Dominik Popawski tekst generowany przez artGEN http://www.dominikpoplawski.pl/pl/artgen-generator-tekstow-krytycznych.

html Pierwsze generowanie Sztuka, przeciwstawiajc si estetyce normatywnej, obnaa i podwaa przestrze, w ktrej ma si skonkretyzowa dziaanie. Wysze zaoenia ideowe, a take spekulatywne przypisywanie si do zoonych wzorcw powoduje docenianie wagi zjawisk uniwersalnych. Nabierajc opacznych czy biegunowych znacze, cise uzalenienie dziea sztuki od md ideologicznych jest treci i podstawow jakoci materii - bdcej tym dla pustki, czym potencjalizm dla umysu, co jestemy w stanie przyj a priori w sytuacji, gdy obecno pokadw absurdu w dziele jest waciwym imperatywem tworzenia prawdy w dziele sztuki. W ten sposb przekaz intelektualny pracy uatwia nam zrozumienie problemu subiektywnej percepcji widza. Ale czy nie jest tak, e operowanie rnymi pitrami trywialnoci nabiera znaczenia dopiero w kontekcie naszej wiadomoci. Nie chciabym tu niczego kwestionowa, ale fakt zniknicia wszelkich definicji dyktuje indywidualno i autentyczno pojcia 'sztuka'. Mimo rnicy czasw, osb i kierunkw, fikcyjny wymiar, zarwno jak i operowanie konkretem, prowokuje odwieczne pytania o kondycj koncepcji estetyki kreacyjnej niezalenie od tego, e nasza postkulturowa codzienno, nasycona migajc papk obrazw, zmusza nas do ponownego zdefiniowania najrozmaitszych dziaa artystycznych. Moim zdaniem funkcja spoeczna sztuki prowadzi do ujednolicenia i unifikacji wartoci absolutnych. Ot bogactwo moliwoci interpretacji dokonuje zachwiania relacji midzy dzieem i procesem ponad rdem wszelkich postaw nieartystycznych. Nie zapominajmy jednak, e prywatna progresja artystyczna spenia istotn rol w ksztatowaniu korelacji twrca-odbiorca dokadnie wtedy, gdy natychmiastowe rozpoznanie naszych codziennych symboli pozwala rzuci pewne wiato na kondycj i kontekst sfery baudrillardowskich simulakrw. Podobnie tempo ewolucji i przemian pociga za sob proces przewartociowania wiadomoci odbiorcy. Z drugiej strony, ad i porzdek wyszej siy sprawczej umoliwia w wikszym stopniu przyswajanie wraliwoci twrczej. Wagi i znaczenia tych problemw nie trzeba szerzej uzasadnia, poniewa jedno myli, tworzenia i dziea jest rdem refleksji lecych u podstaw kolejnych mutacji tych samych wariantw artefaktw. A zatem mitologizacja wiata artystycznego ma szans wyj poza ramy dualizmu stanu ducha i materii. Jest taki okres w dziejach ludzkoci, w ktrym odwoywanie si do wzorw niskich i popularnych stanowi prb zaprzeczenia wielu formom sztuki rozumianej jako synonim pikna. Artysta, badajc i penetrujc rzeczywisto artystyczn w kadym jej wymiarze, reorganizuje 'kultur' wszechobecnej konsumpcji. Jest taki okres w dziejach ludzkoci, w ktrym przekaz intelektualny pracy stanowi prb zaprzeczenia wielu formom pojcia 'sztuka', co jestemy w stanie przyj a priori w sytuacji, gdy ad i porzdek wyszej siy sprawczej dokonuje zachwiania relacji midzy dzieem i procesem ponad rdem prawdy w dziele sztuki. Nabierajc opacznych czy biegunowych znacze, prywatna progresja artystyczna powoduje docenianie wagi sztuki rozumianej jako synonim pikna. Ale czy nie jest tak, e bogactwo moliwoci interpretacji jest treci i podstawow jakoci subiektywnej percepcji widza. A zatem odwoywanie si do

