KORELACYJNA ANALIZA SYGNAW Instrukcja do wykonania pracy laboratoryjnej 5 Z przedmiotu Inynieria przetwarzania sygnaw

A. Melnyk, Y. Wawruk, O. Laszko Opracowanie wersji polskiej: Marcin Jagiea CEL PRACY Sposoby wyznaczania oraz badanie waciwoci charakterystyk autokorelacyjnych oraz wzajemnie-korelacyjnych sygnaw nieokresowych jako efektywny sposb analizy sygnaw i systemw. WIADOMOCI TEORETYCZNE Korelacyjna analiza sygnaw jest jedn z najwaniejszych operacji w dziedzinie cyfrowego przetwarzania sygnaw. Wykorzystuje si j w takich zastosowaniach przetwarzania sygnaw jak wykrywanie ukrytych okresowoci, wyznaczanie odlegoci od obiektu (np. radiolokacja oraz echolokacja), okrelenie prdkoci obiektu ruchomego, eliminacja szumw i inne. Wspczynnik korelacji ( ) ( ) jest miar podobiestwa midzy sygnaami ( ) ( ). 1. Dla ( ) ( ) ( ), mamy (( ( )) ( ) ( ))

Przy tym przyjmuje si, e gdy jest due, to midzy ( ) ( ) jest korelacja. ( ) ( ) mamy 2. Dla ( ) ( ( ( )) ( ) ( ))

Przy tym przyjmuje si, e gdy ma duy modu, lecz jest ujemne, to midzy ( ) ( ) jest korelacja, ktra si rozwija w odwrotnym kierunku. 3. Kiedy ( ) ( ), lub jeden z nich jest realizacj procesu losowego z rozkadem ] ( ) [ ] ( ) [ rwnomiernym o wartociach z przedziau [ ] (poniewa rozkad jest rwnomierny to prawdopodobiestwo tego e ( ) oraz ( ) otrzyma pewn warto [ ] jest jednakowe), to mamy ( ) ( ) Przy tym przyjmuje si, e gdy jest bliskie zeru, to procesy s niekorelowane. W przypadku, , te dwa procesy koreluj si i midzy nimi jest pewna zaleno.

kiedy

Funkcj autokorelacji (AKF) nazywaj iloczyn skalarny sygnau i jego kopii przesunitej w czasie. Dla sygnaw nieokresowych AKF oblicza si za pomoc wzorw (1) oraz (2) odpowiednio dla sygnaw analogowych oraz sygnaw cyfrowych. ( ) ( ) gdzie ( ) ( ( ) ( ) ) ( ) ( )

badany sygna. Funkcj korelacji wzajemnej (FKW) nazywamy iloczyn skalarny dwch sygnaw, przesunitych w czasie . Dla sygnaw nieokresowych FKW oblicza si za pomoc wzorw (3) oraz (4) odpowiednio dla sygnaw analogowych oraz sygnaw cyfrowych. ( ) ( ) ( ) ( ( ) ( ) ) ( ) ( )

badane sygnay. NKF wykorzystuje si do okrelania podobiestwa sygnaw oraz ich pozycji na osi czasu. Funkcja korelacji wzajemnej dla okresowych sygnaw nieograniczonych w czasie przedstawia si wzorem: gdzie ( ) ( ) ( ) ( )

PYTANIA KONTROLNE 1. Definicja funkcji autokorelacji. 2. Definicja funkcji korelacji wzajemnej. 3. Zastosowanie funkcji autokorelacji. 4. Zastosowanie funkcji korelacji wzajemnej. 5. Co okrela wspczynnik korelacji? PRZEBIEG LABORATORIUM ) ( ), 1. Za pomoc systemu MATLAB wygenerowa wejciowe cigi dyskretne ( , , oraz narysowa ich wykresy na wsplnej osi czasowej. 2. Wyznaczy funkcj korelacji (autokorelacji, lub korelacji wzajemnej w zalenoci od zadania) dla zadanych sygnaw za pomoc wzorw (2) lub (4) odpowiednio. 3. Przeanalizowa otrzymane wyniki oraz sporzdzi wnioski dotyczce charakterystyk korelacyjnych zadanych sygnaw. TRE SPRAWOZDANIA DO PRACY LABORATORYJNEJ 2 1. Zadanie. 2. Tekst programu w MATLAB. 3. Wykresy sygnaw wejciowych na wsplnej osi czasu. 4. Wykres odpowiedniej funkcji korelacji zadanych sygnaw na osi czasu. 2

