA TEMAT OPISU ZIÓŁ:
przydzielono wskaźnik dostępności. Podano równieŜ porę roku, w której występuje w CENA: dla jednej dawki zioła podano dwie ceny (mają zastosowanie, jeśli kupuje się je
największej obfitości, oraz typ środowiska, w którym najczęściej rośnie. Jeśli bohater od zielarza). Pierwsza odnosi się do pory roku właściwej dla zioła, druga do nie-
szuka zioła poza tą porą roku, dostępność spada o dwie kategorie (np. przeciętna staje właściwej.
się niewielka, mała zamienia się w znikomą, a ziół o dostępności niewielkiej i znikomej nie SPOSÓB PODAWANIA: istnieją cztery sposoby podawania zioła:
moŜna znaleźć w ogóle). Do tabeli SZANSA ZNALEZIENIA ZIELA moŜna się odnieść, - napar - przez kilka minut ziele musi gotować się w wodzie, po czym wywar nale-
jeśli chce się ustalić procentową szansę odnalezienia danego zioła, zgodnie z tym, czy Ŝy wypić;
przeszukiwane miejsce jest idealne (takie samo jak środowisko podane w opisie); podobne - zjedzenie - ziele musi zostać zjedzone;
do tego środowiska; lub niewłaściwe (róŜniące się od tego podanego w opisie). - wdychanie - ziele naleŜy zanurzyć we wrzącej wodzie, po czym trzeba wdychać
Istnieją dwie metody zdobycia ziół; moŜna je kupić od zielarza - bohatera opary;
niezaleŜnego, bądź teŜ bohater gracza, mający umiejętności zielarstwo i/lub rozpoznawa- - smarowanie - ziele naleŜy przetworzyć na papkę lub maść, którą nakłada się na
nie roślin moŜe je znaleźć i zebrać. W pierwszym przypadku naleŜy jedynie zwrócić zranione miejsce.
uwagę na dostępność i cenę zioła (patrz niŜej) i uŜyć tabeli podanej w EKWIPUNKU. PRZYGOTOWANIE: jest to czas potrzebny do wysuszenia i przygotowania ziela do
W przypadku drugim, bohater który zamierza szukać ziół powinien wykonać test INT. uŜycia. Nie wymaga to Ŝadnego specjalnego wyposaŜenia i urządzeń, poza moź-
Jeśli będzie on udany, moŜe sprawdzić opis, by stwierdzić, czy warto szukać w tej oko- dzierzem i tłuczkiem. Raz przygotowane ziele działa przez czas równy czasowi
PRZESZUKIWANE ŚRODOWISKO przygotowania. Później istnieje kumulatywna 10% szansa, Ŝe ziele straci swą
DOSTĘPNOŚĆ CZAS CZAS CZAS skuteczność (sprawdza się to raz na tydzień).
IDEALNY PODOBNY NIEWŁAŚCIWY DAWKOWANIE: jest to najkrótszy czas, jaki musi upłynąć przed zaaplikowaniem dru-
znikoma 5%/x30 1%/x100 - giej dawki. Nieprzestrzeganie tego wymagania oznacza, Ŝe następna dawka nie
niewielka 15%/x20 3%/x50 - odnosi zamierzonego efektu, a przed zadziałaniem kolejnej dawki musi upłynąć
mała 30%/x10 6%/x30 1%/x100 podwójny taki okres. Efekt ten jest kumulatywny.
przeciętna 50%/x5 15%/x20 5%/x50 UMIEJĘTNOŚCI: oprócz zielarstwa i rozpoznawania roślin, osoba posiadająca ziele musi
duŜa 70%/x2 30%/x10 10%/x20 posiadać wszystkie wyliczone w tym miejscu umiejętności.
powszechna 95%/x1 60%/x5 20%/x10 TESTY: wyliczono tu wszystkie testy, jakie musi wykonać podający ziele.

ZIELNIK:
AGURK CENA: 1 zk i 4 zk BYCZE ZIELE
DOSTĘPNOŚĆ: niewielka, jesień. Równiny. SPOSÓB PODAWANIA: zjedzenie DOSTĘPNOŚĆ: mała, lato, bagna
CENA: 1 zk i 5 zk PRZYGOTOWANIE: 3 godziny CENA: 2 zk i 8 zk
SPOSÓB PODAWANIA: wdychanie DAWKOWANIE: 1 dzień SPOSÓB PODAWANIA: zjedzenie
PRZYGOTOWANIE: 1 tydzień UMIEJĘTNOŚCI: Ŝadne PRZYGOTOWANIE: 2 tygodnie
DAWKOWANIE: 1 tydzień TESTY: INTELIGENCJA -20% DAWKOWANIE: 1 tydzień
UMIEJĘTNOŚCI: Ŝadne DZIAŁANIE: po zjedzeniu wygotowanego w czystej UMIEJĘTNOŚCI: Ŝadne
TESTY: INTELIGENCJA wodzie korzenia, chory na cholerę moŜe wykonać TESTY: Ŝadne
DZIAŁANIE: osoba, która wdychała opary tego ziela, kolejny test choroby z dodatnim modyfikatorem DZIAŁANIE: ziele działa pobudzająco i na okres 10-
musi wykonać udany test trucizny lub przez 10-WT +10%, jeśli test zakończy się sukcesem, choroba WT ofiary godzin zwiększa K o +K10, ale
godzin jej ciałem będą wstrząsać dreszcze (cechy w ciągu 10-WT godzin ustąpi a chory zacznie zmniejsza INT o -2K10 na 10-WT ofiary godzin
główne x ½). okres rekonwalescencji. od zaŜycia.
ALFUNAS BRUNATNY KORZEŃ CIEMNE ZIELE
DOSTĘPNOŚĆ: mała, lato i jesień. Lasy iglaste (Re- DOSTĘPNOŚĆ: mała, wczesna wiosna. Pastwiska DOSTĘPNOŚĆ: mała, jesień. Bagna, teren podmokły.
ikwald, Drakwald). CENA: 1 zk i 6 zk CENA: 1 zk i 8 zk
CENA: 1 zk i 10 zk SPOSÓB PODAWANIA: zjedzenie SPOSÓB PODAWANIA: smarowanie
SPOSÓB PODAWANIA: smarowanie PRZYGOTOWANIE: 1 tydzień PRZYGOTOWANIE: 3 tygodnie
PRZYGOTOWANIE: 2 tygodnie DAWKOWANIE: 1 dzień DAWKOWANIE: 1 tydzień
DAWKOWANIE: 1 tydzień UMIEJĘTNOŚCI: Ŝadne UMIEJĘTNOŚCI: leczenie ran
UMIEJĘTNOŚCI: leczenie ran TESTY: Ŝadne TESTY: INTELIGENCJI
TESTY: INTELIGENCJA DZIAŁANIE: ziele na 10- DZIAŁANIE: ofiara, której powieki zostały posmaro-
DZIAŁANIE: ziele skraca o połowę czas leczenia WT godzin wane maścią wykonaną z ciemnego ziela musi wyko-
zwichnięć i złamań kości. zwiększa ODP nać udany test trucizny lub na 10-WT godzin, straci
istoty o +K10. wzrok.
ATHELAS (ELFIE ZIELE) Niestety ziele, a
DOSTĘPNOŚĆ: niewielka, wiosna, wzgórza tym samym oddech CINQUEFOIL
CENA: 4 zk i 8 zk jedzącego, obrzy- DOSTĘPNOŚĆ: niewielka, lato. Pastwiska.
SPOSÓB PODAWANIA: smarowanie dliwie cuch- CENA: 8 zk i 12 zk
PRZYGOTOWANIE: 3 tygodnie nie. Isto- SPOSÓB PODAWANIA: napar
DAWKOWANIE: 1 dzień ta, PRZYGOTOWANIE: 1 godzina
UMIEJĘTNOŚCI: leczenie ran DAWKOWANIE: 12 godzin
TESTY: INTELIGENCJA UMIEJĘTNOŚCI: Ŝadne
DZIAŁANIE: maść z ziela oczyszcza rany i chroni TESTY: Ŝadne
przed infekcją ran oraz grobową zgnilizną. Jeśli maść DZIAŁANIE: po zanurzeniu łodygi
zostanie podana w czasie WT ofiary rund od zra- ziela w białym winie lub occie i zagoto-
nienia, bohater otrzymuje dodatni modyfikator waniu, naleŜy wypić napar, który działa jak
+20% do testu choroby. Natomiast, jeśli maść zo- afrodyzjak i na okres 10-WT godzin podnosi
stanie podana przed upływem tylu godzin ile wy- o +10% CHA pijącego.
nosi WT ofiary, moŜe ona wykonać kolejny test CZARCIA STOPA
choroby. Jeśli test zakończy się sukcesem, choroba
ustępuje a jej ewentualne objawy znikają. Ponadto, DOSTĘPNOŚĆ: znikoma, zima. Bagna
która CENA: 10 zk i 30 zk
jeśli maść zostanie podana w czasie nie dłuŜszym zjadła ziele
niŜ WT ofiary godzin od otrzymanego trafienia kry- SPOSÓB PODAWANIA: wdychanie
otrzymuje
tycznego, Athelas leczy 1 Punkt Obłędu, który bohater PRZYGOTOWANIE: 1 tydzień
ujemny modyfika-
otrzymał w związku z tym trafieniem. DAWKOWANIE: 12 godzin
tor -10% do CHA na UMIEJĘTNOŚCI: warzenie trucizn
BIAŁA BRYONA czas 10-WT godzin.
TESTY: Ŝadne
DOSTĘPNOŚĆ: mała, jesień. Lasy.

WARHAMMER FRP - 267

 DZIAŁANIE: wysuszony i zmielony korzeń naleŜy BESTIARIUSZ w podrozdziale STYGMATY DZIAŁANIE: ziele jest łagodnie paraliŜującą układ
wrzucić do ogniska. Dym, powstały ze spalania się CHAOSU. Następnie ofiara musi wykonać test nerwowy toksyną. Napar ma wyraźny, gorzki
ziela jest bezbarwny, posiada ledwo wyczuwalną ODP. Nieudany test oznacza, Ŝe wskutek gwał- smak dlatego szansa wykrycia trucizny rośnie o
woń bagien i unosi się do 1½ metra nad ziemią. townego tempa przemiany zostaje oszołomiona. +10% (dodatkowy modyfikator +10% przyznaje
Jedna porcja wystarcza, by uzyskać zadowalające FEUERKRAUT ZZW się, jeśli mająca wypić napar osoba miała juŜ
WAAN
NEET
TA KŻŻEE OGNISTYM ZIE-
AK
stęŜenie oparów w średniej wielkości izbie lub, je- wcześniej do czynienia z zielem). KaŜda osoba,
śli ogień płonie na otwartej przestrzeni by oddzia- LEM która wypiła napar musi wykonać udany test truci-
ływać na istoty znajdujące się w odległości do K4 DOSTĘPNOŚĆ: powszechna, wiosna. Lasy mieszane zny lub otrzyma ujemny modyfikator -10% do
metrów od ogniska (zasięg moŜe być modyfiko- (Reikwald, Wielki Las, Drakwald). INT i SW na okres 10-WT godzin.
wany ze względu na siłę wiatru). KaŜda Ŝywa isto- CENA: 15 s i 2 zk
SPOSÓB PODAWANIA: smarowanie LORASSIUM
ta poddana działaniu oparów musi wykonać test
trucizny. Nieudany test oznacza, Ŝe po WT run- PRZYGOTOWANIE: 1 tydzień DOSTĘPNOŚĆ: niewielka, jesień. Cmentarze.
dach zapada w trwający 10-WT godzin sen. Opary DAWKOWANIE: 1 dzień CENA: 5 zk i 25 zk
Czarnej stopy wywołują silne halucynacje, ofiary UMIEJĘTNOŚCI: leczenie ran SPOSÓB PODAWANIA: zjedzenie
TESTY: INTELIGENCJA PRZYGOTOWANIE: 1 dzień
oparów muszą wykonać test SW. Nieudany test
oznacza, Ŝe na kaŜdą godzinę snu otrzymują K3 DZIAŁANIE: maść łagodzi ból spowodowany opa- DAWKOWANIE: 1 dzień
Punkty Obłędu, udany zaś oznacza otrzymanie 1 rzeniami i skraca o połowę czas leczenia takich UMIEJĘTNOŚCI: Ŝadne
Punktu Obłędu na kaŜdą godzinę. obraŜeń. TESTY: Ŝadne
DZIAŁANIE: osoba, która zjadła wiedźmie ziele, zy-
DELIONA GELBENWURZEL ZZW
WAAN
NYYT
TA KŻŻEE ŻÓŁTYM KO-
AK skuje zdolność podróŜowania poza ciałem po-
DOSTĘPNOŚĆ: niewielka, wiosna. Wzgórza. RZENIEM dobnie jak kapłani, czarodzieje i mistycy (zobacz
CENA: 2 zk i 4 zk DOSTĘPNOŚĆ: niewielka, lato. Górskie lasy. ROZDZIAŁ V: RELIGIE & WIERZENIA podroz-
SPOSÓB PODAWANIA: napar CENA: 3 zk i 8 zk dział PODRÓśOWANIE POZA CIAŁEM).
PRZYGOTOWANIE: 9 dni SPOSÓB PODAWANIA: zjedzenie PAJĘCZY LIŚĆ
DAWKOWANIE: 1 dzień PRZYGOTOWANIE: 2 tygodnie DOSTĘPNOŚĆ: duŜa, jesień. Lasy iglaste (Reikwald,
UMIEJĘTNOŚCI: Ŝadne DAWKOWANIE: 3 dni Drakwald).
TESTY: Ŝadne UMIEJĘTNOŚCI: Ŝadne CENA: 15 s i 5 zk
DZIAŁANIE: napar jest środkiem znieczulającym. TESTY: Ŝadne SPOSÓB PODAWANIA: smarowanie (zewnętrzne) i
Działa przez 10-WT godzin. Osoba która wypiła DZIAŁANIE: osoba, która zjadła korzeń ziela otrzy- napar (wewnętrzne)
napar staje się odporna na ból (naleŜy zignorować muje, na okres 10-WT godzin, dodatni modyfika- PRZYGOTOWANIE: 3 tygodnie
wszystkie zasady związane z bólem, np. w wyniku tor+10% do wszystkich cech głównych. Po zakoń- DAWKOWANIE: 1 tydzień
trafień krytycznych) oraz na wszelkie oddziaływania czeniu działania ODP, ZR i śW zmniejszane są o UMIEJĘTNOŚCI: leczenie ran
psychologiczne. połowę, na okres 2K10-WT godzin. TESTY: INTELIGENCJA i patrz niŜej
DIABELSKIE OCZKO GESUNDHEIT DZIAŁANIE: za pomocą tego ziela moŜna pomóc
DOSTĘPNOŚĆ: duŜa, lato i jesień. Równiny. bohaterowi cierpiącemu z powodu trafienia krytycz-
DOSTĘPNOŚĆ: mała, zima i wiosna. Lasy mieszane
CENA: 10 s i 4 zk nego, a konkretnie z powodu krwawienia (ze-
(Reikwald, Wielki Las, Drakwald).
SPOSÓB PODAWANIA: wdychanie wnętrznego i wewnętrznego). JeŜeli osoba podają-
CENA: 15 s i 3 zk
PRZYGOTOWANIE: 1 tydzień ca ziele wykona udany test INT, krwawienie zo-
SPOSÓB PODAWANIA: smarowanie
DAWKOWANIE: 1 dzień stanie powstrzymane natychmiast, natomiast po
PRZYGOTOWANIE: 2 tygodnie
UMIEJĘTNOŚCI: Ŝadne 10-WT rundach, jeśli test będzie nieudany.
DAWKOWANIE: 1 dzień
TESTY: INTELIGENCJA +20% UMIEJĘTNOŚCI: leczenie chorób PLAMISTE ZIELE
DZIAŁANIE: osoba, która przez jedną rundę wdycha- TESTY: INTELIGENCJA DOSTĘPNOŚĆ: niewielka, wiosna. Wzgórza.
ła zapach suszonego ziela zostaje pobudzona i na DZIAŁANIE: jeŜeli ziele zostanie zastosowane na ranę CENA: 2 zk i 8 zk
okres 10-WT minut otrzymuje dodatni modyfika- zainfekowaną (patrz CHOROBY), zatrzyma skutki SPOSÓB PODAWANIA: zjedzenie
tor +10% do ZR. zakaŜenia, w ciągu K6x10 minut czasy gry przy- PRZYGOTOWANIE: 4 tygodnie
DILS wracając wszystkie utracone punkty ZR. Nie DAWKOWANIE: 1 dzień
przywraca Ŝadnych punktów śW. UMIEJĘTNOŚCI: leczenie chorób
DOSTĘPNOŚĆ: duŜa, lato. Pastwiska.
TESTY: INTELIGENCJA
CENA: 10 s i 3 zk GŁUSZEC LEŚNY DZIAŁANIE: ziela tego moŜna uŜyć do leczenia czer-
SPOSÓB PODAWANIA: zjedzenie DOSTĘPNOŚĆ: powszechna, wiosna. Lasy mieszane wonej ospy. JeŜeli pacjent będzie otrzymywał jedną
PRZYGOTOWANIE: 1 tydzień (Reikwald, Wielki Las, Drakwald). dawkę ziela dziennie przez cały czas trwania cho-
DAWKOWANIE: 2 dni CENA: 15 s i 5 zk roby, czas jej trwania zostanie skrócony o połowę.
UMIEJĘTNOŚCI: Ŝadne SPOSÓB PODAWANIA: napar
TESTY: Ŝadne PRZYGOTOWANIE: 3 tygodnie PODPIWEK SZKARŁATNY
DZIAŁANIE: poddana działaniu ziela osoba zapada w DAWKOWANIE: 1 tydzień DOSTĘPNOŚĆ: niewielka, jesień. Lasy iglaste.
lekki, trwający 10-WT godzin, sen, który zostanie UMIEJĘTNOŚCI: leczenie ran CENA: 3 zk i 10 zk
przerwany jeśli ktoś obudzi ofiarę lub w jej pobli- TESTY: INTELIGENCJI SPOSÓB PODANIA: zjedzenie
Ŝu rozlegnie się głośny dźwięk. DZIAŁANIE: opary ziela zanieczyszczają kanały słu- PRZYGOTOWANIE: 2 tygodnie
FAXTORYLL chowe ofiary, która musi wykonać udany test tru- DAWKOWANIE: 1 tydzień
cizny lub na 10-WT godzin, straci słuch. UMIEJĘTNOŚCI: Ŝadne
DOSTĘPNOŚĆ: znikoma, wiosna. Góry.
TESTY: Ŝadne
CENA: 5 zk i 20 zk KOPER DZIAŁANIE: w ciągu 10-WT godzin od zjedzenie
SPOSÓB PODAWANIA: smarowanie DOSTĘPNOŚĆ: przeciętna, jesień. Bagna i tereny pod- grzyba, bohater otrzymuje dodatni modyfikator
PRZYGOTOWANIE: 4 tygodnie mokłe. +10% do wszystkich testów mocnej głowy.
DAWKOWANIE: 3 dni CENA: 9 s i 2 zk
UMIEJĘTNOŚCI: leczenie ran SPOSÓB PODAWANIA: napar PRZECZYSZCZENIE ANGWARA
TESTY: Ŝaden PRZYGOTOWANIE: 1 tydzień DOSTĘPNOŚĆ: przeciętna, zima. Wzgórza.
DZIAŁANIE: zastosowanie tego ziela automatycznie DAWKOWANIE: 1 tydzień CENA: 5 s i 1zk
powstrzymuje krwawienie, dodatkowo jeśli pa- UMIEJĘTNOŚCI: warzenie trucizn (ziołowych) SPOSÓB PODAWANIA: wdychanie
cjent potrzebuje chirurga, zioło utrzyma go w nie TESTY: INTELIGENCJA PRZYGOTOWANIE: 3 dni
pogarszającej się formie przez okres do 48 godzin. DZIAŁANIE: ziele jest silną odtrutką, działającą na DAWKOWANIE: 1 tydzień
FELIRIUS RELEPIUS ZZW
WAAN
NYYTTA
AKKŻŻEE BOROWI- większość trucizn. Po wypiciu naparu, osoba mo- UMIEJĘTNOŚCI: chemia
Ŝe wykonać dodatkowy test trucizny niwelujący TESTY: INTELIGENCJA
KIEM CHAOSU LLU UBB CZARNYM SŁUGĄ DZIAŁANIE: opary ziela oczyszczają płuca i drogi od-
działanie jednej, znajdującej się w ciele dawki tru-
DOSTĘPNOŚĆ: znikoma, pustynie. cizny. Test moŜna wykonać pod warunkiem, Ŝe dechowe z wszelkich gazów, skracając o połowę
CENA: 70 zk i 200 zk zatruta osoba Ŝyje i od podania trucizna nie upły- czas działania efektów wywołanych gazem, takie
SPOSÓB PODAWANIA: zjedzenie nęło więcej minut niŜ wynosi WT ofiary. jak na przykład nudności.
PRZYGOTOWANIE: 2 miesiące
DAWKOWANIE: 1 rok LANGSAMVERSTAND SALWORT
UMIEJĘTNOŚCI: Ŝadne DOSTĘPNOŚĆ: niewielka, jesień. Bagna. DOSTĘPNOŚĆ: powszechna, jesień i zima. Lasy miesza-
TESTY: Ŝadne CENA: 10 zk i 15 zk ne (Reikwald, Wielki Las, Drakwald).
DZIAŁANIE: ciało istoty, która zjadła grzyb zostaje SPOSÓB PODAWANIA: napar CENA: 5 s i 1 zk
wypełniona czystą energią Chaosu. Ofiara musi PRZYGOTOWANIE: 4 tygodnie SPOSÓB PODAWANIA: wdychanie
wykonać test magii. Nieudany test oznacza, Ŝe w DAWKOWANIE: czas działania, zobacz opis PRZYGOTOWANIE: 2 tygodnie
jej ciele zachodzi błyskawiczna przemiana. MG UMIEJĘTNOŚCI: chemia lub warzenie trucizn DAWKOWANIE: 12 godzin
losowo wyznacza mutację Chaosu korzystając ta- TESTY: INTELIGENCJA UMIEJĘTNOŚCI: Ŝadna
beli MUTACJE CHAOSU, w ROZDZIALE VI: TESTY: ODPORNOŚCI pacjenta

268 - WARHAMMER FRP

 DZIAŁANIE: trzymanie wysuszonej wiązki tego ziela na okres 10-WT godzin dodatni modyfikator WALERIANA
pod nozdrzami osoby ogłuszonej lub nieprzytom- +10% do wszystkich testów trucizny. DOSTĘPNOŚĆ: duŜa, wiosna. Lasy mieszane (Re-
nej przywróci jej w ciągu 10-WT rund przytom- STAMPSHEAF ikwald, Wielki Las, Drakwald).
ność, jeśli wykona ona udany test ODP. CENA: 5 s i 1 zk
DOSTĘPNOŚĆ: niewielka; jesień. Lasy iglaste (Re-
SCHWANZFUHS ZZW
WAAN
NEET
TA KŻŻEE OGONEM LISA
AK ikwald, Drakwald) SPOSÓB PODAWANIA: napar
DOSTĘPNOŚĆ: mała, późne lato. Pastwiska. CENA: 3 zk i 10 zk PRZYGOTOWANIE: 1 tydzień
CENA: 2 zk i 4 zk SPOSÓB PODAWANIA: napar DAWKOWANIE: 1 dzień
SPOSÓB PODAWANIA: zjedzenie PRZYGOTOWANIE: 2 tygodnie UMIEJĘTNOŚCI: leczenie ran
PRZYGOTOWANIE: 3 tygodnie DAWKOWANIE: 1 dzień TESTY: INTELIGENCJA
DAWKOWANIE: 1 tydzień UMIEJĘTNOŚCI: Ŝadne DZIAŁANIE: lekko rannym osobom przywraca 1
UMIEJĘTNOŚCI: warzenie trucizn (ziołowych) TESTY: Ŝadne punkt śYWOTNOŚCI.
TESTY: Ŝadne DZIAŁANIE: po WT minutach od wypiciu naparu, WARTOWNIK
DZIAŁANIE: Schwanzfuhs jest silną trucizną. Po zje- zaŜywająca ziela osoba musi wykonać test trucizny DOSTĘPNOŚĆ: przeciętna, jesień. Lasy iglaste (Re-
dzenie ziela ofiara musi wykonać udany test truci- lub na 10-WT godzin zapadanie w głęboki, przy- ikwald, Drakwald).
zny lub na okres 10-WT godzin zostanie sparaliŜo- pominający śmierć, sen. Odpoczynek jest bardzo CENA: 10 s i 5 zk
wana. Ziele posiada specyficzny smak, dzięki cze- orzeźwiający: Jedna godzina wywołanego działa- SPOSÓB PODAWANIA: zjedzenie
mu łatwo jest je wykryć w jedzeniu czy napoju, niem ziela snu, liczona jest jak trzy godziny snu PRZYGOTOWANIE: 2 tygodnie
szansa na wykrycie rośnie o połowę INT mającej naturalnego. DAWKOWANIE: 12 godzin
zaŜyć ziele osoby (osoby posiadające zielarstwo do- TARRABETH UMIEJĘTNOŚCI: Ŝadne
dają do testu całą INT). TESTY: Ŝadne
DOSTĘPNOŚĆ: przeciętna, lato. Lasy mieszane (Re-
SIGMAFOIL ikwald, Wielki Las i Drakwald). DZIAŁANIE: ziele jest silnym środkiem pobudzają-
DOSTĘPNOŚĆ: duŜa, lato. Bagna i teren podmokły. CENA: 10 s i 3 zk cym. Postać, która spoŜyła suszone liście wartowni-
CENA: 5 s i 1 zk. SPOSÓB PODAWANIA: smarowanie ka nie będzie mogła zasnąć przez 10-WT godzin,
SPOSÓB PODAWANIA: wdychanie PRZYGOTOWANIE: 3 tygodnie niezaleŜnie od tego jak długo wcześniej nie spała
PRZYGOTOWANIE: 2 tygodnie DAWKOWANIE: 1 tydzień oraz jak wyczerpujące były poprzednie godziny.
DAWKOWANIE: 1 dzień UMIEJĘTNOŚCI: leczenie ran Po zakończeniu działania specyfiku postać musi
UMIEJĘTNOŚCI: leczenie ran TESTY: INTELIGENCJA wykonać test ODP lub zapadnie w głęboki, trwa-
TESTY: Ŝaden DZIAŁANIE: osoby ranne cięŜko i bardzo cięŜko jący 10-WT godzin sen. JeŜeli po tym czasie, bo-
DZIAŁANIE: lekko ranne osoby poddane działaniu (patrz ROZDZIAŁ III: WALKA podrozdział RA- hater nie zostanie zbudzony, zapadnie w natural-
tego ziela, niezaleŜnie od tego jak wyczerpujący NY & REKONWALESCENCJA) zapadną w 24 go- ny, kojący sen.
będzie dla nich ten dzień, odzyskują 1 punkt śW, dzinny sen, a po przebudzeniu odzyskają 1 (ranne WILCZA JAGODA, ZZW
WAAN
NAAT
TA KŻŻEE NOCNYM
AK
jednak pod warunkiem, Ŝe w tym dniu nie stracą bardzo cięŜko) lub K3 (ranne cięŜko) punktów
juŜ ani jednego punktu śW więcej. śW. Po upływie tego czasu traktuje się je jako
CIENIEM
osoby lekko ranne (przyjmując, Ŝe osoby ranne DOSTĘPNOŚĆ: niewielka, jesień. Lasy iglaste (Re-
SOWIE ZIELE ikwald, Drakwald).
bardzo cięŜko nie mają połamanych kości itp. -
DOSTĘPNOŚĆ: przeciętna, jesień. Lasy liściaste ziele nie wpływa na tego rodzaju obraŜenia). CENA: 2 zk i 8 zk
CENA: 1zk i 6zk SPOSÓB PODAWANIA: zjedzenie
SPOSÓB PODAWANIA: napar TOJAD PRZYGOTOWANIE: 4 tygodnie
PRZYGOTOWANIE: 2 tygodnie DOSTĘPNOŚĆ: niewielka, wiosna. Wzgórza. DAWKOWANIE: 1 tydzień
DAWKOWANIE: 1 dzień CENA: 4 zk i 10 zk UMIEJĘTNOŚCI: Ŝadna
UMIEJĘTNOŚCI: Ŝadne SPOSÓB PODAWANIA: wdychanie TESTY: Ŝadne
TESTY: INTELIGENCJA PRZYGOTOWANIE: 3 tygodnie DZIAŁANIE: K4 godziny po zjedzeniu dawki tego
DZIAŁANIE: sowie ziele zwiększa aktywność umysłową. DAWKOWANIE: - ziela, bohater musi wykonać test trucizny. JeŜeli bę-
Istota, która wypije napar na okres 10-WT godzin UMIEJĘTNOŚCI: Ŝadne dzie nieudany zapada na 10-WT godzin w głęboki
otrzymuje dodatni modyfikator +10% do INT. TESTY: Ŝadne sen.
Musi takŜe wykonać test SW. Nieudany test DZIAŁANIE: intensywny zapach suszonego ziele toja-
oznacza, Ŝe pojawiają się uboczne efekty działania du wywołuje strach we wszystkich zwierzętach (w
ZIEMNY KORZEŃ
ziela, które w czasie oddziaływania wywołuje goni- tym zwierzętach gigantycznych i fantastycznych DOSTĘPNOŚĆ: przeciętna, lato. Pastwiska (Stirlandu,
twę myśli, bohater nie jest w stanie skupić się na oraz zwierzołakach). Kraina Zgromadzenia, itp.)
jednym zagadnieniu dłuŜej niŜ parę minut, wyklu- CENA: 1 zk i 10 zk
VEILBUD SPOSÓB PODAWANIA: zjedzenie
cza to naukę zaklęć oraz umiejętności.
DOSTĘPNOŚĆ: niewielka, wiosna. Lasy mieszane. PRZYGOTOWANIE: 3 tygodnie
SPLAYMOOK CENA: 2 zk i 5 zk DAWKOWANIE: 1 dzień
DOSTĘPNOŚĆ: duŜa, lato. Pastwiska. SPOSÓB PODAWANIA: zjedzenie UMIEJĘTNOŚCI: leczenie chorób
CENA: 5 s i 1zk PRZYGOTOWANIE: 2 tygodnie TESTY: INTELIGENCJA
SPOSÓB PODAWANIA: napar DAWKOWANIE: 5 dni DZIAŁANIE: zioło jest skutecznym środkiem prze-
PRZYGOTOWANIE: 2 tygodnie UMIEJĘTNOŚCI: Ŝadne ciwko czarnej pladze. W czasie aktywnej fazy cho-
DAWKOWANIE: 1 dzień TESTY: INTELIGENCJA roby, kaŜdego dnia, w ciągu którego pacjent
UMIEJĘTNOŚCI: Ŝadne DZIAŁANIE: po zjedzeniu suszonych liści ziela, ofiara otrzymuje dawkę ziela, otrzymuje on dodatni mo-
TESTY: Ŝadne musi wykonać udany test trucizny, lub przez 10- dyfikator +10% do wszystkich testów określają-
DZIAŁANIE: zamieszkujący południe Imperium lu- WT godzin będzie odczuwać silne, bardzo bole- cych działanie choroby. Zastosowanie tego ziela
dzie, zbierają wczesnym latem ziarna rośliny i po sne skurcze Ŝołądka. Ofiara nie jest zdolna do wy- na początku okresu rekonwalescencji daje mody-
wysuszeniu i zgnieceniu w moździerzu zaparzają z konywania jakichkolwiek działań. fikator +20% do obu testów ryzyka.
nich herbatę. Osoba, która wypiła herbatę zyskuje

WARHAMMER FRP - 269

270 - WARHAMMER FRP
NARKOTYKI:
Co dzień możemy rozpalać stosy, na których płonąć będą mutanci, ale
dopóki tolerować będziemy dekadencję szerzącą się na ulicach naszych
miast, dopóty nie powstrzymamy zepsucia drążącego społeczeństwo.
Wyjrzyjcie tylko za okna powozów i zobaczcie, jak Chaos kusi ludzi. Pod-
Pod-
czas gdy my szukamy mutantów, nie dostrzegamy nowego pok pokolenia,
olenia,
lęgnącego się za sprawą niszczących umysły i dusze substancji, które można
kupić na ulicach.
- - - - -2 - - -
- antidotum na truciznę - dla większości trucizn podanych w paragrafie TRUCIZNY
istnieją odtrutki, przy czym kaŜda z nich działa tylko przeciw konkretnej sub-
stancji. Zawsze wystarczy przyjąć jedną dawkę antidotum, bez względu na to, ile
szkodliwego związku dostało się do organizmu. Ofiara wykonuje następnie do-
datkowy test ODPORNOŚCI, który ma jej pomóc zwalczyć skutki działania tru-
cizny; nawet jeśli test ten się nie powiedzie (a kaŜda dawka trucizny zmniejsza
szanse powodzenia o -10%), antidotum unieszkodliwi jedną dawkę środka
szkodliwego - w ten sposób, np. zatrucie jedną dawką zostanie wyleczone bez

T
- Sigrid, kapłanka Shallyi konieczności wykonywania testu.
- środki lecznicze - działają najsłabiej i najmniej efektownie ze wszystkich omawia-
ak jak zielarze znają się na ziołach, tak alchemikom i aptekarzom nych tu specyfików. Podobnie jak to było z odtrutkami, konkretny lek jest sku-
nieobce są tajniki róŜnych związków chemicznych, zarówno tych teczny tylko przeciw jednej chorobie. Ponadto, jeŜeli ma wykazać dobroczynne
mających dobroczynny wpływ na organizm, jak i tych szkodli- działanie, musi zostać podany przez osobę posiadającą umiejętność leczenie cho-
wych. Wśród mętów społecznych miast nie brakuje głupców, rób.
którzy wykorzystują narkotyki w celach rozrywkowych oraz zarob- W przypadku czarnej plagi udane leczenie farmakologiczne oznacza skrócenie
kowych. Osoby, którym sprzedają narkotyki kończą zwykle jako osoby uzaleŜnione od choroby o połowę oraz zmniejszenie o -10% trwałej utraty KRZEPY lub OD-
narkotyków i zdane całkowicie na łaskę i niełaskę dostawcy. Dlatego teŜ światłe umy- PORNOŚCI.
słu odradzają uŜywania takich specyfików. Środki skuteczne w leczeniu grobowej zgnilizny pozwalają zaraŜonemu wykony-
OBJAŚNIENIE OPISÓW NARKOTYKÓW: wać test ODPORNOŚCI - powodzenie oznacza całkowite wyleczenie, ale utra-
TYP: w Starym Świecie moŜna spotkać sześć rodzajów narkotyków. Trucizny narko- cone cechy nie zostają przywrócone.
tyczne zostały omówione w poprzednich paragrafach poniŜej znajduje się opis PRZYZWYCZAJENIE: kiedy osoba pierwszy raz przyjmuje środek, MG wykonuje rzut
pięciu pozostałych rodzajów. K100 (jeden dla kaŜdej dawki). Jeśli kolejna dawka zostanie podana przed upły-
- środki halucynogenne: - najchętniej sięgają po nie wszelkiej maści niedoszli prorocy i wem tylu dni, ile wynosi wartość przyzwyczajenia, przed testem wartość przyzwyczaje-
mistycy oraz niektórzy kapłani i mnisi. W większości przypadków efekty działa- nia ulega podwojeniu.
nia halucynogenów są przyjemne (lekka euforia, nasilenie się wraŜliwości na ko- JeŜeli wynik testu jest niŜszy niŜ wartość przyzwyczajenia, osoba jest psycholo-
lory), ale często towarzyszy temu poczucie paranoicznego strachu przed obcymi gicznie uzaleŜniona od podanego środka: zyskuje K3 Punkty Obłędu, a dalsze uŜy-
i kompletnej dezorientacji. Istnieje równieŜ szansa (równa 100% - INTELI- wanie narkotyku moŜe doprowadzić do pełnego uzaleŜnienia. Ponadto jeŜeli oso-
GENCJA zaŜywającego), Ŝe narkotyk sprowadzi męczące koszmary senne. W ta- ba przyzwyczajona do narkotyku nie dostanie następnej dawki w ciągu (SW - przy-
kim przypadku to być z równym prawdopodobieństwem halucynacje budzące zwyczajenie) dni, to po upływie tego czasu traci -5% INT i SW dziennie, przez tyle
lęk (ofiara wykonuje test SIŁY WOLI; niepowodzenie oznacza otrzymanie 1 dni, ile wynosi wartość przyzwyczajenia (lub do podania kolejnej dawki). Dopiero po
Punktu Obłędu) lub halucynacje niebezpieczne dla zdrowia i Ŝycia ofiary (która na upływie tego okresu osoba odzyskuje utracone cechy - po +1% dziennie. Dodat-
przykład uwierzy, Ŝe umie latać albo weźmie zbiornik z kwasem za basen z kową niedogodnością jest fakt, Ŝe myśli o narkotykach cały czas zaprzątają głowę
chłodną wodą). ofiary uzaleŜnienia psychicznego.
- środki uspakajające - te substancje przynoszą uczucie wewnętrznego spokoju i za- JeŜeli wynik testu będzie pomyślny (wyŜszy od przyzwyczajenia lub równy), wy-
dowolenia. Jeśli osoba, która zaŜyła podobny środek nie chce zasnąć, musi wy- konuje się go dla kaŜdej następnej dawki.
konać udany test SIŁY WOLI; w razie niepowodzenia uzyskuje premię +20% UZALEśNIENIE: odnosi się tyko do osób uzaleŜnionych psychicznie. Mechanizm te-
do wszystkich testów strachu, ale ma o połowę mniejszą ZRĘCZNOŚĆ i modyfi- stu sprawdzającego czy osoba uzaleŜniła się całkowicie od narkotyku jest taki sam
kator -10% do pozostałych cech głównych. Zdolność uśmierzania bólu sprawia, Ŝe jak przy przyzwyczajeniu.
środki uspakajające są niezastąpione podczas zabiegów chirurgicznych. Jeśli wynik testu okaŜe się niŜszy niŜ wartość uzaleŜnienia, bohater zyskuje K3
- środki pobudzające - sprawiają, Ŝe człowiek czuje się znakomicie i wprost kipi ener- Punkty Obłędu i ryzykuje znaczne ograniczenia sprawności fizycznej i umysłowej w
gią. Oznacza to następujące modyfikatory do cech (przyjęcie większej dawki nie razie odstawienia narkotyku. Jeśli osoba uzaleŜniona nie dostanie następnej dawki
zwiększa premii, a jedynie wydłuŜa czas działania specyfiku): w ciągu (SW - przyzwyczajenie) dni, po upływie tego czasu traci -5% ZR, SW i INT
CECHY GŁÓWNE: dziennie przez tyle dni, ile wynosi wartość uzaleŜnienia. Kiedy SW lub INT spadną
WW US K ODP ZR INT SW CHA do zera, bohater zaczyna egzystencję rośliny w ludzkim ciele; jeśli ZR spadnie do
+10 +10 +10 +10 +10 - +10 - zera, bohater traci zdolność do wykonywania najprostszych czynności; jeŜeli SW
CECHY DRUGORZĘDNE: osiągnie poziom zero, bohater popada w nieuleczalną schizofrenię paranoidalną.
A śW S WT SZ MAG PO PP PRZEDAWKOWANIE: oznacza prawdopodobieństwo, Ŝe dawka okaŜe się śmiertelna -
- - - - +1 - - - przy kaŜdej dawce wykonuje się test K100 (dotyczy wyłącznie osób uzaleŜnionych, a
Kiedy jednak środek przestanie działać, osobę, która go spoŜyła, obowiązują na- nie przyzwyczajonych).
stępujące modyfikatory (przez tyle dni, ile dawek przyjęła): CZAS DZIAŁANIA: czas (liczba godzin), przez jaki utrzymują się skutki działania środka
CECHY GŁÓWNE: (halucynacje, pobudzenie bądź uspokojenie). MG wykonuje ten test w tajemnicy.
WW US K ODP ZR INT SW CHA LICZBA DAWEK POTRZEBNA DO UJAWNIENIA SIĘ EFEKTÓW UBOCZNYCH: MG
-30 -30 -20 -20 -30 - -30 - wykonuje podany tu rzut kośćmi i odnotowuje tę wielkość osobno dla kaŜdego,
CECHY DRUGORZĘDNE: kto zaŜywa narkotyk. Kiedy wyznaczona w ten sposób wartość zostanie przekro-
A śW S WT SZ MAG PO PP czona, ujawniają się opisane efekty uboczne.

NARKOTYKI:
GWIEZDNY PYŁ: KSIĘŻYCOWY KWIAT (ELFIE WŁOSY):
UCIECHA RANALDA LLU UBB PROSZEK ŚMIECHU:
CENA JEDNEJ DAWKI: 10 zk CENA JEDNEJ DAWKI: 1 zk
CENA JEDNEJ DAWKI: 5 s
DOSTĘPNOŚĆ: znikoma DOSTĘPNOŚĆ: mała
DOSTĘPNOŚĆ: przeciętna
TYP: środek halucynogenny TYP: środek uspokajający
TYP: środek pobudzający
CZAS DZIAŁANIA: K4+1 CZAS DZIAŁANIA: K3
CZAS DZIAŁANIA: 2K3
SPOSÓB PODAWANIA: oleista, gęsta substancja, do SPOSÓB PODAWANIA: wdycha się opary zanurzone-
SPOSÓB PODAWANIA: wdycha się bezpośrednio biały
palenia w fajce go we wrzątku mchu
proszek
PRZYZWYCZAJENIE: 25 PRZYZWYCZAJENIE: 20
PRZYZWYCZAJENIE: 15
UZALEśNIENIE: 5 UZALEśNIENIE: 30
UZALEśNIENIE: 35
PRZEDAWKOWANIE: 15 PRZEDAWKOWANIE: 10
PRZEDAWKOWANIE: 1
LICZBA DAWEK KONIECZNA DO UJAWNIENIA SIĘ LICZBA DAWEK KONIECZNA DO UJAWNIENIA SIĘ
LICZBA DAWEK KONIECZNA DO UJAWNIENIA SIĘ
EFEKTÓW UBOCZNYCH: 3K10 EFEKTÓW UBOCZNYCH: 10+K10
EFEKTÓW UBOCZNYCH: 20+K10
EFEKTY UBOCZNE: ofiara zyskuje 1 Punkt Obłędu EFEKTY UBOCZNE: gwałtowne wypadanie włosów
EFEKTY UBOCZNE: melancholia, utrata wagi, bez-
dziennie OPIS: KsięŜycowy kwiat uzyskuje się z pewnego gatunku
senność
OPIS: Gwiezdny pył trafia do Imperium przez Marien- suszonego mchu, rosnącego wyłącznie w lesie
OPIS: jest to środek uzyskiwany sztucznie z siarki, rtę-
burg, a przemycany jest aŜ z Lustrii. Wykorzystują Laurelorn. Elfy uŜywają go jako lekarstwa na czar-
ci i podobnych surowców. Wyrobem proszku
go głównie wysoko postawieni druidzi podczas ną plagę - poza tym środek ten w ogóle na elfy nie
zajmują się niektórzy aptekarze.
uroczystości religijnych. działa. Dla przedstawicieli innych ras księŜycowy
kwiat jest typowym środkiem uspakajającym.

