Potres je endogeni proces do kojeg dolazi uslijed pomicanja tektonskih ploa a posljedica je podrhtavanje Zemljine kore zbog oslobaanja

velike koliine energije. Jaina potresa ovisi o vie imbenika kao to su koliina osloboene energije, dubinahipocentra, udaljenosti epicentra i grai Zemljine kore. Njegov uinak moe se iskazati pomou Mercalli-Cancani-Siebergove ljestvice koja ima 12 stupnjeva, a temelji se na razornosti i posljedicama potresa. Postoji i Richterova ljestvica koja ima magnitudu od 0 do 9 i temelji se na mjerenju energijekoja je osloboena prilikom potresa. Znanost koja se bavi potresima naziva se seizmologija, no unato njenom napretku i novim saznanjima, teko je predvidjeti pojavu potresa i njegove posljedice. Sprava koja se koristi za mjerenje i biljeenje potresa naziva se seizmograf, a zapis koji ostaje je seizmogram. Kao vrste potresa treba navesti tektonske (90% sluajeva) do kojih dolazi tektonskim gibanjem. Takvi su potresi najjai i zahvaaju vea podruja. Zone tektonskih potresa vezane su uz gibanja litosfernih ploa i do njih dolazi zbog irenja morskog dna ili subdukcije. Tako imamo jo i vulkanske potrese (7% sluajeva) koji prate erupcije vulkana i manjeg su dometa. Najslabiji i najmanjeg su dometa uruni potresi (3% sluajeva) koji nastaju uruavanjem materijala koji nadsvouje podzemne upljine ili odronom kamenja i klizanjem terena. Potres nastaje u unutranjosti Zemlje, to mjesto nazivamo arite ili hipocentar. Mjesto na povrini Zemlje gdje se potres najjae osjetio zove se epicentar. Hipocentar moe biti plitak, do dubine od 70 km ispod povrine Zemlje, najee u zonama razmicaja litosfernih ploa. Hipocentri mogu jo biti i srednje dubine (70 do 300 ispod povrine) te duboki (300 do 730 km ispod povrine Zemlje), a oni su najee u zonama subdukcije. Potres se iri u valovima, a linije kojima na karti spajamo mjesta jednake jaine potresa nazivamo izoseiste. Prema nainu i brzini irenja, potresi mogu biti s longitudalnim ili primarnim, te sekundarnim ili transverzalnim valovima. Longitudinalni su najbri i titraju u smjeru irenja, dok transverzalni izazivaju okomito titranje estica i ire se samo kroz vrstu grau. Povrinski valovi uzrokuju kruno i vodoravno titranje te mogu imati najjai uinak (ovisno o geolokoj grai terena). Potresi s epicentrom na dnu mora mogu izazvati valove kao to su cunamiji koji mogu dosegnuti visinu i do 30 m (tsunami koji je pogodio otok Sumatru u Indoneziji). Procjenjuje se da godinje ima oko 900.000 potresa magnitude do 2,5 (po Richteru) a oni jai su rjetkiji i pojavljuju se svakih 5 do 10 godina. Zemlje u kojima se dogaa najvie potresa su ile i Japan te Indonezija. Najizrazitija seizmika zona je u Pacifikom vatrenom krugu(53% svih potresa) i u mediteransko-alpsko-himalajskom podruju (41%). Mirna ili aseizmika podruja su u zonama starih planina i masa (Kanadski tit, Ruska ploa).