Professional Documents
Culture Documents
6
2 Abrir Arquivo ..............................................................................................................10
2.1 Abrir Documentos de Excel........................................................................ ...................10
2.2 Abrir Documentos de Calc........................................................................................ .....10
2.3 Abrir documentos doutras aplicacións.............................................. ...........................10
2.3.1 Fiestra importar arquivo en Excel.............................................................................................12
2.3.2 Fiestra importar arquivo en Calc...............................................................................................14
2.4 Creación de novos libros en Excel e Calc................................................................... ...16
2.5 Novo libro en Excel............................................................................. ...........................16
2.6 Novo libro en Calc............................................................................................ ..............17
2.7 Gardar documento en Excel.......................................................................... ................18
2.7.1 Gardar libro Como?...................................................................................................................18
2.8 Gardar documento en Calc......................................................................................... ...20
2.8.1 Gardar libro Como?...................................................................................................................20
2.9 INSERCIÓN DE NOVAS FOLLAS A Un LIBRO DE CÁLCULO EN EXCEL.......21
2.10 INSERCIÓN DE NOVAS FOLLAS A Un LIBRO DE CÁLCULO EN CALC.......22
3 CELAS E RANGOS....................................................................................................25
3.1 NOMEADO DE CELAS E RANGOS................................................. .........................26
3.2 INGRESO E FORMATO DE DATOS DAS CELAS........................................ ...........29
3.2.1 Formato de celas en Excel.........................................................................................................30
3.2.2 Formato de celas en Calc...........................................................................................................31
3.2.3 Auto Encher:..............................................................................................................................33
Figura 31. Control de autorrelleno............................................................ ........................34
Figura 31. Control de autorrelleno para series............................................... ..................34
3.3 BORDOS E SOMBREADO .................................................................. .......................37
3.4 ANCHO DE FILA E COLUMNA..................................................................... ............39
3.5 INSERIR FILAS, COLUMNAS E CELAS........................................................... .......43
3.5.1 Inserir filas nunha folla .............................................................................................................43
3.5.2 Inserir columnas nunha folla ....................................................................................................43
3.5.3 Inserir celas nunha folla ...........................................................................................................44
3.6 OCULTAR E MOSTRAR FILAS O Columnas............................................. ..............46
3.6.1 Ocultar e mostrar filas en Excel................................................................................................46
3.6.2 Ocultar filas en Excel e Calc.....................................................................................................46
3.6.3 Mostrar filas en Excel e Calc....................................................................................................47
3.6.4 Ocultar columnas en Excel e Calc.............................................................................................47
3.6.5 Mostrar Columnas en Excel e Calc...........................................................................................47
4 FORMULAS E FUNCIÓNS.......................................................................................48
4.1 Referencia relativa e absoluta........................................................................................ 49
4.2 FORMULAS .......................................................................................................... ........52
4.3 FUNCIONES:......................................................................................................... ........52
4.3.1 Inserir función co asistente .......................................................................................................54
4.3.2 Diferentes Funciones.................................................................................................................55
4.4 FUNCIÓNS EN CALC............................................................................... ...................80
5 IMPRESION...............................................................................................................91
1. Impresión de follas de cálculo en Word.......................................................... ................91
5.1.1 Área de impresión.....................................................................................................................91
5.1.2 Vista Preliminar.........................................................................................................................91
5.2 IMPRIMIR UNHA FOLLA DE CÁLCULO EN CALC........................................ .93
GRÁFICOS....................................................................................................................96
5.3 CREACIÓN DUN GRÁFICO.............................................................................. .........96
5.4 Modificación e personalización de gráficos.............................................. ..................103
5.5 Cambiar tipo de grafico............................................................................... ................105
5.6 CREACIÓN DE GRAFICO EN OPENOFFICE CALC....................................... ....106
5.7 EDICIÓN DE GRÁFICOS............................................................................... ...........109
5.7.1 Cambiar o tamaño do gráfico..................................................................................................110
5.7.2 Cambiar rango de datos...........................................................................................................111
5.7.3 Cambia títulos e subtítulos.......................................................................................................111
5.7.4 Cambiar Propiedades obxectos dos graficos...........................................................................112
5.7.5 Cambio de tipo de gráfico.......................................................................................................113
ORDENAR DATOS E FILTROS...............................................................................115
5.8 ORDENAR................................................................................................................ ....115
5.9 FILTROS.................................................................................................................... ...116
5.9.1 Auto Filtros..............................................................................................................................116
5.9.2 Filtro Personalizado.................................................................................................................118
5.9.3 Filtro avanzado........................................................................................................................121
5.9.4 Creación de listas.....................................................................................................................123
5.10 Ordenar datos en Openoffice Calc.............................................................. ..............124
5.11 FILTRAR REXISTROS DUNHA BASE DE DATOS............................................. .126
5.12 Funcións de bases de datos de Calc.................................................................. .........128
6 EXERCICIOS............................................................................................................131
OPEN OFFICE VS MICROSOFT
OFFICE: COMO FACER EN CALC
O QUE FAS EN EXCEL
Varra de títulos Varra de menús
Barras de
ferramentas
Cadro de
Nomes Varra de Formulas
Encabezados de Columnas
Cela A1
Varra de Tarefas
Encabezados de Filas
Varras de
Desprazamento
Varras de
ferramentas
Cadro de
Nomes
Barra de
Formulas
Cela A1 Encabezados de
Columnas Varras de
Desprazamento
Encabezados de
Filas
A fiestra principal de Excel e Calc teñen partes en común coa maioría de aplicacións
para Windows, atopamos a barra de títulos, a barra de menús, as barras de
ferramentas e a barra de estado. Na figura 1 e 2 atópanse indicadas, tanto para
Calc como para Excel, todas as partes da fiestra principal e os seus nomes. Estes
nomes serán utilizados en diante cando se expliquen os diferentes procedementos.
Na figura 3, faise unha comparación gráfica das barras de menú de de o Calc (1) e
do Excel (2)
Como pode verse, as similitudes son bastantes, tanto no menú como na barra de
ferramentas.
Os encabezados da
columna e a fila toman unha
cor diferente aos demais
Cela B3
Dereita e
esquerda
Para Ver follas de calculo que non este visible faga clic nas frechas da barra
de desprazamento
Os arquivos de Excel 2003 teñen a extensión .xls, este tipo de arquivos son os
buscados por defecto ao momento de entrar á función abrir no menú arquivo
(figura 7), identifícanse pola o tipo de arquivo ?Todos os arquivos de Excel?. Para
cambiar a localización por defecto onde busca o arquivo a cal é ?Os meus
Documentos?, selecciónase unha localización na parte esquerda da fiestra que se
abre logo de facer clic en abrir.
EXCEL CALC
Figura 7. Abrir Documentos en Excel e Calc
A extensión das follas de cálculo en Calc é .ods. Para abrir unha folla de cálculo,
existente no espazo de traballo do usuario, debe ir ao menú Arquivo/Abrir o cal
vese na figura 7, ou ben desde o botón Abrir arquivo da barra de ferramentas ou
utilizar a combinación de teclas CTRL. + A. Con isto ábrese o cadro de diálogo Abrir
da figura 8b, desde onde debe seleccionar o arquivo e logo presionar o botón Abrir.
Para crear un novo libro de Excel débese facer clic no menú arquivo, logo na opción
Se se quere crear unha nova folla de cálculo, débese acceder á opción Novo do
menú Arquivo (figura 7) e seleccionar Folla de cálculo (figura 14) ou presionar en ..
