Professional Documents
Culture Documents
Pokaemy tu, jak zmiana we wzorze funkcji wpywa na wygld jej wykresu.
A. Mamy wykres funkcji f(x). Jak bdzie wyglda wykres f (x ) + a , a staa?
f (x ) f (x ) + a
Co dzieje si z funkcj? Ot kada warto funkcji zmieni si o a. Spowoduje to przesunicie wszystkich punktw
wykresu wzdu osi wartoci funkcji czyli OY o t sam warto. Wykres przesunie si do gry jeli a byo dodatnie i
do dou jeli byo ujemne.
Przykad
Niech f (x ) = x 2 i a = 2 .
f (x ) + a = x 2 + 2
y
6
5
4
f(x) + a
3
2
f(x)
1
x
-3
-2
-1
-1
Podsumujmy:
By z wykresu funkcji f (x ) otrzyma wykres f (x ) + a , przesuwamy wykres f (x ) o a w kierunku osi OY. Do gry gdy
a > 0 , do dou, gdy a < 0 .
B. Wykres funkcji f (x + a ) .
f (x ) f (x + a )
Kto nie wie ten (opierajc si na poprzednim punkcie) powie natychmiast, e wykres przemieci si wzdu osi OX (i tu
bdzie mia racj) w prawo, czyli w kierunku wikszych x, jeli a jest wiksze od zera a w lewo jeli bdzie mniejsze od
zera. Niestety kto taki pomyli si. Jest dokadnie odwrotnie.
Jeli a > 0, wykres przesunie si lewo.
Jeli a < 0, wykres przesunie si prawo.
Dlaczego tak si dzieje? Zamy dla ustalenia uwagi, e a > 0.
f(x)
f(x+a)
x+a
Spjrzmy na rysunek. Funkcja f(x+a) przyporzdkowuje punktowi x warto f(x+a). Inaczej: by otrzyma poprawny
wykres, naley narysowa punkt o wsprzdnej x, a jego wsprzdna y-owa to warto funkcji w punkcie x + a, czyli
w punkcie o a dalszym. Musimy zatem przenie punkt z pooenia (x + a, f (x + a )) do pooenia (x, f (x + a )) , a zatem
cofn go, a nie przesun do przodu. Dla ujemnej wartoci a bdzie odwrotnie.
Przykad.
Niech f (x ) = x 2 i a = 2 - jak poprzednio.
f (x + a ) = (x + 2)2
y
6
f(x+a)
5
4
f(x)
3
2
1
x
-3
-2
-1
-1
Podsumujmy:
By z wykresu funkcji f (x ) otrzyma wykres f (x + a ) , przesuwamy wykres f (x ) o a w kierunku osi OX. W lewo gdy
a > 0 , w prawo, gdy a < 0 .
C. Wykres funkcji f (x ) .
f (x ) f (x )
Co robi taka operacja z pojedynczym punktem wykresu? Wsprzdna x nie zmienia si, a jego wsprzdna y-owa
zmienia znak na przeciwny. Odpowiada to odbiciu punktu wzgldem osi OX. Dotyczy to wszystkich punktw, a wic
caego wykresu.
Przykad.
Niech f (x ) = x 2
f (x ) = x 2
y
6
5
4
f(x)
3
2
1
x
-3
-2
-1
-1
-f(x)
Podsumujmy:
By z wykresu funkcji f (x ) otrzyma wykres f (x ) , odbijamy wykres f (x ) symetrycznie wzgldem osi OX.
D. Wykres funkcji f ( x ) .
f (x ) f ( x )
Argumentowi x przyporzdkowana jest warto jak ma funkcja dla x .
f(-x)
-x
Zatem punkt wykresu dla argumentu x powstaje w ten sposb, e bierzemy warto funkcji dla x i rysujemy punkt o
wsprzdnych (x, f ( x )) . Odpowiada to symetrycznemu odbiciu wzgldem osi OY.
Przykad.
Niech f (x ) = x 3
f ( x ) = ( x )3
y
8
7
6
f(-x)
f(x)
5
4
3
2
1
-4 -3 -2 -1
-1
-2
-3
-4
-5
-6
-7
-8
Podsumujmy:
By z wykresu funkcji f (x ) otrzyma wykres f ( x ) , odbijamy wykres f (x ) symetrycznie wzgldem osi OY.