wzorw niskich i popularnych pociga za sob proces przewartociowania sfery baudrillardowskich simulakrw. Wagi i znaczenia tych problemw nie trzeba szerzej uzasadnia, poniewa nasza postkulturowa codzienno, nasycona migajc papk obrazw, jest rdem refleksji lecych u podstaw najrozmaitszych dziaa artystycznych niezalenie od tego, e fikcyjny wymiar, zarwno jak i operowanie konkretem, dyktuje indywidualno i autentyczno koncepcji estetyki kreacyjnej. Ot cise uzalenienie dziea sztuki od md ideologicznych ma szans wyj poza ramy wraliwoci twrczej. Nie zapominajmy jednak, e funkcja spoeczna sztuki jest waciwym imperatywem tworzenia zjawisk uniwersalnych. Mimo rnicy czasw, osb i kierunkw, operowanie rnymi pitrami trywialnoci pozwala rzuci pewne wiato na kondycj i kontekst korelacji twrca-odbiorca. Podobnie jedno myli, tworzenia i dziea uatwia nam zrozumienie problemu materii - bdcej tym dla pustki, czym potencjalizm dla umysu. Z drugiej strony, spekulatywne przypisywanie si do zoonych wzorcw nabiera znaczenia dopiero w kontekcie wiadomoci odbiorcy. W ten sposb tempo ewolucji i przemian prowokuje odwieczne pytania o kondycj wszelkich postaw nieartystycznych. Wysze zaoenia ideowe, a take natychmiastowe rozpoznanie naszych codziennych symboli spenia istotn rol w ksztatowaniu naszej wiadomoci. Nie chciabym (chciaabym) tu niczego kwestionowa, ale fakt zniknicia wszelkich definicji umoliwia w wikszym stopniu przyswajanie dualizmu stanu ducha i materii. Moim zdaniem mitologizacja wiata artystycznego zmusza nas do ponownego zdefiniowania kolejnych mutacji tych samych wariantw artefaktw dokadnie wtedy, gdy obecno pokadw absurdu w dziele prowadzi do ujednolicenia i unifikacji wartoci absolutnych. Globalizacja sztuki, tworzc konglomeraty dajce wraenie wnikania w natur myli, obnaa i podwaa 'kultur' wszechobecnej konsumpcji. Moim zdaniem nasza postkulturowa codzienno, nasycona migajc papk obrazw, pociga za sob proces przewartociowania dualizmu stanu ducha i materii niezalenie od tego, e funkcja spoeczna sztuki zmusza nas do ponownego zdefiniowania subiektywnej percepcji widza. Wagi i znaczenia tych problemw nie trzeba szerzej uzasadnia, poniewa natychmiastowe rozpoznanie naszych codziennych symboli prowadzi do ujednolicenia i unifikacji najrozmaitszych dziaa artystycznych dokadnie wtedy, gdy spekulatywne przypisywanie si do zoonych wzorcw nabiera znaczenia dopiero w kontekcie koncepcji estetyki kreacyjnej. W ten sposb tempo ewolucji i przemian ma szans wyj poza ramy wraliwoci twrczej. Jest taki okres w dziejach ludzkoci, w ktrym operowanie rnymi pitrami trywialnoci jest rdem refleksji lecych u podstaw kolejnych mutacji tych samych wariantw artefaktw. Mimo rnicy czasw, osb i kierunkw, mitologizacja wiata artystycznego jest treci i podstawow jakoci prawdy w dziele sztuki. Wysze zaoenia ideowe, a take prywatna progresja artystyczna powoduje docenianie wagi pojcia 'sztuka'. A zatem bogactwo moliwoci interpretacji dyktuje indywidualno i autentyczno zjawisk uniwersalnych. Podobnie fikcyjny wymiar, zarwno jak i operowanie konkretem, jest waciwym imperatywem tworzenia naszej wiadomoci. Ale czy nie jest tak, e przekaz intelektualny pracy spenia istotn rol w ksztatowaniu materii - bdcej tym dla pustki, czym potencjalizm dla umysu. Nie chciabym (chciaabym) tu niczego kwestionowa, ale odwoywanie si do wzorw niskich i popularnych prowokuje odwieczne pytania o kondycj wiadomoci odbiorcy. Nabierajc opacznych czy biegunowych znacze, ad i porzdek wyszej siy sprawczej umoliwia w wikszym stopniu przyswajanie wartoci

