Studia Linguistica Universitatis Iagellonicae Cracoviensis 125 (2008)

ELBIETA MACZAK-WOHLFELD Instytut Filologii Angielskiej

MORFOLOGIA ZAPOYCZE ANGIELSKICH W JZYKACH EUROPEJSKICH

Powszechnie wiadomo, e zapoyczenia podlegaj adaptacji na czterech poziomach analizy jzykowej, a wic fonologicznym, graficznym, morfologicznym i semantycznym. Jak wskazuje tytu niniejszego artykuu, niej przedstawione rozwaania dotycz jedynie asymilacji zapoycze angielskich wystpujcych w jzykach europejskich w paszczynie morfologicznej. Jest oczywiste, e anglicyzmy po zapoyczeniu s poddawane analizie morfologicznej, ktra pozwala je zakwalifikowa do odpowiedniej kategorii. Jak pisze Haugen (1950: 224), ju w roku 1881 Whitney ustali, e najczciej zapoycza si rzeczowniki, a rzadziej czasowniki, przymiotniki, przyswki, przyimki oraz wykrzykniki. Podobne dane przytacza wspomniany Haugen. Wynika z nich, e w przebadanych przez niego jzykach rzeczowniki stanowi 70% zapoycze, czasowniki okoo 1823%, przymiotniki okoo 34%, a przyswki, przyimki i wykrzykniki okoo 1% zapoycze. W tym miejscu mona si pokusi o wyjanienie przyczyny przewagi rzeczownikw nad innymi czciami mowy wrd wyrazw zapoyczonych. I tak Haugen (ibidem) bierze pod uwag aspekt strukturalny i twierdzi, e w jzyku jest wicej rzeczownikw i czasownikw ni innych czci mowy, co si daje wytumaczy tym, i jzyk nie wymaga duej liczby pomocniczych jednostek leksykalnych speniajcych funkcje gramatyczne midzy sowami znaczcymi w zdaniu. Z kolei Bajerowa (1980: 59), powoujc si na szwedzkiego romanist Lombarda, uwaa, i przewaga rzeczownikw nad innymi czciami mowy w jzyku wynika std, e mylimy konstrukcjami nominalnymi. Warto jednak odnotowa za Haugenem (ibidem), e wrd zapoycze procent rzeczownikw jest jeszcze wyszy ni w jzyku w ogle. Weinreich (1970) pisze natomiast, i przyczyna przewagi zapoyczonych rzeczownikw nad innymi czciami mowy tkwi w semantyce. Jego zdaniem, w jzykach, w ktrych przebadano zapoyczenia, istniaa potrzeba nazwania nowych desygnatw, procesw, zjawisk itp., a do tego su wanie rzeczowniki. Weinreich uwaa, e w innych warunkach kulturowych proporcja midzy

