Ant 07

POLTECHNKA POZNASKA
WYDZA BUDOWNCTWA NYNER RODOWSKA

NSTYTUT KONSTRUCJ BUDOWLANYCH
BUDYNEK WYSOK D-WANG TOWER: OBLCZENA STATYCZNE,
OBLCZENA DYNAMCZNE KONSTRUOWANE
79 STOREY D-WANG TOWER BULDNG: STATC AND DYNAMC
ANALYSS, DESGN OF STRUCTURE
AUTOR:
POTR ANTECK
KERUJACY PRACA:
DR NZ. JACEK WDOWCK
POZNA 2007
2
Spis treci
1. WSTP...................................................................................................................................... ............6
2. CEL PRACY........................................................................................................................... ...............8
3. OPIS TECHNICZNY !"YN#! .................................................................................... ......................$
3.1. DANE OGLNE...................................................................................................................................................... ...9
3.2. OPS KONSTRUKCJ...................................................................................................................................... ...........12
%. OCI&'ENIA............................................................................................................. .........................1$
4.1. ZEBRANE OBCAE DLA POWERZCHN BUROWYCH..................................................................................................... ....20
4.2. ZEBRANE OBCAE DLA POWERZCHN KOMUNKACYJNYCH................................................................................................21
4.3. ZEBRANE OBCAE DLA POWERZCHN POMESZCZE TECHNCZNYCH...................................................................................22
4.4. ZEBRANE OBCAE DLA POWERZCHN KONDYGNACJ PODZEMNYCH....................................................................................23
4.5. ZEBRANE OBCAE DLA DACHU........................................................................................................................... ......24
4.6. WARTOC OBCAENA WATREM PRZYJETE DO OBLCZE..................................................................................................25
4.7. OBCAENE NEGEM....................................................................................................................... ......................27
(. OPIS WY#ORZYSTYWANYCH PRO)RA*+W #O*P!TEROWYCH............................ .................28
5.1. BW DLA WNDOWS........................................................................................................................................ ........28
5.2. ROBOT MLLENNUM ......................................................................................................................... .....................31
6. PRZY)OTOWANIE *O"EL! CY,ROWE)O #ONSTR!#C-I !SZTYWNIA-&CE-.......................36
6.1. WSTEPNE DOBRANE PRZEKROJW ...................................................................................................... ......................36
6.2. PRZYGOTOWANE MODELU CYFROWEGO KONSTRUKCJ USZTYWNAJACEJ DLA PROGRAMU BW DLA WNDOWS.................................40
6.3. PRZYGOTOWANE MODELU CYFROWEGO KONSTRUKCJ USZTYWNAJACEJ DLA PROGRAMU ROBOT MLLENNUM.................................50
.. WYNI#I ANALIZY STATYCZNE- #ONSTR!#C-I !SZTYWNIA-&CE- !"YN#! O
Z*IENNY* PRZE#RO-! W PRO)RA*IE W "LA WIN"OWS.............................................. .............6/
7.1. WARTOC PRZEMESZCZE.................................................................................................................................... ..60
7.2. WARTOC NAPREE W TRZONE ............................................................................................................. ................63
7.3. WARTOC S W NADPROACH............................................................................................................... ..................65
8. WYNI#I ANALIZY STATYCZNE- #ONSTR!#C-I !SZTYWNIA-&CE- !"YN#! W PRO)RA*IE
ROOT *ILLENNI!*........................................................................................................ ......................66
8.1. WARTOC PRZEMESZCZE DLA MODELU 1 .................................................................................................... ............66
8.5. WARTOC NAPREE DLA MODELU 1 ......................................................................................................... ..............75
8.6. WARTOC NAPREE DLA MODELU 3.......................................................................................................... ..............78
8.7. WARTOC NAPREE DLA MODELU 4.......................................................................................................... ..............79
8.8. WARTOC SY POPRZECZNEJ W TRZONE OD OBCAENA WATREM DLA MODELU 1...............................................................81
8.9. WARTOC SY POPRZECZNEJ W TRZONE OD OBCAENA WATREM DLA MODELU 4...............................................................81
8.10. WARTOC S W NADPROACH DLA MODELU 1......................................................................................................... ...81
8.11. WARTOC S W NADPROACH DLA MODELU 4................................................................................................. ..........81
$. WYNI#I ANALIZY "YNA*ICZNE- !"YN#! W PRO)RA*IE W "LA WIN"OWS....................82
9.1. WYNK ANALZY MODALNEJ...................................................................................................................... .................82
9.2. WYNK ANALZY SEJSMCZNEJ.......................................................................................................................... ..........83
1/. WYNI#I ANALIZY "YNA*ICZNE- !"YN#! W PRO)RA*IE ROOT *ILLENNI!*...............8(
10.1. WYNK ANALZY MODALNEJ DLA MODELU 1............................................................................................................... ..85
10.2. WYNK ANALZY MODALNEJ DLA MODELU 4............................................................................................................... ..85
10.3. WYNK ANALZY SEJSMCZNEJ DLA MODELU 1.............................................................................................................89
10.4. WYNK ANALZY SEJSMCZNEJ DLA MODELU 4.............................................................................................................89
11. WY*IAROWANIE WYRANYCH ELE*ENT+W #ONSTR!#C-I !SZTYWNIA-&CE-0 1CIAN I
NA"PRO'Y.............................................................................................................................................. .$/
11.1. CANY ................................................................................................................................................... ..........90
11.2. NADPROA ...................................................................................................................................................... .124
3
12. PO"S!*OWANIE.............................................................................................. ............................1(3
12.1. POZOME PRZEMESZCZENA SZCZYTU BUDYNKU.............................................................................................. ............153
12.2. NAPREENA W CANACH TRZONU.......................................................................................................... ................155
12.3. WYNK ANALZY MODALNEJ................................................................................................................... ................156
12.4. WYNK ANALZY SEJSMCZNEJ...................................................................................................................... ..........160
12.5. WARTOC S W NADPROACH............................................................................................................ ..................160
12.6. OBLCZONE ZBROJENE.................................................................................................................... ....................161
12.7. PORWNANE PROGRAMW OBLCZENOWYCH............................................................................................................161
13. ZA#O2CZENIE..................................................................................................................... ..........163
LITERAT!RA........................................................................................................................... ...............16(
ZESTAWIENIE OPRO)RA*OWANIA................................................................................................... .168
PO"ZI#OWANIA .............................................................................................................. ...................168
ZA3&CZNI#I......................................................................................................................... ..................16$
A. WPROWA"ZENIE "O PROLE*ATY#I OCI&'E2 SE-S*ICZNYCH !"OWLI. ...................1./
A.1. CO TO JEST TRZESENE ZEM ............................................................................................................. ....................170
A.2. ZNSZCZENA WYWOANE TRZESENAM ZEM...................................................................................................... ..........171
A.3. OBCAENA WYWOYWANE PRZEZ TRZESENA ZEM.......................................................................................................172
A.4. METODA SPEKTRUM ODPOWEDZ DLA UKADW O JEDNYM STOPNU SWOBODY. ....................................................................175
. PO"STAWY TEORETYCZNE OLICZE2 STATYCZNYCH W PRO)RA*IE W "LA WIN"OWS
............................................................................................................................................................... ..18/
B.1. METODA CAGYCH POACZE DLA PASKEGO UKADU DWCH CAN USZTYWNAJACYCH ........................................................180
B.2. OBLCZENA STATYCZNE WG METODY CAGYCH POACZE SFORMUOWANE OGLNE WYKORZYSTANE W BW ...........................193
C. PO"STAWY TEORETYCZNE OLICZE2 "YNA*ICZNYCH W PRO)RA*IE W "LA WIN"OWS
............................................................................................................................................................... ..2/.
C.1. MODEL DYNAMCZNY BUDYNKU ................................................................................................................ ................207
C.2. DRGANA WASNE ................................................................................................................................. ...............210
C.3. DRGANA BUDYNKU PRZY WYMUSZENACH SEJSMCZNYCH METODA SPEKTRUM ODPOWEDZ DLA UKADW DYSKRETNYCH...............211
". PO"STAWY TEORETYCZNE OLICZE2 STATYCZNYCH W PRO)RA*IE ROOT *ILLENNI!*
............................................................................................................................................................... ..21(
D.1. RWNANA ROZWAZYWANE PODCZAS OBLCZE KONSTRUKCJ...........................................................................................215
D.2. ANALZA STATYCZNA ......................................................................................................................................... .....215
E. PO"STAWY TEORETYCZNE OLICZE2 "YNA*ICZNYCH W PRO)RA*IE ROOT
*ILLENNI!*........................................................................................................................ ..................21.
E.1. ANALZA MODALNA........................................................................................................................................... ......217
E.2. ANALZA SEJSMCZNA.................................................................................................................... .........................217
,. O!TRI))ERY...................................................................................................................... .............21$
F.1. PODSTAWOWE NFORMACJE O OURGGERACH.............................................................................................. ..................219
F.2. WPYW OUTRGGERW NA PRACE BUDYNKU D-WANGTOWER..........................................................................................220
). WYZNACZENIE WARTO1CI OCI&'ENIA WIATRE*................................................................ ...223
G.1. APROKSYMACJA WYKRESU S POPRZECZNYCH ............................................................................................................223
G.2. WYZNACZENE ROZKADU OBCAENA WATREM.............................................................................................. ..............225
H. POR+WNANIE *AS WYRANYCH ELE*ENT+W *O"ELI Z PRO)RA*! W I ROOT
*ILLENNI!*....................................................................................................................... ...................226
I. 1// NA-WY'SZYCH !"YN#+W 1WIATA W 2//. W) CO!NCIL ON TALL !IL"IN)S AN"
!RAN HAITAT 4CT!H5 .............................................................................................................. .....22.
-. Z"-CIA !"YN#! "I6WAN) TOWER......................................................................................... .233
#. "ANE "O OLICZE2 STATYCZNYCH PRZY !'YCI! PRO)RA*! W "LA WIN"OWS..........23.
L. WYNI#I OLICZE2 STATYCZNYCH PRZY !'YCI! PRO)RA*! W "LA WIN"OWS..............238
*. "ANE "O OLICZE2 "YNA*ICZNYCH PRZY !'YCI! PRO)RA*! W "LA WIN"OWS.......23$
4
N. WYNI#I OLICZE2 "YNA*ICZNYCH PRZY !'YCI! PRO)RA*! W "LA WIN"OWS...........2%/
O. WYRANE "ANE "O OLICZE2 STATYCZNYCH I "YNA*ICZNYCH PRZY !'YCI!
PRO)RA*! ROOT *ILLENNI!*....................................................................................... ...............2%1
P. WYRANE WYNI#I Z OLICZE2 STATYCZNYCH I "YNA*ICZNYCH PRZY !'YCI! PRO)RA*!
ROOT *ILLENNI!*...................................................................................................... ......................2%2
7. SPIS RYS!N#+W ZWY*IAROWANYCH ELE*ENT+W #ONSTR!#C-I TRZON!....................2%3
RYS_1 POZ. 1.1 ELEMENT 2 TRZONU GR. 75 CM SKALA 1:20.......................................................................................243
RYS_2 POZ. 1.2 ELEMENT 2 TRZONU GR. 60 CM SKALA 1:20........................................................................................243
RYS_3 POZ. 2.1.1 NADPROE ELBETOWE SKALA 1:20...............................................................................................243
RYS_4 POZ. 2.1.2 NADPROE ELBETOWE ZE ZBROJENEM DAGONALNYM SKALA 1:20..............................................243
RYS_5 POZ. 2.1.3 NADPROE STALOWE SKALA 1:20....................................................................................................243
RYS_6 POZ. 2.2.1 NADPROE ELBETOWE SKALA 1:20...............................................................................................243
RYS_7 POZ. 2.2.2 NADPROE ELBETOWE ZE ZBROJENEM DAGONALNYM SKALA 1:20...............................................243
RYS_8 POZ. 2.2.3 NADPROE STALOWE SKALA 1:20...................................................................................................243
5
1. Wst8p
Historia budynkw wysokich zaczla si ponad 130 lat temu. Miejscem ich narodzin
jest Chicago, gdzie pod koniec XX wieku powstala pierwsza szkola budownictwa wysokiego.
Niewqtpliwym impulsem do rozwoju budownictwa wysokiego bylo wynalezienie w 1853 roku
przez Elish Otisa windy, a nastpnie zainstalowanie w niej w 1880 roku napdu
elektrycznego. Od samego poczqtku wiezowce poza funkcjami uzytkowymi i estetycznymi
(urozmaicanie przestrzeni miast) byly symbolem prestizu inwestora. Doprowadzilo to do
rozpoczcia na poczqtku XX wieku poscigu za rekordami wysokosci. Jednym z
najciekawszych owocw poczqtkw tej rywalizacji jest wybudowany w 1931 roku w Nowym
Jorku Empire State Building. Przez ponad 40 lat byl najwyzszym budynkiem swiata, a dzis po
ponad 70 latach znajduje si wsrd dziesiciu najwyzszych.
Rozwj technologii (szczeglnie betonu) pozwolil nie tylko na wznoszenie coraz wyzszych
wiezowcw, ale takze na urozmaicanie ich formy i ksztaltw. Widac to szczeglnie w
budynkach wysokich z ostatnich dwudziestu lat. Wsplczesne projekty burzq stereotypy
wysokosciowcw w postaci przeszklonych prostopadloscianw i zaskakujq skomplikowanymi
formami nawiqzujqcymi do historii, tradycji a nawet religii. Przykladem takiego obiektu sq
Petronas Towers w Kuala Lumpur. Dwie blizniacze wieze, ktrych rzuty bazujq na planie
islamskiej gwiazdy, stanowiq symbolicznq bram miasta i calej Malezji.
Wiezowce sprzyjajq rozwojowi nowatorskich rozwiqzan nie tylko w zakresie konstrukcji, ale
takze w dziedzinach komunikacji pionowej, ograniczenia zuzycia energii, poprawienia komfortu
przebywania czlowieka w budynku, czy tez bezpieczenstwa przebywajqcych w nim ludzi.
Organizacja dzialania i nowoczesne wyposazenie budynkw wysokich sprawia, ze zaliczane
sq one do kategorii ,budynkw inteligentnych. [Paw06], [Paw04], [Kap03]
Projektowanie budynkw wysokich o skomplikowanych formach ulatwil rozwj technologii
komputerowych. Wiksza moc obliczeniowa komputerw pozwala na tworzenie bardziej
zaawansowanych programw inzynierskich, ktre umozliwiajq budowanie modeli coraz lepiej
odwzorowujqcych rzeczywiste konstrukcje. Jednak rozwj programw inzynierskich (np.
stosowanie nowych rozwiqzan obliczeniowych z innych dziedzin takich jak mechanika i
inzynieria kosmiczna) do projektowania konstrukcji jest ograniczony. Szczeglnie dotyczy to
obliczen dynamicznych zachowania si budynkw podczas trzsien ziemi i huraganw.
Ograniczenie to wynika z niewielkiej liczby badan i pomiarw zachowania si rzeczywistych
budynkw i uniemozliwia weryfikacje dokladnosci obliczen. Niewielu naukowcw moze
pozwolic sobie na udoskonalanie modeli na podstawie pomiarw na rzeczywistych
6
konstrukcjach. Nowoczesna aparatura pomiarowa pozwalajqca mierzyc wychylenia budynkw
i przyspieszenia zainstalowana jest w niewielu budynkach. [Li04]
Jednym z obiektw wyposazonych w systemy pomiarowe jest Di-Wang Tower. Zlokalizowany
w centrum Shenzhen w poludniowych Chinach, ok. 2 km od granicy z Hongkongiem. Oddany
do uzytku w 1996 roku budynek ma 79 kondygnacji i 325 metrw wysokosci (od poziomu
terenu do poziomu dachu). Zastosowano w nim konstrukcj skladajqcq si z wewntrznego
zelbetowego trzonu i zewntrznych stalowych slupw polqczonych z zelbetowym trzonem za
pomocq kratownicowych outriggerw (wysignikw) rozmieszczonych na 4 poziomach wzdluz
wysokosci budynku. Budynek zaprojektowano zgodnie z przepisami chinskich norm oraz na
podstawie badan w tunelu aerodynamicznym Boundry Layer Wind Tunnel Laboratory na
uniwersytecie Western Ontario. [BLWTL], [Kim95], [Li04], [Xu03] W sklad apartury pomiarowej
zainstalowanej w budynku wchodzq midzy innymi umieszczone na masztach na wysokosci
348 m anenometry (do pomiaru kierunku i prdkosci wiatru), zainstalowane na 69 kondygnacji
na wysokosci 298 m akcelerometry oraz urzqdzenia do pomiaru przemieszczen [Xu03]. Dziki
tym urzqdzeniem udalo si zarejestrowac zachowanie budynku w czasie dwch tajfunw: Sally
we wrzesniu 1996 roku oraz Dujuan we wrzesniu 2003 roku [Li03], [Xui03c]. Uzyskane
pomiary posluzyly do wielu badan, przede wszystkim Q.S. Li, ktry analizowal odpowiedz
dynamiczna budynku w czasie tajfunw [Li02], a takze porwnywal wyniki obliczen
dynamicznych z wynikami pomiarw [Li04].
Rys. 1.1 Widok budynku Di Wang Tower
7
2. Ce9 pr:c;
Celem niniejszej pracy jest zbudowanie cyfrowego modelu, wykonanie obliczen statycznych,
dynamicznych i sejsmicznych budynku Di-Wang Tower w dwch programach obliczeniowych:
BW dla Windows oraz Robot Millennium. Nastpnie na podstawie uzyskanych wartosci sil
wewntrznych zwymiarowanie wybranych elementw wewntrznego trzonu. nformacje o
konstrukcji budynku zaczerpnito z publikacji [Kim95], [Li04] oraz [Xu03].
8
3. Opis tec<=ic>=; ?@A;=B@
3.1. ":=e CDE9=e
3.1.1. LCB:9i>:cF:
Ukonczony w 1996 roku Di-Wang Tower (Shun Hing Square) zlokalizowany jest w Shenzhen.
Miasto to lezy w poludniowo-wschodnich Chinach w prowincji Guangdong ok. 2 km od granicy
z Hongkongiem. Ze wzgldu na polozenie w strefie przybrzeznej czsto wystpujq tam
tropikalne cyklony oraz monsunowe wiatry. Shenzhen uzyskalo prawa miejskie w 1979 roku.
Rok pzniej utworzono tam specjalnq stref ekonomicznq. Dziki temu w ciqgu dwudziestu lat
z niewielkiej rybackiej wioski, przerodzilo si w wielomilionowq nowoczesnq metropoli.
Obecnie jest wielkim osrodkiem przemyslowym i naukowo technicznym z sektorem
zaawansowanych technologii.
Od 30 lipca 1993 roku Sheznhen jest miastem partnerskim Poznania. Miasta wsplpracujq w
zakresie gospodarki, handlu, nauki, techniki,edukacji ochrony zdrowia i lecznictwa. [2]
Adres budynku : Shun Hing Square - Di Wang Tower, 5002 Shen Nan Road East, Shenzhen,
GD China
Rys. 3.1 Lokalizacja miasta Shenzhen
9
3.1.2. Opis ?@A;=B@
79 kondygnacyjny budynek biurowy Di-Wang Tower wraz z 33 kondygnacyjnym budynkiem
apartamentowym i 4 kondygnacyjnym centrum handlowym tworzq kompleks Di-Wang
Development, Zaprojektowane przez K.Y. Cheung Design Associates obiekty zostaly oddane
do uzytku w 1996 roku.
qczna powierzchnia zabudowy wynosi 6 772 m
2
.
Tablica 3.1. estawienie danych o budynkach kom!leksu Di"Wang De#elo!ment $%im&'( Li)*+
Budynek
Liczba
kondygnacji
Funkcje
Powierzchnia
uzytkowa
Wysokosc budynku
Biurowiec 79
Biurowe (68 kond.)
Techniczne (11 kond.)
138 075 m
2
325 m
Apartamentowiec 33 Apartamenty 43 125 m
2
114 m
Centrum handlowe 4 Centrum handlowe 22 013 m
2
21 m
Wszystkie budynki posiadajq 3 kondygnacje podziemne
Zasadnicza czsc budynku Di-Wang Tower ma 324,95 m wysokosci, na jego szczycie
zainstalowane sq dwa 59 metrowe maszty, ktre sigajq 383,95 m (od poziomu terenu). Rzut
budynku sklada si z czsci prostokqtnej o wymiarach 43,5 x 35,5 m, oraz dwch bocznych
plkoli o promieniu 12,5 m. Grna czsc budynku (od 290 m) zakonczona jest dwoma
okrqglymi wiezami.
W budynku wystpujq dwa rodzaje zagospodarowania powierzchni :
open space umozliwiajqcy dowolnq aranzacje calej kondygnacji (Rys. 3.2)
Powierzchnia kondygnacji 2161.00 m
2
Powierzchnia publiczna 308.00 m
2
Powierzchnia uzytkowa 1853.00 m
2
z podzialem na pomieszczenia o powierzchniach od 87 m
2
do 140 m
2
(Rys. 3.3)
Powierzchnia kondygnacji 2161.00 m
2
Powierzchnia publiczna 739.00 m
2
Powierzchnia uzytkowa 1422.00 m
2
10
Rys. 3., agos!odarowanie !owierzchni ty!u o!en s!ace $%im&'+
Rys. 3.3 agos!odarowanie !owierzchni z !odzia-em na !omieszczenia $%im&'+
Na podstawie Rys. 5 z publikacji [Li04] przyjto wysokosci i rzdne kondygnacji. Przekrj
pionowy przez budynek przedstawia Rys. 3.8.
11
Tablica 3.,. .!is kondygnacji
Nr Wysokosc Rzdna Nr Wysokosc Rzdna Nr Wysokosc Rzdna Nr Wysokosc Rzdna
63 3,50 "1*()) 21 3,75 &1(&' %1 3,75 1/)(/) 61 3,75 ,*&(*)
62 3,50 "1)(') 22 3,75 &'(/) %2 3,75 1/*(*' 62 3,75 ,'3(1'
61 7,00 "/()) 23 3,75 &&(*' %3 4,10 1/0(,) 63 3,75 ,'1(&)
1 6,00 )()) 2% 3,75 1)3(,) %% 4,10 10,(3) 6% 3,75 ,1)(1'
2 6,00 1()) 2( 3,83 1)1(&' %( 6,75 101(*) 6( 3,75 ,1*(*)
3 5,00 1,()) 26 7,42 11)(/0 %6 3,75 1&3(1' 66 3,75 ,10(1'
% 7,48 1/()) 2. 3,75 110(,) %. 3,75 1&1(&) 6. 3,75 ,/1(&)
( 7,48 ,*(*0 28 3,75 1,1(&' %8 3,75 ,))(1' 68 3,75 ,/'(1'
6 7,50 31(&' 2$ 3,75 1,'(/) %$ 3,75 ,)*(*) 6$ 3,83 ,/&(*)
. 3,75 3&(*' 3/ 3,75 1,&(*' (/ 3,75 ,)0(1' ./ 7,42 ,03(,3
8 3,75 *3(,) 31 3,75 133(,) (1 3,75 ,11(&) .1 3,65 ,&)(1'
$ 3,75 *1(&' 32 3,75 131(&' (2 3,75 ,1'(1' .2 3,65 ,&*(3)
1/ 3,75 ')(/) 33 3,75 1*)(/) (3 3,75 ,1&(*) .3 4,00 ,&/(&'
11 3,75 '*(*' 3% 3,75 1**(*' (% 3,75 ,,3(1' .% 4,00 3)1(&'
12 3,75 '0(,) 3( 3,75 1*0(,) (( 3,75 ,,1(&) .( 4,00 3)'(&'
13 3,75 11(&' 36 3,75 1'1(&' (6 3,75 ,3)(1' .6 3,75 3)&(&'
1% 3,75 1'(/) 3. 3,75 1''(/) (. 3,75 ,3*(*) .. 3,75 313(/)
1( 3,75 1&(*' 38 3,75 1'&(*' (8 3,75 ,30(1' .8 3,75 31/(*'
16 3,75 /3(,) 3$ 3,75 113(,) ($ 3,75 ,*1(&) .$ 3,75 3,1(,)
1. 3,75 /1(&' %/ 3,75 111(&' 6/ 3,75 ,*'(1' ":c< 3,*(&'
3.2. Opis BC=str@BcFi
Konstrukcja budynku Di-Wang Tower sklada si z wewntrznego zelbetowego trzonu oraz
zewntrznej stalowej ramy. Oba elementy polqczone sq ze sobq za pomocq outriggerw
(wysignikw) na czterech kondygnacjach. Pomidzy slupami w osiach B i G zastosowano
pionowe stzenie biegnqce wzdluz wysokosci budynku. Typowy widok konstrukcji przedstawia
Rys. 3.4. Szczeglowy opis elementw konstrukcji przedstawiono ponizej.
3.2.1. Tr>C=
Symetryczny zelbetowy trzon umieszczony jest centralnie na planie budynku i zajmuje ok. 20%
powierzchni rzutu. Sklada si on z 6 zelbetowych elementw (dwa ceowe na brzegach i cztery
dwuteowe w srodku) polqczonych stalowymi belkami nadprozowymi (Rys. 3.4). W pracy
dyplomowej przyjto nadproza ze stali 18G2A, o przekroju dwuteowym HE 1000x584 i
wymiarach: 1000x314x35,5x64 2wys. !rzekroju 3 szer. !4-ki 3 gr. 5rodnika 3 gr. !4-ki $mm+ 6 2!.
1.1.36. Trzon siga do 72 kondygnacji. Grubosc jego scian zmienia si na wysokosci, do 45
kondygnacji wynosi 750 mm, od 46 do 72 kondygnacji 600 mm. Nadproza polqczone sq
sztywno z trzonem [Li04, s.1314]. W publikacji [Li04] podano, ze trzon wykonany byl z betonu
C55. Wedlug Polskiej Normy [N5] odpowiada to betonowi C45/55, i taki beton przyjto w
obliczeniach w pracy dyplomowej. Przyjto zbrojenie stalq AN.
12
Rys. 3.* .!is element4w konstrukcji dla !owtarzalnych kondygnacji
3.2.2. R:G: >eH=8tr>=:
Stalowe slupy wraz z lqczqcymi je stalowymi ryglami tworzq zewntrznq ram. Slupy wykonane
sq z przekrojw skrzynkowych. Do 62 kondygnacji wypelnione sq betonem klasy C45/55 w celu
zwikszenia ich sztywnosci. Przekroje poprzeczne majq wymiary od 1600 x 1500 mm do 600 x
600 mm. Zestawienie wszystkich przekrojw zamieszczono w Tablicy 3.3 Stalowe rygle
polqczone sq sztywno ze slupami [Li04]. Przyjto rygle o przekrojach dwuteowych wg
japonskiej normy JS G 3192 (1994): H 500 x 300 x 11 x 15 2wys. !rzekroju 3 szer. !4-ki 3 gr.
5rodnika 3 gr. !4-ki $mm+ 6 o w7 ,*10 cm
3
(p. 6.1.2). Podczas projektowania w pracy
dyplomowej rygla ramy zewntrznej przyjto stal 18G2A.
Wzdluz osi B i G (Rys. 3.5) znajdujq si dwa pionowe pasma stzen lqczqcych slupy 1 i 4.
Sigajq one 70 kondygnacji. W zaleznosci od wysokosci wykonane sq one z rznych profili.
List profili przedstawiono w Tablicy 3.4, a ich rozmieszczenie wzdluz wysokosci budynku
ilustruje rysunek 3.6
13
Rys. 3.' .znaczenia element4w ramy zewn8trznej
Tablica 3.3. 9rzekroje s-u!4w zewn8trznych 2!owy:ej 1, kondygnacji !ro;ile stalowe bez wy!e-nienia betonem6
Nr
slupa
9rzekr4j stalowy Wy!e-nienie betonem
h
$mm+
b
$mm+
tw
$mm+
t;
$mm+
<3
$cm
*
+
<y
$cm
,
+
=s
$cm
,
+
hb
$mm+
bb
$mm+
<3b
$cm
*
+
<yb
$cm
*
+
=b
$cm
,
+
1* 1500 1600 36 40 8 540 799 8 983 992 2302,40 1420 1528 36 459 200 42 216 008 21 697,6
2** 1500 1100 36 36 5 991 754 3 709 650 1573,44 1452 1028 24 950 000 12 930 000 14 926,6
3** 1300 1000 36 36 3 987 713 2 655 071 1381,44 1252 928 14 320 000 8 178 263 11 618,6
4* 1000 1000 24 24 1 488 442 1 488 442 936,96 952 952 6 844 891 6 844 891 9 063,0
5** 600 600 14 14 187 922 187 922 328,16 572 572 892 078 892 078 3 271,8
* - zrdlo [Li04]
** - domysly
Tablica 3.*. 9ro;ile st8:e> stalowych w osiach ? i @
Ar kondygnacji .znaczenie !ro;ilu
h
$mm+
b
$mm+
tw
$mm+
t;
$mm+
3 21 H 900 x 300 x 22 x 55 900 300 22 55
23 38 H 900 x 300 x 16 x 32 900 300 16 32
39 40 H 900 x 300 x 22 x 65 900 300 22 65
42 66 RH 800 x 300 x 14 x 26 800 300 14 26
14
Rys. 3.1 Rozmieszczenie st8:e> !ionowych w budynku $Li)*+.
3.2.3. StrCp;
W czsci nadziemnej stropy skladajq si ze stalowych belek zamocowanych przegubowo z
jednej strony do zelbetowego trzonu, z drugiej do stalowej ramy. W prostokqtnej czsci
budynku rozpitosc belek wynosi ok. 12 m, natomiast w bocznych plkolach od 6 do 12,5 m.
W pracy dyplomowej przyjto przekroje dwuteowe wg japonskiej normy JS G 3192 (1994): H
500 x 300 x 11 x 15 2wys. !rzekroju 3 szer. !4-ki 3 gr. 5rodnika 3 gr. !4-ki $mm+ 6 ze stali
18G2A (p. 6.1.1). Na belkach ulozona jest plyta zelbetowa grubosci 10 cm wykonana na
pomostach z blach profilowanych [Li04].
W czsci podziemnej przyjto stropy zelbetowe plytowo zebrowe. Grubosc plyty 20 cm oraz
belki o zelbetowe o wymiarach 70 x 40 cm. Przyjto beton klasy C45/55, stal zbrojeniowq AN
patrz punkt 6.1.4 .
15
3.2.%. O@triDDer;
Na 6, 26, 45 oraz 70 kondygnacji znajdujq si outriggery - wysigniki. Sq to stalowe
wiqzary lqczqce slupy ramy zewntrznej z zelbetowym trzonem. Polqczenia te sq
polqczeniami sztywnymi. Na kazdej kondygnacji znajduje si 12 outriggerw rozmieszczonych
wzdluz osi od B do G (Rys. 3.). W pracy dyplomowej przyjto ze outriggery wykonane sq ze
stali 18G2A.
Wysokosci wiqzarw na poszczeglnych kondygnacjach wynoszq:
na 2 kondygnacji 7,50 m
Rozwiqzanie konstrukcyjnie outriggera na kondygnacji 45 przedstawiona Rys. 3.7 [Li04,
s.1316], 2UwagaB w !ublikacji $Li)*( s.131'+ !odano b-8dnie( :e rysunek !rzedstawia
outrigger na kondygnacji ,1 ?-Cd s!rostowano na !odstawie !or4wnania wymiar4w
kszta-townik4w stalowych st8:e> !ionowych !okazanych na rysunkach * i ' tej !ublikacji6 .
Wplyw outriggerw na prace budynku opisano w zalqczniku F.
Rys. 3./ Widok outriggera na kondygnacji *' $Li)*+
16
Rys. 3.0 Rozmieszczenie outrigger4wB 2a6 na wysoko5ci( 2b6 na rzucie
Tablica 3.'. 9rzyj8te !rzekroje element4w outriggera
Dlementy outriggera .znaczenie !ro;ilu
h
$mm+
b
$mm+
tw
$mm+
t;
$mm+
Pasy 500x300x80x16 500 300 80 16
Skratowanie 1500x300x80x16 1500 300 80 16
Oznaczenia jak w Tablicy 3.2
17
3.2.(. St8Ie=ie pCrt:9CHe
Symbolem Di-Wang Tower jest portalowe wejscie do budynku. Sklada si ono z dwch bardzo
grubych scian zelbetowych oraz stalowego stzenia w ksztalcie litery A (Rys. 3.9). Na
podstawie [Kim95] i Rys H.2 przyjto ze sciana portalu ma 300 cm grubosci i wykonana jest z
betonu klasy C45/55. Przekroje stzenia przyjto na podstawie rysunku na stronie 248 [Kim95]
ze stali 18G2A. Wymiary przekrojw zestawiono w Tablicy 3.6.
Rys. 3.& 9ortalowe wej5cie do budynku 2oznaczenia jak w Tablicy 3.16
Tablica 3.1. 9rzyj8te !rzekroje element4w st8:enia !ortalowego
Dlementy st8:enia
!ortalowego
.znaczenie !ro;ilu
h
$mm+
b
$mm+
tw
$mm+
t;
$mm+
1 1700x1200x60x20 1700 1200 60 20
2 500x500x25x25 500 500 25 25
3 1200x1200x25x25 1200 1200 25 25
Oznaczenia elementw Rys. 3.9
Oznaczenia wymiarw jak w Tablicy 3.2
3.2.6. ,@=A:Ge=t;
Budynek posadowiony jest na kesonach [Kim95].
18
%. O?ciJIe=i:
Do projektowania rzeczywistej konstrukcji przyjmowano obciqzenia zgodnie z przepisami
chinskich norm GBJ 9-87. Chinskie przepisy nie wymagajq analizy sejsmicznej dla budynkw
w miescie Shenzhen, ale wladze miasta nakazujq wykonanie takich badan dla budynkw
wysokich. Analiz sejsmicznq dla budynku Di-Wang Tower przeprowadzono zgodnie z
przepisami GBJ 11-89 dla V strefy aktywnosci sejsmicznej w skali MM i kategorii gruntu SC
przy 3% tlumieniu [Li04].
Do obliczen w pracy zebranie obciqzen wykonano zgodnie z przepisami zawartymi w
Eurocodach dotyczqcych oddzialywan na konstrukcje [N1]. Obciqzenie wiatrem przyjto na
podstawie [Kim95] (szczeglowy opis w p. 4.6 i Zalqcznik G). Szczegly rozwiqzan warstw
stropw zaczerpnito z istniejqcego budynku biurowego BTA Office Center zlokalizowanego w
Warszawie przy ulicy Rzymowskiego 34 [4].
19
%.1. Ze?r:=ie C?ciJIeK A9: pCHier>c<=i ?i@rCH;c<
Rodzaj obciC:enia
Warto5E
Fharakterystyczna
$kAGm
,
+
Ws!4-czynnik
cz85ciowy
Warto5E
.bliczeniowa
$kAGm
,
+
.bciC:enia sta-e
Wykladzina podlogowa
)()/ kAGm
,
0,07 1,35 0,09
Warstwa wyrwnawcza z zap. cem. 3 cm
,3()) kAGm
3
H )()3 m 0,69 1,35 0,93
Folia izolacyjna
)()' kAGm
,
0,05 1,35 0,07
Welna mineralna Stroprock 5 cm [5]
1(11 kAGm
3
H )()' m 0,08 1,35 0,11
Plyta zelbetowa 10 cm
,*()) kAGm
3
H )(1) m 2,40 1,35 3,24
Blacha faldowa
)(10 kAGm
,
0,18 1,35 0,24
Stalowe belki stropowe (H 600x30x12x20)
1,47 kN/m / 2,18 m 0,67 1,35 0,90
Sufit podwieszany
)()1 kAGm
,
0,01 1,35 0,14
S@G: %L2% 1L3( (L.2
.bciC:enia u:ytkowe
Powierzchnia uzytkowa kategorii B
(1)
3()) kAGm
,
3,00 1,50 4,50
Obciqzenie sciankami dzialowymi
(2)
1(,) kAGm
,
1,20 1,50 1,80
S@G: %L2/ 1L(/ 6L3/
R:>eG 8L%% 12L/2
(1) Powierzchnia uzytkowa kategorii B Powierzchnia biurowa [N2, Tab. 6.1]
(2) cianki dzialowe o cizarze wlasnym
3,0 kN/m [N2, pkt. 6.3.1.2]

20
%.2. Ze?r:=ie C?ciJIeK A9: pCHier>c<=i BCG@=iB:c;F=;c<
Rodzaj obciC:enia
Warto5E
Fharakterystyczna
$kAGm
,
+
Ws!4-czynnik
cz85ciowy
Warto5E
.bliczeniowa
$kAGm
,
+
.bciC:enia sta-e
Plytki granitowe 4 cm
3)()) kAGm
3
H )()* m 1,20 1,35 1,62
,3()) kAGm
3
H )()3 m 0,69 1,35 0,93
Folia izolacyjna
)()' kAGm
,
0,05 1,35 0,07
Welna mineralna Stroprock 5 cm
1(11 kAGm
3
H )()' m 0,08 1,35 0,11
,*()) kAGm
3
H )(1) m 2,40 1,35 3,24
Blacha faldowa
)(10 kAGm
,
0,18 1,35 0,24
1,47 kN/m / 2,18 m 0,67 1,35 0,90
Sufit podwieszany
)()1 kAGm
,
0,01 1,35 0,14
S@G: (L3( 1L3( .L23
.bciC:enia u:ytkowe
Powierzchnia uzytkowa kategorii C3
(1)
'()) kAGm
,
5,00 1,50 7,50
S@G: (L// 1L(/ .L(/
R:>eG 1/L3( 1%L.3
(1) Powierzchnia uzytkowa kategorii C3 Powierzchnie, na ktrych mogq gromadzic si ludzie
[N2, Tab. 6.1]
21
%.3. Ze?r:=ie C?ciJIeK A9: pCHier>c<=i pCGies>c>eK tec<=ic>=;c<
Rodzaj obciqzenia
Wartosc
Charakterystyczna
$kAGm
,
+
Wsplczynnik
czsciowy
Wartosc
.bliczeniowa
$kAGm
,
+
.bciC:enia sta-e
,3()) kAGm
3
H )()' m 1,15 1,35 1,55
Folia izolacyjna
)()' kAGm
,
0,05 1,35 0,07
1(11 kAGm
3
H )()' m 0,08 1,35 0,11
,*()) kAGm
3
H )(1) m 2,40 1,35 3,24
Blacha faldowa
)(10 kAGm
,
0,18 1,35 0,24
1,47 kN/m / 2,18 m 0,67 1,35 0,90
Sufit podwieszany
)()1 kAGm
,
0,01 1,35 0,14
S@G: %L61 1L3( 6L23
.bciC:enia u:ytkowe
Obciqzenie uzytkowe
(1)
'()) kAGm
,
5,00 1,50 7,50
S@G: (L// 1L(/ .L(/
R:>eG $L61 13L.3
(1) Wartosc tq przyjto na podstawie cizarw przykladowych urzqdzen technicznych :
Centrala klimatyzacyjna firmy Menerga: Q = 23,0 kN, q = 3,0 kN/m
2
[6]
Rozdzielnica prqdowa firmy Transforma: Q = 6,0 kN, q = 5,0 kN/m
2
[7]
22
%.%. Ze?r:=ie C?ciJIeK A9: pCHier>c<=i BC=A;D=:cFi pCA>ieG=;c<
Rodzaj obciC:enia
Warto5E
Fharakterystyczna
$kAGm
,
+
Ws!4-czynnik
cz85ciowy
Warto5E
.bliczeniowa
$kAGm
,
+
.bciC:enia sta-e
Posadzka cementowa zbrojona 10 cm
,*()) kAGm
3
H )(1) m 2,40 1,35 3,24
Folia izolacyjna
)()' kAGm
,
0,05 1,35 0,07
1(11 kAGm
3
H )()' m 0,08 1,35 0,11
,*()) kAGm
3
H )(,) m 4,80 1,35 6,48
Belka zelbetowa (70x40 cm)
,*()) kAGm
3
H )(/)m H)(*) m G ,(10 m 3,08 1,35 4,16
Suma 1/L%1 1L3( 1%L/(
.bciC:enia u:ytkowe
Kategoria powierzchni ruchu F
(1)
,(') kAGm
,
2,50 1,50 3,75
S@G: 2L(/ 1L(/ 3L.(
R:>eG 12L$1 1.L8/
(1) Kategoria powierzchni ruchu F cizar calkowity pojazdu < 30 kN[N2, Tab. 6.8]
23
%.(. Ze?r:=ie C?ciJIeK A9: A:c<@
Rodzaj obciC:enia
Warto5E
Fharakterystyczna
$kAGm
,
+
Ws!4-czynnik
cz85ciowy
Warto5E
.bliczeniowa
$kAGm
,
+
.bciC:enia sta-e
wir gruby 10 cm
10()) kAGm
3
H )(1) m 1,80 1,35 2,43
Papa wierzchnia (termozgrzewalna)
)(1) kAGm
,
0,10 1,35 0,14
Papa podkladowa (mocowana mech)
)(1) kAGm
,
0,10 1,35 0,14
Welna mineralna Monrock Max 18 cm
1(3) kAGm
3
H )(10 m 0,23 1,35 0,32
,*()) kAGm
3
H )(1) m 2,40 1,35 3,24
Blacha faldowa
)(10 kAGm
,
0,18 1,35 0,24
1,47 kN/m / 2,18 m 0,67 1,35 0,90
S@G: (L%8 1L3( .L%/
.bciC:enia u:ytkowe
Kategoria obciqzenia pow. dachu H
(1)
1()) kAGm
,
1,00 1,50 1,50
S@G: 1L// 1L(/ 1L(/
R:>eG 6L%8 8L$/
(1) Kategoria obciqzenia powierzchni dachu H Dach bez dostpu z wyjqtkiem zwyklego utrzymania i napraw [N2,
Tab. 6.9]
24
%.6. W:rtCci C?ciJIe=i: Hi:treG pr>;F8te AC C?9ic>eK
Podczas projektowania budynku obciqzenie wiatrem wyznaczano na podstawie: obliczen
wedlug normy chinskiej [N7] i badan w tunelu aerodynamicznym Boundry Layer Wind Tunnel
Laboratory na uniwersytecie Western Ontario [Cro93, BLWTL]. Wartosci sil poprzecznych
obliczone dla obciqzenia wiatrem wg [N7], BLWTL oraz przyjtych do projektowania
przedstawiono na rysunku 4.1. [Kim95, Li04]
Rys. *.1 Si-y !o!rzeczne wywo-ane wiatrem !o kierunku I $%im&'+
Rys. *., .znaczenie kierunk4w
25
Tablica *.1 Warto5ci obciC:enia wiatrem J !o kierunku y 2
q
y
( z )
6 i 3 2
q
x
( z)
6 w kAGm
z [m]
od poziomu
terenu
q
y
( z ) q
x
( z)
0,0 67,45 34,93
10,0 76,73 39,73
20,0 86,15 44,62
30,0 95,69 49,56
40,0 105,32 54,54
50,0 115,01 59,56
60,0 124,71 64,58
70,0 134,40 69,60
80,0 144,04 74,59
90,0 153,61 79,55
100,0 163,06 84,44
110,0 172,37 89,27
120,0 181,50 94,00
130,0 190,43 98,62
140,0 199,11 103,11
150,0 207,51 107,47
160,0 215,61 111,66
170,0 223,37 115,68
180,0 230,75 119,50
190,0 237,72 123,11
200,0 244,26 126,49
210,0 250,32 129,63
220,0 255,88 132,51
230,0 260,90 135,11
240,0 265,35 137,41
250,0 269,19 139,40
260,0 272,40 141,07
270,0 274,93 142,38
280,0 276,77 143,33
290,0 277,86 143,90
298,0 278,19 144,07
W pracy dyplomowej na podstawie wykresu sil poprzecznych przyjtych do projektowania
(Rys. 4.1) wyznaczono wartosci i rozklad obciqzenia wiatrem, ktry przyjto do obliczen.
Wyprowadzenie wzorw opisujqcych rozklad obciqzenia wiatrem przedstawiono w
zalqczniku G. Wyznaczone w zalqczniku G obciqzenie wiatrem po kierunku podluznym (Y)
26
okresla wzr 4.1, a po kierunku poprzecznym (X) wzr 4.2. Stablicowane wartosci tych funkcji
zestawiono w Tablicy 4.1.
q
y
( z )=67,454903+0,918568 z+0,000921 z
2
0,000004 z
3
(4.1)
q
x
( z)=
L
x
L
y
q
y
( z) (4.2)
%... O?ciJIe=ie =ieDieG
Zgodnie z informacjami zawartymi [8] w miescie Shenzhen panuje klimat subtropikalny
morski. Charakteryzuje si on dlugim latem, krtkq cieplq zimq. Z tego wzgldu w obliczeniach
budynku pominito obciqzenia sniegiem.
27
(. Opis H;BCr>;st;H:=;c< prCDr:GEH BCGp@terCH;c<
(.1. W A9: Wi=ACHs
BW jest systemem do modelowania i analizowania budynkw wysokich. System
umozliwia analiz budynkw usztywnionych przestrzennymi ukladami scianowymi
z nadprozami o dowolnym rzucie, bez nakladania istotnych ograniczen na wielkosc
obliczanych konstrukcji. Obliczane budynki mogq byc poddane oddzialywaniu obciqzen
statycznych: wielu dowolnie rozlozonych obciqzen poziomych, pionowych i osiadan oraz
dowolnej liczbie zestaww wymuszen kinematycznych. System oparty jest na modelu ciqglym.
(Dokladniejszy opis metody obliczen systemu BW dla Windows zamieszczono w
zalqczniku A).
System BW sklada si z trzech programw:
Preprocesora POL-3,
Jqdra obliczeniowego BW dla Windows,
Postprocesora BW-View.
(.1.1. PreprCcesCr POL 3
Sluzy on do budowy modelu konstrukcji, a takze definiowania obciqzen. Modelowanie odbywa
si w srodowisku AutoCAD dziki czemu do budowy modelu mozna uzywac rysunkw
architektonicznych. Wprowadzanie danych jest intuicyjne dziki interfejsowi programu POL
3. Kolejnosc wprowadzania danych sugerujq nam opcje w menu. Po wybraniu w menu
glwnym [Dane] rozwija si lista kategorii danych: Wstpne, Konstrukcja, Obciqzenia,
Wydruki, Dynamika, Popraw pionowe.
[Wstpne] wprowadza si informacje oglne o budynku, autorze danych, jednostki
w ktrych podaje si dane.
[Konstrukcja] po wybraniu tej funkcji otwiera si nowe okno sluzqce do budowy
modelu konstrukcji. Wprowadza si sciany, nadproza, zlqcza scian, skrajnie budynku
oraz rzdne wysokosci. Wszystkie dane mozna wprowadzac z rysunkw bqdz
rcznie.
[Obciqzenia] - opcja ta sluzy do wprowadzania obciqzen. Mozliwe jest definiowanie
rznego rodzaju obciqzen: jednostkowych, poziomych oglnych, normowych (od
wiatru wedlug [N3]), skupionych, pionowych oraz osiadania. Do programu
wprowadza si charakterystyczne wartosci obciqzen. Zestawy i kombinacje obciqzen
definiuje si po wybraniu funkcji Ekstrema.
28
[Wydruki] funkcja sluzqca do okreslenia danych jakie majq znalezc si w
dokumentacji po zakonczeniu obliczen.
[Dynamika] funkcja sluzqca do wprowadzenia danych potrzebnych do
przeprowadzenia analizy dynamicznej midzy innymi: cizar stropu, spektrum
odpowiedzi, metody sumowania postaci drgan.
Rys. '.1 <nter;ejs !rogramu 9.L3 a6 widok og4lny( b6 zak-adka dane
Rys. '.1 Dlementy menuB a6 %onstrukcja b6 .bciC:enia c6 Dynamika
(.1.2. -JArC C?9ic>e=iCHe W
Program ten jest odpowiedzialny za wykonanie wszystkich obliczen. Zbudowany jest na
podstawie modelu ciqglego wedlug algorytmu w wersji metody sil. Zastosowanie modelu
ciqglego znacznie zmniejsza wymiar zadania w porwnaniu z modelami dyskretnymi. Jeszcze
istotniejszy jest fakt, ze zastosowanie modelu ciqglego pozwala uniknqc problemu zlego
uwarunkowania zadan.
BW dla Windows sklada si z 24 modulw pierwszego rzdu. Moduly komunikujq si midzy
29
sobq za pomocq jednego pliku dyskowego. Kazdy modul wykonuje scisle okreslone zadania
takie jak:
wczytywanie danych o konstrukcji, obciqzeniach i wariantach ekstremw oraz
sprawdzenie poprawnosci danych,
obliczanie charakterystyk geometrycznych elementw usztywniajqcych,
budowanie macierzy charakteryzujqcych konstrukcje oraz wektora obciqzen,
rozwiqzanie ukladu rwnan rzniczkowych oraz wykonanie obliczen wartosci sil
wewntrznych , naprzen i przemieszczen,
generowanie wynikw.
Generowane sq tylko wyniki obliczen zdefiniowane przez uzytkownika. Program oblicza
wartosci przemieszczen, sil wewntrznych i naprzen dla elementw usztywniajqcych. Zawsze
generowana sq tablice zawierajqce charakterystyki geometryczne elementw usztywniajqcych,
nadprozy i zlqczy podatnych. Komplet wyprowadzonych wynikw programu BW dla Windows
umozliwia bezposrednie sprawdzenie warunku sztywnosci konstrukcji usztywniajqcej, a takze
wymiarowanie przekrojw zelbetowych nadprozy i scian usztywniajqcych.
(.1.3. PCstprCcesCr W6MieH
Jest to program sluzqcy do wizualizacji wynikw obliczonych w BW dla Windows. Sklada si
on z dwch wizualizatorw: naprzen i przemieszczen i funkcji wzdluz wysokosci budynku.
Wizualizator naprzen rysuje mapy naprzen w scianach konstrukcji usztywniajqcej
(po wykonaniu obliczen). Program pelni rwniez funkcje preprocesora pozwala na
obejrzenie konstrukcji wykonanej w POL-3 przed przystqpieniem do obliczen.
Wizualizator przemieszczen wizualizuje przemieszczenia scian konstrukcji
usztywniajqcej lub przemieszczenia ekstremalne wybranych punktw, co w znaczny
sposb ulatwia sprawdzenie ich poprawnosci i analiz.
Wizualizator funkcji wizualizuje m .in. funkcje obciqzen, przemieszczen i sil w
nadprozach wzdluz wysokosci budynku.
Oprcz dwch w/w wizualizatorw postprocesor BW-View pozwala na wizualizacj zmiennosci
funkcji przemieszczen i sil w nadprozach.
30
(.2. RC?Ct *i99e==i@G
System Robot Millennium jest zintegrowanym programem graficznym sluzqcym do
modelowania, analizowania i wymiarowania rznych rodzajw konstrukcji. Oparty jest na
metodzie elementw skonczonych. Program pozwala na tworzenie konstrukcji,
przeprowadzenie obliczen statycznych konstrukcji, weryfikacj otrzymanych wynikw,
obliczenia normowe elementw konstrukcji oraz tworzenie dokumentacji dla policzonej i
zwymiarowanej konstrukcji.
(.2.1. PCAst:HCHe cec<; s;steG@ RC?Ct *i99e==i@G0
w pelni graficzne definiowanie konstrukcji w edytorze graficznym (dopuszczalne jest
rwniez wczytanie do programu pliku np. w formacie DXF zawierajqcego geometri
konstrukcji przygotowanq w innym programie graficznym),
mozliwosc graficznej prezentacji projektowanej konstrukcji oraz przedstawienie na ekranie
rznorakich wynikw obliczen (sily, naprzenia, przemieszczenia, praca jednoczesnie w
kilku oknach na ekranie itp.),
mozliwosc obliczania (wymiarowania) konstrukcji w trakcie projektowania kolejnej
konstrukcji (wielowqtkowosc),
mozliwosc prowadzenia analizy statycznej i dynamicznej konstrukcji,
mozliwosc nadawania typu prta w trakcie tworzenia modelu konstrukcji, a nie dopiero w
modulach normowych,
mozliwosc dowolnego komponowania wydruku (notki obliczeniowe, zrzuty ekranu,
kompozycja wydruku, przenoszenie obiektw do innych programw).
System Robot Millennium sklada si z kilku modulw, ktre sq odpowiedzialne za pewien etap
projektowania konstrukcji (tworzenie modelu konstrukcji, obliczenia konstrukcji,
wymiarowanie). Moduly pracujq w tym samym srodowisku.
Po uruchomieniu systemu Robot Millennium na ekranie pojawia si okno (Rys. 5.3)
pozwalajqce wybrac typ konstrukcji, ktra ma byc projektowana:
ramy plaskiej,
kratownicy plaskiej,
rusztu,
kratownicy przestrzennej,
ramy przestrzennej,
plyty,
31
powloki,
konstrukcji w plaskim stanie naprzenia,
konstrukcji w plaskim stanie odksztalcenia,
konstrukcji osiowosymetrycznej,
konstrukcji objtosciowej (bryly),
Rys. '.3 .kno wyboru konstrukcji w systemie Robot Killennium
Po wybraniu jednego z powyzszych typw konstrukcji uruchamiany jest modul dostosowany
do danego typu konstrukcji. Rwniez menu i paski narzdziowe dostosowywane sq do danego
typu konstrukcji.
Standardowy ekran (w wikszosci modulw) systemu Robot Millennium (Rys. 5.4) zawiera
nastpujqce elementy:
grna belka, na ktrej podawane sq podstawowe informacje dotyczqce zadania (nazwa
projektu, dane dotyczqce obliczen konstrukcji: wyniki aktualne, wyniki nieaktualne, w
trakcie obliczen),
menu i paski narzdziowe (rwniez pasek narzdziowy po prawej stronie ekranu -
znajdujq si tam najczsciej uzywane ikony) i lista wyboru ekranw systemu Robot
Millennium,
listy wyboru nastpujqcych wielkosci: wzlw, prtw, przypadkw obciqzenia, postaci
drgan wlasnych,
pole graficzne (edytor graficzny), ktre sluzy do modelowania i wizualizacji konstrukcji,
pasek narzdziowy znajdujqcy si ponizej pola graficznego, w ktrym znajdujq si ikony
pozwalajqce na wyswietlenie na ekranie: numerw wzlw/prtw, numerw paneli,
symboli podpr, szkicw profili, symboli i wartosci obciqzen oraz deformacji konstrukcji
dla danego przypadku obciqzeniowego,
32
pole na dole ekranu, w ktrym prezentowane sq nastpujqce informacje: nazwy
otwartych pl edycyjnych (viewers), wsplrzdne polozenia kursora, uzywane jednostki
oraz kilka opcji ktrych nacisnicie powoduje otwarcie okien dialogowych (Wyswietlanie
atrybutw, Tryb kursora) lub podanie informacji na temat dostpnych zasobw.
Rys. '.* Standardowy ekran 2wi8kszo5ci modu-4w6 systemu Robot Killennium
System Robot Millennium posiada uklad tzw. Ekranw, ktry ulatwia wykonywanie kolejnych
krokw projektowania. W zaleznosci od wykonywanej czynnosci (wprowadzanie modelu,
definiowanie przekrojw, obciqzen itd.) wybiera si odpowiedni ekran, po jego wybraniu
wyswietlajq si specjalne okna dialogowe, pola edycji i tabele przeznaczone scisle do
wykonywanej operacji. Ekrany na liscie ustawione sq tak, aby sugerowac kolejne etapy
modelowania i wymiarowania konstrukcji.
(.2.2. "Cst8p=e t;p; :=:9i>; H s;steGie RC?Ct *i99e==i@G0
statyka liniowa,
statyka nieliniowa (z uwzgldnieniem efektu P-Delta) - nieliniowosc jest tu
nieliniowosciq geometrycznq,
wyboczenie (nie sq uwzgldniane efekty rzdu),
analiza modalna (drgania wlasne konstrukcji),
analiza modalna z uwzgldnieniem sil statycznych - uzywana powszechnie analiza
modalna (wyznaczanie drgan wlasnych konstrukcji) nie uwzgldnia sil statycznych; aby
zblizyc si do realnych warunkw pracy konstrukcji, w obliczeniach przeprowadzanych
w programie Robot moze zostac wykorzystana analiza modalna z uwzgldnieniem
przylozonych sil statycznych,
analiza sejsmiczna (dostpne sq nastpujqce normy: francuskie PS69, PS92 i AFPS,
33
europejska norma EC8, amerykanska UBC97, hiszpanska norma NCSR-02, rumunska
P100-92, algierskie RPA88, RPA99 i RPA 99, marokanska RPS 2000, turecka norma
sejsmiczna, chilijska norma sejsmiczna NCh 433.Of96, chinskie normy sejsmiczne,
argentynska norma sejsmiczna CRSOC 103, greckie normy EAK 2000 i EAK
2000/2003, norma wydana w USA BC 2000, norma Monako, norma kanadyjska NBC
1995, normy rosyjskie: SniP -7-81 i SniP 2001),
analiza spektralna,
calkowanie rwnan ruchu (analiza czasowa) - dostpna jest rwniez nieliniowa analiza
czasowa,
analiza sprzysto-plastyczna prtw (w obecnej wersji programu analiza ta jest
dostpna tylko dla profili stalowych),
analiza prtw pracujqcych tylko na sciskanie/rozciqganie oraz analiza konstrukcji
kablowych.
Statyka liniowa jest domyslnym typem analizy konstrukcji w programie tzn. jezeli nie
zdefiniowano innego typu analizy, to program przeprowadzi obliczenia statyczne zdefiniowanej
konstrukcji.
(.2.3. ODE9=e reD@N; ?@ACH:=i: GCAe9@ H s;steGie RC?Ct *i99e==i@G0
Nowe wzly powstajq automatycznie w trakcie definiowania prtw. Jezeli prt
tworzony jest w oparciu o istniejqce wzly - nie zostanq utworzone nowe wzly.
Usunicie prta pozostawia jego wzly.
Nadajqc atrybuty (podpory, profile, obciqzenia, grubosc panela itp.) mozna najpierw
ustalic ich wlasciwosci, a nastpnie wskazac kolejne prty/wzly/panele/bryly, ktrym
majq byc przypisane. Czasami wygodniej jest odwrcic ten porzqdek i najpierw
utworzyc selekcj (wybrac list prtw/wzlw/paneli/bryl), a nastpnie okreslic atrybut.
Zostanie on przypisany aktualnie wybranym prtom/wzlom/panelom/brylom.
Typ prta moze zostac nadany juz w trakcie definiowania konstrukcji.
Elementy plytowe definiowane sq jako panele modelujqce stropy i sciany w budynkach.
Panele definiuje si w dwch etapach: w pierwszym nadaje si jego kontury, w drugim
wlasciwosci (material, grubosc typ zbrojenia). Po zdefiniowaniu paneli i rozpoczciu
obliczen konstrukcji tworzona jest siatka powierzchniowych elementw skonczonych
zgodnie z parametrami wybranymi w oknie dialogowym Preferencje zadania.
Procedura tworzenia siatki elementw dla danego konturu moze byc wielokrotnie
powtrzona. W programie dostpne sq dwa rodzaje powierzchniowych elementw
34
skonczonych:
elementy trjkqtne (3- lub 6-wzlowe),
elementy czworokqtne (4- lub 8-wzlowe).
W programie Robot zalecane jest uzywanie 3- i 4-wzlowych elementw powierzchniowych.
Funkcje wykorzystywane podczas tworzenia siatki elementw skonczonych tworzq najpierw
wzly wewnqtrz wybranego obszaru, a nastpnie przypisujq utworzone wzly do odpowiednich
elementw skonczonych. Wzly wewnqtrz obszaru (konturu) mogq byc tworzone przy pomocy
algorytmu triangularyzacji Delaunay'a lub metody Coons'a.
35
6. Pr>;DCtCH:=ie GCAe9@ c;OrCHeDC BC=str@BcFi @s>t;H=i:FJceF
6.1. Wst8p=e AC?r:=ie pr>eBrCFEH
Rys. 1.1 9ozycje obliczeniowe
6.1.1. Wst8p=e AC?r:=ie pr>eBrCF@ ?e9Bi strCpCHeF
Obciqzenia belki stropowej wyliczono przemnazajqc wartosc obciqzen z p. 4.2 przez rozstaw
belek z Rys. 6.1
Obciqzenia stale: 7,23 kN/m
2
* 2,175 m = 15,73 kN/m
Obciqzenia uzytkowe: 7,50 kN/m
2
* 2,175 m = 16,31 kN/m
Dla schematu statycznego belki przedstawionego na rysunku 6.2 wyznaczono wartosci
maksymalnego momenty zginajqcego M oraz reakcje podporowe R .
Rys. 1., Schemat statyczny belki stro!owej
36
M=
( g+q) l
2
8
=
(15,73+16,31)11,75
2
8
=576,72kNm (6.1)
R=
( g+q)l
8
=
(15,73+16,31)12
8
=192,24 kN (6.2)
Przyjto stal 18G2A (S355) o ;d 7 ,0' K9a 7 ,0(' kAGcm
,
( D 7 ,)' @9a7 ,)'))kAGcm
,

