PODSTAWY PROGRAMU ACROBAT

Czym jest format Adobe PDF?

Dlaczego warto korzystać z formatu Adobe PDF?
Praca w programie Acrobat
Uaktualnianie programu Acrobat
Czym jest format Adobe PDF?

PDF (Portable Document Format) jest to uniwersalny format przenośnych dokumentów

elektronicznych. Format ten pozwala zapisywać dokumenty tworzone w wielu różnych
systemach i aplikacjach; przy jego użyciu są zachowywane oryginalne czcionki i obrazki,
a także oryginalny układ dokumentów źródłowych. Format PDF stał się
międzynarodowym standardem bezpiecznej archiwizacji i wymiany dokumentów
elektronicznych. Pliki Adobe PDF mają niewielkie rozmiary, a mogą być udostępniane,
przeglądane i drukowane przy użyciu darmowego oprogramowania Adobe® Reader®.
Aplikacje zawarte w pakiecie Adobe Acrobat® umożliwiają konwersję dowolnego
innego formatu na format PDF.

(Zobacz Dlaczego warto korzystać z formatu Adobe PDF?.)

Dlaczego warto korzystać z formatu Adobe PDF?

Zarówno firmy prywatne, jak i instytucje państwowe odchodzą od tradycyjnych metod

gromadzenia i przesyłania danych na rzecz procedur elektronicznych; a standardem
w zakresie elektronicznego zapisu danych staje się właśnie format PDF. W Stanach
Zjednoczonych jest stosowany na przykład w systemie elektronicznej dystrybucji leków
(U. S. Food and Drug Administration) i w sądownictwie. Wykorzystują go także instytucje
państwowe (przede wszystkim rządowe) w Wielkiej Brytanii i w Niemczech.

Typowy problem Zalety dokumentów Adobe PDF

Odbiorca nie może otworzyć plik, ponieważ nie Plik PDF może otworzyć każdy. Wystarczy,
dysponuje aplikacją, w której utworzono plik. by zaopatrzył się w darmowy program
Adobe Reader.
Archiwa zawierające dokumenty elektroniczne i Pliki PDF zajmują mało miejsca, mogą być w
tradycyjne (drukowane) zajmują dużo miejsca, dowolny sposób przeszukiwane i są łatwo
sprawiają trudności przy przeszukiwaniu i dostępne (dostęp do nich zapewnia między
wymagają stosowania aplikacji, w których innymi darmowy program Adobe Reader).
utworzono poszczególne dokumenty. Ich przeglądanie ułatwiają zakładki i łącza.
Dokument są niepoprawnie wyświetlane na W dokumentach Adobe PDF można osadzić
urządzeniach przenośnych. specjalne znaczniki, które odpowiadają
między innymi za zawijanie tekstu na
ekranach urządzeń przenośnych (z
systemami Palm OS®, Symbian i Pocket PC).
Wielu przedsiębiorców wybiera tradycyjny Dokumenty PDF można podpisywać
sposób sporządzania i archiwizacji dokumentów, cyfrowo i zabezpieczać za pomocą
ponieważ procedury elektroniczne nie specjalnych uprawnień dostępu.
zapewniają odpowiedniej ochrony danych.
Dokumenty nietypowo sformatowane są Oznakowane dokumenty PDF zawierają
niedostępne dla użytkowników niedowidzących. dodatkowe informacje, które czynią je
dostępnymi dla czytników ekranu.

(Zobacz Praca w programie Acrobat.)

Praca w programie Acrobat

Program Adobe Acrobat 7.0 Professional oferuje solidne narzędzia służące do wymiany
plików Adobe PDF, prowadzenia przeglądów elektronicznych, sprawdzania
dokumentów, tworzenia formularzy, konwersji dużych rysunków technicznych
posiadających warstwy do formatu PDF oraz obsługi drukowania. W tej części, znajdują
się odniesienia do informacji na temat często stosowanych zadań zawartych w pliku
pomocy elektronicznej.

Tematy powiązne:

Nawigacja dokumentów PDF

Aby zaznaczyć i skopiować tekst, tabele lub obrazki
Ustawienia własności narzędzia i obiektu
Wstawianie, dołączania lub wydzielanie stron
Dodawanie nagłówków, stopek, znaków wodnych i tła
Tworzenie dokumentów z rozwiniętymi funkcjami dla użytkowników programu Adobe Reader.
Tworzenie bezpiecznego dokumentu
Tworzenie dostępnych dokumentów dla niepełnosprawnych ruchowo i niedowidzących
użytkowników
Zarządzanie plikami PDF
Przeglądanie dokumentu PDF w internecie
Aby przygotować dokument do przeglądania w trybie online, należy:
Przeglądanie pliku PDF przez innych użytkowników
Praca z warstwami AutoCAD lub Visio w dokumencie PDF (Windows)
Aby kontrolować kolorystykę dokumentu, należy:
Aby utworzyć dokument wysokiej jakości, należy:
Nawigacja dokumentów PDF

Aby swobodnie poruszać się po stronach dokumentu PDF, należy skorzystać z

przycisków nawigacji znajdujących się na pasku stanu, klawiszy Page Up i Page Down
lub przeciągać pionowy pasek przewijania. Jeśli dokument jest wyświetlany w trybie
pełnego ekranu jako pokaz slajdów, to przeglądanie stron może odbywać się za
pomocą klawiszy ze strzałkami. Wybrać polecenie Edycja > Preferencje (Windows) lub
Acrobat > Preferencje (Mac OS), wybrać opcje Pełny ekran i Pokaż pasek nawigacji.)

Nawigacja, przyciski

Wskazówki dotyczące nawigacji dokumentu PDF:

● Korzystanie z zakładek. Aby poruszać się między stronami w dokumencie PDF, należy
klikać na zakładki w panelu nawigacji Zakładki. Zakładki mogą odnosię do miejsc w tym
samym dokumencie, innym dokumencie lub do pewnych stron internetowych. Do
dokumentów PDF można też dodawać swoje własne zakładki. (Zobacz Tworzenie
zakładek.)
● Używanie miniaturek Aby poruszać się między stronami w dokumencie PDF, należy
kliknąć na miniaturki (lub obrazki) w panelu nawigacji Strony.
● Korzystanie z artykułów. W magazynach lub gazetach w formacie PDF, wątki są
przelewane z jednego łamu do kolejnego, czasami przez kilka stron. Autorzy mogą
łączyć prostokąty łączące sekcje jednego kawałka i podążać za wątkiem tekstu. Jeśli
podczas najechania kursorem nad tekst, posiada on strzałkę wskazującą w dół, to znaczy,
że tekst jest częścią artykułu. Aby przejść do następnej sekcji, należy kliknąć na artykuł.
Szczegółowe informacje o tworzeniu artykułów znajdują się w części Definiowanie
artykułów.
● Pokazywanie i ukrywanie warstw, jeśli dokument je posiada. (Zobacz Warstwy Adobe
PDF.)
● Używanie łączy do przechodzenia do określonej sekcji dokumentu. Łącza są zwykle
podkreślane i wyświetlane w innym kolorze, ale autor dokumentu PDF, może zmieniać
ich wygląd. Do dokumentu PDF, można też dodawać łącza. (Zobacz Korzystanie z łączy.)

Po przejściu na inną stronę za pomocą kliknięcia na łącze lub zakładkę, wcisnąć

klawisz Alt + Strzałka w lewo (Windows) lub Option + Strzałka w lewo, aby powrócić do
poprzedniej strony.
Aby zaznaczyć i skopiować tekst, tabele lub obrazki

Aby skopiować obrazek, tabelę lub niewielką część tekstu, należy skorzystać z narzędzia
do zaznaczania . Kursor w panelu dokumentu zmienia się w zależności od tego czy
znajduje się nad tekstem, obrazkiem czy tabelą. Aby zaznaczyć tekst lub tabelę, należy
przeciągnąć kursorem w poprzek tekstu lub tabeli. Aby zaznaczyć obrazek, należy
kliknąć na obrazek. (Zobacz Kopiowanie i wklejanie tekstu, tabel i obrazków.)

Aby wyodrębnić cały tekst dokumentu PDF, należy wybrać polecenie Plik > Zapisz jako,
wybrać format RTF (Rich Text Format) i zapisać plik. Aby jak najprościej wydzielić tekst,
należy wybrać Plik > Zapisz jako, następnie zapisać dokument jako plik tekstowy.
(Zobacz Opcje konwersji do formatu Rich Text lub formatu programu Microsoft Word.)

Zaznaczanie i kopiowanie tekstu

Należy wziąć pod uwagę następujące rzeczy:

● Jeśli autor dokumentu PDF utworzył dokument za pomocą skanera i tekst nie ma
możliwości przeszukiwania lub jeśli tekst jest częścią obrazka, to nie można go
zaznaczać lub przeszukiwać. W takim przypadku, należy skorzystać z polecenia
Rozpoznaj tekst za pomocą OCR i przekonwertować obrazek do tekstu z możliwością
zaznaczania i przeszukiwania.
● W niektórych dokumentach PDF, autorzy chronią ich zawartość za pomocą ustawiania
ograniczeń, które nie zezwalają na edycję lub drukowanie. Na przykład, polecenia Wytnij,
Kopiuj i Wklej mogą być niedostępne, ponieważ autor ustawił ograniczenia nie
zezwalające na kopiowanie tekstu. (Część tych ograniczeń może mieć też wpływ na
dostęp dokumentu.)
● W niektórych przypadkach, zaznaczenie może zawierać niechciany tekst. Na przykład,
jeśli zaznaczony tekst rozciąga się na kilku stronach, to zaznaczenie może zawierać tekst
nagłówków lub stopek, jest to zależne od poprawnego oznakowania dokumentu. Jeśli
przypadkowo zostanie skopiowany dodatkowy tekst, ta należy pamiętać aby go po
wklejeniu.
Ustawienia własności narzędzia i obiektu

Aby zmienić ustawienia w programie Acrobat, należy wybrać polecenie Edycja >
Preferencje (Windows) lub Acrobat > Preferencje (Mac OS) Ustawianie własności
niektórych narzędzi i obiektów można przeprowadzić na pasku Własności. Na przykład,
użytkownik podczas dodawania notatek do dokumentu PDF, chce, aby narzędzie
Notatka pozostawało wybrane. Aby to uczynić, w pasku Własności narzędzia należy
zaznaczyć opcję Utrzymaj narzędzie wybrane. (Jeśli pasek narzędzi Własności nie jest
widoczny, należy wybrać Widok > paski narzędzi > pasek własności.) (Zobacz Określanie
preferencji komentarzy i Zmiana wyglądu komentarzy.)

Niektóre narzędzia, jak np. narzędzie Pomiar mają okna dialogowe Własności, które są
automatycznie otwierane podczas wyboru narzędzia.
Wstawianie, dołączania lub wydzielanie stron

Aby wstawić, usunąć lub użyć stron w inny sposób, należy skorzystać z poleceń w menu
Dokument > Strony. Użytkownik może wykonać jedno z następujących zadań:

● Wstawianie stron. W dokumencie PDF można wstawiać strony z innego pliku PDF.
Wybrać Dokument > Strony > Wstaw i wskazać plik PDF, który ma zostać wstawiony.
Jest to łatwy sposób łączenia dokumentów PDF.
● Zastępowanie stron. W dokumencie PDF można zastępować całe strony, innymi
stronami PDF. Operacja zastępowania ma tę własność, że w jej wyniku na oryginalnej
stronie zmieniane są tylko tekst i grafika. Wszelkie elementy interaktywne, takie jak łącza
i zakładki, pozostają bez zmian.
● Używanie miniaturek. Kopiowanie i przenoszenie stron, zarówno wewnątrz dokumentu,
jak i między różnymi dokumentami, umożliwiają także miniaturki stron.
● Usuwanie stron. Strony dokumentów PDF usuwa się albo za pomocą polecenia Usuń,
albo za pomocą usuwania miniaturek stron (ewentualnie znakowanych zakładek). Po
zakończeniu edycji dokumentu PDF, zmniejszyć rozmiar pliku za pomocą polecenia Plik
> Zmniejsz rozmiar pliku i zapisać zrestrukturyzowany dokument pod nową nazwą.
● Wydzielanie stron. Do wydzielania stron z plików Adobe PDF służy polecenie Wydziel.
Wydzielone strony można usunąć lub skopiować do innego pliku. (Zobacz Wydzielanie,
przenoszenie i kopiowanie stron i Usuwanie i zastępowanie stron.)
Dodawanie nagłówków, stopek, znaków wodnych i tła

Aby dodać nagłówki i stopki, należy wybrać polecenie Dokument > Dodaj nagłówki
i stopki (Zobacz Dodawanie nagłówków i stopek.)

Jeśli dokument w oryginalnej aplikacji zawiera numerację stron, to numery stron będą
wyświetlone w dokumencie PDF. Jeśli część stron zostanie usunięta lub połączone
zostanie kilka dokumentów PDF, to kolejność numerów stron może być niezgodna.
Jednak, do dokumentów PDF można dodać nagłówki i stopki, w których można
dodawać numery stron lub inne informacje o dokumencie PDF.

Do dokumentu można też dodać znaki wodne i tła. Znak wodny jest tekstem lub
obrazkiem, który wyświetlany jest na istniejącej zawartości podczas oglądania lub
drukowania dokumentu. Tło jest obszarem pokrytym kolorem, teksturą lub wzorkiem
umieszczonym pod tekstem lub obrazkami. Wybrać polecenie Dokument > Dodaj znak
wodny i tło. (Zobacz Dodawanie znaków wodnych i tła.)

Dodawanie nagłówków i znaków wodnych do dokumentu PDF, po jego utworzeniu.

Tworzenie dokumentów z rozwiniętymi funkcjami dla
użytkowników programu Adobe Reader.

Aby utworzyć dokument PDF dający użytkownikom programu Adobe Reader

możliwości korzystania z narzędzi i funkcji, które zwykle są dostępne tylko w programie
Acrobat Standard lub Acrobat Professional, należy dołączyć dodatkowe prawa
użytkowania. Dodatkowe prawa użytkowania udostępniają użytkownikom niezbędne
narzędzia do wypełniania i wysyłania formularzy, do uczestnictwa w przeglądach za
pomocą e-maila i przeglądarki, dodawania komentarzy oraz podpisywania dokumentów
w programie Adobe Reader. Aby dodać te dodatkowe prawa użytkowania, należy
skorzystać z rozszerzenia serwera. Dodatkowe prawa użytkowania dla komentowania
można dodać w programie Acrobat Professional. Więcej informacji na temat
dodatkowych praw użytkowania i wymagań systemowych, znajduje się na stronie
internetowej firmy Adobe www.adobe.com/products/server/readerextensions/main.
html (tylko w języku angielskim).
Tworzenie bezpiecznego dokumentu

Acrobat zapewnia kilka metod stosowania zabezpieczeń:

● Podpis elektroniczny wskazuje, że dokument PDF lub wypełniony formularz został

zatwierdzony. (Zobacz Podpisywanie dokumentów Adobe PDF.)
● Zatwierdzanie dokumentów odrzuca późniejsze zmiany. (Zobacz Zatwierdzanie
dokumentów.)
● Dodawanie hasła i ustawianie opcji zabezpieczenia ogranicza otwieranie, edycję i
drukowanie dokumentów PDF. (Zobacz Dodawanie haseł i ustawianie opcji
zabezpieczeń.)
● Kodowanie dokumentu udostępnia ten dokument tylko określonym użytkownikom.
(Zobacz Szyfrowanie plików Adobe PDF przy użyciu certyfikatów.)
● Stosowanie w dokumentach PDF zasad bezpieczeństwa na bazie serwera. Zasady
bezpieczeństwa na bazie serwera są użyteczne zwłaszcza wtedy, gdy dokumenty PDF
mają być udostępnione użytkownikom na określony czas. (Zobacz Szyfrowanie plików
Adobe PDF przy użyciu zasad zabezpieczeń.)
● Stosowanie tych samych ustawień zabezpieczenia do wielu dokumentów PDF, za
pomocą utworzonych własnych zasad bezpieczeństwa. (Zobacz Tworzenie zasad
zabezpieczeń użytkownika.)
● Dodawanie ustawień zabezpieczenia do załączników PDF i używanie eKopert.
(Zobacz Bezpieczne wysyłanie plików za pomocą eKopert.)
Tworzenie dostępnych dokumentów dla niepełnosprawnych
ruchowo i niedowidzących użytkowników

Program Acrobat posiada zestaw narzędzi do tworzenia dostępnych dokumentów z

nowych lub już istniejących dokumentów PDF.

● Przed dystrybucją dokumentów Adobe PDF do użytkowników, należy je sprawdzić pod

katem dostępności. (Zobacz Sprawdzanie dostępności dokumentów Adobe PDF.)
● Optymalizacja dokumentów PDF do zawijania zawartości za pomocą ich oznakowania.
(Zobacz Znakowanie dokumentów Adobe PDF w celu zwiększenia ich dostępności.)
● Sprawdzanie kolejności odczytu oznakowanych dokumentów PDF za pomocą narzędzia
Retusz kolejności odczytu. (Zobacz Sprawdzanie kolejności odczytu dokumentu.)
● Rozwiązywanie różnego rodzaju problemów ze znakowaniem i dodawanie tekstu
zastępczego do obrazków. (Zobacz Poprawianie znaczników i Sprawdzanie tekstów
zastępczych do ilustracji i dodawanie ich do ilustracji.)
● Większy zakres kontroli nad znacznikami, w szczególności nad znacznikami dotyczącymi
tabel. (Zobacz Korzystanie z zakładki Znaczniki.)
● Rozwiązywanie trudnych problemów z zawijaniem zawartości. (Zobacz Korzystanie z
zakładki Spis treści.)
Zarządzanie plikami PDF

Acrobat posiada własne funkcje służące do wyszukiwania i porządkowania plików PDF:

● Narzędzie Organizator pozwala na szybkie znajdowanie i porządkowanie plików PDF.

(Zobacz Używanie okna Organizatora.)
● Dołączanie plików PDF lub plików w innych formatach do dokumentu Adobe PDF.
(Zobacz Dodawanie załączników do dokumentów Adobe PDF.)
● Łączenie różnych typów dokumentów w jeden plik Adobe PDF za pomocą polecenia
Utwórz PDF z wielu plików. (Zobacz Tworzenie plików Adobe PDF z plików PostScript.)
● Łatwe wyszukiwanie wyrazów i wyrażeń w pliku Adobe PDF lub w folderze
zawierającym pliki PDF bez względu na to czy znajduje się na twoim komputerze czy też
na serwerze sieciowym. (Zobacz Przeszukiwanie dokumentów Adobe PDF.)
Przeglądanie dokumentu PDF w internecie

Dokumenty PDF mogą być otwierane w programie Acrobat lub w przeglądarce

internetowej.

W systemie Windows, należy skonfigurować przeglądarkę internetową do otwierania

plików PDF. W programie Acrobat otworzyć panel Internet, znajdujący się w oknie
dialogowym Preferencje. Wybrać opcję Podczas uruchamiania programu Acrobat
sprawdź ustawienia przeglądarki. Trzeba też zaznaczyć opcję Wyświetl PDF w
przeglądarce. Następnie należy ponownie uruchomić program Acrobat. Jeśli to
wszystko nie poskutkuje, trzeba prawdopodobnie uaktualnić przeglądarkę internetową.

W systemie MacOS, podczas pierwszego uruchamiania programu Acrobat po instalacji,

jest on automatycznie konfigurowany do uruchamiania w przeglądarce internetowej
(Safari). (Zobacz Wyświetlanie dokumentów Adobe PDF w przeglądarce internetowej.)
Aby przygotować dokument do przeglądania w trybie online,
należy:

● Osadzić czcionki podczas tworzenia dokumentu Adobe PDF. (Zobacz Tworzenie

własnych ustawień Adobe PDF.)
● Dodać elementy nawigacyjne, np. łącza i zakładki. (Zobacz Korzystanie z zakładek i
Korzystanie z łączy.)
● Utworzyć plik Adobe PDF ze strukturą lub oznakowaniem, aby zapewnić elastyczność
wyświetlania. (Zobacz Ułatwienia dostępu do dokumentów Adobe PDF.)
● Maksymalnie zmniejszyć wielkość pliku. (Zobacz Zmniejszanie rozmiarów plików Adobe
PDF.)
● Dodać przyciski do wysyłania danych podczas pracy z formularzem PDF. Z danymi
formularza trzeba też skojarzyć skrypt CGI i wartości. (Zobacz Dostosowywanie
formularzy Adobe PDF do wymagań Internetu.)
● Zastrzec ściąganie jednej strony w określonym czasie. Zmniejszy to czas ściągania
dużego dokumentu PDF z serwera webowego. (Zobacz Włączanie funkcji szybkiego
przeglądania plików Adobe PDF w sieci.)
Przeglądanie pliku PDF przez innych użytkowników

Aby zlecić grupie ludzi przegląd zawartości dokumentu Adobe PDF i naniesienie
komentarzy, można rozpocząć automatyczny przegląd za pomocą e-maila lub za
pomocą przeglądarki, jest to możliwie najprostszy sposób przeglądu. Funkcje przeglądu
usprawniają przegląd dokumentu dostarczając wiele niezbędnych narzędzi oraz
zautomatyzowanej obsługi podczas poszczególnych etapów przeglądu. Jeśli dołączone
zostały dodatkowe prawa użytkowania, to użytkownicy programu Adobe Reader mogą
uczestniczyć w procesie przeglądu. Szkolenie nie jest niezbędne, ponieważ Acrobat
przeprowadzi cię przez cały proces. (Zobacz Rodzaje przeglądów.)
Praca z warstwami AutoCAD lub Visio w dokumencie PDF
(Windows)

● Utworzyć dokument Adobe PDF i dołączyć do niego wybrane warstwy z pliku AutoCAD
lub Visio. (Zobacz Konwersja plików utworzonych w programie Microsoft Visio
(Windows) i Konwersja plików Autodesk AutoCAD (Windows).)
● Dodać łącza i zakładki, aby ułatwić poruszanie się między warstwami.
(Zobacz Dodawanie do warstw elementów nawigacyjnych.)
● W zależności od potrzeb scalić lub spłaszczyć warstwy w programie Acrobat; plik PDF
nie musi być ponownie generowany w aplikacji źródłowej. (Zobacz Łączenie warstw i
Spłaszczanie warstw Adobe PDF.)
● Ustawić widoczność, stan początkowy, drukowanie i inne własności warstw.
(Zobacz Edycja własności warstw Adobe PDF.)
● Wydrukować żądane warstwy. (Zobacz Drukowanie dokumentów z warstwami.)
Aby kontrolować kolorystykę dokumentu, należy:

● Dopasować ustawienia koloru podczas tworzenia dokumentu Adobe PDF.

(Zobacz Tworzenie własnych ustawień Adobe PDF.)
● Określić urządzenie zarządzania kolorem, zdefiniować przestrzenie robocze i ustawić
inne opcje zarządzania kolorem. (Zobacz Zarządzanie kolorem w programie Acrobat.)
● Obejrzeć rozbarwienia koloru w dokumencie. (Zobacz Przeglądanie rozbarwień.)
● Wydrukować próbę składnika koloru lub składnika skali szarości, aby sprawdzić kolory w
dokumencie. (Zobacz Określanie zaawansowanych opcji drukowania.")
● Określić ustawienia wyjściowe drukowania, aby upewnić się, że kolor wyjściowy jest
spójny. (Zobacz Określanie ustawień wyjściowych.)
● Utworzyć rozbarwienia kolorów. (Zobacz Drukowanie rozbarwień.)
Aby utworzyć dokument wysokiej jakości, należy:

● Utworzyć dokument Adobe PDF przez konwersję pliku PostScript® za pomocą

programu Distiller®, aby zapewnić sobie większą kontrolę nad składnikami PDF.
(Zobacz Tworzenie plików PostScript. ) Jeśli dokument jest tworzony w aplikacji
zewnętrznej lub w programie Acrobat, można zmienić ustawienia konwersji.
(Zobacz Tworzenie własnych ustawień Adobe PDF.)
● Sprawdzić integralność strukturalną dokumentu. (Zobacz Inspekcja wstępna.)
● Wyświetlić rozbarwienia i przezroczystości. (Zobacz Przeglądanie rozbarwień i
Przeglądanie i stosowanie ustawień spłaszczania przezroczystości.)
● Dopasować ustawienia drukowania, aby kolory, znaczniki, zalewki, rozbarwienia,
przezroczystości i inne aspekty dokumentu zostały wydrukowane poprawnie.
(Zobacz Określanie zaawansowanych opcji drukowania.)
● Utworzyć pliki JDF (Job Definition Format) zawierające dane takie jak wymagania
papieru i tuszu, jakość wydruku, informacje o kliencie, opisy produktu oraz informacje
wysyłkowe, a także ustawienia konwersji PDF i profile inspekcji wstępnej. (Zobacz Pliki
JDF.)
Uaktualnianie programu Acrobat

Pliki i składniki programu Acrobat mogą być uaktualniane na różne sposoby. Pewne
uaktualnienia stają się dostępne po otwarciu konkretnego dokumentu Adobe PDF. Na
przykład, jeśli użytkownik otworzy dokument, w którym są używane czcionki azjatyckie,
program zapyta o zgodę na pobranie tych czcionek (jest to pewnego rodzaju
uaktualnienie programu). Inne uaktualnienia są dostępne wyłącznie za pośrednictwem
menu Pomoc. Niektórych uaktualnień można dokonać obydwiema metodami.

Sposób dokonywania uaktualnień można określić w oknie dialogowym Preferencje w

panelu Uaktualnienia. Na przykład, można zdecydować o comiesięcznym
automatycznym sprawdzaniu możliwości uaktualnień. Przy pewnym ustawieniu
preferencji Uaktualnienia Acrobat może pobierać uaktualnienia w tle, nawet podczas
transakcji internetowych. W systemie Windows można zminimalizować okno dialogowe
pobierania do ikony paska stanu. Po pobraniu wszystkich komponentów okno
dialogowe umożliwia wybór uaktualnień do instalacji.

Aby ustawić preferencje uaktualniania, należy:

1. Wybrać polecenie Edycja > Preferencje (Windows) lub Acrobat > Preferencje (Mac OS), a
następnie przejść do panelu Uaktualnienia w lewej części okna dialogowego.
2. Zaznaczyć opcję odpowiedzialną za sposób obsługi uaktualnień. Jeśli zostanie
zaznaczona opcja Nie sprawdzaj automatycznie istotnych uaktualnień, trzeba będzie
samodzielnie sprawdzać dostępne uaktualnienia; służy do tego polecenie Pomoc >
sprawdź teraz uaktualnienia.
3. Kliknąć na przycisku Wyświetl informacje, aby przed podjęciem decyzji o uaktualnieniu
obejrzeć wszelkie powiadomienia. Kliknąć na przycisku OK, aby zamknąć okno
dialogowe.
4. Kliknąć na przycisku Zainstalowane uaktualnienia, aby wyświetlić nazwy i opisy
zainstalowanych uaktualnień. Jeśli na komputerze zainstalowano kilka wersji pewnego
uaktualnienia, w oknie Zainstalowane uaktualnienia pojawi się tylko wersja najnowsza.
5. Usunąć zaznaczenie opcji Wyświetl okno zawiadomienia przy uruchamianiu, aby przy
uruchamianiu programu Acrobat nie były wyświetlane informacje o dostępnych
uaktualnieniach.
6. Usunąć zaznaczenie opcji Wyświetl okno informujące o zakończeniu instalacji, aby po
pomyślnym zainstalowaniu uaktualnienia nie pojawiał się komunikat o tym.

Aby ręcznie uaktualnić składniki programu, należy:

1. Wybrać polecenie Pomoc > sprawdź teraz uaktualnienia.

2. Zaznaczyć uaktualnienia w kolumnie po lewej stronie i kliknąć na przycisku Dodaj lub
Zainstaluj ponownie; uaktualnienia zostaną przeniesione do kolumny po prawej stronie.
Program pokazuje tylko te uaktualnienia i składniki, które są dostosowane do
używanego systemu i oprogramowania.
3. Kliknąć na Uaktualnij.
Nowe funkcje programu Adobe Acrobat 7.0

Nowe funkcje
Tworzenie dokumentów Adobe PDF
Dodatkowe prawa użytkowania
Praca z dokumentami technicznymi
Załączniki plików
Tworzenie formularzy i zarządzanie nimi
Przegląd
Zabezpieczenie dokumentu
Dostęp
Drukowanie
Możliwości XML
Obsługa językowa
Dodatkowe nowe funkcje
Nowe funkcje

Program Adobe® Acrobat® 7.0 Professional, wraz ze swoimi nowymi funkcjami

i rozbudowanymi elementami ułatwia przetwarzanie dokumentu. Acrobat stanowi
bardzo istotny element pakietu Adobe® Intelligent Document Platform, przeznaczonego
do ułatwienia współpracy pomiędzy ludźmi, aplikacją i elementami pracy utworzonymi
na papierze, zarówno w środowisku zawodowym jak i poza nim. Twórcy, technicy oraz
profesjonaliści IT znajdą tu wiele narzędzi i funkcji ułatwiających tworzenie plików
Adobe PDF, przeglądy dokumentów i tworzenie wysokiej jakości wydruków.
Udoskonalono metody zabezpieczeń, co zapewnia między innymi większe
bezpieczeństwo dokumentów udostępnianych. Rozszerzone grupy robocze (łącznie
z użytkownikami programu Adobe Reader, jeśli przypisane zostały dodatkowe prawa
użytkowania), mogą dołączać pliki, zapisywać dane formularzy i uczestniczyć
w przeglądach dokumentów online za pomocą zautomatyzowanych funkcji przeglądu
i rozwiniętych narzędzi komentowania. Adobe Designer zintegrowany z programem
Acrobat 7.0 Professional, służy do szybkiego tworzenia inteligentnych formularzy.
Tworzenie plików Adobe PDF stało się łatwiejsze niż kiedykolwiek wcześniej, a to za
sprawą lepszej współpracy między programem Acrobat a popularnym
oprogramowaniem biurowym i technicznym. Natomiast nowe narzędzie Organizator,
ułatwia znajdowanie i porządkowanie plików Adobe PDF.

Acrobat stanowi bardzo istotny element pakietuprzeznaczonego do ułatwienia

współpracy pomiędzy ludźmi, aplikacją i elementami pracy utworzonymi na papierze,
zarówno w środowisku zawodowym jak i poza nim.W programie Acrobat 7.0,
rozszerzona została obsługa językowa, załączniki plików mogą być edytowane,
przeszukiwane oraz zapisywane, nowa funkcja automatycznego zapisywania chroni
twoją pracę przed utratą w razie przerwy w dostawie prądu, nowe funkcje dostępu
czynią program Acrobat, bardziej dostępnym dla niedowidzących oraz
niepełnosprawnych ruchowo użytkowników.
Tworzenie dokumentów Adobe PDF

Acrobat 7.0 umożliwia tworzenie plików Adobe PDF z więcej programów niż było to
możliwe wcześniej. Poprawiona funkcja Utwórz PDF z wielu plików pozwala tworzyć
pliki Adobe PDF z różnych typów plików na jednym szybkim etapie.

Tworzenie pliku PDF za pomocą jednego kliknięcia

W programie Acrobat Professional, istnieje możliwość utworzenia pliku PDF za pomocą

jednego kliknięcia bez opuszczania programu Autodesk AutoCAD i wielu programów
Microsoft, a wśród nich Office, Project, Access, Internet Explorer, Visio oraz Publisher.
Dokumenty programu Word konwertowane są szybciej niż kiedykolwiek wcześniej.
Arkusz programu Excel (tylko w systemie Windows) może być konwertowany do
pojedynczej strony PDF. Obiekty przezroczyste w prezentacjach PowerPoint (tylko
Windows) konwertowane są do przezroczystości PDF. Acrobat dodaje przyciski funkcji
Adobe PDFMaker do programu Microsoft Outlook, które pozwalają na konwersję jednej
lub wielu wiadomości email lub pełnego folderu w oknie Outlook. Wiadomość email
może być konwertowana do pliku Adobe PDF z możliwością archiwizowania
i wyszukiwania.

Tworzenie pliku PDF z wielu plików

Teraz pliki PDF można przeglądać przed ich połączeniem, a Acrobat automatycznie
tworzy zakładki dla każdego połączonego pliku, co ułatwia znajdowanie poszukiwanego
materiału, a także drukowanie, wydzielanie lub usuwanie pojedynczych dokumentów.

Dodawanie nagłówków, stopek, tła i znaków wodnych

Tworzenie, edycja i usuwanie nagłówków i stopek w programie Acrobat, jest teraz

łatwiejsze i ich wielkość nie jest zmieniana podczas drukowania. Podczas drukowania
zabezpieczone przed zmianą wielkości i przesuwaniem są też znaki wodne i tła.

Odzyskiwanie oryginalnego dokumentu

Z dokumentu Adobe PDF utworzonego przez połączenie wielu plików, można wydzielić
pojedyncze dokumenty w ich oryginalnych formatach.
Dodatkowe prawa użytkowania

Do dokumentu Adobe PDF można przypisać dodatkowe prawa użytkowania, co

udostępnia więcej narzędzi i funkcji dla użytkowników programu Adobe Reader i
pozwala zapisać dane, które zapisują oni w formularzach PDF, podpisywać dokumenty,
uczestniczyć w przeglądach dokumentów oraz dołączać pliki do dokumentów PDF. Jeśli
użytkownik otworzy dokument z dodatkowymi prawami użytkowania, to pasek
komunikatu dokumentu wyświetli dodatkowe narzędzia wymagane do pracy
z dokumentem, w programie Adobe Reader dostarczone są też instrukcje.

Możliwości komentowania dla przeglądów za pomocą emaila dodawane są

bezpośrednio w programie Acrobat Professional. Inne dodatkowe prawa użytkowania
dodaje się korzystając z rozszerzenia serwera. Więcej informacji na ten temat można
znaleźć w internecie na stronie www.adobe.com/products/server/readerextensions/
main.html (tylko w języku angielskim).
Praca z dokumentami technicznymi

Acrobat 7.0 Professional oferuje ulepszony sposób tworzenia plików PDF z popularnych
programów technicznych, łącznie z Autodesk AutoCAD oraz Microsoft Visio. Dla
użytkownika programów technicznych, ulepszone zostały też narzędzia do
komentowania.

● Poprawione opcje tworzenia plików PDF. Wiele plików z programów biurowych

i technicznych może być konwertowanych do formatu PDF bez opuszczania programu,
pliki PDF utworzone za pomocą funkcji PDFMaker w programie AutoCAD są teraz dużo
mniejsze. W grafice AutoCAD wiele układów można konwertować do jednego pliku
PDF, a nawet wybierać które układy mają być konwertowane. Obsługa dużych
formatów dokumentów, tworzenie jak i nawigacja, odbywa się bez najmniejszych
problemów.
● Narzędzia pomiaru Narzędzia do mierzenia są szczególnie użyteczne, gdy zachodzi
potrzeba określenia szerokości, wysokości oraz pól obiektów na formularzu lub rysunku
typu CAD, a także wtedy, gdy dokument jest przygotowywany do profesjonalnego
wydruku i trzeba zmierzyć dokładnie wielkości pewnych jego fragmentów.
● Dane na poziomie obiektu. Podczas konwersji grafiki Visio do formatu Adobe PDF,
w dokumencie PDF można osadzać własne dane na poziomie obiektu. Własności te
konwertowane są na dane obiektowe, które można przeglądać, gdy plik PDF otwarty
jest w programie Acrobat.
● Importowanie komentarzy Oznaczenia i komentarze można importować z dokumentu
PDF bezpośrednio do dokumentów Word (w wersji programu Word 2002 i nowszej)
oraz do rysunków AutoCAD. Możliwe jest też importowanie komentarzy i oznaczeń do
dokumentów, które były już wcześniej edytowane.
Załączniki plików

Do dokumentu Adobe PDF, mogą być dołączane pliki PDF lub pliki w innych formatach.
Jeśli dokument PDF zostanie przeniesiony w inne miejsce, to automatycznie przesunięty
zostanie jego załącznik. Załączniki mogą być wyszukiwane i edytowane, a zmiany
naniesione w załączonych plikach zapisywane. Opis każdego załączonego pliku
wyświetlany jest w zakładce Załączniki w panelu nawigacji.

Do wiadomości email można załączać pliki, korzystając z eKoperty, która może być
zaszyfrowana w celu zabezpieczenia pliku podczas przesyłania.
Tworzenie formularzy i zarządzanie nimi

Acrobat 7.0 obsługuje statyczne oraz interaktywne formularze. Formularze interaktywne

utworzone w programie Acrobat lub Adobe Designer (dostępny z programem Acrobat
Professional 7.0), umożliwiają elektroniczne wpisywanie danych, zaznaczanie pól
wyboru oraz elektroniczne podpisywanie dokumentów.

Adobe Designer pozwala na tworzenie nowego formularza od początku lub za pomocą

szablonów, można też tworzyć interaktywne formularze na bazie istniejących formularzy
bez możliwości edycji. Bardziej zaawansowane funkcje w programie Designer
umożliwiają używanie skryptów, integrację formularzy z danymi źródłowymi i tworzenie
dynamicznych formularzy. Przy pomocy programu Designer, można tworzyć formularze
Adobe PDF dostępne dla użytkowników technologii wspomagania, formularze na bazie
HTML, zmieniać kolejność zestawiania formularzy oraz dodawać podpowiedzi narzędzi.

Designer pozwala na dodawanie interaktywnych kodów paskowych pól formularza.

Użytkownicy mogą manualnie wpisywać dane do pola formularza Kod kreskowy, kreski i
znaki tych pól szyfrują dane wprowadzone przez użytkownika do innych pól formularza.

Użytkownicy, wypełniający formularze utworzone w programie Designer, mogą potem

eksportować dane formularza.

Po zgromadzeniu danych formularza w formacie XML, XDP lub TXT, dane można
eksportować do arkusza
Przegląd

Acrobat 7.0 dostarcza wszystkich niezbędnych narzędzi do uczestniczenia w przeglądzie

za pomocą emaila lub przeglądarki. Przeglądy za pomocą przeglądarki w systemie
Windows są obsługiwane przez Internet Explorer. a w systemie MacOS przez
przeglądarkę Safari. ) Prawa do komentowania są określone dla dokumentu;
użytkownicy programu Adobe Reader mogą dodawać komentarze tylko w
dokumentach PDF z przypisanymi dodatkowymi prawami użytkowania. Gdy dokumenty
są otwarte, wyświetlony zostaje jest pasek narzędzi Komentowanie oraz - jeśli zostały
wysłane w zarządzanym przeglądzie - instrukcje otwierania dokumentów, dodawanie
komentarzy oraz zwracanie dokumentów do inicjatora przeglądu.

Jeśli podczas tworzenia dokumentu PDF przypisane zostały dodatkowe prawa

użytkowania, użytkownicy Adobe Reader mogą uczestniczyć w przeglądzie dokumentu
za pomocą emaila. Do przypisania dodatkowych praw użytkowania dla dokumentu PDF
przeznaczonego do przeglądu za pomocą przeglądarki, wymagane są rozszerzenia
serwera.

Uwaga: Prawa do komentowania można dodawać bezpośrednio w programie Acrobat

Professional. Inne dodatkowe prawa użytkowania dodaje się korzystając z rozszerzenia
serwera. Więcej informacji na ten temat można znaleźć na stronie www.adobe.com/
products/server/readerextensions/main.html (tylko w języku angielskim).

Przegląd zawiera także następujące nowe funkcje:

● Narzędzie Dymek. Nowe narzędzie Dymek służy do tworzenia oznaczeń polami

tekstowymi ze wskazaniem określonego miejsca w dokumencie PDF.
● Grupowanie oznaczeń. Komentarze i oznaczenia można grupować tak, aby
funkcjonowały one jako pojedyncze komentarze.
● Narzędzie Wymiary. Nowe narzędzie Wymiary, służy do dodawania linii pomiędzy
dwoma punktami zawartymi w komentarzach.
● Eksportowanie komentarzy i oznaczeń. Komentarze i oznaczenia można eksportować
bezpośrednio do dokumentów Word za pomocą programu Word 2002 i nowszych
wersji oraz do rysunków programu AutoCAD.
● Śledzenie przeglądów. Przeglądy można z łatwością monitorować za pomocą narzędzia
Moduł śledzący. Moduł śledzący monitoruje wszystkie otrzymane i wysłane dokumenty
Adobe PDF, a także powiązane z nimi komentarze i uczestnicy.
● Zatwierdzanie dokumentów. W wersjach azjatyckich (chiński tradycyjny, chiński
uproszczony, japoński i koreański) programu Acrobat 7.0, proces zatwierdzania jest teraz
dostępny dla dokumentów które wymagają zatwierdzenia przez wiele oddziałów
organizacji. W procesie tego typu, dokumenty PDF są wysyłane do uczestników po kolei.
Zabezpieczenie dokumentu

Acrobat 7.0 oferuje wzbogacone funkcje zabezpieczenia, łącznie z większą ilością funkcji
do zatwierdzania podpisem elektronicznym.

Dokumenty Adobe PDF można tworzyć za pomocą zasad, które pozwalają na

ustawianie okresu ważności dokumentów i ich unieważnianie, a także monitorowanie
użytkowników otwierających chronione dokumenty.

W programie Adobe Reader 7.0, załączniki pliku można składać w bezpiecznej

elektronicznej kopercie (eKoperta) utworzonej w celu zabezpieczenia dokumentów
podczas ich przesyłania.
Dostęp

Użytkownik z łatwością może zidentyfikować problemy z kolejnością odczytu i

naprawiane za pomocą zaawansowanych narzędzi do oznaczania. Nowe narzędzia z
łatwością tworzą formularze, figury oraz znakowane tabele, oznaczanie jest możliwe
nawet w złożonych wątkach tekstu w magazynach czy gazetach.

Asystent ustawiania dostępu pomaga niepełnosprawnym ruchowo lub niedowidzącym

użytkownikom zmieniać sposób odczytywania dokumentów PDF przez technologię
wspomagania oraz sposób wyświetlania dokumentów PDF na ekranie. W preferencjach
można ustawić automatyczne otwieranie dokumentów na ostatnio przeglądanej
stronie.

System pomocy elektronicznej został poprawiony dla użytkowników z ograniczonymi

możliwościami ruchowymi lub wizualnymi.
Drukowanie

Acrobat 7.0 Professional oferuje wyrafinowane narzędzia do drukowania, obsługujące

cały proces tworzenia PDF dla wysokiej jakości wydruków. W programie znajduje się
pasek narzędzi do drukowania oraz funkcje do sterowania procesem pracy podczas
drukowania wysokiej jakości - w programie Distiller można usuwać pliki oczekujące w
kolejce i zapisywać historię pracy. Własne definicje produktu można tworzyć jako pliki
JDF (Job Definition Format). Poprawione zostały opcje Pole strony i Pole kadrowania,
znaczniki drukarki można dodawać na stronach w pliku PDF. Cienki linie drukowane są
teraz spójnie.

Konwersja przestrzeni koloru

W programie Acrobat, przestrzenie kolorów obrazków i stron w plikach PDF mogą być
konwertowane.

Konwersja koloru do CMYK

W programie Acrobat, można konwertować przestrzenie koloru RGB, CMYK oraz Skalę
szarości do docelowej przestrzeni koloru CMYK.

Podgląd wydruku

Podgląd wydruku został wzbogacony o obsługę ostrzeżeń bogatej czerni, alarmów

przestrzeni kolorów oraz ostrzeżeń pokrycia pełnego obszaru.

Profile inspekcji wstępnej

Acrobat oferuje więcej możliwości inspekcji wstępnej z profilami chronionymi hasłem.

Profile inspekcji wstępnej mogą być pakowane i udostępniane innym użytkownikom.

Pliki JDF

Użytkownicy mogą tworzyć własne pliki JDF, które mogą być zmieniane i używane w
środowisku produkcyjnym. Pliki JDF zawierają informacje potrzebne do tworzenia
plików Adobe PDF odpowiadających procesowi produkcji, łącznie z ustawieniami
konwersji PDF oraz profilami inspekcji wstępnej.

Znaczniki drukarki

Znaczniki drukarki można dodawać na stronach dokumentów PDF. Poprawione zostały

też funkcje Pole strony Pole kadrowania.

Pliki PDF/X

Pliki PDF/X-1a i PDF/X-3 mogą być sprawdzane i weryfikowane podczas wstępnej

inspekcji dokumentu. Użytkownik może też zdefiniować niestandardowe ustawienie
Adobe PDF, które będzie powodowało tworzenie plików zgodnych ze standardem PDF/
X w trakcie konwersji plików PostScript na format Adobe PDF.

Rozbarwienia koloru

Tworzenie rozbarwień kolorów i wyświetlanie wyciągów rozbarwień na ekranie pozwoli

upewnić się, że wydruk spełni twoje oczekiwania.

Duże rozmiary papieru

Acrobat obsługuje duże rozmiary papieru nawet do 15, 000, 000 cali (31, 800, 000cm) x
15, 000, 000 cali (31, 800, 000cm).

Cienkie linie

Cienkie linie są renderowane bardziej spójnie niż do tej pory.

Możliwości XML

Formularze XML ułatwiają pracę i zapewniają zgodność z operacjami obsługi

dokumentu w firmie. Adobe Designer, który jest dołączony do programu Acrobat
Professional 7.0 służy do tworzenia formularzy XML.
Obsługa językowa

Rozszerzona obsługa językowa w programie Acrobat 7.0 umożliwia tworzenie,

wyświetlanie, wyszukiwanie i drukowanie dokumentów PDF zawierających czcionki
języków środkowo- i wschodnio-europejskich. W tych językach obsługiwane są wpisy
do formularzy, komentarze i podpisy elektroniczne. Jeśli otwarty zostanie dokument
wymagający instalacji dodatkowych czcionek, należy zainstalować zestaw czcionek
odpowiedniego języka za pomocą polecenia sprawdź teraz uaktualnienia.
Dodatkowe nowe funkcje

Acrobat 7.0 posiada też wiele nowych i ulepszonych funkcji, które z pewnością
poprawią wydajność twojej pracy.

Poprawione wyszukiwanie

Ułatwiono wyszukiwanie wyrazów i wyrażeń na folderze zawierającym pliki PDF bez

względu na to czy znajduje się na twoim komputerze czy też na serwerze sieciowym.
Acrobat już nie wymaga uprzedniego indeksowania dokumentów. Pliki PDF mogą być
przeszukiwane także w internecie. Oprócz samych plików PDF przeszukiwane mogą być
zakładki, komentarze, załączniki, struktura dokumentu dane obiektu i metadane
dokumentu.

Odczytaj formularze na głos

Funkcja odczytywania formularzy na głos służy do głośnego odczytywania pól

formularzy.

Odzyskiwanie pracy

Funkcja automatycznego zapisywania chroni przed utratą pracy w razie przerwy w

dostawie prądu za pomocą stopniowego zapisywania zmian w określonym miejscu.
Oryginalny plik nie jest modyfikowany.

Wyświetlanie zawartości trójwymiarowej

Plug-in 3D umożliwia wyświetlanie i poruszanie się po elementach trójwymiarowych

osadzonych w plikach PDF, co oznacza, że można teraz korzystać z wysokiej jakości
środowiska 3D z realistycznymi efektami światła i ruchu. Do osadzenia zawartości 3D
wymagany jest program Acrobat 7.0 Professional.

Znajdowanie i przeglądanie plików PDF

Organizator służy do szybkiego lokalizowania otwartych plików PDF, ostatnio

używanych plików PDF oraz plików umieszczonych w folderze Ulubione. Miniaturki
stron dokumentów PDF, pomogą w szybkim odnalezieniu wymaganego pliku.

Tworzenie plików do archiwizacji

Program Acrobat obsługuje tworzenie i zatwierdzanie plików PDF/A.

Skanowanie dokumentów i konwersja ich do plików PDF z możliwością

wyszukiwania

Podczas skanowania, można tworzyć pliki Adobe PDF z możliwością wyszukiwania

tekstu za pomocą funkcji OCR (optical character recognition).

Wyświetlanie różnych stron jednego dokumentu jednocześnie

Acrobat pozwala na tworzenie kilku okien dla tego samego dokumentu, służy do tego
polecenie Nowe okno.

Prenumerata elektronicznych magazynów i czasopism

Magazyny i czasopisma można otrzymywać w ten sam sposób co elektroniczne edycje.

Po zaprenumerowaniu i otrzymaniu pierwszego numeru magazynu, program Acrobat
zapyta jak często ma być sprawdzana dostępność kolejnych numerów.

Uaktualnianie programu Acrobat

W zależności od ustawień preferencji Uaktualnienia, Acrobat pobiera wersje

uaktualniające program w tle, nawet podczas transakcji internetowych. W systemie
Windows, można zminimalizować okno dialogowe pobierania do ikony paska stanu. Po
pobraniu wszystkich komponentów, okno dialogowe umożliwia wybór uaktualnień do
instalacji.

Wyświetlanie dokumentów PDF w przeglądarce internetowej (Mac OS)

Acrobat współpracuje z przeglądarką Safari, automatycznie wyświetlając w niej

dokumenty Adobe PDF. Po pierwszym uruchomieniu programu Acrobat, system jest
automatycznie konfigurowany do otwierania plików PDF w przeglądarce. Do otwierania
plików PDF w systemie Windows, można skonfigurować Internet Explorer.
Omówienie obszaru roboczego

Obszar roboczy
Zaznaczanie narzędzi
Otwieranie dokumentów
Nawigacja w dokumentach
Przeglądanie dokumentów
Korzystanie z narzędzi do modyfikowania układu
Dostosowywanie obszaru roboczego do swoich potrzeb
Określanie preferencji
Zarządzanie plug-inami
Wyświetlanie dokumentów Adobe PDF w przeglądarce internetowej
Praca z językami różnymi od angielskiego
Praca z projektami zarządzanymi w Adobe Version Cue
Obszar roboczy

Okno programu Acrobat Professional zawiera panel dokumentu, w którym są wyświetlane dokumenty Adobe PDF,
oraz panel nawigacyjny (po lewej stronie), który ułatwia przeglądanie bieżącego dokumentu PDF. Na paskach
narzędzi u góry okna oraz na pasku stanu u dołu okna są dostępne kontrolki ułatwiające pracę z dokumentami PDF.
Użytkownik może ponadto otworzyć okno Porady, w którym są wyświetlane omówienia najbardziej typowych zadań.

Obszar roboczy programu Acrobat A. Paski narzędzi B. Panel nawigacyjny (z zakładkami) C. Pasek stanu D. Panel dokumentu E.
Okno Porady

Tematy powiązne:

Korzystanie z zakładek nawigacyjnych

Korzystanie z menu kontekstowych
Paski narzędzi
Korzystanie z zakładek nawigacyjnych

Na zakładkach są wyświetlane takie elementy, jak zakładki dokumentu, miniaturki stron

i artykuły. Zakładki są wyświetlane w panelu nawigacyjnym po lewej stronie obszaru
roboczego lub w panelach ruchomych.

Aby wyświetlić lub ukryć zakładki w panelu nawigacji, należy:

Wykonać jedną z następujących czynności:

● Ustawić kursor nad pionowym paskiem oddzielającym panel dokumentu od panelu

nawigacyjnego. Gdy wskaźnik zmieni kształt na strzałkę o dwóch grotach , kliknąć.
● Wybrać polecenie Widok > Zakładki nawigacyjne > [pożądana zakładka].
● Kliknąć na nazwie zakładki po lewej stronie panelu dokumentu.

Uwaga: Zawartość zakładek nawigacyjnych jest określana przez autora danego

dokumentu Adobe PDF. Dlatego też, czasami zakładka może nie zawierać żadnych
elementów.

Aby wybrać polecenie z menu Opcje zakładki, należy:

W górnej części zakładki należy kliknąć polecenie Opcje otwierające menu Opcje, a
następnie wybrać jedno z jego poleceń. Na każdej zakładce są dostępne inne opcje. Aby
zamknąć menu bez wybierania polecenia, wystarczy kliknąć poza menu lub wcisnąć
klawisz Esc.

Kliknąć na przycisku Opcje, aby otworzyć menu.

Można również wybierać polecenia z menu panelu dokumentu. Aby otworzyć

menu, należy kliknąć na trójkącie widocznym tuż nad strzałką , a następnie wybrać
polecenie.
Korzystanie z menu kontekstowych

Program Acrobatzawiera wiele menu kontekstowych, w których są wyświetlane

polecenia ułatwiające pracę z elementem umieszczonym aktualnie pod kursorem. Na
przykład kliknięcie prawym przyciskiem myszy (Windows) lub kliknięcie z wciśniętym
klawiszem Control (Mac OS) w obszarze pasków narzędzi powoduje wyświetlenie menu
kontekstowego zawierające opcje pasków narzędzi i nazwy najczęściej używanych
pasków narzędzi.

Aby wybrać polecenie z menu kontekstowego, należy:

1. Ustawić kursor nad elementem w obszarze roboczym, na przykład nad komentarzem,

paskiem narzędzi, zakładką lub stroną dokumentu.
2. Kliknąć z wciśniętym prawym przyciskiem myszy (Windows) lub klawiszem Control
(Mac OS), aby otworzyć menu kontekstowe, a następnie kliknąć na wybranym poleceniu.
Paski narzędzi

Pasek narzędzi programu Acrobat zawiera zestaw wielu pasków narzędzi, z których niektóre są domyślnie
pokazywane, a inne pozostają ukryte.

Paski narzędzi otwierane domyślnie A. Pasek narzędzi Plik B. Pasek narzędzi Zadania C. Pasek narzędzi podstawowych D.
Pasek narzędzi Powiększanie E. Pasek narzędzi Obracanie widoku F. Pasek narzędzi Porady

Przyciski na pasku narzędzi Zadania działają nieco inaczej niż przyciski znajdujące się na innych paskach narzędzi.
Z każdym z nich jest skojarzone osobne menu poleceń. Aby je otworzyć, należy kliknąć na strzałce z prawej
strony danego przycisku. Na przykład, aby wyświetlić menu z poleceniami dotyczącymi tworzenia
dokumentów PDF, należy kliknąć na strzałce obok przycisku Utwórz PDF.

Ustawienie kursora nad narzędziem pozwala wyświetlić jego nazwę. Ustawienie kursora nad paskiem-
uchwytem przy lewym brzegu paska narzędzi pozwala wyświetlić nazwę paska narzędzi.

Aby wyświetlić lub ukryć paski narzędzi, należy:

Wykonać jedną z następujących czynności:

● Wybrać polecenie Widok > Paski narzędzi, a następnie zaznaczyć pasek narzędzi, który ma zostać wyświetlony lub
ukryty. Jeśli pasek narzędzi jest aktualnie wyświetlany, obok jego nazwy znajduje się znacznik wyboru.
● Wybrać polecenie Narzędzia, zaznaczyć odpowiedni temat, a następnie wybrać polecenie Pokaż [nazwa paska
narzędzi].
● Kliknąć w obszarze roboczym z wciśniętym prawym przyciskiem myszy (Windows) lub klawiszem Control
(Mac OS), a następnie zaznaczyć pasek narzędzi, który ma zostać wyświetlony lub ukryty. (Zobacz Korzystanie z
menu kontekstowych.)
● Kliknąć na strzałce obok przycisku z paska narzędzi Zadania i zaznaczyć nazwę jednego z pasków narzędzi.
Wybrany pasek zostanie wyświetlony w panelu dokumentu jako pasek ruchomy. Na przykład, można kliknąć na
strzałce obok przycisku Przegląd i komentarz , a następnie wybrać polecenie Pasek narzędzi Komentowanie.
● Aby ukryć wszystkie paski narzędzi, należy wybrać polecenie Widok > Paski narzędzi > Ukryj paski narzędzi. Aby
wyświetlić je ponownie, należy wybrać polecenie Pokaż paski narzędzi.
● Aby wyświetlić domyślny zestaw pasków narzędzi, należy wybrać polecenie Widok > Paski narzędzi > Wyzeruj
paski narzędzi.

Informacje dotyczące zmiany wyglądu i położenia pasków narzędzi można znaleźć w części Dostosowywanie
obszaru roboczego do swoich potrzeb.
Zaznaczanie narzędzi

Do przeglądania dokumentów PDF służy przede wszystkim narzędzie Rączka .

Oprócz niego jednak na paskach narzędzi znajduje się szereg innych narzędzi
o podobnym przeznaczeniu.

Aby wybrać narzędzie, należy:

Wykonać jedną z następujących czynności:

● W menu Narzędzia wybrać nazwę paska narzędzi, a następnie wybrać narzędzie.

● Aby wybrać narzędzie widoczne na pasku narzędzi, należy kliknąć na nim lub nacisnąć
odpowiedni klawisz.
● Aby tymczasowo zaznaczyć narzędzie Rączka, ale nie rezygnować z zaznaczenia
bieżącego narzędzia, należy wcisnąć klawisz spacji.
● Aby tymczasowo zaznaczyć narzędzie Powiększ, należy nacisnąć klawisz Ctrl (system
Windows) lub, polecenie (system Mac OS) z wciśniętym klawiszem spacji.
● Aby zaznaczyć ukryte narzędzie, należy ustawić kursor na narzędziu pokrewnym lub na
trójkącie obok narzędzia pokrewnego, przytrzymać przycisk myszy dotąd, aż pojawią się
dodatkowe narzędzia, po czym przeciągnąć kursor na wybrane narzędzie.
● Aby zastąpić narzędzie widoczne narzędziem ukrytym, należy ustawić kursor na
narzędziu pokrewnym lub na trójkącie obok narzędzia pokrewnego, przytrzymać
przycisk myszy dotąd, aż pojawią się dodatkowe narzędzia, po czym kliknąć na nazwie
narzędzia ukrytego.
● Aby narzędzia ukryte były wyświetlane razem z innymi narzędziami, należy kliknąć na
narzędziu pokrewnym lub trójkącie obok narzędzia pokrewnego, po czym wybrać
polecenie Rozwiń ten przycisk. Aby zwinąć grupę narzędzi ukrytych, należy kliknąć na
strzałce obok rozwiniętego przycisku.

Kliknięcie na trójkącie obok narzędzia powoduje otwarcie ukrytej grupy narzędzi

Tematy powiązne:

Korzystanie z paska narzędzi Własności

Korzystanie z paska narzędzi Własności

Pasek narzędzi Własności zapewnia łatwy dostęp do własności wielu narzędzi i

obiektów, w tym łączy, komentarzy, pól komentarzy, klipów multimedialnych i zakładek.
Zawartość paska narzędzi Własności zależy od tego, który element zaznaczono.

Pasek narzędzi Własności jest wyświetlany domyślnie jako pasek ruchomy. W razie
potrzeby użytkownik może jednak zadokować go obok innych pasków.

Aby wyświetlić lub ukryć pasek narzędzi Własności, należy:

1. Zaznaczyć obiekt (np. komentarz) zawierający własności, które będą edytowane.

2. Wykonać jedną z następujących czynności:
● Wybrać polecenie Widok > Paski narzędzi > Pasek Własności.

● Kliknąć z wciśniętym prawym klawiszem myszy (Windows) lub klawiszem Control

(Mac OS) w obszarze paska narzędzi, a następnie wybrać w menu kontekstowym

polecenie Pasek Własności.

Aby zmienić inne własności niż tylko te, które są dostępne na pasku narzędzi
Własności, należy kliknąć na obiekt z wciśniętym prawym przyciskiem myszy (Windows)
lub klawiszem Control (Mac OS), a następnie wybrać polecenie Własności.
Otwieranie dokumentów

Dokumenty Adobe PDF można otwierać z aplikacji pocztowej, z systemu plików lub
z przeglądarki internetowej; służy do tego polecenie Plik > Otwórz w programie Acrobat
lub nowe okno Organizatora. Początkowy wygląd dokumentu zależy od tego, jak autor
dokumentu skonfigurował jako własności. Na przykład, jeden dokument może być
otwierany na konkretnej stronie, a inny przy konkretnym powiększeniu.

Otwarcie zabezpieczonego dokumentu Adobe PDF może wymagać wprowadzenia

hasła. Jeśli dokument został zaszyfrowany, jego otwarcie może stać się możliwe dopiero
po uzyskaniu zezwolenia od osoby, która utworzyła dokument. Oprócz tego,
zabezpieczenia i certyfikaty dokumentów mogą utrudniać drukowanie pliku i
kopiowanie danych do innych aplikacji. W przypadku napotkania problemów z
otwarciem pewnego dokumentu PDF lub stosowaniem do niego pewnych funkcji
programu, należy skontaktować się z autorem dokumentu. Informacje o otwieraniu
dokumentów zabezpieczonych znajdują się w części Ogólne informacje o
zabezpieczeniach.

Jeśli dokument skonfigurowano do otwierania w trybie pełnego ekranu, nie są

widoczne następujące elementy: pasek narzędzi, pasek poleceń, pasek menu i kontrolki
okna. Tryb pełnego ekranu można wyłączyć, naciskając klawisz Esc (jeśli funkcję tę
ustawiono w preferencjach), albo naciskając klawisze (Windows) lub, polecenie+L
(Mac OS). (Zobacz Czytanie dokumentów w widoku Pełny ekran.)

Aby otworzyć dokument PDF z programu Acrobat, należy:

1. Wykonać jedną z następujących czynności:

● Wybrać polecenie Plik > Otwórz lub kliknąć na pasku narzędzi przycisk Otwórz .
W oknie dialogowym Otwórz należy zaznaczyć co najmniej jedną nazwę pliku i kliknąć
przycisk Otwórz. Dokumenty PDF mają zwykle rozszerzenie. pdf.
● (Windows) W menu Plik wybrać nazwę uprzednio otwieranego dokumentu.
● (Mac OS) Wybrać polecenie Plik > Otwórz ostatni plik i wybrać nazwę dokumentu.
● Z podmenu Plik > Organizator lub z menu Organizator na pasku narzędzi Plik
wybrać polecenie Kolekcje > [nazwa kolekcji] > [nazwa pliku PDF]. Informacje
dotyczące korzystania z Organizatora znajdują się w części Używanie okna Organizatora.
● Z menu Plik lub z menu Organizator na pasku narzędzi wybrać polecenie Historia >
[okres] > [nazwa pliku PDF].
2. Jeśli po otwarciu dokumentu PDF pojawia się pasek komunikatów, znaczy to, że
dokument ma specjalny stan lub specjalne funkcje. Na przykład może posiadać
certyfikat lub być przeglądany. W lewym dolnym narożniku paska stanu są wyświetlane
specjalne ikony stanu. Aby obejrzeć stan dokumentu, wystarczy kliknąć jedną z nich.

Jeśli w danej chwili jest otwartych kilka lub więcej dokumentów, można
przechodzić między nimi, wybierając ich nazwy w menu Okno. W systemie Windows
poszczególne otwarte dokumenty są reprezentowane przez przyciski na systemowym
pasku zadań. Klikanie na nich pozwala przechodzić między dokumentami.

Aby otworzyć dokument PDF spoza programu Acrobat, należy:

Wykonać jedną z następujących czynności:

● Otworzyć załącznik PDF w aplikacji do obsługi poczty email. W większości takich aplikacji
wystarczy dwukrotnie kliknąć na ikonie odpowiedniego załącznika.
● Kliknąć na łączu do pliku PDF w przeglądarce internetowej. Dokument PDF może zostać
otwarty w przeglądarce. W takim wypadku należy postępować, tak jakby polecenia
programu Acrobat dostępne na paskach narzędzi do drukowania, wyszukiwania
i opracowywania dokumentów PDF, były stosowane do zawartości przeglądarki, a nie
do dokumentu PDF. (Zobacz Wyświetlanie dokumentów Adobe PDF w przeglądarce
internetowej.)
● Kliknąć dwukrotnie na ikonie pliku PDF w systemie plików.

Uwaga: W systemie Mac OS dwukrotne kliknięcie ikony dokumentu PDF utworzonego

w systemie Windows może nie dawać rezultatu, tj. nie powodować jego otwarcia. Jeśli
tak właśnie się dzieje, należy wybrać polecenie Plik > Otwórz w programie Acrobat.
Nawigacja w dokumentach

Dokumenty zapisane w formacie Adobe PDF mogą być przeglądane strona po stronie
lub za pomocą specjalnych narzędzi nawigacyjnych, takich jak zakładki, miniaturki stron
i łącza. Przeglądając dokument, można w każdej chwili cofnąć się (krok po kroku) do
miejsca, z którego rozpoczęto.

Tematy powiązne:

Przechodzenie między stronami dokumentów

Cofanie się wzdłuż ścieżki przeglądania
Nawigacja przy użyciu zakładek
Nawigacja przy użyciu miniaturek stron
Nawigacja przy użyciu łączy
Przeglądanie warstw
Nawigacja wewnątrz dokumentów z załącznikami
Czytanie artykułów
Przechodzenie między stronami dokumentów

Szybkie przechodzenie między stronami dokumentów umożliwiają kontrolki

nawigacyjne, które znajdują się na pasku stanu w dolnej części okna. Oprócz nich
można korzystać z poleceń menu, paska narzędzi Nawigacja oraz skrótów
klawiaturowych.

Kontrolki nawigacyjne A. Przycisk Pierwsza strona B. Przycisk Poprzednia strona C. Bieżąca

strona D Przycisk Następna strona E. Przycisk Ostatnia strona F. Przycisk przejdź do
poprzedniego widoku G. Przycisk przejdź do następnego widoku

Aby przejść na inną stronę, należy:

Wykonać jedną z następujących czynności:

● Aby przejść na pierwszą lub ostatnią stronę, należy kliknąć przycisk Pierwsza
strona lub Ostatnia strona na pasku stanu albo wybrać polecenie
Widok > przejdź do > Pierwsza strona lub Ostatnia strona.
● Aby przejść na następną lub poprzednią stronę, należy kliknąć przycisk Następna
strona lub Poprzednia strona na pasku stanu albo wybrać polecenie Widok >
przejdź do > Następna strona lub Poprzednia strona.
● Jeśli jest używany widok Zmieść stronę oraz układ pojedynczej strony, należy korzystać z
klawiszy Strzałka w górę i Strzałka w dół. (Zobacz Określanie układu strony i jej orientacji.)

Porady dotyczące przechodzenia między stronami dokumentu za pomocą

skrótów klawiaturowych można uzyskać w części Klawisze ułatwiające przeglądanie
dokumentu.

Aby skorzystać z paska narzędzi Nawigacja, należy:

1. Jeśli pasek narzędzi Nawigacja jest ukryty, wybrać polecenie Widok > Paski narzędzi >
Nawigacja; można też kliknąć prawym przyciskiem myszy (Windows) lub kliknąć z
wciśniętym klawiszem Control (Mac OS) w obszarze pasków narzędzi, a następnie
wybrać polecenie Nawigacja.
2. Klikać przyciski umożliwiające przechodzenie w kierunku początku lub końca
dokumentu.

Aby przejść na stronę o wybranym numerze, należy:

Wykonać jedną z następujących czynności:

● Wybrać polecenie Widok > przejdź do > Strona, wpisać numer strony i kliknąć na OK.
● Przeciągać pionowy pasek przewijania do momentu, aż pojawi się wybrany numer
strony.
● Zaznaczyć na pasku stanu numer bieżącej strony, wpisać numer strony docelowej, po
czym nacisnąć klawisz Enter lub Return.

Uwaga: Jeśli numery stron dokumentu różnią się od rzeczywistych numerów stron w
odpowiednim pliku PDF, na pasku stanu mogą być widoczne numery stron
w nawiasach. Na przykład, jeśli pierwsza strona rozdziału 18-stronicowego jest
w rzeczywistości 223 stroną całego pliku, na pasku stanu mogą być widoczne
następujące informacje: 223 (1 z 18). Użytkownik może kliknąć dwukrotnie wewnątrz
nawiasów, zmienić wyświetlany w nich numer strony i nacisnąć klawisz Enter lub Return,
aby przejść do tej strony. Informacje o włączaniu i wyłączaniu funkcji logicznego
numerowania stron można uzyskać w części Preferencje wyświetlania stron.

Aby skorzystać z automatycznego przewijania dokumentu, należy:

1. Wybrać polecenie Widok > Automatyczne przewijanie.

2. Nacisnąć klawisz Esc, aby zatrzymać przewijanie.
Cofanie się wzdłuż ścieżki przeglądania

Po wykonaniu pewnej liczby przejść do różnych stron dokumentu można cofnąć się z
powrotem do miejsca początkowego.

Aby cofnąć się wzdłuż ścieżki przeglądania, należy:

Wykonać jedną z następujących czynności:

● Aby cofnąć się wzdłuż ścieżki przeglądania bieżącego dokumentu Adobe PDF, należy
wybrać polecenie Widok > przejdź do > Poprzedni widok lub Następny widok.
Polecenie Następny widok jest dostępne tylko wtedy, gdy wybrano polecenie
Poprzedni widok.
● Jeśli dokument PDF jest wyświetlany w przeglądarce, należy użyć opcji przechodzenia
między widokami, dostępnych na pasku narzędzi Nawigacja. Należy kliknąć z
wciśniętym prawym przyciskiem myszy (Windows) lub Control (Mac OS) w obszarze
paska narzędzi, a następnie wybrać polecenie Nawigacja. Kliknąć na przycisku przejdź do
poprzedniego widoku lub przejdź do następnego widoku . (Można też
skorzystać z przycisku Następny widok lub Poprzedni widok. )
● Aby cofnąć się wzdłuż ścieżki przeglądania obejmującej inne dokumenty PDF, należy
wybrać polecenie Widok > przejdź do > Poprzedni dokument lub Następny dokument.
Jeśli odpowiednie dokumenty PDF są zamknięte, polecenia te powodują ich otwarcie.
Nawigacja przy użyciu zakładek

Zakładki składają się na spis treści dokumenty, a zwykle reprezentują jego rozdziały i
podrozdziały. Zakładki są wyświetlane w panelu nawigacyjnym. Aby uzyskać informacje
dotyczące dodawania zakładek do dokumentów PDF, Zobacz Tworzenie zakładek.

Panel Zakładki A. Zakładka Zakładki B. Zakładka rozwinięta C. Kliknięcie powoduje wyświetlenie

menu Opcje zakładki.

Aby przeglądać dokument za pomocą zakładek, należy:

1. Kliknąć na zakładce Zakładki w lewej części okna lub wybrać polecenie Widok > Zakładki
nawigacji > Zakładki.
2. Aby przejść do pewnego tematu za pomocą jego zakładki, należy kliknąć na zakładce.
Aby rozwinąć daną zakładkę nadrzędną, należy kliknąć na znaku plus (+) obok niej. Aby
ukryć zakładkę podrzędną danej zakładki, należy kliknąć na znaku minus (-) obok niej.

Uwaga: Kliknięcie na zakładce może spowodować wykonanie pewnej akcji, a nie

przejście do innego miejsca dokumentu. Zależy to od sposobu zdefiniowania zakładki.

Jeśli po kliknięciu zakładki lista zakładek znika, można wyświetlić ją ponownie, klikając na
zakładce Zakładki. Aby po kliknięciu na zakładce zakładka Zakładki była ukrywana, należy
kliknąć w menu Opcje u góry zakładki Zakładki i zaznaczyć opcję Po użyciu ukryj.
Nawigacja przy użyciu miniaturek stron

Miniaturki stron są to malutkie obrazki stron dokumentu. Miniaturki dostępne w panelu

Strony pozwalają zmieniać sposób wyświetlania stron, a także przechodzić na inne
strony. Na miniaturkach są widoczne czerwone pola widoku strony, które informują
o tym, jaka część danej strony jest wyświetlana. Zmiana wielkości tego pola powoduje
zmianę stopnia powiększenia strony. (Zobacz Powiększanie i zmniejszanie widoku.)
Aby uzyskać informacje dotyczące dodawania miniaturek do dokumentów PDF,
Zobacz Tworzenie miniaturek stron.

Aby przeglądać dokument przy użyciu miniaturek stron, należy:

1. Kliknąć na zakładce Strony w lewej części okna albo wybrać polecenie Widok > Zakładki
nawigacji > Strony. Zostanie wyświetlony panel Strony.
2. Aby przejść na inną stronę, należy kliknąć na jej miniaturce.
Nawigacja przy użyciu łączy

Klikanie łączy w dokumentach PDF przypomina klikanie łączy na stronach WWW. Łącza
zapewniają dostęp do innych stron bieżącego dokumentu, do innych dokumentów PDF
i do innych witryn internetowych. Autor danego dokumentu PDF określa także wygląd
zawartych w nim łączy. Informacje dotyczące dodawania miniaturek do dokumentów
PDF znajdują się w części Tworzenie łącz.

Oprócz łączy tradycyjnych istnieją łącza specjalne, które pozwalają otwierać załączniki
do plików, a ponadto obrazki trójwymiarowe, filmy i klipy dźwiękowe. Ich odtwarzanie
wymaga zainstalowania na komputerze odpowiedniego sprzętu i oprogramowania.
Informacje o zmianie preferencji dotyczących multimediów znajdują się w części
Określanie preferencji multimedialnych.

Uwaga: Jeśli łącze nie zostało utworzone za pomocą narzędzia Łącze (w programie
Acrobat), jego poprawne działanie wymaga zaznaczenia opcji Automatyczne
wykrywanie adresów URL w tekście (w preferencjach ogólnych).

Aby użyć łącza, należy:

1. Zaznaczyć narzędzie Rączka .

2. Ustawić wskaźnik myszy w obszarze łącza i poczekać, aż zmieni kształt na rączkę z
uniesionym palcem. Następnie należy kliknąć na łączu.
Przeglądanie warstw

Informacje zawarte w dokumencie PDF mogą być przechowywane na różnych

warstwach. Warstwy widoczne w dokumencie PDF są odpowiednikami warstw
utworzonych w oryginalnej aplikacji. Do sprawdzania warstw, a także do wyświetlania i
ukrywania ich zawartości służy zakładka Warstwy w panelu Nawigacja. Więcej informacji
o pracy z warstwami znajduje się w części Warstwy Adobe PDF.

Zakładka Warstwy A. Ikona oka wskazuje wyświetlaną warstwę B. Warstwa ukryta

Aby przeglądać warstwy, należy:

1. Kliknąć na zakładce Warstwy w lewej części okna albo wybrać polecenie Widok >
Zakładki nawigacji > Warstwy.
2. Kliknąć na ikonie oka aby ukryć zawartość warstwy. Kliknąć na pustym polu, aby
wyświetlić zawartość warstwy ukrytej. Gdy ikona oka jest wyświetlana, znaczy to, że
warstwa jest widoczna. Gdy ikona oka nie jest wyświetlana, znaczy to, że warstwa jest
ukryta.
Nawigacja wewnątrz dokumentów z załącznikami

Program Acrobat pozwala dołączać do plików Adobe PDF załączniki dowolnego

rodzaju. Gdy dokument jest przenoszony w nowe miejsce, załączniki automatycznie są
przenoszone razem z nim. Po otwarciu dokumentu z załącznikami w obszarze stanu
pojawia się ikona załącznika . Załączniki można otwierać, przeglądać, edytować i
zapisywać po wprowadzeniu zmian. (Zobacz Otwieranie i zapisywanie załączników.)
Czytanie artykułów

Artykuł jest to ciąg informacji powiązanych treściowo i tworzących jedną całość. Typowy
artykuł zaczyna się na jednej stronie, a jego kolejne fragmenty są rozproszone na innych
stronach - przypomina to układ informacji w zwykłej gazecie lub zwykłym czasopiśmie.
Gdy użytkownik czyta artykuł, widok strony jest dynamicznie powiększany lub
zmniejszany, tak aby bieżący fragment artykułu wypełniał ekran. Aby uzyskać informacje
dotyczące dodawania miniaturek do dokumentów PDF, Zobacz Praca z artykułami.

Aby przeczytać artykuł, należy:

1. Wykonać jedną z następujących czynności:

● Wybrać polecenie Widok > Zakładki nawigacji > Artykuły, co spowoduje otwarcie

panelu Artykuły. Aby rozpocząć czytanie artykułu, należy kliknąć dwukrotnie na jego
ikonie.

Uwaga: Jeśli dokument PDF jest wyświetlany w przeglądarce, nie istnieje możliwość
otwarcia panelu Artykuły. Dokument należy otworzyć w programie Acrobat.

● Zaznaczyć narzędzie Rączka , a następnie kliknąć w dowolnym miejscu artykułu

i rozpocząć jego czytanie.
2. Kursor zmienia się w kursor artykułu . Aby przechodzić między różnymi częściami
artykułu, należy wykonać jedną z następujących czynności:
● Aby przewijać artykuł do przodu, okienko po okienku, wciskać klawisz Enter, Return lub

klikać.
● Aby przewijać artykuł do tyłu, okienko po okienku, klikać z wciśniętym klawiszem Shift

lub naciskać klawisze Shift+Return.

● Aby przejść na początek artykułu, należy kliknąć z wciśniętym klawiszem Ctrl (Windows)

lub Option (Mac OS).

● Aby opuścić artykuł przed dotarciem do jego końca, należy wcisnąć klawisze Shift+Ctrl

(Windows) lub Shift+Option (Mac OS) i kliknąć.

3. Po dotarciu do końca artykułu kursor zmienia się w kursor końca artykułu . Aby
powrócić do widoku wyświetlanego przed rozpoczęciem czytania artykułu, należy
wcisnąć klawisz Enter lub Return lub kliknąć.
Przeglądanie dokumentów

Program Acrobat zawiera wiele narzędzi pozwalających dopasować widok

dokumentów Adobe PDF, począwszy od narzędzi tak prostych jak Zmniejsz i Powiększ, a
skończywszy na narzędziach zaawansowanych. Strony mogą być obracane, a ponadto
można określić, czy w danej chwili ma być wyświetlana jedna strona, czy kilka stron. W
trybie podziału okna ten sam dokument PDF może być przeglądany w różnych
okienkach; ponadto, dzięki poleceniu Nowe okno istnieje możliwość oglądania różnych
kopii tego samego dokumentu w różnych oknach (a nie okienkach w obrębie tego
samego okna).

Tematy powiązne:

Dopasowywanie położenia strony

Powiększanie i zmniejszanie widoku
Korzystanie z widoku Stała grubość
Określanie układu strony i jej orientacji
Korzystanie z widoku podziału okna
Wyświetlanie dokumentu w wielu oknach
Czytanie dokumentów w trybie odczytu
Czytanie dokumentów w widoku Pełny ekran
Dopasowywanie położenia strony

Narzędzie Rączka pozwala uwidaczniać różne obszary dokumentu PDF.

Posługiwanie się nim przypomina przesuwanie kartki papieru na blacie biurka.

Aby dopasować położenie strony, należy:

1. Zaznaczyć narzędzie Rączka.

2. Wykonać jedną z poniższych czynności:
● Przeciągnąć stronę w górę lub w dół. Aby zatrzymać przewijanie, należy zwolnić przycisk

myszy.
● Jeśli strona jest wyświetlana w dużym powiększeniu, należy przeciągnąć ją w prawo lub

w lewo, by odsłonić wybrany obszar.

Powiększanie i zmniejszanie widoku

Pasek narzędzi i pasek stanu zapewniają kilka metod powiększania widoku dokumentów
PDF.

● Narzędzia Zmniejsz i Powiększ pozwalają zmienić stopień powiększenia dokumentu.

● Narzędzie Dynamiczne powiększanie pozwala powiększać i zmniejszać dokument
poprzez przeciąganie myszą w górę i w dół.
● Narzędzie Okno panoramy i powiększenia pozwala dopasować powiększenie
i położenie obszaru widoku przy użyciu małego okienka. Jego zastosowanie przypomina
korzystanie z miniaturek stron.
● Narzędzie Lupka pozwala przeglądać powiększany fragment dokumentu PDF w małym
okienku. Narzędzie to jest użyteczne zwłaszcza do przeglądania szczegółów.

Opcje powiększenia na pasku narzędzi A. Narzędzia do powiększania B. Przycisk Zmniejsz C.

Menu Powiększenie D. Przycisk Powiększ

Aby zwiększyć lub zmniejszyć powiększenie, należy:

Wykonać jedną z następujących czynności:

● Kliknąć na przycisku Powiększ lub Zmniejsz na pasku narzędzi albo w menu paska
narzędzi zaznaczyć odpowiedni stopień powiększenia.
● W menu Powiększanie na pasku narzędzi wybrać narzędzie Powiększ lub
Zmniejsz , następnie kliknąć na stronie. Aby ograniczyć powiększanie do wybranego
obszaru, należy narysować odpowiedni prostokąt za pomocą narzędzia Powiększ. Po
zakończeniu powiększania można zaznaczyć narzędzie Rączka.
● Kliknąć na pasku narzędzi obszar stopnia powiększenia, wpisać nowy procent i wcisnąć
klawisz Enter lub Return.
● W menu Powiększanie na pasku narzędzi, należy zaznaczyć narzędzie Dynamiczne
powiększanie , następnie przeciągnąć kursor w górę, aby powiększyć obszar, lub
w dół, aby zmniejszyć obszar. Jeśli myszka jest wyposażona w kółko, jego przekręcenie
do przodu powoduje powiększenie obszaru, a przekręcenie do tyłu - zmniejszenie.

Gdy zaznaczone jest narzędzie Powiększ, to aby przejść do powiększania należy

podczas klikania lub przeciągania przytrzymywać wciśnięty klawisz Ctrl (Windows) lub
Option (Mac OS). Gdy zaznaczone jest narzędzie Powiększ, to aby przejść do
zmniejszania, należy wcisnąć klawisz Ctrl lub, polecenie. Wciśnięcie klawisza Shift
powoduje natomiast uaktywnienie narzędzia Dynamiczne powiększanie.

Aby zmienić stopień powiększenia za pomocą polecenia Okno panoramy i

powiększenia, należy:

1. Wybrać polecenie Narzędzia > Powiększ > Okno panoramy i powiększenia albo
zaznaczyć narzędzie Okno panoramy i powiększenia w menu Powiększanie na pasku
narzędzi.
2. Wykonać jedną z następujących czynności:
● Zmienić stopień powiększenia dokumentu, przeciągając uchwyty pola w oknie

panoramy i powiększenia.
● Przeciągnąć środek pola, aby ustawić panoramę dla widocznego obszaru.

● Kliknąć jeden z przycisków nawigacyjnych, aby przejść na inną stronę.

● Wpisać wartość w polu tekstowym Krycie.

Aby zmienić stopień powiększenia przy użyciu narzędzia Lupka, należy:

1. Wybrać polecenie Narzędzia > Powiększanie > Lupka albo zaznaczyć narzędzie
Lupka w menu Powiększanie na pasku narzędzi.
2. Kliknąć na obszarze dokumentu, który ma być powiększony. W dokumencie pojawi się
ramka. Aby zmienić kolor ramki, należy kliknąć na menu Kolor linii i wybrać nowy kolor.
3. Zmienić stopień powiększenia, wykonując w oknie narzędzia Lupka dowolną spośród
następujących czynności:
● Przeciągnąć suwak.

● Klikać na przycisku plus lub minus.

● Wpisać wartość w polu tekstowym Powiększenie.

Narzędzie Lupka pozwala oglądać dokument w powiększeniu.

Aby zmienić stopień powiększenia za pomocą miniaturki strony, należy:

1. Kliknąć na zakładce Strony w lewej części okna, aby wyświetlić miniaturki stron. Każda
miniaturka reprezentuje inną stronę.
2. Odszukać miniaturkę bieżącej strony, ustawić kursor nad prawym dolnym narożnikiem
pola widoku strony i czekać, aż kursor przyjmie kształt podwójnej strzałki.
3. Powiększyć lub zmniejszyć widok strony, przeciągając narożnik pola.

Widoczne na miniaturce strony pole widoku pokazuje, jaka część strony jest aktualnie
wyświetlana w panelu dokumentu.

Aby dopasować rozmiar strony do okna, należy:

Wykonać jedną z następujących czynności:

● Aby strona wypełniła całe okno, należy wybrać polecenie Widok > Zmieść stronę lub
kliknąć przycisk Zmieść stronę na pasku narzędzi.
● Aby dopasować stronę do szerokości okna, należy wybrać polecenie Widok >

Dopasuj szerokość lub kliknij przycisk Dopasuj szerokość na pasku narzędzi. Część
strony może pozostać niewidoczna.
● Aby tekst i obrazki widoczne na stronie mogły zmieścić się w oknie o danej szerokości,
należy wybrać polecenie Widok > Zmieść widoczne. Część strony może pozostać
niewidoczna.

Po otwarciu menu Widok można zapoznać się ze skrótami klawiaturowymi dla

poleceń dotyczących zmiany rozmiaru dokumentu.

Aby przywrócić rzeczywistą wielkość strony, należy:

Wybrać polecenie Widok > Rzeczywista wielkość albo kliknąć przycisk Rzeczywista
wielkość na pasku narzędzi. Typowym stopniem powiększenia stron PDF jest 100%,
ale dokument mógł być tworzony przy innych ustawieniach powiększenia.
Korzystanie z widoku Stała grubość

W widoku Stała grubość wszystkie linie, niezależnie od aktualnego powiększenia, mają

stałą grubość (jeden piksel). Widok dotyczy tylko wyglądu linii na ekranie, na wydruku
linie mają grubość rzeczywistą.

Widok Stała grubość jest domyślnie wyłączony. Aby go włączyć, należy wybrać
polecenie Widok > Stała grubość. Funkcja ta nie jest dostępna w przeglądarkach.
Określanie układu strony i jej orientacji

Zmiana układu strony jest szczególnie przydatna wtedy, gdy użytkownik chce uzyskać orientację w układzie całego
dokumentu. Dokumenty PDF mogą być wyświetlane w następujących układach:

● w układzie Pojedyncza strona na ekranie są wyświetlane pojedyncze strony dokumentu.

● w układzie Ciągłe strony są wyświetlane jedna po drugiej, w kolumnie pionowej.
● w układzie Sąsiadujące strony są wyświetlane obok siebie, przy czym jednocześnie są widoczne co najwyżej dwie
strony.
● w układzie Ciągłe - Sąsiadujące strony są wyświetlane obok siebie, w kolumnie pionowej. Jeśli dokument zawiera
więcej niż dwie strony, pierwsza strona jest wyświetlana po prawej, co zapewnia właściwą prezentację treści.

Porównanie układów: Pojedyncza strona, Ciągłe, Ciągłe - Sąsiadujące i Sąsiadujące

Aby uzyskać informacje dotyczące określania sposobu rozmieszczania stron w układzie Ciągłe - Sąsiadujące,
Zobacz Wyświetlanie własności dokumentu.

Aby określić układ strony, należy:

1. Wykonać jedną z następujących czynności:

● Wybrać polecenie Widok > Układ strony, a następnie wybrać opcję Pojedyncza strona, Ciągłe, Sąsiadujące lub Ciągłe -

Sąsiadujące.
● Kliknąć na pasku stanu na przycisku Pojedyncza strona , Ciągłe , Ciągłe - Sąsiadujące , lub Sąsiadujące .
2. Jeśli zachodzi taka potrzeba, można wybrać polecenie Widok > Zmieść stronę i w ten sposób wyświetlić dokument w
bieżącym układzie strony.

W układzie Pojedyncza strona polecenie Edycja > Zaznacz wszystko powoduje zaznaczenie całego tekstu na
bieżącej stronie. W innych układach powoduje ono zaznaczenie tekstu w całym dokumencie PDF.

Aby obrócić widok strony, należy:

Wybrać polecenie Widok > Obróć widok > Zgodnie z ruchem wskazówek zegara lub Przeciwnie do ruchu
wskazówek zegara, albo przejść na pasek narzędzi i kliknąć na przycisku Obróć zgodnie z ruchem wskazówek
zegara lub Obróć przeciwnie do ruchu wskazówek zegara . Widok można obracać skokowo, na przykład ze
skokiem równym 90 stopni. Obrót powoduje tylko zmianę widoku strony, nie ma wpływu na jej aktualną orientację
i nie może zostać zapisany. Aby zapisać widok obrócony, należy wybrać polecenie Dokument > Obróć strony.
Korzystanie z widoku podziału okna

W ramach widoku podziału okna użytkownik może podzielić panel dokumentu na dwa
okienka (polecenie Podziel) lub cztery okienka (polecenie Podziel na cztery), dzięki
czemu może oglądać jednocześnie różne strony i/lub różne widoki tego samego
dokumentu. W poszczególnych okienkach widoku można stosować przewijanie, zmiany
powiększeń i przejścia do dowolnie wybranych stron (bez zmiany zawartości
pozostałych okienek). Podział widoku na cztery okienka jest przydatny na przykład
podczas przeglądania dużych tabel i arkuszy: zawartość arkusza przewija się w jednym
okienku, a w dwóch innych wyświetla się nagłówki wierszy i kolumn. Przy takim podziale
zmiana powiększenia w jednym okienku powoduje odpowiednie zmiany w pozostałych
okienkach. Ta sama zależność dotyczy przewijania.

Aby wyświetlić dokument w widoku podziału okna, należy:

1. Wybrać polecenie Okno > Podziel lub przeciągnąć szare pole nad paskiem przewijania.
2. Kliknąć w okienku, czyniąc je aktywnym, a następnie rozpocząć przewijanie dokumentu
lub zmianę jego stopnia powiększenia.
3. Rozmiary okienek można zmieniać, przeciągając pasek podziału w górę i w dół.
4. Aby powrócić do trybu wyświetlania jednego okienka, należy ponownie wybrać
polecenie Okno > Usuń podział.

Aby wyświetlić dokument w widoku podziału na cztery okienka, należy:

1. Wybrać polecenie Okno > Podziel na cztery.

2. Kliknąć w okienku, czyniąc je aktywnym, a następnie rozpocząć przewijanie dokumentu
lub zmianę jego stopnia powiększenia. Należy zauważyć, że operacje powiększania i
przewijania są ze sobą skoordynowane, tak aby nagłówki kolumn i etykiety rzędów były
równo rozmieszczone.
3. Zmienić wymiary okienek, przeciągając poziomy pasek podziału w górę lub w dół,
a pionowy pasek podziału - w prawo lub w lewo.
4. Aby powrócić do trybu wyświetlania jednego okienka, należy ponownie wybrać
polecenie Okno > Usuń podział.
Wyświetlanie dokumentu w wielu oknach

Acrobat pozwala na tworzenie kilku okien dla tego samego dokumentu; służy do tego
polecenie Okno > Nowe okno. Nowe okna mają taką samą wielkość, ten sam układ i
takie samo powiększenie jak okno oryginalne; są otwierane na tej samej stronie, na
wierzchu oryginalnego okna. Gdy użytkownik otworzy nowe okno, Acrobat dodaje do
nazwy oryginalnego pliku sufiks 1, a do nazwy pliku skojarzonego z nowym oknem -
sufiks 2. Okna otwierane w dalszej kolejności uzyskują numery kolejne. Zamknięcie
jednego z okien powoduje sekwencyjne przenumerowanie okien pozostałych; np. jeśli
zostanie zamknięte trzecie spośród pięciu otwartych okien, okna pozostałe zostaną
przenumerowane i uzyskają numery od 1 do 4.

Aby otworzyć lub zamknąć nowe okno, należy:

1. Aby otworzyć nowe okno, zaznaczyć opcję Okno > Nowe okno.
2. Aby zamknąć okno, kliknąć na przycisku do zamykania okna. Program będzie monitował
o zapisanie zmian. Jeśli jest otwartych kilka okien, zamknięcie jednego z nich nie
spowoduje zamknięcia dokument.
3. Aby zamknąć wszystkie okna dokumentu, należy wybrać polecenie Plik > Zamknij. Przed
zamknięciem każdego z okien program będzie monitował o zapisanie zmian.

Uwaga: Funkcja ta nie jest dostępna, gdy dokument jest wyświetlany w przeglądarce.
Czytanie dokumentów w trybie odczytu

Tryb odczytu jest przeznaczony wyłącznie do czytania dokumentów PDF. Tryb ten
uaktywnia się za pomocą przycisku Ukryj paski narzędzi ; po jego kliknięciu w oknie
pozostaje pasek menu i panel dokumentu, a na pasku stanu u dołu obszaru roboczego
jest dostępny ograniczony zestaw narzędzi. Menu narzędzi i funkcje powiększania są
wyświetlane po prawej stronie przycisku. Narzędzia wybiera się, klikając w menu
narzędzi. Informacje o korzystaniu z narzędzia Rączka znajdują się w części
Dopasowywanie położenia strony; informacje o narzędziach do powiększania - w części
Powiększanie i zmniejszanie widoku; informacje o narzędziu do zaznaczania - w części
Kopiowanie i wklejanie tekstu, tabel i obrazków.

Aby zamknąć tryb odczytu, należy kliknąć na przycisku Pokaż paski narzędzi.
Czytanie dokumentów w widoku Pełny ekran

W widoku Pełny ekran strony dokumentu PDF wypełniają cały ekran, a pasek menu,
pasek poleceń, pasek narzędzi i kontrolki okna są ukryte. Widok Pełny ekran może zostać
wybrany przez użytkownika przeglądającego dokument lub wybrany wcześniej przez
autora dokumentu. Widok ten ma duże zastosowanie w przypadku prezentacji, w
których używa się często funkcji automatycznego przechodzenia między kolejnymi
stronami. (Zobacz Konfigurowanie prezentacji.)

W widoku Pełny ekran kursor pozostaje aktywny, co pozwala klikać na łączach i otwierać
notatki. Istnieje możliwość korzystania ze skrótów klawiaturowych dotyczących
nawigacji, powiększania i różnych poleceń; preferencje widoku Pełny ekran można
ustawić, tak by w widoku tym był wyświetalny pasek nawigacji. (Zobacz Preferencje
widoku pełnego ekranu.)

Aby odczytać dokument w widoku Pełny ekran, należy:

Kliknąć na przycisku Pełny ekran , wyświetlanym w lewym dolnym narożniku okna

dokumentu. Przechodzenie do kolejnych stron dokumentu umożliwiają klawisze Enter,
Return, Strzałka w górę i Strzałka w prawo. Przechodzenie do wcześniejszych stron
dokumentu umożliwiają klawisze Shift-Return, przycisk Strzałka w górę i przycisk Strzałka
w lewo.

Uwaga: Jeśli na komputerze są zainstalowane dwa monitory, tryb pełnego ekranu

może być aktywny tylko na jednym z nich. Chcąc przejść do innych stron dokumentu,
należy kliknąć na ekranie ze stroną w trybie pełnego ekranu.

Aby wyłączyć tryb pełnego ekranu, należy:

Nacisnąć klawisz, jeśli w preferencjach widoku Pełny ekran jest zaznaczona opcja Klawisz
Escape; nacisnąć klawisze Ctrl+L (Windows) lub Command+L (Mac OS). Jeśli jest
wyświetlany pasek nawigacji, można kliknąć na przycisku Wyłącz pełny ekran .
Korzystanie z narzędzi do modyfikowania układu

Program Acrobat Professional zawiera zestaw narzędzi ułatwiających dostosowywanie

układu dokumentów PDF. Narzędzia te obejmują siatki, miarki, linie pomocnicze,
narzędzia do mierzenia i panel Info. Są one użyteczne zwłaszcza podczas projektowania
formularzy, sprawdzania rysunków typu CAD i przygotowywania profesjonalnych
wydruków.

Tematy powiązne:

Wyświetlanie siatek
Tworzenie linii pomocniczych miarki
Mierzenie obiektów w dokumencie
Wyświetlanie panelu Info
Wyświetlanie siatek

Siatki umożliwiają dokładne wyrównywanie tekstu i innych obiektów. Włączenie siatek

powoduje ich wyświetlanie na treści dokumentu. Gdy jest włączona opcja Skocz do
siatki, przesuwane obiekty są wyrównywane do najbliższej linii siatki.

Aby wyświetlić lub ukryć siatkę, należy:

Wybrać polecenie Widok > Siatka. Gdy siatka jest wyświetlana, obok tego polecenia jest
widoczny znacznik wyboru.

Aby włączyć lub wyłączyć opcję Przyciągaj do siatki, należy:

Wybrać polecenie Widok > Przyciągaj do siatki. Gdy opcja jest włączona, obok
uaktywniającego ją polecenia jest widoczny znacznik wyboru.

Aby zmienić wygląd siatki, należy:

1. Wybrać polecenie Edycja > Preferencje (Windows) lub Acrobat > Preferencje (Mac OS), a
następnie zaznaczyć w lewej części okna dialogowego Preferencje opcję Jednostki i linie
pomocnicze.
2. Aby zmienić ustawienia siatki, należy wykonać dowolną z następujących czynności:
● Aby zmienić odstępy między liniami siatki, należy skorzystać z klawiszy strzałek albo

wpisać odpowiednie wartości w polach Szerokość między wierszami i Wysokość między

wierszami.
● Aby zmienić punkt początkowy siatki, należy skorzystać z klawiszy strzałek albo wpisać

odpowiednie wartości w polach Przesunięcie siatki od lewej krawędzi i Przesunięcie

siatki od górnej krawędzi.
● Aby zmienić liczbę podziałów wewnątrz kwadratów siatki, należy skorzystać z klawiszy

strzałek albo wpisać odpowiednie wartości w polu Podziałki. Linie podziałki są jaśniejsze
od linii siatki.
● Aby zmienić kolor linii siatki, należy kliknąć na kwadracie Kolor linii siatki i wybrać

w panelu koloru nowy kolor. Kliknąć na OK.

3. Nacisnąć przycisk OK, aby zamknąć okno dialogowe Preferencje.
Tworzenie linii pomocniczych miarki

Poziome i pionowe miarki pozwalają sprawdzać rozmiary obiektów dokumentu. Linie

pomocnicze są pomocne przy wyrównywaniu obiektów, np. pól formularza. Program
pozwala zmienić kolor oraz jednostkę miary miarki.

Aby utworzyć linie pomocnicze miarki, należy:

1. Wybrać polecenie Widok > Miarki, aby wyświetlić miarki.

2. Wykonać jedną z następujących czynności:
● Aby utworzyć poziomą linię pomocniczą, należy przeciągnąć kursor narzędzia od miarki

poziomej w dół. Aby utworzyć pionową linię pomocniczą, należy przeciągnąć kursor
narzędzia od miarki pionowej na prawo. Kliknięcie poza linią pomocniczą usunie jej
zaznaczenie.
● Kliknąć dwukrotnie na miarce poziomej, aby utworzyć pionową linię pomocniczą;

kliknąć dwukrotnie na miarce pionowej, aby utworzyć poziomą linię pomocniczą.

Aby wyświetlić lub ukryć linie pomocnicze, należy:

Wybrać polecenie Widok > Linie pomocnicze.

Aby przesunąć lub usunąć linie pomocnicze miarki, należy:

Zaznaczyć linię pomocniczą, klikając na niej, a następnie przeciągnąć ją w nowe miejsce

lub nacisnąć klawisz Delete. Aby usunąć wszystkie linie pomocnicze, należy kliknąć
prawym przyciskiem myszy lub kliknąć z wciśniętym klawiszem Control w obszarze
miarki i wybrać polecenie Usuń wszystkie miarki lub Usuń miarki na stronie.

Aby zmienić kolory linii pomocniczych, należy:

1. Wybrać polecenie Edycja > Preferencje (Windows) lub Acrobat > Preferencje (Mac OS), a
następnie zaznaczyć w lewej części okna dialogowego Preferencje opcję Jednostki i linie
pomocnicze.
2. Kliknąć na kwadracie koloru linii pomocniczych, wybrać nowy kolor w menu
wysuwanym Kolor i kliknąć na OK.
Mierzenie obiektów w dokumencie

Pasek narzędzi Pomiar ułatwia przeprowadzanie dokładnych pomiarów odległości

między obiektami i pól obiektów. Narzędzia do mierzenia są szczególnie użyteczne, gdy
zachodzi potrzeba określenia szerokości, wysokości oraz pól obiektów na formularzu lub
rysunku typu CAD, a także wtedy, gdy dokument jest przygotowywany do
profesjonalnego wydruku i trzeba zmierzyć dokładnie wielkości pewnych jego
fragmentów.

Gdy użytkownik klika segmenty liniowe za pomocą narzędzia Odstęp, Obwód lub
Obszar, w oknie dialogowym narzędzia są wyświetlane pomiary dotyczące rysowanych
segmentów liniowych.

Narzędzia pomiaru A. Pasek narzędzi pomiaru B. Mierzony obiekt C. Informacje w oknie

narzędzia

Aby zmierzyć wysokości, szerokości lub pola obiektów, należy:

1. Wybrać polecenie Narzędzia > Pomiar i zaznaczyć narzędzie pomiaru. Ewentualnie,

można kliknąć w pasku narzędzi z wciśniętym prawym przyciskiem myszy (Windows)
lub klawiszem Control (Mac OS) i wybrać polecenie Pomiar.
2. Aby przeprowadzić pomiary w dokumencie PDF, należy wykonać dowolną z
następujących czynności:
● Aby zmierzyć odległość między dwoma punktami, należy zaznaczyć

narzędzie Odstęp. Należy kliknąć na pierwszym punkcie, przesunąć kursor do

drugiego punktu i kliknąć ponownie. Wyniki pomiarów są wyświetlane w oknie
dialogowym narzędzia.
● Aby zmierzyć sumę odległości między wieloma punktami, należy zaznaczyć

narzędzie Obwód. Należy klikać na kolejnych punktach. Ostatni punkt należy

kliknąć dwukrotnie lub przytrzymać nad nim kursor myszy. Po zakończeniu opisanych
czynności należy kliknąć.
● Aby zmierzyć pole rysowanego segmentu liniowego, należy zaznaczyć narzędzie

Obszar . Należy klikać na kolejnych punktach. Po kliknięciu conajmniej dwóch

punktów, można kliknąć na pierwszym punkcie, co stanowi sygnał rozpoczęcia pomiaru.

Uwaga: W celu zakończenia pomiaru można kliknąć prawym przyciskiem myszy

(Windows) lub kliknąć z wciśniętym klawiszem Control (Mac OS), po czym wybrać z
menu kontekstowego polecenie Zakończ pomiar.

3. Podczas mierzenia można wykonać dowolną z następujących czynności:

● Aby zmienić proporcje skalowania (np. 3: 2) obszarów rysunkowych, należy wpisać

odpowiednie liczby w pasku narzędzi Własności. Jeśli zachodzi taka potrzeba, razem ze
współczynnikiem skalowania można zmienić jednostkę miary.
● Aby rysowane linie miały status komentarza, w oknie dialogowym narzędzia należy

zaznaczyć opcję Oznaczenie miary. Przy takim ustawieniu można kliknąć komentarz
dwukrotnie przy użyciu narzędzia Rączka i oglądać pomiary dotyczące rysowanych
segmentów liniowych. Jeśli opcja Adnotacja nie jest zaznaczona, rysowany obiekt znika
natychmiast po zmierzeniu innego obiektu lub zaznaczeniu innego narzędzia.
Wyświetlanie panelu Info

W panelu Info są wyświetlane współrzędne kursora w panelu dokumentu. Początek

układu współrzędnych znajduje się w lewym górnym rogu panelu dokumentu. Podczas
zmieniania rozmiarów zaznaczonego obiektu w panelu Info są pokazywane jego
tymczasowa szerokość i wysokość.

Aby użyć panelu Info, należy:

1. Wybrać polecenie Widok > Zakładki nawigacji > Info.

2. Przesunąć kursor myszy, sprawdzając wartości współrzędnych X i Y.

Aby zmienić używane w panelu jednostki miary, należy:

W menu Opcje panelu Info wybrać inną jednostkę miary. Obok nazwy zaznaczonej opcji
jest widoczny ptaszek.
Dostosowywanie obszaru roboczego do swoich potrzeb

Wygląd obszaru roboczego zawsze można dostosować do swojego stylu pracy. Na

przykład można zmienić domyślny wygląd i położenie pasków narzędzi oraz panelu
nawigacji. Dostosowany obszar roboczy staje się domyślnym obszarem roboczym
systemu i pozostaje takim aż do wprowadzenia kolejnych zmian.

Aby wyświetlić lub ukryć pasek menu, należy:

Aby ukryć pasek menu, należy wybrać polecenie Widok > Pasek menu. Aby wyświetlić
go ponownie, należy wcisnąć klawisz F9.

Aby zmienić sposób wyświetlania zakładki nawigacyjnej, należy:

Wykonać jedną z następujących czynności:

● Aby zmienić szerokość panelu nawigacji, należy przeciągnąć jego prawe obramowanie.
● Aby przesunąć zakładkę do jej własnego ruchomego panelu, należy przeciągnąć
zakładkę nawigacyjną z panelu nawigacji do panelu dokumentu.
● Aby przesunąć zakładkę do istniejącego ruchomego panelu lub do panelu
nawigacyjnego, należy przeciągnąć ją do ruchomego panelu lub do panelu
nawigacyjnego.
● Aby zwinąć panel ruchomy i wyświetlić tylko jego zakładkę, należy kliknąć na nazwie
zakładki u góry okna. Aby przywrócić panel, należy ponownie kliknąć na nazwie jego
zakładki.

Aby wyświetlić lub ukryć etykiety narzędzi, należy:

Wykonać jedną z następujących czynności:

● Wybrać polecenie Widok > Paski narzędzi > Pokaż etykiety przycisków > [opcja].
● Wybrać polecenie Edycja > Preferencje (Windows) lub Acrobat > Preferencje (Mac OS)
i zaznaczyć opcję Ogólne. Opcję Pokaż narzędzie i etykiety przycisku należy ustawić jako
Etykiety domyślne, Wszystkie etykiety lub Brak etykiet, a następnie kliknąć na OK. Kliknąć
na OK.

Uwaga: Gdy brakuje miejsca na pasku narzędzi, etykiety narzędzi są wyłączane

selektywnie, niezależnie od ustawień preferencji.

Aby przesunąć pasek narzędzi, należy:

Wykonać jedną z następujących czynności:

● Aby przesunąć pasek narzędzi w obszarze pasków narzędzi, należy pociągnąć pasek za
specjalny separator, widoczny z lewej strony paska narzędziowego. Pasek narzędzi może
zostać przesunięty w inne miejsce obszaru pasków narzędzi albo do panelu dokumentu.
W tym drugim przypadku staje się ruchomym paskiem narzędzi. Przeniesiony pasek
narzędzi zawsze można przesunąć z powrotem na miejsce.
● Aby przesunąć ruchomy pasek narzędzi w panelu dokumentu, należy pociągnąć go za
pasek tytułu.

Przesuwanie grupy narzędzi z obszaru paska narzędzi

Aby zablokować lub odblokować położenie pasków narzędzi, należy:

Wybrać polecenie Widok > Paski narzędzi > Zablokuj paski narzędzi.

Po zablokowaniu pasków narzędzi znikają dzielące je linie.

Uwaga: Polecenie Zablokuj paski narzędzi skutkuje jedynie zablokowaniem położenia

pasków w obszarze pasków narzędzi. Paski ruchome nie zostają zablokowane.

Aby zadokować paski narzędzi, należy:

Wybrać polecenie Widok > Paski narzędzi > Dokuj wszystkie paski narzędzi, aby
rozwinąć i zadokować wszystkie ruchome paski narzędzi w ich domyślnych położeniach
w obszarze pasków narzędzi. Jeśli zachodzi taka potrzeba, obszar paska narzędzi jest
rozszerzany do trzech wierszy, a etykiety niektórych narzędzi są ukrywane, aby zwolnić
miejsce.

Aby przywrócić domyślną konfigurację pasków narzędzi, należy:

Wybrać polecenie Widok > Paski narzędzi > Wyzeruj paski narzędzi.
Określanie preferencji

W programie Acrobat Professional jest dostępne okno dialogowe Preferencje, za

pomocą którego można dostosować różne elementy i funkcje aplikacji, na przykład
można zdefiniować domyślny układ strony. Preferencje te dotyczą samej aplikacji, to
znaczy określają jej preferowany sposób działania i nie są skojarzone z żadnym
konkretnym dokumentem Adobe PDF.

Uwaga: Preferencje plug-inów innych firm ustawia się przy użyciu polecenia
Preferencje produktów niezależnych firm.

Aby określić preferencje, należy:

1. Wykonać jedną z następujących czynności:

● Wybrać polecenie Edycja > Preferencje (Windows) lub Acrobat > Preferencje (Mac OS).

● Wybrać polecenie Preferencje z menu panelu dokumentu.

2. W oknie dialogowym Preferencje zaznaczyć jedną z kategorii preferencji. Są one

wyświetlane na liście w lewej części okna.
3. Zaznaczyć konkretne opcje i kliknąć na przycisku OK. Aby pozostawić dotychczasowe
ustawienia, należy kliknąć na przycisku Anuluj.

Tematy powiązne:

Kategorie preferencji
Preferencje uruchamiania
Preferencje wyświetlania stron
Preferencje ogólne
Preferencje widoku pełnego ekranu
Kategorie preferencji

Opcje preferencji są pogrupowane w kategorie.

Dostęp

Kategoria zawiera preferencje związane z ułatwianiem dostępu do programu

użytkownikom niepełnosprawnym, np. niedowidzącym i ograniczonym ruchowo.
(Zobacz Określanie preferencji dostępu.)

Przetwarzanie wsadowe

Kategoria zawiera opcje pozwalające przetwarzać jednocześnie całą kolekcję

dokumentów, w tym określać ich zabezpieczenia. (Zobacz Określanie preferencji
przetwarzania wsadowego.)

Katalog

Kategoria zawiera preferencje dotyczące parametrów skorowidzów, w tym definicji

niestandardowych własności, wyrazów pomijanych i znaczników. (Zobacz Określanie
preferencji katalogowania.)

Zarządzanie kolorem

Kategoria zawiera opcje umożliwiające dokładne odtwarzanie kolorów na różnych

urządzeniach. (Zobacz Zarządzanie kolorem w programie Acrobat.)

Komentowanie

Kategoria zawiera preferencje dotyczące wyglądu i sposobu działania komentarzy.

(Zobacz Określanie preferencji komentarzy.)

Konwertuj z PDF

Kategoria zawiera opcje dotyczące konwertowania plików Adobe PDF na różne formaty
- opcje wykorzystywane w oknie dialogowym Zapisz jako. W kategorii tej są
uwzględniane wszelkie zmiany, jakie użytkownik wprowadzi w oknie dialogowym Opcje
konwersji, wywoływanym za pośrednictwem polecenia Zapisz jako. (Zobacz Konwersja
dokumentów Adobe PDF do innych formatów plików.)

Uwaga: Ustawienia te nie są identyczne z ustawieniami konwersji, które obowiązują

przy wykonywaniu polecenia Eksportuj wszystkie obrazki.

Konwertuj do PDF

Kategoria zawiera opcje dotyczące konwertowania plików różnego typu na format

Adobe PDF - opcje wykorzystywane w oknie dialogowym Otwórz.

Formularze

Kategoria zawiera preferencje dotyczące wyglądu i sposobu działania formularzy.

(Zobacz Określanie preferencji formularzy.)

Pełny ekran

Kategoria zawiera preferencje dotyczące nawigacji, przejść i interpretowania akcji myszy

podczas przeglądania dokumentów w trybie pełnego ekranu. (Zobacz Preferencje
widoku pełnego ekranu.)

Ogólne

Kategoria zawiera preferencje dotyczące bardzo różnych spraw, na przykład sposobu

wyświetlania i zaznaczania tekstów i obrazków. (Zobacz Preferencje ogólne.)

Tożsamość

Kategoria zawiera preferencje dotyczące danych personalnych, wykorzystywanych

podczas autoryzacji i podpisywania dokumentów.

Międzynarodowe

Kategoria zawiera preferencje dotyczące języka używanego w programie Acrobat. Język

można wybrać na stałe lub wybierać przy każdym uruchomieniu programu. Użytkownik
może określić domyślny kierunek tekst w akapitach i wyłączyć opcje języków czytanych
od prawej do lewej.

Internet

Kategoria zawiera opcje dotyczące przeglądarki internetowej i połączenia z internetem.

Użytkownik może zaznaczyć opcję, która sprawi, że przy każdym uruchomieniu pewnej
aplikacji jest sprawdzania jej zgodność z domyślnymi ustawieniami przeglądarki. Może
też określić szybkość połączenia wykorzystywanego przez plug-in do obsługi
multimediów. (Więcej informacji o konfigurowaniu programu Acrobat jak aplikacji do
obsługi Pomocy w systemie Windows można uzyskać w części Wyświetlanie
dokumentów Adobe PDF w przeglądarce internetowej.)

JavaScript

Kategoria zawiera preferencje dotyczące języka JavaScript. Zawiera również opcje

dotyczące domyślnych edytorów i debugerów języka JavaScript. Podręcznik dotyczący
języka JavaScript, JavaScript Reference Guide for Acrobat, można uzyskać w witrynie
internetowej firmy Adobe, pod adresem http: //partners. adobe. com/ans/developer/
acrosdk/main. html (tylko w wersji angielskiej).

Pomiary

Kategoria zawiera preferencje dotyczące pomiarów, w szczególności tolerancji przy

przyciąganiu do siatki oraz źródła jednostek miary i skali (czy mają pochodzić
dokumentu).

Multimedia

Kategoria zawiera opcje dotyczące multimediów, między innymi opcję wyboru

preferowanego odtwarzacza multimedialnego (do odtwarzania grafiki 3D, filmów
i dźwięków). (Zobacz Określanie preferencji multimedialnych.)

Wyświetlanie strony

Kategoria zawiera opcje określające sposób wyświetlania stron. (Zobacz Preferencje

wyświetlania stron.)

Czytanie

Kategoria zawiera preferencje dotyczące kolejności czytania, czytników ekranu oraz

funkcji odczytywania na głos (np. odstępy, głośność i szybkość). (Zobacz Określanie
preferencji czytania.)

Przegląd

Kategoria zawiera preferencje dotyczące typu i ustawień serwera używanego do

przeglądów online.

Wyszukiwanie

Kategoria zawiera preferencje dotyczące wyszukiwania, w szczególności funkcji

szybkiego wyszukiwania. (Zobacz Określanie preferencji wyszukiwania.)

Zabezpieczenie

Kategoria zawiera preferencje dotyczące metody obsługi podpisów elektronicznych, ich

tworzenia, zarządzania nimi i ich wyglądu. (Zobacz Ustawianie preferencji podpisów
elektronicznych.)

Pisownia

Kategoria zawiera preferencje dotyczące sprawdzania pisowni, między innymi

sprawdzania jej podczas pisania. (Zobacz Określanie preferencji sprawdzania pisowni.)

Uruchamianie

Kategoria zawiera preferencje dotyczące otwierania aplikacji i dokumentów.

(Zobacz Preferencje uruchamiania.)

Retusz

Opcje tej kategorii pozwalają określić domyślny edytor obrazków i domyślny edytor
stron/obiektów. (Zobacz Edycja obrazków i obiektów graficznych.)

Zarządzanie zaufaniem

Opcje tej kategorii pozwalają określić uprawnienia do zaufanych obiektów.

(Zobacz Ustawianie preferencji zarządzania zaufaniem.)

Jednostki i linie pomocnicze

Kategoria zawiera opcje dotyczące jednostek miary, a także wyglądu miarek i siatek.

Uaktualnienia

Kategoria zawiera preferencje dotyczące częstości sprawdzania, czy są dostępne

uaktualnienia oprogramowania. (Zobacz Uaktualnianie programu Acrobat.)

Przechwytywanie stron internetowych

Kategoria zawiera preferencje dotyczące pobierania stron HTML z sieci World Wide Web
lub sieci intranet, a także konwertowania stron na dokumenty Adobe PDF.
(Zobacz Określanie preferencji przechwytywania stron internetowych.)
Preferencje uruchamiania

W panelu Uruchamianie okna dialogowego Preferencje można określić sposób

otwierania dokumentów i uruchamiania aplikacji. Panel zawiera następujące opcje:

Maksymalna liczba dokumentów na liście ostatnio używanych

Pozwala określić maksymalną liczbę dokumentów wyświetlanych na liście, gdy

użytkownik wybierze menu Plik (Windows) lub polecenie Plik > Otwórz ostatni plik (Mac
OS). Wartość domyślna wynosi 5 w systemie Windows i 9 w systemie Mac OS.

Przechowuj pliki w Historii organizatora przez:

Pozwala określić maksymalny czas wyświetlania plików PDF na liście historii.

Otwórz na nowo dokument na ostatnio oglądanej stronie

Określa, czy dokumenty mają być automatycznie otwierane na stronie, którą oglądano
ostatnio.

Używanie bufora strony

Kolejna strona jest umieszczana w buforze, nawet przed wyświetleniem bieżącej strony.
Dzięki temu dokument jest przeglądany szybciej.

Pozwól na ustawienie stanu warstwy przez użytkownika

Autor dokumentu PDF z warstwami może dostosować widoczność warstwy do

informacji podanych przez użytkownika.

Wyświetl okno stanu &dokumentu, gdy pojawią się te elementy stanu

Pozwala określić dokumenty, po otwarciu których będzie wyświetlane okno dialogowe

stanu.

Wyświetl ekran powitalny

Pozwala określić, czy przy każdym uruchomieniu aplikacji ma być wyświetlany ekran
powitalny.

Użyj tylko zatwierdzonych plug-inów

Pozwala określić, że mogą być pobierane tylko takie plug-iny firm niezależnych, które
mają certyfikat firmy Adobe.
Preferencje wyświetlania stron

W panelu Wyświetlanie strony okna dialogowego Preferencje są dostępne następujące

opcje wyświetlania stron:

Domyślny układ strony

Pozwala określić układ strony, który ma być używany przy pierwszym otwarciu
dokumentu.

Wyświetl pola grafiki, przycięcia i spadu

Są wyświetlane wszelkie, zdefiniowane w dokumencie, pola grafiki, przycięcia i zalewek.

Wyświetl duże obrazki

Są wyświetlane duże obrazki. Jeśli w używanym systemie strony z obrazkami są

wyświetlane wolno, opcję tę można wyłączyć.

Wyświetl stronę do krawędzi

Powoduje, że wokół stron Adobe PDF nigdy nie jest wyświetlane białe obramowanie, co
ma miejsce w niektórych aplikacjach. Jeśli opcja nie jest zaznaczona, strony są
drukowane z białym obramowaniem (gdy jest to zgodne z ustawieniem sterownika
drukarki).

Wyświetl siatkę przezroczystości

Za obiektami przezroczystymi jest wyświetlana siatka.

Użyj Logicznych numerów stron

Powoduje, że numeracja stron - określana za pomocą polecenia Numeruj strony - jest

zgodna z numerami drukowanymi na stronach. Na pasku stanu oraz w oknach
dialogowych przejdź na stronę i Drukuj jest wyświetlany numer bieżącej strony, a po
nim, w nawiasie, pozycja strony. Na przykład, jeśli pierwsza strona dokumentu ma numer
"i" pojawia się pełna informacja: "i (1 z10) ". Jeśli opcja nie jest zaznaczona, program
ignoruje numerację stron w dokumencie i strony są numerowane za pomocą cyfr
arabskich, począwszy od 1. Zaznaczenie tej opcji pozwala uniknąć większości
problemów związanych z nieoczekiwanym działaniem funkcji Wstecz przeglądarki
internetowej. Dodatkowe informacje o logicznych numerach stron znajdują się w części
Numerowanie stron.

Użyj CoolType

Pozwala dostosować sposób wyświetlania do typu monitora.

Podgląd nadruku

Pozwala włączyć lub wyłączyć funkcję podglądu nadruku. Dzięki funkcji tej użytkownik
może obejrzeć (na ekranie) efekt wygładzania farby na wydruku. Jeśli dokument zawiera
dwa podobne kolory dodatkowe, a wymagany jest tylko jeden z nich, firma świadcząca
usługi drukowania może stosować wygładzanie farby.

Wygładzanie tekstu, linii i obrazków

Pozwala określić, czy wygładzanie ma obejmować tekst, linii, obrazki, czy jakąś
kombinację tych elementów. Ustawienie domyślne to tekst i obrazki.

Pisz maczkiem poniżej

Tekst o mniejszym rozmiarze od wskazanego jest wyświetlany jako szara linia (maczek),
co zwiększa szybkość wyświetlania stron.

Ustawienia systemowe

Rozdzielczość monitora jest zgodna z ustawieniami systemowymi.

Własna rozdzielczość

Pozwala określić rozdzielczość monitora.

Powiększenie domyślne

Pozwala określić stopień powiększenia dokumentów PDF przy ich pierwszym otwarciu.
Ustawienie tej opcji jest nadrzędne względem ustawień dokumentu.

Maks. zmieść widoczne

Pozwala określić maksymalny stopień powiększenia, przy którym treść dokumentu

mieści się w widoku. Wybrany stopień powiększenia będzie używany też podczas
przeglądania artykułów.
Preferencje ogólne

W panelu Ogólne okna dialogowego Preferencje są dostępne następujące opcje:

Automatycznie zapisuj zmiany do pliku tymczasowego co

Pozwala określić częstość automatycznego zapisywania zmian otwartego dokumentu.

Automatyczne rozpoznawanie adresów URL

Pozwala określić, czy łącza internetowe utworzone poza programem Acrobat mają być
rozpoznawane automatycznie i uaktywniane jako łącza (ich kliknięcie będzie
powodować przejście pod wyszczególniony adres).

Otwórz połączenia między dokumentami w tym samym oknie

Powoduje, że po kliknięciu w pewnym dokumencie na łączu do innego dokumentu,

pierwszy z nich jest zamykany, a drugi otwierany w tym samym oknie. Tym samym
minimalizuje się liczbę otwartych okien. Jeśli dokument skojarzony z łączem jest otwarty
w innym oknie, dokument zawierający łącze nie jest zamykany. Nie zaznaczenie tej opcji
powoduje, że po każdym kliknięciu na łączu do nie otwartego dokumentu, jest on
otwierany w nowym oknie.

Uwaga: Aby ustawienie to było ignorowane, można wcisnąć klawisz Ctrl (Windows) lub
Option (Mac OS) i wybrać opcję Otwórz łącze w nowym oknie.

Zapisz jako optymalizację dla szybkiego przeglądu w sieci

Dokument PDF jest restrukturyzowany, tak aby można było pobierać go z serwerów
WWW strona po stronie.

Dodaj PostScript podczas drukowania

Podczas drukowania plików PDF na drukarce PostScript dodawane są obiekty PostScript

XObjects.

Włącz Podgląd wydruku

Pozwala włączyć lub wyłączyć funkcję podglądu wydruku dokumentu PDF w oknie
dialogowym Drukuj. Jej wyłączenie przyspiesza wyświetlanie informacji w tym oknie.

Szybki dostęp do narzędzi przy użyciu pojedynczych klawiszy

Narzędzia mogą być zaznaczane za pomocą pojedynczych uderzeń w klawisze.

Domyślnie funkcja ta jest wyłączona.

Włącz zaznaczenie tekstu dla narzędzia Rączka

Gdy kursor narzędzia Rączka zostaje ustawiony nad tekstem (dokumentu Adobe PDF),
narzędzie to zaczyna działać jak Zaznaczanie.

Wyłącz ostrzeżenia edycji

Nie są wyświetlane okna ostrzegawcze, poprzedzające zwykle usunięcie takich

elementów, jak łącza, strony, miniatury stron i zakładki.

Pokaż dokumenty na pasku zadań

Pozwala określić, czy dla każdego otwartego dokumentu (w programie Acrobat) ma być
wyświetlany przycisk na pasku zadań. Kliknięcie na takim przycisku pozwala wyświetlić
okno dokumentu.

Opcje narzędzia zaznaczania

Pozwalają określić kolejność zaznaczania tekstu i obrazków.

Rozmiar marginesu zaznaczania tekstu

Pozwala określić minimalną odległość, w pikselach, między narzędziem Zaznaczanie

tekstu a samym tekstem, przy której kursor narzędzia zmienia się w kursor zaznaczania
tekstu. Można wybrać dowolną wartość od 0 do 20 (pikseli).

Rozmiar marginesu zaznaczenia kolumny

Pozwala określić minimalną odległość, w pikselach, między narzędziem Zaznaczanie

tekstu za marginesem zaznaczenia tekstu, przy której kursor narzędzia zmienia się w
kursor zaznaczania kolumn. Można wybrać dowolną wartość od 0do 20 (pikseli). Wartość
0 powoduje, że nie można zaznaczać kolumn, lecz sam tekst.

Stała rozdzielczość zdjęć

Pozwala określić rozdzielczość obrazków przechwyconych przy użyciu narzędzia Zdjęcie.

Włącz zarządzanie pliku grupy roboczej Version Cue

Powoduje włączenie aplikacji Version Cue i dodanie do menu Plik poleceń Zapisz wersję i Wers

Uwaga: Aby użytkownik programu Acrobat mógł korzystać z aplikacji Version Cue, musi
mieć dostęp do przestrzeni roboczej Version Cue z zestawu Adobe Creative Suite.
Preferencje widoku pełnego ekranu

W panelu Pełny ekran okna dialogowego Preferencje są dostępne pewne opcje

nawigacji i wyglądu, wykorzystywane gdy dokument PDF jest przeglądany w widoku
Pełny ekran.

Zmień stronę co

Pozwala określić czas (w sekundach), po upływie którego ma następować przejście do

następnej strony. Nawet jeśli jest zaznaczona opcja automatycznego wczytywania stron,
między stronami można przechodzić za pomocą myszy i klawiatury.

Pętla po ostatniej stronie

Pozwala wyświetlać strony dokumentu PDF w sposób ciągły, przy czym po ostatniej
stronie następuje pierwsza. Opcja ta jest użyteczna przy automatycznych prezentacjach
dokumentu.

Klawisz Escape kończy

Wyjście z widoku Pełny ekran umożliwia klawisz Escape. Jeśli opcja ta nie jest
zaznaczona, wyjście z widoku umożliwiają klawisze Ctrl+L (Windows) lub, polecenie+L
(Mac OS).

Należy kliknąć w lewo, aby przejść o jedną stronę do przodu; należy kliknąć w
prawo, aby przejść o jedną stronę do tyłu

Pozwala przechodzić między stronami dokumentu za pomocą kliknięć myszą. Do tego

samego celu można wykorzystać klawisze Return, Shift-Return (przechodzenie wstecz)
i klawisze strzałek.

Pokaż pasek nawigacji

Niezależnie od ustawień dokumentu jest wyświetlany pasek narzędzi o minimalnej

wielkości.

Ignoruj wszystkie przejścia

Gdy prezentacje są oglądane w trybie Pełny ekran, są ignorowane wszystkie efekty

przejść.

Przejście domyślne

Pozwala określić domyślny efekt przejścia, który ma być stosowany do przeglądania

stron w widoku Pełny ekran (przy założeniu, że nie określona żadnego ogólnego efektu
przechodzenia między stronami dokumentu).

Kursor myszy

Pozwala określić, czy kursor myszy ma być pokazywany, czy ukrywany.

Kolor tła

Pozwala określić kolor tła w trybie Pełny ekran. Przy użyciu opcji Własny można wybrać
własny kolor z palety kolorów systemowych.
Zarządzanie plug-inami

Plug-iny pozwalają korzystać z pewnych dodatkowych funkcji, lecz poza tą niewątpliwą

zaletą zwiększają istotnie obciążenie pamięci. Dlatego też warto instalować tylko te plug-
iny, które są naprawdę potrzebne. Wszystkie pobierane i instalowane plug-iny powinny
znajdować się w folderze plug-inów. Uruchamiając program, można tymczasowo
wyłączyć zainstalowane plug-iny.

Aby wyłączyć plug-in, należy:

1. W systemie Windows otworzyć folder plug-inów, który znajduje się w folderze

programu Acrobat wewnątrz folderu aplikacji Acrobat 7.0. W systemie Mac OS należy
kliknąć z wciśniętym klawiszem Control na ikonie aplikacji i wybrać polecenie Pokaż
zawartość pakietu. Należy kliknąć dwukrotnie na folderze Contents i otworzyć folder
Plug-ins.
2. Zaznaczyć plug-in, który nie będzie używany, po czym przenieść go poza folder.
Niektóre plug-iny mogą znajdować się w podfolderach folderu plug-inów.

Aby tymczasowo wyłączyć wszystkie plug-iny, należy:

Natychmiast po uruchomieniu programu Acrobat wcisnąć klawisz Shift.

Wyświetlanie dokumentów Adobe PDF w przeglądarce
internetowej

Użytkownicy programu Acrobat z łatwością mogą przeglądać dokumenty Adobe PDF

udostępniane w internecie. Mogą wyświetlać je bezpośrednio w przeglądarce, mogą też
skonfigurować program Acrobat jako aplikację pomocniczą, dzięki czemu każdy
internetowy dokument PDF będzie otwierany w oddzielnym oknie programu Acrobat.
Jeśli preferencje uruchamiania programu Acrobat wymuszają uruchamianie go poza
przeglądarką (jako oddzielnej aplikacji) oraz automatyczne otwieranie w nim
dołączanych plików PDF, nie można używać funkcji szybkiego przeglądania w sieci,
wypełnianie formularzy w przeglądarce i podświetlania wyników wyszukiwania w sieci.

Aby używać programu Acrobat jako aplikacji pomocniczej, należy:

1. Wybrać polecenie Edycja > Preferencje (Windows) lub Acrobat > Preferencje (Mac OS)
i zaznaczyć opcję Internet (po lewej stronie).
2. Usunąć zaznaczenie opcji Wyświetl PDF w przeglądarce i kliknąć na OK.

Aby ustawić preferencje dotyczące przeglądarki i internetu, należy:

1. Wybrać polecenie Edycja > Preferencje (Windows) lub Acrobat > Preferencje (Mac OS) i
zaznaczyć opcję Internet (po lewej stronie).
2. Ustawić poniższe opcje i kliknąć na OK.

Pokaż PDF w przeglądarce

Wszystkie dokumenty PDF otwierane ze stron WWW są wyświetlane w przeglądarce.

Gdy opcja nie jest zaznaczona, dokumenty PDF są otwierane w oddzielnym oknie
programu Acrobat.

Podczas uruchamiania programu Acrobat sprawdź ustawienia przeglądarki

Przy każdym uruchomieniu aplikacji jej ustawienia są sprawdzane z domyślnymi

ustawieniami przeglądarki.

Pozwól na szybkie przeglądanie w sieci

Dokumenty PDF są pobierane ze stron WWW strona po stronie. Jeśli opcja nie jest
zaznaczona, przed wyświetleniem jakiejkolwiek strony jest pobierany cały plik PDF. Aby
dokument był pobierany w tle z równoległym wyświetlaniem pierwszej strony, należy
zaznaczyć również opcję Pozwól na symulację ściągania w tle.

Pozwól na symulację ściągania w tle

Dokument PDF jest pobierany ze strony WWW w tle. W tym czasie może być
wyświetlana jego pierwsza strona. Gdy w programie Acrobat jest inicjowana jakakolwiek
akcja, np. przejście na inną stronę dokumentu, ściąganie w tle jest przerywane.

Szybkość połączenia

Pozwala wybrać z menu szybkość połączenia. Wybrane ustawienia jest używane

również przez plug-in do obsługi multimediów.

Ustawienia internetowe

Kliknięcie na tej opcji pozwala skonfigurować połączenie internetowe. Należy

postępować zgodnie z wyświetlanymi instrukcjami, a w razie wątpliwości skontaktować
się z usługodawcą internetowym.

Tematy powiązne:

Używanie przeglądarki w systemie Windows

Używanie przeglądarki w systemie Mac OS
Używanie przeglądarki w systemie Windows

Przeglądanie dokumentów PDF obsługują następujące przeglądarki internetowe:

Internet Explorer 5. 5 i jej nowsze wersje, Netscape Navigator 7. 1 i jej nowsze wersje,
America Online 9. 0 i jej nowsze wersje. Podczas wyświetlania dokumentu w
przeglądarce mogą być niedostępne niektóre skróty klawiaturowe programu Acrobat. Z
drugiej strony, wykonanie niektórych zadań może wymagać użycia narzędzi i poleceń
programu Acrobat, a nie odpowiadających im narzędzi i poleceń przeglądarki. Na
przykład, aby wydrukować dokument PDF należy użyć przycisku Drukuj programu
Acrobat, a nie polecenia Plik Drukuj przeglądarki. (W programie Internet Explorer można
korzystać z poleceń Plik > Drukuj, Edycja > Kopiuj i Edycja > Znajdź.
Używanie przeglądarki w systemie Mac OS

Program Acrobat 7.0 automatycznie współpracuje z programem Safari (wersja 1.2.3 i

wersje nowsze) i systemem Mac OS (wersja 10. 3 i wersje nowsze), co znakomicie
ułatwia przeglądanie dokumentów Adobe PDF z internetu. Po pierwszym uruchomieniu
programu Acrobat system jest automatycznie konfigurowany do otwierania plików PDF
w przeglądarce. Do paska narzędzi i paska menu programu Safari nie są dodawane
żadne narzędzia ani menu.

Uwaga: Przy pierwszym uruchomieniu programu Adobe Acrobat program Safari nie
może działać.

Podczas wyświetlania dokumentów PDF w przeglądarce niektóre klawisze używane w

programie Acrobat mogą być niedostępne, ponieważ klawisze te skojarzono z pewnymi
funkcjami przeglądarki. Tymczasem wykonanie niektórych zadań może wymagać użycia
narzędzi i poleceń programu Acrobat, a nie odpowiadających im narzędzi i poleceń
przeglądarki. Na przykład, aby wydrukować dokument PDF należy użyć przycisku Drukuj
programu Acrobat, a nie polecenia Plik > Drukuj przeglądarki.

Ważne: Jeśli program Acrobat Professional zainstalowano w systemie po programie

Adobe Reader, to program Safari nadal będzie współpracował z Adobe Reader, to
znaczy wszelkie dokumenty wywoływane w przeglądarce będą otwierane w Adobe
Reader. Aby ustawić program Safari do współpracy z programem Acrobat Professional,
należy zakończyć program Safari i wszelkie instancje programów Acrobat i Adobe
Reader, po czym uruchomić kolejno program Acrobat i program Safari.
Praca z językami różnymi od angielskiego

Program Adobe Acrobat pozwala wyświetlać, przeszukiwać i drukować dokumenty PDF,

które zawierają teksty w językach azjatyckich (tradycyjny chiński, uproszczony chiński,
japoński i koreański) oraz językach narodów z Europy środkowej i wschodniej (w tym
teksty pisane cyrylicą). Wymienione języki mogą być używane podczas wypełniania
formularzy, dodawania komentarzy i stosowania podpisów cyfrowych.

Tematy powiązne:

Pliki PDF z tekstem w językach azjatyckich

Informacje o obsłudze języków Europy środkowej i wschodniej
Pliki PDF z tekstem w językach azjatyckich

Niniejszy ustęp jest poświęcony tworzeniu plików PDF z tekstem w językach azjatyckich
i zarządzaniu takimi plikami w innych systemach operacyjnych niż azjatyckie. Do tekstów
w językach chińskim (tradycyjnym i uproszczonym), japońskim i koreańskim mogą być
stosowane niemal wszystkie funkcje programu Acrobat.

W systemie Mac OS obsługa języków azjatyckich ma charakter automatyczny.

W systemie Windows trzeba zainstalować obsługę języków azjatyckich, co umożliwia

instalacja niestandardowa z zaznaczoną opcją Obsługa języków azjatyckich (w
obszarach Utwórz Adobe PDF i Wyświetl Adobe PDF). Pliki obsługi języków azjatyckich
należy zainstalować również w systemie operacyjnym.

Podczas tworzenia plików PDF większość czcionek azjatyckich jest osadzana

automatycznie przez moduł PDFMaker i drukarkę Adobe PDF. Operację tę można
kontrolować.

W systemie Windows niektóre pliki zawierające teksty w językach azjatyckich mogą być
przeglądane i drukowane bez konieczności instalowania w systemie obsługi języków
azjatyckich. Przy próbie otwarcia pliku, dla którego obsługa taka jest wymagana, system
monituje o zainstalowanie odpowiedniego pakietu językowego.
Informacje o obsłudze języków Europy środkowej i wschodniej

Pliki Adobe PDF zawierające teksty pisane cyrylicą (w tym bułgarskie i rosyjskie), teksty
w językach środkowoeuropejskich i teksty w językach wschodniśuropejskich (między
innymi w czeskim, węgierskim i polskim) są obsługiwane poprawnie pod warunkiem
osadzenia w pliku odpowiednich czcionek. Jeśli czcionki zostały osadzone w pliku PDF,
można go wyświetlać i drukować w dowolnym systemie. Przeszukiwanie tekstów nie
wymaga natomiast osadzenia czcionek.

Uwaga: Jeśli użytkownik otworzy plik PDF, w którym pola formularzy lub pola tekstowe
zawierają tekst w powyższych językach, a odpowiednich czcionek nie osadzono w pliku,
ani nie zainstalowano w systemie, to system będzie monitował o pobranie i
zainstalowanie niezbędnych zestawów czcionek (pod warunkiem uprzedniego
zaznaczenia opcji Pomoc > sprawdź teraz uaktualnienia.
Praca z projektami zarządzanymi w Adobe Version Cue

Version Cue to innowacyjny zestaw narzędzi, które zwiększają produktywność

użytkownika zarówno przy pracy samodzielnej, jak i we współpracy z innymi. Version
Cue umożliwia zarządzane projektami, w których są używane programy Acrobat 7.0
Professional, AdobeCreative Suite, Adobe® GoLive® CS, Adobe® Illustrator® CS, Adobe®
InDesign® CS, Adobe® InCopy® CS i Adobe® Photoshop® CS.

Aplikacja Version Cue usprawnia wykonywanie następujących zadań:

● Tworzenie wersji plików.

● Zachowywanie bezpieczeństwa pliku.
● Organizowanie plików w projekty prywatne lub współużytkowane.
● Przeglądanie miniaturek plików, przeszukiwanie informacji o plikach i komentarzy do
wersji.
● Przeglądanie oraz wprowadzanie informacji o pliku, komentarzy i statusów pliku
w projektach prywatnych i współużytkowanych.

Dodatkowo moduł administrowania przestrzenią roboczą programu Version Cue

(Workspace Administration) pozwala usprawniać wykonywanie bardziej
zaawansowanych zadań:

● Powielanie, eksportowanie, tworzenie kopii zapasowych i odtwarzanie projektów.

● Wyświetlanie informacji o projektach w przestrzeni roboczej.
● Importowanie plików do przestrzeni roboczej za pomocą serwera FTP lub WebDAV.
● Usuwanie wersji plików i blokad plików.
● Tworzenie kont użytkowników dla projektu i definiowanie ich przywilejów w ramach
danego projektu.
● Ograniczanie dostępu do konkretnego projektu.

Uwaga: Funkcje są zgodne tylko z wersją AdobeVersion Cue Workspace. Jest to wersja
dostępna wyłącznie w ramach pakietu Adobe Creative Suite.

Informacje o dokumentacji programu Version Cue znajdują się w części Adobe Version
Cue - informacje podstawowe. Samouczek do programu Version Cue znajduje się w
części Przygotowanie do pracy w programie Version Cue.
Znajdowanie plików PDF za pomocą Organizatora

Używanie okna Organizatora

Używanie okna Organizatora

Organizator ułatwia znajdowanie tych plików PDF, które były ostatnio otwierane, oraz tych, które należą do kolekcji i
zestawów elementów ulubionych. Organizator pozwala wyszukiwać pliki na podstawie miniaturek, porządkować pliki
pokrewne, a także przeglądać, wyszukiwać i sortować pliki ostatnio przeglądane. Po zaznaczeniu jednego lub większej
liczby plików użytkownik może zastosować do nich wybrane działania; służą do tego przyciski wyświetlane nad listą
plików.

Okno Organizatora w systemie Windows A. W panelu Kategorie są wyświetlane kategorie umożliwiające przeglądanie plików PDF
B. W panelu Pliki jest wyświetlana lista plików należących do zaznaczonej kategorii C. W panelu Strony są wyświetlane miniaturki
poszczególnych stron z zaznaczonego pliku PDF

Aby wyświetlić okno Organizatora, należy:

Kliknąć na przycisku Organizator z paska narzędzi Plik lub wybrać polecenie Plik > Organizator > Otwórz
Organizatora. (Aby zmienić wymiary panelu z jednoczesnym zmniejszeniem lub powiększeniem innych paneli, należy
przeciągnąć pionową linię między panelami. Aby zmienić wymiary całego okna Organizatora, należy przeciągnąć lewą,
prawą lub dolną krawędź okna. )

Następujące czynności nie wymagają otwierania okna Organizatora: otwarcie pliku PDF należącego do kolekcji,
utworzenie nowej kolekcji, dodanie otwartego dokumentu PDF do kolekcji i otwarcie pliku PDF, który znajduje się na
liście historii otwierania plików. W celu wykonania tych czynności można kliknąć na przycisku Organizator z paska
narzędzi Plik albo wybrać polecenie Plik > Organizator lub Plik > Historia. W dalszej kolejności staną się dostępne
odpowiednie polecenia.

Tematy powiązne:

Korzystanie z panelu kategorii w oknie Organizatora

Korzystanie z panelu plików w oknie Organizatora
Korzystanie z panelu stron w oknie Organizatora
Korzystanie z panelu kategorii w oknie Organizatora

Panel kategorii zawiera cztery kategorie, które mogą okazać się pomocne przy
wyszukiwaniu i porządkowaniu plików; mogą to być pliki zapisane na komputerze,
w sieci lokalnej i w sieci www:

● Panel Historia zawiera podkategorie obejmujące wszystkie pliki PDF, które były
otwierane w podanym okresie. Użytkownik nie może zmieniać nazw podkategorii, nie
może ręcznie dodawać do nich plików (są one aktualizowane automatycznie przy
każdym otwarciu pliku PDF), może natomiast wyczyścić całą historię, do czego służy
przycisk Wyczyść historię z panelu plików. Może też określić maksymalną liczbę plików
uwzględnianych w panelu historii, a także wyłączyć funkcję historii. Służy do tego opcja
Przechowuj pliki w historii Organizatora dostępna wśród preferencji uruchamiania.
● W kategorii Mój komputer (Windows) lub [nazwa dysku] (Mac OS) jest widoczna
aktualna hierarchia twardych dysków i folderów. Kategoria ta jest szczególnie przydatna
wtedy, kiedy wiadomo, gdzie znajduje się konkretny plik PDF.
● W kategorii Ulubione miejsca są widoczne wszystkie te foldery, miejsca sieciowe
i katalogi webowe, które użytkownik określił jako ulubione. Kategoria ta przypomina
zbiór zakładek lub ulubionych miejsc przeglądarki internetowej, a jedyna różnica polega
na tym, że tutaj ulubionymi miejscami mogą być tylko foldery i dyski zawierające pliki
PDF. Użytkownik może dodawać i usuwać dowolne elementy listy Ulubione miejsca, nie
może jednak edytować odpowiednich nazw.
● Kategoria Kolekcje zawiera specjalne foldery kolekcji, w których znajdują się pliki PDF
skojarzone uprzednio z odpowiednimi kolekcjami. Poszczególne foldery kolekcji mogą
zawierać pliki o bardzo różnym pochodzeniu; na przykład w danym folderze mogą być
wyświetlane i pliki z różnych folderów komputera, i pliki sieciowe, i pliki webowe.
Użytkownik ma możliwość zmieniania nazw folderów kolekcji, dodawania nowych
folderów kolekcji i dodawania do istniejących folderów nowych plików PDF.

Aby przeglądać pliki PDF w ramach pewnej kategorii Organizatora, należy:

1. Zwinąć lub rozwinąć kategorię albo folder, klikając na ikonie po lewej stronie ikony
kategorii lub folderu.
2. Zaznaczyć podkategorię lub folder w ramach kategorii głównej. W panelu stron zostaną
wyświetlone wszystkie pliki PDF, które skojarzono z wybraną podkategorią lub
wybranym folderem.

Aby uporządkować pliki PDF za pomocą kategorii Kolekcje, można:

1. Przeprowadzić edycję listy folderów kolekcji, wykonując dowolną z następujących

czynności:
● Aby zmienić nazwę folderu kolekcji, kliknąć prawym przyciskiem myszy (Windows) lub z

wciśniętym klawiszem Control (Mac OS) na nazwie wybranego folderu kolekcji, wybrać
polecenie Zmień nazwę folderu, a następnie wpisać nową nazwę.
● Aby usunąć folder kolekcji, kliknąć prawym przyciskiem myszy (Windows) lub z

wciśniętym klawiszem Control (Mac OS) na nazwie wybranego folderu kolekcji, wybrać
polecenie Usuń folder, a następnie kliknąć na Tak. Pliki PDF są usuwane z folderu
kolekcji, a nie ze swoich oryginalnych lokalizacji.
● Aby dodać nowy folder kolekcji, kliknąć na przycisku Utwórz nową kolekcję w oknie
Organizatora. Tę samą czynność można wykonać w programie Acrobat, wybierając
polecenie Utwórz nową kolekcję w menu Organizator z paska narzędzi Plik, albo
polecenie Plik > Organizator > Kolekcje > Utwórz nową kolekcję. Następnie należy
wpisać nazwę kolekcji.
2. Dodać do folderu kolekcji nowy plik PDF, wykonując jedną z następujących czynności:
● Kliknąć prawym przyciskiem myszy (Windows) lub z wciśniętym klawiszem Control (Mac

OS) na nazwie wybranego folderu kolekcji, wybrać polecenie Dodaj pliki, zaznaczyć co
najmniej jeden plik PDF, a następnie kliknąć na Dodaj.
● Zaznaczyć podkategorię lub folder z wybranym plikiem PDF, przejść do panelu plików,

kliknąć prawym przyciskiem myszy (Windows) lub z wciśniętym klawiszem Control (Mac
OS) na nazwie pliku PDF, po czym wybrać polecenie Dodaj do folderu > [nazwa folderu
kolekcji].
● Przeciągnąć plik PDF z Eksploratora Windows lub okna Mac OS Finder do folderu kolekcji

w panelu kategorii.
● Po zaznaczeniu podkategorii w ramach kategorii Historia, Mój komputer lub Ulubione

miejsca przeciągnąć plik PDF z panelu plików do wybranego folderu kolekcji.

● Otworzyć plik PDF w programie Acrobat. Przejść na pasek narzędzi Plik i wybrać

polecenie Dodaj do kolekcji z menu Organizator . Aby dodać plik PDF do istniejącej
kolekcji, należy zaznaczyć kolekcję i kliknąć na OK. Aby dodać plik PDF do nowej kolekcji,
należy kliknąć na przycisku Nowa kolekcja, wpisać nazwę kolekcji, kliknąć na Utwórz,
a następnie na OK.

Jeśli zachodzi potrzeba otwarcia jednego z plików kolekcji, można użyć przycisku
Otwórz z okna Organizatora albo wybrać nazwę pliku z podmenu bezpośrednio
w programie Acrobat. Aby otworzyć jeden z plików kolekcji za pomocą programu
Acrobat, należy wybrać polecenie Kolekcje > [nazwa kolekcji] > [nazwa pliku PDF] z
podmenu Plik > Organizator lub z menu Organizator na pasku narzędzi Plik.

3. Przenieść plik z jednej kolekcji do drugiej, zaznaczając folder kolekcji z wybranym

plikiem PDF, przechodząc do panelu pików, klikając prawym przyciskiem myszy
(Windows) lub z wciśniętym klawiszem Control (Mac OS) na pliku PDF i wybierając
polecenie Przenieś do folderu > [nazwa folderu kolekcji].
4. Usunąć plik PDF z folderu kolekcji, zaznaczając folder kolekcji, przechodząc do panelu
plików, klikając prawym przyciskiem myszy (Windows) lub z wciśniętym klawiszem
Control (Mac OS) na pliku PDF i wybierając polecenie Usuń z [nazwa folderu kolekcji].

Aby uporządkować pliki PDF za pomocą kategorii Ulubione miejsca, można:

1. Dodać istniejący folder lub twardy dysk do listy kategorii, wykonując jedną z
następujących czynności:
● Kliknąć na przycisku Dodaj ulubione miejsce , zaznaczyć folder lub twardy dysk, po
czym kliknąć na OK.
● W ramach kategorii Mój komputer (Windows) lub [nazwa dysku] (Mac OS) kliknąć

prawym przyciskiem myszy (Windows) lub z wciśniętym klawiszem Control (Mac OS) na
wybranym folderze, a następnie wybrać polecenie Dodaj [nazwa folderu] Do
ulubionych miejsc.
● W ramach kategorii Ulubione miejsca kliknąć prawym przyciskiem myszy (Windows) lub

z wciśniętym klawiszem Control (Mac OS) na wybranym podfolderze, a następnie

wybrać polecenie Dodaj [nazwa ulubionego miejsca] Do ulubionych miejsc.
2. Usunąć folder lub twardy dysk z listy Ulubione miejsca, klikając prawym przyciskiem
myszy (Windows) lub z wciśniętym klawiszem Control (Mac OS) na wybranym
elemencie i wybierając polecenie Usuń [nazwa folderu] Z ulubionych miejsc.

Aby odszukać pliki PDF za pomocą kategorii Mój komputer (Windows) lub [nazwa
dysku] (Mac OS), należy:

Zaznaczyć folder w kategorii Mój komputer (Windows) lub [nazwa dysku] (Mac OS). W
panelu pików zostaną wyświetlone wszystkie pliki PDF zawarte w tym folderze.
Korzystanie z panelu plików w oknie Organizatora

W panelu plików są wyświetlane wszystkie te pliki PDF, które znajdują się wewnątrz
podkategorii lub folderów zaznaczonych w panelu kategorii; każdy zestaw informacji o
pliku PDF obejmuje jego nazwę, datę modyfikacji, liczbę stron, rozmiar, lokalizację i
miniaturkę pierwszej strony. Lista plików może być sortowana według nazw plików,
metadanych, liczb stron, rozmiarów, dat modyfikacji i dat ostatniego otwarcia.

Przyciski widoczne u góry okna Organizatora pozwalają otwierać zaznaczone pliki,

drukować je, wysyłać pocztą elektroniczną i łączyć; ponadto zaznaczony plik PDF może
być wysyłany do zrecenzowania lub zatwierdzenia, a także oddawany do przeglądu za
pomocą przeglądarki.

Aby zastosować do plików PDF opcje panelu plików, należy:

1. W panelu kategorii zaznaczyć podkategorię lub folder; w panelu plików zostaną

wyświetlone odpowiednie pliki PDF.
2. Jeśli zachodzi potrzeba posortowania listy plików PDF według konkretnej własności,
należy wybrać tę własność z menu Sortuj według. Aby zmienić porządek sortowania,
można kliknąć na przycisku Sortuj rosnąco lub Sortuj malejąco po prawej stronie
menu Sortuj według.
3. Zaznaczyć pliki, których mają dotyczyć dalsze czynności: aby zaznaczyć jeden plik PDF,
należy kliknąć na nim; aby zaznaczyć wszystkie widoczne pliki PDF, należy kliknąć na
Zaznacz wszystko; aby dodać do zaznaczenia lub usunąć zeń zbiór plików nie
sąsiadujących ze sobą, należy klikać na nich z wciśniętym klawiszem Ctrl (Windows) lub
Control (Mac OS) ; aby dodać do zaznaczenia zbiór plików sąsiadujących ze sobą, należy
klikać na nich z wciśniętym klawiszem Shift.
4. Jeśli zachodzi potrzeba obejrzenia lokalizacji zaznaczonych plików PDF w Eksploratorze
Windows lub oknie Mac OS Finder, należy kliknąć prawym przyciskiem myszy (Windows)
lub kliknąć z wciśniętym klawiszem Control (Mac OS), a następnie wybrać polecenie
Pokaż w Eksploratorze (Windows) lub Pokaż w Finderze (Mac OS).
5. Przeprowadzić na zaznaczonych plikach PDF dowolne z następujących operacji:
● Aby otworzyć pliki, wydrukować je lub wysłać pocztą elektroniczną, należy wybrać

odpowiedni przycisk nad panelem plików.

● Aby połączyć pliki w jeden plik PDF, należy kliknąć na Utwórz PDF z wielu plików i

zapoznać się z tematem Tworzenie plików Adobe PDF z plików PostScript.

● Aby rozpocząć przegląd pliku PDF za pomocą e-maila lub wysłać plik PDF do przeglądu

za pomocą przeglądarki, należy upewnić się, że zaznaczono tylko jeden plik PDF, wybrać
odpowiednie polecenie z menu Wyślij do przeglądu, a następnie zapoznać się
z tematem Organizowanie przeglądów za pomocą e-maila lub Organizowanie
przeglądów za pomocą przeglądarki.

Aby wyczyścić historię otwieranych plików PDF, należy:

1. W panelu kategorii zaznaczyć podkategorię Historia.

2. W panelu plików kliknąć na Wyczyść historię.
Korzystanie z panelu stron w oknie Organizatora

W panelu stron są wyświetlane miniaturki wszystkich stron wchodzących w skład plików PDF, które z kolei zaznaczono w
panelu plików. Zmianę rozmiarów miniaturek umożliwiają suwak powiększania i przyciski z dolnej części panelu stron.
Jeśli zaznaczony plik PDF zawiera specjalne elementy, na przykład warstwy, załączniki lub podpis cyfrowy, na pasku
tytułowym miniaturki są wyświetlane odpowiednie ikony; ustawienie wskaźnika myszy nad ikoną powoduje wyświetlenie
etykietki skojarzonego z nią elementu.

Wiele zaznaczonych dokumentów PDF (po lewej) i miniaturki poszczególnych stron dokumentów PDF (po prawej)
TWORZENIE PLIKÓW ADOBE PDF

Tworzenie plików Adobe PDF - informacje ogólne

Tworzenie plików Adobe PDF w innych aplikacjach
Korzystanie z drukarki Adobe PDF
Tworzenie własnych rozmiarów strony
Tworzenie plików Adobe PDF - informacje ogólne

Na format Adobe PDF (Portable Document Format) można przekonwertować pliki

zapisane w wielu innych formatach. Format Adobe PDF jest uniwersalny, a jego
uniwersalność przejawia się w tym, że zachowuje on - niezależnie od systemu i aplikacji,
w których utworzono oryginalny plik - wszystkie czcionki, formatowania, elementy
graficzne i kolory. Pliki Adobe PDF może przeglądać, drukować i udostępniać innym
każdy, kto dysponuje darmowym oprogramowaniem Adobe Reader. Co ważne,
korzystając z tego oprogramowania, nie narusza się spójności plików.

Choć pliki Adobe PDF mogą być tworzone w wielu, bardzo różnych aplikacjach,
program Adobe Acrobat Professional daje w tym względzie specjalne możliwości: po
pierwsze, pozwala skanować dokumenty drukowane, po drugie, pozwala pobierać i
konwertować strony internetowe.

Różnym metodom tworzenia plików Adobe PDF odpowiadają różne możliwości

definiowania i opisywania ich struktury, w szczególności struktura ta może być mniej lub
bardziej złożona. Im więcej informacji o własnej strukturze zawiera dany dokument, tym
szerszy jest zakres jego zastosowań i tym lepiej nadaje się on do przeglądania za
pomocą czytników ekranu. (Zobacz Wpływ znaczników na dostępność dokumentu.)

Wielu użytkowników traktuje tworzenie plików Adobe PDF jak jedną z wielu procedur
automatycznych. Wystarcza im świadomość tego, że w razie potrzeby istnieje
możliwość dostosowania ustawień konwersji do własnych potrzeb. Inni użytkownicy
jednak - np. ci, którzy intensywnie wykorzystują grafikę, kolory i czcionki - zmieniają
ustawienia konwersji dość często. Robią to po to, aby uzyskać najlepszy z możliwych
plików PDF.
Tworzenie plików Adobe PDF w innych aplikacjach

Można wskazać trzy metody tworzenia plików Adobe PDF poza programem Acrobat.

Korzystanie z poleceń Zapisz jako i Eksportuj, które pozwalają utworzyć dokument

Adobe PDF z bieżącego pliku. Metoda ta jest dostępna w takich aplikacjach, jak Adobe®
InDesign®, Adobe® Photoshop®, Adobe® Illustrator® i Adobe® PageMaker®. Wszystkie,
potrzebne do ich utworzenia składniki są instalowane i konfigurowane automatycznie
podczas typowej instalacji danego programu. Pliki PDF można tworzyć bez żadnych
dodatkowych przygotowań. Więcej informacji na ten temat można uzyskać w
dokumentacji konkretnej aplikacji.

Korzystanie z drukarki Adobe PDF. Pliki PDF można tworzyć we wszystkich aplikacjach
zawierających polecenie Drukuj. (Zobacz Korzystanie z drukarki Adobe PDF.)

Korzystanie z modułu PDFMaker, który wchodzi w skład wielu różnych aplikacji,

a umożliwia bezpośrednią konwersję plików na format PDF. Informacje o
obsługiwanych wersjach tych aplikacji można znaleźć w witrynie internetowej firmy
Adobe (www. adobe. com/acrofamily/main. html).

● Informacje o tworzeniu plików PDF w programie Word, PowerPoint i Excel można

znaleźć w części Konwersja plików utworzonych w aplikacjach z pakietu Microsoft Office
(Windows) lub Konwersja plików utworzonych w aplikacjach z pakietu Microsoft Office
(Mac OS).
● Informacje o tworzeniu plików PDF w programie Outlook można uzyskać
w części Konwersja wiadomości e-mail utworzonych w programie Microsoft Outlook
(Windows).
● Informacje o tworzeniu plików PDF w programie Internet Explorer można uzyskać
w części Konwersja stron internetowych w programie Internet Explorer (Windows).
● Informacje o tworzeniu plików PDF w programie Project można uzyskać
w części Konwersja plików utworzonych w programie Microsoft Project (Windows).
● Informacje o tworzeniu plików PDF w programie Access można uzyskać
w części Konwersja plików utworzonych w programie Microsoft Access (Windows).
● Informacje o tworzeniu plików PDF w programie Publisher można uzyskać
w części Konwersja plików utworzonych w programie Microsoft Publisher (Windows).
● Informacje o tworzeniu plików PDF w programie Visio można uzyskać
w części Konwersja plików utworzonych w programie Microsoft Visio (Windows).
● Informacje o tworzeniu plików PDF w programie AutoCAD można uzyskać
w części Konwersja plików Autodesk AutoCAD (Windows).
Korzystanie z drukarki Adobe PDF

W niektórych aplikacjach, takich jak Adobe InDesign®, konwersję pliku na format Adobe
PDF można przeprowadzić, wybierając polecenie Drukuj i drukując plik na drukarce
Adobe PDF. Dokument źródłowy jest konwertowany na plik PostScript i przekazywany
bezpośrednio aplikacji Distiller, która przeprowadza konwersję na format PDF bez
udziału użytkownika (aplikacji tej nie trzeba uruchamiać ręcznie). Konwersja odbywa się
zgodnie z bieżącymi preferencjami programu Distiller i ustawieniami Adobe PDF.
Informacje o konwersji dokumentów zawierających strony o niestandardowych
rozmiarach można uzyskać w części Tworzenie własnych rozmiarów strony.

Uwaga: Drukarka Adobe PDF tworzy nieoznakowane pliki PDF. Oznakowanie

dokumentu PDF jest niezbędne wtedy, gdy wiadomo, że będzie on wyświetlany na
urządzeniach przenośnych lub za pomocą czytników ekranu. (Zobacz Tworzenie
oznakowanych plików Adobe PDF w ich aplikacjach źródłowych.)

Aby utworzyć plik Adobe PDF za pomocą polecenia Drukuj (Windows), należy:

1. Otworzyć plik, który ma być przekonwertowany na format Adobe PDF, i wybrać

polecenie Plik > Drukuj.
2. Z listy drukarek wybrać drukarkę Adobe PDF.
3. Kliknąć na przycisku Własności (lub Preferencje), aby dostosować ustawienia drukarki
Adobe PDF. (W niektórych aplikacjach lista drukarek jest wyświetlana dopiero po
kliknięciu na przycisku Ustawienia w oknie dialogowym Drukuj.) Informacje
o dostosowywaniu ustawień drukarki Adobe PDF można uzyskać w części Określanie
preferencji drukowania plików Adobe PDF (Windows).
4. W oknie dialogowym Drukuj kliknąć na przycisku OK.

Wynikowy plik Adobe PDF jest zapisywany w folderze określonym w porcie drukarki.
Lokalizacja domyślna to folder "Moje dokumenty". Zarówno nazwa pliku, jak i miejsce
jego zapisania są wyznaczone przez ustawienie Pytaj o nazwę pliku Adobe PDF w
preferencjach drukowania.

Aby utworzyć plik Adobe PDF za pomocą polecenia Drukuj (Mac OS), należy:

1. Otworzyć plik, który ma być przekonwertowany na format Adobe PDF, i wybrać

polecenie Plik > Drukuj.
2. Z listy drukarek wybrać drukarkę Adobe PDF.
3. Zaznaczyć wybraną liczbę w menu.
4. W obszarze Ustawienia Adobe PDF wybrać jedno z ustawień domyślnych lub
dostosować ustawienia za pomocą narzędzia Distiller. Na liście są wyświetlane wszystkie
ustawienia już dostosowane.

Większości użytkowników wystarczają domyślne ustawienia konwersji. Więcej informacji

na temat ustawień konwersji można uzyskać w części Korzystanie z ustawień
domyślnych Adobe PDF. Informacje o edycji ustawień i tworzeniu nowych można
uzyskać w części Tworzenie własnych ustawień Adobe PDF.

5. W polu Po utworzeniu pliku PDF zdecydować, czy plik ma by otwarty, czy nie.
6. Nacisnąć przycisk Drukuj.
7. Wybrać nawę i miejsce zapisania pliku PDF, po czym kliknąć na przycisku Zapisz.

Domyślnie plik Adobe PDF jest zapisywany pod tą samą nazwą, ale z rozszerzeniem. pdf.

Tematy powiązne:

Określanie preferencji drukowania plików Adobe PDF (Windows)

Określanie preferencji drukowania plików Adobe PDF (Windows)
Konfigurowanie drukarki Adobe PDF (Mac OS)
Określanie preferencji drukowania plików Adobe PDF
(Windows)

Preferencje drukowania są stosowane we wszystkich aplikacjach, które współpracują

z drukarką Adobe PDF. W konkretnej aplikacji preferencje te można jednak pominąć,
wybierając odpowiednie ustawienia w takich menu, jak Ustawienia strony, Ustawienia
dokumentu i Drukuj.

Uwaga: Okno dialogowe, w którym określa się preferencje drukowania, może mieć tytuł
Preferencje drukowania plików Adobe PDF, Domyślne ustawienia drukowania plików
Adobe PDF lub Własności dokumentów Adobe PDF - zależy to od tego, jak użytkownik
je wywołał.

Określanie preferencji drukarki Adobe PDF

Aby określić preferencje drukowania plików Adobe PDF, należy:

1. Otworzyć okno dialogowe, wykonując jedną z następujących czynności:

● Otworzyć okno Drukarki lub Drukarki i faksy z menu Start. Kliknąć prawym przyciskiem

myszy na drukarce Adobe PDF i wybrać polecenie Własności.

● W aplikacji źródłowej, takiej jak Adobe InDesign, wybrać polecenie Plik > Drukuj.

Zaznaczyć drukarkę Adobe PDF, po czym kliknąć na przycisku Własności (lub

Preferencje). (W niektórych aplikacjach najpierw należy kliknąć na przycisku Ustawienia
w oknie dialogowym Drukuj - aby wyświetlić listę drukarek - po czym kliknąć na
przycisku Własności lub Preferencje i dostosować ustawienia Adobe PDF.
2. Kliknąć na zakładce Ustawienia Adobe PDF i określić ustawienia konwersji. Można
wybrać gotowy zestaw opcji (z menu Ustawienia domyślne) lub kliknąć na przycisku
Edycja i zmienić wybrane opcje w oknie dialogowym Ustawienia Adobe PDF. Opcje te
są zgodne z domyślnymi ustawieniami aplikacji Distiller. Więcej informacji na ten temat
można uzyskać w części Korzystanie z ustawień domyślnych Adobe PDF i Tworzenie
własnych ustawień Adobe PDF.
3. Zabezpieczyć plik PDF, wybierając jedną z następujących opcji menu Zabezpieczenia
Adobe PDF:
● Opcja Ponawiaj potwierdzenia ochrony dla każdego z zadań powoduje, że po każdym

utworzeniu pliku PDF w ramach drukowania, jest wyświetlane okno dialogowe Adobe
PDF - Zabezpieczenia. W oknie tym można określić wybrane ustawienia.
● Opcja Użyj ostatnich ustawień ochrony powoduje, że są używane takie ustawienia

zabezpieczeń, które stosowano przy ostatnim utworzeniu piku PDF w ramach

drukowania.

Aby obejrzeć lub zmienić ustawienia zabezpieczeń, należy kliknąć na przycisku Edytuj.
Informacje o ustawianiu opcji zabezpieczeń można uzyskać w części Dodawanie haseł i
ustawianie opcji zabezpieczeń.

4. Wybrać folder wyjściowy pliku PDF jedną z następujących metod:

● Zaznaczyć folder w menu Folder wyjściowy Adobe PDF.

● Kliknąć na przycisku Przeglądaj i dodać lub zmienić folder wyjściowy.

● Zaznaczyć opcję Pytaj o nazwę pliku Adobe PDF, aby nazwę i miejsce zapisania pliku

określać w czasie konwersji.

5. Wybrać rozmiar strony w menu Rozmiar strony Adobe PDF. W menu są wyświetlane
wszystkie rozmiary stron zdefiniowane przez użytkownika. Informacje o definiowaniu
własnych rozmiarów stron można uzyskać w części Tworzenie własnych rozmiarów
strony.
6. Zaznaczyć dowolną z poniższych opcji:
● Wyświetlaj wyniki Adobe PDF - powoduje automatyczne wywoływanie programu

Acrobat i wyświetlanie w nim przekonwertowanego dokumentu.

● Dodaj informacje o dokumencie - są uwzględniane takie informacje, jak nazwa pliku

oraz data i godzina jego utworzenia.

● Nie wysyłaj czcionek do "Adobe PDF" - opcję należy zaznaczyć, jeśli jest tworzony plik

PostScript.
● Usuwaj pliki log udanych operacji - jeśli operacja została zakończona bez przeszkód, jest

usuwany jej plik log.

● Pytaj czy zastąpić istniejący plik PDF - gdy użytkownik próbuje zapisać plik PDF pod

istniejącą już nazwą jest wyświetlany komunikat ostrzegawczy.

7. Ustawić opcje dostępne na zakładkach Układ i Jakość papieru.
Określanie preferencji drukowania plików Adobe PDF
(Windows)

W systemie Windows, jeśli użytkownik nie zamierza udostępniać drukarki ani ustawiać
zabezpieczeń, może pozostawić obowiązujące własności drukarki Adobe PDF bez zmian.

Aby określić preferencje drukowania plików Adobe PDF, należy:

1. Otworzyć Panel sterowania drukarkami i kliknąć prawym przyciskiem myszy na drukarce

Adobe PDF.
2. Wybrać polecenie Własności.
3. Kliknąć na zakładkach i zaznaczyć wybrane opcje.

Aby ponownie przydzielić port używany przez drukarkę Adobe PDF, należy:

1. Zakończyć program Distiller (jeśli działa) i poczekać, aż zostaną zakończone wszystkie

zadania kolejkowane na drukarce Adobe PDF.
2. W menu Start otworzyć okno Drukarki.
3. Kliknąć prawym przyciskiem myszy na drukarce Adobe PDF i wybrać polecenie
Własności.
4. Kliknąć na zakładce Porty, a następnie na przycisku Dodaj port.
5. Na liście dostępnych portów zaznaczyć pozycję Port Adobe PDF, po czym kliknąć na
przycisku Nowy port.
6. Zaznaczyć folder lokalny, w którym będą zapisywane pliki PDF, i kliknąć na przycisku OK.
Zamknąć okno dialogowe Porty drukarki, klikając na przycisku Zamknij.
7. W oknie dialogowym Własności Adobe PDF kliknąć na przycisku Zastosuj, a następnie
na przycisku OK.

Najlepiej zaznaczyć folder w tym systemie, w którym zainstalowano program Distiller.

Chociaż mogą być dostępne pewne foldery zdalne i sieciowe, zwykle są one
zabezpieczone i dostęp do nich jest ograniczony.

Aby usunąć folder i ponownie przydzielić drukarce Adobe PDF port domyślny, należy:

1. Zakończyć program Distiller (jeśli działa) i poczekać kilka minut, aż zostaną zakończone
wszystkie zadania kolejkowane na drukarce Adobe PDF.
2. W menu Start otworzyć okno Drukarki.
3. Kliknąć prawym przyciskiem myszy na drukarce Adobe PDF i wybrać polecenie
Własności.
4. Kliknąć na zakładce Porty.
5. Zaznaczyć port domyślny, Moje dokumenty i kliknąć na przycisku Zastosuj
6. Zaznaczyć port do usunięcia.
7. Kliknąć na przycisku Usuń port, a następnie potwierdzić decyzję o usunięciu, klikając na
przycisku Tak.
8. Zaznaczyć ponownie port Moje dokumenty i kliknąć na przycisku Zamknij.
Konfigurowanie drukarki Adobe PDF (Mac OS)

W systemie Mac OS drukarkę Adobe PDF można skonfigurować w jednym z trzech

miejsc: w aplikacji Distiller, w menu Ustawienia strony aplikacji źródłowej, w oknie
dialogowym Drukuj w aplikacji źródłowej.

Aby skonfigurować drukarkę Adobe PDF, należy:

1. W aplikacji Distiller określić ustawienia Adobe PDF, lokalizacje czcionek i zabezpieczenia.

(Zobacz Tworzenie plików Adobe PDF przy użyciu programu Acrobat Distiller i
Określanie preferencji programu Distiller.)
2. W aplikacji źródłowej, takiej jak Adobe InDesign, wybrać polecenie Plik > Ustawienia
strony i wykonać jedną z następujących czynności:
● W menu Format dla zaznaczyć opcję Adobe PDF 7.0.

● Określić rozmiar stron, ich orientację i skalę. Informacje o tworzeniu stron

niestandardowych można uzyskać w części Tworzenie własnych rozmiarów strony.

3. W aplikacji źródłowej wybrać polecenie Plik > Drukuj, w menu Drukuj zaznaczyć opcję
Adobe PDF 7.0.
4. W menu wysuwanym poniżej menu ustawień wybrać polecenie Opcje PDF i ustawić
dowolną z następujących opcji:
● Aby zrezygnować z ustawień domyślnych, zaznaczyć zestaw gotowych ustawień

w menu Ustawienia Adobe PDF. Ustawienia domyślne są to ustawienia aplikacji Distiller.

● W menu Po utworzeniu pliku PDF określić, czy przekonwertowane pliki mają być

otwierane w programie Acrobat.

5. Określić ustawienia drukowania w innych menu, dostępnych w menu wysuwanym
poniżej menu gotowych ustawień.
Tworzenie własnych rozmiarów strony

Należy pamiętać o różnicy między rozmiarem strony (zdefiniowanym dla danego

dokumentu w oknie dialogowym Ustawienia dokumentu) a rozmiarem papieru (arkusza
papieru, kliszy lub obszaru płyty drukarskiej, na której będzie się drukować). Strona może
mieć rozmiar US Letter (8 na 11 cali), ale aby pomieścić znaczniki drukarskie i obszar
spadu, trzeba drukować ją na większym arkuszu papieru. Aby mieć pewność co do
właściwych rozmiarów wydruku, rozmiar strony należy ustawić zarówno w aplikacji
źródłowej, jak i na poziomie drukarki.

Lista rozmiarów papieru dostępnych w programie Acrobat pobierana jest z pliku PPD
(dla drukarek postscriptowych) lub ze sterownika drukarki (dla drukarek nie
obsługujących PostScriptu). Jeżeli wybrana drukarka i plik PPD zapewniają obsługę
własnego rozmiaru papieru, w menu Rozmiar papieru widoczna będzie opcja Własny.
Największy z rozmiarów stron obsługiwanych przez program Acrobat to 15000000 cali
(38100000 cm) na 15000000 cali (38100000 cm).

Aby utworzyć własny rozmiar strony (Windows), należy:

1. Wykonać jedną z następujących czynności:

● Otworzyć okno Drukarki lub Drukarki i faksy w menu Start. Kliknąć prawym przyciskiem

myszy na drukarce Adobe PDF i wybrać polecenie Własności.

● W aplikacji źródłowej, takiej jak Adobe InDesign, wybrać polecenie Plik > Drukuj.

Zaznaczyć drukarkę Adobe PDF i kliknąć na przycisku Własności. (W niektórych

aplikacjach najpierw należy kliknąć na przycisku Ustawienia w oknie dialogowym Drukuj
- aby wyświetlić listę drukarek - po czym kliknąć na przycisku Własności lub Preferencje
i dostosować ustawienia Adobe PDF. )
2. Na zakładce Ustawienia Adobe PDF kliknąć na przycisku Dodaj wyświetlanym obok
menu Rozmiar strony Adobe PDF.
3. Określić nazwę, szerokość, wysokość i jednostkę miary. Aby nazwa nowego rozmiaru
strony została dodana do menu Rozmiar strony Adobe PDF, należy kliknąć na przycisku
Dodaj/Modyfikuj.

Aby utworzyć własny rozmiar strony (Mac OS), należy:

1. W aplikacji źródłowej, takiej jak Adobe InDesign, wybrać polecenie Plik > Ustawienia
strony.
2. W menu wysuwanym Ustawienia zaznaczyć opcję Własny rozmiar papieru.
3. Kliknąć na przycisku Nowy.
4. Określić nazwę, wysokość, szerokość i wielkość marginesów. Stosowana jednostka miary
zależy od bieżącego języka systemu.
5. Kliknąć na przycisku Zapisz, a następnie na przycisku OK.

Aby użyć własnego rozmiaru strony (Mac OS), należy:

1. Wybrać polecenie Plik > Ustawienia dokumentu.

2. Zaznaczyć nowy własny rozmiar strony w menu Rozmiar papieru i kliknąć na
przycisku OK.
Tworzenie plików PDF za pomocą modułu PDFMaker

Informacje o module Acrobat PDFMaker

Konwersja stron internetowych w programie Internet Explorer (Windows)
Konwersja plików utworzonych w aplikacjach z pakietu Microsoft Office (Windows)
Konwersja plików utworzonych w aplikacjach z pakietu Microsoft Office (Mac OS)
Konwersja wiadomości e-mail utworzonych w programie Microsoft Outlook (Windows)
Konwersja plików utworzonych w programie Microsoft Project (Windows)
Konwersja plików utworzonych w programie Microsoft Access (Windows)
Konwersja plików utworzonych w programie Microsoft Publisher (Windows)
Konwersja plików utworzonych w programie Microsoft Visio (Windows)
Konwersja plików Autodesk AutoCAD (Windows)
Edycja ustawień konwersji dla PDFMaker (Windows)
Informacje o module Acrobat PDFMaker

Wiele różnych aplikacji (takich jak Microsoft Access, Excel, Internet Explorer, Outlook,
PowerPoint, Project, Publisher, Visio, Word i Autodesk AutoCAD) zapewnia możliwość
bezpośredniej konwersji plików na format Adobe PDF. Operację tego rodzaju, tj.
konwersję bez opuszczania aplikacji źródłowej, umożliwia moduł PDFMaker.

Podczas domyślnej instalacji programu Acrobat 7.0 w systemie Windows jest

instalowany moduł PDFMaker dla następujących aplikacji:

● Autodesk AutoCAD 2002, 2004 i 2005

● Microsoft Access 2000, 2002 i 2003
● Microsoft Excel 2000, 2002 i 2003
● Microsoft Internet Explorer 6. 0
● Microsoft Outlook 2000, 2002 i 2003
● Microsoft PowerPoint 2000, 2002 i 2003
● Microsoft Publisher 2002 i 2003
● Microsoft Project 2000, 2002 i 2003
● Microsoft Visio 2000, 2002 i 2003
● Microsoft Word 2000, 2002 i 2003

Podczas domyślnej instalacji programu Acrobat 7.0 w systemie Mac OS jest instalowany
moduł PDFMaker dla następujących aplikacji firmy Microsoft (wersje Professional,
Standard i Student oraz Teacher Editions):

● Microsoft Excel X (SR-1), 2004

● Microsoft PowerPoint X (SR-1), 2004
● Microsoft Word X (SR-1), 2004

Gdy program Acrobat jest instalowany z ustawieniami domyślnymi, instalator sprawdza,

które z powyższych aplikacji są obecne na komputerze, a następnie instaluje niezbędne
pliki modułu PDFMaker (tj. pliki umożliwiające konwersję danych w formacie innej
aplikacji na format Adobe PDF). Jeśli któraś z wymienionych aplikacji będzie instalowana
po zainstalowaniu programu Acrobat (w systemie Windows), niezbędne pliki modułu
PDFMaker zostaną zainstalowane automatycznie.
Konwersja stron internetowych w programie Internet Explorer
(Windows)

Program Acrobat umieszcza w programie Internet Explorer (od wersji 5. 01 wzwyż)

specjalny pasek narzędzi Adobe PDF oraz przycisk Konwertuj bieżącą stronę

internetową na plik Adobe PDF , który będzie umożliwiał konwersję bieżącej strony
internetowej do formatu PDF.

W samym programie Adobe Acrobat istnieje możliwość przekonwertowania

więcej niż jednej strony internetowej, a nawet całej witryny internetowej.
(Zobacz Tworzenie plików Adobe PDF ze stron internetowych.)

Preferencje paska Adobe PDF w programie Internet Explorer dotyczą dwóch spraw: po
pierwsze tego, czy przekonwertowane pliki mają być automatycznie otwierane
w programie Acrobat, i po drugie tego, czy użytkownik ma wyrażać zgodę na usuwanie
plików i dodawanie stron do istniejącego pliku PDF. Ustawienia konwersji stron
internetowych, które są dostępne tylko w programie Acrobat, obejmują ustawienia
bardziej zaawansowane, dotyczące na przykład tworzenia zakładek i znaczników. Gdy
użytkownik ustawi pożądane opcje konwersji, musi przynajmniej raz skorzystać z funkcji
Utwórz PDF ze strony internetowej programu Acrobat; dopiero wtedy wówczas nowe
ustawienia są uwzględniane w programie Internet Explorer. (Zobacz Określanie
ustawień konwersji dla przechwytywania stron internetowych.)

Podczas konwersji strony internetowej użytkownik ma możliwość wyboru jednej z

następujących czynności (poszczególnym czynnościom odpowiadają polecenia menu) :

● Dodanie przekonwertowanej strony internetowej do istniejącego pliku PDF.

● Drukowanie strony. Przekonwertowana strona internetowa jest ponownie formatowana;
uzyskuje standardowe wymiary i typowe zakończenia stron. Dzięki temu może być
poprawnie drukowana bezpośrednio z okna przeglądarki.
● Wysłanie strony pocztą e-mail. Następuje automatyczne uruchomienie domyślnej
aplikacji pocztowej z otwartą przekonwertowaną stroną internetową.
● Rozpoczęcie przeglądu za pomocą e-maila. Uczestnicy przeglądu otrzymują dokument
Adobe PDF w postaci załącznika do wiadomości e-mail. W dalszej kolejności mogą
dodać doń swoje komentarze i odesłać inicjatorowi przeglądu.
● Wyświetlenie w oknie programu Internet Explorer panelu Adobe PDF. Panel taki ułatwia
zarządzanie przekonwertowanymi stronami internetowymi. Są tu pokazywane tylko pliki
PDF i foldery zawierające pliki PDF. Ich katalogiem głównym jest Pulpit. Panel umożliwia
przechodzenie między folderami, ich tworzenie, usuwanie oraz zmienianie nazw.
Pozwala też usuwać pliki PDF i zmieniać ich nazwy. Gdy program Internet Explorer działa
w systemie Windows XP, a przycisk konwersji jest niewidoczny, należy wybrać opcję
Widok > Paski narzędzi > Adobe PDF.

Uwaga: Pliki i foldery wyświetlane w panelu Adobe PDF przynależą, rzecz jasna, do
systemu. W panelu jednak są wyświetlane wyłącznie pliki PDF; jeśli użytkownik podejmie
próbę usunięcia folderu zawierającego inne pliki (pliki niewidoczne w panelu Adobe
PDF), program będzie monitował o potwierdzenie chęci jego usunięcia.

Menu na pasku narzędzi PDF pozwala przekonwertować i wydrukować plik.

Aby przekonwertować stronę internetową na plik PDF, należy:

1. Otworzyć stronę internetową w programie Internet Explorer i wykonać jedną z

następujących czynności:

● Kliknąć na przycisku Konwertuj bieżącą stronę internetową na plik Adobe PDF na

pasku narzędzi programu Internet Explorer.
● Z menu wysuwanego Konwertuj bieżącą stronę internetową na plik Adobe PDF wybrać

polecenie Konwertuj stronę internetową na PDF.

2. W oknie dialogowym Konwertuj stronę internetową na Adobe PDF określić nazwę
i miejsce zapisania pliku, a następnie kliknąć na przycisku Zapisz.

Domyślną nazwą pliku jest nazwa określona w znaczniku HTML <TITLE>. Podczas
pobierania i zapisywania pliku wszystkie nieprawidłowe znaki w jego nazwie są
zastępowane znakami podkreślenia. Gdy panel Adobe PDF jest otwarty, zakończenie
konwersji jest sygnalizowane podświetleniem nazwy pliku.

Aby dodać przekonwertowaną stronę internetową do pliku Adobe PDF, należy:

Otworzyć stronę internetową w programie Internet Explorer i wykonać jedną z

następujących czynności:

● Z menu wysuwanego Konwertuj bieżącą stronę internetową na plik Adobe PDF na

pasku narzędzi programu Internet Explorer wybrać polecenie Dodaj stronę internetową
do istniejącego pliku PDF. Zaznaczyć plik Adobe PDF, do którego zostanie dodana
strona internetowa, a następnie kliknąć na przycisku Zapisz.
● Przejść do panelu Adobe PDF, zaznaczyć plik Adobe PDF, do którego zostanie dodana
strona internetowa, a następnie kliknąć na przycisku Dodaj w górnej części panelu.
Jeśli zostanie wyświetlone okno potwierdzenia, kliknąć na przycisku Tak.

Aby przekonwertować i wydrukować stronę internetową w programie Internet

Explorer (Windows), należy:

1. Otworzyć stronę internetową w programie Internet Explorer.

2. Z menu wysuwanego Konwertuj bieżącą stronę internetową na plik Adobe PDF wybrać
polecenie Drukuj stronę internetową.
3. Zaznaczyć potrzebne opcje w oknie dialogowym Drukuj i kliknąć na przycisku Drukuj.

Aby przekonwertować stronę internetową i wysłać ją pocztą e-mail, należy:

Z menu wysuwanego Konwertuj bieżącą stronę internetową na plik Adobe PDF wybrać
polecenie Konwertuj stronę internetową i wyślij e-mailem.

Aby przekonwertować stronę internetową i rozpocząć przegląd, należy:

1. Z menu wysuwanego Konwertuj bieżącą stronę internetową na plik Adobe PDF wybrać
polecenie Konwertuj stronę internetową i wyślij do przeglądu.
2. W oknie dialogowym Ustawienia tożsamości wprowadzić dane dotyczące własnej
tożsamości (by uczestnicy przeglądu mogli zidentyfikować zaproszenie) i kliknąć na
przycisku Gotowe.
3. Wykonywać instrukcje kreatora pomagającego skonfigurować przegląd i zaprosię
uczestników. Więcej informacji na ten temat znajduje się w części Organizowanie
przeglądów za pomocą e-maila.

Aby otworzyć lub zamknąć panel Adobe PDF, należy:

W programie Internet Explorer wykonać jedną z następujących czynności:

● Z menu wysuwanego Konwertuj bieżącą stronę internetową na plik Adobe PDF wybrać

polecenie Pasek eksploratora Adobe PDF .

● Wybrać opcję Widok > Pasek Eksploratora > Adobe PDF.

Za pomocą panelu Adobe PDF w programie Internet Explorer można zarządzać wszystkimi
plikami PDF na komputerze.

Aby w panelu Adobe PDF dodać plik, usunąć plik lub zmienić nazwę pliku, należy:

Wykonać jedną z następujących czynności:

● Aby dodać nowy folder na poziomie pulpitu, należy zaznaczyć ikonę pulpitu w panelu
Adobe PDF, a następnie kliknąć na przycisku Nowy folder
● Aby dodać nowy folder w istniejącym folderze, należy zaznaczyć istniejący folder
w panelu Adobe PDF i kliknąć na przycisku Nowy folder. Można też kliknąć na folderze
nadrzędnym prawym przyciskiem myszy i wybrać polecenie Nowy folder.
● Aby zmienić nazwę folderu lub usunąć go, należy kliknąć na nim prawym przyciskiem
myszy, a następnie wybrać odpowiednie polecenie.

Aby ustawić preferencje konwersji na format Adobe PDF w programie Internet

Explorer, należy:

1. W programie Internet Explorer przejść do menu wysuwanego Konwertuj bieżącą stronę

internetową na plik Adobe PDF i wybrać polecenie Preferencje .

2. W oknie dialogowym Preferencje usunąć zaznaczenia niepotrzebnych opcji, a następnie
kliknąć na przycisku OK.
Konwersja plików utworzonych w aplikacjach z pakietu
Microsoft Office (Windows)

Pliki utworzone w wielu aplikacjach firmy Microsoft można konwertować na format

Adobe PDF bez konieczności opuszczania aplikacji źródłowej. Konwersja tego typu jest
przeprowadzana zawsze za pomocą modułu PDFMaker, a otrzymany plik PDF zawsze
jest oznakowany. Informacje o obsługiwanych aplikacjach znajdują się w części
Informacje o module Acrobat PDFMaker.

Do sprawdzania bieżących ustawień konwersji Adobe PDF służy polecenie Adobe

PDF > Zmień ustawienia konwersji. Zmiany wprowadzane w programie Distiller oraz
zmiany ustawień drukarki Adobe PDF mogą mieć wpływ na ustawienia konwersji
modułu PDFMaker dostępne na zakładce Ustawienia zaawansowane.

W trakcie domyślnej instalacji programu Acrobat jest tworzony pasek narzędzi modułu
PDFMaker, który ma za zadanie ułatwić i przyspieszyć tworzenie plików Adobe PDF w
programach Microsoft Word, Access, Excel i PowerPoint. Oprócz niego dodawane jest
menu Adobe PDF. Zarówno jego polecenia, jak i przyciski dostępne na pasku Adobe
PDF mają tę własność, że w plikach wygenerowanych za ich pomocą są zachowywane
wszystkie łącza, style i zakładki obecne w plikach źródłowych.

Uwaga: Konwersja na format PDF plików utworzonych w programie PowerPoint nie

zachowuje kilku funkcji tego programu. Jeśli pewne przejście między slajdami nie ma
odpowiednika w programie Acrobat, jest stosowane przejście podobne; jeśli w jednym
slajdzie występuje kilka efektów animacyjnych, jest stosowany tylko jeden efekt.

Jeśli aplikacja firmy Microsoft działa w systemie Windows XP, a nie widać w niej
przycisków konwersji na format Adobe PDF, należy wybrać polecenie Widok > Paski
narzędzi > PDFMaker 7.0.

Aby przekonwertować plik utworzony w aplikacji z pakietu Microsoft Office na plik

Adobe PDF, należy:

1. Otworzyć plik w aplikacji z Microsoft Office.

2. Zmienić ustawienia konwersji, używając polecenia Adobe PDF > Zmień ustawienia
konwersji. (ZobaczTworzenie własnych ustawień Adobe PDF.)
3. (Excel) Aby przekonwertować wszystkie arkusze w pliku programu Excel, wybrać
polecenie Adobe PDF > Konwertuj cały skoroszyt. Jeśli opcja ta nie jest zaznaczona,
konwersji podlega tylko bieżąca strona.
4. Wykonać jedną z następujących czynności:
● Wybrać polecenie > [polecenie].

● Przejść na pasek narzędzi i kliknąć na przycisku Konwertuj na Adobe PDF .

● Przejść na pasek narzędzi i kliknąć na przycisku Konwertuj na plik Adobe PDF i wyślij e-

mailem . Plik Adobe PDF zostanie automatycznie dołączony do nowej wiadomości

otwartej w domyślnej aplikacji pocztowej.
● Przejść na pasek narzędzi i kliknąć na przycisku Konwertuj na Adobe PDF i wyślij do

przeglądu , aby przekonwertować plik na format Adobe PDF i zainicjować przegląd

dokumentu Adobe PDF. (Zobacz Organizowanie przeglądów za pomocą e-maila.)

Uwaga: Moduł PDFMaker może wyświetlać komunikaty o potencjalnych problemach

z generowaniem komentarzy, znaczników, łączy i zakładek. Użytkownik może albo
wykonać instrukcje zawarte w komunikacie (to znaczy zmodyfikować plik Excela), albo
zmienić ustawienia modułu PDFMaker. (Zobacz Informacje o ustawieniach konwersji
PDF (pliki tworzone w aplikacjach z Microsoft Office).)

Domyślnie, nowy plik Adobe PDF jest zapisywany w tym samym katalogu i pod tą samą
nazwą co plik źródłowy, ale ma rozszerzenie. pdf.

Podczas konwersji plików na format Adobe PDF są używane te ustawienia drukarki

i układu stron, które wybrano w źródłowej aplikacji firmy Microsoft.

Tematy powiązne:

Informacje o ustawieniach konwersji PDF (pliki tworzone w aplikacjach z Microsoft Office)

Konwersja nagłówków i stylów programu Microsoft Word na zakładki Adobe PDF
Konwersja funkcji programu Microsoft Word na funkcje właściwe plikom Adobe PDF
Informacje o ustawieniach konwersji PDF (pliki tworzone
w aplikacjach z Microsoft Office)

Opcje dostępne w oknie dialogowym modułu Acrobat PDFMaker dotyczą sposobu

generowania plików Adobe PDF z plików utworzonych w aplikacjach z pakietu
Microsoft Office. Aby dowiedzieć się więcej o wybranej opcji, należy ustawić kursor nad
opcją i poczekać na wyświetlenie krótkiego opisu. (W celu wywołania okna
dialogowego modułu Acrobat PDFMaker w aplikacji firmy Microsoft należy wybrać w
niej polecenie Adobe PDF > Zmień ustawienia konwersji.)

Uwaga: Wszystkie poniższe opcje są wyświetlane we wszystkich aplikacjach z pakietu

Office (w oknie dialogowym modułu PDFMaker) ; wyjątek od tej reguły stanowi program
Outlook, w którym jest dostępne tylko okno Wyświetl wyniki Adobe PDF.

Ustawienia modułu PDFMaker

Poniższe ustawienia dotyczą różnych aspektów konwersji i przetwarzania pików Adobe

PDF:

● Opcja Ustawienia konwersji odpowiada za optymalizację ustawień pod kątem

określonego wyniku konwersji. Po zaznaczeniu danej opcji w menu wysuwanym jest
wyświetlany jej opis (pod menu) ; bardziej szczegółowe informacje na ten temat
znajdują się w części Korzystanie z ustawień domyślnych Adobe PDF. Aby dostosować
ustawienia konwersji do swoich potrzeb, można kliknąć na przycisku Ustawienia
zaawansowane. (Zobacz Tworzenie własnych ustawień Adobe PDF.)
● Opcja Wyświetl wyniki Adobe PDF powoduje, że natychmiast po zakończeniu konwersji
plik jest otwierany w programie Acrobat. Niezależnie od zaznaczenia tej opcji program
Acrobat nie jest otwierany po konwersji załącznika e-mail.
● Opcja Monituj o nazwę pliku Adobe PDF pozwala wprowadzić własną nazwę
wynikowego piku PDF. Jeśli opcja nie jest zaznaczona, przekonwertowany plik jest
zapisywany w tym samym katalogu i pod tą samą nazwą co plik źródłowy, ale z
rozszerzeniem .pdf.
● Opcja Konwertuj informacje o dokumencie pozwala dodać informacje o dokumencie.
Są to te informacje, które występują w oknie dialogowym Własności, między innymi
tytuł dokumentu, temat, autor, słowa kluczowe, kierownik, firma, kategoria i komentarze.
Ustawienie tej opcji jest nadrzędne w stosunku do ustawień i preferencji drukarki
określanych w panelu Zaawansowane okna dialogowego Ustawienia Adobe PDF.

Ustawienia aplikacji

Poniższe ustawienia są wyświetlane w wielu aplikacjach z pakietu Microsoft Office. W

każdej aplikacji są dostępne pewne ustawienia dodatkowe.

● Opcja Dołącz plik źródłowy do pliku Adobe PDF powoduje, że do wynikowego pliku
PDF jest dodawany załącznik w postaci pliku źródłowego.
● Opcja Dodaj zakładki do pliku Adobe PDF wymusza konwersję następujących
elementów na zakładki PDF: nagłówki programu Word (opcjonalnie style), nazwy
arkuszy programu Excel, tytuły programu PowerPoint.
● Opcja Dodaj łącza do pliku Adobe PDF, zachowuje wszelkie łącza po
przekonwertowaniu pliku. Ich wygląd pozostaje zwykle bez zmian. W programie Excel i
PowerPoint łącza mogą być tworzone tylko pod warunkiem zaznaczenia opcji Włącz
dostęp i zawijanie.
● Opcja Włącz ułatwienia dostępu i zawijanie dla plików oznakowanych powoduje, że
w plikach Adobe PDF są osadzane znaczniki.
Konwersja nagłówków i stylów programu Microsoft Word na
zakładki Adobe PDF

O tym, czy nagłówki i style programu Word mają być konwertowane na zakładki,
decydują ustawienia konwersji modułu Acrobat PDFMaker dostępne na zakładce
Zakładki. Oprócz określenia tych ustawień użytkownik ma możliwość edycji hierarchii
zakładek.

Uwaga: Jeśli plik zawiera akapity sformatowane w sposób nieciągły, dla każdego
z brakujących poziomów moduł PDFMaker wstawia pustą zakładkę.

Aby zmienić opcje dotyczące zakładek, należy:

1. W programie Word wybrać polecenie Adobe PDF > Zmień ustawienia konwersji
i kliknąć na zakładce Zakładki.
2. Zaznaczyć wybrane opcje dotyczące konwersji nagłówków i stylów programu Word na
zakładki Adobe PDF: Konwertuj nagłówki Worda na zakładki i Konwertuj style Worda na
zakładki.

Uwaga: Jeśli obok jednej z wymienionych opcji stoi znacznik wyboru, znaczy to, że
konwersji na zakładki podlegają wszystkie elementy, których dotyczy opcja; jeśli w kroku
2 usunięto zaznaczenia niektórych nagłówków lub stylów, znacznik wyboru jest
zastępowany kwadratem, co wskazuje na fakt, że konwersja nie obejmuje wszystkich
elementów.

3. Aby niektóre nagłówki lub style nie były konwertowane na zakładki, przejść do kolumny
Zakładki i usunąć zaznaczenia niektórych pól.
4. Aby zmienić miejsce zakładki pewnego elementu w wynikowej hierarchii zakładek,
przejść do kolumny Poziom i zmienić poziom elementu.
Konwersja funkcji programu Microsoft Word na funkcje
właściwe plikom Adobe PDF

Niektóre ustawienia konwersji PDF odpowiadają za konwersję widocznych komentarzy

Worda na notatki PDF oraz odsyłaczy, spisów treści i stopek na łącza PDF.

Aby zmienić opcje dotyczące funkcji Worda, należy:

1. W programie Word wybrać polecenie Adobe PDF > Zmień ustawienia konwersji i
kliknąć na zakładce Word.
2. Zaznaczyć wybrane opcje konwersji w sekcji Funkcje Worda.
3. Jeśli zaznaczono opcję konwersji komentarzy programu Word na notatki PDF, wykonać
jedną z następujących czynności:
● Aby wykluczyć wszystkie komentarze pochodzące od konkretnej osoby, przejść do

kolumny Dołącz i usunąć zaznaczenie pola odpowiadającego tej osobie.

● Aby uwagi pewnej osoby były domyślnie otwierane, przejść do kolumny Otwieranie

notatek i zaznaczyć pole odpowiadające tej osobie.

● Aby zmienić kolor uwag konkretnej osoby, kliknąć na odpowiedniej ikonie w kolumnie

Kolor.
Konwersja plików utworzonych w aplikacjach z pakietu
Microsoft Office (Mac OS)

W trakcie domyślnej instalacji programu Acrobat do jego paska narzędzi są dodawane

dwa przyciski odpowiedzialne za konwersję plików na format Adobe PDF bezpośrednio
w programach Microsoft Word, Excel i PowerPoint. Jeśli użytkownik zamierza korzystać z
tych przycisków, musi wcześniej określić ustawienia konwersji (w aplikacji Distiller).

Uwaga: Na format PDF nie mogą być konwertowane pliki Excela chronione hasłami.
Ponadto konwersji nie podlega wiele funkcji programu PowerPoint. Na przykład nie są
konwertowane animacje i przejścia (to znaczy są one zastępowane efektami zbliżonymi).

Aby przekonwertować plik z pakietu Microsoft Office na plik Adobe PDF, należy:

1. Otworzyć program Distiller i zaznaczyć wybrane ustawienia konwersji na format Adobe

PDF. W większości wypadków wystarczają ustawienia domyślne. (Zobacz Korzystanie z
ustawień domyślnych Adobe PDF. Informacje dotyczące edycji ustawień i tworzenia
nowych ustawień znajdują się w części Tworzenie własnych ustawień Adobe PDF.)

Ważne: Podczas konwersji plików na format Adobe PDF są używane te ustawienia

drukarki i układu stron, które wybrano w źródłowej aplikacji firmy Microsoft. Na przykład,
jeśli ktoś korzysta z aplikacji Microsoft PowerPoint i w jej oknie dialogowym drukowania
wybrał opcję Materiały informacyjne, plik PDF będzie generowany z uwzględnieniem
takiego właśnie ustawienia prezentacji.

2. Otworzyć plik w aplikacji z pakietu Microsoft Office.

3. Kliknąć na pasku narzędzi jeden z następujących przycisków:
● Konwertuj na plik Adobe PDF .
● Konwertuj na plik Adobe PDF i wyślij e-mailem . Wynikowy plik Adobe PDF zostanie
automatycznie dołączony do nowej wiadomości otwartej w domyślnej aplikacji
pocztowej.
4. W oknie dialogowym Zapisz określić nazwę pliku i jego folder docelowy, a następnie
kliknąć na Zapisz.

Domyślnie, nowy plik Adobe PDF jest zapisywany w tym samym katalogu i pod tą samą
nazwą co plik źródłowy, ale ma rozszerzenie. pdf.

5. Kliknąć na przycisku Wyświetl plik, aby wyświetlić nowy plik w programie Acrobat. Aby
powrócić do aplikacji firmy Microsoft, należy kliknąć na przycisku Gotowe.
Konwersja wiadomości e-mail utworzonych w programie
Microsoft Outlook (Windows)

Program Acrobat umieszcza w aplikacji Microsoft Outlook pasek narzędzi modułu

PDFMaker, który umożliwia następujące operacje: konwersję wiadomości e-mail na plik
PDF, konwersję całego folderu wiadomości na plik PDF oraz dołączenie wiadomości e-
mail do istniejącego pliku PDF. Ponadto, w oknie wiadomości programu Outlook jest
wyświetlany pasek narzędzi do załączania plików Adobe PDF. Pasek ten pozwala
przekonwertować plik na format PDF, a następnie dołączyć go do wiadomości e-mail.
Jeśli użytkownik skonfigurował serwer zasad Adobe (służy do tego okno Ustawienia
zabezpieczeń w programie Acrobat), na pasku jest dostępny przycisk Dołącz jako
zabezpieczony Adobe PDF, który w razie potrzeby pozwala ograniczyć dostęp do pliku
PDF.

Pasek narzędzi modułu PDFMaker

Jeśli w programie Outlook nie jest wyświetlany pasek narzędzi modułu PDFMaker,
należy zaznaczyć opcję Widok > Paski narzędzi > PDFMaker (w programie Outlook).

Aby zmienić ustawienia konwersji modułu PDFMaker, należy:

1. Wybrać polecenie Adobe PDF > Zmień ustawienia konwersji.

2. W menu Zgodność wybrać najstarszą wersję programu Acrobat, która ma umożliwiać
otwieranie wynikowego pliku Adobe PDF. Plik będzie można otworzyć we wszystkich
nowszych wersjach programu.
3. Za pomocą opcji menu Załączniki zdecydować, czy załączniki e-mail mają pozostać
załącznikami do wynikowego pliku PDF.
4. (Opcjonalnie) Aby takie dane o wiadomości e-mail, jak nazwa nadawcy, data i temat,
były konwertowane na zakładki PDF zaznaczyć opcję Dodaj zakładki do pliku Adobe PDF.
5. W obszarze Układ strony ustawić rozmiar strony, orientację i marginesy.

Aby przekonwertować wiadomości e-mail na plik PDF, należy:

1. Zaznaczyć jedną lub więcej wiadomości e-mail w programie Outlook.

2. Przejść na pasek narzędzi PDFMaker i kliknąć na przycisku Konwertuj wybrane
wiadomości na plik Adobe PDF .
3. Wybrać polecenie Plik> Zapisz jako.
4. W oknie dialogowym Zapisz w określić nazwę pliku i jego folder docelowy, a następnie
kliknąć na Zapisz.

Aby przekonwertować wiadomości e-mail na plik PDF i dołączyć plik wynikowy do

istniejącego pliku PDF, należy:

1. Zaznaczyć wybrane wiadomości w programie Outlook.

2. Kliknąć na przycisk Konwertuj i dołącz wybrane wiadomości do istniejącego pliku Adobe
PDF .
3. Zaznaczyć plik PDF, do którego będzie dołączany nowy plik PDF.
4. Kliknąć na Otwórz.

Aby przekonwertować folder z wiadomościami e-mail na plik PDF, należy:

1. Zaznaczyć folder w programie Outlook.

2. Kliknąć na przycisku Konwertuj wybrany folder na plik Adobe PDF .
3. W oknie dialogowym Zapisz w określić nazwę pliku i jego folder docelowy, a następnie
kliknąć na Zapisz.

Aby przekonwertować folder z wiadomościami e-mail na plik PDF i dołączyć plik

wynikowy do istniejącego pliku PDF, należy:

1. Zaznaczyć folder w programie Outlook.

2. Wybrać polecenie Adobe PDF > Konwertuj i dołącz do istniejącego pliku Adobe PDF >
Wybrany folder.
3. Zaznaczyć plik PDF, do którego będzie dołączony nowy plik PDF.
4. Kliknąć na Otwórz.

Aby przekonwertować plik na format PDF i dołączyć go do wiadomości e-mail, należy:

1. W oknie wiadomości programu Outlook kliknąć na przycisku Dołącz jako Adobe PDF.
2. Zaznaczyć plik i kliknąć na Otwórz. Plik zostanie przekonwertowany na format PDF.
3. Kliknąć na Zapisz, aby zapisać plik PDF.

Aby przekonwertować pliki na zabezpieczone pliki PDF i dołączyć je do wiadomości e-

mail, należy:

1. W oknie wiadomości programu Outlook kliknąć na przycisku Dołącz jako zabezpieczony

Adobe PDF.

Uwaga: Przycisk Dołącz jako zabezpieczony Adobe PDF jest wyświetlany tylko wtedy,
gdy skonfigurowano serwer zasad Adobe (służy do tego okno Ustawienia zabezpieczeń
w programie Acrobat).

2. Kliknąć na przycisku Przeglądaj, zaznaczyć plik lub pliki do konwersji, a następnie kliknąć
na przycisku Otwórz.
3. Określić użytkowników, którzy będą mogli otwierać plik PDF, po czym kliknąć na OK.
● Aby byli to tylko odbiorcy pliku, zaznaczyć opcję Ogranicz dostęp tylko do osób z pól

Do, Dw i Udw tej wiadomości.

● Aby były to tylko osoby skojarzone z pewną zasadą zabezpieczeń, zaznaczyć opcję

Ogranicz dostęp, stosując następującą zasadę zabezpieczeń, a następnie zaznaczyć

zasadę na liście.
4. W razie konieczności zalogować się na serwerze zasad Adobe, podając swoją nazwę
użytkownika i hasło.

Uwaga: Plik PDF zostaje zabezpieczony dopiero po wysłaniu wiadomości e-mail.

Konwersja plików utworzonych w programie Microsoft Project
(Windows)

Pliki pochodzące z programu Microsoft Project konwertuje się tak samo jak pliki
pochodzące z aplikacji pakietu Office; jedyna różnica polega na tym, że w programie
Project konwersja obejmuje tylko bieżący widok. Do zmiany ustawień konwersji PDF
służy polecenie Adobe PDF >Zmień ustawienia konwersji. (Informacje o ustawieniach
konwersji znajdują się w części Informacje o ustawieniach konwersji PDF (pliki tworzone
w aplikacjach z Microsoft Office).)

Aby przekonwertować plik pochodzący z programu Microsoft Project na plik Adobe

PDF, należy:

1. Otworzyć dokument w programie Microsoft Project.

2. Przejść na pasek narzędzi PDFMaker 7.0 i kliknąć na jednym z następujących przycisków:
● Konwertuj na plik Adobe PDF .
● Konwertuj na plik Adobe PDF i wyślij e-mailem . Plik Adobe PDF zostanie
automatycznie dołączony do nowej wiadomości otwartej w domyślnej aplikacji
pocztowej.
● Konwertuj na plik Adobe PDF i wyślij do przeglądu . Plik zostanie przekonwertowany
na format Adobe PDF, po czym rozpocznie się przegląd za pomocą e-maila.
(Zobacz Organizowanie przeglądów za pomocą e-maila.)
3. W oknie dialogowym Zapisz w określić nazwę pliku i jego folder docelowy, a następnie
kliknąć na Zapisz.
Konwersja plików utworzonych w programie Microsoft Access
(Windows)

Konwersja plików utworzonych w programie Microsoft Acces przebiega tak samo jak
konwersja plików utworzonych w programach z pakietu Office. (Zobacz Konwersja
plików utworzonych w aplikacjach z pakietu Microsoft Office (Windows).) Do zmiany
ustawień konwersji PDF służy polecenie Adobe PDF > Zmień ustawienia konwersji.
(Informacje o ustawieniach konwersji znajdują się w części Informacje o ustawieniach
konwersji PDF (pliki tworzone w aplikacjach z Microsoft Office).)

Uwaga: W przypadku konwersji plików pochodzących z programu Access 2003 lub

Access 2002 są konwertowane raporty, tabele, kwerendy i formularze. W przypadku
konwersji plików pochodzących z programu Access 2000 są konwertowane tylko
raporty.

Aby przekonwertować obiekt pochodzący z programu Microsoft Access na plik Adobe

PDF, należy:

1. Otworzyć dokument w programie Microsoft Access.

2. Zaznaczyć obiekt, który ma być przekonwertowany na plik PDF.
3. Wykonać jedną z następujących czynności:
● Kliknąć na przycisku Konwertuj na plik Adobe PDF na pasku narzędzi modułu
PDFMaker 7.0.
● Kliknąć na przycisku Konwertuj na plik Adobe PDF i wyślij e-mailem na pasku
narzędzi modułu PDFMaker 7.0. Plik Adobe PDF zostanie automatycznie dołączony do
nowej wiadomości otwartej w domyślnej aplikacji pocztowej.
● Kliknąć na przycisku Konwertuj na plik Adobe PDF i wyślij do przeglądu na pasku
narzędzi modułu PDFMaker 7.0. Obiekt zostanie przekonwertowany na format Adobe
PDF, po czym rozpocznie się przegląd za pomocą e-maila. (Zobacz Organizowanie
przeglądów za pomocą e-maila.)
● Wybrać polecenie Adobe PDF > Konwertuj raporty na plik Adobe PDF. Zaznaczyć

raporty przeznaczone do konwersji i kliknąć na przycisku Dodaj raporty. Jeśli wszystkie z

raportów przeznaczonych do konwersji znajdują się na liście Raporty w PDF, należy
kliknąć na przycisku Konwertuj na PDF.
4. W oknie dialogowym Zapisz w określić nazwę pliku i jego folder docelowy, a następnie
kliknąć na Zapisz.
Konwersja plików utworzonych w programie Microsoft Publisher
(Windows)

W plikach Adobe PDF uzyskanych poprzez konwersję plików z programu Microsoft

Publisher są obsługiwane znaczniki cięcia, znaczniki zalewek, łącza, zakładki, kolory
dodatkowe i kolory CMYK.

Aby przekonwertować plik utworzony w programie Microsoft Publisher na plik

Adobe PDF, należy:

1. Otworzyć dokument programu Publisher.

2. Przejść na pasek narzędzi i kliknąć na jednym z następujących przycisków:
● Konwertuj na plik Adobe PDF .
● Konwertuj na plik Adobe PDF i wyślij e-mailem . Plik Adobe PDF zostanie
automatycznie dołączony do nowej wiadomości otwartej w domyślnej aplikacji
pocztowej.
● Konwertuj na plik Adobe PDF i wyślij do przeglądu . Plik zostanie przekonwertowany
na format Adobe PDF, po czym rozpocznie się przegląd za pomocą e-maila.
(Zobacz Organizowanie przeglądów za pomocą e-maila.)
3. W oknie dialogowym Zapisz w określić nazwę pliku i jego folder docelowy, a następnie
kliknąć na Zapisz.
4. (Mac OS) Kliknąć na przycisku Wyświetl plik, aby wyświetlić nowy plik w programie
Acrobat. Aby powrócić do aplikacji firmy Microsoft, należy kliknąć na przycisku Gotowe.
Konwersja plików utworzonych w programie Microsoft Visio
(Windows)

W trakcie domyślnej instalacji programu Acrobat do programu Microsoft Visio jest

dodawany pasek narzędzi modułu PDFMaker, który służy do konwersji stron tworzonych
w Visio na pliki Adobe PDF. W generowanych plikach Adobe PDF są zachowywane
oryginalne rozmiary stron, a także są obsługiwane warstwy, teksty, własności
niestandardowe, łącza, zakładki i komentarze.

Konwertując plik z programu Visio na plik Adobe PDF, można zachować wszystkie lub
tylko wybrane warstwy, a także spłaszczyć wszystkie warstwy; po spłaszczeniu warstw
dokument PDF wygląda, tak jak oryginalny rysunek, ale nie zawiera żadnych informacji
o warstwach. Konwersji podlegają wszystkie kształty składające się na rysunki Visio,
niezależnie od ich zabezpieczeń i funkcji; niestandardowe własności kształtów można
przekonwertować na dane PDF.

Uwaga: Linie pomocnicze są konwertowane tylko wtedy, gdy są wyświetlane w

programie Visio.

Aby przekonwertować plik programu Visio na plik Adobe PDF, należy:

1. Jeśli zachodzi potrzeba zmiany ustawień konwersji PDF, wybrać polecenie Adobe PDF >
Zmień ustawienia konwersji w programie Visio. (Aby uzyskać informacje o ustawieniach
konwersji, można ustawić wskaźnik myszy nad wybraną opcją i poczekać na
wyświetlenie jej krótkiego opisu; dodatkowe informacje znajdują się w części Edycja
ustawień konwersji dla PDFMaker (Windows).)
2. Aby poszczególne strony z pliku Visio zostały przekonwertowane na oznakowane strony
PDF, wybrać opcję Adobe PDF > Konwertuj wszystkie strony rysunku. Jeśli opcja ta nie
jest zaznaczona, konwersji podlega tylko bieżąca strona.
3. Utworzyć plik PDF, klikając na jednym z następujących przycisków na pasku narzędzi
modułu PDFMaker:
● Konwertuj na plik Adobe PDF .
● Konwertuj na plik Adobe PDF i wyślij e-mailem . Plik Adobe PDF zostanie
automatycznie dołączony do nowej wiadomości otwartej w domyślnej aplikacji
pocztowej.
● Konwertuj na plik Adobe PDF i wyślij do przeglądu . Plik zostanie przekonwertowany
na format Adobe PDF, po czym rozpocznie się przegląd za pomocą e-maila.
(Zobacz Organizowanie przeglądów za pomocą e-maila.)
4. Jeśli zachodzi taka potrzeba, zaznaczyć opcję uwzględniania niestandardowych
własności kształtów.
5. Kliknąć na przycisku Kontynuuj.
6. Określić sposób konwersji warstw Visio, zaznaczając jedną z poniższych opcji, po czym
kliknąć na przycisku Kontynuuj:
● Spłaszcz wszystkie warstwy.