E. Wykres funkcji f (x ) .
f (x ) f (x )
Modu nie zmienia liczby dodatniej lub zera, a liczbie ujemnej zmienia znak. Wobec tego jeli warto funkcji f (x ) 0
to f (x ) = f (x ) i nic si nie dzieje. Modu nie ma wpywu na wykres funkcji. Inaczej jest gdy f (x ) < 0 . Wtedy
f (x ) = f (x ) . Mielimy ju z takim przypadkiem do czynienia. T cz wykresu, dla ktrej wartoci funkcji s
f(x)>0
3
2
1
x
-4
-3
-2
-1
-1
-2
f(x)<0
-3
-4
-5
y
5
4
|f(x)|
3
2
1
x
-4
-3
-2
-1
-1
Podsumujmy:
By z wykresu funkcji f (x ) otrzyma wykres f (x ) , lec nad osi OX cz wykresu f (x ) pozostawiamy bez zmian,
natomiast t, ktra ley pod osi OX odbijamy symetrycznie wzgldem osi OX.
F. Wykres funkcji f ( x ) .
f (x ) f ( x )
Jeli x 0 , to f ( x ) = f (x ) . Wykres si nie zmienia. Na prawo od osi OY wykres pozostaje bez zmian. Trudniej jest
stwierdzi co dzieje si z lew czci wykresu. Jeli x < 0 , to f ( x ) = f ( x ) . Oznacza to, e ujemnym argumentom
przyporzdkowane s takie same wartoci funkcji, jak przeciwnym, a wic dodatnim, argumentom. Zatem na lewo od
OY wykres bdzie wyglda tak samo jak po stronie dodatniej. Bdzie jedynie odbity symetrycznie wzgldem osi OY.
Wie si to z tym, e liczby przeciwne do danych id na osi OX w przeciwnym ni one porzdku.
Przykad.
Niech f (x ) = x 2 4 x + 4
f (x )= x 4 x + 4
2
x<0
x>0
2) Rysujemy wykres dla x < 0 . To jest nieco trudniejsze. Naley widoczn ju cz wykresu odbi po lewej stronie,
uprzednio zamazawszy to, co byo wczeniej czyli wykres f(x) dla x < 0. Oto gotowy wykres.
Podsumujmy:
By z wykresu funkcji f (x ) otrzyma wykres f ( x ) , lec na prawo od osi OY cz wykresu f (x ) pozostawiamy bez
zmian, natomiast po lewej stronie umieszczamy odbit symetrycznie wzgldem osi OY cz wykresu lec po prawej
stronie.
G. Wykres funkcji af (x ) , a > 0
f (x ) af (x )
Pomnoenie funkcji przez liczb powoduje, e jej wartoci rosn a razy dla kadego argumentu x. W szczeglnoci
miejsca zerowe pozostaj na swoim miejscu, bo pomnoenie zera przez cokolwiek daje zero. Wykres funkcji rozciga
si tak, e punkty lece na osi OX pozostaj na miejscu.
Przykad.
Niech f (x ) = sin x a = 2
af (x ) = 2 sin x
y
2
1
af(x)
f(x)
-1
-2
Podsumujmy:
By z wykresu funkcji f (x ) otrzyma wykres af (x ) naley kady punkt wykresu f(x) narysowa w odlegoci a razy
wikszej ni pierwotny, nie zmieniajc przy tym jego odcitej x.
6) f ( x )
7) af (x )
Pozwalaj one rysowa wykresy bardziej skomplikowanych funkcji, jeli znamy wykres prostszej.
Jak wida przeksztacanie wykresw nie jest bardzo trudne. Problemy zaczynaj si, gdy trzeba wykona wicej
przeksztace. S zwaszcza kopoty z ustaleniem kolejnoci przeksztace.
ZADANIE 1
Narysuj wykres funkcji f(x) przeksztacajc wykres funkcji g (x ) =
1
.
x
1
+2
x 1
1
b) f (x ) =
1 3
x+2
a) f (x ) =
c) f (x ) =
1
x 2
d) f (x ) =
e) f (x ) =
1
2 +3
x 1
1
x +1
ROZWIZANIE
1
1
+ 2 . Widzimy, e do argumentu zostao dodane 1, a
do y =
x 1
x
1
dodane 2. Schemat przeksztace mona wic zapisa tak:
x 1
1 f (x+a )
1
1
f ( x )+ a
+2.
x
x 1
x 1
1
poddajc j przeksztaceniu polegajcym na dodaniu liczby do
x 1
argumentu (B.), a nastpnie t z kolei poddajemy przeksztaceniu polegajcemu na dodaniu liczby do caej funkcji (A.)