Wyznaczenie potrzebnego wskaznika wytrzymalosci dla przekroju zginanego z warunku
nosnosci:
W=1,1 M/ f
d
=1,1
57672 kNcm
28,50kN / cm
2
=2023,58cm
3
(6.3)
Wyznaczenie potrzebnego momentu bezwladnosci z warunku ugicia [N4]
f =l /350=1200/ 350=3,4286 (6.4)
I =
5( g
k
+q
k
)l
3
384 f E
=
5(
15,73
1,35
+
16,31
1,50
) 12
3
3840,03432,05
=7207,80cm
2
Z warunku nosnosci oraz z zalecen [Zl04] dotyczqcych wysokosci belek stropowych
h=
(
1
20
-
1
25
)
l dobieram przekrj dwuteowy wg japonskiej normy JS G 3192 (1994):
H (// P 3// P 11 P 1( o w 7 ,*10 cm
3
6.1.2. Wst8p=e AC?r:=ie r;D9: r:G; >eH=8tr>=eF
Do wstpnego okreslenia wymiaru rygla przyjmuj wartosci momentw obliczone jak dla belki
jednoprzslowej, utwierdzonej na obu koncach [Kap03 s.123]. Obciqzeniem rygla sq reakcje
pionowe z belek stropowych. Schemat statyczny rygla przedstawia Rys. 6.3
Rys. 1.3 Schemat statyczny rygla
37
Wartosci momentw przedstawia Rys. 6.4 (obliczenia wykonano w programie RM-Win).
Przekrj dobieram dla wartosci maksymalnej M=522,662 kNm
Rys. 1.* Warto5ci moment4w zginajCcych K $kAm+
Przyjto stal 10@,= 2S3''6 o ;d 7 ,0' K9a 7 ,0(' kAGcm
,
( D 7 ,)' @9a7 ,)'))kAGcm
,

Wyznaczenie potrzebnego wskaznika wytrzymalosci dla przekroju zginanego z warunku
nosnosci:
W=1,1
52266,2kNcm
28,50kN / cm
2
Dobieram przekrj dwuteowy wg japonskiej normy JS G 3192 (1994):
H (// P 3// P 11 P 1( o W 7 ,*10 cm
3
6.1.3. Wst8p=e AC?r:=ie pr>eBrCF@ =:AprCI:
Do wstpnego okreslenia wymiarw nadproza wykorzystuje wartosci sil z wynikw obliczen z
pracy przejsciowej, gdzie wykonano wstpne obliczenia budynku o stalej grubosci trzonu.
Tma3 7 3*)/(&* kA( Kma3 7 '*'1(3'1 kAm.
Potrzebne pole przekroju scinanego obliczam z wzoru:
A
V
=
V
0,58 f
d
=
3407,94
0,5828,5
=206,17cm
2
(6.5)
W=1,1
M
f
d
=1,1
545135,1kNcm
28,50 kN/ cm
2
=21040,30 cm
3
Z $Tab)1+ !rzyjto przekrj dwuteowy HE 1///P(8% o wymiarach: h 7 1))) mm( b; 7 31* mm(
t; 7 1* mm( tw73'(' mm, =# 7 31,(* cm
,(
W 7 ,31)) cm
3
( <3 7 1 ,*1 ))).)) cm
*
( = 7 /** cm
,
.
38
6.1.%. "C?r:=ie H;Gi:rEH ?e9eB strCpCH;c< H BC=A;D=:cF:c< pCA>ieG=;c<.
Przyjcie wysokoci belki
Zebranie obciqzen
Obciqzenia stale: 14,05 kN/m
2
* 2,175 m = 30,56 kN/m
Obciqzenia uzytkowe: 3,75 kN/m
2
* 2,175 m = 8,16 kN/m
Przyjto schemat belki wolnopodpartej o rozpitosci 11,75 m. Moment zginajqcy obliczono z
wzoru (6.1).
Przyjmuj dane : ;cd 7 11(/ K9a 2F,'G3)6( ;yd 7 *,) K9a 2stal L =<<<A6( M 7 )()1( a1 7 * cm( b
7 *) cm
M=0,125( g+q)l
2
(6,6)
M=
(30,56+8,16)11,75
2
8
=668,22kNm
(
eff
=j
f
yd
f
cd
(6.7)
(=0,01
420
16,7
=0,251497
eff
=(
eff
(10,5(
eff
) (6.8)
=0,251497(10,50,251497)=0,219872
d =
.
M
f
cd
b
eff
(6.9)
d =
.
66822
1,67400,219872
=67,45 cm
d = 66 cm
Przyjmuj : h=d+a
1
=66+4=70cm
N wzgldna wysokosc strefy sciskanej
M stopien zbrojenia przekroju
;yd wytrzymalosc obliczeniowa zbrojenia
;cd wytrzymalosc obliczeniowa betonu
b szerokosc przekroju
h wysokosc przekroju belki
d odleglosc od krawdzi sciskanej przekroju do srodka cizkosci zbrojenia
a1 grubosc otuliny prtw zbrojeniowych
39
6.2. Pr>;DCtCH:=ie GCAe9@ c;OrCHeDC BC=str@BcFi @s>t;H=i:FJceF A9:
prCDr:G@ W A9: Wi=ACHs
6.2.1. Opis model
Program POL3 pozwala na budowanie modelu o stalym przekroju poprzecznym budynku. Aby
wykonac w programie BW obliczenia budynku o zmiennych przekrojach budynek dzieli si na
strefy o stalym przekroju i buduje dla nich osobne modele.
Rzeczywista konstrukcja sklada si ze stalowej ramy zewntrznej zbudowanej z przekrojw
skrzynkowych. W programie BW mozna wprowadzac tylko pelne elementy prostokqtne,
dlatego przekroje rzeczywiste zostaly przeliczone na zelbetowe prostokqtne przekroje
zastpcze. Obliczenia przeprowadzono w pkt 6.2.3.
W przypadku budynku Di-Wang Tower konstrukcja zostala podzielona na szesc stref o stalym
przekroju. W programie POL3 sporzqdzono szesc plikw z danymi. Podzial budynku na strefy
pokazano na rysunku 6.6. opis stref zestawiono w Tablicy 6.1
Tablica 1.1 estawienie stre; budynku
Ar stre;y
Ar kondygnacji
od do
Liczba
kondygnacji
Wysoko5E
stre;y $m+
Rz8dne stre;y
2od !oziomu terenu6
od do
1 -3 5 8 53,35 -14,00 31,95
2 6 26 21 78,75 31,95 118,20
3 27 45 19 75,00 118,20 193,20
4 46 61 16 60,00 193,20 253,20
5 62 70 9 37,50 253,20 290,70
6 71 72 2 7,34 290,70 298,04
Przyjty podzial budynku wynika z rozmieszczenia outriggerw w rzeczywistej konstrukcji oraz
zmiennosci przekroju trzonu lub slupw:
Strefa 1 od poziomu posadowienia do zakonczenia portalu na kondygnacji nr 5.
Grubosc trzonu 75 cm, przekroje stalowe slupw wypelnione betonem,
Strefa 2 od outriggera nr 1 do outriggera nr 2. Grubosc trzonu 75 cm, przekroje
stalowe slupw wypelnione betonem,
Strefa 3 do outriggera nr 3 gdzie nastpuje zmiana grubosci trzonu. Grubosc trzonu
75 cm, przekroje stalowe slupw wypelnione betonem,
Strefa 4 do kondygnacji 61 gdzie nastpuje zmiana przekrojw slupa (brak
wypelnienia betonem). Grubosc trzonu 60 cm, slupy wypelnione betonem,
40
Strefa 5 do outriggera nr 4, zakonczenie slupw, trzon grubosci 60 cm, przekroje
stalowe slupw nie wypelnione betonem,
Strefa 6 zakonczenie konstrukcji trzonu.
Wszystkie elementy powyzej wprowadzono jako attyk.
Rzuty poszczeglnych stref przedstawiono na rysunkach 6.7 do 6.11
Rys. 1.1 9odzia- budynku Di"Wang Tower na stre;y( o!is element4w rzutu
41
Rys. 1./ Rzut stre;y 1 Rys. 1.0 Rzut stre;y ,( 3
Rys. 1.& Rzut stre;y * Rys. 1.1) Rzut stre;y '
Rys. 1.11 Rzut stre;y 1
Rzdna modelu:
poziom terenu = 0.000 m
poziom utwierdzenia = -14.000 m
szczyt zasadniczej czsci budynku = 298.040 m
szczyt attyk = 325.230 m
Rozstaw outriggerw przyjto jako wartosc sredniq s=(298,04+14)/ 4=78,1m78,0m
42
Tablica 1., estawienie kondygnacji budynku
Nr Rz8dna Wysokosc Nr Rz8dna Wys. Nr Rz8dna Wys. Nr Rz8dna Wys. Nr Rz8dna Wys
63 "1)(') 3,50 13 1'(/) 3,75 28 1,'(/) 3,75 %3 10,(33 3,75 (8 ,*1(&' 3,75
62 "/()) 3,50 1% 1&(*' 3,75 2$ 1,&(*' 3,75 %% 101(*' 4,13 ($ ,*'(/) 3,75
61 )()) 7,00 1( /3(,) 3,75 3/ 133(,) 3,75 %( 1&3(,) 6,75 6/ ,*&(*' 3,75
1 1()) 6,00 16 /1(&' 3,75 31 131(&' 3,75 %6 1&1(&' 3,75 61 ,'3(,) 3,75
2 1,()) 6,00 1. 0)(/) 3,75 32 1*)(/) 3,75 %. ,))(/) 3,75 62 ,'1(&' 3,75
3 1/()) 5,00 18 0*(*' 3,75 33 1**(*' 3,75 %8 ,)*(*' 3,75 63 ,1)(/) 3,75
% ,*(*0 7,48 1$ 00(,) 3,75 3% 1*0(,) 3,75 %$ ,)0(,) 3,75 6% ,1*(*' 3,75
( 31(&' 7,48 2/ &1(&' 3,75 3( 1'1(&' 3,75 (/ ,11(&' 3,75 6( ,10(,) 3,75
6 3&(*' 7,50 21 &'(/) 3,75 36 1''(/) 3,75 (1 ,1'(/) 3,75 66 ,/1(&' 3,75
. *3(,) 3,75 22 &&(*' 3,75 3. 1'&(*' 3,75 (2 ,1&(*' 3,75 6. ,/'(/) 3,75
8 *1(&' 3,75 23 1)3(,) 3,75 38 113(,) 3,75 (3 ,,3(,) 3,75 68 ,/&(*' 3,75
$ ')(/) 3,75 2% 1)1(&' 3,75 3$ 111(&' 3,75 (% ,,1(&' 3,75 6$ ,03(,0 3,83
1/ '*(*' 3,75 2( 11)(/0 3,83 %/ 1/)(/) 3,75 (( ,3)(/) 3,75 ./ ,&)(/) 7,42
11 '0(,) 3,75 26 110(,) 7,42 %1 1/*(*' 3,75 (6 ,3*(*' 3,75 .1 ,&*(3/ 3,67
12 11(&' 3,75 2. 1,1(&' 3,75 %2 1/0(,) 3,75 (. ,30(,) 3,75 .2 ,&0()* 3,67
6.2.2. Opis obci!"e# s$a$ycz%yc&
Wartosci obciqzen jednostkowych przyjto zgodnie z pkt. 4. Na kondygnacjach biurowych
wewnqtrz trzonu przyjto obciqzenia komunikacyjne, poza nim obciqzenia dla
pomieszczen biurowych. Analogicznie postqpiono w przypadku pomieszczen technicznych.
Rys. 1.1, Rozk-ad obciC:e> ty!owych i komunikacyjnych na kondygnacji budynku
Obciqzenia uzytkowe podzielono na 4 czsci odpowiadajqce 1/4 rzutu budynku
(Rys. 6.13).
Rys. 1.13 9odzia- obciC:e> u:ytkowych
43
Obciqzenie wiatrem wprowadzono zgodnie z pkt 4.9
W programie zdefiniowano 7 zestaww obciqzen
Zestaw 1 i 2 obciqzenia wiatrem po kierunku x i y,
Zestaw 3 obciqzenia pionowe scian stale,
Zestaw 4, 5, 6, 7 obciqzenia pionowe scian zmienne.
Utworzono dwa warianty ekstremw (tzn. dwie kombinacje obciqzen):
Wariant 1 wartosci charakterystyczne obciqzen dla SGU
Wariant 2 wartosci obliczeniowe obciqzen dla SGN
6.2.3. '%aliza dy%amicz%a
Do obliczen dynamicznych programem ,BW dla Windows przyjto wymiary przekroju
poziomego budynku jak dla strefy 3 sztywnosci z obliczen statycznych. Sztywnosc tej strefy
jest mniejsza od sztywnosci calego budynku z dwch powodw:
1. Pominite zostaly sciany ,portalu ze strefy 1,
2. Pominite zostaly sciany kondygnacji podziemnych ze wzgldu na brak informacji.
Z tego powodu przyjto do obliczen masy stropw ,netto, tzn. masy odpowiadajqce samym
obciqzeniom stalym.
Wprowadzono dodatkowe dane potrzebne do wykonania obliczen:
gstosc materialu: ,' kAGm
3
liczb uwzgldnianych postaci drgan ograniczono do 10
wybrano metod CQC do sumowania postaci drgan wlasnych
zdefiniowano trzy typy stropw
Tablica 1.3 Ty!y stro!4w w!rowadzonych w !rogramie 9.L"3
Typ Nr stropu
Odleglosc srodka masy stropu a
wierzchem stropu
Masa
$kg G m
,
+
3 3; 2; 1 0,10 m 1 041,0
2 8; 28; 47; 72 0,05 m 461,0
1 Pozostale 0,05 m 424,0
44
Do obliczen dynamicznych przyjto przyspieszeniowe, hiperboliczne spektrum
odpowiedzi, ktrego funkcj zdefiniowano za pomocq stalych:
Tablica 1.* Sta-e s!ektrum od!owiedzi
Wsplczynnik Wartosc Objasnienia
T1 0,1 Granica pierwszego przedzialu spektrum odpowiedzi
T2 0,3 Granica drugiego przedzialu spektrum odpowiedzi
T3 1,8 Granica trzeciego przedzialu spektrum odpowiedzi
C1 0,550 Stala spektrum odpowiedzi
Rys. 1.1* Ounkcja s!ektrum od!owiedzi !rzyj8ta w !rogramie ?W
Wykres funkcji przedstawia Rys. 6.14. Wartosci stalych C oraz przedzialw T zdefiniowano na
podstawie spektrum odpowiedzi (Rys.6.15) z chinskiej normy sejsmicznej [N8] zamieszczonym
w publikacji [Wen02] i w materialach programu Robot Millennium. Do obliczen, w celu
umozliwienia porwnan wynikw, przyjto mniejsze wartosci zgodnie z wartosciami
przyjmowanymi w programie Robot Millennium. Pokazano je na rysunku 6.15.
Na podstawie informacji o strefie intensywnosci sejsmicznej i rodzaju podloza przyjtych do
projektowania [Li04], z publikacji [Wen02] okreslono wartosci:
o
max
=0,23
- dla MM V (strefa intensywnosci sejsmicznej wg skali zmodyfikowanej Mercaliego)
T
g
=0,3
- dla gruntu kategorii SC i bliskiego epicentrum
45
Rys. 1.1' 9rojektowe s!ektrum od!owiedzi wed-ug chi>skiej normy sejsmicznej zamieszczone w !rogramie Robot
Killennium.
6.2.(. )yz%acze%ie be$o%owyc& przekroj*w zas$pczyc& eleme%$*w ko%s$rkcji
SN@p;
Rys. 1.11 asada !racy budynku trzonowego z outriggerami
Z rysunku 6.16 wynika ze w budynkach trzonowych z outriggerami pod wplywem obciqzen
poziomych slupy ramy zewntrznej pracujq przede wszystkim jak slupy sciskane i rozciqgane.
Z tego powodu przekroje slupw kompozytowych przeliczono na zastpcze przekroje
zelbetowe z wzoru (147) polskiej normy do konstrukcji zespolonych [N6] na nosnosc
przekrojw osiowo sciskanych.
N
pl , Rd
=A
a
f
yd
+A
c
f
cd
+A
s
f
sd
(6.10)
A
a
- pole przekroju elementu ze stali konstrukcyjnej
A
c
- pole przekroju zbrojenia
A
s
- pole przekroju zbrojenia
f
yd
=295 MPa - wytrzymalosc obliczeniowa stali wg [N4]
f
cd
=30MPa - wytrzymalosc betonu na sciskanie wg [N5]
46
f
sd
=420 MPa - nosnosc stali zbrojeniowej
Wzr 6.10 po przeksztalceniu na zastpcze pole przekroju
A
z
otrzymuje postac:
A
z
=
1
f
cd
( A
a
f
yd
+A
c
f
cd
+A
s
f
sd
) (6.11)
Na podstawie analizy rzeczywistej konstrukcji przyjto, ze slupy 1 i 4 z wystpujqcymi midzy
nimi skratowaniami mozna uznac za slupy dwugalziowe. Ze wzgldu na chc zmniejszenia
ukladu rwnan rzniczkowych analizowanego w programie BW, postanowiono przyjqc
zastpczy przekrj prostokqtny oznaczony dalej jako Slup 1-4.
Przyjto ze stopien zbrojenia elementw zelbetowych wynosi j=0,04 i na tej podstawie z
wzoru 6.12 okreslono
A
s
A
s
=j A
c
(6.12)
Wymiary i parametry geometryczne zastpczych przekrojw zestawiono w Tablicach 6.5 i 6.6.
N:AprCI:
Nadproza przeliczone zostaly z warunku sztywnosci
E
s
I
s
=E
b
I
z
(6.13)
E
s
I
s
- sztywnosc przekroju stalowego
E
b
I
z
- sztywnosc przekroju zastpczego
I
z
=
E
s
E
b
I
s
(6.13)
E
s
=205GPa E
b
=3600GPa I
s
=1246000cm
4
( p!"#)
I
z
=
205
36
1246000=7095278cm
4
h=
(
12 I
s
b
)
=
(
127 095278
75
)
=104,29
Przyjmuj h=110 cm
O@triDDer
Outriggery w programie BW zostaly zamodelowane jako zlqcza. Na podstawie wynikw
przemieszczen (otrzymanych z programu RM-Win) outriggera pod wplywem dzialania sily
47
P=1000 kN (Rys. 6.17) okreslono podatnosc outriggera c
$
=
0,00211
1000
=0,00000211m/ kN .
Nastpnie przemnozonq jq przez sredni rozstaw outriggerw i otrzymano podatnosc zlqcza:
c=2,1110
6
78,01=164,610
6
.
Rys. 1.1/ Kodel obliczeniowy outriggeraB a6schemat statyczny b6 schemat obliczeniowy c6 wykres !rzemieszcze>
48
Tablica 1.' ast8!cze !rzekroje s-u!4w na kondygnacjach "3 do 11
Slup
A
a

$cm
,
+
A
c
$cm
,
+
A
s
$cm
,
+
A
z
$cm
,
+
h
$cm+
b
$cm+
A
$cm
,
+
I
x
$cm
*
+
I
y
$cm
*
+
1 2302,4 21697,60 867,90 56 488,52
4 937,0 9063,00 362,52 23 352,11
600,0 165 98 400,0 2 952 000 000 224 606 250
2 1820,00 14679,80 587,19 40 797,15 350,00 130,00 45 500,00 46 4479 167 64 079 167
3 1604,20 11395,80 455,83 33 552,08 310,00 120,00 37 200,00 297 910 000 44 640 000
5 328,16 3271,80 130,87 5 330,91 70,00 70,00 4 900,00 2 000 833 2 000 833
Tablica 1.1 ast8!cze !rzekroje s-u!4w na kondygnacjach 1, do /,
Slup
A
a

$cm
,
+
A
c
$cm
,
+
A
s
$cm
,
+
A
z
$cm
,
+
h
$cm+
b
$cm+
A
$cm
,
+
I
x
$cm
*
+
I
y
$cm
*
+
1 2302,4 0,00 0,00 22640,27
4 937,0 0,00 0,00 9213,83
600,0 55,0 33000,00 990 000 000 8 318 750
2 1820,00 0,00 0,00 17896,67 175,00 105,00 18375,00 46 894 531 16 882 031
3 1604,20 0,00 0,00 15774,63 155,00 100,00 15500,00 31 032 291 12 916 667
5 280,00 0,00 0,00 2753,33 60,00 60,00 3600,00 1 080 000 1 080 000
49
6.3. Pr>;DCtCH:=ie GCAe9@ c;OrCHeDC BC=str@BcFi @s>t;H=i:FJceF A9:
prCDr:G@ RC?Ct *i99e==i@G
6.3.1. +dowa model
nformacje oglne
Do modelowania wybrano typ konstrukcji: Powloka. Elementy scienne modelowane sq z
powierzchniowych elementw skonczonych o wzlach z 6 stopniami swobody. Dziki temu nie
ma problemu z lqczeniem ich z przestrzennymi elementami prtowymi.
W budowanym modelu, podobnie jak w pracy [Li04], ujednolicono wysokosc kondygnacji
powtarzalnych do 3,75 m, a technicznych na ktrych wystpujq outriggery do 7,50 m.
Konstrukcje budynku zamodelowano do 75 kondygnacji odpowiadajqcej rzdnej 310,0 m od
poziomu terenu. Ostatnie cztery kondygnacje stanowiq dwie okrqgle wieze, ktre sq
niewielkimi konstrukcjami stalowymi w porwnaniu z resztq budynku, dlatego zostaly
pominite przy budowie modelu. Obciqzenia dzialajqce na te elementy zostaly sprowadzone
do sil skupionych i przylozone na szczycie konstrukcji.
Modelowanie trzonu i nadprozy
Trzon konstrukcji zamodelowano z paneli, ktrym nadano nastpujqce cechy:
material B55 (D731 @9a( ;cd 7 3) K9a)
grubosc do rzdnej 193,25 m 75 cm, powyzej do 298,05 m - 60 cm
typ zbrojenia: sciana
Trzon zdefiniowano z 6 elementw wysokosci jednej kondygnacji. Kazdy element skladal si z
3 (el. ceowe) lub 5 paneli (el. dwuteowe) (Rys.6.19). Do generacji siatki elementw
skonczonych uzyto metody Coonsà. Polega ona na utworzeniu powierzchni Coonsà na
konturze panela, ktrego przeciwlegle krawdzie dzielone sq na jednakowq liczb odcinkw.
Przeciwlegle brzegi lqczone sq liniami prostymi. W ten sposb przecinajqce si linie tworzq
elementy skonczone. Metoda ta jest zalecana dla konturw plaskich o ksztalcie czworokqtnym.
Do generacji siatki narzucono wymiary elementw w zaleznosci od modelu 1,0 i 1,5 m (modele
opisane sq w p. 6.3.4).
W celu zwikszenia sztywnosci trzonu wzdluz krawdzi pionowych paneli wprowadzono
dodatkowe prty o parametrach (= 7 ,10 cm
,
( <3 7 1)/,)) cm
*
( W3 7 *,&)() cm
3
(
<y 7 1,1,) cm
*
( Wy 7 0*,() cm
3
od!owiadajCce !ro;ilowi PD? ')) ) [Li04].
Nadproza w trzonie zdefiniowano jako 2-wzlowe przestrzenne elementy prtowe. Profile
prtw zdefiniowano jako przekroje stalowe, dwuteowe ze stali 18G2A o parametrach jak w p.
6.1.3.
50
Rys. 1.10 Rzut i widok aksonometryczny kondygnacji !owtarzalnej(
widok aksonometryczny ca-ego modelu
Rys. 1.1& Widok element4w trzonu
Modelowanie ramy zewntrznej i outriggerw
Rama zewntrzna zostala zamodelowana z przestrzennych elementw prtowych. Przekroje
rygli przyjto zgodnie z pkt. 6.1.3. Slupy przyjmowano o stalym przekroju na rzdnych od
-14,00 do 253,25 oraz od 253,25 do szczytu. Przekroje przyjtych slupw opisano w p. 6.3.4
Pomidzy slupami w osiach B i G wprowadzono stzenia pionowe o przekrojach okreslonych
w pkt. 3.2.2
51
Outriggery wprowadzono na kondygnacjach technicznych o rzdnych 32.00, 110.75, 185.75,
283.25 m. Zamodelowano je w postaci prtw o przekrojach przyjtych w p. 6.2.4.
Rys. 1.,) Widok outrigger4w
Stropy
W celu zmniejszenia wielkosci zadania stropy budynku ograniczono tylko do belek stropowych
zamocowanych przegubowo do ramy i trzonu. Aby zwikszyc sztywnosc modelu
pozbawionego plyt stropowych wprowadzono poziome zastrzaly (Rys. 6.18). Profile belek
stropowych i zastrzalw przyjto zgodnie z pkt 6.1.1
Pitra
Najnowsza wersja Robot Millennium v20 umozliwia definiowanie piter w celu ulatwienia
analizy budynkw wielokondygnacyjnych. Pitra definiuje si wskazujqc plaszczyzny wzdluz
osi Z. Elementy w calosci zawarte miedzy tymi plaszczyznami sq dodawane do danego pitra.
Opis piter zestawiono w Tablicy 6.7
52
Tablica 1./ estawienie !i8ter
6.3.2. Opis obci!"e#
W programie robot Millennium obciqzenia grupuj si w Przypadki obciqzen. Dla kazdego
przypadku okresla si natur obciqzenia (np. stale, eksploatacyjne, wiatr, snieg). Taki podzial
umozliwia korzystanie z funkcji kombinacji normowych, ktre automatycznie przypisujq
wsplczynniki do wyznaczenia wartosci obliczeniowych.
Obciqzenia powierzchniowe stropw (stale i uzytkowe) wyznaczone w pkt.4 sprowadzono do
obciqzen liniowych rwnomiernie rozlozonych w kN/m przykladanych do belek stropowych.
Poniewaz liczba belek stropowych wprowadzonych do modelu jest mniejsza niz w rzeczywistej
konstrukcji, oraz ich rozstawy nie sq stale zastpcze obciqzenia belek wyznaczono w
nastpujqcy sposb:
W czsci prostokqtnej o dlugosci 43.5 m, znajduje si 19 belek, obciqzenie na jeden element
obliczono przemnazajqc wartosci obciqzenia w kN/m
2
z pkt 4 przez iloraz 43,5/19 = 2,29. Dla
czsci kolowej (23,5 m i 11 belek) iloraz ten wynosil 2,14. Poniewaz rznica wartosci ilorazw
wynosila 7% przyjto dla calego budynku wartosc 2,29.
Obciqzenia stale
Cizar wlasny konstrukcji definiowany jest automatycznie jako jeden z przypadkw obciqzen.
Obciqzenia stale obliczone w pkt. 4 pomniejszono o cizar belek stropowych. Wartosci
zestawiono w Tablicy 6.8
53
Pi8trC Rzdna Pi8trC Rzdna Pi8trC Rzdna Pi8trC Rzdna
Pi8trC 1 -10,50 Pi8trC 21 84,50 Pi8trC %1 163,25 Pi8trC 61 242,00
Pi8trC 2 -7,00 Pi8trC 22 88,25 Pi8trC %2 167,00 Pi8trC 62 245,75
Pi8trC 3 0,00 Pi8trC 23 92,00 Pi8trC %3 170,75 Pi8trC 63 249,50
Pi8trC % 6,00 Pi8trC 2% 95,75 Pi8trC %% 174,50 Pi8trC 6% 253,25
Pi8trC ( 12,00 Pi8trC 2( 99,50 Pi8trC %( 178,25 Pi8trC 6( 257,00
Pi8trC . 24,50 Pi8trC 2. 107,00 Pi8trC %. 185,75 Pi8trC 6. 264,50
Pi8trC $ 39,50 Pi8trC 2$ 118,25 Pi8trC %$ 197,00 Pi8trC 6$ 272,00
Pi8trC 1/ 43,25 Pi8trC 3/ 122,00 Pi8trC (/ 200,75 Pi8trC ./ 275,75
Pi8trC 11 47,00 Pi8trC 31 125,75 Pi8trC (1 204,50 Pi8trC .1 279,50
Pi8trC 1% 58,25 Pi8trC 3% 137,00 Pi8trC (% 215,75 Pi8trC .% 294,40
Pi8trC 1( 62,00 Pi8trC 3( 140,75 Pi8trC (( 219,50 Pi8trC .( 298,05
Pi8trC 1. 69,50 Pi8trC 3. 148,25 Pi8trC (. 227,00 Pi8trC .. 306,05
Pi8trC 1$ 77,00 Pi8trC 3$ 155,75 Pi8trC ($ 234,50
Pi8trC 2/ 80,75 Pi8trC %/ 159,50 Pi8trC 6/ 238,25
Tablica 1.0 .bciC:enia sta-e !rzyj8te do oblicze> w !rogramie Robot Killennium
1 , 3 * '
Rodzaj !omieszczenia
Warto5E z !kt. *
$kAGm
,
+
Fi8:ar belek
$kAGm
,
+
R4:nica kolumn
, L 3
Warto5E obciC:enia
!rzyj8ta do oblicze>
$kAGm+
Biurowe 4,24 0,67 3,57 8L1.
Komunikacyjne 5,35 0,67 4,68 12L.2
Techniczne 4,61 0,67 3,94 $L/2
Podziemne 10,41 3,08 7,33 16L.$
Eksploatacyjne
Obciqzenia eksploatacyjne opisano w 4 przypadkach obciqzen. Kazdy przypadek obejmowal
rzutu budynku jak na Rys. 6.14. Wartosci przyjte do obliczen zestawiono w Tablicy 6.9
Tablica 1.& .bciC:enia zmienne !rzyj8te do oblicze> w !rogramie Robot Killennium
Rodzaj !omieszczenia
Warto5E z !kt. *
$kAGm
,
+
Warto5E obciC:enia
!rzyj8ta do oblicze>
$kAGm+
Biurowe 4,20 $L62
Komunikacyjne 5,00 11L%(
Techniczne 5,00 11L%(
Podziemne 2,50 (L.2
Wiatr
Kierunek Y
Obciqzenie wiatrem obliczone w pkt. 4.6 rozlozono na 6 obciqzen liniowych przylozonych do
slupw wzdluz osi 1. Liniowo zmienny rozklad obciqzenia wiatrem zastqpiono rozkladem
skokowym o wartosciach stalych rwnych srednim na odcinkach odpowiadajqcych wysokosci
kondygnacji. (Tablica 6.10)
Od poziomu 302,05 obciqzenie wiatrem rozlozono na 8 slupw (kolowych elementw
antresoli). Na szczycie modelu zostaly przylozone dwie sily skupione o wartosci
2420kN/ 2=1210kN , (gdzie 2420 kN jest to wartosc odczytana z Rys. 4.1) jako obciqzenie
zastpcze od niewprowadzonych do modelu kondygnacji.
Oznaczenia do tablic 6.10 i 6.11:
h L rz8dna od !oziomu terenu( Q3 L obciC:enie wiatrem z !.*.1( Q3(s L obciC:enie wiatrem
!odzielone !rzez ilo5E s-u!4w( J
y
L 5rednia warto5E obciC:enia wiatrem na wysoko5ci kondygnacji
54
Tablica 1.1) .bciC:enia wiatrem !o kierunku I !rzyj8te do oblicze> w !rogramie Robot Killennium
h
Qy
[kN/m]
Qy,s
[kN/m]
Q;
RBNSGT
h
Qy
[kN]
Qy,s
[kN/m]
Q;
RBNSGT
)()) 67,45 11,24 6 113(,' 218,17 36,36 36L12
1()) 73,00 12,17 11L.1 11/()) 221,08 36,85 36L6/
1,()) 78,60 13,10 12L6% 1/)(/' 223,94 37,32 3.L/8
1/()) 83,31 13,89 13L(/ 1/*(') 226,74 37,79 3.L(6
,*(') 90,43 15,07 1%L%8 1/0(,' 229,49 38,25 38L/2
3,()) 97,61 16,26 1(L6. 10,()) 232,18 38,70 38L%.
3&(') 104,84 17,47 16L8. 10'(/' 234,81 39,14 38L$2
*3(,' 108,47 18,08 1.L.8 1&3(,' 239,90 39,98 3$L(6
*/()) 112,10 18,68 18L38 1&/()) 242,35 40,39 %/L1$
')(/' 115,73 19,29 18L$$ ,))(/' 244,73 40,79 %/L($
'*(') 119,37 19,90 1$L($ ,)*(') 247,05 41,17 %/L$8
'0(,' 123,01 20,50 2/L2/ ,)0(,' 249,30 41,55 %1L36
1,()) 126,65 21,11 2/L8/ ,1,()) 251,48 41,91 %1L.3
1'(/' 130,28 21,71 21L%1 ,1'(/' 253,58 42,26 %2L/$
1&(') 133,91 22,32 22L/2 ,1&(') 255,61 42,60 %2L%3
/3(,' 137,54 22,92 22L62 ,,3(,' 257,57 42,93 %2L..
//()) 141,15 23,53 23L22 ,,/()) 259,45 43,24 %3L/$
0)(/' 144,76 24,13 23L83 ,3)(/' 261,25 43,54 %3L3$
0*(') 148,36 24,73 2%L%3 ,3*(') 262,97 43,83 %3L6$
00(,' 151,94 25,32 2(L/2 ,30(,' 264,61 44,10 %3L$.
&,()) 155,51 25,92 2(L62 ,*,()) 266,16 44,36 %%L23
&'(/' 159,06 26,51 26L21 ,*'(/' 267,63 44,61 %%L%8
&&(') 162,59 27,10 26L8/ ,*&(') 269,01 44,84 %%L.2
1)3(,' 166,10 27,68 2.L3$ ,'3(,' 270,30 45,05 %%L$%
1)/()) 169,60 28,27 2.L$. ,'/()) 271,50 45,25 %(L1(
11)(/' 173,06 28,84 28L(( ,1)(/' 272,61 45,43 %(L3%
110(,' 179,92 29,99 2$L%2 ,1*(') 273,62 45,60 %(L(2
1,,()) 183,31 30,55 3/L2. ,10(,' 274,54 45,76 %(L68
1,'(/' 186,66 31,11 3/L83 ,/,()) 275,36 45,89 %(L82
1,&(') 189,99 31,66 31L3$ ,/'(/' 276,07 46,01 %(L$(
133(,' 193,28 32,21 31L$% ,/&(') 276,69 46,12 %6L/6
13/()) 196,53 32,76 32L%8 ,03(,' 277,20 46,20 %6L16
1*)(/' 199,75 33,29 33L/2 ,&)(/' 277,92 46,32 %6L26
1**(') 202,93 33,82 33L(6 ,&*(*) 278,11 46,35 %6L3%
1*0(,' 206,07 34,34 3%L/8 ,&0()' 278,19 46,37 %6L36
1',()) 209,16 34,86 3%L6/ 3),()' 278,16 34,77 3%L.3
1''(/' 212,21 35,37 3(L11 3)1()' 278,01 34,76 3%L.6
1'&(') 215,22 35,87 3(L62 31)()' 277,72 34,76 3%L.6
55
Tablica 1.11 .bciC:enia wiatrem !o kierunku R !rzyj8te do oblicze> w !rogramie Robot Killennium
h
Qx
[kN/m]
Qx,s
[kN/m]
QP
RBNSGT
h
Qx
[kN]
Qx,s
[kN/m]
QP
RBNSGT
)()) 34,93 4,99 113(,' 112,98 16,14 16L/3
1()) 37,80 5,40 (L2/ 11/()) 114,49 16,36 16L2(
1,()) 40,71 5,82 (L61 1/)(/' 115,97 16,57 16L%6
1/()) 43,14 6,16 (L$$ 1/*(') 117,42 16,77 16L6.
,*(') 46,83 6,69 6L%3 1/0(,' 118,84 16,98 16L88
3,()) 50,55 7,22 6L$6 10,()) 120,24 17,18 1.L/8
3&(') 54,29 7,76 .L%$ 10'(/' 121,60 17,37 1.L2.
*3(,' 56,17 8,02 .L8$ 1&3(,' 124,24 17,75 1.L(6
*/()) 58,05 8,29 8L16 1&/()) 125,50 17,93 1.L8%
')(/' 59,93 8,56 8L%3 ,))(/' 126,74 18,11 18L/2
'*(') 61,82 8,83 8L./ ,)*(') 127,94 18,28 18L1$
'0(,' 63,70 9,10 8L$. ,)0(,' 129,10 18,44 18L36
1,()) 65,59 9,37 $L23 ,1,()) 130,23 18,60 18L(2
1'(/' 67,47 9,64 $L(/ ,1'(/' 131,32 18,76 18L68
1&(') 69,35 9,91 $L.. ,1&(') 132,37 18,91 18L8%
/3(,' 71,23 10,18 1/L/% ,,3(,' 133,39 19,06 18L$8
//()) 73,10 10,44 1/L31 ,,/()) 134,36 19,19 1$L13
0)(/' 74,97 10,71 1/L(8 ,3)(/' 135,29 19,33 1$L26
0*(') 76,83 10,98 1/L8% ,3*(') 136,19 19,46 1$L3$
00(,' 78,68 11,24 11L11 ,30(,' 137,03 19,58 1$L(2
&,()) 80,53 11,50 11L3. ,*,()) 137,84 19,69 1$L63
&'(/' 82,37 11,77 11L6% ,*'(/' 138,60 19,80 1$L.(
&&(') 84,20 12,03 11L$/ ,*&(') 139,31 19,90 1$L8(
1)3(,' 86,02 12,29 12L16 ,'3(,' 139,98 20,00 1$L$(
1)/()) 87,83 12,55 12L%2 ,'/()) 140,60 20,09 2/L/%
11)(/' 89,62 12,80 12L68 ,1)(/' 141,18 20,17 2/L13
110(,' 93,18 13,31 13L/6 ,1*(') 141,70 20,24 2/L21
1,,()) 94,93 13,56 13L%% ,10(,' 142,17 20,31 2/L28
1,'(/' 96,67 13,81 13L6$ ,/,()) 142,60 20,37 2/L3%
1,&(') 98,39 14,06 13L$3 ,/'(/' 142,97 20,42 2/L%/
133(,' 100,09 14,30 1%L18 ,/&(') 143,29 20,47 2/L%(
13/()) 101,78 14,54 1%L%2 ,03(,' 143,56 20,51 2/L%$
1*)(/' 103,44 14,78 1%L66 ,&)(/' 143,92 20,56 2/L(3
1**(') 105,09 15,01 1%L$/ ,&*(*) 144,02 20,57 2/L(.
1*0(,' 106,72 15,25 1(L13 ,&0()' 144,07 20,58 2/L(8
1',()) 108,32 15,47 1(L36 3),()' 144,05 20,58 2/L(8
1''(/' 109,90 15,70 1(L($ 3)1()' 143,97 20,57 2/L(.
1'&(') 111,45 15,92 1(L81 31)()' 143,82 20,55 2/L(6
56
Kierunek X
Analogicznie ja dla kierunku Y, obciqzenie z pkt 4.6 rozlozono na 7 slupw tworzqcych boczne
plkola (Tablica 6.11). Na szczycie modelu zostaly przylozona sila skupione o wartosci 1253kN
(p.4.6), jako obciqzenie zastpcze od niewprowadzonych do modelu kondygnacji .
Sejsmiczne
Analiz sejsmicznq przeprowadzono wg chinskiej normy sejsmicznej GBJ 11-89 [N8], dla
bliskiej odleglosci trzsienia ziemi, posadowienie (SC srednio sztywne podloze ktremu
odpowiada okres T, 7 )(3)s6, intensywnosci 7 w skali MM.
Kombinacja obciqzen
Do obliczen wykorzystano automatyczne definiowanie kombinacji obciqzen: kombinacje
normowe zgodnie z normq EN 1990:2002 [N2]. Do kombinacji uwzgldniono wszystkie
obciqzenia statyczne oraz wyniki analizy sejsmicznej.
6.3.3. '%aliza dy%amicz%a
Analiz modalnq zdefiniowano dla nastpujqcych parametrw:
Metoda iteracja podprzestrzenna blokowa
Liczba postaci drgan 15
Liczba iteracji 40
Tolerancja 0,0001
Weryfikacja Struma
Macierz mas skupiona bez rotacji
Tlumienie 0,03 (zalecane dla budynkw wysokich)
6.3.(. Opis a%alizowa%yc& modeli
*CAe9 1
oparty na modelu z publikacji [Li04]
przekroje slupw zdefiniowano w module "Projektowania profili prtw.
Wprowadzone przekroje kompozytowe program przeliczyl z warunku sztywnosci
(wzr 6.13) na zastpcze przekroje stalowe. Parametry zastpczych przekrojw
zestawiono w Tablicy 6.12
E
%
I
&
=E
s
I
s
+E
b
I
b
(6.13)
57
I
z
- zastpczy moment bezwladnosci
I
s
- moment bezwladnosci przekroju stalowego
I
b
- moment bezwladnosci przekroju betonowego
E
s
- modul Younga stali
E
b
- modul Younga betonu
*CAe9 2
oparty na Modelu 1
usunito wszystkie outriggery
analiza przemieszczen
*CAe9 3
oparty na Modelu 1
zmieniono wielkosc elementu skonczonego na 1,0 x1,0 m.
*CAe9 %
narzucono wymiar elementu skonczonego 1,5 x 1,5 m
przekroje slupw wypelnionych betonem zdefiniowano jako przekroje betonowe o
wymiarach przyjtych w p. 6.2 jak dla modelu do programu BW.
Tablica 1.1, 9arametry !rzekroj4w s-u!4w !rzyj8tych w Kodelu 1
Nr
slupa
Kondygnacje Nazwa przekroju
A
[cm
2
]
x
[cm
4
]
y
[cm
4
]
E
[MPa]
G
[MPa]
1
wy!e-niony betonem 1500x1600x36x40 6 112,71
16 397
535,06
14 943
391
205000 80800
stalowy 1500x1600x36x40 2 302,40 8 983 992,23 8 540 799 205000 80800
2
wy!e-niony betonem 1500x1100x36x36 4 398,08
10 372
470,61
5 979 907 205000 80800
stalowy 1500x1100x36x36 1 820,16 5 991 754,29 3 709 650 205000 80800
3
wy!e-niony betonem 1300x1000x36x36 3 605,38 6 502 553,65 4 091 253 205000 80800
stalowy 1300x1000x36x36 1 604,16 3 987 713,01 2655071 205000 80800
4
wy!e-niony betonem 1000x1000x24x24 2 528,52 2 690 471,83 2690472 205000 80800
stalowy 1000x1000x24x24 936,96 1 488 442,16 1488442 205000 80800
5
wy!e-niony betonem 600x600x14 902,73 344 579,53 344579,53 205000 80800
stalowy 600x600x14 328,16 187 921,9 187921,9 205000 80800
58
Tablica 1.13 9arametry !rzekroj4w s-u!4w !rzyj8tych w Kodelu *
Slup
h
$cm+
b
$cm+
A
$cm
,
+
I
x
$cm
*
+
I
y
$cm
*
+
1
4
340
140
165
165
56 100
23 100
540 430 000
52 408 125
117 543 938
52 408 125
2 175,00 105,00 18375,00 46 894 531 16 882 031
3 155,00 100,00 15500,00 31 032 291 12 916 667
5 60,00 60,00 3600,00 1 080 000 1 080 000
Podczas przygotowywania modelu MES budynku uwzgldniano zalecenia z prac [Sta03], [Li04], [Li03b].
59
.. W;=iBi :=:9i>; st:t;c>=eF BC=str@BcFi @s>t;H=i:FJceF ?@A;=B@ C
>Gie==;G pr>eBrCF@ H prCDr:Gie W A9: Wi=ACHs
Pliki danych 2,''"1"nh1"met,",))16 przygotowane dla przeprowadzenia analizy statycznej
konstrukcji usztywniajqcej budynku o zmiennym przekroju w programie BW dla Windows
zawiera Zalqcznik K. Pliki wynikw z tych obliczen umieszczono w Zalqczniku L. W
nastpnych podpunktach rozdzialu zestawiono najwazniejsze wyniki.
..1. W:rtCci pr>eGies>c>eK
Maksymalne wartosci przemieszczen odczytano dla szczytu trzonu budynku na rzdnej
298,04 m.
,.1.1. Przemieszcze%ia od obci!"e%ia wia$rem po kier%k - .c&ema$ 2
Maksymalna wartosc przemieszczenia wynosi 13(&& cm.
Rys. /.1 9rzemieszczenia budynku od obciC:enia wiatrem !o kierunku I
60
,.1.2. Przemieszcze%ia od obci!"e%ia wia$rem po kier%k / .c&ema$ 1
Maksymalna wartosc przemieszczenia wynosi ,*(&1 cm.
Rys. /., 9rzemieszczenia budynku od obciC:enia wiatrem !o kierunku R
Rys. /.3 Wykresy !rzemieszcze> budynku od obciC:enia wiatrem
a6 !o kierunku R b6 !o kierunku I
61
,.1.3. 0ks$remal%e war$oci przemieszcze%ia po kier%k - )aria%$ 1
Ekstremalne wartosci przemieszczen wyznaczono z kombinacji obciqzen
charakterystycznych. Maksymalna wartosc przemieszczenia wynosi /0(,1 cm.
Rys. /.* Dkstremalne warto5ci !rzemieszcze> !o kierunku I
,.1.(. 0ks$remal%e war$oci przemieszcze%ia po kier%k / )aria%$ 1
charakterystycznych. Maksymalna wartosc przemieszczenia wynosi 3'(/1 cm.
Rys. /.' Dkstremalne warto5ci !rzemieszcze> !o kierunku R
62
..2. W:rtCci =:pr8IeK H tr>C=ie
Ekstremalne wartosci naprzen w trzonie otrzymano dla kombinacji obciqzen obliczeniowych
(Wariant 2). Wyniki przedstawiono dla dwch grubosci trzonu.
75 cm strefa 1, kondygnacja: - 3, rzdna -14,0 m
60 cm - strefa 4, kondygnacja : 46, rzdna 193,20 m
,.2.1. 0ks$remal%e war$oci %apr"e# dla $rzo% o gr. ,1 cm 2s$re3y 1435
Maksymalna wartosc naprzen
c
z
w trzonie wynosi "*(), K9a. Wystpuje w
cianie nr 2. Element jest sciskany.
Rys. /.' Kaksymalne warto5ci na!r8:e> c
z
w trzonie gr. /' cm
63
Minimalna wartosc naprzen
c
z
w trzonie wynosi "3'(,1 K9a. Wystpuje w
Rys. /.1 Kinimalne warto5ci na!r8:e> c
z
w trzonie gr. /' cm
,.2.2. 0ks$remal%e war$oci %apr"e# dla $rzo% o gr. 66 cm 2s$re3y (465
c
z
w trzonie wynosi "'(,, K9a. Wystpuje w
cianie nr 1 Element jest sciskany.
Rys. /.0 Kaksymalne warto5ci na!r8:e> c
z
w trzonie gr. 1) cm
64
c
z
w trzonie wynosi "1)(,1 K9a. Wystpuje w
Rys. /.& Kinimalne warto5ci na!r8:e> c
z
w trzonie gr. 1) cm
..3. W:rtCci siN H =:AprCI:c<
Ekstremalne wartosci sil w nadprozach wyznaczono dla kombinacji obciqzen obliczeniowych.
Maksymalne wartosci sil w nadprozach dla poszczeglnych stref zestawiono w Tablicy 7.1.
Tablica /.1 Kaksymalne warto5ci si- w nad!ro:ach
Strefa Nr nadproza Rzdna M [kNm] T [ kN]
1 3 31,95 2483,62 1628,61
2 3 118,20 3309,57 2170,21
3 3 118,20 3309,57 2170,21
4 3 193,20 2527,16 1657,15
5 3 253,20 1645,06 1078,73
6 3 290,70 1171,54 768,23
Maksymalne wartosci sil wystqpily w nadprozu nr 3, na rzdnej 118.20 m.
65
8. W;=iBi :=:9i>; st:t;c>=eF BC=str@BcFi @s>t;H=i:FJceF ?@A;=B@ H
prCDr:Gie RC?Ct *i99e==i@G
Pliki danych i wynikw przygotowane dla przeprowadzenia analizy statycznej konstrukcji
usztywniajqcej budynku w programie Robot Millennium zamieszono na plytach DVD1 i DVD2
w katalogach: .bliczeniaGRobot. Pliki z wybranymi danymi zawiera Zalqcznik nr O. Pliki z
wybranymi wynikam obliczen umieszczono w Zalqczniku P. W nastpnych podpunktach
rozdzialu zestawiono najwazniejsze wyniki.
8.1. W:rtCci pr>eGies>c>eK A9: *CAe9@ 1
(Model 1 - przekroje slupw przeliczone z warunku E)
Wartosci przemieszczen odczytano dla szczytu trzonu budynku na rzdnej 298,05 m.
7.1.1. Przemieszcze%ia od obci!"e%ia wia$rem po kier%k -
Maksymalna wartosc przemieszczenia wynosi 1*(/) cm.

