KLARA Z ASYU

TESTAMENT

pod red. Wiesaw Block

 Testament zosta napisany w ostatnim roku ycia Klary i wyraa jej ostaniom wol. Klara zachca swe siostry by zawsze byy wierne witemu ubstwu i by si wzajemnie mioway, tak by jedna wobec drugiej i wobec innych osb mogy by zwierciadem w jakim mona si przeglda. W centrum Testamentu stoi osoba Boga Ojca, penego miosierdzia, wobec korego autork atekstu skada swe nieustanne podzikowania.
1

1 W Imi Paskie (Kol 3,17). Amen. 2 Wrd rnych dobrodziejstw, ktre otrzymaymy i co dzie otrzymujemy od hojnego Dawcy, Ojca miosierdzia (2Kor 1,3), i za ktre powinnymy chwalebnemu Dobroc- zycy caym sercem dzikowa, jest wielkie dobrodziejst- wo naszego powoania; 3 im za ono jest doskonalsze i wiksze, tym wicej je- stemy Bogu dune.
2

4 Dlatego Aposto mwi: Uznaj swoje powoanie (por. 1Kor 1,26). 5 Syn Boy sta si dla nas drog (por. J 14,6), ktr nam pokaza i ktrej nas uczy sowem i przykadem (por. 1Tm 4,12) wity nasz Ojciec Franciszek, prawdziwy Jego mionik i naladowca. 6 Powinnymy zatem, umiowane siostry, rozwaa niezmierzone dobrodziejstwa, jakimi nas Bg obsypa,

7 a zwaszcza te, ktre zdziaa w nas przez swego umio- wanego sug, witego naszego Ojca Franciszka, 8 nie tylko po naszym nawrceniu, ale gdymy jeszcze yy wrd marnoci wiata. 9 Sam bowiem wity, nie majcy jeszcze braci ani towar- zyszy, zajty zaraz po swoim nawrceniu 10 odnawianiem kocioa w. Damiana, w ktrym spyna na niego penia pociechy Boej i pobudzia do cakowitego opuszczenia wiata, 11 w przypywie wielkiej radoci i owiecony przez Ducha witego, przepowiedzia o nas to, co Pan potem speni. 12 Wszed bowiem wtedy na mur tego kocioa i do kilku ubogich ludzi, ktrzy znajdowali si w pobliu, powiedzia gono w jzyku francuskim: 13 Chodcie i pomcie mi w pracy przy klasztorze w. Da- miana, 14 bo bd tu mieszka panie, ktrych sawa i wite ycie wielbi bdzie naszego Ojca niebieskiego (por. Mt 5,16) w caym Jego Kociele witym. 15 Moemy wic w tym wydarzeniu podziwia wielk do- bro Boga wzgldem nas,

16 ktry w swym nadmiernym miosierdziu i mioci raczy przez swego witego te sowa powiedzie o naszym powoaniu i wybraniu (por. 2P 1,10).

17 I nie tylko o nas przepowiedzia to wity nasz Ojciec, ale i o innych, ktre pjd za gosem witego powoania, ktrym Pan nas wezwa.

18 Z jak wic troskliwoci, z jak gorliwoci ducha i ciaa powinnymy spenia nakazy Boga i naszego Ojca, aby przy pomocy Pana odda Mu talent pomnoony (por. Mt 25,15-23). 19 Sam bowiem Pan postawi nas jako wzr i zwierciado na przykad nie tylko dla innych, lecz rwnie dla naszych sistr, ktre powoa do naszego ycia, 20 aby i one byy zwierciadem i przykadem dla ludzi yjcych w wiecie. 21 Skoro wic Pan powoa nas do tak wielkiego zadania, aby z nas mogy bra wzr te, ktre s dla innych przyka- dem i zwierciadem, 22 powinnymy szczeglnie bogosawi i chwali Pana i umacnia si w Panu, by czyni dobrze.
3

23 Dlatego, jeli bdziemy y wedug tej reguy, zosta- wimy innym szlachetny przykad (por. 2Mch 6,28.31) i przez krtki trud zdobdziemy nagrod wiecznego szczcia (por. Flp 3,14). 24 Gdy Najwyszy Ojciec niebieski raczy w swoim mio- sierdziu owieci moje serce ask, abym za przykadem i pouczeniem witego naszego Ojca Franciszka czynia pokut, 25 niedugo po jego nawrceniu wraz z kilkoma siostrami, ktre mi Pan da wnet po moim nawrceniu, przyrzekam mu z wasnej woli posuszestwo, 26 tak jak Pan udzieli nam wiata swej aski przez chwa- lebne ycie i nauk witego Franciszka. 27 On za widzc, e byymy zycznie sabe i uomne, ale nie cofaymy si przed niedostatkiem, ubstwem, prac i utrapieniem, ani przed lekcewaeniem i wzgard wiata, 28 lecz za przykadem witych i jego braci uwaaymy to za wielk rozkosz, uradowa si bardzo w Panu, 29 i z mioci ku nam zobowiza si, e bdzie nas oso- bicie i przez swj zakon otacza zawsze serdeczn i troskliw opiek, jak swoich braci. 30 I tak z woli Pana i witego Ojca naszego Franciszka poszymy do kocioa w. Damiana, aby tam zamieszka.
4