WARHAMMER FRP - 271

TECHNOLOGIA:
TECHNOLOGIA KLANU SKRYRE:
ChociaŜ w społeczeństwie skavenów występuje mnóstwo mistycznych artefaktów,
większość obiektów, które pojawiają się na powierzchni, to urządzenia zbudowane
przez spaczinŜynierów. Ten zawodny, niebezpieczny i niezwykle niszczycielski sprzęt
umoŜliwia spaczinŜynierom konkurowanie nawet z potęŜnymi Szarymi Prorokami,
chociaŜ sami nigdy się do tego otwarcie nie przyznają.
Ze względu na eksperymentalną naturę tych urządzeń, mają one tendencję do
eksplodowania w niespodziewanych momentach, równie często zabijając szczuroludzi,
jak ich wrogów. Co więcej, te przedmioty są głęboko przesycone Spaczeniem i energią
spaczeniową, co sprawia, Ŝe ich obsługa jest ryzykowna i często kończy się tragicznie.
UŜywanie wyposaŜenia, które wykorzystuje lub zawiera wbudowany Upioryt, jest
równe bezpośredniemu kontaktowi z tym minerałem (patrz ROZDZIAŁ IIII: MAGIA
podrozdział SPACZEŃ).
W podrozdziale dotyczącym ekwipunku opisano kilka skaveńskich urządzeń,
od spaczdŜezaili po kule trującego wiatru. ChociaŜ te konstrukcje stanowią dobre
przykłady funkcjonujących urządzeń, jest to zaledwie maleńka próbka w porównaniu
z bardziej zawodnymi wynalazkami jakie moŜna znaleźć w warsztatach klanu Skryre.
PoniŜej podane zostały podstawowe zasady dotyczące konstruowania wytworów
skaveńskiej techniki.
ISTNIEJĄCA SPACZTECHNOLOGIA:
Opisane mechanizmy klanu Skryre są sprawdzone i przetestowane, a wszelkie pro-
blemy, jakie zazwyczaj występują w urządzeniach skavenów zostały rozwiązane. Cho-
ciaŜ niektóre z nich mogą mieć pewne niedociągnięcia, nie podlegają zasadom usterek,
które dotyczą nowych wynalazków.
WYMAGANIA:
Aby zbudować urządzenie techniczne, skaven musi posiadać umiejętność inŜynieria.
Dodatkowo musi dysponować sporym zapasem Upiorytu.
BUDOWANIE URZĄDZENIA:
Gdy spaczinŜynierej ustali juŜ funkcje, jakie powinno mieć urządzenie, naleŜy wykonać
serię testów inŜynierii, aby ukończyć budowę. Liczba wymaganych udanych testów
równa się liczbie zuŜytych grudek spaczenia, podzielonej przez K6 (zaokrąglając w górę,
minimum jeden test). NaleŜy pamiętać, Ŝe kaŜdy nieudany test zwiększa awaryjność
urządzenia o +K10%. KaŜdy test to efekt całego dnia pracy przy konstruowanym
urządzeniu.
UŻYWANIE URZĄDZENIA:
Aktywacja urządzenia wymaga akcji natychmiastowej, ale w przypadku broni do jej uŜycia
naleŜy wykorzystać normalnie wymagane akcje (zobacz ROZDZIAŁ III: WALKA pod-
rozdział AKCJE). Ponadto kaŜde urządzenie wymaga Spaczenia, by mogło działać.
Ilość Upiorytu wymaganego do jednego uŜycia równa się ¼ całkowitej liczby grudek
Spaczenia, zuŜytych na do zbudowania obiektu (zaokrąglając w górę). SpaczinŜynier
moŜe umieścić w zbiorniku dowolną, ale rozsądną liczbę grudek Spaczenia.
AWARIE:
Za kaŜdym razem, gdy dojdzie do awarii maszyny, naleŜy wykonać rzut K100 i odczy-
tać wynik z TABELI: AWARIA.
PROJEKT:
Pierwszym krokiem przy budowaniu nowego urządzenia jest określenie, do czego ma
słuŜyć. Im potęŜniejsza machina, tym bardziej skomplikowana i udziwniona będzie jej
konstrukcja, zatem naleŜy się dobrze zastanowić nad przeznaczeniem obiektu. Jako
zasadę ogólną naleŜy przyjąć, Ŝe lepiej zrobić coś, co wykonuje tylko jedno zadanie, niŜ
uniwersalne urządzenie, które słuŜy do wielu celów.
AWARYJNOŚĆ:
Im potęŜniejsza machina, tym większa szansa na usterkę. W zasadach jest to określone
za pomocą AWARYJNOŚCI - parametru określającego procentową szansę na awarię
obiektu. Jest to wartość kumulatywna, a suma składowych określa ostateczną szansę
na awarię. Co więcej, jest całkiem prawdopodobne, Ŝe podczas konstruowania obiektu
spaczinŜynier wprowadzi więcej wad na skutek niedociągnięć projektu. Za kaŜdym ra-
zem, gdy spaczinŜynier poniesie poraŜkę w teście inŜynierii, zwiększa szansę na awarię o
+K10%. Konstruktor moŜe w dowolnej chwili rozpocząć pracę od początku, ale zu-
Ŝytego Spaczenia nie da się odzyskać.
KOSZT:
Budowa urządzeń spaczeniowych zuŜywa duŜo Kamienia Przemian. Nie dość, Ŝe
kaŜdy test inŜynierii przy konstruowaniu machiny wymaga zuŜycia 1 grudki Spaczenia,
to jeszcze tego typu urządzenia muszą być zasilane Upiorytem, więc kaŜdorazowe
uŜycie danej funkcji wymaga zuŜycia odpowiedniej ilości Kamienia Przemian (podanej
w kolumnie KOSZT).
OBCIĄŻENIE:
Parametr Wartość ObciąŜenia kaŜdego urządzenia ma wartość wynoszącą K10x5 za kaŜ-
dą funkcję.
CZAS TRWANIA:
Wszelkie umiejętności, zdolności oraz modyfikatory do cech, zapewniane przez wyna-
lazek klanu Skryre, trwają przez K10 rund.
KATEGORIE:
Projektowane urządzenia mogą naleŜeć do jednej lub więcej z następujących kategorii:
BROŃ, CECHA, SPACZEŃ lub UMIEJĘTNOŚĆ. Kategoria określa podstawową trudność
272 - WARHAMMER FRP
TABELA: AWARIA
K100 EFEKT
01-10 Cuch-fetor? Urządzenie działa normalnie, ale jakiś element zaczyna się
palić. Awaryjność wzrasta o +1%.
11-20 Ciepło-gorąco! Urządzenie działa normalnie, ale zapala się. UŜytkownik
musi wykonać test ZR. Nieudany test oznacza, Ŝe postać staje w pło-
mieniach. Jeśli urządzenie zostanie zgaszone w ciągu K6 rund, moŜna je
ocalić, jednak awaryjność wzrasta o +K3%. W innym przypadku zostaje
zniszczone.
21-30 Co-to? Skąd-to? Urządzenie działa normalnie, ale wypada z niego waŜny
element. Awaryjność wzrasta o +K6%.
31-50 Źle-zdrada! W tej rundzie urządzenie po prostu nie działa.
51-60 Strach-straszny zgrzyt! Urządzenie nie działa w tej rundzie, zamiast tego
wydaje z siebie straszny zgrzyt i zuŜywa podwójną liczbę grudek Spaczenia.
61-70 Źle-machina! Urządzenie nie działa w tej rundzie, zamiast tego hałasuje
straszliwie, gdy psuje się jakiś mechanizm wewnętrzny. Awaryjność
wzrasta o +K10%.
71-80 Boli-boli! Urządzenie wybucha, a uŜytkownik otrzymuje K6 obraŜeń z
SIŁĄ K4.
81-90 Siła-wybuch! Urządzenie eksploduje z duŜą siłą. KaŜda istota w promieniu
K4 metrów otrzymuje K8 obraŜeń z SIŁĄ K6, bez uwzględnienia PZ.
91-00 Moc-siła-wybuch! Urządzenie eksploduje snopem czarnozielonej energii.
KaŜda istota w promieniu K8 metrów otrzymuje K10 obraŜeń z SIŁĄ
K8, bez uwzględnienia PZ.
OSTATNIE UZUPEŁNIENIA:
Po skonstruowaniu urządzenia ostatnim krokiem będzie ostateczne ustalenie wyglądu
maszyny, sposobu działania oraz nazwy. Urządzenie powinno być dziwne i niepokoją-
ce, pełne tulei, zwojów drutu i wirujących elementów oraz wskaźników, z których Ŝa-
den nie ma najmniejszego sensu dla nikogo poza konstruktorem.
Jeśli chodzi o nazwę, spaczinŜynier powinien wykorzystać pseudonaukowe
przedrostki, takie jak super-, giga-, mega-, i tak dalej oraz dołączyć do nich techniczne
określenia, jak akumulator, przewodnik lub tranzystor. Alternatywnie moŜna nazwać
urządzenie zgodnie z jego funkcją, na sposób prawdziwie skaveński. Urządzenie, które
wspomaga wspinaczkę, moŜe mieć nazwę chyŜowspinacz albo wysokołaz. Podobnie coś,
co miota strumieniami stopionego Spaczenia, moŜe się nazywać mega-zaplnikiem ludo-
stworów. Nazwy powinny być kreatywne i odrobinę infantylne.
INNE TYPY URZĄDZEŃ:
Opisane poniŜej kategorie to tylko zarys tego, co moŜna skonstruować dzięki spaczin-
Ŝynierii. Jedynym ograniczeniem jest wyobraźnia. Na przykład skaven moŜe stworzyć
ręczny dalekopisk, czyli urządzenie, które umoŜliwia dwóm skavenom porozumiewanie
się na wielką odległość. W tym przypadku naleŜałoby ustalić zasięg łączności, czystość
przesyłanego sygnału oraz poziom trudności stworzenia takiego obiektu.
testu inŜynierii. Jeśli urządzenie naleŜy do więcej niŜ jednej kategorii, naleŜy uwzględnić
wyŜszy stopień trudności. Im potęŜniejsze urządzenie, tym więcej sukcesów potrzeba, by
ukończyć konstrukcję.
BROŃ (PRZECIĘTNY +0): spaczinŜynierowie klanu Skryre słyną przede wszystkim z
konstruowanej broni. SpaczdŜezaile i spaczpistolety, kule trującego wiatru i róŜne
inne niszczycielskie machiny sieją przeraŜenie wśród wrogów szczuroludzi.
W obrębie tej kategorii moŜna dokonać dwóch rodzajów modyfikacji broni.
Po pierwsze, moŜna udoskonalić istniejącą broń dystansową: oręŜ uzyska wówczas
cechę zawodny, jeśli broń posiada juŜ cechę zawodny, otrzyma cechę eksperymentalny.
Jeśli ma juŜ cechę eksperymentalny, zacina się gdy w rzucie na trafienie wypadnie wy-
nik 97-00 oraz eksploduje przy wyniku 98-00.
Po drugie, spaczinŜynier moŜe zaprojektować nową broń, zaś MG przypisuje
ją do odpowiedniej kategorii. Ponadto Mistrz Gry moŜe zaŜądać innych wydatków
w zaleŜności od broni, jaką chce skonstruować spaczinŜynier.
TABELA: ULEPSZENIE BRONI
FUNKCJA KOSZT AWARYJNOŚĆ
Dodatkowa cecha oręŜa 10 gs 5%
Zasięg (za kaŜde +2/+4) 5 gs 2%
SE broni (za kaŜde +1) 10 gs 5%
 TABELA: NOWY PROJEKT SPACZEŃ (BARDZO TRUDNY -30%): najlepsi spaczinŜynierowie wykorzystują swoje
FUNKCJA KOSZT AWARYJNOŚĆ talenty, by zapanować nad mrocznymi energiami zamkniętymi w Upiorycie i two-
Za cechę oręŜa 10 gs 5% rzyć dzięki nim magiczne efekty. W rezultacie, za pomocą maszyn, które konstru-
Zasięg (za kaŜde +2/+4) 5 gs 2% ują, zyskują moce podobne do tych, jakie opanowują adepci magii. Te obiekty
SE broni (za kaŜde +1) 4 gs 2% funkcjonują w praktyce jak zaklęcia - uŜytkownik musi osiągnąć na kostkach Poziom
Liczba trafień (za kaŜde +1 powy- Mocy równy lub wyŜszy od wymaganego Poziomu Mocy danego zaklęcia. Podobnie
Ŝej pierwszego) 8 gs 4% jak w przypadku rzucania większości zaklęć, uŜywanie tych urządzeń moŜe być ak-
Pole raŜenia (inne niŜ cel pojedynczy): cją przedłuŜoną, a kaŜda runda pracy urządzenia zuŜywa normalną ilość Spaczenia.
StoŜek: Konstruując urządzenie z funkcją Spaczeń naleŜy najpierw zakupić określoną
Bardzo mały 1 gs 1% liczbę zawartych w obiekcie punktów cechy MAGIA, na potrzeby określenia, iloma
Mały 2 gs 1% kostkami naleŜy rzucić, ustalając Poziom Mocy. Podobnie jak w przypadku rzucania
Średni 4 gs 2% kaŜdego zaklęcia, istnieje ryzyko Przekleństwa Tzeentcha, a w przypadku tych urzą-
DuŜy 8 gs 4% dzeń prawdopodobieństwo jest jeszcze większe. Za kaŜdym razem, gdy posiadacz
Gigantyczny 16 gs 8% urządzenia wykonuje rzut określający uzyskany Poziom Mocy, musi rzucić tylko kost-
Kolosalny 32 gs 16% kami, ile wynosi cecha MAGIA (nigdy nie moŜna uŜyć mniejszej liczby kostek).
Monstrualny 64 gs 32% TABELA: SPACZEŃ
Obszar o promieniu: WARTOŚĆ CECH URZĄDZENIA KOSZT AWARYJNOŚĆ
K2 metry 1 gs 1% MAGIA SIŁA WOLI
K3 metry 2 gs 1% 1 29 5 gs 3%
K4 metry 4 gs 2% 2 43 10 gs 6%
K6 metrów 8 gs 4% 3 66 15 gs 12%
K8 metrów 16 gs 8% 4 89 20 gs 24%
K10 metrów 32 gs 16% SpaczinŜynier moŜe umieścić niemal dowolne zaklęcie w spaczurządzeniu.
K12 metrów 64 gs 32% Koszt wykonania urządzenia w grudkach Spaczenia wzrasta o wartość połowy wy-
Przeładowanie: maganego Poziomu Mocy, natomiast szansa na usterkę rośnie o czwartą część wyma-
Akcja 20 gs 10% ganego Poziomu Mocy. W obu przypadkach wartości naleŜy zaokrąglić w górę.
Akcja podwójna 10 gs 5% UMIEJĘTNOŚĆ (WYMAGAJĄCY -10%): spacztechnologia skavenów umoŜliwia takŜe
2 rundy 5 gs 3% zyskiwanie umiejętności oraz wzmacnianie juŜ opanowanych. Podobnie jak w
3 rundy 2 gs 1% przypadku funkcji związanych z cechami, funkcje odpowiadające za umiejętności
5 rund 1 gs 1% naleŜą do dwóch kategorii.
CECHA (TRUDNY -20%): są dwa rodzaje funkcji związanych z cechami postaci. Pierwszą jest dodanie umiejętności, dzięki czemu postać zyskuje nową zdol-
Pierwsza oznacza część zamienną ciała. ChociaŜ te elementy są stosunkowo mało ność. Drugą kategorią jest wzmocnienie umiejętności, co zapewnia modyfikator do
zawodne, wywołują spustoszenie w ciele i umyśle postaci. KaŜda część zamienna w wszystkich testów umiejętności juŜ posiadanej.
ciele zmniejsza ODP postaci o -K10% i powoduje przyznanie Punktów Obłędu w TABELA: UMIEJĘTNOŚĆ
liczbie zaleŜnej od efektywności protezy. FUNKCJA KOSZT AWARYJNOŚĆ
Druga funkcja wzmacnia cechy. Te urządzenia zwiększają dotychczasowe Dodanie umiejętności 6 gs 4%
moŜliwości postaci. Na przykład ramię ze spaczstali moŜe zapewnić modyfikator Wzmocnienie umiejętności (nie
do testów KRZEPY, a skaveński wzmacniacz mentalny do testów INTELIGENCJI, dotyczy umiejętności wrodzonych):
dzięki przyspieszeniu procesów myślowych. +10% 3 gs 2%
Funkcje związane z cechami mogą modyfikować tylko cechy główne. UŜycie ta- +20% 6 gs 4%
kiego urządzenia wymaga akcji natychmiastowej. Rzut na awaryjność naleŜy wykonać za +30% 12 gs 8%
kaŜdym razem, gdy urządzenie zostanie uŜyte (czyli przy kaŜdym teście danej cechy +40% 24 gs 16%
głównej lub związanej z nią umiejętności).
TABELA: CECHA
FUNKCJA KOSZT AWARYJNOŚĆ PO
Część zamienna (wzrost o):
+K10% 5 gs 1% K3
+2K10% 10 gs 1% K6
+3K10% 15 gs 1% K8
Wzmocnienie (modyfikator):
+10% 3 gs 2% -
+20% 6 gs 4% -
+30% 12 gs 8% -

CIAŁOKSZTAŁTOWANIE KLANU MOULDER:

Bój--lękaj się, głupi
głupi--słaby ludziku. Robimy dobre
dobre--lepsze. ROZDZIAŁ VI: BESTIARIUSZ podrozdział STYGMATY CHAOSU). Dwa poziomy po-
Bój
raŜki w teście oznaczają, Ŝe obiekt nie zyskuje Ŝadnych udoskonaleń, a zamiast tego
Lepiej--lepsze. Ból
Lepiej Ból--ból. Ale lepiej
lepiej--lepsze. otrzymuje K6 mutacji. Trzy lub więcej poziomów poraŜki powoduje śmierć obiektu.
- Tichit, mistrz ciałokształtowania klanu Moulder Nawet jeśli udoskonalenie się nie powiedzie, moŜna spróbować ponownie (oczywiście,
Stosując techniki ciałokształtowania, mistrzowie muratorzy tworzą menaŜerię zabój- jeśli obiekt przeŜył poprzedni eksperyment), chociaŜ potrzebny będzie nowy zapas
czych stworów. Ten stale ewoluujący proces wykorzystuje połączenie chirurgii i energii Spaczenia.
spaczenia do tworzenia nowych i przeraŜających istot. Do najbardziej udanych two- Jeśli mistrz ciałokształtowania chce sprawić, by test był łatwiejszy do wykona-
rów klanu Moulder zaliczają się olbrzymie szczury i szczuroogry. PoniŜej podano pod- nia, na przykład dla słabszych obiektów, moŜe uŜyć mniejszej ilości Kamienia Prze-
stawowe zasady uŜywania techniki ciałokształtowania w celu przemienienia istnieją- mian. Jeśli mistrz mutator chce utrudnić wykonanie testu, musi uŜyć większej ilości
cych stworzeń lub tworzenia nowych. Upiorytu. W TABELI: SPACZEŃ & UDOSKONALENIE podana jest ilość Spaczenia (w
zaleŜności od ODP obiektu), potrzebnego do ustalenia poŜądanej trudności testu.
WYMAGANIA: Zdolni muratorzy mogą osiągnąć poŜądany efekt przy mniejszym zuŜyciu
Skaven musi posiadać zdolność chirurgia. Dodatkowo musi dysponować sporym zapa- Spaczenia. Po określenie poziomu trudności testu ODP obiektu i wyznaczeniu ilości
sem Upiorytu oraz jednym lub większą liczbą obiektów doświadczalnych. Kamienia Przemian, naleŜy wykonać test chirurgii. Za kaŜdy uzyskany poziom sukcesu
UDOSKONALENIE: mutator moŜe zmniejszyć o -K3 liczbę wymaganych grudek Spaczenia (minimum 1
Chcąc udoskonalić istniejące stworzenie, naleŜy je wystawić na działanie surowej ener- grudka).
gii Kamienia Przemian, by przekonać się, jaką przyjmie formę. Niektórzy mistrzowie TABELA: SPACZEŃ & UDOSKONALENIE
ciałokształtowania palą Spaczeń w pobliŜu stworzenia, okładają Czarcim Pyłem ciało ILOŚĆ SPACZENIA STOPIEŃ TRUDNOŚCI
istoty, a nawet wprowadzają Kamień Przemian bezpośrednio do organizmu obiektu, 1 grudka na kaŜde 20% Bardzo łatwy (+30%)
przez cały czas dawkując specjalne maści i wstrzykując płyny, które kontrolują muta- 1 grudka na 15% Łatwy (+20%)
genny efekty Spaczenia. 1 grudka na 10% Prosty (+10%)
Obiekt musi pozostawać wystawiony na działanie Kamienia Przemian przez 1 1 grudka na 5% Przeciętny (+0)
godzinę na kaŜde 5% ODP. Po upływie tego czasu naleŜy wykonać test cechy, który 3 grudki na 10% Wymagający (-10%)
wymaga uŜycia 1 grudki Spaczenia, za kaŜde 5% ODP obiektu. Udany test oznacza, Ŝe 2 grudki na 5% Trudny (-20%)
obiekt opiera się efektom Spaczenia, a wszystkie materiały zostają zuŜyte. Nieudany 5 grudek na 10% Bardzo trudny (-30%)
test oznacza, Ŝe obiekt zostaje udoskonalony i naleŜy wykonać rzut w TABELI: UDO-
SKONALENIE. Jeden poziom poraŜki w teście oznacza konieczność wykonania rzutu w
TABELI: UDOSKONALENIE, a dodatkowo obiekt otrzymuje K2 mutacje (patrz

WARHAMMER FRP - 273

 TABELA: UDOSKONALENIE
K100 EFEKT
01-10 Większy, siło-lepszy! K, ODP i INT obiektu rosną o +2K10%. Obiekt
podwaja swoją śW.
11-30 Pewna poprawa. K, ODP i INT obiektu rosną o +K10%. Obiekt zwiększa
swoją śW o połowę.
31-50 Wada. K, ODP obiektu rosną o +3K10%, natomiast US spadają do 0.
Istota staje się podatna na głupotę. Obiekt podwaja swoją śW ale jego INT
spada do połowy wartości.
51-60 Niespodziewane rezultaty. Wartość losowo wybranej cechy głównej zwiększa się
o +2K10%, a innej zmniejsza o -2K10%.
61-70 Obłęd. Obiekt pogrąŜa się w szaleństwie, otrzymuje K10 PO.
71-80 Mutacje. Obiekt otrzymuje K2 mutacje.
81-00 PoraŜka. Obiekt ginie okrutną śmiercią, Ŝywcem ugotowany przez
potworne energie Upiorytu.

274 - WARHAMMER FRP

WARHAMMER FRP - 275
MAGIA:
W
trakcie rozlicznych przygód Bohaterowie Graczy zetkną się z
wszelkimi niebezpieczeństwami. Będą walczyć z kultystami
Chaosu i strasznymi potworami. Będą zmagać się ze śmiercią,
szaleństwem i zabójczymi chorobami. Jednak prawdziwym
nieszczęściem moŜe okazać się zbyt częsty kontakt z magią.
W Znanym Świecie magia stanowi moc potęŜną, lecz trudną do okiełznania.
Choć Bohaterowie graczy mogą nie zdawać sobie z tego sprawy, kaŜde uŜycie czaru
MAGIA W GRZE:
JeŜeli druŜyna nie ma nikogo, kto włada magią, to znaleziona demoniczna broń lub
spotkanie z szalonym czarodziejem albo wiedźmą Ŝyjącą na odludziu, moŜe okazać się
dla Bohaterów Graczy nie lada wyzwaniem. Jeśli BG podejmą się dostarczenia Ŝyw-
cem poszukiwanego maga, albo staną się celem zemsty okrutnego czarnoksięŜnika,
równieŜ dość szybko przekonają się o potędze magii. CóŜ uczynią, gdy niewinnie wy-
glądający artefakt zacznie przemawiać do nich w snach, szczując ich przeciwko sobie?
W ten sposób dość szybko nauczą się, jak zwodnicza bywa magia.
JeŜeli w druŜynie znajduje się czarodziej, ukazanie prawdziwej natury magii
powinien rozłoŜyć w czasie. Władanie czarami odbija się na społecznym i osobistym
Ŝyciu Bohatera Gracza. Młody zaklinacz zwykle dość wcześnie ulega pokusie, by roz-
wiązywać wszystkie swoje problemy za pomocą czarów. Będzie to tym łatwiejsze, gdy
STRACH & NIEUFNOŚĆ:
w jego księdze szybko znajdzie się wiele róŜnych zaklęć. MG nie powinien się tym
martwić, poniewaŜ juŜ wkrótce młody adept boleśnie się przekona, iŜ w Starym Świe-
cie wiele rzeczy nie jest takimi, na jakie wyglądają.
WIEDŹMI WZROK:
Magowie nie postrzegają świata tak samo, jak zwykli ludzie. Przez cały czas widzą, sły-
szą i czują magiczne wiry energii, które oplatają cały świat. Raz na jakiś czas MG powi-
nien zaznaczyć obecność tajemniczych mocy, jednak nie powinien przy tym zanudzać
reszty graczy opisami, które nie mają dla nich znaczenia. MG moŜe tak pokierować
wydarzeniami, by wiedźmi wzrok czarodzieja zapewnił mu przydatną wskazówkę lub
wybawił druŜynę od niebezpieczeństwa. Jednak warto takŜe pokazać graczowi, Ŝe dar
jego bohatera moŜe być kłopotliwy. Niech w jego sercu narasta niepokój. Na przykład
MG moŜe powiedzieć, Ŝe gdy wysiada z powozu, dostrzega ametystową aurę śmierci
wokół zajazdu. Bez wątpienia, mag od razu zda sobie sprawę, Ŝe zanosi się na coś złe-
ISTOTY Z CHAOSU:
Zdolność wykrywania Wiatrów Magii umoŜliwia magom kontrolę nad energią Chaosu
i splatania jej w Ŝądane zaklęcia. Oprócz tego wiedźmi wzrok pozwala dostrzegać nie-
zwykłe zjawiska i doświadczać dziwnych wizji, a czasem nawet utajone przebłyski z
przeszłości i przyszłości. Większość Magistrów przyzwyczaja się do niepokojących, a
nawet przeraŜających wizji, tłumacząc sobie, iŜ jest to jeden z aspektów wiedzy tajem-
nej, którego nie da się zrozumieć. Jednak niektóre widziadła są zbyt straszne, by je
ignorować. Zjawy takie powstają na skutek kondensacji energii Chaosu w czymś, co z
pozoru przypomina ciało, lecz pozostaje niematerialne i eteryczne, bez wpływu na
świat materialny. A przynajmniej tak twierdzą Magistrowie…
JeŜeli mag działa nierozwaŜnie, prędzej czy później moŜe mu się ukazać jedna
z wymienionych poniŜej istot. Pomijając przeraŜający wygląd, ucieleśnienia Chaosu
wydają się nie wywierać Ŝadnego fizycznego wpływu na tych, którzy są w stanie je do-
strzec, choć niektórych mniej odpornych psychicznie nieszczęśników mogą doprowa-
dzić do obłędu.
CzymŜe więc są owe zjawiska, widziane tylko wiedźmim wzrokiem? Wielu Magi-
strów próbowało stworzyć spójną teorię, która wyjaśniałaby ten fenomen. Niektórzy
twierdzą, iŜ są to demony próbujące rozerwać barierę miedzy światem materialnym a
Domeną Chaosu. Inni utrzymują, Ŝe to tylko urojenia i chore wymysły ludzi, którzy
zaczerpnęli zbyt wiele tajemnej mocy. Z całą pewnością moŜna natomiast stwierdzić,
iŜ istnieje pewna klasa istot Eterycznych, obdarzonych moŜliwością znacznego wpły-
wu na świat materialny, które pojawiają się zawsze jako konsekwencja i efekt uboczny
gwałtownego wyładowania energii magicznej. Wydaje się, Ŝe są
przyciągane przez koncentrację Wiatrów Magii, tak
jakby chciały uczestniczyć w procesie splatania
zaklęcia. Im częściej wykorzystywany jest dany
rodzaj magii, tym częściej pojawiają się koja-
rzone z nim istoty.
Magiczne zjawy są równie realne jak
demony. Pojawienie się istot demonicznych
jest efektem manifestacji Chaosu w świecie
nym, który jest zarazem celem i przyczyną istnienia
krainy demonów, bowiem zarówno bogowie Cha-
osu, jak i ich słudzy, powstały i Ŝywią się
obraŜeniami, pragnieniami oraz koszmarami
istot śmiertelnych. Właśnie dzięki obawom i
fałszywym złudzeniom, Chaos nabiera mocy
i kształtu, przybierając demoniczną formę,
rej boją się i nienawidzą śmiertelnicy. Magiczne
widziadła powstają w podobny sposób, lecz ich
źródło leŜy w niezliczonych podaniach i legendach,
Ŝących wśród adeptów magii niemal od czasów Pradawnych,
gdy elfy po raz pierwszy zaczęły czerpać moc z Wiatrów Magii.
Podświadomie kaŜdy Magister spodziewa się je ujrzeć, więc moŜna
powiedzieć, Ŝe sam mag powołuje do istnienia magiczne zjawy. KaŜ-
da zasłyszana opowieść o Ogarach Ciemności czy
276 - WARHAMMER FRP
wymaga zaczerpnięcia mocy energii Chaosu. Magia wypacza wszystko, z czym się ze-
tknie. Potrafi wypalić umysł i odmienić ciało, zniszczyć więzi przyjaźni i sprowadzić
okropne nieszczęścia.
Magia moŜe stać się kontrapunktem i tematem przewodnim wielu przygód.
Jaką cenę trzeba zapłacić za umiejętność kontroli nad nią? Jak dalece moŜna się posu-
nąć, aby poznać jej tajemnice? Odpowiednio wykorzystane moce magiczne dodadzą
kolorytu przygodom, a Bohaterom Graczy zapewnią dreszczyk emocji.
go. Co jednak, jeśli wiedźmi wzrok juŜ kilkakrotnie go oszukał? Czy opowie o swoich
przeczuciach towarzyszom, czy teŜ zatrzyma te informacje dla siebie?
MoŜe się zdarzyć, Ŝe MG będzie musiał nieco skarcić Bohatera Gracza, który
miota czarami na lewo i prawo. Takie sytuacje nie powinny się zdarzyć. W przeciwnym
razie magia stanie się zwykłym, codziennym narzędziem, które powszechnieje wszyst-
kim Bohaterom Graczy. Nawet jeśli BG będzie miał szczęście i nie padnie ofiarą Prze-
kleństwa Tzeentcha, MG wciąŜ dysponuje narzędziami za pomocą których moŜe ukarać
bezmyślne marnotrawstwo mocy. Podrozdział ISTOTY Z CHAOSU przedstawia kilka
przeraŜających istot, które być moŜe zdołają wystarczająco wystraszyć Bohaterów
Graczy, by zaczęli rzucać mniej czarów a więcej myśleć.
Kolegia Magii liczą sobie niewiele ponad kilkaset lat. Większość ludzi traktuje je z po-
dejrzliwością. Czarodzieje są postrzegani jako najsłabsze ogniwo łańcucha pętającego
Domenę Chaosu - krainę, która zagraŜa Imperium. Nic dziwnego, Ŝe porządni obywa-
tele unikają towarzystwa czarodziejów. TakŜe elfi magowie są traktowani z uprzedze-
niami i podejrzliwością Nie muszą opłacać nauki w Kolegiach Magii, ale i tak spotykają
się z przejawami niechęci ze strony zwykłych ludzi. Mogą zostać zmuszeni do płacenia
podatku od uszu, zastawu na rzecz ewentualnych strat i zniszczeń, jakie spowodują
swoimi zaklęciami, lub do noszenia na szyi metalowych amuletów, które mają uda-
remnić próby rzucania czarów. Bardziej strachliwi Bohaterowie NiezaleŜni będą ucie-
kać na widok czarodzieja, unikać patrzenia mu prosto w oczy lub posypywać głowę
solą w geście odegnania uroków. Czarodziej powinien liczyć się z tym, Ŝe dla niego ce-
ny będą wyŜsze, informacje trudniejsze do zdobycia, a małe dzieci będą go obrzucać
kamieniami i błotem. WaŜne jest, by nie przesadzić z tymi objawami niechęci i stoso-
wać je w subtelny sposób.
dzącym WęŜu sprawia, Ŝe Magister podświadomie liczy się z tym, iŜ rzucenie zaklęcia
przywoła te przeraŜające istoty. Szuka więc wiedźmim wzrokiem ich śladów, wypatruje
demonów kryjących się na skraju pola widzenia, czyhających na najmniejszy błąd. Wi-
dziadła są jednocześnie realne i nierzeczywiste. To obleczona w ciało manifestacja
obaw i podświadomych wyobraŜeń czarodzieja. To zwiastun i herold koszmaru, który
czai się za zasłoną rzeczywistości niczym samospełniająca się przepowiednia.
Widziadła mogą spełniać w przygodzie róŜne role. Mogą być wykorzystywane
jako ostrzeŜenie dla postaci, aby zbyt często i zbyt pochopnie nie uciekali się do po-
mocy zaklęć. Mogą przypominać magom o ryzyku związanym z rzucaniem czarów.
Mogą równieŜ pełnić inne waŜne funkcje. Widziadło moŜe być efektem ubocznym
niepokojącego lub niezwykle silnego skupiska mocy Eteru. MoŜe wyjaśnić obecność
bytu demonicznego lub podsunąć wskazówki, która pomoŜe w rozwikłaniu mrocznej
intrygi. Na przykład postać obdarzona wiedźmim wzrokiem moŜe w zwierciadle skiero-
wanym na opętaną osobę ujrzeć ulotne odbicie wykrzywionego wściekle demona. W
miejscy przesyconym silnymi emocjami, na przykład w komnacie, gdzie zamordowa-
no kilka osób, czarodziej moŜe dostrzec stróŜki krwi spływające po ścianach. Widzia-
dła to narzędzia Mistrza Gry, lecz interpretacja ich pojawienia się oraz znaczenia owe-
go fenomenu naleŜą wyłącznie do graczy i ich bohaterów. PoniŜej opisano kilka istot z
Chaosu, które mogą ukazywać się adeptom magii. Jeśli MG uzna to za stosowne, mo-
Ŝe wprowadzić zasadę, iŜ po pierwszym ujrzeniu nowego widziadła postać powinna
wykonać test SW. Nieudany test oznacza przyznanie 1 Punktu Obłędu.
AURA CZERNI:
Aura Czerni nie jest niezaleŜnym obiektem, lecz raczej
widzialną aurą, która otacza Ŝywe istoty. Jej pojawienie się
zapowiada smród zgnilizny i siarki. Adept magii dostrze-
ga ją wydobywającą się z oczu, nozdrzy i ust Ŝywych
istot. Widzi sadzawki mroku zbierające się w zagłębie-
niach terenu, czarne krople skapujące z sufitu lub
ściekające po ścianach i drzewach, kwiaty wydziela-
jące czarny sok i tym podobne efekty.
INNE NAZWY: Plugawa Aura, PłoŜący Mrok,
Zguba Śmiertelnych.
PRZYCIĄGANE PRZEZ: magię czarnoksięską,
szczególnie Nekromancję, a takŜe mroczne rytuały.
CZERWONY JEŹDZIEC:
Jeździec jest uznawany za manifestację Pana Cza-
szek. Czasami ukazuje się jako rycerz odziany w
czerwony pancerz, innym razem jako nagi męŜczy-
zna z rozgrzaną do czerwoności lub płonącą skórą,
jednak za kaŜdym razem dosiada czarnego rumaka,
dyszącego dymem z nozdrzy i krzeszącego iskry
podkowami. Poprzedza go zapach siarki i chrapliwy
śmiech.
 INNE NAZWY: Krwawy Rycerz, Piekielny Król, Rozrywacz.
PRZYCIĄGANE PRZEZ: magię Kolegium Płomienia oraz czary związane ze zniszcze-
niem.
GNILCE:
NierozwaŜny czarodziej moŜe zacząć dostrzegać gnilce, które wyłaniają się z leŜącego
w pobliŜu surowego mięsa. Bezrozumne, ale nieustępliwe robaki zaczynają pełznąć ku
swej ofierze z nieprawdopodobną szybkością. śadna materialna bariera nie jest w sta-
nie ich powstrzymać. Jedyne czego pragną, to posmakować ciała czarodzieja, który
powołał je do Ŝycia. Ich przybycie zwiastuje zwykle odór zgnilizny i roje much.
INNE NAZWY: PoŜeracze Ciał, Magiczne Larwy.
PRZYCIĄGANE PRZEZ: magię Kolegów Jadeitu i Ametystu oraz czary związane z cia-
łem.
MABROTHRAX:
Znany równieŜ pod nazwą Zwiastuna Zepsucia, Mabrothrax to podobno jedne z naj-
waŜniejszych sług Nurgla. Jego pojawienie się zapowiada rychły wybuch kolejnej
śmiercionośnej zarazy. Powiada się nawet, iŜ jest to jeden z wielkich demonów, który
potrafi samodzielnie przekroczyć granicę między Domeną Chaosu a światem Mate-
rialnym, bez konieczności czekania na rytuał przyzywający. Mabrothrax ukazuje się ja-
ko wielki i zgarbiony stwór, z grubsza przypominający człowieka. Jego cienkie, pałą-
kowate kończyny zakończone są ostrymi jak brzytwa pazurami. Obrzmiały tors, ob-
ciągnięty cienką jak pergamin skórą, wypełnia gęsta zawiesina wnętrzności, łajna i gni-
jącego mięsa. W osadzonej na krótkiej szyi okrągłej głowie dominuje wielka paszcza,
wypełniona rzędami ostrych, zakrzywionych zębów. Pojawienie się widziadła poprze-
dza smród zgnilizny i odchodów.
INNE NAZWY: Posłaniec Nurgla, Zwiastun Zepsucia, śywiołak Zarazy.
PRZYCIĄGANE PRZEZ: magię Tradycji Chaosu, rozpacz i choroby.
GNILCE:
NierozwaŜny czarodziej moŜe zacząć dostrzegać gnilce, które wyłaniają się z leŜącego
w pobliŜu surowego mięsa. Bezrozumne, ale nieustępliwe robaki zaczynają pełznąć ku
swej ofierze z nieprawdopodobną szybkością. śadna materialna bariera nie jest w sta-
nie ich powstrzymać. Jedyne czego pragną, to posmakować ciała czarodzieja, który
powołał je do Ŝycia. Ich przybycie zwiastuje zwykle odór zgnilizny i roje much.
INNE NAZWY: PoŜeracze Ciał, Magiczne Larwy.
PRZYCIĄGANE PRZEZ: magię Kolegów Jadeitu i Ametystu oraz czary związane z cia-
łem.
OCZY NURGLA:
Powszechnie znanym symbolem Pana Rozkładu są muchy. Widzialne tylko dla maga
insekty siadają na padlinie i gnoju, wszędzie składając jaja. Wkrótce z jednej zielonka-
wej muchy legną się setki innych. Chmary brzęczących owadów krąŜą wokół maga,
właŜąc do oczy i ust nieświadomych niczego osób postronnych. Z daleka wyglądają
normalnie, lecz z bliska widać, Ŝe ich obrzmiałe, zielonkawe odwłoki składają się z
mozaiki ludzkich twarzy, wykrzywionych w grymasie rozpaczy i przeraŜenia.
INNE NAZWY: Chmara, Plugawy Rój, Przeklęty Insekty.
PRZYCIĄGANE PRZEZ: magię Kolegów Jadeitu i Ametystu, a takŜe magię Tradycji
Chaosu.
OGARY CIEMNOŚCI:
Ogary z wyglądu przypominają wielkie, czarne psy o ciałach z brązu i Ŝelaznych kłach.
Za bramę do świata materialnego słuŜą im płomienie. Niestrudzenie tropią swoje ofia-
Wreszcie ją zdobył. Naprawdę, w końcu ją miał. Patrzył na trzymaną w zakrwa-
wionych rękach księgę i nie mógł w to uwierzyć. Stygnąca krew krzepła na jego
skórze, ale Helmut jej nie czuł. Nie patrzył na leŜące na łoŜu zwłoki mistrza.
Wreszcie ten stary głupiec był martwy, a księga naleŜała do niego. Wreszcie
zdobył to źródło niewyobraŜalnej mocy.
Kątem oka zauwaŜył ruch, drgnięcie. Odwrócił się i ze zdziwieniem zauwaŜył, Ŝe
mistrz jeszcze Ŝyje. Nie wypuszczając księgi z rąk, Helmut podszedł do krawędzi
łoŜa. Bosą stopą wdepnął w kałuŜę krwi rozlewającą się po kamiennych płytach.
A więc siwy, stary głupiec jeszcze dychał. Jego szaty zabarwiły się ciemnymi
plamami. DrŜącymi, zsiniałymi rękami trzymał się za poderŜnięte gardło i niczym
ryba wyjęta z wody, spazmatycznie otwierał usta, próbując zaczerpnąć powietrza.
Helmut z uśmiechem patrzył na łzy, które ściekały po bladych, zasuszonych
policzkach starca.
NóŜ. Tak, nóŜ, błyszczący karmazynowym blaskiem. WciąŜ uśmiechając się,
Helmut pochylił się nad drŜącym ciałem starego człowieka i podniósł leŜący w
kałuŜy krwi sztylet. Nagle na jego gardle zacisnęła się zasuszona dłoń. Starzec
najwyraźniej nie zamierzał się poddawać.
Helmut walczył o oddech, próbując się oswobodzić. Jednak ucisk był zbyt silny.
Umierający mistrz pociągnął ucznia ku sobie, tak blisko, Ŝe jego sine, zimne usta
znalazły się tuŜ przy uchu młodzieńca. Chrapliwym szeptem, który obrzydliwie
zaświszczał w rozciętym gardle, wydyszał:
- Głupcze… Zginiesz… Czerwony Jeździec… cię… znajdzie…
Ucisk osłabł, a po chwili smród moczu oznajmił śmierć starego mistrza.
Helmut wyprostował się, rozcierając obolałą szyję. Z gniewem kopnął trupa, po
czym podszedł do biurka. Napełnił kielich bursztynowym płynem z karafki i
wypił jednym haustem. Z namaszczeniem połoŜył księgę na blacie biurka, po
czym zakrwawionym sztyletem przeciął mocujące okładkę sznury. Sekrety
wiedzy tajemnej wreszcie stanęły przed nim otworem.
Mijały godziny i dni, a on wciąŜ ślęczał nad stronicami księgi, studiując zapisane
w niej arkana. Nie czuł głodu ani pragnienia, ledwie tylko zwilŜał usta złocistym
ry, paląc wszystko na swojej drodze. Ich nadejściu towarzyszy swąd palonego mięsa,
sadzy i rozgrzanego metalu.
INNE NAZWY: Mroczni, Ogary Furii, Psy z Kuźni.
PRZYCIĄGANE PRZEZ: magię Kolegium Płomienia oraz czary związane ze zniszcze-
niem.
SIEROTA:
Według legendy Sierota to duch zabitego dziecka. Trupioblada, z szeroko rozwartymi
oczami i rozczochraną czupryną, odziana w prostą, niekiedy poszarpaną lub osmalaną
koszulę. Sierota nieśmiało i lękliwie spogląda na czarodzieja, wyglądając zza drzewa lub
rogu budynku. Gdy skupi na sobie uwagę maga, wykrzywia usta jak do płaczu, lecz
zamiast słów lub krzyku spomiędzy warg wypływa struga krwi. Pojawienie się Sieroty
poprzedzane jest przez odgłos dziecięcego śmiechu.
INNE NAZWY: Porzucony, Ulicznik, Utracone Dziecko.
PRZYCIĄGANE PRZEZ: zaklęcia iluzyjne i oszukańcze, Tradycję Chaosu i Cienia.
TŁUŚCIOCH:
Tłuścioch to obrzydliwe i przeraŜające widziadło, stanowi bowiem ucieleśnienie ob-
Ŝarstwa i skłonności do folgowania zachciankom. Z wyglądu przypomina przysadzi-
stego, chorobliwie otyłego męŜczyznę o bladej cerze i wąskich ustach ginących między
fałdami tłuszczu. Ciemne, blisko osadzone oczy łakomym wzrokiem rozglądają się
wokół. Tłuścioch jest nagi i pokryty wrzodami, a przez cienką skórę moŜna dostrzec
nabrzmiałe, sinoniebieskie Ŝyły. Widziadło zazwyczaj poŜera parującą górkę własnych
ekskrementów, niezaleŜnie od tego, w jakim miejscu się objawia. Wizytę Tłuściocha
zwiastuje smród skwaśniałego mleka i gnijącego mięsa.
INNE NAZWY: ObŜartuch, PoŜeracz, Tłusty Prześladowca.
PRZYCIĄGANE PRZEZ: Tradycję Chaosu, a takŜe zaklęcia rzucane z pobudek ego-
istycznych i lenistwa.
WSZECHWIEDZĄCY WĄŻ:
Wizjonerzy i szaleni artyści wiele razy próbowali opisać doskonałość wzoru na łuskach
WęŜa, kształt oplatających go cierniowego pnącza z kości słoniowej lub głębię jego
przeraŜającego spojrzenia. Jak dotąd, sztuka ta nie udała się nikomu. Wielki Biały Gad
przedostaje się do świata ludzi przez lustra lub tafle nieruchomej wody, ścigając swoją
ofiarę ze zręcznością i szybkością, którym nic nie moŜe dorównać. Istoty, które ścią-
gnęły na siebie jego uwagę, wszędzie dostrzegają ślady jego obecności. Przybycie węŜa
zwiastuje odgłos tłuczonych luster i szelest łusek.
INNE NAZWY: WąŜ Mądrości, Kusiciel, Ciernisty.
PRZYCIĄGANE PRZEZ: magię Kolegiów Światła, Cienia i Bursztynu oraz czary zwią-
zane z iluzjami.
ZMORY:
O tych zjawach mówi się, Ŝe są to dusze czarownic spalonych na stosie. Zmory ukazu-
ją się jedynie swoim ofiarom. Pojawiają się w drzwiach i oknach, przybierając postać
upierzonych, ślepych widm, od których bije odór strachu. Bez litości atakują nieszczę-
śnika, który ściągnął na siebie ich gniew. Niejednokrotnie w ciele ofiary znajdywane
były czarne, Ŝelazne pazury. Nadejście zmór zwiastuje trzepot skrzydeł i zgrzyt pazu-
rów.
INNE NAZWY: Mścicielki, DziwoŜony.
PRZYCIĄGANE PRZEZ: magię Kolegiów Złota i Niebios oraz czary związane z prze-
mianą i przeznaczeniem.
napojem z karafki. Słońce i księŜyc wędrowały po niebie, a
zwłoki mistrza cuchnęły coraz bardziej, pokrywając się zielonkawym nalotem.
Wreszcie znalazł to, czego szukał - najwaŜniejszy rytuał.
Wstał i przeciągnął się, rozluźniając mięśnie zastałe od długotrwałego bezruchu.
Zerknął jeszcze raz na stronicę, powtarzając w myślach słowa inkantacji. gotów.
Z szafek i szuflad kredensu wyjął potrzebne składniki. Wyrysował na posadzce
krąg ochronny, kreśląc go mieszaniną własnego moczu i srebrnych opiłków ze
świętego symbolu Sigmara. Wypowiedział słowa. Wyskandował je, a potem
zaśpiewał. Słowa inkantacji płynęły z jego ust niczym lodowaty strumień. Niemal
czuł, jak cierpną mu zęby. Zaczął dostrzegać strumienie magicznej mocy, mienią-
ce się tęczowymi barwami. Były niczym fale rozszalałego morza, na których
unosiła się krucha łupina jego jaźni. A jednocześnie czuł promieniująca moc,
oŜywczą i potęŜną. Ze zdziwieniem słuchał słów niebywale trudnej inkantacji,
które gładko wypowiadał z odpowiednim akcentem i modulacją.
Nagle coś poczuł, coś usłyszał. Nie był juŜ sam w komnacie. Jego głos nadal
rozbrzmiewał. Helmut wciąŜ miarowo odmierzał czas słowami inkantacji, lecz
utracił koncentrację. Rozejrzał się szybko, czując igły bólu w zesztywniałym z
wysiłku karku. Nadal recytował słowa formuły. Podsycane nimi Wiatry Magii
kłębiły się w komnacie, z wolna ciemniejąc i zacieśniając sploty, wypełniając
pomieszczenie czarną mgłą. Nagle w mroku pojawiły się delikatne struŜki ognia,
wijące się niczym płomieniste Ŝmije. Wytrysnęły z oleistej sadzawki czerni,
formując kształt nieprawdopodobny, niemoŜliwy… Postać jeźdźca.
Helmut wrzasnął, lecz po chwili znów rozbrzmiał jego spokojny głos, wypowia-
dający ostatnie wersy formuły. Czerwony Jeździec roześmiał się. Jego złowiesz-
czo czarny rumak zmieniał się bezustannie, przyjmując w jednym momencie
tysiące kształtów, a zarazem nie trwając w Ŝadnym. Helmut próbował zachować
skupienie, ale czuł, jak formuła rytuału wymyka mu się spod kontroli. Drgnął,
mimowolnie następując na wyrysowany na posadzce krąg ochronny. Czerwony
Jeździec znów się roześmiał. Czarną zasłonę mgły rozdarły zakrzywione, drgające
szpony, orząc posadzkę w poszukiwaniu ofiary. Czerwony Jeździec śmiał się…
WARHAMMER FRP - 277
NATURA:
…zapewniam cię, że Chaos i zło nie są synonimami. Zło jest dziełem ludzi i
nieludzi, a Chaos po prostu istnieje i nie jest ani dobry, ani zły. Jedynie
sposób, w jaki na nas wpływa, powoduje, że interpretujemy go jako dobry
lub zły. Czy woda jest dobra albo zła? Ani taka, ani taka. Ona po prostu jest.
pragnieniee, możemy powiedzieć, że jest dobra.
Jeżeli ją pijemy, aby ugasić pragnieni
Jeżeli ktoś w niej utonie moglibyśmy stwierdzić, że jest zła - chyba że ten
kto w niej utonął, był naszym wrogiem. Ale słowa dobry i zły nie mają
znaczenia absolutnego. Ogień jest dobry, jeżeli grzeje nas w zimie, ale zły,
gdy niszczy nasze domy. Ogień nie jest dobry i ogień nie jest zły. Nie jest ani
taki, ani taki. Albo jest taki i taki.
która ma ich zdaniem doprowadzić człowieka do szczęścia jest nauka i cięŜka praca -
równieŜ nad sobą. Istoty dobre wierzą w piękno, estetykę i ich głębokie znaczenie dla
duchowej części człowieka. Wierzą równieŜ w słuszność istniejącej hierarchii społecz-
nej. Istoty dobre, podobnie jak prawe, uznają podział społeczny za rzecz konieczną i
odpowiednią. Z drugiej strony postawa istoty dobrej jest juŜ nieco inna, niŜ prawej. Jej
Ŝyciowa filozofia pozostawia więcej miejsca na własne wartościowanie rzeczywistości -
to ona sama decyduje, co jest dobre, a co złe, ona sama, podejmując decyzję, musi
mierzyć się ze swoim sumieniem. Co więcej - ideały istot (a jednocześnie bogów) pra-
wych są zdecydowanie niezrozumiałe dla istot dobrych - bo czy dobrem jest dopro-
wadzenie do całkowitego zastoju, perfekcyjnego ideału? Na pewno dobrem nie jest
bezwzględne zwalczanie wszystkich przejawów zła - bo dobro zakłada przecieŜ w so-
bie coś takiego, jak miłosierdzie. Dobrem nie jest teŜ całkowite sztywne zhierarchizo-
wanie społeczeństwa. Postać dobra, to właśnie ta, która potrafi poświęcić się za innych