114

ELBIETA MACZAK-WOHLFELD

rzeczownikami a innymi czciami mowy mogaby by odmienna. Jako przykad podaje jzyk nootka, w ktrym czasowniki, a nie rzeczowniki, oznaczaj rzeczy konkretne, i z tego powodu lingwista ten dochodzi do wniosku, i w takim jzyku przewag wrd zapoycze najprawdopodobniej miayby czasowniki (Maczak-Wohlfeld 1995: 5455). Zgodnie z wyej przedstawionymi danymi, rwnie i niniejsza analiza dotyczy gwnie adaptacji morfologicznej angielskich rzeczownikw przejmowanych przez jzyki europejskie, a w mniejszym stopniu czasownikw i przymiotnikw, natomiast pozostae kategorie zostay potraktowane w sposb marginalny. Analiz przeprowadzono na podstawie A dictionary of European anglicisms. A usage dictionary of anglicisms in sixteen European languages (UDASEL), sownika wydanego pod redakcj Manfreda Grlacha (2005, wyd. II) przez Oxford University Press. Leksykon ten jest pierwsz tego typu prac, w ktrej zosta zilustrowany wpyw angielszczyzny na jzyki europejskie. W sowniku wzito pod uwag, jak wynika z tytuu, szesnacie jzykw, w tym trzy grupy jzykw indoeuropejskich: germaskie (niemiecki, norweski, holenderski, islandzki), romaskie (francuski, woski, hiszpaski, rumuski), sowiaskie (polski, rosyjski, chorwacki, bugarski) oraz dwa inne: albaski i grecki, a take dwa jzyki z rodziny ugrofiskiej (fiski, wgierski). Dobr jzykw mia charakter arbitralny i wynika w zasadzie z moliwoci znalezienia wsppracownikw. Pomimo tego przypadkowego doboru, wybr jzykw pozwala na skontrastowanie jzykw uywanych na zachodzie i wschodzie Europy, w tych samych regionach (np. Bakany), porwnanie rozmaitych grup jzykowych, jzykw otwartych na przyjmowanie zapoycze wobec bardziej purystycznych. Materia zosta wyekscerpowany ze sownikw narodowych, jzykw obcych, jak i leksykonw anglicyzmw, o ile takie istniay w poszczeglnych jzykach, a take ze wspczesnej prasy. Nie korzystano z korpusw jzykowych, gdy, jak wiadomo, zawsze si pojawiaj wtpliwoci dotyczce ich reprezentatywnoci nawet w wypadku studiw ograniczonych do jednego jzyka, nie mwic ju o tak szeroko zakrojonym wielojzykowym projekcie. Gwnie skoncentrowano si na uwzgldnieniu nowszych zapoycze, a wic tych, ktre si pojawiy po roku 1945. Warto tu wyjani, e przez anglicyzm rozumie si w omawianym sowniku wyrazy odnotowane przynajmniej w jednym z szesnastu jzykw, ktre cechuje angielska fonetyka i morfologia. Internacjonalizmy (np. telephone), nazwy wasne (w rodzaju Greenpeace), a take egzotyki, ktre weszy do jzykw europejskich za porednictwem angielskiego (jak avocado), oraz setki terminw specjalistycznych, np. odnoszcych si do informatyki, zostay pominite, co nie oznacza, e wyrazy zwizane z t dziedzin nauki, ktre s zrozumiae przez przecitnie wyksztaconego mwc, nie zostay uwzgldnione. W dalszych szczegowych rozwaaniach nad adaptacj morfologiczn anglicyzmw w jzykach europejskich skoncentruj si na hasach rozpoczynajcych si od jednej arbitralnie wybranej litery, jak jest G. Jednak na wstpie naszych rozwaa naley przynajmniej w pewnym stopniu zakwestionowa twierdzenie Grlacha (2003: 83), jakoby w zwizku z coraz

Morfologia zapoycze angielskich w jzykach europejskich

115

lepsz znajomoci angielszczyzny na kontynencie europejskim anglicyzmy na poziomie morfologicznym nie podlegay adaptacji, co oznacza, i zachowuj angielski wykadnik liczby mnogiej, angielskie morfemy derywacyjne czy te angielski sposb tworzenia zoe1. W rzeczywistoci jednak wiele zapoycze angielskich wprowadzonych nie tylko w przeszoci, lecz take wzbogacajcych jzyki europejskie wspczenie, podlega adaptacji morfologicznej. W wypadku rzeczownikw, bez wzgldu na to, czy podlegaj adaptacji czy te jej nie wykazuj, naley przede wszystkim im przypisa okrelony rodzaj gramatyczny. Wiadomo, i angielszczyzn w zasadzie cechuje brak rozrnienia rodzaju gramatycznego w przeciwiestwie do licznych jzykw uywanych na kontynencie europejskim. Pomimo to warto zwrci uwag, e na og w gramatykach szkolnych, przez ktre to okrelenie rozumie si podrczniki suce do nauki jzyka angielskiego jako obcego, rozrnia si cztery rodzaje: mski, np. man, dog itp. eski, np. woman, bitch itp. nijaki, np. table, idea itp. wsplny lub podwjny (common gender), np. doctor, baby itp., co oznacza, i rzeczowniki te mog przyjmowa dwa rodzaje. Przykadowo, w wypadku sowa doctor jest to rodzaj mski lub eski, a co do wyrazu baby, to odnosi si on do rodzaju nijakiego, mskiego oraz eskiego (Maczak-Wohlfeld, Niegorodcew, Willim 2007). Jak wida, sugerowane tumaczenie common gender jako rodzaj podwjny [zob. Nowy sownik Fundacji Kociuszkowskiej (2003)] nie jest cise, gdy leksem baby przyjmuje jeden z trzech rodzajw gramatycznych. Suszniejsze wydaje si wic tumaczenie terminu common gender jako rodzaj wsplny. W podrczniku do nauki gramatyki jzyka angielskiego dla bardzo zaawansowanych, napisanym przez G. Leecha i J. Svartnika (1975), jest natomiast mowa o tym, i w angielszczynie rodzaj gramatyczny odnosi si wycznie do zaimkw osobowych. Rzeczowniki, przymiotniki i przedimki cechuje brak rozrnienia rodzaju gramatycznego, natomiast wybr zaimka he lub she jako substytutu rzeczownika, poza nielicznymi wyjtkami, jest uzaleniony od pci w wypadku rzeczownikw osobowych. Pozostae rzeczowniki na og s zastpowane przez zaimek it.

