Zestaw 2

1. Km- staa Michaelisa, rwna si steniu substratu w warunkach, gdy szybko reakcji stanowi poow max szybkoci. Z zalenoci tej wynika, e due warto Km oznacza mae powinowactwo enzymu do substratu, a maa warto Km due, jest to takie stenie substratu, przy ktrym szybko reakcji enzymatycznej jest rwna poowie szybkoci maksymalnej (Vmax) tej reakcji. Staa ta jest wyraana w molach na dm i okrela powinowactwo enzymu do substratu: im jest mniejsza, tym powinowactwo jest wiksze, natomiast dua warto tej staej mwi o maym powinowactwie enzymu do substratu. Warto staej Km dla wikszoci enzymw przyjmuje wartoci z zakresu 10-5 do 10-3 mol/dm3Rwnanie Michaelisa-Mentena opisuje zaleno szybkoci reakcji od stenia substratu:

Katal (kat) jednostka SI aktywnoci enzymatycznej i innych katalizatorw. Jest to jednostka pochodna rekomendowana przez 21. Generaln Konferencj Miar i Wag w padzierniku 1999 roku (jakkolwiek sam Katal by w uyciu dziesitki lat wczeniej) oraz inne organizacje midzynarodowe. Zastpuje ona jednostki enzymu (U), nie bdce jednostkami SI. Jakkolwiek w biochemii i podobnych naukach wci uywa si U. Katale wyraaj aktywno katalityczn i jeden Katal to taka ilo katalizatora, ktra przekonwertuje 1 mol substratu w czasie 1 sekundy w okrelonych warunkach reakcji. W uyciu znajduje sie take jednostka Katal (kat), oznaczajca taka ilo enzymu, ktra katalizuje przemian 1 mola substratu w cigu 1 sekundy, w optymalnych warunkach

Energia aktywacji- Stan energii ,ktra potrzebna jest do pokonania bariery energetycznej, pomidzy stanem pocztkowym a kocowym. 2 Oksydacyjna dekarboksylacja pirogronianu jest katalizowana przez kompleks wieloenzymatyczny, zwany dehydrogenaz pirogronianow, zlokalizowan w macierzy mitochondrialnej. W przebiegu tego procesu pirogronian ulega dekarboksylacji (odcza CO2), a pozostajcy fragment dwuwglowy utlenia si do acetylo-S-CoA. Nieodwracalno procesu sprawia, i pirogronian nie moe odtwarza si z acetylo-S-CoA, dlatego acetylo-SCoA nie moe by substratem w procesie glukoneogenezy. Oksydacyjn dekarboksylacj pirogronianu do acetylo-CoA katalizuje kompleks dehydrogenazy pirogronianowej, bdcy zorganizowanym zespoem trzech enzymw. Sumaryczna reakcja katalizowana przez ten kompleks jest nastpujca: + pirogronian + CoA + NAD acetylo-CoA + CO2 + NADH

O H3C-C- SCoA + CO2+

3.

4. Grupy aminowe aminokwasw s przeksztacone w cyklu mocznikowym w wtrobie do mocznika i wydalane przez nerki. W wyniku procesu transaminacji (przeniesienia grupy aminowej) na pirogronian powstaje alanina, jest ona uwalniana do krwi i trafia do wtroby. W wtrobie przebiega proces odwrotny - deaminacja aminokwasw, powstay pirogronian przeksztacany jest w glukoz. Glukoza wraca do mini, gdzie znw moe zosta wykorzystana do produkcji energii, a cykl ulega powtrzeniu. W wyniku deaminacji, uwolniony z alaniny azot, wchodzi w wtrobie do cyklu mocznikowego:

wtroba

5. Alfa oksydacja- w procesie tym rozkadowi ulgaj tylko kwasy majce 13-18 at. C. Pierwszy etap katalizowany przez peroksydaz kwasw tuszczowych polega na dekarboksylacji kwasu tuszczowego do aldehydu krtszego o jeden at. C. Drugi etap, dehydrogenaza zwizana z NAD powoduje odwodorowanie wodzianu do aldehydu dajc w rezultacie kw. tuszczowy o acuchu skrconym o 1 at C Znikoma wydajno daje tylko 3 ATP, przebiega w mzgu, polega na usuwaniu po 1 atomie C, nie wymaga aktywacji, nie wie si z wytwarzaniem ATP, przebiega w obecnoci tlenu.

O R-CH2-COOH+ H2O IR- C + H CO2 + H2O

O R- C H + H2O NAD+ II R C

O + NADPH + H + OH

Zestaw 1
1. IU, INTERNATIONAL UNIT midzynarodowa jednostka aktywnoci enzymw, aktywno enzymu, ktra jest zdolna wytworzy 1 mikromol produktu, w cigu 1 minuty, w temperaturze 30 C i w optymalnych dla enzymu pozostaych warunkach. Aktywno enzymu wyraona do 1 mg biaka nazywa si aktywnoci waciw. 1IU=16,67 nKat (nanokatali).(wg IUB). Aktywno waciwa to liczba jednostek aktywnoci enzymu przypadajca na 1 kg biaka w prbce (U/kg lub kat/kg) lub praktycznie U/mg, bd nkat/mg. Jest ona miar czystoci preparatu enzymatycznego. 2.

