fot.

Zbychowiec
Początek... ile to słowo ma w sobie potęgi! Próżno dociekać, co na
początku było. Początek czasem zaskakuje, czasem rozczarowuje.
Czasem też lubi być nijaki. To chyba najgorzej, bo wtedy przecho-
dzi niezauważalnie i rozmywa się w historii zdarzeń jak poranna
mgła. Jednak Konfucjusz twierdził, że lepiej nie zaczynać, niż
zacząwszy nie dokończyć...

Zatem gaudeamus! Rok akademicki już w pełni! Dla jednych kolej-

ny, dla wielu pierwszy, ale dla wszystkich ten wyjątkowy i jedyny
w swoim rodzaju, bo niepowtarzalny. Oddajemy do Waszych rąk
pierwszy po wakacjach numer B.e.s.t.a i mamy nadzieję, że uda
się nam wszystkim zacząć dobrze. Postaramy się na chwilę prze-
nieść Was z ekonomicznej rzeczywistości do świata kultury, letnich
wspomnień, tematów ważnych bardziej lub mniej i wreszcie odrobi-
ny poezji! Obiecujemy być przy Was przez następne dwa semestry,
dostarczać ciekawych wątków i rozrywki. Na dobry początek mamy
w prezencie kalendarz na rok akademicki 2009/2010.

Początek ma to do siebie, że się skończyć musi... Zaraz po nim

następuje jednak to, co najważniejsze...

bestowego kalen
uk aj darz Przyjemnej lektury!
Sz an Paweł Maleńczak
aU
trans... E.
Adres redakcji: ul. Kamienna 59, Wrocław, bud. B/F pok. 8/9, tel./fax: (071) 36 80 648 (gdy nas nie ma - zostaw wiadomość!).
Adres do korespondencji: NGS „B.e.s.t.” Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu, ul. Komandorska 118/120, 53-345 Wrocław.
Internet: best@ue.wroc.pl, http://best.ue.wroc.pl

Redaktor Naczelny: Paweł Maleńczak (malenczak.pawel@gmail.com) | Zastępca Red. Nacz.: Dominika Majcher (dominika.majcher89@gmail.com) |
Redaktorzy: Michał Brzeźniak, Magdalena Kotowska, Aleksandra Greźlikowska, Bartosz Jakubowski, Katarzyna Jeznach, Jakub Knoll, Anna
Mrózek, Zbigniew Ostrowski, Marta Rewera, Bartosz Romelczyk, Piotr Semeniuk, Grzegorz Święch, Dariusz Wierzbowicz | Foto: Jakub Knoll,
Alicja Koryś, Julia Zborowska, Magdalena Ziaja | Rysunki: Tomasz Cieszyński, Milena Górska, Zbigniew Ostrowski, Magdalena Pleskacewicz, Gabriela
y j na

Wilczewska | Korekta: Magdalena Pleskacewicz | Grafika: Jakub Knoll | Skład DTP: Jakub Knoll, Grzegorz Święch | Okładka: Jakub Knoll

Redakcja zastrzega sobie prawo wyboru, dokonywania skrótów i poprawek stylistycznych w dostarczanych materiałach.
kc

Opinie zawarte w artykułach i korespondencjach nie muszą być zgodne z poglądami Redakcji.
a
ed
...
r
Stopka fer
Tekst Kasi.
 POradnik

Wakacje uleciały bezpowrotnie a to znaczy, że czas spojrzeć w stronę uczelni,

podrapać się po głowie i przypomnieć sobie do czego ona tak naprawdę służy
i co się w niej dzieje. W tym roku zresztą jak i w latach poprzednich uczelnia
w swoje ramiona przyjmie rzeszę nowych studentów i właśnie do nich kieruję
ten oto artykuł.
Szymon Gorączka

K
ażdy z Was stojąc w murach uni-
wersytetu po raz pierwszy czuje
dozę niepewności, nutę leku ale
i sporą dawkę adrenaliny związanej z tym
co nieznane i ciekawe. Drogi pierwszaku
nie ma się czego bać, pora zapoznać się
z kilkoma punktami studenckiego życia
i będzie dobrze.
Zacznijmy może od planu zajęć,
który można dorwać na wirtualnych stro-
nach naszej uczelni (plan.ue.wroc.pl).
Plan zajęć w początkowych
fazach swojego istnienia
lubi się zmieniać, dlate-
go warto młody studencie,
abyś od samego początku
nie olewał sobie początko-
wych zajęć – tego nauczysz
się później. Pamiętaj też, że
na studiach plan zajęć jest
rzeczą bardzo elastyczną
i czasem warto przenieśc
sobie jakieś zajęcia na inny
dzień np. mniej obciążony
może służyć wielu rzeczom od podstawki
pod myszkę, aż po podstawkę od butel-
ki z piwem. Żartom stop i na serio: ob-
chodźcie się z indeksem należycie, żaden
prowadzący nie lubi zapaćkanych indek-
sów, również zgubienie owego nie należy
do najprzyjemniejszych spraw – dbajcie
o nie.
Akademik – jeżeli myślicie że coś
jest niemożliwe to z całą pewnością stanie
się to właśnie tam. Problem z akademika-
Miasto – Wrocław do nudnych
miast z całą pewnością nie należy. Dzie-
siątki klubów, imprezy okolicznościo-
we, starówka, ośrodki rekreacyjne, itd.
Niestety drugą stroną medalu jest to, że
Wrocław nie jest miastem tanim. Aby
zaoszczędzić trochę grosza naucz się go-
tować samemu lub szukaj miejsc gdzie
za niewielkie pieniądze można dobrze
zjeść, przyzwyczaj się do sieci sklepów
z małym czerwonym owadem, impre-
zy zaczynaj już na swoim
lokum - skromnym piw-
kiem (w każdym razie tak,
aby być w stanie dojść na
miasto). Przede wszystkim
drogi, młody żaku pamiętaj,
żeby w porę otrząsnąć się
z zabawowego nastroju,
gdyż pierwsze kolokwia na-
dejdą szybko i nieubłaganie.
Kolokwium – więk-
sza partia wiedzy, którą na-
leży pochwalić się przed

obowiązkami.
Dziekanat to takie
miejsce do którego lepiej nie
zaglądać zbyt często - najle-
piej cztery razy w roku na
zdanie indeksu i jego odbiór.
Mimo to gdy macie jakieś pytania walcie
tam jak w dym i bądźcie uparci aż do bólu.
W dziekanacie odbierzecie legitymacje
studenckie i w razie potrzeby tam będzie-
cie składać wszelkie podania.
Starosta grupy to taka osoba,
która została „wystawiona” przez inne
osoby na drodze głosowania. Wybiera-
jąc go pamiętajcie, że najlepiej gdy jest
to osoba rozgarnięta, gdyż bardzo często
to ona będzie waszym przedstawicielem,
czy to przed osobą prowadzącego czy
w załatwianiu spraw w dziekanacie.
Indeks – przypomina uczniowski
dzienniczek, w środku jest pieczęć, wa-
sze dane osobowe ze zdjęciem itp. In-
deks potrzebny jest zazwyczaj dwa razy
w roku w okresach sesyjnych. Po za nimi
fot. http://niepokorny.org
prowadzącym. Nierzadko
studentowi nie udaje się jej
opanować, co powoduje
pewne komplikacje w dal-
szym toku studiów, jednak
mi pojawia się stąd iż wielu z młodych jak sądzi wielu nie ma takiej
studentów traktuje to miejsca jako impre- rzeczy, której nie można poprawić.
zową przystań taką jaką ogląda się często Sesja – System Eliminacji Studenta
w filmach rodem z USA. Niestety praw- Jest Aktywny. Z sesją jest podobnie jak
da wygląda zupełnie inaczej. Pomimo, że ze śniegiem u drogowców ciągle zaska-
akademiki wyglądają jak wyglądają jest kuje studencką brać swoim nadejściem.
to dom dla wielu studentów, którzy też Sesja to nic innego jak wytężony czas na-
potrzebują spokoju – pamiętajcie o tym. uki, sprawdzian poziomu wiedzy z dane-
Organizacje studenckie - go przedmiotu. Zazwyczaj okraszona jest
tak naprawdę to nikt nie wie czym one sporą dawką stresu, który systematycznie
się zajmują, po prostu zajmują się czymś zalewany jest kolejnym kubkiem kawy
i już. Tak na poważnie każda organizacja bądź zawartością napoju energetycznego
jest czymś innym i w zależności od jej z puszki. Sesja może nieść z sobą efekty
programu można wyciągnąć z niej pro- uboczne w postaci przemęczenia umy-
fity w postaci szkoleń, wyjazdów i oczy- słowego, roztrzęsionych dłoni od kofei-
wiście sporej grupy nowych znajomych. ny, łez na policzkach, które nierzadko są
Również B.E.S.T jako organizacja wer- efektem niezliczonego egzaminu.
buje nowych członków, więc jeżeli masz
trochę pisarsko-dziennikarskiego zacię- Rok akademicki czas zacząć!
cia przyłącz się do nas, zapraszamy. Powodzenia!!