31 Tu, w krtkim czasie, Pan przez swoje miosierdzie i ask pomnoy nasz liczb, aby spenio si to, co Pan przepowiedzia przez swego witego. 32 W innym bowiem miejscu przedtem przebywaymy, ale bardzo krtko. 33 Potem napisa nam regu ycia, podkrelajc najmoc- niej, ebymy zawsze trway w witym ubstwie. 34 I nie zadowoli si tym, e zachca nas za swego ycia do mioci i zachowania najwitszego ubstwa licznymi naukami i swoim przykadem (por. Dz 20,2), lecz zostawi nam jeszcze liczne pisma, abymy po jego mierci nigdy od ubstwa nie odstpiy. 35 Podobnie Syn Boy, pki y na wiecie, nie chcia nigdy odstpi od witego ubstwa. 36 I nasz wity Ojciec Franciszek, idc Jego ladami (por. 1P 2,21), pki y, nie odstpi ani w swoim przykadzie, ani w nauce od witego ubstwa, ktre wybra dla siebie i swoich braci. 37 Ja wic, Klara, niegodna suebnica Chrystusa i sistr ubogich klasztoru w. Damiana i rolinka witego Ojca, za- stanawiajc si z innymi moimi siostrami nad nasz tak wznios profesj, nad poleceniem tak wielkiego Ojca,

38 i nad saboci innych, ktrej obawiaymy si i dla sie- bie po mierci witego Ojca naszego Franciszka, naszej podpory, jedynej po Bogu pociechy i umocnienia (por. 1Tm 3,15), 39 odnawiaam wielokrotnie i dobrowolnie z siostrami nasze zobowizanie wobec pani naszej, najwitszego ubstwa, aby siostry, ktre s teraz i te, ktre przyjd po mojej mierci, nie mogy w aden sposb od niego od- stpi. 40 I jak ja gorliwie si zawsze staraam zachowywa wite ubstwo przyrzeczone Panu i witemu naszemu Ojcu Franciszkowi, i aby je inne siostry zachowyway, 41 tak rwnie siostry, ktre po mnie obejm urzd, powin- ny je same zachowywa i dba, aby je inne zachowyway. 42 Dla wikszej za pewnoci postaraam si, aby Ojciec wity Innocenty, za czasw ktrego zaczynaymy, i inni jego nastpcy potwierdzili swymi przywilejami nasz pro- fesj najwitszego ubstwa, ktre przyrzekymy rwnie naszemu Ojcu, 43 abymy nigdy od niego w aden sposb nie odstpiy. 44 Dlatego klczc i pochylajc si gboko dusz i ciaem, powierzam wszystkie moje siostry, obecne i przysze, witej matce, Kocioowi Rzymskiemu, Ojcu witemu, a
5

zwaszcza kardynaowi, ktry bdzie wyznaczony dla zako- nu braci mniejszych i dla nas. 45 Przez mio Pana, ktry ubogi pooony w obie (k 2,12), ubogi y i nagi zawis na krzyu, 46 niech kardyna protektor dba, aby ta "maa trzdka" (por. k 12,32), ktr w swym witym Kociele Bg Ojciec wzbudzi sowem i przykadem witego Franciszka, nala- dujcego ubstwo i pokor umiowanego Syna Boego i Jego chwalebnej Matki Dziewicy, 47 zachowywaa zawsze wite ubstwo, ktremy przyrzeky Bogu i witemu naszemu Ojcu Franciszkowi, i niech w tym ubstwie umacnia i utrzymuje siostry. 48 Pan da nam witego naszego Ojca Franciszka jako zaoyciela, krzewiciela i pomocnika w subie Chrystusowi i w tym, co przyrzekymy Bogu i samemu naszemu Ojcu, 49 ktry za swego ycia sowem i czynem otacza nas, swoj rolink, troskliw opiek. 50 Powierzam wic rwnie wszystkie moje siostry obec- ne i przysze nastpcy witego naszego Ojca Franciszka i caemu zakonowi, 51 aby nam pomagali suy coraz lepiej Bogu, a zwaszcza zachowywa najwitsze ubstwo.

