Professional Documents
Culture Documents
html
Generated by Foxit PDF Creator © Foxit Software
http://www.foxitsoftware.com For evaluation only.
Strategia obejmuje swoim zakresem cele rozwoju stosunków Rosji z Unią Europejską na najbliższe
dziesięciolecie, środki jakimi będą one osiągnięte, a także jawi się logicznym rozwinięciem ogólnej
koncepcji polityki zagranicznej Rosji wobec spraw europejskich. Strategia wychodzi z założeń o
obiektywnej potrzebie budowy świata wielobiegunowego, o wspólnocie historycznych doświadczeń
narodów, o odpowiedzialności państw europejskich za przyszłość kontynentu, a także o
komplementarności ich gospodarek. Strategia jest związana z zapewnieniem Rosji ekonomicznego
bezpieczeństwa.
Podstawowym celem Strategii jest zabezpieczenie interesów państwowych oraz podwyższenie roli i
autorytetu Rosji w Europie i na świecie. Może dokonać się to poprzez budowę efektywnego,
ogólnoeuropejskiego systemu kolektywnego bezpieczeństwa, a także poprzez przyciągnięcie
gospodarczego potencjału i doświadczenia Unii Europejskiej dla wsparcia społecznie orientowanej
rosyjskiej gospodarki rynkowej, bazującej na zasadach sprawiedliwej konkurencji, i dalszej budowy
demokratycznego państwa prawa. Jednakże w przejściowym okresie reform, w niektórych sektorach
gospodarki nadal pozostaje protekcjonizm krajowej produkcji według prawa i doświadczenia
międzynarodowego.
Strategia ukierunkowana jest na budowę oraz pogłębianie partnerstwa Rosji z Unią Europejską w
kwestiach ogólnoeuropejskich i światowych, a także na wspólne zapobieganie i rozwiązywanie bez użyciu
siły lokalnych konfliktów w Europie, z zachowaniem zasad prawa międzynarodowego. Strategia
proponuje budowę Europy bez lini podziałów, a także wzajemne powiązanie i zbalansowanie sił pozycji
Rosji i Unii Europejskiej w ramach międzynarodowej społeczności XXI wieku.
Uważając, iż Europa przeżywa obecnie przejściowy okres swojego rozwoju (w Rosji – konieczność
stabilizacji gospodarki i kontynuacja społecznie orientowanych reform; w Unii Europejskiej –
rozszerzenie, reforma instytucjonalna, stworzenie «tożsamości obronnej», konsolidacja wspólnej polityki
zagranicznej i bezpieczeństwa, unia gospodarcza i walutowa), Strategia koncentruje się przede wszystkim
na rozwiązaniu najbliższych problemów i przygotowaniu ram partnerskich relacji Rosji i Unii Europejskiej.
Podstawą prawną i bazą organizacyjną pozostaje Porozumienie o Partnerstwie i Współpracy z 1994 roku
(zwane dalej «Porozumieniem») ustanawiające partnerskie stosunki między Federacją Rosyjską z jednej
strony, i Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi – z drugiej.
Kolejne etapy rozwoju współpracy z Unią Europejską powinny dokonywać się w bliskiej koordynacji z
procesem wejścia Rosji do Światowej Organizacji Handlu, co będzie wymagać zmian w zapisach
Porozumienia po zakończeniu całego procesu. Strategia uwzględnia także główny kierunek i cele
Kolektywnej Strategii Unii Europejskiej wobec Rosji przyjętej w Kolonii w lipcu 1999 roku. Wydaje się
być możliwym i potrzebnym zespolenie wspólnych wysiłków dla realizacji celów tych dwóch strategii
poprzez: regularne spotkania przywódców, polityczne konsultacje, realizację Porozumienia poprzez
wspólne programy przyjęte przez Radę Współpracy, w ramach pracy specjalnych grup roboczych, jak i
normalnych kanałów dyplomatycznych.
Następujące obszary rozwoju oraz pogłębiania partnerstwa i współpracy między Rosją i Unią Europejską
jawią się priorytetami na najbliższą dekadę:
1. Nadanie partnerskim stosunkom Rosji i Unii Europejskiej strategicznego charakteru
1.1. Partnerstwo Rosji i Unii Europejskiej na najbliższe dziesięciolecie będzie dokonywało się na
podstawie umów, bez oficjalnego ubiegania się Rosji o wejście do Unii Europejskiej, bądź otrzymania
statusu «członka stowarzyszonego». Jako światowe mocarstwo, którego terytorium leży na dwóch
kontynentach, Rosja powinna podtrzymać wolność wyboru oraz formułowania swojej polityki
wewnętrznej i zagranicznej, czerpać korzyści płynące ze statusu państwa euroazjatyckiego i największego
państwa WNP, zachować niezależną pozycję w organizacjach międzynarodowych. W przedstawionej
perspektywie partnerstwo z Unią Europejską mogło by polegać na próbach zbudowania, na równych
zasadach i bez podziałów, efektywnego systemu bezpieczeństwa kolektywnego w Europie. Potrzebne do