● Zachowaj wszystkie warstwy.

● Zachowaj część warstw na wybranej stronie. W oknie dialogowym Acrobat PDFMaker

zostanie wyświetlony obrazek, przy użyciu którego trzeba będzie wybrać warstwy do
zachowania. Zobacz Zaznaczanie warstw Visio, które mają być przekonwertowane na
warstwy Adobe PDF.
7. Kliknąć na przycisku Konwertuj na PDF, w oknie Zapisz w wybrać miejsce zapisania
wynikowego pliku PDF, wpisać jego nazwę i kliknąć na Zapisz.

Tematy powiązne:

Zaznaczanie warstw Visio, które mają być przekonwertowane na warstwy Adobe PDF
Zaznaczanie warstw Visio, które mają być przekonwertowane na warstwy
Adobe PDF

Dokonując konwersji rysunku Visio z warstwami na plik PDF, użytkownik może zdecydować, czy i które
warstwy mają być zachowywane; może też spłaszczyć warstwy.

Warstwy Visio przeznaczone do konwersji A. Warstwy w pliku Visio B. Warstwy Visio przeznaczone do konwersji na
warstwy PDF

Aby zaznaczyć warstwy Visio, które mają być przekonwertowane na warstwy PDF, należy:

1. W programie Visio rozpocząć konwersję pliku Visio na plik Adobe PDF. (Zobacz Konwersja plików
utworzonych w programie Microsoft Visio (Windows).) W ostatnim kroku zaznaczyć opcję Zachowaj część
warstw na wybranej stronie.
2. Na liście Warstwy rysunku Visio zaznaczyć warstwy Visio, które mają być przekonwertowane i
uwzględnione w pliku PDF:
● Aby zaznaczyć jedną warstwę, kliknąć na jej nazwie.

● Aby zaznaczyć wszystkie warstwy, kliknąć prawym przyciskiem myszy i wybrać polecenie Zaznacz

wszystkie.
● Aby zaznaczyć więcej niż jedną warstwę, kliknąć na wybranych warstwach z wciśniętym klawiszem Ctrl.

Ponowne kliknięcie na warstwie (też z wciśniętym klawiszem Ctrl) powoduje jej usunięcie z zaznaczenia.

Uwaga: Aby przejść do wybranej warstwy, użyć klawisza Strzałka w górę lub Strzałka w dół.

3. Dodać zaznaczone warstwy Visio do listy warstw przeznaczonych do konwersji, wykonując jedną z
następujących czynności:
● Aby przekonwertować zaznaczone warstwy Visio na osobne warstwy PDF (należące jednak do

wspólnego zestawu), kliknąć na przycisku Utwórz zestaw warstw; opcjonalnie wpisać nazwę warstwy.
(Zestaw warstw PDF jest to folder pozwalający uporządkować warstwy na zakładce Warstwy programu
Acrobat. )
● Aby przekonwertować zaznaczone warstwy Visio na osobne warstwy, kliknąć na przycisku Dodaj

warstwy.

Nazwa warstwy figurującej na liście Warstwy rysunku Visio jest niedostępna, jeśli odpowiednia warstwa
figuruje na liście Warstwy PDF. Zaznaczenie warstwy na liście Warstwy PDF powoduje, że obok nazwy tej
warstwy na liście Warstwy rysunku Visio pojawia się kropka.

4. Opcjonalnie można wykonać następujące czynności:

● Chcąc zmienić kolejność warstw na liście Warstwy PDF, należy przeciągnąć wybrane warstwy w górę lub

w dół.
● Chcąc dołączyć własność widoczności, która w programie Acrobat może być włączana i wyłączana,

usunąć zaznaczenie opcji Zablokowana (obok wybranej warstwy PDF) ; aby zablokować włączanie
widoczności wybranej warstwy PDF, zaznaczyć tę opcję.
● Chcąc zapisać bieżące ustawienia zaznaczonych warstw Visio, kliknąć na przycisku Zapisz ustawienia PDF,

a następnie na przycisku OK. Ustawienia te będą używane przy kolejnej konwersji pliku Visio na format
PDF.
5. Kliknąć na przycisku Konwertuj na PDF, w oknie Zapisz w wybrać miejsce zapisania wynikowego pliku
PDF, wpisać jego nazwę i klilknąć na Zapisz.

Uwaga: Warstwy Visio, które wybrano do konwersji i które mają ustawienia Visio dotyczące widoczności,
drukowania i blokowania, są konwertowane na warstwy PDF; własności związane z widocznością i
drukowaniem są uwzględniane w wynikowych warstwach PDF. Jeśli plik Visio zawiera stronę tła,
nagłówek lub stopkę, w pliku PDF automatycznie są umieszczane warstwy PDF odpowiadające tym
elementom.
Konwersja plików Autodesk AutoCAD (Windows)

W trakcie domyślnej instalacji programu Acrobat do interfejsu aplikacji AutoCAD są

dodawane trzy przyciski ułatwiające konwersję plików AutoCAD na format Adobe PDF.
Konwersję można przeprowadzić tak, by zachować warstwy i układy z oryginalnego
pliku. Można też utworzyć ustawienia PDF odpowiedzialne za określenie warstw i
statusu warstw w wynikowym pliku PDF. Ustawienia te można nazwać, zapisać i
wykorzystywać podczas kolejnych konwersji.

Uwaga: W celu utworzenia dokumentu PDF o poprawnych rozmiarach stron moduł

Acrobat PDFMaker automatycznie uzyskuje od programu AutoCAD informacje
o wymaganych rozmiarach stron i ustawieniach rysunku, po czym stosuje je.

Aby przekonwertować plik programu AutoCAD na plik Adobe PDF, należy:

1. Jeśli zachodzi potrzeba zmiany ustawień konwersji PDF, wybrać polecenie Adobe PDF >
Zmień ustawienia konwersji w programie AutoCAD. (Aby uzyskać informacje o
ustawieniach konwersji, można ustawić wskaźnik myszy nad wybraną opcją i poczekać
na wyświetlenie jej krótkiego opisu. Dodatkowe informacje znajdują się w części "Edycja
ustawień konwersji modułu PDFMaker (Windows)" na stronie 88.)
2. Aby przekonwertować rysunek na plik Adobe PDF, kliknąć na jednym z następujących
przycisków na pasku narzędzi Adobe PDF:
● Konwertuj na plik Adobe PDF .
● Konwertuj na plik Adobe PDF i wyślij e-mailem . Plik Adobe PDF zostanie
automatycznie dołączony do nowej wiadomości otwartej w domyślnej aplikacji
pocztowej.
● Konwertuj na plik Adobe PDF i wyślij do przeglądu . Plik zostanie przekonwertowany
na format Adobe PDF, po czym rozpocznie się przegląd za pomocą e-maila.
(Zobacz Organizowanie przeglądów za pomocą e-maila.)
3. Aby wybrać układy AutoCAD, które mają być uwzględnione w wynikowym pliku PDF,
i określić ich kolejność, wykonać dowolną z następujących czynności w oknie
dialogowym Acrobat PDFMaker, po czym kliknąć na OK.
● Aby pewne układy były uwzględnione, zaznaczyć je na liście Układy rysunku i kliknąć na

przycisku Dodaj.
● Aby usunąć układy AutoCAD z listy układów uwzględnianych, zaznaczyć je na liście

Układy rysunku i kliknąć na przycisku Usuń.

● Aby zmienić kolejność układów PDF, zaznaczyć wybrany układ na liście Układy PDF

i użyć przycisku Przenieś w górę lub Przenieś w dół.

4. Określić sposób konwersji warstw AutoCAD, zaznaczając jedną z poniższych opcji, po
czym kliknąć na przycisku Kontynuuj:
● Spłaszcz wszystkie warstwy.

● Zachowaj wszystkie lub część warstw. W oknie dialogowym Acrobat PDFMaker zostanie

wyświetlony obrazek, przy użyciu którego trzeba będzie wybrać warstwy do

zachowania. Zobacz Zaznaczanie warstw AutoCAD, które mają być przekonwertowane
na warstwy Adobe PDF.
5. W oknie Zapisz w wybrać miejsce zapisania wynikowego pliku PDF, wpisać jego nazwę
i klilknąć na Zapisz.

Ważne: Istnieje kilka ustawień, które mogą spowodować alarm. Są to następujące

ustawienia: opcja Fill Modes ustawiona na Off, opcja Hide Object ustawiona na Off,
opcja Hide Plot ustawiona na On. Przed rozpoczęciem konwersji pliku AutoCAD na
format Adobe PDF, należy zamknąć te ostrzeżenia.

Tematy powiązne:

Zaznaczanie warstw AutoCAD, które mają być przekonwertowane na warstwy Adobe PDF
Zapisywanie ustawień konwersji warstw AutoCAD
Zaznaczanie warstw AutoCAD, które mają być przekonwertowane na
warstwy Adobe PDF

Dokonując konwersji pliku AutoCAD na plik PDF, można zdecydować, które warstwy AutoCAD mają być
zachowane w wynikowym pliku PDF.

Na liście Warstwy rysunku figurują wszystkie warstwy obecne w pliku AutoCAD. Warstwy, które mają
znaleźć się w pliku Adobe PDF, należy przenieść z listy Warstwy rysunku na listę Warstwy PDF. W
wynikowym pliku PDF będą obecne tylko te warstwy, które znajdą się na liście warstw PDF.

Ustawienia warstw AutoCAD i ustawienia warstw PDF A. Warstwy AutoCAD B. Warstwy PDF

Aby zaznaczyć warstwy AutoCAD, które mają być przekonwertowane na warstwy Adobe PDF, należy:

1. W programie AutoCAD rozpocząć konwersję pliku AutoCAD na plik Adobe PDF. (Zobacz Konwersja
plików Autodesk AutoCAD (Windows).) W ostatnim kroku zaznaczyć opcję Zachowaj część warstw na
wybranej stronie.
2. Aby wyświetlić warstwy AutoCAD w oknie dialogowym Acrobat PDFMaker, wykonać jedną z
następujących czynności:
● Wybrać opcję z menu Filtry warstw; na liście pojawią się warstwy spełniające podane kryterium.

● Zaznaczyć opcję Odwróć, aby na liście pojawiły się wszystkie warstwy oprócz tych, które spełniają

kryterium określone w menu Filtry warstw.

● Aby zmienić kolejność warstw, czyli sposób ich posortowania, należy klikać na ich nagłówki.

Uwaga: Aby zmienić własności warstw o nazwach On, Frozen i Plot, należy kliknąć na przycisku Anuluj
konwersję, zmienić własności na rysunku AutoCAD i ponownie rozpocząć opisaną procedurę.

3. Na liście Warstwy rysunku zaznaczyć warstwy AutoCAD, które mają być przekonwertowane i
uwzględnione w pliku PDF. W tym celu wykonać dowolną z następujących czynności:
● Aby zaznaczyć zestaw warstw uprzednio zapisanych, wybrać ustawienie z menu Ustawienia warstw PDF.

● Aby zaznaczyć jedną warstwę, kliknąć na jej nazwie.

● Aby zaznaczyć więcej niż jedną warstwę, kliknąć na wybranych warstwach z wciśniętym klawiszem Ctrl.

● Aby zaznaczyć wszystkie warstwy, kliknąć prawym przyciskiem myszy i wybrać polecenie Zaznacz

wszystkie.

Uwaga: Aby przejść do wybranej warstwy, użyć klawisza Strzałka w górę lub Strzałka w dół. Aby
przewijać zawartość tabeli w poziomie, należy użyć paska przewijania u dołu kolumny.

4. Dodać zaznaczone warstwy AutoCAD do listy warstw przeznaczonych do konwersji, wykonując jedną z
następujących czynności:
● Aby przekonwertować zaznaczone warstwy AutoCAD na osobne warstwy PDF (należące jednak do

wspólnego zestawu), kliknąć na przycisku Utwórz zestaw warstw; opcjonalnie wpisać nazwę warstwy.
(Zestaw warstw PDF jest to folder pozwalający uporządkować warstwy na zakładce Warstwy programu
Acrobat. )
● Aby przekonwertować zaznaczone warstwy AutoCAD na osobne warstwy, kliknąć na przycisku Dodaj

warstwy.

Nazwa warstwy figurującej na liście Warstwy rysunku AutoCAD jest niedostępna, jeśli odpowiednia
warstwa figuruje na liście Warstwy PDF. Zaznaczenie warstwy na liście Warstwy PDF powoduje, że obok
nazwy tej warstwy na liście Warstwy rysunku AutoCAD pojawia się kropka.

5. Opcjonalnie można wykonać następujące czynności:

● Chcąc zmienić kolejność warstw na liście Warstwy PDF, należy przeciągnąć wybrane warstwy w górę lub

w dół.
● Chcąc dołączyć własność widoczności, która w programie Acrobat może być włączana i wyłączana,

usunąć zaznaczenie opcji Zablokowana (obok wybranej warstwy PDF) ; aby zablokować włączanie
widoczności wybranej warstwy PDF, zaznaczyć tę opcję.
● Chcąc zapisać bieżące ustawienia zaznaczonych warstw AutoCAD, kliknąć na przycisku Zapisz ustawienia

PDF, a następnie na przycisku OK. Ustawienia te będą używane przy kolejnej konwersji pliku AutoCAD na
format PDF. (Zobacz Zapisywanie ustawień konwersji warstw AutoCAD.)
6. Kliknąć na przycisku Konwertuj na PDF, w oknie Zapisz w wybrać miejsce zapisania wynikowego pliku
PDF, wpisać jego nazwę i klilknąć na Zapisz.
Zapisywanie ustawień konwersji warstw AutoCAD

Konfigurację ustawień PDF można nazwać dopiero po dodaniu do listy warstw PDF co
najmniej jednej warstwy z listy Warstwy na rysunku. Wcześniej przycisk Dodaj ustawienie
PDF nie jest dostępny.

W menu Ustawianie warstwy PDF są dostępne wszelkie ustawienia, które utworzono

uprzednio. Ustawienia te można ponowie wykorzystywać, można też w dowolnej chwili
zmienić je lub zmienić ich nazwę.

Aby nazwać i zapisać ustawienie PDF, należy:

1. W programie AutoCAD rozpocząć konwersję pliku AutoCAD na plik Adobe PDF

(Zobacz Konwersja plików Autodesk AutoCAD (Windows).) W ostatnim kroku zaznaczyć
opcję Zachowaj część warstw na wybranej stronie.
2. W oknie dialogowym Acrobat PDFMaker kliknąć na przycisku Dodaj ustawienia PDF
i wykonać jedną z następujących czynności:
● Aby utworzyć nowe ustawienie, wprowadzić jego nazwę w polu Nazwa nowego

ustawienia warstwy.
● Aby zmienić nazwę ustawienia PDF, zaznaczyć nazwę i kliknąć na przycisku Zmień

nazwę.
● Aby usunąć ustawienie PDF, zaznaczyć nazwę i kliknąć na przycisku Usuń.

3. Kliknąć na przycisku OK, aby powrócić do okna dialogowego modułu Acrobat PDFMaker
(Konwertuj na Adobe PDF).

Uwaga: Ustawienia PDF są przechowywane w pliku AutoCAD; dlatego też, chcąc je

zapisać, należy najpierw utworzyć plik PDF, a potem zapisać plik AutoCAD.
Edycja ustawień konwersji dla PDFMaker (Windows)

Konwertując pliki z formatu pewnej aplikacji na format Adobe PDF, użytkownik może
skorzystać z kilku zestawów zdefiniowanych ustawień modułu PDFMaker. Może też
dostosować te ustawienia do swoich potrzeb. Aby wyświetlić ustawienia konwersji PDF
powinien wybrać w używanej aplikacji polecenie Adobe PDF > Zmień ustawienia
konwersji:

● Ustawienia modułu PDFMaker (widoczne u góry okna dialogowego), które mają

zastosowanie we wszystkich operacjach konwersji przy użyciu modułu PDFMaker,
niezależnie od tego, w jakiej aplikacji utworzono dany plik.
● Ustawienia dotyczące konkretnej aplikacji, które mają zastosowanie tylko do konwersji
plików w formacie tej aplikacji. Na przykład, jeśli konwersja na format PDF jest
przeprowadzana w programie Word, ustawienia te obowiązują tylko w przypadku
konwersji plików w formacie Worda.

Ustawienia obydwu rodzajów obowiązują do momentu ich zmiany.

Ustawienia konwersji modułu PDFMaker A. Ustawienia stosowane we wszystkich aplikacjach B.

Ustawienia stosowane tylko w bieżącej aplikacji, w tym wypadku Microsoft Word

Aby zmienić ustawienia konwersji modułu PDFMaker, należy:

1. Wybrać polecenie Adobe PDF > Zmień ustawienia konwersji.

2. Określić ustawienia konwersji na różnych zakładkach:
● Zakładka Ustawienia pozwala określić ustawienia modułu PDFMaker i aplikacji,

dotyczące konwersji PDF. (Zobacz Informacje o ustawieniach konwersji PDF (pliki

tworzone w aplikacjach z Microsoft Office).)
● Zakładka Zabezpieczenia zapewnia kontrolę nad otwieraniem, drukowaniem i edycją

pliku Adobe PDF. (Zobacz Dodawanie haseł i ustawianie opcji zabezpieczeń.) Należy
pamiętać, że poziom szyfrowania jest wyznaczony przez poziom zgodności określony w
ustawieniach konwersji.

Uwaga: Nie we wszystkich aplikacjach są dostępne wszystkie ustawienia konwersji. Nie

w każdej aplikacji są wyświetlane wszystkie zakładki okna dialogowego.

3. Po ustawieniu wymaganych opcji można kliknąć na przycisku OK. Ustawienia zostaną

zastosowane. Aby powrócić do domyślnych ustawień dla danej aplikacji, należy kliknąć
na przycisku Przywróć domyślne.
Tworzenie plików Adobe PDF w programie Acrobat

Tworzenie plików Adobe PDF przy użyciu programu Acrobat Distiller

Tworzenie plików PostScript
Tworzenie plików Adobe PDF z plików innego typu
Tworzenie plików Adobe PDF metodą przeciągania i upuszczania
Tworzenie plików Adobe PDF z plików PostScript
Tworzenie plików Adobe PDF z dokumentów drukowanych
Tworzenie plików Adobe PDF ze stron internetowych
Tworzenie plików Adobe PDF z przechwyconych obrazów ekranu
Ustawienia konwersji dla plików obrazków
Ustawienia konwersji dla innych plików
Ustawianie opcji wyświetlania konwertowanych plików tekstowych
Tworzenie plików Adobe PDF przy użyciu programu Acrobat
Distiller

Acrobat Distiller pozwala tworzyć pliki PDF w sposób automatyczny i zgodny ze

specyfikacją użytkownika. Dostosowując ustawienia programu do swoich potrzeb,
użytkownik jest w stanie uzyskać dokładnie takie pliki, jakich potrzebuje.

W oknie programu Acrobat Distiller jest dostępnych szereg ustawień Adobe PDF, które
odpowiadają za konwersję danych na format PDF. Ustawienia proponowane przez firmę
Adobe można dostosować do swoich potrzeb, wybierając zestaw odpowiadający
oczekiwaniom, modyfikując poszczególne ustawienia i zapisując je jako zestaw o
podanej nazwie. Dostosowane w ten sposób ustawienia można udostępnić innym
użytkownikom, co daje gwarancję, że tworzone przez nich pliki PDF będą miały takie
same własności.

Okno programu Acrobat Distiller umożliwia następujące czynności: otwieranie plików

PostScript w celu ich przekonwertowania na format PDF, wybór lokalizacji czcionek i
folderów obserwowanych, uzyskiwanie informacji o funkcjach programu. Ponadto, okno
to zapewnia kontrolę nad realizowanymi zadaniami: ich zatrzymywanie, wznawianie,
anulowanie i śledzenie.

Główne okno programu Acrobat Distiller (Windows) A. Menu B. Pliki ustawień Adobe PDF C.
Pliki oczekujące D. Zadanie nieudane E. Menu kontekstowe F. Okno stanu

Uwaga: W systemie Mac OS nie ma menu kontekstowego. Zamiast niego jest dostępny
przycisk Wyczyść listę, który pozwala usunąć z listy wszystkie zadania wykonane.

W aplikacji tej jest dostępny zestaw plików ze zdefiniowanymi ustawieniami Adobe PDF,
które pozwalają zoptymalizować wynikowy plik PDF ze względu na wybrany nośnik.
Doświadczony użytkownik może ustawienia te dostosowywać, a tym samym zmieniać
jakość i rozmiary uzyskiwanych plików PDF.

Aby uruchomić program Acrobat Distiller, należy:

W programie Acrobat wybrać polecenie Zaawansowane > Acrobat Distiller. (W systemie

Windows można wybrać polecenie Start > Programy > Acrobat Distiller 7.0. )

Aby utworzyć plik Adobe PDF za pomocą programu Distiller, należy:

1. W aplikacji Acrobat Distiller, w menu wysuwanym Ustawienia domyślne zaznaczyć plik

ustawień Adobe PDF. Zobacz Korzystanie z ustawień domyślnych Adobe PDF.
2. W aplikacji źródłowej przekonwertować plik do postaci PostScript. (Zobacz Tworzenie
plików PostScript.)
3. Przekonwertować plik PostScript jedną z następujących metod:
● Wybrać polecenie Plik > Otwórz. Plik PostScript zostanie otwarty.

● Przeciągnąć plik PostScript do okna programu Acrobat Distiller. (Do okna programu

Acrobat Distiller można przeciągnąć więcej plików PostScript. )

Chcąc ingerować w sposób realizacji zadania, można:

Wykonywać następujące czynności:

● Aby tymczasowo zatrzymać realizację bieżącego zadania, należy kliknąć na przycisku

Zatrzymaj. W systemie Windows można kliknąć prawym przyciskiem myszy na kolejce
zadań i wtedy kliknąć na przycisku Zatrzymaj. Przycisk Zatrzymaj zostanie zastąpiony
przez przycisk Wznów.
● Aby wznowić realizację bieżącego zadania, należy kliknąć na przycisku Wznów.
W systemie Windows można kliknąć prawym przyciskiem myszy na kolejce zadań
i wtedy kliknąć na przycisku Wznów.
● Aby zatrzymać przetwarzanie plików, należy kliknąć na przycisku Anuluj zadania.
W systemie Windows można kliknąć prawym przyciskiem myszy na kolejce zadań
i wtedy kliknąć na przycisku Anuluj zadania. Zostaną anulowane wszystkie zadania
oczekujące i nieudane.
● (Tylko w systemie Windows) Aby otworzyć folder zawierający wybrane pliki, należy
kliknąć prawym przyciskiem myszy na kolejce zadań i kliknąć na przycisku Eksploruj.
● (Tylko w systemie Windows) Aby otworzyć zaznaczony plik PDF w programie Acrobat, w
przeglądarce lub w programie Adobe Reader, należy kliknąć prawym przyciskiem myszy
na kolejce zadań i wybrać polecenie Wyświetl.

Aby wyczyścić pliki oczekujące w kolejce zadań, należy:

Wykonać jedną z następujących czynności:

● (Windows) Kliknąć prawym przyciskiem myszy na kolejce zadań i wybrać polecenie

Wyczyść historię.
● (Mac OS) Kliknąć na przycisku Wyczyść listę, który jest wyświetlany nad kolejką zadań.

Z listy zostaną usunięte wszystkie poprawnie przekonwertowane pliki.

Aby zapisać historię kolejki zadań w systemie Windows, należy:

Kliknąć prawym przyciskiem myszy na kolejce zadań i wybrać polecenie Zapisz historię.
Lista zostanie zapisana jako plik PDF.

Aby zabezpieczyć pliki Adobe PDF, należy:

1. W programie Acrobat Distiller wybrać polecenie Ustawienia > Zabezpieczenia.

2. W oknie dialogowym Zabezpieczenia zaznaczyć wybrane opcje zabezpieczeń. Opcje
zabezpieczeń opisano w części Opcje haseł. Nie wszystkie z opcji figurujących na liście
są dostępne w programie Distiller.

Tematy powiązne:

Określanie preferencji programu Distiller

Określanie preferencji programu Distiller

Preferencje programu Distiller można nazwać jego ustawieniami globalnymi.

Aby określić preferencje programu Distiller, należy:

1. W programie Acrobat Distiller wybrać polecenie Plik > Preferencje (Windows) lub
polecenie Distiller > Preferencje (Mac OS).
2. Określić dowolne spośród następujących preferencji:
● Aby były generowane powiadomienia o tym, że folder obserwowany jest niedostępny

lub nie może być znaleziony, należy zaznaczyć opcję Powiadom, gdy Foldery
obserwowane nie są dostępne.
● (Windows) Aby system powiadamiał o tym, że na dysku instalacyjnym programu Distiller

zostało mniej niż 1 MB wolnego miejsca, należy zaznaczyć opcję Powiadom gdy folder
Windows TEMP będzie się zapełniał. Konwersja na format PDF wymaga dwa razy więcej
wolnego miejsca na twardym dysku, niż zajmuje konwertowany plik PostScript.
● Aby po przeciągnięciu pliku lub wyborze polecenia Drukuj program pytał o nazwę

i miejsce zapisania pliku, należy zaznaczyć opcję Pytaj gdzie umieścić plik PDF.
● Aby program ostrzegał użytkownika o możliwości nadpisania istniejącego pliku PDF,

należy zaznaczyć opcję Pytaj czy zastąpić istniejący plik PDF.

● (Windows) Aby przekonwertowany plik PDF był automatycznie otwierany, należy

zaznaczyć opcję Oglądaj PDF, gdy używany jest Distiller.

● Aby po udanej operacji automatycznie były usuwane pliki z komunikatami

wygenerowanymi w trakcie pracy nad plikiem, należy zaznaczyć opcję Usuwaj pliki log
udanych operacji.

Uwaga: Program Distiller śledzi stan wszystkich przetwarzanych plików. Informacje

wyświetlane w oknie programu są zapisywane w pliku o nazwie messages. log. Plik ten
jest umieszczany w katalogu \Documents and Settings\[bieżący użytkownik]
\Application Data\Adobe\Acrobat\Distiller 7 (Windows) lub Users/[bieżący użytkownik]/
Library/Application Support/Adobe/Acrobat/Distiller 7 (Mac OS). Plik messages.log
można otworzyć i obejrzeć w dowolnym edytorze tekstu.
Tworzenie plików PostScript

W niektórych sytuacjach konwersję pliku źródłowego na format PDF warto poprzedzić

utworzeniem pliku PostScript. Metodę taką może wybrać doświadczony użytkownik,
który chce umieścić w pliku PostScript pewne parametry programu lub operatory
pdfmark określające sposób konwersji na format PDF. Szczegółowe informacje na ten
temat można znaleźć na witrynie internetowej firmy Adobe, pod adresem http: //
partners. adobe. com/links/acrobat (informacje są dostępne tylko w języku angielskim).
Informacje o łączeniu plików PostScript zawiera podręcznik Acrobat Distiller Parameters.

W wielu aplikacjach, np. Adobe InDesign, do tworzenia plików PostScript służy

polecenie Plik > Drukuj. Okna dialogowe Drukowania mogą być różne w różnych
aplikacjach. Informacje dotyczące tworzenia plików PostScript w konkretnej aplikacji
znajdują się w jej dokumentacji.

Tworząc pliki PostScript, warto wziąć pod uwagę następujące wskazówki:

● Wszędzie, gdzie jest to możliwe, należy używać języka PostScript Level 3, gdyż jest on
najbardziej zaawansowany.
● Funkcję drukarki PostScript powinna pełnić drukarka Adobe PDF.
● Gdy jest tworzony plik PostScript, czcionki używane w dokumencie muszą być wysłane
na drukarkę Adobe PDF. W celu wysłania czcionek należy kliknąć na zakładce Ustawienia
Adobe PDF w oknie dialogowym Preferencje drukowania Adobe PDF i usunąć
zaznaczenie opcji Nie wysyłaj czcionek do programu Distiller. (Zobacz Korzystanie z
drukarki Adobe PDF.)
● Plik PostScript powinien mieć taką samą nazwę co oryginalny dokument, ale z
rozszerzeniem ps. Gdy program Distiller tworzy plik Adobe PDF, rozszerzenie ps jest
zastępowane rozszerzeniem pdf. W ten sposób bardzo łatwo jest zidentyfikować plik
oryginalny, pośredni (PostScript) i wynikowy (PDF). W niektórych aplikacjach zamiast
rozszerzenia ps jest używane rozszerzenie prn. Program Distiller rozpoznaje obydwa
rozszerzenia.
● Kolory i niestandardowe rozmiary stron są dostępne pod warunkiem używania pliku
PPD, który został dostarczony razem z programem Acrobat Distiller 7.0. Gdy jest
używany inny plik, dokumenty PDF mogą być wyświetlane i drukowane w
niewłaściwych kolorach, z niewłaściwymi czcionkami i/lub na stronach o niewłaściwych
rozmiarach.
● Przesyłając pliki PostScript między komputerami za pośrednictwem serwera FTP, należy
wybrać opcję przekazu danych 8-bitowych--zwłaszcza wtedy, gdy komputery są
wyposażone w różne systemy. Dzięki temu znaki wysuwania wiersza nie będą
zastępowane znakami powrotu karetki (i na odwrót).

Tematy powiązne:

Automatyczna konwersja plików PostScript z wykorzystaniem folderów obserwowanych

Automatyczna konwersja plików PostScript z wykorzystaniem
folderów obserwowanych

Program Distiller można skonfigurować w taki sposób, aby pliki PostScript były
poszukiwane w specjalnych folderach nazywanych folderami obserwowanymi. Program
może monitorować do 100 folderów obserwowanych. Po znalezieniu pliku PostScript w
folderze wejściowym (ang. "In folder") folderu obserwowanego następuje konwersja
pliku na format Adobe PDF i przeniesienie pliku wynikowego (przeważnie też pliku
PostScript i pewnych plików dziennika) do folderu wyjściowego (ang. "Out folder"). Z
danym folderem obserwowanym można skojarzyć określone ustawienia zabezpieczeń i
ustawienia Adobe PDF. Będą one stosowane do wszystkich plików znajdowanych w tym
folderze. Ustawienia zabezpieczeń folderu obserwowanego są nadrzędne w stosunku
do ustawień zabezpieczeń programu Distiller. Np. jeśli plik znaleziony w folderze
obserwowanym ma uprawnienie "tylko do odczytu", Distiller nie konwertuje go. Jeśli
jednak dane zabezpieczenie dotyczy programu Distiller, a nie folderu obserwowanego,
podczas konwersji plików z tego folderu jest ono stosowane.

W systemie Windows wszelkie ustawienia i preferencje są przypisywane do konkretnych

użytkowników; zasada ta nie dotyczy plików ustawień Adobe PDF, które są
przechowywane w folderze \Document Settings\All Users\Documents\Adobe PDF
\Settings. W systemach, gdzie używa się innego systemu plików niż NTFS, ustawienia
zapisane w powyższym folderze są dostępne (w trybie odczytu i zapisu) dla wszystkich
użytkowników. W systemach z systemem plików NTFS uprawnienia do odczytu i zapisu
plików ustawień mają tylko ich twórcy. Inni użytkownicy mają tylko uprawnienia odczytu.

Uwaga: Pliki ustawień domyślnych instalowane razem z programem Distiller (w

systemie Windows) są "tylko do odczytu" i "ukryte".

W systemie Mac OS obowiązuje zasada, że ustawienia i preferencje (dotyczące

programu Distiller) poszczególnych użytkowników nie są udostępniane innym
użytkownikom. Aby były one udostępniane twórca folderu obserwowanego
(zawierającego ustawienia i preferencje), musi określić odpowiednie uprawnienia do
jego folderu wejściowego i wyjściowego. Jeśli zrobił to, inni użytkownicy mogą
kopiować pliki do folderu wejściowego i pobierać pliki z folderu wyjściowego. W tym
czasie twórca folderu obserwowanego musi być zalogowany w systemie i musi
korzystać z programu Distiller. Inni użytkownicy logują się zdalnie, uzyskują dostęp do
folderu obserwowanego i czekają na konwersję swoich plików.

Ważne: Folderów obserwowanych nie można skonfigurować jako ogólnodostępnej

usługi sieciowej. Wszyscy użytkownicy, którzy zamierzają tworzyć dokumenty Adobe
PDF, muszą mieć licencję na program Acrobat.

Aby skonfigurować foldery obserwowane, należy:

1. W programie Acrobat Distiller wybrać polecenie Ustawienia > Foldery obserwowane.

2. Kliknąć na przycisku Dodaj folder i wybrać folder docelowy. W folderze tym program
Distiller automatycznie umieści folder Wejściowy (In) i Wyjściowy (Out). Foldery te
można utworzyć w dowolnym miejscu dysku.
3. Aby usunąć folder, należy go zaznaczyć i kliknąć na przycisku Usuń folder. Przed
usunięciem folderu, trzeba upewnić się, że Distiller zakończył przetwarzanie wszystkich
zapisanych w nim plików.

Uwaga: Usunięcie folderu obserwowanego nie pociąga za sobą usunięcia ani folderów
In i Out, ani ich zawartości, ani pliku folder .joboptions. Jeśli zajdzie taka potrzeba,
elementy te będzie można usunąć ręcznie.

4. Aby zdefiniować opcje zabezpieczeń folderu, należy zaznaczyć folder i kliknąć na

przycisku Zmień ustawienia. Opcje powinny zostać ustawione zgodnie z opisem w
części Opcje haseł. Aby powrócić do okna dialogowego Foldery obserwowane, należy
kliknąć na przycisku OK.

Każdy folder zabezpieczony zostaje oznaczony ikoną zabezpieczeń. Aby przywrócić

oryginalne opcje zabezpieczeń folderu (zaznaczone w oknie programu Distiller), należy
zaznaczyć folder i kliknąć na przycisku Wyczyść zabezpieczenie.

5. Aby określić ustawienia konwersji Adobe PDF folderów, należy wykonać jedną z
następujących czynności i kliknąć na przycisku OK:
● Aby dokonać edycji ustawień Adobe PDF, które mają być zastosowane do wybranego

folderu, należy zaznaczyć ten folder, kliknąć na przycisku Zmień ustawienia i dokonać
edycji ustawień Adobe PDF. (Zobacz Tworzenie własnych ustawień Adobe PDF.) Plik z
ustawieniami zostanie zapisany w folderze obserwowanym jako folder.joboptions.
● Aby użyć innego zestawu ustawień Adobe PDF, należy zaznaczyć wybrany folder

i kliknąć na przycisku Wczytaj ustawienia. Można użyć każdego zestawu, który został
uprzednio zdefiniowany, nazwany i zapisany. (Zobacz Tworzenie własnych ustawień
Adobe PDF.)
6. Ustawić opcje zarządzania przetwarzaniem plików:
● Określić, co ile sekund ma być sprawdzana zawartość folderów. Można wprowadzić

liczbę od 1 do 9999. (Na przykład, wartość 120 odpowiada 2 minutom, a wartość 9999
odpowiada 2 i 3/4 godziny. )
● Określić czynności do wykonania po przetworzeniu pliku PostScript. Plik może być

przeniesiony do folderu wyjściowego (razem z plikiem PDF) lub usunięty. Do folderu

wyjściowego będą automatycznie kopiowane wszelkie pliki dzienników.
● Jeśli po pewnym czasie pliki PDF mają być usunięte, należy określić wymaganą liczbę

dni, od 1 do 999. Opcja ta może obejmować również plik PostScript i pliki dzienników.
Tworzenie plików Adobe PDF z plików innego typu

Pliki zapisane w wielu formatach można przekonwertować na format Adobe PDF za

pomocą polecenia Utwórz PDF z pliku. Typy plików obsługiwanych przez to polecenie
są zestawione w menu Pliki typu (Windows) lub Pokaż (Mac OS). Użytkownik może
skorzystać z domyślnych ustawień konwersji lub dostosować je do swoich potrzeb.

W systemie Windows użytkownik może skorzystać z Eksploratora Windows, kliknąć

prawym przyciskiem myszy na pliku i wybrać polecenie Konwersja na Adobe PDF (z
menu kontekstowego). W systemie Mac OS użytkownik może kliknąć na pliku z
wciśniętym klawiszem Control i wybrać polecenie Otwórz. Podczas tworzenia pliku PDF
są stosowane ostatnio używane ustawienia Adobe PDF. W przypadku typów plików,
które nie mogą zostać przekonwertowane, polecenie Konwersja na Adobe PDF jest
niedostępne.

Istnieje możliwość konwersji wielu różnych plików źródłowych o różnych typach

i połączenie ich w jeden plik PDF - służy do tego polecenie Utwórz PDF z wielu plików.
(Zobacz Tworzenie plików Adobe PDF z plików PostScript.)

Aby utworzyć plik Adobe PDF za pomocą polecenia Utwórz PDF z pliku, należy:

1. W programie Acrobat wybrać polecenie Plik > Utwórz PDF > Z pliku lub kliknąć na
przycisku Utwórz PDF na pasku narzędzi i wybrać opcję Z pliku.
2. Z menu Pliki typu (Windows) lub Pokaż (Mac OS) wybrać typ pliku, a następnie odszukać
plik, który ma być przekonwertowany na format Adobe PDF.
3. Jeśli zachodzi potrzeba dostosowania ustawień konwersji, należy kliknąć na przycisku
Ustawienia i zmienić je. W przypadku plików graficznych można ustawić opcje konwersji
dotyczące kompresji i zarządzania kolorem. (Zobacz Ustawienia konwersji dla plików
obrazków.) W przypadku plików innego rodzaju można określić ustawienia Adobe PDF i
ustawienia zabezpieczeń. (Zobacz Ustawienia konwersji dla innych plików.)

Uwaga: Przycisk Ustawienia jest niedostępny, jeśli dla zaznaczonego typu plików nie
można określić żadnych ustawień konwersji lub wybrano opcję Wszystkie pliki.

4. Aby zastosować zaznaczone ustawienia, należy kliknąć na przycisku OK.

5. Kliknąć na przycisku Otwórz, aby przekonwertować plik na format Adobe PDF.

W zależności od typu konwertowanego pliku może zostać otwarta aplikacja zewnętrzna

lub okno dialogowe postępów konwersji.
Tworzenie plików Adobe PDF metodą przeciągania i upuszczania

Pliki pewnych typów daje się przekonwertować na format Adobe PDF przez proste
przeciągnięcie ich ikon do panelu dokumentu w oknie programu Acrobat lub na ikonę
programu Acrobat.

Aby utworzyć plik Adobe PDF metodą przeciągania i upuszczania, należy:

Wykonać jedną z następujących czynności:

● (Windows) Przeciągnąć plik do otwartego okna programu Acrobat lub na ikonę

programu Acrobat.

Uwaga: Jeśli pewien plik zostanie przeciągnięty do panelu dokumentu programu

Acrobat, ale w oknie programu był już otwarty dokument, przekonwertowany plik
zostanie otwarty jako nowy plik PDF.

● (Mac OS) Przeciągnąć plik na ikonę programu Acrobat.

Tworzenie plików Adobe PDF z plików PostScript

Użytkownik, który chciałby przekonwertować wiele plików na raz i połączyć je w jeden

plik Adobe PDF, może skorzystać z polecenia Utwórz PDF z wielu plików. Polecenie to
pozwala również połączyć ze sobą wiele plików PDF. W obydwu wypadkach są
wykorzystywane ustawienia konwersji, które określono na poziomie preferencji
Konwersja na Adobe PDF.

Dokumenty Adobe PDF utworzone z wielu plików zawierają specjalne zakładki, które
pozwalają drukować, usuwać i wyodrębniać pliki składające się na dany dokument PDF.
(Zobacz Wydzielanie, przenoszenie i kopiowanie stron i Usuwanie i zastępowanie stron.)

Jeśli wygląd wynikowego dokumentu PDF nie jest zadowalający, można go zmienić.
Można na przykład dodać nagłówki, stopki (w tym numery stron), znaki wodne i tło.
(Zobacz Dodawanie nagłówków i stopek i Dodawanie znaków wodnych i tła.)

Aby przekonwertować wiele plików, należy:

1. Wykonać jedną z następujących czynności:

● Wybrać polecenie Plik > Utwórz PDF > Z wielu plików lub kliknąć na przycisku Utwórz

PDF i wybrać opcję Z wielu plików.

● Zaznaczyć pliki w oknie Organizatora, a następnie kliknąć na przycisku Utwórz PDF

z wielu plików.
2. W oknie dialogowym Utwórz PDF z wielu dokumentów zaznaczyć pliki przeznaczone do
konwersji jedną z następujących metod:
● Kliknąć na przycisku Przeglądaj (Windows) lub Wybierz (Mac OS), po czym odszukać

pierwszy plik do konwersji i kliknąć na nim dwukrotnie. Aby dodać do zaznaczenia inne
pliki z tego samego katalogu, należy kliknąć na nich z wciśniętym klawiszem Ctrl
(Windows) lub Command (Mac OS).
● Zaznaczyć opcję Dołącz wszystkie otwarte dokumenty PDF, aby do listy łączonych

plików dodać wszystkie otwarte pliki PDF.

● Zaznaczyć pliki w menu Dołącz ostatnio połączone pliki (zawierającym 10 plików

wybieranych ostatnio).
● Zaznaczyć plik PDF i wyświetlić go, klikając na przycisku Podgląd. Kliknąć na przycisku

OK, aby zamknąć okno dialogowe.

Ten sam plik można dodać kilka razy. Jest to użyteczne na przykład wtedy, gdy
trzeba dodać puste strony lub strony określające przejścia między plikami.

3. Odpowiednio rozmieścić pliki na liście (pliki są konwertowane i łączone w kolejności

określonej na liście) :
● Aby przesunąć dany plik w kierunku początku lub końca listy, należy zaznaczyć jego

nazwę i skorzystać z przycisków Przenieś w górę lub Przenieś w dół.

● Przeciągnąć pliki w obrębie listy.

● Aby usunąć plik z listy, należy zaznaczyć jego nazwę i kliknąć na przycisku Usuń.

4. Kliknąć na OK. Program połączy pliki w jeden wynikowy plik Adobe PDF. W zależności od
tego, w jaki sposób utworzono pliki źródłowe, może być wyświetlane lub nie być
wyświetlane okno postępów konwersji. W trakcie konwersji mogą też być otwierane i
zamykane pewne aplikacje źródłowe. Po zakończeniu konwersji wynikowy plik jest
otwierany, a program monituje o jego zapisanie.

Aby określić ustawienia konwersji plików, należy:

1. W oknie dialogowym Preferencje kliknąć na przycisku Konwersja na PDF (po lewej

stronie).
2. Zaznaczyć na liście typ plików.
3. Kliknąć na przycisku Edycja ustawień i ustawić pożądane opcje.

Uwaga: Ustawienia dotyczące niektórych typów plików nie podlegają edycji. W takich
wypadkach przycisk Edycja ustawień jest niedostępny.
Tworzenie plików Adobe PDF z dokumentów drukowanych

Pliki PDF mogą być tworzone przy użyciu skanera, tj. poprzez bezpośrednie skanowanie
dokumentów drukowanych. Przed rozpoczęciem skanowania użytkownik może
zdecydować, czy będzie tworzony plik tekstowy i nadający się tym samym do
przeszukiwania (trzeba wówczas zastosować mechanizm rozpoznawania znaków), czy
też będzie tworzony plik w formacie obrazka--czyli mapa bitowa, którą będzie można
wyświetlać, a nie będzie można przeszukiwać.

Jeśli zostanie utworzony plik PDF w formacie obrazka, a później zajdzie potrzeba
przeszukania, poprawienia lub skopiowania zawartego w nim tekstu (ewentualnie,
potrzeba dostosowania go do wymagań osób niepełnosprawnych), można będzie użyć
polecenia Rozpoznaj tekst i zmienić w ten sposób właściwości pliku. (Zobacz Konwersja
stron zeskanowanych jako obrazki na strony zawierające rozpoznawalny tekst.)

Uwaga: Jeśli ktoś planuje konwersję bardzo wielu dokumentów drukowanych (np.
przepisów prawnych) na tekstowe pliki Adobe PDF, powinien zakupić oprogramowanie
Acrobat® Capture®.

Tematy powiązne:

Konwersja zeskanowanych stron na format Adobe PDF

Korzystanie z opcji obrazków
Wskazówki dotyczące skanowania
Konwersja stron zeskanowanych jako obrazki na strony zawierające rozpoznawalny tekst
Poprawianie wyrazów na konwertowanych stronach
Konwersja zeskanowanych stron na format Adobe PDF

Skanowanie rozpoczyna się od wyboru polecenia Utwórz PDF ze skanera, które

powoduje uruchomienie skanera. Przed jego rozpoczęciem, należy jednak upewnić się,
co do poprawnej instalacji i konfiguracji skanera. Procedury te należy wykonać zgodnie
z dokumentacją skanera i jego oprogramowania. (Zobacz Wskazówki dotyczące
skanowania.)

Program Acrobat współpracuje zarówno ze sterownikami TWAIN (które są standardem

wykorzystywanym przez większość skanerów biurowych), jak i sterownikami WIA
(Windows Image Acquisition) systemu Windows XP.

Uwaga: Dokumenty Adobe PDF, które utworzono ze skanów, są zgodne z programem

Acrobat w wersji 5. 0 i z jego nowszymi wersjami. Aby zapewnić zgodność z programem
Acrobat 4. 0, należy użyć innej metody kompresji niż JBIG2.

Aby utworzyć pliki PDF ze stron zeskanowanych, należy:

1. W programie Acrobat wybrać polecenie Plik> Utwórz PDF > Ze skanera; można też
przejść do menu Utwórz Adobe PDF na pasku narzędzi i wybrać polecenie Ze
skanera.

Podczas skanowania dokumentów drukowanych można zastosować metody rozpoznawania

tekstu i dodać znaczniki.
2. W oknie dialogowym Utwórz PDF ze skanera wybrać skaner.
3. Wybrać format Z jednej strony lub Obie strony. (Ustawienia programu Acrobat mogą
zostać zastąpione przez ustawienia skanera. Na przykład, jeśli w programie Acrobat
wybrano ustawienie Obie strony, a a poziomie skanera ustawienie Z jednej strony,
będzie skanowana tylko jedna strona nośnika. )
4. Określić, czy wynik skanowania ma zostać przekonwertowany na nowy dokument PDF,
czy też ma zostać dołączony do otwartego dokumentu PDF. Jeśli nie jest otwarty żaden
dokument PDF, menu Miejsce docelowe jest niedostępne, a wynik skanowania jest
konwertowany na nowy dokument.
5. Zaznaczyć opcję Rozpoznaj tekst, jeśli zachodzi potrzeba przekonwertowania
tekstowych wyników skanowania (będących obrazkami) na zwykły tekst. Kliknąć na
przycisku Ustawienia i ustawić pożądane opcje.
● Opcja Podstawowy język OCR określa język, z którego mają pochodzić rozpoznawane

znaki. W japońskiej wersji programu Acrobat języki łacińskie są dostępne tylko pod
warunkiem przeprowadzenia niestandardowej instalacji programu z zaznaczoną opcją
Obsługa języków łacińskich. W przypadku innych wersji programu niż japońska język
japoński jest dostępny pod warunkiem przeprowadzenia instalacji niestandardowej
z zaznaczoną opcją Obsługa języków azjatyckich.
● Opcja Styl wyjściowego PDF ma dwa ustawienia, Obrazek z możliwością wyszukiwania

i Sformatowany tekst i grafika. Ustawienie Obrazek z możliwością wyszukiwania

powoduje, że skanowane strony są zapisywane na dwóch warstwach: na pierwszej
warstwie jest umieszczana mapa bitowa (obrazek), a na drugiej (niewidocznej) -
zeskanowany tekst. Choć wygląd strony nie zmienia się, zawarty na niej tekst można
przeszukiwać. Ustawienie Sformatowany tekst i grafika umożliwia rekonstrukcję
oryginalnej strony na podstawie rozpoznanych elementów, a więc tekstu, czcionek,
obrazków i innych elementów graficznych.
● Opcja Próbkowanie obrazków pozwala zmniejszyć liczbę pikseli na obrazkach

dowolnego rodzaju (kolorowych, szarych i monochromatycznych). Próbkowanie jest

przeprowadzane po rozpoznaniu znaków.
6. Zaznaczyć opcję Dodaj znaczniki do dokumentu (znaczniki ułatwiają dostęp do
dokumentu osobom niepełnosprawnym), aby program Acrobat określił treściową
strukturę dokumentu - strukturę wyznaczającą kolejność odczytu jego elementów.
Opcja ta jest dostępna pod warunkiem zaznaczenia opcji Rozpoznaj tekst. Informacje o
rozwiązywaniu problemów z kolejnością odczytu znajdują się w części Poprawianie
znaczników.
7. Kliknąć na przycisku Ustawienia obrazka, aby ustawić opcje kompresji i filtrowania.
(Zobacz Korzystanie z opcji obrazków.)
8. Kliknąć na Skanuj.
9. Ustawić dodatkowe opcje skanera i zakończyć skanowanie. Aby zeskanować kolejne
strony, należy kliknąć na przycisku Dalej. Po zakończeniu skanowania, należy kliknąć na
przycisku Gotowe. (W zależności od typu używanego skanera mogą być dostępne różne
opcje i różne metody skanowania.)

Uwaga: Gdy użytkownik podejmie próbę zaznaczenia tekstu w pliku PDF uzyskanym
metodą skanowania bez włączonej funkcji rozpoznawania znaków, program będzie
monitował o uaktywnienie rozpoznawania. Gdy użytkownik kliknie na OK., zostanie
otwarte okno dialogowe Rozpoznaj tekst. (Zobacz Konwersja stron zeskanowanych jako
obrazki na strony zawierające rozpoznawalny tekst.)
Korzystanie z opcji obrazków

Opcje obrazków określają sposób filtrowania i kompresji zeskanowanych obrazków w

wynikowym dokumencie Adobe PDF. W większości wypadków wystarczają domyślne
ustawienia programu, jednak czasami, np. gdy zachodzi potrzeba zwiększenia jakości
obrazków lub uzyskania plików o mniejszych rozmiarach, ustawienia te należy
dostosować.

Aby określić sposób reprezentacji zeskanowanych stron w dokumencie PDF, należy:

● Opcję Kolor/Skala szarości ustawić jako Adaptacyjna lub JPEG.

● Opcję Monochromatyczny ustawić jako JBIG2, Adaptacyjna lub CCITT Group 4.

Do każdej z zeskanowanych stron jest stosowana tylko jedna z powyższych opcji. Po

kliknięciu na przycisku Skanuj (w programie Acrobat) użytkownik może wybrać rozmiar
skanowanych stron, ich rozdzielczość, liczbę kolorów i liczbę bitów na piksel w
interfejsie TWAIN. Po kliknięciu na przycisku Skanuj w interfejsie TWAIN skaner
rozpoczyna pracę, po czym program Acrobat odbiera i przetwarza zeskanowane strony -
właśnie wtedy są stosowane powyższe opcje: Monochromatyczny dla obrazków czarno-
białych i Kolor/Skala szarości dla pozostałych obrazków.

Adaptacyjna

Każda ze stron jest dzielona na obszary czarno-białe, szare i kolorowe; jest wybierany taki
sposób podziału, aby zachować pierwotny wygląd obrazka i uzyskać duży stopień
kompresji. Kompresja adaptacyjna ma zastosowanie do obrazków szarych i RGB
o rozdzielczości większej niż 150 ppi, a także do obrazków czarno-białych o
rozdzielczości większej niż 400 ppi. Przy mniejszych rozdzielczościach stron nie dzieli się
na obszary, a wynikiem kompresji jest jeden obrazek konkretnego typu. Zalecane
rozdzielczości skanowania to: 300 ppi dla stron szarych i RGB, oraz 600 ppi dla stron
czarno-białych.

JPEG

Do całej strony (szarej lub zapisanej w trybie RGB) jest stosowana kompresja JPEG.
(Zobacz Metody kompresji.)

JBIG2

Ustawienie JBIG2 może być używane wyłącznie w przypadku stron czarno-białych. Przy
wysokich ustawieniach jakości (suwak ustawiony dalej niż na 0, 95) jest stosowana
kompresja bezstratna. Przy mniejszych ustawieniach jakości m miejsce intensywna
kompresja tekstu. Strony skompresowane metodą JBIG2 zajmują zwykle o 60% mniej
miejsca niż strony skompresowane metodą CCITT Group 4, ale w pierwszym wypadku
operacja kompresowanie trwa dłużej. Metoda JBIG2 jest zgodna z programem Acrobat
5.0 (PDF 1. 4).

CCITT Group 4

Ustawienie CCITT Group 4 może być używane wyłącznie w przypadku stron czarno-
białych. Odpowiadająca mu metoda kompresji jest szybka, bezstratna i zgodna z
programem Acrobat 3.0 (PDF 1.2). (Zobacz Metody kompresji.)

Suwak

Suwak służy do określania proporcji między rozmiarem pliku i maksymalną jakością

obrazków. Ustawienie suwaka nie ma wpływu na czarno-biały wynik kompresji metodą
CCITT Group 4. Jeśli najniższe i najwyższe ustawienie suwaka wynosi odpowiednio 0, 0 i
1, 0, to wszelkie ustawienia przewyższające 0, 95 prowadzą do bezstratnej kompresji
JBIG2 (jeśli w ogóle wybrano metodę JBIG2). W przypadku kompresji metodą JPEG
domyślne ustawienie suwaka zapewnia zwarte strony o wystarczająco dobrej jakości;
ustawienia wyższe skutkują stronami mniej zwartymi, lecz o lepszej jakości; ustawienia
niższe prowadzą do stron skompresowanych w wysokim stopniu, lecz o mniejszej
jakości. W przypadku kompresji adaptacyjnej ustawienie suwaka dotyczy zarówno
szarych, jak i kolorowych fragmentów obrazka.

Bez pochylenia

Strony pochylone pod pewnym kątem są ustawiane pionowo.

Usuwanie tła

Opcja dotyczy tylko obrazków szarych i kolorowych, nie ma natomiast wpływu na

obrazki czarno-białe. Strony o prawie białym tle stają się białe. Jeśli tło nie jest białe,
kompresja adaptacyjna metodą JPEG daje słabe wyniki. Ustawienia Niska, Średnia
i Wysoka powodują zaciemnienie nie całkiem białych fragmentów strony, dzięki czemu,
w dalszej kolejności, mogą one zostać wypełnione czystą bielą. Chcąc uzyskać najwyższą
jakość skanowania, użytkownik powinien wykalibrować skaner (tj. odpowiednio ustawić
jasność, kontrast i inne parametry), tak by typowe czarno-białe wydruki z drukarek
laserowych miały białe tło i czarny lub ciemnoszary tekst. Po przeprowadzeniu kalibracji
opcja Usuwanie tła powinna zapewniać dobrą jakość skanowania, nawet w przypadku
ustawień Brak i Niska. W niektórych sytuacjach jednak, na przykład gdy są skanowane
artykuły z gazet, warto wybrać ustawienie Średnia lub Wysoka.

Usuwanie cienia i krawędzi

Zaznaczenie opcji powoduje, że z brzegów skanu są usuwane ciemne smugi

(powstające wskutek tego, że światło skanera załamuje się na brzegach stron).

Usuń kurz i rysy

Z czarno-białych fragmentów stron są usuwane izolowane, czarne plamki. Przy

ustawieniu Niska jest stosowany podstawowy filtr punktowy. Przy ustawieniu Średnia
lub Wysoka oprócz filtra punktowego jest używany filtr o szerszym zasięgu, dzięki czemu
mogą być usunięte większe plamki.

Usuwanie rastrów

Opcja odpowiada za eliminację małych kropek, będących skutkiem ubocznym

rasteryzacji. Należy pamiętać, że drukowanie kolorów polega przeważnie na nanoszeniu
na papier malutkich kropelek farby w pewnych kolorach podstawowych (np. żółty,
cyjan, magenta i czarny) ; wskutek tego wszelkie obrazki drukowane składają się tak
naprawdę z kropek (tworzących rastry). Przy wysokiej rozdzielczości skanowania kropki
te mogą zostać zapisane w pliku wynikowym. Jeśli nie zostaną one usunięte, pogarsza
się jakość kompresji JPEG, a przy wyświetlaniu wyników skanowania kropki mogą być
widoczne na ekranie.

Usuwanie rastrów zapewnia najlepsze wyniki przy rozdzielczościach od 200 do 400 ppi
dla obrazków szarych i RGB, i rozdzielczościach od 400 do 600 ppi dla obrazków czarno-
białych. Ustawienie Automatyczne (zalecane) powoduje, że sam program decyduje,
kiedy usuwać rastry; w przypadku obrazków szarych i RGB program włącza usuwanie
przy rozdzielczościach wyższych niż 300 ppi, a wyłącza przy rozdzielczościach niższych
niż 200. Ustawienie Brak powoduje wyłączenie funkcji usuwania rastrów. Ustawienie to
warto wybrać podczas skanowania stron bez obrazków oraz podczas skanowania z
wysoką rozdzielczością.

Usuwanie otoczki

Zaznaczenie tej opcji (zalecane) powoduje, że z brzegów stron są usuwane zbyt

intensywne kolory; ów niepożądany efekt może wystąpić podczas drukowania lub
skanowania stron o kontrastowych kolorach. Opcja ta ma zastosowanie tylko do stron
w kolorze.
Wskazówki dotyczące skanowania

Przed przystąpieniem do skanowania warto zapoznać się z następującymi wskazówkami:

● Program Acrobat umożliwia skanowanie obrazków o rozdzielczości od 10 do 3000 ppi.

Jeśli jednak opcja Styl wyjściowego PDF jest ustawiona jako Obrazek z możliwością
wyszukiwania lub Pełny tekst i grafika, to jest wymagana co najmniej rozdzielczość 144
ppi (a rozdzielczości większe niż 600 ppi są zmniejszane przez próbkowanie do wartości
600 ppi lub mniejszej).
● W przypadku większości obrazków czarno-białych najlepsze wyniki rozpoznawania
tekstu zapewnia skanowanie z rozdzielczością 300 ppi. Przy rozdzielczości 150 ppi
dokładność rozpoznawania jest nieco mniejsza (występuje więcej błędów
rozpoznawania) ; przy rozdzielczości 400 ppi i więcej operacja rozpoznawania trwa
dłużej, a skompresowane strony zajmują więcej miejsca. Jeśli jednak strona zawiera
wiele nierozpoznawanych słów lub bardzo drobny tekst (9 punktów lub mniej), warto
ustawić większą rozdzielczość skanowania. Gdziekolwiek jest to możliwe, należy
stosować skanowanie w czerni i bieli.
● Gdy nie jest zaznaczona opcja rozpoznawania tekstu, można wprawdzie skanować
obrazki o dowolnej rozdzielczości obsługiwanej przez program Acrobat (czyli od 10 do
3000 ppi), ale nadal zaleca się rozdzielczości od 144 ppi wzwyż. W przypadku kompresji
adaptacyjnej zaleca się: rozdzielczość 300 ppi dla obrazków szarych i RGB, oraz
rozdzielczość 600 ppi dla obrazków czarno-białych.

Uwaga: Skanowane stron przy następujących ustawieniach - kolor 24-bitowy,

rozdzielczość 300 ppi, rozmiar 8, 5 na 11 cali (21, 59 na-27, 94 cm) - daje w wyniku
bardzo duże obrazki (25 MB). Z tego względu przeprowadzenie skanowania może
wymagać dwukrotnie więcej miejsca w pamięci wirtualnej niż zwykle. Przy
rozdzielczości 600 ppi zarówno skanowanie, jak i dalsze przetwarzanie obrazka
przebiega około czterokrotnie dłużej niż przy rozdzielczości 300 ppi.

● Należy unikać tych ustawień skanera, które mogłyby uaktywnić dithering lub półtony.
Choć sprzyjają one polepszeniu jakości fotografii, mogą sprawiać kłopoty przy
rozpoznawaniu tekstu.
● Skanując tekst wydrukowany na kolorowym papierze, warto zwiększyć jasność i kontrast
o około 10 %. Jeśli skaner umożliwia filtrowanie kolorów, warto skorzystać z filtra lub
lampy i zmniejszyć za ich pomocą jasność tła. Ewentualnie, jeśli tekst nie jest zbyt ostry,
można dostosować kontrast i jasność skanera.
● Jeśli skaner jest wyposażony w ręczną regulację jasności, należy ustawić taką jasność,
aby skanowane znaki były wyraźne. Jeśli znaki zlewają się ze sobą, należy zwiększyć
jasność. Jeśli znaki są zbyt ziarniste, należy zmniejszyć jasność.

Znaki zbyt cienkie, zniekształcone i zbyt grube

Konwersja stron zeskanowanych jako obrazki na strony
zawierające rozpoznawalny tekst

Jeśli użytkownik nie zastosował funkcji rozpoznawania znaków na etapie skanowania,

może zastosować ją później, uaktywniając polecenie Rozpoznaj tekst. Oprogramowanie
do rozpoznawania znaków pozwala wyszukiwać tekst, a także poprawiać go i kopiować.
Przetworzone strony można zapisać w jednym z trzech formatów: Sformatowany tekst
i grafika, Obrazek z możliwością wyszukiwania (Dokładny) i Obrazek z możliwością
wyszukiwania (Minimalny). W przypadku każdego z nich jest przeprowadzane
rozpoznawanie znaków i czcionek, a obrazki tekstu są konwertowane na zwykły tekst.
Całość zapisu składa się z mapy bitowej konkretnej strony (wyświetlanej na pierwszym
planie) oraz reprezentacji przechwyconego tekstu (umieszczanego na niewidocznej
warstwie pod obrazem strony).

Polecenie Rozpoznaj tekst może być stosowane do stron, które zeskanowano lub
zaimportowano przy rozdzielczości 144 ppi lub wyższej.

Aby przekonwertować zeskanowane strony na tekst, należy:

1. Otworzyć plik wybrany do konwersji i wybrać polecenie Dokument > Rozpoznaj tekst >
Rozpocznij.
2. Określić strony do konwersji.
3. Jeśli zachodzi potrzeba zmiany podstawowego języka funkcji rozpoznawania, stylu
wyjściowego lub sposobu próbkowania obrazków, przejść do obszaru Ustawienia i
kliknąć na przycisku Edycja. Ustawienie Obrazek z możliwością wyszukiwania (Dokładny)
powoduje zachowanie oryginalnego obrazka na pierwszym planie i umieszczenie tekstu
za nim. Ustawienie Obrazek z możliwością wyszukiwania (Minimalny) powoduje
skompresowanie obrazka na pierwszym planie (co zapewnia mniejszy rozmiar pliku), ale
także obniżenie jakości obrazka. Ustawienie Tekst formatowany i grafiki umożliwia
rekonstrukcję oryginalnej strony na podstawie rozpoznanych elementów, a więc tekstu,
czcionek, obrazków i innych elementów graficznych.
4. W oknie dialogowym Rozpoznaj tekst kliknąć na przycisku OK.
Poprawianie wyrazów na konwertowanych stronach

Jeśli styl wyjściowy dokumentu PDF ustawiono jako Sformatowany tekst i grafika,
program Acrobat próbuje rozpoznawać tekst, to znaczy próbuje zastępować fragmenty
mapy bitowej znakami i wyrazami. Wyrazy, co do których ma wątpliwości, są znakowane
jako niepewne. Wyrazy takie są reprezentowane na dwa sposoby: użytkownik widzi
mapę bitową (obrazek), ale w rzeczywistości jest dołączona do niej (na niewidocznej
warstwie) informacja o wyniku rozpoznania. A zatem, chociaż wyrazy niepewne są
wyświetlane jako obrazki, można je wyszukiwać, kopiować i poprawiać. Jeśli chodzi
o akceptację wyrazu niepewnego, użytkownik ma dwie możliwości: albo zaakceptować
decyzję programu, albo nie zgodzić się z nią i poprawić wyraz za pomocą narzędzia
Retusz tekstu .

Uwaga: Przed przystąpieniem do poprawiania wyrazów niepewnych należy

przekonwertować zeskanowaną stronę na format dualny, obrazkowo-tekstowy.

Aby obejrzeć i poprawić wyrazy niepewne na konwertowanych stronach, należy:

1. Wykonać jedną z następujących czynności:

● Wybrać polecenie Dokument > Rozpoznaj tekst > Znajdę wszystkie niepewne.

Wszystkie wyrazy niepewne na stronie zostaną umieszczone w ramkach. Kliknięcie na

dowolnym z nich spowoduje wyświetlenie niepewnego tekstu w oknie dialogowym
Znajdź element.
● Wybrać polecenie Dokument > Rozpoznaj tekst > Znajdź pierwszy niepewny.

Uwaga: Jeśli okno Znajdź element zostanie zamknięte przed poprawieniem wszystkich
wyrazów niepewnych, procedurę poprawiania będzie można wznowić, wybierając
polecenie Dokument > Rozpoznaj tekst > Znajdź pierwszy podejrzany lub uaktywniając
narzędzie Retusz tekstu i klikając na dowolnym wyrazie niepewnym.

2. Wybrać z menu Znajdź opcję Niepewne i kliknąć na przycisku Znajdź.

3. Porównać wyraz widoczny w polu Niepewny z rzeczywistym wyrazem w dokumencie
i wykonać jedną z następujących czynności:
● Zaakceptować wyraz, klikając na przycisku Zaakceptuj i Znajdź. Program przejdzie do

następnego wyrazu niepewnego.

● Poprawić wyraz bezpośrednio w polu Niepewny, po czym kliknąć na przycisku

Zaakceptuj i Znajdź, aby przejść do kolejnego wyrazu niepewnego.

● Aby pominąć wyraz niepewny i przejść do następnego, kliknąć na przycisku Znajdź

następny.
● Jeśli wyraz niepewny został błędnie rozpoznany jako tekst, kliknąć na przycisku Nie tekst.

4. Obejrzeć i poprawić pozostałe wyrazy niepewne, po czym zamknąć okno dialogowe

Znajdź element.
Tworzenie plików Adobe PDF ze stron internetowych

Plik Adobe PDF utworzony ze stron HTML nie różni się od zwykłego pliku Adobe PDF. W
niniejszym rozdziale zostaną opisane takie metody konwersji stron internetowych, jak:
konwersja po podaniu adresu URL stron, konwersja poprzedzona kliknięciem na łączu w
pliku PDF, konwersja poprzez przeciągnięcie łącza WWW lub pliku HTML do ikony
programu Acrobat. We wszystkich wypadkach przekonwertowane strony są otwierane
w okienku dokumentu. Można go przeglądać, opatrywać komentarzami i na różne
sposoby modyfikować. Wszelkie łącza z oryginalnych stron internetowych są nadal
aktywne--kliknięcie na jednym z nich powoduje pobranie docelowych stron
internetowych, ich przekonwertowanie i umieszczenie na końcu pliku PDF.

Konwertując strony internetowe, należy zwrócić uwagę na następujące sprawy:

● Przed przystąpieniem do konwersji strony internetowej na plik Adobe PDF należy

upewnić się, czy komputer ma dostęp do Internetu.
● Można pobierać następujące dane: strony HTML, obrazki w formacie JPEG i GIF (w tym
ostatnią ramkę animowanych obrazków GIF), pliki tekstowe i mapy obrazków.
● Jedna strona internetowa może odpowiadać kilku stronom PDF; dzieje się tak, ponieważ
dłuższe strony HTML są dzielone na strony o standardowych rozmiarach (zależnych od
ustawień układu stron PDF).
● Strony HTML mogą zawierać tabele, łącza, ramki, kolory tła, kolory tekstu i formularze. Są
obsługiwane arkusze stylu kaskadowego i format Macromedia® Flash. Łącza HTML są zamienian
na łącza, a formularze HTML na formularze PDF.
● Ramka default/index. html jest pobierana tylko raz.
● Użytkownik może zdecydować, czy zasoby związane ze stroną mają być
reprezentowane w pliku PDF za pomocą adresów URL, osadzane w nim, czy też w ogóle
nie uwzględniane. (Zobacz Ustawianie opcji wyświetlania konwertowanych stron HTML.)
● Ustawiając odpowiednie opcje pobierania i konwersji stron internetowych, można
spowodować, że w wynikowym pliku PDF będą umieszczane specjalne zakładki
odpowiadające istotnym danym na konwertowanych stronach internetowych, np.
zakładki zastępujące hiperłącza. Zakładki te mogą okazać się pomocne przy oglądaniu,
reorganizacji, dodawaniu i usuwaniu wynikowych stron PDF. W dokumencie można
umieszczać dodatkowe zakładki, reprezentujące na przykład akapity, obrazki czy komórki
tabel. Informacje o korzystaniu z zakładek znajdują się w części Wydzielanie,
przenoszenie i kopiowanie stron i Usuwanie i zastępowanie stron.
● Jeśli użytkownik nie korzysta z azjatyckiej wersji systemu Windows, konwersja chińskich,
koreańskich lub japońskich stron internetowych na format PDF wymaga wcześniejszego
zainstalowania w systemie pliku obsługi języków azjatyckich. (W ustawieniach konwersji
HTML zaleca się wybór odpowiedniego kodowania. (Zobacz Pliki PDF z tekstem w
językach azjatyckich.)

Uwaga: Jeśli użytkownik systemu Windows podejmie próbę otwarcia pliku PDF, w
którym są używane czcionki dwubajtowe, a w systemie czcionek takich nie
zainstalowano, program Acrobat będzie monitował o zainstalowanie potrzebnych
zestawów czcionek.

Tematy powiązne:

Konwersja stron internetowych poprzez określenie adresu URL

Pobieranie i konwersja połączonych stron internetowych
Określanie ustawień konwersji dla przechwytywania stron internetowych
Ustawianie opcji wyświetlania konwertowanych stron HTML
Określanie preferencji przechwytywania stron internetowych
Konwersja stron internetowych poprzez określenie adresu URL

Program Acrobat pozwala pobrać i przekonwertować strony o wskazanym adresie URL,

przy czym każda ze stron może być reprezentowana jako oddzielny plik PDF. Decydując
się na taką metodę, należy określić, czy mają być pobrane tylko strony z najwyższego
poziomu witryny, tylko strony z określonej liczby poziomów witryny, czy też wszystkie
strony. Gdy po dokonaniu konwersji stron z danej witryny użytkownik zdecyduje się na
dodanie stron z innego poziomu, do istniejącego pliku PDF zostaną dodane tylko strony
z tego właśnie poziomu.

Aby przekonwertować strony internetowe poprzez określenie adresu URL, należy:

1. W programie Acrobat wykonać jedną z następujących czynności:

● Aby otworzyć przekonwertowane strony w postaci nowego pliku PDF, należy wybrać

polecenie Plik > Utwórz PDF > ze strony internetowej. Można też przejść na pasek
narzędzi, kliknąć na przycisku Utwórz PDF i wybrać opcję ze strony internetowej.
● Kliknąć na przycisku Utwórz PDF ze strony internetowej na pasku narzędzi.
● Aby dodać strony na końcu bieżącego pliku, należy wybrać polecenie Zaawansowane >

Przechwyć stronę internetową > Dołącz stronę internetową.

2. Wprowadzić adres URL stron internetowych lub odszukać stronę.
3. Wprowadzić liczbę poziomów witryny, które ma objąć konwersja. Aby konwersja objęła
wszystkie poziomy witryny, należy zaznaczyć opcję Pobierz całą witrynę.

Niektóre witryny internetowe zawierają setki, a nawet tysiące stron. Pobranie ich
wszystkich musiałoby trwać niezwykle długo, nie mówiąc o wymaganej ilości wolnego
miejsca na twardym dysku. Z tego względu najlepiej pobrać na początek tylko strony
najwyższego poziomu i na podstawie ich zawartości zdecydować o pobieraniu
kolejnych.

4. Określić następujące opcje:

● Z tej samej ścieżki - są pobierane tylko strony podrzędne względem podanego adresu

URL.
● Z tego samego serwera - są pobierane tylko strony z tego serwera, na którym są

przechowywane strony o podanym adresie URL.

5. Aby określić opcje, które będą stosowane do wszystkich konwertowanych stron
internetowych, należy kliknąć na przycisku Ustawienia. Opcje te dotyczą między innymi
układu dokumentów PDF, konwersji kodu HTML i zwykłego tekstu oraz generowania
takich elementów jak oznakowane taggedzakładki. (Zobacz Określanie ustawień
konwersji dla przechwytywania stron internetowych.)
6. Kliknąć na przycisk Utwórz.

Jeśli są pobierane strony z więcej niż jednego poziomu witryny, to po pobraniu stron
pierwszego poziomu okno dialogowe Stan pobierania zostaje umieszczone w tle. Aby je
wyświetlić ponownie, należy wybrać polecenie Zaawansowane > Przechwyć stronę
internetową > Przesuń okno dialogowe stanu na pierwszy plan.

Uwaga: W trakcie pobierania strony PDF mogą być przeglądane; ich edycja staje się
jednak możliwa dopiero po zakończeniu pobierania. W przypadku pobierania wielu
stron program może nie odpowiadać.
Pobieranie i konwersja połączonych stron internetowych

Jeśli strona przekonwertowana na plik Adobe PDF zawiera łącza, można pobrać i
przekonwertować także strony z nimi skojarzone. Nowe strony mogą zostać dołączone
do starego pliku PDF lub zapisane w nowym pliku. Po przeprowadzeniu konwersji łącza
do stron internetowych zamieniają się w zwykłe łącza. Kliknięcie na jednym z nich
powoduje przejście na inną stronę PDF, a nie na stronę internetową.

Aby przekonwertować połączone strony internetowe i dołączyć je do dokumentu

PDF, należy:

Wykonać jedną z następujących czynności:

● Kliknąć na łączu internetowym w dokumencie PDF. Jeśli jest to konieczne, należy

określić sposób otwierania stron przekonwertowanych. Jeśli preferencje
przechwytywania stron internetowych wymuszają otwieranie stron połączonych w
programie Acrobat, to w chwili ustawienia kursora nad pewnym łączem obok narzędzia
Rączka będzie wyświetlany znak plus; jeśli te same preferencje wymuszają otwieranie
stron połączonych w przeglądarce internetowej, to obok narzędzia Rączka będzie
wyświetlany znak W. Naciśnięcie klawisza Shift umożliwia przełączenie bieżącego
ustawienia.
● Kliknąć na łączu internetowym z wciśniętym prawym przyciskiem myszy (Windows) lub
klawiszem Control (Mac OS), po czym wybrać polecenie Dołącz do dokumentu.
● Wybrać polecenie Zaawansowane > Przechwyć stronę internetową Obejrzyj łącza
internetowe. W oknie dialogowym zostanie wyświetlona lista wszystkich łączy na
bieżącej stronie lub taggedstronach oznakowanych. Należy zaznaczyć łącza do
pobrania, a następnie kliknąć na przycisku Pobierz. Aby ustawić opcje pobierania, należy
kliknąć na przycisku Własności. (Zobacz Określanie ustawień konwersji dla
przechwytywania stron internetowych.)

Jeśli są pobierane strony z więcej niż jednego poziomu witryny, to po pobraniu stron
pierwszego poziomu okno dialogowe Stan pobierania zostaje umieszczone w tle. Aby je
wyświetlić ponownie, należy wybrać polecenie Zaawansowane > Przechwyć stronę
internetową > Przesuń okno dialogowe stanu na pierwszy plan.

Aby przekonwertować i dołączyć strony internetowe skojarzone ze wszystkimi

łączami na stronie, należy:

Wykonać jedną z następujących czynności:

● Wybrać polecenie Zaawansowane > Przechwyć stronę internetową > Dołącz wszystkie
Połączenia na stronie.
● Wybrać polecenie Zaawansowane > Przechwyć stronę internetową > Obejrzyj łącza
internetowe. Kliknąć na przycisku Wybierz wszystko, a następnie ma przycisku Pobierz.

Aby przekonwertować połączone strony internetowe i otworzyć je w nowym

dokumencie PDF, należy:

Wykonać jedną z następujących czynności:

● Kliknąć na łączu internetowym z wciśniętym prawym przyciskiem myszy (Windows) lub

klawiszem Control (Mac OS), po czym wybrać polecenie Otwórz strony połączone jako
nowy dokument.
● Kliknąć na łączu internetowym z wciśniętym klawiszem Ctrl (Windows) lub Command
(Mac OS).

Aby skopiować adres URL z łącza internetowego, należy:

Kliknąć na łączu internetowym z wciśniętym prawym przyciskiem myszy (Windows) lub

klawiszem Control (Mac OS) i wybrać polecenie Kopiuj położenie połączenia.
Określanie ustawień konwersji dla przechwytywania stron
internetowych

Dla każdego typu pobieranych plików można określić inne ustawienia konwersji.
Ustawienia te stosują się do stron, które mają zostać pobrane, a nie do stron, które już
zostały przekonwertowane. Chcąc powrócić do oryginalnych opcji, należy skorzystać
z okna dialogowego Preferencje.

Aby otworzyć okno dialogowe Ustawienia konwersji stron internetowych, należy:

1. Wykonać jedną z następujących czynności:

● Wybrać polecenie Plik > Utwórz PDF > Ze strony internetowej lub wybrać polecenie Ze

strony internetowej z menu Utwórz PDF na pasku narzędzi.

● Kliknąć na przycisku Utwórz PDF ze strony internetowej na pasku narzędzi.
● Wybrać polecenie Zaawansowane > Przechwyć stronę internetową > Dołącz stronę

internetową.
2. Kliknąć na przycisku Ustawienia.

Aby określić ogólne ustawienia konwersji, należy:

1. W oknie dialogowym Ustawienia konwersji stron internetowych kliknąć na zakładce

Ogólne.
2. W polu Ustawienia typu plików zaznaczyć typ pobieranych plików. Gdy zostanie
zaznaczony typ HTML lub TXT, będzie można kontrolować wygląd pliku na ekranie,
w tym własności czcionek. (Zobacz Ustawianie opcji wyświetlania konwertowanych
stron HTML i Ustawianie opcji wyświetlania konwertowanych plików tekstowych.)
3. Wykonać dowolną z następujących czynności:
● Zaznaczyć opcję Utwórz zakładki, aby dla każdej konwertowanej strony internetowej

była tworzona taggedzakładka o nazwie tożsamej z tytułem strony. Jeśli strona nie ma
tytułu, nazwa zakładki jest tożsama z adresem URL strony.
● Utworzyć znaczniki PDF, aby struktura otrzymanego pliku PDF odpowiadała strukturze

konwertowanych stron internetowych. Zaznaczenie opcji umożliwia tworzenie

taggedzakładek dla takich elementów, jak akapity, elementy list czy komórki tabel.
● Zaznaczyć opcję Umieść na nowych stronach nagłówki i stopki, aby na wszystkich

stronach były umieszczane nagłówki i stopki. W nagłówku jest wyświetlany tytuł strony
internetowej, a w stopce adres URL strony, numer strony oraz data i godzina pobrania
strony.
● Zaznaczyć opcję Zapisz polecenia Odświeżania, aby razem z plikiem PDF była

zapisywana lista adresów URL pobieranych stron. Opcję tę należy zaznaczyć przed
ewentualnym uaktualnieniem przekonwertowanej witryny internetowej.

Aby określić ustawienia konwersji układu strony, należy:

1. W oknie dialogowym Ustawienia konwersji stron internetowych kliknąć na zakładce

Układ strony.
2. Zaznaczyć rozmiar strony lub określić jej wysokość i szerokość w polach pod menu
Rozmiar strony.
3. Określić orientację i marginesy strony.
4. Zaznaczyć opcje skalowania, a następnie kliknąć na przycisku OK.
● Opcja Skaluj szerokość zawartości do strony (Windows) lub Skaluj zawartość do strony

(Mac OS) powoduje przeskalowanie zawartości strony ze względu na określoną

szerokość. Jeśli opcja nie jest zaznaczona, dostosowywany jest rozmiar strony (do jej
zawartości).
● Opcja Przełącz na poziomo, jeśli skalowanie jest mniejsze niż powoduje wyświetlenie

strony w orientacji poziomej, jeśli tylko stopień jej przeskalowania spadnie poniżej
pewnej wartości minimalnej. Jeśli stopień przeskalowania jest mniejszy niż 70%
(ustawienie domyślne), orientacja pozioma jest wybierana automatycznie. Opcja jest
dostępna pod warunkiem, że obowiązuje orientacja pionowa.
Ustawianie opcji wyświetlania konwertowanych stron HTML

Strony Adobe PDF uzyskane ze stron HTML mogą być wyświetlane z wykorzystaniem
różnych opcji. Opcje te określają między innymi własności czcionek, kolory tekstu i kolor
tła.

Aby ustawić dodatkowe opcje wyświetlania stron HTML, należy:

1. Otworzyć okno dialogowe Ustawienia konwersji stron internetowych, wykonując jedną

z następujących czynności:
● Wybrać polecenie Plik > Utwórz PDF > Ze strony internetowej lub wybrać polecenie Ze

strony internetowej z menu Utwórz PDF na pasku narzędzi.

● Kliknąć na przycisku Utwórz PDF ze strony internetowej na pasku narzędzi.
● Wybrać polecenie Zaawansowane > Przechwyć stronę internetową > Dołącz stronę

internetową.
2. Kliknąć na przycisku Ustawienia.
3. W oknie dialogowym Ustawienia konwersji stron internetowych kliknąć na zakładce
Ogólne.
4. Kliknąć dwukrotnie na pozycji HTML lub zaznaczyć pozycję HTML i kliknąć na przycisku
Ustawienia.
5. Zaznaczyć dowolne z opcji dostępnych na zakładce Ogólne:
● Opcja Kolory domyślne pozwala określić kolory domyśle tekstu, tła, łączy internetowych

oraz tekstu zastępującego niedostępne obrazki. Kolor każdego z tych elementów

wybiera się, otwierając odpowiednią paletę i zaznaczając na niej odpowiedni kolor. Jeśli
zaznaczone kolory mają być używane na wszystkich stronach, należy zaznaczyć opcję
Wymuś te ustawienia dla wszystkich stron. Jeśli opcja nie jest zaznaczona, kolory
określone w powyższy sposób są używane tylko na stronach bez zdefiniowanych
kolorów.
● Opcje tła pozwalają określić, czy w tle stron mają być wyświetlane kolory i wzorki, a w tle

komórek tabel kolory. Jeśli opcje te nie są zaznaczone, przekonwertowane strony mogą
wyglądać nieco inaczej niż w przeglądarce internetowej, ale są bardziej czytelne.
● Opcja Zawijaj wiersze w PREs dłuższe niż powoduje, że wiersze, których długość

przekracza określoną wartość, są zawijane. Zaznaczenie opcji nie jest zwykle konieczne,
gdyż każda strona internetowa jest skalowana, tak by na ekranie mógł zmieścić się
najdłuższy wiersz. Należy ją zaznaczyć, jeśli wiadomo, że będą pobierane strony o
bardzo długich wierszach.
● Opcje multimediów pozwalają określić, czy składniki multimedialne stron (np. pliki. swf)

mają być reprezentowane przez adresy URL, wyłączane, czy osadzane (jeśli jest to
możliwe).
● Opcja Konwertuj obrazki powoduje, że w pliku PDF są umieszczane przekonwertowane

obrazki. Jeśli opcja ta nie jest zaznaczona, zamiast obrazków są wyświetlane ramki (lub
teksty zastępcze).
● Opcja Podkreśl łącza powoduje, że obecne na stronach tekstowe łącza internetowe są

podkreślane.
6. Kliknąć na zakładkę Czcionki i kodowanie, która pozwala określić opcje kodowania
i czcionek - opcje dotyczące głównego tekstu, nagłówków i tekstu wstępnie
sformatowanego:
● Opcja Kodowanie wejściowe pozwala określić sposób kodowania tekstu.

● Opcja Ustawienia czcionki określonego języka pozwala określić czcionkę tekstu. Aby

zmienić czcionki używane przy wyświetlaniu głównego tekstu, nagłówków i tekstu

wstępnie sformatowanego, należy kliknąć na przycisku Zmień, zaznaczyć nowe czcionki
w odpowiednich menu, a następnie kliknąć na przycisku OK.
● Opcja Rozmiar czcionki pozwala określić rozmiary czcionek używanych w tekście,

nagłówkach i tekście wstępnie sformatowanym.

● Opcja Osadź czcionki platformy jeśli to jest możliwe powoduje, że czcionki są

przechowywane w pliku PDF, a zatem tekst jest wyświetlany zawsze przy użyciu
czcionek oryginalnych. Osadzanie czcionek zwiększa rozmiary pliku.
Określanie preferencji przechwytywania stron internetowych

Użytkownik może określić szereg preferencji dotyczących otwierania dokumentów PDF

utworzonych ze stron internetowych, a także dostosowywania konwersji stron
internetowych na strony Adobe PDF.

Aby określić preferencje przechwytywania stron internetowych, należy:

1. W oknie dialogowym Preferencje zaznaczyć opcję Przechwyć stronę internetową (po

lewej stronie).
2. W menu Weryfikuj przechowywane obrazki określić częstość sprawdzania ewentualnych
zmian obrazków w witrynie internetowej.
3. Zdecydować, czy strony połączone mają być otwierane w programie Acrobat, czy
w przeglądarce stron internetowych.
4. Zaznaczyć opcję Pokaż panel zakładek po otwarciu nowego pliku PDF (utworzonego ze
strony internetowej), która powoduje, że po otwarciu nowego pliku jest otwierany panel
nawigacji i są wyświetlane oznakowane zakładki. Jeśli opcja jest zaznaczona, to po
otwarciu przekonwertowanych stron internetowych, panel nawigacji jest zamykany, ale
nadal są tworzone oznakowane zakładki. Aby wyświetlić oznakowane zakładki w panelu
dokumentu, należy kliknąć na przycisku Zakładki.
5. Zaznaczyć opcję Zawsze lub Po, aby podczas pobierania stron internetowych z kilku
poziomów witryny były pomijane strony zabezpieczone. Jeśli zostanie zaznaczona opcja
Po, będzie wyświetlane okno z hasłem chroniącym zabezpieczone strony. Po upływie
określonego czasu okno będzie zamykane, a strony będą pomijane.
6. Kliknąć na przycisku Wyzeruj ustawienia konwersji na domyślne, jeśli zachodzi potrzeba
przywrócenia oryginalnych ustawień konwersji.
Tworzenie plików Adobe PDF z przechwyconych obrazów ekranu

Na format Adobe PDF można przekonwertować zrzut z ekranu (to, co widać na ekranie).

Aby przekonwertować obraz ekranu na plik Adobe PDF, należy:

Wykonać jedną z następujących czynności:

● (Windows) Za pomocą innej aplikacji, np. Adobe Photoshop, zapisać zawartość

bieżącego okna w Schowku. Następnie, już w programie Acrobat, wybrać polecenie Plik
> Utwórz PDF > Z obrazka w schowku lub wybrać polecenie Z obrazka w schowku z
menu Utwórz PDF. (W celu skopiowania obrazu ekranu do schowka można użyć też
klawisza PrntScrn. )
● (Mac OS) Wybrać polecenie Acrobat > Usługi > Grab > [Ekran, zaznaczenie lub ekran
tymczasowy]. (Grab jest to narzędzie systemu Mac OS do przechwytywania zawartości
ekranu. ) Przechwycony obraz ekranu zostanie automatycznie przekonwertowany na
plik Adobe PDF i otwarty.
Ustawienia konwersji dla plików obrazków

W przypadku plików graficznych użytkownik może ustawić opcje kompresji i

zarządzania kolorem. Gdy pliki mają format JPEG lub JPEG2000 opcje kompresji są
jednak wygaszone, ponieważ są używane ustawienia predefiniowane.

Uwaga: Pliki skompresowane metodą JPEG2000 nie będą zgodne z programem

Acrobat 4. 0. Pliki skompresowane metodą pełnej kompresji strumieniowej nie będą
zgodne z programem Acrobat w wersji 4. 0 i 5. 0.

W zależności od tego, czy obrazek jest monochromatyczny, szary (w skali szarości), czy
kolorowy można ustawić następujące opcje:

● Opcję Monochromatyczny można ustawić jako CCITT G4, co odpowiada najbardziej

uniwersalnej (i wystarczająco skutecznej) metodzie kompresji obrazków
monochromatycznych. W celu zapewnienie większego stopnia kompresji można
wybrać ustawienie JBIG2 (Bezstratna) lub JBIG2 (Stratna). W przypadku kompresji stratnej
można uzyskać kilkukrotnie większy stopień kompresji.
● W przypadku obrazków szarych i kolorowych należy ustawić opcje w polach Skala
szarości i Kolor. Ustawienie ZIP daje najlepsze wyniki, gdy są kompresowane obrazki
kolorowe z powtarzającymi się wzorkami i dużymi obszarami jednobarwnymi (np. kopie
zawartości ekranu), proste obrazki tworzone w typowych programach graficznych oraz
obrazki czarno-białe z powtarzającymi się wzorkami. Ustawienie JPEG (o stopniowalnej
jakości) jest przystosowane najlepiej do kompresji obrazków szarych i kolorowych, które
zawierają więcej szczegółów, niż można wydrukować lub wyświetlić na ekranie (dobry
przykład to fotografie). Ustawienie JPEG2000 w wersji bezstratnej ma dodatkowe zalety,
np. możliwość stopniowego wyświetlania obrazków. (JPEG2000 to nowy,
międzynarodowy standard kompresji danych obrazków.

Więcej informacji na ten temat można znaleźć w części Kompresja i próbkowanie

obrazków.

Ustawić opcje z grup RGB, CMYK i Skala szarości oraz inne opcje zarządzania kolorem:

● Zachowaj profile osadzone, która pozwala użyć osadzonego profilu ICC z pliku
wejściowego.
● Wyłącz, która powoduje pominięcie profili z pliku wejściowego.
● Pytaj przy otwieraniu, która powoduje, że jest wyświetlane okno dialogowe, w którym
można zdecydować się na osadzenie bądź pominięcie profilu ICC z pliku wejściowego.
Rozmiar profilu jest dany.
Ustawienia konwersji dla innych plików

W przypadku innych plików niż graficzne można ustawić opcje formatu Adobe PDF
i zabezpieczenia formatu Adobe PDF. Jeśli chodzi o ustawienia Adobe PDF można
wybrać gotowy zestaw opcji lub dokonać edycji wybranych ustawień, klikając na
przycisku Wyświetl. (Zobacz Korzystanie z ustawień domyślnych Adobe PDF i Tworzenie
własnych ustawień Adobe PDF.)

Opcję Zabezpieczenia Adobe PDF można ustawić jako Brak, Ponawiaj potwierdzenia
ochrony dla kolejnych zadań lub Użyj ostatnich ustawień ochrony. Można wybrać jedno
z tych ustawień domyślnych lub dokonać edycji wybranych ustawień, klikając na
przycisku Edycja. (Zobacz Ogólne informacje o zabezpieczaniu dokumentów.)

(Windows) W przypadku plików utworzonych w jednym z programów pakietu Microsoft

Office można zaznaczyć też opcje dotyczące włączania ułatwień dostępu, dodawania
zakładek i łączy oraz konwertowania całych skoroszytów programu Excel.
Ustawianie opcji wyświetlania konwertowanych plików
tekstowych

Strony Adobe PDF uzyskane z plików tekstowych mogą być wyświetlane

z wykorzystaniem różnych opcji. Opcje te określają między innymi własności czcionek.

Aby ustawić dodatkowe opcje wyświetlania plików tekstowych, należy:

1. Otworzyć okno dialogowe Ustawienia konwersji stron internetowych, wykonując jedną

z następujących czynności:
● Wybrać polecenie Plik > Utwórz PDF > Ze strony internetowej lub wybrać polecenie Ze

strony internetowej z menu Utwórz PDF na pasku narzędzi.

● Kliknąć na przycisku Utwórz PDF ze strony internetowej na pasku narzędzi.
● Wybrać polecenie Zaawansowane > Przechwyć stronę internetową > Dołącz stronę

internetową.
2. Kliknąć na przycisku Ustawienia.
3. Na zakładce Ogólne okna dialogowego Ustawienia konwersji stron internetowych
kliknąć dwukrotnie na pozycji Zwykły tekst lub zaznaczyć opcję Zwykły tekst i kliknąć na
przycisku Ustawienia.
4. Zaznaczyć dowolne z opcji dostępnych na zakładce Ogólne:
● Opcja Kolory pozwala określić domyślne koloru tekstu i tła. Kolor każdego z tych

elementów wybiera się, otwierając odpowiednią paletę i zaznaczając na niej

odpowiedni kolor.
● Opcja Zawijaj wiersze przy marginesie powoduje, że wiersze wychodzące poza

margines są zawijane. Ponieważ strony internetowe nie mają zdefiniowanej szerokości,

opcja ta często okazuje się przydatna. Gdy opcja nie jest zaznaczona, strony są
skalowane, tak by na każdej z nich zmieścił się najdłuższy wiersz tekstu.
● Opcja Zawijaj tekst jest dostępna tylko pod warunkiem zaznaczenia opcji Zawijaj

wiersze przy marginesie. (Zobacz Używanie i optymalizacja funkcji zawijania.)

● Opcja Ograniczenie wierszy na stronę powala określić górną granicę liczby wierszy

wyświetlanych na stronie PDF.

5. Kliknąć na zakładce Czcionki i kodowanie, aby określić czcionki używane w tekście
głównym, nagłówkach i w tekście wstępnie sformatowanym:
● Opcja Kodowanie wejściowe pozwala określić sposób kodowania tekstu.

● Opcja Ustawienia czcionki określonego języka pozwala określić czcionkę tekstu. Aby

zmienić czcionki używane w tekście głównym, nagłówkach i tekście wstępnie

sformatowanym, należy kliknąć na przycisku Zmień, zaznaczyć nowe czcionki,
a następnie kliknąć na przycisku OK, aby zastosować zmiany.
● Opcje Rozmiar czcionki pozwalają określić rozmiary czcionek.

● Opcja Osadź czcionki platformy jeśli to jest możliwe powoduje, że czcionki są

przechowywane w pliku PDF, a zatem tekst jest wyświetlany zawsze przy użyciu
czcionek oryginalnych. Osadzanie czcionek zwiększa rozmiary pliku. (Zobacz Dostęp do
czcionek i osadzanie czcionek.)
Ustawienia Adobe PDF

Korzystanie z ustawień domyślnych Adobe PDF

Tworzenie własnych ustawień Adobe PDF
Opcje ustawień Adobe PDF.
Udostępnianie własnych ustawień Adobe PDF innym użytkownikom
Kompresja i próbkowanie obrazków
Dostęp do czcionek i osadzanie czcionek
Korzystanie z ustawień domyślnych Adobe PDF

Ustawienia Adobe PDF określają właściwości tworzonych plików PDF. Użytkownicy mają
do dyspozycji kilka zestawów domyślnych ustawień Adobe PDF. (W różnych aplikacjach
firmy Adobe mogą być dostępne różne opcje i różne ich ustawienia. ) Użytkownik, który
zamierza skorzystać z takiego zestawu, powinien skonsultować się z osobami
odpowiedzialnymi za drukowanie dokumentów i ustalić, czy zestaw taki spełnia ich
wymagania, czy też trzeba utworzyć zestaw niestandardowy.

Uwaga: Ustawienia Adobe PDF powinny być regularnie sprawdzane. Aplikacje

i narzędzia do tworzenia plików Adobe PDF korzystają z tego zestawu ustawień, który
był zdefiniowany lub zaznaczony ostatnio. Ustawienia te nie powracają automatycznie
do opcji domyślnych.

Aby użyć pliku domyślnych ustawień Adobe PDF, należy:

1. Wykonać jedną z następujących czynności:

● Uruchomić aplikację Acrobat Distiller 7.0.

● W aplikacji zewnętrznej lub narzędziu zewnętrznym względem programu Distiller

udostępnić drukarki Adobe PDF. (Zobacz Korzystanie z drukarki Adobe PDF.)

● (Windows) W programie Acrobat, w oknie dialogowym modułu PDFMaker, wybrać

polecenie Adobe PDF > Zmień ustawienia konwersji.

2. W menu wysuwanym Ustawienia domyślne (lub Ustawienia konwersji) wybrać jeden
z następujących zestawów opcji.

Wysoka jakość druku

Zestaw zapewnia wyższą rozdzielczość niż zestaw opcji standardowych (Standard).

Obrazki kolorowe i w skali szarości są próbkowane przy rozdzielczości 300 ppi, a obrazki
monochromatyczne - przy rozdzielczości 1200 ppi; jest zachowywana maksymalna ilość
informacji o oryginalnym dokumencie. Pliki PDF utworzone z wykorzystaniem tego
zestawu mogą być otwierane w programie Acrobat 5.0 i Acrobat Reader 5.0 (oraz ich
nowszych wersjach).

PDF/A: Draft

Wejściowe pliki PostScript są sprawdzane pod kątem zgodności z normami ISO,

dotyczącymi długotrwałej archiwizacji dokumentów elektronicznych. Pliki wynikowe
będą bowiem pełnić przede wszystkim funkcję archiwów. Pliki zgodne ze standardem
PDF/A mogą zawierać tylko tekst, obrazki rastrowe i obiekty wektorowe; nie mogą
natomiast zawierać ani informacji zaszyfrowanych, ani skryptów. Wszystkie czcionki
muszą być osadzone; dzięki temu dokument będzie otwierany i wyświetlany w takiej
samej postaci, w jakiej go utworzono. Pliki PDF utworzone z wykorzystaniem tego
zestawu mogą być otwierane w programie Acrobat 5. 0 i Acrobat Reader 5.0 (oraz ich
nowszych wersjach). Informacje o tworzeniu plików zgodnych ze standardem PDF/X-1a
można uzyskać w części Opcje standardowe.

PDF/X-1a: 2001

Wejściowe pliki PostScript są sprawdzane pod kątem zgodności ze standardem PDF/X-

1a: 2001, a pliki wynikowe muszą być zgodne ze standardem PDF/X-1a. Jeśli wynik testu
zgodności jest negatywny, program Distiller generuje plik PDF/X. log z informacjami o
wykrytych błędach. PDF/X-1a jest to jedna z norm organizacji ISO, dotycząca wymiany
danych graficznych. Standard PDF/X-1a: 2001 wymaga osadzenia wszystkich czcionek,
określenia odpowiednich pól PDF, a także kolorów z przestrzeni CMYK, kolorów
podstawowych lub obydwu. Pliki zgodne ze standardem PDF/X muszą zawierać
wszelkie informacje umożliwiające wydruk w określonych warunkach. Domyślna nazwa
profilu wyjściowego dla zestawu (pliku) ustawień PDF/X-1a: 2001 to U. S. Web Coated
(SWOP). Pliki PDF utworzone z wykorzystaniem tego zestawu mogą być otwierane
w programie Acrobat 4. 0 i Acrobat Reader 4. 0 (oraz ich nowszych wersjach). Informacje
o tworzeniu plików zgodnych ze standardem PDF/X-1a można uzyskać w części Opcje
standardowe.

PDF PDF/X-1a: 2003

Wejściowe pliki PostScript są sprawdzane pod kątem zgodności ze standardem PDF/X-

1a: 2003, a pliki wynikowe muszą być zgodne ze standardem PDF/X-1a: 2003. Jeśli wynik
testu zgodności jest negatywny, program Distiller generuje plik PDF/X. log z
informacjami o wykrytych błędach. PDF/X-1a_2003 jest to jedna z norm organizacji ISO,
dotycząca wymiany danych graficznych. Standard PDF/X-1a wymaga osadzenia
wszystkich czcionek, określenia odpowiednich pól PDF oraz kolorów z przestrzeni CMYK,
kolorów podstawowych lub obydwu. Pliki zgodne ze standardem PDF/X muszą
zawierać wszelkie informacje umożliwiające wydruk w określonych warunkach.
Domyślna nazwa profilu wyjściowego dla zestawu (pliku) ustawień PDF/X-1a: 2003 to U.
S. Web Coated (SWOP). Pliki PDF utworzone z wykorzystaniem tego zestawu mogą być
otwierane w programie Acrobat 5.0 i Acrobat Reader 5.0 (oraz ich nowszych wersjach).
Informacje o tworzeniu plików zgodnych ze standardem PDF/X-1a można uzyskać w
części Opcje standardowe.

PDF/X-3: 2002

Wejściowe pliki PostScript są sprawdzane pod kątem zgodności ze standardem PDF/X-3:

2002, a pliki wynikowe muszą być zgodne ze standardem PDF/X-3: 2002. Jeśli wynik
testu zgodności jest negatywny, program Distiller generuje plik PDF/X. log z
informacjami o wykrytych błędach. Tak jak PDF/X-1a, PDF/X-3 jest standardem ISO do
wymiany danych graficznych. Podstawowa różnica między nimi polega na tym, że
standard PDF/X-3 pozwala korzystać z kolorów niezależnych od urządzeń (oprócz
tradycyjnych kolorów CMYK i kolorów dodatkowych). Domyślna nazwa profilu
wyjściowego dla zestawu (pliku) ustawień PDF/X-1a: 2002 to Euroscale Coated v2. Pliki
PDF utworzone z wykorzystaniem tego zestawu mogą być otwierane w programie
Acrobat 4. 0 i Acrobat Reader 4. 0 (oraz ich nowszych wersjach). Informacje o tworzeniu
plików zgodnych ze standardem PDF/X-3:2002 można uzyskać w części Opcje
standardowe.

PDF/X-3: 2003

Wejściowe pliki PostScript są sprawdzane pod kątem zgodności ze standardem PDF/X-3:

2002, a pliki wynikowe muszą być zgodne ze standardem PDF/X-3: 2002. Jeśli wynik
testu zgodności jest negatywny, program Distiller generuje plik PDF/X. log z
informacjami o wykrytych błędach. Tak jak PDF/X-1a, PDF/X-3 jest standardem ISO do
wymiany danych graficznych. Podstawowa różnica między nimi polega na tym, że
standard PDF/X-3 pozwala korzystać z kolorów niezależnych od urządzeń (oprócz
tradycyjnych kolorów CMYK i kolorów dodatkowych). Domyślna nazwa profilu
wyjściowego dla zestawu (pliku) ustawień PDF/X-1a: 2003 to Euroscale Coated v2. Pliki
PDF utworzone z wykorzystaniem tego zestawu mogą być otwierane w programie
Acrobat 5.0 (i jego nowszych wersjach). Informacje o tworzeniu plików zgodnych ze
standardem PDF/X-3:2003 można uzyskać w części Opcje standardowe.

Uwaga: W przypadku formatów PDF/X-1a oraz PDF/X-3 można modyfikować tylko te

opcje eksportowania, które spełniają warunki wybranego standardu. Na przykład,
w przypadku formatu PDF/X-1a: 2001 opcja Kolor jest niedostępna. W przypadku
formatów PDF/X-1a: 2003 i PDF/X-3: 2003 wymagane ustawienie opcji Zgodność
(w panelu Ogólne) to Acrobat 5. 0 (PDF 1. 4). Jakakolwiek zmiana tego ustawienia
spowoduje przestawienie opcji zgodności Standard na: Brak.

Wysoka jakość druku

Zestaw jest użyteczny przy tworzeniu plików PDF, które będą stanowić podstawę
profesjonalnego wydruku wysokiej jakości (np. w naświetlarni); pliki wynikowe nie są
jednak zgodne ze standardem PDF/X. W tym wypadku największą rolę odgrywa jakość
wydruku. W pliku muszą być zawarte wszystkie informacje wymagane przez firmę
drukującą i niezbędne do otrzymania profesjonalnego wydruku. Obrazki kolorowe i w
skali szarości są próbkowane przy rozdzielczości 300 ppi, a obrazki monochromatyczne -
przy rozdzielczości 1200 ppi; są osadzane wszystkie podzestawy czcionek obecne w
dokumencie (jeśli to możliwe) ; wydruk ma większą rozdzielczość niż w przypadku
ustawień standardowych. Zadania drukowania z czcionkami, których nie można osadzić,
nie są realizowane. Pliki PDF utworzone z wykorzystaniem tego zestawu mogą być
otwierane w programie Acrobat 5. 0 i Acrobat Reader 5. 0 (oraz ich nowszych wersjach).

Uwaga: Przed utworzeniem pliku Adobe PDF, który będzie drukowany przez
wyspecjalizowaną firmę, należy dowiedzieć się, jakie ustawienia i rozdzielczości są
najbardziej odpowiednie, ewentualnie poprosić pracowników firmy o dostarczenie pliku.
joboptions z zalecanymi ustawieniami. W niektórych wypadkach ustawienia Adobe PDF
należy dostosować do wymagań konkretnej firmy, a plik. opcji pracy utworzyć
samodzielnie.

Najmniejszy rozmiar pliku

Zestaw jest użyteczny przy tworzeniu plików, które będą wyświetlane w Internecie lub
w sieciach intranet, ewentualnie będą rozpowszechniane pocztą e-mail i przeglądane
wyłącznie na ekranie. Opcje zestawu wymuszają kompresję, próbkowanie i stosunkowo
małą rozdzielczość obrazu. Wszystkie kolory są konwertowane na kolory z przestrzeni
RGB, a czcionki są osadzane tylko w razie najwyższej konieczności. Pliki są
optymalizowane pod kątem przesyłania danych. Pliki PDF utworzone z wykorzystaniem
tego zestawu mogą być otwierane w programie Acrobat 5.0 i Acrobat Reader 5.0 (oraz
ich nowszych wersjach).

Standard

Zestaw Standard jest przeznaczony dla plików PDF, które będą drukowane na
drukarkach biurowych lub kopiarkach cyfrowych, publikowane na dyskach CD lub
wysyłane do klientów jako wersje próbne. Opcje zestawu wymuszają kompresję i
próbkowanie (operacje te zmniejszają wielkość pliku); czcionki używane w pliku są
osadzane (jeśli to możliwe); kolory są konwertowane na kolory z przestrzeni RGB, a
wydruk odbywa się przy średniej rozdzielczości. Czcionki systemu Windows nie są
osadzane domyślnie. Pliki PDF utworzone z wykorzystaniem tego zestawu mogą być
otwierane w programie Acrobat 5.0 i Acrobat Reader 5.0 (oraz ich nowszych wersjach).
Tworzenie własnych ustawień Adobe PDF

W przypadku niektórych zadań drukowania i niektórych urządzeń wyjściowych może wystąpić

konieczność utworzenia własnych ustawień konwersji. Określając je należy podjąć decyzję co
do tego, czy czcionki używane w dokumencie mają być osadzane i osadzane w 100%, w jako
sposób mają być próbkowane i/lub kompresowane obrazki i obiekty wektorowe, czy wynikowy
plik Adobe PDF ma zawierać informacje dotyczące wydruków profesjonalnych (np. komentarze
OPI) itp. Szczegółowe informacje o wszelkich ustawieniach można uzyskać w części Opcje
ustawień Adobe PDF..

Ustawień domyślnych nie można zmieniać, można natomiast skopiować je w celu utworzenia
nowego pliku (zestawu) ustawień.

Uwaga: Jeśli plik PDF będzie drukowany profesjonalnie, należy uzyskać od specjalistów
(odpowiedzialnych za przyszły wydruk) odpowiedni plik .joboptions z wymaganymi przez nich
ustawieniami. Dzięki niemu wynikowy plik PDF będzie w pełni przygotowany do przyszłych
warunków druku.

Aby utworzyć własne ustawienia Adobe PDF, należy:

1. W zależności od używanej aplikacji wykonać czynności zapewniające dostęp do ustawień

Adobe PDF:
● W programie Acrobat Distiller przejść do menu Ustawienia domyślne, wybrać zeń jeden ze

zdefiniowanych zestawów opcji, po czym wybrać polecenie Ustawienia > Zmień ustawienia
Adobe PDF.
● W aplikacji zewnętrznej lub narzędziu zewnętrznym względem programu Distiller udostępnić

drukarki Adobe PDF. (Zobacz Korzystanie z drukarki Adobe PDF.)

● (Windows) W oknie dialogowym Acrobat PDFMaker zaznaczyć zakładkę Ustawienia i kliknąć na

przycisku Ustawienia zaawansowane. (Zobacz Edycja ustawień konwersji dla PDFMaker

(Windows).)
2. (Windows) Można zaznaczyć opcję Pokaż wszystkie ustawienia (w lewym dolnym rogu okna),
która umożliwi wybór odpowiednich ustawień Adobe PDF z listy po lewej stronie.

Okno dialogowe Ustawienia Adobe PDF (Windows) A. Zdefiniowane ustawienia Adobe PDF B. Panele
opcji
3. Zmienić wybrane opcje na różnych zakładkach:
● Opcje dostępne na zakładce Ogólne dotyczą zgodności plików Adobe PDF, domyślnego

rozmiaru stron (dla plików EPS), rozdzielczości i innych ustawień. (Zobacz Opcje ogólne.)
● Opcje dostępne na zakładce Obrazki dotyczą metod kompresji obrazków, tekstu i rysunków.

Pozwalają zatem zmniejszyć rozmiar otrzymanego pliku. (Zobacz Opcje obrazków.)

● Opcje dostępne na zakładce Czcionka dotyczą osadzania czcionek. (Zobacz Opcje czcionek.)

● Opcje dostępne na zakładce Kolor dotyczą zarządzania kolorem. Zobacz Opcje koloru.)

● Opcje dostępne na zakładce Zaawansowane mają wpływ na konwersję plików PostScript, a

dotyczą na przykład sposobu przetwarzania komentarzy DSC. (Zobacz Opcje zaawansowane.)

● Opcje dostępne na zakładce Standardowe są użyteczne przy tworzeniu plików zgodnych ze

standardem PDF/A i przeznaczonych do archiwizacji, a także przy tworzeniu plików zgodnych

ze standardem PDF/X i przeznaczonych do profesjonalnych wydruków. (Zobacz Opcje
standardowe.)
4. Zapisać zmiany, wykonując jedną z następujących czynności:
● Kliknąć na przycisku OK, aby zapisać zmiany w nowej wersji bieżącego pliku ustawień.

● Kliknąć na przycisku Zapisz jako, aby zapisać zmiany w innym pliku ustawień Adobe PDF.

Wpisać unikalną nazwę nowego pliku ustawień, a następnie kliknąć na przycisku Zapisz. Nowy
plik zostanie zapisany z rozszerzeniem.joboptions, w tym samym folderze co pliki domyślne.

Pliki ustawień PDF są zapisywane (domyślnie) w następujących folderach:

● (Windows) \Documents and Settings\All Users\Shared Documents\Adobe PDF 7.0\ Settings

● (Mac OS) Library/Application Support/Adobe/PDF/Settings

Uwaga: Zmienionemu plikowi ustawień domyślnie jest nadawana nazwa zestawu, na

podstawie którego został utworzony. Na przykład, pierwszy z plików uzyskanych poprzez
edycję zestawu Wysoka jakość druku będzie miał nazwę Wysoka jakość druku (1).

Aby usunąć plik własnych ustawień Adobe PDF, należy:

W programie Acrobat Distiller wybrać polecenie Ustawienia > Usuń ustawienia Adobe PDF
i kliknąć dwukrotnie na pliku do usunięcia.
Opcje ustawień Adobe PDF.

Opcje zawarte w zaznaczonym pliku ustawień podlegają edycji. Panele ustawień

wyglądają inaczej w systemie Windows, a inaczej w systemie Mac OS.

Tematy powiązne:

Opcje ogólne
Opcje obrazków
Opcje czcionek
Opcje koloru
Opcje zaawansowane
Opcje standardowe
Opcje ogólne

Na zakładce Ogólne można określić zgodną wersję programu Acrobat oraz inne ustawienia
związane z obsługą plików i urządzeń.

Okno dialogowe Ustawienia Adobe PDF z widocznym panelem Ogólne

Acrobat 4.0 (PDF 1.3) Acrobat 5.0 (PDF 1.4) Acrobat 6.0 (PDF 1.5) Acrobat 7.0 (PDF 1.6)

Pliki PDF można Pliki PDF można Większość plików PDF Większość plików PDF
otwierać w programie otwierać w programie można otwierać w można otwierać w
Acrobat 3.0, Acrobat Acrobat 3.0, Acrobat programie Acrobat 4.0, programie Acrobat 4.0,
Reader 3.0 i ich Reader 3.0 i ich Acrobat Reader 4.0 i Acrobat Reader 4.0 i
nowszych wersjach. nowszych wersjach. ich nowszych wersjach. ich nowszych wersjach.
Funkcje dostępne w Jednak funkcje z Jednak funkcje z
nowszych wersjach późniejszych wersji późniejszych wersji
mogą jednak zostać mogą zostać utracone mogą zostać utracone
utracone. albo nie dadzą się albo nie dadzą się
wyświetlić. wyświetlić.
Zarządzanie kolorem Zarządzanie kolorem Zarządzanie kolorem Zarządzanie kolorem
ICC nie jest obsługiwane. ICC jest obsługiwane. ICC jest obsługiwane. ICC jest obsługiwane.
Pliki nie mogą zawierać Kompozycje z Kompozycje z Kompozycje z
żadnych kompozycji z obiektami obiektami obiektami
efektami przezroczystymi są przezroczystymi są przezroczystymi są
przezroczystości. Przed obsługiwane. obsługiwane. obsługiwane.
konwersją pliku na
format PDF 1.3 wszelkie
obiekty przezroczyste
muszą zostać
spłaszczone.
Warstwy nie są Warstwy nie są Jeśli pliki PDF są Jeśli pliki PDF są
obsługiwane. obsługiwane. tworzone w tworzone w
aplikacjach aplikacjach
obsługujących obsługujących
generowanie warstw, generowanie warstw,
takich jak Illustrator CS i takich jak Illustrator CS i
InDesign CS, wszelkie InDesign CS, wszelkie
oryginalne warstwy są oryginalne warstwy są
zachowywane. zachowywane.
Jest obsługiwana Jest obsługiwana Jest obsługiwana Jest obsługiwana
przestrzeń kolorów przestrzeń kolorów przestrzeń kolorów przestrzeń kolorów
DeviceN o 8 składowych. DeviceN o 8 DeviceN o 31 DeviceN o 31
składowych. składowych. składoswych.
Obiekty gładko Jest obsługiwane Jest obsługiwane Jest obsługiwane
cieniowane są gładkie cieniowanie. gładkie cieniowanie. gładkie cieniowanie.
konwertowane na
obrazki.
Obrazki z maskami nie Obrazki z maskami są Obrazki z maskami są Obrazki z maskami są
są ani wyświetlane, ani wyświetlane i wyświetlane i wyświetlane i
drukowane poprawnie. drukowane poprawnie. drukowane poprawnie. drukowane poprawnie.
Maksymalna szerokość i Maksymalna szerokość Maksymalna szerokość Maksymalna szerokość
długość strony wynosi i długość strony i długość strony i długość strony
45 cali (114,3 cm). wynosi 200 cali (508 wynosi 200 cali (508 wynosi 15000000 cali
cm). cm). (31800000 cm).
Czcionki dwubajtowe Czcionki dwubajtowe Czcionki dwubajtowe Czcionki dwubajtowe
mogą być osadzane. mogą być osadzane. mogą być osadzane. mogą być osadzane.
(Podczas osadzania
program Distiller
konwertuje czcionki.)
Nie można Teksty sformatowane Teksty sformatowane Teksty sformatowane
przeszukiwać tekstów przy użyciu czcionek przy użyciu czcionek przy użyciu czcionek
sformatowanych przy TrueType mogą być TrueType mogą być TrueType mogą być
użyciu czcionek przeszukiwane. przeszukiwane. przeszukiwane.
TrueType.
Są obsługiwane 40- Są obsługiwane 128- Są obsługiwane 128- Są obsługiwane 128-
bitowe zabezpieczenia bitowe zabezpieczenia bitowe zabezpieczenia bitowe zabezpieczenia
RC4 RC4 RC4 RC4 i 128-bitowe
zabezpieczenia AES
(Advanced Encryption
Standard).

Kompresja na poziomie obiektu

Małe obiekty (nie skompresowane oddzielnie) są łączone w strumienie i kompresowane w

takiej postaci. ustawienie Wyłącz - nie są kompresowane żadne informacje o strukturze
dokumentu PDF. Opcję tę należy zaznaczyć, aby użytkownicy wyposażeni w program
Acrobat 5.0 lub jego nowsze wersje mogli przeglądać oraz interaktywnie wykorzystywać
zakładki i pozostałe informacje strukturalne. ustawienie Tylko znaczniki - informacje
o strukturze dokumentu PDF są kompresowane. Wygenerowany plik PDF będzie można
otwierać i drukować w programie Acrobat 5.0, ale ani w programie Acrobat 5.0, ani w
programie Acrobat Reader 5.0nie będą widoczne informacje o dostępności, strukturze
i znacznikach; w programach Acrobat 6.0 i Adobe Reader 6.0 będą one widoczne.

Automatyczny obrót stron

Strony dokumenty są automatycznie obracane, a kierunek obrotu jest dostosowywany do

orientacji tekstu lub komentarzy DSC. Opcja ta przydaje się, gdyż niektóre strony
dokumentów (np. zawierające tabele) muszą być obrócone, aby można je było przeczytać.
Ustawienie Indywidualnie--przy zaznaczonej opcji obrotu--powoduje, że każda ze stron jest
obracana indywidualnie, na podstawie orientacji jej tekstu. Ustawienie Zbiorowo powoduję,
że orientacja wszystkich stron dokumentu jest dostosowywana do orientacji większości
tekstu.

Uwaga: Jeśli na zakładce Zaawansowane jest zaznaczona opcja Komentarze procesu DSC i
jeśli są uwzględniane komentarze typu %%Viewing Orientation, komentarze te mają
pierwszeństwo w określaniu orientacji stron.

Wiązanie

Opcja pozwala określić, czy plik PDF ma być wyświetlany z wykorzystaniem wiązania
lewostronnego czy prawostronnego. Opcja wpływa na sposób wyświetlania stron
w układzie Strony sąsiadujące - Ciągłe oraz na sposób wyświetlania miniaturek.

Rozdzielczość

Pozwala określić rozdzielczość emulowaną w plikach PostScript, która będzie miała wpływ
na rzeczywistą rozdzielczość wydruku. W większości wypadków ustawienie wyższej
rozdzielczości prowadzi do plików o dużych rozmiarach i wysokiej jakości, a ustawienie
niższej rozdzielczości prowadzi do plików o mniejszych rozmiarach, ale też o niższej jakości.
Najczęściej rozdzielczość wyznacza liczbę przejść między kolorami lub odcieniami gradientu.
Może przyjmować wartości od 72 do 4000. O ile użytkownik nie zamierza drukować pliku na
konkretnej drukarce (o specyficznych wymaganiach), powinien pozostawić ustawienie
domyślne.

Uwaga: Większa rozdzielczość skutkuje zwykle plikami o większych rozmiarach i może

wydłużyć czas przetwarzania niektórych plików.

Strony

Opcja pozwala określić strony, które mają być przekonwertowane na format Adobe PDF.
Aby przekonwertowane zostały wszystkie strony począwszy od strony określonej w polu Od,
nie należy wypełniać pola Do.

Osadź miniaturki

Dla wszystkich stron pliku PDF są osadzane miniaturowe podglądy. Osadzanie miniaturek
zwiększa rozmiar pliku PDF. W programie Acrobat 5. 0 i jego nowszych wersjach (również w
aplikacji Adobe Reader) każde kliknięcie na zakładce Strony powoduje automatyczne
wygenerowanie miniaturek. Jeśli dokument PDF będzie przeglądany i drukowany przez
użytkowników programu Acrobat 5.0 i jego nowszych wersji, opcji nie trzeba zaznaczać.

Optymalizuj do szybkiego wyświetlania w Internecie

Struktura pliku jest zmieniana, tak aby plik można było pobierać strona po stronie z
serwerów WWW. Zaznaczenie opcji powoduje kompresję tekstu i rysunków, niezależnie od
tego, jakie ustawienia kompresji zaznaczono na zakładce Obrazki. Zapewnia to szybszy
dostęp do stron podczas pobierania pliku z sieci.

Domyślny rozmiar strony

Opcja powala określić rozmiar strony, który ma być używany, gdy w pliku oryginalnym nie
określono żadnego rozmiaru. Pliki PostScript zwykle zawierają takie informacje. Wyjątek
stanowią pliki EPS, które zawierają dane o rozmiarze obwiedni, a nie strony. Maksymalny
rozmiar strony (szerokość i wysokość) wynosi 15000000 cali (31800000 cm).
Opcje obrazków

Opcje obrazków służą do określenia parametrów ich kompresji i próbkowania. Odpowiedni

dobór tych parametrów--dokonywany często metodą prób i błędów--powala znaleźć "złoty
środek" między rozmiarem pliku obrazka i jego jakością. (Zobacz Kompresja i próbkowanie
obrazków.)

Okno dialogowe Ustawienia Adobe PDF z zaznaczoną zakładką Obrazki

Próbkowanie

Próbkowanie obrazków kolorowych, szarych (w skali szarości) i monochromatycznych

polega na połączeniu pikseli próbki w jeden większy piksel. W polu Dla obrazków powyżej
należy podać rozdzielczość urządzenia wyjściowego; można to zrobić albo w jednostkach
dpi (kropki na cal), albo w jednostkach ppi (piksele na cal). Wszystkie obrazki, których
rozdzielczość przekracza wartość graniczną, są próbkowane przez program Distiller, to
znaczy, ich piksele są łączone (ppi) w celu zmniejszenia pierwotnej rozdzielczości obrazka.
(Zobacz Kompresja i próbkowanie obrazków.)

● Próbkowanie średnie - piksele w obszarze próbki są uśredniane, to znaczy cały obszar próbki
jest zastępowany pikselem o uśrednionym kolorze.
● Próbkowanie środkowe - obszar próbki jest zastępowany jej pikselem środkowym
wyświetlanym przy podanej danej rozdzielczości. Metoda ta jest najszybsza. ale uzyskiwane
za jej pomocą obrazy są znacznie mniej gładkie i ciągłe niż w przypadku innych metod.
● Próbkowanie dwusześcienne - kolor piksela zastępującego obszar próbki jest wyznaczany
jako średnia ważona kolorów pikseli zastępowanych. Metoda ta daje lepsze wyniki niż
metoda zwykłego uśredniania. Metoda dwusześcienna jest najwolniejsza, ale najbardziej
precyzyjna, i daje płynne przejścia tonalne.

W przypadku obrazów kolorowych i szarych (w skali szarości) powinno się używać

rozdzielczości od 1, 5 do 2 razy większej niż planowana rozdzielczość druku. (Dopóki nie
przekroczy się zalecanej rozdzielczości druku, obrazki nie zawierające ani linii prostych, ani
powtarzających się lub geometrycznych wzorków będą miały niezmienioną jakość.)
W przypadku obrazków monochromatycznych należy wybrać rozdzielczość równą
rozdzielczości urządzenia wyjściowego. Trzeba jednak wiedzieć, że ustawienia wyższe niż
1500 dpi prowadzą do coraz większych plików o porównywalnej, niemal stałej jakości.

Wybierając rozdzielczość, należy wziąć pod uwagę możliwe działania użytkowników,

w szczególności to, czy będą oni powiększać strony. Na przykład, jeśli ktoś tworzy mapę,
musi liczyć się z tym, że będzie ona powiększana, a w konsekwencji wybrać wyższą
rozdzielczość.

Uwaga: Próbkowanie obrazków monochromatycznych może prowadzić do wyników

całkiem nieoczekiwanych, np. do zniknięcia obrazka. Gdy coś takiego się zdarzy, należy
wyłączyć funkcję próbkowania i przekonwertować plik ponownie. Wystąpienie tego
problemu jest najbardziej prawdopodobne w przypadku próbkowania środkowego,
a najmniej prawdopodobne w przypadku próbkowania dwusześciennego.

W poniższej tabeli porównano najbardziej typowe drukarki; zestawiono ich rozdzielczości

(mierzone w jednostkach dpi), domyślne liniatury rastra (mierzone w jednostkach ppi)
i rozdzielczości próbkowania (mierzone w jednostkach ppi). Na przykład, gdy jest używana
drukarka laserowa o rozdzielczości 600 dpi, zaleca się wybór rozdzielczości próbkowania 170
ppi.

Rozdzielczość drukarki Domyślna liniatura rastra Rozdzielczość obrazka

300 dpi (drukarka laserowa) 60 lpi 120 ppi

600 dpi (drukarka laserowa) 85 lpi 170 ppi
1200 dpi (naświetlarka) 120 lpi 240 ppi
2400 dpi (naświetlarka) 150 lpi 300 ppi

Kompresja/jakość obrazka

Niezależnie od rodzaju obrazka można określić metodę jego kompresji. W przypadku

obrazków kolorowych i szarych (w skali szarości) można również określić ich jakość:

Gdy będą kompresowane obrazki kolorowe i szare (w skali szarości), należy wybrać metodę
ZIP, która sprawdza się najlepiej w przypadku obrazków z dużymi obszarami jednobarwnymi
i powtarząjącymi się wzorkami (np. kopie zawartości ekranu), w przypadku prostych
obrazków tworzonych w typowych programach graficznych i w przypadku obrazków
czarno-białych z powtarzającymi się wzorkami. Ustawienie JPEG (o stopniowalnej jakości)
należy wybrać w przypadku kompresowania obrazków szarych i kolorowych, które zawierają
więcej szczegółów, niż można wydrukować lub wyświetlić na ekranie (dobry przykład to
fotografie). Ustawienie JPEG2000 w wersji bezstratnej ma dodatkowe zalety, np. możliwość
stopniowego wyświetlania obrazków. Ustawienia Automatycznie (JPEG) i Automatycznie
(JPEG2000) zapewnia automatyczne generowanie najlepszej jakości (obrazków kolorowych
i szarych). (JPEG2000 to nowy, międzynarodowy standard kompresji danych obrazków.
Więcej informacji o metodzie JPEG2000 można uzyskać w części Opcje konwersji dla
formatów JPEG i JPEG2000.) Aby były wyświetlane opcje formatu JPEG2000, w menu
Zgodność na zakładce Ogólne należy zaznaczyć opcję Acrobat 6. 0 (PDF 1.5).

W przypadku obrazków monochromatycznych są dostępne następujące metody kompresji:

CCITT Group 4, CCITT Group 3, ZIP i Run Length. (Więcej informacji na ten temat można
uzyskać w części Metody kompresji. ) Przed ich zastosowaniem należy upewnić się, obrazki
monochromatyczne są skanowane jako obrazki monochromatyczne, a nie szare. Czasami ta
druga ewentualność obowiązuje domyślnie. Tymczasem teksty w skali szarości, które
zapisano w formacie JPEG (skompresowane metodą JPEG), okazują się nieczytelne.

Wygładzanie do szarości

Zaznaczenie opcji powoduje uaktywnienie funkcji wygładzania postrzępionych krawędzi

obrazków monochromatycznych. O liczbie używanych poziomów szarości (4, 16 lub 256)
decyduje ustawienie liczby bitów (1, 4 lub 8). W wyniku wygładzania pewne elementy
obrazka, np. mały tekst i cienkie linie, mogą stać się rozmazane. Kompresja tekstu i grafiki
jest zawsze włączona. Jej wyłączenie umożliwia odpowiedni parametr programu Distiller.
Szczegółowe informacje na ten temat znajdują się w dokumencie Acrobat Distiller
Parameters, który jest dostępny (tylko w wersji angielskojęzycznej) na witrynie internetowej
firmy Adobe, pod adresem http: //partners. adobe. com/links/acrobat.

Zasady

Określa sposób przetwarzania obrazków o mniejszej rozdzielczości niż ta, którą podano. Dla
obrazków każdego rodzaju należy podać rozdzielczość graniczną, a następnie wybrać w
menu wysuwanym opcję Ignoruj, Ostrzeż i kontynuuj lub Anuluj pracę.
Opcje czcionek

Opcje dostępne na zakładce Czcionki pozwalają określić, które czcionki mają być osadzone
w pliku Adobe PDF, a także zdecydować, czy ma być osadzony podzestaw znaków
używanych w pliku PDF. Osadzone mogą być czcionki OpenType, TrueType i Type 1.

Czcionki, które wymagają licencji, są wyróżniane ikoną kłódki . Gdy użytkownik wybierze
taką czcionkę, w oknie dialogowym Opcje Adobe PDF zostaną wyświetlone informacje na
temat uprawnień i ograniczeń przewidzianych przez licencję.

Więcej informacji o pracy z czcionkami można uzyskać w części Dostęp do czcionek i

osadzanie czcionek.

Uwaga: Gdy są łączone pliki PDF z tym samymi podstawieniami czcionek, program Acrobat
próbuje połączyć odpowiednie zestawy czcionek.

Okno dialogowe Ustawienia Adobe PDF z zaznaczoną zakładką Czcionki

Osadź wszystkie czcionki

Są osadzane wszystkie czcionki używane w pliku. Osadzenie czcionek jest niezbędne, aby
zapewnić zgodność pliku ze standardem PDF/X. (Zobacz Tworzenie i sprawdzanie plików
zgodnych ze standardem PDF/X.)

Osadź czcionki OpenType

Są osadzane wszystkie obecne w pliku czcionki OpenType oraz są zachowywane wszystkie

informacje o nich. Opcja ta jest dostępna pod warunkiem, że w menu Zgodność (w panelu
Ogólne) jest zaznaczona opcja Acrobat 7.0 (PDF 1.6).

Podstaw osadzone czcionki, jeśli procent używanych znaków jest mniejszy od

Opcja pozwala określić wartość graniczną, wykorzystywaną wtedy, gdy trzeba osadzić tylko
pewien podzbiór czcionek. Na przykład, jeśli wartość graniczna wynosi 35, a w pliku użyto
mniej niż 35% znaków, program Distiller osadzi tylko te znaki.

Jeśli osadzanie nie powiodło się

Opcja pozwala określić działania podejmowane przez program Distiller w przypadku, gdy
znalezienie czcionki do osadzenia okazuje się niemożliwe. Program może, po pierwsze,
zignorować żądanie i podstawić czcionkę, po drugie, wyświetlić ostrzeżenie i podstawić
czcionkę, po trzecie, anulować bieżące zadanie.

Zawsze osadzaj

Aby osadzić tylko wybrane czcionki, należy przenieść je na listę Zawsze osadzaj. Opcja Osadź
wszystkie czcionki nie może być zaznaczona.

Nigdy nie osadzaj

Na liście tej należy umieścić czcionki, które nie będą osadzane. Jeśli zachodzi taka potrzeba,
na liście można umieścić czcionkę z innego folderu - folder ten można wybrać z menu
wysuwanego. Chcąc zaznaczyć wiele czcionek (do przeniesienia na listę), należy kliknąć na
nich z wciśniętym klawiszem Ctrl (Windows) lub Command (Mac OS).

Uwaga: Czcionki, które wymagają licencji, są wyróżniane ikoną kłódki. Gdy użytkownik
wybierze taką czcionkę, w oknie dialogowym Opcje Adobe PDF zostaną wyświetlone
informacje na temat uprawnień i ograniczeń przewidzianych przez licencję.

Dodaj nazwę

Jeśli pożądana czcionka nie znajduje się w folderze czcionek, można kliknąć na przycisku
Dodaj nazwę, wprowadzić nazwę czcionki, zaznaczyć opcję Zawsze osadzaj (lub Nigdy nie
osadzaj) i kliknąć na przycisku Dodaj. Więcej informacji o uzyskiwaniu dokładnych nazw
czcionek można uzyskać w części Wyszukiwanie nazw czcionek PostScript.

Uwaga: Czcionki typu TrueType mogą być tak ustawione przez projektanta, że ich
osadzanie w plikach PDF jest niemożliwe.

Usuń

Przycisk pozwala usunąć czcionkę z listy Zawsze osadzaj lub Nigdy nie osadzaj. Czcionka nie
jest usuwana z systemu; usuwany jest jedynie element listy, a więc odwołanie do właściwej
czcionki.

Uwaga: W programie Adobe Acrobat 7.0 nie są dostępne czcionki Times, Helvetica i ZapfDingbats,
dostępne w poprzednich wersjach programu. Aby czcionki te mogły być wyświetlane
i drukowane w plikach PDF, należy je osadzać.
Opcje koloru

Wszelkie informacje dotyczące zarządzania kolorem w programie Distiller określa się na

zakładce Kolor okna dialogowego Ustawienia Adobe PDF--niezależnie od tego, czy chodzi o
zarządzanie kolorem w pliku PostScript, ustawienia CSF programu Distiller, czy ustawienia
własne. Więcej informacji o zarządzaniu kolorami można uzyskać w części Zarządzanie
kolorem w programie Acrobat.

Okno dialogowe Ustawienia Adobe PDF z zaznaczoną zakładką Kolor

Plik ustawień

Menu z którego należy wybrać ustawienie koloru. Zawiera ono listę ustawień stosowanych
w większości aplikacji graficznych, takich jak Adobe Photoshop i Adobe Illustrator. Wybór
ustawienia koloru ma wpływ na opcje dostępne w oknie dialogowym. Na przykład, jeśli
użytkownik wybierze jakiekolwiek ustawienie poza ustawieniem Brak, wszelkie opcje oprócz
opcji w obszarze Dane zależne od urządzenia będą już zdefiniowane i wygaszone.
Ustawienia Zasady zarządzania kolorem i Przestrzenie robocze mogą być edytowane tylko
pod warunkiem ustawienia opcji Plik ustawień jako Brak. Informacje o ustawieniach kolorów
można uzyskać w części Korzystanie ze zdefiniowanych ustawień zarządzania kolorem.

Zasady zarządzania kolorem

Zasada zarządzania kolorem może zostać wybrana tylko pod warunkiem ustawienia opcji
Plik ustawień jako Brak. Zasada ta określa sposób konwersji niezarządzanego koloru w pliku
PostScript w przypadku, gdy nie jest używana funkcja programu Distiller.

● Pozostaw kolor bez zmian. Kolory zależne od urządzenia pozostają bez zmian, a dla kolorów
niezależnych od urządzenia jest zachowywany najbliższy możliwy odpowiednik z pliku PDF.
Opcja ta jest użyteczna z punktu widzenia firm świadczących usługi drukowania--używane
przez nie urządzenia są już wykalibrowane, kolory są określane na poziomie pliku, a sam plik
jest po prostu wysyłany na urządzenia.
● Konwertuj wszystko dla zarządzania kolorem. Jeśli na zakładce Ogólne zaznaczono opcję
zgodności z programem Acrobat 4.0 (PDF 1.3) lub jego nowszą wersją, to podczas
przetwarzania plików i kalibrowania kolorów jest osadzany profil ICC; w ten sposób kolory w
wynikowych plikach PDF stają się niezależne od urządzeń. Jeśli zaznaczono opcję zgodności
z programem Acrobat 3.0 (PDF 1.2), to w plikach nie są osadzane profile ICC. Niemniej,
przestrzenie kolorów zależnych od urządzeń (RGB, Skala szarości i CMYK) są konwertowane
na przestrzenie kolorów niezależnych od urządzeń (CalRGB, CalGray i LAB).
● Konwertuj tylko obrazki dla zarządzania kolorem. Jeśli na zakładce Ogólne zaznaczono opcję
zgodności z programem Acrobat 4. 0 (PDF 1.3), to podczas przetwarzania plików profile ICC
są osadzane tylko w obrazkach, a nie w tekście ani w obiektach wektorowych. Dzięki temu
w przypadku koloru czarnego nie następują żadne przesunięcia koloru. Jeśli zaznaczono
opcję zgodności z programem Acrobat 3.0 (PDF 1.2), to w plikach nie są osadzane profile
ICC. Niemniej, przestrzenie kolorów zależnych od urządzeń (RGB, Skala szarości i CMYK) są
konwertowane na przestrzenie kolorów niezależnych od urządzeń (CalRGB, CalGray i LAB).
Tekst i obiekty wektorowe nie są konwertowane.
● Konwertuj wszystkie kolory na sRGB (lub Konwertuj wszystko na CalRGB). Opcja daje
podobne wyniki co Oznacz (lub konwertuj) wszystko dla zarządzania kolorem: kolory są
kalibrowane w pliku i stają się niezależne od urządzenia. Jeśli na zakładce Ogólne
zaznaczono opcję zgodności z programem Acrobat 4.0 (PDF 1.3) lub jego nowszą wersją, to
obrazki CMYK i RGB są konwertowane na obrazki sRGB. Jeśli zaznaczono opcję zgodności
z programem Acrobat 3.0 (PDF 1.2), to obrazki CMYK i RGB są konwertowane na tryb
kalibrowanych kolorów RGB (CalRGB). Niezależnie od zaznaczonej opcji zgodności, obrazki
w skali szarości pozostają bez zmian. Opcja ta pozwala zwykle zmniejszyć rozmiary plików
PDF oraz zwiększyć szybkość ich wyświetlania. Dzieje się tak, ponieważ do opisu obrazków
RGB i CMYK potrzeba mniej informacji. Ponadto, ponieważ przestrzeń RGB jest przestrzenią
kolorów monitora, w trakcie wyświetlania pików nie jest konieczna konwersja kolorów, a to
przyspiesza wyświetlanie. Opcja ta jest zalecana w przypadku plików PDF, które będą
przeglądane online lub drukowane na drukarkach o małej rozdzielczości.
● Konwertuj wszystkie kolory na CMYK. W zależności od opcji wybranej w menu Przestrzenie
kolorów wszystkie kolory są konwertowane na kolory z przestrzeni DeviceGray lub
DeviceCMYK. Musi być określona opcja Przestrzenie robocze.

Cel renderingu

Opcja pozwala wybrać metodę mapowania kolorów z różnych przestrzeni. Wynik

zastosowania konkretnej metody zależy od używanych profili przestrzeni kolorów. Na
przykład, niektóre profile mają tę własność, że dla różnych metod uzyskuje się te same
wyniki.

● Domyślny - przestrzeń docelowa jest określana na poziomie urządzenia wyjściowego, a nie

pliku PDF. W przypadku wielu urządzeń celem domyślnym jest ustawienie Relatywny
kolorymetryczny.
● Wizualny - są zachowywane wizualne relacje między kolorami, tak aby oko ludzkie
postrzegało je jako naturalne, pomimo zmiany samych wartości liczbowych kolorów.
Ustawienie sprawdza się najlepiej w przypadku zdjęć zawierających wiele kolorów spoza
zakresu przestrzeni.
● Nasycenie - są zachowywane względne wartości nasycenia pikseli, dzięki czemu kolory
pozostają żywe, ale mogą różnić się od oryginalnych. Metoda ta jest przydatna na przykład
w przypadku materiałów reklamowych lub sprawozdań z działalności firmy, gdzie dokładne
relacje między kolorami nie są tak ważne, jak ich nasycenie.
● Absolutny kolorymetryczny - są zachowywane te kolory, które mieszczą się wewnątrz
przestrzeni docelowej. Kolory poza zakresem przestrzeni docelowej są przycinane. Nie
przeprowadza się skalowania kolorów względem docelowego punktu bieli. Metoda m na
celu zachowanie wierności kolorów kosztem zachowania relacji między nimi; nadaje się do
przeprowadzania prób z symulacją druku na konkretnym urządzeniu.
● Względny kolorymetryczny - w wyniku porównania punktów największej jasności (punktów
bieli) przestrzeni źródłowej i przestrzeni docelowej są określane odpowiednie przesunięcia
kolorów. Kolory poza zakresem są przesuwane na najbliższy kolor, jaki można oddać w
przestrzeni docelowej. Metoda względna kolorymetryczna zachowuje więcej oryginalnych
kolorów niż metoda wizualna.

Uwaga: Wszystkie z powyższych opcji mogą być ignorowane lub zastępowane wskutek
operacji zarządzania kolorem wykonywanych po utworzeniu pliku PDF.

Przestrzenie robocze

W przypadku wszystkich ustawień opcji Zasady zarządzania kolorem oprócz Pozostaw kolor
bez zmian należy wybrać przestrzeń roboczą. Przestrzeń ta określa, które profile ICC mają
być używane do definiowania i kalibrowania kolorów z przestrzeni odcieni szarości, RGB
i CMYK.

● W polu Szary należy wybrać profil, który będzie definiował przestrzeń kolorów dla
wszystkich, zawartych w pliku, obrazków w skali szarości. Opcja ta jest dostępna pod
warunkiem, że zaznaczono opcję Oznacz wszystko dla zarządzania kolorem lub Oznacz tylko
obrazki dla zarządzania kolorem. Domyślny profil ICC dla obrazków w skali szarości to Adobe
Gray - 20% Dot Gain. Aby obrazki w skali szarości nie były konwertowane, należy wybrać
ustawienie Brak.
● W polu RGB należy wybrać profil, który będzie definiował przestrzeń kolorów dla wszystkich,
zawartych w pliku obrazków RGB. W większości wypadków zaleca się wybór profilu
domyślnego: sRGB IEC61966-2. 1. Stał się on standardem, a rozpoznaje go wiele urządzeń
wyjściowych. Aby obrazki RGB nie były konwertowane, należy wybrać ustawienie Brak.
● W polu CMYK należy wybrać profil, który będzie definiował przestrzeń kolorów dla
wszystkich, zawartych w pliku, obrazków CMYK. Profil domyślny to U. S. Web Coated (SWOP)
v2. Aby obrazki CMYK nie były konwertowane, należy wybrać ustawienie Brak.

Uwaga: Wybór opcji brak dla wszystkich trzech powyższych przestrzeni roboczych daje taki
sam skutek co zaznaczenie opcji Pozostaw kolor bez zmian.

Profile ICC (np. profile dostarczone przez firmę świadczącą usługi drukowania) można
dodać, umieszczając je albo w podfolderze ICCProfiles folderu Common, albo w folderze
Windows\System\Color (Windows), albo w folderze System Folder/ColorSync (Mac OS).

Zachowaj wartości CMYK dla skalibrowanych przestrzeni CMYK

Opcja pozwala określić czynności wykonywane na wartościach kolorów z przestrzeni

kolorów CMYK zależnych od urządzeń (CIEBasedDEFG). Jeśli opcja jest zaznaczona, wartości
kolorów zależnych od urządzeń będą traktowane tak jak wartości kolorów niezależnych
(DeviceCMYK), a kolory niezależne od urządzeń będą ignorowane. Gdy opcja nie jest
zaznaczona, wszystkie przestrzenie kolorów niezależnych od urządzeń będą konwertowane
na przestrzeń roboczą CMYK. Opcja ta jest dostępna pod warunkiem, że w menu Zasady
zarządzania kolorem zaznaczono opcję Konwertuj wszystkie kolory na CMYK. W plikach
ustawień PDF/X-1a zaznaczona jest zarówno opcja Konwertuj wszystkie kolory na CMYK, jak i
opcja omawiana.

Zachowaj ustawienia usuwania podkoloru i generowania czarnego

Opcja pozwala zachować wymienione w jej nazwie ustawienia, jeśli są one określone w pliku
PostScript. Ustawienie generowania koloru czarnego jest odpowiedzialne za obliczenie ilości
koloru czarnego, która jest niezbędna do odtworzenia konkretnego koloru. Ustawienie
usuwania podkoloru jest odpowiedzialne za zmniejszenie ilości trzech kolorów
podstawowych (cyjanu, magenty i żółtego), zmniejszenie konieczne ze względu na
uprzednie dodanie czerni. Zaznaczenie opcji powoduje mniejsze zużycie farby, dlatego też
warto zaznaczać ją przy drukowaniu gazet i dokumentów na papierze niepowlekanym.

Zachowaj informacje rastra

Opcja pozwala zachować oryginalne informacje o rastrze. Informacje te stanowią opis

punktów kontrolujących ilość farby nanoszonej przez urządzenie wyjściowe w określonych
miejscach papieru. Zróżnicowane rozmiary i gęstości punktów tworzą złudzenie stopni
szarości lub łagodnych przejść między kolorami. W przypadku obrazków CMYK są używane
cztery rodzaje punktów rastra: po jednym dla każdej farby drukarskiej.

W tradycyjnym procesie druku raster jest tworzony poprzez umieszczenie siatki rastra
pomiędzy kliszą i obrazkiem i naświetlenie kliszy. Programy komputerowe, takie jak Adobe
Photoshop, pozwalają określić parametry liniatury przed wywołaniem filmu lub
sporządzeniem wydruku. Informacje rastra są zawsze przeznaczone dla konkretnego
urządzenia wyjściowego.

Gdy są stosowane funkcje transferu

Opcja pozwala określić sposób obsługi występujących w niektórych plikach PDF funkcji
transferu. Użytkownik może korzystać ze specjalnych funkcji transferu - funkcji
pozwalających osiągać efekty artystyczne oraz korygować obrazki ze względu na
wymagania konkretnego urządzenia wyjściowego. Na przykład, gdy pewien plik ma być
drukowany na konkretnej naświetlarce, można do niego zastosować funkcje
rekompensujące przyrost punktu rastra właściwy dla tej właśnie naświetlarki.

● Usuń - wszystkie zastosowane funkcje transferu są usuwane. Funkcje transferu powinny

zostać usunięte, chyba że plik PDF ma być drukowany na tym samym urządzeniu, do
którego parametrów jest dostosowany źródłowy plik PostScript.
● Zachowaj - funkcje transferu są zachowywane; tradycyjnie stosuje się je do kompensacji
przyrostu lub zmniejszenia punktu rastra przy przenoszeniu obrazka na kliszę. Przyrost
punktu rastra występuje wtedy, gdy punkty farby na obrazku są większe (np. z powodu
rozlewania się farby na papierze), niż to wynika z liniatury rastra. Efekt zmniejszenia się
punktu rastra występuje natomiast wtedy, gdy drukowane punkty są mniejsze. Zaznaczenie
tej opcji powoduje, że funkcje transferu stają się częścią pliku i są stosowane podczas jego
wydruku.
● Zastosuj - funkcje transferu nie są zachowywane, ale są stosowane do pliku, powodując
zmianę jego kolorów. Opcja jest użyteczna, gdy trzeba utworzyć pewne efekty barwne.
Opcje zaawansowane

Na zakładce Zaawansowane są dostępne opcje odpowiedzialne za to, które komentarze

DSC (Document Structuring Conventions) mają być zachowane w pliku Adobe PDF, oraz
opcje dotyczące konwersji plików PostScript. Komentarze DSC zawierają informacje o pliku
PostScript (np. nazwę aplikacji, w której utworzono plik, datę jego utworzenia i orientację
stron) oraz dostarczają struktury potrzebnej do opisu stron w pliku (np. instrukcje
rozpoczynające i kończące sekcję wstępną pliku). Komentarze DSC mogą być przydatne, gdy
dokument będzie wysyłany do drukarni lub naświetlarni.

Jeśli ktoś zamierza korzystać z opcji zaawansowanych, powinien znać podstawy języka
PostScript oraz wiedzieć, jak jego instrukcje są tłumaczone na format PDF. Niezbędne
informacje na ten temat zawierają angielskojęzyczne podręczniki PostScript Language
Reference, Third Edition (Addison-Wesley) i PDF Reference, Fifth Edition, Version 1.6, które są
dostępne w witrynie internetowej firmy Adobe, pod adresem http: //partners. adobe. com/
links/acrobat.

Uwaga: W programie Distiller nie jest już dostępna opcja Format ASCII. Jest ona jednak
jednym z parametrów tego programu. Szczegółowe informacje na ten temat znajdują się w
dokumencie Acrobat Distiller Parameters, który jest dostępny (tylko w wersji
angielskojęzycznej) na witrynie internetowej firmy Adobe, pod adresem http: //partners.
adobe. com/links/acrobat.

Okno dialogowe Ustawienia Adobe PDF z widocznym panelem Zaawansowane

Pozwól, aby plik PostScript nadpisał ustawienia Adobe PDF

Zamiast ustawień określonych w bieżącym pliku PDF są używane ustawienia zapisane

w pliku PostScript. Ustawienia te mogą dotyczyć kompresji tekstu i obiektów wektorowych,
próbkowania obrazków i ich kodowania oraz osadzania czcionek Type 1iczcionek Type
1Multiple Master. Szczegółowe informacje na ten temat znajdują się w dokumencie Acrobat
Distiller Parameters, który jest dostępny (tylko w wersji angielskojęzycznej) na witrynie
internetowej firmy Adobe, pod adresem http: //partners. adobe. com/links/acrobat.

Dopuść obiekty PostScript XObjects

W postaci obiektów PostScript XObjects są przechowywane fragmenty kodu PostScript,

który jest wykorzystywany podczas drukowania plików PDF na drukarkach PostScript.
Czasami obiekty te pozwalają uzyskać efekty specjalne związane z możliwościami konkretnej
drukarki - efekty niemożliwe do uzyskania przy użyciu zwykłego formatu PDF i zwykłych
metod drukowania. Obiekty PostScript XObjects są używane bardzo rzadko, należy stosować
je ostrożnie i tylko w ostateczności. Obiekty takie są generowane pod warunkiem, że kod
PostScript zawiera specjalne instrukcje przeznaczone dla programu Distiller. Opcja staje się
dostępna, gdy w menu Ustawienia domyślne użytkownik zaznaczy opcję Standard lub
Najmniejszy rozmiar pliku.

Przekształć gradienty na gładkie cieniowanie

Gradienty są konwertowane na gładkie cienie. Dzięki temu plik PDF staje się mniejszy
i wzrasta jakość jego wydruku. Gładkie cienie są obsługiwane począwszy od wersji 4.
0 programu Acrobat. Program Distiller zapewnia konwersję gradientów utworzonych
w programach Adobe Illustrator, Adobe InDesign, Macromedia Freehand, CorelDraw, Quark
XPress i Microsoft PowerPoint.

Utwórz plik Job Definition Format (JDF)

Jest tworzony standaryzowany plik XML z informacjami o pliku, które będą użyteczne przy
jego drukowaniu.

Zachowaj składnię strony Level 2

Jest używany operator copypage zdefiniowany w języku PostScript Level 2, a nie PostScript
Level 3. Zaznaczenie opcji powoduje, że operator copypage służy do kopiowania stron. Jeśli
opcja nie jest zaznaczona, jest wykonywany odpowiednik operacji wyświetlania strony bez
ponownej inicjacji grafiki.

Zachowaj ustawienia nadruku

W plikach konwertowanych na format PDF są zachowywane wszystkie ustawienia nadruku.

Słowo "nadruk" oznacza dwa lub więcej kolorów (farb) wydrukowanych jeden na drugim. Na
przykład, po nadrukowaniu farby cyjan na żółtą, powstanie kolor zielony. Gdyby opcja
nadruków była wyłączona, kolor żółty nie zostałby wydrukowany, a zatem na papierze
zostałby tylko kolor cyjan.

Niezerowe domyślne nadpisywanie

Nadrukowywane obiekty o zerowych wartościach kolorów CMYK nie przykrywają obiektów

CMYK pod nimi. Efekt ten uzyskuje się poprzez osadzanie do pliku PDF parametru stanu
grafiki "OPM 1". Jest on osadzany tam, gdzie występuje operator "Setoverprint".

Zapisz ustawienia Adobe PDF wewnątrz pliku PDF

Plik ustawień, którego używano podczas tworzenia pliku PDF, jest osadzany. Plik ten można
otworzyć i obejrzeć (ma on rozszerzenie .joboptions) w oknie dialogowym Dodaj załącznik
programu Acrobat (należy wybrać polecenie Dokument > Dołącz plik). Plik ustawień Adobe
PDF staje się elementem drzewa EmbeddedFiles wewnątrz pliku PDF. Szczegółowe
informacje na ten temat znajdują się w angielskojęzycznym podręczniku PDF Reference,
Fifth Edition, Version 1.6, który jest dostępny w witrynie internetowej firmy Adobe, pod
adresem http: //partners. adobe. com/links/acrobat (tylko w języku angielskim).

Jeśli możliwe, zapisz oryginalne obrazki JPEG w pliku PDF

Skompresowane obrazki JPEG (obrazki, które już skompresowano przy użyciu kodowania
DCT) są przetwarzane bez ponownego kompresowania. Jeśli opcja ta jest zaznaczona,
program Distiller dokonuje dekompresji obrazków JPEG (aby upewnić się, że nie są
uszkodzone), ale nie kompresuje ponownie obrazków prawidłowych. Obrazki te są zatem
przetwarzane w postaci oryginalnej. Zaznaczenie opcji skutkuje większą wydajnością
programu - jest wykonywana tylko dekompresja i są zachowywane dane oraz metadane
obrazków.

Zapisz przenośną kartę pracy wewnątrz pliku PDF

W pliku PDF jest zachowywana przenośna karta pracy z plikiem PostScript. Karta ta zawiera
informacje o pliku PostScript, takie jak rozmiar stron, rozdzielczość i dane o zalewkach.
Informacje te mogą być wykorzystywane przy dalszym przetwarzaniu pliku oraz przy jego
drukowaniu.

Użyj plików Prolog.ps i Epilog.ps

Z każdym zadaniem jest wysyłany plik prologu i epilogu. Pliki prologów (z rozszerzeniem.ps)
mogą zawierać specjalny kod PostScript, który jest wykonywany automatycznie, tuż po
rozpoczęciu konwersji danego pliku PostScript. Kod taki może opisywać bardzo różne
czynności, np. dołączanie do pliku wynikowego strony tytułowej czy obliczanie pewnych
statystyk w trakcie realizacji właściwego kodu PostScript. Pliki epilogów (z rozszerzeniem.ps)
mogą zawierać specjalny kod PostScript, który jest wykonywany automatycznie, tuż po
zakończeniu konwersji danego pliku PostScript. Kod taki może opisywać bardzo różne
czynności, np drukowanie statystyk wygenerowanych w trakcie realizacji właściwego kodu
PostScript.

Przykładowe pliki Prolog.ps i Epilog.ps znajdują się w folderze Documents and Settings\All
Users\Shared Documents\Adobe PDF 7.0\Data (Windows) oraz w folderze /Library/
Application Support/Adobe PDF/Data (Mac OS).

Uwaga: Program Distiller przetwarza pliki prologu i epilogu tylko wtedy, gdy są one
dostępne i zapisane we właściwym miejscu. Obydwa pliki muszą być używane razem. Jeśli
pliki prologu i epilogu znajdują się na tym samym poziomie co podfoldery Wewnętrzny
i Zewnętrzny folderu obserwowanego, zamiast tych drugich są używane te pierwsze.

Konwertuj gładkie linie na krzywe

W przypadku rysunków CAD jest zmniejszana liczba definiujących je punktów kontrolnych;

dzięki temu wynikowe pliki PDF są mniejsze, a ich wyświetlanie na ekranie trwa krócej.
Szczegółowe informacje na ten temat znajdują się w dokumencie Acrobat Distiller
Parameters, który jest dostępny (tylko w wersji angielskojęzycznej) na witrynie internetowej
firmy Adobe, pod adresem http: //partners. adobe. com/links/acrobat.

Przetwórz komentarze DSC

Są zachowywane informacje DSC zawarte w pliku PostScript.

● Ostrzeżenia Log DSC - w trakcie przetwarzania pliku są wyświetlane ostrzeżenia dotyczące

niepoprawnych komentarzy DSC. Ostrzeżenia te są dodawane do pliku. log.
● Zachowaj informacje EPS z DSC - są zachowywane takie informacje, jak nazwa aplikacji, w
której utworzono plik EPS, oraz data jego utworzenia. Jeśli opcja nie jest zaznaczona,
wymiary strony oraz jej środek są określane na podstawie położenia górnego lewego
narożnika górnego lewego obiektu oraz dolnego prawego narożnika dolnego prawego
obiektu.
● Zachowaj komentarze OPI - są zachowywane informacje potrzebne do zastąpienia obrazka
lub komentarza FPO (For Placement Only) obrazkiem wysokiej rozdzielczości z serwera
obsługującego interfejs OPI (Open Prepress Interface) w wersji 1.3 i 2.0. Szczegółowe
informacje o interfejsie OPI znajdują się w witrynie firmy Adobe, pod adresem http://
partners.adobe.com/links/acrobat (tylko w języku angielskim).
● Zachowaj informacje dokumentów z DSC - są zachowywane takie informacje, jak tytuł oraz
data i godzina utworzenia pliku. Po otwarciu pliku PDF w programie Acrobat informacje te
są wyświetlane w panelu Opis własności dokumentu (Plik > Własności dokumentu > Opis).
● Dopasuj wielkość strony i wyśrodkuj grafikę dla plików EPS - obrazek EPS jest umieszczany
pośrodku strony, a wielkość strony jest dopasowywana. Opcja ta jest stosowana tylko do
zadań składających się z jednego pliku EPS.
Opcje standardowe

Przed utworzeniem pliku Adobe PDF można sprawdzić, czy zawartość pliku PostScript
spełnia kryteria standardu PDF/X1-a, PDF/X-3 lub PDF/A. Zaznaczając odpowiednie opcje w
panelu ustawień standardowych, można też określić dodatkowe wymagania dla plików
PostScript. Dostępność poszczególnych opcji zależy od wybranego standardu.

Standardy PDF/X są to ogólnie przyjęte normy organizacji ISO dotyczące wymiany danych
graficznych. Standardy te nakazują osadzać wszystkie czcionki, definiować odpowiednie
obwiednie PDF i wyświetlać kolory z przestrzeni CMYK, kolory dodatkowe (lub i jedne,
i drugie). W dokumentach zgodnych ze standardem PDF/X-3 mogą być używane
kalibrowane kolory RGB. Pliki zgodne ze standardem PDF/X muszą zawierać informacje o
planowanych warunkach wydruku. Nazwy domyślnych profili wyjściowych dla plików
zgodnych ze standardami PDF/X są następujące:

● U. S. Web Coated (SWOP) v2 (PDF/X-1a: 2001, PDF/X-1a: 2003)

● Euroscale coated v2 (PDF/X-3: 2002, PDF/X-3: 2003)
● Japan Color 2001 Coated (Japanese PDF/X)

Pliki zgodne z PDF/X

PDF/X jest to przede wszystkim standaryzowany format wymiany plików PDF, które będą
drukowane profesjonalnie, w wysokiej rozdzielczości. Jeśli użytkownik tworzy dokument
Adobe PDF, który nie będzie w taki sposób drukowany, może pominąć wszystkie opcje PDF/
X. Pliki zgodne ze standardem PDF/X można tworzyć w ramach inspekcji wstępnej.
(Zobacz Tworzenie i sprawdzanie plików zgodnych ze standardem PDF/X.)

Uwaga: Moduł PDFMaker - narzędzie do konwersji plików utworzonych w programie

Microsoft Word i innych aplikacjach na format Adobe PDF - nie pozwala tworzyć plików
zgodnych ze standardem PDF/X.

Pliki zgodne z PDF/X

Pliki takie są używane przede wszystkim do archiwizacji danych. Ponieważ ich

przeznaczeniem jest długotrwałe przechowywanie danych, powinny zawierać tylko obiekty,
które będzie można otwierać i przeglądać przez cały planowany okres archiwizacji. Na
przykład pliki zgodne ze standardem PDF/A mogą zawierać tylko tekst, obrazki rastrowe i
obiekty wektorowe, nie mogą natomiast zawierać żadnych obiektów zaszyfrowanych ani
skryptów. Co więcej, wszystkie czcionki należy w nich osadzić, tak aby ich wygląd po
otwarciu nie odbiegał od wyglądu zaprojektowanego. Innymi słowy, dokumenty zgodne ze
standardem PDF/A są dużo "mniejsze" niż ich odpowiedniki w formacie PDF/X (te ostanie
bowiem są przeznaczone do profesjonalnych wydruków).

Uwaga: Jeśli dla potrzeb tworzenia plików zgodnych ze standardem PDF/A

skonfigurowano folder obserwowany, należy pamiętać, że nie powinien on mieć żadnych
zabezpieczeń; standard PDF/A nie zezwala na szyfrowanie danych.

Okno dialogowe Ustawienia Adobe PDF z widocznym panelem Standardowe

Standard zgodności

Jest generowany raport z informacjami o tym, czy plik spełnia wymagania standardu PDF/X
(jeśli nie spełnia ich, są dołączane informacje o napotkanych problemach). Plik raportu (z
rozszerzeniem. log) jest wyświetlany u dołu okna dialogowego.

Uwaga: Pliki Adobe PDF, które w programie Acrobat 6. 0 zdefiniowano jako zgodne
z dwoma standardami, PDF/X-1a i PDF/X-3, w programie Acrobat 7.0 są traktowane jako
zgodne z PDF/X-1a.

Jeśli nie zgodny

Opcja określa, czy w razie niezgodności pliku PostScript z wymaganiami standardu ma być
tworzony plik PDF.

● Kontynuuj - plik PDF jest tworzony; jednocześnie powstaje raport o napotkanych

problemach.
● Anuluj pracę - plik PDF jest tworzony tylko wtedy, gdy plik PostScript spełnia wymagania
standardu PDF/X określone przez zaznaczenie takich a nie innych opcji raportu.

Raportuj jako błąd

Gdy na którejś ze stron brakuje pola przycinania lub pola grafiki, a zaznaczono jakieś opcje
raportowania, plik PostScript jest oznaczany jako niezgodny.

Ustaw Pole przycięcia na Pole strony z przesunięciem (Punkty)

Jeśli nie określono ani pola przycięcia, ani pola grafiki, są obliczane wartości definiujące --
oblicza się je na podstawie przesunięcia pola strony na odpowiedniej stronie. Pole przycięcia
jest zawsze mniejsze lub równe od pola strony. Podczas stosowania tej opcji są używane
jednostki określone w panelu Ogólne okna dialogowego Ustawienia Adobe PDF.

Ustaw Pole spadu na Pole strony

Jeśli nie określono pola spadu, są używane (dla niego) wartości definiujące pole strony.

Ustaw Pole spadu na Pole przycięcia z przesunięciem (Punkty)

Jeśli nie określono pola spadu, są obliczane wartości definiujące je--oblicza się je na
podstawie przesunięcia pola przycięcia na odpowiedniej stronie. Pole spadu jest zawsze
większe lub równe od pola przycięcia. Obliczenia są przeprowadzane w jednostkach
określonych na zakładce Ogólne okna dialogowego Ustawienia PDF.

Nazwa profilu wyjściowego

Opcja określa warunki druku, pod kątem których przygotowano dokument i które są
wymagane przez standard PDF/X. Jeśli w dokumencie nie określono nazwy profilu
OutputIntent, Distiller korzysta z wartości zaznaczonej w tym menu. Użytkownik może
zaznaczyć jedną z sugerowanych nazw lub wprowadzić inną nazwę. Jeśli wiadomo, że
nazwa profilu jest określona w dokumencie, należy wybrać pozycję Brak. Dokumenty nie
spełniające określonego wymagania są oznaczane jako niezgodne. W celu uzyskania
dalszych informacji należy kliknąć na znaku zapytania obok opcji.

Identyfikator warunku wyjściowego

Zawiera nazwę odniesienia, która jest określona w rejestrze nazwy profilu wyjściowego. W
celu uzyskania dalszych informacji należy kliknąć na znaku zapytania obok opcji.

Warunek drukowania

Opcja pozwala określić warunek drukowania. Ustawia się go z myślą o odbiorcy dokumentu
PDF. W celu uzyskania dalszych informacji należy kliknąć na znaku zapytania obok opcji.

Nazwa rejestru (URL)

Zawiera adres internetowy, pod którym można uzyskać dodatkowe informacje o profilu
wyjściowym. Adres URL jest wprowadzany automatycznie w przypadku nazw ICC. Nazwa
rejestru jest opcjonalna, ale zalecana. W celu uzyskania dalszych informacji należy kliknąć na
znaku zapytania obok opcji.

Zalewki

Opcja pozwala określić stan zalewek w dokumencie. Warunkiem koniecznym zgodności

pliku ze standardem PDF/X jest wartość Tak lub Nie. Wartość tej opcji jest używana, jeśli w
dokumencie nie określono stanu zalewek. Jeśli dokument ma taki charakter, że stan zalewek
jest w nim określony, należy wybrać ustawienie Pozostaw niezdefiniowany. Dokumenty nie
spełniające określonego wymagania są oznaczane jako niezgodne. W celu uzyskania
dalszych informacji należy kliknąć na znaku zapytania obok opcji.
Udostępnianie własnych ustawień Adobe PDF innym
użytkownikom

Samodzielnie zdefiniowane ustawienia można udostępnić innym użytkownikom.

Metoda najprostsza polega na zapisaniu własnych ustawień w domyślnym folderze
ustawień--ustawienia te są umieszczane wówczas w menu Ustawienia domyślne, a
dostęp do nich mają wszyscy użytkownicy. Do menu Ustawienia domyślne można
jednak dodawać również te ustawienia, których pliki zapisano poza domyślnym
folderem ustawień.

Aby dodać własne ustawienia Adobe PDF do menu Ustawienia domyślne, należy:

Wykonać jedną z następujących czynności:

● Przeciągnąć plik .joboptions do okna programu Distiller.

● W programie Acrobat Distiller wybrać polecenie Ustawienia > Usuń ustawienia Adobe
PDF i kliknąć dwukrotnie na pliku do usunięcia. (Pliki ustawień PDF mają rozszerzenie .
joboptions) Plik ten zostanie wyświetlony w menu Ustawienia domyślne jako
zaznaczona opcja.
● Przeciągnąć plik ustawień PDF do folderu domyślnego, który stanie się zaznaczoną
opcją menu Ustawienia domyślne.
Kompresja i próbkowanie obrazków

Konwertując pliki PostScript na format Adobe PDF, można dokonać kompresji jego
składników, to znaczy skompresować tekst i grafikę wektorową oraz przeprowadzić
próbkowanie obrazków. Grafika wektorowa jest reprezentowana przez specjalne
równania matematyczne, a tworzy się ją w programach do rysowania, takich jak Adobe
Illustrator. Obrazki (nie wektorowe) są reprezentowane jako zbiory pikseli, a tworzy się je
w programach graficznych lub zeskanowuje. Obrazki monochromatyczne należą zwykle
do jednej z dwóch kategorii: albo są to obrazki czarno-białe utworzone w programach
graficznych, albo są to obrazki zeskanowane na głębokość 1 bita. Do obróbki obrazków
służy na przykład program Adobe Photoshop.

Próbkowanie obrazków polega na usuwaniu pewnych jego pikseli (co jest

równoznaczne z utratą pewnej części danych). Użytkownik może określić sposób
usuwania pikseli, czyli wybrać jedną z trzech metod próbkowania: próbkowanie
uśrednione, próbkowanie dwusześcienne i próbkowanie środkowe. W zależności od
wybranych ustawień, kompresja i ponowne próbkowanie mogą znacznie zmniejszyć
rozmiar pliku Adobe PDF, przy niewielkiej lub żadnej utracie szczegółów i dokładności.

Tematy powiązne:

Metody kompresji
Stosowanie różnych ustawień do różnych obrazków
Metody kompresji

W programie Distiller, w zależności od typu kompresowanych danych, można stosować

następujące metody kompresji: metodę ZIP--do tekstu i grafiki wektorowej; metodę ZIP
lub JPEG--do obrazków kolorowych i w skali szarości; metodę ZIP, CCITT Group 3 i 4 lub
Run Length--do obrazków monochromatycznych.

Metody kompresji dostosowane do różnych typów danych A. ZIP B. JPEG C. CCITT D. Run
Length

Poniżej przedstawiono dokładniejsze opisy metod kompresji:

● Metoda ZIP daje najlepsze wyniki, gdy są kompresowane obrazki kolorowe

z powtarzającymi się wzorkami i dużymi obszarami jednobarwnymi (np. kopie
zawartości ekranu), proste obrazki tworzone w typowych programach graficznych oraz
obrazki czarno-białe z powtarzającymi się wzorkami. W programie Acrobat można
wybrać 4-bitową lub 8-bitową kompresję ZIP. Jeśli metoda 4-bitowa jest stosowana do
obrazków 4-bitowych, a metoda 8-bitowa do obrazków 4-bitowych lub 8-bitowych,
kompresja ma charakter bezstratny, co znaczy, że z pliku nie są usuwane żadne dane,
a zatem nie pogarsza się jego jakość. Jeśli jednak metoda 4-bitowa jest stosowana do
obrazków 8-bitowych, jakość obrazka może się pogorszyć (wskutek usunięcia zeń
pewnych danych).

Uwaga: Firma Adobe opracowała własną implementację metody ZIP. Do jej powstania
przyczynili się autorzy pakietu "zlib", Jean-loup Gailly i Mark Adler, którym niniejszym
dziękujemy.

● Metoda JPEG (Joint Photographic Experts Group) nadaje się najlepiej do kompresji
obrazków szarych i kolorowych, które zawierają więcej szczegółów niż można
wydrukować lub wyświetlić na ekranie (dobry przykład to fotografie). Kompresja metodą
JPEG jest stratna, co znaczy, że z obrazków są usuwane pewne dane, a zatem ich jakość
może się pogorszyć. Metoda zapewnia jednak minimalną utratę danych. Pliki
generowane za jej pomocą są zwykle mniejsze, niż gdyby zastosowano kompresję ZIP.

Program Acrobat daje do dyspozycji sześć odmian metody JPEG, począwszy od metody
zapewniającej maksymalną jakość obrazków (najmniejszy stopień kompresji
i najmniejsza utrata danych), a skończywszy na metodzie dającej jakość minimalną
(największy stopień kompresji i największa utrata danych). Ustawienia jakości
Maksymalna i Wysoka powodują tak niewielką utratę szczegółów obrazków, że rzadko
kto jest świadomy dokonanej kompresji. Przy ustawieniach Minimalna i Niska efekty
kompresji są jednak dość widoczne: obrazki stają się bardziej "ziarniste". Ustawienie
Średnia stanowi często "złoty środek"--skompresowany plik obrazka jest mały,
a jednocześnie zawiera wystarczająco dużo danych, aby można było odtworzyć obrazek
dobrej jakości.

● Metoda CCITT (International Coordinating Committee for Telephony and Telegraphy)

nadaje się najlepiej do kompresji obrazków czarno-białych utworzonych w programach
graficznych oraz obrazków skanowanych z głębokością 1 bita. CCITT jest metodą
bezstratną. W programie Acrobat są dostępne dwie odmiany metody CCITT: Group
3 i Group 4. Metoda CCITT Group 4 ma szersze zastosowanie i daje dobre wyniki dla
większości obrazków monochromatycznych. Metoda CCITT Group 3 jest
wykorzystywana przez większość faksów; obrazki monochromatyczne są
kompresowane wiersz po wierszu.
● Bezstratna metoda Run Length daje najlepsze wyniki w przypadku obrazków
zawierających duże obszary czystej bieli i czystej czerni.
Stosowanie różnych ustawień do różnych obrazków

Gdy plik jest przetwarzany za pomocą programu Distiller, do wszystkich jego obrazków
są stosowane te same ustawienia kompresji. Aby poszczególne obrazki były
kompresowane i próbkowane innymi metodami, można zrobić, co następuje:

● Przeprowadzić kompresję i próbkowanie obrazków w programie Adobe Photoshop,

przed rozpoczęciem jakichkolwiek działań w programie Distiller. W programie Distiller
należy wtedy wyłączyć wszystkie opcje kompresji i próbkowania.
● Utworzyć oddzielne pliki PostScript dla wybranych fragmentów dokumentu,
a następnie skompresować je innymi metodami. Uzyskane pliki należy połączyć
ponownie w programie Distiller. (Zobacz Tworzenie plików PostScript.)
● Utworzyć obrazki kolorowe, w skali szarości i monochromatyczne. Obrazkom każdego
typu należy przypisać inne ustawienia kompresji.
● W pliku PostScript wstawić przed obrazkami parametry programu Distiller. Metoda ta
pozwala przetworzyć każdy z obrazków inaczej. Jej umiejętne stosowanie wymaga
znajomości języka PostScript. Więcej informacji o parametrach programu Distiller można
uzyskać w dokumencie Acrobat Distiller Parameters, który jest dostępny (tylko w wersji
angielskojęzycznej) na witrynie internetowej firmy Adobe, pod adresem http: //partners.
adobe. com/links/acrobat.

Uwaga: Aby wstawione parametry programu Distiller mogły być stosowane, należy
zaznaczyć opcję Pozwól, aby plik PostScript nadpisał ustawienia Adobe PDF. Jest ona
dostępna na zakładce Zaawansowane w oknie dialogowym Ustawienia Adobe PDF
programu Distiller. Zaznaczenie tej opcji powoduje nadpisanie wszystkich ustawień
wybranych w oknach dialogowych dotyczących formatu Adobe PDF.
Dostęp do czcionek i osadzanie czcionek

Podczas konwertowania pliku PostScript na format Adobe PDF program Distiller musi
osadzić w pliku PDF odpowiednie informacje o czcionkach, a w tym celu musi uzyskać
dostęp do czcionek używanych w pliku. Może to się odbyć na kilka sposobów:

● Czcionki Type 1, TrueType i OpenType mogą być umieszczone w pliku PostScript.

Informacje o ich umieszczaniu można uzyskać w dokumentacji aplikacji i sterownika
drukarki, za pomocą których utworzono dany plik PostScript.
● Czcionki Type 1i OpenType mogą być umieszczone w monitorowanych przez program
Distiller folderach czcionek. W pliku PostScript występują nazwy czcionek. Posługując się
nimi, Distiller pobiera z folderów odpowiednie czcionki.
● W programie Acrobat jest dostępnych wiele typowych czcionek chińskich, japońskich
i koreańskich. Użytkownik powinien sprawdzić, czy czcionki te są dostępne na jego
komputerze. W systemie Windows są instalowane albo w ramach pełnej instalacji
programu Acrobat, albo w ramach instalacji niestandardowej z zaznaczoną opcją
Obsługa języków azjatyckich. W systemie Mac OS czcionki azjatyckie są instalowane
automatycznie.

Uwaga: W programie Distiller nie są obsługiwane czcionki Type 32.

Tematy powiązne:

Dodawanie i usuwanie czcionek

Informacje o osadzaniu i podstawianiu czcionek
Przeglądanie dokumentów Adobe PDF bez osadzonych czcionek
Wyszukiwanie nazw czcionek PostScript
Dodawanie i usuwanie czcionek

Program Acrobat zawiera domyślny folder czcionek, który jest monitorowany przez
program Distiller. Użytkownik może dodać też własne foldery czcionek. Jeśli
w konwertowanym pliku PostScript występuje odwołanie do pewnej czcionki, ale sama
czcionka nie jest w nim zapisana, Distiller przeszukuje foldery czcionek.

Domyślnie, czcionki są poszukiwane w następujących folderach systemu Windows:

● \Resource\Font w folderze programu Acrobat

● \Windows\Fonts

Domyślnie, czcionki są poszukiwane w następujących folderach systemu Mac OS:

● /Resource/Font w folderze Acrobat

● /Users/[user name]/Library/Fonts
● /Library/Fonts
● /System/Library/Fonts

Aby dodać lub usunąć folder czcionek, należy:

1. W programie Acrobat Distiller wybrać polecenie Ustawienia > Położenia czcionek.

W oknie dialogowym zostanie wyświetlona lista folderów czcionek przeszukiwanych
przez program Distiller. Foldery te mogą znajdować się na twardym dysku lub w sieci.

Jeśli folder czcionek jest dostępny, obok jego nazwy, po lewej stronie, jest wyświetlana
ikona folderu. Jeśli ikony nie ma lub jeśli jest ona przekreślona (symbol x), znaczy to, że
prawdopodobnie zerwano połączenie z folderem. Należy wtedy ustanowić je ponownie.

2. Aby dodać folder czcionek, należy kliknąć na przycisku Dodaj, zaznaczyć folder, po czym
kliknąć na przycisku OK (Windows) lub Zaznacz folder (Mac OS).

Uwaga: Aby program Distiller miał dostęp do przeniesionego folderu czcionek, trzeba
usunąć folder przypisany do starej lokalizacji i dodać wpis dla nowej lokalizacji.

3. Aby usunąć folder czcionek, należy zaznaczyć folder i kliknąć na przycisku Usuń.
4. Zaznaczyć opcję Ignoruj wersje TrueType standardowych czcionek PostScriptowych,
aby wykluczyć czcionki TrueType o tych samych nazwach co czcionki w zestawie
PostScript 3.
5. Kliknąć na OK.
Informacje o osadzaniu i podstawianiu czcionek

Czcionka może być osadzana pod warunkiem, że jej dostawca zezwolił na to. Osadzanie
czcionek jest zabiegiem, który po pierwsze, zapobiega podstawianiu (zastępowaniu)
czcionek podczas przeglądania lub drukowania pliku, a po drugie, daje pewność, że
tekst jest wyświetlany przy użyciu oryginalnych czcionek. Zabieg ten w niewielkim
stopniu zwiększa rozmiary pliku; inaczej dzieje się tylko wtedy, gdy dokument zawiera
czcionki dwubajtowe --typowe dla języków azjatyckich.

Użytkownik może osadzić całą czcionkę lub tylko ten podzbiór jej znaków, który jest
używany w pliku. Osadzenie podzbioru gwarantuje, że podczas druku używane są
wybrane przez użytkownika czcionki i ich metryki, tworząc dla nich własną nazwę. Dzięki
temu do wyświetlania i drukowania może zawsze być używana wersja Adobe
Garamond® użytkownika, a nie jego usługodawcy.

Gdy program Acrobat nie może--wskutek ustawień dostawcy--osadzić czcionki, a osoba

wyświetlająca lub drukująca plik Adobe PDF nie ma dostępu do oryginalnej czcionki,
program podstawia tymczasowo czcionki o kroju Multiple Master: w przypadku
brakujących czcionek serif jest to krój AdobeSerifMM, a w przypadku brakujących
czcionek sans serif jest to krój AdobeSansMM.

Czcionka Multiple Master może być odpowiednio rozciągana lub zagęszczana,

gwarantując zachowanie oryginalnego łamania wierszy i stron dokumentu. Substytucja
taka nie zawsze zachowuje jednak kształt oryginalnych znaków, szczególnie jeśli są to
znaki niekonwencjonalne, np. pismo odręczne. (W przypadku tekstów w językach
azjatyckich Acrobat używa czcionek z zainstalowanego na komputerze zestawu do
obsługi czcionek azjatyckich lub po prostu czcionek podobnych. Czcionki niektórych
języków i czcionki o nieznanym kodowaniu nie mogą być podstawiane; w takich
sytuacjach zamiast znaków są wyświetlane grube kropki.

Jeżeli znaki są niekonwencjonalne (po lewej), to czcionka podstawiona nie będzie podobna (po
prawej)

Jeśli zachodzi taka potrzeba, program Acrobat może zapobiec podstawianiu czcionek
poprzez osadzenie w pliku Adobe PDF odpowiednich czcionek Type 1iTrueType.
Czcionki takie może osadzć pod warunkiem, że są one uwzględnione w pliku PostScript
lub są dostępne w jednym z folderów czcionek, które monitoruje program Distiller.

Uwaga: W niektórych sytuacjach operacje wykonywane przez sterownik PostScript

mogą sprawić, że użytkownik utraci możliwość wyszukiwania, kopiowania, wklejania
i wycinania czcionek TrueType. Aby liczbę takich sytuacji maksymalnie ograniczyć,
programu Acrobat należy używać w tym samym systemie, w którym utworzono plik
PostScript. Należy też upewnić się, czy w systemie tym są dostępne odpowiednie
czcionki TrueType.
Przeglądanie dokumentów Adobe PDF bez osadzonych czcionek

Przed podjęciem decyzji o osadzeniu czcionek użytkownik może sprawdzić, jak

dokument Adobe PDF będzie wyglądał, gdy czcionki zostaną w nim podstawione
(osadzanie i podstawianie to różne operacje).

Aby obejrzeć dokument Adobe PDF bez osadzonych czcionek, należy:

W programie Acrobat wybrać polecenie Zaawansowane> Użyj czcionek lokalnych i

określić, czy mają być ignorowane czcionki zainstalowane w systemie. Gdy opcja Użyj
czcionek lokalnych nie jest zaznaczona, Acrobat wyświetla plik, podstawiając wszystkie
czcionki, które nie są osadzone. Jeśli pewna czcionka nie może zostać podstawiona, jej
znaki są zastępowane przez grube kropki oraz pojawia się komunikat o błędzie. Plik, w
którym czcionki tylko podstawiono, można również wydrukować.
Wyszukiwanie nazw czcionek PostScript

Często, gdy użytkownik określa czcionkę na zakładce Czcionki, w oknie dialogowym

Ustawienia Adobe PDF, musi wpisać jej nazwę. Chcąc sprawdzić jej dokładną pisownię,
może przeszukać plik PDF.

Aby odszukać nazwę czcionki PostScript, należy:

1. W dowolnej aplikacji utworzyć dokument jednostronicowy z czcionką.

2. Utworzyć z dokumentu plik Adobe PDF.
3. Otworzyć plik PDF w programie Acrobat i wybrać polecenie Plik > Własności
dokumentu > Czcionki.
4. Zanotować nazwę czcionki, uwzględniając jej dokładną pisownię, wielkie i małe litery
oraz kreski. Nazwa ta jest wyświetlana w oknie dialogowym Informacje o czcionce.
5. Kliknąć na przycisku OK, aby zamknąć okno dialogowe.
Zapisywanie i konwertowanie plików Adobe PDF

Zapisywanie plików Adobe PDF

Zmniejszanie rozmiarów plików Adobe PDF
Konwersja dokumentów Adobe PDF do innych formatów plików
Konwertowanie obrazków do formatu obrazka
Zapisywanie plików Adobe PDF

Gdy dokument Adobe PDF zostanie zmodyfikowany w programie Adobe Acrobat

Professional, na przykład poprzez dodanie komentarzy, jego nową wersję można będzie
zapisać albo pod starą albo pod nową nazwą. Wprowadzane zmiany mogą być
zapisywane stopniowo, pozwalając na odtwarzanie kolejnych postaci dokumentu
w razie zaistnienia problemów.

Uwaga: Zapisanie dokumentu PDF podpisanego elektronicznie powoduje

unieważnienie podpisu.

Tematy powiązne:

Zapisywanie zmian w dokumentach

Ochrona przed utratą i przywracanie utraconych zmian
Zapisywanie zmian w dokumentach

Jeśli własności dokumentu Adobe PDF zezwalają na to, wprowadzone w nim zmiany
można zapisać w oryginalnym pliku. W przeciwnym razie zmiany należy zapisać do
nowego pliku PDF.

Aby zapisać zmiany dokumentu Adobe PDF, należy:

Wykonać jedną z następujących czynności:

● Aby zapisać zmiany w bieżącym dokumencie, należy wybrać polecenie Plik > Zapisz.
● Aby zapisać zmieniony dokument pod nową nazwą, należy wybrać polecenie Plik >
Zapisz jako. W polu Zapisz jako typ (Windows) lub Format (Mac OS), należy wybrać opcję
Pliki Adobe PDF (*. pdf). Podać nazwę i położenie, a następnie nacisnąć przycisk Zapisz.

Aby powrócić do ostatnio zapisanej wersji pliku Adobe PDF, należy:

Wybrać polecenie Plik > Przywróć i kliknąć na przycisku Przywróć.

Ochrona przed utratą i przywracanie utraconych zmian

Funkcja automatycznego zapisywania chroni przed utratą pracy w razie przerwy w

dostawie prądu za pomocą stopniowego zapisywania zmian w określonym miejscu.
Oryginalny plik nie jest modyfikowany. Zamiast tego, Acrobat tworzy automatycznie
zapisujący się plik zmian, który można odtworzyć w razie przerwy w dostawie prądu lub
innej sytuacji. Plik zapisywany automatycznie zawiera zmiany wprowadzone w
otwartym plik od momentu ostatniego zapisania. Zmiany te mogą być zastosowane do
oryginalnego pliku po ponownym uruchomieniu programu Acrobat. Ilość utraconej
pracy jest uzależniona od długości przerw pomiędzy kolejnymi sesjami zapisywania i
momentu, w którym nastąpiła awaria zasilania. Po zamknięciu, zapisaniu lub
przywróceniu ostatnio zapisanej wersji pliku, automatycznie zapisana wersja pliku
zostaje usunięta. Częste automatyczne zapisywanie plików chroni przed utratą danych
i jest szczególnie zalecane przy wprowadzaniu obszernych zmian w dokumencie (np.
dodawanie komentarzy do przeglądu przysyłanego e-mailem). (Zobacz Uczestnictwo w
przeglądzie za pomocą e-maila.)

Ilość nowych informacji w pliku automatycznie zapisanym zależy od długości przerw

pomiędzy kolejnymi sesjami automatycznego zapisywania plików. Na przykład, jeśli plik
jest automatycznie zapisywany co 15 minut, to automatycznie zapisana wersja pliku nie
będzie zawierała zmian wprowadzonych w ciągu 14 minut przed wystąpieniem
problemu.

Uwaga: Jeśli używana jest dodatkowa technologia (np. jako czytnik ekranu), to
wyłączenie funkcji Automatycznego zapisywania uchroni przed utratą miejsca przy
powtórnym wczytywaniu pliku.

Funkcja Automatycznego zapisywania nie jest obsługiwana w następujących

przypadkach:

● Ustawienia bezpieczeństwa dokumentu zostały zmienione. Zmiany ustawień

bezpieczeństwa dokumentu wyłączają automatyczne zapisywanie i wyświetlają
komunikat w panelu Ochrona, w oknie dialogowym Własności dokumentu. Aby
ponownie uruchomić automatyczne zapisywanie zmian wprowadzanych w
dokumencie, należy zapisać ten dokument.
● Dokument utworzony przy pomocy funkcji WebCapture lub wydzielony z większego
dokumentu PDF (Dokument > Wydziel strony). Aby uruchomić automatyczne
zapisywanie zmian wprowadzanych w dokumencie, należy zapisać ten dokument.
● Dokument wyświetlany w przeglądarce internetowej lub wprowadzony do dokumentu
kontenera obsługującego technologię OLE (Object Linking and Embedding). Dokument
ten jest wyświetlany poza domyślnym systemem plików i nie może obsługiwać
automatycznego zapisywania.

Aby ustawić opcję automatycznego zapisywania,, należy

1. Wybrać polecenie Edycja > Preferencje > Ogólne (Windows) albo Acrobat > Preferencje
> Ogólne (Mac OS).
2. Zaznaczyć lub usunąć zaznaczenie opcji Automatycznie zapisuj zmiany w pliku do pliku
tymczasowego co xx minut (1-99). (Opcja jest domyślnie włączona i ustawiona na
przerwy 5-minutowe.)
3. W polu Minuty, określić jak często maja być zapisywane pliki w programie Acrobat. Im
częściej będą zapisywane pliki, tym więcej informacji można odzyskać z plików, które
były otwarte w czasie zamknięcia systemu.

Aby ponownie otworzyć plik po nieoczekiwanym zamknięciu systemu, należy:

1. Włączyć program Acrobat lub otworzyć plik, który był ostatnio używany.
2. Po wyświetleniu komunikatu kliknąć na Tak i otworzyć automatycznie zapisaną wersję
pliku lub plików. Jeśli otwartych było kilka plików, to Acrobat otworzy wszystkie.
3. Zapisać plik lub pliki pod nazwami plików, na których pracowano.
Zmniejszanie rozmiarów plików Adobe PDF

Zmniejszenie rozmiaru plików Adobe PDF ulepsza ich działanie--szczególnie po

umieszczeniu ich w sieci--bez zmiany ich wyglądu. Czasami wielkość pliku Adobe PDF
można zmniejszyć poprzez proste wywołanie polecenia Zapisz jako. W jego wyniku plik
zostaje zapisany ponownie i zbędny staje się dostęp do pliku źródłowego, z którego go
wygenerowano.

Do zmniejszania rozmiarów zbyt dużych plików Adobe PDF służy polecenie Zmniejsz
rozmiar pliku. Pliki są zmniejszane poprzez próbkowanie i kompresję obrazków,
usuwanie osadzonych czcionek, kompresję struktury i kasowanie takich elementów, jak
podwójne tła obrazków czy nieprawidłowe zakładki. Jeśli plik ma już rozmiary minimalne
(najmniejsze z możliwych), polecenie nie daje żadnego efektu. (Zobacz Korzystanie z
funkcji Optymalizacja PDF.)

Uwaga: Zmniejszenie rozmiarów pliku podpisanego elektronicznie powoduje utratę

ważności podpisu.

Wielkość pliku można zmiejszyć również poprzez ograniczenie jego zakresu zgodności
ze starszymi wersjami programu Adobe Acrobat. Metodę tę zaleca się tylko wtedy, gdy
wiadomo, że czytelnicy danego pliku będą używać programu Acrobat 7.0 lub Adobe
Reader 7.0.

Uwaga: Zakres zgodności pliku można ustawić również za pomocą funkcji

Optymalizacja PDF.

Aby zmniejszyć rozmiar pliku, należy

1. Wybrać polecenie Plik > Zmniejsz rozmiar pliku.

2. Zaznaczyć wybraną wersję programu i kliknąć na przycisku OK.

Uwaga: Zaznaczenie opcji Acrobat 4.0 i późniejsze dla dokumentów posiadających

obszary przezroczyste, powoduje spłaszczenie przezroczystości.
Konwersja dokumentów Adobe PDF do innych formatów plików

Do konwersji dokumentów Adobe PDF na inne formaty służy polecenie Zapisz jako.
Zapisanie dokumentu w formacie graficznym powoduję, że każda jego strona jest
umieszczana w osobnym pliku. Zawartość pliku PDF może być wydzielana przy pomocy
narzędzi do zaznaczania, które zaznaczą wybrany tekst, tabele i obrazki, a potem
skopiowana i wklejona do innych aplikacji. Na przykład, można zaznaczyć tabelę
i otworzyć ją w programie Microsoft Excel. (Zobacz Kopiowanie i wklejanie tekstu, tabel i
obrazków.)

Uwaga: Jeśli kopiowany dokument PDF zawiera czcionkę niedostępną w tym systemie,
w którym jest wyświetlany kopiowany tekst, zamiast niej jest podstawiana czcionka
domyślna.

Aby przekonwertować plik Adobe PDF na inny format, należy:

1. Otworzyć dokument PDF, wybrać polecenie Plik > Zapisz jako, a następnie określić
nazwę pliku i miejsce jego zapisania.
2. W polu Zapisz jako typ (Windows) lub Format (Mac OS) wybrać format pliku i opcje
konwersji:
● PostScript lub Encapsulated PostScript. (Zobacz Opcje konwersji do formatu PostScript

lub Encapsulated PostScript (EPS).)

● HTML lub XML. (Zobacz Opcje konwersji do formatu HTML, XML lub zwykłego tekstu.)

● JPEG lub JPEG2000. (Zobacz Opcje konwersji dla formatów JPEG i JPEG2000.)

● Dokument programu Microsoft Word. (Zobacz Opcje konwersji do formatu Rich Text lub

formatu programu Microsoft Word.)

● PNG. (Zobacz Opcje konwersji dla formatu PNG.)

● Rich Text Format (Zobacz Opcje konwersji do formatu Rich Text lub formatu programu

Microsoft Word.)
● Tekst, dostępny i czysty (Zobacz Konwertowanie na tekst dostępny oraz Opcje konwersji

do formatu HTML, XML lub zwykłego tekstu.)

● TIFF. (Zobacz Opcje konwersji dla formatu TIFF.)

3. Kliknąć na przycisku Ustawienia, aby ustawić opcje konwersji. (Jeśli przycisk Ustawienia
jest niedostępny, znaczy to, że dla danej metody konwersji nie są dostępne żadne
opcje. ) Kliknąć na OK. i zastosować ustawienia.

Ustawienia konwersji mogą być edytowane także w oknie preferencji Konwertuj z PDF.
(Zobacz Określanie preferencji.)

Uwaga: Wspomniane wyżej ustawienia konwersji są przechowywane w innym miejscu

niż ustawienie skojarzone z poleceniem Eksportuj wszystkie obrazki.
(Zobacz Konwertowanie obrazków do formatu obrazka.)

4. Kliknąć na przycisku Zapisz. Dokument PDF zostanie przekonwertowany na zaznaczony

format. Domyślnie, plik zostanie zapisany pod nazwą pliku źródłowego z nowym
rozszerzeniem i w tym samym folderze, w którym znajduje się plik źródłowy.

Tematy powiązne:

Opcje konwersji do formatu PostScript lub Encapsulated PostScript (EPS)

Opcje konwersji do formatu HTML, XML lub zwykłego tekstu
Opcje konwersji dla formatów JPEG i JPEG2000
Opcje konwersji dla formatu PNG
Opcje konwersji dla formatu TIFF
Opcje konwersji do formatu Rich Text lub formatu programu Microsoft Word
Konwertowanie na tekst dostępny
Opcje konwersji do formatu PostScript lub Encapsulated
PostScript (EPS)

Konwersja dokumentu Adobe PDF do formatu PostScript ma sens, gdy plik będzie
drukowany lub przetwarzany w naświetlarni. Format PostScript pozwala umieścić w
pliku pełne informacje o komentarzach DSC (Document Structuring Conventions) i inne
informacje zaawansowane (zachowywane przez program Distiller). Format EPS jest
zarezerwowany dla plików, które będą umieszczane w plikach utworzonych za pomocą
innych aplikacji. To, jakie opcje są dostępne zależy od tego, czy formatem docelowym
jest PostScript, czy EPS. W większości przypadków, opcje są opisywane w dolnej części
panelu. Na liście znajdują się dodatkowe informacje.

Uwaga: Gdy w plikach EPS są zapisywane dane o rozbarwieniach, wszystkie obrazki

powinny mieć kolory z przestrzeni CMYK.

Informacje na temat paneli Wyjście, Znaczniki i spady, Spłaszczanie przezroczystości oraz

Opcje Postscript znajdują się w części Określanie ustawień wyjściowych, Określanie
znaczników i spadów, Kontrola spłaszczania przezroczystości i Ustawianie opcji
PostScriptu.

Plik opisu drukarki

PostScript Printer Description (PPD) jest opisem strony drukarki zawierającym wszystkie
informacje potrzebne do poprawnego sformatowania pliku PostScript dla określonego
urządzenia wyjściowego. PPD niezależne od urządzeń tworzy kompozytowe pliki
PostScript lub EPS (bez rozbarwień). Nie istnieje możliwość tworzenia rozbarwień
niezależnych od urządzenia. Opcja Domyślne ustawienia programu Acrobat stanowią
punkt wyjścia i odniesienia przy tworzeniu wszystkich rodzajów Postscript. Przy tym
ustawieniu zostaną też przywrócone wszystkie domyślne ustawienia konwersji. Adobe
PDF 7.0 umożliwia tworzenie plików PostScript i jest zgodny z wieloma urządzeniami.

Domyślne

Opcja przywraca wszystkie ustawienia w oknie dialogowym do wartości domyślnych.

ASCII lub Binarne

Opcja pozwala określić format wyjściowy danych graficznych. Wybór formatu binarnego
prowadzi do mniejszych plików, ale nie we wszystkich zadaniach są uwzględniane dane
binarne.

PostScript

Opcja pozwala określić poziom języka PostScript. Opcja Język Level 3 powinna być
używana tylko wtedy, gdy wiadomo jest, że urządzenie wyjściowe obsługuje ten
poziom języka. Dla plików EPS umieszczanych w innym dokumencie i rozbarwianych
jako część takiego dokumentu, zalecane jest używanie opcji Language Level 2. Microsoft
Office XP I wersje wcześniejsze nie wyświetlają przeglądów EPS przy importowaniu
obrazków do tych aplikacji. Najlepsze efekty pracy w przypadku eksportowania EPS do
aplikacji Microsoft daje używanie opcji Language Level 2. PostScript LanguageLevel 1
nie jest już obsługiwana przez program Acrobat.

Zakres stron

Gdy wybrano format EPS, każda ze stron jest zapisywana jako oddzielny plik EPS.
Opcje konwersji do formatu HTML, XML lub zwykłego tekstu

Obrazki są konwertowane domyślnie do formatu JPEG.

Kodowanie

Odnosi się do wartości binarnych, opartych na standardach międzynarodowych,

używanych do reprezentacji znaków pisanych. UTF-8 jest reprezentacją znaków
Unicode, stosującą jedną lub więcej 8-bitowych informacji do określenia każdego znaku.
UTF-16 jest reprezentacją znaków Unicode, stosującą jedną lub więcej 16-bitowych
informacji do określenia każdego znaku. ISO-Latin-1 jest 8-bitową reprezentacją znaków,
do której zaliczają się ASCII. UCS-4 jest zestawem Universal Character Set, kodowanym w
4 ósemkach. HTML/ASCII jest 7-bitową reprezentacją znaków opracowaną przez ANSI.

Opcja Użyj domyślnej tabeli mapowania stosuje domyślne kodowanie znaków

zdefiniowane w tabelach mapowania, które są widoczne w folderze Plug-ins/
SaveAsXML/MappingTables. Tabele te określają wiele zasad opracowywania danych,
włączając domyślne kodowanie znaków. Ustawienia domyślne:

● Zapisz jako XML: UTF-8

● Zapisz jako tekst: Kodowanie miejscowe, zdefiniowane przez system operacyjny, oparte
na ustawieniu lokalnym
● Zapisz jako HTML 3. 0: HTML/ASCII
● Zapisz jako HTML 4. 0. 1: UTF-8

Generuj zakładki

Generuje łącza zakładek do zawartości dla dokumentów HTML lub XML. Łącza są
umieszczane na początku otrzymanego dokumentu HTML lub XML.

Generuj znaczniki dla nieoznakowanych plików

Gdy opcja jest zaznaczona, generowane są znaczniki dla plików, które nie są jeszcze
oznakowane. Dotyczy to plików PDF utworzonych w programie Acrobat 4. 0 i jego
starszych wersjach. Jeśli opcja nie jest zaznaczona, konwersja nie obejmuje plików
nieoznakowanych.

Uwaga: Znaczniki są stosowane tylko w trakcie konwersji; po jej zakończeniu są

odrzucane. Zaznaczenie powyższej opcji nie jest więc metodą tworzenia oznakowanych
plików PDF z plików starszych.

Generuj obrazki

Opcja pozwala kontrolować sposób konwertowania obrazków. W dokumentach XML i

HTML są umieszczane odwołania do przekonwertowanych obrazków.

Użyj podfolderu

Opcja pozwala określić nazwę folderu, w którym mają być przechowywane generowane
obrazki. Jego nazwa domyślna to obrazki.

Użyj prefiksu

Pozwala określić prefiks, który będzie dodawany do nazw obrazków w przypadku

istnienia kilku wersji tego samego pliku. Nazwy obrazków mają format
nazwapliku_img_#.

Format wyjściowy

Ustawienie domyślne to JPG.

Próbkowanie do

Jeśli opcja nie zostanie zaznaczona, obrazki będą miały taką samą rozdzielczość, jaka
obowiązuje w pliku źródłowym. Pliki obrazków nigdy nie są próbkowane w górę.
Opcje konwersji dla formatów JPEG i JPEG2000

Gdy dokument PDF jest zapisywany w formacie graficznym, każda z jego stron jest
umieszczana w oddzielnym pliku. Domyślnie, wszystkie pliki są zapisywane w tym
samym katalogu, w którym znajduje się plik źródłowy.

Jeśli pewien dokument Adobe PDF powstał poprzez przekonwertowanie na

format PDF i połączenie w jednym pliku wielu obrazków JPEG, obrazki te (niekoniecznie
wszystkie) można z niego wyeksportować. Służy do tego funkcja Eksportuj plug-inu
Zadania obrazka. Jej zastosowanie powoduje wyeksportowanie obrazków w formacie
JPEG i otwarcie ich w aplikacji graficznej.

To, jakie opcje są dostępne, zależy od tego, czy wybrano opcję JPEG, czy JPEG2000.

Skala szarości, kolor

Należy wybrać stopień kompresji obrazka. Różne ustawienia zapewniają różne proporcje
między wielkością pliku a jakością obrazka. Zasada ogólna mówi, że im mniejszy jest plik,
tym gorsza jakość obrazka. (Zobacz Kompresja i próbkowanie obrazków.)

Rozmiar segmentu

Dzieli kompresowany obrazek na segmenty określonej wielkości. (Jeśli wysokość lub

szerokość obrazka nie stanowi parzystej wielokrotności rozmiaru segmentu, to na
krawędziach używane są segmenty niepełne. ) Dane obrazka dla każdego segmentu są
oddzielne kompresowane i mogą być dekompresowane niezależnie od innych.
Domyślna wartość 256 jest zwykle optymalna. I dobrze współpracuje z innymi
parametrami kompresji (np. rozdzielczością). Ta opcja jest dostępna tylko dla formatu
JPEG2000.

Format

W przypadku plików JPEG, Ustawienie Linia bazowa (Standardowa) zapewnia format

rozpoznawany przez większość przeglądarek internetowych. Ustawienie Linia bazowa
(Zoptymalizowana) powoduje zoptymalizowanie jakości obrazka i prowadzi do nieco
mniejszych plików. Nie jest ono obsługiwane przez wszystkie przeglądarki. Ustawienie
Progresywny powoduje, że jakość pobieranego obrazka, początkowo niska, rośnie wraz
z postępami pobierania.

RGB, CMYK, Skala szarości

Określa metodę zarządzania kolorem, która będzie stosowana do pliku wyjściowego:

Osadź bieżącą przestrzeń roboczą - w pliku wyjściowym będzie osadzony profil ICC
odpowiadający bieżącej przestrzeni roboczej. W wyniku osadzenia profilu może
zwiększyć się rozmiar pliku. Wyłączone - do pliku wyjściowego nie zostanie dodany
żaden profil. Zapytaj przy zapisywaniu - zostanie wyświetlone okno dialogowe,
w którym użytkownik będzie mógł zdecydować o osadzeniu bądź pominięciu profilu
ICC z pliku wejściowego. Rozmiar profilu jest podany.

Uwaga: Jeśli do dokumentu PDF zawierającego obrazki JPEG i JPEG2000 zostanie

zastosowane polecenie Zapisz jako lub Eksportuj wszystkie obrazki, po czym zawartość
pliku zostanie przekonwertowana na format JPEG lub JPEG2000, to po otwarciu
uzyskanych w ten sposób obrazków w programie Acrobat mogą one wyglądać nieco
inaczej. Sytuacja taka może zaistnieć, jeśli profil koloru obrazków jest zdefiniowany na
poziomie strony, a nie w samych obrazkach. Program Acrobat nie jest bowiem wstanie
przenieść informacji z poziomu strony na poziom zapisanego obrazka.

Przestrzeń koloru/Rozdzielczość

W przypadku Przestrzeni kolorów, Acrobat może sam wybierać przestrzeń kolorów lub
można wybrać samemu spośród opcji Kolor, Skala szarości lub Monochromatyczna.
Opcja Skala szarości jest przeznaczona dla konwertowania obrazków kolorowych na
odcienie szarości. Opcja Monochromatyczne jest przeznaczona dla konwersji obrazków
na biało-czarne. Opcja Kolor nadpisuje oryginalne informacje obrazka dotyczące
zarządzania kolorem ustawieniami domyślnymi. W części Rozdzielczość, Acrobat może
sam automatycznie określić rozdzielczość lub można samemu wybrać spośród opcji 72,
96, 150, 300, 600, 1200 lub 2400 ppi. Użytkownik może także wpisać inną wartość z
przedziału od 1 do 2400 ppi.

Uwaga: Wyższe rozdzielczości (np. 2400 ppi) są odpowiednie tylko dla małych stron
(nie większych, niż 17, 34 cm).

Domyślne

Opcja przywraca wszystkie ustawienia w oknie dialogowym do wartości domyślnych.

Opcje konwersji dla formatu PNG

Format PNG służy do zapisywania obrazków, które będą używane w Internecie. Gdy
dokument PDF jest zapisywany w formacie graficznym, każda z jego stron jest
umieszczana w oddzielnym pliku. Domyślnie, wszystkie pliki są zapisywane w tym
samym katalogu, w którym znajduje się plik źródłowy.

Przeplot

Przy ustawieniu Brak obrazek zostanie wyświetlony w przeglądarce dopiero po

zakończeniu pobierania. Przy ustawieniu Adam7 podczas pobierania obrazka będą
wyświetlane jego kolejne wersje o coraz lepszej jakości. Dzięki temu użytkownicy będą
mogli obserwować postępy pobierania; plik obrazka będzie jednak większy.

Filtr

Brak - obrazki są kompresowane bez filtrowania. Ustawienie to jest zalecane w

przypadku obrazków w trybie koloru indeksowanego lub bitmapy. Sub - w ramach
kompresji są optymalizowane obrazki o równomiernie rozmieszczonych wzorkach
poziomych. W górę - w ramach kompresji są optymalizowane obrazki o równomiernie
rozmieszczonych wzorkach pionowych. Średnia - w ramach kompresji są uśredniane
wartości kolorów pikseli sąsiadujących ze sobą. Paeth - w ramach kompresji są
ponownie przypisywane wartości kolorów sąsiednich. Opcja Adaptacyjna stosuje
algorytm W górę, W dół, Średnia lub Paeth stosownie do obrazka. Opcja przydaje się,
gdy nie ma pewności co do użycia jednego z powyższych ustawień.

RGB, CMYK, Skala szarości

Określa metodę zarządzania kolorem, która będzie stosowana do pliku wyjściowego:

Osadź bieżącą przestrzeń roboczą - w pliku wyjściowym będzie osadzony profil ICC
odpowiadający bieżącej przestrzeni roboczej. Osadzenie tego profilu może zwiększyć
rozmiar pliku. Wyłączone - do pliku wyjściowego nie zostanie dodany żaden profil.
Zapytaj przy zapisywaniu - zostanie wyświetlone okno dialogowe, w którym użytkownik
będzie mógł zdecydować o osadzeniu bądź pominięciu profilu ICC z pliku wejściowego.
Rozmiar profilu jest podany.

Przestrzeń koloru/Rozdzielczość

W przypadku Przestrzeni kolorów, Acrobat może sam wybierać przestrzeń kolorów lub
można wybrać samemu spośród opcji Kolor, Skala szarości lub Monochromatyczna.
Opcja Skala szarości jest przeznaczona dla konwertowania obrazków kolorowych na
odcienie szarości. Opcja Monochromatyczne jest przeznaczona dla konwersji obrazków
na biało-czarne. Opcja Kolor nadpisuje oryginalne informacje obrazka dotyczące
zarządzania kolorem ustawieniami domyślnymi. W części Rozdzielczość, Acrobat może
sam automatycznie określić rozdzielczość lub można samemu wybrać spośród opcji 72,
96, 150, 300, 600, 1200 lub 2400 ppi. Użytkownik może także wpisać inną wartość z
przedziału od 1 do 2400 ppi.

Uwaga: Wyższe rozdzielczości (np. 2400 ppi) są odpowiednie tylko dla małych stron
(nie większych, niż 17, 34 cm).

Domyślne

Opcja przywraca wszystkie ustawienia w oknie dialogowym do wartości domyślnych.

Opcje konwersji dla formatu TIFF

TIFF jest to elastyczny format obrazków reprezentowanych jako mapy bitowe,

obsługiwany przez większość programów do rysowania, edycji grafiki i projektowania
stron. Gdy dokument PDF jest zapisywany w formacie graficznym, każda z jego stron jest
umieszczana w oddzielnym pliku. Domyślnie, wszystkie pliki są zapisywane w tym
samym katalogu, w którym znajduje się plik źródłowy. Rozdzielczość obrazków jest
określana automatycznie.

Monochromatyczne

Należy wybrać format kompresji. Domyślnie jest stosowana metoda CCITTG4, która
prowadzi do plików o najmniejszych rozmiarach. Metoda ZIP również zapewnia pliki
o małych rozmiarach.

Aby uzyskać więcej informacji o kompresji, Zobacz Kompresja i próbkowanie obrazków.

Uwaga: W niektórych aplikacjach nie można otwierać plików TIFF, które

skompresowano i zapisano w formacie JPEG lub ZIP. W takich wypadkach zaleca się
przeprowadzenie kompresji metodą LZW.

RGB, CMYK, Skala szarości, inne

Określa metodę zarządzania kolorem, która będzie stosowana do pliku wyjściowego:

Osadź bieżącą przestrzeń roboczą - w pliku wyjściowym będzie osadzony profil ICC
odpowiadający bieżącej przestrzeni roboczej. Osadzenie tego profilu może zwiększyć
rozmiar pliku. Wyłączone - do pliku wyjściowego nie zostanie dodany żaden profil.
Zapytaj przy zapisywaniu - zostanie wyświetlone okno dialogowe, w którym użytkownik
będzie mógł zdecydować o osadzeniu bądź pominięciu profilu ICC z pliku wejściowego.
Rozmiar profilu jest podany.

Przestrzeń koloru/Rozdzielczość

W przypadku Przestrzeni kolorów, Acrobat może sam wybierać przestrzeń kolorów lub
można wybrać samemu spośród opcji Kolor, Skala szarości lub Monochromatyczna.
Opcja Skala szarości jest przeznaczona dla konwertowania obrazków kolorowych na
odcienie szarości. Opcja Monochromatyczne jest przeznaczona dla konwersji obrazków
na biało-czarne. Opcja Kolor nadpisuje oryginalne informacje obrazka dotyczące
zarządzania kolorem ustawieniami domyślnymi. W części Rozdzielczość, Acrobat może
sam automatycznie określić rozdzielczość lub można samemu wybrać spośród opcji 72,
96, 150, 300, 600, 1200 lub 2400 ppi. Użytkownik może także wpisać inną wartość z
przedziału od 1 do 2400 ppi.

Uwaga: Wyższe rozdzielczości (np. 2400 ppi) są odpowiednie tylko dla małych stron
(nie większych, niż 17, 34 cm).

Domyślne

Opcja przywraca wszystkie ustawienia w oknie dialogowym do wartości domyślnych.

Opcje konwersji do formatu Rich Text lub formatu programu
Microsoft Word

Jeśli użytkownik nie dysponuje plikiem źródłowym, z którego powstał dokument Adobe
PDF, może zapisać jego tekst w formacie RTF (Rich Text Format). Format ten stanowi
standard wymiany danych tekstowych między różnymi aplikacjami. Obrazki są
zapisywane domyślnie w formacie JPEG. Pliki Adobe PDF mogą być konwertowane
również na zwykły format programu Microsoft Word (. doc).

Uwaga: Plik uzyskany w wyniku konwersji dokumentu Adobe PDF na format RTF lub
format Worda nie jest równoważny plikowi źródłowemu. W trakcie konwersji niektóre
oryginalne informacje mogą zostać utracone.

Aby przekonwertować dokument Adobe PDF na format RTF lub format Worda, należy:

1. W oknie dialogowym Zapisz jako, w polu Zapisz jako typ (Windows) lub Format (Mac
OS) wybrać opcję Rich Text Format (*. rtf) lub Microsoft Word format (*. doc), a następnie
kliknąć na przycisku Ustawienia.
2. Zaznaczyć dowolną z poniższych opcji. Po zaznaczeniu opcji należy kliknąć na przycisku
OK, po czym kliknąć na przycisku Zapisz.

Dołącz komentarze

Zachowuje komentarze PDF.

Zachowaj kolumny

Zachowuje układ kolumn Jeśli opcja nie jest ustawiona, tekst na stronie jest
umieszczany w jednej kolumnie. Sposób rozmieszczania kolumn jest uzależniony od
aplikacji i wersji użytej do wyświetlenia pliku RTF lub DOC. Na przykład, nie wszystkie
wersje programu Microsoft Word wyświetlają poprawnie format wielokolumnowy
z plików RTF.

Zachowuj rozmiar strony, Margines

Zachowuje rozmiar strony i marginesy w układach stron.

Dołącz obrazki

Domyślnym formatem obrazków wyjściowych jest JPEG.

Format wyjściowy

Należy zaznaczyć format JPEG lub PNG, a następnie zaznaczyć przestrzeń kolorów i
opcje rozdzielczości.

Użyj przestrzeni kolorów

Przestrzeń kolorów może być określana automatycznie. Można też wybrać ustawienie
Kolor lub Skala szarości.

Zmień rozdzielczość

Obrazki są próbkowane. Jeśli opcja nie zostanie zaznaczona, wynikowe obrazki będą
miały taką rozdzielczość, jaka obowiązuje w dokumencie PDF.

Próbkowanie do

Wybierz rozdzielczość, do której mają być próbkowane obrazki Pliki obrazków nigdy nie
są próbkowane w górę.

Generuj znaczniki dla nieoznakowanych plików

Gdy opcja jest zaznaczona, generowane są znaczniki dla plików, które nie są jeszcze
oznakowane. Dotyczy to plików PDF utworzonych w programie Acrobat 4. 0 i jego
starszych wersjach. Jeśli opcja nie jest zaznaczona, na ekranie pojawi się komunikat z
prośba o określenie preferencji opcji Zapisz jako przed wygenerowaniem znaczników
dla plików nieoznaczonych.