Rys. 0.1 9rzemieszczenia budynku od obciC:enia wiatrem !o kierunku I
a6 widok z g4ry b6 widok aksonometryczny dla ostatniej kondygnacji c6 widok z boku
66
7.1.2. Przemieszcze%ia od obci!"e%ia wia$rem po kier%k /
Wartosc przemieszczenia wynosi ,1()) cm.
Rys. 0., 9rzemieszczenia budynku od obciC:enia wiatrem !o kierunku R
Rys. 0.3 Wykresy !rzemieszcze> budynku od obciC:enia wiatrem
a6 !o kierunku I b6 !o kierunku R
67
7.1.3. 0ks$remal%e war$oci przemieszcze%ia po kier%k - .8U 2.$a%
8ra%icz%y U"y$kowal%oci 5
charakterystycznych. Maksymalna wartosc przemieszczenia wynosi /,(/) cm.
7.1.(. 0ks$remal%e war$oci przemieszcze%ia po kier%k / .8U 2.$a%
charakterystycznych. Maksymalna wartosc przemieszczenia wynosi 31(*) cm.
Rys. 0.* Dkstremalne warto5ci !rzemieszcze>
68
7.1.1. Przemieszcze%ia wybra%yc& p%k$*w $rzo% %a rzd%ej 297:61 dla .8U
po kier%k -
Tablica 0.1 9rzemieszczenia wybranych !unkt4w trzonu na rz8dnej ,&0()'m
Nr pkt. 9066 9069 9072 9075 9078 9081
Przemieszczenie [ cm] 72,6 72,6 72,7 72,7 72,7 72,7
(Model 2 - bez outriggerw)
Maksymalna wartosc przemieszczenia wynosi 1)*(') cm.
Rys. 0./ 9rzemieszczenia budynku od obciC:enia wiatrem !o kierunku I
69
Maksymalna wartosc przemieszczenia wynosi ,/(0) cm.
Rys. 0.0 9rzemieszczenia budynku od obciC:enia wiatrem !o kierunku R
Rys. 0.& Wykresy !rzemieszcze> budynku od obciC:enia wiatrem
70
(Model 3 element skonczony 1,0 x1,0 m)
Maksymalna wartosc przemieszczenia wynosi 1*(0) cm.
Rys. 0.& 9rzemieszczenia budynku od obciC:enia wiatrem !o kierunku I
71
Maksymalna wartosc przemieszczenia wynosi ,1(&) cm.
Rys. 0.1) 9rzemieszczenia budynku od obciC:enia wiatrem !o kierunku R
7.3.3. 0ks$remal%e war$oci przemieszcze%ia po kier%k - .8U 2.$a%
charakterystycznych. Maksymalna wartosc przemieszczenia wynosi /,(0) cm.
72
7.3.(. 0ks$remal%e war$oci przemieszcze%ia po kier%k / .8U 2.$a%
charakterystycznych. Maksymalna wartosc przemieszczenia wynosi 3,(,) cm.
Rys. 0.11 Dkstremalne warto5ci !rzemieszcze>
8.%. W:rtCci pr>eGies>c>eK A9: *CAe9@ %
(Model 4 podobnie jak Model 1, przekroje slupw jak w programie BW )
73
7.(.1. Przemieszcze%ia od obci!"e%ia wia$rem po kier%k -
Maksymalna wartosc przemieszczenia wynosi '1(&) cm.
Rys. 0.1, 9rzemieszczenia budynku od obciC:enia wiatrem !o kierunku I
7.(.2. Przemieszcze%ia dla obci!"e%ia wia$rem po kier%k /
Maksymalna wartosc przemieszczenia wynosi ,'(*) cm.
Rys. 0.13 9rzemieszczenia budynku od obciC:enia wiatrem !o kierunku R
74
7.(.3. 0ks$remal%e war$oci przemieszcze%ia po kier%k - .8U 2.$a%
charakterystycznych. Maksymalna wartosc przemieszczenia wynosi 13(0) cm.
7.(.(. 0ks$remal%e war$oci przemieszcze%ia po kier%k / .8U 2.$a%
charakterystycznych. Maksymalna wartosc przemieszczenia wynosi 3)(1) cm.
Rys. 0.1* Dkstremalne warto5ci !rzemieszcze>
8.(. W:rtCci =:pr8IeK A9: *CAe9@ 1
Ekstremalne wartosci naprzen wyznaczono dla kombinacji obciqzen obliczeniowych (SGN
Stan Graniczny Nosnosci). Wyniki przedstawiono dla dwch grubosci trzonu.
75 cm kondygnacja: - 3, rzdna -14,0 m
60 cm kondygnacja : 46, rzdna 193,25 m
Brak symetrii w rozkladzie naprzen przedstawionych na ponizszych mapach, wynika z faktu
wprowadzenia obciqzenia wiatrem dzialajqcego tylko w jednq stron (zgodnie z kierunkami osi
X i Y) dla kazdego z kierunkw X i Y.
75
7.1.1. 0ks$remal%e war$oci %apr"e# dla $rzo% o gr. ,1 cm
c
z
w trzonie wynosi 1)(1) K9a. Wystpuje w scianie
na osi 3 w poblizu osi B. Element jest rozciqgany.
Rys. 0.1' Kaksymalne warto5ci na!r8:e> c
z
w trzonie gr. /' cm
c
z
w trzonie wynosi "3'(3, K9a. Wystpuje w scianie na
osi 5 w poblizu osi G. Element jest sciskany.
Rys. 0.11 Kinimalne warto5ci na!r8:e> c
z
w trzonie gr. /' cm
76
7.1.2. 0ks$remal%e war$oci %apr"e# dla $rzo% o gr. 66 cm
c
z
w trzonie wynosi 1)(0) K9a. Wystpuje w scianie
Rys. 0.1/ Kaksymalne warto5ci na!r8:e> c
z
w trzonie gr. 1) cm
c
z
w trzonie wynosi ",1(3* K9a. Wystpuje w scianie na
Rys. 0.10 Kinimalne warto5ci na!r8:e> c
z
w trzonie gr. 1) cm
77
8.6. W:rtCci =:pr8IeK A9: *CAe9@ 3
7.6.1. 0ks$remal%e war$oci %apr"e# dla $rzo% o gr. ,1 cm
c
z
w trzonie wynosi 1)(0, K9a. Wystpuje w scianie
Rys. 0.1& Kaksymalne warto5ci na!r8:e> c
z
w trzonie gr. /' cm
c
z
w trzonie wynosi "3/(3& K9a. Wystpuje w scianie na
Rys. 0.,) Kinimalne warto5ci na!r8:e> c
z
w trzonie gr. /' cm
78
8... W:rtCci =:pr8IeK A9: *CAe9@ %
7.,.1. 0ks$remal%e war$oci %apr"e# dla $rzo% o gr. ,1 cm
c
z
w trzonie wynosi /(&0 K9a. Wystpuje w scianie na
osi 3 w poblizu osi B. Element jest rozciqgany.
Rys. 0.,1 Kaksymalne warto5ci na!r8:e> c
z
w trzonie gr. /' cm
c
z
w trzonie wynosi "3'(1& K9a. Wystpuje w w scianie
na osi 5 w poblizu osi G. Element jest sciskany
Rys. 0.,, Kinimalne warto5ci na!r8:e> c
z
w trzonie gr. /' cm
79
7.,.2. 0ks$remal%e war$oci %apr"e# dla $rzo% o gr. 66 cm
c
z
w trzonie wynosi 1,(1) K9a. Wystpuje w scianie
Rys. 0.,3 Kaksymalne warto5ci na!r8:e> c
z
w trzonie gr. 1) cm
c
z
w trzonie wynosi ",*(*1 K9a. Wystpuje w scianie na
Rys. 0.,* Kinimalne warto5ci na!r8:e> c
z
w trzonie gr. 1) cm
80
8.8. W:rtCci siN; pCpr>ec>=eF H tr>C=ie CA C?ciJIe=i: Hi:treG A9:
*CAe9@ 1
Wartosci sily poprzecznej w trzonie odczytano jako wartosc zredukowanq dla Pitra 1:
dla wiatru po kierunku Y wartosc sily rwna si: 13 31, kA(
dla wiatru po kierunku X wartosc sily rwna si: *, /,0 kA.
8.$. W:rtCci siN; pCpr>ec>=eF H tr>C=ie CA C?ciJIe=i: Hi:treG A9:
*CAe9@ %
Wartosci sily poprzecznej w trzonie odczytano jako wartosc zredukowanq dla Pitra 1:
dla wiatru po kierunku Y wartosc sily rwna si: 1, *'1 kA(
dla wiatru po kierunku X wartosc sily rwna siB *3 )'* kA.
8.1/. W:rtCci siN H =:AprCI:c< A9: *CAe9@ 1
Tablica 0., Kaksymalne warto5ci si- w nad!ro:ach dla Kodelu 1
Strefa Nr nadproza/Nr prta Rzdna M [kNm] T [ kN]
Trzon 75 cm 3 / 4232 110,75 4626,73 3102,29
Trzon 60 cm 3/7855 197,00 2884,1 1949,21
8.11. W:rtCci siN H =:AprCI:c< A9: *CAe9@ %
Tablica 0.3 Kaksymalne warto5ci si- w nad!ro:ach dla Kodelu ,
Strefa Nr nadproza/Nr prta Rzdna M [kNm] T [ kN]
Trzon 75 cm 3 / 4232 110,75 4607,8 3090,33
Trzon 60 cm 3 / 7855 197,00 2868,4 1939,21
81
$. W;=iBi :=:9i>; A;=:Gic>=eF ?@A;=B@ H prCDr:Gie W A9:
Wi=ACHs
Pliki danych (daneB *&"116 przygotowane dla przeprowadzenia analizy dynamicznej konstrukcji
usztywniajqcej budynku o zmiennym przekroju w programie BW dla Windows zawiera
Zalqcznik M . Pliki wynikw z tych obliczen umieszczono w Zalqczniku N . W nastpnych
podpunktach rozdzialu zestawiono najwazniejsze wyniki analizy dynamicznej uzyskanej z
programu BW dla Windows.
$.1. W;=iBi :=:9i>; GCA:9=eF
Tablica &.1 Fz8stotliwo5ci( okresy i cz8sto5ci drga> w-asnych
Oorma %ierunek
Fz8sto5E
o| 'ad / s
Fz8stotliwo5E
f | (z
.kres
T | s
1 Y 0,911 0,145 6,912
2 X 1,043 0,166 6,038
3 F 1,188 0,189 5,302
4 X 3,537 0,563 1,777
5 Y 3,745 0,596 1,677
6 F 3,971 0,632 1,583
7 X 6,836 1,088 0,919
8 F 7,841 1,248 0,802
9 Y 8,646 1,376 0,726
10 X 7,351 1,170 0,618

Rys. &.1 9ostacie drga> w-asnych !o kierunku I
a6 ; 7 )(1*' Pz b6 ; 7 )('&1 Pz c6 ; 71(3/1 Pz
82
Rys. &., 9ostacie drga> w-asnych !o kierunku R
a6 ; 7 )(111 Pz b6 ; 7 )('13 Pz c6 ; 71()00 Pz
Rys. &.3 9ostacie drga> w-asnych skr8tnych O<
a6 ; 7 )(10& Pz b6 ; 7 )(13, Pz c6 ; 71(,*0 Pz
$.2. W;=iBi :=:9i>; seFsGic>=eF
9.2.1. )ar$oci przemieszcze# wywo;a%e 3alami sejsmicz%ymi
PC Bier@=B@ Y
Maksymalna wartosc przemieszczen wywolana obciqzeniami sejsmicznymi po kierunku Y
(Schemat 9) wynosi 36,21 cm (od obciqzenia wiatrem (Schemat 2 ) 72,62 cm)
83
PC Bier@=B@ U
Maksymalna wartosc przemieszczen wywolana obciqzeniami sejsmicznymi po kierunku X
(Schemat 1) wynosi 26,26 cm (od obciqzenia wiatrem (Schemat 8) 27,77 cm)
9.2.2. )ar$oci %apr"e# w $rzo%ie wywo;a%e obci!"e%iami sejsmicz%ymi
Wartosci naprzen odczytano dla rzdnej -14,00 m.
PC Bier@=B@ Y
Maksymalna wartosc naprzen w trzonie wywolana obciqzeniami sejsmicznymi po kierunku Y
(Schemat 9) wynosi
c
z
=5,17MPa
(od obciqzenia wiatrem (Schemat 2)
c
z
=10,76MPa
).
PC Bier@=B@ U
Maksymalna wartosc naprzen w trzonie wywolana obciqzeniami sejsmicznymi po kierunku X
(Schemat 8) wynosi
c
z
=7,55MPa
(od obciqzenia wiatrem (Schemat 1)
c
z
=7,22MPa
)
84
1/. W;=iBi :=:9i>; A;=:Gic>=eF ?@A;=B@ H prCDr:Gie RC?Ct
*i99e==i@G
Pliki danych i wynikw przygotowane dla przeprowadzenia analizy statycznej konstrukcji
usztywniajqcej budynku w programie Robot Millennium zamieszono na plytach DVD1 i DVD2
w katalogach: .bliczeniaGRobot. Pliki z wybranymi danymi zawiera Zalqcznik O. Pliki z
wybranymi wynikam obliczen umieszczono w Zalqczniku P. W nastpnych podpunktach
rozdzialu zestawiono najwazniejsze wyniki.
1/.1. W;=iBi :=:9i>; GCA:9=eF A9: *CAe9@ 1
Tablica 1).1 Fz8stotliwo5ci( okresy i cz8sto5ci drga> w-asnych dla Kodelu *
Oorma %ierunek
Fz8sto5E
o| 'ad / s
Fz8stotliwo5E
f | (z
.kres
T | s
1 Y 1,206 0,192 5,218
2 X 1,445 0,230 4,357
3 F 1,973 0,314 3,180
4 Y 4,869 0,775 1,291
5 X 4,888 0,778 1,285
6 F 6,145 0,978 1,022
7 X 8,558 1,362 0,734
8 - 8,583 1,366 0,732
9 - 8,583 1,366 0,732
10 - 8,583 1,366 0,732
1/.2. W;=iBi :=:9i>; GCA:9=eF A9: *CAe9@ %
Tablica 1)., Fz8stotliwo5ci( okresy i cz8sto5ci drga> w-asnych dla Kodelu *
Forma Kierunek
Czstosc
o| 'ad / s
Czstotliwosc
f | (z
Okres
T | s
1 Y 1,198 0,1907 5,2436
2 X 1,359 0,2163 4,6226
3 F 1,807 0,2876 3,4772
4 X 4,567 0,7268 1,3758
5 Y 4,682 0,7451 1,3421
6 F 5,622 0,8948 1,1176
7 - 8,446 1,3443 0,7439
8 - 8,583 1,3661 0,7321
9 - 8,584 1,3662 0,7319
10 - 8,584 1,3662 0,7319
85
Rys. 1).1 9ostacie drga> w-asnych !o kierunku I dla Kodelu 1
1I6 ; 7 )(1&, Pz ,I 6 ; 7)(//' Pz
Rys. 1)., 9ostacie drga> w-asnych !o kierunku R dla Kodelu 1
1R6 ; 7 )(,3) Pz ,I 6 ; 7)(//0 Pz
86
Rys. 1).3 9ostacie drga> w-asnych skr8tnych O< dla Kodelu 1
1R6 ; 7 )(31* Pz ,I 6 ; 7)(&/0 Pz
Rys. 1).* 9ostacie drga> w-asnych !o kierunku I dla Kodelu *
1I6 ; 7 )(1&1 Pz ,I 6 ; 7)(/*' Pz
87
Rys. 1).' 9ostacie drga> w-asnych !o kierunku R dla Kodelu *
1R6 ; 7 )(,11 Pz ,I 6 ; 7)(/,/ Pz
Rys. 1).1 9ostacie drga> w-asnych skr8tnych O< dla Kodelu *
1R6 ; 7 )(,11 Pz ,I 6 ; 7)(/,/ Pz
88
1/.3. W;=iBi :=:9i>; seFsGic>=eF A9: *CAe9@ 1
Wartosci przemieszczen szczytu trzonu (rzdna ,&0()m) od obciqzen sejsmicznych po
kierunku Y wynoszq : ,,(1, cm. 29rzy!adek 11 L Sejsmika !o kierunku I6.
Warto5ci !rzemieszcze> szczytu trzonu 2rz8dna ,&0()m6 od obciC:e> sejsmicznych !o
kierunku R wynoszC B 1*(*0 cm 29rzy!adek 1) L Sejsmika !o kierunku R6.
Warto5ci si- !o!rzecznych w trzonie dla rz8dnej "1*() m od obciC:e> sejsmicznych !o
kierunku I wynoszC B 10 ,11 kA 29rzy!adek 11 L Sejsmika !o kierunku I6.
kierunku R wynoszC B 1& 31, kA 29rzy!adek 1) L Sejsmika !o kierunku R6.
1/.%. W;=iBi :=:9i>; seFsGic>=eF A9: *CAe9@ %
Wartosci przemieszczen szczytu trzonu (rzdna ,&0()m) od obciqzen sejsmicznych po
kierunku Y wynoszq : ,3(,) cm 29rzy!adek 11 L Sejsmika !o kierunku I6.
Warto5ci !rzemieszcze> szczytu trzonu 2rz8dna ,&0()m6 od obciC:e> sejsmicznych !o
kierunku R wynoszC B 11(') cm 29rzy!adek 1) L Sejsmika !o kierunku R6.
kierunku I wynoszC B 10 3)0 kA29rzy!adek 11 L Sejsmika !o kierunku I6.
kierunku R wynoszC B ,) ')1 kA 29rzy!adek 1) L Sejsmika !o kierunku R6.
89
11. W;Gi:rCH:=ie H;?r:=;c< e9eGe=tEH BC=str@BcFi @s>t;H=i:FJceF0
ci:= i =:AprCI;
Obliczenie zbrojenia zasadniczych elementw wykonano na podstawie wynikw z programu
BW dla Windows.
11.1. 1ci:=;
W wynikach z programu BW dla wszystkich kombinacji obliczeniowych wystpowaly tylko
naprzenia sciskajqce. Takze w kombinacjach wynikw dla schematw z programu Robot,
przy wsplczynnikach obciqzeniowych dla wiatru > 1.55, wystpujq tylko naprzenia
sciskajqce. Z tego powodu wszystkie elementy trzonu wymiarowane bdq jak elementy
mimosrodowo sciskane wg polskiej normy zelbetowej [N5]. Zgodnie z jej przepisami
naprzenia i sily sciskajqce okreslone sq ze znakiem ,+. Obliczenia wykonano wg.
algorytmw opracowanych przez dr inz. J. cigallo.
11.1.1. )ymiarowa%ie 0leme%$ 2 $rzo% o grboci ,1 cm Poz. 1.1
Rys. 11.1 .znaczenie element4w trzonu
Maksymalne wartosci sil wewntrznych w plaszczyznie sciany, w trzonie o grubosci 75 cm
uzyskano w strefie pierwszej dla rzdnej -14,0 m. Przyjmujq one wartosc: N=47401,2 ,
M=19791,7 kNm dla sciany 3, oraz N=160844,2 kN , M=212124,2kNm dla sciany 22. Wysokosc
kondygnacji przyjmuj rwnq 7,00 m.
11.1.1.1 )ymiarowa%ie zbroje%ia cia%y %r 3 i ( Poz. 1.1.1
Dane projektowe
K 7 1& /&1(/) kAm A 7 *1 *)1(,) kA
Wymiary sciany :
g 7 /' cm s 7 3,) cm l) 7 /()) m
=sc 7 ,* ))) cm
,
Wsc 7 1 ,0) ))) cm
3
g grubosc sciany s szerokosc sciany =sc pole przekroju sciany Wsc wskaznik wytrzymalosci sciany
90
Dla sil wewntrznych wyznaczono rozklad naprzen normalnych w scianie:
c=
N
A
sc
!
M
W
sc
(11.1)
c=
41401,20
24000
!
1979170
1280000
=1,975!1,546
c
max
=3,521kN / cm
2
=35,21 MPa , c
m)*
=0,429kN / cm
2
=4,29MPa
Rys. 11., Rozk-ad na!r8:e> w 5cianie 3 o gr. /' cm
Calq scian podzielono na segmenty (SG) o dlugosci
l
s
=1,0
i
l
s
=1,20
m. Nastpnie dla
kazdego elementu okreslono wartosci srednie naprzen
c
+'
(Rys.11.2), na podstawie ktrych
wyznaczono zastpcze sily sciskajqce
N
)
wg wzoru 11.2. Wartosci sil zestawiono w Tablicy
11.1.
N
)
=c
+'
g l
s
(11.2)
Tablica 11.1 Warto5ci si- zast8!czych N
)
Segment
c
max
[MPa]
c
m)*
$K9a+
c
+'
$K9a+
l
s
$cm+
N
)
$kA+
SG 32,21 25,55 30,38 100 22 785,6
SG 25,55 13,95 19,75 120 17 775,5
SG 13,95 4,29 9,12 100 6 840,94
Segment SG bdzie wymiarowany jak SG .
Na podstawie pkt. 4.8 minimalny sumaryczny przekrj zbrojenia podluznego w elementach
sciskanych okresla si z wzoru 25a i 25b [N5] :
A
s, m)*
=0,15
N
f
yd
=0,15
41401,20
42
=147,86cm
2
(11.3a)
A
s, m)*
=0,003A
c
=0,00375100=72,0cm
2
(11.3b)
91
11.1.1.1.1 )ymiarowa%ie zbroje%ia segme%$ .8 < i .8 <<<
Dane projektowe
K 7 ) kAm A 7 ,, /0'(1 kA
Wymiary przekroju : Parametry przekroju Stal AN Beton C45/55
h 7 /' cm = 7 /'))()) cm
,
;yd 7 *,) K9a 7 *, kAGcm
,
;cd 7 3) K9a 7 3() kAGcm
,
b 7 1)) cm < 7 bh
3
G1, 7 3 '1' 1,'() cm
*
;yk 7 *&) K9a 7 *& kAGcm
,
;ck 7 *' K9a 7 *(' kAGcm
,
lcol 7 /()) m i3 7 ,1(1' cm Ds 7 ,)) @9a ;ctd 7 1(0 K9a 7 )(10 kAGcm
,
a1 7 ' cm ;ctm 7 3(0 K9a 7 )(30 kAGcm
,
d 7 h L a1 7 /) cm Dcm 7 31 @9a
S 7 1()
l) 7 S lcol 7 /()) m
OBre9e=ie GiGCrCA@ pCc>JtBCHeDC
e
0
H>Er 31 RN(T
e
0
=e
a
+e
e
(11.4)
e
a
- mimosrd niezamierzony (p. 5.3.2. [N5])
e
a
=
l
c$l
600
=
700
600
=1,167cm lub e
a
=
h
30
=
75
30
=2,5 cm lub e
a
=1,00cm (11.4a)
e
a
=2,5cm
e
e
- mimosrd konstrukcyjny e
e
=
M
sd
N
sd
=
0
22785,6
=0 (11.4b)
e
0
=2,5+0=2,5cm
Spr:HA>e=ie sG@BNCci e9eGe=t@ Rp. (.3.1 RN(T5
l
0
)
=
700
21,65
=32,33>25 ,
l
$
h
=
700
75
=9,33>7 (11.5)
Nalezy uwzgldnic smuklosc.
OBre9e=ie H:rtCci siN; Br;t;c>=eF
=e
0
/ h=2,5/ 75=0,03 lub =0,50,01
l
0
h
0,01 f
cd
=0,50,01
700
75
0,013,0=0,11 (11.6)
=0,11
(,,
0
)=1,65 - koncowy wsplczynnik pelzania betonu (Tablica A.1 [N5]), dla F*'G''
RP 7 0)T( h) 7 , 2/) 1))6G ,2/) U1))6 7 *1(10 cm 7 *1, mm
N
sdl,
=N
sd
=1,022785=22785kN - sila podluzna wywolana dlugotrwalym dzialaniem czsci
obciqzenia
k
l
- wplyw oddzialywania dlugotrwalego wzr 40 [N5]
92
k
l
=1+0,5
N
sdl,
N
sd
(,,
0
)=1+0,5
22785
22785
1,65=1,83 (11.7)
j
s
=0,01
I
c
- moment bezwladnosci przekroju betonu wzgldem jego srodka cizkosci
I
c
=b h
3
/ 12=3515625,0 cm
4
(11.8)
I
s
- moment bezwladnosci przekroju zbrojenia wzgldem srodka cizkosci przekroju betonu
I
s
=j
s
b d
(
ha
1
a
2
2
)
2
=0,0110070
(
7555
2
)
2
=73938cm
4
(11.9)
N
c'),
- wartosc sily krytycznej wzr 38 [N5]
N
c'),
=
9
l
0
2
|
E
cm
I
c
2 k
l
(
0,11
0,1+
+0,1
)
+E
s
I
s
(11.10)
N
c'),
=
9
700
2
|
36003515625
21,83
(
0,11
0,1+0,11
+0,1
)
+200073938
=67428,06 kN
N
sd
=22785kN , 0,9 N
c'),
=60685kN
N
sd
0,9 N
c'),
ZHi8Bs>C=; GiGCrEA pCc>JtBCH;
e
,$,
e
,$,
=je
0
(11.11)
j=
1
1
N
sd
N
c'),
=
1
1
22785
67428,06
=1,51
(11.12)
e
,$,
=1,572,5=3,78cm
O?9ic>e=ie >?rCFe=i: s;Getr;c>=eDC
A
s"
=A
s-
x
eff , lim
=(
eff , lim
d =0,5070=35,0cm (11.13)
x
eff
=
N
sd
( f
cd
b)
=
22785
(3,0100)
=75,95 cm
x
eff
>x
eff , lim
Przypadek malego mimosrodu
e
s"
- mimosrd sily N wzgldem srodka cizkosci zbrojenia A
s"
e
s-
s-
e
s"
=e
,$,
+0,5 ha
1
=3,78+0,5755=36,28cm (11.14a)
e
s-
=e
s"
d +a
2
=36,2870+5=28,72cm (11.14b)
p=
2
(1(
eff , lim
) d
=
2
(10,50)70
=0,0571
(11.15)
A x
eff
3
. x
eff
2
+2 / x
eff
0=0 (11.16)
93
A=1 (11.16a)
.=x
eff , lim
+2d =35,0+270=175 (11.16b)
/=d x
eff , lim
+
d a
2
p
+
N
sd
e
s"
f
cd
b
=7035+
705
0,0571
+
2278536,28
3,0100
=6342,66 (11.16c)
0=
2 N
sd
f
cd
b
(
d a
2
p
+e
s"
x
eff , lim
)
=
222785
3,0100
(
705
0,0571
+36,2835,0
)
=365647,36 (11.16d)
x
eff
3
175 x
eff
2
+12685,32 x
eff
365648,36=0
x
eff
=67,20cm
x
eff
d
A
s"
=A
s-
=
N
sd
f
cd
b x
eff
p( x
eff
x
eff , lim
) f
yd
=
227853,010067,20
0,0571(67,2035,0) 42,0
=33,98cm
2
(11.17)
Przyjmuj zbrojenie: A
s1
= A
s2
= 11 V 2/ GG C As W 3%L(6 cG
2
j=
A
s"
+A
s-
bh
=
34,56+34,56
10075
=0,0092
j
s
j
j
s
=
0,010,0092
0,01
=0,080,1
.prawdze%ie %o%oci przekroj
x
eff
=(e
s-
a
2
)+
.
(e
s"
a
2
)
2
+
2 f
yd
( A
s"
e
s"
A
s-
e
s-
)
f
cd
b
(11.18)
x
eff
=(28,725)+
.
(28,725)
2
+
242,0(34,5636,2834,56(28,72))
3,0100
=75,75cm
x
eff
>x
eff , lim
p=1(
eff , lim
=10,5=0,5 (11.19)
x
eff
=A+.A
2
+. (11.20)
A=(e
s-
a
2
)+
2 f
yd
A
s"
e
s"
d p f
cd
b
=(28,725)+
242,034,5636,28
700,53,0100
=54,03 (11.20a)
.=
2
f
cd
b
|(
2
p
1
)
f
yd
A
s"
e
s"
f
yd
A
s-
e
s-
(11.20b)
.=
2
3,0100
|(
2
0,5
1
)
42,034,5636,2842,034,56(28,72)
=12212,28
x
eff
=54,03+.54,03
2
+12212,28=68,98cm
(
eff
=
x
eff
d
=
68,98
70
=0,99 (11.21)
s
=
2(1(
eff
)
1(
eff , lim
1=
2(10,99)
10,50
1=0,94 (11.22)
Wzr 43 [N5]
94
N
sd
e
s"
f
cd
b x
eff
( d0,5 x
eff
)+f
yd
A
s-
( da
2
) (11.23)
N
sd
e
s"
=2278536,28=826639,8 kN cm=8266,40 kNm
f
cd
b x
eff
(d 0,5 x
eff
)+ f
yd
A
s-
(d a
2
)=3,010068,98(700,568,98)+42,034,56(705)
=829186,0kNcm=8291,86kNm
8266,408291,86
W:r@=eB =C=Cci speN=iC=;
Wzr 44 [N5]
N
sd
f
cd
b x
eff
+f
yd
A
s-
f
yd
A
s"
s
(11.24)
f
cd
b x
eff
+ f
yd
A
s-
f
yd
A
s"
s
=3,010068,98+42,034,5642,034,56(0,94)=23512,66kN
22785,023512,66
11.1.1.1.2 )ymiarowa%ie zbroje%ia segme%$ .8 <<
Dane projektowe
K 7 ) kAm A 7 1/ //'(' kA
h 7 /' cm = 7 &)))()) cm
,
;yd 7 *,) K9a 7 *, kAGcm
,
;cd 7 3) K9a 7 3() kAGcm
,
b 7 1,' cm < 7 bh
3
G1, 7 * ,10 /')() cm
*
;yk 7 *&) K9a 7 *& kAGcm
,
;ck 7 *' K9a 7 *(' kAGcm
,
,
a1 7 ' cm ;ctm 7 3(0 K9a 7 )(30 kAGcm
,
d 7 h L a1 7 /) cm Dcm 7 31 @9a
S 7 1()
l) 7 S lcol 7 /()) m
e
0
H>Er 31 RN(T
e
0
=e
a
+e
e

e
a
e
a
=
l
c$l
600
=
700
600
=1,167cm lub e
a
=
h
30
=
75
30
=2,5 cm lub e
a
=1,00cm
e
a
=2,5cm
e
e
e
=
M
sd
N
sd
=
0
22785,6
=0
e
0
=2,5+0=2,5cm
95
l
0
)
=
700
21,65
=32,33>25 ,
l
$
h
=
700
75
=9,33>7
=e
0
/ h=2,5/ 75=0,03 lub =0,50,01
l
0
h
0,01 f
cd
=0,50,01
700
75
0,013,0=0,11
=0,11
(,,
0
RP 7 0)T( h) 7 , 2/) 1,)6G ,2/) U1,)6 7 **(,1 cm 7 **, mm
N
sdl,
=N
sd
=1,017775,6=17775,6kN - sila podluzna wywolana dlugotrwalym dzialaniem
czsci obciqzenia
k
l
k
l
=1+0,5
N
sdl,
N
sd
(,,
0
)=1+0,5
17775,6
17775
1,65=1,83
j
s
=0,01
I
c
I
c
=b h
3
/ 12=4218 750cm
4
I
s
I
s
=j
s
b d
(
ha
1
a
2
2
)
2
=0,0112070
(
7555
2
)
2
=88725cm
4
N
c'),
N
c'),
=
9
l
0
2
|
E
cm
I
c
2 k
l
(
0,11
0,1+
+0,1
)
+E
s
I
s
N
c'),
=
9
700
2
|
36004218750
21,83
(
0,11
0,1+0,11
+0,1
)
+200088725
=80913,67 kN
N
sd
=17775,6kN , 0,9 N
c'),
=72822 kN
N
sd
0,9 N
c'),
e
,$,
e
,$,
=je
0
j=
1
1
N
sd
N
c'),
=
1
117
775,6
80
913,67
=1,28
e
,$,
=1,282,5=3,20cm
96
A
s"
=A
s-
x
eff , lim
=(
eff , lim
d =0,5070=35,0cm
x
eff
=
N
sd
( f
cd
b)
=
17775,6
(3,0120)
=49,38cm
x
eff
>x
eff , lim
e
s"
s"
e
s-
s-
e
s"
=e
,$,
+0,5 ha
1
=3,20+0,5755=35,70 cm
e
s-
=e
s"
d +a
2
=35,7070+5=29,30cm
p=
2
(1(
eff , lim
) d
=
2
(10,50)70
=0,0571
A x
eff
3
. x
eff
2
+2 / x
eff
0=0
A=1
.=x
eff , lim
+2d =35,0+270=175
/=d x
eff , lim
+
d a
2
p
+
N
sd
e
s"
f
cd
b
=7035+
705
0,0571
+
17775,635,70
3,0100
=5350,44
0=
2 N
sd
f
cd
b
(
d a
2
p
+e
s"
x
eff , lim
)
=
217775,6
3,0100
(
705
0,0571
+35,7035,0
)
=235737,47
x
eff
3
175 x
eff
2
+10700,87 x
eff
235737,47=0
x
eff
=72,10 cm
x
eff
>d
x
eff
=
d +a
2
2
+
.
(
d+a
2
2
)
2
2 N
sd
(e
s-
+2,5(d a
2
))
f
cd
b
(11.25)
x
eff
=
70+5
2
+
.
(
70+5
2
)
2
217775,6(5+2,5(705))
3,0120
=70,51
A
s"
=A
s-
=
N
sd
f
cd
b x
eff
2 f
yd
=
17775,63,012070,51
242,0
=80,41 (11.26)
Potrzebna wartosc zbrojenia jest ujemna oznacza to, ze element nie wymaga zbrojenia gdyz
sam beton jest w stanie przeniesc zadane mu obciqzenie.
Element zbroi sie zbrojeniem minimalnym:
A
s"
+A
s-
=0,003 A
c
=0,0039000=27,0 cm
2
Przyjmuj zbrojenie minimalne : A
s1
+ A
s2
= 1/ V 2/ GG C As W 31L%2 cG
2
j=
A
s"
+A
s-
b h
=
15,71+15,71
12075
=0,0035
97
.prawdze%ie %o%oci przekroj
x
eff
=(e
s-
a
2
)+
.
(e
s"
a
2
)
2
+
2 f
yd
( A
s"
e
s"
A
s-
e
s-
)
f
cd
b
x
eff
=(29,305)+
.
(29,305)
2
+
242,0(15,7135,7015,71(29,30))
3,0120
=71,91 cm
x
eff
>x
eff , lim
p=1(
eff , lim
=10,5=0,5
x
eff
=A+.A
2
+.
A=(e
s-
a
2
)+
2 f
yd
A
s"
e
s"
d p f
cd
b
=(29,305)+
242,015,7135,70
700,53,0120
=1,58
.=
2
f
cd
b
|(
2
p
1
)
f
yd
A
s"
e
s"
f
yd
A
s-
e
s-
.=
2
3,0120
|(
2
0,5
1
)
42,015,7135,7042,015,71(29,30)
=4556,66
x
eff
=1,58+.1,58
2
+8202,00=69,10cm
(
eff
=
x
eff
d
=
69,25
70
=0,99
s
=
2(1(
eff
)
1(
eff , lim
1=
2(10,99)
10,50
1=0,95
Wzr 43 [N5]
N
sd
e
s"
f
cd
b x
eff
(d 0,5 x
eff
)+ f
yd
A
s-
(d a
2
)
N
sd
e
s"
=17775,635,70=634657,0kN cm=6346,57kNm
f
cd
b x
eff
(d 0,5 x
eff
)+ f
yd
A
s-
(d a
2
)=3,012069,25(700,569,25)+42,015,71(705)
=924738,00 kNcm=9 247,38kNm
6346,579247,88
Wzr 44 [N5]
N
sd
f
cd
b x
eff
+f
yd
A
s-
f
yd
A
s"
s
f
cd
b x
eff
+ f
yd
A
s-
f
yd
A
s"
s
=3,012069,25+42,015,7142,015,71(0,95)=26162,48 kN
17775,627 255,32
98
11.1.1.1.3 .prawdze%ie war%k mi%imal%ego zbroje%ia dla cia%y 3
Sumaryczne pole przekroju zbrojenia podluznego zestawiono w Tablicy 11.2
Tablica 11., 9ole !rzekroju zbrojenia 5ciany 3
Segment

$mm+
Liczba prtw
A
s"
$cm
,
+
A
s-
$cm
,
+
2 A
s
$cm
,
+
SG 20 9 34,56 34,56 69,12
SG 20 5 15,71 15,71 31,42
SG 20 9 34,56 34,56 69,12
Suma 169,66
Calkowite pole przekroju zbrojenia podluznego A
s
=169,66 cm
2
, A
s, m)*
=147,86cm
2
A
s
>A
s
m)*
Warunek spelniony
11.1.1.1.( Oblicze%ie po$rzeb%ego pola przekroj zbroje%ia poprzecz%ego
Zbrojenie poziome dobieram z warunku minimalnego pola przekroju zbrojenia wg p.6.2 [N5].
Zbrojenie licz na 1 m wysokosci sciany
A
s, m)*
=k
c
k f
c, , eff
A
c,
c
s, lim
(11.27)
c
s, lim
=240MPa - dla =16 i 1
lim
=0,3 mm tab. 12 [N5]
k
c
=1,0 , k =0,5 , A
c,
=0,5b h=0,575100=3750 cm
2
, f
c, ,eff
=f
c,m
=3,8MPa p. 6.2 [N5]
A
s, m)*
=1,00,53,8
3750
240
=29,69 cm
2
Przyjmuj zbrojenie obu powierzchni sciany : 2 P 8 V 16 GG C As W 32.1. cG
2
11.1.1.1.1 Oblicze%ie po$rzeb%ej d;goci zako$wie%ia pr$*w
Podstawowq dlugosc zakotwienia
l
b
oblicza si z wzoru 187 [N5]
Prt V 16 GG
l
b
=
f
yd
f
bd
=
16
4
420
4,0
=420mm=42cm
f
bd
=4,0 MPa - z tab 24 [N5] dla prtw zebrowanych i betonu C 45/55
(11.28)
Przyjmuj
l
b
=45cm
99
Prt V 2/ GG
l
b
=
f
yd
f
bd
=
20
4

420
4,0
=525mm=52,5cm
f
bd
Przyjmuj
l
b
=55cm
11.1.1.2 )ymiarowa%ie zbroje%ia cia%y %r 22 Poz. 1.1.2
Dane projektowe
K 7 ,3, 11*(1) kAm A 7 11* /10(0) kA
Wymiary sciany :
g 7 /' cm s 7 11,' cm l) 7 /()) m
=sc 7 0* 3/' cm
,
Wsc 7 1' 0,) 313 cm
3
g grubosc sciany s szerokosc sciany =sc pole przekroju sciany wsc wskaznik wytrzymalosci sciany
c=
N
A
sc
!
M
W
sc

c=164
768,80
84
375!23216
460
15820313
=1,952!1,468
c
max
=3,420 kN / cm
2
=34,20 MPa , c
m)*
=0,4853kN / cm
2
=4,85MPa
Rys. 11.3 Rozk-ad na!r8:e> w 5cianie ,, o gr. /' cm
l
s
=1,0
i
l
s
=1,20
m. Nastpnie dla
c
+'
( Rys.11.3), na podstawie ktrych
N
)
wg wzoru 11.2. Wartosci sil
N
)
zestawiono w
Tablicy 11.3.
100
)
Segment
c
max
[MPa]
c
m)*
$K9a+
c
+'
$K9a+
l
s
$cm+
N
)
$kA+
SG 34,20 31,59 32,90 100 25 652,4
SG 31,59 28,99 3029 100 23 695,8
SG 28,99 26,38 27,68 100 21 739,1
SG V 26,38 23,77 25,07 100 19 782,4
SG V 23,77 21,16 22,46 100 17 825,7
SG V 21,16 17,90 19,53 125 19 836,3
SG V 17,90 15,29 16,59 100 13 423,2
SG V 15,29 12,68 13,98 100 11 466,5
SG X 12,68 10,07 11,37 100 9 509,83
SG X 10,07 7,45 8,77 100 7 553,15
SG X 7,45 4,85 6,16 100 5 596,47
Wymiarowane bdq segmenty SG do SG V.
A
s, m)*
=0,15
N
f
yd
=0,15
164768,80
42
=588,45 cm
2