O
- Magister Litzeinreich z Middenheim
- poświęcić swoje Ŝycie, czy teŜ swój majątek. Mniej znaczą one dla nich niŜ wartości,
naturze bohatera krótko wspomniano w ROZDZIALE I: POD- które wyznaje - przyjaźń, współczucie i honor.
RĘCZNIK GRACZA, ale podane tam wiadomości wymagają ZA PRZECIW
poszerzenia. naturalnym porządkiem, dobrem i pięknem niepotrzebnemu okrucieństwu
W regułach, dotyczących tworzenia bohaterów stwierdzono, Ŝe obowiązkami i cięŜką pracą uŜyciu siły, nadmiernemu i bez powodu
gracze dla swych bohaterów muszą wybrać naturę najbardziej nauką przestępstwu i nieuczciwości
typową dla danej rasy - DOBRĄ dla Leśnych Elfów, a NEUTRALNĄ dla pozostałych.
NEUTRALNA:
Jest to łatwiejsze dla graczy o niewielkim doświadczeniu, gdyŜ uwalnia ich od koniecz-
ności martwienia się o jeszcze jeden element osobowości ich bohaterów, ale gdy gra- Naturę neutralną posiada większość, zamieszkujących Znany Świat istot. Postać neu-
cze nabiorą trochę wprawy, MG moŜe zezwolić, by bohaterowie posiadali dowolną tralna, to ktoś, kto wierzy we własny interes, zajmuje się głównie Ŝyciem codziennym i
naturę dozwoloną dla danej rasy, zgodnie z poniŜszą tabelą. zaleŜnie od jego przebiegu i swojego w nim ustawienia uzaleŜnia swoje postępowanie.
N ATURA Istoty neutralne nie są specjalnie uwarunkowane konkretnymi wizjami porządku
RASA wszechświata, czy teŜ zmuszane do jakiejś konkretnej linii postępowania moralnymi
PRW DBR NTR ZŁA CHA
Człowiek tak tak tak tak tak zobowiązaniami - choć oczywiście nie odŜegnują się od nich, szczególnie jeśli takie
Gnom tak tak tak tak tak właśnie postępowanie przynosi im korzyści. W stosunku do idei skrajnych są nieufni i
Krasnolud tak tak tak tak tak starają się zachować dystans - ma to znaczenie nie tylko, jeśli chodzi o Prawo i Chaos.
Leśny Elf tak tak tak nie nie Jednak cecha ta ma znaczenie ogólniejsze - chodzi w niej mianowicie o kaŜdą ideę,
Niziołek nie nie tak nie nie która znacznie odbiega od tego, co jest zwykłe i codzienne. Dla istot neutralnych istot-
Przy określaniu natury, oprócz rasy bohatera powinno się wziąć pod uwagę ny jest zysk finansowy czy materialny, wolność osobista, zachowanie Ŝycia. Potrafią
takŜe profesję. Na przykład straŜnik miejski zwykle będzie PRAWORZĄDNY, a kultysta one zmieniać sojuszników (i wyznawane ideały), gdy sprawy nie układają się po ich
Chaosu będzie nienawidził prawa i wszystkich jego straŜników, zaś straŜnik więzienny i myśli. Oczywiście wynika z tego, Ŝe postacie neutralne zdecydowanie nie popierają
oprawca nie będą DOBRZY - ale mogą być PRAWORZĄDNI. Mimo wszystko, jeŜeli gracz przesadnego gwałtu czy bezmyślnego okrucieństwa. Zasadniczo sprzeciwiają się
bardzo chce prowadzić bohatera o naturze nie pasującej do jego profesji podstawowej, wszelkiego rodzaju fanatyzmom - czy to religijnym, czy politycznym. Biurokracja,
MG powinien okazać mu wyrozumiałość. Będą to po prostu bohaterowie, którzy zbędne podatki, ingerencja władz w ich własne sprawy - to właśnie to, co im prze-
zdecydowali się na pełne przygód Ŝycie poniewaŜ ich temperament nie odpowiadał szkadza. Są to po prostu istoty, które wierzą w stosunkowe umiarkowanie we wszyst-
poprzedniemu zajęciu. kim, ale oczywiście bez przesady. śycie jest trudne, ale Ŝyć trzeba i róŜne trzeba robić
MG zawsze powinien zachęcać swych graczy do zachować zgodnych z naturą rzeczy, by przeŜyć, ale nigdy nie naleŜy się zbytnio angaŜować - choćby dlatego, Ŝe
ich bohaterów, zmniejszając ilość Punktów Doświadczenia przyznawanych tym, którzy równocześnie moŜna się zbytnio narazić.
tego nie robią. Dodatkowe punkty mogą otrzymać bohaterowie, których sposób za- ZA PRZECIW
chowania szczególnie odpowiada ich naturze. bogactwem i materialnym dostatkiem skrajnej przemocy i okrucieństwu
Natura oraz przekonania religijne są ze sobą blisko powiązane. Bogowie takŜe własnym bezpieczeństwem bigoterii, rasizmowi, małostkowości,
mają naturę i bohaterowie mogą czcić bogów tylko o tej samej, co oni naturze. skrajnemu upolityczniemu i fanatyzmowi
Podstawowe dogmaty pięciu natur są streszczone poniŜej. Są to tylko wska- religijnemu
zówki i podlegają interpretacji Mistrza Gry. osobistą wolnością biurokracji, podatkom i mieszaniu się rządu
do spraw jednostki
PRAWORZĄDNA:
Istoty o naturze prawej wierzą, iŜ wszechświat jest rządzony przez określony i ścisły Po- ZŁA:
rządek, którego one są częścią. W obecnej jednak chwili ten Porządek nie jest idealny; Jeśli już musisz spojrzeć wzdłuż drzewca strzały z jej niewłaściwego końca, jeśli
istnieje wiele rzeczy, które niezbyt dobrze współgrają z wszechharmonią uniwersum.
Idealnym Porządkiem, czy teŜ idealnym światem dla nich - światem, do którego po- czło-
ktoś ma cię w swej mocy, to módl się jak tylko potrafisz, żeby był złym czł o-
wstania dąŜą, byłaby taka kraina, w której nie zachodziłyby Ŝadne zmiany. Ten świat wiekiem. Ponieważ źli lubią władzę, władzę nad innymi - chcą widzieć twój
byłby idealny, stały i trwały - wszechświat, w którym nie istniałoby starzenie się, strach. Chcą byś wiedział, że umierasz. Dlatego gadają. Napawają się swoją
śmierć, rozkład; wszechświat idealnie uporządkowany, rządzony idealnymi prawami, przewagą.
którym podporządkowane byłyby wszystkie jego elementy. Postać prawa, wyznająca Chcą patrzeć, jak się wijesz w przerażeniu. Dlatego odkładają moment zabózabój-
j-
taką filozofię, oczywiście dąŜy do tego, by utworzyć - przynajmniej na swą miarę - na- stwa, jak ktoś inny mógłby odkładać na później dobre cygaro.
miastkę takiego świata. Chce stworzyć idealne społeczeństwo prawa, podporządko-
wane ściśle określonej hierarchii społecznej, w której kaŜdy z jego członków znalazłby Trzeba więc mieć nadzieję, że zabójca jest złym człowiekiem. Dobry człowiek
swą rolę i miejsce. Oczywiście taki układ społeczny musiałby być trwały i niezmienny. zabije cię bez słowa.
Taka postać zdecydowanie przeciwstawia się kaŜdemu przejawowi anarchii, nastrojom - Ulfli Schwarzenbrau, sierżant
rewolucyjnym, kaŜdej chęci zmian określonego juŜ porządku społecznego. Oczywi-
ście, niejako przy okazji, przeciwna musi być wszystkim czynnikom, wpływającym na Postacie złe - to ci, którzy zabiją przyjaciela czy własną rodzinę, by zyskać coś dla sie-
moŜliwość zmian obrazu świata, takim jak kłamstwa czy zbrodnie - są to wykroczenia bie. To właśnie one lubują się w zadawaniu bólu, a okrucieństwo, brak wszelkich
przeciw ustanowionemu juŜ Prawu Świata. Takimi wykroczeniami są oczywiście takŜe uczuć i zbrodnia to ich druga twarz. Podstawowe hasło postaci złej: zrobię kaŜdą rzecz,
zjawiska przeciwne naturze, np. oŜywieńcy. dzięki której będę mógł osiągnąć coś dla siebie. Są to zasadniczo materialiści, gromadzący do-
Rozkład, śmierć i wszelkie formy nieporządku są stworzone przez siły prze- bra tego świata dla czystej przyjemności. Są skąpi, gwałtowni, skłonni do niszczenia
ciwne praworządności, czyli przez Chaos. Jak z tego wynika, Prawo i Chaos są w stałej wszystkiego, co im stanie na drodze. Jest to po prostu ktoś, dla kogo Ŝadne prawa, czy
opozycji. to boskie, moralne czy ludzkie nic nie znaczą - chyba Ŝe stosując je moŜe wyciągnąć
ZA PRZECIW jakieś korzyści dla siebie. Postać zła kroczy po trupach innych, rozsiewając wokół sie-
uporządkowaną cywilizacją zaburzeniom i anarchii bie śmierć i zniszczenie - chyba Ŝe znajdzie mniej widowiskową, a przez to bardziej
sztywną hierarchią społeczną kłamstwu, oszustwu, zbrodni i wszelkiej bezpieczną drogę do własnej chwały. Zło dąŜy równieŜ do uzyskania nieśmiertelności,
nikczemności by rozciągnąć swą władzę nad światem na zawsze, na wieczność. Dominacja, władza i
układem i stałością istotom Chaosu i oŜywieńcom potęga to wartości, które istota zła ceni sobie wysoko.
ZA PRZECIW
DOBRA: skąpstwem i materializmem wszystkiemu, co im przeszkadza
Istoty o dobrej naturze są właśnie dobre w tradycyjnym, moralnym słowa tego znacze- niemoralnością i przestępstwem prawu, społeczeństwu itp.
niu. Charakteryzują je takie cechy jak odpowiedzialność, miłosierdzie, uczciwość, gloryfikacją siebie, gwałtem zachowaniom społecznym
sprawiedliwość. Wierzą one, iŜ powinny pomagać innym, dąŜyć do zachowania poko-
ju na świecie - przeciwne są jakiejkolwiek agresji, szczególnie tej niepotrzebnej i nad- CHAOTYCZNA:
miernej. Przeciwne równieŜ są okrucieństwu, nieuczciwości czy jakimkolwiek zbrod- Postać chaotyczna to nie jest po prostu ktoś bardziej zły niŜ zły. Filozofia Chaosu jest
niom - czy to przeciw prawu, czy, a chyba przede wszystkim, przeciw wartościom, w czymś zupełnie innym i dobre jej zrozumienie jest dość trudne. Najkrócej Chaos
które wierzą - zbrodniom przeciw ludzkości (czy teŜ jakiejkolwiek innej rasie). Drogą, moŜna określić jako Nie-Kończącą-Się-Zmnienność. Postacie chaotyczne dąŜą do

278 - WARHAMMER FRP

 zmiany, gdyŜ uwaŜają, Ŝe jakakolwiek stabilność prowadzi do stagnacji i utrudnia roz-
wój świata (i z tego powodu Chaos jest naturalnym przeciwnikiem Prawa). Jedynym
natomiast sposobem na zapobieŜenie stagnacji jest ciągłe niszczenie i odnowa. Oczy-
wiście za stabilność uwaŜane są m.in. wszystkie rodzaje struktur społecznych, sam po-
rządek natury i jej trwałość. Wszystko to naleŜy zniszczyć, by mogła następować
zmiana. Postacie chaotyczne cechuje nieodpowiedzialność i nieobowiązkowość, im-
pulsywne zachowanie, często wręcz niezrównowaŜenie psychiczne. Nie są jednak
głupcami. Ich działania zmierzają do osłabienia i zniszczenia wszelkiego porządku i
władzy. I choć potrafią działać planowo, kaŜdemu ich posunięciu towarzyszy Chaos…
Charakteryzują się częstą zmianą sposobu zachowania, mogą być przez chwilę prawe
ZMIANA NATURY:
Bohaterowie mogą zmienić swoją naturę na skutek urazu psychicznego, odzwierciedla-
nego przez Punkty Obłędu (patrz ROZDZIAŁ II: MISTRZ GRY podrozdział OBŁĘD).
MoŜliwa jest takŜe dobrowolna zmiana natury. Chcąc to zrobić, gracz musi
przekonać MG, Ŝe jego bohater ma prawdziwą i szczerą chęć zmiany swojej filozofii
Ŝyciowej i poglądu na Ŝycie. Gracz musi być w stanie powiedzieć MG dlaczego jego bo-
hater się zmienił, a później musi grać zgodnie ze swoją nową naturą - być moŜe tracąc
w rezultacie Punkty Doświadczenia - aŜ MG stwierdzi, Ŝe zmiana natury była rzeczywista,
a bohater trzyma się zasad dotyczących nowej natury.
Bohaterowie mogą zmienić swoją naturę jedynie o jeden stopień na raz - z
NEUTRALNEJ na DOBRĄ, z PRAWORZĄDNEJ na NEUTRALNĄ itd. Bohaterom nie
wolno zmienić natury na taką, która normalnie nie jest dostępna dla ich rasy.
Natura bohatera moŜe takŜe zostać zmieniona przez MG. JeŜeli stwierdzi on,
Ŝe gracz uporczywie prowadzi swojego bohatera w sposób wskazujący na inną naturę,
niŜ zostało to ustalone, musi powiedzieć graczowi, Ŝe zamierza zmienić naturę jego bo-
hatera. JeŜeli tak się stanie, gracz nie ma tu nic do powiedzenia, a jedyną rzeczą, jaką
moŜe zrobić jest zmiana sposobu prowadzenia swego bohatera, by wrócić do począt-
kowej natury.
NAGRODY:
B
ohaterowie rozpoczynają grę z dosyć niskimi cechami, nieliczny-
mi umiejętnościami i wyposaŜeniem. Nawet jeśli potrafią rzucać
czary, zaczynają grę z cechą MAGIA równą co najwyŜej 1 i znając
zaledwie kilka czarów magii prostej.
Bohaterowie Starego Świata codziennie muszą zmagać się ze
PUNKTY DOŚWIADCZENIA:
Najczęściej przydzielaną nagrodą są Punkty Doświadczenia (PD). Dzięki nim bohatero-
wie Graczy mogą wykupywać rozwinięcia, zdobywać nowe umiejętności, jak równieŜ
zmieniać profesje. Dzięki temu stają się bardziej doświadczonymi, coraz sprawniej-
szymi poszukiwaczami przygód. Na MG spoczywa obowiązek przydzielania PD. MG
musi to robić bardzo rozwaŜnie. Zbyt mała liczba PD spowolni tempo rozwoju Boha-
terów Graczy. Natomiast zbyt duŜa sprawi, Ŝe będą zmieniali profesje jak rękawiczki.
PoniŜej znajduje się kilka sposobów radzenia sobie z tym problemem.
METODA ABSTRAKCYJNA:
PoniŜej opisano najprostszą metodą przydzielania Punktów Doświadczenia, zalecaną
początkującym MG. Wszyscy gracze powinni otrzymać po 150 PD za kaŜde 4 godziny
sesji.
Metoda abstrakcyjna nagradza graczy za całość wydarzeń na sesji, takŜe za po-
raŜki i niepowodzenia, takŜe za poraŜki i niepowodzenia. PrzecieŜ na własnych błę-
dach teŜ moŜna się uczyć. JeŜeli Bohaterowie Graczy są w stanie pokonać przeciwno-
ści i przeŜyć, bez wątpienia zasługują na nagrodę.
Granica 4 godzin nie musi być stała i niezmienna. JeŜeli druŜyna przerzuca się
Ŝartami, robi sobie przerwę na przekąskę i rozciąga przygodę w nieskończoność, MG
moŜe wyznaczyć 6 godzin gry jako podstawę do przyznania 150 PD. Z drugiej strony,
trzygodzinne sesje, pełne akcji i dramatycznych wydarzeń takŜe mogą wystarczyć do
nagrodzenia aktywnych graczy.
METODA FABULARNA:
Ta metoda przyznawania PD opiera się na strukturze, jaką charakteryzują się filmy i
ksiąŜki. Aby odpowiednio ją wykorzystać, MG musi dokładnie przeanalizować budo-
wę przygody i podzielić ją na odpowiednie akty. Zwykle przygoda dzieli się na trzy czę-
ści. Pierwsza wprowadza Bohaterów Graczy i zawiązuje wątki intrygi. Drugi akt to
rozwinięcie akcji, w którym BG muszą poradzić sobie z komplikacjami intrygi, ataku-
jącymi znienacka przeciwnikami i nagłymi zwrotami akcji. Trzeci i ostatni akt ma być
finałem, w którym BG rozwiązują sprawę i zwycięŜają przeciwników albo zostają
przez nich pokonani.
Posługując się taką konstrukcją przygody, MG powinien kaŜdy z aktów na-
grodzić sumą od 50 do 100 PD, zaleŜnie od podjętych działań i czasu ich trwania. Po-
niewaŜ trzecia część stanowi finał przygody, MG moŜe za jego rozegranie przyznać
nawet do 150 PD. Ten sposób nagradzania moŜe sprawić pewną niespodziankę. MG
nie moŜe przewidzieć, kiedy gracze ukończą kolejną część scenariusza. W połowie sesji
moŜe się okazać, Ŝe Bohaterowie zamknęli waŜny rozdział przygody i MG powinien
przyznać im PD. Nie ma w tym nic złego. MG powinien zrobić chwilę przerwy, roz-
dać PD i przejść do następnej części kampanii.
czy dobre. Zachowanie takiej postaci powinno być całkowicie nieprzewidywalne, a ce-
le, którymi się kieruje przy kaŜdym z czynów - nieodkrywalne. Oczywiście Chaos rów-
nieŜ niesie w sobie śmierć i zniszczenie, anarchię, gwałt i zbrodnię - jednak powody
tego zła są zupełnie inne, niŜ w przypadku postaci złej. Tam zniszczenie - to celowa
destrukcja, tu - po prostu ucieczka od nudy.
ZA PRZECIW
anarchią i gwałtownymi zmianami stałości i tradycji
impulsywnym zachowaniem odpowiedzialności i obowiązkom
śmiercią i zniszczeniem rządowi i organizacjom społecznym
- Spaliście na słuŜbie Ŝołnierzu? - zapytał oficer potrząsając mną mocno.
- Nie, nie panie oficerze… nie spałem - odpowiedziałem.
- Następnym razem postarajcie się zachować większą czujność! - oficer wska-
zał w kierunku pozycji zielonoskórych; poprzez deszcz i ciemność zobaczyłem
liczne rozbłyski, tak jakby to moje zaśnięcie mogło je przywołać. Ale ja nie
spałem na słuŜbie; robił to sierŜant Reinwald.
- Oficerze musimy się stąd wynosić! Nie utrzymamy dłuŜej tego fortu, ofice-
rze! - krzyknął sierŜant Reinwald.
- SierŜancie, nie wycofamy się. Mamy obowiązek wobec Imperatora.
- Ale panie ofi… - zaczął Reinwald.
- śadnych ale Reinwald. Nie opuścimy naszych pozycji. Koniec dyskusji.
Wydam rozkaz odwrotu mojemu oddziałowi, czy to się panu podoba czy teŜ
nie, oficerze! - powiedział wyzywająca sierŜant Reinwald.
Ostatnie słowa oficera brzmiały:
- Po moim trupie, Reinwald. Po moim trupie.
- Niech więc tak będzie, panie oficerze - powiedział Reinwald, wyciągając
miecz z pochwy.
Opuściliśmy fort, który zdobyliśmy trzy dni wcześniej.
strachem, grozą, szaleństwem i śmiercią. Dlaczego więc wybierają takie Ŝycie? CóŜ
moŜe im osłodzić i wynagrodzić Ŝywot wypełniony strachem, wojną i śmiercią? Po-
niŜszy podrozdział prezentuje nagrody, jakich mogą oczekiwać bohaterowie, oraz po-
daje kilka wskazówek dotyczących sposobu ich przyznawania.
METODA SZCZEGÓŁOWA:
Jak sugeruje tytuł tego podrozdziału, jest to najbardziej czasochłonna metoda przy-
znawania Punktów Doświadczenia, ale jednocześnie zapewnia największą kontrolę nad
rozwojem Bohaterów Graczy. Aby ją zastosować MG musi podzielić przygodę na
krótkie sceny i przyznawać PD za kaŜdy ukończony fragment fabuły. Zasadniczo kaŜ-
dy krok ku rozwiązaniu zagadki oznacza osobną nagrodę. MoŜe to być 5 PD, jeŜeli za-
danie nie stanowiło specjalnego wyzwania, lub nawet 50 PD, jeśli Bohaterowie Graczy
dokonali jakiegoś heroicznego czynu. W ustaleniu wysokości nagród pomocna moŜe
okazać się tabela STOPIEŃ TRUDNOŚCI SCENY, dzięki której po do kaŜdej sceny
moŜna przypisać stopień trudności, w podobny sposób jak w przypadku testu umiejętno-
ści lub cechy.
Podobnie jak w przypadku ustalania stopnia trudności testu, MG powinien być
obiektywny określając stopień trudności sceny. Czy bohaterowie musieli stoczyć walkę
na śmierć i Ŝycie, czy z łatwością ominęli przeszkody? Czy na skutek przewagi liczeb-
nej wrogów lub z powodu uŜycia magii szanse druŜyny na zwycięstwo dramatycznie
spadły? Czy ktoś wykorzystał Punkt Przeznaczenia, aby uratować skórę? To wszystko
MG powinien wziąć pod uwagę podczas ustalania stopnia trudności sceny oraz wysoko-
ści nagrody za jej ukończenie.
TABELA: STOPIEŃ TRUDNOŚCI SCENY
STOPIEŃ TRUDNOŚCI LICZBA PD
Bardzo łatwy 5
Łatwy 10
Prosty 15
Przeciętny 20
Wymagający 30
Trudny 40
Bardzo trudny 50
NAGRODY ZA ODGRYWANIE BOHATERÓW:
Oprócz nagrody za rozwiązanie zagadki MG moŜe premiować szczególnie dobre od-
grywanie bohaterów. Suma przyznawanych z tego tytułu PD powinna mieścić się w
przedziale 5 do 30 PD. Nie jest to obowiązkowe, ale MG powinien wynagrodzić gra-
czy, którzy wyjątkowo dobrze wczuwają się w swoje role.
Ocena odgrywania bohaterów to kwestia bardzo subiektywna. MG nie powi-
nien ulegać pokusie nagradzania najgłośniejszych albo najzabawniejszych graczy. Po-
winien natomiast rozwaŜyć osobowość bohatera i to jak odgrywa go gracz. Ponury
krasnoludzki najemnik nie będzie bardzo towarzyski, ale dobre odgrywanie jego cha-
rakteru zasługuje na nagrodę. W miarę rozwoju kampanii, osobowości bohaterów za-
czną się wyraźniej zarysowywać i krystalizować. Dzięki temu MG będzie mógł częściej
nagradzać graczy za właściwe odgrywanie ich bohaterów.
WARHAMMER FRP - 279
POZYCJA SPOŁECZNA & PRESTIŻ:
Punkty Doświadczenia to nagroda, która ściśle wiąŜe się z mechaniką gry. Jednak czyny
Bohaterów Graczy powinny być nagradzane takŜe w świecie gry. Zmieniając profesję
lub imając się róŜnych zajęć, BG otrzymują szansę na poprawienie swojej pozycji spo-
łecznej, zdobycia władzy i prestiŜu. Dla Bohaterów Graczy równie waŜną jak PD na-
grodą moŜe być przyjęcie do elitarnego stowarzyszenia lub jednostki wojskowej, albo
przywódcza pozycja w potęŜnej organizacji.
MoŜe się teŜ zdarzyć, Ŝe gracz sam zasugeruje, do czego dąŜy jego bohater i
jakiej nagrody się spodziewa. Niektórzy z nich pragną w ten sposób konsekwentnie
realizować złoŜoną wizję rozwoju bohatera.
SPECJALNY TRENING:
Bohater Gracza nie moŜe uczyć się umiejętności których nie wymieniono w schemacie
rozwoju jego profesji. Zasadę tę wprowadzono z rozmysłem, bowiem gdyby gracz
mógł dowolnie wybierać umiejętności dla swojego bohatera, cały system profesji nie
miałby sensu. Decydując się na zmianę profesji naleŜy przeanalizować, jakie oferuje
umiejętności i zdolności. To jeden z powodów, dla których profesje zaawansowane
wiąŜą się z większym prestiŜem w Starym Świecie.
W rzadkich przypadkach MG moŜe nagrodzić Bohatera Gracza, pozwalając
graczowi na wykupienie umiejętności nie wymienionej w schemacie rozwoju obecnej
BOGACTWO & SKARBY:
Wizja zdobycia skarbów zawsze motywuje bohaterów do działania, zwłaszcza jeśli po-
chodzą z niŜszych i uboŜszych klas społecznych. Nietrudno zrozumieć, dlaczego tak
się dzieje. Złoto ułatwia Ŝycie i zapewnia dostęp do lepszego ekwipunku. Który ze
strzelców nie marzy o muszkiecie hochlandzkim?
Planując przydzielanie skarbów, MG powinien zachować wyjątkową rozwagę.
W Starym Świecie złoto nie leŜy na ulicy, a straganów z rzadkimi precjozami nie ma na
kaŜdym rogu. Co gorsza, Imperium zamieszkiwane jest przez róŜne typy spod ciemnej
gwiazdy, rzezimieszków i niebezpiecznych złoczyńców, którzy tylko czekają, by zagar-
nąć cudze mienie. Bohater, który będzie się obnosił ze swoim bogactwem, sam ścią-
PUNKTY SŁAWY:
Bohaterowie zaczynają poszukiwanie przygód jako Ŝółtodzioby, z minimalnym po-
ziomem doświadczenia. Dopiero kolejne przygody, o ile uda się wyjść z nich cało,
owocują przyrostem umiejętności, cech osobowych, majątku itp. O ile takie postacie
nie działają w całkowitej tajemnicy, kryjąc przed postronnymi własne imiona i doko-
nania (złodzieje, skrytobójcy i im podobne typy spod ciemnej gwiazdy), w miarę do-
konywania kolejnych mniej lub bardziej heroicznych czynów ich imiona zaczynają wy-
pływać spośród plotek i ploteczek wymienianych przez ludzi nad kufelkiem piwa, czy
teŜ przy obozowym ognisku.
Im dłuŜszy Ŝywot bohatera, tym więcej krąŜących o nim opowieści. Im bar-
dziej heroiczne historie, tym większą przykuwają uwagę i stopniowo zataczają coraz bar-
dziej szersze kręgi. Imię bohatera staje się coraz bardziej znane i popularne. Oczywi-
ście, sława prawdziwego bohatera powinna być stale podtrzymywana kolejnymi prze-
Ŝytymi przygodami, z których powstaną plotki i opowieści.
Po kaŜdej ukończonej przygodzie MG powinien przydzielić graczom pewną
ilość Punktów Sławy (PS). Im bardziej głośne i znaczące dokonania postaci, tym większa
nagroda w postaci PS. PoniŜej podano przykładowy cennik zasług.
PS CZYN
1-3 małe zasługi: obrona kogoś napadniętego przez rzezimieszka,
odnalezienie zaginionej córki karczmarza.
10-30 spore zasługi: rozbicie bandy banitów, zdemaskowanie (ew. zabicie)
mutanta lub kultysty któregoś z bogów Chaosu.
100-300 duŜe zasługi: zniszczenie siedziby złego czarnoksięŜnika bądź
kultystów Chaosu, kradzieŜ artefaktu (skarbu) z miasta orków
(Skavenów), poprowadzenie wyprawy przez Morze Szponu.
1000 ogromne zasługi: odparcie inwazji armii orków, zabicie smoka,
odnalezienie zaginionego następcy tronu.
W lewej kolumnie podana jest przykładowy zakres ilości PS, jakie MG moŜe przydzie-
lić kaŜdej postaci z osobna, kończącej przygodę i pozostającej przy Ŝyciu. Zasługi kaŜ-
dego z bohaterów biorących udział w przygodzie muszą być rozpatrywane indywidu-
alnie. Wynika to z oczywistego faktu, Ŝe w tej samej przygodzie róŜni bohaterowie
mogą odegrać role o róŜnym znaczeniu. Tylko od subiektywnej oceny Mistrza Gry za-
leŜy to, ile PS otrzyma postać i czy w ogóle jakieś dostanie. Uwaga! Nie naleŜy mylić
Punktów Sławy z Punktami Doświadczenia. To nie to samo! Łatwo wyobrazić sobie sytu-
ację, Ŝe bohaterowie dokonują jakiegoś znaczącego czynu w taki sposób, Ŝe nikt nigdy
nie dowie się o tym: otrzymają duŜą ilość PD, ale zero PS.
Z przygody na przygodę ilość PS na koncie bohatera rośnie. Po osiągnięciu
pewnej sumy sława postaci osiąga wyŜszy stopień popularności. Takich stopni jest pięć:
bohater wyruszający w poszukiwaniu przygód zaczyna jako osoba szerzej nieznana. W
zaleŜności od swego stopnia popularności, bohater otrzymuje stosowny modyfikator do
testów CHARYZMY stosowaną wobec osób, które rozpoznały w bohaterze osobę
obdarzoną pewną sławą. JeŜeli bohater niezaleŜny nie skojarzy imienia czy charaktery-
stycznego wyglądu z osobą znaną ze słyszenia, wtedy zareaguje normalnie, jak wobec
kaŜdej innej anonimowej osoby. PoniŜej znajduje się tabela, w której podane zostały
poszczególne stopnie sławy, ilość PS potrzebna do osiągnięcia kaŜdego z nich, mody-
fikatory CHA oraz procentowa szansa rozpoznania bohatera.
Aby stwierdzić, czy postać została rozpoznana przez BN-a jako osoba znana i
popularna naleŜy sięgnąć do poniŜszej tabeli i odczytać z niej procentową szansę na
zidentyfikowanie bohatera przez osobę postronną. JeŜeli osób, które w tym samym
momencie mogą zidentyfikować bohatera jest więcej niŜ jedna, to szansa rozpoznania
wzrasta o +1% za kaŜdego dodatkowego widza. W przypadku, gdy bohater znajduje
280 - WARHAMMER FRP
Na MG ciąŜy obowiązek zaaranŜowania takiego splotu wydarzeń, by BG miał szansę
osiągnąć upragniony cel. Niektórzy gracze mogą okazać się zbyt nieśmiali, by sugero-
wać cokolwiek w kwestii rozwoju swojej postaci. JeŜeli bohater skompletował właśnie
profesję giermka i chce zostać templariuszem, ale nie potrafi zdecydować się na wstą-
pienie do zakonu, MG moŜe podsunąć mu kilka rozwiązań. Niech zaproszenie wysto-
suje jeden z duŜych zakonów, którego przedstawiciele docenili odwagę, jaką bohater
wykazał w poprzedniej przygodzie. Dzięki temu MG uzasadni zmianę profesji i jed-
nocześnie zwiększy prestiŜ Bohatera Gracza w Starym Świecie.
profesji BG. MG powinien jednak zadbać o to, by gracz logicznie uzasadnił fakt wy-
kupienia danej umiejętności. Dodatkowo bohater powinien znaleźć odpowiednich na-
uczycieli i opłacić kosztowną naukę. W takim wypadku za nabytą umiejętność gracz
musi wydać 200 PD, zamiast 100. W wyjątkowych sytuacjach MG moŜe zrezygnować
z tych dodatkowych zastrzeŜeń, ale nie powinien ułatwiać za bardzo. Gracze nie po-
winni oczekiwać, Ŝe MG pozwoli im na zdobycie dowolnej umiejętności.
gnie na siebie kłopoty (o to powinien zadbać MG). Bogacze będą musieli radzić sobie
z szantaŜystami, złodziejami i wszelkiej maści podrzynaczami gardeł. Taka jest cena za
sławę i powodzenie.
Najrzadziej spotykaną nagrodą, jaką mogą otrzymać Bohaterowie Graczy są
magiczne przedmioty. Bohater moŜe uwaŜać się za szczęśliwca, jeśli będzie posiadał
choć jeden taki przedmiot. Najsłynniejsi z herosów Starego Świata rzadko posiadali
więcej niŜ dwa lub trzy magiczne przedmioty. DlaczegóŜ więc Bohaterowie Graczy
mieliby być od nich lepsi?
się wśród innych członków druŜyny, przy identyfikacji brany jest pod uwagę najwyŜszy
z druŜynie stopień popularności.
W okolicy, do której postać jest szczególnie przywiązana, co najczęściej ozna-
cza, Ŝe po prostu w niej mieszka, poziom sławy postaci jest traktowany tak, jakby był o
jeden stopień wyŜszy.
SZANSA
PS SŁAWA MODYFIKATOR
ROZPOZNANIA
0-20 szerzej nieznany 0 0%
21-200 dość znany +10 5%
201-1000 popularny +20 15%
1001-5000 prawdziwy bohater +40 45%
5001+ Ŝywa legenda +60 85%
ZŁA SŁAWA:
Zrozumiałym jest, Ŝe imię postaci moŜe stać się znanym nie tylko dzięki dobrym czy-
nom. Popełnianie zbrodni, zuchwałych kradzieŜy, zdrad, oszustw i innych występków
ocenianych negatywnie wiąŜe się ze złą sławą takiego bohatera. Im bardziej niegodzi-
we postępki, tym większa i ponura sława. Za złe postępki obowiązuje ta sama taryfa
PS, co w przypadku dobrych postępków - interpretacja wartości liczonej w PS naleŜy tu
do Mistrza Gry. Na przykład, poprowadzenie inwazji armii orków na którąś z prowin-
cji Imperium to ogromne zasługi na polu złej sławy.
Do oceny stopnia popularności bohatera, PS przyznawane postaci za dobre i złe
uczynki naleŜy sumować. Na przykład, postać mająca na koncie 35 punktów dobrej i
300 punktów złej sławy, co łącznie daje 335 PS, jest osobą popularną w Starym Świecie,
a w okolicy, w której grasuje - prawdziwym bohaterem negatywnym.
Gracz powinien zapisywać nie tylko sumę PS, ale teŜ oddzielnie ilość punktów
dobrej i złej sławy. To waŜne, dlatego Ŝe, gdy jedno z kont - dobrych lub złych PS -
jest co najmniej dwa razy większe od drugiego, wtedy postać będzie odbierana odpo-
wiednio za bohatera pozytywnego lub negatywnego.
Jeśli bohater negatywny zostanie rozpoznany, wtedy modyfikatory CHARYZMY będę
odejmowane, z wyjątkiem sytuacji, gdy taka postać będzie próbowała zastraszyć prze-
ciwnika.
DOWODZENIE:
Nie moŜna teŜ zapomnieć o wojennych korzyściach, jakie bohater odnosi dzięki sła-
wie swoich czynów. Stając na czele oddziału czy armii, która wyrusza w pole z jego
imieniem na ustach, jest w stanie sprawić, Ŝe w przeciwniku, któremu przyjdzie się z
nim zmierzyć, upadnie duch bojowy, a to wpłynie na wynik walki. Wódz, którego sła-
wa jest więcej niŜ o jeden stopień niŜsza od sławy dowódcy przeciwników, zostaje
zmuszony do testu swych CHA, do których dodaje modyfikator wynikający ze sławy
własnej, a odejmuje modyfikator wynikający ze sławy przeciwnika. Niepowodzenie w
teście oznacza, Ŝe pechowy dowódca zrobi wszystko, by uniknąć walki (najczęściej za-
rządzi odwrót), a jeśli mimo to do walki dojdzie, to upadły duch bojowy dowódcy
sprawi, Ŝe WW i US jego Ŝołnierzy będą obniŜone o -5% za kaŜdy stopień róŜnicy
między stopniami sławy dowódców.
ZAPISYWANIE PUNKTÓW SŁAWY:
Całą statystykę związaną z Punktami Sławy poszczególnych bohaterów powinien pro-
wadzić MG. Gracz nie powinien wiedzieć, ile PS ma na koncie jego postać, moŜe znać
jedynie stopień sławy bohatera. Pozwoli to graczom zachowywać się naturalnie i prze-
Ŝyć od czasu do czasu zaskoczenie, gdy raptem okaŜe, Ŝe pozwalając sobie na chwilę
słabości stali się bohaterami negatywnymi, a ich szeroko znane imiona zaczęto wyma-
wiać z lekiem lub pogardą.
PROJEKTOWANIE SCENARIUSZA:
D
o MG będzie naleŜeć wymyślenie wszystkich szczegółów roz-
grywki, który musi określić gdzie przygoda ma miejsce, po co w
ogóle się toczy i co bohaterowie mają w niej do wykonania.
KaŜdą przygodę moŜna określić jako scenariusz; kilka scenariuszy
moŜe być rozgrywanych sukcesywnie, tworzą wtedy kampanię.
Jej rozegranie moŜe zabierać tygodnie, miesiące, a nawet lata. Przewaga kampanii nad
niepowiązanymi ze sobą scenariuszami polega na tym, Ŝe gracze identyfikują się wtedy
bardziej ze swymi bohaterami oraz ze środowiskiem świata gry. Gdy rozgrywają coraz
więcej scenariuszy stają się coraz bardziej obeznani z okolicą, mogą nawiązać stałe
kontakty, wynaleźć sobie jakieś kryjówki lub miejsca zaopatrzenia. Zaprojektowanie
całej kampanii to duŜe zadanie, ale nie trzeba tego robić od razu w całości. Znacznie
lepiej jest zaprojektować po prostu jeden scenariusz, a jeśli bohaterowie przeŜyją, po-
prowadzić ich dalej.
FABUŁA:
Scenariusz opiera się na fabule, na jakimś wątku przewodnim. Nie jest to jednak
historia ściśle określona, taka jak w ksiąŜce czy filmie poniewaŜ musi być w niej
uwzględniona moŜliwość wykonania przez graczy wielu alternatywnych działań.
Pierwszą rzeczą, jaką MG musi wymyślić, przystępując do pisania scenariusza jest fa-
buła. PoniŜej podano kilka pomysłów, które MG moŜe wykorzystać w swoich pierw-
szych przygodach.
ZBADAJCIE & ZŁÓśCIE RAPORT: tego ranka zakrwawiony i wyczerpany jeździec
przygalopował do miasta, ostatnimi siłami wpadł do straŜnicy miejskiej i zaraz
skonał. Był to jeden z kolonistów/Ŝołnierzy/górników z odległej wioski. Kapitan
straŜy miejskiej organizuje grupę ochotników, aby to zbadać - oferuje 10 złotych
koron kaŜdemu, kto wróci z wiadomościami. Jak bohaterowie później odkryją,
osada została zajęta przez bandę orków, którzy w dalszym ciągu poświęcają jeń-
ców w ofierze swym mrocznym bogom.
GORĄCZKA ZŁOTA: na wzgórzach została odkryta stara, krasnoludzka kopalnia i z
odległości wielu kilometrów zjeŜdŜają poszukiwacze przygód, by uszczknąć coś
równieŜ dla siebie. Kopalnia została opuszczona setki lat temu, ale czy rzeczywi-
ście jest tak pusta jak wygląda? Czy nie jest zamieszkana przez jakieś niebezpieczne
stworzenia, czy w jej ciemnościach nie czyha coś nadprzyrodzonego. Co czują
członkowie lokalnej społeczności krasnoludzkiej na widok rabowania ich staro-
Ŝytnej własności?
ZATRZYMAĆ PTASZKA: zbyt późno odkryto w wiosce szpiega. Półork bez wątpienia
pracował dla jakiejś bandy goblinów. Kreatura uciekła, ale jej ślad jest nadal świeŜy.
Czy bohaterowie zdołają schwytać szpiega, zanim dotrze do oczekujących go go-
blińskich najeźdźców i sprowadzi na wioskę nieszczęście?
WYPRAWA: druŜyna zostaje wysłana przez pewnego potęŜnego bohatera niezaleŜne-
go na wyprawę. Musi odnaleźć przedmiot lub osobę, znajdującą się w jakimś dale-
kim i niebezpiecznym miejscu. Być moŜe w jakiejś trudno dostępnej ruinie lub sta-
roŜytnej i dawno opuszczonej krasnoludzkiej cytadeli. Wyprawa moŜe być wielce
korzystna dla uczestniczących w niej bohaterów. Na przykład, jej celem moŜe być
odzyskanie świętej relikwii, której moc moŜe leczyć choroby ciała lub umysłu.
ZABÓJSTWO & PORWANIE: druŜyna została wynajęta do porwania lub zabicia po-
tęŜnego bohatera niezaleŜnego. Zadanie nie będzie łatwe, gdyŜ ofiara coś podej-
rzewa i przedsięwzięła odpowiednie środki, mające zapewnić jej bezpieczeństwo.
Co gorsze, mieszka w odległym i trudno dostępnym miejscu lub w ufortyfikowa-
nym zamku, więc nawet dotarcie tam jest trudne.
MAPA:
Jedną z rzeczy, które najbardziej pomogą MG w trakcie tworzenia przygód dla graczy
będzie mapa obszaru, ma którym toczy się gra. Ilość szczegółów zaleŜy tylko od MG -
zawsze moŜna zaimprowizować je w trakcie gry. JeŜeli miejscem przygody jest jakiś
podziemny kompleks, taki jak lochy, MG powinien zrobić dokładny plan przy uŜyciu
papieru w kratkę. Pewne obszary zawsze moŜna pozostawić niewypełnione, a opisać
je później, w miarę rozwoju kampanii. JeŜeli przygoda dzieje się w domu, lub domach,
powinien zostać wyrysowany plan kaŜdego ich piętra.
BOHATEROWIE:
Gdy MG opracuje juŜ ogólny zarys przygody, musi ustalić role graczy. JeŜeli mają juŜ
bohaterów, to czy będą oni odpowiedni? JeŜeli nie, musi prosić graczy o stworzenie
nowych. JeŜeli fabuła wymaga uŜycia jakiejś specjalnej umiejętności lub związana jest z
jakąś specyficzną profesją, gracze powinni mieć do nich dostęp. RównieŜ wyposaŜenie
jest waŜne. Czy bohaterowie będą potrzebowali jakiegoś specjalnego ekwipunku? JeŜe-
li gracze posługują się swoimi starymi bohaterami, naleŜy upewnić się, Ŝe nie wprowa-
dzą magicznych przedmiotów lub egzotycznego wyposaŜenia mogącego zepsuć grę.
JeŜeli będzie potrzeba, MG powinien wymyślić w grze coś, co zniweluje działanie ta-
kich przedmiotów. MoŜna takŜe wprowadzać bohaterów niezaleŜnych, którzy są od-
powiedni do stawianych przed bohaterami zadań, szczególnie jeŜeli są one trudne.
UZUPEŁNIANIE FABUŁY SZCZEGÓŁAMI:
Gdy MG posiada juŜ mapę obszaru gry, powinien zdecydować, gdzie znajdują się ja-
kieś charakterystyczne szczegóły, które bohaterowie mogliby odnaleźć. MoŜna ponu-
merować poszczególne pomieszczenia, pokoje, ciągi korytarzy lub jakiś inne obszary, a
następnie szczegółowo je opisać. MG powinien pamiętać Ŝe, scenariusz musi być roz-
sądny - przypadkowy zbiór wypełnionych skarbami i potworami pomieszczeń na
pewno ma niewiele wspólnego z rozsądkiem.
MoŜna na przykład napisać:
Komnata 1: Mały, ciemny pokój, w przybliŜeniu 3x3 metry, niski sufit, sporo poniŜej dwóch metrów.
Jest oświetlony przez szyb w północnej ścianie, która wznosi się pod kątem 45 stopni. Na jego końcu
widać wątły blask dziennego światła. Szyb jest bardzo wąski i zakratowany, nie zdoła się nim wspiąć
Ŝaden bohater, chyba Ŝe jest mały lub posiada umiejętność człowiek-guma. W południowej ścianie są
drzwi (WYTRZYMAŁOŚĆ 5, zamknięte od wewnątrz - jakość zamka 30), a inne drzwi są we
wschodniej ścianie (WT 4, klamka z obu stron). Południowe drzwi mają niewielki zamykany wizjer,
pozwalający na identyfikację, wymianę hasła itp. Na środku pokoju znajduje się duŜy drewniany stół i
dwa krzesła. Na jednym z nich siedzi gobliński straŜnik - charakterystyka podstawowa - noszący
kolczugę i uzbrojony w miecz. Śpi, ale moŜe zostać obudzony przez druŜynę zachowującą się głośno
(test przy uŜyciu reguł związanych ze słyszeniem). Ma przy sobie klucze na kółku (do pomieszczeń 1,
3, 4, 5 i 6). Wschodnie drzwi prowadzą do pomieszczenia 2, a południowe na zewnątrz.
MG powinien dodać tam, gdzie chce szczegółów o kosztownościach, skar-
bach i innych tego typu rzeczach oraz porozmieszczać pułapki, fałszywe drzwi, ściany,
tajne przejścia i inne interesujące rzeczy.
POTWORY & INNE ISTOTY:
MG powinien zrobić notatkę na temat kaŜdej istoty, na którą bohaterowie mogą się
natknąć. NaleŜy pamiętać o tym, by nie były one głupie - jeŜeli bohaterowie robią w
korytarzu zamieszanie, to istoty zajmujące sąsiednie pokoje usłyszą to i wyjdą zbadać
źródło hałasu. Innymi słowy, powinny zachowywać się tak, jakby były prawdziwe,
powinny robić wszystko, co leŜy w ich mocy, by pozostać przy zdrowiu i Ŝyciu. Ci,
którzy zajmują sąsiadujące ze sobą pomieszczenia muszą mieć jakiś powód, Ŝeby
mieszkać blisko siebie. Na przykład grupa pomieszczeń w jakiejś dobrej gospodzie
moŜe być mieszkaniem burmistrza, jego Ŝony i ochrony. Rozmieszczenie bohaterów
niezaleŜnych i innych musi być zgodne z logiką scenariusza. JeŜeli przygoda dzieje się
w twierdzy goblinów, druŜyna powinna napotkać gobliny i inne istoty goblinoidalne
lub ich sługi i więźniów; nie powinni w kaŜdym pomieszczeniu znajdować coraz to
innych istot.
ZDARZENIA:
W wielu scenariuszach naleŜy ustalić kolejność zdarzeń. Na przykład jeŜeli druŜyna
chce okraść świątynię, to musisz ustalić kolejność działań straŜników. MG moŜe zde-
cydować, Ŝe normalnie siedzą przy wejściu, ale jeden z nich co kwadrans sprawdza
wnętrze świątyni. Ma to dwa efekty. JeŜeli druŜyna zna przyzwyczajenia straŜników,
wie, Ŝe musi się śpieszyć po wejściu do środka, co moŜe prowadzić do całej serii wpa-
dek. Z drugiej strony, jeŜeli bohaterowie nie mają pojęcia o ruchach straŜy, mogą zo-
stać zaskoczeni przez zaspanego straŜnika w chwili, gdy wynoszą kosztowności ze
skarbca. Podobnie, jeŜeli grupa włamuje się do fortecy, bardzo waŜny jest czas, jaki
zajmie straŜy wszczęcie alarmu i rozpoczęcie poszukiwań. MoŜe się takŜe zdarzyć coś,
co jest częścią fabuły, lecz nie ma bezpośredniego wpływu na bohaterów, np. wyjazd
dyliŜansu z miasta lub sformowanie przez kapitana oddziału milicji i jego wymarsz.
MG z łatwością moŜe opracować prosty schemat wydarzeń tego rodzaju. Czasami
trzeba go będzie zmienić z powodu działań graczy. MG powinien mieć oczy szeroko
otwarte - zawsze moŜesz zaimprowizować coś w trakcie gry.
ISTOTY WĘDROWNE:
Nie tylko bohaterowie podróŜują. Robią to takŜe inne istoty. Wcześniej czy później
musi dojść do spotkania. Gdy MG opracowuje swój scenariusz, powinien uwzględnić
spotkania z wędrownymi istotami lub bohaterami niezaleŜnymi. Ogólnie rzecz biorąc,
prawie kaŜdego moŜna umieścić w przygodzie jako istotę wędrowną. NaleŜy teŜ dokład-
nie określić, gdzie znajdują się bohaterowie niezaleŜni w czasie, gdy bohaterowie graczy
wprowadzają w Ŝycie swój plan…
MG powinien określić kiedy i gdzie bohaterowie spotkają istotę wędrowną, pa-
miętając takŜe, by dopasować rodzaj spotkanej istoty do scenariusza.
PODZIAŁ PUNKTÓW DOŚWIADCZENIA:
Ogólne zasady przyznawania Punktów Doświadczenia omówiono w paragrafach poświę-
conych doświadczeniu. Większość scenariuszy zakłada, Ŝe bohaterowie zrealizują
określony cel lub serię celów. MG musi zdecydować jak duŜo PD moŜe przyznać za
wypełnienie kaŜdego zadania. Punkty zwykle dzieli się równo pomiędzy bohaterów
graczy, którzy przeŜyli. Czasami otrzymują oni mniej punktów - np. jeŜeli bohaterowie,
którzy zginęli odegrali w przygodzie bardzo waŜną rolę. Za grę, którą moŜna łatwo ro-
zegrać w ciągu wieczora z 3-4 uczestnikami MG powinien przyznać druŜynie 200-500
PD, jeŜeli bohaterowie zrealizowali cel przygody, a mniej, jeśli nie najlepiej ze sobą
współdziałali - generalnie kaŜdy gracz powinien otrzymać przeciętnie 50-125 PD.
INDYWIDUALNE CELE BOHATERA:
W większości scenariuszy MG będzie stawiał ten sam cel przed całą druŜyną i kaŜdy z
bohaterów będzie otrzymywał te same informacje. Gra moŜe być jednak bardziej inte-
resująca, jeŜeli niektórym bohaterom MG przekaŜe osobne zadania lub niedostępne
dla innych graczy informacje. Na przykład, jeśli druŜyna ma się włamać do świątyni,
moŜna powiedzieć jednemu z graczy, Ŝe wewnątrz znajduje się jakiś wspaniały klejnot,
ukryty w schowku za ołtarzem. Być moŜe bohater dowie się o tym od bohatera nieza-
leŜnego, być moŜe w jakiejś ksiąŜce odkryje wzmiankę na ten temat. Bohater moŜe
próbować zagarnąć ten klejnot dla siebie i jeśli mu się to uda, MG powinien nagrodzić
go 20 dodatkowymi Punktami Doświadczenia. A jeszcze lepiej będzie, jeŜeli MG wpro-
wadzi jakiś osobisty motyw - np. zemstę za zabicie członka rodu, upokorzenie lub do-
prowadzenie do ruiny finansowej. PotęŜny bohater niezaleŜny, który jest przyjacielski
wobec druŜyny zamordował brata jednego z bohaterów; bohater niezaleŜny nie zdaje
sobie sprawy z więzów krwi, łączących jego ofiarę i bohatera. Nie wiedzą równieŜ o
tym inni członkowie druŜyny. Bohater taki powinien dostać około 50 PD (lub więcej
w przypadku szczególnie potęŜnego bohatera niezaleŜnego) jeŜeli zdoła się zemścić,
nie denerwując innych graczy.
WARHAMMER FRP - 281
LOSOWANIE SKARBÓW:
Kiedy MG przygotowuje scenariusz, niezłym pomysłem jest umieszczenie skarbów CZARODZIEJA WARSZTAT KAPLICZKA
równocześnie z innymi przedmiotami, tak by MG wiedział o wszystkim, co znajduje MAGIA
się w pomieszczeniu, do którego akurat wchodzą bohaterowie. Oczywiście MG w Pergamin 95% K6 - 5% 1
swych opisach nie musi być stuprocentowo dokładny - po prostu moŜe napisać, Ŝe w Księga 75% K4 - -
skrzyni znajduje się K100 złotych koron, pergamin oraz stary worek z paskiem. MoŜe Losowy przedmiot 90% K4 - 5% 1
wylosować rzeczywistą liczbę monet i dokładny typ pergaminu z chwilą, gdy natkną PIENIĄDZE
się na niego bohaterowie (o ile w ogóle się natkną…). MG powinien być trochę bar- Korony 95% 10K10 25% K10 50% K10
dziej ostroŜny w przypadku magicznych przedmiotów, poniewaŜ nieodpowiedni Szylingi 95% 10K10 50% 10K10 75% K100
przedmiot w rękach bohaterów moŜe zepsuć całą grę. Pensy 95% 10K10 75% 10K20 K1000
Wypełnienie scenariusza wszystkimi szczegółami moŜe być bardzo nuŜące. KOSZTOWNOŚCI
Jest to wyraźnie widoczne, jeŜeli przygoda rozgrywa się w mieście lub miasteczku. Klejnoty 75% K3 5% K3 25% 1
Opracowanie zawartości kaŜdego domu i stanu posiadania kaŜdego obywatela jest po Sprzęt domowy 25% K6 10% K6 -
prostu niemoŜliwe, szczególnie jeśli MG wie, Ŝe gracze, którzy nie wykaŜą nieprzecięt- Dzieła sztuki 90% K3 1% 1 75% 1
nej dociekliwości nigdy z tych wiadomości nie skorzystają. Ubrania i futra 25% K3 50% K6 5% 1
Przy pomocy umieszczonej poniŜej tabeli SKARBÓW MG moŜe wylosować ŚWIĄTYNIA DUśY POTWÓR MAŁY POTWÓR
wartościowe przedmioty, które znajdują się w jakimś domu czy choćby w kieszeni bo- MAGIA
hatera. W celu określenia szczegółów naleŜy uŜyć odpowiedniej tabeli. Podane katego- Pergamin K6 5 1
rie są szerokie, a MG sam moŜe dodać jeszcze inne. Księga 95% K4 25% K3 1% 1
DOM - UBOGI: jest to dom wieśniaka, szałas lub chałupa robotnika. Losowy przedmiot 75% K4 25% K3 1% 1
DOM ZAMOśNY: dom trochę bogatszy, naleŜący do średnio zamoŜnego kupca, han- PIENIĄDZE
dlarza lub bakałarza. Korony 95% 10K20 75% 10K10 15% K10
DOM BOGATY: taki dom powinien naleŜeć do jednego z najbogatszych członków Szylingi 95% 10K20 75% 10K10 15% 10K10
społeczeństwa: kupca, rzemieślnika, szlachcica lub jakiegoś niezbyt bogatego (sto- Pensy K1000 10K20 75% K10
sunkowo) arystokraty. KOSZTOWNOŚCI
DOM CZARODZIEJA: taki dom moŜe zawierać bardzo specyficzne skarby. Klejnoty 95% K6 75% K10 15% 1
Sprzęt domowy 25% K20 5% K6 5% 1
WARSZTAT: warsztat będzie zawierał przedmioty specyficzne dla danego rzemiosła.
Dzieła sztuki 50% K6 - -
Dodatkowo mogą się w nim znajdować przedmioty oddane na przechowanie al-
Ubrania i futra K10 - -
bo trzymane tam dla wygody.
KAPLICZKI: są to małe budynki lub po prostu chatki, zwykle poświęcone jakiemuś MIESZCZANIN KUPIEC FIRCYK
pomniejszemu bogowi lub dawno zmarłemu miejscowemu bohaterowi. MAGIA
Pergamin - 25% K4 1
ŚWIĄTYNIA: stanowi niezły kąsek dla kogoś, kto wcześniej trudnił się drobnymi kra-
Księga - - -
dzieŜami. MoŜe zawierać wszystko - od złotych świeczników do skarbonek. JeŜeli
Losowy przedmiot - 10% K3 1% 1
ktoś jest w potrzebie, moŜe teŜ zdrapać z dachu ołów.
PIENIĄDZE
DUśY, GROMADZĄCY SKARBY POTWÓR: prawie wszystkie duŜe potwory uwielbiają Korony 5% K6 75% 10K6 K20
błyszczące lub wartościowe przedmioty i lubią je gromadzić. Trzymają je ukryte Szylingi 75% K20 K6 K10
głęboko w swej jaskini. Pensy 75% K10 75% K20 K100
MAŁY, GROMADZĄCY SKARBY POTWÓR: mały potwór jest czymś nie większym od KOSZTOWNOŚCI
psa, ale zachowuje się podobnie jak wyŜej opisany. Klejnoty 1% 1 5% 1 K3
MIESZCZANIN: reprezentuje przeciętną inteligentną istotę, mieszczanina lub na przy- Sprzęt domowy - - -
kład Ŝołnierza. Dzieła sztuki - 50% K3 1% 1
KUPIEC: kupcy są bogatymi przedstawicielami swej rasy, którzy z przyzwyczajenia no- Ubrania i futra 1% 1 75% K3 K4
szą przy sobie duŜe sumy pieniędzy. UWAGI: Ilości są generalnie wyraŜone w postaci procentowej, po której następuje rzut
FIRCYK: specyficzny osobnik, kochający klejnoty oraz bogate szaty, uwielbiający ob- kością: na przykład, 75% 2K6 oznacza, Ŝe istnieje 75% szans na znalezienie przedmio-
nosić się z bogactwem. tów danego rodzaju i jeŜeli będą one obecne, ich ilość określamy rzutem 2K6. 1% 1
PoniŜsza tabela moŜe być uŜywana do losowego określenia znalezionych oznacza, Ŝe istnieje 1% szans na odnalezienie jednego przedmiotu tego rodzaju. Jeśli
kosztowności. nie podano szans procentowych, dany rodzaj przedmiotu występuje zawsze we wska-
UBOGI ZAMOśNY BOGATY zanej ilości.
MAGIA
WARTOŚĆ SKARBÓW:
Pergamin - - -
MAGICZNE PRZEDMIOTY: kategorie podane dla magicznych przedmiotów są mniej
Księga - - -
lub bardziej zrozumiałe same w sobie, ale chcąc określić je dokładnie, MG powi-
Losowy przedmiot - 1% 1 1% 1
nien odwołać się do ROZDZIAŁU IIII: MAGIA. Wartości dla przedmiotów ma-
PIENIĄDZE
gicznych nie podano, poniewaŜ są one warte tyle, za ile moŜna je sprzedać. Graczy
Korony 5% K3 75% 2K6 10K10
nie powinno się zapewniać, Ŝe zdołają kupić potęŜne przedmioty magiczne.
Szylingi 25% K20 6K10 6K10
Pensy 75% K20 6K20 6K20 KLEJNOTY: wartości klejnotów podano w ROZDZIALE I: PODRĘCZNIK GRACZA.
KOSZTOWNOŚCI Oczywiście jeśli MG zdecyduje o umieszczeniu w danym miejscu sławnego lub
Klejnoty - 5% K3 90% K10 legendarnego skarbu, pewne klejnoty mogą być więcej warte. ZaleŜy to całkowicie
Sprzęt domowy 10% K3 K6 K12 od jego decyzji.
Dzieła sztuki - 5% K3 75% K10 SPRZĘTY DOMOWE: w skład tej kategorii wchodzą lichtarze, sztućce i nakrycia -
Ubrania i futra - 50% K6 95% K10 wszystko, co moŜe być ozdobione i wykonane z cennych metali. Za przedmiot
moŜna uznać zestaw sztućców lub nakryć stołowych, ale nie pojedynczy widelec
czy nóŜ. KaŜdy przedmiot jest warty K6x10 złotych koron. Tu takŜe niektóre
przedmioty mogą być więcej warte i takŜe zaleŜy to od decyzji MG.
DZIEŁA SZTUKI: moŜna uznać za nie wszystko od malowanych w medalionach mi-
niatur, do obrazów lub rzeźb naturalnej wielkości lub większych. Wartość doza
sztuki trudno wycenić. KaŜdy przedmiot jest warty tyle, za ile moŜna je sprzedać,
moŜe to być mniej lub więcej niŜ jego wartość rzeczywista. Za kaŜdy przedmiot
zostanie zaoferowane K20x10 złotych koron.
UBRANIA & FUTRA: to pojęcie obejmuje materiały dobrej jakości, arrasy i zasłony, a
równieŜ ubrania i inne szaty. Wartość kaŜdego przedmiotu wynosi K6x5 złotych
koron.