Uwaga: Znaczniki są stosowane tylko w trakcie konwersji; po jej zakończeniu są

odrzucane. Zaznaczenie powyższej opcji nie jest więc metodą tworzenia oznakowanych
plików z plików starszych.

Chcąc przekonwertować do formatu RTF wiele dokumentów Adobe PDF, można

skorzystać z polecenia Przetwarzanie wsadowe. (Zobacz Uruchamianie serii wsadu.)
Konwertowanie na tekst dostępny

Dokument PDF może być konwertowany na tekst dostępny lub czysty. Tekst dostępny
oznacza, że tekst zachowuje się zgodnie z preferencjami kolejności czytania określonymi
w preferencjach Czytanie i zawiera w wyjściu komentarze i pola formularzy. Tekst
dostępny zawiera także niektóre elementy formatowania (np. linie zakończenia wierszy).
Obrazki w znacznikach dokumentu są zastępowane tekstem zastępczym. Czysty tekst
zachowuje się zgodnie ze strukturą tekstu dokumentu i pomija wszelkie elementy figure
w czasie konwersji. Dywizy twarde są zachowywane, a dywizy miękkie - usuwane.

Informacje na temat konwertowania dokumentów PDF na czysty tekst znajdują się

w części Opcje konwersji do formatu HTML, XML lub zwykłego tekstu.

Aby przekonwertować dokument Adobe PDF na format tekstu dostępnego, należy:

W oknie dialogowym Zapisz jako, w polu Zapisz jako typ (Windows) lub Format (Mac
OS) wybrać opcję Tekst (Dostępny)(*.txt), a następnie kliknąć na przycisku Zapisz.
Konwertowanie obrazków do formatu obrazka

Oprócz opcji zapisywania każdej strony (tekstu, obrazków i obiektów wektorowych) na

format obrazka przy pomocy polecenia Plik > Zapisz jako, użytkownik może też
przekonwertować każdy z obrazków w pliku Adobe PDF na format obrazka.

Uwaga: Eksportowane mogą być obrazki rastrowe, ale nie obiekty wektorowe.

Aby przekonwertować wszystkie obrazki w pliku Adobe PDF na format graficzny,

należy:

1. Wybrać polecenie Zaawansowane > Eksportuj wszystkie obrazki.

2. W oknie dialogowym Eksportuj wszystkie obrazki jako, w polu Zapisz jako typ (Windows)
lub Format (Mac OS) wybrać typ obrazka.

Nowy plik będzie miał nazwę pliku źródłowego, ale z innym rozszerzeniem.

3. Kliknąć na przycisku Ustawienia.

4. W oknie dialogowym Eksportuj wszystkie obrazki jako ustawienia, zaznaczyć ustawienia
pliku, zarządzania kolorem i ustawienia konwersji dla wybranego typu pliku.
(Zobacz Opcje konwersji dla formatów JPEG i JPEG2000, Opcje konwersji dla formatu
PNG i Opcje konwersji dla formatu TIFF.)
5. W polu Wyłącz obrazki mniejsze niż określić rozmiar graniczny, poniżej którego obrazki
będą wykluczane. Aby wykluczyć wszystkie obrazki, zaznaczyć opcję Bez ograniczeń.
6. Kliknąć na przycisku OK, a następnie--w oknie dialogowym Eksportuj wszystkie obrazki
jako--kliknąć na przycisku Zapisz lub OK.
FORMULARZE

Formularze Adobe PDF

Określanie preferencji formularzy
Formularze Adobe PDF

Formularze Adobe PDF są to specjalne dokumenty elektroniczne, które służą do

zbierania i rozsyłania danych za pośrednictwem poczty elektronicznej i sieci Web.
Formularze takie mogą zawierać pola statyczne lub interaktywne; pola interaktywne
pozwalają wprowadzać dane bezpośrednio na komputerze, pola statyczne trzeba
natomiast wydrukować i wypełnić tradycyjnie. Osoby wypełniające formularze
interaktywne przy użyciu programu Adobe Acrobat Professional lub Adobe Acrobat
Standard mają możliwość ich zapisywania od razu w formacie PDF; osoby korzystające z
programu Adobe Reader mogą zapisać jedynie niewypełnioną kopię formularza, chyba
że autor formularza przyznał im specjalne uprawnienia do zapisywania.

Tworzenie elektronicznych formularzy PDF ułatwiają programy Adobe Designer i Adobe

Acrobat Professional. Można je projektować i tworzyć od podstaw, albo też
konwertować istniejące formularze drukowane lub elektroniczne, a następnie dodawać
do nich pola formularzy PDF.

Można wyróżnić trzy typy formularzy Adobe PDF:

● Formularze do wydruku stanowią elektroniczny odpowiednik tradycyjnych formularzy

papierowych. Niezależnie od tego, czy formularze takie zawierają pola interaktywne czy
statyczne, po wypełnieniu przesyła się je tradycyjnie, to znaczy pocztą lub faksem.
● Formularze do przesyłania pocztą e-mail zawierają specjalny przycisk, który zależnie od
sytuacji pozwala albo wyodrębnić dane z formularza PDF i dołączyć je do wiadomości e-
mail, albo dołączyć wypełniony formularz do wiadomości e-mail.
● Formularze wypełniane online zawierają specjalny przycisk, który pozwala wysłać dane
formularza do magazynu online, np. do bazy danych.

Tematy powiązne:

Elementy formularza Adobe PDF

Wskazówki dotyczące tworzenia formularzy w programie Adobe Acrobat Professional
Elementy formularza Adobe PDF

Formularze tworzone w programie Acrobat Professional mogą zawierać następujące

elementy:

Przycisk

Naciśnięcie przycisku może wywoływać pewną akcję, na przykład otwarcie pliku,

odtworzenie dźwięku czy przesłanie danych na serwer stron WWW.

Pola wyboru

Reprezentują pewne opcje, spośród których użytkownik może wybrać jedną lub więcej.

Lista wysuwana

Zawiera listę elementów wyświetlanych w postaci menu wysuwanego, z którego

użytkownicy mogą wybrać jedną opcję lub w którym mogą wprowadzać własne
wartości.

Pole podpisu elektronicznego

Pole przeznaczone na podpis elektroniczny użytkownika.

Pasek komunikatów

Na pasku są wyświetlane informacje o formularzu PDF, a także pewne narzędzia i opcje.

Pole listy

Zawiera listę opcji, które użytkownik może przewijać w górę i w dół; na liście można
zaznaczyć jedną lub więcej opcji.

Przycisk radiowy

Reprezentuję grupę opcji, spośród których można wybrać jedną.

Pole tekstowe

Pozwala użytkownikom wprowadzać dane tekstowe, takie jak nazwisko, adres czy
numer telefonu.

Formularz Adobe PDF A. Lista wysuwana B. Pole podpisu elektronicznego C. Pola tekstowe D.
Pasek komunikatów E. Pola wyboru F. Przyciski radiowe G. Pole listy H. Przyciski
Wskazówki dotyczące tworzenia formularzy w programie Adobe
Acrobat Professional

Projektując nowy formularz, warto przestrzegać następujących zasad ogólnych:

● Należy określić, jakie dane będą zbierane od użytkowników. Rodzaj danych wyznacza
typy pól, które trzeba będzie dodać do formularza.
● Formularz powinien być przejrzysty i wygodny w użyciu. Warto zapoznać się
z przykładami podobnych formularzy i sporządzić próbny szkic nowego formularza.
● Należy określić wymiary formularza. Warto upewnić się, czy wybrany rozmiar stron
będzie dobrze wyglądał na typowym ekranie komputera (o rozdzielczości 800 x 600).
Jeśli formularz będzie drukowany, można podzielić go na kilka stron.
● Statyczne części formularza, np. teksty, ramki, etykiety tekstowe i obrazki, warto
zaprojektować w innych aplikacjach, takich jak Adobe Illustrator, Adobe InDesign i
Microsoft Word. (Metoda alternatywna polega na utworzeniu całego formularza w
programie Adobe Designer, który pozwala projektować zarówno elementy statyczne,
jak i dynamiczne. Zobacz Tworzenie formularzy przy użyciu programu Adobe Designer
(Windows)).
● Pola formularza należy dodawać za pomocą programu Acrobat Professional; wcześniej
jednak trzeba przekonwertować formularz na format PDF. (Konwersja nie jest potrzebna,
gdy użytkownik tworzy formularz za pomocą wyspecjalizowanego programu Adobe
Designer (tylko w systemie Windows), który daje więcej możliwości niż Acrobat.
Zobacz Tworzenie formularzy przy użyciu programu Adobe Designer (Windows).)

Aby mieć pewność, że na komputerach innych użytkowników formularz będzie

wyglądał tak samo jak na komputerze projektanta, należy wybrać tryb bezpiecznych
kolorów RGB dla stron WWW i osadzić czcionki w dokumencie PDF.
Określanie preferencji formularzy

Za działanie pól formularzy odpowiadają ich preferencje.

Uwaga: Preferencje formularza PDF nie są zapisywane razem z nim. Preferencje te mają
wpływ wyłącznie na sposób obsługi formularza przez program Acrobat.

Aby określić preferencje formularzy, należy:

1. Wybrać polecenie Edycja > Preferencje (Windows) lub Acrobat > Preferencje (Mac OS)
i zaznaczyć opcję Formularze (po lewej stronie).
2. Ustawić dowolne spośród następujących preferencji ogólnych:
● Zaznaczyć opcję Automatycznie oblicz wartości pola, aby wszystkie obliczenia na

danych w polu były wykonywane automatycznie.

● Zaznaczyć opcję Pokaż prostokąt ustawienia ostrości, aby aktywne pole było wyróżniane.

● Zaznaczyć opcję Utrzymuj dane formularza tymczasowo dostępne na dysku, aby dane

formularza były utrzymywane w przeglądarce internetowej.

● Zaznaczyć opcję Pokaż wskaźnik przepełnienia pola tekstowego, aby w razie

przekroczenia przez pole tekstowe predefiniowanych ograniczeń był wyświetlany znak

(+).
● Zaznaczyć opcję odpowiedzialną za domyślne ukrywanie paska komunikatów

formularza, gdy będzie on otwierany w programie Adobe Reader.

● Zaznaczyć opcję Pokaż podgląd pola podczas tworzenia i edycji pól formularza, aby

podczas tworzenia lub edycji formularza był pokazywany wygląd pól.

3. Ustawić dowolne spośród następujących preferencji koloru podświetlenia:
● Zaznaczyć opcję Pokazuj obramowania pól, aby po ustawieniu wskaźnika myszy nad

polem formularza pojawiał się czarny kontur pola.

● Użyć przycisku Kolor podświetlania pól, aby zmienić kolor widoczny w tle pól formularza

(gdy na pasku komunikatów formularza jest zaznaczona opcja podświetlania pól).

● Użyć przycisku wyświetlanego obok opcji Wymagany kolor podświetlenia pól, aby

wybrać konkretny kolor obramowań pól formularza - kolor wymagany przez autora
danego formularza. Kolor ten będzie wyświetlany tylko po próbie zatwierdzenia
formularza.

Aby uzyskać informacje dotyczące preferencji automatycznego uzupełniania.

Zobacz Automatyczne wypełnianie pól.
Tworzenie formularzy Adobe PDF

Tworzenie formularzy przy użyciu programu Adobe Designer (Windows)

Tworzenie formularzy interaktywnych
Tworzenie formularzy na podstawie szablonów
Tworzenie i edycja pól formularzy
Określanie własności pól formularzy
Rozmieszczanie pól formularza
Dynamiczne generowanie formularzy za pomocą szablonów
Tworzenie przycisków
Dostosowywanie formularzy Adobe PDF do potrzeb osób niepełnosprawnych
Dostosowywanie formularzy Adobe PDF do wymagań Internetu
Korzystanie ze skryptów JavaScript
Tworzenie formularzy przy użyciu programu Adobe Designer
(Windows)

Aplikacja Adobe Designer wchodzi w skład pakietu Adobe Acrobat Professional dla
Windows; użytkownicy nie posiadający tego pakietu mogą ją nabyć osobno. Adobe
Designer pozwala tworzyć formularze od podstaw lub przy użyciu szablonów, pozwala
też tworzyć interaktywne formularze na bazie formularzy bez możliwości edycji. Bardziej
zaawansowane funkcje programu Designer umożliwiają wykorzystywanie skryptów,
integrację formularzy z danymi źródłowymi i tworzenie formularzy dynamicznych. Aby
wypełnić formularz utworzony w programie Adobe Designer, trzeba dysponować
programem Adobe Acrobat Standard 7.0, Adobe Acrobat Professional 7.0 lub Adobe
Reader 7.0.

Uwaga: Pola formularzy PDF, które utworzono w programie Acrobat Professional, mogą
być modyfikowane w programie Designer, ale pola formularzy, które utworzono
w programie Designer, nie mogą być zmieniane w programie Acrobat Professional.

Tematy powiązne:

Adobe Designer - informacje (Windows)

Uruchamianie programu Adobe Designer (Windows)
Adobe Designer - informacje (Windows)

Program Adobe Designer ułatwia projektowanie formularzy, które będą

rozpowszechniane w formacie Adobe PDF lub HTML. Projektowanie można rozpocząć
od pustego formularza, a w dalszej kolejności przeciągać nań wybrane obrazki i obiekty,
np. pola list, listy rozwijane i przyciski. Po określeniu całościowej struktury formularza i
wprowadzeniu niezbędnych zmian (mających na celu, na przykład, dostosowanie
formularza do przepisów prawnych lub upodobnienie go do pewnego drukowanego
wzorca) należy go przejrzeć i przetestować (również w programie Designer).

Program Designer pozwala też zdefiniować pewne operacje na danych formularza, na

przykład odczyt danych, sprawdzanie poprawności danych i uaktualnianie
zewnętrznych źródeł danych na podstawie zawartości formularza. Program zapewnia
też łączenie operacji na formularzach z czynnościami innego rodzaju; popularne
rozwiązania tego typu to wiązanie formularzy ze schematami XML, plikami
przykładowych danych XML bazami danych i usługami internetowymi.
Uruchamianie programu Adobe Designer (Windows)

Program Adobe Designer można uruchomić, po pierwsze, w ramach aplikacji Adobe

Acrobat Professional, przy okazji inicjowania jakiegoś zadania odwołującego się do
formularza, a po drugie, oddzielnie, tak jak każdą inną niezależną aplikację. (Aby uzyskać
wyczerpujące informacje o korzystaniu z programu Adobe Designer, należy wybrać w
tym programie polecenie Pomoc > Pomoc programu Adobe Designer.)

Uwaga: W kopii dokumentu PDF, która jest otwierana w programie Designer, nie są
uwzględniane ani komentarze, ani załączniki.

Aby uruchomić program Designer poza programem Acrobat, należy:

Kliknąć na przycisku Start systemu Windows i wybrać polecenie Wszystkie programy >
Adobe Designer albo Programy > Adobe Designer 7.0.

Program Designer można uruchomić również przy okazji inicjowania pewnego

zadania dotyczącego formularza, na przykład konwersji formularza statycznego na |
interaktywny. W tym celu wystarczy wybrać polecenie z menu Zadania formularzy
(menu dostępnego na pasku narzędzi Zadania) lub polecenie z podmenu
Zaawansowane > Formularze.
Tworzenie formularzy interaktywnych

Chcąc dodać do dokumentu PDF interaktywne pola formularza, można skorzystać z

wyspecjalizowanych narzędzi programu Adobe Designer (Windows) lub z mniej
wyspecjalizowanych narzędzi programu Acrobat Professional. Jeśli formularz ma
zawierać zaawansowane funkcje i obiekty lub ma służyć pewnym ważnym celom,
należy skorzystać z programu Adobe Designer. (Zobacz Uruchamianie programu Adobe
Designer (Windows).)

Aby uruchomić program Designer przy użyciu programu Acrobat i dokonać edycji
dokumentu PDF, należy:

1. Otworzyć dokument PDF w programie Acrobat.

2. Wybrać polecenie Zaawansowane > Formularze > Otwórz formularz w programie
Adobe Designer.

Tematy powiązne:

Tworzenie formularzy PDF z formularzy drukowanych

Tworzenie formularzy PDF z formularzy drukowanych

Tworząc formularz Adobe PDF na podstawie istniejącego formularza, zyskuje się dwie
rzeczy: po pierwsze, zachowuje się styl i oznaczenia obowiązujące w firmie, po drugie,
nie traci się czasu na ponowne tworzenie formularza. Gdy w roli formularza
wzorcowego ma wystąpić formularz drukowany, trzeba go zeskanować, a wynik
skanowania przekonwertować na format PDF; można to zrobić albo bezpośrednio
w programie Acrobat, albo w innej aplikacji (Zobacz Tworzenie plików Adobe PDF w
innych aplikacjach). Po przeprowadzeniu konwersji należy przekształcić pola statyczne w
interaktywne, do czego można wykorzystać albo wyspecjalizowany program Adobe
Designer, albo mniej wyspecjalizowane narzędzia programu Acrobat.

Aby uruchomić program Designer przy użyciu programu Acrobat i utworzyć

interaktywną kopię statycznego pola formularza, należy:

1. Otworzyć statyczny formularz PDF w programie Acrobat.

2. Przejść na pasek narzędzi Zadania, wywołać menu wysuwane Zadania formularzy i
wybrać polecenie Dodaj możliwości edycyjne do formularza. Jeśli w formularzu
wprowadzono jakieś zmiany i nie zapisano ich, należy kliknąć na przycisku Zapisz (w
oknie programu Adobe Acrobat).
3. Kliknąć na OK.
Tworzenie formularzy na podstawie szablonów

Osoby tworzące formularze Adobe PDF i HTML mają do dyspozycji wyspecjalizowaną

aplikację Adobe Designer, która umożliwia projektowanie formularzy prostą metodą
"klikania i rysowania". Za jej pomocą mogą tworzyć formularze od podstaw lub przy
użyciu gotowych szablonów. Mogą też skorzystać z wielu formularzy przykładowych.
Projektowanie rozpoczyna się zwykle od przeciągnięcia wybranych obrazków i obiektów
(takich jak pola listy, listy wysuwane i przyciski poleceń) w odpowiednie miejsca
przyszłego formularza. Następnie należy określić całościową strukturę formularza,
dostosować go do określonych wymagań (np. prawnych), przetestować i udostępnić
użytkownikom.

Program Acrobat, choć zawiera wiele funkcji ułatwiających projektowanie formularzy,

jest w tym względzie o wiele mniej wyspecjalizowany niż Designer. Typowe narzędzia
programu Acrobat to siatki, linie pomocnicze i miarki - pozwalają one dokładnie
rozmieszczać i wyrównywać pola formularza. Szczegółowe informacje na ten temat
można znaleźć w części Korzystanie z narzędzi do modyfikowania układu.

Aby uruchomić program Designer przy użyciu programu Acrobat i utworzyć nowy
pusty formularz, należy:

1. Przejść na pasek narzędzi Zadania, wywołać menu Formularze i wybrać polecenie

Utwórz nowy formularz.
2. Kliknąć na przycisku OK w oknie dialogowym Utwórz nowy formularz.
Tworzenie i edycja pól formularzy

Jeśli o utworzeniu formularza PDF za pomocą narzędzi programu Acrobat użytkownik

chce skorzystać z bardziej wyspecjalizowanych narzędzi programu Designer, może albo
zaimportować formularz bezpośrednio w programie Designer, albo użyć polecenia
Edycja formularza interaktywnego w programie Acrobat, które inicjuje procedurę
importu.

W programie Acrobat tworzenie pól formularzy sprowadza się do wykonania

następujących czynności: wybór jednego z narzędzi formularzy, określenie obszaru pola
na stronie dokumentu Adobe PDF i przypisanie polu wybranej nazwy. Dla każdego typu
pola użytkownik może ustawić wiele opcji, które są dostępne w oknie dialogowym
Własności. (Zobacz Określanie preferencji formularzy.)

Uwaga: Pola formularzy PDF, które utworzono w programie Acrobat, mogą być
modyfikowane w programie Designer, ale pola formularzy, które utworzono w
programie Designer, nie mogą być zmieniane w programie Acrobat.

Aby uruchomić program Designer przy użyciu programu Acrobat i dokonać edycji
interaktywnego formularza PDF, należy:

1. Otworzyć interaktywny formularz PDF w programie Acrobat.

2. Przejść na pasek narzędzi Zadania, wywołać menu Formularze i wybrać polecenie Edycja
formularza interaktywnego.
3. Wykonać jedną z następujących czynności (w zależności od okna dialogowego) :
● W oknie dialogowym Edycja formularza interaktywnego zaznaczyć opcję Adobe

Designer i kliknąć na przycisku OK. Jeśli w formularzu wprowadzono jakieś zmiany i nie
zapisano ich, kliknąć na przycisku Zapisz (w oknie programu Adobe Acrobat). W oknie
dialogowym Edytuj formularz w programie Adobe Designer kliknąć na przycisku OK.
W programie Designer zostanie otwarta kopia formularza.
● W oknie dialogowym Edytuj formularz XML w programie Designer kliknąć na przycisku

OK. Jeśli w formularzu wprowadzono jakieś zmiany i nie zapisano ich, wcześniej należy
kliknąć na przycisku Zapisz (w oknie programu Adobe Acrobat).

Więcej informacji o funkcjach programu Designer można uzyskać w Pomocy tego

programu.

Aby utworzyć pole formularza w programie Acrobat, należy:

1. Wybrać polecenie Narzędzia > Zaawansowana edycja > Pokaż Pasek narzędzi
Formularze.
2. Na pasku narzędzi Formularze zaznaczyć jedno z narzędzi formularzy.
3. Wykonać jedną z następujących czynności:
● Przeciągnąć kursor w kształcie krzyżyka, aby utworzyć pole formularza o wymaganym

rozmiarze.
● Kliknąć dwukrotnie na stronie, aby utworzyć pole formularza o rozmiarze domyślnym.

Uwaga: Pole formularza nie może zostać utworzone w komentarzu.

4. W oknie dialogowym Własności [nazwa pola formularza] ustawić opcje pola, a następnie
kliknąć na przycisku Zamknij. (Więcej informacji o określaniu własności pól formularzy
można uzyskać w części Określanie własności pól formularzy.)

Aby podczas tworzenia pól formularzy w programie Acrobat do drzewa

znaczników dokumentu PDF były dodawane znaczniki pól, w menu Opcje (dostępnym
na zakładce Znaczniki) musi być zaznaczona opcja Adnotacje znacznika. Użytkownik
powinien zaznaczyć w drzewie ten znacznik, który będzie pełnił funkcję znacznika
nadrzędnego pola, i dopiero wtedy utworzyć pole. (Informacje o dodawaniu do drzewa
struktury dokumentu znaczników istniejących pól można uzyskać w części Narzędzia do
poprawiania błędów znakowania.)

Tematy powiązne:

Edycja i usuwanie pól formularzy w programie Acrobat

Zaznaczanie pól formularzy
Powielanie pól
Tworzenie wielu pól formularza w programie Acrobat
Edycja i usuwanie pól formularzy w programie Acrobat

Operacje edytowania własności, zmiany rozmiarów i usuwania mogą dotyczyć

pojedynczego pola formularza lub wielu takich pól.

Aby zmienić rozmiar jednego pola lub większej liczby pól formularza, należy:

1. Zaznaczyć wybrane pola formularza. (Zobacz Zaznaczanie pól formularzy. )

2. Wykonać jedną z następujących czynności:
● Aby zmienić rozmiar pola metodą przeciągania, należy zaznaczyć narzędzie, za pomocą

którego utworzono pole, po czym przeciągnąć którykolwiek z uchwytów pola

(wyświetlanych na jego obramowaniu). Chcąc zachować bieżące proporcje pola, w
trakcie przeciągania należy przytrzymywać klawisz Shift.
● Aby zmienić rozmiar pola o 1 piksel, należy wcisnąć klawisze Ctrl+Strzałka (Windows) lub

Command+Strzałka (Mac OS) ; aby zmienić rozmiar pola o 10 pikseli, należy wcisnąć
klawisze Ctrl+Shift+Strzałka (Windows) lub Command+Shift+Strzałka (Mac OS).
● Aby rozmiary wszystkich pól formularza zrównać z rozmiarem wybranego pola

(dokładniej: z jego szerokością, wysokością lub obydwoma wymiarami na raz), należy

zaznaczyć wszystkie pola formularza, kliknąć prawym przyciskiem myszy (Windows) lub
kliknąć z wciśniętym klawiszem Control (Mac OS) nad wybranym polem (tym
o pożądanych wymiarach), przejść do menu Rozmiar i wybrać polecenie Wysokość,
Szerokość lub Obie.

Aby usunąć pole lub pola formularza, należy:

1. Zaznaczyć pola formularzy do usunięcia. (Zobacz Zaznaczanie pól formularzy.)

2. Wcisnąć klawisz Delete lub wybrać polecenie Edycja > Usuń.

Aby zmienić własności pola formularza, należy:

1. Zaznaczyć pola formularzy do edycji. (Zobacz Zaznaczanie pól formularzy.)

2. Otworzyć okno dialogowe Własności jedną z następujących metod:
● Dwukrotnie kliknąć na zaznaczonym polu formularza.

● Na pasku narzędzi Własności kliknąć na przycisku Więcej.

Pasek narzędzi Własności zawiera tylko te ustawienia, które zmieniano

najczęściej. Aby wyświetlić okno dialogowe Własności z pełnym zestawem własności,
należy kliknąć na przycisku Więcej.

3. Kliknąć na zakładce Ogólne i określić następujące własności:

● Wprowadzić nazwę, tekst podpowiedzi i inne własności ogólne. (Informacje o opcji

podpowiedzi można uzyskać w części Dostosowywanie formularzy Adobe PDF do

potrzeb osób niepełnosprawnych.)
● Zaznaczyć opcję Tylko do odczytu, która będzie chronić pole przed zmianami

użytkownika.

Aby zapobiec przypadkowym, nieumyślnym zmianom pola formularza, można

zaznaczyć opcję Zablokowane (widoczną w lewym dolnym narożniku okna
dialogowego Własności).

4. Kliknąć na zakładce Wygląd i określić własności wyglądu. Własności wyglądu określają

sposób wyświetlania pola formularza na stronie. Należy pamiętać, że w przypadku
określenia koloru tła nie będą widoczne żadne elementy graficzne znajdujące się za
(pod) polem formularza.
5. Kliknąć na zakładce Zadania, aby określić zadania skojarzone z polem formularza, np.
przeskok do wybranej strony czy odtworzenie klipu multimedialnego.
(Zobacz Definiowanie efektów specjalnych przy użyciu zadań.)

Określić pozostałe własności, które będą przysługiwać wszystkim polom danego typu,
po czym kliknąć na Zamknij. Szczegółowe informacje na ten temat można znaleźć
w części Określanie własności pól formularzy.
Zaznaczanie pól formularzy

Pola formularza mogą być zaznaczane grupowo, po kilka lub kilkanaście na raz,
a następnie formatowane - pod względem położenia, rozmiaru i wyglądu - wspólnie.
Gdy użytkownik zaznaczy wiele pól, ostatnie z nich jest wyróżniane i traktowane jak
kotwica. Pozostałe pola formularza mają kolor niebieski. Gdy pola są zaznaczane za
pomocą markietki, status kotwicy uzyskuje pole utworzone jako pierwsze. Kotwica
stanowi punkt odniesienia dla wszelkich zmian rozmiarów lub sposobu wyrównania
zaznaczonych pól.

Jeśli użytkownik zaznaczy pola o różnych własnościach, niektóre opcje okna

dialogowego Własności mogą stać się niedostępne. Zmiany dostępnych opcji są
stosowane do wszystkich zaznaczonych pól. Na przykład, jeśli użytkownik zaznaczy dwa
pola tekstowe, przy czym w pierwszym jest używana czcionka domyślna Arial, a w
drugim Verdana, zmiana domyślnej czcionki na Times New Roman zostanie
zastosowana do obydwu pól.

Aby zaznaczyć pola formularza, należy:

1. Wykonać jedną z następujących czynności:

● Na pasku narzędzi Formularze zaznaczyć narzędzie, za pomocą którego utworzono pole

wybrane do edycji.
● Wybrać polecenie Narzędzia > Zaawansowana edycja > Narzędzie Zaznaczanie

obiektów.
2. Aby zaznaczyć pojedyncze pole formularza, należy kliknąć w nim. Aby zaznaczyć wiele
pól formularza, należy wykonać jedną z następujących czynności:
● Na każdym z pól kliknąć z wciśniętym klawiszem (Windows) lub Option (Mac OS).

● Wcisnąć klawisz Ctrl (Windows) lub Option (Mac OS) i przytrzymując go, przeciągnąć

markietkę wokół wybranych pól formularza. Jeśli jest używane narzędzie formularzy, są
zaznaczane tylko pola tego samego typu; na przykład, jeśli jest używane narzędzie
Przycisk, są zaznaczane tylko przyciski. Jeśli jest używane narzędzie Zaznaczanie
obiektów, są zaznaczane pola wszystkich typów (wewnątrz markietki).
● Aby dodać do zaznaczenia pewien zakres pól, należy kliknąć na wybranym polu,

wcisnąć klawisz Shift i przytrzymując go, kliknąć na drugim polu. Są zaznaczane

wszystkie pola pomiędzy.
● Wybrać polecenie Edycja > Zaznacz wszystko.

Aby usunąć wybrane pole z bieżącego zaznaczenia, należy kliknąć z wciśniętym

klawiszem Ctrl (Windows) lub Option (Mac OS) wewnątrz tego pola. Aby anulować
dotychczasowe zaznaczenie, należy kliknąć na zewnątrz jednego z pól. Jeśli z
zaznaczenia zostanie usunięte pole-kotwica, rolę kotwicy przejmie pole położone
najbardziej na lewo i najbardziej u góry.
Powielanie pól

Pola formularza mogą być powielane na tej samej stronie lub na różnych stronach.
Powielone pola mają tę własność, że gdy użytkownik wypełni jedno z nich danymi, te
same dane pojawią się we wszystkich polach o tej samej nazwie, niezależnie od ich
umiejscowienia w formularzu. Kopiowane (powielane) pola mogą mieć różny wygląd,
ale muszą mieć tę samą nazwę i te same przypisane zadania. Zmiana akcji wykonywanej
w pewnym polu pociąga za sobą zmianę tej samej akcji we wszystkich polach o tej
samej nazwie. Wyjątek pod tym względem stanowią zadania myszki. Akcje myszy są
przypisane do pojedynczych pól.

Jeśli zachodzi potrzeba utworzenia pól, które w momencie wprowadzania

danych nie będą działały tak ja pola powielone, należy skopiować lub powielić wybrane
pola, a następnie zmienić ich nazwy. Zmiany wprowadzane w polu powielonym są
stosowane tylko do pól o tej samej nazwie.

Aby powielić pole formularza na tej samej stronie, należy:

1. Na pasku narzędzi Formularze zaznaczyć narzędzie, za pomocą którego utworzono pole

formularza.
2. Zaznaczyć pole formularza i wykonać jedną z następujących czynności:
● Wcisnąć klawisz Ctrl (Windows) lub Option (Mac OS) i przytrzymując go, przeciągnąć

pole formularza w nowe miejsce. Aby ograniczyć ruch kursora do ruchu w pionie lub
w poziomie, należy wcisnąć dodatkowo klawisz Shift.
● Aby powielić pole formularza dokładnie na środku bieżącego widoku, należy wybrać

polecenie Edycja > Kopiuj, a następnie polecenie Edycja > Wklej.

Aby powielić pole formularza na wielu stronach, należy:

1. Na pasku narzędzi Formularze zaznaczyć narzędzie, za pomocą którego utworzono pole

formularza.
2. Zaznaczyć pole formularza i wybrać polecenie Zaawansowane > Formularze > Pola >
Powiel.
3. W oknie dialogowym Powiel pole wykonać jedną z następujących czynności i kliknąć na
przycisku OK:
● Zaznaczyć opcję Wszystkie, aby powielić pole na wszystkich stronach formularza.

● Podać zakres stron, na których będzie powielone pole.

Pole formularza zostanie powielone na wszystkich stronach podanego zakresu, a jego

położenie (współrzędne x i y) na stronach będzie tożsame z położeniem zaznaczonego
pola.
Tworzenie wielu pól formularza w programie Acrobat

Program Acrobat umożliwia szybkie tworzenie wielu pól tego samego typu, a także pól
o różnych typach. Pierwszy krok odpowiedniej procedury polega na zdefiniowaniu
pierwszego wiersza lub pierwszej kolumny pól, tzw. wiersza-kotwicy lub kolumny-
kotwicy. Następnie należy określić liczbę wierszy i kolumn, rozmiar pól oraz ich przyszłe
położenie na stronie. Tworzone pola otrzymują nazwy będące złożeniem nazwy kotwicy
i numeru kolejnego. Na przykład, ktoś może utworzyć pole kotwicy o nazwie Tytuł.
Następnie może utworzyć dwie kopie pola Tytuł, które uzyskają nazwy Tytuł. 0 i Tytuł.
0.0. Wszystkie nowe pola będą nazywane sekwencyjne, zgodnie ze zwykłym formatem
tablicy.

Aby utworzyć wiele kopii pola formularza, należy:

1. Utworzyć jedno lub więcej pól za pomocą narzędzia do tworzenia pól.

2. Wcisnąć klawisz Ctrl (Windows) lub Option (Mac OS) i przytrzymując go, przeciągnąć
markietkę wokół pól formularza.
3. Wybrać polecenie Zaawansowane > Formularze > Pola > Utwórz wiele kopii.
4. W oknie dialogowym Utwórz wiele kopii pól należy wykonać następujące czynności
i kliknąć na przycisku OK:
● Określić liczbę pól (wymiar poziomy i pionowy grupy).

● Określić rozmiar wszystkich pól.

● Określić położenie pól na formularzu za pomocą przycisków W górę, W dół, W lewo lub

W prawo.
● Kliknąć na przycisku Podgląd, aby obejrzeć wynik operacji.
Określanie własności pól formularzy

W zależności od typu pola formularza użytkownik może ustawić różne własności pola.
Na przykład, w przypadku pól kombi i pól listy są dostępne własności dotyczące formatu,
sprawdzania poprawności danych i obliczeń, które nie są dostępne w przypadku pól
wyboru.

Aby tworzenie pól formularzy przebiegało sprawnie, można zdefiniować domyślne

własności pól formularzy określonego typu i traktować je jako szablon dla wszystkich
przyszłych pól tego typu. Na przykład, można utworzyć pole wyboru, określić wszystkie
jego własności i zapisać je jako własności domyślne wszystkich pól wyboru. Dzięki temu
kolejne, dodawane do formularza pola wyboru będą miały te same własności.

Aby skojarzyć z polem etykietkę - wyświetlaną wtedy, gdy osoba przeglądająca

formularz ustawi kursor nad polem, należy wpisać tekst etykietki (mogą to być pewne
instrukcje dotyczące wypełniania pola) w polu Etykietka narzędzia (w oknie Własności
pola tekstowego). Warto wiedzieć, że teksty etykietek są dostępne dla czytników ekranu.
(Zobacz Dostosowywanie formularzy Adobe PDF do potrzeb osób niepełnosprawnych.)

Aby określić domyślne własności pól formularzy określonego typu, należy:

1. Zaznaczyć pole formularza, wykonując jedną z następujących czynności:

● Zaznaczyć narzędzie, za pomocą którego utworzono zmieniane pole.

● Wybrać polecenie Narzędzia > Zaawansowana edycja > Narzędzie Zaznaczanie

obiektów.
2. Otworzyć okno dialogowe własności pola formularza i określić ustawienia własności.
3. Kliknąć z wciśniętym prawym przyciskiem myszy (Windows) lub klawiszem Control (Mac
OS) na polu formularza, a następnie wybrać polecenie Użyj bieżących własności jako
nowych wartości domyślnych. (Kliknąć dwukrotnie na stronie, aby utworzyć pole
formularza o domyślnych ustawieniach własności. )

Tematy powiązne:

Określanie kolejności przeglądania pól formularza przy użyciu klawisza Tab

Zmiana własności pól wyboru
Zmiana własności list wysuwanych
Zmiana własności pól tekstowych
Opcje formatu
Opcje zatwierdzania
Opcje obliczeniowe
Zmiana własności pól listy
Zmiana własności przycisków radiowych
Zmiana własności pól podpisów elektronicznych
Określanie kolejności przeglądania pól formularza przy użyciu
klawisza Tab

Jeśli dokument PDF nie jest oznakowany i nie ma określonej kolejności tabulacji (tj.
kolejności przechodzenia między jego elementami za pomocą klawisza Tab), to
kolejność tabulacji pól formularza jest wyznaczona przez kolejność ich utworzenia. Jeśli
dokument PDF jest oznakowany, to kolejność tabulacji pól formularza jest wyznaczona
przez strukturę dokumentu; zasada ta nie obowiązuje, jeśli użytkownik usunął
zaznaczenie opcji Kolejność tabulacji (w preferencjach dostępności dokumentu).
(Zobacz Określanie preferencji dostępu.)

W oknie dialogowym Własności strony są dostępne opcje kolejności tabulacji, za

pomocą których można określić kolejność tabulacji według rzędów, według kolumn lub
zgodnie ze strukturą dokumentu. (Zobacz Określanie kolejności przechodzenia między
elementami formularzy. ) Metoda ta jest przydatna tylko wtedy, gdy pola formularza są
rozmieszczone w rzędach i kolumnach lub są oznakowane. Idealnym narzędziem do
konfigurowania kolejności tabulacji jest program Adobe Designer. (Zobacz Tworzenie
formularzy przy użyciu programu Adobe Designer (Windows).) Chcąc określić kolejność
tabulacji w programie Acrobat, można skorzystać z polecenia Ustaw kolejność tabulacji.

Aby ustawić kolejność tabulacji pól formularza, należy:

1. Wybrać polecenie Zaawansowane > Formularze > Pola >Określ kolejność działań na
polach. W poszczególnych polach będą widoczne numery odzwierciedlające kolejność
tabulacji.

Uwaga: Polecenie to można wybrać pod warunkiem, że w oknie Własności strony

własność kolejności tabulacji jest ustawiona jako Nieokreślona.

2. Kliknąć w polu, aby zmienić przypisany mu numer.

Zmiana własności pól wyboru

Pola wyboru są najprostszymi polami formularzy. Część ich własności, podobnie jak
część własności pól innego typu, określają ustawienia na wspólnych zakładkach Ogólne,
Wygląd i Zadania. Na zakładce Opcje są dostępne pewne proste własności, których
ustawienie pozwala dostosować pole wyboru do własnych potrzeb.

Uwaga: Rozmiar ptaszka wewnątrz pola wyboru jest określony przez rozmiar czcionki
(ustawiony na zakładce Wygląd).

Aby zmienić własności pola wyboru, należy:

1. W oknie dialogowym Własności pola wyboru kliknąć na zakładce Opcje i wykonać

dowolną z następujących czynności:
● Wybrać styl pola wyboru i zdecydować, czy pole ma być domyślnie zaznaczone.

● Jeśli dane związane z polem będą eksportowane do aplikacji CGI, wprowadzić wartość

eksportowaną w przypadku zaznaczenia pola. (Zobacz Określanie eksportowanych

wartości CGI.)
2. Kliknąć na przycisku Zakończ, aby zastosować wybrane opcje własności.
Zmiana własności list wysuwanych

Na zakładce Opcje w oknie dialogowym Własności listy wysuwanej można określić listę
elementów i eksportowanych wartości, spośród których będzie wybierał użytkownik,
a także sposób zarządzania nimi. Ponadto, można tak zaprojektować listę, aby
użytkownicy mogli na niej wprowadzać własne wartości.

Aby zmienić własności listy wysuwanej, należy:

1. W oknie dialogowym Własności listy wysuwanej kliknąć na zakładce Opcje.

2. W polu Element wpisać pierwszy element listy.
3. W polu Wartość eksportu wprowadzić wartość odpowiadającą zaznaczeniu elementu
(opcjonalnie, jeśli dane są eksportowane do aplikacji CGI). Jeśli nie zostanie podana
żadna wartość, eksportowana będzie nazwa elementu. (Zobacz Określanie
eksportowanych wartości CGI.)
4. Kliknąć na przycisk Dodaj.
5. Dodać do listy elementy, powtarzając kroki od 2 do 4.
6. Jeśli zachodzi taka potrzeba, zmienić kolejność elementów na liście za pomocą
przycisków W górę i W dół lub usunąć wybrane elementy za pomocą przycisku Usuń.

Uwaga: Element wyróżniony w polu Lista elementów jest wyświetlany w polu listy
wysuwanej jako zaznaczony element domyślny. Aby zmienić element domyślny, należy
wyróżnić inny element.

7. Zaznaczyć dowolną z poniższych opcji:

● Zaznaczyć opcję Sortuj elementy, aby zawartość listy elementów była sortowana

numerycznie i alfabetycznie. Sortowanie numeryczne (jeśli ma sens) jest

przeprowadzane przed sortowaniem alfabetycznym.
● Zaznaczyć opcję Pozwól użytkownikowi wpisać własny tekst, aby użytkownik miał

możliwość wprowadzenia innej wartości niż te, które występują na liście.

● Zaznaczyć opcję Sprawdzanie pisowni, aby elementy wprowadzane przez użytkownika

były sprawdzane pod kątem poprawnej pisowni. Opcja ta nie stosuje się do elementów
wybieranych z listy.
● Zaznaczyć opcję Zatwierdź wybraną wartość natychmiast, aby wartość była zapisywana

natychmiast po jej wprowadzeniu przez użytkownika. Jeśli opcja ta nie zostanie

zaznaczona, wartość będzie zapisywana dopiero wtedy, gdy użytkownik przejdzie do
innego pola formularza.
8. Kliknąć na zakładce Format i wybrać z listy typ kategorii. Kategoria określa, jakiego typu
dane będzie mógł wprowadzać użytkownik (np. dane liczbowe, daty, godziny itp.
(Szczegółowe informacje na ten temat można znaleźć w części Opcje formatu.)
9. Kliknąć na zakładce Zatwierdź, aby poprawność tekstu wprowadzanego przez
użytkownika była sprawdzana za pomocą specjalnego skryptu. (Szczegółowe informacje
na ten temat można znaleźć w części Opcje zatwierdzania.)
10. Kliknąć na zakładce Oblicz i zaznaczyć, jeśli zachodzi taka potrzeba, opcje dotyczące
operacji matematycznych. (Szczegółowe informacje na ten temat można znaleźć
w części Opcje obliczeniowe.)
11. Kliknąć na przycisk Zamknij.
Zmiana własności pól tekstowych

Pola tekstowe formularzy mogą być przeznaczone do wprowadzania danych przez

użytkowników, do wyświetlania ciągów tekstowych w jednym wierszu lub do
wyświetlania tekstu w kilku wierszach. Użytkownik ma możliwość określania wielu innych
własności pól tekstowych; może, na przykład, ograniczyć liczbę znaków wyświetlanych
lub możliwych do wprowadzenia w polu, może też zdecydować o wyświetlaniu linii
między poszczególnymi znakami w polu.

Pola tekstowe o własności Linie oddzielające i bez tej własności A. Cztery pola o własności Linie
oddzielające B. Pole tekstowe bez własności Linie oddzielające

Uwaga: Niektóre ustawienia własności są zależne od innych ustawień. Na przykład,

sprawdzanie pisowni nie może dotyczyć pola hasła lub wyboru pliku. Opcje te są
niedostępne. Jeśli zatem jest zaznaczona opcja sprawdzania pisowni, trzeba ją wyłączyć
i dopiero wtedy, a więc gdy staną się dostępne opcje określające przeznaczenie pola,
zdecydować, że będzie to pole hasła lub pole wyboru pliku.

Aby zmienić własności pola tekstowego, należy:

1. W oknie dialogowym Własności pola tekstowego kliknąć na zakładce Opcje i wykonać

dowolną z następujących czynności:
● W menu Wyrównanie wybrać metodę wyrównywania tekstu w polu tekstowym.

Wyrównanie dotyczy tylko tekstu wewnątrz pola, a nie samego pola.

● Wpisać domyślny tekst pola. Pole można pozostawić puste. Można też, korzystając

z zakładki Ogólne, ustawić pole jako Tylko do odczytu. Zobacz Tworzenie i edycja pól
formularzy.
● Zaznaczyć opcję Wiele wierszy, aby umożliwić wprowadzanie w polu więcej niż jednego

wiersza tekstu.
● Zaznaczyć opcję Przewijanie długiego tekstu, aby umożliwić przeglądanie tekstów

wychodzących poza granice pola.

● Zaznaczyć opcję Dopuść formatowanie Rich Text, aby pozwolić użytkownikom na

zmianę sposobu wyświetlania tekstu, np. pogrubianie go lub pochylanie. Opcja jest
użyteczna, gdy pewne elementy pola wymagają wyróżnienia.
● Zaznaczyć opcję Ogranicz liczbę znaków, aby określić górną granicę liczby znaków, jakie

będzie można wprowadzać w polu.

Uwaga: Jeśli w polu zostanie wprowadzony tekst domyślny, zostanie on obcięty

zgodnie z określonym ograniczeniem długości tekstu.

● Zaznaczyć opcję Hasło, aby wszystkie znaki wprowadzane w polu były wyświetlane jako
gwiazdki.
● Zaznaczyć opcję Pole używane dla zaznaczenia plików, aby tekst wprowadzany w polu
był interpretowany jako ścieżka dostępu do pliku. Plik określony w polu jest przesyłany
razem z formularzem. Aby opcja ta była dostępna, należy zaznaczyć opcję Przewijanie
długiego tekstu i nie zaznaczać żadnych innych opcji.
● Zaznaczyć opcję Sprawdzanie pisowni, aby wprowadzany w polu tekst był sprawdzany
pod kątem poprawnej pisowni.
● Zaznaczyć opcję Rozrzut znaków i wprowadzić wartość określającą równomierne
rozmieszczenie znaków wzdłuż szerokości pola. Jeśli jest stosowany kolor obramowania,
poszczególne znaki są oddzielanie pionowymi kreskami.
2. Kliknąć na zakładce Format i wybrać z listy typ kategorii. Kategoria określa, jakiego typu
dane będzie mógł wprowadzać użytkownik (np. dane liczbowe, daty, godziny itp.
(Szczegółowe informacje na ten temat można uzyskać w części Opcje formatu.)
3. Kliknąć na zakładce Zatwierdź, aby poprawność tekstu wprowadzanego przez
użytkownika była sprawdzana za pomocą specjalnego skryptu. (Szczegółowe informacje
na ten temat można uzyskać w części Opcje zatwierdzania.)
4. Kliknąć na zakładce Oblicz i zaznaczyć pożądane opcje operacji matematycznych.
(Szczegółowe informacje na ten temat można uzyskać w części Opcje obliczeniowe.)
5. Kliknąć na przycisk Zamknij.
Opcje formatu

W menu Wybierz format można wybrać format danych wprowadzanych w polach

tekstowych i na listach wysuwanych, na przykład liczby, procenty, daty i godziny.

W kategorii Specjalne można określić format kodów pocztowych, numerów

telefonicznych i numerów awaryjnych. Przy użyciu opcji Lista wysuwana Arbitralna
maska można określić typy znaków dopuszczalnych dla poszczególnych pozycji pola, a
także ich sposób wyświetlania. Poniższe symbole określają jednoznacznie, które znaki są
dopuszczalne na danej pozycji pola:

● A--są akceptowane tylko litery (A-Z, a-z).

● X--są akceptowane spacje i większość znaków drukowalnych, w tym wszystkie znaki
dostępne z klawiatury oraz znaki ANSI w zakresach: 32-126 i 128-255.
● O--są akceptowane znaki alfanumeryczne (A-Z, a-z i 0-9).
● 9--są akceptowane tylko cyfry (0-9).

Na przykład, maska złożona z symboli AAA--p#999 pozwala na wprowadzenie

następującego ciągu znaków BOE--p#767, a maska złożona z symboli OOOOO@XXX
dopuszcza ciąg 12@3Up.

Opcja Arbitralna maska

Kategoria Format własny pozwala tworzyć nowe formaty danych i własne skrypty
zatwierdzania wprowadzanych znaków (są to skrypty typu JavaScript). Na przykład, autor
formularza może zdefiniować nowy format waluty lub wprowadzić ograniczenia co do
wpisywania pewnych znaków. Aby zapoznać się z angielskojęzycznym podręcznikiem
tworzenia skryptów, Acrobat JavaScript Scripting Reference, można odwiedzić witrynę
firmy Adobe, pod adresem http: //partners. adobe. com/links/acrobat.

Uwaga: Jeśli nie ma potrzeby określania żadnych specjalnych formatów pól formularzy,
należy zaznaczyć opcję Brak. +
Opcje zatwierdzania

Własności zatwierdzania pozwalają wymusić wpisywanie określonych znaków,

określonych wartości lub znaków oraz wartości z określonych zakresów. Dzięki temu
zyskuje się pewność, że użytkownicy będą wpisywali w polach dane właściwego typu.
W określaniu niestandardowych własności zatwierdzania pomocne są skrypty
JavaScripts. Aby zapoznać się z angielskojęzycznym podręcznikiem tworzenia skryptów,
Acrobat JavaScript Scripting Reference, można odwiedzić witrynę firmy Adobe, pod
adresem http: //partners. adobe. com/links/acrobat.

Można wybierać spośród następujących opcji zatwierdzania:

● Do wyłączenia funkcji zatwierdzania służy opcja Wartość pola nie jest zatwierdzona.
● Do określania zakresów dopuszczalnych wartości liczbowych i procentowych służy
opcja Wartość pola jest w zakresie.
● Do uruchamiania własnych skryptów JavaScript służy opcja Uruchom własny skrypt
zatwierdzania.
Opcje obliczeniowe

Opcje obliczeniowe służą do definiowania operacji matematycznych na elementach pól

oraz określania sposobu wyświetlania wyników tych operacji. Projektant formularza
może skorzystać z typowych operacji dostępnych w oknie dialogowym Właściwości
obliczania, ale może też użyć własnego skryptu JavaScript i zdefiniować operacje
bardziej skomplikowane. Podręcznik dotyczący języka JavaScript, JavaScript Reference
Guide for Acrobat, można uzyskać w witrynie internetowej firmy Adobe, pod adresem
http: //partners. adobe. com/links/acrobat (tylko w wersji angielskiej).

Kolejność wykonywania operacji zdefiniowanych w formularzu pokrywa się z kolejnością

ich definiowania. W niektórych sytuacjach jednak uzyskiwanie poprawnych wyników
może wymagać zmiany tej kolejności. Na przykład, jeśli wynik operacji wykonywanej
w pewnym polu zależy od wyników operacji wykonywanych w dwóch innych polach,
to operacje w tych polach powinny być wykonane wcześniej. Gdy projektowane pola
formularza są tworzone i testowane, program Acrobat Professional automatycznie
przeprowadza wszystkie skojarzone z nimi obliczenia. Dla usprawnienia pracy funkcję
automatycznych obliczeń można wyłączyć. (Zobacz Określanie preferencji formularzy.)
Projektując formularze, można wybierać spośród następujących opcji obliczeniowych:

● Aby zdefiniować pole bez określania własności obliczeń, należy zaznaczyć opcję
Wartość nie jest obliczana.
● Aby w polu była wykonywana prosta operacja na wartościach z dwóch lub większej
liczby pól, należy zaznaczyć opcję Wartość jest __ następujących pól i wybrać operację
z menu.

Uwaga: Proste operacje są dostępne tylko w polach zawierających wartości liczbowe

lub procentowe. (Zobacz Opcje formatu.)

● Aby definiować operacje za pomocą wyrażeń przypominających formuły arkuszy

obliczeniowych, np. Suma=Pole1+Pole2, należy zaznaczyć opcję Notacja pola
uproszczonego.
● Aby definiować własne obliczenia, korzystając z języka JavaScript, należy zaznaczyć
opcję Własny skrypt obliczeniowy i wprowadzić kod w języku JavaScript.

Aby określić kolejność obliczeń w polach formularza, należy:

1. Wybrać polecenie Zaawansowane > Formularze > Określ kolejność działań na polach.
W oknie dialogowym Oblicz pola zostaną pokazane wszystkie pola obliczeniowe
formularza oraz obowiązująca kolejność obliczeń.
2. Aby zmienić kolejność obliczeń, należy zaznaczyć na liście jedno z pól i kliknąć na
przycisku W górę lub W dół.
3. Kliknąć na OK.
Zmiana własności pól listy

Własności pól listy przypominają własności list wysuwanych. Ważna różnica polega na
tym, że w przypadku pola listy można użyć zakładki Zmiana zaznaczenia i za jej pomocą
skojarzyć z polem zadanie JavaScript - zadanie to będzie wykonywane za każdym razem,
gdy użytkownik będzie zaznaczał elementy na liście lub będzie przechodził między nimi.
Na przykład, można zdecydować, że każdej zmianie wyboru będzie towarzyszyło
odtworzenie dźwięku lub wyświetlenie obrazka.

Aby zmienić własności pola listy, należy:

1. W oknie dialogowym Własności pola listy kliknąć na zakładce Opcje.

2. Wprowadzić nazwę w polu Element.
3. W polu Wartość eksportu wprowadzić wartość odpowiadającą zaznaczeniu elementu
(opcjonalnie, jeśli dane są eksportowane do aplikacji CGI). Jeśli nie zostanie podana
żadna wartość, eksportowana będzie nazwa elementu. (Zobacz Określanie
eksportowanych wartości CGI.)
4. Kliknąć na przycisk Dodaj.

Uwaga: Element wyróżniony w polu Lista elementów jest wyświetlany w polu listy jako
zaznaczony element domyślny. Aby zmienić element domyślny, należy zaznaczyć inny
element.

5. Dodać do listy elementy, powtarzając kroki od 2 do 4.

6. Jeśli zachodzi taka potrzeba, zmienić kolejność elementów na liście za pomocą
przycisków W górę i W dół lub usunąć wybrane elementy za pomocą przycisku Usuń.
7. Wykonać jedną z następujących czynności:
● Zaznaczyć opcję Sortuj elementy, aby zawartość listy elementów była sortowana

numerycznie i alfabetycznie. Sortowanie numeryczne (jeśli ma sens) jest

przeprowadzane przed sortowaniem alfabetycznym.

Uwaga: Zaznaczenie opcji Sortuj elementy powoduje wyłączenie przycisków W górę

i W dół.

● Zaznaczyć opcję Wiele zaznaczeń, aby umożliwić użytkownikom wybór więcej niż
jednego elementu listy.
● Zaznaczyć opcję Zatwierdź wybraną wartość natychmiast, aby wartość była zapisywana

natychmiast po jej wprowadzeniu przez użytkownika. Opcja ta nie jest dostępna, gdy
jest zaznaczona opcja Wiele zaznaczeń.
8. Aby zaznaczenie innego elementu listy powodowało uruchomienie specjalnego skryptu
JavaScript, należy kliknąć na zakładce Zmiana zaznaczenia, po czym zaznaczyć opcję
Wykonaj ten skrypt. Następnie należy kliknąć na przycisku Edycja, po czym skopiować
i wkleić gotowy skrypt lub wprowadzić ręcznie kod skryptu. Podręcznik dotyczący języka
JavaScript, JavaScript Reference Guide for Acrobat, można uzyskać w witrynie
internetowej firmy Adobe, pod adresem http: //partners. adobe. com/links/acrobat
(tylko w wersji angielskiej).
9. Kliknąć na przycisk Zamknij.
Zmiana własności przycisków radiowych

Istnieje możliwość utworzenia całej grupy powiązanych ze sobą przycisków radiowych

- każdemu z nich należy przypisać tę samą nazwę, ale inną wartość eksportowaną.
Wartość eksportowana jest to liczba odróżniająca dany przycisk od innych przycisków z
grupy; wartość tę wykorzystują między innymi aplikacje CGI na serwerach
internetowych. (Zobacz Określanie eksportowanych wartości CGI.)

Aby zmienić własności przycisku radiowego, należy:

1. W oknie dialogowym Własności przycisku radiowego kliknąć na zakładce Opcje

i wykonać dowolną z następujących czynności:
● Zaznaczyć kształt przycisku radiowego. Kształtem domyślnym jest okrąg.

● Wprowadzić wartość eksportowaną, która będzie odróżniać przycisk od innych

przycisków o tej samej nazwie.

● Zdecydować, czy przycisk radiowy ma być domyślnie zaznaczony.

● Zdecydować, czy przyciski radiowe o tych samych nazwach i wartościach mają być

zaznaczane grupowo. Znaczy to, że jeśli użytkownik zaznaczy przycisk radiowy, który nie
różni się co do nazwy pola i wartości eksportowanej od innego przycisku, zostaną
zaznaczone obydwa przyciski.
2. Kliknąć na przycisk Zamknij.
Zmiana własności pól podpisów elektronicznych

Gdy projektant formularza tworzy pole podpisu elektronicznego, może określić akcję
wykonywaną w przypadku, gdy pole to jest podpisane. (Zobacz Podpisywanie
dokumentów Adobe PDF w programie Acrobat.)

Aby zmienić własności pola podpisu elektronicznego, należy:

1. W oknie dialogowym Własności pola podpisu elektronicznego, należy kliknąć na

zakładce Podpisany i wykonać jedną z następujących czynności:
● Zaznaczyć opcję Podpis nie powoduje żadnych zmian. Jest to opcja domyślna.

● Zaznaczyć opcję Oznacz jako tylko do odczytu, aby podpisane pole było blokowane.

Jeśli jest zaznaczona opcja Tylko te pola albo opcja Wszystkie pola z wyjątkiem tego,
należy kliknąć na przycisku Wybieraj. W oknie dialogowym Zaznaczenie pola należy
zaznaczyć jedno lub więcej pól, a następnie kliknąć na OK.
● Zaznaczyć opcję Ten skrypt jest wykonywany, gdy pole jest oznaczone, aby w oknie

dialogowym był wykonywany skrypt JavaScript. Aby dokonać edycji istniejącego skryptu
JavaScript lub utworzyć nowy skrypt JavaScript, należy kliknąć na przycisku Edycja.
2. Kliknąć na przycisk Zamknij.
Rozmieszczanie pól formularza

Pola formularzy mogą być rozmieszczane albo ręcznie, albo przy użyciu specjalnych
funkcji rozmieszczania, takich jak wyrównywanie, środkowanie i ustawianie względem
innych pól, albo przy użyciu siatki (metoda najbardziej precyzyjna).

Tematy powiązne:

Ręczne przesuwanie pól formularzy

Wyrównywanie, środkowanie i równomierne rozmieszczanie pól formularzy
Umieszczanie pól formularza przy użyciu siatki
Ręczne przesuwanie pól formularzy

W celu ręcznego rozmieszczenia pól formularza można posłużyć się metodą

przeciągania, specjalnymi klawiszami oraz poleceniami Wytnij i Wklej.

Aby przesunąć jedno pole lub więcej pól formularza, należy:

1. Zaznaczyć pola formularza.

2. Wykonać jedną z następujących czynności:
● Przesunąć wskaźnik na zaznaczone pole formularza i przeciągnąć je w nowe miejsce.

Aby wymusić dokładnie poziomy lub pionowy ruch kursora, należy rozpocząć
przeciąganie, wcisnąć klawisz Shift i przytrzymując go, kontynuować przeciąganie.
● Przesunąć pole formularza za pomocą klawiszy strzałek. Jest to metoda bardziej

precyzyjna.
● Przenieść pole dokładnie na środek strony. W tym celu należy wybrać polecenie Edycja

> Wytnij, przesunąć kursor na środek strony i wybrać polecenie Edycja > Wklej.

Uwaga: Na środku strony jest umieszczane tylko pierwsze z wklejanych pól. Pola kolejne
są rozmieszczane poniżej i na prawo od pierwszego pola.
Wyrównywanie, środkowanie i równomierne rozmieszczanie pól
formularzy

Chcąc rozmieścić pola formularza, można wybrać jedną z trzech metod: wyrównywanie
pól, środkowanie pól i równomierne rozmieszczanie pól.

Aby wyrównać pola formularza, należy:

1. Na pasku narzędzi Formularze zaznaczyć narzędzie, za pomocą którego utworzono pole

formularza.
2. Wcisnąć klawisz Shift i zaznaczyć pola, które mają być wyrównane. Trzeba zaznaczyć co
najmniej dwa pola.
3. Kliknąć z wciśniętym prawym przyciskiem myszy (Windows) lub z wciśniętym klawiszem
Control (Mac OS) na polu, które ma stanowić punkt odniesienia, po czym wybrać
polecenie z menu Wyrównanie:
● Polecenie Do lewej, Do prawej, Do góry lub Do dołu, które umożliwia wyrównanie

wszystkich pól formularza do obwiedni pola-kotwicy.

● Polecenie Pionowo, które umożliwia wyrównanie wszystkich pól formularza do

pionowej osi pola-kotwicy.

● Polecenie Poziomo, które umożliwia wyrównanie wszystkich pól formularza do

poziomej osi pola-kotwicy.

Aby wyśrodkować pola formularza, należy:

1. Na pasku narzędzi Formularze zaznaczyć narzędzie, za pomocą którego utworzono pole

formularza.
2. Wcisnąć klawisz Shift i zaznaczyć pola formularza, które mają być wyśrodkowane.
3. Kliknąć z wciśniętym prawym przyciskiem myszy (Windows) lub z wciśniętym klawiszem
Control (Mac OS), po czym wybrać polecenie z menu Wyśrodkuj:
● Polecenie Pionowo pozwala wyśrodkować pola formularza w odniesieniu do

pionowego wymiaru strony.

● Polecenie Poziomo pozwala wyśrodkować pola formularza wodniesieniu do poziomego

wymiaru strony.
● Polecenie Obie pozwala wyśrodkować pola na stronie.

Aby rozmieścić równomiernie pola formularza, należy:

1. Na pasku narzędzi Formularze zaznaczyć narzędzie, za pomocą którego utworzono pole

formularza.
2. Wcisnąć klawisz Shift i zaznaczyć pola formularza, które mają być rozmieszczone. Trzeba
zaznaczyć co najmniej trzy pola.
3. Kliknąć z wciśniętym prawym przyciskiem myszy (Windows) lub z wciśniętym klawiszem
Control (Mac OS), po czym wybrać jedno z następujących poleceń z menu Rozmieść:
● Polecenie Pionowo pozwala rozmieścić równomiernie pola znajdujące się między

skrajnym górnym i skrajnym dolnym polem zaznaczenia. Czynność ta jest niezależna od

ustawienia opcji Przyciągaj do siatki.
● Polecenie Poziomo pozwala rozmieścić równomiernie pola znajdujące się między

skrajnym lewym i skrajnym prawym polem zaznaczenia. Czynność ta jest niezależna od

ustawienia opcji Przyciągaj do siatki.
Umieszczanie pól formularza przy użyciu siatki

Siatki są niezwykle pomocne, gdy pola formularza trzeba umieścić na stronie bardzo
dokładnie, w ściśle określonych punktach. Siatki nie są drukowane. Projektant formularza
określa położenie siatki, jej kolor i odstępy między jej liniami. Może też zdecydować, czy
podczas edycji pól formularza, ich obramowania mają być wyrównywane do linii siatki.
(Zobacz Wyświetlanie siatek.)
Dynamiczne generowanie formularzy za pomocą szablonów

Szablon jest to specjalna strona dokumentu PDF, która umożliwia dynamiczne

generowanie nowych formularzy lub dynamiczne powielanie stron PDF. Mówiąc
inaczej, jest to formularz generujący inny formularz. Dzięki szablonom użytkownicy
wypełniający formularz mają do dyspozycji dokładnie tyle stron, ile potrzeba. Jeśli ich
zabraknie, program wygeneruje - na podstawie odpowiedniego skryptu JavaScript -
dodatkowe strony (zawierające odpowiednie pola). Podręcznik dotyczący języka
JavaScript, JavaScript Reference Guide for Acrobat, można uzyskać w witrynie
internetowej firmy Adobe, pod adresem http: //partners. adobe. com/links/acrobat
(tylko w wersji angielskiej).

Uwaga: Jeśli formularz będzie generowany poprzez import danych z bazy danych,
można utworzyć szablon dostosowujący liczbę generowanych stron do ilości
pobieranych danych.

Ważne: O ile na poziomie serwera nie określono dodatkowych praw użytkowania,

w programie Adobe Reader nie są obsługiwane szablony. (Zobacz Tworzenie
dokumentów z rozwiniętymi funkcjami dla użytkowników programu Adobe Reader..) Z
tego względu autorzy aplikacji wykorzystujących szablony muszą mieć na uwadze, że
użytkownicy mający dostęp tylko do programu Adobe Reader nie będą mogli używać
ich aplikacji.

Aby zdefiniować szablon, należy:

1. Przejść na stronę, która ma pełnić funkcję szablonu, i wybrać polecenie Zaawansowane

> Formularze > Szablony stron.
2. Wpisać nazwę szablonu i kliknąć na przycisku Dodaj.
3. Kliknąć a przycisku Zamknij. Szablon zostanie zdefiniowany.

Aby dokonać edycji szablonu, należy:

1. Wybrać polecenie Zaawansowane > Formularze > Szablony stron.

2. Zaznaczyć wybrany formularz na liście i wykonać jedną z następujących czynności:
● Kliknąć na ikonie oka po lewej stronie nazwy szablonu, aby ukryć zaznaczoną stronę

szablonu. Ponowne kliknięcie na ikonie powoduje wyświetlenie szablonu. Gdy ukryta

strona szablonu zostanie wyświetlona, będzie ona widoczna na końcu dokumentu. Jeśli
strona szablonu stanowi jedyną stronę dokumentu, nie można jej ukryć.
● Kliknąć na przycisku Zmień, aby zastąpić zawartość szablonu zawartością bieżącej strony.

● Kliknąć na przycisku Usuń, aby usunąć zaznaczony szablon z listy.

● Kliknąć na przycisku przejdź do, aby wyświetlić zaznaczoną stronę szablonu. Za pomocą

przycisku przejdź do nie można wyświetlić ukrytego szablonu.

3. Kliknąć na przycisku Zamknij, aby zatwierdzić zmiany szablonu.
Tworzenie przycisków

Przyciski stanowią najczęściej element formularzy, ale mogą być dodawane również do
dokumentów innego typu. Przyciski mogą służyć do odtwarzania dźwięków i filmów,
przesyłania danych na serwery WWW oraz do wykonywania wielu innych zadań.
Podejmując decyzję, co do sposobu uaktywniania pewnego zadania, należy pamiętać
o tym, że przyciski dają więcej możliwości niż łącza i zakładki:

● Za pomocą przycisku można uaktywniać wiele zadań, a nie tylko jedno.

● Przycisk można skonfigurować tak, aby zmieniał wygląd w zależności od aktualnego
zdarzenia myszy.
● Przyciski można łatwo kopiować i wklejać na wielu stronach dokumentu.
● Różne zdarzenia myszy mogą powodować uaktywnianie różnych zadań przycisku.
Przykładowe zdarzenia to Mouse Down (kliknięcie), Mouse Up (zwolnienie przycisku
myszy po kliknięciu), Mouse Enter (przesunięcie kursora nad przyciskiem) i Mouse Exit
(przesunięcie kursora poza przycisk). Każde z nich może skutkować uaktywnieniem
innego zadania przycisku.

Tematy powiązne:

Tworzenie przycisków interaktywnych

Dostosowywanie sposobu wyświetlania przycisków
Wyświetlanie i ukrywanie przycisków graficznych
Tworzenie przycisków interaktywnych

Inicjowanie zadań za pomocą przycisków jest bardzo intuicyjne. Z danym przyciskiem

może być skojarzonych wiele etykiet i ikon, które odpowiadają różnym zadaniom
uaktywnianym przy różnych zdarzeniach myszy. Na przykład, z pewnym przyciskiem
można skojarzyć etykiety "Odtwarzaj", "Wstrzymaj" i "Zatrzymaj" oraz odpowiadające im
ikony. Następnie można przypisać do nich zadania odtwarzania, wstrzymywania
i zatrzymywania pewnego klipu multimedialnego. Z jednym przyciskiem daje się
związać dowolną kombinację zadań i i odpowiadających im zdarzeń myszy.

Przyciski na przykładowej stronie PDF

Aby dodać przycisk interaktywny, należy:

1. Zaaznaczyć narzędzie Przycisk , wybierając plecenie Narzędzia > Zaawansowana

edycja > Formularze > Narzędzie Przycisk.
2. Przesuwając kursor, narysować kształt przycisku.
3. Kliknąć na zakładce Ogólne, a następnie określić nazwę, tekst podpowiedzi i inne
typowe własności przycisku.
4. Kliknąć na zakładce Wygląd, a następnie ustawić opcje określające wygląd przycisku na
stronie. Należy pamiętać, że w przypadku określenia koloru tła nie będą widoczne żadne
elementy graficzne znajdujące się za (pod) polem formularza. Opcje tekstowe mają
wpływ na etykietę określoną na zakładce Opcje, a nie na nazwę przycisku określoną na
zakładce Ogólne.
5. Kliknąć na zakładce Opcje i określić sposób wyświetlania etykiet i ikon na przycisku.
(Zobacz Dostosowywanie sposobu wyświetlania przycisków.)
6. Kliknąć na zakładce Zadania i ustawić opcje określające zadania wykonywane po
kliknięciu przycisku, np. przejście na inną stronę lub odtworzenie klipu multimedialnego.
(Zobacz Definiowanie efektów specjalnych przy użyciu zadań.)
7. Kliknąć na przycisk Zamknij.

Jeśli jest tworzony cały zestaw przycisków, można wyrównać wszystkie przyciski
do siatki lub do linii pomocniczych. (Zobacz Korzystanie z narzędzi do modyfikowania
układu.)

Aby przeprowadzić edycję przycisku, należy:

Zaznaczyć narzędzie Przycisk i wykonać jedną z następujących czynności:

● Kliknąć dwukrotnie na przycisku, aby przeprowadzić edycję jego własności.

● Aby zmienić wygląd przycisku, należy kliknąć na nim i ustawić opcje za pomocą paska
narzędzi Własności. Opcje wyglądu można zmienić również na zakładce Wygląd w oknie
dialogowym Własności.
● Aby wyrównać, wyśrodkować lub ustawić przycisk względem innych pól formularza,
ewentualnie aby powielić przycisk lub zmienić jego rozmiar, należy kliknąć z wciśniętym
prawym przyciskiem myszy (Windows) lub klawiszem Control (Mac OS), a następnie
wybrać odpowiednią opcję z menu kontekstowego. (Zobacz Edycja i usuwanie pól
formularzy w programie Acrobat.)
Dostosowywanie sposobu wyświetlania przycisków

Z przyciskiem można skojarzyć etykietę, ikonę lub obydwa te elementy. Ich sposób wyświetlania można uzależnić od
bieżącego stanu myszy (Up, Down i Rollover). Na przykład, pewien przycisk można skonfigurować tak, aby normalnie była
wyświetlana na nim etykieta "Strona główna", a po przesunięciu kursora nad przycisk, etykieta "Kliknij, aby powrócić na
stronę główną".

Układy przycisku A. Tylko etykieta B. Tylko ikona C. Ikona u góry, etykieta u dołu D. Etykieta u góry, ikona u dołu E. Ikona z lewej,
etykieta z prawej F. Etykieta z lewej, ikona z prawej G. Etykieta nad ikoną

Ikony przycisków mogą być tworzone z dowolnych plików, których format jest obsługiwany przez program Acrobat, np.
PDF, JPEG i GIF. Niezależnie od formatu pliku, ikonę definiuje cała strona, a zatem jeśli ikona ma być tożsama tylko
z fragmentem strony, należy wcześniej wykadrować stronę lub obrazek. Najmniejszy dopuszczalny rozmiar strony wynosi
"1 na 1" cal. Jeśli ikona wyświetlana w dokumencie ma być mniejsza, należy przeskalować ją, tak by zmieściła się w polu
przycisku. Chcąc dokonać tego rodzaju skalowania, można przejść do okna dialogowego Własności przycisku, zaznaczyć
zakładkę Opcje i kliknąć na przycisku Zaawansowane.

Aby określić własności wyświetlania przycisku, należy:

1. Na pasku narzędzi Zaawansowana edycja zaznaczyć narzędzie Przycisk .

2. Kliknąć dwukrotnie na wybranym przycisku, przejść do okna dialogowego Własności przycisku i kliknąć na zakładce Opcje.
3. W polu Układ określić sposób wyświetlania etykiety. (Aby uzyskać informacje o skalowaniu ikon przycisków, należy przejść
do opisu kolejnej procedury.
4. W polu Zachowanie określić sposób wyświetlania przycisku po jego kliknięciu:
● Opcja Brak powoduje, że wygląd przycisku nie zmienia się.

● Opcja Wciśnij pozwala określić różne wyglądy przycisku dla trzech różnych stanów: Up, Down i Rollover. Należy zaznaczyć

stan przycisku, a następnie określić opcję dotyczącą etykiety lub ikony. Stan Up występuje wtedy, gdy przycisk myszy nie
jest kliknięty. Stan Down ma miejsce wtedy, gdy przycisk myszy został wciśnięty, ale nie został jeszcze zwolniony. Przycisk
znajduje się wstanie Rollover, gdy kursor jest ustawiony nad przyciskiem. (Zobacz Wyświetlanie i ukrywanie przycisków
graficznych.)
● Opcja Kontur powoduje, że jest podświetlane obramowanie przycisku.

● Opcja Odwróć powoduje, że jasne fragmenty przycisku stają się jasne, a jasne ciemne.

5. Zdefiniować etykietę lub ikonę przycisku, wykonując następujące czynności:

● Jeśli w menu Układ jest zaznaczona opcja etykiety, należy wpisać tekst w polu Etykieta.

● Jeśli w menu Układ jest zaznaczona opcja ikony, należy kliknąć na przycisku Wybierz ikonę, a następnie na przycisku

Przeglądaj. W polu Obiekty typu (Windows) lub Pokaż (Mac OS), należy kliknąć dwukrotnie na nazwie pliku, a następnie
kliknąć na przycisku OK. (Aby usunąć zaznaczoną ikonę, należy kliknąć na przycisku Wyczyść.
6. Zaakceptować ustawione własności, klikając na przycisku Zamknij.

Aby przeskalować ikony przycisków i określić ich położenie, należy:

1. Na pasku narzędzi Zaawansowana edycja zaznaczyć narzędzie Przycisk , a następnie kliknąć dwukrotnie na przycisku.
2. Kliknąć na zakładce Opcje, zaznaczyć w menu Układ jedną z opcji ikony, a następnie kliknąć na przycisku Zaawansowane.
3. W menu Kiedy skalować zaznaczyć jedną z następujących opcji:
● opcja Zawsze powoduje, że ikona będzie skalowana zawsze, niezależnie od stosunku jej rozmiaru do rozmiaru jej

przycisku.
● opcja Nigdy powoduje, że będzie zachowywany oryginalny rozmiar ikony; jeśli ikona nie będzie mieścić się w

obramowaniu przycisku, zostanie przycięta. Po zaznaczeniu tej opcji niedostępne stają się opcje skalowania.
● opcja Ikona jest zbyt duża powoduje, że ikona będzie skalowana tylko wtedy, gdy okaże się większa od przycisku.

● opcja Ikona jest zbyt mała powoduje, że ikona będzie skalowana tylko wtedy, gdy okaże się mniejsza od przycisku.

4. W menu Skaluj, należy określić, czy ikona ma być skalowana proporcjonalnie. Jeśli będzie skalowana nieproporcjonalnie,
będzie można ją pochylić.
5. Aby mieć pewność, że albo górna i dolna, albo lewa i prawa krawędź ikony będzie wyrównywana do brzegów przycisku,
należy zaznaczyć opcję Zmieść w obwiedni.
6. Aby określić położenie ikony wewnątrz przycisku, należy skorzystać z suwaków. Położenie ikony jest definiowane jako
procent wolnego miejsca między ikoną a lewym brzegiem pola i między ikoną a dolnym brzegiem pola. Ustawienie
domyślne (50, 50) odpowiada umiejscowieniu ikony pośrodku pola. Kliknięcie na przycisku Wyzeruj powoduje
przywrócenie tego ustawienia domyślnego.
7. Kliknąć na przycisku OK, a następnie Zamknij.
Wyświetlanie i ukrywanie przycisków graficznych

Niekiedy zachodzi potrzeba umieszczenia w dokumencie przycisku, który będzie

wyświetlany dopiero po ustawieniu nad nim wskaźnika myszy. Przyciski tego rodzaju,
a więc wyświetlane i ukrywane zależnie od okoliczności, zwykle ożywiają dokument.
Załóżmy dla przykładu, że ktoś przygotowuje dokument, którego jednym z elementów
jest mapa pewnego miasta. Chcąc go uatrakcyjnić może tak skonfigurować obrazek
mapy, że po ustawieniu nad nim kursora będzie wyświetlana mapa szczegółowa, a po
przesunięciu kursora w inne miejsce, mapa szczegółowa będzie znikała.

Wyświetlanie i ukrywanie ikon A. wskaźnik nad obszarem przycisku B. wskaźnik w obszarze

przycisku C. wskaźnik poza obszarem przycisku

Aby utworzyć przycisk, który będzie wyświetlany tylko w trakcie zdarzenia "mouse
rollover", należy:

1. Zaznaczyć narzędzie Przycisk i przeciągnąć kursorem przez obszar, w którym ma być

wyświetlany przycisk. Na przykład, jeśli pewien dokument PDF zawiera mapę Francji,
można przeciągnąć kursorem przez obszar, w którym ma być wyświetlana szczegółowa
mapa Paryża.
2. Używając nadal narzędzia Przycisk , kliknąć dwukrotnie na przycisku.
3. Kliknąć na zakładce Opcje, przejść do menu Układ i zaznaczyć opcję Tylko ikona
4. W menu Zachowanie wybrać opcję Wciśnij, a następnie na liście Stan zaznaczyć pozycję
Rollover.
5. Kliknąć na przycisku Wybierz ikonę, a następnie na przycisku Przeglądaj. Wybrać typ
pliku w menu Pliki typu (Windows) lub Pokaż (Mac OS), odszukać miejsce zapisania pliku
obrazka, po czym kliknąć dwukrotnie na pliku. W powyższym przykładzie byłby to
obrazek mapy Paryża. Aby zatwierdzić wybór obrazka, należy kliknąć na przycisku OK.
6. Kliknąć na zakładce Wygląd. Jeśli zachodzi taka potrzeba, wyłączyć opcje Kolor krawędzi
i Kolor wypełnienia, po czym kliknąć na przycisku Zamknij.
7. Zaznaczyć narzędzie Rączka i przeciągnąć kursorem przez przycisk. Zdefiniowane
pole obrazka będzie wyświetlane, gdy kursor będzie przesuwany nad obszarem
przycisku, a będzie ukrywane w przeciwnym wypadku.

Jeśli obrazek ma być większy od obszaru wrażliwego na ruch kursora, lub jeśli
obrazek ma znajdować się w innym miejscu niż przycisk, należy skorzystać z zadania
Pokaż/Ukryj pole. Po pierwsze, należy określić ikonę przycisku. Po drugie, należy
utworzyć drugi przycisk, który będzie reagował na ruch i położenie kursora. Z drugim
przyciskiem nie należy kojarzyć ikony. Należy natomiast skorzystać z zakładki Zadania i
określić następujące czynności: wyświetlanie pierwszego przycisku, gdy kursor jest
wprowadzany w obszar drugiego przycisku i ukrywanie pierwszego przycisku, gdy
kursor jest wyprowadzany poza obszar drugiego przycisku. (Zobacz Definiowanie
efektów specjalnych przy użyciu zadań.)
Dostosowywanie formularzy Adobe PDF do potrzeb osób
niepełnosprawnych

Chcąc dostosować pola formularzy do potrzeb osób niedowidzących i

niepełnosprawnych ruchowo, należy określić właściwą strukturę całego pliku PDF i
dodać doń znaczniki pól. (Zobacz Ułatwianie dostępu do istniejących dokumentów
Adobe PDF. ) Oprócz tych zabiegów ogólnych można dostosować same pola
formularzy, a mianowicie dodać do nich - określając odpowiednio własność Wskazówka
narzędzia - specjalne etykietki zawierające, na przykład, informacje o danym polu lub
instrukcje jego wypełniania. Dzięki określeniu własności Wskazówka narzędzia czytnik
ekranu będzie wyświetlał pewne użyteczne informacje o danym polu, a nie sam jego
typ.

Aby dodać do pola formularza pomocniczy opis, należy:

1. Otworzyć okno własności pola formularza, wykonując jedną z następujących czynności:

● Dwukrotnie kliknąć na zaznaczonym polu formularza.

● Kliknąć na przycisku Więcej na pasku narzędzi Własności.

2. Przejść na zakładkę Ogólne i wpisać tekst w polu Wskazówka narzędzia.

Dostosowywanie formularzy Adobe PDF do wymagań Internetu

Formularze PDF można uczynić efektywnym narzędziem zbierania i przesyłania

informacji za pośrednictwem Internetu. W tym celu wystarczy skojarzyć z przyciskami
formularza specjalne działania, przypominające efekty wykonywania pewnych makr
HTML. Aby dane wprowadzane przez użytkowników mogły być kierowane do bazy
danych i gromadzone w niej, na serwerze WWW musi działać aplikacja CGI. Może to być
dowolna z dostępnych aplikacji CGI, zapewniających gromadzenie danych z formularzy
(w formacie HTML, FDF lub XML). (Zobacz http: //partners. adobe. com/asn/acrobat/
forms. jsp.)

Przed dostosowaniem formularza do wymagań Internetu należy upewnić się, czy nazwy
pól formularza są zgodne z nazwami określonymi w aplikacji CGI.

Ważne: Skrypty CGI muszą zostać utworzone poza programem Acrobat, a procedura
ich tworzenia nie angażuje w ogóle programu Adobe Acrobat.

Tematy powiązne:

Tworzenie przycisków przesyłania

Tworzenie przycisków zerowania formularza
Tworzenie przycisków importowania danych
Określanie eksportowanych wartości CGI
Tworzenie przycisków przesyłania

Projektant formularza może skojarzyć z przyciskiem akcję Prześlij formularz, która

pozwala użytkownikowi przesłać dane formularza pod wskazany adres e-mail lub na
serwer o podanym adresie URL. Przycisk taki może służyć również do przesyłania innych
danych. Mogą to być na przykład dołączone do formularza pliki lub zeskanowane
obrazy. Po kliknięciu przycisku przesyłania są wysyłane zarówno dane formularza, jak
i dołączone doń pliki.

Jeśli formularz PDF zawiera przycisk do przesyłania danych pocztą e-mail, istnieje
możliwość uproszczenia procedury rozpowszechniania formularza przy użyciu opcji
Rozpocznij zbieranie plików danych. (Zobacz Zbieranie danych za pośrednictwem
poczty e-mail.)

Aby utworzyć przycisk przesyłania, należy:

1. Na pasku narzędzi Formularze wybrać narzędzie Przycisk i utworzyć przycisk.

(Zobacz Tworzenie przycisków interaktywnych.)
2. Otworzyć okno dialogowe Własności przycisku, klikając dwukrotnie na przycisku.
3. Kliknąć na zakładce Zadania i wybrać z menu Wybierz wyzwalacz polecenie Mouse Up.
4. Z menu Wybierz zadanie wybrać polecenie Prześlij formularz i kliknąć na przycisku Dodaj.
5. W oknie dialogowym Prześlij zaznaczenia formularza w polu Wpisz adres URL dla tego
połączenia wykonać jedną z następujących czynności:
● Jeśli dane formularza mają być przesyłane na serwer, podać jego adres URL.

● Jeśli dane formularza mają być przesyłane po adres e-mail, wprowadzić frazę

mailto:, a po niej adres e-mail. Na przykład: mailto: nikt@adobe. com.

6. Zaznaczyć opcję formatu eksportowanych danych:
● FDF - jest eksportowany plik FDF. Jego zawartość może obejmować dane z pól

formularza, komentarze, ostatnie zmiany pliku PDF lub wszystkie trzy rodzaje danych.
Opcja przesyłania ostatnich zmian jest użyteczna w przypadku eksportowania podpisu
elektronicznego - dzięki tym danym podpis jest łatwo odczytywany i rekonstruowany na
serwerze.

Uwaga: Jeśli serwer zwraca dane użytkownikom w formacie FDF lub XFDF, jego adres
URL musi kończyć się sufiksem #FDF, na przykład http: //myserver/cgi-bin/myscript#FDF.

● HTML - jest eksportowany plik HTML.

● XFDF - jest eksportowany plik XML. Jego zawartość może obejmować dane z pól
formularza, komentarze lub obydwa typy danych.
● PDF - jest eksportowany cały plik PDF, czyli formularz. Chociaż wybór tej opcji skutkuje
większymi plikami niż wybór opcji FDF, jest użyteczny, gdy trzeba zachować podpis
elektroniczny.

Uwaga: Jeśli użytkownicy wypełniający formularz korzystają z programu Adobe Reader,

należy wybrać ustawienie FDF lub XFDF.

7. W polu Zaznaczenie pola należy wykonać jedną z następujących czynności:

● Zaznaczyć opcję Wszystkie pola, aby były eksportowane wszystkie pola formularza,

nawet nie zawierające wartości.

● Zaznaczyć opcję Tylko te, aby były eksportowane tylko wskazane pola. Należy kliknąć na

przycisku Zaznacz pola, a następnie zaznaczyć eksportowane pola i zdecydować, czy

mają być uwzględniane również puste pola.
8. Zaznaczyć opcję Konwertuj daty do formatu standardowego, aby wszystkie daty w
formularzu, niezależnie od sposobu ich wprowadzenia, były eksportowane w zwykłym
formacie.
9. Kliknąć na OK, aby zatwierdzić zaznaczenie.
10. Kliknąć na innej zakładce okna dialogowego Własności przycisku, aby kontynuować
określanie własności przycisku, albo kliknąć na przycisku Zamknij.
Tworzenie przycisków zerowania formularza

Gdy projektant formularza skojarzy z przyciskiem akcję Zeruj formularz, użytkownicy

będą mogli za jego pomocą kasować wszystkie dane wprowadzone w formularzu.

Aby utworzyć przycisk zerowania formularza, należy:

1. Na pasku narzędzi Formularze wybrać narzędzie Przycisk i utworzyć przycisk.

(Zobacz Tworzenie przycisków interaktywnych.)
2. Otworzyć okno dialogowe Własności przycisku, klikając dwukrotnie na przycisku.
3. Kliknąć na zakładce Zadania i wybrać z menu Wybierz wyzwalacz polecenie Mouse Up.
4. Wybrać z menu Wybierz akcję polecenie Wyzeruj formularz, a następnie kliknąć na
przycisku Dodaj.
5. W oknie dialogowym Wyzeruj formularz należy wykonać jedną z następujących
czynności i kliknąć na przycisku OK:
● Zaznaczyć pojedyncze pola, klikając je na liście.

● Zaznaczyć wszystkie pola, klikając na przycisku Zaznacz wszystkie.

6. Kliknąć na innej zakładce okna dialogowego Własności przycisku, aby kontynuować

określanie własności przycisku, albo kliknąć na przycisku Zamknij.
Tworzenie przycisków importowania danych

Jeśli projektant formularza skojarzy z pewnym przyciskiem akcję Importuj dane

formularza, użytkownicy będą mogli wypełniać typowe pola, na przykład pola nazwisk
i adresów e-mail, danymi importowanymi z innych formularzy. Przycisk importowania
danych pozwoli również wypełniać niektóre pola danymi personalnymi użytkowników.
W wyniku użycia przycisku będą uaktualniane tylko niektóre pola, inne pozostaną bez
zmian. Przed utworzeniem akcji i przycisku Importuj dane formularza należy
skonfigurować formularz zawierający te pola, z których będą eksportowane dane.
(Zobacz Tworzenie arkusza danych.)

Uwaga: Gdy jest wykonywane zadanie Importuj dane formularza, wyszukiwanie danych
przebiega inaczej w systemie Windows, a inaczej w systemie Mac OS. W systemie
Windows są przeszukiwane następujące foldery: folder programu Acrobat lub Acrobat
Reader, bieżący folder, folder System, folder Windows, folder My Documents/Adobe/
Acrobat oraz foldery określone w instrukcji PATH. W systemie Mac OS są przeszukiwane
tylko folder programu Acrobat lub Acrobat Reader oraz folder System Preferences.

Aby utworzyć przycisk importowania danych, należy:

1. Na pasku narzędzi Formularze wybrać narzędzie Przycisk i utworzyć przycisk.

(Zobacz Tworzenie przycisków interaktywnych.)
2. Otworzyć okno dialogowe Własności przycisku, klikając dwukrotnie na przycisku.
3. Kliknąć na zakładce Zadania i wybrać z menu Wybierz wyzwalacz polecenie Mouse Up.
4. Wybrać z menu Wybierz zadanie polecenie Importuj dane formularza, a następnie
kliknąć na przycisku Dodaj.
5. Odszukać i zaznaczyć plik FDF, po czym kliknąć na przycisku Wybierz.
6. Kliknąć na OK, aby zatwierdzić zaznaczenie.
7. Kliknąć na innej zakładce okna dialogowego Własności przycisku, aby kontynuować
określanie własności przycisku, albo kliknąć na przycisku Zamknij.
Określanie eksportowanych wartości CGI

Wartość eksportowana jest daną wysyłaną do aplikacji CGI, która pozwala tej aplikacji
zidentyfikować to pole formularza, które zaznaczył użytkownik. Wartość eksportowaną
należy określić tylko wtedy, gdy są spełnione dwa poniższe warunki:

● Dane są gromadzone w bazie danych za pośrednictwem Internetu lub firmowej sieci

intranet.
● Dane różnią się od elementu wyznaczonego przez pole formularza lub pole formularza
jest przyciskiem radiowym.

Określając wartości eksportowane, należy przestrzegać następujących zasad:

● Fakt zaznaczenia pola wyboru lub przycisku radiowego należy wyrażać za pomocą
domyślnej wartości eksportowanej, Tak.
● W przypadku list wysuwanych i pól list wartość eksportowaną należy określać tylko
wtedy, gdy ma się ona różnić od elementu na liście--na przykład ma być zgodna
z nazwą pola formularza w bazie danych. Wartością eksportowaną dla listy wysuwanej
lub pola listy jest zawsze element zaznaczony, chyba że w oknie dialogowym Własności
wprowadzono inną wartość.
● Związane ze sobą przyciski radiowe muszą mieć identyczne nazwy pól, ale muszą różnić
się co do wartości eksportowanych. Dzięki temu możliwe jest rozróżnianie przycisków
radiowych, a wartości przechowywane w bazie danych są poprawne.
Korzystanie ze skryptów JavaScript

Język JavaScript umożliwia tworzenie interaktywnych stron WWW. Firma Adobe

rozszerzyła ten język, po to by ułatwić współpracę skryptów z formularzami PDF.
Najbardziej typowe zastosowania skryptów JavaScript w programie Acrobat Professional
to: formatowanie danych, wykonywanie działań na danych, zatwierdzanie danych
i przypisywanie zadań do pól. Formularze Adobe PDF można też skonfigurować w taki
sposób, aby zapewnić ich bezpośrednią łączność z bazami danych ODBC (tylko w
systemie Windows). Podręcznik dotyczący języka JavaScript, JavaScript Reference Guide
for Acrobat, można uzyskać w witrynie internetowej firmy Adobe, pod adresem http: //
partners. adobe. com/links/acrobat (tylko w wersji angielskiej).

Uwaga: Projektanci formularzy dynamicznych muszą mieć świadomość, że program

Adobe Reader nie obsługuje niektórych niestandardowych skryptów JavaScripts,
w związku z czym w programie tym formularze dynamiczne mogą być wyświetlane
nieprawidłowo (chyba, że skojarzono z nimi dodatkowe prawa użytkowania).
(Zobacz Tworzenie dokumentów z rozwiniętymi funkcjami dla użytkowników programu
Adobe Reader..)

Informacje o dostosowywaniu programu Acrobat do własnych potrzeb można uzyskać

w zestawie Acrobat Software Development Kit (SDK). Zestaw ten jest dostarczany
uczestnikom programu Adobe Solutions Network (ASN) Developer. Informacje
dotyczące uczestnictwa w tym programie, informacje o korzystaniu z pomocy
technicznej oraz informacje o uzyskiwaniu aktualizacji zestawu SDK można znaleźć na
stronach internetowych firmy Adobe, w części Developer Support.
Wypełnianie formularzy Adobe PDF

Informacje o wypełnianiu formularzy Adobe PDF

Wypełnianie formularzy Adobe PDF
Importowanie danych formularzy
Eksport danych formularza
Wysyłanie wypełnionych formularzy pocztą elektroniczną
Informacje o wypełnianiu formularzy Adobe PDF

Formularze Adobe PDF dzielą się na statyczne i interaktywne. Formularze statyczne

wypełnia się tradycyjnie (co znaczy, że wcześniej trzeba je wydrukować), formularze
interaktywne zawierają pola, które można wypełnić elektronicznie, czyli na ekranie
komputera. Formularz staje się interaktywny, jeśli jego autor odpowiednio go
skonfiguruje, to znaczy doda odpowiednie pola i ustawi odpowiednie właściwości; służą
do tego programy Adobe Designer, Adobe Acrobat Professional, Acrobat Content
Server, a nawet Adobe® GoLive® CS.

Formularze PDF można drukować i eksportować do oddzielnych plików. Eksport danych

formularza może polegać na zwykłym ich zapisaniu lub wysłaniu na inny komputer, na
przykład za pomocą poczty elektronicznej. Jeśli formularz PDF jest wypełniany w
przeglądarce internetowej, zawsze istnieje możliwość przesłania go w systemie WWW.

Podczas wyszukiwania słów w dokumencie PDF domyślnie są przeszukiwane

również pola formularzy. (Zobacz Wyszukiwanie wyrazów w dokumentach Adobe PDF.)
Wypełnianie formularzy Adobe PDF

Jeśli formularz PDF zawiera pola interaktywne, podczas jego wypełniania można
korzystać z narzędzia Rączka (z głównego paska narzędzi). Gdy kursor narzędzia Rączka
zostanie ustawiony nad interaktywnym polem formularza, ikona kursora zmienia kształt
z rączki na rączkę wskazującą , palec wskazujący , strzałkę lub kreskę . Jeśli
wybrane pole nie będzie polem interaktywnym, ikona rączki nie zmieni kształtu;
formularz nie interaktywny można wydrukować i wypełnić tradycyjnie.

Niektóre pola formularza są dynamiczne, to znaczy ich wymiary są zmieniane

dynamicznie w zależności od objętości wprowadzanych danych; pola takie mogą
wychodzić poza jedną stronę. (Zobacz Informacje o polach formularzy, które zajmują
kilka stron i Informacje o wpisywaniu kodu kreskowego.)

Aby wypełnić interaktywny formularz PDF, należy:

1. Zaznaczyć narzędzie Rączka .

2. Aby pola formularza były łatwiejsze do identyfikacji, należy przejść na pasek
komunikatów i wykonać dowolną z następujących czynności:
● Aby wszystkie pola formularza były wyświetlane na jasnoniebieskim tle, zaznaczyć opcję

Podświetl pola.
● Aby pola czekające na wypełnienie były wyświetlane w czerwonych ramkach, zaznaczyć

opcję Podświetl wymagane pola. (Opcja ta jest dostępna tylko wtedy, jeśli formularz
zawiera pola wymagające wypełnienia.)
3. Ustawić kursor wewnątrz pola formularza i kliknąć. Gdy jest wyświetlany kursor tekstowy,
można wpisywać tekst; gdy jest widoczna ikona strzałki , można zaznaczyć element w
polu listy; gdy jest wyświetlana ikona palca wskazującego lub ikona rączki , można
zaznaczyć przycisk, pole wyboru, przycisk radiowy lub element z listy.
4. Po wprowadzeniu tekstu lub zaznaczeniu obiektu, wykonać dowolną z następujących
czynności:
● Wcisnąć klawisz Tab lub klawisze Shift+Tab, aby potwierdzić dokonany wybór i przejść

do następnego lub poprzedniego pola.

● Wcisnąć klawisz Enter (Windows) lub Return (Mac OS), aby zaakceptować zawartość

pola tekstowego i anulować zaznaczenie bieżącego pola. Jeśli bieżące pole jest polem
wyboru, wciśnięcie klawisza Enter lub Return powoduje jego zaznaczenie lub
odznaczenie. Wciśnięcie klawisza Enter lub Return w polu tekstowym o wielu wierszach
powoduje wstawienie znaku końca akapitu. Aby zaakceptować zmiany, należy użyć
klawisza Enter z klawiatury numerycznej.
● Użyć klawiszy Strzałka w górę lub Strzałka w lewo, aby zaznaczyć poprzedni przycisk

radiowy z pewnej grupy; użyć klawiszy Strzałka w prawo lub Strzałka w dół, aby
zaznaczyć następny przycisk radiowy.
● Wcisnąć klawisz Esc, aby anulować zmianę zawartości pola i anulować zaznaczenie

bieżącego pola. Jeśli formularz jest wyświetlany w trybie pełnego ekranu, dwukrotne
wciśnięcie klawisza Escape powoduje wyłączenie tego trybu.
5. Po wypełnieniu pól formularza należy wykonać jedną z następujących czynności:
● Kliknąć na przycisku Prześlij formularz (jeśli taki istnieje). Jego kliknięcie powoduje

przesłanie danych do bazy danych za pośrednictwem Internetu lub firmowej sieci

intranet.
● Wybrać polecenie Plik > Zapisz jako i zmienić nazwę pliku. W ten sposób formularz

wypełniony danymi zostanie zapisany pod nową nazwą.

● Wyeksportować dane formularza. (Zobacz Eksport danych formularza.)

● Wydrukować formularz. (Zobacz Drukowanie dokumentów Adobe PDF.)

Informacje o wypełnianiu pól przeznaczonych na podpis cyfrowy znajdują się w części

Podpisywanie dokumentów Adobe PDF.

Aby wyczyścić formularz w oknie przeglądarki, należy:

Wykonać jedną z następujących czynności:

● Kliknąć na przycisku Wyzeruj formularz (jeśli przycisk taki istnieje). Czynności tej nie
można cofnąć.
● Zamknąć przeglądarkę i uruchomić ją ponownie.

Kliknięcie w przeglądarce na przycisku Reload, Refresh lub Go Back, ewentualnie na

pewnym łączu, może nie spowodować wyczyszczenia formularza.

Aby wyczyścić niezapisane pozycje formularza w programie Acrobat, należy:

Wybrać polecenie Plik > Przywróć.

Tematy powiązne:

Automatyczne wypełnianie pól

Informacje o polach formularzy, które zajmują kilka stron
Informacje o wpisywaniu kodu kreskowego
Sprawdzanie pisowni w formularzach
Automatyczne wypełnianie pól

Uaktywnienie preferencji Autowypełnianie formularzy pozwala zaoszczędzić sporo

czasu podczas wypełniania formularzy. Dzięki nim program pomaga użytkownikowi
wypełniać pola formularza: gdy użytkownik wpisze w polu początkowy fragment słowa,
program analizuje poprzednie wpisy i albo wyświetla listę podpowiedzi, albo
automatycznie umieszcza w polu wyraz najbardziej prawdopodobny.

Aby określić preferencje autowypełniania, należy:

1. Wybrać polecenie Edycja > Preferencje (Windows) lub Acrobat > Preferencje (Mac OS).
Na liście po lewej stronie należy zaznaczyć pozycję Formularze.
2. Wybrać opcję z menu Autowypełnianie. Po zaznaczeniu danej opcji efekt jej
zastosowania jest pokazywany w polu pod opcją.
3. Aby w pamięci autowypełniania były przechowywane wartości liczbowe, zaznaczyć
opcję Pamiętaj dane numeryczne.

Aby usunąć z pamięci wpisów wybrane pozycje Autowypełniania, należy:

1. Wybrać polecenie Edycja > Preferencje (Windows) lub Acrobat > Preferencje (Mac OS).
Na liście po lewej stronie należy zaznaczyć pozycję Formularze.
2. Kliknąć na przycisku Edytuj listę wpisów.
3. W oknie dialogowym Autowypełnianie listy wpisów wykonać jedną z następujących
czynności, a następnie kliknąć na Tak:
● Aby usunąć wszystkie wpisy, kliknąć na przycisku Usuń wszystkie.

● Aby usunąć tylko niektóre wpisy, zaznaczyć je i kliknąć na przycisku Usuń. W celu

zaznaczenia wielu wpisów sąsiadujących ze sobą, należy klikać na nich z wciśniętym

klawiszem Shift; w celu zaznaczenia wielu wpisów niesąsiadujących ze sobą, należy
klikać na nich z wciśniętym klawiszem Ctrl (Windows) lub Command (Mac OS).
Informacje o polach formularzy, które zajmują kilka stron

Dynamiczne formularze PDF mogą zawierać dynamiczne pola tekstowe, czyli takie pola,
które powiększające się w miarę wprowadzania coraz większej liczby danych; niekiedy
pola takie zajmują więcej niż jedną stronę. Kiedy wprowadzane dane przestają mieścić
się w polu, program wyświetla pasek przewijania; po zakończeniu wprowadzania pole
powiększa się, tak by pomieścić wszystkie dane. Jeśli użytkownik zamierza kontynuować
edycję dynamicznego pola tekstowego, które nie mieści się na jednej stronie, może
rozpocząć wpisywanie na dowolnej stronie; niezależnie od miejsca uaktywnienia pola,
będzie miał dostęp do wszystkich zawartych w nim danych.

Wprowadzanie tekstu w polu formularza, które zajmuje miejsce na dwóch stronach

Informacje o wpisywaniu kodu kreskowego

Niektóre pola formularzy PDF mogą być przeznaczone na kod kreskowy; dodaje się je,
na przykład, w celu identyfikacji pewnych produktów. Pola przeznaczone na kod
kreskowy mogą być statyczne lub interaktywne. W przypadku pól interaktywnych, które
zostały utworzone w programie Adobe Designer, wprowadzane dane są automatycznie
kodowane w postaci kodu kreskowego. Procedura wypełniania interaktywnego
formularza PDF, który zawiera statyczne lub interaktywne pola na kod kreskowy, nie
różni się od procedury wypełniania typowego formularza interaktywnego. Aby uzyskać
informacje o przechwytywaniu danych w postaci kodu kreskowego, należy zapoznać się
z opracowaniem Adobe Barcoded Paper Forms Solution, dostępnym pod adresem
www. adobe. com/products/server/main. html.

Statyczne pole na kod kreskowy (po lewej) i interaktywne pole na kod kreskowy (po prawej)
utworzone w programie Adobe Designer

Program Adobe Designer pozwala tworzyć statyczne pola na kod kreskowy, które
mogą być drukowane na dowolnej drukarce, a także pola wymagające konkretnej
drukarki.
Sprawdzanie pisowni w formularzach

Teksty wprowadzane w uwagach i polach formularzy mogą być sprawdzane pod kątem
pisowni. Sprawdzanie pisowni nie obejmuje jednak właściwego tekstu dokumentu
Adobe PDF. (Jego pisownię należy sprawdzić w aplikacji źródłowej, jeszcze przed
utworzeniem dokumentu PDF. ) Wyrazy rozpoznawane jako błędne, są podkreślane
podczas pisania. Można je zmienić na bieżąco w kontekście lub otworzyć okno
dialogowe Sprawdzanie pisowni.

Aby poprawić pisownię pojedynczego wyrazu, należy:

Kliknąć na wyrazie (w polu formularza lub wysuwanym okienku komentarza) z

wciśniętym prawym przyciskiem myszy (Windows) lub klawiszem Control (Mac OS), a
następnie wybrać z listy podpowiedzi właściwe słowo.

Aby sprawdzić pisownię tekstu w komentarzach i formularzach, należy:

1. Wybrać polecenie Edycja > Sprawdzanie pisowni > W komentarzach i polach

formularzy. Jeśli dokument PDF jest otwarty w przeglądarce internetowej, należy
otworzyć pasek narzędzi Edycja i kliknąć na przycisku sprawdź pisownię .
2. Rozpocząć sprawdzanie pisowni, klikając na przycisku Rozpocznij. Znajdywane wyrazy o
błędnej pisowni będą wyświetlane w obszarze Wyraz nie został znaleziony. Sugerowane
poprawki będą wyświetlane w obszarze Propozycje. Po wykonaniu jednej z czynności
opisanych w kroku 3 zostanie podświetlone kolejne słowo o błędnej pisowni (jeśli takie
istnieje); opisaną procedurę należy powtarzać, aż do pojawienia się przycisku Wznów.
3. Wykonać jedną z następujących czynności:
● Poprawić wyraz samodzielnie. Aby cofnąć wprowadzoną zmianę, kliknąć na Cofnij

Edycję. Aby zatwierdzić zmianę, kliknąć na Zmień.

● Wybrać wyraz z listy propozycji, klikając na nim dwukrotnie.

● Kliknąć na przycisku Ignoruj, aby nie zmieniać wyrazu i kontynuować sprawdzanie

pisowni.
● Kliknąć na przycisku Ignoruj wszystkie, aby były ignorowane wszystkie kolejne

wystąpienia tego samego wyrazu. Aby dodać wyraz do własnego słownika, należy
kliknąć na przycisku Dodaj.
● Aby zastąpić znaleziony wyraz wyrazem wyświetlanym w sekcji Zalecane poprawki,

należy kliknąć na przycisku Zmień. Aby zastąpić tym wyrazem wszystkie wystąpienia
znalezionego wyrazu, należy kliknąć na przycisku Zmień wszystkie.
4. Aby zakończyć sprawdzanie pisowni, należy kliknąć na przycisku Gotowe.

Aby określić słownik, należy:

1. Wybrać polecenie Edycja > Sprawdzanie pisowni > Edycja słownika.

2. Z menu Słownik wybrać odpowiedni słownik i kliknąć na przycisku Gotowe.
Importowanie danych formularzy

Oprócz tradycyjnej metody ręcznego wypełniania formularzy użytkownicy programu

Acrobat mają do dyspozycji funkcję importowania danych; dane formularzy mogą być
importowane z plików o następujących formatach: TXT (pliki tekstowe), XML (Extensible
Markup Language), FDF (Acrobat Form Data Format), XDP (XML Data Package), XFD
(FormFlow99 Data) i XFDF. Niektóre formaty są obsługiwane tylko w przypadku
importowania danych do formularza o szczególnym pochodzeniu, np. formularza
utworzonego w programie Adobe Designer.

Uwaga: Jeśli dane mają być importowane z pliku tekstowego, należy pamiętać o tym,
że poszczególne wiersze tekstu muszą być oddzielone znakami tabulacji; dzięki temu
zostaną utworzone kolumny (tak jak w tabeli). Poszczególne komórki importowanych
danych staną się wartościami pól odpowiadających nazwom kolumn.

Aby importować dane formularza z pliku, należy:

1. Otworzyć formularz Adobe PDF.

2. Wybrać polecenie Plik > Dane formularza > Importuj dane do formularza.
3. W menu Pliki typu wybrać typ danych formularza, zaznaczyć plik, po czym kliknąć na
Wybierz.

Uwaga: Jeśli dane są importowane z formularza, który nie jest dokładnym

odpowiednikiem formularza docelowego, w formularzy docelowym są uaktualniane
tylko te pola, które odpowiadają polom formularza źródłowego (inne pola pozostaną
zignorowane). Zawartość importowanych pól tekstowych zastępuje tekst
w odpowiadających im polach formularza docelowego.
Eksport danych formularza

Dane wprowadzone w formularzu PDF można wyeksportować do oddzielnego pliku.

Plik ten zajmuje znacznie mniej miejsca niż oryginalny plik PDF. Dzięki temu jest lepiej
dostosowany do archiwizowania i udostępniania w internecie. Dane formularzy mogą
być zapisywane w następujących formatach: TXT (format tekstowy), XFDF, FDF (Acrobat
Form Data Format) i XML (Extensible Markup Language). Niektóre formaty są
obsługiwane tylko w przypadku importowania danych do formularza o szczególnym
pochodzeniu, np. formularza utworzonego w programie Adobe Designer.

Dane z pliku eksportowanego można importować do innych formularzy (pod

warunkiem, że ich pola mają takie same nazwy, jak pola w formularzy oryginalnym).
Dane formularza mogą być importowane również z pliku tekstowego.
(Zobacz Importowanie danych formularzy.)

Aby wyeksportować dane formularza do pliku, należy:

1. Otworzyć formularz Adobe PDF i wypełnić go.

2. Wybrać polecenie Plik > Dane formularza > Eksportuj dane z formularza.
3. W polu Zapisz jako typ wybrać format pliku, określić miejsce zapisania i nazwę pliku, po
czym kliknąć na przycisku Zapisz.
Wysyłanie wypełnionych formularzy pocztą elektroniczną

Formularz PDF może zawierać przycisk do przesyłania danych, który pozwala

wyeksportować informacje wprowadzone w formularzu PDF. Użytkownik może wybrać
rodzaj aplikacji pocztowej (aplikacja tradycyjna lub sieciowa), może też odłożyć wysyłkę
na później.

Uwaga: Jeśli formularz PDF nie zawiera przycisku do przesyłania danych pocztą e-mail,
może zawierać inny przycisk, który umożliwia wysyłanie danych w inny sposób (np. za
pośrednictwem wyspecjalizowanej usługi).

Aby przesłać formularz PDF pocztą elektroniczną, należy:

1. Po wypełnieniu formularza PDF kliknąć na przycisku do przesyłania danych.

2. W oknie dialogowym Wybierz klienta poczty elektronicznej, zaznaczyć opcję określającą
sposób wysyłania wiadomości e-mail, po czym kliknąć na OK:
● Biurkowy klient e-mail, np. program Microsoft Outlook lub Eudora. Opis kolejnych

kroków znajduje się w części Przesyłanie formularzy PDF za pomocą tradycyjnej aplikacji
pocztowej, należy.
● Internetowy serwis e-mail, aby wiadomości były wysyłane za pośrednictwem usług

sieciowych, np. Microsoft Hotmail i Yahoo mail. Opis kolejnych kroków znajduje się w
części Przesyłanie formularzy PDF za pomocą usług sieciowych.
● Inny, jeśli nie jest dostępna ani aplikacja pocztowa, ani usługa sieciowa, lub jeśli nie

wiadomo, jaką opcję wybrać. Opis kolejnych kroków znajduje się w części Odkładanie
wysyłki formularza PDF na później.

Tematy powiązne:

Przesyłanie formularzy PDF za pomocą tradycyjnej aplikacji pocztowej, należy

Przesyłanie formularzy PDF za pomocą usług sieciowych
Odkładanie wysyłki formularza PDF na później
Przesyłanie formularzy PDF za pomocą tradycyjnej aplikacji
pocztowej, należy

Po kliknięciu przycisku do przesyłania danych pocztą elektroniczną użytkownik ma

możliwość wyboru aplikacji pocztowej; jedną z możliwości jest "biurkowy klient e-mail",
czyli tradycyjna aplikacja pocztowa.

Aby przesłać formularz PDF za pomocą tradycyjnej aplikacji pocztowej, należy:

1. Po wypełnieniu formularza PDF kliknąć na przycisku do przesyłania lub zwracania

formularzy PDF.
2. W oknie dialogowym Wybierz klienta poczty elektronicznej zaznaczyć opcję Biurkowy
klient e-mail; po czym kliknąć na OK.
3. Aby sporządzić drukowaną kopię wypełnionego formularza, kliknąć na przycisku Drukuj
formularz (w oknie dialogowym Wyślij plik danych) ; po czym kliknąć na przycisku Wyślij
plik danych.

W domyślnej aplikacji pocztowej zostanie wyświetlona nowa wiadomość e-mail z

automatycznie wypełnionymi polami Do, Temat, Treść i Załącznik.

4. Wysłać wiadomość e-mail za pomocą aplikacji pocztowej.

5. W oknie dialogowym Wyślij potwierdzenie kliknąć na przycisku Zamknij.
Przesyłanie formularzy PDF za pomocą usług sieciowych

Po kliknięciu przycisku do przesyłania danych pocztą elektroniczną użytkownik ma

możliwość wyboru aplikacji pocztowej; jedną z możliwości jest internetowy serwis e-
mail, czyli aplikacja sieciowa.

Aby przesłać formularz PDF za pomocą aplikacji sieciowej, należy:

1. Kliknąć na przycisku do przesyłania lub zwracania formularzy PDF. Jeśli pola formularza
są puste, jest wyświetlane okno dialogowe Wyślij niewypełnioną kopię tego formularza;
kliknąć na przycisku Wyślij niewypełnioną kopię.
2. W oknie dialogowym Wybierz klienta poczty elektronicznej zaznaczyć opcję
Internetowy serwis e-mail; po czym kliknąć na OK.
3. W oknie dialogowym Wysyłanie pliku danych kliknąć na przycisku Zapisz plik danych.
4. W oknie dialogowym Zapisz plik danych wybrać miejsce zapisania pliku; po czym kliknąć
na przycisku Zapisz.
5. Otworzyć nowe okno przeglądarki, zalogować się do internetowego serwisu e-mail
i utworzyć nową, pustą wiadomość e-mail.
6. W oknie dialogowym Wysyłanie pliku danych w programie Acrobat ustawić pole Do;
następnie kliknąć prawym przyciskiem myszy (Windows) lub z wciśniętym klawiszem
Control (Mac OS) i wybrać polecenie Kopiuj.
7. Gdy w oknie serwisu internetowego pojawi się pusta wiadomość, kliknąć w polu Do
i wkleić skopiowane dane. Powtórzyć kroki 6 i 7 dla pól Temat i Tekst wiadomości.
8. Dołączyć plik danych (zapisany w kroku 4) do wiadomości e-mail.
9. Aby sporządzić drukowaną kopię wypełnionego formularza, kliknąć na przycisku Drukuj
formularz (w oknie dialogowym Wysyłanie pliku danych w programie Acrobat).
10. W oknie dialogowym Wysyłanie pliku danych kliknąć na przycisku Zamknij.
Odkładanie wysyłki formularza PDF na później

Po kliknięciu przycisku do wysyłania formularza PDF pocztą elektroniczną użytkownik

może zdecydować o zapisaniu danych na komputerze i odłożeniu ich wysyłki na później.

Aby odłożyć przesłanie formularza PDF na później, należy:

1. Kliknąć na przycisku do przesyłania lub zwracania formularzy PDF. Jeśli pola formularza
są puste, jest wyświetlane okno dialogowe Wyślij niewypełnioną kopię tego formularza;
kliknąć na przycisku Wyślij niewypełnioną kopię.
2. W oknie dialogowym Wybierz klienta poczty elektronicznej zaznaczyć opcję
Internetowy serwis e-mail; po czym kliknąć na OK.
3. W oknie dialogowym Wysyłanie pliku danych kliknąć na przycisku Zapisz plik danych.
4. W oknie dialogowym Zapisz plik danych wybrać miejsce zapisania pliku; po czym kliknąć
na przycisku Zapisz.
5. Zanotować dane widoczne w polach Do, Temat i Tekst wiadomości, tak by później
można było z nich skorzystać.
6. Aby sporządzić drukowaną kopię wypełnionego formularza, kliknąć na przycisku Drukuj
formularz (w oknie dialogowym Wysyłanie pliku danych w programie Acrobat).
7. W oknie dialogowym Wysyłanie pliku danych kliknąć na przycisku Zamknij.
8. Gdy nadejdzie pora na wysłanie wiadomości, otworzyć aplikację pocztową i utworzyć
w niej nową wiadomość. W polach Do, Temat i Tekst wiadomości wprowadzić dane
zapisane w kroku 5. Dołączyć plik danych (zapisany w kroku 4) do wiadomości i wysłać ją.
Zbieranie danych z formularzy

Zbieranie danych za pośrednictwem poczty e-mail

Zbieranie danych za pośrednictwem poczty e-mail

Po utworzeniu formularza PDF, który zawiera pola formularzy i przycisk do zatwierdzania

danych pocztą e-mail użytkownik, może rozesłać formularz do innych osób; służy do
tego polecenie Rozpocznij proces zbierania danych formularza. Każdy z odbiorców
powinien wypełnić formularz, a następnie wykonać dołączone doń, a prezentowane
automatycznie i krok po kroku, instrukcje dotyczące odesłania formularza pod adres
skojarzony z przyciskiem zatwierdzania danych. (Aby dowiedzieć się, jak utworzyć
przycisk do zatwierdzania danych pocztą e-mail, Zobacz Tworzenie przycisków
przesyłania.)

Po otrzymaniu danych od wielu różnych osób autor formularza PDF może

uporządkować i zapisać te dane w postaci arkusza kalkulacyjnego. (Zobacz Tworzenie
arkusza danych.)

Aby zebrać dane formularza za pośrednictwem poczty e-mail, należy:

1. Otworzyć plik PDF, który zawiera pola formularza i przycisk do zatwierdzania danych
pocztą e-mail.
2. Wyświetlić okno dialogowe Rozpocznij proces zbierania danych formularza, wykonując
jedną z następujących czynności:
● Wybrać polecenie Rozpocznij proces zbierania danych formularza z menu Zadania

formularza na pasku narzędzi Zadania.

● Wybrać polecenie Zaawansowane > Formularze > Rozpocznij proces zbierania danych
formularza.
● Wybrać polecenie Plik > Dane formularza > Rozpocznij proces zbierania danych
formularza.
3. Wykonać jedną z następujących czynności:
● Gdy zostanie wyświetlone okno dialogowe Rozpocznij proces zbierania danych
formularza, kliknąć na Dalej.
● Gdy zostanie wyświetlone okno dialogowe Wymagane są pola formularza i przycisk
Wyślij e-mail, kliknąć na Zamknij. Przed rozpoczęciem procedury zbierania danych za
pośrednictwem poczty e-mail, należy utworzyć pola formularza i przycisk zatwierdzania
danych pocztą e-mail. (Zobacz Tworzenie formularzy na podstawie szablonów.)
● Gdy zostanie wyświetlone okno dialogowe Wymagany jest przycisk Wyślij e-mail, kliknąć
na Zamknij. Przed rozpoczęciem procedury zbierania danych za pośrednictwem poczty
e-mail, należy utworzyć - w programie Designer lub Acrobat Professional - przycisk
zatwierdzania danych pocztą e-mail. (Zobacz Tworzenie przycisków przesyłania.)
4. W polu Zaproszenie odbiorców wpisać adresy poszczególnych odbiorców formularza
PDF; adresy kolejnych osób należy oddzielić przecinkami.
5. Aby zmienić komunikat skierowany do odbiorców formularza, należy przeprowadzić
jego edycję w polu Podgląd zaproszenia.
6. Kliknąć na przycisku Wyślij zaproszenie.

Tematy powiązne:

Tworzenie arkusza danych

Tworzenie arkusza danych

Po rozesłaniu formularza PDF do wielu użytkowników i odebraniu danych w postaci

plików FDF lub XML można zapisać je w formacie CSV. Dane zapisane w formacie CSV
mogą być edytowane w aplikacji specjalistycznej, takiej jak Microsoft Excel.

Warto utworzyć osobny folder, w którym będą zapisywane wyłącznie dane

odbierane od kolejnych adresatów formularza; dzięki temu później, już po zapisaniu
danych w arkuszu, będzie można łatwo odszukać pliki nadesłane przez różne osoby.

Aby zapisać dane formularza w postaci arkusza, należy:

1. Wybrać polecenie Plik > Dane formularza > Utwórz arkusz z plików danych.
2. Aby w arkuszu zostały uwzględnione wszystkie formularze i wszystkie dane, które
umieszczono na liście Pliki danych, należy zaznaczyć opcję Dołącz ostatnią listę plików
z których są eksportowane dane.
3. Kliknąć na przycisku Dodaj pliki zaznaczyć wybrane pliki o rozszerzeniach.xml, .fdf, .pdf i .
xfdf, a następnie kliknąć na Zaznacz. Czynność tę można powtórzyć wielokrotnie.
4. Jeśli zachodzi usunięcia niektórych plików, kliknąć na Usuń pliki.
5. Kliknąć na przycisku Utwórz arkusz.
6. Zaznaczyć folder, w którym będzie zapisany arkusz, i kliknąć na Zapisz. Gdy program
Acrobat utworzy arkusz, w oknie dialogowym Tworzenie arkusza pojawi się komunikat
"Gotowe".
7. Jeśli zachodzi potrzeba otwarcia arkusza w domyślnej aplikacji do obsługi arkuszy,
kliknąć na Wyświetl plik teraz; w przeciwnym wypadku kliknąć na Zamknij to okno.
PRZEGLĄD I OZNACZANIE

Rodzaje przeglądów
Przeglądanie dokumentów z dodatkowymi prawami użytkowania
Podstawowe informacje o narzędziach do przeglądania
Wysyłanie dokumentów pocztą e-mail
Korzystanie z modułu śledzącego przeglądy
Rodzaje przeglądów

Przegląd dowolnego typu rozpoczyna się od wysłania wersji PDF dokumentu

źródłowego do innych osób. Program Adobe Acrobat 7.0 pozwala skonfigurować
przegląd, zaprosić jego uczestników, a następnie śledzić ich odpowiedzi. Aby skorzystać
z funkcji przeglądu niezbędne są trzy elementy: dokument zapisany w formacie PDF,
aplikacja do obsługi poczty elektronicznej i połączenie z serwerem pocztowym. W
przypadku dokumentów utworzonych za pomocą programów Microsoft Word dla
Windows i Autodesk AutoCAD istnieje możliwość importowania komentarzy
uczestników przeglądu bezpośrednio do dokumentu źródłowego. Przed rozpoczęciem
przeglądu, należy zdecydować, jaki jego typ odpowiada najlepiej przeznaczeniu
dokumentu:

● Przegląd za pomocą e-maila. Osoba inicjująca przegląd w programie Acrobat może

śledzić komentarze osób przeglądających, wysyłać im przypomnienia i rejestrować
przeglądane dokumenty. Przegląd tego typu można zainicjować również z innych
aplikacji. (Zobacz Organizowanie przeglądów za pomocą e-maila.)
● Przegląd za pomocą przeglądarki. Podstawowa zaleta takiej metody polega na tym, że
osoby przeglądające mogą śledzić nawzajem swoje komentarze. Warunek jej
zastosowania to dostęp osób przeglądających do udostępnionego serwera.
(Zobacz Organizowanie przeglądów za pomocą przeglądarki.)

Zamiast organizować przegląd użytkownik może wysłać dokument PDF w formie

załącznika do wiadomości email i poprosić adresatów o odesłanie dokumentu z
komentarzami lub samych komentarzy. Istotna wada takiego rozwiązania polega na
tym, że cały proces wysyłania kolejnych wersji dokumentu i odbierania komentarzy
trzeba kontrolować samodzielnie. (Zobacz Wysyłanie dokumentów pocztą e-mail.)

Przeglądy natomiast są w dużej mierze obsługiwane przez sam program. Przy użyciu
specjalnych kreatorów użytkownik może inicjować je, włączyć funkcję komentowania
przez użytkowników programu Adobe Reader, włączyć opcję automatycznego
wyświetlania pasków narzędzi w przeglądanych dokumentach PDF; uczestnicy
przeglądu mogą korzystać z okna porad i specjalnego paska komunikatów, a inicjator
przeglądu może śledzić odpowiedzi uczestników i stan przeglądu za pomocą Modułu
śledzącego, który pozwala ponadto rozsyłać przypomnienia i zapraszać nowych
uczestników.
Przeglądanie dokumentów z dodatkowymi prawami użytkowania

Dołączając do dokumentu PDF dodatkowe prawa użytkowania, inicjator przeglądu

decyduje, że będą mogli uczestniczyć w nim nie tylko użytkownicy programu Acrobat,
lecz również użytkownicy programu Adobe Reader 7.0. (Program Adobe Reader 7.0
można pobrać za darmo z witryny internetowej firmy Adobe). Dodatkowe prawa
użytkowania, dotyczące na przykład komentowania, przysługują konkretnym
dokumentom. Program Acrobat 7.0 Professional dołącza takie prawa do danego
dokumentu wtedy, gdy użytkownik inicjuje przegląd za pomocą e-maila (służy do tego
odpowiedni kreator). Te same uprawnienia można dodać do dokumentu za pomocą
polecenia Komentarz > Włącz komentarze w Adobe Reader. Aby prawa dotyczące
komentowania były uwzględniane w czasie przeglądów za pomocą przeglądarki, należy
skorzystać ze specjalnego oprogramowania serwerowego firmy, np. Adobe Document
Server lub Adobe Reader Extensions Server. (Więcej informacji o tym oprogramowaniu
można znaleźć w witrynie internetowej firmy Adobe). Gdy dokument z dodatkowymi
prawami użytkowania zostanie otwarty w programie Adobe Reader, oprócz niego
pojawią się odpowiednie paski narzędzi i specjalny pasek komunikatów.
(Zobacz Dodatkowe prawa użytkowania.)

Uwaga: Osoby, które mają przeglądać dokumenty PDF z dodatkowymi prawami

użytkowania, muszą dysponować programem do obsługi poczty elektronicznej.
Podstawowe informacje o narzędziach do przeglądania

Program Adobe Acrobat zapewnia wiele narzędzi do przeglądania dokumentów PDF.

Ich obsługę umożliwiają specjalne kreatory, które pomagają konfigurować przeglądy
(przeglądy za pomocą przeglądarki lub e-maila), zapraszać uczestników i wysyłać
dokumenty PDF w postaci załączników lub adresów URL z odpowiednimi instrukcjami.
Kreator odpowiedzialny za konfigurowanie przeglądów za pomocą przeglądarki
automatycznie wyszukuje i konfiguruje niezbędne serwery jako magazyny komentarzy;
w magazynach takich są przechowywane plik konfiguracyjny FDF, komentarze
uczestników i, całkiem często, sam dokument PDF. (Zobacz Organizowanie przeglądów
za pomocą przeglądarki). Wszelkie przeglądane dokumenty PDF, łącznie z adresami e-
mail i komentarzami uczestników przeglądu, są dostępne za pośrednictwem Modułu
śledzącego, który pozwala śledzić przegląd, zapraszać doń nowych uczestników i
wysyłać przypomnienia uczestnikom dotychczasowym. (Zobacz Korzystanie z modułu
śledzącego przeglądy.)

W programie Acrobat 7.0 Professional kreator przeglądu może automatycznie włączyć

dodatkowe prawa użytkowania dokumentu PDF, które pozwolą przeglądać go również
za pomocą programu Adobe Reader 7.0. (Zobacz Przeglądanie dokumentów z
dodatkowymi prawami użytkowania.)

Uczestnicy przeglądu mogą korzystać z wielu narzędzi do komentowania i znakowania

dokumentów PDF. (Zobacz Dodawanie komentarzy). Gdy uczestnik przeglądu otwiera
załącznik PDF do zaproszenia, na ekranie pojawia się specjalny pasek komentarzy z
instrukcjami dotyczącymi dodawania i wysyłania komentarzy. Jeśli dokument PDF ma
dodatkowe prawa użytkowania, to tuż po otwarciu dokumentu PDF program Adobe
Reader 7.0 prezentuje dostępne narzędzia do komentowania i opcje zapisu. Zarówno w
programie Adobe Reader, jak i Acrobat jest dostępne okno porad, w którym uczestnik
przeglądu może wyświetlić informacje pomocnicze o dodawaniu komentarzy
i przesyłaniu ich inicjatorowi przeglądu. (Zobacz Wyświetlanie podczas przeglądów
okna Porady.)
Wysyłanie dokumentów pocztą e-mail

Chcąc wysłać dokument PDF do przeglądu, użytkownik musi dysponować aplikacją do

obsługi poczty e-mail oraz połączeniem z serwerem pocztowym. Program Acrobat
współpracuje z większością aplikacji pocztowych.

Jeśli w systemie jest zainstalowana więcej niż jedna aplikacja pocztowa, to w momencie
wysyłania dokumentów PDF (jako załącznika) program Acrobat może uruchamiać inną
aplikację niż ta, która jest używana standardowo. Jeśli sytuacja taka ma miejsce, należy
wykonać jedną z następujących czynności:

● (Windows) W Panelu sterowania systemu Windows kliknąć dwukrotnie na ikonie Opcje

internetowe. W oknie dialogowym Właściwości internetowe należy zaznaczyć zakładkę
Programy i wybrać właściwą aplikację pocztową.
● (Windows) Zmienić ustawienia MAPI aplikacji pocztowej. W systemie Windows program
Acrobat komunikuje się z aplikacją do obsługi poczty elektronicznej za pośrednictwem
interfejsu MAPI (Messaging Application Program Interface). Większość aplikacji
pocztowych posiada wbudowane ustawienia MAPI, które obsługują taką komunikację.
Więcej informacji na temat konfigurowania takiej aplikacji można znaleźć w jej pomocy
elektronicznej.
● (Mac OS) W programie Mail (aplikacja pocztowa systemu Mac OS) wybrać polecenie Plik
> Preferencje, zaznaczyć opcję Ogólne, rozwinąć menu Domyślny klient pocztowy
i wybrać odpowiednią aplikację pocztową. Aby zmiany zostały uwzględnione, należy
ponownie uruchomić program Acrobat. Jeśli aplikacja nie znajduje się na liście, należy
wybrać z menu polecenie Zaznacz i odszukać aplikację. (Aplikacje nie wyświetlane na
liście w menu Domyślny klient pocztowy mogą nie być obsługiwane przez program
Acrobat).

Po upewnieniu się, że program Acrobat współpracuje z wybraną aplikacją pocztową,

można zainicjować przegląd. (Zobacz Rozpoczynanie przeglądu za pomocą e-maila lub
Rozpoczynanie przeglądu za pomocą przeglądarki.)

Dokumenty PDF mogą być wysyłane z aplikacji pocztowej lub bezpośrednio

z programów edytorskich, takich jak Microsoft Word. Aby móc wysyłać dokumenty
z programu Microsoft Word, należy wybrać opcję Adobe PDF >Konwertuj na plik Adobe
PDF i wyślij e-mailem. (Zobacz Konwersja plików utworzonych w aplikacjach z pakietu
Microsoft Office (Windows) lub Konwersja plików utworzonych w aplikacjach z pakietu
Microsoft Office (Mac OS).)
Korzystanie z modułu śledzącego przeglądy

Moduł śledzący zapewnia wygodną obsługę przeglądów za pomocą e-maila, przeglądów

za pomocą przeglądarki i przeglądów w trybie offline. Moduł ten pozwala śledzić wszystkie
dokumenty wysyłane do uczestników przeglądów i odbierane od nich. Dokumenty PDF i
dotyczące ich informacje są przechowywane domyślnie w trzech specjalnych folderach;
niezależnie od tego mogą być przenoszone do folderów użytkownika.
(Zobacz Wyszukiwanie komentarzy przeglądu.)

Inicjator przeglądu może korzystać z Modułu śledzącego do sprawdzania stanu przeglądu,

wysyłania przypomnień i zapraszania nowych uczestników. (Zobacz Zapraszanie
poszczególnych recenzentów oraz Wyszukiwanie komentarzy przeglądu). Uczestnik
przeglądu może używać modułu do przeglądania otrzymywanych dokumentów. Za jego
pomocą może też czytać wiadomości sieciowe i subskrybować usługi sieciowe, na przykład
serwisy informacyjne i kanały muzyczne. Moduł śledzący zapewnia subskrybcję danych w
formacie RSS (Really Simple Syndication (), który jest zgodny z formatami XML i RDF.

Okno modułu śledzącego

Aby otworzyć okno modułu śledzącego, należy:

Wybrać polecenie Widok > Moduł śledzący.

Aby dokonać subskrybcji usług sieciowych za pomocą Modułu śledzącego, należy:

W oknie modułu śledzącego wykonać jedną z następujących czynności:

● Wybrać polecenie Usługi >Szukaj dodatkowych usług, wybrać usługę w oknie dialogowym
Wyszukiwanie usług programu Acrobat i kliknąć na OK.
● Wybrać polecenie Usługi > Subskrybuj, wprowadzić adres URL i kliknąć na OK.
Używanie narzędzie Komentarzy

Dodawanie komentarzy
Narzędzia do zaznaczania i dodawania komentarzy
Dodawanie notatek
Wskazywanie edycji tekstu
Podświetlanie, przekreślanie i podkreślanie tekstu
Dodawanie stempli
Oznaczanie dokumentów za pomocą narzędzi do rysowania
Dodawanie komentarzy w polach tekstowych
Korzystanie z narzędzia Dymek
Korzystanie z narzędzia Ołówek
Korzystanie z narzędzia Wymiary
Dodawanie załączników jako komentarzy
Sprawdzanie pisowni komentarzy i formularzy
Określanie preferencji komentarzy
Zmiana wyglądu komentarzy
Dodawanie komentarzy

Określenie komentarz odnosi się do notatek, podświetleń, stempli i wszelkich innych

oznaczeń, które mogą być dodawane do dokumentów Adobe PDF za pomocą narzędzi
komentarzy. Najczęściej używanym typem komentarzy jest notatka. Komentarze mogą
być dodawane w dowolnych miejscach dokumentu, mogą być grupowane, a
użytkownik może określać ich styl i format. Większość komentarzy zawiera nazwę, datę i
godzinę utworzenia komentarza oraz tekst wpisany w oknie. Wysuwane okna zawierają
zakres innych opcji takich jak odpowiedzi i formatowanie tekstu.

Narzędzia umożliwiające tworzenie komentarzy znajdują się na pasku narzędzi

komentarzy i pasku narzędzi rysowania znaczników. Wymienione paski narzędzi
znajdują się w menu Narzędzia, Komentowanie oraz Komentowanie i oznaczanie.
(Zobacz Narzędzia do zaznaczania i dodawania komentarzy.) Narzędzie Notatka
umożliwia umieszczanie notatek na dokumentach Adobe PDF, a jego treść znajduje się
także w wysuwanym oknie. Inne narzędzia umożliwiają dodawanie stempli, rysowanie
znaczników lub komentarzy edycji tekstu wskazujących gdzie tekst ma być dodany lub
skąd usunięty. Do dokumentu PDF można wklejać skopiowany tekst lub obrazki oraz
dołączać oddzielne pliki lub pliki audio. (Zobacz Dodawanie notatek, Wklejanie obrazka
ze Schowka oraz Dodawanie załączników jako komentarzy.) Należy jednak pamiętać, że
w przeglądzie dokumentu, odnajdywane przy pomocy innych komentarzy są tylko te
pliki, które zostały dołączone przy pomocy paska narzędziowego Komentowanie.

Uwaga: Do komentarzy można dodawać znaczniki, co umożliwi użytkownikom z

ograniczeniami ruchowymi lub wzrokowymi używanie odpowiednich technologii.
(Zobacz Znakowanie komentarzy.)

Paski narzędziowe komentowania i oznaczeń rysowanych. A. Notatka B. Narzędzia Wskaż

edycje tekstu C. Stempel D. Narzędzia grupy Podświetlanie E. Narzędzia grupy Dołącz plik jako
komentarz F. Narzędzie Dymek G. Narzędzie Chmurka H. Narzędzia do rysowania I. Narzędzie
Wymiary J. Narzędzie Pole tekstowe
Narzędzia do zaznaczania i dodawania komentarzy

Paski narzędziowe do komentowania i oznaczeń rysowanych nie są wyświetlane

domyślnie, lecz po zaznaczeniu lub otwarciu dokumentu PDF przeglądzie. W
przeglądzie, nad panelem dokumentu jest wyświetlany jeden lub kilka pasków
narzędziowych. Aby użyć narzędzi komentowania poza przeglądem, należy zaznaczyć je
i dodać do domyślnego paska narzędziowego. Wybrane narzędzie może się pojawić w
pasku narzędziowym lub pod jednym z jego elementów. Po umieszczeniu wstępnego
komentarza, narzędzie zmienia się w Rączkę, umożliwiając przeniesienie, zmianę
wielkości oraz edycję komentarza. (Wyjątek stanowią narzędzia Ołówek, Podświetlenie
oraz Linia, które pozostają zaznaczone.) Aby dodać kilka komentarzy bez usuwania
zaznaczenia narzędzia, należy zmienić atrybuty narzędzia tak, aby pozostawało
zaznaczone.

Aby wybrać narzędzie do dodania komentarza, należy:

1. Jeśli pasek narzędziowy Komentowanie jest ukryty, należy wykonać jedną z

następujących czynności:
● Kliknąć na przycisku Komentarze i oznaczenia. Przycisk jest niedostępny, jeśli otwarty jest

pasek narzędziowy Komentowanie.

● Wybrać polecenie Widok > Paski narzędzi > Komentowanie.

● Wybrać polecenie Komentarz > Pokaż pasek narzędziowy Komentowanie.

● Wybrać polecenie Narzędzia > Komentowanie > Pokaż > Pasek narzędzi Komentowanie.

Uwaga: Jeśli element menu posiada ptaszek lub wyświetlana jest opcja Ukryj pasek
narzędziowy Komentowanie, to znaczy, że pasek jest już otwarty

2. W pasku narzędziowym Komentowanie, wybrać narzędzie z menu narzędzi.

Aby zachować zaznaczenie narzędzia komentowania do dalszej pracy, należy:

1. Wybrać określone narzędzie. (Nie używać go jeszcze do dodania komentarza. )

2. Wybrać polecenie Widok > Paski narzędzi > Pasek własności. (Nazwa paska własności
zmienia się w zależności od wybranego narzędzia. )
3. W Pasku własności, zaznaczyć opcję Utrzymaj narzędzie zaznaczone.

Aby wybrać narzędzie do dodania znacznika, należy:

1. Jeśli pasek narzędziowy Oznaczenia rysowane jest ukryty, należy wykonać jedną z
następujących czynności:
● Wybrać opcję Pokaż pasek narzędzi Oznaczenia rysowane z menu Komentarze

i znaczniki.
● Wybrać polecenie Widok > Paski narzędzi > Oznaczenia rysowane.

● Wybrać polecenie Komentarz > Pokaż pasek narzędziowy Oznaczenia rysowane.

● Wybrać polecenie Narzędzia > Komentowanie > Pokaż > Pasek narzędzi Oznaczenia

rysowane.
2. Kliknąć na wybranym narzędziu w pasku narzędziowym Oznaczenia rysowane lub
wybrać narzędzie z menu narzędzia.
Dodawanie notatek

Notatka jest najczęściej używanym typem komentarza. Użytkownik może dodawać

notatki przy pomocy narzędzia Notatka na dowolnych stronach dokumentu i w
dowolnym położeniu na tych stronach. Dodanie notatki powoduje umieszczenie w
dokumencie jej ikony i wysuwanego okienka. W oknie można dodawać do tekstu
atrybuty pogrubienia, pochylenia lub inne tak samo, jak formatowanie tekstu w
procesorach. Jeśli tekst nie mieści się w okienku, jest on umieszczany tak, że można go
przewijać. Dodatkowe zmiany wprowadzane przy pomocy edycji atrybutów notatki
mogą dotyczyć wielkości okna, ikony oraz koloru.

Używanie narzędzia Notatka do umieszczenia notatki z wysuwanym oknem. A. Pasek

narzędziowy Komentowanie B. Narzędzie Notatka C. Przycisk Zamknij D. Menu Opcje E.
Wiadomość tekstowa

Aby dodać notatkę, należy:

1. Wykonać jedną z następujących czynności:

● Wybrać narzędzie Notatka z paska narzędziowego Komentowanie i kliknąć
w miejscu wybranym dla notatki lub przeciągnąć kursor, tworząc okno wybranej
wielkości
● Zaznaczyć opcję Dodaj notatkę, z menu Komentarze i znaczniki.

2. Wpisać tekst notatki w wysuwanym okienku. Tekst można również skopiować z

dokumentu PDF za pomocą narzędzia Zaznaczanie, a następnie wkleić w okienku
notatki.
3. Jeśli zachodzi taka potrzeba, notatkę można zamknąć, klikając na polu do zamykania
w prawym górnym rogu okienka notatki. Zamknięcie okienka nie pociąga za sobą
usunięcia tekstu.

Aby dokonać edycji notatki, należy:

1. Aby otworzyć wysuwane okno przy pomocy narzędzia Notatka, Rączka lub Zaznaczanie,
należy kliknąć lub dwukrotnie kliknąć na ikonie notatki.
2. Wykonać jedną z następujących czynności:
● Edytować tekst stosownie do potrzeb. Po zakończeniu należy kliknąć na polu do

zamykania w prawym górnym rogu okienka lub gdziekolwiek poza okienkiem.

● Za pomocą paska narzędzi Własności w menu Opcje, zmienić format tekstu, kolor i inne

własności notatki. (Zobacz Zmiana wyglądu komentarzy.)

● Za pomocą panelu komentarzy w oknie dialogowym Preferencje zmienić rozmiar

czcionki, domyślny sposób wysuwania okienek oraz inne ustawienia dotyczące

tworzenia i przeglądania komentarzy. (Zobacz Określanie preferencji komentarzy.)

Aby zmienić rozmiar okna, należy przeciągnąć go za jego prawy dolny róg.

Aby usunąć notatki, należy:

1. Zaznaczyć narzędzie Notatka lub Rączka .

2. Wykonać jedną z następujących czynności:
● Zaznaczyć ikonę notatki i wcisnąć klawisz Delete.

● Otworzyć okno notatki dwukrotnym kliknięciem na jej ikonie i wybrać opcję Usuń,

z menu Opcje.
Wskazywanie edycji tekstu

Komentarze edycji tekstu mogą być używane w dokumentach Adobe PDF do wskazywania miejsc w pliku
źródłowy, w których powinien być edytowany tekst. Komentarze tego typu nie zmieniają samego tekstu w
dokumencie PDF. Zamiast tego, wskazują który tekst powinien być usunięty, umieszczony lub zastąpiony w
pliku źródłowym, z którego utworzono dokument PDF. Tekst do usunięcia jest przekreślany. Tekst do
wstawienia jest wyświetlany w okienku wysuwanym, a sugerowane miejsce jego wstawienia wskazuje
specjalny znaczek. (Zobacz Umieszczanie oznaczeń na rysunkach AutoCAD (Windows).) Wybrane partie tekstu
można też podświetlić lub podkreślić. (Zobacz Podświetlanie, przekreślanie i podkreślanie tekstu.)

W Windows można eksportować komentarze edycji tekstu bezpośrednio do programu Microsoft Word lub
dokumentu Autodesk AutoCAD, na którym oparto dokument PDF. Aby użyć tej funkcji, należy utworzyć
dokument PDF w programie Word przy pomocy PDFMaker lub AutoCAD. Jeśli edycje tekstu mają być
wyeksportowane bezpośrednio do dokumentu Worda, należy upewnić się, że wstawiane komentarze zawierają
tylko tekst istotny (łącznie ze spacjami i znakami końca akapitu), a więc taki, który ma być dodany. Jeśli mimo
ostrożności, zostaną wstawione w dokumencie pewne nadmiarowe frazy instruujące (np. "Wstaw poniższy
tekst: "), zawsze będzie można usunąć je ręcznie z dokumentu Worda. (Zobacz Eksportowanie oznaczeń do
rysunków AutoCAD.)

Opcje Edycji tekstu A. Tekst jest zaznaczany przy pomocy narzędzia Zastąp wybrany tekst. B. Nowy tekst jest dodany do
komentarza Tekst zastępczy.

Aby wskazać miejsce, w którym ma być umieszczony tekst, należy

1. W pasku narzędziowym Komentowanie, wybrać narzędzie Wskaż edycje tekstu , umieszczone w menu
Edycje tekstu.
2. Kliknąć pomiędzy wyrazami lub znakami, gdzie ma być umieszczony wybrany tekst.
3. Wykonać jedną z następujących czynności:
● Wpisać tekst, który ma być umieszczony lub wybrać polecenie Wstaw tekst przy kursorze, w menu Edycje

tekstu i wpisać wybrany tekst w wyświetlonym oknie.

● Aby zaznaczyć, powinien być wstawiony nowy akapit, należy wcisnąć klawisz Enter lub Return i zamknąć

wysuwane okienko bez dodawania tekstu. W tekście pojawi się symbol wstawiania akapitu .
● Aby zaznaczyć, że powinna być wstawiona spacja, należy wcisnąć klawisz spacji i zamknąć wysuwane okienko

bez dodawania tekstu. W tekście pojawi się symbol wstawiania akapitu .

Edycje tekstu mogą być też zaznaczane za pomocą narzędzia Zaznaczanie . Gdy jest ono aktywne,
można zaznaczyć pewien tekst lub ustawić kursor w wybranym miejscu, wybrać polecenie Wstaw tekst przy
kursorze , z menu Edycje tekstu, w pasku narzędziowym Komentowanie. Można też kliknąć na zaznaczonym
tekście z wciśniętym prawym przyciskiem myszy (Windows) lub klawiszem Control (Mac OS) i wybrać polecenie
Zastąp tekst (Komentarz).

Aby wskazać miejsce, w którym tekst ma być zastąpiony, należy:

1. W pasku narzędziowym Komentowanie, wybrać narzędzie Wskaż edycje tekstu , umieszczone w menu
Edycje tekstu.
2. Zaznaczyć tekst, który ma być zastąpiony.
3. Wcisnąć klawisz Enter lub Return lub zaznaczyć opcję Zastąp wybrany tekst, w menu Edycje tekstu i wykonać
jedną z następujących czynności:
● Wpisać tekst, który będzie wstawiany lub dodawany. Tekst ten zostanie umieszczony w wysuwanym okienku.

Zaznaczony tekst zostanie przekreślony. W tekście pojawi się symbol wstawiania .

● Aby zaznaczyć, że powinien być wstawiony nowy akapit, należy zamknąć wysuwane okienko bez dodawania

tekstu. W tekście pojawi się symbol wstawiania .

Aby wskazać tekst do usunięcia, należy:

1. W pasku narzędziowym Komentowanie, wybrać narzędzie Wskaż edycje tekstu , umieszczone w menu
Edycje tekstu.
2. Zaznaczyć wybrane narzędzie i wcisnąć klawisz Backspace lub Delete lub wybrać polecenie Przekreśl tekst do
usunięcia , z menu Edycje tekstu.

Aby skojarzyć notatkę z edycją tekstu, należy:

1. Zaznaczyć tekst przy pomocy narzędzia Wskaż edycje tekstu .

2. Wybrać polecenie Dodaj notatkę do zaznaczonego tekstu, umieszczone w menu Edycje tekstu, w pasku
narzędziowym Komentowanie.

Uwaga: Jeśli edycje tekstu są eksportowane do programu Microsoft Word, to każdy tekst dodany do okna
związanego z tym wstawieniem, zastąpieniem lub usunięciem edycji tekstu jest importowany wraz z edycją
tekstu. (Zobacz Wskazówki dotyczące eksportowania komentarzy do dokumentu programu Word.)

Aby usunąć oznaczenia edycji tekstu, należy:

Wykonać jedną z następujących czynności:

● Kliknąć z wciśniętym prawym przyciskiem myszy (Windows) lub klawiszem Control (Mac OS) na oznaczeniu, np.
tekście podświetlonym lub przekreślonym, po czym wybrać polecenie Usuń.
● Zaznaczyć narzędzie Rączka , kliknąć na oznaczeniu i wcisnąć klawisz Delete.

Jeśli znaczniki są umieszczone na stałe, można je usunąć przy pomocy polecenia Lista komentarzy.
(Zobacz Korzystanie z listy komentarzy.)
Podświetlanie, przekreślanie i podkreślanie tekstu

Dodając komentarze w dokumencie PDF, można używać narzędzi Podświetlanie,

Przekreślanie tekstu i Podkreślanie tekstu. Narzędzia te znajdują się w pasku
narzędziowym Komentowanie i Podświetlenie. Komentarze uzyskane za pomocą tych
narzędzi można wstawiać samodzielnie bądź w połączeniu z notatkami. Na przykład,
pewną partię tekstu można najpierw podświetlić, a następnie kliknąć na niej dwukrotnie
i dodać w ten sposób okienko uwagi.

Aby podświetlić, przekreślić lub podkreślić wybrany tekst, należy:

1. W pasku narzędziowym Komentowanie, wybrać narzędzie Podświetl tekst , Przekreśl

tekst , lub Pokreśl tekst , umieszczone w menu Podświetl.
2. Przeciągnij od początku tekstu, który ma być oznakowany. Aby oznaczyć tekst w
pewnym prostokącie, należy przeciągnąć kursor z wciśniętym klawiszem Ctrl (Windows)
lub Option (Mac OS). Metoda ta jest szczególnie użyteczna przy oznaczaniu kolumn
tekstu.

Aby usunąć podświetlenie, przekreślenie lub podkreślenie tekstu, należy:

Wykonać jedną z następujących czynności:

● Kliknąć na komentarzu z wciśniętym prawym przyciskiem myszy (Windows) lub

klawiszem Control (Mac OS) i wybrać polecenie Usuń.
● Kliknąć na znaczniku z wciąż wybranym narzędziem Podświetlenie tekstu, Przekreśleni
tekstu lub Podkreślenie tekstu i wcisnąć klawisz Delete.
● Zaznaczyć narzędzie Rączka , kliknąć na oznaczeniu i wcisnąć klawisz Delete.

Jeśli znaczniki są umieszczone jeden na drugim, można je usunąć przy pomocy

polecenia Lista komentarzy. (Zobacz Korzystanie z listy komentarzy.)

Autor i tekst podświetlonego komentarza może być wyświetlony bez otwierania

okna: Należy przesunąć kursor narzędzia Podświetlania lub Rączkę nad komentarzem.
Dodawanie stempli

Narzędzie Stempel pozwala wstawiać w dokumentach Adobe PDF stemple - oznaczenia

przypominające zwykłe pieczątki stawiane na papierze. Użytkownik może wybierać
stemple z zestawu gotowych przykładów lub tworzyć własne stemple. Specjalny rodzaj
stempli to stemple dynamiczne, które pozwalają wyświetlać aktualne informacje, np.
nazwiska użytkowników, daty i godziny. Informacje te są uzyskiwane od systemu oraz
z panelu Tożsamość w oknie dialogowym Preferencje.

Kategorie narzędzia Stempel A.Stempel dynamiczny B. Stempel Podpisz tutaj C. Stempel

Standardowy komercyjny D. Stempel własny

Aby wstawić stempel w dokumencie, należy:

1. Wybrać określony stempel z menu narzędzia Stempel , w pasku narzędziowym

Komentowanie.

Uwaga: Kliknięcie na narzędziu Stempel powoduje wybranie stempla, który nie był
ostatnio używany.

2. Aby wstawić stempel w jego domyślnej wielkości, należy ustawić kursor w wybranym
miejscu lub przeciągając go, narysować prostokąt definiujący rozmiar i położenie
stempla.
3. Jeśli w polu preferencji Tożsamości nie wpisano danych, to na ekranie pojawi się okno
dialogowe Ustawienia tożsamości z prośbą o ich uzupełnienie.

Aby dokonać edycji stempla, należy:

1. Zaznaczyć narzędzie Rączka .

2. Wykonać jedną z następujących czynności:
● Aby przenieść stempel, należy przeciągnąć go w inne miejsce.

● Aby zmienić rozmiar stempla, należy kliknąć na nim i przeciągnąć jego uchwyt narożny.

● Aby usunąć stempel, należy kliknąć na nim z wciśniętym prawym przyciskiem myszy

(Windows) lub klawiszem Control (Mac OS) i wybrać polecenie Usuń.

● Aby zmienić kolor stempla lub jego przezroczystość, należy kliknąć na nim z wciśniętym

prawym przyciskiem myszy (Windows) lub klawiszem Control (Mac OS) i wybrać
polecenie Własności. Użyć zakładki Wygląd do zmiany przezroczystości lub koloru.

Aby przenieść stempel na listę ulubionych, należy:

1. Zaznaczyć stempel za pomocą narzędzia Rączka.

2. Z menu stempli na pasku narzędzi komentarzy wybrać polecenie > Dodaj bieżący
stempel do ulubionych.

Tematy powiązne:

Tworzenie własnych stempli

Usuwanie własnych stempli
Tworzenie własnych stempli

Stemple własne mogą być tworzone z plików PDF, JPEG, bitmap, Adobe Illustrator (AI),
Adobe Photoshop (PSD), oraz Autodesk AutoCAD (DWT, DWG). Po wybraniu pliku
przeznaczonego dla stempla, należy utworzyć kategorię, w której będzie
przechowywany. Aby jednorazowo dodać obrazek do dokumentu PDF, należy go wkleić
do tego dokumentu. Wklejone obrazki mają taki sam status, co inne stemple; każdy
posiada okno i atrybuty podlegające edycji.

Aby utworzyć stempel własny, należy:

1. Zaznaczyć opcję Pokaż paletę Stemple, umieszczoną w menu narzędzia Stempel ,

w pasku narzędziowym Komentowanie.
2. Zaznaczyć wybraną kategorię stempli z menu umieszczonego na górze.
3. Kliknąć na opcji Importuj, zaznaczyć wybrany pliki i kliknąć na Zaznacz.
4. Jeśli plik ma więcej niż jedną stronę, przewinąć do wybranej strony i kliknąć na OK.
5. Wybrać określoną kategorię lub wpisać nazwę nowej kategorii, nazwać własny stempel
i kliknąć na OK.

Aby edytować stempel własny, należy:

1. Zaznaczyć opcję Pokaż paletę Stemple, umieszczoną w menu narzędzia Stempel ,w

pasku narzędziowym Komentowanie.
2. Wybrać kategorię stempli, kliknąć na stemplu z wciśniętym prawym przyciskiem myszy
(Windows) lub klawiszem Control (MacOS) i wybrać z menu opcję Edycja.
3. Zmienić kategorię lub nazwę stempla lub zastąpić obrazek i kliknąć na OK.
Usuwanie własnych stempli

W palecie Stemple można usuwać stemple własne i kategorie stempli. Użytkownicy

mogą usuwać tylko stemple własne i nie mogą usuwać gotowych przykładów stempli.
Usuwając stempel, usuwa się go z menu Stempel, nie usuwa się natomiast pliku stempla.

Aby usunąć stemple, należy:

1. Zaznaczyć opcję Pokaż paletę Stemple, umieszczoną w menu narzędzia Stempel ,w

pasku narzędziowym Komentowanie.
2. Wybrać kategorię stempli, kliknąć na stemplu własnym z wciśniętym prawym
przyciskiem myszy (Windows) lub klawiszem Control (MacOS) i wybrać z menu opcję
Usuń.
3. Jeśli w polu preferencji Tożsamości nie wpisano danych, to na ekranie pojawi się okno
dialogowe Ustawienia tożsamości z prośbą o ich uzupełnienie.

Aby usunąć kategorię stempli własnych, należy

1. Wybrać opcję Zarządzanie stemplami, umieszczoną w pasku narzędziowym

Komentowanie.
2. Wybrać kategorię do usunięcia i nacisnąć przycisk Usuń.

Uwaga: Usunięcie wszystkich stempli z kategorii stempli własnych usuwa kategorię

stempli własnych.
Oznaczanie dokumentów za pomocą narzędzi do rysowania

Narzędzia do rysowania umożliwiają umieszczanie w dokumencie oznaczeń w postaci

kształtów geometrycznych, takich jak linie czy okręgi. Użytkownik może dodawać
notatkę w oknie każdego oznaczenia rysowanego. Narzędzia Rysowanie wraz z paskiem
narzędziowym są wyświetlane w pasku Oznaczenia rysowane. Wybierając narzędzie do
rysowania, należy mieć na uwadze zamierzony wynik:

● Narzędzie Prostokąt , Owal , Strzałka oraz Linia powalają tworzyć proste

kształty.
● Narzędzie Wielokąt pozwala utworzyć kształt zamknięty złożony z wielu segmentów
liniowych. Narzędzie Linia wielokątna pozwala utworzyć analogiczny kształt otwarty.
● Narzędzie Chmurka działa w ten sam sposób co narzędzie Wielokąt, ale po
zakończeniu rysowania wielokąt przyjmuje kształt chmurki.
● Narzędzie Ołówek tworzy dowolne kształty, a narzędzie Wymazywanie
ołówka może je usuwać.
● Narzędzie Wymiary umożliwia tworzenie linii ze specjalnymi atrybutami, które
dokonują sprawdzania wymiarów w dokumencie PDF. (Zobacz Korzystanie z narzędzia
Wymiary.)

Aby utworzyć komentarz za pomocą narzędzi do rysowania, należy:

1. Aby wybrać narzędzie do rysowania, należy wykonać jedną z następujących czynności:

● Narzędzia > Znaczniki rysowane > [narzędzie do rysowania] lub Pokaż pasek narzędzi

rysowania.
● Komentarz i oznaczenie > Narzędzia Oznaczenia rysowane > Pokaż pasek narzędzi

rysowania.
2. Dodaj oznaczenie do dokumentu PDF.
● Jeśli komentarz ma mieć kształt prostokątny lub owalny, należy przeciągnąć kursor przez

wybrany obszar.
● Jeśli komentarz ma być linią, należy przeciągnąć kursor od początku do końca linii. Gdy

wybrano narzędzie Strzałka, to po rozpoczęciu rysowania kursor przyjmuje kształt strzałki.

● Jeśli rysowany jest wielobok lub linia składająca się z wielu segmentów, należy kliknąć

w miejscu rozpoczęcia rysowania, przesunąć kursor, tworząc segment i kontynuować

rysowanie segmentów do osiągnięcia zamierzonego kształtu. Po zakończeniu rysowania
wieloboku, kliknąć w miejscu rozpoczęcia lub zamknąć kształt dwukrotnym kliknięciem.
Zakończyć linię wieloboku dwukrotnym kliknięciem.
● Użyć tej samej metody do narysowania chmurki. Po zakończeniu rysowania zostanie

wyświetlona chmurka.

Aby narysować prostą lub przekątną linię, kwadrat lub okrąg, należy wcisnąć
klawisz Shift podczas rysowania znacznika. Klawisz Shift można puścić dopiero po
zwolnieniu przycisku myszy.

3. Wybrać narzędzie Rączka, dwukrotnie kliknąć na znaczniku, otworzyć okno i wpisać

notatkę.
4. (Nieobowiązkowo) Kliknąć na przycisku zamykania umieszczonym w oknie. Na prawo od
znacznika zostanie wyświetlona ikona notatki dla oznaczenia tekstu w oknie.

Aby usunąć komentarz rysunkowy, należy:

Wybierz oznaczenie rysowane i wciśnij Usuń.

Aby zmienić wygląd komentarza rysowanego, należy:

Wykonać jedną z następujących czynności:

● Kliknąć na komentarzu z wciśniętym prawym przyciskiem myszy (Windows) lub

klawiszem Control (Mac OS), a następnie wybrać polecenie Własności. Zmienić opcje
dostępne na zakładce Wygląd.
● Zaznaczyć komentarz rysunkowy za pomocą narzędzia Rączka . Kliknąć z wciśniętym
prawym przyciskiem myszy (Windows) lub klawiszem Control (Mac OS) w obszarze
paska narzędzi, a następnie wybrać polecenie Pasek własności. Na pasku narzędzi
Własności należy określić opcje zmieniające wygląd zaznaczonego kształtu.

Więcej informacji na temat zmiany własności komentarzy znajduje się w części Zmiana
wyglądu komentarzy.

Tematy powiązne:

Umieszczanie oznaczeń na rysunkach AutoCAD (Windows)

Grupowanie oznaczeń
Umieszczanie oznaczeń na rysunkach AutoCAD (Windows)

Komentarze i oznaczenia mogą być dodawane do dokumentów PDF utworzonych

z rysunków Autodesk AutoCAD. Inicjator przeglądu może importować komentarze do
oryginalnego rysunku dla usprawnienia przeglądu. (Zobacz Przesyłanie oznaczeń do
rysunku AutoCAD.) Acrobat posiada szereg narzędzi odpowiednich do przeglądu i
przechowuje je w pasku narzędziowym Oznaczenia rysowane.

Uwaga: Rysunki AutoCAD muszą być konwertowane na PDF w AutoCAD, przy pomocy
PDFMaker. (Zobacz Konwersja plików Autodesk AutoCAD (Windows).)
Grupowanie oznaczeń

Grupowanie dwóch lub więcej komentarzy pozwala na traktowanie ich jako jednego
komentarza. Oznaczenia mogą być grupowane na jakiś czas i po przeniesieniu w
wybrane miejsce opracowywane razem, zamiast każde z osobna. Grupowanie pomaga
także odróżnianie swoich oznaczeń od znaczników innych recenzentów przeglądu
dokumentu.

Uwaga: Nie można grupować oznaczeń edycji tekstu.

Aby zgrupować znaczniki, należy:

1. Zaznaczyć znacznik za pomocą narzędzia Rączka.

2. Aby dodać do grupy kolejne znaczniki, należy kliknąć na nich z wciśniętym klawiszem
Ctrl (Windows) lub Command (Mac OS).
3. Kliknąć prawym przyciskiem myszy (Windows) lub kliknąć przytrzymując klawisz Control
(MacOS) na zaznaczeniu, a następne wybrać z menu polecenie Grupuj.

Aby usunąć grupowanie znaczników, należy:

Kliknąć prawym przyciskiem myszy (Windows) lub kliknąć przytrzymując klawisz Control
(MacOS) na zgrupowanym zaznaczeniu i wybrać z menu opcję Rozgrupuj.
Dodawanie komentarzy w polach tekstowych

Narzędzie Pole tekstowe może służyć do utworzenia pola z tekstem, umieszczonego

w dokumencie Adobe PDF. Pole może być umieszczone w dowolnym miejscu na
stronie i posiadać dowolnie określone wymiary. Komentarz z polem tekstowym jest
zawsze widoczny na stronach dokumentu i nie zamyka się jak uwaga.

Innym sposobem na dodanie komentarza z polem tekstowym jest wklejenie

skopiowanego tekstu do dokumentu PDF. Czcionka tego tekstu i jego rozmiar będą
zgodne z ustawieniami domyślnymi systemu. Aby utworzyć komentarz w polu
tekstowym z kreseczką, należy użyć narzędzia Dymek (patrz Korzystanie z narzędzia
Dymek).

Komentarz w polu tekstowym

Uwaga: Narzędzie Pole tekstowe pozwala dodawać komentarze do dokumentów

w języku chińskim, japońskim i koreańskim. Wymaga to jednak uprzedniego
zainstalowania plików obsługujących te języki. Tekst w polach tekstowych musi mieć
orientację poziomą.

Aby dodać komentarz w polu tekstowym, należy:

1. Zaznaczyć narzędzie pole tekstowe , umieszczone w pasku narzędziowym

Oznaczenia rysowane.
2. Kliknąć w dokumencie Adobe PDF i utworzyć pole tekstowe domyślnej wielkości lub
przeciągnąć prostokąt stosownie do zamierzonych wymiarów pola tekstowego.
3. Za pomocą paska narzędzi Własności zmienić kolor, wyrównanie i cechy czcionki, po
czym wpisać tekst. Pole tekstowe rozciąga się stosownie do wielkości tekstu, aż do
wciśnięcia klawisza Enter lub Return. Jeśli pasek narzędzi Własności nie jest widoczny,
należy kliknąć z wciśniętym prawym przyciskiem myszy (Windows) lub klawiszem
Control (Mac OS) w obszarze paska, po czym wybrać polecenie Pasek Własności.
4. Wykonać jedną z następujących czynności:
● Zaznaczyć pole tekstowe kliknięciem. Za pomocą paska narzędzi Własności zmienić

opcje obramowania i wypełnienia.

● Kliknąć dwukrotnie na polu tekstowym, aby dokonać edycji tekstu lub zmienić jego

atrybuty. Należy zaznaczyć tekst za pomocą przeciągania, a następnie wybrać

odpowiednie opcje z paska narzędzi Własności. Na koniec można zamknąć pasek.
● Aby zmienić dodatkowe własności, należy kliknąć na polu tekstowym z wciśniętym

prawym przyciskiem myszy (Windows) lub klawiszem Control (Mac OS) i wybrać
polecenie Własności.
● Aby usunąć pole tekstowe, należy kliknąć na nim z wciśniętym prawym przyciskiem

myszy (Windows) lub klawiszem Control (Mac OS) i wybrać polecenie Usuń.

Aby zmienić rozmiar pola tekstowego komentarza, należy zaznaczyć pole za

pomocą narzędzia Rączka lub Pole tekstowe, po czym przeciągać jeden z
narożników aż do uzyskania pożądanego rozmiaru.

Aby dodać komentarz w polu tekstowym przy pomocy wklejania tekstu, należy:

1. Zaznaczyć i skopiować tekst z dowolnej aplikacji edytującej tekst.

2. W programie Acrobat, zaznaczyć narzędzie Rączka.
3. Wybrać polecenie Edycja > Wklej.
4. Zmienić stosownie wielkość okna przy pomocy przeciągania za jeden z jego rogów.
Korzystanie z narzędzia Dymek

Nowe narzędzie Dymek służy do tworzenia oznaczeń w polach tekstowych, ze

wskazaniem określonego miejsca w dokumencie PDF. Dymki są przeznaczone głównie
do wskazywania określonych obszarów dokumentu bez ich zamazywania. Dymki
składają się z trzech elementów: pola tekstowego, kreski i wskazówki pokazującej
miejsce odniesienia. Każda z części może być dostosowywana przy pomocy
przeciągania za jej uchwyt, (kreska może być zmieniana tylko w poziomie). Pole
tekstowe powiększa się stosownie do wpisywanego tekstu, umożliwiając wyświetlanie
całego tekstu.

Aby przenieść dymek, należy przenieść najpierw pole tekstowe, a potem samą kreskę.
Pole tekstowe porusza się wokół punktu kontrolnego umieszczonego na końcu kreski i
zostało utworzone po pierwszym kliknięciu na dokumencie PDF. Użytkownik może
zmieniać kolor i wygląd pola tekstowego, dodawać do niego strzałki i kreski.

Pole tekstowe Dymek

Aby dodać Dymek, należy:

1. Zaznaczyć narzędzie Dymek , umieszczone w pasku narzędziowym Oznaczenia

rysowane.
2. Wykonać jedną z następujących czynności:
● Kliknąć w miejscu, gdzie ma się pojawić punkt końcowy. Na ekranie pojawi się pole

domyślnej wielkości.
● Przeciągnąć pole tekstowe, dostosowując odpowiednio jego wymiary.

● Przeciąganie pola tekstowego z wciśniętym klawiszem Shift umożliwia tworzenie

kwadratu wybranej wielkości.

3. Wpisać tekst w polu tekstowym Dymek.
4. (Nieobowiązkowo) Aby zmienić oznaczenie, należy je zaznaczyć tak, by pojawiły się
punkty kontrolne i przeciągnąć je w wybranym kierunku.
5. (Nieobowiązkowo) Aby przenieść jeden z dymków, należy wykonać jedną z
następujących czynności:
● Przeciągnąć pole tekstowe.

● Przeciągnąć końcowy punkt kreski.

6. (Nieobowiązkowo) Zmienić kolor, przezroczystość lub cechy kreski w pasku

narzędziowym lub oknie dialogowym Własności (Zobacz Zmiana wyglądu komentarzy.)
Korzystanie z narzędzia Ołówek

Narzędzie Ołówek pozwala rysować w dokumentach Adobe PDF linie odręczne.

Narzędzie Wymazywanie ołówka służy do usuwania części oznaczeń narysowanych przy
pomocy ołówka.

Aby wykonać szkic za pomocą narzędzia Ołówek, należy:

1. Wybrać narzędzie Ołówek z menu narzędzia Strzałka, na pasku narzędziowym

Rysowanie lub wybrać polecenie Narzędzia > Rysowanie oznaczeń > Ołówek
2. Przesunąć kursor do punktu początkowego szkicu. Rysowana linia nie musi być ciągła.
Rysując, można puścić na chwilę przycisk myszy, przesunąć kursor kawałek dalej
i wznowić rysowanie.

Aby określić grubość linii, kolor i inne atrybuty ołówka przed rysowaniem, należy
wybrać polecenie Widok > Paski narzędziowe > Pasek własności i zaznaczyć wybrane
opcje z paska Własności narzędzia Ołówek.

Aby dokonać edycji komentarza utworzonego za pomocą Ołówka, należy:

1. Aby zetrzeć fragmenty szkicu, należy wybrać narzędzie Wymazywanie

ołówka umieszczone w menu Strzałka, na pasku narzędziowym Oznaczenia
rysowane i przeciągnąć kursor przez obszary wybrane do usunięcia.
2. Aby zmienić grubość linii, kolor i inne atrybuty, należy wybrać narzędzie Rączka ,
kliknąć na rysunku z wciśniętym prawym przyciskiem myszy (Windows) lub klawiszem
Control (MacOS), wybrać opcję Własności i zaznaczyć określone opcje w oknie
Własności Ołówka. (Zobacz Zmiana wyglądu komentarzy.)
Korzystanie z narzędzia Wymiary

Narzędzie Wymiary służy do dodawania znaczników liniowych wskakujących między

dwa punkty. Wstawiane linie mogą zawierać tekst komentarzy na rysunkach
technicznych lub wydrukach wstępnych. Linie wymiarów mogą być rysowane od
prawej do lewej lub od lewej do prawej i potem przenoszone w dowolnych kierunkach.
Każde zakończenie linii zawiera punkt kontrolny i strzałkę.

Każde oznaczenie rysowane przy pomocy narzędzia Wymiary zawiera pole tekstowe
wyśrodkowane nad linią i powiększające się stosownie do wielkości zamieszczonego
tekstu. Na końcach linii są domyślnie wyświetlane strzałki, zakończenia linii, kolor,
przezroczystość i grubość mogą być zmieniane stosownie do potrzeb.

Aby dodać oznaczenie przy pomocy narzędzia Wymiary, należy:

1. Zaznaczyć narzędzie Wymiary , umieszczone w pasku narzędziowym Oznaczenia

rysowane.
2. Przeciągnąć kursor od miejsca początku kreski i narysować linię określonej długości. Po
zakończeniu, narzędzie zostanie przełączone na tryb edycji, a nad linią pojawi się pole
tekstowe.
3. Wpisać wartość w polu tekstowym.

Aby zmienić oznaczenie Wymiary, należy:

1. Zaznaczyć oznaczenie Wymiary przy pomocy narzędzia Rączka i wykonać jedną z

następujących czynności:
● Aby zmienić szerokość lub kierunek, należy przeciągnąć odpowiedni punkt kontrolny

umieszczony na końcach linii pionowych.

● Aby zmienić wysokość, należy przeciągnąć uchwyt umieszczony na prawym końcu linii.

● Aby zmienić wartość oznaczenia, należy dwukrotnie kliknąć na linii tak, by pojawiła się

ikonka Wstawienia tekstu.

2. Użyć paska narzędziowego Własności do zmiany koloru, grubości i przezroczystości linii
oraz stylu strzałki. Jeśli pasek Własności jest ukryty, należy wybrać polecenie Widok >
Paski narzędzi > Pasek własności.

Używanie narzędzia Wymiary do określania obszaru pomiędzy dwoma punktami

Dodawanie załączników jako komentarzy

Program Acrobat umożliwia dodawanie plików lub załączników audio jako komentarzy,
korzystając z narzędzia Dołącz plik jako komentarz, umieszczonego w pasku narzędzi
Komentowanie. Aby wyświetlić komentarz, program musi posiadać zainstalowaną
aplikację, która będzie otwierała załączniki. Załączniki komentarzy są w przeglądzie
wyszukiwane przez inne komentarze, w odróżnieniu od załączników plikowych,
dodawanych przy pomocy narzędzia Dołącz plik. Załączniki komentarzy są wyświetlane
w zakładce Załączniki, wraz z numerem strony, na której się znajdują. Załączniki audio są
wyświetlane na liście Komentarze.

Informacje dotyczące dodawania klipów dźwiękowych i filmów można znaleźć

w części Umieszczanie w dokumentach plików multimedialnych.

Tematy powiązne:

Używanie narzędzia Dołącz dźwięk

Korzystanie z narzędzia Załącz plik jako komentarz.
Wklejanie obrazka ze Schowka
Używanie narzędzia Dołącz dźwięk

Narzędzie Dołącz dźwięk pozwala, z jednej strony, dodawać do dokumentów

komentarze w postaci gotowych, tj. już nagranych, plików dźwiękowych WAV i AIFF, z
drugiej strony, nagrywać nowe komentarze dźwiękowe i umieszczać je w dokumentach.
Dołączone pliki dźwiękowe mogą być odtwarzane na dowolnych platformach
systemowych. Niemniej, ich poprawne odtwarzanie wymaga zainstalowania w systemie
odpowiedniego sprzętu i oprogramowania.

Aby dodać do dokumentu nagrany wcześniej komentarz dźwiękowy, należy:

1. W pasku narzędzi Komentowanie, wybrać narzędzie Nagraj komentarz dźwiękowy ,

umieszczony w menu Dołącz plik jako komentarz
2. Kliknąć w planowanym miejscu umieszczenia komentarza dźwiękowego.
3. Kliknąć na opcji Przeglądaj (Windows) lub Wybierz (Mac OS) i zaznaczyć wybrany do
dodania plik dźwiękowy.
4. (Nieobowiązkowo) Aby odsłuchać komentarz audio, należy kliknąć na przycisku
Odtwórz Po zakończeniu kliknąć na przycisku Stop, a potem na OK.
5. Ustawić opcje w oknie dialogowym Własności (zgodnie z opisem w części Zmiana
wyglądu komentarzy) i kliknąć na przycisku Zakończ.

Aby nagrać komentarz dźwiękowy, należy:

1. Wybrać narzędzie Nagraj komentarz dźwiękowy .

2. Kliknąć w miejscu wstawienia komentarza dźwiękowego.
3. W wyświetlonym oknie dialogowym kliknąć na przycisku Nagraj i rozpocząć
nagrywanie przez mikrofon. Po zakończeniu kliknąć na przycisku Stop , a potem na OK.
4. Zaznaczyć odpowiednie opcje w oknie dialogowym Własności, a następnie kliknąć na
przycisku OK.
Korzystanie z narzędzia Załącz plik jako komentarz.

Narzędzie Załącz plik jako komentarz, w pasku narzędziowym Komentowanie pozwala

osadzić plik w zaznaczonym miejscu lub w dokumencie PDF tak, by program
odczytujący plik mógł go otworzyć do przeglądu. Dodawanie załączników jako
komentarza umożliwia opisywanie większych dokumentów, które nie mogą być
wklejane do wysuwanych okiem lub pól tekstowych. Gdy dokument PDF zostanie
przeniesiony w inne miejsce, osadzony plik zostanie przeniesiony wraz z nim
automatycznie.

Ważne: Załączanie plików w przeglądzie dokumentu powinno być wykonywane przy

pomocy polecenia Załącz plik jako komentarz, umieszczonego w pasku narzędziowym
Komentowanie. Pliki załączników poziomu dokumentu dołączone przy pomocy ikony
przycisku na papier, w pasku narzędziowym Plik nie są przeszukiwane z innymi
komentarzami i mogą być utracone.

Aby dodać plik załącznika jako komentarz, należy:

1. W pasku narzędziowym Komentowanie, wybrać narzędzie Załącz plik jako

komentarz z menu Załącz plik jako komentarz .
2. Kliknąć w miejscu wstawienia załącznika.
3. Wybrać plik, który ma być dołączony i kliknąć na opcji Zaznacz.
4. W oknie dialogowym Własności należy określić ustawienia ikony pliku, która będzie
wyświetlana w dokumencie PDF. (Zobacz Zmiana wyglądu komentarzy.) Kliknąć na
Zamknij.

Jeśli dołączony plik jest dokumentem PDF, to można dodawać do niego

komentarze opisujące określone elementy

Aby usunąć załączony plik, należy:

Kliknąć na ikonie Załącz plik z wciśniętym prawym przyciskiem myszy (Windows) lub
klawiszem Control (MacOS) i wybrać polecenie Usuń.
Wklejanie obrazka ze Schowka

Narzędzie Wklej obrazek ze schowka jako stempel może służyć do dodawania obrazków
do dokumentu PDF. Użytkownik może kopiować obrazki zapisane w różnych formatach
i pochodzące z różnych aplikacji graficznych (np. Adobe Photoshop i Adobe Illustrator).
Jeśli wiadomo, że pewien obrazek będzie wstawiany wiele razy w dokumentach PDF,
warto utworzyć z niego stempel. (Zobacz Tworzenie własnych stempli.)

Uwaga: Narzędzie Wklej obrazek ze schowka jako stempel jest dostępne dopiero po
skopiowaniu obrazka.

Aby wkleić obrazek ze Schowka, należy:

1. Skopiować obrazek.
● W programie Acrobat, wybrać narzędzie do zaznaczania lub Zdjęcie i zaznaczyć
obrazek z dokumentu PDF. (Zobacz Kopiowanie obrazków.)
● W drugiej aplikacji, zaznaczyć wybrany obrazek i wybrać polecenie Edycja > Kopiuj.
2. Otworzyć dokument PDF.
3. Wybrać narzędzie Wklej obrazek ze schowka jako stempel, w menu narzędzia Stempel,
umieszczonym w pasku narzędziowym Komentowanie.
4. Kliknąć w miejscu wstawienia obrazka.
5. Wykonać jedną z następujących czynności:
● Przesunąć obrazek za pomocą narzędzia Rączka lub zmienić jego rozmiar,
przeciągając jeden z uchwytów. Wciśnięcie klawisza Shift w czasie przeciągania obrazka
umożliwia zachowanie jego wyjściowych proporcji.
● Aby zmienić własności obrazka, należy kliknąć na nim z wciśniętym prawym przyciskiem
myszy (Windows) lub klawiszem Control (Mac OS) i wybrać polecenie Własności.
● Aby usunąć obrazek, należy kliknąć na nim z wciśniętym prawym przyciskiem myszy
(Windows) lub klawiszem Control (Mac OS) i wybrać polecenie Usuń.
Sprawdzanie pisowni komentarzy i formularzy

Teksty wprowadzane w uwagach i polach formularzy mogą być sprawdzane pod kątem
pisowni. Sprawdzanie pisowni nie obejmuje jednak właściwego tekstu dokumentu
Adobe PDF. (Jego pisownię należy sprawdzić w aplikacji źródłowej, jeszcze przed
utworzeniem dokumentu PDF. ) Wyrazy rozpoznawane jako błędne, są podkreślane
podczas pisania. Można je zmienić na bieżąco w kontekście lub otworzyć okno
dialogowe Sprawdzanie pisowni.

Użytkownik może też sprawdzać pisownię tekstu wpisanego w polach formularzy i

dymkach pomocy do narzędzi. (Zobacz Zmiana własności pól tekstowych.)

Aby poprawić pisownię pojedynczego wyrazu, należy:

Kliknąć na wyrazie z polu formularza lub wysuwanym oknie komentarza z wciśniętym

prawym klawiszem myszy (Windows) lub klawiszem Control (Mac OS) i zaznaczyć wyraz
na wyświetlonej liście proponowanych zmian.

Aby sprawdzić pisownię tekstu w komentarzach i formularzach, należy:

1. Wybrać polecenie Edycja > Sprawdzanie pisowni > W komentarzach i polach

formularzy. Jeśli dokument PDF jest otwarty w przeglądarce internetowej, należy
otworzyć pasek narzędzi Edycja i kliknąć na przycisku sprawdź pisownię .
2. Rozpocząć sprawdzanie pisowni, klikając na przycisku Rozpocznij. Znajdywane wyrazy o
błędnej pisowni będą wyświetlane w obszarze Wyraz nie został znaleziony. Sugerowane
poprawki będą wyświetlane w obszarze Propozycje.
3. Aby poprawić wyraz o błędnej pisowni, należy wykonać jedną z następujących
czynności:
● Poprawić wyraz samodzielnie. Aby cofnąć wprowadzone zmiany, należy kliknąć na opcji

Cofnij edycję. Aby przyjąć wprowadzone zmiany, należy kliknąć na Zmień.

● Wybrać wyraz z listy propozycji, klikając na nim dwukrotnie.

● Kliknąć na przycisku Ignoruj, aby nie zmieniać wyrazu i kontynuować sprawdzanie

pisowni.
● Kliknąć na przycisku Ignoruj wszystkie, aby były ignorowane wszystkie kolejne

wystąpienia tego samego wyrazu. Aby dodać wyraz do własnego słownika, należy
kliknąć na przycisku Dodaj.
● Aby zastąpić znaleziony wyraz wyrazem wyświetlanym w sekcji Zalecane poprawki,

należy kliknąć na przycisku Zmień.

● Aby zastąpić tym wyrazem wszystkie wystąpienia znalezionego wyrazu, należy kliknąć

na przycisku Zmień wszystkie.

4. Aby zakończyć sprawdzanie pisowni, należy kliknąć na przycisku Gotowe.

Aby określić słownik, należy:

1. Wybrać polecenie Edycja > Sprawdzanie pisowni > Edycja słownika.

2. Z menu Słownik wybrać odpowiedni słownik i kliknąć na przycisku Gotowe.

Tematy powiązne:

Określanie preferencji sprawdzania pisowni

Dodawanie wyrazów do słownika
Określanie preferencji sprawdzania pisowni

Za pomocą preferencji sprawdzania pisowni można zdecydować, czy wyrazy mają być
sprawdzane na bieżąco, tj. podczas wprowadzania tekstu, jaki kolor mają mieć
podkreślenia wyrazów, oraz jaki język ma być uważany za domyślny.

Aby ustawić preferencje sprawdzania pisowni, należy:

1. Wybrać polecenie Edycja > Preferencje (Windows) lub Acrobat > Preferencje (Mac OS).
Na liście po lewej stronie należy zaznaczyć pozycję Pisownia.
2. Wykonać dowolną z następujących czynności i kliknąć na przycisku OK:
● Zaznaczyć opcję Sprawdzanie pisowni podczas pisania, aby podczas wpisywania tekstu

w komentarzu lub polu formularza były podkreślane wyrazy nierozpoznawane.

● Kliknąć na przycisku Kolor podkreślenia, aby wybrać kolor podkreśleń wyrazów

nierozpoznawanych.
● Na liście Słowniki wybrać języki, które będą używane podczas sprawdzania pisowni.

Słowniki będą przeszukiwane zgodnie z kolejnością umieszczenia na liście. W pierwszej

kolejności przeszukiwany jest słownik umieszczony jako pierwszy. Kolejność słowników
na liście można zmienić za pomocą przycisków W górę i W dół.
Dodawanie wyrazów do słownika

Sprawdzając pisownię tekstu w komentarzach i polach formularzy, można dodawać

wyrazy do własnego słownika. Aby zredukować liczbę słów wyróżnianych podczas
sprawdzania pisowni, warto dodać do słownika nazwy i terminy związane z działalnością
firmy. Równolegle można tworzyć listę słów wyłączonych ze sprawdzania. Na przykład,
jeśli ktoś chce używać alternatywnej, ale z punktu widzenia poprawności językowej
błędnej, pisowni słowa "rower", może umieścić jego drugą wersję na liście słów
wyłączonych ze sprawdzania. Program Acrobat pozwala skojarzyć z każdym językiem
osobne listy słów dodatkowych i wyłączonych.

Aby dodać wyrazy do słownika, należy:

1. Wykonać jedną z następujących czynności:

● Jeśli podczas sprawdzania pisowni pewien nierozpoznany wyraz pojawi się w oknie

dialogowym Sprawdzanie pisowni, można dodać go do słownika, klikając na przycisku

Dodaj. Wyraz zostanie dodany do słownika wybranego w menu Dodaj do.
● Wybrać polecenie Edycja > Sprawdzanie pisowni > Edycja słownika. Wpisać w polu

Hasło wyraz, który ma być dodany i kliknąć na Dodaj. Chcąc zakończyć dodawanie
wyrazów, należy kliknąć na przycisku Gotowe.
2. Aby usunąć wyraz z listy, należy zaznaczyć go w oknie dialogowym Edytuj własny
słownik i kliknąć na przycisku Usuń.

Aby wyłączyć wybrane wyrazem ze sprawdzania pisowni, należy.

1. Wybrać polecenie Edycja > Sprawdzanie pisowni > Edycja słownika.

2. W menu okna dialogowego zaznaczyć opcję Wyłączone wyrazy.
3. Wpisać w polu Hasło wyraz, który ma być wyłączony i kliknąć na Dodaj. Chcąc zakończyć
dodawanie wyrazów, należy kliknąć na przycisku Gotowe.
Określanie preferencji komentarzy

Określanie preferencji Komentowanie dla zmiany zasad wyświetlania komentarzy w

dokumentach PDF. Przy ich użyciu można między innymi: wybrać większą czcionkę
tekstu komentarzy lub zdecydować, że po dodaniu uwagi narzędzie Uwaga ma
pozostać zaznaczone.

Aby po dodaniu uwagi narzędzie Uwaga nie było przełączane automatycznie na

narzędzie Rączka, można zaznaczyć na pasku narzędzi Własności opcję Utrzymaj
narzędzie zaznaczone. Na początku, należy upewnić się, że narzędzie Uwaga jest
zaznaczone i wszystkie wysuwane okna uwagi są zamknięte, potem kliknąć na pasku
narzędziowym z wciśniętym prawym przyciskiem myszy (Windows) lub klawiszem
Control (Mac OS) i wybrać z menu polecenie Pasek własności.

Aby określić preferencje komentarzy, należy:

1. Wykonać jedną z następujących czynności:

● Wybrać polecenie Edycja > Preferencje (Windows) lub Acrobat > Preferencje (Mac OS),

a następnie przejść do panelu Komentowanie, w lewej części okna dialogowego

Własności.
● W pasku Komentowanie, wybrać polecenie Pokaż > Własności komentowania

2. Zaznaczyć dowolne spośród poniższych opcji i kliknąć na przycisku OK:

Czcionka

W Windows istnieje możliwość określenia czcionki i rozmiaru tekstu umieszczonego w

wysuwanych oknach. W Mac OS można wybrać tylko spośród ustawień czcionki Duża,
Średnia lub Mała. Opcja ta stosuje się do wszystkich nowych i istniejących komentarzy.

Przezroczystość tekstu wysuwanego

Wartości tej opcji (od 0 do 100°) określają stopień przezroczystości wysuwanych okienek
komentarzy. Gdy wysuwane okienko jest otwarte, ale nie jest zaznaczone, wartość 100
czyni je całkowicie nieprzejrzystym, a wartości niższe czynią go częściowo
przezroczystym.

Drukowanie uwag i wysuwanych menu

Umożliwia wybranie opcji drukowania wysuwanych okien związanych z komentarzami

oraz ikon dla uwag, załączników audio i plików dokładnie w takiej postaci, w jakiej są
wyświetlane na ekranie. W innym przypadku, można wybrać polecenie Plik > Drukuj z
komentarzami, które umożliwia drukowanie tekstu wszystkich komentarzy w różnych
konfiguracjach. (Zobacz Drukowanie podsumowań komentarzy.)

Pokaż łączniki oznaczeń komentarzy z ich wysuwanymi oknami przy ruchu

kursorem myszy

Zaznaczenie tej opcji powoduje, że w trakcie przesuwania kursora myszy nad znakiem
komentarza (np. podświetleniem lub ikoną uwagi) jest wyświetlana linia łącząca
komentarz z otwartym okienkiem wysuwanym. Zaznaczenie domyślne

Należy się upewnić, że w czasie przewijania dokumentu widoczne są elementy

wysuwane

W czasie przewijania dokumentu PDF, wysuwane okna na danej stronie są widoczne w

panelu dokumentu.

Automatycznie otwieraj okna innych komentarzy niż uwagi

Zaznaczenie tej opcji powoduje, że po utworzeniu nowego komentarza za pomocą

narzędzia rysunkowego, narzędzia Pola tekstowe lub narzędzia Ołówek pojawia się okno
wysuwane.

Ukryj wysuwane okna komentarzy, gdy lista komentarzy jest otwarta

Zaznaczenie tej opcji powoduje ukrycie wysuwanych okienek po wyświetlaniu listy

komentarzy. Dzięki temu strony zawierające wiele komentarzy stają się bardziej
przejrzyste.

Automatycznie otwieraj wysuwane okno, przy ruchu kursorem myszy

Zaznaczenie tej opcji powoduje, że wysuwane okienko jest otwierane po ustawieniu

kursora myszy nad dowolnym komentarzem (nie wyłączając stempli i rysunków).

Zawsze używaj nazwy logowania

Opcja określa, jakie nazwisko jest wyświetlane w wysuwanym oknie uwagi. Jeśli opcja
jest zaznaczona, pojawia się nazwa logowania określona w panelu Tożsamość okna
dialogowego Preferencje. Jeśli opcja nie jest zaznaczona, pojawia się nazwisko
domyślne określone w polu Autor okna dialogowego własności komentarzy.
(Zobacz Zmiana wyglądu komentarzy.)

Utwórz nowe wysuwane okno wyrównane do krawędzi dokumentu

Gdy opcja ta jest zaznaczona, okna wysuwane są wyrównywane do prawej krawędzi

okna dokumentu, niezależnie od tego, gdzie dodano oznaczenie komentarza (np. ikonę
uwagi lub komentarz podświetlony. ) Gdy opcja nie jest zaznaczona, okno wysuwane
pojawia się obok oznaczenia komentarza.

Kopiuj otoczony tekst do wysuwanych okien komentarzy

Każdy tekst w kółeczku narysowanym przy pomocy narzędzi do rysowania jest

wyświetlany w wysuwanym oknie związanym w oznaczeniem rysowanym.

Kopiuj zaznaczony tekst do wysuwanych komentarzy Podświetlenia,

Przekreślenia i Podkreślenia.

Zaznaczenie tej opcji powoduje, że we wszystkich oknach wysuwanych, które

odpowiadają oznaczeniom tekstu (utworzonym na przykład za pomocą narzędzia
Podświetlacz, jest umieszczany cały tekst, do którego stosuje się komentarz-oznaczenie.
Zmiana wyglądu komentarzy

Zmianę koloru i innych własności komentarza umożliwiają pasek narzędzi Własności oraz okno dialogowe
Własności. Pasek Własności niektórych komentarzy zawiera inne opcje niż okno Własności. Aby zmienić format
tekstu w wysuwanych oknach, należy użyć menu Opcje w wysuwanym oknie lub paska narzędziowego Własności.
Opcje dostępne na pasku narzędzi Własności zależą od zaznaczonego obiektu lub narzędzia. Na przykład, jeśli
użytkownik zaznaczy ikonę uwagi, zostanie wyświetlony pasek Własności uwagi, a jego opcje będą dotyczyć
wyglądu ikony uwagi oraz jej wysuwanego okienka. Po zaznaczeniu tekstu w wysuwanym oknie, można określić
opcje wyglądu tekstu przy pomocy menu Opcje lub paska narzędzi Własności.

Z komentarzami pewnego typu można skojarzyć własności domyślne. Dzięki temu wszystkie, kolejno tworzone
komentarze tego typu będą miały takie same własności ikony i koloru. Komentarzom każdego typu, np. ikonom,
podświetleniom czy polom tekstowym, można przypisać inne własności domyślne.

Pasek narzędzi Własności A. Po zaznaczeniu ikony uwagi B. Po zaznaczeniu wysuwanego tekstu

Informacje na temat zmiany własności komentarzy (np. zasady wyświetlania linii pomiędzy ikoną uwagi i
wysuwanym oknem) znajdują się w części Określanie preferencji komentarzy.

Aby zmienić własności pojedynczego komentarza za pomocą paska narzędzi Własności, należy:

1. Aby wyświetlić pasek narzędzi Własności, należy wybrać polecenie Widok > Paski narzędzi > Pasek Własności
2. Wybrać narzędzie Rączka , i zaznaczyć wybrany komentarz.
3. Zaznaczyć wybrane opcje na pasku narzędzi Własności. O tym, które opcje są dostępne, decyduje typ
zaznaczonego komentarza.

Aby ustawić własności pojedynczego komentarza za pomocą paska narzędzi Własności, należy:

1. Wyświetlanie okna dialogowego Własności.

● Jeśli komentarz zawiera wysuwane okno, należy wybrać polecenie Własności z menu Opcje.

● Jeżeli komentarz nie zawiera wysuwanego okna, należy kliknąć na ikonie uwagi lub oznaczeniu z wciśniętym

prawym przyciskiem myszy (Windows) lub klawiszem Control (Mac OS) i wybrać opcję Własności.
2. W oknie dialogowym Własności wykonać dowolną z poniższych czynności i kliknąć na przycisku Zamknij:
● Aby zmienić takie opcje, jak typ i kolor ikony, należy zaznaczyć zakładkę Wygląd. O tym, które opcje są dostępne,

decyduje typ zaznaczonego komentarza.

● Aby zmienić nazwisko autora i temat komentarza, należy zaznaczyć zakładkę Ogólne.

● Aby obejrzeć historię zmian stanu komentarza--zmian wprowadzanych przez różne osoby, należy zaznaczyć

zakładkę Historia przeglądu. (Zobacz Zmiana stanu komentarzy.)

● Aby uniemożliwić edycję lub usunięcie komentarza, należy zaznaczyć opcję Zablokowany, dostępną w dolnej

części okna dialogowego Własności.

Aby określić domyślne własności komentarzy, należy:

1. W panelu Komentowanie, w oknie Własności, usunąć zaznaczenie opcji Zawsze stosuj nazwisko logowania jako
nazwisko autora.
2. Kliknąć z wciśniętym prawym przyciskiem myszy (Windows) lub klawiszem Control (Mac OS) na komentarzu o
pożądanych własnościach, a następnie wybrać polecenie Ustaw bieżące własności jako domyślne.

Wybrane w ten sposób własności będą przysługiwać wszystkim nowym komentarzom tego typu. Wygląd
istniejących komentarzy i wygląd tekstu w wysuwanych okienkach, pozostanie bez zmian.
Rozpoczynanie przeglądu dokumentu

Organizowanie przeglądów za pomocą e-maila

Organizowanie przeglądów za pomocą przeglądarki
Wyszukiwanie komentarzy przeglądu
Organizowanie przeglądów za pomocą e-maila

Po wysłaniu dokumentu Adobe PDF za pomocą e-maila, przez inicjatora przeglądu,

recenzenci otrzymują dokument PDF jak załącznik. W tym momencie mogą dodać
swoje komentarze do dokumentu PDF i zwrócić dokument z komentarzami, korzystając
z przycisku Wyślij komentarze, w pasku narzędzi Komentowanie. W przeglądach
organizowanych przy pomocy e-maili, Program Aprobat uaktywnia narzędzia i funkcje
komentowania dostępne w programie Adobe Reader, które w innym przypadku są
niedostępne. Po tym, jak inicjator przeglądu otworzy załącznik wiadomości wysłany
przez recenzenta, pierwotny dokument PDF zostaje otwarty z opcjami zaimportowania
komentarzy lub otwarcia kopii dokumentu PDF, należącego do recenzenta.

W przeglądzie śledzonym, plik PDF określony przez inicjatora staje się plikiem
wyjściowym, do którego będą importowane komentarze. Każdy recenzent otrzymuje
śledzoną kopię dokumentu PDF, co umożliwia sprawdzanie statusu przeglądu przez
inicjatora, Recenzenci mogą zapisywać kopię dokumentu PDF na lokalne dyski twarde i
stopniowo wczytywać dane na swoją kopię dokumentu, korzystając z polecenia Zapisz
kopię. W czasie przeglądu, pola formularzy dokumentu PDF nie mogą być wypełniane.

Ważne: Acrobat 7.0 i Adobe Reader 7.0 są aplikacjami zalecanymi do uczestniczenia

w przeglądach. Recenzenci mogą używać programu Acrobat 6. 0 do przeglądania
dokumentów, ale niektóre z narzędzi i funkcji komentowania nie będą dostępne.
Komentarze są wysyłane z programu Aprobat 6. 0 w formacie FDF.

W przeglądzie przy pomocy e-maili, inicjator używa Wysłane przez. Kreator Email do przeglądu
na początku przeglądu. Uczestnicy dodają komentarze i wysyłają je do inicjatora.

Tematy powiązne:

Rozpoczynanie przeglądu za pomocą e-maila

Otrzymywanie komentarzy
Zapraszanie poszczególnych recenzentów
Rozpoczynanie przeglądu za pomocą e-maila

Przed rozpoczęciem przeglądu za pomocą e-maila należy upewnić się, że aplikacja

pocztowa jest skonfigurowana do współpracy z programem Acrobat. (Zobacz Wysyłanie
dokumentów pocztą e-mail.)

Aby rozpocząć przegląd za pomocą e-maila, należy:

1. Rozpocząć kreatora inicjacji przeglądu stosując jedną z opisanych dalej metod:

● Wybrać polecenie Wyślij e-mailem do przeglądu z menu Wyślij do przeglądu.

● Wybrać polecenie Plik > Wyślij do przeglądu > Wyślij e-mailem do przeglądu.

● Wybrać polecenie Plik > Organizator, zaznaczyć miniaturkę PDF i wybrać polecenie

Wyślij e-mailem do przeglądu, z menu Wyślij do przeglądu, umieszczonego w pasku

narzędziowym Organizatora.

Przegląd za pomocą e-maila można rozpocząć także bezpośrednio z innych

aplikacji używających modułu PDFMaker, na przykład z programu Microsoft Word.
Należy wybrać polecenie Adobe PDF > Konwertuj na Adobe PDF i Wyślij do przeglądu
lub kliknąć na przycisku Konwertuj na Adobe PDF i Wyślij do przeglądu .

2. Określić dokument PDF, jeśli nie jest otwarty i kliknąć na Dalej.

3. Określić każdego recenzenta wpisując jego adres e-mail lub kliknąć na Książce
adresowej i wybrać odpowiednie adresy dla Lotus Notes lub Microsoft Outlook Upewnić
się, że pomiędzy adresami znajduje się przecinek, średnik lub przeniesienie wiersza.
4. Jeśli preferencje Tożsamości nie zostały określone wcześniej, to na ekranie pojawi się
teraz komunikat o ich wypełnienie.
5. Kliknąć na opcji Zmień opcje przeglądu i wykonać jedną z opisanych niżej operacji. Po
zakończeniu kliknąć na OK.
● Aby określić inne osoby, które będą otrzymywały wszystkie komentarze recenzentów,

należy wpisać ich adresy e-mail w polu Prośba do recenzentów o zwrot ich komentarzy
do:
● Aby określić wyświetlanie paska narzędziowego Oznaczenia rysowane w czasie

przeglądu, należy zaznaczyć opcję Pokaż narzędzia oznaczeń rysowanych dla tego
przeglądu.
6. Sprawdzić przegląd zaproszenia e-mailowego i kliknąć na opcji Wyślij zaproszenie. Jeśli
używana aplikacja pocztowa nie pozwala automatycznie wysyłać wiadomości e-mail,
należy odpowiedzieć na wszystkie komunikaty ostrzegawcze i wysłać wiadomość.

Kopia dokumentu PDF zostanie wysłana do recenzentów w postaci załącznika. Po

otwarciu takiego załącznika, Acrobat wyświetla narzędzia do komentowania i dokument
PDF wyjaśniający ich stosowanie.
Otrzymywanie komentarzy

Po wysłaniu komentarzy w przeglądzie opartym na e-mailu, inicjator przeglądu

otrzymuje wszystkie komentarze w postaci załącznika do wiadomości e-mail. Po
otwarciu załącznika, inicjator może dołączyć te komentarze do głównego dokumentu
PDF, otworzyć oddzielną kopię pliku PDF lub wykonać te czynności później.

W przeglądzie za pomocą przeglądarki, wszystkie komentarze są wczytywane do

składnicy komentarzy określonej przez inicjatora. Inicjator może przeglądać komentarze
otwierając dokument PDF w przeglądarce lub zapisując kopię dokumentu PDF z
komentarzami na dysku lokalnym (polecenie Zapisz w przeglądarce).

Aby odebrać komentarze z przeglądu za pomocą e-maila, należy:

1. Po odebraniu wiadomości e-mail od recenzenta należy otworzyć załączony plik FDF.

Jeśli odszukanie oryginalnego dokumentu okaże się niemożliwe, system poprosi o jego
wskazanie.
2. W oknie dialogowym Złącz PDF wykonać jedną z następujących czynności:
● Kliknąć na Tak, aby otworzyć główną kopię dokumentu PDF i dołączyć do niej

komentarze. Po dołączeniu komentarzy, wybrać polecenie Plik > Zapisz i zapisać

wprowadzone zmiany.
● Kliknąć na opcji Nie, otwórz tylko tę kopię, która otwiera kopię dokumentu PDF należącą

do recenzenta.
● Kliknąć na Anuluj. Opcja pozwala na dołączenie komentarzy w późniejszym czasie, przy

pomocy polecenia Komentarz > Połącz komentarze w głównym pliku PDF.

Aby wyświetlić komentarze i zapoznać się z wynikami przeglądu należy wykonać

jedną z następujących czynności:

● Wyświetlić komentarze z Listy komentarzy. (Zobacz Korzystanie z listy komentarzy.)

● Za pomocą narzędzia Moduł śledzący przeglądu wysłać przypomnienia o przeglądzie,
zaprosić dodatkowych recenzentów i pokierować przeglądem. (Zobacz Wyszukiwanie
komentarzy przeglądu.)
● Jeśli potrzebne jest wprowadzenie zmian w dokumencie oryginalnym (np. dodawanie
lub usunięcie stron), należy wybrać polecenie Plik > Zapisz kopię, zapisać wprowadzone
zmiany i zmienić nazwę pliku tak, by oryginalny dokument PDF został zachowany.
Komentarze zaimportowane do zmienionego dokumentu PDF mogą zostać wstawione
w niewłaściwych miejscach.
● Jeśli komentarze przeglądu nakładają się na siebie, można ustawić wyświetlanie
komentarzy od jednego recenzenta. (Zobacz Wyświetlanie i ukrywanie komentarzy.)
Zapraszanie poszczególnych recenzentów

Inicjator przeglądu dokumentu za pomocą e-maila lub przeglądarki może w łatwy

sposób zaprosić dodatkowych recenzentów. Recenzent może zapraszać innych do
udziału w przeglądzie za zgodą inicjatora przeglądu. W ten sposób, inicjator może
automatycznie odszukiwać wszystkich recenzentów i otrzymywać informacje na temat
daty otrzymania komentarzy.

Aby zaprosić dodatkowych recenzentów w programie Acrobat, należy:

1. Wykonać jedną z następujących czynności:

● Z menu Wyślij do przeglądu, wybrać opcję Zaproś dodatkowych recenzentów.

● W oknie Szperacza otworzyć folder Moje przeglądy, kliknąć na dokumencie przeglądu

z wciśniętym prawym przyciskiem myszy (Windows) lub klawiszem Control (Mac OS)
i wybrać z menu opcję Zaproś nowych recenzentów.
2. Podać adresy e-mail dodatkowych recenzentów, zmienić wysyłaną do nich wiadomość
(jeśli zachodzi taka potrzeba) i kliknąć na przycisku OK.
3. Wysłać wiadomość e-mail. Dane dodatkowych recenzentów są wyświetlane wraz
innymi uczestnikami przeglądu po prawej stronie okna Moduł śledzący.
(Zobacz Wyszukiwanie komentarzy przeglądu.)
Organizowanie przeglądów za pomocą przeglądarki

Jeśli inicjator wysyła dokument Adobe PDF do przeglądu przy pomocy przeglądarki,
recenzenci otrzymują wiadomość e-mail wraz z załącznikiem FDF, który otwiera
dokument PDF w przeglądarce i dostosowuje ustawienia przeglądu tak, by możliwe
było wczytanie komentarzy do składnicy komentarzy tej sesji. Recenzenci mogą
dodawać swoje komentarze i przekazywać je przy pomocy przycisku Wyślij i odbierz
komentarze, umieszczonego w pasku narzędziowym Komentowanie.

W przypadku przeglądów przy pomocy przeglądarki, inicjator musi określić serwery

dostępne dla wszystkich recenzentów Wymagane są dwa miejsca na serwerze. Przed
rozpoczęciem przeglądu, inicjator musi podać informacje na temat serwera, na którym
będzie dostępny magazyn komentarzy i umieścić je w preferencjach Przegląd.
(Zobacz Określanie preferencji przeglądu za pomocą przeglądarki.) Inicjator określa
serwer dla pliku PDF przy określaniu przeglądu.

Pliki PDF mogą być wczytywane na serwery WebDAV przy pomocy adresów sieciowych
(np. http: //serwer/folder) lub folderów sieciowych przy pomocy adresów UNC
(Universal Naming Convention) (np. \\serwer\folder). Adresy UNC są rzadziej stosowane,
ponieważ uczestnicy przeglądu, którzy używają innych systemów operacyjnych lub
mapują położenie w sieci na literę czytnika w Windows mogą nie widzieć swoich
komentarzy. (Na przykład, recenzencie używający Mac OS mogą nie widzieć komentarzy
wprowadzanych z Windows i odwrotnie. )

Magazyn komentarzy może być umieszczony w folderze sieciowym, bazie danych, na

serwerze WebDAV lub sieciowym serwerze dyskusyjnym. Serwery WebDAV mogą
przechowywać wczytane pliki PDF i magazyny komentarzy.

Ważne: Osoby uczestniczące w przeglądzie dokumentu za pomocą przeglądarki muszą

korzystać z programu Acrobat 6. 0 lub nowszego. Użytkownicy programu Adobe Reader
7.0 mogą uczestniczyć w przeglądzie tylko wtedy, gdy do dokumentu PDF dodano
specjalne prawa użytkownika przy pomocy Adobe Document Server lub Adobe Reader
Extensions Server. (Zobacz Przeglądanie dokumentów z dodatkowymi prawami
użytkowania.)

Inicjator przeglądu za pomocą przeglądarki umieszcza dokument PDF na serwerze i wysyła do

recenzentów plik konfiguracyjny. Recenzenci mogą oglądać komentarze innych recenzentów.

Tematy powiązne:

Rozpoczynanie przeglądu za pomocą przeglądarki

Przykład organizowania przeglądu za pomocą przeglądarki
Określanie preferencji przeglądu za pomocą przeglądarki
Rozpoczynanie przeglądu za pomocą przeglądarki

Acrobat zawiera funkcję kreatora ułatwiającą rozpoczynanie przeglądu za pomocą

przeglądarki. Kreator ułatwia zaznaczenie dokumentu PDF, określenie położenia serwera
dla umieszczanego pliku PDF, zaproszenie recenzentów oraz wysyłanie zaproszeń w
postaci wiadomości mailowych z załącznikiem FDF. Otwarcie załącznika przez
uczestników przeglądu oznacza otwarcie dokumentu do przeglądu w przeglądarce
internetowej i automatyczne skonfigurowanie ustawień przeglądu.

Przed włączeniem kreatora ustawień, należy określić położenie magazynu komentarzy,

miejsca gdzie są przechowywane komentarze przeglądu umieszczane w preferencjach
Przegląd. Jeśli inicjator chce dodać do przeglądanego dokumentu własne komentarze,
powinien poczekać na wysłanie dokumentu na serwer. Komentarze umieszczane
wcześniej są osadzane i nie mogą być edytowane.

Aby rozpocząć przegląd za pomocą przeglądarki, należy:

1. Określić magazyn komentarzy w preferencjach Przegląd. (Zobacz Określanie preferencji

przeglądu za pomocą przeglądarki.)
2. Rozpocząć pracę kreatora ustawień, wykonując jedną z następujących czynności:
● Wybrać polecenie Komentarz > Wyślij do przeglądu > Podaj do przeglądu za pomocą

przeglądarki
● Wybrać polecenie Plik > Wyślij do przeglądu > Podaj do przeglądu za pomocą

przeglądarki.
● Wybrać polecenie Podaj do przeglądu za pomocą przeglądarki, z menu Wyślij do

przeglądu.
3. Jeśli preferencje Tożsamości nie zostały określone wcześniej, to na ekranie pojawi się
teraz komunikat o ich wypełnienie. Podanie adresu e-mail jest niezbędne
4. Określić dokument PDF wybrany do przekazania i kliknąć na Dalej.
5. Wykonać jedną z następujących czynności:
● Wpisać ścieżkę do miejsca położenia serwera (np. http: //serwer/folder/) w

wyświetlonym polu i kliknąć na Dalej.

● Kliknąć na Przeglądaj (Windows) lub Wybierz (Mac OS) i zaznacz folder na serwerze

sieciowym. Kliknąć na Dalej.

6. W oknie Zaproś recenzentów podać adresy e-mail użytkowników przeglądu (polu musi
znajdować się przynajmniej jeden adres), przedzielone średnikiem, przecinkiem lub
przeniesieniem wiersza. Wcześniej, jeśli zachodzi taka potrzeba, można zmienić opis
przeglądu.
7. Jeśli używana aplikacja pocztowa nie pozwala automatycznie wysyłać wiadomości e-
mail (np. ze względów bezpieczeństwa), należy ją uaktywnić, odpowiedzieć na
wszystkie komunikaty ostrzegawcze i wysłać wiadomość.
8. Aby upewnić się, że wszystko działa, można dodać do dokumentu własny komentarz
próbny i kliknąć na pasku narzędzi komentarzy na przycisku Wyślij i odbierz komentarze.
Jeśli komentarze nie są wysyłane na serwer, może to znaczyć, że ustawiono
nieprawidłowe preferencje przeglądu. (Zobacz Określanie preferencji przeglądu za
pomocą przeglądarki.)

Uwaga: Klinięcie na opcji Wyślij i odbierz komentarze przez użytkownika przeglądu

oznacza, że jego komentarze zostały przekazane w miejsce określone przez inicjatora
przeglądu w preferencjach Przegląd.
Przykład organizowania przeglądu za pomocą przeglądarki

Przegląd dokumentu za pomocą przeglądarki można zorganizować na wiele różnych

sposobów. Poniżej przedstawiamy przykładową procedurę organizowania go w
systemie Windows XP, z wykorzystaniem serwera WebDAV.

Aby zorganizować przegląd w systemie Windows XP, należy:

1. Sprawdzić, czy komputer ma dostęp do serwera WebDAV. W razie konieczności należy

skontaktować się z administratorem systemu.
2. W oknie Moje miejsca sieciowe należy kliknąć na przycisku Dodaj miejsce sieciowe i
postępować zgodnie z wyświetlanymi instrukcjami. W odpowiedzi na monit o podanie
adresu internetowego lub sieciowego, należy wpisać adres serwera WebDAV (http: //
serwer/folder/).
3. W programie Acrobat należy przejść do okna dialogowego Preferencje, otworzyć panel
Przegląd, wybrać z menu Typ serwera opcję WebDAV, a następnie przejść do pola
Ustawienia serwera i określić w nim adres http: //, pod którym będą przechowywane
komentarze. Wybrać opcję Tożsamość z listy po lewej stronie i upewnić się, że znajduje
się tam adres e-mail użytkownika.
4. Rozpocząć przegląd wybierając polecenie Podaj do przeglądu za pomocą przeglądarki,
z menu Wyślij do przeglądu i wykonać wyświetlane polecenia zmierzające do
przekazania dokumentu PDF i wysłania go do recenzentów (patrz Organizowanie
przeglądów za pomocą przeglądarki).
5. Jeśli uczestnicy przeglądu nie widzą w sieci komentarzy innych recenzentów, należy
otworzyć dokument PDF w przeglądarce internetowej, zapisać go na dysku twardym
i wysłać pocztą elektroniczną do innych uczestników przeglądu.
Określanie preferencji przeglądu za pomocą przeglądarki

Przed określeniem ustawień dla przeglądu przy pomocy przeglądarki, należy określić
miejsce przechowywania komentarzy przeglądu. Lokalizacja ta, czyli pewien folder, jest
nazywana składnicą komentarzy. Komentarze mogą być przechowywane w folderze
sieciowym, bazie danych, WebDAV lub sieciowym serwerze dyskusyjnym. Jeśli
użytkownik posiada wykupiony pakiet usług automatycznej konfiguracji, to składnica
komentarzy zostanie skonfigurowana automatycznie w preferencjach Przegląd i
kreatorze ustawień. Informacje na temat typu serwera i ścieżki wspólnych serwerów
w firmie są dostępne u administratora sieci. Dodatkowe informacje na temat usług
automatycznej konfiguracji są dostępne w Acrobat Online Collaboration: Setup and
Administration na stronie firmy Adobe http://partners.adobe.com/links/acrobat.

Poprawne określenie składnicy komentarzy w preferencjach Przegląd zapewnia

automatyczne wprowadzanie komentarzy po każdym kliknięciu na przycisku Wyślij i
pobierz, w pasku narzędziowym Komentowanie. Informacje w preferencjach Przegląd
nie muszą być zmieniane przed następnym przeglądem chyba, że zmienione zostaną
dane serwera.