NGS B.e.s.t. | październik 2009 | best.ue.wroc.pl | 

aa

J akaś superfajna inicjatywa , o której tekst

dostanę jutro .

aaa

aaa

 | NGS B.e.s.t. | październik 2009 | best.ue.wroc.pl


J esteśmy równi wobec
W świadomości społecznej Polaków problem
HIV jest kwestią marginalną. Zjawisko to bu-
dzi tym większy niepokój, iż od kilku lat utrzy-
muje się tendencja wzrostowa nowo wykry-
wanych zakażeń HIV.
P
ierwszy przypadek zakażenia HIV
w Polsce wykryty został w 1985
roku. Rok później po raz pierwszy
zdiagnozowano AIDS. W latach osiem-
dziesiątych głównym źródłem zakażenia
były brudne igły i strzykawki używane
przez osoby uzależnione od narkotyków
oraz kontakty homoseksualne. Od roku
1988 do 1991 obserwowano drastyczny
wzrost zakażeń wirusem HIV wśród nar-
komanów zażywających środki odurza-
jące drogą injekcji dożylnej. Z raportów
Krajowego Centrum ds. AIDS wynika,
że w 2001 roku nastąpiło odwrócenie
trendów. Zakażeniu ulega więcej osób
o orientacji heteroseksualnej oraz nie
przyjmujących narkotyków drogą do-
żylną. W latach 2000-2005 liczba późno
rozpoznawanych zakażeń HIV wzrosła
dwukrotnie. AIDS jest pierwszą przy-
czyną zgonów osób między 15 a 30 ro-
kiem życie na świecie. Młodzi ludzie
w wieku 15-30 stanowią 50% wszyst-
kich zakażonych osób w Polsce.
Kampania Społeczna „ryzyKOcha-
nia” skierowana jest do osób w wielu
18-29 lat. To głównie studenci, osoby
młode, skłonne to ryzykownych zacho-
wań seksualnych. Celem kampanii
jest promowanie odpowiedzialnego
stylu życia oraz podniesienie świa-
domości społecznej w temacie
zagrożeń związanych z ryzykow-
nymi zachowaniami seksualny-
mi. Poprzez zwiększanie świado-
mości zagrożeń oraz promowanie
potrzeby wykonywania testów na
obecność wirusa HIV, organizato-
rzy chcą zapobiec wzrostowi zaka-
żeń oraz zwiększyć wczesną ich
wykrywalność. Kampania objęła
swym zasięgiem główne ośrodki
akademickie w Polsce, w szcze-
gólności Warszawa, Kraków,
Łódź, Piotrków Trybunalski,
Katowice, Gdańsk
Szacuje się, że w Polsce ok. 35 tys. osób żyje z HIV, z czego ponad 50% nie wie
o swoim zakażeniu. 57% wszystkich zakażeń stanowią osoby poniżej 29 roku.
PATRONujemy
fot. Iza Grzybowska / Makata
HIV
– Gdynia – Sopot, Słupsk, Olsztyn,
Toruń, Białystok, Wrocław.
Do tej pory w ramach kampanii
zorganizowane zostały dni badań
dla studentów „Nie ryzykuj - zrób
test na HIV” na uczelniach wyż-
szych w województwie śląskim,
happeningi edukacyjne „Niechcia-
ny podarunek” oraz stoiska eduka-
cyjne podczas juwenaliów w całej
Polsce. W kampanię zaangażo-
wali się znani polscy projektanci,
jak Dawid Woliński, Wiola Śpie-
chowicz, Paprocki&Brzozowski,
Ewa Minge oraz One Eighty.
Przygotowali projekty T- shirtów
na użytek kampanii, które wraz z
najlepszymi amatorskimi projek- Kampanię promuje m.in. Maria Peszek
tami wyłonionymi w konkursie „Kreuj dostępne są z opcją wysyłki GRATIS
idee” (już wkrótce kolejna edycja), zo- – koszt wysyłki pokrywa organizator.
stały wyprodukowane i zaprezentowane Dochód ze sprzedaży koszulek zo-
w sesji fotograficznej przez Marię Peszek stanie przekazany na dalszy rozwój
(zdjęcie obok), Weronikę Rosati, Wojtka eventowy kampanii (bezpłatne testo-
Łozowskiego oraz Tomka Szczepanika wanie, stoiska informacyjne, gry edu-
z zespołu Pectus. To oni, zgodnie z ha- kacyjne). Zebrane fundusze pomo-
słem „Wszyscy jesteśmy równi wobec gą Stowarzyszeniu Manko docierać
HIV”, namawiają młodych ludzi do ba- z ideą i wiedzą o zagrożeniach do coraz
dań i unikania ryzykownych zachowań większej liczby młodych ludzi w całym
seksualnych, a także do promowa- kraju.
nia idei kampanii poprzez noszenie Więcej informacji można za-
koszulek kolekcji ryzyKOchania. sięgnąć pod internetowym adresem
„Młodzi ludzie przyzwyczajeni są ryzyKOchania.pl.
do szumu medialnego i ciężko jest
zwrócić ich uwagę nawet na tak
oczywisty problem, jakim jest HIV. Gdzie we Wrocławiu zrobić test na
Moda to nowy kanał komunikacji HIV?
z młodzieżą, sposób na edukację, PKD przy Lekarskiej Przychodni
ale bez nachalnego moralizowa- Specjalistycznej TRR NZOZ
nia.” – argumentują organizato- ul.Podwale 74, ofic. 23, 50-449 Wrocław
rzy. Sprzedaż prowadzona jest | pon. 15.00–19.30, cz. 09.30–14.00
w serwisie aukcyjnym Alle-
gro, na aukcjach internetowych
użytkownika ryzyKOcha-
PKD Towarzystwie Rozwoju Ro-
nia (allegro.pl/my_page. dziny
php?uid=13920664). Wszyst- ul.Podwale 7, 50-449 Wrocław
kie koszulki | pon. – cz. 15.00–17.00
NGS B.e.s.t. | październik 2009 | best.ue.wroc.pl | 
zORGanizowani studenci

od kuchni

Myślę, że KampusTV przedstawiać nie trzeba. W każdą środę serwuje Wam

dawkę świeżych wiadomości, patronuje najciekawszym wydarzeniom, organizu-
je szkolenia i imprezy okolicznościowe, a także zaprasza ciekawych gości. Do-
datkowo ubarwi Wam jesień nową ramówką z dynamicznym przewodnikiem kul-
turalnym –Wroclife, w każdy imprezowy piątek. Pomoże także przetrwać ciężkie
poniedziałki, dzięki satyrycznemu komentarzowi ekonomiczno-społeczno-plot-
karskiemu – Harry i Milton.
Karolina Paluch
Dział PR Kampus TV

W
arto zapoznać się z Kampu-
sTV już w październiku. Ja,
jeszcze kilka tygodni temu,
o tej studenckiej telewizji wiedziałam
niewiele, żeby nie powiedzieć – prawie
nic, a bycie jej członkiem wcale nie było-
by ziszczeniem moich najskrytszych ma-
rzeń. A jednak złożyłam aplikację (prze-
konana zresztą, że przyjmują wszystkich
bez dogłębnej selekcji), bardziej z cieka-
wości, niż przeświadczenia o wyjątko-
wości tej organizacji. Dlaczego? Miałam
dosyć bezrefleksyjnego zapisywania no-
tatek na wykładzie i szukania na siłę za-
jęcia dla zabicia nudy. KampusTV wydał
mi się dobrą alternatywą na „bezplan”,
choć ze swoim sceptycznym nastawie-
niem do świata, cudów nie oczekiwałam.
Ku mojemu zaskoczeniu, w szeregi
KampusTV trafiło tylko kilku, skrupu-
latnie wybranych nowych członków.
Pamiętam dobrze pierwsze spotkanie
w gronie kampusowiczów. Siedziałam
zestresowana w rogu sali i obserwowa-
łam tych wszystkich ludzi (a było ich
całkiem sporo), szczerze witających się,
żywo rozmawiających i śmiejących się.
Wyglądali na świetnie zgraną paczkę
przyjaciół. Zaskoczyli mnie profesjo-
nalnym podejściem, ponadprzeciętnym
zaangażowaniem a przy tym luźną atmo-
sferą. Wtedy właśnie tak naprawdę za-
pragnęłam, by stali się oni częścią także
mojej codzienności.
Kampus to cztery działy - dzienni-
karski, techniczny, PR i nowoutworzony
ER.
Dział dziennikarski – tworzy go
15 twórczych i światłych umysłów,
15 ciętych języków, 15 par dalekowzrocz-
nych oczu, czyli niesamowicie kreatywni
a zarazem zdyscyplinowani poszukiwa-
cze newsów. Specjalnie dla Was opisują
sprawy ważne, często kontrowersyjne,
pobudzające do przemyśleń i rozgorza-
łych debat oraz lżejsze ciekawostki ze
studenckiego światka.
Dział techniczny - operatorzy kamer,
montażyści… Magicy obrazu, którzy
nadają słowom widzialną postać. Jego
członkowie ściśle współpracują z dzien-
nikarzami, tworząc dwuosobowe zespo-
ły. Razem, często na Waszą prośbę i znak,
wyruszają w pogoni za prawdą, sensacją
i rozrywką. Dzięki Grupie ATM, nasze-
mu patronowi strategicznemu, posługu-
ją się nowoczesnym sprzętem, a swoje
umiejętności szlifują pod okiem specja-
listów.
PR – w jego skład wchodzą chyba
najbardziej pozytywnie zakręceni i jedno-
cześnie przedsiębiorczy kampusowicze.
Do ich zadań należy przede wszystkim
dbanie o wizerunek KampusTV, two-
rzenie spotów reklamowych, kontakty
z kołami naukowymi i organizacjami stu-
denckimi, obejmowanie patronatów me-
dialnych oraz organizowanie własnych
eventów. Dzięki nim mieliście okazję zo-
baczyć na żywo Kamila Durczoka!
ER – nowoutworzony dział zajmuje
się pozyskiwaniem nowych partnerów
(merytorycznych – przeprowadzających
szkolenia oraz finansowych). ER tworzy
oferty komercyjne, a także organizuje
sprzedaż usług Kampus TV na zewnątrz.
Dwa lata temu, trójka zdeterminowa-
nych i zawziętych osób powołała Kam-
pus do życia. Dziś jest nas pięćdziesię-
cioro. Każdy, dla dobra sprawy, poświęca
niezliczoną ilość godzin, większość ma
na koncie multum nieprzespanych nocy,
a co większy zapaleniec „kilka” kolo-
kwiów w plecy. Uczymy się sami, nie-
rzadko na własnych błędach. Staramy się
poszerzać wiedzę i doskonalić umiejęt-
ności, by nasza, z dnia na dzień bardziej
profesjonalna praca, była po prostu coraz
lepsza. Wszystko po to, aby być zawsze
do Waszej dyspozycji, dostarczać po-
rządną dawkę informacji i zabawy.
Jesteśmy jedną grupą, pięćdziesię-
cioma indywidualnościami i setką po-
mysłów na minutę. Choć każdy ma inne
zainteresowania i aspiracje, łączy nas
nieuleczalna choroba - pasja.
Ja również w trybie natychmiasto-
wym zostałam zarażona. Daję z siebie
wiele, by nie zawieść liczących na mnie
kolegów. Zyskuję jednak nieporówny-
walnie dużo – satysfakcję, poczucie sa-
morealizacji, a przede wszystkim, paczkę
świetnych znajomych, na których zawsze
mogę polegać.
Jeśli pragniesz znaleźć się w miejscu,
gdzie możesz dać upust swoim pomy-
słom, zaoferować siebie innym i brać peł-
nymi garściami ze studni doświadczeń,
jeśli tak jak ja chciał(a)byś przekonać
się na własnej skórze jak działa Kampu-
sTV – dołącz do nas! Rekrutacja trwa do
17 października.
Zauważyłeś/łaś w swoim otoczeniu
coś wartego uwagi, coś Cię zbulwerso-
wało, zaskoczyło, rozbawiło, zacieka-
wiło i chciałbyś/łabyś zobaczyć mate-
riał na ten temat w telewizji? Czekamy
na Twój znak! Napisz do nas (adres
redakcja@kampustv.pl) o sprawie dla
Ciebie ważnej, a my przyjrzymy się jej
okiem kamery.