STARZENIE SIĘ:

S
tary Świat to niebezpieczne, pełne przemocy oraz chorób i
niespodziewanych wypadków miejsce. Tylko nielicznym udaje się
utrzymać przy Ŝyciu wystarczająco długo by odczuć efekty
starości.
Od chwili gdy bohater osiągnie wiek stary, gracz lub MG na
początku kaŜdego roku (w przypadku ludzi) lub dekady (w przypadku pozostałych ras)
testuje kaŜdą z cech głównych. Nieudany rezultat oznacza, Ŝe cecha bohatera zostaje
zmniejszona o -K10 punktów (gdy KRZEPA lub ODPORNOŚĆ spadnie do 0 bohater
umiera).
Gdy bohater staje się sędziwy, MG w tajemnicy rzuca na jego wiek maksymal-
ny, zapisuje rezultat, nie podając go graczowi. Gdy bohater osiągnie swój osobisty mak-
symalny wiek, umiera ze starości w następnym roku, w sposób ustalony przez MG.
Wyjątek od powyŜszych zasad stanowią elfy. Rasa przesiąkniętych magią istot
zdaje się być niepodatna na upływ czasu oraz efekty starzenia, umierając jedynie w wy-
niku odniesionych obraŜeń, przebytych chorób oraz działania trucizn.

282 - WARHAMMER FRP

TABELA: EFEKTY STARZENIA
ŚREDNI MAKSYMALNY
RASA STARY SĘDZIWY
WIEK WIEK
Człowiek 30 lat 50 lat 60 lat +2K20
Elf - - - -
Gnom 150 lat 300 lat 400 lat +K100
Krasnolud 200 lat 400 lat 500 lat +K100
Niziołek 100 lat 200 lat 300 lat +5K20

TWORZENIE BOHATERÓW NIEZALEŻNYCH:

M
G często stanie przed koniecznością stworzenia potrzebnego do
rozgrywki bohatera niezaleŜnego. Mogą oni być przeciwnikami
lub przyjaciółmi bohaterów, prowadzonych przez graczy, czy
nawet jakimiś ludźmi z ulicy.
Gracze mogą zadecydować, Ŝe przygo-
da, w której będą brać udział jest nieco zbyt trudna, by ją rozwiązać bez czyjejś pomo-
cy. Z tego powodu mogą wynająć doświadczonych poszukiwaczy przygód. Odnale-
zienie takich osób nie jest zbyt trudne - zajazdy i targi pełne są niespokojnych dusz,
rozglądających się za ciekawą pracą. Bohaterowie niezaleŜni, wynajęci przez bohaterów
graczy nazywają się najmitami.
W niektórych wypadkach moŜliwe jest spotkanie przez druŜynę bohaterów
innej druŜyny, być mającej nawet to samo zadanie do wykonania!
Najmici i druŜyny bohaterów niezaleŜnych, a równieŜ inni bohaterowie mogą zostać
stworzeni przy uŜyciu zasad umieszczonych w ROZDZIALE I: PODRĘCZNIK GRA-
CZA. Jest to jednak nieco czasochłonne. Często lepiej jest przyjąć, Ŝe bohater niezaleŜ-
ny ma średnią charakterystykę i umiejętności. Przy innych okazjach lepiej będzie je po
prostu wymyślić, bez zawracania sobie głowy dokładnym losowaniem.
PODSTAWOWE PROFESJE BOHATERA:
MG moŜe z łatwością stworzyć bohatera niezaleŜnego z jedną podstawową profesją,
taką jak złodziej, drwal, najemnik itp. Podstawowe profesje posiadają wszystkie umie-
jętności i wyposaŜenie, podane w odnoszącej się do nich notce. Ogólnie rzecz biorąc
nie będą mieć Ŝadnych rozwinięć, chociaŜ jeśli Ŝyczy sobie tego MG, moŜna im dać 1,
2 lub 3 rozwinięcia z odpowiedniej profesji.
ZAAWANSOWANI BOHATEROWIE:
Najpierw MG powinien zdecydować, jaką profesję zamierza dać bohaterowi niezaleŜ-
nemu. Następnie opracować te profesje, przez które bohater niezaleŜny musiał prze-
chodzić do swej obecnej profesji. Gdy istnieje więcej niŜ jedna alternatywa, naleŜy wy-
brać dowolną drogę - najprościej jest przyjąć, Ŝe bohater niezaleŜny osiągnął swoją
profesję najbardziej bezpośrednią drogą, chociaŜ doświadczony MG moŜe chcieć, aby
miał on doświadczenie w dwóch albo więcej całkowicie róŜnych dziedzinach i wtedy
moŜe określić jego historię tak, jak sobie Ŝyczy.
Tworząc nowego bohatera niezaleŜnego, MG powinien zanotować wszystkie
odpowiednie umiejętności i wyposaŜenie, a następnie wypełnić po kolei wszystkie
schematy rozwoju, aŜ do obecnej profesji, w której bohater niezaleŜny nie powinien
mieć juŜ Ŝadnych rozwinięć.
JeŜeli postać jest czarodziej, MG moŜe wybrać takie czary, jakie mu odpowia-
dają.

LOSOWE TWORZENIE BOHATERÓW NIEZALEŻNYCH:

W
większości przypadków, MG chce stworzyć bohatera niezaleŜ-
nego mając na uwadze jakieś konkretne cele, ma teŜ pewien
ustalony pogląd na jego przeszłość, historię Ŝycia i umiejętności.
Czasami moŜe być jednak konieczne stworzenie bohatera nieza-
leŜnego w pośpiechu - człowieka w tawernie lub kogoś, na kogo
gracze wpadli na ulicy. Bohater niezaleŜny moŜe zostać stworzony całkowicie losowo
przy uŜyciu systemu losowania bohatera, podanego w ROZDZIALE I: PODRĘCZNIK
GRACZA i kilku opisanych poniŜej, dodatkowych rzutów kością, określających rasę,
klasę zawodową, profesję itd.
RASA:
Aby określić rasę bohatera naleŜy posłuŜyć się rzutem K8, wynik: 1-4 oznacza człowie-
ka; 5 gnoma; 6 khazada; 7 niziołka; zaś 8 Leśnego Elfa.
WIEK & UMIEJĘTNOŚCI:
Wiek i umiejętności bohatera niezaleŜnego określa się w ten sam sposób, jak bohate-
rów, prowadzonych przez graczy - posługując się tabelą z ROZDZIAŁU I: POD-
RĘCZNIK GRACZA.
KLASA ZAWODOWA:
Aby określić początkową KLASĘ ZAWODOWĄ naleŜy rzuć K4, wynik: 1 oznacza WO-
JOWNIKA; 2 RANGERA; 3 ŁOTRA; zaś 4 UCZONEGO.
PROFESJA:
NaleŜy wykonaj losowy rzut według tabeli PROFESJI PODSTAWOWYCH, określając
początkową, zgodną z KLASĄ ZAWODOWĄ profesję, tak jak przy losowaniu bohatera
graczowi
UMIEJĘTNOŚCI & WYPOSAŻENIE:
NaleŜy zanotować umiejętności i wyposaŜenie tak jak dla bohatera, prowadzonego
przez gracza. Zaawansowani bohaterowi mogą mieć jakiś ogólny ekwipunek, określo-
ny losowo przez MG lub przez niego wymyślony. Na przykład wielu zaawansowa-
nych czarodziejów ma jakieś przedmioty magiczne. MoŜna określić je losowo rzutem
kością, jednak tylko wtedy, gdy wydaje się to odpowiednie. Przedmioty zbyt duŜe albo
nieodpowiednie w danej sytuacji mogą być zostawione w domu.
CZARY:
NaleŜy określić jakie czary posiada bohater posługujący się magią, więcej informacji
znajduje się w ROZDZIALE IIII: MAGIA.
SCHEMAT ROZWOJU:
Bohaterowie niezaleŜni nie mają przewaŜnie Ŝadnych rozwinięć w swojej bieŜącej pro-
fesji. Chyba Ŝe MG zdecyduje na początku, iŜ będą lepsi od przeciętnych. Mogą uzy-
skać rozwinięcie, zdobywając doświadczenie po wejściu do gry, ale jeŜeli BN mają się
pojawić częściej niŜ raz, powinno się dla nich wykonać KARTY BOHATERA, takie sa-
me, jakie mają bohaterowie graczy.
ZAAWANSOWANIE & KILKA PROFESJI:
Kiedy MG wylosował juŜ swojego bohatera niezaleŜnego, powinien rzucić kostką, aby
stwierdzić czy ma on jakieś profesje dodatkowe.
RZUT K100 WYNIK
01-75 Nie posiada
76-90 Profesja tej samej KLASY ZAWODOWEJ
91-00 Profesja innej losowo wybranej klasy
MG powinien zmienić podane wyŜej szanse, jeŜeli chce stworzyć jakiegoś
szczególnie silnego bohatera niezaleŜnego.
W przypadku, gdy bohater niezaleŜny będzie posiadać profesję z innej KLASY
ZAWODOWEJ, będzie to profesja podstawowa - bohater niezaleŜny zmienił klasę za-
wodową (patrz ROZDZIAŁ II: MISTRZ GRY podrozdział ZMIANA PROFESJI).
LOSOWE TWORZENIE GRUPY:
Chcąc określić liczebność grupy bohaterów niezaleŜnych naleŜy rzucić 2K6. JeŜeli na
którejś z kostek wypadnie 6, naleŜy rzucić ponownie K6 i dodać rezultat. Następnie
kolejno wylosować kaŜdego członka grupy. Oczywiście jest to długi proces i normal-
nie powinien być zrobiony przed rozgrywką. Dobrym pomysłem jest posiadanie lo-
sowo wygenerowanej grupy na stałe. Nawet jeśli MG nie wykorzysta całej grupy, moŜ-
liwe jest uŜycie do poszczególnych spotkać któregoś z jej członków.

WĘDROWNE ISTOTY:

J
eśli bohaterowie graczy poruszają się przez wrogie terytorium TEREN SPRAWDZAMY CO SZANSA SPOTKANIA
albo jakieś nieznane ziemie jest bardzo prawdopodobne, Ŝe Bagna 4 godziny 5%
spotkają inne istoty lub bohaterów. Takie spotkania nazywa się Głębokie podziemia 1 godzinę 10%
spotkaniami losowymi. W przeciwieństwie do innych spotkań, te Góry 4 godziny 5%
nie są planowane przez MG przed rozgrywką, tylko improwizo- Las 4 godziny 10%
wane w danym momencie. Podziemia 4 godziny 10%
Ruiny 1 godzinę 10%
TESTY SPOTKAŃ:
Wrzosowiska 4 godziny 5%
ZaleŜnie od terytorium i okoliczności. MG moŜe wykonać procentowy test w celu Wzgórza 4 godziny 10%
sprawdzenia czy doszło do spotkania. Na przykład: W podziemiach testy spotkań powinny być wykonywane tylko wtedy, gdy
obszar jest opuszczony lub niezamieszkany. W innym przypadku, częściej (jeśli nie wy-
łącznie) będą się odbywać spotkania z członkami rasy, zajmującej podziemny kom-
pleks.

WARHAMMER FRP - 283

 MG, jeśli chce, moŜe zmienić częstotliwość testów i szanse spotkań - podane
powyŜej cyfry stanowią jedynie średnią dla danego terenu i moŜesz je zmieniać, aby
odzwierciedlić niezwykle gęsto zamieszkany lub spokojny teren.
JeŜeli bohaterowie są w długiej podróŜy - być moŜe trwającej kilka dni - MG moŜe
rzucać kostką raz na dzień, a nie co kilka godzin. NaleŜy ustal szansę spotkania biorąc
pod uwagę dzień, a nie krótszy okres czasu. Szansa 100% lub więcej równa się jedne-
mu spotkaniu. Więcej niŜ jedno spotkanie dziennie prawdopodobnie zbyt spowolni
grę.
JAKIE ISTOTY SIĘ SPOTYKA?:
Gdy okaŜe się, Ŝe grupa kogoś spotkała, naleŜy dokładnie określić kto lub co zostało
spotkane. Publikowane scenariusze w większości wypadków zawierają tabelę losowych
spotkań, dostosowanych do odpowiedniego terenu. JeŜeli MG sam pisał scenariusz,
powinien dobrze wiedzieć, jakie istoty moŜna spotkać na danym terenie.
Oprócz ogólnego terenu, naleŜy wziąć pod uwagę dokładnie miejsce, w
którym doszło do spotkania. Na przykład, jeśli grupa podróŜuje wzdłuŜ handlowego
szlaku, prawdopodobnie najczęściej będzie spotykała kupców, straŜników dróg lub
innych wędrowców. W ruinach najpewniej będą się gnieździć nietoperze, szczury, a
czasem być moŜe takŜe potwory itd.
Nie wszystkie spotkania losowe wymagają od bohaterów walki - w rzeczywistości
konfrontacje zbrojne będą dość rzadkie. Wystarczająco często grupa będzie miała dość
roboty z ukończeniem scenariusza, a seria losowych spotkań z potęŜnymi potworami
moŜe ich powaŜnie osłabić. Spotkania losowe są po prostu urozmaiceniem i nie po-
winny kolidować z właściwym celem przygody.

LOSOWE SPOTKANIA NA RZECE:

P
oniŜej znajduje się szereg tabel, których Mistrz Gry moŜe uŜywać DZIEŃ N OC
do określania spotkań na rzekach i jeziorach Imperium, które GĘSTO SŁABO GĘSTO
SŁABO SPOTKANIE
urozmaicą podróŜ wodnymi szlakami. W zaleŜności od swego ZALUDNIONY ZALUDNIONY ZALUDNIONY ZALUDNIONY
Ŝyczenia, Mistrz Gry moŜe wylosować lub wybrać jedno spotka- ŁODZIE
nie z tabeli spotkań. 01-30 01-20 01-10 01-05 Łódź rybacka
CZAS OBSZAR SPRAWDZAMY CO SZANSA SPOTKANIA 31-35 21-25 11-15 06-10 Cyganie
Gęsto zaludniony 3 godziny 20% 36-50 26-35 16-20 11-15 Łódź pasaŜerska
Dzień
Słabo zaludniony 6 godzin 10% 51 36-40 21-35 16-35 Piraci
Gęsto zaludniony 6 godzin 15% 52-55 41-50 36-45 36-50 StraŜ rzeczna
Noc
Słabo zaludniony 12 godzin 5% 56-57 51-52 46-50 51 Łódź cyrkowa
Gęsto zaludnione obszary to te, które znajdują się w promieniu 15 kilometrów 58-59 53-55 51-60 52-65 Przemytnicy
od jakiejś miejscowości (7½ kilometra na obszarach zalesionych) oraz wzdłuŜ brze- 60-94 56-94 61-94 66-94 Łódź handlowa
gów kanału Weissbruckiego. Słabo zaludnione to wszystkie pozostałe. N IEBEZPIECZEŃSTWO
PoniŜsza tabela zaznajomi MG z szansami rzecznych spotkań, w zaleŜności 96-98 96-98 96-98 96-98 Przeszkoda
od pory i okoliczności. MG nie powinien trzymać się jej jednak niewolniczo i wahać 99-00 99-00 99-00 99-00 Skały/Płycizna*
się samodzielnie decydować o tym, kiedy i gdzie będzie mieć miejsce spotkanie. * Jeśli MG wylosuje takie niebezpieczne miejsce, powinien zaznaczyć je na swojej ma-
pie. Nocą piraci mogą wykorzystać skały i płycizny do unieruchamiania i rozbijania ło-
dzi, co ułatwia im później przyjęcie ładunku.
PoniŜej znajdziesz kilka pomysłów odnoszących się do zdarzeń zamieszczonych w
powyŜszej tabeli. Dokładny opis kaŜdej występującej w wydarzeniu łodzi znajduje się
w ROZDZIALE VI: PRZEWODNIK PO ŚWIECIE w paragrafie ŁODZIE.
ŁODZIE:
ŁÓDŹ RYBACKA: podczas gdy statek awanturników mija łódź, rybak łapie w sieci wodne- STRAś RZECZNA: straŜ rzeczna zatrzyma i zrewiduje łódź bohaterów. StraŜnicy będą
go potwora, na przykład wielką rybę, bagiennego czerwia albo ośmiornicę bagienną. szukać zbiegłego więźnia lub przemycanych dóbr. Podczas gdy straŜnicy będą wyko-
Złapany stwór z nieznanych przyczyn wpłynął do rzeki. Bohaterowie powinni udzielić nywać swoją pracę, druŜyna przeŜyje kilka nieprzyjemnych chwil. Będzie to szczegól-
rybakowi pomocy, zanim jego łódź zostanie zniszczona. nie niemiłe przeŜycie dla bohaterów, którzy coś przemycają. Ewentualna kontrabanda
CYGANIE: cyganie ostrzegają poszukiwaczy przygód przed znajdującym się przed nimi zostanie skonfiskowana, a StraŜ Rzeczna natychmiast wyegzekwuje takŜe grzywnę w
tajemniczym wirem lub straszliwym potworem i zaoferują amulety, który moŜe wysokości połowy wartości nielegalnego ładunku. Ponadto straŜnicy dokładnie wypy-
uchronić ich przed tym niebezpieczeństwem. ZaŜądają zań 5 zk, ale wezmą niemal tają awanturników o ich plany i zamierzenia. MG musi zadbać o to, by spotkanie nie
kaŜdą sumę. Amulet to tylko kilka ziół owiniętych dokoła końskim włosiem. ZaleŜnie zakończyło się walką. Niech poszukiwacze przygód będą pewni, Ŝe jest ich mniej niŜ
od Ŝyczenia MG, niebezpieczeństwo moŜe być prawdziwe lub nie. Podobnie jak amu- Ŝołnierzy i są gorzej uzbrojeni. Bohaterowie muszą mieć równieŜ pewność, ze agre-
lety. sywne zachowanie moŜe doprowadzić do zupełnej klęski. Po kilkugodzinnej rewizji
straŜ puści druŜynę wolno.
ŁÓDŹ PASAśERSKA: łódź pasaŜerska jest po brzegi wypełniona młodymi szlachcicami,
bawiącymi się na tygodniowym, rzecznym przyjęciu. Niemal wszyscy są pijani jak bele i ŁÓDŹ CYRKOWA: bohaterowie spotykają łódź cyrkową, która kilka godzin wcześniej
mogą zabawiać się w bardzo wyrafinowany sposób, na przykład wrzucając puste opuściła odwiedzane miasto. Statek zatrzymała właśnie StraŜ Rzeczna, która poddaje
dzbany do wody i sprawdzając jak długo unoszą się na powierzchni, bądź teŜ taranując go dokładnym oględzinom w poszukiwaniu zaginionej córki burmistrza, Hanny Ho-
mniejsze łodzie (Ŝeby uniknąć zderzenia, postacie stojące u steru muszą wykonać uda- chburger. Dziewczyna doszła do wniosku, Ŝe bycie cyrkowcem jest znacznie ciekaw-
ny test kierowania łodzią). Kilku szlachciców moŜe przeskoczyć na łódź bohaterów i sze od Ŝycia w małym miasteczku i tuŜ przed odpłynięciem łodzi skryła się na jej po-
spróbować przetrząsnąć ją w poszukiwaniu alkoholu. Jeśli druŜyna stawi opór, roz- kładzie, a cyrkowcy jeszcze nie odkryli jej obecności. Hanna wślizgnie się do wody i,
pocznie się bijatyka. Po kilku minutach zjawi się StraŜ Rzeczna, zaniepokojona skar- niewidoczna dla awanturników, będzie w niej pływać póki patrol StraŜy Rzecznej nie
gami innych osób podróŜujących rzeką. śołnierze będą starali się wyjść z tej trudnej oddali się. Udany test spostrzegawczości pozwoli zauwaŜyć, jak niewidziana przez cyrkow-
sytuacji oferując szlachcicom eskortę do najbliŜszego miasta, dzięki czemu rozwydrzo- ców dziewczyna wchodzi na przepływający obok statek poszukiwaczy przygód. Na
na młodzieŜ uniknie kłopotów. MG musi pamiętać, Ŝe wysoko urodzeni są bogatsi i nieszczęście dla Hanny i druŜyny patrol zatrzyma i przeszuka takŜe łódź bohaterów.
bardziej wpływowi niŜ bohaterowie, więc jest mało prawdopodobne, by straŜ wzięła JeŜeli straŜnicy znajdą dziewczynę ta, chcąc uniknąć kłopotów, jakie czekałyby ją po
stronę druŜyny. śołnierze udadzą, Ŝe aresztują poszukiwaczy przygód, ale wypuszczą powrocie do domu, opowie zmyśloną historyjkę o porwaniu przez cyrkowców. Wpę-
ich, gdy ci zapłacą symboliczną grzywnę lub gdy łódź szlachciców zniknie z pola wi- dzi to cyrkowców w niezłe tarapaty, chyba Ŝe druŜyna zmusi Hannę do wyznania
dzenia. Niestety, bohaterowie nie odzyskają niczego co skradli wysoko urodzeni. Co prawdy. Lub…
więcej, druŜyna nie otrzyma równieŜ Ŝadnej rekompensaty za ewentualne szkody. Bohaterowie przybywają do miasteczka, lub wioski, w której przycumowana
jest łódź cyrkowa. Artyści właśnie wystawiają przedstawienie, kiedy nagle ich statek
PIRACI: bohaterowie spotykają opuszczoną łódź (patrz dalej OPUSZCZONA ŁÓDŹ),
otacza gromada wściekłych wieśniaków, pragnących zlinczować jednego z cyrkow-
dryfującą w dół rzeki. Kiedy będą ją mijać, z pokładu poderwie się nagle kilku piratów
ców. Przyczyn takiego zachowania moŜe być kilka. Na przykład, na pokładzie znajduje
(K4, jeśli MG chce określić to losowo), którzy przy pomocy haków i lin połączą burty
się szuler lub bentlarz, który kiedyś do cna ograł mieszkańca tej wioski. Mogło się
obu statków. Pozostali bandyci zasypią druŜynę gradem strzał i bełtów. Znajdujący się
równieŜ zdarzyć i tak, Ŝe mieszkająca tu dziewczyna stwierdziła, Ŝe ojcem jej nieślub-
na pokładzie bohaterowie, którzy chcą uniknąć pocisków, muszą wykonać test uniku.
nego dziecka jest jeden z cyrkowców. Bohaterowie z pewnością rozpoznają cyrkow-
Jeśli będzie on udany, poszukiwacz przygód schowa się burtą, beczką lub jakąś inną
ców - widzieli ich przy okazji wcześniejszego spotkania lub znają z występów w jakimś
osłoną. Połączenie obu łodzi zajmie całą turę (6 rund). Bohaterowie zdołają uciec jeśli
mieście. Władze miasta - jeśli takowe istnieją - nie kiwaną palcem, aby zapobiec lin-
w tym czasie przetną liny, z których kaŜda ma WT 3 i PU 5. Warto pamiętać, Ŝe oso-
czowi. Bohaterowie, wykorzystując krasomówstwo (lub zbliŜoną umiejętność), mogą
ba, która tnie liny jest wystawiona na strzały piratów. Za kaŜdym razem gdy jeden z
spróbować doprowadzić do bezkrwawego rozwiązania sprawy. Z drugiej strony, jeśli
przeciwników zostanie zabity lub powaŜnie zraniony (jego punkty śW zmniejszy się
Ŝywią jakąś urazę do nieszczęsnego cyrkowca, mogą przyglądać się wszystkiemu z sa-
do 0) lub gdy bohaterowie uŜyją przeciw nim magii, piraci muszą wykonać test CHA.
tysfakcją. JeŜeli jednak uratują nieszczęśnika, zyskają w nim przyjaciela na całe Ŝycie,
JeŜeli wynik będzie negatywny, przerwą atak. Kiedy zginie lub zostanie powaŜnie ranna
który pomoŜe im w przyszłości.
ponad jedna czwarta bandy, piraci zrejterują bez względu na wynik testów. Jeśli boha-
terowie nie odeprą przeciwników lub odpowiednio wcześnie nie przetną lin aborda- PRZEMYTNICY: bohaterowie spotykają statek wyglądający na normalną łódź handlową,
Ŝowych, połowa ocalałych napastników zacznie przeskakiwać na pokład łodzi awan- której załoga chętnie spędzi kilka chwil plotkując i omawiając warunki panujące na
turników. Za kaŜdym razem, gdy jeden z piratów zostanie zabity lub powaŜnie ranny, rzece. Tymczasem, w polu widzenia pojawi się StraŜ Rzeczna i handlarze natychmiast
albo gdy uŜyje się przeciw nim magii, wszyscy członkowie bandy muszą ponownie odpłyną na pełnych Ŝaglach, a Ŝe są znacznie szybsi od patrolu, szybko znikną za za-
wykonać test CHA. I tym razem napastnicy wycofają się z walki, jeŜeli wynik testu bę- krętem rzeki. Na nieszczęście dla poszukiwaczy przygód, Ŝołnierze zmuszą ich do
dzie negatywny. Uciekną automatycznie, jeŜeli zginie lub zostanie powaŜnie ranna po- przybicia do brzegu. Następnie straŜnicy dokładnie przepytają bohaterów, starając się
nad jedna czwarta podstawowego składu bandy. dowiedzieć, co łączy ich ze znanym gangiem przemytników. Przy okazji Ŝołnierze