1 Grlach (2003) rwnie twierdzi, e na poziomie fonologicznym i graficznym wspczenie przejmowane zapoyczenia angielskie w miar wiernie imituj pierwowzory. Jednak po przeprowadzeniu szczegowej analizy na materiale jzyka polskiego okazao si, e nowsze poyczki w niewielkim stopniu rni si od starszych w sposobie przyswajania na poziomie fonologicznym, co atwo mona wyjani stosunkowo znacznymi rnicami midzy polskim i angielskim systemem fonologicznym oraz, mimo wszystko, cigle niezadowalajc znajomoci jzyka Szekspira wrd Polakw. Rnica polega jedynie na znikomej liczbie obecnie przejmowanych poyczek, ktre byyby wymawiane cakowicie zgodnie z ich zapisem graficznym, jak to wystpowao w przeszoci, np. w wyrazie nylon. Wprowadzane w dobie wspczesnej anglicyzmy w wikszym natomiast stopniu ni starsze zachowuj pisowni oryginau, co jest zrozumiae, gdy przy tak rozpowszechnionych mediach, jakie stanowi prasa, a w szczeglnoci internet, niewielki stopie adaptacji na poziomie graficznym staje si oczywisty (Maczak-Wohlfeld 2004).

116

ELBIETA MACZAK-WOHLFELD

Z kolei w najnowszej, a zarazem najobszerniejszej akademickiej gramatyce jzyka angielskiego, autorstwa R. Huddlestona i G.K. Pulluma, pt. The Cambridge grammar of the English language z 2002 roku (wyd. I) znajdujemy bardziej szczegowe rozrnienie rodzajw gramatycznych w jzyku angielskim. Ot po krtkim wstpie, z ktrego wynika, e wbrew opiniom niektrych jzykoznawcw (por. wyej przytoczony pogld) istnieje rodzaj gramatyczny (gender) w tradycyjnym tego sowa rozumieniu, a wic w opozycji do tzw. gender studies. Dalej autorzy wspomnianej ksiki twierdz, i rodzaj gramatyczny w jzyku angielskim nie stanowi kategorii fleksyjnej, a wic tym samym w przeciwiestwie np. do niemieckiego czy francuskiego jest w mniejszym stopniu zgramatykalizowany, a take podnosz, e rodzaj jest przypisywany rzeczownikowi na podstawie jego relacji do zaimka bd zaimkw. W opozycji do przedstawionego i najczciej akceptowanego rozrnienia czterech rodzajw w jzyku angielskim, Huddleston i Pullum wyrniaj osiem rodzajw gramatycznych rzeczownikw: a) rodzaj mski, np. bachelor, boy, bridegroom, husband, king; b) rodzaj eski, np. actress, bride, girl, heroine, nun; c) rodzaj nijaki, np. arrival, beer, fact, finger, garage; d) podwjny rodzaj msko-eski, np. actor, atheist, dwarf, friend, hero; e) podwjny rodzaj msko-nijaki, np. buck, bull, cock, drake; f) podwjny rodzaj esko-nijaki, np. boat, car, country, cow, earth; g) potrjny rodzaj, np. baby, blackbird, child, dog, elephant (Huddleston, Pullum 2002: 484490). Pomimo braku jednoznacznego stanowiska dotyczcego liczby rodzajw gramatycznych w jzyku angielskim, jak ju o tym bya mowa, w wikszoci wypadkw rozrnienie rodzaju nie ma charakteru gramatycznego, jak to si dzieje w przewaajcej liczbie omawianych jzykw europejskich, ktre po przejciu anglicyzmu na swj grunt, musz przypisa mu okrelony rodzaj gramatyczny. Najczciej czyni si to na podstawie nastpujcych kryteriw: 1) struktury wygosu zapoyczonej jednostki leksykalnej; 2) formy graficznej zapoyczenia, o ile jest ono odczytywane zgodnie z pisowni; 3) formy dodanego sufiksu rodzimego; 4) znaczenia wyrazu zapoyczonego i jego relacji do rodzaju gramatycznego leksemu o podobnej semantyce w jzyku-biorcy; 5) porednictwa jzyka-ogniwa w procesie zapoyczania; 6) pci osobnika oznaczanego przez dany rzeczownik; 7) homonimii; 8) struktury morfologicznej zapoyczenia (np. Fisiak 1963, Arndt 1970, Carstensen 1980). Wprawdzie, jak wynika z mojego badania ograniczonego z oczywistych powodw do polszczyzny, Polacy przy ustalaniu rodzaju gramatycznego anglicyzmw kieruj si w zasadzie tylko dwoma kryteriami, czyli wygosem i / lub znaczeniem wyrazu. Nieliczni respondenci zasugerowali odniesienie do zaimkw ten / ta / to, a jedynie niewielu spord ankietowanych nie byo w stanie