A
s, m)*
=0,003A
c
=0,003751125=236,25cm
2
101
11.1.1.2.1 )ymiarowa%ie zbroje%ia segme%$ .8 <
Dane projektowe
K 7 ) kAm A 7 ,' 1',(*kA
h 7 /' cm = 7 /'))()) cm
,
;yd 7 *,) K9a 7 *, kAGcm
,
;cd 7 3) K9a 7 3() kAGcm
,
b 7 1)) cm < 7 bh
3
G1, 7 3 '1' 1,'() cm
*
;yk 7 *&) K9a 7 *& kAGcm
,
;ck 7 *' K9a 7 *(' kAGcm
,
,
a1 7 ' cm ;ctm 7 3(0 K9a 7 )(30 kAGcm
,
d 7 h L a1 7 /) cm Dcm 7 31 @9a
S 7 1()
l) 7 S lcol 7 /()) m
e
0
H>Er 31 RN(T
e
0
=e
a
+e
e

e
a
e
a
=
l
c$l
600
=
700
600
=1,167cm lub e
a
=
h
30
=
75
30
=2,5 cm lub e
a
=1,00cm
e
a
=2,5cm
e
e
e
=
M
sd
N
sd
=
0
25652,4
=0
e
0
=2,5+0=2,5cm
Spr:HA>e=ie sG@BNCci e9eGe=t@ 4p. (.3.1 RN(T5
l
0
)
=
700
21,65
=32,33>25 ,
l
$
h
=
700
75
=9,33>7
=e
0
/ h=2,5/ 75=0,03 lub =0,50,01
l
0
h
0,01 f
cd
=0,50,01
700
75
0,013,0=0,11
=0,11
(,,
0
RP 7 0)T( h) 7 , 2/) 1))6G ,2/) U1))6 7 *1(10 cm 7 *1, mm
N
sdl,
=N
sd
=1,025652,4=25652,4kN - sila podluzna wywolana dlugotrwalym dzialaniem
czsci obciqzenia
102
k
l
k
l
=1+0,5
N
sdl,
N
sd
(,,
0
)=1+0,5
25652,4
25652,4
1,65=1,83
j
s
=0,02
I
c
I
c
=b h
3
/ 12=3515625,0 cm
4
I
s
I
s
=j
s
b d
(
ha
1
a
2
2
)
2
=0,0210070
(
7555
2
)
2
=147875cm
4
N
c'),
N
c'),
=
9
l
0
2
|
E
cm
I
c
2 k
l
(
0,11
0,1+
+0,1
)
+E
s
I
s
N
c'),
=
9
700
2
|
36003515625
21,83
(
0,11
0,1+0,11
+0,1
)
+2000147 875
=94588,77 kN
N
sd
=25652,4 kN , 0,9 N
c'),
=85130 kN
N
sd
0,9 N
c'),
e
,$,
e
,$,
=je
0
j=
1
1
N
sd
N
c'),
=
1
1
25652
94588,77
=1,37
e
,$,
=1,372,5=3,43cm
A
s"
=A
s-
x
eff , lim
=(
eff , lim
d =0,5070=35,0cm
x
eff
=
N
sd
( f
cd
b)
=
25652
(3,0100)
=85,51cm
x
eff
>x
eff , lim
e
s"
s"
e
s-
s-
e
s"
=e
,$,
+0,5 ha
1
=3,43+0,5755=35,93cm
e
s-
=e
s"
d +a
2
=35,9370+5=29,07cm
103
p=
2
(1(
eff , lim
)d
=
2
(10,50) 70
=0,0571
A x
eff
3
. x
eff
2
+2 / x
eff
0=0
A=1
.=x
eff , lim
+2d =35,0+270=175
/=d x
eff , lim
+
d a
2
p
+
N
sd
e
s"
f
cd
b
=7035+
705
0,0571
+
2565235,93
3,0100
=6659,83
0=
2 N
sd
f
cd
b
(
d a
2
p
+e
s"
x
eff , lim
)
=
225652
3,0100
(
705
0,0571
+35,9335,0
)
=409593,62
x
eff
3
175 x
eff
2
+13319,65 x
eff
409593,62=0
x
eff
=67,59cm
x
eff
d
A
s"
=A
s-
=
N
sd
f
cd
b x
eff
p( x
eff
x
eff , lim
) f
yd
=
256523,010067,59
0,0571(67,5935,0)42,0
=68,73 cm
2
s1
= A
s2
= 12 V 28 GG C As W .3L8( cG
2
j=
A
s"
+A
s-
b h
=
73,85+73,85
10075
=0,0197
j
s
j
j
s
=
0,020,0197
0,02
=0,0140,1
Spr:HA>e=ie =C=Cci pr>eBrCF@
x
eff
=(e
s-
a
2
)+
.
(e
s"
a
2
)
2
+
2 f
yd
( A
s"
e
s"
A
s-
e
s-
)
f
cd
b
x
eff
=(29,075)+
.
(29,075)
2
+
242,0(73,8535,9373,85(29,07))
3,0100
=84,13 cm
x
eff
>x
eff , lim
p=1(
eff , lim
=10,5=0,5
x
eff
=A+.A
2
+.
A=(e
s-
a
2
)+
2 f
yd
A
s"
e
s"
d p f
cd
b
=(28,725)+
242,073,8535,93
700,53,0100
=151,77
.=
2
f
cd
b
|(
2
p
1
)
f
yd
A
s"
e
s"
f
yd
A
s-
e
s-
.=
2
3,0100
|(
2
0,5
1
)
42,073,8535,9342,073,85(29,07)
=25876,07
x
eff
=54,03+.151,77
2
+25876,07=69,39cm
(
eff
=
x
eff
d
=
69,39
70
=0,99
104
s
=
2(1(
eff
)
1(
eff , lim
1=
2(10,99)
10,50
1=0,96
Wzr 43 [N5]
N
sd
e
s"
f
cd
b x
eff
( d0,5 x
eff
)+f
yd
A
s-
( da
2
)
N
sd
e
s"
=2565235,93=921698,0 kN cm=9 216,98kNm
f
cd
b x
eff
(d 0,5 x
eff
)+ f
yd
A
s-
(d a
2
)=3,010069,39(700,569,39)+42,073,85(705)
=936664,0kNcm=9366,64 kNm
9216,989366,64
Wzr 44 [N5]
N
sd
f
cd
b x
eff
+f
yd
A
s-
f
yd
A
s"
s
f
cd
b x
eff
+ f
yd
A
s-
f
yd
A
s"
s
=3,010069,39+42,073,8542,073,85(0,96)=26913,46kN
22785,023512,66
11.1.1.2.2 )ymiarowa%ie zbroje%ia segme%$ .8 <<
Dane projektowe
K 7 ) kAm A 7 ,3 1&'(0kA
h 7 /' cm = 7 /'))()) cm
,
;yd 7 *,) K9a 7 *, kAGcm
,
;cd 7 3) K9a 7 3() kAGcm
,
b 7 1)) cm < 7 bh
3
G1, 7 3 '1' 1,'() cm
*
;yk 7 *&) K9a 7 *& kAGcm
,
;ck 7 *' K9a 7 *(' kAGcm
,
,
a1 7 ' cm ;ctm 7 3(0 K9a 7 )(30 kAGcm
,
d 7 h L a1 7 /) cm Dcm 7 31 @9a
S 7 1()
l) 7 S lcol 7 /()) m
e
0
H>Er 31 RN(T
e
0
=e
a
+e
e

e
a
e
a
=
l
c$l
600
=
700
600
=1,167cm lub e
a
=
h
30
=
75
30
=2,5 cm lub e
a
=1,00cm
e
a
=2,5cm
105
e
e
e
=
M
sd
N
sd
=
0
25652,4
=0
e
0
=2,5+0=2,5cm
l
0
)
=
700
21,65
=32,33>25 ,
l
$
h
=
700
75
=9,33>7
=e
0
/ h=2,5/ 75=0,03 lub =0,50,01
l
0
h
0,01 f
cd
=0,50,01
700
75
0,013,0=0,11
=0,11
(,,
0
RP 7 0)T( h) 7 , 2/) 1))6G ,2/) U1))6 7 *1(10 cm 7 *1, mm
N
sdl,
=N
sd
=1,023695,8=23695,8 kN - sila podluzna wywolana dlugotrwalym dzialaniem
czsci obciqzenia
k
l
k
l
=1+0,5
N
sdl,
N
sd
(,,
0
)=1+0,5
23695,8
23695,8
1,65=1,83
j
s
=0,013
I
c
I
c
=b h
3
/ 12=3515625,0 cm
4
I
s
I
s
=j
s
b d
(
ha
1
a
2
2
)
2
=0,01310070
(
7555
2
)
2
=96119cm
4
N
c'),
N
c'),
=
9
l
0
2
|
E
cm
I
c
2 k
l
(
0,11
0,1+
+0,1
)
+E
s
I
s
N
c'),
=
9
700
2
|
36003515625
21,83
(
0,11
0,1+0,11
+0,1
)
+200096119
=75576,27kN
N
sd
=23696kN , 0,9 N
c'),
=68019kN
N
sd
0,9 N
c'),
e
,$,
e
,$,
=je
0
106
j=
1
1
N
sd
N
c'),
=
1
1
23696
75576,27
=1,46
e
,$,
=1,462,5=3,64cm
A
s"
=A
s-
x
eff , lim
=(
eff , lim
d =0,5070=35,0cm
x
eff
=
N
sd
( f
cd
b)
=
23696
(3,0100)
=78,99cm
x
eff
>x
eff , lim
e
s"
s"
e
s-
s-
e
s"
=e
,$,
+0,5 ha
1
=3,64+0,5755=36,14 cm
e
s-
=e
s"
d +a
2
=36,1470+5=28,86cm
p=
2
(1(
eff , lim
)d
=
2
(10,50) 70
=0,0571
A x
eff
3
. x
eff
2
+2 / x
eff
0=0
A=1
.=x
eff , lim
+2d =35,0+270=175
/=d x
eff , lim
+
d a
2
p
+
N
sd
e
s"
f
cd
b
=7035+
705
0,0571
+
2369636,14
3,0100
=6442,20
0=
2 N
sd
f
cd
b
(
d a
2
p
+e
s"
x
eff , lim
)
=
223696
3,0100
(
705
0,0571
+36,1435,0
)
=379522,14
x
eff
3
175 x
eff
2
+12884,40 x
eff
379522,14=0
x
eff
=67,37cm
x
eff
d
A
s"
=A
s-
=
N
sd
f
cd
b x
eff
p( x
eff
x
eff , lim
) f
yd
=
236963,010067,59
0,0571(67,3735,0)42,0
=44,86cm
2
s1
= A
s2
= 12 V 22 GG C As W %(L62 cG
2
j=
A
s"
+A
s-
b h
=
45,62+45,62
10075
=0,012
j
s
j
j
s
=
0,0130,012
0,013
=0,0640,1
107
x
eff
=(e
s-
a
2
)+
.
(e
s"
a
2
)
2
+
2 f
yd
( A
s"
e
s"
A
s-
e
s-
)
f
cd
b
x
eff
=(28,865)+
.
(28,865)
2
+
242,0(45,6236,1445,62(28,86))
3,0100
=78,32cm
x
eff
>x
eff , lim
p=1(
eff , lim
=10,5=0,5
x
eff
=A+.A
2
+.
A=(e
s-
a
2
)+
2 f
yd
A
s"
e
s"
d p f
cd
b
=(28,865)+
242,045,6236,14
700,53,0100
=81,55
.=
2
f
cd
b
|(
2
p
1
)
f
yd
A
s"
e
s"
f
yd
A
s-
e
s-
.=
2
3,0100
|(
2
0,5
1
)
42,045,6236,1442,045,62(28,86)
=16063,67
x
eff
=81,55+.81,55
2
+16063,68=69,16cm
(
eff
=
x
eff
d
=
69,39
70
=0,99
s
=
2(1(
eff
)
1(
eff , lim
1=
2(10,99)
10,50
1=0,99
Wzr 43 [N5]
N
sd
e
s"
f
cd
b x
eff
( d0,5 x
eff
)+f
yd
A
s-
( da
2
)
N
sd
e
s"
=23695,836,14=856410,0 kN cm=8564,10kNm
f
cd
b x
eff
(d 0,5 x
eff
)+ f
yd
A
s-
(d a
2
)=3,010069,16(700,569,16)+42,045,62(705)
=859426,0kNcm=8594,26 kNm
8564,108594,26
Wzr 44 [N5]
N
sd
f
cd
b x
eff
+f
yd
A
s-
f
yd
A
s"
s
f
cd
b x
eff
+ f
yd
A
s-
f
yd
A
s"
s
=3,010069,16+42,045,6242,045,62(0,99)=24 489,14 kN
23695,824489,14
108
11.1.1.2.3 )ymiarowa%ie zbroje%ia segme%$ .8 <<<
Dane projektowe
K 7 ) kAm A 7 ,1 /3&(1kA
h 7 /' cm = 7 /'))()) cm
,
;yd 7 *,) K9a 7 *, kAGcm
,
;cd 7 3) K9a 7 3() kAGcm
,
b 7 1)) cm < 7 bh
3
G1, 7 3 '1' 1,'() cm
*
;yk 7 *&) K9a 7 *& kAGcm
,
;ck 7 *' K9a 7 *(' kAGcm
,
,
a1 7 ' cm ;ctm 7 3(0 K9a 7 )(30 kAGcm
,
d 7 h L a1 7 /) cm Dcm 7 31 @9a
S 7 1()
l) 7 S lcol 7 /()) m
e
0
H>Er 31 RN(T
e
0
=e
a
+e
e

e
a
e
a
=
l
c$l
600
=
700
600
=1,167cm lub e
a
=
h
30
=
75
30
=2,5 cm lub e
a
=1,00cm
e
a
=2,5cm
e
e
e
=
M
sd
N
sd
=
0
21739,1
=0
e
0
=2,5+0=2,5cm
l
0
)
=
700
21,65
=32,33>25 ,
l
$
h
=
700
75
=9,33>7
=e
0
/ h=2,5/ 75=0,03 lub =0,50,01
l
0
h
0,01 f
cd
=0,50,01
700
75
0,013,0=0,11
=0,11
(,,
0
RP 7 0)T( h) 7 , 2/) 1))6G ,2/) U1))6 7 *1(10 cm 7 *1, mm
N
sdl,
=N
sd
czsci obciqzenia
k
l
109
k
l
=1+0,5
N
sdl,
N
sd
(,,
0
)=1+0,5
21739,1
21739,1
1,65=1,83
j
s
=0,007
I
c
I
c
=b h
3
/ 12=3515625,0 cm
4
I
s
I
s
=j
s
b d
(
ha
1
a
2
2
)
2
=0,00710070
(
7555
2
)
2
=51756 cm
4
N
c'),
N
c'),
=
9
l
0
2
|
E
cm
I
c
2 k
l
(
0,11
0,1+
+0,1
)
+E
s
I
s
N
c'),
=
9
700
2
|
36003515625
21,83
(
0,11
0,1+0,11
+0,1
)
+200051756
=59279,84 kN
N
sd
=21739kN , 0,9 N
c'),
=53352kN
N
sd
0,9 N
c'),
e
,$,
e
,$,
=je
0
j=
1
1
N
sd
N
c'),
=
1
1
21739
59279,84
=1,58
e
,$,
=1,582,5=3,95cm
A
s"
=A
s-
x
eff , lim
=(
eff , lim
d =0,5070=35,0cm
x
eff
=
N
sd
( f
cd
b)
=
21739
(3,0100)
=72,46cm
x
eff
>x
eff , lim
e
s"
s"
e
s-
s-
e
s"
=e
,$,
+0,5 ha
1
=3,95+0,5755=36,45cm
e
s-
=e
s"
d +a
2
=36,4570+5=28,55cm
p=
2
(1(
eff , lim
)d
=
2
(10,50) 70
=0,0571
A x
eff
3
. x
eff
2
+2 / x
eff
0=0
110
A=1
.=x
eff , lim
+2d =35,0+270=175
/=d x
eff , lim
+
d a
2
p
+
N
sd
e
s"
f
cd
b
=7035+
705
0,0571
+
2173936,45
3,0100
=6228,63
0=
2 N
sd
f
cd
b
(
d a
2
p
+e
s"
x
eff , lim
)
=
221739
3,0100
(
705
0,0571
+36,4535,0
)
=349734,22
x
eff
3
175 x
eff
2
+12457,27 x
eff
349734,22=0
x
eff
=66,96 cm
x
eff
d
A
s"
=A
s-
=
N
sd
f
cd
b x
eff
p( x
eff
x
eff , lim
) f
yd
=
217393,010066,96
0,0571(66,9635,0)42,0
=21,53 cm
2
s1
= A
s2
= 12 V 16 GG C As W 2%L12 cG
2
j=
A
s"
+A
s-
b h
=
24,12+24,12
10075
=0,0067
j
s
j
j
s
=
0,0070,0067
0,007
=0,0430,1
x
eff
=(e
s-
a
2
)+
.
(e
s"
a
2
)
2
+
2 f
yd
( A
s"
e
s"
A
s-
e
s-
)
f
cd
b
x
eff
=(28,555)+
.
(28,555)
2
+
242,0(24,1236,4524,12(28,55))
3,0100
=73,34cm
x
eff
>x
eff , lim
p=1(
eff , lim
=10,5=0,5
x
eff
=A+.A
2
+.
A=(e
s-
a
2
)+
2 f
yd
A
s"
e
s"
d p f
cd
b
=(28,865)+
242,024,1236,45
700,53,0100
=30,57
.=
2
f
cd
b
|(
2
p
1
)
f
yd
A
s"
e
s"
f
yd
A
s-
e
s-
.=
2
3,0100
|(
2
0,5
1
)
42,024,1236,4542,024,12(28,55)
=8921,54
x
eff
=30,57+.30,57
2
+8921,54=68,71 cm
(
eff
=
x
eff
d
=
69,39
70
=0,99
s
=
2(1(
eff
)
1(
eff , lim
1=
2(10,99)
10,50
1=0,98
111
Wzr 43 [N5]
N
sd
e
s"
f
cd
b x
eff
( d0,5 x
eff
)+f
yd
A
s-
( da
2
)
N
sd
e
s"
=2173936,45=792340,0 kN cm=7923,40 kNm
f
cd
b x
eff
(d 0,5 x
eff
)+ f
yd
A
s-
(d a
2
)=3,010068,71(700,568,71)+42,024,12(705)
=803362,0kNcm=8033,62kNm
7923,408033,62
Wzr 44 [N5]
N
sd
f
cd
b x
eff
+f
yd
A
s-
f
yd
A
s"
s
f
cd
b x
eff
+ f
yd
A
s-
f
yd
A
s"
s
=3,010068,71+42,024,1242,024,12(0,98)=22645,55 kN
21739,12264555
11.1.1.2.( )ymiarowa%ie zbroje%ia segme%$ .8 <=
Dane projektowe
K 7 ) kAm A 7 1& /0,(* kA
h 7 /' cm = 7 /'))()) cm
,
;yd 7 *,) K9a 7 *, kAGcm
,
;cd 7 3) K9a 7 3() kAGcm
,
b 7 1)) cm < 7 bh
3
G1, 7 3 '1' 1,'() cm
*
;yk 7 *&) K9a 7 *& kAGcm
,
;ck 7 *' K9a 7 *(' kAGcm
,
,
a1 7 ' cm ;ctm 7 3(0 K9a 7 )(30 kAGcm
,
d 7 h L a1 7 /) cm Dcm 7 31 @9a
S 7 1()
l) 7 S lcol 7 /()) m
e
0
H>Er 31 RN(T
e
0
=e
a
+e
e

e
a
e
a
=
l
c$l
600
=
700
600
=1,167cm lub e
a
=
h
30
=
75
30
=2,5 cm lub e
a
=1,00cm
e
a
=2,5cm
e
e
e
=
M
sd
N
sd
=
0
21739,1
=0
e
0
=2,5+0=2,5cm
112
l
0
)
=
700
21,65
=32,33>25 ,
l
$
h
=
700
75
=9,33>7
=e
0
/ h=2,5/ 75=0,03 lub =0,50,01
l
0
h
0,01 f
cd
=0,50,01
700
75
0,013,0=0,11
=0,11
(,,
0
RP 7 0)T( h) 7 , 2/) 1))6G ,2/) U1))6 7 *1(10 cm 7 *1, mm
N
sdl,
=N
sd
czsci obciqzenia
k
l
k
l
=1+0,5
N
sdl,
N
sd
(,,
0
)=1+0,5
21739,1
21739,1
1,65=1,83
j
s
=0,007
I
c
I
c
=b h
3
/ 12=3515625,0 cm
4
I
s
I
s
=j
s
b d
(
ha
1
a
2
2
)
2
=0,00710070
(
7555
2
)
2
=51756 cm
4
N
c'),
N
c'),
=
9
l
0
2
|
E
cm
I
c
2 k
l
(
0,11
0,1+
+0,1
)
+E
s
I
s
N
c'),
=
9
700
2
|
36003515625
21,83
(
0,11
0,1+0,11
+0,1
)
+200051756
=59279,84 kN
N
sd
=19782kN , 0,9 N
c'),
=53352kN
N
sd
0,9 N
c'),
e
,$,
e
,$,
=je
0
j=
1
1
N
sd
N
c'),
=
1
1
19782
59279,84
=1,50
e
,$,
=1,582,5=3,75cm
113
A
s"
=A
s-
x
eff , lim
=(
eff , lim
d =0,5070=35,0cm
x
eff
=
N
sd
( f
cd
b)
=
19782
(3,0100)
=72,46cm
x
eff
>x
eff , lim
e
s"
s"
e
s-
s-
e
s"
=e
,$,
+0,5 ha
1
=3,75+0,5755=36,25cm
e
s-
=e
s"
d +a
2
=36,2570+5=28,75cm
p=
2
(1(
eff , lim
)d
=
2
(10,50) 70
=0,0571
A x
eff
3
. x
eff
2
+2 / x
eff
0=0
A=1
.=x
eff , lim
+2d =35,0+270=175
/=d x
eff , lim
+
d a
2
p
+
N
sd
e
s"
f
cd
b
=7035+
705
0,0571
+
1978236,25
3,0100
=5978,01
0=
2 N
sd
f
cd
b
(
d a
2
p
+e
s"
x
eff , lim
)
=
219782
3,0100
(
705
0,0571
+36,2535,0
)
=317352,51
x
eff
3
175 x
eff
2
+12457,27 x
eff
349734,22=0
x
eff
=67,56 cm
x
eff
d
A
s"
=A
s-
=
N
sd
f
cd
b x
eff
p( x
eff
x
eff , lim
) f
yd
=
197823,010067,56
0,0571(67,5635,0)42,0
=6,21cm
2
sam beton jest w stanie przeniesc zadane mu obciqzenie.
Element zbroi sie zbrojeniem minimalnym:
A
s"
+A
s-
=0,003 A
c
=0,0037500=22,5cm
2
A
c
=75100=7500cm
2
- pole przekroju betonu
s1
+ A
s2
= 12 V 16 GG C As W 2%L12 cG
2
j=
A
s"
+A
s-
b h
=
12,06+12,06
12075
=0,0032
114
x
eff
=(e
s-
a
2
)+
.
(e
s"
a
2
)
2
+
2 f
yd
( A
s"
e
s"
A
s-
e
s-
)
f
cd
b
x
eff
=(28,755)+
.
(28,755)
2
+
242,0(12,0636,2512,06(28,75))
3,0100
=70,61 cm
x
eff
>x
eff , lim
p=1(
eff , lim
=10,5=0,5
x
eff
=A+.A
2
+.
A=(e
s-
a
2
)+
2 f
yd
A
s"
e
s"
d p f
cd
b
=(28,755)+
242,012,0636,25
700,53,0100
=3,13
.=
2
f
cd
b
|(
2
p
1
)
f
yd
A
s"
e
s"
f
yd
A
s-
e
s-
.=
2
3,0100
|(
2
0,5
1
)
42,012,0636,2542,012,06(28,75)
=4260,54
x
eff
=3,13+.3,13
2
+4260,54=68,48 cm
(
eff
=
x
eff
d
=
68,48
70
=0,98
s
=
2(1(
eff
)
1(
eff , lim
1=
2(10,98)
10,50
1=0,91
Wzr 43 [N5]
N
sd
e
s"
f
cd
b x
eff
( d0,5 x
eff
)+f
yd
A
s-
( da
2
)
N
sd
e
s"
=19782,436,25=717154,0kN cm=7171,54kNm
f
cd
b x
eff
(d 0,5 x
eff
)+ f
yd
A
s-
(d a
2
)=3,010068,48(700,568,48)+42,012,06(705)
=767588,0kNcm=7675,88kNm
7171,547675,88
Wzr 44 [N5]
N
sd
f
cd
b x
eff
+f
yd
A
s-
f
yd
A
s"
s
f
cd
b x
eff
+ f
yd
A
s-
f
yd
A
s"
s
=3,010068,48+42,012,0642,012,06(0,91)=21514,14 kN
19782,421514,14
11.1.1.2.1 )ymiarowa%ie zbroje%ia segme%$ .8 = i .8 =<
W segmencie SG V wartosc sily
N
5
=17825,7kN
, a SG V
N
6
=19836,3kN
. Poniewaz sq one
mniejsze lub zblizone do wartosci sily w segmencie SG V przyjmuj zbrojenie minimalne : A
s1
+ A
s2
= 12 V 16 GG C As W 2%L12 cG
2
.

115
11.1.1.2.6 .prawdze%ie war%k mi%imal%ego zbroje%ia dla cia%y 22
Sumaryczne pole przekroju zbrojenia podluznego zestawiono w Tablicy 11.4
Tablica 11.* 9ole !rzekroju zbrojenia 5ciany ,,
Segment

$mm+
Liczba prtw
A
s"
$cm
,
+
A
s-
$cm
,
+
2 A
s
$cm
,
+
SG 28 12 73,85 73,85 147,7
SG 22 12 45,62 45,62 91,24
SG 16 12 25,13 25,13 50,26
SG V 16 6 12,06 12,06 24,12
SG V 16 6 12,06 12,06 24,12
SG V 16 6 12,06 12,06 24,12
SG V 16 6 12,06 12,06 24,12
SG V 16 6 12,06 12,06 24,12
SG X 16 12 25,13 25,13 50,26
SG X 22 12 45,62 45,62 91,24
SG X 28 12 73,85 73,85 147,7
Suma 699,0
Calkowite pole przekroju zbrojenia podluznego A
s
=699,0 cm
2
, A
s, m)*
=588,45cm
2
A
s
>A
s
m)*
Warunek spelniony
11.1.1.2., Oblicze%ie po$rzeb%ego pola przekroj zbroje%ia poprzecz%ego
Wielkosc zbrojenia przyjto jak w p. 11.1.1.4
Przyjmuj zbrojenie obu powierzchni sciany : 8 V 16 GG C As W 32.1. cG
2
.
l
b
obliczono w pkt 11.1.1.5
Prt V 16 GGL pr>;FG@F8
l
b
=45cm
Prt V 22 GGL pr>;FG@F8
l
b
=60cm
Pr8t V 28 GGL pr>;FG@F8
l
b
=75cm
116
11.1.2. )ymiarowa%ie 0leme%$ 2 $rzo% o grboci 66 cm Poz. 1.2
Maksymalne wartosci sil wewntrznych w plaszczyznie sciany, w trzonie o grubosci 60 cm
uzyskano w strefie czwartej dla rzdnej 193,20 m. Przyjmujq one wartosc: N=14177,0 ,
M=2300,6kNm dla sciany 3, oraz N=518999,1kN , M=31214,8kNm dla sciany 22. Wysokosc
kondygnacji przyjmuj rwnq 3,75 m.
11.1.2.1 )ymiarowa%ie zbroje%ia cia%y %r 3 i ( Poz. 1.2.1
Dane projektowe
K 7 , 3))(1 kAm A 7 1* 1//() kA
Wymiary sciany :
g 7 1) cm s 7 3,) cm l) 7 3(/' m
=sc 7 1& ,)) cm
,
Wsc 7 1 ),* ))) cm
3
g grubosc sciany s szerokosc sciany =sc pole przekroju sciany Wsc wskaznik wytrzymalosci sciany
c=
N
A
sc
!
M
W
sc

c=
14177,0
19200
!
230060
1024000
=0,738!0,2247
c
max
=0,9631 kN / cm
2
=9,63MPa , c
m)*
=0,5137kN / cm
2
=5,14 MPa
Rys. 11.* Rozk-ad na!r8:e> w 5cianie 3 o gr. 1) cm
l
s
=1,0
i
l
s
=1,20
m. Nastpnie dla
c
+'
117
N
)
11.5.
N
)
=c
+'
g l
s

Tablica 11.' Warto5ci si- zast8!czych N
)
Segment
c
max
[MPa]
c
m)*
$K9a+
c
+'
$K9a+
l
s
$cm+
N
)
$kA+
SG 9,63 8,23 8,93 100 5 357,07
SG 8,23 6,54 7,38 120 5 316,38
SG 6,54 5,13 5,84 100 3 503,56
Segment SG bdzie wymiarowany jak SG .
A
s, m)*
=0,15
N
f
yd
=0,15
14177
42
=50,63cm
2

A
s, m)*
=0,003 A
c
=0,00360320=57,6 cm
2
11.1.2.1.1 )ymiarowa%ie zbroje%ia segme%$ .8 < i .8 <<<
Dane projektowe
K 7 ) kAm A 7 ' 3'/()/ kA
h 7 1) cm = 7 1)))()) cm
,
;yd 7 *,) K9a 7 *, kAGcm
,
;cd 7 3) K9a 7 3() kAGcm
,
b 7 1)) cm < 7 bh
3
G1, 7 1 0)) )))() cm
*
;yk 7 *&) K9a 7 *& kAGcm
,
;ck 7 *' K9a 7 *(' kAGcm
,
lcol 7 3(/' m i3 7 1/(3, cm Ds 7 ,)) @9a ;ctd 7 1(0 K9a 7 )(10 kAGcm
,
a1 7 ' cm ;ctm 7 3(0 K9a 7 )(30 kAGcm
,
d 7 h L a1 7 '' cm Dcm 7 31 @9a
S 7 1()
l) 7 S lcol 7 3(/' m
e
0
H>Er 31 RN(T
e
0
=e
a
+e
e

e
a
e
a
=
l
c$l
600
=
375
600
=0,63cm lub e
a
=
h
30
=
60
30
=2,0 cm lub e
a
=1,00cm
e
a
=2,0cm
118
e
e
e
=
M
sd
N
sd
=
0
5357,07
=0
e
0
=2,0+0=2,0cm
l
0
)
=
375
17,32
=21,6525 ,
l
$
h
=
375
60
=6,257
Nie trzeba uwzgldniac smuklosci w obliczeniach.
e
,$,
e
,$,
=je
0
j=1
e
,$,
=2,01,0=2,0cm
A
s"
=A
s-
x
eff , lim
=(
eff , lim
d =0,5055=27,5cm
x
eff
=
N
sd
( f
cd
b)
=
5357,07
(3,0100)
=17,86 cm
x
eff
x
eff , lim
Przypadek duzego mimosrodu
e
s"
s"
e
s-
s-
e
s"
=e
,$,
+0,5 ha
1
=2,0+0,5605=27,00cm
e
s-
=e
s"
d +a
2
=27,0055+5=23,00 cm
x
eff
>2 a
2
A
%"
=A
s-
=
N
sd
(
e
s"
d +
N
sd
2 f
cd
b)
f
yd
(d a
2
)
(11.29)
A
s"
=A
s-
=5357,07
(
27,055+
5357,07
23,0100
)
42,0(555)
=48,65 cm
2
(11.30)
sam beton jest w stanie przeniesc zadane mu obciqzenie. Segment SG jest najbardziej
wytzonym w calej scianie, dlatego w calej scianie zastosowano zbrojenie minimalne.
A
s, m)*
=0,003A
c
=0,00360320=57,6 cm
2
s1
= A
s2
= 26 V 12 GG C As1 W 2$L3$ cG
2
119
A
s
=58,78 cm
2
>A
sm)*
=57,60 cm
2
11.1.2.1.2 Oblicze%ie po$rzeb%ego pola przekroj zbroje%ia poprzecz%ego
Zbrojenie poziome dobieram z warunku minimalnego pola przekroju zbrojenia wg p.6.2 [N5].
Zbrojenie licz na 1 m wysokosci sciany
A
s, m)*
=k
c
k f
c, , eff
A
c,
c
s, lim
(11.31)
c
s, lim
=240MPa - dla =16 i 1
lim
=0,3 mm tab. 12 [N5]
k
c
=1,0 , k =0,5 , A
c,
=0,5b h=0,560100=3000 cm
2
, f
c, ,eff
=f
c,m
=3,8MPa p. 6.2 [N5]
A
s, m)*
=1,00,53,8
3000
240
=13,57cm
2
Przyjmuj zbrojenie obu powierzchni sciany na 1 metr wysokosci: 2 P . V 12 GG C As W
1(.83 cG
2
l
b
oblicza si z wzoru 187 [N5]
Prt V 12 GG
l
b
=
f
yd
f
bd
=
12
4
420
4,0
=315 mm=31,5cm
f
bd
Przyjmuj
l
b
=35cm
11.1.2.2 )ymiarowa%ie zbroje%ia cia%y %r 22 Poz. 1.2.2
Dane projektowe
K 7 31 ,1*(0 kAm A 7 '1 0&&(1 kA
Wymiary sciany :
g 7 1) cm s 7 11,' cm l) 7 3(/' m
=sc 7 1/ ')) cm
,
Wsc 7 1, 1'1 ,') cm
3
g grubosc sciany s szerokosc sciany =sc pole przekroju sciany wsc wskaznik wytrzymalosci sciany
c=
N
A
sc
!
M
W
sc

120
c=
51899
67500
!
3121480
12656250
=0,769!0,2466
c
max
=1,016kN / cm
2
=10,16MPa , c
m)*
=0,5222 kN/ cm
2
=5,22 MPa
Rys. 11.' Rozk-ad na!r8:e> w 5cianie ,, o gr. 1) cm
l
s
=1,0
i
l
s
=1,25
m. Nastpnie dla
c
+'
N
)
11.6.
)
Segment
c
max
[MPa]
c
m)*
$K9a+
c
+'
$K9a+
l
s
$cm+
N
)
$kA+
SG 10,55 9,72 9,94 100 6 093,07
SG 9,72 9,28 9,45 100 5 829,99
SG 9,28 8,84 9,06 100 5 566,91
SG V 8,84 8,40 8,62 100 5 303,83
SG V 8,40 7,96 8,18 100 5 040,75
SG V 7,96 7,41 7,69 125 5 972,1
SG V 7,41 6,98 7,20 100 4 448,83
SG V 6,98 6,54 6,76 100 4 185,75
SG X 6,54 6,10 6,32 100 3 922,67
SG X 6,10 5,66 5,88 100 3 659,6
SG X 5,66 5,22 5,44 100 3 396,52
121
A
s, m)*
=0,15
N
f
yd
=0,15
51899,1
42
=185,35cm
2

A
s, m)*
=0,003A
c
=0,003601125=202,5cm
2
11.1.2.2.1 )ymiarowa%ie zbroje%ia segme%$ .8 <
Dane projektowe
K 7 ) kAm A 7 1 )&3()/ kA
h 7 1) cm = 7 1)))()) cm
,
;yd 7 *,) K9a 7 *, kAGcm
,
;cd 7 3) K9a 7 3() kAGcm
,
b 7 1)) cm < 7 bh
3
G1, 7 1 0)) )))() cm
*
;yk 7 *&) K9a 7 *& kAGcm
,
;ck 7 *' K9a 7 *(' kAGcm
,
lcol 7 3(/' m i3 7 1/(3, cm Ds 7 ,)) @9a ;ctd 7 1(0 K9a 7 )(10 kAGcm
,
a1 7 ' cm ;ctm 7 3(0 K9a 7 )(30 kAGcm
,
d 7 h L a1 7 '' cm Dcm 7 31 @9a
S 7 1()
l) 7 S lcol 7 3(/' m
e
0
H>Er 31 RN(T
e
0
=e
a
+e
e

e
a
e
a
=
l
c$l
600
=
375
600
=0,63cm lub e
a
=
h
30
=
60
30
=2,0 cm lub e
a
=1,00cm
e
a
=2,0cm
e
e
e
=
M
sd
N
sd
=
0
6
093,07=0
e
0
=2,0+0=2,0cm
l
0
)
=
375
17,32
=21,6525 ,
l
$
h
=
375
60
=6,257
Nie trzeba uwzgldniac smuklosci w obliczeniach.
e
,$,
e
,$,
=je
0
j=1
e
,$,
=2,01,0=2,0cm
122
A
s"
=A
s-
x
eff , lim
=(
eff , lim
d =0,5055=27,5cm
x
eff
=
N
sd
( f
cd
b)
=
6093
(3,0100)
=20,31 cm
x
eff
x
eff , lim
Przypadek duzego mimosrodu
e
s"
s"
e
s-
s-
e
s"
=e
,$,
+0,5 ha
1
=2,0+0,5605=27,00cm
e
s-
=e
s"
d +a
2
=27,0055+5=23,00 cm
x
eff
>2 a
2
A
%"
=A
s-
=
N
sd
(
e
s"
d +
N
sd
2 f
cd
b
)
f
yd
(d a
2
)
A
s"
=A
s-
=6093,0
(
27,055+
6093,0
23,0100
)
42,0(555)
=51,77cm
2
sam beton jest w stanie przeniesc zadane mu obciqzenie. Segment SG jest najbardziej
wytzonym w calej scianie, dlatego w calej scianie zastosowano zbrojenie minimalne.
A
s, m)*
=0,003A
c
=0,003601125=202,5cm
2
s1
= A
s2
= $/ V 12 GG C As1 W 1/1L.% cG
2
A
s
=203,48cm
2
>A
sm)*
=202,5cm
2
11.1.2.2.2 Oblicze%ie po$rzeb%ego pola przekroj zbroje%ia poprzecz%ego
Zbrojenie poziome dobrano jak w p. 11.1.2.1.2
Przyjto zbrojenie obu powierzchni sciany na 1 metr wysokosci: 2 P . V 12 GG C As W 1(.83
cG
2
l
b
przyjto jak w p. 11.1.2.1.3 dla prta V 12 GG
l
b
=35cm
123
11.2. N:AprCI:
Zbrojenie obliczono dla dwch nadprozy:
Poz. 2.1 najbardziej wytzone nadproze w czsci budynku z trzonem o grubosci 75 cm
Poz. 2.2 najbardziej wytzone nadproze w czsci budynku z trzonem o grubosci 60 cm
Kazde z nadprozy zostalo zaprojektowane w trzech wariantach:
1. belka zelbetowa ze zbrojeniem na scinanie w postaci pionowych strzemion
2. belka zelbetowa ze zbrojeniem diagonalnym
3. belka stalowa
Zgodnie z [Bud79] nadproze pelni dwie funkcje: stanowi belk przenoszqcq obciqzenia
pionowe od stropu oraz jest lqcznikiem zapewniajqcym wsplprac pasm sciennych. W
analizowanym przypadku dominuje druga funkcja.
W obliczanym przypadku obciqzenie od stropu sprowadza sie do sily skupionej rwnej reakcji
podporowej od belki stropowej: P 7 1,(), kAGm
,
V ,(1/' m V 1, m G )(' 7 1'1(01 kA.
Obciqzenie to wywoluje dodatkowe sily wewntrzne K 7 '&(0) kAm 2w !rz85le i na !od!orze6
oraz T 7 /0(*3 kA. Zostaly one dodane do sil wewntrznych otrzymanych z programu BW.
Rys. 11.1 Schematy statyczne !racy nad!ro:y w budynku wysokim
a6 element -CczCcy b6 belka !rzenoszCca obciC:enia stro!owe
Zgodnie z zaleceniami AC 318-99 zawartymi w pracy [Har00] dla nadprozy o
L/ d4 (11.32a)
t0,83
.
f
cd
(11.32b)
L - rozpitosc nadproza
124
d - odleglosc od krawdzi sciskanej przekroju do srodka cizkosci podluznego zbrojenia
glwnego
f
cd
- obliczeniowa wytrzymalosc betonu na sciskanie
mozna stosowac tradycyjne zbrojenie nadprozy w postaci prtw podluznych, lub
zaproponowane przez T. Paulay zbrojenie diagonalne (Rys. 11.7). Przy obliczeniach nadprozy
korzystano z informacji zawartych w [Har00] [Eng03] [Pau90].
Rys. 11./ 9rzyk-ady zbrojenia nad!ro:y $Par))+
11.2.1. )ymiarowa%ie %adpro"a Poz. 2.1
11.2.1.1 Poz. 2.1.1 Przypadek 1> belka "elbe$owa ze zbroje%iem %a ci%a%ie w
pos$aci s$rzemio% pio%owyc&
Dane projektowe
M = 3 369,37 kNm Vsd = 2 248,64 kN
Wymiary przekroju : Beton C45/55 Stal AN
b 7 /' cm ;cd 7 3) K9a 7 3() kAGcm
,
;yd 7 *,) K9a 7 *, kAGcm
,
h 7 11) cm ;ck 7 *' K9a 7 *(' kAGcm
,
;yk 7 *&) K9a 7 *& kAGcm
,
a1 7 & cm ;ctd 7 1(0 K9a 7 )(10 kAGcm
,
Ds 7 ,)) @9a
d 7 h L a1 7 111 cm ;ctm 7 3(0 K9a 7 )(30 kAGcm
,
Dcm 7 31 @9a
11.2.1.1.1 Okrele%ie wielkoci a
1
4 odleg;o? od rodka ci"koci zbroje%ia do
rozci!ga%ej krawdzi przekroj belki
a
1
=c
*$m
+
s,'zem)$*a
+1,5
zb'$2e*)a
(11.33)
c
*$m
- nominalna grubosc otuliny okreslona na podstawie wzoru 185 [N5]:
125
c
*$m
=c
m)*
+Ac (11.34)
Gdzie
c
m)*
=20 mm
- minimalna grubosc otuliny odczytana dla XC3 z tab. 21 [N5], Ac=10mm -
dopuszczalna odchylka otuliny [N5, p.1.1.2 ]
c
*$m
=20+10=30
s,'zem)$*
=10mm
zb'$2e*)a
=32mm
a
1
=30+10+1,532=88mm
Pr>;FG@F8 a
1
=90mm
11.2.1.1.2 Oblicze%ie po$rzeb%ego pola przekroj zbroje%ia g;*w%ego '
s1
A
0
=
M
sd
f
cd
b d
2
=
336937
3,075101
2
=0,146799 (11.35)
(
eff
=1
.
12A
0
=1.120,146799=0,159523 (11.36)
eff
=10,5(
eff
=10,50,159523=0,920239 (11.37)
A
s"
=
M
sd
f
yd
eff
d
=
336937
420,920239101,0
=86,31cm
2
(11.38)
Minimalne pole przekroju zbrojenia wg wzoru 23a [N5]
A
s", m)*
=0,26
f
c,m
f
yk
b d=0,26
3,8
490
75101=15,27cm
2
(11.39)
Minimalne pole przekroju zbrojenia wg wzoru 23b [N5]
A
s", m)*
=0,0013bd=0,001375101=9,85cm
2
(11.40)
Minimalne pole przekroju zbrojenia wg wzoru 111 [N5]
A
s, m)*
=k
c
k f
c, , eff
A
c,
c
s, lim
(11.41)
c
s, lim
=160 MPa - dla i 1
lim
=0,3 mm tab. 12 [N5]
k
c
=0,4 , k =0,5 , A
c,
=0,5b h=0,575110=4125 , f
c, ,eff
=f
c,m
=3,8MPa p. 6.2 [N5]
A
s, m)*
=0,453,8
4125
160
=19,59cm
2
Przyjmuj zbrojenie grq i dolem na calej dlugosci belki :
1% V 28 GG As1 W 86L16 cG
2
, stopien zbrojenia @
s
A 1:1(B rozmieszczone w dwch rzdach
po 7 prtw w rozstawie po 10,5 cm.
126
11.2.1.1.3 Oblicze%ie d;goci zako$wie%ia zbroje%ia g;*w%ego
l
b
obliczamy z wzoru 187 [N5]
l
b
=
f
yd
f
bd
=
28
4

420
4,0
=73,5mm=75cm
f
bd
(11.42)
Obliczeniowq dlugosc zakotwienia prtw
l
bd
wyznaczam zgodnie z zaleceniami [Har00] dla
rejonw z obciqzeniami sejsmicznymi:
l
bd
=1,3l
b
=1,375,0=95,55 (11.43)
Pr>;FG@F8
l
bd
=95,0cm
11.2.1.1.( Oblicze%ie po$rzeb%ego zbroje%ia powierzc&%iowego
Zgodnie z punktem 8.1.7 [N5] dla przekrojw o wysokosci przekraczajqcej h>100 cm zalecane
jest stosowanie zbrojenia powierzchniowego rozmieszczonego w kierunku rwnoleglym i
prostopadlym do rozciqganego zbrojenia belki.
Rys. 11.0 brojenie !rzy!owierzchniowe $A'+
A
s, s3'f
>0,01 A
c, , ex,
(11.44)
A
s, s3'f
- pole przekroju zbrojenia przypowierzchniowego
A
c, , ex,
- pole przekroju betonu rozciqganego poza strzemionami pokazane na rysunku 11.8
x=1,25x
eff
=1,25(
eff
d=1,250,1595101,0=20,13cm
(
eff
=0,1595 - p.11.2.1.1.2
d x=109,020,13=88,87cm>60cm
A
c, , ex,
=3(260+(7523))=567,0cm
2
A
s, s3'f
=0,01567,0=5,67cm
2
127
Przyjmuj zbrojenie :
w przekroju poprzecznym: 21 V 6 GG C As W (L$% cG
2
8 prtw w rozstawie co 10 cm wzdluz szerokosci przekroju b, oraz po 6 prtw w rozstawie
co 12 cm wzdluz wysokosci przekroju h.
wzdluz osi belki V 8 GG w rozstawie co 10 cm.
dlugosc zakotwienia prtw obliczamy z wzoru 187 [N5]
l
b
=
f
yd
f
bd
=
6
4
420
4,0
=157,5mm=15,75cm
f
bd
(11.45)
Przyjmuj dlugosc zakotwienia 9?A W 16 cG
11.2.1.1.1 .prawdze%ie %o%oci oblicze%iowej przekroj %a ci%a%ie ze wzgld
%a rozci!ga%ie be$o% pows$a;e przy ci%a%i w eleme%cie %ie zbrojo%ym
%a ci%a%ie =
Cd1
Nosnosc V
Rd1
oblicza si ze wzoru 67 [N5]
V
Rd"
=| 0,35k f
c,d
(1,2+40j
l
) b
1
d (11.46)
k =1,6d =1,61,16=0,44 , lecz k>1 - k =1 wzr 67 [N5]
j
l
=0
V
Rd"
=| 0,3510,18(1,2+400)75101=477,23kN
V
Rd"
V
sd
=2 248,64kN
odcinek drugiego rodzaju wymaga zbrojenia na scinanie (wzr 64 [N5])
%a ciska%ie be$o% pows$a;e przy ci%a%i =
Cd2
Nosnosc V
Rd2
V
Rd-
=4 f
cd
b
1
z
cot 0
1+cot
2
0
(11.47)
4=0,6
(
1
f
ck
250
)
=0,6
(
1
45
250
)
=0,492 wzr 71 [N5]
z=0,9 d=0,9101=90,9cm p. 5.5.1.1 [N5]
cot 0=1,75 p. 5.5.1.1 [N5]
V
Rd-
=0,4923,07590,9
1,75
1+1,75
2
=4334,67kN
V
Rd-
>V
sd
=2 248,64 kN
128
11.2.1.1., Dobra%ie przekroj i rozs$aw s$rzemio%
Minimalnq srednic strzemion okresla p. 9.3.1.5 [N5]
m)*
=max (4,5 mm5 0,2
zb'$2e*)a
=0,232=6,4 mm)=6,4mm
Zakladam strzemiona czterocite ze stali AN
srednicy 4=12 mm pole przekroju A
sw1
= 4,52 cm
2
f
ywd1
= 420 MPa
Dopuszczalne rozstawy strzemion
s
1
okreslamy na podstawie wzoru 210 [N5]
80s
1
m)* (400mm5 0,75d =0,751160=870mm)=400 mm
Potrzebny rozstaw strzemion obliczam z przeksztalconego wzoru 11.34
s
1
A
s1"
f
y1d"
V
sd
z cot 0=
4,5242,0
2248,64
104,41,75=13,43 cm (11.48)
Sprawdzenie minimalnego stopnia zbrojenia wg wzoru 209 [N5]
j
1 , m)*
=0,08
.
f
ck
/ f
yk
=0,08.45/ 490=0,00109 (11.49)
j
1
=
A
s1"
s
1
b
1
=
4,52
1375
=0,004636
j
1 , m)*
j
1
Warunek spelniony
Pr>;FG@F8 rC>st:H str>eGiC= 13L/ cG =: c:NeF AN@DCci ?e9Bi
11.2.1.1.7 .prawdze%ie %o%oci oblicze%iowej %a ci%a%ie zbroje%ia ze wzgld
%a rozci!ga%ie poprzecz%ego zbroje%ia %a ci%a%ie.
Nosnosc V
Rd3
V
Rd#
A
s1"
f
y1d"
s
1
z cot 0=
4,5242,0
13
90,91,75=2322,98kN (11.50)
V
Rd#
>V
sd
=2 248,64kN
11.2.1.1.9 .prawdze%ie s$a% gra%icz%ego "y$kowa%ia szeroko? rys
pros$opad;yc&
Szerokosc rys prostopadlych oblicza si na podstawie pkt. 6.3 [N5]. Do obliczen przyjmowane
sq wartosci charakterystyczne sil wewntrznych *sA W 336$L3. S 1L3( W 2%$(L83 BNG.
Wyznaczenie miarodajnego wymiaru przekroju
h
0
wzr A.6 [N5]
h
0
=
2A
c
3
(11.51)
A
c
=bh=75110=8250 cm
2
- pole przekroju
129
3=2b+2h=275+2110=370 cm - obwd przekroju
h
0
=
28250
37
=44,59cm
Dla
h
0
=446 mm
dla wieku betonu w chwili obciqzenia t)71* dni i wilgotnosci RP70)T
odczytano
(, ,
0
)=1,50
. Efektywny modul sprzystosci
E
c , eff
obliczono z wzoru 110 [N5]:
E
c , eff
=
E
cm
1+(, ,
0
)
=
36
1+1,5
=14,4GPa (11.52)
Sprowadzone pole przekroju
A
cs
obliczam wg wzoru:
A
cs
=A
c
+o
e , ,
A
s"
(11.53)
o
e ,,
=
E
s
E
c , eff
=
200
14,4
=13,89 (11.54)
A
cs
=75110+13,8986,16=9446,67cm
2
Moment statyczny przekroju wzgldem grnej sciskanej krawdzi wyznaczam wg wzoru [Kam06]:
%
cs
=%
c
+o
e , ,
( A
s"
d )=75110
110
2
+13,89(86,16101)=574613,3cm
3
(11.55)
Polozenie srodka cizkosci przed zarysowaniem [Kam06]:
x
I
=
%
cs
A
cs
=
574613,3
9446,67
=60,83cm (11.56)
Moment bezwladnosci przekroju sprowadzonego [Kam06]:
I
cs
=
bh
3
12
+bh
(
h
2
x
I
)
+A
s"
o
e , ,
( dx
I
)
2
=
75110
3
12
+75110
(
110
2
60,83
)
+86,1613,89(101,060,83)
2
I
cs
=10530 134 cm
4
(11.57)
Sprowadzony wskaznik przekroju na zginanie [Kam06]:
1
cs
=
I
cs
dx
I
=
10530134
10160,83
=26120,3cm
3
(11.58)
Moment rysujqcy:
M
c'
=W
cs
f
c,m
=26120,30,38=99605,73kNcm=996,06 kNm (11.59)
M
c'
M
sd
=2495,82kNm
Pr>eBrEF ?8A>ie pr:cCH:N F:BC >:r;sCH:=;
Polozenie osi obojtnej po zarysowaniu [Kam06]:
b x
II
0,5 x
II
o
' , ,
A
s"
(d x
II
)=0 (11.60)
0,575 x
II
2
13,8986,16(101,0x
II
)=0
37,5 x
II
2
+1196,76 x
II
120873,0=0
x
II
=43,02cm
Moment bezwladnosci przekroju po zarysowaniu wzgldem osi x
II
[Kam06]:
130
I
cs
II
=
bx
II
3
3
+A
s"
(d x
II
)
2
o(e , , )=
7543,02
3
3
+86,16(101,043,02)
2
13,89=6013261cm
4
(11.61)
Naprzenia w stali w miejscu zarysowania
c
s
=
o
e , l
M
sd
(d x
II
)
I
cs
II
=
13,892495,83(116,043,02)
6013261
=33,42kN / cm
2
(11.62)
rednie odksztalcenie zbrojenia rozciqganego oblicza si z wzoru 114 [N5]:
c
sm
=
c
s
E
s
|
1
1
2
(
M
c'
M
sd
)
=
33,42
20000
|
11,00,5
(
996,05
2495,82
)
=0,001538 (11.63)
1
=1,0 - dla prtw zebrowanych,
2
=0,5 - przy obciqzeniu dlugotrwalym lub wielokrotnie
zmiennym p.6.3 [N5]
Efektywne pole przekroju strefy rozciqganej okreslono na podstawie Rys. 33 [N5]:
A
c, , eff
=m)*(2,5b a
1
5 b(hx
II
)/ 3)=m)* (2,5759=1687,5 5 75(11043,02)/ 3=1674,5) (11.64)
A
c, , eff
=1674,5cm
2
Efektywny stopien zbrojenia:
j
'
=
A
s
A
cs , eff
=
86,16
1674,5
=0,05147 (11.65)
redni rozstaw rys wg wzoru 113 [N5]
s
'm
=50+0,25k
1
k
2