Aby zmienić preferencje Przeglądu, należy:

1. Wybrać polecenie Edycja > Preferencje (Windows) lub Acrobat > Preferencje (Mac OS)
i zaznaczyć opcję Przegląd.
2. Z menu Typ serwera wybrać typ serwera, na którym będzie przechowywany plik FDF
z komentarzami przeglądu na podstawie przeglądarki i podać odpowiednie ustawienia
serwera. Uzyskać od administratora systemu informacje o typie i ustawieniach serwera.

Wpisać odpowiednie ustawienia dla wybranego rodzaju serwera:

● Własne Wpisać ustawienia podane przez administratora.

● Baza danych Wpisać odpowiednią ścieżkę w polu.
● Folder sieciowy Kliknąć na Przeglądaj (Windows) lub Wybierz (Mac OS) i zaznaczyć folder
sieciowy.
● WebDAV. Wpisać w polu adres internetowy (np. http: //).
● Internetowy serwer dyskusyjny.

Uwaga: Aby użyć internetowego serwera sieciowego jaka składnicy komentarzy,

uczestnicy przeglądu muszą skonfigurować internetowy serwer dyskusyjny w Internet
Explorer i zainstalować Microsoft Office 2000 lub nowsze.

3. Aby mieć pewność, że w oknie Porady będzie wyświetlany temat dostosowany do

aktualnych czynności przeglądania, należy zaznaczyć opcję Wyzeruj automatyczne
strony Porady i kliknąć na OK.
Wyszukiwanie komentarzy przeglądu

Narzędzie Szperacz przeglądu przechowuje informacje o wysyłanych i odbieranych

dokumentach PDF. Można z niego korzystać w trakcie przeglądu za pomocą e-maila, w trakcie
przeglądu za pomocą przeglądarki oraz w trakcie przeglądania dokumentów w trybie
rozłącznym. Dokumenty PDF wysyłane do przeglądu znajdują się jako łącza na liście w folderze
Moje przeglądy, w Szperaczu. Usunięcie takiego łącza z okna Szperacza nie powoduje usunięcia
pliku PDF. Przy wysyłaniu komentarzy przez uczestników przeglądu, Szperacz uaktualnia datę i
godzinę ich otrzymania. Na liście Szperacza znajdują się zaproszeni recenzenci i pierwotni
uczestnicy przeglądu. Komentarze otrzymane od recenzentów, którzy nie zostali zaproszeni
muszą być połączone z innymi komentarzami, jeśli mają się pojawić w śledzonym dokumencie
PDF.

Okno dialogowe modułu śledzącego A. Opcje folderu B. Przeglądy zainicjowane lub otrzymane C.
Informacje dla zaznaczonego przeglądu

Aby wyświetlić komentarze w śledzonych dokumentach PDF, należy:

1. Wybrać opcję Moduł śledzący z menu Wyślij do przeglądu. Moduł śledzący zostanie otwarty.
2. Zaznaczyć folder w lewym panelu okna Moduł śledzący.
● Aby wyświetlić zainicjowane dokumenty, należy zaznaczyć opcję Moje przeglądy.

● Aby wyświetlić otrzymane dokumenty, należy zaznaczyć opcję Uczestnik przeglądów.

● Aby wyświetlić dokumenty z przeglądów na podstawie przeglądarki zapisane na dysku

twardym, należy zaznaczyć opcję Dokumenty w trybie rozłącznym.

3. Kliknąć na Rozwiń. Wszystkie dokumenty są umieszczone na liście według nazwy i zawierają
datę wysłania i osoby zaproszone do przeglądu.
4. Zaznaczenie dokumentu PDF umożliwia wyświetlenie tytułu dokumentu, rodzaju, daty
wysłania oraz uczestników przeglądu.
5. Dwukrotne kliknięcie na dokumencie PDF otwiera dokument i wyświetla jego zawartość.

Tematy powiązne:

Wysyłanie przypomnień o przeglądzie

Wysyłanie przypomnień o przeglądzie

W czasie przeglądu zdarza się, że wysyłane są przypomnienia o terminach przeglądu.

Użytkownik może wysłać wiadomość e-mail do jednego z uczestników poprzez
kliknięcie na odpowiednim łaczu Modułu śledzącego lub poinformować całą grupę
dzięki funkcji przypominania.

Aby wysłać przypomnienie o przeglądzie, należy

1. W Szperaczu, rozwinąć menu Moje przeglądy.

2. Kliknąć prawym przyciskiem myszy (Windows) lub kliknąć przytrzymując klawisz Control
(MacOS) na dokumencie w przeglądzie, a następne wybrać z menu polecenie Wyślij
przypomnienie przeglądu.
3. W wiadomości mailowej wprowadzić odpowiednie zmiany w polach Do, Temat i polu
treści wiadomości i kliknąć na Wyślij.
Uczestnictwo w przeglądach dokumentów

Przeglądy dokumentów
Uczestnictwo w przeglądzie za pomocą e-maila
Uczestnictwo w przeglądzie za pomocą przeglądarki
Wyświetlanie podczas przeglądów okna Porady
Wyświetlanie i przeglądanie komentarzy
Odpowiadanie na komentarze innych uczestników przeglądu
Usuwanie odpowiedzi
Przeglądy dokumentów

Czynności podejmowane wobec dokumentów Adobe PDF nadesłanych do przeglądu

zależą od sposobu ich wysłania:

● Jeśli inicjator przeglądu wysłał dokument w ramach przeglądu za pomocą e-maila, to po

otwarciu załącznika staną się dostępne specjalne instrukcje i opcje. Korzystając z nich,
będzie można dodać własne komentarze, a następnie wysłać je za pomocą przycisku
Wyślij komentarze na pasku narzędzi do komentowania. (Zobacz Uczestnictwo w
przeglądzie za pomocą e-maila.)
● Jeśli inicjator przeglądu wysłał dokument w ramach przeglądu za pomocą przeglądarki,
to po otwarciu załącznika e-mail staną się dostępne specjalne opcje pasków narzędzi
i instrukcje. Kierując się nimi, będzie można obejrzeć dokument albo bezpośrednio
w przeglądarce internetowej (online), albo w trybie bez połączenia (ofline).
(Zobacz Uczestnictwo w przeglądzie za pomocą przeglądarki.)
● Jeśli inicjator przeglądu wysłał dokument PDF pocztą e-mail (a nie w ramach przeglądu),
to można będzie dodać do niego komentarze, zapisać go i odesłać. Jeśli jest to duży plik
PDF, to przed jego odesłaniem warto wyeksportować komentarze do o wiele
mniejszego pliku FDF. (Zobacz Eksport i import komentarzy.)
Uczestnictwo w przeglądzie za pomocą e-maila

Gdy uczestnik przeglądu za pomocą e-maila otworzy dokument PDF załączony do

wiadomości e-mail, zostanie otwarta kopia tego dokumentu, a na pasku komunikatów
dokumentu pojawią się informacje o tym, że dokument został przesłany do przejrzenia.
Można będzie wówczas skorzystać ze specjalnych narzędzi do komentowania, to znaczy
dodać komentarze i wysłać je z powrotem do inicjatora przeglądu. Aby mieć pewność,
że komentarze będą wyświetlane w oknie Modułu śledzącego, po wysłaniu zostaną
dołączone automatycznie do oryginalnego dokumentu inicjatora, należy użyć
wspomnianej wyżej kopii nadesłanego dokumentu PDF. Ponadto, należy zwrócić
uwagę na następujące sprawy:

● Uczestnicy przeglądów za pomocą e-maila powinni korzystać z programu

Acrobat 7.0 lub Adobe Reader 7.0. Program Acrobat 6.0 jest dopuszczalny, ale przy jego
użyciu nie będą dostępne niektóre funkcje. Jeśli dokument PDF zawiera dodatkowe
prawa użytkowania, jego komentowanie umożliwia zarówno program Adobe
Reader 7.0, jak i 6.0. Zobacz Przeglądanie dokumentów z dodatkowymi prawami
użytkowania.
● Jeśli załącznik e-mail zostanie zapisany w nowym miejscu albo zostanie utworzona jego
kopia, a ta zostanie zapisana przy użyciu polecenia Zapisz jako, to wspomniana kopia
stanie się śledzonym dokumentem PDF, a jego starsze wersje przestaną być śledzone.
Gdy otwarte dokumenty nie są monitorowane, na pasku narzędzi Komentowanie nie
jest wyświetlany przycisk Wyślij komentarze.
● Jeśli załącznik e-mail zostanie otwarty po raz drugi (poprzez dwukrotne kliknięcie na nim
w oknie wiadomości e-mail), program Acrobat zawiadomi, że zostanie otwarta śledzona
kopia dokumentu z dodanymi komentarzami (przy założeniu, że po dodaniu
komentarzy załącznik PDF zapisano).
● Wysłanie komentarzy do inicjatora jest równoznaczne z wysłaniem doń śledzonego
dokumentu PDF z dodanymi komentarzami. (Jeśli ktoś używa programu Acrobat 6. 0 lub
Adobe Reader 6. 0, komentarze są wysyłane w pliku FDF.) Jeśli zachodzi potrzeba
udostępnienia komentarzy innym osobom niż inicjator przeglądu, to wysyłając
komentarze, adresy tych osób należy umieścić w polu Do wiadomości e-mail.
● Do inicjatora przeglądu nie są wysyłane komentarze ukryte za pomocą filtrowania.
(Zobacz Wyświetlanie i ukrywanie komentarzy.)

Aby uczestniczyć w przeglądzie za pomocą e-maila, należy:

1. Otworzyć załącznik PDF w aplikacji pocztowej.

2. Zapisać dokument PDF w takim miejscu, aby w przyszłości nie było kłopotów z jego
odszukaniem. Zapisana kopia dokumentu PDF uzyskuje status dokumentu śledzonego.
3. Za pomocą narzędzi dostępnych na paskach Komentowanie i Oznaczenia rysowane
dodać własne uwagi i oznaczenia. (Zobacz Dodawanie komentarzy.)
4. Po dodaniu wszystkich komentarzy zapisać dokument i kliknąć na przycisku Wyślij
komentarze. Dokument PDF z komentarzami zostanie dołączony do wiadomości e-mail,
którą można będzie wysłać do inicjatora przeglądu. Informacje dotyczące
konfigurowania aplikacji pocztowej można uzyskać w części Wysyłanie dokumentów
pocztą e-mail.

Uwaga: Jeśli dokument PDF z komentarzami zajmuje więcej pamięci niż 10 MB,
program Acrobat sugeruje wysłanie komentarzy w postaci załącznika FDF. Aby zmienić
graniczną wielkość 10 MB, należy wybrać polecenie Edycja > Preferencje (Windows) lub
Acrobat > Preferencje (Mac OS), zaznaczyć opcję Przegląd i wprowadzić nową wartość
w polu Wyślij komentarze FDF dla plików większych niż [#] MB.

5. Jeśli wystąpi konieczność wysłania dodatkowych komentarzy, należy otworzyć ich

zapisaną wersję, dodać lub zmodyfikować wybrane komentarze, a następnie kliknąć
ponownie na przycisku Wyślij komentarze. Do inicjatora przeglądu zostanie wysłany
dokument z komentarzami nowymi i zmienionymi. Komentarze, których nie edytowano,
nie zostaną powielone, a komentarze, które usunięto, nie zostaną usunięte w
dokumencie dla inicjatora przeglądu. Jeśli dokument był przeglądany wcześniej, ale
wtedy nie zapisano go, można ponownie otworzyć załącznik nadesłany przez inicjatora
przeglądu i po prostu dodać nowe komentarze.
6. Aby udostępnić swoje komentarze innym uczestnikom przeglądu, należy wybrać
polecenie Komentarz > Wyślij komentarze i wpisać ich adresy e-mail w oknie Wyślij
komentarze.

Aby po zakończeniu przeglądu zapisać dokument w celu późniejszego

wykorzystania, należy najpierw ukryć jego pasek komunikatów; w tym celu należy
kliknąć z wciśniętym prawym przyciskiem myszy (Windows) lub z wciśniętym klawiszem
Control (Mac OS) w obszarze między paskiem komunikatów i paskiem tytułowym, po
czym wybrać z menu wysuwanego polecenie Ukryj pasek komunikatów dokumentu.
Następnie można zapisać dokument pod nową nazwą.
Uczestnictwo w przeglądzie za pomocą przeglądarki

Po otrzymaniu wiadomości e-mail z zaproszeniem do wzięcia udziału w przeglądzie za

pomocą przeglądarki można otworzyć załącznik FDF do wiadomości. Zostaną wówczas
skonfigurowane ustawienia przeglądu, zostanie nawiązane połączenie z magazynem
komentarzy, ale przede wszystkim zostanie uruchomiona przeglądarka internetowa
z otwartą kopią dokumentu. Za jej pomocą można będzie: dodać do dokumentu własne
komentarze, wysłać je do innych uczestników przeglądu, pobrać komentarze innych
oraz zmienić stan komentarzy. Jeśli z jakichś względów przeglądanie dokumentu za
pomocą przeglądarki jest niewygodne, można zapisać dokument, przejrzeć go w trybie
offline (w programie Acrobat) i odłożyć wysłanie komentarzy na później.

Komentarze innych uczestników przeglądu nie mogą być ani edytowane, ani usuwane,
można natomiast odpowiedzieć na nie. (Zobacz Odpowiadanie na komentarze innych
uczestników przeglądu.)

Aby uczestniczyć w przeglądzie za pomocą przeglądarki, należy:

1. Otworzyć załącznik FDF w aplikacji pocztowej. Spowoduje to skonfigurowanie ustawień

przeglądu, otwarcie kopii dokumentu PDF w przeglądarce internetowej oraz dodanie
wszelkich komentarzy, które już dodano do dokumentu.

Uwaga: Jeśli dokument PDF nie zostanie wyświetlony w przeglądarce, może to

oznaczać brak dostępu do serwera, na którym znajduje się plik PDF. W takim wypadku
należy skontaktować się z inicjatorem przeglądu lub administratorem systemu.

2. Za pomocą narzędzi dostępnych na paskach Komentowanie i Oznaczenia rysowane

dodać do dokumentu PDF własne komentarze. (Zobacz Dodawanie komentarzy.) Aby
dodać komentarze w programie Acrobat, a nie w przeglądarce, należy kliknąć na
przycisku Zapisz i pracuj w trybie offline na pasku narzędzi do komentowania.
(Zobacz Przegląd dokumentu za pomocą przeglądarki w trybie offline.)

Uwaga: Podczas przeglądania dokumentu PDF w przeglądarce internetowej należy

używać poleceń dostępnych na pasku narzędzi programu Acrobat. W większości
przypadków polecenia te stosują się do przeglądarki, a nie do dokumentu PDF.

3. Wysłać komentarze, klikając na przycisku Wyślij i odbierz (na pasku narzędzi do

komentowania). Oprócz wysyłki zostaną pobrane najnowsze komentarze innych
uczestników przeglądu. (Zobacz Wysyłanie i odbieranie komentarzy w trakcie przeglądu
za pomocą przeglądarki.)
4. Jeśli w przyszłości wystąpi konieczność dodania kolejnych komentarzy, można otworzyć
dokument przy użyciu Modułu śledzącego. (Zobacz Wyszukiwanie komentarzy
przeglądu. ) Ewentualnie, jeśli dokument został zapisany w trybie offline, można będzie
otworzyć go, dodać komentarze, kliknąć na przycisku Połącz się ponownie (na pasku
narzędzi do komentowania) i wysłać komentarze. Komentarze, których nie edytowano,
nie zostaną powielone, a komentarze, które usunięto, nie zostaną usunięte
w dokumencie dla inicjatora przeglądu.

Tematy powiązne:

Wysyłanie i odbieranie komentarzy w trakcie przeglądu za pomocą przeglądarki

Przegląd dokumentu za pomocą przeglądarki w trybie offline
Wysyłanie i odbieranie komentarzy w trakcie przeglądu za
pomocą przeglądarki

Komentarze dodane do dokumentu PDF w trakcie przeglądu za pomocą przeglądarki

pozostają na komputerze osoby komentującej, dopóki osoba ta nie wyśle ich, klikając na
przycisku Wyślij i odbierz (na pasku narzędzi do komentowania). (Dopóki komentarze
nie zostaną wysłane, przycisk ten jest podświetlany. ) Dopóki uczestnik przeglądu nie
wykona operacji wysłania i odbioru komentarzy, może mieć trudności z przeglądaniem
najnowszych komentarzy innych uczestników przeglądu, a ci mogą mieć trudności z
przeglądaniem jego komentarzy. Operacje wysłania i odbioru komentarzy można
wykonać tylko wtedy, gdy dokument jest otwarty w przeglądarce internetowej. Wysłane
komentarze są umieszczane w specjalnym magazynie komentarzy skonfigurowanym
przez inicjatora przeglądu.

Po wysłaniu komentarzy na serwer można uznać, że są one niepotrzebne i zdecydować

o ich usunięciu. Po usunięciu komentarza można kliknąć na przycisku Wyślij i odbierz
komentarze, co spowoduje usunięcie skasowanego komentarza z magazynu
komentarzy. Komentarze innych uczestników przeglądu nie mogą być ani zmieniane,
ani przeglądane. Wszystkie komentarze dodane do dokumentu PDF przed ich
wysłaniem na serwer są osadzane w dokumencie i nie można usunąć ich w trybie
online.

Uwaga: Gdy uczestnik przeglądu zamknie okno przeglądarki lub przejdzie na inną
stronę internetowa, komentarze są automatycznie wysyłane na serwer.

Aby wysłać i odebrać komentarze, należy:

1. Wykonać jedną z następujących czynności:

● Otworzyć załącznik FDF w przeglądarce internetowej.

● Wybrać polecenie Połącz się ponownie, jeśli dokument jest przeglądany w trybie offline.

(Zobacz Przegląd dokumentu za pomocą przeglądarki w trybie offline.)

2. Przejść na pasek narzędzi do komentowania i wykonać jedną z następujących czynności:
● Kliknąć na przycisku Wyślij i odbierz komentarze .
● Z menu wysuwanego Wyślij i odbierz komentarze wybrać polecenie Wyślij komentarze.
Komentarze zostaną dodane do pliku na serwerze.
● Z menu wysuwanego Wyślij i odbierz komentarze wybrać polecenie Odbierz
komentarze. Komentarze zostaną dodane do pliku na serwerze.
Przegląd dokumentu za pomocą przeglądarki w trybie offline

Jeśli ktoś jest przyzwyczajony do pracy w programie Acrobat może przeglądać

dokumenty Adobe PDF w trybie offline. Jego czynności wyglądają wówczas
następująco: najpierw zapisuje dokument PDF w programie Acrobat, potem wprowadza
komentarze, a ostatecznie łączy się ponownie z Internetem i wysyła komentarze na
serwer.

Uwaga: Jeśli w trakcie przeglądu dokumentu PDF użytkownik zmienił hasło logowania
się w systemie operacyjnym, komentarze dodane po dokonaniu tej zmiany nie zostaną
wysłane na serwer.

Aby przejrzeć dokument w trybie offline, należy:

1. Uaktywnić pasek narzędzi do komentowania w przeglądarce, kliknąć na przycisku Zapisz

i przejdź do trybu offline , a następnie określić miejsce zapisania dokumentu.
2. Otworzyć dokument w programie Acrobat i dodać do niego komentarze. Dokument
można będzie zapisać, zamknąć i ponownie otworzyć w dowolnej chwili.
3. Kliknąć na przycisku Połącz się ponownie na pasku narzędzi do komentowania. Plik
zostanie otwarty w domyślnej przeglądarce internetowej, a program Acrobat zostanie
zamknięty.
4. Kliknąć na przycisku Wyślij i odbierz komentarze. Spowoduje to wysłanie komentarzy do
składnicy komentarzy i umożliwi przeglądanie najnowszych komentarzy innych
uczestnik przeglądu.

Uwaga: Jeśli po zapisaniu pliku PDF w trybie offline użytkownik otworzy ten plik w
trybie online, Acrobat automatycznie doda wszystkie nowe komentarze do kopii
dokumentu w trybie offline.
Wyświetlanie podczas przeglądów okna Porady

W oknie dialogowym Preferencje jest dostępny panel przeglądów, w którym można

zaznaczyć opcję wyświetlania podczas przeglądów okna Porady (o zawartości
dostosowywanej dynamicznie do stanu przeglądu). Okno Porady będzie otwierane tylko
w trakcie przeglądów za pomocą e-maila i przeglądów za pomocą przeglądarki.

Aby wyświetlić okno Porady, należy:

1. Wybrać polecenie Edycja > Preferencje (Windows) lub Acrobat > Preferencje (Mac OS)
i zaznaczyć opcję Przegląd.
2. Zaznaczyć opcję Wyzeruj automatyczne strony Porady i kliknąć na przycisku OK.
Wyświetlanie i przeglądanie komentarzy

Najbardziej typowymi komentarzami są komentarze typu Notatka, które przypominają

nieco karteczki przyklejane do zwykłych dokumentów. Są one wyświetlane
w wysuwanych okienkach. Komentarze takie zawierają dwa podstawowe elementy:
ikonę notatki (nazywaną też oznaczeniem), która jest wyświetlana na stronie, i
komunikat tekstowy (nazywany też komentarzem), który jest wyświetlany w okienku
wysuwanym, wtedy gdy użytkownik ustawi kursor nad ikoną notatki (lub zaznaczy tę
ikonę). Komentarze mogą mieć formę pól tekstowych, klipów dźwiękowych, stempli
i załączników. (Zobacz Dodawanie komentarzy.)

Komentarze w dokumencie PDF A. Stempel B. Zmieniony tekst C. Komentarz skojarzony z

efektem rollover D. Wysuwane okno notatki

Jeśli występują trudności z odczytaniem notatek, można zmienić rozmiar czcionki.

(Zobacz Określanie preferencji komentarzy.)

Aby wyświetlić i przejrzeć komentarze typu notatka, należy:

Wykonać jedną z następujących czynności:

● Aby otworzyć notatkę, należy zaznaczyć narzędzie Notatka lub Rączka ,a

następnie kliknąć lub dwukrotnie kliknąć na ikonie notatki.
● Aby przenieść okno notatki, należy przeciągnąć jej pasek tytułu.
● Aby zamknąć notatkę, należy kliknąć na polu do zamykania w prawym górnym
narożniku okna notatki lub kliknąć dwukrotnie na ikonie notatki.
● Aby wyświetlić listę komentarzy, należy kliknąć na zakładce Komentarze w lewej części
okna dokumentu. (Zobacz Korzystanie z listy komentarzy.)
● Aby zmienić wygląd komentarzy w dokumencie, należy zmienić ustawienia w panelu
Komentowanie okna dialogowego Preferencje. (Zobacz Określanie preferencji
komentarzy.)

Uwaga: Ponieważ komentarze mogą być umieszczane w dowolnym miejscu

dokumentu, czasami aby je wyświetlić trzeba przewinąć dokument lub zmniejszyć go.
Odpowiadanie na komentarze innych uczestników przeglądu

Chcąc odpowiedzieć na komentarze innych uczestników przeglądu, można skorzystać z opcji Odpowiedz
(dostępnej w menu Opcje w oknie wysuwanym) lub z listy komentarzy. Funkcja odpowiadania jest szczególnie
użyteczna w trakcie przeglądu za pomocą przeglądarki lub w sytuacjach, gdy inicjator przeglądu chce
poinformować jego uczestników o sposobie wykorzystania ich notatek. Grupa kolejnych odpowiedzi na dany
komentarz nazywa się wątkiem. Wszystkie wiadomości składające się na dany wątek są wyświetlane w oknie
wysuwanym oraz na liście komentarzy. Na liście komentarzy odpowiedzi są wyświetlane pod oryginalnym
komentarzem. (Zobacz Korzystanie z listy komentarzy.) Liczba odpowiedzi na dany komentarz jest pokazywana w
specjalnym polu, które pojawia się po ustawieniu kursora nad komentarzem.

Gdy użytkownik odpowie na komentarz w postaci rysunku lub oznaczenia, obok komentarza na stronie dokumentu
pojawi się ikona zmian; ikona ta stanie się częścią oznaczenia. Ikona zmian pojawi się również po ustawieniu stanu
oznaczenia.

Uwaga: Jeśli użytkownik skorzysta z opcji Odpowiedz i wprowadzi jakiś tekst w oknie wysuwanym komentarza
innego uczestnika przeglądu, tekst ten zostanie uwzględniony podczas łączenia wszystkich komentarzy w
oryginalnym dokumencie. Wprowadzenie zmian do komentarzy innych uczestników przeglądu może spowodować
wyświetlenie ostrzeżenia.

Podczas odpowiadania na komentarz pojawia się wysuwany pasek. A. Nagłówek odpowiedzi B. Menu Opcje C. Opcja
Odpowiedz w menu Opcje

Aby odpowiedzieć na komentarze innych uczestników przeglądu w oknie wysuwanym, należy:

1. Uaktywnić narzędzie Rączka i otworzyć wysuwane okno komentarza.

2. Wybrać polecenie Odpowiedz z menu Opcje.
3. Wpisać tekst odpowiedzi w oknie wysuwanym.

Aby odpowiedzieć na komentarz widoczny na liście komentarzy, należy:

1. Kliknąć na zakładce Komentarze.

2. Odszukać komentarz na liście komentarzy, zaznaczając go w panelu dokumentów. Komentarz pojawi się
(zaznaczony) na początku listy komentarzy.
3. Kliknąć na przycisku Odpowiedz .
4. Wpisać tekst odpowiedzi w odpowiednim polu.
Usuwanie odpowiedzi

Usunięcie komentarza, z którym były skojarzone pewne odpowiedzi, nie pociąga za

sobą usunięcia tych odpowiedzi. Wszelkie odpowiedzi na komentarz usunięty pozostają
w dokumencie, ale przestają stanowić część wątku. Dostęp do nich może być
utrudniony. Najlepiej odszukać je na liście komentarzy.

Uczestnicząc w przeglądzie za pomocą przeglądarki, można usuwać swoje własne

komentarze i odpowiedzi na komentarze, nie można jednak usuwać odpowiedzi innych
(chyba, że pracuje się w trybie offline).

Aby usunąć odpowiedzi, należy:

Wykonać jedną z następujących czynności:

● W wysuwanym oknie notatki wybrać polecenie Opcje > Usuń komentarz.

● Zaznaczyć odpowiedź na liście komentarzy, a następnie kliknąć na ikonie kosza
wyświetlanej na pasku narzędzi listy komentarzy.
Zarządzanie komentarzami

Zaznaczanie, przenoszenie i usuwanie komentarzy

Korzystanie z listy komentarzy
Eksport i import komentarzy
Drukowanie podsumowań komentarzy
Porównywanie dwóch dokumentów Adobe PDF
Eksportowanie komentarzy do dokumentów w formacie programu Word (Windows)
Eksportowanie oznaczeń do rysunków AutoCAD
Zaznaczanie, przenoszenie i usuwanie komentarzy

Lista komentarze umożliwia i ułatwia wykonywanie następujących czynności:

wyszukiwanie określonych komentarzy, filtrowanie komentarzy, eksportowanie i
importowanie komentarzy, zmiana stanu komentarzy oraz przygotowywanie
komentarzy do wydrukowania. Na liście tej są wyświetlane komentarze do bieżącego
dokumentu Adobe PDF, a ponadto towarzyszy jej pasek z typowymi narzędziami.

Usuwając komentarze, należy zwrócić uwagę na następujące sprawy:

● Jeśli komentarze zachodzą na siebie (lub wręcz zasłaniają się), usunięcie jednego
z komentarzy może spowodować usunięcie innych. W takich wypadkach najlepiej
usuwać komentarze z listy komentarzy. (Zobacz Korzystanie z listy komentarzy.)
● Jeśli komentarz jest zablokowany, przed usunięciem należy go odblokować. W tym celu
należy kliknąć na nim z wciśniętym prawym przyciskiem myszy (Windows) lub
klawiszem Control (Mac OS) i wybrać polecenie Własności. Należy zlikwidować
zaznaczenie opcji Zablokowany i kliknąć na przycisku Zamknij.
● Nie można usuwać komentarzy innych uczestników przeglądu. Inicjator przeglądu za
pomocą przeglądarki nie może usunąć swoich komentarzy, jeśli dodał je do dokumentu
przed wysłaniem dokumentu na serwer.

Aby usunąć komentarze, należy:

Wykonać jedną z następujących czynności:

● Kliknąć na komentarzu z wciśniętym prawym przyciskiem myszy (Windows) lub

klawiszem Control (Mac OS) i wybrać polecenie Usuń.
● Zaznaczyć narzędzie Rączka , kliknąć na oznaczeniu i wcisnąć klawisz Delete.
● Wyświetlić listę komentarzy, klikając na zakładce Komentarze, zaznaczyć komentarze do
usunięcia, a następnie kliknąć na ikonie Kosza .
Korzystanie z listy komentarzy

Na liście komentarzy są wyświetlane komentarze do dokumentu Adobe PDF.

Użytkownik może usuwać komentarze z listy, zmieniać ich stan oraz odpowiadać na nie.
Elementy listy mogą być w różny sposób sortowane, na przykład według daty, autora i
liczby stron. Obok ikon komentarzy są wyświetlane ich teksty. Edycja tekstu
wyświetlanego na liście powoduje uaktualnienie komentarza w oknie dokumentu.

Lista komentarzy

Aby otworzyć listę komentarzy, należy:

1. Wykonać jedną z następujących czynności:

● Wybrać polecenie Widok > Pokaż listę komentarzy.

● Kliknąć na zakładce Komentarze w panelu nawigacyjnym.

● Wybrać polecenie Komentarz > Pokaż listę komentarzy.

2. Korzystając z opcji u góry listy komentarzy, można wykonać dowolną z następujących

czynności:
● Rozwinąć lub zwinąć komentarze. W tym celu należy kliknąć na przycisku Rozwiń

wszystkie lub Zwiń wszystkie (na pasku narzędzi listy komentarzy). Do zwijania i
rozwijania pojedynczych komentarzy służą wyświetlane obok nich znaki plus i minus.
● Przejrzeć komentarze. Można kliknąć na wybranym komentarzu lub skorzystać

z przycisków Następny i Poprzedni . (Przyciski te nie są dostępne, jeśli nie

zaznaczono żadnego komentarza. ) W oknie dokumentu jest wyświetlana strona
macierzysta zaznaczonego komentarza, którą można przewinąć w celu wyświetlenia
komentarza. Aby przejść na stronę, na której znajduje się inny komentarz, wystarczy
kliknąć na tym komentarzu na liście.

Tematy powiązne:

Zmiana stanu komentarzy

Oznaczanie komentarzy ptaszkami
Sortowanie komentarzy
Wyświetlanie i ukrywanie komentarzy
Wyszukiwanie komentarzy
Zmiana stanu komentarzy

Komentarzowi można przypisać jeden z czterech stanów: Akceptowany, Odrzucony,

Anulowany i Zakończony. Operacja zmiany stanu może być użyteczna wtedy, gdy
trzeba ukryć lub wyświetlić wybrane komentarz, lub wtedy, gdy trzeba poinformować
uczestników przeglądu o własnych zamiarach wobec danego komentarza.

Gdy użytkownik określi stan komentarza, informacja o tym pojawia się na liście
komentarzy: pod komentarzem jest pokazany zarówno jego stan, jak i nazwisko
użytkownika. Należy podkreślić, że jeśli pewien komentarz ma więcej niż jeden stan, to
na liście komentarzy są pokazywane wszystkie stany oraz nazwiska osób, które je
określiły. Z wyświetlania stanów na liście komentarzy nie można zrezygnować--są one
widoczne zawsze, nawet jeśli ktoś zmieni stan na Brak.

Jeśli stan dokumentu zezwala na wstawianie w nim oznaczeń, obok oznaczeń (w

dokumencie) są wyświetlane ikony zmian; ikony takie stanowią część oznaczeń. Ikony
zmian pojawiają się także po każdej operacji dodawania tekstu lub odpowiedzi w oknie
wysuwanym, a ponadto są dołączane do wszystkich załączników z komentarzami.

Aby zmienić stan komentarza, należy:

Zaznaczyć komentarz na liście komentarzy i wybrać jedną z opcji menu Ustaw stan .

Aby wyświetlić historię zmian stanu komentarza, należy:

1. Kliknąć z wciśniętym prawym przyciskiem myszy (Windows) lub klawiszem Control (Mac
OS) na ikonie uwagi, oznaczeniu lub tytule okienka wysuwanego i wybrać polecenie
Własności.
2. W oknie dialogowym Własności kliknąć na zakładce Historia przeglądu, aby dowiedzieć
się jak różne osoby zmieniały stan komentarza.
Oznaczanie komentarzy ptaszkami

Ptaszki mogą oznaczać bardzo różne rzeczy. Jedna osoba może wyróżniać za ich
pomocą komentarze przeczytane, inna--komentarze, o których powinna pamiętać.
Ptaszki są przeznaczone do użytku "wewnętrznego", co znaczy, że nie są wyświetlane,
gdy dokument przeglądają inne osoby (chyba, że właściciel dokumentu zmienił stan
komentarzy). (Zobacz Zmiana stanu komentarzy.)

Aby oznaczyć komentarze ptaszkami, należy:

Przejść na listę komentarzy i kliknąć na polu ptaszka obok wybranego komentarza. Obok
komentarza zostanie wyświetlona ikona ptaszka .
Sortowanie komentarzy

Komentarze wyświetlane na liście komentarzy można posortować według autora,

numeru strony, typu, daty utworzenia, koloru i stanu. Gdy sortowane są wątki, reguła
sortowania stosuje się tylko do pierwszej wiadomości wątku--wszystkie dalsze
odpowiedzi w wątku są zaliczane do tej samej kategorii co pierwsza wiadomość.

Aby posortować komentarze wyświetlane na liście komentarzy, należy:

1. Kliknąć na zakładce Komentarze.

2. Wybrać jedną z opcji menu Sortuj dostępnego na liście komentarzy.
Wyświetlanie i ukrywanie komentarzy

Komentarze mogą być wyświetlane lub ukrywane w zależności od ich typu, autora,
stanu lub sposobu oznakowania. Ukrywanie komentarzy jest nazywane również
filtrowaniem. Filtrowanie ma wpływ na wyświetlanie komentarzy i w oknie dokumentu,
i na liście komentarzy. Użytkownik może zdecydować, czy komentarze ukryte mają być
drukowane lub podsumowywane. Ukrycie komentarza, z którym są skojarzone pewne
odpowiedzi, pociąga za sobą ukrycie wszystkich tych odpowiedzi, a więc całego wątku.

Uwaga: W przypadku przeglądów za pomocą e-maila komentarze ukryte nie są nigdy

wysyłane do inicjatora przeglądu.

Aby wyświetlić lub ukryć komentarze do treści dokumentu, należy:

W menu Pokaż na pasku narzędzi do komentowania lub na liście komentarzy

wykonać jedną z następujących czynności:

● Zaznaczyć typ komentarzy, które mają być wyświetlone. Na przykład, jeśli zachodzi
potrzeba wyświetlenia tylko nieoznaczonych komentarzy typu notatka, należy wybrać
polecenie Pokaż > Pokaż wg typu > Notatki (by ukryć wszystkie komentarze poza
notatkami), a następnie wybrać polecenie Pokaż > Pokaż wg oznaczonego stanu >
Nieoznaczony (by ukryć wszystkie notatki, których nie oznaczono).
● Aby ukryć wszystkie komentarze, należy wybrać polecenie Pokaż > Ukryj wszystkie
komentarze. Ich ponowne wyświetlenie umożliwia polecenie Pokaż >Pokaż wszystkie
komentarze.
● Aby wyświetlić ukryte komentarze pewnego typu, należy wybrać polecenie Wszystkie
dla komentarzy tego typu. Na przykład, jeśli są pokazywane tylko komentarze pewnego
recenzenta, można wybrać polecenie Pokaż > Pokaż wg recenzenta > Wszyscy
recenzenci.
Wyszukiwanie komentarzy

Dzięki specjalnym funkcjom przeszukiwania komentarze mogą być wyszukiwane na

podstawie fragmentów ich tekstów.

Aby odszukać komentarz, należy:

1. Kliknąć na zakładce Komentarze, aby wyświetlić listę komentarzy.

2. Na pasku narzędzi listy komentarzy kliknąć na przycisku Szukaj komentarzy .
3. W oknie Wyszukiwanie w PDF określić wyraz lub frazę do wyszukania, po czym kliknąć
na przycisku Szukaj komentarzy.

Informacje o dodatkowych opcjach wyszukiwania znajdują się w części O wyszukiwaniu

tekstu.
Eksport i import komentarzy

Uczestnicy przeglądów za pomocą e-maila i przeglądów za pomocą przeglądarki nie

muszą korzystać z poleceń Importuj i Eksportuj. Komentarze są importowane i
eksportowane w ramach przeglądu. Jeśli jednak ktoś nie uczestniczy w żadnym
przeglądzie, może być zmuszony do wyeksportowania komentarzy i wysłania ich innej
osoby lub do zaimportowania komentarzy otrzymanych od innej osoby.

Komentarze są eksportowane do specjalnego pliku FDF (Form Data Format), który

zawiera tylko komentarze. Pliki FDF zajmują zwykle mniej miejsca niż pliki Adobe PDF.
Komentarze zapisane w pliku FDF mogą być importowane do oryginalnego dokumentu
PDF. Komentarze mogą być też importowane z dokumentu PDF. Pliki FDF nie mogą być
ani otwierane, ani przeglądane samodzielnie. Jeśli chodzi o eksportowanie
i importowanie plików, to podobne funkcje do plików FDF spełniają pliki XFDF, których
format opiera się na formacie XML.

Informacje o eksportowaniu komentarzy do plików w formacie programu Microsoft

Word można uzyskać w części Eksportowanie komentarzy do dokumentów w formacie
programu Word (Windows).

Informacje o eksportowaniu komentarzy do rysunków AutoCAD można uzyskać

w części Eksportowanie oznaczeń do rysunków AutoCAD.

Aby wyeksportować wszystkie komentarze w dokumencie, należy:

1. W dokumencie wybrać polecenie Komentarz > Eksportuj komentarze > Do pliku

(Windows) lub Komentarz > Eksportuj komentarze (Mac OS).
2. W menu Zapisz jako typu (Windows) lub Format (Mac OS) zaznaczyć opcję Pliki
programu Acrobat FDF (*. fdf) lub Pliki programu Acrobat XFDF (*. xfdf).
3. Zaznaczyć folder, do którego będą eksportowane komentarze, po czym określić nazwę
eksportowanego dokumentu.
4. Kliknąć na przycisku Zapisz, aby utworzyć plik FDF zawierający same komentarze. (Gdyby
w przyszłości komentarze zostały zaimportowane zachowają one to samo położenie,
które miały w oryginalnym pliku. )

Aby wyeksportować tylko zaznaczone komentarze w dokumencie, należy:

1. Na liście komentarzy zaznaczyć komentarze do wyeksportowania.

2. Z menu Opcje na liście komentarzy wybrać polecenie Eksportuj wybrane komentarze.
3. W menu Zapisz jako typu (Windows) lub Format (Mac OS) zaznaczyć opcję Pliki
programu Acrobat FDF (*. fdf) lub Pliki programu Acrobat XFDF (*. xfdf).
4. Podać nazwę pliku i położenie, a następnie nacisnąć przycisk Zapisz.

Aby zaimportować komentarze, należy:

1. W dokumencie, do którego będą importowane komentarze, wybrać polecenie

Komentarze > Importuj komentarze.
2. W menu Obiekty typu (Windows) lub Pokaż (Mac OS) zaznaczyć opcję Pliki Acrobat FDF
(*. fdf), Pliki Adobe PDF (*. pdf), Pliki Acrobat XFDF (*. xfdf) lub Wszystkie pliki (*. *).
3. Kliknąć dwukrotnie na nazwie dokumentu z komentarzami.

Miejsce wstawienia komentarza odpowiada jego umiejscowieniu w oryginalnym

dokumencie. Jeśli pewne komentarze znajdują się na niewłaściwych miejscach lub w
ogóle ich nie ma, znaczy to, że dokument źródłowy i docelowy są różne. Na przykład,
jeśli ktoś zaimportuje komentarze z dokumentu dziesięciostronicowego do dokumentu
dwustronicowego, zostaną wstawione tylko komentarze z pierwszych dwu stron
pierwszego dokumentu.
Drukowanie podsumowań komentarzy

Podsumowanie komentarzy dają szybki wgląd w strukturę komentarzy dołączonych do dokumentów Adobe
PDF. Podsumowania takie można albo bezpośrednio drukować, albo generować w formie dodatkowych
dokumentów PDF z komentarzami i drukować dopiero te dokumenty. Podsumowania nigdy nie są ani
kojarzone ani łączone z dokumentami PDF, na podstawie których je uzyskano.

Podsumowania komentarzy A. Dokument i komentarze z odnośnikami na jednej stronie B. Dokument i komentarze z

odnośnikami na oddzielnych stronach C. Same komentarze D. Dokument i komentarze z numerami kolejnymi

Zgodnie z domyślnym ustawieniem programu Acrobat dokumenty PDF są drukowane ze wszystkimi

stemplami. Pełną kontrolę na sposobem drukowania komentarzy zapewnia polecenie Plik > Drukuj
z podsumowaniem komentarzy.

Aby utworzyć podsumowanie komentarzy, należy:

1. Ukryć komentarze, które nie będą wyświetlane w podsumowaniu. (Zobacz Wyświetlanie i ukrywanie
komentarzy.)
2. Wykonać jedną z następujących czynności:
● Wybrać polecenie Komentarz > Podsumowanie komentarzy lub przejść do okna listy komentarzy i wybrać

polecenie Podsumowanie komentarzy z menu Opcje.

● Wybrać polecenie Plik > Drukuj z podsumowaniem komentarzy.

3. W oknie dialogowym Opcje podsumowania należy wykonać następujące czynności i kliknąć na przycisku OK:
● Określić rozkład komentarzy na stronie.

● Wybrać sposób sortowania komentarzy. (Zobacz Sortowanie komentarzy.)

● Zdecydować, czy w podsumowaniu mają być uwzględnione wszystkie komentarze, czy tylko komentarze

aktualnie wyświetlane.

Po utworzeniu podsumowania powstaje osobny dokument PDF. Dokument ten można zapisać lub
wydrukować. Jeśli wystąpi konieczność ponownego podsumowania komentarzy, należy przejść do
oryginalnego dokumentu, wybierając go w menu Okno.

Chcąc wydrukować lub podsumować komentarze bez otwierania okna Opcje podsumowania, można
wybrać polecenie Drukuj podsumowanie komentarzy lub Utwórz PDF z podsumowania komentarzy z menu
Drukuj komentarze dostępnego w oknie liście komentarzy. Aby określić ustawienia podsumowania należy
wybrać z tego menu polecenie Więcej opcji.
Porównywanie dwóch dokumentów Adobe PDF

Użytkownik, który sporządził kilka poprawionych wersji tego samego dokumentu, może
porównać je ze sobą i ustalić, która z nich jest wersją najnowszą. Użytkownik, który
wprowadził do dokumentu poprawki sugerowane przez uczestników przeglądu, może
porównać poprawioną wersję dokumentu z wersją poprzednią i sprawdzić w ten
sposób, czy zostały uwzględnione wszystkie poprawki. Redaktor odpowiedzialny za
dany dokument lub recenzent dokumentu może porównać wersję oryginalną z wersją
poprawioną przez autora i sprawdzić w ten sposób, czy autor wprowadził wszystkie
sugerowane poprawki.

Funkcja porównywania dokumentów pozwala obejrzeć różnice między dwoma

wersjami tego samego dokumentu PDF, a także określić typ poszukiwanych różnic (co
daje możliwość sprawdzenia, czy wprowadzono odpowiednie poprawki). Funkcja nie
daje możliwości porównania komentarzy ani innych adnotacji.

Aby porównać dwa dokumenty PDF, należy:

1. Wybrać polecenie Dokument >Porównaj dokumenty.

2. Określić dwa dokumenty do porównania. Jeśli zachodzi taka potrzeba, należy kliknąć na
przycisku Wybierz, zaznaczyć plik i kliknąć na przycisku Otwórz. Jeśli dokumenty są już
otwarte, można wybrać je z rozwijanej listy.
3. W obszarze Typ porównania, wykonać jedną z następujących czynności:
● Zaznaczyć opcję Widoczne zmiany pomiędzy stronami, aby zostały znalezione wszelkie

różnice w tekście lub grafice dokumentów. W menu wysuwanym można określić

dokładność porównywania.
● Zaznaczyć opcję Różnice w tekście, aby były wyświetlane informacje o tym, które

fragmenty tekstu zostały wstawione, które usunięte, a które przeniesione. Aby były
sprawdzane różnice formatowań, należy zaznaczyć opcję Dołącz informacje o czcionce.
4. W obszarze Wybierz typ raportu porównania zaznaczyć jedną z następujących opcji:
● Raport strona po stronie, aby został utworzony nowy dokument PDF, w którym będą

zawarte dwa dokumenty porównywane (będą one wyświetlane w trybie Ciągłe-

sąsiadujące).
● Raport skonsolidowany, aby w miejscach znalezionych różnic zostały umieszczone

oznaczenia. Różnice będą wyświetlane po ustawieniu kursora nad jednym z oznaczeń

w raporcie.

W przypadku porównywania dokumentów tekstowych najczęściej zaznacza się

opcje Różnice w tekście i Raport strona po stronie. W przypadku rysunków technicznych
najczęściej zaznacza się opcje Widoczne zmiany pomiędzy stronami i Raport
skonsolidowany.
Eksportowanie komentarzy do dokumentów w formacie
programu Word (Windows)

Zdarza się niekiedy, że komentarze zostały wprowadzone w dokumencie Adobe PDF,

który utworzono z dokumentu w formacie programu Microsoft Word. Jeśli poprawki
sugerowane w komentarzach mają być wprowadzone w oryginalnym dokumencie
Worda, warto zaimportować komentarze bezpośrednio do tego dokumentu, a nie
wprowadzać poprawki przełączając się nieustannie między programem Word i
programem Acrobat. Funkcja eksportowania komentarzy z dokumentu PDF do
dokumentu w formacie Worda jest dostępna zarówno w programie Acrobat, jak i Word;
funkcja importowania komentarzy jest dostępna w programie Word 2002 i wersjach
nowszych. Dokument PDF musi być utworzony w programie Word i musi zawierać
znaczniki.

Tematy powiązne:

Transfer zmian tekstowych do dokumentu w formacie programu Word (Windows)

Wskazówki dotyczące eksportowania komentarzy do dokumentu programu Word
Przenoszenie komentarzy do poprawionego dokumentu PDF
Transfer zmian tekstowych do dokumentu w formacie programu
Word (Windows)

Komentarze zaimportowane są wyświetlane w programie Word w postaci specjalnych

dymków. Tekst, który został wstawiony, przekreślony lub zastąpiony w dokumencie PDF,
może być usuwany lub przenoszony w całości do dokumentu źródłowego (w formacie
Worda). Eksport można też tak zorganizować, aby w jego wyniku tekst przekreślony był
usuwany (z dokumentu Worda), a tekst dostawiony wstawiany (do dokumentu Worda).
(Zobacz Wskazywanie edycji tekstu.)

Aby przesłać komentarze do dokumentu w formacie programu Word, należy:

1. Upewnić się, że wszystkie komentarze, w tym pochodzące od wielu recenzentów,

zostały połączone w jeden dokument PDF. Odpowiedni dokument PDF należy zapisać.
(Zobacz Wskazówki dotyczące eksportowania komentarzy do dokumentu programu
Word.)
2. Wykonać jedną z następujących czynności:
● Wybrać polecenie Komentarz > Eksportuj komentarze > Do programu Word. W oknie

dialogowym należy zaznaczyć dokument Worda, a następnie kliknąć na przycisku

Otwórz.
● W programie Word otworzyć dokument źródłowy i wybrać polecenie Komentarze

programu Acrobat > Importuj komentarze z programu Acrobat.

3. Zapoznać się z instrukcjami programu i kliknąć na przycisku Tak.
4. W oknie dialogowym importowania komentarzy z programu Adobe Acrobat sprawdzić,
czy zaznaczono odpowiednie pliki, zaznaczyć komentarze do zaimportowania i kliknąć
na przycisku OK.
● Aby zaimportować wszystkie komentarze, zaznaczyć opcję Wszystkie komentarze.

● Aby zaimportować tylko komentarze oznaczone ptaszkami, zaznaczyć opcję Wszystkie

komentarze z ptaszkami (rodzaj oznaczenia). (Zobacz Oznaczanie komentarzy

ptaszkami.)
● Aby zaimportować tylko te komentarze, które dodano za pomocą poleceń do edycji

tekstu dostępnych na pasku narzędzi do komentowania, zaznaczyć opcję Tylko edycje

tekstu. W wyniku zastosowania tych poleceń wiadomo, który tekst ma być wstawiony,
który usunięty, a który nadpisany. (Zobacz Wskazywanie edycji tekstu.)
● Aby zaimportować komentarze o podanym autorze, typie lub stanie, zaznaczyć opcję

Zastosuj filtry własne do komentarzy.

● Aby były widoczne zmiany powstałe w wyniku zaimportowania komentarzy, zaznaczyć

opcję Przed importem komentarzy włącz śledzenie zmian.

5. (Opcjonalnie) Jeśli są importowane zmiany tekstowe, które mogą zostać zintegrowane,
można kliknąć na przycisku Integracja edycji tekstu w oknie dialogowym Import,
a następnie obejrzeć i ewentualnie zastosować każdą zmianę z osobna. Należy wykonać
następujące czynności:
● Obejrzeć wszystkie zaimportowane zmiany tekstowe. Kliknięcie na przycisku Zastosuj

spowoduje wprowadzenie zmiany w dokumencie i usunięcie dymku komentarza.

Kliknięcie na przycisku Pomiń spowoduje pozostawienie tekstu w dokumencie bez
zmian oraz usunięcie dymku komentarza. Kliknięcie na przycisku Następny spowoduje
przejście do następnej zmiany tekstu bez usunięcia dymku komentarza. Kliknięcie na
przycisku Zastosuj wszystkie wymusi integrację pozostałych zmian tekstu.
● Jeśli komentarz jest pusty, można zintegrować go, aby sprawdzić, czy nie jest to spacja

lub znak końca akapitu. Wynik takiej operacji można cofnąć, klikając na przycisku Cofnij
ostatnią. Powoduje on cofnięcie ostatniej zmiany tekstu, w tym wszystkich zmian
ręcznych.

Po zakończeniu integracji wszystkie komentarze, które zostały pominięte lub nie zostały
zintegrowane, są wyświetlane w programie Word w dymkach. Aby usunąć je, należy
wybrać polecenie Komentarze programu Acrobat > Usuń wszystkie komentarze
w dokumencie. Aby usunąć pojedynczy komentarz, należy kliknąć na nim prawym
przyciskiem myszy i wybrać polecenie Usuń komentarz.
Wskazówki dotyczące eksportowania komentarzy do dokumentu
programu Word

Eksportując komentarze PDF do dokumentu programu Word, należy zwrócić uwagę na

następujące sprawy:

● Komentarze wstawiane do danej kopii dokumentu Worda powinny być importowane

tylko raz. Jeśli zachodzi potrzeba ich ponownego lub kilkukrotnego zaimportowania,
trzeba utworzyć i zapisać nową kopię (lub kolejne kopie) dokumentu Worda.
● Dokument PDF należy utworzyć przy użyciu modułu PDFMaker dla programu Word, bo
to zapewnia właściwe rozmieszczenie znaczników komentarzy (a w konsekwencji
odpowiednio ukierunkowuje import danych). (Zobacz Konwersja plików utworzonych w
aplikacjach z pakietu Microsoft Office (Windows).)
● Przed rozpoczęciem importowania komentarzy należy usunąć ze źródłowego
dokumentu PDF komentarze niepotrzebne. Ewentualnie, można oznaczyć pożądane
komentarze ptaszkami, a przed rozpoczęciem importowania zaznaczyć opcję Wszystkie
komentarze z ptaszkami. (Zobacz Oznaczanie komentarzy ptaszkami.)
● Przed dodaniem do dokumentu Worda oznaczeń zmian tekstowy należy zapewnić się,
że nie zawierają one żadnych dodatkowych informacji. Na przykład jeśli wyraz dom ma
zostać zastąpiony wyrazem mieszkanie, należy upewnić się, że w oknie notatki jest
wyświetlany tylko wyraz "mieszkanie", a nie na przykład "zamień na mieszkanie".
Dodajmy jednak, że takie informacje dodatkowe można zawsze usunąć później, podczas
integrowania zmian.
● W dokumencie Worda nie są powielane oryginalne formatowania komentarzy. Na
przykład jeśli recenzent pogrubi pewien wyraz, po zaimportowaniu do dokumentu
Worda wyraz ten nie będzie pogrubiony.
Przenoszenie komentarzy do poprawionego dokumentu PDF

Import komentarzy do poprawionych dokumentów PDF umożliwia funkcja przenoszenia komentarzy. Po jej
uaktywnieniu w dokumencie są wyszukiwane odpowiednie grupy słów i elementy strukturalne, a następnie - na
podstawie wyników wyszukiwania - są wstawiane komentarze.

Uwaga: Nieoznakowane dokumenty PDF są z punktu widzenia programu dokumentami bez struktury
wewnętrznej, w związku z czym w ich przypadku operacja przenoszenia komentarzy daje gorsze rezultaty niż
w przypadku dokumentów oznakowanych. (Zobacz Znakowanie dokumentów Adobe PDF w celu zwiększenia ich
dostępności.)

Komentarze tekstowe, które odnoszą się do konkretnych wyrazów (a mają postać podświetleń, podkreśleń,
przekreśleń itp. ), są wstawiane w tych miejscach, w których je umieszczono pierwotnie.

Oznaczenia rysunkowe, stemple i notatki są wstawiane w miejscach o takiej samej strukturze, która towarzyszyła im
pierwotnie. Na przykład, jeśli pewien komentarz był umieszczony między oznakowanym blokiem tekstu i
oznakowaną ilustracją, program próbuje odnaleźć odpowiednie znaczniki w strukturze dokumentu i wstawić
komentarz między wskazywanymi przez nie elementami.

Jeśli poprawiony dokument nie zawiera już wyrazów lub elementów strukturalnych, z którymi pierwotnie były
skojarzone komentarze, komentarze są wstawiane na tych samych stronach co pierwotnie lub, jeśli odpowiednie
strony nie istnieją, na ostatniej stronie dokumentu poprawionego. Jeśli wyrazy lub frazy, z którymi skojarzono
oznaczenia zmian tekstowych, nie mogą zostać zlokalizowane, oznaczenia te są konwertowane na notatki.
Komentarze w postaci kółek, wielokątów, ramek i stempli nie są przenoszone z zachowaniem pierwotnych wyrazów
lub pierwotnego umiejscowienia w strukturze dokumentu. Komentarze takie są zawsze umieszczane na tych
samych stronach dokumentu lub jeśli odpowiednie strony nie istnieją, na ostatniej stronie dokumentu.

Komentarze sugerujące poprawki są importowane do dokumentu źródłowego.

Aby przenieść komentarze do poprawionego dokumentu PDF, należy:

1. W poprawionym dokumencie PDF wybrać polecenie Komentarz > Przenieś komentarze.

2. Jeśli plik PDF jest otwarty, wybrać go w menu wysuwanym; można też kliknąć na przycisku Przeglądaj (Windows)
lub Wybierz (Mac OS), zaznaczyć plik i kliknąć na przycisku OK.

Zaimportowane komentarze zostaną wstawione w dokumencie poprawionym w tych samych miejscach, które
zajmują w dokumencie niepoprawionym.

Aby określić stan komentarza dotyczący jego przenosin, należy:

Zaznaczyć komentarz na liście komentarzy i wybrać polecenie Ustaw stan komentarza > Przenoszenie > [stan].
Eksportowanie oznaczeń do rysunków AutoCAD

Zdarza się niekiedy, że komentarze zostały wprowadzone w dokumencie Adobe PDF,

który został utworzony z rysunku AutoCAD (może to być tylko rysunek zaprojektowany
w programie Autodesk AutoCAD dla systemu Windows XP lub 2000). Jeśli poprawki
sugerowane w komentarzach mają być wprowadzone bezpośrednio na rysunku
AutoCAD, warto zaimportować komentarze do pliku rysunku; dzięki temu
wprowadzając poprawki, nie trzeba będzie przełączać się nieustannie między
programem AutoCAD i Acrobat. Należy pamiętać przy tym, że dokument PDF powinien
zostać utworzony przy użyciu modułu AutoCAD PDFMaker, bo tylko wtedy zawiera
odpowiednie informacje o układzie rysunku. (Zobacz Konwersja plików Autodesk
AutoCAD (Windows).)

Procedurę importowania komentarzy do rysunku AutoCAD można wykonać zarówno

w programie Adobe Acrobat, jak i AutoCAD. Procedura ta stosuje się do większości
komentarzy, między innymi do oznaczeń rysunkowych, notatek, stempli i zmian
tekstowych. Zmiany tekstowe są importowane jako niestandardowe obiekty AutoCAD
w odpowiednim układzie.

Tematy powiązne:

Przesyłanie oznaczeń do rysunku AutoCAD

Przeglądanie komentarzy na rysunku AutoCAD
Wskazówki dotyczące eksportowania oznaczeń do rysunków AutoCAD
Przesyłanie oznaczeń do rysunku AutoCAD

Gdy komentarze zawarte w dokumencie PDF są importowane za pomocą poleceń

programu Acrobat, jest uruchamiany program AutoCAD, w którym jest uruchamiany
plik źródłowy AutoCAD. (I na odwrót: gdy komentarze są importowane w programie
AutoCAD, jest uruchamiany program Acrobat.) Użytkownik może wybrać opcję
importowania wszystkich komentarzy z pliku PDF, może też importować tylko niektóre
komentarze, np. pochodzące od określonych osób, o określonym typie lub o
określonym stanie. Wszystkie zaimportowane komentarze są umieszczane na warstwie
oznaczeń programu Adobe Acrobat jako obiekty niestandardowe. Zaimportowane
komentarze można edytować, filtrować i usuwać.

Aby przesłać oznaczenia do rysunku AutoCAD, należy:

1. Wykonać jedną z następujących czynności:

● W programie Acrobat wybrać polecenie Komentarz > Eksportuj komentarze > Do

programu AutoCAD.
● W programie AutoCAD wybrać polecenie Komentarze programu Acrobat > Importuj

komentarze z programu Acrobat.

2. W oknie dialogowym Import komentarzy określić dokument PDF (z komentarzami) i
rysunek AutoCAD (do którego komentarze mają być importowane), zaznaczyć
komentarze do zaimportowania, po czym kliknąć na przycisku Kontynuuj. Jeśli będzie
importowany niestandardowy zestaw komentarzy, należy upewnić się, czy określono
odpowiednie kryteria wyboru komentarzy.

Uwaga: Domyślnie są zaznaczone wszystkie kategorie i opcje. W każdej kategorii musi

być zaznaczona co najmniej jedna opcja.

● opcja Pokaż wg recenzenta pozwala wybrać komentarze pochodzące od konkretnych

osób.
● opcja Pokaż wg rodzaju pozwala wybrać komentarze określonego typu, np. zmiany
tekstowe lub notatki.
● opcja Pokaż wg stanu pozwala wybrać komentarze o określonym stanie.
● opcja Pokaż wg oznaczonego stanu pozwala wybrać komentarze sprawdzone lub
niesprawdzone.
Przeglądanie komentarzy na rysunku AutoCAD

Po zaimportowaniu komentarzy użytkownik może zmienić ich wygląd.

Aby obejrzeć i zmienić komentarze, należy:

1. Kliknąć na komentarzu z wciśniętym prawym przyciskiem myszy, wybrać polecenie

Komentarze programu Acrobat i wybrać jedną z następujących opcji:
● opcja Określ stan pozwala określić stan komentarza.

● opcja Ustaw stan pozwala oznaczyć komentarz ptaszkiem.

● opcje Okno wysuwane i Zamknij okno wysuwane odpowiadają za otwarcie i zamknięcie

wysuwanego okna zaznaczonej uwagi.

● opcja Zmień zawartość pozwala zmienić tekst komentarza.

● opcja Wyświetl pełną zawartość pozwala wyświetlić w oknie wysuwanym pełną treść

komentarza.
● opcja Usuń komentarz pozwala usunąć komentarz i jego okno wysuwane.

● opcja Pokaż/Ukryj wybrane pozwala wyświetlić lub ukryć zaznaczony komentarz.

2. Aby obejrzeć własności zaimportowanych komentarzy, należy zaznaczyć wybrane

komentarze na stronie i otworzyć okno dialogowe Properties (w programie AutoCAD).

Importowanie komentarzy z dokumentu Adobe PDF do rysunku AutoCAD.

Wskazówki dotyczące eksportowania oznaczeń do rysunków
AutoCAD

Przed rozpoczęciem eksportowania komentarzy z dokumentu PDF, należy zwrócić

uwagę na następujące sprawy:

● Należy upewnić się, że dokument PDF został utworzony za pomocą modułu Acrobat
PDFMaker dla programu AutoCAD i zawiera wszelkie informacje o układzie rysunku. Na
przykład: prze utworzeniem pliku PDF należy zaznaczyć opcję Dołącz informacje o
układzie w oknie dialogowym Ustawienia konwersji.
● Należy utworzyć kopię zapasową pliku AutoCAD, do którego będą importowane
komentarze. Kopia zapasowa zapewni dostęp do oryginalnego, bardziej czytelnego,
rysunku bez komentarzy.
● Przed wyeksportowaniem komentarzy do rysunku AutoCAD należy zapisać dokument
PDF z komentarzami. Daje to gwarancję, że zostaną wyeksportowane nawet najnowsze
komentarze.
ZABEZPIECZENIA

Ogólne informacje o zabezpieczeniach

Wyświetlanie ustawień zabezpieczeń otwartego dokumentu Adobe PDF
Ogólne informacje o zabezpieczeniach

Zabezpieczanie dokumentu PDF można porównać do zabezpieczania domu. Podobnie

jak właściciel domu zamyka drzwi na klucz, by nie dopuścić do kradzieży, tak użytkownik
programu Acrobat uaktywnia pewne funkcje zabezpieczeń, by ochronić swoje
dokumenty PDF przed niepożądanym dostępem. Ochronę podstawową zapewniają
hasła, które chronią dokumenty przed otwieraniem, drukowaniem i edycją. Ponadto
dokumenty mogą być podpisywane cyfrowo (co uwiarygadnia ich pochodzenie) oraz
szyfrowane (co zapobiega ich otwieraniu przez osoby nie zatwierdzone). Chcąc zapisać
aktualne ustawienia zabezpieczeń w celu ich późniejszego wykorzystania, można
utworzyć zasadę obejmującą te ustawienia. Omówienie różnych typów zabezpieczeń
można znaleźć w części Wyświetlanie ustawień zabezpieczeń otwartego dokumentu
Adobe PDF.

Program Acrobat wykorzystuje funkcje zabezpieczeń systemu Windows XP i nie tylko:

● Jeśli chodzi o hasła, program Acrobat obsługuje dwie metody ich szyfrowania: 128-
bitową metodę RC4 i 128-bitową metodę AES (Advanced Encryption Standard).
Użytkownik może wybrać jedną z nich.
● Jeśli chodzi o podpisy cyfrowe i szyfrowanie dokumentów, program Acrobat obsługuje
szyfrowanie za pomocą klucza publicznego. W metodzie tej są używane dwa klucze:
klucz publiczny, który jest zapisany w certyfikacie i może być wymieniany z innymi
osobami, oraz klucz prywatny, nazywany też identyfikatorem cyfrowym, który nie jest
udostępniany innym osobom. Klucz publiczny służy do szyfrowania dokumentów i
sprawdzania podpisów cyfrowych, a identyfikator cyfrowy służy do deszyfrowania
dokumentów i tworzenia podpisów cyfrowych. (Zobacz Korzystanie z elektronicznych
identyfikatorów i metod zatwierdzania.)

Uwaga: "Bezpieczeństwo" dokumentów myli się czasami z ich "dostępnością". Ta druga

własność jednak dotyczy dostosowywania dokumentów do potrzeb osób
niepełnosprawnych. Szczegółowe informacje na temat dostępności znajdują się
w części Ułatwianie dostępu do istniejących dokumentów Adobe PDF.
Wyświetlanie ustawień zabezpieczeń otwartego dokumentu
Adobe PDF

Otwarcie zabezpieczonego dokumentu Adobe PDF może wymagać wprowadzenia

hasła. Jeśli dokument został zaszyfrowany, jego otwarcie może stać się możliwe dopiero
po uzyskaniu zezwolenia od osoby, która utworzyła dokument. Oprócz tego
zabezpieczenia i certyfikaty dokumentów mogą utrudniać drukowanie plików i
kopiowanie danych do innych aplikacji. W przypadku napotkania problemów z
otwarciem pewnego dokumentu PDF lub stosowaniem do niego pewnych funkcji
programu należy skontaktować się z autorem dokumentu.

Aby wyświetlić ustawienia zabezpieczeń dokumentu otwartego w programie

Acrobat, należy:

Wybrać polecenie Dokument > Zabezpieczenie > Pokaż ustawienia zabezpieczeń

dokumentu.

Gdy dokument jest zabezpieczony lub ma specjalny stan, w lewym dolnym rogu
okna dokumentu są widoczne odpowiednie ikony. Dwukrotne kliknięcie na jednej
z nich pozwala wyświetlić więcej informacji.

Aby wyświetlić ustawienia zabezpieczeń dokumentu otwartego w przeglądarce

internetowej, należy:

Wybrać polecenie Własności dokumentu z menu wysuwanego , które jest

wyświetlane nad paskiem przewijania pionowego, po prawej stronie dokumentu.
Następnie kliknąć na Zabezpieczenie.
Elektroniczne podpisywanie dokumentów PDF

Podpisy elektroniczne
Podpisywanie dokumentów Adobe PDF
Zatwierdzanie dokumentów
Korzystanie z zakładki Podpisy
Zatwierdzanie podpisów
Ustawianie preferencji podpisów elektronicznych
Podpisy elektroniczne

Podpis elektroniczny, podobnie jak tradycyjny podpis odręczny, identyfikuje osobę podpisującą lub
informuje o podpisaniu dokumentu. W odróżnieniu od podpisu tradycyjnego podpis taki zawiera
jednak pewne informacje o osobie, które go złożyła. Najważniejsze jednak, że zabezpiecza dokument
PDF przed niepożądanymi zmianami. Jest to szczególnie ważne w przypadku poufnych pism
urzędowych. (Zobacz Podpisywanie dokumentów Adobe PDF.)

Pierwszy z podpisów złożonych w dokumencie nazywa się podpisem autora. Podczas jego składania
autor ma możliwość zatwierdzenia dokumentu (czyli opatrzenia go swoim certyfikatem).
Zatwierdzenie dokumentu jest równoznaczne z poręczeniem za jego teść, a polega na określeniu
rodzaju zmian, na które autor zezwala. Wszelkie zmiany treści są odnotowywane na zakładce Podpisy.
Podpisy, które są umieszczane w dokumencie po podpisie autora, nazywa się zwykłymi podpisami.

Przed przystąpieniem do podpisania dokumentu użytkownik musi wybrać identyfikator elektroniczny

(nazywany krótko elektronicznym ID), który będzie zawierał informacje udostępniane innym
użytkownikom za pośrednictwem certyfikatu. Zasadniczo, są tu dwie możliwości wyboru:
elektroniczne ID z auto-podpisem i elektroniczne ID z niezależnego źródła zewnętrznego (te pierwsze
należy utworzyć, te drugie - uzyskać). Procedura rozpowszechniania elektronicznych ID (a mówiąc
ogólniej: certyfikatów) stanowi efektywną metodę sprawdzania wiarygodności podpisów cyfrowych.
(Zobacz Korzystanie z elektronicznych identyfikatorów i metod zatwierdzania.)

Uwaga: Aby uzyskać najnowsze informacje o podpisach cyfrowych, należy odwiedzić strony
internetowe pomocy technicznej (do czego służy polecenie Pomoc > Pomoc online) i wyszukać na
nich hasło "digital signatures" ("podpisy cyfrowe").

Ważny podpis cyfrowy w formularzu PDF

Podpisywanie dokumentów Adobe PDF

Autor dokumentu PDF składa zwykle jeden podpis zatwierdzający dokument. Dany dokument
może jednak zawierać więcej podpisów innych osób. Na przykład, pewna osoba może utworzyć
dokument PDF z polami formularza, zezwolić innym tylko na wypełnianie tych pól i zapisać
dokument jako zatwierdzony. Gdy inna osoba otworzy taki dokument, zostanie wyświetlone
okienko z informacją o tym, czy certyfikat jest jeszcze ważny. Osoba ta może wypełnić formularz
i podpisać dokument.

Jeśli chodzi o miejsce złożenia podpisy elektroniczne dzielą się na trzy rodzaje: podpisy składane
w istniejącym polu, podpisy składane w nowym polu (specjalnie utworzonym) i podpisy
umieszczane wyłącznie na zakładce Podpisy. Podpis wyświetlany na stronie dokumentu stanowi
tylko graficzną reprezentację rzeczywistego podpisu. Na zakładce Podpisy widnieją informacje o
zmianach dokumentu, które miały miejsce od chwili złożenia ostatniego podpisu, a także o tym,
czy dany podpis jest ważny. (Zobacz Zatwierdzanie podpisów.)

Formaty podpisów A. Podpis tekstowy B. Podpis graficzny

Uwaga: Składając podpis w pewnym polu, trzeba mieć świadomość, że autor dokumentu mógł
umieścić na innych jego stronach duplikaty pola. Czasami, na przykład, duplikaty pola występują
na wszystkich stronach w tym samym miejscu. Gdy w takich wypadkach ktoś złoży podpis w
jednym z powielonych pól, pojawi się on we wszystkich jego wystąpieniach. Metoda powielania
podpisu jest użyteczna na przykład wtedy, gdy trzeba oznaczyć wszystkie strony dokumentu
swoimi inicjałami.

Tematy powiązne:

Podpisywanie dokumentów Adobe PDF w programie Acrobat

Podpisywanie dokumentów Adobe PDF w przeglądarce internetowej
Zmiana wyglądu podpisu
Konfigurowanie plików wyglądu Palm OS
Czyszczenie i usuwanie podpisów elektronicznych
Podpisywanie dokumentów Adobe PDF w programie Acrobat

Podpis elektroniczny może być widoczny lub niewidoczny. Podpis widoczny jest
wyświetlany zarówno w dokumencie, jak i na zakładce Podpisy. Podpis niewidoczny jest
wyświetlany tylko na zakładce Podpisy. Dodanie podpisu nie wpływa w żaden sposób
na ważność istniejących podpisów.

Po podpisaniu dokumentu sam podpis oraz dotyczące go informacje mogą być

przechowywane w osadzonym na stronie polu podpisu. Pole podpisu jest polem
formularza w formacie programu Acrobat. Pole podpisu może zostać utworzone
automatycznie w momencie podpisywania dokumentu, może też zostać utworzone
wcześniej - za pomocą narzędzia Podpis (jest wtedy puste)

Ważne: Dokumenty należy podpisywać dopiero po wprowadzeniu w nich ostatnich

zmian. Gdy dokument PDF zostanie zmodyfikowany już po podpisaniu go, sam podpis
może być wprawdzie nadal ważny, ale zarówno w polu podpisu, jak i na zakładce
Podpisy będzie wyświetlany trójkąt ostrzegawczy (informujący o tym, że dokument
zmieniono po podpisaniu). Autor podpisujący dokument PDF może też zablokować
wybrane pola i uniemożliwić w ten sposób zmianę ich zawartości.

Aby podpisać dokument w programie Acrobat, należy:

1. Kliknąć na pustym polu podpisu w dokumencie PDF (musi to być pole podpisu, a nie
dowolne puste pole) lub wybrać polecenie Dokument > Podpisy elektroniczne >
Podpisz ten dokument.
2. Jeśli dokument nie został zatwierdzony, pojawi się monit o jego zatwierdzenie lub
podpisanie. Należy kliknąć na przycisku Kontynuuj podpisywanie. Informacje o
zatwierdzaniu dokumentów znajduja się w części Zatwierdzanie dokumentów.
3. Zdecydować, czy podpis ma być umieszczony w istniejącym polu podpisu (jeśli pole
takie jest dostępne), w nowym polu (jeszcze nie utworzonym), czy też wyłącznie na
zakładce Podpisy (tzw. podpis niewidoczny), po czym kliknąć na przycisku Dalej. W razie
potrzeby należy narysować pole podpisu.
4. W razie potrzeby wybrać metodę zatwierdzania i kliknąć na przycisku OK.
(Zobacz Korzystanie z elektronicznych identyfikatorów i metod zatwierdzania.)
5. Gdy nie zostało jeszcze wybrane elektroniczne ID, należy wybrać je i kliknąć na przycisku
OK. (Zobacz Korzystanie z elektronicznych identyfikatorów i metod zatwierdzania.)
6. W oknie dialogowym Zastosuj podpis do dokumentu należy wpisać hasło (jeśli będzie
to konieczne) i określić przyczynę podpisywania dokumentu.
7. Kliknąć na przycisku Pokaż opcje i wykonać jedną z następujących czynności:
● Jeśli to konieczne, dodać informacje kontaktowe (na użytek osób, które chciałyby

sprawdzić wiarygodność podpisu).

● Określić wygląd podpisu. Zaznaczenie opcji Tekst standardowy powoduje wyświetlenie

ikony zatwierdzenia wraz z pewnymi informacjami dodatkowymi. Jeśli są dostępne

własne (dostosowane) podpisy, można wybrać taki podpis z menu. Aby obejrzeć podpis
przed jego złożeniem, należy kliknąć na przycisku Podgląd. Aby zdefiniować nowy
kształt podpisu, należy kliknąć na przycisku Nowy i wykonać czynności opisane
w części Zmiana wyglądu podpisu.
8. Aby podpisać i zapisać dokument, należy wykonać jedną z następujących czynności:
● Aby podpisać dokument i zapisać go pod inną nazwą, wybrać polecenie Podpisz i zapisz

jako (czynność zalecana). Dzięki temu można będzie wprowadzać zmiany

w oryginalnym dokumencie PDF.
● Jeśli dokument został już zapisany pod inną nazwą, wybrać polecenie Podpisz i Zapisz.

W konsekwencji wprowadzenie zmian w oryginalnym dokumencie PDF może

unieważnić podpis.

Uwaga: Aby po złożeniu podpisu w dokumencie był umieszczany znacznik czasowy,

należy skonfigurować domyślny serwer znacznika czasowego. W tym celu należy
wybrać polecenie Zaawansowane > Ustawienia zabezpieczeń, dodać znacznik czasowy,
zaznaczyć go i kliknąć na przycisku Ustaw domyślny.
Podpisywanie dokumentów Adobe PDF w przeglądarce
internetowej

Aby użytkownik mógł podpisać dokument PDF w przeglądarce, dokument musi

zawierać puste pole podpisu. Po kliknięciu na pustym polu podpisu jest wyświetlany
przycisk Podpisz; a nie przycisk Podpisz i zapisz lub Podpisz i zapisz jako, które pojawiają
się podczas podpisywania dokumentu w programie Adobe Acrobat. Gdy dokument jest
podpisywany w przeglądarce, na twardym dysku jest zapisywana tylko zmieniona
(dodana) część pliku.

Aby podpisać dokument w przeglądarce internetowej, należy:

1. Przejść do menu Podpisz na pasku narzędzi Zadania i wybrać polecenie Zapisz ten
dokument albo kliknąć na polu podpisu i wykonać czynności opisane
w części Podpisywanie dokumentów Adobe PDF w programie Acrobat.
2. Aby zachować kopię podpisanego dokumentu, kliknąć na przycisku Zapisz
kopię (dostępnym na pasku narzędzi Plik).
Zmiana wyglądu podpisu

Użytkownik może określić wygląd składanego podpisu. Może na przykład umieścić

w polu podpisu logo własnej firmy. Gdy rolę znaku graficznego podpisu ma pełnić
obrazek SVG, jest pomijana jego biała otoczka. Obrazek jest przycinany i skalowany, tak
by zmieścił się w danym polu podpisu.

Uwaga: Jeśli użytkownik zamierza posłużyć się już utworzonym wyglądem podpisu,
musi wybrać go w ostatnim kroku podpisywania dokumentu. (Zobacz Podpisywanie
dokumentów Adobe PDF w programie Acrobat.)

Aby utworzyć nowy wygląd podpisu, należy:

1. Jeśli podpis ma zawierać jakiś obrazek (np. zeskanowany podpis odręczny lub logo
firmy), należy obrazek taki utworzyć lub zaimportować z odpowiedniej aplikacji
graficznej, umieścić na stronie i przekonwertować plik na format PDF.
2. Wybrać polecenie Edycja > Preferencje (Windows) lub Acrobat > Preferencje (Mac OS)
i zaznaczyć opcję Zabezpieczanie.
3. Kliknąć na przycisk Nowy.
4. W oknie dialogowym Konfiguruj wygląd podpisu wpisać tytuł wyglądu. Składając
podpis, wybiera się go poprzez podanie tytułu, dlatego też należy użyć tytułu krótkiego
i maksymalnie informatywnego.
5. Określić wygląd podpisu w obszarze Konfiguruj grafikę, zaznaczając jedną z
następujących opcji:
● Brak grafik, aby była wyświetlana tylko domyślna ikona podpisu elektronicznego oraz

inne informacje określone w obszarze Konfiguruj tekst.

● Importowane grafiki, aby był wyświetlany obrazek określony przez użytkownika. Należy

kliknąć na przycisku Plik, potem na przycisku Przeglądaj, wybrać typ pliku graficznego w
menu Pliki typu, zaznaczyć grafikę, kliknąć na przycisku Zaznacz, a następnie na
przycisku OK (Windows) lub Zaznacz (Mac OS).

Uwaga: Jeśli nie są wykrywane pliki wyglądu systemu Palm OS®, przycisk Palm
Organizer jest niedostępny. (Zobacz Konfigurowanie plików wyglądu Palm OS.)

● Nazwa,, aby była wyświetlana tylko domyślna ikona podpisu elektronicznego oraz
nazwa określona w pliku elektronicznego ID.
6. W obszarze Konfiguruj tekst zaznaczyć wszelkie elementy tekstowe, które mają być
widoczne w podpisie. Opcja Unikalna nazwa odpowiada za wyświetlanie danych
osadzonych w elektronicznym ID użytkownika, w tym jego nazwy, firmy i kraju.
7. W obszarze Własności tekstu zaznaczyć kierunek czytania tekstu w akapitach.

Aby dokonać edycji wyglądu podpisu lub usunąć go, należy:

1. W oknie dialogowym Preferencje zaznaczyć opcję Zabezpieczenia (po lewej stronie).

2. Wykonać jedną z następujących czynności:
● Aby dokonać edycji wyglądu podpisu, należy zaznaczyć jego tytuł w polu Wygląd

i kliknąć na przycisku Edytuj.

● Aby usunąć wygląd podpisu, należy zaznaczyć jego tytuł w polu Wygląd i kliknąć na

przycisku Usuń.
Konfigurowanie plików wyglądu Palm OS

Aby zdefiniować wygląd podpisu elektronicznego za pomocą pliku Palm OS, należy
dodać odpowiedni plik Palm OS do aplikacji Palm Desktop. W systemie Windows jest to
plik AcroSign.prc zapisany w folderze Program Files\Adobe\Acrobat 7.0\Acrobat
\PalmPilot.

W systemie Mac OS plik AcroSign.prc jest przechowywany wewnątrz programu Acrobat.

Należy wcisnąć klawisz Control i przytrzymując go, kliknąć na ikonie programu Acrobat
7.0, po czym wybrać polecenie Pokaż zawartość pakietu. Na koniec należy odszukać
folder Palm Pilot w folderze systemu Mac OS.

Informacje o importowaniu grafik utworzonych na urządzeniach Palm OS można

uzyskać na stronach internetowych firmy Adobe lub w dokumentacji systemu Palm OS.
Czyszczenie i usuwanie podpisów elektronicznych

W wyniku wyczyszczenia pola podpisu z dokumentu zostaje usunięty sam podpis, jego
pole natomiast pozostaje. Usuwanie pól jest możliwe tylko pod warunkiem, że autor
dokumentu zezwolił na ich edycję.

Aby wyczyścić wszystkie pola podpisów w dokumencie, należy:

Na zakładce Podpisy wybrać polecenie Wyczyść wszystkie pola podpisów z menu Opcje.

Aby usunąć pole podpisu, należy:

1. Wyczyścić pole podpisu.

2. Wybrać polecenie Dokument > Podpisy elektroniczne > Usuń pole podpisu.
Zatwierdzanie dokumentów

Zatwierdzenie dokumentu Adobe PDF przez pewną osobę lub instytucję oznacza, że osoba
ta lub instytucja zaakceptowała jego treść oraz określiła ściśle rodzaj dozwolonych zmian.
Załóżmy dla przykładu, że pewna agencja rządowa utworzyła formularz z polami podpisów.
Agencja zatwierdziła dokument (skojarzyła z nim certyfikat), zezwalając użytkownikom
wyłącznie na zmiany zawartości pól formularza oraz podpisywanie dokumentu. W
konsekwencji użytkownicy będą mogli wypełniać formularz i podpisywać dokument, jeśli
jednak któryś z nich usunie pewne strony lub doda jakieś komentarze, dokument utraci
status zatwierdzonego. Mówiąc krótko: zatwierdzenie dokumentu zapobiega niepożądanym
przez autora zmianom jego zawartości.

Gdy użytkownik zatwierdzi dokument i zapisze go, obok jego podpisu elektronicznego,
a także na zakładce Podpisy, będzie wyświetlana ikona niebieskiej wstążki .

Zatwierdzanie podpisu

Informacje o innych metodach zabezpieczania dokumentów można uzyskać

w części Ogólne informacje o zabezpieczaniu dokumentów.

Aby zatwierdzić dokument PDF, należy:

1. Wprowadzić w dokumencie ostatnie zmiany.

2. W panelu Zabezpieczenia okna dialogowego Preferencje określić domyślną metodę
podpisywania.
3. Wybrać polecenie Plik > Zapisz jako zatwierdzony dokument.
4. Wykonać jedną z następujących czynności:
● Wybrać polecenie Pobierz elektroniczne ID z Adobe Partner, aby uzyskać dodatkowe

informacje o uzyskiwaniu elektronicznych ID na stronach internetowych firmy Adobe.

(Zobacz Korzystanie z elektronicznych identyfikatorów i metod zatwierdzania.)
● Gdyby elektroniczne ID z auto-podpisem było już utworzone lub gdyby trzeba było je

utworzyć, należy kliknąć na przycisku OK.

5. W menu Dopuszczalne zadania określić, jakie zadania będą mogli wykonywać użytkownicy
dokumentu. Jeśli będą to zadania wypełniania pól formularza i wstawiania komentarzy,
należy podjąć decyzję, co do zablokowania podpisu dokumentu (blokada taka uniemożliwi
wykasowanie podpisu). Kliknąć na przycisk Dalej.
6. Sprawdzić, jakie elementy mogą zagrozić bezpieczeństwu dokumentu lub zmienić jego
wygląd. Być może trzeba będzie wstrzymać się z zatwierdzeniem dokumentu i poprawić te
elementy. Przykładowe poprawki tego typu to usunięcie nieosadzonych czcionek lub klipów
multimedialnych z załączonymi zadaniami. Po wprowadzeniu ewentualnych poprawek
należy określić wszelkie, skojarzone z dokumentem, komunikaty ostrzegawcze i kliknąć na
przycisku OK.
7. Aby w dokumencie były wyświetlane informacje o zatwierdzeniu dokumentu, należy
zaznaczyć opcję Pokaż poświadczenie w dokumencie, kliknąć na przycisku Dalej i utworzyć
pole podpisu na podstawie dostarczanych instrukcji.
8. W oknie dialogowym Zastosuj podpis elektroniczny wybrać elektroniczne ID i kliknąć na
przycisku OK.
9. Zakończyć podpisywanie dokumentu, to znaczy określić przyczynę złożenia podpisu, zmienić
jego wygląd (ewentualnie, za pomocą polecenia Pokaż opcje) i wykonać jedną
z następujących czynności:
● Aby podpisać dokument i zapisać go pod inną nazwą, wybrać polecenie Podpisz i zapisz jako

(czynność zalecana). Dzięki temu można będzie wprowadzać zmiany w oryginalnym

dokumencie PDF.
● Jeśli dokument został już zapisany pod inną nazwą, wybrać polecenie Podpisz i Zapisz.

W konsekwencji wprowadzenie zmian w oryginalnym dokumencie PDF może unieważnić

zatwierdzenie dokumentu (tj. jego certyfikat).
10. Zamknąć dokument bez wprowadzania dodatkowych zmian.
Korzystanie z zakładki Podpisy

Na zakładce Podpisy są wyświetlane wszystkie pola podpisów w bieżącym dokumencie.

Każdemu podpisowi towarzyszy ikona oznaczająca jego bieżący stan. Niebieska ikona
wstążki oznacza, że certyfikat jest ważny. Jeśli obok nazwy podpisu elektronicznego na
zakładce Podpisy jest wyświetlana ikona podpisu elektronicznego znaczy to, że

pole podpisu jest puste. Ikona znacznika oznacza, że podpis jest ważny. Ikona

znaku zapytania oznacza, że podpis nie został zweryfikowany. Ikona znaku

ostrzegawczego oznacza, że od chwili dodania podpisu dokument został

zmieniony.

Podpis można zwinąć w celu wyświetlenia samej nazwy, daty i stanu lub rozwinąć
w celu wyświetlenia większej ilości informacji.

Ikony obrazujące stan podpisu

Aby wyświetlić zakładkę Podpisy, należy:

Wybrać polecenie Widok > Zakładki nawigacji > Podpisy lub kliknąć na zakładce Podpisy
w lewej części okna dokumentu.

Większość zadań dotyczących podpisów, w tym ich dodawanie, czyszczenie i

zatwierdzanie, można wybrać po przejściu na zakładkę Podpisy i kliknięciu na polu
podpisu z wciśniętym prawym przyciskiem myszy (Windows) lub klawiszem Control
(Mac OS.) Czasami jednak po złożeniu podpisu w polu staje się ono zablokowane.

Aby rozwinąć lub zwinąć podpis na zakładce Podpisy, należy:

Kliknąć na znaku plus (Windows) lub trójkącie (Mac OS) po lewej stronie podpisu, aby go
rozwinąć. Kliknąć na znaku minus (Windows) lub obróconym trójkącie (Mac OS) po
lewej stronie podpisu, aby zwinąć go.
Zatwierdzanie podpisów

Zatwierdzanie podpisu polega na sprawdzeniu tożsamości osoby, która złożyła podpis,

oraz oszacowaniu zakresu zmian, które wprowadzono w dokumencie od czasu jego
podpisania. Sprawdzenie tożsamości z kolei polega na upewnieniu się, czy certyfikat
autora podpisu (lub chociaż jeden z certyfikatów, na podstawie których go wystawiono)
znajduje się na liście zaufanych certyfikatów, a ponadto, czy certyfikat ten nie wygasł lub
nie został odwołany. (Zobacz Uzyskiwanie informacji o identyfikatorach elektronicznych
od innych użytkowników.)

O ile użytkownik nie wyłączył odpowiedniej preferencji, otwarcie dokumentu powoduje

automatyczne sprawdzenie zawartych w nim podpisów. Wynik sprawdzania podpisów
jest wyświetlany na stronie dokumentu oraz na zakładce Podpisy. Jeśli okaże się, że
certyfikat autora podpisu nie znajduje się na liście zaufanych certyfikatów, podpis
uzyskuje status podpisu o nieznanym pochodzeniu. Niezależni operatorzy podpisów
mogą stosować inne metody sprawdzania tożsamości. Użytkownicy programu Acrobat
mogą określać własności wykorzystywane przy sprawdzaniu pochodzenia dokumentów,
sprawdzać stan certyfikatów skojarzonych z podpisami (czy nie zostały odwołane),
dodawać do podpisów znaczniki czasowe i zmieniać różne ustawienia operacji
zatwierdzania podpisów. (Zobacz Ustawianie preferencji podpisów elektronicznych.)

Aby zatwierdzić podpis, należy:

1. Otworzyć dokument PDF zawierający podpis.

2. Sprawdzić, czy w polu podpisu lub na zakładce Podpisy obok podpisu jest wyświetlana

ikona znaku ostrzegawczego . Ikona taka oznacza, że po złożeniu podpisu

dokument był zmieniany.
3. Zaznaczyć podpis na zakładce Podpisy, przejść do menu Opcje i wybrać polecenie
Zatwierdź podpis. Stan podpisu jest wyświetlany w polu Stan zatwierdzania podpisu.
4. Kliknąć na przycisku Informacje prawne, aby dowiedzieć się więcej o statusie prawnym
podpisu, po czym kliknąć na przycisku OK.
5. Jeśli nie jest znany stan podpisu, kliknąć na przycisku Własności podpisu, na zakładce
Autor podpisu, po czym na przycisku Pokaż certyfikat i zapoznać się ze szczegółami
certyfikatu. Jeśli chodzi o elektroniczne ID z auto-podpisem, należy sprawdzić, czy
szczegóły certyfikatu są ważne. (Zobacz Sprawdzanie informacji dotyczących
certyfikatów.)

Jeśli po złożeniu podpisu dokument został zmieniony, warto obejrzeć jego poprzednią
wersję albo porównać wersję poprzednią z aktualną. (Zobacz Przeglądanie poprzednich
wersji podpisanego dokumentu lub Porównywanie wersji podpisanego dokumentu.)

Tematy powiązne:

Przeglądanie poprzednich wersji podpisanego dokumentu

Porównywanie wersji podpisanego dokumentu
Przeglądanie poprzednich wersji podpisanego dokumentu

Jeśli dokument został podpisany więcej niż raz, wszystkie podpisane wersje są
przechowywane w jednym pliku Adobe PDF. Wszystkie wersje są zapisane w trybie
dołączania, a zatem nie można ich modyfikować. Wszystkie podpisy oraz odpowiadające
im wersje dokumentu są pokazywane na zakładce Podpisy.

Aby obejrzeć poprzednią wersję podpisanego dokumentu, należy:

Zaznaczyć podpis na zakładce Podpisy i wybrać z menu Opcje polecenie Wyświetl

podpisaną wersję.

Poprzednia wersja zostanie otwarta w nowym piku Adobe PDF, przy czym na pasku
tytułowym będą widoczne informacje o wersji i nazwa podmiotu podpisującego. Aby
powrócić do oryginalnego dokumentu, należy wybrać nazwę dokumentu z menu Okno.
Porównywanie wersji podpisanego dokumentu

Po podpisaniu dokumentu istnieje możliwość wyświetlenia listy zmian wprowadzonych

od czasu utworzenia ostatniej wersji.

Aby porównać dwie wersje podpisanego dokumentu, należy:

Zaznaczyć podpis na zakładce Podpisy, po czym wybrać z menu Opcje polecenie

Porównaj podpisaną wersję z wersją bieżącą.
Ustawianie preferencji podpisów elektronicznych

W oknie dialogowym Preferencje jest dostępny panel zabezpieczeń, za pomocą którego

można zmienić wygląd podpisu, określić domyślną metodę zabezpieczania
dokumentów, zmienić ustawienia zatwierdzania i określić preferencje zawansowane.
(Zobacz Zmiana wyglądu podpisu.)

Aby ustawić zaawansowane preferencje podpisów elektronicznych, należy:

1. W oknie dialogowym Preferencje zaznaczyć opcję Zabezpieczenia (po lewej stronie)

i kliknąć na przycisku Preferencje zaawansowane.
2. Aby w trakcie zatwierdzania certyfikaty były sprawdzane pod kątem obecności na liście
certyfikatów wykluczonych (np. odwołanych), zaznaczyć opcję Podczas weryfikacji
podpisów sprawdzaj, czy nie odwołano certyfikatów. Typowa metoda sprawdzania
certyfikatów polega na odwołaniu się do serwera sieciowego, który zawiera listę
odwołanych certyfikatów (certyfikaty te nie wygasły, lecz zostały odwołane), za
pośrednictwem protokołu OCSP (Online Certificate Status Protocol) (OCSP). Jeśli opcja ta
nie zostanie zaznaczona, stan odwołania podpisów nieautoryzowanych będzie
ignorowany.
3. W obszarze Czas weryfikacji określić, czy data wyświetlana na podpisie elektronicznym
ma odpowiadać dacie zatwierdzenia podpisu (Czas bieżący), dacie ustawionej przez
domyślny serwer znacznika czasowego (określony w ustawieniach zabezpieczeń), czy
też dacie utworzenia certyfikatu.
4. Kliknąć na zakładce Integracja z systemem Windows i wykonać, co następuje:
● Zdecydować, czy będzie istniała możliwość importowania tożsamości z magazynu

certyfikatów systemu Windows na listę zaufanych certyfikatów. (Zobacz Uzyskiwanie

informacji o identyfikatorach elektronicznych od innych użytkowników.)
● Określić, czy podczas weryfikacji podpisów i weryfikacji dokumentów z certyfikatami

mają być akceptowane wszystkie główne certyfikaty systemu Windows. Należy mieć
świadomość, że zaznaczenie tych opcji może osłabić poziom bezpieczeństwa.
Zabezpieczanie dokumentów Adobe PDF

Ogólne informacje o zabezpieczaniu dokumentów

Dodawanie haseł i ustawianie opcji zabezpieczeń
Szyfrowanie plików Adobe PDF przy użyciu certyfikatów
Szyfrowanie plików Adobe PDF przy użyciu zasad zabezpieczeń
Bezpieczne wysyłanie plików za pomocą eKopert
Ogólne informacje o zabezpieczaniu dokumentów

Autorzy dokumentów Adobe PDF mogą je zabezpieczać następującymi metodami:

● Hasła. Za pomocą haseł i związanych z nimi opcji zabezpieczeń można ograniczyć

możliwości otwierania, edycji i drukowania dokumentów PDF. (Zobacz Dodawanie haseł
i ustawianie opcji zabezpieczeń
● Certyfikaty. Zaszyfrowanie dokumentu powoduje, że dostęp do niego mają tylko pewni
użytkownicy. (Zobacz Szyfrowanie plików Adobe PDF przy użyciu certyfikatów.)
● Adobe Policy Server. Do dokumentów PDF można stosować zasady bezpieczeństwa
zależne od serwera. Zasady bezpieczeństwa zależne od serwera są użyteczne zwłaszcza
wtedy, gdy dokumenty PDF mają być udostępnione użytkownikom na określony czas.
(Zobacz Szyfrowanie plików Adobe PDF przy użyciu zasad zabezpieczeń.)
● Zatwierdzanie dokumentów. Gdy autor dokumentu opatrzy go swoim podpisem
cyfrowym, zmiany treści dokumentu będą istotnie ograniczone, a wszelkie zmiany
dokonane będą wykrywane. (Zobacz Zatwierdzanie dokumentów.)

Jeśli do wielu dokumentów PDF są stosowane te same ustawienia zabezpieczeń,

czynności zabezpieczające można uprościć, zapisując te ustawienia w postaci oddzielnej
zasady zabezpieczeń. (Zobacz Tworzenie zasad zabezpieczeń użytkownika.)

Tematy powiązne:

Otwieranie dokumentów Adobe PDF z ograniczeniami dostępu

Otwieranie dokumentów Adobe PDF z ograniczeniami dostępu

Otwarcie dokumentu PDF, który jest chroniony przy użyciu ograniczeń dostępu, może
wymagać wpisania hasła lub potwierdzenia tożsamości. Podobne ograniczenia mogą
dotyczyć drukowania, edycji i kopiowania zawartości dokumentu. Chcąc sprawdzić
ustawienia zabezpieczeń danego dokumentu, należy ustawić wskaźnik myszy nad ikoną
zabezpieczeń widoczną w lewym dolnym rogu dokumentu. Gdy w przypadku pewnego
dokumentu niektóre funkcje programu zostały ograniczone lub zastrzeżone, wszelkie
narzędzia i elementy menu związane z tymi funkcjami są wyszarzone. W przypadku
napotkania problemów z otwarciem pewnego dokumentu PDF lub stosowaniem do
niego pewnych funkcji programu, należy skontaktować się z autorem dokumentu.

Więcej informacji o funkcjach zabezpieczeń programu Acrobat można znaleźć

w części Ogólne informacje o zabezpieczeniach.
Dodawanie haseł i ustawianie opcji zabezpieczeń

Dostęp do dokumentów Adobe PDF można ograniczyć, ustawiając odpowiednie hasła

dostępu i wyłączając pewne funkcje programu (takie jak drukowanie i edycja). Do
innych metod zabezpieczania dokumentów należą szyfrowanie i dołączanie
certyfikatów. (Zobacz Ogólne informacje o zabezpieczaniu dokumentów.)

Dokumenty PDF mogą być zabezpieczane hasłami dwojakiego rodzaju: hasłem

otwierania dokumentu i hasłem przyzwolenia. Jeśli dany dokument PDF jest
zabezpieczony hasłem otwierania (nazywanym również hasłem użytkownika), jego
otwarcie wymaga wpisania tego właśnie hasła. Hasła otwierania powinny być
stosowane łącznie z ograniczaniem dostępu do funkcji drukowania i edycji - jako
dodatkowe zabezpieczenie.

Gdy z dokumentem zostanie skojarzone hasło przyzwolenia (nazywane również hasłem

głównym), ustawienia zabezpieczeń dokumentu będzie można zmienić tylko pod
warunkiem wpisania tego właśnie hasła. Gdy dokument zostanie zabezpieczony
obydwoma hasłami, jego otwarcie będzie umożliwiać dowolne z nich, ale nadal
wszelkie czynności związane z ustawianiem i zmianą zastrzeżonych funkcji będą
chronione hasłem dotyczącym uprawnień. Jeśli dany dokument PDF ma przypisane
tylko hasło dotyczące uprawnień, lub jeśli zostanie on otwarty przy użyciu hasła
otwierania, każda próba zmiany ustawień zabezpieczeń będzie skutkowała monitem
programu o podanie hasła.

Ważne: Jeżeli zapomni się hasła, nie ma sposobu na odzyskanie go z dokumentu.

Zaleca się również tworzenie kopii zapasowych wszelkich dokumentów, które nie są
chronione hasłami.

Aby zmienić ustawienia haseł danego dokumentu, należy:

1. Przejść na pasek narzędzi Zadania i wybrać pozycję Zabezpieczenie >Pokaż ustawienia

zabezpieczeń dokumentu.
2. Kliknąć na przycisku Zmień ustawienia.
3. Jeśli ukaże się odpowiedni monit, należy wpisać hasło przyzwolenia. Jeśli użytkownik nie
zna tego hasła, powinien skontaktować się z autorem dokumentu PDF.
4. W oknie dialogowym Hasło zabezpieczenia - Ustawienia ustawić wybrane opcje
zabezpieczeń.

Uwaga: Ustawienie zabezpieczeń dotyczących edycji umożliwiają także inne metody,

na przykład dodanie certyfikatu lub zastosowanie zasady zabezpieczeń.

Aby zmienić ustawienia haseł dokumentu przy użyciu zasady, należy:

1. Przejść na pasek narzędzi Zadania i wybrać pozycję Zabezpieczenie >Pokaż ustawienia

zabezpieczeń dokumentu.
2. Wybrać zasadę zabezpieczeń i kliknąć na Zastosuj.

Aby uzyskać szczegółowe informacje o zasadach zabezpieczeń, Zobacz Szyfrowanie

plików Adobe PDF przy użyciu zasad zabezpieczeń.

Aby usunąć ustawienia dotyczące haseł, należy:

1. Wykonać jedną z następujących czynności:

● Przejść na pasek narzędzi Zadania i wybrać pozycję Zabezpieczenie > Usuń

zabezpieczenie.
● Kliknąć na zakładce Zabezpieczenie okna dialogowego Własności dokumentu, przejść

do menu Metoda ochrony i wybrać opcję Brak zabezpieczeń.

2. Podać hasło przyzwolenia i kliknąć na OK.

Aby zmienić ustawienia zabezpieczeń pewnej grupy dokumentów, należy:

1. Wybrać polecenie Zaawansowane > Przetwarzanie wsadowe.

2. Wykonać jedną z następujących czynności:
● Zaznaczyć istniejącą serię, na przykład Hasło albo Ustaw zabezpieczenia na Bez zmian,

a następnie wybrać polecenie Uruchom Serię.

● Chcąc ustawić inne opcje zabezpieczeń, należy zdefiniować nową serię wsadu lub

przeprowadzić edycję istniejącej serii.

Aby uzyskać więcej informacji o seriach wsadu, Zobacz Serie wsadu.

Tematy powiązne:

Opcje haseł
Opcje haseł

Poniżej zestawimy opcje zabezpieczeń dostępne w oknie dialogowym Hasło

zabezpieczenia. Opcje te są wyświetlane również podczas tworzenia dokumentów PDF
w programie Acrobat Distiller. Ponadto, wiele poniższych opcji jest dostępnych podczas
tworzenia zasad zabezpieczeń.

Zgodność

Opcja określa typ szyfrowania haseł umożliwiających otwieranie dokumentów.

Ustawienie Acrobat 3.0 i nowszy powoduje włączenie niskiego poziomu szyfrowania (40-
bitowa metoda RC4), a ustawienia inne - wysokiego poziomu (128-bitowa metoda RC4).
Ustawienie Acrobat 6.0 i nowszy pozwala przeszukiwać dokumenty na podstawie
metadanych. Ustawienie Acrobat 7.0 i nowszy umożliwia to samo, ale powoduje nadto,
że są szyfrowane tylko załączniki do plików.

Należy pamiętać, że użytkownicy starszych wersji programu Acrobat nie będą w stanie
otwierać dokumentów o wyższych ustawieniach zgodności. Na przykład, jeśli w
przypadku pewnego dokumentu zostanie wybrane ustawienie Acrobat 7.0 i nowszy,
dokumentu tego nie można będzie otworzyć ani w programie Acrobat 6.0, ani tym
bardziej w jego starszych wersjach.

Zakoduj całą zawartość dokumentu

Zaznaczenie opcji powoduje szyfrowanie i dokumentu, i metadanych. Podczas

przeszukiwania dokumentu nie ma dostępu do metadanych.

Zakoduj całą zawartość dokumentu z wyjątkiem metadanych

Zaznaczenie opcji powoduje szyfrowanie samego dokumentu, bez metadanych.

Podczas przeszukiwania dokumentu metadane są dostępne. (Aby uzyskać szczegółowe
informacje o dodawaniu metadanych. Zobacz Edycja metadanych dokumentu.)

Zakoduj tylko załączniki pliku

Zaznaczenie opcji powoduje, że otwarcie załącznika do pliku wymaga podania hasła.

Sam dokument jednak może zostać otwarty bez użycia hasła.

Wymagane jest hasło do otwarcia tego dokumentu

Zaznaczenie tej opcji i wpisanie hasła w polu Hasło otwierania dokumentu powoduje,
że dokument będzie można otworzyć tylko pod warunkiem podania hasła. Opcja jest
niedostępna w przypadku zaznaczenia opcji Zakoduj tylko załączniki pliku.

Hasło otwierania dokumentu

Opcja pozwala określić hasło zabezpieczające dokument przed otwieraniem (lub

załączniki do dokumentu). Opcja jest niedostępna w przypadku zaznaczenia opcji
Zakoduj tylko załączniki pliku.

Hasło otwierania załączników

Opcja pozwala określić hasło zabezpieczające dokument przed otwieraniem

załączników do niego. Opcja jest dostępna pod warunkiem zaznaczenia opcji Zakoduj
tylko załączniki pliku.

Hasło przyzwolenia

Zaznaczenie opcji Użyj hasła przyzwolenia, aby ograniczyć ustawienia zabezpieczenia i

podanie hasła przyzwolenia zabezpiecza dokument przed drukowaniem i edycją.
Użytkownicy nie będą mogli zmienić tych ustawień zabezpieczeń, dopóki nie podadzą
określonego tu hasła. Dla opcji tej nie można użyć tego samego hasła, co do otwarcia
dokumentu.

Dopuszczalne drukowanie

Określanie jakości druku dokumentu PDF:

● Opcja Niedozwolone uniemożliwia drukowanie dokumentu.

● Opcja Niska rozdzielczość umożliwia drukowanie dokumentu z rozdzielczością nie
większą niż 150 dpi. Drukowanie może przebiegać wolno, ponieważ każda strona jest
drukowana jako mapa bitowa. Opcja ta jest dostępna tylko pod warunkiem ustawienia
opcji Zgodność na Acrobat 5.0 i nowszy (lub jeszcze wyżej).
● Opcja Wysoka rozdzielczość umożliwia druk w dowolnej rozdzielczości oraz kierowanie
materiałów wektorowych o wysokiej jakości na wyjście PostScript i inne drukarki
obsługujące zaawansowane funkcje druku w wysokiej rozdzielczości.

Dopuszczalne zmiany

Definiuje rodzaje czynności edycyjnych dozwolonych w danym pliku PDF:

● Ustawienie Brak powoduje, że użytkownicy nie mogą wprowadzać w dokumencie

żadnych zmian uwzględnionych na liście Dopuszczalne zmiany (np. nie mogą
wypełniać pól formularzy i dodawać komentarzy).
● Ustawienie Wstawianie, usuwanie i obracanie stron pozwala użytkownikom wstawiać,
usuwać i obracać strony, a także tworzyć zakładki i miniaturki stron. Jest ono dostępne
tylko pod warunkiem wyboru wysokiego poziomu szyfrowania.
● Ustawienie Wypełnianie pól formularza i podpisywanie pozwala użytkownikom
zarówno wypełniać formularze i składać podpisy cyfrowe, jak i wykonywać czynności
dozwolone przez poprzednie ustawienie. Ustawienie to nie zezwala na wprowadzanie
komentarzy ani tworzenie pól formularzy. Ustawienie to jest dostępne tylko pod
warunkiem ustawienia opcji Zgodność na Acrobat 5.0 i nowszy (lub jeszcze wyżej).
● Ustawienie Komentowanie, wypełnianie pól formularzy i podpisywanie pozwala
użytkownikom wypełniać formularze, a także dodawać podpisy elektroniczne i
komentarze.
● Ustawienie Wszystko poza wydzielaniem stron pozwala użytkownikom wykonywać
wszelkie czynności uwzględnione w menu Dopuszczalne zmiany.

Włącz kopiowanie tekstu, obrazków i innej zawartości

Umożliwia zaznaczanie i kopiowanie zawartości dokumentu PDF. Umożliwia także

wykorzystywanie aplikacji, które wymagają dostępu do zawartości plików PDF, takich jak
Katalog. Opcja ta jest dostępna tylko pod warunkiem ustawienia opcji Zgodność na
Acrobat 5.0 i nowszy (lub jeszcze wyżej).

Włącz kopiowanie tekstu, obrazków i innej zawartości oraz dostęp do

zawartości dla niedowidzących

Opcja ta pozwala użytkownikom niedowidzącym czytać dokument PDF za pomocą

specjalnych czytników ekranu. Użytkownicy mogą ponadto kopiować i usuwać
elementy dokumentu. Opcja ta jest dostępna tylko pod warunkiem ustawienia opcji
Zgodność na Acrobat 3.0 i nowszy (lub jeszcze wyżej).

Włącz dostęp tekstu urządzeń do czytania ekranu dla niedowidzących

Opcja ta pozwala użytkownikom niedowidzącym czytać dokument PDF za pomocą

specjalnych czytników ekranu. Nie pozwala natomiast ani kopiować, ani usuwać
elementów dokumentu. Opcja ta jest dostępna tylko pod warunkiem ustawienia opcji
Zgodność na Acrobat 5. 0 i nowszy (lub jeszcze wyżej).
Szyfrowanie plików Adobe PDF przy użyciu certyfikatów

Szyfrowanie pliku PDF przy użyciu certyfikatu polega na określeniu listy jego
uprawnionych odbiorców oraz określeniu ich uprawnień dostępu do pliku dokumentu--
na przykład uprawnień do edycji, kopiowania i drukowania pliku. Dokument można
zaszyfrować także przy użyciu zasad zabezpieczeń. (Zobacz Szyfrowanie plików Adobe
PDF przy użyciu zasad zabezpieczeń.)

Użytkownik powinien rozpocząć szyfrowanie od umieszczenia na liście własnego

identyfikatora cyfrowego; bez tego nie będzie mógł w przyszłości otworzyć pliku.
Następnie należy dodać do listy certyfikaty (identyfikatory) innych osób upoważnionych
do otwierania dokumentu. Certyfikaty te można uzyskać z listy zaufanych tożsamości, z
plików na dysku, z serwera LDAP lub z Magazynu certyfikatów systemu Windows (jeśli
jest używany system Windows). Po utworzeniu listy odbiorców uprawnionych do
korzystania z pliku ich uprawnienia do wykonywania na tym pliku konkretnych operacji
można określić indywidualnie. (Zobacz Uzyskiwanie informacji o identyfikatorach
elektronicznych od innych użytkowników.)

Uwaga: Można również utworzyć specjalną zasadę zabezpieczeń, w której będą

zapisane pożądane ustawienia certyfikatów. Zasada ta ułatwi szyfrowanie w przyszłości.
(Zobacz Tworzenie zasad zabezpieczeń użytkownika.)

Aby zaszyfrować plik i utworzyć listę odbiorców, należy:

1. Przejść na pasek narzędzi Zadania, wywołać menu Zabezpieczenie i wybrać opcję

Zabezpieczenie >Pokaż ustawienia zabezpieczeń dokumentu.
2. Z menu Metoda ochrony wybrać polecenie Zabezpieczenie certyfikatu.
3. Zaznaczyć wybrany identyfikator cyfrowy i kliknąć na OK. (Zobacz Korzystanie z
elektronicznych identyfikatorów i metod zatwierdzania.)
4. W oknie dialogowym Ograniczenie otwierania i edycji do pewnych tożsamości
wykonać, co następuje:
● Utworzyć listę odbiorców szyfrowanego dokumentu. Odszukać tożsamości przy użyciu

opcji dostępnych u góry okna dialogowego i dodać nazwy kolejnych tożsamości do listy
odbiorców. W tym celu należy zaznaczać nazwy tożsamości i klikać na Dodaj do listy
odbiorców.
● Na liście Odbiorcy należy podświetlić odbiorców, którym będą przyznawane

uprawnienia dostępu, a następnie kliknąć na przycisku Ustaw przywileje odbiorcy.

(Zobacz Opcje haseł. ) Różnym odbiorcom można przypisywać różne uprawnienia. Nie
przypisanie ich powoduje udzielenie pełnego dostępu do pliku.
● Zaznaczyć opcję Włącz metadane dla zwykłego tekstu, jeśli narzędzia do wyszukiwania

mają mieć dostęp do metadanych dokumentu (nawet w przypadku zaszyfrowania

samego dokumentu).
● W menu Algorytm kodowania wybrać opcję 128-bitowy AES lub 128-bitowy RC4. Jeśli

zostanie zaznaczona opcja 128-bitowy AES, do otwarcia dokumentu będzie potrzebny

program Acrobat 7.0 lub Adobe Reader 7.0.
5. Kliknąć na przycisku OK, aby zastosować wybrane ustawienia, i ponownie kliknąć na
przycisku OK. Na koniec należy zapisać i zamknąć dokument.

Gdy pewien użytkownik figurujący na liście odbiorców otworzy dokument PDF, zostaną
użyte ustawienia określone w powyższej procedurze.

Aby zmienić ustawienia zabezpieczeń zaszyfrowanego dokumentu, należy:

1. Przejść na pasek narzędzi Zadania, wywołać menu Zabezpieczenie i wybrać opcję

Zabezpieczenie >Pokaż ustawienia zabezpieczeń dokumentu.
2. W panelu Zabezpieczenie wybrać opcję Zmień ustawienia.
3. Wykonać dowolną z poniższych czynności, a następnie kliknąć na przycisku OK:
● Aby sprawdzić zaufaną tożsamość odbiorcy, należy zaznaczyć go i wybrać polecenie

Szczegóły odbiorcy.
● Aby usunąć pewnych odbiorców, należy zaznaczyć ich i wybrać polecenie Usuń z listy.

Z listy nie należy usuwać własnego certyfikatu, gdyż to uniemożliwi dostęp do pliku za
pomocą tego certyfikatu.
● Aby zmienić uprawnienia pewnych odbiorców, należy zaznaczyć ich i wybrać polecenie

Ustaw przywileje odbiorcy.

Aby usunąć z dokumentu ustawienia zabezpieczeń, należy:

1. Na pasku narzędzi wybrać opcję Zabezpieczenie > Usuń zabezpieczenia dokumentu.

2. Gdy ukaże się odpowiedni monit, wpisać hasło przyzwolenia. Jeśli użytkownik nie zna
tego hasła, powinien skontaktować się z autorem dokumentu PDF.
Szyfrowanie plików Adobe PDF przy użyciu zasad zabezpieczeń

Bardzo często do wielu dokumentów PDF są stosowane te same ustawienia

zabezpieczeń. Na przykład dokumenty pewnego typu są zabezpieczane tym samym
hasłem i tym samym zestawem uprawnień, a dokumenty wysyłane do pewnej osoby
(np. do księgowego) są szyfrowane za pomocą klucza publicznego. Na użytek takich
sytuacji program Adobe Acrobat 7.0 oferuje możliwość zapisania wybranych ustawie
zabezpieczeń w postaci jednej zasady (zasad, którą można stosować wielokrotnie).
Zasady zabezpieczeń obejmują dane o rodzaju szyfrowania, ustawieniach uprawnień i
osobach, które będą mogły otwierać dokument lub zmieniać ustawienia zabezpieczeń.
Zasady te należą do jednej z dwóch kategorii.

● Zasady użytkowników są określane i stosowane przez pojedynczych użytkowników.

Każdy użytkownik może zapisać pewien zestaw zabezpieczeń (najlepiej często
używanych) jako własną zasadę zabezpieczeń, a następnie stosować go wielokrotnie do
różnych dokumentów. Zasady zabezpieczeń dotyczące haseł i kluczy publicznych są
przechowywane na komputerze użytkownika (komputerze lokalnym). Jeśli użytkownik
ma dostęp do serwera zasad Adobe (Adobe Policy Server), może też utworzyć zasadę
przechowywaną na tym serwerze (dostęp do niej będzie miał tylko on).
● Zasady grupowe są tworzone przez administratora serwera zasad Adobe (Adobe Policy
Server), są przechowywane na tym serwerze i mogą być udostępniane całej grupie
użytkowników. Za respektowanie zasad grupowych odpowiada serwer zasad Adobe,
np. to on sprawdza, czy pewien użytkownik może uzyskać dostęp do pliku
zabezpieczonego daną zasadą. Korzystanie z serwera zasad Adobe jest odpłatne.

Tematy powiązne:

Uwierzytelnianie zasad zabezpieczeń na serwerze

Korzystanie z serwera zasad Adobe
Zarządzanie zasadami zabezpieczeń
Tworzenie zasad zabezpieczeń użytkownika
Stosowanie zasad zabezpieczeń do dokumentów
Usuwanie zastosowanych zasad zabezpieczeń użytkownika
Uwierzytelnianie zasad zabezpieczeń na serwerze

Chociaż główną zaletą zasad przechowywanych na serwerze jest możliwość

wielokrotnego i zautomatyzowanego stosowania tych samych ustawień zabezpieczeń,
to zapewniają one inne jeszcze korzyści. Na przykład pozwalają kontrolować procesy
unieważniania i odrzucania dokumentów (niezależnie od tego, ile kopii dokumentu
utworzono i rozesłano) i prowadzić rejestr osób otwierających zabezpieczone
dokumenty.

Zasady zabezpieczeń A. Na serwerze są przechowywane różne zasady zabezpieczeń. B.

Wybraną zasadę można zastosować do dokumentu PDF. C. Użytkownicy mogą otwierać,
edytować i drukować dokument, pod warunkiem że pozwala na to skojarzona z nim zasada.

Czynności wykonywane w związku ze stosowaniem serwerowych zasad zabezpieczeń

można podzielić na cztery grupy:

Konfigurowanie serwera zasad

Serwer zasad Adobe jest konfigurowany najczęściej przez administratora danej grupy
komputerów; to administrator zarządza kontami użytkowników i ustawia zasady
grupowe. Więcej informacji o konfigurowaniu serwera zasad można znaleźć na witrynie
internetowej firmy Adobe.

Publikowanie dokumentu zabezpieczonego na poziomie serwera

Autor dokumentu PDF stosuje do niego jedną z zasad przechowywanych na serwerze

zasad Adobe. Serwer zasad generuje licencję i unikatowy klucz do zaszyfrowania
dokumentu. Program Acrobat osadza licencję w dokumencie i szyfruje dokument przy
użyciu klucza. Na podstawie licencji autor dokumentu lub administrator serwera może
śledzić jego dalsze losy.

Przeglądanie dokumentu, do którego zastosowano zasadę

Użytkownik, którzy zamierza otworzyć zabezpieczony dokument w programie Acrobat

7.0 (lub Adobe Reader 7.0), musi wcześniej potwierdzić swoją tożsamość. Gdy program
poprawnie zweryfikuje użytkownika i przyzna mu prawo dostępu do pliku, dokument
zostanie odszyfrowany i otwarty ze wszelkimi uprawnieniami, które określono
w zasadzie.

Administrowanie zdarzeniami i zmienianie warunków dostępu

Korzystając z konsoli internetowej, autorzy dokumentów PDF i uprawnieni

administratorzy mogą śledzić zdarzenia dotyczące dokumentów i zmieniać warunki
dostępu do nich. Administratorzy mogą przeglądać wszystkie zdarzenia, modyfikować
ustawienia konfiguracji i zmieniać warunki dostępu do dokumentów. Od użytkowników
wymaga się niekiedy okresowego rejestrowania dokumentu. (Zobacz Korzystanie z
serwera zasad Adobe.)
Korzystanie z serwera zasad Adobe

Serwer zasad Adobe (Adobe Policy Server) jest to zdalny system zabezpieczeń, który
zapewnia dynamiczną kontrolę nad dokumentami PDF. System ten można
skonfigurować do współpracy z serwerami LDAP, ADS i innymi. Zasady obsługiwane
przez system są przechowywane na jego serwerze. Użytkownik, który zamierza
skorzystać z tych zasad, musi zalogować się do systemu.

Na serwerze zasad są przechowywane same zasady zabezpieczeń, a nie dokumenty

PDF. Mimo to serwer kontroluje dostęp do dokumentów objętych zasadami
zabezpieczeń: użytkownicy, którzy chcą nadal mieć dostęp do nich, muszą okresowo
łączyć się z serwerem. Informacje o konfigurowaniu serwera zasad Adobe można
uzyskać w systemie Pomocy, który staje się dostępny po uruchomieniu konsoli
internetowej serwera.

Aby zalogować się na serwerze zasad Adobe, należy:

1. Wybrać polecenie Zaawansowane > Ustawienia zabezpieczeń.

2. Zaznaczyć opcję Serwery zasad Adobe (po lewej).
3. Zaznaczyć serwer (po prawej) i kliknąć na Edycja.
4. Wpisać nazwę użytkownika i hasło, a następnie kliknąć na Połącz z tym serwerem.

Aby obejrzeć zasady przechowywane na serwerze zasad Adobe, należy:

1. Przejść na pasek narzędzi Zadania, wywołać menu Zabezpieczenie i wybrać polecenie

Użyj internetowej konsoli APS.
2. Jeśli ukaże się odpowiedni monit, wpisać nazwę użytkownika i hasło, a następnie kliknąć
na OK.

Zarówno zasady grupowe, jak i zasady użytkownika są wyświetlane w przeglądarce. Aby

uzyskać więcej informacji o korzystaniu z serwera zasad Adobe, należy kliknąć na
przycisku Pomoc widocznym w prawym górnym rogu okna konsoli internetowej APS.
Zarządzanie zasadami zabezpieczeń

Do tworzenia, kopiowania, edycji i usuwania zasad zabezpieczeń służy okno dialogowe

Zarządzanie zasadami zabezpieczeń. W oknie tym można też określić ulubione zasady,
które będą wyświetlane w menu Zabezpieczenie.

Aby zarządzać zasadami zabezpieczeń, należy:

1. Z menu Zabezpieczenie na pasku narzędzi Zadania wybrać polecenie Zarządzaj

zasadami zabezpieczeń.
2. W menu Pokaż określić, czy mają być widoczne tylko zasady grupowe, tylko zasady
użytkownika, czy też wszystkie dostępne zasady.
3. Wykonać dowolną z następujących czynności, po czym kliknąć na przycisku Zamknij:
● Kliknąć na Nowy, aby utworzyć nową zasadę (Zobacz Tworzenie zasad zabezpieczeń

użytkownika.)
● Kliknąć na Kopiuj, aby skopiować istniejącą zasadę. Opcja ta jest użyteczna wtedy, gdy

użytkownik zamierza utworzyć zasadę wykorzystującą ustawienia zasady istniejącej.

● Kliknąć na Edycja, aby dokonać edycji istniejącej zasady. W przypadku zasad

dotyczących haseł i certyfikatów (które są zapisane na komputerze lokalnym), edycja

zasady będzie miała wpływ tylko na te dokumenty, do których zastosowano zmienioną
zasadę (czyli zasadę zapisaną po zakończeniu edycji). W przypadku zasad zapisanych na
serwerze istnieje możliwość edytowania opcji, np. opcji uprawnień. Omawiany przycisk
nie jest dostępny dla zasad grupowych.
● Kliknąć na Usuń, aby usunąć zasadę. W przypadku zasad grupowych opcja ta może być

niedostępna.
● Kliknąć na Ulubiona, aby dodać zaznaczoną zasadę do menu Zabezpieczenie (na pasku

narzędzi Zadania) lub do menu Dokument > Zabezpieczenie. Do grupy ulubionych

może należeć wiele zasad.
Tworzenie zasad zabezpieczeń użytkownika

Użytkownicy mogą tworzyć zasady trojakiego rodzaju: zasady haseł (chroniące

dokumenty przed osobami nieupoważnionymi), zasady kluczy publicznych (chroniące
dokumenty przed osobami spoza określonej grupy) i zasady serwerowe (obsługiwane
przez serwer zasad Adobe). Zasady zabezpieczeń mają tę zaletę, że za ich
pośrednictwem można automatycznie stosować te same ustawienia do wielu różnych
dokumentów. Zasady haseł i kluczy publicznych są przechowywane na komputerze
lokalnym.

Zasady utworzone przy użyciu serwera zasad Adobe są przechowywane na komputerze

serwera, co pozwala śledzić dokumenty i dynamicznie zmieniać ustawienia
zabezpieczeń. Korzystanie z serwera zasad Adobe jest odpłatne (najczęściej
odpowiednie uprawnienia wykupują firmy). Zasady serwerowe tworzy się albo w
programie Acrobat, albo na stronie internetowej serwera zasad Adobe.

Aby utworzyć zasadę dotyczącą haseł, należy:

1. Z menu Zabezpieczenie na pasku narzędzi Zadania wybrać polecenie Zarządzaj

zasadami zabezpieczeń.
2. Kliknąć na przycisku Nowy.
3. Zaznaczyć opcję Użyj haseł i kliknąć na Dalej.
4. W panelu ustawień ogólnych wpisać nazwę zasady i komentarze do niej. Aby przy
każdej próbie zastosowania zasady do dokumentu trzeba było podawać hasło i określać
ograniczenia, nie należy zaznaczać opcji Zapisz hasła razem z zasadą. Kliknąć na Dalej.
5. Jeśli opcja Zapisz hasła razem z zasadą jest zaznaczona, należy określić hasło, zmienić
ustawienia zabezpieczeń i kliknąć na Dalej. (Zobacz Opcje haseł.)
6. Kliknąć na Zakończ.

Aby utworzyć zasadę dotyczącą certyfikatów, należy:

1. Z menu Zabezpieczenie na pasku narzędzi Zadania wybrać polecenie Zarządzaj

zasadami zabezpieczeń.
2. Kliknąć na Nowy.
3. Zaznaczyć opcję Koduj przy użyciu certyfikatów kluczy publicznych i kliknąć na Dalej.
4. W panelu ustawień ogólnych wpisać nazwę zasady i komentarze do niej. Aby przy
każdej próbie zastosowania zasady do dokumentu trzeba było określać odbiorców,
należy zaznaczyć opcję Zapytaj o odbiorców przed zastosowaniem tej zasady. Kliknąć na
Dalej.
5. Jeśli opcja Zapytaj o odbiorców przed zastosowaniem tej zasady nie jest zaznaczona,
należy określić odbiorców i kliknąć na Dalej. (Zobacz Szyfrowanie plików Adobe PDF
przy użyciu certyfikatów.)
6. Kliknij na Skończ.

Aby utworzyć zasadę zabezpieczeń przy użyciu serwera zasad Adobe, należy:

1. Z menu Zabezpieczenie na pasku narzędzi Zadania wybrać polecenie Zarządzaj

zasadami zabezpieczeń.
2. Kliknąć na Nowy.
3. Zaznaczyć opcję Użyj serwera zasad Adobe, a następnie kliknąć na Dalej. (Jeśli opcja ta
jest niedostępna, komputer nie ma dostępu do serwera zasad Adobe. W razie
konieczności należy skontaktować się z administratorem systemu.
4. Jeśli nie zalogowano się jeszcze na serwerze zasad Adobe, należy wpisać nazwę
użytkownika i hasło, a następnie kliknąć na OK.
5. Wprowadzić ogólne informacje o zasadzie i kliknąć na Dalej.
● Podać nazwę i opis zasady, np. "Plan sprzedaży, wygasa po 30 dniach, nie wolno

drukować ani edytować".

● Podać okres ważności dokumentu.

● Zaznaczyć opcję Zakoduj całą zawartość dokumentu, jeśli zachodzi potrzeba

zaszyfrowania i dokumentu i jego metadanych. Zaznaczyć opcję Zakoduj całą zawartość

dokumentu z wyjątkiem metadanych, jeśli systemy archiwizowania dokumentów
i programy do ich przeszukiwania miały dostęp do metadanych dokumentu. Zaznaczyć
opcję Zakoduj tylko załączniki pliku, by zachować pełen dostęp do dokumentu, a
zaszyfrować tylko jego załączniki.
● Zaznaczyć opcję Sprawdzaj dokumenty, aby można było śledzić wszystkie zdarzenia

dotyczące dokumentu, a uwzględnione w zasadzie. Chodzi o takie zdarzenia, jak

drukowanie, modyfikowanie, przeglądanie, zamykanie, wypełnianie i podpisywanie
dokumentów.
6. Określić osoby upoważnione do otwierania dokumentu PDF:
● Dodać potencjalnych odbiorców dokumentu. Jeśli będą to użytkownicy zewnętrzni,

program wyśle do nich wiadomość e-mail z informacją, że będą mieli dostęp do

dokumentów chronionych. Wiadomość będzie zawierała łącze rejestracyjne.
● Określić uprawnienia poszczególnych odbiorców: zaznaczyć odbiorcę, wybrać opcję

Uprawnienia, określić dozwolone czynności i kliknąć na OK. Szczegółowe informacje

o uprawnieniach zapewnianych przez serwer zasad Adobe znajdują się w jego systemie
Pomocy.
7. Kliknąć na Dalej, a następnie na Skończ.
Stosowanie zasad zabezpieczeń do dokumentów

Do dokumentu PDF można zastosować albo już zdefiniowaną zasadę grupową, albo
zasadę użytkownika. Aby użyć zasady przechowywanej na serwerze zasad Adobe, należy
uzyskać połączenie z tym serwerem. Same zasady zabezpieczeń są przechowywane na
serwerze, natomiast dokumenty, do których zasady się stosuje, mogą znajdować się w
innym miejscu. Stosowanie zasad do dokumentów PDF umożliwia nie tylko program
Acrobat; do tego samego celu można użyć serii poleceń wsadu oraz innych aplikacji,
takich jak Microsoft Outlook®.

Aby zastosować zasadę zabezpieczeń do dokumentu, należy:

1. Otworzyć dokument PDF.

2. Na pasku narzędzi Zadania wybrać opcję Zabezpieczenie >Odśwież zasady
zabezpieczeń, która zapewnia dostęp do najnowszych zasad zabezpieczeń.
3. Wykonać jedną z następujących czynności:
● Wybrać zasadę w górnej części menu Zabezpieczenie na pasku narzędzi Zadania. (Jeśli

w menu nie są wyświetlane żadne zasady, należy zalogować się na serwerze zasad
Adobe. Zobacz Korzystanie z serwera zasad Adobe.) Kliknąć na Tak i mienić ustawienia
zabezpieczeń dokumentu.
● Wybrać opcję Zabezpieczenie > Zabezpiecz ten dokument, dostępną również na pasku

Zadania. Zaznaczyć zasadę i kliknąć na Zastosuj.

Usuwanie zastosowanych zasad zabezpieczeń użytkownika

Usunięcie zasady zabezpieczeń użytkownika z otwartego dokumentu PDF umożliwia

polecenie Usuń ustawienia zabezpieczenia dla tego dokumentu, które jest dostępne w
menu Zabezpieczenie na pasku narzędzi Zadania. Jeśli dokument PDF ma status
dokumentu dostępnego dla pewnej grupy użytkowników lub jeśli zachodzi potrzeba
odwołania prawa do jego otwierania, odpowiednią zasadę można zmienić, nie trzeba
natomiast jej usuwać. Aby uzyskać szczegółowe informacje o edycji zasad, należy
wybrać opcję Zabezpieczenie > Użyj internetowej konsoli APS (na pasku narzędzi
Zadania), po czym kliknąć na Pomoc.

Aby usunąć z dokumentu ustawienia zabezpieczeń, należy:

Przejść na pasek narzędzi, wybrać opcję Zabezpieczenie > Usuń ustawienia

zabezpieczeń tego dokumentu i kliknąć na OK.
Bezpieczne wysyłanie plików za pomocą eKopert

Użytkownik zabezpieczający dokument może zdecydować się na zaszyfrowanie samych

załączników. Szerszy dokument PDF, w którym te załączniki (czyli inne dokumenty) są
osadzone, nazywa się eKopertą. Metoda polegająca na szyfrowaniu samych załączników
jest szczególnie użyteczna wtedy, gdy nie jest wskazane ich modyfikowanie. Sama
eKoperta nie podlega żadnemu szyfrowaniu ani ograniczaniu uprawnień. Gdy inny
użytkownik otworzy eKopertę, może wyodrębnić z niej załączniki i zapisać je na swoim
dysku. Zapisane załączniki nie będą różnić się od oryginałów i nie będą zaszyfrowane.

Załóżmy dla przykładu, że pewna osoba chce wysłać kilka dokumentów, w tym pliki o
innym formacie niż PDF, do swojego księgowego, a zależy jej na tym, by nikt inny nie
mógł tych dokumentów obejrzeć. Najlepsza metoda wysyłki polega na osadzeniu
dokumentów eKopercie w postaci załączników, zaszyfrowaniu eKoperty w taki sposób, by
załączniki mógł otworzyć tylko księgowy, i wysłaniu eKoperty pocztą elektroniczną. Przy
takim rozwiązaniu każdy będzie mógł otworzyć kopertę, obejrzeć jej stronę tytułową i
zapoznać się ze spisem jej elementów, ale tylko księgowy będzie w stanie obejrzeć
odszyfrowane załączniki i zapisać je na swoim komputerze.

Umieszczenie plików w eKopercie zwiększa bezpieczeństwo ich przesyłania.

Tematy powiązne:

Tworzenie eKopert w celu zabezpieczenia załączników do plików

Tworzenie eKopert w celu zabezpieczenia załączników do plików

Koperty elektroniczne, zwane krótko eKopertami, można tworzyć automatycznie lub

ręcznie. Metoda pierwsza polega na wywołaniu polecenia Zabezpiecz przesyłkę PDF, co
powoduje uaktywnienie specjalnego kreatora, który prowadzi użytkownika przez
następujące czynności: wybór zdefiniowanego szablonu koperty, dołączenie plików,
zastosowanie zasad zabezpieczeń i wysłanie dokumentu. Metoda druga nie angażuje
kreatora. Użytkownik sam musi wybrać szablon (ewentualnie uczynić szablonem
pewien dokument PDF) eKoperty, ręcznie dołączyć dokumenty PDF, zastosować
ustawienia zabezpieczeń i przesłać dokument.

Aby utworzyć eKopertę przy użyciu kreatora, należy:

1. Z menu Zabezpieczenie na pasku narzędzi Zadania wybrać polecenie Zabezpiecz

przesyłkę PDF.
2. Kliknąć na Dodaj plik do wysłania, zaznaczyć załączniki i kliknąć na Otwórz.
3. Kliknąć na Dalej.
4. Zaznaczyć wybrany szablon eKoperty i kliknąć na Nowy.
5. Zaznaczyć istniejącą zasadę zabezpieczeń lub utworzyć nową, a następnie kliknąć na
OK. (Zobacz Szyfrowanie plików Adobe PDF przy użyciu zasad zabezpieczeń.)
6. Zaznaczyć metodę dostarczenia przesyłki i kliknąć na Dalej.
7. Określić swoją tożsamość i kliknąć na Dalej.
8. Kliknąć na Skończ.

Aby utworzyć eKopertę ręcznie, należy:

1. Wykonać jedną z następujących czynności:

● Wybrać polecenie Utwórz PDF > Z szablonu dokumentów i wybrać jeden z gotowych

szablonów. Wprowadzić adresy e-mail w polach Do i Od, podpisać dokument, dodać

załączniki i wysłać dokument.
● Wybrać polecenie Utwórz PDF > Z szablonu dokumentu > Z pliku, zaznaczyć inny

dokument PDF i kliknąć na OK. Pojawi się wersja dokumentu bez nazwy.
● Otworzyć dokument PDF, który będzie pełnił funkcję eKoperty.

2. Wybrać polecenie Dokument > Załącz plik, aby dodać załączniki. (Zobacz Dodawanie
załączników do dokumentów Adobe PDF.)
3. Zastosować do dokumentu wybrane zabezpieczenie:
● Hasło. W oknie dialogowym Hasło zabezpieczenia należy przejść do menu Zgodność,

zaznaczyć opcję Acrobat 7.0 i nowszy oraz opcję Zakoduj tylko załączniki pliku.
Następnie należy określić hasło i ustawić inne opcje. (Zobacz Opcje haseł.)
● Szyfrowanie za pomocą klucza publicznego. (Zobacz Szyfrowanie plików Adobe PDF

przy użyciu certyfikatów.)

● Szyfrowanie przy użyciu zasad. (Zobacz Szyfrowanie plików Adobe PDF przy użyciu

zasad zabezpieczeń.)
4. Wybrać polecenie Plik > E-mail i wysłać plik zawierający załączniki.
Identyfikatory elektroniczne i metody zatwierdzania

Korzystanie z elektronicznych identyfikatorów i metod zatwierdzania

Zarządzanie certyfikatami identyfikatorów elektronicznych
Ustawianie preferencji zarządzania zaufaniem
Korzystanie z elektronicznych identyfikatorów i metod
zatwierdzania

Identyfikator elektroniczny, określany krótko elektronicznym ID, pozwala utworzyć

podpis cyfrowy lub odszyfrować zakodowany dokument PDF. Identyfikatory
elektroniczne nazywa się czasami kluczami prywatnymi, referencjami lub profilami.
Przed rozpoczęciem podpisywania lub deszyfrowania dokumentu użytkownik musi
wybrać odpowiedni identyfikator elektroniczny. Identyfikatory takie są zwykle chronione
hasłami, a są przechowywane albo w plikach PKCS#12, albo na kartach inteligentnych,
albo w magazynie identyfikatorów systemu Windows. Elektroniczne ID można uzyskać
od wyspecjalizowanej niezależnej organizacji, można też utworzyć własny identyfikator
z auto-podpisem i udostępniać informacje o własnym podpisie innym osobom
używającym certyfikatu klucza publicznego. Certyfikat stanowi potwierdzenie
elektronicznego ID użytkownika, a ponadto zawiera informacje używane do ochrony
danych. (Zobacz Zarządzanie certyfikatami identyfikatorów elektronicznych.)

Złożenie podpisu elektronicznego powoduje osadzenie w podpisywanym dokumencie

unikatowej sekwencji zaszyfrowanych liczb. Odbiorca dokumentu musi uzyskać
certyfikat autora podpisu i na jego podstawie sprawdzić, czy złożony podpis jest zgodny
z elektronicznym ID autora. Program Adobe Acrobat 7.0 zawiera specjalne narzędzie
(handler), które zapewnia dostęp do różnych lokalizacji zaufanych certyfikatów.
Lokalizacje te obejmują magazyn certyfikatów firmy Microsoft (wykorzystywany w
systemie Windows), zaszyfrowane pliki typu PKCS#12 (które uznaje się za standard) oraz
zaszyfrowane pliki PKCS#11 (przechowywane na kartach inteligentnych).

Tematy powiązne:

Uzyskiwanie identyfikatorów elektronicznych od organizacji niezależnych

Tworzenie identyfikatorów elektronicznych
Wyszukiwanie i dodawanie istniejących identyfikatorów elektronicznych
Wybór identyfikatorów elektronicznych
Korzystanie z elektronicznych ID firm niezależnych
Uzyskiwanie identyfikatorów elektronicznych od organizacji
niezależnych

Elektroniczne ID są wydawane zwykle przez wyspecjalizowane organizacje, a zarówno

procedura ich wydawania, jak i przyszłego wykorzystywania ma charakter urzędowy.
Niektóre firmy niezależne, np. Entrust, oferują zaawansowane funkcje zabezpieczeń.
Organizacje takie są nazywane często urzędami certyfikacji lub operatorami podpisów.
Firmy takie zajmują się sprawdzaniem tożsamości użytkowników, wydawaniem kluczy
prywatnych, ochroną kluczy publicznych i utrzymywaniem spójności systemów
komputerowych. Jeśli użytkownik podpisuje dokumenty, występując w różnych rolach,
ewentualnie używa różnych metod zatwierdzania, może utworzyć lub zamówić kilka
różnych elektronicznych ID. Informacje o dostawcach zaawansowanych funkcji
zabezpieczeń można uzyskać w witrynie internetowej firmy Adobe.

Aby uzyskać informacje o identyfikatorach oferowanych przez organizacje

niezależne, należy:

1. Wybrać polecenie Zaawansowane > Ustawienia zabezpieczenia.

2. Zaznaczyć identyfikator elektroniczny (po lewej stronie).
3. Kliknąć na przycisk Dodaj ID.
4. Zaznaczyć opcję Pobierz elektroniczne ID niezależnej firmy, kliknąć na przycisku Dalej
i postępować zgodnie z instrukcjami wyświetlanymi na stronie internetowej.

Aby określić domyślną metodę podpisywania, należy:

1. Wybrać polecenie Edycja > Preferencje (Windows) lub Acrobat > Preferencje (Mac OS)
i zaznaczyć opcję Zabezpieczanie.
2. Kliknąć na przycisku Preferencje zaawansowane i zaznaczyć zakładkę Tworzenie.
3. Wybrać metodę podpisywania z menu Domyślna metoda używana podczas
podpisywania i kodowania dokumentów.
Tworzenie identyfikatorów elektronicznych

Jeśli użytkownik nie korzysta z usług niezależnego dostawcy identyfikatorów

elektronicznych, może utworzyć własny identyfikator z auto-podpisem. W pliku
elektronicznego ID z auto-podpisem są zawarte: klucz prywatny - używany do
podpisywania i deszyfrowania dokumentów, oraz klucz publiczny - będący składnikiem
certyfikatu, a używany do sprawdzania wiarygodności podpisów i szyfrowania
dokumentów.

Program pozwala tworzyć identyfikatory elektroniczne typu PKCS#12 (jest to

standardowy format szyfrowania danych) oraz identyfikatory elektroniczne zgodne z
domyślnymi standardami systemu Windows (przechowywane w magazynie
certyfikatów systemu Windows). Nazwy plików typu PKCS#12 mają rozszerzenie.pfx w
systemie Windows i .p12 w systemie Mac OS.

Aby utworzyć plik elektronicznego ID z auto-podpisem, należy:

1. Wybrać polecenie Zaawansowane > Ustawienia zabezpieczenia.

2. Zaznaczyć identyfikator elektroniczny (po lewej stronie) i kliknąć na przycisku Dodaj ID.
3. Zaznaczyć opcję Utwórz elektroniczne ID z auto-podpisem, po czym kliknąć dwa razy
z rzędu na przycisku Dalej.
4. Określić sposób przechowywania elektronicznego ID i kliknąć na przycisku Dalej:
● Zaznaczyć opcję Nowy plik elektronicznego ID PKCS#12, aby informacje o

identyfikatorze były zapisane w pliku, który będzie można wymieniać z innymi osobami.
● Zaznaczyć opcję Windows Certificate Store (tylko w systemie Windows), aby informacje

o identyfikatorze były umieszczone w specjalnym magazynie, do którego będą miały

dostęp inne aplikacje systemu Windows.
5. Wpisać nazwę i inne informacje o identyfikatorze. Podana nazwa będzie wyświetlana
w polu podpisu lub na zakładce Podpisy podczas zatwierdzania lub podpisywania
dokumentu.
6. Zaznaczyć opcję Włącz obsługę Unicode, aby użyć wartości Unicode dla znaków
rozszerzonych. Następnie należy określić wartości Unicode w odpowiednich polach.
(opcja)
7. Wybrać z menu algorytm szyfrowania klucza. 2048-bitowy algorytm RSA zapewnia
większe bezpieczeństwo niż 1024-bitowy algorytm RSA, choć ten drugi jest bardziej
uniwersalny.
8. W menu Przeznaczenie elektronicznego ID zdecydować, czy identyfikator będzie
używany podczas weryfikacji podpisów cyfrowych, podczas deszyfrowania danych, czy
też w obydwu sytuacjach. (Zobacz Szyfrowanie plików Adobe PDF przy użyciu
certyfikatów.)
9. Kliknąć na przycisku Dalej, po czym określić nazwę i miejsce zapisania pliku
elektronicznego ID.
10. Wpisać hasło; hasła muszą liczyć co najmniej 6 znaków i nie mogą zawierać ani
podwójnych cudzysłowów, ani żadnego z następujących znaków: ! @ # $ % ^ & *, | \; < >
_. W obydwu polach, Wybierz hasło i Potwierdź hasło, należy wpisać hasło. Kliknąć na
przycisk Dalej.
11. Kliknąć na przycisk Skończ.

Wyeksportować i wysłać elektroniczne ID do wszystkich osób, które będą sprawdzały

autentyczność podpisu. (Zobacz Zarządzanie certyfikatami identyfikatorów
elektronicznych.)

Ważne: Należy utworzyć kopię zapasową pliku z elektronicznym ID. Gdyby plik ten
został utracony lub uszkodzony, ewentualnie gdyby użytkownik zapomniał hasła, nie
mógłby ani składać podpisów, ani zatwierdzać podpisów.
Wyszukiwanie i dodawanie istniejących identyfikatorów
elektronicznych

Jeśli pewien istniejący plik elektronicznego ID nie figuruje na liście identyfikatorów

elektronicznych, można go odszukać i dodać do listy. Pliki takie należą często do
kategorii zaszyfrowanych plików typu PKCS#12, a te mają rozszerzenia. pfx w systemie
Windows i . p12 w systemie Mac OS. Pliki utworzone w starszych wersjach programu
Acrobat mogą mieć rozszerzenie. apf. Jeśli zostanie odszukany plik o rozszerzeniu. apf,
program może zaproponować jego konwersję na jeden z formatów obsługiwanych.

Aby odszukać i dodać pliki elektronicznych ID, należy:

1. Wybrać polecenie Zaawansowane > Ustawienia zabezpieczenia.

2. Zaznaczyć identyfikator elektroniczny (po lewej stronie) i kliknąć na przycisku Dodaj ID.
3. Zaznaczyć opcję Znajdź istniejący identyfikator elektroniczny, po czym kliknąć na
przycisku Dalej.
4. Kliknąć na przycisku Przeglądaj, zaznaczyć identyfikator i kliknąć na przycisku Otwórz.
5. Wpisać hasło identyfikatora, po czym kliknąć na przycisku Dalej.
6. Kliknąć na przycisk Skończ.
Wybór identyfikatorów elektronicznych

Przed rozpoczęciem operacji zatwierdzania, podpisywania lub deszyfrowania

dokumentów PDF program może monitować o wybór pliku elektronicznego ID. Chcąc
uniknąć powtarzających się monitów, można zdecydować, iż pewien identyfikator ma
być używany na stałe lub do momentu zamknięcia programu Acrobat. Jeśli chodzi o
przeznaczenie identyfikatorów, to można określić, czy będą używane podczas
podpisywania dokumentów, deszyfrowania dokumentów, czy też w obydwu sytuacjach.

Aby wybrać domyślny plik elektronicznego ID z auto-podpisem, należy:

1. Wybrać polecenie Zaawansowane > Ustawienia zabezpieczenia.

2. Zaznaczyć identyfikator elektroniczny (po lewej stronie).
3. W menu Ustaw domyślnie zdecydować, czy dany identyfikator elektroniczny będzie
używany podczas podpisywania dokumentów, deszyfrowania dokumentów, czy też
w obydwu sytuacjach.

Jeśli wyłączono opcję monitowania o identyfikator elektroniczny, to obok każdego z

identyfikatorów przeznaczonych do podpisywania i deszyfrowania jest wyświetlana
ikona kłódki z piórem , obok każdego z identyfikatorów przeznaczonych do samego
deszyfrowania - ikona kłódki , a obok każdego z identyfikatorów przeznaczonych do
samego podpisywania - ikona pióra .
Korzystanie z elektronicznych ID firm niezależnych

Podczas zatwierdzania, podpisywania lub szyfrowania dokumentów można korzystać

z metody zabezpieczeń oferowanej przez firmę niezależną. Po zainstalowaniu
niezależnego operatora podpisów często pojawia się nowe menu. Można je traktować
bądź jako alternatywę dla dotychczasowych poleceń dotyczących zarządzania
podpisami elektronicznymi, bądź jako ich uzupełnienie. Oprócz tego w menu Edycja
(Windows) lub w menu programu Acrobat może pojawić się podmenu (Mac OS)
Preferencje produktów niezależnych firm, za pomocą którego można będzie ustawić
preferencje metody oferowanej przez firmę niezależną.

Aby określić niezależną metodę zabezpieczania, należy:

1. W razie potrzeby zainstalować niezależnego operatora podpisów.

2. Wybrać polecenie Edycja > Preferencje (Windows) lub Acrobat > Preferencje (Mac OS),
po czym kliknąć na przycisku Zabezpieczenie.
3. Kliknąć na przycisku Własności zaawansowane.
4. Wybrać metodę z menu Domyślna metoda używana podczas podpisywania i
kodowania dokumentów, w którym są dostępne wszystkie metody zainstalowane w
folderze Acrobat Plug-ins.
5. Kliknąć na przycisku OK.
Zarządzanie certyfikatami identyfikatorów elektronicznych

Certyfikat identyfikatora elektronicznego zawiera klucz publiczny, który służy, z jednej

strony, do sprawdzania autentyczności podpisów elektronicznych, a z drugie - do
szyfrowania dokumentów.

● Sprawdzanie autentyczności podpisów. Użytkownik podpisujący dokumenty

elektroniczne musi udostępnić swój certyfikat wszystkim osobom, które będą
sprawdzać autentyczność jego podpisu na otrzymywanych dokumentach. Właściwie
każdy, kto zamierza sprawdzać podpisy, musi utworzyć na swoim komputerze listę
zaufanych certyfikatów, nazywanych zaufanymi tożsamościami. (Zobacz Zatwierdzanie
podpisów.)
● Szyfrowanie dokumentów. Użytkownik szyfrujący dokument musi uzyskać certyfikaty
osób, które będą jego odbiorcami. Certyfikaty takie może odnaleźć w specjalnych
katalogach zaufanych tożsamości lub pobrać z przygotowanej samodzielnie listy
zaufanych tożsamości. Program Acrobat zapamiętuje certyfikaty określone jako zaufane.

Metodę Zabezpieczenie certyfikatu Windows można ponadto skonfigurować w taki

sposób, aby były akceptowane tożsamości przechowywane we wspólnym Magazynie
certyfikatów systemu Windows. (Zobacz Ustawianie preferencji podpisów
elektronicznych. ) Firmy niezależne mogą stosować inne metody sprawdzania
tożsamości; niektóre z nich mogą być zintegrowane z programem Acrobat.

Tematy powiązne:

Udostępnianie certyfikatu elektronicznego ID

Uzyskiwanie informacji o identyfikatorach elektronicznych od innych użytkowników
Sprawdzanie informacji dotyczących certyfikatów
Określanie poziomu zaufania certyfikatu
Konfigurowanie katalogów wyszukiwania tożsamości
Udostępnianie certyfikatu elektronicznego ID

Jeśli użytkownik chce udostępnić swój certyfikat elektronicznego ID z auto-podpisem

innym osobom, może wyeksportować go w postaci pliku FDF lub przesłać
bezpośrednio pocztą e-mail. Jeśli korzysta z niezależnej metody zabezpieczania, nie
musi wcale udostępniać swojego certyfikatu. Wszelkich informacji na ten temat należy
szukać w dokumentacji firmy oferującej tę metodę.

Aby udostępnić swój certyfikat elektronicznego ID, należy:

1. Wybrać polecenie Zaawansowane > Ustawienia zabezpieczenia.

2. Zaznaczyć identyfikator elektroniczny (po lewej stronie).
3. Aby sprawdzić poprawność informacji o certyfikacie, należy zaznaczyć elektroniczne ID,
które będzie udostępnione, kliknąć na przycisku Ustawienia, a następnie na przycisku
Pokaż szczegóły certyfikatu. Aby powrócić do okna dialogowego Ustawienia
zabezpieczenia, należy kliknąć na przycisku OK.
4. Po zaznaczeniu elektronicznego ID należy kliknąć na przycisku Certyfikat eksportu.
5. Wykonać jedną z następujących czynności:
● Zaznaczyć opcję Wyślij dane e-mailem i kliknąć na przycisku Dalej, aby elektroniczne ID

zostało wysłane do innego użytkownika. Należy określić adres, kliknąć na przycisku E-

mail, po czym wysłać wiadomość e-mail.
● Zaznaczyć opcję Zapisz dane w pliku i kliknąć na przycisku Dalej, aby zapisać certyfikat

elektronicznego ID w pliku FDF. Należy odszukać plik certyfikatu i kliknąć na przycisku

Zapisz.
Uzyskiwanie informacji o identyfikatorach elektronicznych od
innych użytkowników

Użytkownik ma możliwość zapisywania kopii certyfikatów elektronicznych ID innych

osób na tzw. liście zaufanych tożsamości. Lista taka przypomina książkę adresową. Służy
przede wszystkim do sprawdzania autentyczności podpisów elektronicznych. Ponadto,
pozwala równie? szyfrować pliki. (Zobacz Szyfrowanie plików Adobe PDF przy użyciu
certyfikatów.)

Zalecana metoda dodawania certyfikatu użytkownika do listy zaufanych tożsamości

polega na zaimportowaniu certyfikatu z nadesłanego przez tego użytkownika pliku FDF.
Inna metoda, choć nie jest ona tak bezpieczna, polega na uzyskaniu certyfikatu
bezpośrednio z dokumentu PDF, który został podpisany przez osobę posługującą się
elektronicznym ID z auto-podpisem.

Aby zażądać certyfikatu od innego użytkownika, należy:

1. Wybrać polecenie Zaawansowane > Zaufane tożsamości.

2. Kliknąć na przycisku Wymagany kontakt.
3. Wpisać swoje nazwisko, adres e-mail i informacje kontaktowe.
4. Aby inni użytkownicy mogli dodawać certyfikat do swoich list zaufanych tożsamości,
należy zaznaczyć opcję Dołącz moje certyfikaty.
5. Zdecydować, czy żądanie ma być wysłane pocztą e-mail, czy może zapisane w postaci
pliku i wysłane później, a następnie kliknąć na przycisku Dalej.
6. W innym wypadku należy zaznaczyć plik elektronicznego ID, wpisać hasło i kliknąć na
przycisku Zaznacz.
7. Wykonać jedną z następujących czynności:
● Jeśli pojawi się okno dialogowe Utwórz wiadomość e-mail, wpisać temat wiadomości

oraz adres osoby, do której jest kierowana prośba o certyfikat. W oknie domyślnej
aplikacji pocztowej zostanie otwarta nowa wiadomość e-mail z załączoną prośbą
o certyfikat. Wiadomość tę należy wysłać.
● Jeśli pojawi się okno dialogowe Eksportuj dane jako, wybrać miejsce zapisania pliku

certyfikatu, wpisać nazwę pliku, kliknąć na przycisku Zapisz, następnie na przycisku OK.

Aby dodać certyfikat otrzymany pocztą e-mail do listy zaufanych tożsamości, należy:

1. Po otrzymaniu wiadomości dotyczącej certyfikatu otworzyć jej załącznik w programie

Acrobat, po czym kliknąć na przycisku Ustaw zaufany kontakt.
2. Zaznaczyć opcje zaufania i kliknąć na przycisku OK. Ponownie kliknąć na przycisku OK,
a następnie Zamknij.

Aby dodać certyfikat ze swojej listy zaufanych tożsamości, należy:

1. Jeśli certyfikaty są obsługiwane za pomocą funkcji Certyfikaty systemu Windows,

ustawić następującą preferencję zabezpieczeń: Importuj i wykorzystuj certyfikaty z
magazynu certyfikatów systemu Windows. W oknie dialogowym Zaawansowane
preferencje podpisów elektronicznych kliknąć na zakładce Integracja z systemem
Windows, zaznaczyć pożądane opcje, kliknąć na przycisku OK, a potem jeszcze raz na
OK. (Zobacz Ustawianie preferencji podpisów elektronicznych.)
2. Wybrać polecenie Zaawansowane > Zaufane tożsamości.
3. Kliknąć na przycisku Dodaj kontakty.
4. Wykonać jedną z następujących czynności:
● Jeśli są dozwolone elektroniczne ID certyfikatów systemu Windows, należy zaznaczyć

odpowiedni katalog i odpowiednią grupę.

● Jeśli jest skonfigurowany katalog tożsamości, należy zaznaczyć odpowiedni katalog

i odpowiednią grupę. Następnie można kliknąć na przycisku Wyszukaj, aby odszukać

konkretne certyfikaty. (Zobacz Konfigurowanie katalogów wyszukiwania tożsamości.)
● Kliknąć na przycisku Przeglądaj, aby odszukać plik certyfikatu, po czym kliknąć na

przycisku Otwórz.
5. Zaznaczyć dodany certyfikat i kliknąć na przycisku Szczegóły.
6. Przejrzeć zawartość okna dialogowego Atrybuty certyfikatu i zanotować liczby w polach
Odcisk palca MD5 i Odcisk palca SHA-1. Potwierdzić wiarygodność informacji u źródła
certyfikatu. Jeśli informacje nie okażą się wiarygodne, certyfikatu nie będzie można
uznać za zaufany. Kliknąć na przycisku OK.
7. Po sprawdzeniu wiarygodności informacji, kliknąć na przycisku Zaufaj, a następnie na
przycisku OK.

Aby dodać certyfikat przy użyciu podpisu w dokumencie PDF, należy:

1. Otworzyć dokument PDF zawierający auto-podpis.

2. Kliknąć na podpisie, aby przejść do sprawdzania jego autentyczności.
3. Kliknąć na przycisku Własności podpisu, a następnie kliknąć na przycisku Pokaż certyfikat.
4. Przejrzeć zawartość okna dialogowego Atrybuty certyfikatu i zanotować liczby w polach
Odcisk palca MD5 i Odcisk palca SHA-1. Potwierdzić wiarygodność informacji u źródła
certyfikatu. Po upewnieniu się co do ich wiarygodności należy kliknąć na przycisku
Zamknij, na przycisku Zaufana tożsamość, na przycisku OK, a następnie określić opcje
zaufania i kliknąć na przycisku Import.

Aby usunąć certyfikat z listy zaufanych certyfikatów, należy:

1. Wybrać polecenie Zaawansowane > Ustawienia zabezpieczenia.

2. Zaznaczyć certyfikat i kliknąć na przycisku Usuń ID.
Sprawdzanie informacji dotyczących certyfikatów

W oknie dialogowym Atrybuty certyfikatu można obejrzeć atrybuty oraz inne informacje
dotyczące certyfikatu. Gdy użytkownik przekaże swój certyfikat innym osobom, może
polecić im porównanie informacji dołączonych do certyfikatu z posiadanymi odciskami.
Użytkownicy mogą sprawdzać informacje dotyczące swoich własnych plików
elektronicznych ID oraz plików importowanych.

Okno dialogowe Przegląd certyfikatów zawiera następujące informacje o certyfikacie:

okres ważności certyfikatu, przeznaczenie certyfikatu, unikalny numer seryjny certyfikatu
i wybraną metodę klucza publicznego.

Aby sprawdzić informacje dotyczące własnego certyfikatu, należy:

1. Wybrać polecenie Zaawansowane > Ustawienia zabezpieczenia.

2. Zaznaczyć swój identyfikator cyfrowy i kliknąć na przycisku Szczegóły certyfikatu.

Aby sprawdzić informacje dotyczące certyfikatu, należy:

1. Wybrać polecenie Zaawansowane > Zaufane tożsamości.

2. Zaznaczyć kontakt i kliknąć na przycisku Szczegóły.
3. Zaznaczyć nazwę i kliknąć na przycisku Pokaż certyfikat.
Określanie poziomu zaufania certyfikatu

Istnieje możliwość zmiany ustawień zaufania certyfikatu. Na przykład, jeśli ma pewność

co do pochodzenia pewnego certyfikatu, może tak zmienić jego ustawienia, aby zawsze
akceptować podpisy elektroniczne i dokumenty tworzone przy jego użyciu, a nawet
akceptować zawarte w dokumentach obiekty dynamiczne i skrypty JavaScript.

Aby obejrzeć poziom zaufania certyfikatu, należy:

1. Wybrać polecenie Zaawansowane > Zaufane tożsamości.

2. Zaznaczyć kontakt po lewej stronie, po czym kliknąć na przycisku Szczegóły.
3. Zaznaczyć nazwę po lewej i kliknąć na przycisku Edycja ustawień zaufania.
4. Na zakładce Ustawienia zaufania zaznaczyć jedną z następujących opcji określających
elementy godne zaufania:
● Podpisy i dokumenty z zaufanego źródła.

● Zatwierdzone dokumenty. Będą akceptowane dokumenty zatwierdzone przez autora

własnym podpisem.
● Elementy dynamiczne. Będą akceptowane przyciski, łącza, filmy i inne elementy

dynamiczne.
● Osadzone skrypty JavaScript. Będą akceptowane osadzone skrypty.

5. Ponownie kliknąć na przycisku OK, a następnie Zamknij.

Konfigurowanie katalogów wyszukiwania tożsamości

Katalogi wyszukiwania tożsamości są pomocne w wyszukiwaniu certyfikatów

zapisanych na serwerach sieciowych, w tym na serwerach LDAP (Lightweight Directory
Access Protocol). Magazyny certyfikatów są pomocne przy szyfrowaniu danych w
obrębie grup roboczych. Po odszukaniu certyfikatu elektronicznego ID można dodać go
do listy zaufanych tożsamości, dzięki czemu nie trzeba będzie wyszukiwać go ponownie.

Aby skonfigurować katalog wyszukiwania tożsamości, należy:

1. Wybrać polecenie Zaawansowane > Ustawienia zabezpieczenia.

2. Zaznaczyć opcję Serwery katalogów (po lewej stronie).
3. Kliknąć na przycisku Nowy, określić nazwę katalogu i ustawienia serwera, a następnie
kliknąć na przycisku OK.

Aby uzyskać więcej informacji o ustawieniach serwera, należy skontaktować się

z administratorem systemu.
Ustawianie preferencji zarządzania zaufaniem

W oknie dialogowym Preferencje jest dostępny panel Zarządzanie zaufaniem, który

umożliwia zmianę ustawień zabezpieczeń multimediów dotyczących dokumentów
zaufanych i niezaufanych. Na przykład, ustawienia te mogą zezwalać na odtwarzanie
tylko zaufanych plików multimedialnych.

Dokument ma status zaufanego, jeśli figuruje na liście zaufanych dokumentów i

autorów. Gdy pewien dokument niezaufany zawiera klip multimedialny o uprawnieniu
Pytaj, a użytkownik zdecyduje się klip ten odtworzyć, program zasugeruje mu dodanie
dokumentu do listy zaufanych dokumentów. Jeśli użytkownik zgodzi się na to, zarówno
dokument, jak i certyfikat jego autora, zostaną dodane do listy. Od tej chwili wszystkie
dokumenty z tym certyfikatem będą traktowane jako zaufane.

Aby ustawić preferencje zarządzania zaufaniem, należy:

1. Wybrać polecenie Edycja > Preferencje (Windows) lub Acrobat > Preferencje (Mac OS)
i zaznaczyć opcję Zabezpieczanie.
2. W menu Wyświetl uprawnienia dla zdecydować, czy mają być wyświetlane uprawnienia
zabezpieczeń dokumentów zaufanych czy niezaufanych.
3. Zdecydować, czy za pośrednictwem dokumentów zaufanych (lub niezaufanych) będzie
można otwierać inne pliki lub uruchamiać aplikacje.
4. Aby zezwolić na odtwarzanie klipów multimedialnych, w obszarze Ustawienia
przyzwoleń multimedialnych należy zaznaczyć opcję Pozwól na operacje multimedialne.
5. Aby zmienić ustawienia uprawnień dotyczące konkretnego odtwarzacza
multimedialnego, zaznaczyć odtwarzacz na liście, przejść do menu Zmień uprawnienie
wyboru odtwarzacza multimedialnego i wybrać jedną z następujących opcji:
● Ustawienie Zawsze powoduje, że odtwarzacz będzie używany bez monitowania.

● Ustawienie Nigdy powoduje, że odtwarzacz nie będzie używany.

● Ustawienie Pytaj powoduje, że użycie odtwarzacza będzie poprzedzane pytaniem

(monitem) programu. Dzięki zaznaczeniu tej opcji podczas akceptacji danego

odtwarzacza będzie można zdecydować o dołączeniu (względnie nie dołączeniu)
niezaufanego dokumentu do listy dokumentów zaufanych.
6. Ustawić opcje odtwarzania multimediów, zaznaczając dowolną spośród następujących
opcji:
● Zezwól na odtwarzanie w ruchomym oknie bez paska tytułowego.

● Zezwól na wyświetlanie tytułu w ruchomym oknie odtwarzania.

● Zezwól na odtwarzanie w oknie pełnśkranowym.

Informacje o ustawianiu ogólnych preferencji multimediów znajdują się

w części Określanie preferencji multimedialnych.
DOSTĘP I ZAWIJANIE

Ułatwienia dostępu do dokumentów Adobe PDF

Używanie i optymalizacja funkcji zawijania
Zawijanie zawartości oznakowanych dokumentów Adobe PDF
Sprawdzanie dostępności dokumentów Adobe PDF
Ułatwienia dostępu do dokumentów Adobe PDF

Program Adobe Acrobat 7.0 zawiera dwa osobne zestawy funkcji ułatwiających dostęp
do dokumentów--tj. funkcji wspomagających użytkowników niewidomych,
niedowidzących i niepełnosprawnych ruchowo. Funkcje z pierwszego zestawu ułatwiają
tworzenie dostępnych dokumentów PDF z dokumentów istniejących lub nowych.
Funkcje te obejmują proste metody sprawdzania dostępności (tj. ułatwień dostępu)
i znakowania dokumentów PDF. (Zobacz Ułatwianie dostępu do istniejących
dokumentów Adobe PDF.)

Inne, bardziej złożone funkcje umożliwiają edycję struktury pliku PDF pod kątem
ułatwień dostępu i zmiany sposobu czytania. (Zobacz Sprawdzanie kolejności odczytu
dokumentu). Należy pamiętać o tym, że dostosowując dokumenty do potrzeb osób
niepełnosprawnych, poszerza się krąg ich potencjalnych odbiorców, a ponadto
wychodzi się na przeciw nowym standardom projektowania dokumentów.

Funkcje z drugiego zestawu mają za zadanie ułatwić przeglądanie i wyświetlanie

dokumentów osobom niepełnosprawnym ruchowo i niedowidzącym. Wiele z nich
można dostosować za pomocą Asystenta ustawiania dostępu. (Zobacz Określanie
preferencji dostępu.):

● Poruszanie i klikanie myszą za pomocą klawiatury. (Zobacz Korzystanie ze skrótów

klawiaturowych ułatwiających nawigację i wybór poleceń z menu.)
● Obsługa technik wspomagających (np. czytników ekranu i narzędzi powiększających),
które dotyczą czytania, a także konwersji tekstu na dźwięki lub symbole alfabetu
braille'a. (Zobacz Korzystanie z czytników ekranu i Przekazywanie tekstu do drukarki
obsługującej pismo Braille'a.)
● Funkcje zwiększające widoczność tekstu i obrazków. (Zobacz Korzystanie z kolorów
wysokokontrastowych.)
● Funkcje odpowiedzialne za zawijanie tekstu, przeglądanie go w dużym powiększeniu
lub za pomocą urządzeń PDA (Portable Device Assistants). (Zobacz Zawijanie zawartości
oznakowanych dokumentów Adobe PDF.)
● Obsługa mowy w systemach bez technik wspomagających. (Zobacz Korzystanie z
funkcji Odczytywanie na głos.)
● Funkcje automatycznego przewijania dokumentów, z minimalnym wykorzystaniem
klawiatury. (Zobacz Automatyczne przewijanie.)

Więcej informacji o tworzeniu dokumentów PDF dostosowanych do potrzeb osób

niepełnosprawnych i korzystaniu z różnych ułatwień dostępu znajduje się na witrynie
internetowej firmy Adobe, pod adresem http://access.adobe.com.

Tematy powiązne:

Elementy dostępnych dokumentów Adobe PDF

Wpływ znaczników na dostępność dokumentu
Elementy dostępnych dokumentów Adobe PDF

Chcąc dostosować dokumenty PDF do potrzeb osób niepełnosprawnych, można wziąć

pod uwagę następujące czynniki:

Kolejność odczytu

Dostęp do treści dokumentu PDF za pomocą czytników ekranu lub narzędzi

konwertujących tekst na mowę zależy istotnie od właściwej struktury dokumentu.
Strukturę tę definiuje się za pomocą znaczników, które wskazują nagłówki, akapity,
sekcje, tabele i inne elementy stron, a ponadto określają kolejność odczytu.
(Zobacz Znakowanie dokumentów Adobe PDF w celu zwiększenia ich dostępności.)

Po wstawieniu znaczników użytkownik ma możliwość sprawdzenia kolejności odczytu

i poprawienia wszelkich błędów; służy do tego narzędzie Retusz kolejności odczytu.
(Zobacz Sprawdzanie kolejności odczytu dokumentu.)

Opisy obrazków, pól formularzy i łącz

Takie elementy dokumentów, jak ilustracje, wykresy czy interaktywne pola formularzy,
nie są dostępne dla czytników ekranu, o ile nie dołączono do nich specjalnych opisów w
postaci tekstu zastępczego. Podobny problem dotyczy łączy internetowych; zawarte w
nich suche adresy są niezbyt czytelne, dlatego też lepiej dołączyć do nich dłuższe opisy.

Mając na uwadze osoby niepełnosprawne, autorzy dokumentów powinni opatrzyć

wszystkie nie tekstowe elementy dokumentów PDF specjalnymi podpowiedziami lub
opisami (w postaci tekstu zastępczego). (Zobacz Sprawdzanie tekstów zastępczych do
ilustracji i dodawanie ich do ilustracji lub Dostosowywanie formularzy Adobe PDF do
potrzeb osób niepełnosprawnych.)

Uwaga: Dokumenty PDF, które powstały przez zeskanowanie wydruków, mają format
obrazków, a nie dokumentów tekstowych i z tego powodu nie można wstawiać w nich
żadnych znaczników (nie można zatem ani określić kolejności odczytu, ani uwidocznić
struktury dokumentu).

Informacje o konwersji tekstów zeskanowanych do formatu zwykłego tekstu można

znaleźć w temacie Konwersja stron zeskanowanych jako obrazki na strony zawierające
rozpoznawalny tekst; można też zapoznać się z funkcją Adobe Paper Capture, którą
opisano w witrynie internetowej firmy Adobe pod adresem www.adobe.com.

Przeglądanie dokumentów

Elementy wspomagające przeglądanie dokumentów, takie jak łącza, zakładki, nagłówki i

spisy treści, ułatwiają czytelnikowi wyświetlanie dokładnie tych fragmentów tekstu, o
które mu chodzi. Szczególnie użyteczne w tym względzie są zakładki, które można
tworzyć wprost z nagłówków dokumentu. (Zobacz Tworzenie zakładek i Tworzenie łącz.)

Język dokumentu

Jeśli autor dokumentu nie określił jego języka, funkcja pełnego sprawdzania dokument
zwraca błąd. (Zobacz Dodawanie do znaczników informacji dodatkowych).

Zabezpieczenia

Ułatwienia dostępu do dokumentu PDF mogą współistnieć z pewnymi

zabezpieczeniami, które chronią dokument, na przykład, przed drukowaniem,
kopiowaniem, rozpakowywaniem, komentowaniem lub edytowaniem. By dokumenty
mające takie zabezpieczenia były dostępne dla czytelników ekranu, należy określić niski
lub wysoki poziom szyfrowania (ustawia się go przy okazji wyboru metody zabezpieczeń
w oknie dialogowym Własności dokumentu).

Aby włączyć niski poziom szyfrowania, należy zaznaczyć opcję Włącz kopiowanie tekstu,
obrazków i innej zawartości; aby włączyć wysoki poziom szyfrowania, należy zaznaczyć
opcję Włącz dostęp czytników ekranu dla niedowidzących do tekstu. Opcje te ustawia
się w oknie dialogowym Hasło zabezpieczenia - Ustawienia. (Zobacz Opcje haseł.)
Wpływ znaczników na dostępność dokumentu

Uczynienie dokumentu PDF maksymalnie dostępnym dla osób niepełnosprawnych

wymaga umieszczenia w nim pewnych znaczników. Dzięki znacznikom zostaje
uwydatniona struktura dokumentu, struktura przedstawiana w formie tzw. drzewa
logicznej struktury dokumentu. Drzewo takie obrazuje układ kluczowych elementów
dokumentu, takich jak strona tytułowa, rozdziały, podrozdziały i ustępy. Może też
określać szczegółowo kolejność odczytu dokumentu, a w ten sposób ułatwić jego
przeglądanie (jest to szczególnie ważne w przypadku długich dokumentów).

Drzewo logicznej struktury dokumentu jest wykorzystywane przez pewne narzędzia

wspomagające użytkowników niepełnosprawnych - użytkowników, którzy nie mogą
obejrzeć dokumentu w postaci graficznej. Na podstawie informacji zawartych w drzewie
narzędzia te konwertują elementy graficzne dokumentu na inną postać, np. dźwiękową,
zachowując przy tym oryginalne znaczenia. W przypadku dokumentów
nieoznakowanych drzewo logicznej struktury nie istnieje, co powoduje, że program
musi określać strukturę dokumentu na podstawie innych przesłanek, np. preferencji
dotyczących kolejności czytania. Metoda ta jest bardzo zawodna i skutkuje często bądź
błędną kolejnością odczytu elementów, bądź pominięciem niektórych elementów.

Dość często dokumenty PDF zostają oznakowane automatycznie w momencie ich

utworzenia. Aby sprawdzić, czy dany dokument PDF zawiera znaczniki, należy skorzystać
z okna Własności dokumentu. (Zobacz Znakowanie dokumentów Adobe PDF w celu
zwiększenia ich dostępności.)

Uwaga: Drzewo struktury jest wyświetlane na zakładce Znaczniki w panelu nawigacji,

a jego wygląd obrazuje hierarchiczną (zagnieżdżoną) strukturę dokumentu

Drzewo logicznej struktury na zakładce Znaczniki

Uwaga: Znaczniki PDF można porównać do znaczników HTML lub XML, choć trzeba
przy tym pamiętać o wielu różnicach między nimi. Podstawowe informacje
oznakowaniu dokumentów Adobe PDF można uzyskać w wielu opracowaniach i
podręcznikach. Są one dostępne w księgarniach, bibliotekach i Internecie.
Używanie i optymalizacja funkcji zawijania

Funkcja zawijania dokumentów PDF umożliwia ich poprawne wyświetlanie na ekranach nietypowych
(np. miniaturowych) oraz na ekranach typowych przy dużym powiększeniu; jej uaktywnienie
powoduje, że dokumenty mieszczą się na ekranie i nie trzeba ich przewijać w poziomie. Polecenie
Zawijaj dotyczy tylko czytania dokumentów; dokumenty zawinięte nie mogą być ani drukowane, ani
zapisywane.

Uaktywnienie funkcji zawijania powoduje, że pewne elementy oryginalnego dokumentu PDF

pojawiają się w dokumencie zawiniętym, a inne nie. Zwykle są zachowywane tylko elementy czysto
tekstowe. Należą do nich: artykuły, akapity, tabele i sformatowane listy. Do elementów, które nie są
uwzględniane w dokumencie zawiniętym, zaliczają się: formularze, komentarze, pola podpisów
cyfrowych i dodatkowe elementy stron, np. numery stron, nagłówki i stopki. Strony zawierające
zarówno elementy czysto tekstowe, jak i pola formularzy czy podpisów cyfrowych, nie są zawijane.
Teksty pionowe są zawijane w poziomie.

Autor dokumentu może zoptymalizować go w celu późniejszego zawinięcia, dodając doń specjalne
znaczniki. Odpowiednie oznakowanie dokumentu daje pewność, że zawinięty dokument będzie
wyświetlany w zamierzonej przez autora kolejności, a kolejne jego fragmenty - mimo umieszczenia na
różnych stronach lub w różnych kolumnach - nie będą przeplatane innymi fragmentami.
(Zobacz Znakowanie dokumentów Adobe PDF w celu zwiększenia ich dostępności.)

Jeśli oznakowany dokument PDF nie jest zawijany zgodnie z oczekiwaniami, można podejrzewać, że
przyczyną jest niespójność tekstu lub błędne oznakowanie. Jeśli problem polega tylko na tym, że
wyrazy na końcach wierszy są niepoprawnie dzielone, należy wstawić specjalne znaki podziału.
W przeciwnym wypadku należy skorzystać z zakładki Zawartość. (Zobacz Korzystanie z zakładki Spis
treści.)

Nagłówki i kolumny (po lewej) zawijane zgodnie z kolejnością odczytu dokumentu (po prawej).
Zawijanie zawartości oznakowanych dokumentów Adobe PDF

Oznakowane dokumenty PDF są po prostu pokazywane strona po stronie, a ich rozmiar

jest dostosowywany do bieżących warunków wyświetlania. Dokumentów zawiniętych
nie można ani zapisywać, ani drukować.

Uwaga: Pobieranie plików PDF na urządzenie przenośne wymaga użycia programu

Adobe Reader dla Palm OS. Program Adobe Reader dla Palm OS obejmuje dwa
składniki: moduł instalowany na komputerze głównym i aplikacja do czytania plików,
która jest instalowana na urządzeniu przenośnym w momencie synchronizowania go z
komputerem głównym.

Aby zawartość oznakowanego dokumentu Adobe PDF była zawijana, należy:

1. Na pasku stanu lub w podmenu Widok > Układ strony zaznaczyć widok Pojedyncza
strona lub Ciągłe.
2. Wybrać polecenie Widok > Zawijaj.
3. Jeśli jest używany standardowy monitor, odpowiednio ustawić powiększenie.

Aby powrócić do widoku bez zawijania, należy:

Na pasku narzędzi Nawigacja lub w menu paska narzędzi kliknąć na przycisku Aktualny

rozmiar , Zmieść stronę lub Zmieść szerokość . Można też wybrać

odpowiednie polecenie z menu Widok.
Sprawdzanie dostępności dokumentów Adobe PDF

Przed przystąpieniem do rozpowszechniania dokumentu Adobe PDF wśród

użytkowników, warto sprawdzić jego dostępność, tj. ułatwienia dostępu. Funkcja
szybkiego sprawdzania pozwala sprawdzić, czy znaczniki określające strukturę
dokumentu zapewniają jego dostępność. W ramach sprawdzania są wykrywane
ewentualne zabezpieczenia, które mogą pogorszyć dostępność dokumentu, oraz jest
ustalane, czy dokument nie został zeskanowany (co powodowałoby jego
niedostępność). Funkcja zwraca krótki raport dotyczący problemów z dostępem.

Jeśli użytkownik chce uzyskać szczegółowy raport o problemach z dostępem oraz

wskazówki dotyczące ich rozwiązywania, powinien uruchomić funkcję pełnego
sprawdzania. Funkcję tę można uruchomić pod kątem sprawdzenia konkretnych
ułatwień dostępu, np. opisów obrazków; można też uaktywnić ją z ustawieniami
domyślnymi.

Przeprowadzenie pełnego sprawdzania z ustawieniami domyślnymi kończy się

wyświetleniem raportu w oknie Porady - raportu obejmującego wszystkie wykryte błędy
i wskazówki co do ich poprawienia. Ponieważ program nie jest w stanie odróżnić
istotnych elementów dokumentu od nieistotnych, w raporcie mogą wystąpić
informacje o błędach, które nie mają wpływu na dostępność (czytelność) dokumentu. Z
tego względu najlepiej przeczytać cały raport i zdecydować, które błędy powinny zostać
poprawione. Raport jest zapisywany w formacie HTML, pod tą samą nazwą co
sprawdzany dokument PDF. W razie konieczności można zawsze przejrzeć raport
ponownie.

Uwaga: Przeprowadzenie pełnej procedury sprawdzania dostępności może być bardzo

czasochłonne. Procedurę można zatrzymać za pomocą klawisza Esc; można też wybrać
mniejszy zakres stron (w oknie Pełne sprawdzanie dostępności).

Aby sprawdzić dostępność dokumentu PDF za pomocą funkcji szybkiego

sprawdzania, należy:

Wybrać polecenie Zaawansowane > Dostępność > Szybkie sprawdzanie.

Uwaga: Jeśli dokument nie ma określonej struktury, może pojawić się komunikat
sugerujący zmianę kolejności czytania. (Zobacz Określanie preferencji czytania.)

Aby sprawdzić dostępność dokumentu PDF za pomocą funkcji pełnego sprawdzania,

należy:

1. Wybrać polecenie Zaawansowane > Dostępność > Pełne sprawdzanie.

2. Zaznaczyć opcję Utwórz raport o dostępności, a następnie kliknąć na Przeglądaj, by
wybrać miejsce zapisania kopii raportu.
3. Określić strony, które będą sprawdzane pod kątem dostępności. Aby raport był
wyświetlany w postaci komentarzy do dokumentu PDF, należy zaznaczyć opcję Utwórz
komentarze w dokumencie.
4. Zaznaczyć wybrane opcje sprawdzania i kliknąć na Rozpocznij sprawdzanie.

W oknie Porady zostanie wyświetlony raport z listą wykrytych problemów i łączami do

konkretnych miejsc dokumentu.

Uwaga: Błędy muszą być usunięte ręcznie. (Zobacz Poprawianie znaczników.)

Aby ponownie otworzyć raport o dostępności, należy:

1. Wybrać polecenie Zaawansowane > Dostępność > Otwórz raport o dostępności.

2. Zaznaczyć plik HTML, a następnie nacisnąć przycisk OK. Raport zostanie wyświetlony
w oknie Porady.
3. W oknie Porady kliknąć na wybranych łączach; w panelu dokumentu zostaną
podświetlone błędy odpowiadające łączom.

Uwaga: Aby raport o dostępności został otwarty ponownie razem z odpowiadającym

mu dokumentem PDF, obydwa pliki muszą znajdować się w tym samym folderze (tak
jak w momencie wywoływania polecenia Pełne sprawdzanie).
Tworzenie dostępnych dokumentów Adobe PDF

Ułatwianie dostępu do istniejących dokumentów Adobe PDF

Tworzenie oznakowanych dokumentów Adobe PDF ze stron internetowych
Tworzenie oznakowanych plików Adobe PDF w ich aplikacjach źródłowych
Ułatwianie dostępu do istniejących dokumentów Adobe PDF

Użytkownicy programu Adobe Acrobat mogą zwiększyć dostępność swoich

dokumentów, dodając do nich odpowiednie znaczniki. Jeśli dokument Adobe PDF nie
zawiera znaczników, program może podjąć próbę automatycznego oznakowania go,
ale przeważnie wyniki tej operacji nie są zadawalające. Jeoli dokument Adobe PDF jest
oznakowany, czytnik ekranu wykorzystuje drzewo struktury, co pozwala mu wyświetlać
zawartość dokumentu w sposób uporządkowany. Strategia taka ułatwia czytelnikom
nawigację wewnątrz dokumentu i śledzenie jego treści. (Zobacz Znakowanie
dokumentów Adobe PDF w celu zwiększenia ich dostępności.) Jeśli tylko istnieje taka
możliwość, zaleca się znakowanie dokumentów w ich aplikacjach źródłowych.
(Zobacz Tworzenie oznakowanych plików Adobe PDF w ich aplikacjach źródłowych.)

Po wstawieniu w dokumencie znaczników można skorzystać z narzędzia Retusz

kolejności odczytu i sprawdzić za jego pomocą, czy elementy stron są czytane w
pożądanej kolejności i czy są poprawnie zawijane (zawijanie odgrywa dużą rolę podczas
korzystania z czytników ekranu i innych narzędzi wspomagających osoby
niepełnosprawne). Oprócz funkcji czysto kontrolnych narzędzie Retusz kolejności
odczytu pozwala poprawić układ znaczników i dodać do nie tekstowych elementów
dokumentu pewne opisy (w postaci tekstów zastępczych). Chcąc zwiększyć dostępność
pól formularzy, warto dodać do nich podpowiedzi; służy do tego narzędzie Zaznaczanie
obiektów. (Zobacz Dostosowywanie formularzy Adobe PDF do potrzeb osób
niepełnosprawnych. ) Gdy zachodzi potrzeba poprawienia poważniejszych błędów
znakowania, dotyczących na przykład elementów tabel, trzeba skorzystać z zakładki
Znaczniki. Szczegółowe informacje o wszelkich aspektach tworzenia dostępnych
dokumentów PDF można znaleźć na witrynie firmy Adobe, pod adresem http: //access.
adobe. com.

Tematy powiązne:

Znakowanie dokumentów Adobe PDF w celu zwiększenia ich dostępności

Przeglądanie wyników znakowania
Znakowanie dokumentów Adobe PDF w celu zwiększenia ich
dostępności

Znakowanie dokumentu ma na celu dostosowanie go to potrzeb nietypowych

urządzeń, takich jak czytniki ekranu i miniaturowe urządzenia przenośne. Operację tę
najlepiej przeprowadzić w tej aplikacji, w której utworzono dany dokument (aplikacji
źródłowej). Jeśli dany dokument PDF nie zawiera znaczników, operację znakowania
może przeprowadzić program Adobe Acrobat. Program ten dodaje znaczniki dla
większości elementów dokumentu, między innymi kolumn (również nieregularnych),
list, podpisów (również wypełniających kilka kolumn), obrazków (również zachodzących
na tekst) i elementów tła.

Jeśli pewien dokument PDF zawiera pola formularzy lub istotne dla przekazywanych
treści obrazki, należy dodać do tych elementów teksty zastępcze.
(Zobacz Dostosowywanie formularzy Adobe PDF do potrzeb osób niepełnosprawnych i
Usuwanie artefaktów i elementów stron.)

Aby dodać znaczniki do istniejącego dokumentu Adobe PDF, należy:

1. Otworzyć dokument PDF.

2. Wybrać polecenie Zaawansowane > Dostęp > Dodaj znaczniki do dokumentu.

Po zakończeniu całej procedury dokument PDF jest oznakowany, a w oknie Porady

pojawia się stosowny raport. (Zobacz Przeglądanie wyników znakowania.)
Przeglądanie wyników znakowania

Po zakończeniu operacji znakowania pliku PDF program Acrobat generuje specjalny raport i
wyświetla go w oknie Porady. W raporcie tym są wymienione strony, które mogą stać się
przyczyną problemów, a ponadto są sugerowane pewne poprawki. W przypadku stron o
skomplikowanej strukturze, a także stron zawierających nietypowe elementy, znaczniki wstawione
przez program Acrobat mogą nie odpowiadać rzeczywistemu układowi treści, a wskutek tego
mogą wymagać edycji. (Zobacz Poprawianie znaczników. ) Dlatego też, warto zapoznać się z
raportem i wprowadzić sugerowane w nim poprawki. Typowy problem polega na tym, że
program dodaje tekst zastępczy (i skojarzony z nim znacznik) do obrazka, który nie zawiera
żadnych istotnych informacji. Raport znakowania zawiera specjalne łącza błędów; klikając na nich,
można wyświetlić "podejrzane" fragmenty dokumentu. Ewentualne błędy można poprawić za
pomocą narzędzia Retusz kolejności odczytu. (Zobacz Korzystanie z narzędzia Retusz kolejności
odczytu.)

Raport znakowania jest plikiem tymczasowym i jako taki nie podlega zapisowi. Aby raport był
generowany, należy użyć funkcji pełnego sprawdzania dostępności. (Zobacz Sprawdzanie
dostępności dokumentów Adobe PDF.)

Raport znakowania zawiera łącza identyfikujące potencjalne błędy znakowania.

Tworzenie oznakowanych dokumentów Adobe PDF ze stron
internetowych

Gdy na format PDF są konwertowane strony internetowe, ich oznakowane wersje PDF
można utworzyć bezpośrednio w programie Acrobat. (Zobacz Konwersja stron
internetowych w programie Internet Explorer (Windows).)

Aby utworzyć oznakowany plik Adobe PDF ze strony internetowej, należy:

1. W programie Acrobat wybrać polecenie Plik > Utwórz PDF > Ze strony internetowej.
2. W polu URL wpisać lub wskazać adres strony internetowej.
3. Kliknąć na przycisku Ustawienia.
4. Na zakładce Ogólne zaznaczyć opcję Utwórz znaczniki PDF, a następnie kliknąć na
przycisku OK
5. Wybrać odpowiednie opcje, a następnie kliknąć na przycisku Utwórz.
Tworzenie oznakowanych plików Adobe PDF w ich aplikacjach
źródłowych

W większości wypadków oznakowane dokumenty Adobe PDF tworzy się w aplikacjach

zewnętrznych, takich jak Adobe FrameMaker, Adobe InDesign i różne programy z
pakietu Microsoft Office. Przeważnie metoda taka zapewnia lepsze wyniki niż
znakowanie dokumentu w programie Adobe Acrobat.

Odpowiednie skonfigurowanie modułu PDFMaker umożliwia tworzenie oznakowanych

dokumentów PDF w programach Microsoft Excel, PowerPoint i Word.
(Zobacz Informacje o ustawieniach konwersji PDF (pliki tworzone w aplikacjach z
Microsoft Office).)

Chcąc sprawdzić, czy dany dokument PDF jest oznakowany, można obejrzeć własności
dokumentu ( (bezpośrednio w programie Acrobat). Więcej informacji na ten temat
można znaleźć w dokumentacji używanej aplikacji zewnętrznej.
Edycja struktury oznakowanych dokumentów PDF

Sprawdzanie kolejności odczytu dokumentu

Poprawianie znaczników
Sprawdzanie tekstów zastępczych do ilustracji i dodawanie ich do ilustracji
Tworzenie nowych obszarów podświetlonych
Praca z tabelami
Sprawdzanie kolejności odczytu dokumentu

Gdy użytkownik zastosuje do dokumentu PDF polecenie Dodaj znaczniki do

dokumentu, program Adobe Acrobat analizuje strukturę stron pod kątem kolejności i
funkcji ich elementów. Po przeanalizowaniu danej strony jest generowane jej drzewo
struktury, które określa między innymi kolejność zawijania zawartości strony i czytania jej
elementów za pomocą czytników ekranu i funkcji Odczytywanie na głos.

Rozpoznawanie struktury jest szczególnie trudne w przypadku złożonych stron, które

zawierają takie elementy, jak gęsto rozmieszczone kolumny, nieregularne wyrównania
tekstu, nieinteraktywne formularze i tabele bez obramowań. W przypadku takich stron
niektóre znaczniki mogą zostać rozmieszczone w niewłaściwym porządku, a inne w
izolacji; to zaś może powodować istotne problemy z zawijaniem i czytaniem
dokumentu PDF.

Do sprawdzania kolejności odczytu oznakowanych dokumentów PDF służy narzędzie

Retusz kolejności odczytu. Narzędzie to można wykorzystać również do definiowania
tekstów zastępczych obrazków oraz poprawiania wielu błędów znakowania (błędy takie
są raportowane przez program Acrobat w specjalnym dzienniku podczas znakowania
dokumentu PDF). (Zobacz Przeglądanie wyników znakowania i Poprawianie
znaczników. ) Jeśli zachodzi potrzeba szerszej kontroli nad edycją znaczników lub jeśli
jest wymagane szczegółowe oznakowanie tabel, należy skorzystać z narzędzia Znaczniki.
(Zobacz Korzystanie z zakładki Znaczniki.)

Tematy powiązne:

Korzystanie z narzędzia Retusz kolejności odczytu

Opcje narzędzia Retusz kolejności odczytu
Wykrywanie i rozwiązywanie problemów z kolejnością odczytu
Korzystanie z narzędzia Retusz kolejności odczytu

Do przeglądania i zmiany kolejności odczytu oznakowanych dokumentów PDF służy

narzędzie Retusz kolejności odczytu. Gdy narzędzie to jest zaznaczone, jest wyświetlane
okno dialogowe, w którym można zapoznać się z kolejnością odczytu elementów stron.
Poszczególne fragmenty stron są numerowane, kolorowane (niekiedy są szare)
podświetlane; pokazywane numery odzwierciedlają kolejność odczytu strony. Po
sprawdzeniu kolejności odczytu można przystąpić do poprawiania innych, bardziej
szczegółowych, błędów znakowania. (Zobacz Poprawianie znaczników.)

Retusz kolejności odczytu, okno dialogowe A. Przyciski znakowania B. Opcje podświetlania C.

Opcje wyświetlania struktury: Wyczyść strukturę strony, Pokaż zakładkę kolejności D. Narzędzie
Retusz kolejności odczytu

Aby zapoznać się z kolejnością odczytu strony za pomocą narzędzia Retusz kolejności
odczytu, należy:

1. Zaznaczyć narzędzie Retusz kolejności odczytu, wykonując jedną z następujących

czynności:
● Wybrać polecenie Zaawansowane > Dostępność > Retusz kolejności odczytu.

● Wybrać polecenie Narzędzia > Zaawansowana edycja > Retusz kolejności odczytu.

● Przejść na pasek narzędzi do zaawansowanej edycji i kliknąć na narzędziu Retusz

kolejności odczytu .

Zostanie otwarte okno dialogowe Retusz kolejności odczytu, a wskaźnik przybierze

kształt krzyżyka .

2. W oknie dialogowym Retusz kolejności odczytu zaznaczyć opcję Pokaż kolejność

zawartości strony.
3. (Opcjonalnie) Wybrać kolor podświetlenia, klikając na próbce kolorów, a następnie na
wybranym kolorze z palety.
4. Aby były podświetlane tabele i rysunki, a także był widoczny tekst zastępujący obrazki,
zaznaczyć opcję Pokaż tabele i figury. (Zobacz Sprawdzanie podświetlonych obszarów
ilustracji i tabel.)

Aby zamknąć narzędzie Retusz kolejności odczytu, należy:

Wykonać jedną z następujących czynności:

● Kliknąć na przycisku Zamknij w oknie dialogowym Retusz kolejności odczytu.

● Wybrać polecenie Zaawansowane > Dostępność i usunąć zaznaczenie opcji Retusz
kolejności odczytu.
Opcje narzędzia Retusz kolejności odczytu

Opcje narzędzia Retusz kolejności odczytu można ustawić w jego oknie dialogowym,
w menu Opcje na zakładce Kolejność, a także w menu kontekstowym, które jest
wyświetlane po kliknięciu prawym przyciskiem myszy (Windows) lub kliknięciu z
wciśniętym klawiszem Control (Mac OS) w obrębie podświetlonej części strony.
Narzędzia Retusz kolejności odczytu dotyczą następujące opcje:

Tekst

Bieżące zaznaczenie jest znakowane jako tekst.

Ilustracja

Bieżące zaznaczenie jest znakowane jako ilustracja (rysunek). Tekst ilustracji można
zdefiniować jako część obrazka, co sprawi, że nie będzie on dostępny dla czytników
ekranu.

Pole formularza

Bieżące zaznaczenie jest znakowane jako pole formularza. Zobacz Dostosowywanie

formularzy Adobe PDF do potrzeb osób niepełnosprawnych.

Ilustracja/Podpis

Zaznaczona ilustracja i jej podpis są opatrywane jednym znacznikiem. Każdy tekst

skojarzony z tym znacznikiem jest traktowany jako podpis. Opcja ta jest użyteczna przy
znakowaniu zdjęć; zapobiega dodawaniu tekstu podpisu do sąsiednich bloków tekstu.
Ilustracje mogą wymagać skojarzenia z nimi tekstu zastępczego.

Nagłówek 1, Nagłówek 2, Nagłówek 3

Bieżące zaznaczenie jest znakowane jako nagłówek pierwszego, drugiego lub trzeciego
stopnia. Znaczniki dokumentów można przekonwertować na zakładki, co pomoże
użytkownikom w przeglądaniu dokumentu. (Zobacz Tworzenie zakładek.)

Tabela

Bieżące zaznaczenie jest znakowane jako tabela; wcześniej jest przeprowadzana analiza
zaznaczenia w celu zidentyfikowania nagłówków, kolumn i rzędów.

Komórka

Bieżące zaznaczenie jest znakowane jako komórka tabeli lub nagłówka. Opcja pozwala
scalić komórki, które zostały błędnie rozdzielone.

Formuła

Bieżące zaznaczenie jest znakowane jako formuła. Ponieważ oprogramowanie do

generowania mowy może traktować znaczniki formuł inaczej niż znaczniki zwykłego
tekstu, czasami do formuły warto dodać opis w postaci tekstu zastępczego.

Tło

Bieżące zaznaczenie jest znakowane jako element tła lub artefakt. Elementy takie są
usuwane z drzewa znaczników, a to powoduje, że stają się niedostępne dla czytników
ekranu i nie podlegają zawijaniu.

Pokaż kolejność zawartości strony

Elementy strony są podświetlane i numerowane, dzięki czemu uwidacznia się kolejność

odczytu strony. Kolor podświetlenia wybiera się za pomocą Próbnika kolorów.

Pokaż komórki tabeli

Poszczególne komórki tabel są podświetlane. Kolor podświetlenia wybiera się za

pomocą Próbnika kolorów.

Pokaż tabele i ilustracje

Każda z tabel i ilustracji jest wyświetlana w pokratkowanym polu. Zawartość pola

wskazuje także, czy dany element zawiera tekst zastępczy. Kolor podświetlenia wybiera
się za pomocą Próbnika kolorów.

Wyczyść strukturę strony

Jest usuwana struktura znaczników strony. Opcja ta jest przydatna wtedy, gdy istniejąca
struktura przysparza zbyt wielu problemów i trzeba utworzyć nową strukturę.

Pokaż zakładkę kolejności

Jest otwierana zakładka Kolejność, za pomocą której można zmienić kolejność

podświetlonych elementów.

Zmień tekst zastępczy

Opcja ta jest dostępna w menu wysuwanym, które pojawia się po kliknięciu

podświetlonej ilustracji prawym przyciskiem myszy (Windows) lub z wciśniętym
klawiszem Control (Mac OS). Pozwala użytkownikowi dodać do ilustracji opisowy tekst
zastępczy lub przeprowadzić jego edycję; tekst taki jest przeznaczony dla czytników
ekranu i innych narzędzi wspomagających osoby niepełnosprawne.

Zmień tekst pola formularza

Opcja ta jest dostępna w menu wysuwanym, które pojawia się po kliknięciu w polu
formularza prawym przyciskiem myszy (Windows) lub z wciśniętym klawiszem Control
(Mac OS). Pozwala użytkownikowi dodać do pola formularza podpowiedź tekstową lub
przeprowadzić jej edycję; tekst taki jest przeznaczony dla czytników ekranu i innych
narzędzi wspomagających osoby niepełnosprawne.
Wykrywanie i rozwiązywanie problemów z kolejnością odczytu

Problemy dotyczące kolejności odczytu stają się widoczne podczas korzystania z

narzędzia Retusz kolejności odczytu. W oknie tego narzędzia poszczególne obszary (lub
fragmenty) strony są podświetlane i numerowane zgodnie z określoną kolejnością
odczytu strony. W obrębie każdego obszaru tekst jest uporządkowany w kierunkach od
lewej do prawej i od góry do dołu. (Kierunki te można zmienić za pomocą preferencji
retuszu). Jeśli dany obszar tekstowy (jednolicie pokolorowany i podświetlony) zawiera
dwie kolumny tekstu lub zawarty w nim tekst ma niepożądany układ, należy podzielić
obszar na takie części, które umożliwią ustawienie odpowiedniej kolejności odczytu.
Ponieważ obszary podświetlone mają kształt prostokątny, mogą zachodzić na siebie,
zwłaszcza wtedy, gdy strona ma nieregularny kształt. Jeśli poszczególne obiekty na
stronie nie zachodzą na siebie i jeśli nie przynależą jednocześnie do dwóch (lub więcej)
obszarów podświetlonych, program nie powinien zgłaszać żadnych problemów z
kolejnością odczytu.

Kolejność odczytu obszarów podświetlonych zmienia się, albo przesuwając

odpowiednie elementy na zakładce Kolejność, albo przeciągając je w odpowiednie
miejsca strony wyświetlanej w panelu dokumentu. Zmiana kolejności odczytu jest
konieczna na przykład wtedy, gdy w pewnych miejscach tekstu znajdują się odnośniki
do pewnych ilustracji, a autor dokumentu chce, by podczas czytania w miejscu
odnośników pojawiały się ilustracje i ich podpisy. Należy pamiętać, że zmiana położenia
obszaru podświetlonego wpływa wyłącznie na jego kolejność odczytu; nie wpływa
natomiast na rzeczywisty wygląd dokumentu PDF. Aby wykryć problemy dotyczące
kolejności odczytu, należy:

1. Zaznaczyć narzędzie Retusz kolejności odczytu i wybrać w oknie dialogowym opcję

Pokaż kolejność zawartości strony.

Uwaga: Jeśli nie są podświetlane żadne obszary dokumentu PDF, znaczy to, że
dokument ten nie zawiera znaczników. Aby uzyskać informacje o dodawaniu
znaczników. Zobacz Znakowanie dokumentów Adobe PDF w celu zwiększenia ich
dostępności.

2. Sprawdzić kolejność odczytu tekstu w poszczególnych obszarach podświetlonych. Jeśli

zachodzi taka potrzeba, stronę można powiększyć za pomocą przycisku Powiększ. Aby
uzyskać informacje o zmianie kolejności elementów danym obszarze.
Zobacz Dodawanie i usuwanie zawartości obszaru podświetlonego.
3. Sprawdzić numerację obszarów podświetlonych. Jeśli jakieś obszary o numerach
kolejnych nie następują jeden po drugim, należy zmienić ich kolejność na zakładce
Kolejność.

Kliknąć na przycisku Pokaż zakładkę Kolejność, a następnie, już na zakładce

Kolejność, zaznaczać poszczególne elementy dokumentu (w nawiasach kwadratowych
[ ]) i sprawdzać odpowiadające im obszary podświetlone w panelu dokumentów.
Metoda ta pozwala znaleźć obszary numerowane, które nie są widoczne na stronie.

Aby zmienić kolejność odczytu za pomocą zakładki Kolejność, należy:

1. Zaznaczyć narzędzie Retusz kolejności odczytu, a następnie, już w oknie dialogowym,

kliknąć na przycisku Pokaż kolejność.
2. Na zakładce Kolejność obejrzeć listę obszarów podświetlonych (które są widoczne
w panelu dokumentów).
3. Zaznaczyć ikonę znacznika wybranego obszaru podświetlonego i przeciągnąć ją
w nowe miejsce. Podczas przeciągania jest wyświetlana linia pokazująca dostępne
miejsca. Ikona w kształcie przekreślonego kółka wskazuje obszary, do których nie
można przenieść znacznika. Po przeciągnięciu elementu w nowe miejsce, obszary
podświetlone są numerowane ponownie, a nowa numeracja odpowiada nowej
kolejności odczytu. Jeśli zachodzi taka potrzeba, można zaznaczyć i przesunąć wiele
obszarów sąsiadujących ze sobą.

Aby zmienić kolejność odczytu metodą przeciągania elementów na stronie, należy:

1. Zaznaczyć narzędzie Retusz kolejności odczytu, a następnie, już w oknie dialogowym,

kliknąć na przycisku Pokaż kolejność zawartości strony.
2. W panelu dokumentów ustawić kursor (w kształcie krzyżyka ) nad numerem
wybranego obszaru podświetlonego, po czym przeciągnąć go w nowe miejsce.
Dozwolone miejsca docelowe w obrębie tekstu są oznaczane dynamicznie przez
wskaźnik wstawiania tekstu .

Po zwolnieniu przycisku myszy wskaźnik wstawiania tekstu zmienia się w linię pionową,
która unaocznia fakt podziału danego obszaru na dwa nowe obszary. Wszystkie obszary
podświetlone są ponownie numerowane, a nowa numeracja odpowiada nowej
kolejności odczytu.
Poprawianie znaczników

Narzędzie Retusz kolejności odczytu pozwala skorygować wszystkie błędy znakowania,

które mogłyby wpłynąć na niewłaściwą kolejność odczytu dokumentu (głównie przez
narzędzia wspomagające osoby niepełnosprawne). Za jego pomocą użytkownik może
wykryć wszelkie niepoprawnie oznakowane elementy dokumentu i przypisać im nowe
znaczniki (przykładem błędu jest skojarzenie z pewnym tekstem znacznika
sąsiadującego z nim obrazka). Może też usunąć znaczniki elementów nieistotnych,
takich jak ozdobne obramowania stron. Jeśli jakieś pojedyncze symbole we wzorach
matematycznych są oznakowane jako ilustracje, powinien zaznaczyć całe wzory
i zdefiniować je jako formuły.

Tematy powiązne:

Zmiana znacznika obszaru podświetlonego

Dodawanie i usuwanie zawartości obszaru podświetlonego
Sprawdzanie podświetlonych obszarów ilustracji i tabel
Usuwanie artefaktów i elementów stron
Zmiana znacznika obszaru podświetlonego

Jeśli jakiś element strony jest oznakowany niepoprawnie, można zmienić typ znacznika
skojarzonego z odpowiadającym mu obszarem podświetlonym.

Uwaga: Ponieważ narzędzie Retusz kolejności odczytu zawiera polecenie Cofnij, należy
cyklicznie zapisywać wprowadzane zmiany. Aby przywrócić ostatnio zapisaną wersję
dokumentu PDF, należy wybrać polecenie Plik > Przywróć.

Aby zmienić typ znacznika obszaru podświetlonego, należy:

1. Zaznaczyć narzędzie Retusz kolejności odczytu na pasku narzędzi do

zaawansowanej edycji.
2. Upewnić się, że w oknie dialogowym Retusz kolejności odczytu jest zaznaczona opcja
Pokaż kolejność zawartości strony.
3. Zaznaczyć wybrany obszar podświetlony, wykonując jedną z następujących czynności:
● Przeciągnąć obszar.

● Kliknąć na numerze obszaru.

4. Kliknąć na przycisku znacznika, który ma zostać przypisany do obszaru podświetlonego.

(Zobacz Opcje narzędzia Retusz kolejności odczytu.)
Dodawanie i usuwanie zawartości obszaru podświetlonego

W oknie narzędzia Retusz kolejności odczytu zawsze jest wyświetlana najmniejsza możliwa liczba
obszarów podświetlonych. Jeśli zawartość obszaru podświetlonego jest wyświetlana w niewłaściwej
kolejności, obszar ten należy podzielić i zmienić kolejność podobszarów. Obszary podświetlone mogą
zawierać niepotrzebne elementy sąsiednich stron; z elementami tymi należy skojarzyć inne znaczniki.
Pewne elementy strony mogą być odizolowane od elementów im pokrewnych, zwłaszcza gdy
zawartość strony nie mieści się w przewidzianym dlań prostokącie; elementy takie należy opatrzyć
nowymi znacznikami. Wymienione czynności korygujące, tj. dodawanie elementów do obszaru,
usuwanie elementów z niego i podział obszaru, pozwala wykonać narzędzie Retusz kolejności
odczytu.

Zaznaczanie obszaru podświetlonego (po prawej u góry), usuwanie tekstu z zaznaczenia (po lewej u dołu),
dodawanie tekstu do zaznaczenia (po prawej u dołu)

Aby dodać lub usunąć zawartość obszaru podświetlonego, należy:

1. Zaznaczyć narzędzie Retusz kolejności odczytu, a następnie, już w oknie dialogowym, kliknąć na
przycisku Pokaż kolejność zawartości strony.
2. Zaznaczyć obszar podświetlony w panelu dokumentów.
3. Wykonać jedną z następujących czynności:
● Aby dodać zawartość do bieżącego zaznaczenia, należy kliknąć na wybranych elementach z

wciśniętym klawiszem Shift. wskaźnik przybierze kształt plusa .

● Aby usunąć zawartość z bieżącego zaznaczenia, należy kliknąć na wybranych elementach z

wciśniętym klawiszem Ctrl (Windows) lub Command (Mac OS). wskaźnik przybierze kształt minusa .
4. Kliknąć na przycisku oznakowania wynikowego obszaru podświetlonego. (Zobacz Opcje narzędzia
Retusz kolejności odczytu.)

Aby podzielić obszar podświetlony na dwa różne obszary, należy:

1. Zaznaczyć narzędzie Retusz kolejności odczytu, a następnie opcję Pokaż kolejność zawartości strony.
2. W panelu dokumentów przeciągnąć kursor w celu zaznaczenia małego fragmentu strony w pobliżu
pierwszego z nowych obszarów.
3. Kliknąć na przycisku Tło w oknie dialogowym. Podświetlony obszar zostanie podzielony na dwa
obszary, numerowane od prawej do lewej.
4. Jeśli zachodzi potrzeba poprawienia kolejności odczytu, należy kliknąć na zakładce Pokaż kolejność i
przeciągnąć nowy obszar podświetlony w wybrane miejsce na zakładce Kolejność.
(Zobacz Wykrywanie i rozwiązywanie problemów z kolejnością odczytu.)
5. Przeciągnąć w celu zaznaczenia pierwszego z nowych obszarów (utworzonego w kroku 4), łącznie z
obszarem zdefiniowanym jako Tło, a następnie kliknąć na przycisku odpowiedniego znacznika.
Sprawdzanie podświetlonych obszarów ilustracji i tabel

Narzędzie Retusz kolejności odczytu pozwala wykryć i poprawić błędy dotyczące

znakowania tabel i ilustracji. Użytkownik powinien sprawdzić przy jego użyciu, czy
ilustracje, które będą odczytywane za pomocą narzędzi wspomagających osoby
niepełnosprawne (np. czytników ekranu), zawierają teksty zastępcze. Byłoby idealnie,
gdyby wszystkie kluczowe ilustracje dokumentu (w tym wykresy i zdjęcia) miały
przypisane znaczniki. Jeśli znaczniki ilustracji są przypisane do pewnych elementów
nieistotnych, można zdefiniować te elementy jako tło.

Znaczniki tabel powinny odnosić się do właściwych kolumn, rzędów i komórek. Zwykle
oznaką błędnego oznakowania tabeli jest jej wygląd, np. brak jednolitych obramowań i
zawieranie sąsiednich elementów strony. Błędne oznakowanie tabel można
skorygować, albo zaznaczając je i znakując ponownie, albo dzieląc wybrane komórki i
znakując je oddzielnie. (Zobacz Poprawianie znaczników. ) Do rozwiązywania bardziej
skomplikowanych problemów z oznakowaniem tabel służy zakładka Znaczniki.
(Zobacz Korzystanie z zakładki Znaczniki. )

Aby sprawdzić i poprawić znaczniki tabel, należy:

1. Zaznaczyć narzędzie Retusz kolejności odczytu, a następnie, już w oknie dialogowym,

kliknąć na przycisku Pokaż tabele i ilustracje.
2. Wykonać jedną z następujących czynności:
● Jeśli pewna ilustracja nie jest oznakowana jako ilustracja, należy zaznaczyć wybrany

obszar dokumentu i kliknąć na przycisku Ilustracja lub Ilustracja/Podpis.

● Aby usunąć niepotrzebne skojarzenie pewnego tekstu z ilustracją, należy przeciągnąć

kursorem w celu zaznaczenia tekstu, a następnie kliknąć na przycisk Tekst.

● Aby pewien podpis uczynić fragmentem ilustracji, należy zaznaczyć ilustrację i podpis,

a następie kliknąć na przycisku Ilustracja/Podpis.

● Aby uzyskać informacje o dodawaniu do ilustracji tekstu zastępczego,

Zobacz Sprawdzanie tekstów zastępczych do ilustracji i dodawanie ich do ilustracji.

Aby sprawdzić i poprawić znaczniki tabeli, należy:

1. Zaznaczyć narzędzie Retusz kolejności odczytu, a następnie, już w oknie dialogowym,

kliknąć na przycisku Pokaż tabele i ilustracje.
2. Zaznaczyć opcję Pokaż komórki tabeli i sprawdzić poprawność oznakowania komórek.
3. Wykonać jedną z następujących czynności:
● Jeśli pewna tabela nie jest oznakowana jako tabela lub jeśli podświetlony obszar tabeli

nie zawiera elementów typowych dla tabel, należy zaznaczyć cały obszar tabeli
w panelu dokumentów (metodą przeciągania), a następnie kliknąć na przycisku Tabela
w oknie dialogowym.
● Jeśli pewnej komórce tabeli odpowiadają dwa (lub więcej) obszary podświetlone lub

jeśli komórki tabeli są niepoprawnie połączone, należy zaznaczyć obszar pojedynczej

komórki i kliknąć na przycisku Komórka w oknie dialogowym. Czynność tę należy
powtórzyć tyle razy, ile trzeba.
● Dodać do tabeli tekst zastępczy. Zobacz Dodawanie do znaczników informacji

dodatkowych.
Usuwanie artefaktów i elementów stron

Podczas znakowania dokumentu PDF program Acrobat nie zawsze jest w stanie
rozróżnić ważne ilustracje od pewnych elementów dekoracyjnych. Dlatego też często
przypisuje im znaczniki ilustracji. Tymczasem elementy dekoracyjne, na przykład
ozdobne obramowania, linie i wzorki tła, niepotrzebnie komplikują strukturę dokumentu
i jako takie powinny być z niej usunięte. Popularna metoda ich usuwania polega na
przypisaniu im znaczników tła. Zaznaczmy też, że podobny problem dotyczy niektórych
znaków graficznych stanowiących integralną część tekstu (np. wielokropków) : czasami
zdarza się, że program oznakuje je błędnie jako ilustracje.

Aby usunąć zbędne elementy strony, należy:

1. Upewnić się, że jest zaznaczone narzędzie Retusz kolejności odczytu, a następnie

zaznaczyć w jego oknie dialogowym opcję Pokaż kolejność zawartości strony.
2. W oknie dialogowym zaznaczyć opcję Pokaż tabele i ilustracje.
3. Usunąć stronę, wykonując jedną z następujących czynności:
● W panelu dokumentu zaznaczyć zbędny element strony, po czym kliknąć na przycisku

Tło w oknie dialogowym.