 | NGS B.e.s.t. | październik 2009 | best.ue.wroc.pl


Pszeniczne?! Miodowe?! Zrób sam piwo domowe
Jednym z najpopularniejszych trunków, jakimi zdarza się nam raczyć, jest piwo. Znane już
od wielu wieków, do swej obecnej formy przeszło szalenie długą drogę ewolucji.
P
ierwsze zapiski o tym szlachetnym
trunku odnajdujemy na glinianych
tabliczkach, które zapisane były
przez Sumerów. Inne tropy pochodzenia
piwa prowadzą nas do starożytnego Egip-
tu, gdzie piwo jako napój traktowane było
z wielką czcią, a nawet posiadało swoich
boskich opiekunów. Idąc starożytnym
tropem, docieramy również do znane-
go wszystkim (przynajmniej z nazwy)
Kodeksu Hammurabiego, który bardzo
dokładnie określał zasady wytwarzania
i obrotu piwem. Ciekawostką jest to, iż
kodeks na tyle poważnie traktował zło-
cisty trunek, że karą za dopuszczenie się
oszustwa w jego produkcji było utopienie
piwowara w jego własnym wyrobie. Śla-
dów złocistego trunku
możemy się również
doszukać w starożyt-
nych Chinach. Tam
właśnie wytwarzano
napój z prosa, który
poddany procesowi fermenta-
cji przypominał piwo. Europa w swoich
dziejach z piwem obeszła się nieco chłod-
niej. W szczególności nie znalazło ono
akceptacji kręgach Rzymian oraz Gre-
ków, którzy swoje zamiłowanie pokładali
w winie. Jedynie plemiona skandynaw-
skie, germańskie oraz plemiona północ-
nych Słowian rozkoszowały się w tymże
napitku. Czas, wraz z idącym postępem
technicznym, utorował jednak piwu
świetlaną przyszłość. Pracujące nad tym
wyrobem klasztory udoskonalały go ca-
łymi wiekami, dodając kolejne elementy
w instalacjach do produkcji oraz pracując
nad smakiem piwa poprzez dodanie szy-
szek chmielowych. Opłacalność produk-
cji piwa toruje mu drogę aż po dzisiejsze
czasy, w których koncerny dysponujące
wiedzą i doświadczeniem, dostarczają
nam kolejne porcje tego alkoholu.
Sięgając więc po piwo, nie traktujmy
go jako rzecz oczywistą, gdyż to, co może
pijecie właśnie w tej chwili, jest efektem
pracy wielu pokoleń piwowarów. Należy
nadać piciu piwa pewną kulturę, próbo-
wać wielu gatunków piwa, smakować
i doceniać pracę ludzkich rąk.
Co jeśli jednak żadne z piw nie zaspo-
koi waszego upodobania? Co jeśli chcecie
sami spróbować tej niezwykle ciekawej
sztuki? Wtedy odsyłam Was do portalu
www.twojbrowar.pl, ktrego twórcy są
jednocześnie absolwentami wydziału In-
żynieryjno-Ekonomicznego. Poprowadzą
Was i dostarczą niezbędnych elementów,
aby rozpocząć swoja przygodę z bro-
warnictwem. Rozpoczęcie browarnianej
przygody można dokonać na kilka sposo-
bów. Pierwszy z nich polega na zakupie
tzw. brewkita, czyli zamkniętego w pusz-
ce gotowego surowca. W tym przypad-
ku warzenie składa się z kilku prostych
etapów. Wystarczy zagotować zawar-
tość puszki, dodać drożdże piwowarskie
i oczekiwać na efekty. Drugą, trudniejszą
drogą, jest zakupienie każdego surowca z
osobna i działanie od podstaw tak, jak się
to robi w dużych zakładach produkcyj-
nych.
Su-
r o w c e m
do produkcji piwa jest jęczmień, który
w wyniku zachodzących w ziarnie pro-
cesów enzymatycznych, nabiera odpo-
wiednich cech. Zesłodowane ziarno
jest suszone i rozdrabniane (śrutowa-
ne). Kolejnym krokiem jest zacieranie,
w którym śruta zostaje połączona z wodą,
w rezultacie składniki śruty przechodzą
do roztworu. Zacieranie jest najważniej-
szym etapem produkcji piwa. Następ-
nie zacier jest filtrowany, a oczyszczona
z pozostałości brzeczka poddawana jest
procesowi gotowania. Dodane wtedy
szyszki chmielowe uwalniają składniki
smakowo-zapachowe. Wytrącane podczas
procesu osady są usuwane poprzez filtro-
wanie a płyn jest chłodzony. Ochłodzona
brzeczka zaszczepiana zostaje drożdżami
piwowarskimi, które w wyniku procesów
życiowych prowadzą proces fermentacji.
Podczas tego procesu piwo nabiera „pro-
centów”. Po procesie fermentacji piwo
klaruje się bądź pozostawia naturalnie
mętne. Piwo musi dojrzeć. W tym celu
pozostawia się je w spokoju na okres od
dwóch do czterech tygodni dla piw jas-
nych i od dwóch do czterech miesięcy dla
piw ciemnych. Właśnie podczas leżako-
wania, piwo nabiera odpowiednich cech
smakowo-zapachowych, które nazywamy
bukietem piwa.
NGS B.e.s.t. | październik 2009 | best.ue.wroc.pl | 
Się rozwiń Się
Szymon Gorączka
Trzecim rozwiązaniem jest odwiedze-
nie wydziału Inżynieryjno-Ekonomiczne-
go, gdzie w budynku H na trzecim piętrze
mgr inż. Tomasz Pieciuń wraz z grupą
zapaleńców, prowadzi koło naukowe po-
świecone tej właśnie tematyce. Warto też
dodać, że tutaj teoria ściera się przede
wszystkim z praktyką!
Czytając ten artykuł, część z Was
pewnie zastanawia się: dlaczego zada-
wać sobie tyle trudu, aby napić się piwa?
Otóż odpowiedzi jest kilka. Po pierwsze -
wzbogacicie swoje umiejętności o coś no-
wego. Po drugie - swoje piwo jest zawsze
swoje, a i znajomi, którzy zostaną ura-
czeni takim trunkiem, z pewnością Wam
pozazdroszczą. Po trzecie - macie okazję
spróbować niepasteryzowanego, niefil-
trowanego piwa o głębokim
smaku, trwałej pianie, bez
pomocniczych dodatków
w procesie produkcyjnym.
I po czwarte - koszt produkcji piwa w
warunkach domowych zamyka się w
granicach dwóch złotych. Teraz, wraz z
nowym rokiem akademickim, pozostaje
zostać studentem-piwowarem. Powodze-
nia!
Dla równowagi wszechświata bądź
chociażby dla równowagi tego artykułu,
należy wspomnieć o tym, że piwo podob-
nie jak każdy alkohol czy używka uza-
leżnia. Należy pamiętać, że uzależnienie
od alkoholu to nie to samo, co uzależnie-
nie od czekolady i niesie ze sobą wiele
niepożądanych konsekwencji. Dlatego,
jeżeli macie problem lub czujecie, że pi-
jąc ogromne ilości piwa, ciągle macie go
mało, redakcja B.E.S.T.a podsuwa wam
parę adresów, w których możecie znaleźć
pomoc:
- www.parpa.pl - Państwowa Agen-
cja Rozwiązywania Problemów Alko-
holowych - wchodząc na stronę klika-
cie: placówki lecznictwa, a następnie
województwo dolnośląskie. Znajdziecie
tu kilka przydatnych adresów;
- Uniwersytet Ekonomiczny - pomoc
możecie znaleźć u psychologa akademi-
ckiego, którym jest pani Aurelia Zającz-
kowska. Jeśli zatem czujecie potrzebę
skonsultowania się, piszcie na adres:
psycholog@ue.wroc.pl
Felietuńczyk

Firefly
Lead.

