NEXUS NOWE CZASY

Ludzkość przeżywa obecnie okres ogromnych przemian. Mając to na uwadze NEXUS stara się docierać do
trudno dostępnych informacji, które mogłyby pomóc ludziom w pokonywaniu związanych z nimi trudności.
NEXUS nie jest związany z żadnym ruchem religijnym, filozoficznym, polityczną ideologią oraz organizacją.

ROK IV, NUMER 1 (15) • STYCZEŃ-LUTY 2001

NR INDEKSU 346 179 WYDANIE POLSKIE ISSN 1506-0284

WIEŚCI Z GLOBALNEJ WIOSKI 3 NAUKA: przegląd interesujących nowinek

Przegląd wiadomości, których prawdopodobnie nie
czytaliście.
KORPORACJA NARKOTYKI 7 go w silniku Bediniego omówionym w 13 numerze
Prowadzona od dawna wojna z narkotykami jest skaza-
na na niepowodzenie, ponieważ za handlem nimi stoją
wysoko postawieni politycy i biznesmeni, a także służ-
by specjalne, które zamiast go zwalczać same w nim
uczestniczą, czerpiąc z tego procederu fundusze na
nielegalne operacje, których nie uzyskałyby w normal-
ny sposób.
Peter Montague
PROMIENIE RENTGENOWSKIE I ICH ZWIĄZEK
Z RAKIEM I CHOROBAMI SERCA 14
Chociaż od początku odkrycia przez Röntgena promie-
ni X, zwanych potocznie promieniami rentgenowskimi,
było wiadomo, że są one szkodliwe, medycyna przez
dziesięciolecia beztrosko stosowała je do diagnozowa-
nia, a nawet leczenia, różnych chorób, przyczyniając
się w ten sposób do wzrostu przypadków zachorowań
na raka oraz zawałów serca.
z pogranicza nauki 33
W tym numerze przedstawiamy informacje na temat
obwodu kolektora energii Callowaya wykorzystywane-
Nexusa oraz krótkie wprowadzenie do nowej teorii
grawitacji autorstwa Davida W. Allana.
James Maxlow
TEORIA ROZSZERZAJĄCEJ SIĘ ZIEMI 36
Współczesne dane geofizyczne wskazują, że szeroko
rozpowszechniona w nauce o Ziemi teoria ruchów płyt
tektonicznych jest tylko częściowo prawdziwa. W rze-
czywistości Ziemia począwszy od archaiku stale się
rozszerza.
David Hatcher Childress
STAROŻYTNE WOJNY
ATOMOWE, cz. 2 (dokończenie) 42
Czy znajdowane w wielu miejscach na świecie stopione
ruiny budowli oraz inne osobliwości, takie jak na
przykład radioaktywne szkielety, są oznaką toczonych
w starożytności wojen z użyciem broni atomowej?

Dr Zbigniew Wiśniewski John A. Thomas jr

TAJEMNICA RAKA, cz. 1 21
Jak to już nieraz w historii nauki bywało, przypadkowe
spostrzeżenie, jakiego dokonał autor artykułu, stało się
zalążkiem odkrycia istoty raka, nad czym od dziesiąt-
ków lat bezskutecznie trudzą się liczne szczodrze fi-
nansowane instytuty naukowo-badawcze na całym
świecie.
Sheila Snow Fraser, Carrol Allen
ESSIAC – REMEDIUM NA RAKA, cz. 1 28
Chciwość i ambicje wielu ludzi, których zadaniem jest
niesienie pomocy chorym na całym świecie, biorą po
dziś dzień górę nad ich szczytnymi deklaracjami,
o czym niejednokrotnie przekonała się Rene Caisse
chcąca udostępnić ludziom swój ziołowy preparat bę-
dący skutecznym remedium na raka.
ANTYGRAWITACJA I GENERATOR
EFEKTU SEARLA 50
Zbudowanie przez Johna R.R. Searla Generatora Efektu
Searla mogłoby zrewolucjonizować nasze życie, lecz
jak pokonać opór lobby energetyczno-naftowego, które
blokuje dalsze prace nad tym wynalazkiem.
STREFA MROKU: dziwne opowieści
z nie tego świata 56
W tym numerze przedstawiamy wątpliwości dotyczące
Trzeciej Przepowiedni Fatimskiej oraz informacje na
temat odkryć dokonanych na dnie jeziora Titicaca,
w starożytnym mieście w Syrii oraz w rejonie Morza
Martwego.
LISTY DO REDAKCJI 59

POWIEDZ SWOIM PRZYJACIOŁOM O „NEXUSIE”!

STYCZEŃ-LUTY 2001 NEXUS • 1
 WYDAWCA
Agencja Nolpress s.c.
Skrytka pocztowa 41
15-959 Białystok–2
tel. (085) 6535511
e-mail: listy@nexus.media.pl
lub: listy@ufo.com.pl
http://www.nexus.media.pl
REDAGUJE
Ryszard Z. Fiejtek
WSPÓŁPRACA
Mirosław Kościuk
Jerzy Florczykowski
dr Elżbieta Strózik
DRUK
Białostockie Zakłady Graficzne S.A.
Al. Tysiąclecia Państwa Polskiego 2
15-111 Białystok
Zam. 3511/2000
————————————
WYDAWCA WERSJI ORYGINALNEJ
Duncan M. Roads
P.O. Box 30
Mapleton, QLD 4560
Australia
tel. +61 75442 9280
fax +61 75442 9381
e-mail: editor@nexusmagazine.com
http://www.nexusmagazine.com
GRAFIKA NA OKŁADCE
Dawid Michalczyk
e-mail: dmgfx@vip.cybercity.dk
http://users.cybercity.dk/∼bcc5877/home.html
O w podobny sposób reklamuje się na przykład „cud żywnościowy” – soję, a także
OŚWIADCZENIE W SPRAWIE PRZEDRUKÓW
Zachęcamy wszystkich do rozpowszechniania
zamieszczanych w Nexusie informacji.
Zabrania się jednak powielania publikowanych
w nim artykułów, zarówno w formie
drukowanej, jak i elektronicznej (z Internetem
włącznie) bez pisemnej zgody redakcji!
O Nawet jej tak zwana złośliwa forma. To powinien przeczytać każdy. I
Wszystkie opinie wyrażane na łamach
Nexusa są opiniami ich autorów
i niekoniecznie odzwierciedlają punkt
widzenia wydawcy.
O raz gorąco przepraszam za to niedopatrzenie.
Redakcja nie ponosi odpowiedzialności
za treść zamieszczanych na łamach
Nexusa reklam i ogłoszeń.
OD REDAKCJI
Niestety, stało się. Rządzący nami nasi dobroczyńcy wprowadzili podatek VAT na
prasę. Nie chcę być złośliwy, ale trudno oprzeć się wrażeniu, że jest to zemsta za złą
prasę, jaką niemal od początku ma ten rząd i wspierająca go AWS. W chwili gdy piszę te
słowa, ustawa o podatku VAT jest już podpisana przez prezydenta (po cichu, bez
rozgłosu – chyba żeby nie psuć ludziom świąt) i nie sądzę, aby minister finansów
skorzystał ze swoich uprawnień i przedłużył zerową stawkę na kolejny rok do następnej
nowelizacji ustawy o podatku VAT. Zbyt zaciekle walczono w Sejmie o te marne (w skali
całego budżetu) 50 mln złotych, jakie ten podatek ma rzekomo przynieść w ciągu roku.
Dlatego Nexus kosztuje od tego numeru 8,50 zł. Mam nadzieję, że ta denerwująca, acz
niewielka, podwyżka nie zniechęci Państwa do dalszego regularnego kupowania
naszego pisma.
W licznych e-mailach, które otrzymałem na przestrzeni minionego roku od Czytel-
ników, pytano mnie, dlaczego niektóre informacje przytaczane w „Wieściach z globalnej
wioski” są tak leciwe. Otóż, redagując Nexusa wciąż korzystam ze starych numerów
oryginalnej, australijskiej wersji tego pisma, w których jest jeszcze sporo ciekawych
artykułów, które się jeszcze nie zdeaktualizowały. Dotyczy to również niektórych
wiadomości zamieszczonych w tamtejszych „Wieściach”. Staram się wybierać z nich te,
które mimo minionych lat nadal są na czasie. Myślę, że warto.
Jednym z takich starszych artykułów, jaki trafił na łamy tego numeru, jest „Nar-
kotykowa Korporacja”. Początkowo miał to być artykuł Uri Dowbenki – również
o narkotykach – ale uznałem, że lepiej będzie, jeśli poprzedzi go właśnie „Narkotykowa
Korporacja”. Dzięki niemu łatwiej będzie zrozumieć, dlaczego cała ta wojna z nar-
kotykami jest daremna i nie ma szans na powodzenie. Może jednak wariant holenderski
jest słuszniejszy. Mam nadzieję, że nie mają mi Państwo za złe, że tak wiele jest
o narkotykach na łamach Nexusa. Uważam, że jest to sprawa ważna, zwłaszcza że
owiana jest aureolą nieporozumień, kłamstw i błędnych wyobrażeń. Warto wiedzieć, co
i kto się za tym wszystkim kryje.
Wprawdzie wszystkie artykuły zawarte w tym numerze to swoiste perełki, niemniej
szczególną uwagę pragnę zwrócić na trzy z nich poświęcone sprawom zdrowia, jako że
właśnie ono jest najważniejsze. Pierwszy z nich dotyczy promieniowania rentgeno-
wskiego i ma szerszą wymowę. Stanowi ostrzeżenie przed wszelkimi nowinkami, jakie
serwują nam pozbawieni wyobraźni, cyniczni naukowcy. Jego autor pokazuje w nim,
jakie świetlane wizje roztaczano przed ludźmi propagując energię jądrową, w jakich
absurdalnych zastosowaniach wykorzystywano substancje promieniotwórcze i promie-
nie rentgenowskie – aż ciarki przechodzą po plecach, kiedy to się czyta. Dzisiaj
żywność genetycznie modyfikowaną, czyli bombę zegarową z opóźnionym zapłonem
o nieprzewidywalnych skutkach dla człowieka i środowiska. Ludzka beztroska, cynizm
i głupota, nawet ta opatrzona tytułami naukowymi, doprawdy nie znają granic.
Jeszcze ważniejszy jest artykuł „Tajemnica raka”, bowiem wyjaśnia on, czym jest ta
niebezpieczna choroba. Zamieściłem go z wielką przyjemnością, bowiem autorem tej
błyskotliwej koncepcji jest nasz rodak. Jeśli ma on rację, a moim zdaniem ma, to nie
musimy już tak bardzo obawiać się tej plagi, bowiem jest ona jak najbardziej uleczalna.
O
W ostatnim numerze wkradł się z mojej winy błąd, za który pragnę przeprosić
współpracującą z nami dr Elżbietę Strózik, która przetłumaczyła artykuł „Rafinowany
cukier – najsłodsza trucizna”, a nie, jak mylnie podałem, Jerzy Florczykowski. Jeszcze
Ryszard Z. Fiejtek
Korespondencję do nas kierować prosimy na skrytkę pocztową podaną przy adresie
redakcji bądź za pośrednictwem Internetu (listy@nexus.media.pl lub listy@ufo.com.pl).

FILIE
WIELKA BRYTANIA EUROPA NOWA ZELANDIA USA
NEXUS Magazine NEXUS Magazine NEXUS NEXUS Magazine
55 Queens Road, East Grinstead P.O. Box 372 RD 2, Kaeo 2940 E. Colfax, #131
West Sussex, RH19 1BG 8250 AJ Dronten Northland Denver, CO 80206
Wielka Brytania Holandia Nowa Zelandia USA
tel. +44 (0) 1342 322854 tel. +31 (0)321 380558 tel. +64 (0)9 405 1963 tel. +1 303 321 5006
fax +44 (0) 1342 324574 fax +31 (0)321 318892 fax +64 (0)9 405 1964 fax +1 603 754 4744
e-mail: nexus@ukoffice.u-net.com e-mail: frontier@xs4all.nl e-mail: nexusnz@xtra.co.nz e-mail: nexususa@earthlink.net