A pesar de ter un nome predeterminado, fai falta gardar o arquivo cando menos
unha vez para completar o proceso de creación dun libro novo, pois mentres o libro
non sexa gardado cando menos unha vez seguirá sendo un arquivo temporal que se
se pecha a aplicación pérdense todos os cambios feitos ao libro.
Para gardar por primeira vez o arquivo, pódese facer clic no botón da barra de
A opción ?Gardar como?? permite tamén cambiar o nome dun arquivo xa existente,
este proceso crea un novo arquivo co nome que se lle asigne e pecha o arquivo
anterior.
Cando se garda por primeira vez ou se cambia o nome dun arquivo creando un
novo estes arquivos quedan coa extensión por defecto de Excel que é .xls, para
cambiar o tipo de arquivo a crear con gardar como se debe cambiar a opción gardar
como tipo facendo clic na fiestra desplegable na parte inferior da fiestra ?Gardar
Como??.
A opción “Gardar como” permite tamén cambiar o nome dun arquivo xa existente, este
proceso crea un novo arquivo co nome que se lle asigne e pecha o arquivo anterior.
2.8.1.1 Extensións por defecto de Calc
Cando se garda por primeira vez ou se cambia o nome dun arquivo creando un novo
estes arquivos quedan coa extensión por omisión o Calc .ods, para cambiar o tipo ou
formato do arquivo pícase na barra despegable ?tipo?, mostrando todas as opcións que
permite o programa
Do mesmo xeito que en Excel, o Calc vén cun numero predeterminado de follas de
cálculo, e se se desexa inserir mais follas se be facer a través da opcion ?inserir? a cal
pódese executar a traves do menú (ver figura 20) ou facendo clic co botón dereito sobre
as pestanas que representan as follas abertas no libro no que se esta traballando (ver
figura 19).
Figura 19. Inserir folla nova
Logo de seleccionar Inserir folla, salta un cadro de dialogo como o mostra a figura 21,
nel indícase o número de follas novas así como a posición que terá con respecto ás xa
existentes. Se se insere unha soa folla, pódese cambiar o nome desta, pero en caso de
querer inserir dous ou mais, a opción de nome queda desactivada e terase que cambiar
nome unha a unha.
Por definición as celas son xeradas pola intersección entre columnas e filas, a
coordenada desta intersección dá o nome á cela. Na figura 22 pódese observar un
exemplo do anterior. Cando se traballa, xa sexa co Excel ou co Calc, con formulas e
funcións débese facer referencia a celas xa sexa como compoñentes de formúlalas
ou argumentos das funcións.
Un exemplo dun rango de fila sería A2:C2. Como vemos, dado que é un rango de
fila, na notación varían as columnas mais non as filas. En xera un rango de fila
describe unha selección de cela de forma horizontal.
Un exemplo dun rango de fila sería B4:B12. Como vemos, dado que é un rango de
columna, na notación varían as filas máis non as columnas. En xera un rango de
columna describe unha selección de cela de forma vertical.
Un exemplo dun rango de fila sería D5:F9. No rango de matriz varían as dúas
coordinas dado que este rango consiste nunha selección que describe un cadro.
A cela que se ten elixida denomínase cela activa, é onde se pode escribir calquera
entrada desde o teclado ó inserir calquera función. Tanto en Excel como en Calc,
cando se fai dobre clic sobre a cela activa, éntrase ao modo edición da cela, este
permite cambiar o contido da cela, pero pode desactivar outras funcións do
programa. Pola razón anterior, unha vez termínase de cambiar o contido dunha cela
debe ser oprimida a tecla Enter ou Intro para poder usar todas as funcións do
programa ou elixir outra cela sen que esta sexa tomada como parte dos escrito na
cela activa, isto ultimo no caso estarse escribindo fórmulas. Se nalgún momento
elíxese unha cela por equivocación e cámbiase o contido da mesma, pódese
desfacer o cambio afundindo a tecla ESC.
Cando se selecciona un rango de celas tamén se ten só unha cela activa. Neste
caso a cela activa é a primeira que se elixiu ao momento de seleccionar o rango.
Outro método para saber cal é a cela activa é mirar a referencia que aparece no
cadro de nomes.
Rango de Matriz
D5:F9
Feito o anterior, sairá o cadro de dialogo da figura 24. No indícase o Nome que se
desexa dar a devandito rango e na barra inferior verase referenciado o rango
correspondente, así como tamén é posible cambiar ou reasignar o rango.
Seleccione
aquí o tipo de Mostra preliminar
dato que da visualización na
queira folla de cálculo
visualizar
Descrición do
formato escollido
Do mesmo xeito que en Excel, ao introducir un dato nunha cela, OpenOffice Calc vai
intentar, en primeiro lugar, interpretalo como un número, e por defecto aliñará os
números á dereita e o texto á esquerda e intentará, así mesmo, aplicarlle un
formato. Por exemplo, se escribe nunha cela 24601 e pulsa Intro para fixar ese
valor, Calc automaticamente interpreta ese dato como unha data e transfórmao a
24/06/01.
Desde a sección Números deste cadro, pode asignar formatos numéricos talles
como signos monetarios (opción Moeda), formato de porcentaxes (opción
Porcentaxe), número de posicións decimales (dispoñible en todos os formatos
numéricos: Número, Moeda, Porcentaxe, etc).
Ademais das opcións do tipo de dato, o cadro de diálogo Atributos de cela permite
realizar modificacións ao formato da folla de cálculo, a través das seguintes
seccións:
Tanto en Excel como en Calc, cando se ingresan datos á folla de cálculo nalgúns
casos isto repítense xa sexa en forma de columna ou fila, ó seguen unha seria
determinada. Por exemplo se se quere ingresar un mesmo valor en 20 filas (Sexa
texto ou numero) ó no caso de querer escribir os números (Poden ser tamén
meses, datas, códigos consecutivos creados polo usuario, letras, etc.) de 1 ao 20
non é necesario escribir 20 veces o mesmo valor ou os números consecutivos,
pódese utilizar a función de auto encher.
Para utilizar esta función pódense utilizar varios métodos, o primeiro consiste en
escribir un valor nunha casa, seleccionar esta casa e utilizando o control de recheo
encher ata onde se queira que este o valor (ver figura 31). A segunda opción ao
querer ingresar un mesmo dato nun rango determinado é seleccionar primeiro o
rango, ao seleccionar o rango, a cela onde este se comezou a marcar queda
activada, escríbese o valor e oprímense á vez as teclas MAIÚSCULA + CONTROL
+ ENTER.
Para o ingreso de series, débense ingresar polo menos os dous primeiros valores da
serie, selecciónase o rango onde esta escritos e con é control de recheo énchese o
rango onde se quere que este a serie de datos (ver figura 32). A segunda opción
para isto é o uso da ferramenta series que se atopa no menú EDICIÓN, na opción
encher, na opción series atopase a posibilidade de crear serie lineais, xeométricas e
cronolóxicas. Para utilizar a opción series débese escribir o primeiro valor da serie.
Escribe os dous
Coloque o punteiro do primeiros números da
Mouse neste punto paraserie ou utiliza o control
activar o control de recheo
de recheo para encher o
Se non hai algún formato automático que se axuste ás súas necesidades, poderá
crear o seu propio formato desde o botón Engadir do cadro de diálogo Formato
automático. A área de datos mínima para poder crear un formato automático é de 4
filas por 4 columnas.
Na fiestra de bordos e
sombreado atopa as diferentes
opcións de formato da folla de
cálculo, entre elas esta bordos
para colocar marco a rangos ó
celas, tramas para colocar cor en
fondo de rango ó celas. Fonte
para cambiar o tipo, tamaño e
estilo de fonte. Aliñación
permite utilizar opcións como
centrar, combinar celas.