284 - WARHAMMER FRP

 przeszukają łódź druŜyny od dziobu do rufy (zobacz StraŜ Rzeczna wyŜej) i po
upływie godziny, puszczą wszystkich wolno. Lub…
Tak jak opisano wcześniej, bohaterowie napotkają z pozoru zwyczajną łódź
handlową. Kapitan zapyta awanturników, czy nie zechcieliby zabrać niewielkiego ła-
dunku do leŜącego po drodze miasta. Za tę przysługę zapłaci 25 zk z góry i 25 zk na
miejscu. Ładunek to mała skrzynia o krawędziach długości niecałego metra. Jeśli bo-
haterowie ją otworzą (przemytnicy będą to zdecydowanie odradzać), okaŜe się, Ŝe za-
wiera kilka duŜych butelek bretonnskiej brandy, której sprzedaŜ jest zakazana w Impe-
rium. Bez względu na to, czy bohaterowie zdecydują się na zabranie ładunku, spotkają
ponownie szmuglerów przy najbliŜszej śluzie - StraŜ Rzeczna właśnie przeszukuje ich
łódź. śołnierze nie zainteresują się druŜyną, która moŜe spokojnie popłynąć dalej. Je-
Ŝeli bohaterowie dostarczą ładunek do miejsca zamieszkania, dostaną umówioną za-
płatę. Jeśli zaś zdecydują się go zatrzymać i sprzedać na własny rachunek, mogą mieć
NIEBEZPIECZEŃSTWO:
PRZESZKODA: nocą deszcze w górach, u samego źródła rzeki, spowodowały, Ŝe płynie
nią teraz mnóstwo rozmaitych szczątków. Mogą to być wyrwane z korzeniami stare
pniaki. Chcąc uniknąć zderzenia, bohaterowie muszą szybko wyminąć te przeszkody.
W tym celu naleŜy wykonać test kierowania łodzią. Jeśli będzie on nieudany, w kadłub
statku uderzą pniaki zadające K3 trafienia z S1. w wąskich miejscach lub na płytkiej
wodzie drzewa mogą się gromadzić, tworząc przeszkodę, która uniemoŜliwi kontynu-
owanie podróŜy. Tego rodzaju blokady mają K10 WT i K10 PU. Taranowanie ich
spowoduje jedno trafienie o S2 w statek, jak i w przeszkodę. Ręczne usunięcie blokady
(jeśli woda jest na tyle płytka, Ŝe moŜna w niej brodzić) polega na przeniesieniu 3K10
przedmiotów, kaŜdego o wadze K10x100 WO.
SKAŁY & PŁYCIZNY: niektóre obszary rzeki, na przykład w okolicach Altdorfu, kryją w
sobie zdradliwe ruchome piaski. Zaś gdzie indziej moŜna mieć do czynienia ze skałami
i niebezpiecznymi prądami. W takich okolicach druŜyna natknie się na pilotów i straŜ-
ników rzecznych, którzy są świetnym źródłem wieści i plotek zasłyszanych od załóg
przepływających łodzi. Lidzie ci mogą równieŜ bezpiecznie przeprowadzić statek
przez niebezpieczne miejsca. Oczywiście za ich usługi trzeba zapłacić - 1 zk za małą
łódź i 5 zk za duŜą. Pilot będzie sterować łodzią przez całą przeprawę. Sterujący stat-
kiem moŜe ominąć niebezpieczne miejsca bez większych problemów, jeŜeli tylko wie,
gdzie się znajdują lub w porę je dostrzeŜe (test spostrzegawczości). Ominięcie przeszkody
jest wykonywane automatycznie, jeśli sternik posiada umiejętności wiosłowanie lub Ŝeglo-
wanie. Pozostali muszą wykonać test kierowania łodzią. Efekty zderzenia ze skałą lub
wejścia na płyciznę podano dalej.
Bohaterowie bez odpowiednich umiejętności oraz ci, którzy je mają, ale nie
zauwaŜą niebezpieczeństwa, powinni wykonać test kierowania łodzią. JeŜeli wynik bę-
dzie negatywny, łódź nie ominie przeszkody, a w takim wypadku wydarzy się co na-
stępuje:
- SKAŁY: łódź otrzymuje jedno trafienie w kadłub o S5. Ponadto istnieje 20% szans na
to, Ŝe statek zostanie unieruchomiony i 50% szans na to, Ŝe zostanie przedziurawio-
ny (zobacz ROZDZIAŁ VII: PRZEWODNIK PO ŚWIECIE paragraf PRZEDZIURA-
WIENIE w podrozdziale SPOSOBY TRANSPORTU - ŁODZIE).
- PŁYCIZNA: łódź otrzymuje jedno trafienie w kadłub o S2. Ponadto istnieje 40%
szans na to, Ŝe ugrzęźnie na mieliźnie (zobacz ROZDZIAŁ VII: PRZEWODNIK PO
ŚWIECIE paragraf MIELIZNA w podrozdziale SPOSOBY TRANSPORTU - ŁODZIE).
KSIĘGA PRZYGÓD:
K
sięga przygód opiera się na losowym tworzeniu wątków przygo-
dy. Te wątki naleŜy potem połączyć w logiczną całość, dając
upust własnej fantazji i inwencji twórczej. JeŜeli będą się one ze
sobą kłócić, naleŜy jeden z nich zmodyfikować lub z niego
zrezygnować.
Do generowania wątków przygody uŜywamy kostek procentowych, ozna-
czonych w dalszej części jako K100.
MOTYW:
Motyw określa naturę i nastrój przygody. Dotyczy to głównie Mistrza Gry i sposobu
prowadzenia przez niego przygody oraz postaci w niej występujących.
K100 MOTYW
01-40 Akcja/przygoda
41-50 Komedia
51-65 Szpiegostwo
66-80 Horror
81-85 Tajemnica
86-90 Zemsta
91-95 Romans
96-00 NaleŜy rzucić 2x
(ignorując wynik 96-00)
AKCJA/PRZYGODA: jest to najbardziej znany typ scenariusza. Bohaterowie otrzymują
do wypełnienia zadanie, a potem MG stwarza przeszkody, które druŜyna, starając
się je wypełnić będzie musiała pokonać.
Składniki: potwory, nieszczęścia naturalne, wrogowie - są to sytuacje, w któ-
rych bohaterowie będą mogli wykazać się nie tylko zdolnościami bojowymi, ale
równieŜ innymi umiejętnościami.
KOMEDIA: ten rodzaj przygody z załoŜenia powinien być zabawny. Ma na celu
wprowadzenie grupy w wesoły nastrój za pomocą motywów humorystycznych;
zapewnia przy tym minimum zagroŜenia i sytuacji niebezpiecznych.
Składniki: zamiary, które realizują się wręcz fatalnie (dla bohaterów graczy i
przeciwników), dziwne spotkania, osobliwe postacie i potwory, dowcipne dialogi.
Są to zatem sytuacje ogólnie niegroźne, przeciwni powinni być raczej zabawni niŜ
do czynienia z kamratami przemytników, których od uŜycia przemocy powstrzyma
jedynie zapłacenie odszkodowania w wysokości 50 zk (ma to być rekompensata za
kłopoty, jakie sprawiła druŜyna).
OPUSZCZONA ŁÓDŹ: zeszłej nocy, podczas gdy cała załoga spała na brzegu, z cumy
zerwał się ich statek. Bohaterowie mogą wziąć go na hol (powoduje to zmniejszenie
szybkości do połowy, do testów kierowania łodzią stosuje się ujemny modyfikator -10%.
Jeśli druŜyna płynie pod prąd, to będzie mogła zwrócić ją właścicielom i odebrać na-
grodę w wysokości 1% wartości ładunku. Wysokość nagrody naleŜy określić korzysta-
jąc z reguł handlu opisanych w ROZDZIALE I: PODRĘCZNIK GRACZA. Ewentualnie
druŜyna moŜe oddać statek pod opiekę StraŜy Rzecznej, za co otrzyma ustawowe 100
zk, ściągane od kapitana statku jako grzywna za niedopatrzenia, które spowodowały
zerwanie się cum i wywołane tym zagroŜenie.
RABUSIE WRAKÓW: rabusie wraków to piraci, którzy wykorzystują niebezpieczne miejsca
rzeki. Ci bandyci wabią łodzie na skały i mielizny, a potem ograbiają wraki. JeŜeli MG
chce utrudnić awanturnikom przeprawę, moŜe włączyć w epizod rabusiów, łupiących
statki przepływające przez niebezpieczne miejsca. Przykładowe metody takich rabu-
siów są następujące.
Pierwszą jest metoda fałszywej latarni, która jest uŜyteczna tylko nocą. Rabusie
wystawiają serię fałszywych latarni, które wyglądają jakby oznaczały bezpieczną drogę
pomiędzy skałami i łachami piasku. W rzeczywistości nowy szlak prowadzi wprost w
niebezpieczeństwo. Gdy łódź zderza się ze skałą lub osądzie na piasku, rabusie wyska-
kują ze wszystkich stron i zabierają ładunek. W większości przypadków dają załodze
szansę ucieczki pod warunkiem, Ŝe ta nie stawia oporu. Piraci znikają z łupem na dłu-
go przed przybyciem StraŜy Rzecznej, którą czasem na miejsce wypadku sprowadzają
kapitanowie ograbionych łodzi.
Druga metoda wykorzystuje zdradzieckiego pilota. Gdy poszukiwacze przygód
przybywają w niebezpieczne rejony rzeki, pojawia się pilot, płynący małą, wiosłową
łódką i oferujący przeprowadzenie statku za zwyczajową opłatą (patrz wcześniej SKA-
ŁY & PŁYCIZNY). Udany test spostrzegawczości pozwoli odkryć, Ŝe coś - fragment wy-
powiedzi lub element stroju - nie całkiem pasuje do pilota. Osoby, które były prze-
woźnikami, straŜnikami śluz, pilotami bądź przemytnikami mogą zmodyfikować wy-
nik rzutu o +20%, zaś bohaterowie posiadający umiejętność wiedza o rzekach, dodają
+10%. Jeśli pilot zostanie zdemaskowany, rzuci się do ucieczki, pozostawiając druŜynę
sam na sam z niebezpiecznymi wodami. JeŜeli zaś nikt nie zorientuje się, Ŝe jest tylko
przebierańcem, poprowadzi łódź prosto na skały lub piaski (zobacz ROZDZIAŁ VII:
PRZEWODNIK PO ŚWIECIE podrozdział SPOSOBY TRANSPORTU - ŁODZIE) i w
ostatniej chwili wyskoczy za burtę łodzi, którą minutę później otoczą rabusie.
NaleŜy być ostroŜnym w określaniu liczby rabusiów. Poszukiwacze przygód
winni mieć szanse pokonania ich w walce, chyba Ŝe MG chce pozbawić druŜynę ła-
dunku. W taki przypadku piratów powinno być tak wiele, by awanturnicy od razu zo-
rientowali się, Ŝe opór jest bezsensowny. W obu przypadkach druŜyna zdoła odzyskać
łódź, która jednak będzie wymagała solidnej naprawy w jakimś porcie. By jednak do-
trzeć do doków, bohaterowie będą musieli najpierw dokonać prowizorycznego zała-
tania dziur (zobacz ROZDZIAŁ VII: PRZEWODNIK PO ŚWIECIE podrozdział SPO-
SOBY TRANSPORTU - ŁODZIE).
niebezpieczni, a ci mocniejsi posiadać jakąś skazę -dziwne maniery, zabawne przy-
zwyczajenia lub jakiś kompleks.
SZPIEGOSTWO: scenariusz srogi i dynamiczny, uwikłanie druŜyny w historię szpie-
gowską lub morderstwo.
Składniki: druŜynie zostaje narzucone zadanie, wymagające wymyślenie spryt-
nego i subtelnego planu działania w obliczu zdrady i innych zawikłań szpiegow-
sko-złodziejskich. A przeciwnik jest inteligentny i niebezpieczny. Walka z nim nie-
koniecznie musi wymagać wielkiego rozlewu krwi.
HORROR: przygoda, mająca na celu przestraszenie graczy i ich bohaterów. Sam atak
potworów jest tu niewystarczający, naleŜy przeto najpierw zbudować odpowiednią
atmosferę, aŜeby potwory przeraŜały bardziej sugestywnie.
Składniki: stwory ciemności, nekromancja, zakazane rytuały, coś skradającego
się w ciemnościach, niesamowita pogoda, dziwne odgłosy i cienie czyli generalnie
nastrój grozy.
Zasady: uŜywać czynników psychologicznych do budowania nastroju niesa-
mowitości (trzymać stwory mroku na granicy percepcji bohaterów - niech mają
odczucie, Ŝe coś ich obserwuje, ale jest ono niezauwaŜalne i nieosiągalne itd.).
Wprowadzać układy zaskakujące i nieprzewidywalne (np. potwór dobrze znany
druŜynie ujawnia nagle niespotykane dotąd właściwości).
TAJEMNICA: druŜyna zostaje uwikłana w wydarzenie wymagające rozwiązania pewnej
tajemnicy. Typowym przykładem jest niesłuszne oskarŜenie o morderstwo, gdzie
osoba oskarŜona ma tylko jedną drogę działania: znaleźć prawdziwego mordercę i
oczyścić się w ten sposób z zarzutów.
Składniki: konflikt z prawem wywołany niesłusznym oskarŜeniem; spadek
obwarowany dziwnymi, wymagającymi rozwiązania zagadki rodowej warunkami
itd.
ZEMSTA: w tej przygodzie tzw. czarny charakter tak mocno obraził kogoś z druŜyny,
Ŝe tylko zemsta, jak sądzą wszyscy wokół, moŜe przywrócić poniŜonemu honor.
Ewentualnie moŜna stworzyć taką sytuację, w której ktoś zostaje zniewaŜony i
wynajmuje grupę, by zemściła się za niego czy teŜ w zemście dopomogła. Czarny
charakter najpierw powinien zostać odnaleziony, a następnie unieszkodliwiony. A
być moŜe zemsta mogłaby być bardziej subtelna, wyrafinowana, wymagająca więc
odpowiednich przygotowań, np. próby zrujnowania opinii o przeciwniku czy
próba zniszczenia jego pozycji finansowej.
WARHAMMER FRP - 285
 Składniki: zniewaga (bohater musi zostać śmiertelnie zniewaŜony, w sposób
uwłaszczający jego godności; moŜe być to zabójstwo przyjaciela lub członka ro-
dziny, rabunek powodujący dotkliwe straty finansowe, oszczerstwa w środowisku,
gdzie dobra reputacja ma szczególnie duŜe znaczenie dla osoby oczernianej). Ten
rodzaj przygody charakteryzują silne emocje i gwałtowny przebieg spotkań z wro-
giem.
ROMANS: rodzaj przygody, której centralnym punktem jest romans między dwiema
postaciami. MoŜe to być szczere uczucie, względnie gra mająca na celu uzyskanie
określonych korzyści przez jedną ze stron (np. próba podniesienia swojej pozycji
społecznej poprzez ślub z wpływową osobą).
Składniki: początek romansu wygląda obiecująco, po czym pojawiają się prze-
szkody: zazdrosny konkurent, porwanie narzeczonej, blokowanie związku przez
rodzinę jednej ze stron itd.
CEL:
Czasami motyw przygody określa jej cel. Są jednak sytuacje, gdy cel przygody naleŜy
określić samemu poniewaŜ nie wynika on jasno z motywu. PoniŜej podajemy tabelę,
słuŜącą losowemu ustaleniu celu przygody.
K100 CEL
01-05 Oczyszczenie reputacji
06-10 Ucieczka
11-20 Eksploracja nowych terenów
21-25 Spotkanie z dawnym wrogiem
26-35 Zdobycie pieniędzy
36-45 Zdobycie władzy
46-55 Ochrona osoby zagroŜonej
56-60 Misja ratunkowa
61-65 Zdobycie przedmiotu
66-70 Wyrównanie długu
71-80 Przetrwanie we wrogim środowisku
81-95 Udaremnienie złowrogich zamierzeń
96-00 Wojna
OCZYSZCZENIE REPUTACJI: imię jednego z członków druŜyny (lub kogoś, kto dru-
Ŝynę wynajmuje) zostało splamione i wymaga oczyszczenia. Bohaterowie muszą
dowiedzieć się:
- dlaczego ofiara została oczerniona?
- kto jest za to odpowiedzialny?
- dlaczego to zrobił i jakie są jego dalsze zamiary?
Następnie naleŜy znaleźć moŜliwość przekonania innych o fałszywości pomówie-
nia, Ŝeby tym sposobem przywrócić osobie pomówionej dobre imię.
UCIECZKA: na początku przygody bohaterowie zostają pojmani i uwięzieni. Ich zada-
niem jest zatem zdobycie jak najwięcej informacji potrzebnych do przedsięwzięcia
ucieczki. Powinni zapoznać się z innymi więźniami, a otoczeniem, codzienną wię-
zienną rutyną, zgromadzić przydatne w ucieczce przedmioty, opracować plan
ucieczki, a potem go wykonać.
EKSPLORACJA NOWYCH TERENÓW: grupa zostaje wynajęta lub namówiona do
eksploracji nie oznaczonych na mapie obszarów. Celem wyprawy moŜe być wy-
konanie map, odnalezienie kogoś, kto na tych terenach zaginął lub podąŜanie
szlakiem legendy o ukrytym gdzieś tam skarbie.
SPOTKANIE Z DAWNYM WROGIEM: jeŜeli ktoś z druŜyny ma osobistego wroga (a
moŜe to być wróg całej grupy, np. ktoś, kto został wcześniej przez nią pokonany
lub upokorzony), to moŜna kreować kolejne jego knowania, wpędzając tym sa-
mym ofiarę w coraz większe tarapaty. Dla wzbogacenia scenariusza zaleca się do-
datkowy rzut w tabeli, Ŝeby określić cel przeciwnika.
ZDOBYCIE PIENIĘDZY: przygoda mająca na celu odnalezienie ukrytego skarbu lub
wykonania określonej misji w zamian za dobrą zapłatę. JeŜeli celem zadania jest
wykonania zadania dla określonego beneficjenta, wówczas naleŜy wykonać po-
nowny rzut K100 - pozwoli on określić zamiary osoby wynajmującej grupę.
ZDOBYCIE WŁADZY: bohaterowie wyruszają na przygodę, aby zwiększyć swoje
wpływy polityczne lub zyskać wyŜszy status społeczny. Celem wyprawy moŜe być
wtedy:
- poszukiwanie relikwii lub artefaktu
- misja zlecona przez wpływową osobistość
- zbrojny wypad na obszary wroga, gdzie moŜna przyoblec swe imię w nimb bo-
haterstwa i chwały
OCHRONA OSOBY ZAGROśONEJ: celem przygody jest ochrona osoby lub osób, któ-
rym zagraŜa jakieś niebezpieczeństwo. Osobą chronioną moŜe być ktoś, kto naj-
muje druŜynę dla zapewnienia sobie bezpieczeństwa, moŜe to być przyjaciel lub
członek rodziny, który popadł w tarapaty. MG musi określić przed czym naleŜy
osobę zagroŜoną chronić, np. przed próbą zabójstwa czy porwania. Chronieni
mogą być nawet mieszkańcy całej wioski, choćby przed bandą grasujących w oko-
licy rozbójników.
MISJA RATUNKOWA: wyprawa ratunkowa, mająca na celu uwolnienie zakładników
lub osób uprowadzonych, które najprawdopodobniej znajdują się w obozowisku
lub twierdzy porywaczy. Grupa musi opracować plan dostania się do twierdzy,
uwolnienia więźniów i bezpiecznej ucieczki na zewnątrz - ku wolności. ChociaŜ
jest to dość typowa sytuacja, wymaga sprytnego planu i dobrego współdziałania
grupy oraz stwarza moŜliwość wykazania się nietypowymi umiejętnościami.
ZDOBYCIE PRZEDMIOTU: cel trochę podobny do poprzedniego, z tym, Ŝe ofiara nie
jest istotą Ŝywą a martwym przedmiotem. MoŜe to być dzieło sztuki, waŜny do-
kument, antidotum lub lekarstwo potrzebne do uratowania czyjegoś Ŝycia bądź
teŜ zwykła biŜuteria o duŜej wartości. Najprawdopodobniej druŜyna zostanie wy-
najęta do zdobycia tego przedmiotu.
WYRÓWNANIE DŁUGU: któryś z bohaterów znajdzie się w sytuacji, wymagającej wy-
pełnienia ciąŜącego na nim zobowiązania, lecz to zadanie przekracza moŜliwości
jednej osoby. Dług moŜe być honorowy lub finansowy, waŜne jest natomiast, Ŝe
286 - WARHAMMER FRP
trzeba go spłacić. W razie nie uregulowania zobowiązań groŜą bowiem wymierne
konsekwencje, np. dla długu honorowego - utrata dobrej reputacji, a dla długu fi-
nansowego - moŜliwość utraty reputacji lub konfrontacja ze zbirami zniecierpli-
wionego wierzyciela.
PRZETRWANIE WE WROGIM ŚRODOWISKU: grupa napotyka na trudny teren: pusty-
nia, dŜungla, bagna itp. Podczas przygody trzeba będzie znaleźć wodę i Ŝywność,
przeciwstawiać się naturalnym Ŝywiołom i potworom zamieszkującym dany re-
gion, a moŜe nawet odpierać ataki wrogich tubylców.
UDAREMNIENIE ZŁOWROGICH ZAMIERZEŃ: jest to klasyczny wątek heroiczny.
DruŜyna dowiaduje się o planach zniszczenia miasta, bądź prowincji przez potęŜ-
ną, wrogą istotę. Trzeba będzie ratować istniejący porządek i nie dopuścić do
urzeczywistnienia złowrogich planów. Trzeba zatem odwiedzić wiele miejsc, zdo-
być przyjaciół, wiedzę i ewentualnie niezbędne do pokrzyŜowania zamiarów wro-
ga wyposaŜenie.
WOJNA: w tej przygodzie grupa staje się częścią armii, atakującej obce królestwo lub
broniącej własnych granic. NaleŜy przygotować kilka scen batalistycznych, w któ-
rych bohaterowie graczy będą mogli wykazać się umiejętnościami walki lub zdol-
nościami przywódczymi.
WPROWADZENIE:
Znając juŜ charakter przygody oraz jej cel, naleŜy opracować sposób, w jaki bohatero-
wie zostaną do niej wprowadzeni. Czasami wystarczy dokonać wprowadzenia jednego
bohatera, a pozostali pójdą za nim. Jeśli jednak to nie wystarczy, wprowadzenie do
przygody naleŜy opracować osobno dla kaŜdego członka druŜyny.
K100 WPROWADZENIE
01-20 Umierający poręczyciel
21-30 Nieubłagana konieczność
31-40 Zniewaga
41-50 Legendy & plotki
51-55 Pomyłka
56-65 Tajemnicza kobieta
66-80 Wróg
81-90 Przyjaciel
91-00 Niepokojące okoliczności
UMIERAJĄCY DORĘCZYCIEL: jeden z bohaterów, spacerując samotnie ulicami mia-
sta, niespodziewanie spotyka umierającego człowieka, który wciśnie mu coś do rę-
ki, wymamrocze kilka słów i, zgodnie z oczekiwaniami wyzionie ducha. Nieszczę-
śnik moŜe umrzeć od trucizny, z powodu ran, niedoŜywienia albo z jakiegoś inne-
go, niewytłumaczalnego powodu. Przedmiot, przekazany bohaterowi moŜe być
sławną bronią, relikwią lub artefaktem, uznanym od dawna za zaginiony lub znisz-
czony, ewentualnie plikiem papierów zawierających tajne czy obciąŜające kogoś in-
formacje.
Prawdziwą przynętą są słowa umierającego. Wiadomość powinna być w
większej części niezrozumiała, z wyjątkiem wskazówki, która ma naprowadzić bo-
hatera na trop nowej przygody.
NIEUBŁAGANA KONIECZNOŚĆ: bohater staje przed alternatywą - zaangaŜować się w
przygodę lub ponieść konsekwencje bycia biernym (Mistrz Gry musi określić jakie
one mają być i dlaczego takie, a nie inne). Oto kilka przykładów:
- bohater zostaje przeklęty i jedyną drogą zdjęcia przekleństwa jest udział w przy-
godzie;
- bohater został otruty lub zapadł na śmiertelną chorobę - pojawia się konieczność
jak najszybszego zdobycia odtrutki (lekarstwa), która zmusza do uczestnictwa w
przygodzie;
- bohater jest ścigany przez prawo na podstawie fałszywego oskarŜenia, ma więc
do wyboru tylko dwie drogi; zostać wiecznym zbiegiem lub oczyścić się z zarzu-
tów. Jedno i drugie prowadzi nieodmiennie do zaangaŜowania się w przygodę;
ZNIEWAGA: ktoś tak mocno obraził bohatera, Ŝe ten, chcąc zachować twarz, będzie
musiał domagać się zadośćuczynienia od osoby, która go zniewaŜyła. I to zapro-
wadzi bohaterów na sam środek nowej przygody. Obrazą moŜe być publiczna po-
twarz, kradzieŜ lub zniszczenie majątku, okaleczenie członka rodziny lub kochanej
bądź sprytne oszustwo, które ośmiesza bohatera w oczach przyjaciół.
LEGENDY & PLOTKI: jest to przykład klasycznego wprowadzenia: bohater natrafia tu
na legendę, której treść zdaje się zapowiadać zdobycie bogactwa lub zapomnianej
wiedzy. Legenda moŜe zawierać informacje o połoŜeniu antycznych ruin lub
opiewać jakiś teren (np. przełęcz górską) jako miejsce niebezpieczne, nawiedzane
przez złe duchy, które strzegą staroŜytnego skarbu itd.
POMYŁKA: bohater zostaje omyłkowo wciągnięty w wir wydarzeń, np. jakiś ciemny
charakter wziął go za kuriera i przekazał mu waŜne informację lub przesyłkę. Po
zorientowaniu się zacznie z pewnością ścigać naszego bohatera, aby odebrać po-
wierzoną rzecz czy po prostu go zlikwidować. A moŜe teŜ przekazana informacja
okaŜe się aŜ tak intrygująca, Ŝe bohater zechce sam zająć się tą sprawą.
TAJEMNICZA KOBIETA: bohater spotyka fascynującą nieznajomą. Próbując zdobyć
jej względy wpada w sam środek przygody. Na początku naleŜy określić z jakim
rodzajem kobiety będziemy mieli do czynienia - oto kilka przykładów:
- awanturnica: ta kobieta ma zamiar osiągnąć pewne korzyści i zamierza w tym ce-
lu posłuŜyć się naszym bohaterem. Jeśli się jej uda, zgarnie dla siebie ile zdoła,
po czym zniknie;
- agentka: motyw działania jak wyŜej, z tym, Ŝe bohater moŜe spodziewać się
drobnych korzyści po zakończeniu przygody;
- duch: spotkanie z duchem kobiety, który będzie nawiedzał bohatera do czasu, aŜ
ten spełni jej Ŝądania. PrzewaŜnie będzie to wyrównanie rachunków, o których
nieszczęsna dusza nie umie zapomnieć;
- kobieta ścigana: w tej wersji bohater napotyka nieznajomą, która jest ścigana
przez jakiegoś okrutnika i potrzebuje pomocy. Dla niektórych bohaterów za-
pewnienie takiej kobiecie schronienia moŜe byś sprawą honoru, co nieuchronnie
wciągnie ich w działanie wielce dramatyczne;
 - kochanka lub córka rozbójnika: nasz bohater natrafia na kobietę, która związana
jest z człowiekiem wyjętym spod prawa. Wprawdzie pragnie ona porzucić do-
tychczasowy tryb Ŝycia, a więc i tego męŜczyznę, ale tylko w taki sposób, Ŝeby
mu nie zaszkodzić (oczywiście rozbójnik nie da za wygraną i będzie ją ścigał). W
wersji alternatywnej moŜna przyjąć, Ŝe napotkana kobieta ściśle współpracuje z
bandą rozbójników, a jej celem jest zwabienie grupy w pułapkę.
WRÓG: bardzo proste i bezpośrednie wprowadzenie. Bohater dowiaduje się, Ŝe jego
osobisty wróg pojawił się w okolicach i jest bardzo aktywny, najwyraźniej coś knu-
je. W takiej sytuacji nasz bohater z pewnością zechce sam zbadać sprawę. Wyda-
rzenia powinny się tak skomplikować, aby bohater został zmuszony poprosić o
pomoc całą druŜynę.
PRZYJACIEL: kolejny klasyczny motyw wprowadzający: bohater zostaje wciągnięty w
akcję przez starego przyjaciela (np. dawno niewidzianego towarzysza zabaw z
dzieciństwa). Sposób wprowadzenia moŜe być dowolny, na przykład:
- prośba o pomoc - odmowa mogłaby zostać odebrana jako akt tchórzostwa, a
takie rzeczy nie zdarzają się przecieŜ odwaŜnym awanturnikom;
- zabójstwo - przyjaciel zostaje odnaleziony martwy na progu domu bohatera. Ta-
ka sytuacja obliguje do natychmiastowej reakcji i podjęcia próby jej wyjaśnienia.
SZCZEGÓŁOWY TEREN AKCJI:
Przy ciele zabitego powinno być wystarczająco duŜo intrygujących wiadomości,
aby bohater wciągnął się do przygody. Wersja złośliwa moŜe zakładać, Ŝe daw-
no niewidziany przyjaciel był, o czym bohater nie wie, człowiekiem wyjętym
spod prawa i został śmiertelnie ranny w trakcie wyprawy rabunkowej. Sytuacja
dla bohatera moŜe się powaŜnie skomplikować, jeŜeli złoŜy wiąŜącą przysięgę
zemsty, a śledztwo, które rozpocznie doprowadzi go do osoby ogólnie szano-
wanej, powaŜnej i oczywiście wpływowej.
NIEPOKOJĄCE OKOLICZNOŚCI: przy tej opcji naleŜy dokładnie wziąć pod lupę po-
stać, którą będziemy wprowadzali, jej cele i dąŜenia, czego się obawia najbardziej, a
co jest jej niestraszne, wreszcie co chciałaby swoim działaniem osiągnąć. NaleŜy
tak zbudować akcję, by zagmatwać (przynajmniej częściowo) dąŜenia bohatera do
wybranego celu, np. przez pojawienie się osobnika, który stanie mu na drodze, al-
bo przez niefortunny zbieg okoliczności, niweczący dotychczasową pracę bohate-
ra (np. poŜar - spłonęłaby jego cenna praca nad nowym czarem bądź długo gro-
madzone, a mające zapewnić mu awans dokumenty itd.). KaŜda z tych sytuacji
powinna zmuszać prowadzącego przez gracza bohatera do zaangaŜowania się w
przygodę, gdyŜ jest to jedyny sposób choćby częściowego odrobienia strat. MoŜe
teŜ wydarzyć się to, czego bohater najbardziej się obawia - moŜe zaistnieć ko-
nieczność odszukania osoby odpowiedzialnej za straty i kłopoty.
OGÓLNY TEREN AKCJI:
Nadszedł czas na wybranie ogólnego miejsca akcji, czyli terenu, na którym toczyć się
będzie przygoda.
K100 OGÓLNY TEREN AKCJI
01-05 Alternatywna sfera egzystencji
06-25 Miasto wielonarodościowe
26-45 Egzotyczny, daleki ląd
46-50 Rodzinne miasto bohatera
51-70 Droga
71-80 Morze/ocean
81-90 Morderczy teren
91-95 Pod ziemią
96-00 Pod wodą
ALTERNATYWNA SFERA EGZYSTENCJI: większa część przygody rozgrywana będzie
w innym wymiarze przestrzennym, do którego bohaterowie przejdą za pomocą
magii lub przez bramę; bramę najpierw odnajdą, później otworzą. Ten rodzaj
przygody pozwala wprowadzić nowe rodzaje czarów, fantastycznych potworów,
skarbów i zupełnie odmiennych kultur. NaleŜy upewnić się, Ŝe druŜyna dysponuje
wystarczającymi środkami, aby powrócić do własnego świata bądź umoŜliwić jej
zdobycie takich skarbów.
MIASTO WIELONARODOWOŚCIOWE: przygoda ma miejsce w wielkim mieście, bę-
dącym zlepkiem wielu kultur i ras. Ten rodzaj przygody jest najlepszy, jeśli prze-
ciwnikiem ma być istota humanoidalna, a nie typowy potwór. Jest w niej miejsce
na wiele ciekawych sytuacji i okazji do wykazywania się sprytem oraz intelektem.
EGZOTYCZNY, DALEKI LĄD: wyprawa do dalekich krain, gdzie bohaterowie będą
mogli zetknąć się z nieznanymi obyczajami i tubylcami, niespotykanymi potwo-
rami tudzieŜ walczyć z dziką naturą i przeciwnościami losu. Idealna sytuacja do
przetestowania grupy w sytuacjach wymagających szybkiego przystosowania się
do otoczenia i odmiennych warunków (zarówno klimatycznych, jak i kulturo-
wych).
RODZINNE MIASTO BOHATERA: akcja toczy się w rodzinnej miejscowości jednego
z członków grupy. Na ogół oznacza to, Ŝe w sprawę zamieszany jest ktoś z rodzi-
ny bohatera lub stary przyjaciel z dzieciństwa. Ten rodzaj przygody pozwala na
wprowadzenie kilku nostalgicznych wątków. UmoŜliwiają one bohaterowie od-
wiedzenie starych, zapamiętanych z dzieciństwa miejsc oraz dawnych znajomych.
DROGA: większa część akcji dzieje się na drodze, którą grupa wędruje z miasta do
miasta. Jest to szczególnie dobry scenariusz przygód, w których bohaterowie tro-
pią jakąś tajemnicę czy stanowią część karawany lub są ścigani przez bandytów.
Mamy tu moŜliwość wstawienia w tok przygody wielu spotkań z innymi podróŜ-
nikami. Niektóre z nich mogą być zabawne, inne nieść poŜyteczne informacje, a
jeszcze inne stają się niebezpieczne.
MORZE/OCEAN: przygoda marynistyczna, gdzie grupa spędza większość czasu na
pokładzie statku, zawijając do wielu portów. Idealnie nadaje się do wyprawy, pod-
czas której bohaterowie podąŜają tropem wskazanych szlaków, mających prowa-
dzić do wielkiego skarbu albo chociaŜby są uczestnikami wyprawy handlowej. To
są najlepsze sposobności do stawienia czoła niebezpieczeństwom podróŜy mor-
skich (sztormy, potwory morskie, piraci).
MORDERCZY TEREN: przygoda ma miejsce w szczególnie groźnym terenie: dŜungla,
pustynia, tereny arktyczne, bagna, niebezpieczny obszar górski. W tej przygodzie
grupa nie tylko musi poradzić sobie ze swoim zadaniem, ale takŜe z mieszkańcami
wrogiego terytorium i potworami, które niewątpliwie tak występują, a takŜe z sa-
mym terenem i jego klimatem.
POD ZIEMIĄ: w tej odmianie przygody bohaterowie zagłębiają się w niezbadane rejo-
ny świata podziemnego; w ciemne labirynty, pozostawione przez zapomniane cy-
wilizacje; w ciąg podziemnych jaskiń bądź po prostu w system kanalizacyjny wła-
snego miasta. W tym tajemniczym świecie mają szansę napotkać osobliwe potwo-
ry, zetknąć się z prymitywnymi kulturami i zaginionymi tajemnicami. MoŜliwe jest
teŜ zagubienie się grupy w podziemnych labiryntach - wówczas samorzutnie po-
wstaje nowy wątek: jak znaleźć drogę wyjścia.
POD WODĄ: niezwykły rodzaj przygody, pozwalający eksplorować bogactwo świata
podwodnego. Oczywiście grupa musi posiadać jakiś rodzaj magii albo przedmioty,
pozwalające na poruszanie się w podwodnym świecie. W tej przygodzie bohate-
rowie odkrywają zupełnie nowy świat - zarówno jego mieszkańcy, jak i jego nie-
bezpieczeństwa są dla grupy zupełną niewiadomą.
Gdy MG zna juŜ ogólny teren akcji, nadchodzi czas na bardziej dokładne sprecyzo-
wanie terenu działań grupy i przeciwnika. NaleŜy pamiętać, Ŝeby pomijać wylosowane
miejsca, które w wyraźny sposób kłócą się z terenem ogólnym (np. jeśli ogólny teren
przygody to wielkie miasto, szanse na znalezienie magicznego jeziora są raczej zniko-
me, tak więc tę opcję naleŜy pominąć i wylosować następną, być moŜe bardziej do
miasta pasującą). Dla rozbudowy i urozmaicenia scenariusza proponuje się wylosowa-
nie dwóch miejsc szczegółowych, które naleŜy wkomponować do przygody. NaleŜy
rzucić 2xK100:
K100 SZCZEGÓŁOWY TEREN AKCJI
01-05 Katakumby
06-10 Jaskinie magicznej rasy
11-20 Klasyczne podziemia
21-23 Kwatera rzemieślników
24-33 Społeczeństwo humanoidalne
34-35 Laboratorium
36-40 Legendarny las
41-45 Zagubione miasto
46-50 Forteca
51-52 Magiczne jezioro
53-62 Dworek
63-67 Obóz wojskowy
68-72 Pałac władcy
73-77 Ruiny
78-80 Slumsy
81-90 Tawerna/zajazd
91-00 Świątynia/klasztor
KATAKUMBY: to nic innego jak podziemny cmentarz. Mogą leŜeć zarówno pod ru-
inami jak i pod Ŝywym miastem - najczęstsze miejsca to podziemia kościelne lub lo-
chy pod budynkami cmentarnymi. Mogą teŜ być dawno zapominanie lub ciągle
zamieszkanie.
JASKINIE MAGICZNEJ RASY: moŜe to być prześliczna, baśniowa kraina wspaniałej,
magicznej rasy lub ponure, zatęchłe siedlisko okropnych potworów.
KLASYCZNE PODZIEMIA: powinien to być standardowy labirynt, wypełniony potwo-
rami, pułapkami i ukrytymi przejściami.
KWATERA RZEMIEŚLNIKÓW: terenem moŜe być sklep lub siedziba gildii.
SPOŁECZEŃSTWO HUMANOIDALNE: duŜa, mająca swoją siedzibę na dzikim obsza-
rze społeczności rasy humanoidalnej: elfów, khazadów, orków, goblinów lub in-
nych. Jeśli przygoda dzieje się w mieście, będzie to społeczność tajna (np. pod-
ziemne stowarzyszenie khazadów) lub cała dzielnica, zamieszkana w większości
przez inną rasę.
LABORATORIUM: będzie to pracownia zaprzyjaźnionego maga czy straszliwe labora-
torium, gdzie prowadzi się zakazane eksperymenty (np. nad tworzeniem nowych
potworów).
LEGENDARNY LAS: ten klasyczny przykład umiejscowienia przygody jest czasem
ciemnym i straszliwym, niekiedy pogodnym i pięknym, ale zawsze magicznym la-
sem, zamieszkanym przez najstarsze elfie klany i istoty prastare, groźne, choćby
nadprzyrodzone.
ZAGUBIONE MIASTO: szczątki dawnej cywilizacji bądź ekspedycji, przetrwałe w ja-
kimś zapomnianym zakątku świata. Resztki dawnej cywilizacji mogą znajdować się
w podziemiach współczesnego miasta, a jej mieszkańcy skrycie polować na nie-
wolników i towary z górnego świata.
FORTECA: cytadela wroga, mocna, nie do zdobycia, pełna wojska, sekretnych przejść i
pułapek - jednym słowem miejsce niezbyt przyjazne dla nieproszonych gości.
MAGICZNE JEZIORO: jest to wodny ekwiwalent Legendarnego lasu. Z jednej strony
piękny i fascynujący, z drugiej zdradliwy i niebezpieczny, zamieszkany przez pod-
wodną, magiczną rasę.
DWOREK: moŜe być to siedziba czarnego charakteru, do której grupa musi się wła-
mać, aby kogoś oswobodzić lub ukraść jakiś przedmiot. MoŜe być to siedziba
sprzymierzeńca, którą grupa będzie mogła wykorzystać jako bazę wypadową do
dalszych działań.
OBÓZ WOJSKOWY: najlepszy teren dla rozegrania epizodu wojennego. MoŜe być to
obóz armii sprzymierzonej, skąd druŜyna robi wypady na tereny wroga, czy teŜ
obóz przeciwnika, do którego naleŜy się zakraść lub, z którego trzeba uciec, jeśli
zostało się pojmanym.
PAŁAC WŁADCY: bohaterowie mogą się tu znaleźć z wielu róŜnych przyczyn: np. pró-
bując uzyskać przychylność władcy albo jego aprobatę dla swoich zamierzeń; sta-
WARHAMMER FRP - 287
 nowią cześć orszaku jakiegoś szlachcica, naleŜą do gwardii pałacowej, czy są więź- wiedniej chwili udzieli narzucony agent. Bądź teŜ sława o sprawności druŜyny jest
niami wtrąconymi do lochów itp. juŜ tak duŜa, Ŝe władca wysyła własnego człowieka, by nabrał przy naszych boha-
RUINY: mogą to być ruiny staroŜytnej cywilizacji, np. opuszczona świątynia lub za- terach trochę wprawy i doświadczenia.
mek. Mogą być magiczne lub nie, zamieszkane przez potwory lub zwykłe zwierzę- Bez względu na przyczynę, bohaterowie muszą teraz tolerować towarzystwo wynio-
ta; mogą zawierać jakąś tajemnicę - ukryty skarb, byś skupiskiem energii magicznej, słego, pewnego siebie rządowego obserwatora, prawdopodobnie eksperta w tak-
wszelako moŜe to być najzwyklejsza, nie zawierająca nic ciekawego kupa gruzu. tyce i szpiegostwie. Nowy członek druŜyny będzie w kaŜdej sytuacji dawał rady -
SLUMSY: część akcji będzie przebiegać w najgorszych rejonach miasta. Grupa będzie dobre, kiedy grupa będzie ich naprawdę potrzebowała lub złe, gdy scenariusz
miała do czynienia z najgorszymi oprychami, mordercami i złodziejami. przewiduje jakieś kłopoty, np. schwytanie wszystkich w niewolę lub popełnienie
TAWERNA/ZAJAZD: klasyczne miejsce wielu przygód (a przynajmniej ich początku), błędu, który ma zdynamizować akcję.
miejsce pobytu wędrownych najemników oraz źródło wszelkich plotek i bójek. CZCICIEL: pewien młodzieniec, hultaj przyklei się do grupy, zafascynowany opowie-
ŚWIĄTYNIA/KLASZTOR: moŜe być to przybytek dobrego boga, gdzie grupa otrzyma ściami o awanturniczym, pełnym przygód Ŝyciu. Będzie wszędzie za nią podąŜał,
wsparcie i pomoc lub świątynia jednego ze złych bóstw, pełna pułapek i złych podziwiał jej czyny, z zachwytem opowiadał kaŜdemu o swoich nowych przyja-
istot. ciołach, o tym, jak są cudowni i potęŜni.
BEZBRONNY W POTRZEBIE: bohaterowie muszą ochraniać młodego człowieka,
PRZYJACIELE & INNI:
niewprawionego do walki, a znajdującego się w niebezpieczeństwie z powodu
Jednym z ciekawszych dla Mistrza Gry aspektów kaŜdej przygody jest wmontowywa- knowań przeciwnika. Osoba ta jest zupełnie nieprzystosowana do Ŝycia w tej rze-
nie w nią i prowadzenie bohaterów niezaleŜnych. Nie zawsze muszą oni być w scena- czywistości, za to pełna wdzięku, słodka i czarująca (moŜe to być córka czy syn
riuszu kluczowi, niemniej jednak im więcej ich się pojawi, tym bardziej gra zyska na
bogatego mieszczanina albo młody szlachcic, który nieopatrznie wykrył plany
atrakcyjności. Dowolną ich liczbę moŜna losować z poniŜszej tabeli - dzięki nim wątek
przeciwnika.
będzie bardziej pogmatwany i grupie trudnej będzie zorientować, kto jest waŜny, a kto WŚCIBSKI KRONIKARZ: druŜyna spotyka kronikarza, który pragnie do niej się przyłą-
nie. Dobrze jest w kaŜdej przygodzie umieścić przynajmniej jednego takiego bohatera. czyć i spisywać jej poczynania. Ciągle będzie wypytywał bohaterów o ich pocho-
K100 PRZYJACIELE & INNI
dzenie i zadawał pytania na tematy, które właściwie nie powinny go obchodzić. W
01-10 Roztargniony ekspert
rzeczywistości moŜe to być szpieg przeciwnika.
11-15 Arogancki snob RADOSNY MINSTREL: ta postać będzie podąŜać za druŜyną w nadziei, Ŝe znajdzie
16-20 Przyjaciel z tajemnicą inspirację do napisania nowej ballady lub pięknego opowiadania. Będzie ciągle ga-
21-25 Sympatyczny obłąkaniec
dać lub brzdąkać na lutni, zasypywać druŜynę róŜnymi opowieściami; ogólnie to
26-35 Zrzędliwy stary fachowiec
typ osobnika wesołego, beztroskiego i trudnego do uciszenia.
36-40 Bełkoczący szaleniec SŁUśALCZY KUPIEC: ten typek jest właścicielem karawany, którą grupa ochrania,
41-45 Rządowy obserwator bądź kupcem, którego bohaterowie napotkają podczas dokonywania jakiś pilnych,
46-50 Czciciel
a koniecznych zakupów. Kupiec jest wylewny, pełen dobrych chęci, wręcz słuŜal-
51-60 Bezbronny w potrzebie
czy, ale jednocześnie wygadany i twardy w interesach. Gdy sprawa idzie o zysk nie
61-65 Wścibski kronikarz popuści ani na jotę.
66-75 Radosny minstrel ROMANTYK: w jednym z członków druŜyny zakocha się nieprzytomnie zupełnie
76-80 SłuŜalczy kupiec
przypadkowo spotkana osoba. Cały problem powinien polegać na tym, Ŝe nasz
81-85 Romantyk
bohater będzie musiał bardzo sprytnie wybrnąć z tej kłopotliwej sytuacji. A nie jest
86-90 Gadatliwy barman ona prosta, albowiem ową romantyczną postacią moŜe być dziewczyna mająca
91-95 Tragiczny bohater wpływowego ojca; zechce ona zaciągnąć swego wybrańca do ołtarza, a odmowę
96-00 Niechciany kompan
potraktuje jako zniewagę, o którą z pewnością upomni się ów ojciec. MoŜe to być
ROZTARGNIONY EKSPERT: druŜyna stwierdzi w pewnym momencie, Ŝe potrzebuje
równieŜ kobieta mściwa, która, odrzucona, przysporzy wielu kłopotów, czego
eksperta w jakiejś dziedzinie, ale jedyny osobnik, jakiego da się znaleźć to trochę nasz bohater powinien się jednak domyśleć, zanim urzeczywistni jakiekolwiek
zramolały, roztargniony starzec, który kiedyś był dobrym fachowcem, ale obecnie wobec niej zamiary.
spędza większość czasu w karczmie przy piwie i na pogaduszkach ze znajomymi.
GADATLIWY BARMAN: sytuacja klasyczna - grupie potrzebna jest informacja, której
Jest on jednak uŜyteczny w swej specjalności, lecz ogólnie stanie się dla druŜyny
udzielić moŜe barman z pobliskiej lub innej, określonej karczmy. Problem polega
wielkim udręczeniem. Ciągle będzie popadał w jakieś kłopoty, zapominał o na tym, aby nakłonić go do mówienia. MoŜe za pomocą łapówki, duŜych zamó-
wszystkim, o czym da się zapomnieć, gubił przedmioty swoje i nie swoje itp. Przy wień czy po prostu przez cierpliwe wysłuchanie historyjek, które on bez końca
odpowiednim prowadzeniu taki osobnik moŜe wprowadzić druŜynę w rozpacz.
opowiada (np. o swej karierze wojskowej). W kaŜdym razie potrzebna jest jego
AROGANCKI SNOB: z jakichś powodów druŜyna zmuszona jest eskortować aroganc-
przychylność, aŜeby wydobyć zeń poŜądane informacje.
kiego szlachcica lub równie niesympatycznego, za to znacznie bogatszego kupca. TRAGICZNY BOHATER: grupa spotyka bohatera, który jest jej znany (choćby tylko ze
Oczywiście nie wolno ani opuścić, ni skrzywdzić uciąŜliwego towarzysza podróŜy. słyszenia). Jest to postać tragiczna - np. stracił całą rodzinę lub jego kariera została
MoŜe to wręcz być najemca, sponsor druŜyny, lub teŜ waŜny ekspert, którego ko-
brutalnie złamana przez potęŜnego przeciwnika. MoŜe on się okazać bardzo cen-
niecznie naleŜy bezpiecznie odwieźć w określone miejsce. Osoba ta z Ŝycia boha-
nym sprzymierzeńcem grupy, choćby w walce ze wspólnym wrogiem. Nowy
terów uczyni istne piekło ciągłym narzekaniem na niewygody czy nieznośną py- przyjaciel jest posępny, przepowiada wszystkich rychłą śmierć i generalnie nie jest
szałkowatością, idiotycznymi zarządzeniami, uwagami itp. typem, który promieniuje humorem i beztroską. MoŜe wręcz być przyczyną za-
PRZYJACIEL Z TAJEMNICĄ: jednemu z bohaterów towarzyszy przyjaciel… Jednak
łamania się morale grupy.
teraz ma on pewien ciemny sekret. Zachowuje się co najmniej dziwnie, jeśli nie
NIECHCIANY KOMPAN: z jakiegoś powodu druŜyna znajdzie się w towarzystwie
podejrzanie: wymyka się ukradkiem, aby wysłać gdzieś wiadomość; zachowuje się przedstawiciela przeciwnika. MoŜliwe, Ŝe będzie on nawet jej przewodnikiem do
dość szczególnie w obecności niektórych osób; bywa śmiertelnie przeraŜony na miejsca, gdzie musi ona np. złoŜyć okup. Lub teŜ emisariuszem przeciwnika, który
widok zupełnie nieszkodliwych zwierząt itp. Przyjaciel ten moŜe być w rzeczywi-
pragnie, aŜeby druŜyna działała dla niego. Albo wreszcie będzie to osoba, która
stości wrogiem grupy lub osoba zmuszoną do współpracy z wrogiem, ewentual-
ma dopilnować, Ŝeby określona misja została wykonana poprawnie. Bez względu
nie po prostu szaleńcem. na przyczynę i cel towarzyszenia grupie jest to postać inteligentna, skryta i kierująca
SYMPATYCZNY OBŁĄKANIEC: mamy tu do czynienia z osobnikiem przyjemnym, ra- się własnymi kalkulacjami.
dosnym, ale najwyraźniej pozbawionym piątej klepki. Będzie on podąŜał za grupą
I jeszcze drobna rada: dla kaŜdej wylosowanej postaci naleŜy dobrać jakieś ce-
gdziekolwiek ona pójdzie, komentował jej plany, zachowywał się w sposób dziw-
chy charakterystyczne, które wzbogacą jej osobowość. Kilka przykładowych cech
ny i niestandardowy. Stanie się utrapieniem wszystkich, choć w specyficznej sytu- moŜna znaleźć poniŜej, ale jednocześnie zachęcam do wymyślania nowych.
acji moŜe okazać się prawdziwą pomocą. W rzeczywistości postać ta moŜe być
zwykłym wariatem, szpiegiem lub agentem osoby, która pragnie, aby misja grupy
zakończyła się powodzeniem.
ZRZĘDLIWY STARY FACHOWIEC: i znowu bohaterowie potrzebują pomocy eksper-
ta. Tym razem w dziedzinie rzemieślniczej: kowalstwo, płatnerstwo, stolarstwo itd.
Jedyny osiągalny profesjonalista to osobnik stary, zrzędliwy, zdziwaczały i pyskaty,
a przy tym niezwykle obraźliwy. Ciągle narzeka na złą pogodę, paskudne Ŝarcie,
złe towarzystwo i wszeteczne dziewki. Lubi wspominać stare, dobre czasy, gdy on
był młody, a świat bardziej fascynujący. Dogadanie się z takim starym zrzędą bę-
dzie wymagało nie lada cierpliwości i dobrej woli.
BEŁKOCZĄCY SZALENIEC: jakiś biedny nieszczęśnik wmieszał się w część planu
przeciwnika i zobaczył zbyt duŜo. To, co widział przyprawiło go o szaleństwo. W
tej chwili jest to wrak człowieka, bełkoczący bez ładu i składu. UwaŜne wysłucha-
nie wszystkiego, co mamrocze moŜe ujawnić jakąś wskazówkę, ale informacje bę-
dą bardzo mgliste i niezbyt spójne. MoŜliwe, iŜ grupa będzie zmuszona ciągnąć za
sobą szaleńca w nadziei, Ŝe wyjawi coś istotnego, gdy znajdzie się w określonym
otoczeniu.
RZĄDOWY OBSERWATOR: z pewnych powodów władca krainy Ŝyczy sobie, by dru-
Ŝynie towarzyszył jeden z jego zaufanych ludzi. Przyczyną takiej decyzji moŜe być
fakt, Ŝe druŜyna wykonuje waŜną misję państwową, a władca chce mieć w całej
sprawie własnego człowieka, który z wyprawy złoŜy wiarygodne dla niego spra-
wozdanie. Lub inaczej: druŜyna będzie potrzebować wsparcia, którego w odpo-