j
'
=50+0,250,80,5
28
0,0515
=104,40 mm (11.66)
k
1
=0,8 - dla prtw zebrowanych, k
2
=0,5 dla trjkqtnego rozkladu odksztalcen p.6.3 [N5]
Obliczeniowa szerokosc rys wg wzoru 112 [N5]
1
k
=s
'm
c
sm
(11.67)
=1,4 zinterpolowany dla przekroju zarysowanego o najmniejszym wymiarze z przedzialu od
300 do 800 mm
1
k
=1,4104,400,001538=0,22 mm
1
k
1
lim
=0,30 mm
W:r@=eB speN=iC=;
ko%yc&
Szerokosc rys ukosnych oblicza si na podstawie pkt. 6.4 [N5]. Do obliczen przyjmujemy
wartosci charakterystyczne sil wewntrznych stqd =
sd
A 22(7:6(E1:31 A 1661:6, kF
Szerokosc rys mozna obliczyc z wzoru 118 [N5]:
1
k
=
4t
2
\
j
1
E
s
f
ck
(11.68)
Z wzoru 119 [N5]
t=
V
sd
b
1
d
=
1665,67
75101,0
=0,2199
kN
cm
2
=2,20 MPa (11.69)
Z wzoru 120 [N5]
131
j
1
=j
1"
+j
1-
=0,004636+0,0=0,004636
j
1"
=0,004636 - stopien zbrojenia strzemionami prostopadlymi do osi elementu p. 11.2.1.1.7
j
1-
=0 stopien zbrojenia strzemionami ukosnymi
Z wzoru 123 [N5]
\=
1
3
|
j
1"
j
1
1
+
j
1-
j
2
=
1
3
|
0,004636
0,710
+
0
0,710
=503,32
(11.70)
j
1
=0,7 - dla prtw gladkich p. 6.4. [N5]
1
,
2
- odpowiednio srednica strzemion (mm) strzemion pionowych i prtw ukosnych,
1
=10mm - p. 11.2.1.1.7
1
k
=
40,359
2
503,32
0,0046200004,5
=0,23mm
1
k
1
lim
=0,30 mm
W:r@=eB speN=iC=;
11.2.1.2 Poz. 2.1.2 Przypadek 2> belka "elbe$owa ze zbroje%iem diago%al%ym
Dane projektowe
M = 3 369,37 kNm Vsd = 2 248,64 kN L = 305,0 cm
b 7 /' cm ;cd 7 3) K9a 7 3() kAGcm
,
;yd 7 *,) K9a 7 *, kAGcm
,
h 7 11) cm ;ck 7 *' K9a 7 *(' kAGcm
,
;yk 7 *&) K9a 7 *& kAGcm
,
a1 7 ' cm ;ctd 7 1(0 K9a 7 )(10 kAGcm
,
Ds 7 ,)) @9a
d 7 h L a1 7 1)' cm ;ctm 7 3(0 K9a 7 )(30 kAGcm
,
Dcm 7 31 @9a
11.2.1.2.1 Spr:HA>e=ie H:r@=BEH 11.1$: i 11.1$ ?
L/ d=305/ 105=2,904,0
t=0,83
.
f
cd
=0,83.30=4,55MPa
t=
V
sd
bh
=
2248,64
75110
=0,2726 kN / cm
2
=2,733MPa
t0,83 f
cd
11.2.1.2.2 O?9ic>e=ie pCtr>e?=eDC pC9: pr>eBrCF@ >?rCFe=i: Ai:DC=:9=eDC
Potrzebne pole przekroju zbrojenia diagonalnego obliczono wg wzoru A1 [Har00] na nosnosc
zbrojenia diagonalnego.
132
A
s
=
V
sd
2
s
f
yd
sino
(11.71)
o - kat nachylenia zbrojenia diagonalnego do osi poziomej przekroju, wyznaczony wg [Har00]
s
=0,9
- wsplczynnik redukcyjny dla stali
tan o=
(h2a
1
)
L
=
11025
305
=0,3278 (11.72)
o=20
$
A
s
=
2248,64
20,942sin 20
$
=86,98 cm
2
Przyjmuj 11 V 32 GGL As1 W 88L%2 cG
2
Podstawowa dlugosc zakotwienia prtw:
l
b
=
f
yd
f
bd
=
32
4
420
4,0
=840mm=84cm
Obliczeniowa dlugosc zakotwienia prtw:
l
bd
=1,3l
b
=1,384,0=109,2=110,0cm
11.2.1.2.3 O?9ic>e=ie pCtr>e?=eDC pC9: pr>eBrCF@ >?rCFe=i: pCpr>ec>=eDC HCBEN
>?rCFe=i: DNEH=eDC
Rozstaw zbrojenia poprzecznego okreslono na podstawie wzorw z [Pau90 s. 452]
s - rozstaw prtw poprzecznych
sm)*|100 mm5 6=6cdot 32=192mm
s=100 mm
Pole przekroju zbrojenia poprzecznego okreslono z wzoru 4.19 [Pau00c]
A
s1
=
_A
b
f
yd
16 f
y1
s
100
(11.73)
A
b
- pole przekroju prta zbrojenia glwnego
f
y1
=420 MPa - wytrzymalosc na rozciqganie zbrojenia poprzecznego (przyjto stal AN)
A
s1
=
118,0442,0
1642,0
10
100
=0,55cm
2
Przyjmuj prt V 8 GGL As1 W /L(/ cG
2
11.2.1.2.% Pr>;F8cie pC9: pr>eBrCF@ >?rCFe=i: pCAN@I=eDC
Pole przekroju podluznego zbrojenia podluznego przyjto na podstawie zbrojenia minimalnego
obliczone w pkt. 11.2.1.1.2 A
s, m)*
=19,59cm
2
.
Przyjmuj prt .V 2/ GGL As1 W 21L$8 cG
2
L wzdluz grnej i dolnej krawdzi przekroju.
133
11.2.1.2.( Pr>;F8cie pr>eBrCF@ i rC>st:H@ str>eGiC=
Przyjto strzemiona z warunkw konstrukcyjnych, czterocite (liczba prtw *>3 , szerokosc
przekroju b>35cm ), srednica V 8 GG H rozstawie s W 33 cG ( s40cm , s0,75d =87cm )
11.2.1.2.6 Z?rCFe=ie pCHier>c<=iCHe
Zbrojenie powierzchniowe przyjto jak w pkt 11.2.1.1.4
W przekroju poprzecznym
21 V 6 GG C As W (L$% cG
2
ulozonych :
8 prtw w rozstawie co 10,5 cm wzdluz szerokosci przekroju b, oraz po 6 prtw w rozstawie
co 10 cm wzdluz wysokosci przekroju h.
Wzdluz osi belki
V 8 GG w rozstawie co 10 cm.
134
11.2.1.3 Poz. 2.1.3 Przypadek 3> .$alowa belka
Dane projektowe
K 7 3 31&(3/ kAm Wsd 7 , ,*0(1* kA
Wymiary przekroju HE 1000x584
h 7 1)'1 mm
b; 7 31* mm
tw 7 3'(' mm
t; 7 1* mm
hw 7 &,0 mm
= 7 /** cm
,
<3 7 1 ,*1 ))) cm
*
<y 7 33 *3)cm
*
W3 7 ,3 1)) cm
3
Wy 7 , 13) cm
3
Stal 18G2A
;d 7 ,0' K9a 7 ,0(' kAGcm
,
Re 7 3*' K9a 7 3*(' kAGcm
,
Rm 7 *&) K9a 7 *&() kAGcm
,
D 7 ,)' @9a
@ 7 0) @9a
X 7 )(3
M 7 /0') kgGm
3
11.2.1.3.1 OBre9e=ie B9:s; pr>eBrCF@ 4p. %.1.3 RN%T 5
B9:s: pr>eBrCF@ rCA=iB:
c=
.
215
f
d
=
.
215
285
=0,87
Graniczna smuklosc scianki:
h
1
,
1
=
.
928
35,5
=26,1466c=57,42
rodnik klasy 1
Warunek smuklosci przy scinaniu
h
1
,
1
70c
rodnik klasy 1
B9:s: pr>eBrCF@ pENBi
b
,
f
=
139,25
64
=2,189c=7,8
b=0,5(b
f
,
1
)=0,5(31435,5)=139,25
Plka klasy 1
Pr>eBrEF B9:s; 1
11.2.1.3.2 NC=CX C?9ic>e=iCH: pr>eBrCF@ =: >Di=:=ie
Nosnosc obliczeniowq przekroju klasy 1 na zginanie obliczono z wzoru 42 [N4]
M
R
=o
p
W f
d
=1,02360028,5=672 600 kNcm=6726,0kNm (11.74)
o=1 - obliczeniowy wsplczynnik rezerwy plastycznej
W - wskaznik wytrzymalosci przekroju
135
11.2.1.3.3 NC=CX C?9ic>e=iCH: pr>eBrCF@ =: ci=:=ie
Nosnosc obliczeniowq przekroju na scinanie, dla ktrego spelniony jest warunek smuklosci na
scinanie obliczono z wzoru 47 [N4]
V
R
=0,58 A
4
f
d
=0,58(329,44)28,5=5445,64 kN (11.75)
A
4
=92,83,55=329,44 cm
2
pole przekroju srodnika
11.2.1.3.% ZreA@BCH:=: =C=CX C?9ic>e=iCH: pr>eBrCF@ =: >Di=:=ie
Poniewaz sila tnqca
V
sd
>V
0
=0,3V
R
=0,35445,64=1633,5 kN
, do obliczen nalezy przyjmowac
nosnosc zredukowanq na zginanie okreslonq wzorem 46 [N4]
M
R, V
=M
R
|
1
I
(4 )
I (
V
V
R
)
2
(11.76)
I
4
=
,
1
h
1
3
12
=
3,5592,8
3
12
=236423 cm
4
- moment bezwladnosci przekroju czynnego przy
scinaniu (srodnika)
M
R, V
=6726,0
|
1
236423
1246000
(
2248,64
5445,6
)
2
=6508,39kN
11.2.1.3.( O?9ic>e=ie GCGe=t@ Br;t;c>=eDC *
cr
Wartosc momentu krytycznego obliczono wg zalqcznika 1, rozdzial 3 [N4]
Dla przekroju dwuteowego :
y
s
=0 - wsplrzdna srodka scinania
'
x
=0 - rami asymetrii
b
y
=y
s
0,5 '
x
=0 - parametr zginania
I
o
=
I
6
h
2
4
=
33430(105,66,4)
2
4
=82243148,8 cm
6
- wycinkowy moment bezwladnosci (11.77)
I
T
=
1
3
( 2b
f
,
f
3
+h
1
,
1
3
)=
1
3
( 231,46,4
3
+92,83,55
3
)=9066,40cm
4
- moment bezwladnosci
przy skrcaniu
(11.78)
)
x
=.( I
x
/ A)=.(1 246000 /744)=40,92cm - promien bezwladnosci wzgldem osi x (11.79)
)
y
=
.
( I
y
/ A)=.(2130/ 744)=6,70cm - promien bezwladnosci wzgldem osi y (11.80)
)
0
=
.
)
x
2
+)
y
2
=.40,92
2
+6,70
2
=41,47cm - biegunowy promien bezwladnosci wzgldem srodka
cizkosci
(11.81)
)
0
=
.
)
0
2
+y
s
2
=.41,47
2
+0
2
scinania
(11.82)
136
Sily krytyczne przy scinaniu osiowym:
wyboczenie gitne wzgldem osi Y (wzr Z1-4 [N4])
N
6
=
n
2
E I
y
(j
y
l
2
)
=
n
2
2050033430
0,5305
2
=18788,3 kN (11.83)
wyboczenie skrtne (wzr Z1-4 [N4])
N
z
=
1
)
s
2
|
n
2
E I
o
(j
o
l )
2
+GI
T
(11.84)
N
z
=
1
41,47
2
|
n
2
2050082243 149
(0,5305)
2
+80009 066,4
=
1
41,47
2
( 46222224+72531197)=69056 kN
Wyznaczenie wsplczynnika
Wsplczynnik okreslono na podstawie Tablicy 11 [N4]
M
max
=0,55M
1
+0,45 M
2
(11.85)
M
1,
M
2
- wartosci momentw zginajqcych na podporach
M
max
- najwiksza bezwzgldna wartosc momentu w srodkowym przedziale prta o
dlugosci 0,2l
0
M
1
=3309,57 kNm , M
2
=3309,57kNm , M
max
=
3309,5730,5
305
=330,96 kNm
=0,553309,570,453309,57/ 385,33=0,86
Obliczenie wartosci momentu krytycznego
M
c'
=A
0
N
y
+
.
( A
0
N
y
)
2
+.
2
)
s
2
N
y
N
z
(11.86)
Wartosci wsplczynnikw przyjto wg Tablicy Z1-2 [N5]
A
1
=1/ =1,16 , A
2
=0 , .=1/ =1,16 , /
1
=2 , /
2
=0 , A
0
=A
1
b
y
+A
2
s
s
=0
Wzr 11,71 redukuj si do postaci :
M
c'
=.)
s .
N
y
N
z
=1,1641,47.18788,369056=1 610710,8kNcm=16107,11kNm
11.2.1.3.6 OBre9e=ie sG@BNCci H>D98A=eF pr>; >Hic<r>e=i@
\
L i HspENc>;==iB:
>Hic<r>e=i:
L
Smuklosc wzgldna przy zwichrzeniu oblicza si z wzoru 50 [N4]
\
l
=1,15
.
M
R , V
M
c'
=1,15
.
6508,38
16107,11
=0,78
(11.87)
Z Tablicy 11 [N4] dla krzywej
a
0
odczytano wartosc
L
137
L
=0,893 (11.88)
11.2.1.3.. Spr:HA>e=ie =C=Cci e9eGe=t@ >Di=:=eDC
Nosnosc elementw zginanych sprawdza sie wg wzoru 52 [N4]
M
l
M
R, V
=
3369,37
0,8936508,38
=0,581 (11.89)
11.2.1.3.7 O?9ic>e=ie AN@DCci >:BCtHie=i: =:AprCI: H ci:=ie
L
e
Obliczenia przeprowadzono na podstawie informacji zawartych w publikacji [Har00]. Potrzebnq
dlugosc zakotwienia oblicza si z wzoru A3 na nosnosc zakotwienia
V
3
=
0,85
c
f
cd
b ( L
e
c)
1+
3,6e
( L
e
c)
(11.90)
V
3
- dopuszczalna wartosc sily tnqcej w utwierdzeniu
c
=0,6 - wsplczynnik materialowy dla betonu
b - efektywna szerokosc bryly naprzen w betonie
b =m)*(2,5b
f
=2,531,4=78,5cm5 75cm)=75cm
c=4,0 cm - grubosc otuliny na krawdzi sciany
a=L/ 2=305/ 2=152,5cm
e=a+0,5 L
e
f
cd
=30MPa - obliczeniowa wytrzymalosc dla betonu klasy C45/55
Wzr 11.73 po przeksztalceniu otrzymuje postac:
0,85 L
e
2
c(2,8+1,7) L
e
+0,85 c
2
V
3
(3,6ac)=0 (11.91)
=
c
f
cd
b
Podstawiajqc dane otrzymujemy:
V
3
=V=2248,54kN , =0,63,075=135
114,75 L
e
2
929,2 L
e
+18361 225508,8=0
L
e
=107,39cm
Przyjmuj L
e
=110,0cm
11.2.1.3.$ O?9ic>e=ie ACA:tBCHeDC >?rCFe=i: piC=CHeDC H GieFsc@ >:BCtHie=i:
Pole przekroju zbrojenia okreslono na podstawie wzoru A4 [Har00]
A
sc
=
V
s
f
y
(11.92)
138
c
=0,9 Wsplczynniki redukcyjny dla stali
Przyjmuj stal AN, fyd = 420 MPa
A
sc
=
2248,54
0,942
=59,49cm
2
Przyjmuj: 1/ V 28 GG As W 61L(% cG
2
11.2.1.3.1/ "C?r:=ie pr>eBrCF@ Ie?erB: @s>t;H=i:FJceDC
W publikacji [Har00] zaleca si zastosowanie w okolicach przypodporowych zeberek
poprzecznych.
Poniewaz przekrj jest klasy 1 zeberka dobieram z warunku smuklosci
b
z
,
z
14c-,
z
>
b
z
14c
b
z
=0,5(b
f
,
1
) - maksymalny wysig zeberka
,
&
- grubosc zeberka
b
z
=0,5(31435,5)=139,25 mm Przyjmuj b
z
=130 mm
,
z
>
130
140,87
=10,67mm
Przyjmuj zeberko grubosci 15 mm. qczone do srodnika za pomocq spoiny pachwinowej
dwustronnej grubosci a 7 0 mm, spelniajqcej warunek w p. 6.3.2.2
a
*$m
>0,2,
2
lecz 10mm , a
*$m
0,7,
1
,16mm
,
2
=35,5mm - grubosc grubszej czsci w polqczeniu
,
1
=15mm - grubosc cienszej czsci w polqczeniu
a
*$m
=0,235,5=7,1 mm
a
*$m
0,715=10,5mm
139
11.2.2. )ymiarowa%ie %adpro"a Poz. 2.2
11.2.2.1 Poz. 2.2.1 Przypadek 1> belka "elbe$owa ze zbroje%iem %a ci%a%ie w
pos$aci s$rzemio% pio%owyc&
Dane projektowe
K 7 , '01(&1 kAm Wsd 7 1/3'('0 kA
b 7 1) cm ;cd 7 3) K9a 7 3() kAGcm
,
;yd 7 *,) K9a 7 *, kAGcm
,
h 7 11) cm ;ck 7 *' K9a 7 *(' kAGcm
,
;yk 7 *&) K9a 7 *& kAGcm
,
a1 7 0 cm ;ctd 7 1(0 K9a 7 )(10 kAGcm
,
Ds 7 ,)) @9a
d 7 h L a1 7 1), cm ;ctm 7 3(0 K9a 7 )(30 kAGcm
,
Dcm 7 31 @9a
11.2.2.1.1 Okrele%ie wielkoci a
1
4 odleg;o? od rodka ci"koci zbroje%ia do
rozci!ga%ej krawdzi przekroj belki
Przyjmuj
a
1
=30+10+1,528=82mm=8,0cm
(p. 11.2.1.1.1)
11.2.2.1.2 Oblicze%ie po$rzeb%ego pola przekroj zbroje%ia g;*w%ego '
s1
A
0
=
M
sd
f
cd
b d
2
=
258696
3,060102
2
=0,138139
(
eff
=1
.
12A
0
=1.120,138139=0,149282
eff
=10,5(
eff
=10,50,149282=0,925359
A
s"
=
M
sd
f
yd
eff
d
=
258696
420,9254102
=65,25cm
2
Minimalne pole przekroju zbrojenia wg wzoru 23a [N5]
A
s", m)*
=0,26
f
c,m
f
yk
b d=0,26
3,8
490
60102=12,34cm
2
Minimalne pole przekroju zbrojenia wg wzoru 23b [N5]
A
s", m)*
=0,0013bd=0,001360102=7,96 cm
2
Minimalne pole przekroju zbrojenia wg wzoru 111 [N5]
A
s, m)*
=k
c
k f
c, , eff
A
c,
c
s, lim
c
s, lim
=160 MPa - dla =32 i 1
lim
=0,3 mm tab. 12 [N5]
k
c
=0,4 , k =0,5 , A
c,
=0,5b h=0,560110=3300 , f
c, ,eff
=f
c,m
=3,8MPa p. 6.2 [N5]
140
A
s, m)*
=0,453,8
3300
160
=15,68cm
2
Przyjmuj zbrojenie grq i dolem na calej dlugosci belki :
1% V 2(GG'
s1:1
A 61:26 cm
2
(@
s
A 1:12B

, rozmieszczone w dwch rzdach po 7 prtw w
rozstawie po 10,5 cm.
11.2.2.1.3 Oblicze%ie d;goci zako$wie%ia zbroje%ia g;*w%ego
l
b
obliczamy z wzoru 187 [N5]
l
b
=
f
yd
f
bd
=
25
4

420
4,0
=656mm=65,6cm
f
bd
Obliczeniowq dlugosc zakotwienia prtw
l
bd
wyznaczam zgodnie z zaleceniami [Har00] dla
rejonw z obciqzeniami sejsmicznymi:
l
bd
=1,3l
b
=1,365,6=85,31cm
o
s
=1,0 - wsplczynnik efektywnego zakotwienia
A
s, 'eq
- wymagane pole przekroju zbrojenia
A
s, 'eq
- przyjte pole przekroju zbrojenia
Pr>;FG@F8
l
bd
=85,0cm
11.2.2.1.( Oblicze%ie po$rzeb%ego zbroje%ia powierzc&%iowego
Zbrojenie powierzchniowe przyjto jak w p. 11.2.2.1.4
A
s, s3'f
>0,01 A
c, , ex,
=0,013(260+6023)=0,01522=5,22cm
2
(11.44)
w przekroju poprzecznym: 21 V 6 GG C As W (L$% cG
2
5 prtw w rozstawie co 10 cm wzdluz szerokosci przekroju b, oraz po 8 prtw w rozstawi co
8,7 cm wzdluz wysokosci przekroju h.
wzdluz osi belki V 8 GG w rozstawie co 10 cm.
Dlugosc zakotwienia prtw obliczono w pkt 11.2.1.1.4 ze wzoru 187 [N5]
Dlugosc zakotwienia 9?A W 16 cG
%a rozci!ga%ie be$o% pows$a;e przy ci%a%i w eleme%cie %ie zbrojo%ym
%a ci%a%ie =
Cd1
Nosnosc V
Rd1
141
V
Rd"
=| 0,35k f
c,d
(1,2+40j
l
) b
1
d
k =1,6d =1,61,02=0,58 , lecz k>1 - k =1 wzr 67 [N5]
j
l
=0
V
Rd"
=| 0,3510,18(1,2+400)60102=462,67kN
V
Rd"
V
sd
=1735,58kN
odcinek drugiego rodzaju wymaga zbrojenia na scinanie (wzr 64 [N5])
%a ciska%ie be$o% pows$a;e przy ci%a%i =
Cd2
Nosnosc V
Rd2
V
Rd-
=4 f
cd
b
1
z
cot 0
1+cot
2
0
4=0,6
(
1
f
ck
250
)
=0,6
(
1
45
250
)
=0,492 wzr 71 [N5]
z=0,9 d=0,9102=91,8cm p. 5.5.1.1 [N5]
cot 0=1,75 p. 5.5.1.1 [N5]
V
Rd-
=0,4923,06091,8
1,75
1+1,75
2
=3502,07kN
V
Rd-
>V
sd
=1735,58 kN
11.2.2.1., Dobra%ie przekroj i rozs$aw s$rzemio%
Minimalna srednica strzemion okresla p. 9.3.1.5 [N5]
m)*
=max (4,5 mm5 0,2
zb'$2e*)a
=0,232=6,4 mm)=8,0mm
Zakladam strzemiona czterocite ze stali AN
srednicy 4=10 mm pole przekroju A
sw1
= 3,14 cm
2
f
ywd1
= 420 MPa
Dopuszczalne rozstawy strzemion
s
1
okreslamy na podstawie wzoru 210 [N5]
80s
1
m)* (400mm5 0,75d =0,751160=870mm)=400 mm
Potrzebny rozstaw strzemion obliczam z przeksztalconego wzoru 73 [N5]
s
1
A
s1"
f
y1d"
V
sd
z cot 0=
3,1442,0
1657,15
104,41,5=12,21 cm
Sprawdzenie minimalnego stopnia zbrojenia wg wzoru 209 [N5]
j
1 , m)*
=0,08
.
f
ck
/ f
yk
=0,08.45/ 490=0,00109
142
j
1
=
A
s1"
s
1
b
1
=
3,14
1240
=0,006542
j
1 , m)*
j
1
Warunek spelniony
Pr>;FG@F8 rC>st:H str>eGiC= 12L/ cG =: c:NeF AN@DCci ?e9Bi
11.2.2.1.7 .prawdze%ie %o%oci oblicze%iowej %a ci%a%ie zbroje%ia ze wzgld
%a rozci!ga%ie poprzecz%ego zbroje%ia %a ci%a%ie.
Nosnosc V
Rd3
V
Rd#
A
s1"
f
y1d"
s
1
z cot 0=
3,1442,0
12,0
105,31,75=1753,87kN
V
Rd#
>V
sd
=1735,58kN
pros$opad;yc&
Szerokosc rys prostopadlych oblicza si na podstawie pkt. 6.3 [N5]. Do obliczen przyjmowane
sq wartosci charakterystyczne sil wewntrznych *sA W 2(86L$6 S 1L3( W 1$16L2. BNG
Wyznaczenie miarodajnego wymiaru przekroju
h
0
wzr A.6 [N5]
h
0
=
2A
c
3
A
c
=bh=60110=6600cm
2
- pole przekroju
3=2b+2h=260+2110=340 cm - obwd prekroju
h
0
=
26600
340
=38,82cm
Dla
h
0
=388mm
dla wieku betonu w chwili obciqzenia t)71* dni i wilgotnosci RP70)T
odczytano
(, ,
0
)=1,50
. Efektywny modul sprzystosci
E
c , eff
obliczono z wzoru 110 [N5]:
E
c , eff
=
E
cm
1+(, ,
0
)
=
36
1+1,5
=14,4GPa
Sprowadzone pole przekroju
A
cs
obliczam wg wzoru:
A
cs
=A
c
+o
e , ,
A
s"
o
e ,,
=
E
s
E
c , eff
=
200
14,4
=13,89
143
A
cs
=60110+13,8968,69=7554,03cm
2
Moment statyczny przekroju wzgldem grnej sciskanej krawdzi wyznaczam wg wzoru [Kam06]:
%
cs
=%
c
+o
e , ,
( A
s"
d )=60110
110
2
+13,89(68,69102)=460310,8cm
3
Polozenie srodka cizkosci przed zarysowaniem [Kam06]:
x
I
=
%
cs
A
cs
=
460310,8
7554,03
=60,94cm
Moment bezwladnosci przekroju sprowadzonego [Kam06]:
I
cs
=
bh
3
12
+bh
(
h
2
x
I
)
+A
s"
o
e , ,
( dx
I
)
2
=
60110
3
12
+60110
(
110
2
60,94
)
+68,6913,89(102,060,94)
2
I
cs
=8496290cm
4
Sprowadzony wskaznik przekroju na zginanie [Kam06]:
W
cs
=
I
cs
d x
I
=
8496290
10260,94
=206902,7cm
3
Moment rysujqcy:
M
c'
=W
cs
f
c,m
=206902,70,38=78623,01kNcm=786,23 kNm
M
c'
M
sd
=1871,97 kNm
Pr>eBrEF ?8A>ie pr:cCH:N F:BC >:r;sCH:=;
Polozeni osi obojtnej po zarysowaniu [Kam06]:
b x
II
0,5 x
II
o
' , ,
A
s"
(d x
II
)=0
0,560 x
II
2
13,8960,94(102,0x
II
)=0
30 x
II
2
+846,46 x
II
86338,57=0
x
II
=42,96cm
Moment bezwladnosci przekroju po zarysowaniu wzgldem osi x
II
[Kam06]:
I
cs
II
=
bx
II
3
3
+A
s"
(d x
II
)
2
o(e , , )=
6042,96
3
3
+68,69(102,042,96)
2
13,89=4911182 cm
4
Naprzenia w stali w miejscu zarysowania
c
s
=
o
e , l
M
sd
(d x
II
)
I
cs
II
=
13,891916,27(102,042,96)
4911182
=32,0 kN/ cm
2
rednie odksztalcenie zbrojenia rozciqganego oblicza si z wzoru 114 [N5]:
c
sm
=
c
s
E
s
|
1
1
2
(
M
c'
M
sd
)
=
32,0
20000
|
11,00,5
(
786,23
1916,27
)
=0,001465
1
=1,0 - dla prtw zebrowanych,
2
=0,5 - przy obciqzeniu dlugotrwalym lub wielokrotnie
zmiennym p.6.3 [N5]
Efektywne pole przekroju strefy rozciqganej okreslono na podstawie Rys. 33 [N5]:
A
c, , eff
=m)*(2,5b a
1
5 b(hx
II
)/ 3)=m)* (2,5608=1200 5 60(11042,96)/ 3=1340,8)
A
c, , eff
=1200 cm
2
Efektywny stopien zbrojenia:
144
j
'
=
A
s
A
cs , eff
=
68,69
1200,00
=0,057242
redni rozstaw rys wg wzoru 113 [N5]
s
'm
=50+0,25k
1
k
2

j
'
=50+0,250,80,5
35
0,057242
=93,67mm
k
1
=0,8 - dla prtw zebrowanych, k
2
=0,5 dla trjkqtnego rozkladu odksztalcen p.6.3 [N5]
Obliczeniowa szerokosc rys wg wzoru 112 [N5]
1
k
=s
'm
c
sm
=1,4 zinterpolowany dla przekroju zarysowanego o najmniejszym wymiarze z przedzialu od
300 do 800 mm
1
k
=1,493,670,001465=0,19mm
1
k
1
lim
=0,30 mm
W:r@=eB speN=iC=;
ko%yc&
Szerokosc rys ukosnych oblicza si na podstawie pkt. 6.4 [N5]. Do obliczen przyjmujemy
wartosci charakterystyczne sil wewntrznych stqd MsA W 1.3(L(8S1L3( W 1 28(L62 BN
Szerokosc rys mozna obliczyc z wzoru 118 [N5]:
1
k
=
4t
2
\
j
1
E
s
f
ck
Z wzoru 119 [N5]
t=
V
sd
b
1
d
=
1285,62
60102,0
=0,2101
kN
cm
2
=2,10 MPa
Z wzoru 120 [N5]
j
1
=j
1"
+j
1-
=0,0044+0,0=0,0044
j
1"
=0,0065 - stopien zbrojenia strzemionami prostopadlymi do osi elementu p. 11.2.1.1.7
j
1-
=0 stopien zbrojenia strzemionami ukosnymi
Z wzoru 123 [N5]
\=
1
3
|
j
1"
j
1
1
+
j
1-
j
2
=
1
3
|
0,0044
0,710
+
0
0,710
=535,03
j
1
=0,7 - dla prtw gladkich p. 6.4. [N5]
1
,
2
- odpowiednio srednica strzemion (mm) strzemion pionowych i prtw ukosnych,
1
=10mm - p. 11.2.1.1.7
1
k
=
40,2747
2
535,03
0,0044200004,5
=0,24mm
145
1
k
1
lim
=0,30 mm
W:r@=eB speN=iC=;
11.2.2.2 Poz. 2.2.2 Przypadek 2> belka "elbe$owa ze zbroje%iem diago%al%ym
Dane projektowe
K 7 , '01(&1 kAm Wsd 7 1/3'('0 kA L 7 3)'() cm
b 7 1) cm ;cd 7 3) K9a 7 3() kAGcm
,
;yd 7 *,) K9a 7 *, kAGcm
,
h 7 11) cm ;ck 7 *' K9a 7 *(' kAGcm
,
;yk 7 *&) K9a 7 *& kAGcm
,
a1 7 ' cm ;ctd 7 1(0 K9a 7 )(10 kAGcm
,
Ds 7 ,)) @9a
d 7 h L a1 7 1,) cm ;ctm 7 3(0 K9a 7 )(30 kAGcm
,
Dcm 7 31 @9a
11.2.2.2.1 Spr:HA>e=ie H:r@=BEH 11.1$: i 11.1$ ?
L/ d=305/ 105=2,904,0
t=0,83
.
f
cd
=0,83.30=4,55MPa
t=
V
sd
bh
=
1735,58
60110
=0,263kN/ cm
2
=2,63MPa
t0,83 f
cd
11.2.2.2.2 O?9ic>e=ie pCtr>e?=eDC pC9: pr>eBrCF@ >?rCFe=i: Ai:DC=:9=eDC
Potrzebne pole przekroju zbrojenia diagonalnego obliczono wg wzoru A1 [Har00] na nosnosc
zbrojenia diagonalnego.
A
s
=
V
sd
2
s
f
yd
sino
o - kat nachylenia zbrojenia diagonalnego do osi poziomej przekroju, wyznaczony wg [Har00]
s
=0,9 - wspczynnik redukcyjny dla stali
tan o=
(h2a
1
)
L
=
11025
305
=0,328
o=20
$
A
s
=
1735,58
20,942sin 20
$
=67,12 cm
2
Przyjmuj 11 V 28 GGL As1 W 6.L./ cG
2
Podstawowa dlugosc zakotwienia prtw:
l
b
=
f
yd
f
bd
=
28
4