5. Nukleotydy organiczne zwizki chemiczne z grupy estrw fosforanowych, s to estry nukleozydw i kwasu ortofosforowego(V) (5'-fosforany nukleozydw), podstawowe skadniki strukturalne kwasw nukleinowych (DNA i RNA). Ponadto nukleotydy odgrywaj znaczc rol w metabolizmie i przekazywaniu sygnaw w komrce. ATP (adenozynotrifosforan) i GTP (guanozynotrifosforan) stanowi gwne rdo energii chemicznej wykorzystywanej do przeprowadzania reakcji chemicznych zachodzcych w organizmie. Ponadto cykliczny adenozynomonofosforan oraz cykliczny guanozynomonofosforan uczestnicz w szlakach sygnalizacyjnych oraz stanowi kofaktory enzymw. Przykadami takich kofaktorw s: NAD+, FMN, FAD oraz koenzym A.

Adenozyno-5'-monofosforan

Nukleozydy organiczne zwizki chemiczne, glikozoaminy zbudowane z zasady azotowej poczonej wizaniem -N-glikozydowym z pentozami (ryboz, deoksyryboz lub rybitolem). Nukleozydy mog by fosforylowane przez specyficzne kinazy. Powstajce w ten sposb nukleotydy lub deoksynukleotydy s elementami budulcowymi odpowiednio RNA i DNA. Trifosforany nukleozydw wykorzystywane s jako przenoniki energii w komrce. Nukleozydy modyfikowane chemicznie su jako leki antywirusowe, Np. AZT, ddU (2',3'dideoksyurydyna), acyklowir, gancyklowir.

Adenozyna 4. Omega3 i omega 6 Rnica pomidzy nimi polega na umiejscowieniu pierwszego podwjnego wizania. W kwasach tuszczowych omega-3 pierwsze podwjne wizanie znajduje si przy trzecim atomie wgla, natomiast w kwasach omega-6 pierwsze podwjne wizanie jest pooone przy szstym atomie wgla, liczc od koca z grup metylow (oznaczonego jako omega). Kwasy 3,6 oznacza to e wizanie podwjne w tych kwasach znajduje si przy 3 i 6 atomie wgla, liczc od grupy karboksylowej. 3. W formie sumarycznej przebieg fotosyntezy mona zapisa jako: 6H2O + 6CO2 + energia wietlna -> C6H12O6 + 6O2 Czyli z wody, dwutlenku wgla i elektronw generowanych przez wiato przy udziale chlorofilu, powstaje glukoza i tlen. Powyej przedstawiony schemat jest nazywany fotosyntez C3, gdy pierwszym trwaym produktem asymilacji CO2 jest zwizek zawierajcy trzy atomy wgla. Fotosynteza C4 to proces fotosyntezy, wizania dwutlenku wgla u rolin okrelanych nazw roliny C4. Roliny te wyksztaciy mechanizmy anatomiczne i fizjologiczne pozwalajce na zwikszenie stenia CO2 w komrkach, w ktrych zachodzi cykl Calvina-Bensona.

Zestaw 3 1.

2. Na aktywno karobsylazy rybuloza 1,5 bisfosforanowej ma wpyw stenie CO2 iO2 oraz temp, ilo energii wietlnej. W warunkach tlenowych oksygenaza rozpoczyna proces fotooddychania natomiast gdy stenie O2 spadnie do 1-3% proces ten jest zatrzymywany lub hamowany. Gdy jest due st O2, dua intensywno wiata, wysza temp zachodzi fotooddychanie. Proces ten polega na rozpadzie 1,5 bisfosforybulozy do 3-fosfoglicerynianu. Pierwszy z nich wcza si do przemian katabolicznych lub anabolicznych sacharydw sacharydw drugi (poprzez glikolan) ulega utl do glikosylanu. Ten z kolei jest aktywny.

3. Pierwszym etapem syntezy tuszczw jest karboksylacja acetylo-CoA do malonylo-CoA, katalizowana przez karboksylaz acetylo-CoA. Nastpnie acetylo-CoA czy si z biakowym nonikiem grup acylowych (ACP), w wyniku czego powstaje acetylo-ACP, a z malonylo -CoA powstaje malonylo-ACP. 1.Karboksylacja acetylo-CoA do malonylo-CoA(HCO3-, ATP ADP Pi) (enzym biotynowy - karboksylaza acetylo-CoA); 2. Acetylo-CoA i malonylo-CoA s przeksztacone w ich ACP-pochodne (Acyl Carrier Protein - proteina przenoszca acyle); 3. Kondensacja acetylo-ACP i malonylo-ACP do acetoacetylo-ACP, uwolnienie ACP i CO2; 4. Przeksztacenie acetoacetylo-ACP do reszty kwasu masowego butyrylo-ACP (proces redukcji i odwodnienia); 5. Wyduanie acucha wglowodorowego przez przyczanie kolejnych dwu wglowych (2-C) jednostek malonylo-ACP, a do powstania palmitynianu 16-wglowego (C-16); 6. Dalsze wyduanie (elongacja) acuchw wglowodorowych odbywa si na agranularnym (gadkim) retikulum endoplazmatycznym. rdem 2-wglowych jednostek jest malonylo o-CoA, jednake kwas tuszczowy jest wizany z koenzymem A, a nie z biakowym przenonikiem ACP.