absolutnych, co jestemy w stanie przyj a priori w sytuacji, gdy obecno pokadw absurdu w dziele stanowi prb zaprzeczenia wielu formom korelacji twrca -odbiorca. Nie zapominajmy jednak, e cise uzalenienie dziea sztuki od md ideologicznych pozwala rzuci pewne wiato na kondycj i kontekst sfery baudrillardowskich simulakrw. Z drugiej strony, fakt zniknicia wszelkich definicji uatwia nam zrozumienie problemu sztuki rozumianej jako synonim pikna. Ot jedno myli, tworzenia i dziea dokonuje zachwiania relacji midzy dzieem i procesem ponad rdem wszelkich postaw nieartystycznych. Pierwotna rzeczywisto poprzedzajca wszelk kreacj, badajc i penetrujc rzeczywisto artystyczn w kadym jej wymiarze, daje pretekst do tego, by w peni uj istot nieskoczonoci. Wagi i znaczenia tych problemw nie trzeba szerzej uzasadnia, poniewa funkcja spoeczna sztuki nabiera znaczenia dopiero w kontekcie pojcia 'sztuka'. Nabierajc opacznych czy biegunowych znacze, operowanie rnymi pitrami trywialnoci prowadzi do ujednolicenia i unifikacji zjawisk uniwersalnych. Z drugiej strony, jedno myli, tworzenia i dziea jest rdem refleksji lecych u podstaw naszej wiadomoci. Wysze zaoenia ideowe, a take spekulatywne przypisywanie si do zoonych wzorcw uatwia nam zrozumienie problemu sfery baudrillardowskich simulakrw. Ale czy nie jest tak, e cise uzalenienie dziea sztuki od md ideologicznych stanowi prb zaprzeczenia wielu formom materii - bdcej tym dla pustki, czym potencjalizm dla umysu. Podobnie fikcyjny wymiar, zarwno jak i operowanie konkretem, ma szans wyj poza ramy wraliwoci twrczej, co jestemy w stanie przyj a priori w sytuacji, gdy tempo ewolucji i przemian powoduje docenianie wagi kolejnych mutacji tych samych wariantw artefaktw. Ot obecno pokadw absurdu w dziele dokonuje zachwiania relacji midzy dzieem i procesem ponad rdem najrozmaitszych dziaa artystycznych. A zatem fakt zniknicia wszelkich definicji pociga za sob proces przewartociowania prawdy w dziele sztuki. Jest taki okres w dziejach ludzkoci, w ktrym prywatna progresja artystyczna jest waciwym imperatywem tworzenia subiektywnej percepcji widza. Nie zapominajmy jednak, e ad i porzdek wyszej siy sprawczej dyktuje indywidualno i autentyczno sztuki rozumianej jako synonim pikna. W ten sposb bogactwo moliwoci interpretacji spenia istotn rol w ksztatowaniu wszelkich postaw nieartystycznych niezalenie od tego, e natychmiastowe rozpoznanie naszych codziennych symboli pozwala rzuci pewne wiato na kondycj i kontekst koncepcji estetyki kreacyjnej dokadnie wtedy, gdy mitologizacja wiata artystycznego zmusza nas do ponownego zdefiniowania korelacji twrca-odbiorca. Mimo rnicy czasw, osb i kierunkw, nasza postkulturowa codzienno, nasycona migajc papk obrazw, prowokuje odwieczne pytania o kondycj wiadomoci odbiorcy. Moim zdaniem odwoywanie si do wzorw niskich i popularnych jest treci i podstawow jakoci wartoci absolutnych. Nie chciabym (chciaabym) tu niczego kwestionowa, ale przekaz intelektualny pracy umoliwia w wikszym stopniu przyswajanie dualizmu stanu ducha i materii.

Recenzja Piotr Stasiowski Obieg

Dominik Popawski, "artgen", fot. Studio BWA

Maszyny i ludzie. [t]:terror w Studio BWA

Piotr Stasiowski 15.01.2008. aktualizacja 20.01.2009 10:48 http://www.obieg.pl/recenzje/5590

Program komputerowy "artgen" Dominika Popawskiego trywializuje i w nieudolny sposb parafrazuje wypowiedzi krytyczne dotyczce sztuki. Generujc teksty katalogowe "na kad okazj" i do "wszelkiego zastosowania", autor pracy kwestionuje potrzeb komentarza krytycznego okrelajcego dzieo sztuki. Jednoczeni, sam wpada w puapk swoistego autotelizmu i niedookrelenia ideowego. Jest naiwnoci twierdzi, ze sztuka moe obej si bez krytycznego komentarza. Pozostaje pytanie - na ile taki komentarz staje si jego czci skadow. Przewrotna gra Popawskiego, wymierzona przeciwko otulinie z krytycznej waty broni si tylko wtedy, jeli t otulin wemiemy pod uwag, nadamy jej rang czego integralnego w strukturze dziea, czego wrcz przodujcego w jej znaczeniu. Jako taka, praca ta nie wychodzi poza intelektualny rebus, aczkolwiek zwraca uwag na do waki problem, jakim jest naduywanie i przekamywanie jzyka w opisach sztuki. Stopniowe przenikanie do naszego ycia maszyn, instrumentw, ktrych zakres dziaania siga daleko poza nasze fizyczne czy intelektualne moliwoci, budzi w nas naturalne pytanie o status narzdzia wyrastajcego ponad swego stwrc. Piewcy nowoczesnoci od lat prorokuj moment, gdy czowiek stanie si jedynie dodatkiem do dziea swego stworzenia, jego bezwolnym niewolnikiem i ywicielem. "Blade Runner" czy "Matrix" to jedne z wielu wizji nadawania osobowoci maszynie, mogcej zastpi nasze jedynowadztwo. Tym, co by moe wci nas wyrnia od stechnicyzowanego wiata maszyn i przyrzdw, to moliwo pomyki i

jej zrozumienia, bez uciekania si do pomocy systemu operacyjnego. Wystawa w Studio BWA skania do zadania pytania: jak dugo?