• Lata po I rozbiorze Rzeczypospolitej pokazały, że konieczne są reformy.
• W 1787 roku, kiedy zaostrzyły się stosunki rosyjsko-tureckie, król Stanisław August Poniatowski spotkał się z carycą Katarzyną II. W zamian za zgodę na reformy obiecywał pomoc zbrojną w wojnie z Turkami. Dodatkową korzyścią dla Polski miało też być powiększenie armii. • Caryca odrzuciła propozycję i zgodziła się tylko na zwołanie sejmu. • Sejm działał przez cztery lata (stąd nazwa – Sejm Czteroletni, był także nazywany Sejmem Wielkim) od 1788 do 1792 roku. • Powstały na nim trzy stronnictwa:
- przeprowadzenie reform - byli to magnaci i - zachowanie złotej
w Rzeczypospolitej szlachta skupieni wokół wolności szlacheckiej - obalenie ustroju króla - unikanie reform i zmian narzuconego przez Rosję - liczono, że Rosja ustrojowych - obalenie Rady pozwoli na ograniczone - członkowie przyjmowali Nieustającej reformy łapówki od rządów innych - z czasem połączyło siły państw ze stronnictwem patriotycznym
• Na początku zawiązano konfederację, nie można już było zerwać sejmu
przez liberum veto (wcześniej obrady mógł przerwać nawet pojedynczy poseł). • Rosja toczyła wojnę z Turcją, co ośmieliło posłów do reform. Przeprowadzono następujące reformy: - rozwiązano Radę Nieustającą - uchwalono powiększenie armii do 100 tysięcy żołnierzy - wprowadzono nowe stałe podatki, którymi objęto szlachtę i duchowieństwo • W 1789 roku z inicjatywy Hugo Kołłątaja i Jana Dekerta do Warszawy przybyli burmistrzowie miast królewskich (byli ubrani na czarno, dlatego wydarzenie to nazywa się czarną procesją). Prosili oni króla o prawa dla mieszczan. • Wokół Kołłątaja powstała grupa reformatorów (Kuźnica Kołłątajowska), która żądała zmian społecznych. Chcieli, aby rząd wziął pod opiekę mieszczan i chłopów. • Autorami Konstytucji byli: Stanisław August Poniatowski, Ignacy Potocki, Scypion Piattoli i Hugo Kołłątaj. • Obawiali się, że projekt może zostać odrzucony, więc głosowanie przeprowadzono w czasie wakacji sejmowych, gdy w Warszawie przebywali tylko wtajemniczeni posłowie. • Konstytucję uchwalono 3 maja 1791 roku. Jej założenia to: - zniesienie podziału Rzeczypospolitej na Koronę i Litwę, powstałe państwo nosiło nazwę Polska - wprowadzenie ustroju monarchii konstytucyjnej - zachowanie podziału na stany, szlachta wciąż uprzywilejowana - szlachta i przedstawiciele miast w sejmie - na czele rządu zwanego Strażą Praw miał stać król - zniesienie liberum veto - decyzje miały zapadać większością głosów - tron po śmierci Poniatowskiego dziedziczny, dla dynastii Saskiej • Część magnatów była niezadowolona z reform i założyła konfederację targowicką. • Katarzyna II wysłała do Polski armię. • Do walki z Rosją przystąpiła polska armia. Dowódca – Józef Poniatowski. Była to wojna w obronie Konstytucji. • Rosja miała przewagę liczebną. • Polskie oddziały zwyciężyły pod Zieleńcami i Dubienką. • Król i otoczenie nie wierzyli w sukces militarny. Liczono, że kapitulacja skłoni Katarzynę II do zachowania części reform. Poniatowski przyłączył się do targowicy. • Caryca nie zdecydowała się na współpracę z Polakami i nie wierzyła targowiczanom. Porozumiała się z Prusami i dokonała II rozbioru. • Austria była zaangażowana w wojnę z Francją i nie wzięła udziału w rozbiorze. • Rozbiór zaakceptował sejm w Grodnie w 1793 roku.
Pytania pod rozdziałem:
1) Jakie reformy w Rzeczypospolitej uchwalił Sejm Czteroletni?
Rozwiązał Radę Nieustającą, uchwalił powiększenie armii do 100 tysięcy żołnierzy i wprowadził nowe podatki, którymi objęto szlachtę i duchowieństwo. 2) Jakie postanowienia zawierała konstytucja 3 maja? Znosiła podział na Koronę i Litwę, wprowadzała monarchię konstytucyjną i tron dziedziczny, utrzymała przywileje dla szlachty, zachowała podział na stany, znosiła liberum veto. 3) Co było przyczyną powstania konfederacji w Targowicy? Jaki były skutki działań targowiczan? Przyczyną powstania konfederacji było niezadowolenie części szlachty i magnaterii z reform wprowadzonych przez konstytucję i ograniczenia pozycji i wpływu na rząd. Skutkiem działań było wkroczenie do Polski rosyjskiej armii. 4) W jakich okolicznościach doszło do II rozbioru Polski? Caryca nie zaufała Polakom i w porozumieniu z Prusami dokonała rozbioru. W 1793 roku w sejmie w Grodnie posłowie zgromadzeni pod strażą wojsk rosyjskich mimo wielogodzinnego milczenia zaakceptowali rozbiór.