2 • NEXUS STYCZEŃ-LUTY 2001

 STANY ZJEDNOCZONE SKAZUJĄ
NA BANICJĘ KSIĄŻKĘ O AIDS
ząd Stanów Zjednoczonych ma
R nadzieję, że społeczeństwo ni-
gdy nie przeczyta książki Why We Will
Never Win the War on AIDS (Dlacze-
go nigdy nie wygramy wojny z AIDS),
której autorami są Bryan Ellison
i Peter Duesberg.
29 grudnia 1995 roku Nowojorski
Sąd Federalny wydał wyrok, zgodnie
z którym wszystkie egzemplarze tej
książki mają być zniszczone. Był to
kolejny wyrok po tym, w którym ten
sam sędzia zakazał wcześniej rozpro-
wadzania tej książki na terenie USA,
nawet bezpłatnie. Później, 7 stycznia
1996 roku, sędzia John E. Sprizzo
nakazał autorowi Bryanowi Ellisono-
wi zniszczenie wszystkich egzempla-
rzy jego książki.
Ellison, mimo iż nie może już legalnie
rozprowadzać swojej książki, jest zde-
cydowany informować społeczeństwo
o tym skandalicznym przypadku ukry-
wania prawdy.
Nie jest on osamotniony w swoim dzia-
łaniu. W całym kraju setki rozgniewanych
obywateli organizują się pospiesznie w ce-
lu utworzenia ruchu oporu przeciwko cen-
zurze wprowadzonej przez establishment
skupiony wokół AIDS. Udało się już ze-
brać środki na prawną obronę i utworze-
nie fundacji „Save The AIDS Book” („O-
calić książkę o AIDS”), która jako główny
sposób rozpowszechniania informacji na
ten temat wykorzystuje Internet. Użytko-
wnicy komputerów mogą obecnie wejść na
stronę „Fabricated Epidemic” w witrynie
internetowej „Censorship Bypass”.
Kontrowersyjność tej książki wynika
głównie stąd, że Ellison i Duesberg należą
do grupy setek liczących się uczonych,
wśród których znajdują się również nobli-
ści oraz członkowie Akademii Nauk z róż-
nych krajów, którzy uważają, że rząd USA
przypisuje epidemię AIDS błędnej przy-
czynie.
Twierdzą oni, że wirus HIV, któremu
w roku 1984 przypisano wywoływanie
AIDS, jest w rzeczywistości nieszkodliwym
mikrobem, na wojnę z którym rząd zmar-
nował już ponad 40 miliardów dolarów
przeznaczając je na badania i prewencję.
— Gdyby opinia publiczna dowiedziała
się o tym tragicznym nieporozumieniu,
któremu na imię Wojna z AIDS, wówczas
dziesiątki tysięcy zatrudnionych przez rząd
naukowców i działaczy organizacji walczą-
cych o prawa homoseksualistów w ciągu
jednego dnia straciłyby wszystkie dotacje
— twierdzi Ellison. — Dlatego właśnie
starają się oni powstrzymać wszelkimi spo-
sobami rozpowszechnianie naszej książki
i z tego też względu nie możemy im na to
pozwolić.
Witryna „Censorship Bypass” przedsta-
wia wewnątrzrządowe pisma i inne doku-
menty nigdy przedtem nie pokazywane
publicznie. Adres tej strony internetowej
brzmi: ‹http://www.kaiwan.com/~bypass›.
Dalsze informacje można uzyskać pod
adresem: „Save The AIDS Book” Legal
STYCZEŃ-LUTY 2001
Defense Fund, 4141 Ball Road, #157, Cy-
press, CA 90630, USA; e-mail: ‹AIDS-
CENTRL@aol.com›.
(Źródło: internetowa grupa informacyjna
alt.conspiracy)
TAJNE POROZUMIENIE W SPRAWIE
PROZACU
merykański sędzia John Potter udzie-
A lił producentowi Prozacu, firmie Eli
Lilly, nagany za zawarcie tajnego porozu-
mienia z rodzinami ofiar zabitych i zranio-
nych przez Josepha Westbeckera, który
będąc pod wpływem leku strzelał siejąc
spustoszenie.
Rodziny argumentowały, że Eli Lilly nie
podało szczegółowych wyników testów
Prozacu Urzędowi ds. Żywności i Leków
(Food and Drug Agency; w skrócie FDA),
który zajmuje się między innymi dopusz-
czaniem leków do obrotu. Przypomniano
również kryminalne historie z działalności
Eli Lilly, zwłaszcza tę związaną z jej prze-
ciwzapalnym lekiem o nazwie Oraflex.
W przypadku Oraflexu firma Eli Lilly
przyznała się do winy w 25 kryminalnych
przypadkach polegających na niezgłosze-
niu do FDA informacji o ujemnych skut-
kach ubocznych tego leku. Po zakończonej
sukcesem walce o uznanie dowodów zwią-
zanych z Oraflexem skarżący postanowili
jednak nie powoływać się na tę sprawę po
zawarciu tajnej ugody z Eli Lilly.
Przyznając się do tej ugody firma Eli
Lilly oznajmiła, że jej treść pozostanie
tajemnicą. Sędzia John Potter, który kie-
rował procesem, stwierdził: „Tajemnica
z całą pewnością nie leży w interesie milio-
nów ludzi przyjmujących Prozac i tysięcy
lekarzy, którzy go przepisują. Ci ludzie
powinni o tym wiedzieć”.
(Źródło: Townsend Letter for Doctors & Pa-
tients, październik 1995)
ZWIĄZEK MIĘDZY RAKIEM PIERSI
I STANIKAMI
C zy noszenie stanika rzeczywiście wy-
wołuje raka? Dwaj lekarze-antropo-
lodzy stwierdzili na podstawie starannie
opracowanych wyników badań w swojej
książce Dressed to Kill (Ubrane na śmierć),
że istnieje naukowo udowodniony związek
między rakiem piersi i noszeniem sta-
ników.
Autorzy Sydney Ross Singer i So-
ma Grismaijer utrzymują, że sztucz-
nie formując górne partie kobiecego
torsu stanik utrudnia prawidłowe
działanie układu limfatycznego,
zmniejszając jego zdolność do usuwa-
nia z organizmu produktów odpado-
wych, co powoduje, że toksyny zosta-
ją wbudowane w tkankę piersi, oraz
tworząc środowisko sprzyjające po-
wstawaniu problemów zdrowotnych.
Autorzy przebadali około 4700 ko-
biet z rakiem i bez raka piersi po-
chodzących z pięciu głównych miast
USA i otrzymali zaskakujące wyniki.
Analizy statystyczne wykazały, że
kobiety noszące stanik przez dłużej
niż 12 godzin na dobę są dziewiętnas-
tokrotnie bardziej narażone na raka
piersi od tych, które noszą go krócej.
Co więcej, u kobiet noszących stanik cały
czas, nawet podczas snu, czyli praktycznie
24 godziny na dobę, rak pierwsi występuje
sto trzynaście razy częściej niż u kobiet
noszących go krócej niż 12 godzin na dobę!
(Źródło: Townsend Letter for Doctors & Pa-
tients, luty-marzec 1996)
FIRMA SHELL OIL PRZYZNAJE SIĘ DO
ZBROJENIA NIGERYJSKIEJ POLICJI
półka naftowa Shell została zmuszona
S do przyznania się, że importowała
broń, aby pomóc nigeryjskiej policji w „o-
chronie” swoich zakładów w Ogonilan-
dzie, po tym jak nigeryjska prasa ujawniła,
że zwróciła się ona o pomoc do dostawców
broni.
To przyznanie się wystawia na pośmie-
wisko oświadczenie Shella wydane po eg-
zekucji Kena Saro-Wiwy, działacza ruchu
obrońców środowiska, że nie wtrąca się on
do polityki wewnętrznej Nigerii. Shell zo-
stał oskarżony o szeroko zakrojoną współ-
pracę z wojskowym reżymem w tłumieniu
opozycji przeciwko swojej działalności wy-
dobywczej w delcie Nigru.
Przedstawiciel Shella, Erick Nickson,
bronił praktyk swojej firmy polegających
na bezpośrednim dozbrajaniu policji, pod-
kreślając, że „duża liczba firm działających
w Nigerii” importuje broń na użytek poli-
cji. Potężnie uzbrojone siły policyjne
wprowadziły w obronie interesów Shella
trwający od wielu lat terror w Ogonilan-
dzie. W roku 1990 siły policyjne dokonały
na żądanie Shella nalotu na wioskę Ume-
chem w celu zdławienia pokojowej de-
monstracji, w wyniku którego zginęło co
najmniej 80 osób.
(Źródło: Green Left Weekly, 14 luty 1996)
CZYŻBY DZIAŁAJĄCA NA
PODŚWIADOMOŚĆ REKLAMA
COCA-COLI?
ak podaje nowozelandzki magazyn So-
J il & Health (Gleba i zdrowie), koncern
Coca-Cola został zmuszony do wycofania
tysięcy plakatów rozprowadzonych wraz
z ulotkami reklamującymi jego napoje
w Nowej Zelandii i Australii, kiedy okaza-
ło się, że jest w nim ukryty obraz o charak-
NEXUS • 3
 . . .WIEŚCI Z GLgBALNEJ WIOSKI. . .
terze obscenicznym przedstawiający scenę
uprawiania miłości oralnej!
W dolnej prawej części plakatu przed-
stawiającego nowego typu, beczkowatą
butelkę Coca-Coli znajdowała się sterta
kostek lodu kryjąca w sobie odbicie gor-
szącego obrazu.
Przedstawiciele firmy Coca-Cola odwie-
dzili najdalsze zakątki obu krajów usuwa-
jąc te plakaty, aby nie dopuścić do osłabie-
nia wizerunku firmy.
— Odpowiedzialny za to plastyk nigdy
więcej nie zostanie zatrudniony przez fir-
mę Coca-Cola! — zapewniali zakłopotani
przedstawiciele firmy.
(Źródło: Soil & Health, luty-marzec 1996)
FRANCUSKI SĄD ORZEKŁ, ŻE
WITAMINA C JEST LEKIEM
ąd francuski ustanowił w procesie
S przeciwko sieci supermarketów Car-
refour oskarżonej o sprzedaż witaminy
C w tabletkach osiemsetmiligramowych
nowy precedens, orzekając, że ten produkt
jest lekarstwem z racji swojej funkcji.
Sąd posunął się nawet dalej i orzekł, że
witamina C sprzedawana w dawkach 250
i 500 mg jest również lekiem oraz że
granica, do której nie zalicza się on do
leków, to dawki od 100 do 150 mg dziennie.
Firmę Carrefour uznano za winną i ob-
ciążono grzywną w wysokości 20 000 fran-
ków francuskich (około 4 000 dolarów).
Wyrok ten zaalarmował europejskich
producentów i sprzedawców zdrowej żyw-
ności.
Francja przechodzi obecnie proces
określania własnych limitów dodatków (do
żywności) i Unia Europejska oczekuje na
jej opinię w tej sprawie.
Francja jest jednym z głównych krajów
starających się o wprowadzenie ścisłych
limitów ilości dodatków do potraw oraz
wysokości dawek w ramach Codexu Ali-
mentarius, co ma nastąpić w październiku
bieżącego (1996) roku. Światowa Organi-
zacja Zdrowia (World Health Organiza-
tion; w skrócie WHO) scedowała na Świa-
tową Organizację Handlu (World Trade
Organization; w skrócie WTO) uprawnie-
nie do oficjalnego decydowania o takich
kryteriach, jak ilościowy skład poszczegól-
nych składników w dodatkach do żywności.
(Źródło: misc.health – alternatywna grupa
udzielająca się poprzez Internet, 30 styczeń
1996)
NIEMIECCY LEKARZE SĄ ZMUSZANI DO
UJAWNIANIA DANYCH DOTYCZĄCYCH
STANU PSYCHICZNEGO I ŻYCIA
SEKSUALNEGO SWOICH PACJENTÓW
owe niemieckie prawo zmusza wszys-
N tkich niemieckich lekarzy do stałego
dostarczania rządowi danych dotyczących
psychicznego i fizycznego stanu oraz sek-
sualnych preferencji swoich pacjentów.
Prawo to, które weszło w życie z dniem
1 stycznia 1996 roku, eliminuje wszelkie
pozory tajemnicy między lekarzem i pac-
jentem w Niemczech.
4 • NEXUS
Prawo to zgodnie potępiają stowarzysze-
nia lekarskie, organizacje walczące o prawa
człowieka, a nawet dostojnicy rządowi wy-
znaczeni do ochrony prawa do prywatności.
Zgodnie z zasadami nowego prawa każ-
dy lekarz w Niemczech jest zobowiązany
do dostarczania rządowi wszystkich szcze-
gółów dotyczących swoich pacjentów,
w tym diagnoz, przepisanych leków i spo-
strzeżeń. Dane mają być zakodowane przy
pomocy określonego przez rząd kompute-
rowego kodu o nazwie ICD-10.
Rządowy rzecznik praw obywatelskich,
Joachim Jacob, zaprotestował przeciwko
zasadom tego prawa, twierdząc, że wy-
kraczają one znacznie poza potrzebę kont-
roli kosztów leczenia w Niemczech, czym
z kolei Bonn uzasadnia wprowadzenie
tych przepisów.
(Źródło: internetowa grupa informacyjna
alt.conspiracy)
CZYŻBY SPISEK W SPRAWIE
KENNEDY’EGO?
ary Raymond, człowiek który odmó-
G wił zniszczenia akt Sądu Najwyższe-
go dotyczących procesu prowadzonego
przez Jima Garrisona przeciwko Clayowi
Shawowi, został skazany na sześć miesięcy
więzienia.
Raymond został wyprowadzony z sali
sądowej w kajdankach za to, że odmówił
podporządkowania się poleceniu prokura-
tora rejonowego, Harry’ego Connicka,
który zarządził zniszczenie akt Sądu Naj-
wyższego pozostałych po prowadzonym
niegdyś przez byłego prokuratora rejono-
wego, Jima Garrisona, dochodzeniu
w sprawie zamordowania prezydenta Ken-
nedy’ego. Były pracownik biura prokura-
tora rejonowego, Gary Raymond, zamiast
wykonać to polecenie przechowywał te
akta przez wiele lat i niedawno przekazał
je miejscowemu reporterowi, którego
działalność w związku z tymi aktami bę-
dzie wkrótce przedmiotem odrębnego
procesu, oraz instytucji o nazwie Assas-
sinations Records Review Board (Zespół
ds. Przeglądu Danych o Zabójstwach), ła-
miąc w ten sposób klauzulę tajemnicy,
którymi objęte są akta Sądu Najwyższego.
(Źródło: Citizens for Truth about the Ken-
nedy Assassination (Obywatele na Rzecz
Prawdy w Sprawie Zabójstwa Kennedy’ego)
10734 Jefferson Blvd, #441, Culver City, CA
90230, USA)
„PRZECIWJARZYNOWE”
PRZESTĘPSTWA
oraz więcej stanów w USA uchwala
C prawa pozwalające farmerom na sta-
wianie przed sądem krytyków, którzy gło-
szą ich zdaniem fałszywe hasła na temat
produktów rolnych.
Projekty tych ustaw, dotyczące tak zwa-
nych „przestępstw przeciwjarzynowych”,
cieszą się poparciem rolno-chemicznej
grupy interesów, która ma serdecznie do-
syć krytyki pestycydów, inżynierii genety-
cznej i oskarżeń o zatruwanie środowiska.
Tak więc, jeśli teraz ktoś ma chęć ogło-
sić raport na temat związku między pes-
tycydami, którymi spryskuje się na przy-
kład brokuły, i rakiem, niech lepiej zgro-
madzi kilka milionów dolarów na obronę
przed korporacyjnymi gigantami, którzy
mogą oskarżyć go o wyrządzenie szkód
wynikłych z jego oskarżeń.
(Źródło: The Los Angeles Times, 18 styczeń
1996)
BANK ŚWIATOWY PRYWATYZUJE
PRAWA TRZECIEGO ŚWIATA
DO WODY
iele lat temu Ismail Serageldin, wi-
W ceprezes Banku Światowego, stwier-
dził, że wojny XXI wieku będą się toczyły
o wodę. Odniósł się on w swojej wypowie-
dzi do faktu, że w zastraszającym tempie
wyczerpują się światowe zasoby świeżej
wody i że konflikt wynikający z chęci prze-
jęcia tego, co jeszcze zostanie, jest nieuni-
kniony.
Aby zapobiec kryzysowi, Bank Świato-
wy przyjął ostatnio politykę prywatyzacji
zasobów wody i ustalania ekonomicznie
uzasadnionych cen na wodę. Ta polityka
wywołuje wielki niepokój w wielu krajach
Trzeciego Świata, które obawiają się, że
ich obywateli nie będzie stać na zakup
sprywatyzowanej wody.
Dwa lata temu Bank Światowy (którego
przedstawiciel uczestniczy w posiedze-
niach boliwijskiego rządu na prawach
członka gabinetu) odmówił gwarancji na
pożyczkę w wysokości 25 milionów dola-
rów, która miała służyć refinansowaniu
zaopatrzenia w wodę Cochabamby, trze-
ciego co do wielkości miasta Boliwii, chy-
ba że rząd sprzeda publiczny system za-
opatrzenia w wodę w ręce prywatne i prze-
rzuci koszty dostaw wody na jej konsu-
mentów. Wzięto pod uwagę tylko jedną
ofertę i usługa komunalna przeszła w ręce
filii konglomeratu, którego główny człon
stanowi firma Bechtel – gigantyczne
przedsiębiorstwo inżynieryjne zamieszane
w niechlubną aferę Tamy Trzech Wąwo-
zów w Chinach, w wyniku której do po-
rzucenia własnych domostw zmuszono 1,3
miliona ludzi.
W styczniu 1999 roku, zanim jeszcze
firma zdążyła wywiesić swoje szyldy, ogło-
siła podwojenie opłat za wodę. Dla więk-
szości Boliwijczyków oznaczało to, że wo-
da będzie teraz kosztowała więcej niż żyw-
ność, a dla zarabiających najmniej i bez-
robotnych, że rachunki za wodę będą teraz
pochłaniały blisko połowę ich dochodów.
Jakby Bankowi Światowemu nie wystar-
czały te krzywdy, które już wyrządził, przy-
znał on monopol prywatnym koncesjona-
riuszom i deklaruje swoje poparcie dla
pełnej wyceny wody, ustala koszt wody
w amerykańskich dolarach i oświadcza, że
ani cent z udzielonej przezeń pożyczki nie
może być przeznaczony na subsydiowanie
dostaw wody dla biedaków. Dostęp do
wszelkiej wody, nawet tej ze studni pub-
licznych, wymaga pozwolenia, a chłopi
STYCZEŃ-LUTY 2001
 . . .WIEŚCI Z GLgBALNEJ WIOSKI. . .
i drobni farmerzy muszą uzyskać pozwole-
nie nawet na zbieranie wody z opadów
atmosferycznych na swoich własnych po-
sesjach.
Taki przebieg wypadków ma miejsce
w wielu częściach świata. Gdy ludzkość
zaczyna godzić się z powagą zbliżającego
się kryzysu czystej wody, grupa między-
narodowych korporacji żywnościowych
i wodnych, wspieranych przez Bank Świa-
towy, przenosi się do krajów Trzeciego
Świata i w imię najszlachetniejszych idea-
łów ludzkości zaczyna handlować ich wodą
czerpiąc z tego zyski. Korporacje te zupeł-
nie otwarcie zdominowały sponsorowane
przez ONZ i Bank Światowy Światowe
Forum Wody (World Water Forum), któ-
re odbyło się w Hadze w marcu tego roku.
Historia prywatyzacji dostaw wody jest
godna pożałowania i dobrze udokumen-
towana. W jej konsekwencji opłaty użyt-
kowników ulegają podwojeniu lub potro-
jeniu, zaś zyski korporacji rosną do pozio-
mu 700 procent, nasila się korupcja i łapó-
wkarstwo, spada jakość dostarczanej wo-
dy, czasami wręcz dramatycznie, zachęca
się do nadużywania wody w celu zwięk-
szania zysków, zaś klientom, którzy nie
mają czym płacić, odcina się dostawę wo-
dy. Kiedy prywatyzacja dostaw wody ude-
rzy w kraje Trzeciego Świata, ci, którzy nie
będą mieli czym zapłacić, zginą.
Historia boliwijska, przynajmniej obec-
nie, ma dobre zakończenie. Setki tysięcy
Boliwijczyków pomaszerowało do Cocha-
bamby w antyrządowym proteście i 10
kwietnia odnieśli sukces: rząd „wykopał”
firmę Bechtel z kraju i cofnął uzyskane
przez nią prawo do prywatyzacji zasobów
wody.
Oscar Olivera, boliwijski szewc, który
przewodził walce, przedstawił swoje pos-
tulaty na wiecu w Waszyngtonie, który
miał miejsce podczas ostatnich posiedzeń
Międzynarodowego Funduszu Walutowe-
go i Banku Światowego. Stwierdził, że jeśli
zasoby wody zostaną sprywatyzowane
i uwłaszczone z zamiarem przynoszenia
zysków, to nigdy nie dotrą do tych, którzy
ich potrzebują – będą służyć jedynie wzbo-
gaceniu niewielkiej grupy spółek wodnych.
(Źródło: Maude Barlow, Toronto Globe and
Mail, Kanada, 11 maj 2000, strona inter-
netowa: ‹www.theglobeandmail.com›)
GLOBALNA ROZPRAWA Z RAJAMI
PODATKOWYMI
czerwcu i lipcu miał miejsce skoor-
W dynowany atak na raje podatkowe.
Mająca swoją siedzibę w Paryżu organiza-
cja OECD (Organization for Economic
Cooperation and Development – Organi-
zacja Współpracy Gospodarczej i Rozwo-
ju) nosi się z zamiarem nałożenia sankcji
ekonomicznych na 35 krajów, o ile nie
podporządkują się i nie podniosą podat-
ków do poziomu, jaki obowiązuje w pozo-
stałych krajach.
Anguilla, Antigua i Barbuda, Bahamy,
Bahrajn, Barbados, Belize, Kajmany, Wy-
STYCZEŃ-LUTY 2001
spy Cooka, Dominika, Gibraltar, Guern-
sey, Wyspa Man, Liberia, Liechtenstein,
Malediwy, Wyspy Marshalla, Monako,
Nauru, Panama, St Vincent i Grenadyny,
Seszele, Tonga, Vanuatu i Samoa Zachod-
nie to tylko część krajów oskarżonych
o nieuczciwą konkurencję polegającą na
wyciąganiu pieniędzy od przedsiębiorstw
i osób indywidualnych usiłujących uniknąć
wysokich podatków we własnych krajach.
(Źródła: Weekly Telegraph, 5-11 lipiec; Guar-
dian Weekly, Londyn, 6-12 lipiec 2000)
PROCESY O POGWAŁCENIE
PRYWATNOŚCI CYBERPRZESTRZENI
odjęto akcję wytaczania procesów
P przeciwko licznym spółkom interne-
towym, zarzucając im, że potajemnie mo-
nitorują przesyłanie zbiorów oraz zbierają
dane personalne, wykorzystując je potem
do komercyjnych celów.
— Nieznani [użytkownikom Netsca-
pe’a] sprawcy szpiegują wykorzystując do
tego celu prowadzoną przez siebie działal-
ność w zakresie usług internetowych
— stwierdził pewien pochodzący z New
Jersey operator Internetu, który wytoczył
proces firmom AOL i Netscape o to, że
ich oprogramowanie narusza prawa elekt-
ronicznej prywatności.
We wniesionym 30 czerwca pozwie do
Sądu Rejonowego w Nowym Jorku Chris
Specht, operator Internetu z New Jersey,
zarzuca, że moduł o nazwie „SmartDown-
load”, będący częścią pakietu Netscape
Communicatora, potajemnie przekazuje
zbiory przesyłane przy pomocy tego mo-
dułu do firmy Netscape i America Online
(która wykupiła w roku 1998 firmę Nets-
cape).
W czterech innych procesach pozwano
cztery czołowe firmy internetowe, oskar-
żając je o potajemne zbieranie informacji
o osobach, które „żeglują” po Internecie.
Sieć prawnicza Law News Network twie-
rdzi, że procesy wytoczono takim firmom,
jak DoubleClick, Amazon.com, RealNet-
works i Buy.com. Skarżący zarzucają tym
firmom, że potajemnie śledzą działalność
użytkowników Internetu i zbierają na ich
temat takie dane, jak adresy domowe i po-
czty elektronicznej oraz numery telefonów.
(Źródła: www.cosmiverse.com/, 29 czerwiec
2000, oraz www.wired.com/news/politics/,
7 lipiec 2000).
ZANIEPOKOJENI POLICJANCI
ODMAWIAJĄ DAWANIA PRÓBEK
SWOJEGO DNA
ysiące policjantów z Wielkiej Brytanii
T odmówiło przekazania próbek swojego
DNA do nowej bazy danych Home Office
(odpowiednik naszego Ministerstwa Spraw
Wewnętrznych) w obawie, że ich genetycz-
ne identyfikatory mogą być użyte przeciw-
ko nim samym w procesach o ojcostwo.
Policjanci są również zaniepokojeni mo-
żliwością wykorzystywania ich próbek do
testów narkotykowych lub do wiązania ich
z przypadkami nie rozwikłanych prze-
stępstw. Ich najpoważniejsze obawy doty-
czą jednak możliwości dostępu organizacji
Child Support Agency (Agencja Pomocy
Dzieciom) do komputerowej bazy danych
w celu tropienia ojców, którzy wymigują
się od odpowiedzialności.
Home Office chce zebrać próbki DNA
75 000 policjantów, którzy mogą mieć kon-
takty z dowodami pochodzącymi z miejsc
przestępstw, aby móc eliminować ich
z kręgu podejrzanych i ograniczać krąg
osób objętych postępowaniem. Jak dotąd
udało się zebrać od ochotników tylko
21 000 próbek.
Niechęć niektórych policjantów do za-
stosowania się do polecenia Home Office
wystawia na pośmiewisko apele do ludnoś-
ci, w których nakłania się ludzi do dob-
rowolnego poddania się określeniu włas-
nego DNA, co ma ułatwić policji eliminac-
ję niewinnych z kręgu podejrzanych w pro-
wadzonych przez nią dochodzeniach.
(Źródło: David Taylor, The Express, Londyn,
2 lipiec 2000)
ŚWIATŁO I TLEN ZWALCZAJĄ
NIEULECZALNE PRZYPADKI RAKA
ierwsze wyniki leczenia przy pomocy
P światła niektórych postaci raka, szcze-
gólnie raka skóry, gardła i ust dają na-
dzieję na wyleczenie dotychczas nieulecza-
lnych przypadków.
W ramach tej nowej, fotodynamicznej
terapii wstrzykuje się krem wokół zrako-
waciałej tkanki, a następnie kieruje się
w to miejsce światło. W wyniku działania
światła lek o nazwie Foscan temoporfin
uwalnia tlen, który niszczy tylko komórki
rakowe i w ten sposób minimalizuje
uszkodzenia zdrowej tkanki.
Szczegóły tego medycznego odkrycia zo-
stały ogłoszone na dorocznym spotkaniu
Amerykańskiego Stowarzyszenia Onkolo-
gów Klinicznych (American Society for
Clinical Oncologists) w Nowym Orleanie.
Dr Barry Wenig, główny koordynator
badań firmy Scotia, producenta leku,
przedstawił wyniki prób na 64 pacjentach
chorych na nieuleczalną postać raka skóry.
Pacjentom podano lek, a następnie po
czterech dniach tkanki zrakowaciałe pod-
dano intensywnemu naświetlaniu czerwo-
nym światłem.
— Pacjentów tych zaklasyfikowano do
kategorii nieuleczalnych i jedyną alterna-
tywą było przekazanie ich do hospicjum
— oświadczył dr Wenig.
Niezależny zespół lekarski oszacował,
że w wyniku terapii u 52 procent nastąpiło
przedłużenie czasu życia, u 25 procent
miało miejsce kompletne lub częściowe
zredukowanie guza, zaś u 16 procent do-
szło do jego całkowitego wyeliminowania.
Lek nie został jeszcze zatwierdzony do
stosowania w USA i Europie, jako że jest
wciąż w fazie prób. Wdrożono również
dwuletni okres prób w Leeds w Wielkiej
Brytanii.
(Źródło: Helen Rumbelow, The Times, Londyn,
30 maj 2000, www.the-times.co.uk/news)
NEXUS • 5
 . . .WIEŚCI Z GLgBALNEJ WIOSKI. . .
JAK CIA I NSA POMAGAJĄ AMERYKAŃSKIM FIRMOM W WYGRYWANIU PRZETARGÓW
okumenty uzyskane przez Indepen-
D dent on Sunday pokazują, w jaki
sposób CIA i NSA (National Security
Agency – Agencja Bezpieczeństwa Naro-
dowego) angażują się w nową wojnę han-
dlową. Jej celem są, między innymi, firmy
brytyjskie i europejskie. Na szali znalazły
się kontrakty warte miliardy dolarów.
Najważniejszym narzędziem amery-
kańskich szpiegów jest system podsłuchu
znany jako Echelon, który odcisnął pięt-
no Wielkiego Brata na wieku cyberprzes-
trzeni. Echelon jest częścią brytyjsko-
amerykańskiego systemu szpiegowskie-
go, który umożliwia podsłuch rozmów
telefonicznych, faksów i wiadomości
przesyłanych pocztą elektroniczną za po-
średnictwem satelitów telekomunikacyj-
nych. Amerykańskie agencje wywiadow-
cze mogą przechwytywać prywatne wia-
domości, zarówno przesyłane między
rządami poszczególnych państw, jak i fir-
mami, aby pomagać amerykańskim fir-
mom w wygrywaniu przetargów na in-
tratne kontrakty.
Udział Wielkiej Brytanii w Echelonie
postawił rząd brytyjskiego premiera To-
ny Blaira na ławie oskarżonych w proce-
sie, w którym oskarżycielami są jej euro-
pejscy partnerzy. Europejscy politycy
spotkali się w środę w Strasbourgu i Ber-
linie, aby omówić wdrożenie dochodze-
nia w sprawie elektronicznego szpiegost-
wa prowadzonego przez USA mającego
na celu przebijanie ofert konkurentów.
Prowadzone na ten temat debaty są wy-
nikiem trwających od dwóch lat kont-
rowersji w kwestii Echelonu, kiedy za-
częto odkrywać jego możliwości.
Jednak faktyczne źródło obecnych nie-
porozumień tkwi w początkach lat dzie-
więćdziesiątych, kiedy to politycy i szefo-
wie amerykańskich agencji wywiadow-
czych zdecydowali, że ten potężny i nie
w pełni wykorzystywany aparat szpiegow-
ski należy skierować przeciwko gospoda-
rkom sojuszników. Stawką nie był ruty-
nowy handel międzynarodowy, ale nowe
możliwości stworzone przez upadek ko-
munizmu oraz szybko rozbudowujące się
rynki w krajach, które amerykańscy spec-
jaliści od handlu ochrzcili mianem
„BEM-ów” (Big Emerging Markets
– Wielkie Wyłaniające się Rynki), do
których zaliczono takie kraje, jak Chiny,
Brazylia czy Indonezja.
Najprawdopodobniej najbardziej za-
skakujący wynik polityki Clintona ujaw-
nił się w styczniu 1994 roku, kiedy to
francuski premier, Edouard Balladur,
6 • NEXUS
poleciał do Ar-Rijadu (stolica Arabii
Saudyjskiej – przyp. tłum.) w celu pod-
pisania kontraktu na dostawę broni, sa-
molotów liniowych i ich serwisu, a także
europejskich Airbusów (samoloty pasa-
żerskie produkowane przez europejskie
konsorcjum stanowiące konkurencję dla
amerykańskich Boeingów – przyp.
tłum.), o łącznej wartości 6 miliardów
dolarów. Balladur wrócił do Francji z pu-
stymi rękami. Dziennik Baltimore Sun
doniósł później, że „NSA przechwyciła
przekazywane za pośrednictwem komer-
cyjnych satelitów telekomunikacyjnych
wszystkie faksy i rozmowy telefoniczne
przesyłane między europejskim konsorc-
jum Airbusa, saudyjskimi liniami lotni-
czymi oraz rządem saudyjskim. Agencja
odkryła, że przedstawiciele Airbusa da-
wali łapówki saudyjskim dostojnikom.
Informacja ta została przekazana przed-
stawicielom USA, którzy przekazali ją
z kolei amerykańskiej firmie Boeing”. Po
interwencji administracji Clintona i wy-
warciu nacisku na rząd saudyjski kon-
trakt powędrował do Boeinga.
To tylko jedna spośród setek historii
„sukcesu”, jakimi przechwala się otwar-
cie agenda rządu USA „Advocacy Cen-
ter” („Ośrodek Wsparcia”). Nie podając,
w którym miejscu CIA i NSA odegrały
zasadniczą rolę w wygraniu kontraktu,
często przechwalają się wygraną z brytyj-
skimi, europejskimi lub japońskimi kon-
kurentami.
Przypadki „przebicia” przez USA bry-
tyjskich konkurentów dotyczą kontrak-
tów na budowę elektrowni, konstrukcji
inżynierskich i telekomunikacyjnych w ta-
kich krajach jak Filipiny, Malawi, Peru,
Tunezja czy Liban. W Indiach CIA wyśle-
dziła brytyjskie negocjacje dotyczące bu-
dowy elektrowni o mocy 700 MW w po-
bliżu Bombaju. W styczniu 1995 roku
kontrakt o wartości 400 milionów dola-
rów został powierzony amerykańskim fir-
mom Enron, General Electric i Bechtel.
Również w roku 1995 firma General
Electric Power Systems wygrała kontrakt
opiewający na 120 milionów dolarów na
budowę elektrowni w Tunezji.
— Pobili na łeb konkurentów z francu-
skich, niemieckich, włoskich i brytyjskich
firm — przechwala się Advocacy Center.
Dokumenty i informacje uzyskane
przez Independent on Sunday dowodzą,
że problem dotyczący tego, czy służby
wywiadowcze USA mają systematycznie
pomagać firmom amerykańskim w pro-
wadzeniu interesów, został ostatecznie
rozwiązany po elekcji Clintona w roku
1993, kiedy to wylansował on politykę
„agresywnego wspierania amerykańskich
ofert w ich zmaganiach na rynkach glo-
balnych, zwłaszcza tam, gdzie takie wspa-
rcie leży w interesie państwa”.
Treść trzech SIGINT (sprawozdań wy-
wiadu) uzyskanych przez Independent on
Sunday ma całkowicie ekonomiczny cha-
rakter. Wszystkie one opatrzone są klau-
zulą tajności Top Secret Umbra, co do-
wodzi, że do ich uzyskania zastosowano
wyszukane metody monitoringu.
Sercem nowej, koordynowanej przez
Clintona kampanii handlowej jest Advo-
cacy Center, ośrodek prowadzony przez
Komitet Koordynacyjny Promocji Hand-
lu (Trade Promotion Co-ordinating
Committee) przy Ministerstwie Handlu.
Odtajnione protokoły Komitetu Koordy-
nacyjnego Promocji Handlu z roku 1994
dowodzą, że rola CIA w nagrywaniu inte-
resów dla amerykańskich firm nie ograni-
czała się do poszukiwania możliwości da-
wania łapówek lub wywierania nacisku na
inne rządy. W przypadku całej serii spot-
kań poświęconych Indonezji 16 przedsta-
wicieli było zaangażowanych w przekazy-
wanie informacji. Pięciu z nich wywodziło
się z CIA, przy czym trzech z nich praco-
wało w samym Ministerstwie Handlu
w Biurze Realizacji Wsparcia (Office of
Executive Support), a jeden z pozostałych
dwóch, Robert Beamer, w centrali CIA.
Biuro Realizacji Wsparcia to w rzeczy-
wistości tajny wydział Ministerstwa Han-
dlu. Zatrudnieni w nim przedstawiciele
CIA upoważnieni są do wglądu w najtaj-
niejsze dokumenty i mają bezpośredni
kontakt z agencjami wywiadowczymi. Do
niedawna biuro to nazywało się Biurem
Współpracy z Wywiadem (Office of In-
telligence Liaison).
Według Locha K. Johnsona, członko-
wie Komisji Wywiadu Stanów Zjedno-
czonych powołanej do życia w roku 1993
oraz urzędnicy z Ministerstwa Handlu,
Skarbu i Stanu przekazują informacje
amerykańskim firmom bez ujawniania,
z jakiej agencji one pochodzą.
— W Ministerstwie Handlu nie ma
żadnego rejestru ani jakiejkolwiek innej
księgi, w której można by znaleźć infor-
macje mówiące, kiedy i jaką informację
można przekazać amerykańskim firmom
— twierdzi Johnson. I
(Źródło: Duncan Campbell i Paul Lashmar, In-
dependent on Sunday, 3 lipiec 2000, www.in-
dependent.co.uk/news/)
STYCZEŃ-LUTY 2001
 S iedemnaście lat temu po raz pierwszy ukazała się książka Dope, Inc. (Korporacja
Narkotyki). Jej ukazanie się było możliwe dzięki poparciu amerykańskiego
polityka i jednocześnie zagorzałego przeciwnika wszelkiego rodzaju narkotyków,
Lyndona H. LaRouche’a jra. Ujawnia ona kulisy nielegalnego handlu narkotykami,
który stał się największym i najbardziej dochodowym interesem na świecie. Odsłania
ponadto przyczyny toczących się na całym świecie wojen oraz imiona „nietykalnych”,
którzy ten interes ochraniali. Było wśród nich wielu europejskich monarchów, którzy
za sprawą Hollywood przedstawieni zostali opinii publicznej jako cnotliwe bóstwa.
Uważna obserwacja Zanim jednak pierwsze egzemplarze Dope, Inc.—Britain’s Opium War Against the
United States (Korporacja Narkotyki – Brytyjska Wojna Opiumowa przeciwko Stanom
walki z narkotykami Zjednoczonym) opuściły w grudniu 1978 roku maszyny drukarskie, bosowie „kor-
poracji” narkotykowych czynili usilne starania, aby powstrzymać LaRouche’a. Na
prowadzi do początku lata 1978 roku Liga Przeciw Zniesławieniu (AntiDefamation League;
w skrócie ADL) rozpoczęła kosztowną, wielomilionową kampanię przeciwko LaRou-
wniosku, że jest che’owi i jego politycznym sprzymierzeńcom. Jej celem było skojarzenie nazwiska
LaRouche’a i współpracujących z nim ludzi z „antysemityzmem”. A to wszystko
ona kamuflażem z powodu jego śmiałości. Otóż ujawnił on, że w handel narkotykami uwikłani są tacy
ludzie jak znany gangster Meyer Lansky oraz przywódcy syjonistycznego lobby Edgar
i że za handlem Bronfman i Max Fisher. Twierdził ponadto, że w tę działalność zaangażowani są
brytyjscy bankierzy Jej Królewskiej Mości oraz żydowski syndykat zbrodni.
nimi stoją ci, którzy Kampania ADL wymierzona w LaRouche’a mająca na celu oczernienie jego osoby
była „czystym kłamstwem”. Przeprowadzono ją w stylu Józefa Goebbelsa, który
są odpowiedzialni w latach czterdziestych był odpowiedzialny za nazistowską propagandę. Każdy, kto
choć trochę interesował się tą sprawą, wiedział, że polityczna kariera LaRouche’a
za jego skuteczne została zbudowana na jego odkryciach dotyczących fizycznej ekonomii. Do roku 1978
napisał on setki artykułów i kilkanaście książek, w których przedstawiał politykę
zwalczanie, to ekonomiczną faszystów, za którą krył się dramat Holocaustu i wiele milionów
zamordowanych Żydów oraz osób innych narodowości. Tak więc zadziwiające osz-
znaczy wysoko czerstwo, jakie wysunęła pod jego adresem ADL, skłoniło badaczy z Executive
Intelligence Review (Przegląd Wywiadowczy) do bliższego zapoznania się z historią
postawieni politycy powstania tej organizacji walczącej rzekomo o „prawa osób narodowości żydowskiej”.
Przeprowadzone śledztwo ujawniło trwającą już 70 lat poufną więź między ADL
i służby specjalne. i gangsterami żydowskiego pochodzenia, od Meyera Lansky’ego począwszy, poprzez
sponsora „Naszego Tłumu” Arnolda Rothsteina, a na bardziej współczesnych po-
staciach, takich jak Max Fisher, Edgar Bronfman, Edmond Safra, Meshulam Riklis
oraz sam przewodniczący ADL Kenneth Bialkin i prawnik narkotykowego kartelu
z Medellín Robert Vasco, znany jako „Amerykański Łącznik”, skończywszy. Odkryliś-
my też, że większość pieniędzy idących na finansowanie ADL pochodziła od ważnych
rodzin z kręgu anglo-amerykańskiego establishmentu. Ich fortuny wywodziły się
z brytyjskich banków i przedsiębiorstw, które zarządzały statkami wożącymi opium
z i do Chin w ubiegłym wieku.
Dzięki korupcji ADL do dzisiaj sprawuje kontrolę nad amerykańskim systemem
sprawiedliwości oraz polityką Stanów Zjednoczonych. Pieniądze, dzięki którym
skorumpowano te systemy, pochodziły z międzynarodowego handlu narkotykami.
Wydawcy magazynu Lyndon LaRouche został osadzony w więzieniu przez przedstawicieli rządu oraz
Executive Intelligence Review prywatne agencje. Wszyscy oni są finansowani za pomocą pieniędzy pochodzących
Copyright  1992 z handlu narkotykami.
PO Box 17390 Do lata 1982 roku ADL zadbała, aby do swojej walki z LaRouche’em prowadzonej
Washington, DC 20041-0390, USA pod hasłem „Dopaść LaRouche’a” zaangażować również byłego Sekretarza Stanu
i laureata nagrody ADL „Człowiek Roku”, Henry A. Kissingera. Rozpoczynając
na podstawie książki swoją wendetę Kissinger starał się pozyskać do powstrzymania LaRouche’a przychyl-
Dope, Inc.—The Book That Drove ność władz federalnych.
Henry Kissinger Crazy Przypadek LaRouche’a i jego współpracownika Lewisa du Pont Smitha dokładnie
(Korporacja Narkotyki – książka, ilustruje desperacki wysiłek Kissingera mający na celu powstrzymanie go przed
która rozwścieczyła Henry Kissingera)
zorganizowaniem narodowej krucjaty przeciwko narkotykom. Dziedzic rodzinnej

STYCZEŃ-LUTY 2001 NEXUS • 7

fortuny du Pontów, Smith, przekazał LaRouche’owi na ten cel Osobiste starania Kissingera i pomoc ADL-owskiego Wy-
212 000 dolarów. Większość tej kwoty była przeznaczona na działu Praw Obywatelskich przybrały na sile w styczniu 1983
sfinasowanie drugiego wydania książki Dope, Inc. W ciągu kilku roku. Kissinger poprosił kilku członków Prezydenckiej Rady
miesięcy rodzice Smitha pozbawili go za namową Kissingera Doradczej ds. Wywiadu Zagranicznego (President’s Foreign
mocą wyroku wydanego przez sąd okręgu Chester kontroli nad Intelligence Advisory Board; w skrócie PFIAB) o interwencję.
jego własnym spadkiem oraz prawa do podpisywania kontrak- Osobami, do których się zwrócił, byli: Edward Bennett Wil-
tów, jak i możliwości zawarcia małżeństwa. Uznano, że ich syn liams, David Abshire i Leo Cherne. Członkowie PFIAB zaprze-
jest „niepoczytalny”. Przypadek Smitha był pierwszym w ame- czali, że FBI rozpoczęło międzynarodowe śledztwo w sprawie
rykańskiej historii sądownictwa, kiedy sąd ogłosił niepoczytal- Lyndona LaRouche’a, czym dali do zrozumienia, że wystąpie-
ność jednostki na podstawie jego politycznej przynależności nie LaRouche’a, w którym twierdził, że Kissinger wyprzedaje
i przekonań. na swój sposób Stany Zjednoczone Brytyjczykom, Rosjanom
i handlarzom narkotyków, było w pewnym sensie „wywrotowe”.
KISSINGER – SŁUGA WIELKIEJ BRYTANII W dokumentach rządowych Kissinger figuruje jako serdecz-
Chociaż Kissinger był blisko zaprzyjaźniony z większością ny przyjaciel PFIAB. W notatce z 12 stycznia 1983 roku
przywódców różnych politycznych frakcji Izraela oraz establish- skierowanej do swojego szefa, Olivera Revella, Webster stwier-
mentem syjonistów w Stanach Zjednoczonych, to jednak przez dza między innymi:
całą swoją karierę polityczną zawsze był wierny i oddany
Koronie Brytyjskiej, jej służbom wywiadowczym oraz mackom Na dzisiejszym spotkaniu członków PFIAB poruszono sprawę
wielkiej brytyjskiej finansjery. działalności Amerykańskiej Partii Pracy i Lyndona LaRouche’a. [Kis-
Przemawiając 10 maja 1982 roku na obchodach Króle- singer] Stwierdził, że zarówno on, jak i inne publiczne osoby, były
wskiego Instytutu ds. Kontaktów Międzynarodowych w Chat- obiektem powtarzających się oskarżeń i pomówień ze strony LaRou-
ham House w Londynie chwalił się, że przez cały okres swojej che’a. Zastanawiano się też, czy FBI ma jakąś podstawę, aby
politycznej kariery w administracji Nixona i Forda był bardziej wszcząć śledztwo w sprawie tego rodzaju jego działalności. Obecni
zżyty z Brytyjskim Biurem Spraw Za- na zebraniu członkowie, z Edwardem
granicznych niż pozostali jego amery- Dziesiątki tysięcy amerykańskich Bennettem Williamsem na czele, zasta-
kańscy koledzy. Oświadczył ponadto, nawiali się, skąd Amerykańska Partia Pra-
że większość swoich umiejętności po-
żołnierzy walczących cy czerpie fundusze na swoją działal-
litycznych wyniósł z Londynu. Nie- w Wietnamie mogą po części ność. Biorąc pod uwagę ogromne kwoty,
długo po tym wystąpieniu założył ra- winić go [Kissingera] za to, jakie wydaje ona na swoją działalność na
zem z brytyjskim lordem Peterem że wpadli w nałóg brania całym świecie, nasuwa się pytanie, czy
Carringtonem międzynarodową „fir- nie jest ona aby finansowana przez wro-
mę doradczą”. narkotyków, których spróbowali gie Stanom Zjednoczonym agencje wy-
Chatham House jest następcą sta- podczas tej wojny. wiadu obcych państw.
rej kompanii o nazwie British East
India i służy jako ramię służb wywia- W pierwszych miesiącach 1983 ro-
du Korony Brytyjskiej. Korzeni Chatham House należy szukać ku PFIAB skierowało oficjalną prośbę do FBI o wszczęcie
w dziewiętnastowiecznej polityce Brytyjskiej Wojny Opiu- śledztwa przeciwko LaRouche’owi i jego współpracownikom,
mowej. chciano bowiem wsadzić LaRouche’a i jego współpracowników
Kissinger nie jest kimś obcym w światowym handlu nar- do więzienia. To niezgodne z konstytucją śledztwo mogło być
kotykami. Książka Dope, Inc. opisuje ważną rolę, jaką odgrywał prowadzone dzięki rozporządzeniu nr 12333 podpisanemu
on próbując ukryć na początku lat siedemdziesiątych udział przez prezydenta Reagana w grudniu 1981 roku, które dawało
Chińskiej Republiki Ludowej w handlu narkotykami w połu- FBI i innym agencjom rządowym szerokie uprawnienia do
dniowo-wschodniej części Złotego Trójkąta. Kissinger krążył szpiegowania i prowadzenia tajnych akcji przeciwko amerykań-
wtedy między Waszyngtonem i Pekinem grając tak zwaną skim obywatelom, których podejrzewano o działalność na szko-
„Chińską Kartą”. Dziesiątki tysięcy amerykańskich żołnierzy dę rządu Stanów Zjednoczonych. Rozporządzenie 12333 po-
walczących w Wietnamie mogą po części winić go za to, że zwalało agencjom wykorzystywać zwykłych obywateli jako swo-
wpadli w nałóg brania narkotyków, których spróbowali podczas ich agentów. W tym momencie ADL stała się integralną częścią
tej wojny. Później, w latach osiemdziesiątych, został partnerem rządowego programu „Dopaść LaRouche’a”.
w interesach jednego z chińskich magnatów opiumowych, któ- Najbardziej oddanych współpracowników Kissinger i ADL
rego chronił przez całą dekadę przed karzącym za narkotyki znaleźli wśród ukrytych agentów i personelu Białego Domu,
amerykańskim wymiarem sprawiedliwości. którzy byli zamieszani w nielegalną, tajną akcję Iran-Contras.
Kissinger był wściekły, kiedy dowiedział się, że LaRouche Tak oto Korporacja Narkotyki Korporacja po raz kolejny dała
i jego wspólnicy szeroko rozpowszechnili oficjalny tekst jego znać o sobie.
przemówienia z Chatham House, w którym przyznaje się on do
swojej lojalności wobec Korony Brytyjskiej. W czasie rządów ZARZUTY LA ROUCHE’A POD ADRESEM POLITYKI
administracji Reagana Kissinger i LaRouche szli w swojej walce WOBEC CONTRAS
łeb w łeb. Przed rokiem 1982 w administracji Reagana doszło W pierwszych latach administracji Reagana LaRouche
do ostrego konfliktu na punkcie wyłaniającego się kryzysu współpracował z kilkoma zatrudnionymi w niej osobami przy
ibero-amerykańskiego, przed którym LaRouche ostrzegał Biały opracowywaniu Wstępnej Strategii Obrony i innych narodo-
Dom przez wiele miesięcy. Konfrontacja między Kissingerem wych programów dotyczących obronny. W latach 1982-1983
i LaRouche’em rozwijałaby się nadal i to bez względu na to, czy przedstawiciele rządu zaproponowali mu i jego sprzymierzeń-
Waszyngton wynegocjowałby na płaszczyźnie rządowej jakieś com współpracę w zakresie pomocy dla partyzantów Contras
słuszne rozwiązanie dla załagodzenia kryzysu w sprawie dłu- w ich walce z reżimem Sandinistów w Nikaragui. LaRouche
gów, czy też pozostałby przy polityce Międzynarodowego Fun- ostrzegał administrację Reagana, że pieniądze, za pomocą
duszu Walutowego, to znaczy nadal prowadziłby politykę okra- których finansuje się Contras, pochodzą z handlu bronią i nar-
dania naszych sąsiadów. kotykami, a także przed tym, że program walki z reżimem