420
4,0
=735 mm=73,5cm
Obliczeniowa dlugosc zakotwienia prtw:
146
l
bd
=1,3l
b
=1,373,5=95,55=95,0cm
11.2.2.2.3 O?9ic>e=ie pCtr>e?=eDC pC9: pr>eBrCF@ >?rCFe=i: pCpr>ec>=eDC HCBEN
>?rCFe=i: DNEH=eDC
Rozstaw zbrojenia poprzecznego okreslono na podstawie wzorw z [Pau90 s. 452]
s - rozstaw prtw poprzecznych
sm)*| 100mm56 =6cdot 28=168mm
s=100 mm
Pole przekroju zbrojenia poprzecznego okreslono z wzoru 4.19 [Pau00c]
A
s1
=
_A
b
f
yd
16 f
y1
s
100
A
b
- pole przekroju prta zbrojenia glwnego
f
y1
=420 MPa - wytrzymalosc na rozciqganie zbrojenia poprzecznego (przyjto stal AN)
A
s1
=
116,1642,0
1642,0
10
100
=0,424cm
2
Przyjmuj prt V 8 GGL As1 W /L(/ cG
2
11.2.2.2.% Pr>;F8cie pC9: pr>eBrCF@ >?rCFe=i: pCAN@I=eDC
Pole przekroju podluznego zbrojenia podluznego przyjto na podsatwie zbrojenia minimalnego
obliczone w pkt. 11.2.1.1.2 A
s, m)*
=15,68cm
2
.
Przyjmuj prt (V 2/ GGL As1 W 1(L./ cG
2
L wzdluz grnej i dolnej krawdzi przekroju.
11.2.2.2.( Pr>;F8cie pr>eBrCF@ i rC>st:H@ str>eGiC=
Przyjto strzemiona z warunkw konstrukcyjnych, czterocite (liczba prtw *>3 , szerokosc
przekroju b>35cm ), srednica V 8 GG H rozstawie s W 33 cG ( s40cm , s0,75d =87cm )
11.2.2.2.6 Z?rCFe=ie pCHier>c<=iCHe
Zbrojenie powierzchniowe przyjto jak w pkt 11.2.1.1.4
W przekroju poprzecznym
21 V 6 GG C As W (L$% cG
2
ulozonych :
5 prtw w rozstawi co 8,5 cm wzdluz szerokosci przekroju b, oraz po 8 prtw w rozstawie
co 8,7 cm wzdluz wysokosci przekroju h.
Wzdluz osi belki
V 8 GG w rozstawie co 10 cm.
147
11.2.2.3 Poz. 2.2.3 Przypadek 3> .$alowa belka
Poniewaz przyjte z wstpnego projektowania nadproze spelnia warunek nosnosci dla
maksymalnych sil wewntrznych z duzym zapasem, do obliczenia drugiego nadproza przyjto
zmniejszony przekrj stalowy. Z wzoru 6.3 okreslono potrzebny wskaznik wytrzymalosci:
W=1,1 M/ f
d
=1,1
258696kNcm
28,50 kN / cm
2
=9 984,75cm
3
Na tej podstawie dobieram z [Tab06] przekrj: HEB 1000
Dane projektowe
K 7 , '01(&1 kAm Wsd 7 1/3'('0 kA L 7 3)'() cm
Wymiary przekroju HEB 1000
h 7 1))) mm
b; 7 3)) mm
tw 7 1& mm
t; 7 31 mm
hw 7 &,0 mm
= 7 *)) cm
,
<3 7 1** /)) cm
*
<y 7 11 ,0) cm
*
W3 7 1, 0&) cm
3
Wy 7 1 )&) cm
3
Stal 18G2A
;d 7 ,0' K9a 7 ,0(' kAGcm
,
Re 7 3*' K9a 7 3*(' kAGcm
,
Rm 7 *&) K9a 7 *&() kAGcm
,
D 7 ,)' @9a
@ 7 0) @9a
X 7 )(3
M 7 /0') kgGm
3
11.2.2.3.1 OBre9e=ie B9:s; pr>eBrCF@ 4p. %.1.3 RN%T 5
B9:s: pr>eBrCF@ rCA=iB:
c=
.
215
f
d
=
.
215
285
=0,87
Graniczna smuklosc scianki:
h
1
,
1
=
.
928
19
=48,8466c=57,42
rodnik klasy 1
Warunek smuklosci przy scinaniu
h
1
,
1
70c
rodnik klasy 1
B9:s: pr>eBrCF@ pENBi
b
,
f
=
140,5
36
=3,99c=7,8
b=0,5(b
f
,
1
)=0,5(30019)=140,5 mm
Plka klasy 1
Pr>eBrEF B9:s; 1
148
11.2.2.3.2 NC=CX C?9ic>e=iCH: pr>eBrCF@ =: >Di=:=ie
Nosnosc obliczeniowq przekroju klasy 1 na zginanie obliczono z wzoru 42 [N4]
M
R
=o
p
W f
d
=1,01289028,5=367 365kNcm=3673,65 kNm
o=1 - obliczeniowy wsplczynnik rezerwy plastycznej
W - wskaznik wytrzymalosci przekroju
11.2.2.3.3 NC=CX C?9ic>e=iCH: pr>eBrCF@ =: ci=:=ie
Nosnosc obliczeniowq przekroju na scinanie, dla ktrego spelniony jest warunek smuklosci na
scinanie obliczono z wzoru 47 [N4]
V
R
=0,58 A
4
f
d
=0,58176,3228,5=2914,57 kN
A
4
=92,81,9=176,32 cm
2
pole przekroju srodnika
11.2.2.3.% ZreA@BCH:=: =C=CX C?9ic>e=iCH: pr>eBrCF@ =: >Di=:=ie
Poniewaz sila tnqca
V
sd
>V
0
=0,6V
R
=0,62914,57=1748,74 kN
, do obliczen nalezy przyjmowac
nosnosc zredukowanq na zginanie okreslonq wzorem 47 [N4]
M
R, V
=M
R
|
1,10,3(
V
V
R
)
2
M
R, V
=3129,30
|
1,10,3(
1735,58
2914,57
)
2
=3650,21kNm
11.2.2.3.( O?9ic>e=ie GCGe=t@ Br;t;c>=eDC *
cr
Wartosc momentu krytycznego obliczono wg zalqcznika 1, rozdzial 3 [N4]
Dla przekroju dwuteowego :
y
s
=0 - wsplrzdna srodka scinania
'
x
=0 - rami asymetrii
b
y
=y
s
0,5 '
x
=0 - parametr zginania
I
o
=
I
6
h
2
4
=
15820(100,03,6)
2
4
=37822347,20cm
6
- wycinkowy moment bezwladnosci
I
T
=
1
3
( 2b
f
,
f
3
+h
1
,
1
3
)=
1
3
( 230,03,6
3
+92,81,9
3
)=1580,41 cm
4
- moment bezwladnosci przy
skrcaniu
)
x
=
.
( I
x
/ A)=.(644700/ 400)=40,15cm - promien bezwladnosci wzgldem osi x
)
y
=
.
( I
y
/ A)=.(1090/ 400)=6,38cm - promien bezwladnosci wzgldem osi y
)
0
=
.
)
x
2
+)
y
2
=.40,15
2
+6,38
2
cizkosci
149
)
0
=
.
)
0
2
+y
s
2
=.40,65
2
+0
2
scinania
Sily krytyczne przy scinaniu osiowym:
wyboczenie gitne wzgldem osi Y (wzr Z1-4 [N4])
N
6
=
n
2
E I
y
(j
y
l
2
)
=
n
2
2050016280
0,5305
2
=9149,67 kN
wyboczenie skrtne (wzr Z1-4 [N4])
N
z
=
1
)
s
2
|
n
2
E I
o
(j
o
l )
2
+GI
T
N
z
=
1
40,65
2
|
n
2
2050037822347
(0,5305)
2
+80001580
=
1
40,65
2
(21256 883+12643244)=20515,1 kN
Wyznaczenie wsplczynnika
Wsplczynnik okreslono na podstawie Tablicy 11 [N4]
M
max
=0,55M
1
+0,45 M
2
M
1,
M
2
- wartosci momentw zginajqcych na podporach
M
max
- najwiksza bezwzgldna wartosc momentu w srodkowym przedziale prta o
dlugosci 0,2l
0
M
1
=2586,96kNm , M
2
=2 586,96kNm , M
max
=
2586,9630,5
305
=258,70 kNm
=0,552586,960,452586,96/ 258,70=0,999=1,00
Obliczenie wartosci momentu krytycznego
M
c'
=A
0
N
y
+
.
( A
0
N
y
)
2
+.
2
)
s
2
N
y
N
z
Wartosci wsplczynnikw przyjto wg Tablicy Z1-2 [N5]
A
1
=1/ =1,0 , A
2
=0 , .=1/ =1,00 , /
1
=2 , /
2
=0 , A
0
=A
1
b
y
+A
2
s
s
=0
Wzr 11,71 redukuj si do postaci :
M
c'
=.)
s .
N
y
N
z
=1,0040,65.9149,6720515,07=556 933,60kNcm=5569,33kNm
11.2.2.3.6 OBre9e=ie sG@BNCci H>D98A=eF pr>; >Hic<r>e=i@
\
L i HspENc>;==iB:
>Hic<r>e=i:
L
Smuklosc wzgldna przy zwichrzeniu oblicza si z wzoru 50 [N4]
\
l
=1,15
.
M
R , V
M
c'
=1,15
.
3650,21
5569,37
=0,931
Z Tablicy 11 [N4] dla krzywej
a
0
odczytano wartosc
L
150
L
=0,795
11.2.2.3.. Spr:HA>e=ie =C=Cci e9eGe=t@ >Di=:=eDC
Nosnosc elementw zginanych sprawdza sie wg wzoru 52 [N4]
M
l
M
R, V
=
2586,96
0,7953650,21
=0,891
11.2.2.3.7 O?9ic>e=ie AN@DCci >:BCtHie=i: =:AprCI: H ci:=ie
L
e
Obliczenia przeprowadzono na podstawie informacji zawartych w publikacji [Har00]. Potrzebnq
dlugosc zakotwienia oblicza si z wzoru A3 na nosnosc zakotwienia
V
3
=
0,85
c
f
cd
b ( L
e
c)
1+
3,6e
( L
e
c)
V
3
- dopuszczalna wartosc sily tnqcej w utwierdzeniu
c
=0,6 - wsplczynnik materialowy dla betonu
b - efektywna szerokosc bryly naprzen w betonie
b =m)*( 2,5b
f
=2,530=75cm5 60cm)=60cm
c=4,0 cm - grubosc otuliny na krawdzi sciany
a=L/ 2=305/ 2=152,5cm
e=a+0,5 L
e
f
cd
=30MPa - obliczeniowa wytrzymalosc dla betonu klasy C45/55
Wzr 11.73 po przeksztalceniu otrzymuje postac:
0,85 L
e
2
c(2,8+1,7) L
e
+0,85 c
2
V
3
(3,6ac)=0
=
c
f
cd
b
Podstawiajqc dane otrzymujemy:
V
3
=V=1735,58 kN , =0,63,060=108
91,80 L
e
2
745,6 L
e
944 422,3=0
L
e
=105,57cm
Przyjmuj L
e
=110,0 cm
11.2.2.3.$ O?9ic>e=ie ACA:tBCHeDC >?rCFe=i: piC=CHeDC H GieFsc@ >:BCtHie=i:
Pole przekroju zbrojenia okreslono na podstawie wzoru A4 [Har00]
151
A
sc
=
V
s
f
y
c
=0,9 Wsplczynniki redukcyjny dla stali
Przyjmuj stal AN, fyd = 420 MPa
A
sc
=
1735,58
0,942
=45,92cm
2
Przyjmuj: 1/ V 2( GG As W %$L/6 cG
2
11.2.2.3.1/ "C?r:=ie pr>eBrCF@ Ie?erB: @s>t;H=i:FJceDC
W publikacji [Har00] zaleca si zastosowanie w okolicach przypodporowych zeberek
poprzecznych.
Poniewaz przekrj jest klasy 1 zeberka dobieram z warunku smuklosci
b
z
,
z
14c-,
z
>
b
z
14c
b
z
=0,5(b
f
,
1
) - maksymalny wysig zeberka
,
&
- grubosc zeberka
b
z
=0,5(30019,0)=140,5mm Przyjmuj b
z
=130 mm
,
z
>
130
140,87
=10,67mm
Przyjmuj zeberko grubosci 15 mm. qczone do srodnika za pomocq spoiny pachwinowej
dwustronnej grubosci a 7 0 mm, spelniajqcej warunek w p. 6.3.2.2
a
*$m
>0,2,
2
lecz 10mm , a
*$m
0,7,
1
,16mm
,
2
=35,5mm - grubosc grubszej czsci w polqczeniu
,
1
=15mm - grubosc cienszej czsci w polqczeniu
a
*$m
=0,219=3,9mm
a
*$m
0,715=10,5mm
152
12. PCAs@GCH:=ie
W podsumowaniu zostaly zebrane i omwione wyniki dla najwazniejszych modeli. Oznaczenia
tych wynikw wraz z krtkimi charakterystykami programw obliczeniowych wykorzystanych
do ich uzyskania podane sq w Tablicy 12.1.
Tablica 1,.1 .znaczenie wynik4w wykorzystanych w !odsumowaniu
Robot 1
Wyniki uzyskane w pracy dyplomowej z programu Robot Millennium dla Modelu 1 t.j. modelu z
zastpczymi przekrojami slupw kompozytowych przeliczonym na przekroje stalowe z warunku E
(wzr 6.13 ). Budynek modeluj si z przestrzennych elementw powlokowych i prtowych.
Robot 4
Wyniki uzyskane w pracy dyplomowej z programu Robot Millennium dla Modelu 4 t.j. modelu z
zastpczymi przekrojami slupw przyjtymi jak w programie BW.
BW 1
Wyniki analizy statycznej uzyskane w pracy dyplomowej dla modelu o zmiennym przekroju
wykonanego w programie BW (zastpcze przekroje slupw kompozytowych przeliczono na slupy
betonowe z warunku nosnosci na sciskanie (wzr 6.11)). Budynek modeluje si jako zespl
elementw wspornikowych polqczonych nadprozami i/lub zlqczami podatnymi i analizuje wg teorii
prtw cienkosciennych Wlasowa.
BW 2
Wyniki analizy dynamicznej uzyskane w pracy dyplomowej dla modelu o stalym przekroju
wykonanego w programie BW.
SATWE
Wyniki z publikacji [Li04] dla modelu wykonanego w programie SATWE (Structural Analysis of Tall
building, Wall Element). SATWE jest programem MES (odpowiednikiem amerykanskiego
programu SAP 2000). Zostal opracowany przez China Academy of Building Research. W
programie sciany budynku definiuje si jak elementy powlokowe z wzlami o 6 stopniami swobody
(podobnie jak w programie Robot Millennium).
TBSA
Wyniki z publikacji [Li04] dla modelu wykonanego w programie TBSA (Tall Building Structural
Analysis). Jest to program oparty na MES, opracowany przez China Academy of Building
Research. Budynek modeluje si jako pojedynczy element wspornikowy i analizuje wg teorii
Wlasowa.
TUS
Wyniki analizy modalnej z publikacji [Li04] dla modelu wykonanego w programie TUS (Tsingua
University Structural). Opracowany przez Tsinghua University w Chinach program jest opartym na
MES i jest odpowiednikiem programu ETABS. W programie elementy trzonu modeluje si z
elementw skonczonych w plaskim stanie naprzenia.
12.1. PC>iCGe pr>eGies>c>e=i: s>c>;t@ ?@A;=B@
Tablica 1,., estawienie !rzemieszcze> budynku 2cm6
Wiatr Y Wiatr X SGU Y Sztywnosc SGU X
Robot 1 64,70 26,00 72,70 H / 430 31,40
Robot 4 56,90 25,40 63,80 H / 490 30,60
BW 1 63,99 24,91 78,26 H / 400 35,76
SATWE 69,03 21,45 - - -
TBSA 48,63 20,88 - - -
Najmniejsze wartosci przemieszczen wywolane wiatrem po kierunku Y uzyskano dla Robot 4
(56,90 cm), natomiast po kierunku X dla BW 1 (24,91 cm). Na podstawie wynikw z
Tablicy 12.2 mozna stwierdzic, ze sztywnosc budynku dla wszystkich analizowanych modeli po
153
kierunku X jest zblizona, gdyz wartosci przemieszczen nie rzniq si o wicej niz 4% (Robot 1
do BW). Dla kierunku Y rznice te sigajq juz 12% w przypadku Robot 4 i BW. Dla Robot 1 i
Robot 4 rznica ta siga 14%. Wynika ona z rznicy wielkosci slupw, ktre w Robot 4 majq
wiksze wymiary.
W przypadku kombinacji obciqzen dla stanu granicznego uzytkowania (SGU) najwiksze
wartosci przemieszczen w obu kierunkach uzyskano dla modelu z BW, najmniejsze dla
Modelu 4 z programu Robot. W przypadku Robot 1 i Robot 4 wartosci przemieszczen po
kierunku Y dla SGU wzrosly o ok. 12% w stosunku do obciqzenia wiatrem, natomiast dla BW o
22%. W przypadku kierunku X dla Robota 1 i 4 wzrost ten jest na poziomie 20 % natomiast
dla BW az 42%.
Otrzymane w pracy dyplomowej przemieszczenia od obciqzenia wiatrem po kierunku Y
wyliczone programami BW i Robot Millennium zblizone sq do wynikw z programu SATWE.
Dla Modelu 1 sq one o 7% mniejsze, Modelu 4 - 18 %, a dla BW o 8%. W przypadku wiatru po
kierunku X otrzymane wyniki sq wiksze niz dla SATWE. Dla Robota 1 o 21%, Robota 4 o
18% i dla BW o 16%.
Poniewaz programy Robot i SATWE sq programami tego samego typu mozna stwierdzic, ze
dla Modelu 1 udalo si uzyskac sztywnosc po kierunku Y zblizonq do modelu z programu
SATWE.
Porwnujqc zamieszczone w Tablicy 12.3 wyniki przemieszczen po kierunku Y dla modeli
Robot 1 i 2, mozemy zaobserwowac wplyw outriggerw na sztywnosc budynku.
Przemieszczenia w modelu bez outriggerw sq o 61,5% wiksze niz w budynku z
outriggerami. Podobny wynik uzyskano w programie TBSA gdzie rznica ta wynosila 57,7%.
Dla kierunku X rznica ta wynosi tylko 6,9%, podczas gdy dla TBSA 22,3%. Na podstawie
otrzymanych wynikw mozna stwierdzic ze outriggery w Robot 1 zostaly zamodelowane
poprawnie.
Tablica 1,.3 estawienie warto5ci !rzemieszcze> 2cm6 budynku dla modeli wykonanych w !rogramie
Robot Killennium
Wiatr Y
Rznica z
Modelem 1
Wiatr X
Rznica z
Modelem 1
Robot 1 64,70 - 26,00 -
Robot 2 104,50 +61,5% 27,80 6,9%
Robot 3 64,80 0,2% 26,90 3,5 %
Robot 2 jak Robot 1, bez outriggerw
Robot 3 jak Robot 1, element skonczony 1,0 m
Wplyw wielkosc elementw skonczonych na wartosci przemieszczen mozna analizowac
porwnujqc wyniki dla Robot 1 i Robot 3. Dla modelu o elementach skonczonych o wymiarach
154
1,0x1,0 m wartosci te sq niewiele wiksze. Dla kierunku Y o 0,2%, a dla kierunku X o 3,5%. W
przypadku modelu Robot 1 gdzie element skonczonym ma wymiary 1,5x1,5 m w wyniku
dyskretyzacji otrzymano 22 164 elementy, dla Robot 3 - 46 188 (ponad dwa razy wicej).
Porwnujqc liczb elementw skonczonych w modelach i rznice w wynikach mozna
stwierdzic, ze elementy o wymiarach 1,5x1,5 m sq wystarczajqce do analizy przemieszczen.
Przedstawione w Tablicy 8.1 wartosci przemieszczen dla wybranych punktw trzonu o tej
samej rzdnej pokazujq, ze pomimo usunicia w modelach z programu Robot Millennium plyt
stropowych trzon odksztalca si rwnomiernie. Rznica przemieszczen jest rzdu 0,13 %.
Najwikszq sztywnosc budynku uzyskano dla modelu Robot 4, ktra wynosi (/ 490 .
Analizujqc wyniki z publikacji [Li04] jedynie przesztywniony zdaniem autora pracy model TBSA
dla SGU mglby miec przemieszczenia mniejsze od H/500. Wskazuje to na bardzo malq
oglnq sztywnosc budynku, co prawdopodobnie bylo przyczynq podjcia badan
doswiadczalnych opisanych w pracach [Li02], [Li03], [Li04], [Li04b], [Li05], [Xu03].
12.2. N:pr8Ie=i: H ci:=:c< tr>C=@
Poniewaz przy wyliczaniu kombinacji obciqzen w programie Robot nie uwzgldniono
wykluczania si obciqzen wiatrem w kierunkach X i Y, przeprowadzono analiz wynikw
naprzen dla kazdego schematu obciqzenia, w punktach trzonu gdzie wystqpily ekstremalne
naprzenia. Analizowano model BW i Robot 1. Wartosci naprzen zestawiono w Tablicach
12.4 i 12.5 (Mapy naprzen z wartosciami zamieszono w Zalqczniku P).
Tablica 1,.* estawienie warto5ci na!r8:e> od !oszczeg4lnych schemat4w obciC:e> w !unkcie wystC!ienia
warto5ci maksymalnych w trzonie 2lewy dolny naro:nik trzonu6 dla trzonu o gr /' cm
Obciqzenia
Stale
Wiatr Y Wiatr X
Eksp. 1
(NW)
Eksp. 2
(NE)
Eksp. 3
(SW)
Eksp. 4
(SE)
BW -12,28 9,19 4,74 -1,46 0,41 -2,73 0,21
Robot
(Model 1)
-9,45 8,11 4,81 -1,45 0,18 -1,66 -0,11
Tablica 1,.' estawienie warto5ci na!r8:e> od !oszczeg4lnych schemat4w obciC:e> w !unkcie wystC!ienia
warto5ci minimalnych w trzonie 2!rawy g4rny naro:nik trzonu6 dla trzonu o gr. /' cm
Obciqzenia
stale
Wiatr Y Wiatr X
Eksp. 1
(NW)
Eksp. 2
(NE)
Eksp. 3
(SW)
Eksp. 4
(SE)
BW -12,31 -9,19 -4,74 -0,20 -2,76 0,41 -1,45
Robot
(Model 1)
-9,32 -8,11 -4,81 -0,10 -1,72 0,28 -1,43
Jak widac w tablicach 12,4 i 12,5 wartosci naprzen dla poszczeglnych schematw w tych
samych punktach trzonu sq do siebie zblizone.
155
Przyblizone ekstremalne wartosci naprzen otrzymane z programu Robot przy uwzgldnieniu
wykluczania si obciqzen wiatrem w kierunkach X i Y oraz wsplczynnikw obciqzeniowych
okreslonych w danych do programu BW przyjmujq wartosci:
Naprzenia maksymalne:
c
z , max
=9,451,35+8,111,30+0,181,5=1,95MPa
Naprzenia minimalne:
c
z , m)*
=9,321,358,111,30(0,10+1,72+1,43)1,5=27,84 MPa
Porwnujqc otrzymane wyniki z wynikami z programu BW:
naprzenia maksymalne dla Robot 1 sq o 3,27 MPa mniejsze
naprzenia minimalne dla Robot 1 sq o 7,37 MPa mniejsze
W literaturze nie ma informacji o wielkosciach naprzen jakie otrzymano z obliczen podczas
projektowaniu rzeczywistego obiektu i nie mozna stwierdzic, ktre wyniki sq poprawniejsze. W
przypadku naprzen rozciqgajqcych (nazywanych dodatnimi lub maksymalnymi) bardziej
bezpieczne sq wyniki z programu Robot, w przypadku sciskajqcych (nazywanych ujemnymi
lub minimalnymi) z programu BW.
W przypadku modeli analizowanych w programie Robot nalezaloby przeprowadzic
dokladniejszq analiz trzonu, ze wzgldu na wielkosc elementw skonczonych. Zastosowana
do obliczen siatka elementw skonczonych (ES) o wymiarach 1,5x1,5m moze nie byc
wystarczajqca do dokladnej analizy naprzen. Warto byloby przeprowadzic analiz dla ES o
wymiarach 0,5x0,5m lub mniejszych. Porwnujqc jednak mapy naprzen dla Robot 1 (Rys.
8.15) i Robot 3 (Rys. 8.19) mozna zaobserwowac, ze rznice w wartosciach i rozkladach
naprzen po zagszczeniu siatki elementw skonczonych nie byly duze.
12.3. W;=iBi :=:9i>; GCA:9=eF
Tablica 1,.1 estawienie cz8stotliwo5ci drga> w-asnych w $Pz+
1 Y 2 Y 1 X 2X 1 F 2 F Masa $kg+
Pomiary 0,173 0,540 0,208 0,688 0,293 0,886 -
Robot 1
0,192
(+11,0%)
0,775
(+43,0%)
0,230
(+10,6%)
0,778
(+13,1%)
0,314
(+7,2%)
0,978
(+10,4%)
163 597 157,5
Robot 4
0,191
(+10,0%)
0,745
(+38,0%)
0,216
(+3,9%)
0,727
(+5,7%)
0,288
(-1,7%)
0,895
(+1,0%)
193 328 209,3
BW
0,145
(-16,0 %)
0,596
(+10,0%)
0,166
(-20,0%)
0,563
(-18,0%)
0,189
(-35,5%)
0,632
(-28,6%)
200 737 600,0
SATWE 0,159
(-8,0%)
0,592
(+9,6%)
0,201
(-3,4%)
0,676
(-2,3%)
- - -
TBSA 0,159
(-8,0%)
0,543
(+0,6%)
0,174
(-16,0%)
0,568
(-17,5%)
0,367
(+25,3%)
0,895
(+1,0%)
185 037 600,0
TUS 0,159
(-8,0%)
0,599
(+10,3%)
0,201
(-3,4%)
0,704
(+2,3%)
- - -
156
Otrzymane czstotliwosci pierwszych szesciu postaci drgan wlasnych dla modeli z programu
Robot Millennium sq wiksze (z wyjqtkiem pierwszej czstotliwosci drgan skrtnych dla
Robot 2). Najwiksze rznice uzyskano dla drugiej postaci po kierunku Y. W oparciu o wzr
12.1 mozna stwierdzic, ze mniejsze wartosci czstosci drgan dla Robot 4 w stosunku do Robot
1 mogq wynikac ze zwikszonej masy modelu. Jest to rezultatem przyjcia wikszych
przekrojw slupw zelbetowych, modelujqcych slupy stalowe wypelnione betonem.
o=2n f =.k / m 12.1
W przypadku BW 2 wikszosc wynikw (z wyjqtkiem 2 Y) jest mniejsza od wynikw z
pomiarw budynku. Na podstawie przemieszczen od obciqzenia wiatrem mozna stwierdzic, ze
sztywnosci modeli BW 2 i Robot 1 sq zblizone. Natomiast masa modelu z programu BW 2 jest
wiksza o 27,8% niz Robot 1 i to wlasnie ona mogla miec wplyw na zmniejszone wartosci
czstotliwosci.
Rys. 1,.1 estawienie !ierwszych dw4ch !ostaci drga> w-asnych !o kierunku I
a6 1I b6 ,I
157
Rys. 1,., estawienie !ierwszych dw4ch !ostaci drga> w-asnych !o kierunku R
a6 1R b6 ,R
Rys. 1,.3 estawienie !ierwszych dw4ch !ostaci drga> w-asnych skr8tnych
a6 1 O< b6 ,O<
158
Rys. 1,.3 estawienie !ostaci drga> w-asnych z !ublikacji $Li)*+.
Wyniki dla Robot 1 i Robot 4 sq wiksze w porwnaniu z wynikami obliczen dla SATWE i
TBSA. Natomiast w przypadku BW 2 sq mniejsze. Dla BW 2 jako jednq z glwnych przyczyn
zmniejszonych czstotliwosci drgan wlasnych mozna przyjqc wikszq mas modelu. W
przypadku modeli z programu Robot nie jest to juz tak oczywiste. Dla Robot 1 mamy mniejsza
mas modelu niz dla TBSA, ale sztywnosc modelu z programu TBSA jest wiksza.
Autor publikacji [Li04] podsumowujqc uzyskane wyniki dla SATWE i TBSA stwierdzil, ze
rznice pomidzy obliczonymi a uzyskanymi z pomiarw czstotliwosci drgan wlasnych mogq
wynikac z dwch przyczyn: zbyt duza masa modelu przyjta do obliczen i / lub zbyt mala
sztywnosc modeli budynku w porwnaniu do rzeczywistej konstrukcji. Wniosek ten mozna
przypisac do wynikw z programu BW. W przypadku modeli z programu Robot stwierdzenie to
nie do konca jest prawdziwe.
W trakcie obliczen w programie Robot Millennium waznym czynnikiem moze okazac si
okreslenie optymalnych parametrw dla analizy modalnej. Jednym z takich czynnikw moze
byc liczba iteracji przyjta w metodzie podprzestrzennych iteracji. Ostateczne wyniki przyjte
do analizy w pracy dyplomowej obliczane byly dla 40 iteracji. Poczqtkowo jednak obliczenia
prowadzone byly dla 20 iteracji (standardowo ustawione w programie). Dla takiej liczby iteracji
pierwsze 3 czstotliwosci drgan wlasnych dla Robot 1 byly odpowiednio o 14,5%, 17,4% i
24,2% wiksze niz dla obliczen z 40 iteracjami (Tablica 12.7). W porwnaniu z wynikami
pomiarw sq one wiksze odpowiednio o 27,0%, 29,8%, 33,1%.
159
Tablica 1,./ estawienie cz8stotliwo5ci drga> w-asnych w $Pz+ dla Robot 1 w zale:no5ci od liczby iteracji
Liczba iteracji 1 Y 2 Y 1 X 2X 1 F 2 F
40 0,192 0,775 0,230 0,778 0,314 0,978
20
0,220
(+14,5%)
0,900
(+15,4%)
0,270
(+17,4%)
0,900
(+15,7%)
0,390
(+24,2%)
1,230
(+26,7%)
12.%. W;=iBi :=:9i>; seFsGic>=eF
Tablica 1,.0 Warto5ci !rzemieszcze> budynku dla schemat4w obciC:e> sejsmicznych i wiatrem $cm+
Kierunek Y Kierunek X
Sejsmika Wiatr Sejsmika Wiatr
Robot 1 22,62 64,70 14,48 26,00
Robot 4 23,20 56,90 16,50 25,40
BW 2 36,21 72,62 26,26 27,77
TBSA 25,59 48,63 19,74 20,28
Tablica 1,.& Warto5ci si- !o!rzecznych w trzonie dla schemat4w obciC:e> sejsmicznych i wiatrem $kA+
Kierunek Y Kierunek X
Sejsmika Wiatr Sejsmika Wiatr
Robot 1 18 216 63 362 19 362 42 728
Robot 4 18 308 62 456 20 501 43 054
TBSA
22 966,1 - 23 181,3 -
Otrzymane wyniki zarwno przemieszczen (Tablica 12.8) jak i sil poprzecznych (Tablica 12.9)
wywolanych obciqzeniami sejsmicznymi sq mniejsze od wartosci wywolanych obciqzenia
wiatrem. Zatem nie trzeba uwzgldniac przy wymiarowanych elementw konstrukcji.
Jak widac wielkosci sil poprzecznych otrzymane z obliczen w pracy dyplomowej sq nieco
mniejsze od wynikw z publikacji [Li04]. Rznice te mogq wynikac z
rznic mas calego obiektu a takze ich rozkladu wzdluz wysokosci budynku
rznych wartosci czstosci drgan wlasnych
metody sumowania maksimw odpowiedzi: w pracy dyplomowej wykorzystano
dokladniejszq metod CQC, a w publikacji [Li04] starszq metoda SRSS
12.(. W:rtCci siN H =:AprCI:c<
Tablica 1,.1) Warto5ci si- !o!rzecznych wywo-anych obciC:eniami sejsmicznymi i wiatrem $kA+
Model Nr nadproza Rzdna M [kNm] T [ kN]
Robot 1 3 110,75 4626,73 3102,29
Robot 4 3 110,75 4607,80 3090,33
BW 1 3 118,20 3309,57 2170,21
160
W obu programach maksymalne wartosci sil wewntrznych w nadprozach otrzymano dla
zblizonych rzdnych w programie Robot +110,75 m a w programie BW +118,20 m. Rznice
wartosci sil dla modeli z programu Robot sq niewielkie. W przypadku wynikw z programu BW
uzyskano o 30% mniejsze wartosci sil wewntrznych w nadprozach. Rznice te mogq wynikac
z uwzgldnienia w programie BW podatnosci polqczenia nadproza ze scianq (wsplczynnik
k = 1). W przypadku modeli z programu Robot sq one sztywno polqczone z pionowymi
elementami prtowymi biegnqcymi wzdluz krawdzi trzonu. Podatnosc tq mozna uwzgldnic (z
dosc duzq dokladnosciq) w programach opartych na MES przez zwikszenie dlugosci
nadproza o wysokosci przekroju nadproza. Zastosowanie tego zabiegu w modelach Robot 1
i Robot 4 spowodowalo by jednak znaczne zwikszenie liczby powierzchniowych elementw
skonczonych i dlatego zostalo pominite.
12.6. O?9ic>C=e >?rCFe=ie
Na podstawie wynikw z programu BW wikszosc scian w obliczanym skrajnym (ceowym)
elemencie trzonu nie wymagaly dodatkowego zbrojenia i zastosowano w nich zbrojenie
minimalne. Jedynie w trzonie o grubosci 75 cm w strefach krawdziowych scian potrzebne
bylo dodatkowe zbrojenie. Potwierdza to oglnq prawidlowosc, ze wymiary konstrukcji
usztywniajqcej budynkw wysokich wynikajq z warunku sztywnosci (Stanu Granicznego
Uzytkowania), a nie nosnosci.
Dla obu zelbetowych nadprozy potrzebne pole przekroju zbrojenia glwnego liczone:
jako prty podluzne wg polskiej normy [N5]
jako zbrojenie diagonalne obliczone wg amerykanskich przepisw AC
wyszlo takie samo.
W przypadku nadprozy stalowych, przyjty ze wstpnego projektowania profil HE 1000x584
spelnil warunki nosnosci z duzq rezerwq (42%) dla maksymalnych wartosci sil wewntrznych.
Poniewaz maksymalne wartosci sil wewntrznych dla drugiego z obliczanych nadprozy w
czsci budynku o trzonie gr. 60 cm byly mniejsze od wartosci z pierwszego przypadku, do
wymiarowania przyjto mniejszy profil HEB 1000. Warunek nosnosci dla tego elementu zostal
spelniony z 11% rezerwq.
12... PCrEH=:=ie prCDr:GEH C?9ic>e=iCH;c<
Budowanie modelu w programie BW przy pomocy preprocesora POL 3 jest latwe i intuicyjne.
Jest to program sluzqcy do analizy budynkw scianowych, w ktrym wszystkie elementy
konstrukcji definiuje si o przekroju pelnym prostokqtnym. W przypadku wystpowania w
konstrukcji elementw z profili stalowych lub np. kratownic stanowi to pewien problem, gdyz
trzeba je przeliczyc na zastpcze przekroje prostokqtne (zwykle zelbetowe, choc jest
161
mozliwosc definiowania rznych materialw). W przypadku analizowanego w pracy
dyplomowej budynku spowodowalo to zwikszenie masy modelu, co moglo miec wplyw na
wyniki analizy dynamicznej. Niewqtpliwym atutem programu BW jest bardzo krtki czas
obliczen tak duzych konstrukcji. Na przecitnym komputerze PC przeprowadzenie calej
analizy budynku zajmuje ok 10 minut.
Modelowanie budynku w programie Robot Millennium odbywa si glwnie w widoku 3D.
Budowanie modelu ulatwia i przyspiesza definiowanie osi, funkcje translacji i lustra. Przy
stosowaniu dwch ostatnich funkcji bardzo wazna jest precyzja, gdyz bardzo latwo mozna
spowodowac przesunicie powielanych elementw wyniku czego ich wzly nie bdq sie ze
sobq stykac. W programie Robot mozna bez problemu lqczyc rzne typy konstrukcji: prtowe,
powlokowe. W przypadku modelowania budynku wysokiego, nawet przy bardzo zgrubnym
siatkowaniu trzonu otrzymujemy bardzo duze zadanie obliczeniowe (ponad 50 tys elementw
skonczonych i prawie 240 tys. stopni swobody ). Czas wykonania pelnej analizy tak duzego
zadania na przygotowanym do tego celu stanowisku (wydajniejszy procesor, wiksza ilosc
pamici RAM) wynosi od 2 do 3 godzin. Jak na tej wielkosci model nie jest to duzo, ale w
porwnaniu z BW trwa to 12 razy dluzej. W przeciwienstwie do BW wyspecjalizowanego do
liczenia jednego typu konstrukcji Robot Millennium jest programem uniwersalnym
pozwalajqcym liczyc rzne typy konstrukcji. Duzym ulatwieniem w analizie budynkw
wielokondygnacyjnych jest dostpna w najnowszych wersjach programu funkcja Piter.
162
13. Z:BCKc>e=ie
W niniejszej pracy analizowano 5 modeli budynku Di-Wang Tower 4 modele dyskretne w
programie Robot Millennium oraz jeden model ciqgly w programie BW dla Windows. Dla trzech
modeli przeprowadzono pelne analizy statyczne i dynamiczne (modalnq i sejsmicznq), dla
pozostalych dwch (programu Robot) tylko statyczne, glwnie od obciqzenia wiatrem. Modele
zbudowano na podstawie: informacji zawartych w publikacjach [Li04], [Kim95] oraz wlasnych
obliczen dla elementw, ktrych wymiary nie byly podane w cytowanych publikacjach.
Uzyskane w pracy dyplomowej wyniki z obliczen sq zblizone do wynikw z programu SATWE
zawartych w pracy [Li04]. Autor tej publikacji sposrd wynikw z 3 rznych programw uznal
je za najblizsze rzeczywistosci. Na podstawie przeprowadzonych obliczen i analiz mozna
wyciqgnqc nastpujqce wnioski:
Wartosci przemieszczen najblizsze wartosciom przemieszczen z programu SATWE
uzyskano z obliczen programem BW dla Windows oraz Robot Millennium dla Modelu 1
(Tab. 12.1). Przemieszczenia po kierunku Y wyliczone programem BW dla Windows sq
o 1% gorsze od wynikw dla Modelu 1 z programu Robot, a w kierunku X o 4% lepsze.
Z analizowanych modeli w programie Robot Millennium za najblizszy rzeczywistosci
uznalbym Model 1. Wartosci przemieszczen oraz wyniki analizy modalnej dla tego
modelu sq najbardziej zblizone do wynikw z programu SATWE.
Przeliczenie przekrojw kompozytowych slupw na zastpcze przekroje betonowe z
warunku nosnosci na sciskanie w programie BW dalo wyniki przemieszczen zblizone
do wynikw z programu SATWE. Wprowadzenia tych samych przekrojw do modelu w
programie Robot spowodowalo wzrost jego sztywnosci o 14% w porwnaniu z
Modelem 1, w ktrym zastpcze przekroje przyjto z warunku sztywnosci E
(standardowa opcja programu Robot). Przeliczanie przekrojw kompozytowych z
warunku nosnosci daje wiksze przekroje zastpcze niz warunku sztywnosci E.
Minusem przeliczania zastpczych przekrojw modeli z warunku nosnosci jest znaczny
wzrost masy modelu.
Podobnie jak w pracy [Li04] udalo si wykazac duzy wplyw outriggerw na wzrost
sztywnosci poprzecznej konstrukcji. ch stosowanie pozwala w znaczny sposb
ograniczyc przemieszczenia budynku.
Uzyskane wyniki analizy modalnej rzniq si od wynikw uzyskanych z pomiarw dla
rzeczywistego budynku, a takze wynikw obliczen z publikacji [Li04] nie wicej niz o
30% (w wikszosci przypadkw). Na rozbieznosci wynikw mogq miec wplyw rznice
bezwladnosci i sztywnosci modeli obliczeniowych oraz rzeczywistego budynku, a takze
163
dokladnosc obliczen analizy modalnej. W pracy wykazano rwniez, ze obciqzenia
sejsmiczne dla budynku zlokalizowanego w miescie Shenzen wywolujq
przemieszczenia mniejsze od przemieszczen od obciqzen wiatrem i nie zwikszajq
potrzebnych wymiarw konstrukcji usztywniajqcej.
Najmniejsze przemieszczenia ( (/ 490 ) uzyskano z obliczen Modelu 4 programu Robot
Millennium. Wszystkie z analizowanych modeli mialy maksymalne wychylenia wiksze
od (/ 500 . Wskazuje to na malq sztywnosc budynku.
164
Liter:t@r:
P@?9iB:cFe BsiJIBCHe i H c>:sCpisG:c<
Bal93 Balendra T.: Vibration of Buildings to Wind and Earthquake Loads.
Springer Verlag, London 1993.
BLWTL Boundary Layer Wind Tunnel Laboratory: Wind Effects on Tall Buildings.
http://www.blwtl.uwo.ca z 2007-04-30.
Bud79 Budynki wznoszone metodami uprzemyslowionymi. Projektowanie konstrukcji i obliczenia. Praca
zbiorowa, kier. zespolu autor. B. Lewicki. Arkady, Warszawa 1979.
Chm98 Chmielewski T., Zembaty Z.: Podstawy dynamiki budowli, Arkady Warszawa 1998.
Cro93 Crooks G, syumov N, Edey RT Davenport AG.: A study of overall wind-induced loads and
responses for the Di Wang Tower, Shenzhen, PRC, Research Report BLWT-SS26-1993,
Boundary Layer Wind Tunnel Laboratory, The University of Western Ontario, 1993.
Cou88 Coull A., Lau W.H.O.: Outrigger braced structures subjected to equivalent static seismic
loading, Proceedings of the Fourth nt. Conf. on Tall Buildings Ed. By Y.K. Cheung P.K.K. Lee,
Hong Kong & Shanghai Kwiecien/Maj 1988
Cou89 Coull A., Lau W.H.O.: Analysis of multioutrigger-braced structures,
JSE, 115, 7 (1989) 1811-1815.
Eng03 Englekirk R. T.: Seismic Design of Reinforced and Precast Concrete Buildings, Wiley, 2003
Har00 Harries K. A., Gong B.: Behavior and Design of Reinforced Concrete, Steel and Steel-Concrete
Coupling Beams. Earthquake Spectra, 16, 4 (2000) 775-800.
Hoe04 Hoenderkamp J. C. D. Bakker M. C. M.: Shear wall with outrigger trusses on wall and column
foundations, The Structural Design Of Tall And Special Buildings 13 (2004), Wiley 2004.
Kam06 Kaminski M. Pdziwiatr J. Stys D.: Projektowanie konstrukcji zelbetowych Dolnoslqskie
wydawnictwo Edukacyjne, Wroclaw 2006.
Kap03 Kapela M., Sieczkowski J.: Projektowanie konstrukcji budynkw wielokondygnacyjnych,
Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2003.
Kil04 Killer K. W. M. Polsko Angielsko Niemiecki lustrowany Slownik Budowlany, Wydawnictwo
Arkady, Warszawa 2004
Kim95 Kimura .: Management of high rise buildings in South East Asia Di Wang Development,
Proceedings of the Fifth World Congress "Habitat and High- Rise: Tradition and nnovation",
Council on Tall Buildings and Urban Habitat, Amsterdam, May 14-19, 1995.
Lew04 Lewicki B.: PN-EN 1990:2004 Eurokod Podstawy projektowania konstrukcji,
nzynieria i Budownictwo, 9 (2004) 502-506.
Lew07 Lewicki B. ; Wdrazanie Eurocodw do praktyki polskiej wymagany poziom bezpieczenstwa
konstrukcji, XX Gglnopolska Konferencja Warsztat Pracy Projektanta Konstrukcji, Szczyrk,
710 marzec 2007 r.
Li02 Li, Q.S., Yang K., Zhang N., Wong C.K., Jeary A.P.: Field measurements of amplitude-dependent
damping in a 79-storey tall building and its effects on the structural dynamic responses, The
Structural Design Of Tall And Special Buildings 11 (2002), Wiley 2002.
Li03 Li Q. S., Xiao Y. Q., Wrong C.K.: Field measurements of wind effects on the tallest building in
Hong Kong; Structural Design Of Tall And Special Buildings 12 (2003), Wiley 2003.
Li03b Li J.: ETABS Version 8 - Technical Notes. Modelling Lintel/Spandrel Using Shell Element
165
(www.src-asia.com/tn/) 2003.
Li04 Li Q. S, Wu J. R.: Correlation of dynamic characteristics of a super-tall building from full-scale
measurements and numerical analysis with various finite element models, Earthquake
Engineering And Structural Dynamics 33 (2004), Wiley 2004.
Li04b Li Q. S., Xiao Y.Q., Wonga C. K.: Field measurements of typhoon effects on a super tall building,
Engineering Structures 26, 2004.
Li05 Li Q.S., Xiao Y.Q., Wong C.K.: Serviceability of a 79-storey tall building under typhoon conditions,
Proceedengs nstn. Civil Engineering Structures & Buildings, vol.158, SB4 (2005).
ap06 apko A. Jensen B. Ch. Podstawy Projektowaia Algorytmy Obliczen Konstrukcji elbetowych,
Wydawnictwo Arkady, Warszawa 2006.
McN75 McNabb JW, Muvdi BB. Drift reduction factors for belt high-rise structures. Engineering Journal
3nd Quarter, 1975.
Pod20 Robot Millennium wersja 20 Podrcznik uzytkownika, Firma informatyczna RoboBAT,
www.robobat.com.pl
Pau90 Paulay T. Priestley M.J. N.: Design of Reinforced Concrete and Masonary Buildings, Wiley, New
York 1990.
Paw04 Pawlowski A.Z.: Budynki wysokie wzrastajqca rola betonu.Budownictwo, Technologie,
Architektura. Nr 1(25)/2004, Wydawca: Polski Cement Sp. z o. o. 2004.
Paw06 Pawlowski A.Z., Cala .: Budynki wysokie, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej,
Warszawa 2006.
Sta91 Stafford Smith B., Coull A.:Tall Building Structures: Analysis and Design, Wiley, New York 1991.
Sta03
Starosolski W.: Wybrane zagadnienia komputerowego modelowania konstrukcji inzynierskich,
Wydawnictwo Politechniki lqskiej, Gliwice 2003.
Sta05 Starosolski W.: Konstrukcji Zelbetowe Wedlug PN B 03264:2002, Wydanie dziewiqte,
Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005.
Tab06 Bogucki W., yburtowicz M.: Tablice do projektowania konstrukcji metalowych, Wydawnictwo
Arkady, Warszawa 2006.
Tar75 Taranath BS.: Optimum belt truss location for high-rise structures, Structural Engineer 53(8) 1975.
Wdo93 Wdowicki J., Wdowicka E.: Analiza statyczna przestrzennych ukladw scianowych z nadprozami,
Metody Komputerowe w nzynierii Lqdowej, Wydawnicstwo nzynierii Lqdowe, Warszawa 1993
Wen02 Wen Z.P., Hu Y.X., Chau K.T. Site effect on vulnerability of high-rise shear wall buildings under
near and far field earthquakes, Soil Dynamics and Earthquake Engineering 22 (2002), Elsevier.
2002.
Wu03 Wu J.R., Li Q.S.: Structural performance of multi-outrigger-braced tall buildings buildings, The
Structural Design Of Tall And Special Buildings 12, 2 (2003), Wiley 2003.
Xu03 XU Y. L., Chen S. W.. Zhang R. C.: Modal identification of di wang building under typhoon
York using the HilbertHuang transform method Structural Design Of Tall And Special
Buildings 12 (2003), Wiley 2003.
l04 ltkowski W. ubinski M. Konstrukcje metalowe Czesc . Obiekty budowlane.
Wydanie drugie zmienione. Wydawnictwo Arkady, Warszawa 2004.
166
NCrG;
[N1] PN-EN 1990 Eurokod. Podstawy projektowania konstrukcji
[N2] PN-EN 1991-1-1 Eurokod 1: Oddzialywania na konstrukcje Czsc 1-1: Oddzialywania oglne.
Cizar objtosciowy, cizar wlasny, obciqzenia uzytkowe w budynkach.
[N3] PN-77/B-02011 Obciqzenie wiatrem.
[N4] PN-90/B-03200 Konstrukcje stalowe. Obliczenia statyczne i projektowanie.
[N5] PN-B-03264:2002 Konstrukcje betonowe, zelbetowe i sprzone. Obliczenia statyczne i
projektowanie.
[N6] PN-B-03300:2006 Konstrukcje zespolone stalowo-betonowe. Obliczenia statyczne i
projektowanie.
[N7] GBJ 9-87 Load Code for The Design of Buildings Structures. Wind Load. National Standard of
The People`s Republic of China.
[N8] GBJ 11-89 The Standard of Structural Earthquake Resistant Design. National Standard of The
People`s Republic Of China.
YrEAN: i=ter=etCHe
[1] http://www.tallestbuildingintheworld.com/
[2] http://mim.man.poznan.pl
[3] http://www.skyscrapercity.com/showthread.php?t=181902
[4] http://www.bt-invest.com.pl/index.php?go=oferta_opis&kod=BTA
[5] http://www.rockwool.pl/sw49925.asp
[6] http://www.menerga.com.pl/
[7] http://www.tem-transforma.pl/modan.html
[8] http://www.travelchinaguide.com/cityguides/guangdong/shenzhen/when-to-go.htm
[9] http://www.fema.gov/pdf/plan/prevent/rms/424/fema424_ch4.pdf
[10] http://www.ctbuh.org/Resources/Resources-WorldsTallest.aspx
[11] http://skyscraperpage.com/diagrams/?
[12] http://en.wikipedia.org
[13] http://maps.google.com/
[14] http://commons.wikimedia.org/wiki/2005_04_23_Di_Wang_Building.JPG
167
Zest:Hie=ie CprCDr:GCH:=i:
[P1] POL3
[P2] BW dla Windows
[P3] BW View
[P4] Robot Millennium 20.0
[P5] RM-Win
[P6] AutoCAD 2004
[P7] OpenOffice 2.1
PCA>i8BCH:=i:
Na zakonczenie chcialbym zlozyc serdeczne podzikowania:
Rodzicom za umozliwienie studiowania, oraz pomoc i wsparcie przez caly okres
studiw.
Panu dr inz. Jackowi Wdowickiemu za pomoc, porady, uwagi i poswicony czas
(znacznie przekraczajqcy przewidzianym planem studiw) przy pisaniu pracy.
nstytutowi Konstrukcji Budowlanych Politechniki Poznanskiej za przygotowanie
stanowiska komputerowego do obliczen w programie Robot Millennium.
Panu Jakubowi Brozonowiczowi z firmy Robobat za pomoc i cenne porady do pracy w
programie Robot Millennium
Pani dr inz. wonie Pujanek za pomoc przy wyszukiwaniu publikacji wykorzystanych w
pracy.
Panu dr inz. Zdzislawowi Kurzawie za pomoc w zakresie konstrukcji stalowych i
kompozytowych
Panu dr inz. Jackowi cigallo za pomoc w zakresie konstrukcji zelbetowych
Wszystkim tym, ktrych nie wymienilem, a sluzyli mi pomocq i wsparciem nie tylko przy
pisaniu pracy ale takze przez caly okres studiw.
168
Z:NJc>=iBi
169
A. WprCH:A>e=ie AC prC?9eG:t;Bi C?ciJIeK seFsGic>=;c< ?@ACH9i.
A.1. CC tC Fest tr>8sie=ie >ieGi
Obciqzenia sejsmiczne wywolane trzsieniami ziemi sq jednym z rodzajw obciqzen
dynamicznych, ktre mogq dzialac na budowle. W wielu krajach sq najpowazniejszymi
zrdlami obciqzen budowli, ktre decydujq o nosnosciach przekrojw.
Rys. =.1 Schemat trz8sienia ziemi $?al&3+
Skorupa ziemska sklada si z kilkunastu grubych skalnych plyt poruszajqcych si po plynnej
powloce. Plyty te nazywane sq plytami tektonicznymi, natomiast warstwa po ktrej si
poruszajq astenosferq. W wyniku ruchw plyt ich krawdzie zazbiajq si i uniemozliwiajq ich
ruch. W rezultacie powstajq naprzenia, ktre po przekroczeniu wytrzymalosci skaly na
scinanie pkajq wzdluz tzw. linii uskoku. Wyzwolona energia przyjmuje postac fal
sejsmicznych wywolujqcych ruchy podloza budynku. Schemat zjawiska trzsienia ziemi
przedstawiono na Rys. A.1 i A.2.
Rys. =., Rodzaje ;al sejsmicznych $ <& +
Zrdlo trzsienia ziemi nazywa si hipocentrum. W pierwszym etapie powstajq fale
170
materialowe typu P (podstawowe powodujq sciskanie skal) i S (poprzeczne wywolujq
deformacje poprzeczne bez zmiany objtosci ) (Rys. A.2). Kiedy fale materialowe dotrq do
powierzchni wywolujq fale powierzchniowe: Loveà i Rayleighà. Punkt na powierzchni nad
hipocentrum nazywany jest epicentrum. [Bal93]
Rys. =.3 9odzia- skoru!y ziemskiej na !-yty tektoniczne$ %a!)3+
A.2. Z=is>c>e=i: H;HCN:=e tr>8sie=i:Gi >ieGi
Skutki dzialan trzsien ziemi mozemy podzielic na bezposrednie i posrednie. Do
bezposrednich zaliczamy:
uszkodzenia podloza,
zaburzenia powierzchni,
pkanie podloza,
uplynnianie gruntu,
nierwnomierne osiadania,
drgania przekazywane z podloza na konstrukcj.
Natomiast do posrednich:
tsunami
osuwiska
powodzie
pozary
sejsze (fale stojqce powstajqce w jeziorach i zamknitych morzach)
Zrdlami zniszczen wywolanych przez trzsienia ziemi sq :
uszkodzenia podloza (wywolujqce zaburzenia powierzchni powstawanie uskokw, uplynnienia
gruntw)
wstrzqsy podloza (wywolujqce drgania konstrukcji, zsuwanie konstrukcji z fundamentw)
171
A.3. O?ciJIe=i: H;HCN;H:=e pr>e> tr>8sie=i: >ieGi
Obciqzeniem wywolanym przez trzsienie ziemi dzialajqcym na budynek sq glwnie poziome
sily bezwladnosci (O 7 " m a). Sily pionowe zwykle sq pomijane. Na ogl sq one mniejsze od
poziomych, a poza tym budynki projektuje si glwnie na statyczne obciqzenia pionowe stqd
tez sq one bardziej wytrzymale w tym kierunku. Fundament jest punktem lqczqcym budynek z
podlozem. Fala sejsmiczna docierajqca do budynku ,potrzqsa fundamentem w przd i w tyl.
Ruchowi budynku przeciwdziala jego masa, ktra wywoluje poziome sily bezwladnosci.
Wartosci poziomych sil bezwladnosci zalezq od wartosci przyspieszen gruntu w czasie
trzsienia ziemi, masy budynku, typu konstrukcji. Gdyby budynek i fundamenty byly idealnie
sztywne wwczas maksymalna wartosc sil poziomych bylaby rwna iloczynowi masy i
przyspieszenia gruntu. W rzeczywistosci wszystkie budynki sq w pewnym stopniu elastyczne.
Dla konstrukcji, ktre deformujq si w bardzo malym stopniu, poza tym absorbujq pewnq czsc
energii, sily te mogq byc mniejsze niz iloczyn masy i przyspieszenia gruntu. W przypadku
budynkw bardzo smuklych i elastycznych, ktrych okresy drgan wlasnych sq zblizone do
drgan podloza poziome sily bezwladnosci mogq byc znacznie wiksze. W tych przypadkach
wplyw na wartosci sil ma czstosc drgan wlasnych budynkw.
Znaczenie czstosci drgan wlasnych budynkw pokazalo trzsienie ziemi w Mexico City w
1985 roku. Dominujqcy okres drgan wlasnych ruchu podloza w trakcie kataklizmu wynosil 2 s
co odpowiada okresom drgan wlasnych budynkw o liczbie kondygnacji od 6 do 20. Wiele z
nich uleglo zawaleniu lub powaznemu uszkodzeniu podczas gdy inne budynki pozostaly
praktycznie nienaruszone. [Bal93]
Rys. A.4 Typowe okresy drgan wlasnych dla budynkw o rznej liczbie kondygnacji [ 9 ]
W ostatnich trzydziestu latach na calym swiecie przeprowadzono wiele badan teoretycznych i
eksperymentalnych zachowania si budynkw wysokich podczas trzsienia ziemi, poza tym
172
zebrano wiele danych o ich zachowaniu w czasie rzeczywistych trzsien ziemi. Obserwacje te
wykazaly bldne podejscie do projektowanie obiektw w strefach sejsmicznych. Dotychczas
uwazano, ze konstrukcje ramowe sq bardziej odporne na dzialanie trzsien ziemi ze wzgldu
na dluzsze okresy drgan wlasnych, a co za tym idzie mniejsze wartosci przyspieszen
konstrukcji, czyli mniejsze sily bezwladnosci dzialajqce na konstrukcje. Natomiast sztywne
konstrukcje byly uwazane za bardziej wrazliwe na uszkodzenia
Wyniki obserwacji wykazaly, ze duzo lepszym rozwiqzaniem przy projektowaniu budynkw
odpornych na wplywy sejsmiczne sq budynki usztywnione konstrukcjami scianowymi. Dobre
zachowanie si budynkw scianowych z nadprozami poddanych dzialaniu obciqzen
sejsmicznych wynika z duzej ich sztywnosci i odpowiednio rozlozonego mechanizmu
plastycznej dyssypacji energii. Nie trzeba wic stosowac specjalnych zabiegw podczas
konstruowania budynku dla spowodowania wystqpienia przegubw plastycznych w
elementach poziomych (ryglach, podciqgach), a zabezpieczenia konstrukcji przed ich
wystqpieniem w elementach pionowych (slupach).
Podstawowq miarq ,wielkosci trzsienia ziemi wykorzystywanq w sejsmologi jest magnituda.
Jest to logarytm (przy podstawie z 10) maksymalnej wartosci przemieszczen gruntu
wyrazonych w mikrometrach (10
-6
m), zmierzonych standardowym sejsmografem w odleglosci
100 km od epicentrum. O tak okreslonej wielkosci mwimy, ze jest to magnituda wstrzqsw w
skali Richtera (M). Skal magnitudowych jest kilka. Zastosowanie skali Richtera do
projektowania konstrukcji jest niemozliwe, gdyz wstrzqsy o tej samej magnitudzie sq odbierane
przez budowle w rzny sposb w zaleznosci od ich odleglosci od epicentrum. Do
projektowania konstrukcji wykorzystuje si intensywnosc wstrzqsw w miejscu posadowienia
budowli. Okresla si jq podajqc maksymalne prdkosci lub przyspieszenia w miejscu
posadowienia lub mierzy za pomocq skal opisowych Mercaliego (MM) lub europejskiego
odpowiednika MSK (Mercali-Cancani-Sieberg) [Chm98].
Wadq oceny intensywnosci wstrzqsw przy zastosowaniu maksymalnych przyspieszen lub
prdkosci ruchu gruntu jest nieuwzgldnienie wplywu czasu trwania fazy silnych wstrzqsw.
Dwa trzsienia ziemi o tych samych maksymalnych przyspieszeniach lub prdkosciach, z
ktrych jedno trwa kilka a drugie kilkadziesiqt sekund bdq mialy rzny wplyw na budowl.
Najlepiej mozna ocenic intensywnosc wstrzqsw na podstawie pelnego zapisu przyspieszen
ruchu gruntu w danym miejscu. Zapis taki mozna uzyc do obliczenia odpowiedzi metodq
numerycznego calkowania rwnan ruchu. Na podstawie wynikw przemieszczen konstrukcji
mozna obliczyc maksymalne sily wewntrzne dla konstrukcji obciqzonej trzsieniem ziemi.
Poniewaz konstrukcje projektujemy na przyszle nieznane jeszcze trzsienie ziemi dlatego do
obliczen uzywa si wzorcowego akcelerogramu, zakladajqc ze nastpne wstrzqsy nie bdq
173
bardziej destruktywne niz przyjte we wzorcu. Jest to podejscie deterministyczne. Przyklad
wzorcowego akcelerogramu przedstawia Rys. A.5 przedstawiajqcy zapis trzsienia ziemi w
miejscowosci El Centro w Kalifornii w 1940 roku.
Tablica =.3 .!is intensywno5ci w zmody;ikowanej skali KK i szacunkowe warto5ci !rzys!iesze> $Fhm&0+
<KK .!is
Kaksymalne
!rzys!ieszenie
cmGs
,
1 2 3
Aiewyczuwalne. Drgania gruntu mozliwe do rejestracji przez

sejsmogramy, lecz nie odczuwalne przez ludzi.
<1
?ardzo s-abe. Wyczuwalne tylko w dobrych warunkach

1 do 2
S-abe. Odczuwalne tylko przez niektrych ludzi jak pochodzqce od

ruchu drogowego
2 do 5
V
Aiezbyt s-abe. Drgania odczuwalne przez wielu ludzi jak
pochodzqce od cizkiego ruchu drogowego, szyby w oknach
brzczq, drzwi stukajq
5 do 10
V
Do5E silne. Odczuwalne przez wszystkich ludzi, wiszqce przedmioty
zaczynajq si kolysac, zegary wahadlowe zatrzymujq si
10 do 20
V
Silne. Objawy strachu wsrd ludzi, sprzty w domu przewracajq si,
mogq wystqpic niewielkie uszkodzenia slabszych budynkw
20 do 50
V
?ardzo silne. Uszkodzenia wielu slabszych budynkw, kominy
pkajq, pojawiajq si fale na powierzchni zbiornikw wodnych,
dzwoniq koscielne dzwony
50 do 100
V
YszkadzajCce. Panika wsrd ludzi, uszkodzenia solidnie
wykonanych budynkw, slabsze budowle czsciowo zniszczone,
kilkucentymetrowe szczeliny w gruncie
100 do 200
X
AiszczCce. Wiele solidnie wykonanych budynkw jest
uszkodzonych, pkajq rurociqgi, uszkodzenia sigajq fundamentw
200 do 500
X
?ardzo niszczCce. Wikszosc slabszych budowli ulega zniszczeniu,
powazne uszkodzenia solidnych budowli, mostw i tam, obsunicia
gruntu, kilkudziesicio-centymetrowe szczeliny w gruncie
500 do 1000
X
%atastro;alne. Wikszosc solidnych budowli powaznie
uszkodzonych, szlaki kolejowe i drogi nieprzejezdne, zniszczone
rurociqgi i kable podziemne
1000 do 1500
X
WyjCtkowo katastro;alne. Zniszczenie lub powazne uszkodzenie
wikszosci budowli, zmiany w topografii terenu, rzeki zmieniajq bieg
>1500
Niedogodnosci podejscia deterministycznego mozna uniknqc przez wprowadzenie opisu
trzsienia ziemi jako zjawiska losowego, w ktrym zarejestrowany akcelerogram jest pewnq
realizacjq procesu stochastycznego, a drgania budowli rozwaza si teoriq drgan losowych.
Jest to podejscie stosowane glwnie w badaniach naukowych, rzadko w obliczeniach
inzynierskich. [Chm98]
Najczsciej stosowanq metodq w obliczeniach inzynierskich jest metoda spektrum odpowiedzi,
w ktrej stosuje si pewne usrednione charakterystyki widmowe opisujqce zadanq klas
wymuszen sejsmicznych. Oglny zarys metody przedstawiono w punkcie A.4.
174
Rys. A.5 Zapis trzsienia ziemi San Fernando Valley z 18 maja 1940 roku (El Centro S00E) [Chm98]
A.%. *etCA: speBtr@G CApCHieA>i A9: @BN:AEH C FeA=;G stCp=i@ sHC?CA;.
Metod opisano w oparciu o publikacj [Chm98].
Metod spektrum odpowiedzi omwiono na podstawie ukladu o jednym stopniu swobody
poddanemu wymuszeniu kinematycznemu podloza.
Rys. A.6 Uklad o jednym stopniu swobody poddany wymuszeniu kinematycznemu
Schemat ukladu przedstawia rysunek A.6. a jego rwnanie ruchu przyjmuje postac:
m

q
,
+c ` q+kq=0
(A.1)
Gdzie q jest przemieszczeniem wzgldnym, a q
,
calkowitym okreslony wzorem q
,
=3+q ( 3
175
zadane wymuszenie podloza), Podstawiajqc q
,
=3+q do wzoru A.1 otrzymamy
m( 3+ q)+c ` q+kq=0
(A.2)
stqd
m q+c ` q+kq=m 3(, )
(A.3)
Zaleznosc A.3 przedstawia rwnanie ruchu ukladu poddanego wymuszeniu kinematycznemu
3(, ) , ktrym sq drgania podloza. Jak widac drgania ukladu sq rwnowazne drganiom ukladu
obciqzonego silq rwnq iloczynowi masy i przyspieszenia podloza. Dzielqc obie strony
rwnania (A.3) przez mas mozna je sprowadzic do postaci
m q+2(o
0
` q+o
2
q= 3(, )
(A.4)
gdzie
o
0
=.k / m - czstosc kolowa drgan wlasnych
(=c/( 2mo
0
) - liczba tlumienia
Rozwiqzanie tego rwnania mozna zapisac za pomocq calki Duhamela
q(, )=
|
0
,
h(, ) 3(, ' )d'
(A.5)
h(, )=
1
o
0d
e
(o
0d
,
sin(o
0d
, )
(A.6)
o
0d
=o
0
.1(
2
(A.7)
h(, ) jest funkcjq przejscia ukladu o jednym stopniu swobody.
Z obliczonych odpowiedzi ukladw q(, ) o jednym stopniu swobody o rznych czstosciach
drgan wlasnych
o
0
, przy tym samym wymuszeniu w postaci pewnego akcelerogamu ruchu
podloza sporzqdza si wykres. Na osi poziomej oznaczono czstosci kolowe drgan wlasnych,
a na osi pionowej maksymalne wartosci przemieszczen wzgldnych
q
max
, obliczone dla
kolejnych czstosci kolowych drgan wlasnych, Tak otrzymany wykres nazywamy
przemieszczeniowym spektrum odpowiedzi
%
d
(o
0
, ()=max
,
q(, ,o, ()
(A.8)
176
Rys. A.7 Schemat tworzenia przemieszczeniowego spektrum odpowiedzi
W analogiczny sposb otrzymuje si prdkosciowe spektrum odpowiedzi
%
4'
, oraz wzgldne
%
a'
i bezwzgldne
%
a,'
przyspieszeniowe spektra odpowiedzi.
%
4'
(o
0
,()=max
,
` q(, , o,()
(A.9)
%
a'
(o
0
, ()=max
,
q(, ,o, ()
(A.10)
%
a, '
(o
0
,()=max
,
3(, )+` q(, , o, ()
(A.11)
Otrzymane spektra odpowiedzi mozna uzyc w celu okreslenia maksymalnej odpowiedzi ukladu
o jednym stopniu swobody dla rznych czstosci drgan wlasnych
o
0
i rznych liczb tlumienia
( dla zadanego jednego zapisu ruchu podloza. Odpowiedniq sil sprzystq mozna
oszacowac przy wykorzystaniu wzgldnego przemieszczenia masy q
f =k q
(A.12)
W praktyce wzorw (A.9 do A.11) nie uzywa si czsto gdyz istniejq proste sposoby ich
oszacowania na podstawie tylko przemieszczeniowego spektrum odpowiedzi. Jezeli
przyrwna si do siebie energi kinetycznq drgajqcej masy E=m4
2
/ 2 i potencjalnq
zmagazynowanq w wyniku odksztalcenia ukladu, czyli energi sprzystq E=kq/ 2 to mozna
zapisac przyblizony wzr
k %
d
2
(o
0,
()
2

k %
4
2
(o
0,
()
2
(A.13)
177
Stqd
%
4
(o
0,
()
.
k
m
%
d
(o
0,
()=o
0
%
d
(o
0,
()
(A.14)
%
4
- pseudoprdkosciowe spektrum odpowiedzi
Jezeli we wzorze (A.13) pominie si udzial sil tlumienia w calkowitej sile sprzystej f, to po
przyrwnaniu jej do pewnej zastpczej pseudo sily bezwladnosci:
ma=kq
(A.15)
a=
k
m
q=o
0
2
q
(A.16)
gdzie a jest pseudoprzyspieszeniem. Mozna zapisac przyblizonq zaleznosc
%
a
(o
0
, ()=max
,
3+ q
(A.17)
Tak okreslone pseudoprdkosciowe i pseudoprzyspieszeniowe spektra odpowiedzi sq z
przemieszczeniowym spektrum odpowiedzi powiqzane prostq zaleznosciq
%
a
(o
0
, ()=o
0
%
4
(o
0,
()=o
0
2
%
d
(o
0,
()
(A.18)
Na rysunku A.8 przedstawiono spektra odpowiedzi obliczone dla akcelerogramu El Centro
(Rys. A.5) dla (=0,05 . Do obliczen zastosowane zostalo numeryczne calkowanie metoda
Newmarka. Mozna zauwazyc ze rznica midzy spektrami odpowiedzi pseudopredkosci i
prdkosci wzgldnej nie jest duza, lecz w przypadku przyspieszen rznice te dla niskich
czstotliwosci sq znaczne a wzrost tlumienia je powiksza.
Rys. A.8 Spektra odpowiedzi trzsienia ziemi El Centro dla = 0,05
a) przyspieszenie, b)prdkosc, c) przemieszczenie
178
7
b
=% (T
0
)G
(A.19)
T
0
- podstawowym okres drgan wlasnych
G - cizar budynku
% (T ) - projektowe przyspieszeniowe spektrum odpowiedzi odniesione do przyspieszenia ziemskiego g
Sil
7
b
rozdziela si na poszczeglne elementy konstrukcji w postaci sil
7
)
, zgodnie ze
wzorem
7
)
=( 7
b
7
,
)
1
)
_G
)
_
1
2
G
2
(A.20)
1
)
, 1
2
- przemieszczenia mas w podstawowej postaci drgan
G
)
,G
2
- cizary mas m
)
, m
2
7
,
- pozioma sila skupiona przylozona przy wierzcholku budynku
7
,
=0,07T
0
7
b
0,25 7
b
dla T
0
=0,7s
7
,
=0 dla T
0
0,7s
(A.21)
Przedstawiona procedura dotyczy tylko najprostszych regularnych budynkw o parametrach
szczeglowo opisanych w Eurocodzie 8. Budowle bardziej zlozone wymagajq bardziej
skomplikowanego podejscia od uwzgldnienia wikszej liczby czstosci drgan wlasnych po
dodatkowe obciqzenia momentami wynikajqce z ruchu obrotowego budowli w plaszczyznie
poziomej.
Dla poszczeglnych rodzajw konstrukcji zelbetowych, stalowych drewnianych murowanych i
zespolonych Eurocod 8 podaje bardziej szczeglowe wytyczne.
179
. PCAst:H; teCret;c>=e C?9ic>eK st:t;c>=;c< H prCDr:Gie W A9:
Wi=ACHs
.1. *etCA: ciJDN;c< pCNJc>eK A9: pN:sBieDC @BN:A@ AHEc< ci:=
@s>t;H=i:FJc;c<
Metod ciqglych polqczen dla plaskiego ukladu dwch scian usztywniajqcych opisano na
podstawie [Sta91]
.1.1. W;prCH:A>e=ie rEH=:K rEI=ic>BCH;c<
Rozwazmy plaskq konstrukcj scianowq z nadprozami pokazanq na Rys. B.1, poddanq
dzialaniu obciqzenia poziomego o natzeniu 1 na jednostk wysokosci. Aby zilustrowac
wyprowadzenie rwnania rzniczkowego uzyto obciqzenia oglnego.
Przyjto nastpujqce zalozenia:
1. Wlasciwosci scian i nadprozy nie zmieniajq si wraz z wysokosciq, a wysokosc kondygnacji
jest stala.
2. Elementy plaskie przed ugiciem pozostajq plaskie po ugiciu dla wszystkich czsci
konstrukcji.
3. Nieciqgly zbir nadprozy, z ktrych kazde ma sztywnosc na zginanie D<b, zastqpic mozna
przez rwnowazny ciqgly osrodek lqczqcy o sztywnosci na zginanie D<bGh na jednostk
wysokosci, gdzie h jest wysokosciq kondygnacji (Rys. B.1b). Dokladnie, aby ta analogia byla
poprawna, stopien bezwladnosci najwyzszego nadproza powinien byc o polow mniejszy od
innych nadprozy.
4. ciany uginajq si poziomo jednakowo, w wyniku wysokiej sztywnosci powierzchniowej
otaczajqcych plyt stropowych i sztywnosci osiowej nadprozy. Wynika z tego, ze nachylenie
wszystkich scian jest rwne na wysokosci i dziki temu, przy uzyciu bezposrednich rwnan na
ugicie, mozna wykazac, ze nadproza i w zwiqzku z tym zastpczy osrodek lqczqcy, majq
punkt przegicia w srodku rozpitosci. Z tego zalozenia wynika tez, ze krzywizny scian sq
rwne na calej wysokosci, tak wic moment zginajqcy w kazdej scianie bdzie proporcjonalny
do jej sztywnosci na zginanie.
5. Nieciqgly zbir sil osiowych, sil scinajqcych i momentw zginajqcych w nadprozach mozna
zastqpic przez rwnowazny rozklad ciqgly o natzeniu n( J i m na jednostk wysokosci.
180