Morfologia zapoycze angielskich w jzykach europejskich

117

poda jakichkolwiek kryteriw, ktre wzili pod uwag przy przypisywaniu rodzaju. Ciekawe, e poddani badaniu studenci anglistyki, a wic osoby o pewnym wyrobieniu jzykowym i lingwistycznym, jakkolwiek rozmaitym ze wzgldu na rok i typ studiw, prawie we wszystkich wypadkach waciwie okrelili rodzaj gramatyczny rzeczownikw, chocia stosowali przewanie rozrnienie trzech rodzajw (mski, eski i nijaki). Wynika wic z tego, i w powszechnej czy popularnej wiadomoci polskich native speakerw na og wyrnia si trzy rodzaje2. Powysze stwierdzenie zostao opatrzone we fraz na og, gdy oczywicie na podstawie przeprowadzonego badania nie mona wyprowadzi bezwzgldnego uoglnienia. Jak wic stwierdzono, ankietowani przewanie byli w stanie przyporzdkowa waciwy rodzaj anglicyzmom, co pozostaje w duym kontracie z anglicyzmami wystpujcymi w niemczynie. Badania takie przeprowadzi Carstensen (1980), ktry sprawdzi rodzaj gramatyczny 80 anglicyzmw zawiadczonych w czternastu sownikach jzyka niemieckiego. Okazao si, e autorzy leksykonw przypisuj tym samym jednostkom rodzaj mski lub nijaki, czy te eski lub nijaki albo mski lub eski. Podobne wnioski wycign Carstensen przy sprawdzaniu tekstw pisanych, a ucilajc, prasowych, czyli w zasadzie, jak pisze uczony, indywidualnego uycia dziennikarzy, a take jzyka mwionego niemieckich native speakerw. W tym ostatnim przypadku okazao si, e 67 informatorw byo zgodnych co do rodzaju zaledwie trzech rzeczownikw na 31 zapoyczonych z angielskiego (Maczak-Wohlfeld 2007). Podobne trudnoci zwizane z przypisywaniem rodzaju gramatycznego angielskim poyczkom mona napotyka take i w nielicznych innych jzykach, np. w albaskim, co jest uzalenione od odmiany tego jzyka, a ucilajc, od terytorium, na ktrym jest on uywany (Mehmeti 1982). Niemniej jednak, przechodzc do bardziej oglnych uwag, pragn si odnie do wzmiankowanego sownika, a dokadniej do hase zarejestrowanych pod wspomnian ju liter G i na tej podstawie dokona pewnych uoglnie. Znalazo si tam 146 hase (dla jasnoci podaje si form angielskiego oryginau, podobnie jak w analizowanym leksykonie), z ktrych 125 stanowi rzeczowniki. Biorc pod uwag rozkad anglicyzmw w poszczeglnych jzykach, moemy mwi o 933 jednostkach leksykalnych poddanych analizie. Zaledwie w wypadku 10 wyrazw zauwaono wahanie w doborze rodzaju, co niejako potwierdza rezultaty wyej opisanego wyniku badania przeprowadzonego na materiale polskim i niemieckim. Ot wahanie w doborze rodzaju gramatycznego zaobserwowano w siedmiu anglicyzmach przejtych na grunt jzyka niemieckiego (np. gap m. /. /n.; gospel n. / m.; groupie m. / n.); w dwu poyczkach angielskich wystpujcych w norweskim (gag m. / .; groove m. / n.) oraz w jednym zapoyczeniu odnotowanym w jzyku woskim (ghost-writer m. / .). Jest oczywiste, e po ustaleniu rodzaju w jzykach fleksyjnych zapoyczenia te podlegaj odmianie zgodnej z reguami danego jzyka.
2 Wiadomo, e lingwici rozrniaj rozmait liczb rodzajw gramatycznych w jzyku polskim (por. np. Dunaj 1996, Nagrko 1998).