● Na zakładce Kolejność zaznaczyć zbędny element strony, a następnie nacisnąć klawisz

Delete.
Sprawdzanie tekstów zastępczych do ilustracji i dodawanie ich do
ilustracji

Aby osoba przeglądająca dokument za pomocą czytnika ekranu mogła zapoznać się z
tekstowym opisem pewnych ważnych elementów graficznych (przeważnie ilustracji),
autor dokumentu musi utworzyć takie opisy i odpowiednio oznakować elementy
graficzne. Bez wcześniejszego skojarzenia ze znacznikami tekstów zastępczych żaden
czytnik ekranu nie będzie rozpoznawał ani ilustracji, ani obiektów multimedialnych.
Należy pamiętać też, że jeśli teksty zastępcze są skojarzone z elementami tekstowymi,
czytnik ekranu wyświetla teksty zastępcze (a nie same elementy).

Jeśli chodzi o teksty zastępcze, które podsumowują zawartość tabel, to ich dodawanie
umożliwia zakładka Znaczniki. (Zobacz Dodawanie do znaczników informacji
dodatkowych). Aby uzyskać informacje o dodawaniu instrukcji do pól formularzy,
Zobacz Dostosowywanie formularzy Adobe PDF do potrzeb osób niepełnosprawnych
lub skorzystaj z opcji Zmień tekst pola formularza. (Zobacz Opcje narzędzia Retusz
kolejności odczytu.)

Aby dodać tekst zastępczy ilustracji, należy:

1. Zaznaczyć narzędzie Retusz kolejności odczytu.

2. Zaznaczyć w oknie dialogowym opcję Pokaż tabele i ilustracje.
3. Kliknąć na ilustracji prawym przyciskiem myszy (Windows) lub z wciśniętym klawiszem
Control (Mac OS), a następnie wybrać z menu wysuwanego polecenie Zmień tekst
zastępczy.
4. W oknie dialogowym Zmień tekst zastępczy wpisać nowy opis ilustracji (lub zmienić
opis dotychczasowy), a następnie kliknąć na OK.
Tworzenie nowych obszarów podświetlonych

Narzędzie Retusz kolejności odczytu pozwala tworzyć nowe znaczniki w

nieoznakowanych dokumentach PDF oraz dodawać nowe znaczniki do już
oznakowanych dokumentów. Należy mieć świadomość, że ręczna metoda znakowania
elementów wyznaczających strukturę dokumentów (np. akapitów, list, linii podziału i
dywizów), nie zapewnia tej dokładności, którą daje polecenie Dodaj znaczniki do
dokumentu. Przed zmianą dotychczasowej struktury dokumentu warto upewnić się, czy
znakowanie ręczne jest niezbędne. (Zobacz Znakowanie dokumentów Adobe PDF w
celu zwiększenia ich dostępności.)

Aby utworzyć nowy oznakowany obszar strony, należy:

1. Uaktywnić narzędzie Retusz kolejności odczytu i zaznaczyć w panelu dokumentu

(metodą przeciągania) obszar zawierający elementy jednego rodzaju (np. blok tekstu).
2. Wykonać jedną z następujących czynności:
● Aby dodać do bieżącego zaznaczenia więcej elementów strony, przeciągnąć kursor

z wciśniętym klawiszem Shift.

● Aby usunąć z bieżącego zaznaczenia pewne elementy strony, wcisnąć klawisz Ctrl

(Windows) lub Command (Mac OS) i przeciągnąć kursor.

3. Określić typ znacznika, klikając na odpowiednim przycisku w oknie dialogowym.
(Zobacz Opcje narzędzia Retusz kolejności odczytu.)
4. Jeśli to konieczne, powtórzyć kroki 1-3 w celu oznakowania kolejnych elementów strony.

Tematy powiązne:

Tworzenie nagłówków
Tworzenie ilustracji
Ponowne znakowanie strony
Tworzenie nagłówków

Aby czytelnicy dokumentu mogli bez problemu wyszukiwać jego odpowiednie

fragmenty, warto dobrze oznakować wszystkie nagłówki dokumentu (struktura
znaczników musi odpowiadać hierarchii nagłówków) i przekonwertować je na zakładki.
(Zobacz Tworzenie zakładek.)

Aby utworzyć znacznik nagłówka, należy:

1. Zaznaczyć narzędzie Retusz kolejności odczytu, po czym zaznaczyć w dokumencie PDF

tekst nagłówka.
2. W oknie dialogowym Retusz kolejności odczytu wybrać odpowiedni znacznik nagłówka
(np. Nagłówek 1, Nagłówek 2).
Tworzenie ilustracji

Narzędzie Retusz kolejności odczytu pozwala zaznaczyć dowolny element strony i

zdefiniować go jako ilustrację. W dalszej kolejności ilustrację można opatrzyć opisem w
postaci tekstu zastępczego.

Jeśli oznakowany obrazek nie zawiera żadnych ważnych informacji (np. pełni funkcje
ozdobne), jego znacznik można usunąć, tak by obrazek nie był uwzględniany ani przy
zawijaniu strony, ani przy jej odczytywaniu na głos. (Zobacz Usuwanie artefaktów i
elementów stron.) Jeśli pewien znak współtworzący tekst (np. wielokropek lub litera
ozdobna) jest niepoprawnie oznakowany jako ilustracja, znacznik ilustracji można
usunąć, zaznaczając cały blok tekstowy i klikając na Tekst.
Ponowne znakowanie strony

Jeśli umieszczenie w dokumencie PDF nowych znaczników nadmiernie komplikuje jego

strukturę lub nie pozwala rozwiązać danego problemu, narzędzia Retusz kolejności
odczytu można użyć do usunięcia lub zastąpienia bieżącej struktury dokumentu. Jeśli
dokument składa się w przeważającej mierze z tekstu, można usunąć nagłówki, tabele i
inne elementy stron w celu uproszczenia jego struktury.

Aby utworzyć nową strukturę dokumentu poprzez dodawania nowych znaczników,

należy:

1. Zaznaczyć narzędzie Retusz kolejności odczytu, a następnie, już w oknie dialogowym,

kliknąć na przycisku Wyczyść strukturę.
2. W panelu dokumentu zaznaczyć metodą przeciągania pierwszy element strony, a
następnie oznakować go klikając na odpowiednim przycisku w oknie dialogowym
(np. Nagłówek 1).
3. Zaznaczyć i oznakować wszystkie elementy wszystkich stron.

Aby utworzyć nową strukturę dokumentu poprzez zastąpienie istniejącej struktury,

należy:

Uwaga: Procedura ta sprawdza się najlepiej w przypadku stron zawierających

pojedynczą kolumnę tekstu. Jeśli strona składa się z więcej niż jednej kolumny, każdą
z kolumn należy zaznaczyć i oznakować osobno.

1. Zaznaczyć narzędzie Retusz kolejności odczytu.

2. Przeciągnąć kursor w panelu dokumentu w celu zaznaczenia całej strony. Zaznaczenie
będzie zawierać zarówno elementy tekstowe, jak i nie tekstowe.
3. Wcisnąć klawisz Ctrl (Windows) lub Command (Mac OS) i usunąć zaznaczenia
wszystkich elementów nie tekstowych (np. ilustracji i podpisów). Gdy na stronie
pozostanie zaznaczony sam tekst, kliknąć na przycisku Tekst (w oknie dialogowym).
4. Przejść do panelu dokumentu, zaznaczać poszczególne elementy nie tekstowe (np.
ilustracje i podpisy) i przypisywać im znaczniki za pomocą odpowiednich przycisków w
oknie dialogowym. Procedurę tę zakończyć po oznakowaniu wszystkich elementów
strony.
Praca z tabelami

Właściwe oznakowanie tabel jest szczególnie ważne, ponieważ ich zawartość (zarówno
fragmenty tekstowe, jak i dane numeryczne) powinna być dostępna dla czytników
ekranu. A zawartość poszczególnych komórek może być naprawdę złożona; może
obejmować listy, fragmenty tekstu, pola formularzy, a nawet inne tabele.

Najlepsze wyniki znakowania tabel zapewnia użycie tej samej aplikacji, w której
utworzono oryginalny dokument PDF. (Zobacz Tworzenie oznakowanych plików Adobe
PDF w ich aplikacjach źródłowych.) Jeśli pewien dokument PDF nie jest oznakowany,
odpowiednie znaczniki tabel można dodać za pomocą polecenia Dodaj znaczniki do
dokumentu. Dla większości tabel polecenie to działa poprawnie, niemniej może
sprawiać kłopoty w przypadku tabel o niewyraźnych (np. niejednolitych)
obramowaniach, nagłówkach, kolumnach i rzędach. W celu upewnienia się, czy dana
tabela jest rozpoznawana poprawnie, a także w celu skorygowania pewnych błędów
rozpoznawania, warto użyć narzędzia Retusz kolejności odczytu. (Zobacz Sprawdzanie
podświetlonych obszarów ilustracji i tabel). Gdy tabela lub komórka tabeli wymaga
specjalnego formatowania, należy użyć zakładki Znaczniki. (Zobacz Korzystanie z
zakładki Znaczniki).

Aby wyświetlić elementy tabeli, należy:

1. Zaznaczyć narzędzie Retusz kolejności odczytu, a następnie, już w oknie dialogowym,

kliknąć na przycisku Pokaż tabele i ilustracje.
2. Kliknąć na przycisku Pokaż komórki tabeli, aby sprawdzić, czy rzędy i kolumny tabeli są
poprawnie rozpoznawane.

Aby oznakować tabele nierozpoznawane, należy:

1. Zaznaczyć narzędzie Retusz kolejności odczytu i kliknąć na przycisku Pokaż tabele i

rysunki.
2. Jeśli tabela nie jest poprawnie etykietowana w panelu dokumentu, należy zaznaczyć
całą tabelę (metodą przeciągania), a następnie kliknąć na przycisku Tabela w oknie
dialogowym.
3. Kliknąć na przycisku Pokaż komórki tabeli, aby uzyskać pewność, że wszystkie komórki
tabeli są zdefiniowane jako pojedyncze elementy.
4. Jeśli komórki nie są wyświetlane jako oddzielne elementy, wykonać jedną z
następujących czynności:
● Jeśli pewne komórki są ze sobą połączone, należy uaktywnić narzędzie Retusz kolejności

odczytu, zaznaczyć obszar w obrębie pojedynczej komórki, kliknąć na przycisku

Komórka w oknie dialogowym. Procedurę tę należy powtórzyć dla wszystkich
złączonych komórek.
● Jeśli komórki tabeli nie są podświetlane, tabela może mieć nietypowy format. Należy ją

utworzyć ponownie w aplikacji źródłowej.

5. Jeśli tabela zawiera komórki, które mają być szersze niż pojedyncza kolumna, należy
ustawić atrybuty ColSpan i RowSpan odpowiedniego rzędu. (Zobacz Poprawianie tabel i
elementów tabel.)
Narzędzia do poprawiania błędów znakowania

Korzystanie z zakładki Znaczniki

Edycja, przesuwanie i ponowne definiowanie znaczników
Korzystanie z zakładki Spis treści
Korzystanie z zakładki Znaczniki

Zakładka Znaczniki służy do przeglądania i edycji drzewa logicznej struktury, lub drzewa
znaczników, dokumentu PDF. Znaczniki widoczne na zakładce tworzą pewną hierarchię,
określającą kolejność czytania dokumentu. Pierwszy element struktury nazywa się
znacznikiem głównym. Pozostałe elementy są w stosunku do niego podrzędne. Typ
znacznika jest wyświetlany w okrągłych nawiasach (< >) ; każdy z elementów, w tym
elementy o wewnętrznej strukturze (np. rozdziały i artykuły), jest opisany za pomocą
typu, tytułu i zawartości (ewentualnie opisu zawartości). Elementy o pewnej strukturze
wewnętrznej (znaczniki nadrzędne) są przedstawiane zwykle w postaci kontenerów
zawierających składniki (znaczniki podrzędne). (Listę znaczników kodowanych można
uzyskać na witrynie internetowej firmy Adobe, pod adresem http: //access. adobe. com.)

Uwaga: Użytkownicy zaawansowani, którzy chcieliby uzyskać więcej informacji

o drzewach znaczników, mogą skorzystać z opracowania PDF Reference (Fifth Edition)
dostępnego w witrynie internetowej firmy Adobe, pod adresem http: //partners. adobe.
com/links/acrobat.

Chociaż większość typowych problemów ze znacznikami można rozwiązać za pomocą

narzędzia Retusz kolejności odczytu, dostępnego w panelu dokumentu
(zobacz Poprawianie znaczników), to problemy związane z tabelami i elementami o
pewnej strukturze--np. akapitami, listami i rozdziałami--daje się rozwiązać wyłącznie przy
użyciu zakładki Znaczniki. Jeśli chodzi o dodawanie znaczników, to korzystanie w tym
celu z zakładki Znaczniki powinno być ostatecznością; o wiele więcej możliwości daje
funkcja Dodawanie znaczników do dokumentu.

Aby obejrzeć znaczniki na karcie Znaczniki, należy:

1. Wybrać polecenie Widok> Zakładki nawigacji> Znaczniki i przeciągnąć zakładkę

Znaczniki z panelu ruchomego do panelu nawigacyjnego (czynność opcjonalna).
Można też zaznaczyć zakładkę Znaczniki w panelu nawigacyjnym i wyświetlić w ten
sposób drzewo struktury dokumentu.
2. Wykonać jedną z następujących czynności:
● Kliknąć na znaku plus (+) (Windows) lub trójkącie (Mac OS) obok wybranego znacznika,

aby rozwinąć jego elementy podrzędne.

● Kliknąć z wciśniętym klawiszem Ctrl na znaku plus (Windows) lub kliknąć z wciśniętym

klawiszem Option na trójkącie (Mac OS) obok znacznika głównego, aby obejrzeć całe
drzewo struktury dokumentu.
Edycja, przesuwanie i ponowne definiowanie znaczników

Użytkownik może zmienić tytuł znacznika, jego położenie i typ. Wszystkie elementy
strony, które są uwzględniane w drzewie struktury dokumentu, muszą być oznakowane
lub zdefiniowane jako artefakty. (Zobacz Opcje dostępne na zakładce Znaczniki.)

Drzewo struktury dokumentu na zakładce Znaczniki A. Znacznik figury B. Zawartość obrazka C.

Znacznik akapitu

Aby edytować znacznik, należy:

1. Na zakładce Znaczniki rozwinąć ten fragment struktury dokumentu, który będzie

edytowany.
2. Zmienić tytuł, wykonując jedną z następujących czynności:
● Kliknąć dwukrotnie na obrazku znacznika, ustawić wskaźnik za znacznikiem (w

nawiasach okrągłych), wpisać tytuł i kliknąć w celu wyjścia z trybu edycji.

● Zaznaczyć znacznik, w menu Opcje wybrać polecenie Własności, wpisać tekst w polu

Tytuł i kliknąć na Zamknij.

Tytuł pojawi się za typem znacznika, który jest wyświetlany w nawiasach.

Aby przesunąć znacznik, należy:

1. Na zakładce Znaczniki rozwinąć znacznik główny. Ukażą się wszystkie znaczniki.

2. Zaznaczyć ikonę elementu, który będzie przenoszony.
3. Wykonać jedną z następujących czynności:
● Przeciągnąć znacznik w górę lub w dół. Podczas przeciągania jest wyświetlana linia

wskazująca dostępne położenia.

● Z menu Opcje wybrać polecenie Wytnij; zaznaczyć znacznik widoczny nad miejscem

docelowym przesuwanego znacznika; z menu Opcje wybrać polecenie Wklej, które

spowoduje przesunięcie znacznika na ten sam poziom co zaznaczony znacznik, albo
polecenie Wklej podrzędny, które spowoduje przesunięcie znacznika w w obrębie
zaznaczonego znacznika. (Zobacz Opcje dostępne na zakładce Znaczniki.)

Aby zmienić typ elementu, należy:

1. Na zakładce Znaczniki rozwinąć ten fragment struktury dokumentu, którego będzie

dotyczyć zmiana.
2. Zaznaczyć element.
3. Z menu Opcje wybrać polecenie Własności.
4. Z menu wysuwanego Typ wybrać nowy typ elementu i kliknąć na Zamknij.

Tematy powiązne:

Opcje dostępne na zakładce Znaczniki

Dodawanie do znaczników informacji dodatkowych
Znakowanie komentarzy
Poprawianie tabel i elementów tabel
Opcje dostępne na zakładce Znaczniki

Opisane niżej opcje są dostępne w menu Opcje oraz w menu kontekstowym, które
pojawia się po kliknięciu jednego ze znaczników w drzewie prawym przyciskiem myszy
(Windows) lub z wciśniętym klawiszem Control (Mac OS).

Nowy znacznik

Opcja pozwala wstawić w drzewie struktury dokumentu nowy znacznik; jest on

wstawiany za zaznaczonym elementem. Należy określić typ i tytuł nowego znacznika.

Znajdź znacznik w zaznaczeniu

Opcja pozwala wyszukać na zakładce Znaczniki znacznik, który zawiera tekst lub obiekt
zaznaczony w panelu dokumentu.

Utwórz znacznik z zaznaczenia

Opcja pozwala wstawić w drzewie struktury dokumentu nowy znacznik; jest on

wstawiany za elementem zaznaczonym w panelu dokumentu. Należy określić typ i tytuł
nowego znacznika.

Znajdź

Opcja pozwala wyszukiwać nieoznakowane artefakty, elementy treści, komentarze i

łącza. Istnieje możliwość przeszukiwania strony lub dokumentu, a także dodawania
znaczników do elementów znalezionych.

Zmień znacznik na artefakt

Opcja pozwala zmieniać znaczniki w artefakty i usuwać oznakowane elementy treści z

drzewa struktury dokumentu.

Kopiuj zawartość do schowka

Opcja pozwala skopiować wszystkie elementy zawarte w zaznaczonych znacznikach.

Edytuj mapę klas

Opcja pozwala dodać, zmienić lub usunąć mapę klas (lub słownik stylów dokumentu.
Mapa klas zawiera atrybuty skojarzone z poszczególnymi elementami.

Edytuj mapę ról

Opcja pozwala dodać, zmienić lub usunąć mapę ról dokumentu. Dzięki mapom ról w
dokumentach można umieszczać unikatowe zestawy znaczników niestandardowych.
Przypisując znaczniki niestandardowe do zdefiniowanych znaczników programu
Acrobat, ułatwia się ich wyszukiwanie i edycję.

Adnotacje znaczników

Gdy opcja ta jest zaznaczona, wszystkie nowe komentarze i pola formularzy są

dodawane do drzewa znaczników po zaznaczonym elemencie; istniejące komentarze i
pola formularzy nie są dodawane. Komentarze typu wyróżnienie i podkreślenie są
kojarzone z odpowiednim tekstem automatycznie, a zatem opcja ta ich nie dotyczy.
(Zobacz Korzystanie z zakładki Znaczniki.)

Dokument jest oznaczonym plikiem PDF

Z dokumentami PDF są kojarzone flagi dokumentów oznakowanych. Wyłączenie opcji

powoduje, że flaga bieżącego dokumentu jest usuwana.

Ważne: Flaga nie gwarantuje, że dany dokument PDF ma strukturę zalecaną przez
standardy formatu PDF.

Podświetl zawartość

Gdy opcja jest włączona, zaznaczeniu znacznika na zakładce Znaczniki towarzyszy

podświetlenie tej części dokumentu, do której odnosi się znacznik.

Pokaż metadane

Opcja pozwala wyświetlić okno z informacjami o zaznaczonym znaczniku.

Własności

Opcja pozwala otworzyć okno dialogowe Własności retuszu. (Zobacz Dodawanie do

znaczników informacji dodatkowych. )
Dodawanie do znaczników informacji dodatkowych

Niektóre dokumenty Adobe PDF mogą nie zawierać elementów, które uczyniłyby je
w pełni dostępnymi. Na przykład, aby pewien dokument był dostępny dla czytników
ekranu, powinien zawierać takie elementy, jak tekst zastępczy dla rysunków, rozwinięcia
skrótów i ustawienia dotyczące tych fragmentów tekstu, które zredagowano w innym
języku niż domyślny. Przypisanie poszczególnym fragmentom tekstu właściwego języka
jest bardzo ważne, ponieważ dzięki temu przy sprawdzaniu pisowni są używane
odpowiednie słowniki, a przy wyświetlaniu dokumentu na innych komputerach są
stosowane odpowiednie znaki.

Zarówno dodatkowe języki, jak i teksty zastępcze pozwala dodawać do znaczników

zakładka Znaczniki. (Jeśli jest wymagany tylko jeden język, należy wybrać go w oknie
Własności dokumentu. ) Dodawanie tekstów zastępczych umożliwia także narzędzie
Retusz kolejności odczytu. (Zobacz Usuwanie artefaktów i elementów stron.)

Aby określić język tekstu, należy:

1. Rozwinąć pożądany fragment drzewa znaczników na zakładce Znaczniki.

2. Zaznaczyć nową zakładkę i wybrać z menu Opcje polecenie Własności.
3. W oknie dialogowym Własności retuszu zaznaczyć zakładkę Znacznik.
4. Zaznaczyć odpowiedni język w menu wysuwanym Język i kliknąć na przycisku Zamknij.

Uwaga: Język skojarzony z danym elementem będzie skojarzony również ze wszystkimi

jego elementami podrzędnymi (w drzewie dokumentu).

Aby dodać tekst zastępczy obrazka, należy:

1. Wybrać polecenie Widok >Zakładki nawigacji > Znaczniki.

2. Rozwinąć drzewo struktury dokumentu, po czym znaleźć i zaznaczyć znacznik
wybranego <obrazka>.

Łatwiejsza metoda znajdowania znacznika polega na zaznaczeniu obrazka lub

tekstu w pobliżu obrazka za pomocą narzędzia Retusz kolejności odczytu (bezpośrednio
w panelu dokumentu) i uaktywnieniu polecenia Znajdź znacznik w zaznaczeniu
(dostępnego na zakładce Znaczniki w menu Opcje).

3. Z menu Opcje zakładki Znaczniki wybrać polecenie Podświetl zawartość. Skojarzony ze

znacznikiem fragment dokumentu zostanie podświetlony.
4. Przejść do menu Opcje na zakładce Znaczniki i wybrać polecenie Własności.
5. W oknie dialogowym Własności retuszu zaznaczyć zakładkę Znacznik.
6. W polu Tekst zastępczy wprowadzić opis obrazka.

Uwaga: Zastępcze opisy tekstowe powinny być maksymalnie zwięzłe.

Dodawanie zastępczego tekstu obrazka

Aby dodać pełny tekst skrótu, należy:

1. Przejść na zakładkę Znaczniki i odszukać skrót, wykonując jedną z następujących

czynności:
● Rozwinąć drzewo znaczników, tak by stały się widoczne elementy zawierające skrót.

● Zaznaczyć skrót w dokumencie za pomocą narzędzia Retusz tekstu lub narzędzia

Zaznaczanie, a następnie odszukać tekst w drzewie znaczników za pomocą polecenia

Znajdź znacznik w zaznaczeniu z menu Opcje.
2. Zaznaczyć znacznik elementu, przejść do menu Opcje i wybrać polecenie Własności.

Uwaga: Jeśli skrót zawiera dodatkowy tekst, należy wyciąć go i umieścić w nowym
znaczniku podrzędnym typu <Span> wewnątrz tego samego znacznika nadrzędnego
typu <Span>.

3. W oknie dialogowym Własności retuszu zaznaczyć zakładkę Znacznik.

4. W polu Tekst zastępczy wpisać rozwinięcie skrótu.
5. Kliknąć na Zamknij.

Aby utworzyć nowy znacznik podrzędny, należy:

1. Przejść na zakładkę Znaczniki i zaznaczyć w drzewie znaczników odpowiedni węzeł

nadrzędny (ikonę widoczną na tym samym poziomie, gdzie zostanie utworzony nowy
znacznik podrzędny).
2. Wybrać polecenie Nowy znacznik z menu Opcje.
3. Z menu wysuwanego Typ wybrać odpowiedni typ znacznika (ewentualnie można
określić typ niestandardowy), nazwać znacznik (opcjonalnie) i kliknąć na OK.
Znakowanie komentarzy

Oznakowanie dokumentu zawierającego komentarze powoduje automatyczne

oznakowanie tych ostatnich. (Zobacz Znakowanie dokumentów Adobe PDF w celu
zwiększenia ich dostępności.) Jeśli jednak komentarze są dodawane do już
oznakowanego dokumentu PDF, to o ile nie jest włączona funkcja znakowania
komentarzy, pozostają one nieoznakowane. (Zobacz Dodawanie komentarzy.)
Nieoznakowane komentarze do dokumentu można wyszukać (w drzewie struktury
dokumentu)i znakować za pomocą opcji Znajdź dostępnej na zakładce Znaczniki.

Aby włączyć znakowanie komentarzy do dokumentu PDF, należy:

Przejść do menu Opcje na zakładce Znaczniki i wybrać polecenie Oznakuj adnotacje. Od

tego momentu komentarze i adnotacje dodawane do dokumentu będą znakowane
automatyczne.

Aby oznakować komentarze w oznakowanym dokumencie PDF, należy:

1. Przejść do menu Opcje na zakładce Znaczniki i wybrać polecenie Znajdź.

2. W oknie dialogowym Znajdź element przejść do menu wysuwanego Znajdź, wybrać
polecenie Nieoznaczone komentarze, a następnie kliknąć na Znajdź.
3. Gdy w polu Typ pojawi się typ komentarza (np. Tekst), należy kliknąć na przycisku
Oznakuj element, a następnie już w oknie dialogowym Nowy znacznik przejść do menu
wysuwanego Typ i wybrać opcję Adnotacja. Na koniec należy kliknąć na OK.
4. W oknie dialogowym Znajdź element wyszukać i oznakować wszystkie komentarze
(przy użyciu przycisku Znajdź następny), po czym kliknąć na OK.
Poprawianie tabel i elementów tabel

Do sprawdzania poprawności oznakowania tabel można wykorzystać narzędzie Retusz

kolejności odczytu. Jeśli zachodzi potrzeba oznakowania zawartości komórek tabeli
(obrazków lub tekstu), najwygodniejsza może okazać się metoda ponownego
utworzenia tabeli w aplikacji źródłowej i przekonwertowania jej na format PDF.
Dodawanie znaczników w programie Acrobat jest bowiem dość pracochłonne.

Należy pamiętać, aby przed wprowadzeniem jakichkolwiek zmian w elementach tabeli,

sprawdzić poprawność jej oznakowania za pomocą narzędzia Retusz kolejności tekstu.
(Zobacz Praca z tabelami.)

Aby sprawdzić elementy tabeli, należy:

1. Przejść na zakładkę Znaczniki i rozwinąć znacznik główny, tak by stał się widoczny
znacznik tabeli.
2. Zaznaczyć znacznik tabeli <Tabela> i sprawdzić, czy zawiera jeden z następujących
elementów:
● Wiersze tabeli, z których każdy powinien zawierać nagłówek <TH> lub dane <TD>.

● Sekcje <THead>, <TBody> i <TFoot>, z których każda powinna zawierać wiersze tabeli.

(Wiersze tabeli zawierają komórki typu <TH>, komórki typu <TD> lub komórki obydwu
typów).
3. Wykonać co najmniej jedną z następujących czynności:
● Jeśli znacznik tabeli nie zawiera wymienionych elementów, a panelu dokumentów są

widoczne wiersze, kolumny i komórki, należy użyć narzędzia Retusz kolejności odczytu
i za jego pomocą zaznaczyć, a następnie zdefiniować całą tabelę lub poszczególne
komórki. (Zobacz Praca z tabelami.)
● Jeśli tabela zawiera wiersze o szerokości większej niż szerokość jednej kolumny,

w drzewie struktury dokumentu należy ustawić atrybuty ColSpan i RowSpan tych

wierszy.
● Utworzyć tabelę ponownie za pomocą aplikacji źródłowej i przekonwertować ją na

oznakowany dokument PDF. (Zobacz Tworzenie oznakowanych plików Adobe PDF w

ich aplikacjach źródłowych.)

Aby ustawić atrybuty ColSpan i RowSpan, należy:

1. Na zakładce Znaczniki zaznaczyć element <TD> lub <TH>.

2. Z menu Opcje wybrać polecenie Własności.
3. W oknie dialogowym Własności retuszu kliknąć na zakładce Znaczniki, a następnie na
przycisku Zmień obiekty atrybutu.
4. Zaznaczyć opcję Obiekty, a następnie kliknąć na przycisku Nowy element w celu
utworzenia nowego słownika obiektów atrybutu.
5. Rozwinąć nowy słownik, zaznaczyć atrybut układu i kliknąć na przycisku Zmień element.
6. Zmienić wartość atrybutu Układ na Tabela.
7. Zaznaczyć słownik obiektów atrybutu i kliknąć na przycisku Nowy element.
8. W oknie dialogowym Dodaj klucz i wartość w polu Klucz wpisać ColSpan lub
RowSpan, w polu Wartość określić liczbę kolumn lub wierszy, przejść do menu
wysuwanego Typ wartości, wybrać typ Integer i kliknąć na OK.
9. Zamknąć okno dialogowe Własności retuszu.
Korzystanie z zakładki Spis treści

Zakładka Spis treści pozwala rozwiązać te problemy z zawijaniem dokumentu PDF,

których nie można rozwiązać przy użyciu narzędzia Retusz kolejności odczytu. Ponieważ
edycja obiektów dokumentu PDF może zniszczyć jego strukturę, przed jej rozpoczęciem
należy przyswoić sobie podstawowe wiadomości o strukturze PDF. Wyczerpujące
informacje o strukturze PDF można uzyskać w dokumencie PDF Reference (Fifth
Edition), dostępnym na witrynie internetowej partnerów firmy Adobe pod adresem
http: //partners. adobe. com/links/acrobat.

Na zakładce Spis treści jest widoczna hierarchia obiektów dokumentu PDF; sam
dokument jest traktowany jako osobny obiekt. Każdy dokument zawiera jedną lub
więcej stron, zbiór adnotacji (np. komentarzy i łącz) i obiekty stron; te ostatnie składają
się z kontenerów, ścieżek, tekstów i obrazków. Obiekty są wyświetlane w takiej
kolejności, w jakiej występują na stronie. Do obejrzenia i ewentualnej zmiany ich
struktury nie są wymagane znaczniki.

Aby zmienić kolejność zawijania dokumentu PDF za pomocą zakładki Spis treści:

1. Wybrać polecenie Widok> Zakładki nawigacji> Spis treści i przeciągnąć zakładkę Spis
treści z panelu ruchomego do panelu nawigacyjnego (czynność opcjonalna). Można też
zaznaczyć zakładkę Spis treści w panelu nawigacyjnym i wyświetlić w ten sposób
drzewo struktury dokumentu.
2. Kliknąć na znaku plus (+) (Windows) lub trójkącie (Mac OS) obok nazwy dokumentu, aby
wyświetlić strony i obiekty.
3. Przesunąć kontener lub obiekt, zaznaczając go i wykonując jedną z następujących
czynności:
● Przeciągnąć go w wybrane miejsce.

● Z menu Opcje wybrać polecenie Wytnij, zaznaczyć znacznik nad miejscem, gdzie będzie

wklejany nowy znacznik, przejść ponownie do menu Opcje i wybrać polecenie Wklej.

Kontenery nie mogą być wklejane bezpośrednio w elementach stron. Aby

przenieść kontener na inną stronę, należy wyciąć go, zaznaczyć inny kontener na stronie
docelowej i wybrać z menu Opcje polecenie Wklej podrzędny. Następnie należy
przeciągnąć kontener o jeden poziom w górę, w wybrane miejsce.

Tematy powiązne:

Opcje zakładki Spis treści

Opcje zakładki Spis treści

Zakładka Spis treści zawiera szereg opcji, które są dostępne albo w menu Opcje, albo
w menu kontekstowym - wyświetlanym po kliknięciu prawym przyciskiem myszy
(Windows) lub z wciśniętym klawiszem Control (Mac OS) na dowolnym obiekcie
zakładki. Do wyboru są następujące opcje:

Nowy kontener

Pozwala dodać nowy kontener na końcu zaznaczonej strony lub innego kontenera.

Zmień słownik kontenera

Pozwala określić słownik kontenera. Błędy popełnione w tym oknie dialogowym mogą
uszkodzić dokument PDF. Opcja jest dostępna tylko w przypadku kontenerów
zawierających słowniki.

Wytnij

Pozwala wyciąć i skopiować zaznaczony obiekt (ale nie związany z nim element strony).

Wklej

Pozwala wkleić obiekt bezpośrednio pod zaznaczonym obiektem na tym samym

poziomie hierarchii.

Wklej podrzędny

Pozwala wkleić obiekt wewnątrz zaznaczonego obiektu jako jego obiekt podrzędny.

Usuń

Pozwala usunąć obiekt z dokumentu (ale nie związany z nim element strony).

Znajdź zawartość w zaznaczeniu

Pozwala wyszukać na zakładce Spis treści ten obiekt, który został zaznaczony w panelu
dokumentu.

Znajdź

Pozwala wyszukiwać nieoznakowane artefakty, elementy treści, komentarze i łącza.

Istnieje możliwość przeszukiwania strony lub dokumentu, a także dodawania
znaczników ułatwiających przeszukiwanie.

Utwórz artefakt

Powala zdefiniować zaznaczone obiekty jako artefakty. Artefakty nie są dostępne ani dla
czytników ekranu, ani dla funkcji Odczytywanie na głos.

Usuń artefakt

Pozwala usunąć z zaznaczonego obiektu definicję artefaktu.

Uporządkuj wybraną zawartość

Pozwala określić kolejność odczytu zaznaczonej serii obiektów.

Podświetl zawartość

Gdy opcja ta jest zaznaczona, w panelu dokumentu są podświetlane elementy

odpowiadające obiektowi zaznaczonemu na zakładce Spis treści.

Pokaż metadane

Pozwala obejrzeć lub zmienić metadane obiektu lub obrazka.

Własności

Pozwala otworzyć okno dialogowe Własności retuszu.

Dostosowywanie programu Adobe Acrobat do potrzeb osób
niepełnosprawnych

Preferencje dostępu
Określanie preferencji dostępu
Korzystanie ze skrótów klawiaturowych ułatwiających nawigację i wybór poleceń z menu
Automatyczne przewijanie
Korzystanie z czytników ekranu
Korzystanie z funkcji Odczytywanie na głos
Preferencje dostępu

Użytkownicy programu Adobe Acrobat mają do dyspozycji szereg opcji, które pomagają
dostosować pliki PDF do potrzeb osób niedowidzących i niepełnosprawnych ruchowo.
Niektóre opcje określają sposób wyświetlania dokumentów PDF, między innymi za
pomocą czytników ekranu. Inne odpowiadają za sposób przeglądania dokumentów
przy użyciu skrótów klawiaturowych. Ustawiając odpowiednie preferencje, można
skorzystać z pomocy Asystenta ustawiania dostępu.

W oknie dialogowym Preferencje można określić wszelkie opcje dotyczące osób

niepełnosprawnych, również te, które nie są dostępne w oknie Asystenta. W
szczególności dotyczy to preferencji multimediów i czytania: pierwsze można
skonfigurować tak, by program odczytywał na głos opisy załączników (wizualnych i
dźwiękowych), drugie - tak by program czytał głośno zawartość pól formularzy. Listę
skrótów klawiaturowych można znaleźć w części SKRÓTY KLAWIATUROWE. Więcej
informacji o dostosowywaniu dokumentów PDF do potrzeb osób niepełnosprawnych
można uzyskać w witrynie internetowej firmy Adobe pod adresem http: //access.
adobe. com.
Określanie preferencji dostępu

W systemie Windows określanie preferencji dostępu jest częściowo zautomatyzowane:

przy pierwszym uruchomieniu programu Adobe Acrobat razem z oprogramowaniem
powiększającym lub czytnikiem ekranu jest uaktywniany kreator Asystenta ustawiania
dostępu, który pomaga ustawić wszelkie preferencje dotyczące osób
niepełnosprawnych. Użytkownik musi podać jedynie rodzaj urządzeń wspomagających.
Jeśli jest używany system Mac OS lub zachodzi potrzeba zmiany już określonych
preferencji, Asystenta ustawiania dostępu trzeba uruchomić ręcznie, z menu
Zaawansowane. Program wyświetli wówczas te preferencje, które dotyczą czytników
ekranu i oprogramowania powiększającego. Preferencje dodatkowe można będzie
ustawić ręcznie, w panelach Dostępność, Czytanie, Formularze i Multimedia okna
dialogowego Preferencje. (Zobacz Opcje dostępu.)

Aby ustawić preferencje dostępności za pomocą Asystenta ustawiania dostępu,

należy:

1. Uruchomić Asystenta ustawiania dostępu, wykonując jedną z następujących czynności:

● Wybrać polecenie Zaawansowane > Dostępność > Asystent ustawiania dostępu.

● (tylko w systemie Windows) Uruchomić program Adobe Acrobat w trakcie działania

czytnika ekranu lub oprogramowania powiększającego.

2. Zaznaczyć preferowaną opcję:
● Zaznaczyć opcję Ustaw opcje dla czytników ekranu, jeśli jest używane urządzenie

odczytujące tekst na głos lub przesyłające tekst do czytnika alfabetu Braille'a.

● Zaznaczyć opcję Ustaw opcje dla oprogramowania powiększającego, jeśli jest używane

urządzenie powiększające tekst.

● Zaznaczyć opcję Ustaw wszystkie opcje dostępu, jeśli są używane różne urządzenia

wspomagające.
● Zaznaczyć opcję Użyj zalecanych ustawień, aby skorzystać z zalecanych ustawień

dostępu.
3. Ustawić opcje dostępu zgodnie z instrukcjami wyświetlanymi na ekranie. (Zobacz Opcje
dostępu. ) Jeśli w jakimkolwiek momencie użytkownik kliknie na przycisku Anuluj,
program Acrobat zastosuje ustawienia domyślne (nie zaleca się tego).
4. Kliknąć na przycisku Gotowe.

Aby ustawić dodatkowe preferencje dostępu w oknie dialogowym Preferencje,

należy:

1. Wybrać polecenie Edycja > Preferencje (Windows) lub Acrobat > Preferencje (Mac OS).
2. Zaznaczyć opcję Dostęp. Na przykład, aby zapewnić zgodność z dokumentami, w
których nie określono kolejności tabulacji, należy zaznaczyć opcję Jeśli nie określono
kolejności tabulacji, ustaw ją na podstawie struktury dokumentu. Ustawić inne
pożądane preferencje. (Zobacz Korzystanie z kolorów wysokokontrastowych.)
3. Zaznaczyć opcję Formularze, po czym określić kolory tła i podświetlania pól formularzy.
4. Zaznaczyć opcję Multimedia, po czym określić pożądane ustawienia dostępu do
multimediów.
5. Zaznaczyć opcję Czytanie, po czym ustawić opcję Odczyt pól formularzy i inne opcje.
(Zobacz Określanie preferencji czytania.)

Tematy powiązne:

Opcje dostępu
Korzystanie z kolorów wysokokontrastowych
Określanie preferencji czytania
Wybór kolejności czytania
Włączanie skrótów jedno-klawiszowych
Opcje dostępu

Asystent ustawiania dostępu pomaga użytkownikom określać różne opcje dotyczące

zwiększania dostępności dokumentów PDF, w szczególności dotyczące korzystania z
technik wspomagających osoby niepełnosprawne. Opcje nie obsługiwane przez
Asystenta można ustawić ręcznie, w różnych panelach okna dialogowego Preferencje.
Okno Asystenta zawiera następujące opcje:

Uwaga: W przypadku niektórych urządzeń wspomagających niektóre opcje mogą być

niedostępne; w oknie Asystenta są prezentowane tylko te opcje, które dotyczą aktualnie
używanych urządzeń.

Użyj kontrastowych kolorów dla tekstu w dokumencie

Gdy opcja jest zaznaczona, użytkownik może określić kontrastową kombinację koloru
tekstu i tła; może wybrać ją z listy lub utworzyć samodzielnie. (Zobacz Korzystanie z
kolorów wysokokontrastowych.)

Wyłącz wygładzanie tekstu

Tekst jest wyostrzany, dzięki czemu wygląda lepiej po zastosowaniu oprogramowania

powiększającego.

Domyślne powiększenie wyświetlania

Użytkownik może określić w procentach (8. 33-6400) stopień powiększenia

dokumentów na ekranie. Duże powiększenia ułatwiają czytanie osobom
niedowidzącym.

Zawsze używaj kursora wyboru

Po otwarciu dokumentu PDF użytkownik nie musi zaznaczać narzędzia do zaznaczania;

kursor wyboru jest uaktywniany automatycznie. Opcję należy zaznaczyć, jeśli jest
używane oprogramowanie powiększające.

Kolejność czytania (dotyczy dokumentów nieoznakowanych)

Użytkownik może określić kolejność czytania dokumentów nieoznakowanych.

(Zobacz Wybór kolejności czytania. )

Nadpisz kolejność odczytu w oznaczonych dokumentach

Jest używana kolejność odczytu określona w preferencjach czytania, a nie ta, która
wynika z układu znaczników dokumentu. Opcję należy zaznaczyć tylko wtedy, gdy
występują problemy ze Yle oznakowanymi dokumentami PDF. (Zobacz Wybór
kolejności czytania. )

Potwierdź przed dodaniem znaczników do dokumentów

Gdy opcja jest zaznaczona, użytkownik może potwierdzić opcje dostępności jeszcze
przed przygotowaniem nieoznakowanego dokumentu do odczytu przez urządzenia
wspomagające. Znakowanie to procedura czasochłonna, zwłaszcza w przypadku
obszernych dokumentów.

Dostarcz strony lub dokumenty

Ustawienie Dostarcz aktualnie widoczne strony powoduje stopniowe otwieranie

pojedynczych stron dokumentu (tryb samych stron); ustawienie Dostarcz cały
dokument na raz powoduje otwarcie całego dokumentu, co może obniżyć ogólną
wydajność programu; ustawienie Dostarcz wszystkie strony tylko dla małych
dokumentów powoduje, że program Acrobat otwiera cały dokument tylko w
przypadku, gdy liczy on mniej stron niż ustawienie Maksymalna liczba stron w małym
dokumencie. Tryb otwierania pojedynczych stron jest zalecany w przypadku korzystania
z oprogramowania powiększającego, niemniej jednak przechodzenie do kolejnych stron
dokumentu wymaga wówczas stosowania poleceń programu Acrobat (a nie
oprogramowania powiększającego).

Wyłącz automatyczne zapisywanie dokumentu

Zaznaczenie opcji powoduje wyłączenie opcji automatycznego zapisywania

dokumentu. Przy każdej operacji zapisu zarówno czytnik ekranu, jak i oprogramowanie
powiększające musi ponownie wczytać dokument.

Otwórz na nowo dokument na ostatnio oglądanej stronie

Przy następnym otwarciu dokumentu jest uaktywniana strona przeglądana w

momencie zapisywania dokumentu.

Wyświetlaj dokumenty PDF w przeglądarce internetowej

Dokumenty PDF pobierane z Internetu są otwierane w przeglądarce internetowej, a nie

w oddzielnym oknie programu Acrobat. Aby mieć większą kontrolę nad przeglądaniem
dokumentu za pomocą czytnika ekranu, opcji nie należy zaznaczać.
Korzystanie z kolorów wysokokontrastowych

Użytkownicy programu Acrobat mają do dyspozycji szereg opcji ułatwiających czytanie

dokumentów Adobe PDF na ekranie. Można na przykład powiększyć wybrane
fragmenty tekstu lub dostosować do swoich potrzeb kolory i kontrast tekstu i tła. Za
pomocą paska narzędzi Oglądanie, opcji powiększenia na pasku stanu i poleceń menu
Widok można też powiększyć lub zmniejszyć cały dokument. (Zobacz Powiększanie i
zmniejszanie widoku. ) Preferencje dostępności dotyczą tylko kolorów tła, tekstu i grafiki
wektorowej. Dodatkowe opcje kolorów są dostępna w panelach Formularze, Pełny
ekran, Siatka układu i Pisownia w oknie dialogowym Preferencje.

Za pomocą menu Opcje w panelu Zakładki można też zwiększyć lub zmniejszyć
rozmiar zakładki. W oknie dialogowym Preferencje istnieje możliwość ustawienia koloru
tła stron oraz koloru tekstu. Preferencje określają wygląd wszystkich dokumentów PDF
na danym komputerze, nie mają zaś żadnego wpływu na wygląd wydruków czy wygląd
dokumentów na monitorach innych komputerów.

Aby zmienić kolory tła i tekstu, należy:

1. Wybrać polecenie Edycja > Preferencje (Windows) lub Acrobat > Preferencje (Mac OS)
i zaznaczyć opcję Dostęp.
2. Zaznaczyć opcję Zastąp kolory dokumentu.
3. Wykonać jedną z następujących czynności:
● Zaznaczyć opcję Użyj kolorów kontrastowych, po czym wybrać z menu wysuwanego

odpowiednią kombinację kolorów.

● Zaznaczyć opcję Kolor własny, po czym zmienić kolor tła strony i kolor tekstu

w dokumencie, klikając na próbkach kolorów, a następnie na wybranych kolorach

w palecie.
● (tylko w systemie Windows) Zaznaczyć opcję Kolorystyka Windows, aby skorzystać ze

standardowego schematu kolorów systemu Windows.

Uwaga: Aby nie uległy zmianie kolory tekstu już pokolorowanego, należy zaznaczyć
opcję Zmień tylko kolor czarnego tekstu, a następnie kliknąć na przycisku OK.
Określanie preferencji czytania

Preferencje z grupy Czytania pozwalają określić sposób odczytu dokumentów przez

czytniki ekranu, a także pewne własności funkcji odczytywania na głos. Należy określić
głośność i szybkość czytania, a następnie wybrać albo barwę głosu zapewnianą przez
system, albo barwę głosu zapewnianą przez oprogramowanie do generowania mowy
(takie jak SAPI 4 i SAPI 5 w systemie Windows).

Uwaga: Informacje o innych preferencjach dotyczących dostępności dokumentu

można uzyskać w części Opcje dostępu.

Aby ustawić preferencje odsłuchiwania tekstu na głos, należy:

1. Wybrać polecenie Edycja > Preferencje (Windows) lub Acrobat > Preferencje (Mac OS)
i zaznaczyć opcję Czytanie.
2. Wybrać opcję kolejności czytania, po czym zdecydować, czy ma ona być nadrzędna
wobec kolejności czytania wynikającej z oznakowania dokumentu. (Zobacz Wybór
kolejności czytania. )
3. Jeśli jest używany czytnik ekranu, wybrać opcje dotyczące czytników ekranu.
(Zobacz Opcje dostępu. )
4. Jeśli jest używana funkcja odczytywania na głos, określić takie ustawienia, jak Głośność,
Głos, Wysokość i Wyrazów na minutę. Następnie należy zaznaczyć opcję Odczyt pól
formularzy, aby program odczytywał na głos zawartość pól tekstowych, pól wyboru i
przycisków radiowych w formularzach.

Uwaga: Opcje Wysokość i Wyrazów na minutę są dostępne tylko pod warunkiem, że

nie zaznaczono opcji Użyj domyślnych atrybutów przemówienia.
Wybór kolejności czytania

Czytanie stron wielokolumnowych lub zawierający wiele artykułów może być

kłopotliwe, zwłaszcza jeśli układ informacji jest skomplikowany i nieprzemyślany, albo
autor dokumentu nie zdefiniował odpowiednich znaczników. W takich sytuacjach warto
skorzystać z możliwości określenia kolejności czytania - kolejności wykorzystywanej
przez czytniki ekranu i funkcję odczytywania na głos. Opcja kolejności czytania ma
wpływ również na kolejność zapisu zawartości stron w formacie tekstowym (do czego
służy polecenie Plik > Zapisz jako z zaznaczoną opcją Tekst (Dostępny) *. txt).

Program Acrobat zawiera następujące opcje kolejności czytania:

● Kolejność odczytu wnioskuj z dokumentu (opcja zalecana) - kolejność czytania jest

wyznaczana przez sam program, na drodze skomplikowanej analizy zawartości stron.
Poza szczególnymi przypadkami (np. niestandardowy dokument lub zauważalne
pogorszenie wydajności programu) opcję należy zaznaczyć.
● Kolejność odczytu od lewej do prawej, od góry do dołu- kolejność czytania zależy od
rozkładu treści na stronie, czytanie przebiega szybciej niż w przypadku zaznaczenia opcji
Kolejność odczytu wnioskuj z dokumentu. Opcja ta dotyczy tylko tekstu; nie ma wpływu
na pola formularzy i tabele. Korzystając z niej, warto wybrać tryb dokumentu i wybrać
wysokie ustawienie opcji Minimalna liczba stron w dużym dokumencie.
● Użyj kolejności odczytu w prostym strumieniu druku - wyrazy są czytane w kolejności
ich drukowania, czytanie przebiega szybciej niż w przypadku zaznaczenia opcji
Kolejność odczytu wnioskuj z dokumentu. Opcja ta dotyczy tylko tekstu; nie ma wpływu
na pola formularzy i tabele. Korzystając z niej, warto wybrać tryb dokumentu i wybrać
wysokie ustawienie opcji Minimalna liczba stron w dużym dokumencie.
● Nadpisz kolejność odczytu w oznaczonych dokumentach - opcję tę należy zaznaczyć
tylko wtedy, jeśli występują problemy z czytaniem dokumentów oznakowanych.
Włączanie skrótów jedno-klawiszowych

Chcąc zwiększyć efektywność posługiwania się klawiaturową, można uaktywnić skróty

jedno-klawiszowe. Większość skrótów programu Acrobat nie wymaga włączania tej
funkcji. (Zobacz Skróty dotyczące zaznaczania narzędzi.)

Aby włączyć skróty jedno-klawiszowe, należy:

1. Wybrać polecenie Edycja > Preferencje (Windows) lub Acrobat > Preferencje (Mac OS).
2. Kliknąć na pozycji Ogólne, po czym zaznaczyć opcję Użyj skrótu jedno-klawiszowego,
aby uzyskać dostęp do narzędzi.
Korzystanie ze skrótów klawiaturowych ułatwiających nawigację i
wybór poleceń z menu

Nawigację wewnątrz dokumentów PDF zapewnia nie tylko mysz, ale również klawiatura.
Zobacz Informacje o skrótach klawiaturowych. W systemie Mac OS jest dostępnych
szereg funkcji klawiaturowych. W systemie Windows niektóre skróty klawiaturowe
ułatwiające nawigację w programie Acrobat mogą różnić się od skrótów używanych
winnych aplikacjach.

Tematy powiązne:

Konfigurowanie pełnego dostępu z klawiatury (tylko w systemie Mac OS)

Korzystanie ze skrótów w przeglądarkach internetowych (tylko w systemie Windows)
Konfigurowanie pełnego dostępu z klawiatury (tylko w systemie
Mac OS)

W systemie Mac OS sposób nawigacji wewnątrz dokumentów Adobe PDF i w obszarze

roboczym programu Acrobat zależy od ustawień preferencji systemowych.

Aby skonfigurować pełny dostęp z klawiatury, należy:

1. W menu Apple wybrać polecenie System Preferences i zaznaczyć opcję Keyboard &
Mouse (Mac OS 10. 3) lub Keyboard (Mac OS 10. 2).
2. Kliknąć na zakładce Keyboard Shortcuts tab (Mac OS 10. 3) lub Full Keyboard Access
(Mac OS 10. 2).
3. Zaznaczyć opcję Turn On Full Keyboard Access.
4. Wykonać jedną z następujących czynności:
● W systemie Mac OS 10. 3 wybrać z menu Apple polecenie System Preferences,

zaznaczyć opcję Universal Access, a następnie zaznaczyć opcję Enable Access For
Assistive Devices, która pozwala skorzystać z zainstalowanych czytników ekranu, lub
opcję Enable Text-To-Speech For Universal Access, która pozwala skorzystać z funkcji
generowania mowy systemu Mac OS.
● W systemie Mac OS 10. 2 zaznaczyć opcję Any Control i zamknąć okno preferencji

systemowych.

Gdy program Acrobat jest otwierany w przeglądarce internetowej, są używane skróty

klawiaturowe przeglądarki. W konsekwencji niektóre skróty klawiaturowe programu
Acrobat mogą nie być dostępne w ogóle lub mogą stać się dostępne dopiero w
momencie przejścia do okna dokumentu PDF.
Korzystanie ze skrótów w przeglądarkach internetowych (tylko
w systemie Windows)

Skróty klawiaturowe programu Acrobat mogą być stosowane również wtedy, gdy jest
on uruchomiony w przeglądarce Microsoft® Internet Explorer. Tuż po otwarciu
programu Acrobat aktywne jest okno dokumentu PDF, w związku z czym klawiatura
działa tak, jak to przewidziano w programie Acrobat. Naciśnięcie klawiszy Ctrl+Tab
powoduje uaktywnienie okna przeglądarki (a więc i zmianę sposobu interpretacji
skrótów klawiaturowych). Ponowne naciśnięcie klawisza Tab skutkuje ponownym
uaktywnieniem okna dokumentu.
Automatyczne przewijanie

Funkcja automatycznego przewijania ułatwia skanowanie długich dokumentów PDF,

w szczególności dokumentów o zawiniętych akapitach. Przy jej użyciu strony
dokumentu są przewijane bez korzystania z klawiatury i myszy.

Aby dokument był przewijany automatycznie, należy:

1. Wybrać polecenie Widok > Automatyczne przewijanie.

2. Wykonać jedną z następujących czynności:
● Aby zmienić szybkość przewijania, wcisnąć jeden z klawiszy numerycznych (9

odpowiada największej szybkości, 0 - najmniejszej) albo skorzystać z klawiszy Strzałka w

górę i Strzałka w dół.
● Aby odwrócić kierunek przewijania, wcisnąć klawisz z dywizem lub znakiem minus.

● Aby przejść do następnej lub poprzedniej strony, wcisnąć klawisz Strzałka w prawo lub

Strzałka w lewo.

Aby zatrzymać automatyczne przewijanie, należy wcisnąć klawisz ESC lub ponownie
wybrać polecenie Widok > Automatyczne przewijanie.

Tematy powiązne:

Przekazywanie tekstu do drukarki obsługującej pismo Braille'a

Przekazywanie tekstu do drukarki obsługującej pismo Braille'a

Tekst dokumentu PDF można zapisać w takiej postaci, by można było wydrukować go
na drukarce obsługującej pismo Braille'a. Importowanie i wydruk tekstów tego rodzaju
umożliwiają specjalne aplikacje tłumaczące zwykłe litery na symbole Braille'a. Więcej
informacji można uzyskać w ich dokumentacji.

Aby zapisać dokument PDF w postaci dostępnej dla osób niewidomych, należy:

1. Wybrać polecenie Plik> Zapisz jako.

2. W menu wysuwanym Format wybrać opcję Tekst (dostępny), nazwać plik i kliknąć na
przycisku OK.
Korzystanie z czytników ekranu

Program Adobe Acrobat obsługuje pewne techniki wspomagające użytkowników

niedowidzących - techniki, które pozwalają im korzystać z takich aplikacji, jak czytniki
ekranu i programy powiększające. Gdy techniki te są aktywne, program Acrobat może
tymczasowo znakować dokumenty PDF, co ma na celu zwiększenie ich czytelności.
Odpowiednie wykorzystanie technik wspomagających umożliwia Asystent ustawiania
dostępu. (Zobacz Określanie preferencji dostępu. ) Ustawienia dotyczące czytania
dokumentów za pomocą czytników ekranu można zmienić, wybierając polecenie
Zaawansowane > Dostęp > Zmień opcje odczytu. (Zobacz Określanie preferencji
czytania. )

Więcej informacji o współpracy programu Acrobat z czytnikami ekranu i

oprogramowaniem powiększającym można uzyskać od dostawcy programu Acrobat.
Korzystanie z funkcji Odczytywanie na głos

Funkcja odczytywania na głos może być stosowana do dowolnej liczby stron

dokumentu Adobe PDF. Jej zastosowanie powoduje głośny odczyt komentarzy, a także
tekstów zastępczych obrazków i pól. W przypadku dokumentów oznakowanych tekst
jest odczytywany w kolejności wynikającej ze struktury dokumentu. W przypadku
dokumentów nieoznakowanych kolejność czytania określa albo użytkownik, albo sam
program (zależy to od preferencji czytania). (Zobacz Wybór kolejności czytania.)

Funkcja odczytywania na głos wykorzystuje zainstalowane w systemie narzędzia do

generowania głosu; informacje o narzędziach dostępnych w systemie Windows należy
uzyskać od jego dostawcy. Jeśli w systemie są dostępne metody SAPI 4 lub SAPI 5
(instalowane razem z aplikacjami do konwersji tekstu na mowę), można uczynić je
podstawą głośnego odczytywania treści dokumentów PDF.

Uwaga: Funkcja Odczytaj na głos służy tylko do głośnego odsłuchiwania treści

dokumentu PDF, nie jest natomiast czytnikiem ekranu. W niektórych systemach funkcja
ta może nie być obsługiwana.

Aby głośno odsłuchać dokument, należy:

1. Otworzyć dokument Adobe PDF.

2. Przejść na wybraną stronę.
3. Wykonać jedną z następujących czynności:
● Wybrać polecenie Widok > Odczytaj na głos > Czytaj tylko tę stronę.

● Wybrać polecenie Widok > Odczytaj na głos > Czytaj do końca dokumentu.

Aby przerwać działanie funkcji Odczytaj na głos, należy:

Wykonać jedną z następujących czynności:

Wybrać polecenie Widok > Odczytaj na głos > Zatrzymaj.

Wybrać polecenie Widok > Odczytaj na głos > Zatrzymaj.

Aby głośno odsłuchać zawartość pól formularza, należy:

1. Upewnić się, że w preferencjach czytania jest zaznaczona opcja Odczyt pól formularza.
(Zobacz Określanie preferencji czytania. )
2. Nacisnąć klawisz Tab, aby zaznaczyć pierwsze pole formularza. Opis pola zostanie
odczytany na głos.

Uwaga: Gdy użytkownik wprowadzi tekst w polu tekstowym, tekst ten zostanie
odczytany na głos dopiero wtedy, gdy użytkownik naciśnie klawisz Tab i opuści pole,
a następnie naciśnie klawisze Shift+Tab i ponownie uaktywni pole.

3. Ustawić opcje i określić zawartość wybranych pól. Program Acrobat poinformuje głośno
o stanie zaznaczonych pól wyboru i przycisków radiowych.
4. Za pomocą klawisza Tab uaktywniać i wypełniać kolejne pola formularza.
EDYCJA

Informacje o edycji dokumentów Adobe PDF

Publikacje elektroniczne dokumentów Adobe PDF
Zwiększanie jakości publikacji elektronicznych
Informacje o edycji dokumentów Adobe PDF

Typowe nieporozumienie dotyczące dokumentów Adobe PDF polega na tym, że

traktuje się je podobnie do dokumentów tworzonych w różnego rodzaju aplikacjach
edytorskich; a tym samym oczekuje się podobnych możliwości kopiowania, wklejania i
przenoszenia elementów stron. Tymczasem plik Adobe PDF należy traktować raczej jak
zdjęcie dokumentu oryginalnego--dokumentu utworzonego na przykład w programie
Adobe InDesign lub w jednym z programów z pakietu Microsoft Office. Wynika z tego,
że wszelkie szczegółowe zmiany edytorskie powinny być wprowadzane w aplikacjach
źródłowych, a program Adobe Acrobat powinien służyć raczej jako narzędzie do
czytania, projektowania i rozpowszechniania "zdjęć" plików źródłowych (zapisanych w
formacie PDF).

Największe zalety formatu Adobe PDF to jego przenośny charakter, niewielkie rozmiary
plików wynikowych, dostęp do różnego rodzaju narzędzi nawigacyjnych i duża
dostępność. Pliki PDF można też znakować oraz opatrywać łączami i załącznikami. Oto
przykłady zmian, które można wprowadzać w samym dokumencie PDF (w odróżnieniu
od dokumentu źródłowego) :

Dodawanie i usuwanie tekstu za pomocą narzędzia Retusz tekstu

Aby utworzyć nowy wiersz tekstu należy kliknąć z wciśniętym klawiszem Ctrl (Windows)
lub Option (Mac OS). (Zobacz Edycja tekstu za pomocą narzędzia Retusz tekstu.)

Kopiowanie jednego lub dwóch wierszy tekstowych

Za pomocą narzędzia do zaznaczania należy zaznaczyć tekst i wkleić go w innej aplikacji;

można też użyć polecenia Zapisz jako, wybrać w menu wysuwanym format Rich Text
Format i zapisać w nim cały tekst pliku.

Dodawanie i przemieszczanie zakładek

Należy zmienić układ zakładek na zakładce Znaczniki. (Zobacz Korzystanie z zakładek.)

Wstawianie skopiowanego obrazka na pustej stronie

Należy wybrać polecenie Edycja > Wklej lub skorzystać z narzędzia Wklej obrazek ze
schowka. (Zobacz Wklejanie obrazka ze Schowka. )

Tworzenie niestandardowych łączy

Należy wybrać akcję, która powoduje przejście na inną stronę dokumentu.

(Zobacz Tworzenie łącz.)

Łączenie dwóch plików PDF

Należy otworzyć pierwszy dokument i wybrać polecenie Dokument > Strony > Wstaw
lub połączyć dwa dokumenty przy użyciu polecenia Utwórz PDF > Z wielu plików.

Dodawanie filmów i plików dźwiękowych

Osoby przeglądające dokumenty PDF mogą odtwarzać dołączone doń filmy i klipy
dźwiękowe. (Zobacz Umieszczanie w dokumentach plików multimedialnych.)

Dodawanie nagłówków i stopek

U góry lub u dołu stron można umieszczać pewne informacje pomocnicze, np. tytuły i
numery stron. (Zobacz Dodawanie nagłówków i stopek.)

Dodawanie znaków wodnych i tła

Istnieje możliwość wyświetlania obiektów (tekstów lub obrazków) w tle lub na

pierwszym planie stron PDF. (Zobacz Dodawanie znaków wodnych i tła.)
Publikacje elektroniczne dokumentów Adobe PDF

Jeśli tworzone dokumenty Adobe PDF będą publikowane elektronicznie, za pomocą

programu Acrobat Professional, warto skonfigurować je w taki sposób, aby ich przyszli
czytelnicy mieli jak najmniej kłopotów z ich otwieraniem i by mogli sprawnie
wyszukiwać w nich potrzebne informacje. Jeśli dokumenty będą rozpowszechniane
w dużej i zróżnicowanej grupie odbiorców, należy zrobić wszystko, aby dostosować je
do różnych wymagań.

Przed opublikowaniem plików Adobe PDF warto zebrać informacje o następujących

czynnościach przygotowawczych:

● Określanie takiej struktury dokumentów, aby można je było czytać na bardzo różnych
urządzeniach, na przykład urządzeniach przenośnych, czytnikach książek
elektronicznych i typowych monitorach. (Zobacz Znakowanie dokumentów Adobe PDF
w celu zwiększenia ich dostępności.)
● Optymalizacja plików pod kątem przyszłej dystrybucji. (Zobacz Korzystanie z funkcji
Optymalizacja PDF.)
● Stosowanie tych samych zmian do wielu plików PDF za pomocą tzw. przetwarzania
wsadowego. (Zobacz Serie wsadu.)
● Stosowanie funkcji ułatwiających dostęp do dokumentów i ich czytanie.
(Zobacz Zwiększanie jakości publikacji elektronicznych.)
Zwiększanie jakości publikacji elektronicznych

Jeśli pewien plik Adobe PDF będzie rozpowszechniany elektronicznie, należy uczynić go
jak najbardziej "przyjaznym" użytkownikowi. Należy zadbać między innymi o łatwość
jego pobierania, zgodność nazwy z zalecanymi zasadami nazewnictwa oraz dołączenie
odpowiednich słów kluczowych (przydatnych przy wyszukiwaniu informacji).

Ponadto, warto sprawdzić, czy dokument jest dostępny dla osób niepełnosprawnych
(korzystających na przykład z czytników ekranu). (Zobacz Ułatwianie dostępu do
istniejących dokumentów Adobe PDF.)

Tematy powiązne:

Włączanie funkcji szybkiego przeglądania plików Adobe PDF w sieci

Dodawanie strony powitalnej
Nazywanie dokumentów Adobe PDF
Dodawanie do dokumentów informacji ułatwiających wyszukiwanie i konfigurowanie wiązań
Włączanie funkcji szybkiego przeglądania plików Adobe PDF
w sieci

Uaktywnienie funkcji Szybkie przeglądanie w sieci powoduje taką przebudowę struktury

dokumentu Adobe PDF, aby można było pobierać go z serwerów WWW strona po
stronie. Funkcja ma tę zaletę, że serwer WWW wysyła do użytkownika tylko żądaną
stronę, a nie cały dokument PDF. Jest to szczególnie ważne w przypadku dużych
dokumentów, których ściąganie jest czasochłonne.

Należy sprawdzić, czy oprogramowanie serwera obsługuje pobieranie plików strona po

stronie. Aby mieć pewność, że dokumenty umieszczane w witrynie internetowej będą
dostępne dla starszych przeglądarek, warto utworzyć łącza HTML (nie korzystać
natomiast ze skryptów ASP i metod POST) oraz ograniczyć długość nazw dokumentów
(adresów URL) do 256 znaków.

Korzystając z przetwarzania wsadowego, opisywaną funkcję można uaktywnić na

poziomie folderu, a więc zastosować ją do wszystkich zawartych w nim plików Adobe
PDF. (Zobacz Uruchamianie serii wsadu.)

Aby sprawdzić, czy dokument Adobe PDF jest skonfigurowany do szybkiego

przeglądania w sieci, należy:

1. Wybrać polecenie Plik > Własności dokumentu.

2. Kliknąć na zakładce Opis.

Po prawej stronie okna dialogowego zostanie wyświetlona informacja Tak lub Nie, a
więc odpowiedź na pytanie, czy plik jest ustawiony do szybkiego przeglądania w sieci.

Aby skonfigurować dokument Adobe PDF do szybkiego przeglądania w sieci, należy:

1. Wybrać polecenie Edycja> Preferencje (Windows) lub Acrobat > Preferencje (Mac OS).
2. W lewej części okna dialogowego zaznaczyć opcję Ogólne.
3. W prawej części okna dialogowego, w obszarze Różne, zaznaczyć opcję Polecenie
Zapisz jako optymalizuje do szybkiego oglądania w sieci. (Opcja ta jest zaznaczona
domyślnie. ) Następnie należy kliknąć na OK.
4. Wybrać polecenie Plik > Zapisz jako, po czym zaznaczyć tę samą nazwę pliku i to samo
miejsce jego zapisania.
Dodawanie strony powitalnej

Użytkownik, który otwiera po raz pierwszy jakąś witrynę internetową lub dysk CD, ma
zwykle trudności w orientacji: Nie wie, co witryna lub dysk zawiera, i nie ma pomysłu, od
czego zacząć. Warto zatem dołączać do rozpowszechnianych dokumentów PDF strony
powitalne. Można umieszczać na nich krótkie omówienia zawartości dokumentów oraz
łącza do wybranych miejsc.

Gdy rozpowszechniane dokumenty będą udostępniane w witrynie internetowej, stroną

powitalną powinna być strona HTML, a łącza w dokumentach powinny być zapisane w
kodzie HTML. (Zobacz Tworzenie łącz.)

Z punktu widzenia użytkowników jeden duży dokument PDF jest mniej wygodny
niż kolekcja wielu, wzajemnie połączonych mniejszych dokumentów. Małe pliki są
przede wszystkim dużo szybciej otwierane. Łącza pozwalają wyszukiwać odpowiednie
informacje bardziej naturalnie, w trakcie czytania dokumentów, a nie za pomocą
każdorazowego uaktywniania funkcji wyszukiwania.
Nazywanie dokumentów Adobe PDF

Wybierając nazwy dokumentów przeznaczonych do dystrybucji elektronicznej, warto

przestrzegać ogólnie przyjętych standardów nazw:

● Nazwy plików powinny być zgodne ze standardem ISO 9660, ponieważ długie nazwy
plików są obcinane przez niektóre aplikacje sieciowe i pocztowe. Standard ISO 9660
pozwala używać w nazwach maksymalnie ośmiu znaków (bez spacji) i maksymalnie
trójznakowego rozszerzenia (poprzedzonego kropką). Wolno używać wyłącznie wielkich
liter łacińskich, znaku podkreślenia (_) i cyfr (0-9). Nazwy folderów mogą liczyć co
najwyżej 8znaków i nie mogą mieć rozszerzeń. Dopuszcza się co najwyżej 8 poziomów
zagnieżdżenia folderów. Jeśli funkcję systemu głównego pełni system Macintosh, należy
upewnić się, że żadne nazwy plików i folderów nie zaczynają się od spacji.
● Pliki Adobe PDF powinny mieć rozszerzenie pdf. W różnych oknach systemu Windows
(np. Otwieranie), gdzie użytkownik może wpisać rozszerzenie interesującego go pliku (w
tym wypadku .pdf), pliki te nie będą wyświetlane. Co ważniejsze jednak, w większości
przeglądarek internetowych, serwerów WWW i różnych wersji systemu Microsoft
Windows rozszerzenie .pdf jest skojarzone z programem Adobe Reader, Adobe Acrobat
lub plug-inem przeglądarki internetowej, a zatem pliki o takim rozszerzeniu są
automatycznie otwierane w jednej z tych aplikacji.
Dodawanie do dokumentów informacji ułatwiających
wyszukiwanie i konfigurowanie wiązań

Autor dokumentu PDF może określić jego tytuł, temat, nazwisko autora oraz pewne
słowa kluczowe (zarówno w programie Acrobat, jak i w przeglądarce). Dane te są
uwzględniane również w metadanych dokumentu. (Zobacz Dodawanie informacji do
własności dokumentów. ) Metadane zawierają podstawowe informacje o dokumencie -
informacje na podstawie, których można przeszukiwać zbiór dokumentów, np.
indeksowaną kolekcję. (Zobacz O używaniu Katalogu do tworzenia skorowidza dla
dokumentów Adobe PDF.)

Autor dokumentu powinien też określić odpowiednie wiązanie stron. Wiązanie

decyduje o rozmieszczeniu stron na ekranie, gdy dokument jest przeglądany w układzie
Strony sąsiadujące lub Ciągłe-Sąsiadujące. Wiązanie musi odpowiadać kierunkowi
czytania tekstu: kierunkowi od lewej do prawej odpowiada wiązanie lewe, kierunkowi
od prawej do lewej--wiązanie prawe. Wiązanie prawe jest zalecane w przypadku
tekstów arabskich, hebrajskich, chińskich i japońskich (pionowych) .

Aby dodać informacje ułatwiające wyszukiwanie i skonfigurować wiązanie, należy:

1. Wybrać polecenie Plik > Własności dokumentu i kliknąć na przycisku Opis w lewej części
okna dialogowego.
2. Wypełnić pola Tytuł, Autor, Temat i Słowa kluczowe. Różne słowa kluczowe należy
oddzielić przecinkami bez spacji, np. kwiaty, róża, rośliny, ogród.

Uwaga: Gdy są przeszukiwane strony WWW, w wynikach wyszukiwania najczęściej jest

podawany tytuł pliku. Jeśli autor dokumentu nie określił tytułu, zamiast niego jest
wyświetlana nazwa pliku.

3. Kliknąć na przycisku Zaawansowane w lewej części okna dialogowego, przejść do menu

Wiązanie i wybrać opcję Lewa krawędź lub Prawa krawędź.
Dodawanie nawigacji do dokumentów Adobe PDF

Korzystanie z miniaturek stron

Określanie kolejności przechodzenia między elementami formularzy
Korzystanie z zakładek
Korzystanie z łączy
Definiowanie efektów specjalnych przy użyciu zadań
Nawigacja w dokumentach PDF utworzonych ze stron internetowych
Praca z artykułami
Korzystanie z miniaturek stron

Miniaturki stron są to miniaturowe podglądy stron dokumentu. Użytkownicy programu

Adobe Acrobat Professional mogą korzystać z nich w celu szybkiego przechodzenia do
wybranych stron oraz w celu zmiany bieżącego widoku stron.

Przenoszenie, kopiowanie i usuwanie stron jest równoznaczne z wykonywaniem tych

operacji na rzeczywistych stronach (reprezentowanych tylko przez miniaturki). Miniaturki
stron są zatem użyteczne także na etapie opracowywania dokumentu PDF.

Miniaturki stron

Tematy powiązne:

Tworzenie miniaturek stron

Dodawanie zadań do stron z miniaturkami
Tworzenie miniaturek stron

Ponieważ dodanie do pliku PDF miniaturek stron czyni go większym, operacja ta nigdy
nie jest wykonywana automatycznie, lecz zawsze pod kontrolą użytkownika. Miniaturki
tworzy się, klikając na zakładce Strony w panelu nawigacji. Procedura rysowania
miniaturek stron może zająć kilka sekund, zwłaszcza w przypadku obszernych
dokumentów. Aby po każdym kliknięciu na zakładce Strony miniaturki nie były
rysowane ponownie, można je osadzić. W zależności od potrzeb miniaturki stron mogą
być osadzane lub nie.

Uwaga: Rysowanie miniaturek stron może zostać wstrzymane, jeśli w jego trakcie
użytkownik wykorzystuje aplikację w innym celu.

Aby wyświetlić miniaturki stron, należy:

1. Kliknąć na zakładce Strony w panelu nawigacji.

2. Z menu Opcje wybrać polecenie Zmniejsz miniaturki stron, aby miniaturki stron zostały
zmniejszone mniej więcej o połowę. Wybrać polecenie Powiększ miniaturki, aby
miniaturki stron zostały powiększone około dwukrotnie.

Duże i małe miniaturki stron

Aby osadzić miniaturki stron w dokumencie lub zrezygnować z ich osadzania, należy:

1. Kliknąć na zakładce Strony w panelu nawigacji.

2. Z menu Opcje wybrać polecenie Osadź wszystkie miniaturki stron lub Usuń osadzone
miniaturki stron.

Informacje o osadzaniu miniaturek stron przy użyciu programu Distiller można uzyskać
w części Ustawianie opcji PostScriptu.

Aby osadzić miniaturki stron w kolekcji dokumentów lub zrezygnować z ich

osadzania, należy:

1. Wybrać polecenie Zaawansowane> Przetwarzanie wsadowe.

2. Wykonać jedną z następujących czynności:
● Aby osadzić miniaturki stron, kliknąć na przycisku Utwórz miniaturki stron i zapoznać się

z częścią Korzystanie ze zdefiniowanych serii wsadu.

● Aby zrezygnować z osadzania miniaturek stron, kliknąć na przycisku Nowa seria i

skonfigurować nową serię przetwarzania wsadowego, która będzie odpowiedzialna za

usunięcie osadzonych miniaturek stron. (Zobacz Tworzenie serii wsadu.)
Dodawanie zadań do stron z miniaturkami

Użytkownik, który chciałby dostosować dokument do swoich potrzeb, może skojarzyć

ze stronami dokumentu pewne użyteczne zadania, na przykład zadanie zmiany stopnia
powiększenia strony przy jej otwieraniu lub zamykaniu.

Aby określić zadanie wykonywane przy otwieraniu lub zamykaniu strony, należy:

1. Kliknąć na zakładce Strony w panelu nawigacji.

2. Zaznaczyć miniaturkę wybranej strony i wybrać z menu Opcje polecenie Własności
strony.
3. W oknie dialogowym Własności strony kliknąć na przycisku Zadania.
4. Z menu Wybierz wyzwalacz wybrać polecenie Otwarcie strony, aby skojarzyć zadanie
z operacją otwierania strony, lub polecenie Zamknięcie strony, aby skojarzyć zadanie
z operacją zamykania strony.
5. Wybrać zadanie z menu Wybierz zadanie i kliknąć na przycisku Dodaj. Informacje o
zadaniach, które można kojarzyć z miniaturkami stron, znajdują się w części Typy zadań.
6. Określić opcje zadania i kliknąć na przycisku OK. W zależności od wybranego zadania
mogą być dostępne różne opcje.
7. Wykonać jedną z następujących czynności:
● Aby utworzyć serię zadań, należy wybierać je kolejno, klikając za każdym razem na

przycisku Dodaj. Do określenia kolejności wybranych zadań służą przyciski W górę

i W dół.
● Aby dokonać edycji zadania strony, należy zaznaczyć je i kliknąć na przycisku Edytuj. Aby

zaakceptować wprowadzone zmiany i powrócić do okna dialogowego Własności

strony, należy kliknąć na przycisku OK.
● Aby usunąć zadanie strony, należy zaznaczyć je i kliknąć na przycisku Usuń.

8. Kliknąć na przycisku Zamknij, aby zatwierdzić zdefiniowane zadania stron.

Uwaga: Jeśli użytkownik określi zadanie uaktywniania widoku Pełny ekran przy
otwieraniu lub zamykaniu strony, to przy kolejnym otwarciu lub zamknięciu tej samej
strony widok Pełny ekran zostanie wyłączony.
Określanie kolejności przechodzenia między elementami
formularzy

Dla każdej ze stron projektant formularza może określić kolejność, w jakiej użytkownik
posługujący się klawiszem Tab będzie przechodził między takimi elementami
formularza, jak pola, komentarze i łącza.

Aby określić kolejność przechodzenia między łączami, polami i komentarzami, należy:

1. Kliknąć na zakładce Strony w panelu nawigacji.

2. Zaznaczyć miniaturkę strony i wybrać z menu Opcje polecenie Własności strony.
3. W oknie dialogowym Własności strony kliknąć na przycisku Kolejność tabulacji i określić
kolejność przechodzenia między elementami za pomocą klawisza Tab:
● Zaznaczyć opcję Kolejność rzędu, która wymusza kolejność "od lewej do prawej" przy

przechodzeniu między elementami wiersza oraz kolejność "od prawej do lewej" przy
przechodzeniu między stronami (typu "od prawej do lewej").
● Zaznaczyć opcję Użyj kolejności kolumny, która wymusza kolejność "od lewej do

prawej" i "od góry do dołu" przy przechodzeniu między elementami kolumny oraz
kolejność "od prawej do lewej" przy przechodzeniu między stronami (typu "od prawej
do lewej").
● Aby zachować kolejność określoną na poziomie aplikacji źródłowej, należy zaznaczyć

opcję Użyj struktury dokumentu.

Uwaga: W przypadku dokumentów o określonej strukturze, lepiej aby opcja Użyj

struktury dokumentu była zaznaczona, bo to zapewnia zgodność z intencjami autora
dokumentu.

Jeśli dokument został utworzony w starszej wersji programu Acrobat, kolejność tabulacji
jest ustawiona domyślnie jako Nieokreślona. Przy takim ustawieniu pola formularza są
uaktywniane rzędami począwszy od pierwszego (po każdym polu są uaktywniane jego
łącza i komentarze).
Korzystanie z zakładek

Zakładka stanowi pewnego rodzaju łącze, któremu odpowiada opis na zakładce Zakładki
w panelu nawigacji. Każda zakładka odnosi do pewnego widoku lub pewnej strony
dokumentu. Podobnie jak tradycyjne zakładki papierowe zakładki elektronicznie służą
zwykle do zaznaczania pewnych miejsc dokumentu (z jakichś względów ważnych).
Miejsca te mogą być zaznaczane po to, aby do nich powracać lub po to, by skupić
uwagę czytelnika. Zakładki mogą odwoływać się i do pewnych fragmentów dokumentu
Adobe PDF, i do innych dokumentów (nie tylko dokumentów PDF), i do stron
internetowych. Z zakładkami można skojarzyć także użyteczne zadania, na przykład
wywołanie określonego polecenia lub zatwierdzenie formularza.

Zakładki są generowane automatycznie na podstawie spisów treści, które są tworzone

przez większość aplikacji edytorskich i wydawniczych. Ponadto, na podstawie zawartości
plików oznakowanych mogą być generowane zakładki oznakowane.

Uwaga: Użytkownik może dodać zakładki tylko pod warunkiem, że zezwalają na to

ustawienia zabezpieczeń dokumentu.

W przypadku niektórych dokumentów PDF zakładki przypominają spisy treści.

Tematy powiązne:

Tworzenie zakładek
Zarządzanie zakładkami
Tworzenie hierarchii zakładek
Dodawanie zakładek oznakowanych
Tworzenie zakładek

Zakładki wygenerowane ze spisu treści na ogół wystarczają do nawigacji po

dokumencie. Oprócz nich można jednak tworzyć zakładki specjalne - odwołujące się do
wyróżnionych miejsc dokumentu. Użytkownik może zmieniać wygląd zakładek, a także
kojarzyć z nimi zadania.

Aby utworzyć nową zakładkę, należy:

1. Otworzyć stronę docelową zakładki i określić pożądane ustawienia wyświetlania.

W przyszłości będzie można zmienić zarówno miejsce docelowe, jak i ustawienia
wyświetlania.
2. Kliknąć na narzędziu Zaznaczanie i wykonać jedną z następujących czynności:
● Aby utworzyć zakładkę dla pojedynczego obrazka, kliknąć na nim albo narysować wokół

niego ramkę (z wciśniętym klawiszem Ctrl (Windows) lub Command (Mac OS)).
● Aby utworzyć zakładkę dla fragmentu obrazka, narysować wokół niego ramkę (z

wciśniętym klawiszem Ctrl (Windows) lub Command (Mac OS)).

● Aby utworzyć zakładkę dla tekstu, zaznaczyć go metodą przeciągania. Tekst stanie się on

etykietą nowej zakładki. Etykietę tę można będzie zmienić.

3. Kliknąć na zakładce Zakładki, po czym kliknąć na zakładce, pod którą będzie
umiejscowiona nowa zakładka. Jeśli nie zostanie zaznaczona żadna zakładka nadrzędna,
nowa zakładka zostanie umieszczona na końcu listy.
4. Wybrać polecenie Nowa zakładka z menu Opcje albo kliknąć na ikonie nowej zakładki
w górnej części zakładki Zakładka.
5. Wprowadzić nazwę nowej zakładki, po czym nacisnąć klawisz Enter (Windows) lub
Return (Mac OS) .
6. Wybrać polecenie Widok > Paski narzędzi > Pasek Własności, a następnie określić kolor
i styl tekstu.

Ustawienia wyglądu pewnej zakładki mogą być stosowane do innych zakładek.

W tym celu należy zaznaczyć zakładkę i wybrać z jej menu kontekstowego opcję Użyj
bieżącego wyglądu jako nowego wyglądu domyślnego.

Aby dodać zadanie do zakładki, należy:

1. Kliknąć na zakładce Zakładki.

2. Kliknąć na zakładce z wciśniętym prawym przyciskiem myszy (Windows) lub klawiszem
Control (Mac OS) i wybrać polecenie Własności.
3. W oknie dialogowym Własności zakładki kliknąć na przycisku Zadania.
4. Wybrać zadanie z menu Wybierz zadanie i kliknąć na przycisku Dodaj.

Informacje o zadaniach, które można kojarzyć z zakładkami, znajdują się w części Typy
zadań.
Zarządzanie zakładkami

Pierwotnym miejscem docelowym zakładki jest ta strona, która była wyświetlana w

momencie jej utworzenia. Chociaż miejsca docelowe zakładek można określać podczas
ich tworzenia, czasami wygodniej jest utworzyć grupę zakładek ustawionych domyślnie,
a określenie ich miejsc docelowych odłożyć na później. Po utworzeniu zakładki istnieje
możliwość zmiany jej tekstu, miejsca docelowego i skojarzonego z nią zadania. Można
też zmienić wygląd zakładki (na przykład po to, by skupić na niej uwagę czytelnika).

Aby zmienić nazwę lub wygląd zakładki, należy:

Wykonać jedną z następujących czynności:

● Zaznaczyć zakładkę na zakładce Zakładki, wybrać polecenie Zmień nazwę zakładki

z menu Opcje i wpisać nową nazwę zakładki.
● Kliknąć z wciśniętym prawym przyciskiem myszy (Windows) lub klawiszem Control (Mac
OS) na zakładce i wybrać polecenie Zmień nazwę.
● Jeśli zachodzi taka potrzeba, wybrać polecenie Widok > Paski narzędzi > Pasek
własności, aby otworzyć pasek narzędzi Własności. Następnie zaznaczyć zakładkę
i zmienić kolor i styl tekstu.
● Kliknąć z wciśniętym prawym przyciskiem myszy (Windows) lub klawiszem Control (Mac
OS) na zakładce i wybrać polecenie Własności. Na zakładce Wygląd zmienić kolor i styl
tekstu.
● Aby zmienić rozmiar czcionki, przejść do menu Opcje, wybrać polecenie Rozmiar tekstu
i zaznaczyć rozmiar mały, średni lub duży.

Określanie wyglądu zakładki za pomocą okna dialogowego Własności zakładki.

Aby dokonać edycji miejsca docelowego zakładki, należy:

1. Kliknąć na zakładce Zakładki i zaznaczyć zakładkę.

2. W panelu dokumentu przejść do nowego miejsca docelowego zakładki.
3. W razie potrzeby zmienić stopień powiększenia.
4. Z menu Opcje wybrać polecenie Ustaw Miejsce docelowe zakładki.

Aby usunąć zakładkę, należy:

1. Kliknąć na zakładce Zakładki i zaznaczyć zakładkę lub grupę zakładek do usunięcia.

2. Z menu Opcje wybrać polecenie Usuń zakładki.

Ważne: Usunięcie zakładki powoduje usunięcie wszystkich jej zakładek podrzędnych.

Usuwanie zakładek nie powoduje natomiast usunięcia jakiegokolwiek tekstu
dokumentu.

Aby zawinąć tekst zakładki, należy:

Kliknąć na zakładce Zakładki i wybrać z menu Opcje polecenie Zawijaj tekst zakładki.
Niezależnie od szerokości panelu nawigacyjnego będzie wyświetlany cały tekst zakładki.
(Opcja jest włączona, gdy jej pole wyboru jest zaznaczone, a wyłączona w przeciwnym
wypadku. )
Tworzenie hierarchii zakładek

Listę zakładek można zagnieżdżać, wskazując na zależności między tematami.

Zagnieżdżanie tworzy relację między elementem macierzystym a potomnym. Taką
hierarchiczną listę można stosownie do potrzeb rozwijać lub zwijać.

Aby rozwinąć lub zwinąć zakładkę, należy:

Wykonać jedną z następujących czynności:

● Aby pokazać wszystkie zakładki podrzędne, należy kliknąć na znaku plus lub trójkąciku
obok ikony zakładki. Kliknięcie na znaku minus lub odwróconym trójkąciku powoduje
zwinięcie zakładek podrzędnych.
● Zaznaczyć zakładkę i wybrać z menu Opcje polecenie Rozwiń bieżącą zakładkę.

Aby rozwinąć lub zwinąć wszystkie zakładki nadrzędne, należy:

Z menu Opcje wybrać polecenie Rozwiń górne zakładki. Aby zwinąć wszystkie zakładki,
należy wybrać polecenie Zwiń górne zakładki.

Aby zagnieździć zakładkę lub zakładki wewnątrz innej zakładki, należy:

1. Zaznaczyć zakładkę lub zakres zakładek, które mają zostać zagnieżdżone.

2. Przeciągnąć ikonę lub ikony bezpośrednio pod ikonę zakładki nadrzędnej. Położenie
ikon będzie pokazywała linia .
3. Zwolnić zakładkę. Zakładka zostanie zagnieżdżona; odpowiadająca jej strona pozostanie
jednak w dotychczasowym miejscu dokumentu.

Zagnieżdżanie zakładki (po lewej) i wynik zagnieżdżenia (po prawej)

Aby przenieść zakładkę lub zakładki poza pozycję zagnieżdżoną, należy:

1. Zaznaczyć zakładkę lub zakres zakładek, które mają zostać przeniesione.

2. Wykonać jedną z następujących czynności:
● Przeciągnąć ikonę lub ikony, umieszczając strzałkę bezpośrednio pod etykietą zakładki

nadrzędnej.
● Z menu Opcje wybrać polecenie Wytnij, zaznaczyć zakładkę nadrzędną, po czym przejść

ponownie do menu Opcje i wybrać polecenie Wklej pod wybraną zakładką.

Przenoszenie zakładki poza pozycję zagnieżdżoną (po lewej) i wynik (po prawej)
Dodawanie zakładek oznakowanych

Zakładki oznakowane zapewniają większą kontrolę nad zawartością stron niż zwykłe
zakładki. Ponieważ układ zakładek oznakowanych odpowiada układowi znaczących
elementów dokumentu (np. nagłówków, akapitów i tytułów tabel), zakładki takie mogą
być stosowane do edycji dokumentu, na przykład do usuwania jego stron. Zakładki
oznakowane są wyróżniane za pomocą specjalnych ikon .

Wiele aplikacji do przetwarzania tekstu, takich jak Adobe InDesign i Microsoft Word,
obsługuje zakładki oznakowane. Jeśli plik PDF zawiera informacje strukturalne, mogą
one posłużyć za podstawę wygenerowania taggedzakładek oznakowanych dla
akapitów i innych elementów. Jeśli informacji takich nie zawiera, należy wstawić w nim -
za pomocą programu Acrobat - znaczniki. (Zobacz Znakowanie dokumentów Adobe
PDF w celu zwiększenia ich dostępności.)

Zakładki oznakowane mogą także odwoływać się do stron internetowych.

(Zobacz Nawigacja w dokumentach PDF utworzonych ze stron internetowych.)

Aby dodać zakładki oznakowane do dokumentu PDF, należy:

1. Kliknąć na zakładce Zakładki, a następnie wybrać z menu Opcje polecenie Nowa

zakładka ze struktury.
2. Zaznaczyć elementy, które będą pełnić funkcję oznakowanych zakładek. Aby dodać do
zaznaczenia kolejne elementy, należy klikać na nich z wciśniętym klawiszem Ctrl
(Windows) lub, polecenie (Mac OS).

Oznakowane zakładki zostaną zagnieżdżone wewnątrz nowej zakładki bez tytułu.

Korzystanie z łączy

Łącza, nazywane również hiperłączami, pozwalają przechodzić do innych miejsc w tym samym
dokumencie, do innych dokumentów elektronicznych (również załączników) oraz do stron
internetowych. Łącza zapewniają bezpośredni i natychmiastowy dostęp do informacji. Ich zaznaczeniu
może towarzyszyć wykonanie zdefiniowanego uprzednio zadania. Zadania kojarzone z łączami mogą
polegać między innymi na odtwarzaniu dźwięków i filmów. (Zobacz Umieszczanie w dokumentach
plików multimedialnych.)

Kliknięcie na łączu powoduje przejście na inną stronę, do innego dokumentu lub na stronę internetową.

Tematy powiązne:

Tworzenie łącz
Zmiana wyglądu łączy
Dodawanie zadań do łącza
Edycja łączy
Tworzenie łączy z adresów URL
Usuwanie wszystkich łączy WWW
Łącza do załączników
Miejsca docelowe
Tworzenie łącz

Do tworzenia łączy służy narzędzie Łącze. Chcąc utworzyć je bezpośrednio z tekstu lub
obrazków, można skorzystać z narzędzi Zaznaczanie tekstu, Zaznaczanie obrazków i
Zdjęcie. Utworzone łącza można uczynić widocznymi lub niewidocznymi.

Aby utworzyć łącze za pomocą narzędzia Łącze, należy:

1. Przejść do miejsca w dokumencie, w którym ma być utworzone łącze.

2. Wybrać polecenie Narzędzia > Zaawansowana edycja > Narzędzie Łącze lub zaznaczyć
narzędzie Łącze na pasku zaawansowanych narzędzi do edycji. Kursor zmieni kształt
na krzyżyk (+), a wszystkie łącza zdefiniowane w dokumencie zostaną tymczasowo
wyświetlone (nawet niewidoczne) .
3. Przeciągnąć w celu utworzenia ramki (markietki). Będzie to obszar aktywności łącza.
4. W oknie dialogowym Utwórz łącze ustawić opcje odpowiedzialne za wygląd łącza.
5. Określić zadanie łącza, wykonując jedną z następujących czynności:
● Zaznaczyć opcję przejdź do widoku strony, kliknąć na przycisku Dalej, określić numer

strony i jej powiększenie (w dokumencie bieżącym lub innym), a następnie kliknąć na

przycisku Ustaw łącze.
● Zaznaczyć opcję Otwórz plik, za pomocą przycisku Przeglądaj odszukać i zaznaczyć plik

docelowy, po czym kliknąć na przycisku Zaznacz. Jeśli plik będzie miał format Adobe
PDF, należy określić sposób jego otwierania i kliknąć na przycisku OK. ponownie kliknąć
na OK.

Uwaga: Jeśli nazwa pliku nie mieści się w polu tekstowym, jest obcinana.

● Zaznaczyć opcję Otwórz stronę internetową i podać adres URL strony docelowej.
(Zobacz Miejsca docelowe.)
● Zaznaczyć opcję Łącze własne i kliknąć na przycisku OK. Zostanie wyświetlone okno
dialogowe Własności łącza. Można będzie określić w nim zadania skojarzone z łączem,
np. odczytanie artykułu. (Zobacz Dodawanie zadań do łącza.)

Aby utworzyć łącze za pomocą narzędzia Zaznaczanie lub Zdjęcie, należy:

1. Zaznaczyć narzędzie Zaznaczanie lub narzędzie Zdjęcie , po czym przeciągnąć

w celu zaznaczenia tekstu lub obrazka, który ma pełnić funkcję łącza.
2. Kliknąć na zaznaczeniu z wciśniętym prawym przyciskiem myszy (Windows) lub
klawiszem Control (Mac OS) i wybrać polecenie Utwórz łącze.
3. Zaznaczyć opcje w oknie dialogowym Utwórz łącze (zgodnie z opisem w poprzedniej
procedurze) .

Uwaga: W przypadku łączy tworzonych z zaznaczonego tekstu nie jest dostępna opcja
Własne łącze.
Zmiana wyglądu łączy

Zmianę ustawień odpowiedzialnych za wygląd łączy można przeprowadzić w dowolnej

chwili, a służą do tego pasek narzędzi Własności i okno dialogowe Własności łącza. Okno
dialogowe Własności łącza zawiera więcej opcji, a jest otwierane automatycznie
podczas tworzenia własnego łącza. W innych wypadkach trzeba je otworzyć
samodzielnie. Każde łącze można uczynić widocznym lub niewidocznym.

Aby zmienić wygląd łącza, należy:

1. Na zakładce Wygląd w oknie dialogowym Własności łącza wybrać kolor, grubość linii
i styl linii. Klikać na menu wysuwanych obok poszczególnych przycisków i pól
tekstowych w celu wyświetlenia dotyczących ich opcji.
2. W polu Styl podświetlenia określić, jak ma wyglądać łącze po zaznaczeniu:
● Aby wygląd łącza nie zmieniał się, należy wybrać opcję Brak.

● Aby kolor łącza zmieniał się na przeciwny, należy wybrać opcję Odwróć.

● Aby kolor obrysu łącza zmieniał się na przeciwny, należy wybrać opcję Obrys.

● Aby łącze wyglądało jak wciśnięty przycisk, należy wybrać opcję Wstawka.

Uwaga: Jeśli opcja Wygląd jest ustawiona jako Niewidoczne, opcje Typ łącza, Kolor i styl
linii są niedostępne.

3. Jeśli zachodzi potrzeba ukrycia łącza, ustawić opcję Typ łącza jako Niewidoczna ramka.
Łącze niewidoczne jest przydatne na przykład wtedy, gdy znajduje się nad obrazkiem.
4. Aby zapobiec przypadkowym zmianom ustawień łącza, zaznaczyć opcję Zablokowane.
5. Aby sprawdzić wygląd łącza, zaznaczyć narzędzie Rączka.

Uwaga: Własności określone w oknie dialogowym Utwórz łącze są stosowane do

wszystkich nowych łączy (aż do zmiany tychże własności). Aby w tej samej roli wystąpiły
ustawienia pewnego łącza, należy kliknąć na nim z wciśniętym prawym przyciskiem
myszy (Windows) lub klawiszem Control (Mac OS) i wybrać opcję Użyj bieżącego
wyglądu jako nowego domyślnego.
Dodawanie zadań do łącza

Chcąc uczynić dokument bardziej interaktywnym, z klikaniem łączy można skojarzyć

pewne zadania, na przykład zmianę powiększenia. (Zobacz Definiowanie efektów
specjalnych przy użyciu zadań.)
Edycja łączy

Edycję łącza można przeprowadzić w dowolnej chwili. W ramach edycji można: zmienić
obszar aktywny łącza, zmienić skojarzone z nim zadanie, usunąć ramkę łącza lub zmienić
jej rozmiar, zmienić miejsce docelowe łącza. Wszelkie wprowadzone zmiany dotyczą
tylko zaznaczonego łącza.

Chcąc zmienić własności kilku łączy na raz, trzeba zaznaczyć je wcześniej za

pomocą narzędzia Łącze lub Zaznaczanie.

Aby przenieść ramkę łącza lub zmienić jej rozmiar, należy:

1. Zaznaczyć narzędzie Łącze lub Zaznaczanie obiektów i ustawić kursor nad ramką
łącza. Gdy kursor znajdzie się nad narożnikiem, zmieni kształt z krzyżyka na strzałkę. Jeśli
kursor nie będzie ustawiony dokładnie nad narożnikiem ramki łącza, kursor będzie miał
kształt standardowy.
2. Wykonać jedną z następujących czynności:
● Aby przenieść ramkę łącza w inne miejsce, należy ustawić strzałkę wewnątrz ramki

i przeciągnąć ją w nowe miejsce.

● Aby zmienić rozmiar ramki łącza, należy przeciągać jej narożnik aż do uzyskania

pożądanego rozmiaru.

Aby usunąć łącze, należy:

1. Zaznaczyć narzędzie Łącze lub narzędzie Zaznaczanie obiektów .

2. Zaznaczyć ramkę usuwanego łącza.
3. Wybrać polecenie Edycja > Usuń lub nacisnąć klawisz Delete.
Tworzenie łączy z adresów URL

Łącza mogą być tworzone automatycznie z adresów URL w dokumencie lub z

wybranych jego stron.

Aby utworzyć łącza z adresów URL, należy:

1. Wybrać polecenie Zaawansowane > Łącza > Utwórz z URL-i w dokumencie.

2. W oknie dialogowym Utwórz łącza WWW należy zaznaczyć albo opcję Wszystkie--aby
utworzyć łącza ze wszystkich adresów URL w dokumencie, albo opcję Od--aby utworzyć
łącza z tych tylko adresów URL, które znajdują się na stronach z podanego zakresu.
Usuwanie wszystkich łączy WWW

Użytkownik może usunąć z dokumentu Adobe PDF wszystkie łącza WWW.

Aby usunąć wszystkie łącza WWW z dokumentu Adobe PDF, należy:

1. Wybrać polecenie Zaawansowane > Łącza > Usuń wszystkie łącza z dokumentu.
Łącza do załączników

Dokumenty PDF utworzone w programie Acrobat 7.0 mogą mieć załączniki; są one
wyświetlane na zakładce Załączniki. Do otwierania załączników służy albo ta właśnie
zakładka, albo specjalne łącza - klikając na nich, użytkownicy mogą otwierać załączniki
bezpośrednio w panelu dokumentu. Program pozwala tworzyć ponadto łącza między
załącznikami i łącza prowadzące od załączników do ich dokumentów macierzystych.

Uwaga: Załączniki plików należy odróżnić od plików otwieranych za pośrednictwem

łącza. Załączniki są dodawane do dokumentu za pomocą polecenia Dodaj załącznik
pliku. Aby pewien plik mógł być otwierany za pośrednictwem łącza, podczas tworzenia
łącza należy skojarzyć z nim zadanie Otwórz plik. (Zobacz Tworzenie łącz.)

Aby utworzyć łącze do załącznika pliku, należy:

1. Otworzyć dokument PDF z załącznikiem. (Zobacz Dodawanie załączników do

dokumentów Adobe PDF.)
2. Przejść do miejsca utworzenia łącza. Jeśli jest nim załącznik pliku, kliknąć na zakładce
Załączniki, zaznaczyć załącznik i kliknąć na przycisku Otwórz.
3. Wybrać polecenie Narzędzia > Zaawansowana edycja > Narzędzie Łącze lub zaznaczyć
narzędzie Łącze na pasku zaawansowanych narzędzi do edycji.
4. Zaznaczyć obszar łącza.
5. W oknie dialogowym Utwórz łącze ustawić opcje odpowiedzialne za wygląd łącza,
zaznaczyć opcję przejdź do widoku strony i kliknąć na przycisku Dalej.
6. Określić numer strony i powiększenie (albo w dokumencie macierzystym, albo w
załączniku), po czym kliknąć na przycisku Ustaw łącze.
Miejsca docelowe

Miejsce docelowe jest to miejsce, do którego odwołuje się pewne łącze. Nazwy miejsc
docelowych są wyświetlane na zakładce Miejsca docelowe. Zakładka ta jest szczególnie
użyteczna podczas definiowania ścieżek nawigacyjnych łączących różne dokumenty
Adobe PDF. Wynika to z faktu, że łącza prowadzące do miejsc docelowych--w
odróżnieniu do łączy do stron--nie są wrażliwe na usuwanie stron w dokumencie
docelowym.

Aby wyświetlić i posortować listę miejsc docelowych, należy:

1. Wybrać polecenie Widok> Zakładki nawigacji > Miejsca docelowe. Program

automatycznie wyszuka wszystkie miejsca docelowe.
2. Wykonać jedną z następujących czynności:
● Aby posortować nazwy miejsc docelowych w kolejności alfabetycznej, należy kliknąć na

etykiecie Nazwa u góry zakładki Miejsca docelowe.

● Aby posortować miejsca docelowe według numerów stron, należy kliknąć na etykiecie

Strona u góry zakładki Miejsca docelowe.

Aby zmienić lub usunąć miejsce docelowe, należy:

1. Wybrać polecenie Widok > Zakładki nawigacji > Miejsca docelowe.

2. Kliknąć na miejscu docelowym z wciśniętym prawym przyciskiem myszy (Windows) lub
klawiszem Control (Mac OS) i wybrać polecenie:
● Aby przejść do miejsca docelowego, wybrać polecenie przejdź do Miejsca docelowego.

● Aby usunąć miejsce docelowe, należy wybrać polecenie Usuń.

● Aby ustawić miejsce docelowe jako aktualnie wyświetlaną stronę, należy wybrać

polecenie Ustaw Miejsce docelowe.

● Aby zmienić nazwę miejsca docelowego, należy wybrać polecenie Zmień nazwę.

Aby utworzyć łącze do miejsca docelowego w tym samym lub innym dokumencie
Adobe PDF, należy:

1. W dokumencie docelowym (który ma zawierać miejsce docelowe) przejść do przyszłego

miejsca docelowego i ustawić pożądany widok. (Zobacz Przeglądanie dokumentów. )
Jeśli dokument już zawiera miejsce docelowe, należy przejść do kroku 4.
2. Wybrać polecenie Widok > Zakładki nawigacji > Miejsca docelowe i wykonać jedną
z następujących czynności:
● Wybrać polecenie Nowe miejsce docelowe z menu Opcje.

● Kliknąć na przycisku Utwórz nowe miejsce docelowe u góry zakładki Miejsca

docelowe.
3. Wpisać nazwę miejsca docelowego, a następnie nacisnąć klawisz (Windows) lub Return
(Mac OS).
4. W dokumencie źródłowym (tym, który ma zawierać łącze), zaznaczyć narzędzie
Łącze i narysować ramkę wokół obszaru łącza.
5. W oknie dialogowym Utwórz łącze, zaznaczyć opcję Własne łącze i kliknąć na przycisku
Dalej.
6. W oknie dialogowym Własności łącza kliknąć na zakładce Zadania, przejść do menu
Wybierz zadanie i kliknąć na przycisku Dodaj.
7. Wykonać jedną z następujących czynności:
● Aby wybrać miejsce docelowe w innym pliku, otworzyć ten plik i kliknąć na przycisku
Ustaw łącze.
● Aby wybrać miejsce docelowe w pliku źródłowym, kliknąć na przycisku Ustaw łącze.
8. Korzystając nadal z narzędzia Łącze, kliknąć na utworzonym łączu z wciśniętym prawym
przyciskiem myszy (Windows) lub klawiszem Control (Mac OS) i wybrać polecenie
Własności.
9. Kliknąć na zakładce Zadania, zaznaczyć zadanie, po czym kliknąć na przycisku Edycja.
10. Zaznaczyć opcję Nazwane miejsce docelowe, kliknąć na przycisku Przeglądaj, po czym
zaznaczyć miejsce docelowe o pożądanej nazwie.
Definiowanie efektów specjalnych przy użyciu zadań

Użytkownik, który chciałby wprowadzić do dokumentu pewne efekty specjalne, może

zdefiniować zadania, które będą wykonywane po kliknięciu na zakładce lub łączu lub
w momencie wyświetlenia strony. Na przykład, pewne łącze może działać w ten sposób,
że kliknięcie na nim powoduje przejście do innego miejsca w dokumencie oraz
wykonanie pewnych poleceń ze wskazanego menu. Wszelkie zadania są konfigurowane
w oknie dialogowym Własności.

Chcąc zapobiec przypadkowym zmianom wyglądu danego obiektu i skojarzonych z

nim zadań, należy zaznaczyć opcję Zablokowane.

Tematy powiązne:

Dodawanie zadań
Typy zadań
Rodzaje wyzwalaczy
Dodawanie zadań

Zadania skojarzone z łączami i zakładkami są wykonywane po kliknięciu na

odpowiedniej zakładce lub łączu. Zadania skojarzone z innymi elementami, takimi jak
strony, klipy multimedialne i pola formularzy, są wykonywane po uaktywnieniu
specjalnego wyzwalacza; projektant musi najpierw zdefiniować wyzwalacz, a dopiero po
nim samo zadanie. Z jednym wyzwalaczem można skojarzyć wiele zadań.
Zobacz Rodzaje wyzwalaczy.

Aby określić opcje zadania, należy:

1. Wykonać jedną z następujących czynności:

● Korzystając z narzędzia Rączka, kliknąć na zakładce lub miniaturce strony z wciśniętym

prawym przyciskiem myszy (Windows) lub klawiszem Control (Mac OS) i wybrać
polecenie Własności.
● Korzystając z narzędzia Zaznaczanie obiektów, kliknąć dwukrotnie na łączu lub polu

formularza, a następnie wybrać polecenie Własności.

2. Kliknąć na zakładce Zadania.
3. Wybrać typ zadania z menu Wybierz zadanie i kliknąć na przycisku Dodaj. (Zobacz Typy
zadań.) Można dodać wiele zadań; zadania są wykonywane w kolejności określonej na
liście Zadania.
4. Wykonać dowolną z następujących czynności, po czym kliknąć na przycisku Zamknij:
● Jeśli z pewnym obiektem lub działaniem skojarzono dwa lub więcej zadań, można

zmienić kolejność ich wykonywania. Elementarny krok to zaznaczenie jednego z zadań

i zmiana jego pozycji na liście za pomocą przycisku W górę lub W dół.
● Aby dokonać edycji zadania, należy zaznaczyć je, kliknąć na przycisku Edycja

i wprowadzić zamierzone zmiany.

● Aby usunąć zadanie, należy zaznaczyć je i kliknąć na przycisku Usuń.
Typy zadań

Z łączami, zakładkami, stronami, klipami multimedialnymi i polami formularza można

kojarzyć następujące zadania:

Wykonaj polecenie z menu

Wykonanie określonego polecenia z menu.

przejdź do widoku strony

Przejście do określonego miejsca docelowego w dokumencie bieżącym lub innym.

Importuj dane formularza

Zaimportowanie danych formularza z innego pliku i umieszczenie ich w aktywnym

formularzu.

Otwórz plik

Wywołanie i otwarcie pliku. Jeśli pewien plik PDF zawiera łącze do pliku innego typu,
czytelnik będzie mógł otworzyć go tylko pod tym warunkiem, że posiada aplikację
źródłową pliku, do którego prowadzi łącze. (Być może trzeba będzie określić preferencje
otwierania pliku docelowego.

Otwórz łącze internetowe

Przejście do miejsca w internecie o podanym adresie URL. Łącze można zdefiniować za

pomocą protokołów http, ftp i mailto.

Odtwórz dźwięk

Odtworzenie określonego pliku dźwiękowego. Dźwięk jest osadzony w dokumencie

PDF i ma format uniwersalny, a zatem można go odtwarzać i w systemie Windows,
i w systemie Mac OS.

Odtwórz plik multimedialny (zgodny z programem Acrobat 5)

Odtworzenie określonego filmu typu QuickTime lub AVI, który został utworzony jako
zgodny z programem Acrobat 5. W dokumencie PDF musi istnieć łącze do określonego
filmu. (Zobacz Dodawanie klipów multimedialnych.)

Odtwórz plik multimedialny (zgodny z programem Acrobat 6)

Odtworzenie określonego filmu, który został utworzony jako zgodny z programem

Acrobat 6. W dokumencie PDF musi istnieć łącze do określonego filmu.
(Zobacz Dodawanie klipów multimedialnych.)

Czytaj artykuł

Śledzenie wątku określonego artykułu w dokumencie aktywnym lub innym.

Wyzeruj formularz

Wyczyszczenie danych wprowadzonych w formularzu. Pola do wyczyszczenia określa się

w oknie dialogowym Zaznacz pola.

Uruchom JavaScript

Uruchomienie określonego skryptu JavaScript.

Ustaw widoczność warstwy

Uaktywnienie ustawień warstwy. Przed zdefiniowaniem i dodaniem tego zadania należy

określić odpowiednie ustawienia warstwy. (Zobacz Dodawanie do warstw elementów
nawigacyjnych.)

Pokaż/ukryj pole

Wyświetlanie i ukrywanie pól w dokumencie PDF. Zadanie to jest szczególne użyteczne

w przypadku pól formularzy. Na przykład, jeśli pewien obiekt ma być wyświetlany po
ustawieniu kursora nad określonym polem, można utworzyć zadanie polegające na
wyświetlaniu obiektu w odpowiedzi na zdarzenie Mouse Enter i ukrywaniu go w
odpowiedzi na zdarzenie Mouse Exit.

Wyślij formularz

Wysłanie danych formularza pod określony adres URL.

Rodzaje wyzwalaczy

Wyzwalacze określają sposób uaktywniania zadań skojarzonych z klipami

multimedialnymi, stronami i polami formularzy. Przykładowe wyzwalacze to otwarcie
strony, zamknięcie strony i ustawienie kursora w polu, a przykładowe zadania
wyzwalane to odtwarzanie dźwięku, odtwarzanie filmu i wykonanie pewnego polecenia.
Najczęściej stosowanym wyzwalaczem jest Mouse Up--zdarzenie polegające na
zwolnieniu przycisku myszy.

Poniżej opisano wyzwalacze, z którym można kojarzyć zadania dotyczące klipów

multimedialnych i pól formularzy.

Mouse Up

Gdy użytkownik zwalnia przycisk myszy po kliknięciu. Jest to najbardziej popularny

wyzwalacz zadań związanych z przyciskami; po wciśnięciu przycisku myszy użytkownik
ma szansę uniknąć wykonania zadania, jeśli tylko przeciągnie wskaźnik poza przycisk.

Page Visible (tylko klipy multimedialne)

Gdy strona zawierająca klip multimedialny jest widoczna. Nie zawsze jest to strona
bieżąca. Inne strony są widoczne na przykład wtedy, gdy strony są wyświetlane jedna
obok drugiej.

Page Invisible (tylko klipy multimedialne)

Gdy strona zawierająca klip multimedialny jest przenoszona poza widok.

Page Enter (tylko klipy multimedialne)

Gdy strona zawierająca klip multimedialny staje się stroną bieżącą.

Page Exit (tylko klipy multimedialne)

Gdy użytkownik przechodzi ze strony zawierającej klip multimedialny na inną stronę.

Mouse Down

Gdy użytkownik wciśnie przycisk myszy (bez zwalniania). O wiele częściej stosuje się
zdarzenie Mouse Up.

Mouse Enter

Gdy wskaźnik myszy jest przesuwany na pole lub w obszar odtwarzania.

Mouse Exit

Gdy wskaźnik myszy jest przesuwany poza pole lub obszar odtwarzania.

On Focus (tylko klipy multimedialne)

Gdy pole formularza staje się aktywne - zarówno po kliknięciu myszą, jak i po użyciu
klawisza Tab.

On Lose Focus (tylko klipy multimedialne)

Gdy aktywne staje się inne pole formularza.

Nawigacja w dokumentach PDF utworzonych ze stron
internetowych

Dokumenty Adobe PDF utworzone ze stron internetowych są traktowane tak, jak zwykłe
dokumenty PDF. Pewna różnica polega na tym, że przy pewnej konfiguracji programu
Acrobat każde kliknięcie na łączu wewnątrz przekonwertowanej strony internetowej
powoduje dołączenie doń (tj. do dokumentu PDF) strony docelowej łącza (jeśli strona
taka nie została już dołączona). Inne metody dołączania stron internetowych opisano
w części Tworzenie plików Adobe PDF ze stron internetowych.

Uwaga: Należy pamiętać o tym, że jedna strona internetowa może zostać

przekonwertowana na wiele stron PDF. Pojedyncze strony internetowe odpowiadają
krótszym lub dłuższym porcjom informacji w witrynach internetowych. W wyniku ich
konwersji na format PDF może powstać wiele stron PDF o standardowych rozmiarach.

W zależności od ustawionych opcji konwersji stron internetowych na dokumenty PDF

mogą być dostępne również oznakowane zakładki. Menu kontekstowe zakładek
oznakowanych, które utworzono z zakładek internetowych, zawierają polecenia
umożliwiające pobierania innych stron internetowych; pod innymi względami jednak
zakładki takie działają tak, jak zwykłe zakładki oznakowane.

Tematy powiązne:

Porządkowanie przekonwertowanych stron internetowych przy użyciu zakładek oznakowanych

Dodawanie zakładek oznakowanych do przekonwertowanych stron internetowych
Uzyskiwanie informacji o konwertowanych stronach internetowych
Odświeżanie przekonwertowanych stron internetowych
Porównywanie przekonwertowanych stron z bieżącymi stronami internetowymi
Porządkowanie przekonwertowanych stron internetowych przy
użyciu zakładek oznakowanych

Gdy w oknie dialogowym Ustawienia konwersji stron internetowych jest zaznaczona

opcja Utwórz zakładki, to w trakcie konwersji stron internetowych na dokument Adobe
PDF są generowane oznakowane zakładki. U góry zakładki Zakładki jest wyświetlana
standardowa (nieoznakowana) zakładka reprezentująca serwer WWW. Pod zakładką tą są
wyświetlane oznakowane zakładki pobranych stron internetowych; nazwy zakładek
odpowiadają tytułom stron HTML (lub adresom URL, jeśli strony nie mają tytułów) .

Panel Zakładki A. Zakładka standardowa reprezentująca serwer WWW B. Zakładka oznakowana

reprezentująca pobrane strony internetowe C. Zakładka nadrzędna D. Zakładka podrzędna

Początkowo wszystkie zakładki oznakowane są umieszczane na tym samym poziomie,

jednak użytkownik może rozmieścić je inaczej (np. tak by ich układ odpowiadał
układowi źródłowych stron internetowych). Gdy są ustawione odpowiednie opcje, inne
rozmieszczenie zakładek oznakowanych będzie powodować reorganizację
odpowiadających im stron w dokumencie.

Przeniesienie lub usunięcie oznakowanej zakładki nadrzędnej pociąga za sobą

przeniesienie lub usunięcie wszystkich jej zakładek podrzędnych.

Aby przenieść lub usunąć zakładkę oznakowaną, należy:

1. Zaznaczyć zakładkę oznakowaną . Chcąc zaznaczyć wiele zakładek, należy klikać

kolejne zakładki z wciśniętym klawiszem Ctrl (Windows) lub Command (Mac OS). Aby
zaznaczyć pewną sekwencję zakładek, należy zaznaczyć pierwszą zakładkę sekwencji
i kliknąć na ostatniej z wciśniętym klawiszem Shift.
2. Aby przenieść zakładkę oznakowaną, należy przeciągnąć ją. Jeśli przycisk myszy zostanie
zwolniony w momencie, gdy wskaźnik znajdzie się pod ikoną innej zakładki
oznakowanej, zakładka przenoszona stanie się podrzędna wobec niej. Jeśli przycisk
myszy zostanie zwolniony w momencie, gdy wskaźnik znajdzie się pod nazwą innej
zakładki oznakowanej, zakładka przenoszona stanie się jej zakładką siostrzaną (zakładką
tego samego poziomu) .
3. Aby usunąć zakładkę oznakowaną, należy wykonać jedną z następujących czynności:
● Wcisnąć klawisz Delete.

● Wybrać polecenie Usuń zakładkę z menu Opcje.

● Wybrać polecenie Edycja > Usuń.

Aby przenieść stronę internetową razem z jej zakładką oznakowaną, należy:

Przeciągnąć zakładkę oznakowaną z wciśniętym klawiszem Ctrl (Windows) lub Option

(Mac OS) .

Aby przenieść lub usunąć stronę internetową razem z jej zakładką oznakowaną,
należy:

Kliknąć na zakładce oznakowanej z wciśniętym prawym przyciskiem myszy (Windows)

lub klawiszem Control (Mac OS) i wybrać polecenie Usuń.
Dodawanie zakładek oznakowanych do przekonwertowanych
stron internetowych

Gdy w oknie dialogowym Ustawienia konwersji stron internetowych jest zaznaczona

opcja Utwórz znaczniki PDF, to podczas konwersji stron internetowych na dokument
PDF jest zachowywana oryginalna struktura HTML; innymi słowy są wstawiane
odpowiednie znaczniki PDF. Na ich podstawie można dodać do pliku oznakowane
zakładki--zakładki akapitów i innych obiektów zawierających elementy HTML.

Aby dodać zakładki oznakowane do dokumentu PDF, należy:

1. Z menu Opcje wybrać polecenie Nowa zakładka ze struktury.

2. Zaznaczyć elementy, które będą pełnić funkcję oznakowanych zakładek. Element
tożsamy z tytułem HTML reprezentuje pełną stronę internetową (inaczej: artykuł). Inne
elementy na liście odpowiadają elementom HTML na stronach internetowych.
Uzyskiwanie informacji o konwertowanych stronach
internetowych

Istnieje możliwość wyświetlenia okna dialogowego z następującymi informacjami: adres

URL bieżącej strony, tytuł strony (uzyskany ze znacznika HTML <TITLE> lub adres URL
strony), data i godzina pobrania strony, rodzaj zawartości (np. tekst HTML lub obrazek
JPEG) i preferowane powiększenie (uzależnione od skali i rozmiaru obrazka) .

Aby uzyskać informacje o bieżącej stronie internetowej, należy:

Wybrać polecenie Zaawansowane > Przechwyć WWW > Informacje o stronie.

Odświeżanie przekonwertowanych stron internetowych

Odświeżanie dokumentów Adobe PDF utworzonych ze stron internetowych ma na celu

pobranie najnowszych wersji tych stron. Operacja ta polega albo na pobraniu całej
zawartości witryny internetowej, albo na ponownym połączeniu się z nią i utworzeniu
nowego dokumentu PDF. Wynikowy dokument PDF zawiera informacje o wszystkich
stronach, których składniki uległy zmianie (do składników tych należą tekst, łącza WWW,
osadzone nazwy plików i formatowania). Jeśli w witrynie pojawiły się jakieś nowe strony,
są one pobierane. Strony zmienione są umieszczane w dokumencie jako zakładki.
Można je obejrzeć na zakładce Zakładki, pod etykietą Nowe i zmienione strony.

Strony internetowe można odświeżać tylko pod warunkiem, że przy pierwszym ich
pobieraniu była zaznaczona opcja Zapisz polecenia Odświeżania. (Zobacz Ustawianie
opcji wyświetlania konwertowanych stron HTML.)

W wyniku odświeżania stron internetowych są zachowywane zarówno oryginalne

strony, jak i ich wersje odświeżone. W celu archiwizacji zmian należy zapisać obydwie
wersje.

Aby wyświetlić odświeżone strony internetowe, należy:

1. Wybrać polecenie Zaawansowane > Przechwyć WWW > Odśwież strony.

2. Aby móc obejrzeć nowe i zmienione strony, zaznaczyć opcję Utwórz zakładki dla
nowych i zmienionych stron. Następnie należy zaznaczyć zakres uaktualnionych
zakładek oznakowanych, które będą porównywane:
● Ustawienie Porównaj tylko tekst na stronie, aby odszukać zmienione strony powoduje,

że są porównywane tylko teksty stron.

● Ustawienie Porównaj wszystkie składniki strony, aby odszukać zmienione strony

powoduje, że są porównywane wszystkie składniki stron, w tym tekst, obrazki, łącza

WWW, osadzone nazwy plików i formatowania.
3. Aby nie zatwierdzać ponownie zatwierdzonych już danych formularza, należy usunąć
zaznaczenie opcji Ponowne zatwierdzanie danych formularza. Gdy opcja ta jest
zaznaczona, trzeba postępować ostrożnie. Ponowne zatwierdzenie jakiegoś pola może
spowodować na przykład ponowny zakup jakiegoś towaru. Opcja ta jest dostępna tylko
wtedy, gdy zarówno formularz, jak i wyniki kwerendy znajdują się na stronach.
4. Chcąc zmienić zdanie co do tego, które strony mają być uaktualnione, należy zaznaczyć
opcję Edytuj listę poleceń odświeżania, określić wybrane adresy URL i kliknąć na
przycisku OK.
5. Kliknąć na przycisku Odśwież.
Porównywanie przekonwertowanych stron z bieżącymi stronami
internetowymi

Istnieje możliwość wyświetlenia w przeglądarce strony internetowej, która odpowiada

stronie przekonwertowanej (wcześniej) na dokument Adobe PDF. Funkcja ta jest
użyteczna wtedy, gdy zachodzi potrzeba sprawdzenia różnic między pobraną stroną
internetową (zapisaną w formacie PDF) a jej aktualną wersją w witrynie internetowej.

Aby porównać przekonwertowaną stronę z bieżącą stroną internetową, należy:

Wykonać jedną z następujących czynności:

● Aby otworzyć bieżącą stronę w przeglądarce internetowej, należy wybrać polecenie

Zaawansowane > Przechwyć WWW > Otwórz stronę w przeglądarce internetowej.
● Aby otworzyć stronę założoną, należy kliknąć na oznakowanej zakładce z wciśniętym
prawym przyciskiem myszy (Windows) lub klawiszem Control (Mac OS), a następnie
wybrać polecenie Otwórz stronę w przeglądarce internetowej.
● Aby otworzyć stronę połączoną, należy kliknąć z wciśniętym prawym przyciskiem myszy
(Windows) lub klawiszem Control (Mac OS) na łączu w wersji PDF strony internetowej, a
następnie wybrać polecenie Otwórz łącze WWW w przeglądarce.

Podana strona zostanie wyświetlona w nowym oknie przeglądarki.

Praca z artykułami

Materiały drukowane mają często to do siebie, że zawarte w nich informacje są

rozproszone w różnych kolumnach, a nierzadko i na różnych stronach. Tak na przykład
wyglądają typowe artykuły w gazetach i czasopismach. W przypadku informacji, które
mają być wyświetlane na ekranie, konwencja taka nastręcza szereg trudności.

Wiążą się one przede wszystkim z koniecznością śledzenia treści artykułów, których
kolejne fragmenty są rozrzucone po różnych miejscach dokumentu. Powyższe trudności
rozwiązuje w pewnym stopniu narzędzie Artykuł - za jego pomocą użytkownicy mogą
podążać za określonym wątkiem, niezależnie od umiejscowienia jego kolejnych
fragmentów. Narzędzie to pozwala utworzyć serię połączonych ze sobą ramek,
w których będą umieszczane fragmenty jednego artykułu. Artykuły mogą być
generowane automatycznie podczas konwersji pliku układu strony na format Adobe
PDF. Większość aplikacji typu desktop publishing, choć nie wszystkie z nich, pozwala
automatycznie generować artykuły. Jeśli przeglądany plik zawiera artykuły, ich nazwy
można wyświetlić na zakładce, co znacznie ułatwia przechodzenie między nimi.

Tematy powiązne:

Definiowanie artykułów
Edycja i usuwanie artykułów
Definiowanie artykułów

Utworzenie artykułu polega na zdefiniowaniu serii ramek mieszczących w sobie kolejne fragmenty
pewnego tekstu. Określona w ten sposób ścieżka--wyznaczająca kolejność czytania artykułu--
nazywa się wątkiem artykułu. Do tworzenia wątków artykułu, a więc definiowania ramek i wiązaniu
ich w całość, służy narzędzie Artykuł.

Każda ramka artykułu ma swoją etykietę. Etykieta ta składa się z numeru artykułu w dokumencie
PDF, kreski i numeru ramki wewnątrz artykułu. Na przykład, pierwsza ramka pierwszego artykułu ma
postać 1-1, druga ramka tego samego artykułu 1-2, itd. Kolejne ramki drugiego artykułu mają
etykiety 2-1, 2-2, 2-3, itd.

Kolejne fragmenty artykułu. Użytkownik czyta tekst A, pomija teksty B i C, po czym przechodzi ponownie do
tekstu A.

Aby zdefiniować artykuł, należy:

1. Wybrać polecenie Narzędzia > Zaawansowana edycja > Narzędzie Łącze lub zaznaczyć narzędzie
Łącze na pasku zaawansowanych narzędzi do edycji. Kursor widoczny w oknie dokumentu
przybierze kształt krzyżyka.
2. Przeciągając kursor wokół wybranego fragmentu tekstu, narysować pierwszą ramkę artykułu. Kursor
zmieni kształt na wskaźnik artykułu.
3. Przejść do miejsca dokumentu, w którym znajduje się kolejny fragment artykułu i narysować wokół
tego fragmentu ramkę. Krok ten należy powtórzyć dla wszystkich kolejnych fragmentów artykułu.

Uwaga: Aby przesunąć ramkę artykułu lub zmienić jej wymiary, należy najpierw zakończyć artykuł.

4. Aby zakończyć artykuł, należy wcisnąć klawisz Enter lub Return.

5. W oknie dialogowym Własności artykułu wpisać jego tytuł, autora, temat i skojarzone z nim słowa
kluczowe, a następnie kliknąć na przycisku OK.
6. Aby po otwarciu artykułu była ukrywana zakładka Artykuły, należy przejść na zakładkę Artykuły,
wywołać menu Opcje i zaznaczyć opcję Po użyciu ukryj. (Aby ponownie otworzyć zakładkę
Artykuły, należy wybrać polecenie Widok > Zakładki nawigacji > Artykuły.
Edycja i usuwanie artykułów

Do edycji istniejącego artykułu służy narzędzie Artykuł. Narzędzie to pozwala

wykonywać na ramce artykułu takie operacje, jak usuwanie, wstawianie, łączenie z inną
ramką i zmiana rozmiaru, a ponadto pozwala edytować własności artykułu.

Aby usunąć artykuł lub ramkę artykułu, należy:

1. Wyświetlić artykuły, zaznaczając narzędzie Artykuł .

2. Wybrać polecenie Widok > Zakładki nawigacji > Artykuły i wykonać jedną
z następujących czynności:
● Aby usunąć cały artykuł, należy zaznaczyć go na zakładce Artykuły i wcisnąć klawisz

Delete.
● Aby usunąć tylko jedną ramkę artykułu, należy kliknąć na ramce z wciśniętym prawym

przyciskiem myszy (Windows) lub klawiszem Control (Mac OS) i wybrać polecenie Usuń.
W oknie ostrzeżenia należy wybrać opcję Ramka. Gdy zostanie wybrana opcja Artykuł,
program usunie cały artykuł.

Pozostałe artykuły lub ramki artykułów zostaną automatycznie przenumerowane.

Uwaga: Zakładka Artykuły jest panelem ruchomym, a zatem nie jest przypisana na stałe
do panelu nawigacji. Aby umieścić ją obok innych zakładek, można przeciągnąć ją do
panelu nawigacji.

Aby umieścić ramkę artykułu w wątku artykułu, należy:

1. Zaznaczyć narzędzie Artykuł, a następnie zaznaczyć ramkę, po której będzie wstawiona

nowa ramka.
2. Kliknąć na znaku plus u dołu zaznaczonej ramki, a gdy program będzie monitował
o utworzenie nowej ramki, kliknąć na przycisku OK.

Zaznaczanie artykułu za pomocą narzędzia Artykuł

3. Narysować nową ramkę artykułu. Nowa ramka zostanie wstawiona w wybranym
miejscu, a wszystkie ramki następujące po niej zostaną przenumerowane.

Aby przenieść ramkę artykułu lub zmienić jej rozmiary, należy:

1. Zaznaczyć narzędzie Artykuł.

2. Zaznaczyć ramkę artykułu i wykonać jedną z następujących czynności:
● Przeciągnąć ramkę w nowe miejsce.

● Zmienić rozmiar ramki, przeciągając jeden z jego punktów narożnych.

Zmiana rozmiarów ramki artykułu

Aby dokonać edycji własności artykułu, należy:

1. Zaznaczyć narzędzie Artykuł, a następnie zaznaczyć ramkę artykułu, która będzie

edytowana.
2. Kliknąć na ramce z wciśniętym prawym przyciskiem myszy (Windows) lub klawiszem
Control (Mac OS) i wybrać polecenie Własności.
3. Zmienić informacje w oknie dialogowym Własności artykułów i kliknąć na przycisku OK.

Aby połączyć dwa artykuły, należy:

1. Zaznaczyć narzędzie Artykuł.

2. Przejść do panelu dokumentu i zaznaczyć ramkę artykułu, która będzie zawierał
pierwszą część nowego artykułu.
3. Zaznaczyć znak plus u dołu ramki artykułu.
4. Wcisnąć klawisz Ctrl (Windows) lub Option (Mac OS) i przytrzymując go, kliknąć na
ramce, która będzie czytana jako następna. Drugi artykuł zostanie dołączony na końcu
pierwszego. Wszystkie ramki artykułu zostaną przenumerowane.
Edycja dokumentów Adobe PDF

Kopiowanie i wklejanie tekstu, tabel i obrazków

Edytowanie tekstu
Edycja obrazków i obiektów graficznych
Zaznaczanie i edycja łączy, pól oraz obiektów innego typu
Kadrowanie stron
Obracanie stron
Wydzielanie, przenoszenie i kopiowanie stron
Usuwanie i zastępowanie stron
Konfigurowanie prezentacji
Łączenie dokumentów Adobe PDF
Numerowanie stron
Dodawanie nagłówków i stopek
Dodawanie znaków wodnych i tła
Wstawianie dokumentów Adobe PDF w dokumentach z obsługą mechanizmu OLE
Kopiowanie i wklejanie tekstu, tabel i obrazków

W programie Acrobat Professional są dostępne funkcje, które pozwalają zaznaczać tekst,

tabele i obrazki, a następnie kopiować je do Schowka lub wklejać w oknach innych
aplikacji. Narzędzie Zaznaczanie pozwala zaznaczać dowolne elementy stron.
(W programie Acrobat 6.0 są używane trzy odrębne narzędzia--Zaznaczanie,
Zaznaczanie obrazków i Zaznaczanie tabel--przeznaczone do zaznaczania różnych
elementów stron.)

Inne użyteczne funkcje tego rodzaju to eksportowanie całego tekstu i wszystkich

obrazków dokumentu PDF, konwersja poszczególnych stron na obrazki i eksportowanie
wszystkich obrazków dokumentu PDF. (Zobacz Konwersja dokumentów Adobe PDF do
innych formatów plików.)

Tematy powiązne:

Kopiowanie tekstu
Kopiowanie tabel
Kopiowanie obrazków
Kopiowanie tekstu i obrazków w postaci obrazków
Kopiowanie tekstu

Narzędzie Zaznaczanie służy do zaznaczania tekstu lub całych kolumn tekstu w

dokumentach Adobe PDF. Kopiowanie zaznaczonego tekstu do innych aplikacji
umożliwiają polecenia Kopiuj i Wklej. Menu kontekstowe pozwalają natomiast dodawać
komentarze i tworzyć łącza tekstowe. Należy zwrócić uwagę na następujące sprawy:

● Za pomocą ogólnych preferencji programu można określić specjalny sposób działania

narzędzia Rączka: za każdym razem, gdy zostaje ustawione nad tekstem, zaczyna działać
tak, jak narzędzie Zaznaczanie tekstu. Można też zdecydować, czy tekst ma być
zaznaczany przed obrazkami, czy na odwrót - obrazki przed tekstem.
(Zobacz Preferencje ogólne.)
● Jeśli podczas zaznaczania tekstu polecenia Wytnij, Kopiuj i Wklej są niedostępne, może
to znaczyć, że autor dokumentu PDF narzucił pewne ograniczenia na kopiowanie tekstu.
(Zobacz Ogólne informacje o zabezpieczaniu dokumentów.)
● Jeśli czcionka kopiowana z dokumentu PDF nie jest dostępna w systemie
wyświetlającym kopiowany tekst, nie można jej zachować. Zamiast danej czcionki jest
stosowana czcionka najbardziej do niej podobna lub czcionka domyślna.
● Jeśli dokument PDF jest właściwie oznakowany, można użyć polecenia Kopiuj z
formatowaniem, które pozwala zachować wielokolumnowy układ dokumentu (jeśli
układ taki faktycznie ma miejsce). Opcja ta daje taki sam efekt jak opcja Kopiuj do
schowka w przypadku dokumentów nieoznakowanych.
● Zdarza się niekiedy, że zaznaczenie obejmuje pewien niepotrzebny tekst. Na przykład
zaznaczenie tekstu na dwóch stronach następujących po sobie może obejmować dane
ze stopki. Problemów takich można uniknąć, właściwie znakując dokument.
(Zobacz Zawijanie zawartości oznakowanych dokumentów Adobe PDF.)
● Jeśli dokument PDF został utworzony za pomocą skanera i nie posiada możliwości
wyszukiwania tekstu lub jeśli tekst stanowi część obrazka, tekst może być rozpoznawany
jako obrazek, a nie jako osobne znaki, które można by zaznaczyć. Program zapewnia
dwa polecenia, Utwórz PDF ze skanera i Rozpoznaj tekst, które umożliwiają konwersję
tekstu zapisanego w postaci obrazka na zwykły tekst (możliwy do zaznaczenia).
(Zobacz Tworzenie plików Adobe PDF z dokumentów drukowanych.)

Tekst można zaznaczyć przeciągając kursor od punktu wstawienia do punktu końcowego (po
lewej) lub przeciągając kursor skośnie przez tekst (po prawej).

Aby zaznaczyć znaki, słowa lub wiersze tekstu, należy:

1. Wybrać narzędzie Zaznaczanie tekstu i wykonać jedną z następujących czynności:

● Przeciągnąć kursor przez tekst. (Zamiast przeciągania można kliknąć na punkcie

początkowym zaznaczanego tekstu, a następnie kliknąć z wciśniętym klawiszem Shift na

jego punkcie końcowym. Tekst między dwoma punktami zostanie zaznaczony).
● Kliknąć dwukrotnie, aby zaznaczyć całe słowo.

● Kliknąć trzykrotnie, aby zaznaczyć cały wiersz tekstu.

● Kliknąć czterokrotnie, aby zaznaczyć cały tekst na stronie.

2. Aby rozszerzać zaznaczenie litera po literze, należy wcisnąć klawisz Shift i za pomocą
odpowiedniego klawisza strzałki przesuwać kursor w wybranym kierunku. Aby
rozszerzać zaznaczenie słowo po słowie, należy wcisnąć klawisze Shift+Ctrl (Windows)
lub Shift+Command (Mac OS) i za pomocą odpowiedniego klawisza strzałki przesuwać
kursor w wybranym kierunku.

W każdej chwili można nacisnąć klawisz Esc i włączyć z powrotem narzędzie Rączka.
Wciśnięcie i przytrzymywanie klawisza spacji powoduje tymczasowe włączenie tego
narzędzia. Po ustawieniu wskaźnika nad zaznaczonym tekstem pojawia się menu
kontekstowe, które zawiera między innymi polecenia do kopiowania, podświetlania
i podkreślania tekstu.

Aby zaznaczyć kolumnę tekstu, należy:

1. Wybrać narzędzie Zaznaczanie i rozpocząć przeciąganie kursora w kierunku kolumny

tekstu. Gdy kursor zmieni kształt na pionowy pasek z wewnętrzną ramką, narzędzie
Zaznaczanie zostanie przełączone do trybu zaznaczania kolumn. Aby wymusić
zaznaczanie kolumn, a nie tekstu, należy wcisnąć klawisz Ctrl (Windows) lub Command
(Mac OS).
2. Wykonać jedną z następujących czynności:
● Ustawić kursor na zewnątrz obszaru tekstowego (jest wówczas wyświetlany kursor

zaznaczania kolumn ) i przeciągnąć markietkę nad blokiem lub kolumną tekstu.

● Wcisnąć klawisze Ctrl+Alt (Windows) lub Command+Option (Mac OS) i przytrzymując
go, przeciągnąć markietkę nad blokiem lub kolumną tekstu.
● Aby zaznaczyć tekst w kilku kolumnach, należy przeciągnąć kursor od początku
zaznaczanego tekstu w pewnej kolumnie do jego końca w innej kolumnie.

Szybkość, z jaką narzędzie Zaznaczanie tekstu zmienia tryb z tekstowego na kolumnowy,

ustawia się w preferencjach ogólnych.

Aby zaznaczyć cały tekst na stronie, należy:

1. Wybrać układ pojedynczych stron i uaktywnić narzędzie Zaznaczanie .

2. Wykonać jedną z następujących czynności:
● Wybrać polecenie Edycja > Zaznacz wszystko.

● Zaznaczyć dowolny fragment tekstu na stronie, a następnie wcisnąć klawisze Ctrl+A

(Windows) lub Command+A (Mac OS).

Uwaga: W układzie strony Ciągłe i Ciągłe-Sąsiadujące jest zaznaczany cały tekst

dokumentu.

● Kliknąć czterokrotnie na stronie. Metoda ta powoduje zaznaczenie całego tekstu na

stronie, niezależnie od układu strony.

Aby skopiować zaznaczony tekst, należy:

1. Zaznaczyć tekst na stronie za pomocą narzędzia Zaznaczanie tekstu .

2. Wykonać jedną z następujących czynności:
● Wybrać polecenie Edycja > Kopiuj, aby skopiować zaznaczony tekst do innej aplikacji.

● Ustawić wskaźnik nad zaznaczeniem, poczekać na ukazanie się menu kontekstowego

i wybrać zeń polecenie Kopiuj do Schowka lub Kopiuj z formatowaniem. (Polecenie

Kopiuj z formatowaniem - zachowujące układ kolumn - jest wyświetlane pod
warunkiem właściwego oznakowania dokumentu.)

Gdy wskaźnik jest ustawiony nad zaznaczeniem, jest wyświetlane menu.

Skopiowany tekst można wklejać, po pierwsze, w komentarzach i zakładkach, po drugie,

w dokumentach utworzonych za pomocą innych aplikacji.
Kopiowanie tabel

Tabelę można zaznaczyć i skopiować do Schowka. Można też zapisać ją w pliku, który
później można będzie pobrać lub zaimportować w innej aplikacji. Jeśli w systemie jest
zainstalowana aplikacja obsługująca format CSV, np. Microsoft Excel, zaznaczoną tabelę
można otworzyć bezpośrednio w tej aplikacji. Jeśli dokument jest oznakowany, tabelę
można zaznaczyć, klikając na niej.

Aby skopiować tabelę za pomocą narzędzia Zaznaczanie:

1. Wybrać narzędzie Zaznaczanie .

2. Ustawić kursor nad tabelą. Gdy kursor zmieni kształt na ikonę tabeli , kliknąć w tabeli,
aby zaznaczyć całą jej zawartość, lub przeciągnąć kursor wokół wybranych kolumn
i rzędów.
3. Wykonać jedną z następujących czynności:
● Aby skopiować tabelę do dokumentu otwartego w innej aplikacji, należy kliknąć

z wciśniętym klawiszem Ctrl (Windows) lub Command (Mac OS) i wybrać polecenie
Kopiuj wybraną tabelę. Następnie należy wkleić tabelę w otwartym dokumencie.
● Aby skopiować tabelę do pliku, należy kliknąć z wciśniętym klawiszem Ctrl (Windows)

lub Control (Mac OS) i wybrać polecenie Zapisz wybraną tabelę jako. Należy określić
nazwę pliku, wybrać jego lokalizację i format, a następnie kliknąć na przycisku Zapisz.
● Aby skopiować tabelę do skoroszytu, należy kliknąć z wciśniętym klawiszem Ctrl

(Windows) lub Control (Mac OS) i wybrać polecenie Otwórz tabelę w skoroszycie. Na
komputerze zostanie otwarta aplikacja obsługująca format CSV, np. Excel, a w niej
zostanie wyświetlona zaimportowana tabela.
● Aby podczas kopiowania tabeli do programu Excel były zachowywane odpowiednie

formatowania, należy kliknąć w tabeli z wciśniętym klawiszem Ctrl (Windows) lub

Control (Mac OS) i wybrać polecenie Kopiuj jako tabelę. W programie Excel należy
wybrać polecenie Wklej specjalnie i zaznaczyć opcję Skoroszyt XML.
● Aby skopiować tabelę w formacie RTF, należy przeciągnąć ją do dokumentu otwartego

w aplikacji docelowej.

Uwaga: Program obsługuje także kopiowanie tabel zawierających znaki języków

azjatyckich.
Kopiowanie obrazków

Kopiowanie i wklejanie obrazków z dokumentów Adobe PDF umożliwia narzędzie

Zaznaczanie obrazków. Pozwala ono kopiować obrazki do Schowka, do innej aplikacji
lub do pliku.

Informacje o kopiowaniu wszystkich obrazków z dokumentu PDF można uzyskać w

części Konwersja dokumentów Adobe PDF do innych formatów plików.

Narzędzia Zaznaczanie i Zdjęcie umożliwiają tworzenie łączy z tekstu i obrazków.

Zobacz Tworzenie łącz.

Jeśli występują trudności z zaznaczaniem obrazków, na które zachodzi tekst, należy

zaznaczyć opcję Zaznacz obrazki przed tekstem (dostępną w preferencjach ogólnych) .

Aby skopiować obrazek za pomocą narzędzia Zaznaczanie, należy:

1. Wybrać narzędzie Zaznaczanie i wykonać jedną z następujących czynności:

● Aby zaznaczyć obrazek, kliknąć na nim lub przeciągnąć wokół niego markietkę.

● Aby zaznaczyć fragment obrazka, przeciągnąć wokół niego markietkę.

Uwaga: Aby usunąć zaznaczenie obrazka i rozpocząć procedurę od nowa, kliknąć na

zewnątrz obrazka.

2. Wykonać jedną z następujących czynności:

● Aby wkleić obrazek w innym dokumencie, wybrać polecenie Edycja > Kopiuj,

a następnie - już po otwarciu dokumentu w innej aplikacji - wybrać polecenie Edycja >
Wklej.
● Aby skopiować obrazek do Schowka, kliknąć na obrazku z wciśniętym prawym

przyciskiem myszy (Windows) lub klawiszem Control (Mac OS), po czym wybrać
polecenie Kopiuj do Schowka.
● Przeciągnąć obrazek do dokumentu otwartego w innej aplikacji.

● Aby zapisać obrazek w postaci pliku, należy kliknąć z wciśniętym klawiszem (Windows)

lub Control (Mac OS) i wybrać polecenie Zapisz obrazek jako. W oknie dialogowym
Zapisz obrazek jako, należy określić nazwę pliku i wybrać jego przyszłą lokalizację.
Kopiowanie tekstu i obrazków w postaci obrazków

Kolejne narzędzie edytorskie, narzędzie Zdjęcie, umożliwia kopiowanie zawartości

zaznaczenia (zawartości tekstowej i/lub graficznej) do Schowka i do innych aplikacji. Przy
jego użyciu zarówno tekst, jak i obrazki są kopiowane w postaci obrazków.

Aby skopiować obrazek, tekst lub obiekt mieszany i zapisać wynik w formacie
obrazka, należy:

Zaznaczyć narzędzie Zdjęcie i wykonać jedną z następujących czynności:

● Kliknąć gdziekolwiek na stronie, aby skopiować całą jej zawartość.

● Przeciągnąć markietkę wokół tekstu, grafiki lub kombinacji tekstu i grafiki.
● Przeciągnąć markietkę wewnątrz obrazka, aby skopiować tylko część obrazka.

Zaznaczenie jest wyróżniane poprzez odwrócenie kolorów. Po zwolnieniu przycisku

myszy jest ono automatycznie kopiowane do Schowka. Aby skopiować zawartość
Schowka bezpośrednio do dokumentu otwartego w innej aplikacji, należy wybrać
polecenie Edycja > Wklej w tej aplikacji.

Istnieje możliwość zapisania wszystkich obrazków z dokumentu PDF.

Zobacz Konwertowanie obrazków do formatu obrazka.
Edytowanie tekstu

Do wprowadzania pewnych drobnych poprawek w obrębie tekstowych fragmentów

dokumentu PDF można wykorzystać narzędzie Retusz tekstu. Narzędzie to pozwala
edytować tekst, a także różne jego własności - w tym czcionkę, rozmiar czcionki,
skalowanie czcionki w poziomie, odstępy między znakami i wyrazami, przesunięcia linii
bazowych, parametry obrysów i wypełnień oraz ustawienia dotyczące osadzania i
podstawiania czcionek.

Na komputerze osoby, która edytuje tekst, muszą być zainstalowane wszystkie

niezbędne czcionki. Jeśli pewna czcionka jest osadzona w dokumencie, istnieje
możliwość zmiany własności tekstu, ale nie można ani dodawać, ani zastępować
istniejącego tekstu. (Zobacz Osadzanie czcionek i rezygnacja z ich osadzania za pomocą
narzędzia Retusz tekstu..)

Narzędzie Retusz tekstu nie może być stosowane w polach formularza.

Edycję dokumentu PDF mogą uniemożliwiać zabezpieczenia. W takich sytuacjach

narzędzie Retusz tekstu jest niedostępne. O wprowadzenie niezbędnych zmian należy
zwrócić się do autora dokumentu.

Zastosowanie narzędzia Retusz tekstu może mieć wpływ na sposób zawijania tekstu,
a w konsekwencji może przyczynić się do zmniejszenia dostępności dokumentu
(szczególnie w przypadku osób niedowidzących).

Edycja tekstu w wierszach obróconych przebiega w taki sam sposób, jak edycja tekstu
w wierszach poziomych. Podobnie nie ma różnicy w edycji czcionek poziomych
i pionowych. Linie bazowe dla czcionek pionowych można przesuwać w prawo
i w lewo, a dla czcionek poziomych w górę i w dół.

Edycja tekstu za pomocą narzędzia Retusz tekstu

Tematy powiązne:

Edycja tekstu za pomocą narzędzia Retusz tekstu

Atrybuty edycji tekstu
Dodawanie nowego tekstu do dokumentu
Wstawianie znaków specjalnych
Osadzanie czcionek i rezygnacja z ich osadzania za pomocą narzędzia Retusz tekstu.
Edycja tekstu za pomocą narzędzia Retusz tekstu

Narzędzie Retusz tekstu służy głównie do wprowadzania niewielkich poprawek tekstu

i jest stosowane bezpośrednio w dokumentach PDF. Większe poprawki należy
wprowadzać w oryginalnej aplikacji, a następnie ponownie generować plik PDF. Można
również wygenerować tylko te strony, które były poprawiane, i wstawić je do
dokumentu PDF. (Zobacz Usuwanie i zastępowanie stron.)

Aby edytować tekst za pomocą narzędzia Retusz tekstu, należy:

1. Wybrać polecenie Narzędzia > Zaawansowana edycja > Narzędzie Retusz tekstu albo
zaznaczyć narzędzie Retusz tekstu na pasku narzędzi do zaawansowanej edycji.
2. Kliknąć na tekście, który ma być edytowany. Tekst możliwy do edycji jest otoczony
obwiednią.
3. Zaznaczyć tekst jedną z następujących metod:
● Wybrać polecenie Edycja > Zaznacz wszystko, aby zaznaczyć cały tekst wewnątrz

obwiedni.
● Przeciągnąć kursor w celu zaznaczenia wybranych znaków, spacji, słów lub wierszy.

4. Wykonać jedną z następujących czynności:

● Wpisać nowy tekst w miejsce zaznaczonego.

● Usunąć tekst, naciskając klawisz Delete lub wybierając polecenie Edycja > Usuń.

● Skopiować zaznaczony tekst, wybierając polecenie Edycja > Kopiuj.

● Kliknąć na tekście z wciśniętym prawym przyciskiem myszy (Windows) lub klawiszem

Control (Mac OS) i wybrać odpowiednią opcję.

Kliknięcie na zewnątrz zaznaczenia usuwa je i pozwala zacząć procedurę od nowa.

Uwaga: Jeśli w systemie nie zainstalowano odpowiednich czcionek, nie można ani
dodawać, ani zastępować tekstu. Jeśli jednak czcionka jest osadzona w dokumencie,
można zmieniać pewne, związane z nią, atrybuty tekstu.
Atrybuty edycji tekstu

Narzędzie Retusz tekstu pozwala edytować atrybuty tekstu, takie jak czcionka, rozmiar
czcionki i odstępy między znakami.

Aby edytować atrybuty tekstu, należy:

1. Wybrać polecenie Narzędzia > Zaawansowana edycja > Narzędzie Retusz tekstu albo
zaznaczyć narzędzie Retusz tekstu na pasku narzędzi do zaawansowanej edycji.
2. Kliknąć na tekście, którego atrybuty mają być edytowane. Każdy akapit tekstu ma swoją
obwiednię. Zawarty w nim tekst można zaznaczyć poprzez przeciąganie.
3. Kliknąć z wciśniętym prawym przyciskiem myszy (Windows) lub klawiszem Control (Mac
OS) i wybrać polecenie Własności.
4. W oknie dialogowym Własności retuszu zaznaczyć zakładkę Tekst. Edytując atrybuty
tekstu, można wykonać następujące czynności:
● Zmienić czcionkę. Można wybrać dowolną spośród czcionek zainstalowanych

w systemie lub całkowicie osadzonych w dokumencie PDF. Czcionki osadzone

w dokumencie są wyświetlane u góry, czcionki systemowe u dołu. (Więcej informacji
o korzystaniu z czcionek można uzyskać w części Dostęp do czcionek i osadzanie
czcionek.)
● Określić rozmiar czcionki.

● Określić odstępy między znakami z zaznaczonym tekście.

● Określić odstępy między wyrazami z zaznaczonym tekście.

● Ustawić opcję Skalowanie poziome, która określa proporcje między wysokością i

szerokością wpisywanego tekstu.

● Ustawić opcję Przesunięcie linii bazowej, która określa odległość tekstu od linii bazowej.

Linia bazowa wyznacza położenie tekstu.

● Określić kolor wypełnienia i obrysu.

● Określić grubość obrysu.

Uwaga: Przepisy prawne stanowią, iż edycję tekstu utworzonego przy użyciu danej
czcionki należy poprzedzić jej nabyciem i zainstalowaniem w systemie.
Dodawanie nowego tekstu do dokumentu

Narzędzie Retusz tekstu umożliwia dodawanie tekstu do dokumentu.

Aby dodać do dokumentu nowy tekst, należy:

1. Wybrać polecenie Narzędzia > Zaawansowana edycja > Narzędzie Retusz tekstu albo
zaznaczyć narzędzie Retusz tekstu na pasku narzędzi do zaawansowanej edycji.
2. Wcisnąć klawisz Ctrl (Windows) lub Option (Mac OS) i przytrzymując go, kliknąć w
miejscu wstawienia nowego tekstu.
3. W oknie dialogowym Czcionka nowego tekstu zaznaczyć czcionkę i tryb zapisu, po
czym kliknąć na przycisku OK.
4. Wpisać nowy tekst.
Wstawianie znaków specjalnych

Chcąc zapewnić właściwy sposób zawijania oznakowanego dokumentu Adobe PDF,

można wstawić w nim pewne znaki specjalne (np. znaki podziału wierszy, miękkie
dywizy, twarde spacje i pauzy). (Zobacz Zawijanie zawartości oznakowanych
dokumentów Adobe PDF.) Znaki specjalne mogą być wstawiane również z innych
powodów, na przykład po to, by dostosować tekst do wymagań czytników ekranu lub
po to, by uczynić dokument bardziej czytelnym. Operacja wstawiania znaków
specjalnych nie wymaga uprzedniego zainstalowania specjalnej czcionki.

Aby wstawić znak specjalny w dokumencie Adobe PDF, należy:

1. Wybrać polecenie Narzędzia > Zaawansowana edycja > Narzędzie Retusz tekstu.

Uwaga: Narzędzie Retusz tekstu można wybrać z paska narzędzi Zaawansowana

edycja; należy przy tym uważać, aby nie kliknąć na narzędzi Zaznaczanie , bo ma ono
inne funkcje.

2. Kliknąć w miejscu wstawienia znaku lub zaznaczyć tekst, który ma być zastąpiony przez
znak.
3. Kliknąć na zaznaczeniu z wciśniętym prawym przyciskiem myszy (Windows) lub
klawiszem Control (Mac OS), po czym wybrać polecenie Wstaw > [znak specjalny].
Osadzanie czcionek i rezygnacja z ich osadzania za pomocą
narzędzia Retusz tekstu.

Edycja atrybutów tekstu wymaga zainstalowania w systemie odpowiedniej czcionki.

Jeśli częściowo osadzona lub podstawiona czcionka nie jest zainstalowana w systemie,
można edytować tylko takie własności dokumentu, jak kolor, odstępy między słowami,
odstępy między znakami, przesunięcia linii bazowych i marginesy.

Aby osadzić czcionki lub anulować ich osadzenie za pomocą narzędzia Retusz tekstu,
należy:

1. Wybrać polecenie Narzędzia > Zaawansowana edycja > Narzędzie Retusz tekstu albo
zaznaczyć narzędzie Retusz tekstu na pasku narzędzi do zaawansowanej edycji.
2. Kliknąć w tekście, który zawiera wybraną czcionkę osadzoną lub podstawioną. Każdy
akapit tekstu ma swoją obwiednię. Zawarty w nim tekst można zaznaczyć poprzez
przeciąganie.
3. Kliknąć z wciśniętym prawym przyciskiem myszy (Windows) lub klawiszem Control (Mac
OS) i wybrać polecenie Własności.
4. W oknie dialogowym Własności retuszu kliknąć na zakładce Tekst, co spowoduje
wyświetlenie nazwy i własności czcionki, a także dotyczące jej osadzania i podstawiania.
5. Przewinąć zawartość menu Czcionka, aby obejrzeć listę wszystkich osadzonych
czcionek. Czcionki osadzone w dokumencie są wyświetlane u góry, a czcionki osadzone
pod nimi.
6. Wybrać czcionkę z menu Czcionka, sprawdzić komunikat dotyczący możliwych zmian
opcji tej czcionki, po czym zaznaczyć opcję osadzania:
● W przypadku komunikatu Można osadzić czcionkę można zaznaczyć zarówno opcję
osadzania, jak i podstawiania. Chcąc zrezygnować z podstawiania i osadzić czcionkę,
należy anulować zaznaczenie pola wyboru Podstaw.
● W przypadku komunikatu Można osadzić czcionkę tylko do druku i podglądu można
zaznaczyć opcję osadzania.
● W przypadku komunikatu Nie można osadzić czcionki nie jest dostępna ani opcja
osadzania, ani opcja podstawiania.
● W przypadku komunikatu Nie można osadzić czcionki do edycji można anulować
osadzenie czcionki lub podstawić czcionkę osadzoną. Aby anulować osadzenie czcionki,
należy anulować zaznaczenie pola wyboru Osadź wybraną czcionkę. Jeśli osadzanie
czcionki zostanie anulowane, a czcionka nie jest zainstalowana w systemie, system
podstawi czcionkę. Wynik tej operacji, czyli wygląd tekstu, może być niezgodny z
oczekiwaniami. Gdy w dokumencie jest używana jedynie ograniczona liczba znaków
pewnej czcionki, operacja podstawiania pozwala zmniejszyć rozmiar pliku PDF.
● W przypadku komunikatu Brak dostępnych czcionek systemowych nie jest dostępna ani
opcja osadzania, ani opcja podstawiania.
Edycja obrazków i obiektów graficznych

Edycję obrazków i obiektów umożliwia narzędzie Retusz obiektu. Za jego pomocą

można: zaznaczyć obrazek lub obiekt graficzny w dokumencie PDF i przenieść go w
nowe miejsce, dokonać edycji obrazka lub obiektu graficznego, wreszcie przenieść
obrazek lub obiekt graficzny z dokumentu PDF do programu Adobe Photoshop, Adobe
Illustrator lub innego i przeprowadzić edycję w tym programie. Po zakończeniu edycji
obrazek lub obiekt można umieścić z powrotem w dokumencie PDF i obejrzeć go w
oryginalnym otoczeniu lub kontekście. Wykorzystanie wszystkich możliwości narzędzia
Retusz obiektu, wymaga dość dobrej znajomości zewnętrznych aplikacji do edycji, z
którymi narzędzie to współpracuje.

W przypadku edycji pola tekstowego jest zaznaczane całe pole. Za pomocą narzędzia
Retusz obiektu nie można zaznaczać pojedynczych znaków, które stanowią część
większej całości. Do edycji pojedynczych znaków i wyrazów trzeba użyć narzędzia
Retusz tekstu. (Zobacz Edycja tekstu za pomocą narzędzia Retusz tekstu.)

Uwaga: Komentarze--nawet jeśli mają wygląd obiektów graficznych--nie są traktowane

jak elementy strony i z tego względu nie mogą być ani zaznaczane, ani modyfikowane
za pomocą narzędzi grupy Retusz.

Tematy powiązne:

Edycja obrazków za pomocą narzędzia Retusz obiektu

Edycja obrazków w aplikacjach edytorskich
Określanie preferencji retuszowania
Edycja obrazków za pomocą narzędzia Retusz obiektu

Narzędzie Retusz obiektu służy do wprowadzania pewnych kosmetycznych,

wykańczających poprawek obrazków i obiektów dokumentu Adobe PDF. Chcąc
wprowadzić większe poprawki, należy otworzyć aplikację źródłową, zmienić w niej
dokument źródłowy i ponownie wygenerować dokument PDF.

Polecenia dostępne w menu kontekstowym narzędzia Retusz obiektu pozwalają

wprowadzać pewne zmiany w obrazkach bez konieczności uruchamiania źródłowych
aplikacji zewnętrznych. Aby otworzyć menu kontekstowe, należy uaktywnić narzędzie
Retusz tekstu, a następnie kliknąć w tekście z wciśniętym prawym przyciskiem myszy lub
(Windows) lub klawiszem Control. Zastosowanie narzędzia Retusz obiektu może
wpłynąć na sposób zawijania zawartości dokumentu, a także na jego dostępność. Na
przykład, zmieniając położenie pewnego obiektu, należy liczyć się z tym, że zostanie
zaburzona pierwotna kolejność czytania obiektów (lub ich tekstów zastępczych).

Aby edytować obrazek lub obiekt za pomocą narzędzia Retusz obiektu, należy:

1. Wybrać polecenie Narzędzia > Zaawansowana edycja > Retusz obiektu albo zaznaczyć
narzędzie Retusz obiektu na pasku narzędzi do zaawansowanej edycji.
2. Kliknąć z wciśniętym prawym przyciskiem myszy (Windows) lub klawiszem Control (Mac
OS) i wybrać polecenie.
● Polecenie Usuń obcięcie powoduje usunięcie obiektów zasłaniających zaznaczony

obiekt. Na przykład, jeśli w wyniku skalowania tekstu niektóre znaki zostaną obcięte,
polecenie Usuń obcięcie pozwoli wyświetlić całe znaki.
● Polecenie Usuń artefakt powoduje usunięcie obiektu z grupy obiektów odczytywanych;

obiekty usunięte nie są uwzględniane przez czytniki ekranu oraz przy stosowaniu funkcji
odczytywania na głos.
● Polecenie Edytuj obrazek (dostępne, gdy jest zaznaczony obrazek bitmapowy)

powoduje otwarcie programu Adobe Photoshop.

● Polecenie Edytuj obiekt (dostępne, gdy jest zaznaczony obiekt wektorowy) powoduje

otwarcie programu Adobe Illustrator.

● Polecenie Własności retuszu umożliwia edycję własności obiektów, znaczników i tekstu,

np. dodawanie do obrazków tekstów zastępczych. (Zobacz Dodawanie do znaczników

informacji dodatkowych.)

Aby przenieść obrazek lub obiekt, należy:

1. Wybrać polecenie Narzędzia > Zaawansowana edycja > Narzędzie Retusz obiektu lub
zaznaczyć narzędzie Retusz obiektu na pasku narzędzi do zaawansowanej edycji.
2. Przeciągnąć obrazek lub obiekt w wybrane miejsce.
Edycja obrazków w aplikacjach edytorskich

Niezależnie od swoich funkcji korektorskich narzędzie Retusz obiektu pozwala

przenosić obrazki z dokumentu PDF do zewnętrznych aplikacji edytorskich, takich jak
Adobe Photoshop i Adobe Illustrator. Po wprowadzeniu niezbędnych zmian w aplikacji
zewnętrznej zmodyfikowany obiekt można umieścić z powrotem w dokumencie PDF.
Preferowane zewnętrzne aplikacje edytorskie określa się w preferencjach retuszu.

Uwaga: Jeśli pewna strona zawiera obiekty przezroczyste lub jest oznakowana (ma
określoną strukturę), to skutkiem przeprowadzenia edycji w aplikacji zewnętrznej może
być zmiana wyglądu strony. Czasami dzieje się tak z powodu przypadkowego usunięcia
pewnych znaczników. Inne niepożądane skutki usunięcia znaczników to zmiana
sposobu zawijania strony i zmiana możliwości zapisu w pewnych formatach.

Aby edytować obrazek lub obiekt w aplikacji zewnętrznej, należy:

1. W programie Acrobat Professional wybrać narzędzie Retusz obiektu .

2. Zaznaczyć obrazek lub obiekt. Aby zaznaczyć wiele elementów, należy wcisnąć klawisz
Shift:
3. Kliknąć na zaznaczeniu z wciśniętym prawym przyciskiem myszy (Windows) lub
klawiszem Control (Mac OS), po czym wybrać polecenie Edytuj obrazek, Edytuj obiekt,
Edytuj obiekty lub Edytuj stronę. (To, jakie polecenie jest dostępne, zależy od zawartości
zaznaczenia. )

Uwaga: Jeśli obrazek nie może zostać otwarty w programie Adobe Photoshop, należy
sprawdzić poprawność konfiguracji programu Photoshop. Jeśli jest wyświetlane pytanie
o konwersję na profile ICC, należy wybrać opcję Nie konwertuj. Jeśli po otwarciu obrazka,
w jego oknie jest wyświetlany wzór szachownicy, znaczy to, że odczyt danych obrazka
jest niemożliwy.

4. Wprowadzić żądane zmiany w aplikacji zewnętrznej.

Uwaga: Jeśli w programie Photoshop zostaną zmienione wymiary obrazka, to

w dokumencie PDF - mimo zachowania tego samego położenia obrazka - może ulec
zmianie jego wyrównanie względem innych obiektów. Podobnie, informacje o
przezroczystości są zachowywane tylko dla masek ustawionych jako wartości indeksów
w indeksowanej przestrzeni kolorów. Maski obrazków nie są obsługiwane. Wreszcie, jeśli
w trakcie edycji obrazka zostaną zmienione tryby obrazka, mogą zostać utracone te
informacje, które są istotne podczas wyświetlania obrazka w trybie oryginalnym.

Edycja obiektu Acrobata w programie Photoshop lub Illustrator jest operacją

tymczasową. Wszystkie kolejne zmiany wprowadzane w edytorze zewnętrznym (po
zakończeniu sesji edycyjnej), mimo ich zapisywania, nie są uwzględniane w dokumencie
PDF. Dlatego też, chcąc kontynuować edycję obiektu po zakończeniu sesji edycyjnej,
należy rozpocząć nową sesję.

5. Jeśli aplikacją tą jest Photoshop, obrazek powinien zostać spłaszczony. Jego spłaszczenie
jest warunkiem koniecznym zapisania w formacie PDF Photoshop.
6. W aplikacji edytującej wybrać polecenie Plik > Zapisz. Gdy zostanie wywołany program
Acrobat, obiekt zostanie automatycznie uaktualniony i wyświetlony w dokumencie PDF.

Ważne: Jeśli format obrazka jest obsługiwany w programie Photoshop 6.0 lub
nowszym, edytowany obrazek jest zapisywany z powrotem w dokumencie PDF. Jeśli
jednak obrazek ma inny format, program Photoshop 6. 0 traktuje go jak wewnętrzny
obrazek PDF, a w konsekwencji obrazek jest zapisywany na dysku, a nie w dokumencie
PDF.
Określanie preferencji retuszowania

Preferencje retuszowania określają, jakie aplikacje do edycji grafiki są uruchamiane

domyślnie, gdy osoba korzystająca z narzędzia Retusz obiektu zaznaczy w dokumencie
PDF obrazek lub inny obiekt graficzny.

Aby określić preferencje retuszowania, należy:

1. Wybrać polecenie Edycja > Preferencje (Windows) lub Acrobat > Preferencje (Mac OS).
(Można również wybrać polecenie Preferencje w menu panelu dokumentu).
2. W lewej części okna dialogowego Preferencje zaznaczyć opcję Retusz.
3. Kliknąć na przycisku Wybierz Edytor obrazka i wybrać edytor.
4. Kliknąć na przycisku Wybierz edytor Strony/Obiektu i wybrać edytor.
Zaznaczanie i edycja łączy, pól oraz obiektów innego typu

Opracowując dokumenty Adobe PDF, można korzystać z wielu narzędzi do zaznaczania

i edycji obiektów (chodzi o takie obiekty, jak łącza, pola i obiekty multimedialne). Wokół
zaznaczonego obiektu zawsze jest wyświetlana obwiednia; gdy kursor znajduje się nad
obiektem, pojawiają się uchwyty zaznaczenia. Gdy kursor znajduje się nad obiektem
zablokowanym, uchwyty zaznaczenia nie pojawiają się.

Wśród zaznaczonych obiektów jeden ma kolor czerwony, a reszta jest niebieska. Kolor
czerwony wyróżnia kotwicę, a więc stały obiekt zaznaczenia, który nie zmienia się
podczas operacji wyrównywania. Domyślnie funkcję kotwicy pełni obiekt, który został
zaznaczony jako ostatni. Aby kotwicą uczynić inny obiekt zaznaczenia, należy dwa razy
kliknąć z wciśniętym klawiszem Ctrl (Windows) lub Option (Mac OS) na wybranym
obiekcie: raz, aby usunąć go z zaznaczenia, i drugi raz, aby z powrotem dodać go do
zaznaczenia. Ponieważ w ten sposób wybrany obiekt zostaje dodany do zaznaczenia
jako ostatni, staje się kotwicą.

Gdy są zaznaczone obiekty tego samego typu, a zaznaczenie obejmuje wiele stron,
można zmieniać wygląd obiektów, ale nie można ich przenosić.

Obiekty niewidoczne lub ukryte zostaną odsłonięte, gdy użytkownik wybierze narzędzie
Zaznaczanie obiektu lub wybierze narzędzie, za pomocą którego je utworzono.

Obiekty nie mogą być przeciągane na inne strony (zamiast przeciągania można je
kopiować i wklejać na innych stronach) .

Aby ograniczyć ruch obiektów do ruchu w poziomie lub w pionie, przeciągając je,
należy wciskać klawisz Shift. Aby podczas zmiany rozmiarów obiektów zachować ich
proporcje, również należy wciskać klawisz Shift.

Kopiowanie, wycinanie i wklejanie może być stosowane do wszystkich obiektów.

Zaznaczyć jeden lub więcej obiektów.

Wykonać jedną z następujących czynności:

● Kliknąć na obiekcie po uaktywnieniu narzędzia Zaznaczanie lub narzędzia, za

pomocą którego utworzono obiekt.
● Kliknąć na obiekcie z wciśniętym prawym przyciskiem myszy (Windows) lub klawiszem
Control (Mac OS) i wybrać z menu kontekstowego polecenie Zaznacz wszystko. Jeśli
narzędzie Zaznaczanie obiektów jest aktywne, a dokument jest wyświetlany w trybie
pojedynczej strony, zostaną zaznaczone wszystkie obiekty na bieżącej stronie. Jeśli
dokument jest wyświetlany w jakimkolwiek innym trybie, zostaną zaznaczone wszystkie
obiekty. Jeśli jest aktywne narzędzie do zaawansowanej edycji, zostaną zaznaczone
wszystkie obiekty o typie zgodnym z tym narzędziem.
● Przeciągnąć, aby narysować prostokąt zaznaczenia wokół wybranych obiektów. Jeśli jest
aktywne narzędzie Zaznaczanie obiektów, zostaną zaznaczone wszystkie obiekty
wewnątrz prostokąta. Jeśli jest aktywne narzędzie do zaawansowanej edycji, podczas
przeciągania należy wciskać klawisz Ctrl - zostaną wówczas zaznaczone wszystkie
obiekty wewnątrz prostokąta o typie zgodnym z aktywnym narzędziem.
● Kliknąć na obiekcie z wciśniętym klawiszem Ctrl (Windows) lub Option (Mac OS), co
spowoduje jego dodanie do zaznaczenia. Kliknięcie na obiekcie z wciśniętym klawiszem
Shift spowoduje dodanie do zaznaczenia zarówno tego obiektu, jak i obiektów z nim
sąsiadujących (przy aktywnym narzędziu Zaznaczanie obiektów do zaznaczenia zostaną
dodane wówczas wszystkie obiekty). Wciśnięcie klawisza Shift zawsze powoduje
zaznaczenie wszystkich elementów, które znajdują się wewnątrz prostokątnej obwiedni
wokół bieżącego zaznaczenia (w tym elementu, który przed chwilą dodano).
Kadrowanie stron

Okno dialogowe Przytnij strony pozwala w łatwy sposób modyfikować układ wybranych
stron, a mówiąc dokładniej ich marginesy. Wynikiem przycinania (kadrowania) jest
określenie obszaru, który będzie wyświetlany i drukowany. Operację przycinania można
cofnąć, otwierając okno dialogowe Przytnij strony i zerując marginesy. Przycinanie nie
powoduje zmniejszenia rozmiarów pliku, ponieważ w jego wyniku nie są odrzucane
żadne informacje.

Za pomocą okna dialogowego Przytnij strony można zmienić też rozmiar stron, ale
trzeba uczynić to w innej sesji edycyjnej.

Okno dialogowe Przytnij strony jest użyteczne również na etapie przygotowywania

dokumentu PDF do druku lub publikacji innego rodzaju.

Aby przyciąć strony, należy:

1. Wybrać polecenie Widok > Układ strony > Pojedyncza strona.

2. Otworzyć okno dialogowe Przytnij strony, wykonując jedną z następujących czynności:
● Wybrać polecenie Dokument > Przytnij strony.

● Przejść do menu Opcje na zakładce Znaczniki i wybrać polecenie Własności.

3. Z menu Jednostki wybrać jednostkę miary.

4. Wpisując odpowiednie wartości lub za pomocą strzałek ustawić marginesy: górny,
dolny, lewy i prawy. Aby bieżąca operacja była stosowana do wszystkich marginesów,
należy zaznaczyć opcję Ogranicz.

Ponieważ własność kadrowania jest zaznaczona domyślnie, określone wielkości

marginesów wyznaczają ostateczną wielkość pola kadrowania. Można zaznaczyć inne
własności:

● Własność kadrowania wyznacza granice obszaru, który będzie wyświetlany lub

drukowany. Jeśli nie są określone inne ustawienia (np. ustawienia JDF), własność
przycinania warunkuje rozkład zawartości strony na nośniku wyjściowym.
● Własność przycinania określa końcowe wymiary strony (po jej przycięciu).
● Własność spadu określa położenie linii wykorzystywanych przy wydrukach
profesjonalnych (gdy papier jest przycinany i zaginany). Znaczniki drukarskie mogą
znajdować się poza obszarem spadu.
● Własność kompozycji określa obszar strony, na którym mieszczą się elementy istotne
treściowo (w tym białe obramowanie).

Uwaga: W obszarze podglądu okna dialogowego każdej z zaznaczonych własności

odpowiada pole w pewnym kolorze. Aby obejrzeć wszystkie własności, należy zaznaczyć
opcję Pokaż wszystkie pola.

5. Wykonać jedną z następujących czynności:

● Kliknąć na opcji Usuń białe marginesy, aby przyciąć stronę wzdłuż linii kompozycji

(faktycznej zawartości strony). Opcja ta jest użyteczna podczas kadrowania slajdów

zapisanych w formacie PDF.
● Kliknąć na opcji Ustaw na Zero, aby przywrócić zerowe marginesy przycięcia.

● Kliknąć na opcji Przywróć do zaznaczenia, aby przywrócić to ustawienie marginesów

narzędzia Przytnij.
6. W polu Zakres stron określić, czy nowe marginesy mają być stosowane do wszystkich
stron, do podanego zakresu stron, czy też tylko do zaznaczonych stron (jeśli na zakładce
Strony zaznaczono miniaturki stron).
7. Z menu Zastosuj do wybrać opcję Strony parzyste i nieparzyste, Tylko strony parzyste
lub Tylko strony nieparzyste.

W celu przycięcia strony można też zaznaczyć narzędzie Przytnij na pasku

narzędzi do zaawansowanej edycji albo wybrać polecenie Narzędzia > Zaawansowana
edycja > Narzędzie Przytnij i zmodyfikować prostokąt przycinania. Aby to zrobić, należy
zaznaczyć narożny uchwyt prostokąta przycinania i przeciągać go, aż do uzyskania
pożądanej wielkości. Dwukrotne kliknięcie w obrębie prostokąta spowoduje otwarcie
okna dialogowego Przytnij strony.

Aby zmienić rozmiar stron dokumentu PDF, należy:

1. Otworzyć okno dialogowe Przytnij strony jedną z następujących metod:

● Wybrać polecenie Dokument > Przytnij strony.

● Przejść do menu Opcje na zakładce Znaczniki i wybrać polecenie Własności.

2. Zmienić rozmiar stron, wykonując jedną z następujących czynności:

● Zaznaczyć opcję Stały rozmiar stron, a następnie wybrać rozmiar z menu Rozmiar strony.

● Zaznaczyć opcję Własny rozmiar, a następnie wprowadzić wartości w polach Wysokość

i Szerokość.

Uwaga: Jeśli rozmiar strony zostanie zwiększony, zawartość strony w podglądzie będzie
mniejsza; rzeczywista wielkość obiektów na stronie nie zmieni się jednak.

Tematy powiązne:

Określanie preferencji dotyczących pól grafiki, przycinania i zalewek

Określanie preferencji dotyczących pól grafiki, przycinania
i zalewek

Ustawiając preferencje wyświetlania strony, można wyświetlić dowolne spośród

zdefiniowanych dla dokumentu PDF pól grafiki, przycinania i spadu.

Aby określić preferencje pól grafiki, przycinania i spadu, należy:

1. Wybrać polecenie Edycja > Preferencje (Windows) lub Acrobat > Preferencje (Mac OS),
a następnie wybrać opcję Wyświetlanie strony dostępną w lewej części okna
dialogowego Preferencje. (Można też wybrać polecenie Preferencje z menu panelu
dokumentu.
2. Aby wyświetlić pola zdefiniowane w dokumencie PDF, należy zaznaczyć opcję Wyświetl
pola grafiki, przycinania i spadu.
Obracanie stron

Operacja obracania może dotyczyć wszystkich lub tylko wybranych stron dokumentu.
Obrót jest realizowany krokowo, co 90 stopni.

Aby obrócić stronę, zakres stron lub wszystkie strony, należy:

1. Wykonać jedną z następujących czynności:

● Wybrać polecenie Dokument > Obróć strony.

● W menu Opcje dostępnym na zakładce Strony wybrać polecenie Obróć strony.

2. W polu Zakres stron określić, czy obracane mają być wszystkie strony, strony, których
miniatury są zaznaczone na zakładce Strony, czy też pewien zakres stron.
3. W menu Obróć zaznaczyć opcję Strony parzyste i nieparzyste, Tylko strony nieparzyste
lub Tylko strony parzyste, po czym określić orientację obracanych stron.

Aby tymczasowo zmienić widok strony, należy wybrać polecenie Widok > Obróć
widok > Zgodnie z ruchem wskazówek zegara lub Przeciwnie do ruchu wskazówek
zegara. Widoku obróconego nie można zapisać.
Wydzielanie, przenoszenie i kopiowanie stron

Do wydzielania stron z plików Adobe PDF służy polecenie Wydziel. Wydzielone strony
można usunąć lub skopiować do innego pliku. Razem ze stronami z dokumentu PDF są
wydzielane skojarzone z nimi komentarze i łącza. Wydzielane są również pola
formularzy. Wydzielanie nie obejmuje jednak skojarzonych ze stronami zakładek
i artykułów.

Kopiowanie i przenoszenie stron, zarówno wewnątrz dokumentu, jak i między różnymi

dokumentami, umożliwiają także miniaturki stron. Strony mogą być kopiowane
i przenoszone pojedynczo albo w grupach.

Specjalna metoda przenoszenia i usuwania stron dokumentu polega na wykorzystaniu

znakowanych zakładek.

Aby wydzielić stronę, należy:

1. Wybrać polecenie Dokument > Wydziel strony.

2. Określić zakres stron do wydzielenia.
3. Wykonać jedną z następujących czynności i nacisnąć przycisk OK:
● Zaznaczyć opcję Usuń strony po wydzieleniu, aby usunąć z dokumentu wszystkie

strony.
● Nie zaznaczać opcji Usuń strony po wydzieleniu, aby zapisać wydzielone strony

w nowym pliku, ale pozostawić je w dokumencie.

4. Jeśli zaznaczono opcję Usuń strony po wydzieleniu, trzeba potwierdzić chęć usunięcia
stron, klikając na przycisku OK lub Tak. Wydzielone strony są umieszczane w nowym
dokumencie o nazwie Strony z [nazwa dokumentu].

Uwaga: Autor dokumentu PDF mógł zabezpieczyć strony przed możliwością

wydzielenia. Aby obejrzeć ustawienia zabezpieczeń, należy wybrać polecenie Plik >
Własności dokumentu i kliknąć na przycisku Zabezpieczenia.

Aby przenieść lub skopiować stronę dokumentu przy użyciu jej miniaturki, należy:

1. Na zakładce Strony w panelu nawigacji zaznaczyć jedną lub więcej miniaturek stron.
2. Wykonać jedną z następujących czynności:
● Aby przenieść stronę, należy przenieść pole numeru odpowiedniej miniaturki lub samą

miniaturkę w nowe miejsce. Nowe położenie miniaturki będzie wskazywał specjalny

pasek. Numeracja stron dokumentu zostanie zmieniona.
● Aby skopiować stronę, należy przeciągnąć jej miniaturkę, przytrzymując wciśnięty

klawisz Ctrl (Windows) lub Option (Mac OS) .

Aby przenieść lub skopiować stronę do innego dokumentu przy użyciu jej miniaturki,
należy:

1. Otworzyć obydwa dokumenty Adobe PDF i wyświetlić je obok siebie z otwartymi

zakładkami Strony.
2. Zaznaczyć jedną lub więcej miniaturek stron w pliku, z którego strony będą
przenoszone lub kopiowane.
3. Wykonać jedną z następujących czynności:
● Aby skopiować stronę, należy przeciągnąć jej miniaturkę do obszaru miniaturek stron

dokumentu docelowego. Zostanie wyświetlony pomocniczy pasek: jeśli miniaturki

znajdują się w jednej kolumnie, będzie on wyświetlany u góry lub u dołu, jeśli miniaturki
zajmują więcej niż jedną kolumnę, będzie on wyświetlany po lewej lub prawej stronie.
Gdy pomocniczy pasek znajdzie się w pożądanej pozycji, należy zwolnić przycisk myszy.
Strona zostanie wstawiona w wybranym miejscu, a numeracja stron dokumentu
zostanie zmieniona.
● Aby przenieść stronę, należy przeciągnąć jej miniaturkę, przytrzymując wciśnięty klawisz

Ctrl (Windows) lub Option (Mac OS). Strona zostanie wstawiona w dokumencie
docelowym, a usunięta z dokumentu docelowego. Numeracja stron dokumentu
zostanie zmieniona.

Aby przenieść strony przy użyciu oznakowanych zakładek, należy:

1. W okienku nawigacji, na zakładce Zakładki zaznaczyć zakładkę , która odpowiada

przenoszonej części dokumentu. Aby dołączyć do zaznaczenia dodatkowe zakładki,
należy kliknąć na nich z wciśniętym klawiszem Shift.

Uwaga: Zaznaczane zakładki mogą pochodzić z różnych poziomów hierarchii, ale

mimo przenoszenia hierarchia zakładek jest zachowywana. Przeniesienie zakładki
nadrzędnej powoduje automatyczne przeniesienie wszystkich jej zakładek
podrzędnych. Chcąc przenieść zakładkę bez jej zakładki nadrzędnej, należy zaznaczyć ją
oddzielnie.

2. Wcisnąć klawisz Ctrl (Windows) lub Option (Mac OS) i przytrzymywać go podczas
przeciągania. Gdy pomocniczy pasek znajdzie się w pożądanej pozycji, należy zwolnić
przycisk myszy. Zarówno hierarchia, jak i organizacja treści dokumentu ulegną zmianie.

Ważne: Opisana procedura dotyczy tylko znakowanych zakładek, które są

reprezentowane w panelu nawigacji przez specjalną ikonę . (Zobacz Dodawanie
zakładek oznakowanych.)
Usuwanie i zastępowanie stron

Strony dokumentów PDF usuwa się albo za pomocą polecenia Usuń, albo za pomocą usuwania
miniaturek stron (ewentualnie znakowanych zakładek). Rozmiar pliku dokumentu można
zminimalizować, korzystając z polecenia Redukuj rozmiar pliku, które powoduje zapisanie
dokumentu o nowej strukturze pod nową nazwą.

Ważne: Polecenia Usuń nie można cofnąć.

W dokumencie PDF można zastępować całe strony, innymi stronami PDF. Operacja zastępowania
ma tę własność, że w jej wyniku na oryginalnej stronie zmieniane są tylko tekst i grafika. Wszelkie
elementy interaktywne, takie jak łącza i zakładki, pozostają bez zmian. Podobnie, łącza i zakładki
skojarzone ze stroną zastępującą nie są przenoszone na stronę zastępowaną. Wyjątek pod tym
względem stanowią komentarze, które są przenoszone ze strony zastępującej na stronę
zastępowaną i, co więcej, są łączone z dotychczasowymi komentarzami.

Stron poprzedzająca i następująca zostaje zastąpiona. Zakładki i łącza strony pozostają w tych samych
miejscach.

Aby usunąć stronę lub strony przy użyciu polecenia Usuń, należy:

1. Wybrać polecenie Dokument > Usuń strony.

2. Wprowadzić zakres stron do usunięcia i kliknąć na OK.

Nie można usunąć wszystkich stron; w dokumencie musi pozostać co najmniej jedna strona.

Jeśli w panelu Wyświetlanie strony okna dialogowego Preferencje zaznaczono opcję Użyj
Logicznych numerów stron, można wprowadzić numer strony w nawiasach i w ten sposób wymusić
usunięcie logicznego odpowiednika numeru strony. Na przykład, jeśli pierwsza strona dokumentu
ma numer "i", to aby ją usunąć można wprowadzić w oknie dialogowym Usuń strony jedynkę w
nawiasie, (1).

Aby usunąć jedną lub więcej stron przy użyciu miniaturki, należy:

1. Wykonać jedną z następujących czynności:

● Zaznaczyć pole numeru strony miniaturki lub samą miniaturkę.

● Kliknąć z wciśniętym klawiszem Shift, aby zaznaczyć zakres stron. Aby dodać do zaznaczenia kolejne

elementy, należy klikać na nich z wciśniętym klawiszem Ctrl (Windows) lub Command (Mac OS).
Wcisnąć klawisze Ctrl-A (Windows), aby zaznaczyć wszystkie miniaturki.
● Narysować prostokąt zaznaczenia wokół grupy wybranych miniaturek stron.

2. Wybrać polecenie Usuń strony z menu Opcje i kliknąć na OK.

W celu usunięcia strony można przeciągnąć jej miniaturkę do kosza w górnej części okienka
nawigacji.

Aby usunąć strony o zawartości określonej przez znakowaną zakładkę, należy:

1. W okienku nawigacji na zakładce Strony kliknąć na zakładce określającej zawartość do usunięcia. Aby
zaznaczyć wiele zakładek, należy przytrzymywać wciśnięty klawisz Shift.
2. Wybrać polecenie Usuń strony z menu Opcje. Z dokumentu zostanie usunięta zarówno zakładka, jak
i skojarzone z nią strony.

Aby zastąpić zawartość strony za pomocą polecenia Zastąp, należy:

1. Otworzyć dokument PDF zawierający strony, które mają być zastąpione.

2. Wybrać polecenie Dokument > Zastąp strony.
3. Zaznaczyć dokument zawierający strony do skopiowania i kliknąć na przycisku Zaznacz.
4. W obszarze Oryginał określić strony, które będą zastępowane w oryginalnym dokumencie.
5. W obszarze Zastąpienie określić pierwszą stronę spośród stron, które będą kopiowane. Numer
ostatniej strony jest wyznaczany na podstawie liczby stron zastępowanych w oryginale.

Aby zastąpić jedną lub więcej stron przy użyciu miniaturek stron, należy:

1. Otworzyć dokument PDF ze stronami, które mają być zastąpione, a następnie otworzyć dokument
PDF ze stronami do skopiowania.
2. W panelu nawigacyjnym na zakładce Strony wykonać jedną z następujących czynności:
● Zaznaczyć pola numerów stron tych miniaturek, które odpowiadają stronom wybranym do

zastąpienia.
● Zaznaczyć wybrane miniaturki stron, przytrzymując wciśnięty klawisz Shift. Aby dodać do

zaznaczenia kolejne elementy, należy klikać na nich z wciśniętym klawiszem Ctrl (Windows) lub
Command (Mac OS).
● Narysować prostokąt zaznaczenia wokół grupy wybranych miniaturek stron.

3. Przeciągnąć wybrane miniaturki stron na zakładkę Strony dokumentu docelowego. Ustawić wskaźnik
bezpośrednio nad numerem miniaturki pierwszej ze stron do zastąpienia.
4. Zwolnić przycisk myszy. Strony zaznaczone w pierwszym dokumencie zastąpią odpowiadające im
strony w drugim dokumencie, począwszy od wybranego numeru pierwszej strony.
Konfigurowanie prezentacji

Prezentacje są wyświetlane często w widoku pełnego ekranu. W widoku pełnego ekranu strony Adobe PDF
wypełniają cały ekran, a pasek menu, pasek narzędzi i kontroli okna programu Acrobat są ukryte. Zarówno
dokumenty, jak i ich zestawy mogą oczywiście być przeglądane w innych widokach. W każdym wypadku
przechodzenie między stronami dokumentu można urozmaicić, definiując specjalne wizualne efekty przejść
między stronami.

Kliknięcie na przycisku Pełny ekran (w kółku) powoduje wyświetlanie dokumentu PDF w postaci pokazu slajdów.

Tematy powiązne:

Definiowanie widoku otwarcia w widoku pełnego ekranu

Definiowanie widoku otwarcia
Opcje widoku początkowego
Dodawanie przejść między stronami
Definiowanie widoku otwarcia w widoku pełnego ekranu

Aby móc korzystać z widoku pełnego ekranu, należy określić sposób otwierania
dokumentu. Odpowiednie ustawienia, które dotyczą konkretnego dokumentu, wybiera
się w oknie dialogowym Własności dokumentu.

Ustawienia dotyczące nawigacji wewnątrz dokumentu oraz automatyzmu przenoszenia

widoku na kolejne strony dokumentu określa się w ramach preferencji widoku Pełny
ekran. Preferencje te zależą od używanego systemu. Jeśli prezentacja jest
konfigurowana w systemie, który użytkownik jest w stanie kontrolować, kontroli
podlegają także preferencje. (Zobacz Preferencje widoku pełnego ekranu.)

Aby dokument był otwierany w widoku pełnego ekranu, należy:

1. Wybrać polecenie Plik > Własności dokumentu.

2. W oknie dialogowym Własności dokumentu zaznaczyć opcję Widok początkowy.
3. W obszarze Opcje dokumentu wykonać, co następuje:
● Ustawić Numer strony na 1, aby prezentacja zaczynała się od pierwszej strony.

● W menu Pokaż wybrać polecenie Tylko strona.

● W menu Układ strony wybrać polecenie Pojedyncza strona.

4. W obszarze Opcje okna zaznaczyć opcję Otwórz w trybie pełnego ekranu, która
powoduje, że dokument jest otwierany bez wyświetlania paska menu, paska narzędzi
i kontrolek okna. Kliknąć na OK. (Aby obejrzeć efekt, należy zapisać i ponownie otworzyć
plik.)

Uwaga: Użytkownicy mogą wyłączać widok Pełny ekran, naciskając klawisz Escape (pod
warunkiem, że umożliwiają to ich preferencje). W trybie pełnego ekranu nie istnieje
możliwość stosowania poleceń i narzędzi, chyba że ktoś zna odpowiednie skróty
klawiaturowe. Aby nie trzeba było korzystać ze skrótów, można skonfigurować dla
dokumentu zadania dotyczące stron. (Zobacz Definiowanie efektów specjalnych przy
użyciu zadań.) Aby nie trzeba było korzystać ze skrótów, można skonfigurować w
dokumencie odpowiednie przyciski. (Zobacz Tworzenie przycisków interaktywnych.)

Dodatkowe informacje na temat ustawiania widoku początkowego można znaleźć

w części Opcje widoku początkowego.

5. Dodać przejścia stron dla wybranych stron lub całego dokumentu. (Zobacz Dodawanie
przejść między stronami.)

Uwaga: W programie Acrobat są obsługiwane przejścia stron i inne efekty przejść

programu PowerPoint.
Definiowanie widoku otwarcia

Widok otwarcia, w tym stopień powiększenia i układ strony, można zdefiniować dla
jednego dokumentu lub wielu dokumentów. Typowym widokiem otwarcia jest widok
Pełny ekran. Zobacz Definiowanie widoku otwarcia w widoku pełnego ekranu.

Widok otwarcia można zdefiniować dla całej kolekcji dokumentów, co opisano

w części Definiowanie widoku otwarcia w widoku pełnego ekranu.

Aby zdefiniować widok otwarcia dokumentu, należy:

1. Wybrać polecenie Plik > Własności dokumentu.

2. W oknie dialogowym Własności dokumentu kliknąć na opcję Widok początkowy.
3. Zaznaczyć wybrane opcje i kliknąć na przycisku OK. (Zobacz Opcje widoku
początkowego. ) Aby obejrzeć efekt, należy zapisać i ponownie otworzyć plik.
4. Dodać przejścia stron dla wybranych stron lub całego dokumentu. (Zobacz Dodawanie
przejść między stronami.)

Uwaga: W programie Acrobat są obsługiwane przejścia stron i inne efekty przejść

programu PowerPoint.
Opcje widoku początkowego

Opcje widoku początkowego są dostępne w trzech obszarach okna dialogowego

Własności dokumentu: Opcje dokumentu, Opcje okna i Opcje interfejsu użytkownika.

Opcje dokumentu

Określają takie własności dokument, jak: układ i powiększenie stron, wyświetlane panele,
sposób przewijania oraz numer strony początkowej.

● Opcja Pokaż określa, które panele i zakładki są wyświetlane domyślnie w oknie aplikacji.
Na przykład, ustawienie Panel zakładek i strona powoduje wyświetlanie panelu
dokumentu i zakładki Zakładki.
● Opcja Układ strony określa, czy dokument ma być wyświetlany w trybie pojedynczych
stron, sąsiadujących stron, ciągłych stron, czy też ciągłych i sąsiadujących stron.
● Opcja Powiększenie określa stopień powiększenia otwieranego dokumentu.
Ustawieniem domyślnym jest powiększenie ustawione przez użytkownika.
● Opcja Numer strony określa stronę, na której dokument jest otwierany (zwykle jest to
pierwsza strona) .
● Opcja Ostatnio oglądana strona jest określana w preferencjach uruchamiania.

Uwaga: Domyślne ustawienia opcji Powiększenie i Układ strony pokrywają się

z indywidualnymi ustawieniami użytkowników w preferencjach wyświetlania stron.

Opcje okna

Określają sposób dostosowania okna do obszaru ekranu podczas otwierania

dokumentu. Stosują się do okna dokumentu, ale w powiązaniu z obszarem ekranu na
monitorze użytkownika. Opcje interfejsu użytkownika są odpowiedzialne za to, jakie
kontrolki są wyświetlane w momencie otwarcia dokumentu przez użytkownika.

● Opcja Dopasuj wielkość okna do pierwszej strony powoduje, że okno dokumentu

"otacza" początkową stronę dokumentu, przy czym wymiary tej strony są zgodne
z ustawieniami opcji dokumentu.
● Opcja Wyśrodkuj okno na ekranie powoduje umieszczenie okna na środku ekranu.
● Opcja Otwórz w trybie pełnego ekranu wymusza maksymalne wymiary okna
dokumentu - jest ono wyświetlane bez paska menu, paska narzędzi i kontrolek.
● Opcja Pokaż nazwę pliku powoduje wyświetlanie na pasku tytułowym okna nazwy
otwartego pliku.
● Opcja Pokaż tytuł dokumentu powoduje wyświetlanie na pasku tytułowym okna tytułu
dokumentu. Tytuł ten jest uzyskiwany z panelu Opis w oknie dialogowym Własności
dokumentu.

Opcje interfejsu użytkownika

Określają, które części interfejsu--pasek menu, pasek narzędzi czy kontrolki okna--mają
być ukryte.

Uwaga: Jeśli zostanie ukryty pasek menu i pasek narzędzi, użytkownicy nie będą mogli
wybierać poleceń i zaznaczać narzędzi, chyba że będą znali odpowiednie skróty
klawiaturowe. Aby nie trzeba było korzystać ze skrótów, można skonfigurować dla
dokumentu zadania dotyczące stron. (Zobacz Definiowanie efektów specjalnych przy
użyciu zadań.) Aby nie trzeba było korzystać ze skrótów, można skonfigurować
w dokumencie odpowiednie przyciski. (Zobacz Tworzenie przycisków interaktywnych.)
W celu wyłączenia trybu pełnego ekranu użytkownicy mogą korzystać z klawisza Escape.
Dodawanie przejść między stronami

Przejścia między poszczególnymi stronami dokumentu można urozmaicić, definiując

towarzyszące im efekty specjalne. Służy do tego polecenie Ustaw przejścia stron.
Własność tę można określić również dla całej grupy dokumentów, a służy do tego
polecenie Przetwarzanie wsadowe. (Zobacz Serie wsadu.)

Aby zdefiniować przejścia stron, należy:

1. Wykonać jedną z następujących czynności:

● Wybrać polecenie Dokument > Ustaw przejścia stron.

● Na zakładce Strony zaznaczyć miniaturki stron, dla których będą określane przejścia,

a następnie wybrać z menu opcje polecenie Ustaw przejścia stron.

2. W oknie dialogowym Ustaw przejścia wybrać efekt przejścia z menu wysuwanego Efekt.
W menu tym są dostępne takie same efekty przejść, jak w oknie dialogowym preferencji
widoku Pełny ekran. (Zobacz Preferencje widoku pełnego ekranu.)
3. Określić szybkość efektu przejścia.
4. Zaznaczyć opcję Odwracaj automatycznie i wprowadzić czas między automatycznymi
przejściami stron (w sekundach). Jeśli opcja ta nie zostanie zaznaczona, użytkownicy
będą przechodzili do kolejnych stron za pomocą klawiatury lub myszy.
5. Wybrać zakres stron, do których będzie stosowany efekt przejścia.

Uwaga: Jeśli w preferencjach widoku Pełny ekran zostanie zaznaczona opcja Ignoruj
wszystkie przejścia, efekty przejść między stronami nie będą widoczne.
Łączenie dokumentów Adobe PDF

Dołączanie lub wstawianie dokumentu Adobe PDF do innego dokumentu tego typu
umożliwia polecenie Wstaw. Dokumenty (jeden lub więcej) mogą być wstawiane także
metodą przeciągania i upuszczania.

Informacje o łączeniu plików przy użyciu polecenia Utwórz PDF z wielu plików można
uzyskać w części Tworzenie plików Adobe PDF z plików innego typu.

Aby połączyć dwa dokumenty Adobe PDF za pomocą polecenia Wstaw strony, należy:

1. Gdy jest otwarty dokument docelowy wybrać polecenie Dokument > Wstaw strony.
2. W oknie dialogowym Wybierz plik do wstawienia wybrać dokument źródłowy, który ma
być wstawiony w dokumencie docelowym, po czym kliknąć na Zaznacz.
3. W oknie dialogowym Wstaw strony określić miejsce wstawienia dokumentu i kliknąć na
OK.
Numerowanie stron

Użytkownik może spostrzec, że numery stron pokazywane na stronach dokumentu nie

zawsze odpowiadają numerom wyświetlanym pod miniaturkami stron i na pasku stanu.
Strony są numerowane za pomocą kolejnych liczb naturalnych, począwszy od 1.
Ponieważ niektóre dokumenty zawierają specjalne strony początkowe, na przykład
stronę ze spisem treści czy z informacjami dotyczącymi praw autorskich, numeracja ich
właściwych stron może różnić się od numeracji widocznej na pasku stanu.

Numeracja stron na wydruku (u góry) i numeracja stron w trybie online (u dołu)

Strony dokumentu można numerować na różne sposoby. Wyróżnionym grupom stron

można przypisywać różne style numeracji, np. 2, 3.. . ", "i, ii, iii.. . ", lub "a, b, c.. . "., a już
określone co do stylu numery można poprzedzać prefiksami. Na przykład, numeracja
pierwszego rozdziału może mieć postać 1-1, 1-2, 1-3 itd., numeracja drugiego rozdziału
- 2-1, 2-2, 2-3 itd.

Polecenie Numeruj strony dotyczy wyłącznie miniaturek stron i numerów

wyświetlanych na pasku stanu. Chcąc ręcznie wstawić nowe numery stron, można
skorzystać z możliwości edycji nagłówka i stopki. (Zobacz Dodawanie nagłówków i
stopek.)

Aby zmienić numer jednej strony lub większej liczby stron, należy:

1. Kliknąć na zakładce Strony w panelu nawigacyjnym, przejść do menu Opcje i wybrać

polecenie Numeruj strony.
2. Określić zakres stron. (Ustawienie Zaznaczone odnosi się do stron zaznaczonych na
zakładce Strony) .
3. Wybrać jedno z następujących poleceń i kliknąć na OK:
● Zacznij nową sekcję, aby rozpocząć nową sekwencję numerów. Należy wybrać

polecenie z menu wysuwanego i wpisać numer strony rozpoczynającej sekcję. Jeśli to

konieczne, należy określić prefiks.
● Rozszerz numerację używaną w poprzedniej sekcji do zaznaczonych stron, aby

numeracja stosowana do poprzedniej grupy stron była kontynuowana dla

zaznaczonych stron.
Dodawanie nagłówków i stopek

Nagłówki i stopki, czyli mówiąc inaczej górne i dolne marginesy dokumentu, pozwalają
umieszczać w dokumencie takie informacje, jak daty, godziny, numery stron i tytuły
dokumentów. Program pozwala zastępować istniejące nagłówki i stopki, a także
dopasowywać marginesy (po to, by zawartość nagłówków i stopek nie zasłaniała
właściwych elementów stron).

Okno dialogowe Dodaj nagłówki i stopki zawiera oddzielne zakładki dla poszczególnych
nagłówków i stopek. Każda z zakładek zawiera trzy pola. Dane wprowadzane w polu po
lewej stronie są wyrównywane do lewej. Dane wprowadzane w polu środkowym są
wyrównywane do środka. Dane wprowadzane w polu po prawej stronie są
wyrównywane do prawej. Użytkownik może dodać wiele nagłówków i stopek. Na
przykład, jeden z nagłówków może odpowiadać za wyświetlanie numerów stron po
prawej stronie stron nieparzystych, a inny - za wyświetlanie numerów stron po lewej
stronie stron parzystych.

Nagłówek jest wyświetlany u góry strony. Stopka jest wyświetlana u dołu strony.

Aby dodać nagłówki i stopki, należy:

1. Wybrać polecenie Dokument > Dodaj nagłówki i stopki.

2. W oknie dialogowym Dodaj nagłówki i stopki kliknąć na zakładce nagłówka lub stopki.
3. Aby w nagłówku lub stopce umieścić pewne dane, wykonać dowolną z następujących
czynności:
● Aby umieścić datę utworzenia, kliknąć na jednym z pól (po lewej, po prawej lub

w środku), wybrać styl daty z menu Styl daty i kliknąć na przycisku Wstaw.
● Aby umieścić numer strony, kliknąć na jednym z pól (po lewej, po prawej lub w środku),

wybrać styl numeru z menu Wstaw numer strony i kliknąć na przycisku Wstaw.
● Wpisać tekst w odpowiednich polach. W zależności od pola tekst będzie wyrównywany

do lewej, do prawej lub do środka.

Uwaga: Wprowadzany tekst można połączyć z datami i numerami stron. Tekst można
rozmieścić w kilku wierszach, a także wprowadzić go w innych polach.

Określanie zawartości nagłówka po lewej stronie

4. Wybrać czcionkę i rozmiar czcionki. Ustawienia te są stosowane do wszystkich
nagłówków i stopek, które utworzono w danej sesji. Program nie pozwala określić
różnych czcionek i rozmiarów czcionek dla różnych fragmentów tekstu.
5. Określić opcje stron, wykonując dowolną z następujących czynności:
● Należy wybrać strony, na których mają być wyświetlane informacje w nagłówku lub

stopce. Nie można określić innego zakresu stron dla stopki, a innego dla nagłówka.
● Jeśli zachodzi potrzeba rozpoczęcia numeracji stron od pewnego szczególnego

numeru, należy zaznaczyć opcję Rozpocznij numerację stron od i podać numer strony.
Na przykład, aby strony były numerowane począwszy od trzeciej, ale ich numeracja
zaczynała się od jedynki, należy zaznaczyć opcję Rozpocznij numerację stron od i wpisać
1.
● Aby rozróżnić między stronami parzystymi i nieparzystymi należy skorzystać z menu

Format zmienny. Na przykład, dla jednego z nagłówków można wybrać opcję Tylko
strony parzyste i wprowadzić dane nagłówka w polu po lewej stronie, a dla innego
nagłówka - wybrać opcję Tylko strony nieparzyste i wprowadzić dane nagłówka w polu
po prawej stronie.
● Aby podczas drukowania dokumentu PDF w dużym formacie był zachowany rozmiar

nagłówka i stopki, należy zaznaczyć opcję Zapobiegaj zmianie wielkości/położenia

podczas drukowania.
6. Aby wokół nagłówka lub stopki zostawić wolne miejsce, należy odpowiednio ustawić
marginesy. Ustawienie górnego marginesu stosuje się do nagłówków. Ustawienie
dolnego marginesu stosuje się do stopek.
7. Kliknąć na przycisku Podgląd, aby obejrzeć wynik operacji. W okienku podglądu są
wyświetlane wszelkie informacje o nagłówkach i stopkach, również te, które dotyczą
ustawień wcześniejszych.

Aby usunąć lub przywrócić wszystkie nagłówki i stopki, należy:

Wykonać jedną z następujących czynności:

● Wybrać polecenie Edycja > Cofnij Nagłówki/Stopki. Zostaną usunięte wszystkie

nagłówki i stopki, które dodano ostatnio. Jeśli nagłówki i stopki były dodawane w kilku
etapach, być może trzeba będzie cofać polecenie kilkukrotnie.
● Wybrać polecenie Dokument > Dodaj nagłówki i stopki. Usunąć wszystkie dane z pól
wyświetlanych na zakładkach nagłówków i stopek, zaznaczyć opcję Zastąp istniejące na
tych stronach nagłówki i stopki, po czym kliknąć na przycisku OK.
● Wybrać polecenie Edycja > Ponów Nagłówki/Stopki. Zostaną przywrócone poprzednie
nagłówki i stopki. Jeśli nagłówki i stopki były dodawane w kilku etapach, być może
trzeba będzie kilkukrotnie wykonywać powyższy krok.

Aby edytować nagłówki lub stopki, należy:

1. Wybrać polecenie Dokument > Dodaj nagłówki i stopki. Zostaną wyświetlane dane
wstawione w ostatnio utworzonym nagłówku lub stopce.
2. Zmienić lub usunąć dane z nagłówka lub stopki; ewentualnie określić inne opcje.
3. Aby wszelkie dane w nagłówkach u stopkach zastąpić nowszymi danymi, zaznaczyć
opcję Zastąp istniejące na tych stronach nagłówki i stopki. (Gdy opcja nie będzie
zaznaczona, nowe dane będą dodawane do dotychczasowych.)
Dodawanie znaków wodnych i tła

Znaki wodne są to pewne elementy tekstowe lub graficzne, które są drukowane lub wyświetlane
"na" właściwych elementach strony. Na przykład, można zdefiniować znak wodny "Wykonano"
i umieszczać go na liście zadań wtedy, gdy zostaną one wykonane. Tłem nazywa się obrazek
widoczny "za" właściwymi elementami strony.

Strona przed dodaniem znaku wodnego i po tej operacji

Aby dodać znaki wodne i tło, należy:

1. Wybrać polecenie Dokument > Dodaj znak wodny i tło.

2. W oknie dialogowym Dodaj znak wodny i tło zaznaczyć jedną z następujących opcji:
● Dodaj tło, aby dodać obrazek lub efekt "za" elementami strony.

● Dodaj znak wodny, aby umieścić tekst, obrazek lub efekt "na" elementach strony.

3. Jeśli tło lub znak wodny mają być widoczne na stronie podczas jej wyświetlania na ekranie, należy
zaznaczyć opcję Pokaż podczas wyświetlania na ekranie.
4. Jeśli tło lub znak wodny mają być widoczne po wydrukowaniu strony, należy zaznaczyć opcję
Pokaż podczas drukowania.
5. Wykonać jedną z poniższych czynności:
● Zaznaczyć opcję Z tekstu i wpisać tekst w polu. Należy określić typ, rozmiar i kolor tekstu.

● Zaznaczyć opcję Z pliku, kliknąć na przycisku Przeglądaj, aby odszukać plik tła lub znaku

wodnego, po czym kliknąć na przycisku Otwór. Jeśli plik zawiera wiele stron z obrazkami, należy
podać numer strony.

Uwaga: Do obrazków tła mogą być stosowane wyłącznie filtry PDF, JPEG i BMP.

6. Określić położenie i wygląd obiektu, wykonując dowolną z następujących czynności:

● Określić pionowe lub poziome położenie tła lub znaku wodnego.

● Powiększyć lub zmniejszyć rozmiar obrazka, wpisując odpowiedni współczynnik skalowania;

wybrać opcję Zmieść na stronie, aby obrazek wypełnił całą stronę.

● Określić kąt obrotu (w stopniach), jeśli tło lub znak wodny będą obracane.

● Określić stopień krycia tła lub znaku wodnego. Można to zrobić przy użyciu suwaka Krycie lub

wprowadzając odpowiednią wartość w polu tekstowym.

7. Zaznaczyć opcję Wszystkie strony, która powoduje dodanie tła lub znaku wodnego do wszystkich
stron, albo określić zakres stron, których ma dotyczyć ta operacja.

Aby usunąć lub przywrócić znaki wodne i tło, należy:

Wykonać jedną z następujących czynności:

● Aby usunąć znak wodny lub tło, należy wybrać polecenie Edycja > Cofnij dodawanie tła lub Cofnij
dodawanie znaku wodnego.
● Aby przywrócić usunięte tło lub usunięty znak wodny, należy wybrać polecenie Edycja > Ponów
dodawanie tła lub Ponów dodawanie znaku wodnego.
Wstawianie dokumentów Adobe PDF w dokumentach z obsługą
mechanizmu OLE

Dokumenty Adobe PDF mogą być wstawiane w dokumentach obsługujących

mechanizm łączenia i osadzania obiektów (OLE). Dzięki temu można je edytować
w programie Acrobat.

Aby wstawić dokumenty PDF w aplikacji obsługującej mechanizm OLE, należy:

Wykonać jedną z następujących czynności:

● W aplikacji obsługującej mechanizm OLE wybrać polecenie Wstaw obiekt i wstawić za

jego pomocą dokument PDF.
● W programie Acrobat wybrać polecenie Edycja > Kopiuj plik do Schowka, aby bieżący
dokument został skopiowany do Schowka, a następnie w innej aplikacji wybrać
polecenie Wklej specjalnie.
Praca z warstwami Adobe PDF

Warstwy Adobe PDF

Nawigacja przy użyciu warstw
Edycja własności warstw Adobe PDF
Dodawanie do warstw elementów nawigacyjnych
Łączenie warstw
Spłaszczanie warstw Adobe PDF
Edycja dokumentów z warstwami
Warstwy Adobe PDF

Program Acrobat umożliwia wyświetlanie, przeglądanie i drukowanie zawartości

dokumentów PDF podzielonych na warstwy za pomocą takich aplikacji, jak Adobe
InDesign, AutoCAD i Visio.

Użytkownicy mają możliwość zmiany nazw i scalania warstw, zmiany własności warstw
oraz dodawania zadań do warstw. Mogą też blokować warstwy, co uniemożliwia ich
ukrywanie.

Sposób wyświetlania warstw określa się za pomocą domyślnych i początkowych

ustawień stanu. Na przykład, jeśli pewien dokument zawiera warstwę z informacjami o
prawach autorskich, można tak dobrać ustawienia, aby warstwa ta była ukrywana
podczas wyświetlania dokumentu na ekranie, a nie była ukrywana na wydruku.

Program Acrobat nie pozwala tworzyć warstw, których widoczność zmieniałaby się wraz
ze zmianą stopnia powiększenia, ale funkcję tę obsługuje.

Do dokumentów PDF z warstwami można dodawać zakładki odwołujące się do

konkretnych warstw (wyświetlanych we własnym widoku użytkownika). Technika ta
pozwala wyróżniać szczególnie ważne elementy warstw. W dokumentach PDF z
warstwami można też umieszczać łącza, których kliknięcie powoduje, na przykład,
przechodzenie do konkretnych warstw czy powiększanie warstw.

Aby podczas eksportowania do formatu PDF dokumentów utworzonych w programie

InDesign CS (lub jego nowszych wersjach) były tworzone warstwy, należy odpowiednio
ustawić opcje w oknie dialogowym Eksport PDF: opcja Utwórz warstwy programu
Acrobat musi być zaznaczona, a opcja Zgodność ustawiona na Acrobat 6 (PDF 1.5).
Nawigacja przy użyciu warstw

Informacje zawarte w dokumencie PDF mogą być przechowywane na jego różnych

warstwach. Warstwy widoczne w dokumencie PDF są odpowiednikami warstw
utworzonych w oryginalnej aplikacji. Program Acrobat nie pozwala tworzyć warstw. Za
jego pomocą jednak, a mówiąc dokładniej za pomocą zakładki Warstwy w panelu
nawigacji, można badać warstwy, a także wyświetlać lub ukrywać informacje skojarzone
z poszczególnymi warstwami. Elementy na warstwach zablokowanych nie mogą być
ukrywane.

Uwaga: Warstwy zablokowane (oznaczone na zakładce Warstwy specjalnymi ikonami

warstw zablokowanych) służą tylko do celów informacyjnych. Warstwy zablokowane
mogą być tworzone tylko w przypadku plików pochodzących z programów AutoCAD
i Visio. Zmianę widoczności warstwy zablokowanej umożliwia okno dialogowe
Własności warstwy.

Zakładka Warstwy A. Ikona oka wskazuje wyświetlaną warstwę. B. Warstwa zablokowana C.