Figura 34. Cadro de dialogo para pór bordos en e sombrado en táboas de Excel
- Bordo: Este recuadro adóitase utilizar cando non nos serve ningún dos
botóns preestablecidos. Dependendo do bordo a pór ou quitar (superior,
inferior, esquerdo,...) facer clic sobre os botóns correspondentes. Débese ter
coidado ao utilizar os botóns preestablecidos, o bordo será do estilo e cor
seleccionados, en caso de elixir outro aspecto para o bordo, primeiro haberá
que elixir Estilo e Cor e a continuación facer clic sobre o bordo a colocar.
- Cor: Por defecto a cor activa é Automático, pero facendo clic sobre a frecha
da dereita poderá elixir unha cor para os bordos.
Como se pode ver, no caso do Calc, as opcións son moi similares, coa diferenza da
opción referente á distancia do texto con respecto aos bordos e onde ao deixar
activada a opción de sincronización, todas as distancias cambian simultaneamente.
Tamén esta a opción Distancia en Sombra, fai referencia ao ancho de sombra que
se desexa teña a táboa.
Tanto en Calc como en Excel, todas as columnas ten un ancho predefinido (10,71
puntos para Excel, 2,27 cm. para Calc) do mesmo xeito que as filas (12,75 pts
para Excel e 0,45 cm. para Calc), pero estes valores poden ser cambiados ou
axustados segundo a necesidade.
Unha forma de facelo é a seguinte, en ambas as aplicacións, é situar o cursor ao
final da columna ou fila ata que apareza unha frecha de dobre vía e ao facer clic de
xeito sostido arrastralo á dereita ou esquerda segundo o caso e se é par as filas,
arrastralo cara arriba ou cara abaixo.
Outra forma é entran a menú formato e seleccionar segundo sexa o caso columna
ou fila, e nestas opcións seleccionar ancho ou alto segundo sexa o caso (ver figura
36) e unha vez elixida a opción desexada sae unha fiestra de diálogo segundo sexa
caso (ver figura 37) e alí faise o cambio desexado.
Por defecto, Calc axusta a altura da fila ao contido da mesma. En cambio, o ancho
da columna mantense fixo, e se o contido non cabe na cela, este invadirá a cela
contigua, sempre que estea baleira, pola contra os datos quedarán ocultos.
Para cambiar o tamaño dunha fila, achegue o cursor ata a marxe dereita, na zona
na que aparece a numeración das filas, ou ben á marxe superior, onde aparecen as
letras que designan as columnas, para cambiar o ancho dunha columna. A
continuación sitúe o cursor na unión de dúas filas ou dúas columnas ata que cambie
de aparencia, adoptando a dunha frecha dobre. Logo presione sen soltar o botón do
rato e arrástreo ata o alto de fila ou ancho de columna que desexe.
Cando comeza a traballar cunha folla nova, todas as filas e columnas posúen o
mesmo ancho e alto predefinido. Este valor pode ser configurado segundo sexa a
súa necesidade, de modo que ao crear unha nova folla todas as celas teñan o ancho
e alto previamente definido. Tamén se pode realizar este cambio unha vez que
introduza datos na folla de cálculo, neste caso o cambio afectará a todas as celas
que non sexan axustadas previamente.
Para establecer o ancho (columna) ou alto óptimo (fila), acceda ao menú Formato e
seleccione o comando Columnas ou ben Filas, elixindo posteriormente Ancho
Óptimo ou ben Alto Óptimo, segundo corresponda. Con isto móstrase o cadro de
diálogo da Figura 40.
Figura 40: Cadro de diálogo de Alto ou Ancho óptimo.
En moitas ocasións, logo de crear unha folla de cálculo fará falta algunha fila no
medio dos datos xa introducidos. Para engadir unha fila, seleccionar a fila sobre a
que queres engadir a nova, xa que as filas sempre se engaden por encima da
seleccionada, seleccionar o menú Inserir e elixir a opción Filas. Todas as filas por
baixo da nova, baixarán unha posición.
En caso de non seleccionar ningunha fila, Excel toma a fila onde está situado o
cursor como fila seleccionada Se se desexa engadir varias filas, basta con
seleccionar, no primeiro paso, tantas filas como filas a engadir.
Engadir filas a unha folla de cálculo non fai que o número de filas varíe, seguirán
habendo 65536 filas, o que ocorre é que a aplicación elimina as últimas, tantas
como filas engadidas. Se se intenta engadir filas e Excel non o permite,
seguramente as últimas filas conteñen algún dato.
Para engadir unha columna, seleccionar a columna diante da cal queres engadir
outra, xa que as columnas sempre se engaden á esquerda da seleccionada, menú
Inserir, elixir a opción Columnas.
En ocasións, non interesa engadir nin filas nin columnas enteiras senón unicamente
un conxunto de celas dentro da folla de cálculo. Para engadir varias celas,
seleccionar as celas sobre as que se quere engadir as novas, seleccionar o menú
Inserir, situarse sobre o botón para ampliar o menú, elixir a opción Celas (Esta
opción non aparecerá se non hai celas seleccionadas) e Aparecerá un cadro de
diálogo como o da figura 41
No caso da folla Calc, ao introducir un dato nunha cela, o programa vai intentar,
interpretalo como un número, e por defecto aliñará os números á dereita e o texto
á esquerda. Ao inserir unha fila ou unha columna, primeiro debe situarse na cela
onde desexe facer a inserción. A fila inserirase sobre a fila da cela seleccionada e a
columna inserirase á esquerda da columna da cela seleccionada. Para inserir unha
fila ou unha columna pódese seguir calquera destas opcións:
Outra opción, é situándose sobre a cela ou rango de celas sobre as que se desexa
facer a inserción, púlsase o botón dereito do rato, e desde o menú contextual, e
selecciona Inserir celas.
Tras realizar isto, aparecerá o cadro de dialogo Inserir celas (ver Figura 41), no cal
debe elixir unha das catro opcións dispoñibles e facer clic no botón Aceptar.
Como alternativa pódese atopar na barra de menú Editar a opción Borrar celas, que
elimina a fila ou columna que teña seleccionada.
Tanto en Excel como en Calc as filas poden ser ocultadas sen perder o seu contido
con datos non imprescindibles á hora de traballar coa folla de cálculo ou
simplemente porque conteñan fórmulas intermedias e a continuación volver
visualizalas.
A ocultación de filas é unha operación que nalgún momento pode ser útil se por
exemplo nunha fila aparecen fórmulas intermedias que non interesa visualizar unha
vez concluída a folla de cálculo. Neste caso non se desexa que aparezan as filas de
datos intermediarios pero non poden ser borradas porque a folla de cálculo
necesítaas para realizar os seus cálculos.
Para ocultar as filas, débense seleccionar as filas ocultar, entrar no menú Formato,
elixir a opción Fila e elixir a opción Ocultar.
3.6.3 Mostrar filas en Excel e Calc
Se se desexa mostrar as filas ocultas, por exemplo para cambiar algunha fórmula
de cálculo intermedio, selecciónanse entre que filas ou columnas atópanse as filas a
mostrar. É dicir, se se queren mostrar as filas ocultas 4 e 5, haberá que seleccionar
desde a fila 3 ata a 6, pondo atención a que o rango debe ser continuo, é dicir,
arrastrando desde 3 ata 6 nunca con CTRL xa que senón as filas a mostrar non
estarían incluídas na selección a mostrar.
Calc permite ocultar filas ou columnas de forma similar que excel, de modo que,
aínda que existan, poden que non estean visibles na folla. Para ocultar unha fila ou
columna debe seleccionala e logo desde o menú Formato, seleccionar Fila ou
Columna e elixa Ocultar. Se algunha cela desa fila ou columna contén algún dato
que se usa noutro lugar da folla, ese dato seguirá existindo.