52 Jeeli si natomiast kiedy zdarzy, e wymienione siostry opuszcz to miejsce i przenios si na inne, to gdziekol- wiek bd, powinny rwnie po mojej mierci zachowy- wa t regu ubstwa, ktr przyrzekymy Bogu i wite- mu naszemu Ojcu Franciszkowi. 53 Niech si jednak staraj i pamitaj, zarwno siostra pia- stujca mj urzd, jak i inne, aby nie nabywa i nie przyjmo- wa koo klasztoru wicej ziemi, ni jest to prawdziwie ko- nieczne na zaoenie ogrodu dla uprawiania warzyw. 54 Jeeli za trzeba bdzie mie kiedy wicej ziemi za ogrodzeniem ogrodu dla przyzwoitego odosobnienia klasz- toru, niech pozwol tylko tyle naby, ile wymaga prawdzi- wa konieczno. 55 Ziemia ta nie powinna by ani uprawiana, ani obsiewa- na, lecz niech zawsze ley odogiem. 56 Napominam i zachcam w Panu Jezusie Chrystusie wszystkie moje siostry, obecne i przysze, aby zawsze si staray i drog witej prostoty, pokory i ubstwa, i pro- wadzi ycie wite, 57 tak jak od pocztku naszego nawrcenia do Chrystusa byymy pouczone przez witego naszego Ojca Francisz- ka.
6

58 W ten sposb, nie dziki naszym zasugom, ale tylko z miosierdzia Boego i z aski hojnego Dawcy, samego Ojca miosierdzia (2Kor 1,3), bd zawsze roztacza wo dobrej sawy tak na te ktre s daleko, jak i na te, ktre s blisko (por. 2Kor 2,15). 59 Miujcie si nawzajem mioci Chrystusow, a mio, ktr macie w sercu, okazujcie przez uczynki na zewntrz, 60 aby siostry, zachcone tym przykadem, wzrastay zaw- sze w mioci Boej i w mioci wzajemnej. 61 Prosz rwnie t, ktra bdzie peni urzd, aby sta- raa si siostrom bardziej przewodzi cnotami i witym y- ciem ni urzdem, 62 eby siostry pocignite jej przykadem byy posuszne nie tyle ze wzgldu na jej rzd, co z mioci. 63 Niech bdzie take troskliwa i rozwana w stosunku do sistr, jak dobra matka wobec swych crek. 64 A zwaszcza niech si stara zaopatrywa kad z sistr wedug jej potrzeb z tego, co Pan im da. 65 Niech bdzie rwnie tak uprzejma i przystpna, aby mogy spokojnie wyjawia swoje potrzeby

66 i wedug wasnego uznania, zwraca si do niej z ufnoci o kadej porze, zarwno w sprawach swoich, jak innych sistr. 67 Siostry za podwadne niech pamitaj, e dla Pana wyrzeky si wasnej woli, 68 dlatego chc, aby byy posuszne swej matce, jak to do- browolnie przyrzeky Panu, 69 aby na widok wzajemnej mioci, pokory i jednoci wrd sistr matce byo lej dwiga ciar urzdu, 70 a przez wite ycie sistr to, co jest przykre i gorzkie, zmienio si jej w sodycz. 71 A poniewa wska jest droga i cieka, i ciasna brama, ktr si idzie i wchodzi do ycia, mao jest tych, ktrzy ni id (por. Mt 7,14) i wchodz. 72 A jeli s tacy, ktrzy ni id przez jaki czas, to tylko bardzo nieliczni trwaj na niej do koca. 73 Bogosawieni, ktrym dane jest i (por. Ps 119,1) t drog i wytrwa na niej a do koca (por. Mt 10,22). 74 Wszedszy wic raz na drog Pask, uwaajmy, abymy nigdy z niej, w aden sposb nie zboczyy z wa- snej winy, przez niedbalstwo lub niewiedz,
7

75 i nie przyniosy wstydu tak wielkiemu Panu, Jego Matce Dziewicy, witemu naszemu Ojcu Franciszkowi, Kocioowi tryumfujcemu, a take walczcemu. 76 Napisane jest bowiem: "Przeklci, ktrzy odstpuj od twoich przykaza" (Ps 119,21). 77 Dlatego klkam przed Ojcem Pana naszego Jezusa Chry- stusa (Ef 3,14), aby przez zasugi chwalebnej Dziewicy, witej Jego Matki, witego Ojca naszego Franciszka i wszystkich witych, 78 sam Pan, ktry da dobry pocztek, dawa wzrost (por. 2Kor 8,6.11; 1Kor 3,6.7) i wytrwanie do koca. Amen. 79 To pismo, aby lepiej byo zachowane, zostawiam wam, moim najdroszym i najukochaszym siostrom, obecnym i przyszym, na znak bogosawiestwa Pana i witego Ojca naszego Franciszka oraz bogosawiestwa mojego, waszej matki i suebnicy.