Warstwa ukryta

Aby wyświetlić lub ukryć warstwy, należy:

1. Wykonać jedną z następujących czynności:

● Aby ukryć warstwę, należy kliknąć na ikonie oka . Aby wyświetlić warstwę ukrytą,
należy kliknąć w pustym polu. (Gdy ikona oka jest wyświetlana, znaczy to, że warstwa
jest widoczna. Gdy ikona oka nie jest wyświetlana, znaczy to, że warstwa jest ukryta.
Ustawienie to zastępuje tymczasowo ustawienia określone w oknie dialogowym
Własności warstwy.)
● Aby wyświetlić lub ukryć wiele warstw, należy wybrać odpowiednią opcję z menu Opcje

na zakładce Warstwy. (Zaznaczenie opcji Przesłoń warstwy ma wpływ na całą

opcjonalną zawartość dokumentu, w tym na warstwy, które nie występują na liście
warstw. Wszystkie warstwy stają się widoczne, co nie zależy w ogóle od ustawień
w oknie dialogowym Własności warstw. Dopiero po wyłączeniu opisywanej opcji,
pojawia się możliwość zmiany widoczność warstw za pomocą ikony oka. Własności
warstwy można edytować w oknie dialogowym Własności warstwy, ale wprowadzane
zmiany (oprócz zmiany nazwy warstwy) są stosowane dopiero po wybraniu opcji
Wyzeruj do widoczności początkowej.)
2. Na zakładce Warstwy, dostępnej w menu Opcje, wykonać dowolną z następujących
czynności:
● Wybrać opcję Spis warstw dla wszystkich stron, która powoduje wyświetlanie wszystkich

warstw na wszystkich stronach dokumentu.

● Wybrać opcję polecenie Spis warstw dla bieżącej strony, która powoduje wyświetlanie

warstw tylko na bieżącej stronie.

● Wybrać opcję Wyzeruj do widoczności początkowej, która powoduje przywrócenie

domyślnego stanu warstw.

● Wybrać opcję Przesłoń warstwy, która powoduje wyświetlanie wszystkich warstw. Opcja

ta ma wpływ na całą opcjonalną zawartość dokumentu, w tym na warstwy, które nie

występują na liście warstw. Wszystkie warstwy stają się widoczne, co nie zależy w ogóle
od ustawień w oknie dialogowym Własności warstw. Dopiero po wyłączeniu opisywanej
opcji, pojawia się możliwość zmiany widoczność warstw za pomocą ikony oka.
Własności warstwy można edytować w oknie dialogowym Własności warstwy, ale
wprowadzane zmiany (oprócz zmiany nazwy warstwy) są stosowane dopiero po
wybraniu opcji Wyzeruj do widoczności początkowej.

Uwaga: Widok warstwowego pliku PDF, który został utworzony za pomocą ikony oka
na zakładce Warstwy, nie może zostać zapisany. Podczas zapisywania pliku
automatycznie jest przywracany początkowy stan widoczności warstw. Jeśli zachodzi
potrzeba zapisania innego widoku warstwowego pliku PDF, w oknie dialogowym
Własności warstwy należy zmienić domyślny stan widoczności warstw.
Edycja własności warstw Adobe PDF

W oknie dialogowym Własności warstwy można zmieniać nazwy warstw lub blokować
je, ustawiać ich domyślny stan, ustawiać ich początkową widoczność, a także drukować i
eksportować stany warstw.

Kombinacja ustawień stanu domyślnego, widoczności i drukowania reguluje zasady

widoczności warstw na ekranie i wydruku. Na przykład, jeśli warstwa zawiera znak
wodny, można zdecydować, że nie będzie ona nigdy wyświetlana na ekranie, będzie
natomiast zawsze drukowana i zawsze eksportowana do innych aplikacji. W tym celu
należy włączyć stan domyślny, ustawić widoczność początkową jako "nigdy nie
widoczna", ustawić stan początkowy drukowania jako "zawsze drukuj" oraz stan
początkowy eksportowania jako "zawsze eksportuj". Ponieważ wszystkie stany warstwy
będą obsługiwane automatycznie, warstwa nie będzie umieszczana na liście na
zakładce Warstwy.

Uwaga: Ustawienia stanu początkowego dotyczą widoczności, możliwości drukowania

oraz możliwości eksportowania warstwy, a są brane pod uwagę, gdy w preferencjach
uruchamiania zaznaczono opcję Pozwól na ustawienie stanu warstwy przez
użytkownika. W przeciwnym wypadku wszystkie ustawienia oprócz ustawień Nazwa
warstwy i Stan domyślny są ignorowane.

Aby dokonać edycji własności warstwy PDF, należy:

1. Kliknąć na zakładce Zakładki.

2. Zaznaczyć warstwę i wybrać polecenie Własności warstwy z menu Opcje.
3. W oknie dialogowym Własności warstwy wykonać dowolną z poniższych czynności
i kliknąć na OK:
● Wprowadzić nową nazwę warstwy w polu tekstowym.

● Określić stan domyślny. Opcje ustawień stanu domyślnego pozwalają określić, jaka

widoczność domyślna ma obowiązywać przy pierwszym otwarciu dokumentu oraz po

wyzerowaniu widoczności początkowej. W zależności od wybranej opcji ikona oka
warstwy jest wyświetlana lub ukrywana. Na przykład, jeśli stan domyślny zostanie
wyłączony (opcja wyłączenia), ikona oka warstwy będzie ukrywana zawsze, gdy
dokument zostanie otwarty po raz pierwszy lub w menu Opcje zostanie zaznaczona
opcja Wyzeruj do widoczności początkowej.
● W obszarze Cel zaznaczyć opcję Wyświetl, aby umożliwić włączanie i wyłączanie

warstwy, lub opcję Odniesienie, aby warstwa była włączona na stałe i można było
edytować jej własności. Gdy druga z wymienionych opcji jest zaznaczona, nazwa
warstwy jest pisana kursywą.
● Ustawić opcję Widoczność określającą widoczność warstwy PDF po otwarciu

dokumentu. Można wybrać jedną z następujących możliwości: wyświetlanie warstwy,

ukrywanie warstwy, uzależnienie wyświetlania/ukrywania warstwy od stanu
domyślnego.
● Ustawić opcję Drukuj, która pozwala określić, czy warstwa ma być drukowana.

● Ustawić opcję Eksportuj, która pozwala określić, czy warstwa ma występować w plikach

uzyskanych poprzez wyeksportowanie oryginalnego pliku PDF do formatu aplikacji

obsługujących warstwy.

Jeśli autor dokumentu PDF skojarzył z konkretną warstwą jakieś inne, dodatkowe
własności, są one wyświetlane w dolnej części okna dialogowego Własności warstwy.
Dodawanie do warstw elementów nawigacyjnych

Do warstw można dodawać elementy nawigacyjne, na przykład specjalne łącza, których

klikanie umożliwia zmianę bieżącego widoku dokumentu.

Uwaga: Ogólne zasady pracy z warstwami mówią, iż zmiany widoczności

wprowadzone za pomocą ikony oka na zakładce Warstwy nie są rejestrowane na pasku
narzędzi nawigacyjnych.

Aby skojarzyć operacje dotyczące widoczności warstwy z zakładkami, należy:

1. Ustawić wymagane własności, a także widoczność i stopień powiększenia, docelowej

warstwy PDF w panelu dokumentu.
2. Kliknąć na zakładce Zakładki i wybrać z menu Opcje polecenie Nowa zakładka.
3. Zaznaczyć nową zakładkę i wybrać z menu Opcje polecenie Własności.
4. W oknie dialogowym Własności zakładki kliknąć na karcie Zadanie.
5. W polu Wybierz zadanie wybrać opcję Ustaw widoczność warstwy i kliknąć na przycisku
Dodaj.
6. Kliknąć na przycisku Zamknij.
7. Zaznaczyć etykietę zakładki na zakładce Zakładki, po czym nazwać zakładkę.

Aby skojarzyć widoczność warstwy z miejscem docelowym łącza, należy:

1. Ustawić wymagane własności warstwy docelowej w panelu dokumentu.

2. Wybrać polecenie Widok > Zakładki nawigacyjne > Miejsca docelowe, po czym wybrać
polecenie Skanuj dokument z menu Opcje.
3. Kliknąć na przycisku Utwórz nowe miejsce docelowe lub zaznaczyć opcję Nowe
miejsce docelowe w menu Opcje, po czym nazwać miejsce docelowe.
4. Zaznaczyć narzędzie Łącze i przeciągając je w panelu dokumentu, utworzyć łącze.
Ponieważ łącze jest dodawane do wszystkich warstw, nie ma znaczenia fakt, że tworzy
się je na warstwie docelowej. Łącze będzie dostępne na każdej z warstw.
5. W oknie dialogowym Utwórz łącze należy zaznaczyć opcję Łącze własne i kliknąć na
przycisku Dalej.
6. W oknie dialogowym Własności łącza kliknąć na zakładce Wygląd i określić wygląd łącza.
(Zobacz Zmiana wyglądu łączy.)
7. W oknie dialogowym Własności łącza kliknąć na zakładce Zadania, wybrać polecenie
Ustaw widoczność warstwy i kliknąć na przycisku Dodaj.
8. Na koniec należy zamknąć okna dialogowe.

Chcąc przetestować łącze, można zmienić ustawienia warstwy, zaznaczyć narzędzie

Rączka i kliknąć na łączu.
Łączenie warstw

Warstwy dokumentów Adobe PDF mogą być łączone. Łączone warstwy uzyskują
własności warstwy, na której odbywa się łączenie (warstwy docelowej). Operacja
łączenia warstw nie może zostać cofnięta.

Aby połączyć warstwy dokumentu PDF, należy:

1. Kliknąć na zakładce Warstwy i wybrać z menu Opcje polecenie Połącz warstwy.

2. W lewym panelu (Warstwy do połączenia) należy zaznaczyć warstwę lub warstwy do
połączenia. Aby zaznaczyć wiele warstw, należy kliknąć na nich z wciśniętym klawiszem
Ctrl (Windows) lub Command (Mac OS), a następnie kliknąć na przycisku Dodaj. Aby
połączyć wszystkie warstwy, należy kliknąć na przycisku Dodaj wszystkie.
3. Aby usunąć wybrane warstwy ze środkowego panelu, należy zaznaczyć je. Aby
zaznaczyć wiele warstw, należy kliknąć na nich z wciśniętym klawiszem Ctrl (Windows)
lub Command (Mac OS). Po zakończeniu zaznaczania należy kliknąć na przycisku Usuń.
4. W prawym panelu (Warstwa, na której odbywa się łączenie) należy zaznaczyć warstwę,
na której odbędzie się łączenie i kliknąć na przycisku OK.
Spłaszczanie warstw Adobe PDF

Spłaszczanie warstw polega na ukrywaniu wszystkich elementów, które nie są widoczne

w spłaszczonym widoku warstw. Warstwy są konsolidowane, a raz przeprowadzonej
operacji spłaszczania nie można cofnąć.

Aby spłaszczyć warstwy, należy:

Kliknąć na zakładce Warstwy i wybrać z menu Opcje polecenie Spłaszcz warstwy.

Edycja dokumentów z warstwami

Elementy dokumentów Adobe PDF z warstwami mogą być zaznaczane i kopiowane za

pomocą narzędzi do zaznaczania, takich jak Zaznaczanie tekstu czy Zdjęcie. Narzędzia
do retuszowania umożliwiają z kolei edycję elementów. Wymienione narzędzia
pozwalają zaznaczać i rozpoznawać wszelkie widoczne elementy, niezależnie od tego,
czy znajdują się one na zaznaczonej warstwie. (Zobacz Edycja tekstu za pomocą
narzędzia Retusz tekstu.) Za pomocą narzędzia Retusz obiektu można także edytować
obrazki. (Zobacz Edycja obrazków za pomocą narzędzia Retusz obiektu.)

Jeśli edytowane lub usuwane elementy są skojarzone z jedną warstwą, wprowadzane

zmiany są odzwierciedlane na tej warstwie. Jeśli edytowane lub usuwane elementy są
skojarzone z wieloma warstwami, wprowadzane zmiany są odzwierciedlane na każdej
z nich. Na przykład, jeśli zachodzi potrzeba zmiany tytułu i tekstu stojącego obok, przy
czym obydwa elementy są wyświetlane na pierwszej stronie dokumentu, ale znajdują
się na innych warstwach, edycja elementów pierwszej z warstw spowoduje zmianę
zawartości obydwu warstw.

W przypadku dodawania elementów (np. komentarzy, stempli i pól formularzy) do

dokumentów z warstwami obowiązują takie same zasady, jak w przypadku zwykłych
dokumentów PDF. Wybrane elementy nie są jednak dodawane do konkretnej warstwy,
nawet jeśli warstwa ta jest zaznaczona. Są one dodawane do całego dokumentu.

Do łączenia ze sobą dokumentów Adobe PDF zawierających warstwy służy polecenie

Utwórz plik PDF z wielu plików. Warstwy każdego z dokumentów są grupowane na
zakładce Warstwy panelu nawigacji pod osobnymi nagłówkami. Grupę można zwinąć
lub rozwinąć, klikając na pasku tytułowym jej ikonę.
Praca z załącznikami plików

Informacje o załącznikach plików

Otwieranie i zapisywanie załączników
Dodawanie załączników do dokumentów Adobe PDF
Przeszukiwanie załączników
Usuwanie załączników
Informacje o załącznikach plików

Program Acrobat pozwala załączać do plików PDF zarówno inne pliki PDF, jak i
dokumenty o innych formatach. Załącznik stanowi część dokumentu; między innymi w
tym sensie, że każde przeniesienie dokumentu obejmuje również jego załączniki.
Załączniki do dokumentów PDF można podzielić na dwa rodzaje: załączniki do
dokumentów i załączniki do stron. Załączniki do dokumentów są dodawane przy użyciu
narzędzia Dołącz plik , a mogą zawierać łącza (i występować w łączach) i do
dokumentu źródłowego, i do innych załączników. (Zobacz Łącza między plikami.)
Załączniki do stron są dodawane tak jak komentarze, to znaczy za pomocą różnych
narzędzi do dodawania plików dźwiękowych i dokumentów. (Zobacz Dodawanie
załączników jako komentarzy.) Na stronie posiadającej załącznik jest wyświetlana ikona

załącznika zwykłego lub załącznika dźwiękowego .

Jeśli dokument PDF zawiera załącznik na pasku stanu jest wyświetlana ikona
załącznika . Ustawiając wskaźnik myszy nad tą ikoną, można sprawdzić całkowitą
liczbę załączników pliku. Na zakładce Załączniki można obejrzeć dokładniejsze
informacje o poszczególnych załącznikach, w tym ich nazwy, opisy, daty modyfikacji i
rozmiary. W przypadku załączników do stron są wyświetlane również numery stron.

Zakładka Załączniki pozwala dodawać, usuwać i przeglądać załączniki.

Otwieranie i zapisywanie załączników

Otwieranie i zapisywanie załączników w programie Acrobat jest bardzo proste. Należy

pamiętać jednak, że na komputerze musi być zainstalowana aplikacja obsługująca pliki o
danym formacie. Załączniki zapisane w formacie PDF mogą być otwierane i zmieniane
(pod warunkiem posiadania odpowiednich uprawnień) w programie Acrobat. Podczas
otwierania załącznika innego rodzaju użytkownik może wybrać między operacją
otwarcia i zapisania w innym formacie; opcja otwarcia powoduje uruchomienie aplikacji
obsługującej pliki w formacie załącznika. Zmiany wprowadzane w załącznikach o innym
formacie niż PDF nie są stosowane. Aby je zastosować, należy zapisać zmieniony plik
i załączyć go ponownie. (Zobacz Zapisywanie zmienionych plików w głównym
dokumencie Adobe PDF.)

Aby otworzyć załącznik, należy:

1. Na zakładce Załączniki zaznaczyć załącznik.

2. Kliknąć na przycisku Otwórz lub wybrać polecenie Otwórz z menu Opcje.

Aby zapisać kopie załączników, należy:

1. Na zakładce Załączniki zaznaczyć wybrane załączniki.

2. Kliknąć na przycisku Zapisz lub wybrać polecenie Zapisz z menu Opcje.
3. Zapisać załączniki:
● Aby zapisać pojedynczy załącznik, określić nazwę pliku i jego miejsce zapisania,

a następnie kliknąć na przycisku Zapisz.

● Aby zapisać wiele załączników, określić ich miejsce zapisania i kliknąć na przycisku

Zapisz.

Tematy powiązne:

Zapisywanie zmienionych plików w głównym dokumencie Adobe PDF

Praca z załącznikami utworzonymi w programie Acrobat 6.0 lub starszym
Zapisywanie zmienionych plików w głównym dokumencie Adobe
PDF

Chcąc wprowadzić zmiany w załączniku o innym formacie niż PDF należy usunąć stary
załącznik w głównym dokumencie PDF i na nowo dołączyć do tego dokumentu
zmieniony załącznik.
Praca z załącznikami utworzonymi w programie Acrobat 6.0 lub
starszym

Program Acrobat 7.0 daje możliwość przeglądania i zapisywania załączników

utworzonych w programie Acrobat 5. 0 i 6. 0. Aby mieć pewność, że załączniki
utworzone w programie Acrobat 7.0 będą otwierane w starszych wersjach tego
programu, plik zawierający załączniki należy zapisać z opcją pokazywania załączników
przy otwieraniu.

Aby utworzyć załączniki, które będzie można przeglądać w programie

Acrobat 5.0 i 6.0, należy:

1. Dodać załącznik PDF do dokumentu. (Zobacz Dodawanie załączników do dokumentów

Adobe PDF.)
2. Wykonać jedną z następujących czynności:
● Kliknąć na zakładce Załączniki i zaznaczyć opcję Domyślnie pokaż załączniki (menu

Opcje, opcja zaznaczona domyślnie).

● Wybrać polecenie Plik > Własności dokumentu, kliknąć na zakładce Widok początkowy,

wybrać polecenie Panel Zakładki i Strona z menu Pokaż, po czym kliknąć na przycisku
OK.
3. Zapisać dokument PDF.
Dodawanie załączników do dokumentów Adobe PDF

Czasami zachodzi potrzeba dołączenia do dokumentu PDF oddzielnego pliku z

pewnymi informacjami pokrewnymi. Program Acrobat 7.0 pozwala dołączać zarówno
pliki macierzyste (PDF), jak i pliki utworzone w innych aplikacjach. Informacje
o dołączaniu plików pełniących funkcje komentarzy znajdują się w części Dodawanie
załączników jako komentarzy.)

Aby dołączyć plik do dokumentu PDF, należy:

1. Wykonać jedną z następujących czynności:

● Wybrać polecenie Dokument > Dodaj załącznik pliku.

● Przejść na pasek narzędzi Plik i kliknąć na przycisku Dołącz plik .

● Kliknąć na zakładce Załączniki, a następnie na przycisku Dodaj .
2. W oknie dialogowym Dodaj załącznik zaznaczyć dołączany plik i kliknąć na przycisku
Otwórz.

Plik można dołączyć również, przeciągając go na zakładkę Załączniki otwartego

pliku PDF.

Tematy powiązne:

Opisywanie załączników
Łącza między plikami
Opisywanie załączników

Dzięki opisom użytkownik ma możliwość rozróżnienia między załącznikami podobnymi.

Aby dodać opis załącznika, należy:

1. Zaznaczyć dołączony plik i wybrać polecenie Opcje > Edycja opisu.

2. Zmienić opis.
3. Zapisać plik.
Łącza między plikami

Program Acrobat 7.0 daje możliwość tworzenia łączy między załącznikami a ich plikami
macierzystymi (w obie strony), a także łączy między samymi załącznikami.
Zobacz Tworzenie łącz i Łącza do załączników.
Przeszukiwanie załączników

Operacja wyszukiwania słów i fraz może obejmować także załączniki przeszukiwanego

pliku. Umożliwiają to: przycisk Przeszukaj dokumenty i załączniki (dostępny na zakładce
Załączniki) oraz zaawansowane opcje wyszukiwania (dostępne w oknie wyszukiwania).
Wyniki przeszukiwania poszczególnych załączników są wyświetlane pod ich nazwami
(na liście Wyniki). Załączniki o innym formacie niż PDF nie są przeszukiwane.

Aby przeszukać załączniki PDF przy użyciu zakładki Załączniki, należy:

1. Przejść na zakładkę Załączniki i kliknąć na przycisku Przeszukaj dokumenty

i załączniki . Zostanie otwarte okno wyszukiwania.
2. Wpisać wyraz lub frazę do wyszukania, zaznaczyć opcję wyświetlania wyników i kliknąć
na przycisku Przeszukaj załączniki.

Aby przeszukać załączniki PDF przy użyciu przy użyciu okna wyszukiwania, należy:

1. Przejść na pasek narzędzi i kliknąć na przycisku Wyszukaj. Zostanie otwarte okno

wyszukiwania.
2. Wpisać wyraz lub frazę do wyszukania i zaznaczyć opcję wyświetlania wyników.
3. Kliknąć na przycisku Zaawansowane opcje wyszukiwania w dolnej części okna, a
następnie zaznaczyć opcję Przeszukaj załączniki.
Usuwanie załączników

Zakładka Załączniki pozwala usunąć wybrane załączniki.

Aby usunąć załącznik lub załączniki, należy:

1. Kliknąć na zakładce Załączniki i zaznaczyć wybrane załączniki.

2. Kliknąć na przycisku Usuń lub wybrać polecenie Usuń z menu Opcje.
Optymalizacja plików Adobe PDF

Korzystanie z funkcji Optymalizacja PDF

Korzystanie z funkcji Optymalizacja PDF

Istnieje wiele możliwości zmniejszania rozmiarów plików Adobe PDF. To, które z nich
zostaną wybrane w konkretnej sytuacji, zależy po części od przeznaczenia pliku, a po
części od jego własności (mogą one wykluczać użycie niektórych metod). W większości
wypadków najbardziej efektywne są ustawienia domyślne. Mówiąc zaś nieco
konkretniej, do typowych zabiegów zmniejszających rozmiary plików należą: usuwanie
osadzonych czcionek, kompresja obrazków i usuwanie elementów niepotrzebnych.

Przed rozpoczęciem optymalizacji warto przeprowadzić inspekcję zawartości

dokumentu. W wyniku tej procedury jest generowany raport o ilości pamięci (liczbie
bajtów) zajmowanej przez poszczególne elementy dokumentu, w tym czcionki, obrazki,
zakładki, formularze, nazwane miejsca docelowe i komentarze. W raporcie są
uwzględniane wartości bezwzględne--tj. rzeczywiste liczby bajtów, jak i wartości
względne--tj. procentowy udział poszczególnych elementów w całkowitej wielkości
pliku. Wyniki inspekcji mogą stanowić wskazówkę co do tego, które elementy warto
poddać kompresji.

Ważne: Zastosowanie pewnych metod kompresji obrazków może uniemożliwić ich

poprawne drukowanie. Z tego względu przed przystąpieniem do kompresji użytkownik
powinien wypróbować różne ustawienia.

Aby przeprowadzić inspekcję pliku Adobe PDF, należy:

1. Otworzyć okno dialogowe Optymalizacja PDF, wykonując jedną z następujących

czynności:
● Wybrać polecenie Zaawansowane > Optymalizacja PDF.

● Wybrać polecenie Narzędzia > Drukowanie > Optymalizacja PDF.

● Przejść na pasek narzędzi Drukowanie i kliknąć na ikonie optymalizacji PDF .

2. Kliknąć na przycisku sprawdź zużycie miejsca w górnej części okna dialogowego

Uwaga: Optymalizacja dokumentu podpisanego elektronicznie pociąga za sobą utratę

ważności podpisu.

Aby zoptymalizować plik Adobe PDF, należy:

1. Otworzyć okno dialogowe Optymalizacja PDF, wykonując jedną z następujących

czynności:
● Wybrać polecenie Zaawansowane > Optymalizacja PDF.

● Wybrać polecenie Narzędzia > Drukowanie > Optymalizacja PDF.

● Przejść na pasek narzędzi Drukowanie i kliknąć na ikonie optymalizacji PDF .

Uwaga: Optymalizacja PDF nie jest dostępna, jeśli w menu Widok jest zaznaczona opcja
Zawijaj.

2. W menu Zgodny z wybrać wersję programu Acrobat, z którą ma być zgodny plik PDF.
(W zależności od dokonanego wyboru w panelach mogą być dostępne różne opcje.)
3. Zaznaczyć pozycję Obrazki (po lewej stronie), a następnie zaznaczyć opcje dotyczące
obrazków kolorowych, szarych i monochromatycznych. (Zobacz Ustawienia dostępne w
panelu Obrazki.)
4. Zaznaczyć pozycję Skanowane strony (po lewej stronie), określić zależność między
stopniem kompresji i oczekiwaną jakością obrazka, po czym zastosować filtry.
(Zobacz Ustawienia dostępne w panelu Skanowane strony.)
5. Zaznaczyć pozycję Czcionki (po lewej stronie), a następnie zrezygnować z osadzania
niektórych czcionek, np. czcionek systemowych i czcionek, o których wiadomo, że są
zainstalowane na komputerach użytkowników. (Zobacz Ustawienia dostępne w panelu
Czcionki.)
6. Zaznaczyć pozycję Przezroczystość (po lewej stronie) i ustawić opcje spłaszczania
obiektów przezroczystych. (Zobacz Ustawienia dostępne w panelu Przezroczystość.)
7. Zaznaczyć pozycję Pomiń obiekty (po lewej stronie), a następnie wybrać obiekty
pomijane i zdecydować, czy gładkie linie mają być konwertowane na krzywe.
(Zobacz Ustawienia dostępne w panelu Pomiń obiekty.)
8. Zaznaczyć pozycję Wyczyść (po lewej stronie), a następnie ustawić dodatkowe opcje
kompresji, ustawić opcje kodowania, określić obiekty usuwane lub pomijane i
zdecydować, czy ma być używana funkcja Szybkie przeglądanie w sieci.
(Zobacz Ustawienia dostępne w panelu Wyczyść.)
9. Kliknąć na przycisku Zapisz, aby zapisać wybrane ustawienia pod pewną nazwą.
(Zapisany plik ustawień można usunąć, zaznaczając jego nazwę i klikając na przycisku
Usuń.)
10. Po zakończeniu wybierania opcji kliknąć na przycisku OK.
11. W oknie dialogowym Zapisz zoptymalizowany jako albo kliknąć na przycisku Zapisz, by
zastąpić oryginalny plik jego wersją zoptymalizowaną, albo wybrać nową nazwę i nowe
miejsce zapisania pliku.

Niektóre z ustawień optymalizacji PDF są podobne do ustawień dostępnych podczas

tworzenia plików Adobe PDF za pomocą programu Acrobat Distiller.
(Zobacz Korzystanie z ustawień domyślnych Adobe PDF.)

Chcąc zoptymalizować wiele plików jednocześnie, można skorzystać z polecenia

Przetwarzanie wsadowe. (Zobacz Uruchamianie serii wsadu.

Tematy powiązne:

Ustawienia dostępne w panelu Obrazki

Ustawienia dostępne w panelu Skanowane strony
Ustawienia dostępne w panelu Czcionki
Ustawienia dostępne w panelu Przezroczystość
Ustawienia dostępne w panelu Pomiń obiekty
Ustawienia dostępne w panelu Wyczyść
Ustawienia dostępne w panelu Obrazki

Panel Obrazki służy do określania opcji kompresji obrazków kolorowych, szarych i monochromatycznych.

Panel Obrazki w oknie Optymalizacja PDF. W oknie tym można zmienić ustawienia zgodności formatu PDF.

W obszarze ustawień obrazka można określić następujące opcje

● Próbkowanie - opcja odpowiedzialna za zmniejszanie rozdzielczości obrazków poprzez łączenie pikseli sąsiadujących
ze sobą w nowe, większe piksele. (Zobacz Kompresja i próbkowanie obrazków i Opcje obrazków.)

Uwaga: Obrazki z maskami i obrazki o rozmiarach mniejszych niż 16 na 16 pikseli nie są próbkowane.

● Kompresja - opcja odpowiedzialna za usuwanie niepotrzebnych lub nadmiarowych danych dotyczących pikseli.
Metody JPEG i JPEG2000 zwykle dają najlepsze wyniki w przypadku obrazków o ciągłych przejściach między
kolorami, np. fotografii. Metoda ZIP sprawdza się najlepiej w przypadku ilustracji o dużych obszarach jednobarwnych
i powtarzających się wzorkach. Gdy są kompresowane obrazki monochromatyczne, metoda JBIG2--dostępna w
oknie Optymalizacja PDF, ale niedostępna w programie Acrobat Distiller--zapewnia lepsze wyniki niż metoda CCITT.
(Zobacz Metody kompresji.)
● Jakość - opcja dostępna tylko w przypadku kompresji metodą JPEG lub JPEG2000. Metody te są zwykle stratne, co
znaczy, że w ich wyniku pewne dane dotyczące pikseli są usuwane na stałe. W przypadku obrazków kolorowych
stratna kompresja JPEG i JPEG2000 może być stosowana na różnych poziomach (minimalnym, niskim, średnim,
wysokim i maksymalnym). Metodę JPEG2000 można ustawić jako bezstratną, dzięki czemu nie będą usuwane żadne
dane dotyczące pikseli. Kompresja obrazków monochromatycznych jest bezstratna za wyjątkiem metody JBIG2,
która ma odmianę stratną i bezstratną.
Ustawienia dostępne w panelu Skanowane strony

Panel Skanowane strony pozwala zoptymalizować kompresję pewnych obszarów stron na podstawie ich kolorów,
określić zależność między stopniem kompresji a pożądaną jakością obrazka, a także ustawić pewne filtry. Jeśli jest
zaznaczona opcja Optymalizuj kompresję obszarów strony na podstawie zawartości koloru, nie są dostępne opcje w
panelu Obrazki; niemniej mogą być stosowane różne filtry.

Specjalny suwak pozwala określić zależność między rozmiarem pliku i jakością obrazka. Więcej informacji opcjach
Bez pochylenia, Usuwanie tła, Usuwanie cienia krawędzi, Usuń kurz i rysy, Usuwanie pasm i Usuwanie otoczki
znajduje się w części Korzystanie z opcji obrazków.

Panel zawiera opcje kompresji zależnej od kolorów i opcje filtrów.

Ustawienia dostępne w panelu Czcionki

Podstawowa zaleta plików PDF polega na tym, że ich strony są wyświetlane na

komputerach czytelników w taki sam sposób, jak na komputerze autora, przy czym nie
zależy to od tego, czy czytelnicy korzystają z tych samych aplikacji i czcionek co autor.
Idealną zgodność wyglądu zapewnia osadzenie czcionek. Jeśli idealna zgodność nie jest
wymagana, a większe znaczenie ma mały rozmiar pliku, można zrezygnować z
osadzania czcionek - dotyczy to zarówno języków łacińskich, jak i azjatyckich (tradycyjny
chiński, uproszczony chiński, japoński i koreański). W przypadku wymienionych języków
program Acrobat jest w stanie podstawić właściwe czcionki. Gdy w systemie nie
zainstalowano czcionki oryginalnej, jest ona zastępowana czcionką podstawioną.
(Zobacz Informacje o osadzaniu i podstawianiu czcionek.)

Panel Czcionki okna dialogowego Optymalizacja PDF zawiera dwie listy czcionek. Na
liście po lewej stronie są pokazywane wszystkie czcionki, których osadzanie można
anulować; na liście po prawej stronie są wyświetlane wszystkie czcionki zaznaczone do
przeprowadzenia tej operacji (tj. operacji anulowania osadzania). W przypadku
niektórych czcionek rezygnacja z ich osadzenia nie jest możliwa; czcionki te nie są
wyświetlane w panelu Czcionki.

Aby zrezygnować z osadzania czcionek w dokumencie, należy zaznaczyć wybrane

czcionki na liście Czcionki osadzone i kliknąć na przycisku Usuń osadzanie. Aby cofnąć
uprzednią decyzję co do rezygnacji z osadzania pewnej czcionki, można zaznaczyć ją na
liście po prawej stronie i kliknąć na przycisku Zachowaj.
Ustawienia dostępne w panelu Przezroczystość

Jeśli dokument Adobe PDF zawiera obiekty przezroczyste, to przy użyciu opcji
dostępnych w panelu Przezroczystość, można uaktywnić operację spłaszczania
przezroczystości, która pozwala zmniejszyć rozmiar pliku. (Operacja spłaszczania może
być stosowana do plików w formacie programu Acrobat 5. 0 i jego nowszych wersji, a
polega na dzieleniu obiektów przezroczystych na obszary reprezentowane wektorowo i
za pomocą rastrów. ) Ustawienia przezroczystość są stosowane do stron dokumentu
(wszystkich) przed zastosowaniem jakichkolwiek innych ustawień optymalizacji. Dzięki
temu uzyskuje się pliki zgodne z tymi wersjami programu Acrobat, które nie obsługują
przezroczystości.

Opcje dostępne w obszarze Ustawienia spłaszczania można zmieniać pod warunkiem,

że jest zaznaczona opcja Spłaszczanie przezroczystości.

Jeśli z dokumentem są skojarzone pewne ustawienia spłaszczania, ustawienia te są

wykorzystywane jako ustawienia początkowe opcji dostępnych w panelu
Przezroczystość. W przeciwnym wypadku ustawieniami początkowymi są ustawienia
ostatnio używane.

Uwaga: Po zapisaniu piku operacja spłaszczania przezroczystości nie może zostać

cofnięta.
Ustawienia dostępne w panelu Pomiń obiekty

Panel Pomiń obiekty pozwala określić obiekty przeznaczone do usunięcia z pliku Adobe
PDF, a także określić opcje konwersji linii gładkich na krzywe. Obiekty pomijane są
wyznaczone przez ustawienie zgodności - wybierane w menu Zgodny z. Do obiektów,
które mogą być pomijane, zaliczają się zarówno obiekty utworzone w programie
Acrobat, jak i obiekty utworzone w innych aplikacjach. Zaznaczenie obiektu powoduje
usunięcie z dokumentu PDF wszystkich wystąpień tego obiektu.

W obszarze Pomiń obiekty są dostępne między innymi następujące opcje:

Pomiń wszystkie obrazki zastępcze

Są usuwane wszystkie wersje obrazka oprócz tej, która jest przeznaczona do

wyświetlania na ekranie. Niektóre dokumenty PDF zawierają wiele wersji tego samego
obrazka o różnym przeznaczeni, na przykład wersje przeznaczone do drukowania i
wersje przeznaczone do wyświetlania w niskiej rozdzielczości.

Pomiń osadzone miniaturki

Są usuwane osadzone miniaturki stron. Jest to użyteczne w przypadku obszernych

dokumentów, kiedy rysowanie wszystkich miniaturek (po zaznaczeniu zakładki Strony)
trwa bardzo długo.

Pomiń dane specyficzne dla innych aplikacji

Z dokumentu PDF są usuwane te informacje, które są istotne tylko z punktu widzenia

aplikacji, w której go utworzono. Opcja ta nie wpływa na funkcje dokumentu, ale
zmniejsza rozmiar jego pliku.

Pomiń strukturę dokumentu

Są usuwane znaczniki wyznaczające strukturę dokumentu, co sprawia, że dokument

staje się mniej dostępny (np. nie może być zawijany) .

Pomiń ukrytą zawartość warstw i warstwy spłaszczone

Jest zmniejszany rozmiar pliku. Dokument zoptymalizowany wygląda tak, jak oryginał,
ale nie zawiera żadnych informacji o warstwach.

Konwertuj gładkie linie na krzywe

Jest zmniejszana liczba punktów kontrolnych, które wyznaczają przebieg krzywej na

rysunkach technicznych (CAD) ; dzięki temu plik uzyskuje mniejsze rozmiary, a jego
zawartość jest wyświetlana szybciej.

Wykryj i połącz fragmenty obrazka

Są wyszukiwane obrazki pofragmentowane, a ich fragmenty są łączone.

Ustawienia dostępne w panelu Wyczyść

Ustawienia dostępne w panelu Wyczyść odpowiadają za usuwanie z dokumentów elementów bezużytecznych. Są

to, na przykład, elementy zdezaktualizowane lub nie mające związku z przeznaczeniem dokumentu. Usuwając je,
należy mieć na uwadze, że pozbycie się niektórych elementów może poważnie uszkodzić dokument. Domyślnie
zaznaczane są tylko takie elementy, których usunięcie jest nieszkodliwe. Jeśli użytkownik nie ma pewności co do
skutków pewnych opcji, powinien pozostawić ich ustawienia domyślne.

W obszarze Wyczyść można zaznaczyć następujące opcje:

● Opcje kompresji obiektów. Jeśli w menu Zgodny z zaznaczono opcję Acrobat 4. 0 i nowszy lub Acrobat 5. 0 i nowszy,
to w menu Kompresja obiektów można zdecydować o kompresji struktury dokumentu lub o anulowaniu kompresji.
Jeśli w menu Zgodny z zaznaczono opcję Acrobat 6. 0 i nowszy lub Acrobat 7.0 i nowszy, to w menu Kompresja
obiektów można zdecydować o kompresji całego pliku, o kompresji struktury dokumentu, o anulowaniu kompresji
lub o pozostawieniu kompresji bez zmian.
● Użyj kompresji Flate do zakodowania strumieni, które nie są zakodowane. Opcja określa, czy kompresja ma być
zastosowana do określonego strumienia. Kompresja ma miejsce tylko wtedy, jeśli prowadzi do zmniejszenia
rozmiaru pliku.
● Usuń niepoprawne zakładki i łącza. Z dokumentu są usuwane zakładki i łącza, które odnoszą się do usuniętych stron
lub innych, nieprawidłowych miejsc docelowych.
● Usuń nazwane miejsca docelowe bez odwołań. Z dokumentu są usuwane nazwane miejsca docelowe, do których
nie odwołują się żadne obiekty w tym dokumencie. Ponieważ opcja ta nie dotyczy połączeń z innymi plikami PDF
i stronami internetowymi, czasami może być nieskuteczna.
● Optymalizuj do szybkiego przeglądania w sieci. Dokument Adobe PDF jest optymalizowany tak, aby można go było
pobierać z serwera strona po stronie. Funkcja ma te zaletę, że serwer WWW wysyła do użytkownika tylko żądaną
stronę, a nie cały dokument PDF. Jest to szczególnie ważne w przypadku dużych dokumentów, których ściąganie
jest czasochłonne.

Panel Wyczyść w oknie Optymalizacja PDF

Przetwarzanie wsadowe dokumentów Adobe PDF

Serie wsadu
Uruchamianie serii wsadu
Korzystanie ze zdefiniowanych serii wsadu
Zmiana poleceń w serii wsadu
Interaktywne serie wsadu
Edycja poleceń serii wsadu
Wybór plików źródłowych i opcji wyjściowych przetwarzania wsadowego
Tworzenie serii wsadu
Określanie preferencji przetwarzania wsadowego
Serie wsadu

Jeśli ktoś wykonuje na różnych plikach te same operacje, może zaoszczędzić sporo
czasu i wysiłku, przetwarzając je wsadowo. Innymi słowy może stosować do nich
zautomatyzowane serie wsadu. Seria wsadu jest to zestaw poleceń wykonywanych
automatycznie, jedno po drugim. Określoną serię można zastosować do jednego
dokumentu, do kilku dokumentów lub do całej kolekcji dokumentów.

Użytkownicy programu Acrobat mogą korzystać z serii wsadu zdefiniowanych w

programie, jak również definiować własne serie. Serie obydwu typów są wyświetlane na
liście w oknie dialogowym Przetwarzanie wsadowe. Gdy użytkownik zamyka aplikację,
zdefiniowane przez niego serie są zapisywane, dzięki czemu będzie można używać ich
w kolejnych sesjach.

Projektanci, którzy chcieliby wykorzystać bardziej zaawansowane możliwości

przetwarzania wsadowego, na przykład chcieliby skorzystać z wyspecjalizowanych
skryptów i plug-inów, powinni skorzystać z zestawu Acrobat Software Developers Kit
(SDK). Więcej informacji o zestawie Acrobat SDK i sieci Adobe Solutions Network (ASN)
można uzyskać w witrynie internetowej firmy Adobe http://partners.adobe.com/links/
acrobat.
Uruchamianie serii wsadu

Program Acrobat zawiera szereg zdefiniowanych serii wsadu. Ich uruchamianie nie
wymaga uprzedniego otwierania plików Adobe PDF

Aby uruchomić przetwarzanie wsadowe dokumentów PDF, należy:

1. Wybrać polecenie Zaawansowane > Przetwarzanie wsadowe.

2. W oknie dialogowym Serie wsadu zaznaczyć na liście wybrany proces i kliknąć na
przycisku Uruchom serię. Zobacz Korzystanie ze zdefiniowanych serii wsadu.
3. W oknie dialogowym Potwierdzenie uruchomienia serii sprawdzić, czy jest zaznaczona
właściwa seria i kliknąć na przycisku OK
4. W oknie dialogowym Wybierz pliki do przetwarzania zaznaczyć odpowiednie pliki
i kliknąć na przycisku Wybierz. (W systemie Windows przetwarzane pliki muszą
znajdować się w tym samym folderze.)
5. Jeśli zostanie wyświetlony komunikat z pytaniem o dodatkowe skonfigurowanie
jednego z poleceń serii, należy zaznaczyć wybrane opcje i kliknąć na przycisku OK.
6. Gdy zniknie pasek postępów, kliknąć na przycisku Zamknij.

Jeśli zachodzi potrzeba wstrzymania przetwarzania, można kliknąć na przycisku

Zatrzymaj w oknie dialogowym Postęp. Okno dialogowe Postęp pojawia się
automatycznie, a są w nim pokazywane: procent wykonania serii oraz wszelkie
komunikaty o błędach. Wszystkie już przetworzone pliki są zapisywane, a sposób zapisu
regulują polecenia serii. Po zamknięciu okna dialogowego Postęp wykryte błędy są
zapisywane automatycznie w dzienniku błędów przetwarzania wsadowego; forma tego
dziennika zależy od opcji zaznaczonych w oknie dialogowym Preferencje wsadu.
(Zobacz Określanie preferencji przetwarzania wsadowego.)

Uwaga: W przypadku serii dostosowanych do potrzeb użytkownika cześć opisanych

wyżej kroków może nie mieć zastosowania.
Korzystanie ze zdefiniowanych serii wsadu

Zdefiniowane serie wsadu służą do realizacji typowych zadań przygotowawczych,

wykonywanych przed rozpoczęciem dystrybucji plików

Tworzenie miniaturek stron

W plikach są osadzane miniaturki stron, które są wyświetlane na zakładce Strony.

(Zobacz Tworzenie miniaturek stron.)

Szybkie przeglądanie w sieci

Pliki są konfigurowane w sposób zapewniający ich pobieranie strona po stronie.

(Zobacz Włączanie funkcji szybkiego przeglądania plików Adobe PDF w sieci.)

Otwórz wszystkie

Sekwencja pozwala otworzyć wszystkie podane pliki. Ze wszystkich plików są tworzone

wersje PDF (o ile pliki mają dozwolony format) .

Drukuj pierwsze strony wszystkich

Są drukowane tylko pierwsze strony podanych plików Adobe PDF. Wydruk odbywa się
zawsze na drukarce domyślnej, z wykorzystaniem bieżących domyślnych ustawień
drukowania. (Zobacz Drukowanie.)

Drukuj wszystkie

Są drukowane wszystkie strony podanych plików. Wydruk odbywa się zawsze na

drukarce domyślnej, z wykorzystaniem bieżących domyślnych ustawień drukowania.

Usuń załączniki plików

Są usuwane wszystkie załączniki do podanych plików Adobe PDF. (Zobacz Korzystanie z

narzędzia Załącz plik jako komentarz. i Definiowanie efektów specjalnych przy użyciu
zadań.)

Zapisz wszystkie jako RTF

Pliki są zapisywane w formacie RTF (Rich Text Format). (Zobacz Konwersja dokumentów
Adobe PDF do innych formatów plików.)

Na liście serii wsadu mogą być wyświetlane również serie niestandardowe, utworzone
przez użytkowników.

Nie zmieniaj zabezpieczeń

Sekwencja ogranicza dostęp do dokumentu Adobe PDF. Użytkownik może określić

hasła i ograniczyć dostęp do pewnych funkcji, np. drukowania i edycji. (Zobacz Ogólne
informacje o zabezpieczaniu dokumentów.)
Zmiana poleceń w serii wsadu

Niezależnie od tego, czy dana seria została utworzona przez użytkownika, czy jest
zdefiniowana w programie, można ją dostosować do swoich potrzeb. Wprowadzane
zmiany mogą dotyczyć dodawania, usuwania i zmiany kolejności poleceń serii.

Aby zmienić polecenia w serii wsadu, należy:

1. Wybrać polecenie Zaawansowane > Przetwarzanie wsadowe.

2. W oknie dialogowym Serie wsadu zaznaczyć wybraną serię i kliknąć na przycisku Edytuj
serię.
3. W oknie dialogowym Seria edycji wsadu kliknąć na przycisku Wybierz polecenia.
4. Wykonać dowolne z następujących czynności i kliknąć na przycisku OK:
● Aby dodać polecenie do serii, należy zaznaczyć je na liście w lewej części okna

dialogowego i kliknąć na przycisku Dodaj. Polecenie zostanie umieszczone na liście w

prawej części okna.
● Aby usunąć polecenie z serii, należy zaznaczyć je w prawej części okna dialogowego

i kliknąć na przycisku Usuń.

● Aby zmienić kolejność stosowania poleceń, należy zaznaczać polecenia i przesuwać je w

wybrane miejsca listy za pomocą przycisków Przenieś w górę i Przenieś w dół.

Uwaga: Użytkownik może edytować opcje pojedynczych poleceń. Może też definiować
przerwy umożliwiające wprowadzanie zmian w trakcie wykonywania serii.
(Zobacz Edycja poleceń serii wsadu i Interaktywne serie wsadu.)
Interaktywne serie wsadu

Przetwarzanie wsadowe może być użyteczne nawet wówczas, gdy różne dokumenty mają być
przetwarzane za pomocą poleceń o nieco innych ustawieniach. W takich wypadkach można
zdefiniować przerwy w realizacji serii. W trakcie przerw użytkownik może zmodyfikować
ustawienia kolejnych poleceń serii.

Uwaga: Polecenia bez żadnych ustawień interakcji nie staną się interaktywne także w serii.

Aby zdefiniować przerwy w wykonywaniu serii wsadu, należy:

1. Wybrać polecenie Zaawansowane > Przetwarzanie wsadowe, zaznaczyć jedną z serii wsadowych
i kliknąć na przycisku Edytuj serie
2. W oknie dialogowym Seria edycji wsadu kliknąć na przycisku Wybierz polecenia.
3. Przejść do prawej części okna dialogowego Edytuj serię, zaznaczyć opcję Przełącz tryb
interaktywny dla tych poleceń, których ustawienia będą zmieniane w trakcie przetwarzania
wsadowego, i kliknąć na przycisku OK.

Przełącz tryb interaktywny A. Tryb interaktywny jest niedostępny. B. Tryb interaktywny jest dostępny, ale
nie jest zaznaczony. C. Tryb interaktywny jest zaznaczony.
Edycja poleceń serii wsadu

Edycja poleceń polega, po pierwsze, na dodawaniu, usuwaniu i zmianie kolejności poleceń serii
(Zobacz Zmiana poleceń w serii wsadu), a po drugie, na zmianie opcji pojedynczych poleceń.

Aby zmienić opcje polecenia w serii wsadu, należy:

1. Wybrać polecenie Zaawansowane > Przetwarzanie wsadowe, zaznaczyć jedną z serii wsadowych
i kliknąć na przycisku Edytuj serie.
2. W oknie dialogowym Seria edycji wsadu kliknąć na przycisku Wybierz polecenia.
3. W oknie dialogowym Edytuj serię zaznaczyć wybrane polecenie i kliknąć na przycisku Edytuj.

Uwaga: Jeśli zaznaczone polecenie nie ma żadnych opcji, kliknięcie na przycisku Edytuj nie daje
żadnych skutków.

4. Zmienić wybrane opcje i kliknąć na przycisku OK.

5. Kontynuować zaznaczanie poleceń, które będą zmieniane. Po zakończeniu kliknąć na przycisku
OK.

Uwaga: Aby wyświetlić wszystkie ustawienia polecenia, należy kliknąć na trójkącik.

Rozwijanie opcji polecenia w oknie dialogowym Edytuj serię.

Wybór plików źródłowych i opcji wyjściowych przetwarzania
wsadowego

Użytkownik może określić pliki objęte przetwarzaniem wsadowym oraz miejsca, nazwy
i sposób zapisania plików wynikowych.

Aby określić pliki źródłowe i wyjściowe przetwarzania wsadowego, należy:

1. Wybrać polecenie Zaawansowane > Przetwarzanie wsadowe, zaznaczyć jedną z serii

wsadowych i kliknąć na przycisku Edytuj serie.
2. W menu Zastosuj polecenia do wybrać pliki, które będą przetwarzane wsadowo.
3. Kliknąć na przycisku Przeglądaj (Windows) lub Wybierz (Mac OS) obok opcji Zastosuj
polecenia do, wybrać konkretne pliki i foldery i kliknąć na przycisku Opcje pliku
źródłowego.
4. W menu Wybierz położenia wyjściowe określić miejsca zapisania plików, które zostaną
przetworzone wsadowo.
5. Kliknąć na przycisku Przeglądaj (Windows) lub Wybierz (Mac OS) obok opcji Wybierz
położenia wyjściowe i określić miejsca zapisania nowych plików.

Aby określić nazwy i formaty plików wyjściowych, należy:

1. Wybrać polecenie Zaawansowane > Przetwarzanie wsadowe, zaznaczyć wybraną serię

wsadu i kliknąć na przycisku Edytuj serię.
2. Kliknąć na przycisku Opcje wyjściowe.
3. W oknie dialogowym Opcje wyjściowe zaznaczyć dowolne z następujących ustawień
opcji Nazwy plików:
● Taki jak oryginalny.

● Dodaj do oryginalnej nazwy podstawowej, aby do oryginalnej nazwy pliku był

dodawany prefiks (Wstaw przed) lub sufiks (Wstaw po).

● Określić, czy stare pliki o takich samych nazwach mają być zastępowane.

4. Wykonać dowolną z poniższych czynności, a następnie kliknąć na przycisku OK:

● Zaznaczyć opcję Zapisz plik (i) jako, aby określić format plików wyjściowych.

(Zobacz Konwersja dokumentów Adobe PDF do innych formatów plików.)

● Określić, czy w przypadku nowych plików ma być aktywna funkcja Szybkie przeglądanie

w sieci. (Zobacz Włączanie funkcji szybkiego przeglądania plików Adobe PDF w sieci.)
● Określić, czy ma być używana funkcja optymalizacji PDF. Aby otworzyć okno dialogowe

Optymalizacja PDF, należy kliknąć na przycisku Ustawienia. (Zobacz Korzystanie z funkcji

Optymalizacja PDF.)
Tworzenie serii wsadu

Gdy zachodzi potrzeba dostosowania serii poleceń do pewnych specyficznych

wymagań, warto utworzyć własną serię wsadu.

Aby utworzyć nową serię wsadu, należy:

1. Wybrać polecenie Zaawansowane > Przetwarzanie wsadowe.

2. Kliknąć na przycisku Nowa seria.
3. W oknie dialogowym Nowa seria wpisać opisową nazwę serii i kliknąć na przycisku OK
4. W oknie dialogowym Seria edycji wsadu kliknąć na przycisku Wybierz polecenia.
5. Zaznaczyć polecenie w lewej części okna dialogowego Edytuj serię i kliknąć na przycisku
Dodaj. Zaznaczyć tyle poleceń, ile potrzeba.
6. Zaznaczyć polecenia w prawej części okna dialogowego, zmienić ich kolejność za
pomocą przycisków Przenieś w górę i Przenieś w dół, po czym kliknąć na przycisku OK.
7. W oknie dialogowym Seria przetwarzania wsadowego zaznaczyć opcje dotyczące
wykonywania poleceń Uruchom polecenia na i Wybierz położenie wyjściowe.
8. Kliknąć na przycisku Opcje wyjściowe, zaznaczyć odpowiednie Opcje i kliknąć na
przycisku OK.
Określanie preferencji przetwarzania wsadowego

Niektóre preferencje mają charakter globalny i stosują się do wszelkich operacji

przetwarzania wsadowego. Można je ustawić w dowolnym momencie, niezależnie od
tego, czy jest otwarty jakiś dokument.

Aby określić preferencje przetwarzania wsadowego, należy:

1. Wybrać polecenie Edycja > Preferencje (Windows) lub Acrobat > Preferencje (Mac OS).
2. W lewej części okna dialogowego zaznaczyć opcję Przetwarzanie wsadowe.
3. W prawej części okna dialogowego wykonać dowolną z następujących czynności
i kliknąć na przycisku OK:
● Zaznaczyć opcję Pokaż potwierdzenie uruchomienia serii, aby tuż przed rozpoczęciem

wykonywania serii wsadu było wyświetlane okno Potwierdzenie uruchomienia.

● Zaznaczyć opcję Zapisz ostrzeżenia i błędy w pliku Log, aby wszelkie komunikaty były

zapisywane w pliku dziennika (o nazwie wsad-data-godzina. log). Określić położenie

pliku dziennika, klikając na przycisku Położenie.
● W polu Operator ochrony określić sposób obsługi plików chronionych hasłem.

Uwaga: Opcje operatora ochrony nie pozwalają zabezpieczyć plików. Są one

odpowiedzialne tylko za to, jak podczas przetwarzania wsadowego są traktowane pliki
zabezpieczone hasłami. Zaznaczenie opcji Nie pytaj o hasło powoduje, że przetwarzanie
wsadowe przebiega tak, jakby pliki nie były zabezpieczone. Zaznaczenie opcji Hasło
zabezpieczenia powoduje, że w momencie wykrycia plików zabezpieczonych
przetwarzanie wsadowe jest wstrzymywane. Użytkownik może wtedy wprowadzić hasło.
Praca z multimedialnymi elementami dokumentów PDF

Umieszczanie w dokumentach plików multimedialnych

Określanie preferencji multimedialnych
Określanie własności klipów zgodnych z programem Acrobat 5.0
Określanie własności klipów zgodnych z programem Acrobat 6.0
Praca z obiektami 3D
Dodawanie obiektów 3D
Korzystanie z funkcji Zadania obrazka
Tworzenie pokazów slajdów za pomocą programu Photoshop Album Starter Edition
Umieszczanie w dokumentach plików multimedialnych

Zamierzając dodać do dokumentu Adobe PDF klipy multimedialne, należy wziąć pod
uwagę, co następuje:

● Gdy do dokumentu PDF jest dodawany jakiś film lub klip multimedialny, należy
zdecydować, czy ma on być dostępny w programie Acrobat 6.0 (i wersjach nowszych),
czy w programie Acrobat 5.0 (i wersjach starszych). Jeśli zostanie zaznaczona opcja Plik
multimedialny zgodny z programem Acrobat 6, odbiorcy pliku będą mogli korzystać
z nowych funkcji programu, takich jak osadzanie klipów multimedialnych. Niemniej
odbiorcy ci będą musieli dysponować programem Acrobat lub Adobe Reader w wersji
6.0 lub nowszej.
● W dokumentach PDF mogą być odtwarzane wszystkie pliki dźwiękowe i wideo, które są
zgodne z aplikacjami Apple QuickTime, Flash Player, Windows Built-In Player, RealOne
i Windows Media Player. Ich odtwarzanie jednak wymaga posiadania odpowiedniego
sprzętu i oprogramowania.
● Pliki multimedialne mogą być odtwarzane również za pośrednictwem łączy, zakładek,
pól formularzy i zadań stron. (Zobacz Definiowanie efektów specjalnych przy użyciu
zadań.)
● Za zabezpieczenia i dostępność dokumentów PDF zawierających klipy multimedialne
odpowiadają również pewne ustawienia preferencji. (Zobacz Preferencje widoku
pełnego ekranu.)

Tematy powiązne:

Dodawanie klipów multimedialnych

Dodawanie klipów dźwiękowych
Dodawanie i edycja interpretacji klipów
Ustawienia interpretacji
Dodawanie klipów multimedialnych

Gdy jest zaznaczona opcja zgodności z programem Acrobat 6, autor dokumentu Adobe
PDF może osadzić w nim pliki oraz utworzyć łącza do nich. Może też tak skonfigurować
pliki filmów, aby zależnie od ustawień czytelników dokumentu były odtwarzane różne
wersje filmów. Na przykład, dla potrzeb użytkowników o wolnych połączeniach z
Internetem można utworzyć wersję filmu o małej rozdzielczości.

Uwaga: Jeśli będzie wyświetlany komunikat o niedostępności programu do obsługi

multimediów, należy zainstalować odpowiedni odtwarzacz multimedialny, np. program
QuickTime, i dopiero wtedy przystąpić do dodawania klipów multimedialnych.

Aby dodać film, należy:

1. Zaznaczyć narzędzie Film , wykonując jedną z następujących czynności:

● Wybrać polecenie Narzędzia > Zaawansowana edycja > Narzędzie Film.

● Należy kliknąć z wciśniętym prawym przyciskiem myszy (Windows) lub klawiszem

Control (MacOS) w obszarze paska narzędzi, a następnie wybrać polecenie

Zaawansowana edycja. Na pasku narzędzi należy zaznaczyć narzędzie Film.
2. Przeciągnąć lub kliknąć dwukrotnie w celu zaznaczenia obszaru, w którym będzie
odtwarzany film. Obszar odtwarzania będzie tożsamy z obszarem wewnątrz ramki (jeśli
program Acrobat odczytuje wymiary klipów). Pojawi się okno dialogowe Dodaj film.
3. Zaznaczyć opcję Plik multimedialny zgodny z programem Acrobat 6, aby zapewnić
dostęp do wszystkich opcji filmów; zaznaczyć opcję Plik multimedialny zgodny z
programem Acrobat 5 (i wcześniejszym), aby dostęp do klipu mieli użytkownicy, którzy
nie uaktualnili programu Acrobat lub Acrobat Reader do wersji nowszej niż 5.0.

Uwaga: Aby mieć dostęp do takich funkcji, jak osadzanie klipów multimedialnych,
definiowanie ich różnych wersji (różnych sposobów odtwarzania), tworzenie plakatów
z oddzielnych plików i określanie typu odtwarzanych danych, należy zaznaczyć opcję
Plik multimedialny zgodny z programem Acrobat 6. Opcje te nie są dostępne, jeśli
zaznaczono opcję Plik multimedialny zgodny z programem Acrobat 5.

4. Wpisać nazwę pliku lub jego adres URL w odpowiednim polu tekstowym. Można też
kliknąć na przycisku Przeglądaj (Windows) lub Wybierz (Mac OS), po czym kliknąć
dwukrotnie na pliku filmu
5. Gdy plik ma być zgodny z programem Acrobat 6, 0, należy wykonać następujące
czynności:
● Określić typ odtwarzanych danych, tak aby program Acrobat mógł wybrać odpowiedni

odtwarzacz multimedialny. Zwykle powinno się wybierać domyślny typ danych.

Określenie błędnego typu danych może spowodować trudności z ich odtwarzaniem.
● Zaznaczyć opcję Osadź zawartość w dokumencie, jeśli plik filmu ma być osadzony

w dokumencie PDF. W przeciwnym wypadku dokument będzie zawierał tylko łącze do

zewnętrznego pliku filmu. Jeśli plik nie zostanie osadzony, to należy pamiętać, aby przed
rozpoczęciem rozpowszechniania dokumentu PDF określić właściwą nazwę i ścieżkę
pliku.
6. Zaznaczyć opcję Zachowaj proporcje, aby podczas odtwarzania filmu był zachowany
jego oryginalny rozmiar.
7. Aby wybrać plakat filmu, który określa wygląd obszaru odtwarzania filmu w czasie, gdy
nie jest on odtwarzany, wykonać jedną z następujących czynności i kliknąć na przycisku
OK:
● Zaznaczyć opcję Użyj bez plakatu, aby tło obszaru wyświetlania filmów było

niewidoczne.
● Zaznaczyć opcję Odzyskaj plakat z filmu, aby w czasie, gdy film nie jest jeszcze

odtwarzany, była wyświetlana jego pierwsza klatka.

● Zaznaczyć opcję Utwórz plakat z pliku, aby określić inny, zewnętrzny plakat filmu. Kliknąć

na przycisku Przeglądaj, a następnie kliknąć dwukrotnie na pliku.

Aby przenieść film, usunąć film lub zmienić jego rozmiar, należy:

1. Zaznaczyć narzędzie Film , Dźwięk lub Zaznaczanie obiektów i kliknąć

w obszarze odtwarzania.
2. Wykonać jedną z następujących czynności:
● Przenieść klip, przeciągając jego ikonę w inne miejsce strony.

● Usunąć klip, zaznaczając go i wciskając klawisz Backspace lub Delete.

● Zmienić wymiary klipu, przeciągając odpowiednio punkty narożne jego ramki. Aby

zapobiec pochyleniu obszaru odtwarzania, podczas przeciągania należy przytrzymywać

wciśnięty klawisz Shift.

Uwaga: Gdy jest zaznaczone narzędzie Film, są podświetlane ramki obszarów

odtwarzania klipów, nawet klipów o ramkach niewidocznych. Podświetlenia znikają po
uaktywnieniu innego narzędzia.
Dodawanie klipów dźwiękowych

Do dodawania klipów dźwiękowych służy narzędzie Dźwięk. Zadania odtwarzania

klipów dźwiękowych można skojarzyć również z wybranymi łączami, zakładkami
i polami formularzy na stronach dokumentu. (Zobacz Definiowanie efektów specjalnych
przy użyciu zadań. ) Dodawanie klipów dźwiękowych przebiega niemal identycznie jak
dodawanie klipów dźwiękowych.

Aby dodać klip dźwiękowy, należy:

1. Zaznaczyć narzędzie Dźwięk , wykonując jedną z następujących czynności:

● Wybrać polecenie Narzędzia > Zaawansowana edycja > Narzędzie Dźwięk.

● Należy kliknąć z wciśniętym prawym przyciskiem myszy (Windows) lub Control (MacOS)

w obszarze paska narzędzi, a następnie wybrać polecenie Zaawansowana edycja. Z

menu wysuwanego paska wybrać narzędzie Dźwięk.
2. Narysować prostokąt definiujący obszar odtwarzania klipu. Kliknięcie w tym obszarze
będzie powodowało odtwarzanie klipu.
3. W oknie dialogowym Dodaj dźwięk wykonać czynności opisane w części Dodawanie
klipów multimedialnych. Niektóre opcje klipów filmowych nie są dostępne w przypadku
klipów dźwiękowych.

Więcej informacji o zmianie własności klipów dźwiękowych można uzyskać

w części Określanie własności klipów zgodnych z programem Acrobat 6.0 i Określanie
własności klipów zgodnych z programem Acrobat 5.0.

Aby przenieść lub usunąć obszar odtwarzania klipu dźwiękowego lub zmienić jego
rozmiary, należy:

1. Zaznaczyć narzędzie Dźwięk lub Zaznaczanie obiektów i kliknąć w obszarze

odtwarzania.
2. Wykonać jedną z następujących czynności:
● Przenieść klip, przeciągając jego ikonę w inne miejsce strony.

● Usunąć klip, zaznaczając go i wciskając klawisz Delete.

● Zmienić wymiary klipu, przeciągając narożnik ramki.

Uwaga: Gdy jest zaznaczone narzędzie Dźwięk, są podświetlane ramki wszystkich

obszarów odtwarzania, nawet klipów dźwiękowych o ramkach niewidocznych.
Podświetlenia znikają po uaktywnieniu innego narzędzia.
Dodawanie i edycja interpretacji klipów

Domyślnie klip określony w oknie dialogowym Dodaj dźwięk lub Dodaj film stanowi
pierwszą i jedyną pozycję na liście różnych wersji (interpretacji) klipu, która jest
wyświetlana w oknie dialogowym Własności multimediów. Interpretacja ta jest
przypisana do zdarzenia Mouse Up, co znaczy, że będzie ona odtwarzana po kliknięciu
i zwolnieniu przycisku myszy. Użytkownik może dodawać nowe interpretacje klipu, a
także zmieniać własności interpretacji istniejących. Różne interpretacje może
przypisywać do różnych zdarzeń myszy (choć zwykle wszystkie one są przypisywane do
zdarzenia Mouse Up).

Dzięki utworzeniu odpowiedniej listy alternatywnych interpretacji na komputerach

różnych użytkowników będą odtwarzane te interpretacje, które są dostosowane do
ustawień ich systemów. Na przykład, pewien klip przeznaczony do odtwarzania w
przeglądarce internetowej może mieć dwie interpretacje: większy plik wysokiej jakości
i mniejszy plik niższej jakości. Wybór jednej z nich można uzależnić od parametrów
systemu użytkownika.

Jeśli pierwsza interpretacja nie może być odtwarzana, jest wybierana kolejna dostępna
interpretacja.

Aby utworzyć listę alternatywnych interpretacji klipu, należy:

1. Zaznaczyć narzędzie Dźwięk lub Film i kliknąć dwukrotnie w obszarze

odtwarzania.
2. Przejść na zakładkę Ustawienia, kliknąć na przycisku Dodaj interpretację i wykonać jedną
z następujących czynności:
● Wybrać opcję Używając pliku, a następnie kliknąć dwukrotnie na pliku, który ma być

dodany do listy interpretacji (na przykład, może to być klip o takiej samej zawartości, ale
o mniejszej rozdzielczości lub innych ustawieniach). Należy określić typ zawartości
i kliknąć na przycisku OK.
● Wybrać opcję Używając URL, wpisać adres URL, określić typ zawartości i kliknąć na

przycisku OK.
● Wybrać opcję Przez kopiowanie istniejącej interpretacji, wybrać interpretację i kliknąć na

przycisku OK.
3. Zaznaczyć interpretację i kliknąć na przycisku Edycja interpretacji. Określić minimalne
wymagania systemowe, minimalne wymagania dotyczące odtwarzania i inne
ustawienia odróżniające tę interpretację od innych. (Zobacz Ustawienia interpretacji. )
4. Dodać i ewentualnie zmodyfikować tyle interpretacji, ile potrzeba
5. Za pomocą klawiszy strzałek po prawej stronie pola listy określić właściwą kolejność
interpretacji. Acrobat będzie zawsze próbował odtworzyć pierwszą interpretację z listy,
a jeśli to okaże się niemożliwe będzie szukał kolejnej interpretacji, która spełnia
określone wymagania.
6. Po zakończeniu dodawania i edycji interpretacji kliknąć na przycisku Skończ.
Ustawienia interpretacji

Okno dialogowe Ustawienia interpretacji jest wyświetlane po kliknięciu na przycisku

Edycja interpretacji, który jest dostępny na zakładce Ustawienia w oknie dialogowym
Własności multimediów. Opcje interpretacji są dostępne tylko w przypadku klipów
zgodnych z programem Acrobat 6.0.

Okno dialogowe Ustawienia interpretacji

Uwaga: Odtwarzacze multimedialne mają bardzo różne możliwości. Niektóre z nich

mogą nie obsługiwać wszystkich ustawień interpretacji. Za pomocą zakładki Wymagania
odtwarzania można określić wymagania, jakie musi spełniać dany odtwarzacz, aby przy
jego użyciu można było odtwarzać daną interpretację.

Ustawienia multimediów

Zakładka ta pozwala określić ogólne własności klipu multimedialnego:

● W polu Nazwa interpretacji należy wprowadzić nazwę, która będzie wyświetlana na

liście interpretacji. (Nazwa ta nie jest tożsama z nazwą odtwarzanego pliku.)
● Można zaznaczyć opcję Interpretacja jest dostępna dla JavaScript, jeśli interpretacja
będzie wywoływana w kodzie JavaScript.
● W obszarze Ustawienia interpretacji, należy określić nazwę, miejsce zapisania i typ
zawartości klipu multimedialnego.
● W polu Tekst zastępczy interpretacji należy wpisać opis, który będzie można
odsłuchiwać (jest to wygodne zwłaszcza dla osób niedowidzących) .
● W polu Dopuść plik tymczasowy należy określić, czy będzie dozwolone zapisywanie
tymczasowego pliku klipu. W niektórych wypadkach jest to konieczne. Opcji tej można
nie zaznaczać, jeśli chce się zapobiec zbyt łatwemu kopiowaniu przez użytkowników
zawartości klipu multimedialnego. Należy pamiętać jednak, że niektóre odtwarzacze
wymagają plików tymczasowych.

Ustawienia odtwarzania

Zakładka ta pozwala określić sposób odtwarzania klipu multimedialnego:

● Należy zdecydować, czy po odtworzeniu klipu multimedialnego odtwarzacz ma być

zamykany, ma pozostawać otwarty, czy też ma pozostawać otwarty przez określoną
liczbę sekund.
● Należy określić głośność odtwarzania klipu.
● Jeśli u dołu obszaru odtwarzania ma być wyświetlany pasek umożliwiający
zatrzymywanie, wstrzymywanie i odtwarzanie klipu, należy zaznaczyć opcję Pokaż
kontrolki odtwarzania.
● Jeśli klip ma być odtwarzany więcej niż raz, należy zaznaczyć opcję Powtórz i albo
wybrać ustawienie Ciągłe, albo określić liczbę operacji odtwarzania.
● W obszarze Lista odtwarzaczy można kliknąć na przycisku Dodaj, a następnie skojarzyć z
klipem multimedialnym odtwarzacz wymagany, preferowany lub niedozwolony. Należy
określić nazwę odtwarzacza, minimalny numer jego wersji oraz status. Jeśli więcej niż
jeden odtwarzacz otrzyma status wymaganego, i tak będzie można używać tylko
jednego z nich. Odtwarzacze o statusie preferowanych będą miały pierwszeństwo przed
odtwarzaczami nie preferowanymi (ale nie przed wymaganymi). Odtwarzacze o statusie
niedozwolonych, nie będą mogły być używane do odtwarzania interpretacji.

Miejsce odtwarzania

Zakładka ta pozwala określić, czy klip multimedialny ma być odtwarzany w oknie

dokumentu PDF, czy podczas odtwarzania ma pozostać ukryty (opcja zalecana
w przypadku klipów dźwiękowych), czy ma być odtwarzany w oknie ruchomym, czy
może w trybie pełnego ekranu. Po wybraniu opcji Ruchome okno można wykonać
następujące czynności:

● Jeśli zaznaczono opcję Pokaż pasek tytułu, należy wpisać tekst, który będzie wyświetlany
w pasku tytułu. Tu należy zauważyć, że o tym czy u konkretnego użytkownika będzie
wyświetlany pasek tytułu decydują jego preferencje. (Zobacz Konfigurowanie
katalogów wyszukiwania tożsamości.)
● W polu Zmień rozmiar można określić, czy użytkownik zawsze będzie mógł zmieniać
rozmiar ruchomego okna, czy tylko pod warunkiem zachowania jego proporcji, czy też
w ogóle nie będzie mógł zmieniać ustalonego rozmiaru.
● W polu Położenie okna można określić położenie okna względem okna dokumentu,
okna aplikacji, a w przypadku konfiguracji z dwoma monitorami, względem biurka
wirtualnego i biurka podstawowego. Należy określić też szerokość i wysokość
ruchomego okna. Aby dowiedzieć się, jakie są wymiary klipu filmowego (i ewentualnie
zmienić je), należy kliknąć na przycisku Pobierz z multimediów.
● Należy określić czynności wykonywane w sytuacji, gdy okno znajduje się poza ekranem:
odtwarzać klip, nie odtwarzać go, czy przesunąć okno na ekran.

Wymagania systemowe

Zakładka ta pozwala określić minimalne wymagania systemów, w których może być

odtwarzany dany klip multimedialny. Przykładowy wymóg tego typu to minimalna
rozdzielczość ekranu 1024 na 768 pikseli. Opcje typu Odtwórz plik dźwiękowy
z dubbingiem charakteryzują się trzema możliwymi ustawieniami: Żaden, Wyłączony
i Włączony. Wybór ustawienia Żaden powoduje uaktywnienie ustawień określonych w
panelu Multimedia okna dialogowego Preferencje. Aby ustawienia Wyłączony
i Włączony mogły obowiązywać, odpowiadające im preferencje z panelu Multimedia
muszą zezwalać na odtwarzanie interpretacji. Na przykład, jeśli opcja Odtwórz plik
dźwiękowy z dubbingiem jest ustawiona jako Włączony, dana interpretacja klipu będzie
mogła być odtwarzana tylko pod warunkiem zaznaczenia opcji preferencji Odtwórz plik
dźwiękowy z dubbingiem. (Zobacz Określanie preferencji multimedialnych.)

Wymagania odtwarzania

Zakładka ta pozwala określić atrybuty wymagane do tego, aby można było odtwarzać
dany klip multimedialny. Znajdują się na niej opcje ustawiane w innych panelach - tu
trzeba określić, które są wymagane. Załóżmy dla przykładu, że na zakładce Wymagania
odtwarzania ustawiono głośność na 50%, a użytkownik chce zablokować odtwarzanie w
sytuacjach, gdy nie jest możliwe zapewnienie takiego właśnie poziomu. W tym celu
musi zaznaczyć pole Wymagane obok pozycji Głośność.
Określanie preferencji multimedialnych

Użytkownik może określić preferowany odtwarzacz dźwięków i filmów, zdecydować, czy

ma być wyświetlane okno dialogowe Player Finder, a także ustawić opcje ułatwień
dostępu dla osób niedowidzących. Przykładami takich ułatwień są napisy na filmach,
dubbing i dodatkowe wyjaśnienia tekstowe. Użytkownik może zdecydować, czy
podczas odtwarzania filmów, mają one być stosowane. Do dokumentu można dodać
również klipy dźwiękowe i filmy. (Zobacz Umieszczanie w dokumentach plików
multimedialnych.)

Aby zmienić preferencje multimedialne, należy:

1. Wybrać polecenie Edycja > Preferencje (Windows) lub Acrobat > Preferencje (Mac OS), a
następnie zaznaczyć pozycję Multimedia w lewej części okna dialogowego.
2. W menu Preferowany odtwarzacz multimedialny wybrać opcję określającą domyślny
odtwarzacz multimedialny.
3. W obszarze Opcje dostępu zaznaczyć pewne funkcje specjalne (używane podczas
odtwarzania), określić preferowany język (jeśli jest dostępnych wiele języków) i kliknąć
na przycisku OK.

Informacje o ustawianiu preferencji multimediów dla dokumentów zaufanych można

uzyskać w części Określanie poziomu zaufania certyfikatu.
Określanie własności klipów zgodnych z programem Acrobat 5.0

W przypadku klipów zgodnych z programem Acrobat 5.0 nie można zaznaczać szeregu
opcji, które są dostępne tylko w programie Acrobat 6.0 i wersjach nowszych. Klipy
multimedialne zgodne z programem Acrobat 5.0 mogą być odtwarzane w programie
Acrobat 5.0 i wersjach nowszych.

Aby określić własności klipu multimedialnego zgodnego z programem Acrobat 5.0,

należy:

1. Zaznaczyć narzędzie Dźwięk lub narzędzie Film , a następnie kliknąć dwukrotnie

w obszarze odtwarzania.
2. Na zakładce Ogólne w oknie dialogowym Własności wykonać, co następuje:
● Wpisać tytuł klipu w polu Tytuł. Domyślnym tytułem klipu jest nazwa jego pliku. Jeśli

z nazwą tą jest skojarzone pewne zadanie, zmiana tytułu pliku uniemożliwi jego
wykonanie.
● Aby określić inny plik na dysku lokalnym, zaznaczyć opcję Plik lokalny i kliknąć na

przycisku Zmień położenie; aby określić inny plik w Internecie, zaznaczyć opcję URL
i wpisać adres sieciowy w polu Położenie. Kliknąć na przycisku Zamknij.
3. Na zakładce Odtwarzanie wykonać dowolną z następujących czynności:
● Aby u dołu obszaru odtwarzania był wyświetlany pasek umożliwiający kontrolę

odtwarzania, należy zaznaczyć opcję Pokaż kontrolki odtwarzania.

● Aby klip filmowy był odtwarzany w oddzielnym oknie, należy zaznaczyć opcję Użyj

ruchomego okna. Następnie w menu wysuwanym Rozmiar należy określić wymiary

ruchomego okna.
● W menu wysuwanym Odtwarzaj zaznaczyć opcję zadania skojarzonego z klipem

multimedialnym.

Jeśli zaznaczono opcję Powtarzaj i pozostawiono domyślne okno ruchome, klip

multimedialny będzie odtwarzany dotąd, aż użytkownik kliknie klawisz Escape.

4. Na zakładce Wygląd określić wygląd ramki i plakatu obszaru odtwarzania, po czym

kliknąć na przycisku OK:
● Gdy ramka ma być widoczna, należy określić jej szerokość oraz ustawić opcje stylu

i koloru. Aby wokół obszaru odtwarzania nie była wyświetlana ramka, należy ustawić
opcję Szerokość jako Niewidoczna.
● W obszarze Plakat należy określić wygląd obszaru odtwarzania w dokumencie. Aby

zmniejszyć rozmiar pliku (a przy okazji i jakość obrazka), należy zaznaczyć opcję 256
kolorów.
Określanie własności klipów zgodnych z programem Acrobat 6.0

Użytkownik może zmienić wygląd obszaru odtwarzania, określić sposób odtwarzania

(jednokrotny lub ciągły) i ustawić wiele innych opcji. Jedna z zalet korzystania z klipów
zgodnych z programem Acrobat 6, 0 to możliwość skonfigurowania różnych sposobów
ich odtwarzania. Na przykład, pewien klip można skonfigurować tak, aby w przypadku
trudności z odtwarzaniem klipów o wysokiej rozdzielczości lub w przypadku braku
dostępu do odpowiedniego odtwarzacza była odtwarzana inna wersja klipu.

Aby zmienić własności klipu multimedialnego, należy:

1. Zaznaczyć narzędzie Film , narzędzie Dźwięk lub narzędzie Zaznaczanie

obiektu , po czym kliknąć dwukrotnie w obszarze odtwarzania.
2. Przejść do okna dialogowego Własności multimediów, kliknąć na zakładce Ustawienia
i wykonać dowolne z następujących czynności:
● W polu Tytuł adnotacji określić tytuł filmu. Podanie tytułu nie jest równoznaczne ze

wskazaniem pliku do odtwarzania.

● W polu Tekst zastępczy wpisać opis pliku multimedialnego, który może być

odczytywany na głos (np. na żądanie użytkownika niedowidzącego) .

● Aby zmienić ustawienia multimedialne, dotyczące na przykład wyświetlania kontrolek

odtwarzacza i głośności odtwarzania, należy zaznaczyć wersję (interpretację) klipu

i kliknąć na przycisku Edycja interpretacji. Należy ustawić wybrane opcje w oknie
dialogowym Edycja interpretacji, a następnie kliknąć na przycisku OK, aby powrócić do
okna dialogowego Własności multimediów. (Zobacz Ustawienia interpretacji.)
● Aby dodać inne wersje (interpretacje) klipu, na przykład obrazki o małej rozdzielczości,

należy kliknąć na przycisku Dodaj interpretację. (Zobacz Dodawanie i edycja interpretacji

klipów.)
3. Kliknąć na zakładce Wygląd i zaznaczyć opcje określające wygląd obramowania obszaru
odtwarzania. Kliknąć na przycisku Zmień opcje plakatu, aby zmienić plakat wyświetlany
w obszarze odtwarzania.
4. Kliknąć na przycisku Zadania i zdefiniować nowe zadania towarzyszące różnym
zdarzeniom myszy. (Zobacz Definiowanie efektów specjalnych przy użyciu zadań.)
5. Kliknąć na przycisku Zamknij.
Praca z obiektami 3D

Program Adobe Acrobat pozwala wyświetlać i opracowywać wysokiej jakości obiekty

3D - obiekty utworzone za pomocą profesjonalnych aplikacji do projektowania grafiki
trójwymiarowej (takich jak AutoCAD) .

Początkowo obiekty trójwymiarowe mogą być wyświetlane w dwóch wymiarach, czyli

jako obrazki 2D. Po uaktywnieniu trzeciego wymiaru ukazuje się pasek narzędzi 3D, który
zawiera szereg użytecznych narzędzi. Dostęp do nich zapewnia także menu
kontekstowe, które ukazuje się po przejściu do obszaru roboczego 3D i kliknięciu z
wciśniętym prawym przyciskiem myszy (Windows) lub klawiszem Control (Mac OS).

Aby poruszać się w przestrzeni 3D, należy:

Zaznaczyć narzędzie na pasku narzędzi 3D i rozpocząć pracę w obszarze roboczym:

Uwaga: Jeśli pasek narzędzi 3D nie jest wyświetlany, należy uaktywnić trzeci wymiar,
klikając wewnątrz obszaru roboczego 3D (przy zaznaczonym narzędziu Rączka).

● Narzędzie Obróć pozwala "krążyć" wokół obiektów 3D, to znaczy patrzeć na nie z tej
samej odległości, lecz pod różnymi kątami. Aby zwiększyć odległość, należy wcisnąć
klawisz Shift.
● Narzędzie Nawigacja pozwala określić kierunek zbliżania się lub oddalania się od
obiektów 3D. Aby pochylić widok, należy wcisnąć klawisz Ctrl (Windows) lub Command
(Mac OS). Aby przesunąć widok, należy wcisnąć klawisz Shift.
● Narzędzie Powiększenie pozwala przybliżyć lub oddalić (powiększyć lub zmniejszyć)
obiekty 3D.
● Narzędzie Panorama pozwala przesuwać obiekty 3D w górę, w dół i na boki.
Dodawanie obiektów 3D

Program Adobe Acrobat 7.0 Professional zawiera narzędzie 3D, które pozwala osadzać
pliki 3D (pliki obrazków trójwymiarowych) w dokumentach PDF. Do osadzonego pliku
3D można dołączyć plik z kodem JavaScript, który będzie zapewniał dodatkowe funkcje
obsługi obiektów 3D (np. niestandardowe polecenia, menu, narzędzia i efekty
animacyjne) ; można też określić specjalny plakat, który będzie reprezentował obrazek
3D przed uaktywnieniem przestrzeni 3D. Jeśli zdefiniowane w pliku 3D obiekty są słabo
oświetlone, program Acrobat automatycznie uaktywni funkcję oświetlenia.

Po osadzeniu pliku 3D można przystąpić do zaprojektowania środowiska pracy z

obiektami 3D. A tu do typowych czynności należą: dostosowanie do swoich potrzeb
obszaru roboczego 3D, ewentualna zmiana sposobu wyświetlania paska narzędzi 3D i
obiektów 3D, utworzenie widoku początkowego. Jeśli chodzi o widok początkowy, to
można utworzyć nowy widok lub skorzystać z widoku zapisanego w pliku 3D. Warto też
utworzyć dodatkowe widoki ułatwiające przeglądanie i wyświetlanie zawartości pliku
3D. Lista widoków jest dostępna w menu Widoki na pasku narzędzi 3D. Utworzone
widoki 3D można skojarzyć z pewnymi zakładkami lub łączami - służy do tego zadanie
przejdź do widoku 3D.

Aby dodać plik 3D, należy:

1. Zaznaczyć narzędzie 3D, wybierając polecenie Narzędzia > Zaawansowana edycja >
Narzędzie 3D.
2. Metodą przeciągania utworzyć na stronie obszar roboczy dla pliku 3D.
3. W oknie dialogowym Dodaj obiekty 3D kliknąć na przycisku Przeglądaj, po czym
odszukać i wybrać plik 3D.
4. (Opcjonalnie) Aby dołączyć do pliku 3D plik z kodem JavaScript, należy kliknąć na
przycisku Przeglądaj, odszukać ten plik i zaznaczyć go. Jeśli odpowiedni plik z kodem
JavaScript ma taką samą nazwę jak plik 3D, jest on pobierany automatycznie, tuż po
zaznaczeniu pliku 3D.
5. Za pomocą opcji Ustawienia plakatu określić sposób wyświetlania zawartości pliku 3D
przed jego uaktywnieniem, a następnie kliknąć na przycisku OK:
● Ustawienie Utwórz plakat z widoku domyślnego powoduje, że plakat jest generowany

na podstawie domyślnego widoku pliku 3D.

● Ustawienie Utwórz plakat z pliku pozwala określić plik obrazka (BMP, JPG, PDF)

definiującego plakat.

Aby przesunąć, usunąć, powiększyć lub zmniejszyć obszar roboczy 3D, należy:

1. Wybrać polecenie Narzędzia > Zaawansowana edycja > Narzędzie Zaznaczanie

obiektów.
2. Zaznaczyć obszar roboczy 3D.
3. Wykonać jedną z następujących czynności:
● Przesunąć obszar roboczy, przeciągając jego ikonę w nowe miejsce.

● Usunąć obszar roboczy, zaznaczając go i wciskając klawisz Backspace lub Delete.

● Zmienić wymiary obszaru roboczego, przeciągając jeden z jego punktów narożnych.

Wymiary obiektów 3D zostaną dostosowane do nowych wymiarów obszaru roboczego.

Aby zmienić własności pliku 3D, należy:

1. Uaktywnić narzędzie Zaznaczanie obiektów, kliknąć w obszarze roboczym 3D z

wciśniętym prawym przyciskiem myszy (Windows) lub klawiszem Control (Mac OS), po
czym wybrać polecenie Własności.
2. W oknie dialogowym Własności określić dowolne spośród następujących własności:
● Własność Włącz pasek narzędzi 3D odpowiada za uaktywnienie paska narzędzi 3D i jego

ustawienie domyślne.
● Własność Aktywacja i Dezaktywacja pozwala określić warunki uaktywniania obiektów

3D.
● Własność Edytuj zawartość pozwala zmienić osadzony plik 3D, dołączony plik JavaScript

lub obrazek plakatu.

Aby utworzyć nowy widok, należy:

1. Zaznaczyć narzędzie Rączka.

2. Za pomocą narzędzi z paska narzędzi 3D przejść do wybranego miejsca.
3. W pasku narzędzi 3D wybrać polecenie Widoki > Zarządzaj widokami.
4. W oknie dialogowym Zarządzaj widokami kliknąć na przycisku Nowy widok.
5. (Opcjonalnie) Zaznaczyć widok, po czym wykonać dowolne spośród następujących
czynności:
● Kliknąć na przycisku Przesuń w górę lub Przesuń w dół, aby przesunąć zaznaczony
widok w kierunku początku lub końca listy.
● Kliknąć na przycisku Użyj jako domyślnego, aby określić widok, który będzie wyświetlany
po uaktywnieniu obiektów 3D.

Aby dodać widok 3D do zakładki lub łącza, należy:

1. Wcisnąć prawy przycisk myszy (Windows) lub klawisz Control (Mac OS), kliknąć na
zakładce lub łączu, po czym wybrać polecenie Własności.
2. Kliknąć na zakładce Zadania.
3. Z menu Wybierz zadanie wybrać polecenie przejdź do widoku 3D, po czym kliknąć na
przycisku Dodaj.
4. W oknie dialogowym Wybierz widok 3D wybrać pożądany widok, kliknąć na przycisku
OK, a następnie na przycisku Zamknij.
Korzystanie z funkcji Zadania obrazka

Plug-in Zadania obrazka jest przeznaczony specjalnie do wyodrębniania obrazków JPEG

z plików Adobe PDF, które zostały utworzone w programie Adobe Photoshop® Album,
Adobe Photoshop® Elements 2.0 lub Adobe Acrobat (utworzone na podstawie
źródłowych plików JPEG). Plug-in ten pozwala eksportować takie obrazki, zapisywać je
na komputerze, a następnie edytować za pomocą programu Photoshop lub Photoshop
Elements. Obrazki mogą być również drukowane: albo lokalnie - z wykorzystaniem
standardowych układów i rozmiarów zdjęć, albo zewnętrznie - przez wyspecjalizowaną
firmę, która przyjmuje zlecenia drukowania online i odsyła gotowe wydruki pocztą.

Uwaga: Plug-in Zadania obrazka nie obsługuje plików PDF w formacie JPEG, które
utworzono w innych aplikacjach, a także skompresowanych plików Adobe PDF (z
rozszerzeniem zip), które utworzono w programie Photoshop Elements 2.0.

Tematy powiązne:

Otwieranie strony Zadania obrazka

Eksportowanie obrazków
Edycja obrazków
Udostępnianie obrazków i elektroniczne zamawianie wydruków (tylko w systemie Windows)
Drukowanie obrazków i projektów na drukarce lokalnej
Otwieranie strony Zadania obrazka

Za każdym razem, gdy jest otwierany plik Adobe PDF przygotowany do korzystania
z plug-inu Zadania obrazka, na pasku zadań są uaktywniane funkcje tego plug-inu. Gdy
w oknie Porady jest otwierana strona Zadania obrazka, stają się dostępne na niej łącza
do głównych funkcji tego plug-inu.

Aby otworzyć stronę Zadania obrazka w oknie Porady, należy:

Wykonać jedną z następujących czynności:

● Wybrać polecenie Pomoc > Porady > Zadania obrazka.

● Przejść na pasek narzędzi i kliknąć na przycisku Zadania obrazka .
● Z menu wysuwanego Zadania obrazka na pasku narzędzi wybrać polecenie Porady:
Zadania obrazka.

Uwaga: Przycisk Zadania obrazka jest dostępny, jeśli bieżący dokument jest
uaktywniony do współpracy z plug-inem Zadania obrazka.

Strona Zadania obrazka w oknie Porady i menu Zadania obrazka (Windows)

Eksportowanie obrazków

Funkcja eksportowania plug-inu Zadania obrazka pozwala zapisać na komputerze

lokalnym dowolną liczbę obrazków z pliku Adobe PDF. Pozwala też eksportować obrazki
do formatu pokazu slajdów.

Aby wyeksportować obrazki, należy:

1. Z menu Zadania obrazka - wysuwanego na pasku narzędzi - wybrać polecenie Eksportuj

obrazki .
2. W oknie dialogowym Eksportuj obrazki zaznaczyć obrazki do wyeksportowania lub
kliknąć na przycisku Zaznacz wszystkie.
3. Aby zmienić miejsce zapisania obrazków, kliknąć na przycisku Zmień, wybrać nowe
miejsce i kliknąć na przycisku OK.
4. W sekcji Nazwy plików wykonać jedną z następujących czynności
● Zaznaczyć opcję Oryginalne nazwy, aby obrazki zostały zapisane pod oryginalnymi
nazwami.
● Zaznaczyć opcję Ogólna nazwa bazowa i wprowadzić nazwę, która ma być wspólna dla
wszystkich obrazków. Każdy zapisywany obrazek otrzyma tę właśnie nazwę
z dołączonym numerem kolejnym. Na przykład, gdy ktoś zdecyduje się na
wyeksportowanie trzech obrazków i wybierze ich nazwę bazową "Obrazek", obrazki
zostaną zapisane w plikach o nazwach Obrazek1. jpg, Obrazek2. jpg i Obrazek3. jpg.
5. Kliknąć na przycisku Eksportuj.

Aby wyeksportować obrazki do formatu pokazu slajdów, należy:

1. Z menu Zadania obrazka - wysuwanego na pasku narzędzi - wybrać polecenie Eksportuj

do pokazu slajdów .
2. W oknie dialogowym Eksportuj do pokazu slajdów zaznaczyć obrazki, które będą
składały się na pokaz slajdów, lub kliknąć na przycisku Zaznacz wszystkie.
3. Określić preferencje pokazu slajdów (dotyczące czasu wyświetlania slajdu, przejść
między slajdami i oprawy muzycznej), po czym kliknąć na przycisku Eksportuj.
4. Określić nazwę pokazu, wybrać miejsce jego zapisania i kliknąć na przycisku Zapisz.
Edycja obrazków

Do edycji obrazków wyeksportowanych na komputer lokalny można użyć programu

Adobe Photoshop, Photoshop Elements lub innego edytora obrazków.

Wykonanie polecenia Eksportuj i edytuj obrazki powoduje wyeksportowanie obrazków,

zapisanie ich i automatyczne otwarcie w aplikacji do edycji.

Uwaga: Gdy obrazki zostaną wyeksportowane z pliku Adobe PDF, a następnie poddane
edycji w aplikacji graficznej, wprowadzane zmiany nie będą miały żadnego wpływu na
plik PDF zawierający oryginalne obrazki.

Aby wyeksportować obrazki i dokonać ich edycji, należy:

1. Z menu Zadania obrazka - wysuwanego na pasku narzędzi - wybrać polecenie Eksport i

edycja obrazków .
2. W oknie dialogowym Eksport i edycja obrazków zaznaczyć obrazki do edycji lub kliknąć
na przycisku Zaznacz wszystkie.
3. Aby zmienić miejsce zapisania obrazków, kliknąć na przycisku Zmień, wybrać nowe
miejsce i kliknąć na przycisku OK.
4. W sekcji Nazwy plików wykonać jedną z następujących czynności
● Zaznaczyć opcję Oryginalne nazwy, aby obrazki zostały zapisane pod oryginalnymi
nazwami.
● Zaznaczyć opcję Ogólna nazwa bazowa i wprowadzić nazwę, która ma być wspólna dla
wszystkich obrazków. Każdy zapisywany obrazek otrzyma tę właśnie nazwę z
dołączonym numerem kolejnym. Na przykład, gdy ktoś zdecyduje się na
wyeksportowanie trzech obrazków i wybierze ich nazwę bazową "Obrazek", obrazki
zostaną zapisane w plikach o nazwach Obrazek1. jpg, Obrazek2. jpg i Obrazek3. jpg.
5. Zaznaczyć aplikację, w której będą edytowane obrazki. Aby zmienić tę aplikację, należy
kliknąć na przycisku Zmień, odszukać nową aplikację i kliknąć na przycisku Otwórz.
6. Kliknąć na przycisku Edycja. Aplikacja edycyjna zostanie otwarta, a w niej wszystkie
zaznaczone obrazki. Każdy z nich można będzie edytować i zapisywać oddzielnie.
Udostępnianie obrazków i elektroniczne zamawianie wydruków
(tylko w systemie Windows)

Funkcja usług online pozwala wysyłać obrazki do firm specjalizujących się w

profesjonalnych wydrukach; obrazki są wysyłane za pośrednictwem Internetu, a wydruki
zwracane zwykłą pocztą. Funkcja pozwala też udostępniać swoje obrazki innym
użytkownikom Internetu. Wysyłane lub udostępniane pliki obrazków mogą mieć format
Adobe PDF lub wchodzić w skład projektów Adobe PDF. (Projekt PDF jest to specjalny,
bogaty w grafikę plik Adobe PDF. Typowe projekty to kalendarze i albumy fotograficzne.
Tworzy się je w programie Photoshop Elements 2.0 lub Photoshop Album 1.0, przy
użyciu specjalnych szablonów.) Wybór szablonu, na podstawie którego utworzono dany
projekt, zależy od dostępnego w danej chwili usługodawcy internetowego.

Gdy użytkownik wczyta plik przeznaczony do wydruku online lub udostępnienia, może
obejrzeć go, zmienić niezbędne opcje i zakończyć proces zamawiania wydruku (lub
udostępniania) w witrynie internetowej wybranego usługodawcy. Ponieważ lista firm
przyjmujących zlecenia wydruków online jest stale uaktualniana, należy sprawdzać
okresowo jej zawartość.

Aby zlecić wydruk pliku lub projektu online, należy:

1. Z menu Zadania obrazka - wysuwanego na pasku narzędzi - wybrać polecenie Zamów

obrazki online lub Zamów projekt online .

Uwaga: Przy pierwszej próbie skorzystania z usługi online jest wyświetlana Umowa
licencyjna użytkownika. Aby kontynuować, należy kliknąć na przycisku Zgadzam się.

2. Kliknąć na przycisk Dalej.

3. Wybrać jedną z usług dostępnych na liście Kreatora usług online i postępować zgodnie
z instrukcjami wyświetlanymi na ekranie. W razie problemów można skorzystać z
serwisu lub systemu Pomocy usługodawcy.

Okno dialogowe Usługi online (Windows)

Drukowanie obrazków i projektów na drukarce lokalnej

Wydrukowanie obrazków z pliku Adobe PDF na drukarce lokalnej wymaga wykonania kilku zaledwie czynności.
Opcje drukowania, np. dotyczące liczby obrazków i ich rozmiarów, ustawia się w oknie dialogowym Drukuj.

Okno dialogowe Drukuj obrazki

Aby wydrukować obrazki, należy:

1. Z menu Zadania obrazka - wysuwanego na pasku narzędzi - wybrać polecenie Drukuj obrazki .
2. W oknie dialogowym Wybierz obrazki zaznaczyć obrazki do wydrukowania lub kliknąć na przycisku Zaznacz wszystkie.
3. Kliknąć na przycisku Dalej.
4. Zaznaczyć dowolne z poniższych opcji i kliknąć na przycisku Dalej.
● Zaznaczyć opcję Rozmiar wydruku, aby określić rozmiar wydrukowanych obrazków. Jeśli jest zaznaczona opcja Pakiet
obrazków, należy kliknąć na przycisku Rozmiar układu, po czym określić rozmiar papieru i układu. Aby zmienić rozmiar
papieru dla wszystkich pozostałych opcji, należy kliknąć na przycisku Zmień ustawienia w obszarze Ustawienia
drukarki.
● Aby określić rozmiar drukowanej strony, zaznaczyć opcję Rozmiar układu.
● Zaznaczyć opcję Drukuj jeden obrazek na stronie, aby na stronach były drukowane pojedyncze obrazki.
● Zaznaczyć opcję Przytnij i obróć, aby dopasować, jeśli obrazek ma całkowicie wypełniać stronę o danym rozmiarze.
Zaznaczenie tej opcji pozwala wyeliminować efekt białego obramowania obrazka, który może powstać w wyniku
różnicy między rozmiarem obrazka i wybranym rozmiarem druku.
● Aby określić, ile razy ma być wydrukowany każdy obrazek, wpisać liczbę w polu Użyj każdego obrazka (#) razy.

Uwaga: Zmiany wprowadzone w oknie dialogowym Drukuj obrazki są stosowane do wszystkich zaznaczonych
obrazków.

5. Ustawić potrzebne opcje w oknie dialogowym Drukuj, a następnie kliknąć na przycisku OK. (Zobacz Drukowanie
dokumentów Adobe PDF.)

Uwaga: Jeśli określony układ wydruku jest tak duży, że nie mieści się na papierze, program zasugeruje wybór innej
opcji.
Tworzenie pokazów slajdów za pomocą programu Photoshop
Album Starter Edition

Darmowy program Adobe Photoshop Album 2.0 Starter Edition zawiera wszystkie
podstawowe funkcje programu Photoshop Album 2.0. Program ten maksymalnie
ułatwia wyszukiwanie, poprawianie i udostępnianie fotografii cyfrowych. Niezbędne
poprawki są wprowadzane automatycznie - wymagają kilku zaledwie czynności
użytkownika. Zdjęcia mogą zostać zapisane w postaci pokazu slajdów i w tej postaci
rozesłane do rodziny czy znajomych.

Jeśli na komputerze użytkownika jest już zainstalowany program Photoshop

Album 1.0 lub Photoshop Album 1.0 Starter Edition, to program Photoshop Album 2.0
Starter Edition automatycznie tworzy kopię istniejącego katalogu zdjęć. Program
Photoshop Album 2.0 Starter Edition jest dostępny jako uaktualnienie; można go
zainstalować, wybierając polecenie Pomoc > sprawdź teraz uaktualnienia.

Więcej informacji o korzystaniu z programu Photoshop Album 2.0 Starter Edition można
uzyskać w jego systemie Pomocy.
WYSZUKIWANIE I SKOROWIDZ

Przeszukiwanie dokumentów Adobe PDF

Przeszukiwanie dokumentów Adobe PDF

Acrobat dysponuje kilkoma metodami odnajdywania szukanych elementów:

● Przeszukiwanie dokumentów PDF lub skorowidza PDF umożliwia odnajdywanie

wyrazów lub plików PDF spełniających określone wymagania. W dokumentach PDF
można wyszukiwać wyrazów umieszczonych w tekście, na warstwach, w polach
tekstowych, podpisach elektronicznych, zakładkach, załącznikach, atrybutach
dokumentów, własnych atrybutach dokumentów, matadanych, danych obiektów
i znacznikach struktur posiadających skorowidz. (Zobacz Wyszukiwanie wyrazów w
dokumentach Adobe PDF.)
● Szybkie wyszukiwanie i zarządzanie plikami PDF oraz uruchamianie typowych czynności
w oknie Organizator. Okno Organizator umożliwia wyszukiwanie plików PDF w hierarchii
obowiązującej na danym dysku twardym, w internecie lub sieci lokalnej na podstawie
określonych Ulubionych miejsc, przy pomocy Kolekcji utworzonych dla plików PDF oraz
na podstawie historii otwieranych plików PDF. Odnalezione pliki PDF mogą być później
otwierane, drukowane, wysyłane pocztą elektroniczną, wysyłane do przeglądu lub
łączone w jeden plik PDF. (Zobacz Używanie okna Organizatora.)
● Utworzenie skorowidza PDF z funkcją Katalog umożliwia szybkie przeszukiwanie wielu
dokumentów PDF. Skorowidz PDF może zawierać tekst dokumentu oraz komentarze,
zakładki, pola formularzy, znaczniki i metadane. (Zobacz O używaniu Katalogu do
tworzenia skorowidza dla dokumentów Adobe PDF.)
Wyszukiwanie tekstu w dokumentach Adobe PDF

O wyszukiwaniu tekstu
Wyszukiwanie wyrazów w dokumentach Adobe PDF
Przeszukiwanie wielu dokumentów Adobe PDF
Określanie preferencji wyszukiwania
O wyszukiwaniu tekstu

Wyszukiwanie może dotyczyć określonych wyrazów w tekście otwartego dokumentu

Adobe PDF, zestawu dokumentów PDF w określonym miejscu, plików PDF w internecie
lub katalogu zindeksowanych dokumentów PDF. W dokumentach PDF można
wyszukiwać wyrazów umieszczonych w tekście, na warstwach, w polach tekstowych,
podpisach elektronicznych, zakładkach, załącznikach, atrybutach dokumentów,
własnych atrybutach dokumentów, matadanych XMP, danych obiektów, znacznikach
struktur posiadających skorowidz i metadanych obrazków XIF (rozszerzony format
obrazków). Kilka z tych elementów jest przeszukiwanych domyślnie, podczas gdy inne
wymagają wybrania określonej opcji lub określonego narzędzia do szukania.
(Zobacz Wyszukiwanie wyrazów w dokumentach Adobe PDF.)
Wyszukiwanie wyrazów w dokumentach Adobe PDF

Pasek narzędziowy Znajdź i okno Wyszukiwanie w PDF służą do odnajdywania wyrazów

lub części wyrazów w aktywnym dokumencie Adobe PDF. Pasek narzędziowy Znajdź
zawiera zestaw podstawowych opcji wyszukiwania tekstu w bieżącym dokumencie PDF;
okno Wyszukiwanie w PDF przeszukuje więcej obszarów dokumentu PDF niż pasek
Znajdź, zawiera opcje zaawansowane i umożliwia szukanie tekstu w kilku dokumentach,
skorowidzu plików PDF oraz plików PDF w internecie (patrz Przeszukiwanie
dokumentów Adobe PDF w Internecie).

Domyślnie, pasek narzędzi Znajdź i okno Wyszukiwanie w PDF przeszukują tekst,

warstwy, pola formularzy i podpisy elektroniczne w dokumencie PDF i obie funkcje
umożliwiają dołączenie zakładek i komentarzy do obszarów przeszukiwanych
Domyślnie, okno Wyszukiwanie w PDF przeszukuje również dane obiektów i metadane
obrazków XIF (rozszerzony format obrazków), przeszukuje domyślnie atrybuty
dokumentu i metadane XMP, ale tylko przy przeszukiwaniu kilku dokumentów PDF lub
skorowidza PDF oraz przeszukuje struktury z zakładkami posiadające strukturę, ale tylko
przy przeszukiwaniu skorowidza PDF. Oprócz tego, opcje okna Wyszukiwanie w PDF
umożliwiają także dołączenie załączników do obszaru przeszukiwanego.

Uwaga: Dokumenty Adobe PDF mogą składać się z wielu warstw. Jeśli wyniki szukania
zawierają elementy umieszczone na ukrytej warstwie, to zaznaczenie tych elementów
jest związane z wyświetleniem komunikatu o możliwości wyświetlenia takiej warstwy.

Jeśli częściej używany jest pasek Znajdź, to można go dołączyć do paska

narzędziowego Acrobata i udostępnić dla dalszych operacji. (Zobacz Dostosowywanie
obszaru roboczego do swoich potrzeb.) Jeśli częściej używane są zaawansowane opcje
wyszukiwania dostępne w oknie Wyszukiwanie w PDF, to można określić preferencje
Wyszukiwania tak, by okno było wyświetlane domyślnie. (Zobacz Określanie preferencji
wyszukiwania.)

Opcje w menu Opcje znajdowania rozszerzają lub zawężają zakres szukania.

Aby uruchomić wyszukiwanie wyrazów przy pomocy paska narzędziowego Znajdź,

należy:

1. Otworzyć dokument PDF.

2. Aby wyświetlić pasek narzędzi Znajdź, należy kliknąć z wciśniętym prawym przyciskiem
myszy (Windows) lub klawiszem Ctrl (Mac OS) w obszarze paska narzędzi, a następnie
wybrać polecenie Znajdź.
3. W polu tekstowym Znajdź, wpisać szukany wyraz, wyrazy lub części wyrazów.
4. Wybrać określone opcje z menu Opcje znajdowania. (Zobacz Szukanie, opcje.)
5. Aby wyświetlić każdy ze znalezionych elementów, należy kliknąć na przyciskach Znajdź
poprzedni lub Znajdź następny , umożliwiających poruszanie się po dokumencie.

Aby uruchomić dodatkowe opcje szukania dla funkcji Wyszukiwanie w PDF, należy
wybrać opcję Otwórz pełne wyszukiwanie programu Acrobat z menu Opcje
znajdowania, w pasku narzędziowym Znajdź.

Aby uruchomić wyszukiwanie wyrazów w dokumencie PDF przy pomocy opcji okna
Wyszukiwanie w PDF, należy:

1. Otworzyć dokument PDF.

2. Kliknąć na przycisku Szukaj , w pasku narzędziowym Plik.
3. Aby uruchomić opcję wyszukiwania zaawansowanego, należy kliknąć na opcji
Zaawansowane opcje wyszukiwania. (Zobacz Szukanie zaawansowane, opcje.)

Istnieje możliwość ustawienia otwierania Zaawansowanego szukania zamiast

Podstawowego szukania, po kliknięciu na opcji Szukaj. Zobacz Określanie preferencji
wyszukiwania.

4. Wpisać wyraz, wyrazy lub fragment wyrazu do wyszukania.

5. Określić opcje. (Zobacz Szukanie, opcje i Szukanie zaawansowane, opcje.)
6. Kliknąć na przycisku Szukaj. Wyszukane przykłady są wyświetlane zgodnie z kolejnością
występowania na stronach, i w niektórych przypadkach występują z kilkoma wyrazami
kontekstu. Każdy rezultat jest wyświetlany z ikoną określającą rodzaj odnalezionego
przypadku. ikona Rezultaty zakładki , ikona Rezultaty komentarza , ikona Rezulataty
warstwy lub ikona Rezultaty załącznika Wszystkie obszary objęte szukaniem są
wyświetlane pod ikoną Wyniki wyszukiwania .
7. Aby wyświetlić stronę, na której znajduje się odszukany element, należy kliknąć na nim
na liście Wyniki. Wynik szukania jest podświetlony. Wybrać polecenie Edycja > Wyniki
szukania > Następny lub Edycja > Wyniki szukania > Poprzedni albo użyć przycisku
Wstecz i przycisku Dalej , umieszczonego w górnej części okna Wyszukiwanie
w PDF do przechodzenia do przodu i do tyłu po panelach szukania.

Uwaga: Podczas wyszukiwania, użytkownik może kliknąć na wyniku szukania lub użyć
skrótów klawiaturowych do poruszania się po wynikach szukania bez przerywania
operacji. (Zobacz Klawisze do ogólnej nawigacji.) Kliknięcie na przycisku Stop pod
paskiem postępu szukania anuluje dalsze szukanie i ogranicza liczbę odszukanych
wyników do już odnalezionych. Czynność ta nie powoduje zamknięcia panelu
Wyszukiwanie w PDF, ani usunięcia listy wyników. Aby wyświetlić inne rezultaty, należy
uruchomić nowe szukanie.

Tematy powiązne:

Szukanie, opcje
Szukanie zaawansowane, opcje
Zamykanie okna Wyszukiwanie w PDF
Szukanie, opcje

W pasku Znajdź znajdują się opcje szukania, umieszczone w menu Opcje szukania.
W oknie Wyszukiwanie w PDF znajdują się opcje podstawowego i zaawansowanego
trybu szukania:

● Opcja Tylko całe wyrazy powoduje, że są wyszukiwane tylko te całe wyrazy, które
wpisano w polu tekstowym. Na przykład, jeśli użytkownik wpisze w polu wyraz styk, nie
zostaną odnalezione ani wyraz ty, ani wyraz styka.
● Opcja Uwzględniaj wielkość liter powoduje, że podczas wyszukiwania są rozróżniane
wielkie i małe litery. Na przykład, jeśli użytkownik wpisze w polu wyraz Styk, nie zostaną
odnalezione ani wyraz styk, ani wyraz STYK.
● Opcja Dołącz zakładki uruchamia szukanie w zakładkach i dokumencie.
● Opcja Dołącz komentarze uruchamia szukanie w komentarzach i dokumencie.
Szczegóły dotyczące szukania określonego tekstu w komentarzach znajdują się w części
Wyszukiwanie komentarzy.

Uwaga: Okno Wyszukiwanie w PDF uruchamia domyślnie szukanie we wszystkich

obszarach przeszukiwanych przez pasek narzędziowy Znajdź i innych.
(Zobacz Wyszukiwanie wyrazów w dokumentach Adobe PDF.)
Szukanie zaawansowane, opcje

Opcje zaawansowanego szukania w oknie Wyszukiwanie w PDF może rozszerzyć lub

zawęzić wyniki szukania. Aby wyświetlić opcje Szukania zaawansowanego, należy
kliknąć na Zaawansowanych opcjach wyszukiwania, w dolnej części okna Wyszukiwanie
w PDF podczas wyświetlania Podstawowych opcji wyszukiwania.

Uwaga: Opcje Tylko całe wyrazy, Uwzględniaj wielkość liter, Dołącz zakładki i Dołącz
komentarze są także dostępne w oknie w podstawowym trybie szukania. Więcej
informacji na temat tych opcji można znaleźć w części Szukanie, opcje.

Menu Zwróć wyniki zawierające umożliwia ograniczenie wyników szukania stosownie

do wybranych opcji:

● Opcja Znajdź dokładny wyraz lub wyrażenie powoduje wyszukiwanie całego ciągu
znaków, przy czym musi być zachowana dokładna kolejność znaków i spacji. Na
przykład, jeśli zostanie wpisane wyrażenie do wyszukania Adobe Acrobat, wyniki
wyszukiwania będą zawierać tylko wystąpienia tego wyrażenia, tj. Adobe Acrobat
(obydwa wyrazy, w podanej kolejności, oddzielone jedną spacją) .
● Opcja Znajdź któryś z wyrazów szuka przykładów wystąpienia chociaż jednego
z wpisanych wyrazów. Na przykład, jeśli zostaną wpisane słowa z każdego, wyniki
wyszukiwania będą zawierać wszystkie wystąpienia jednego lub obu wpisanych
wyrazów: z, każdego, z każdego, lub każdego z.
● Opcja Znajdź wszystkie wyrazy szuka przykładów wystąpienia wszystkich szukanych
wyrazów, ale niekoniecznie w podanej kolejności. Na przykład, jeśli zostaną wpisane
słowa z każdego, wyniki wyszukiwania będą zawierać wszystkie wystąpienia fraz
z każdego oraz każdego z. Opcja ta jest dostępna tylko w przypadku przeszukiwania
wielu dokumentów lub plików opatrzonych skorowidzem.
● Opcja daje możliwość wyszukiwania wyrazów i wyrażeń połączonych operatorami
Boole'a (logicznymi). Opcja ta jest dostępna tylko w przypadku wyszukiwania wyrazów
w plikach o określonej lokalizacji, nie jest dostępna przy przeszukiwaniu pojedynczych
dokumentów. (Zobacz Przeszukiwanie wielu dokumentów z wykorzystaniem zapytań
Boole'a.)

Menu Zajrzyj umożliwia ograniczenie szukania do dokumentu bieżącego, skorowidza

lub określonego miejsca na komputerze. Jeśli przeszukiwany jest skorowidz lub
określone miejsce na komputerze, w polu Użyj tych dodatkowych kryteriów pojawiają
się dodatkowe opcje. (Informacje na temat tych dodatkowych funkcji znajdują się
w części Korzystanie z zaawansowanych opcji przeszukiwania wielu dokumentów.)

Opcje w części Użyj tych dodatkowych kryteriów ograniczają parametry szukania

stosownie do wprowadzonych danych. Wyniki zawierają tylko te przykłady, które
odpowiadają wszystkim podanym kryteriom. Na przykład, jeśli użytkownik wybierze
opcje Tylko całe wyrazy i Uwzględniaj wielkość liter, a następnie wpisze do wyszukania
wyraz Kolor, wyniki wyszukiwania nie będą zawierać wystąpień wyrazów kolor lub
Kolory.

● Opcja Trafność zwraca dokumenty zawierające dwa lub więcej szukanych wyrazów
i takie, w których zakres wyrazów pomiędzy szukanymi jest mniejszy niż wartość podana
w preferencjach Wyszukiwanie. Na przykład, jeśli szukane są wyrazy drukarka Adobe, a
preferencja Trafność została określona jako 900, to program znajdzie wszystkie przypadki
występowania wyrazów drukarka i Adobe, ale liczba wyrazów pomiędzy nimi nie może
przekraczać 900. Opcja jest dostępna tylko przy przeszukiwaniu kilku dokumentów lub
plików z definicją skorowidza oraz przy zaznaczeniu opcji Znajdź wszystkie wyrazy.
● Opcja Rdzeń wyrazu powoduje, że są wyszukiwane wyrazy zawierające część (rdzeń)
podanego wyrazu. Opcja ta stosuje się do pojedynczych wyrazów oraz fraz (gdy
wyszukiwanie jest prowadzone w bieżącym dokumencie PDF, folderze wyszukiwania
lub skorowidzu programu Acrobat). Na przykład, w języku angielskim opisywana opcja
pozwala wyszukiwać wystąpienia wyrazów zawierających rdzeń wyrazów kończących
się na ing, ed, x, ion itd. (ale nie na er). Opcja ta nie jest dostępna podczas wyszukiwania
wyrażeń w skorowidzach utworzonych za pomocą programu Acrobat 5. 0 i jego
wcześniejszych wersji. W wyszukiwaniach rdzeni nie można używać symboli
wieloznacznych (*, ? ).
● Opcja Wyszukiwanie w załącznikach uruchamia przeszukiwanie wszystkich plików PDF
dołączonych do bieżącego dokumentu PDF. (Informacje na temat przeszukiwania
załączników przy pomocy zakładki Załączniki, znajdują się w części Przeszukiwanie
załączników.)
Zamykanie okna Wyszukiwanie w PDF

Istnieje kilka metod zamykania okna Wyszukiwanie w PDF:

● (Tylko w systemie Windows) Kliknąć na przycisku Ukryj, w górnej części okna

Wyszukiwanie w PDF. Panel dokumentu powróci do widoku powiększonego. Jeśli
użytkownik zamknął panel Wyszukiwanie w PDF omyłkowo, może po prostu otworzyć
go ponownie i wyświetlić ostatnie wyniki wyszukiwania.
● Kliknąć na przycisku Gotowe, w dolnej części panelu Wyszukiwanie w PDF. Widok okna
Porady wraca do postaci sprzed kliknięcia na Szukaj.
● Jeśli przed rozpoczęciem wyszukiwania była otwarta strona Porady, można klikać na
przycisku Wstecz aż do momentu jej ponownego ukazania się.

Jeśli podczas przeglądania wyników wyszukiwania użytkownik zamknął

omyłkowo panel wyszukiwania, może ponownie kliknąć na przycisku Szukaj i
ponownie wyświetlić wyniki. Może także wybrać polecenie Edycja > Wyniki
wyszukiwania > Następny wynik lub Edycja > Wyniki wyszukiwania > Poprzedni wynik.
Do czasu rozpoczęcia kolejnego wyszukiwania lub zamknięcia programu Acrobat na
ekranie są wyświetlane ostatnie wyniki szukania.
Przeszukiwanie wielu dokumentów Adobe PDF

Panel Wyszukiwanie w PDF umożliwia wyszukiwanie wyrazów w plikach Adobe PDF

o określonej lokalizacji na twardym dysku lub w sieci, w przygotowanych plikach
skorowidzów oraz w plikach Adobe PDF w Internecie.

Tematy powiązne:

Przeszukiwanie wszystkich plików Adobe PDF w określonym miejscu

Korzystanie z zaawansowanych opcji przeszukiwania wielu dokumentów
Udoskonalanie wyników przeszukiwania wielu dokumentów
Przeszukiwanie skorowidzów Adobe PDF
Przeszukiwanie wielu dokumentów z wykorzystaniem zapytań Boole'a
Przeszukiwanie dokumentów Adobe PDF w Internecie
Przeszukiwanie wszystkich plików Adobe PDF w określonym
miejscu

Użytkownik ma możliwość przeszukiwania plików Adobe PDF, które są zapisane w

określonym miejscu, na przykład w określonym folderze na twardym dysku lub w sieci
lokalnej. Przeszukiwane pliki nie muszą być otwarte.

Uwaga: Jeśli dokumenty są zaszyfrowane (a więc zabezpieczone), nie można

przeszukiwać ich w ramach przeszukiwania wielu dokumentów. Dokumenty takie należy
wcześniej otworzyć i przeszukać pojedynczo. Wyjątek od powyższej zasady stanowią
pliki zaszyfrowane jako Edycje elektroniczne.

Aby przeszukać dokumenty Adobe PDF w określonym miejscu, należy:

1. Otworzyć program Acrobat na pulpicie (a nie w oknie przeglądarki internetowej) .

2. Kliknąć na przycisku Szukaj lub wybrać polecenie Edycja > Szukaj, a następnie wpisać
wyraz lub wyrażenie do wyszukania.
3. Opcję Szukaj w (Zaawansowane wyszukiwanie) lub Gdzie chcesz wyszukiwać?
(Podstawowe wyszukiwanie), należy ustawić jako Szukaj miejsca, a następnie określić to
miejsce. Można też zaznaczyć opcję Wszystkie dokumenty PDF w (Podstawowe
wyszukiwanie) i wybrać lokalizację z wysuwanego menu.
4. Kliknąć na przycisku Szukaj. Wyniki zostaną wyświetlone w powiązaniu ze ścieżkami
i nazwami dokumentów.

Aby obejrzeć wyniki przeszukiwania wielu dokumentów, należy:

1. Rozwinąć listę wyników dotyczących danego dokumentu, klikając w oknie

Wyszukiwanie w PDF na znaku plus (+) (Windows) lub symbolu trójkąta (Mac OS) obok
nazwy dokumentu.
2. Kliknąć na wynik. Dokument otworzy się na odpowiedniej stronie, a wynik szukania
zostanie podświetlony. Aby wyświetlić pierwszy przykład szukanego wyrazu w
następnym dokumencie, należy wybrać polecenie Edycja > Wyniki szukania > Następny
dokument, aby wyświetlić ostatni przykład szukanego wyrazu w poprzednim
dokumencie, należy wybrać polecenie Edycja > Wyniki szukania > Poprzedni dokument.

Wyniki przeszukiwania wielu dokumentów mogą być na kilka sposobów

sortowane. Opcję sortowania wybiera się w dolnej części panelu Wyszukiwanie w PDF,
w menu Sortuj wg. Opcje sortowania są następujące: Ranking odniesienia, Data
modyfikacji, Nazwa pliku i Położenie.
Korzystanie z zaawansowanych opcji przeszukiwania wielu
dokumentów

Po wybraniu opcji przeszukiwania kilku dokumentów PDF, w części Użyj tych

dodatkowych kryteriów pojawiają się trzy zestawy dodatkowych kryteriów
wyszukiwania. Opcje te umożliwiają ograniczanie wyników szukania elementów
spełniających określone kryteria lub zawierających dodatkowe wyrazy w szczególnych
własnościach dokumentu takich jak nazwisko autora, tytuł, temat, nazwa pliku, słowa
kluczowe, zakładki, komentarze, metadane obrazka, metadane XMP, dane obiektu i
znaczniki struktur posiadających skorowidz.

Przeszukiwanie może być prowadzane bez uprzedniego podawania wyrazów do

wyszukania, w oparciu o same kryteria dotyczące dokumentów. Na przykład, można w
ten sposób wyszukiwać dokumenty Adobe PDF na lokalnym dysku twardym, które
utworzono po określonej dacie.

Przeszukiwanie kilku dokumentów PDF umożliwia określenie dodatkowych kryteriów

wyszukiwania.

Aby dodać charakterystyki dokumentu do kryteriów szukania, należy:

1. W oknie Wyszukiwanie w PDF, w opcjach Zaawansowane szukanie, zaznaczyć opcję

Użyj tych dodatkowych kryteriów.
2. Określić kryteria szukania: Wybrać własność dokumentu z pierwszego menu i zaznaczyć
określoną wartość.
3. Wpisać wartość kryterium w wyświetlonym polu. Jeśli w etapie 2 wybrano opcję Data
utworzenia lub Data zmiany, to można także kliknąć na menu i wybrać odpowiednią
datę.
4. Aby dodać inne cechy dokumentu do kryteriów szukania, należy powtórzyć operacje
wykonywane w etapach od 1 do 3.
Udoskonalanie wyników przeszukiwania wielu dokumentów

Po przeszukaniu więcej niż jednego dokumentu można skorzystać z panelu

udoskonalania wyników, który pozwala określić dodatkowe kryteria wyszukiwania i
poprzez ich zastosowanie zmniejszyć liczbę wyników. Ponieważ na tym etapie są
przeszukiwane tylko już wygenerowane wyniki wyszukiwania, cała operacja przebiega
bardzo szybko. Na przykład, w pierwszym etapie wyszukiwania można znaleźć wszystkie
dokumenty utworzone przez określoną osobę, a w drugim etapie poszukiwać w tych
dokumentach określonego wyrazu. Ostatecznym wynikiem wyszukiwania są dokumenty
utworzone przez określoną osobą i zawierające określony wyraz.

Aby udoskonalić przeszukiwanie wielu dokumentów, należy:

1. Gdy są wyświetlane wyniki pierwszego etapu wyszukiwania, należy kliknąć na przycisku

Udoskonalenie wyników wyszukiwania w dolnej części panelu Wyszukiwanie w PDF.
2. Określić dodatkowe kryteria szukania. (Zobacz Szukanie, opcje, Szukanie zaawansowane,
opcje i Korzystanie z zaawansowanych opcji przeszukiwania wielu dokumentów.)
3. Kliknąć na opcji Udoskonalenie wyników wyszukiwania.

Opisaną procedurę można powtarzać tyle razy, ile potrzeba.

Przeszukiwanie skorowidzów Adobe PDF

Skorowidz Adobe PDF jest to plik zawierający słowa występujące w wielu plikach Adobe
PDF, przygotowany specjalnie na użytek przeszukiwania. Jeśli dla pewnej grupy
dokumentów Adobe PDF jest dostępny pełny skorowidz tekstowy, lepiej wyszukiwać
wyrazy w tym skorowidzu niż w pojedynczych dokumentach. Pełny skorowidz tekstowy
jest to alfabetyczna lista wszystkich słów w pewnym dokumencie, a częściej w grupie
dokumentów. (Zobacz Tworzenie skorowidza wyszukiwania)

Przeszukiwanie skorowidza przebiega o wiele szybciej niż przeszukiwanie całego tekstu

dokumentów. W jego rezultacie powstaje lista wyników z łączami do odpowiednich
dokumentów. Zaznaczenie opcji Znajdź tylko całe wyrazy przy przeszukiwaniu
skorowidzów znacznie skraca czas operacji.

Uwaga: Przeszukiwanie pliku skorowidza Adobe PDF jest możliwe pod warunkiem, że
program Acrobat uruchomiono jako samodzielną aplikację, a nie z poziomu
przeglądarki internetowej. W systemie Mac OS skorowidze utworzone za pomocą
niektórych starszych wersji programu Acrobat nie są zgodne z jego najnowszą wersją, a
w konsekwencji bez przeprowadzenia aktualizacji nie mogą być przeszukiwane za
pomocą funkcji wyszukiwania programu Acrobat 7, 0.

Aby przeszukać skorowidz, należy:

1. W dolnej części panelu Wyszukiwanie w PDF kliknąć na przycisku Zaawansowane opcje

wyszukiwania.
2. Wpisać wyraz do wyszukania.
3. W polu Szukaj w zaznaczyć opcję Wybierz skorowidz.
4. Aby wyświetlić informacje o dostępnych skorowidzach, należy zaznaczyć nazwę
indeksu, kliknąć na pozycji Info, a następnie na przycisku OK. Informacje zawierają tytuł,
dane wprowadzone przez autora, położenie, datę zbudowania, datę utworzenia, liczbę
dokumentów w skorowidzu oraz status skorowidza.
5. Jeśli skorowidz nie występuje na liście, należy kliknąć na przycisku Dodaj, odszukać plik
skorowidza (.pdx) i kliknąć na przycisku Otwórz.
6. W oknie dialogowym Wybór skorowidza kliknąć na przycisku OK i przeprowadzić
wyszukiwanie. (Zobacz Szukanie zaawansowane, opcje.)

Po wybraniu skorowidza do przeszukania, można na etapie 3 wybrać opcję

Aktualnie wybrane skorowidze zamiast polecenia Zaznacz skorowidz.
Przeszukiwanie wielu dokumentów z wykorzystaniem zapytań
Boole'a

Gdy użytkownik zdecyduje się na przeszukiwanie z wykorzystaniem operatorów

logicznych (operatorów Boole'a), ma do dyspozycji więcej możliwości dokładnego
porównywania wyrażeń, określania wyrazów alternatywnych i wykluczania wyrazów.

Aby przeszukać wiele dokumentów z wykorzystanie zapytania Boole'a, należy:

1. Wybrać polecenie Edycja > Szukaj lub kliknąć na przycisku Szukaj i kliknąć na Użyj
zaawansowanych opcji szukania
2. W polu Szukaj w określić położenie przeszukiwanych plików.
3. W obszarze Zwróć wyniki zawierające, zaznaczyć opcję Zapytanie Boole'a.
4. Używając operatorów Boole'a i odpowiedniej składni, wpisać zapytanie.
5. Określić dodatkowe kryteria wyszukiwania i kliknąć na przycisku Szukaj.

W zapytaniach stosuje się typowe operatory Boole'a (logiczne), na przykład:

● Operator AND pozwala wyszukiwać dokumenty zawierające dwa wyrazy połączone

słowem AND. Na przykład, wpisanie wyrażenia paryż AND francja spowoduje
wyszukanie dokumentów zawierających obydwa wyrazy składowe, paryż i francja.
W przypadku prostych zadań wyszukiwania te same wyniki zapewnia opcja Znajdź
wszystkie wyrazy.
● Operator NOT pozwala wykluczyć z przeszukiwania wszystkie dokumenty zawierające
jego argument. Na przykład, wpisanie wyrażenia NOT kentucky spowoduje
wyszukanie wszystkich dokumentów nie zawierających wyrazu kentucky. Wpisanie
wyrażenia paryż NOT kentucky spowoduje wyszukanie wszystkich dokumentów
zawierających wyraz paryż i nie zawierających wyrazu kentucky.
● Operator OR pozwala przeszukiwać wszystkie dokumenty zawierające co najmniej jeden
z jego argumentów. Na przykład, wpisanie wyrażenia email OR e-mail spowoduje
wyszukanie wszystkich dokumentów zawierających wyraz email lub e-mail. W
przypadku prostych zadań wyszukiwania te same wyniki zapewnia opcja Znajdź któryś z
wyrazów.
● Operator ^ (alternatywa rozłączna) pozwala wyszukiwać wszystkie dokumenty
zawierające dokładnie jeden z jego argumentów (a nie obydwa). Na przykład, wpisanie
wyrażenia kot ^ pies spowoduje wyszukanie wszystkich dokumentów
zawierających albo wyraz kot albo wyraz pies.
● Nawiasy służą do określenia kolejności wymagalności szukania. Na przykład można
wpisać biały & (wieloryb | ahab). Wyszukiwanie obejmuje wtedy szukanie
zgodnie z zasadą operatora OR na wyrazach wieloryb i ahab a następnie zastosuje
wyników zasadę AND z biały

Aby dowiedzieć się więcej o zapytaniach Boole'a, w tym o ich składni i zasadach
stosowania różnych operatorów, można sięgnąć do jednego z bardzo wielu źródeł
wiedzy na ten temat (są one dostępne w różnego rodzaju podręcznikach, a także w
Internecie).

Uwaga: Podczas przeszukiwania skorowidzów programu Acrobat 7.0 nie można

używać symboli wieloznacznych, tj. symbolu gwiazdki (*) i symbolu pytajnika (? ).
Przeszukiwanie dokumentów Adobe PDF w Internecie

Jeśli komputer jest podłączony do internetu, to możliwe jest szukanie w sieci plików PDF
zgodnych z podanymi kryteriami.

Aby przeszukać dokumenty Adobe PDF w Internecie, należy:

1. Wybrać polecenie Edycja > Szukaj lub kliknąć na przycisku Szukaj .

2. W dolnej części panelu Wyszukiwanie. w PDF kliknąć na przycisku Wyszukiwanie w PDF
w internecie.
3. Wpisać wyraz lub wyrażenie do wyszukania.
4. Aby ograniczyć liczbę znalezionych wyników, należy określić kryteria wyszukiwania.
5. Kliknąć na opcję Przeszukaj internet. Po pewnym czasie domyślna przeglądarka
internetowa wyświetli stronę z wynikami.
6. Kliknąć na jednym z wyników i obejrzeć znaleziony dokument.

Dokumenty PDF mogą być także wyszukiwane w internecie i systemie przy

pomocy narzędzia wyszukiwania Windows i Mac OS. Dodatkowe informacje na ten
temat są dostępne w dokumentacji systemu.
Określanie preferencji wyszukiwania

Preferencje Szukania stosowane do następnych operacji szukania mogą być określane

w pasku narzędziowym Znajdź lub oknie Wyszukiwanie w PDF. Preferencje szukania
obejmujące tylko wyszukiwanie przy pomocy okna Wyszukiwanie w PDF, a nie paska
Znajdź są podawane w opisie opcji.

Aby określić preferencje wyszukiwania, należy:

1. Wybrać polecenie Edycja > Preferencje (Windows) lub Acrobat > Preferencje (Mac OS).
2. Kliknąć na przycisku Szukaj.
3. Zaznaczyć wybrane opcje i kliknąć na przycisku OK.

Ignoruj szerokość azjatyckich znaków

Opcja Ignoruj szerokość azjatyckich znaków powoduje wyszukiwanie w tekście znaków

azjatyckich o szerokość pełnej i połówkowej.

Ignoruj znaki diakrytyczne i akcenty

Odnajduje zarówno cafe jak i café po wpisaniu cafe jako elementu szukanego. Jeśli
opcja ta nie jest zaznaczona, to wpisanie cafe nie odnajdzie café.

Zawsze używaj zaawansowanych opcji szukania

Powoduje, że okno Szukanie zaawansowane jest wyświetlane domyślnie dla okna

Wyszukiwanie w PDF, a okno Szukanie podstawowe nie jest dostępne, chociaż jego
opcje są wyświetlane w oknie Szukania zaawansowanego.

Maksymalna liczba dokumentów zwrócona z wynikami

Opcja ogranicza wyniki szukania w oknie Wyszukiwanie w PDF do określonej liczby

dokumentów. Ustawienie domyślne wynosi 100, ale użytkownik może określić dowolną
liczbę między 1 i 10000.

Zakres wyrazów dla wyszukiwania trafności

Opcja ogranicza wyniki szukania do takich, w których liczba wyrazów pomiędzy

określonymi wyrazami nie jest większa od określonej. Dopuszczalne są wartości z
przedziału od 1 do 10000.

Uruchom szybkie szukanie

Automatycznie generuje zbiór informacji z pliku Adobe PDF, który był przeszukiwany
przy pomocy paska Znajdź lub okna Wyszukiwanie w PDF. Zbiór taki przyspiesza
następne przeszukiwanie tego samego pliku przy pomocy okna Wyszukiwanie w PDF.
Aby uniknąć bardzo dużych zbiorów, które mogą zwolnić operacje wyszukiwania, nie
należy wybierać dużych wartości dla Maksymalnej wielkości cache.

Maksymalna wielkość bufora

Ogranicza tymczasowy zbiór informacji dotyczącej szukania dla opcji Znajdź szybko do
podanej wartości wyrażonej w MB. Wartość domyślna wynosi 20, ale użytkownik może
wprowadzić dowolną liczbę między 5 i 10 000. Gdy rozmiar bufora przekroczy określony
limit, zostają z niego usunięte informacje najstarsze.

Wyczyść zawartość bufora

Usuwa cały tymczasowy bufor informacji wyszukiwania dla opcji Znajdź szybko.
Tworzenie skorowidza dla dokumentów Adobe PDF

O używaniu Katalogu do tworzenia skorowidza dla dokumentów Adobe PDF

Przygotowanie dokumentów do utworzenia skorowidza
Wskazówki dotyczące zgodności skorowidzów z różnymi platformami
Dodawanie informacji do własności dokumentów
Zasady dotyczące dodawania informacji do własności dokumentu
Wskazówki dotyczące katalogowania plików Czytaj mnie
Tworzenie skorowidza wyszukiwania
Uaktualnianie, przebudowa i czyszczenie skorowidzów
Planowanie uaktualnień skorowidza
Przenoszenie kolekcji dokumentów i ich skorowidzów
Określanie preferencji katalogowania
O używaniu Katalogu do tworzenia skorowidza dla dokumentów
Adobe PDF

Funkcja katalogowania pozwala tworzyć skorowidze, użyteczne podczas przeszukiwania

określonej kolekcji plików Adobe PDF. Utworzone skorowidze można rozpowszechniać
razem z plikami Adobe PDF, które dzięki temu będą szybciej przeszukiwane. Na przykład,
skorowidz plików PDF może być nagrany na dysk CD lub opublikowany w internecie dla
ułatwienia wyszukiwania określonego pliku PDF lub wyrazu.

Funkcja katalogowania jest dostępna dla dokumentów zawierających znaki romańskie,

a ponadto chińskie, japońskie i koreańskie. Elementy podlegające katalogowaniu
obejmują tekst dokumentu, komentarze, zakładki, pola formularzy, znaczniki, metadane
obiektów i dokumentów, załączniki, informacje dotyczące dokumentu, podpisy
elektroniczne, obrazki metadane XIF (rozszerzony format pliku obrazka) i własne
atrybuty dokumentu.

Przed utworzeniem skorowidza kolekcji dokumentów należy bezwzględnie

skonfigurować strukturę dokumentów na dysku lub woluminie serwera sieciowego, a
następnie zweryfikować nazwy plików pod kątem różnych platform. Następnie można
określić inne opcje ułatwiające przyszłym użytkownikom wyszukiwanie informacji.
Przygotowanie dokumentów do utworzenia skorowidza

Procedurę tworzenia skorowidza należy rozpocząć od utworzenia folderu zawierającego

wybrane pliki Adobe PDF. Po uruchomieniu funkcji katalogowania jest generowany plik
definicji skorowidza (z rozszerzeniem. pdx) oraz folder pomocniczy. Folder ten jest
umieszczany w folderze z dokumentami i jest przeznaczony na pliki generowane
automatycznie podczas tworzenia skorowidza. Ma tę samą nazwę co plik. pdx.

Jeśli dokument zostanie przeniesiony lub usunięty z folderu, będzie nadal objęty
przeszukiwaniem, ale przy próbie otwarcia na ekranie zostanie wyświetlony komunikat,
że dokument nie może być odnaleziony Jeśli dokument zostanie dodany, przeniesiony
lub usunięty z folderu ze skorowidzem, należy się upewnić, że skorowidz zostanie
ponownie zbudowany lub uaktualniony. (Zobacz Uaktualnianie, przebudowa i
czyszczenie skorowidzów.)

Aby przygotować dokumenty przed utworzeniem skorowidza, należy:

1. Przenieść lub skopiować wybrane dokumenty Adobe PDF do nowego folderu.

Uwaga: Struktura może zawierać podfoldery z plikami, które nie zostaną objęte
skorowidzem. Zawartość tych podfolderów można wykluczyć z procesu tworzenia
skorowidza--ich usuwanie nie jest jednak konieczne. (Zobacz Tworzenie skorowidza
wyszukiwania. )

2. Jeśli zachodzi taka potrzeba, zmienić nazwy dokumentów Adobe PDF.

(Zobacz Wskazówki dotyczące zgodności skorowidzów z różnymi platformami.)
3. Dodać informacje do własności każdego z plików uwzględnionych w skorowidzu.
(Zobacz Dodawanie informacji do własności dokumentów.)

Pliki Readme opisujące skorowidze można umieścić w folderach ze

skorowidzami. Można też umieścić je w katalogu centralnym, co sprawi, że użytkownicy
będą mogli łatwo wyszukiwać opisy skorowidzów, a nie będą musieli wiedzieć, gdzie
znajdują się same skorowidze.

Opisane dalej informacje są istotne przy tworzeniu skorowidzów:

● Przed uruchomieniem funkcji katalogowania należy upewnić się, że dokumenty, dla

których jest tworzony skorowidz, mają kompletną zawartość i wszystkie funkcje
elektroniczne, np. łącza, zakładki i pola formularzy.
● Warto utworzyć osobne pliki Adobe PDF dla poszczególnych rozdziałów lub sekcji
długiego dokumentu. Podział dokumentu na części pozwoli zwiększyć wydajność
wyszukiwania i przyspieszyć je.
● Dodaj istotne informacje w atrybutach dokumentu, dotyczące tego dokumentu. Dzięki
temu wyszukiwanie będzie przebiegać szybciej. Można też utworzyć pliki informacyjne,
które będą służyć pomocą użytkownikom. (Zobacz Dodawanie informacji do własności
dokumentów.)
● Nazwij swoje dokumenty i skorowidze stosownie do platform, na których będą
używane. (Zobacz Wskazówki dotyczące zgodności skorowidzów z różnymi
platformami.)
● Jeśli pliki, które mają być uwzględnione w skorowidzu, zawierają dokumenty
zeskanowane, należy sprawdzić, czy ich tekst daje się przeszukiwać. (Zobacz Konwersja
stron zeskanowanych jako obrazki na strony zawierające rozpoznawalny tekst.)
Wskazówki dotyczące zgodności skorowidzów z różnymi
platformami

Przy okazji tworzenia plików, które mogą być używane lub rozpowszechniane przez
serwer używający innej platformy, należy pamiętać, że długie nazwy plików mogą być
skracane. Sytuacja taka utrudni użytkownikom zarówno wyszukiwanie informacji, jak
i identyfikację odpowiednich plików. Chociaż program Adobe Acrobat wyposażono w
wyrafinowany filtr do identyfikacji formatu dokumentów uwzględnionych w
skorowidzu, nazbyt złożone nazwy plików mogą spowolnić proces wyszukiwania lub
nawet uniemożliwić ich odnalezienie.

Wybierając nazwy plików, folderów i skorowidzów, warto wziąć pod uwagę następujące
wskazówki.

Konwencje systemu DOS

Najbezpieczniejsza metoda nazywania folderów to przyjęcie zasad systemu MS-DOS®

(długość nazwy nie może przekraczać 8 znaków).

Serwery OS/2® LAN

Jeśli jest używany system Mac OS oraz serwer OS/2 LAN, to aby mieć pewność, że
wszystkie pliki uwzględnione w skorowidzach będą poprawnie przeszukiwane na
wszystkich komputerach z systemem Windows, należy albo skonfigurować serwer LAN
Macintosh (LSM) do nazywania plików zgodnie z zasadami systemu MS-DOS, albo
tworzyć skorowidze tylko dla woluminów FAT. (Woluminy HPFS mogą zawierać długie,
nieodzyskiwalne nazwy plików. )

Jedna platforma

Jeśli skorowidz jest tworzony dla dokumentów Adobe PDF o długich nazwach, które
będą obcinane dla potrzeb systemu Windows, należy przestrzegać zasady tworzenia i
uaktualniania skorowidza na jednej platformie, Windows lub Mac OS.

Struktura folderów

Jeśli tworzone dokumenty będą przeszukiwane tylko przez użytkowników komputerów

Macintosh, nie należy używać folderów o dużym stopniu zagnieżdżenia i nazwach
dłuższych niż 256 znaków.

Typ dysku

Jeśli kolekcja dokumentów wraz ze skorowidzem będzie dostarczana na dyskach

sformatowanych w standardzie ISO 9660, należy stosować długie nazwy plików typu ISO
9660.

Rozszerzone znaki

Należy unikać rozszerzonych znaków (typu znaki z akcentem lub inne znaki spoza
alfabetu języka angielskiego) w nazwach plików i folderów przeznaczonych dla
skorowidza lub plików w skorowidzu. Czcionka używana przez funkcje katalogowania
nie obsługuje kodów znaków od 133 do 159.
Dodawanie informacji do własności dokumentów

Aby ułatwić przeszukiwanie plików, można uzupełnić własności dokumentów o pewne

dodatkowe informacje, zwane metadanymi. Jeśli dane będą wprowadzane do plików
Adobe PDF, a w szczególności do kolekcji plików wykorzystujących funkcję
katalogowania, należy przestrzegać podanych niżej wskazówek. (Zobacz Zasady
dotyczące dodawania informacji do własności dokumentu.)

Aby dodać informacje do własności dokumentu, należy:

1. Otworzyć plik Adobe PDF.

2. Wybrać polecenie Plik> Własności dokumentu.
3. Kliknąć na polu Opis, wprowadzić potrzebne informacje i kliknąć na przycisku OK.

Opisaną procedurę należy powtórzyć dla wszystkich dokumentów kolekcji. Dodatkowe

informacje na temat dodawania metadanych znajdują się w części Edycja metadanych
dokumentu.

(Windows) Własności dokumentu można wprowadzać i przeglądać na poziomie

pulpitu. Kliknąć na dokumencie z wciśniętym prawym przyciskiem myszy (Windows),
wybrać opcję Własności i kliknąć na zakładce PDF. Wszelkie informacje, które zostaną
wprowadzone lub zmienione w tym miejscu, będą również widoczne podczas
otwierania pliku, w oknie dialogowym Opis własności dokumentu.
Zasady dotyczące dodawania informacji do własności dokumentu

Dodając dane do własności dokumentu, warto przestrzegać następujących zaleceń:

Tytuł

W polu Tytuł należy umieścić dobrą, opisową nazwę. Nazwa dokumentu powinna być
wyświetlana w oknie dialogowym Wyniki wyszukiwania.

Rozmieszczenie informacji

Zawsze używaj tej samej opcji (pola) do podobnych informacji. Na przykład, złą praktyką
jest dodawanie tego samego ważnego terminu do pola Temat pewnych dokumentów i
pola Słowa kluczowe innych dokumentów.

Nazwy kategorii

Te same kategorie powinny mieć takie same nazwy. Na przykład, złą praktyką jest
używanie nazwy biologia w pewnych dokumentach, a nazwy przyroda w innych.

Autorzy dokumentu

W polu Autor należy podać informacje o osobie lub jednostce organizacyjnej

odpowiedzialnej za treść dokumentu. Na przykład, autorem dokumentu poświęconego
sprawom zatrudnienia może być Wydział spraw osobowych.

Numery części

Nazwy wyróżnionych części dokumentu powinny być wprowadzane jako słowa

kluczowe. Na przykład, aby oznaczyć jeden spośród setek dokumentów na pewien
temat, można wpisać w polu Słowa kluczowe określenie w rodzaju doc#=m234.

Typy dokumentów

W celu określenia kategorii dokumentów należy używać pól Temat i Słowa kluczowe
(osobno lub łącznie). Na przykład, kategorię pewnego dokumentu można określić,
wpisując w polu Temat słowo raport, a w polu Słowa kluczowe słowo tygodniowy.

Użytkownicy o dużym doświadczeniu w pracy z formatem Adobe PDF mogą

zdefiniować własne pola niestandardowe, na przykład Typ dokumentu, Numer
dokumentu, Identyfikator dokumentu itp. Uwaga ta dotyczy tylko użytkowników
zaawansowanych i wykracza poza zakres tematyczny Pomocy do programu Acrobat.
Wskazówki dotyczące katalogowania plików Czytaj mnie

Inna zalecana czynność przygotowawcza względem tworzenia skorowidza to

opracowanie specjalnego pliku Czytaj mnie i umieszczenie go w folderze z plikami
skorowidza. W pliku takim mogłyby znaleźć się następujące informacje:

● Rodzaj dokumentów uwzględnionych w skorowidzu.

● Obsługiwane opcje wyszukiwania.
● Osoba odpowiedzialna za kontakt lub telefon kontaktowy.
● Lista numerów i wyrazów wyłączonych ze skorowidza.
● Lista folderów zawierających dokumenty o skorowidzu opartym na sieci LAN lub lista
dokumentów o skorowidzu wykorzystującym dysk. Do elementów listy można dołączyć
krótkie opisy ich zawartości.
● Lista wartości skojarzonych z poszczególnymi dokumentami (jeśli użyto wartości w polu
Informacje o dokumencie) .

Jeśli katalog zawiera szczególnie dużą liczbę dokumentów, warto zastanowić się nad
utworzeniem tabeli z wartościami przypisanymi poszczególnym dokumentom. Tabela
taka może stanowić część pliku Readme lub osobny dokument. Będzie ona użyteczna,
gdy rozbudowując skorowidz, trzeba będzie zachować jego spójność.
Tworzenie skorowidza wyszukiwania

Przed przystąpieniem do budowania skorowidza dla plików Adobe PDF, należy

przygotować odpowiednio pliki i kolekcje. Funkcja katalogowania tworzy skorowidz dla
wszystkich dokumentów PDF we wskazanym folderze. (Zobacz Przygotowanie
dokumentów do utworzenia skorowidza.)

Aby zdefiniować i zbudować nowy indeks, należy:

1. Wybrać polecenie Zaawansowane > Katalog, a następnie kliknąć na przycisku Nowy

skorowidz.
2. W polu Tytuł skorowidza wpisać nazwę pliku. (Zobacz Wskazówki dotyczące zgodności
skorowidzów z różnymi platformami.)
3. W polu Opis skorowidza wpisać opis. Następnie kliknąć na przycisku Opcje i zaznaczyć
wybrane opcje. (Zobacz Zaawansowane opcje opisu skorowidzów.) Kliknąć na OK.
4. Kliknąć na opcji Dodaj, obok opcji Dołącz te katalogi i zaznaczyć folder przeszukiwany
przez skorowidz pod względem plików PDF i dołączony do budowanego skorowidza.
Aby dodać inne foldery, należy powtórzyć tę operację.

Uwaga: Jeśli nie planuje się przenoszenia skorowidza ani żadnych elementów z kolekcji
dokumentów, można dodawać foldery z wielu różnych serwerów i dysków.
(Zobacz Określanie preferencji katalogowania.)

5. Aby wyłączyć określony podfolder z procesu budowania skorowidza, należy kliknąć na

opcji Dodaj, obok polecenia Wyłącz te podfoldery i zaznaczyć folder, który jest w
folderze znajdującym się na liście Dołącz te katalogi.
6. Kliknąć na przycisku Buduj, określić położenie pliku skorowidza i kliknąć na przycisku
Zapisz. Nacisnąć przycisk Zapisz.

Jeśli w polach Dołącz te katalogi i Wyłącz te podkatalogi są obcinane długie

nazwy plików, to aby wyświetlić pełną ścieżki dostępu do danego folderu lub pliku,
należy ustawić kursor myszy nad wielokropkiem (...) i poczekać, aż pojawi się etykietka z
pełną nazwą.

Aby zatrzymać budowanie skorowidza, należy:

Kliknąć na przycisku Zatrzymaj w oknie dialogowym Katalog.

Po zatrzymaniu procedury tworzenia skorowidza nie można jej wznowić. Można jedynie
ponownie otworzyć skorowidz i przebudować go, wyczyścić lub zbudować od nowa.
Ponieważ wszystkie opcje i wybory folderów pozostają bez zmian, pewnych czynności
nie trzeba będzie wykonywać ponownie.

Tematy powiązne:

Zaawansowane opcje opisu skorowidzów

Dodawanie niestandardowych własności
Wykluczanie określonych wyrazów ze skorowidza
Zaawansowane opcje opisu skorowidzów

Podczas tworzenia nowego skorowidza w oknie dialogowym Opcje są dostępne następujące opcje.

Definicje skorowidza (po lewej stronie), opcje skorowidza (po prawej stronie)

Nie dołączaj liczb

Zaznaczenie tej opcji powoduje, że ze skorowidza są wyłączane wszystkie, występujące w

dokumentach, liczby. Wyłączenie liczb sprzyja mniejszym rozmiarom skorowidza i przyspiesza
wyszukiwanie.

Dodaj ID do plików Adobe PDF v1. 0

Opcję tę należy zaznaczyć, jeśli dana kolekcja zawiera pliki starsze niż pliki w wersji Adobe v2. 0, a więc
pliki utworzone w aplikacji, która nie dodawała automatycznie numerów identyfikacyjnych.
Identyfikatory plików są potrzebne wtedy, gdy długie nazwy systemu Mac OS są skracane i
tłumaczone na nazwy systemu DOS. Program Acrobat 2. 0 i jego nowsze wersje automatycznie
dodają identyfikatory.

Nie ostrzegaj o zmienionych dokumentach przy szukaniu

Jeśli opcja ta nie jest zaznaczona, to podczas przeszukiwania plików, które uległy zmianie od czasu
ostatniej przebudowy skorowidza, jest wyświetlany komunikat ostrzegawczy.

Własności dostosowane

Opcja jest przeznaczona do dołączania istniejących własnych atrybutów dokumentu do skorowidza

(dołączane są tylko takie atrybuty, które istnieją już w dokumentach PDF obejmowanych
skorowidzem). Określone atrybuty własne są wyświetlane jako opcja szukania, w menu dodatkowych
kryteriów okna Wyszukiwanie w PDF, przy okazji przeszukiwania zbudowanego skorowidza.
(Zobacz Dodawanie niestandardowych własności. )

Uwaga: Jeśli pola dostosowane zostały utworzone w aplikacji pakietu Microsoft Office przy
zaznaczonej opcji Konwertuj informacje o dokumencie (w module PDFMaker), pola te będą
przekazywane do wszystkich tworzonych plików Adobe PDF.

XMP, pola

Opcja przeznaczona do dołączania własnych pól XMP. Własne pola XMP są obejmowane
skorowidzem i pojawiają się w menu dodatkowych kryteriów tak, by możliwe było ich przeszukiwane
po zaznaczeniu odpowiednich skorowidzów.

Wyrazy pomijane

Opcja ta pozwala wyłączyć z wyników przeszukiwania skorowidza wybrane wyrazy.

(Zobacz Wykluczanie określonych wyrazów ze skorowidza. )

Znaczniki struktury

Opcja ta ma zastosowanie w przypadku oznakowanych dokumentów o logicznej strukturze, a

umożliwia przeszukiwanie końcowych węzłów znaczników.

Uwaga: Ustawienia Własności dostosowane, Wyrazy pomijane i Znaczniki stosują się tylko do
bieżącego skorowidza. Aby ich ustawienia były stosowane globalnie, do wszystkich tworzonych
skorowidzów, należy zmienić domyślne ustawienia preferencji dla pól dostosowanych, wyrazów
pomijanych i znaczników. (Zobacz Określanie preferencji katalogowania. )
Dodawanie niestandardowych własności

Zaznaczenie opcji Własności dostosowane powoduje, że użytkownicy skorowidza będą

mogli przeszukiwać dostosowane własności dokumentów PDF. Załóżmy dla przykładu,
że podczas tworzenia skorowidza utworzono własność niestandardową
Nazwa_dokumentu i przypisano jej typ ciąg. Użytkownik skorowidza będzie mógł
wykorzystać to pole w przeszukiwaniu, wybierając w menu Użyj tych dodatkowych
kryteriów własność Nazwa_dokumentu. (Zobacz Tworzenie własności dokumentu. )

Aby dodać własności dostosowane, należy:

1. Wybrać polecenie Zaawansowane > Katalog, a następnie kliknąć na przycisku Nowy

skorowidz lub Edycja skorowidza.
2. Kliknąć na przycisku Opcje, a następnie na przycisku Własności dostosowane.
3. W polu tekstowym Własności dostosowane wprowadzić nazwę własności.
4. W menu Typ określić typ własności i kliknąć na przycisku Dodaj.
Wykluczanie określonych wyrazów ze skorowidza

Ze skorowidza można wykluczyć do 500 wyrazów (nazywa się je wyrazami pomijanymi).

Typowe wyrazy pomijane to krótkie przyimki i spójniki, np. i, lub, ale, dla, na, w.
Wykluczenie wyrazów ze skorowidza powoduje zwykle zmniejszenie jego rozmiarów o
10% do 15%. Poszczególne wyrazy pomijane mogą mieć długość do 128 znaków, a w
ich pisowni są rozróżniane małe i wielkie litery.

Wykluczenie ze skorowidza liczb umożliwia opcja Nie dołączaj liczb, w oknie Opcje.

Wada wykluczania polega na tym, że użytkownicy skorowidza nie będą mogli

wyszukiwać w dokumentach żadnych wyrażeń zawierających wykluczone słowa i/lub
liczby. Dlatego też, warto dostarczyć użytkownikom listę pominiętych słów i/lub liczb.

Aby wykluczyć wyrazy ze skorowidza, należy:

1. Wybrać polecenie Zaawansowane > Katalog, a następnie kliknąć na przycisku Nowy

skorowidz.
2. Kliknąć na przycisku Opcje.
3. Zaznaczyć opcję Wyrazy pomijane. Należy wpisać wyraz, który ma być wykluczony ze
skorowidza, po czym kliknąć na przycisku Dodaj. Krok ten należy powtórzyć dla
wszystkich wykluczanych wyrazów.
4. Aby z listy pomijanych wyrazów usunąć jakiś wyraz (to znaczy włączyć go ponownie do
skorowidza), należy zaznaczyć ten wyraz i kliknąć na przycisku Usuń.
5. Po zakończeniu dodawania i usuwania wyrazów należy kliknąć na przycisku OK.
Uaktualnianie, przebudowa i czyszczenie skorowidzów

Wynikiem zbudowania nowego indeksu jest nowy plik .pdx i nowy folder zawierający co
najmniej jeden plik .idx. Plik .pdx ma niewielkie rozmiary, a jego rola polega na
udostępnieniu plików .idx do przeszukiwania. Pliki .idx zawierają hasła skorowidza
umieszczona w skorowidzu, co powoduje, że rozmiary (indywidualne lub zbiorowe)
mogą być duże. Wszystkie te pliki muszą być dostępne dla użytkowników, którzy będą
przeszukiwali skorowidz.

Istniejący skorowidz można uaktualnić, przebudować lub wyczyścić. Procedury te

można traktować jako sekwencje--w każdym wypadku inne--operacji na plikach .idx:

● Opcja Buduj umożliwia uaktualnienie istniejącego skorowidza, a nie jego proste

nadpisanie. W wyniku procedury budowania jest tworzony dodatkowy plik .idx, który
zawiera uaktualnione informacje skorowidza i modyfikuje wszystkie starsze pliki .idx.
Uaktualnienie istniejącego skorowidza powoduje, że wszystkie dotychczasowe pozycje
związane usuniętymi lub zmienionymi dokumentami pozostają w skorowidzu, ale
zostają oznaczone jako nieważne. Uaktualnianie przebiega zwykle szybciej niż
budowanie nowego skorowidza, zwłaszcza gdy skorowidz obejmuje bardzo wiele
dokumentów, a ich zmiany są niewielkie. Jeśli jednak liczba zmian jest duża lub
przeprowadzano bardzo wiele kolejnych uaktualnień, czas przeszukiwania skorowidza
może się wydłużyć i uczynić go mało efektywnym.
● Opcja Przebuduj pozwala utworzyć nowy skorowidz, a nie tylko uaktualnić
dotychczasowy. W wyniku przebudowy istniejący folder plików .idx zostaje nadpisany,
to znaczy wszystkie starsze pliki .idx zostają zastąpione nowym plikiem .idx.
● Opcja Wyczyść pozwala usunąć zawartość istniejącego folderu plików .idx (czyli
poszczególnych plików .idx), ale nie powoduje usunięcia samego pliku .pdx.

Aby zmodyfikować istniejący skorowidz, należy:

1. Wybrać polecenie Zaawansowane > Katalog, a następnie kliknąć na przycisku Otwórz

skorowidz.
2. Odszukać i zaznaczyć plik definicji skorowidza (PDX) i kliknąć na przycisku Otwórz.
3. Jeśli skorowidz został utworzony przy pomocy aplikacji Acrobat 5. 0 lub wcześniejszej, to
należy zaznaczyć jedną z opisanych dalej opcji i przejść do etapu 5.
● opcję Utwórz kopię, aby utworzyć nowy skorowidz bez zastępowania nim starszej wersji

skorowidza.
● opcję Nadpisz stary skorowidz, jeśli zachowanie starszej wersji skorowidza nie jest

konieczne.
● opcję Anuluj, aby zachować istniejący skorowidz bez tworzenia nowego.

4. W oknie dialogowym Definicja skorowidza należy wprowadzić wybrane zmiany i

zaznaczyć jedną z następujących opcji:
● opcję Buduj, aby uaktualnić dotychczasowy skorowidz, to znaczy dodać do niego nowe

pozycje i oznaczyć pozycje przestarzałe jako nieważne.

● opcję Przebuduj, aby utworzyć nowy skorowidz z jednoczesnym nadpisaniem

dotychczasowego skorowidza i związanych z nim plików.

● opcję Wyczyść, aby usunąć zawartość skorowidza bez usuwania samego skorowidza.

5. Po pomyślnej modyfikacji skorowidza należy kliknąć na przycisku Zamknij.

Planowanie uaktualnień skorowidza

Automatyczne budowanie, przebudowywanie, uaktualnianie i czyszczenie skorowidza

może być określone przy pomocy funkcji Katalog i pliku wsadowego PDX Catalog (.
bpdx). Plik .bpdx jest plikiem tekstowym zawierającym listę ścieżek i flag plików
skorowidza zależnych od platformy. W programie Acrobat, plik .bpdx jest wyświetlany
przy pomocy aplikacji Windows Scheduler lub Scheduler dla Mac OS. Acrobat ponownie
tworzy potem skorowidz zgodnie z flagami w pliku .bpdx.

Dodatkowe informacje na temat projektowania skorowidzów znajdują się na stronie

pomocy firmy Adobe (www.adobe.com/support/main.html).
Przenoszenie kolekcji dokumentów i ich skorowidzów

Przenoszenie kolekcji stanowi często drugi etap opracowywania skorowidza: w etapie

pierwszym kolekcja indeksowanych dokumentów jest tworzona i testowana na
lokalnym dysku twardym, a w etapie drugim jest przenoszona na serwer lub dysk
sieciowy. Definicja skorowidza zawiera ścieżki względne między plikiem definicji
skorowidza (PDX) a folderami zawierającymi dokumenty kolekcji. Jeśli ścieżki te nie
uległy zmianie, przeniesienie kolekcji nie wymaga uprzedniej przebudowy skorowidza.
Jeśli plik PDX i foldery zawierające indeksowane dokumenty znajdują się w tym samym
folderze nadrzędnym, przeniesienie kolekcji z zachowaniem ścieżek względnych może
polegać na zwykłym przeniesieniu tego folderu nadrzędnego.

Jeśli ścieżki względne uległy zmianie, to po przeniesieniu kolekcji indeksowanych

dokumentów trzeba utworzyć nowy skorowidz. Niemniej, można nadal korzystać z
oryginalnego pliku PDX. Aby móc z niego skorzystać, należy w pierwszej kolejności
przenieść dokumenty. Następnie należy skopiować plik PDX do folderu, w którym ma
zostać utworzony nowy skorowidz, i jeśli to konieczne, dokonać edycji list dołączanych
i wykluczanych katalogów i podkatalogów. (Zobacz Tworzenie skorowidza
wyszukiwania.)

Jeśli skorowidz znajduje się na dysku lub woluminie serwera, który nie zawiera żadnej
części odpowiedniej kolekcji, przeniesienie jednego z tych elementów--kolekcji lub jej
skorowidza--spowoduje uszkodzenie skorowidza. Jeśli użytkownik planuje przeniesienie
kolekcji w inne miejsce sieci lub na dysk CD, powinien utworzyć i zbudować skorowidz
w tym samym miejscu, gdzie znajduje się kolekcja.
Określanie preferencji katalogowania

Istnieje możliwość określenia preferencji katalogowania, które będą stosowane

globalnie, do wszystkich, kolejno budowanych skorowidzów. Niektóre z tych preferencji
można dostosować do potrzeb konkretnego skorowidza, to znaczy wybrać
odpowiednie ustawienia w trakcie procesu definiowania skorowidza.

Aby określić preferencje katalogowania, należy:

1. Wybrać polecenie Edycja > Preferencje (Windows) lub Acrobat > Preferencje (Mac OS)
i zaznaczyć opcję Katalog.
2. Zaznaczyć preferencje, które mają być zmienione.

Dostępne opcje przypominają opcje wyświetlane w oknie dialogowym Opcje, które

można otworzyć podczas tworzenia nowego skorowidza. (Zobacz Zaawansowane opcje
opisu skorowidzów.)

Inne opcje preferencji katalogowania dotyczą indeksowania dokumentów Adobe PDF

na oddzielnych dyskach, włączania funkcji rejestrowania przebiegu indeksowania oraz
wymuszania zgodności ze standardem ISO 9660.

Wymuszanie zgodności ze standardem ISO 9660 jest użyteczne, jeśli podczas

przygotowywania dokumentów do utworzenia skorowidza nie zachodzi potrzeba
zmiany długich nazw dokumentów Adobe PDF na nazwy systemu MS-DOS. Należy
jednak pamiętać, że nawet jeśli nazwy plików nie muszą być dostosowane do systemu
MS-DOS, nazwy folderów muszą (mogą liczyć co najwyżej 8 znaków).
DRUKOWANIE

Drukowanie w programie Acrobat

Drukowanie w programie Acrobat

Program Acrobat dysponuje szeregiem zaawansowanych funkcji przygotowywania i

drukowania dokumentów przeznaczonych do naświetlarni i cyfrowej obróbki. Aplikacja
udostępnia profesjonalistom i naświetlarniom szeregi funkcji przeznaczonych do
opracowywania najbardziej wymagających produktów utworzonych w takich
aplikacjach jak Adobe Photoshop CS, Adobe Illustrator CS i Adobe InDesign CS Funkcje
te znajdują się w oknie Ustawienia koloru, pasku narzędziowym Drukowanie i oknie
Zaawansowanie ustawienia drukowania.

W rozdziale tym znajduje się opis funkcji drukowana w programie Acrobat.

Podgląd wydruku

Okno Podgląd wydruku przeznaczone do dokładnego określania wartości rozbarwień,

przezroczystości i kolorów przed wysłaniem dokumentu do druku; umożliwia uniknięcie
kosztownych pomyłek.

wyjściowy PDF, opcje

opcje obejmujące aktualne standardy (np. PDF/X-1a i PDF/X-3) .

Inspekcja wstępna

Sposoby przygotowania dokumentu i jego obiektów na potencjalne strategie dalszej

obróbki.

Interfejs i terminologia różnych aplikacji

Najbardziej spójny interfejs użytkownika i terminologia używana z innymi aplikacjami

Adobe, obejmująca przygotowanie do druku i związane z nim funkcje. Na przykład,
funkcja Podglądu spłaszczania działa tak samo w programach Adobe InDesign CS,
Adobe Illustrator CS, Adobe Acrobat 6. 0 Professional i nowszych

Własne ustawienia

Możliwość zapisania standardowych ustawień pracy i wyjścia jako ustawień własnych,

które mogą być przedstawione klientom dla zapewnienia jakości dokumentów
wysyłanych do druku.

Interfejs zarządzania kolorem

Możliwość korekty kolorów w dokumencie przy okazji konwersji pomiędzy CMYK i RGB,
kolorami dodatkowymi i podstawowymi i mapowania wielu kolorów dodatkowych.
Użytkownik może także określać zasady odnoszenia się wybranych kolorów do celu
wyjściowego PDF/X (planowanego druku dokumentu) .

Pliki JDF

Użytkownicy mogą tworzyć własne pliki JDF, które mogą być zmieniane i używane w
środowisku produkcyjnym.

Obsługa dużych rozmiarów papieru

Rozmiar strony: do 38 100 000cm (15 000 000 cali) na 38 100 000cm (15 000 000 cali) .

Obsługa zalewek

Pełna obsługa zalewek przy okazji korzystania z nowoczesnego RIP, obsługującego

tworzenie zalewek w RIP przy pomocy PostScript Level 3.

Pola dokumentu

Możliwość określania pól dokumentu (kadrowania, grafiki, przycięcia, spadu i strony).

Rozbarwienia

Możliwość tworzenia InRIP lub lokalnych rozbarwień przy pomocy podstawowej

kontroli wyciągów, tworzenia własnych liniatur rastra, umieszczania własnych znaków
drukarskich i innych.
Korzystanie z narzędzi do drukowania

Narzędzia do drukowania
Zalewki
Określanie opcji zalewkowania metodą Adobe In-RIP
Podgląd wydruku
Konwersja kolorów
Korzystanie z Menedżera farb
Osadzanie znaczników drukarki
Dopasowywanie marginesów i rozmiarów stron
Korekta cienkich linii
Przeglądanie i stosowanie ustawień spłaszczania przezroczystości
Narzędzia do drukowania

Program Adobe Acrobat 7.0 Professional zawiera profesjonalne narzędzia do

drukowania, które pozwalają przygotować dokument PDF do wydruku kolorowego
wysokiej jakości. Narzędzia te są dostępne w menu Narzędzia, menu Dokument oraz na
pasku narzędzi Drukowanie. W oknie dialogowym Zaawansowane ustawienia
drukowania są dostępne dwa narzędzia dodatkowe, Menedżer farb i Spłaszczanie
przezroczystości.

Pasek narzędzi Drukowanie A. Narzędzie Ustawienia zalewek B. Narzędzie Podgląd wydruku C.

Narzędzie Inspekcja wstępna D. Narzędzie Konwertuj kolory E. Narzędzie Menedżer farb F.
Narzędzie Dodaj znaczniki drukarki G. Narzędzie Przytnij strony H. Narzędzie Cienkie linie I.
Narzędzie Spłaszczanie przezroczystości J. Narzędzie Optymalizacja PDF K. Narzędzie Definicje
pracy JDF

Ustawienia zalewek

Narzędzie pozwala określić i zastosować ustawienia zalewek, które będą

wykorzystywane podczas drukowania na drukarkach zgodnych z językiem Adobe
PostScript 3 przez ich procesory RIP (obsługujące oprogramowanie Adobe In-RIP).
(Zobacz Określanie opcji zalewkowania metodą Adobe In-RIP.)

Podgląd wyjściowy

W jednym oknie dialogowym są wyświetlane: podglądy rozbarwień, wyniki miękkich

prób, ostrzeżenia dotyczące kolorów, wszystkie opcje Menedżera farb i wiele innych
użytecznych informacji. (Zobacz Podgląd wydruku.)

Inspekcja wstępna

Narzędzie pozwala przeprowadzić ponad 400 cząstkowych testów drukarskich - pliki

przeznaczone do druku są sprawdzane pod kątem najbardziej typowych błędów. W
ramach inspekcji wstępnej są sprawdzane ponadto: zgodność ze standardem PDF/X,
zabezpieczenia profilów inspekcji wstępnej za pomocą haseł, zgodność z określoną
wersją języka PostScript i wiele innych własności plików. (Zobacz Inspekcja dokumentu.)

Konwertuj kolory

Narzędzie pozwala przekonwertować przestrzenie kolorów RGB, CMYK i Skala szarości

na przestrzeń CMYK (która jest przestrzenią docelową wydruków). Za jego pomocą w
dokumentach Adobe PDF mogą być osadzane profile ICC. (Zobacz Konwersja kolorów.)

Menedżer farb

Narzędzie Menedżer farb pozwala określić sposób obsługi farb w otwartym dokumencie
PDF. W programie Acrobat są dostępne te same jego opcje i kontrolki, co w innych
programach firmy Adobe. (Zobacz Korzystanie z Menedżera farb.)

Dodaj znaczniki drukarki

Narzędzie pozwala dodawać do stron PDF standardowe znaczniki drukarskie. W

przeciwieństwie do zasad obowiązujących w programie Acrobat 6. 0 znaczniki
drukarskie są traktowane jak część dokumentu, a nie jak adnotacje. (Zobacz Osadzanie
znaczników drukarki.)

Przytnij strony

Narzędzie pozwala zdefiniować pola kadrowania, przycięcia, spadu, kompozycji i strony.

Wymiary tych pól mają istotny wpływ na położenie stron (na arkuszach)
i rozmieszczenie znaczników drukarskich (na stronach), a są szczególnie ważne przy
łamaniu stron. (Zobacz Kadrowanie stron.)

Cienkie linie

Narzędzie pozwala wyszukać w dokumencie zbyt cienkie linie i zastąpić je grubszymi.

(Zobacz Korekta cienkich linii.)

Spłaszczanie przezroczystości

Narzędzie pozwala określić stopień rasteryzacji przeprowadzanej wtedy, gdy dokument

jest wysyłany do druku lub eksportowany do pewnego szczególnego formatu (np. EPS).
Narzędzie umożliwia podgląd obiektów przezroczystych, zwłaszcza wyników
zastosowania do nich określonych ustawień. (Zobacz Przeglądanie i stosowanie
ustawień spłaszczania przezroczystości.)

Optymalizacja PDF

Narzędzie pozwala określić wiele ustawień dotyczących inspekcji, analizy i naprawy

dokumentów, a także ustawień odpowiedzialnych za kompresję plików PDF.
(Zobacz Korzystanie z funkcji Optymalizacja PDF.)

Definicje pracy JDF

Użytkownicy mogą tworzyć własne definicje pracy, które mogą być zmieniane i
używane w środowisku produkcyjnym. Pliki JDF zawierają informacje potrzebne do
tworzenia plików Adobe PDF przeznaczonych do drukowania, łącznie z ustawieniami
konwersji PDF oraz profilami inspekcji wstępnej. (Zobacz Tworzenie definicji pracy JDF.)
Zalewki

Gdy poszczególne strony dokumentu są drukowane przy użyciu więcej niż jednej farby,
każda farba musi być wydrukowana w dokładnym dopasowaniu do pozostałych, tak aby
kolory się stykały i nie występowały między nimi przerwy. Jednak zapewnienie
idealnego dopasowania dla każdego obiektu na każdej stronie przechodzącej przez
maszynę drukarską jest niemożliwe, dlatego też może dochodzić do niedopasowania
farb. Niedopasowanie powoduje niezamierzone odstępy między farbami.

Niedopasowanie farb można skompensować, powiększając nieco jeden z obiektów, tak

aby nakładał się na obiekt o innym kolorze - jest to proces nazywany zalewkowaniem
(lub tworzeniem zalewek). Standardowo umieszczenie jednego koloru nad drugim
powoduje wycinanie, czyli usunięcie farb leżących pod spodem (po to, by uniknąć
mieszania kolorów). Jednak zalewki wymagają nadrukowywania kolorów, czyli
nakładania jednej farby na drugą, tak aby dochodziło do przynajmniej częściowego
nakładania się kolorów.

Niedopasowanie bez zalewek (po lewej) i z zalewkami (po prawej)

W większości wypadków zalewkowanie polega na nadlewaniu - rozciąganiu obiektu

jaśniejszego na ciemniejszy. Ponieważ widoczną krawędź obiektu lub tekstu definiuje
ciemniejszy z dwóch widocznych kolorów, rozciągnięcie koloru jaśniejszego, tak by
zachodził nieco na ciemniejszy, pozwala utrzymać tę widoczną krawędź.
Określanie opcji zalewkowania metodą Adobe In-RIP

Zalewkowanie to złożony proces, uzależniony od wzajemnych oddziaływań między

kolorami, farbami i czynnikami związanymi z drukiem. Prawidłowe ustawienia mogą się
zmieniać w zależności od specyficznych warunków druku. Nie należy zmieniać
domyślnych ustawień zalewkowania bez porozumienia z drukarzem, warto także
przeczytać rozdziały o zalewkowaniu wymienione w poniższej procedurze, aby
zrozumieć działanie opcji zalewek w kontekście danego dokumentu i środowiska druku.

Opcje zalewek można określić w następujących miejscach interfejsu programu Acrobat:

● W oknie dialogowym Ustawienia zalewek - użytkownik może zmienić, usunąć oraz

utworzyć nowe ustawienia; może też przypisać ustawienia do określonych stron
dokumentu.
● W oknie narzędzia Menedżer farb - użytkownik może określić rodzaj farby, kolejność
zalewek i ich gęstość. Ustawienia te zapewniają kontrolę nad zalewkowaniem
koordynowanym przez procesor RIP drukarki.
● W oknie dialogowym Zaawansowane ustawienia drukowania - użytkownik może
wybrać jedną z metod zalewkowania koordynowanego przez procesor RIP drukarki
(z rodziny Adobe In-RIP).
● W oknie dialogowym Własności dokumentu - użytkownik może określić, czy plik Adobe
PDF ma zawierać informacje o zalewkowaniu pochodzące z aplikacji źródłowej.

Program Acrobat obsługuje metody zalewkowania Adobe In-RIP. Do zalewkowania

dokumentów metodami Adobe In-RIP niezbędny jest następujący sprzęt
i oprogramowanie:

● Plik PPD (PostScript Printer Description) dla drukarki, która obsługuje zalewkowanie
koordynowane przez procesor RIP drukarki. Plik ten trzeba wybrać za pomocą
sterownika systemu operacyjnego.
● Urządzenie wyjściowe z obsługą Adobe PostScript Level 2 (lub nowszej wersji), które
używa procesora RIP obsługującego metody zalewkowania Adobe. Aby uzyskać
informacje o tym, czy urządzenie postscriptowe obsługuje zalewkowanie
koordynowane przez procesor RIP, należy skontaktować się z jego producentem albo
z drukarzem.

Aby utworzyć zalewki w dokumencie Adobe PDF, należy:

1. Jeżeli zachodzi taka potrzeba, utworzyć styl zalewek z własnymi ustawieniami dla
danego dokumentu i środowiska druku. (Zobacz Korzystanie ze zdefiniowanych
ustawień zalewek. )
2. Przypisać ustawienie zalewek do zakresu stron. (Zobacz Przypisywanie stylów do stron. )
3. Wybrać polecenie Plik > Drukuj, aby otworzyć okno dialogowe Drukuj i kliknąć na
przycisku Zaawansowane
4. Z listy po lewej stronie wybrać opcję Wyjście.
5. W polu Kolor wybrać opcję Rozbarwienia w procesorze RIP.
6. W polu Zalewki wybrać opcję Adobe In-RIP. Działa ona tylko wtedy, gdy aktywne
urządzenie wyjściowe obsługuje zalewkowanie koordynowane przez procesor RIP.
7. Nacisnąć przycisk Menedżer farb. Wybrać farbę, stosownie do potrzeb określić
wymienione poniżej opcje, a następnie kliknąć na przycisku OK:
● W menu Tekst wybrać rodzaj najlepiej opisujący wybraną farbę - tylko jeżeli drukarz

zaleci zmianę tego ustawienia. (Zobacz Praca z farbami specjalnymi lub lakierami.)
● Wpisać wartość w polu Gęstość neutralna. Ustawienia inne niż domyślne należy

wprowadzać wyłącznie wtedy, gdy zaleci to drukarz. (Zobacz Zmiana wartości gęstości
neutralnej farb. )
● W polu Kolejność zalewkowania wpisać kolejność drukowania farb - tylko jeżeli drukarz

zaleci zmianę tego ustawienia. (Zobacz Określanie kolejności zalewkowania. )

● Określić pozostałe opcje druku, a następnie kliknąć na przycisku Drukuj, aby

wydrukować dokument.

Tematy powiązne:

Korzystanie ze zdefiniowanych ustawień zalewek

Przypisywanie stylów do stron
Ustawianie szerokości zalewki
Określanie wyglądu zalewki
Określanie progów zalewek
Modyfikowanie tolerancji zalewkowania
Używanie zalewek ruchomych
Zalewkowanie obrazków importowanych
Zalewkowanie czernią i czernią głęboką
Zmiana wartości gęstości neutralnej farb
Praca z farbami specjalnymi lub lakierami
Określanie kolejności zalewkowania
Korzystanie ze zdefiniowanych ustawień zalewek

Style zalewek są to gotowe zestawy ustawień, które można zastosować do wybranych

stron dokumentu Adobe PDF. Okno dialogowe Style zalewek zapewnia prosty interfejs
do wprowadzania ustawień zalewek i zapisywania zestawu tych ustawień jako stylu
zalewek. Dany styl można zastosować do wybranych lub wszystkich stron dokumentu.
Jeżeli do danego zakresu zalewkowania nie zastosuje się stylu zalewek, to będzie
używany styl [Domyślnie]. Styl [Domyślnie] to zestaw typowych ustawień zalewkowania,
które są stosowane domyślnie do wszystkich stron nowego dokumentu. Informacje
o stosowaniu innych stylów zalewek (lub nie stosowaniu ich w ogóle) można uzyskać
w części Przypisywanie stylów do stron.

Uwaga: W programie Acrobat style zalewek są stosowane czysto zewnętrznie, a więc

dopiero po otwarciu skojarzonego z nimi dokumentu; nie są więc zapisywane razem
z plikami PDF. W programie InDesign sprawa ta wygląda inaczej: style ustawień są
zapisywane w dokumentach programu InDesign.

Okno dialogowe Nowe ustawienia zalewek pozwala tworzyć nowe style zalewek,
zmieniać istniejące (w tym styl domyślny), a także usuwać style zalewek.

Aby utworzyć lub zmodyfikować styl zalewek, należy:

1. Wybrać polecenie Narzędzia > Drukowanie > Style zalewek.

2. Wykonać jedną z następujących czynności:
● Zaznaczyć istniejący styl zalewek, po czym kliknąć na przycisku Utwórz.

● Kliknąć dwukrotnie na stylu zalewek.

3. Określić następujące opcje, a następnie kliknąć na przycisku OK:

● W polu Nazwa wpisać nazwę stylu. Nie można zmienić nazwy stylu [Bez ustawień

zalewek] i [Domyślnie].
● W sekcji Szerokość zalewki wpisać wartości określające wielkość nakładania się farb.

(Zobacz Ustawianie szerokości zalewki. )

● W sekcji Wygląd zalewki ustawić opcje sterujące kształtem zalewek. (Zobacz Określanie

wyglądu zalewki. )
● W sekcji Obrazki określić ustawienia określające sposób zalewkowania importowanej

grafiki rastrowej. (Zobacz Zalewkowanie obrazków importowanych. )

● W sekcji Progi zalewek wpisać wartości określające warunki zalewkowania. Są one

uzależnione od wielu zmiennych czynników. Więcej informacji można uzyskać od

specjalistów z drukarni.

Aby usunąć styl zalewek, należy:

1. W oknie dialogowym Style zalewek zaznaczyć styl lub style, a następnie kliknąć na
przycisku Usuń.
2. Jeżeli pojawi się pytanie o zastąpienie stylu, należy wybrać jedno z ustawień w oknie
dialogowym Usuń ustawienie zalewki. Okno to pojawia się tylko wtedy, gdy co najmniej
jeden z zaznaczonych stylów zalewek był przypisany do strony.
3. Kliknąć na przycisku OK, aby potwierdzić usunięcie.

Uwaga: Nie można usunąć żadnego z dwóch stylów wbudowanych: [Bez ustawień
zalewek] oraz [Domyślne].
Przypisywanie stylów do stron

Styl zalewek można przypisać do dokumentu lub do zakresu stron w dokumencie.

Strony bez stykających się kolorów będą drukowane szybciej, jeżeli wyłączy się na nich
zalewkowanie. Zalewkowanie zachodzi dopiero w momencie drukowania dokumentu.

Sekcja Przypisania zalewek zawiera listę zalewek zastosowanych do różnych stron. Lista ta jest
uaktualniana po każdym kliknięciu na przycisku Przypisz.

Aby przypisać styl zalewek do strony, należy:

1. W oknie dialogowym Style zalewek kliknąć na przycisku Przypisz.

2. W menu Styl zalewek wybrać styl, który ma zostać zastosowany.
3. Zaznaczyć strony, do który ma być zastosowany styl zalewek.
4. Kliknąć na przycisku Przypisz, a następnie na przycisku OK.

Uwaga: Jeżeli użytkownik kliknie na przycisku OK bez klikania na przycisku Przypisz,

okno dialogowe zostanie zamknięte bez wprowadzania zmian do przypisania zalewek.
Zachowane zostaną przypisania zalewek wprowadzone poprzednio za pomocą
przycisku Przypisz.

Aby wyłączyć zalewkowania na stronach, należy:

1. W oknie dialogowym Style zalewek kliknąć na przycisku Przypisz.

2. Zaznaczyć wybrane strony, przejść do menu Style zalewek i wybrać opcję [Bez ustawień
zalewek].
3. Kliknąć na przycisku Przypisz, a następnie na przycisku OK.
Ustawianie szerokości zalewki

Różnice we właściwościach papieru, liniaturze rastra i środowisku druku sprawiają, że

w różnych sytuacjach wymagane są różne szerokości zalewek. Maksymalna wartość
opcji Szerokość zalewki wynosi 8 punktów. Chcąc dostosować szerokość zalewek do
konkretnego zadania wydruku, należy skonsultować się z pracownikiem drukarni. Style
zalewek zawierają dwa różne parametry szerokości zalewek (wielkość nakładania się
każdej zalewki):

● Ustawienie Domyślnie określa szerokość zalewki w punktach przy zalewkowaniu

wszystkich kolorów oprócz jednolitej czerni. Wartości mogą pochodzić z zakresu od 0p0
do 0p8. Wartość domyślna to 0p0. 25.
● Ustawienie Czarny określa zasięg zalewania jednolitej czerni (stopień zalewkowania
czerni) --jest to odległość między brzegami czerni a kolorami zalewkowymi. Wartość
domyślna wynosi 0p0. 5. Wartość tę często ustawia się na 1, 5 do 2 razy więcej niż
szerokość zalewki domyślnej. Wartość ustawiona w polu Kolor czarny (w sekcji Progi
zalewek) określa, co jest uważane za jednolitą czerń lub pełną czerń (kolor podstawowy
uzyskiwany przy użyciu czarnej farby i przynajmniej jednej farby domieszkowej (cyjan,
magenta lub żółta)). Szczegółowe informacje na ten temat można znaleźć w części
Zalewkowanie czernią i czernią głęboką.
● Ustawienie Obrazek określa szerokość zalewek, która ma obowiązywać dla wszystkich
obrazków. Wartości mogą pochodzić z zakresu 0p0 do 0p8. Wartość domyślna
to s0p0. 25.
Określanie wyglądu zalewki

Złączenie (lub spojenie) jest to miejsce, w którym stykają się dwa segmenty zalewki.
Kształtem zewnętrznego złączenia dwóch segmentów zalewek i przecięcia trzech
zalewek można sterować. W obszarze Wygląd zalewek okna dialogowego Nowe
ustawienia zalewek są dostępne dwie opcje:

● Opcja Styl złączenia określa kształt zewnętrznego złączenia segmentów dwóch zalewek.
Można wybrać opcje Ścięcie, Okrągłe i Faza. Ustawienie domyślne to Ścięcie. Opcja ta
jest zgodna z wcześniejszymi wynikami zalewkowania i pozwala utrzymać zgodność
z dawniejszymi wersjami metod zalewkowania Adobe.

Przykłady złączenia zalewek, od lewej do prawej: złączenie ostre, złączenie zaokrąglone,

złączenie fazowe
● Opcja Styl zakończenia odpowiada za wygląd miejsca, w którym spotykają się trzy
segmenty zalewek. Opcja Ścięcie (domyślna) nadaje zakończeniu zalewki taki kształt, by
znajdowało się ono poza przecięciem z sąsiednim obiektem. Ustawienie domyślne to
Ścięcie. Opcja ta jest zgodna z wcześniejszymi wynikami zalewkowania i pozwala
utrzymać zgodność z dawniejszymi wersjami metod zalewkowania Adobe. Opcja
Nadruk zmienia kształt zalewki wygenerowanej przez obiekt o najniższej gęstości
neutralnej, który przecina się z dwoma lub większą liczbą ciemniejszych obiektów.
Zakończenie najjaśniejszej zalewki jest zawinięte wokół punktu, w którym przecinają się
te trzy obiekty.

Powiększenie zakończenia zalewki i przykłady: opcja Ścięcie (po lewej) i opcja Nadruk (po
prawej)
Określanie progów zalewek

Progi zalewek można zmienić, jeżeli zaleci to drukarz, dostosowując je do danego

środowiska druku. Dostępne są progi zalewek dla następujących warunków koloru:

● Ustawienie Różnica określa, na ile muszą różnić się składniki (np. składowe przestrzeni
CMYK) stykających się kolorów, aby program Acrobat mógł utworzyć zalewkę. Należy
wpisać wartość od 1% do 100% lub użyć wartości domyślnej (10%). Aby uzyskać
najlepsze rezultaty należy posługiwać się wartościami z przedziału od 8% do 20%. Niższe
wartości zwiększają wrażliwość na różnice kolorów i powodują generowanie większej
liczby zalewek.
● Ustawienie Czarny kolor określa minimalną ilość czerni, przy której jest jest stosowane
ustawienie szerokości zalewania czerni. Należy wpisać wartość z zakresu od 0% do 100%,
lub zaakceptować wartość domyślną równą 100%. Dla uzyskania najlepszych rezultatów
nie należy używać wartości mniejszych niż 70%. (Zobacz Zalewkowanie czernią i czernią
głęboką.)
● Ustawienie Gęstość czerni określa gęstość, powyżej której farba (barwa) jest uważana za
czarną. Wprowadzając tutaj odpowiednią gęstość neutralną można na przykład sprawić,
by ciemna farba dodatkowa używała szerokości zalewki wybranej dla czerni. Wartości
mogą pochodzić z zakresu od 0, 001 do 10, ale na ogół ustawia się tę wartość na około
1, 6, czyli w pobliżu wartości domyślnej.
● Ustawienie Zalewka przesuwana określa różnicę procentową (między gęstościami
neutralnymi stykających się kolorów) przy której zalewka jest przesuwana z ciemniejszej
krawędzi zetknięcia kolorów na środek, co tworzy bardziej elegancki efekt.
(Zobacz Używanie zalewek ruchomych. )
● Ustawienie Redukcja koloru zalewki określa proporcje mieszania składników stykających
się kolorów (mieszania w celu złagodzenia koloru zalewki). Jest to przydatna metoda
pozwalająca uniknąć sytuacji, gdy niektóre stykające się kolory (na przykład pastele)
tworzą brzydką zalewkę, ciemniejszą niż one same. Określenie redukcji koloru zalewki
niższej niż 100% rozjaśnia kolor zalewki; wartość 0% powoduje utworzenie zalewki,
której gęstość neutralna jest równa gęstości neutralnej ciemniejszego koloru.
Modyfikowanie tolerancji zalewkowania

Niektóre wydruki wymagają zalewkowania tylko w miejscach bardzo gwałtownych

zmian kolorów, natomiast inne wymagają tego także w przypadku subtelnych zmian
kolorystycznych. Wartość opcji Różnica określa próg, przy którym jest uaktywniany
mechanizm zalewkowania.

Chcąc zmienić różnicę, jaka musi wystąpić między składnikami stykających się kolorów,
aby nastąpiło zalewkowanie, należy zwiększyć lub zmniejszyć ustawienie opcji Różnica
(w oknie dialogowym Nowe ustawienia zalewek). Im niższa wartość opcji Różnica, tym
więcej zalewek powstaje między kolorami.
Używanie zalewek ruchomych

Ruchome zalewki pozwalają uniknąć gwałtownych przesunięć położenia zalewek

wzdłuż krawędzi gradientu. Podczas zalewkowania program dostosowuje pozycję
zalewki - od rozciągania jaśniejszego koloru na ciemniejszy, do rozchodzenia się z linii
środkowej pomiędzy nimi.

Wartość określona w polu Zalewka ruchoma (w oknie dialogowym Nowe ustawienia

zalewek) decyduje o tym, kiedy zalewka ma być umieszczona pośrodku linii styku
kolorów. Wartość ta odnosi się do proporcji między gęstością neutralną jaśniejszego
koloru a gęstością neutralną stykającego się z nim koloru ciemniejszego. Na przykład,
ustawienie wartości opcji na 70% powoduje przesunięcie punktu, w którym zalewka
zaczyna być umieszczana na środku, na miejsce, w którym kolor jaśniejszy przekracza
70% gęstości neutralnej koloru ciemniejszego (gęstość neutralna koloru jaśniejszego
podzielona przez gęstość neutralną koloru ciemniejszego > 0, 70). Kolory o identycznej
gęstości neutralnej zawsze będą miały zalewki umieszczone pośrodku, o ile opcja
Zalewka płynna nie jest ustawiona na 100%.

Aby ustawić różnicę procentową, przy której zalewka jest przesuwana, należy:

1. W oknie dialogowym Style zalewek kliknąć na przycisku Utwórz, aby utworzyć nowy styl,
lub kliknąć dwukrotnie na istniejącym stylu, aby go zmienić.
2. W obszarze Progi zalewek wybrać własne ustawienie opcji Zalewka ruchoma (od 0% do
100%) lub wybrać ustawienie domyślne (70%). Przy wartości 0% wszystkie zalewki są
umiejscawiane centralnie; przy wartości 100% zalewki ruchome są wyłączane, co znaczy,
że jeden z kolorów jest nakładany całkowicie na drugim (niezależnie od związku między
gęstościami kolorów stykających się) .
Zalewkowanie obrazków importowanych

InDesign umożliwia tworzenie stylów ustawień zalewkowania, które sterują zalewkami

w obrazkach, a także zalewkami między obrazkami rastrowymi (np. fotografiami i
obrazkami z rastrowych plików PDF) a obiektami wektorowymi (np. obiektami
narysowanymi w programie grafiki wektorowej albo pochodzącymi z wektorowych
plików PDF) .

W oknie dialogowym Nowe ustawienia zalewek są dostępne następujące opcje:

● W obszarze Położenie zalewki są dostępne opcje odpowiedzialne za umieszczanie

zalewek w sytuacjach, gdy obiekty wektorowe są zalewane obrazkami rastrowymi.
Wszystkie opcje oprócz opcji Neutralna gęstość tworzą spójną wizualnie krawędź. Opcja
Środek tworzy zalewkę umieszczoną na krawędzi między obiektami a obrazkami. Opcja
Zwężana powoduje, że obiekty nakładają się na stykający się z nimi rysunek. Opcja
Neutralna gęstość stosuje te same zasady zalewkowania, co w pozostałej części
dokumentu. Zalewkowanie obiektu do fotografii z wybraną opcją Neutralna gęstość
może spowodować powstanie zauważalnych nierówności na krawędziach, gdy zalewka
przechodzi z jednej krawędzi na drugą. Opcja Rozszerzana powoduje, że obrazek
rastrowy jest rozciągany na stykający się z nim obiekt.
● Opcja Zalewaj obiekty obrazkami powoduje, że obiekty wektorowe (na przykład ramki
używające wyróżnienia) są zalewkowane do obrazków zgodnie z ustawieniami opcji
Położenie zalewki. Jeżeli obiekty wektorowe nie nakładają się na obrazki w danym
zakresie stron, warto wyłączyć tę opcję, aby przyspieszyć zalewkowanie.
● Opcja Zalewki obrazków na obrazki powoduje tworzenie zalewek wzdłuż brzegów
stykających się obrazków rastrowych. Funkcja ta jest włączona domyślnie.
● Opcja Zalewaj obrazki wewnętrznie powoduje tworzenie zalewek w obrębie
poszczególnych obrazków rastrowych (a nie tylko w miejscach, gdzie stykają się z
tekstem lub grafiką wektorową). Opcji tej używa się tylko dla zakresów stron
zawierających proste obrazki o wysokim kontraście, na przykład kopie ekranu lub
komiks. Należy pozostawić ją niezaznaczoną dla grafiki z płynnymi przejściami tonalnymi
i innych skomplikowanych obrazków, gdyż spowoduje w nich nieprawidłowe zalewki.
Gdy opcja ta nie jest zaznaczona, zalewkowanie przebiega szybciej.
● Opcja Zalewaj obrazki monochromatyczne powoduje tworzenie zalewek na styku
obrazków monochromatycznych z innymi obiektami. Opcja ta nie używa ustawień opcji
Położenie zalewki, ponieważ obrazki 1-bitowe używają tylko jednego koloru.
W większości przypadków należy pozostawić tę opcję zaznaczoną. Niekiedy jednak, np.
w przypadku obrazków 1-bitowych z szeroko rozrzuconymi pikselami, zaznaczenie tej
opcji może przyciemnić obrazek i spowolnić zalewkowanie.
Zalewkowanie czernią i czernią głęboką

Wartość podana w polu Czarny kolor w oknie dialogowym Nowe ustawienia zalewek
decyduje o tym, kiedy kolor jest uważany za jednolitą czerń (lub głęboką czerń). Głęboka
czerń jest to odcień czerni z wystarczająco dużą domieszką koloru (lub kolorów)
pogłębiającego wrażenie czerni.

Opcja Czarny kolor jest przydatna, gdy trzeba skompensować znaczny przyrost punktu
rastra (np. przy korzystaniu z papieru niskiej jakości). W takich sytuacjach obszary czarne
o nałożeniu mniejszym niż 100% drukują się jako obszary jednolite. Rozjaśniając czernie
lub czernie głębokie (używając tinty czerni jednolitej) i zmniejszając ustawienie opcji
Czarny kolor poniżej domyślnych 100%, można skompensować przyrost punktu i
zagwarantować, że mechanizm zalewkowania zastosuje odpowiednią szerokość i
pozycję zalewki dla obiektów czarnych.

Gdy nasycenie czernią osiągnie stopień określony w polu Czarny kolor, do wszystkich
kolorów stykających się jest stosowana czarna zalewka o określonej szerokości; do
obszarów w głębokiej czerni są stosowane zalewki dodatkowe o takiej samej szerokości.

Jeżeli rastry dodatkowe dochodzą do samej krawędzi obszaru czarnego, to błędy

pasowania spowodują, że staną się one widoczne i utworzą niepożądaną aureolę lub
zniekształcą krawędzie obiektów. Jest wówczas stosowana taka metoda blokowania,
zalewek, która ma na celu utrzymanie właściwych odstępów między rastrami
dodatkowymi i krawędziami jasnych elementów na pierwszym planie; dzięki niej jasne
elementy mogą zachować pierwotną ostrość. Odległością rastrów dodatkowych od
krawędzi obszarów czarnych steruje się za pomocą opcji szerokości w polu Czarny.

Uwaga: Jeżeli rastry dodatkowe dochodzą do samej krawędzi obszaru czarnego, to

błędy pasowania spowodują, że staną się one widoczne i utworzą niepożądaną aureolę
lub zniekształcą krawędzie obrazków. W takich przypadkach mechanizm zalewkowania
automatycznie przesłania ustawienia szerokości zalewki czerni i ogranicza zalewkę do
połowy szerokości cienkiego elementu.

Aby ustawić szerokość zalewki dla kolorów obok czerni, należy:

1. W oknie dialogowym Style zalewek kliknąć na przycisku Utwórz, aby utworzyć nowy styl,
lub kliknąć dwukrotnie na istniejącym stylu, aby go zmienić. (Zobacz Korzystanie ze
zdefiniowanych ustawień zalewek.)
2. W obszarze Szerokość zalewki wpisać wartość w pole Czarny określającą (w punktach)
jak daleko kolory mają się rozciągać na czerń, lub jak bardzo rastry dodatkowe mają być
wsunięte pod czerń. Na ogół szerokość w polu Czarny jest ustawiana na 1, 5 do 2 razy
wyższą wartość niż szerokość domyślnej zalewki.
3. Ustawić wartości w polach Kolor czarny oraz Gęstość czerni. (Zobacz Określanie progów
zalewek.)

Uwaga: Aby można było użyć funkcji zalewkowania czerni, dany obszar koloru musi
używać farby o gęstości neutralnej większej lub równej wartości opcji Gęstość czerni,
a farba ta musi być nakładana w większej lub równej wartości procentowej niż wartość
wpisana w pole Kolor czarny.
Zmiana wartości gęstości neutralnej farb

Wartość gęstości neutralnej farb używana jest przez wybrany mechanizm zalewkowania
do precyzyjnego umieszczania zalewek. Domyślne wartości gęstości neutralnej dla
standardowych farb drukarskich są oparte na odczytach gęstości próbek farb zgodnych
ze standardami branżowymi w różnych częściach świata. Obowiązujący standard określa
wersja językowa programu Acrobat. Na przykład, wartości gęstości neutralnej dla
amerykańskiej i kanadyjskiej wersji programu Acrobat są zgodne z wartościami gęstości
jednolitych farb SWOP (Specifications for Web Offset Publications), publikowanymi
przez organizację Graphic Arts Technical Foundation of North America. Acrobat
umożliwia dostosowanie gęstości neutralnych farb do standardów druku w innych
częściach świata.

Mechanizm zalewkowania wyprowadza gęstość neutralną koloru dodatkowego z jego

odpowiednika w modelu CMYK. W przypadku większości kolorów dodatkowych
ekwiwalenty CMYK są dostatecznie dokładne do wygenerowania poprawnych zalewek.
W przypadku kolorów dodatkowych, których nie da się łatwo symulować za pomocą
kolorów CMYK, takich jak farby metaliczne i lakiery, konieczne może być dostosowanie
gęstości neutralnej w taki sposób, by mechanizm zalewkowania mógł je prawidłowo
przetworzyć. Wpisując nowe wartości sprawia się, że farba zauważalnie ciemniejsza lub
jaśniejsza jest rozpoznawana jako taka w InDesign; automatyczne rozmieszczanie
zalewek jest następnie generowane automatycznie.

Prawidłową wartość gęstości neutralnej danej farby można uzyskać w drukarni.

Najdokładniejszą metodą określania gęstości neutralnej farby jest pomiar próbki tej
farby profesjonalnym densytometrem. Odczytać należy wartość "V" oznaczającą gęstość
wizualną farby (bez użycia filtrów standardowych kolorów drukarskich). Jeżeli wartość ta
różni się od ustawienia domyślnego, należy wpisać nową wartość w odpowiednie pole
gęstości neutralnej.

Uwaga: Zmiana gęstości neutralnej koloru dodatkowego wpływa tylko na

zalewkowanie tego koloru. Nie powoduje natomiast zmiany wyglądu tego koloru w
dokumencie.

Podczas modyfikowania wartości gęstości neutralnej należy kierować się następującymi

wytycznymi:

● Farby metaliczne są na ogół ciemniejsze niż ich odpowiedniki CMYK, natomiast farby
kryjące zasłaniają wszystkie farby leżące pod nimi. Na ogół wartości gęstości neutralnej
dla metalicznych i kryjących kolorów dodatkowych powinno się ustawiać wyżej niż
wartości domyślne, aby kolory te nie były rozciągane.

Uwaga: Ustawienie farby na opcję Kryjąca lub Kryjąca Pomiń w oknie dialogowym
Edycja farb zalewek zapobiega rozciąganiu farby kryjącej na inne kolory, chyba że inna
farba kryjąca ma wyższą gęstość neutralną.

● Farby te są na ogół jaśniejsze niż ich odpowiedniki CMYK. Wartość gęstości neutralnej
dla tych farb można ustawić niżej od wartości domyślnych, aby zagwarantować, że będą
one rozciągane na sąsiadujące, ciemniejsze kolory.
● Niektóre kolory dodatkowe, na przykład turkusowy lub jaskrawy pomarańczowy, są
znacznie ciemniejsze lub jaśniejsze od ich odpowiedników CMYK. Można się o tym
przekonać, porównując wydrukowane próbki koloru dodatkowego z drukowanymi
próbkami jego ekwiwalentu CMYK. W razie potrzeby można podnieść lub zmniejszyć
wartość gęstości neutralnej takiej farby dodatkowej.
Praca z farbami specjalnymi lub lakierami

Używanie pewnych farb wiąże się ze specjalnymi potrzebami zalewkowania. Na

przykład, jeżeli używa się w dokumencie lakieru, to nie może on wpływać na
generowanie zalewek. Jeżeli jednak nadrukowuje się pewne obszary całkowicie kryjącą
farbą, nie trzeba tworzyć zalewek dla obiektów pod spodem. W takich sytuacjach można
zmienić opcje farby. Na ogół najlepiej jest nie zmieniać ustawień domyślnych, o ile nie
zaleci tego drukarz.

Aby dostosować zalewkowanie farb specjalnych, należy:

1. Otworzyć okno Menedżera farb i wybrać farbę wymagającą specjalnego traktowania.

(Informacje o wyświetlaniu okna Menedżera farb znajdują się w części Korzystanie z
Menedżera farb.)
2. Wybrać jedną z następujących opcji z menu Tekst, a następnie nacisnąć przycisk OK:
● Wybrać opcję Zwykły dla tradycyjnych, standardowych farb drukarskich oraz dla

większości farb dodatkowych.

● Wybrać opcję Przezroczysty dla jasnych farb, aby zagwarantować zalewkowanie

leżących poniżej obiektów. Opcji tej używa się dla lakierów i tuszy matrycowych.
● Wybrać opcję Kryjąca dla gęstych, nieprzezroczystych farb, aby uniknąć zalewkowania

leżących poniżej obiektów, ale dopuścić zalewkowanie na krawędzi farby. Opcji tej
używa się dla farb metalicznych.
● Wybrać opcję Pomiń kryjący, aby uniemożliwić zalewkowanie gęstymi

nieprzezroczystymi farbami oraz zalewkowanie na krawędzi farby. Opcji tej używa się dla
takich farb, jak lakiery i farby metaliczne, aby uniknąć niepożądanych oddziaływań z
innymi farbami.
Określanie kolejności zalewkowania

Użytkownik może określić konkretną sekwencję zalewek (czyli kolejność zalewkowania).

Kolejność zalewkowania odpowiada kolejności nakładania kolejnych farb na maszynie
drukującej, ale nie jest zgodna z porządkiem generowania rozbarwień przez urządzenie
wyjściowe.

Kolejność zalewkowania jest szczególnie ważna, gdy drukuje się wieloma kolorami
kryjącymi, takimi jak farby metaliczne. Farby kryjące o niższych numerach w sekwencji są
rozciągane pod farbami kryjącymi o wyższych numerach w sekwencji. Powoduje to, że
ostania nakładana farba nie jest rozciągana, a zalewki mimo to są poprawne.

Uwaga: Nie należy zmieniać domyślnej kolejności zalewkowania bez uprzedniej

konsultacji z drukarzem.

Aby dostosować kolejność zalewkowania, należy:

1. Otworzyć okno Menedżera farb. Bieżąca kolejność zalewkowania wyświetlona jest

w kolumnie Kolejność na liście farb. (Informacje o wyświetlaniu okna Menedżera farb
znajdują się w części Korzystanie z Menedżera farb.)
2. Zaznaczyć farbę, wpisać nową wartość w pole Kolejność zalewkowania, a następnie
nacisnąć klawisz Tabulator. Numer sekwencji tej farby zmienia się, a wraz z nim zmianie
ulegają pozostałe numery sekwencji.
3. Powtórzyć poprzedni krok dla wszystkich farb, które mają zostać zmodyfikowane, a
następnie kliknąć na przycisku OK.
Podgląd wydruku

Okno dialogowe Podgląd wydruku pozwala zapoznać się z informacjami, które mogą
okazać się istotne przy drukowaniu bieżącego dokumentu Adobe PDF; w szczególności
można w nim obejrzeć rozbarwienia, wyświetlić próbki kolorów, wyświetlić kolory
źródłowe razem z wyciągami barwnymi, a ponadto sprawdzić ostrzeżenia dotyczące
kolorów spoza przestrzeni, ograniczeń w używaniu poszczególnych farb i nadruków. W
górnej części okna znajduje się szereg kontrolek. Menu wysuwane Podgląd pozwala
przełączać się między podglądem rozbarwień i podglądem ostrzeżeń dotyczących
kolorów. Zaznaczenie opcji Rozbarwienia powoduje, że w dolnej połowie okna pojawia
się lista wszystkich farb używanych w pliku, a ponadto kontrolki ostrzeżeń dotyczących
kolorów i pokrywania obszarów farbami. Zaznaczenie opcji Ostrzeżenia koloru
powoduje, że obszar rozbarwień jest zastępowany obszarem ostrzeżeń. Ustawienia
określane w oknie dialogowym Podgląd wydruku są stosowane bezpośrednio do
otwartego dokumentu i stają się widoczne od razu.

Okno dialogowe Podgląd wydruku zapewnia ponadto dostęp do Menedżera farb (tego
samego, który wchodzi w skład pozostałych aplikacji zestawu Adobe Creative Suite),
który umożliwia ponowne przypisania kolorów dodatkowych (na użytek drukowania i
podglądu), a także pozwala ustawić liniaturę rastra i kąt rastra. (Zobacz Korzystanie z
Menedżera farb.)

Uwaga: Jeśli użytkownik nie korzysta z systemu zarządzania kolorem (o precyzyjnie

wykalibrowanych profilach ICC) lub jeśli nie wykalibrował monitora, to rozbarwienia
pokazywane na ekranie mogą odbiegać od rozbarwień wpływających na ostateczny
kształt wydruku. (Zobacz Zarządzanie kolorem w programie Acrobat oraz Tworzenie
profilu ICC monitora. )

Okno dialogowe Podgląd wydruku z zaznaczoną opcją Rozbarwienia A. Źródłowy profil

symulacji B. Soft-proofing C. Wybrana przestrzeń kolorów D. Lista farb E. Całkowite
dopuszczalne pokrycie farbą F. Pokrycie farbą na wyciąg G. Kolor ostrzeżeń

Aby otworzyć okno dialogowe Podgląd wydruku, należy:

Wykonać jedną z następujących czynności:

● Wybrać polecenie Narzędzia > Drukowanie > Podgląd wydruku.

● Na pasku narzędzi Drukowanie zaznaczyć narzędzie Podgląd wydruku .
● Wybrać polecenie Zaawansowane > Podgląd wydruku.

Aby obejrzeć kolory ze źródłowej przestrzeni kolorów, należy:

W oknie dialogowym Podgląd wydruku wybrać opcję z menu wysuwanego Pokaż.

Podgląd może obejmować wszystkie przestrzenie lub tylko jedną.

Aby zmienić kolor ostrzeżeń widocznych w podglądzie, należy:

1. W oknie dialogowym Podgląd wydruku zaznaczyć próbkę koloru obok ostrzeżenia.

2. Wybrać kolor za pomocą próbnika kolorów.

Tematy powiązne:

Przeglądanie rozbarwień
Przeglądanie ostrzeżeń dotyczących kolorów
Wstępne próby kolorów
Przeglądanie rozbarwień

Chcąc upewnić się, czy wydruk spełnia określone wymagania, można obejrzeć
rozbarwienia i dane dotyczące pokrycia farbą. Opcja Całkowite pokrycie obszaru określa
całkowity procent wszystkich zużytych farb. Na przykład, wartość 280 oznacza pokrycie
280%, które można uzyskać, stosując następujące proporcje: 60C, 60M, 60Y i 100K. Zbyt
duże pokrycie farbą nie sprzyja szybkiemu wysychaniu nośnika, a ponadto może
zmienić wygląd wydruku. Niezbędne informacje o ograniczeniach pokrycia związanych
z możliwościami maszyn drukarskich należy uzyskać od pracowników drukarni. Znając te
informacje, można wyświetlić podgląd dokumentu i sprawdzić, w których miejscach
pokrycie farbą przekracza limity maszyny drukarskiej.

Chociaż podgląd rozbarwień na ekranie może pomóc w uniknięciu problemów bez

potrzeby ponoszenia kosztów druku, to nie pozwala zapoznać się z efektami ustawień
zalewkowania, emulsji, znaków drukarskich oraz rastrów i rozdzielczości. Ustawienia te
powinny zostać z weryfikowane przez pracowników drukarni.

Uwaga: Obiekty na warstwach ukrytych nie są uwzględniane w podglądzie.

Aby wyświetlić podgląd rozbarwień, należy:

1. W oknie dialogowym Podgląd wydruku przejść do menu Podgląd i wybrać opcję

Rozbarwienia.
2. Wykonać jedną z następujących czynności:
● Aby wyświetlić jeden lub więcej rozbarwień, zaznaczyć puste pole po lewej stronie

nazwy rozbarwienia. Każde z rozbarwień jest wyświetlane we właściwym dla siebie

kolorze.
● Aby ukryć wybrane rozbarwienia, należy usunąć zaznaczenia pól obok ich nazw.

● Aby obejrzeć wyciągi wszystkich kolorów podstawowych lub dodatkowych, należy

zaznaczyć opcję Wyciągi podstawowe lub Wyciągi dodatkowe.

Uwaga: Pojedynczy wyciąg podstawowy lub dodatkowy jest wyświetlany na czarno.

Aby sprawdzić pokrycie farbą w konkretnym obszarze, należy:

1. W oknie dialogowym Podgląd wydruku przejść do menu Podgląd i wybrać opcję

Rozbarwienia.
2. Przejść do okna dokumentu i ustawić kursor nad wybranym obszarem. Obok nazw
poszczególnych farb zostaną wyświetlone informacje o pokryciu wybranego obszaru (w
procentach).

Pokrycie farbą można regulować, zamieniając część kolorów dodatkowych na

kolory CMYK. (Zobacz Określanie kolorów do rozbarwień.)
Przeglądanie ostrzeżeń dotyczących kolorów

Jeśli kolory określone w dokumencie nie są obsługiwane przez dane urządzenie

drukarskie lub do tekstu zastosowano zbyt głęboką czerń, mogą wystąpić problemy z
drukowaniem. Aby wykryć problemy tego typu jeszcze przed wysłaniem dokumentu do
druku, należy zapoznać się z ostrzeżeniami dotyczącymi kolorów. Piksele w obszarach
będących przedmiotem ostrzeżeń są wyświetlane w kolorze ostrzegawczym - kolorze
zdefiniowanym przez próbki kolorów przypisane do poszczególnych typów ostrzeżeń.
Kolory ostrzeżeń można zmienić za pomocą próbnika kolorów.

Ostrzeżenia nadruków pozwalają wykryć następujące problemy:

● Gdy jest zaznaczona opcja Pokaż nadruki, można sprawdzić, jak będą wyglądać na
wydruku efekty mieszania kolorów, obiekty przezroczyste i nadruki. Standardowo
dotyczy to wydruków uzyskiwanych z rozbarwień. Jeśli jednak w panelu wyjściowym
okna dialogowego Zaawansowane ustawienia drukowania jest zaznaczona opcja
Symuluj nadruki, to można sprawdzić, jak nadruki będą wyglądały na wydruku
kompozytowym. Opisane testy są przydatne przy wykonywaniu prób rozbarwień.
● Gdy jest zaznaczona opcja Głęboka czerń, można sprawdzić, jak będą wyglądały obszary
drukowane przy użyciu głębokiej czerni (jest to podstawowy kolor czarny (K) z istotną
domieszką kolorów pogłębiających czerń). Obiekty drukowane przy użyciu głębokiej
czerni są całkowicie nieprzezroczyste, to znaczy całkowite obiekty tła i obiekty pod nimi.
Zwykle głęboka czerń jest stosowana do drukowania dużych napisów.