Para mostrar unha fila ou columna que se atopa oculta, en primeiro lugar seleccione
as filas ou columnas anterior e posterior á que se atopa oculta, e logo acceda ao
menú Formato, seleccione o comando Filas ou Columnas e elixa Mostrar.
4 FORMULAS E FUNCIÓNS
As fórmulas e funcións son as que nos permiten facer cálculos cos datos dunha folla
de cálculo.
En xeral toda formula ou función esta precedida do signo ?=?, ao ingresar este
signo nunha cela actívase esta cela e espera o ingreso de de un valor que pode ser
unha constante, unha referencia a unha cela, unha formula, unha función ou unha
combinación de todas as anteriores.
Operadores:
+ Suma 1 + 1
- resta (ou números negativos) (2-1) ?1
/ División 9/3
* Multiplicación 3*3% porcentaxe 20% Expoñentes 5@^2\
= Igual
> Maior Que
< Menor Que
>= Maior O Igual Que
<= Menor O Igual Que
<> Diferente
4.1 Referencia relativa e absoluta
Para bloquear o movemento relativo das referencias dunha fórmula, débese escribir
a referencia entre signo de Dólar (pesos), por exemplo $A 3$ no caso dunha cela,
para rangos un exemplo seria $A 1:$$C$5. Outra opción para establecer unha
referencia absoluta é definir un nome para a cela ou rango que queremos bloquear.
Aquí Vemos como na formula
orixinal #utilizar\\\\+se\\\\\\
unha referencia absoluta en
formúlaa para a cela B3, ao
estirar a fórmula esta segue
facendo referencia á cela B3 e
só cambia a referencia que
non esta bloqueada
Cando introducimos unha fórmula nunha cela pode ocorrer que se produza un erro.
Dependendo do tipo de erro poida que Excel avísenos ou non. Cando nos avisa do
erro, o cadro de diálogo que aparece terá o aspecto seguinte
Dános unha posible proposta que podemos aceptar facendo clic sobre o botón Si ou
rexeitar utilizando o botón Non. Podemos detectar un erro sen que nos avise cando
aparece a cela cun símbolo na esquina superior esquerda tal como isto:
Ao facer clic sobre o símbolo aparecerá un cadro como que nos permitirá saber
Este cadro dinos que a fórmula é incoherente e déixanos elixir entre diferentes
opcións. Posiblemente o erro sexa simplemente que a fórmula da cela non ten o
mesmo aspecto que todas as demais fórmulas adxacente (por exemplo, esta sexa
unha resta e todas as demais sumas).
Figura 44. Cadro de diálogo de erros
Se non sabemos que facer, dispomos da opción Axuda sobre este erro.
Se o que queremos é comprobar a fórmula para saber se hai que modificala ou non
poderiamos utilizar a opción Modificar na barra de fórmulas.
Poida que ao introducir a fórmula aparézanos como contido da cela #TEXTO, sendo
TEXTO un valor que pode cambiar dependendo do tipo de erro. Por exemplo:
#N/A cando un valor non está dispoñible para unha función ou fórmula.
Tamén nestes casos, a cela, como no caso anterior, conterá ademais un símbolo na
esquina superior esquerda tal como: . Este símbolo utilizarase como vimos antes.
4.2 FORMULAS
Formúlalas básicas son aquelas que esta conformadas só por sumas, restas,
divisións e multiplicacións, estas son a base de todos os cálculos que se realizan en
Excel, par ingresar unha formula débese escribir o Signo ?=? e proséguese coa
inserción de formúlaa. Exemplos: =A2+B4, B5/C3
4.3 FUNCIONES:
Excel trae predefinidas funcións para diversos tipos de cálculos. As funcións facilitan
o calculo de valores posto que non só débenselle introducir os valores que elas
requiren para facer calcúlolle e así obter o valor desexado. Os valores que ingresan
á función reciben o nome de argumentos. Os argumentos poden constantes,
referencias da celas, comparacións entre celas e constantes, comparacións entre
celas e datos calculados a partir doutras funcións que se ingresan en lugar dalgún
dos argumentos.
nomee_función(argumento1;argumento2;...;argumentoN)
Exemplo: =SUMA(A1:C8)
Temos a función SUMA() que devolve como resultado a suma dos seus
argumentos. O operador ":" identifícanos un rango de celas, así A1:C8 indica todas
as celas incluídas entre a cela A1 e a C8, así a función anterior sería equivalente a:
=A1+A2+A3+A4+A5+A6+A7+A8+B1+B2+B3+B4+B5+B6+B7+B8+C1+C2
+C3+C4+C5+C6+C7+C8
As fórmulas poden conter máis dunha función, e poden aparecer funcións aniñadas
dentro da fórmula.
Exemplo: =SUMA(A1:B4)/SUMA(C1:D4)
Excel 2003 permítenos buscar a función que necesitamos escribindo unha breve
descrición da función necesitada no recuadro Buscar unha función: e a continuación
facer clic sobre o botón, desta forma non é necesario coñecer cada unha das
funcións que incorpora Excel xa que o mostraranos no cadro de lista Seleccionar
unha función: as funcións que teñen que ver coa descrición escrita.
Unha vez escollida a función a utilizar cárgase a fiestra da función onde se deben
introducir os valores dos argumentos. Na imaxe tomamos como exemplo a fiestra
de introdución de datos para a función BUSCARV. Os argumentos en negrita non
poden quedar baleiros, os que están en letra normal teñen un valor por defecto se
se deixan baleiros.
Descrición da
función
Formúlalas con condicionais son básicas para a realización de cálculos en Excel, con
elas podemos facer comparacións e avaliacións que as formulas simples ou as
maiorías das funcións que trae Excel.
A función SE utiliza os seguintes operadores para de comparación (Están
expresados na sintaxe de EXCEL):
= Igual
> Maior Que
< Menor Que
>= Maior O Igual Que
<= Menor O Igual Que
<> Diferente
Valor se falso: É o resultado que debe arroxar a función se a proba lóxica é falsa,
pode ser unha referencia a unha cela, constantes ou datos calculados a partir
doutras funcións que se ingresan en lugar dalgún deste argumento, se a función
que substitúe este argumento é outra condicional, formúlaa denomínase formula
condicional aniñada, Excel pode aniñar ata 7 condicións.
Exemplo:
Excel permite que nunha función teñamos como argumentos expresións, por
exemplo a suma de dúas celas (A1+A3). A orde de execución da función será
primeiro resolver as expresións e despois executar a función sobre o resultado das
expresións.
Excel tamén permite que unha función convértase en argumento doutra función,
desta forma podemos realizar operacións realmente complexas nunha simple cela.
Por exemplo =MAX(SUMA(A1:A4);B3) , esta fórmula consta da combinación de
dúas funcións, a suma e o valor máximo. Excel realizará primeiro súmaa
SUMA(A1:A4) e despois calculará o valor máximo entre o resultado da suma e a
cela B3.