5. Wnioski. LITERATURA
1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 12. 13. 14. 15. 16. 17. 18. 19. Borodziewicz W., Jaszczak K. - Cyfrowe przetwarzanie sygnaw, WNT, Warszawa 1987 Box G., Jenkins G. - Analiza szeregw czasowych, PWN, 1983 Dbrowski A., Dymarski A. (praca zbiorowa) - Podstawy transmisji cyfrowej, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2004 Dudziak K., Sieko W. - Cyfrowe przetwarzanie sygnaw, WSM, Gdynia 1999 Izydorczyk J., Ponka G., Tyma G. - Teoria sygnaw, Helion, 1999 Jakubiak A., Radomski D. - Sygnay i systemy, materiay pomocnicze do wicze, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2004 Lynn P. A., Fuerst W. - Digital signal processing with computer applications, revised edition, John Wiley & Sons, New York, 1994 Lyons R. G. - Wprowadzenie do cyfrowego przetwarzania sygnaw, WKi, Warszawa 1999 Oppenheim A.V. - Sygnay cyfrowe, przetwarzanie i zastosowania, WNT, Warszawa 1982 Oppenheim A.V., Schafer W. - Cyfrowe przetwarzanie sygnaw, WKi, Warszawa 1979 Proakis J. G. , D. G. Monolakis - Digital Signal Processing, Prentice Hall, New Jersey1996, third edition Sobczak W. - Podstawy probabilistyczne teorii systemw informacyjnych, WNT, 1981 Stranneby D. - Cyfrowe przetwarzanie sygnaw, Warszawa 2004, BTC Szabatin J. - Podstawy teorii sygnaw, WKi, Warszawa 2000 Therrien Ch. W. - Discrete Random Signals and Statistical Signal, Processing, Prentice Hall International, Inc. 1992 Wojnar A. - Teoria sygnaw, WNT, Warszawa 1980 Wojnar A. - Teoria sygnaw, WNT, Warszawa 1988, wydanie drugie poprawione i rozszerzone Zieliski T. P. - Od teorii do cyfrowego przetwarzania sygnaw, Wydzia EAIiE AGH, Krakw, 2002, programy omwione w ksice s dostpne na stronie http://galaxy.uci.agh.edu.pl/~zmetr Zieliski T. P. - Od teorii do cyfrowego przetwarzania sygnaw, WKi, Warszawa 2006

ZADANIE

Typ funkcji : 1-Funkcja autokorelacji, 2-Funkcja korelacji wzajemnej Forma

10

x (t)
10

y (t)

Forma
18

x (t)
18 2 4 6 2

y (t)

1
1
14 7

8
5 10 1 5 10

2
4 6 8

17
12
6 12

9
6 12

20 10 1 3

11 22 -17

13

12

10
7 14

10 6 6

2
7 14
-12
16

10

11
8 16

11

16 4 16
-16

11

3 -11

11

3 -11
10

11

15

15 5 10 -15 12 12cos(t) 5 10

10

1
-15

12

1
1 -9

10

1 -9

10

2
12

13

13 7 3 6 12

13 7 3 6 12

17 7 7 17

17 7 -17 10

20

20 1 5 6 -20 1 5 6

14

1
-20

30

15 30sin(t) -15 3 0

15

23
1 3

1
5exp(t) 5exp(t)

16

1
0

24

4 4

4 2 4

3cos(t)+ 3/2

3cos(t)+ 3/2

10 4 4+ 3 -10
7cos(t) 7 7cos(t)

1 /2 sin(t) sin(t) /2

17

2
-8

15

25

3
/2 3cos(t)

18

26

2 v

2 -3

9cos(t)

8 2 5 -8
5 2

19

27

26 13 7 14 21

26 13 7 14 21

2 /2 2cos(t) -2

20

28
1 2

5
2 6 8 12

10

1
/2 sin(t)

21

1 -1
3

29

10 6 3 6 9

10 6 3 6 9

22

1
5 3exp(-t) 5 3exp(-t)

30

6 3 4 6 8

6 3 4 6 8

PRZYKAD WYKONANIA 1. Zadanie Funkcje opisujce sygnay zgodnie z zadaniem:

Forma 2
5 3

x (t)
9 3
8

y (t)

6 8 12

2. Tekst programu: clear all close all m=10;N=2^m; T=12; dt=T/N; t11=0:dt:3-dt; x11=0*t11; t12=3:dt:8-dt; x12=t12-3; t13=8:dt:12; x13=0*t13; t=[t11 t12 t13]; x1=[x11 x12 x13]; t21=0:dt:6-dt; x21=3+0*t21; t22=6:dt:8-dt; x22=0*t22; t23=8:dt:12; x23=9+0*t23; x2=[x21 x22 x23]; plot (t ,x1,'b',t,x2,'r') axis([0 13 0 10]) t_core=dt:dt:24-dt; y=(1/N)*xcorr(x1,x2); figure(2) plot(t_core,y) axis([0 25 0 10]) %wyczyszczanie pamici %zamknicie wszystkich okien graficznych %ilo punktw %przedzia badania %krok prbkowania %pierwsza cz wektora czasu dla pierwszej funkcji %obliczenie pierwszej czci wartoci pierwszej funkcji % druga cz wektora czasu dla pierwszej funkcji %obliczenie drugiej czci wartoci pierwszej funkcji % trzecia cz wektora czasu dla pierwszej funkcji %obliczenie trzeciej czci wartoci pierwszej funkcji %peny wektor czasu dla pierwszej funkcji %obliczenie pierwszej funkcji %pierwsza cz wektora czasu dla drugiej funkcji %obliczenie pierwszej czci wartoci drugiej funkcji % druga cz wektora czasu dla drugiej funkcji %obliczenie drugiej czci wartoci drugiej funkcji % trzecia cz wektora czasu dla drugiej funkcji %obliczenie trzeciej czci wartoci drugiej funkcji %obliczenie drugiej funkcji %wykres funkcji we wsplnym ukadzie wsprzdnych %ustawienie osi %peny wektor czasu dla funkcji korelacji wzajemnej %obliczenie funkcji korelacji wzajemnej %wykres funkcji korelacji wzajemnej

3. Wykresy sygnaw wejciowych na wsplnej osi czasu.

10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 0

10

12

4. Wykres odpowiedniej funkcji korelacji zadanych sygnaw na osi czasu

10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 0

10

15

20

25