1.

+ 2.

3.

. 4.

5. 6

Witamina H

4. acuchy polinukleotydowe w DNA uoone s antyrwnolegle tzn., biegn w przeciwnych kierunkach oznaczonych jako 5 3 , i 3 5 . Zapis informacji genetycznej zaczyna si od koca 5 . Jedna ni moe by wykorzystana do replikacji drugiej. Stanowi to mechanizm zachowania informacji genetycznej i jej przekazywania komrkom potomnym. Przedstawiony tu model podwjnej helisy DNA dominuje w jdrze komrek eukariotycznych. W naturze wystpuje take w komrkach DNA kolisty dwuniciowy, ktrego komplementarne nici poczone s wizaniem 5 3 w kolist form. Oznacza to, e czsteczka taka pozbawiona jest wolnych kocw, a obydwie nici s splecione ze sob. Nukleotydylotransferaza przedua acuch polinukleotydowy w kierunku 5` 3`, umieszcza dezoksyrybonukleotydy reszt fosforanow na wolnej grupie wodorotlenowej OH ostatniego z nich, tworzc wizanie estrowe, wydziela si przy tym Pi (pirofosforan).

5. Gen- podstawowa jednostka dziedziczenia, zlokalizowana w chromosomach, decydujca o przekazywaniu cech potomstwu. Promotor to miejsce rozpoznawane przez polimeraz RNA, za operator jest miejscem, gdzie "przyczepia" si regulator (biako), ktre reguluje operon. Mechanizm regulacji polega na wczaniu lub wyczaniu transkrypcji. RNA starterowy (primer, starter) polinukleotydowy fragment RNA powstajcy z udziaem primazy. Do RNA starterowego dobudowywane s, z zachowaniem zasady komplementarnoci, deoksyrybonukleotydy. Odbywa si to przy udziale polimerazy DNA (rnej dla prokariontw i eukariontw). Synteza odbywa si zawsze w kierunku od koca 5' do koca 3' (polarno replikacji). Reakcja acuchowa polimerazy, PCR (ang. Polymerase Chain Reaction) metoda powielania acuchw DNA w warunkach laboratoryjnych, polegajca na reakcji acuchowej polimerazy DNA w wyniku wielokrotnego podgrzewania i ozibiania prbki. Technika zostaa wynaleziona w 1983 roku przez Kary'ego Mullisa z kalifornijskiej firmy Cetus, za co Mullis otrzyma w roku 1993 Nagrod Nobla. PCR znajduje wiele zastosowa, m.in. w badaniach nad genomem, charakterystyce ekspresji genw, klonowaniu genw. Splicing, skadanie genu, wycinanie intronw usunicie intronw (sekwencji niekodujcych) i poczenie eksonw (sekwencji kodujcych) z prekursorowego mRNA organizmw eukariotycznych. Proces ten zachodzi podczas obrbki posttranskrypcyjnej po to, by dojrzay mRNA, przygotowany do translacji, kodowa cigy acuch polipeptydowy (od kodonu start do stop). Splicing katalizowany jest przez kompleks biaek i RNA zwany spliceosomem. W niektrych przypadkach nastpuje samowycinanie si intronw, bez udziau spliceosomu, funkcj katalityczn peni wwczas RNA (rybozym). diagnostyce klinicznej, identyfikacji osb zaginionych, kryminalistyce, paleontologii. Kod genetyczny, sposb zapisu informacji genetycznej w czsteczkach DNA (kwasy nukleinowe) w chromosomach, polegajcy na trjkowej sekwencji nukleotydw (triplety). Przy czterech rodzajach istniejcych nukleotydw (zasady purynowe: adenina, guanina, oraz zasady pirymidynowe: cytozyna, tymina) moliwe s 64 trjkowe kombinacje. Kady aminokwas wchodzcy w skad biaek syntetyzowanych w komrce kodowany jest przez okrelon kombinacj trzech nukleotydw (kodon, biosynteza biaka). Poniewa istnieje 20 aminokwasw, wikszo z nich kodowana jest przez wicej ni jeden kodon (tzw. degeneracja kodu genetycznego). Kod genetyczny jest kodem nie zachodzcym, tzn. trjki odczytywane s kolejno i jedna nie zachodzi na drug. Kod genetyczny jest odczytywany w sposb cigy (jest bezprzecinkowy), tote wypadnicie lub wczenie jednego dodatkowego nukleotydu zmienia kod w caym acuchu DNA (mutacje). Np. kod ATC, AAA, AAG, po wypadniciu cytozyny (C) z pierwszego kodonu zmieni si na ATA, AAA, AG. Kod genetyczny jest uniwersalny, wic u wszystkich organizmw bez wzgldu na stopie ich rozwoju, dany kodon wyznacza ten sam aminokwas.