Función Descrición
AHORA() Devolve a data e a hora actual
AÑO(núm_de_serie) Devolve o ano en formato ano
DIA(núm_de_serie) Devolve o día do mes
Calcula o número de días entre as dúas
DIAS360(fecha_inicial;fecha_final;método)
datas
DIASEM(núm_de_serie;tipo) Devolve un número do 1 ao 7
FECHA(año;mes;día) Devolve a data en formato data
FECHANUMERO(texto_de_fecha) Devolve a data en formato de data
Devolve a hora como un número do 0
HORA(núm_de_serie)
ao 23
Converte unha hora de texto nun
HORANUMERO(texto_de_fecha)
número
HOY() Devolve a data actual
Devolve o número do mes no rango do
MES(núm_de_serie)
1 (xaneiro) ao 12 (decembro)
MINUTO(núm_de_serie) Devolve o minuto no rango de 0 a 59
Converte horas, minutos e segundos
NSHORA(hora;minuto;segundo)
dados como números
SEGUNDO(núm_de_serie) Devolve o segundo no rango de 0 a 59
- Función AHORA()
- Función AÑO(núm_de_serie)
Esta función ten como parámetro un número de serie e devolve o ano en
formato ano entre o rango de 1900-9999.
Exemplo: =AÑO (38300) devolve 2004.
No canto dun número de serie poderiámoslle pasar a referencia dunha cela que
conteña unha data: =ANO(B12) devolve tamén 2004 se na cela B12 teño o valor
01/01/2004
- Función DIA(núm_de_serie)
Devolve o día do mes correspondente ao número de serie proporcionado.
Exemplo: =DIA (38300) devolve 9.
- Función DIAS360(data_inicial;data_final;método)
Calcula o número de días entre as dúas datas proporcionadas baseándose en
anos de 360 días. Os parámetros de data inicial e data final é mellor introducilos
mediante a función Data (ano;mes;dia). O parámetro método é lóxico
(verdadeiro, falso), V --> método Europeo, F ou omitido--> método Americano.
- Función DIASEM(núm_de_serie;tipo)
- Función DATA(ano;mes;día)
Devolve a data en formato data, esta función serve sobre todo por se
queremos que nos indique a data completa utilizando celas onde teñamos os datos
do día, mes e ano por separado.
Unha folla de cálculo está pensada para manexarse dentro do mundo dos números,
pero Excel tamén ten un conxunto de funcións específicas para a manipulación de
texto.
• Función CARACTER(número)
Esta función devolve o código ASCII do primeiro caracter do texto pasado como
parámetro.
- Función CONCATENAR(texto1;texto2;...;textoN)
Devolve unha cadea de carácteres coa unión dos textos pasados como parámetros.
Esta función é de utilidade cando temos texto como poidan ser o nome completo
dunha persoa pero está dividido en distintas celas e nalgunha ocasión queremos
fundir o nome completo nunha soa cela.
- Función DECIMAL(número;decimales;non_separar_milleiros)
- Función DEREITA(texto;núm_de_carácteres)
Devolve o mesmo texto pero quitando os espazos que non sexan espazos simples
entre palabras.
- Función EXTRAE(texto;posicion_inicial;núm_carácteres)
- Función ESQUERDA(texto;núm_de_carácteres)
- Función LONGO(texto)
Devolve o número de carácteres que ten a cadea de texto, é dicir a súa lonxitude.
- Función LIMPIAR(texto)
- Función MAYUSC(texto)
- Función NOMPROPIO(texto)
- Función
SUBSTITUÍR(texto_orixinal;num_inicial;núm_de_carácteres;texto_nov
o)
- Función REPETIR(texto;núm_de_veces)
- Función T(valor)
- Función TEXTO(valor;formato)
- Función VALOR(texto)
- Función ACOS(número)
Esta función devolve o arco coseno do argumento número. Número debe ser maior
ou igual que ?1 e menor ou igual que 1. Os valores devoltos pola
- Función ACOSH(número)
- Función ALEATORIO()
Esta función devolve un valor ao azar comprendido entre 0 e 1. Esta función non
ten argumentos. Cada vez que se xere un valor aleatorio será diferente ao
anteriormente calculado.
- Función ASENO(número)
Devolve o arcoseno do argumento número. O valor devolto por esta función está
expresado en radianes. O argumento número debe ser maior ou igual que ?1 e
menor ou igual que 1.
- Función ASENOH(número)
- Función ATAN(número)
- Función ATAN2(coord_x,coord_e)
- Función ATANH(número)
- Función COMBINAT(número,tamaño)
O resultado da función é o número de combinacións para un determinado número
de elementos. Número representa o número de elementos. O argumento tamaño
indica o número de elementos en cada combinación. Exemplo:
- Función COS(número)
- Función COSH(número)
- Función ENTEIRO(número)
- Función EXP(número)
- Función FACT(número)
- Función GRAOS
- Función LN(número)
- Función LOG(número,base)
- Función LOG10(número)
- Función MDETERM(matriz)
- Función MINVERSA(matriz)
O resultado xerado por esta función é a matriz inversa do argumento que é de tipo
matriz. No seguinte exemplo, explícase como calcular a matriz inversa. Cando unha
función devolve unha matriz, como é este caso, o procedemento varía levemente,
tal como explicarase no seguinte exemplo:
- Función MMULT(matriz1,matriz2)
O múltiplo dun número é aquel que contén a outro un número exacto de veces, é
dicir que o resultado da división é un valor enteiro. Exemplo, 15 é múltiplo de 3 e 5
porque 15/3=5 e 15/5=3. En cambio, 15 non é múltiplo de 4 porque 15/4 dá como
resultado 3.75 que é un valor con parte decimal.
- Función MULTIPLO.SUPERIOR(Número,Cifra_significativa)
Devolve o valor que é múltiplo de cifra_significativa, sendo maior e máis próximo
ao argumento Número. Para valores negativos busca o valor que é múltiplo de
cifra_significativa, sendo menor e máis próximo ao argumento número. Exemplo:
- Función NUMERO.ROMANO(número,forma)
Forma Tipo de
romano
omitido Clásico
0 Clásico
1 Máis conciso
2 Máis conciso
3 Máis conciso
4 Simplificado
VERDADEIRO Clásico
FALSO Simplificado
- Función PI()
- Función POTENCIA(número,potencia)
- Función PRODUTO(número1,número2,...)
- Función RADIANES(ángulo)
Esta función toma o argumento ángulo, que está expresado en graos e devolve o
seu equivalente expresado en radianes. Por exemplo:
- Función RAIZ(número)
Toma o argumento número e aproxímao ao seguinte enteiro impar, que é maior que
el. Cando o argumento é un valor negativo, aproxímao ao seguinte enteiro impar
que é menor que el. Exemplo:
- Función REDONDEA.PAR(número)
Toma o argumento número e aproxímao ao seguinte enteiro par que é maior que el.
No caso de que o argumento sexa un valor negativo, aproxímao ao seguinte enteiro
par que é menor que el. Exemplos:
Por exemplo,
- Función REDONDEAR.MAIS(número,número_decimales)
Tal como coa función REDONDEAR, devolve o argumento número coa cantidade de
decimales especificados no argumento número_decinales Neste caso, as
aproximacións dos decimales sempre os fai aos valores superiores. No caso en que
o argumento número é un valor negativo, as aproximacións sempre van ser ao
valor menor. Por exemplo,
- Función REDONDEAR.MENOS(número,núm_decimales)
- Función RESIDUO(número,núm_divisor)
A función divide o argumento número entre núm_divisor e devolve o residuo ou
resto desta división. Se a división é exacta, o residuo dá como resultado cero.
Exemplo,
Devolve o seo hiperbólico do valor dado como argumento. Pódese dar como
argumento calquera número real.
- Función SIGNO(número)
- Función SUBTOTALES(núm_función;ref1,..)
Núm_funció Función
n
1 MEDIA
2 CONTAR
3 CONTASE
4 MAX
5 MIN
6 PRODUTO
7 DESVEST
8 DESVESTP
9 SUMA
10 VAR
11 VARP
- Función SUMA(número1,número2,...)