Krzysztof Kercz
aa

 | NGS B.e.s.t. | październik 2009 | best.ue.wroc.pl

 EKOnomia

Reklama
Aikido Nie taki bank straszny
Minął już ponad rok od momentu, kiedy to Lehmann
Brothers ogłosił upadłość, a tym samym zaczęła
Wrocławski Aikikai się samonapędzająca globalna dekoniunktura. Do-
Wrocławska Sekcja Aikido
brze pamiętamy codzienne doniesienia o kolejnych
bankach, które ogłaszały bankructwo i klientach pan-
icznie wycofujących depozyty. Tylko pojedyncze kadry
tego „sensacyjnego filmu” nakręcono w Polsce, ale to
wystarczyło, aby nastąpił kryzys… kryzys zaufania.
Paweł Maleńczak

Wrocław Aikikai (Wrocławska Sekcja
Aikido) zaprasza do udziału w zajęciach Ai-
kido dla dorosłych i zajęciach rekreacyjnych z
elementami Aikido dla dzieci.
Treningi Aikido prowadzimy we Wrocławiu
od 12 lat (1997-2009).
Zapewniamy:
• codzienne treningi w godzinach porannych
i wieczornych,
• treningi Aikido, treningi z bronią (miecz,
kij, nóż),
• oraz treningi Iai Batto Ho (praktyki cięcia
ostrym mieczem).
Poza regularnymi treningami organizujemy
pokazy, szkolenia dla firm, obozy dla dzie-
ci i młodzieży, weekendowe staże i warsztaty
oraz lekcje indywidualne. Wyspecjalizowa-
ni instruktorzy prowadzą zajęcia Aikido na
wrocławskich uczelniach. Bezpośrednio współ-
pracujemy z klubami we Francji, Szwajcarii,
Wielkiej Brytanii i USA.
Treningi odbywają się w Centrum Sztuk Wal-
ki przy ulicy Grabiszyńskiej 279 we Wrocławiu
(bud. FAT) oraz w SP nr 90.
e-mail: aikido@wsaikido.wroc.pl
telefon: 507 480 653
Odwiedź naszą stronę www:
www.wsasaikido.wroc.pl
K
ażda informacja o zastoju
w gospodarce to przede wszyst-
kim czynnik psychologiczny.
Inwestorzy, świadomi konsekwencji
z podwójną ostrożnością rozważają
każdy ruch. Banki podnoszą WIBOR
i wymagania wobec Kowalskiego...
Co na to ów Kowalski? Zdawałoby się,
że powinien stracić resztki zaufania
do instytucji finansowych i schować
wszystkie oszczędności do skarpety.
I tu niespodzianka! Majowy rap-
ort CBOS opisujący zaufanie, jakim
Polacy darzą banki wskazywał, że
w porównaniu z listopadem 2008 nie
zmieniło się ono i oscylowało na wys-
okim poziomie ok. 56%! W porówna-
niu do pozostałych państw UE była to
przewaga wprost miażdżąca. Pojawia
się tu jednak pytanie, czy zaufanie
połączone jest ze świadomością?
Chociaż tylko jedna trzecia
dorosłych Polaków nie korzysta
z usług bankowych w ogóle, to wielu
z nas nie jest świadomych, że z bank-
iem można negocjować! Nieufnie
podchodzimy również do pracown-
ików banku. Większość z nas jest
przekonana, że wszystkie ich działania
podporządkowane są wyłącznie inter-
esom banku, a dobro klienta jest nie-
istotne. Starając się zachować obiek-
tywizm, należy niestety przyznać,
że umowy bankowe są często kon-
struowane w sposób dość skomp-
likowany. Jeśli dodatkowo wierzyć
statystykom, które mówią, że ok. 44%
klientów zapoznaje się z treścią umów
tylko pobieżnie, możemy być pewni
nieporozumień. Okazuje się jednak,
że Polacy coraz lepiej radzą sobie
z zarządzaniem domowymi finansami
i zaczynają stawiać sobie inne cele, niż
tylko zarabianie.
Na rynku mamy obecnie prze-
syt banków i nawet kryzys nie zdołał
przerzedzić tych szeregów. Warto
więc dobrze zapoznać się z ofertami
i zwrócić uwagę na te banki, które
oferują nie tylko darmowe konta, ale
również „nagrodę” za stałe wpływy np.
korzystne oprocentowanie kredytów
lub uproszczoną procedurę przy
zaciąganiu pożyczek. Teraz, kiedy na
rynkach finansowych daje o sobie znać
odwilż, banki z pewnością będą chciały
wynagrodzić sobie poniesione przez
ostatni rok straty. Warto więc uważać
na różnego rodzaju „haczyki”, które
wychodzą na światło dzienne wtedy,
gdy umowa dawno została podpisa-
na. Nie raz już przecież słyszeliśmy
o kredytach hipotecznych bez prow-
izji, ale za to z obowiązkowym ubez-
pieczeniem na życie lub funduszach
z pełną ochroną kapitału, jednak tylko
w pełnych okresach rozliczeniowych.
Należy wreszcie pamiętać o standar-
dowych zabiegach, jak mniej atrak-
cyjne lokaty czy wyższe oprocentow-
anie realne kredytów niż zapewnia
oferta. Aby uniknąć rozczarowań warto
wiedzieć, jakie niespodzianki mogą na
nas czekać w bankowych okienkach.
Tu niezastąpione są wszelkiego rod-
zaju dyskusje, wykłady, czy seminaria.
Już 23 listopada jedno z nich będzie
miało miejsce na terenie Uniwer-
sytetu Ekonomicznego z inicjatywy
Międzywydziałowego Koła Nau-
kowego „Bankier”. Zachęcamy do
wzięcia udziału w tym spotkaniu, gdyż
przedstawiciele instytucji finansowych
z pewnością będą źródłem nieocen-
ionej wiedzy, a tej nigdy za wiele, kiedy
chodzi o nasze pieniądze.
Banki od zawsze prześcigały
się w innowacyjnych ofertach, aby
tylko zwabić klienta. Bez wątpienia
wiele z nich jest bardzo korzystnych.
Należy być jednak świadomym, że
to my jesteśmy źródłem życia banku
i zasługujemy na jak najlepsze warun-
ki. Bogatsi o doświadczenia ostatniego
roku lokujmy nasze oszczędności
rozważniej…

NGS B.e.s.t. | październik 2009 | best.ue.wroc.pl | 

 Zapiski z podróży | Niemcy

N iemcy już się nie wstydzą

Jeśli myślicie, że najbardziej rozrywkowym narodem świata są Brazylijczycy,

jesteście w błędzie. To nasi zachodni sąsiedzi, Niemcy. A że przeciętny miesz-
kaniec kraju nad Łabą kojarzy się raczej z właścicielem równo przystrzyżonego
trawnika i Volkswagena? Stereotyp.
tekst i zdjęcia: Dominika Majcher

N
iemcy to prawdziwy imprezo-
wicze. Nie ma takiej okazji,
która nie mogłaby być do-
bra do świętowania. Zwłaszcza, jeśli
chodzi o życie lokalnej wspólnoty.
Pojęcie to jest w Niemczech zaskaku-
jąco silne i chyba jeszcze sporo czasu
upłynie, zanim dościgniemy ich w ro-
zumieniu słów „mała ojczyzna”. Być
może wynika to z faktu, iż przez całe
lata istnienie świadomości narodowej
u przeciętnego mieszkańca Bawarii
czy Saksonii było w praktyce fikcją.
Niektórzy socjolodzy posuwają się
do stwierdzenia, że dopiero organi-
zacja pamiętnego Mundialu w 2006 r.
wyzwoliła w społeczeństwie nastroje
narodowościowe i poczucie jedności
narodowej. O ile więc mieszkańców
Hamburga i Monachium, poza języ-
kiem i podobnymi podatkami, niewie-
le łączyło, o tyle społeczność danego
landu, a nawet okręgu („kreisu”) czuła
się związana przez historię i tradycje.
Wynika to z dwóch faktów - po pierw-
sze Niemcy są krajem związkowym,
przez wieki podzielonym najpierw na
małe księstwa, potem zaś murem ber-
lińskim, co naturalnie wzmacnia re-
gionalny patriotyzm. Po drugie, przez
wiele lat po wojnie rzesze Niemców
wstydziło się swojej narodowości. Za-
przyjaźniona Niemka wyznała wręcz,
że na zagranicznych wyjazdach po-
wszechne było podszywanie się pod
mieszkańców Skandynawii ze wzglę-
du na podobieństwo języków, nieroz-
różnialne dla większości obcokrajow-
ców. Czy wspomniane mistrzostwa
rzeczywiście były przełomowe, okaże
się wkrótce.
Póki co przeciętny Niemiec nie
rozmawia przy piwie o mean-
drach krajowej polityki, lecz Z pomiędzy strzelców rokrocznie wybier
o lokalnych inwestycjach, przez 12 miesięcy pełni honory gospo
a w jego ogródku obok niemie-
wspólnej inicjatywy mieszkańców. Ich
ckiej powiewa też miejscowa
relacje oparte są nie tylko na dobrosą-
flaga. Oczywiście przynależ-
siedzkich stosunkach, ale też na przy-
ność do lokalnej wspólnoty
należności do lokalnych organizacji,
jest znacznie silniejsza na
kółek samopomocy, etc.
prowincji niż w wielkich me-

W Nadrenii – Westfalii ok. 90% mężczyzn należy do

tzw. Schützen, czyli bractw strzeleckich.
Niczym dziwnym nie jest przebieranie się
w zielone mundury obwieszone odznakami,
noszenie szabli i kapeluszy z piórkiem.