Okno dialogowe Podgląd wydruku skonfigurowane do wyświetlania ostrzeżeń

Aby obejrzeć ostrzeżenia dotyczące kolorów, należy:

1. W oknie dialogowym Podgląd wydruku przejść do menu wysuwanego Profil symulacji

i wybrać zeń profil opisujący docelowe urządzenie drukujące.
2. Z menu wysuwanego Podgląd wybrać polecenie Ostrzeżenia koloru.
3. Zaznaczyć opcję Pokaż nadruki lub Głęboka czerń, aby na otwartej stronie PDF stały się
widoczne odpowiednie ostrzeżenia.
Wstępne próby kolorów

Jednym z etapów tradycyjnego cyklu czynności wydawniczych jest wydrukowanie

próbnej wersji dokumentu i sprawdzenie jakości kolorów na wydruku. W programie
Acrobat dzięki zastosowaniu profili kolorów istnieje możliwość wstępnego obejrzenia
kolorów drukowanych bezpośrednio na ekranie komputera--wygląd kolorów na ekranie
odpowiada wydrukowi za pomocą wskazanego urządzenia.

Należy pamiętać, że wiarygodność wstępnej oceny kolorów zależy w dużej mierze od

jakości monitora, profilu monitora i oświetlenia stanowiska pracy.
(Zobacz Przygotowanie stanowiska pracy i Tworzenie profilu ICC monitora.)

Aby wyświetlić próbę kolorów, należy:

W oknie dialogowym Podgląd wydruku wybrać profil bazowy symulacji kolorów:

● Profil kolorów konkretnego urządzenia wyjściowego. Można wybrać ustawienie Brak,

które odpowiada symulacji wydruku czarno-białego (bez kolorów). Aby własne
(niestandardowe) ustawienia próby kolorów stały się ustawieniami domyślnymi dla
wszystkich dokumentów, przed uaktywnieniem narzędzia Podgląd wydruku należy
zamknąć wszystkie okna dokumentów.
● Symulacja czarnej farby. Opcja uaktywnia podgląd przy użyciu przestrzeni kolorów
monitora. Opcja ta nie jest dostępna dla wszystkich profili.
● Symulacja białego papieru. Opcja pozwala sprawdzić na ekranie (przy użyciu przestrzeni
kolorów monitora), jak wybrany odcień bieli wyglądałby na nośniku zdefiniowanym w
profilu próby. Zaznaczenie tej opcji automatycznie włącza opcję Symulacja czarnej farby.
Opcja ta nie jest dostępna dla wszystkich profili.
Konwersja kolorów

Jeśli dokument Adobe PDF jest przeznaczony do wydruku profesjonalnego (np. w

naświetlarni lub za pomocą specjalistycznych urządzeń), kolory zdefiniowane w
dokumencie można przekonwertować do przestrzeni CMYK lub innej. Program Acrobat
sam określa (poprzez analizę przestrzeni kolorów poszczególnych obiektów w
dokumencie), jaka konwersja jest wymagana (np. konwersja przestrzeni RGB na
przestrzeń CMYK). Jeśli plik PDF zawiera obiekty z osadzonymi profilami kolorów,
program obsługuje kolory przy użyciu profili osadzonych, a nie domyślnych przestrzeni
kolorów. Konwersja kolorów może dotyczyć pojedynczych stron lub całego dokumentu.

Okno dialogowe Konwertuj kolory A. Lista kolorów dokumentu B. Profile kolorów przestrzeni
docelowej

Tematy powiązne:

Osadzanie profili kolorów

Osadzanie profili kolorów jako celów wyjściowych
Usuwanie osadzonych profili kolorów
Konwersja kolorów na docelową przestrzeń kolorów
Osadzanie profili kolorów

W dokumentach PDF można osadzać profile opisujące poszczególne przestrzenie

kolorów. Na podstawie ustawień określonych w obszarze Przestrzeń docelowa okna
dialogowego Konwertuj kolory program Acrobat przyłącza do pliku profile
odpowiadające wybranym przestrzeniom kolorów. Na przykład, pewien dokument
może zawierać pięć obiektów: jeden szary (jego przestrzeń kolorów to Skala szarości) i
cztery kolorowe (dwa o kolorach z przestrzeni CMYK i dwa o kolorach z przestrzeni
CMYK). W takiej sytuacji można zdecydować się na osadzenie trzech oddzielnych profili
dla każdej z przestrzeni. Profile takie mogą być użyteczne, gdy dokument PDF będzie
udostępniany innym lub będzie przetwarzany przez procesor RIP drukarki.
Osadzanie profili kolorów jako celów wyjściowych

Cel wyjściowy zapewnia uzgodnienie kolorów zdefiniowanych w dokumencie Adobe

PDF z kolorami możliwymi do uzyskania na docelowym urządzeniu drukującym lub w
docelowym środowisku drukowania. Cel wyjściowy stanowi opis parametrów
reprodukcji kolorów na danym urządzeniu lub w danych warunkach. W dokumentach
PDF mogą być używane przestrzenie DeviceGray, DeviceRGB i DeviceCMYK, co zależy
od modelu kolorów profilu docelowego. Profil docelowy zastępuje dowolny istniejący
cel wyjściowy.
Usuwanie osadzonych profili kolorów

Profile osadzone mogą być albo tylko usuwane, albo usuwane i zastępowane nowymi
profilami (spełniającymi wymagane specyfikacje). Rezygnacja z osadzania jest wskazana
na przykład w sytuacjach, gdy dokument Adobe PDF zawiera osadzone profile kolorów,
a zachodzi potrzeba zachowania odcieni szarości i kolorów CMYK.
Konwersja kolorów na docelową przestrzeń kolorów

W zależności od wybranych przestrzeni kolorów polecenie Konwertuj kolory zapewnia

zachowanie kolorów, konwersję kolorów lub przekształcenie wartości kolorów z
przestrzeni źródłowej na wartości z przestrzeni docelowej. Obowiązują przy tym
następujące zasady:

● Obiekty z nieoznakowanymi danymi RGB (DeviceRGB) podlegają następującej konwersji:

kolory RGB z przestrzeni roboczej są konwertowane na kolory CMYK z przestrzeni
docelowej. Ta sama reguła dotyczy nieoznakowanych kolorów CMYK (DeviceCMYK) i
odcieni szarości (DeviceGray).
● Kolory z przestrzeni niezależnych od urządzenia (CalGray, CalRGB lub CIE L*a*b) są
zachowywane lub konwertowane. Jeśli są konwertowane, program Acrobat
wykorzystuje osadzony profil kolorów niezależnych od urządzenia.
● Kolory dodatkowe (np. z przestrzeni Separation, DeviceN i NChannel) mogą być
zachowywane, konwertowane lub przekształcane na dowolny spośród kolorów
występujących w dokumencie. Kolory dodatkowe mogą także być przekształcane na
kolory podstawowe z przestrzeni CMYK (jeśli modelem kolorów podstawowych
przestrzeni docelowej jest CMYK). Przekształcenia kolorów dodatkowych można
obejrzeć w oknie dialogowym Podgląd wydruku. (Zobacz Podgląd wydruku. )

Aby otworzyć okno dialogowe Konwertuj kolory, należy:

Wybrać polecenie Narzędzia > Drukowanie > Konwertuj kolory lub przejść na pasek
narzędzi Drukowanie i zaznaczyć narzędzie Konwertuj kolory .

Aby dokonać konwersji kolorów w dokumencie na kolory z innej przestrzeni, należy:

1. W oknie dialogowym Konwertuj kolory wybrać opcję z listy przestrzeni kolorów i

barwników (używanych w dokumencie) .

Przestrzenie kolorów i aktywne zadanie konwersji

2. Wybrać opcję z menu Zadanie:
● Opcja Zachowaj pozwala zachować kolory z zaznaczonej przestrzeni.

● Opcja Konwertuj pozwala przekonwertować kolory na kolory określone przez profil ICC

urządzenia wyjściowego.
● Opcja Usuń pozwala usunąć profile osadzone w obiektach kolorowych (o kolorach

z określonej przestrzeni) .

Uwaga: Kolory dodatkowe mogą być przekształcane na kolory z przestrzeni docelowej

(nazywane ich aliasami) .

3. Określić docelową przestrzeń konwersji kolorów. Docelowe urządzenie drukujące jest

określone przez profil docelowy.
4. Określić strony do konwersji.
5. Zaznaczyć opcję konwersji:
● Osadź profil jako źródłową przestrzeń koloru - wszystkie obrazki są oznaczane jako

podlegające profilowi docelowemu, który zaznaczono w menu Profil.

● Osadź profil jako wyjściowy - celem wyjściowym staje się profil docelowy.

● Nie osadzaj profilu - żadne obiekty nie są oznaczane jako podlegające profilowi.

● Zachowaj czarne obiekty - są zachowywane wartości kolorów z przestrzeni CMYK, RGB i

Gray. Dzięki temu podczas konwersji na kolory CMYK kolor czarny z przestrzeni RGB
(przysługujący na przykład tekstowi) nie jest konwertowany na głęboką czerń.
Korzystanie z Menedżera farb

Narzędzie Menedżer farb pozwala zmienić sposób obsługi farb w aktualnie otwartym
dokumencie PDF. Ustawienia Menedżera farb decydują o sposobie wyświetlania farb w
oknie Podgląd wydruku, a także o sposobie drukowania farb w trybie rozbarwień.

Opcje zarządzania farbami są szczególnie użyteczne na etapie przygotowywania

dokumentu do druku.

● Jeżeli w dokumencie występuje kolor dodatkowy, drukarz może otworzyć dokument

i przekształcić farbę w tym kolorze na odpowiednik o kolorze podstawowym
z przestrzeni CMYK.
● Jeżeli dokument zawiera dwa podobne kolory dodatkowe, a potrzebny jest tylko jeden,
drukarz może utworzyć zamiennik do innej farby. Efekty zastosowania odpowiedników
farb są widoczne na wydruku, a także na ekranie, jeżeli włączony jest tryb podglądu
nadruku. Wyniki zamiany kolorów dodatkowych na inne kolory dodatkowe lub
podstawowe można obejrzeć bezpośrednio w oknie Podgląd wydruku (otwartego
dokumentu). Kolory dodatkowe, które zamieniono na podstawowe, są wyświetlane
w dokumencie jako kolory podstawowe.
● Gdy są stosowane zalewki, procedurę zalewkowania można uzależnić od pewnych
informacji o farbach. Na przykład można zdecydować, że procedura ta będzie
przeprowadzana tylko przy pewnych gęstościach farby; można też określić liczbę i
kolejność farb zalewających. (Informacje o opcjach zalewek można uzyskać w części
Zmiana wartości gęstości neutralnej farb i Określanie kolejności zalewkowania.)

Menedżer farb A. Farba podstawowa B. Farba dodatkowa C. Zamiennik farby dodatkowej

Aby wyświetlić Menedżera farb, należy:

Wykonać jedną z następujących czynności:

● Wybrać polecenie Narzędzia > Drukowanie > Menedżer farb.

● Przejść na pasek narzędzi Drukowanie i zaznaczyć narzędzie Menedżer farb .
● Wybrać polecenie Narzędzia > Drukowanie > Podgląd wydruku i kliknąć na przycisku
Menedżer farb.
● Wybrać polecenie Plik > Drukuj i kliknąć na przycisku Zaawansowane. W panelu Wyjście
okna dialogowego Zaawansowane ustawienia wydruku kliknąć na przycisku Menedżer
farb.
● Wybrać polecenie Plik > Zapisz jako, po czym wybrać typ pliku PostScript lub
Encapsulated PostScript. Kliknąć na przycisku Ustawienia, a następnie na przycisku
Menedżer farb.

Aby przekonwertować wszystkie kolory dodatkowe na kolory podstawowe, należy:

W oknie Menedżera farb kliknąć na przycisku Konwertuj wszystkie dodatkowe na

podstawowe. Ikona po lewej stronie koloru na liście farb zmieni się na ikonę trybu CMYK.
Kliknięcie na przycisku OK spowoduje anulowanie wszystkich skonfigurowanych
zamienników farb.

Aby przywrócić kolory dodatkowe, należy usunąć zaznaczenie opcji Wszystkie

dodatkowe na podstawowe.

Uwaga: Odpowiedniki kolorów dodatkowych po stronie kolorów podstawowych mogą

nie być identyczne z oryginałami, co może mieć negatywny wpływ na nadruki i zalewki.

Aby przekonwertować poszczególne kolory dodatkowe na podstawowe, należy:

Otworzyć okno Menedżera farb i kliknąć na ikonie typu farby po lewej stronie koloru
dodatkowego lub odpowiednika koloru dodatkowego. Pojawi się czterokolorowa ikona
standardowego koloru rozbarwianego.

Aby utworzyć odpowiednik farby, należy:

1. W oknie Menedżera farb zaznaczyć farbę dodatkową, dla której ma zostać utworzony
alias.
2. Wybrać jedną z opcji z menu Zamiennik farb. Ikona typu farby oraz opis farby zostaną
odpowiednio zmienione.

Uwaga: Ponieważ w oknie Menedżera farb są zestawione wszystkie farby używane

w pliku, może się zdarzyć, że dla farby używanej na jednej stronie dokumentu zostanie
omyłkowo utworzony taki zamiennik, który występuje na innej stronie. W takiej sytuacji
podczas drukowania rozbarwień dla pierwszej ze stron zamiennik nie będzie
drukowany. Aby problemów takich uniknąć, warto przejrzeć uważnie podglądy
rozbarwień. (Zobacz Przeglądanie rozbarwień.)
Osadzanie znaczników drukarki

Przygotowanie dokumentu do druku wymaga umieszczenia w nim szeregu znaczników.

Znaczniki te są wykorzystywane na etapie naświetlarni, a pomagają między innymi
w przygotowaniu próbnych błon rozbarwień, określeniu poprawnej kalibracji i gęstości
farby oraz przycinaniu błon do właściwych wymiarów. Znaczniki drukarki określają
granice pól dokumentu Adobe PDF wykorzystywanych na etapie drukowania, np. pól
przycięcia i spadu.

Znaczniki drukarki mogą być dodawane na etapie drukowania, do czego służy panel
Znaczniki i spady w oknie dialogowym Zaawansowane ustawienia drukowania; mogą
też być osadzane w pliku (a opcjonalnie na warstwie), do czego służy okno dialogowe
Dodaj znaczniki drukarki. Informacje o dodawaniu znaczników drukarki na etapie
drukowania można uzyskać w części Określanie znaczników i spadów.

Uwaga: Plik PDF utworzony w programie InDesign CS może zawierać znaczniki drukarki
- zarówno na warstwach, jak i na stronach. Program Acrobat wykrywa takie znaczniki
pod warunkiem, że zostały one wyeksportowane jako osobna warstwa. Można je
obejrzeć na zakładce Warstwy. Jeśli znaczniki drukarki zostały wyeksportowane
z programu InDesign w postaci osobnej warstwy, to wszelkie znaczniki utworzone
w oknie Dodaj znaczniki drukarki programu Acrobat zastąpią je. Jeśli znaczniki
wyeksportowane nie znajdują się na warstwie, znaczniki programu Acrobat nie zastąpią
ich, lecz uzupełnią, a to może spowodować problemy.

Aby osadzić znaczniki drukarki w pliku, należy:

1. Wykonać jedną z następujących czynności:

● Wybrać polecenie Narzędzia > Drukowanie > Dodaj znaczniki drukarki.

● Przejść na pasek narzędzi Drukowanie i zaznaczyć narzędzie Dodaj znaczniki

drukarki .
2. Określić strony do oznakowania.
3. Określić znaczniki i ich ustawienia za pomocą następujących opcji:

Wszystkie znaczniki

Wszystkie znaczniki są tworzone jednocześnie.

Znaczniki przycięcia

W każdym narożniku obszaru przycinania jest umieszczany znacznik określający

obwiednię pola przycięcia.

Znaczniki spadu

W każdym narożniku pola zalewki jest umieszczany znacznik określający obwiednię pola.
Pole spadu definiuje ilość dodatkowego miejsca poza określonym rozmiarem strony.

Pasery

Na zewnątrz obszaru kadrowania są umieszczane znaczniki pozwalające wyrównać

różne rozbarwienia.

Paski kolorów

Dla każdego koloru dodatkowego i podstawowego jest umieszczany na stronie mały

kwadracik. Kolory dodatkowe, które przekonwertowano na kolory podstawowe, są
przedstawiane przy użyciu kolorów podstawowych. Drukarz używa tych znaczników do
dostosowania gęstości farby na maszynie drukarskiej.

Informacje o stronie

Informacje te są umieszczane poza obszarem kadrowania strony. Informacje te

obejmują: nazwę pliku, numer strony, bieżącą datę i godzinę, nazwę rozbarwienia.

Styl

Opcja pozwala określić wygląd znaczników. Można wybrać domyślne styl programu
InDesign CS lub styl innej aplikacji.

Grubość linii

Opcja pozwala określić grubość linii znaczników przycięcia, znaczników spadu i paserów.

Przesunięcie

Opcja pozwala określić odległość od krawędzi strony (nie spadu), w jakiej Acrobat
umieści znaki drukarskie. Aby znaczniki drukarskie nie weszły na spad należy pamiętać o
ustawieniu opcji Przesunięcie na wartość większą niż opcja Spad. Rozmiar pola spadu
można zmienić przy użyciu narzędzia Przytnij strony z paska narzędzi Drukowanie.
(Zobacz Dopasowywanie marginesów i rozmiarów stron.)

Osadź znaczniki drukarki wraz z warstwami

Znaczniki drukarki są umieszczane na osobnej warstwie, którą można włączać i wyłączać

za pomocą zakładki Warstwy. Jeśli warstwy nie są obsługiwane, opcji nie należy
zaznaczać - wtedy znaczniki są dodawane bezpośrednio do stron.

Ostrzegaj, jeśli pole kadrowania jest za małe

Jeśli istniejące pole przycięcia jest zbyt małe, aby mogły zmieścić się w nim znaczniki
drukarskie, jest wyświetlane ostrzeżenie. Pole przycięcia można powiększyć za pomocą
narzędzia Przytnij strony z paska narzędzi Drukowanie.
Dopasowywanie marginesów i rozmiarów stron

Kolejne z narzędzi użytecznych na etapie przygotowywania dokumentów do druku, narzędzie Przytnij

strony, pozwala zmieniać marginesy poszczególnych pól drukarskich, w tym pól strony, przycięcia, spadu
i grafiki. Zmiany takie są konieczne na przykład wtedy, gdy znaczniki drukarki nie mieszczą się w polu
przycięcia (a same znaczniki dodano za pomocą narzędzia Dodaj znaczniki drukarki, nie zaś w panelu
Znaczniki i spady okna dialogowego Zaawansowane ustawienia drukowania). Niekiedy drukarze
wykorzystują narzędzie Przytnij strony do zwiększania rozmiarów stron przed ich naświetleniem.

Przełączanie się między różnymi polami nie powoduje zmian skojarzonych z nimi marginesów.
Natomiast każda zmiana wymiarów pól jest odzwierciedlana natychmiast: zawartość okna Przytnij strony
zmienia się, tak by ukazać efekt nowych ustawień. Na przykład, jeśli pole strony lub pole przycięcia
zostanie powiększone, właściwe elementy strony (jej zawartość) zostaną zmniejszone (tak samo, jak
stałoby się na rzeczywistym wydruku) .

Uwaga: Powiększenie pole przycięcia pociąga za sobą proporcjonalną zmianę wymiarów pola strony.

Okno dialogowe Przytnij strony

Tematy powiązne:

Pola dokumentu
Tworzenie i modyfikowanie pól dokumentu
Pola dokumentu

Program Acrobat pozwala definiować na stronach PDF tzw. pola dokumentu (użyteczne
głownie na etapie drukowania) ; pozwala też przeglądać pola utworzone w innych
aplikacjach obsługujących format PDF 1. 3, takich jak Adobe InDesign. Pola dokumentu
można wyświetlić bądź bezpośrednio w panelu dokumentu programu Acrobat, bądź w
oknie narzędzia Przytnij strony (a dokładniej w okienku podglądu znajdującym się w prawej
części tego okna).

Za sposób wyświetlania pól grafiki, przycięcia i spadu odpowiadają preferencje

wyświetlania stron. Za ich pomocą można zmienić, na przykład, domyślny kolor pól. Jeśli
jednak kolory pól zostały zapisane razem z dokumentem PDF, to po otwarciu dokumentu
będą używane właśnie kolory zapisane.

W dokumentach o formacie PDF 1.3 (lub nowszym) mogą występować pola

następującego typu:

● Pole strony (nazywane też polem nośnika) obejmuje wszystkie graficzne i tekstowe obiekty
na stronie, również te, które wychodzą poza granice strony. Podczas tworzenia plików PDF
program Acrobat pomija wszystkie obiekty poza polem strony.
● Pole spadu określa obszar otaczający pole przycięcia. Jeśli jest ono obecne, wszystkie
obiekty na stronie są przycinane do pola przycięcia. Aby w dokumencie były uwzględniane
spady, pole spadu musi zostać określone. Pole spadu musi być mniejsze od pola strony, a
jednocześnie większe lub równe od pola przycięcia. Znaczniki drukarki są umieszczane poza
polem spadu.
● Pole przycięcia określa ostateczny rozmiar dokumentu po przycięciu i wydrukowaniu.
W przypadku dokumentów, które będą drukowane komercyjnie, pole to jest wymagane.
Pole przycięcia musi być mniejsze od pola strony, ale może pokrywać się z polem spadu.
● Pole grafiki określa obszar na stronie PDF (np. fragment grafiki), która będzie przetwarzana
za pomocą innej aplikacji, np. aplikacji do określania układu strony. Pole to musi być
mniejsze od pola zalewek. Pola przycięcia i grafiki mogą mieć takie same wymiary.

Pola w dokumencie PDF. A. Pole strony B. Pole spadu C. Pole przycięcia D. Pole grafiki
Tworzenie i modyfikowanie pól dokumentu

Jeśli oryginalny dokument PDF został utworzony bez pól przycięcia, spadu i grafiki, pola
te można utworzyć przy użyciu okna dialogowego Przytnij strony.

Aby wyświetlić okno dialogowe Przytnij strony, należy:

Wykonać jedną z następujących czynności:

● Wybrać polecenie Narzędzia > Drukowanie > Przytnij strony.

● Przejść na pasek narzędzi Drukowanie i zaznaczyć narzędzi Przytnij strony .
● Wybrać polecenie Narzędzia > Zaawansowana edycja > Przytnij strony.

Informacje o ustawianiu marginesów pola dokumentu i zmianie wymiarów strony (pola

strony) można uzyskać w części Kadrowanie stron.
Korekta cienkich linii

Jeśli w dokumencie Adobe PDF występują zbyt cienkie linie mogą one nie zostać
wydrukowane. Narzędzie Popraw cienkie linie pozwala wykryć cienkie linie i zastąpić je
grubszymi.

Narzędzie Cienkie linie można skonfigurować tak, by były zastępowane linie uzyskane za
pomocą czcionek Type3 i występujące we wzorkach postscriptowych. Ponieważ jednak
wspomniane czcionki i wzorki mogą pełnić różne funkcje i występować w różnych
kontekstach, ich pogrubianie nie zawsze jest wskazane. Na przykład, różne wystąpienia
tego samego znaku czcionki Type 3 mogą mieć różne powiększenia. Dlatego też, należy
uważnie sprawdzić efekty wybranych ustawień i w razie konieczności zmienić je.

Aby poprawić cienkie linie, należy:

1. Wybrać polecenie Narzędzia > Drukowanie > Popraw cienkie linie lub przejść na pasek
narzędzi Drukowanie i zaznaczyć narzędzie Popraw cienkie linie .
2. Podać grubość linii uznawanych za cienkie i grubość linii, które mają je zastąpić. Do
określenia grubości można wykorzystać przyciski strzałek. Wciśnięcie klawisza Shift
powoduje, że ustawiana szerokość zmienia się skokowo, o całą jednostkę.

Grubość cienkich linii można zmieniać za pomocą przycisków strzałek.

3. W menu Jednostki wybrać jednostkę miary.
4. Zaznaczyć opcję Uwzględniaj czcionki Type 3 lub Uwzględniaj wzorki, aby cienkie linie
były zastępowane również w znakach Type 3 i we wzorkach.
5. Określić strony do poprawienia.
Przeglądanie i stosowanie ustawień spłaszczania przezroczystości

Okno narzędzia Podgląd spłaszczania pozwala obejrzeć zawarte w dokumencie obiekty

przezroczyste, a także obejrzeć obiekty, które ulegną zmianie wskutek spłaszczenia obiektów
przezroczystych. Obiekty przezroczyste mają kolor czerwony, a pozostałe - szary. Dzięki podglądowi
można obejrzeć efekty wybranych ustawień i zdecydować, które z nich należy faktycznie zastosować.
Podgląd spłaszczania jest dostępny tylko w przypadku drukarek PostScript.

W oknie dialogowym Podgląd spłaszczania jest wyświetlany podgląd bieżącej, spłaszczonej strony PDF.

Aby wyświetlić podgląd spłaszczonej strony, należy:

1. Wybrać polecenie Narzędzia > Drukowanie > Spłaszczanie przezroczystości.

2. Aby powiększyć podgląd, należy kliknąć w jego obszarze. Aby przesunąć podgląd, należy wcisnąć
klawisz spacji i przeciągnąć kursorem. Aby powrócić do oryginalnych ustawień, należy kliknąć na
przycisku Odśwież.
3. Zaznaczyć wybrane opcje w menu Podświetlenie. Dostępność opcji zależy od zawartości kompozycji
oraz od tego, jakie ustawienia spłaszczania wybrano w panelu Spłaszczanie przezroczystości okna
dialogowego Zaawansowane drukowanie:
● Opcja Zrasteryzowane skomplikowane obszary pozwala obejrzeć obszary zrasteryzowane z przyczyn

oszczędnościowych (stopień rasteryzacji określa się za pomocą suwaka Raster/Wektor). Należy

pamiętać, że na granicach oglądanego obszaru zachodzi wyższe prawdopodobieństwo efektu
"szwów" (zależy to od ustawień sterownika drukarki i rozdzielczości rasteryzacji). Chcąc
zminimalizować te efekty, należy zaznaczyć opcję Przytnij skomplikowane obszary.
● Opcja Obiekty przezroczyste pozwala obejrzeć obiekty będące źródłem przezroczystości, np. obiekty

przezroczyste, obiekty z trybami mieszania i maski krycia. Oprócz tego, przezroczystość może
charakteryzować style i efekty, a obiekty nadrukowane mogą być traktowane jako źródło
przezroczystości (jeśli, na przykład muszą być spłaszczone) .
● Opcja Wszystkie powiązane obiekty pozwala obejrzeć wszystkie obiekty wpływające na

przezroczystość innych, w tym same obiekty przezroczyste i obiekty, na które zachodzą obiekty
przezroczyste. Oglądane obiekty są zmienione w wyniku spłaszczania--ich kontury i wzorki są
rozwinięte, część z nich może być zrasteryzowana itd.
● Opcja Rozwinięte wzorki pozwala obejrzeć wszystkie, mające znaczenie dla przezroczystości,

rozwinięte wzorki.
● Opcja Obrysy zamienione na krzywe pozwala obejrzeć wszystkie obrysy, które zostaną zamienione

na krzywe z powodu przezroczystości lub zaznaczenia opcji Konwertuj wszystkie obrysy na krzywe.
4. Ustawić odpowiednio suwak balansu Raster/Wektor lub wpisać wartość określającą stopień
rasteryzacji skomplikowanych obszarów rysunku.
5. Określić rozdzielczość rasteryzacji gradientów, siatek, tekstów i elementów graficznych.
6. Zaznaczyć opcje spłaszczania. (Zobacz Opcje spłaszczanie przezroczystości.)
7. W dowolnym momencie można kliknąć na przycisku Odśwież i wyświetlić efekt bieżących ustawień.

Aby zastosować ustawienia spłaszczania do dokumentu Adobe PDF, należy:

1. Określić ustawienia spłaszczania w oknie Spłaszczanie przezroczystości.

2. Zaznaczyć opcję wyboru stron:
● Wszystkie - ustawienia są stosowane do wszystkich stron dokumentu.

● Bieżąca strona - ustawienia są stosowane do widocznej strony.

● Strony Od/Do - ustawienia są stosowane do stron z podanego zakresu. Strony są numerowane

począwszy od 1.
3. Kliknąć na przycisku Zastosuj. Operacji tej nie można cofnąć.

Tematy powiązne:

Opcje spłaszczanie przezroczystości

Opcje spłaszczanie przezroczystości

W oknach Podgląd spłaszczania, Optymalizacja PDF i Zaawansowane ustawienia

drukowania są dostępne następujące opcje.

Balans Raster/Wektor

Za pomocą suwaka należy określić procent zachowywanych danych wektorowych.

Ustawienia wyższe powodują zachowanie większej liczby obiektów wektorowych, a
ustawienia niższe - mniejszej; przy ustawieniach średnich proste obszary są
zachowywane, a złożone rasteryzowane.

Rozdzielczość grafiki i tekstu

Wszystkie obiekty, w tym obrazki, grafiki wektorowe, teksty i gradienty, są rasteryzowane

przy użyciu określonej rozdzielczości (z zakresu od 72 do 2400 pikseli na cal).

Rozdzielczość gradientu i siatki

Wszystkie gradienty i siatki są rasteryzowane przy użyciu określonej rozdzielczości (z

zakresu od 72 do 2400 pikseli na cal). Wyższe ustawienia mogą wydłużyć czas obsługi
pliku bez istotnego poprawienia jakości wydruku.

Konwertuj cały tekst na krzywe

Grubość wszystkich znaków tekstowych zostaje ujednolicona. Zaznaczenie tej opcji

może spowodować jednak, że małe czcionki staną się zbyt grube i mniej czytelne
(zwłaszcza po wydrukowaniu dokumentu na urządzeniu słabej jakości). W ten sposób
ogólna wydajność operacji spłaszczania wyraźnie się obniży.

Konwertuj wszystkie obrysy na krzywe

Grubość wszystkich obrysów zostaje ujednolicona. Zaznaczenie tej opcji może

spowodować jednak, że obrysy staną się nieco grubsze (zwłaszcza po wydrukowaniu
dokumentu na urządzeniu słabej jakości). W ten sposób zmieni się wygląd obrysów,
a ogólna wydajność operacji spłaszczania wyraźnie się obniży.

Przytnij skomplikowane obszary

Powoduje, że granice między grafiką wektorową a rastrową pokrywają się ze ścieżkami

obiektów. Opcja ta pozwala wyeliminować efekt "szwów" wewnątrz obiektów
częściowo zrasteryzowanych, a częściowo wektorowych (proporcje między oboma
rodzajami grafiki określa ustawienie suwaka Raster/Wektor). Jednocześnie jednak mogą
być generowane zbyt skomplikowane ścieżki przycinania, co może wydłużać czas
obliczeń i powodować błędy podczas drukowania.

Zachowaj nadruki

Kolor obiektów przezroczystych jest mieszany z kolorem tła, co daje efekt nadruków.
Wstępna inspekcja dokumentów

Inspekcja wstępna
Inspekcja dokumentu
Praca z wynikami inspekcji wstępnej
Omówienie profili inspekcji wstępnej
Edycja istniejącego profilu inspekcji wstępnej
Zaawansowane narzędzia do tworzenia i modyfikowania wielu profili inspekcji wstępnej
Import i eksport profilu inspekcji wstępnej
Tworzenie i sprawdzanie plików zgodnych ze standardem PDF/X
Automatyczna inspekcja plików Adobe PDF
Określanie preferencji inspekcji wstępnej
Inspekcja wstępna

Narzędzie Inspekcja wstępna pozwala upewnić się, czy dokument Adobe PDF zawiera
tylko te funkcje, czcionki i formatowania, które określił jego autor. W trakcie inspekcji
wstępne zawartość dokumentu jest tylko przeglądana i analizowania, nie jest natomiast
poprawiana. Chociaż głównym celem inspekcji wstępnej jest wykrycie problemów
dotyczących przyszłego drukowania dokumentu, procedurę tę można zastosować
również w celu uzyskania innych informacji o dokumencie - dotyczących na przykład
obiektów przezroczystych, rozdzielczości obrazków i zgodności z różnymi wersjami
formatu PDF.

Przed skorzystaniem z inspekcji wstępnej lub przed wysłaniem dokumentu Adobe PDF
do urządzenia wyjściowego, należy upewnić się co do następujących spraw:

● Dokumenty Adobe PDF utworzone w programie Acrobat Distiller, Adobe InDesign lub
Adobe Illustrator powinny być zoptymalizowane ze względu na wymagania
naświetlarni lub drukarni. Podstawę optymalizacji powinny stanowić zdefiniowane
ustawienia programu Distiller, style programu InDesign PDF lub ustawienia określone
bezpośrednio przez usługodawcę (który będzie drukował dokument). W oknie inspekcji
wstępnej można sprawdzić, które ustawienia zastosowano. (Zobacz Korzystanie z
ustawień domyślnych Adobe PDF a także rozdziały dotyczące tworzenia dokumentów
PDF w podręcznikach obsługi programów Adobe InDesign o Adobe Illustrator. )
● W przypadku wydruków czterobarwnych należy używać przestrzeni kolorów CMYK lub
DeviceN (przestrzeń kolorów typu Adobe PostScript 3, która pozwala reprezentować
takie elementy, jak bichromie, trichromie i quadchromie). Standard PDF/X zabrania
stosowania w dokumencie jakichkolwiek kolorów poza kolorami CMYK i dodatkowymi.
● W dokumencie należy osadzać wszystkie czcionki aplikacji źródłowej. (Zobacz Dostęp
do czcionek i osadzanie czcionek.) Dzięki temu tekst dokumentu będzie drukowany
i wyświetlany przy użyciu czcionki oryginalnej, a nie podstawionej.
Inspekcja dokumentu

Funkcja inspekcji wstępnej programu Acrobat Professional pozwala przeanalizować

zawartość dokumentu i porównać wyniki analizy ze zbiorem wartości (norm)
zdefiniowanych przez użytkownika, nazywanych profilami. Jeśli w trakcie inspekcji
zostaną wykryte niezgodności między własnościami dokumentu a parametrami
określonymi w profilu, informacje o tym zostaną wyświetlone w oknie Inspekcja
wstępna, a ponadto zostaną uwzględnione raporcie inspekcji (funkcja opcjonalna).

Użytkownik może utworzyć swój własny profil lub zmodyfikować dotychczasowy.

(Zobacz Omówienie profili inspekcji wstępnej.)

Okno dialogowe Inspekcja wstępna A. Polecenia B. Profile inspekcji wstępnej C. Opis profilu D.
Zakres stron podlegających inspekcji E. Stan PDF/X

Aby uruchomić inspekcję wstępną dokumentu, należy:

1. W programie Acrobat wykonać jedną z następujących czynności:

● Wybrać polecenie Narzędzia > Drukowanie > Inspekcja wstępna.

● Przejść na pasek narzędzi Drukowanie i zaznaczyć narzędzie Inspekcja wstępna .

● Wybrać polecenie Zaawansowane > Inspekcja wstępna.

2. Wybrać profil z listy.

3. Jeśli zachodzi taka potrzeba, określić zakres stron do sprawdzenia.
4. Kliknąć na przycisku Wykonaj lub przejść do menu Opcje i wybrać polecenie Zastosuj
profil inspekcji wstępnej.

Inspekcję wstępną można uruchomić, klikając dwukrotnie na nazwie profilu.

W oknie dialogowym Inspekcja wstępna zostaną wyświetlone wyniki inspekcji wstępnej.

(Zobacz Praca z wynikami inspekcji wstępnej.)
Praca z wynikami inspekcji wstępnej

Wyniki inspekcji wstępnej mogą być przeglądane w postaci listy, w postaci listy lub
pojedynczo (jeden po drugim). Kolejność wyników na liście Wyniki odpowiada ich
wadze - -a początku są wyświetlane wszystkie błędy, potem ostrzeżenia itd. Obok każdej
z naruszonych reguł (określonych w profilu inspekcji wstępnej) jest wyświetlana ikona
ostrzegawcza. (Zobacz Ostrzeżenia inspekcji wstępnej.)

Okno inspekcji wstępnej z wynikami inspekcji

Tematy powiązne:

Przeglądanie listy wyników inspekcji

Przeglądanie problemów w oddzielnym oknie
Przeglądanie zasobów i informacji ogólnych
Przeglądanie wyników inspekcji w postaci komentarzy
Tworzenie raportów
Przeglądanie listy wyników inspekcji

W oknie dialogowym Inspekcja wstępna są wyświetlane wyniki sprawdzania dokumentu

pod kątem zgodności z regułami określonymi w wybranym profilu inspekcji. Wyniki te
mogą dotyczyć różnych spraw i obiektów, np. rozmiarów pliku, daty ostatniej
modyfikacji dokumentu, liczby stron, wielkości stron komentarzy, pól formularzy,
tekstów i obrazków. Jeśli u góry okna jest wyświetlany czerwony znak X, znaczy to że w
toku inspekcji wykryto błędy; jeśli jest wyświetlany zielony znacznik wyboru, znaczy to,
że w toku inspekcji nie wykryto błędów.

Uwaga: Aby wykryte błędy poprawić, należy użyć aplikacji źródłowej lub programu
Acrobat Distiller.

Aby obejrzeć problemy dotyczące zawartości dokumentu, należy:

1. Przeprowadzić wstępną inspekcję dokumentu. (Zobacz Inspekcja dokumentu. )

2. Kliknąć na znaku (+) obok danego problemu, aby wyświetlić szczegółowe informacje
o obiekcie, którego dotyczy problem. Lista zawiera tylko kilka pierwszych problemów.
Sposób wyświetlania dodatkowych problemów regulują ustawienia preferencji inspekcji
wstępnej. (Zobacz Określanie preferencji inspekcji wstępnej. )
3. Kliknąć dwukrotnie na elemencie, aby obejrzeć obiekt w kontekście innych obiektów
strony PDF. Obiekt, którego dotyczy problem, jest wyświetlany w czerwonej ramce.
Oznaczenie takie jest przydatne w przypadku elementów występujących w różnych
miejscach dokumentu, np. czcionek. Czasami wybrany element jest atrybutem innego
obiektu (np. przestrzenią kolorów). W takich wypadkach są znajdowane (i oznaczane)
obiekty posiadające ten atrybut.

Nieprawidłowy obiekt na stronie PDF

Aby obejrzeć wyniki ostatniej inspekcji, należy:

W oknie dialogowym Inspekcja wstępna wykonać jedną z następujących czynności:

● Kliknąć na przycisku Wyniki u góry okna dialogowego.

● Z menu Opcje wybrać polecenie Pokaż ostatnie wyniki.
Przeglądanie problemów w oddzielnym oknie

Jeśli sprawdzane strony zawierają złożone, zachodzące na siebie lub nakładające się
obszary, należy zaznaczyć opcję Widok elementu, która sprawia, że poszczególne
elementy są wyróżniane. Niektóre elementy, np. informacje o dokumencie i etykiety
stron, nie są wyświetlane w ogóle.

Aby wyświetlić obiekty niepewne w oddzielnym oknie, należy:

1. Kliknąć na znaku plus (+) obok wybranej reguły, aby wyświetlić obiekty, w przypadku
których reguła ta została naruszona.
2. Zaznaczyć obiekt na liście.
3. Zaznaczyć opcję Pokaż zaznaczony element strony w widoku elementu.
4. W oknie Widok elementu inspekcji wstępnej przejść do menu Kolor tła i wybrać kolor.
Wszystkie obiekty nieprawidłowe będą wyświetlane w wybranym kolorze.

Nieprawidłowy obiekt w oknie inspekcji

Przeglądanie zasobów i informacji ogólnych

W obszarze Przegląd okna dialogowego Inspekcja wstępna są wyświetlane pewne dane

o zawartości dokumentu Adobe PDF, między innymi o używanych przestrzeniach
kolorów, czcionkach, wzorkach, ustawieniach rastra, stanach graficznych i obrazkach.
(Zobacz Grupy własności.) Oprócz tego są prezentowane pewne ogólne informacje o
dokumencie, na przykład nazwa aplikacji źródłowej, data utworzenia i data modyfikacji.
Jeszcze inna grupa informacji dotyczy tego, czy plik PDF zawiera notatki, formularze,
łącza hipertekstowe i inne elementy zewnętrzne wobec programu Acrobat, ale
przeznaczone do druku. Aby te elementy nie były drukowane, należy przejść do aplikacji
źródłowej lub do programu Distiller i zmienić warunek dotyczący drukowania.

Aby obejrzeć dodatkowe informacje o dokumencie, należy:

1. Gdy okno dialogowe Inspekcja wstępna działa w trybie wyświetlania wyników

zaznaczyć opcję Pokaż szczegółowe informacje o dokumencie. Zostaną wyświetlone
niezbędne informacje.
2. Aby wyświetlić informacje szczegółowe, kliknąć na znaku plus (+) obok pozycji Przegląd
i informacje inspekcji wstępnej.
3. Aby wyświetlić dane o zasobach wykorzystywanych w dokumencie, kliknąć na znaku
plus (+) obok dowolnej własności.

Zasoby dokumentu, w tym przestrzenie kolorów, czcionki i obrazki, których dotyczą problemy
Przeglądanie wyników inspekcji w postaci komentarzy

Informacje o problemach wykrytych w toku inspekcji wstępnej można osadzić w

dokumencie PDF, a następnie przeglądać je tak, jak się przegląda wszelkie komentarze.
Na przykład, można przejść do panelu nawigacyjnego, kliknąć na zakładce Komentarze i
wyświetlić listę komentarzy (pełną lub przefiltrowaną). Informacje o poleceniach
dostępnych na zakładce Komentarze można uzyskać w części Korzystanie z listy
komentarzy.

Aby obejrzeć wyniki inspekcji w postaci komentarzy, należy:

1. W oknie dialogowym Inspekcja wstępna kliknąć na przycisku Komentarze lub przejść do

menu Opcje i wybrać polecenie Wstaw wyniki inspekcji wstępnej jako komentarze.
Nieprawidłowe obiekty będą wyświetlane w żółtych ramkach.
2. Aby osadzić komentarze (niezależnie od ich liczby), kliknąć na przycisku Osadź.
3. Kliknąć na komentarzu, aby wyświetlić jego treść.

Przykładowy raport PDF z komentarzem typu notatka

Aby usunąć komentarze inspekcji wstępnej, należy:

W oknie dialogowym Inspekcja wstępna przejść do menu Opcje i wybrać polecenie

Usuń komentarze inspekcji wstępnej.
Tworzenie raportów

Wyniki inspekcji wstępnej mogą być umieszczane w różnego rodzaju raportach. Pliki
raportów mogą być zapisywane w formatach TXT, XML i Adobe PDF. Raporty PDF mogą
obejmować tylko pewne informacje ogólne (przeglądowe), albo informacje
szczegółowe (prezentowane w różnej formie) .

Raport PDF zawiera informacje o wynikach inspekcji wstępnej dokumentu. Obiekty,

których dotyczą wykryte nieprawidłowości, są zapisane na warstwach (które można
włączać i wyłączać za pomocą zakładki Warstwy w panelu nawigacyjnym).

Aby utworzyć raport o błędach dotyczących obiektów PDF, należy:

1. W oknie dialogowym Inspekcja wstępna kliknąć na przycisku Raport lub przejść do

menu Opcje i wybrać polecenie Utwórz raport.
2. Podać nazwę i miejsce zapisania raportu. Do nazwy raportu jest dodawany sufiks
"_report".
3. Wybrać typ raportu i kliknąć na przycisku Zapisz.
● Raport PDF zawiera podsumowanie wykrytych problemów; jeśli zaznaczono

odpowiednie opcje, wszelkie nieprawidłowe obiekty są opatrywane maskami bądź

komentarzami. Gdy zostanie zaznaczona opcja Szczegóły, będzie można rozwinąć
informacje o poszczególnych nieprawidłowych obiektach, np. dane o położeniu
obiektów na stronie. Jeśli opcja nie jest zaznaczona, raport stanowi zwykłe zestawienie
problemów (błędów). Gdy zostanie zaznaczona opcja Problemy wyróżnione za pomocą
masek, obszary, których dotyczą wykryte problemy, będą wyróżniane za pomocą
kolorowych masek (podobnych do masek Photoshopa). Kolor masek można zmienić w
preferencjach inspekcji wstępnej. Aby wyniki inspekcji wstępnej zostały dołączone do
raportu w postaci komentarzy, należy zaznaczyć opcję Problemy wyróżnione za pomocą
komentarzy.
● Raport XML ma strukturę czytelną dla systemów zdolnych interpretować i przetwarzać

wyniki inspekcji wstępnej. Szczegółowych informacji na ten temat może udzielić

przedstawiciel naświetlarni lub drukarni.
● Raport tekstowy ASCII składa się ze znaków ASCII, a jego wiersze mają wcięcia zgodne

z hierarchią określoną w oknie dialogowym Wyniki inspekcji wstępnej. Do otwierania,

czytania i edycji raportów tego typu wystarczy edytor tekstu.

Aby ukryć lub wyświetlić warstwy raportu PDF, należy:

1. Kliknąć na zakładce Warstwy, aby otworzyć panel nawigacyjny.

2. Aby dana warstwa była wyświetlana lub ukrywana, należy kliknąć na kwadracie obok jej
nazwy.
Omówienie profili inspekcji wstępnej

Przydatność wyników wstępnej inspekcji dokumentu zależy od tego, czy zdefiniowano

właściwe kryteria inspekcji. Kryteria te są zapisywane w pliku, nazywanym profilem
inspekcji, który zawiera jedną lub więcej reguł inspekcji wstępnej. Chcąc zmienić te
kryteria lub określić sposób obsługi nieprawidłowości wykrytych w toku inspekcji, należy
skorzystać z okna dialogowego Edytuj profil.

Tematy powiązne:

Profile inspekcji wstępnej

Ostrzeżenia inspekcji wstępnej
Profile inspekcji wstępnej

Informacje o bieżących profilach, ich regułach i sprawdzanych w nich warunkach są

wyświetlane w trzech oddzielnych kolumnach Użytkownik programu Acrobat ma do
dyspozycji szereg zdefiniowanych profili. Może je po prostu wybrać albo dostosować do
swoich potrzeb. Reguły określone w profilach są uporządkowane według kategorii.
Każda reguła w kategorii odwołuje się do konkretnej własności dokumentu.

Informacje o poszczególnych regułach mogą być przeglądane w oknie Edytuj profil -

dzięki temu można sprawdzić, jakie własności dokumentu są analizowane w toku
inspekcji. Ujawniane informacje dotyczą na przykład tego, jakie kryteria są stosowane
przy sprawdzaniu poszczególnych własności dokumentu.

Szczegółowe informacje o składnikach profilów inspekcji wstępnej można uzyskać

w części Reguły i warunki i Grupy własności.
Ostrzeżenia inspekcji wstępnej

Dla każdego ze składników profilu należy określić sposób, w jaki program ma ostrzegać
o wykrytych nieprawidłowościach. Rodzaje ostrzeżeń wybiera się w menu wysuwanym
lub za pomocą pól wyboru. Gdy użytkownik przeprowadzi inspekcję i kliknie na
przycisku Wyniki (w oknie dialogowym Inspekcja wstępna), to obok nieprawidłowych
obiektów zostaną wyświetlone ikony ostrzegawcze.

Ostrzeżenia inspekcji wstępnej A. Błąd B. Komunikat ostrzegawczy C. Informacja D. Nieaktywna

● Błąd - dla danej reguły (lub danej kategorii reguł) są generowane komunikaty o błędach
polegających na naruszeniu reguły (lub reguł). Opcję tę należy zaznaczyć dla tych
nieprawidłowości, które trzeba usunąć przed podjęciem kolejnych czynności.
● Komunikat ostrzegawczy - naruszenie danej reguły (lub reguł z danej kategorii)
powoduje wygenerowanie komunikatów ostrzegawczych. Opcję tę można zaznaczyć
dla tych nieprawidłowości, których nie trzeba usuwać przed podjęciem kolejnych
czynności.
● Informacja - naruszenie danej reguły (lub reguł z danej kategorii) powoduje
wygenerowanie zwykłych notatek informujących. Opcję tę można zaznaczyć dla tych
nieprawidłowości, których nie trzeba usuwać przed podjęciem kolejnych czynności.
● Nieaktywna - w przypadku danej reguły (lub reguł z danej kategorii) nie są generowane
żadne informacje o naruszeniu reguły (lub reguł). Opcję tę należy zaznaczyć dla tych
nieprawidłowości, które nie mają żadnego wpływu na jakość dokumentu PDF. Gdy
opcja jest zaznaczona, nie są dostępne żadne pola tekstowe.
Edycja istniejącego profilu inspekcji wstępnej

Istniejący profil inspekcji wstępnej można zmodyfikować. Profil zmodyfikowany można

zapisać pod nową nazwą. Użytkownicy wystarczająco dobrze zaznajomieni z profilami i
ich składnikami mogą korzystać z bardziej zaawansowanych metod edycji profili.
(Zobacz Zaawansowane narzędzia do tworzenia i modyfikowania wielu profili inspekcji
wstępnej.)

Tematy powiązne:

Określanie ustawień profili inspekcji wstępnej

Zabezpieczanie profili inspekcji wstępnej
Określanie ustawień profili inspekcji wstępnej

Przed przystąpieniem do edycji profilu inspekcji wstępnej, należy go odblokować.

(Zobacz Zabezpieczanie profili inspekcji wstępnej. )

Aby wyświetlić wszystkie dostępne profile inspekcji wstępnej, należy:

Kliknąć na przycisku Profile u góry okna dialogowego Inspekcja wstępna lub przejść do
menu Opcje i wybrać polecenie Pokaż profile inspekcji wstępnej. Zostanie wyświetlona
lista wszystkich profili, standardowych i utworzonych samodzielnie.

Aby otworzyć okno dialogowe Edytuj profil, należy:

1. W oknie dialogowym Inspekcja wstępna zaznaczyć profil, który będzie modyfikowany.

2. Kliknąć na przycisku Edycja lub przejść do menu Opcje i wybrać polecenie Edytuj profile
inspekcji wstępnej.

Aby odblokować zablokowany profil inspekcji wstępnej, należy:

1. W oknie dialogowym Edytuj profil zaznaczyć profil na liście profili (po lewej stronie).
2. W menu wysuniętym w dolnej części okna dialogowego Edytuj profil zaznaczyć opcję
Odblokowany.

Odblokowywanie profilu zablokowanego

3. Jeśli program tego zażąda, podać wymagane hasło i kliknąć na przycisku OK. Profil
zostanie odblokowany.

Aby określić ogólne ustawienia profilu inspekcji wstępnej, należy:

1. W oknie dialogowym Edytuj profil zaznaczyć profil na liście profili (po lewej stronie) .
2. Podać nazwę profilu i opisać go w polu Cel.
3. Wprowadzić swoją nazwę i adres e-mail.
4. Aby profil był wyświetlany nad innymi profilami przy użyciu czcionki pogrubionej,
zaznaczyć opcję Profil jest preferowany.
5. Aby zabezpieczyć profil hasłem, zaznaczyć opcję Chroń profil hasłem, po czym wybrać
z menu opcję Zablokowany. W przeciwnym razie wybrać opcję Odblokowany.

W oknie dialogowym Edytuj i profile są wyświetlane informacje o analizowanych własnościach

dokumentu.

Aby określić szczegółowe ustawienia profilu inspekcji wstępnej, należy:

1. W oknie dialogowym Edytuj profil zaznaczyć profil.

2. Kliknąć na znaku plus (+) obok profilu, aby zostały wyświetlone dostępne grupy
własności. (Zobacz Grupy własności.)
3. Zaznaczyć grupę.
4. Kliknąć w menu wysuwanym z warunkami dotyczącymi ostrzeżeń i wybrać opcję
odpowiedzialną za informowanie o nieprawidłowościach wykrytych w toku inspekcji.
(Zobacz Ostrzeżenia inspekcji wstępnej.)
5. Ustawić opcje odpowiedzialne za kryteria inspekcji. W zależności od zaznaczonej
kategorii mogą być dostępne różne opcje.
6. Kliknąć na przycisku OK. albo Zapisz. W tym drugim wypadku zmiany zostaną zapisane,
lecz okno edycji pozostanie otwarte.
Zabezpieczanie profili inspekcji wstępnej

Ochronę profilu przed niepożądanymi zmianami zapewnia procedura blokowania

profilu. Jest ona przydatna zwłaszcza wtedy, gdy profil wykorzystuje wielu
użytkowników. Procedurę blokowania można przeprowadzić bądź na etapie tworzenia
profilu, bądź przy okazji jakiejkolwiek operacji jego zapisywania. Odblokowanie profilu
zablokowanego wymaga podania hasła. Standardowo każdy nowy profil inspekcji
wstępnej jest odblokowany.

Aby zablokować profil inspekcji wstępnej, należy:

1. W oknie dialogowym Edytuj profil zaznaczyć profil.

2. Określić ustawienia profilu, a następnie zaznaczyć opcję Chroń profil hasłem.
3. Wpisać hasło (może ono zawierać litery, cyfry i znaki interpunkcyjne). Wprowadzić hasło
ponownie w polu potwierdzenia.

Opcje staną się niedostępne, w widoczne w lewej dolnej części okna Edytuj profil menu
wysuwane Zablokowany/Odblokowany zostanie zastąpione menu Zablokowany.
Zaawansowane narzędzia do tworzenia i modyfikowania wielu
profili inspekcji wstępnej

Zaawansowaną edycję wielu profili inspekcji wstępnej umożliwia okno dialogowe

Edytuj profile--będące mocno rozbudowaną wersją okna Edytuj profil, które służy do
edycji pojedynczych profili. (Zobacz Edycja istniejącego profilu inspekcji wstępnej.) Profil
inspekcji wstępnej stanowi zbiór reguł. Każda reguła stanowi koniunkcję zdań
warunkowych odwołujących się do zawartości dokumentu PDF. Inspekcja wykazuje
błąd, gdy są spełnione wszystkie warunki chociaż jednej z reguł.

Zarówno definiowanie nowego profilu inspekcji wstępnej, jak i modyfikowanie

istniejącego, polega na dodawaniu, usuwaniu bądź zmienianiu reguł i warunków
inspekcji. Definiując profile, należy przestrzegać zasady maksymalnej prostoty : liczba
reguł powinna być jak najmniejsza, a same reguły i wchodzące w ich skład warunki
powinny być możliwie proste i przejrzyste. Na przykład, gdy już istnieje profil oparty na
kryteriach standardu PDF/X, a zachodzi potrzeba utworzenia profilu opartego na innym
standardzie, najlepiej nie tworzyć go od początku, lecz dodać do pierwszego z profili
reguły specyficzne dla innego standardu, np. reguły sprawdzające rozdzielczość obrazka.

Tematy powiązne:

Korzystanie z okna dialogowego Edytuj profile

Przeglądanie ustawień profilu inspekcji wstępnej
Modyfikowanie profili inspekcji wstępnej
Tworzenie nowych profili inspekcji wstępnej
Korzystanie z okna dialogowego Edytuj profile

Wszelkie profile zdefiniowane w programie Acrobat oraz utworzone przez użytkownika

są wyświetlane w kolumnie Profile okna dialogowego Edytuj profile. Klawisze strzałek
między kolumnami służą do przenoszenia reguł i warunków między kolumnami.
Mówiąc obrazowo, definiowanie profilu powinno przebiegać w kierunku "od lewej do
prawej": najpierw należy określić warunki i dodać je do reguł, a następnie określić reguły
i dodać je do profili. Przyciski u dołu kolumn służą do wykonywania podstawowych
operacji edycyjnych, takich jak powielanie, usuwanie i tworzenie elementów.
Dostępność przycisków zależy od tego, jaki element (profil, reguła czy warunek) jest
w danej chwili modyfikowany. W polu wyszukiwania jest podświetlony profil.

Kolumna Profile A. Nowy B. Powiel C. Edytuj D. Usuń E. Importuj F. Eksportuj G. Wyszukaj

H. Przypisz I. Anuluj przypisanie J. Opis
Przeglądanie ustawień profilu inspekcji wstępnej

Okno dialogowe Edytuj profile pozwala sprawdzić, które z własności dokumentu są

sprawdzane w toku inspekcji, a także zapoznać się z zapoznać się z kryteriami inspekcji i
odpowiadającymi im regułami. W oknie są wyświetlane trzy kolumny, które zawierają
kolejno: bieżące profile, reguły i warunki.

Aby utworzyć krótkie podsumowanie profilu, należy:

Zaznaczyć profil w oknie dialogowym Inspekcja wstępna, przejść do menu Opcje i

wybrać polecenie Utwórz podsumowanie profilu.

Podsumowanie profilu jest dokumentem PDF.

Aby obejrzeć ustawienia profilu, należy:

1. Jeśli zachodzi taka potrzeba, wyświetlić listę profili, klikając na przycisku Profile w oknie
dialogowym Inspekcja wstępna.
2. Zaznaczyć profil, przejść do menu Opcje i wybrać polecenie Edytuj profile inspekcji
wstępnej (Zaawansowane).
3. Wyświetlić listę reguł profilu, klikając na znaku plus (+) obok nazwy profilu.
4. Aby wyświetlić listę warunków reguły, kliknąć na znaku plus (+) obok nazwy reguły
(zarówno w kolumnie Profile, jak i Reguły) .

Aby odszukać profil, regułę lub warunek w odpowiedniej kolumnie, należy:

Wpisać nazwę lub fragment nazwy elementu w polu wyszukiwania u góry kolumny.
Znaleziony element zostanie podświetlony.
Modyfikowanie profili inspekcji wstępnej

Informacje o bieżących profilach, ich regułach i sprawdzanych w nich warunkach są

wyświetlane w trzech oddzielnych kolumnach Użytkownik programu Acrobat ma do
dyspozycji szereg zdefiniowanych profili. Może je po prostu wybrać albo dostosować do
swoich potrzeb. Modyfikacja profilu ma na celu lepsze dostosowanie inspekcji do
wymagań użytkownika. W najprostszym przypadku polega na niewielkiej zmianie
dotychczasowych reguł. Na przykład, pewna reguła może być odpowiedzialna za
wykrywanie tych fragmentów tekstu, które nie są idealnie czarne--to znaczy, oprócz
czerni zawierają niewielkie domieszki cyjanu, magenty i żółtego. Ponieważ stanowi to
problem tylko w przypadku drukowania tekstu o małym rozmiarze, regułę można
zmodyfikować tak, by stosowała się do tekstów o więcej niż jednym kolorze i rozmiarach
mniejszych lub równych od 12 punktów.

W razie potrzeby zmodyfikowana reguła może być używana w wielu profilach. Należy
pamiętać, że zmiana reguły należącej do wielu profili jest uwzględniana we wszystkich
tych profilach. Aby zapobiec niepożądanym zmianom w innych profilach,
zmodyfikowaną regułę można zapisać pod nową nazwą. Aby profil inspekcji wstępnej
można było edytować, trzeba go odblokować. (Zobacz Zabezpieczanie profili inspekcji
wstępnej.)

Uwaga: Niektóre profile, np. profile PDF/X, nie mogą być modyfikowane. Obok ich
nazw (w kolumnie Profile okna dialogowego Edytuj profile) są wyświetlane ikony
blokad .

Aby zmodyfikować profil inspekcji wstępnej, należy:

1. Zaznaczyć profil w oknie dialogowym Inspekcja wstępna, przejść do menu Opcje i

wybrać polecenie Edytuj profile inspekcji wstępnej (Zaawansowane). Profil zostanie
zaznaczony w kolumnie Profile.
2. Wykonać jedną z następujących czynności:
● Kliknąć na znaku plus (+) obok profilu, aby wyświetlić zawarte w nim reguły. Do

przenoszenia reguł do profilu i z profilu służą klawisze strzałek. Za ich pomocą można
dodać dowolną liczbę reguł.
● Kliknąć na znaku plus (+) obok reguły, aby wyświetlić jej warunki. Do przenoszenia

warunków z reguły i do reguły służą klawisze strzałek.

● Zaznaczyć profil i kliknąć na ikonie edycji albo kliknąć dwukrotnie na profilu, po czym
zmienić nazwę, opis lub sposób zabezpieczenia profilu.

Aby zmodyfikować regułę, należy:

1. Przejść do kolumny Reguły w oknie dialogowym Edytuj profile i zaznaczyć regułę.

2. Wykonać jedną z następujących czynności:
● Kliknąć na znaku plus (+) obok reguły, aby wyświetlić jej warunki. Do przenoszenia

warunków z reguły i do reguły służą klawisze strzałek.

● Zaznaczyć regułę i kliknąć na ikonie edycji albo kliknąć dwukrotnie na regule, po
czym zmienić nazwę, opis lub warunki reguły.
3. (Opcjonalnie) Z menu wysuwanego ostrzeżeń wybrać opcję Informacja, aby obiekty nie
spełniające warunków reguły były wyróżniane.

Aby zmodyfikować warunek, należy:

1. Przejść do kolumny Warunki w oknie dialogowym Edytuj profile i kliknąć dwukrotnie na

warunku.
2. Wykonać dowolną z następujących czynności i kliknąć na przycisku OK:
● Zmienić nazwę lub opis.

● W sekcji Grupa przypisać warunek do innej grupy własności. (Zobacz Reguły i warunki.)

● W sekcji Własność wybrać z menu wysuwanych inne warunki.

● Dokonać edycji objaśnienia własności.

Aby sprawdzić, w jakich profilach występuje dana reguła lub warunek, należy:

Wykonać jedną z następujących czynności:

● Kliknąć dwukrotnie na regule, a po ukazaniu się okna edycji reguły kliknąć na przycisku
Użycie.
● Kliknąć dwukrotnie na warunku, a po ukazaniu się okna edycji warunku kliknąć na
przycisku Użycie.
Tworzenie nowych profili inspekcji wstępnej

Użytkownik może utworzyć swój profil. Przed jego utworzeniem powinien jednak
sprawdzić, czy wśród istniejących profili nie istnieje profil zbliżony do planowanego. Jeśli
profil taki istnieje, może go powielić, zmienić tylko niektóre reguły i zapisać pod nową
nazwą.

Profil inspekcji wstępnej musi zawierać co najmniej jedną regułę o co najmniej jednym
warunku (odwołującym się do elementów dokumentu Adobe PDF). Gdy użytkownik
tworzy nowy profil, może korzystać z już zdefiniowanych warunków istniejących reguł.

Aby utworzyć nowy profil inspekcji wstępnej, należy:

1. W oknie dialogowym Edytuj profile wykonać jedną z następujących czynności:

● Kliknąć na ikonie Nowa .
● Jeśli nowy profil ma być podobny do istniejącego, zaznaczyć jeden z dotychczasowych

profili, po czym kliknąć na ikonie Edytuj lub Powiel .

2. W oknie dialogowym Nowy profil lub Edytuj profil wpisać nazwę i opis nowego profilu.
Zaznaczyć inne opcje.
3. Zaznaczyć profil w kolumnie Profile okna dialogowego Edytuj profile, a następnie kliknąć
na znaku plus (+) obok profilu.
4. Przejść do kolumny Reguły, zaznaczyć regułę o odpowiednich warunkach i kliknąć na
strzałce Przypisz.
5. Dodać tyle reguł, ile potrzeba.

Aby utworzyć nową regułę, należy:

1. W oknie dialogowym Edytuj profile wykonać jedną z następujących czynności:

● Kliknąć na ikonie Nowa .
● Jeśli nowa reguła ma być podobna do istniejącej, zaznaczyć jedną z dotychczasowych

reguł, po czym kliknąć na ikonie Edytuj lub Powiel .

2. W oknie dialogowym Edytuj/Powiel regułę wpisać nazwę i opis nowej reguły. Zaznaczyć
inne opcje.
3. Zaznaczyć regułę w kolumnie Reguły okna dialogowego Edytuj profile, a następnie
kliknąć na znaku plus (+) obok reguły.
4. Przejść do kolumny Warunki, zaznaczyć odpowiedni warunek i kliknąć na strzałce
Przypisz.
5. Dodać tyle warunków, ile potrzeba.

Aby utworzyć nowy warunek, należy:

1. W oknie dialogowym Edytuj profile wykonać jedną z następujących czynności:

● Kliknąć na ikonie Nowa .
● Jeśli nowy warunek ma być podobny do istniejącego, zaznaczyć jeden

z dotychczasowych warunków, po czym kliknąć na ikonie Edytuj lub Powiel .

2. W oknie dialogowym Edytuj warunek wpisać nazwę i opis nowego warunku.
3. Wykonać dowolną z następujących czynności i kliknąć na przycisku OK:
● W sekcji Grupa przypisać warunek do innej grupy własności. (Zobacz Reguły i warunki.)

● W sekcji Własność wybrać z menu wysuwanych inne warunki.

● W sekcji Operator zdecydować, czy warunek powinien być prawdziwy, czy fałszywy.
Import i eksport profilu inspekcji wstępnej

Profile inspekcji wstępnej mogą być współużytkowane z innymi osobami. Jest to

użyteczne zwłaszcza wtedy, gdy od innych osób wymaga się przeprowadzenia inspekcji
na z góry określonych warunkach. Na przykład, firma świadcząca usługi drukowania
może wymagać od swoich klientów wysyłania plików odpowiednio przygotowanych, w
tym sprawdzonych przy użyciu dostarczonego profilu. Podobnie ktoś, kto pracuje w
grupie roboczej, może utworzyć własny profil inspekcji, udostępnić go innym i
wstrzymać się z dalszymi działaniami (np. wydrukowaniem dokumentu lub
opublikowaniem go na stronach internetowych) do czasu uzyskania od innych wyników
inspekcji.

Profil udostępniany innym musi być umieszczony w pakiecie. Dopiero w tej formie
można go importować i eksportować. Pakiet zawiera wszystkie reguły i warunki
zdefiniowane w profilu.

Aby zaimportować profil inspekcji wstępnej, należy:

1. W oknie dialogowym Edytuj profil zaznaczyć profil i kliknąć na ikonie Import .

2. Odszukać plik pakietu inspekcji wstępnej (z rozszerzeniem kfp) i kliknąć na przycisku
Otwórz. Profil zostanie umieszczony na liście Profile inspekcji wstępnej.
3. Jeśli profil jest zablokowany kliknąć na ikonie edycji , po czym wybrać z menu
wysuwanego opcję Odblokowany.
4. Gdy program tego zażąda, podać hasło.

Profil można będzie edytować.

Aby wyeksportować profil inspekcji wstępnej, należy:

1. Zaznaczyć profil w oknie dialogowym Edytuj profil.

2. Aby przed wyeksportowaniem profilu zablokować go, kliknąć na ikonie edycji , po
czym wybrać z menu wysuwanego opcję Zablokowany. Można też zaznaczyć opcję
Chroń profil hasłem i wpisać hasło.
3. Kliknąć na ikonie Eksportuj .
4. Określić nazwę i miejsce zapisania pakietu, po czym kliknąć na przycisku Zapisz.

Tematy powiązne:

Reguły i warunki
Grupy własności
Reguły i warunki

Każda reguła w profilu odwołuje się do konkretnej własności dokumentu. Własności te

należą do różnych kategorii. (Zobacz Grupy własności. ) Warunek reguły jest to zdanie
proste, które w odniesieniu do konkretnego obiektu w pliku PDF może być prawdziwe
lub fałszywe. Oto przykłady warunków: "Czcionka nie jest osadzona", "Kolor jest
obsługiwany".

Kolumna warunków w oknie dialogowym Edytuj profile

Warunki mogą dotyczyć wszystkich własności i obiektów podlegających inspekcji, w

tym rozmiaru pliku, daty ostatniej modyfikacji pliku, liczby stron, rozmiaru stron,
komentarzy, pól formularzy, znaczników drukarki, obiektów tekstowych, obiektów
wektorowych i obrazków. Niektóre warunki odwołują się do relacji między aktualnymi
wartościami pewnych własności (np. rozmiar tekstu czy nazwa koloru podstawowego) a
wartościami wpisywanymi w oknie (np. "12" czy "Ciemnoniebieski"). Inne warunki
dotyczą porównywania wartości liczbowych lub sprawdzania, czy obiekt ma określoną
własność (np. "jest Pole przycięcia" lub "jest kolor dodatkowy").

Relacja między wartością Relacja między wartościami Operatory logiczne

własności i wartością wpisaną liczbowymi

jest równy z nie jest równy z jest mniejszy od tak

zawiera nie zawiera jest mniejszy lub równy nie
zaczyna się od nie zaczyna się od jest równy z
kończy się na nie kończy się na nie jest równy z
jest zawarty w nie jest zawarty w jest większy od
jest większy lub równy
Grupy własności

Własności, których można używać w zdaniach warunkowych reguł, należą do różnych

kategorii (grup). Ich listę można obejrzeć w oknie dialogowym Edytuj profile. W oknie
tym można obejrzeć ponadto poszczególne własności z danej grupy i objaśnianie
dotyczące wykorzystywania poszczególnych własności w toku inspekcji.

W oknie inspekcji wstępnej są dostępne następujące grupy własności:

Adnotacje

Grupa zawiera większość typowych własności komentarzy, oznaczeń rysunkowych i

znaczników drukarki.

Kolory

Grupa zawiera własności charakterystyczne dla kolorów, takie jak przestrzenie kolorów,
zastępcze przestrzenie kolorów, wzorki i kolory dodatkowe. Zastępcze przestrzenie
kolorów umożliwiają programowi Acrobat Professional wyświetlanie i drukowanie
pewnych kolorów dodatkowych, w tym kolorów dodatkowych o wielu składnikach
(DeviceN). Na przykład, aby program mógł otworzyć na ekranie lub wydruku kolor
pomarańczowy, w dokumencie Adobe PDF należy określić i przestrzeń kolorów
dodatkowych, i zastępczą przestrzeń kolorów (opartą na kolorach RGB lub CMYK), w
której jest zdefiniowany wygląd koloru dodatkowego.

Dokument

Grupa zawiera wszystkie typy informacji, które dotyczą dokumentu Adobe PDF jako
całości. W toku inspekcji jest wykorzystywany agent DVA (Dictionary Validation Agent),
który wykrywa błędy składniowe, np. w formatach plików i w pozycjach słownika. Na
przykład, przestrzeń DeviceRGB wymaga trzech wartości. Jeśli są obecne tylko dwie,
inspekcja wstępna wykazuje błąd.

Informacje o dokumencie

Grupa zawiera wszystkie typy informacji, które są dostępne standardowo w oknie

dialogowym Informacje o dokumencie, a ponadto typy informacji zgodne ze
standardem ISO 15930 PDF/X) .

Osadzony PostScript

Grupa zawiera operatory PostScript, które mogą być osadzane w plikach PDF. Warunek
dotyczący operatorów składa się z dwóch członów: pierwszy zawiera operator PostScript
stosowany w funkcji Type 4 Function, drugi zawiera operator PostScript osadzony w
obiekcie PostScript XObject (każdy z warunków można sprawdzać pod kątem
prawdziwości bądź fałszywości) .

Czcionka

Grupa zawiera wszelkie własności czcionek tekstowych. Należy zauważyć, że rozmiar

tekstu jest własnością tekstu, a nie czcionki. Dlatego też należy do grupy Tekst.

Pola formularzy

Grupa zawiera własności pól formularzy.

Ogólne własności stanu grafiki

Grupa zawiera ustawienia odpowiedzialne za sposób wyświetlania tekstu i obrazków na

stronach PDF. Do grupy tej należą na przykład ustawienia nadruków.

Ogólne własności grafiki dotyczące wypełnień

Grupa zawiera informacje o sposobie wypełniania obszarów, na przykład konkretne

wartości kolorów z danej przestrzeni.

Ogólne własności grafiki dotyczące obrysów

Grupa zawiera informacje o sposobie rysowania linii, na przykład konkretne wartości

kolorów z danej przestrzeni. Należą do niej również własności linii, np. grubość.

Raster

Grupa zawiera ustawienia graficzne wykorzystywane podczas przygotowywania

dokumentu do druku, dotyczące, na przykład, kątów na ekranie, częstotliwości i
kształtów dodatkowych.

Przestrzenie koloru ICC

Grupa zawiera własności charakterystyczne osadzonych profili ICC, które definiują

przestrzenie kolorów ICC. Profile ICC zawierają dane wykorzystywane podczas
przekształcania kolorów zależnych od urządzeń na kolory niezależne od urządzeń
(należące na przykład do przestrzeni CIE L*a*b). Dzięki konwersji tego typu kolory mogą
być poprawnie reprodukowane (np. wyświetlane lub drukowane) na różnych
platformach systemowych, przez różne urządzenia i różne aplikacje obsługujące profile
ICC (np. Adobe Illustrator i Adobe InDesign). Dokumenty, które zawierają obrazki
zapisane w różnych przestrzeniach kolorów (np. RGB, CMYK i Skala szarości) mogą mieć
osobne profile ICC dla poszczególnych przestrzeni. (Zobacz Informacje o zarządzaniu
kolorem.)

Obrazek

Grupa zawiera informacje o rozdzielczości obrazków, głębokości bitów, liczbie pikseli,

celu renderingu i inne.

Warstwy

Grupa zawiera własności sprawdzane w celu określenia, czy dokumenty zawierają

elementy opcjonalne, mogące zmienić wygląd stron.

OPI

Grupa zawiera własności pozwalające analizować wszystkie istniejące łącza OPI w wersji
1. 3 lub 2. 0 (komentarze). Zakres łączy OPI, które można stosować w plikach PDF, jest
mniej więcej taki sam jak dla plików PostScript.

Profil wyjściowy (Własności profilu ICC)

Grupa zawiera własności profili ICC osadzonych jako części profili wyjściowych.
Własności te pokrywają się z własnościami profili ICC; mogą to być na przykład nazwy
i typy profili. Konkretny profil ICC zawiera dane o tych parametrach urządzenia
wyjściowego, które są istotne dla poprawnego odtwarzania zawartości dokumentu.

Cele wyjściowe

Grupa zawiera własności informujące o tym, do czego jest przygotowywany plik Adobe
PDF. Pliki PDF, które będą podstawą profesjonalnych wydruków wysokiej jakości,
zawierają zwykle profil wyjściowy z wewnętrznym profilem ICC. Program Acrobat nie
odwołuje się do wewnętrznego profilu ICC. Profil ten może natomiast spożytkować
urządzenie, na którym są tworzone próbne wersje dokumentu, lub procesor RIP drukarki.

Opis strony

Grupa zawiera własności informujące o tym, czy na stronach PDF należy pominąć jakieś
elementy "namalowane" na nich. Grupa zawiera właściwie tylko jedną pozycję, BX.. . EX,
która odwołuje się do dwóch szczególnych operatorów w opisie strony. Operatory te
informują starsze wersje programu Acrobat o tym, czy pominąć pewne zawarte między
nimi, a nieobsługiwane, fragmenty strony. Przykładem takich elementów są gładkie
cienie, wprowadzone począwszy od czwartej wersji programu Adobe Acrobat 4.0.

Strony

Grupa zawiera numery i rozmiary stron, na których znajdują się różne, obsługiwane
począwszy od formatu Adobe PDF 1.3, pola dokumentów (pola nośnika, pola zalewek,
pola przycinania i pola grafiki). Grupa ta zawiera również nazwy klisz skojarzonych ze
stronami wstępnie rozbarwionych dokumentów PDF.

Tekst

Grupa zawiera informacje o wielkości tekstu wyświetlanego przy użyciu bieżącej

czcionki.
Tworzenie i sprawdzanie plików zgodnych ze standardem PDF/X

Program pozwala tworzyć i sprawdzać pliki zgodne ze standardami PDF/X-1a i PDF/X-3,

a ponadto usuwać wszystkie dane PDF/X z plików zgodnych ze standardem PDF/X.

W lewym dolnym rogu okna dialogowego Inspekcja wstępna jest wyświetlana specjalna
ikona, która odzwierciedla stopień zgodności bieżącego dokumentu ze standardem
PDF/X. Etykietka ikony informuje o tym, jaką czynność można wykonać na dokumencie.
Na przykład, jeśli ikona wskazuje, że dokument nie jest zgodny ze standardem PDF/X,
etykietka informuje o tym, że można przekonwertować dokument z formatu PDF na
format PDF/X.

Ostrzeżenia PDF/X A. Konwertuj na PDF/X B. sprawdź PDF/X C. Usuń PDF/X

Tematy powiązne:

Konwersja plików PDF na pliki PDF/X

Sprawdzanie plików Adobe PDF pod kątem zgodności ze standardem PDF/X
Usuwanie informacji PDF/X
Konwersja plików PDF na pliki PDF/X

Użytkownik może sprawdzić zawartość pliku PDF pod kątem zgodności ze standardem
PDF/X-1a lub PDF/X-3, a następnie - po stwierdzeniu, że plik spełnia określone
wymagania - zapisać kopię dokumentu PDF w formacie PDF/X. Na przykład, dla
zgodności z obydwoma standardami, PDF/X-1a i PDF/X-3, niezbędne jest, aby plik
zawierał profil ICC opisujący docelowe urządzenie wyjściowe. Jeśli plik nie zawiera
takiego profilu, można go osadzić i zapisać plik w nowej postaci.

Pliki zgodne ze standardem PDF/X można tworzyć również za pomocą programu

Acrobat Distiller. (Zobacz Opcje standardowe. )

Ważne: W toku inspekcji wstępnej nie są dokonywane żadne zmiany obiektów

będących przyczyną pewnych nieprawidłowości. Na przykład kolory RGB nie są
konwertowane na kolory CMYK, a czcionki wymagające osadzenia nie są osadzane.

Aby przekonwertować plik PDF na plik PDF/X, należy:

1. Jeśli ikona widoczna w lewym dolnym rogu okna Inspekcja wstępna wskazuje, że
dokument nie jest zgodny ze standardem PDF/X, wykonać jedną z następujących
czynności:

● Kliknąć na ikonie konwersji .

● Przejść do menu Opcje i wybrać polecenie Konwertuj bieżący PDF na PDF/X.
2. W oknie dialogowym Konwertuj na PDF/X zdecydować, czy dokument będzie
konwertowany na format PDF/X-1a, czy PDF/X-3.
3. Z menu wysuwanego wybrać warunek wyjściowy. Warunek ten określa planowany
sposób drukowania dokumentu. Dokumenty nie spełniające określonego warunku są
oznaczane jako niezgodne.
4. Określić sposób ustawienia klucza zalewki. Zgodność pliku ze standardem PDF/X
wymaga ustawienia klucza zalewki jako prawdziwego lub fałszywego (na "Tak" lub
"Nie"). Jeśli wiadomo, że dokument zawiera informacje o zalewkowaniu, należy
zaznaczyć opcję Ustaw klucz zalewki na "TAK". Jeśli nic na ten temat nie wiadomo, lub
jeśli wiadomo, że dokument nie zawiera informacji o zalewkowaniu należy zaznaczyć
opcję Ustaw klucz zalewki na "TAK".
5. W zależności od wyników konwersji wykonać jedną z następujących czynności:
● Jeśli konwersja zakończy się pomyślnie, zapisać plik PDF. W oknie dialogowym Inspekcja
wstępna pojawi się zielony znacznik.
● Jeśli konwersja zakończy się niepomyślnie, obejrzeć jej wyniki na liście wyników lub (jeśli
lista nie jest wyświetlana) kliknąć na przycisku Wyniki. W oknie dialogowym Inspekcja
wstępna pojawi się czerwony znak X. Gdy ukaże się odpowiedni monit, kliknąć na
przycisku OK i obejrzeć wyniki inspekcji.
Sprawdzanie plików Adobe PDF pod kątem zgodności ze
standardem PDF/X

Pliki PDF/X mogą być tworzone na bardzo różne sposoby, na przykład za pomocą
programu Acrobat Distiller. Jeśli inspekcja wstępna zostanie przeprowadzona na pliku
utworzonym za pomocą aplikacji Distiller lub innej, to w lewym dolnym rogu okna

Inspekcja wstępna pojawi się ikona weryfikacji (z etykietką sprawdź PDF/X), a to

oznacza, że plik trzeba sprawdzić pod kątem zgodności ze standardem PDF/X. Ikona
zawiera znak zapytania (? ). Obok ikony zostaną wyświetlone informacje wersji formatu
PDF/X pliku oraz o jego ustawieniach kolorów.

Procedurę sprawdzania pliku PDF pod kątem zgodności ze standardem PDF/X-3 lub
PDF/X-1a można przeprowadzić przed rozpoczęciem inspekcji wstępnej.

Aby sprawdzić zgodność pliku PDF ze standardem PDF/X, należy:

1. W oknie dialogowym Inspekcja wstępna kliknąć na ikonie weryfikacji . Informacje

o wykrytej zgodności (względnie niezgodności) zostaną uwzględnione w raporcie
inspekcji wstępnej. Jeśli test wypadnie pozytywnie ikona zostanie uzupełniona o zielony
znacznik. Jeśli test wypadnie negatywnie ikona zostanie uzupełniona o czerwony
znacznik.
2. Po sprawdzeniu zgodności można obejrzeć wyniki inspekcji na liście wyników lub (jeśli
lista nie jest wyświetlana) kliknąć na przycisku Wyniki.
Usuwanie informacji PDF/X

Z pliku PDF/X można usunąć wszystkie dane charakterystyczne dla formatu PDF/X, na
przykład warunek wyjściowy lub klucz wersji GTS_PDFX. Ich usuniecie może być
pożyteczne, gdy plik PDF/X został zmodyfikowany, gdy użytkownik chce rozpocząć
pracę nad nim od początku lub gdy wskutek osadzenia profilu ICC plik jest za duży.

Aby usunąć informacje PDF/X, należy:

1. W oknie dialogowym Inspekcja wstępna kliknąć na ikonie usuwania (z etykietką

Usuń PDF/X). Ikona pliku zgodnego ze standardem PDF/X zawiera zielony znacznik
(w prawym dolnym rogu) .
2. Gdy ukaże się odpowiedni monit, kliknąć na przycisku Tak.

Zielony znacznik zostanie usunięty, a etykietka ikony będzie zawierała napis "To nie jest
plik PDF/X".
Automatyczna inspekcja plików Adobe PDF

Jeśli inspekcja pewnego rodzaju, to znaczy oparta na konkretnym profilu, jest

przeprowadzana cyklicznie, to procedurę tę można zautomatyzować przy użyciu
dropletu lub przetwarzania wsadowego.

Tematy powiązne:

Używanie dropletów
Korzystanie z poleceń przetwarzania wsadowego
Używanie dropletów

Droplet inspekcji wstępnej jest to niewielka aplikacja, która uaktywnia inspekcję w

odpowiedzi na przeciągnięcie pliku lub plików na specjalną ikonę (ikonę

dropletu). Droplet może być zapisany na biurku lub w wybranym miejscu na dysku.

Pliki sprawdzane przy użyciu dropletu mogą być segregowane ze względu na wynik
inspekcji (pozytywny lub negatywny). Po zakończeniu inspekcji wynikowy plik PDF jest
przenoszony lub kopiowany do wskazanego folderu (ewentualnie jest tworzony alias
pliku). Można też zdecydować o generowaniu raportów inspekcji.

Aby utworzyć droplet uruchamiający inspekcję wstępną, należy:

1. Skonfigurować wybrany profil inspekcji wstępnej i upewnić się, czy jest on wyświetlany
na liście w oknie dialogowym Inspekcja wstępna. (Zobacz Edycja istniejącego profilu
inspekcji wstępnej. )
2. W oknie dialogowym Inspekcja wstępna przejść do menu Opcje i wybrać polecenie
Utwórz droplet inspekcji wstępnej.
3. Z menu wysuwanego wybrać profil inspekcji wstępnej.
4. W obszarze Wynik pozytywny wykonać, co następuje:
● Zaznaczyć pole wyboru po lewej stronie menu wysuwanego, a następnie określić

czynności wykonywane na plikach, które przejdą inspekcję pomyślnie.

● Aby był tworzony raport inspekcji, zaznaczyć opcję raportowania do folderu, a następnie

kliknąć na przycisku Ustawienia, by określić typ raportu i poziom jego szczegółowości.

Więcej informacji o ustawieniach raportu można uzyskać w części Tworzenie raportów.
● Kliknąć na przycisku Folder wyników pozytywnych, po czym określić folder, gdzie będą

zapisywane pliki, które przejdą inspekcję z wynikiem pozytywnym, oraz dotyczące ich
raporty.
5. W sekcji Wynik negatywny wykonać, co następuje:
● Zaznaczyć pole wyboru po lewej stronie menu wysuwanego, a następnie określić

czynności wykonywane na plikach, które nie przejdą inspekcji.

● Określić opcje raportowania.

● Kliknąć na przycisku Folder wyników negatywnych, po czym określić folder, gdzie będą

zapisywane pliki, które przejdą inspekcję z wynikiem negatywnym, oraz dotyczące ich
raporty.
● Jeśli zachodzi taka potrzeba, zaznaczyć opcję wyświetlania podsumowania plików

z błędami.
6. Kliknąć na przycisku Zapisz. Podaż nazwę i miejsce zapisania pliku, po czym ponownie
kliknąć na przycisku Zapisz.

Aby skorzystać z dropletu, należy:

Przeciągnąć folder lub plik PDF na ikonę dropletu .

Jeśli inspekcja nie jest jeszcze uruchomiona, droplet ją uaktywni. Pliki zostaną
sprawdzone i zapisane w określonych folderach.
Korzystanie z poleceń przetwarzania wsadowego

Podobnie jak droplety funkcja przetwarzania wsadowego pozwala przeprowadzać

inspekcję wielu plików na raz, a po jej zakończeniu segregować pliki, tworzyć raporty i
zapisywać je we wskazanych miejscach. Co więcej pliki zapisane w różnych formatach
(JPEG, HTML, RTF itd) mogą być konwertowane na pliki Adobe PDF lub PDF/X (zgodnie
z określonymi ustawieniami konwersji) ; pliki mogą być sprawdzane na podstawie
określonych profili; wyniki inspekcji mogą być zapisywane w dowolnym formacie
obsługiwanym przez program Acrobat, w tym Adobe PDF i PostScript.

Uwaga: Jeśli przetwarzanie wsadowe ma na celu wyłącznie inspekcję plików,

prawdopodobnie nie trzeba będzie zapisywać zmian lub zapisywać kopii plików
w folderach wyjściowych.

Aby przeprowadzić inspekcję wielu plików Adobe PDF, należy:

1. Skonfigurować wybrany profil inspekcji wstępnej i upewnić się, czy jest on wyświetlany
na liście w oknie dialogowym Inspekcja wstępna. (Zobacz Omówienie profili inspekcji
wstępnej. )
2. Wybrać polecenie Zaawansowane > Przetwarzanie wsadowe.
3. Kliknąć na przycisku Nowa seria.
4. W oknie dialogowym Nowa seria wpisać opisową nazwę serii, a następnie kliknąć na
przycisku OK.
5. W oknie dialogowym Edytuj serię wsadu zaznaczyć opcje dotyczące wykonywania
poleceń Uruchom polecenia na i Wybierz położenie wyjściowe. (Zobacz Wybór plików
źródłowych i opcji wyjściowych przetwarzania wsadowego.)
6. Kliknąć na przycisku Wybierz polecenia.
7. W lewej części okna dialogowego Edytuj serię wsadu wybrać polecenie Inspekcja
wstępna, a następnie kliknąć na przycisku Dodaj.
8. Kliknąć na przycisku Edycja.
9. W oknie dialogowym Inspekcja wstępna: Ustawienie serii wsadu wybrać profil z menu
Uruchom inspekcję wstępną przy pomocy.
10. Wykonać dowolną z następujących czynności, po czym kliknąć na przycisku Zapisz:
● Aby określić czynności wykonywane na plikach z błędami (lub bez błędów), przejść do

sekcji Wynik negatywny (lub Wynik pozytywny), kliknąć na polu wyboru obok menu
wysuwanego i wybrać jedną z opcji: Kopiuj plik PDF, Przenieś plik PDF lub Zapisz skrót
pliku PDF.
● Aby były tworzone osobne raporty z inspekcji poszczególnych plików, zaznaczyć opcję

Utwórz raport i zapisz w folderze wyników pozytywnych. Raport może obejmować

wszystkie sprawdzane pliki lub tylko pliki z błędami. O ile nie zostanie określony
specjalny folder raportów, będą one zapisywane w tym samym folderze, w którym są
przechowywane oryginalne pliki PDF. Informacje o ustawieniach raportu można uzyskać
w części Tworzenie raportów.
● Aby wskazać folder, w którym będą przechowywane pliki sprawdzone z wynikiem

pozytywnym (lub negatywnym), kliknąć na przycisku Folder wyników pozytywnych (lub

Folder wyników negatywnych) i określić folder.
● Aby było tworzone podsumowanie inspekcji wszystkich plików, zaznaczyć opcję u dołu

okna dialogowego.
Określanie preferencji inspekcji wstępnej

Okno dialogowe Preferencje inspekcji wstępnej zawiera opcje odpowiedzialne za

sposób raportowania wyników inspekcji oraz tworzenie plików PDF/X. Osadzony w pliku
Adobe PDF profil ICC można skopiować na komputer lokalny. Z profilu takiego można
będzie korzystać, tak jak z każdego innego profilu ICC.

Aby otworzyć okno dialogowe Preferencje inspekcji wstępnej, należy:

Z menu Opcje wybrać polecenie Preferencje inspekcji wstępnej.

Aby określić ogólne preferencje inspekcji wstępnej, należy:

1. Na zakładce Ogólne okna dialogowego Preferencje inspekcji wstępnej wykonać, co

następuje:
● Określić liczbę błędów wyświetlanych w oknie dialogowym Wyniki inspekcji wstępnej.

● Określić poziom szczegółowości wyników inspekcji wstępnej. Na przykład, jeśli zostanie

zaznaczona opcja Pokaż listę wyników z najważniejszymi szczegółami (domyślna),

dokument będzie zawierał pięć obrazków RGB i zostanie zaznaczony profil "Lista
wszystkich obiektów nie 4-kolorowych", to na liście wyników inspekcji wstępnej pojawią
się pierwsze trzy obrazki RGB. Aby obejrzeć dwa pozostałe obrazki, należy kliknąć na
znaku plus (+) obok stron.

Aby utworzyć cele wyjściowe, należy:

1. Na zakładce Cele wyjściowe okna dialogowego Preferencje inspekcji wstępnej wykonać

jedną z następujących czynności:
● Aby utworzyć nowy cel wyjściowy na podstawie szablonu, kliknąć na ikonie Utwórz

nowy cel wyjściowy .

● Aby utworzyć nowy cel wyjściowy na podstawie istniejącego, zaznaczyć jedną z opcji na

liście po lewej stronie, po czym kliknąć na ikonie Powiel wybrany cel wyjściowy . Do
nazwy powielonego celu wyjściowego jest dołączana liczba całkowita.
2. Określanie opcji celów wyjściowych.

Aby zapisać profil wyjściowy na komputerze lokalnym, należy:

1. Na zakładce Cele wyjściowe okna dialogowego Preferencje inspekcji wstępnej kliknąć

na przycisku Przechwyć.
2. Podać nazwę i położenie, a następnie kliknąć na przycisku Otwórz.

Aby usunąć cel wyjściowy, należy:

1. Na zakładce Cele wyjściowe okna dialogowego Preferencje inspekcji wstępnej kliknąć

na ikonie Usuń wybrany cel wyjściowy .
2. Gdy ukaże się odpowiedni monit, kliknąć na przycisku Tak.

Aby wyeksportować profil ICC z celu wyjściowego, należy:

1. Na zakładce Cele wyjściowe okna dialogowego Preferencje inspekcji wstępnej kliknąć

na przycisku Eksportuj profil ICC.
2. Podać nazwę i położenie, a następnie kliknąć na przycisku Zapisz.

Wyeksportowany profil ICC zostanie umieszczony (tak jak inne profile ICC) w folderze
Color.

Tematy powiązne:

Opcje celów wyjściowych

Opcje celów wyjściowych

Na zakładce Cele wyjściowe okna dialogowego Preferencje inspekcji wstępnej są

dostępne następujące opcje:

Nazwa

Nazwa profilu celu wyjściowego. Należy zaznaczyć opcję na liście po lewej stronie.

Profil wyjściowy (Profil ICC)

Dane o warunkach druku, ze względu na które przygotowano dokument; ich osadzenie

w pliku jest wymagane przez standard PDF/X. Można kliknąć na przycisku Przeglądaj i
wybrać profil z domyślnego folderu Color.

Identyfikator warunku wyjściowego

Nazwa określona w rejestrze (adresie URL) nazwy profilu celu wyjściowego. Można
wybrać ją z listy warunków wyjściowych (jej opis jest wyświetlany w polu Warunek
wyjściowy) ; można też wybrać opcję Własny i utworzyć własny warunek. Lista obejmuje
domyślne warunki ISO oraz warunki niestandardowe.

Rejestr

Adres URL (internetowy), pod którym można uzyskać więcej informacji o profilu
wyjściowym.

Warunek wyjściowy

Planowane warunki drukowania, między innymi rodzaj wydruku (np. komercyjny

offsetowy), rodzaj emulsji, rodzaj papieru i liniatura rastra. Zastany opis można zmienić.

Zablokowany

Opcja ta uniemożliwia modyfikację celu wyjściowego przez inne osoby. Wszystkie pola
tekstowe są niedostępne.
Drukowanie

Drukowanie
Drukowanie dokumentów Adobe PDF
Drukowanie dokumentów z warstwami
Określanie zaawansowanych opcji drukowania
Określanie ustawień wyjściowych
Określanie znaczników i spadów
Kontrola spłaszczania przezroczystości
Ustawianie opcji PostScriptu
Drukowanie kompozytów
Przygotowanie rozbarwień koloru
Drukowanie rozbarwień
Pobieranie czcionek konkretnych języków
Podgląd nadruku kolorów
Drukowanie za pośrednictwem Internetu
Drukowanie

Drukowanie jest to proces wysyłania stron dokumentu na urządzenie wyjściowe.

Niezależnie od tego, czy ktoś zamierza powierzyć druk zewnętrznemu usługodawcy, czy
też wysyła prosty szkic dokumentu na zwykłą drukarkę atramentową lub laserową,
znajomość podstawowych faktów dotyczących drukowania ułatwi mu pracę i pomoże
uzyskać zamierzony efekt. Wybór optymalnej metody drukowania wymaga znajomości
"żelaznych" podstaw drukowania, między innymi tego, jak rozdzielczość drukarki albo
rozdzielczość i kalibracja monitora wpływają na wygląd wydruku.

Typy drukowania

Drukowany dokument jest wysyłany przez program do urządzenia drukującego w celu

utrwalenia bezpośrednio na papierze lub przekonwertowania na obraz negatywowy lub
pozytywowy na filmie. W drugim przypadku film można wykorzystać później do
tworzenia płyt offsetowych używanych do drukowania na maszynie drukarskiej.
Dokument może również zostać przekonwertowany na plik PostScript i opracowywany
w takiej postaci w aplikacjach do drukowania i do przygotowywania wydruków. Plik
PostScript zawiera pełne informacje o strukturze dokumentu, a także inne informacje
zaawansowane, możliwe do wykorzystania w programie Distiller.

Typy obrazków

Najprostsze typy obrazków, takie jak tekst, używają tylko jednego koloru w jednym
poziomie szarości. Bardziej złożone obrazki zawierają zróżnicowane tony kolorów. Taki
rodzaj obrazka nazywany jest ciągłotonowym. Przykładem obrazka o płynnych
przejściach tonalnych jest zeskanowana fotografia.

Rasteryzacja

Aby utworzyć iluzję płynnych przejść tonalnych, obrazki są rozbijane na serię kropek.
Proces ten nazywa się tworzeniem rastra. Różne rozmiary i gęstości punktów rastra
tworzą na wydrukowanym obrazku iluzję optyczną odcieni szarości lub płynnych
kolorów. (Zobacz Określanie liniatury rastra.)

Rozbarwianie koloru

Kompozycja drukowana w drukarni, zawierająca więcej niż jeden kolor musi być
drukowana na oddzielnych płytach offsetowych, po jednej na każdy kolor. Proces ten
nazywa się rozbarwianiem. (Zobacz Drukowanie rozbarwień.)

Szczegóły obrazków

Stopień szczegółowości drukowanego obrazka jest wypadkową rozdzielczości i liniatury

rastra. Im wyższa rozdzielczość urządzenia wyjściowego, tym większej liniatury rastra
można użyć. (Zobacz Określanie liniatury rastra.)

Obiekty przezroczyste

Pliki Adobe PDF mogą zawierać obiekty przezroczyste, utworzone za pomocą takich
programów jak Adobe InDesign 2. 0 i nowsze wersje, Adobe Illustrator 9. 0 i nowsze
wersje oraz Photoshop 7.0 i nowsze wersje. Przezroczyste kompozycje są spłaszczane
zgodnie z ustawieniami określanymi w oknie dialogowym Zaawansowane ustawienia
drukowania. Proporcją między obrazkami rastrowymi a wektorowymi w drukowanej
grafice można sterować. (Zobacz Kontrola spłaszczania przezroczystości.)
Drukowanie dokumentów Adobe PDF

Większość opcji dostępnych w oknie dialogowym Drukuj programu Professional jest

taka sam jak opcje drukowania innych aplikacji. Opcje najbardziej typowe dotyczą
wyboru drukarki, rozmiaru stron i orientacji stron, a są dostępne w oknie dialogowym
Ustawienia drukowania (Windows) lub Ustawienia strony (Mac OS).

Dokumenty PDF mogą być również drukowane na urządzeniach przenośnych, za

pośrednictwem Internetu. (Zobacz Drukowanie za pośrednictwem Internetu. )

Aby wydrukować dokument Adobe PDF, należy:

1. Jeśli zachodzi taka potrzeba, wykonać jedną z następujących czynności:

● Jeśli będą drukowane strony, należy zaznaczyć ich miniaturki na zakładce Strony.

Zaznaczając strony nie sąsiadujące ze sobą, należy klikać na ich miniaturkach

z wciśniętym klawiszem Ctrl (Windows) lub Command (Mac OS). W celu zaznaczenia
zakresu stron kolejnych, należy kliknąć na pierwszej i ostatniej z nich z wciśniętym
klawiszem Shift. Zakres stron kolejnych można określić również w oknie dialogowym
Drukuj.
● Jeśli będzie drukowany pewien fragment strony, należy uaktywnić narzędzie

Zdjęcie i przeciągnąć wokół wybranego obszaru strony. Program Acrobat skopiuje

zaznaczony obszar do Schowka i wyświetli komunikat; należy kliknąć na przycisku OK.,
aby zamknąć okno komunikatu.
2. Wybrać polecenie Plik > Ustawienia drukowania (Windows) lub Plik > Ustawienia strony
(Mac OS), po czym określić ogólne opcje drukowania. W zależności od typu drukarki i
sterowników mogą być dostępne różne opcje. Szczegółowych informacji na ten temat
należy szukać w dokumentacji drukarki.
3. Kliknąć na przycisku Drukuj lub wybrać polecenie Plik > Drukuj.
4. Wybrać drukarkę z listy w górnej części okna dialogowego Drukuj.
5. W systemie Mac OS wybrać opcję z menu wysuwanego Ustawienia wstępne.
6. W systemie Windows kliknąć na przycisku Własności i ustawić opcje sterowników
drukarki. W systemie Mac OS opcje sterowników drukarki ustawia się w Centrum
drukowania.
7. W oknie dialogowym Drukuj programu Acrobat, w menu wysuwanym Komentarze i
formularze, wybrać opcję określającą elementy drukowane. Opcja Dokument powoduje,
że są drukowane właściwa treść dokumentu oraz pola formularzy. Opcja Dokument i
oznaczenia powoduje, że są drukowane właściwa treść dokumentu, pola formularzy
oraz komentarze. Opcja Dokument i stemple (domyślna), że są drukowane właściwa
treść dokumentu, pola formularzy i stemple, ale nie są drukowane inne oznaczenia (np.
notatki i rysunki odręczne). Opcja Tylko pola formularzy powoduje, że są drukowane
interaktywne pola formularzy, a nie jest drukowana właściwa treść dokumentu.
8. W okienku podglądu po prawej stronie przeciągnąć suwak lub kliknąć w obszarze
suwaka, aby obejrzeć efekt skalowania stron.
9. Zaznaczyć dowolną spośród poniższych opcji, po czym kliknąć na przycisku OK
(Windows) lub Drukuj (Mac OS). W różnych sytuacjach mogą być dostępne różne opcje.
Na przykład, opcja Kolejność stron jest dostępna pod warunkiem, że opcję Skalowanie
stron ustawiono jako Wiele stron na arkusz.

Bieżący widok/Wybrane grafiki

Są drukowane te fragmenty strony (tekst, komentarz itd), które są widoczne w bieżącym

widoku. Nazwa opcji zmienia się w zależności od tego, czy zaznaczono stronę (Bieżący
widok), czy obszar na stronie (Wybrane grafiki) .

Bieżąca strona

Jest drukowana aktualnie wyświetlana strona.

Strony od/do

Jest drukowany określony zakres stron. Gdy użytkownik pracuje w systemie Windows i
jest zaznaczona opcja preferencji Użyj logicznych numerów stron, może wprowadzać
liczbowe numery stron w nawiasach. Na przykład, jeśli pierwsza strona dokumentu ma
numer iii, może wydrukować ją, wprowadzając (1) .

Skalowanie stron

Podczas drukowania strony są zmniejszane, powiększane lub dzielone. Acrobat

obsługuje duże rozmiary stron nawet do 15, 000, 000 cali (38 100 000cm) x 15, 000, 000
cali (38 100 000cm) .

● Ustawienie Brak powoduje, że lewy górny róg strony lub środek strony (jeśli strona jest
automatycznie obracana lub środkowana) jest drukowany bez skalowania. Strony lub
zaznaczenia nie mieszczące się na papierze są obcinane.
● Ustawienie Dopasuj do marginesów drukarki powoduje, że strony są zmniejszane lub
powiększane, tak by mogły się zmieścić w obszarze drukowalnym właściwym dla
bieżącego rozmiaru papieru. Wymiary obszaru drukowalnego określa sterownik drukarki.
● Ustawienie Zmniejsz zgodnie z marginesami drukarki powoduje, że duże strony są
zmniejszane, tak by ich wymiary pasowały do bieżącego rozmiaru papieru. Małe strony
nie są powiększane. Jeśli zaznaczono obszar, który jest większy od obszaru
drukowalnego, jest on skalowany.
● Ustawienie Podziel duże strony powoduje, że zbyt duże strony lub obszary są dzielone
na segmenty lub płytki. Małe strony nie są powiększane. Przy takim ustawieniu są
dostępne opcje Wielkość płytki, Nakładka, Znaczniki cięć (w stylu wschodnim lub
zachodnim) i Etykiety. W polu Nakładka należy wpisać minimalną ilość powielonych
informacji, które mają być drukowane na każdym segmencie w celu ułatwienia
układania. Wielkość nałożenia jest mierzona w jednostkach określonych dla danego
dokumentu. Wartość ta powinna być większa niż minimalne niedrukowalne marginesy
drukarki. Maksymalne nałożenie może mieć wielkość połowy krótszego boku strony
dokumentu. Na przykład, segmenty strony o wymiarach 11 x 17 cali (279, 4 mm x 431,
8 mm) mogą się nakładać do 5, 5 cala (139, 7 mm). Opcja Etykiet powoduje, że do
każdego segmentu są dodawane następujące informacje: nazwa dokumentu PDF, data
wydruku i współrzędne segmentu (np. Strona 1 (1, 1), co oznacza segment położony
w pierwszym rzędzie i pierwszej kolumnie pierwszej strony wydruku). Etykiet są
wykorzystywane przy składaniu segmentów. Opcja Znaczniki cięć pozwala określić
wschodnie lub zachodnie znaczniki cięcia stron.
● Ustawienie Podziel wszystkie strony powoduje, że wszystkie strony lub obszary są
dzielone na segmenty lub płytki. Przy takim ustawieniu są dostępne opcje Wielkość
płytki, Nakładka, Znaczniki cięć (w stylu wschodnim lub zachodnim) i Etykiety.
● Ustawienie Wiele stron na arkusz powoduje, że na jednym arkuszu papieru jest
drukowanych wiele stron. Strony podlegają renderingowi, która to operacja jest
dostosowywana do aktualnego rozmiaru papieru i aktualnej rozdzielczości drukarki. Przy
takim ustawieniu są dostępne następujące opcje: Stron na arkusz, Kolejność stron,
Drukuj granice strony i Automatyczne obracanie stron.

Uwaga: Drukowanie wielostronicowe (Wiele stron na arkusz) działa niezależnie od

analogicznej funkcji sterownika drukarki. Ustawienia drukowania programu Acrobat nie
odzwierciedlają ustawie drukowania wielostronicowego sterownika. Jeśli funkcja ta jest
uaktywniona zarówno na poziomie programu, jak i sterownika, wydruk jest uzyskiwany
na bazie dwóch procesów zagnieżdżonych.

Stron na arkusz

Na każdym arkuszu wydruku jest umieszczana niestandardowa (od 0 do 99) lub

standardowa (zdefiniowana) liczba stron. Jeśli użytkownik zdecyduje się na standardową
liczbę stron, program automatycznie wybierze najlepszą orientacje arkusza. Przeciągając
suwak podglądu, można obejrzeć pojedyncze strony.

Kolejność stron

Opcja pozwala określić kolejność stron na arkuszu, gdy drukowanie odbywa się w trybie
wielu stron na arkusz. Ustawienie Pozioma powoduje, że kolejne strony są
rozmieszczane od lewej do prawej i od góry do dołu. Ustawienie Pozioma odwrócona
powoduje, że kolejne strony są rozmieszczane od prawej do lewej i od dołu do góry.
Jest ono użyteczne w przypadku dokumentów w językach azjatyckich. Ustawienie
Pionowa powoduje, że kolejne strony są rozmieszczane od góry do dołu i od lewej do
prawej. Ustawienie Pionowa odwrócona powoduje, że kolejne strony są rozmieszczane
od góry do dołu i od prawej do lewej. Jest ono użyteczne w przypadku dokumentów
w językach azjatyckich.

Drukuj granice strony

Podczas drukowania w trybie wielu stron na arkusz są drukowane pola kadrowania

stron.

Automatyczny obrót stron

Orientacja dokumentu PDF jest dopasowywana do orientacji określonej we

własnościach drukarki.

Uwaga: W trybie drukowania wielu stron na arkusz opcja Zmniejsz duże strony jest
zawsze aktywna. Z tego względu wymiary stron są zawsze dopasowywane do bieżących
wymiarów obszaru drukowalnego (niezależnie od ustawienia Auto-obrót i
wyśrodkowanie strony).

Auto-obrót i wyśrodkowanie strony

Orientacja dokumentu PDF jest dopasowywana do orientacji określonej w ustawieniach

drukarki, a strona jest środkowana.

Ustaw tacę wyjściową na podstawie rozmiaru strony PDF

(Windows) Taca wyjściowa drukarki (ale nie ustawienie stron) jest dopasowywana do
rozmiaru stron dokumentu PDF. Opcja ta jest użyteczna w przypadku drukowania
dokumentów o zróżnicowanych rozmiarach stron na drukarce o różnych tacach
wyjściowych.

Drukuj do pliku (Windows)

Dokument jest konwertowany na zależny od urządzenia plik PostScript. Aby zapewnić

lepszą jakość plików PostScript, należy użyć polecenia Zapisz jako PostScript.
(Zobacz Opcje konwersji do formatu PostScript lub Encapsulated PostScript (EPS).)

Drukuj kolor jako czarny (Windows)

Wszystkie kolory różne od białego są drukowane jako kolor czarny. Jest to użyteczne
przy drukowaniu rysunków technicznych.

Wskazówki drukowania

Jeśli komputer jest podłączony do Internetu, opcja umożliwia połączenie z witryną

internetową, na której można znaleźć rozwiązania problemów dotyczących drukowania.

Zaawansowane

Są otwierane dodatkowe panele, w których można ustawić dodatkowe opcje

drukowania. (Zobacz Określanie zaawansowanych opcji drukowania.) To, jakie opcje są
dostępne, zależy od używanej aplikacji Acrobata.
Drukowanie dokumentów z warstwami

Standardowa metoda drukowania dokumentu z warstwami charakteryzuje się tym, że są

drukowane tylko elementy widoczne na ekranie. Autor takiego dokumentu może
jednak zdecydować, że niezależnie od tego, co widać na ekranie, pewne elementy
warstwowe mają być drukowane, a inne nie. Decyzja taka może dotyczyć na przykład
znaków wodnych i informacji poufnych. Jeśli dany dokument został skonfigurowany w
taki właśnie sposób, w oknie dialogowym Drukuj jest wyświetlany komunikat
ostrzegawczy. Aby sprawdzić, jak strona będzie wyglądała na wydruku, zawsze można
przejść do widoku miniaturek (w oknie dialogowym Drukuj) .

Aby obejrzeć dokument w takiej postaci, w jakiej będzie drukowany, należy:

1. Kliknąć na zakładce Warstwy albo wybrać polecenie Widok > Zakładki nawigacji >
Warstwy.
2. Z menu Opcje wybrać polecenie Nadpisz ustawienia drukowania.

Uwaga: W przypadku pewnych ustawień widoczności, określonych podczas tworzenia

pliku PDF, polecenie Unieważnij drukowanie może być niedostępne.

Aby zmienić sposób drukowania elementów na warstwach, należy:

1. Kliknąć na zakładce Warstwy albo wybrać polecenie Widok > Zakładki nawigacji >
Warstwy.
2. Zaznaczyć warstwę i wybrać z menu Opcje polecenie Własności warstwy.
3. W oknie dialogowym Własności warstwy w menu wysuwanym Drukuj wybrać jedną
z następujących opcji:
● Zawsze drukuje, która wymusza drukowanie warstwy.

● Nigdy nie drukuje, która sprawia, że warstwa nie jest drukowana.

● Drukuje jeśli widoczne, która powoduje drukowanie tylko elementów widocznych na

ekranie.
Określanie zaawansowanych opcji drukowania

Okno dialogowe Zaawansowane ustawienia drukowania jest dostępne nie tylko dla
drukarek PostScript.

Aby ustawić opcje w oknie dialogowym Zaawansowane ustawienia drukowania,

należy:

1. W oknie dialogowym Drukuj kliknąć na przycisku Zaawansowane.

2. Jeśli jest dostępny odpowiedni plik niestandardowych ustawień drukarki, należy wybrać
go z menu Ustawienia w górnej części okna dialogowego Zaawansowane ustawienia
drukowania. W przeciwnym razie należy użyć domyślnych ustawień programu Acrobat.

Aby dowiedzieć się więcej o wybranej opcji, należy ją zaznaczyć. U dołu okna
dialogowego pojawi się opis opcji.

3. Jeśli standardowa metoda drukowania nie zapewnia pożądanych wyników, można

zaznaczyć opcję Drukuj jako obrazek i wybrać z menu wysuwanego odpowiednią
rozdzielczość. Gdy opcja ta jest zaznaczona, strony są drukowane jako obrazki
bitmapowe, co rozwiązuje wiele problemów z drukowaniem na tradycyjnych
drukarkach. Opcja ta nie jest dostępna w przypadku drukowania metodą QuickDraw
(Mac OS).
4. Przejść do wybranego panelu po lewej stronie okna dialogowego Zaawansowane
ustawienia drukowania i ustawić opcje wydruków dotyczące kompozytów lub
rozbarwień.
● Ustawić kolor i inne warunki wyjściowe. (Zobacz Określanie ustawień wyjściowych. )

● Ustawić opcje dotyczące znaczników drukarki. (Zobacz Określanie znaczników i

spadów.)
● Określić sposób drukowania obiektów przezroczystych. (Zobacz Kontrola spłaszczania

przezroczystości. )
● Ustawić zależne od urządzenia dla drukarek PostScript. (Zobacz Ustawianie opcji

PostScriptu. )
5. W dowolnym momencie można kliknąć na przycisku OK, co spowoduje zatwierdzenie
wybranych ustawień i powrót do okna dialogowego Drukuj.

Tematy powiązne:

Zapisywanie zaawansowanych ustawień drukowania

Zapisywanie zaawansowanych ustawień drukowania

Ustawienia drukowania są pamiętane tak długo, jak długo jest otwarty dokument PDF.
Aby móc skorzystać z nich w przyszłości, należy zapisać je w pliku.

Aby zapisać plik ustawień drukowania, należy:

1. W oknie dialogowym Zaawansowane ustawienia drukowania kliknąć na przycisku Zapisz

jako.
2. Podać nazwę pliku i kliknąć na przycisku OK. Ustawienia drukowania są zapisywane
w plikach z rozszerzeniem.spf.
Określanie ustawień wyjściowych

Gdy jest drukowany dokument kolorowy, z uaktywnioną funkcją zarządzania kolorami

przestrzeni RGB lub CMYK, można dla niego określić dodatkowe opcje zarządzania
kolorem. Opcje te pozwolą zachować spójność drukowanych kolorów. Załóżmy dla
przykładu, że ktoś przygotował dokument z profilem dostosowanym do potrzeb
naświetlarni, ale chce sprawdzić jego kolorystykę na zwykłym wydruku z drukarki
biurowej. Może wówczas przejść do panelu Wyjście i przekonwertować kolory
dokumentu na kolory z przestrzeni kolorów drukarki (aby w trakcie drukowania został
użyty profil drukarki, a nie aktualny profil dokumentu). Co więcej, dane kolorów może
przesyłać jako wartości RGB na różne drukarki, wykorzystujące różne profile RGB.

Zarządzanie kolorem można uzależnić od drukarki lub komputera. W drugim wypadku

jest używany aparat zarządzania kolorem, który określono w preferencjach zarządzania
kolorem, a użytkownik ma większą kontrolę nad wyjściową przestrzenią kolorów. Istnieje
ponadto możliwość zdefiniowania własnych profili naświetlarni i drukarki. W pierwszym
wypadku kolory są zarządzane za pomocą procesora obrazów rastrowych (RIP) drukarki.

Aby określić ustawienia wyjściowe, należy:

1. Przejść do panelu Wyjście w lewej części okna dialogowego Zaawansowane ustawienia

drukowania.
2. Z menu Kolor wybrać opcję drukowania kompozytu lub opcję drukowania rozbarwień.
3. Opcję Zalewki ustawić jako Adobe In-RIP lub Brak. Opcje zalewek są dostępne pod
warunkiem, że skonfigurowano metodę zalewkowania Adobe In-RIP, a w menu Kolor
zaznaczono opcję Rozbarwienia w procesorze In-rip.
4. W menu Raster określić liniaturę rastra i rozdzielczość. (Zobacz Określanie liniatury
rastra. )
5. W menu Odwróć określić ekspozycję obrazka i dopasować do niej ustawienie opcji
Negatyw. (Zobacz Określanie opcji emulsji i ekspozycji obrazka.)
6. Wybrać inne opcje koloru i wyjścia:
● Profil koloru. Aby skorzystać z zewnętrznego zarządzania kolorem, należy wybrać jeden

ze standardowych profili naświetlarni, jedną z emulacji przestrzeni kolorów lub jeden

z profili zdefiniowanych przez użytkownika. Mówiąc ogólnikowo, powinno się używać
profilu kolorów zaznaczonej drukarki, dostosowanego do stosowanego nośnika
i wybranej rozdzielczości. Zaznaczenie opcji Drukarka/Zarządzanie kolorem PostScript
powoduje, że dane kolorów dokumentu są przekazywane razem z profilem dokumentu
bezpośrednio do drukarki PostScript. Tutaj następuje konwersja kolorów dokumentu na
kolory z przestrzeni kolorów drukarki. Dokładne wyniki konwersji mogą być różne dla
różnych drukarek. Zarządzanie kolorem PostScript jest dostępne tylko w przypadku
drukarek obsługujących język PostScript Level 2 lub nowszy; dla drukarek takich nie jest
konieczne instalowanie w systemie profilu ICC. Zaznaczenie opcji Profil koloru. Taki jak
źródło (Brak zarządzania kolorem) powoduje rezygnację z zarządzania kolorem. Wszelkie
informacje związane z zarządzaniem kolorem są pomijane, a na drukarkę są wysyłane
dane koloru danego urządzenia (niezależnie od tego, czy dokument zawiera informacje
dotyczące zarządzania kolorem) .
● Opcja Zastosuj ustawienia podglądu wyjściowego umożliwia symulację przestrzeni

drukowania określonej przez urządzenie wybrane w menu Profil symulacji (należy

wybrać polecenie Narzędzia > Drukowanie > Podgląd wyjściowy i przejść do menu
Profil symulacji). Opcja ta pozwala symulować jedno urządzenie na innym.
● Opcja Symuluj nadruki umożliwia symulacjć nadruków na wydrukach kompozytowych.

Wszystkie kolory dodatkowe są konwertowane na odpowiadające im kolory

podstawowe; sam dokument nie ulega żadnym zmianom. Zaznaczenie tej opcji może
zwiększyć czas drukowania pliku. Opcja Symuluj nadruki jest dostępna pod warunkiem,
że w menu Kolor wybrano polecenie Kompozytowy. Wynik symulacji nadruków można
obejrzeć na urządzeniu do drukowania kompozytów, które nie obsługuje nadruków.

Ważne: Jeśli jest używana drukarka obsługująca nadruki, powyższej opcji nie należy
zaznaczać. Dzięki temu można będzie skorzystać z funkcji nadruków drukarki.

● Dodaj znaczniki zalewki Jeśli dokument zawiera znaczniki zalewek, zaznaczenie tej opcji
powoduje wysłanie ich do urządzenia PostScript (np. drukarki) wyposażonego
w procesor RIP.
● Opcja Użyj maksymalnej dostępnej rozdzielczości obrazka JPEG2000 ma zastosowanie
podczas generowania kodu PostScript, a pozwala wykorzystać informacje o
rozdzielczości (jeśli są dostępne). Gdy jest zaznaczona, program używa maksymalnej
rozdzielczości wykrytej na obrazku. Gdy nie jest zaznaczona, program używa ustawień
rozdzielczości określonych w panelu Spłaszczanie rozdzielczości.
● Opcja Zarządzanie farbami umożliwia skorygowanie opcji dotyczących farb bez
wprowadzania zmian w dokumencie. (Zobacz Korzystanie z Menedżera farb. )

Tematy powiązne:

Określanie liniatury rastra

Określanie opcji emulsji i ekspozycji obrazka
Określanie liniatury rastra

Na profesjonalnych wydrukach kolory i odcienie, a także ciągłe przejścia między nimi, są

symulowane za pomocą kropek (nazywanych punktami rastra) drukowanych w
wierszach (nazywanych liniami lub liniami rastra). Linie są drukowane pod różnym
kątem, tak aby powtarzające się rzędy były mniej zauważalne. Zalecane wartości
liniatury oraz rozdzielczości, czyli liczby linii na cal (lpi) oraz liczby kropek na cal (dpi) są
pokazywane w menu Projekcja, w panelu Wyjście okna dialogowego Zaawansowane
ustawienia drukowania. Wartości te są wyznaczane na podstawie zawartości aktualnego
pliku PPD. Dla różnych farb obowiązują różne liniatury rastra i różne kąty linii rastra, a
zatem każda zmiana farby powoduje zmianę wartości w polach Liniatura i Kąt.

Pliki PPD dla naświetlarek o wysokiej rozdzielczości umożliwiają bardzo szeroki wybór
liniatur rastra i rozdzielczości. Pliki PPD dla drukarek o niskiej rozdzielczości oferują do
wyboru na ogół tylko kilka liniatur, przeważnie grubszych, między 53 lpi a 85 lpi. Te
grubsze liniatury zapewniają jednak optymalne rezultaty dla drukarek o niskiej
rozdzielczości. Użycie drobniejszej liniatury, np. 100 lpi, zmniejsza jakość obrazka
drukowanego na drukarce o niskiej rozdzielczości.

Aby określić liniaturę rastra i rozdzielczość, należy:

W panelu Wyjście okna dialogowego Zaawansowane ustawienia drukowania wykonać

jedną z następujących czynności:

● Aby użyć jednej z predefiniowanych kombinacji rozdzielczości drukarki i liniatury rastra,

należy wybrać jedną z opcji menu Projekcja.
● Aby określić własną liniaturę rastra, należy wybrać farbę z listy farb, a następnie
wprowadzić wartości w polach Liniatura i Kąt.

Uwaga: Przed utworzeniem własnych liniatur należy ustalić, jakie liniatury i kąty są
preferowane w drukarni. Należy także pamiętać, że niektóre urządzenia wyjściowe
ignorują domyślne liniatury i kąty.
Określanie opcji emulsji i ekspozycji obrazka

W zależności od typu używanej maszyny drukarskiej i od tego, jak informacje są

przenoszone z kliszy na płyty drukarskie, konieczne jest oddawanie do drukarza klisz
negatywowych lub pozytywowych, emulsją w dół lub emulsją w górę. Emulsja to
warstwa światłoczuła pokrywająca kliszę lub papier. W Stanach Zjednoczonych drukarze
na ogół wymagają kliszy negatywowej, natomiast w Europie i Japonii kliszy
pozytywowej. Opcję emulsji należy skonsultować z drukarzem.

Chcąc ustalić, czy patrzy się na stronę nośnika (np. papieru) pokrytą emulsją, czy też na
jego drugą stronę (nazywaną też bazą), należy obejrzeć nośnik przy dobrym
oświetleniu. Jedna strona jest bardziej błyszcząca niż druga. Ta matowa strona to
emulsja; błyszcząca strona to podstawa.

Opcje kliszy A. Pozytyw B. Negatyw C. Negatyw emulsją w dół

Ważne: Ustawienia emulsji i naświetlenia obrazka zastępują wszelkie, sprzeczne z nimi

ustawienia sterownika drukarki. Ustawienia drukowania należy określać zawsze w oknie
dialogowym Zaawansowane ustawienia drukowania.

Aby określić opcję emulsji, należy:

1. Przejść do panelu Wyjście w lewej części okna dialogowego Zaawansowane ustawienia

drukowania.
2. W polu Kolor wybrać opcję rozbarwienia.
3. Wybrać jedną z następujących opcji z menu Odbij:
● Brak (ustawienie domyślne), aby nie wprowadzać żadnych zmian w orientacji obszaru

obrazowania. Tekst na obrazku jest czytelny (to znaczy: nieodwrócony), gdy patrzy się na
stronę światłoczułą nośnika.
● Poziomo, aby odbić obszar obrazowania wzdłuż osi poziomej, tak aby był "na lewą

stronę".
● Pionowo, aby odbić obszar obrazowania wzdłuż osi pionowej, tak, aby był do góry

nogami.
● Poziomo i pionowo - obszar drukowalny jest "odbijany" względem osi poziomej

i pionowej, co sprawia, że widać odbicie lustrzane tekstu. Tekst będzie czytelny, gdy
klisza będzie ułożona warstwą światłoczułą do dołu. W taki sposób są drukowane obrazy
na kliszach i foliach.

Aby określić ekspozycję obrazka, należy:

1. Przejść do panelu Wyjście w lewej części okna dialogowego Zaawansowane ustawienia

drukowania.
2. W polu Kolor wybrać opcję rozbarwienia.
3. Zaznaczyć lub nie opcję Negatyw.
Określanie znaczników i spadów

Panel Znaczniki i spady, dostępny w oknie dialogowym Zaawansowane ustawienia

drukowania, pozwala umieszczać na stronach znaczniki drukarki. Znaczniki takie
określają obwiednie pól dokumentu Adobe PDF, np. pól kadrowania i pól zalewek.
Znaczniki te nie są faktycznie dodawane do pliku Adobe PDF; są jednak uwzględniane w
wynikowym kodzie PostScript.

Opcje ustawiane w panelu Znaczniki i spady są niedostępne w następujących

okolicznościach:

● Plik PDF zawiera znaczniki drukarskie, które dodano przy użyciu innej funkcji programu
Acrobat, funkcji Dodaj znaczniki drukarki. (Zobacz Osadzanie znaczników drukarki. )
● Pola kadrowania, spadu i przycięcia mają te same wymiary. Pole kadrowania definiuje się
w oknie Pole kadrowania (należy wybrać polecenie Narzędzia > Drukowanie > Pole
kadrowania). Jeśli kompozycja zawiera spady, pole kadrowania powinno być tak duże,
aby mogło pomieścić pole spadu i inne znaczniki drukarki. (Zobacz Dopasowywanie
marginesów i rozmiarów stron. )

Znaczniki drukarki A. Znaczniki cięcia B. Pasery C. Informacje o stronie D. Paski kolorów

E. Znaczniki spadu

Aby dodać spady i znaczniki drukarki, należy:

1. Zaznaczyć panel Znaczniki i spady w lewej części okna dialogowego Zaawansowane

ustawienia drukowania.
2. Użyć osadzonych adnotacji znaczników drukarki (osadzonych w aplikacji źródłowej) albo
utworzyć znaczniki, ustawiając poniższe opcje. Podgląd znaczników jest widoczny w
lewej części okna dialogowego Zaawansowane ustawienia drukowania.

Dodaj znaczniki drukarki

Są używane znaczniki osadzone w pliku Adobe PDF.

Wszystkie znaczniki

Wszystkie znaczniki są tworzone jednocześnie.

Grubość linii

Opcja określa grubość znaczników przycięcia, znaczników spadu i paserów.

Style

Opcja określa wygląd znaczników. Można wybrać domyślne znaczniki CS z aplikacji

InDesign lub znaczniki z innych aplikacji.

Znaczniki przycinania

W każdym narożniku obszaru przycinania jest umieszczany znacznik określający

obwiednię pola przycinania.

Znaczniki spadu

W każdym narożniku pola zalewki jest umieszczany znacznik określający obwiednię pola.
Pole zalewki definiuje ilość dodatkowego miejsca poza określonym rozmiarem strony.

Pasery

Na zewnątrz obszaru kadrowania są umieszczane znaczniki pozwalające wyrównać

różne rozbarwienia.

Paski kolorów

Dla każdego koloru dodatkowego i podstawowego jest umieszczany na stronie mały

kwadracik. Kolory dodatkowe, które przekonwertowano na kolory podstawowe, są
przedstawiane przy użyciu kolorów podstawowych. Usługodawca używa tych
znaczników do dostosowania gęstości farby na maszynie drukarskiej.

Informacje o stronie

Informacje te są umieszczane poza obszarem kadrowania strony. Obejmują one

następujące dane: nazwa pliku, numer strony, bieżąca data i godzina, nazwa
rozbarwienia.
Kontrola spłaszczania przezroczystości

Jeśli pewna kompozycja zawiera elementy przezroczyste, przed jej wydrukowaniem lub
zapisaniem jest przeprowadzana specjalna procedura, nazywana spłaszczaniem.
Spłaszczanie rozcina grafikę przezroczystą, odwzorowując nakładające się obszary jako
osobne fragmenty, które są albo obiektami wektorowymi, albo obszarami
zrastrowanymi. Gdy grafika staje się bardziej złożona (kombinacja obrazków, wektorów,
tekstu, kolorów dodatkowych, nadruku itd. ), rośnie również złożoność spłaszczania i
jego rezultatów.

Spłaszczanie (obiektów przezroczystych) ma miejsce zawsze, gdy dokument jest

drukowany lub eksportowany do formatu innego niż Adobe PDF 1.4 (w programie
Acrobat 5.0 i nowszych wersjach). Jego przebieg jest kontrolowany przez ustawienia
określone w oknie dialogowym Zaawansowane ustawienia drukowania.

W wyniku spłaszczania elementy nakładające się są reprezentowane jako obiekty wektorowe

lub rastrowe; w przykładzie uwzględniono tylko obiekty wektorowe.

Aby określić ustawienia spłaszczania dla wydruków o wysokiej rozdzielczości, należy:

1. W lewej części okna dialogowego Zaawansowane ustawienia drukowania zaznaczyć

panel Spłaszczanie przezroczystości.
2. Określić stopień rasteryzacji, przeciągając suwak proporcji między reprezentacją
rastrową i wektorową albo wpisać nową wartość w polu tekstowym. Aby jak najwięcej
obiektów zostało wydrukowanych lub wyeksportowanych w postaci wektorowej, należy
wybrać największą wartość. Aby cała kompozycja została zrasteryzowana (z
zachowaniem przezroczystości), należy wybrać najmniejszą wartość.

Uwaga: Stopień rasteryzacji zależy od ilości dostępnej pamięci RAM, złożoności strony
i typów nakładających się obiektów.

3. Zaznaczyć inne potrzebne opcje (w panelu Spłaszczanie przezroczystości).

(Zobacz Opcje spłaszczanie przezroczystości.)
Ustawianie opcji PostScriptu

W oknie dialogowym Zaawansowane ustawienia drukowania jest dostępny panel Opcje

PostScriptu, który umożliwia ustawienie opcji konkretnej drukarki PostScript. Opcje te
dotyczą na przykład obsługi nierezydentnych czcionek drukarki i sposobu pobierania
czcionek azjatyckich. Ponadto, jeśli plik Adobe PDF ma ustawienia zależne od
urządzenia, dotyczące na przykład rastrów czy transferu danych, można je wysłać do
drukarki razem z kodem PostScript i w ten sposób zastąpić nimi domyślne ustawienia
drukarki. Opcje PostScriptu są stosowane pod warunkiem, że komputer jest podłączony
do drukarki PostScript lub zainstalowano na nim sterownik drukarki PostScript (z
zaznaczoną opcją PPD).

Aby ustawić opcje PostScriptu, należy:

1. Przejść do panelu Opcje PostScriptu w lewej części okna dialogowego Zaawansowane

ustawienia drukowania.
2. W polu Zasady czcionek i zasobów określić sposób pobierania czcionek i zasobów.
3. W polu Metoda drukowania określić poziom obsługi kodu PostScript urządzenia
wyjściowego.
4. W razie potrzeby zaznaczyć inne z opcji dostępnych w panelu PostScript. Więcej
informacji zawierają opisy opcji u dołu panelu. Jeśli w dokumencie PDF są używane
czcionki azjatyckie, ale nie są one dostępne, można je pobrać za pomocą tego panelu.
(Zobacz Pobieranie czcionek konkretnych języków.)
Drukowanie kompozytów

Podczas drukowania kompozytu wszystkie kolory określone w pliku są drukowane na

jednej płycie. Opcje dostępne w oknie dialogowym Zaawansowane ustawienia
drukowania zależą od tego, czy jest używana drukarka PostScript, czy inna.

Gdy są tworzone rozbarwienia, warto sprawdzić ich jakość, drukując próbny kompozyt
w kolorach lub w odcieniach szarości.

Podczas drukowania materiału kompozytowego należy pamiętać o następujących

kwestiach:

● Wszelkie, zaznaczone w dokumencie, opcje nadruków są uwzględniane tylko

w przypadku drukowania na drukarce obsługującej nadruki. Ponieważ większość
drukarek biurowych nie obsługuje nadruków, można zdecydować się na ich symulację.
W tym celu należy zaznaczyć opcję Symuluj nadruki, dostępną w panelu Wyjście okna
dialogowego Zaawansowane ustawienia drukowania. Należy pamiętać, że zaznaczenie
tej opcji powoduje drukowanie kolorów dodatkowych jako podstawowych. Jeśli ktoś
planuje wykorzystać plik do utworzenia rozbarwień za pomocą procesora obrazów
rastrowych lub do utworzenia ostatecznego wydruku, nie powinien zaznaczać tej opcji.
● Jeśli jest używana drukarka czarno-biała, są na niej drukowane kompozytowe wersje
stron w odcieniach szarości (o ile w oknie dialogowym Drukuj nie zaznaczono opcji
drukowania wyłącznie w czerni). Jeśli dokument zawiera kolory, są one symulowane za
pomocą odpowiednich odcieni szarości. Na przykład, odcień szarości symulujący 20%
tintę koloru żółtego jest jaśniejszy niż 20% tinta czerni, ponieważ kolor żółty jest
wizualnie jaśniejszy niż czarny.

Uwaga: Należy pamiętać, że drukarki kolorowe, tak samo jak monitory, różnią się
między sobą ogromnie pod względem jakości odtwarzania koloru; dlatego też próby
u usługodawcy są najlepszą metodą weryfikacji wyglądu gotowego dokumentu.

Aby wydrukować kompozyt, należy:

1. Wybrać polecenie Plik > Drukuj i wykonać poniższe czynności.

● Zaznaczyć drukarkę.

● Wybrać opcje obsługi stron.

● Z menu Komentarze i formularze wybrać opcję Dokument i wszystkie komentarze, aby

były drukowane wszystkie elementy widoczne.

2. Kliknąć na przycisku Zaawansowane. Zostanie otwarte okno dialogowe Zaawansowane
ustawienia drukowania.
3. Przejść do panelu Wyjście w lewej części okna dialogowego i wybrać opcję kompozytu
z menu Kolor. Określić ustawienia wyjściowe. (Zobacz Określanie ustawień
wyjściowych. )
4. Jeśli dokument zawiera elementy przezroczyste, należy przejść do panelu Spłaszczanie
przezroczystości i zaznaczyć potrzebne opcje. (Zobacz Opcje spłaszczanie
przezroczystości. )
5. (przy drukowaniu w trybie PostScript) Określić opcje w panelu Opcje PostScriptu.
Przygotowanie rozbarwień koloru

Ostateczny wydruk obrazków kolorowych lub ciągłotonowych jest poprzedzany zwykle

rozbiciem kompozycji na cztery pliki wyjściowe--każdy z nich jest drukowany za pomocą
atramentu odmiennej barwy, tj. cyjanu, magenty, żółtego i czarnego. Po wypełnieniu
odpowiednim kolorem i dopasowanym wydrukowaniu, kolory te łączą się w kombinacje
odpowiadające oryginalnej grafice. Proces dzielenia obrazka na dwa lub więcej kolorów
nazywa się rozbarwianiem, a klisze, z których wykonuje się wyciągi, nazywane są
rozbarwieniami.

Kompozyt (po lewej) i rozbarwienia (po prawej)

Przed utworzeniem rozbarwień należy wykonać następujące czynności:

● Skalibrować monitor. (Zobacz Tworzenie profilu ICC monitora.)

● Otworzyć dokument PDF i określić, czy dokument zawiera informacje o zalewkach.
(Zobacz Określanie informacji o zalewkach.)
● Obejrzeć rozbarwienia i wyniki spłaszczania przezroczystości. (Zobacz Podgląd wydruku
i Przeglądanie i stosowanie ustawień spłaszczania przezroczystości.)
● Przeprowadzić wstępną inspekcję dokumentu. (Zobacz Inspekcja dokumentu.)

Uwaga: Jeśli rozbarwienia będą drukowane przez wyspecjalizowaną firmę drukarską,

warto od początku konsultować się z jej pracownikami.

Tematy powiązne:

Konfigurowanie pliku PPD

Określanie informacji o zalewkach
Konfigurowanie pliku PPD

Plik opisu drukarki PostScript, czyli plik PPD (PostScript Printer Description), służy
dostosowaniu funkcji sterownika drukarki do konkretnej drukarki. Plik ten zawiera
informacje o urządzeniu wyjściowym, łącznie z czcionkami wbudowanymi drukarki,
dostępnymi rozmiarami i orientacjami nośników, zoptymalizowanymi liniaturami rastra,
rozdzielczością i możliwościami druku koloru. Bardzo ważne jest, aby używać
właściwego pliku PPD, tj. odpowiadającego danej drukarce lub naświetlarce PostScript.
Dzięki temu w oknie dialogowym Zaawansowane ustawienia drukowania pojawiają się
właściwe ustawienia, a podczas drukowania dokumentu do drukarki lub naświetlarki są
przekazywane właściwe informacje PostScript. Przykładowo: w pliku PPD znajdują się
informacje o czcionkach rezydentnych drukarki, a zatem podczas drukowania nie trzeba
ich pobierać (chyba, że operację taką się wymusi) .
Określanie informacji o zalewkach

Przed wysłaniem plików Adobe PDF do firmy specjalizującej się w profesjonalnych

wydrukach, warto określić, czy pliki mają zawierać informacje o zalewkach. Służy do tego
okno dialogowe Własności dokumentu. Informacje o zalewkach mogą pomóc osobom
drukującym, w szczególności zapobiegają dodaniu do dokumentu jakichś innych
informacji o zalewkach, sprzecznych z dotychczasowymi. Informacje o zalewkach mogą
być albo importowane z aplikacji źródłowej, albo tworzone w programie Acrobat.
(Zobacz Określanie opcji zalewkowania metodą Adobe In-RIP, lub sięgnąć do
dokumentacji aplikacji, za pomocą której utworzono dany plik PostScript.)

Aby określić, czy plik zawiera informacje o zalewkach, należy:

1. Otworzyć plik PDF i wybrać polecenie Plik > Własności dokumentu.

2. Wybrać opcję Zaawansowane w lewej części okna dialogowego Własności dokumentu.
3. Wybrać jedną z następujących opcji menu Zalewki, a następnie kliknąć na przycisku OK:
● Tak, jeśli plik zawiera informacje o zalewkach.

● Nie, jeśli plik nie zawiera informacji o zalewkach.

● Nieznane, jeśli nie wiadomo, czy plik zawiera informacje o zalewkach.

Drukowanie rozbarwień

Program Acrobat Professional obsługuje dwie metody tworzenia rozbarwień: metodę

zewnętrzną i metodę wewnętrzną. Podstawowa różnica między nimi polega na tym, że
w pierwszym wypadku rozbarwienia są tworzone na komputerze (przy użyciu programu
Acrobat i sterownika drukarki), a w drugim wypadku - na urządzeniu wyjściowym, np.
drukarce (przy użyciu procesora RIP) .

● Zewnętrzne tworzenie rozbarwień. W tradycyjnym przepływie pracy z rozbarwianiem

lokalnym Acrobat tworzy informacje postscriptowe dla każdego z rozbarwień
niezbędnych dla dokumentu, po czym wysyła te informacje na urządzenie wyjściowe.
● Rozbarwienia w procesorze RIP. Rozbarwienia są tworzone przy użyciu procesora RIP
urządzenia wyjściowego (np. drukarki). Metoda ta jest zwykle szybsza od tworzenia
rozbarwień na komputerze, ale wymaga, by urządzenie wyjściowe obsługiwało język
PostScript 3 i było wyposażone w procesor RIP. Do utworzenia rozbarwień w procesorze
RIP są potrzebne: plik PPD obsługujący takie rozbarwienia i jakiekolwiek urządzenie
zgodne z językiem PostScript 3 (lub urządzenie zgodne z językiem PostScript Level
2 obsługujące rozbarwienia w procesorze RIP).

Aby wydrukować rozbarwienia koloru, należy:

1. Wybrać polecenie Plik > Drukuj i wykonać poniższe czynności.

● Zaznaczyć drukarkę.

● Wybrać opcje obsługi stron.

● Z menu Komentarze i formularze wybrać opcję Dokument i wszystkie komentarze, aby

były drukowane wszystkie elementy widoczne.

2. Kliknąć na przycisku Zaawansowane. Zostanie otwarte okno dialogowe Zaawansowane
ustawienia drukowania.
3. Jeśli wcześniej utworzono plik własnych ustawień drukarki z odpowiednimi
ustawieniami rozbarwień, należy wybrać go w menu Ustawienia, w górnej części okna
dialogowego Zaawansowane ustawienia drukowania.
4. Przejść do panelu Wyjście, z menu Kolor wybrać polecenie Rozbarwienia (a jeśli jest
używany plik PPD obsługujący rozbarwienia w procesorze RIP, zaznaczyć opcję
Rozbarwienia w procesorze RIP). Należy określić liniaturę rastra, emulsję i ekspozycję
obrazka.
5. Wybieranie kolorów do rozbarwienia
● Aby utworzyć rozbarwienie dla danego koloru w dokumencie Adobe PDF, należy

zaznaczyć pole wyboru obok nazwy koloru. Aby zaznaczyć wszystkie farby na raz, należy
wybrać polecenie Kontrola wyciągu > Dodaj wszystkie wyciągi.
● Aby nie tworzyć separacji, nie należy zaznaczać odpowiedniego pola wyboru.

Przy każdej zmianie stanu jednej z farb menu Kontrola wyciągu zostaje zastąpione menu
Własny.

6. Kliknąć na przycisku Menedżer farb, aby zmienić ustawienia rozbarwień.

(Zobacz Korzystanie z Menedżera farb.)
7. W panelu Znaczniki i spady zaznaczyć opcję Wszystkie znaczniki.
8. Jeśli dokument zawiera elementy przezroczyste, należy przejść do panelu Spłaszczanie
przezroczystości i zaznaczyć potrzebne opcje. (Zobacz Opcje spłaszczanie
przezroczystości.)
9. Zaznaczyć potrzebne opcje w panelu Opcje PostScriptu.
10. Kliknąć na przycisku OK, aby zamknąć okno dialogowe Zaawansowane ustawienia
drukowania, a następnie jeszcze raz kliknąć na przycisku OK, aby zamknąć okno
dialogowe Drukuj.

Po utworzeniu rozbawień danego dokumentu Adobe PDF ustawienia określone w

oknie dialogowym Zaawansowane ustawienia drukowania są zapisywane w oddzielnym
pliku. Jeżeli otworzy się plik, który nigdy nie był rozbarwiany w Acrobat, program
powróci do ustawień domyślnych.

Tematy powiązne:

Określanie kolorów do rozbarwień

Rozbarwianie kolorów dodatkowych jako kolorów podstawowych
Zapisywanie rozbarwień jako plików PostScript
Określanie kolorów do rozbarwień

Listę kolorów do separacji otwierają cztery kolory podstawowe (cyjan, magenta, żółty
i czarny), a po nich następują kolory dodatkowe, zestawione w kolejności alfabetycznej.
Gdy obok nazwy pewnego koloru stoi znak X, znaczy to, że kolor ten zostanie
odseparowany, a więc zostanie dla niego utworzony wyciąg. Domyślnie, wyciągi są
tworzone dla wszystkich kolorów w dokumencie. Dotyczy to także tych kolorów
dodatkowych, które są określone i używane w importowanych plikach PDF lub EPS, oraz
kolorów z przestrzeni DeviceN. DeviceN jest to przestrzeń kolorów języka Adobe
PostScript 3, wykorzystywana do reprezentacji takich elementów, jak odcienie
podwójne, potrójne i poczwórne.
Rozbarwianie kolorów dodatkowych jako kolorów podstawowych

Kolory dodatkowe mogą być separowane w postaci ich odpowiedników z przestrzeni

CMYK. Konwersja kolorów dodatkowych na podstawowe jest przydatna na przykład
wtedy, gdy dokument zawiera więcej takich kolorów niż w rzeczywistości można
wydrukować. Konwersja nie wpływa w żaden sposób na definicje kolorów w
dokumencie. (Zobacz Korzystanie z Menedżera farb.)

Uwaga: Odpowiedniki kolorów dodatkowych mogą wyglądać nieco inaczej niż

oryginały. Zaznaczenie opcji konwersji może ponadto mieć wpływ na ustawienia
nadruków i zalewek.
Zapisywanie rozbarwień jako plików PostScript

Niektóre naświetlarki są wyposażone w oprogramowanie, które umożliwia im

wykonywanie takich zadań dotyczących rozbarwień, jak: definiowanie zalewek, łamanie,
samo rozbarwianie i zastępowanie ustawień OPI. W takich wypadkach pracownicy
drukarni mogą wymagać raczej dostarczenia kompozytowego pliku PostScript
dokumentu w postaci przygotowanej do utworzenia rozbarwień, niż dostarczenia pliku
PostScript ze wstępnie utworzonymi rozbarwieniami.

Zapisanie pliku w formacie PostScript powoduje zapisanie i ustawień dotyczących

rozbarwień, i danych PPD, i wszelkich konwersji kolorów, które określono w oknie
dialogowym Zaawansowane ustawienia drukowania.

Lepsze wyniki niż polecenie Zapisz jako zapewnia polecenie Drukuj do pliku (dostępne
w oknie dialogowym Drukuj). (Zobacz Opcje konwersji do formatu PostScript lub
Encapsulated PostScript (EPS).)
Pobieranie czcionek konkretnych języków

Jeśli zachodzi potrzeba wydrukowania dokumentu z czcionkami azjatyckimi, a czcionki

te nie są ani zainstalowane na drukarce, ani osadzone w dokumencie, należy przejść do
okna dialogowego Zaawansowane ustawienia drukowania i zaznaczyć opcję Pobierz
czcionki azjatyckie. (Czcionki osadzone są pobierane zawsze, niezależnie od ustawienia
opcji pobierania.) Opcja ta ma zastosowanie tylko, gdy jest używana drukarka
obsługująca język PostScript Level 2 (lub nowszy). Należy pamiętać o tym, że czcionki
mogą być pobrane tylko wówczas, jeśli zainstalowano je na komputerze, a więc podczas
instalacji programu Adobe Acrobat wybrano opcję instalacji pełnej lub niestandardowej.

Jeśli opcja Pobierz czcionki azjatyckie nie jest zaznaczona, dokument jest drukowany
poprawnie tylko pod warunkiem, że odpowiednie czcionki zostały zainstalowane na
drukarce. W przeciwnym wypadku czcionki te są zastępowane przez czcionki podobne.
Jeśli w pamięci drukarki nie ma czcionek podobnych, do tekstu jest stosowana
czcionka Courier.

Jeśli mimo zaznaczenia opcji Pobierz czcionki azjatyckie wyniki drukowania nie są
satysfakcjonujące, dokument PDF można wydrukować jako mapę bitową. Wydruk tą
metodą może jednak trwać dłużej niż wydruk z wykorzystaniem czcionek zastępczych.

Uwaga: Czasami pewne czcionki nie mogą zostać pobrane przez drukarkę, a to dlatego,
że albo mają postać map bitowych, albo autor dokumentu nie zezwolił na osadzanie
czcionek. W takich wypadkach są stosowane czcionki zastępcze, a zatem wydruk może
wyglądać inaczej niż obraz na ekranie.
Podgląd nadruku kolorów

Chcąc sprawdzić, jak będą mieszane i nadrukowywane kolory w przypadku wydruków

składanych z wyciągów barwnych, można przejść do trybu Podgląd nadruku. Zostaną
wówczas pokazane - na ekranie - przybliżone efekty nadrukowywania kolorów.
Symulację taką można przeprowadzić również w przypadku plików przygotowanych do
wydruku kompozytowego. Opisana procedura pozwala upewnić się zawczasu, co do
wyglądu dokumentów rozbarwianych.

Wygląd kompozycji na monitorze (po lewej) i na wydruku (po prawej)

Aby sprawdzić, jak kolory będą nadrukowywane i mieszane, należy:

Otworzyć plik PDF i wybrać polecenie Zaawansowane > Podgląd nadruków. Podgląd
nadruków można włączyć lub wyłączyć; gdy jest włączony, obok polecenia Podgląd
nadruków jest wyświetlany znacznik wyboru.
Drukowanie za pośrednictwem Internetu

Otwarte dokumenty PDF mogą być wysyłane do drukarek i faksów działających w sieci
PrintMe. Pliki PDF mogą być również przechowywane w trybie online, w postaci
przygotowanej do wydruku na żądanie.

Aby wydrukować dokument za pośrednictwem Internetu, należy:

1. Zapisać dokument i wybrać polecenie Plik > PrintMe Internet Printing.

2. Postępować zgodnie z instrukcjami zawartymi pod podanym adresem URL.
Przekazywanie plików Adobe PDF z instrukcjami JDF

Pliki JDF
Podgląd definicji pracy JDF
Tworzenie definicji pracy JDF
Edycja definicji pracy JDF
Dodawanie i usuwanie definicji pracy JDF
Określanie często używanych informacji
Przygotowywanie plików do złożenia
Pliki JDF

Plik JDF (Job Definition Format) utworzony w programie Acrobat opisuje przeznaczenie
dokumentu lub druku. Podana specyfikacja może być użyta w dalszej produkcji
prowadzącej do wydruku dokumentu. Pliki JDF zawierają takie dane jak nośniki i
wymagania dotyczące farby, ilość produktów, informacje dotyczące odbiorcy i opis
produktu. Plik JDF zawiera także odniesienia do plików zawierających strony i opisuje
zasady poprawnego ułożenia tych stron w dokumencie. Pliki JDF zawierają informacje
potrzebne do tworzenia plików Adobe PDF odpowiadających procesowi produkcji,
łącznie z ustawieniami konwersji PDF oraz profilami inspekcji wstępnej.

Plik JDF może się zmieniać w czasie pod wpływem nowych informacji na temat procesu
tworzenia produktu końcowego lub przyjąć status zakończonego przed wysłaniem
dokumentu do druku. Format jest niezwykle plastyczny i umożliwia rozpoczęcie pracy
od ogólnego opisu produktu, przechodząc stopniowo do coraz bardziej szczegółowej
postaci opisu dokumentu. Tworzenie pliku może się zakończyć po jednorazowym
wprowadzeniu potrzebnych informacji.

Plik JDF i związane z nim pliki PDF są przekazywane wspólnie jako część projektu JDF od
jednego urządzenia JDF do innego urządzenia JDF. Po zakończeniu tworzenia pliku JDF,
zawarte w nim informacje są używane do zdefiniowania zasad drukowania.

Podstawowe zasady procesu JDF Plik Adobe PDF B. Nowe lub edytowane definicje pracy JDF
C. Plik PDF związany z definicje pracy, gotowe do przedstawienia urządzeniu JDF
Podgląd definicji pracy JDF

Definicja pracy JDF w programie Acrobat zawiera odniesienia do plików przeznaczonych do druku oraz
instrukcje i informacje dla naświetlarni. Elementy procesu drukowania oraz kolejność druku znajduje się w
hierarchii dokumentu, wyświetlanej po lewej stronie okna Zmień definicję pracy JDF.

Po otwarciu definicji pracy JDF, na ekranie pojawia się lista elementów procesu drukowania, z
możliwością dostępu do różnych paneli dla określonych informacji. Specyfikacje poszczególnych
elementów procesu drukowania są widoczne przy pomocy hierarchii dokumentu.

Definicje pracy JDF, okno dialogowe

Aby otworzyć okno dialogowe Definicje pracy JDF, należy:

Wykonać jedną z następujących czynności:

● Wybrać polecenie Narzędzia> Drukowanie > Definicje pracy JDF

● Dwukrotnie kliknąć na pliku JDF, uruchomić program Acrobat i umieścić plik JDF na liście w oknie
dialogowym Definicje pracy JDF.

Aby wyświetlić specyfikacje drukowania, należy:

1. W oknie Definicje pracy JDF zaznaczyć element na liście i kliknąć na opcji Edytuj.
2. W hierarchii dokumentu, w oknie Definicje pracy JDF, kliknąć na znaku plusa (+) i wyświetlić komponenty
danej sesji.
3. Wykonać jedną z następujących czynności:
● Zaznaczyć nazwę definicji pracy JDF (pierwszy element w hierarchii), aby wyświetlić podstawowe

specyfikacje drukowania i informacje dotyczące klienta. Definicja JDF może być oznaczona etykietą
"Produkt".
● Zaznaczyć sekcję (drugi poziom w hierarchii), aby wyświetlić informacje dotyczące układu strony, papieru

i farby.
● Zaznaczyć plik, aby wyświetlić informacje dotyczące tego pliku.

4. Kliknąć na zakładkach, aby wyświetlić inne specyfikacje.

Edycję okna dialogowego Definicje pracy JDF A. Hierarchia dokumentu B. Zakładki definicji pracy JDF
Tworzenie definicji pracy JDF

Nowe definicje pracy JDF mogą być tworzone na kilka sposobów przy pomocy okna
dialogowego Defincje pracy JDF. Każdy otrzymany plik JDF może być edytowany i
używany do produkcji. Naświetlarnie, które cyklicznie stosują określone zasady
drukowania mogą tworzyć kilka plików JDF do każdego zestawu zasad i używać ich jako
szablonów Korzystanie z szablonu może skrócić czas produkcji i zmniejszyć ryzyko
wystąpienia błędów, ale nie będzie odpowiednie do każdej pracy. Przed utworzeniem
nowych zasad pracy, należy jednak sprawdzić, czy wśród istniejących profili nie istnieje
profil zbliżony do planowanego.

Aby utworzyć nową definicję pracy JDF, należy

1. Kliknąć na opcji Nowa, w oknie dialogowym Definicje pracy JDF.

2. Zaznaczyć jedną z następujących opcji:
● Nowa, tworzy pustą definicję pracy JDF.

● Na podstawie dokumentu, używa atrybutów aktualnie otwartego dokumentu PDF (np.

rozmiar i liczba stron). Zaznaczyć dokument na liście wyświetlonej po prawej stronie, na

której znajdują się nazwy plików otwartych aktualnie w programie Acrobat.
● Na podstawie definicji pracy, tworzy kopię istniejącej definicji pracy JDF z wszystkimi jej

atrybutami (razem z listą plików odniesienia). Przed wykonaniem następnych czynności,

należy zmienić zawartość strony. Po wybraniu tej opcji, po prawej stronie pojawia się
lista dostępnych definicji pracy z plikami JDF znajdującymi się w oknie Definicje pracy
JDF.
3. Określić wersję Specyfikacji JDF, z którą będzie zgodna dana praca. Wersją domyślną jest
1. 2. Opcja ta nie jest dostępna po zaznaczeniu opcji Na podstawie definicji pracy,
wybranej w punkcie 2. W takim przypadku, wersja jest zgodna z zaznaczoną definicją
pracy.
4. Kliknąć na Przeglądaj, określić nazwę i położenie i kliknąć na Zapisz.
5. W oknie Utwórz nową definicję pracy, kliknąć na jednej z następujących opcji:
● Utwórz i edytuj umożliwia zmianę specyfikacji.

● Utwórz umożliwia tworzenie definicji pracy JDF.

Edycja definicji pracy JDF

Definicje pracy mogą pochodzić z różnych źródeł takich jak na przykład: Acrobat Distiller
6. 0 i nowsze oraz Acrobat 7.0 Professional i nowsze. Definicje pracy JDF tego typu mogą
być edytowane przy pomocy opcji okna Definicje pracy JDF.

Aby przeprowadzić edycję definicji pracy JDF, należy

1. W oknie Definicje pracy JDF zaznaczyć element na liście i kliknąć na opcji Edytuj.
2. Kliknąć na zakładce i wybrać odpowiednie opcje edycji.
3. Po zakończeniu, kliknąć na OK lub kliknąć na wybranej zakładce i przeprowadzić
dodatkowe zmiany.

Opcje edycji Definicji pracy JDF A. Dodaj dział B. Dodaj plik C. Przenieś zaznaczenie w dół D.
Przenieś zaznaczenie w górę E. Usuń zaznaczenie

Tematy powiązne:

Ogólne opcje
Informacja o kliencie, opcje
Ogólne opcje

Aby opisać drukowanie, należy użyć opcji Ogólnych.

Nazwa produktu

Niepowtarzalna nazwa dla produktu lub procesu drukowania.

Praca/ID etapu pracy

Identyfikator lub kod odniesienia pracy używany przez pracowników związanych z

wykonaniem tej pracy.

Osadzony profil inspekcji wstępnej

Używa kryteriów zaznaczonego profilu inspekcji wstępnej do zatwierdzania plików

Adobe PDF w trakcie drukowania. Aby uzyskać więcej informacji na temat profili
inspekcji wstępnej, Zobacz Omówienie profili inspekcji wstępnej.

Osadzone ustawienia konwersji PDF

Konwertuje pliki inne niż Adobe PDF używając ustawień z zaznaczonego pliku ustawień
Adobe PDF. Dodatkowe informacje na temat ustawień konwersji Adobe PDF znajdują
się w części Korzystanie z ustawień domyślnych Adobe PDF.

Opis

Umożliwia dodawanie komentarzy do definicji pracy JDF, przeznaczonych dla

odbiorców definicji pracy.

Wiązanie

Wyświetla menu Rodzaj i Strona, przeznaczone dla ustawienia wiązania.

Informacja o kliencie, opcje

Opcje Informacje o kliencie umożliwiają określenie danych klienta i innych osób

istotnych dla danego projektu.

Kod fakturowania

Kod naliczania należności za wykonane czynności.

ID klienta

Dane identyfikacyjne klienta używane do łączenia definicji pracy z należnościami lub

systemem MIS wyższego poziomu. Jest to zwykle wewnętrzny numer klienta w systemie
MIS, tworzącym tę pracę.

Praca klienta

Nazwisko używane przez danego klienta dla identyfikacji swojej pracy.

ID zamówienia klienta

Wewnętrzny numer zamówienia reprezentujący umowę pomiędzy drukarnią i klientem.

Numer ten jest zwykle podawany przy złożeniu zamówienia i potem stosowany w
korespondencji pomiędzy drukarnią i klientem dla określenia danej pracy (używany przy
wystawianiu rachunków, zmianie zamówień, dostawach itp).

Kontakty

Lista ludzi związanych z wykonaniem pracy i ich funkcje. (Zobacz Określanie informacji
dotyczących kontaktów.)
Dodawanie i usuwanie definicji pracy JDF

Definicje pracy JDF mogą być ponownie używane i dzielone z innymi użytkownikami.
Na przykład, naświetlarnie mogą ich użyczać klientom dla zapewnienia poprawności
produkcji, przed wykonaniem samego druku.

Aby dodać definicje pracy do listy, należy:

1. Kliknąć na opcji Dodaj, w oknie dialogowym Definicje pracy JDF.

2. Odnaleźć plik definicji pracy JDF (rozszerzenie. jdf) i kliknąć na Otwórz lub dwukrotnie
kliknąć na pliku definicji pracy JDF

Definicja pracy JDF zostanie wyświetlona na liście Definicje pracy JDF.

Aby usunąć definicje pracy JDF z listy pracy, należy:

W oknie Definicje pracy JDF zaznaczyć element na liście i kliknąć na opcji Usuń.
Określanie często używanych informacji

Menedżer kontaktów i Menedżer nośników otwierają okna dialogowe umożliwiające

określenie informacji stosowanych do wszystkich elementów drukowania.

Tematy powiązne:

Określanie informacji dotyczących kontaktów

Definiowanie specyfikacji nośników
Opcje nośników
Określanie informacji dotyczących kontaktów

Informacje dotyczące kontaktów dla danego drukowania są określane przy pomocy

Menedżera kontaktów.

Aby utworzyć lub uaktualnić kontakty, należy:

1. Kliknąć na opcji Menedżer kontaktów, w oknie Definicje pracy JDF.

2. Wykonać jedną z następujących czynności:
● Kliknąć na Dodaj i wpisać nowy kontakt.

● Zaznaczyć wybrany kontakt i kliknąć na Edycja, aby uaktualnić podane informacje.

● Zaznaczyć wybrany kontakt na liście i kliknąć na opcji Powiel, aby utworzyć nowy

kontakt na bazie istniejącego.

3. W oknie Informacje kontaktowe, wypełnić pola nazwiska i adresu.
4. Aby uaktualnić informacje w części Kanały komunikacji, należy wykonać jedną z
następujących czynności:
● Kliknąć na Dodaj, aby wpisać nowe informacje. Opcja zmienia się w zależności od

wybranego kanału komunikacji.

● Zaznaczyć wybrany kontakt i kliknąć na Edycja, aby uaktualnić podane informacje.

● Zaznaczyć element na liście i kliknąć na Usuń.

Aby dodać kontakt do definicji pracy, należy:

1. W oknie Definicje pracy JDF zaznaczyć element na liście i kliknąć na opcji Edytuj.
2. Kliknąć na zakładce Informacje o kliencie.
3. W części Kontakty, kliknąć na Dodaj.
4. Zaznaczyć wybrane nazwisko z menu Kontakt.
5. Dwukrotnie kliknąć na funkcji pracy w prawej kolumnie lub zaznaczyć wybrane funkcje
pracy w prawej kolumnie i kliknąć na przycisku Dodaj. Na tym etapie można wybrać
element z domyślnej listy lub dodać własne funkcje pracy.

Okno dialogowe Dodaj kontakt

6. Jeśli kontakt nie zawiera poprawnych informacji, należy kliknąć na Edycja i uaktualnić
informacje.
7. Po wyświetleniu odpowiedniego komunikatu, wybrać uaktualnienie kontaktu
w bieżącej definicji pracy lub uaktualnić informacje w Menedżerze kontaktów.

Aby dodać funkcję pracy, należy:

1. Kliknąć na opcji Menedżer kontaktów, w oknie Definicje produkcji lub zakładce

Informacje o kliencie.
2. Kliknąć na Dodatkowe typy kontaktowe.
3. Aby uaktualnić listę funkcji pracy lub rodzajów kontaktów, należy wykonać jedną z
następujących czynności:
● Kliknąć na Dodaj i wpisać nową funkcję pracy.

● Zaznaczyć wybraną funkcję pracy i kliknąć na Edycja, aby uaktualnić podane informacje.

● Zaznaczyć funkcję pracy na liście i kliknąć na Usuń.

Definiowanie specyfikacji nośników

Menedżer nośników służy do określania nośników dla każdego etapu druku. Można
podać informacje na temat materiałów, jeśli są znane. W innym przypadku, należy podać
cechy nośnika i dany materiał jest dopasowywany do tych informacji przed
rozpoczęciem druku.

Aby zdefiniować specyfikacje nośnika, należy:

1. Kliknąć na opcji Menedżer nośników, w oknie Definicje pracy JDF.

Menedżer nośników
2. Aby uaktualnić specyfikacje nośnika, należy wykonać jedną z następujących czynności:
● Kliknąć na Dodaj, aby wpisać nowe informacje.

● Zaznaczyć wybrany element i kliknąć na Edycja, aby uaktualnić podane informacje.

● Zaznaczyć element na liście i kliknąć na Usuń.

Aby dodać nośnik do definicji pracy, należy:

1. W oknie Definicje pracy JDF zaznaczyć definicję pracy i kliknąć na opcji Edytuj.
2. Zaznaczyć element na drugim poziomie w hierarchii dokumentu.
3. Wybrać jedną z opcji z rozwijanego menu Nośnik.
4. Jeśli na liście nie ma szukanego nośnika lub nie ma nośnika odpowiedniego dla danej
pracy, należy kliknąć na przycisku Menedżer nośników.
5. Aby uaktualnić specyfikacje nośnika, należy wykonać jedną z następujących czynności:
● Kliknąć na Dodaj, aby wpisać nowe informacje.

● Zaznaczyć wybrany element i kliknąć na Edycja, aby uaktualnić podane informacje.

● Zaznaczyć element na liście i kliknąć na Usuń.

Opcje nośników

Wymagania dotyczące papieru mogą być określane w części Opcje nośników.

Opis

Niepowtarzalny identyfikator dla nośnika.

Typ nośnika

Czy nośnik jest papierowy, czy przezroczysty.

Rodzaj nośnika użytkownika

Czytelny opis typu nośnika

Gradacja

Gradacja papieru Gradacja drukowania offsetowego jest oparta na skali od 1 do 5, gdzie

Błyszczący powlekany jest oznaczony jako "1", a Niepowlekany żółtawy jako "2".

Grubość

Zamierzona grubość papieru mierzona w gramach na metr kwadratowy (g/m2).

Gęstość

Gęstość wybranego papieru mierzona w mikronach (\xb5 m).

Krycie

Stopień krycia nośnika. Krycie dla druku dwustronnego, przy założeniu, że wydruk jednej
strony ma być niewidoczny na drugiej stronie przy normalnym oświetleniu. Dla
wydruków widocznych pod światło, należy wybrać opcje druku półprzezroczystego.

Tekstura

Zamierzona tekstura nośnika.

Powlekanie z przodu/z tyłu

Powlekanie w trakcie przygotowania do druku jest stosowane na obu stronach nośnika.

Marka nośnika

Nazwa marki związana z nośnikiem.

Typ papieru

Dostępne typy papieru Należy zwrócić uwagę, że opcja Offset obejmuje także książki.

Jasność

Procent odbicia

Ilość surowców wtórnych

Wymagany procent (od 0 do 100) udziału surowców wtórnych w papierze.

Kolor

Kolor papieru.

Cień

Cień koloru, jasny lub ciemny.

Wyczyść

Opcja określania, czy kolor jest półprzezroczysty.

Przygotowywanie plików do złożenia

Pakiet JDF (plik JDF i plik PDF) może być przygotowywany do złożenia zgodnie z
wcześniej utworzonymi instrukcjami składania. Profil inspekcji wstępnej lub plik
ustawień konwersji PDF osadzony w definicji pracy jest używany w procesie składania.

Tematy powiązne:

Tworzenie instrukcji dotyczących przesyłania

Opcje przesyłania
Wysyłanie plików do systemu produkcyjnego.
Tworzenie instrukcji dotyczących przesyłania

Określone opcje są automatycznie przywoływane przed przedstawieniem pracy do

produkcji uruchamianej przez JDF.

Tworzenie instrukcji dotyczących przesyłania

1. W oknie Definicje pracy JDF zaznaczyć element na liście i kliknąć na opcji Menedżer
przesyłania.
2. Kliknąć na Dodaj lub zaznaczyć element na liście i kliknąć na Edytuj.
3. Określić opcje przesyłania.

Aby usunąć instrukcje dotyczące przesyłania, należy:

1. W oknie Definicje pracy JDF zaznaczyć element na liście i kliknąć na opcji Menedżer
przesyłania.
2. Zaznaczyć element na liście i kliknąć na Usuń.
Opcje przesyłania

Aby określić zadania do wykonania w czasie drukowania podczas przesyłania, należy

użyć opcji Ustawienia przesyłania.

Nazwa

Niepowtarzalna nazwa przesyłania.

Domyślne ustawienia konwersji PDF

Po wysłaniu definicji pracy JDF przez proces przesyłania, wszelkie pliki inne niż PDF są
konwertowane na Adobe PDF. Ustawienia konwersji pochodzą z menu Domyślne
ustawienia konwersji PDF w oknie dialogowym Przesyłanie lub Ustawień konwersji PDF
osadzonych w definicji pracy. Pliki PDF związane z definicją pracy przed przesłaniem nie
są zmieniane przez określone Ustawienia konwersji PDF. Opisy gotowych plików
ustawień Adobe PDF dołączonych do programu Acrobat znajdują się w części
Korzystanie z ustawień domyślnych Adobe PDF.

sprawdź czy pliki PDF są zgodne z definicją pracy JDF

Porównuje informacje z definicji pracy JDF z odpowiednimi plikami i sprawdza, czy

wszystkie związane pliki istnieją i są połączone z odpowiednimi adresami URL. Wszelkie
niezgodności dotyczące rozmiaru stron, farb i liczby stron dostępne w powiązanych
dokumentach powodują błędy. Na przykład, jeśli w definicji pracy JDF znajduje się
informacja, że użyte będą strony dokumentu A od 1 do 12, a dokument A zawiera 8
stron, to pojawi się komunikat o wystąpieniu błędu. W takiej sytuacji można zmienić
definicję pracy JDF stosownie do dokumentu, użyć innej funkcji do poprawienia
dokumentu lub kontynuować pracę bez wprowadzania zmian.

Uwaga: Nie wszystkie błędy można naprawić.

Łączenie plików PDF w jeden plik PDF

Łączy pliki PDF z hierarchii dokumentu w jeden plik Adobe PDF. W rogu każdej strony
może być dodana niedrukowalna adnotacja z nazwą części i numerem tej strony w
danej części.

Ważne: Funkcja nie jest zalecana dla zadań opartych na zgodności PDF/X, ponieważ
zmiany do danych plików PDF mogą określić je jako niezgodne ze specyfikacją PDF/X.
Każda niezgodność zostanie sprawdzona, jeśli w danym profilu PDF/X zaznaczona jest
opcja Inspekcji wstępnej.

Wstaw puste strony

Umieszcza puste strony w łączonym pliku Adobe PDF bez odnośników do stron PDF
(np. jeśli rozdział został określony na 12 stron, ale bez odniesienia do pliku PDF) .

sprawdź pliki PDF

Uruchamia inspekcję wstępną powiązanych plików PDF. Użyty profil inspekcji wstępnej
pochodzi z zaznaczonej inspekcji w menu profilu Inspekcja wstępna (okno dialogowe
Przesyłanie) lub profilu Inspekcja wstępna osadzonego w definicji pracy. Aby uzyskać
więcej informacji na temat funkcji Inspekcja wstępna, Zobacz Inspekcja dokumentu.

Konwertuje na pakiet MIME i prześlij do urządzenia JMF

Pakuje pliki JDF i związane pliki Adobe PDF w jeden plik MIME (Multipurpose Internet
Mail Extensions). MIME jest specyfikacją dla formatowania komunikatów innych niż ASCII
tak, by mogły być wysyłane przez internet i pozostawały nie rozdzielone. Opcja
umożliwia wysyłanie pakietu do urządzenia wyjściowego obsługującego JMF (Job
Messaging Format) pod określonym adresem URL. JMF umożliwia komunikację
urządzeń elektronicznych w sieci.

Prześlij do folderu

Przesyła plik JDF i związane z nim pliki Adobe PDF do folderu określonego w polu
tekstowym Ścieżka.

Prześlij jako pakiet MIME

Konwertuje plik JDF i związane z nim pliki PDF na MIME.

Wysyłanie plików do systemu produkcyjnego.

Po przygotowaniu sesji do druku, należy wysłać pracę JDF i związane z nią pliki PDF do
skonfigurowanego systemu produkcyjnego, współpracującego z JDF. W zależności od
wybranego zaznaczenia w oknie Ustawienia przesyłania, niezgodności pomiędzy
definicja pracy i plikiem PDF są wyświetlane wraz z wynikami inspekcji wstępnej.
(Zobacz Opcje przesyłania. ) Informacje dotyczące dodawania lub uaktualniania danych
przesyłania znajdują się w części Tworzenie instrukcji dotyczących przesyłania.

Aby przesłać pliki Adobe PDF i pakiet JDF, należy:

1. W oknie Definicje pracy JDF zaznaczyć element na liście i kliknąć na opcji Prześlij.
2. Wybrać miejsce docelowe przesyłania z menu Prześlij do.
3. Kliknąć na Start.
4. Jeśli w oknie dialogowym Przesyłanie znajdują się informacje o wystąpieniu błędów, to
należy je zaznaczyć i sprawdzić, czy mogą być naprawione w definicji pracy. Jeśli błędy
są do naprawienia, to przycisk Uaktualnij JDF staje się dostępny. (Przyciski Następny i
Poprzedni umożliwiają poruszanie się po liście błędów.)
5. Aby uaktualnić definicję pracy, należy zaznaczyć wybrany błąd i kliknąć na Uaktualnij
JDF. Definicja pracy JDF jest automatycznie uaktualniana, a błąd znika z listy. Niektóre
błędy nie mogą być całkowicie naprawione. W takim przypadku, w miejscu
poprzedniego błędu pojawia się komunikat.
6. Po naprawieniu wszystkich możliwych do korekty błędów, należy kliknąć na Dalej.
7. Jeśli w oknie Przesyłanie, zaznaczono opcję Inspekcja wstępna, to program Acrobat
wykona inspekcję pliku PDF i wyświetli wyniki sprawdzania. (Zobacz Praca z wynikami
inspekcji wstępnej. )

Uwaga: Aby poprawić wykryte problemy, należy użyć aplikacji źródłowej lub programu
Acrobat Distiller.

8. Kliknąć na OK, zamknąć okno Inspekcja wstępna i kontynuować przesyłanie.

W oknie Przesyłanie widoczny jest pasek zaawansowania operacji wysyłania. Jeśli

przesłanie nie powiodło się, to na ekranie pojawia się komunikat podający przyczynę
wystąpienia błędu. Plik JDF nie jest zapisany i pakiet JDF nie został wysłany do
urządzenia JDF.
Odtwarzanie kolorów

Informacje o zarządzaniu kolorem

Modele kolorów
Kiedy potrzebne jest zarządzanie kolorem?
Przygotowanie stanowiska pracy
Zarządzanie kolorem w programie Acrobat
Tworzenie profilu ICC monitora
Informacje o zarządzaniu kolorem

Problemy z dopasowaniem kolorów wynikają z tego, że różne urządzenia i programy

używają różnych przestrzeni kolorów. Mówiąc przenośnie, każde urządzenie posługuje
się swoim własnym "językiem kolorów", nie zawsze zrozumiałym dla innych urządzeń.
Pewne rozwiązanie tego problemu polega na korzystaniu z niezależnego systemu
zarządzaniem kolorem, który poprawnie interpretuje kolory i pośredniczy w komunikacji
między urządzeniami. System zarządzania kolorem (Color Management System - CMS)
porównuje przestrzeń, w której kolory powstały, do przestrzeni, w której te same kolory
będą drukowane lub wyświetlane, po czym wprowadza niezbędne korekty, pozwalające
na jak najwierniejsze odwzorowanie kolorów między różnymi urządzeniami.

Poniższe elementy są niezbędnymi składnikami przepływu pracy z zarządzeniem

kolorem:

Przestrzeń kolorów niezależnych od urządzeń

Aby móc poprawnie porównywać różne przestrzenie kolorów i wprowadzać niezbędne

poprawki, system CMS musi korzystać z pewnej przestrzeni odniesienia - niezależnej
płaszczyzny definiowania kolorów. W większości systemów funkcję tę pełni przestrzeń
CIE (Commission Internationale d'Eclairage) L*a*b. Stała się ona międzynarodowym
standardem przestrzeni niezależnych od urządzeń. Dlatego też model CIE L*a*b
uważany jest za niezależny od urządzenia.

Przestrzeń kolorów niezależnych od urządzeń jest większa od przestrzeni konkretnych

urządzeń wyjściowych (np. monitorów komputerowych, ekranów telewizyjnych
i naświetlarek). Dzięki temu obiekty, które się w niej edytuje, mogą być zapisywane
razem z profilami kolorów. Profile te zawierają dane o kolorach źródłowych i kolorach
dostępnych na różnych urządzeniach wyjściowych.

Obiekty przetworzone przez system zarządzania kolorem są bardziej uniwersalne od

innych. Mogą być wyświetlane na bardzo różnych urządzeniach, a to dzięki temu, że
zawierają specjalne znaczniki identyfikujące różne docelowe profile ICC (profile
kolorów) .

Zupełnie inna sytuacja występuje w przypadku obiektów o kolorach z przestrzeni

zależnej od urządzeń. Kolorystyka takich obiektów (np. rysunków wektorowych lub map
bitowych) zależy i od urządzeń (również aplikacji), na których je utworzono, i od
urządzeń, na których są wyświetlane. Najlepsze efekty uzyskuje się, gdy proces
odtwarzania kolorów jest w pełni kontrolowany. Na przykład, pewna fotografia jest
skanowana za pomocą dokładnie wykalibrowanego skanera, jej obraz elektroniczny jest
wyświetlany na dokładnie wykalibrowanym monitorze, a wynikowy plik jest drukowany
na dokładnie wykalibrowanej drukarce. W każdym wypadku sposób kalibracji musi być
dostosowany i do danych wejściowych, i do zamierzonego efektu.

Mechanizm zarządzania kolorem

Różne firmy opracowały różne metody zarządzania kolorem. Użytkownik powinien

wybrać taki mechanizm zarządzania kolorem, który jest najlepiej dostosowany do jego
potrzeb. Mechanizm zarządzania kolorem, nazywany niekiedy modułem zarządzania
kolorem (Color Management Module-- CMM) stanowi część systemu CMS, która zajmuje
się odczytywaniem i przekładaniem kolorów między różnymi przestrzeniami.

Profile kolorów

System CMS "tłumaczy" kolory przy użyciu profili kolorów. Profile takie stanowią
matematyczne opisy zależności między przestrzeniami kolorów różnych urządzeń.
Zawierają dane o tym, jak przekształcić wartości poszczególnych kolorów z przestrzeni
CIE (niezależnej od urządzeń) na wartości z przestrzeni danego urządzenia. Na przykład,
profil skanera informuje system CMS, jak dany skaner "widzi" kolory, dzięki czemu można
precyzyjnie przełożyć obrazek ze skanera na przestrzeń CIE. Po przejściu na przestrzeń
CIE kolory można znowu dokładnie przełożyć, używając innego profilu, na przestrzeń
kolorów używaną przez urządzenie wyjściowe. W oprogramowaniu firmy Adobe są
używane profile ICC. (ICC to międzysystemowy format opracowany przez organizację
International Color Consortium). Oprogramowanie to obsługuje również profile
Microsoft ICM (Image Color Management) oraz profile systemów Windows XP i
Windows 2000.

Cele renderingu

Żadna z metod przekształcania kolorów nie jest uniwersalna, a więc nie jest
odpowiednia dla wszystkich rodzajów grafiki. Na przykład, metoda dająca dobre wyniki
(tj. zachowująca relacje między kolorami) w przypadku zdjęć natury może nie sprawdzać
się w przypadku logo. W ramach każdego mechanizmu zarządzania kolorem można
wybierać różne cele renderingu, a więc metody przekształcania kolorów dostosowane
do różnych rodzajów grafiki. W programie Adobe AcrobatProfessional cele renderingu
określa się na etapie tworzenia plików PDF, wybierając odpowiednie ustawienia Adobe
PDF. (Zobacz Opcje koloru.)

Uwaga: Zarządzania kolorem nie należy mylić z korektą koloru. System CMS nie jest
wstanie poprawić obrazków o niewłaściwych odcieniach i proporcjach między kolorami.
Stanowi on raczej środowisko dostosowywania kolorów obrazków do wymagań
konkretnych urządzeń wyjściowych.
Modele kolorów

Żadne z urządzeń wyjściowych nie pozwala odtworzyć wszystkich kolorów

rozpoznawanych przez ludzkie oko. Każde urządzenie operuje wewnątrz pewnej
przestrzeni kolorów, która pozwala mu generować tylko barwy z ograniczonego zakresu.

Dwa najważniejsze modele kolorów to model RGB (Red, Green, Blue - czerwony, zielony,
niebieski) oraz CMYK (Cyjan, Magenta, Yellow, blacK - cyjan, magenta, żółty, czarny).
Definiowane przez nie przestrzenie kolorów znacznie się różnią. Przestrzeń RGB jest
większa (tj, zawiera więcej kolorów), ale niektóre kolory z przestrzeni CMYK nie należą do
przestrzeni RGB.

Przestrzeń kolorów RGB obejmuje więcej kolorów niż przestrzeń CMYK A. Przestrzeń kolorów
RGB B. Przestrzeń kolorów CMYK

Co więcej, nawet w ramach tego samego modelu kolorów różne urządzenia mogą
generować nieco odmienne kolory. Na przykład, wśród skanerów i monitorów
występuje duże zróżnicowanie przestrzeni RGB, a wśród naświetlarek i drukarek--duże
zróżnicowanie przestrzeni CMYK.

Tematy powiązne:

Model RGB
Model CMYK
Model Skala szarości
Model RGB

Dużą część kolorów z widzialnego widma światła można otrzymać poprzez łączenie ze
sobą--w różnych proporcjach i nasyceniach--trzech kolorów podstawowych:
czerwonego, zielonego i niebieskiego. Między innymi dają się uzyskać w ten sposób
kolory wtórne: cyjan, magenta i żółty.

Kolory RGB, a więc czerwony, zielony i niebieski, są nazywane addytywnymi, ponieważ

ich połączenie (ang. addition) daje czystą biel. Metoda polegająca na emitowaniu i
łączeniu kolorów addytywnych jest używana między innymi w sprzęcie
oświetleniowym, telewizorach i monitorach komputerowych. W przypadku tych
ostatnich kolory RGB są emitowane za pomocą specjalnych luminoforów (czerwonych,
zielonych i niebieskich).

Kolory addytywne (RGB)

Model CMYK

O ile model RGB jest oparty na prawach rządzących emisją światła, model CMYK opiera
się na prawach dotyczących absorpcji fal świetlnych. W przypadku drukarek, na przykład,
chodzi o absorpcję światła przez farby naniesione na papier. Rożne farby pochłaniają
światło w różnym stopniu. Gdy białe światło pada na nie, część jego widma podlega
absorpcji, a część odbija się i wraca do oka w postaci koloru.

Zgodnie z zasadami optyki połączenie czystych pigmentów cyjanu (C), magenty (M)
i żółtego (Y, od ang. "yellow") powinno skutkować absorpcją całego światła, a więc
dawać czystą czerń. Z tego względu wymienione kolory nazywa się subtraktywnymi
("subtraction" to po angielsku "absorbcja"). W praktyce, ponieważ wszystkie farby do
drukarek zawierają zanieczyszczenia, połączenie pigmentów w kolorach subtraktywnych
daje barwę brudnobrązową. Z tego względu musi być używana czwarta farba: czysta
czerń (K). Aby uniknąć wieloznaczności symboli, czerni (ang. "black") nie oznacza się
literą B (zarezerwowaną dla koloru niebieskiego), lecz literą K (od ang. "key kolor" czyli
"kolor brązowy"). Drukowanie kolorów za pomocą łączenia ze sobą farb w kolorach
subtraktywnych nazywa się czterobarwnym procesem druku.

Kolory subtraktywne (CMYK)

Model Skala szarości

W modelu Skala szarości kolorom odpowiadają różne tinty czerni. Właściwie, nie można
tu mówić o kolorach, ale o odcieniach szarości. Uzyskuje się je poprzez przypisywanie
poszczególnym pikselom obrazków różnych jasności: od 0% (czysta biel) do 100%
(czysta czerń). Taki sposób wyświetlania jest charakterystyczny na przykład dla obrazków
pochodzących ze skanerów czarno-białych.

Model Skala szarości umożliwia również konwersję kompozycji kolorowych na wysokiej

jakości kompozycje czarno-białe. Podczas konwersji są pomijane wszystkie informacje
o kolorach oryginału; odcienie szarości uzyskuje się tylko i wyłącznie na podstawie
danych o jasności oryginalnych obiektów.

Konwersja odcieni szarości na kolory RGB polega z kolei na przypisywaniu

poszczególnym odcieniom określonych kolorów z przestrzeni RGB. Konwersja na kolory
CMYK przebiega podobnie
Kiedy potrzebne jest zarządzanie kolorem?

Poniższe wskazówki pozwolą odpowiedzieć na pytanie, czy w konkretnym przypadku

jest potrzebny system zarządzania kolorem:

● Jeśli dokumenty będą drukowane komercyjnie, przez firmę specjalizującą się w

profesjonalnych wydrukach, osoba przygotowująca je nie musi korzystać z systemu
zarządzania kolorem.
● System zarządzania kolorem jest zalecany, gdy użytkownikowi zależy na wiernym
odtwarzaniu kolorów przez monitor, możliwości testowania kolorów przed wydrukiem
lub ujednoliceniu sposobu wyświetlania kolorów w dużej grupie roboczej.
● System zarządzania kolorem jest zalecany w przypadkach, gdy dokumenty zawierające
kolorową grafikę są przeznaczone do druku lub dystrybucji elektronicznej, gdy
kompozycje są tworzone na wielu platformach, lub gdy mają być drukowane na wielu
różnych urządzeniach.

Jeśli użytkownik zdecyduje się na zarządzanie kolorem, powinien odbyć szerokie

konsultacje ze wszystkimi osobami, które będą z nim współpracować, między innymi z
grafikiem i pracownikami naświetlarni. Dzięki temu będzie mógł uzgodnić swoje
wymagania z potrzebami innych.
Przygotowanie stanowiska pracy

Warunki, w jakich jest przygotowywany dokument, mają istotny wpływ na to, jak
wygląda on na ekranie i jak będzie wyglądał na ostatecznym wydruku. Poniższe
wskazówki mogą okazać się pomocne w odpowiednim przygotowaniu stanowiska
pracy:

● Dokumenty powinny być oglądane w pomieszczeniach oświetlonych światłem nie

zmieniającym się. Ponieważ oświetlenie naturalne ma to do siebie, że jego cechy
zmieniają się w ciągu dnia, warto pracować w pomieszczeniach bez okien lub dobrze
zacienionych. Aby wyeliminować niebiesko-zielone odbicia światła fluorescencyjnego,
należy używać oświetlenia D50 (5000 stopni Kelvina), a najlepiej oglądać dokumenty w
podświetlarkach D50.
● Kolorystyka pomieszczeń, w których są oglądane dokumenty, powinna być możliwie
neutralna (chodzi tu zwłaszcza o ściany i sufit). Kolory zbyt zdecydowane mogą istotnie
zmieniać percepcję barw wyświetlanych na ekranie lub widocznych na wydruku.
Najbardziej wskazany kolor pomieszczenia to polichromatyczna szarość. Niezależnie od
tego, spory wpływ na percepcję barw generowanych przez monitor ma kolor ubrania
osoby pracującej przy nim.
● Intensywność światła w pomieszczeniu lub podświetlarce powinna odpowiadać
intensywności światła monitora. Kompozycje o łagodnych przejściach tonalnych,
wydruki i kompozycje na ekranie powinny być oglądane w świetle o jednakowej
intensywności.
● Z biurka - a więc obszaru otaczającego okno dokumentu - należy usunąć wszelkie
wzorki. Wzorki zbyt jaskrawe lub zbyt gęste zaburzają prawidłową percepcję kolorów
przez ludzkie oko. Dlatego też najlepiej, aby biurko było szare.
● Próbki dokumentu powinny być oglądane w takich warunkach, w jakich będzie
oglądana ostateczna wersja dokumentu. Na przykład, katalog ze sprzętami domowymi
powinien być oglądany w świetle zwykłych żarówek, a katalog z meblami biurowymi
w świetle żarówek typowych dla biura (np. halogenowych). Niezależnie od zaleceń tego
rodzaju, ostateczna ocena kolorów powinna by dokonywana zawsze w warunkach
przewidzianych przez lokalne normy.
Zarządzanie kolorem w programie Acrobat

Gdy dokument ma być wyświetlany na monitorze lub drukowany, jego kolory często
muszą zostać przekonwertowane. Dzieje się tak z powodu różnić między przestrzeniami
kolorów różnych urządzeń (np. w monitorach jest używana przestrzeń RGB,
a w drukarkach przestrzeń CMYK). Podczas konwersji są wykorzystywane profile iCC. Gdy
konwertowane kolory należą do kategorii obsługiwanych, a więc uwzględnianych
w profilach ICC, ich konwersja dokonuje się automatycznie (i poprawnie). W przypadku
kolorów nieobsługiwanych trzeba skorzystać z innych profili niż profile ICC. Wybiera się
je w panelu Zarządzanie kolorem w oknie dialogowym Preferencje. Określane w nim
opcje zarządzania kolorem należy dostosować do konkretnych urządzeń wyjściowych.

Chcąc sprawdzić, jak dokument będzie wyglądał na konkretnym urządzeniu

wyjściowym, można skorzystać z funkcji prób wstępnych i symulować kolory na
monitorze. (Zobacz Wstępne próby kolorów.)

W czasie drukowania użytkownik może zdecydować, czy kolory mają być obsługiwane
na poziomie komputera, czy na poziomie drukarki. Zarządzanie nimi przy użyciu
komputera zapewnia lepszą kontrolę nad wynikową przestrzenią kolorów i bardziej
przewidywalne stosowanie profili ICC. (Zobacz Określanie ustawień wyjściowych.)

Tematy powiązne:

Korzystanie ze zdefiniowanych ustawień zarządzania kolorem

Określanie przestrzeni roboczych dla kolorów niezarządzanych
Opcje przestrzeni roboczej RGB
Opcje przestrzeni roboczej CMYK
Opcje przestrzeni roboczej Skala szarości
Określanie mechanizmu zarządzania kolorem
Korzystanie z profili wyjściowych
Kompensacja punktu czerni
Dodawanie profilów urządzeń do systemu zarządzania kolorem
Korzystanie ze zdefiniowanych ustawień zarządzania kolorem

Większość opcji zarządzania kolorem znajduje się w panelu Zarządzanie kolorem. Opcji
tych użytkownik nie musi ustawiać ręcznie, może skorzystać ze specjalnych plików z
gotowymi ustawieniami (plików CSF). W wielu przypadkach te ustawienia zdefiniowane
dają wyniki zadowalające. Każdy z plików CSF zawiera opcje dostosowane do pewnych
typowych zadań, np. do przygotowania kolorów na użytek publikacji w Internecie czy
do drukowania ich na drukarce domowej. Gotowe zestawy opcji można też
potraktować jako punkt wyjścia zdefiniowania własnych zestawów, dostosowanych do
konkretnych warunków.

Uwaga: Pliki CSF, których można używać w programie Acrobat, stanowią podzbiór
szerszego zestawu plików CSF dostępnych w programach Adobe InDesign, Adobe
Illustrator i Adobe Photoshop. W programie Acrobat nie istnieje możliwość zapisywania
dostosowanych plików CSF. Aby pliki takie zapisać (a ewentualnie potem udostępnić
innym, należy je utworzyć w programie InDesign, Illustrator lub Photoshop, a następnie
zapisać w domyślnym folderze ustawień. W ten sposób staną się one dostępne również
w panelu Zarządzanie kolorem programu Acrobat. Profile mogą być też dodawane do
domyślnego folderu ustawień ręcznie, tj. bez pośrednictwa wyżej wymienionych
programów. (Zobacz Dodawanie profilów urządzeń do systemu zarządzania kolorem.)

Aby wybrać gotowe ustawienia zarządzania kolorem, należy:

1. Wybrać polecenie Edycja > Preferencje (Windows) lub Acrobat > Preferencje (Mac OS).
W lewym panelu okna dialogowego Preferencje zaznaczyć opcję Zarządzanie kolorem.
2. W obszarze Ustawienia wybrać jedną z opisanych niżej opcji konfiguracji. Wybór
zdefiniowanej konfiguracji powoduje uaktualnienie panelu Zarządzanie kolorem.
Zostają w nim wyświetlone tyko ustawienia związane z wybraną konfiguracją.

Uwaga: Informacje dotyczące zarządzania kolorem, które zostały osadzone

w dokumencie Adobe PDF, zawsze mają pierwszeństwo wobec danych z pliku CSF. W
programie Acrobat pliki CSF są stosowane wyłącznie do określania profili i metod
zarządzania kolorem dla kolorów nieobsługiwanych (zależnych od urządzenia). Dane w
plikach CSF mogą też wpływać na to, czy podczas drukowania w trybie PostScript
będzie używana domyślnie przestrzeń kolorów CMYK (jeśli przestrzeń ta nie jest
wyłączona).

Wyłącz zarządzanie kolorem

Jest używany minimalny zestaw ustawień zarządzania kolorem, dostosowany do

potrzeb aplikacji, które nie współpracują z systemem zarządzania kolorem. Opcja ta ma
zastosowanie na przykład do prezentacji wideo.

Przepływ pracy ColorSync (tylko Mac OS)

Kolory są zarządzane za pomocą pliku CMS z programu ColorSync 3. 0 (lub jego nowszej
wersji). Konfiguracja ta nie jest rozpoznawana w większości systemów Windows, a także
w starszych wersjach programu ColorSync.

Emulacja programu Acrobat 4

Obowiązują zasady zarządzania kolorem programu Adobe Acrobat 4. 0.

Emulacja programu Photoshop 4

Obowiązują zasady zarządzania kolorem programu Adobe Photoshop 4. 0 (i jego

starszych wersji) .

Domyślne ogólnego użytku (Europa)

Są używane ustawienia koloru ogólnego użytku, pozwalające na spójną obsługę

kolorów w oprogramowaniu Adobe w Europie.

Domyślne prepress (Europa)

Sposób zarządzania kolorem jest dostosowywany do europejskich norm dotyczących

naświetlarni.

Kolorowe prepress (Japonia)

Sposób zarządzania kolorem jest dostosowywany do japońskich norm dotyczących

naświetlarni.

Domyślne ogólnego użytku (Japonia)

Są używane ustawienia koloru ogólnego użytku, pozwalające na spójną obsługę

kolorów w oprogramowaniu Adobe w Japonii.

Domyślne ogólnego użytku (Ameryka Północna)

Są używane ustawienia koloru ogólnego użytku, pozwalające na spójną obsługę

kolorów w oprogramowaniu Adobe w Ameryce Północnej.

Domyślne prepress (USA)

Sposób zarządzania kolorem jest dostosowywany do norm obowiązujących w U. S. A

(dotyczących naświetlarni) .

Domyślne grafiki WWW

Sposób zarządzania kolorem jest dostosowywany do wymagań publikacji w Internecie.

Własne

Są używane ustawienia określone w panelu Zarządzanie kolorem. Ustawienia

w obszarze Przestrzenie robocze można edytować pod warunkiem zaznaczenia opcji
Własne. (Zobacz Określanie przestrzeni roboczych dla kolorów niezarządzanych.)
Określanie przestrzeni roboczych dla kolorów niezarządzanych

Zdefiniowane ustawienia zarządzania kolorem określają jednoznacznie, jakie domyślne

profile kolorów mają być skojarzone z modelami RGB, CMYK i Skala szarości. Profile te
nazywa się odpowiednio przestrzeniami roboczymi RGB, CMYK i Skala szarości. Są one
tak dobrane, aby zapewnić jak najwierniejsze odtwarzanie kolorów w różnych,
typowych warunkach ich odtwarzania. Na przykład, ustawienie U. S. Prepress Defaults
używa przestrzeni roboczej CMYK, która zachowuje jednorodność kolorów dla
standardowych warunków druku ustalonych przez specyfikacje SWOP (Specifications for
Web Offset Publications).

W pewnych sytuacjach zachodzi potrzeba dostosowania wymienionych przestrzeni

roboczych do wymagań konkretnego urządzenia wyjściowego.

Gdy jest stosowany system zarządzania kolorem, z każdym trybem koloru musi być
skojarzony odpowiedni profil przestrzeni roboczej. Program Acrobat zapewnia
standardowy zestaw profili, które zostały przetestowane przez firmę Adobe Systems
w większości typowych środowisk. Domyślnie, w menu przestrzeni roboczych są
wyświetlane tylko profile z zestawu standardowego.

Aby określić przestrzenie robocze dla kolorów nieobsługiwanych, należy:

1. Wybrać polecenie Edycja > Preferencje (Windows) lub Acrobat > Preferencje (Mac OS).
W lewym panelu okna dialogowego Preferencje należy zaznaczyć opcję Zarządzanie
kolorem.
2. W obszarze Ustawienia wybrać opcję Własne.
3. Wybrać opcję z menu przestrzeni roboczych RGB, CMYK i Skala szarości. (Zobacz Opcje
przestrzeni roboczej RGB, Opcje przestrzeni roboczej CMYK i Opcje przestrzeni roboczej
Skala szarości.)
Opcje przestrzeni roboczej RGB

Monitor RGB

Z przestrzenią roboczą RGB jest kojarzony bieżący profil koloru monitora. Opcji tej należy
używać, gdy inne aplikacje nie obsługują zarządzania kolorem. Jeśli konfiguracja typu
Monitor RGB jest współużytkowana z osobą pracującą w innym systemie, to
z przestrzenią roboczą jest kojarzony profil monitora działającego w tym systemie.

Adobe RGB (1998)

Zapewnia dość dużą przestrzeń kolorów, użyteczną w przypadku dokumentów, których

kolory będą konwertowane na kolory CMYK. Przestrzeni tej należy używać, gdy
przygotowuje się do druku materiał zawierający szeroką gamę kolorów.

Apple RGB

Odpowiada parametrom standardowego 13-calowego monitora Apple; przestrzeń jest

wykorzystywana przez bardzo wiele aplikacji wydawniczych, w tym przez program
Adobe Photoshop 4. 0 (i jego starsze wersje). Z przestrzeni tej należy korzystać, jeżeli
wyświetla się pracę na monitorze Mac OS lub jeżeli pracuje się z tradycyjnymi (starszymi)
plikami DTP.

ColorMatch RGB

Odpowiada wewnętrznej przestrzeni roboczej monitorów Radius Pressview. Choć

obejmuje mniej kolorów, można jej używać zamiennie z przestrzenią Adobe RGB (1998) .

sRGB IEC61966-2. 1

Jest używana przestrzeń dostosowana do wymagań typowych monitorów. Jest to

przestrzeń standardowa, uznawana przez większość producentów sprzętu i
oprogramowania. Staje się też domyślną przestrzenią koloru wielu skanerów, tańszych
drukarek oraz aplikacji. Nadaje się znakomicie do przygototowywania publikacji
internetowych, ale nie sprawdza się w przypadku profesjonalnych wydruków (bo
zawiera za mało kolorów).
Opcje przestrzeni roboczej CMYK

Euroscale Coated v2

Umożliwia tworzenie wysokiej jakości rozbarwień przy użyciu farb typu Euroscale. Muszą
być spełnione następujące warunki wydruku: 350% całości obszaru pokrycia farbą, płyta
pozytywowa, jaskrawo-biały skład powlekany.

Euroscale Uncoated v2

Umożliwia tworzenie wysokiej jakości rozbarwień przy użyciu farb typu Euroscale. Muszą
być spełnione następujące warunki wydruku: 260% całości obszaru pokrycia farbą, płyta
pozytywowa, niepowlekany, biały skład offsetowy.

Japan Color 2001 Coated

Używa specyfikacji zaprojektowanej do tworzenia wysokiej jakości rozbarwień farb

Japan Color w następującym stanie drukowania: 350% całkowitego pokrycia farbą, klisza
pozytywowa, papier typu ISO Type 3.

Japan Color 2001 Uncoated

Umożliwia tworzenie wysokiej jakości rozbarwień przy użyciu farb typu Japan Color.
Muszą być spełnione następujące warunki wydruku: 350% całkowitego pokrycia farbą,
klisza pozytywowa, papier typu ISO Type 3.

Japan Color 2002 Newspaper

Umożliwia tworzenie wysokiej jakości rozbarwień przy użyciu farb typu Japan Color.
Muszą być spełnione następujące warunki wydruku: 230% całkowitego pokrycia farbą,
klisza pozytywowa, typowy papier gazetowy używany w Japonii.

Japan Web Coated (Ad)

Umożliwia tworzenie wysokiej jakości rozbarwień przy użyciu farb typu Japan Web.
Muszą być spełnione następujące warunki wydruku: 320% całkowitego pokrycia farbą,
klisza pozytywowa. Profil ten został utworzony na podstawie danych organizacji JMPA
(Japan Magazine & Printing Association). Dane te są zgodne ze standardami DDCP
(Digital) .

U. S. Sheetfed Coated v2

Umożliwia tworzenie wysokiej jakości rozbarwień przy użyciu farb produkcji

amerykańskiej. Muszą być spełnione następujące warunki wydruku: 350% całości
obszaru pokrycia farbą, płyta negatywowa, jaskrawo-biały skład powlekany.

U. S. Sheetfed Uncoated v2

Umożliwia tworzenie wysokiej jakości rozbarwień przy użyciu farb produkcji

amerykańskiej. Muszą być spełnione następujące warunki wydruku: 260%, całkowitego
pokrycia farbą, klisza negatywowa, niepowlekany biały papier offsetowy.

U. S. Web Coated (SWOP) v2

Umożliwia tworzenie wysokiej jakości rozbarwień przy użyciu farb produkcji

amerykańskiej. Muszą być spełnione następujące warunki wydruku: 300% całości
obszaru pokrycia farbą, płyta negatywowa, powlekany skład na poziomie publikacji. Ten
profil został utworzony przy użyciu danych charakteryzacji TR001.

U. S. Web Uncoated v2

Umożliwia tworzenie wysokiej jakości rozbarwień przy użyciu farb produkcji

amerykańskiej. Muszą być spełnione następujące warunki wydruku: 260%, całkowitego
pokrycia farbą, klisza negatywowa, niepowlekany biały papier offsetowy.
Opcje przestrzeni roboczej Skala szarości

Profile przestrzeni roboczej Skala szarości mogą być dostosowane do konkretnych

wartości przyrostu punktu rastra. Zjawisko przyrostu punktu rastra występuje wtedy, gdy
farba absorbowana przez papier rozlewa się i jej punkty stają się większe, niż to wynika z
liniatury rastra. Czasami punkty farby mogą być mniejsze niż przewidziano - mówi się
wtedy o ujemnym przyroście rastra. Załóżmy, że liniatura rastra ma wartość 50%,
a rzeczywista gęstość na wydruku wynosi 60%. Przyrost punktu rastra wynosi wówczas
10%. Chcąc uwzględnić to zjawisko przy wyborze przestrzeni kolorów, należy wybrać
opcję Przyrost punktu rastra 10%. Opcja ta pozwoli dostosować odtwarzanie odcieni
szarości do tego konkretnego przyrostu

Oryginalny obrazek, wersja próbna (bez przyrostu punktu rastra) i obrazek wydrukowany (z
przyrostem punktu rastra)

Profile przestrzeni roboczej Skala szarości mogą być dostosowane także do konkretnych
wartości gamma. Parametr gamma monitora określa jasność wyświetlanych na monitorze
śródtonów. Ustawienie Gray Gamma 1.8 odpowiada domyślnemu sposobowi
wyświetlania odcieni szarości na monitorach Mac OS. Jest też ustawieniem domyślnym
w programie Photoshop 4.0 (i jego starszych wersjach). Ustawienie Gray Gamma
2.2 odpowiada domyślnemu sposobowi wyświetlania odcieni szarości na komputerach
z systemem Windows.
Określanie mechanizmu zarządzania kolorem

Na mechanizm zarządzania kolorem składa się system zarządzania kolorem i metoda

konwersji kolorów pochodzących z różnych przestrzeni. (Zobacz Informacje o
zarządzaniu kolorem.)

Aby określić mechanizm zarządzania kolorem, należy:

1. Wybrać polecenie Edycja > Preferencje (Windows) lub Acrobat > Preferencje (Mac OS).
W lewym panelu okna dialogowego Preferencje zaznaczyć opcję Zarządzanie kolorem.
2. W polu Mechanizm wybrać jedną z opisanych niżej, standardowych opcji. Jeżeli
zainstalowano dodatkowe mechanizmy zarządzania kolorem, mogą się one również
pojawić wśród tych opcji.

Adobe (ACE)

System zarządzania kolorem firmy Adobe. Jest to ustawienie domyślne, występujące w

wielu zdefiniowanych konfiguracjach kolorów.

Microsoft ICM (tylko system Windows)

System zarządzania kolorem opracowany przez firmę Microsoft Corporation dla

systemów Windows XP, Windows 2000 i Windows NT.

ColorSync CMYK (tylko system Mac OS)

System zarządzania kolorem opracowany przez firmę Apple Computer, Inc.

Apple CMM (tylko system Mac OS)

System zarządzania kolorem Apple ColorSync i zestaw metod uzgadniania kolorów.

Korzystanie z profili wyjściowych

Profile wyjściowe są stosowane podczas przetwarzania kolorów zależnych od urządzeń.

Profile takie zawierają informacje o urządzeniach wyjściowych, na których będą
odtwarzane kolory, np. monitorach i różnych urządzeniach drukujących. W trakcie
wyświetlania i drukowania plików Adobe PDF profile wyjściowe zastępują przestrzenie
robocze. Korzystanie z nich nie powoduje jednak konwersji kolorów.

Profile wyjściowe należą do jednej z dwóch kategorii. Pierwsza obejmuje osadzone

profile urządzeń definiujące przestrzeń kolorów urządzeń docelowych, np. U. S. Web
Coated (SWOP) v2. Druga zawiera nazwy identyfikujące docelowe przestrzenie kolorów
oraz standardowe warunki odtwarzania kolorów. Użycie nazw, a nie profili osadzonych,
pozwala istotnie zmniejszyć rozmiar pliku PDF.

Gdy użytkownik otworzy dokument z profilem wyjściowym, zostanie użyta ta przestrzeń

robocza kolorów (RGB, CMYK lub Skala szarości), do której odwołuje się profil. Jeśli
dokument zawiera więcej niż jeden profil wyjściowy, zostanie użyty pierwszy z nich.
W przypadku dokumentów, które nie zawierają osadzonych profili wyjściowych, ale ich
nazwy, program szuka profilu o określonej nazwie. Jeśli nie może go znaleźć, wyświetla
odpowiedni komunikat i ignoruje profil wyjściowy.

Aby dołączyć do pliku Adobe PDF profil wyjściowy, należy:

Skorzystać z opcji PDF/X programu Acrobat Distiller. (Zobacz Opcje standardowe.)

Można też użyć plug-inów firm niezależnych.

Aby korzystać z wyjściowych przestrzeni kolorów, a nie z przestrzeni roboczych,

należy:

W panelu Zarządzanie kolorem okna dialogowego Preferencje zaznaczyć opcję Cel

wyjściowy nadpisuje przestrzenie robocze.
Kompensacja punktu czerni

Opcja Użyj kompensacji punktu czerni określa, czy podczas konwersji kolorów między
różnymi przestrzeniami mają być dopasowywane różnice w punktach czerni. Jeśli opcja
jest zaznaczona, to pełny dynamiczny zakres kolorów przestrzeni źródłowej jest
przekształcany na pełny dynamiczny zakres przestrzeni docelowej. Jeśli opcja nie jest
zaznaczona, to dynamiczny zakres przestrzeni źródłowej jest tylko symulowany
w przestrzeni docelowej. Choć symulacja może skutkować powstawaniem szarych cieni,
może być użyteczna, gdy punkt czerni przestrzeni źródłowej znajduje się poniżej punktu
czerni przestrzeni docelowej.

Opcja Użyj kompensacji punktu czerni jest włączona we wszystkich zdefiniowanych

konfiguracjach zarządzania kolorem. Stanowczo zaleca się pozostawienie zaznaczenia
tej opcji.
Dodawanie profilów urządzeń do systemu zarządzania kolorem

Jeśli jest potrzebny profil pewnego urządzenia, można go albo utworzyć, albo uzyskać
od producenta. Aby ograniczyć ryzyko wyboru przez system lub użytkownika
niewłaściwego profilu, należy usunąć wszystkie nieużywane profile urządzeń.

W systemie Mac OS folder ColorSync Profiles można dostosować do swoich

potrzeb, umieszczając w nim pewne podfoldery lub aliasy innych folderów.

Aby dodać profile do systemu, należy:

Skopiować profile do jednego z następujących, zalecanych folderów:

● (Windows XP) Windows\System32\Spool\Drivers\Color

● (Windows 2000) WinNT\System32\Spool\Drivers\Color
● (Windows NT 4. 0) WinNT\System32\Color
● (Windows 98 and ME) Windows\System\Color
● (Mac OS) Aby profile nie były widoczne dla innych użytkowników, należy skopiować je
do folderu <OSX Disk> Users/<użytkownik>/Library/ColorSync/Profiles. W przeciwnym
wypadku, należy użyć folderu <OSX Disk> Library ColorSync/Profiles.
Tworzenie profilu ICC monitora

Monitory działają lepiej, a więc lepiej odtwarzają kolory, gdy są kontrolowane przez
system zarządzania kolorem, w którym są stosowane odpowiednie profile ICC. Profil ICC
monitora można utworzyć za pomocą narzędzia do kalibracji monitora. Narzędzie to
pozwala wykalibrować monitor, dopasować jego sposób działania do przyjętych
standardów i zapisać nowe ustawienia w profilu ICC - profil ten będzie dostępny dla
wszystkich programów współpracujących z systemem zarządzania kolorem. Kalibracja
monitora umożliwia między innymi poprawę jakości generowanych kolorów, uczynienie
kolorów jak najbardziej neutralnymi i standaryzację generowanych kolorów. W
zależności od rodzaju wykonywanych zadań profil ICC monitora może być profilem
źródłowym, docelowym lub pełnić obie te funkcje na raz.

Chociaż aplikacje do kalibracji monitorów są efektywne i zawierają wiele narzędzi do

obsługi profili, skuteczniejsze od nich (przede wszystkim dokładniejsze) są narzędzia
sprzętowe. Jeśli użytkownik ma dostęp do takich narzędzi, a pozwalają one generować
profile ICC, powinien skorzystać z nich, a nie z oprogramowania.

Uwaga: Jeśli użytkownik korzysta z monitora płasko-ekranowego, powinien albo

utworzyć jego profil za pomocą narzędzia firmy niezależnej, albo wczytać profil
otrzymany razem z monitorem.

Tematy powiązne:

Informacje o ustawieniach kalibracji monitora

Wskazówki dotyczące tworzenia profilu ICC monitora
Informacje o ustawieniach kalibracji monitora

Oprogramowanie obsługujące profile kolorów pozwala zarówno dostrajać monitory, jak

i kalibrować monitor. Dostrojenie monitora polega na utworzeniu profilu opisującego
sposób odtwarzania kolorów przez monitor. Kalibracja monitora polega na
dostosowaniu jego sposobu wyświetlania kolorów do określonego standardu.
Przykładem kalibracji jest dostosowanie monitora do standardowego punktu bieli o
temperaturze 5000 kelwinów.

Standard powinien zostać dobrze rozpoznany przed rozpoczęciem kalibracji, tak aby w
jej trakcie można było wpisać wartości niezbędnych parametrów. Standard ten należy
uzgodnić zarówno z innymi członkami zespołu, jak i z obsługą naświetlarni (wszyscy
muszą używać tego samego standardu).

Kalibracja monitora obejmuje dostosowywanie ustawień wideo. Ustawienia te,

dotyczące odtwarzania kolorów przez monitor, są wykorzystywane przez profil monitora:

Jasność i kontrast

Parametry dotyczące intensywności kolorów, o znaczeniu identycznym, jak w przypadku

odbiorników telewizyjnych. W wyborze ich optymalnych wartości pomaga narzędzie do
kalibracji monitora.

Gamma

Jasność śródtonów. Jasności kolejnych kolorów, od czarnego do białego, układają się

nieliniowo--gdyby przedstawić je na wykresie, utworzyłyby krzywą, a nie prostą. Wartość
Gamma odpowiada jasności koloru znajdującego się dokładnie pośrodku czernią i bielą.
Jej dopasowanie ma na celu złagodzenie efektu nieliniowości.

Luminofor

Substancja luminescencyjna, której monitory używają do emitowania światła. Różne

luminofory mają różną charakterystykę kolorów.

Punkt bieli

Wartości RGB, przy których połączenie koloru czerwonego, zielonego i niebieskiego o

maksymalnych intensywnościach daje czystą biel.
Wskazówki dotyczące tworzenia profilu ICC monitora

Tworząc profil monitora, warto wziąć pod uwagę następujące wskazówki.

Stosując narzędzie do kalibracji monitora, warto mieć pod ręką instrukcję obsługi
monitora.

● Monitor powinien być kalibrowany regularnie, zawsze za pomocą narzędzia do kalibracji

zgodnego ze standardem ICC-; sposób generowania kolorów przez monitor z czasem
zmienia się.
● Monitor powinien być włączony co najmniej od godziny. Jest to czas niezbędny do
tego, aby monitor "rozgrzał się" i poprawnie odtwarzał kolory.
● Monitor powinien umożliwiać wyświetlanie co najmniej kilku tysięcy kolorów.
● Z biurka, a więc obszaru otaczającego okno dokumentu, należy usunąć wszelkie
kolorowe wzorki. Zbyt gęste lub zbyt jaskrawe wzorki zaburzają właściwą percepcję
kolorów. Biurko powinno być utrzymane w neutralnej szarej tonacji, co osiąga się
ustawiając wartości RGB na 128. Więcej informacji na ten temat można uzyskać
w dokumentacji systemu operacyjnego.
● Jeśli monitor jest wyposażony w elektroniczne kontrolki do określania punktu bieli,
należy ustawić je przed uruchomieniem narzędzia do kalibracji. później, już w trakcie
kalibracji, można będzie dopasować punkt bieli do bieżących ustawień monitora. Jeśli
wspomniane kontrolki zostaną ustawione po uruchomieniu narzędzia do kalibracji, cały
proces trzeba będzie rozpocząć od nowa.
● Wydajność monitora stopniowo pogarsza się. Dlatego też co pewien czas, np. co
miesiąc, warto sprawdzać ją i ewentualnie kalibrować monitor. Jeśli dostosowanie
monitora do przyjętych standardów okaże się trudne lub niewykonalne, lepiej zmienić
go na nowy.
FUNKCJE SPECJALNE

O metadanych dokumentu
O JavaScript w programie Acrobat
O edycjach elektronicznych
O metadanych dokumentu

Metadane dokumentu zawierają informacje na temat samego dokumentu i jest.

Niektóre metadane dokumentu są tworzone automatycznie przy tworzeniu pliku PDF:
aplikacja użyta do tworzenia dokumentu PDF, wersja PDF, rozmiar pliku, wielkość strony
oraz informacje na temat optymalizacji pliku do szybkiego przeglądu w sieci. Inne
metadane dokumentu mogą być dodane odręcznie przez autora lub użytkowników
dokumentu: nazwisko autora, tytuł dokumentu i słowa kluczowe wyszukiwania. Jeśli
zabezpieczenia przed wprowadzaniem zmian nie zostały dodane do dokumentu, to
użytkownik może edytować metadane określone przez autora pliku.

Metadane są często używane przez systemy. Można na przykład zawęzić przeszukiwanie

dokumentów PDF, podając w kryteriach wyszukiwania nazwisko autora, słowo kluczowe
lub datę utworzenia pliku, jeśli wiadomo, że odpowiednie metadane zostały dodane do
przeszukiwanych plików. (Zobacz Tworzenie własności dokumentu.)

