NO3- SO42- Cl- CH3COO- PO43- CO32-

1.Do wymienionych kwasów dodajemy Ag+

Wytrącił się biały osad Wytrącił się ciemnożółty osad Nie

wytrącił się osad

Cl- CO32- PO43-

NO3- CH3COO- SO42-

Gdy wytrącił się biały osad ostatecznie możemy ostatecznie wykluczyć jon PO42-

Dodajemy kwasu azotoweo (V) i obserwujemy:

Gdy osad rozpuścił się i można zauważyć wytrącanie się bąbelków gazu (CO2)
{perlenie się roztworu} możemy ostatecznie wykreślić jon Cl-

Gdy natomiast osad nie rozpuszczał się, dla pewności dodajemy amoniaku,
powinny zacząć wydzielać się pęcherzyki gazu (Cl) , po dodaniu kwasu azotowego
(V) wydzielanie gazu powinno ustać, możemy wykreślić jon CO32-

Teraz należy sprawdzić czy przypadkiem nie mamy odczynienia z jonami, które
nie wytrącają jonów po dodaniu Ag+

2.Do roztworu dodajemy jonów Ba2+

Wytrącił się biały osad Osad nie wytrąca

się

SO42- PO43- Cl- CO32- NO3-

CH3COO-

Przed dodaniem jonów Ba2+ należy pobrać roztwór z nad osadu powstały w
punkcie 1

Jeśli wytrącił się osad musimy ostatecznie wykluczyć jony PO43- Cl- CO32- w
tym celu dodajemy do roztworu jonów Ag+ i kwasu azotowego (V) , jeśli cały osad
rozpuścił się nie mamy odczynienia z jonami SO42- , jeśli nie w roztworze mamy
jeszcze jon SO42- , ponieważ osad BaSO4 jest nie rozpuszczalny w kwasie
azotowym jako jedyny z tej grupy.

Teraz musimy stwierdzić czy mamy do czynienia jeszcze z tymi dwoma osadami
NO3- CH3COO-

By stwierdzić czy nasz osad zawiera jony NO3- musimy wykonać próbę
pierścieniową w tym celu wybieramy najwęższą probówkę i dodajemy do niej
stężonego kwasu siarkowego (VI), następnie próbę naszego roztworu, musimy
uważać, bo probówka w szybkim tempie zacznie się ogrzewać, pod bieżąca wodą
ochładzamy próbówkę, gdy już będzie zimna dodajemy jonów Fe3+ , jeśli na
probówce można zauważyć brunatny pierścień to mamy do czynienia również z
jonami NO3-, jeśli nie to nie mamy z nimi do czynienia.
Należy następnie sprawdzić czy mamy doczynienia z jonami CH3COO- można
zrobić to na dwa sposoby:

Dodajemy do roztworu kwasu siarkowego i staramy się wyczuć charakterystyczny

zapach octu, lub dla osób o słabym węchu lub tych, którzy nie ufają swojemu
zmysłowi istnieje druga możliwość: dodajemy do roztworu chlorek żelaza (III),
jeśli widzimy charakterystyczne zabarwienie (czerwono brunatne) mamy
doczynienia z tymi jonami, jeśli zabarwienia nie ma możemy je wykreślić.

Wracamy do punktu 1

Jeżeli po dodaniu Ag+ osad zabarwił się na żółto należy przypuszczać że prócz
PO43- istnieją jeszcze inne aniony które wytrącają osad po dodaniu kationu srebra.
Można to łatwo sprawdzić dodając kwasu azotowego (V). Jeżeli roztwór perli się
mamy do czynienia jeszcze z jonami CO32-, jeżeli pozostaje biały osad
przypuszczamy że może to być jeszcze jon Cl-, upewniamy się stosując metodę
powyżej {patrz punkt jeden}.

Natomiast jeśli po dodaniu Ag+, osad nie wytrąci się postępujemy według punktu
2, wykreślając od razu jony tworzące osad z Ag+..