tropoliach, nie zmienia to W Nadrenii – Westfalii, w której

jednak faktu, że pojęcie „re-
gionu” jest w Niemczech rów-
nie ważne co „kraju”. Niech
świadczy o tym choćby to, iż
bardzo wiele działań i inwe-
stycji w małych, niemieckich
miasteczkach jest efektem nie
Na Vogelschiessen następuje jeszcze symboliczna interwencji władz, ale właśnie
detronizacja poprzedniej królewskiej pary i koro-
nacja następnej.
jakiś czas mieszkałam, ok. 90% męż-
czyzn należy do tzw. Schützen, czyli
bractw strzeleckich. Przebieranie się
w zielone mundury obwieszone odzna-
kami, noszenie szabli i kapeluszy z za-
dziornie sterczącym piórkiem nie jest
niczym dziwnym. Bractwa o chrześ-
cijańskich korzeniach i militarnej

10 | NGS B.e.s.t. | październik 2009 | best.ue.wroc.pl


przeszłości z czasem ograniczyły swą
działalność do regularnych, mocno za-
krapianych (najczęściej piwem), spot-
kań. Raz na rok odbywa się zaś huczny
Schützenfest, czyli święto strzelców.
Od zwykłych, całorocznych zabaw
różni się on tylko tym, że pije się nań
cały dzień. Pomiędzy kolejnymi butel-
kami piwa salutuje się czy maszeruje
w takt muzyki granej przez „strzele-
cką” or-
kiestrę.
Z po-
między
strzel-
ców rok-
rocznie
wybie-
rana jest
królew-
ska para,
k t ó r a
p r z e z
12 mie-
s i ę c y
pełni ho-
nory go-
spodarzy
d a n e j
miejsco-
wości.
Królem
rana jest królewska para, która zostaje
odarzy danej miejscowości. ów strze-
lec, który
na dwa tygodnie przed Schützenfe-
stem, na święcie zwanym Vogelschies-
sen zestrzeli z wysokiego cokołu pta-
ka. W kraju, gdzie dużą popularnością
cieszy się partia Zielonych, ptak nie
może być oczywiście żywy, w tym
celu wykonuje się więc drewnianą po-
dobiznę zwierzęcia i zawiesza w wi-
docznym miejscu. Jest to chyba jedy-
ny dzień w roku, gdy strzelcy mają do
czynienia z prawdziwą strzelbą. Każdy
z nich oddaje kilka strzałów. Szczęś-
liwiec, który zestrzeli ostatnią część
ptaka, panuje łaskawie przez następny
rok jako król owej miejscowości. Po
obowiązkowym wypiciu kilku toastów
okraszonych okrzykiem „Prost!” na-
stępuje wybór królowej. Jako że prze-
ważnie nowo wybrany jest człowie-
kiem żonatym, jeszcze nie zdążyło się,
aby królową nie została żona zdolnego
strzelca. Teoretycznie nie jest to przy-
mus, ale chyba nikt nie chce ryzyko-
wać takiej decyzji. Często jednak tak-
że wiadomość o wygranej męża musi
Zapiski z podróży | Niemcy
być przekazana żonie
w możliwie łagodnej
postaci. Nic dziwnego,
bycie królewską parą to
rocznie wydatek ok. 5 ty-
sięcy euro.
Na Vogelschiessen
następuje jeszcze sym-
boliczna detronizacja
poprzedniej królew-
skiej pary i koronacja
następnej. Przez kolej-
ne 2 tygodnie dzielące
nowych „władców” od
święta strzelców muszą
oni przygotować się do
objęcia pełni władzy.
Na Schützenfeście pre-
zentują się już bowiem
w pełnej krasie. I o ile
w przypadku króla cho-
dzi „jedynie” o obwie-
szenie jego strzeleckiego
munduru nowymi odzna-
kami i szarfami, o tyle
królowa zakłada strojną
suknię balową, w której
Królem zostaje strzelec, który na święcie
będzie występować przez
Vogelschiessen zestrzeli z wysokiego cokołu ptaka.
cały następny rok. Nie
tylko ona – królewska
para wybiera bowiem tzw. Hofstaat, miejscowości. Przeważnie zaprasza
czyli od 4 do 8 par towarzyszących. się wtedy swoich przyjaciół (z dzieć-
Wszystkie kobiety Hofstaatu również mi, oczywiście), po czym na chodniku
noszą długie suknie, naturalnie skrom- przed domem tradycji staje się zadość.
niejsze jednak od królowej. Tak prze- Gdy flaga powiewa już na maszcie,
brani udają się na uroczystą paradę w gospodarze częstują zgromadzonych
towarzystwie pozostałych strzelców piwem lub (rzadziej) innym trunkiem
oraz licznych orkiestr przybyłych oraz lekką przekąską. Biesiadowa-
z sąsiednich miejscowości i wygrywa- nie odbywa się przeważnie na ulicy,
jących podniosłe melodie. To początek a przypadkowi przechodnie natych-
Schützenfestu. Zgromadzona ludność miast zostają wciągnięci do zabawy.
(przeważnie ok. 90% mieszkańców) Po wypiciu wszystkiego (szybciej, niż
bije brawo swojej królewskiej parze. można by sadzić po ilości butelek) ra-
Przez wiele lat po wojnie rzesze Niemców
wstydziło się swojej narodowości.
Na zagranicznych wyjazdach powszechne było
podszywanie się pod mieszkańców Skandynawii
ze względu na podobieństwo języków, nierozróżnialne dla
większości obcokrajowców.
Nikt nie zastanawia się, czy parady dosna grupa przenosi się pod kolejny
w balowych sukniach środkiem miast dom, gdzie rytuał powtarza się. Koniec
nie są co najmniej zabawne. Chodzi zabawy ma miejsce w czyimś ogrodzie
przecież o dobrą zabawę i poczucie lo- na tradycyjnym grillu z kiełbaską lub
kalnej przynależności. stekiem. Kto jak kto, ale Niemcy wie-
Niezwykłym rytuałem jest także dzą, czym jest dobra zabawa.
wciąganie przed domem flagi swojej
NGS B.e.s.t. | październik 2009 | best.ue.wroc.pl | 11
 Trochę kultury?! | REALacje
Viva Positive Style!
Jak co roku w sierpniu głównym moim celem było wziąć udział w Ostróda Reggae Festi-
walu. To największe w Polsce święto muzyki reggae za każdym razem zostawia mnóstwo
wspomnień. Tak było i tym razem.
Relacja Zbychowca
Ostróda wita gości znajdowało się na koszarach (gdzie
Do Ostródy dostałem się nie posia- miały miejsce wszystkie koncerty),
dając nawet wystarczających funduszy lecz w pobliżu plaży miejskiej, nad je-
na zakupienie karnetu, na szczęście ziorem Drwęckim. Była to wada, gdyż
dzięki szczodrości współfestiwalowi- oznaczało długie marsze, co wyklucza-
czów nie sprawiło to większego prob- ło kompletnie krótkie wizyty w celu
lemu i na luzie ustawiłem się w ok- zostawienia lub wzięcia czegoś z na-
ropnie długiej kolejce. Luz trwał aż miotu. Z drugiej strony nowe pole było
do momentu, kiedy strażacy wpadli na
“genialny” pomysł wjecha-
nia wozem przez główną bra-
mę festiwalową, przy której
oczywiście były kasy i tłum
ludzi czekających na karnety.
Ścisk stał się ogromny i ma-
rzeniem stało się dostanie do
środka z zaopaskowaną ręką. Niestety o niebo lep-
z uwagi na to, że człowiek w tłumie sze od tego, które było udostępnione w
poprzednich latach. Przede wszystkim
rzadko zachowuje się racjonalnie, zaję-
ło niemal godzinę zanim dostałem się było o wiele większe, co dało znacz-
do okienka kasy i zakupiłem trzydnio- nie więcej przestrzeni do rozbijania
i wykluczyło wpychanie się “na chama”
wy karnet na festiwal. Należy przyznać,
że kolejka do ostródowych kas jest między i tak wąsko rozbite namioty, jak
jednak swoistym katharsis, jeżeli ktośmiało to miejsce w poprzednich latach.
Poza tym z pola roztaczał się widok na
przeżyje to odczuwa taką ulgę, że i sam
festiwal nabiera dodatkowego uroku. jezioro, a do plaży było bardzo blisko,
Nowe miejsca, smaki, bo tylko za płot. To ewidentne atuty
tego miejsca, które moim zdaniem prze-
zapachy i dźwięki
ważyły jednak o pozytywnej ocenie.
Podstawową różnicą między tą,
W miejscu poprzedniego pola znaj-
a poprzednimi edycjami festiwalu było
dowało się za to miasteczko gastrono-
pole namiotowe, które tym razem nie
miczno-sklepowe, gdzie można było
zarówno cał-
kiem nieźle
zjeść (za-
równo dla
wegetarian
i mięsożer-
nych), cho-
ciaż ceny nie
były niskie,
a także zaku-
pić mnóstwo
gadżetów
związanych
fot. Marta Kotarska
mniej lub
bardziej z te-
matyką festi-
walu. Róż-
Junior Tshaka, zwycięzca European norodność
Regggae Contest. Prywatnie Szajcar.
tego sektora przyciągała mnie niemal
12 | NGS B.e.s.t. | październik 2009 | best.ue.wroc.pl
z Ostróda Reggae Festiwalu
na każdą przerwę między koncertami,
chociaż niestety nie mogłem sobie po-
zwolić na którekolwiek z prezentowa-
nych tam cacuszek.
Wyliczanka,
czyli kto zagrał i jak
Przejdźmy może teraz do wykonaw-
ców, którzy utkwili mi w pamięci.
1. Ragana - pierwszy zespół
na ORF, który miałem nie-
wątpliwą przyjemność zo-
baczyć, spokojny, pulsu-
jący dub wprowadził mnie
w całkiem dobry festiwalo-
wy nastrój.
2. Marika & Ruff Radics
- zaczęli całkiem ciekawie, bo od cove-
ru starego hitu My Boy Lollipop, jed-
nak później już mnie tak nie urzekło,
wolę Marikę jednak w klubie, na małej
przestrzeni, wydaje mi się to jej praw-
dziwym żywiołem.
3. Vavamuffin - byłem na fragmen-
cie koncertu tylko, świetna jak zwykle
energia i kontakt z publicznością, za-
służone drugie miejsce na European
Reggae Contest, jednak widząc już ich
po raz n-ty nie robią aż takiego wielkie-
go wrażenia jak za pierwszym.
4. Hornsman Coyote - wprawdzie
nie powalił mnie tym razem tak, jak na
koncercie we Wrocławiu, ale i tak da-
wał radę i trzymał poziom. Wielokrot-
nie widziałem go bujającego się pod
sceną i w innych miejscach, podobno
pogrywał też z innymi soundami, za co
mam do niego wielki szacunek. Zresztą
puzon ma wielki urok.
5. Dubtonic Kru - pokazali kawałek
naprawdę dobrego jamajskiego rootsu
i dubu, bardzo wysoki poziom wykona-
nia, do tego jeszcze Roots Rock Reggae
Boba Marleya na koniec. Piękny kon-
cert, na którym warto było być.
6. Tosh Meets Marley - wiele
oczekiwałem od tego zespołu. O ile
instrumentalnie dawali niewątpliwie
radę, to wokal już nie porywał i niezbyt
pasował mi do piosenek dwóch gigan-
tów reggae. No i zabrakło mojego ulu-