8 • NEXUS STYCZEŃ-LUTY 2001

Sandinistów zakończy się niepowodzeniem, jeśli rząd Stanów to największa akcja paramilitarna od czasu buntów studenc-
Zjednoczonych nadal będzie popierał Contras i jednocześnie kich, jakie miały miejsce w latach sześćdziesiątych i siedem-
walczył z handlarzami narkotyków. Jako alternatywny plan dziesiątych. Jej celem było dokonanie rewizji i aresztowanie
LaRouche zaproponował, aby rząd USA skupił swoje działania czterech osób, które nigdy dotąd nie były notowane!
w Ameryce Łacińskiej na walce z handlarzami narkotyków, co W ciągu kilku następnych lat aresztowano LaRouche’a
pozwoliłoby ujawnić światu że Rosja, Kuba i reżim Sandinistów i kilkunastu jego sprzymierzeńców i postawiono ich w stan
jest zamieszany w handel narkotykami. oskarżenia. Wszczęta przeciwko nim sprawa sądowa prowadzo-
Mniej więcej w tym samym czasie za sprawą presji wywiera- na była w sądzie federalnym w Bostonie i zakończyła się 4 maja
nej przez Wall Street i lobby syjonistów rząd Reagana powie- 1988 roku. Ława przysięgłych w ciągu 92 dni wysłuchała
rzył Henry Kissingerowi stanowisko przewodniczącego w Ko- świadków powołanych przez rząd. Obrońcom LaRouche’a nie
misji Blue Ribbon odpowiedzialnej za politykę w Ameryce pozwolono zabierać głosu. Zgodnie z oczekiwaniami prasy ława
Łacińskiej. Wcześniej, opłacany przez ADL Carl Gershman był przysięgłych, która była rozwścieczona postępowaniem rządu,
szefem Narodowej Fundacji na rzecz Demokracji (National orzekła, że LaRouche i pozostali oskarżeni są niewinni we
Endowment for Democracy; w skrócie NED). NED mieściła się wszystkich 125 zarzutach. 5 maja 1988 roku jeden z ławników
w Amerykańskiej Agencji Informacyjnej Departamentu Stanu powiedział gazecie Boston Herald, że zarówno on, jak i pozo-
i zajmowała się finansowaniem tajnych operacji. Była ponadto stali członkowie ławy, byli przekonani, że to rząd popełnił
głównym ośrodkiem tajnego wsparcia dla Contras. zbrodnię przeciwko LaRouche’owi. Z kolei LaRouche oświad-
Dla Kissingera i sterowanej przez ADL Narodowej Fun- czył prasie, że obwinia się go o wymożenie na ławie przysięgłych
dacji na rzecz Demokracji współpraca z handlarzami narkoty- werdyktu „niewinny”.
ków nie stanowiła żadnego problemu. Jednak publiczne wy- Sześć miesięcy później Departament Sprawiedliwości pono-
stąpienie LaRouche’a, w którym oskarżył on rząd USA o za- wnie wniósł sprawę przeciwko LaRouche’owi, tym razem w są-
trudnianie handlarzy narkotyków, było już czymś, obok czego dzie federalnym w Alexandrii w stanie Wirginia. Oskarżono go
nie można było przejść obojętnie. o popełnienie podobnego przestępstwa. Tym razem jednak
W notatce z maja 1986 roku sporządzonej przez nad- sędzia i ława przysięgłych byli podstawieni. Przewodniczący
zorującego z ramienia Białego Domu spra- ławy przysięgłych pracował oficjalnie w De-
wę Iran-Contras generała Richarda Secorda partamencie Rolnictwa i nazywał się Buster
skierowanej do członka Rady Bezpieczeńst- Horton, ale tak naprawdę był członkiem
wa Narodowego Olivera Northa czytamy, że tajnej rządowej organizacji, do której nale-
zespół posiłkowy, który senator David Bo- żał także Oliver North. Sędzia nazywał się
ren (demokrata z Oklahomy) określił jako Albert V. Bryan jr i był partnerem w inte-
„tajny, równoległy rząd”, gromadzi „infor- resach Sama Cummingsa, który był najwięk-
macje na LaRouche’a”. szym tajnym dealerem broni pracującym dla
Do wiosny 1986 roku, kiedy w stanie CIA. W tym odbywającym się przed sądem
Illinois zwyciężyła Partia Demokratyczna, federalnym procesie i będącym jego następ-
a zwłaszcza osoby popierane przez LaRou- stwem procesie przed sądem stanowym
che’a na stanowiska zastępcy gubernatora w Wirginii oskarżycielami byli de facto
i sekretarza stanu, skupione w rządzie siły, członkowie ADL. W jednym przypadku
które były zaangażowane w sprawę „Dopaść przyłapano ich na próbie przekupstwa sę-
LaRouche’a”, znacznie wzmocniły swoją dziego Sądu Stanowego Wirginii, któremu
pozycję, głównie w mocno skorumpowanym obiecano stanowisko w Sądzie Najwyższym
Departamencie Sprawiedliwości i FBI. Lyndon H. LaRouche jr za surowe ukaranie pozwanych.
Najbardziej aktywnymi członkami Depa- 27 stycznia 1989 roku, dokładnie dzień po
rtamentu Sprawiedliwości zainteresowanymi sprawą „Dopaść inauguracji George’a Busha na stanowisko prezydenta, LaRou-
LaRouche’a” byli William Weld i Arnold Burns. Weld był che został pozbawiony możliwości wyjścia za kaucją i w oczekiwa-
prawnikiem z Bostonu, który pomógł przedstawicielom władz niu na apelację wyroku został osadzony wraz z sześcioma innymi
federalnych w dopadnięciu LaRouche’a. We wrześniu 1986 roku osobami w więzieniu federalnym. LaRouche’a skazano na 15 lat
mianowano go na dyrektora Wydziału Kryminalnego w Depar- więzienia, co dla człowieka, który miał już prawie 65 lat, wyrok
tamencie Sprawiedliwości. Oznaczało to, że w hierarchii stano- ten był sprawą życia lub śmierci w celi. Bush dodał jeszcze coś od
wisk w tym departamencie był numerem dwa. Weld jest potom- siebie – nie zezwolił na opublikowanie tysięcy stron dokumen-
kiem rodziny prominentów, w których żyłach płynie błękitna tów, które zawierały dowody niewinności LaRouche’a. Ze
krew, i piastuje obecnie stanowisko gubernatora stanu Massa- wszystkich politycznych adwersarzy i krytyków Lyndon LaRou-
chusetts. Jego rodzina zbiła w Chinach fortunę na handlu opium. che był tym, którego George Bush wolał najbardziej unikać.
Arnold Burns, zastępca Prokuratora Generalnego, był dyre- Jednak osadzenie w więzieniu LaRouche’a i kilku jego
ktorem należącego do ADL, utworzonego przez przyjaciół bliskich współpracowników nie zadowoliło Korporacji Narkoty-
gangstera Meyera Lansky’ego, Narodowego Banku Sterlinga, ki. Dwa wydawane przez niego periodyki, dwutygodnik New
który prowadził podejrzane interesy w Stanach Zjednoczonych, Solidarity (Nowa Solidarność) ze 100 000 prenumeratorów i ma-
Włoszech i Izraelu. Burns był osobiście zamieszany w pranie gazyn naukowy Fusion (Fuzja) ze 114 000 prenumeratorów,
brudnych pieniędzy prowadzone przez izraelski wywiad Mos- postawiono na mocy wyroku sądu federalnego uznającego je za
sad. Jak się później okazało, partnerzy Burnsa należeli do tego nielegalne w stan likwidacji, zaraz po tym, jak 21 kwietnia rząd
samego kręgu, co ludzie związani z izraelsko-sowieckim agen- objął je w posiadanie. Sędzia Federalnego Sądu do Spraw
tem Jonathanem Jayem Pollardem. Bankructw Martin V.B. Bostetter uznał w swojej decyzji z 25
W październiku 1986 roku oddział składający się z ponad października 1989 roku, w odpowiedzi na apelację LaRouche’a,
czterystu federalnych i stanowych policjantów dokonał z pomo- że akcja rządu była przeprowadzona w „złej wierze” i że
cą helikopterów, pułku samolotów i opancerzonych transpor- dopuścił się on „oczywistego oszustwa na sądzie”.
terów najazdu na biura kilku stowarzyszonych z LaRouche’em Kiedy Lyndon LaRouche po raz pierwszy ostrzegał ad-
wydawnictw w miejscowości Leesburg w stanie Wirginia. Była ministrację Reagana o powiązaniach gangów narkotykowych

STYCZEŃ-LUTY 2001 NEXUS • 9

z nikaraguańskimi Contras, opinia publiczna nie wiedziała nitarną” dla Contras. Programem tym kierował bezpośrednio
jeszcze, że rząd USA sprzedaje narkotyki amerykańskim dzie- z Białego Domu pułkownik Oliver North. „SETCO Air” otrzy-
ciom, aby móc finansować tajną wojnę Contras w Nikaragui mywała także inne fundusze pochodzące z tajnego konta Nort-
(nawet wtedy niektórzy dobrze poinformowani przedstawiciele ha-Secorda w Szwajcarii.
rządu sądzili, że naprawdę walczą z plagą narkotyków). Co gorsze, okazało się, że zgodnie z raportem opublikowa-
Pierwsze szczegóły afery Iran-Contras ujrzały światło dzien- nym 5 lipca 1990 roku w Washington Poscie położone nie opodal
ne w momencie katastrofy amerykańskiego samolotu zaopat- Veracruz w Meksyku ranczo, którego właścicielem był Rafael
rzeniowego nad terytorium Nikaragui i aresztowania jednego Caro Quintero, inspirator porwania i zamordowania Camareny
z członków jego załogi, Eugene’a Hasenfusa. Przez kilka mie- i zarazem szef meksykańskiej mafii narkotykowej, było wykorzy-
sięcy od chwili pojmania Hasenfusa na światło wypływały coraz stywane przez CIA do szkolenia partyzantów z Ameryki Centra-
to nowe szczegóły dotyczące korupcji szerzącej się wewnątrz lnej. Zgodnie z informacjami, jakie przekazał informator DEA
rządu USA. Laurence Victor Harrison, CIA wykorzystywała Meksykański
Przypadek pułkownika Olivera Northa jest jednym z lepszych Federalny Zarząd Bezpieczeństwa (DFS) jako „kamuflaż na
przykładów tej korupcji. Jest on szczególny ze względu na czas wypadek pytań o to, kto kieruje operacją szkolenia partyzantów.
i uwagę, jaką media poświęciły Northowi, kreując go na super- Przedstawiciele DFS, których jedynym zadaniem był rzekomo
szpiega Białego Domu i wielkiego amerykańskiego patriotę. trening partyzantów, w rzeczywistości współpracowali z czoło-
Podczas publicznych przesłuchań Kongresu w sprawie Iran- wymi bossami narkotykowymi ochraniając przerzut narkotyków
Contras mogliśmy dowiedzieć się, że Oliver North znajdował z Meksyku do Stanów Zjednoczonych”.
się w samym centrum międzynarodowej operacji handlu nar- Opatrzony datą 9 sierpnia 1985 roku zapisek pochodzący
kotykami, której celem było zdobycie funduszy na zakup broni. z notatnika Northa nie pozostawia żadnych wątpliwości co do
Zlecenie wyszło z jego biura przy Radzie Bezpieczeństwa jego wiedzy na temat powiązań Contras z handlarzami nar-
Narodowego mieszczącego się w budynku Old Executive Office kotyków: „honduraski samolot DC-6, który jest wykorzystywa-
położonym nie opodal Białego Domu. ny do lotów poza Nowy Orlean służy prawdopodobnie do
Pułkownik North był oficerem operacyjnym skierowanym przemytu narkotyków do Stanów Zjednoczonych”. Samolot ten
do programu mającego na celu zape- należał do Matty Ballesterosa.
wnienie stałych dostaw broni dla Con- ...Oliver North znajdował North i współpracujący z nim lu-
tras. W rzeczywistości całym tajnym dzie wiedzieli o sprawie Contras i to
programem w Ameryce Centralnej się w samym centrum wcześniej, niż wspominają o tym rzą-
w czasie prezydentury Reagana zarzą- międzynarodowej operacji dowe zapisy. We wrześniu 1984 roku
dzał wiceprezydent George Bush, by- handlu narkotykami, której Departament Policji w Miami dostar-
ły dyrektor CIA. Na mocy rozporzą- czył agentowi specjalnemu FBI Geo-
dzenia nr 3 wydanego przez Radę
celem było zdobycie rge’owi Kiszynskiemu raport ze śledz-
Bezpieczeństwa Narodowego i podpi- funduszy na zakup broni... twa prowadzonego przeciwko siatce
sanego przez Ronalda Reagana dla Contras. przemytników kokainy z Miami, któ-
w maju 1982 roku Bushowi powierzo- ra zasilała swoimi pieniędzmi oddzia-
no stanowiska w dwóch mało znanych ły Contras. Kilka dni po przekazaniu
tajnych komisjach Białego Domu. Nazywały się one: Specjalna tego raportu Kiszynskiemu, przesłano go również Oliverowi
Grupa Sytuacyjna (Special Situation Group; w skrócie SSG) Revellowi, który był czołowym graczem w sprawie „Dopaść
oraz Grupa Zapobiegania Kryzysowego (Crisis Pre-Planning LaRouche’a” oraz łącznikiem Northa w FBI w ramach pro-
Group; w skrócie CPPG). Oliver North był sekretarzem gramu Białego Domu pomocy Ameryce Centralnej.
w CPPG i miał wpływ na kierowanie tajnymi agentami w Ame- Dokument pochodzący z Departamentu Policji w Miami
ryce Centralnej – oczywiście pod nadzorem George’a Busha. stwierdza wprost, że „imię Franka Castro bardzo często wiąże
Osobisty notatnik pułkownika Northa, w którym jest opisa- się z osobą Francisco Chanesa... Chanes jest przemytnikiem
na większość spotkań, rozmów telefonicznych oraz obserwacji, narkotyków... Chanes wspierał finansowo grupy występujące
jakich dokonał on podczas pobytu w Białym Domu, zdradza przeciwko Castro oraz popierał nikaraguańskich Contras; pie-
fakt, że dobrze wiedział, iż pieniądze na finansowanie Contras niądze te pochodziły z handlu narkotykami... Frank Castro
pochodzą w głównej mierze od przemytników narkotyków kontaktował się z Coutinem w celu udzielania finansowego
z Miami. Na przykład w odręcznie sporządzonej notatce pocho- wsparcia Legionowi Cubana w jego walce z marksistowskim
dzącej z 26 marca czytamy: „Rafael Quintero... Agent Secorda rządem nikaraguańskich Sandinistów... pieniądze pochodziły
powinien być na wybrzeżu, kiedy nadejdą dostawy... jako łącz- z handlu narkotykami”.
nik w/ APLICANO... Quintero...” W późniejszej notatce po-
chodzącej z 3 kwietnia odnajdujemy dalszy ciąg: „0600... RA- ZWIĄZKI BIAŁEGO DOMU Z TERRORYSTAMI
FAEL QUINTERO... (pojmany)... znany przemytnik narkoty- Umowa Olivera Northa z dostawcami narkotyków nie ogra-
ków... Enrique Camarena...” niczała się jedynie do Ameryki Centralnej. Wiosną 1986 roku,
Camerena był agentem Urzędu do Walki z Narkotykami w czasie kiedy Kongres badał sprawę Iran-Contras, North
(Drug Enforcement Administration; w skrócie DEA) rezydują- i późniejszy doradca Rady Bezpieczeństwa Narodowego Ro-
cym w Guadalajarze w Meksyku. W lutym 1985 roku zginął bert McFarlane, a także inne osoby z rządu, otworzyli tak
z rąk porywaczy, którzy przed śmiercią torturowali go. Odpo- zwany „drugi kanał”, aby móc dzięki niemu negocjować po
wiedzialny za to Juan Ramón Matta Ballesteros, Hondurań- kryjomu warunki wymiany amerykańskich zakładników prze-
czyk, który pomógł w zorganizowaniu szlaków przerzutu kolu- trzymywanych przez Libańczyków w zamian za broń dostar-
mbijskiej kokainy przez Meksyk, został w roku 1990 skazany czoną przez Stany Zjednoczone. „Drugim kanałem” nazywano
wraz z kilkoma innymi osobami przez sąd federalny w Los Syryjczyka Mansura Al-Kassara. Al-Kassar był dobrze znanym
Angeles. Kiedy sprawa Camareny wyszła na jaw, Matta Balles- międzynarodowym przemytnikiem heroiny, kokainy i haszyszu.
teros był właścicielem honduraskiej linii lotniczej „SETCO Jest posądzany o udział w atakach terorystycznych i organizo-
Air”, której Amerykański Departament Stanu zapłacił ponad wanie porwań na Środkowym Wschodzie, a także w uprowa-
pół miliona dolarów za dostarczenie paczek z „pomocą huma- dzeniu statku pasażerskiego Achille Lauro. W rezultacie tego

10 • NEXUS STYCZEŃ-LUTY 2001

porwania zginął obywatel Stanów Zjednoczonych Leon Kling- służbom wywiadowczym, aby ukryły związek Al-Kassara z za-
hoffer. Al-Kassar dostarczał broń Frontowi Wyzwolenia Pales- machem na samolot linii lotniczych Pan American. To, czy
tyny – grupie odpowiedzialnej za atak na statek Achille Lauro. przypuszczenia Andersona są prawdziwe, czy nie, nie ma tu aż
Ponadto razem z Abulem Abbasem, przywódcą FWP, przez tak wielkiego znaczenia. Faktem jest, że prawdę o katastrofie
lata kierował porwaniami na terenie Libanu. Sprzedawał też samolotu nad Lockerbie starannie zatuszowano, podobnie jak
rosyjską broń grupie Abu Nidala Czarny Wrzesień oraz spon- rolę, jaką odgrywa na Środkowym Wschodzie Syria rozwijająca
sorowanemu przez Syrię Ludowemu Frontowi na rzecz Wy- przynoszący wiele miliardów dolarów zysku handel heroiną
zwolenia Palestyny, którym dowodził Ahmed Jibril. i haszyszem.
Al-Kassar był na czarnym rynku partnerem handlowym Istnieje jeden powód, dla którego ukrywano prawdę. Cho-
syryjskiego wiceprezydenta Rifaata al-Assada, który jest bratem dziło o to, że wykorzystywanie środkowo-wschodniego kanału
prezydenta Syrii Hafeza al-Assada. W roku 1986 liczące się przerzutowego narkotyków wskazywało wyraźnie, że za rządów
w Hiszpanii osobistości otrzymały zdjęcia ze spotkania, jakie Reagana i Busha liczyła się tylko sprawa Iran-Contras, podob-
odbyło się w miasteczku Marbella między Al-Kassarem i Rifa- nie jak najmowanie pilotów pracujących dla kolumbijskich
atem al-Assadem a bossem narkotykowego kartelu z Medellín, karteli narkotykowych i pranie brudnych pieniędzy, aby móc
Pablem Escobarem Gavirią. Celem tego spotkania było roz- zasilać nimi partyzantów Contras. Powiązania narkotykowe,
szerzenie operacji przemytu kokainy na kontynencie europejs- jakie istnieją między Kolumbią i Środkowym Wschodem, spro-
kim. Al-Kassar figurował w tamtym czasie w aktach CIA jako wadzają się do jednego wspólnego mianownika – Izraela.
agent sowieckiego KGB i był głównym dostarczycielem sowiec- W kwietniu 1989 roku, kiedy George Bush i Margaret
kiej broni na Zachód. Thatcher polecili zatuszować sprawę katastrofy samolotu nad
Nikt nie był w stanie wyperswadować pułkownikowi Nort- Lockerbie, Urząd do Walki z Narkotykami oraz Amerykański
howi i jego kompanom, że włączenie Al-Kassara do interesów Urząd Celny doniosły, że przy pomocy mediów próbuje się
Białego Domu jest bardzo złym posunięciem. Al-Kassar nigdy, ukryć udział New York Republic National Bank w praniu
w żaden sposób, nie przyczynił się do uwolnienia choćby brudnych pieniędzy pochodzących od ibero-amerykańskich
jednego zakładnika, lecz został jednym z dostarczycieli sowiec- i środkowo-wschodnich organizacji narkotykowych. Właścicie-
kiej broni dla Contras. Tylko w roku lem Republic National Bank jest Ed-
1986 jedna transakcja przeprowadzo- Powiązania narkotykowe, mond Safra, żydowski bankier libańs-
na przez Al-Kassara przyniosła mu na kiego pochodzenia. Jego operacje
czysto zysk w wysokości półtora milio- jakie istnieją między bankowe obejmują cały świat od
na dolarów. Pieniądze otrzymał Kolumbią i Środkowym Aleppo w Syrii i Rio de Janeiro
z konta szwajcarskiego banku, do któ- Wschodem, sprowadzają się w Brazylii po środkowy Manhattan.
rego dostęp mieli North i Secord. 3 stycznia 1989 roku agent DEA
Al-Kassar cieszył się jeszcze in-
do jednego wspólnego rezydujący na stałe w Bernie w Szwaj-
nymi przywilejami. Cała jego działal- mianownika – Izraela. carii sporządził trzynastostronicową
ność w zakresie handlu narkotykami notatkę, w której doniósł, że Safra
oraz terroryzmu była ochraniana i Republic National Bank są zamie-
przez Biuro Bezpieczeństwa Narodowego. Al-Kassara chronio- szani poprzez spółkę Shakarchi Trading Co. z siedzibą w Zuri-
no jeszcze długo po wybuchu afery Iran-Contras, w którą chu w pranie pieniędzy pochodzących z handlu narkotykami.
zamieszany był pułkownik North, generał Secord, dyrektor CIA Amerykanie badający tę sprawę powiązali firmę Shakarchi
William Casey i inni. Jeden z raportów stwierdza, że związek z grupą zajmującą się przemytem heroiny, która miała powiąza-
Al-Kassara z Białym Domem doprowadził do śmierci co naj- nia z tajną policją w Bułgarii oraz z tamtejszą agencją o nazwie
mniej 270 ludzi. Globus (wcześniej Kintex) zajmującą się importem i eksportem
21 grudnia 1988 roku, tydzień przed zaprzysiężeniem Geo- towarów. Wcześniejsze raporty DEA informowały o związku
rge’a Busha na prezydenta Stanów Zjednoczonych, nad szkoc- dyrektora Kintexu z próbą zabójstwa papieża Jana Pawła II
kim miasteczkiem Lockerbie rozbił się w wyniku eksplozji przez Mehmeta Alego Agcę w maju 1981 roku. Kintex był
bomby, jaka znajdowała się na jego pokładzie, samolot linii uważany również za oś „bułgarskiego ogniwa” w międzynaro-
lotniczych Pan American. W rezultacie śmierć poniosło 259 dowym łańcuchu przemytu narkotyków. Oto fragment wspo-
pasażerów i członków załogi oraz 11 osób znajdujących się na mnianej notatki.
ziemi.
Do tej pory nie wiadomo dokładnie, w jaki sposób bomba Firma Shakarchi Trading Company mająca siedzibę w Zurichu
znalazła się na pokładzie samolotu i być może nigdy się tego nie w Szwajcarii zajmuje się wymianą walut i jest wykorzystywana
dowiemy. Zarówno prawnicy, jak i ekipy dochodzeniowe bada- przez niektóre największe światowe organizacje narkotykowe do
jące tę katastrofę, jak na przykład reprezentujący Stany Zjed- prania pieniędzy pochodzących z handlu narkotykami... Shakarchi
noczone James Traficant (demokrata ze stanu Ohio), zgodnie Trading Company posiada rachunki bankowe w Republic National
twierdzą, że mógł być w to zamieszany sam Mansur Al-Kassar. Bank of New York. Bank ten był już nieraz przedmiotem śledztw
Jest całkiem prawdopodobne, że to przemytnicy heroiny działa- prowadzonych pod zarzutem prania brudnych pieniędzy. Mah-
jący na międzynarodowym lotnisku we Frankfurcie mieli za moud Shakarchi utrzymywał bliskie stosunki z Edmondem Safrą
zadanie umieszczenie bomby na pokładzie samolotu linii Pan oraz instytucjami bankowymi, w których Safra miał udziały, włącza-
American, który uległ później katastrofie. Prawdopodobnie jąc w to Republic National Bank. Mahmoud Shakarchi (Mohammed
ludzie pracujący na lotnisku we Frankfurcie i jednocześnie dla Shakarchi) aż do śmierci ścisle współpracował poprzez swoją firmę
Al-Kassara byli osłaniani przez personel komórki CIA we Shakarchi Trading Company z Republic National Bank.
Frankfurcie. Stanowili część programu wymiany zakładników
oraz byli składnikiem nowych „syryjsko-amerykańskich zbli-
żeń”. PIENIĄDZE Z HANDLU NARKOTYKAMI ZASILAJĄ ADL
Jak twierdzi felietonista Jack Anderson, w kwietniu 1989 Urząd do Walki z Narkotykami (DEA) i Amerykański
roku prezydent Stanów Zjednoczonych i premier Wielkiej Urząd Celny wyśledzili szlak przepływu należności za heroinę
Brytanii Margaret Thatcher wspólnie uzgodnili i polecili swoim poczynając od Libanu poprzez Turcję i Bułgarię aż do firmy