118

ELBIETA MACZAK-WOHLFELD

Kolejny problem zwizany z asymilacj na poziomie morfologicznym dotyczy tworzenia liczby mnogiej. W zasadzie w zdecydowanej wikszoci wypadkw przebadane poyczki, jeli tworz liczb mnog, to jest ona zgodna z reguami jzyka-biorcy. Jednake nieliczne anglicyzmy (gwnie w jzyku niemieckim) przyjmuj angielski wykadnik liczby mnogiej -s lub jego nieregularn form. Po szczegowym przebadaniu materiau okazao si, e dotyczy to 36 anglicyzmw odnotowanych w niemczynie (np. gadget, gang, gang leader, gap, gin-fizz, goal, greenhouse, greyhound, ktre cechuje regularny wyznacznik liczby mnogiej -s, jak i takich wyrazw, jak gagman, gentleman, charakteryzujcych si nieregularn form liczby mnogiej, czyli a > e), 13 zapoycze wystpujcych w norweskim (np. Gameboy, game show, gentleman3, gimmick, girl), 4 zapoycze angielskich odnotowanych w hiszpaskim (gang, gel, girl, groupie), 3 we woskim (garden party, ghost-writer, girl), 2 w holenderskim (gardenia, grupie), po 1 w islandzkim (gentleman), polskim (gospel) oraz chorwackim (woman). W omiu przypadkach zaobserwowano dwa sposoby tworzenia liczby mnogiej, co oznacza, i stosuje si zarwno angielsk, jak i rodzim kocwk liczby mnogiej, np. w norweskim gap gaps / gaper, garden party garden parties / garden parter, czy w niemieckim grill grills / grille. Na podstawie powyszej analizy mona doj do przekonania, i anglicyzmy przejte przez jzyki europejskie stosunkowo atwo podlegaj asymilacji na poziomie morfologicznym wbrew zacytowanej opinii Grlacha (2003). Mona si jedynie zgodzi z tym, e morfemy derywacyjne wchodzce w skad anglicyzmw s na og przejmowane bez adnych modyfikacji jako wyrazy proste, gdy wikszo rodzimych uytkownikw jzyka ich nie rozrnia, np. gate-crasher, gearing, getter, globe-trotter. Jedyny morfem, ktry zosta wydzielony i okaza si produktywny w dwunastu z szesnastu przebadanych jzykw to -gate. Podobnie naley przyzna racj Grlachowi, i angielski sposb tworzenia zoe jest przejmowany przez wiele jzykw europejskich. Dotyczy to w szczeglnoci zoe typu rzeczownik + rzeczownik, w ktrym pierwszy czon odgrywa rol modyfikatora, np. Game Boy, game show, gang leader, garden centre, garden party. Wydaje si jednak, i osoby wprowadzajce te zapoyczenia, podobnie jak w wypadku wyrazw zawierajcych morfemy derywacyjne (rwnie wystpujce w omawianych zoeniach), traktuj je jako cao, nie zwracajc uwagi na ich faktyczn struktur. Naturalnie jest inn, mona rzec niepokojc, rzecz, kiedy taka konstrukcja zostaje przejta przez jzyk, jak to na przykad dzieje si w polszczynie, w ktrej na wzr angielski tworzy si struktury typu auto myjnia, fliz shop, ktre naruszaj skadni jzyka polskiego. Spord hase odnotowanych pod liter G wystpuje 10 przymiotnikw (np. glamorous, glossy, goody, greasy), z ktrych aden nie podlega asymilacji w paszczynie morfologicznej. Jest to o tyle ciekawe, e w wikszoci z przeanalizowanych jzykw przymiotniki rodzime lub obce wprowadzone w przeszoci, a zatem dobrze zasymilowane, podlegaj odmianie czy stopniowaniu. Prawdopodobnie brak adaptacji na poziomie morfologicznym przymiotnikw da
3

W tym wypadku anglicyzm ten przyjmuje nieregularn form liczby mnogiej gentlemen.