bionego kawałka Petera Tosha - Step-
ping Razor. A szkoda...
7. Jah Live - byłem na końcowej
części występu tego brazylijskiego
zespołu, ale należy przyznać, że wy-
starczyło to, aby przekonać się do ich
muzyki i po chwili krzyczeć z całej siły
“Jah Live, Jah Live”, aby weszli znowu
na scenę.
8. Rebel Control - trudno mi coś
powiedzieć ponad to, że po prostu do-
brze zagrali, z fajnym vibem. Ciekawe
było, że bodajże, basista występował
w kominiarce (zapewne jakiś związek
z nazwą).
9. Overproof Sound System -
wspaniała energia, dynamiczne kawał-
ki, aż zacząłem się bać, że przez sza-
leństwo na ich koncercie zabraknie mi
energii na następny zespól, czyli...
10. Tiken Jah Fakoly - francusko-
afrykański skład z wokalem przypo-
minającym Alpha Blondy dał piękny
korzenny koncert z niesamowitym kli-
matem. Niestety moja znajomość fran-
cuskiego, a może raczej nieznajomość,
trochę psuły mi odbiór, bo oprócz słów
Africa i égalité prawie nic nie rozumia-
łem z tekstu. Jednakże to, co mogłem
zobaczyć, czyli wspaniale poruszające
się chórzystki (skojarzenia z I-Trees,
chórkiem Boba Marleya nasuwały się
same) i wokalistę w długiej szacie,
wprawiało mnie w ewidentny zachwyt.
Było to świetne zakończenie drugiego
festiwalowego dnia.
11. Roots Revival - tego było mi
trzeba w niedzielę! Potężna dawka ro-
ots reggae i dubu podana przez ten so-
und była wręcz nieziemska! Co prawda
namiot soundsystemowy był nagrzany
przez słońce do granic możliwości,
fot. Marta Kotarska
Ostródzka publiczność.
Trochę kultury?! | REALacje
fot. Marta Kotarska
jednak nie
przeszka-
dzało to we
wspólnym
podrygiwa-
niu do mu-
zyki war-
szawskiego
składu se-
lektorskie-
go.
12. Bob
One - wy-
stąpił razem
z Moniką
z Bakshis-
ha, bardzo W trakcie koncertu wokalista zespołu Rootz Underground
fajny i ener- powiedział „Security! Open the Gate!”. Po chwili publiczność
wkroczyła na scenę!
getyczny
koncert,
chociaż tu już temperatura zmusiła 15. Joint Venture Sound System
mnie do ewakuacji i nie byłem na ca- feat. Brother Culture - krótko na-
łym występie. piszę tylko, że pokazali klasę, bardzo
13. Junior Tshaka - o tym wyko- mocna selekcja!
nawcy wiedziałem tylko tyle, że wygrał 16. Rootz Underground – to, co
European Regggae Contest i jest ze się działo na tym koncercie przebiło
Szwajcarii. Jak się okazało, nagroda ta chyba wszystko, co pojawiło się na tym
została przyznana jak najbardziej słusz- festiwalu. W trakcie koncertu wokali-
nie, gdyż młody artysta pokazał bardzo sta zespołu powiedział „Security! Open
ciekawą muzykę z użyciem akustycz- the Gate!”, po chwili można było zoba-
nych gitar i pięknymi melodiami. Za- czyć tłum ludzi przeskakujących przez
powiedział, że do Polski jeszcze przy- ogrodzenie pod scenę. W pewnym mo-
jedzie, więc należy wyczekiwać kiedy mencie publiczność (w tym ja) wkro-
się zjawi i wybrać się na koncert. czyła na scenę!! Nie sposób zapomnieć
14. Rastasize - mam szczerze po- tego koncertu (jeżeli ktoś nie wierzy to
wiedziawszy mieszane uczucia. Wpraw- polecam obejrzeć na YouTube filmiki
dzie nie można nic zarzucić muzykom z koncertu, zwłaszcza z kanału Bom-
z Jamajki, co najwyżej trochę Dawido- baclass).
wi Portaszowi, że trochę miejscami za 17. Iration Steppas - !!!!!!!!! Ko-
bardzo wydziwiał wokalnie, ale jakoś lejny niesamowity występ! Brytyjski
nie porwały mnie ich piosenki, jakbym sound dał czadu na maksa, na koniec
miał zanucić którąkolwiek to miałbym wkroczyła na scenę Yaz Alexander,
problem. publika nie chciała wypuścić Brytyj-
M o ż l i - czyków z namiotu wytrwale krzycząc
we, że “we want more!”. Festiwalowiczów
było to wracających na pole namiotowe, witało
s p o w o - wschodzące nad Ostródą słońce.
dowa-
ne zbyt Rano trzeba było się spakować
dużą pro- i pożegnać z uroczym miastem na Ma-
m o c j ą , zurach Zachodnich i w spokojnym ryt-
rozdmu- mie reggae ruszyć na dworzec kolejo-
chaniem, wy, wiedząc, że nie opuszcza się tego
przez co miejsca na zawsze, lecz co najwyżej na
spodzie- rok.
wałem
się nie
wiadomo
czego.
O R
stróda eggae estiwalF
14-16 sierpnia 2009
NGS B.e.s.t. | październik 2009 | best.ue.wroc.pl | 13
Trochę kultury?! | Film

M inusy dojrzałości
Po raz kolejny nie mogę się oprzeć refleksji nad
cudowną młodością, jej emocjonalną płodnoś-
cią, błyskotliwością i ekscytującym buntem. Ach,
dlaczego wraz z wiekiem wyparowuje z człowie-
ka iskra przenikliwości i kuszącego undergroundu
na rzecz stoickiego spokoju i nudnawego oswoje-
nia bytu? Niby łatwiej się żyje, ale o ile mniej pory-
wów, zdrowego kontestatorstwa, co napędza umysł
i pozwala kreować poruszające dzieła. Po filmie Almo-
dovara myślę sobie, że przydałaby się kolejna rewo-
lucja antyfrankistowska, żeby pobudzić jego uśpioną
wiekiem, dostatkiem i blichtrem osobowość z czasów
madryckiego wyzwolenia i skandalu.
Magda Kotowska
DziennikNakręcaczy.wordpress.com

P
rzerwane objęcia” to, owszem,
dowód profesjonalizmu reżysera
i w jakimś sensie typowej dla nie-
go emocjonalnej awangardy, ale dzieło
to jest znacznie uboższe od tego, co
prezentował w poprzednich obrazach.
Nie ma tu poczucia humoru jak w „Ko-
bietach na skraju załamania nerwowe-
go”, poruszającej historii wzorowanej
choćby na „Porozmawiaj z nią”; nawet
muzyka nieco płytsza, choć chwytliwa.
Jasne jest, że hiszpański sposób przed-
stawiania uczuć jest już sam w sobie
specyficzny i niewiele ma wspólnego
ze słowiańską wrażliwością, ale zdaje
się, że pomimo chęci, Almodovarowi
coraz więcej problemów sprawia pe-
netracja ludzkiego wnętrza („Coraz
trudniej jest mi przegryźć się przez filtr
udawanego glamouru, aby dotknąć
czegoś prawdziwego i poznać kawałek
realnego świata.”)
Nie sposób pozbyć się uczucia lek-
kiej konsternacji po seansie. Nie wia-
domo, tak naprawdę, co reżyser chciał
przekazać (prócz wyrazu hołdu dla kina,
co kojarzy mi się z nieprzystępną abs-
trakcją „Twarzy” Tsai Ming-Lianga).
Nic mnie w tym filmie specjalnie nie
wzruszyło, perfidnie nie rozśmieszy-
ło ani nie zszokowało. Pewnie, że nie
o skandal tu chodzi, ale choćby o wyż-
szy stopień fascynacji wątkiem, boha-
terem, dialogiem lub muzyką. Z tego
zestawu jedynie ostatnia pozycja wy-
warła na mnie konkretne wrażenie.
Miło było zaszyć się w kinie przy
tradycyjnie klimatycznym Almodova-
rze, popatrzeć na antylopę-Penelopę,
posłuchać hiszpańskiego seplenienia,
ponownie zdziwić się jak inaczej ten
ciepłolubny naród wyraża emocje. I nic
więcej ponad to „miło” wydusić z sie-
bie nie mogę. Może prócz postanowie-
nia, że bardziej skupię się na świeżych,
reżyserskich debiutach. Ole…

III Międzynarodowy Festiwal Rekrutacji Permanentnej

Nie gonimy za sensacją, żyjemy powoli, od ekshibicjoni-
stów raczej stronimy. Gazeta to tylko jedno z naszych za-
interesowań, a każdy z nas ma inne. Lubimy więc spotykać
się na piwie i pizzy, dzieląc wiedzą, ciekawostkami, prze-
myśleniami i kawałkami ciasta.
Jeśli Ci to odpowiada, zapraszamy do nas. Szukamy dzien-
nikarzy, fotografów, rysowników, grafików, webmasterów,
operatorów DTP, marketingowców, a na pewno nie pogar-
dzimy i innymi ciekawymi ludźmi.
Przyjdź do nas na zebranie we wtorki o 18.30, a powiemy
Ci więcej, poznamy się i zaprezentujemy lub zajrzyj na
best.ue.wroc.pl.