Rys. ?.1 9-aska konstrukcja ramowa z nad!ro:ami a6 widok 5ciany b6 model obliczeniowy
Jesli przyjmie si, ze osrodek lqczqcy jest rozcity wzdluz pionowej linii przegicia, jedynymi
silami tam dzialajqcymi sq strumien scinania o natzeniu J2z6 na jednostk wysokosci i sila
osiowa o natzeniu n(z) na jednostk wysokosci, jak na Rys. B.2. Sila osiowa A w kazdej
scianie na kazdej kondygnacji z bdzie wtedy rwna calce ze strumienia scinania w osrodku
lqczqcym ponad tym poziomem, to jest:
N=
|
z
(
q dz (B.1)
lub po zrzniczkowaniu
q=
dN
dz
(B.2)
Rys. ?., Si-y wewn8trzne w 5cianach z nad!ro:ami
Rozwazmy teraz warunek pionowej zgodnosci wzdluz linii rozcicia przegicia z Rys. B.2.
Wzgldne przemieszczenia pionowe bdq mialy miejsce na koncach rozcicia polqczonych
wspornikw z powodu nastpujqcych czterech podstawowych dzialan [W pochodnej, wzgldne
przemieszczenie dodatnie oznacza, ze koniec lewostronnej polwki (1) przemieszcza si w dl
w stosunku do konca polwki prawostronnej (2)]:
1. Obroty czsci scian spowodowane zginaniem (Rys. B.3a). Pod dzialaniem momentu
zginajqcego, sciana si odksztalci i jej czsci bdq si obracac jak to pokazano na Rys. B.3a.
Wystpujq dwie formy odksztalcenia: pierwsza, zginanie scian spowodowane przez zadane
181
momenty zewntrzne i druga, dodatkowe odksztalcenia spowodowane przez sily scinajqce i
sily osiowe w nadprozach.
Wzgldne przemieszczenie pionowe
6
1
podane jest przez wzr (Rys. B.3a):
6
1
=
(
b
2
+d
1
)
dy
dz
+
(
b
2
+d
2
)
dy
dz
=l
dy
dz
(B.3)
gdzie dyGdz jest nachyleniem osi srodka cizkosci scian na poziomie z z powodu
odksztalcenia scian.
2. Odksztalcenia nadprozy od zginania i scinania spowodowane silami scinajqcymi w
nadprozach (Rys. B.3b). Rozwazmy maly element osrodka lqczqcego o grubosci dz i
przyjmijmy, ze jest zamocowany na wewntrznej krawdzi sciany. Sztywnosc na zginanie tego
malego elementu wynosi (
EI
b
h
)dz i wspornik poddany jest niewielkiej sile scinajqcej qdz .
Spowodowane jedynie zginaniem, wzgldne przemieszczenie
6
2
wynosi:
6
2
=2
qdz
3
(
EI
b
h
)
dz
(
b
2
)
3
=
qb
3
h
12E I
b
(B.4)
Gdzie b jest pelnq rozpitosciq nadproza.
Skutki odksztalcenia spowodowanego scinaniem w nadprozach mozna latwo uwzgldnic przez
zastqpienie prawdziwej sztywnosci na zginanie D<b przez rwnowaznq sztywnosciq na
zginanie D<c( gdzie:
I
c
=
I
b
1+'
(B.5)
gdzie ' =
12 E I
.
b
2
GA
\
@= jest sztywnosciq na scianie, a jest wsplczynnikiem ksztaltu scinanego przekroju,
rwnym 1.2 w przypadku przekroju prostokqtnego. Zmiana jest konieczna tylko w przypadku
nadprozy o stosunku rozpitosc-wysokosc mniejszym niz okolo 5.
W oszacowaniu
6
2
przyjto, ze nadproze jest sztywno polqczone ze scianq i przez to
zaniedbano efekty miejscowych odksztalcen sprzystych w polqczeniu nadproze-sciana, ktre
zwikszalyby podatnosc calego polqczenia. Zarwno badania eksperymentalne podatnosci,
jak i z uzyciem metody elementw skonczonych wykazaly, ze dodatkowq podatnosc
polqczenia nadproze-sciana mozna uwzgldnic w prosty sposb przez zwikszenie dlugosci
nadproza o jednq czwartq wysokosci belki na kazdym koncu. Dlugosc b w rwnaniu (B.4)
182
powinno si zatem podstawic jako prawdziwq dlugosc b + 0,5 wysokosci belki.
Rys. ?.3 Wzgl8dne !rzemieszczenia w linii !rzegi8cia
Rwnania (B.2) i (B.5) pozwalajq rwnanie (B.4) wyrazic z uzyciem sily osiowej A jako:
6
2
=
b
3
h
12 E I
c
dN
dz
(B.6)
3. Odksztalcenia osiowe scian pod wplywem sily osiowych A (Rys. B.3c). Dzialanie sil
scinajqcych w nadprozach wywoluje sily rozciqgajqce w scianie nawietrznej 1 i sily sciskajqce
w scianie zawietrznej 2. W konsekwencji, wzgldne przemieszczenie
6
3
na poziomie z bdzie
rwne:
6
3
=
1
E (
1
A
1
+
1
A
2
)
|
0
z
N dz (B.7)
gdzie =1 i =, sq polami przekroju scian 1 i 2.
4. Dowolne pionowe lub obrotowe przemieszczenia wzgldne w podstawie (Rys. B.3d).
Pionowe albo obrotowe odksztalcenia podstawy nastqpic mogq w skutek przemieszczenia
fundamentw (na przyklad proporcjonalnie do modulu odksztalcalnosci podloza) albo jako
skutek odksztalcen konstrukcji fundamentu. Takie przemieszczenia fundamentw wywolujq
183
ruchy sztywnej struktury nadbudowy powyzej i dajq poczqtek przemieszczeniom, ktre sq stale
na wysokosci, jak to pokazano na Rys. B.3d.
Przyjmujqc, ze wzgldne przemieszczenia liniowe
i obroty
dzialajq w tym samym sensie

jak wewntrzne sily osiowe i momenty, wzgldne pionowe przemieszczenie
4
wynosi:
6
4
=6
4
+l 6
0
=6
b
(B.7)
W rzeczywistej, odksztalconej konstrukcji (Rys. B.3) nie moze byc zadnych pionowych
przemieszczen wzgldnych w linii przegicia nadprozy. Co za tym idzie, warunek pionowej
zgodnosci przemieszczen na tej linii brzmi:
6
1
+6
2
+6
3
+6
4
=0 (B.8)
lub, przy uzyciu odpowiednich wyrazen na kazde z nich:
l
dy
dz
+
b
3
h
12 E I
c
dN
dz

1
E (
1
A
1
+
1
A
2
)
|
0
z
N dz+6
b
=0 (B.9)
W najczsciej spotykanym przypadku sztywnej podstawy ostatnia pozycja bdzie zerowa.
Przy rozwazaniu zarwno przemieszczen od swobodnego zginania wywolanego zewntrznie
zadanym momentem K, jak i przemieszczen dodatkowych spowodowanych silami scinajqcymi
i osiowymi w osrodku lqczqcym (Rys. B.2), relacje moment-ugicie dla obu scian, na
dowolnym poziomie, wynoszq:
EI
1
d
2
y
dz
2
=M
1
=M
(
b
2
+d
1
)
|
z
(
q dzM
a
(B.10)
EI
2
d
2
y
dz
2
=M
2
=M
(
b
2
+d
2
)
|
z
(
q dzM
a
(B.11)
gdzie M
a
to moment spowodowany przez sily osiowe w nadprozu.
Polqczenie rwnan (B.10) i (B.11) daje calkowitq relacj moment-przemieszczenie w scianach
z nadprozami:
E
(
I
1
+I
2)
d
2
y
dz
2
=Ml
|
z
(
q dz=Ml N (B.12)
Rzniczkujqc rwnanie (B.9) wzgldem z i lqczqc z rwnaniem (B.12), tak, aby wyeliminowac
ugicie
d
2
y
dz
2
, otrzymujemy:
d
2
N
dz
2
(k o)
2
N=
o
2
l
M (B.13)
Jest to glwny wzr dla scian z nadprozami wyrazony przy wykorzystaniu sily osiowej A.
184
Parametry w rwnaniu definiuje si jako:
o
2
=
12 I
c
l
2
b
3
hl
,
k
2
=1+
A I
A
1
A
2
l
2 , I =I
1
+I
2
, A=A
1
+A
2
Jak zwykle, lewa strona rwnania (B.13) opisuje wlasnosci fizyczne struktury a prawa strona
zawiera zadane obciqzenia. Alternatywnie, eliminujqc sil osiowq A z rwnan (B.9) i (B.12):
d
4
y
dz
2
(k o)
2 d
2
y
dz
2
=
1
EI
(
d
2
M
dz
2
( k o
2
)
k
2
1
k
2
M
)
(B.14)
Jest to glwny wzr dla scian z nadprozami wyrazony w funkcji przemieszczen poziomych y.
.1.2. ODE9=e rC>HiJ>:=ie DNEH=;c< rEH=:K
Oglne rozwiqzanie rwnania (B.13) bdzie zawsze mialo form:
N=/
1
cosh (k o z )+/
2
sinh(k o z)
1
( k o)
2
|
1+
0
2
(k o)
2
+
0
4
( k o)
4
+
|
o
2
M
l

(B.15)
gdzie D jest operatorem
d
dz
a F1 i F ,

sq stalymi calkowania, ktre muszq zostac okreslone
na podstawie odpowiednich warunkw brzegowych na szczycie i w podstawie, wyrazonymi w
jednostkach zmiennej A.
Oglne rozwiqzanie rwnania (B.14) wyglqda podobnie:
y=/
3
+/
4
z+/
5
cosh( k o z)+/
6
sinh(k oz )
1
EI (k o)
2
|
1
0
2
+
1
(k o)
2
+
0
2
( k o)
4
+
0
4
(k o)
6
+
|
d
2
M
dz
2
(k o)
2 k
2
1
k
2
M
(B.16)
Gdzie F3 do F1 to stale okreslone na podstawie warunkw brzegowych wyrazonych w
jednostkach zmiennej y.
.1.3. W:r@=Bi ?r>eDCHe
Odpowiednie warunki brzegowe mozna wyprowadzic dla wielu podstawowych przypadkw
poprzez rwnania zgodnosci przemieszczen i rwnowagi na szczycie i w podstawie
konstrukcji. Na przyklad, dla konstrukcji, ktra jest swobodna na szczycie i sztywno
utwierdzona w podstawie, dwoma warunkami brzegowymi dla wzoru (B.15) bdq:
dla z7P A7) (B.17)
W podstawie, pierwsze wyrazenie w rwnaniu (B.9) jest nachyleniem podstawy
dy
dz
, ktre jest
zerowe. Trzecie wyrazenie tez jest zerem, i stqd warunek brzegowy:
dla z7)
dN
dz
=0 (B.18)
185
We wzorze (B.16), czterema warunkami brzegowymi bdq:
dla z7) y7) (B.19)
z7)
dy
dz
=0 (B.20)
Na szczycie sila osiowa i moment sq zerowe, i stqd z rwnania (B.12)
d
2
y
dz
2
=0 .
Drugi warunek brzegowy na szczycie mozna latwo wyprowadzic przez zamian A i jej
pierwszej pochodnej
dN
dz
z rwnania (B.12) do zgodnosci z rwnaniem (B.9) i wykorzystujqc
wzr (B.20). Wymagane warunki brzegowe wyglqdajq wtedy nastpujqco:
dla z7P
d
2
y
dz
2
=0 (B.21)
d
3
y
dz
3
(k x)
2 dy
dz
=
1
EI (
dm
dz
o
2
(k
2
1)
|
0
(
M dz
)
(B.22)
Odpowiednie warunki mozna rwniez wyprowadzic w innych przypadkach praktycznych, takich
jak sciany oparte na elastycznych fundamentach albo sciany oparte na rznych typach
konstrukcji. W drugim przypadku, konieczne moze byc uczynienie dalszych uproszczen
zalozen dotyczqcych sposobu zachowania si konstrukcji podpierajqcej, w celu
wyprowadzenia odpowiedniej liczby warunkw brzegowych w jednostkach uzytych zmiennych.
Wymaga to zwykle redukcji stopnia statycznej niewyznaczalnosci ram podpierajqcych poprzez
umieszczenie przegubw w przyjtych punktach przegicia, albo w polqczeniach stosunkowo
smuklych slupw ze stosunkowo sztywnymi belkami.
.1.%. RC>HiJ>:=ie A9: st:=A:rACHeDC pr>;p:AB@ C?ciJIe=i:
Otrzymalismy teraz kompletne rozwiqzanie dla jednolitego rozkladu obciqzenia poziomego,
ktrego mozna uzyc, aby przedstawic obciqzenie wiatrem. Rozwazmy przypadek pary scian z
nadprozami opartych na sztywnej podstawie, poddanych jednolicie rozlozonemu obciqzeniu
poziomemu o natzeniu
1
na jednostk wysokosci. Zewntrzny moment wynosi:
M=
1( (z)
2
2
(B.23)
SiN; CsiCHe H ci:=:c<.
Skladowq czsc rozwiqzania mozna okreslic ze wzoru (B.15) i wyprowadzajqc stale
calkowania F1 i F , z rwnan (B.17) i (B.18). Kompletne rozwiqzanie wynosi:
N=
1(
2
k
2
l
|
1
2
(
1
z
(
)
2
+
1
(k o ()
2
|
1
cosh (k oz )+k o( sinh(k o( (z))
cosh( k o ()

(B.24)
186
Rwnanie (4.24) pokazuje, ze rozklad sily osiowej na wysokosci zalezy tylko od dwch
bezwymiarowych zmiennych, wzgldnej wysokosci
z
h
i parametru sztywnosci k 8 ( , przy
czym k o z=k o(
z
(
.
Rwnanie (4.24) mozna wyrazic jako:
N=1
(
2
k
2
l
7
1
(
z
(
, k o(
)
(B.25
Gdzie O1 jest wyrazone w nawiasach w rwnaniu (4.24). Zmiennosc czynnika sily osiowej O1 z
dwoma parametrami
z
h
i k 8 ( pokazano na Rys. B.4. Krzywe demonstrujq jak sily osiowe
zwikszajq si ze wzrostem k 8 ( .
1ci=:=ie H e9eGe=t:c< NJc>Jc;c<.
Sily scinajqce w osrodku lqczqcym obliczyc mozna z rwnania (4.2) w nastpujqcy sposb:
q=
1 (
k
2
l
|
(
1
z
(
)
+
1
k o(
|
sinh(k oz )k o ( cosh(k o( (z ))
cosh(k o ()

(B.26)
ktry mozna wyrazic w formie podobnej do (4.25) jako:
q=
1(
k
2
l
7
2
(
z
(
, k o(
)
(B.27)
Zrznicowanie czynnika przeplywu scinania O, z dwoma parametrami
z
(
i k o( pokazano na
Rys. B.5.
Maksymalnq wartosc O, 2ma36 czynnika O, mozna otrzymac poprzez zrzniczkowanie
rwnania (B.26), a wynikajqca z tego krzywa O, 2ma36 oznaczona jest na Rys. B.5. przez lini
przerywanq. Maksymalne natzenie przeplywu scinania w osrodku lqczqcym dane jest przez:
q=
1(
k
2
l
7
2
(max ) (B.28)
Rys. B.5 pokazuje, ze ze wzrostem parametru k Z P, wynikajqcym glwnie ze wzrostu
sztywnosci nadproza, pozycja maksymalnej sily scinajqcej w osrodku lqczqcym, i co z tego
wynika pozycja najbardziej naprzonego nadproza, postpuje w dl wysokosci konstrukcji.
187
Rys. ?.* mienno5E czynnika si-y osiowej O1 Rys. ?.' mienno5E czynnika !rze!-ywu 5cinania O,
*CGe=t; H ci:=ie.
Poniewaz momenty sq proporcjonalne do sztywnosci na zginanie, moment zginajqcy na
dowolnym poziomie w scianie 1 bdzie wynosil:
M
1
=
l
1
I
|
1
2
1(
2
(
1
z
(
)
2
N l
(B.29)
gdzie A jest dane przez rwnanie (B.25). Wynika z tego, ze moment mozna tez wyrazic w
jednostkach funkcji O1 jako:
M
1
=
l
1
I
1
2
1(
2
|(
1
z
(
)
2
2
k
2
7
1
(B.30)
Podobnie, moment zginajqcy w scianie 2 wynosi:
M
2
=
l
2
I
1
2
1 (
2
|(
1
z
(
)
2
2
k
2
7
1
(B.31)
Wyrazenia w nawiasach wskazujq udzial momentu spowodowanego wiatrem, ktremu
przeciwdziala zginanie w scianach. m wiksza wartosc A i O1 , tym mniejsza bdzie czsc
przejmowana przez zginanie scian.
!Di8ci:.
Ugicie boczne y mozna otrzymac z rwnan (B.16) i (B.23) za pomocq rwnan (B.19) do
(B.22) jako:
y=
1(
4
EI |
1
24
1
1
+
1
k
2
1
*
(B.32)
Gdzie
188
1
1
=
|(
1
z
(
)
4
+4
z
(
1
1
*
=
|(
1
2(k o ()
2
)(
2
z
(

(
z
(
)
2
)
1
24
|(
1
z
(
)
4
+4
z
(
1
1
( k o ()
4
cosh(k o()
| 1+k o ( sinh(k o()cosh(k oz )k o( sinh(k o( (z))
Wyrazenie (B.32) zawiera dwa elementy w nawiasach, pierwszy ww reprezentujqcy czyste
dzialanie wspornika, ktre mialoby miejsce, jesli sciany bylyby polqczone osiowymi, sztywnymi
lqczami, a drugi wn przedstawia modyfikacj spowodowanq dzialaniem (odwrotnego) zginania
scian wywolanego przez nadproza. Ugicie jest teraz zalezne od trzech niezaleznych
parametrw, wysokosci zGP oraz dwch parametrw konstrukcyjnych k i Z P. Nie da si przez
to utworzyc pojedynczych, uoglnionych krzywych, takich jak dla A i J, ktre pokazywalyby
zmiennosc profilu ugicia z uzyciem rznych parametrw. Jest jednak pewna szczeglna
wartosc, ktra ma podstawowe znaczenie w projektowaniu, maksymalne wychylenie yP na
szczycie konstrukcji, ktre chcielibysmy zawrzec w stosunku yP G P o konkretnej wartosci
takiej jak na przyklad 1/500 .
Na szczycie, przy
z
(
=1 , maksymalne wychylenie wynosi:
y
(
=
1(
4
8!"
7
3
(k , o( ) (B.33)
gdzie:
7
3
=1
1
k
2
|
1
4
( k o ()
2
+
8
(k o()
4
cosh( k o ()
( 1+k o (sinh( k o (cosh(k o()))
(B.34)
Zmiennosc wsplczynnika wychylenia O3 mozna wyrazic najdogodniej w jednostkach
parametrw k i k Z P, jak to pokazano na Rys. B.6. Krzywe pokazujq, ze maksymalne
wychylenie poziome zmniejsza si o ponad 60% dla wartosci k Z P wikszej niz 4.
Rys. ?.1 mienno5E ws!4-czynnika szczytowego wychylenia O3
189
.1.(. SiN; H r>ec>;HisteF BC=str@BcFi.
Rezultaty, ktre otrzymano dotyczq rwnowaznego systemu ciqglego i konieczne jest
przeksztalcenie ich do rzeczywistej konstrukcji scianowej z nadprozami.
SiN8 ci=:FJcJ 7i
W dowolnym nadprozu i na poziomie z , mozna otrzymac z rznicy w wartosciach sily osiowej
A na poziomach hG, powyzej i ponizej poziomu, ktrego dotyczy, to jest:
:
)
=N
(
z
)
h
2
)
N
(
z
)
+
h
2
)
(B.35)
W inny sposb Qi mozna otrzymac poprzez scalkowanie sily scinajqcej J po wymaganej
wysokosci:
:
)
=
|
z
h
2
z+
h
2
qdz (B.36)
co mozna przeksztalcic, po zamianie na J z rwnania (B.26).
:
)
=
1(
k
2
l
|(
1
z
)
(
)
h+
2 ( sinh(k o
h
2
)
( k o ()
2
cosh(k o()
| sinh( k o z
)
)k o ( cosh(k o( (z
)
))
(B.37)
Jesli krzywa sily scinajqcej (Rys. B.5) zostala juz narysowana, Qi mozna otrzymac poprzez
obliczenie obszaru pod krzywq ponad wysokosciq kondygnacji, ktrej dotyczy, albo przez
pomnozenie oszacowanej wartosci sredniej J przez wysokosc kondygnacji. cinanie w belce
stropodachowej mozna uzyskac z sily scinajqcej powyzej polowy wysokosci najwyzszej
kondygnacji.
Maksymalny moment w dowolnym nadprozu mozna otrzymac z krzywej sily scinajqcej O, ,
gdzie odczyt z wykresu wskaze miejsce najbardziej obciqzonych belek. Wartosc Qi2ma36
mozna oszacowac szybko poprzez zbadanie pozycji dwch belek po obu stronach
maksymalnej wartosci O, ma3.
Maksymalna wartosc wynosi w przyblizeniu:
:
)
(max)=1
(
k
2
l
7
2
(max) h (B.38)
Maksymalny moment zginajqcy w dowolnym nadprozu ) w polqczeniu ze scianq rwny jest .
:
)
b
2
Rwnania (B.30) i (B.31) dajq ciqgly rozklad momentw zginajqcych w obu scianach. W
190
rzeczywistej nieliniowej konstrukcji, rozklad jest przerywany, jako skladnik
:
)
b
2
rozdzielony
jest na sciany na kazdym nadprozu. Jesli jest to wymagane, nieciqgly rozklad mozna otrzymac
z wartosci znanych sil scinajqcych w nadprozach. Chociaz rozklad momentw zginajqcych i sil
osiowych w rzeczywistej konstrukcji mogq zostac okreslone dokladniej przez zsumowanie
skutkw dzialania pojedynczych sil w belkach, to wymaga to duzego wysilku. Ciqgly rozklad
mozna uznac za wystarczajqco dokladny do celw praktycznego okreslania naprzen w
scianach, chyba, ze jedna sciana jest duzo mniejsza niz inne.
W kontekscie powyzszego, warto zapamitac, ze naprzenia normalne od zginania i
naprzenia scinajqce na koncach nadprozy muszq byc rozproszone na krawdziach scian
powyzej grubosci belki. W wikszosci przypadkw, polowa szerokosci sciany jest duzo
wiksza niz wysokosc belki i rozproszenie si naprzen do wntrza sciany ma miejsce w
pewnej odleglosci od polqczenia. Takie nieciqglosci w momencie zginajqcym i sile osiowej
sciany, chociaz statycznie poprawne w stosunku do osi srodkw bezwladnosci elementw,
mogq miec w rzeczywistosci niewielkie znaczenie dla stosunkowo szerokich scian, gdy uzywa
si prostych teorii zginania i obciqzenia osiowego w celu okreslenia naprzen w scianie. W
konsekwencji, w wielu praktycznych sytuacjach ciqgly rozklad momentu zginajqcego w
scianach moze byc rwnie dokladny jak rozklady nieciqgle.
1ci=:=ie ci:=.
Przez rozwazenie warunkw rwnowagi dla malego wycinka sciany i osrodka lqczqcego w
ciqglej strukturze (Rys. B.7), mozna wykazac, ze sily scinajqce S1 i S, w dwch scianach
wyrazajq si we wzorach:
%
1
=
(
I
1
I
l
b
2
d
1
)
sN
dz

I
1
I
dM
dz
(B.39)
%
2
=
(
I
2
I
l
b
2
d
2
)
sN
dz

I
2
I
dM
dz
(B.40)
w ktrych K jest calkowitym momentem zewntrznym.
Z tego, przy uzyciu rwnan (B.2) i (B.23) sily scinajqce w scianach wynoszq:
%
1
=1 (
I
1
I
(
1
z
(
)
(
I
1
I
l
b
2
d
1
)
q (B.41)
%
2
=1 (
I
2
I
(
1
z
(
)
(
I
2
I
l
b
2
d
2
)
q (B.42)
w ktrych funkcja
q
podana jest przez wzr (B.26) i reprezentowana graficznie na Rys. B.5.
Pierwszy czlon w kazdym rwnaniu oznacza scinanie, ktre zaistnialoby, jesli sciany bylyby
polqczone przez zlqcza liniowe. Mozna zauwazyc, ze jesli J 7 ) na poziomie zamocowania,
191
scinanie w podstawie zawsze bdzie si rwnac pierwszemu elementowi rwnan.
Rys. ?./ Si-y wyst8!ujCce w ma-ym elemencie w modelu ciCg-ym
W przypadku dwch jednakowych scian, rwnania (B.41) i (B.42) redukujq si, jak jest to
wymagane przez symetri, do:
%
1
=%
2
=
1
2
1 (
(
1
z
(
)
(B.43)
Poniewaz:
I
2
I
l
b
2
d
2
=
.
2
+d
1
I
1
I
l
to wynika z tego, ze drugie czlony w rwnaniach (B.41) i (B.42) sq rwne wielkosciq, ale
przeciwnego znaku. Jest to podstawq zachowania rwnowagi poziomej, poniewaz suma
dwch sil scinajqcych musi si rwnac zadanemu scinaniu 1 ((1
z
(
) .
Na podstawie tego, na szczycie konstrukcji, gdzie
dM
dz
=0 :
%
1
( ()=%
2
( ()=
(
I
1
I

b
2
d
1
)
q(( ) (B.44)
Jest to prawdq dla dowolnie rozlozonych obciqzen, dla ktrych statyczna sila scinania jest na
szczycie zerowa. Wynika z tego, ze z koniecznosci wytworzenia sily scinania w kazdej scianie
na szczycie struktury ciqglej, musi istniec na szczycie osrodka lqczqcego pozioma sila
skupiona
:
oddzialujqca midzy scianami, o wielkosci:
:=
(
I
1
I

b
2
d
1
)
q(h) (B.45)
Sila Q bdzie rozciqgajqca albo sciskajqca w zaleznosci od tego czy szczytowa sila scinania
S12P6 jest dodatnia czy ujemna, ale zanika w przypadku dwch jednakowych scian. Wielkosc
192
szczytowej sily oddzialywajqcej zalezy od parametrw konstrukcyjnych, i jest oznakq silnych
oddzialywan, jakie mogq zachodzic na szczytach takich struktur.
SiN; CsiCHe H ?e9B:c<
Z warunkw poziomej rwnowagi malego elementu sciany z Rys. B.7 wynika rozklad sil
osiowych
*
w osrodku lqczqcym:
*=1
|
I
2
I

1
k
2
l
(
I
1
I
l
b
2
d
1
)
7
4
(B.46)
w ktrym funkcja O* wyglqda nastpujqco:
7
4
=
1
cosh(k o()
| cosh( k o z)+k o( sinh(k o( (z ))1 (B.47)
Powyzsze rwnania umozliwiajq bezposrednie obliczenie rozkladu sil osiowych, momentw
zginajqcych i sil scinajqcych w scianach, sil scinajqcych i momentw zginajqcych w
nadprozach oraz przemieszczen poziomych.
.2. O?9ic>e=i: st:t;c>=e HD GetCA; ciJDN;c< pCNJc>eK Z sOCrG@NCH:=ie
CDE9=e H;BCr>;st:=e H W
Sformulowanie oglne metody ciqglych polqczen wykorzystane w BW opisano na podstawie
[Wdo93]
Rwnania wyprowadzone w poprzednim punkcie rozszerzone zostanq obecnie na uklad
usztywniajqcy zlozony z dowolnej liczby scian usztywniajqcych polqczonych rwniez dowolnq
liczbq pionowych pasm lqczqcych, podatnych i/lub niepodatnych. Pionowymi pasmami
lqczqcymi podatnymi mogq byc pionowe pasma nadprozy oraz pionowe zlqcza podatne
wystpujqce w konstrukcjach prefabrykowanych.
.2.1. Z:NCIe=i: C?9ic>e=iCHe .
Zalozenia obliczeniowe opisano w oparciu o publikacj [Wdo93A].
Uklad usztywniajqcy stanowi zespl pionowych scian usztywniajqcych, utwierdzonych we
fundamencie i swobodnych na szczycie budynku. ciany usztywniajqce mogq byc dowolnie
rozmieszczone w planie i polqczone midzy sobq pionowymi zlqczami niepodatnymi.
W ukladzie mogq wystpowac pionowe pasma nadprozy utwierdzonych w scianach
usztywniajqcych oraz pionowe pasma zlqczy podatnych.
Stropy budynku traktuje si jako nieskonczenie sztywne w swej plaszczyznie, a calkowicie
wiotkie z plaszczyzny. Gdy wymagane jest uwzgldnienie w analizie sztywnosci stropw z ich
plaszczyzny, modeluje si je dodatkowymi pasmami nadprozy.
Przyjmuje si, ze stropy oraz nadproza sq dostatecznie gsto i rwnomiernie rozmieszczone
193
wzdluz wysokosci, co pozwala ich oddzialywanie na sciany usztywniajqce zastqpic
obciqzeniem rozlozonym w sposb ciqgly.
Zaklada si, ze sciany usztywniajqce posadowione sq na tym samym poziomie, majq
jednakowq wysokosc i staly przekrj oraz cechy materialowe wzdluz wysokosci. Takze
nadproza w poszczeglnych pionowych pasmach powinny miec jednakowy przekrj i byc
rozmieszczone rwnomiernie wzdluz wysokosci.
Rozpatruje si prac konstrukcji usztywniajqcej budynku w zakresie odksztalcen liniowo-
sprzystych i malych przemieszczen.
Grupy scian usztywniajqcych polqczonych zlqczami niepodatnymi modeluje si prtami
cienkosciennymi o przekroju otwartym, z pominiciem odksztalcen postaciowych od sil
poprzecznych i sztywnosci na skrcanie swobodne. W tym celu wykorzystuje si teori
Wlasowa. Wedlug R. Rosmana. Pomijanie sztywnosci na skrcanie swobodne jest szczeglnie
uzasadnione w konstrukcjach zelbetowych, dla ktrych przy powstaniu rys stosunek
sztywnosci na skrcanie do sztywnosci na zginanie znacznie si obniza. Dla ukladw
usztywniajqcych, zlozonych z wikszej liczby elementw, wplyw pominicia sztywnosci na
skrcanie swobodne jest praktycznie nieistotny.
Uklad moze byc poddany dzialaniu: obciqzen poziomych skupionych, dzialajqcych na szczycie
budynku, obciqzen poziomych, dowolnie rozlozonych wzdluz wysokosci budynku, obciqzen
pionowych, dowolnie rozlozonych w planie i wzdluz wysokosci budynku oraz pionowych
osiadan fundamentw.
.2.2. "eOi=icFe =:>H Cr:> HeBtCrEH i G:cier>; prC?9eG@
Pod okresleniem pionowe pasma nadprozy uoglnionych rozumie si pionowe pasma
nadprozy i pionowe zlqcza podatne. Nazwq element usztywniajqcy okreslono zespl
pionowych scian usztywniajqcych polqczonych pionowymi zlqczami niepodatnymi. Pionowe
zlqcza niepodatne nazywane sq rwniez rozciciami.
W niniejszym punkcie zebrane zostaly definicje macierzy i funkcji wektorowych, wystpujqcych
w podstawowych rwnaniach modelu ciqglego scianowych konstrukcji usztywniajqcych z
nadprozami.
Wymiary tablic okreslone sq przez nastpujqce liczby:

*
1
- liczba pionowych pasm nadprozy uoglnionych,

*
e
- liczba elementw usztywniajqcych;

*
4
- liczba pionowych obciqzen (sil rozlozonych wzdluz prostych rwnoleglych do pionowej osi Z).
Przy opisie konstrukcji i dzialajqcych na niq obciqzen wykorzystuje si nastpujqce
194
prostokqtne uklady wsplrzdnych o poczqtku na plaszczyznie poziomej w poziomie
utwierdzenia elementw usztywniajqcych i osiach (odpowiednio: z3( z ) pionowych:
1. globalny uklad wsplrzdnych .RI , przy czym osie R i I przyjmuje si dowolnie,
2. zwiqzane z kazdym elementem usztywniajqcym dwa lokalne uklady wsplrzdnych:
a) uklad os3syszs( ktrego osie 3s i ys sq glwnymi, srodkowymi osiami bezwladnosci przekroju
poziomego elementu usztywniajqcego,
b) uklad o3yz , ktrego poczqtek znajduje si w srodku scinania przekroju elementu
usztywniajqcego, a osie sq rwnolegle do osi ukladu os3syszs( .
W nawiasach kwadratowych, poza definicjami macierzy, podawane bdq zakresy zmiennosci
wskaznikw macierzy; pierwszy dla wskaznika wierszy, drugi dla wskaznika kolumn macierzy.
.2.3. *:cier>e CBre9C=e pr>e> BC=str@BcF8.
*:cier>e i=c;Ae=cFi 4pr>;9eD:=i:5.
S
E
- macierz incydencji elementw i nadprozy uoglnionych
|1n
e
, 1n
1
; jest to macierz
zerojedynkowa, ktrej j"ta kolumna okresla elementy polqczone j"tym nadprozem. Dla kazdego
nadproza nalezy okreslic jego poczqtek przez podanie w wierszu odpowiadajqcym
elementowi, w ktrym rozpoczyna si nadproze liczby 1 i koniec przez wpisanie do wiersza o
numerze rwnym numerowi elementu, w ktrym konczy si nadproze liczby -1. Pozostale
elementy macierzy sq zerami.
Uwagi:
1. otrzymana jako rozwiqzanie funkcja
*
2
wyraza oddzialywanie nadproza na element
polqczony z ,poczqtkiem" nadproza. Na element polqczony z ,koncem" nadproza dziala
obciqzenie
*
2
.
2. w przypadku nadproza, ktrego poczqtek i koniec polqczone sq z tym samym elementem,
cala odpowiednia kolumna zawierac bdzie zera.
S
R - macierz incydencji obciqzen do poszczeglnych elementw
|1n
e
, 1n
4
; jest to macierz
zerojedynkowa, w ktrej jedynka w k-tej kolumnie okresla, na ktry element dziala k -te
obciqzenie
*
R
*:cier>e HspENr>8A=;c<.
C
N
- macierz
|13n
e
,1n
1
wsplrzdnych punktw zerowych nadprozy uoglnionych (to jest

punktw zmiany znaku momentw zginajqcych w nadprozach i srodkw zlqczy) w ukladach
wsplrzdnych poszczeglnych elementw,
195
C
N
=| C
N
X
, C
N
Y
, C
N
OMEGA
T
gdzie:
C
N
X
,C
N
Y
, C
N
OMEGA
L trzy macierze |1n
e
, 1n
1

C
N
X
utworzyc mozna przez wymnozenie elementw macierzy
S
E
rwnych jednosci przez
wsplrzdnq
x
miejsca zerowego nadproza uoglnionego obliczonq w ukladzie os3syszs(
elementu zwiqzanego z poczqtkiem nadproza, a elementw rwnych -1 przez analogicznq
wsplrzdnq 3 obliczonq w ukladzie elementu zwiqzanego z koncem nadproza.

C
N
Y
, C
N
OMEGA
buduje si identycznie, wykorzystujqc odpowiednio wsplrzdne y (w ukladzie
os3syszs( ) i [ wzgldem srodka scinania przekroju elementu usztywniajqcego.
Uwaga: dla nadproza j, ktrego poczqtek i koniec zwiqzane sq z tym samym elementem
usztywniajqcym i, w macierzy
C
N
OMEGA
bdzie dodatkowo rzny od zera element
C
N
OMEGA
|) , 2 =o
1
o
2 gdzie:
o
1
(o
2
)
- wsplrzdna wycinkowa miejsca zerowego nadproza uoglnionego obliczona z
uwzgldnieniem punktu polqczenia z elementem poczqtku (konca) nadproza.
C
R
- macierz
|13
*
e
, 1n
4
okreslajqca wsplrzdne punktw przylozenia obciqzen pionowych

w ukladach wsplrzdnych poszczeglnych elementw usztywniajqcych. Elementy pierwszego
i drugiego wiersza okreslajq odpowiednio wsplrzdne 3 i y w ukladzie os3syszs(, a elementy
trzeciego wiersza wsplrzdne wycinkowe
wzgldem srodka scinania przekroju elementu

usztywniajqcego.
*:cier> tr:=sOCrG:cFi.
L - macierz
|13n
e
,13
okreslajqca transformacj z ukladu globalnego konstrukcji do ukladw
lokalnych poszczeglnych elementw, okreslona w nastpujqcy sposb:
L=
|
coso
1
sin o
1
'
6
1

coso
*
e
sin o
*
e
'
6
*e
sino
1
coso
1
'
;
1

sin o
*
e
cos o
*
e
'
;
*e
0 0 1

0 0 1
gdzie:
196
o - kqt nachylenia osi o3 ukladu lokalnego elementu wzgldem osi .R ukladu globalnego,

'
;
, '
6
- wsplrzdne poczqtku ukladu globalnego .RI w ukladzie o3y elementu okreslone
wzorami:
'
;
=0
;
cos o0
6
sin o
'
6
=0
;
sino0
6
cos o
0
;
, 0
6
- wsplrzdne srodka scinania przekroju elementu usztywniajqcego w ukladzie
globalnym.
*:cier>e CBre9C=e pr>e> cec<; Gec<:=ic>=e BC=str@BcFi 4G:cier>e s>t;H=Cci i
pCA:t=Cci5.
K
w
- diagonalna macierz
|1n
1
,1 *
1
okreslajqca sztywnosci kolejnych nadprozy

uoglnionych.
Wartosci elementw tej macierzy sq rwne:
1. dla nadprozy rzeczywistych 1/ (h6) , gdzie h oznacza osiowy rozstaw w pionie nadprozy
rozpatrywanego pasma, a 6 jest przemieszczeniem wzgldem siebie koncw nadproza na
skutek dzialania jednostkowej sily poprzecznej, oraz
2. dla zlqczy podatnych 1GF , gdzie F oznacza podatnosc zlqcza.
K
s
|1n
e
, 1n
e
okreslajqca podatnosc na sciskanie i rozciqganie

poszczeglnych elementw usztywniajqcych
K
s
=d)ag
(
1
E
)
A
)
)
K
z
|13n
e
,13n
e
okreslajqca sztywnosc na zginanie i skracanie

nieswobodne elementw usztywniajqcych konstrukcji.
Pierwsze
*
e elementw macierzy zawiera wsplczynniki
E<
y dla kolejnych elementw
usztywniajqcych, dalsze
E<
x
, a ostatnie wsplczynniki
E<
o
.
.2.%. *:cier>e CBre9C=e pr>e> C?ciJIe=i:.
t
K
( z )
- wektorowa funkcja sil poprzecznych w konstrukcji usztywniajqcej, budowana na
podstawie obciqzen poziomych
t
K
( z )=| T
;
(z ) , T
6
(z ) , M
&
( z )
T
gdzie:
197
T
;
( z ) ,T
6
( z ) , M
&
( z )
- wypadkowe sily poprzeczne i moment skrcajqcy wystpujqcy w
przekroju ukladu usztywniajqcego, ktre mozna wyliczyc z nastpujqcych zaleznosci:
T
;
( z )=|
z
h
b
q
;
(, ) d,
T
6
( z)=|
z
h
b
q
6
(, ) d,
M
&
( z)=|
z
h
b
m
%
(, ) d,
przy czym
h
b
- wysokosc ukladu usztywniajqcego,
q
;
, q
6
, m
%
- funkcje obciqzen poziomych okreslajqcych uklad sil parcia i ssania wiatru
zredukowany wzgldem osi globalnej . ,
n
R
( z)
- dana wektorowa funkcja pionowych obciqzen rozlozonych wzdluz prostych pionowych,
n
R
( z)=| *
R
1
( z ) , , *
R
*
4
( z)
T
z
0
- staly wektor zawierajqcy zadane pionowe osiadanie fundamentw poszczeglnych
elementw usztywniajqcych
z
0
=| z
0
1
, , z
0
*e
.2.(. WeBtCr siN t=Jc;c< H =:AprCI:c< @CDE9=iC=;c<.

n
N
( z )=
|
*
1
( z)
*
)
( z )
*
*
1
( z)
gdzie:
)
*
- funkcje rozlozonych sil tnqcych w pionowych pasmach nadprozy i zlqczy podatnych
)=1, 2, , *
1 .
.2.6. SiN; pr>eBrCFCHe H e9eGe=t:c< @s>t;H=i:FJc;c<.
WeBtCr siN pCpr>ec>=;c< H e9eGe=t:c<.
198
t
E
( z)
- wektorowa funkcja sil poprzecznych w elementach usztywniajqcych konstrukcji,
scianowej
t
E
( z)=| t
E
x
( z ) , t
E
y
( z ) , m
o
( z )
T
gdzie:
t
E
x
( z)
- wektorowa funkcja skladowych 3 sil poprzecznych w elementach usztywniajqcych
t
E
x
( z)=| T
x
1
( z) , , T
x
*e
(z )
T

t
E
y
( z)
- wektorowa funkcja skladowych y sil poprzecznych w elementach usztywniajqcych
t
E
y
( z)=|T
y
1
( z ), , T
y
* e
( z )
T
m
o
( z)
- wektorowa funkcja momentw gitno-skrtnych w elementach usztywniajqcych
m
o
( z)=| M
o
1
, , M
o
* e
( z )
T
WeBtCr GCGe=tEH >Di=:FJc;c< H e9eGe=t:c<.
m
E
( z)
- wektorowa funkcja momentw zginajqcych w elementach usztywniajqcych konstrukcji
scianowej
m
E
( z)=| m
E
y
( z) , m
E
x
( z) , b
e
( z)
T
gdzie:
m
E
y
( z)
- wektorowa funkcja skladowych y momentw zginajqcych w elementach
usztywniajqcych
m
E
y
( z)=| M
y
1
( z ) , , M
y
*e
( z )
T
m
E
x
( z)
- wektorowa funkcja skladowych 3 momentw zginajqcych w elementach
usztywniajqcych
m
E
x
( z)=| M
x
1
( z) , , M
x
*e
( z )
T
b
E
( z )
- wektorowa funkcja bimomentw w elementach usztywniajqcych
b
E
( z )=| .
1
( z ) , , .
*
e
(z )
T
199
WeBtCr siN =CrG:9=;c< H e9eGe=t:c<.

n
E
( z )
- wektorowa funkcja sil normalnych w elementach usztywniajqcych konstrukcji
scianowej
n
E
( z )=| N
E
1
( z ) , , N
E
*e
( z)
T
.2... WeBtCr; pr>eGies>c>eK.
Wektor przemieszczen globalnych konstrukcji.
v
G
( z)=
|
V
;
( z )
V
6
( z )
1( z )
gdzie:
V
;
,V
6
, 1
- trzy funkcje przemieszczen poziomych ukladu usztywniajqcego, zapisane w
globalnym ukladzie, wsplrzdnych .RI.
.2.8. WeBtCr; pr>eGies>c>eK e9eGe=tEH BC=str@BcFi.
d
1
( z)
- wektorowa funkcja wzgldnych przemieszczen koncw nadprozy spowodowanych
obrotem przekrojw elementw na skutek zginania
d
1
( z)=| d
1
1
( z) , , d
1
*1
( z)
T
d
2
( z)
skrceniem i osiadaniem elementw
d
2
( z)=| d
2
1
( z ), , d
2
*1
( z)
T
d
3
( z)
zginaniem nadprozy
d
3
( z)=| d
3
1
( z) , , d
3
*1
( z )
T
v
L
( z )
- wektorowa funkcja poziomych przemieszczen elementw usztywniajqcych,
mierzonych w ich ukladach lokalnych o3y
v
L
( z )=| v
x
( z) , v
y
( z) , ( z)
T
gdzie:
v
x
( z)
- wektorowa funkcja skladowych 3 przemieszczen elementw usztywniajqcych
200
v
x
( z)=| 4
x
1
( z ) , , 4
x
*e
( z)
T
v
y
( z)
- wektorowa funkcja skladowych y przemieszczen elementw usztywniajqcych
v
y
( z)=| 4
y
1
(z ) , , 4
y
* e
( z )
T
y
( z )
- wektorowa funkcja kqtw obrotw elementw usztywniajqcych
x
( z )=|
1
(z ) , ,
*
e
(z )
T
v
z
(z )
- wektorowa funkcja pionowych przemieszczen elementw usztywniajqcych
v
z
(z )=| 4
z
1
( z) , , 4
z
*e
( z)
T
u
z
( z)
- wektorowa funkcja skrcen elementw usztywniajqcych
u
z
( z)=| 3
1
( z) , , 3
*
e
( z)
T
.2.$. REH=:=i: prC?9eG@.
REH=:=i: rEH=CH:Di.
Rwnanie rwnowagi wypadkowych sil poprzecznych i momentu skrcajqcego wystpujqcych
w przekroju ukladu usztywniajqcego z silami poprzecznymi i momentami gitno-skrtnymi
dzialajqcymi w przekrojach elementw usztywniajqcych (tzn. rwnania rzutw sil na osie R i I
oraz momentw skrcajqcych wzgldem osi ) mozna zapisac w postaci macierzowej
t
K
=L
T
t
E
(B.48)
Rwnanie rwnowagi sil normalnych w elementach usztywniajqcych z silami w pionowych
pasmach lqczqcych i obciqzeniami pionowymi dzialajqcymi na te elementy (tj. rwnania rzutw
sil na os dla poszczeglnych elementw) okresla macierzowy zwiqzek
n
E
=S
E
|
z
h
b
n
N
d'+S
R
|
z
h
b
n
R
d' (B.49)
Zaleznosc rzniczkowa przy zginaniu jest rwnaniem rwnowagi momentw zginajqcych i
bimomentw dla odcinkw dz elementw usztywniajqcych. Przy uwzgldnieniu sil w pasmach
lqczqcych
n
N
i dzialajqcych na elementy obciqzen
n
R
na mimosrodach tych sil okreslonych
wsplrzdnymi zebranymi w macierzach
C
N
i
C
R
rwnanie to w zapisie macierzowym
przyjmuje postac:
201
t
E
C
N
n
N
C
R
n
R
=m
E
,
(B.50)
REH=:=i: Bi=eG:t;c>=e.
Rwnanie zgodnosci poziomych przemieszczen elementw usztywniajqcych (z
wykorzystaniem zalozenia tarcz stropowych sztywnych w swojej plaszczyznie) wyraza zwiqzek
v
L
=Lv
G
(B.51)
Rwnanie zgodnosci pionowych przemieszczen nadprozy (Rys. B.8) ma postac:
d
1
+d
2
+d
3
=0 (B.52)
przy czym skladowe tych przemieszczen wynikajqce ze zginania i skrcania elementw
usztywniajqcych okresla zwiqzek
d
1
=C
N
T
v
L
,
(B.53)
a skladowe wynikajqce z pionowych przemieszczen elementw usztywniajqcych od skrcen i
osiadan podaje zaleznosc
d
2
=S
E
T
v
Z
(B.54)
Zwiqzek midzy skrceniami elementw usztywniajqcych, zadanymi osiadaniami
fundamentw i przemieszczeniami pionowymi elementw usztywniajqcych wyraza rwnanie:
v
Z
=u+z
0
(B.55)
Rys. ?.0 Sk-adowe !rzemieszcze> !ionowych nad!ro:y
d1 " od zginania 5cian
d, " od 5cinania 5cian
d3 L od zginania nad!ro:y
202
ZHiJ>Bi Oi>;c>=e.
Rwnanie rzniczkowe odksztalcen przy zginaniu elementw usztywniajqcych ma postac
m
E
=K
Z
v
L
, ,
(B.56)
a rwnanie wiqzqce sily normalne ze skrceniami elementw usztywniajqcych mozna zapisac
w postaci
|
0
z
n
E
(1) d1=K
s
1
u (B.57)
Zwiqzek definiujqcy sztywnosc nadprozy na zginanie (pozostale sztywnosci nadprozy np. na
sciskanie i skracanie nie sq istotne ze wzgldu na przyjcie zalozenia stropw sztywnych w ich
plaszczyznach) jest nastpujqcy
n
N
=K
w
d
3
(B.58)
W:r@=Bi ?r>eDCHe.
Z zalozenia utwierdzenia elementw usztywniajqcych we fundamentach na jednym poziomie
wynikajq bezposrednio warunki brzegowe:
v
L
(0)=0 (B.59)
v
L
,
(0)=0 (B.60)
v
Z
(0)=z
0
(B.61)
Przyjcie zalozenia o swobodnych koncach elementw usztywniajqcych na szczycie budynku
pozwala napisac nastpujqce zaleznosci:
n
E
(h
b
)=0 (B.62)
m
E
(h
b
)=0 (B.63)
gdzie:

h
b
- wysokosc ukladu usztywniajqcego.
.2.1/. W;prCH:A>e=ie rEH=:K GetCA; siN
Wyprowadzenie rwnan metody sil przeprowadzono w oparciu o [Wdo93B].
Wstawiajqc do rwnania zgodnosci pionowych przemieszczen nadprozy (B.52) zaleznosci
(B.53), (B.54) i (B.58) otrzymuje si:
Bn
N
=C
N
T
v
L
,
S
E
T
v
Z
(B.64)
203
przy oznaczeniu B=K
W
1
.
Po dwukrotnym zrzniczkowaniu wzgldem z rwnania (B.64) i podstawieniu do niego
zaleznosci (B.55) a nastpnie (B.57) bdzie:
Bn
N
, ,
=C
N
T
v
L
, , ,
S
E
T
K
S
n
E
,
(B.65)
Podstawiajqc nastpnie do zwiqzku (B.65) rwnania (B.51) i (B.49) otrzymuje si
(uwzgldniajqc, ze n
E
,
=S
E
n
N
S
R
n
R
):
Bn
N
, ,
=C
N
T
Lv
G
, , ,
+S
E
T
K
S
S
E
n
N
+S
E
T
K
S
S
R
n
R
(B.66)
Drugq podstawowq zaleznosc otrzymuje si z rwnania rwnowagi sil poprzecznych
elementw z obciqzeniami poziomymi calego ukladu (B.48) przez podstawienie zwiqzku
(B.50), a nastpnie (B.56) i (B.51):
t
K
=L
T
K
Z
Lv
G
, , ,
+L
T
C
N
n
N
+L
T
C
R
n
R
(B.67)
Z rwnania (B.67) mozna wyznaczyc v
G
, , ,
:
v
G
, , ,
=V
T
t
K
V
N
n
N
V
R
n
R
(B.68)
gdzie:
V
T
=( L
T
K
Z
L)
1
( V
N
=V
T
L
T
C
N
( V
R
=V
T
L
T
C
R
lub krcej:
v
G
, , ,
=f
p
V
N
n
N
(B.69)
gdzie:
f
p
=V
T
t
K
V
R
n
R

Podstawiajqc v
G
, , ,
w postaci zaleznosci (B.68) do rwnania (B.66) otrzymuje si
Bn
N
, ,
=An
N
+F
R
n
R
+F
T
t
K
(B.70)
gdzie:
A=S
E
T
K
S
S
E
C
N
T
LV
N
( F
R
=S
E
T
K
S
S
R
C
N
T
LV
R
( F
T
=C
N
T
LV
T
lub krcej:
Bn
N
, ,
=An
N
+f (B.71)
gdzie:
f =F
R
n
R
+F
T
t
K