1
1
i otrzymujemy
+ 2 . Z tego co wiemy ze wstpu, wyjciowy wykres
naley przesun o 1 w prawo i o 2 w
x
x 1
gr. Oczywicie przesuwajc najpierw o 2 w gr a potem o 1 w prawo otrzymamy dokadnie to samo, z czego naley
1 f ( x )+ a 1
1
f (x+a )
+ 2
+2.
wnosi, e nastpujcy schemat przeksztace te doprowadziby do sukcesu:
x
x
x 1
Rzeczywicie to samo. Teraz pozostay rysunki. Zrobimy to w jednym ukadzie wsprzdnych. Umwmy si, e
wyjciowy wykres zawsze bdzie czarny, a docelowy czerwony. Porednie oznacza bd innymi kolorami i lini
przerywan.
Znaczy to tyle, e z wyjciowej funkcji robimy
1
1 3
x+2
Tu sytuacja jest bardziej skomplikowana. Napisz schemat, a potem go omwi.
b) f (x ) =
1 f (x+ a )
1
1
1
1
f (x )
f ( x )+ a
f ( x )+ a
1
1
1 3
x
x+2
x+2
x+2
x+2
1
o 2 w lewo (B.).
x
1
2) Przesuwamy wykres
o 1 do dou (A.).
x+2
3) To co jest pod osi OX odbijamy do gry (przypomnijcie sobie jak dziaa modu) (E.).
4) To co wyszo przesuwamy o 3 do dou (A.).
1) Przesuwamy wykres
To jeszcze nie koniec. To dopiero 1) i 2). Nie chciaem umieszcza wszystkich etapw na jednym rysunku, bo nic nie
byoby wida.
1
x 2
1 f (x ) 1
1
f (x + a )
kolejno.
1 f (x+a )
1
1
f (x)
x
x2
x 2
Dobrze. Najpierw przesuwamy (B.), a potem odbijamy praw cz wykresu wzgldem osi OY na lew stron, a po
prawej zostawiamy to co byo (F.) Teraz rysunek.
d) f (x ) =
1
2 +3
x 1
2
x
x 1
x 1
x 1
f (x )
1
1
1
(x )
f ( x )+ a
2 f
2 +3
x 1
x 1
x 1
Sprbujcie zmieni gdzie kolejno. Zobaczcie gdzie nie wpywa to na poprawno, a gdzie dostajemy bdny wynik.
A oto etapy rysowania wykresu.
1) Przesunicie o 1 w prawo (B.)
2) Odbijamy praw cz wykresu wzgldem osi OY na lew stron, a po prawej zostawiamy to co byo (F.).
10
2)
3)
11
4)
5)
I wreszcie 6)
12
e) f (x ) =
1
x +1
Sprbujmy tak:
1 f ( x )
1
1
f (x+ a )
1 f (x+a )
1
1
f ( x )
x
x +1
x +1
1
w lewo o 1 (B.).
x
2) Odbijamy wykres symetrycznie wzgldem osi OY (D.)
1) Przesuwamy wykres
ZADANIE 2
x+3
c) f (x ) =
x +3
ROZWIZANIE
a) f (x ) = x + 3
f (x+a )
f ( x )
x + 3
x + 3
Schemat przeksztacenia: x
Po pierwszym zadaniu doszlicie z pewnoci do wprawy wic od razu rysunek.
13
Wykres czarny - y = x
Wykres niebieski - y = x + 3
Wykres czerwony - y = x + 3
b) f (x ) =
x+3
Schemat przeksztacenia:
f (x)
f (x+a )
x x
x + 3
Tym razem zrobimy trzy oddzielne rysunki, by sobie nawzajem nie przeszkadzay.
y= x
y=
y=
x+3
x +3
Rnica midzy tym a poprzednim schematem przeksztace polega na zmianie kolejnoci dwu spord operacji
prowadzcych do wyniku.
14
Schemat przeksztacenia:
f (x )
f (x+a )
x
x + 3 x + 3
y= x
y = x+3
y=
x +3
Jak wida zmiana kolejnoci przeksztace doprowadzia do innego wykresu. Mora z tego taki, e trzeba uwaa na
kolejno.
Wicej na stronie http://www.traugutt.edu.pl/
15