STYCZEŃ-LUTY 2001 NEXUS • 11

Shakarchiego w Zurichu. Odkryto, że miliony dolarów wpływały przedstawionej przez Izrael rezydent Antiguy, Sarfati, pośred-
na konto o numerze 606347712 prosto do głównego oddziału niczył w transakcji sprzedaży broni dla antiguańskiego „doradcy
Republic National Bank w Nowym Jorku. W międzyczasie bezpieczeństwa narodowego”, który, jak się okazało, nie miał
działający w Kolumbii agenci DEA oraz agenci z Zachodniego nawet adresu do korespondencji.
Wybrzeża Ameryki wykryli podczas akcji o kryptonimie „Polarna Prawda wyszła na jaw dopiero kilka miesięcy później. Wy-
Czapa” największą jak dotąd operację prania brudnych pieniędzy wiad Izraela przez podstawione firmy i ludzi dostarczał wspól-
dla kartelu z Medellín pochodzących z handlu kokainą. Pod nazwą nie z Brytyjczykami broń i szkolił oddziały terrorystów-zabój-
„La Mina” („Kopalnia”) kryły się banki z Kolumbii i Urugwaju ców kartelu z Medellín. Akcją tą kierowali przedstawiciele
oraz hurtownia wyrobów jubilerskich z Los Angeles o nazwie Białego Domu z administracji Reagana i Busha za pośrednict-
„Ropex”. Wszystkie wyżej wymienione instytucje uczestniczyły wem CIA i Programu Demokracja.
w procederze prania brudnych pieniędzy. Agenci pracujący nad Fundusze na zakup broni, którą znaleziono na farmie
sprawą „Polarna Czapa” odkryli, że na konto o numerze Rodrígueza Gachy, pochodziły w rzeczywistości z Departamen-
606347712 w Republic National Bank przelewano miliony tu Stanu USA z programu osobiście kierowanego przez asys-
dolarów. Było to bardzo dziwne, bowiem konto o tym samym tenta Sekretarza Stanu, Elliotta Abramsa, który w procesie
numerze w tym banku posiadała firma Shakarchi Trading Co.! w sprawie afery Iran-Contras został 7 października uznany
Kiedy w roku 1989 historia o związku Shakarchiego z Safrą winnym zarzucanych mu czynów. Broń była rzekomo kupowana
obiegała środki masowego przekazu Europy i Stanów Zjed- przez fikcyjny „rząd Panamy na wygnaniu”, którym kierował
noczonych, bankier Safra podarował jeden milion dolarów symbolicznie były prezydent tego kraju Eric Delvalle.
swojej ulubionej instytucji dobroczynnej – Lidze Przeciw Znie- Przedsięwzięcie to było częścią działań, jakie adminstracja
sławieniu (ADL)! Reagana i Busha prowadziła przeciwko Noriedze. W sprawę tę
Powiązania Safry z „Korporacją Narkotyki” i praniem jej byli zaangażowani również wysocy rangą członkowie Partii
brudnych pieniędzy sięgają co najmniej połowy lat siedem- Republikańskiej, tacy jak John Zagame i Richard Bond. Zaga-
dziesiątych, kiedy to Republic Natio- me, były współpracownik senatora
nal Bank wprowadził argentyńskiego Przez ostatnie dwadzieścia lat Alfonse’a D’Amato (republikanin
gracza giełdowego Davida Graivera z Nowego Jorku), założył firmę kon-
na salony nowojorskiej Wall Street. głównymi i największymi sultingową i najął się jako doradca
W roku 1975 Graiver wykupił Ameri- graczami w „Korporacji grupy wspierającej byłego prezydenta
can Bank & Trust i w ciągu niespełna Narkotyki” byli gangster Panamy Delvalle’a za sumę 15 000
roku ograbił New York Bank na su- dolarów miesięcznie. Zapłata pocho-
mę około czterdziestu milionów dola- Meyer Lansky i wywiad dziła z tego samego konta, z którego
rów. Graiver „zginął” w odpowiednim Izraela Mossad. sfinansowano zakup izraelskiej broni
czasie w katastrofie samolotu na tere- znalezionej na ranczu Rodrígueza
nie Meksyku. Katastrofa miała miejs- Gachy. W ostatnim czasie Zagame
ce dokładnie po tym, kiedy nadzorcy bankowi odkryli podczas prowadził firmę doradczą o nazwie PanAmerican, która miała
kontroli American Bank & Trust, że jego kasa świeci pustkami. tylko jednego ważnego klienta: Olivera Northa.
Śmierć Graivera budziła tak wielkie wątpliwości, że prokurato- W tym samym czasie, kiedy Zagame pracował dla Delvalle’a
rzy stanu Nowy Jork przez długi czas pozywali go do sądu przeciwko Noriedze, te same fundusze zasilały inną firmę
w sprawie defraudacji pieniędzy banku. „konsultingową” – Bond Donatelli, która wspólnie z Zagame
Oczywiście Graiver był tylko przykrywką dla osadzonej wynajmowała biuro w Alexandrii w stanie Wirginia. Richard
w Szwajcarii siatki Mossadu zajmującej się praniem brudnych Bond był zastępcą szefa sztabu wiceprezydenta George’a Busha
pieniędzy znanej jako „Centrade Group”. Jej główną postacią oraz byłym zastępcą szefa Narodowego Komitetu Republikańs-
był Tibor Rosenbaum, który jest dokładnie opisany w książce kiego (Republican National Committee; w skrócie RNC).
Dope, Inc. Przez ostatnie dwadzieścia lat głównymi i najwięk- W roku 1991 George Bush poprosił go, aby objął stanowisko
szymi graczami w „Korporacji Narkotyki” byli gangster Meyer szefa RNC, jednak Bond odrzucił tę ofertę. Z kolei Frank
Lansky i wywiad Izraela Mossad. Donatelli był w czasie prezydentury Reagana przez pewien czas
Jeśli ktoś ma wątpliwości, czy szare eminencje Mossadu i ich dyrektorem ds. politycznych w Białym Domu.
odpowiednicy z Wielkiej Brytanii i Stanów Zjednoczonych W wyniku ,małżeństwa”, jakie kartele narkotykowe zawarły
odgrywali główną rolę w światowym handlu narkotykami i bro- ze służbami wywiadowczymi Izraela i CIA, życie straciło wiele
nią, powinien zapoznać się wydarzeniem, które rozegrało się 15 tysięcy niewinnych Kolumbijczyków. Wszyscy zginęli od kul
grudnia 1989 roku w Kolumbii. zabójców pracujących dla karteli lub w wyniku zamachów
Właśnie tego dnia oddziały kolumbijskiej armii najechały nie bombowych. Podczas tylko jednego, szczególnie krwawego
opodal miasteczka Pacho jednego z bossów kartelu z Medellín, tygodnia w czerwcu 1990 roku według danych rządu kolumbijs-
José Gonzalo Rodrígueza Gachę. W wyniku strzelaniny, do jakiej kiego życie straciło ponad 640 osób. Większość z nich zginęła
doszło w bunkrze-kryjówce Gachy, zabito samego Gachę i kilku z rąk zabójców pracujących na zlecenie karteli narkotykowych.
jego ochroniarzy. W dniach 24-28 stycznia armia kolumbijska W listopadzie 1989 roku w wyniku eksplozji samolotu zginęło
dokonała podobnych najazdów na dwa inne rancza Rodrígueza 117 ludzi. Był to atak terrorystyczny przeprowadzony, jak się
Gachy. Odkryto wtedy dużą ilość broni, która pochodziła głównie sądzi, przez wytrenowanych przez Izraelczyków terrorystów
z Izraela. Z tego składu broni pochodził między innymi pistolet pracujących na rzecz karteli narkotykowych. Jak już wspomina-
„Galil”, za pomocą którego zabito w sierpniu 1989 roku liśmy, w sierpniu 1989 roku zamordowano z izraelskiej broni
kandydata na prezydenta Kolumbii Luisa Carlosa Galánę. kandydata na prezydenta Kolumbii Luisa Carlosa Galánę.
Odkrycie składów izraelskiej broni skłoniło rząd Kolumbii Gdyby nie to morderstwo z całą pewnością zostałby on wybrany
do wystosowania formalnego zapytania do Tel Awiwu: „Komu na urząd prezydenta i wypełnił swoje przedwyborcze zobowią-
Izrael sprzedał tę broń?” Niedługo po tym nadeszła odpowiedź zanie, w którym obiecał, że będzie walczył z narkotykami. Jego
z izraelskiego Ministerstwa Obrony: „Broń sprzedano rządowi zabójstwo przekreśliło jednak te plany.
małej karaibskiej wyspy o nazwie Antigua”. W transakcji po- Osobą szkolącą oddziały zabójców Rodrígueza Gachy był
średniczył Izraelczyk Maurice Sarfati. Według oficjalnej wersji były pułkownik izraelskiej armii Yari Klein. W latach osiem-

12 • NEXUS STYCZEŃ-LUTY 2001

dziesiątych jego firma Spearhead, Ltd (w języku hebrajskim jej Mimo aprobaty CIA dla firmy Spearhead, Ltd lokalne
nazwa brzmi Hod Hahanit) prowadziła w Kolumbii sklep. władze Antiguy odrzuciły w marcu 1989 roku wniosek pułkow-
Oprócz Izraelczyków w akcji szkolenia oddziałów uderzenio- nika Kleina o zgodę na założenie akademii.
wych karteli narkotykowych brała również udział grupa najem- W tym czasie Ocean Atlantycki przemierzał wyładowany
ników z Wielkiej Brytanii. Poza tym uczestniczyli oni także izraelską bronią pływający pod duńską banderą statek Else TH.
w akcjach paramilitarnych prowadzanych na terenie Kolumbii. 24 kwietnia 1989 roku znajdującą się na jego pokładzie broń
Wśród brytyjskich najemników znajdował się David Tomkins przeładowano na Antigui na panamski statek Sea Point i prze-
oraz Peter MacAleese, który był weteranem Armii Rodezyjs- wieziono do Kolumbii na farmę Rodrígueza Gachy.
kiej. Większość najemników służyła wcześniej w randze ofice- Pieniądze potrzebne do sfinansowania zakupu tej broni
rów w elitarnych jednostkach Powietrznych Służb Specjalnych pochodziły z konta Departamentu Stanu, którym zarządzał
(Special Air Services; w skrócie SAS). asystent Sekretarza Stanu ds. Międzyamerykańskich Elliott
Wejście brytyjskich służb wywiadowczych w układ, jaki Abrams. Depozyt gwarantujący dostarczenie przez Izrael broni
istniał w Kolumbii między CIA i Mossadem, znalazło potwier- w uzgodnionym czasie pochodził z oddziału izraelskiego banku
dzenie, kiedy Louis Blom-Cooper i Geoffrey Robertson, przed- Hapoalim w Miami.
stawiciele Amnesty International, organizacji wspieranej finan- Wątpliwości co do tego, że zbrojenie oddziałów kartelu
sowo przez wywiad Wielkiej Brytanii, zostali oddelegowani do z Medellín było częścią tego samego planu, który miał na celu
zatuszowania wsparcia, jakie USA, Wielka Brytania i Izrael inwazję na Panamę i odsunięcie od władzy generała Noriegi,
udzieliły Kleinowi. Całą winą miano obarczyć przedstawicieli rozwiewają podane niżej fakty.
Antiguy, która była brytyjską kolonią. Skutkiem przewrotu w Panamie były tysiące ofiar i wielo-
Zaraz po przystąpieniu do działania grup zabójców kartelu miliardowe straty spowodowane przez wybuchy bomb. Ad-
z Medellín Klein został oddelegowany do kierowania innym, ministracja Busha mimo to świętowała sukces, bowiem na
znacznie ważniejszym zadaniem zleconym przez administrację fotelu prezydenta Panamy udało się jej umieścić miejscowego
Reagana i Busha. Miało nim być obalenie panamskiego generała prawnika Guillermo „Porky” Endarę. Przeglądając akta sądo-
Manuela Antonio Noriegi. W roku 1988 Klein spotkał się we możemy dowiedzieć się, że Endara i kilku jego wspólników
potajemnie kilka razy w Miami z pułko- byli właścicielami statku Sea Point
wnikiem Eduardem Herrerą, byłym Skutkiem przewrotu w Panamie – tego samego, który w kwietniu do-
ambasadorem Panamy w Izraelu. Ge- starczył Gachy izraelską broń! Pod
nerał Noriega odwołał go z Tel Awiwu,
były tysiące ofiar koniec roku 1989, kiedy ich statek
kiedy odkrył, że pracuje on zarówno dla i wielomiliardowe straty zatrzymano u wybrzeży Meksyku z ła-
Mossadu, jak i CIA. Po tym zdarzeniu spowodowane przez wybuchy dunkiem kokainy, nadal byli jego wła-
pułkownik Herrera trafił pod skrzydła bomb. Administracja Busha ścicielami. Co więcej, ponad połowa
Elliotta Abramsa i został umieszczony członków załogi zatrzymanych przez
na liście płac CIA. Pułkownik Klein miał mimo to świętowała sukces, władze Meksyku pracowała na statku,
współpracować z Herrerą nad planem bowiem na fotelu prezydenta kiedy przewoził on broń dla kartelu
stworzenia sponsorowanej przez rząd Panamy udało się jej umieścić z Medellín. Endara był w Panamie
Stanów Zjednoczonych przeciwsiły zdo- razem z Rodríguezem Gachą współ-
lnej obalić generała Noriegę, którego miejscowego prawnika właścicielem piorącego brudne pie-
George Bush miał już sedrecznie dosyć. Guillermo „Porky” Endarę. niądze Banco Interoceánico.
W ramach tego tajnego projektu Kiedy we wczesnych latach dzie-
Klein odwiedził na początku roku więdziesiątych zainteresowano się
1989 Antiguę i zwrócił się do jej lokalnych władz o zgodę na związkiem Mossadu z kartelem z Medellín, rząd Izraela zaczął
założenie akademii, w której szkolono by „ochroniarzy VIP- zaprzeczać, że Klein pracował dla niego, w czasie kiedy szkolił
ów”. W nawiązaniu kontaktu z lokalnymi władzami Kleinowi i zbroił narkoterrorystów. Wiarygodności tej wypowiedzi prze-
pomógł poprzez Bruce’a Rappaporta (zamieszanego w sprawę czył fakt, że Klein miał powiązania z karaibskim rezydentem
Iran-Contras obywatela szwajcarsko-izraelskiego, który grywał Sarfatim, oraz to, że jego firmą Spearhead, Ltd kierowali dwaj
w golfa z nieżyjącym już Williamem Caseyem) Maurice Sarfati. znani i ważni Izraelczycy generał Pinchas Sachar i Pesach
Sarfati był działającym od lat agentem Mossadu i posiadał na Ben-Or. Obaj panowie oficjalnie reprezentowali należący do
Antigui farmę melonów, na której zakup pieniądze otrzymał od rządu Izraela przemysł zbrojeniowy. Sachar posiadał ponadto
rządu Stanów Zjednoczonych. konto w banku Hapoalim. Były na nim zgromadzone fundusze
Według pułkownika Clyde’a Walkera, ówczesnego szefa sił pochodzące od Elliotta Abramsa przeznaczone na zakup broni
obrony Antiguy, wystosował on po spotkaniu z pułkownikiem dla Kolumbii.
Kleinem i Sarfatim w styczniu 1989 roku w ich sprawie formalne W czasie rządów Cartera Mossad skierował Pesacha Ben-
zapytanie do kierownictwa sekcji CIA zajmującej się wschodnimi Ora do stolicy Gwatemali z zadaniem nadzorowania handlu
Karaibami. Zeznając pod przysięgą powiedział: „Przygotowałem bronią. To stamtąd zaopatrywano obficie w broń partyzantów
raport, w którym przedstawiłem pułkownika Kleina, jego firmę Contras. Według zeznań świadków Zbigniew Brzeziński, ów-
Spearhead i inne osoby wymienione w poświęconej jej broszurze. czesny doradca prezydenta Cartera ds. bezpieczeństwa narodo-
Raport przekazałem agentowi CIA, Robertowi Hoganowi, w jego wego poinformował w roku 1978 w tajemnicy gwatemalską
pokoju w hotelu St. James Club i poprosiłem go, aby przeprowa- juntę, po tym, jak Carter wstrzymał dla niej militarną pomoc na
dził dochodzenie w sprawie firmy «Spearhead, Ltd», Kleina oraz wieść o łamaniu przez nią praw człowieka, że wszelką niezbęd-
pracujących dla niego trenerów. O całej sprawie rozmawiałem ną broń oraz pomoc w zakresie szkolenia otrzymają od Ben-
również z szefem CIA na wschodnie Karaiby, George’em Ora z cichym błogosławieństwem Waszyngtonu. Ben-Or wyko-
Kenningiem. Rozmowy z Kenningiem odbyły się w ambasadzie nał, co mu zlecono. Dziesięć lat później nadal prowadził
Barbadosu, w moim biurze oraz w pomieszczeniu dla VIP-ów na interesy w Gwatemali – daleko od biur w Miami, które wyna-
lotnisku Grantley-Adams”. Kilka miesięcy później, jak podaje jmował wspólnie z generałem Sacharem i pułkownikiem Klei-
Walker, George Kenning „powiedział mi, że zbadali firmę nem. I
Spearhead, Ltd i uważają, że nie budzi ona żadnych zastrzeżeń”. Przełożył Adrian Anszczak

STYCZEŃ-LUTY 2001 NEXUS • 13

 iedy w roku 1895 Wilhelm Röntgen odkrył promienie „X”1, „lekarze
K z miejsca zauważyli możliwość praktycznego ich zastosowania i pospiesznie
przystąpili do eksperymentowania w tej dziedzinie”.2 Wielu lekarzy budowało
własne aparaty rentgenowskie i to z różnymi rezultatami: niektóre z tych domowej
produkcji urządzeń nie wytwarzały żadnego promieniowania, inne wytwarzały go
tyle, że napromieniowywani byli nawet ludzie znajdujący się w sąsiednim pomiesz-
Badania dowodzą, czeniu.
Możliwość zajrzenia w głąb ludzkiego ciała okazała się wspaniałym, tajemniczym
że masowo i głęboko prowokującym doświadczeniem. Röntgen ćwiczył stosowanie promieni na
ręce swojej żony, naświetlając ją przez 15 minut i wytwarzając makabryczny obraz
i beztrosko jej kośćca udekorowanego ślubną obrączką. Biograf Röntgena, Otto Glasser, pisze,
że pani Röntgen „...nie mogła uwierzyć, że ta koścista ręka jest jej własną
stosowane przez i wzdrygnęła się na myśl, że ogląda swój szkielet. Dla pani Röntgen, a później także
dla wielu innych, to przeżycie kojarzyło się ze śmiercią”.3
współczesną Po roku lekarze stosowali promienie Röntgena do diagnozowania oraz do
gromadzenia dowodów na wypadek wytoczenia im procesu o popełnienie błędu
medycynę w sztuce lekarskiej. Niemal natychmiast, w latach 1895-1896, stało się jasne, że
promienie Röntgena mogą powodować poważne problemy natury zdrowotnej.
w diagnozowaniu Niektórzy lekarze doznawali poparzeń, które nie chciały się goić, tak że musiano
amputować im palce, u innych zaś występowały śmiertelne formy raka.
chorób W tym czasie nie znano jeszcze antybiotyków, przeto lekarze dysponowali
niewielką liczbą kuracji, jakie mieli do zaoferowania swoim pacjentom. Pro-
promieniowanie mienie Röntgena otworzyły przed nimi cała gamę nowych możliwości o cechach
zaawansowanej – graniczącej z cudem – technologii, która była z punktu wi-
rentgenowskie dzenia chorych wielce obiecująca. Tak więc świat medyczny entuzjastycznie za-
akceptował te tajemnicze, niewidzialne promienie. Jest zrozumiałe, że lekarze
może być w tamtych czasach często widzieli skutki lecznicze tam, gdzie współcześnie nie
widzi się żadnych. Tuż przed rokiem 1920 redaktor American X-ray Journalu
przyczyną znacznej stwierdził: „Jest około sto konkretnych chorób, które z powodzeniem można
leczyć promieniami Röntgena”.
części przypadków W swojej faktograficznej książce na temat historii techniki Multiple Exposures:
Chronicles of Radiation Age (Wielokrotne wystawienie na działanie promieni – kroniki
zachorowań na wieku promieniowania) Catherine Caufield komentuje ten okres następująco:4
„Leczenie radiacyjne chorób łagodnych (nie związanych ze złośliwą formą raka)
raka oraz zawałów stało się medycznym szaleństwem, które trwało niemal przez czterdzieści, a może
i więcej, lat. Bez potrzeby naświetlano duże grupy ludzi z takich powodów jak
serca. grzybica (wywołana przez dermatofity) i trądzik... Wielu kobietom naświetlano
jajniki w charakterze kuracji na depresję”. Tego rodzaju zastosowania promieni
Röntgena potraktowano by dziś jako błąd w sztuce lekarskiej, lecz wiele z nich było
akceptowanych jeszcze w latach pięćdziesiątych.
Nie tylko lekarze byli entuzjastami stosowania promieni Röntgena. Naświet-
lenie odpowiednią dawką promieni Röntgena powodowało wypadanie włosów
i – jak pisze Caufield – „sklepy kosmetyczne instalowały aparaturę rentgenowską
w celu usuwania klientom niepotrzebnego owłosienia na twarzy i ciele”.
Peter Montague Odkrycie przez Röntgena promieni „X”, jak je wówczas nazywano (obecnie
Copyright  2000 znane są one jako promienie Röntgena lub rentgenowskie), doprowadziło do
odkrycia przez Becquerela radioaktywności uranu, a następnie w roku 1898 przez
Wydawca Marię Curie i jej męża Piotra radu, za które to odkrycia Becquerel i państwo Curie
Rachel’s Environment & Health Weekly zostali wspólnie nagrodzeni Nagrodą Nobla w roku 1903. (Dwadzieścia lat później
Environmental Research Foundation Maria Curie zmarła na ostrą postać limfoblastycznej białaczki).
POB 5036 Niedługo potem oprócz promieni Röntgena lekarze zaczęli stosować rad.
Annapolis, MD 21403, USA Naświetlania radem były przepisywane, między innymi, w przypadkach kłopotów
E-mail: erf@rachel.org z sercem, impotencji, wrzodów, depresji, artretyzmu, raka, nadciśnienia, ślepoty
SI: www.monitor.net/rachel/ i gruźlicy. Wkrótce na rynku ukazała się radioaktywna pasta do zębów a potem
radioaktywny krem do skóry. W Niemczech tabliczki czekolady zawierające rad

14 • NEXUS STYCZEŃ-LUTY 2001

były sprzedawane jako „odmładzacz”.5 W USA setki tysięcy leczenia praktycznie każdej dolegliwości. Dla wojska oraz
ludzi zaczęły pić butelkowaną wodę „wzmocnioną” radem kongresowej9 Połączonej Komisji Energii Atomowej (Joint
w charakterze ogólnego eliksiru znanego pod nazwą „liquid Commission on Atomic Energy) oznaczało to uwolnienie
sunshine” („blask słońca w płynie”). Nie dalej niż w roku setek miliardów dolarów – istny zalew funduszy pochodzą-
1952 magazyn Life pisał o korzystnych skutkach inhalacji cych z podatków, których większość znajdowała się poza
radioaktywnego radonu, gazu występującego w głębokich wszelką kontrolą ze względu na tajemnicę otaczającą całość
kopalniach. Nawet jeszcze dziś kopalnie The Merry Widow spraw związanych z opracowywaniem broni jądrowej. Jeśli
Health Mine i Sunshine Radon Health Mine położone w po- chodzi o prywatnych kontrahentów rządu, takich jak Union
bliżu Butte w stanie Montana głoszą, że odwiedzający je Carbide, Monsanto Chemical Co, General Electric, Bechtel
turyści donoszą o wielorakich korzyściach wynikających Corporation, DuPont, Martin Marietta i innych, oznaczało to
z wdychania radioaktywnego radonu,6 mimo iż rozliczne szansę na włączenie się do elity o nazwie „Kompleks Militar-
badania wykazują, że jedynym widocznym efektem oddziały- no-Przemysłowy”, przed którego rosnącą siłą polityczną
wania tego gazu jest rak płuc. ostrzegał prezydent Eisenhower w swoim ostatnim wystąpie-
Tak więc świat medyczny i ogólna kultura przygarnęły niu wygłoszonym w roku 1959 przed Kongresem.
promienie Röntgena (oraz inne radioaktywne emanacje) W latach pięćdziesiątych wojsko detonowało bomby ato-
w charakterze cudownych remediów, darów dla ludzkości od mowe na powierzchni ziemi na terenie atomowego poligonu
najwybitniejszych geniuszy epoki wynalazków. doświadczalnego w Nevadzie zraszając cywilnych obywateli
radioaktywnym deszczem.10 W Rezerwacie Hanford w stanie
DZIEDZICTWO „ATOMÓW DLA POKOJU” Washington z rozmysłem uwolniono olbrzymich rozmiarów
W powszechnym przekonaniu opinia o tych technologiach chmury radioaktywne, aby sprawdzić, co stanie się z jego
bardzo ucierpiała, kiedy w roku 1945 na Japonię zrzucono mieszkańcami pod wpływem ich działania. W trakcie jednego
bomby atomowe. Mimo iż być może skróciły one drugą wojnę z przeprowadzonych w Hanford eksperymentów wyzwolono
światową i ocaliły życie wielu Amerykanów, opis zagłady ludzi 500 000 kiurów11 radioaktywnego jodu (jod osadza się w tar-
w Hiroszimie autorstwa Johna Herseya na zawsze wpisał czycy). Fakt ten ukrywano przed ofiarami tego eksperymentu,
obraz grzyba atomowego do umysłu w większości Indianami, przez 45
przeciętnego człowieka jako omen Naświetlania radem były lat.12 Amerykańscy marynarze na
ogromnych zniszczeń. Wbrew stara- okrętach i żołnierze na lądzie byli
niom zmierzającym do przedstawie-
przepisywane, między innymi, wystawiani na duże dawki promie-
nia bomby w pozytywnym świetle w przypadkach kłopotów niowania radioaktywnego, tylko po
technologia promienna nigdy nie z sercem, impotencji, to, aby sprawdzić, co się z nimi sta-
odzyskała połysku, jaki zdobyła wrzodów, depresji, artretyzmu, nie. Generalicja utrzymywała, że wy-
przed drugą wojną światową. stawienie na promieniowanie jest
Siedem lat po bojowym zastoso- raka, nadciśnienia, nieszkodliwe.
waniu bomb nuklearnych Dwight ślepoty i gruźlicy. W swojej autobiografii Karl Z.
Eisenhower nadał rządom w USA Morgan, dyrektor ds. bezpieczeńst-
nowy kurs, którego celem było prze- wa Państwowego Laboratorium Oak
konanie całego świata, że broń nuklearna, radioaktywność Ridge w Clinton w stanie Tennessee w latach 1944-1971,
i promieniowanie nie są forpocztami śmierci, lecz potężnymi, pisze: „Administracja Weteranów13 zawsze była nastawiona
łagodnymi sługami zapewniającymi ludzkości niemal nieogra- defensywnie i starała się nie dopuścić do zadośćuczynienia
niczone korzyści. Tak zrodził się program „Atom dla Poko- ofiarom”.14 Morgan przytacza historię Johna D. Smither-
ju”, którego zadaniem było przekonanie Amerykanów i świa- mana, marynarza marynarki wojennej USA, którego wy-
ta, że te nowe technologie niosą z sobą ogromne nadzieje i że stawiono na duże dawki promieniowania podczas doświad-
elektrownie nuklearne należy rozwijać środkami pochodzący- czeń z bombą atomową na Atolu Bikini w roku 1946.15
mi z podatków. Nadzieje pokładane w tej nowej dziedzinie
postępu technologicznego wydawały się być zbyt obiecujące, Administracja Weteranów zaprzeczała jakimkolwiek związ-
aby były prawdziwe. Obiecywano, że elektryczność wytworzo- kom [przypuszczalnie jego choroby i zgonu – przyp. tłum.]
na w elektrowniach atomowych będzie „zbyt tania, aby mie- z wystawieniem na promieniowanie aż do roku 1988, kiedy to
rzyć ją licznikiem”.7 wdowa po nim otrzymała zasiłek. W chwili śmierci ciało Smither-
Ustawa o Energii Atomowej (Atomic Energy Act) stała mana było wręcz przeżarte przez raka płuc, gruczołów limfatycz-
się podstawą powołania do życia Komisji Energii Atomowej nych, przepony, wątroby, trzustki, jelit i gruczołów dokrewnych.
(Atomic Energy Commission), lecz w praktyce dowództwo W roku 1989, rok po przydzieleniu wdowie zasiłku, Administracja
wojskowe państwa utrzymało ścisłą kontrolę nad rozwijaniem Weteranów cofnęła go.
wszelkich technologii związanych z energią jądrową.8 W ten
sposób, w wyniku całej serii wydarzeń historycznych, wszyst- Od początku lat czterdziestych aż do połowy lat sześć-
kie główne źródła promieniowania jonizującego weszły pod dziesiątych tysiącom górników z kopalń uranu w Nowym
kontrolę ludzi i instytucji zupełnie nie zainteresowanych Meksyku wmawiano, że wdychanie obecnego w nich radonu
braniem pod uwagę wcześniejszej wiedzy o szkodliwości jest absolutnie nieszkodliwe. Dopiero teraz rejestrowane są
promieniowania. wywołane radonem przypadki raka płuc – pięćdziesiąt lat za
W roku 1927 Hermann J. Muller wykazał, że promienie późno.
Röntgena powodują dziedziczone uszkodzenia genetyczne Patrząc retrospektywnie należy stwierdzić, że przez świat
i za swoje prace otrzymał Nagrodę Nobla, ale ponieważ przemysłowy przeszedł pewien rodzaj manii nuklearnej. Tym,
doświadczenia prowadził na muszkach owocówkach zlekce- czym dzisiaj są biotechnologia i komputery najnowszej gene-
ważenie ich wyników jako nieistotnych dla ludzi nie sprawiło racji, w latach pięćdziesiątych i na początku sześćdziesiątych
żadnych trudności, a przynajmniej było wygodne. była technologia nuklearna. Rządowi kontrahenci wydali
Krótko mówiąc, promieniotwórczość wydawała się dla miliony dolarów na budowę samolotu napędzanego energią
lekarzy obiecującym środkiem terapeutycznym służącym do jądrową, mimo iż proste obliczenia inżynierskie wykonane na

STYCZEŃ-LUTY 2001 NEXUS • 15

samym początku tych prac dowodziły, że tego rodzaju samo- W ten oto sposób ludzie metodą prób i błędów dowiedzie-
lot byłby zbyt ciężki, aby mógł przewozić jakikolwiek użytecz- li się, że emanowane przez rad promieniowanie alfa i gamma
ny ładunek.16 Monsanto Research Corporation (ta sama może być śmiertelnie niebezpieczne, nawet w niewielkich
firma, którzy dziś produkuje i promuje genetycznie modyfiko- dawkach.
waną żywność – przyp. tłum.) zaproponowało napędzany 2 grudnia 1942 roku w tajnym laboratorium pod trybuna-
plutonem ekspres do kawy, który gotowałby wodę przez 100 mi (stadionu) Stagg Field Uniwersytetu Chicagowskiego roz-
lat bez potrzeby wymiany ładunku paliwowego.17 Pewna począł pracę pierwszy stworzony przez człowieka reaktor
spółka zaproponowała spinki do mankietów wykonane z ra- atomowy. Jego głównym zadaniem było wykazanie, że można
dioaktywnego uranu, jako że uran jest cięższy od ołowiu uzyskać (i kontrolować) rozszczepienie jądra atomowego,
i „niezwykła waga takich spinek nie pozwalałaby na pod- a drugim produkcja plutonu do bomby atomowej. Szefem
wijanie się mankietów”.18 tego przedsięwzięcia, które prowadzono w ramach Projektu
W roku 1957 Komisja Energii Atomowej ustanowiła swój Manhattan (kodowa nazwa przedsięwzięcia Stanów Zjed-
Plowshare Division (Oddział Lemieszowy), którego nazwa noczonych, którego celem było zbudowanie bomby atomo-
nawiązuje do biblijnego powiedzenia „miecze przekują na wej), był dr Arthur Compton.
lemiesze” (Księga Izajasza 2,4).19 Nasz rząd i jego przemys- W owym czasie cały światowy zapas radu wynosił około
łowi partnerzy byli zdeterminowani pokazać światu, że ta 2 funtów (niecały kilogram). Zbudowane w Chicago, a na-
technologia jest łagodna, bez względu na rzeczywiste fakty. stępnie w Clinton w stanie Tennessee i w Hanford w stanie
14 lipca 1958 roku dr Edward Teller, „ojciec bomby Washington reaktory atomowe zawierały składniki równo-
wodorowej”, przybył na Alaskę, aby ogłosić „Projekt Ryd- ważne tysiącom ton radu. Wiele radioaktywnych pierwiast-
wan” („Project Chariot”) – plan wykrojenia nowego portu ków występujących w tych reaktorach stanowiło całkowitą
z wybrzeża Alaski poprzez zdetonowanie około sześciu bomb nowość o nieznanych własnościach.
wodorowych. Po niesamowitej walce politycznej udokumen- Arthur Compton i jego współpracownicy upierali się przy
towanej w książce Dana O’Neilla The Firecracker Boys20 określeniu norm, standardów bezpieczeństwa, aby uchronić
(Chłopcy od petard) plan ten odłożo- pracowników przed szkodliwym pro-
no na półkę. Dla odmiany opraco- Monsanto Research Corporation mieniowaniem. Na początku roku
wano plan przebicia przy pomocy 1942 Compton zatrudnił radiologa,
bomb atomowych nowego kanału zaproponowało napędzany chemika i trzech fizyków i postawił
przez Amerykę Środkową, aby dać plutonem ekspres do kawy, który im zadanie ustalenia norm bezpie-
Stanom Zjednoczonym możliwość gotowałby wodę przez 100 lat czeństwa oraz stworzenia instru-
wywierania nacisku na Panamę mentów pomiarowych, które pozwa-
w negocjacjach dotyczących kontroli bez potrzeby wymiany ładunku lałyby kontrolować zachowanie
nad Kanałem Panamskim. Na szczę- paliwowego. norm bezpieczeństwa. Tych pięciu
ście, z tego planu również zrezyg- naukowców ochrzczono mianem „fi-
nowano. zyków zdrowia” („health physi-
W roku 1967 w ramach projektu Gasbuggy21 w Nowym cists”), czyli takich, którzy troszczą się o zdrowie. Uczeni
Meksyku dokonano podziemnej eksplozji bomby atomowej. badający wpływ promieniowania na zdrowie do dzisiaj nazy-
Jej celem było uwolnienie gazu zamkniętego w naturalnej wają siebie fizykami zdrowia, zaś specjaliści od promieni
formacji geologicznej. Gaz uwolniono, lecz – jak powinni to Röntgena – radiologami.
byli przewidzieć inżynierowie – okazało się, że jest on radio- We wrześniu 1943 roku pierwsza grupa „fizyków zdrowia”
aktywny, i powstałą w ziemi dziurę musiano zakorkować. udała się do Clinton w stanie Tennessee, gdzie budowano
Jedyną po niej pozostałością jest obecnie brązowa płyta na ogromne zakłady przetwarzania uranu, które nazwano póź-
pustyni. niej Oak Ridge National Laboratory (ORNL). W roku 1944
Podsumowując, według felietonisty New York Timesa H. jeden z fizyków z tej grupy, Karl Z. Morgan, został mianowa-
Petera Metzgera Komisja Energii Atomowej zmarnowała ny na dyrektora Oddziału Fizyki Zdrowia w Oak Ridge i trwał
miliardy dolarów na „poronione pomysły” w celu udowod- na tym stanowisku przez 29 lat, aż do roku 1972, kiedy to
nienia, że technologia nuklearna jest korzystna i nieszkod- przeszedł na emeryturę.23
liwa.22 Morgan odegrał zasadniczą rolę w wykreowaniu zawodu
Plowshare Division (Oddział Lemieszowy) okazał się „fizyka zdrowia” i ustanowieniu norm promieniowania na
kompletnym fiaskiem i jedyne, co po nim pozostało, to całym świecie. W roku 1955 utworzono Stowarzyszenie Fizy-
tradycja wypierania się, która zapuściła głębokie korzenie ków Zdrowia (Health Physics Society) i na jego tymczasowe-
w sercu naukowej i przemysłowej Ameryki. go przewodniczącego powołano Morgana. W latach 1956-
1957 sprawował on tę funkcję jako pierwszy wybrany przewo-
STANDARDY OCHRONY PRZED PROMIENIOWANIEM dniczący. W latach 1955-1977 pełnił dodatkowo funkcję reda-
Do roku 1910 świat medyczny zaczął stosować w celach ktora naczelnego przeglądu Health Physics (Fizyka Zdrowia),
terapeutycznych w szerokim zakresie oprócz promieni branżowego organu Stowarzyszenia. W roku 1966 utworzono
Röntgena również rad. Rad stosowano ponadto w przemyśle International Radiation Protection Association (Międzynaro-
do produkcji świecących w ciemności tarcz zegarków, oczu dowe Stowarzyszenie Ochrony przed Promieniowaniem), re-
lalek, przynęt na ryby, celowników broni i innych przed- prezentujące specjalistów z 30 krajów i Karl Morgan został
miotów, jednak w połowie lat dwudziestych okazało się, że jego pierwszym przewodniczącym.
wiele młodych kobiet, które malowały radem cyfry na tar- Większość standardów promieniowania jest stanowionych
czach zegarków, wcześnie umiera. W jednym z przypadków przez Międzynarodową Komisję Ochrony przed Promienio-
pracodawca, firma US Radium w West Orange w stanie New waniem (International Commission on Radiological Protec-
Jersey, uparcie twierdził, że kobiety umierają z powodu złej tion; w skrócie ICRP), która w roku 1950 wyłoniła się
higieny osobistej, lecz przeprowadzone w latach 1924-1925 z wcześniejszego zespołu stanowienia standardów o nazwie
badania w miejscu pracy dowiodły, że wszyscy robotnicy byli Międzynarodowy Komitet Ochrony przed Promieniami
wystawieni na nadmierne dawki promieniowania. X i Radem (International X-ray and Radium Protection