204
Dla funkcji niewiadomych sil w nadprozach
n
N
warunki brzegowe uklada si wykorzystujqc
rwnanie (B.64). Po podstawieniu do tego rwnania zaleznosci (B.60) i (B.61) otrzymuje si:
Bn
N
(0)=S
E
T
z
0

lub po przeksztalceniu:
n
N
(0)=B
1
S
E
T
z
0
(B.72)
Po jednokrotnym zrzniczkowaniu rwnania (B.64) wzgldem zmiennej z otrzymuje si
zwiqzek:
C
N
T
v
L
, ,
S
E
T
v
Z
,
=Bn
N
,
(B.73)
Dla
z=h
b
wartosc wektora v
L
, ,
mozna okreslic na podstawie (B.63) przy wykorzystaniu
(B.56):
v
L
, ,
(h
b
)=0 (B.74)
a wartosc v
Z
,
na podstawie (B.55) przy wykorzystaniu (B.57) i (B.62):
v
Z
,
(h
b
)=0 (B.75)
Podstawiajqc (B.74) i (B.75) do (B.73) otrzymuje si ostatecznie:
n
N
,
(h
b
)=0 (B.76)
Warunki brzegowe dla niewiadomych funkcji przemieszczen
v
G
otrzymuje si bezposrednio z
warunkw (B.59) i (B.60) na podstawie rwnania (B.51) (mozna pokazac, ze podmacierz
L
i
e

macierzy L zawierajqca elementy odnoszqce si do dowolnego elementu usztywniajqcego
ma wymiar 3 3 i jest macierzq nieosobliwq).
v
G
(0)=0 (B.77)
v
G
,
(0)=0 (B.78)
oraz z zaleznosci (B.74) na podstawie rwnania (B.51):
v
G
, ,
(h
b
)=0 (B.79)
Przeprowadzone przeksztalcenia mozna podsumowac nastpujqco: przy obliczaniu
niewiadomych funkcji podczas rozwiqzywania scianowych konstrukcji usztywniajqcych z
nadprozami metodq sil wykorzystuje si nastpujqce zaleznosci:
- dla nieznanych funkcji sil w pionowych pasmach nadprozy
n
N rwnanie (B.71) z warunkami
brzegowymi (B.72) i (B.76),
- dla nieznanych funkcji przemieszczen poziomych
v
G
rwnanie (B.69) z warunkami
205
brzegowymi (B.77), (B.78) i (B.79).
.2.11. W;>=:c>e=ie pr>eGies>c>eK i siN pr>eBrCFCH;c<.
Po wyznaczeniu nieznanych funkcji sil w pionowych pasmach nadprozy
n
N
z rwnania (B.71)
wyznacza si poszukiwane funkcje przemieszczen poziomych:
- globalnych
v
G
z rwnania (B.68),
- elementw
v
L
z rwnania (B.51),
a nastpnie sily przekrojowe:
- momenty zginajqce i bimomenty
m
E
z rwnania (B.56),
- sily poprzeczne i momenty gitno-skrtne
t
E
z rwnania (B.50),
- sily normalne
n
E
z rwnania (B.49),
momenty skrcania swobodnego
m
CS
=(G <
%
)
)e
1
,
gdzie:
1
,
- pierwsza pochodna kata obrotu elementw usztywniajqcych (rwna pierwszej pochodnej
kqta obrotu ukladu usztywniajqcego)
Wydluzenie osiowe elementw u z rwnania (B.57) oraz przemieszczenia pionowe
elementw
v
Z
z rwnania (B.55)
206
C. PCAst:H; teCret;c>=e C?9ic>eK A;=:Gic>=;c< H prCDr:Gie W
A9: Wi=ACHs
Podstawy teoretyczne obliczen dynamicznych opisano na podstawie wykladw dr inz. J. Wdowickiego
C.1. *CAe9 A;=:Gic>=; ?@A;=B@
Model dynamiczny budynku przyjmuje si jako model dyskretny z masami w postaci tarcz
stropowych. Stropy budynku traktuje si jako nieskonczenie sztywne w swej plaszczyznie, a
calkowicie wiotkie z plaszczyzny. Przyjcie modelu dyskretnego uzasadnione jest faktem, ze
ponad polowa masy budynku skupiona jest na poziomie stropw. Gdy wymagane jest
uwzgldnienie w analizie sztywnosci stropw z ich plaszczyzny, modeluje si je dodatkowymi
pasmami nadprozy.
Zaklada si, ze elementy usztywniajqce posadowione sq na tym samym poziomie, majq
jednakowq wysokosc. Rozpatruje si prac konstrukcji usztywniajqcej budynku w stanie
sprzystym. Przyjmuje si, ze przemieszczenia elementw usztywniajqcych sq male.
Rys. F.1 9rzyjmowanie masy stro!u
W programie BW jako mas stropu nalezy podac mas 1 m
2
stropu, z dodaniem ew.
sprowadzonej masy belek stalowych pod plytq zelbetowq (jesli wystpujq), warstw
wykonczeniowych, instalacji i pewnej czsci obciqzen uzytkowych - zwykle, jesli liczy si
drgania zasiedlonego budynku, dodaje si 40 - 60 % masy obciqzen uzytkowych
przypadajqcych na 1 m
2
stropu. Mas scian i nadprozy dodaje sam program na podstawie
obliczonej przez program objtosci tych czsci konstrukcji dla kazdej z kondygnacji i podanej
masy 1 m
3
konstrukcji (w danych poczqtkowych).
207
Rys. F.1, Kodel dynamiczny budynku wysokiego
16 element usztywniajCcy( ,6 nad!ro:e( 36 stro!
Drgania ukladu o wielu stopniach swobody opisane sq relacjq:
M q+C ` q+Kq=F (C.1)
@dzie B
M " macierz mas 2bezw-adno5ci6
C " macierz t-umienia
K " macierz sztywno5ci
q " wektor uog4lnionych !rzemieszcze>
F " wektor obciC:e> zewn8trznych
Dla wielokondygnacyjnych budynkw ze scianami usztywniajqcymi wygodniej i latwiej
wyznaczyc jest macierz podatnosci D , a pzniej macierz sztywnosci K , wwczas rwnanie
(C.1) przybiera postac :
DM q+DC ` q+q=DF (C.2)
@dzie B
D " macierz !odatno5ci D=K
1
C.1.1. W;>=:c>e=ie G:cier>; pCA:t=Cci D
Macierz podatnosci jest rwna przemieszczeniom mas ukladu wywolanymi jednostkowymi
obciqzeniami. W przypadku budynku wysokiego masami sq stropy budynku z skupionymi do nich
208
masami scian, nadprozy i ewentualnych zlqczy podatnych.
Aby wyznaczyc pierwsze trzy kolumny macierzy podatnosci budynku wysokiego, nalezy wic obliczyc
przemieszczenia wszystkich tarcz stropowych od obciqzenia tarczy stropowej pierwszego stropu silami:
P
x
=1, P
y
=1 i M
s
=1.
Obciqzajqc tarcz drugiego stropu silami P
x
=1, P
y
=1 i M
s
=1, wyznaczamy kolumny 4..6 macierzy
podatnosci. Obciqzajqc kolejne stropy silami jednostkowymi wyznaczamy pozostale kolumny macierzy
podatnosci D.
W celu szybkiego i dokladnego wyznaczenia elementw macierzy podatnosci D, posluzono si metodq
ciqglych polqczen. Zaprogramowano analityczne rozwiqzania dla przemieszczen wszystkich
stropw budynku od obciqzen kolejnych stropw silami jednostkowymi. Wykorzystano
nastpujqce uklady rwnan rzniczkowych :
dla hz( :
Bn
G
, ,
( z)+An
G
( z)=0 (C.3)
v
G
, , ,
( z)=v
N
n
G
( z) (C.4)
dla 0zh :
Bn
D
, ,
( z )+An
D
( z )=F
T
T
K
(C.3)
v
G
, , ,
=v
T
T
k
v
N
n
D
( z ) (C.4)
Z odpowiadajqcymi warunkami brzegowymi:
n
D
(0)=0 n
G
,
( ()=0 n
D
( h)=n
G
( h) n
D
,
( h)=n
G
,
( h)
oraz
v
D
(0)=0 v
D
,
( ()=0 v
G
, ,
( ()=0 v
D
(h)=v
G
(h) v
D
,
(h)=v
G
,
(h) v
D
, ,
(h)=v
G
, ,
(h)
Gdzie:
h - wysokosc od podstawy do miejsca przylozenia sily
A , B , v
N
, v
T
, F
T
- macierze zalezne od konstrukcji
T
K
- macierz obciqzenia T
k
=d)ag(1,1,1)
n
G
( z ), n
D
( z )
- macierze zawierajqce nieznane funkcje intensywnosci sil scinajqcych w ciqglych
polqczeniach modelujqcych nadproza i zlqcza podatne
v
G
( z) , v
D
( z ) - macierze zawierajqce poziome przemieszczenia konstrukcji.
Duze liter G i D we wzorach oznaczajq czesc grnq z>h i dolnq zh konstrukcji.
209
C.1.2. W;>=:c>e=ie G:cier>; G:s M
Macierz mas M jest macierzq diagonalnq skladajqcq si z nk podmacierzy
M
k
M=d)ag (M
k
) ( k =1, , *
k
( *
k
" liczba kondygnacji (C.5)
Pod macierz
M
k
jest macierzq kwadratowq, symetrycznq o wymiarach 3x3, poszczeglne
elementy tej macierzy wyznacza si z wzorw:
M
k
11
=M
k
22
=M
,
+( M
3
+M
1
)h
3
(C.6)
M
k
11
=M
k
22
=%
M,
;
+(%
M3
;
+%
M1
;
)h
3
(C.7)
M
k
11
=M
k
22
=%
M,
6
+(%
M3
6
+%
M1
6
)h
3
(C,8)
M
k
33
=<
,
+( <
3
+<
1
) h
3
(C,9)
M
k
12
=M
k
21
=0
(C.10)
@dzie B
M
,
" masa stro!u
M
3
" masa 5cian usztywniajCcych 2dla u5rednionej wysoko5ci kondygnacji " masa
!o-owy 5ciany !owy:ej i !oni:ej stro!u6
M
1
" masa s-u!4w i !o-Ccze> !odatnych 2dla u5rednionej wysoko5ci kondygnacji6

%
M,
" momenty statyczne stro!u
%
M3
" momenty statyczne 5cian usztywniajCcych

%
M1
" momenty statyczne s-u!4w i !o-Ccze> !odatnych
<
,
" moment bezw-adno5ci stro!u wzgl8dem osi

<
3
" moment bezw-adno5ci 5cian usztywniajCcych wzgl8dem osi
<
,
" moment bezw-adno5ci s-u!4w i !o-Ccze> wzgl8dem osi
C.2. "rD:=i: HN:s=e
Rwnanie ruchu drgan wlasnych otrzymuje si z rwnania ruchu C.2 po pominiciu wektora
obciqzen zewntrznych i macierzy tlumienia
DM q+q=0 (C.11)
Poszukiwane rozwiqzanie rwnania zapisujemy w postaci funkcji harmonicznych
q(, )=a sin(o, +) (C.12)
gdzieB
a " wektor am!litud drga> w-asnych
Po podstawieniu C.12 do C.11 otrzymujemy uklad liniowych rwnan algebraicznych
210
(DMo
2
I) a=0 (C.13)
Ktry ma rozwiqzanie niezerowe gdy spelniony jest warunek
de, (DMo
2
I)=0 (C.14)
@dzie
I " macierz jednostkowa
Rwnanie C.14 nazywa si rwnaniem charakterystycznym zagadnienia wlasnego.
Pierwiastkami tego rwnania sq czstosci kolowe drgan wlasnych
o
1,
o
2,
,o
*
,
, gdzie n
liczba dynamicznych stopni swobody. Zbir uporzqdkowanych czstosci drgan wlasnych w
rosnqcej kolejnosci
o
1
o
2
o
*
,
tworzy wektor czstosci drgan wlasnych. Po podstawieniu
kolejnych
o
)
do rwnania C.13 otrzymamy wektory postaci drgan wlasnych
a
i
, zbir
wektorw wlasnych
a
i
tworzy macierz wlasnq A Wektory postaci drgan wlasnych spelniajq
warunki ortogonalnosci [Chm98, s. 125].
a
i
T
Ma
j
=0 dla )=2 (C.15)
C.3. "rD:=i: ?@A;=B@ pr>; H;G@s>e=i:c< seFsGic>=;c< Z GetCA:
speBtr@G CApCHieA>i A9: @BN:AEH A;sBret=;c<
Metod opisano w oparciu o publikacj [Chm98].
Rwnanie ruchu ukladu o wielu stopniach swobody poddanemu wymuszeniu kinematycznemu
podloza przyjmuje postac:
M
q+C
`
q+Kq=p
ef
(, ) (C.16)
gdzie
p
ef
(, ) " wektor e;ektywnej si-y sejsmicznej( p
ef
(, )=Mr 3(, ) (
r " tzw wektor w!-ywu
Zakladajqc ze zagadnienie wlasne ukladu jest juz rozwiqzane, to znaczy znany jest wektor
czstosci wlasnych o oraz macierz wlasna A wwczas do rozwiqzania rwnania C.16
stosuj si metod transformacji wlasnej. Wektor przemieszczen q(, ) przedstawia si w
postaci
q(, )=
_
) =1
*
a
i
y
)
(, )=Ay (C.17)
a
i
" wektor !ostaci drga> w-asnych niet-umionych
211
y
)
" ws!4-rz8dna normalna 2g-4wna6
Podstawiajqc do rwnania C.16 zaleznosc C.17 oraz mnozqc obustronnie przez a
i
T
otrzymuje
si rwnanie
a
i
T
MA y+a
i
T
CA ` y+a
i
T
KAy=a
i
T
p
ef
(, ) (C.18)
Warunki ortogonalnosci
a
i
T
Ma
j
=0 ( a
i
T
Ka
j
=0 (C.19)
Powodujq, ze tylko jeden skladnik jest rzny od zera w iloczynach macierzowych
zawierajqcych macierze M i K gdy i 7 j. Podobna redukcja moze byc zastosowana dla
skladnika z macierzq tlumienia C , przy zalozeniu ze macierz tlumienia jest liniowa
kombinacjq macierzy mas i sztywnosci
C=jM+XK (C.20)
@dzie j ( X sC ws!4-czynnikami !ro!orcjonalno5ci
Wwczas:
a
i
T
Ca
j
=0 dla )=2 (C.21)
Przy tym zalozeniu rwnanie C.18 mozemy zapisac
m
)
y
)
+c
) `
y
)
+k
)
y
)
=p
)
(, ) dla )=1,2 , , * (C.22)
Gdzie
m
)
=a
i
T
Ma
i
(C.23)
c
)
=a
i
T
Ca
i
(C.24)
k
)
=a
i
T
Ka
i
=o
)
2
m
)
(C.25)
p
)
(, )=a
i
T
p
ef
(, ) (C.26)
Po obustronnym podzieleniu rwnania C.22 przez
m
)
otrzymujemy
y
)
+
c
)
m
)
` y
)
+
k
)
m
)
y
)
=
1
m
)
p
)
(, ) (C.27)
Przy wykorzystaniu zalozenia C.25 rwnanie C.27 zapiszemy
y
)
+2(o
)
` y
)
+o
)
2
y
)
=
1
m
)
p
)
(, ) (C.28)
(=
j
2o
)
+
Xo)
2
(C.29)
Wzr C.29 nazywamy liczbq tlumienia i"tej postaci drgan. Rwnania rzniczkowe C.28 sq
212
rwnaniami ukladw o jednym stopniu swobody odniesionymi do jednostki masy, ktrych
rozwiqzanie mozna zapisac przy uzyciu calki Duhamela:
y
)
(, )=
a
i
T
Br
a
i
T
Ba
i
1
o
)d
|
0
,
3(t) e
) (o) (, t)
sin
|
o
)d
(,t)
d t (C.30)
o
)d
=o
) .
1(
)
2
(C.31)
Calkowita reakcja q wyrazi si wzorem:
q(, )=
_
) =1
*
a
i
y
)
(, )=
_
) =1
*
a
i
j
)
1
o
)d
|
0
,
3(t)e
) (o
)
(, t)
sin
|
o
)d
(, t)
d t (C.32)
gdzie
j
)
=
a
i
T
Br
a
i
T
Ba
i
(C.33)
nazywany jest wsplczynnikiem udzialu postaci drgan. Mozna zatem napisac, ze udzial i-tej
postaci drgan w reakcji j-tej wsplrzdnej uoglnionej
q
2
wynosi
q
)2
=A
ji
j
)
1
o
)d
|
0
,
3(t)e
) (o
)
(,t)
sin
|
o
)d
(, t)
d t (C.32)
gdzie
A
2)
jest j"tC skladowq i"tego wektora wlasnego. Maksymalna wartosciq calki Duhamela
w powyzszym rwnaniach jest wartosc spektrum odpowiedzi odpowiadajqce i"tej czstosci
wlasnej
%
d
((
)
, o
)
)
stqd :
max q
)2
=A
2)
j
)
%
d
((
)
, o
)
)=A
2)
j
1
o
)
%
4
((
)
, o
)
) (C.34)
Aby oszacowac calkowitq reakcje budowli nie wystarczy zastosowanie sumy jak w rwnaniu
(C.32), gdyz nie mozna przyjqc ze maksima odpowiedzi poszczeglnych postaci drgan
wystpujq w tym samym czasie. Dlatego do jej okreslenia wykorzystuje si rzne metody.
C.3.1. *etCA: SRSS
max q
2
=
.
_
) =1
*
(max q
2)
)
2
(C.35)
Wzr ten ma swoje uzasadnienie na podstawie teorii drgan losowych. Jego stosowanie
odpowiada sytuacji, w ktrej nie uwzgldnia si korelacji wzajemnej postaci drgan. Dlatego
moze ona prowadzic do znacznych bldw dla konstrukcji o blisko polozonych czstosciach
drgan wlasnych. Sytuacja taka moze pojawic si na przyklad w tak zwanych nieregularnych
budynkach wysokich, w ktrych srodek masy nie pokrywa si ze srodkiem sztywnosci ukladu,
powlokach i konstrukcjach mocno przesztywnionych Dla takich przypadkw opracowano j
213
inne sposoby superpozycji, takie jak metoda CQC.
C.3.2. *etCA: C7C
Metoda ta, zaproponowana jako udoskonalenie SRSS w celu bardziej poprawnego
uwzgldniania blisko polozonych czstosci, opiera si na nastpujqcej regule sumowania :
max q
2
=
.
_
) =1
*
_
k =1
*
(max q
2)
)j
)k
(max q
2k
)
(C.36)
gdzie
j
)k
=
8.((
)
(
k
)((
)
+' (
k
) '
2/3
(1'
2
)
2
+4(
)
(
k'
(1+'
2
)+4((
)
2
+(
k
2
)'
2
(C.37)
C.3.3. Z:BCKc>e=ie
Dla dynamicznego modelu budowli z diagonalna macierzq mas mozna oszacowac
maksymalnq sil sejsmicznq dzialajqcq na j-ty element konstrukcji o masie mj przy drganiach i"
tC formq wlasnq
max P
)2
=m
2
A
2)
j
)
%
a
((
)
, o
)
) (C.38)
Nastpnie korzystajqc z metody SRSS lub CQC mozna wyznaczyc calkowita sil sejsmicznq
obciqzajqcq j-ty element.
214
". PCAst:H; teCret;c>=e C?9ic>eK st:t;c>=;c< H prCDr:Gie RC?Ct
*i99e==i@G
Podstawy teoretyczne obliczen statycznych w programie Robot Millennium opisano na
podstawie [Pod20].
".1. REH=:=i: rC>HiJ>;H:=e pCAc>:s C?9ic>eK BC=str@BcFi
Cala konstrukcja jest podzielona na oddzielne czsci (elementy skonczone). Elementy sq ze
sobq polqczone tylko w wzlach. Deformacja wewnqtrz kazdego elementu jest definiowana na
podstawie przemieszczen wzlowych (wykorzystuje si zalozone w elemencie funkcje
ksztaltu). W ten sposb energia wewntrzna konstrukcji zalezy tylko i wylqcznie od
niezaleznych parametrw wzlowych. Przemieszczenia wzlowe zapisane dla calej konstrukcji
tworzq globalny wektor nieznanych przemieszczen konstrukcji q . Oglny wzr ukladu rwnan
rwnowagi ma postac:
Mq= = +Cq= +Kq=f (, )f (, ,:) (D.1)
@dzieB
K " styczna macierz sztywno5ci b8dCca sumC nast8!ujCcych macierzy sk-adowychB
K=K
0
+K
c
+K
NL
gdzie
K
0
" !oczCtkowa macierz sztywno5ci 2niezale:na od wektora q 6
K
c
" macierz na!r8:e> 2liniowo zale:na od na!r8:e> 5ciskajCcych6
K
NL
" macierz innych sk-adnik4w zale:nych od wektora q
C " macierz t-umienia
q " wektor !rzemieszczenia 2!rzyrosty lub ca-kowite !rzemieszczenia6
q= " wektor !r8dko5ci 2!ierwsza !ochodna wektora !rzemieszcze> q !o czasie6
q= = " wektor !rzys!ieszenia 2druga !ochodna wektora !rzemieszcze> q !o czasie6
f (, ) " wektor si- zewn8trznych
f (, ,:) " wektor si- niezr4wnowa:onych.
Powyzsze rwnania sq zapisane dla calej konstrukcji przy uzyciu "globalnych przemieszczen
q . Oznacza to, ze przemieszczenia sq definiowane w globalnym ukladzie wsplrzdnych.
Utworzone rwnania sq wynikiem agregacji zapisanych we wsplrzdnych lokalnych
warunkw rwnowagi w elemencie. Transformacja z lokalnego ukladu wsplrzdnych do
globalnego ukladu wsplrzdnych (i na odwrt) jest standardowq operacjq na macierzach.
".2. A=:9i>: st:t;c>=:
Podstawowy uklad rwnan rwnowagi (D.1) moze byc uproszczony, gdy przyjte zostanie
dodatkowe zalozenie mwiqce, ze przykladane do konstrukcji obciqzenie jest quasistatyczne.
215
Oznacza to, ze obciqzenia sq przykladane do konstrukcji na tyle wolno, ze prdkosci i
przyspieszenia mas konstrukcji sq rwne zeru, a sily bezwladnosci i tlumienia oraz energia
kinetyczna i tlumienia mogq byc pominite. Uproszczony w ten sposb uklad rwnan
przedstawia uklad rwnan statycznych z wieloma stopniami swobody konstrukcji. stniejq dwa
typy statycznej analizy konstrukcji: analiza liniowa i analiza nieliniowa.
".2.1. A=:9i>: 9i=iCH:
Statyka liniowa jest podstawowym typem analizy konstrukcji w programie. W trakcie statycznej
analizy konstrukcji przyjmowane sq nastpujqce zalozenia: male przemieszczenia i obroty
konstrukcji oraz material idealnie sprzysty. Powoduje to, ze zasada superpozycji moze byc
stosowana.
Elementy macierzy sztywnosci dla takiego przypadku sq stalymi. Rwnanie rwnowagi
przybiera postac:
K
0
q=f (D.2)
Do rozwiqzywania problemw statyki liniowej uzywana jest metoda przemieszczen. Wyniki
obliczen statycznych obejmujq:
- przemieszczenia wzlowe
- sily wewntrzne w elementach
- reakcje w wzlach podporowych
- sily resztkowe w wzlach.
Statyka liniowa jest domyslnym typem analizy konstrukcji w programie tzn. jezeli nie
zdefiniowano innego typu analizy, to program przeprowadzi obliczenia statyczne zdefiniowanej
konstrukcji.
216
E. PCAst:H; teCret;c>=e C?9ic>eK A;=:Gic>=;c< H prCDr:Gie RC?Ct
*i99e==i@G
Podstawy teoretyczne obliczen dynamicznych w programie Robot Millennium opisano na
podstawie [Pod20].
W programie mozna przeprowadzic rzne rodzaje obliczen dynamicznych konstrukcji. Dla
analiz dynamicznych przyjmowane sq takie same zalozenia jak dla teorii statycznych, a
mianowicie:
male odksztalcenia
male przemieszczenia
liniowo sprzysty material
Masy uzywane w obliczeniach dynamicznych konstrukcji mogq byc definiowane na podstawie:
cizaru wlasnego konstrukcji
cizaru wlasnego konstrukcji i skupionych mas dodanych
cizarw pochodzqcych od sil - mozna zmienic wszystkie sily zdefiniowane wczesniej na
masy, ktre mogq byc uzyte w trakcie prowadzonej dynamicznej analizy konstrukcji. Na
przyklad, gdy konstrukcja zostala obciqzona silami zewntrznymi (np. cizarem
wlasnym), cizary wyznaczone na podstawie tych sil mogq byc brane pod uwag
podczas obliczen dynamicznych konstrukcji.
E.1. A=:9i>: GCA:9=:
Podczas analizy modalnej konstrukcji wyznaczane sq wszystkie podstawowe wielkosci
opisujqce postaci drgan wlasnych konstrukcji, tzn.: wartosci wlasne i wektory wlasne
konstrukcji, wsplczynniki udzialu oraz masy udzialu. Liczba postaci wyznaczanych w trakcie
analizy modalnej konstrukcji moze byc definiowana bezposrednio przez uzytkownika lub
mozna jq okreslic poprzez podanie zakresu wartosci niektrych wielkosci opisujqcych drgania
wlasne konstrukcji.
Jezeli nie zostaly przylozone zadne zewntrzne obciqzenia, to zalozenie analizy modalnej
mwiqce, ze q(, )=qsin(o, ) Q(t) = Q sin(t) prowadzi do liniowych rwnan drgan wlasnych
konstrukcji
(K
0
o
2
M)q=0 (E.1)
E.2. A=:9i>: seFsGic>=:
W wyniku analizy sejsmicznej oprcz wynikw analizy modalnej sq dodatkowo nastpujqce
parametry dla kazdej dynamicznej postaci drgan:
217
wsplczynniki udzialu dla analizy sejsmicznej
wartosc widma wymuszenia sejsmicznego
wsplczynniki modalne
przemieszczenia, sily wewntrzne, reakcje i kombinacje drgan.
218
,. O@triDDer;
,.1. PCAst:HCHe i=OCrG:cFe C C@riDDer:c<
Outriggery sq to sztywne poziome elementy (wysigniki) lqczqce zewntrznq ram z
wewntrznym trzonem. Najczsciej przyjmujq postac wiqzarw kratowych ze sztywnymi
wzlami o wysokosci jednej lub dwch kondygnacji. Ze wzgldu na swoje rozmiary
instalowane sq na kondygnacjach technicznych. Glwnym zadaniem outriggerw jest
ograniczenie wartosci przemieszczen szczytu budynku oraz momentu zginajqcego u
podstawy trzonu wywolanych obciqzeniami poziomymi. Uklady konstrukcyjne usztywnione
outriggerami sq uwazane za jedne z najbardziej efektywnych rozwiqzan pozwalajqcych
zwikszyc sztywnosc budynku, dlatego tez sq powszechnie stosowane w konstrukcjach
budynkw wysokich. [Bal93] [Wu03]
Rys. O.1 asada !racy konstrukcji usztywnionej outriggerami.$Poe)*+
Oglnq zasad pracy budynku usztywnionej outriggerami przedstawia rysunek (Rys. F1).
Dziki outriggerom mozliwa jest wsplpraca trzonu z zewntrznq ramq w przenoszeniu
obciqzen poziomych. Przyjmuje si, ze pod wplywem dzialania obciqzen poziomych w
kolumnach wywolywane sq tylko sily osiowe ( jedna strona jest rozciqgana druga sciskana), a
outrigger jest zginany. [Bal03] [Heo04] Optymalna liczb i rozmieszczenie pasw outriggerw
najczsciej okresla si na podstawie analiz numerycznych dla danego budynku. Zalezq one od
wielu czynnikw takich jak liczba kondygnacji rodzaj konstrukcji, podstawowych czstosci
drgan wlasnych, materialu z jakiego wykonywany bdzie budynek. Dla konstrukcji z jednym
poziomem outriggerw autor publikacji [Tar75] proponuje optymalnq ich lokalizacje w polowie
wysokosci budynku (0,455 H od szczytu budynku) Dla dwch poziomw zaproponowano w
(McN75) 0,312H i 0,685H mierzone od szczytu budynku. Dla wielu poziomw okreslenie
optymalnego rozmieszczenia jest juz trudniejsze, najczsciej jednak stosuje si po jednym
poziomie na szczycie budynku oraz jak najblizej utwierdzenia (aby zmniejszyc wartosci
momentu). [Wu03]
219
W pracy [Cou89] opisano metod przyblizonq obliczania ukladw usztywniajqcych obciqzonych
statyczne. Obliczanie tych konstrukcji poddanych trzsieniom ziemi jest przedmiotem pracy
[Cou88b].
,.2. WpN;H C@triDDerEH =: pr:c8 ?@A;=B@ "i6W:=DTCHer
W pracy [Li04] przeanalizowano wplyw outriggerw i poziomych stzen na wartosci
przemieszczen i wlasnosci dynamiczne budynku Di-Wang Tower. Obliczenia wykonano w
programie TBSA (Tall Building Structural Analysis) opartym na MES, gdzie trzon budynku
modeluje sie jako pojedynczy slup i analizuje wg teori Wlasova. Zbudownao 7 modeli
obliczeniowych:
Model 1 odwzorowujqcy rzeczywistq konstrukcj, 4 poziomy outriggerw, pionowe
stzenia (Rys. F.2 a)
Model 2 jak Model 1 ale bez pionowych stzen (Rys. F.2 b)
Model 3 z Modelu 1 usunito dwa pasy outriggerw na 2 i 66 kondygnacji (Rys. F.2 c)
Model 4 w porwnaniu z Modelem 1 outriggery umieszono na 7, 22, 41 i 66 kondygnacji
(jest optymalna lokalizacja wyznaczona na podstawie obliczen w oparciu o publikacje
[Wu03]) (Rys. F.2 d)
Model 5 z Modelu 1 usunito jeden pas outriggerw na 66 kondygnacji (Rys. F.2 e)
Model 6 z Modelu 1 usunito outriggery na 2 kondygnacji (Rys. F.2 f)
Model 7 model bez outriggerw tylko z pionowymi stzeniami. (Rys. F.2 g)
Wyniki obliczen przedstawiono w tabelach F1 , F2.
Wplyw outriggerw na zachowanie si konstrukcji mozna przeanalizowac na podstawie
wynikw dla Modelu 1 i Modelu 7. Na podstawie Tablicy O1 widzimy ze zastosowanie
outriggerw spowodowalo zwikszenie czstosci drgan wlasnych w kierunku podluznym (X) i
poprzecznym (Y). Szczeglnie jest to widoczne w kierunku poprzecznym gdzie pierwsza
czstosc drgan wlasnych w Modelu 7 jest o 22% mniejsza niz w Modelu 1. Wartosci
przemieszczen w kierunku Y wywolane wiatrem w modelu bez outriggerw sq o 60,8%
wiksze w porwnaniu z modelem gdzie zostaly one zastosowane. Podobne zjawisko
obserwujemy w kierunku podluznym (X) gdzie sq one wiksze o 30,7%. Na tej podstawie
mozna wysunqc wniosek, ze zastosowanie outriggerw tylko w kierunku poprzecznym (Y) w
znacznym stopniu zwiksza sztywnosc budynku w obu kierunkach. Rozmieszczenia pasw
outriggerw przy tej samej ich liczbie nie ma wikszego wplywu na wartosci przemieszczen co
mozemy zaobserwowac dla Modeli 1 i 4 oraz 5 i 6. Jezeli chodzi o liczb outriggerw na
podstawie wynikw z Tablicy F2 i F3 mozna wywnioskowac, ze najwikszy wplyw na
220
ograniczenie przemieszczen mialo wprowadzanie dwch pasw w wyliczonych optymalnych
polozeniach tak jak w Modelu 3. Wprowadzanie dodatkw pasw nie daje juz tak duzych
efektw.
Tablica O.1 Warto5ci !ierwszych trzech cz8sto5ci drga> o w-asnych dla kierunku R i I
Kierunek X Kierunek Y
Model 1 , 3 1 , 3
Model 1 1,093 3,569 6,019 0,999 3,412 4,920
Model 2
R4:nice do Kodelu 1
1,137
*()T
3,651
,(3)T
6,327
5,1%
0,949
-5,1%
3,380
-0,9%
5,001
1,6%
Model 3
R4:nice do Kodelu 1
1,087
")(1T
3,305
"/(*T
5,781
"3(&T
0,936
"1(3T
3,236
"'(,T
4,492
"0(/T
Model 4
R4:nice do Kodelu 1
1,156
'(/T
3,808
1(/T
5,793
"3(0T
0,993
")(1T
3,588
"'(,T
4,574
"/()T
Model 5
R4:nice do Kodelu 1
1,093
)()T
3,380
"'(3T
5,856
",(/T
0,974
",('T
3,380
")(&T
4,593
"1(1T
Model 6
R4:nice do Kodelu 1
1,081
"1(,T
3,952
"1)()T
5,956
"1(1T
0,955
"*(*T
3,380
")(&T
4,895
")('T
Model 7
R4:nice do Kodelu 1
0,974
11()T
3,110
"1,(&T
5,579
"/(3T
0,779
",,(1T
3,047
"1)(/T
4,291
"1,(0T
Tablica O., Warto5ci !rzemieszcze> szczytu budynku od obciC:e> wiatrem i sejsmicznych
Obciqzenie wiatrem Obciqzenie sejsmiczne
Model
Kaksymalne
!rzemieszczenia !o
kierunku R
$mm+
Kaksymalne
!rzemieszczenia !o
kierunku I
$mm+
Kaksymalne
!rzemieszczenia !o
kierunku R
$mm+
Kaksymalne
!rzemieszczenia !o
kierunku I
$mm+
Model 1 208,8 486,3 197,4 255,6
Model 2
R4:nice do Kodelu 1
228,8
U1(/T
533,6
U&(/T
200,3
U1('T
268,7
U'(1T
Model 3
R4:nice do Kodelu 1
238,3
U1*(1T
560,9
U1'(3T
202,5
U,(1T
296,6
U11(1T
Model 4
R4:nice do Kodelu 1
206,9
")(&T
478,5
"1(1T
197,4
)()T
268,7
U'(T
Model 5
R4:nice do Kodelu 1
226,2
U0(3T
526,8
U0(3T
192,1
",(/T
262,7
U,(0T
Model 6
R4:nice do Kodelu 1
218,6
*(/T
526,8
U0(3T
194,60
"1('T
266,6
U*(3T
Model 7
R4:nice do Kodelu 1
272,9
U3)(/T
782,1
U1)(0T
244,9
U,*(1T
413,9
U11(&T
221
Rys. O., Widoki modeli obliczeniowych
222
8. )yz%acze%ie war$oci obci!"e%ia wia$rem
8.1. 'proksymacja wykres si; poprzecz%yc&
Rozklad sily poprzecznej na wysokosci budynku przyjto jako krzywq 4 stopnia okreslonq
rwnaniem (G.1)
y=a
0
+a
1
x+a
2
x
2
+a
3
x
3
+a
4
x
4
(G.1)
Na podstawie rysunku (Rys. 4.2 zaczerpnito z pracy [Kim95]) dla okreslonych wysokosci
odczytano wartosci sily poprzecznej, zestawione w Tablicy G.1.
Tablica @.1 Warto5ci si-y !o!rzecznej Q $kA+ wzd-u: wysoko5ci budynku wg !racy $%im&'+.
Wysokosc od poziomu
tereny h $m+
Wartosc sily poprzecznej
Q $kA+
0 63 955,70
50 59 814,64
100 52 446,76
150 42 942,75
200 31 823,75
250 18 929,74
300 5 170,27
Przyjmujqc ze h=x oraz :=y , do rwnania G.1 podstawiono wartosci h i Q i otrzymano
uklad rwnan :
dla h 7 )B a
0
+a
1
0+a
2
0
2
+a
3
0
3
+a
4
0
4
=63955,70
dla h 7 1))B a
0
+a
1
100+a
2
100
2
+a
3
100
3
+a
4
100
4
=52446,76
dla h 7 ,))B a
0
+a
1
200+a
2
200
2
+a
3
200
3
+a
4
200
4
=31823,75
dla h 7 ,')B a
0
+a
1
250+a
2
250
2
+a
3
250
3
+a
4
250
4
=18929,74
dla h 7 3))B a
0
+a
1
300+a
2
300
2
+a
3
300
3
+a
4
300
4
=5170,27
Po przeksztalceniach otrzymujemy:
a
0
=63955,70
a
0
+100a
1
+10000a
2
+1 000000a
3
+100000000a
4
=52446,76

a
0
+200a
1
+40000a
2
+8000 000a
3
+1 600000 000a
4
=31823,75

a
0
+250a
1
+60500a
2
+15625000a
3
+3 905250 000a
4
=18929,74

a
0
+300a
1
+90000a
2
+27000000a
3
+8100 000000a
4
=5170,27
Podstawiamy
a
0
=63955,70
do pozostalych rwnan, przenosimy je na prawq stron i
223
otrzymujemy uklad 4 rwnan liniowych z 4 niewiadomymi:
100a
1
+10000a
2
+1000000a
3
+100000000a
4
=11508,94
200a
1
+40000a
2
+8000000a
3
+1 600000000a
4
=32131,95
250a
1
+60500a
2
+15625000a
3
+3 905250 000a
4
=45025,96
300a
1
+90000a
2
+27000 000a
3
+8100000000a
4
=58785,44
Ktry po zapisaniu w postaci macierzowej AX=B przybiera postac :
|
100 10000 1000000 100000000
200 40000 8000000 1600000000
250 62500 15625000 3906250000
300 90000 27000000 8100000000
|
a
1
a
2
a
3
a
4
=
|
11509,94
32131,95
45025,96
58785,44
(G.2)
Rozwiqzanie ukladu rwnan (G.2) obliczmy ze wzoru:
X=A
1
B (G.3)
Obliczenia wykonano w programie OpenOfficeCalc z pakietu OpenOffice. Wyniki zestawiono w
w Tablicy (G.2)
Tablica @., Warto5ci ws!4-czynnik4w a
a
)
13 &''(/)
a
1
"1/(*'*&)3
a
,
")(*'&,0*
a
3
")()))3)/
a
*
)()))))1
Poszukiwany rozklad sily poprzecznej okreslony jest rwnaniem (G.4):
y=63955,7067,454903 x0,459284 x
2
0,000307 x
3
+0,000001 x
4
(G.4)
Sprawdzenie wartosci:
Wysokosc od
poziomu tereny
h $m+
Wartosc sily
poprzecznej
Q $kA+
Wartosc Q [kN]
obliczona z wzoru
(G.3)
0 63 955,70 63 955,70
50 59 814,64 59 404,86
100 52 446,76 52 446,76
150 42 942,75 43 158,80
200 31 823,75 31 823,75
250 18 929,74 18 929,74
300 5 170,27 5 170,27
224
8.2. )yz%acze%ie rozk;ad obci!"e%ia wia$rem
Rwnanie obciqzenia wiatrem otrzymamy rzniczkujqc rwnanie sil poprzecznych wzgldem
wysokosci zgodnie z wzorem :
q=: \ (G.5)
Po zrzniczkowaniu rwnania (G.4) otrzymujemy poszukiwany rozklad obciqzenia wiatrem po
kierunku y:
q
y
( z )=y =67,454903+0,918568z+0,000921 z
2
0,000004 z
3
(G.6)
Wartosci obciqzenia po kierunku x obliczamy ze wzoru:
q
x
(h)=
L
x
L
y
q
y
( z ) (G.7)
225
H. PCrEH=:=ie G:s H;?r:=;c< e9eGe=tEH GCAe9i > prCDr:G@ W i
RC?Ct *i99e==i@G.
Analizowany model z programu BW (dane 49-11.bw8) jest modelem o stalym przekroju trzonu
i slupw w calej konstrukcji. Zastpcze przekroju slupw przeliczono z warunku nosnosci wg
wzoru (6.11)
Analizowany model z programu Robot odpowiada danym z Modelu 1, gdzie uwzgldniono
zmiennosc przekrojw slupw i trzonu. Zastpcze przekroje slupw przeliczono z warunku
sztywnosci E wg wzoru (6.13).
Tablica P.1 9or4wnanie mas !ojedynczych element4w modelu $kg+
Slup 1-4 Slup 2 Slup 3 Slup 5 Trzon
BW 7 819 762 3 548 431 1 120 152 387 039 74 346 984
Robot 2 863 777 1 390 103 2 938 335 302 973 69 128 664
Tablica P., 9or4wnanie zsumowanych mas nad!ro:y i rygli ramy zewn8trznej $kg+
Dla kondygnacji Dla calego budynku
Nadproza Rygle Nadproza Rygle
BW 38 125,00 54 930,00 2 859 375 4 119 750
Robot 17 813,22 16 236,14 1 335 991 1 217 710
Tablica P.3 9or4wnanie mas ca-ych modeli $kg+
BW 200 737 600,0
Robot 1 163 597 157,5
226
<. 166 %ajwy"szyc& bdy%k*w wia$a w 266, wg Go%cil o% Hall
+ildi%gs a%d Urba% Iabi$a$ 2GH+UI5
List 100 najwyzszych budynkw swiata zaczerpnito z [10].
L.p. +dy%ek Jias$o Cok Pi$ra )ys. KmL Mo%s$rkcja
1 Taipei 101 Taipei 2004 101 508 Mieszana
2 Petronas Tower 1 Kuala Lumpur 1998 88 452 Mieszana
3 Petronas Tower 2 Kuala Lumpur 1998 88 452 Mieszana
4 Sears Tower Chicago 1974 110 442 Stalowa
5 Jin Mao Building Shanghai 1999 88 421 Mieszana
6 Two nternational Finance Centre Hong Kong 2003 88 415 Mieszana
7 CTC Plaza Guangzhou 1996 80 391 elbetowa
8 Shun Hing Square Shenzhen 1996 69 384 Mieszana
9 Empire State Building New York 1931 102 381 Stalowa
10 Central Plaza Hong Kong 1992 78 374 elbetowa
11 Bank of China Hong Kong 1989 70 367 Mieszana
12 Emirates Tower One Dubai 1999 54 355 Mieszana
13 Tuntex Sky Tower Kaohsiung 1997 85 348 Mieszana
14 Aon Centre Chicago 1973 83 346 Stalowa
15 The Center Hong Kong 1998 73 346 Stalowa
16 John Hancock Center Chicago 1969 100 344 Stalowa
17 Rose Tower Dubai 2007 72 333 Mieszana
18 Shimao nternational Plaza Shanghai 2006 60 333 elbetowa
19 Minsheng Bank Building Wuhan 2007 68 331 Stalowa
20 Ryugyong Hotel Pyongyang 2007 105 330 elbetowa
21 Q1 Gold Coast 2005 78 323 elbetowa
22 Burj al Arab Hotel Dubai 1999 60 321 Mieszana
23 Nina Tower Hong Kong 2006 80 319 elbetowa
24 Chrysler Building New York 1930 77 319 Stalowa
25 New York Times Tower New York 2007 52 319 Stalowa
26 Bank of America Plaza Atlanta 1993 55 317 Mieszana
27 U.S. Bank Tower Los Angeles 1990 73 310 Mieszana
28 Menara Telekom Headquarters Kuala Lumpur 1999 55 310 elbetowa
29 Emirates Tower Two Dubai 2000 56 309 elbetowa
30 AT&T Corporate Center Chicago 1989 60 307 Mieszana
31 JP Morgan Chase Tower Houston 1982 75 305 Mieszana
32 Baiyoke Tower Bangkok 1997 85 304 elbetowa
33 Two Prudential Plaza Chicago 1990 64 303 elbetowa
34 Wells Fargo Plaza Houston 1983 71 302 Stalowa
35 Kingdom Centre Riyadh 2002 41 302 Mieszana
36 Aspire Tower Doha 2006 36 300 Mieszana
37 First Canadian Place Toronto 1975 72 298 Stalowa
227
38 Eureka Tower Melbourne 2006 91 297 elbetowa
39 Landmark Tower Yokohama 1993 70 296 Stalowa
40 311 South Wacker Drive Chicago 1990 65 293 elbetowa
41 SEG Plaza Shenzhen 2000 71 292 Mieszana
42 American nternational Building New York 1932 67 290 Stalowa
43 Key Tower Cleveland 1991 57 289 Mieszana
44 Plaza 66 Shanghai 2001 66 288 elbetowa
45 One Liberty Place Philadelphia 1987 61 288 Stalowa
46 Millennium Tower Dubai 2006 59 285 elbetowa
47 Sunjoy Tomorrow Square Shanghai 2003 55 285 elbetowa
48 Columbia Center Seattle 1984 76 284 Mieszana
49 Cheung Kong Centre Hong Kong 1999 63 283 Stalowa
50 Chongqing World Trade Center Chongqing 2005 60 283 elbetowa
51 The Trump Building New York 1930 71 283 Stalowa
52 Bank of America Plaza Dallas 1985 72 281 Mieszana
53 United Overseas Bank Plaza Singapore 1992 66 280 Stalowa
54 Republic Plaza Singapore 1995 66 280 Mieszana
55 Overseas Union Bank Centre Singapore 1986 63 280 Stalowa
56 Citigroup Center New York 1977 59 279 Stalowa
57 Hong Kong New World Tower Shanghai 2002 61 278 Mieszana
58
Diwang nternational Commerce
Center
Nanning 2006 54 276 elbetowa
59 Scotia Plaza Toronto 1989 68 275 Mieszana
60 Williams Tower Houston 1983 64 275 Stalowa
61 Wuhan World Trade Tower Wuhan 1998 60 273
62 Union Square Phase 6, North Tower Hong Kong 2007 68 270 elbetowa
63 Union Square Phase 6, South Tower Hong Kong 2007 68 270 elbetowa
64 Renaissance Tower Dallas 1975 56 270 Stalowa
65 China nternational Center Tower B Guangzhou 2007 62 269 elbetowa
66 Dapeng nternational Plaza Guangzhou 2006 56 269 Mieszana
67 21st Century Tower Dubai 2003 55 269 elbetowa
68 Al Faisaliah Center Riyadh 2000 30 267 Mieszana
69 900 North Michigan Avenue Chicago 1989 66 265 Mieszana
70 Bank of America Corporate Center Charlotte 1992 60 265 elbetowa
71 SunTrust Plaza Atlanta 1992 60 265 elbetowa
72 BOCOM Financial Towers Shanghai 1999 52 265
73 Triumph Palace Moscow 2005 61 264 elbetowa
74 Bluescope Stalowa Centre Melbourne 1991 52 264 elbetowa
75 Shenzhen Special Zone Daily Tower Shenzhen 1998 42 264 elbetowa
76 Tower Palace Three, Tower G Seoul 2004 73 264 elbetowa
77 Trump World Tower New York 2001 72 262 elbetowa
78 Water Tower Place Chicago 1976 74 262 elbetowa
79 Grand Gateway Plaza Shanghai 2005 54 262 elbetowa
228
80 Grand Gateway Plaza Shanghai 2005 54 262 elbetowa
81 Aon Center Los Angeles 1974 62 262 Stalowa
82 Hotel Panorama Hong Kong 2007 64 262 elbetowa
83 BCE Place-Canada Trust Tower Toronto 1990 53 261 Mieszana
84 Post & Telecommunication Hub Guangzhou 2002 66 260 elbetowa
85 Dual Towers 1 Manama 2007 57 260 elbetowa
86 Dual Towers 2 Manama 2007 57 260 elbetowa
87 101 Collins Street Melbourne 1991 50 260 Mieszana
88 Transamerica Pyramid San Francisco 1972 48 260 Mieszana
89 GE Building, Rockefeller Center New York 1933 70 259 Stalowa
90 Chase Tower Chicago 1969 60 259 Stalowa
91 Commerzbank Zentrale Frankfurt 1997 56 259 Mieszana
92 Two Liberty Place Philadelphia 1990 58 258 Stalowa
93 Philippine Bank of Communications Makati 2000 55 258 elbetowa
94 Park Tower Chicago 2000 67 257 elbetowa
95 Messeturm Frankfurt 1990 64 257 elbetowa
96 Sorrento 1 Hong Kong 2003 75 256 elbetowa
97 U.S. Tower Pittsburgh 1970 64 256 Stalowa
98 Mokdong Hyperion Tower A Seoul 2003 69 256 elbetowa
99 Rinku Gate Tower zumisano 1996 56 256 Mieszana
100 Langham Place Office Tower Hong Kong 2004 59 255 elbetowa
229
Rys. <.1 1) najwy:szych budynk4w 5wiata w ,))/ roku. $<11+
230
Rys. <., 1) najwy:szych budynk4w w Fhinach $<11+
231
Rys. <.3 1) najwy:szych budynk4w w Shenzhen $<11+
232
-. ZAF8ci: ?@A;=B@ "i6W:=D TCHer
Rys. ].1 Widok od strony zachodniej $<3+ Rys. ]., Widok w trakcie budowy $<3+
Rys. ].3 Widok w trakcie budowy
233
Rys. ].* Widok ostatnich kondygnacji w trakcie !rac wyko>czeniowych $<3+
Rys. ].' Widok od strony !o-udniowo L wschodniej $<3+
234
Rys. ].1 Widok od strony wschodniej $<1*+
Rys. ]./ Widok nocC $<3+
235
Rys. ].0 Widok od strony zachodniej $<3+
Rys. ].& dj8cie satelitarne $<13+
236
#. ":=e AC C?9ic>eK st:t;c>=;c< pr>; @I;ci@ prCDr:G@ W A9: Wi=ACHs
Zestawienie plikw danych do obliczen statycznych przy uzyciu programu BW dla Windows
29liki zamieszczone sC na !-ycie DWD^1 za-Cczonej do !racy w kataloguB
9raca Dy!lomowaGalacznikiGalacznik % . W wersji elektronicznej !racy zastosowano -Ccza do !lik4w6
,''"1"ih1
,''"1"ih,
,''"1"ih3
,''"1"ih*
,''"1"ih'
,''"1"ih1
,''"1"nh1"met,",))1.bw/
Ostatni z plikw jest plikiem lqczqcym opisy budynku w poszczeglnych strefach sztywnosci w
jeden budynek.
237
L. )y%iki oblicze# s$a$ycz%yc& przy "yci program +) dla )i%dows
Zestawienie plikw wynikowych z obliczen statycznych przy uzyciu programu BW dla Windows
9raca Dy!lomowaGalacznikiGalacznik L . W wersji elektronicznej !racy zastosowano -Ccza do !lik4w6
,''"1"ih1"bw/"o;1
,''"1"ih,"bw/"o;1
,''"1"ih3"bw/"o;1
,''"1"ih*"bw/"o;1
,''"1"ih'"bw/"o;1
,''"1"ih1"bw/"o;1
238
*. ":=e AC C?9ic>eK A;=:Gic>=;c< pr>; @I;ci@ prCDr:G@ W A9:
Wi=ACHs
Zestawienie plikw danych do obliczen dynamicznych przy uzyciu programu BW dla Windows
9raca Dy!lomowaGalacznikiGalacznik K . W wersji elektronicznej !racy zastosowano -Ccza do !lik4w6
*&"11
239
F. )y%iki oblicze# dy%amicz%yc& przy "yci program +) dla )i%dows
Zestawienie plikw wynikowych z obliczen dynamicznych przy uzyciu programu BW dla
Windows
9raca Dy!lomowaGalacznikiGalacznik A . W wersji elektronicznej !racy zastosowano -Ccza do !lik4w6
*&"11
240
O. )ybra%e da%e do oblicze# s$a$ycz%yc& i dy%amicz%yc& przy "yci
program Cobo$ Jille%%im
estawienie !lik4w z wybranymi danymi do oblicze> statycznych i dynamicznych !rzy u:yciu
!rogramu Robot Killennium
9raca Dy!lomowaGalacznikiGalacznik . . W wersji elektronicznej !racy zastosowano -Ccza do !lik4w6
Kodel^1^dane
2!lik z !e-nymi danymi z !rogramu Robot Killennium zamieszczono na DWD^1 w katalogu
.bliczeniaGRobotGKodel 16
Kodel^,^dane
2!lik z !e-nymi danymi z !rogramu Robot Killennium zamieszczono na DWD^1 w katalogu
.bliczeniaGRobotGKodel ,6
Kodel^3^dane
2!lik z !e-nymi danymi z !rogramu Robot Killennium zamieszczono na DWD^, w katalogu
Kodel^*^dane
.bliczeniaGRobotGKodel *6
241
P. )ybra%e wy%iki z oblicze# s$a$ycz%yc& i dy%amicz%yc& przy "yci
program Cobo$ Jille%%im
estawienie !lik4w z wybranymi wynikami z oblicze> statycznych i dynamicznych !rzy u:yciu
!rogramu Robot Killennium
9raca Dy!lomowaGalacznikiGalacznik 9 . W wersji elektronicznej !racy zastosowano -Ccza do !lik4w6
Kodel^1^wyniki
2!lik z !e-nymi wynikami z !rogramu Robot Killennium zamieszczono na DWD^1 w katalogu
Kodel^,^wyniki.rt;
2!lik z !e-nymi wynikami z !rogramu Robot Killennium zamieszczono na DWD^1 w katalogu
.bliczeniaGRobotGKodel ,6
Kodel^3^wyniki
2!lik z !e-nymi wynikami z !rogramu Robot Killennium zamieszczono na DWD^, w katalogu
Kodel^*^wyniki
.bliczeniaGRobotGKodel *6
242
7. Spis r;s@=BEH >H;Gi:rCH:=;c< e9eGe=tEH BC=str@BcFi tr>C=@
Rys^1 L 9oz. 1.1 Dlement , trzonu gr. /' cm skala 1B,)
Rys^,L 9oz. 1., Dlement , trzonu gr. 1) cm skala 1B,)
Rys^3 L 9oz. ,.1.1 Aad!ro:e :elbetowe skala 1B,)
Rys^* L 9oz. ,.1., Aad!ro:e :elbetowe ze zbrojeniem
diagonalnym skala 1B,)
Rys^'L 9oz. ,.1.3 Aad!ro:e stalowe skala 1B,)
Rys^1 L 9oz. ,.,.1 Aad!ro:e :elbetowe skala 1B,)
Rys^/L 9oz. ,.,., Aad!ro:e :elbetowe ze zbrojeniem
diagonalnym skala 1B,)
Rys^0 L 9oz. ,.,.3 Aad!ro:e stalowe skala 1B,)
243

Ant 07

Uploaded by

Document Information

Original Title

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

Ant 07

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

POLTECHNKA POZNASKA

WYDZA BUDOWNCTWA NYNER RODOWSKA

3,0 kN/m [N2, pkt. 6.3.1.2]

Aiewyczuwalne. Drgania gruntu mozliwe do rejestracji przez

?ardzo s-abe. Wyczuwalne tylko w dobrych warunkach

S-abe. Odczuwalne tylko przez niektrych ludzi jak pochodzqce od

dzialajq w tym samym sensie

wsplrzdnych punktw zerowych nadprozy uoglnionych (to jest

okreslajqca wsplrzdne punktw przylozenia obciqzen pionowych

wzgldem srodka scinania przekroju elementu

okreslajqca sztywnosci kolejnych nadprozy

okreslajqca podatnosc na sciskanie i rozciqganie

okreslajqca sztywnosc na zginanie i skracanie

.2.(. WeBtCr siN t=Jc;c< H =:AprCI:c< @CDE9=iC=;c<.

You might also like