288 - WARHAMMER FRP

 K100 CECHA NISZCZYCIEL: ten bohater jest jak deprawator, z tym, Ŝe woli niszczyć niŜ deprawować.
01-04 Ciągłe przekręcanie imion Działa w sposób zbliŜony do zdobywcy - przy pomocy armii (często składającej się
05-08 Zamiłowanie do kłamstw z potworów i prymitywnych ras). Jak poprzednio będzie to ZŁE/CHAOTYCZNE
09-12 Nerwowy chichot bóstwo, demon lub czarodziej. Oznacza to, Ŝe druŜyna, aby uniemoŜliwić mu re-
13-16 Słaba pamięć alizację złych planów, musi znaleźć jego słaby punkt.
17-20 DrŜący głos BÓG/PRZYPADEK: mamy tu dwie alternatywy. Głównym przeciwnikiem moŜe być
21-24 Mówienie do siebie bóstwo działające przez swych wyznawców (niekonieczne złe). Alternatywnie
25-28 Dłubanie w nosie moŜe to być ciąg przypadków i zbiegów okoliczności (czyli fatum). ChociaŜ przy
29-32 Słaby wzrok takim załoŜeniu nie ma konkretnego przeciwnika, to jednak splot wydarzeń moŜe
33-36 Słaby słuch sugerować czyjąś świadomą manipulację grupą. Ten wątek pasuje dobrze do ko-
37-40 Jąkanie medii, romansu oraz wszystkich innych fabuł z wyjątkiem horroru i zemsty.
41-44 Alkoholizm SZELMA: ten oponent nie jest w rzeczywistości zły - po prostu nieprzewidywalny i za-
45-48 UciąŜliwe poczucie honoru bawny. Radosny rzezimieszek z lasu, który zabiera bogatym i daje biednym, śpie-
49-52 Tchórzostwo wający i wymachujący butelką rumu korsarz lub sprytny złodziejaszek uprawiający
53-56 Nadmierna uczciwość swój proceder dla samej przygody. PrzewaŜnie nie ma on nic wspólnego z okrop-
57-60 Prostoduszność nościami, które napotykają bohaterowie, a moŜe nawet okazać się pomocny w mi-
61-64 Impulsywność sji, jeśli grupa znajdzie sposób, aby go do siebie przekonać. Z pewnością jednak
65-68 Pacyfizm będzie konkurował z grupą, próbując szybciej niŜ ona dojść do kresu przygody.
69-72 Paranoja MoŜe się zdarzyć, Ŝe bohaterowie i szelma będą musieli połączyć swe siły. Na-
73-76 Kleptomania leŜy się wszelako spodziewać, Ŝe po przezwycięŜeniu trudności nasz wesołek ze-
77-80 Lenistwo chce jakoś oszukać druŜynę, zdobywając dla siebie to, co miało przypaść w udziale
81-84 Piromania bohaterom. Idealny bohater do scenariusza typu akcja/przygoda, komedia, ro-
85-88 Sadyzm mans.
89-92 Nieśmiałość PRZYWÓDCA: przeciwnikiem jest szef lokalnej organizacji przestępczej, gildii złodziei,
93-96 Upór skrytobójców lub handlarzy niewolników. Jest to typ bez skrupułów i odpychają-
97-00 Prawdomówność cy, dla którego Ŝycie ludzkie nie ma większej wartości. Jeśli poczuje się zagroŜony,
nie zawaha się posłuŜyć płatnymi mordercami w celu wyeliminowania zagroŜenia.
GŁÓWNY PRZECIWNIK:
Jedyna przyczyna, dla której chciałby coś dla kogoś zrobić, to moŜliwość zysku.
W kaŜdej przygodzie musi istnieć główny przeciwnik, okrutny drań, który snuje zło- Postać pasująca do przygody szpiegowskiej, zemsty, tajemnicy.
wrogie plany, jest przyczyną nieszczęść i tarapatów druŜyny. MoŜe się zdarzyć, Ŝe wy-
NAJEŹDŹCA: podobny do niszczyciela, z tym, Ŝe terroryzuje społeczeństwo z ograni-
losowany przeciwnik nie będzie pasował do wcześniej wybranych składników przygo-
czonego obszaru, np. z wioski, wysepki, zamku. Okuje stale ten sam obszar i ter-
dy, w takim razie wykonaj ponowny rzut, aŜ trafisz na bydlaka, odpowiadającego twe- roryzuje wszystkich, którzy się tam pojawią. MoŜe to być zarówno człowiek, jak i
mu scenariuszowi. potwór. Najlepszy do wykorzystania w akcji, przygodzie, tajemnicy i horrorze.
K100 GŁÓWNY PRZECIWNIK
WYKLĘTY: ten bohater na ogół się maskuje, przybiera cechy jakiegoś innego typu
01-05 Prowokator
przeciwnika. Dawno temu został przeklęty - jedyną drogą, aby się uwolnić od klą-
06-15 Agent twy jest śmierć. Ale zabić go moŜe jedynie osoba nieświadoma ciąŜącego na nim
16-20 Mściciel przekleństwa. Od dawna juŜ dąŜy ku śmierci, jednak przekleństwo nakazuje mu w
21-30 Zdobywca
chwili zagroŜenia walczyć o swe Ŝycie. Tak więc nie pozostaje mu nic innego jak
31-40 Deprawator
doprowadzić do sytuacji, w której jakiś awanturnik będzie musiał go zabić. Tym
41-50 Niszczyciel razem jego uwaga skupiła się na naszych bohaterach, będzie ich prowokował, sta-
51-55 Bóg/przypadek rał się zrujnować, zabije bliskie im osoby, aby tylko zmusić ich do działania. Prze-
56-65 Szelma
kleństwo moŜe wymagać, aby śmierć została zadana w określonym miejscu -
66-75 Przywódca
wówczas będzie się starał zwabić tam druŜynę, podejmując z nią walkę w nadziei,
76-85 Najeźdźca Ŝe wreszcie zginie. JeŜeli bohaterowie będą próbowali odkryć zagadkę przeciwni-
86-90 Wyklęty ka, wówczas moŜe uda im się znaleźć jakiś jego słaby punkt bez naruszania pod-
91-00 Gorliwiec
PROWOKATOR: przeciwnik jest sprytnym szpiegiem, który infiltruje organizację, brac- stawowego warunku klątwy (nieświadomości) lub w razie odkrycia głównego se-
two, gildię lub armię i skupia się przede wszystkim na niszczeniu układu od środ- kretu zyskają przynajmniej tyle, Ŝe wróg zostawi ich w spokoju jako nieuŜytecz-
nych. Doskonały motyw do scenariusza typu akcja/przygoda, tajemnica, horror.
ka. MoŜe to być np. osobnik, który zdobył wpływy w gildii kupieckiej i stara się
GORLIWIEC: charakter podobny do zdobywcy, z tym, Ŝe nie szuka osobistej chwały i
wynieść na kluczowe stanowiska pewnych ludzi, wiedząc, Ŝe ich polityka dopro-
wadzi organizację do upadku lub spowoduje w niej chaos i destrukcję. ToŜsamość korzyści, ale próbuje uwolnić świat od czegoś, co w jego mniemaniu jest symbo-
szpiega jest ściśle strzeŜoną tajemnicą. DruŜyna stawia sobie za cel wykrycie lem czystego zła (inna religia, szczególny człowiek lub humanoid, jakaś cała rasa).
Działa jak zdobywca: zniewala lub zabija tych, którzy stają mu na drodze w dąŜeniu
sprawców rozgrywających się wydarzeń; moŜliwe teŜ, Ŝe bohaterowie spotkali juŜ
do celu. Preferowane typy scenariusza: akcja/przygoda, wojenny, szpiegowski,
tę osobę, lecz nie podejrzewają ją jeszcze o Ŝadną intrygę. Szczególnie efektywne w
tej roli bywają kobiety. Prowokator najlepiej pasuje do przygód szpiegowskich czy zemsta.
w ogóle związanych z jakąś tajemnicą. POMNIEJSI WROGOWIE:
AGENT: ten osobnik jest zwiastunem inwazji. Najczęściej zostaje wysłany w celu KaŜdy powaŜny przeciwnik powinien mieć swojego pomocnika, który przygotowuje
przygotowania drogi dla zbliŜających się najeźdźców. Jego celem moŜe być zdo- dla niego teren. MoŜe to być postać ewidentnie zła, najemnik lub ktoś zmuszony do
bycie planów militarnych, otwarcie bram miasta przed wrogiem lub uaktywnienie słuŜby w złej sprawie. KaŜdy główny przeciwnik ma dwóch pomocników, tak więc
magicznego portalu dla armii demonów i innych fantastycznych najeźdźców. Naj- naleŜy wykonać dwa rzuty w poniŜszej tabeli.
lepiej pasuje do przygody szpiegowskiej lub horroru. K100 POMNIEJSI WROGOWIE
MŚCICIEL: nieprzyjaciel jest osobą szukającą zemsty, co oznacza, Ŝe niekoniecznie 01-05 Mściciel
musi to być ktoś z grunty zły. MoŜe to być człowiek, którego zemsta wynika ze 06-15 Zabójca
słusznych celów (wówczas bohaterowie znajdują się po drugiej stronie barykady - 16-20 Przyjaciel z tajemnicą
jako mroczne charaktery. Mściciel będzie uŜywać swoich wpływów (przekupieni 21-25 Skorumpowany bohater
urzędnicy, wynajęte zbiry), Ŝeby dobrać się do osoby, na której chce się zemścić, 26-30 Tchórz
celem jego działań moŜe być zmuszenie do pojedynku, zrujnowanie lub wpędze- 31-40 Doradca
nie ofiary w śmiertelną pułapkę. Będzie korzystał z usług innych osób aŜ do fina- 41-50 Oprawca
łowej konfrontacji. Najlepiej pasuje do przygody opartej na zemście i tajemnicy. 51-60 Szelma
Nie nadaje się do romansu i komedii. 61-65 Moralista
ZDOBYWCA: bohater gnany Ŝądzą podbicia świata; jest to cel jego Ŝycia. Swoje marze- 66-75 Dziewczę
nia spełnia przy pomocy intryg politycznych i armii. Aktualnie jego celem stało się 76-85 Osiłek
państwo naszych bohaterów. Zadaniem druŜyny jest pomoc w odparciu inwazji. 86-95 śołnierz
MoŜe to być jakaś misja, która przewaŜy szalę zwycięstwa lub po prostu kampania 96-00 Zausznik
militarna, podczas której bohaterowie będą kierowali wojskami w starciu z wro- MŚCICIEL: podobny do bohatera o tej nazwie z tabeli GŁÓWNY PRZECIWNIK, z
giem. Idealnie pasuje do scenariusza militarnego lub przygodowego, a takŜe szpie- tym, Ŝe jego moŜliwości są bardziej ograniczone i jest z pewnością osobistym
gowskiego (rekonesans za linią wroga). wrogiem jednego z członków druŜyny. Mściciel działa głównie w terenie, stwarza-
DEPRAWATOR: osobnik, który pragnie zrobić coś niedobrego z czegoś, co jest aktu- jąc druŜynie ciągłe problemy w jej dąŜeniu do odnalezienia głównego przeciwnika.
alnie dobre, pozytywne. MoŜe działać na małą skalę (zdeprawować jedna lub kilka MoŜe być zabity podczas przygody, w kaŜdym razie na pewno podejmie próbę
osób) albo mieć bardziej rozległe plany (np. zamiana całego miasta w siedlisko zgładzenia bohatera, którego nienawidzi. Szanse przeciągnięcia mściciela na swoją
rozpusty, zbrodni i śmierci). stronę są znikome.
Najczęściej będzie to jakieś ZŁE/CHAOTYCZNE bóstwo lub demon, czarodziej ZABÓJCA: ulubione narzędzie przeciwnika. Działa głównie w polu, najpierw likwidu-
lub istota biegła w magii. W takiej sytuacji zabicie przeciwnika moŜe okazać się dla jąc świadków, którzy mogliby przysporzyć kłopotów, potem jego celem stają się
druŜyny zgoła niemoŜliwe i bohaterowie będą musieli inaczej pokrzyŜować wro- kolejni członkowie grupy. PrzewaŜnie bohater ten ginie w akcji, ale moŜe się zda-
gowi plany. Doskonały do horroru, dobrze pasuje teŜ do fabuły o zemście. rzyć, Ŝe zdąŜy zabrać ze sobą na tamten świat kilku członków druŜyny. Zabójca
rzadko kiedy moŜe być przeciągnięty na tamtą stronę, jest to postać bez skrupu-