16 • NEXUS STYCZEŃ-LUTY 2001

Committee). W latach 1950-1971 Karl Morgan był jednym
z trzynastu członków ICRP i w okresie tym przewodniczył
komitetowi ICRP do spraw wewnętrznych dawek, który usta-
nawiał standardy radiacyjne przyjmowane następnie przez
cały świat. To pokazuje, dlaczego o Karlu Morganie mówi się
często jako o „ojcu fizyki zdrowia”.
NADMIERNE WYSTAWIENIE NA PROMIENIE
RÖNTGENA
Ostatnio Karl Morgan opisał i skrytykował prace ICRP.
Twierdzi, że ICRP24 ma na sumieniu dwie ważne sprawy:
a) ignorowanie szkód, jakich doznało całe społeczeństwo
z powodu nadmiernego stosowania przez medycynę promieni
Röntgena;
b) stanowienie od połowy lat sześćdziesiątych standardów
promieniowania, które chroniły przede wszystkim ludzi za-
trudnionych w przemyśle nuklearnym a nie całość społe-
czeństwa.
Według Morgana (który wciąż pozostaje członkiem ICRP,
aczkolwiek emerytowanym) ICRP zaczęło na początku lat
sześćdziesiątych ignorować poważne zagrożenie promienio-
waniem. Pisze on:
Okres atmosferycznych prób z bronią jądrową prowadzonych
przez Stany Zjednoczone, Wielką Brytanię, Francję i ZSRR stano-
wi smutną kartę w historii cywilizowanego człowieka. Nie ma
wątpliwości, że były one przyczyną setek tysięcy przypadków
zgonów z powodu raka. Mimo to ICRP milczała. W tym okresie
(1960-1965) większość członków ICRP
pracowała bezpośrednio w przemyśle W latach czterdziestych
wytwórczym broni jądrowej albo ko-
rzystała pośrednio w znacznej części i pięćdziesiątych wiele
z funduszy pochodzących od tego sklepów z butami instalowało
przemysłu. Być może nie chcieli gryźć fluoroskopowe
ręki, która ich karmiła?
(rentgenowskie) maszyny do
W latach siedemdziesiątych sytu- dopasowywania butów.
acja pogorszyła się jeszcze bardziej,
kiedy cała seria badań ujawniła, że
promieniowanie radioaktywne jest bardziej niebezpieczne,
niż poprzednio sądzono. W roku 1974 Baruch Modan wyka-
zał, że szansa zachorowania przez kobietę na raka piersi
znacznie wzrasta już pod wpływem tak niewielkich dawek
promieniowania rentgenowskiego jak 1,6 rema.25 W roku
1977 Thomas Mancuso i inni donieśli, że pracownicy zatrud-
nieni w zakładach przetwarzania plutonu w Hanford umierają
z powodu raka, którego przyczyną są dawki wynoszące zaled-
wie 3 remy kumulowane w ciągu wielu lat.26 (W owym czasie
uważano, że dawka 5 remów na rok jest bezpieczna).
Karl Morgan twierdzi, że badania te doprowadziły prze-
mysł atomowy do paniki. „Zaniepokojony, że jego istnienie
będzie zagrożone, jeśli społeczeństwo uwierzy, że istnieje
zwiększone ryzyko zachorowania na raka przy tak niskich
dawkach promieniowania, kompleks przemysłowo-nuklearny
postanowił, że będzie ostro reagował na wystąpienia wszel-
kich jego przeciwników” – pisze Morgan w swojej autobio-
grafii.27 W rezultacie „...fizycy zdrowia postawili w ostatnich
dziesięcioleciach na pierwszym miejscu jego integralność.
Oczywiście pozostali pewni profesjonaliści, którzy nie kryją
prawdy, lecz stanowią oni mniejszość” – stwierdził w roku
1999 Morgan.28
ICRP przymknęło oko na inne problemy mające wpływ na
zdrowotność społeczeństwa: nadmierne napromieniowanie
promieniami Röntgena w wyniku stosowania ich w medycynie
i stomatologii. Na początkach lat pięćdziesiątych przeprowa-
dzono szereg badań, które dowodzą, że promienie Röntgena
STYCZEŃ-LUTY 2001
są bardziej niebezpieczne, niż dotąd sądzono. W roku 1950
H.C. March wykazał, że szanse zgonu z powodu białaczki są
dziewięciokrotnie większe w środowisku radiologów niż w in-
nych grupach lekarskich.29 W roku 1956 Alice Stewart wyka-
zała, że jedno prześwietlenie płodu w macicy podwaja praw-
dopodobieństwo białaczki w wieku dziecięcym.30
W swojej autobiografii z roku 199931 Morgan wyjaśnia
swoją uwagę z roku 1994 dotyczącą niezajęcia przez ICRP
stanowiska wobec nadmiernych i niepotrzebnych dawek pro-
mieni Röntgena aplikowanych ludziom w trakcie medycznych
procedur diagnostycznych:32
...za każdym razem, kiedy usiłowałem podnieść zagadnienie
nadmiernego i niepotrzebnego napromieniowywania ludzi pro-
mieniami Röntgena na skutek prześwietleń, zawsze napotykałem
mur nie do przebicia... Wkrótce przekonałem się, że zagadnienie
nadmiernego napromieniowania wynikającego z procedur medy-
cznych był w ICRP tematem tabu, jako że organizacja ta została
powołana do życia pod auspicjami Międzynarodowego Kongresu
Radiologicznego [International Congress of Radiology; w skrócie
ICR] i radiolodzy nie życzyli sobie żadnych ograniczeń lub
wtrącania się w diagnostyczne stosowanie promieni Röntgena.
Odniosłem nieprzyjemne wrażenie, że istniał poważny konflikt
interesów pomiędzy ICR i ICRP... Konflikt interesów zdaje się być
zakaźną i złośliwą chorobą.
W połowie lat sześćdziesiątych oddział Morgana z Labora-
torium Oak Ridge badał dawki promieni Röntgena aplikowa-
ne dzieciom podczas programu ma-
sowych prześwietleń klatki piersio-
wej. Począwszy od lat pięćdziesią-
tych wysyłano do szkół w specjalnych
pojazdach przenośne aparaty rent-
genowskie i setki tysięcy dzieci pod-
dawano prześwietleniom klatki pier-
siowej. Badania przeprowadzone
w Oak Ridge dowiodły, że każde
z tych dzieci otrzymało dawkę od
2 do 3 remów promieni Röntgena.
Morgan wiedział, że jest to za duża dawka, ponieważ robot-
nicy w Laboratorium Oak Ridge dostawali podczas przeświet-
lenia jedynie 0,015 rema. Innymi słowy, dzieci dostawały od
130 do 200 razy większą dawkę niż potrzeba do uzyskania
właściwego zdjęcia rentgenowskiego, nie mówiąc już o tym, że
większość z nich w ogóle nie potrzebowała żadnego prze-
świetlenia. (W wyniku kampanii prowadzonej przez Mor-
gana, Rosalię Bertell, Irwina Brossa i innych ostatecznie
zaniechano masowych prześwietleń amerykańskich dzieci).33
W latach czterdziestych i pięćdziesiątych wiele sklepów
z butami instalowało fluoroskopowe (rentgenowskie) maszy-
ny do dopasowywania butów. W roku 1949 okazało się, że
maszyny te aplikują dzieciom wysokie dawki promieni
Röntgena. I w tym przypadku ICRP zignorowało tę sprawę.
Morgan obliczył razem ze swoimi kolegami, że medyczne
napromieniowanie promieniami Röntgena stanowiło 90 pro-
cent całości wchłoniętego przez ludzi promieniowania wy-
tworzonego przez człowieka.34,35 W roku 1963 Morgan wyka-
zał, że przeciętny obywatel Stanów Zjednoczonych wchłaniał
każdego roku tyle samo promieniowania z racji jego za-
stosowań medycznych, co z naturalnych źródeł, czyli tak
zwanego „promieniowania tła”. Inaczej mówiąc, zastosowa-
nia medyczne promieni Röntgena w USA podwajały dawkę,
jaką wchłaniał normalnie przeciętny Amerykanin. Morgano-
wi chodziło o to, że ten sam rezultat można uzyskać przy
pomocy znacznie niższych dawek, stosując nowoczesną apara-
turę i technikę. Medyczny establishment był w większości
NEXUS • 17
przypadków głuchy na jego postulaty i całkowicie je ig- more National Laboratory; w skrócie LNL), którego zada-
norował. niem byłoby określanie wpływu na zdrowie wszelkiego rodza-
Morgan i inni przez wiele lat pisali o zagrożeniach wynika- ju czynników związanych z reakcjami jądrowymi. W roku
jących z nadmiernego i niepotrzebnego wystawiania ludzi na 1970 Gofman przekonał się, że promieniowanie jest bardziej
promieniowanie podczas medycznych i stomatologicznych niebezpieczne, niż początkowo sądzono, i wypowiedział się
prześwietleń – były to wysiłki, które określił on jako „dwa- otwarcie przeciwko Projektowi Plowshare, w ramach którego
dzieścia lat frustrujących niepowodzeń”. Po podpisaniu przez miano zdetonować setki ładunków nuklearnych, aby uwolnić
prezydenta Lyndona Johnsona w roku 1968 ustawy 90-602: gaz zamknięty w formacji skalnej poniżej Gór Skalistych oraz
„Ustawa w sprawie kontroli napromieniowania ze względu na zbudować nowe porty i kanały. Wezwał również do pięciolet-
zdrowotność i bezpieczeństwo” („The Radiation Control for niego moratorium dotyczącego planu Komisji Energii Ato-
Health and Safety Law”) – która określiła minimalne, federa- mowej zbudowania 1000 elektrowni atomowych.
lne wymagania odnoszące się do aparatury rentgenowskiej W roku 1974 rząd wycofał się z finansowania badań
(patrz strona internetowa ‹www.fda.gov/cdrh/radhlth/-summa- Gofmana. Pozbawiony środków zaczął pisać książki poświę-
ry.html›), Morgan w swojej autobiografii napisał, że „było to cone zagrożeniom wywoływanym przez promieniowanie,
głównym celem, jaki przyświecał mi w życiu”,36 jednak samo w tym: Radiation and Human Health (Promieniowanie a zdro-
prawo to za mało, aby ograniczyć zbędne i nadmierne na- wie człowieka; 1981), X-Rays: Health Effects of Common
promieniowywanie, które trwa nadal. Exams (Promienie Röntgena – wpływ na zdrowie powszechnych
badań radiologicznych; 1985), Radiation-induced Cancer From
MEDYCZNE ZASTOSOWANIA PROMIENI RÖNTGENA Low-Dose Exposure: An Independent Analysis (Rak wywołany
I ICH ZWIĄZEK Z RAKIEM I CHOROBAMI SERCA przez niskie dawki promieniowania jonizującego – niezależna
Innym znanym naukowcem, który od dwudziestu lat za- analiza; 1990), Preventing Breast Cancer: The Story of a Major,
jmuje się problemem przedawkowania promieni Röntgena, Proven, Preventable Cause of This Disease (Zapobieganie
jest dr John Gofman. W swojej biografii Morgan pisze:37 rakowi piersi – historia głównej, udowodnionej i możliwej do
uniknięcia przyczyny tej choroby; 1995, drugie wydanie 1996)
...naukowiec posiadający stopnie naukowe z chemii i medycy- oraz Radiation from Medical Procedures in the Pathogenesis of
ny. John Gofman, wspólnie z Glennem Seaborgiem, odkrył uran- Cancer and Ischemic Heart Disease (Promieniowanie pocho-
233, był również pierwszym, który wyizolował pluton. Mimo tych dzące z medycznych procedur w patogenezie raka i niedo-
osiągnięć wciąż musi zabiegać o uznanie. Uważam, że jest on tlenienia mięśnia sercowego; 1999).39,40,41,42,43
jednym z najwybitniejszych uczonych dwudziestego wieku. Gofman jest wspaniałym nauczycielem. W swoich książ-
kach wyjaśnia wyniki badań, skąd się one wzięły, ich niedosta-
Od dwudziestu a może i więcej lat Gofman publikuje tki i jak można to wszystko ulepszyć. Prowadzi czytelnika od
wyniki badań dotyczących zagrożeń wniosku do wniosku, tłumacząc każ-
będących wynikiem napromieniowa- „Medyczne napromieniowanie dy krok językiem zrozumiałym, za-
nia niewielkimi dawkami. W swojej równo dla nowicjuszy, jak i specjalis-
ostatniej, liczącej 700 stron, książce jest bardzo ważną przyczyną tów. Kiedy okoliczności zmuszają go
stwierdza: „Medyczne napromienio- (być może nawet główną) do czynienia założeń, wyjaśnia, dla-
wanie jest bardzo ważną przyczyną śmiertelności w wyniku raka czego sądzi, że są one słuszne. Częs-
(być może nawet główną) śmiertel- to podaje również alternatywne tłu-
ności w wyniku raka w Stanach Zje- w Stanach Zjednoczonych maczenia i wyjaśnia, w jakim stopniu
dnoczonych w dwudziestym wie- w dwudziestym wieku”. wpłynęłyby one na jego wnioski. Ni-
ku”.38 Inaczej mówiąc, Gofman uwa- gdy nie pomija niczego, co ma istot-
ża, że pochodzące z medycznych za- ne znaczenie. Dzięki tym cechom
stosowań dawki promieniowania rentgenowskiego są główną książki Gofmana są długie i liczą przeciętnie od 500 do 900
przyczyną raka (w tym raka piersi) oraz choroby sercowej stron wypełnionych tabelami danych, którym towarzyszą do-
w USA. Opracowanie Gofmana jest bardzo staranne i do- kładne wyjaśnienia. Czytelnik zyskuje pełną wiedzę na dany
głębne i napisane bardzo jasno, w związku z czym większość temat, która może zadowolić zarówno nowicjuszy, jak i spec-
fizyków zdrowia nie powinna przejść obok niego obojętnie. jalistów. Uważam Gofmana za jednego z najznakomitszych
John Gofman jest doktorem medycyny ze specjalizacją nauczycieli XX wieku. Jego prace już doprowadziły do zmia-
w dziedzinie chemii nuklearnej i fizycznej. Jest emerytowa- ny poglądu świata na zagrożenia związane z promieniowa-
nym profesorem biologii molekularnej i komórkowej na niem, a jego ostatnia książka będąca wynikiem wieloletnich
Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley i członkiem rady zmagań rewolucjonizuje poglądy na napromieniowanie będą-
wydziału Akademii Medycznej Uniwersytetu Kalifornijskiego ce rezultatem medycznych zastosowań. Jego praca z pewnoś-
w San Francisco. Podczas długiej kariery zajmował się dwoma cią ocali w ostatecznym rozrachunku dziesiątki milionów żyć.
oddzielnymi polami badań: chorobami serca i wpływem nis- W swojej ostatniej książce z 1999 roku Gofman prezentuje
kich dawek promieniowania na zdrowie. Jest laureatem wielu przekonywające dowody na to, że medyczne zastosowania
nagród za oryginalne badania z zakresu miażdżycy tętnic, promieniowania stanowią główna przyczynę raka i miażdżycy
która polega na narastaniu tłuszczowych „płytek” wewnątrz (choroby wieńcowej).44 Przez „medyczne zastosowania pro-
naczyń krwionośnych, co często staje się przyczyną śmiertel- mieniowania” dr Gofman rozumie przede wszystkim promie-
nych przypadków zawału serca. W roku 1974 Amerykańskie niowanie rentgenowskie, w tym rentgenoskopię45 i skanowa-
Kolegium Kardiologii (American College of Cardiology) nie typu CT („CAT”)46. Mechanizm tych uszkodzeń jest
uznało go za jednego z 25 czołowych badaczy w dziedzinie prosty – promieniowanie powoduje genetyczne mutacje pro-
kardiologii ostatniego ćwierćwiecza. wadzące w konsekwencji do wzrostu liczby przypadków tych
Na początku lat sześćdziesiątych Komisja Energii Ato- chorób.
mowej zwróciła się do Gofmana z prośbą o zorganizowanie O czym chce nas przekonać Gofman? Czy chodzi mu o to,
Oddziału Badań Biomedycznych (Biomedical Research Divi- że napromieniowanie przez medyczne źródła stanowi wyłącz-
sion) przy Państwowym Laboratorium Livermore’a (Liver- ne źródło raka i choroby wieńcowej? Z pewnością nie o to mu

18 • NEXUS STYCZEŃ-LUTY 2001

chodzi. Czy chce powiedzieć, że przyczyną raka nie jest
palenie, zła dieta, dziedziczność, pestycydy, spaliny silników,
dioksyny47 i toksyczne chemikalia? Oczywiście, że nie. Zarów-
no rak, jak i choroba sercowa mają wielorakie przyczyny. Po
to, aby rozwinął się rak (lub miażdżyca) komórka musi być
poddana wielu (przypuszczalnie od 5 do 10) mutacjom ge-
nów. Niektóre z tych mutacji mogą być dziedziczone, lecz
większość z nich powstaje w wyniku wystawienia organizmu
na działanie substancji uszkadzających geny.
Oto hipotetyczny przykład stu przypadków raka podany
przez Gofmana pokazujący różnorodność przyczyn tej cho-
roby:
• 40 przypadków raka wywołanych jest wspólnym działa-
niem promieni Röntgena, palenia i ubogiej diety;
• 25 przypadków raka wywołanych jest wspólnym działa-
niem promieni Röntgena, ubogiej diety i odziedziczonych
mutacji genów;
• 25 przypadków raka wywołanych jest wspólnym działa-
niem promieni Röntgena, palenia i odziedziczonych mutacji
genów;
• 10 przypadków raka wywołanych jest wspólnym działa-
niem palenia, ubogiej diety i odziedziczonych mutacji genów.
W pierwszym zbiorze 40 przypadków raka zostało spowo-
dowanych przez genetyczne mutacje, które wywołane zostały
przez promienie Röntgena, palenie i ubogą dietę. Każdy
z tych trzech czynników jest potrzebny do wywołania raka;
jeśli któryś z nich nie wystąpi, nie wystąpi również rak.
Na podstawie przytoczonych przypadków widzimy, że
promienie Röntgena mają swój udział w 90 (40 + 25 + 25
= 90) na 100 przypadków raka. Gdyby nie promienie
Röntgena w 90 procentach przypadków rak by nie wystąpił.
Przyjrzyjmy się teraz przyczynie w postaci ubogiej diety. Ma
ona swój udział w 75 (40 + 25 + 10 = 75) na 100 przypadków.
Gdyby nie wystąpiła uboga dieta, nie doszłoby do 75 procent
przypadków raka.
Widać wyraźnie, że promienie Röntgena „powodują” 90
procent przypadków raka – w tym sensie, że przy ich nieobec-
ności rak by nie wystąpił. Mamy jednak jeszcze ubogą dietę,
która również „powoduje” raka, lecz tylko w 75 procentach
tych samych przypadków, co znaczy, że gdyby ten czynnik nie
wystąpił, nie byłoby również 75 procent przypadków raka.
Tak więc, kiedy Gofman twierdzi, że promienie Röntgena
są odpowiedzialne za większość przypadków raka w USA, nie
twierdzi, że te promienie są jedyną przyczyną tej choroby,
a jedynie to, że do większości zachorowań na nią w ogóle by
nie doszło, gdyby nie było promieni Röntgena.
Należy tu podkreślić, że Gofman nie jest przeciwnikiem
stosowania promieni Röntgena w medycynie. Sprzeciwia się
on raczej niepotrzebnemu wystawianiu ludzi na to promie-
niowanie. Wiele lat jego pracy pokazało, że dawki promienio-
wania rentgenowskiego można i należy obniżyć o co najmniej
50 procent i że nie spowoduje to żadnego uszczerbku w ilości
uzyskiwanych informacji medycznych. Pogląd ten podziela
wielu innych specjalistów. Ostrożne stosowanie nowoczesnej
aparatury rentgenowskiej i nowoczesnych technik może ob-
niżyć dawkę promieniowania o połowę (a nawet więcej) bez
utraty jakichkolwiek korzyści wynikających z ich stosowania.
Tak więc można byłoby uniknąć co najmniej połowy przypad-
ków raka powodowanych przez te promienie.
O ilu więc niepotrzebnych przypadkach raka mówimy?
Gofman obliczył, że w roku 1993 połowa wszystkich przypad-
ków raka u kobiet i 74 procenty przypadków raka u mężczyzn
wiąże się z zastosowaniem promieni Röntgena. Inaczej mó-
wiąc, około 60 procent wszystkich przypadków raka w USA
w roku 1993 można wiązać z nadmiernym wystawieniem na
działanie promieni Röntgena. W USA co roku umiera na
STYCZEŃ-LUTY 2001
raka około 500 000 ludzi. Skoro 60 procent tych przypadków
wiąże się z nadmiernym napromieniowaniem, a połowa z nich
to przypadki, których można byłoby uniknąć, to mówimy
o 150 000 niepotrzebnych zgonów rocznie w samych tylko
Stanach Zjednoczonych.
Gofman oblicza, że proporcja przypadków choroby wień-
cowej wiążących się z działaniem promieni Röntgena jest
nieco wyższa niż w przypadku raka. 63 procenty zgonów
wśród mężczyzn w roku 1993 z powodu CHD48 wiązało się
z nadmiernym napromieniowaniem promieniami Röntgena,
zaś wśród kobiet było to 78 procent przypadków. Tak więc,
z grubsza biorąc, 70 procent przypadków zgonów z powodu
CHD ma według Gofmana związek z promieniami Röntgena.
CHD było przyczyną około 460 000 zgonów w roku 1993 i jeśli
Gofman ma rację, 322 000 z nich wiąże się z działaniem
promieni Röntgena, zaś połowa z nich, czyli 161 000, to
zgony, do których nie musiało dojść.
Widzimy więc, że, jeśli Gofman się nie myli, promienie
Röntgena są odpowiedzialne za 311 000 (150 000 + 161 000
= 311 000) niepotrzebnych zgonów rocznie w USA.
Badania Gofmana to nowe podejście, które pozwala na
uniknięcie pewnych trudności zawartych we wszystkich da-
nych łączących promieniowanie używane przez lekarzy ze
zdrowiem. Oto te trudności. Po pierwsze, brak jest wiarygod-
nych szacunków średniej, przypadającej na głowę jednego
mieszkańca, dawki promieniowania rentgenowskiego, które-
mu poddawani są obecnie ludzie lub byli poddani w przeszło-
ści z racji stosowania go w medycynie. Po drugie, brak jest
wiarygodnych szacunków ryzyka zachorowania na raka w sto-
sunku do jednostkowej dawki promieniowania rentgeno-
wskiego pochodzącego z aparatury medycznej, ponieważ nikt
nie ma pewności, co do dokładnych dawek promieniowania,
jakie otrzymały poszczególne grupy ludności, które badano
pod kątem wpływu promieniowania na występowanie raka.
Aby uniknąć tych trudności, Gofman zastosował inte-
resujące rozwiązanie. Odnalazł statystyczne dane dotyczące
chorób w odniesieniu do całej ludności Stanów Zjednoczo-
nych z podziałem na dziewięć okręgów spisowych (lata 1940-
1990 dla raka i lata 1950-1990 dla choroby wieńcowej).
Następnie zestawił te dane rok po roku z liczbą lekarzy
przypadających na 100 000 mieszkańców w każdym z dziewię-
ciu okręgów spisowych. Nasycenie lekarzami w przeliczeniu
na 100 000 mieszkańców dostarczyło względnej miary pro-
mieniowania ze źródeł medycznych w przeliczeniu na 100 000
mieszkańców w dziewięciu okręgach spisowych w każdym
roku.
Na tym przykładzie Gofman wykazał, że śmiertelność
z powodu raka rośnie wyraźnie wraz ze wzrostem liczby
lekarzy w okręgach spisowych, podczas gdy ilość zgonów
z powodów pozarakowych maleje, z wyjątkiem przypadków
zgonu z powodu choroby wieńcowej (CHD), których liczba
również rośnie wraz ze wzrostem liczby lekarzy przypadają-
cych na 100 000 mieszkańców. Jak z tego wynika, hipoteza
Gofmana, że CHD wiąże się z promieniowaniem ze źródeł
medycznych, niejako „wypływa z danych”. Ponieważ miał on
wieloletnie doświadczenie w badaniu CHD (napisał trzy
książki na ten temat) oraz z uwagi na to, że bardzo dobrze zna
literaturę dotyczącą promieniotwórczości, mógł sporządzić
dokładne obliczenia, w wyniku których stwierdził, że promie-
niowanie indukuje mutacje w arteriach wieńcowych, powodu-
jąc przyrost tego, co nazywa „dysfunkcyjnymi klonami” (mini-
guzami) w mięśniach gładkich wyściełających arterie.
Warto zauważyć, że stosując metodę „gęstości lekarzy”
Gofman określił, iż w roku 1993 promieniowanie ze źródeł
medycznych było przyczyną 83 procent zgonów Amerykanek
cierpiących na raka piersi. Posługując się z kolei zupełnie inną
NEXUS • 19
metodą Gofman określił, że w roku 1995 to samo promienio-
wanie ze źródeł medycznych było odpowiedzialne za 75
procent zgonów Amerykanek cierpiących na raka piersi. Te
dwa szacunkowe obliczenia wykonane za pomocą zupełnie
innych metod są uderzająco podobne.
MINIMALIZACJA WYSTAWIENIA NA PROMIENIE
RÖNTGENA
Przekonanie lekarzy o konieczności zwrócenia szczególnej
uwagi na zminimalizowanie dawek promieniowania, którym
poddawani są ich pacjenci, nie będzie sprawą łatwą. Wielu
lekarzy i stomatologów nadal traktuje promienie Röntgena
jako coś absolutnie nieszkodliwego.
Niedawno złamał mi się ząb. Mój dentysta, specjalista
pierwszej klasy, potrzebował udokumentowania tego ubytku
do rozliczenia z ubezpieczalnią.
— Zaraz zrobię panu zdjęcie rentgenowskie — oświadczył mi.
— A nie ma innego sposobu? — zapytałem.
Kiwnął głową i natychmiast napisał oświadczenie: „Złama-
łem ząb i nie chcę prześwietlenia” – po czym podsunął mi je
do podpisania.
— Firma ubezpieczeniowa jest zobowiązana do zaakcep-
towania takiego oświadczenia — powiedział.
W ten oto sposób uniknąłem jednego niepotrzebnego
prześwietlenia.
Kiedy ktoś powie państwu, że konieczne jest przeświet-
lenie, proszę nie stawiać go z miejsca w trudnej sytuacji,
odmawiając poddania się prześwietleniu. Sugeruję raczej
zapytać, jaką dawkę promieniowania otrzymamy. Jeśli państ-
wa doświadczenia są podobne do moich, osoba zalecająca
wykonanie prześwietlenia nie będzie znała odpowiedzi na to
pytanie i prawdopodobnie odpowie:
— Proszę się nie martwić, to zupełnie nieszkodliwe.
Niestety, nie jest prawda! I
Przełożył Jerzy Florczykowski
Przypisy:
1. Początkowo promienie Röntgena były nazywane promieniami „X” – na-
zwę tę można jeszcze spotkać w polskich podręcznikach fizyki z lat pięć-
dziesiątych, natomiast na Zachodzie utrzymała się ona do dzisiaj. W tekście
polskim będziemy posługiwali się nazwą „promienie Röntgena” lub „promienie
rentgenowskie”. – Przyp. tłum.
2. Catherine Caufield, Multiple Exposures: Chronicles of the Radiation Age
(Wielokrotne wystawienie na działanie promieni – kroniki wieku promieniowania),
Harper & Raw, Nowy Jork, 1989, str. 7.
3. Jak wyżej, str. 4.
4. Jak wyżej, str. 15.
5. Jak wyżej, str. 28.
6. Jim Robbins, „Camping Out in the Merry Widow Mine” („Obozowanie
w Kopalni Merry Widow”), High Country News, vol. 26, nr 12, czerwiec 1994;
patrz ‹http://www.hcn.org/1994/jun27/dir/reporters.html› oraz ‹http://www.road-
sideamerica.com/attract/MTBASradon.html›.
7. Arjun Makhijani, Scott Saleska, The Nuclear Power Deception: US Nuclear
Mythology from Electricity „Too Cheap to Meter” to „Inherently Safe” Reactors
(Oszustwo elektrowni nuklearnych – amerykańskie mity od elektryczności „zbyt
taniej, aby mierzyć ją licznikami” do „z natury bezpiecznych” reaktorów), The Apex
Press, Nowy Jork, 1999.
8. Peter H. Metzger, The Atomic Establishment (Atomowy establishment),
Simon & Schuster, Nowy Jork, 1972.
9. Kongres Amerykański to Izba Reprezentantów i Senat łącznie, podobnie
jak w Polsce Parlament to Sejm i Senat razem wzięte. – Przyp. tłum.
10. D’Antonio, Atomic Harvest (Atomowe żniwa), Crown Publishers, Nowy
Jork, 1993; oraz Chip Ward, Canaries on the Rim: Living Downwind in the West
(Kanarki na obręczy – życie na podwietrznej na Zachodzie), Verso, Nowy Jork, 1999.
11. Kiur to jednostka aktywności ciała promieniotwórczego o symbolu Ci, 1 Ci
= 3,7 · 1010 Bq (bekerel). – Przyp. tłum.
12. Karl Z. Morgan, Ken M. Peterson, The Angry Genie: One Man’s Walk
Through the Nuclear Age (Rozgniewany dżin – spacer człowieka po epoce
nuklearnej), University of Oklahoma Press, Norman, Oklahoma, 1999, str. 96.
13. Administracja Weteranów to federalna agencja, która nadaje przywileje
oraz przydziela weteranom sił zbrojnych należne z prawem zasiłki.
14. Karl Z. Morgan i Ken M. Peterson, The Angry..., str. 101.
20 • NEXUS
15. Jak wyżej.
16. Jak wyżej.
17. Peter H. Metzger, The Atomic..., str. 204.
18. Jak wyżej.
19. Jak wyżej, str. 231.
20. Dan O’Neill, The Firecracker Boys (Chłopcy od petard), St. Martin’s Press,
Nowy Jork, 1994.
21. Peter H. Metzger, The Atomic..., str. 236.
22. Jak wyżej, str. 237.
23. Karl Z. Morgan i Ken M. Peterson, The Angry..., str. 33.
24. Karl Z. Morgan, „Changes in International Radiation Protection Stan-
dards” („Zmiany w międzynarodowych standardach ochrony przeciwpromien-
nej”), American Journal of Industrial Medicine, nr 25, 1994, str. 301-307.
25. Baruch Modan i inni, „Radiation-Induced Head and Neck Tumours”
(„Guzy głowy i szyi wywołane promieniowaniem radioaktywnym”), Lancet, 23
luty 1974, str. 277-307.
26. Thomas F. Mancuso i inni, „Radiation Exposures of Hanford Workers
Dying from Cancer and other Causes” („Dawki napromieniowania pracowników
zatrudnionych w Hanford umierających na raka oraz z innych przyczyn”), Health
Physics, nr 33, listopad 1977, str. 369-385.
27. Karl Z. Morgan i Ken M. Peterson, The Angry..., str. 112.
28. Jak wyżej, str. 113.
29. H.C. March, „Leukemia in radiologists in a twenty-year period” („Leuke-
mia wśród radiologów na przestrzeni dwudziestu lat”), American Journal of
Medical Science, nr 220, 1950, str. 282-286.
30. Alice Stewart i inni, „Preliminary Communication: Malignant Disease in
childhood and diagnostic radiation in utero” („Doniesienie wstępne – Śmiertel-
na choroba wieku dziecięcego a diagnostyczne napromieniowanie macicy”),
Lancet, 1956, str. 447-448.
31. Karl Z. Morgan i Ken M. Peterson, The Angry....
32. Karl Z. Morgan, „Changes...
33. Jak wyżej.
34. Karl Z. Morgan, „Medical X-Ray Exposures” („Napromieniowanie pro-
mieniami Röntgena wynikające z zastosowań medycznych”), Industrial Hygiene
Journal, listopad-grudzień 1963, str. 588-599.
35. Karl Z. Morgan, „You Can Drastically cut X-ray exposure below today’s
level” („Można w sposób drastyczny obniżyć poziom napromieniowania promie-
niami Röntgena poniżej obecnych dawek”), Consultant, marzec-kwiecień 1970,
str. 16.
36. Karl Z. Morgan i Ken M. Peterson, The Angry..., str. 121.
37. Jak wyżej.
38. John Gofman (pod redakcją Egana O’Connora), Radiation from Medical
Procedures in the Pathogenesis of Cancer and Ischemic Heart Disease (Promienio-
wanie pochodzące z medycznych procedur w patogenezie raka i niedotlenienia
mięśnia sercowego), Committee for National Responsibility, San Francisco, 1999
(dostępna za 27 dolarów z Citizens for Nuclear Responsibility, tel./fax +1 (415)
776 8299, e-mail: crnl123@webtv.net).
39. John W. Gofman, Radiation and Human Health (Promieniowanie a zdro-
wie człowieka), Sierra Club Books, San Francisco, 1981.
40. John W. Gofman, Egan O’Connor, X-Rays: Health Effects of Common
Exams (Promienie Röntgena – wpływ na zdrowie powszechnych badań radiologicz-
nych), Sierra Club Books, San Francisco, 1985.
41. John W. Gofman, Radiation-induced Cancer From Low-Dose Exposure: An
Independent Analysis (Rak wywołany niskimi dawkami promieniowania jonizują-
cego – niezależna analiza), Committee for Nuclear Responsibility, San Francisco,
1990.
42. John W. Gofman (pod redakcją Egana O’Connora), Preventing Breast
Cancer (Zapobieganie rakowi piersi), Committee for Nuclear Responsibility, San
Francisco, 1995, 1996 (drugie wydanie).
43. Jak wyżej.
44. Jak wyżej.
45. Rentgenoskopia to nic innego jak najzwyklejsze prześwietlenia. – Przyp.
tłum.
46. „CAT” to skanowanie w dwóch płaszczyznach, pod różnymi kątami, za
pomocą urządzenia tomograficznego wykorzystującego wąską wiązkę promieni
Röntgena w celu uzyskania komputerowego obrazu przekrojów ciała, w tym
tkanek miękkich. – Przyp. tłum.
47. Dioksyny to ogólna nazwa rodziny chlorowych węglowodanów,
C12H4Cl4O2, w szczególności izomeru TCDD, toksycznego produktu ubocznego
powstającego przy produkcji pestycydów. Na przykład Agent Orange, potężny
herbicyd i defiolant zawierający śladowe ilości dioksyny, był stosowany w czasie
wojny wietnamskiej do niszczenia szaty roślinnej, w której kryli się żołnierze
Północnego Wietnamu. – Przyp. tłum.
48. Skrót od Coronary Heart Disease, czyli choroba wieńcowa. – Przyp. tłum.
Od wydawcy:
Artykuł Petera Montague po raz pierwszy opublikowany został w trzech
odcinkach w Rachel’s Environment & Health Weekly (nr 691 z 16 marca, nr 692
z 13 kwietnia i nr 693 z 20 kwietnia 2000 roku) wydawanego przez Environmen-
tal Research Foundation, PO Box 5036, Annapolis, Maryland 21403, USA; tel.:
+1 (410) 263 1584, fax: +1 (410) 263 8944, e-mail: ‹erf@rachel.org›, strona
internetowa: ‹www.monitor.net/rachel/›.
STYCZEŃ-LUTY 2001
 Tak się jakoś przypadkowo zbiegło, że w tym numerze mamy aż trzy artykuły
związane z chorobą, która budzi chyba największy strach wśród współczesnych ludzi,
to jest rakiem. Niniejszy artykuł stanowi polski wkład w rozwikłanie zagadki tej
trapiącej ludzkość zmory – być może najważniejszy. Aby nieco przybliżyć osobę
odkrywcy tajemnicy raka i jednocześnie wprowadzić Państwa w temat artykułu,
przeprowadziliśmy z jego autorem krótki wywiad, który zamieszczamy poniżej.
Istnieje wiele teorii O
Redakcja