O resultado devolto por esta función é a suma dos argumentos número1, número2,
etc.. Os valores non numéricos non son tidos en conta para o cálculo. Os
argumentos número1, número2, etc., poden ser unha constante, a dirección dunha
cela, un rango de celas. Exemplo:
Función SUMA.CADRADOS(número1,número2,...)
- Función SUMAPRODUCTO(matriz1,matriz2,matriz3,...)
Os argumentos desta función son mínimo dúas matrices e máximo 30. Todas as
matrices deben ter o número de filas, do mesmo xeito, todas as matrices deben ter
o mesmo número e de columnas. A continuación móstranse os subindices para
matriz1 e matriz2.
Matriz1 Matriz2
A A A B11 B12 B13
11 12 13
A A A B21 B22 B23
21 22 23
Exemplos:
- Función SUMAR.SI(rango,criterio,rango_suma)
- Función SUMAX2MASY2(matriz_x,matriz_e)
Matriz1 Matriz2
A A A B11 B12 B13
11 12 13
A A A B21 B22 B23
21 22 23
Os dous argumentos son de tipo matriz e as matrices deben ser do mesmo tamaño,
de non ser así, a función devolve o código de erro #N/A. Exemplo:
- Función SUMAX2MENOSY2(matriz_x,matriz_e)
Esta función devolve a sumatoria da diferenza dos cadrados dos compoñentes das
matrices, como se aclara enseguida:
Matriz1 Matriz2
A A A B11 B12 B13
11 12 13
A A A B21 B22 B23
21 22 23
- Función SUMAXMENOSY2(matriz_x,matriz_e)
Dadas as matrices que aparecen enseguida, esta función leva a cabo o seguinte
cálculo, o resultado desta función é un único valor numérico:
Matriz_x Matriz_e
A A A B11 B12 B13
11 12 13
A A A B21 B22 B23
21 22 23
- Función TAN(número)
- Función TANH(número)
- Función TRUNCAR(número,núm_decimales)
Categoría Descrición
Basee de datos Funciones utilizadas con datos organizados como unha fila de datos que
conforman un rexistro. As veranse no tema 6.
Data e hora Estas funcións utilízanse para inserir e editar datas e horas.
Financeiras Esta categoría contén as funcións matemáticas para finanzas
De Información Esta categoría contén as funcións de Información.
Lóxicas Esta categoría contén as funcións lóxicas.
Matemáticas Esta categoría contén as funcións matemáticas xenerais
De matriz Esta categoría contén as funcións de matriz
Estatísticas Esta categoría contén as funcións estatísticas
De folla Esta categoría contén descricións das funcións da folla de cálculo e un
exemplo de cada unha delas.
Texto Esta categoría describe as funcións de texto.
Addin Esta categoría enumera e describe as funcións addin (engadidos que se
fan ao programa OpenOffice.org calc 2.0 para mellorar as súas
prestacións). Teñen un carácter avanzado e non se van a estudar neste
curso.
Función Descrición
Devolve a data e a hora do sistema. O valor actualízase
AHORA() cando se recalcula o documento ou cada vez que se
modifica un valor da cela.
Devolve o ano en forma numérica segundo as regras
internas de cálculo do programa. O número indica o valor
de data interno co cal debe calcularse o número de ano.
Exemplos
AÑO(número)
=ANO(1) devolve como resultado 1899 (ler parágrafo
anterior) =ANO(2) devolve como resultado 1900
=ANO(33333) devolve como resultado 1991
Exemplos
Exemplo
Exemplos
Exemplos
MES(número)
=MES(AGORA()) devolve como resultado o mes actual que
ten o sistema
=MES(C4) devolve como resultado 7, se o contido de C4 é,
por exemplo. 17/07/2006.
Exemplos
MINUTO(número)
=MINUTO(H1) devolve como resultado 20, se o contido de
H1 é, por exemplo, 04:20:04
=MINUTO(AGORA()) devolve o minuto actual do sistema.
Exemplos
SEGUNDO(número)
=SEGUNDO(AGORA()) devolve como resultado o segundo
actual do sistema.
=SEGUNDO(H1) devolve como resultado 04 se o contido
de H1 é, por exemplo, 04:20:04
Función Descrición
Devolve a posición dun segmento de texto dentro dunha
cadea de carácteres. Opcionalmente pode fixar o inicio da
procura. O texto buscado pode ser un número ou unha
cadea de carácteres. Hai que ter en conta que a procura
non distingue entre maiúsculas de minúsculas. Os
HALLAR(texto_buscado; argumentos posibles son os seguintes: texto a buscar é o
dentro_de o_texto; texto que se quere buscar. dentro_de o_texto é o texto no
número_inicial) que se efectúa a procura. número_inicial é a posición
dentro do texto a partir da cal iníciase a procura.
Exemplo
CONCATENAR(texto1;texto2;... Exemplo
;tex to30)
=CONCATENAR(A40;B40) devolve Sánchez Juan, se na
cela A40 contén Sánchez e B40 Juan
Devolve o número de carácteres especificados a partir da
dereita. Os argumentos posibles son. texto é o texto cuxa
porción dereita débese determinar. número_de_carácteres
é número de carácteres a extraer da totalidade do texto.
DERECHA(texto;número_de_c
aract es) Exemplo
Exemplo
Exemplo
IGUAL(texto1;texto2) Exemplo
Función Descrición
Esta función devolve o contido dunha cela ou rango de
celas que cumpren un criterio de procura. O resultado
colócao noutra cela ou rango. A diferenza de BUSCARV e
BUSCARH, que se verán a continuación, o vector de
procura e o vector de resultado poden atoparse en
distintos lugares. Así mesmo, nesta función o vector de
procura debe estar ordenado, pola contra a procura non
produce ningún resultado recuperable. Os argumentos
que se utilizan son: criterio de procura é o valor que se
BUSCAR(criterio_de_procura;vect busca, indicado directamente ou como referencia dunha
or_de_procura;vector_de_resulta cela. vector de procura é o rango dunha fila ou dunha
de ou) columna na que debe realizarse a procura. vector de
resultado é o rango de fila ou columna simple do cal
tómase o resultado da función. O resultado é a cela do
vector de resultados que ten o mesmo índice que a
atopada no vector de procura.
Exemplo
Exemplo
Exemplos
Exemplos
Exemplo
Exemplo
Función Descrición
FALSO() Esta función devolve o valor lóxico FALSO
VERDADERO Esta función devolve o valor lóxico VERDADEIRO
SI(proba_lóxica;valor_se_verd Esta función mostra o valor FALSO ou VERDADEIRO
ader segundo se ou;valor_se_falso)
cumpra ou non a condición da proba lóxica
NO(valor_lóxico) Esta función inviste o valor lóxico proporcionado
Y(valor_lóxico1;valor_lóxico2;.
Esta función comproba se todos os valores son verdadeiros
..)
Función Descrición
ABS(número) Esta función mostra o valor absoluto dun número
ALEATORIO() Esta función devolve un número entre 0 e 1
ENTERO(número) Esta función redondea un número ata o enteiro inferior máis
próximo
FACT(número) Esta función calcula o factorial dun número
PI() Esta función mostra o valor da constante pi
POTENCIA(número;potencia) Esta función realiza o cálculo de elevar un número á
potencia indicada
PRODUTO(número1;número2; Esta función calcula o produto de todos os números que
... ) figuran nos argumentos
RAIZ(número) Esta función calcula a raíz cadrada do número indicado
RESIDUO(número;núm_diviso Esta función calcula o resto da división explicitada
r) argumentos
Función Descrición
A función comproba se o argumento refírese a unha cela
ESBLANCO(valor)
baleira
ESERR(valor) A función comproba se o valor do argumento é un erro
A función comproba se o valor do argumento é do tipo
ESLOGICO(valor)
lóxico
ESNOTEXTO(valor) A función comproba se o valor do argumento non é de tipo
texto
A función comproba se o valor do argumento é de tipo
ESTEXTO(valor)
texto
5 IMPRESION
Para establecer a área de impresión, primeiro seleccione todo o que quere imprimir da
folla de calculo, despois debe ingresar ao menú arquivo, seleccionar a opción área de
impresión e por ultimo facer clic na opción ?Establecer área de impresión?.