WARHAMMER FRP - 289

 łów i poszanowania dla Ŝycia, zabijanie sprawia mu duŜą przyjemność. JeŜeli jego
plan zostanie udaremniony, wówczas będzie ratował się ucieczką.
PRZYJACIEL Z TAJEMNICĄ: postać jak z tabeli PRZYJACIELE & INNI. RóŜnica pole-
ga tylko na tym, Ŝe bohater powinien wykryć jego tajemnicę juŜ na wczesnym eta-
pie przygody. Przyjaciel moŜe pomagać wrogowi z przymusu, np. jego rodzina jest
trzymana jako zakładnicy, lub w inny sposób jest zmuszony do współpracy. Przy-
jaciel pojawia się na ogół we wstępnej fazie przygody, kradnie grupie coś istotnego,
czy teŜ w inny sposób działa na jej niekorzyść, po czym ucieka do swego pana.
Grupa napotyka go ponownie w jakimś ogniwie swej przygody i oczywiście do-
chodzi do konfrontacji (na ogół kończy się pojedynkiem między przyjaciółmi).
Ten bohater moŜe zostać bardzo łatwo nakłoniony do zmiany stron (bądź co
bądź jest to stary przyjaciel jednego z bohaterów). Taka decyzja będzie go jednak
kosztowała Ŝycie, wróg szybko ukaŜe zdrajcę w sposób najsurowszy z moŜliwych.
SKORUMPOWANY BOHATER: ten pomniejszy wróg był kiedyś znanym bohaterem,
być moŜe nawet znanym członkom druŜyny, po czym został sprowadzony na złą
drogę, czy w skutek swej słabości, czy teŜ w następstwie przekleństwa. Na ogół
druŜyna spotyka go raz lub dwa, długo przed osiągnięciem punktu kulminacyjne-
go przygody i stoczy z nim nie przynoszącą rozstrzygnięcia walkę. Najlepiej, gdyby
mógł wyzwać na pojedynek bohatera, który go zdemaskował, a potem uciec.
MoŜliwość przeciągnięcia takiego indywiduum na swoją stroną zaleŜy od tego jak
bardzo jest ono skorumpowane.
TCHÓRZ: słuŜy przeciwnikowi ze strachu. Najlepiej uŜyć go w sytuacji, gdy planujemy
pojmanie bohaterów. Jego maniery bardzo szybko ujawnią, Ŝe ma się do czynienia
z tchórzem, a to powinno uśpić czujność grupy. Nie da się go zmusić do zdrady -
zbyt się obawia swego pana. Ale moŜna go nakłonić do pomocy - pod warun-
kiem, Ŝe otrzyma gwarancje, iŜ nie spotka go za to Ŝadna kara ze strony przeciwni-
ka.
DORADCA: sfera działania tego bohatera ogranicza się do bezpośredniego sąsiedztwa
głównego przeciwnika. Jest surowym, trochę kostycznym osobnikiem. Jest takŜe
dobrym doradcą i strategiem. Nie moŜna go nakłonić do pomocy, za bardzo lubi
swą słuŜbę, aby z niej zrezygnować. MoŜliwe, Ŝe jest to postać biegła w magii.
OPRAWCA: osobnik odpowiedzialny za przesłuchania więźniów i wydobywanie z nich
potrzebnych informacji. Najczęściej pracuje w terenie ze swym pomocnikiem, a
osobiście czuwa nad więźniem jakiego uda mu się złapać. Lubi zadawać ból i cier-
pienie. Nie moŜe być nakłoniony do zdrady, kocha swoją pracę. Jest sprawny i
dobrze wyszkolony.
SZLEMA: postać podobna do tej z tabeli GŁÓWNY PRZECIWNIK. RóŜnica polega tyl-
ko na tym, Ŝe nie ma własnych sług i pomocników, a wręcz przeciwnie - znajduje
się na słuŜbie u głównego przeciwnika. Mimo tego ograniczenia jest jednak bar-
dzo niezaleŜny, nawet nie zawsze działa w interesie swego chlebodawcy. MoŜliwe
jest uzyskanie jego pomocy, pod warunkiem, Ŝe zaoferuje się mu pieniądze, atrak-
cyjną przygodę lub darowanie poprzednich przewinień. Czasami jest gotów po-
móc z własnej inicjatywy. JeŜeli jest w grupie atrakcyjna osoba przeciwnej płci, to
potrafiłaby umiejętnie wykorzystać tę jego słabość. W sytuacjach skrajnych szelma
opuści swego pana, ratując się ucieczką.
MORALISTA: postać tak nazwana święcie uwierzyła, Ŝe najsłuszniejszym postępowa-
niem w naprawianiu zepsutego świata jest wierna słuŜba przeciwnikowi. Moralista
bywa niezbyt groźny w walce bezpośredniej (której będzie unikał, jak tylko to
moŜliwe), domeną jego działań jest wiedza. Będzie moŜna go dość często spotkać,
kiedy próbuje nawrócić bohaterów lub zasugerować im fałszywe wskazówki,
utrudniające spełnienie ich misji.
Moralistę bardzo trudno nakłonić do współpracy, jest on zbyt omotany przez
przeciwnika, aŜeby był w stanie rozróŜnić, kto ma rację, a kto jej nie ma. Podejmie
jednak współpracę, gdy przedstawi mu się niezbite dowody, Ŝe jest przez swego
pana oszukiwany.
DZIEWCZĘ: bohaterka podobna do córki/kochanki rozbójnika z motywu TAJEM-
PUNKT KULMINACYJNY:
NICZA KOBIETA (tabela WPROWADZENIE). Tu na ogół towarzyszy głównemu
przeciwnikowi, choć moŜe się zdarzyć, Ŝe będzie teŜ wypełniać samodzielnie mi-
sję, w której spotka druŜynę i zapała uczuciem do jednego z bohaterów.
Ta postać jest najłatwiejsza do przeciągnięcia na stronę grupy, lecz jeŜeli nie
jest córką przeciwnika, wówczas z pewnością będzie zagroŜona z jego strony, gdy
ów dowie się, Ŝe pomagała jego wrogom.
OSIŁEK: potęŜny, muskularny wojownik. Jego zadaniem jest niszczyć wszystko i
wszystkich, którzy staną na drodze jego pana. Pracę swą wykonuje rzetelnie i sku-
tecznie. Pracuje mięśniami, nie ma predyspozycji do zadań wymagających inten-
sywnego myślenia. Nie da się go przeciągnąć na swoją stronę, jest na to zbyt głupi
i fanatycznie lojalny. Osiłek niekoniecznie musi być człowiekiem. MoŜe to być
ogr, golem, półork itd. Na ogół moŜna go spotkać w terenie, kiedy ochrania dru-
giego pomocnika głównego wroga, wykonującego jakieś zlecenie. JeŜeli przeŜyje
początkowe spotkanie z druŜyną, wtedy z pewnością znajdzie się w końcowym,
kulminacyjnym etapie przygody.
śOŁNIERZ: najbardziej wprawny w walce z zaufanych pomocników nieprzyjaciela.
Jest doświadczonym, wytrawnym Ŝołnierzem. PrzewaŜnie moŜna go spotkać w
terenie, gdzie dowodzi siłami zbrojnymi przeciwnika. Z początku nie udaje się
doprowadzić do bezpośredniej z nim konfrontacji; moŜna to jednak uczynić w
późniejszej części przygody. Zrazu bohaterowie będą mieli do czynienia z jego
podwładnymi. Bardzo trudno nakłonić go do pomocy, jest zbyt lojalny.
ZAUSZNIK: pojawia się tylko w pobliŜu głównego przeciwnika. Jego zakres działania
jest podobny do aktywności doradcy, z tym, Ŝe jest to pochlebca, osobnik tchórz-
liwy, zdradziecki i niemoralny. Nie uda się go teŜ pobudzić do Ŝadnego heroiczne-
go czynu, lecz moŜna go aŜ tak przestraszyć niebezpieczeństwem zabicia czy utra-
ty wolności, Ŝe dopuści się zdrady.
AKCJA:
Akcja określa porządek, w jakim będą występować poszczególne części przygody oraz
ich ogólny charakter.
290 - WARHAMMER FRP
K100 AKCJA
01-20 Ciąg zdarzeń
21-40 Akumulacja składników
41-60 Wydarzenie
61-80 Eksploracja
81-00 Seria spotkań
CIĄG ZDARZEŃ: jest to długi, mocno rozbudowany typ przygody, w którym bohate-
rowie mają określone zadania do spełnienia: zdobycie ruin zamku, uratowanie
osoby, zabicie potwora, stworzenie lub odnalezienie magicznego przedmiotu, po-
konanie głównego przeciwnika etc.
Jednak ścieŜka wiodąca do spełnienia tej misji jest długa i pokrętna. Aby osią-
gnąć cel - wydarzenie A, bohaterowie odkrywają, Ŝe muszą wykonać jakieś pod-
rzędne zadanie - wydarzenie B. Po czym okazuje się, Ŝe aby wykonać zadanie B,
naleŜy spełnić pewne warunki, co wiąŜe się z kolejnym przedsięwzięciem - wyda-
rzeniem C. W ten sposób grupa angaŜuje się w cały ciąg zdarzeń, z których kaŜde
musi być spełnione, aŜeby moŜna było zakończyć poprzednie, np. głównym ce-
lem grupy jest odnaleźć i zniszczyć wilkołaka panoszącego się w górach. Legendy
mówią, Ŝe wilkołak ten moŜe zostać zniszczony tylko przez magiczny miecz, który
przed wiekami zaginął w wojnie z krasnoludami. Tak więc druŜyna musi najpierw
odszukać magiczną broń. Po dotarciu w rejony zamieszkałe przez krasnoludy i
audiencji u ich władcy bohaterowie dowiadują się, Ŝe owszem, otrzymają informa-
cje o miejscu, gdzie aktualnie znajduje się miecz, lecz pod warunkiem, Ŝe zabiją
wielkie wilki dręczące miejscową ludność. W ten sposób mamy juŜ trzeci epizod w
naszej przygodzie. Pokonanie wilków moŜe teŜ być obwarowane jakimiś specjal-
nymi wymogami. Tym samym otrzymujemy przygodę moloch, w której bohate-
rowie muszą podejmować coraz to kolejne wyzwania. Ten rodzaj akcji nadaje się
do kaŜdego typu scenariusza.
AKUMULACJA SKŁADNIKÓW: grupa będzie tutaj zmuszona do eksploracji niewielkie-
go obszaru, np. miasta lub podziemi, i do zdobywania wiedzy niezbędnej do po-
konania przeciwnika; mogą ją tworzyć informacje ujawniające toŜsamość wroga,
części artefaktu, dowody przeciwko wrogowi. Pomoc sprzymierzeńców moŜe
okazać się konieczna w tym przedsięwzięciu. Ten rodzaj akcji jest najodpowied-
niejszy wtedy, gdy przeciwnikiem stają się agent, deprawator, przywódca, wyklęty,
prowokator (trzeba oczywiście zdobyć przesłanki potwierdzające toŜsamość),
zdobywca, niszczyciel lub gorliwiec (konieczne jest zgromadzenie sprzymierzeń-
ców, aby pokonać jego armię).
WYDARZENIE: miejscem akcji jest jakieś niecodzienne wydarzenie, np. turniej, święto
lub jakaś inna uroczystość, która zostanie zakłócona przez działanie przeciwnika
(jeśli wrogiem jest przywódca, to planuje zamach na waŜną osobę akurat podczas
tego wydarzenia). NaleŜy pozwolić bohaterom na udział w wydarzeniach, np. je-
Ŝeli jest to turniej, niech stoczą jedną lub dwie walki, zanim uświadomią sobie, Ŝe
coś ma się wydarzyć. JeŜeli grupa zadziała szybko, to przy odrobinie szczęścia bę-
dzie miała szansę pokrzyŜować niecne zamiary, w innym razie bohaterowie staną
się biernymi świadkami wydarzeń.
Preferowany przeciwnik: prowokator, agent, mściciel, deprawator, przywódca.
EKSPLORACJA: bardzo prosty rodzaj akcji. DruŜyna powinna spenetrować jakiś kon-
kretny obszar czy teŜ określone miejsca (wielki las, przez kontynent, morze, oce-
an). Podczas tej penetracji czeka ją wiele spotkań i sytuacji nieprzewidywalnych.
SERIA SPOTKAŃ: bardzo szybki typ akcji. Bohaterowie mają przed sobą określony cel
(zwykle odnaleźć i pokonać przeciwnika), do którego podąŜają bezpośrednio.
WzdłuŜ całej swej drogi są nękani przez sługi nieprzyjaciela. DuŜo walk i zasa-
dzek. Przygoda staje się wojną na wyniszczenie, przeciwnik stopniowo likwiduje
bohaterów lub grupa niszczy sługi wroga. Jest to typ przygody, w której jedna ze
stron musi zostać ostatecznie pokonana. Ten rodzaj akcji stanowczo nie pasuje do
scenariuszy pogodnych, o niewielkim stopniu zagroŜenia.
Jest ten moment przygody, w którym wszystko się rozstrzyga, dokonują się wielkie
czyny, podejmowane są ostateczne decyzje, bohaterowie zwycięŜają lub zostają poko-
nani, władcy nagradzają zwycięzców. PoniŜej podajemy kilka typów wielkich
zakończeń scenariuszy.
K100 PUNKT KULMINACYJNY
01-10 Krwawa bitwa
11-30 Pościg
31-40 Siły wyŜsze
41-60 Odwet
61-80 Pojedynki
81-00 Konfrontacja
KRWAWA BITWA: to najlepsze zakończenie dla przygody militarnej, gdzie wielkie ar-
mie ścierają się na wyznaczonym terenie, a bitwa ma przewaŜyć losy wojny. MoŜe
być teŜ tak, Ŝe w momencie kulminacyjnym dochodzi do bitwy między grupą a jej
przeciwnikiem i jego sługami.
POŚCIG: Mamy tu do dyspozycji trzy warianty:
- bohaterowie ścigają przeciwnika. Nieprzyjaciel po serii nieudanych konfrontacji z
grupą zmuszony zostaje do ucieczki w miejsce, gdzie moŜe odnowić swe siły i
wrócić jeszcze potęŜniejszy. Bohaterowie wyruszają w szaleńczy pościg, aby zła-
pać go, zanim dotrze do miejsca swego przeznaczenia. JeŜeli uda im się dogonić
wroga, wówczas dojdzie do ostatecznego starcia;
- nieprzyjaciel ściga grupę. Dość często w historii takiej zdarza się, Ŝe bohaterowie
odnaleźli sposób na pokonanie wroga i udają się do miejsca, gdzie - jak im się
zdaje - będą mogli zwycięŜyć nieprzyjaciela (np. świątynia, w której naleŜy od-
prawić odpowiedni rytuał). Przeciwnik, wykrywszy zamierzenia grupy, będzie za
wszelką cenę, starał się ją powstrzymać i niechybnie ruszy za nią w pościg;
- toŜsamość nieprzyjaciela była przez większą cześć przygody ukryta. Gdy grupa
dojdzie do tego, kto jest wrogiem, ten podejmie próbę ucieczki. Najczęściej
 kończy się to pościgiem przez niebezpieczny teren: po dachach domów, wzdłuŜ
przepaści, przez pole bitwy.
SIŁY WYśSZE: w końcowej fazie druŜyna powinna uaktywnić proces, którego skutki
mają być zgubne dla przeciwnika. MoŜe to być próba zwrócenia uwagi bogów na
knowania nieprzyjaciela i w chwili, gdy bohaterowie zostają otoczeni przez prze-
waŜające siły wroga, nastąpi odwet ze strony sił nadprzyrodzonych: trzęsienie
ziemi, powódź, straszliwa burza z piorunami. Wszystko byłoby w porządku (ar-
mie wroga zostają rozbite), gdyby nie to, Ŝe bohaterowie teŜ mogą przy tym zgi-
nąć.
Innym wariantem jest działanie sił natury, np. przeciwnik pracuje nad kontrolą
wulkanu, gdy na scenę wkracza druŜyna i w tym momencie Ŝywioł wymyka się
spod kontroli, pochłaniając eksperymentatora. Tymczasem bohaterowie próbują
uciec z zagroŜonego obszaru i uratować swe Ŝycie.
ODWET: bohaterowie zostają pokonani i zniewoleni. Z rozmów między straŜnikami
dowiadują się o prawdziwym celu nieprzyjaciela. Muszą teŜ odnaleźć sposób na
ucieczkę (od tej pory czas zaczyna odgrywać waŜną rolę). Jeśli im się uda, powinni
jak najszybciej doprowadzić do konfrontacji z przeciwnikiem i udaremnić jego
zamiary.
POJEDYNKI: w końcowej fazie przygody druŜyna z jakiś powodów się rozdziela. Po-
dział druŜyny moŜe być spowodowany działaniem pułapek, czynników natural-
nych lub po prostu moŜe to być jedyna moŜliwość działania (np. czasu zostało
niewiele i naleŜy rozdzielić się w celu szybkiego przeszukania obszaru działań).
Gdy nasi bohaterowie zostaną rozłączeni, kaŜdy z nich napotka jakiegoś przeciw-
nika, z którym będzie musiał stoczyć walkę.
KONFRONTACJA: wariant podobny do scenariusza poprzedniego, z tym, Ŝe grupa nie
zostaje podzielona. W takim składzie, w jakim jest, dochodzi do bezpośredniej
konfrontacji z głównym przeciwnikiem, na ogół na jego terenie.
POTWORY:
Przygoda jest bardziej ekscytująca, jeŜeli bohaterowie będą mogli stawić czoła potwo-
rom. Sztuką jest takie ich wprowadzenie, by miało ono jakiś głębszy sens, a nie było
po prostu zwykłym i przypadkowym spotkaniem maszkary.
KaŜde z poniŜszych spotkań z potworami na swój cel w przygodzie. MG powinien
starać się tak wpasowywać wylosowany motyw, aby jak najbardziej wzbogacił przebieg
akcji. Do kaŜdego z wylosowanych układów zdarzeń będziesz musiał juŜ sam dobrać
określony typ potwora ze swojego bestiariusza.
K100 POTWORY
01-10 Zabójca
11-15 Bestia
16-25 Omen
26-30 Król zwierząt
31-40 Doppelganger
41-45 Szlachetna bestia
46-60 Nocny łowca
61-65 PotęŜna istota
66-80 Niszczyciel
81-85 Szpieg
86-90 Popłoch
91-00 DrapieŜca
ZABÓJCA: ten potwór zaatakuje jednego lub więcej bohaterów, gdy będą oni na ile to
moŜliwe bezbronni: podczas snu lub innej okazji, kiedy atak ma największe szanse
powodzenia. Bestia nie powinna być zbyt mocna, jedynie tak, by powaŜnie potur-
bować jednego lub dwóch członków druŜyny. Gdy grupa poradzi juŜ sobie z za-
groŜeniem, wówczas będzie mogła zastanowić się, skąd pochodzi owo monstrum.
BESTIA: kiedy bohaterowie będą przebywać w mieście czy wiosce, dzikie zwierzę
trzymane przez kogoś dla zabawy lub w celach tresury, zostanie uwolnione przez
przeciwnika i skierowane przeciwko grupie. Bestia wpadnie w szał i trzeba będzie
ją zabić. W przygodzie morskiej moŜe to być zwierzę w klatce przewoŜone do ja-
kiegoś portu.
OMEN: w tym spotkaniu niekoniecznie musi dojść do walki. Ten potwór ma na celu
uświadomienie grupie, Ŝe dzieje się coś niezwykłego: jest zapowiedzią przyszłego
konfliktu z nieprzyjacielem, np. bohaterowie natrafiają na monstrum które właśnie
zabiło osobę nie związaną z grupą ale mającą jakiś konflikt z jej nieprzyjacielem.
Albo spotykają potwora, który normalnie nie występuje na tym obszarze.
KRÓL ZWIERZĄT: w pewnym punkcie przygody bohaterowie będą mieli spotkanie z
inteligentnym stworem, królem całego gatunku, potrafiącym porozumiewać się w
ich języku. Jeśli będzie on w potrzebie, a grupa pomoŜe mu, wtenczas zyska przy-
jaciela, który odwdzięczy się w późniejszej części przygody. Jeśli to bohaterowie są
w potrzebie, a niesamowity przybysz zaoferuje swą przyszłą pomoc w zamian za
pewne późniejsze usługi pomocy.
DOPPELGANGER: jeden z członków grupy, ten o najlepszym wyglądzie, przyciągnie
uwagę bardzo atrakcyjnego osobnika przeciwnej płci. W sytuacji sam na sam nie-
znajomy lub nieznajoma ujawni swą prawdziwą naturę. W rzeczywistości jest to
potwór posiadający bardzo duŜe zdolności mimikry, który przybiera kształty ludz-
kie i zwabia osoby w ustronne miejsce. Bohater będzie musiał walczyć z niesa-
mowitym przeciwnikiem albo zostanie przezeń poŜarty. MoŜliwe teŜ, iŜ na pod-
stawie krąŜących plotek ktoś z grupy zorientuje się w prawdziwej naturze niezna-
jomego i w ostatniej chwili pośpieszy koledze z odsieczą.
SZLACHETNA BESTIA: zadaniem grupy, aby mogła dalej prowadzić swą misję, jest
schwytanie i okiełznanie fantastycznego stwora; przy jego pomocy grupa później
łatwo osiąga zamierzony cel, a moŜe nim być na przykład dostanie się na szczyt
niedostępnej góry. MoŜliwe jest to dzięki pochwyceniu i poskromieniu pegaza czy
gryfona.
Najpierw naleŜy powiedzieć, dlaczego bohaterowie będą musieli schwytać bestię, a
potem określić rodzaj tej bestii. Natomiast problem, jak tego dokonać, zostawiamy
juŜ grupie. WaŜne jest tylko, aby grupa zdawała sobie sprawę, Ŝe stworzenie, na ja-
kie polują, jest im potrzebne i dlatego nie moŜe być zranione.
NOCNY ŁOWCA: klasyczny przypadek pojawienia się w środku nocy głodnego dra-
pieŜcy. PrzewaŜnie dzieje się to w sytuacji, gdy grupa obozuje pod gołym niebem.
POTĘśNA ISTOTA: niezwykłe i potencjalnie bardzo niebezpieczne spotkanie, z po-
tęŜną i inteligentną istotą potrafiącą zmieniać kształty (obecnie w formie ludzkiej).
Kiedy bohaterowie natkną się na nią, będzie akurat w sytuacji wymagającej pomo-
cy czy w ogóle kłopotliwym połoŜeniu. Na przykład będzie potrzebowała poŜy-
wienia, próbowała przedostać się ba drugą stronę rzeki czy teŜ prosiła o pomoc w
uwolnieniu kogoś bądź naprawieniu złych skutków jakiegoś Ŝywiołu. Oświadczy,
Ŝe nie jest w stanie grupie niczym zapłacić oprócz dobrego słowa. JeŜeli grupa
istocie tej pomoŜe, wówczas zyska potęŜnego sprzymierzeńca, który odwzajemni
się, gdy bohaterowie będą w niebezpieczeństwie lub kłopotach.
NISZCZYCIEL: kolejny klasyczny motyw bezmyślnego potwora, który pustoszy okoli-
cę i będzie to robił dopóki ktoś go nie zabije lub przepędzi. Potwór moŜe być
związany z przygodą na kilka sposobów: być potęŜną bestią sprowadzoną przez
nieprzyjaciela specjalnie w celu nękania jakiejś okolicy albo rzuconą specjalnie
przeciw bohaterom aby wywołać zamieszanie bądź spowolnić pościg. Wreszcie
potwór moŜe być w ogóle niezwiązany z nieprzyjacielem, lecz unieszkodliwienie
go zapewni grupie wdzięczność i pomoc okolicznych mieszkańców.
SZPIEG: w chwili, kiedy nieprzyjaciel zorientuje się, Ŝe grupa jest na jego tropie, wyśle
jakiegoś sprytnego stwora, który ma śledzić bohaterów i donosić o ich postępach.
Grupa powinna mieć sposobność aby zorientować się, Ŝe jest obserwowana. A to
najprawdopodobniej doprowadzi do próby złapania lub znoszenia szpiega.
POPŁOCH: jeśli bohaterowie znajdą się na otwartym terenie, wówczas przeciwnik
skieruje przeciw nim hordę spanikowanych lub rozwścieczonych zwierząt, np.
wzniecając poŜar wywoła panikę wśród leśnej zwierzyny. Teraz grupa musi się
martwić, jak uniknąć stratowania bądź walczyć z rozjuszonymi zwierzętami.
DRAPIEśCA: typowo przypadkowe spotkanie z jakimś rodzajem drapieŜcy zamiesz-
kującym ten rejon. NaleŜy sobie wcześniej przygotować listę moŜliwych drapieŜ-
ników i powierzając rzecz losowi rzucać je przeciwko grupie, w sytuacjach takŜe
wybieranych losowo, np. niech trzy razy dziennie ktoś rzuci kostką sześcienną.
Mistrz przyjmuje załoŜenie, Ŝe jeśli wynik rzutu będzie np. 1, wtedy następuje spo-
tkanie z losowo wybranym drapieŜnikiem z wcześniej przygotowanej listy. Jest to
jedyny przypadek, kiedy monstra nie mają Ŝadnego powiązania z przygodą, a są
jedynie częścią składową miejscowego kolorytu.
BOHATEROWIE NIEZALEŻNI:
Dla urozmaicenia przygody warto wprowadzić do scenariusza co najmniej jedną do-
datkową postać, nie powiązaną z nieprzyjacielem, która sama w sobie będzie ciekawym
epizodem. W poniŜszej tabeli zamieszczono kilka przykładów takich postaci.
K100 BOHATEROWIE NIEZALEśNI
01-05 Gang
06-15 śołdak
16-20 SzantaŜysta
21-25 Biurokrata
26-35 Wścibski urzędnik
36-40 Kłamliwy oskarŜyciel
41-50 Stary przyjaciel
51-60 Pijak
61-70 Nowy wróg
71-75 Kantownicy
76-85 Uwodziciel
86-95 Złodziej
96-00 Prawdomówny oskarŜyciel
GANG: kiedy grupa będzie podąŜać swą drogą, zostanie zaatakowana przez lokalny
gang. Bandyci są szybsi i jest ich więcej niŜ bohaterów. Grupa nie powinna mieć
przeto złudzeń co do wyniku starcia. A jednak bandyci nie atakują, natomiast
gromadzą się wokół, demonstrują swą siłę i najwyraźniej czekają na reakcję grupy.
Gang ten nie jest nastawiony rabunkowo składa się z osobliwych ludzi podziwia-
jących odwagę i waleczność. Ich uwagi rzucane w stronę grupy mogą być nawet
obraźliwe - jest to ich swoisty sposób testowania przeciwników. Jeśli grupę tworzą
mięczaki, wtedy zostanie ona oskubana ze wszystkiego, co posiada. JeŜeli zaś bo-
haterowie przyjmą postawę twardą, wówczas przywódca gangu wyzwie jednego z
nich, lub moŜe wszystkich, do współzawodnictwa: walki na pięści, zapasów, poje-
dynku. JeŜeli wyzwanie zostanie przyjęte i bohater wygra, wtenczas grupa otrzyma
nagrodę i zostanie wypuszczona. A jak pojedynek będzie przegrany, wówczas
grupa straci część swoich rzeczy, lecz nie tych, które są najbardziej potrzebne
(przecieŜ bohaterowie wykazali się jednak odwagą i zdobyli tym samym odrobinę
sympatii gangu).
śOŁDAK: grupa popadnie w kłopoty w skutek złośliwości Ŝołnierza, który niedawno
oberwał po uszach od swego przełoŜonego i teraz szuka ofiary, aby na niej wyła-
dować swą złość. Jeśli jest to np. straŜnik przy bramie miejskiej, to kaŜe okazać
dokumenty, stwierdzi Ŝe są fałszywe i wtrąci grupę do więzienia, gdzie miałaby
czekać na wyjaśnienia. Lub Ŝołdak oznajmi, Ŝe są poszukiwani i zrobi dokładnie to
samo co wyŜej. Najwyraźniej szuka zwady. Jedyną sensowną rzeczą jaką moŜe
zrobić grupa, to dać się aresztować. JeŜeli oskarŜenie jest niesłuszne, to i tak po
kilku dniach zostanie zwolniona. Jeśli jednak dojdzie do bójki (co jest zamierze-
niem Ŝołdaka), wtedy bohaterowie znajdą się w gorszej sytuacji, gdyŜ bez względu
na słuszność zarzutów podniosą rękę na oficjalnego przedstawiciela prawa. Nasi
bohaterowie mogą popaść w prawdziwe tarapaty. Jeśli podczas bójki Ŝołnierz zo-
stanie ranny lub zabity, zostaną napiętnowani jako groźni bandyci ścigani przez
miejscowe władze.
SZANTAśYSTA: jeśli grupa kogoś skrycie poszukuje, wówczas osoba ta ostrzeŜe po-
szukiwanego. Jeśli bohaterowie są poszukiwani przez prawo, wtenczas szantaŜysta
doniesie władzom gdzie się ukrywają. MoŜe teŜ uprowadzić osobę, na której bo-
WARHAMMER FRP - 291
 haterom bardzo zaleŜy. Ale najpierw wyśle grupie wiadomość, Ŝe za odpowiednią
opłatą zrezygnuje ze swoich zamierzeń. Grupa moŜe zgodzić się na warunki szan-
taŜysty lub spróbować wytropić go i unieszkodliwić. Ale tak czy siak musi podjąć
jakieś działanie, inaczej będzie miała kłopoty.
BIUROKRATA: czasami nadchodzi taki moment w przygodzie Ŝe grupa musi wejść w
układy z miejscową władzą lub uzyskać zezwolenie na określoną działalność.
Wtedy przyjdzie zmierzyć się z jednym z najbardziej uciąŜliwych potworów cywi-
lizowanego świata - biurokratą. Bohaterowie nie mają odpowiednich dokumen-
tów, kiedy juŜ je zdobędą, to okaŜe się, Ŝe nie mają w odpowiedniej liczbie ich ko-
pii. A gdy kopie będą przepisowe, to dowiedzą się znów, Ŝe muszą czekać na spo-
tkanie z osobą urzędową, a terminy bywają odległe. Kiedy dzień spotkania będzie
się nareszcie zbliŜać, to wyjdzie nagle na jaw, Ŝe data została jednak przesunięta, a
poza tym to zmieniły się przepisy i naleŜy postarać się o jeszcze kilka dokumen-
tów. Gdy juŜ dojdzie do spotkania, wówczas urzędnik da jasno do zrozumienia, Ŝe
grupa zapomniała jeszcze o czymś (łapówka). Jeśli jednak bohaterowie od razu
rozpoczną swe boje z biurokracją od łapówek, to oszczędzą sobie duŜo czasu i
nerwów.
WŚCIBSKI URZĘDNIK: osoba reprezentująca lokalną władzę zauwaŜyła aktywność
grupy i postanowiła zbadać jej przyczyny. Węszy wokół, zadając pytania i utrud-
niając swobodne działanie grupy. MoŜe to być sierŜant straŜy miejskiej, specjalny
agent na słuŜbie miejscowego władcy itd. Zainteresowania tej osoby grupą spo-
woduje Ŝe bohaterowie będą musieli unikać jawnego i bezpośredniego działania
co moŜe okazać się nader uciąŜliwe.
KŁAMLIWY OSKARśYCIEL: sytuacja, w której na podstawie fałszywego oskarŜenia
jeden z członków grupy zostaje aresztowany przez lokalne władze. MoŜe to być
złodziej lub morderca; schwytany poda imię bohatera, dla którego rzekomo wy-
konywał zlecenie.
Inny wariant: ktoś pracujący dla przeciwnika oskarŜa jednego z bohaterów elimi-
nując go czasowo z uczestnictwa w wydarzeniach; oskarŜenie musi być choć w
części wiarygodne, np. w razie morderstwa oficer śledczy powinien znaleźć przy
oskarŜonym jakieś dowody świadczące o jego winie (oczywiście podłoŜone). Bo-
hater nie powinien wiedzieć o co jest oskarŜony do czasu, aŜ zostanie osadzony w
areszcie. Bohater moŜe tracić czas na udowodnienie swej niewinności lub siłą wy-
dostać się na wolność. W tym drugim rozwiązaniu będzie przez resztę przygody
ścigany przez miejscowe władze.
STARY PRZYJACIEL: kiedy bohaterowie będą próbowali niezauwaŜenie przemknąć
obok straŜy miejskiej lub w sytuacji, kiedy będzie im zaleŜało na ukryciu swojej
toŜsamości, pojawi się przyjaciel jednego z bohaterów i radośnie wywoła jego imię
w chwili najmniej poŜądanej. Na ogół taka sytuacja kończy się ekscytującym po-
ścigiem za grupą.
PIJAK: pijaczek jest zadziornym, szukającym awantury osobnikiem. Typowe spotkanie
w knajpie lub tawernie kończącą się ogólną bijatyką.
NOWY WRÓG: podczas przygody jednemu z bohaterów przybędzie nowy osobisty
wróg. Okoliczności, w jakich się to stanie, mogą być dowolne, np. w trakcie prze-
chadzki po mieści bohater potrąci i przewróci w błoto osobnika, będącego w to-
warzystwie i ośmieszy go w oczach jego znajomych. Na początku nastąpi tylko
wymiana epitetów, ale poszkodowany zachowa pamięć tej zniewagi i jeśli tylko
nadarzy się okazja poniŜenia bohatera albo sprawienia mu dolegliwych kłopotów -
to na pewno z całą premedytacją to uczyni.
KAPTOWNICY: w mieście portowym grupa zostaje napadnięta przez kilku ludzi ofi-
cjalnie pracujących dla kapitana portu. Po obezwładnieniu zostaną zaciągnięci na
statek i następnego dnia rozpoczną fascynującą podróŜ jako majtki pokładowe na
okręcie wojennym wyruszającym na niebezpieczną wyprawę.
UWODZICIEL: jeden z bohaterów zostaje zaproszony na romantyczne spotkanie.
Uwodziciel moŜe być:
- osobą zainteresowaną krótkim związkiem bez zobowiązań;
- osobą, która szaleńczo zakocha się w bohaterze i będzie za nim podąŜać przez
resztę przygody;
- stworem opisanym jako doppelganger z tabeli potworów;
- złodziejem, który okradnie bohatera;
- szpiegiem na usługach nieprzyjaciela.
ZŁODZIEJ: w pewnym punkcie przygody bohaterowie trafią na złodziei. Oto kilka
przykładowych sytuacji:
- w mieście jeden z bohaterów zostanie potrącony. NieuwaŜny przechodzień ser-
decznie przeprosi i odejdzie. Po kilku krokach nasz niefortunny osobnik zorien-
tuje się, Ŝe zniknęła jego sakiewka z pieniędzmi. Spotkanie zakończy się szalo-
nym pościgiem ulicami miasta za złodziejem, przez zatłoczone place, ciemne
aleje, po dachach. MoŜliwe teŜ, Ŝe złodziej wciągnie ścigającego w zasadzkę,
gdzie zostanie on dotkliwie pobity przez innych bandytów pracujących razem ze
złodziejem i straci resztę swoich rzeczy;
- wracając po cięŜkim dniu do swojego pokoju w gospodzie bohater zastaje zło-
dzieja plądrującego jego własność; złodziej ów ucieka przez okno. Dalszy roz-
wój sytuacji jak w punkcie powyŜej;
- po powrocie do swoich pokojów grupa odkrywa, Ŝe została doszczętnie okra-
dziona. Jest jednak świadek, który widział złodziei i zna jednego z nich. Dzięki
niemu moŜna będzie odszukać rozpoznanego przestępcę. Teraz bohaterowie
muszą wyciągnąć od niego wiadomości o miejscu ukrycia reszty skradzionych
przedmiotów (złodziej nie pracował sam).
PRAWDOMÓWNY OSKARśYCIEL: ten epizod jest taki sam jak przy kłamliwym oskar-
Ŝycielu, z tym, Ŝe tutaj osoba oskarŜająca mówi prawdę. Mistrz Gry powinien za-
tem wywlec na światło dzienne jedno z przestępstw popełnionych przez bohatera
w przeszłości. OskarŜony ma po prostu pecha, Ŝe został rozpoznany przez świad-
ka, który gorliwie zameldował o nim lokalnym władzom. JeŜeli natomiast wszyscy
w grupie są czyści, to wówczas moŜna pominąć ten epizod.
292 - WARHAMMER FRP
PUŁAPKI:
Kolejnym składnikiem, nierozerwalnie związanym z przygodami, są pułapki. Dobrze
umiejscowiona pułapka moŜe wprowadzić nie lada zamieszanie w szeregach grupy,
dlatego teŜ poleca się wylosowanie z poniŜszej tabeli co najmniej jednego typu pułapki
i umiejscowienie jej w odpowiednim momencie przygody.
K100 PUŁAPKI
01-10 Wilczy dół
11-15 Lawina
16-20 Arena
21-30 Strefa zniszczenia
31-35 Skazanie
36-45 Wzajemna destrukcja
46-65 Bomba czasowa
66-85 Niebezpieczne miejsce
86-90 Popłoch
91-00 Podziemia
WILCZY DÓŁ: pod jednym bohaterem lub kilkoma postaciami zapadanie się ziemia.
Ofiary znajdą się w dole wypełnionym niebezpiecznymi zwierzętami: Ŝmije, skor-
piony, niedźwiedź, drapieŜny kot lub fantastyczny potwór. Jest to rodzaj pułapki
spotykany w dzikim terenie. Miejsce to moŜe być pod obserwacją i gdy część gru-
py wpadnie w pułapkę, reszta zostanie zaatakowana przez przeciwnika.
LAWINA: gdy grupa znajdzie się w terenie górskim, na przykład w wąwozie, jej wro-
gowie zaczną zrzucać lawinę kamieni lub śniegu. NaleŜy określić drogę ucieczki
sugerując stopień nadziei na przeŜycie i rozpocząć dokładny opis tego, co się dzie-
je. Najpierw czuć lekkie poruszenie ziemi, potem słychać toczące się kamienie i
bloki skalne (ewentualnie masę śniegu i kamieni), huk toczącej się lawiny powoli
narasta i w końcu widać tony ziemi i kamieni z ogromną szybkością pędzącą w ich
kierunku. JeŜeli grupa będzie biernie przysłuchiwała się opisowi aŜ do samego
końca, wówczas jej szanse na ocalenie drastycznie zmaleją.
Jest to pułapka, która pozwala nawet jednemu człowiekowi zniszczyć liczną i do-
brze uzbrojoną grupę.
ARENA: bohaterowie zostają pojmani przez miejscową ludność (szczególnie jeśli akcja
przygody toczy się w egzotycznym kraju na innym kontynencie). Uzbroi się ich w
broń gladiatorów, umieści na arenie i kaŜe walczyć z dzikimi zwierzętami lub in-
nymi gladiatorami - ku uciesze miejscowej publiczności.
Ta sytuacja potencjalnie tworzy wieloraki rozwój wypadków. Bohaterowie mogą
bowiem zostać ulubieńcami publiczności, co byłoby najlepszą metodą odzyskania
później wolności, ale to trwałoby długo. Inny przebieg: bohaterowie po prostu
zginąć na arenie, kończąc tym samym swą przygodę. Czy jeszcze inaczej: zdobędą
zaufanie gladiatorów i zorganizują zbiorową ucieczkę. MoŜe teŜ się zdarzyć, Ŝe ich
przeciwnik zostanie równieŜ schwytany i właśnie na arenie będzie moŜna osta-
tecznie rozwiązać z nim konflikt, a potem pozostaje juŜ tylko wymyślić, w jaki
sposób wydostać się na wolność.
STREFA ZNISZCZENIA: w tym klasycznym motywie bohaterowie zostają związani i
pozostawieni w miejscu, które ma wkrótce zostać zniszczone, na przykład:
- w kopalni, która ma być zalana wodą;
- w chatce u podnóŜa góry, która wkrótce będzie zmieciona przez lawinę;
- w budynku, który zostanie podpalony;
- w przeklętej świątyni nawiedzonej nocą przez duchy lub krwioŜercze demony;
- w tonącym okręcie;
- w miejscu, które będzie zniszczone przez powódź, trzęsienie ziemi lub erupcję
wulkanu.
JeŜeli grupie uda się wybrnąć z opresji, wówczas zyskuje przewagę nad przeciwni-
kiem, albowiem mniema on, Ŝe jego kłopoty znikły wraz z grupą. Daje to bohate-
rom czas na działanie bez interwencji przeciwnika.
SKAZANIE: jeden bohater, lub grupa bohaterów, zostaje oskarŜony o popełnienie
powaŜnego przestępstwa i skazany na długoletnie więzienie lub śmierć (moŜe być
to rezultat działania kłamliwego oskarŜyciela, patrz tabela BOHATEROWIE NIE-
ZALEśNI). W tej sytuacji nie pozostaje nic innego jak próbować ucieczki. Cały
problem polega na tym, Ŝe więźniowie znajdują się w dobrze strzeŜonym miejscu i
bez pomocy z zewnątrz ta ich próba moŜe od razu być skazana na fiasko.
Ów układ ma w załoŜeniu spowodować konflikt między bohaterami, a miejsco-
wym prawem. Nie naleŜy uŜywać powyŜszej kombinacji, jeśli w scenariuszu przy-
gody grupa miała współpracować z władzami.
WZAJEMNA DESTRUKCJA: szczególnie przykry rodzaj pułapki. Bohaterowie znajdą
się w sytuacji, gdzie ucieczka jednej osoby pociągnie za sobą śmierć pozostałych,
np. wszyscy zostają umieszczeni pod ostrzami połączonych ze sobą gilotyn. Gdy
jednemu z bohaterów uda się unieść bloczek unieruchamiający głowę, wtedy uru-
chomi mechanizm opuszczający ostrze wszystkich gilotyn. Zadaniem grupy jest
wymyślenie takiego sposobu unieszkodliwienia pułapki, aby wszyscy ocalili Ŝycie i
wyszli z opresji bez szwanku.
Ten rodzaj pułapki stwarza grupie sposobność do wykazania się pomysłowością i
skoordynowanym działaniem, najlepiej stosować ją zatem w sytuacji, gdy gracze
zaczną zapominać, iŜ celem wspólnej gry jest współdziałanie i Ŝe powinni stano-
wić zgraną grupę, a nie zbieraninę indywidualistów.
BOMBA CZASOWA: tę nazwę zarezerwowano do wszelkiego typu pułapek działają-
cych z opóźnieniem. Przeciwnik chwyta bohaterów i umieszcza ich w pułapce,
która wkrótce ich zabije. Pułapka tego typu bazuje na urządzeniu które po odpo-
wiednim upływie czasu wprawia ją w ruch, na przykład:
- wahadło. Olbrzymie ostrze porusza się ruchem wahadłowym i powoli opuszcza
się w dół. Gdy dojdzie do ofiary, wtedy ją przepołowi. NaleŜy, przeto szybko
znaleźć sposób na uwolnienie się z więzów lub zablokowanie wahadła;
- ruchome ściany. Bohaterowie zostają zamknięci w pomieszczeniu z opadającym
sufitem, który wkrótce ich zmiaŜdŜy. NaleŜy znaleźć sposób na zatrzymanie lub
spowolnienie opadania sufitu i ucieczkę;
 - klatka ze zwierzętami. W pomieszczeniu, w którym ugrzęźli bohaterowie, znaj-
duje się klatka z drapieŜnymi zwierzętami; zostaną one wkrótce z niej uwolnio-
ne. NaleŜy znaleźć sposób zablokowania mechanizmu otwierającego klatkę.
Ten rodzaj pułapek pojawia się pod koniec przygody. Bohaterowie nie tylko mu-
szą zastopować mechanizm pułapki, ale teŜ od razu biec, aby udaremnić działania
przeciwnika. Czas odgrywa tu decydującą rolę, co prowadzi do sytuacji, Ŝe pierw-
sza osoba, która się uwolni nie moŜe bezczynnie czekać na resztę grupy, tylko za-
cząć działać natychmiast.
NIEBEZPIECZNE MIEJSCE: ta pułapka jest tego samego typu co wilczy dół, bomba
czasowa lub podziemia, z tym, Ŝe od razu widać drogę ucieczki, jaką moŜna obrać.
Na przykład, jeśli jest to wilczy dół, to na wysokości piersi znajduje się tunel, któ-
rym moŜna uciec. Problem polega jednak na tym, Ŝe droga ucieczki prowadzi do
jeszcze bardziej niebezpiecznego miejsca (podziemna rwąca rzeka, grobowiec pe-
łen zombie itd.).
POPŁOCH: dokładnie taka sama sytuacja ja w wariancie popłoch z tabeli POTWORY.
PODZIEMIA: jest to cały zestaw klasycznych pułapek, na jakie moŜna się natknąć w
nieznanych podziemiach (zapadnie, osuwające się bloki skalne, zatrute igły itd.).
KaŜdy MG na pewno posiada własny zestaw ulubionych pułapek i wprawnie ni-
mi włada.
WARUNKI SPECJALNE:
MoŜna trochę skomplikować Ŝycie bohaterów umieszczając w przygodzie jakieś wa-
runki specjalne, które będą w pewien sposób ograniczały moŜliwości grupy. A oto kil-
ka przykładów takich warunków:
K100 WARUNKI SPECJALNE
01-15 Przekleństwo
16-25 Zakłócenia magii
26-35 Zabroniony rozlew krwi
36-45 Łamanie prawa
46-55 Zabronione posiadanie broni
56-60 Wszechobecny obserwator
61-65 Amnezja
66-00 Ograniczenia czasowe
PRZEKLEŃSTWO: bohaterowie dostaną się pod wpływ przekleństwa, które powodu-
je, Ŝe stają się coraz bardziej brzydcy, szaleni lub słabi. KaŜdy kolejny dzień będzie
coraz trudniejszy, chyba Ŝe uda im się odwrócić działanie klątwy, co samo w sobie
moŜe być ciekawym epizodem.
ZAKŁÓCENIA MAGII: grupa znajdzie się w obszarze, gdzie magia nie działa bądź dzia-
ła słabiej czy teŜ w inny sposób. MoŜe to doprowadzić do zabawnych sytuacji,
kiedy na przykład czarodziej chcąc rzucić w przeciwnika kulą ognia, obsypie go
stosem pachnących, świeŜych kwiatów.
ZABRONIONY ROZLEW KRWI: z jakiś powodów bohaterowie nie mogą zranić prze-
ciwnika, np. jest nim demon, który opanował i zagnieździł się w ciele jednego z
bohaterów. NaleŜy wówczas znaleźć sposób na pokonanie wroga bez naruszania
jego powłoki cielesnej.
ŁAMANIE PRAWA: w pewnym momencie przygody bohaterom nie będzie wolno ła-
mać obowiązującego prawa. Na przykład druŜyna przybywa na dwór Elektora z
prośbą o pomoc i sprawiedliwość. W tym samym czasie z podobną prośbą przy-
bywa wysłannik ich wroga. Jeśli bohaterowie wyrządzą mu jakąś krzywdę w pała-
cu, obraŜą w ten sposób majestat Elektora i mogą nawet zostać skazani na śmierć.
Jeszcze gorzej jeśli Imperator zdecyduje, Ŝe musi rozpatrzyć obie prośby i wyzna-
czy ponowną audiencję za kilka dni, a w tym czasie, zgodnie z wolą Elektora, obie
strony mają nakaz zawieszenia broni. Pozostawi to grupę w sytuacji oczekujących,
gdy tymczasem przeciwnik będzie mógł bezkarnie kontynuować swoje działania.
ZABRONIONE POSIADANIE BRONI: jedna z bardziej nieprzyjemnych sytuacji. Grupa
zmuszona będzie do udania się w miejsce, gdzie obowiązuje absolutny zakaz no-
szenia broni. Kiedy juŜ tam przybędzie zostanie oczywiście zaatakowana przez lu-
dzi przeciwnika i na domiar złego uzbrojonych (w jaki sposób przeciwnicy prze-
mycą broń do tej strefy zaleŜy od okoliczności). JeŜeli członkowie grupy mają
ukrytą broń i uŜyją jej, wówczas będą się musieli ewakuować przed przybyciem
straŜy i mogą się spodziewać dodatkowych kłopotów ze strony władz, jeŜeli natu-
ralnie znajdą się świadkowie zajścia i będą mogli rozpoznać bohaterów.
WSZECHOBECNY OBSERWATOR: jeśli grupa jest zmuszona wykonać zadanie dla po-
tęŜnego czarnoksięŜnika lub innej magicznej istoty, wtedy istnieje prawdopodo-
bieństwo, Ŝe będzie cały czas obserwowana w sposób magiczny. Jeśli wykona coś,
co nie spodoba się ich obserwatorowi, to wtedy on powie o tym głośno i niezbyt
miło - tak Ŝeby wszyscy z grupy wiedzieli, Ŝe są pod stałą kontrolą. Dodatkowo
obserwator moŜe być przeciwny niektórym pomysłom grupy, tym na przykład,
których nie uwaŜa za idealne (np. nie pozwoli na urządzenie zasadzki, bo jest to
niehonorowe).
AMNEZJA: przeciwnikiem bohaterów jest istota posiadająca potęŜne zdolności ma-
giczne albo przedmiot o podobnych właściwościach; mogą one wywołać wśród
uczestników grupy całkowitą amnezję. Pewnego dnia bohaterowie obudzą się i w
pierwszej chwili nie będą pamiętali kim są, ani co tu robią. Po jakimś czasie pamięć
zacznie stopniowo wracać, ale o tyle, aby przypomnieć sobie cel misji. ToŜsamość
natomiast i kontakty będą nadal pozostawać niewiadome. Pozbawi to bohaterów
przyjaciół i zaopatrzenia, moŜe z wyjątkiem tego, co mają przy sobie (wiadomo
przecieŜ, iŜ większość cennych przedmiotów i gotówki znajduje się w bezpiecz-
nym miejscu, o którym bohaterowie zapomnieli, nie mówiąc juŜ o tym, Ŝe nie
pamiętają czy byli bogaci czy nie).
OGRANICZENIA CZASOWE: najbardziej typowym przykładem wymuszenia na grupie
skutecznego działania jest wprowadzenie ograniczenia czasowego. NaleŜy działać
szybko i skutecznie, inaczej przeciwnik dokona, czego zamierzał i Ŝegnajcie pie-
niąŜki oraz sławo.
ZMYŁKA:
JeŜeli grupa jest zbyt sprytna i efektywna, moŜesz wywieść ją w pole przez wprowa-
dzenie czynnika tzw. zmyłki, czyli wskazówki pokazującej zły kierunek. Zmyłki naleŜy
stosować z umiarem, tak aby nie doprowadziły całej grupy do ostatecznej klęski, a tyl-
ko opóźniły wykonywanie misji.
PoniŜsza tabela jest przykładem takiego właśnie postępowania. Istnieje duŜe prawdo-
podobieństwo, Ŝe wylosowany układ nie będzie pasować do charakteru przygody.
Najlepiej w takim razie wybrać wariant, który będzie tu najbardziej stosowny lub sa-
memu wymyślić nowy chwyt i sprawnie nim się posłuŜyć.
K100 ZMYŁKA
01-10 Niedziałający artefakt
11-20 Nieistotne szczegóły
21-50 Fałszywa droga do artefaktu
51-60 Obłąkaniec
61-00 Fałszywe plotki
NIEDZIAŁAJĄCY ARTEFAKT: w epickich przygodach dość często druŜyna musi zdo-
być artefakt niezbędny do pokonania przeciwnika. JeŜeli pragniesz, aŜeby grupa
poczuła smak rozczarowania, podczas gdy do tej pory wszystko idzie gładko jak
po maśle, to po odnalezieniu przedmiotu niech okaŜe się, Ŝe jest on zupełnie bez-
uŜyteczny, po prostu nie działa (moŜe być zniszczony czy w ogóle nigdy nie speł-
niał przypisywanych mu w legendach funkcji). Jego nieprzydatność dla grupy po-
winna być od razu oczywista. Tu okaŜe się, Ŝe druŜyna wcale nie zbliŜyła się do ce-
lu tak bardzo, jak myślała. Nie pozostaje więc nic innego, jak tylko znaleźć inny
przedmiot czy sposób na pokonanie wroga; ewentualnie moŜna próbować na-
prawić ten zniszczony. Uwaga: stosowanie tej konwencji jest niepotrzebnym spię-
trzeniem komplikacji, jeśliby zdobycie artefaktu nie było proste i grupa musiała so-
lidnie się w tym celu napracować. ToteŜ - jak wspomnieliśmy - metody te naleŜy
stosować tylko w razie gdyby wszystko szło, a więc wyłącznie w celach pewnego
urozmaicenia przygody.
NIEISTOTNE SZCZEGÓŁY: przekazując grupie wiadomości o przeciwniku (np. zdo-
byte w czasie prowadzonego śledztwa lub poszukiwań w bibliotekach), dodaj kilka
nieistotnych dla sprawy szczegółów. MoŜe to zachęcić bohaterów do ich spraw-
dzenia, pochłaniając cenny czas. Takie informacje mogą zawierać: miejsce naro-
dzin przeciwnika, adres członka jego rodziny (z którym nie utrzymuje oczywiście
Ŝadnych kontaktów) bądź miejsce jego ostatniego pobytu (w którym grupa nie
znajdzie nic istotnego dla sprawy).
FAŁSZYWA DROGA DO ARTEFAKTU: kolejną moŜliwością wyprowadzenia grupy w
pole, gdy wiedzie się jej zbyt dobrze, jest podsunięcie fałszywego tropu. Podajmy
tu następujący przykład: gdy bohaterowie dotrą do miejsca, gdzie według zdoby-
tych informacji powinien znajdować się interesujący ich przedmiot, znajdą tylko
pustą skrzynię i świeŜe jeszcze tropy. Pojawią się tu dwa warianty - do wyboru. Ar-
tefakt został niedawno przez kogoś odnaleziony i grupa będzie musiała za nim
podąŜać, bądź są to fałszywe ślady, mające na celu zmylenie potencjalnych rabu-
siów, gdy tymczasem artefakt znajduje się w komnacie obok, a wiedzie do niej se-
kretne przejście.
OBŁĄKANIEC: moŜesz przydzielić druŜynie do pomocy eksperta, który w rzeczywisto-
ści jest człowiekiem obłąkanym. Nie ma on zielonego pojęcia o sprawach, na te-
mat których się wypowiada, choć zachowuje się, jakby był prawdziwym eksper-
tem (i we własnym mniemaniu za takiego się uwaŜa). Kiedy wpędzi druŜynę w
kłopotu albo wyprowadzi ją gdzieś w dzikie ostępy, wówczas będzie moŜna po-
znać jego prawdziwą naturę.
FAŁSZYWE PLOTKI: jest to najgorszy i najbardziej uŜyteczny rodzaj zmyłki. Plotka ta
powinna przekazywać waŜne wiadomości na temat przeciwnika, na przykład:
- fałszywy cel przeciwnika;
- nieŜyjący sprzymierzeniec. Grupa dowiaduje się o osobie, która mogłaby jej po-
móc, a kiedy do niej dociera, znajduje jej grób;
- błędnie określona rasa. Sprytny przeciwnik rozsiewa błędne informacje o swoich
pochodzeniu, np. mniejszy demon określa się jako wampir. Kiedy druŜyna
wpadnie do jego kryjówki z osikowymi kołkami, czosnkiem i wodą święconą,
moŜe ich spotkać przykra niespodzianka.
WRÓŻBY & PRZEPOWIEDNIE:
Przepowiednie i mistyczne znaki towarzyszące niektórym wydarzeniom mogą być
uŜyteczne wielorako: jako składnik wprowadzający w przygodę bądź wskazówka pro-
wadząca do klęski przeciwnika.
K100 WRÓśBY & PRZEPOWIEDNIE
01-10 Znamię
11-20 Kometa
21-30 Zapowiedź nieszczęścia
31-60 Spełniona przepowiednia
61-80 Osoba kluczowa
81-90 Reinkarnacja
91-00 Totem
ZNAMIĘ: jeden z bohaterów posiada znamię; wiąŜe się ono w pewien sposób z przy-
godą, np. takie samo znamię miał inny bohater, który w przeszłości dokonał
chwalebnego czynu i wszyscy automatycznie zakładają, Ŝe obecny nosiciel znaku
teŜ jest wybrańcem mogącym dokonać czegoś podobnie wielkiego. Znak ten mo-
Ŝe teŜ wskazywać na bohatera jako osobę wyznaczoną do określonego zadania
(patrz SPEŁNIONA PRZEPOWIEDNIA).
KOMETA: wydarzenia rozgrywające się w tej przygodzie mogą być oŜywione przez
pojawienie się komety; będzie ona w odczuciu miejscowej ludności zapowiedzią
nieszczęścia. Pojawienie się komety moŜe teŜ zwiastować dawno oczekiwane na-
dejście przeciwnika.
ZAPOWIEDŹ NIESZCZĘŚCIA: jest to złowieszcze spotkanie z wróŜbitą, który prze-
powiada jednemu z bohaterów rychłą śmierć lub inny rodzaj nieszczęścia. JeŜeli
bohater nie ma w zwyczaju słuchać wróŜbitów, wówczas mistyczny wieszcz wy-
WARHAMMER FRP - 293
 łoni się z tłumu, wskaŜe jednego z uczestników grupy, wypowie przepowiednię i
zniknie w tłumie. Jeśli grupa go odnajdzie i zacznie wypytywać, wtedy stwierdzi
on, Ŝe nic nie pamięta o przepowiedni. Wkrótce potem jakieś nieszczęście powin-
no dotknąć osobę, której dotyczyła wróŜba: zostanie na przykład zaatakowana
przez zabójcę; budynek w którym będzie nocowała spłonie, itd.
SPEŁNIONA PRZEPOWIEDNIA: jest to najbardziej uŜyteczny rodzaj wróŜby. We
SŁABY PUNKT:
wczesnej fazie przygody jeden z członków druŜyny odkryje, Ŝe właśnie popełnił
czyn, który jest zgodny z dawną przepowiednią jakiegoś wizjonera. Np. określo-
nego dnia roku o konkretnej godzinie stanął u stóp posągu w taki sposób, Ŝe
promienie słońca padały wprost na jego oblicze. Bądź jego ubranie i ekwipunek
dokładnie odpowiadają opisowi herosa, który ma się pojawić i dokonać przepo-
wiedzianego czynu. Rodzaj zadania, jakie wieszczba wyznacza bohaterowie moŜe
być korzystne lub nie. MoŜliwe, Ŝe osoba z wróŜby ma zamordować Elektora,
wówczas najprawdopodobniej zostanie pojmana i osadzona w lochach bądź stra-
cona. Bohater moŜe teŜ być wyznaczony do wypełnienia chwalebnej misji lub
rozwiązania lokalnego problemu, wówczas moŜe liczyć na poparcie i współpracę
miejscowej ludności.
OSOBA KLUCZOWA: jak wyŜej. Z tym, Ŝe warunki przepowiedni spełnia ktoś nie na-
leŜący do druŜyny i nie potrafiący samodzielnie stawić czoła niebezpieczeństwom