— Panie doktorze, wydał Pan ostatnio książkę pod obiecującym i sensacyjnym

wyjaśniających tytułem Odkryłem tajemnicę raka. Proszę opowiedzieć naszym czytelnikom coś o sobie
i przedstawić swoją działalność.
naturę i przyczyny — Bardzo chętnie, lecz z konieczności będzie to w olbrzymim skrócie. W roku 1966
ukończyłem Szkołę Morską i pływałem po morzach i oceanach, początkowo jako marynarz,
raka, jednak żadna a następnie jako oficer PMH. W roku 1981 zrezygnowałem z pływania i zająłem się drobną
wytwórczością. Kiedy w roku 1983 w Dzienniku Ustaw ujęto nowy zawód: rzemieślnik-
z nich nie czyni radiesteta – postanowiłem otworzyć zakład radiestezyjny. Radiestezją interesowałem się od
połowy lat siedemdziesiątych, a w roku 1980 zostałem prywatnym uczniem Zbigniewa
tego w tak Zbiegieni, nestora polskiej radiestezji. Przygotowanie do takiej działalności miałem więc
rzetelne. W początkowej fazie mojej działalności zajmowałem się zabezpieczaniem mieszkań
przed szkodliwym promieniowaniem żył wodnych, mebli, ścian, dywanów, odbiorników TV
kompleksowy itp. Wskazywałem, ile żył wodnych przebiega pod mieszkaniem, określałem na wykresie
stopień ich szkodliwości oraz zakładałem swój odpromiennik, który neutralizował wszelkie
i trafny sposób, szkodliwe promieniowania.
Przy okazji zabezpieczania mieszkań wielu ludzi pytało mnie o zestawy ziołowe na różne
jak przedstawiona dolegliwości. Pragnąc pomóc zleceniodawcom w ich problemach zdrowotnych spisałem
wszystkie zioła dostępne w „Herbapolu” i rozpocząłem tworzenie odrębnych zestawów
tu koncepcja, ziołowych dla każdego pacjenta. Czynię tak do dzisiaj.
Od samego początku na karcie „Analizy stanu zdrowia” danego pacjenta umieściłem
symbole witamin i zacząłem sprawdzać radiestezyjnie ilość witamin w organizmie chorego.
która zrodziła się, Testy te doprowadziły mnie do stwierdzenia, że mały brak witamin to małe choroby, duży
brak witamin – duże choroby, a bardzo duży brak witamin to przyczyna wszystkich chorób tak
jak większość zwanych „nieuleczalnych”! Po przeprowadzeniu kilkuset analiz ułożyłem osobno karty
pacjentów według schorzeń: łuszczyce, cukrzyce, padaczki itp. To doprowadziło mnie do
wielkich odkryć, odkrycia, że brak witamin, zapisany od tysiącleci w SZYFR, jest przyczyną WSZYSTKICH
CHORÓB! Byłem zaskoczony tym odkryciem i zacząłem poważnie interesować się medycyną.
z przypadkowej Kupowałem specjalistyczne książki, studiowałem prasę medyczną, aż pewnego dnia BÓG
pozwolił mi odkryć tajemnicę raka. Jest to sprawa tak niewiarygodnie prosta, że przez tę
obserwacji. prostotę tak trudna do wykrycia. Uważam, że tajemnicę tę, mógł odkryć wyłącznie człowiek
nie związany zawodowo z medycyną, z umysłem nie skażonym medycznymi dogmatami.
Studiując podręczniki medyczne, chemiczne, biologiczne oraz literaturę tematycznie związaną
z nowotworami w poszukiwaniu potwierdzenia mojej hipotezy, w końcu znalazłem to, czego
szukałem. Kosztowało mnie to jednak niezwykle dużo pracy. Było to jak układanie mozaiki
z rozrzuconych kamyczków.
Moje badania i odkrycia naukowe postanowiłem zebrać w czterech pracach naukowych,
Część 1 z których pierwsza dotyczyła szkodliwości różnych promieniowań na ciało człowieka, druga
opisywała związek braku witamin z chorobami, trzecia odsłaniała tajemnicę raka, a czwarta
dotyczyła AIDS. Nawiązałem kontakt z lekarzami Medycyny Alternatywnej z Europy Zachodniej,
Stanów Zjednoczonych oraz Dalekiego Wschodu. Trzy z tych prac opublikowano w skróconej
wersji w roku 1987 w amerykańskim miesięczniku medycznym Townsend Letter for Doctors”.
Dr Zbigniew Wiśniewski Nawiązałem również kontakt z profesorem drem Sir Antonem Jayasuriyą, przewod-
Copyright  1998 niczącym Otwartego Międzynarodowego Uniwersytetu Medycyny Komplementarnej (Open
International University for Complementary Medicines), którego członkami jest wielu
Zaczerpnięto z 4 rozdziału książki światłych lekarzy z całego świata. Z chwilą kiedy prof. Jayasuriya otrzymał w roku 1987 moje
Odkryłem tajemnicę raka trzy prace, przyznał mi tytuł dra nauk przyrodniczych (D.Sc.). Po wysłaniu mu czwartej pracy
(książkę tę można nabyć wysyłkowo za pośrednictwem przedstawiającej moje spojrzeniu na AIDS zarekomendował mnie do nagrody „Pax Mundii”,
naszej redakcji – patrz wkładka w środku numeru) którą w roku 1962 ufundował Dag Hammarskjold. Nagrodę tę co roku kilkunastu osobom
przyznaje Akademie Diplomatique de la Paix. Mało tego, prof. dr Sir Anton Jayasuriya
Kontakt z autorem:
Box 35 w skierowanym do mnie liście stwierdził wręcz, że jego zdaniem moje prace zasługują na
71-376 Szczecin-11 Nagrodę Nobla.
tel. (091) 4526052 Mam też tytuł Doctor of Philosophy (Ph.D.) przyznany mi w roku 1990 przez Lafayette
University w U.S.A., ponadto Senat Otwartego Międzynarodowego Uniwersytetu Medycyny