14 | NGS B.e.s.t. | październik 2009 | best.ue.wroc.pl

 poGRAj

Z ostań tran portowym potentatem !

Znane przysłowie mówi: stary ale jary. Taki właśnie jest on – ma już swoje
lata, nie ten look, trochę niedzisiejszy, ale wciąż potrafi zająć na wiele godzin.
Transport Tycoon, bo o nim mowa, to gra wydana w 1994 roku, czyli w dość za-
mierzchłych czasach, zważywszy na rozwój technologii komputerowej i gier.
Grzegorz Święch

T
akie stare gry jednak mają coś przez komputer), a po drugie – wiedzieć ze w podstawówce (tak, wspomnienie
w sobie, że dziś zamiast zachwycać co, skąd i czym transportować, tak by dzieciństwa), potrafiła mnie zaskoczyć,
się realistyczną grafiką i dopra- dobrze zarobić. Jednak jeśli ktoś nie a ja mogłem czegoś nowego się w niej
cowanymi szczegółami nauczyć. Mam tu
jakiejś współczesnej gry, na myśli możliwość
powróciłem po ponad projektowania sieci
10 latach do budowania li- stacji kolejowych
nii kolejowych i zachwyca- podłączonych do
nia się jak jeżdżące po nich jednej bądź kilku
pociągi wożą węgiel do głównych magis-
elektrowni, drzewo do tar- tral, zbudowanych
taku oraz pasażerów i pocztę z użyciem jednoki-
między różnymi częściami erunkowych torów,
wykreowanego świata. po których potrafi
A wszystko to na dwuwymi- jeździć zgodnie
arowej planszy z prostą, kilkanaście pociągów,
„kanciastą” grafiką. nie powodując
Oprócz obsługi pociągów żadnych kolizji. A po
gracz może zająć się trans- Pociągi możemy obserwować na mapie głównej bądź w osobnym okienku
pierwszym po latach
portowaniem pasażerów i towarów chce by wirtualni gracze przeszkad- uruchomieniu, gra potrafiła zatrzymać
samochodami, statkami oraz samolotami. zali mu w zagospodarowywaniu świata, mnie przy komputerze do 4 nad ranem…
Jednakże budowanie kolei jest zdecy- może wyłączyć konkurencję i grać sam. Na mojej liście gier „do odkurze-
dowanie najbardziej ekscytującym el- Z czasem pojawiają się nowe typy loko- nia” znajdują się jeszcze takie tytuły
ementem tej gry. motyw (diesle, potem elektrowozy) jak np. SimFarm, SimTower, SimCity
Gracz zaczyna przygodę w czasach i innych środków transportu. Transport (oczywiście w pierwszej wersji), czy Cy-
gdy po torach jeżdżą jeszcze parow- staje się coraz szybszy, a my na koncie wilizacja 2. Wszystkie te gry zapewne
ozy, a na koncie ma sporą pożyczkę do mamy coraz więcej pieniędzy. Gdy gracz znane są miłośnikom gier strategicznych,
spłacenia. Wtedy musi liczyć na of- przebrnie już do XXI wieku, uzyskuje a tym którzy jeszcze o nich nie słyszeli,
erty władz miast, które chcąc zapewnić możliwość budowania kolei jednoto- zdecydowanie je polecam.
transport swoim mieszkańcom bądź rowej, a w kolejnych latach – magnety- Natomiast by odstresować się przed
zaopatrzenie funkcjonującym w okolicy cznej, czyli jeszcze bardziej wydajnych kolejnym dniem pracy bądź zajęć na
przedsiębiorstwom, dodatkowo przez rok środków transportu. uczelni, zalecam przed snem zagrać ze
płacą firmom zapewniającym tę usługę. Dodatkową możliwością gry współlokatorem bądź kolegą z akademi-
W ten sposób zarabiamy na spłatę kredy- (zapewnioną przez specjalny dodatek, ka partyjkę w również wiekową (rocznik
tu, a potem wychodzimy na prostą. Ale, później włączony jako element wersji De- 1999) jak i kultową Quake 3 Arena.
po pierwsze – musimy być szybsi i spry- luxe z 1995 roku) jest budowa własnych
tniejsi od przeciwników (prowadzonych scenariuszy. Gracz może zatem
zaprojektować Polskę, Europę
czy przykładowo – wojewódz-
two dolnośląskie, by później
na takiej mapie móc oddawać
się grze z jeszcze większą
przyjemnością. Gotowe mapy Producent
Chris Sawyer
pobrać można także z Inter- i projektant
netu, a stron miłośników tej gry Wydawca MicroProse
wciąż nie brakuje. Data wydania jesień 1995
Dla mnie osobiście ciekawe
Gatunek strategia / symulacja
jest to, że odgrzebana po tylu
latach gra, bo przecież ostatni PC 486 33MHz,
Wymagania
raz grałem w nią będąc jeszc- 4MB RAM, karta VGA
Wykaz pociągów pozwala graczowi uporządkować wiedzę
o nich i dowiedzieś się np. ile zarabiają
NGS B.e.s.t. | październik 2009 | best.ue.wroc.pl | 15
Trochę kultury?! | Muzyka

Piosenka szeptana
Powiadają, ze najlepsze płyty nagrywa się w rozpaczy
i depresji. W tym sęk dowodzi jednak, że ludzie szczęśliwi nie
są na tym polu wcale gorsi i potrafią zarażać swoim optymiz-
mem.
Jakub Knoll
DziennikNakręcaczy.wordpress.com

W
łaśnie tak kojarzyłem zawsze
muzykę jeleniogórskich terenów –
z lekka jazzująca poezja śpiewana,
pełna optymizmu lub lekkiej melancholii. Tak
jest w michałowickim Teatrze Naszym, tak
bywało na jazzowych koncertach na Rynku
i tak, na szczęście, wciąż wyglądają kolejne
edycje Gitarą i Piórem zarówno w Karpaczu,
jak i Borowicach oraz na Giełdzie Piosenki
Turystycznej w Szklarskiej Porębie. Podo-
bny jest też, działający od 2005 roku, W tym
sęk. Nie jest jednak oczywiście tak, że Sęki
są, jak każdy jeleniogórski zespół (o ile w
ogóle istnieje takie pojęcie), że nic nowego
nie wprowadzają. Sam założyciel, gitarzysta,
autor wielu tekstów i muzyki zespołu, Marcin
Sweklej, mówi o swoich „dzieciach”: „to
piosenki w klimatach… sękowych. Nie ma
przebojów. Liczy się całość.” Jakież to miłe, a
trochę niedzisiejsze myślenie, ale dzięki temu
słuchając debiutanckiego „Pogadaj z kimś”
nie ma się – prawdziwego niestety dla wielu
innych albumów – uczucia, że po połowie już
się muzykom skończyły pomysły. Tu nawet
ich stare i znane przeboje brzmią inaczej,
a płyta faktycznie ma swój charakterystyczny
i rozpoznawalny styl. Styl sękowy.
I tu rodzi się pewien problem dla recen-
zenta, bowiem jak tu ocenić zespół, którego
piosenki zna się już kilka lat, nie ma się więc
do nich stosunku obiektywnego, ani nie patrzy
z należytą świeżością. Ale tu zahaczamy jed-
nak o kolejną zaletę – płyta zawiera wiele
nowych, zupełnie mi nieznanych utworów,
wliczając w to zupełnie fantastyczne „Po dru-
giej stronie” i „Bóg wie co”, który odkrywa
przed słuchaczami jakiś zupełnie inny świat.
Ważny, a zarazem osobny i prywatny świat
Marcina Swekleja.
Zaskakuje też instrumentarium, bo oto
obok gitary, basu i perkusji pojawia się ako-
rdeon, dodający spokojnego, z lekka tangowe-
go nastroju. Marcin wyraźnie na gitarze grać
umie bardzo dobrze, delikatny, ale mocny głos
Ani Kosy koi nerwy, bas jej brata, Janka, jak
zwykle działa podprogowo, nie mówiąc już
o świetnie nadającej rytm perkusji Kuby.
Płyta jest różnorodna i to dobrze. Mi
osobiście podoba się to tym bardziej, że nieco
irytowała mnie humorystyczna stylistyka
W tym sęk: „Pogadaj z kimś ”
piosenek z wczesnej działalności Sęków,
w stylu „A niech to kule biją”, czy „Złota
rybka”. Pośród lirycznych ballad, czy bardziej
poważnych tonów, sprawia ona jednak, że
całość się po prostu nie nudzi.
Już kilka lat śledzę karierę W tym sęków
(to wszak po trochu znajomi) i muszę przyznać,
że album nagrali bardzo profesjonalny, dopra-
cowany, z wieloma muzycznymi smaczkami,
jak świetna i rytmiczna perkusja, czy szeptane
partie śpiewającej Anny Kosy. Przy takim ro-
zwoju z niecierpliwością czekam na kolejne
płyty i koncerty. Z racji natomiast, że recen-
zent zupełnie obiektywizmu zachować nie
potrafi w zaistniałej sytuacji, odsyłam zaintry-
gowanych potencjalnych słuchaczy na kon-
certy zespołu, gdzie płytę ową nabyć można,
a także na stronę internetową wTymSek.pl,
gdzie także kilku utworów można posłuchać.
Myślę, że warto znać tę grupę i śledzić ich ro-
zwój.