Morfologia zapoycze angielskich w jzykach europejskich

119

si wytumaczy ich nisk frekwencj. Z powodu braku asymilacji angielskich przymiotnikw w jzykach europejskich, mona zaobserwowa tendencj do uywania ich raczej w pozycji orzecznika anieli modyfikatora. W sposb bardziej zrnicowany zachowuje si siedem czasownikw, z ktrych co jest zgodne z ustaleniami zawartymi w literaturze przedmiotu trzy si nie asymiluj (gramble, gear, guide) w jzykach, ktre je przejy, a pozostae trzy we wszystkich jzykach podlegaj reguom jzyka-biorcy (golf, grab, grill), czyli przyjmuj najczciej stosowane cechy czasownikw rodzimych, po czym podlegaj rozrnieniom osoby, liczby, czasu, trybu czy aspektu w zalenoci od jzyka. Jeden czasownik (groove) zosta zasymilowany tylko w jzyku niemieckim, ale ju nie w islandzkim (w innych jzykach nie wystpuje). Ponadto w zgromadzonym materiale zarejestrowano jeden wykrzyknik great, ktry ze swej natury nie podlega adnym przeksztaceniom, podobnie jak jeden skrtowiec literowy GMT oraz dwie frazy good-bye i good old days (w wypadku tej ostatniej wiele jzykw wprowadza kalki). W konkluzji warto podnie, i najatwiej asymiluj si rzeczowniki, co, by moe, wynika z ich frekwencji. W znacznie mniejszym stopniu adaptacji podlegaj inne czci mowy, nie mwic ju o skrtowcach czy frazach. Nie jest wic suszne twierdzenie Grlacha (2003), jakoby w obecnej dobie nie dochodzio do integracji anglicyzmw na poziomie morfologicznym. Jedynie mona si zgodzi, i zarwno wyrazy zoone, jak i zoenia angielskie s przejmowane jako wyrazy proste i nie podlegaj dalszemu procesowi substytucji, co wbrew twierdzeniu uczonego nie wynika z coraz lepszej znajomoci angielszczyzny, a wrcz odwrotnie z jej niewystarczajcego opanowania.

Bibliografia
Arndt W.W. 1970. Non-random assignment of loanwords: German noun gender. Word 26: 244253. Bajerowa I. 1980. Wpyw techniki na ewolucj jzyka. Krakw. Carstensen B. 1980. Gender of English loanwords in German. Studia Linguistica Posnaniensia 12: 325. Dunaj B. (ed.) 1996. Sownik wspczesnego jzyka polskiego. Warszawa. Fisiak J. (ed.) 2003. Nowy sownik Fundacji Kociuszkowskiej. Angielsko-polski. Krakw. Grlach M. 2003. English words abroad. [wydruk komputerowy]. Grlach M. (ed.) 2005. A dictionary of European anglicisms. A usage dictionary of angli-cisms in sixteen European languages. [ed. II]. Oxford. Haugen E. 1950. The analysis of linguistic borrowing. Language 26: 210231. Huddleston R., Pullum G.K. 2002. The Cambridge grammar of the English language. Cambridge. Leech G., Svartnik J. 1975. A communicative grammar of English. London. Maczak-Wohlfeld E. 1995. Tendencje rozwojowe wspczesnych zapoycze angielskich w jzyku polskim. Krakw. Maczak-Wohlfeld E. 2004. Starsze i nowsze zapoyczenia angielskie w mwionej oraz pisanej odmianie jzyka polskiego. Biuletyn Polskiego Towarzystwa Jzykoznawczego 60: 109115.

120

ELBIETA MACZAK-WOHLFELD

Maczak-Wohlfeld E. 2007. Rodzaj gramatyczny zapoycze angielskich w polszczynie. Biuletyn Polskiego Towarzystwa Jzykoznawczego 63: 3948. Maczak-Wohlfeld E., Niegorodcew A., Willim E. 2007. A practical grammar of English. [ed. XIII]. Warszawa. Mehmeti I. 1982. A morphological and semantic analysis of the adaptation of anglicisms in Albanian. Filipovi R. (ed.) The English element in European languages. [vol. II]. Zagreb: 2856. Nagrko A. 1998. Zarys gramatyki polskiej (ze sowotwrstwem). [ed. III]. Warszawa. Weinreich U. 1970. Languages in contact. Findings and problems. [ed. VII]. New York.

Summary The morphology of English loanwords in European languages

Grlachs (2003) claim is that modern anglicisms do not assimilate in European languages on the morphological level, by contrast, it is claimed and proved here that in most cases they are adapted, which means that nouns are firstly assigned the grammatical gender and then declined accordingly in most of the investigated sixteen European languages, and that in the majority of tongues nouns take the native marker of plurality. Grlach is right only in suggesting that compound and complex words are not assimilated since they are treated as simple words. Other parts of speech, which are far less often borrowed, are assimilated to a lesser extent, which is in large part due to their low frequency.