Debe ter en conta que se é demasiada información, esta pode quedar distribuída en
moitas follas, tanto de alto como de ancho, se se quere que quede nunha soa folla toda a
información dunha folla de calculo, débese dicir entre ter mais dunha folla ou imprimir
o contido cunha letra moi pequena que nalgún caso non é legible. Polo tanto é
recomendable imprimir por partes a información da folla de calculo, para facer isto
pódense ir creado diferentes areas de impresión para cada parte que se desexe imprimir.
- Seguinte: Este botón serve para ver toda as paginas que seran impresas unha a
unha, se o contido é demasiado grande, poden aparecer paginas case en branco
só cunha ou dúas lineas a imprimir, neste caso hai que cambiar o area de
impresión, a orientación do papel e o axuste da escala, esta ultima afecta o
ancho e alto da impresión en termos do numero de pagina.
- Zoom: Aumenta o tamaño de visualización da vista preliminar.
- Imprimir: Abre as fiestra de impresión, onde se poden escoller o numero de
copias e pódese axustar a impresora. Axústelos de impresora poden variar
dependendo da marca e tipo de impresora de que se dispoña.
- Configurar: ao facer clic neste botón éntrase á opcion ?configurar Pagina?. Esta
opcion consta de 4 pestanas as cales son
Para imprimir unha folla de cálculo, pode facelo desde o cadro de diálogo
Imprimir que se puiden ver a continuación, accesible desde o menú Arquivo e
seleccionando a opción Imprimir (ou ben, presionando as teclas CTRL e a letra
P).
Figura 49 Cadro de diálogo de impresión.
Desde este cadro de dialogo, pode seleccionar a impresora que vai utilizar, en o
caso que teña varias impresoras instaladas. En devandito caso, en a lista Nome
aparecerá a impresora que teña asignada por defecto, podendo elixir calquera
outra pulsando a lista e seleccionando algunha.
Excel ten un asistente para a creación de gráficos, para entrar ao asistente débese
entrar a menú INSERIR e escóllese a opción GRAFICO. Tamén pode entrar
directamente facendo clic na barra de ferramentas no botón inserir gráficos.
5. Rótulo dos datos: Os rótulos dos datos poden ser o nome das
series graficadas que son os diferentes conxuntos de datos que
corresponden á variable E, as categorías que son os valores de X
e os valores como tal. Nesta opción escóllese se se mostran os
rótulos e que información se mostra nos rótulos.
Figura 56. Rótulo dos datos Paso 3 de 4
Seleccione esta
opción se quere
mostrar a táboa de
datos
- O
Figura 57. Táboa de datos Paso 3 de 4
cuarto paso é para establecer a localización de novo gráfico, este pódese
introducir na folla de calculo onde se esta traballando ou nunha folla de
grafico.
Figura 58. Seleccione localización do arquivo Paso 4 de 4
Unha vez creado o grafico por medio da barra de ferramentas de grafico pódese
modificar o formato do grafico.
Cando terminamos o gráfico podemos modificar as distintas partes que compón o
gráfico. Para facilitar a selección das partes dun grafico podemos utilizar a barra de
ferramentas de grafico, esta débese activar apenas facemos clic sobre o gráfico, se
isto non ocorre debe ir ao menú Ver ? Barra de ferramentas e fai clic na opción
gráfico.
Valor máximo e
mínimo do eixo
de valores
Valor de salto
das marcas do
eixo de valores
Unidades do
eixo de valores
Nalgúns casos podemos necesitar cambiar o tipo de grafico que imos utilizar pero
xa creamos un, para isto non fai falta crear outro, só temos que facer clic en
grafico, e na barra de ferramentas de gráfico o en botón tipo de gráfico
seleccionamos o que queiramos usar. Se as opcións non son suficientes, cando
facemos clic no gráfico na barra de ferramentas aparece un menú novo chamado
Grafico. Neste caso podemos ir ao menú Grafico ? Tipo de gráfico para abrir a
mesma fiestra de tipo de grafico que utilizamos ao crear por primeira vez o gráfico.
Cambiar tipo de gráfico
Cambiar localización
Outras modificacións
Para crear un gráfico con OpenOffice Calc., debe seguir os pasos que se
describen a continuación:
- Paso 1. Marque o área que contén os datos que desexa representar
en un gráfico.
- Paso 2. En a barra de menú elixa Inserir e logo gráfico...
- Paso 3. Abrirase a fiestra asistente para gráficos, que se mostra en a
seguinte figura.
Figura 66. Fiestra asisten de grafico Openoffice Calc. Seleccionar tipo de gr?ico
O cadro seguintes é o ultimo antes de crear o diagrama .Neste hai que escribir o
titulo do gráfico e as lendas dos eixos. Para escribir os títulos dos eixos primeiro hai
que activalos facendo clic sobre a casa correspondente.
Para editar un gráfico o primeiro é seleccionalo facendo dobre clic sobre o mesmo.
Desta forma o gráfico queda enmarcado e cos selectores das esquinas do marco en
negro (Figura), o que significa que está listo para a súa modificación.
Para cambiar o tamaño do gráfico faise clic sobre calquera dos selectores do marco
e, mantendo o botón esquerdo do rato pulsado, arrastrarase o punteiro na dirección
desexada ata que o gráfico sexa do tamaño adecuado. A continuación soltar o
botón do rato.
Selector de marco
Para cambiar o rango de datos facemos clic dereito sobre o grafico, e entramos á
opción rango de datas, ábrase a fiestra da figura a continuación
Para o cambio de escala, seleccionamos o eixo E (ou eixo E en gráficos 3d), logo
facemos clic dereito sobre o eixo, e entramos a propiedades do obxecto. Neste
entramos á pestana escala, e modificámola, tendo en conta deseleccionar como se
mostra na figura.
Deseleccionar
para poder
modificar
Cando se ten unha base de datos en Excel, é importante poder ordenar os datos e
poder facer cruces coa información para atopar como se distribúan os datos e sacar
conclusións sobre os datos ou simplemente atopar os rexistros dunha base de datos
que corresponden a un grupo en particular.
5.8 ORDENAR
Para poder ordenar os datos débese facer clic nunha cela da lista de datos, logo
débese ir ao menú datos e escoller a opción ORDENAR, con esta función pódense
ordenar os datos de acordo aos nomes establecido nos encabezados das columnas,
estes encabezados pódense mirar como os nomes dos campos dunha táboa nunha
base de datos.
5.9 FILTROS
Os filtros son unha función que permite acoutar os datos dunha base de datos
respecto dun criterio, isto como o nome a función dínolo filtra os datos e fai visibles
sos datos que cumpren co criterio que se escolleu para acoutalo. Pódense utilizar
varios filtros ás vez para fai cruces entre campos dunha base de datos.
Excel ten dous tipos de filtros, auto filtros e filtros avanzados, primeiro veremos
como utilizar auto filtros e logo os filtros avanzados. Para efectos desta explicación
usaremos unha base de datos de persoas ás cales preguntarselle datos de saúde e
persoais. A base de datos chamarémola DATA.
As bases de datos están compostas por campos que son as columnas, estas
columnas na primeira fila ten o que se chama encabezado de columna, que
identificasen cada columna e serán os nomes dos campos.