Hurra! Kult!
Drodzy Państwo, hossa na muzycznej giełdzie! Po zaskakująco
dobrym albumie Pearl Jam, dostajemy równie przyzwoity
krążek i to polskiego pochodzenia. Na jednej płycie Kult
skompilował punkowe szaleństwo, młodzieńczą energię,
mocne teksty i dźwiękową tradycję.
Magda Kotowska
DziennikNakręcaczy.wordpress.com

K
rążek otwiera skoczna opowiastka
o Marii i jej pierworodnym, przy
której wirujące kotły na koncercie są
oczywistością. Po tym mocnym wejściu Kazik
nie spuszcza z tonu i rozprawia się z polityczną
amnezją, by w kolejnym kawałku ulżyć sobie
werbalnie, aktorząc w roli polskiego idioty.
W „Nowych Tempach”, prócz świetnej muz-
yki, słychać wokalne popisy Kazelota, które
po tylu latach zdzierania gardła budzą szczery
podziw. Jeszcze bardziej zaskakuje wielka
dawka energii, jaką Kult emanuje. Porywająca
była Maria z początku albumu i równie szybka
jest „Marysia”, znana jako singiel promujący.
Chwila na wytchnienie pojawia się dopiero
w połowie płyty, gdy cichną kultowe działa,
by dać miejsce nieco biesiadnej piosence
o uczuciowych skazańcach. Nastrojowy
kawałek, choć mimowolnie nasuwa się refle-
ksja, że brakuje albumowi mrocznej mocy, co
towarzyszyła choćby „Dziewczynie Bez Zęba
Na Przedzie” – takie to „uroczysko” tworze-
nia w radosnej atmosferze. Jest skocznie, ale
mniej patetycznie.
Kolejne kompozycje radują instrumen-
talnym zróżnicowaniem, brzmią ciekawie
i zmyślnie; są poczekalnią przed spot-
kaniem z absolutną perełką, grzmiącą
o kościelnej patologii. „Podejdź Tu Proszę”
to utwór wybrany, uzależniający, tekstylnie
błyskotliwy, śpiewany z charakterystyczną dla
Kazika satyryczną powagą. Końcówka płyty
też utrzymuje wysoką jakość. „Chodźcie
Chłopaki” i kołysząca słowa „Karinga”
Kult: „Hurra!”
urzekają starym, dobrym stylem kapeli.
Kazik Staszewski daje upust swojej
socjologicznej naturze, a trąbka i puzon
we współpracy z saksofonem i klawiszami
wnoszą ducha tradycji. Jest porywiście, dy-
namicznie, świeżo i dojrzale jednocześnie.
Przed nami trasa październikowa, podczas
której, to wiem, zespół będzie miał „u stopy
swojej cały świat”. Podobno w życiu nie ma
nic pewnego. A Kult? Cieszę się, że mieszkam
w Polsce.

16 | NGS B.e.s.t. | październik 2009 | best.ue.wroc.pl


Ostatnimi czasy sporo się słyszy o niewiedzy polskiej młodzieży dotyczącej ważnych wyda-
rzeń z okresu II wojny światowej, jak choćby Powstanie Warszawskie czy zbrodnia katyńska.
W erze gier komputerowych i filmów science-fiction, młodzi ludzie większą wagę przykładają
do przyszłości, niż do czasów dawnych.
D
zisiejszy człowiek z łatwością
potrafiłby powiedzieć kim jest
Neo, w jakim filmie występował
Obcy czy wymienić trzy prawa robotyki
Izaaka Asimova, natomiast ogromną
trudność sprawiałoby mu podanie daty bit-
wy pod Narwik czy wymienienie nazwiska
głównodowodzącego Armii Krajowej pod-
czas Powstania Warszawskiego. Nawet,
jeżeli powstałby film dotyczący powstania,
stworzony w tradycyjnej konwencji filmów
historycznych, to tylko przez pewien okres
po premierze młodzież będzie zafascynow-
ana filmem i historią tamtego okresu, jak to
było w przypadku „Katynia” Andrzeja Wa-
jdy. Niestety, gdy przejdzie boom związany
z filmem, młodzież znów zapomni o historii,
gdyż film nie był produkcją, którą można by
oglądać częściej, dla przyjemności i tym
samym przypominać sobie dzieje tamtych
czasów.
Co zatem można by uczynić, aby
młodzież XXI wieku lepiej zapamiętywała
te ważne dla nas i dla całego świata wydarze-
nia? Niegłupim pomysłem byłoby wejście
na ich „tereny” razem z wiedzą historyczną.
Innymi słowy, połączyć motyw przyszłości,
z jej cybernetyką i innowacjami z konk-
retnymi wydarzeniami z naszej historii.
Pokazać fakty ubrane w post apokaliptyczną
rzeczywistość.
Brzmi nierealnie? Tomasz Bagiński,
twórca nominowanej do Oscara „Katedry”
może udowodnić nam, że jest to możliwe.
15 lipca 2009 roku ruszył projekt filmu
„Hardkor 44”, którego motywem przewod-
nim będzie Powstanie Warszawskie. Ma on
zostać zrealizowany w technice, w jakiej
powstały ekranizacje słynnych komiksów
„300” oraz „Sin City”. Wystąpią w nim
prawdziwi aktorzy, a świat filmowy zostanie
stworzony przy pomocy technik kompute-
rowych. Według scenariusza, powstańcy
będą uśmiechnięci, piękni, uzbrojeni w ro-
zmaite rodzaje broni, a dziewczęta młode
i odważne. Walczący z nimi Niemcy będą
przypominać cyborgi i wynaturzonych
ludzi-potworów, stworzonych tylko do za-
bijania. Dzięki zaawansowanej animacji
komputerowej, twórcy stworzą opowieść
obdarzoną niezwykłymi efektami specjal-
nymi, która, mam nadzieję, zainteresuje
NGS B.e.s.t. | październik 2009 | best.ue.wroc.pl | 17
Trochę kultury?! | Film
Piotrek Semeniuk
młodego odbiorcę. Warto wspomnieć, że
producentem projektu jest właśnie Platige
Image – studio odpowiedzialne za materiały
filmowe w, słynnej już, grze „Wiedźmin”,
a sam projekt powstaje przy współpracy
z Muzeum Powstania Warszawskiego – co
świadczy o tym, że pod względem historycz-
nym film zostanie zrealizowany bezbłędnie.
Dużo osób wiąże nadzieje z projektem
„Hardkor 44”. To pierwszy w polskiej
kinematografii projekt filmu tego rodzaju.
Nikt wszak w Polsce nie próbował jeszcze
stworzyć tak zaawansowanego technicznie
dzieła. Jeżeli film powstanie i zostanie do-
brze przyjęty, będzie to przełom dla polsk-
iego kina. Powstanie epopeja, która będzie
miała szansę podbić serca widzów na całym
świecie i przeniesie historię Powstania
z wymiaru lokalnego na globalny. Może być
też krokiem w kierunku lepszego zainter-
esowania się historią naszej ojczyzny przez
młodsze pokolenie wychowane na filmach
o superbohaterach. Bo tak zostaną ukazani
powstańcy. Jako superbohaterowie rodem
z komiksów.
 Przebudzenie
Anna Mrózek

Oczy otwieram Znów nowy dzień

Nie w pełni świadoma – już wiem czego chcę Dotyk dziś jest silniejszy
Biegnę przed siebie Wczoraj był pierwszy
W uśmiech ubrana I dziś znów jest pierwszy
Zbychowiec

Coś mnie dotknęło

Zbyt delikatnie by dostrzec Pierwszy dotyk to morza?
Zbyt głęboko by zapomnieć Szumu fal nie słyszę
mazia

Bo płakać już nie chcę

Więc szperam w pamięci szufladach Spokój wielki
Między stosem słów i gestów Bo to spokój w sobie znalazłam
Stertą dobrych i złych chwil
Nic tylko twarze zdarzenia Znalazłam znów siebie
Wciąż nic nie wiem o geście Znów siebie kształtuję

Szukam dalej Nie

W dobrych oczach tak przyjaznych dziś ludzi To dotyk mnie znalazł
A tak obcych zawsze Odmienił na nowo
Wyciągnął z głębiny
Wciąż ten dotyk
Choć nikt nie podchodzi Pierwszy dotyk to morza?
Nie zbliża się do mnie
Ten dotyk jest we mnie! Dziś nie chcę odpływać
Zostanę tu dłużej
rys. Milena Górska
Dziś nie chcę zasypiać Chwilami tak daleko od ludzi
Dotyk odejdzie Choć tak blisko mi do nich
Lecz sen nadchodzi
Niech sztorm nie nadchodzi…

Trz
ym
aj
po
Raz, jak Wienia Pietrowycz ku- zio
m!
pił motor w komisie, to nieźle
się na nim przejechał.
Komiks