Sprawdzenie metadanych dokumentu umożliwia także określenie atrybutów pliku. Na

przykład, zapoznanie się z metadanymi umożliwia sprawdzenie, czy plik został
zoptymalizowany do szybkiego wczytywania z internetu. Jeśli nie, może być
zoptymalizowany przed wysłaniem do sieci. (Zobacz Tworzenie własności dokumentu.)
O JavaScript w programie Acrobat

W Acrobat Professional można użyć rozbudowanego przez Adobe kodu JavaScript do

wykonywania obliczeń, odpowiadania na zadania użytkownika, zatwierdzania danych
użytkownika, opracowywania kilku dokumentów PDF w sekwencjach wsadowych i
kontroli operacji wykonywanych na dokumentach PDF. Dokumenty PDF mogą być
jeszcze atrakcyjniejsze dzięki uruchomieniu skryptu Java przy otwarciu lub zamknięciu
strony lub pliku, kliknięciu na zakładce lub łączu albo wpisaniu danych w polu
formularza. (Zobacz Definiowanie efektów specjalnych przy użyciu zadań.)
O edycjach elektronicznych

Edycje elektroniczne Adobe (eBooks) są plikami PDF spakowanymi w specjalny sposób

dla ochrony praw autorskich lub praw wydawcy. Pliki edycji elektronicznych mogą być
kupowane, wypożyczane z bibliotek i wymieniane z innymi użytkownikami. Subskrypcja
obejmująca usługi edycji elektronicznych zapewnia otrzymywanie wersji PDF
magazynów i periodyków.

Zupełnie tak samo jak wszelkie inne pliki Adobe PDF, pliki Edycje elektroniczne mogą
być przenoszone, kopiowane do folderów In a dyski CD, publikowane na stronach
WWW i wysyłane w postaci załączników e-mail. Aby odczytać Edycje elektroniczne,
potrzebna jest licencja do otwierania i odczytywania tych plików (dostarczana zwykle
przez sprzedawcę lub osobę, która je wypożycza) i aplikacja Acrobat, która je uruchomi.
(Zobacz Aktywacja programu Acrobat.)
Własności i metadane dokumentu

Wyświetlanie własności dokumentu

Edycja metadanych dokumentu
Tworzenie własności dokumentu
Wyświetlane metadanych obiektów i danych obiektów
Wyświetlanie własności dokumentu

Przeglądając dokument PDF, można uzyskać pewne informacje o samym pliku, na

przykład jego tytuł, rodzaj używanych czcionek czy ustawienia zabezpieczeń. Niektóre
z tych informacji są określane przez autora dokumentu, inne są generowane przez
program Acrobat. O ile plik nie został zapisany z ustawieniami blokującymi zmiany,
użytkownik ma możliwość zmieniania wszelkich informacji określonych przez autora
dokumentu.

Aby uzyskać informacje o bieżącym dokumencie, należy:

1. Wybrać polecenie Plik > Własności dokumentu lub zaznaczyć opcję Własności
dokumentu, dostępną w menu panelu dokumentu.
2. Kliknąć na zakładce w oknie dialogowym Własności dokumentu:

Opis

Pod zakładką Opis są pokazywane podstawowe informacje o dokumencie. Osoba, która

tworzy dokument (również za pomocą takich aplikacji, jak Microsoft Word czy Adobe
InDesign), może włączyć do opisu autora, temat i słowa kluczowe. Informacje te można
edytować tylko pod warunkiem, że pozwalają na to ustawienia opcji zabezpieczeń. W
programie Acrobat dokumenty mogą być wyszukiwane między innymi na podstawie
elementów opisu. Sekcja Słowa kluczowe może w szczególny sposób zawęzić
wyszukiwanie określonych elementów.

Należy zauważyć, że większość aparatów wyszukiwania umieszcza na liście wyników

wyszukiwania tytuł dokumentu. Jeśli pewien plik PDF nie ma tytułu, na liście wyników
wyszukiwania jest umieszczana nazwa pliku. Tytuł pliku nie musi być tożsamy z jego
nazwą.

W polu Informacja PDF są wyświetlane dane o bieżącej wersji PDF dokumentu, o liczbie
i rozmiarze jego stron oraz o tym, czy dokument jest oznakowany. Informacje te są
generowane automatycznie i nie można ich zmienić.

Zabezpieczenie

Pod zakładką Zabezpieczenie są wymienione zadania niedozwolone (jeśli takie

zdefiniowano). (Zobacz Ogólne informacje o zabezpieczaniu dokumentów.)

Czcionki

Pod zakładką Czcionki jest wyświetlana lista czcionek i typów czcionek używanych w
oryginalnym dokumencie, a także są pokazane czcionki, typy czcionek i kodowanie
stosowane do wyświetlania oryginalnych czcionek.

Jeśli czcionki zastępcze nie wyglądają zbyt dobrze, można zainstalować oryginalne
czcionki albo poprosić autora dokumentu o jego ponowne utworzenie i osadzenie
w nim czcionek oryginalnych. (Zobacz Dostęp do czcionek i osadzanie czcionek.)

Widok początkowy

Panel Widok początkowy zawiera informacje o wyglądzie dokumentu PDF w momencie

jego otwierania. Informacje te dotyczą rozmiaru okna, numeru otwieranej strony,
stopnia jej powiększenia oraz tego, czy mają być wyświetlane zakładki, miniaturki, pasek
narzędzi i pasek menu. Zmiana tych ustawień ma wpływ na przyszłe otwarcia
dokumentu. (Zobacz Opcje widoku początkowego.)

Własny

Zakładka Własny pozwala dodawać do dokumentu własne ustawienia.

(Zobacz Tworzenie własności dokumentu. )

Zaawansowane

Pod zakładką Zaawansowane są wyświetlane ustawienia PDF i opcje odczytu.

W polu Podstawowy URL jest pokazany podstawowy adres URL (Uniform Resource
Locator) dla wszystkich hiperłączy dokumentu. Podstawowy adres URL ułatwia
zarządzanie łączami do innych witryn internetowych. Jeśli adres URL pewnej witryny
ulegnie zmianie, nie trzeba edytować wszystkich adresów URL związanych z tą witryną,
wystarczy zmienić adres podstawowy. Podstawowy adres URL nie jest używany, gdy
łącze zawiera pełny adres URL.

Opcja Przeszukaj skorowidz kojarzy plik katalogowy skorowidza (PDX) z plikiem PDF.
W czasie przeszukiwania pliku PDF przy pomocy opcji okna Wyszukiwanie w PDF,
przeszukiwane są także wszystkie pliki PDF objęte skorowidzem poprzez określony plik
PDX. (Zobacz Przeszukiwanie wielu dokumentów Adobe PDF.)

Menu Zalewka informuje o tym, czy do pliku zastosowano zalewki. Oprogramowanie do

przygotowywania dokumentów do druku wykorzystuje te informacje w celu określenia,
czy podczas drukowania mają być używane zalewki.

Opcja Skalowanie w druku określa, czy w polu Skalowanie strony, w oknie Drukuj
przyjęto ostatnio używaną wartość, czy wartość "Brak".

Opcja Wiązanie określa sposób rozmieszczenia stron podczas przeglądania ich w

układzie Ciągłe-Sąsiadujące. (Zobacz Określanie układu strony i jej orientacji.) Dzięki niej
układ stron można uzgodnić z kierunkiem czytania dokumentu (od lewej do prawej lub
od prawej do lewej). Ustawienie Prawa krawędź jest użyteczne podczas czytania tekstów
arabskich, hebrajskich lub japońskich (pionowych.) Ustawienie to można zmienić.

Opcja Język określa język czytnika ekranu. Ustawienie to można zmienić.

(Zobacz Korzystanie z czytników ekranu.)
Edycja metadanych dokumentu

Metadane dokumentów Adobe PDF, które utworzono w programie Acrobat 5. 0 lub

jego nowszych wersjach, mają format XML. Metadane zawierają informacje dotyczące
dokumentu i jego treści, na przykład nazwisko autora, słowa kluczowe i informacje o
prawach autorskich. Dane te są wykorzystywane przez narzędzia do przeszukiwania.
Metadane obejmują informacje, które są wyświetlane pod zakładką Opis, w oknie
dialogowym Własności dokumentu (choć nie tylko je). Wszelkie zmiany wprowadzone
w tej zakładce są odzwierciedlane w metadanych. Metadane można uzupełniać
i modyfikować za pomocą oprogramowania firm niezależnych.

Aplikacje firmy Adobe korzystają z platformy XMP (Extensible Metadata Platform), która
zapewnia im wspólne standardy tworzenia, przetwarzania i wymiany metadanych
zapisanych w formacie XML. ródłowy kod metadanych, kod XML, może być zapisywany i
eksportowany w formacie XMP, co ułatwia współużytkowanie tych samych metadanych
przez różne dokumenty.

Aby przeprowadzić edycję metadanych dokumentu, należy:

1. Wybrać polecenie Plik > Własności dokumentu.

2. Pod zakładką Opis, wpisać nazwisko autora, temat i słowa kluczowe. Podać słowa
kluczowe, które mogą być używane przez innych użytkowników do wyszukiwania
danego pliku PDF.

Aby wyświetlić i przeprowadzić edycję zaawansowanych metadanych dokumentu,

należy:

1. Wybrać polecenie Plik > Własności dokumentu, a następnie kliknąć na przycisku

Dodatkowe metadane.
2. Aby dodać informacje opisowe, należy zaznaczyć opcję Opis i wpisać wybrane
informacje w polach tekstowych.
3. Kliknąć na Zaawansowane i wyświetlić metadane osadzone w dokumencie. (Metadane
są wyświetlane w grupach informacji powiązanych tematycznie.) Wyświetlić lub ukryć
informacje podane w grupach informacyjnych kliknięciem na znaku plus lub minus
(Windows) lub strzałkach (Mac OS), umieszczonych obok nazw grup. Jeśli grupa ma
nazwę nierozpoznawaną, jej zawartość jest umieszczana pod etykietą Nieznane. Nazwa
XML jest umieszczana w nawiasach, po nazwie schematu.
4. Aby zmienić własności, należy wykonać jedną z poniższych czynności i kliknąć na
przycisku OK:
● Aby dodać informacje uprzednio zapisane, należy kliknąć na przycisku Wczytaj,

zaznaczyć plik XMP lub FFO i kliknąć na przycisku Otwórz.

● Aby dodać nowe informacje i zastąpić niektóre z istniejących, należy kliknąć na opcji

Zastąp, zaznaczyć zapisany plik XMP i kliknąć na Otwórz. Operacja spowodowała

dodanie nowych własności, istniejące własności określone w nowym pliku zostały
zastąpione, a istniejące własności, które nie występują w pliku zastępującym pozostają w
metadanych.
● Aby usunąć schemat XML, należy go zaznaczyć i kliknąć na przycisku Usuń.

Aby zaimportować metadane do dokumentu, należy:

Wybrać polecenie Plik > Własności dokumentu, kliknąć na Dodatkowe metadane i

wykonać jedną z następujących czynności:

Uwaga: Aby można było importować metadane z szablonu, należy najpierw zapisać
taki szablon metadanych.

● Aby zastąpić bieżące metadane szablonem metadanych, należy zaznaczyć nazwę

szablonu w menu okna dialogowego.
● Aby dołączyć bieżące metadane do metadanych z szablonu, należy wcisnąć klawisz Ctrl
(Windows) lub Command (Mac OS) i zaznaczyć nazwę szablonu w menu okna
dialogowego.
● Aby zastąpić bieżące metadane informacjami przechowywanymi w pliku XMP, należy
zaznaczyć opcję Zaawansowane, na liście po lewej stronie, kliknąć na Zastąp, zaznaczyć
wybrany plik XMP i kliknąć na Otwórz.

Aby używać tych samych metadanych w różnych dokumentach, należy:

1. Wybrać polecenie Plik> Własności dokumentu.

2. Kliknąć na opcji Dodatkowe metadane i zaznaczyć opcję Zaawansowane, na liście po
lewej stronie.
3. Wykonać jedną z następujących czynności:
● Aby zapisać metadane do pliku zewnętrznego, należy kliknąć na Zapisz. Podać nazwę

i położenie, a następnie nacisnąć przycisk Zapisz. Informacje zostaną zapisane

w formacie XMP.
● Aby zapisać metadane jako szablon metadanych, należy wybrać z menu polecenie

Zapisz szablon metadanych. Wpisać nazwę szablonu i kliknąć na Zapisz.

4. Aby użyć zapisanych metadanych w innym dokumencie PDF, należy otworzyć wybrany
dokument i wykonać polecenia dotyczące importu metadanych do dokumentu.
Tworzenie własności dokumentu

Niestandardowe własności dokumentu pozwalają przechowywać w nim różne

metadane, takie jak numer wersji czy nazwa firmy. Własności tworzone przez
użytkownika są pokazywane w oknie dialogowym Własności dokumentu. Własności te
muszą mieć unikalne nazwy, a więc nazwy nieobecne w innych panelach okna
Własności dokumentu.

Aby utworzyć lub zmienić własności dokumentu, należy:

1. Wybrać polecenie Plik > Własności dokumentu, a następnie kliknąć na przycisku Własne.
2. Aby dodać nową własność, należy wpisać jej nazwę i wartość, a następnie kliknąć na
przycisku Dodaj.
3. Aby zmienić własności, należy wykonać jedną z poniższych czynności i kliknąć na
przycisku OK:
● Aby dokonać edycji własności, należy zaznaczyć ją, zmienić jej Nazwę lub Wartość

i kliknąć na przycisku Zmień.

● Aby usunąć własność, należy ją zaznaczyć ją i kliknąć na przycisku Usuń.
Wyświetlane metadanych obiektów i danych obiektów

Program Acrobat 7.0 umożliwia wyświetlanie metadanych dotyczących określonych

obiektów, zakładek i obrazków w dokumencie PDF. Aby wyświetlić metadane związane
z obiektem, należy użyć narzędzia Retusz obiektu lub narzędzia Dane obiektu do
wyświetlania danych obiektu własności specjalnych Microsoft Visio. Jeśli dokument PDF
zawiera dane obiektu Visio, to po lewej stronie paska stanu programu Acrobat pojawia
się ikona narzędzia Dane obiektu .

Uwaga: Metadane obiektu są tworzone w aplikacji, w której utworzono dany obiekt i

nie mogą być zmieniane w programie Acrobat.

Aby wyświetlić grupowanie obiektu i dane obiektu, należy użyć narzędzia Dane obiektu.

Aby wyświetlić metadane obiektu, należy:

1. Wybrać polecenie Narzędzie > Zaawansowana edycja > Narzędzie Retusz obiektu.
2. Kliknąć na obiekcie prawym przyciskiem myszy (Windows) lub kliknąć na obiekcie
przytrzymując klawisz Control (Mac OS) i wybrać polecenie Pokaż metadane. (Jeśli
polecenie Pokaż metadane jest niedostępne, to znaczy, że obrazek nie posiada
metadanych.)

Aby wyświetlić dane dla specjalnych własności Visio, należy:

1. Wybrać polecenie Narzędzia > Dane obiektu > Narzędzie Dane obiektu.
2. Dwukrotnie kliknąć na obiekcie i wyświetlić okno Dane obiektu
3. Aby zmienić kolor krawędzi zaznaczonego obiektu, należy zaznaczyć wybrany kolor
w menu Kolor podświetlenia.
4. (Nieobowiązkowe) Aby zmienić widok w oknie dokumentu, należy wybrać jedną z
następujących opcji menu Opcje:
● Powiększ do zaznaczenia powoduje wypełnienie obiektem okna dokumentu.

● Poprzedni widok przywraca widok ostatnio wyświetlanego dokumentu.

5. Aby zaznaczyć obiekty posiadające takie same dane obiektów, należy wybrać polecenie
Zaznacz takie same, z menu Opcje lub zaznaczyć opcję Zaznacz wszystko i zaznaczyć
wszystkie obiekty posiadające dane obiektów.
6. Aby wyświetlić liczbę obiektów posiadających takie same dane obiektów, należy wybrać
polecenie Policz, z menu Opcje.
7. Aby odnaleźć obiekty posiadające szczególne dane, należy wybrać polecenie Szukaj,
z menu Opcje i rozpocząć wyszukiwanie przy pomocy okna Wyszukiwanie w PDF.
(Zobacz Wyszukiwanie wyrazów w dokumentach Adobe PDF.)
8. Aby skopiować informacje Danych obiektu, należy wybrać polecenie Kopiuj dane do
Schowka, z menu Opcje.
Praca z JavaScript

Praca z JavaScript w programie Acrobat

Praca z JavaScript w programie Acrobat

Język JavaScript został opracowany przez Netscape Communications dla ułatwienia

tworzenia interaktywnych stron internetowych. Firma Adobe rozbudowała język
JavaScript, co umożliwiło włączanie bardziej rozbudowanych elementów
interaktywnych do plików PDF. JavaScript może wykonywać obliczenia, reagować na
zadania użytkownika, zatwierdzać dane, opracowywać pliki PDF w sekwencjach
wsadowych i kontrolować czynności wykonywane na dokumentach. Aby uruchomić
kod JavaScript, można zastosować:

● Zadanie Otwórz stronę i Zamknij stronę. Na przykład, aby uaktualnić datę na

dokumencie. (Zobacz Definiowanie efektów specjalnych przy użyciu zadań.)
● Zastosować opcję Zadania dokumentu do utworzenia zadań JavaScript na poziomie
dokumentu, które zostaną zastosowane do całego dokumentu. Na przykład,
zaznaczenie opcji Dokument został zapisany uruchamia JavaScript po zapisaniu
dokumentu.
● Użycie zakładek lub łączy. (Zobacz Dodawanie zadań do stron z miniaturkami oraz
Dodawanie zadań do łącza.)
● Używanie pól formularzy. Najbardziej typowe zastosowania skryptów JavaScript
w formularzach programu Acrobat to: formatowanie danych, wykonywanie działań na
danych, zatwierdzanie danych i przypisywanie zadań do pól. Skrypty stosowane na
poziomie pól są związane zwykle z określonym polem lub polami formularza takimi jak
np. przycisk. Skrypt tego rodzaju jest zwykle stosowany po wystąpieniu określonej
czynności (np. ruch kursorem). (Zobacz Tworzenie przycisków interaktywnych.)
● Otwieranie skryptów bezpośrednio z folderu JavaScripts, umieszczonego na dysku
twardym.

Aby zapoznać się z zasadami tworzenia skryptów Java, należy pobrać instrukcje
zamieszczone na witrynie firmy Adobe. Informator Acrobat JavaScript Scripting Guide
zawiera wstęp i samouczki, a dokument Acrobat JavaScript Scripting Reference zawiera
szczegółowe informacje. Te i inne informacje dotyczące JavaScript znajdują się na
stronie http: //partners.adobe.com/asn/acrobat/index.jsp (tylko w angielskiej wersji
językowej).
Kupowanie i wyświetlanie edycji elektronicznych

Edycje elektroniczne
Aktywacja programu Acrobat
Uaktualnianie Edycji elektronicznych
Pobieranie Edycji elektronicznych
Odczytywanie Edycji elektronicznych
Używanie Moich edycji elektronicznych
Edycje elektroniczne

Edycje elektroniczne Adobe (eBooks) są to specjalne pliki PDF, które przygotowano za

pomocą programu Adobe Content Server pod kątem ochrony praw autorskich. Edycje
elektroniczne są najczęściej sprzedawane i wypożyczane za pośrednictwem Internetu,
ale można też uzyskać je od innych użytkowników. Niektóre magazyny mogą być
subskrybowane w postaci edycji elektronicznych. Aby odczytać Edycję elektroniczną,
potrzebna jest licencja do otwierania i odczytywania tych plików (dostarczana zwykle
przez sprzedawcę lub osobę, która je wypożycza) i aplikacja Acrobat, która je uruchomi.
Aktywacja programu Acrobat

Aby zakupić lub korzystać z edycji elektronicznych, program Acrobat musi zostać
aktywowany. Acrobat automatycznie uruchamia Łatwą aktywację przy pierwszej próbie
otwarcia chronionej Edycji elektronicznej. Aby przenieść dokumenty na inne komputery,
należy zakończyć pełną aktywację korzystając z ID Adobe lub loginu NET Passport.

Aby odczytać Edycje elektroniczne Adobe na urządzeniu z Palm OS, należy wczytać i
zainstalować Adobe Reader dla Palm OS lub Pocket PC z witryny firmy Adobe (www.
adobe.com/products/acrobat/readermain. html).

Aby aktywować program Acrobat po raz pierwszy (Łatwa aktywacja), należy:

1. Połączyć się z Internetem.

2. W programie Acrobat, wybrać polecenie Zaawansowane > Edycje elektroniczne > Sklep
Adobe z nośnikami elektronicznymi.
3. Na powitalnej stronie Welcome To The Digital Media Store, kliknąć na łączu
umożliwiającym wczytanie bezpłatnej Edycji elektronicznej.
4. Wykonać kolejno wyświetlane polecenia dotyczące zaznaczania bezpłatnej Edycji
elektronicznej, dodania Edycji elektronicznej do zamówienia i wczytania jej. (Początek
procesu Łatwej aktywacji. )

Na ekranie pojawiają się gratulacje z propozycją zakończenia pełnej aktywacji przy

pomocy ID Adobe lub loginu NET Passport.

5. Na stronie zawierającej gratulacje, kliknąć na przycisku Podpisz i reaktywuj, i wykonać

polecenia zmierzające do zakończenia pełnej aktywacji.

Aby aktywować program Acrobat przy pomocy ID Acrobat lub ID NET Passport,
należy:

1. Podłączyć się do Internetu i wykonać jedną z następujących czynności:

● Po zakończeniu Łatwej aktywacji, kliknąć na przycisku Podpisz i reaktywuj,

umieszczonym na stronie z gratulacjami wyświetlanej po zakończeniu Łatwej instalacji

i wykonać polecenia dotyczące zakończenia pełnej aktywacji.
● W programie Acrobat, wybrać polecenie Zaawansowane > Edycje elektroniczne >

Autoryzacja urządzeń. Podpisać się na stronie Adobe DRM Activator, korzystając z ID

Adobe lub NET Passport i wykonać kolejno polecenia związane z aktywacją programu
Acrobt.
● Przejść na stronę http: //activate. adobe. com i wykonać kolejno wyświetlane polecenia.

Uwaga: Uaktywnienie oprogramowania Acrobat wymaga podania identyfikatora

Adobe i hasła albo identyfikatora usługi Microsoft. Net Passport i hasła. Użytkownicy
nowi powinni utworzyć identyfikator i hasło (na podstawie wyświetlanych instrukcji) .

Aby uruchomić urządzenie przenośne, należy:

1. Umieścić urządzenie w bazie.

2. W programie Acrobat, wybrać polecenie Zaawansowane > Edycje elektroniczne >
Autoryzacja urządzeń.
3. Kliknąć na przycisku Uaktywnij urządzenie Palm OS lub Pocket PC .
Uaktualnianie Edycji elektronicznych

Edycje elektroniczne odczytywane przy pomocy wcześniejszych wersji programu

Acrobat należy przenieść do wersji 7.0. Po pierwszym otwarciu Moich edycji
elektronicznych lub próbie odczytania Edycji elektronicznych przy pomocy programu
Acrobat 7.0, na ekranie pojawi się komunikat z prośbą o przeniesienie plików do
programu Acrobat 7.0. Wykonać polecenia wyświetlane na monitorze.
Pobieranie Edycji elektronicznych

Pliki Edycji elektronicznych Adobe mogą być kupowane, wypożyczane z bibliotek i

wymieniane z innymi użytkownikami. Użytkownik może także wczytać bezpłatne Edycje
elektroniczne ze sklepu Adobe z nośnikami elektronicznymi (http: //digitalmediastore.
adobe. com) lub subskrybować magazyny w formacie edycji elektronicznych.

Tematy powiązne:

Wczytywanie Edycji elektronicznych

Subskrypcja do usługi Edycje elektroniczne
Dzielenie się subskrypcjami Edycji elektronicznych
Wypożyczanie Edycji elektronicznych z bibliotek w sieci
Wysyłanie edycji elektronicznych do innych urządzeń przenośnych
Wspólne używanie Edycji elektronicznych
Wczytywanie Edycji elektronicznych

W czasie pierwszego wczytywania Edycji elektronicznej, program Acrobat jest

aktywowany automatycznie. Aby umożliwić odczytywanie Edycji elektronicznych na
urządzeniach podręcznych, należy aktywować program Adobe przy pomocy
identyfikatora Adobe lub NET Passport. (Zobacz Aktywacja programu Acrobat.)

Aby wczytać Edycje elektroniczne, należy:

1. Połączyć się z Internetem.

2. W programie Acrobat, wybrać polecenie Zaawansowane > Edycje elektroniczne > Sklep
Adobe z nośnikami elektronicznymi.
3. W witrynie sklepu Adobe z nośnikami elektronicznymi, wykonać kolejno polecenia
dotyczące kupowania lub pożyczania Edycji elektronicznych.

Jeśli próba pobrania nie powiedzie się, okno dialogowe zniknie. Próbę można będzie
ponowić później. Jeśli Edycja elektroniczna jest pobierana częściowo, to na ekranie
pojawi się komunikat z prośbą o zakończenie pobierania, umieszczony w miniaturce
widoku Edycji elektronicznej, w Moich edycjach elektronicznych. Domyślnie, Edycje
elektroniczne są pobierane do folderu Moje dokumenty\Moje edycje elektroniczne
(Windows) lub do folderu Dokumenty\Edycje elektroniczne (Mac OS) .
Subskrypcja do usługi Edycje elektroniczne

Na witrynie mogą być dostępne subskrypcje Edycji elektronicznych, które umożliwiają

systematyczne pobieranie edycji, tzn. zestawów dokumentów lub wydań z określonymi
datami wydania. Subskrypcja Edycji elektronicznych posiada datę rozpoczęcia i
zakończenia i użytkownik może pobierać wydania, które ukazują się pomiędzy tymi
datami.

Po zarejestrowaniu się w systemie subskrypcji, użytkownik otrzymuje pierwsze wydanie,

które może być pobrane, jak każda inna Edycja elektroniczna. Wymagana jest aktywacja
programu Acrobat. (Zobacz Aktywacja programu Acrobat.) Pobrane wydanie pojawia
się w części Moje edycje elektroniczne i posiada ikonę Subskrypcji na ikonie Wydania.
Każdy komputer uruchamiany z tym samym identyfikatorem umożliwia odczytywanie i
przechowywanie wydań oraz korzystanie z innych funkcji subskrypcji.

Aby określić zasady sprawdzania nowych wydań, należy:

1. Kliknąć na ikonie Subskrypcja, na miniaturce wydania Edycji elektronicznej w części Moje

edycje elektroniczne.
2. Wykonać jedną z następujących czynności:
● Zaznaczyć opcję Sprawdzaj w internecie co, i wpisać liczbę w polu Dni dla określenia

częstotliwości sprawdzania pojawiania się nowych wydań. Sprawdzanie i pobieranie

nowych wydań jest wykonywane w tle programu Acrobat.
● Zaznaczyć opcję Wyświetl komunikat i otworzyć okno dialogowe, z którego można

natychmiast pobrać dostępne wydania.

● Zaznaczyć opcję Oznacz tylko miniaturkę elektronicznej edycji, aby uruchomić

podświetlanie ikony Subskrypcja w momencie udostępnienia nowego wydania.

Aby własnoręcznie sprawdzić czy nie pojawiło się nowe wydanie, należy:

1. Kliknąć na ikonie Subskrypcja, na miniaturce wydania Edycji elektronicznej w części Moje

edycje elektroniczne.
2. Kliknąć na przycisku sprawdź nowe wydanie, w oknie Preferencje subskrypcji.
3. W oknie Dostępne nowe wydania, kliknąć na Tak, aby pobrać nowe wydania. Wydanie
jest otwierane automatycznie. Po kliknięciu na Nie, na ekranie pojawi się pytanie, czy
wydania będą pobierane później. Ponowne kliknięcie na Nie oznacza, że wydanie
zostanie oznaczone jako Odrzucone i nie będzie już dostępne.

Aby odnowić lub anulować subskrypcję, należy:

● Kliknąć na ikonie subskrypcji, na miniaturce wydania Edycji elektronicznej w Moich

edycjach elektronicznych, a następnie kliknąć na przycisku Odwiedź stronę www
subskrypcji, w oknie dialogowym Preferencje subskrypcji.
Dzielenie się subskrypcjami Edycji elektronicznych

Edycje elektroniczne są wyświetlane w części Moje edycje elektroniczne razem z innymi

edycjami. Użytkownik może przekazać kopię pliku PDF do innego użytkownika lub
wysłać ją pocztą elektroniczną bezpośrednio z Moich edycji elektronicznych. Kiedy
odbiorca będzie otwierał wydanie, zostanie skierowany na witrynę wydawcy po
uprawnienia do korzystania z dokumentu lub rejestrację subskrypcji.
Wypożyczanie Edycji elektronicznych z bibliotek w sieci

Wypożyczanie edycji elektronicznych przypomina wypożyczanie książek tradycyjnych.

Wypożyczone książki wygasają dokładnie z końcem opłaconego okresu wypożyczenia,
a zwracanie odbywa się automatycznie. Nie trzeba się zatem martwić ani o zwrot książki,
ani o ewentualną karę za jej przetrzymanie. Ponieważ niektóre biblioteki narzucają
ograniczenia na liczbę książek wypożyczonych jednocześnie, może się zdarzyć, że
pewne książki trzeba będzie zwrócić przed czasem.

Witryna każdej biblioteki w sieci posiada własne instrukcje dotyczące wybierania,

pożyczania i pobierania edycji elektronicznych. Funkcja Moje edycje elektroniczne, w
programie Reader nie automatyzuje tego procesu, ale umożliwia wykonanie polecenia
zwrotu edycji do biblioteki.

Pozycja Pożyczone edycje elektroniczne pojawia się w części Moje edycje

elektroniczne, wraz z ikoną Termin wygaśnięcia obok miniaturki edycji. Kliknięcie na
ikonie Termin wygaśnięcia wyświetla informacje dla danej edycji.

Uwaga: Ikona Termin wygaśnięcia pojawia się także w Edycjach elektronicznych po

zakupieniu edycji z określonym terminem ważności.

Aby zwrócić Edycję elektroniczną do biblioteki, należy:

1. Połączyć się z Internetem.

2. Kliknąć na ikonie Termin wygaśnięcia , obok miniaturki Edycje elektroniczne w oknie
Wygaśnięcie dokumentu i kliknąć na opcji Zwróć do pożyczkodawcy.

Uwaga: Edycje elektroniczne wypożyczone z biblioteki zwykle nie mogą być ani
przesyłane pocztą e-mail, ani udostępniane innym użytkownikom. Książki takie można
wysyłać na urządzenia przenośne, ale za pomocą takich urządzeń nie można ich
zwracać. Edycja używana na takim urządzeniu po prostu w odpowiednim momencie
wygasa.
Wysyłanie edycji elektronicznych do innych urządzeń
przenośnych

Edycje elektroniczne mogą być wysyłane do innych komputerów lub urządzeń

przenośnych posiadających zainstalowany i włączony program Acrobat lub Adobe
Reader. Jeśli urządzenia są włączone pod tym samym loginem, to nie są wymagane
żadne inne czynności. Jeśli urządzenia nie są włączone pod tym samym loginem lub
działają pod Łatwą aktywacją, należy wykonać polecenia związane z określeniem
własności przekazywanych Edycji elektronicznych.

Aby wysłać Edycję elektroniczną do urządzenia przenośnego, należy:

1. Wybrać polecenie Zaawansowane > Edycje elektroniczne

2. Wykonać jedną z następujących czynności:
● W części Moje edycje elektroniczne, kliknąć na przycisku Wyślij do urządzenia

przenośnego . Przycisk jest aktywny tylko po włączeniu urządzenia przenośnego.

● Kliknąć z wciśniętym prawym przyciskiem myszy (Windows) lub klawiszem Control (Mac
OS) i wybrać polecenie Wyślij do urządzenia przenośnego.

Operacje zalecane po etapie 2 są uzależnione od rodzaju zainstalowanego urządzenia

przenośnego. Wykonać polecenia wyświetlane na monitorze.

Uwaga: Dokumenty innego rodzaju niż DRM PDF nie mogą być wysyłane na
urządzenia przenośne z okna Moje edycje elektroniczne.
Wspólne używanie Edycji elektronicznych

Edycja elektroniczna może być wysłana e-mailem do innego użytkownika, jeśli zawiera
URL sprzedawcy tej edycji. Jeśli odbiorca edycji podejmie próbę jej otwarcia, ale nie
posiada wymaganej licencji lub wymaganego uprawnienia, ukaże się okno dialogowe z
informacją o tym, że niezbędne jest uzyskanie odpowiedniej licencji.

Aby przesłać e-mailem Edycję elektroniczną, należy:

1. Zaznaczyć miniaturkę lub tytuł edycji w części Moje edycje elektroniczne.

2. Wykonać jedną z następujących czynności:
● Kliknąć na przycisku E-mail.

● Kliknąć z wciśniętym prawym przyciskiem myszy (Windows) lub klawiszem Control (Mac

OS) i wybrać polecenie E-mail.

3. Zaznaczyć wybraną opcję poczty e-mail, a następnie kliknąć na przycisku OK.
Odczytywanie Edycji elektronicznych

Czytanie Edycji elektronicznych odbywa się w przybliżeniu tak samo, jak odczytywanie
dokumentu PDF. W trakcie czytania użyteczne mogą okazać się następujące czynności:

● Funkcja Odczytaj na głos, jeśli jest dopuszczalna przez wydawcę Edycji elektronicznej
(Zobacz Korzystanie z funkcji Odczytywanie na głos.)
● Wygładzenie tekstu w celu zwiększenia jego czytelności. (Zobacz Wygładzanie tekstu w
celu poprawienia czytelności.)
● Umieszczanie adnotacji w Edycjach elektronicznych poprzez podświetlanie tekstu,
dodawanie uwag oraz kopiowanie tekstu i obiektów. (Zobacz Dodawanie notatek.)
● Przeszukiwanie Edycji elektronicznych dla odnalezienia wyrazu lub wyrażenia.
(Zobacz Wyszukiwanie wyrazów w dokumentach Adobe PDF.)

Tematy powiązne:

Otwieranie Edycji elektronicznych

Otwieranie Edycji elektronicznych których się nie posiada.
Wygładzanie tekstu w celu poprawienia czytelności
Sprawdzanie znaczeń wyrazów w Edycjach elektronicznych
Otwieranie Edycji elektronicznych

Edycje elektroniczne mogą być otwierane bezpośrednio z folderu edycji lub części Moje
edycje elektroniczne. Ponownie otwierana Edycja elektroniczna wyświetla ostatnio
przeglądaną stronę.

Aby otworzyć Edycję elektroniczną, należy:

Wykonać jedną z następujących czynności:

● Wybrać polecenie Plik > Otwórz, zaznaczyć Edycję elektroniczną i kliknąć na Otwórz.
● Wybrać polecenie Zaawansowane > Moje edycje elektroniczne i dwukrotnie kliknąć na
opcji Edycja elektroniczna lub zaznaczyć Edycję elektroniczną i kliknąć na przycisku
Czytaj .
● W widoku Miniaturka kliknąć z wciśniętym prawym przyciskiem myszy (Windows) lub
klawiszem Control (Mac OS) i wybrać polecenie E-mail.
Otwieranie Edycji elektronicznych których się nie posiada.

Jeśli użytkownik próbuje otworzyć Edycję elektroniczną, której nie jest właścicielem, na
ekranie pojawia się okno Nie można otworzyć tego dokumentu.

Aby otworzyć wydane Edycji elektronicznej, której się nie posiada, należy:

Wykonać jedną z następujących czynności:

● Kliknąć na opcji Dał mi go ktoś inny i chcę być w jego posiadaniu, a potem na przycisku
Uzyskaj prawo własności. Acrobat otworzy okno dialogowe umożliwiające wejście na
witrynę właściciela lub wydawcy edycji. Kliknąć na OK i wykonać polecenia wyświetlane
na monitorze.
● Kliknąć na opcji Ja jestem jego posiadaczem, skopiowałem go na ten komputer lub
odtworzyłem z kopii zapasowej, i kliknąć na przycisku Uzyskaj prawo własności. Na
monitorze zostanie wyświetlona witryna Adobe DRM Activator z instrukcjami
dotyczącymi ponownego włączenia programu Acrobat, umożliwiającego dzielenie lub
przywrócenie dokumentów.
Wygładzanie tekstu w celu poprawienia czytelności

W celu poprawienia czytelności edycji elektronicznej można określić wcześniej

preferencje wygładzania tekstu, kompozycji liniowych i obrazków, a także uaktywnić
narzędzie CoolType. Wygładzanie pozwala zminimalizować kontrast między tłem i
tekstem (lub obrazkami), co z kolei pozwala poprawić jakość wyświetlania tekstu na
ekranie (zwłaszcza w przypadku dużych czcionek).

Aby określić preferencje Wyświetlania strony, należy:

1. W programie Acrobat wybrać polecenie Edycja > Preferencje (Windows) lub Acrobat >
Preferencje (Mac OS), a następnie w oknie dialogowym Preferencje zaznaczyć kategorię
Wyświetlanie strony.
2. Określić, czy wygładzanie ma obejmować tekst, linii, obrazki, czy jakąś kombinację tych
elementów. Ustawienie domyślne to tekst i obrazki.
3. Zaznaczyć opcję Użyj CoolType, aby dostosować sposób wyświetlania tekstu do
możliwości monitora. Jest to opcja zalecana w przypadku laptopów i urządzeń
przenośnych.
4. Kliknąć na przycisku OK, aby zastosować ustawienia i zamknąć okno dialogowe
Preferencje.
Sprawdzanie znaczeń wyrazów w Edycjach elektronicznych

Znaczenie wyrazów może być sprawdzane w Internecie.

Aby sprawdzać znaczenia słów, należy:

1. Za pomocą narzędzia Zaznaczanie tekstu zaznaczyć słowo lub frazę do sprawdzenia.

2. Kliknąć z wciśniętym prawym przyciskiem myszy (Windows) lub klawiszem Control (Mac
OS) i wybrać polecenie sprawdź. [zaznaczone słowo].

Przeglądarka internetowa automatycznie przejdzie do witryny Dictionary. com (tylko w

języku angielskim), gdzie zaznaczone słowo zostanie sprawdzone.
Używanie Moich edycji elektronicznych

Funkcja Moje edycje elektroniczne służy do zarządzania edycjami na zasadach zbliżonych do zarządzania innymi
plikami Adobe PDF.

Moje edycje elektroniczne

Aby otworzyć Moje edycje elektroniczne, należy:

Wybrać polecenie Zaawansowane > Edycje elektroniczne > Moje edycje elektroniczne.

Aby zamknąć Moje edycje elektroniczne, należy:

Kliknąć na przycisku Zamknij.

Tematy powiązne:

Wyświetlanie zawartości Moich edycji elektronicznych

Wyświetlanie pozwolenia dla Edycji elektronicznej
Dodawanie dokumentów Adobe PDF do Moich edycji elektronicznych
Organizacja edycji elektronicznych
Tworzenie kopii zapasowych edycji elektronicznych na komputerze
Wyświetlanie zawartości Moich edycji elektronicznych

Zawartość biblioteki użytkownika jest wyświetlana w oknie Moje edycje elektroniczne

- poszczególne książki są reprezentowane przez miniaturki lub tytuły z dołączonymi
informacjami o autorze, dostępności i kategorii. Po zaznaczeniu wybranej edycji, na ekranie
pojawiają się takie informacje jak autor, tytuł, wydawca i liczba stron, umieszczone w dolnej
części Moich edycji elektronicznych.

Aby zmienić sposób wyświetlania zawartości biblioteki, należy:

Wykonać jedną z następujących czynności:

● Kliknąć na przycisku Widok miniaturek , aby były wyświetlić miniaturki książek w bibliotece.
● Kliknąć na przycisku Widok szczegółów , aby była wyświetlić listę tytułów książek oraz takie
informacje jak autor, dostępność i kategoria.

Zawartość biblioteki A. Widok szczegóły B. Widok Miniaturki

Aby posortować książki w widoku szczegółów, należy:

Zaznaczyć nagłówek kolumny, która ma stanowić podstawę sortowania (może to być kolumna
tytułów, autorów, data ostatniego dostępu lub kategorii), po czym określić przyszłą kolejność
edycji (malejącą lub rosnącą) .
Wyświetlanie pozwolenia dla Edycji elektronicznej

Wszystkie Edycje elektroniczne zawierają zestaw pozwoleń określonych przez wydawcę

i podający liczbę dostępnych wydruków i kopii edycji, pozwolenie na odczytywanie
edycji na głos przez program Acrobat i datę wygaśnięcia dokumentu. Uprawnienia są
zapisywane i przechowywane razem z edycją, a zatem i pobierane razem z nią
w momencie jej nabycia lub wypożyczenia.

Aby wyświetlić ustawienia uprawnień, należy:

1. Otworzyć Edycję elektroniczną.

2. Wybrać polecenie Plik > Własności dokumentu i kliknąć na zakładce Zabezpieczenia.
3. W sekcji Zabezpieczenia dokumentu okna dialogowego Własności dokumentu kliknąć
na przycisku Pokaż szczegóły.

Uwaga: W przypadku dokumentów Adobe DRM nie można zmieniać ani metody
zabezpieczeń, ani ustawień zabezpieczeń.
Dodawanie dokumentów Adobe PDF do Moich edycji
elektronicznych

Użytkownik może dodać dokumenty PDF do części Moje edycje elektroniczne. Na

przykład, ktoś mógłby gromadzić w tym miejscu dokumenty PDF o charakterze
technicznym. Dokumenty te mogą być później otwierane i zarządzane tak samo, jak
Edycje elektroniczne.

Aby dodać dokument PDF do Moich edycji elektronicznych, należy:

1. Kliknąć na opcji Dodaj plik, w Moich edycjach elektronicznych.

2. W oknie dialogowym Dodaj plik odszukać i zaznaczyć odpowiedni dokument PDF, a
następnie kliknąć na przycisku Dodaj.
Organizacja edycji elektronicznych

Aby ułatwić sobie zarządzanie edycjami elektronicznymi, warto podzielić je na pewne

kategorie. Użytkownik może użyć gotowe kategorie lub tworzyć własne. Edycje
elektroniczne mogą być przypisywane do jednej lub dwóch kategorii. Na przykład,
książka dotycząca metod rozwiązywania konfliktów mogłaby zostać zaliczona i do
kategorii "Biznes", i do kategorii "Samokontrola".

Menu Kategoria w Moich edycjach elektronicznych

Aby dodać kategorie lub poddać je edycji, należy:

1. Wybrać polecenie Zaawansowane > Edycje elektroniczne > Moje edycje elektroniczne,
a następnie wybrać opcję Edytuj kategorie, z menu kategorii w górnej części Moich
edycji elektronicznych. Menu może być przewijane.
2. W oknie dialogowym Kategorie edycji elektronicznych wykonać jedną z następujących
czynności, a następnie kliknąć na przycisku OK:
● Aby dodać nową kategorię, należy wpisać jej nazwę w polu tekstowym i kliknąć na

Dodaj.
● Aby usunąć kategorię, należy ją zaznaczyć i kliknąć na przycisku Usuń.

Aby przypisać kategorie do Edycji elektronicznej, należy:

1. Wybrać polecenie Zaawansowane > Edycje elektroniczne > Moje edycje elektroniczne.
2. Zaznaczyć Edycję elektroniczną.
3. Wykonać jedną z następujących czynności:
● Aby przypisać Edycję elektroniczną do jednej kategorii, należy zaznaczyć tę kategorię

w menu Kategoria 1.
● Aby przypisać Edycję elektroniczną do drugiej kategorii, należy zaznaczyć tę kategorię w

menu Kategoria 2.
Tworzenie kopii zapasowych edycji elektronicznych na
komputerze

Chcąc uchronić edycje elektroniczne (ale również inne pliki Adobe PDF) przed
niebezpieczeństwem przypadkowego usunięcia, na przykład w wyniku pomyłki
użytkownika lub awarii systemu, warto utworzyć ich kopie zapasowe. Użytkownik może
tworzyć kopie zapasowe wszystkich Edycji elektronicznych przechowywanych w Moich
Edycjach elektronicznych.

Aby utworzyć kopie zapasowe edycji elektronicznych, należy:

1. Wybrać polecenie Zaawansowane > Edycje elektroniczne > Moje edycje elektroniczne.
2. Kliknąć na przycisku Utwórz kopię zapasową, przejść do menu Kopia zapasowa i
zdecydować, czy operacja ma objąć wszystkie edycje elektroniczne, wszystkie
dokumenty, czy może tylko pliki z pewnych kategorii.
3. Zaznaczyć opcję Dołącz komentarze użytkownika i oznakuj, jeśli mają być zapisane
również komentarze i oznaczenia edycji elektronicznych.
4. Kliknąć na przycisku OK i wybrać miejsce zapisania kopii zapasowej.

Aby przywrócić Edycję elektroniczną, należy:

1. Wybrać polecenie Zaawansowane > Edycje elektroniczne > Moje edycje elektroniczne.
2. Kliknąć na przycisku Kopia zapasowa, a następnie Przywróć.
3. Zaznaczyć opcję Dołącz komentarze użytkownika i oznakuj, jeśli mają być zapisane
również komentarze i oznaczenia edycji elektronicznych.
4. Odnaleźć folder z zawartością, która ma być przywrócona i kliknąć na OK.

Uwaga: Program Acrobat musi być uruchomiony przed przywracaniem biblioteki.

Aby zapisać kopię pojedynczej edycji elektronicznej, należy:

1. W Moich Edycjach elektronicznych zaznaczyć ikonę lub tytuł wybranej Edycji

elektronicznej.
2. Kliknąć na przycisku Zapisz kopię .
3. W oknie dialogowym Zapisz kopię zaznaczyć katalog, w którym będzie zapisana edycja
elektroniczna, a następnie kliknąć na przycisku Zapisz.

Aby usunąć edycję elektroniczną, należy:

1. W Moich edycjach elektronicznych kliknąć na Edycji elektronicznej z wciśniętym

prawym przyciskiem myszy (Windows) lub klawiszem Control (Mac OS) i zaznaczyć
opcję Usuń.
2. W polu potwierdzenia, potwierdzić, że dane Edycja elektroniczna ma być usunięta z
biblioteczki. Należy zwrócić uwagę, że Edycja elektroniczna nie jest usuwana z folderu
Moje edycje elektroniczne, umieszczonego na dysku.
ADOBE VERSION CUE

Adobe Version Cue - informacje podstawowe

Uzyskiwanie Pomocy
Najważniejsze funkcje programu Adobe Version Cue
Adobe Version Cue - informacje podstawowe

Program Adobe Version

to nowaCuepropozycja firmy Adobe, mająca na celu kompleksową
obsługę plików przetwarzanych w ramach projektów indywidualnych i grupowych.
Program Acrobatjest ściśle zintegrowany z aplikacjami z pakietu Adobe®Creative Suite,
co należy rozumieć tak, że "działając w tle", usprawnia ich działanie; w szczególności zaś
pozwala tworzyć kolejne wersje plików, zabezpieczać je i zarządzać nimi.

W przypadku projektów indywidualnych program Acrobatpozwala tworzyć kolejne

wersje tych samych plików, uaktualniać historię plików, przeszukiwać i porządkować
wersje plików, a także tworzyć kopie zapasowe całych projektów i przywracać projekty
na podstawie kopii zapasowych. W przypadku projektów grupowych program
Acrobatzapewnia dodatkowo udostępnianie plików i bezpieczną pracę nad nimi w
środowisku wielodostępowym.

Przestrzeń robocza Version Cue jest funkcją programu Adobe Creative Suite. Jeśli
użytkownik zakupił program Adobe Acrobat Professional 7.0, Adobe GoLive CS, Adobe
Illustrator CS, Adobe InCopy CS, Adobe InDesign CS lub Adobe Photoshop CS, nie
zakupił natomiast programu Adobe Creative Suite, z funkcji Version Cue może korzystać
tylko pod warunkiem, że osoba będąca właścicielem pewnej kopii pakietu Adobe
Creative Suite zapewniła mu dostęp sieciowy do przestrzeni roboczej Version Cue.
Uzyskiwanie Pomocy

Pomoc dotycząca programu Adobe Version Cue obejmuje wiele zasobów. Poniższa
tabela ułatwi zlokalizowanie odpowiednich zasobów w zależności od tego, jakie
informacje są potrzebne.

Uwaga: Aby móc przeglądać tematy Pomocy programu Adobe Version Cue, należy
zainstalować na komputerze przeglądarkę internetową. Należy też uaktywnić język
JavaScript.

Uzyskiwanie Pomocy dotyczącej programu Version Cue

Aby. . . Należy. . .

Uzyskać informacje o instalowaniu programu Zapoznać się z treścią pliku "How To Install"
Version Cue zapisanego na dysku CD pakietu Adobe
Creative Suite. Rozpocząć instalację
programu Adobe Version Cue z dysku CD
pakietu Creative Suite CD i wykonywać
instrukcje wyświetlane na ekranie.
Zapoznać się z funkcjami programu Version Cue · Przejrzeć informacje na temat określonych
zadań w części Najważniejsze funkcje
programu Adobe Version Cue.

· Zapoznać się z rozdziałem "File versioning

Uzyskać instrukcje krok-po-kroku
and collaboration" drukowanego
podręcznika Adobe Design Guide, który
stanowi część pakietu Adobe Creative Suite
(wersja ang.)
· Zapoznać się z częścią Samouczek: Version
Cue.

· Skorzystać z jednego z samouczków

Uzyskać szczegółowe informacje o funkcjach
programu
Uzyskać dostęp do zasobów związanych z
użytkowaniem pakietu Creative Suite,
obejmujących dodatkowe pliki, uaktualnienia,
łatki, plug-iny i łącza do forum użytkowników
Uzyskiwanie materiałów szkoleniowych dotyczących programu Version Cue
dostępnych w witrynie internetowej firmy
Adobe.
Odszukać opis funkcji w Pomocy programu
za pomocą skorowidza lub okienka
wyszukiwania.
Odwiedzić strony internetowe pakietu
Creative Suite w witrynie Adobe Studio, pod
adresem www.studio.adobe.com.

Aby. . . Należy. . .

Uzyskać szczegółowe instrukcje o różnych · Zapoznać się z samouczkami dostępnymi w

produktach firmy Adobe witrynie internetowej Adobe Studio, pod
adresem www.studio.adobe.com.

· Zapoznać się z materiałami w serwisie Adobe

Press pod adresem www.adobepress.com (tylko
w języku angielskim). Listę dostępnych zasobów
szkoleniowych można znaleźć w serwisie www.
adobe.com/support/training.

· Zapoznać się z lekcjami "krok po kroku"

zawartymi w podręcznikach z serii Adobe
Classroom in a Book®.
Uzyskiwanie pomocy technicznej dotyczącej programu Version Cue

Aby. . . Należy. . .

Uzyskać odpowiedzi na pytania Przeszukać bazę Adobe Support Knowledgebase i dział

dotyczące typowych problemów
Uzyskać pomoc techniczną
Top Issues, które są dostępne na stronie obsługi
technicznej firmy Adobe, pod adresem www.adobe.com/
support/.
· Skorzystać z karty pomocy technicznej dołączonej do
oprogramowania.

· Zarejestrować oprogramowanie Creative Suite. Po jego

zarejestrowaniu można korzystać z pomocy technicznej
przez 90 dni, licząc od daty pierwszego telefonu (w
poszczególnych krajach mogą obowiązywać inne
warunki).

· Odwiedzić stronę obsługi technicznej pakietu Adobe

Creative Suite, pod adresem www.adobe.com/support/
products/creativesuite.

· Przeczytać plik "ReadMe" (zainstalowany razem z

programem Version Cue), który zawiera informacje
udostępnione już po opracowaniu niniejszej
dokumentacji.
Uzyskać dostęp do zasobów Odwiedzić strony internetowe pakietu Creative Suite w
związanych z użytkowaniem witrynie Adobe Studio, pod adresem www.studio.adobe.
pakietu Creative Suite, obejmu- com.
jących dodatkowe pliki,
uaktualnienia, łatki, plug-iny i łącza
do forum użytkowników.
Najważniejsze funkcje programu Adobe Version Cue

Zarządzanie systemem wersji plików

Program Version Cue pozwala tworzyć, porządkować i wyszukiwać wersje plików, przy
czym czynności te wykonuje się bezpośrednio w programach Adobe Creative Suite,
Adobe Acrobat Professional 7.0, Adobe Photoshop CS, Adobe Illustrator CS, Adobe
InDesign CS, Adobe InCopy CS i Adobe GoLive CS. Mechanizm zapisywania i
przechowywania wersji plików pozwala zwiększyć efektywność pracy, ponieważ
zapewnia nieustanny dostęp wszystkich uczestników projektu do każdego z plików
projektu. (Zobacz Zarządzanie wersjami plików za pomocą programu Version Cue. )

Konfigurowanie przestrzeni roboczej projektu

Program Version Cue zapewnia specjalną przestrzeń roboczą, w której można umieścić
wyróżnione i powiązane ze sobą pliki, i dzięki której można oddzielić projekty prywatne
od grupowych. Przestrzeń roboczą można skonfigurować na swoim komputerze, a
następnie udostępnić ją innym członkom zespołu projektowego. Co ważne, inni
uczestnicy projektu mogą korzystać z przestrzeni roboczej i umieszczonych w niej
plików bez konieczności kupowania, instalowania i konfigurowania dodatkowego
oprogramowania i sprzętu. (Zobacz Tworzenie i udostępnianie projektów Version Cue.)

Współpraca w środowisku wielodostępowym

Program Version Cue zapewnia bezpieczną współpracę w ramach projektów

grupowych. Poszczególni uczestnicy projektu pracują nad swoimi wersjami plików, nie
przeszkadzając sobie nawzajem i nie opóźniając pracy innych. Środowisko
wielodostępowe jest otwarte dla wszystkich (projektantów, kompozytorów i innych), a
obowiązujące w nim zasady uniemożliwiają jakiekolwiek konflikty dostępu do plików.
(Zobacz Tworzenie i udostępnianie projektów Version Cue.)

Szybkie wyszukiwanie plików na podstawie informacji o nich

Korzystając z programu Version Cue, a więc pracując nad kolejnymi wersjami danego
pliku, nie trzeba opuszczać dobrze znanego środowiska tradycyjnych programów
Adobe. Wyszukiwanie odpowiednich wersji pliku jest maksymalnie ułatwione.
Niezależnie od tego, czy użytkownik poszukuje najnowszego projektu logo czy
przeszukuje archiwum elektronicznych prezentacji, program Version Cue pozwala
zaoszczędzić mu sporo czasu i energii. Na przykład, w każdym z programów
współpracujących z Version Cue, tj. Acrobat Professional 7.0, Photoshop, Illustrator,
InDesign i GoLive, można wyszukiwać pliki czysto wizualnie, przeglądając ich miniaturki.
Co ważniejsze jednak, program Version Cue obsługuje standardowe metadane XMP,
dzięki czemu pliki mogą być wyszukiwane na podstawie słów kluczowych, komentarzy,
nazw, autorów, dat itp. Szybkie i łatwe wyszukiwanie właściwych wersji plików pozwala
sprostać rosnącym wymaganiom rynku, co do szybkości realizacji projektów.
(Zobacz Wyszukiwanie plików w projektach Version Cue.)

Sprawdzanie stanu plików

Program Version Cue pozwala w łatwy sposób sprawdzać stan plików, w tym numer
wersji pliku, dołączone do niego komentarze i nazwisko osoby edytującej plik.
(Zobacz Przeglądanie wersji pliku i zarządzanie nimi.)
Korzystanie z programu Version Cue

Zarządzanie projektami Acrobat

Uruchamianie lub wznawianie programu Acrobat
Określanie preferencji przestrzeni roboczej Acrobat
Przeglądanie przestrzeni roboczych Acrobati projektów
Tworzenie i udostępnianie projektów Version Cue
Praca z plikami i zasobami projektu Version Cue
Praca w ramach projektu Version Cue w trybie offline
Zarządzanie projektami Acrobat

Większość osób zaangażowanych w projekty wspomagane komputerowo - tak

indywidualne, jak grupowe - marzy o tym, aby móc przeznaczyć więcej czasu na
twórcze myślenie, a mniej - na techniczną obsługę projektu. Mówią konkretniej: wszelkie
czynności typu wyszukiwanie plików, sprawdzanie stanu plików, zapisywanie plików we
właściwych miejscach, tworzenie i sortowanie poszczególnych wersji danego pliku czy
wreszcie komunikowanie się z innymi członkami zespołu oraz klientami, nie sprzyjają ani
efektywności, ani kreatywności działań. Jak wiadomo zaś, to te właśnie cechy
przesądzają o sukcesie całego przedsięwzięcia. I w tym właśnie miejscu "wkracza na
.
scenę" program Adobe Version Cue

Program Adobe Version Cue jest ściśle zintegrowany z aplikacjami z pakietu Adobe®
Creative Suite, a pozwala zautomatyzować takie czynności, jak tworzenie i obsługa
różnych wersji plików, zapisywanie komentarzy do poszczególnych wersji, wspólne
opracowywanie plików projektu grupowego, udostępnianie innych członkom zespołu
komentarzy do plików i informacji o plikach; co najważniejsze jednak wszystkie te
funkcje są realizowane bezpośrednio w programach współpracujących z Version Cue,
czyli Adobe® Creative Suite, Adobe Acrobat Professional 7.0, Adobe GoLive® CS, Adobe
Illustrator® CS, Adobe InCopy® CS, Adobe InDesign® CS i Adobe Photoshop® CS.
Ponieważ interfejs programu Version Cue nie został jeszcze przetłumaczony na język
polski, w poniższych opisach pozostawiono oryginalne (czyli angielskie) nazwy menu,
poleceń i opcji (wchodzących w skład tego interfejsu) .

Dzięki stałej kontroli nad procesami tworzenia i zapisywania kolejnych wersji plików
różni użytkownicy mogą pracować nad tym samym plikiem, nie przeszkadzając sobie
nawzajem, to znaczy nie ingerując w zawartość innych wersji lub innych kopii
roboczych tego samego pliku. Mechanizm zapisywania i przechowywania różnych
wersji plików można traktować jako wygodne narzędzie do przywracania
wcześniejszych wersji lub jako narzędzie do porównywania różnych wersji (w ramach
zespołu projektowego lub w rozmowach z klientem) przed wyborem wersji ostatecznej.

Pliki projektów Version Cue - tak naprawdę, opracowywane w dobrze znanych

aplikacjach z pakietu Creative Suite - mogą być w łatwy sposób udostępniane innym
osobom, które używają bądź aplikacji z pakietu Creative Suite, bądź aplikacji
obsługującej protokół WebDAV. Dany projekt Version Cue można udostępnić wszystkim
zainteresowanym, albo skonfigurować go tak, by praca w nim wymagała uprzedniego
zalogowania się.

Niezależnie od tego, czy użytkownik uczestniczy w projekcie grupowym, czy pracuje

nad projektem indywidualnym, może dodawać do kolejnych wersji plików własne
komentarze. Zarówno wersje te, jak i dołączone do nich komentarze (a także inne dane,
takie jak daty utworzenia wersji), można obejrzeć w oknie dialogowym Versions, które
jest dostępne w większości aplikacji z pakietu Creative Suite.

Wszelkie komentarze, daty i dane o autorach program Version Cue osadza w pliku pod
postacią metadanych XMP lub informacji o pliku. Na podstawie metadanych lub
informacji o pliku użytkownicy aplikacji z pakietu Adobe Creative Suite
(współpracujących z programem Version Cue) mogą szybko wyszukiwać potrzebne
pliki; kryteria wyszukiwania mogą dotyczyć słów kluczowych, informacji o prawach
autorskich, autorów i tytułów. W wielu sytuacjach wyszukanie odpowiedniego pliku
sprowadza się do obejrzenia miniaturek poszczególnych wersji.

Tematy powiązne:

Wybór środowiska pracy

Omówienie folderów i projektów Acrobat
Wybór środowiska pracy

Korzystanie z funkcji programu Version Cue wymaga uzyskania dostępu do przestrzeni

roboczej Version Cue. Przestrzeń taka jest instalowana na komputerze w toku pełnej
instalacji pakietu Adobe Creative Suite. W zależności od potrzeb każdy z użytkowników
może zdecydować się na pracę w przestrzeni roboczej zlokalizowanej na innym
komputerze, na przykład na komputerze kolegi z zespołu lub na wyspecjalizowanym
serwerze.

W przypadku projektów, które nie wymagają udostępniania innym, a także w przypadku

używania komputera przenośnego (laptop), który najczęściej działa poza siecią,
najwygodniej jest korzystać z przestrzeni roboczej zlokalizowane na własnym
komputerze. W razie konieczności można, rzecz jasna, udostępnić pliki innym. Jeśli dany
projekt wymaga intensywnej współpracy z innymi, należy upewnić się, że przestrzeń
robocza projektu działa na komputerze, do którego mają dostęp wszyscy potencjalni
uczestnicy projektu, a ponadto, że projekty z nim powiązane są opracowywane w tej
samej przestrzeni roboczej.

Uwaga: Przestrzeń robocza Version Cue jest funkcją programu Adobe Creative Suite.
Jeśli użytkownik zakupił program Adobe Acrobat Professional 7.0, Adobe GoLive CS,
Adobe Illustrator CS, Adobe InCopy CS, Adobe InDesign CS lub Adobe Photoshop CS,
nie zakupił natomiast programu Adobe Creative Suite, z funkcji Version Cue może
korzystać tylko pod warunkiem, że osoba będąca właścicielem pewnej kopii pakietu
Adobe Creative Suite zapewniła mu dostęp sieciowy do przestrzeni roboczej Version
Cue.
Omówienie folderów i projektów Acrobat

Zanim będzie można rozpocząć pracę z plikami i współpracę z innymi użytkownikami,

trzeba utworzyć projekt Version Cue, czyli projekt odpowiedzialny za zarządzanie
wyróżnionymi i powiązanymi ze sobą plikami w przestrzeni roboczej Version Cue.
Można utworzyć kilka takich projektów, na przykład: jeden projekt może obejmować
pliki, które nie są udostępniane innym, drugi - pliki opracowywane wspólnie przez
wszystkich członków pewnej grupy roboczej, a trzeci - pliki, które są udostępniane tylko
określonym użytkownikom.

Wraz z utworzeniem nowego projektu Version Cue są tworzone trzy, skojarzone z nim,
foldery: Documents, Web-Content i Web-Data. Folder Documents jest przeznaczony na
pliki pochodzące z programów Acrobat 7.0 Professional, InCopy CS, Illustrator CS,
InDesign CS i Photoshop CS, a folder Web-Content - na pliki utworzone w programie
GoLive CS. Foldery Web-Content i Web-Data są skojarzone domyślnie z programem
GoLive; gdy użytkownik programu GoLive łączy się z istniejącym projektem Version Cue
lub tworzy nowy projekt Version Cue, program odwołuje się do tych właśnie folderów.

Przy pierwszym otwarciu projektu Version Cue w programie Adobe Acrobat Professional
7.0, Adobe Illustrator, Adobe InCopy, Adobe InDesign lub Adobe Photoshop na
komputerze użytkownika jest tworzony folder o nazwie Version Cue - jest on
umieszczany wewnątrz folderu Moje dokumenty (Windows) lub Documents (Mac OS).
Wraz z upływem czasu do folderu Version Cue są dodawane foldery odpowiadające
kolejno otwieranym projektom. Foldery te są wykorzystywane następująco: gdy
użytkownik otworzy w przestrzeni roboczej Version Cue plik należący do jednego z
projektów Version Cue, kopia robocza tego pliku jest dodawana do folderu danego
projektu (folderu zlokalizowanego w folderze Moje dokumenty\Version Cue (Windows)
lub Documents/Version Cue (Mac OS) ). Podczas pracy w ramach projektu wszelkie
zmiany wprowadzane w pliku, tak naprawdę dotyczą jego kopii roboczej (właściwy plik
nie ulega zmianom). Zmiany wprowadzone w kopii roboczej są uwzględniane
i zapisywane w pliku głównym (właściwym) dopiero wtedy, gdy użytkownik użyje
polecenia Save A Version, a zatem uczyni nową (dotychczas roboczą) wersję pliku wersją
główną.
Uruchamianie lub wznawianie programu Acrobat

Aby można było korzystać z programu Acrobat (wchodzącego w skład pakietuCreative

Suite), należy włączyć przestrzeń roboczą Version Cuei przekazać wszystkim
użytkownikom, aby włączyli program Acrobatw programach Adobe Acrobat
Professional 7.0, Adobe Illustrator CS, Adobe InCopy CS, Adobe InDesign CS i Adobe
Photoshop CS. (W programie GoLive CSfunkcja Version Cue jest włączona domyślnie.)

Uwaga: Przestrzeń robocza Version Cue jest funkcją programu Adobe Creative Suite.
Jeśli użytkownik zakupił program Adobe Acrobat Professional 7.0, Adobe GoLive CS,
Adobe Illustrator CS, Adobe InCopy CS, Adobe InDesign CS lub Adobe Photoshop CS,
nie zakupił natomiast programu Adobe Creative Suite, z funkcji Version Cue może
korzystać tylko pod warunkiem, że osoba będąca właścicielem pewnej kopii programu
Adobe Creative Suite zapewniła mu dostęp sieciowy do przestrzeni roboczej Version
Cue.

Aby włączyć lub wyłączyćVersion Cue, należy:

1. Na komputerze lub komputerach, gdzie jest zainstalowana przestrzeń roboczaVersion

Cue, otworzyć okno preferencji programu Adobe Acrobat (w oknie Panel

sterowania (Windows) lub System Preferences (Mac OS)).
2. Z menu Version Cue wybrać polecenie On lub Off.
3. Aby Version Cuebyła uaktywniana automatycznie przy każdym uruchomieniu
komputera (opcja zalecana), zaznaczyć opcję Turn Version Cue On When The Computer
Starts.
4. W menu palety Connections wybrać jedno z następujących poleceń:
● This Workspace Is Visible To Others, aby przestrzeń robocza Acrobatbyła dostępna

również dla innych użytkowników.

● This Workspace Is Private, aby przestrzeń robocza pozostała ukryta dla innych

użytkowników.

Uwaga: Jeśli przestrzeń robocza Version Cue jest zainstalowana na komputerze

chronionym zaporą ogniową (firewall), a zachodzi potrzeba jej udostępniania, należy
pozostawić otwarte porty TCP o numerach 3703 i 427, a ponadto usunąć zaznaczenie
opcji Internet Connection Firewall (tylko w systemie Windows). Więcej informacji
o ochronie połączeń internetowych za pomocą zapór ogniowych można uzyskać
w Pomocy systemu Windows.

5. Kliknąć na przycisku Apply (Windows) lub Apply Now (Mac OS). Kliknąć na przycisku Tak,
aby zatwierdzić i zastosować zmiany.
6. Kliknąć na przycisku OK (Windows) .

Uwaga: Informacje o innych opcjach i zakładkach dostępnych w oknie dialogowym

preferencji programu Adobe Version Cue można uzyskać w części Optymalizacja
przestrzeni roboczej Version Cue.

Aby włączyć program Acrobatw aplikacji, należy:

1. W każdej aplikacji, która będzie współpracować z projektami Acrobatwykonać, co

następuje:
● W programie Acrobat Professional 7.0 wybrać polecenie Edycja > Preferencje (Windows)

lub Acrobat > Preferencje (Mac OS) przejść do kategorii Ogólne. Zaznaczyć opcję Włącz
zarządzanie plikami grupy roboczej Version Cue i kliknąć na przycisku OK.
● W programie Photoshop CSwybrać polecenie Edycja > Preferencje > Obsługa plików

(Windows) lub Photoshop > Preferencje > Obsługa plików (Mac OS). Zaznaczyć opcję
Włącz zarządzanie plikami grupy roboczej Version Cue i kliknąć na przycisku OK.
● W programie Illustrator CSwybrać polecenie Edycja > Preferencje > Obsługa plików

i Schowek (Windows) lub Illustrator > Preferencje > Obsługa plików i Schowek (Mac OS).
Zaznaczyć opcję Włącz Version Cue i kliknąć na przycisku OK.
● W programie InDesign CSoraz InCopy CS wybrać polecenie Edycja > Preferencje >

Obsługa plików (Windows) lub InDesign > Preferencje > Obsługa plików (Mac OS).
Zaznaczyć opcję Włącz Version Cue i kliknąć na przycisku OK. Ponownie uruchomić
program InDesign.

W programie GoLive CSnie trzeba ustawiać preferencji.

Określanie preferencji przestrzeni roboczej Acrobat

Preferencje programu Acrobatpozwalają zoptymalizować przestrzeń roboczą Version

Cue, wyświetlać narzędzieVersion Cue Workspace Administration, a także zmieniać
położenia folderów danych i folderów kopii zapasowych. (Informacje o włączaniu
przestrzeni roboczej Version Cue i udostępnianiu jej innym można uzyskać
w części Uruchamianie lub wznawianie programu Acrobat)

Tematy powiązne:

Optymalizacja przestrzeni roboczej Version Cue

Przenoszenie folderów z danymi i folderów z kopiami roboczymi
Optymalizacja przestrzeni roboczej Version Cue

Standadowo ustawienia przestrzeni roboczej Version Cue są dostosowane do potrzeb

użytkowników pracujących samodzielnie, w ramach projektów mieszanych
(multimedialnych) wymagających 128 MB pamięci RAM. Ustawienia te można zmienić,
tak by przystosować przestrzeń roboczą Version Cue do potrzeb własnego projektu.

Aby zoptymalizować przestrzeń roboczą Version Cue, należy:

1. Otworzyć okno preferencji Adobe Acrobat na komputerze, gdzie jest zainstalowany

programAcrobat; należy to zrobić w Panelu sterowania (Windows) lub w oknie
Preferencje systemu (Mac OS).
2. Na zakładce Settings w oknie dialogowym Adobe Version Cue wykonać dowolne
spośród poniższych czynności:
● W menu Workgroup Size określić w przybliżeniu liczbę osób, które będą miały dostęp

do przestrzeni roboczej Version Cue.

● W menu Optimize For wybrać typ projektu.

● W polu tekstowym Memory Usage określić ilość pamięci RAM, która będzie dostępna

w ramach przestrzeni roboczej Version Cue.

3. Kliknąć na przycisku Zastosuj (Windows) lub Apply Now (Mac OS).
4. Jeśli ukaże się odpowiedni monit, kliknąć na przycisku Tak (Windows) lub Restart (Mac
OS), co spowoduje ponowne uruchomienie przestrzeni roboczej Version Cue. (Jeśli w
momencie zmiany ustawień przestrzeń robocza Version Cue była włączona, trzeba
będzie uruchomić ją ponownie. )
5. Kliknąć na przycisku OK (Windows) .

Uwaga: Informacje o preferencjach dotyczących dostępu do przestrzeni roboczej

można uzyskać w części Uruchamianie lub wznawianie programu Acrobat.
Przenoszenie folderów z danymi i folderów z kopiami roboczymi

Projekty Version Cue, a także wersje plików, identyfikatory użytkowników i inne

informacje są przechowywane w folderze Version Cue/Data, natomiast kopie zapasowe
projektów - w folderze Version Cue/Backups. Ustawiając odpowiednie preferencje
programu Version Cue, foldery te można przenieść w inne miejsce.

Ważne: Samodzielne zmiany zawartości plików z folderu Version Cue/Data oraz próby
ręcznego przeniesienia tego folderu w inne miejsce są zabronione. Folder Data zawiera
pliki odpowiedzialne za spójność różnych wersji plików, metadanych i danych projektu.

Aby przenieść folder Data lub Backups, należy:

1. Otworzyć okno preferencji Adobe Acrobat na komputerze, gdzie jest zainstalowany

programAcrobat; należy to zrobić w Panelu sterowania (Windows) lub w oknie
Preferencje systemu (Mac OS).
2. Z menu Version Cue wybrać polecenie Off.
3. Kliknąć na przycisku Apply. Następnie, gdy ukaże się okno dialogowe potwierdzenia,
kliknąć na przycisku Tak (Windows) lub Turn Off (Mac OS).
4. Zaznaczyć zakładkę Locations i kliknąć na przycisku obok elementu wybranego do
przeniesienia.
5. Wybrać nowe położenie folderu. W oknie dialogowym Przeglądaj kliknąć na przycisku
OK (tylko w systemie Windows) .

Uwaga: Należy wybrać lokalizację na komputerze, gdzie jest zainstalowany

programVersion Cue workspace.

6. Aby móc kontynuować pracę z plikami i projektami Version Cue, zaznaczyć zakładkę
Settings, przejść do menu Version Cue, wybrać polecenie On, po czym kliknąć na
przycisku Apply.
7. Kliknąć na przycisku OK.
Przeglądanie przestrzeni roboczych Acrobati projektów

Pierwsza czynność, jaką należy wykonać przed rozpoczęciem pracy nad projektem Version Cue w

przestrzeni roboczej Version Cue, to kliknięcie na przycisku (Windows) lub (Mac OS).
Przycisk ten jest dostępny w programach Acrobat Professional 7.0, Illustrator CS, InCopy CS,
InDesign CS i Photoshop CS, a jego kliknięcie poprzedza zwykle takie operacje, jak otwieranie,
zapisywanie, umieszczanie, eksportowanie i importowanie plików projektów Version Cue. Po
kliknięciu na przycisku w oknach dialogowych Otwórz, Umieść, Eksportuj i Połącz ponownie
pojawiają się zakładki, menu i opcje, które umożliwiają pracę z przestrzeniami roboczymi,
projektami i plikami Version Cue. (Program Photoshop CS nie obsługuje umieszczania plików z
projektów Version Cue, ale pozwala umieszczać pliki w dokumentach otwartych wewnątrz projektu
Version Cue.)

Uwaga: Przycisk Version Cue jest wyświetlany w oknach dialogowych Otwórz, Zapisz jako, Zapisz
kopię i Umieść pod warunkiem, że użytkownik ustawił preferencję Version Cue, a czasami,
uruchomił ponownie aplikację CS. (Przycisk Version Cue nie jest dostępny w oknie dialogowym
Umieść programu Photoshop.)

Gdy użytkownik uaktywni program Acrobat, na liście przestrzeni roboczych Version Cue workspace
są wyświetlane tylko te przestrzenie, które są dostępne w podsieci lokalnej oraz przestrzeń robocza
Acrobat używana na jego komputerze (o ile wcześniej ją zainstalował i włączył). Jeśli w toku
dalszych działań użytkownik uzyska zdalny dostęp do innej przestrzeni roboczej, zostanie ona
dodana do listy. (Zobacz Dostęp do przestrzeni roboczej Version Cue z komputerów zdalnych lub z
aplikacji obsługujących WebDAV.)

Kliknięcie na przycisku Version Cue w oknie dialogowym Otwórz, Zapisz jako, Zapisz kopię lub Umieść
powoduje wyświetlenie dostępnych przestrzeni roboczych i projektów Version Cue.

Tematy powiązne:

Otwieranie przestrzeni roboczych i projektów Version Cue

Dostęp do przestrzeni roboczej Version Cue z komputerów zdalnych lub z aplikacji obsługujących WebDAV
Przeglądanie informacji o przestrzeniach roboczych, projektach i plikach Acrobat
Otwieranie przestrzeni roboczych i projektów Version Cue

Po kliknięciu na przycisku Version Cue (Windows) lub (Mac OS) w oknie

dialogowym Otwórz programu Acrobat Professional 7.0, Illustrator CS, InCopy CS,
InDesign CS lub Photoshop CS w oknie tym pojawiają się zakładki, menu i opcje
programuAcrobat. Na zakładce Przeglądaj stają się widoczne różne projekty Acrobat- są
one oznaczone ikoną (Windows) lub (Mac OS) .

Uwaga: Przycisk Version Cue jest wyświetlany w oknach dialogowych Otwórz, Zapisz
jako, Zapisz kopię i Umieść pod warunkiem, że użytkownik ustawił preferencję Version
Cue, a czasami, uruchomił ponownie aplikację CS. (Przycisk Version Cue nie jest
dostępny w oknie dialogowym Umieść programu Photoshop.)

Gdy jest otwarty jakiś projekt Version Cue, to po każdym użyciu przycisku Version
Cue w którymś z okien dialogowych (Otwórz, Umieść lub Zapisz), obok nazw przestrzeni
roboczych Version Cue jest wyświetlany skrót do projektu.

Aby otworzyć projekt i przestrzeń robocząVersion Cue, należy:

1. Wykonać jedną z następujących czynności:

● Sprawdzić, czy jest włączona odpowiednia przestrzeń roboczaAcrobat.

(Zobacz Uruchamianie lub wznawianie programu Acrobat. )

● Jeśli jest używana aplikacja Adobe Creative Suitez przestrzeń robocząVersion Cue, należy

sprawdzić, czy w preferencjach tej aplikacji włączono programAcrobat. W przypadku

programu GoLive CS czynność ta nie jest wymagana. (Zobacz Uruchamianie lub
wznawianie programu Acrobat. )
● Jeśli jest używana przestrzeń roboczaVersion Cue, którą uaktywniono na innym

komputerze, należy upewnić się, że ten komputer jest połączony z tą samą siecią co
komputer macierzysty przestrzeni roboczej lub z Internetem.
2. W programie Acrobat Professional 7.0, Illustrator CS, InCopy CS, InDesign CS lub
Photoshop CS wybrać polecenie Plik > Otwórz.
3. Kliknąć na przycisku Version Cue.

W oknie dialogowym Otwórz pojawią się zakładki, menu i opcje programuAcrobat.

Uwaga: Informacje o uzyskiwaniu dostępu do przestrzeni roboczej Version Cuepoza

macierzystą podsiecią można uzyskać w części Dostęp do przestrzeni roboczej Version
Cue z komputerów zdalnych lub z aplikacji obsługujących WebDAV.

4. Otworzyć przestrzeń roboczą, klikając na niej dwukrotnie.

Uwaga: Jeśli odpowiednia przestrzeń robocza nie jest widoczna, należy wybrać
polecenie Odśwież z menu Narzędzia.

5. Otworzyć projekt, klikając dwukrotnie na ikonie projektu (Windows) lub (Mac OS).

Zostaną pokazane foldery projektu: Documents, Web-Content i Web-Data. Więcej

informacji o folderach projektu Version Cue można uzyskać w części Omówienie
folderów i projektów Acrobat.

6. Otworzyć plik, zaznaczając go i klikając na przycisku Otwórz. Więcej informacji o pracy

z plikami projektów Version Cue można uzyskać w części Otwieranie, edycja i
zapisywanie plików i wersji plików za pomocą programu Version Cue.
Dostęp do przestrzeni roboczej Version Cue z komputerów
zdalnych lub z aplikacji obsługujących WebDAV

Jeśli użytkownik musi uzyskać dostęp do takiego projektu Version Cue, którego
przestrzeń robocza działa na komputerze zlokalizowanym w innej podsieci niż podsieć
macierzysta użytkownika, musi skorzystać z klienckiego adresu URL programu Version
Cue. Użytkownicy dysponujący aplikacjami, które obsługują protokół WebDAV, mogą
skorzystać z klienckiego adresu URL WebDAV.

Chcąc obejrzeć klienckie adresy URL programuAcrobat, które są niezbędne do

tego by użytkownicy zdalni i aplikacje WebDAV mogły uzyskać dostęp do przestrzeni
roboczej, można wyświetlić stronę logowania narzędziaVersion Cue Workspace
Administration. (Zobacz Logowanie się i wylogowywanie się w programie Version Cue
Workspace Administration.)

Aby uzyskać dostęp do zdalnej przestrzeni roboczej Version Cuez aplikacjiCreative

Suite, należy:

1. W programie Acrobat Professional 7.0, Illustrator CS, InCopy CS, InDesign CS lub
Photoshop CS wybrać polecenie Plik > Otwórz.

2. Kliknąć na przycisku Version Cue (Windows) lub (Mac OS) .

3. Z menu Project Tools wybrać polecenie Connect to .
4. W oknie dialogowym Connect to wprowadzić kliencki adres URL programu Acrobat
(adres IP lub DNS przestrzeni roboczejVersion Cue), dwukropek, a po nim numer portu
(3703). Na przykład http: //153. 32. 235. 230: 3703.
5. Kliknąć na przycisku OK. Po uzyskaniu połączenia ze zdalną przestrzeń robocząVersion
Cue, w oknie dialogowym ukażą się wszelkie dostępne w tej przestrzeni projekty Version
Cue.

Przy następnym kliknięciu na przycisku Version Cue w oknie dialogowym Otwórz, Zapisz
jako lub Umieść na liście dostępnych przestrzeni roboczych Version Cue będzie
widoczny skrót do przestrzeni zdalnej.

Uwaga: Jeśli odpowiednia przestrzeń robocza nie jest widoczna, należy wybrać
polecenie Odśwież z menu Narzędzia.

Aby uzyskać zdalny dostęp do przestrzeni roboczej Version Cuez aplikacji

obsługującej protokół WebDAV, należy:

W dokumentacji aplikacji odszukać informacje o jej funkcjach WebDAV, a następnie

wprowadzić kliencki adres URL Acrobat(WebDAV), numer portu (3703), frazę "webdav"
i nazwę wybranego projektu. Na przykład http: //153. 32. 235. 230: 3703/webdav/nazwa
projektu.
Przeglądanie informacji o przestrzeniach roboczych, projektach
i plikach Acrobat

W oknach dialogowych Otwórz, Umieść, Zapisz kopię i Zapisz jako programów Acrobat
Professional 7.0, Illustrator CS, InCopy CS, InDesign CS i Photoshop CS można wyświetlać
i ukrywać kolumny, w których są wyświetlane informacje o przestrzeniach roboczych,
projektach i plikach Version Cue. Krótkie zestawienie tych informacji pojawia się również
po ustawieniu kursora nad plikiem należącym do projektu Version Cue. Dodatkowo są
wtedy pokazywane metadane osadzone w pliku za pomocą polecenia Info o pliku.
Informacje o korzystaniu z polecenia Info o pliku można uzyskać w Pomocy danej
aplikacji CS.

Wyświetlanie informacji o plikach podczas przeglądania ich listy

Pliki obsługiwane przez program Version Cue mogą znajdować się w sześciu różnych
stanach. Stan pliku można obejrzeć podczas przeglądania listy plików z pewnego
projektu Version Cue. Ponadto, gdy plik zostanie otwarty w przestrzeni roboczej Version
Cue, jego stan jest wyświetlany na pasku tytułowym okna dokumentu.

Pliki obsługiwane przez program Version Cue mogą znajdować się w następujących
stanach:

Available

Plik jest dostępny do edycji.

Ready For Download

Plik znajduje się w przestrzeni roboczej Version Cue i może być zapisany w postaci kopii
roboczej w folderze Moje dokumenty\Version Cue (Windows) lub Documents/Version
Cue (Mac OS) na komputerze użytkownika.

In Use By Me

Plik jest edytowany.

In Use By Me Elsewhere

Plik jest edytowany na innym komputerze niż komputer, na którym pracuje użytkownik.

In Use By User_Name

Plik jest edytowany przez konkretnego użytkownika.

Offline

Prra Version Cue została wyłączona lub utracono dostęp sieciowy do przestrzeni
roboczej.

Aby obejrzeć informacje o przestrzeniach roboczych, folderach i plikach Version Cue,

należy:

1. W programie Acrobat Professional 7.0, Illustrator CS, InCopy CS, InDesign CS lub
Photoshop CS wykonać jedną z następujących czynności:
● Wybrać polecenie Plik > Otwórz.

● Wybrać polecenie Plik > Umieść. (W oknie dialogowym Umieść programu Photoshop

program Version Cue nie jest dostępny. )

● Wybrać polecenie Plik> Zapisz jako.

2. Kliknąć na przycisku Version Cue (Windows) lub (Mac OS) .

3. Aby zmienić sposób wyświetlania przestrzeni roboczych, projektów lub plików Acrobat
na zakładce Browse, Search lub Deleted Files w oknie dialogowym, wykonać dowolną
spośród następujących czynności:
● Aby elementy były wyświetlane na liście pionowej, należy kliknąć na przycisku View As

List .
● Aby elementy były wyświetlane w postaci miniaturek, należy kliknąć na przycisku View

As Thumbnails . (Opcja ta nie dotyczy zakładki Deleted Files. )

● Aby elementy wyświetlane na liście zostały posortowane alfabetycznie, należy kliknąć na

nagłówku kolumny. Przycisk "Strzałka w górę" wymusza sortowanie rosnące (według

zaznaczonej kolumny), a przycisk "Strzałka w dół" - sortowanie malejące.
● Aby wyświetlić lub ukryć kolumnę (y) z informacjami o elementach widocznych na liście,

należy kliknąć z wciśniętym prawym przyciskiem myszy (Windows) lub klawiszem

Control (Mac OS) na nagłówku kolumny Name, po czym wybrać opcję Show All, Hide All
lub nazwę wybranej kolumny. (Kolumna Nazwa nie może zostać ukryta. )
● Aby zmienić rozmiar kolumny z informacjami, należy przeciągnąć pionowy pasek

między jej nagłówkiem a nagłówkiem kolumny sąsiedniej; można też kliknąć dwukrotnie
na pasku, co spowoduje dopasowanie szerokości kolumny do szerokości najdłuższego
elementu wewnątrz niej.
4. Aby wyświetlić informacje dotyczące przestrzeni roboczych, projektów lub plików na
zakładce Browse, Search lub Deleted Files w oknie dialogowym, wykonać dowolną
spośród następujących czynności:
● Ustawić kursor nad elementem. Zostanie wyświetlone zbiorcze zestawienie informacji

o pliku.
● Zaznaczyć plik i kliknąć na przycisku Open. Na pasku tytułowym zostanie pokazany stan

pliku. Chcąc wyświetlić więcej informacji o otwartym dokumencie, można skorzystać

z poleceń Versions i File Info.
Tworzenie i udostępnianie projektów Version Cue

Zanim będzie można korzystać z programu Version Cue, trzeba utworzyć projekt
zawierający wyróżnione pliki. Dany projekt powinien zawierać pliki o pewnej wspólnej
cesze, na przykład pliki prywatne lub współużytkowane z innymi osobami.

Tematy powiązne:

Tworzenie i edycja projektów Version

Określanie projektów jako prywatnych lub dostępnych
Tworzenie i edycja projektów Version

Tworząc projekt Version Cue w aplikacji Adobe Creative Suite, należy określić jego
nazwę, opis, przestrzeń roboczą Version Cue, a także zdecydować, czy projekt będzie
prywatny, czy publiczny (a więc dostępny dla różnych osób). Aby określić bardziej
zaawansowane własności projektu lub aby utworzyć projekt poprzez zaimportowanie
grupy plików, należy skorzystać z narzędzia Version Cue Workspace Administration.
(Zobacz Obsługa projektów i użytkowników przy użyciu narzędzia Version Cue
Workspace Administration.)

Uwaga: Projekty prywatne muszą korzystać z przestrzeni roboczej Version Cue na

komputerze jednego tylko użytkownika. Projekty umieszczone w przestrzeni
zapewnianej przez komputer zdalny nie są prywatne, lecz ogólnodostępne.

Projekt Version Cue można usunąć za pomocą poleceń z menu Project Tools - menu
dostępnego w oknach dialogowych Otwórz i Umieść. Projekty są usuwane na stałe, co
znaczy, że nie można ich przywrócić. Zamiast całych projektów można usuwać zawarte
w nich pliki; usunięte pliki mogą być wyszukiwane i przywracane. (Zobacz Usuwanie i
przywracanie plików z projektów Version Cue.)

Aby utworzyć projektAcrobat, należy:

1. W programie Acrobat Professional 7.0, Illustrator CS, InCopy CS, InDesign CS lub
Photoshop CS wykonać jedną z następujących czynności:
● Wybrać polecenie Plik > Otwórz.

● Wybrać polecenie Plik > Umieść. (W oknie dialogowym Umieść programu Photoshop

program Version Cue nie jest dostępny. )

2. Kliknąć na przycisku Version Cue (Windows) lub (Mac OS) .

3. Kliknąć dwukrotnie na ikonie przestrzeni roboczejVersion Cue, (Windows) lub Version
Cue (Mac OS), aby otworzyć przestrzeń roboczą.
4. Z menu Project Tools wybrać polecenie New Project .
5. W polu tekstowym Project Name wpisać nazwę projektu.
6. W polu tekstowym Project Info wprowadzić opis projektu. (Opis ten będzie wyświetlany
(w etykietce), gdy użytkownik ustawi kursor nad projektem lub zaznaczy projekt na liście
przestrzeni roboczych. )
7. Aby projekt i zawarte w nim pliki były dostępne dla innych, zaznaczyć opcję Share This
Project With Others. (Jeśli przestrzeń robocza Version Cue działa na innym komputerze
niż komputer macierzysty projektu, projekt automatycznie jest dostępny dla innych. )
8. Kliknąć na przycisku OK.

Aby edytować własności projektu Version Cue, należy:

1. W programie Acrobat Professional 7.0, Illustrator, InCopy, InDesign lub Photoshop

wykonać jedną z następujących czynności:
● Wybrać polecenie Plik > Otwórz.

● Wybrać polecenie Plik > Umieść. (W oknie dialogowym Umieść programu Photoshop

program Version Cue nie jest dostępny. )

2. Kliknąć na przycisku Version Cue.
3. Kliknąć dwukrotnie na przestrzeni roboczej Version Cueprojektu, aby ją otworzyć.
4. Zaznaczyć ikonę projektu, (Windows) lub (Mac OS), przejść do menu Project Tools i
wybrać polecenie Edit Properties.
5. W oknie dialogowym Edit Properties [nazwa projektu] wykonać dowolne z poniższych
czynności i kliknąć na przycisku Zapisz:
● Aby zmienić nazwę projektu, należy wpisać nową nazwę w polu Nazwa projektu.

● Aby zmienić opis projektu, wprowadzić nowy opis w polu Info o projekcie.

● Aby projekt i zawarte w nim pliki były dostępne dla innych, zaznaczyć opcję Share This

Project With Others. (Jeśli przestrzeń robocza Version Cue działa na innym komputerze
niż komputer macierzysty projektu, projekt automatycznie jest dostępny dla innych. )

Aby włączyć funkcję blokady projektu, przypisać do projektu określonych

użytkowników i nałożyć na użytkowników obowiązek logowania się do projektu, należy
kliknąć na przycisku Advanced Administration w oknie dialogowym Edit Properties
[nazwa projektu] i skorzystać z narzędzia Version Cue Workspace Administration.
(Zobacz Tworzenie i edycja projektów za pomocą narzędzia Version Cue Workspace
Administration.)

Aby usunąć projekt Version Cue, należy:

1. W programie Acrobat Professional 7.0, Illustrator, InCopy, InDesign lub Photoshop

wykonać jedną z następujących czynności:
● Wybrać polecenie Plik > Otwórz.

● Wybrać polecenie Plik > Umieść. (W oknie dialogowym Umieść programu Photoshop

program Version Cue nie jest dostępny. )

2. Kliknąć na przycisku Version Cue.
3. Kliknąć dwukrotnie na przestrzeni roboczej Version Cueprojektu, aby ją otworzyć.
4. Zaznaczyć projekt, przejść do menu Project Tools i wybrać polecenie Delete.
5. W oknie potwierdzenia kliknąć na przycisku OK.
Określanie projektów jako prywatnych lub dostępnych

Tworząc projekt Version Cue, należy zdecydować, czy ma to być projekt prywatny, czy
też dostępny dla innych, czyli - mówiąc inaczej - wybrać lokalizację przestrzeni roboczej
Version Cue. Wybrany status projektu można będzie zmienić w dowolnym momencie,
za pośrednictwem dowolnego z następujących programów: Adobe Acrobat
Professional 7.0, Adobe GoLive CS, Adobe InCopy CS, Adobe InDesign CS i Adobe
Photoshop CS. (Zmianę statusu projektu, jak również zmianę innych zaawansowanych
własności projektu, umożliwia także narzędzie Version Cue Workspace Administration.
Zobacz Tworzenie i edycja projektów za pomocą narzędzia Version Cue Workspace
Administration.)

Uwaga: Projekty prywatne muszą korzystać z przestrzeni roboczej Version Cue na

komputerze jednego tylko użytkownika. Projekty umieszczone w przestrzeni
zapewnianej przez komputer zdalny nie są prywatne, lecz ogólnodostępne.

Dostęp do projektów nieprywatnych mogą uzyskiwać ci użytkownicy, którzy po

pierwsze, pracują w tej samej podsieci, w której działa przestrzeń roboczaVersion Cue, a
po drugie, uaktywnili na swoich komputerach programAcrobat. Ci użytkownicy, którzy
działają poza macierzystą podsiecią przestrzeni roboczejAcrobat, oraz ci, którzy
korzystają z aplikacji typu WebDAV, mogą uzyskiwać dostęp do projektów
nieprywatnych za pośrednictwem klienckiego adresu URL programuAcrobat.
(Informacje o klienckich adresach URL programu Version Cue można uzyskać w części
Logowanie się i wylogowywanie się w programie Version Cue Workspace
Administration.)

Uwaga: Jeśli przestrzeń robocza Version Cue jest zainstalowana na komputerze

chronionym zaporą ogniową (firewall), a zachodzi potrzeba jej udostępniania, należy
pozostawić otwarte porty TCP o numerach 3703 i 427, a ponadto usunąć zaznaczenie
opcji Internet Connection Firewall (tylko w systemie Windows). Więcej informacji
o ochronie połączeń internetowych za pomocą zapór ogniowych można uzyskać
w Pomocy systemu Windows.

Aby uczynić projekt dostępnym lub prywatnym za pomocą aplikacji Creative Suite,
należy:

1. W programie Acrobat Professional 7.0, Illustrator CS, InCopy CS, InDesign CS lub
Photoshop CS wybrać polecenie Plik > Otwórz.

2. Kliknąć na przycisku Version Cue, (Windows) lub (Mac OS) .

3. Otworzyć przestrzeń roboczą Version Cue [ (Windows) lub (Mac OS) ], która zawiera
wybrany projekt.
4. Zaznaczyć ikonę projektu, (Windows) lub (Mac OS) .
5. Udostępnić projekt, wykonując jedną z następujących czynności:
● Wybrać polecenie Share Project z menu Project Tools .
● Wybrać polecenie Edit Properties z menu Project Tools. Zaznaczyć opcję Share This

Project With Others i kliknąć na przycisku Zapisz.

Uwaga: Jeśli przestrzeń robocza Version Cue działa na innym komputerze niż komputer
macierzysty projektu, projekt automatycznie jest dostępny dla innych.

6. Aby zrezygnować z udostępniania projektu, należy zaznaczyć projekt, przejść do menu

Project Tools i wybrać polecenie Edit Project Properties. Należy usunąć zaznaczenie
opcji Share This Project With Others i kliknąć na przycisku OK.

Po zakończeniu edycji własności projektu, można kliknąć na przycisku Anuluj, co

spowoduje zamknięcie okna dialogowego Otwórz.
Praca z plikami i zasobami projektu Version Cue

Po umieszczeniu pliku w przestrzeni roboczej projektu Version Cue można przystąpić do

pracy z plikiem, to znaczy tworzyć różne jego wersje, zarządzać nimi, przeglądać historię
komentarzy dołączanych do kolejnych wersji, wyszukiwać różne wersje na podstawie
informacji i metadanych dołączanych do pliku za pomocą polecenia File Info (w jednym
z programów z pakietu Creative Suite) oraz przetwarzać plik wspólnie z innymi
użytkownikami aplikacji z pakietu Creative Suite.

Tematy powiązne:

Zarządzanie wersjami plików za pomocą programu Version Cue

Dodawanie plików do projektu Version Cue
Otwieranie, edycja i zapisywanie plików i wersji plików za pomocą programu Version Cue
Przeglądanie wersji pliku i zarządzanie nimi
Wyszukiwanie plików w projektach Version Cue
Usuwanie i przywracanie plików z projektów Version Cue
Zarządzanie wersjami plików za pomocą programu Version Cue

Pliki i projekty Version Cue są przechowywane na komputerze, na którym działa skojarzona z nimi
przestrzeń robocza Version Cue. W przestrzeni roboczej są utrzymywane i uaktualniane wzorce
plików dodawanych do projektu; oprócz informacji o wersjach pliku, zawierają one takie dane, jak
komentarze, daty powstania wersji oraz identyfikatory użytkowników.

Gdy użytkownik edytuje pewien plik należący do projektu Version Cue, tak naprawdę wprowadza
zmiany w jego kopii roboczej (właściwy plik jest chroniony przed zmianami). W trakcie edycji kopia
robocza jest zapisywana w folderze Moje dokumenty\Version Cue (Windows) lub Documents/
Version Cue (Mac OS) na komputerze użytkownika. Do zapisywania tymczasowych zmian służy
polecenie Save, które ma zastosowanie tylko do kopii roboczej, nie powoduje natomiast utworzenia
nowej wersji właściwego pliku. Kiedy jednak użytkownik uaktywni polecenie Save A Version,
zostanie utworzona nowa wersja właściwego pliku, a dotyczące jej informacje zostaną dodane do
wzorca pliku przechowywanego w przestrzeni roboczej Version Cue.

Dzięki kopiom roboczym wiele osób może pracować nad tym samym plikiem z danego projektu, a
dokładniej, nad jego najnowszą wersją. Na przykład, jeśli dwie osoby pracują nad tą samą ilustracją, a
pewne czynności wykonują w tym samym czasie, program Version Cue automatycznie udostępnia
każdej z nich osobną kopię roboczą najnowszej wersji ilustracji. Osoba, która uzyskała dostęp do
ilustracji jako druga, została poinformowana, że ktoś inny już nad nią pracuje, i sama podjęła decyzję
o rozpoczęciu własnych prac (mogła z nich zrezygnować). Opisany mechanizm gwarantuje, że praca
nad plikami projektu przebiega sprawnie, uczestnicy projektu nie przeszkadzają sobie nawzajem
i mogą pracować zawsze, kiedy zachodzi taka potrzeba.

Gdy nad danym plikiem pracuje więcej niż jedna osoba, program Version Cue daje pewność, że
zmiany wprowadzane przez poszczególne osoby są zapisywane niezależnie. Innymi słowy: zmiany
wprowadzone w kopii roboczej pliku jednego użytkownika nie są uwzględniane w kopii roboczej
innego użytkownika. Po zakończeniu edycji każdy z użytkowników może zapisać swoją (nową)
wersję pliku. Zmiany zapisywane w postaci odrębnych wersji należy uzgadniać bez pośrednictwa
programu Version Cue. Każdy z użytkowników może zapisać swoją wersję na dwa sposoby: po
pierwsze wtedy, gdy inne wersje są opracowywane i zapisywane równolegle (wtedy drzewo wersji
"rozgałęzia się"), i po drugie wtedy, gdy inne osoby zapisały swoje wersje (wtedy drzewo wersji "nie
rozgałęzia się") .

W niektórych projektach Version Cue różne wersje tego samego pliku mogą być zapisywane
niesekwencyjnie. A. Użytkownik po lewej otwiera plik w przestrzeni roboczej Version Cue o godzinie 8. 00 B.
Użytkownik po prawej otwiera ten sam plik o godzinie 9. 00. C. Użytkownik po lewej edytuje kopię roboczą
pliku i zapisuje wprowadzane zmiany za pomocą polecenia Save. D. Użytkownik po prawej edytuje swoją
kopię roboczą i zapisuje ją za pomocą polecenia Save. E. Użytkownik po lewej wybiera polecenie Save A
Version, co powoduje dodanie do przestrzeni roboczej czwartej wersji pliku. F. Użytkownik po prawej
wybiera polecenie Save A Version, co powoduje dodanie do przestrzeni roboczej piątej wersji pliku; zmiany
wprowadzone przez użytkownika z lewej strony są obecne tylko w czwartej wersji pliku.

Narzędzie Version Cue Workspace Administration pozwala zablokować w danym projekcie Version
Cue funkcję niesekwencyjnego tworzenia wersji. Blokada taka uniemożliwia "rozgałęzianie się"
drzewa wersji. Gdy pewien użytkownik rozpocznie edycję pliku (pliku dostępnego) w ramach
zablokowanego projektu Version Cue, tylko on będzie mógł zapisać kolejną wersję. Użytkownik,
który rozpocznie edycję po nim, a będzie ją prowadził równolegle, nie będzie mógł zapisać swojej
kopii roboczej pliku jako jego nowej wersji; nawet jeśli pierwszy użytkownik zapisze swoją wersję.
Ów drugi użytkownik będzie musiał zapisać swoją kopię roboczą jako plik o innej nazwie lub
zlokalizowany w innym miejscu przestrzeni roboczej; ewentualnie będzie musiał poczekać, aż
właściwy plik stanie się dostępny, otworzyć jego najnowszą wersję i rozpocząć jej edycję (teraz on
będzie miał wyłączność na zapis nowej wersji).

W niektórych projektach Version Cue różne wersje tego samego pliku mogą być zapisywane tylko
sekwencyjnie. A. Użytkownik po lewej otwiera plik w przestrzeni roboczej Version Cue o godzinie 8. 00. B.
Użytkownik po lewej edytuje swoją kopię roboczą pliku, a zmiany zapisuje za pomocą polecenia Save, czyli
tylko w kopii roboczej. C. Użytkownik po prawej otwiera ten sam plik o godzinie 9. 00. D. O godzinie 12. 00
użytkownik po prawej bezskutecznie próbuje zapisać nową wersję pliku za pomocą polecenia Save A
Version. E. Użytkownik po prawej zapisuje zmienioną kopię roboczą pliku jako nowy plik tego samego
projektu. F. O godzinie 16. 00 użytkownik po lewej zapisuje nową wersję pliku za pomocą polecenia Save
A Version.

Jeśli pewien użytkownik próbuje otworzyć plik w przestrzeni roboczej Version Cue, a w tym samym
czasie inny użytkownik edytuje kopię roboczą tego samego pliku lub rozpoczyna jej edycję, to
program Version Cue powiadamia pierwszego z użytkowników, że plik jest używany. W tym samym
czasie drugi użytkownik (ten, który edytuje plik) ma do wyboru następujące opcje:

● Może wybrać opcję Discard Changes. Zostanie wyświetlona najnowsza wersja pliku z przestrzeni
roboczej Version Cue, a zmiany wprowadzone w kopii roboczej pliku zostaną anulowane.
● Może wybrać opcję Continue Editing. Edycja bieżącej wersji pliku będzie kontynuowana. Wybór ten
nie będzie miał wpływu na zmiany wprowadzone w innej kopii roboczej tego samego pliku
wprowadzone przez innego użytkownika. Każdy z użytkowników zostanie poproszony o zapisanie
nowej wersji pliku, a w momencie kiedy użytkownik edytujący będzie próbował zapisać plik w
projekcie, drugi z użytkowników będzie musiał zapisać swoją kopię roboczą jako nowy plik.
(Zobacz Otwieranie, edycja i zapisywanie plików i wersji plików za pomocą programu Version Cue.)

Jeśli pewien użytkownik otworzy plik, którego nowsza wersja została zapisana (przez kogoś innego)
w projekcie Version Cue, a następnie będzie próbował go zmienić lub przenieść jego okno na
wierzch innych okien, program zapyta go, czy chciałby uaktualnić swoją kopię roboczą pliku do
najnowszej wersji. W takim wypadku może kliknąć:

● na przycisku Yes, aby uaktualnić plik do najnowszej wersji (w ramach danego projektu Version Cue).
Po uaktualnieniu pliku można kontynuować edycję.
● na przycisku No, aby nie uaktualniać pliku. Edycja może być kontynuowana. Najnowsza wersja pliku
nie zostanie zmieniona. Program będzie monitował o zapisanie nowej wersji pliku. Przy próbie
zapisania lub zamknięcia pliku w projekcie Version Cue trzeba będzie zapisać kopię roboczą jako
nowy plik. (Zobacz Otwieranie, edycja i zapisywanie plików i wersji plików za pomocą programu
Version Cue.)
Dodawanie plików do projektu Version Cue

Aby w programach z pakietu Adobe Creative Suite oraz w programie Adobe Acrobat
Professional 7.0 można było zapisywać różne wersje plików, a także zarządzać nimi za
pomocą programu Version Cue, trzeba najpierw dodać plik do projektu Version Cue.
Pliki mogą być dodawane do projektów pojedynczo (w aplikacjach z pakietu Creative
Suite i w programie Acrobat Professional 7.0) lub grupowo - metodą synchronizowania
plików umieszczonych w folderze Moje dokumenty\Version Cue (Windows) lub
Documents/Version Cue (Mac OS).

Uwaga: Maksymalny rozmiar pojedynczego pliku w projekcie Version Cue wynosi 2 GB.

Ponadto do projektów można dodawać zasoby przeznaczone dla całej grupy

roboczej, np. biblioteki próbek. Pliki takie dodaje się do folderu Documents wewnątrz
folderu Moje dokumenty\Version Cue (Windows) lub Documents/Version Cue (Mac OS),
a następnie synchronizuje się je. (Zobacz Edycja i synchronizacja kopii roboczych plików
w ramach projektu Version Cue.)

Aby dodać kopię pliku do projektu Version Cue za pomocą aplikacji z pakietu
Creative Suite lub programu Adobe Acrobat Professional 7.0, należy:

1. Otworzyć plik w programie Acrobat Professional 7.0, Illustrator CS, InCopy CS, InDesign
CS lub Photoshop CS.
2. Wybrać polecenie Plik> Zapisz jako.

3. Kliknąć na przycisku Version Cue, (Windows) lub (Mac OS) .

4. Otworzyć przestrzeń roboczą Version Cue, klikając dwukrotnie na jej ikonie,
(Windows) lub (Mac OS) .
5. Otworzyć projekt, klikając dwukrotnie na jego ikonie, (Windows) lub (Mac OS) .
6. Zaznaczyć wybrany plik i kliknąć na przycisku Open.
7. Kliknąć na przycisku Save.
8. Wprowadzić komentarz do pierwszej wersji pliku i kliknąć na przycisku Continue.

Aby skopiować wybrane pliki lub foldery do projektu Version Cue metodą
synchronizowania plików, należy:

1. Wykonać jedną z następujących czynności:

● Odszukać folder projektu wewnątrz folderu Moje dokumenty\Version Cue (Windows)

lub Documents/Version Cue (Mac OS) .

● Jeśli folder projektu nie został jeszcze zapisany na twardym dysku użytkownika,

w folderze Moje dokumenty\Version Cue (Windows) lub Documents/Version Cue (Mac

OS), należy utworzyć nowy folder wewnątrz folderu Version Cue. Folderowi należy
nadać taką samą nazwę, którą nosi projekt. Wewnątrz nowego folderu projektu należy
utworzyć kolejny nowy folder i nazwać go Documents.
2. Przenieść lub skopiować wybrane elementy do folderu Documents, który jest
podfolderem folderu projektu zlokalizowanego wewnątrz folderu Moje dokumenty
\Version Cue (Windows) lub Documents/Version Cue (Mac OS).
3. W programie Acrobat Professional 7.0, Illustrator, InCopy, InDesign lub Photoshop
wybrać polecenie Plik > Otwórz i kliknąć na przycisku Version Cue. Otworzyć przestrzeń
roboczą Version Cue, projekt i folder Documents. Z menu Project Tools wybrać
polecenie Synchronize .

Więcej informacji o synchronizowaniu plików można uzyskać w części Edycja i

synchronizacja kopii roboczych plików w ramach projektu Version Cue.
Otwieranie, edycja i zapisywanie plików i wersji plików za
pomocą programu Version Cue

Plik zapisany jako element projektu Version Cue jest automatycznie obsługiwany przez
program Version Cue. Gdy użytkownik otworzy taki plik i rozpocznie jego edycję,
program Version Cue będzie "czuwał" nad tym, aby zmiany wprowadzane przez
użytkownika nie miały wpływu na inne kopie robocze pliku (i na odwrót: by zmiany
wprowadzane przez innych nie miały wpływu na kopię roboczą użytkownika). W
podobny sposób program będzie kontrolował wszelkie operacje zapisywanie pliku
i jego kolejnych wersji: sam będzie określał nazwę pliku, numer wersji i miejsce zapisania.

W toku edycji pliku otwartego w przestrzeni roboczej Version Cue użytkownik może
korzystać z polecenia Save, które - podkreślmy to - ma zastosowanie wyłącznie do kopii
roboczej pliku zlokalizowanej na komputerze użytkownika. Zmiany wprowadzane w
kopii roboczej pliku mają charakter prywatny; ani nie są dostępne dla innych
użytkowników przestrzeni roboczej Version Cue, ani nie mogą być przywracane (po
ewentualnym anulowaniu lub nadpisaniu) przy użyciu programu Version Cue. Jeśli
użytkownik chce zapisać kopię roboczą pliku jako jego nową wersję, a być może dodać
do tej wersji własne komentarze i udostępnić ją innym, musi skorzystać z polecenia Save
A Version, które powoduje zapisanie kopii roboczej w przestrzeni roboczej Version Cue.
Różne wersje pliku mogą być porównywane ze sobą za pomocą miniaturek, a ponadto
mogą być przeglądane, usuwane wyróżniane za pomocą polecenia Versions.

Aby otworzyć i edytować plik z projektu Version Cue, należy:

1. W programie Acrobat Professional 7.0, Illustrator CS, InCopy CS, InDesign CS lub
Photoshop CS wybrać polecenie Plik > Otwórz.

2. Kliknąć na przycisku Version Cue, (Windows) lub (Mac OS) .

3. Otworzyć przestrzeń roboczą Version Cue, (Windows) lub (Mac OS), a także projekt
zawierający plik, (Windows) lub (Mac OS) .

Uwaga: Jeśli przestrzeń robocza Version Cue lub projekt nie są dostępne (co może
okazać się po kilku sekundach), w oknie dialogowym są wyświetlane tylko kopie robocze
zlokalizowane w folderze Moje dokumenty\Version Cue (Windows) lub Documents/
Version Cue (Mac OS) na komputerze użytkownika. (Zobacz Praca w ramach projektu
Version Cue w trybie offline.)

4. Zaznaczyć plik i kliknąć na przycisku Otwórz. Jeśli plik jest używany przez innego
użytkownika, aplikacja monituje o dokonanie wyboru:
● Opcja Yes, Keep Open powoduje wyświetlenie najnowszej wersji pliku.

● Opcja No, Close Document powoduje rezygnację z otwarcia pliku.

5. Rozpocząć edycję pliku. W trakcie edycji w zależności od stanu pliku w momencie jej
rozpoczęcia mogą ukazać się dwa okna dialogowe programu Version Cue:
● Jeśli plik jest używany przez inną osobę, aplikacja monituje o kliknięcie na jednym

z dwóch przycisków: przycisku Discard Changes, który pozwala anulować wprowadzone

zmiany i uaktywnić najnowszą wersję pliku, oraz przycisku Continue Editing, który
umożliwia dalszą edycję kopii roboczej pliku.
● Jeśli od momentu otwarcia pliku ktoś zapisał w projekcie Version Cue nową wersję pliku,

aplikacja monituje o kliknięcie na jednym z dwóch przycisków: przycisku Yes, który

pozwala uaktualnić okno dokumentu i wyświetlić w nim najnowszą wersję pliku, oraz
przycisku No, który umożliwia zachowanie okna dokumentu bez żadnych zmian.
6. Zapisać plik, wykonując jedną z następujących czynności:
● Aby zapisać samą kopię roboczą pliku, należy wybrać polecenie File > Save.

● Aby zapisać nową wersję pliku (w przestrzeni roboczej Version Cue) i dodać do niej

komentarze, należy polecenie File > Save A Version. W oknie dialogowym Save
A Version należy wprowadzić niezbędne komentarze i kliknąć na przycisku Save.
Przeglądanie wersji pliku i zarządzanie nimi

Gdy plik jest już otwarty w przestrzeni roboczej Version Cue, można przeglądać
miniaturki jego poprzednich wersji, skojarzone z nimi komentarze i daty utworzenia
poszczególnych wersji. Służy do tego okno dialogowe Versions. Jeśli zachodzi potrzeba
ponownego opracowania jednej ze starszych wersji, można skopiować ją i uczynić
wersją bieżącą. Starsze wersje mogą być usuwane, co może uprościć pracę nad plikiem,
a z pewnością zwiększa ilość wolnego miejsc na twardym dysku.

W oknie dialogowym Versions są wyświetlane miniaturki, komentarze i daty utworzenia

poszczególnych wersji pliku.

Uwaga: Gdy użytkownik otworzy starszą wersję pliku niż wersja bieżąca, otwarty
dokument będzie plikiem tymczasowym. Jeśli zachodzi taka potrzeba, dokument taki
można zapisać w postaci nowego pliku, w innym projekcie Version Cue lub w innym
folderze tego samego projektu Version Cue; można też uczynić starszą wersję podstawą
utworzenia nowej wersji.

Aby obejrzeć wersje pliku, należy:

1. W programie Acrobat Professional 7.0, Illustrator CS, InCopy CS, InDesign CS lub
Photoshop CS wybrać polecenie Plik > Otwórz.

2. Kliknąć na przycisku Version Cue, (Windows) lub (Mac OS) .

3. Otworzyć plik w przestrzeni roboczej Version Cue, (Windows) lub (Mac OS), a także
projekt macierzysty pliku, (Windows) lub (Mac OS) .
4. Wybrać polecenie File > Versions.
5. W oknie dialogowym Versions wykonać dowolną z poniższych czynności:
● Aby otworzyć starszą wersję pliku w jej własnym oknie, należy zaznaczyć wersję i kliknąć

na przycisku View Version.

● Aby usunąć wersję, należy zaznaczyć ją i kliknąć na przycisku Delete.

● Aby na podstawie starszej wersji utworzyć nową wersję pliku, należy zaznaczyć wersję

i kliknąć na przycisku Promote To Current Version. Należy wprowadzić komentarz do

nowej wersji i kliknąć na przycisku Continue.
Wyszukiwanie plików w projektach Version Cue

W toku pracy z plikami w ramach projektu Version Cue do plików są automatycznie

dodawane metadane, czyli takie dane o pliku, jak daty powstania wersji pliku, autorzy
poszczególnych wersji i komentarze do poszczególnych wersji. Inne informacje mogą
być dodawane do plików w aplikacjach z pakietu Creative Suite za pośrednictwem
poleceń File Info i Story Info (tylko w programie InCopy CS). Pliki danego projektu
Version Cue mogą być przeszukiwane na podstawie metadanych - rolę kryteriów
wyszukiwania mogą pełnić tytuły, autorzy, prawa autorskie, słowa kluczowe, daty i
położenia. Oprócz możliwości wyszukiwania plików w określonym projekcie istnieje
możliwość wyszukiwania plików, które usunięto z projektu.

Aby wyszukiwać pliki w określonym projekcie Version Cue, należy:

1. W programie Acrobat Professional 7.0, Illustrator CS, InCopy CS, InDesign CS lub
Photoshop CS wykonać jedną z następujących czynności:
● Wybrać polecenie Plik > Otwórz.

● Wybrać polecenie Plik > Umieść. (Przycisk Version Cue nie jest dostępny w oknie

dialogowym Umieść programu Photoshop. )

2. Kliknąć na przycisku Version Cue, (Windows) lub (Mac OS) .

3. Otworzyć przestrzeń roboczą Version Cue, (Windows) lub (Mac OS), która zawiera
projekt wybrany do przeszukiwania.
4. Otworzyć projekt, (Windows) lub (Mac OS), który będzie przeszukiwany.
5. Kliknąć na zakładce Search.
6. Wprowadzić informacje w polu Search This Project For i kliknąć na przycisku Search.

Informacje o tym, jak wyświetlić informacje o plikach (np. ich miejsce zapisania) z listy
wyników wyszukiwania, można uzyskać w części Przeglądanie informacji o
przestrzeniach roboczych, projektach i plikach Acrobat.
Usuwanie i przywracanie plików z projektów Version Cue

Dostępne w aplikacjach z pakietu Adobe Creative Suite menu Project Tools pozwala
usuwać z projektów Version Cue pliki o stanie Available. Pliki usunięte mogą być
przeglądane i sortowane, a ponadto są one uwzględniane podczas przeszukiwania
projektów za pomocą funkcji wyszukiwania Version Cue. Plik usunięty można alb usunąć
na stałe, albo przywrócić go (razem z danymi o wersjach i innymi).

Uwaga: Pliku nie można usunąć, jeśli korzysta z niego inny użytkownik, lub jeśli osoba
usuwająca nie jest uprawniona do zapisywania danych w określonym projekcie Version
Cue. Informacje o uprawnieniach użytkowników można uzyskać w części Określanie
uprawnień użytkowników za pomocą narzędzia Version Cue Workspace Administration.

Aby usunąć plik z projektu Version Cue, należy:

1. W programie Acrobat Professional 7.0, Illustrator CS, InCopy CS, InDesign CS lub
Photoshop CS wykonać jedną z następujących czynności:
● Wybrać polecenie Plik > Otwórz.

● Wybrać polecenie Plik > Umieść. (Przycisk Version Cue nie jest dostępny w oknie

dialogowym Umieść programu Photoshop. )

● Wybrać polecenie Plik> Zapisz jako.

2. Kliknąć na przycisku Version Cue, (Windows) lub (Mac OS) .

3. Otworzyć przestrzeń roboczą Version Cue, (Windows) lub (Mac OS), a także projekt,
(Windows) lub (Mac OS), zawierający plik do usunięcia.
4. Zaznaczyć plik do usunięcia, przejść do menu Project Tools i wybrać polecenie
Delete .

Aby przywrócić plik usunięty z projektu Version Cue, należy:

1. W programie Acrobat Professional 7.0, Illustrator CS, InCopy CS, InDesign CS lub
Photoshop CS wykonać jedną z następujących czynności:
● Wybrać polecenie Plik > Otwórz.

● Wybrać polecenie Plik > Umieść. (Przycisk Version Cue nie jest dostępny w oknie

dialogowym Umieść programu Photoshop. )

2. Kliknąć na przycisku Version Cue.
3. Otworzyć przestrzeń roboczą Version Cue i projekt zawierający pliki, które mają być
przywrócone.
4. Kliknąć na zakładce Deleted Files.
5. Zaznaczyć plik do przywrócenia, przejść do menu Project Tools i wybrać polecenie
Restore.
6. Kliknąć na zakładce Browse, przejść do menu Project Tools i wybrać polecenie Refresh.

Plik zostanie przywrócony w tym samym miejscu projektu Version Cue, które zajmował
pierwotnie.

Aby usunąć plik na stałe, należy:

1. W programie Acrobat Professional 7.0, Illustrator CS, InDesign CS lub Photoshop CS

wykonać jedną z następujących czynności:
● Wybrać polecenie Plik > Otwórz.

● Wybrać polecenie Plik > Umieść. (Przycisk Version Cue nie jest dostępny w oknie

dialogowym Umieść programu Photoshop. )

2. Kliknąć na przycisku Version Cue.
3. Otworzyć przestrzeń roboczą Version Cue i projekt zawierający plik, który ma być
usunięty na stałe.
4. Kliknąć na zakładce Deleted Files.
5. Zaznaczyć plik usuwany na stałe, przejść do menu Project Tools i wybrać polecenie
Delete.
6. Kliknąć na przycisku OK.
Praca w ramach projektu Version Cue w trybie offline

Jeśli użytkownik pracujący nad plikiem z projektu Version Cue wyłączy przestrzeń
roboczą Version Cue lub zostanie odłączony od sieci zapewniającej dostęp do
przestrzeni roboczej Version Cue, to i tak będzie kontynuować pracę w trybie offline; w
dogodnej chwili będzie mógł powrócić do pracy w zwykłym trybie i zsynchronizować
kopię roboczą pliku z innymi plikami.

Tematy powiązne:

Edycja i synchronizacja kopii roboczych plików w ramach projektu Version Cue

Edycja i synchronizacja kopii roboczych plików w ramach
projektu Version Cue

Jeśli zachodzi potrzeba pracy nad plikami z projektu Version Cue w czasie, gdy jest
wyłączona przestrzeń robocza Version Cue lub nie ma połączenia z siecią zapewniającą
dostęp do przestrzeni roboczej, użytkownik może pracować bezpośrednio na kopiach
roboczych plików - kopiach zapisanych na jego komputerze, w folderze Moje
dokumenty\ Version Cue (Windows) lub Documents/Version Cue (Mac OS). Kiedy
przestrzeń robocza Version Cue stanie się dostępna, będzie mógł będzie mógł
zsynchronizować kopie robocze plików z przestrzeń roboczą, co doprowadzi do
zapisania ich nowych wersji w przestrzeni roboczej. Procedura synchronizacji może
obejmować cały projekt, wybrany folder projektu lub tylko wybrany plik.

Synchronizację plików projektu (wszystkich lub wybranych) można

przeprowadzić również przed przejściem do pracy w trybie offline - w celu
przygotowania projektu do działań w tym trybie. Procedura taka daje pewność, że po
przejściu do trybu offline będą dostępne odpowiednie kopie robocze plików.

Uwaga: W folderze Moje dokumenty\Version Cue (Windows) lub Documents/Version

Cue (Mac OS) na komputerze użytkownika są przechowywane kopie robocze tylko tych
plików, które były otwierane w przestrzeni roboczej Version Cue lub były
synchronizowane. Foldery robocze projektu są tworzone przy pierwszym otwarciu
projektu w przestrzeni roboczej Version Cue.

Aby edytować w trybie offline kopie robocze plików, które były wcześniej edytowane
w zwykłym trybie, należy:

1. W programie Acrobat Professional 7.0, Illustrator CS, InCopy CS, InDesign CS lub
Photoshop CS wybrać plik z podmenu Plik > Otwórz ostatnie.
2. Po zakończeniu edycji wybrać polecenie Plik > Zapisz, aby zapisać kopię roboczą pliku.
Jeśli przestrzeń robocza Version Cue jest włączona i dostępna, należy zsynchronizować
pliki.

Aby edytować kopie robocze plików z projektu Version Cue, który działa w trybie
offline, należy:

1. W programie Acrobat Professional 7.0, Illustrator CS, InCopy CS, InDesign CS lub
Photoshop CS wybrać polecenie Plik > Otwórz.

2. Kliknąć na przycisku Version Cue .

3. Kliknąć dwukrotnie na ikonie przestrzeni roboczej, (Windows) lub (Mac OS), która
zawiera plik przeznaczony do edycji, a następnie kliknąć dwukrotnie na projekcie
Version Cue zawierającym plik.

Uwaga: Procedura sprawdzania dostępności przestrzeni roboczej lub projektu Version

Cue może potrwać kilka sekund.

4. Zaznaczyć folder Documents, przejść do menu Narzędzia i wybrać polecenie Pokaż

w Eksploratorze (Windows) lub Pokaż w Wybieraczu (Mac OS). W oknie systemu
Windows lub Mac OS zostaną wyświetlone wszystkie kopie robocze w projekcie.
Otworzyć wybrany plik, klikając na nim dwukrotnie lub przeciągając go do okna
odpowiedniej aplikacji.
5. Po zakończeniu edycji wybrać polecenie File > Save, aby zapisać kopię roboczą pliku.
Jeśli przestrzeń robocza Version Cue jest włączona i dostępna, należy zsynchronizować
pliki.

Aby zsynchronizować kopie robocze plików z projektu Version Cue, należy:

1. W programie Acrobat Professional 7.0, Illustrator CS, InCopy CS, InDesign CS lub
Photoshop CS wybrać polecenie Plik > Otwórz.
2. Kliknąć na przycisku Version Cue.
3. Zaznaczyć przestrzeń roboczą Version Cue zawierającą wzorzec pliku, który był
edytowany w trybie offline, po czym kliknąć na przycisku Otwórz.
4. Zaznaczyć projekt, (Windows) lub (Mac OS), który zawiera wzorzec pliku, po czym
wykonać jedną z następujących czynności:
● Aby zsynchronizować cały projekt, należy przejść do menu Project Tools i wybrać
polecenie Synchronize.
● Aby zsynchronizować folder lub wybrane pliki, należy otworzyć projekt, zaznaczyć

projekt lub pliki, przejść do menu Project Tools i wybrać polecenie Synchronize.
5. Jeśli wzorzec pliku w przestrzeni roboczej Version Cue zawiera nowszą wersję pliku niż
bieżąca kopia robocza, a jest edytowana kopia robocza, pojawi się okno dialogowe File
Conflict, w którym można wykonać, co następuje:
● Aby przy każdym kolejnym konflikcie plików była wybierana jedna z poniższych opcji,

należy zaznaczyć opcję Apply The Following Action To All Subsequent Conflicts.
● Aby zapisać kopię roboczą pliku jako jego nową wersję, należy kliknąć na przycisku Save

A Version.
● Aby nie pobierać najnowszej wersji pliku z przestrzeni roboczej Version Cue i nie

zapisywać kopii roboczej pliku jako jego nowej wersji, należy kliknąć na przycisku Skip
This File.
Version Cue Workspace Administration

Zastosowania Version Cue Workspace Administration

Realizacja różnych zadań za pomocą narzędzia Version Cue Workspace Administration
Obsługa projektów i użytkowników przy użyciu narzędzia Version Cue Workspace
Administration
Zaawansowane funkcje narzędzia Version Cue Workspace Administrations
Zastosowania Version Cue Workspace Administration

Wiele zadań obsługiwanych przez program Acrobat- takich jak tworzenie i

udostępniane projektów, dodawanie komentarzy do plików i tworzenie wersji plików -
można realizować bezpośrednio w programach współpracujących z Version Cue, czyli
Adobe Creative Suite, Adobe Acrobat Professional 7.0, Adobe GoLive CS, Adobe
Illustrator CS, Adobe InCopy CS, Adobe InDesign CS i Adobe Photoshop CS. Narzędzie
Version Cue Workspace Administration pozwala realizować te same zadania, ale oprócz
tego pozwala wykonywać czynności bardziej zaawansowane - dotyczące konkretnych
projektów lub całej przestrzeni roboczej Version Cue. Ponieważ interfejs narzędzia
Version Cue Workspace Administration nie został jeszcze przetłumaczony na język
polski, w poniższych opisach pozostawiono oryginalne (czyli angielskie) nazwy menu,
poleceń i opcji.

W poniższej tabeli zestawiono zadania obsługiwane przez programAcrobat, które

można wykonywać w programie Acrobat Professional 7.0 i w programach z
pakietuCreative Suite, oraz te, których realizacja wymaga zastosowania narzędzia Version
Cue Workspace Administration:

Zadania Acrobat lub Narzędzie Administration

aplikacje z pakietu
Creative Suite

Tworzenie, edycja i usuwanie projektów X X

Acrobat
Udostępnianie projektu osobom X X
korzystającym z pakietu Creative Suite,
aplikacji z pakietu Creative Suite lub
aplikacji z obsługą WebDAV
Usuwanie wersji plików X X
Dodawanie plików do istniejącego X
projektu
Tworzenie wersji plików X
Przeglądanie komentarzy do plików i X
innych informacji o plikach
Wyszukiwanie plików na podstawie X
informacji o nich (metadanych)
Tworzenie Acrobat projektów z plików X
zdalnych za pośrednictwem protokołu
FTP lub WebDAV
Tworzenie i przywracanie kopii X
zapasowych projektów Acrobat
Przeglądanie informacji o ilości pamięci X
zajmowanej przez pliki projektu, o
blokadzie niesekwencyjnego tworzenia
wersji, o autorstwie projektu i o dacie
jego utworzenia
Powielanie i eksportowanie Acrobat X
projektów
Edycja preferencji przestrzeni roboczej X
Version Cue
Importowanie projektów z serwera X
grupy roboczej
Dodawanie użytkowników, edycja ich X
własności i określanie ich uprawnień do
projektu
Określanie własności odpowiedzialnych X
za konieczność logowania się
użytkowników przed uzyskaniem
dostępu do projektu Version Cue
Przeglądanie informacji o wszystkich X
użytkowników oraz ich uprawnieniach
do każdego z projektów w przestrzeni
roboczej Version Cue
Usuwanie z projektu wszystkich blokad X
lub blokad utworzonych przez
konkretnego użytkownika
Przeglądanie dzienników i raportów X
przestrzeni robo-czej Version Cue
Realizacja różnych zadań za pomocą narzędzia Version Cue
Workspace Administration

Wszyscy użytkownicy, którzy posiadają swój identyfikator logowania (login ID) oraz
hasło, mogą zalogować się do pracy w programie Version Cue Workspace
Administration(nie dotyczy to użytkowników bez żadnych uprawnień). O tym, jakie
zadania może wykonać konkretny użytkownik, decydują jego uprawnienia, tj.
uprawnienia przypisane do jego identyfikatora logowania w przestrzeni roboczej
Version Cue. (Więcej informacji o uprawnieniach użytkowników można uzyskać w części
Określanie uprawnień użytkowników za pomocą narzędzia Version Cue Workspace
Administration.)

Tematy powiązne:

Logowanie się i wylogowywanie się w programie Version Cue Workspace Administration

Korzystanie z Pomocy i przeglądanie różnych elementów programu Version Cue Workspace
Administration
Logowanie się i wylogowywanie się w programie Version Cue
Workspace Administration

Stronę logowania narzędzia Version Cue Workspace Administrationmożna wyświetlić za

pośrednictwem okna dialogowego PreferencjeAcrobat; można też kliknąć na przycisku
Advanced Administration w programie Acrobat Professional 7.0, GoLive CS, Illustrator CS,
InCopy CS, InDesign CS lub Photoshop CS; ewentualnie można wpisać adres URL strony
logowania bezpośrednio w przeglądarce.

Podczas instalowania przestrzeni roboczej Version Cueprogram Version Cue tworzy

automatycznie systemowy identyfikator logowania o (login ID) o uprawnieniach
administratora. Pierwsze uruchomienie narzędzia Version Cue Workspace
Administrationwymaga posłużenia się tym właśnie identyfikatorem i skojarzonym z nim
hasłem.

Uwaga: Konto administratora systemu nie może zostać usunięte, nie można też zmieniać
jego uprawnień.

Strona główna narzędzia Version Cue Workspace AdministrationA. Nagłówek B. Adres DNS lub IP
przestrzeni roboczej Version Cue C. Adres URL zapewniający zdalny dostęp do przestrzeni roboczej
D. Lista nawigacyjna E. Główne okno

Aby zalogować się w programieVersion Cue Workspace Administration, należy:

1. Wykonać jedną z następujących czynności:

● W programie Acrobat Professional 7.0, InCopy CS, Illustrator CS, InDesign CS lub Photoshop

CS wybrać polecenie Plik > Otwórz, a następnie kliknąć na przycisku Version Cue.
Zaznaczyć wybraną przestrzeń roboczą Version Cue, (Windows) lub (Mac OS), przejść
do menu Project Tools i wybrać polecenie Edit Properties. W oknie dialogowym Edit
[przestrzeń robocza] Properties kliknąć na przycisku Advanced Administration.
● W oknie dialogowym Edit Project [nazwa projektu] Properties kliknąć na przycisku

Advanced Administration. Informacje o wyświetlaniu tego okna dialogowego edycji

własności projektu można uzyskać w części Tworzenie i edycja projektów za pomocą
narzędzia Version Cue Workspace Administration.
● W programie GoLive CS otworzyć witrynę projektuAcrobat, a następnie wybrać polecenie

Site > Version Cue > Open Version Cue Administration.

● Na komputerze, na którym jest zainstalowana przestrzeń roboczaAcrobat, otworzyć okno

Panel sterowania (Windows) lub Preferencje systemu (Mac OS) i wyświetlić preferencje
programuAcrobat. Kliknąć na zakładce Ustawienia, a następnie na przycisku Advanced
Administration. (Przycisk Advanced Administration jest aktywny pod warunkiem, że jest
włączona przestrzeń robocza Version Cue. Zobacz Uruchamianie lub wznawianie
programu Acrobat. )
● W przeglądarce internetowej wpisać adres IP lub DNS komputera, na którym jest

zainstalowana przestrzeń roboczaVersion Cue. Przed adresem należy wprowadzić

przedrostek http: //, a po adresie - dwukropek i numer portu. Domyślny numer portu to
3703. Na przykład: http: //153. 32. 235. 230: 3703 (IP) lub http: //mojserwer. mojafirma. com:
3703 (DNS) .

W oknie przeglądarki zostanie wyświetlona strona logowania programu AdobeVersion Cue

Workspace Administration. Może pojawić się też okno dialogowe Change System Account
z pytaniem o zmianę domyślnego hasła systemowego.

2. Wykonać jedną z następujących czynności:

● Wpisać swój identyfikator logowania i swoje hasło (jeśli są one przypisane) i kliknąć na

przycisku Log In.

● Zalogować się przy użyciu domyślnego systemowego loginu i hasła, to znaczy wpisać

system w polu identyfikatora logowania i system w polu hasła. (Jeśli w systemie

obowiązuje inne haslo domyślne, należy go użyć. )
● Jeśli pojawi się okno dialogowe Change System Account, można wpisać nową nazwę

użytkownika w polu User Name oraz nowe hasło w polach Password i Verify Password.
(Domyślny identyfikator logowania, "system", nie może zostać zmieniony. ) Oprócz
powyższych informacji można podać swój numer telefonu i adres e-mail. Po
wprowadzeniu danych należy kliknąć na przycisku Save. (Okno dialogowe Change System
Account pojawia się przy pierwszej instalacji przestrzeni roboczej Version Cue. )
● Aby wylogować się z programuVersion Cue Workspace Administration, należy kliknąć na

przycisku Log Off: [identyfikator logowania] u góry strony.

Korzystanie z Pomocy i przeglądanie różnych elementów
programu Version Cue Workspace Administration

U góry stron wyświetlanych w oknie programu Version Cue Workspace

Administrationznajdują się łącza do Pomocy programu Version Cue, a po ich lewej
stronie jest dostępna lista nawigacyjna. Lista nawigacyjna zapewnia szybki dostęp do
opcji administrowania.

Aby wyświetlać różne elementy programuVersion Cue Workspace Administration,

należy:

Wykonać jedną z następujących czynności:

● Aby wyświetlić główny ekran danego zadania administracyjnego, na odpowiedniej

pozycji (łączu) listy nawigacyjnej.
● Aby powrócić do strony głównej, należy kliknąć na przycisku Version Cue Workspace
Administrationu góry strony.

Aby wyświetlić Pomoc programu Version Cue Workspace Administrationw oknie

samego programuVersion Cue Workspace Administration, należy:

Wykonać jedną z następujących czynności:

● Aby wyświetlić stronę główną Pomocy programu Version Cue Workspace

Administrationnależy kliknąć na łączu Help u góry dowolnej ze stron programuVersion
Cue Workspace Administration.
● Aby wyświetlić Pomoc dotyczącą konkretnego zadania, należy przejść do strony
zawierającej to zadanie i kliknąć na przycisku Context Help w prawym górnym rogu tej
strony.

Zostanie otwarte okno przeglądarki, a w nim pojawi się Pomoc programu Acrobat.
Obsługa projektów i użytkowników przy użyciu narzędzia
Version Cue Workspace Administration

Programy Acrobat Professional 7.0, GoLive CS, InCopy CS, Illustrator CS, InDesign CS i
Photoshop CS pozwalają tworzyć, edytować i usuwać projekty Version Cue. Program
Version Cue Workspace Administrationumożliwia wykonywanie tych samych czynności,
ale oprócz tego pozwala powielać projekty, eksportować projekty, tworzyć kopie
zapasowe projektów, określać wymagania dotyczące logowania, konfigurować blokady i
przypisywać do projektów identyfikatory użytkowników.

Tematy powiązne:

Tworzenie i edycja projektów za pomocą narzędzia Version Cue Workspace Administration

Tworzenie kopii zapasowych i przywracanie projektów za pomocą narzędzia Version Cue
Workspace Administration
Eksportowanie projektów Version Cue za pomocą narzędzia Version Cue Workspace
Administration
Tworzenie i edycja identyfikatorów użytkowników za pomocą narzędzia Version Cue Workspace
Administration
Określanie uprawnień użytkowników za pomocą narzędzia Version Cue Workspace
Administration
Obsługa list użytkowników za pomocą narzędzia Version Cue Workspace Administration
Tworzenie i edycja projektów za pomocą narzędzia Version Cue
Workspace Administration

NarzędzieVersion Cue Workspace Administration pozwala tworzyć puste projekty

Version Cue, a ponadto importować pliki projektów. W tym drugim wypadku pliki
importowane mogą znajdować się na tym samym komputerze co przestrzeń robocza
albo na serwerze FTP lub FTP. Dwie inne ważne czynności edycyjne to powielanie i
usuwanie projektów.

Uwaga: Informacje o importowaniu projektów Adobe Web Workgroup Server do

przestrzeni roboczej Version Cue można uzyskać w części Importowanie
IDużytkowników i kopii projektów z serwera Web Workgroup do przestrzeni roboczej
Version Cue.

Aby utworzyć nowy projektAcrobat, należy:

1. Zalogować się na stronieVersion Cue Workspace Administration.

2. Wykonać jedną z następujących czynności:
● Kliknąć pozycję Projects na liście nawigacyjnej, po czym kliknąć na przycisku New.

● Kliknąć na przycisku Adobe Version Cue Workspace Administrationu góry strony,

a następnie na przycisku Create a Project.

3. Na stronie New Project zaznaczyć jedną z następujących opcji:
● Blank Project, aby utworzyć pusty projekt Version Cue. Należy kliknąć na przycisku Next,

co spowoduje wyświetlenie strony Create Blank Project.

● Import From Folder, aby utworzyć projekt Version Cue z folderu zlokalizowanego na tym

samym komputerze, na którym jest zainstalowana przestrzeń robocza Version Cue.

Należy kliknąć na przycisku Next, co spowoduje wyświetlenie strony Import Project
From Folder. Jeśli importowane pliki definiują witrynę internetową, należy zaznaczyć
opcję Import Folder As A Website, co spowoduje zaimportowanie plików do folderu
Web-Content projektu. W celu określenia importowanego folderu należy kliknąć na
przycisku Browse, zaznaczyć dowolny plik wewnątrz folderu i kliknąć na przycisku Open.
Alternatywnie można wpisać w polu tekstowym ścieżkę do wybranego folderu
w przestrzeni roboczej.
● Import From FTP Server lub Import From WebDAV Server, aby utworzyć projekt z plików

zlokalizowanych na określonym serwerze. Należy kliknąć na przycisku Next, co

spowoduje wyświetlenie strony Import Project from FTP Server. Jeśli importowane pliki
definiują witrynę internetową, należy zaznaczyć opcję Import FTP/WebDAV As
A Website, co spowoduje zaimportowanie plików do folderu Web-Content projektu.
W polu FTP Server lub WebDAV Server należy określić serwer FTP lub WebDAV, na
którym znajdują się importowane pliki, a następnie wpisać numer portu w polu Port.
W celu określenia folderu należy wpisać jego ścieżkę w polu tekstowym Directory. Jeśli
dostęp do serwera wymaga podania nazwy użytkownika i hasła, należy wpisać je
w polach User Name i Password. Aby połączyć się z serwerem za pośrednictwem
serwera proxy, należy zaznaczyć opcję Proxy. Jeśli serwer docelowy jest chroniony
zaporą ogniową (firewall) lub jeśli określono inny port niż port 21, należy zaznaczyć
opcję Use Passive Mode (opcja dostępna tylko w przypadku uprzedniego zaznaczenia
opcji Import From FTP Server).
4. Wpisać nazwę projektu w polu tekstowym Project Name.
5. W menu URL Encoding wybrać opcję dotyczącą kodowania adresu URL importowanego
folderu.
6. Aby była uwzględniana składnia adresów URL, która wymaga kodowania pewnych
znaków za pomocą symbolu "%" i następujących po nim dwóch cyfr szesnastkowych,
zaznaczyć opcję %HH Escaping.
7. Wykonać dowolną z następujących czynności, po czym kliknąć na przycisk Next:
● Aby udostępnić projekt innym użytkownikom programu Version Cue lub WebDAV,

zaznaczyć opcję Share This Project With Others. (Dostęp do przestrzeni roboczej
projektu mogą uzyskać, po pierwsze, osoby pracujące w w macierzystej podsieci
projektu, a po drugie, osoby dysponujące odpowiednim adresem IP lub DNS przestrzeni
roboczej Version Cueoraz numerem portu. )
● Aby dostęp do projektu wymagał zalogowania się, czyli podania loginu i hasła

programu Version Cue, należy zaznaczyć opcję Require Assigned Users To Authenticate
To This Project. Zaznaczenie tej opcji daje pewność, że dostęp do projektu będą
uzyskiwać tylko określone osoby.

Uwaga: Jeśli opcja zostanie zaznaczona w sytuacji, gdy pewna grupa użytkowników ma
już zapewniony dostęp do projektu bez konieczności logowania się, użytkownicy ci
utrzymają swój dotychczasowy status. Należy upewnić się, co do właściwej zmiany
uprawnień tych użytkowników na liście osób przypisanych do projektu.

● Aby kolejne wersje plików były generowane sekwencyjnie, zaznaczyć opcję Enable Lock
Protection For This Project. Więcej informacji a ten temat można uzyskać
w części Omówienie folderów i projektów Acrobat.
● W polu tekstowym Komentarze wpisać ewentualne uwagi dotyczące projektu.

8. Na stronie Assigned Users wykonać dowolną z poniższych czynności, po czym kliknąć

na przycisku Save:
● Określić uprawnienia poszczególnych użytkowników, zaznaczając wybrane opcje przy

ich nazwach (w kolumnie Privileges); ewentualnie określić uprawnienia wszystkich

użytkowników, wybierając opcję z menu Set All To. Opcje te są uwzględniane pod
warunkiem zaznaczenia opcji Require Assigned Users To Authenticate To This Project.
● Aby wybrani użytkownicy mogli publikować projekt - za pomocą programu GoLive CS

- na określonym serwerze FTP lub WebDAV, należy przejść do kolumny Publishing

Privilege i zaznaczyć pola wyboru obok ich nazw.

Uwaga: Udostępnienie projektu innym użytkownikom programu Version Cue lub

WebDAV nie wymaga ich przypisania do projektu; wystarczy nie zaznaczać opcji Require
Assigned Users To Authenticate To This Project we własnościach projektu.

Aby edytować własności projektu Acrobat, należy:

1. Zalogować się na stronieVersion Cue Workspace Administration.

2. Kliknąć na pozycji Projects na liście nawigacyjnej, a następnie na nazwie projektu.
3. Zmienić własności projektu lub kliknąć na przycisku Reset, aby przywrócić oryginalne
wartości własności.
4. Kliknąć na przycisku Zapisz.

Aby powielić projekt Acrobat, należy:

1. Zalogować się na stronieVersion Cue Workspace Administration.

2. Kliknąć na pozycji Projects na liście nawigacyjnej.
3. Zaznaczyć pole wyboru obok nazwy projektu i kliknąć na przycisku Duplicate.
4. Na stronie Duplicate Project wpisać unikatową nazwę projektu.
5. Zmienić własności projektu.
6. Kliknąć na przycisku Duplicate.

Aby usunąć projektAcrobat, należy:

1. Zalogować się na stronieVersion Cue Workspace Administration.

2. Kliknąć na pozycji Projects na liście nawigacyjnej i wykonać jedną z następujących
czynności:
● Aby usunąć wybrane projekty, zaznaczyć pola wyboru obok ich nazw.

● Aby usunąć wszystkie projekty pokazane na liście, zaznaczyć pole wyboru obok etykiety

kolumny Project Name.

3. Kliknąć na przycisku Delete. Zostanie wyświetlona strona Delete Project. Należy
ponownie kliknąć na przycisku Delete.
Tworzenie kopii zapasowych i przywracanie projektów za
pomocą narzędzia Version Cue Workspace Administration

Narzędzie Version Cue Workspace Administrationpozwala tworzyć kopie zapasowe

projektówAcrobat. Kopie zapasowe są przechowywane w systemie plików przestrzeni
roboczejVersion Cue. Narzędzie Version Cue Workspace Administrationzapewnia też
operację odwrotną względem tworzenia kopii zapasowych, tj. przywracanie projektów
na ich podstawie.

Uwaga: Projekt przywrócony z kopii zapasowej nie zastępuje oryginalnego projektu

Version Cue; projekt przywrócony uzyskuje inną nazwę.

Kopie zapasowe projektów są przechowywane w folderze Data programu Version

Cue. Informacje o przenoszeniu folderu Data można uzyskać w części Przenoszenie
folderów z danymi i folderów z kopiami roboczymi.

Aby utworzyć kopię zapasową projektuAcrobat, należy:

1. Zalogować się na stronieVersion Cue Workspace Administration.

2. Kliknąć na pozycji Projects na liście nawigacyjnej.
3. Zaznaczyć pole wyboru obok nazwy projektu i kliknąć na przycisku Back Up.
4. Na stronie Backup Project w polu tekstowym Backup Name wpisać nazwę kopii
zapasowej projektu.
5. Na liście opcji Include zaznaczyć elementy, które mają być uwzględnione w kopii
zapasowej projektu. (Komentarze do projektu i plików oraz wszelkie dane wprowadzane
w aplikacji z pakietu Creative Suite są przechowywane w postaci metadanych projektu.)
6. Jeśli zachodzi taka potrzeba, dodać do pliku kopii zapasowej uwagi; wpisać je w polu
Comments.
7. Kliknąć na przycisku Save.

Aby przywrócić projekt Version Cue na podstawie kopii zapasowej, należy:

1. Zalogować się na stronieVersion Cue Workspace Administration.

2. Kliknąć na pozycji Projects na liście nawigacyjnej.
3. Kliknąć na przycisku Backup List.
4. Kliknąć na nazwie kopii zapasowej, na podstawie której będzie przywracany projekt.
5. W polu tekstowym New Project Name wpisać nazwę różną od nazw innych projektów
w przestrzeni roboczej.
6. Wykonać dowolną z poniższych czynności, po czym kliknąć na przycisku Restore:
● Aby przywrócić listę użytkowników przypisanych do projektu, zaznaczyć opcję Restore

Users.
● Aby przywrócić uprawnienia poszczególnych użytkowników (przypisanych do projektu),

zaznaczyć opcję Restore User Assignments.

● Wpisać ewentualne uwagi w polu Comments.
Eksportowanie projektów Version Cue za pomocą narzędzia
Version Cue Workspace Administration

Operacja eksportowania projektu Version Cue z przestrzeni roboczej Acrobatmoże mieć

na celu albo skopiowanie projektu do innej przestrzeni roboczej Version Cue, albo
archiwizację projektu.

Uwaga: Eksportowane są tylko najnowsze wersje poszczególnych plików.

Aby wyeksportować projekt Acrobatna swój komputer, należy:

1. Zalogować się na stronieVersion Cue Workspace Administration.

2. Wykonać jedną z następujących czynności:
● Kliknąć na pozycji Projects na liście nawigacyjnej. Zaznaczyć pole wyboru obok projektu,

który będzie eksportowany, po czym kliknąć na przycisku Export.

● Kliknąć na pozycji Advanced na liście nawigacyjnej, po czym kliknąć na przycisku Export

Project. Pojawi się okno Export Project. W menu Project Name należy zaznaczyć projekt
do wyeksportowania.
3. Z menu File wybrać polecenie Protocol.
4. Kliknąć na przycisku Browse i określić folder, do którego będzie eksportowany projekt.
Zaznaczyć dowolny plik wewnątrz folderu i kliknąć na przycisku Open.
5. Kliknąć na przycisku Eksportuj.

Aby wyeksportować projekt Acrobatna serwer FTP lub WebDAV, należy:

1. Zalogować się na stronie Version Cue Workspace Administration.

2. Wykonać jedną z następujących czynności:
● Kliknąć na pozycji Projects na liście nawigacyjnej. Zaznaczyć pole wyboru obok projektu,

który będzie eksportowany, po czym kliknąć na przycisku Export.

● Kliknąć na pozycji Advanced na liście nawigacyjnej, po czym kliknąć na przycisku Export

Project. Pojawi się okno Export Project. W menu Project Name należy zaznaczyć projekt
do wyeksportowania.
3. Z menu Protocol wybrać polecenie FTP lub WebDAV.
4. Określić adres serwera FTP lub WebDAV w polu tekstowym Server Address. Adresu nie
trzeba poprzedzać identyfikatorem wybranego protokołu. Jeśli zachodzi taka potrzeba,
można zmienić domyślny numer portu w polu Port.
5. Wpisać ścieżkę do folderu w polu tekstowym Directory.
6. Jeśli dostęp do serwera wymaga podania nazwy użytkownika i hasła, wpisać te
informacje w polach User Name i Password.
7. Aby w połączeniu z serwerem pośredniczył serwer proxy, zaznaczyć opcję Proxy.
8. Jeśli serwer docelowy jest chroniony zaporą ogniową (firewall) lub jeśli określono inny
port niż port 21, należy zaznaczyć opcję Use Passive Mode. (Opcja ta jest dostępna pod
warunkiem, że w menu Protocol wybrano opcję FTP. )
9. Kliknąć na przycisku Export.
Tworzenie i edycja identyfikatorów użytkowników za pomocą
narzędzia Version Cue Workspace Administration

Udostępnianie projektów i przestrzeni roboczych Version Cue nie wymaga tworzenia

i przypisywania identyfikatorów użytkowników. Dostęp do projektu może uzyskać
dowolny użytkownik, który pracuje w macierzystej podsieci projektu albo dysponuje
adresem (IP lub DNS) przestrzeni roboczej Version Cue i odpowiednim numerem portu.
Gdy pewien użytkownik uzyska dostęp do przestrzeni roboczej Version Cue nie
posługując się identyfikatorem użytkownika, program Version Cue doda taki
identyfikator do listy użytkowników przestrzeni roboczej Version Cue, natomiast pole
hasła pozostawi puste.

Chcąc ograniczyć dostęp do projektów Version Cue, można przeprowadzić edycję

istniejących identyfikatorów użytkowników Version Cue i przypisać je do konkretnych
projektów. Użytkownik posiadający identyfikator (login) Version Cue oraz hasło może
zalogować się w programie Version Cue Workspace Administration(nie dotyczy to
użytkowników bez żadnych uprawnień). Czynności, które mogą wykonywać
poszczególni użytkownicy, są określone przez uprawnienia przypisane do ich
identyfikatorów.

Uwaga: Nowe identyfikatory użytkowników mogą tworzyć tylko użytkownicy o

uprawnieniach administratora.

Aby utworzyć nowe identyfikatory użytkowników Version Cue, należy:

1. Zalogować się na stronie Version Cue Workspace Administrationprzy użyciu

identyfikatora logowania osoby o uprawnieniach administratora.
2. Wykonać jedną z następujących czynności:
● Kliknąć na pozycji Users na liście nawigacyjnej, po czym kliknąć na przycisku New na

stronie.
● Kliknąć na przycisku Adobe Version Cue Workspace Administrationu góry strony,

a następnie kliknąć na przycisku Add A User.

3. Na stronie New User w menu Privileges określić uprawnienia dostępu użytkownika.
(Informacje o uprawnieniach dostępu zapewnianych przez poszczególne opcje można
uzyskać w części Określanie uprawnień użytkowników za pomocą narzędzia Version Cue
Workspace Administration.)
4. Wpisać nazwę użytkownika w polu User Name.
5. Wpisać unikatowy identyfikator logowania w polu tekstowym Login. Identyfikator ten
jest stosowany w aplikacjach z pakietu Creative Suitew procedurze logowania
użytkownika do programu Version Cue Workspace Administration(jeśli w danym
projekcie obowiązuje wymóg logowania się).
6. Wpisać hasło użytkownika w polu tekstowym Password, a następnie potwierdzić je
w polu Verify Password.
7. Jeśli zachodzi taka potrzeba, wpisać numer telefonu, adres e-mail i komentarze (w
odpowiednich polach tekstowych).
8. Aby określić uprawnienia regulujące dostęp użytkownika do poszczególnych projektów,
przejść do kolumny Privileges i zaznaczyć opcje obok nazw projektów. Aby te same
uprawnienia dotyczyły wszystkich projektów, wybrać opcję z menu Set All.
9. Aby użytkownik mógł publikować projekt na określonym serwerze FTP lub WebDAV,
przejść do kolumny Publishing Privilege i zaznaczyć pole wyboru obok nazwy projektu.
10. Kliknąć na przycisku Save.

Aby edytować Acrobatidentyfikator użytkownika, należy:

1. Zalogować się na stronieVersion Cue Workspace Administration.

2. Wykonać jedną z następujących czynności:
● Kliknąć na pozycji Users na liście nawigacyjnej.

● Kliknąć na przycisku Adobe Version Cue Workspace Administrationu góry strony,

a następnie kliknąć na przycisku Edit Users.

3. Kliknąć na nawie użytkownika, którego identyfikator logowania będzie edytowany.
4. Zmienić własności użytkownika.

Uwaga: Opcje z grup Privileges i Project Privileges można edytować pod warunkiem
posiadania uprawnień administratora systemu.

5. Kliknąć na przycisku Save.

Aby powielić lub usunąć identyfikator użytkownika Version Cue, należy:

1. Zalogować się na stronieVersion Cue Workspace Administration.

2. Kliknąć na pozycji Users na liście nawigacyjnej.
3. Zaznaczyć pola wyboru obok nazw użytkowników, które będą powielane lub zmieniane.
Aby zaznaczyć wszystkie nazwy użytkowników, należy zaznaczyć pole wyboru obok
etykiety kolumny User Name.
4. Wykonać jedną z następujących czynności:
● Kliknąć na przycisku Duplicate. Zmienić własności użytkownika na stronie Duplicate User

i kliknąć na przycisku Save.

● Kliknąć na przycisku Delete. Aby potwierdzić decyzję o usunięciu, kliknąć na przycisku

Delete na stronie Delete User.

Określanie uprawnień użytkowników za pomocą narzędzia
Version Cue Workspace Administration

Uprawnienia do korzystania z przestrzeni roboczej Version Cue (przypisane do

poszczególnych identyfikatorów logowania) należą do jednej z czterech kategorii: None
(brak uprawnień), User (uprawnienia zwykłych użytkowników), Project Creator
(uprawnienia twórców projektu) i System Administrator (uprawnienia administratorów
systemu). Użytkownicy bez żadnych uprawnień (ustawienie Brak) nie mogą korzystać z
narzędziaVersion Cue Workspace Administration, ale mogą uzyskiwać dostęp do
projektów Version Cue (pod warunkiem, że używają aplikacji z pakietu Creative Suite lub
aplikacji obsługującej protokół WebDAV). W poniższej tabeli opisano uprawnienia
zwykłych użytkowników, autorów projektów i administratorów systemu.

Zadanie administracyjne Użytkownik Twórca projektu Administrator projektu

Tworzenie i uaktualnianie X
identyfikatorów użytkowników
Version Cue
Przeglądanie informacji X X X
dotyczących innych
użytkowników programu Version
Cue
Uaktualnianie informacji o X X X
użytkownikach z wyłączeniem ich
uprawnień
Powielanie i usuwanie X
identyfikatorów użytkowników
Importowanie i eksportowanie list X
użytkowników
Tworzenie nowych projektów X X
Przeglądanie informacji o X X X
projektach, do których użytkownik
nie jest przypisany
Powielanie projektów, do których X X
użytkownik jest przypisany z
uprawnieniami administracyjnymi
Edycja, archiwizowanie, X X X
eksportowanie i usuwanie
projektów, do których użytkownik
jest przypisany z uprawnieniami
administracyjnymi
Usuwanie i przywracanie kopii X
zapasowych projektów
Wykonywanie wszystkich zadań X
wymienionych na stronie
Advanced
Zmiana schematu kolorów X X X
narzędzia Administration za
pomocą preferencji
zaawansowanych
Zerowanie blokad i usuwanie X X X
wersji plików z projektów, do
których użytkownik jest
przypisany z uprawnieniami
administracyjnymi
Tworzenie kopii zapasowych, X
usuwanie i przywracanie
wszystkich danych z przestrzeni
roboczej Version Cue
Przeglądanie informacji, X X X
dzienników i raportów
dotyczących przestrzeni roboczej;
także zapisywanie raportów
Usuwanie raportów dotyczących X X X
projektów, do których użytkownik
jest przypisany z uprawnieniami
administracyjnymi
Obsługa list użytkowników za pomocą narzędzia Version Cue
Workspace Administration

Lista użytkowników przypisanych do pewnej przestrzeni roboczej Version Cue może

zostać wyeksportowana do innej przestrzeni roboczej Version Cue działającej na innym
komputerze. Po wyeksportowaniu listy użytkowników należy skopiować ją do folderu
UsersExport, który znajduje się wewnątrz folderu programu Version Cue na innym
komputerze.

Aby wyeksportować listę użytkowników, należy:

1. Zalogować się na stronieVersion Cue Workspace Administration.

2. Kliknąć na pozycji Users na liście nawigacyjnej.
3. Zaznaczyć pola wyboru obok nazw użytkowników, które będą eksportowane. Aby
zaznaczyć wszystkie nazwy na liście, należy zaznaczyć pole wyboru obok etykiety
kolumny User Name.
4. Kliknąć na przycisku Export List. Pojawi się strona Export Users z listą użytkowników do
wyeksportowania.
5. Kliknąć na przycisku Next i wpisać nazwę listy w polu Name. Jeśli zachodzi taka
potrzeba, w pisać uwagi w polu Comments.
6. Kliknąć na przycisku Save. Na stronie Export Users zostanie wyświetlona
wyeksportowana lista użytkowników.
7. Miejsce zapisania listy użytkowników pojawi się pod nagłówkiem Export Users. Aby
zaimportować tę listę do innej przestrzeni roboczej Version Cue workspace, należy
skopiować jej plik do folderu Data/UsersExport docelowej przestrzeni roboczej (folder
ten znajduje się wewnątrz folderu aplikacji Version Cue).

Aby zaimportować użytkowników z listy, należy:

1. Zalogować się na stronieVersion Cue Workspace Administration.

2. Kliknąć na pozycji Users na liście nawigacyjnej, a następnie na przycisku Import List.
3. Kliknąć na nazwie listy do zaimportowania.
4. Zaznaczyć pola wyboru obok nazw użytkowników, które będą importowane; albo
zaznaczyć pole wyboru obok etykiety kolumny User Name i zaznaczyć w ten sposób
wszystkie nazwy użytkowników.
5. Kliknąć na przycisku Next.

Aby usunąć listy użytkowników, należy:

1. Zalogować się na stronieVersion Cue Workspace Administration.

2. Kliknąć na pozycji Users na liście nawigacyjnej.
3. Zaznaczyć pola wyboru obok nazw użytkowników, które będą usuwane; albo zaznaczyć
pole wyboru obok etykiety kolumny User Name i zaznaczyć w ten sposób wszystkie
nazwy użytkowników.
4. Kliknąć na przycisku Delete. Pojawi się strona Delete User, na której trzeba będzie
potwierdzić decyzję o usunięciu.
5. Kliknąć na przycisku Delete.
Zaawansowane funkcje narzędzia Version Cue Workspace
Administrations

Narzędzie Version Cue Workspace Administrationpozwala realizować zaawansowane

zadania administracyjne, takie jak określanie zaawansowanych preferencji przestrzeni
roboczej, importowanie kopii zapasowych projektów z Adobe Web Workgroup Server,
eksportowanie projektów, perform maintenance, przeglądanie dzienników i raportów.

Tematy powiązne:

Określanie preferencji przestrzeni roboczej Version Cue

Importowanie IDużytkowników i kopii projektów z serwera Web Workgroup do przestrzeni
roboczej Version Cue
Usuwanie blokad plików za pomocą narzędzia Version Cue Workspace Administration
Usuwanie z projektów wersji plików za pomocą narzędzia Version Cue Workspace
Administration
Tworzenie kopii zapasowych i przywracanie kopii zapasowych danych z przestrzeni roboczej
Version Cue
Przeglądanie informacji o przestrzeni roboczej Version Cue
Określanie preferencji przestrzeni roboczej Version Cue

Preferencje przestrzeni roboczej obejmują opcje dotyczące udostępniania (względnie:

nieudostępniania) całej przestrzeni roboczej i poszczególnych projektów, dzienników
przestrzeni roboczej oraz domyślnych serwerów proxy FTP i HTTP. Wszelkie preferencje
przestrzeni roboczej poza opcją Color Scheme mogą określać tylko użytkownicy o
uprawnieniach administratora systemu.

Aby określić preferencje przestrzeni roboczej Version Cue, należy:

1. Zalogować się na stronieVersion Cue Workspace Administration.

2. Wykonać jedną z następujących czynności:
● Kliknąć na pozycji Advanced na liście nawigacyjnej, a następnie na przycisku

Preferences.
● Kliknąć na przycisku Adobe Version Cue Workspace Administrationu góry strony, a

następnie kolejno na przycisku Perform Advanced Tasks i przycisku Preferences.

3. Aby zmienić nazwę przestrzeni roboczej Version Cue, należy wpisać nową nazwę w polu
tekstowym Workspace Name. (Nazwa ta identyfikuje przestrzeń roboczą w aplikacjach
z pakietu Adobe Creative Suitewspółpracujących z programemAcrobat. Aby zmiana
opcji została uwzględniona, należy kliknąć na przycisku Zapisz, a potem ponownie
uruchomić przestrzeń roboczą. Informacje o ponownym uruchamianiu przestrzeni
roboczej można uzyskać w części Uruchamianie lub wznawianie programu Acrobat.)
4. Aby dostęp do przestrzeni roboczej Acrobatmogły uzyskiwać inne komputery, należy
zaznaczyć opcję Make This Version Cue Workspace Visible To Others. Aby zmiana opcji
została uwzględniona, należy kliknąć na przycisku Zapisz, a potem ponownie uruchomić
przestrzeń roboczą. (Informacje o ponownym uruchamianiu przestrzeni roboczej można
uzyskać w części Uruchamianie lub wznawianie programu Acrobat.)

Uwaga: Jeśli przestrzeń robocza Version Cue jest zainstalowana na komputerze, który
jest chroniony zaporą ogniową (firewall), to aby udostępnić ją, należy pozostawić
otwarte porty TCP o numerach 3703 i 427, a ponadto nie zaznaczać opcji Internet
Connection Firewall (tylko w systemie Windows). (Informacje na temat opcji Internet
Connection Firewall można uzyskać w Pomocy systemu Windows.)

5. Aby sprawdzić, do których projektów Version Cue ma dostęp użytkownik, należy

zaznaczyć opcję Only Display Projects In The Workspace The User Is Authorized To
Access.

Uwaga: Należy upewnić się, czy dla każdego z projektów zaznaczono opcję Require
Assigned Users To AuthenticateTo This Project, a także, czy określono listę Assigned
Users. (Zobacz Tworzenie i edycja projektów za pomocą narzędzia Version Cue
Workspace Administration.)

6. Ustawić opcje odpowiedzialne za ilość informacji uwzględnianych w systemowych

raportach o przestrzeni roboczej Version Cue:
● opcja Error - są uwzględniane tylko błędy dotyczące przestrzeni roboczej Version Cue.

● opcja Warning - są uwzględniane błędy i ostrzeżenia dotyczące przestrzeni roboczej

Version Cue.
● opcja Info - są uwzględniane błędy, ostrzeżenia oraz informacje o wykonanych

zadaniach.
7. Określić maksymalny rozmiar raportu systemowego, wpisując w polu Log Size wybraną
liczbę kilobajtów.
8. Aby plik dziennika był kompresowany (a tym samym zmniejszany) w postaci pliku .gz,
należy zaznaczyć opcję Compress Log File.
9. Aby określić domyślny serwer FTP Proxy, który będzie wykorzystywany przez
użytkowników do importowania i eksportowania projektów na serwer FTB, a także do
publikowania projektów na serwerze FTP (przy użyciu programu GoLive), należy wpisać
adres serwera proxy oraz numer portu w polach FTP Proxy i Port.
10. Aby określić domyślny serwer HTTP Proxy, który będzie wykorzystywany przez
użytkowników do importowania i eksportowania projektów na serwer WebDAV, a także
do publikowania projektów na serwerze WebDAV (przy użyciu programu GoLive), należy
wpisać adres serwera proxy oraz numer portu w polach HTTP Proxy i Port.
11. Aby zmienić kolor tła listy nawigacyjnej i adresu przestrzeni roboczej, należy wybrać
opcję z menu Color Scheme.
12. Kliknąć na przycisku Save.
Importowanie IDużytkowników i kopii projektów z serwera Web
Workgroup do przestrzeni roboczej Version Cue

Identyfikatory użytkowników i kopie zapasowe projektów mogą być importowane z

serwera Adobe Web Workgroup Server do projektu Version Cue pod warunkiem, że
serwer Web Workgroup Server, projekt Version Cue i przestrzeń robocza znajdują się na
tym samym komputerze. Są importowane najnowsze wersje plików.

Aby zaimportować kopię zapasowa projektu z serwera Web Workgroup Server,

należy:

1. Zatrzymać program Adobe Web Workgroup Server. (Więcej informacji na ten temat
można znaleźć w dokumentacji programu Adobe Web Workgroup Server.)
2. Korzystając bezpośrednio z komputera, który zarządza przestrzeń roboczą Version Cue,
zalogować się na stronieVersion Cue Workspace Administration.
3. Kliknąć na pozycji Advanced na liście nawigacyjnej, a następnie kliknąć na przycisku
Import Web Workgroup Server Project Backups.
4. Kliknąć na przycisku Browse i zaznaczyć plik startserver .bat (Windows) lub startserver .sh
(Mac OS) w folderze aplikacji Adobe Web Workgroup Server application; następnie
kliknąć na przycisku Open.
5. Kliknąć na przycisku Next, zaznaczyć elementy do zaimportowania i kliknąć na przycisku
Import.
Usuwanie blokad plików za pomocą narzędzia Version Cue
Workspace Administration

Użytkownik o uprawnieniach administratora systemu lub uprawnieniach do

administrowania konkretnym projektem jest w stanie usuwać istniejące blokady plików,
a tym samym umożliwiać edycję plików zablokowanych innym użytkownikom
programu Version Cue. Istnieje możliwość usunięcia wszystkich blokad w określonym
projekcie, wszystkich blokad utworzonych przez określonego użytkownika i we
wszystkich projektach lub wszystkich blokad utworzonych przez określonego
użytkownika w określonym projekcie. Zmienione pliki można zapisać w postaci nowych
wersji lub pod nowymi nazwami. Więcej informacji o blokowaniu plików można uzyskać
w części Przeglądanie wersji pliku i zarządzanie nimi.

Uwaga: Pliki zablokowane przez administratora systemu mogą być wyzerowane tylko
przez użytkowników o uprawnieniach administratora systemu.

Aby usunąć blokady plików z projektuAcrobat, należy:

1. Zalogować się na stronieVersion Cue Workspace Administration.

2. Kliknąć na pozycji Advanced na liście nawigacyjnej, a następnie kliknąć na przycisku
Reset Lock Protection na stronie.
3. Wykonać jedną z następujących czynności:
● Wybrać projekt z menu Project Name.

● Wybrać użytkownika z menu User Name.

4. Kliknąć na przycisku Reset Locks, aby usunąć określone blokady plików.

Usuwanie z projektów wersji plików za pomocą narzędzia
Version Cue Workspace Administration

Każda nowoutworzona wersja pliku jest umieszczana w bazie danych przestrzeni

roboczej Version Cue. Baza danych zawiera historię kolejnych wersji pliku, dzięki której
użytkownik z łatwością może powrócić do wersji wcześniejszych. Chociaż w wielu
sytuacjach historie wersji przydają się, to historie zbyt długie zajmują dużo miejsca na
dysku, a tym samym obniżają ogólną wydajność przestrzeni roboczej Version Cue.
Dlatego też zaleca się jak najczęstsze czyszczenie wersji.

Aby usunąć wersje pliku z projektu, należy:

1. Zalogować się na stronieVersion Cue Workspace Administration.

2. Kliknąć na pozycji Advanced na liście nawigacyjnej, a następnie kliknąć na przycisku
Remove Old Versions.
3. Wybrać projekt z menu Project Name.
4. Aby usunąć wersje utworzone do określonego dnia, zaznaczyć opcję Delete All Versions
Older Than, po czym wybrać miesiąc, dzień i rok.
5. Aby określić maksymalną liczbę wersji, jaka ma pozostać w przestrzeni roboczej po
kliknięciu na przycisku Delete, zaznaczyć opcję Number Of Versions To Keep, po czym
wpisać liczbę wersji w polu tekstowym.
6. Kliknąć na przycisku Delete.
Tworzenie kopii zapasowych i przywracanie kopii zapasowych
danych z przestrzeni roboczej Version Cue

Narzędzie Version Cue Workspace Administrationpozwala tworzyć, przywracać i usuwać

kopie zapasowe wszystkich danych i projektów z przestrzeni roboczej Version Cue.
Przywrócenie kopii zapasowej całej przestrzeni roboczej Version Cue powoduje, że
wszystkie bieżące dane w przestrzeni roboczej, w tym projekty, pliki i wersje plików, są
zastępowane danymi z kopii zapasowej. Operacja taka jest możliwa pod warunkiem, że
kopia zapasowa przestrzeni roboczej została utworzona w tej samej wersji programu
Version Cue, która jest używana do przywracania danych.

Uwaga: Informacje o tworzeniu kopii zapasowych wybranych projektów można

uzyskać w części Tworzenie kopii zapasowych i przywracanie projektów za pomocą
narzędzia Version Cue Workspace Administration.

Aby utworzyć kopię zapasową wszystkich danych w przestrzeni roboczej Version Cue,
należy:

1. Zalogować się na stronieVersion Cue Workspace Administration.

2. Kliknąć na pozycji Advanced na liście nawigacyjnej, a następnie kliknąć na przycisku
Back Up Version Cue Data.
3. W polu Comments wpisać ewentualne uwagi o kopii zapasowej.
4. Kliknąć na przycisku Save. Kliknąć na przycisku OK, aby wyświetlić listę kopii zapasowych
przestrzeni roboczej.

Pliki kopii zapasowych są zapisywane domyślnie w folderze Backups folder wewnątrz

folderu aplikacji Acrobat. Informacje o przenoszeniu folderu Backups można uzyskać
w części Zarządzanie projektami Acrobat.

Aby zastąpić wszystkie bieżące projekty i pliki w przestrzeni roboczej Version Cue
plikami zarchiwizowanymi w postaci kopii zapasowej, należy:

1. Zalogować się na stronie Version Cue Workspace Administration.

2. Kliknąć na pozycji Advanced na liście nawigacyjnej, a następnie kliknąć na przycisku
Administer Backups.
3. Kliknąć na nazwie przywracanej kopii zapasowej, a następnie na przycisku Restore.
Przestrzeń Version Cue zostanie wyłączona.
4. Włączyć przestrzeń roboczą Version Cue. (Zobacz Uruchamianie lub wznawianie
programu Acrobat. )

Aby usunąć pliki kopii zapasowej przestrzeni roboczej Version Cue, należy:

1. Zalogować się na stronieVersion Cue Workspace Administration.

2. Kliknąć na pozycji Advanced na liście nawigacyjnej, a następnie kliknąć na przycisku
Administer Backups.
3. Zaznaczyć pola wyboru obok plików wybranych do usunięcia. Aby zaznaczyć wszystkie
pliki, należy zaznaczyć pole wyboru obok etykiety kolumny Backup Name.
4. Kliknąć na przycisku Delete, a następnie na przycisku Delete na stronie Delete Backup.
Przeglądanie informacji o przestrzeni roboczej Version Cue

Program Version Cue Workspace Administrationpozwala obejrzeć następujące

informacji o przestrzeni roboczej Version Cue: wersja, nazwa, licencja, numer seryjny,
wersja języka Java, wersja bazy danych, kliencki adres URL programu Version Cue (adres
IP lub DNS), kliencki adres URL WebDAV, informacje o prawach autorskich
i patentowych.

Osoby używające aplikacji z pakietu Creative Suitemogą uzyskiwać dostęp do

projektówAcrobat, nawet jeśli pracują poza macierzystą podsiecią przestrzeni roboczej
Version Cue; umożliwia to kliencki adres URL programu Version Cue. Osoby korzystające
z aplikacji obsługujących protokół WebDAV mogą posłużyć się - w tym samym celu -
klienckim adresem URL WebDAV. (Zobacz Otwieranie przestrzeni roboczych i projektów
Version Cue.)

Ponadto program daje możliwość wyświetlania i wykorzystywania (tj. importowania,

eksportowania i publikowania) trzech rodzajów raportów, a także dziennika przestrzeni
roboczej Version Cue (w dzienniku tym są rejestrowane - z określonym przez
użytkownika stopniem szczegółowości - wszystkie operacje serwera). Informacje o
określaniu preferencji dziennika można uzyskać w części Określanie preferencji
przestrzeni roboczej Version Cue.

Uwaga: Czas wyświetlania dziennika zależy od jego wielkości. Wielkość domyślna

wynosi 1024K. Jeśli wielkość pliku dziennika przekroczy określoną przez użytkownika
wartość graniczną, program utworzy nowy plik dziennika i zapisze stary. Pliki dzienników
są zapisywane w folderze Logs, wewnątrz folderu aplikacjiAcrobat.

Aby obejrzeć informacje o przestrzeni roboczej Version Cue, należy:

1. Zalogować się na stronieVersion Cue.

2. Wykonać dowolną z poniższych czynności:
● Kliknąć na przycisku Adobe Version Cue Workspace Administrationu góry strony lub na

pozycji Home na liście nawigacyjnej. Na bieżącej stronie pojawi się nagłówek About This
Workspace, pod którym zostaną wyświetlone informacje o przestrzeni roboczej Version
Cue.
● Kliknąć na pozycji Advanced na liście nawigacyjnej, a następnie zaznaczyć opcję

Workspace Info.
● Kliknąć na przycisku About u góry strony, aby wyświetlić informacje o prawach

autorskich i patentowych. Zostanie otwarte okno z informacjami o przestrzeni roboczej

Version Cue.

Aby obejrzeć plik dziennika przestrzeni roboczej Version Cue, należy:

1. Zalogować się na stronieVersion Cue Workspace Administration.

2. Kliknąć na pozycji Advanced na liście nawigacyjnej, a następnie zaznaczyć opcję
Workspace Log. Zostanie wyświetlona strona Workspace Log z informacjami o historii
przestrzeni roboczej.
3. Wykonać jedną z następujących czynności:
● Aby zmienić liczbę wyświetlanych rzędów, wybrać opcję z menu Rows To Display.

● Aby przejść na inną stronę dziennika, kliknąć na przycisku Next, End, Beginning lub

Previous.

Aby obejrzeć raport dotyczący przestrzeni roboczej Version Cue, należy:

1. Zalogować się na stronieVersion Cue Workspace Administration.

2. Kliknąć na pozycji Advanced na liście nawigacyjnej, a następnie zaznaczyć opcję Reports.
3. Z menu Reports wybrać typ raportu.
4. Aby obejrzeć wszystkie raporty dotyczące określonego projektu, wybrać nazwę projektu
z menu Filter By. Aby obejrzeć wszystkie raporty, dotyczące wszystkich projektów
w przestrzeni roboczejVersion Cue, wybrać opcję All.
5. Kliknąć na nazwie projektu w kolumnie Project Name. Zostanie wyświetlona strona z
raportem. Zaznaczyć opcje odpowiedzialne za sposób wyświetlania raportu.
6. Aby zapisać na komputerze kopię raportu w formacie HTML, kliknąć na przycisku Save
i określić miejsce zapisania kopii.
7. Aby powrócić do listy raportów, kliknąć na przycisku Report List.

Aby usunąć raporty dotyczące przestrzeni roboczej Version Cue, należy:

1. Zalogować się na stronieVersion Cue Workspace Administration.

2. Kliknąć na pozycji Advanced na liście nawigacyjnej, a następnie zaznaczyć opcję Reports.
3. Z menu Reports wybrać typ raportu do usunięcia.
4. Aby usunąć wszystkie raporty dotyczące określonego projektu, wybrać nazwę projektu z
menu Filter By. Aby usunąć wszystkie raporty, dotyczące wszystkich projektów w
przestrzeni roboczejAcrobat, wybrać opcję All.
5. Zaznaczyć pola wyboru obok nazw tych projektów, których dotyczą usuwane raporty.
Aby usunąć raporty dotyczące wszystkich projektów, należy zaznaczyć pole wyboru
obok etykiety kolumny Project Name.
6. Kliknąć na przycisku Delete.
Samouczek: Version Cue

Przygotowanie do pracy w programie Version Cue

Przygotowanie do pracy w programie Version Cue

Pakiet Adobe Creative Suite zawiera między innymi program Adobe Version Cue, który pozwala
zwiększyć efektywność obsługi plików tworzonych za pomocą innych aplikacji. Program ten
znakomicie ułatwia tworzenie, wyszukiwanie i całościową obsługę plików składających się na
osobne projekty. Przede wszystkim zaś stanowi uniwersalną (tj. wspólną dla różnych aplikacji)
płaszczyznę przechowywania i udostępniania różnych wersji plików. W przypadku projektów
grupowych program zapewnia udostępnianie tych samych plików różnym osobom, a ponadto
"czuwa" nad tym, aby poszczególni użytkownicy nie przeszkadzali sobie nawzajem, tj. aby zmiany
wprowadzane przez jednych użytkowników nie miały wpływu na pracę innych. Przykładowe
funkcje programu to zarządzanie całym systemem wersji plików, dołączanie opisowych komentarzy
do poszczególnych wersji plików i szybkie wyszukiwanie plików na podstawie osadzonych w nich
informacji; a wszystkie one mogą być realizowane bezpośrednio w programach z pakietu Adobe
Creative Suite lub w programie Adobe Acrobat Professional 7.0.

W oknie dialogowym Versions można obejrzeć miniaturki wersji i dotyczące ich informacje

Opisane dalej procedury dotyczą przygotowania programu Version Cue do właściwej pracy i
korzystania z programu Version Cue.

Uwaga: Przestrzeń robocza Version Cue jest funkcją programu Adobe Creative Suite. Jeśli
użytkownik zakupił program Adobe Acrobat Professional 7.0, Adobe GoLive CS, Adobe Illustrator CS,
Adobe InCopy CS, Adobe InDesign CS lub Adobe Photoshop CS, nie zakupił natomiast programu
Adobe Creative Suite, z funkcji Version Cue może korzystać tylko pod warunkiem, że osoba będąca
właścicielem pewnej kopii pakietu Adobe Creative Suite zapewniła mu dostęp sieciowy do
przestrzeni roboczej Version Cue.

1. Konfigurowanie przestrzeni roboczej Version Cue.

Aby użytkownicy indywidualni lub użytkownicy należący do grup roboczych mogli korzystać z
programu Version Cue, muszą mieć zapewniony dostęp do przestrzeni roboczej Version Cue.
Przestrzeń taka jest instalowana na komputerze w toku pełnej instalacji pakietu Adobe Creative
Suite. W zależności od potrzeb każdy z użytkowników może zdecydować się na pracę w przestrzeni
roboczej zlokalizowanej na innym komputerze, na przykład na komputerze kolegi z zespołu lub na
wyspecjalizowanym serwerze.

W trakcie instalacji pakietu Creative Suite jest instalowana przestrzeń robocza Version Cue

W przypadku projektów, które nie wymagają udostępniania innym, a także w przypadku używania
komputera przenośnego (laptop), który najczęściej działa poza siecią, najwygodniej jest korzystać z
przestrzeni roboczej zlokalizowane na własnym komputerze. W razie konieczności można, rzecz
jasna, udostępnić pliki innym. Jeśli dany projekt wymaga intensywnej współpracy z innymi, należy
upewnić się, że przestrzeń robocza projektu działa na komputerze, do którego mają dostęp wszyscy
potencjalni uczestnicy projektu, a ponadto, że projekty z nim powiązane są opracowywane w tej
samej przestrzeni roboczej. Informacje dotyczące przebiegu instalacji można uzyskać
w dokumencie "HowToInstall" zapisanym na dysku CD pakietu Adobe Creative Suite.

2. Włączanie przestrzeni roboczej Version Cue.

Aby można było korzystać z programu Version Cue, należy włączyć przestrzeń roboczą Version Cue.
W tym celu należy otworzyć okno preferencji Adobe Version Cue (za pośrednictwem Panelu
sterowania (Windows) lub okna Preferencje systemu (Mac OS) ) na komputerze, na którym działa
przestrzeń robocza Version Cue, a następnie wybrać z menu wysuwanego Version Cue opcję Włącz.
Aby inni użytkownicy mogli przeglądać i użytkować przestrzeń roboczą za pośrednictwem sieci,
należy zaznaczyć opcję This Workspace is Visible to Others (w menu Workspace Access) ; aby
przestrzeń miała charakter prywatny, należy zaznaczyć opcję This Workspace is Private.

Korzystanie z przestrzeni roboczej Version Cue wymaga jej włączenia

3. Włączanie preferencji Version Cue w programach Adobe Acrobat Professional 7.0, Adobe
Illustrator CS, Adobe InCopy CS, Adobe InDesign CS i Adobe Photoshop CS.

W programie Adobe Acrobat Professional 7.0 należy wybrać polecenie Edycja > Preferencje
(Windows) lub Acrobat > Preferencje (Mac OS), zaznaczyć zakładkę Ogólne, po czym zaznaczyć
opcję Włącz zarządzanie plikami grupy roboczej Version Cue i kliknąć na przycisku OK. W programie
Illustrator CSnależy wybrać polecenie Edycja > Preferencje > Obsługa plików i Schowek (Windows)
lub Illustrator > Preferencje > Obsługa plików i Schowek (Mac OS). Następnie należy zaznaczyć
opcję Włącz Version Cue i kliknąć na przycisku OK. W programie Photoshop CSnależy wybrać
polecenie Edycja > Preferencje > Obsługa plików (Windows) lub Photoshop > Preferencje >
Obsługa plików (Mac OS). Następnie należy zaznaczyć opcję Włącz zarządzanie plikami grupy
roboczej Version Cue i kliknąć na przycisku OK. W programie InDesign CSoraz InCopy CS należy
wybrać polecenie Edycja > Preferencje > Obsługa plików (Windows) lub InDesign > Preferencje >
Obsługa plików (Mac OS). Następnie należy zaznaczyć opcję Włącz Version Cue i kliknąć na
przycisku OK. Program InDesign należy ponownie uruchomić.

W programie Adobe GoLive CS funkcja Version Cue jest włączona domyślnie, w programie Adobe
Acrobat 6. 0 Professional funkcja ta nie jest w ogóle obsługiwana.

4. Utworzenie projektów Version Cue.

Po wykonaniu powyższych czynności przygotowawczych można przystąpić do utworzenia projektu

Version Cue, czyli projektu odpowiedzialnego za zarządzanie wyróżnionymi i powiązanymi ze sobą
plikami. Można utworzyć kilka takich projektów, na przykład: projekt obejmujący pliki prywatne i
projekt zawierający pliki udostępniane. W programie Acrobat Professional 7.0, Illustrator, InCopy,
InDesign lub Photoshop należy wybrać polecenie Plik > Otwórz, kliknąć na przycisku Version Cue,
przejść do menu Project Tools i wybrać polecenie New Project. W programie GoLive należy wybrać
polecenie File > New Site, zaznaczyć opcję Version Cue Project, uaktywnić kreatora GoLive Site
Wizard i utworzyć za jego pomocą witrynę projektu Version Cue.

5. Dodawanie plików do projektu Version Cue.

Aby dodać nowy lub istniejący plik do projektu Version Cue, należy wybrać polecenie Plik > Zapisz
jako. Następnie w programie Acrobat Professional 7.0, Illustrator, InCopy, InDesign lub Photoshop
należy kliknąć na przycisku Version Cue, otworzyć projekt Version Cue i jego folder Documents,
wprowadzić ewentualny komentarz w polu tekstowym Version Comments i kliknąć na przycisku
Save. W programie GoLive wystarczy dodać plik do zakładki Files w oknie projektu Version Cue - plik
zostanie zapisany w folderze Web-Content.

Jeśli trzeba dodać więcej niż jeden plik, można umieścić je w folderze Documents wewnątrz folderu
Moje dokumenty\Version Cue (Windows) lub Documents/Version Cue (Mac OS) na swoim
komputerze, a następnie zsynchronizować projekt. (Zobacz Praca w ramach projektu Version Cue w
trybie offline.)

6. Tworzenie wersji plików

Po zapisaniu pliku w projekcie Version Cue można przystąpić do tworzenia jego kolejnych wersji i
opatrywania ich komentarzami. Służy do tego polecenie Save A Version, dostępne w programach
Acrobat Professional 7.0, Illustrator, InCopy, InDesign i Photoshop. (W programie GoLive kolejne
wersje pliku są tworzone za każdym razem, gdy plik wraca do przestrzeni roboczej Version Cue. )

Program Version Cue zapewnia taki mechanizm obsługi wersji, dzięki któremu każdy plik może być
opracowywany jednocześnie przez wiele osób, a zmiany wprowadzane przez poszczególne osoby
są od siebie niezależne. Mechanizm zapisywania i przechowywania różnych wersji plików można
traktować jako wygodne narzędzie do przywracania wcześniejszych wersji lub jako narzędzie do
porównywania różnych wersji (w ramach zespołu projektowego lub w rozmowach z klientem)
przed wyborem wersji ostatecznej.

7. Przeglądanie zbioru wersji pliku.

Po utworzeniu wielu wersji tego samego pliku można je obejrzeć. W programie Acrobat
Professional 7.0, Illustrator, InCopy, InDesign lub Photoshop wystarczy wybrać polecenie File >
Versions, a zostaną wyświetlone miniaturki wszystkich wersji pliku razem z dołączonymi do nich
komentarzami i datami utworzenia. Wersje mogą być otwierane, porządkowane i usuwane. W
programie GoLive wystarczy kliknąć na przycisku Show Versions button na pasku narzędzi Version
Cue.

W oknie dialogowym Versions są wyświetlane miniaturki wersji oraz dotyczące ich informacje

8. Współpraca w ramach projektu Version Cue.

Jeśli w ramach pewnego projektu Version Cue zachodzi potrzeba współpracy z innymi
użytkownikami, należy zapewnić im dostęp do projektu. W programie Acrobat Professional 7.0,
Illustrator, InCopy, InDesign lub Photoshop należy wybrać polecenie Plik > Otwórz, kliknąć na
przycisku, po czym otworzyć przestrzeń roboczą Version Cue z wybranym projektem. Następnie
należy zaznaczyć projekt, przejść do menu Project Tools i wybrać polecenie Share Project.

9. Wyszukiwanie plików na podstawie osadzonych metadanych.

Programy z pakietu Adobe Creative Suite zawierają okno dialogowe File Info, które pozwala
wprowadzać różne informacje o pliku. Informacje te są osadzane w pliku w postaci metadanych
XMP. Przykładowe metadane mogą obejmować tytuł dokumentu, informacje o prawach autorskich,
słowa kluczowe, opis, własności, nazwisko autora i informacje o pochodzeniu. W metadanych są
ponadto uwzględniane komentarze do poszczególnych wersji pliku. Pogram Version Cue pozwala
wyszukiwać pliki na podstawie osadzonych w nich metadanych, w tym komentarzy Version Cue.
Umożliwia też wyświetlenie wybranego podzbioru metadanych, na przykład informacji o stanie
pliku, ostatniego komentarza, daty utworzenia wersji i jej autora.

W programie Acrobat Professional 7.0, Illustrator, InCopy, InDesign lub Photoshop należy wybrać
polecenie Plik > Otwórz, kliknąć na przycisku Version Cue, otworzyć przestrzeń roboczą Version Cue
zawierającą projekt do przeszukania i zaznaczyć projekt. Następnie należy zaznaczyć zakładkę
Search i wprowadzić tekst, który może być osadzony w metadanych wyszukiwanego pliku.

Wyświetlanie informacji o pliku podczas przeglądania plików projektu Version Cue

10. Realizacja zaawansowanych zadań za pomocą narzędzia Advanced Version Cue Workspace
Administration.

Konfigurując projekt udostępniany, można zdecydować, że dostęp do niego będą miały wszystkie
osoby używające aplikacji z pakietu Creative Suite; można też określić bardziej skomplikowaną
procedurę uzyskiwania dostępu, a mianowicie wymagać logowania się w projekcie. Konfigurację
drugiego typu umożliwia narzędzie Version Cue Workgroup Administration, które pozwala między
innymi określać identyfikatory użytkowników, określać ich uprawnienia dostępu, usuwać blokady
plików, zmieniać wybrane preferencje przestrzeni roboczej Version Cue i wykonywać inne
zaawansowane czynności na projektach i przestrzeni roboczej.

Narzędzie Adobe Version Cue Workspace Administration współpracujące z przeglądarką internetową

Aby wyświetlić stronę logowania narzędzia Version Cue Workspace Administration, należy otworzyć
okno preferencji programu Adobe Version Cue na komputerze, na którym działa przestrzeń robocza
Version Cue (za pośrednictwem Panelu sterowania systemu Windows lub preferencji systemu Mac
OS), a następnie kliknąć na przycisku Advanced Administration. W oknie przeglądarki zostanie
otwarta strona logowania narzędzia Version Cue Workspace Administration. Należy podać na niej
domyślne, systemowe wartości loginu i hasła--system jako wartość loginu i system jako
wartość hasła--a następnie kliknąć na przycisku Log In.
SKRÓTY KLAWIATUROWE

Informacje o skrótach klawiaturowych

Skróty dotyczące zaznaczania narzędzi
Klawisze do edycji
Klawisze przeznaczone do pracy z komentarzami
Klawisze ułatwiające przeglądanie dokumentu
Klawisze do ogólnej nawigacji
Klawisze przeznaczone do pracy z zakładkami nawigacji
Klawisze ułatwiające nawigację w oknie Pomocy
Klawisze ułatwiające nawigację w oknie Porady
Informacje o skrótach klawiaturowych

Wiele skrótów klawiaturowych pojawia się obok nazw poleceń menu. Skróty, których nie
opisano w tej części, mogą należeć do tej właśnie kategorii.

Uwaga: Poniższe skróty mogą być używane pod warunkiem, że w panelu Ogólne okna
dialogowego Preferencje zaznaczono opcję Szybki dostęp do narzędzi przy użyciu
pojedynczych klawiszy.
Skróty dotyczące zaznaczania narzędzi

Narzędzie Zadanie Windows Zadanie Mac OS

Narzędzie Rączka H H
Tymczasowy wybór narzędzia Rączka Spacja Spacja
Bieżące narzędzie do zaznaczania V V
Przechodzenie między narzędziami do Shift+V Shift+V
zaznaczania: Narzędzie Zaznaczanie obiektów
Narzędzie Zdjęcie G G
Przechodzenie między narzędziami do Shift+Z Shift+Z
powiększania: Powiększanie, Zmniejszanie,
Powiększanie dynamiczne, Lupka
Bieżące narzędzie do powiększania Z Z
Tymczasowy wybór narzędzia Powiększanie Ctrl+Spacja Command+Spacja
Tymczasowy wybór narzędzia Zmniejszanie Ctrl+Alt+Spacja Command+Option+ Spacja
Tymczasowe zaznaczenie narzędzia Shift Shift
Powiększanie dynamiczne (gdy jest
zaznaczone narzędzie Powiększanie lub
Zmniejszanie)
Narzędzie Zaznaczanie obiektów R R
Narzędzie Artykuł A A
Narzędzie Kadrowanie C C
Narzędzie Łącze L L
Narzędzie Przycisk F F
Przechodzenie między narzędziami Shift+F Shift+F
formularzy: Przycisk, Pole wyboru, Lista
wysuwana, Pole listy, Przycisk radiowy, Pole
tekstowe, Podpis elektroniczny
Narzędzie Film M M
Narzędzie Dźwięk Shift+M Shift+M
Narzędzie Retusz tekstu T T
Narzędzie Retusz obiektu Shift+T Shift+T
Narzędzie Odstęp B B
Przechodzenie między narzędziami do Shift+B Shift+B
mierzenia: Odstęp, Obwód, Pole
Klawisze do edycji

Wynik Zadanie Windows Zadanie Mac OS

Zaznaczanie całej zawartości Ctrl+A Command+A

Usuwanie zaznaczenia całej zawartości Ctrl+Shift+A Command+Shift+A
Szukaj folderu Ctrl+9 Command+9
Dopasowanie strony Ctrl+0 Command+0
Aktywuj pasek stanu Shift+F5 Shift+F5
Klawisze przeznaczone do pracy z komentarzami

Wynik Zadanie Windows Zadanie Mac OS

Narzędzie Notatka S S
Narzędzie Edycje tekstu E E
Narzędzie Stempel K K
Bieżące narzędzie do podświetlania U U
Przechodzenie między narzędziami do podświetlania: Shift+U Shift+U
Podświetlacz tekstu, Przekreślenie tekstu, Podkreślenie
tekstu
Narzędzie Prostokąt D D
Przechodzenie między narzędziami do rysowania: Shift+D Shift+D
Prostokąt, Owal, Strzałka, Linia, Chmurka,Wielokąt, Linia
wielokątna
Narzędzie Pole tekstowe X X
Narzędzie Ołówek N N
Narzędzie Wymazywanie ołówka Shift+N Shift+N
Bieżące narzędzie do dołączania J J
Przechodzenie między narzędziami do dołączania: Shift+J Shift+J
Dołącz plik, Dołącz dźwięk, Wklej obrazek do Schowka
Uaktywnienie komentarza Tab Tab
Uaktywnienie tekstu w komentarzu F2
Uaktywnienie następnego komentarza Shift+Tab Shift+Tab
Otwarcie wysuwanego okienka komentarza Spacja Spacja
Wysyłanie i odbieranie komentarzy w przeglądzie za O O
pomocą przeglądarki
Zapisanie dokumentu i przejście do trybu offline Y Y
(używając przeglądarki)
Powrót do trybu online I I
Klawisze ułatwiające przeglądanie dokumentu

Wynik Zadanie Windows Zadanie Mac OS

Poprzedni ekran Page Up Page Up

Następny ekran Page Down Page Down
Pierwsza strona Home lub Shift+Ctrl Home lub Shift+ Comand
+Page Up lub Shift+Ctrl +Page Up lub Command+Shift
+Strzałka w górę + Strzałka w górę
Ostatnia strona End lub Shift+Ctrl+Page End lub Shift+ Comand+Page
Down lub Shift+Ctrl Down lub Shift+Command+
+Strzałka w dół Strzałka w dół
Poprzednia strona Strzałka w lewo lub Ctrl Strzałka w lewo lub Command
+Page Up +Page Up
Następna strona Strzałka w prawo lub Ctrl Strzałka w prawo lub
+Page Down Command +Page Down
Poprzedni widok Alt+Strzałka w lewo Option+Strzałka w lewo
Następny widok Alt+Strzałka w prawo Option+Strzałka w prawo
Poprzedni dokument Alt+Shift+Strzałka w lewo Option+Shift+Strzałka w lewo
Następny dokument Alt+Shift+Strzałka w Option+Shift+Strzałka w
prawo prawo
Przewijanie w górę Strzałka w górę Strzałka w górę
Przewijanie w dół Strzałka w dół Strzałka w dół
Przewijanie (gdy jest zaznaczone Spacja
narzędzie Rączka)
Powiększanie Ctrl+znak równości Command+znak równości
Zmniejszanie Ctrl+dywiz Command+dywiz
Tymczasowe powiększenie Ctrl+Spacja, a następnie Command+Spacja, a
kliknięcie następnie kliknięcie
Tymczasowe zmniejszenie Ctrl+Shift+Spacja, a Command+Shift+ Spacja, a
następnie kliknięcie następnie kliknięcie
Powiększanie do Ctrl+M Command+M
Klawisze do ogólnej nawigacji

Wynik Zadanie Windows Zadanie Mac OS

Pokazanie/ukrycie paska menu F9 Shift+Command+M

Uaktywnienie komentarza F10 F10
Uaktywnienie paska narzędziowego Shift+F8 Shift+F8
w przeglądarce
Otwarcie paska narzędziowego Ctrl+E Command+E
Własności
Otwarcie okna dialogowego Ctrl+I Command+I
Własności
Przejście do następnego otwartego Ctrl+F6 Command+ ~ (tylda)
dokumentu (gdy aktywny jest panel
dokumentu)
Przejście do poprzedniego otwartego Ctrl+Shift+F6 Command+Shift+F6
dokumentu (gdy aktywny jest panel
dokumentu)
Zamknięcie bieżącego dokumentu Ctrl+F4 Command+F4
Zamknięcie wszystkich okien Ctrl+Shift+W Command+Shift+W
Uaktywnienie następnego panelu F6 F6
Uaktywnienie poprzedniego panelu Shift+F6 Shift+F6
Uaktywnienie następnego Tab Tab
komentarza, łącza lub pola formularza
w panelu dokumentu
Uaktywnienie panelu dokumentu F5 F5
Uaktywnienie poprzedniego Shift+Tab Shift+Tab
komentarza, łącza lub pola formularza
w panelu dokumentu
Uaktywnienie zaznaczonego Spacja lub Enter Spacja lub Enter
narzędzia, elementu (np. filmu lub
zakładki) lub polecenia
Otwarcie menu kontekstowego Shift+F10 Control+kliknięcie
Zamykanie menu kontekstowego F10
Powrót do narzędzia Rączka Esc Esc
Uaktywnienie następnej zakładki w Ctrl+Tab Command+Tab
oknie dialogowym z zakładkami
Przejście do następnego wyniku F3
wyszukiwania i podświetlenie go w
dokumencie
Zaznaczenie tekstu (gdy jest wybrane Shift+klawisze strzałek Shift+klawisze strzałek
narzędzie Zaznaczanie)
Zaznaczanie następnego wyrazu lub Ctrl+Strzałka w prawo Command + Strzałka w
usunięcie zaznaczenia poprzedniego lub Strzałka w lewo prawo lub Strzałka w lewo
wyrazu (przy wybranym narzędziu
Zaznaczanie)
Uaktywnienie paska stanu, gdy Shift+F5
aktywny jest panel dokumentu
Klawisze przeznaczone do pracy z zakładkami nawigacji

Wynik Zadanie Windows Zadanie Mac OS

Otwarcie/zamknięcie panelu F4 F4
nawigacji
Otwarcie i uaktywnienie panelu Ctrl+Shift+F5 Command+Shift+F5
nawigacji
Uaktywnianie kolejnych obszarów F6
dokumentu, (dokument, żółty pasek
informacji dokumentu, panel
nawigacji oraz okno Porady)
Uaktywnienie następnego elementu Tab Tab
zakładki nawigacyjnej: Kosz, menu
Opcje, pole do zamykania, zawartość
zakładki i zakładki
Przejście do następnej zakładki Strzałka w górę lub Strzałka w górę lub Strzałka
nawigacyjnej i uaktywnienie jej (gdy Strzałka w dół w dół
aktywna jest zakładka)
Przejście do następnej zakładki Ctrl+Tab Command+Tab
nawigacji i uaktywnienie jej (gdy
aktywny jest dowolny element
panelu nawigacji)
Rozszerzenie aktywnej zakładki Strzałka w prawo lub Shift Strzałka w prawo lub Shift
(aktywny jest panel Zakładki) +znak plusa +znak plusa
Zwinięcie aktywnej zakładki (aktywny Strzałka w lewo lub znak
panel Zakładki) minusa
Rozwinięcie wszystkich zakładek Shift+* Shift+*
Zwinięcie zaznaczonych zakładek Kreska ukośna (/) Kreska ukośna (/)
Uaktywnienie kolejnego elementu na Strzałka w dół Strzałka w dół
zakładce nawigacji
Uaktywnienie poprzedniego Strzałka w górę Strzałka w górę
elementu na zakładce nawigacji
Klawisze ułatwiające nawigację w oknie Pomocy

Wynik Zadanie Windows Zadanie Mac OS

Otwieranie okna Pomocy F1 Command + ?
Zamykanie okna Pomocy Ctrl+W lub Alt+F4 Command+W
Przechodzenie między zakładkami: Strzałka w prawo lub Strzałka w prawo lub
Spis treści, Znajdź, Skorowidz Jeśli jest Strzałka w lewo Strzałka w lewo
taka potrzeba, wcisnąć klawisze Ctrl
+Tab lub Command+Tab i uaktywnić
panel nawigacji
Przełączanie aktywności zakładki i jej Tab Tab
zawartości
Przejście do następnego elementu na Strzałka w górę lub Strzałka w górę lub Strzałka
aktywnej zakładce Strzałka w dół w dół
Klawisze ułatwiające nawigację w oknie Porady

Wynik Zadanie Windows Zadanie Mac OS

Otwieranie lub zamykanie okna Porady Shift+F4 Shift+F4
Otwieranie i uaktywnianie okna Porady Shift+F1 Shift+F1
Przejście do strony głównej porad Home Home
Przechodzenie pomiędzy elementami okna Ctrl+Tab lub Ctrl Command+Tab lub
Porady i nagłówkiem okna Porady +Shift+Tab Command+Shift
+Tab
Przechodzenie w dół na liście elementów w oknie Tab Tab
Porady
Przechodzenie w dół na liście elementów w oknie Shift+Tab Shift+Tab
Porady
Przejście do następnej strony w oknie Porady Strzałka w prawo Strzałka w prawo
Przejście do poprzedniej strony w oknie Porady Strzałka w lewo Strzałka w lewo
Informacje prawne

Prawa autorskie
Prawa autorskie

© 2004 Adobe Systems Incorporated. Wszelkie prawa zastrzeżone.

Program Adobe® Acrobat® 7.0 Professional dla systemu Windows® oraz Macintosh

Niniejszy podręcznik, jak również opisane w nim oprogramowanie, udostępniane jest na

licencji i może być używany i kopiowany tylko zgodnie z warunkami tej licencji.
Zawartość tego podręcznika udostępniana jest tylko w celach informacyjnych, może
ulec zmianie bez powiadomienia i nie może być interpretowana jako zobowiązanie ze
strony Adobe Systems Incorporated. Adobe Systems Incorporated nie przyjmuje żadnej
odpowiedzialności ani zobowiązań z tytułu błędów lub niedokładnych informacji, jakie
mogą pojawić się w tej książce.

Poza sytuacjami dozwolonymi przez postanowienia licencji, zabronione jest powielanie,

przechowywanie w systemie dostępu lub transmisja jakiejkolwiek części niniejszej
publikacji, w dowolnej formie i dowolną metodą, elektroniczną, mechaniczną, w drodze
nagrania lub w inny sposób, bez uprzedniego pisemnego zezwolenia Adobe Systems
Incorporated.

Proszę pamiętać, że istniejąca grafika lub obrazki, które użytkownik zechce umieścić w
swoim projekcie, mogą być chronione prawami autorskimi. Nieupoważnione użycie
takiego materiału we własnej pracy może stanowić naruszenie praw autorskich jego
właściciela. Proszę pamiętać o uzyskaniu wszystkich niezbędnych zezwoleń od
posiadacza praw autorskich.

Wszelkie odwołania do nazw firm w przykładowych szablonach mają cel wyłącznie

demonstracyjny i nie odnoszą się do rzeczywistych organizacji.

Adobe, logo firmy Adobe, Acrobat, Adobe Garamond, logo Adobe PDF, Adobe Studio,
ATM, Classroom in a Book, Distiller, FrameMaker, GoLive, Illustrator, InCopy, InDesign,
PageMaker, Photoshop, PostScript, PostScript 3, Reader oraz Version Cue są
zarejestrowanymi znakami handlowymi lub znakami handlowymi firmy Adobe Systems
Incorporated w USA i/lub innych krajach. Apple, Mac i Macintosh są znakami
handlowymi firmy Apple Computer, Inc., zarejestrowanej w USA i innych krajach. OS/2
jest znakiem handlowym firmy International Business Machines Corporation w USA i/lub
w innych krajach. Microsoft, MS, MS-DOS, OpenType, Windows oraz Windows NT są
zarejestrowanymi znakami handlowymi lub znakami handlowymi firmy Microsoft
Corporation w USA i/lub innych krajach. Palm OS jest zarejestrownym znakiem
handlowym firmy Palm, Inc. Symbian, wszystkie znaki graficzne w oparciu o Symbian są
znakami handlowymi firmy Symbian Limited. UNIX jest znakiem handlowym w USA i
innych krajach, licencjonowanym jedynie przez firmę X/Open Company, Ltd. Wszystkie
inne znaki handlowe należą do swoich prawowitych właścicieli.

Dołączono oprogramowanie Apple Information Access Toolkit. Oprogramowanie to jest

w części efektem pracy Independent JPEG Group. THE PROXIMITY/MERRIAM WEBSTER
DATABASE© Copyright 1984, 1990 Merriam-Webster Inc. © Copyright 1984, 1990, 1993 -
Wszelkie prawa zastrzeżone dla Proximity Technology Inc. THE PROXIMITY /FRANKLIN
ELECTRONIC PUBLISHERS INC.- DATABASE © Copyright 1994 Franklin Electronic
Publishers Inc. © Copyright 1994, 1997 - Wszelkie prawa zastrzeżone dla Proximity
Technology Inc. THE PROXIMITY / MERRIAM WEBSTER INC./ FRANKLIN ELECTRONIC
PUBLISHERS INC. DATABASE © Copyright 1990/1994 Merriam-Webster Inc./Franklin
Electronic Publishers Inc. © Copyright 1994, 1997 - Wszelkie prawa zastrzeżone dla
Proximity Technology Inc. THE PROXIMITY / WILLIAM COLLINS SONS & CO. LTD.
DATABASE © Copyright 1984, 1990 William Collins Sons & Co. Ltd. © Copyright 1988,
1990, 1997 - Wszelkie prawa zastrzeżone dla Proximity Technology Inc. THE PROXIMITY /
Dr. LLUIS DE YZAGUIRRE I MAURA DATABASE © Copyright 1991 Dr, Llus de Yzaguirre i
Maura © Copyright 1991 - Wszelkie prawa zastrzeżone dla Proximity Technology Inc.
THE PROXIMITY / MUNKSGAARD INTERNATIONAL PUBLISHERS LTD. DATABASE ©
Copyright 1990 Munksgaard International Publishers Ltd. © Copyright 1990 - Wszelkie
prawa zastrzeżone dla Proximity Technology Inc. THE PROXIMITY / VAN DALE
LEXICOGRAFIE BV DATABASE © Copyright 1990, 1995, 1997 Van Dale Lexicografie bv ©
Copyright 1990, 1996, 1997 - Wszelkie prawa zastrzeżone dla Proximity Technology Inc.
THE PROXIMITY /IDE A.S. DATABASE © Copyright 1989, 1990 IDE a.s. © Copyright 1989,
1990 - Wszelkie prawa zastrzeżone dla Proximity Technology Inc THE PROXIMITY /
HACHETTE DATABASE © Copyright 1992 Hatchette © Copyright 1992 - Wszelkie prawa
zastrzeżone dla Proximity Technology Inc. THE PROXIMITY /EDITIONS FERNAND
NATHAN DATABASE © Copyright 1984 Editions Fernand Nathan © Copyright 1989 -
Wszelkie prawa zastrzeżone dla Proximity Technology Inc. THE PROXIMITY /TEXT & SATZ
DATENTECHNIK DATABASE © Copyright 1991 Text & Satz Datentechnik © Copyright
1991 - Wszelkie prawa zastrzeżone dla Proximity Technology Inc. THE PROXIMITY/
BERTLESMANN LEXICON VERLANG DATABASE © Copyright 1997 Bertlesmann Lexicon
Verlang © Copyright 1997 - Wszelkie prawa zastrzeżone dla Proximity Technology Inc.
THE PROXIMITY/WILLIAM COLLINGS SONS & CO. LTD./BERTLESMANN LEXICON
VERLANG DATABASE © Copyright 1986/1997 William Collins Sons & Co. Ltd./ Bertlsmann
Lexicon Verlang © Copyright 1997 - Wszelkie prawa zastrzeżone dla Proximity
Technology Inc. THE PROXIMITY/ S. FISCHER VERLAG DATABASE © Copyright 1983 S.
Fischer Verlag © Copyright 1997 - Wszelkie prawa zastrzeżone dla Proximity Technology
Inc. THE PROXIMITY/ZANICHELLI DATABASE © Copyright 1989 Zanichelli © Copyright
1989 - Wszelkie prawa zastrzeżone dla Proximity Technology Inc. THE PROXIMITY/
MORPHOLOGIC INC. DATABASE © Copyright 1997 Morphologic Inc. © Copyright 1997 -
Wszelkie prawa zastrzeżone dla Proximity technology Inc. THE PROXIMITY/ RUSSICON
COMPANY LTD. DATABASE © Copyright 1993-1995 Russicon Company Ltd. © Copyright
1995 - Wszelkie prawa zastrzeżone dla Proximity Technology Inc. THE PROXIMITY/
ESPASSA-CALPE DATABASE © Copyright 1990 Espassa-Calpe © Copyright 1990 -
Wszelkie prawa zastrzeżone dla Proximity Technology Inc. THE PROXIMITY/C.A.
STROMBERG AB DATABASE © Copyright 1989 C.A. Stromberg AB © Copyright 1989 -
Wszelkie prawa zastrzeżone dla Proximity Technology Inc.

Program TWAIN Toolkit jest dystrybuowany w takiej postaci jak jest dostarczony.
Wytwórca i dystrybutorzy programu TWAIN Toolkit otwarcie wyręczają wszelkę
dorozumianą, wyrażoną jawnie lub wynikającą z zobowięzań ustawowych gwarancję,
włączajęc w to, ale nie ograniczając, dorozumiane gwarancje dopuszczalności do
obrotu gospodarczego, nie naruszania praw osób trzecich lub przydatności do
określonego celu. Ani wytwórcy ani dystrybutorzy nie będą odpowiedzialni za szkody,
zarówno bezpośrednie, pośrednie, specjalne, przypadkowe jak i następcze, będące
wynikiem powielenia, modyfikacji, dystrybucji lub innego użycia programi TWAIN
Toolkit.

Części programu Adobe Acrobatzawierają technologie używane na mocy licencji Verity,

Inc. i są objęte prawem autorskim.

Produkt zawiera oprogramowanie BISAFE i/lub TIPEM opracowane przez RSA Data
Security, Inc

e_Db jest produktem chronionym licencją i pochodzi od Simple Software Solutions, Inc.

Adobe Systems Incorporated, 345 Park Avenue, San Jose, California 95110, USA.

Adobe Systems Incorporated, 345 Park Avenue, San Jose, California 95110, USA. Uwaga
do użytkowników z organizacji rządowych USA. Niniejsze oprogramowanie i
dokumentacja stanowią "przedmioty komercyjne" zgodnie z definicją tego terminu w
48 C.F.R. §2.101, składające się z "komercyjnego oprogramowania komputerowego" oraz
"komercyjnej dokumentacji komputerowej" zgodnie ze, stosownie, 48 C.F.R. §12.212 lub
48 C.F.R. §227.7202. Zgodnie ze, stosownie 48 C.F.R. §12.212 lub 48 C.F.R. §§227.7202-1
do 227.7202-4, komercyjne oprogramowanie komputerowe i komercyjna dokumentacja
komputerowa są licencjonowane dla użytkowników z organizacji rządowych USA (a)
tylko jako przedmioty komercyjne oraz (b) tylko z tymi prawami, które są przyznawane
wszystkim innym użytkownikom na mocy warunków i postanowień wyszczególnionych
w standardowej umowie komercyjnej Adobe do tego oprogramowania.
Niepublikowane prawa zarezerwowane na mocy prawa Stanów Zjednoczonych. Adobe
Systems Incorporated, 345 Park Avenue, San Jose, CA 95110-2704, USA. Dla
użytkowników rządowych U.S.A. Adobe zgadza się zastosować do wszelkiego
prawodawstwa równego prawa, włączając w to, kiedy to ma zastosowanie, ustalenia
Executive Order 11246, z poprawkami, Section 402 of the Vietnam Era Veterans
Readjustment Assistance Act of 1974 (38 USC 4212), oraz Section 503 of the
Rehabilitation Act of 1973, z poprawkami, oraz regulacje 41 CFR Parts 60-1 do 60-60, 60-
250, i 60-741. Klauzula i ustalenia akcji afirmatywnej znajdujące się w powyższych
regulacjach powinny być dołączone do niniejszej Umowy.