A tarefa dos filtros é precisamente mostrar só os rexistros que cumpran con algún
nalgún dos seus campos cun criterio especifico, que é o valor que toma o filtro.
Para facer uso dos filtros automáticos ou auto filtros débese facer clic en calquera
parte da táboa de datos, éntrase ao menú datos, escóllese á opción filtros e faise
clic na opción auto filtros. Ao realizar o procedemento anterior aparecen nos
encabezados de cada columna frechas que ao facer clic nelas despregan unha lista
dos posibles criterios para acoutar os datos.
Figura82. Basee datos DATA con auto filtros aplicados
Os auto filtro permiten tanto ordenar como filtrar os datos. Unha vez filtrado os
datos poden ser copiados e pegados noutra folla de Excel.
Dependendo dos valores que tomen os campos, estes poden ser filtrados por un só
valor ou por un rango de valores.
A primeira opción é posible se os datos dun campo son uns cantos que se repiten
moitas veces, se se dá o caso contrario, que é ter moitos valores diferentes que se
repiten moi poucas veces, o filtro non será efectivo se se escolle un só valor, neste
caso é necesario escoller un rango de valores.
Para o primeiro tipo de campo, seleccionamos unha das poucas opcións que mostra
a fiestra de filtro. As opcións son poucas pola natureza dos datos, moi poucos
valores diferentes que se repiten moitas veces.
No caso de DATA, o campo Sexo ten só dous valores para filtrar, os cales son HOME
ó MULLER.
Podemos seleccionar unha das
dúas opcións.
Nome do campo
Comparación
Criterios
Conector lóxico
Para quitar calquera auto filtro faise clic na fiestra desplegable do filtro, e faise clic
en Todas.
Os auto filtros permiten filtrar por mais dunha columna, para darse conta que unha
columna este filtrada, mírase a frecha da fiestra desplegable, e se esta en cor azul
quere dicir que este
filtrado.
Ao realizar un filtro avanzado, a folla de cálculo debe dispor, polo menos, de catro
filas baleiras na parte superior da lista (filas 1 a 4), que se utilizarán como rango de
criterios. Observe a seguinte figura:
Se auto selecciona
automaticamente
Pode ter varias listas nunha folla de cálculo, o que lle ofrece unha gran flexibilidade
para separar os datos en función das súas necesidades, en distintos conxuntos
manexables.
Este rango se
auto selecciona
Unha base de datos nunha folla de cálculo vén definida por un rango concreto de
celas ao que se deu un nome. Por iso, antes de traballar con ela e utilizar as
funcións asociadas hai que definir ese área da seguinte forma:
Abrir o menú Datos e elixir a opción Ordenar..., co que se abrirá o cadro de diálogo
correspondente.
Pulsar sobre o botón Aceptar para observar como os rexistros completos, é dicir
cada fila coas súas celas da base de datos, ordenáronse da forma especificada.
Figura 96. Datos ordenados por idade
Os diferentes tipos de filtros permiten que só algunhas das filas (rexistros) dunha
base de datos ou área de datos sexan visibles. OpenOffice.org Calc 3.0 dispón de
diversas opcións para a aplicación de filtros que se atopan no menú Datos dentro
da opción Filtro.
O Filtro automático ou auto filtro permite mostrar unicamente aqueles rexistros
de datos que coincidan co valor seleccionado nalgún dos seus campos. Cando
activamos esta opción nunha base de datos, as celas que conteñen os nomes dos
campos móstranse cuns botóns que permiten despregar os valores que podemos
seleccionar (Figura ). Fixado o valor, os rexistro que non cumpre a condición
ocúltanse.
Para desactivar este filtro só hai que entrar de novo no menú Datos, seleccionar a
opción Filtro e no panel de opcións que se abre elixir de novo a opción Filtro
automático.
O Filtro predeterminado abre un cadro de diálogo onde se poden definir ata tres
valores de campos dun rexistro da base de datos e conectalos, mediante os
operadores lóxicos E ou Ou, para mostrar soamente os rexistros que responde aos
criterios seleccionados (Figura).
BDCONTAR que conta o número rexistros dunha base de datos que coinciden coas
condicións especificadas sempre que sexan valores numéricos. O resultado
móstrase na cela onde se introduciu a función.
BDEXTRAER Devolve o contido da cela á que se fai referencia nunha base de datos
que coincide cos criterios de procura especificados. Se se detecta un erro, a función
devolve #VALOR! Se non se atopa ningún rexistro ou Err502 se se atopa máis
dunha cela.
Para facer referencia a unha columna mediante o nome do seu encabezado, escriba
devandito nome entre comiñas.
BDSUMA Devolve a suma total de todas as celas nun campo de base de datos en
todos os rexistros que cumpran os criterios de procura especificados.
BDVARP calcula a varianza para todas as celas dun campo de base de datos en
todos os rexistros que cumpren os criterios de procura especificados. Os rexistros
trátanse como a poboación total.
EXERCICIO Nº 1
Deseñe unha folla de cálculo que reflicta estes datos e permita obter os seguintes
conceptos:
EXERCICIO Nº 3
CANTIDAD
ARTICULO PREZO E BRUTO NETO TOTAL
Impresora 60 2
CPU 200 4
Monitor TFT 250 4
Rato 50 4
teclado 60 4
EXERCICIO Nº 4
Mantemos unha táboa cos datos correspondentes ás vendas e soldos basee dun
grupo de comerciais, así como as comisións establecidas na empresa. Deséxase
elaborar un informe completo cos datos pendentes.
Comisión 2%
%
VENDEDOR VENDAS COMISION BASE TOTAL VENDEDOR
Pena 4600000 12500
González 6000000 12500
Arana 3900000 12500
Sierra 7600000 12500
Álvarez 8250000 12500
Heras 3500000 12500
López 5350000 12500
Jimeno 4200000 12500
Cayo 7900000 12500
Hoffman 6780000 12500
Lisado 4690000 12500
Graza 3000000 12500
Castro 3100000 12500
TOTAIS
EXERCICIO Nº 5
Á vista dos seguintes datos sobre importacións e exportacións españolas nos anos
referidos e medidos en millóns de pesetas:
• Solucionar a folla de cálculo usando as fórmulas necesarias
• Confeccionar un gráfico de barras, onde se compare o volume de
importacións fronte ao de exportacións en cada ano
• Confeccionar un gráfico de sectores onde se mostre a proporción do volume
de importacións fronte ao de exportacións no ano 1997
EXERCICIO Nº 7
PROD. A
RESULTADOS POR PRODUTOS Prod. B TOTAL
1. Vendas 50 55
2. Devolucións 5,5 7,2
3. VENDAS NETAS (1 - 2)
4. Amortizacións 10,5 5
5. Custos de produción 9 7,3
6. MARXE BRUTA (3 - 4 - 5)
EXERCICIO Nº 7
EXERCICIO Nº 8
Deseñar unha folla de cálculo que mostre os consumos de cemento das cidades
españolas durante os anos 2005 e 2006. Unha vez que teñamos a folla, xerar os
seguintes gráficos:
EXERCICIO Nº 9
REMUNERACIO VENDAS
VENDEDOR ZONA VENDAS BONUS COMISION N NETAS
Pérez Norte 300000
López Sur 150000
Gómez Norte 360000
Pérez Sur 200000
López Norte 150000
Gómez Sur 250000
Pérez Norte 230000
López Sur 175000
Táboa de
comisións
Importe vtas Bonus Comisión
100000 0,03 0,1
150000 0,04 0,11
200000 0,05 0,12
250000 0,06 0,13
> 250000 0,07 0,15