świata zewnętrznego. MoŜe to być ktoś o wyjątkowych cechach duchowych i jako
jedyny śmiertelnik będzie mógł pokonać przeciwnika. Jest jednak bezbronny wo-
bec liczebności sług wroga, który będzie się starał przemocą zlikwidować zagro-
Ŝenie. Zadaniem grupy jest przeto ochrona osoby kluczowej wszystkimi dostęp-
nymi jej środkami.
REINKARNACJA: jeden z bohaterów oglądając portret jakiegoś szlachcica lub rycerza
moŜe być zaskoczony, kiedy odkryje, Ŝe wizerunek z obrazu jest jakby lustrzanym
odbiciem jego własnej postaci. Wszystko wskazuje na to, Ŝe nasz bohater jest re-
inkarnacją osoby z obrazu, a to wzbudza w nieprzyjacielu chęć zniszczenia boha-
tera. MoŜe teŜ się zdarzyć, Ŝe sobowtór z obrazu wsławił się heroicznym czynem i
pamięć o tym dokonaniu jest wciąŜ Ŝywa wśród miejscowej ludności; jest ona
przychylnie nastawiona do jego sobowtóra, dopóki ten oczywiście nie splami wi-
zerunku herosa jakimś niegodnym uczynkiem.
TOTEM: bohater znajdzie się w połoŜeniu, w którym będą z sobą walczyć na śmierć i
Ŝycie, dwa zwierzęta lub potwory. Jednym z nich będzie zwierze herbowe bohate-
ra (lub wybrane jako totemowi bądź opiekuńcze, lub takie z którym bohater się
utoŜsami), drugim natomiast będzie zwierzę herbowe przeciwnika. Z wyniku wal-
ki i sposobu, w jaki walczył przedstawiciel rodu bohatera, mogą wynikać wska-
zówki dotyczące w ogóle zmagania z przeciwnikiem.
ROZTERKI MORALNE:
JeŜeli MG pragnie doprowadzić grupę do kryzysu, którego nie rozwiąŜe wymachiwa-
nie mieczem ani mamrotanie zaklęć, wówczas naleŜy postawić bohaterów przed dy-
lematem moralnym. Powinien to być problem sumienia, wymagający trudnego wybo-
ru.
K100 ROZTERKI MORALNE
01-15 Sprzymierzeńcy
16-30 Przyjaciel
31-60 Honor
61-80 Szacunek
81-00 Ratunek
POGOŃ:
SPRZYMIERZEŃCY: sytuacja jest tak wykreowana, Ŝe bohaterowie będą mieli szansę
łatwiejszego wyeliminowania przeciwnika, jeśli oczywiście otrzymają pomoc
dwóch specjalistów od pewnych umiejętności. Problem polega na tym, Ŝe obaj
eksperci nienawidzą się wzajemnie tak bardzo, iŜ odmówią współpracy. Grupa nie
powinna zdawać sobie sprawy, Ŝe obaj fachowcy się spotkają i zorientują, Ŝe pra-
cują nad tym samym. Spotkanie powinno zakończyć się wzajemnym obrzucaniem
błotem i paroma epitetami pod adresem bohaterów. Grupa staje tym sposobem
przed wyborem, który ekspert będzie bardziej potrzebny. MoŜna teŜ spróbować
załagodzić napięcie i nakłonić obu specjalistów do tymczasowego zawieszenia
broni, naleŜałoby w tym celu przedstawić argument niezwykle waŜny dla obu
stron. Jeśli pierwsza próba załagodzenia konfliktu nie powiedzie się, wtedy istnieją
duŜe szanse, Ŝe obaj fachowcy obraŜą się i grupa zostanie w ogóle bez pomocy.
PRZYJACIEL: w krytycznym momencie przygody któryś z przyjaciół zaŜąda od boha-
tera czegoś wręcz niemoŜliwego do spełnienia. Odmowa prośbie będzie równo-
znaczna z utratą przyjaciela, zgoda natomiast wyeliminuje postać z finałowej roz-
grywki.
HONOR: naleŜy uŜyć tego wariantu wobec uczestnika grupy posiadającego wysokie
poczucie honoru lub związanego prawami kodeksu honorowego. Pod koniec
przygody bohater ten zorientuje się, Ŝe jedyna droga prowadząca do sukcesu wie-
dzie przez złamanie zasad tegoŜ kodeksu honorowego.
SZACUNEK: wariant podobny do SPRZYMIERZEŃCA. Grupa korzysta z pomocy
dwóch ekspertów, np. jeden jest doskonałym strategiem i wojownikiem, drugi
magiem. Dochodzi do sytuacji, w której moŜna się zachować na dwa sposoby, i
oba są jednakowo dobre. Problem polega mianowicie na tym, Ŝe kaŜdy ekspert
nakłania grupę do podjęcia innych działań i od tego wyboru zaleŜy dalsza z nią
współpraca. W efekcie, ten ekspert, którego projekt zostanie odrzucony, wycofa
się z przedsięwzięcia na stałe odmawiając jakiejkolwiek dalszej pomocy. Bohate-
rowie powinni wybrać metodę tego sprzymierzeńca, którego darzą większym za-
ufaniem.
RATUNEK: klasyczny motyw wyboru między okazją zaszkodzenia przeciwnikowi, a
sposobnością uratowania wielu ludzkich istnień. Przykładowo: grupa obozuje przy
drodze, gdy dociera do nich posłaniec z pobliskiej wioski z prośbą o pomoc. Z
przekazanych informacji wynika, Ŝe na polanie, kilka godzin od miejsca biwaku
odpoczywa waŜny wysłannik przeciwnika (którego zapewne rano juŜ tam nie bę-
dzie) oraz Ŝe do wioski (która znajduje się akurat w przeciwnym kierunku) zbliŜa
się banda orków z zamiarem wymordowania wszystkich. JeŜeli grupa nie pomoŜe
294 - WARHAMMER FRP
wieśniakom, to wtenczas uda się jej przechwycić posłańca, ale zarazem zasłuŜy na
złą reputację (dopuściła przecieŜ do rzezi, a powinna temu zapobiec). Z drugiej
strony, jeśli pomoŜe obronić wioskę, to wysłannik nieprzyjaciela oddali się, a wraz
z nim przepadnie doskonała okazja schwytania języka, dzięki któremu moŜna by
poznać zamierzenia wroga.
Jeśli przeciwnikiem grupy jest demon albo potęŜny czarnoksięŜnik, naleŜy przypisać
mu jakiś słaby punkt, tak aby szanse konfrontacji grupy z tą istotą były mniej więcej
równe. Bohaterowie powinni od początku wiedzieć, Ŝe ma on jakąś słabość, ale jaką -
to juŜ muszą odkryć sami.
K100 SŁABY PUNKT
01-25 Składnik
26-50 Święty symbol
51-75 Brak obeznania
76-00 Skryty kompleks
SKŁADNIK: przeciwnik moŜe zostać przepędzony, zraniony lub zniszczony przez ja-
kąś substancję czy w ogóle siłę występującą w przyrodzie, na przykład:
- metal (złoto, srebro, Ŝelazo)
- kamień szlachetny
- roślina
- powszechny składnik natury (promienie słońca, morska woda, sól, itp.)
Przeciwnik będzie się starał wyeliminować (o ile to moŜliwe) szkodliwy dla siebie
składnik z pobliskiego otoczenia. A swoje działanie będzie tłumaczyć jakimś zu-
pełnie innym powodem. Za wszelką cenę będzie starał się nie zdradzić swej do-
skonale mu znanej słabości.
ŚWIĘTY SYMBOL: przeciwnik jest wraŜliwy na specyficzny znak. Nie wybieraj pospoli-
tego symbolu, ale tylko taki, który jest mniej znany, zapomniany. Albo wybierz
wariację znanego symbolu. Przeciwnik będzie niszczył świątynie i miejsca kultu, a
których taki symbol występuje, bohaterowie nie będą wszelako wiedzieli, dlaczego
tak czyni, aŜ nie zaczną przepytywać uciekinierów. Dowiedzą się od nich, Ŝe słu-
dzy nieprzyjaciela są szczególnie nastawieni na niszczenie tego konkretnego znaku.
MoŜna teŜ pozwolić we wcześniejszej fazie przygody na krótką konfrontację, w
której grupa uŜyje lekko odmienionego znaku i zostanie wyśmiana przez przeciw-
nika. Da im to trochę do myślenia, dlaczego wróg niszczy zaciekle symbole, które
mu nie szkodzą.
BRAK OBEZNANIA: jeśli przeciwnik przybywa z innego wymiaru lub czasu, wtedy je-
go słabym punktem będzie na pewno brak znajomości praw świata, w którym się
znalazł. Czym się to objawia? Na przykład nietrafnymi załoŜeniami co do zacho-
wania jego wrogów (tutaj ludzi). Klasycznym błędem jest niedocenianie człowie-
czej moŜliwości poświęcenia się dobrej sprawie, aŜ do zaprzeczenia sobie.
SKRYTY KOMPLEKS: przeciwnik moŜe mieć jakąś aberrację lub skrywany kompleks,
którego odkrycie powoduje, Ŝe raczej ucieknie, niŜ dopuści do konfrontacji z oso-
bami znającymi jego kompleks. To moŜe być coś tak prostego jak posiadanie
wielkiego nosa albo bycia początkującym dopiero adeptem magii, gdy tymczasem
udawało się potęŜnego czarodzieja władającego demonicznymi siłami. Kiedy jego
sekret zostanie zdemaskowany, będzie się on czuł zbyt poniŜony, aby kontynu-
ować swe plany. Jest to doskonały, dobrze funkcjonujący pomysł w przygodzie
komediowej.
Jednym z najbardziej ekscytujących ogniw przygody jest pogoń, czyli ta część, w której
bohaterowie ratują swe Ŝycie desperacką ucieczką lub szaleńczo ścigają umykającą ofia-
rę. Jak to przewaŜnie bywa, rodzaj pogoni jest w duŜej mierze uzaleŜniony od rodzaju
przygody. PoniŜej podajemy przykładowe odmiany pogoni:
K100 POGOŃ
01-10 Pogoń powietrzna
11-20 Pogoń wytrzymałościowa
21-40 Pogoń piesza
41-60 Pogoń konna
61-90 Teren specjalny
91-00 Pogoń wodna
POGOŃ POWIETRZNA: w tej konwencji bohaterowie powinni mieć do dyspozycji la-
tające machiny (balon, sterowiec, Ŝyrokopter) lub wierzchowce (pegazy, gryfony,
olbrzymie orły). Nieprzyjaciel powinien takŜe dysponować jakimś rodzajem trans-
portu powietrznego (smoki, latające demony). Podczas pogoni moŜe dojść do
starcia powietrznego, w którym naleŜy uwaŜać, aby nie zakończyć przygody kilku-
setmetrowym lotem w dół (juŜ bez wierzchowca czy machiny).
POGOŃ WYTRZYMAŁOŚCIOWA: rodzaj długiej, trudnej i męczącej pogoni, testującej
wytrzymałość bohaterów aŜ do granic moŜliwości. Obie strony przemierzają ol-
brzymią przestrzeń, stawiają czoła trudnością przemierzanego terenu. MoŜe to być
pościg konny przez rozległe równiny Stirlandu lub na grzbiecie wielbłądów przez
spaloną słońcem pustynię Arabii bądź psim zaprzęgiem przez lodowe obszary
Norski. Niektórzy bohaterowie i ich wierzchowce nie dotrwają do końca wyścigu,
tak więc naleŜy się spodziewać, Ŝe grupa będzie osłabiona w finałowym starciu.
JeŜeli w pościgu odpadną najlepsi wojownicy, to wówczas naleŜy w miarę propor-
cjonalnie osłabić siły przeciwnika - tak aby ostateczna walka nie skończyła się rze-
zią druŜyny.
POGOŃ PIESZA: obie strony poruszają się pieszo, najprawdopodobniej pogoń prze-
biega przez ulice miasta, w podziemiach lub pomieszczeniach pałacowych. Ten
scenariusz moŜna urozmaicić wprowadzeniem specjalnego obszaru gonitwy.
POGOŃ KONNA: relatywnie krótki pościg (na dwóch do trzech kilometrów, potem
wierzchowiec jest zbyt zmęczony, Ŝeby utrzymać dotychczasowe tempo). Strona
ścigana moŜe wykorzystać znajomość terenu i wydostać się z opresji. Szanse
schwytania ofiary zaleŜą od okoliczności. Mistrz Gry powinien tedy w kaŜdej takiej
sytuacji wymyślić własne załoŜenia czy to sukcesu, czy poraŜki. Tutaj teŜ moŜna,
aby dodać więcej emocji, wprowadzić teren specjalny.
 TEREN SPECJALNY: moŜesz urozmaicić kaŜdy typ pogoni wprowadzając obie strony
w miejsca niezbyt nadające się do tego rodzaju aktywności. Np. pościg konny staje
się bardziej dramatyczny, kiedy przebiega w lesie a nie na otwartym terenie; staje
się juŜ zupełnie szalony, kiedy, chociaŜby częściowo, będzie przebiegać przez
komnaty pałacowe. PoniŜej podajemy kilka przykładowych miejsc specjalnych, w
które moŜna zapędzić ścigających i ściganych:
- katakumby. Bohaterowie muszą sobie radzić z brakiem światła, przegniłymi
podłogami i mieszkańcami podziemi;
- wewnątrz budynków. Szczególnie interesujące w pogoni konnej, gdzie bohate-
rowie muszą uwaŜać na przeróŜne przedmioty mogące strącić jeźdźca, jak np.
niskie stropy, ostre zakręty, zbyt śliskie podłogi dla wierzchowca, itd.;
- dachy. Pościg zaczyna się robić niebezpieczny, kiedy akcja przenosi się na wyso-
kie strome dachy zabudowań, gdzie naleŜy cały czas uwaŜać, aby nie stoczyć się
w dół i nie połamać kości. Uczestnicy pogoni będą musieli radzić sobie z
utrzymaniem równowagi na pochyłych powierzchniach, skokami z jednego da-
chu na drugi, zapadającymi się stropami, śliskimi i odpadającymi dachówkami;
- bagna. Szczególnie niebezpieczny teren, nawet dla pościgu pieszego. Niebezpie-
czeństwa, na jakie będą naraŜeni bohaterowie, to: trujące opary, mieszkańcy ba-
gien, wciągające błota i ogólnie złe podłoŜe, które drastycznie spowalnia obie
strony;
- miasto. Pogoń przez miasto moŜe stać się naprawdę uciąŜliwa, jeśli grupa zapę-
dzi się w teren zatłoczony (np. na główny plac handlowy w dzień targowy). Nie
dość, Ŝe grupa będzie co chwila blokowana, potrącana i przewracana to jeszcze
moŜe dojść do starcia z osobami, które zostaną w jakiś sposób poszkodowane
w pośpiesznym przebijaniu się przez tłum.
POGOŃ WODNA: nietypowa, lecz równie emocjonująca. Obie strony ścigają się na
statkach, łodziach itp. pływających po oceanie, na przekór pogodzie i innym
czynnikom niekorzystnym. Na ogół kończy się bitwą morską, w której jeden lub
oba statki idą na dno, a rozbitkowie walczą o przetrwanie próbując wpław dotrzeć
do suchego lądu, napastowani przez rekiny i innych mieszkańców głębin.
KOMPLIKACJE:
Niektóre wydarzenia jakby rozgrywały się nazbyt łatwo. Niespodziewanie więc poja-
wiają się wątki dramatyczne, które ukazują, Ŝe tamto wraŜenie było czystym złudze-
niem. I właśnie prawdziwa przygoda dopiero się zaczyna. Oto nagle i zgoła niespo-
dziewanie komplikacje zmuszają grupę do zrewidowania swego dotychczasowego
działania i zastanowienia się, co naleŜy dalej robić. Kilka takich zawikłań podaje poniŜ-
szy wykaz:
K100 KOMPLIKACJE
01-10 Współpraca
11-30 Podstęp
31-50 Zdrajca
51-60 Kompan
61-70 Krewniak
71-00 Poszukiwani
TWORZENIE SCENARIUSZA:
Kiedy wylosujemy juŜ wszystkie moŜliwe motywy, wówczas naleŜy ułoŜyć je w taki
sposób aby tworzyły logiczny ciąg wydarzeń. Logiczny, to znaczy składający się na
pełną przygodę, którą opisujemy w naszym scenariuszu. To, co uzyskujemy na po-
czątku, jest zaledwie szkieletem przygody, trzeba go jeszcze będzie obudować w ele-
menty, scalające poszczególne wątki i nadające akcji płynność.
Najlepiej pokaŜe to przykładowy scenariusz, stworzony od początku, krok po
kroku, tak aby rozwiać wszystkie wątpliwości, które mogłyby powstać przy czytaniu
części poświęconej generowaniu poszczególnych składników.
SZKIELET SCENARIUSZA:
Na początek idą w ruch kostki. KaŜdy wylosowany wariant zapisujemy na kartce, bę-
dzie to szkielet przyszłej przygody.
MOTYW - akcja/przygoda.
CEL - ochrona osoby zniewaŜonej.
WPROWADZENIE - zniewaga.
OGÓLNY TEREN - rodzinne miasto bohatera.
SZCZEGÓŁOWY TEREN - zagubione miasto, świątynia/klasztor.
PRZYJACIEL - bełkoczący szaleniec.
GŁÓWNY PRZECIWNIK - bóg/przypadek.
POMNIEJSI WROGOWIE - oprawca, szelma.
AKCJA - wydarzenie.
PUNKT KULMINACYJNY - siły wyŜsze.
DOPASOWANIE SKŁADNIKÓW PODSTAWOWYCH:
Punkt po punkcie przypatrzmy się wygenerowanym losowo składnikom i zobaczmy
co uda nam się z nich zmontować.
- AKCJA/PRZYGODA. Bardzo prosty motyw, akcja bezpośrednia bez Ŝadnych skom-
plikowanych układów.
- OCHRONA OSOBY ZAGROśONEJ. Bohaterowie będą musieli opiekować się jedną
lub więcej osobami. Jak na razie idzie gładko.
- ZNIEWAGA. Bohaterowie zostaną wprowadzeni do przygody wskutek zniewagi.
Brzmi to rozsądnie, nie będziemy więc na razie zajmować się szczegółami, aŜ do-
wiemy się czegoś więcej.
- RODZINNE MIASTO BOHATERA. Pierwszy składnik, który pozwala na połączenie
innych wątków wylosowanych wcześniej. Jeśli terenem akcji jest rodzinne miasto
bohatera, wówczas osoba chroniona ma obywatelstwo tego miasta. Powiedzmy, Ŝe
całe miasto jest zagroŜone.
- ZAGUBIONE MIASTO I ŚWIĄTYNIA/KLASZTOR. Jest to niezwykły element, ale mo-
Ŝemy go dopasować. Na przykład zagubione miasto znajduje się niedaleko terenu
akcji, ukryte przed wzrokiem ciekawskich. Miasto to od wieków istniało w komplek-
WSPÓŁPRACA: bohaterowie zostają zmuszeni do współpracy z przeciwnikiem (np.
ktoś z rodziny jest trzymany jako zakładnik i zostanie zabity, jeśli grupa nie będzie
wykonywać poleceń porywacza). Stwarza to sytuację, w której bohaterowie mogą
zostać zmuszeni do zrobienia czegoś wbrew ich naturze, np. do splądrowania
świątyni lub kradzieŜy. Alternatywą jest teŜ wariant, w którym pierwszy przeciwnik
został przez innego wroga zmuszony do współpracy. Tymczasem w określonym
punkcie akcji grupa będzie miała okazję sprzymierzyć się z pierwszym przeciwni-
kiem przeciw drugiemu. Przy tej konwencji naleŜy wylosować dwóch przeciwni-
ków głównych i dla kaŜdego z nich po dwóch pomocników, po czym określić,
który jest tym podstawowym wrogiem, a który tylko tymczasowym.
PODSTĘP: podczas gry druŜyna odkryje, ze została podstępnie nakłoniona do wyko-
nania misji, która jest zaplanowana przez przeciwnika. Przykładowo druŜyna do-
wiaduje się, gdzie jest ukryta jedyna broń, którą moŜna pokonać nieprzyjaciela. W
rzeczywistości jest to przedmiot poŜądany przez wroga, który moŜe zostać zdoby-
ty tylko przez jednego z bohaterów. Gdy druŜyna wyniesie ten przedmiot z miej-
sca ukrycia, nieprzyjaciel odbierze go siłą i szyderczo podziękuje za usługę.
ZDRAJCA: jedna z osób pracująca dla druŜyny lub jej pomagająca okaŜe się zdrajcą,
którzy ostrzeŜe nieprzyjaciela o planowanym ataku bohaterów na jego kryjówkę,
ukradnie waŜny przedmiot i przekaŜe go wrogowi lub zdradziecko zaatakuje jed-
nego z bohaterów.
KOMPAN: bohaterom towarzyszy osoba, pomagająca w wypełnieniu misji. W rzeczy-
wistości jest to przeciwnik, który przeniknął w szeregi grupy, rozpracował metody
jej działania, poznał słabe punkty, a w odpowiednim momencie pokrzyŜował jej
plany i zniknął. Jeśli w przygodzie bierze udział duŜa liczba osób (w większości nie
naleŜących do druŜyny), nieprzyjaciel pozostaje aŜ do samego końca, a jednocze-
śnie bohaterowie wiedzą, Ŝe w ich szeregach znajduje się wróg, nie wiedzą tylko
kto nim jest.
KREWNIAK: bardzo irytująca sytuacja, w której grupa dowiaduje się, Ŝe ich oponen-
tem jest osoba spokrewniona z którymś z bohaterów. Taka sytuacja moŜe diame-
tralnie zmienić plany grupy. DuŜą komplikacją moŜe być fakt współpracy w wła-
dzami celu pokonania przeciwnika. Jeśli władze dowiedzą się, Ŝe jeden z bohate-
rów jest krewnym poszukiwanego, wtedy trzeba będzie dowieść swojej niewinno-
ści, zanim znów zacznie się kontynuować misję.
POSZUKIWANI: jedną z większych komplikacji jest sytuacja, kiedy bohaterowie są po-
szukiwani przez przedstawiciela prawa. Zmusza to grupę do działania dyskretne-
go, unikania miejsc, gdzie mogłaby zostać rozpoznana i aresztowana. Z znacznym
stopniu krępuje to swobodne poruszanie się po terenie działań przeciwnika (który
z kolei moŜe być szanowanym obywatelem, swobodnie poruszającym się tam
gdzie bohaterowie muszą skrywać swoją toŜsamość).
sie jaskiń, zamieszkane przez inną rasę i dopiero niedawno zostało odkryte przez
okolicznych mieszkańców. Świątynia moŜe być umiejscowiona w mieście bohatera
lub teŜ w obcym.
- BEŁKOCZĄCY SZALENIEC. Bohaterowie spotkają szaleńca, którego obłęd spowo-
dowało coś, co zobaczył w obcym mieście.
- BÓG/PRZYPADEK. Tutaj napotykamy na problem. Do tej pory przygoda wygląda
całkiem groźnie i zatrwaŜająco: zagubione miasto, ludność w niebezpieczeństwie, a
tymczasem naszym przeciwnikiem ma być ciąg zbiegów okoliczności lub jakiś dru-
gorzędny podziemny boŜek - nie, nie pasuje. Wykonajmy ponowny rzut i zobaczmy
co otrzymamy. Wylosowaliśmy 78: najeźdźca. To juŜ brzmi o wiele lepiej. Najeźdźca
pochodzi z zagubionego miasta i pustoszy okoliczne tereny, a miastem bohatera
włącznie.
- OPRAWCA & SZELMA. Są to pomocnicy głównego przeciwnika. Oprawca pasuje do
tej roli bardzo dobrze, ale szelma jest trochę nie na miejscu (moŜe jest to ktoś z ze-
wnątrz, opłacany przez przeciwnika albo awanturnik rywalizujący z druŜyną w zdo-
byciu skarbów zaginionego miasta, a moŜe powinniśmy z tej postaci w ogóle zrezy-
gnować; rozstrzygniemy to później).
- WYDARZENIE. Początkiem akcji jest jakieś wydarzenie w mieście bohatera, w któ-
rym znajduje się świątynia. Narzucającym się od razu rozwiązaniem jest ślub; ktoś z
bliskich przyjaciół bohatera lub jego rodziny wkracza na nową drogę Ŝycia. Cała
grupa jest zaproszona na uroczystość ślubną i na wesele.
- SIŁY WYśSZE. Dotarliśmy do punktu kulminacyjnego, w którym naleŜy tak zaaran-
Ŝować sytuację, aby całe podziemne miasto zostało zniszczone. Powiedzmy, Ŝe
główna jaskinia, w której leŜy zaginione miasto znajduje się pod podziemną rzeką.
JeŜeli coś spowoduje zawalenie się kamiennego stropu, wówczas całe miasto zosta-
nie zalane, a na jego miejscu powstanie podziemne jezioro.
Spójrzmy teraz na to, co udało się nam stworzyć:
Bohater wraz z przyjaciółmi zostaje zaproszony na uroczystość ślubną swojej kuzynki. W tym czasie
krasnoludzki grotołaz (przyszły szaleniec) odnajduje podziemny kompleks jaskiń, a w nim zagubione
miasto, gdzie zostaje schwytany i torturowany przez jego mieszkańców. Nieszczęśnikowi udaje się uciec,
ale przypłaca swoje odkrycie utratą zmysłów. Powraca do rodzinnego miasta bohatera, lecz niestety nie
jest w stanie przekazać swojego odkrycia w sposób zrozumiały. Przywódca podziemnej rasy wysyła za
uciekinierem tropicieli, którzy odkrywają w pobliskiej dolinie niewielkie miasto ludzi. Obawiając się, Ŝe
uciekinier moŜe w przyszłości zdradzić tajemnicę jego podziemnego miasta, postanawia zgładzić całą
okoliczną ludność (tak na wszelki wypadek, gdyby się okazało, Ŝe szaleniec przekazał juŜ jakieś
składne informacje), z wyjątkiem jednej kobiety o nadzwyczajnej urodzie, gdyŜ ją postanawia uprowa-
dzić do podziemnego świata (tą kobietą jest przyszła panna młoda). W tym momencie do miasta
przybywają bohaterowie, spotykają zaręczoną parę, obłąkanego grotołaza i przygotowują się do uroczy-
stości.
WARHAMMER FRP - 295
 Podczas ślubnej ceremonii następuje atak hordy potworów z podziemnego miasta, które nisz-
czą i zabijają wszystko, co im stanie na drodze. Na oczach świadków zostaje obezwładniona i upro-
wadzona panna młoda. Bohaterowie razem z mieszkańcami odpierają atak nieprzyjaciela, głównie
dzięki dobrej organizacji i waleczności mieszkańców. W tej sytuacji bełkotliwe ostrzeŜenia szaleńca
zaczynają nabierać sensu. Trzeba będzie odnaleźć go w rozgardiaszu, który powstał i zorganizować
wyprawę ratunkową w celu uwolnienia uprowadzonej kuzynki. Przewodnikiem, prowadzącym do sie-
dziby najeźdźców będzie oczywiście obłąkany grotołaz, gdyŜ tylko zna drogę.
Jeśli MG chce mieć pewność, Ŝe druŜyna zaangaŜuje się w wyprawę ratunkową, moŜna za-
łoŜyć, iŜ uprowadzony zostaje takŜe jeden z jej członków. W ten sposób będziemy mogli dać zajęcie
oprawcy, który wydobędzie od więźnia informacje o moŜliwych odwecie.
W trakcie wyprawy ratunkowej bohaterowie mogą napotkać szelmę, któremu nie podobają
się plany wymordowania jego pobratymców i po cichu wypowiedział słuŜbę u nieprzyjaciela. Od niego
będą mogli się dowiedzieć o skarbach podziemnego miasta o zaniepokojeniu jego mieszkańców faktem,
iŜ ich władca chce poślubić kobietę innej rasy, co jest wbrew ich prawom i moŜe rozgniewać podziemnych
bogów.
W końcowym etapie bohaterowie odnajdują podziemną świątynię, w której odbywa się uro-
czystość zaślubin przywódcy nieprzyjaciół z uprowadzoną kobietą. I w tym momencie następuje kata-
strofa - trzęsienie ziemi, które niszczy barierę oddzielającą miasto od podziemnej rzeki. Teraz naleŜy
działać szybko, w ogólnej panice i zamieszania uwolnić kobietę z rąk wroga i znaleźć drogę ucieczki
na zewnątrz.
ROZBUDOWANIE SCENARIUSZA:
Kiedy mamy juŜ ułoŜone w całość podstawowe składniki przygody, naleŜy wprowa-
dzić kilka dodatków uzupełniających. Na początek wypadałoby by zaludnić świat kil-
koma waŜnymi BN, nadać kaŜdemu z nich imię i cechy, charakteryzujące jego osobo-
wość - tak jak zostało to opisane w paragrafie PRZYJACIELE & INNI. Jeśli chcesz przy
tym rozbudować przygodę o dodatkowe wątki, naleŜy posłuŜyć się kolejnymi elemen-
tami, opisanymi w drugiej części tego rozdziału, począwszy od paragrafu POTWORY.
W tym celu posłuŜymy się losem, czyli kostkami i tabelami. I tak rzeczony los wykazał
na:
POTWORY - doppelganger.
BOHATEROWIE NIEZALEśNI - nowy wróg.
PUŁAPKI - niebezpieczne miejsce.
WARUNKI SPECJALNE - zakłócenie magii.
ZMYŁKA - fałszywe plotki (na temat słabych punktów nieprzyjaciela).
WRÓśBY - spełniona przepowiednia.
ROZTERKI MORALNE - przyjaciel.
SŁABY PUNKT - święty symbol.
POŚCIG - teren specjalny.
KOMPLIKACJE - zdrajca.
- DOPPELGANGER: pod koniec przygody, gdy bohaterowie będą się w pośpiechu
ewakuować, okaŜe się, Ŝe uratowana kobieta to potwór - doppelganger, który zgła-
dził kiedyś prawdziwą kuzynkę i przyjął jej formę. Na szczęście dla grupy, okolicz-
296 - WARHAMMER FRP
ności mogą spowodować, Ŝe przez chwilę ta kreatura utraci kontrolę nad swym
kształtem i objawi się w swej prawdziwej formie.
- NOWY WRÓG: niedoszły pan młody obróci się przeciwko grupie, obwiniając ją o
nieudane przeprowadzenie akcji i spowodowanie śmierci jego oblubienicy.
- NIEBEZPIECZNE MIEJSCE: w trakcie eksploracji podziemnego świata pod druŜyną
zarwie się podłoga. Część druŜyny lub teŜ ona cała wpadnie do rwącej, podziemnej
rzeki, która przeniesie ich do jaskini, zamieszkałej przez stwora Chaosu. Warunkiem
wydostania się z jaskini jest pokonanie potwora.
- ZAKŁÓCENIE MAGII: cały podziemny teren jest obszarem, na którym magia działa
w szczególny sposób. Podczas próby uŜycia jakiegokolwiek czaru lub przedmiotu
magicznego istnieje 20% szansa, Ŝe spodziewany efekt będzie odwrotny lub wręcz
niecodzienny, np. przy próbie uzyskania za pomocą magii światła część grupy zosta-
nie oślepiona silnym błyskiem.
- FAŁSZYWE PLOTKI: ze słów szalonego grotołaza lub szelmy grupa wyciągnie wnio-
sek, Ŝe słabym punktem nieprzyjaciela jest światło, którego się on niby panicznie
obawia. Jest to oczywiście zupełną bzdurą.
- SPEŁNIONA PRZEPOWIEDNIA: pojawienie się jednego z bohaterów w świątyni
podziemnego miasta zostało przepowiedziane przez miejscowego proroka jako
wieszczba wielkiej klęski. Nastąpi ogólna konsternacja, a później, gdy dadzą się od-
czuć pierwsze wstrząsy, przerodzi się w prawdziwą panikę.
- PRZYJACIEL: gdy będzie wiadome, Ŝe wkrótce całe miasto ulegnie totalnej zagładzie,
niektórzy członkowie grupy mogą się znaleźć w sytuacji wymagającej wyboru: rato-
wać uprowadzoną kuzynkę przyjaciela czy teŜ skupić się na znalezieniu legendarne-
go skarbu, zanim wszystko pogrąŜy się w otchłani podziemnego jeziora.
- ŚWIĘTY SYMBOL: ten element nie pasuje do charakterystyki nieprzyjaciela, dlatego
teŜ proponuję go całkowicie pominąć i nie losować innego słabego punktu. Wystar-
czającą pomocą dla druŜyny będzie ogólne zamieszanie w podziemnym świecie.
- TEREN SPECJALNY: gdy przeciwnik zorientuje się, Ŝe jego królestwo się wali, wpa-
danie w szał i zechce zgładzić przybyszów, którzy się do tego przyczynili. Zbierze ty-
lu wojowników, ilu w obecnej sytuacji zdoła (przewaga nad druŜyną nie powinna
być większa niŜ dwa do jednego) i ruszy w pościg. Będzie on wiódł przez szereg
pełnych stalaktytów i stalagmitów jaskiń o niepewnym podłoŜu i obsuwających się
skalnych ścianach. Pozwólmy druŜynie zdobyć duŜą przewagę na starcie, tak by mo-
gli podczas ucieczki rozwiązać problem doppelgangera. Gdy obie strony wydostaną
się na zewnątrz, wówczas siły powinny być juŜ wyrównane, część pościgu została
uwięziona w kompleksie jaskiń. Jak z tego wynika, korzystne dla grupy jest nie-
podejmowanie walki na terenie przeciwnika.
- ZDRAJCA: z tej opcji takŜe zrezygnujemy, jako nie pasującej do rodzaju scenariusza.
Jak wykazuje powyŜszy przykład, w szybki i prosty sposób moŜna ułoŜyć
dość skomplikowany scenariusz, który z pewnością zapewni grupie niezapomniane
przeŜycia.
OBLEZENIE
- AleŜ panie sierŜancie, zgodnie z regulaminem…
- W czasie bitwy, Bernhard, niektóre punkty regulaminu tracą
waŜność. Miałem cię za bystrego, człecze, i lepiej Ŝebym zdania o
tobie nie zmieniał. A teraz za mną! Ilu naszych w garnizonie?
- Dwunastu, panie sierŜancie. Reszta pojechała jako oddział eskor-
towy z baronem von Hotz.
- von sroc… Pięciu na palisadę a reszta na dziedzińcu za pół pacie-
rza, zrozumiałeś?
- Tak jest, panie sierŜancie!
Kilka chwil wcześniej las zafalował. Zafalował tak, jakby oddział
Wilczej Jazdy gnał na złamanie karku w stronę warowni i jakby
sam dźwięk wściekłych goblińskich ryków poruszał drzewami. Ob-
serwator na wieŜy nie był pewien, czy faktycznie coś się zbliŜa aŜ
do momentu, kiedy usłyszał świst, a po chwili głuchy dźwięk jaki
wydała czarno upierzona strzała wbijając się w drewniany bal za-
raz obok jego głowy. Później wszystko działo się bardzo szybko.
Usłyszał swój ostrzegawczy krzyk. I usłyszał drugi świst. Lecz tym
razem zakończony miękkim mlaśnięciem grotu przeszywającego
ciało. I była to ostatnie rzecz, którą usłyszał.
SierŜant stał oparty o swój młot. Wszyscy znali ten młot. Wszyscy
kochali ten młot. I wszyscy się go bali. Przed krasnoludem na pla-
cu stało sześciu zbrojnych w jednakowych niebiesko - Ŝółtych tu-
nikach, w jednakowych otwartych hełmach z jednakowym wyra-
zem zdenerwowania na twarzach. Pojedyncze, cięŜkie krople desz-
czu zaczęły spadać na ziemię.
- Oho! Morr juŜ płacze! TeŜ bym płakał, gdybym musiał tyle zielo-
nego ścierwa wpuścić do swojej krainy.
Na kilku twarzach pojawiły się lekkie uśmieszki. SierŜant czasem
lubił Ŝartować.
- Ale miało być siedmiu, a ja widzę sześciu. Bernhard, co to ma
znaczyć?
- Jeden juŜ z rachunku odpadł, panie sierŜancie.
- Trudno. Musimy sobie poradzić tak jak jesteśmy. Bernhard - na
palisadę. Chcę tam przynajmniej jednego myślącego człowieka.
- Ale…
-…
- Jawohl!
- A wy ściągać tuniki. Zostawić na sobie kolczugi, hełmy i miecze.
Resztę złoŜyć tutaj. I przynieść mi tu migiem dwadzieścia łokci
mocnej liny.
Przed jego stopami w ziemię wbiła się zbłąkana strzała. Był to
znak, Ŝe czasu nie zostało wiele. Spod bramy słychać juŜ było wy-
cie wilków, pokrzykiwanie goblinów i strzępki rozkazów wykrzyki-
wanych przez młodego Bernharda.
Po opuszczeniu jednej z lin na tyłach palisady, Schwarzenbrau i
pięciu Ŝołnierzy poczęło schodzić. Jeden, przycupnięty w miejscu
gdzie przywiązany był sznur z czymś się mocował. Chwilę później
stłumione tąpnięcie oznajmiło, Ŝe to coś spadło za ostrokół. Głos
sierŜanta był przeszywający, jak jego wzrok gdy zwracał się do po-
zostawionego na palisadzie człowieka:
- Wiesz co masz robić? Jeśli coś sknocisz, będziesz błagał, Ŝeby to
gobliny obdarły cię ze skóry.
- Jawohl!
Pobrzękując kolczugami, zniknęli pośród drzew po drugiej stronie
stujardowej grobli. Tutaj zgiełk walki nie dochodził.
TOMP!
- Bernhard, oni mają taran!
- CóŜ, to właśnie taranem rozbija się bramy, prawda Kurt?
TOMP!
Bernhard zdał sobie sprawę, Ŝe nigdy nie zdoła podtrzymać na du-
chu obrońców takimi Ŝartami. To umiał tylko sierŜant. Wiedział
teŜ, Ŝe brama wytrzyma nie więcej niŜ sześć takich uderzeń.
TOMP!
Nagle przed jego oczami pojawiła się nad palisadą wykrzywiona zie-
lona twarz z czarnym bojowym malunkiem. Ciął. Mechanicznie.
Pewnie. Jak na ćwiczeniach. Nie trafił. Poczuł ostry ból w lewej rę-
ce, gdy wąski nóŜ goblina przeszył ogniwa jego kolczugi. Kątem oka
widział jak jeden z gwardzistów charcząc pada na kolana ze strzałą
w gardle. Świat się zatrzymał. W myślach przywołał imiona
wszystkich bogów. Prócz jednego. Jeszcze nie. Jeszcze za wcześnie.
Zawsze jest szansa… Reguły naginać… PrzeŜyć…
TOMP!
Nie miał szans wyprowadzić cięcia. Wróg był zbyt blisko. Upuścił
broń a palce prawej dłoni zacisnął na gardle napastnika. Mocniej.
Przypominający długą igłę nóŜ opadł na jego kark. I jeszcze raz.
Czerwona mgła. I jeszcze raz. Śmierć.
TOMP!
- Przyszło mi się skradać po lesie jak elfowi. Psiakrew.
Krasnolud prowadził swoich ludzi przez ostępy, okrąŜając warow-
nię z lewej strony. Spieszyli się. Gęstwina była jednak zbita i biec
się nie dało. Świst. Idący obok dowódcy wojownik zwalił się na
ziemię rozkopując nogami ściółkę i targając pnącza ostrokrzewu w
groteskowych przedśmiertnych skurczach. Świst. Z klątwą na
ustach następny oparł się o drzewo. Świst. Świst. Osunął się po
pniu. Trzy strzały sterczące z jego piersi wyglądały jak trzy czarne,
młode drzewka posadzone nienawistną ręką niewidzialnego
łowczego.
- Wybiją nas jak zające! Nie mamy szans, nawet nie wiemy gdzie
siedzą.
Kątem oka sierŜant dostrzegł metaliczny błysk obok martwego Ŝoł-
nierza.
- Garłacz! A niech mnie. Skąd on to miał?
- Panie sierŜancie on to od ojca swojego dostał. Ale mówił…
- Ciiii… Zaraz zieleńców z krzaków wykurzymy.
- Ale mówił, Ŝe ta broń moŜe nie…
Ramieniem krasnoluda targnęło a między drzewami przetoczył się
huk. Błysk oślepił go na moment a gdy odzyskał wzrok zobaczył w
kłębach dymu tlące się szczątki rozerwanej broni.
- Właśnie chciałem powiedzieć, Ŝe ta broń moŜe nie działać, bo sta-
ra i on ją bardziej tak dla pewności nosił. Ma pan szczęście, Ŝe za-
tkana nie była, boby…
Świst. Krasnolud domyślił się tylko reszty zdania.
- MoŜemy zrobić tylko jedno. Zaatakować na oślep. MoŜe jednemu
z nas się uda ich dopaść i zginąć jak męŜczyźnie.
Świst. Wrzask. Śmierć. Świst. Świst. Wrzask. Świst. Wrzask.
Śmierć. Świst. Wrzask. Świst. Świst. Świst.
TOMP!
Bernhard leŜał w kałuŜy świeŜej krwi. Widział swoje odbicie w ze-
szklonych oczach spoczywającego tuŜ obok goblina. I nie podobało
mu się to odbicie. Nic a nic. Nie słyszał zgiełku na palisadzie. Przy-
glądał się sobie i zastanawiał kiedy usłyszy zimny szept, który
wskaŜe mu drogę do Morra i kiedy zobaczy czarnego kruka - bo-
skiego posłańca zawsze przynoszącego złe wieści. Zawsze. Ocucił
go krzyk jednego z walczących.
- Bernhard nie Ŝyje! To koniec! Brama nie wytrzyma. Zbyt duŜo
wrogów. JuŜeśmy martwi! Martwi!
Próbował odpowiedzieć, ale głos grzązł mu w gardle. Nie mógł się
poruszyć a ból, dotychczas stępiony szokiem walki, zaczynał się
nasilać.
TOMP!
Cisza. Wiatr. Łopot Ŝółto-niebieskiego proporca na maszcie. Łopot
czarnych skrzydeł kruka. Znów wrzaski, oddalające się, wraz z wy-
ciem wilków.
- Gobliny idą w las na prawo! Ktoś do nich z między drzew szyje!
Odstępują! Chwała Sigmarowi! Sigmaaaaaaar! Tam! To sierŜant i
dwóch naszych. Tutaj biegną!
Gdy krasnolud dopadł do bramy, jedyne gobliny jakie ujrzał były
juŜ martwe. Przecisnął się przez szczelinę w roztrzaskanej bramie i
wszedł na dziedziniec. W chwili, gdy jeden z trzech pozostałych
przy Ŝyciu Ŝołnierzy broniących ostrokołu otworzył usta aby wypo-
wiedzieć jakieś słowa, dał się słyszeć bojowy okrzyk goblinów od
strony grobli.
- SierŜancie, od tyłu nas zaszli. Nie mamy juŜ ludzi, Ŝeby się bro-
nić. Nie damy rady. To koniec!
- Co koniec, co koniec? Nie macie prawa umrzeć dopóki ja nie roz-
kaŜę inaczej. A teraz pozwolimy aby podleźli pod palisadę.
- Ale to szaleństwo! Zaraz będą wewnątrz.
- Boisz się?
-…
Schwarzenbrau machnął ręką. Z podestu na tyłach palisady pod-
niósł się gwardzista z łukiem w dłoni oraz zapaloną oliwną lampą
w drugiej i począł schodzić na dziedziniec. Dały się słyszeć wrzaski
i pierwsze drabiny z trzaskiem oparły się o palisadę.
- Wszystko gotowe?
- Jawohl! Jak pan rozkazał.
- Zaczynaj!
Wojownik wyciągnął strzałę z kołczanu. OstroŜnie zdjął szmatę,
którą owinięty był grot. Rozniósł się zapach oliwy. Na palisadzie po-
jawiły się pierwsze sylwetki wrogów. Obrońcy z opuszczonymi rę-
kami z niedowierzaniem przyglądali się całej sytuacji.
Świst. Odpalona od lampy strzała poszybowała ku palisadzie. W
locie płonące pakuły rozwinęły się. Jęzor ognia sięgnął palisady.
Kometa o rozwidlonym ogonie. Huk. Wybuch wyrzucił porozrywa-
ne ciała goblinów wysoko w górę. Krasnolud mocniej chwycił swój
młot.
- Reszta naleŜy do nas.
WARHAMMER FRP - 297
 Kilka pacierzy później nie było juŜ w okolicy Ŝadnego goblina. Dy-
sząc, krasnolud stał po kostki w błotnistej wodzie z rozlewiska,
która wpływała leniwym strumykiem na dziedziniec warowni.
- Teraz trza tu będzie trochę posprzątać.
Pierwszą rzeczą, jaką Bernhard zobaczył po odzyskaniu świado-
mości, była brodata twarz sierŜanta wojsk imperialnych Ulfliego
Schwarzenbrau. Krasnolud wydawał się nieco zmęczony i miał
osmalone policzki i usta.
- Skąd… Nie rozumiem sierŜancie. Jak wam się udało?
- Wiesz chłopcze, nigdy nie sądziłem, Ŝe pomogą mi piep… Ŝe po-
mogą mi elfy. I ja ich o to nie prosiłem. Musiały mieć na pieńku z
tą bandą na wilkach, kurewskim pomiotem. Z dwojga złego one
298 - WARHAMMER FRP
lepsze. A co do reszty… Wiedziałem, Ŝe chociaŜ nie mamy ani jed-
nego działa, prędzej czy później ten proch nam się przyda. A jak
dobrze ładunek załoŜysz, to nie ma co zbierać. Ale ciebie ta nieźle
tym szydłem podziurawili. Odpocznij, bo czeka nas kupa roboty. Z
przewagą kupy, bo trza ścierwo zielone popalić i palisadę naprawić.
A do tego ten von Stolec czy jak mu tam, skurwysyn, nas zdradził.
Na szczęście resztki zaatakowanej eskorty zaczynają powoli wra-
cać. W ciągnął ich w pułapkę a nas pozbawił obrony. Ale wkrótce
to my na niego zapolujemy.
- W gardle… sucho…
- Masz. A właściwie to ja teŜ bym się czegoś napił…, psia mać.
JESIENNA GAWĘDA
- WALKA
Boli mnie głowa. Od trzech dni mam gorączkę. Jedyne o czym teraz marzę to gorący posiłek i suche łóŜko. Na szczęście jutro dotrę do małej osady. Tam
odpocznę. Świst strzały przerywa moje przemyślenia. Tylko nie teraz, błagam, nie mam na to sił, nie dziś. Zeskakuję z konia i dobywam miecza. Jest cięŜ-
ki. CięŜszy niŜ ostatnio. Wstrząsa mną dreszcz, nigdzie nie mogę dostrzec strzelca. Druga strzała trafia mnie w udo. WciąŜ nie widzę napastnika. Mimo
to skaczę w kierunku najbliŜszych zarośli. Przetaczam się przez plecy i wybijam do góry z mieczem gotowym do ataku.
Stary Świat nie jest światem, w którym bohaterowie powinni walczyć. W
przygodach rozgrywanych w Starym Świecie nie ma miejsca na walkę ta-
ką, z jaką mamy do czynienia w innych grach fantasy. W tej grze bohate-
rowie nie dąŜą do starć, nie prowokują swych przeciwników. Oczywiście
awanturnicy sięgają po broń, wyciągają swe miecze, by stanąć naprzeciw
swych wrogów. Jednak zawsze jest to ostateczność. Bowiem poszukiwa-
cze przygód wiedzą, iŜ walka w tym mrocznym świecie to nie zabawa,
miecze nie są drewniane, a przeciwnicy papierowi. Ta szczególna cecha
Warhammera dostrzegalna jest w regułach dotyczących walki oraz w sa-
mym opisie świata. Świata pełnego zła i zawsze silniejszych oraz liczniej-
szych przeciwników. CóŜ z tego, Ŝe krasnoludzki bohater z łatwością po-
kona goblina. Dwóch, trzech, nawet czterech. A pięciu? Czy da radę pięciu
goblinom? Ostrza skaveńskich mieczy są zatrute, Mroczne Elfy są śmier-
telnie szybkie i skuteczne, ogry są tak silne, orkowie tak przebiegli… War-
hammera to prosty, a jednocześnie bardzo brutalny system zasad doty-
czących walki. Chcąc stworzyć grę mroczną i smutną, twardą i bezlitosną,
stworzyli niezwykły system walki. Bohaterowie Starego Świata z gry na
grę nie stają się półbogami, ich Ŝywotność nie osiąga szalonych wartości,
nie są trzy czy czterokrotnie Ŝywotniejsi od zwykłych wieśniaków. Mogą
zginąć w wyniku zwykłej karczemnej bójki. śywotność w wyniku jedne-
go trafienia moŜe drastycznie spaść w dół, z bezpiecznej siódemki moŜe
przerodzić się w niepewną jedynkę czy dwójkę. A wtedy Ŝycie naszej po-
staci zaczyna wisieć na włosku. Jeden pechowy dublet, rzut na tabelę tra-
fień krytycznych… i nasz bohater ma olbrzymią szansę odejść na tamten
świat. Tak po prostu.
Twórcy podzielili starcie na dziesięciu sekundowe rundy. W ciągu
tych dziesięciu sekund kaŜdy z bohaterów zarzuca przeciwnika serią cio-
sów, ataków, pchnięć, cięć, sztychów… W ciągu tych dziesięciu sekund
kaŜdy z bohaterów robi dosłownie wszystko, by unieszkodliwić przeciw-
nika. Postacie graczy opisane są cechami określającymi ich umiejętności
walki, Walką Wręcz oraz Atakami. To te dwie cechy decydują o śmierci i
Ŝyciu bohatera. Oczywiście są jeszcze Siła i Wytrzymałość, jest Zręczność,
jednak to właśnie WW oraz A opisują rzeczywistą zdolność walki. Walki
krwawej i w porównaniu do innych systemów RPG szalenie niebezpiecz-
nej. Autorzy gry nieprzypadkowo stworzyli tak niskie wartości śywotno-
ści, nieprzypadkowo wartość Siły niemal zawsze przekracza Wytrzyma-
łość, nieprzypadkowo wreszcie pozwolili dwuręcznym toporom, hala-
bardom czy młotom zadawać tak potęŜne obraŜenia. Nieprzypadkowo
zatruli skaveńskie ostrza i goblińskie strzały, nieprzypadkowo pozwolili
Mrocznym Elfom strzelać z samorepetujących się kusz, nieprzypadko-
wo… nie chcieli by przygody do Warhammera wypełnione były po brzegi
walką i starciami. Tworząc reguły gry spróbowali wyperswadować to
graczom i zaproponować im inny rodzaj rozgrywki. Pełen deszczowych
narracji, tragicznych bohaterów i przegranych spraw. W Starym Świecie,
w przeciwieństwie do innych światów fantasy, gracze nie odnajdują ku-
frów pełnych magicznych puklerzy, kirysów, hełmów… Bohaterowie nie
są uzbrojeni w magiczne kopie, miecze i szable. Mają stare, zniszczone
zbroje, a często jedynie skórznie i stare, odnalezione na strychach lub ku-
pione na targu za ostatnie szylingi miecze…
Postacie opisane są między innymi za pomocą cechy Ataki. Jeden
Atak reprezentuje jeden cios. Dwa, trzy, to kolejne moŜliwości trafienia
przeciwnika. Jednak walka to nie tylko sztywna wymiana ciosów. To sza-
lony wyścig którego stawką jest Ŝycie. Walczący nie ograniczają się jedynie
do pojedynczych cięć, nie stoją w miejscu… Prawdziwa walka, to cięcie,
sztych, to właśnie akt natarcia. Tak to prawda. Ale starcie nie zaczyna i nie
kończy się na zamaszystym cięciu. W ciągu tych szalonych dziesięciu se-
kund kompletnie przemoczeni i przemarznięci bohaterowie muszą wal-
czyć w strugach deszczu i błocie. Muszą unikać cięć przeciwnika i uwaŜać
na nierówności terenu. Na korzenie i przewrócone drzewa. Muszą brodzić
po pas w zimnej wodzie lub w wartkim strumieniu. Unikać ciosów w wą-
skim korytarzu, na przeraźliwie stromych schodach, zawsze śliskich i nie-
bezpiecznych. Muszą walczyć na linowym moście lub tafli zamarzniętego
jeziora. Muszą… Tak, walka to nie tylko wymiana ciosów. Szczególnie w
świecie Warhammera, w świecie, w którym wszystko sprzymierza się
przeciw postaciom graczy. Prowadzenie walki to nie licytacja polegająca
na trzech rzutach na WW (postać o trzech Atakach) kontra jeden rzut na
Ręka zahacza o gałąź. Tracę równowagę, a spocone dłonie wypuszczają miecz. Jeszcze raz się przetaczam i gdy staję na nogi juŜ trzymam w ręce sztylet.
Wreszcie go dostrzegam. Stoi cztery metry ode mnie. Jego zieloną twarz wykrzywia grymas uśmiechu. Widzi Ŝe nie mam sił, by do niego doskoczyć. Go-
blin wypuszcza ostatnią ze swych strzał. Siła uderzenia rzuca mną na ziemię. JuŜ nie zdołam wstać. Zaraz umrę.
WW (biedny bohater niezaleŜny). Wtedy bowiem zawsze wygra ten, któ-
ry ma więcej ataków, a przecieŜ to nie zawsze prawda. Prowadzenie walki
to opis, barwny i brutalny. Taki, by starcie nie przypominało gry strate-
gicznej. W ciągu dziesięciu sekund postać gracza i owszem wyprowadzi
jeden lub dwa ataki, ale pamiętajcie on nie stoi w miejscu nie czeka ze sto-
perem w ręku: Mam trzydzieści Zręczności więc uderzam po siedmiu sekun-
dach… To nie tak. Walka w świecie Warhammera to okrąŜanie przeciwni-
ka, to strasznie go, markowanie ciosów, uderzanie w jego brzeszczot,
draŜnienie go. To wyzwiska rzucane podczas walki, to krzyk bólu po zra-
nieniu i okrzyk triumfu po trafieniu. To przekleństwo, to strach, ból, prze-
raŜenie. To krzyk rannego przyjaciela, to wezwanie pomocy, to zduszony
jęk błagania o litość. To przeraŜenie gdy stoisz naprzeciw czegoś, czego nie
sposób opisać, mutanta tak potęŜnego, iŜ twój miecz wydaje się być gałąz-
ką wierzby, to przeraźliwy ryk potwora, to świadomość, Ŝe za chwilę zo-
staniesz rozszarpany na strzępy, bowiem potwór nie zna litości, a ty nie
dasz mu rady. To pewne. Walka to ból ramion i zmęczenie nóg, to ogień
trawiący kaŜdy z twych mięśni, to pot zalewający oczy, to…
Drogi Mistrzu Gry pamiętaj o tym, gdy będziesz prowadził swe
przygody. Pamiętaj o tym, Ŝe walka, szczególnie w przygodach rozgry-
wanych w Starym Świecie, to nie sztywna licytacja, to nie czysta i klarow-
na wymiana ciosów, nie. To szereg scen, słów, obrazów tworzących
straszną jesienną opowieść. PrzeraŜającą swą twardością i brutalnością,
brakiem ulg nawet dla kobiet i niziołków. Walka w Starym Świecie to
zawsze silniejsi przeciwnicy, to wystające korzenie, to śliskie podłoŜe.
Zawsze niesprawiedliwa, podstępna i zdradziecka.
Mistrzu Gry zwróć szczególną uwagę na to, by podczas prowa-
dzenia gry i przeprowadzania starć maksymalnie wczuć się w rolę od-
grywanego bohatera niezaleŜnego. To w Ŝadnym wypadku nie moŜe być
kolejny zbiór punktów doświadczenia, kolejny papierowy przeciwnik, ko-
lejny trup w drodze do wyŜszego celu. KaŜdy z przeciwników, z którymi
zetkną się awanturnicy musi być pełnokrwistą postacią, musi zrobić
wszystko, by przeŜyć, musi walczyć o kaŜdy metr placu boju. Zawsze w
odpowiedni i szczególny sposób. Inaczej walczy goblin, inaczej ogr, mu-
tant czy członek gildii zabójców. Pamiętaj o tym. RóŜnicuj przeciwników,
przygotowuj dla nich specjalne formy ataków, sposobów walki. Niech go-
bliny zaciekle szarŜują, wartownicy spokojnie punktują, mutanty…
Jednak tak naprawdę, by starcie było emocjonujące nie wystarczy
świetnie opracować zasady walki. Nie wystarczy epatować graczy opisa-
mi hektolitrów krwi strumieniami cieknącej z odciętych kończyn. Nie wy-
starczy z wprawą godną najwyŜszej klasy szermierza opisywać działań
poszczególnych wojowników. To jeszcze nie wszystko. Wszystko zaczyna
się o wiele wcześniej, w domowym zaciszu, przy biurku, kiedy MG przy-
gotowuje scenariusz. To konstrukcja scenariusza decyduje o tym jak bar-
dzo emocjonujące będzie starcie. Przypadkowe, bezsensowne potyczki
stworzone na podstawie Tabeli Spotkań nigdy nie będą emocjonujące.
Starcie fizyczne w kaŜdym scenariuszu pełni bardzo waŜną rolę, podnie-
ca, oŜywia graczy, prowokuje ich do dalszego wysiłku. Wygrana walka z
silnym (lub słabszym) przeciwnikiem jest jakby nagrodą, poklepaniem po
plecach - tak trzymać, a na końcu rozwalicie wielkiego Złego… Technika pro-
wadzenia starcia, opis samej walki są niezwykle waŜną rzeczą, jednak na
nic wszystkie te umiejętności, kiedy pojedynki będą pojawiać się co pięć
minut lub gdy bohaterowie wciąŜ będą walczyli z podobnymi przeciwni-
kami. Cały dramatyzm Mistrz Gry tworzy na wiele godzin przed sesją,
kiedy projektuje przygodę, kiedy decyduje, w którym miejscu i jak silny
przeciwnik się pojawi. To bardzo waŜne. Bowiem dobrze poprowadzona
walka podczas popasu w lesie jest zapewne dramatyczna, ale co powiecie
na niespodziewane stracie podczas szaleńczej ucieczki przed gwardią
miejską, kiedy kaŜda sekunda jest na wagę złota, kiedy trzeba pokonać
przeciwnika jednym dosłownie cięciem, kiedy za kilkadziesiąt sekund zo-
staną zamknięte bramy miasta i ścigani bohaterowie zostaną w nim uwię-
zieni. Tak więc pamiętajcie, walka nie moŜe być tylko wesołym przeryw-
nikiem, przebudzeniem zasypiających graczy. Walka do dokładnie zapro-
jektowane starcie z konkretnym przeciwnikiem, w konkretnej, często bar-
dzo dramatycznej sytuacji. Zawsze niesprawiedliwej, zawsze przeciw gra-
czom. Bowiem to jest Stary Świat. A on nienawidzi swych bohaterów.
Pamiętajcie o tym.
WARHAMMER FRP - 299