STYCZEŃ-LUTY 2001 NEXUS • 21

Komplementarnej przyznał mi w tym samym roku tytuł Doctor of
Medicine (M.D. (M.A.)). Przyzna pan, że jeśli tylko do tych dwóch
organizacji wysłałem swoje prace i z miejsca przyznano mi za nie te
wysokie odznaczenia, to musi być w nich zawarta niezwykła treść.
— Oczywiście, może pan doktor powie nam teraz, na czym
polega niezwykła pomoc, jaką niesie pan chorym?
— Krótko mówiąc, na leczeniu kompleksowym, czyli jedzeniu na
surowo warzyw, owoców, zbóż (kiełki pszenicy, płatki owsiane,
otręby), stosowaniu przypraw kuchennych (majeranek, kminek, ko-
per itp.), piciu ziół w formie naparu oraz przyjmowaniu ich zewnęt-
rznie w formie kąpieli, okładów, przemywań itd. Związki zawarte
w ziołach przechodzą poprzez osmozę do naparu, który pije się trzy
razy dziennie przed lub po posiłku. Kąpiele ziołowe, szczególnie
zalecane przy wszelkich schorzeniach skóry, stosowane 2-3 razy
w tygodniu powodują, że skóra staje się jedwabista, delikatna,
młodsza, układ immunologiczny ulega wzmocnieniu, komórki się
regenerują itd. Wszelkie kąpiele w sztucznych płynach uważam za
stratę czasu i pieniędzy. Wiadomo przecież, że najlepszymi masecz-
kami na twarz są te z naturalnych składników, takich jak żółtko,
miód, zioła... tak więc kąpiele ziołowe to nic innego jak właśnie
maseczki, tyle że stosowane w odniesieniu do całego ciała.
Z chwilą kiedy zaczęły zgłaszać się do mnie osoby w poważnych
stanach chorobowych, którym lekarze dawali kilka miesięcy lub
tygodni życia, stwierdziłem, że mimo cudownych efektów leczenia
kompleksowego, proces wychodzenia z kryzysu jest jednak zbyt
powolny. Szukałem możliwości przyspieszenia działania ziół i w efek-
cie otrzymałem wyciąg ziołowy, który nazwałem Aqua-Vitae (A-V).
Technologia jego wytwarzania jest niezwykle prosta. Jest to w gruncie
rzeczy preparat homeopatyczny o niezwykle silnym działaniu. Wąt-
pię, czy jest jeszcze gdzieś na świecie tak silny wyciąg ziołowy.
W przypadku chorób nowotworowych, gdzie z jednej komórki
w ciągu doby może wytworzyć się 18 miliardów dalszych komórek,
trzeba działać bardzo radykalnie i szybko. Moim celem było uzyskanie
koncentratu ziołowego z maksymalną ilością witamin. Ponieważ
jedną z cech działania witamin jest pobudzanie bioelementów w re-
akcjach chemicznych, możemy przyrównać je do zapalników a bioele-
menty do bomb. Zatem będąc koncentratem witaminowym, A-V
działa podobnie jak zapalniki. Krótko mówiąc, A-V spełnia podobną
rolę jak „dopalacz” w samolocie odrzutowym.
Wyobraźmy sobie, że do szklanki przecedzonych ziół wlewamy 10
kropel „ognia”, wtedy cała zawartość szklanki staje się – mówiąc
obrazowo – „płonącym ogniem”. Ogień ten wlewamy do gardła, skąd
dostaje się on do żołądka i jelit. Przenikając następnie do systemu
krwionośnego i limfatycznego, dociera do najdalszych komórek na-
szego organizmu, pobudzając do pracy miliardy miliardów komórek
oraz niszcząc jednocześnie komórki nowotworowe. Podam przykład:
w maju 1997 roku przyszła do mnie po pomoc pani, która miała na
macicy trzy guzy nowotworowe wielkości 3-4 centymetrów oraz twór
w jamie brzusznej wielkości 16 x 12 x 14 centymetrów. Zaordynowa-
łem jej picie 3 razy dziennie po 15 kropelek A-V z przecedzonymi
ziołami. W lipcu tego samego roku pacjentka przyjechała do mnie na
konsultacje z nowym badaniem USG, które nie wykazało żadnych
zmian w jej organizmie i wtedy zaleciłem jej zwiększenie dawki A-V
do 30 kropelek. W trakcie następnej konsultacji, w październiku tego
samego roku, okazało się, że wszystkie guzy całkowicie zniknęły. Stąd
nasuwa się oczywisty wniosek, że A-V jest niezbędna w leczeniu
wszystkich chorób, a zwłaszcza nowotworowych. Przykładów takich
wyleczeń znam setki. Dodam jeszcze, że każdy niemalże przypadek
wyleczenia opisany w mojej książce jest sensacją w skali światowej
i udokumentowany badaniami USG, TC lub RM.
— Czy A-V można przedawkować?
— Nigdy! Pewna moja pacjentka opowiadała mi o następującym
fakcie. Jej koleżanka, która przyszła do mnie po pomoc z rakiem
żołądka, wypiła pół zawartości buteleczki, a nazajutrz drugą część
i choć nowotwór zniknął po dwóch tygodniach, było to, delikatnie
mówiąc, niezbyt rozsądne działanie, ponieważ to zioła leczą, a A-V jest
przygotowana wyłącznie do przyspieszenia ich działania.
— Rozumiem. Z tego, co pan mówi, wynika, że bardzo pan
wierzy w skuteczność ziół. Czy mam rację?
— Bezwzględnie! Jak pamiętamy z Biblii, Bóg tworząc życie na
Ziemi najpierw stworzył lekarstwa w postaci ziół, a następnie człowie-
ka. Leczenie ziołami ma tysiącletnią tradycję. Choroba natomiast to
nic innego jak zachwianie harmonii pracy naszych wewnętrznych
22 • NEXUS
narządów spowodowane brakiem niezbędnych witamin i innych
składników potrzebnych do ich prawidłowego funkcjonowania. Jeśli
ten brak narastał przez dziesiątki lat, nie nadrobimy tego w ciągu
tygodnia czy miesiąca. To oczywiste. Leczenie ziołami ma tę jedną
wadę, że trwa wiele miesięcy, niemniej należy pamiętać, że usuwamy
jednocześnie przyczynę i skutek! Farmakopea Światowa ma w swo-
im spisie 21 000 ziół, którymi można wyleczyć każdą chorobę.
— Czy pańska terapia kompleksowa potrafi zlikwidować
wszystkie choroby?
— Tak, to jest skuteczny sposób na wszystkie schorzenia. Mam
w swojej karierze wyleczone prawie wszystkie choroby ujęte w Vade-
mecum lekarza ogólnego, ale od wielu lat przyjeżdżają do mnie po
pomoc głównie ludzie (lub ich bliscy z informacją szpitalną) z nowo-
tworami, którym po zastosowaniu chemii, promieniowania czy chiru-
rgii daje się kilka tygodni lub miesięcy życia. Część z nich udało mi się
uratować, a część zmarła, ponieważ przyjechali za późno. Zdarzało się,
że w imieniu zarejestrowanego chorego przyjeżdżał sąsiad z wioski,
ponieważ tamten akurat zmarł, nie doczekawszy wizyty, nawet gdy
wyznaczony był tylko kilkudniowy termin.
Jeśli zdążymy zatrzymać proces rozwoju choroby, człowiek zo-
stanie uratowany. Wszystko zależy od stanu zaawansowania choroby,
wieku pacjenta, zastosowanego leczenia, ilości sił witalnych, trybu
życia (czy palił, pił alkohol) itd. Każdy przypadek jest inny. Trzydzies-
toletni człowiek może być staruszkiem, ale i niekiedy sześćdziesięcio-
latek może mieć tyle sił witalnych, co czterdziestoletni mężczyzna.
Co ma robić człowiek, na przykład z rakiem płuc, któremu lekarz
powiedział, że na każde działanie jest za późno, proszę czekać na
śmierć! Ma się pogodzić z wyrokiem? Dlaczego? Znam ludzi, którzy
otrzymali 30 lat temu diagnozę: „pół roku życia” – i żyją do dzisiaj.
O tym, kiedy ktoś ma umrzeć, decyduje Bóg a nie człowiek, a dla
mnie za późno jest wtedy, gdy człowiek jest w trumnie. Podam panu
jeszcze jeden przykład, wprost niewiarygodny. W Nysie umierał na
raka w roku 1981 pewien mężczyzna. Miał według opinii lekarza
przed sobą 12, najwyżej 24 godziny życia. Żona, zapobiegliwa kobieta,
poszła do trumniarza zamówić trumnę, a do kamieniarza – nagrobek.
W międzyczasie przybył do mnie po pomoc syn umierającego i tego
samego dnia wieczorem chory otrzymał pierwszą szklankę ziół, które
uratowały mu życie. O tym fakcie dowiedziałem się od kamieniarza,
który był u mnie latem 1997 roku z żoną, która miała jakieś
dolegliwości wątrobowe. Nie posiadał się ze zdziwienia, kiedy po
2 tygodniach od złożenia zamówienia tamta kobieta przyszła do niego
z uratowanym mężem odwołać je. Zaszokowany tym faktem wziął
mój numer telefonu, aby w razie potrzeby wiedzieć, gdzie się udać po
ratunek. Do dzisiaj widuje tego „umarlaka” jeżdżącego po mieście na
rowerze. Sporadyczny to jednak wypadek, ale autentyczny.
— To rzeczywiście niezwykłe. Czy tego rodzaju doświadczenia
zawarł pan w swojej książce?
— Tak, ale tylko częściowo. Zamieściłem w niej moje trzy prace
naukowe w znacznie rozszerzonym zakresie. Ma ona 400 stron
i 4 rozdziały zatytułowane: „Żyły wodne”, „Radiestezja”, „Brak wita-
min przyczyną wszystkich chorób” oraz „Tajemnica raka”. Jest napisa-
na językiem prostym i zrozumiałym dla każdego. Odwieczne PRAW-
DY przedstawione zostały w nowoczesny sposób. W książce znaj-
dziemy między innym odpowiedzi na pytania: dlaczego człowiek
powinien się modlić i w jaki sposób, jak wygląda elektromagnetyczna
(EM) budowa człowieka, czym cechują się kościoły budowane w śre-
dniowieczu, jakie niezwykłe właściwości posiada zretuszowane zdję-
cie Jezusa Chrystusa z Całunu Turyńskiego i wiele innych równie
ciekawych rzeczy. Bez żadnej fałszywej skromności mogę dodać, że
niektóre zawarte w niej sformułowania zostały użyte po raz pierwszy
w historii ludzkości. Jest to książka do głębokich przemyśleń. Napisa-
nie i wydanie tej pozycji, która być może wleje trochę otuchy w serca
chorych rodaków, uznałem za swój moralny obowiązek. Cieszę się, że
czwarty rozdział będzie przedrukowany w państwa bardzo ciekawym
periodyku.
— Ja również. Proszę nam powiedzieć, jakie ma pan obecnie
plany?
— Moja szwagierka mieszkająca w Kalifornii od roku 1983 jest
lekarzem. Kiedy wysłałem jej książkę, zrozumiała metodę leczenia
kompleksowego i zaakceptowała ją. Zapytała mnie, czy jestem zainte-
resowany ewentualną współpracą. Kiedy odpowiedziałem jej, że tak,
wystąpiła do władz stanowych o przyznanie mi zielonej karty, która
upoważni mnie do oficjalnej pracy w stanie Kalifornia. Chcemy
STYCZEŃ-LUTY 2001
w formie spółki otworzyć tam Klinikę Naturalnego Leczenia, w której
diagnozowanie chorych będzie prowadzane przy pomocy nowoczes-
nych technik, takich jak USG, TC, RM czy Voll, natomiast leczenie
będzie naturalne. W klinice zatrudnieni będą uzdrowiciele, jasno-
widze, akupunkturzyści, chiropraktycy itd. Chęć współpracy ze mną
wyraziła moja słynna koleżanka, uzdrowicielka, jasnowidząca, Bożen-
na Kędzierzawska, która obecnie przeprowadza już nawet operacje
duchowe. Będzie to prawdziwa klinika cudów.
Na zieloną kartę czekam już ponad 2 lata. Oboje jesteśmy już
zniecierpliwieni tym czekaniem i nie mając żadnej gwarancji, że tę
kartę otrzymam, postanowiliśmy klinikę tę otworzyć w Hiszpanii,
gdzie jest ciepło przez cały rok, tanio i ludzie życzliwi. Chciałbym
zatrudnić sekretarki (ze znajomością trzech języków), jak również
pielęgniarki i lekarki (wyłącznie blondynki) znające przynajmniej dwa
języki obce. Personel pomocniczy jest na miejscu. W Hiszpanii
wybudowano całe mnóstwo hoteli i pensjonatów, z wyborem nie
będzie więc problemów. Zaadoptowanie obiektu do naszych potrzeb
w zasadzie żadne, może trzeba będzie trochę odświeżyć i pomalować,
szczególnie gabinety, w których będą przeprowadzane zabiegi. Na
początku tego roku ruszam do Hiszpanii na rekonesans. Panie
zainteresowane moją propozycją, proszę o nadsyłanie wyczerpują-
cych ofert na adres:
prof. dr Zbigniew Wiśniewski
Box 35
71-376 Szczecin-11
tel.: 091-4526052.
TAJEMNICA RAKA
...Nadejdzie dzień,
w którym rak
zostanie spętany
żelaznymi łańcuchami...
Wanga
O d czasu do czasu światowa opinia publiczna zostaje
zelektryzowana sensacyjnymi wiadomościami, rozpo-
wszechnianymi przez środki masowego przekazu, o nowym
leku na raka. Przykłady:
• W roku 1988 prasa donosi, że: został wynaleziony nowy
lek przeciwrakowy Interlekuina 2, a New England Journal of
Medicine ogłosił, że po zastosowaniu specyfiku, w 22 przypad-
kach doprowadzono do cofnięcia się raka, w 11 zaś guzy
zmniejszyły się o połowę. Lek jest skuteczny w leczeniu skóry,
nerek, płuc, jelita grubego. Powoduje wzmocnienie systemu
obronnego i pobudza komórki odpornościowe do walki z ra-
kiem.
• W roku 1990 słyszymy o: cudownym leku antyrakowym
wynalezionym w Irlandii (i jak zwykle), wstępne badania
napawają optymizmem, że niedługo lek zostanie wprowadzony
do ogólnego zastosowania.
• Trzy lata później czytamy, że: w Stanach Zjednoczo-
nych powstał lek nadziei, po który ludzie włamują się do
laboratoriów. Okazuje się, że tym cudownym lekiem przeciw-
rakowym jest Taksol. Jest to związek pochodzenia roślinnego
otrzymywany z kory cisa amerykańskiego. Wszystko wskazuje
na to, że ten lek będzie oznaczał postęp w walce z tą śmiertelną
chorobą.
• W roku 1994 prasa donosi, że: chińscy uczeni odkryli
lekarstwo na raka, a lek ten może uratować życie milionom
Chińczyków, umierającym na nowotwory.
Po tych rewelacjach następuje cisza. Od roku 1986
zbieram materiały dotyczące raka pochodzące z różnych
źródeł, dlatego zwracam szczególną uwagę na tego typu
doniesienia.
Dlaczego tak ważne są efekty leczenia nowotworów
złośliwych? Otóż okazuje się, że postrachem XX wieku nie
jest wcale, jak nam to starają się wpajać środki masowego
STYCZEŃ-LUTY 2001
— A skąd weźmie pan pacjentów?
Moją książkę, perfekcyjnie przetłumaczoną na język angielski,
wrzucę do Internetu medycznego, zawiadamiając cały świat o moich
odkryciach. To będzie reklama. Kiedy ludzie dowiedzą się, że istnieje
szansa wyleczenia ich bliskich z wszelkich chorób, będą chcieli
natychmiast skorzystać z moich usług, to oczywiste.
— Zostawi nas pan?
— Nie, kończę obecnie pisanie książki Nie ma chorób nieuleczal-
nych, w której bardzo szeroko przedstawię możliwości znacznego
ograniczenia wszystkich chorób lub nawet całkowitego ich zlik-
widowania. Znajdzie się jakiś wydawca i rodacy będą mogli ją nabyć.
Tak wielu ludzi cierpi i umiera przedwcześnie, nie wiedząc o tym, że
lekarstwo jest w zasięgu ręki. Wystarczy zerwać liście z drzewa czy
krzaka, osuszyć, zalać szklaną wrzątku i wypić. Za darmo!
— Czyli powrót do ziół?
— Przepraszam, ale myli się pan. Ludzie nigdy nie zarzucili tych
wspaniałych środków leczniczych, to medycyna akademicka odeszła
od ziół. Kiedy czyta się doniesienia o ubocznym działaniu leków
syntetycznych, włos się jeży na głowie. Ludzie są dziećmi natury
i w niej należy szukać pomocy. Dawno temu Paracelsus powiedział, że
„wszystkie nasze łąki, lasy, góry, są wielkimi aptekami”. Efekty
mojej praktyki dowodzą słuszności tych słów w końcu XX wieku i na
początku XXI.
— Dziękuję panu bardzo, panie doktorze, za pańską wypo-
wiedź dla naszego pisma.
— To ja dziękuję.
przekazu, AIDS, lecz nowotwory, które nadal stanowią
jedno z największych zagrożeń zdrowia na całym świecie.
Corocznie notuje się na Ziemi około 6 mln nowych
przypadków raka. Najczęstsze z nich to rak żołądka
– 680 000, płuca – 590 000, sutka – 540 000, jelita grubego
i odbytnicy – 510 000, szyjki macicy – 460 000. Ryzyko
powstawania nowotworów złośliwych wzrasta wraz z wie-
kiem, z wyjątkiem białaczek i nowotworów ośrodkowego
układu nerwowego (te są częstsze we wczesnym dziecińst-
wie). Na nowotwory częściej chorują: poniżej 10 roku życia
– chłopcy; pomiędzy 20 i 60 rokiem życia – kobiety (zwłasz-
cza w wieku 35-50 lat, gdy zbiera żniwo rak szyjki macicy
i rak sutka); powyżej 60 roku życia – mężczyźni.
Rak pozbawia zdrowia co czwartego Polaka, co piątemu
odbiera życie. W roku 1997 umrze w Polsce około 400 000
osób, z tego około 90 000 na raka. Nowotwory atakują ludzi
w naszym kraju w różnym wieku, często w pełni sił twór-
czych i zawodowych. Zatrważające doniesienia mówią o ob-
niżeniu się wieku zachorowalności na raka z 40-50 do 30-40
lat. Nowotwory są również najczęstszą przyczyną zgonów
u dzieci do lat osiemnastu, a wykrywa się je także już
u niemowląt.
Dzięki utworzonemu w roku 1952 krajowemu rejestrowi
nowotworów wiemy, że ich liczba wzrosła w ciągu 30 lat
trzykrotnie u mężczyzn i dwukrotnie u kobiet. Zjawisko to
nadal przedstawia tendencję zwyżkową. Zmieniła się struk-
tura zachorowań; początkowo przeważały kobiety, teraz
mężczyźni. U kobiet dominują nowotwory sutka, szyjki
macicy i żołądka. Mężczyźni narażeni są najczęściej na
nowotwory płuc, żołądka i krtani.
Bardzo niebezpieczny jest wzrost zachorowań spowodo-
wanych paleniem papierosów. W ciągu ostatnich 20 lat
liczba ta zwiększyła się czterokrotnie. Trudno się zresztą
temu dziwić, skoro pod względem liczby palących jesteśmy
w światowej czołówce, ustępując jedynie Węgrom i Cze-
chom. Roczny przyrost umierających z powodu raka płuc
był w tym okresie większy niż w jakimkolwiek kraju europej-
skim. Nasze tempo zachorowalności na nowotwory płuc
i krtani jest jednym z największych na świecie.
NEXUS • 23
 Bardzo ważny jest fakt, że w pierwszym roku od chwili
rozpoznania nowotworu umiera aż 60 procent mężczyzn
i 50 procent kobiet. Prawdopodobieństwo przeżycia 5 lat od
wykrycia nowotworu zmniejsza się wraz z wiekiem. W Pol-
sce przeżywa zaledwie 25 procent chorych na raka. Wiado-
mo, że w miarę starzenia się organizmu, maleją zdolności
komórek do samoobrony. W grupie wiekowej siedemdzie-
sięciolatków liczba przypadków zachorowań na raka zwięk-
sza się dziesięciokrotnie, co jest – zdaniem wielu uczonych
– prawidłowością biologiczną.
Problemami leczenia raka od wielu lat zajmują się
tysiące uczonych na świecie. Panuje opinia, że być może już
niedługo sytuacja zmieni się na lepsze, choć wśród nauko-
wców nie ma jednomyślności. Niektórzy sądzą, że nigdy nie
opanujemy tego doskonałego i okrutnego regulatora ewolu-
cyjnego, jakim jest rak. Inni z kolei mówią, że problem
leczenia raka jest w zasięgu naszych możliwości i bez
względu na to, czy jest on wywołany przez wirusy, skażenie
środowiska, czy mutanty – sukces może nastąpić każdego
dnia. Inni uczeni twierdzą, że w walce z rakiem zasadnicze
znaczenie będą miały katalizatory, którymi są enzymy.
Regulują one procesy przemiany materii, wpływają na
system obronny organizmu, dlatego mogą być skuteczną
bronią przeciw rozwojowi nowotworów złośliwych.
Według opinii futurologów najprawdopodobniej do koń-
ca XX wieku nie poznamy jednak wszystkich przyczyn
i mechanizmów powstawania nowotworów. Nadal, tak jak
obecnie, nie będzie uniwersalnego środka zwalczającego
wszystkie odmiany nowotworów, których liczba przecież
powiększa się nieustannie. Już teraz rozróżniamy 200 pod-
stawowych jednostek chorobowych, a przy uwzględnieniu
różnorodności histopatologicznej liczba odmian sięga aż
2000.
U schyłku XX wieku aż trudno uwierzyć, co futuryści
zapowiadali medycynie na lata osiemdziesiąte i dziewięć-
dziesiąte. Większość chorób zakaźnych miała ulec likwida-
cji, średnia długość życia miała się znacznie wydłużyć,
mieliśmy być świadkami ograniczenia chorób wieku star-
czego, uczeni mieli wynaleźć szczepionkę na raka... Rzeczy-
wistość okazała się straszna.
Do znanych wcześniej chorób doszły nowe, tzw. „cywili-
zacyjne”. Powróciła gruźlica oraz inne choroby zakaźne,
wytworzyły się szczepy bakterii, na które nie ma ŻADNEGO
lekarstwa, pojawił się AIDS! Dlaczego tak się dzieje?!
Postaram się odpowiedzieć na to i wiele innych pytań.
Będę pisał na tematy medyczne, dlatego jest rzeczą
naturalną, że podstawą do potwierdzenia mojej hipotezy
muszą być publikacje lekarskie, choć oczywiście nie tylko.
Wydawać się może, że wykorzystana przeze mnie bibliografia
jest nikła. Do moich celów ilość ta jest jednak całkowicie
wystarczająca, szczególnie jeśli się zważy, że w książce
profesora Rudolfa Klimka Rak – przyczyna, uwarunkowania,
samoobrona (wydanie z roku 1985) podanych jest 217 pozycji
bibliograficznych, opisujących najnowsze osiągnięcia w dzie-
dzinie zwalczania raka. Również w Tajemnicach uorganizo-
wania żywej komórki dr Teresy Ścibor-Rylskiej w wydaniu
z roku 1986 piśmiennictwo zawiera 403 pozycje. Z treści tej
niezwykłej książki dowiedziałem się wiele o roli, jaką spełnia
komórka w organizmie ludzkim, oraz że nie wszystkie
tajemnice procesów w niej zachodzących zostały wyjaśnione.
Bardzo ważną książką, która w sposób pełny, żywy
i nowoczesny przedstawia całość niezwykle złożonej prob-
lematyki raka, jest pozycja Na tropach raka Ernsta
Bäumlera. Autor książki, z zawodu dziennikarz, odwiedził
w latach sześćdziesiątych wiele przodujących na świecie
ośrodków badań nad nowotworami i w wyniku rozmów
24 • NEXUS
z wybitnymi uczonymi przedstawił najważniejsze, zarówno
medyczne, jak i biologiczne aspekty raka.
Cennym dodatkiem do wymienionych pozycji są dwa
podręczniki dla studentów medycyny, Anatomia patologicz-
na profesora Hansa Ulricha Zollingera oraz Zarys histologii
profesora dra hab. med. Stanisława Zawistowskiego. Korzy-
stałem również z Biologii C.A. Villee’ego oraz Vademecum
lekarza ogólnego, wydanie (PZWL) z roku 1974 oraz 1990.
Opisuję problemy medyczne i aby nie być posądzonym
o jakiekolwiek tezy nie mające pokrycia w rzeczywistości,
będę często posługiwał się cytatami z tych pozycji, wzboga-
conymi własnym komentarzem. Niekiedy pozostawię jed-
nak osąd czytelnikowi.
Na początek pragnę przedstawić kilka pytań, na które do
tej pory brak odpowiedzi lub odpowiedzi są cząstkowe:
1. Jakie są przyczyny choroby nowotworowej?
2. Dlaczego rak występuje częściej u osób starszych?
3. Dlaczego rak nie jest dziedziczny?
4. Dlaczego rak nie jest zaraźliwy?
5. Czy istnieje wrodzona odporność na raka?
6. Dlaczego wśród przyczyn umieralności na raka, pale-
nie tytoniu i zła dieta są na pierwszym miejscu?
7. Dlaczego nowotwory różnią się znacznie między sobą,
nawet wówczas, gdy wywodzą się z jednego narządu?
8. Dlaczego mimo znacznego postępu w chirurgii, tera-
pii promieniami i środkami chemicznymi, choroba nowo-
tworowa wykryta w późniejszym stadium może być tylko
czasowo stłumiona?
9. Co powoduje, że u ludzi, którym usunięto nowotwór,
wykrywa się we krwi i w limfie miliony komórek nowo-
tworowych, przy czym komórki te nie tworzą przerzutów?
10. Czy można znaleźć szczepionkę na raka?
11. Dlaczego dziesiątki tysięcy naukowców w setkach
instytutów nie zdołało znaleźć przyczyny powstawania raka?
12. Czy człowiek może się uchronić przed rakiem?
RAK A PRAWA NATURY
Wiadomo, że natura rządzi się prostymi prawami, jed-
nakowymi dla roślin, zwierząt i ludzi. Wszystkie organizmy
zbudowane są z komórek, które funkcjonują w podobny
sposób.
C.A. Villee: ...wszystkie reakcje chemiczne przebiegające
w komórce i warunkujące jej wzrost, pobudliwość, ruchy,
utrzymywanie się i odnawianie protoplazmy oraz rozmnażanie
się, określamy mianem metabolizmu lub przemiany materii.
Procesy przemiany materii komórek zwierzęcych, roślinnych
i bakteryjnych wykazują ogromne podobieństwo choć organi-
zmy te tak bardzo różnią się wyglądem zewnętrznym...
Jeśli wszyscy podlegamy jednemu prawu kosmicznemu, to
procesy zachodzące w całej przyrodzie muszą być takie same
dla wszystkich organizmów żywych. Przedstawia to rysunek 1.
choroba
życie
śmierć
Rys. 1. Prawo natury
Używając terminu „życie”, myślę o życiu bez dolegliwo-
ści chorobowych. „Choroba” to czas dolegliwości, a śmierć
jest natomiast nieodwracalnym procesem zachodzącym
w całej przyrodzie. Zaznaczone granice są wyłącznie sprawą
umowną, w rzeczywistości bardzo płynną. Jednak żaden
z tych etapów nie może być pominięty w przyrodzie. Jest
niemożliwe, aby naturalna śmierć nastąpiła bez poprze-
dzającego ją procesu chorobowego.
STYCZEŃ-LUTY 2001
 Każdy z czytelników widział wystające guzy na drzewach,
tzw. huby. Drzewo rośnie, huba również – istnieje wzajemna
tolerancja. Czyż więc rak na tym drzewie w postaci huby jest
dla niego szkodliwy czy też nie? Dlaczego nie przychodzimy
z siekierą lub z nożem i nie wycinamy tego guza? Czy jest to
guz złośliwy, czy łagodny? Gdyby był złośliwy, to przeżarłby
całe drzewo, które w konsekwencji zginęłoby. Musi to być
w takim razie guz łagodny. Nasuwa się więc pytanie: czym jest
ten rak? Czy koniecznie musimy go zabijać, niszczyć, palić?
Jak pisze E. Bäumler: ...rak jest pojęciem zbiorowym,
ogarniającym wielką liczbę jednostek chorobowych, których
przebieg i niebezpieczeństwo dla ustroju zależy od umiejs-
cowienia i tempa rozwoju.
W zasadzie zgadzam się z tym stwierdzeniem, jednak nie
przekonuje mnie termin „niebezpieczeństwo”. Dlaczego?
Ponieważ rak na drzewie nie stanowi dla niego żadnego
niebezpieczeństwa. Istnieje tak, jak istnieje drzewo. Naj-
wyraźniej jednak znalazło ono sposób na to zjawisko. Rodzi
się więc pytanie: jaki to jest w takim razie sposób?
Jeśli procesy przemiany materii komórek zwierzęcych,
roślinnych, bakteryjnych wykazują ogromne podobieństwo,
to porównajmy narządy wewnętrzne człowieka do roślin.
Siedząc kiedyś w pokoju oglądałem w podręczniku leka-
rskim schematy rozmieszczenia poszczególnych raków na
narządach ludzkich. Spoglądając na nowotwór płuc, unios-
łem wzrok i spojrzałem na filodendron rosnący w pokoju.
Uderzyło mnie ogromne podobieństwo między kształtem
rośliny i obrazem w książce.
życie
choroba
śmierć
rak płuc liście filodendrona
Rys. 2.
Olśniła mnie nagle myśl, że przecież na liściu widzę
wyraźnie raka, jako brązową część liścia, jak również choro-
bę (część żółta) i życie (zielona). Rak przedstawiony jest po
prostu jako śmierć. Czy jest możliwe, aby ten straszny rak
był niczym innym, jak naturalnym procesem zachodzącym
we wszystkich organizmach, czyli śmiercią? Ponieważ obraz
raka płuc tym różnił się od obrazu liścia filodendronu, że na
płucach nie było wykazanej choroby, zacząłem gorączkowo
przeglądać podręczniki lekarskie w poszukiwaniu wizerun-
ków innych raków. Znalezione przeze mnie ilustracje uka-
zywały chorobę podobnie jak jest to widoczne na liściu
rośliny.
naczynia krwionośne
zawał serca rak jajnika
Rys. 3.
Na wizerunku serca i jajnika widzimy identycznie to
samo, co na liściach, czyli: życie, chorobę i śmierć. Oba
przypadki łączy również jeszcze jedna charakterystyczna
STYCZEŃ-LUTY 2001
cecha. W każdym z nich zjawisko chorobowe umiejscawia
się na skraju narządu, tak samo, jak w przypadku liścia.
Jeśli pani domu ma roślinkę, ale nie dostarcza jej
odpowiedniej ilości pożywienia, wkrótce można zaobser-
wować następujący proces chorobowy:
• Najpierw na skraju liścia pojawia się zażółcenie, czyli
choroba.
• Po paru dniach proces żółknięcia liścia zaczyna prze-
suwać się do środka. Na samym końcu pojawi się część
brązowa o bardzo dziwnym kształcie w porównaniu do
reszty liścia. Część ta jest pofałdowana, skręcona, niejedno-
krotnie kruszy się pod dotknięciem. Czy tę właśnie martwą
część nazwano rakiem?
Moja hipoteza jest następująca: Rak to nic innego jak
martwica komórek, które na początku były zdrowe, później
przeszły w stan choroby, zwany stanem przedrakowym,
a następnie umarły z braku pożywienia, przyjmując dziwną
postać zwaną rakiem.
choroba śmierć
życie
Rys. 4. Proces chorobowy z martwicą
Chcę powtórnie zwrócić uwagę Państwa na jeden nie-
zmiernie ważny szczegół. Proces chorobowy zawsze rozpo-
czyna się na końcu liścia! Dlaczego właśnie tam? Dlatego, że
prowadzi tam najdłuższa droga transportu pokarmu, którym
odżywia się roślina. Po drodze komórki zdążą wychwycić
składniki pokarmowe z tego transportu (w wypadku ludzi
będą to białka, węglowodany, tłuszcze, mikroelementy oraz
witaminy) i do końca tej drogi dociera już woda wyjałowiona.
Jest oczywiste, że jeśli będziemy podlewali roślinę wyłą-
cznie wodą deszczową, to zwiędnie ona z chwilą, kiedy
całkowicie wyczerpie się zapas składników mineralnych
zawartych w ziemi. Jeśli pani domu w dalszym ciągu nie będzie
dostarczała odpowiedniej ilości pożywienia, cały liść zrobi się
żółty, a po pewnym czasie zwiędnie, inaczej mówiąc umrze.
Czy jednak śmierć jednego liścia oznacza koniec życia
całej rośliny? Absolutnie nie. Moment taki nastąpi wtedy,
gdy pani domu nie będzie podlewała rośliny przez jakiś
określony czas, który możemy nazwać czasem podtrzymania
życia. Nawet jeśli zwiędną wszystkie liście, pozostanie jesz-
cze korzeń i główny pień, z których po miesiącu czy dwóch
mogą wyrosnąć nowe liście i roślina może odzyskać swój
dawny wygląd. Jednakże będzie miała nowe liście i nowy
kształt. Są rośliny, które muszą przejść okres wegetacji,
podczas którego nie należy ich podlewać (a wegetacja roślin
to przecież nic innego, jak sen zimowy niektórych zwierząt).
Jednak po zakończeniu tego okresu gospodyni musi dostar-
czyć im wody, gdyż w przeciwnym wypadku roślina wy-
schnie, co jest równoznaczne ze śmiercią.
W każdym przypadku o trwaniu lub przedłużaniu życia
decyduje woda, która jest podstawą naszej egzystencji. Bez
jedzenia możemy przeżyć 60 dni, bez wody tylko 4-6.
Człowiek składa się w 70-90 procent z wody, a wraz
z wiekiem ilość jej w organizmie maleje. U starszych ludzi
może spaść nawet do 60 procent. Otóż, jak napisałem
wcześniej, woda to życie, bez niej więc życia nie ma. Prawdy
te są tak oczywiste, że umykają często uwadze obserwatorów.
Proszę wyobrazić sobie człowieka, który zabłądził na
pustyni i idzie 5 dni bez wody. Pozostały mu już tylko
3 godziny życia. W ostatniej chwili nadchodzi jednak pomoc
NEXUS • 25
i spragniony wędrowiec otrzymuje szklankę tego cudownego
płynu. Po pewnym czasie dostanie dwie, później trzy itd. Czy
wędrowiec ten będzie żył? Oczywiście, że tak. Dlaczego?
Dlatego, że komórki dosłownie w ostatniej chwili otrzymają
niezbędną dla metabolizmu wodę, czyli podstawę życia.
Rozpatrzmy teraz przypadek, w którym gospodyni w miarę
wcześnie spostrzegła, że z rośliną dzieje się coś niedobrego.
Chcąc zapobiec dalszemu żółknięciu liści, skwapliwie zaczyna
pilnować swoich obowiązków i codziennie dostarcza potrzeb-
ne ilości wody. Proces żółknięcia jak również proces martwicy
zostaje wówczas zatrzymany, choć nie od razu. Na jak długo?
Niekiedy na kilka lat, niekiedy na dłużej. Ale nie to jest istotne,
ważny jest fakt, że gdy wystarczająco wcześnie zaczniemy
reagować na objawy chorobowe, zatrzymamy ich rozwój.
PROCES ROZWOJU RAKA
Cofnijmy się znacznie w przeszłość. Profesor Rudolf
Klimek pisze: ...Nowotwory złośliwe, czyli guzy niszczące sąsie-
dnie tkanki i narządy oraz dające przerzuty do węzłów chłon-
nych i odległych narządów, znane były już w starożytnym
Egipcie. Ojciec medycyny Hipokrates (około 460-377 p.n.e.)
określił je mianem raka – Carcinom, a rzymski uczony Celsus
(53 p.n.e.-7 n.e.) użył łacińskiego słowa „cancer”, które współ-
cześnie jest nadal szeroko stosowane w literaturze medycznej.
Nazwa ta powstała z porównania rozprzestrzeniania się nowo-
tworów złośliwych twarzy i piersi do krótkiego odwłoku i wielu
odnóży kraba, należącego do podrzędu raków dziesięcionogich.
A więc okazuje się, że nazwa rak powstała ze względu na
podobieństwo! I nic więcej!
Gdy podczas pierwszych sekcji dokonanych w wiekach
średnich ujrzano raka na narządach wewnętrznych iden-
tycznego do opisanego, sformułowanie „rak” powtórzono.
rak
Rys. 5. Rak
Taki sam wygląd miał rak sprzed 2000 lat i tak samo
wygląda on dziś. Brakuje jednak tutaj jednego elementu.
Widać życie oraz śmierć, ale nie widać choroby.
Przedstawię teraz, jak moim zdaniem przebiega cykl
powstawania raka od samego początku:
I II III IV
choroba
śmierć
0 lat 20 lat 40 lat 60 lat
życie
Rys. 6. Przypuszczalny rozwój raka
Rozpatrzmy te cztery etapy po kolei:
I. Młoda wątroba jest czysta i zdrowa – zrozumiałe dla
każdego.
II. Po upływie 20 lat życia rozpoczyna się proces choro-
bowy.
26 • NEXUS
III. Po przekroczeniu pewnego czasu na chorej części
wątroby powstaje martwica w postaci małego guza. W pier-
wszym rzędzie umierają najsłabsze sąsiednie komórki, co
w efekcie tworzy wizerunek raka!
IV. Kolejnym etapem jest proces powiększania się raka.
Oto dlaczego rak ujawnia się tak późno, po upływie
50-60 lat.
W jaki sposób świat naukowy opisuje proces powstawa-
nia raka? L.H. Szabad, jeden z najbardziej znanych on-
kologów rosyjskich, wyróżnia cztery podstawowe stadia
rozwoju nowotworu:
1) nieregularnie rozsiane rozrosty,
2) guzkowate rozrosty,
3) nowotwory dobrotliwe,
4) nowotwory złośliwe.
...Stany przedrakowe bywają różnorodne. Stany zapalne
mogą, ale nie muszą im towarzyszyć.
E. Bäumler: ...zwykłe przeziębienie grozi różnymi doleg-
liwościami. W chorobach serca pierwszym sygnałem jest pod-
wyższenie ciśnienia. Choroby zakaźne dają znać o sobie
wysoką temperaturą i bolesnymi stanami zapalnymi. Jedna
tylko choroba początkowo atakuje ofiarę w sposób bezgłośny
i bez żadnych objawów...
H.U. Zollinger w uwagach dla studentów: ...Zapamiętaj;
marskość pomartwicza jest marskością postępującą...
Vademecum: ...W niektórych przypadkach rak wątroby
przebiega bardzo skrycie, nietypowo i zostaje rozpoznany pod-
czas badania sekcyjnego...
Moim zdaniem stany przedrakowe to nic innego jak
choroba. Natomiast jeśli chodzi o powyższe stwierdzenie, że
stany zapalne nie muszą towarzyszyć rakowi, moje wy-
tłumaczenie jest następujące. Nie muszą, ponieważ ten
łagodny guz to nic innego jak martwica. O stanach zapal-
nych będę szerzej pisał dalej.
W opinii lekarskiej pierwotny rak wątroby, trzustki
i śledziony zdarza się rzadko, można przyjąć, że praktycznie
nie występuje u ludzi poniżej 25-35 lat życia. Szczyt za-
chorowań przypada na sześćdziesiąte lata życia. Słusznie więc
pisze profesor R. Klimek, że ...rak jest alternatywą śmierci.
W moim pojęciu RAK JEST PO PROSTU ŚMIERCIĄ!
W latach siedemdziesiątych przeprowadzono następują-
ce doświadczenie: Człowieka umieszczano w punkcie elekt-
rycznie neutralnym i badano specjalną aparaturą, która za
pomocą czujnika i sygnału świetlnego wyznaczała zakres
jego pola energetycznego. Każdy z badanych ludzi wykazy-
wał odrębną reakcję na zmiany pogody czy działanie leków.
Najciekawsze okazały się nieregularności w obrysie pola
elektrycznego określające pewne nieprawidłowości w or-
ganizmie. Nowotwór złośliwy wybrzuszał długim językiem
pole na wysokości guza, dając niewątpliwy dowód zwięk-
szonej aktywności chorego narządu. Nowotwór łagodny nie
dawał jednak tego efektu. To oczywiste, gdyż komórki tego
raka były już martwe.
Wróćmy do przykładu z panią domu. Jeśli gospodyni
dba o kwiaty i rośliny, jeśli systematycznie dostarcza im
pożywienia w postaci wody, związków mineralnych oraz
światła, efekty są znakomite. Rośliny wspaniale się roz-
wijają, dają dużo nowych liści, są cudownymi okazami
piękna i zdrowia. Natomiast w wypadku zaniedbania obo-
wiązków przez gospodynię niektórym roślinom zaczynają
żółknąć liście, zawsze jednak na samym końcu.
W wypadku gdy wszystkie liście i kwiaty zwiędną, zżółk-
ną i umrą, to jakie działanie podejmie pani domu? Oczywiś-
cie ograniczy się do wykonania tylko jednej czynności.
Zacznie rośliny podlewać z nadzieją na ich uratowanie.
Może się zdarzyć, że nie uratuje żadnej, może być że jedną,
STYCZEŃ-LUTY 2001
kilka lub wszystkie. Zależy to od czasu, który upłynął od
ostatniego podlania do chwili ponownego wznowienia tej
czynności, od wieku rośliny, wielkości doniczki, zawartości
soli mineralnych w ziemi itd.
Identycznie jest z człowiekiem. W wypadku kiedy niedo-
bory witamin pogłębiają się, do najdalszych części naszego
ciała, czyli kończyn, dopływa krew pozbawiona składników
odżywczych. Komórki i tkanki najpierw robią się słabe,
potem zaczynają chorować. Bakterie wnikają w osłabione
komórki i atakują organizm, następuje proces zapalny.
Dowodem tego, co piszę, jest choroba Bürgera, Raynauda,
zakrzepowe zapalenie żył itp.
Pierwszą więc czynnością leczniczą powinno i musi być,
dostarczenie przez przewód pokarmowy maksymalnej ilości
witamin z bioelementami, którą nasz organizm jest w stanie
przyswoić w ciągu 24 godzin. Proces asymilacji jedzenia
w naszym układzie pokarmowym jest bowiem zawężony do
ram czasowych. Poprzedni rozdział o witaminach i mikro-
elementach wyjaśnia, dlaczego właśnie one muszą być za-
stosowane również w leczeniu guza niezłośliwego, czyli
martwicy.
Nasycenie organizmu brakującymi składnikami – po-
przez leczenie kompleksowe – spowoduje odwrócenie kolej-
ności zdarzeń przedstawionych na rysunku 7. Proces lecze-
nia będzie więc przebiegał w sposób następujący:
I II III IV
Rys. 7. Proces leczenia
Rozpatrzmy po kolei wszystkie cztery sytuacje.
I. Pierwszym etapem jest nasycenie całego organizmu
brakującymi składnikami. Ponieważ nie tylko chore organy
potrzebują tych elementów (inne również odczuwają ich
brak), musi więc minąć od dwóch do czterech miesięcy, nim
zacznie zanikać stan chorobowy. Martwica w formie raka
utrzymuje się bez zmian.
II. Stan chorobowy stopniowo zanika. Proces ten po-
trwa od trzech do sześciu miesięcy. Martwica trwa.
III. Po kilku miesiącach (6-12), w zależności od zaawan-
sowania choroby i wieku pacjenta, następuje moment pra-
widłowej pracy całego narządu. Martwe komórki zostaną
odłączone i sfagocytowane, a na ich miejsce narosną komó-
rki zdrowe, które będą spełniały swoje zadania.
IV. Organ zdrowy z nowymi komórkami w miejscu
starych i martwych – pozostaje blizna.
Czytelnik z pewnością zapyta: Czy taki proces jest moż-
liwy, realny? Otóż z całą odpowiedzialnością twierdzę na
podstawie nie teorii, ale praktyki, że tak. Postępujemy
identycznie jak w wypadku awitaminozy absolutnej, lecząc
wszystkie układy jednocześnie.
Nie ma na świecie człowieka, który by się nigdy nie
skaleczył w rękę lub nogę. Pamiętamy, co się dzieje z raną?
Po zatamowaniu krwi po kilku godzinach pojawia się ropa
(a ropa to nic innego jak surowica i bakterie), która po
pewnym czasie zamienia się w strup. Strup ten zakryje
szczelnie ranę, w której rozpoczną się procesy ziarninowa-
nia. Po zakończeniu gojenia strup sam odpadnie i ukaże się
blizna. Jeśli uszkodzenie było większe, blizna pozostaje nam
do końca życia, gdyż te komórki naszego ciała, które ją
tworzą, różnią się od reszty skóry. Na pewno są o wiele
silniejsze, mocniejsze od pozostałych. Sprawdza się tu po-
STYCZEŃ-LUTY 2001
wiedzenie, że najpewniejszą firmą farmaceutyczną jest
nasz własny organizm.
Zauważmy, że proces leczenia odbywa się w określonych
ramach czasowych. Im większa rana, tym okres gojenia jest
dłuższy, im silniejszy układ odpornościowy, tym szybsze
gojenie. Jeśli przypadkowo za wcześnie zerwiemy strup,
zobaczymy wyraźne kontury blizny z ropą, która po pewnym
czasie ponownie przekształci się w strup, izolując ranę.
Leczenie trwa nadal aż do skutku, samoistnie, bez naszej
ingerencji.
Identyczny proces przebiega na naszych wewnętrznych
narządach – takie jest Prawo.
Chciałbym jeszcze raz bardzo wyraźnie zaznaczyć, że
pisząc „rak” mam oczywiście na myśli tak zwane guzy
łagodne, które są wyraźnie odgraniczone od tkanek sąsied-
nich i nie wnikają do nich. Zwykle są zbudowane z komórek
zróżnicowanych, ale morfologicznie zbliżonych do komórek
tkanki, z której się wywodzą. Guzy te rosną przez wiele lat
– wolno, niedostrzegalnie – a usunięte nie odnawiają się.
Jak bowiem mogą się odnowić, skoro są to komórki mart-
we? Nawet jeśli wyglądają na żywe, to na pewno nie pracują
w 80-90 procentach, czyli właściwie biologicznie nie żyją.
Chciałbym tutaj dodać, że po zrobieniu wielu analiz stanu
zdrowia obraz chorych na raka jest dla mnie jednoznaczny.
Wszyscy pacjenci w wieku powyżej 60 lat mają bardzo dużą
awitaminozę oraz znacznie obniżony poziom sił witalnych.
Jeśli jednak zastosują leczenie kompleksowe, mają dużą
szansę na przeżycie. Szansa ta wzrasta, jeśli siły witalne są
zawarte między 4000Ă a 5000Ă. Natomiast jeśli człowiek ma
około 6000Ă, nigdy u niego nie wystąpi zjawisko zwane
guzem łagodnym, czy jak ja to nazywam martwicą, ponieważ
martwica jest skutkiem awitaminozy absolutnej (a-a). Jeśli
pan X będzie dostarczał codziennie do organizmu niezbędne
ilości wszystkich związków potrzebnych do życia, dożyje do
późnej starości, ciesząc się doskonałą kondycją i zdrowiem,
bez obawy o powstanie raka.
Oto niewielki cytat z książki J.C. Harisa: ...W siedem-
dziesięciotysięcznej populacji Indian Navajo, rak występuje
bardzo rzadko. Na 60 000 zgłoszeń do szpitali stwierdzono tylko
208 przypadków nowotworów. A spośród 108 przypadków
u kobiet trzy miały raka sutka. Zrodziło się przypuszczenie, że
czynnikiem decydującym może tu być sposób odżywiania.
W diecie Indian Navajo nie ma żadnych wyszukanych pokar-
mów, odżywiają się oni głównie mięsem, zbożami, dynią,
owocami, korą, herbatą miejscową i przygotowywanym przez
kobiety chlebem, który jest podobny do chrupkiego naleśnika.
Widzimy więc, że jedynym czynnikiem pozwalającym
nam uniknąć martwicy jest przyrządzanie prostych, nie
wyszukanych posiłków, opartych na zbożach, owocach, her-
batach ziołowych, które utrzymują nasz organizm na wyso-
kim poziomie witalności, co z kolei, wiąże się z wysokim
stopniem odporności.
Kończąc tę część rozdziału chcę stwierdzić, że w świetle
tego, co napisałem wyżej, rak, czyli guz łagodny, nie jest
demonicznym, straszliwie groźnym niebezpieczeństwem dla
naszego organizmu, które niszczy i doprowadza do śmierci.
Jest to naturalny proces starzenia się organizmu, któremu
wszyscy podlegamy. Do zasad Prawa Kosmicznego musimy
się dostosować, czy tego chcemy, czy nie. Bezsensowne jest
więc zwalczanie operacyjne tego zjawiska. Doprowadzić
może to w rezultacie jedynie do szybszego pogłębienia się
procesu chorobowego, a w konsekwencji – do przedwczes-
nej śmierci pacjenta. Cały mechanizm leczenia opiera się
wyłącznie na prawidłowym dostarczaniu do organizmu bra-
kujących składników. To wszystko! I
ciąg dalszy w następnym numerze
NEXUS • 27
 W czasie gdy rak jest przyczyną co szóstego zgonu w Kanadzie i prawdopodob-
nie dotknie co czwartego człowieka na kontynencie amerykańskim i gdy
mimo milionów dolarów wydawanych rocznie na badania, choroba ta wciąż pozostaje
tajemniczym zabójcą, warto zapoznać się z historią Rene Caisse i jej Essiaca.
Czterdzieści lat temu Rene Caisse i Essiac stanowili centrum medycznej
i politycznej debaty, która dotarła aż na forum parlamentu prowincji Ontario
i trafiła na pierwsze strony gazet na całym kontynencie.
Wtedy to, stojąc w obliczu odmowy uzyskania od Rene receptury Essiaca,
Historia Rene sfrustrowani i zakłopotani lekarze orzekli, że jej pacjenci nigdy nie mieli raka albo
ich wyleczenie nastąpiło wskutek wcześniejszego leczenia.
Caisse i jej „Proszę dać nam jego recepturę, to zaczniemy badania” – zaproponowała
Ontaryjska Komisja do Badań Środków na Raka.
ziołowego „Jeśli uznajcie jego zasługi w leczeniu raka i zagwarantujcie, że będzie stosowa-
ny w leczeniu ludzi, to ją wam wyjawię” – odrzekła Rene Caisse.
preparatu, Essiaca, Impas, który się wytworzył między naukowcami domagającymi się pełnej
kontroli nad badaniami każdego nowego środka, zanim zostanie dopuszczony do
będącego stosowania, a prowincjonalną pielęgniarką twierdzącą, że poprawa zdrowia pac-
jentów jest wystarczającym dowodem skuteczności leku, trwa do dziś.
skutecznym Według Rene Caisse złożoność jej mieszanki ziołowej była i jest niemożliwa do
„rozszyfrowania”. Jeśli Essiac jest rzeczywiście środkiem leczącym czy też tylko
remedium na raka łagodzącym, jego tajemnica prawdopodobnie umrze razem z nią.
Od roku 1936 co najmniej osiem razy składano jej oferty pomocy w opaten-
pokazuje, że towaniu i dystrybucji Essiaca – niektóre z nich pochodziły od naukowców, inne od
węszących dobry interes laików. Jeden z nich zaoferował jej w 1937 roku 200 000
w leczeniu ludzi dolarów w gotówce, 50 000 rocznej pensji oraz procent od sprzedaży. Tylko
w ostatnich sześciu miesiącach złożono jej dwie kolejne propozycje. Odmówiła
ich zdrowie wszystkim.
O Rene Caisse dowiedzieliśmy się od mieszkającej w Muskoka Sheili Fraser,
wcale nie jest która w ciągu ostatnich niespełna trzech lat przeprowadzała z nią liczne rozmowy
gromadząc materiały do książki o niej i Essiacu. Artykuł, który przyniosła do naszej
najważniejsze. redakcji, miał w sobie niemal tyle samo tajemniczości, co powieści Agaty Christie.
Czy środowisko medyczne rzeczywiście sprzysięgło się przeciwko niej, jak twierdziła
Rene?
Czy Essiac naprawdę był tak skutecznym środkiem, jak to wynika z dokumen-
tacji i zeznań jej pacjentów?
Jeśli fakty podane w historii Sheili Fraser o Rene potwierdziłyby się, jeśli
rzeczywiście trafiła na „coś” wielkiego, wówczas cały świat powinien się o tym
dowiedzieć. Do współpracy z Sheilą Fraser redakcja skierowała Carol Allen,
doświadczoną dziennikarkę wyspecjalizowaną w rozwiązywaniu różnych zagad-
Część 1 kowych spraw, której zadaniem było zweryfikowanie setek faktów i szczegółów
związanych z tą historią. Początkowo nasze podejście do tej sprawy było bardzo
sceptyczne. Staliśmy na stanowisku, że jeśli ten preparat nie przedstawia żadnej
wartości, ponowne roztrząsanie tego konfliktu i wzbudzanie nadziei milionów ludzi,
byłoby z naszej strony nieodpowiedzialnym posunięciem.
Sheila Snow Fraser Dowiedzieliśmy się, że Essiac nie został pogrzebany żywcem. Mieszczący się
Carrol Allen w Nowym Jorku ośrodek raka Memorial Sloan-Kettering Cancer Center prowadził
od wiosny 1974 aż do jesieni 1976 roku badania na myszach, kiedy to Rene wycofała
Copyright  1977 się z nich, twierdząc, że nie testowano go zgodnie z jej wskazówkami. Był też lekarz
z Cambridge, dr Charles Brusch, który współpracował z Rene w 1959 roku
i poprosił ją ostatnio o Essiaca dla chorego na raka przełyku. Jego pacjent, Patrick
McGrail, był już w ostatnim stadium choroby i nie mógł ani jeść, ani spać. Dr
Artykuł pochodzi z magazynu Brusch nie liczył tak naprawdę na jego wyleczenie, jednak po dziewięciu dawkach
Homemaker’s Magazine tej ziołowej mieszanki okazało się, że apetyt pacjenta poprawia się, a bóle
lipiec-sierpień 1977 i problemy ze spaniem stopniowo ustępują. Po około 14 tygodniach od rozpoczęcia
kuracji McGrail przytył 11 funtów i „czuł się o niebo lepiej”.

28 • NEXUS STYCZEŃ-LUTY 2001

 Zapytany o opinię na temat skuteczności Essiaca powie- Historia Essiaca zaczęła się w roku 1922, kiedy Rene
dział: „Essiac ma wspaniałe działanie jako uzupełnienie każ- Caisse, jedna z jedenastu wychowanych w rodzinie katolickiej
dej terapii, którą pacjent przechodzi. Nie mogę nazwać go dzieci, pracując jako pielęgniarka w szpitalu w Haileybury
lekiem na raka, jednak zawsze miał on i ma do dzisiaj w prowincji Ontario zauważyła pacjentkę ze zdeformowaną,
ogromne zasługi w leczeniu tej choroby. Uważam go za pokrytą bliznami piersią. Zaciekawiona zapytała, co się stało.
zasadniczy dodatek do każdego rodzaju terapii”. Kobieta odpowiedziała, że podczas pobytu na północy,
Dr Brusch jest lekarzem o doskonałej reputacji (nagroda gdzie mąż był poszukiwaczem złota, na jej piersi pojawiła się
uznania miasta Cambridge, nagroda gubernatora stanu Mas- narośl. Jeden z ich przyjaciół, Indianin, zaoferował pomoc
sachusetts za osiągnięcia na polu opieki medycznej, dożywot- w wyleczeniu guza, jednak żywiąc razem z mężem tradycyjne
nie członkostwo Dante Alighieri Society za pracę społeczną), przekonania i sceptycyzm udała się do Toronto, gdzie lekarze
przeto jego spostrzeżenia i poparcie dla Essiaca mają duże potwierdzili ich obawy, stwierdzając, że to rak, i orzekli, że
znaczenie. pierś należy usunąć.
Nasz sceptycyzm zaczął zaczął powoli przeradzać się w ros- Mając w pamięci niedawną śmierć swojej przyjaciółki po
nący entuzjazm. Jednak Rene była ostrożna, pełna wątpliwoś- podobnej operacji oraz z braku środków na pokrycie pobytu
ci, i bała się, że „oni” (tj. świat medycyny akademickiej, który, w szpitalu, kobieta ta wróciła do obozu na północy i zaczęła
jak twierdziła, szykanował ją w przeszłości) mogą zaszkodzić pić zioła.
również nam. Miała świetną pamięć i pamiętała większość Stan jej piersi stopniowo ulegał poprawie, zaś Indianin
zdarzeń oraz nazwisk ludzi, z którymi miała do czynienia. uczył ją, które zioła zbierać, jak je parzyć i jak się nimi leczyć.
Ilekroć odwiedzaliśmy ją, siadywała w swoim ulubionym Gdy Rene poznała ją w szpitalu, dwadzieścia lat po tym
bujanym fotelu ubrana w żywą, kwiecistą sukienkę, przyozdo- zdarzeniu, pierś wciąż nosiła ślady blizn, ale była wolna od
biona dużą ilością biżuterii, która mieniła się w nikłym świetle raka. Rene poprosiła ją wówczas o recepturę na zioła, które
zimowego słońca, i z beztrosko skrywanymi włosami pod jej pomogły.
czarną peruką. Chętnie pokazywała różne dokumenty i wy- Do roku 1924, kiedy to u jej ulubionej ciotki, Mirezy
cinki z gazet, listy od sprzyjających jej lekarzy, historie chorób Potvin, stwierdzono ostatnie stadium raka, Rene nie trak-
oraz zdjęcia pacjentów przed i po jej towała poważnie tego indiańskiego
kuracji, wyciągane z szuflad i karto- preparatu ziołowego. Jej doświad-
nów upchanych pod łóżkiem. Gdy Do roku 1924, kiedy to u jej czenie jako pielęgniarki asystującej
w końcu rozproszyliśmy jej pode- ulubionej ciotki, Mirezy Potvin, przy operacjach było w przeważają-
jrzenia, rozpoczęła swoją opowieść, stwierdzono ostatnie stadium cej części przygnębiające – pacjen-
zgadzając się na nagrywanie naszych tów otwierano na stole operacyjnym,
rozmów na swoim własnym magne-
raka, Rene nie traktowała odkrywano beznadziejne, nie nada-
tofonie. Przez wiele lat wisiała nad poważnie tego indiańskiego jące się do zoperowania przerzuty i...
nią groźba grzywny i aresztu, zatem preparatu ziołowego... Po zamykano z powrotem, skazując ich
nie powinno dziwić, że nie łatwo dwóch miesiącach spożywania na powolną agonię albo litościwie
było zdobyć jej zaufanie. Czuła się szybką podróż na tamten świat.
urażona naszym wymogiem spraw- ziołowego naparu chora Rene poprosiła dra R.O. Fishera
dzenia każdego faktu. Zniechęcona zaczęła dochodzić do siebie o zgodę na wypróbowanie indiańs-
i zniecierpliwiona często wyrażała i nabierać sił – żyła potem kiego preparatu. Ponieważ nie miał
swoje obawy, że może nie dożyć on nic lepszego do zaoferowania
czasu, w którym Essiac zostanie jeszcze przez 20 lat. oprócz swojego błogosławieństwa,
w końcu zalegalizowany. Skromna Rene zaczęła zbierać zioła (twierdzi,
i bezinteresowna, wyglądała na cał- że w rodzinnym Ontario rośnie wy-
kowicie nie zainteresowaną korzyściami majątkowymi Uwa- starczająco dużo ziół, aby wyleczyć chorych na raka na
żała, że Essiac nigdy nie powinien trafić w ręce kogoś, kto całym świecie) i przygotowywać z nich herbatę dla ciotki.
wykorzystałby go wyłącznie dla czystego zysku. Po dwóch miesiącach spożywania ziołowego naparu chora
Była zła na nas za złożenie wizyty drowi Bruschowi, mimo zaczęła dochodzić do siebie i nabierać sił – żyła potem
iż uprzedziliśmy ją dużo wcześniej, że może do niej dojść. jeszcze przez 20 lat.
A także za to, że pojechaliśmy do Nowego Jorku na spotkanie Zachęcona wyleczeniem ciotki przystąpiła razem z drem
z drem Chesterem Stockiem, zastępcą prezesa i dyrektorem Fisherem do leczenia innych pacjentów, u których lekarze
ds. administracyjnych i naukowych Memorial Sloan-Kettering stwierdzili ostatnie stadium choroby nowotworowej. Po spo-
Cancer Center. żywaniu zwykłej, ziołowej herbaty oni także wykazywali zde-
Nie chciała, żebyśmy „niepokoili” jej byłych pacjentów, cydowaną poprawę, toteż popularność tego nowego środka
mimo iż oni – wprost przeciwnie – gorliwie ją popierali. zaczęła szybko rosnąć. Rene i dr Fisher założyli, że wstrzyku-
Właściwie wszyscy lekarze, którzy przysyłali do niej kiedyś jąc płyn bezpośrednio pod skórę mogliby osiągnąć jeszcze
swoich pacjentów, już nie żyli, niektórzy zanotowali jednak lepsze rezultaty. Pierwszym pacjentem, który otrzymał taki
swoje spostrzeżenia na temat Essiaca. Część dowodów udało zastrzyk był mężczyzna z Lyons w stanie Nowy Jork cierpiący
się również odnaleźć w miejscowym archiwum. na raka języka i gardła. Gdy w towarzystwie dra Fishera i jego
Historia Rene była w rzeczy samej prawdziwa. Udało się asystentki Rene zaaplikowała zastrzyk bezpośrednio w język
jej uzyskać zadziwiające rezultaty w leczeniu Essiaciem róż- mężczyzny, pacjent zaczął się trząść, a język puchnąć tak
nych odmian raka i jednocześnie zakazano jej leczenia nim, szybko, że trzeba było przycisnąć go łyżką, aby umożliwić
dopóki nie ujawni tajemnicy jego składu. Pytanie, czy powo- choremu oddychanie. Po około 20 minutach opuchlizna
dem tego zakazu była zazdrość świata medycznego, jak zeszła i ustały drgawki. Mimo iż pacjent nie otrzymał już
sądziła, czy też inne przyczyny, wciąż pozostaje otwarte, więcej zastrzyków, rak przestał się powiększać i chory żył
bowiem Essiac nigdy nie przeszedł udokumentowanych ba- jeszcze przez pewien czas, nie cierpiąc już tak bardzo.
dań klinicznych. Stało się oczywiste, że mieszanka wymaga pewnych mody-
Jak to naprawdę było? fikacji, jeśli ma być stosowana podskórnie. W tym celu Rene

STYCZEŃ-LUTY 2001 NEXUS • 29

zaadoptowała piwnicę domu swojej matki przy Parkside Christie St w Toronto. Pracując później w tamtejszym labora-
Drive w Toronto na laboratorium i razem z drem Fisherem torium, Rene zaobserwowała, że myszy, którym wszczepiono
zaczęła eksperymentować na myszach zarażonych ludzkimi ludzkie komórki rakowe, a następnie podawano Essiac, żyły
komórkami raka. Eliminując oraz modyfikując kombinację dłużej i ich guzy cofały się.
ziół wyodrębnili jedno z nich, które mimo iż nie poprawiało Po wyjeździe matki do Bracebridge Rene zrezygnowała
ogólnego stanu zdrowia, stosowane pod postacią szczepionki całkowicie z pracy jako pielęgniarka i wynajęła mieszkanie
redukowało guzy, natomiast trzy pozostałe, podawane doust- przy ulicy Sherbourne w Toronto, gdzie zaczęła przyjmować
nie, wydawały się być źródłem lepszego samopoczucia pacjen- około 30 pacjentów dziennie cierpliwie czekających w kolejce
tów. Mniej więcej w tym też czasie nadano temu preparatowi pod jej drzwiami. Wkrótce sąsiedzi zaczęli uskarżać się na
nazwę Essiac. tłok samochodów i ludzi. Nie posiadając stałych dochodów
Osiemdziesięcioletni J. Smith przybył do Rene z paskud- (nie pobierała opłat za leczenie, przyjmowała jedynie wolne
ną, krwawiącą naroślą na policzku. W ciągu 24 godzin od datki), musiała po pewnym czasie przenieść się do Peter-
momentu rozpoczęcia leczenia krwawienie ustało. Po wielu borough, gdzie mieszkania były tańsze.
zabiegach narośl zmniejszyła swoją objętość, zaś dużej wiel- „Ledwie się urządziłam (w Peterborough), gdy około
kości dziury na brodzie zaczęły się goić. Mężczyźnie zrobiono 8 rano rozległo się pukanie do drzwi” – wspomina Rene.
zdjęcia (które widzieliśmy) przed i po kuracji. Ponieważ ten – „Przybyły mężczyzna oświadczył, że ma nakaz aresztowania
nowotwór był wyraźnie widoczny, a uzyskane rezultaty tak mnie za prowadzenie nielegalnej praktyki. Miałam przy sobie
znakomite, również inni lekarze zaczęli przysyłać do Rene kilka listów z Ministerstwa Zdrowia oraz ze Stowarzyszenia
swoje „beznadziejne przypadki”. Lekarzy i Chirurgów, w których obiecywano mi, że nikt nie
Pracując w roku 1925 w Timmins, została poproszona będzie zakłócał mojej pracy, dopóki nie będę pobierała za nią
przez dra J.A. McInnisa o zajęcie się kobietą chorą na raka opłaty. Nie spodziewając się więc niczego złego, poszłam
jelita grubego z dodatkowymi powikłaniami cukrzycowymi. jednak na górę, aby się ubrać. Mężczyzna zaczął w tym czasie
Aby uniknąć ewentualnych problemów w trakcie stosowania przeglądać listy i papiery i kiedy zeszłam na dół, odstąpił od
Essiaca, pacjentka wyraziła zgodę na zmniejszenie w tym zamiaru aresztowania mnie. Postanowił porozmawiać w mojej
czasie dawki insuliny. W początko- sprawie ze swoim szefem ze Stowa-
wym okresie leczenia guz zaczął się Pracując później rzyszenia Lekarzy Chirurgów, drem
powiększać i twardnieć, prawie cał- w tamtejszym laboratorium, R.T. Noble’em.
kowicie zamykając przepustowość Myślałam, że oszaleję ze strachu.
jelita, jednak po pewnym czasie Rene zaobserwowała, że Bałam się, że znowu mogą po mnie
zmiękł i zmalał, aż w końcu zniknął myszy, którym wszczepiono przyjść, i umówiłam się na spotkanie
zupełnie. Dodatkowym i zarazem ludzkie komórki rakowe, z ministrem zdrowia, drem J.M.
najbardziej dziwnym efektem działa- Robbem, zabierając ze sobą kilku
nia Essiaca okazało się kompletne a następnie podawano Essiac, pacjentów i lekarzy, którzy mi poma-
ustanie objawów cukrzycy. I chociaż żyły dłużej i ich guzy gali. Dr Robb zapewnił mnie, że nie
po sześciu miesiącach cotygodnio- cofały się. będę niepokojona dopóty, dopóki
wych szczepień zaprzestano jego sto- nie będę brała pieniędzy od chorych
sowania, pacjentka pozostawała jed- i w każdym przypadku będę miała
nak w dobrym zdrowiu. W roku 1926 przypadek ten zaintere- pisemne potwierdzenie diagnozy przez lekarza”.
sował dra Fryderyka Bantinga, współodkrywcę insuliny, który Odkąd w roku 1932 w Toronto Star pojawił się pierwszy
zapoznał się z historią choroby oraz zdjęciami rentgeno- poważniejszy artykuł na jej temat zatytułowany „Dziewczyna
wskimi pacjentki zrobionymi w trakcie leczenia Essiaciem. Dr z Bracebridge odkrywcą leku na raka”, zainteresowanie jej
Banting uznał, jak twierdziła Rene, że preparat ten musiał osiągnięciami zaczęło poważnie wzrastać.
pobudzić trzustkę do normalnego działania i tym samym Dr A.F. Bastedo, którego pacjent został wcześniej wyle-
wyleczył cukrzycę. czony przez Rene, przekonał w roku 1935 Radę Miejską
W roku 1926 ośmiu lekarzy wystosowało do Ministerstwa Bracebridge, aby wyraziła zgodę na przystosowanie starego,
Zdrowia i Opieki w Ottawie petycję z żądaniem umożliwienia zajętego za nie zapłacone podatki, hotelu na klinikę raka.
Rene przeprowadzenia badań preparatu na szeroką skalę. „W jej wyposażeniu pomogli mi zarówno radni, jak i bur-
mistrz, a także mieszkańcy Bracebridge i okolic” – wspomina
Wierzymy, że środek na raka stosowany przez Rene Caisse Rene. – „Wszyscy byli wspaniali, chociaż, jak żartowała moja
nie wyrządza krzywdy, łagodzi ból, przyczynia się do zmniej- ciotka, «policjant zawsze wisiał nad moją głową». Nasz budy-
szania guzów oraz przedłuża życie w beznadziejnych przypad- nek znajdował się dokładnie naprzeciwko aresztu miejskiego,
kach. Jesteśmy głęboko przekonani, że nigdy nie zajmowała się którego naczelnik często żartował, że trzyma w nim dla mnie
ona jakimkolwiek przypadkiem, w którym nie zrobiono by wcześ- miejsce”.
niej wszystkiego, co możliwe, i nawet wtedy udawało jej się Pod koniec lata klinika mogła się już pochwalić swoim
osiągać zadziwiające rezultaty. biurem, apteką, izbą przyjęć oraz pięcioma pokojami dla
pacjentów – wszystkie one były wspaniale wyposażone przez
Podpisano: mieszkańców miasta. Całością opiekowała się siostra Rene i jej
R.O. Fisher, R.A. Blye, J.A. McInnis, E.T. Hoidge, C.H. Hair, G. dwie siostrzenice. Ulica Dominion przypominała atmosferą
Moore, J. William, J. Robert. słynną świątynię w Lourdes, gdzie pełni nadziei pielgrzymi
poszukują dróg powrotu do życia. Samochody parkowano ciasno
W odpowiedzi Ottawa wysłała dwóch „uzbrojonych” wzdłuż ulicy i wszyscy czekali cierpliwie, aby w końcu przekroczyć
w oficjalne papiery lekarzy, zezwalając im na aresztowanie próg tego murowanego z czerwonej cegły budynku. Niektórych
Rene lub powstrzymanie jej od dalszej działalności. Dowie- wnoszono, innym pomagano przy wchodzeniu po schodach,
dziawszy się na miejscu, że zajmuje się ona tylko beznadziej- jeszcze inni radzili sobie sami. Od czasu do czasu ambulans
nymi przypadkami, jeden z nasłanych lekarzy, dr W.C. Ar- syreną torował sobie drogę. Rene zjawiała się wówczas natych-
nold, zaproponował jej podjęcie badań na myszach w szpitalu miast i zajmowała co bardziej skomplikowanymi przypadkami.

30 • NEXUS STYCZEŃ-LUTY 2001

 Wkrótce po otwarciu kliniki rak ugodził jej najbliższą Już po pierwszym zastrzyku Tony poczuł ulgę. Sześć
osobę. Na raka wątroby zachorowała jej matka. Jej podeszły miesięcy później wrócił do pracy i mógł „jeść za jednego,
wiek i słabe serce wykluczały przeprowadzenie operacji. pracować za trzech i spać jak dziecko”. Mając dzisiaj 79 lat
Kiedy Rene robiła jej zastrzyki z Essiaca, mówiła jej, że to wciąż jest wdzięczny Rene i chętny do pomocy w każdej
środek „na wzmocnienie”, który przepisał jej lekarz. Matka chwili.
Rene zaczęła wracać do zdrowia i żyła jeszcze przez 18 lat, Nellie McVittie żyje również. Któregoś dnia w 1935 roku
zanim zmarła na serce. Rene nigdy nie powiedziała jej prawdy przyniesiono ją do kliniki krwawiącą i wychudzoną, ważącą
o jej chorobie. niecałe 40 kg. Jej lekarz, dr Dale z Sudbury, był przekonany,
Do ontaryjskiego ministra zdrowia, dra J.A. Faulknera, że to rak szyjki macicy, i poddał ją kauteryzacji (wypalaniu),
zaczęto kierować wkrótce petycje podpisane przez tysiące a następnie naświetlaniu (jeszcze przed zastosowaniem Es-
ludzi, w których domagano się udzielenia pomocy Rene. siaca). Zeznając po latach przed Komisją ds. Raka McVittie
W jednej z nich, podpisanej przez dziewięciu lekarzy: W.H. powiedziała: „Oczywiście, że leczenie przez panią Caisse
Oaksa (Rosseau), M.S. Witticka (Burks Falls), W. Dillane’a postawiło mnie na nogi. Kiedy przybyłam do niej, ledwie
(Powassan), E.J. Ellisa (Bracebridge), F. Shannona (Chur- żyłam. Dzisiaj ważę około 49 kg”.
chill), B.L. Guyatta (Toronto), R.O. Fishera (Toronto), J.M. May Henderson ma dziś 81 lat i mieszka w Toronto.
Greiga (Bracebridge) i J.A. McInnisa (Timmins) – ostrzega- Wciąż pamięta czasy, kiedy w każdą niedzielę 1937 roku
no, że należy podjąć natychmiastową akcję umożliwiającą dwoje innych pacjentów zabierało ją swoim samochodem do
udostępnienie Essiaca wszystkim cierpiącym na raka, za- Bracebridge.
chowując go zarazem jako kanadyjskie odkrycie. „Chcieliśmy być na miejscu jak najwcześniej, ponieważ
Dr Faulkner spotkał się z drem Fryderykiem Bantingiem, klinika zawsze była pełna ludzi” – powiedziała. – „Staraliśmy
słynnym odkrywcą insuliny, który zaproponował jej w następ- się, aby przed lunchem być już po zabiegu, przegryźć coś
stwie tego spotkania przeprowadzenie badań na zwierzętach w Bracebridge i ruszyć w drogę powrotną. Zastrzyk i wypicie
w swoim laboratorium. ziół nie trwało dłużej niż minutę. Czekając pacjenci lubili
„Nie będzie Pani zobowiązana do wyjawienia żadnej taje- dzielić się uwagami na temat postępów w leczeniu”.
mnicy dotyczącej preparatu” – napi- Na przestrzeni lat May Hender-
sał dr Banting w skierowanym do ...Essiac powodował w jakiś son wielokrotnie występowała
niej liście z 23 lipca 1936 roku. w imieniu Essiaca, pisząc listy i spo-
– „Wszystkie wyniki badań muszą
sposób powrót komórek tykając się z różnymi urzędnikami.
być jednak najpierw zaakceptowane rakowych do ich pierwotnego Zanim przybyła do Rene, miała
przeze mnie, zanim będą mogły być stadium, następnie ich guzy na obu piersiach i lekarz zasu-
gdziekolwiek opublikowane, tak kurczenie się i wydalenie gerował jej amputowanie ich. Pod-
w gazetach, jak i pismach medycz- czas jednej z kolejnych wizyt zamar-
nych”. przez organizm, często tak, ła wręcz z przerażenia, dowiadując
Na spotkanie z drem Bantingiem by już nigdy nie powróciły. się, że odkryto także dużego guza na
Rene udała się w asyście pięciu le- macicy. Chociaż była tak osłabiona,
karzy. że przez pewien czas nie była w sta-
„Był bardzo uprzejmy” – wspomina Rene – „ale postawił nie pracować, nie wyraziła zgody na operację.
sprawę jasno. Jeśli chcę z nim pracować, muszę zapomnieć „Moja cera była koloru żółtego mułu, włosy cienkie i jakby
o swojej klinice. Uważałam, że proponowanie mi pozostawie- martwe, oczy, z natury niebieskie, nabrały barwy kamien-
nia chorych, aby udowodnić, że Essiac sprawdza się na noszarej. Krwawiłam okropnie. Myślałam już, że umrę, nie
myszach, za wysoce niehumanitarne. Przecież jego skutecz- byłam w stanie utrzymać się przez dłuższą chwilę na nogach”
ność udowodniłam już wcześniej. Narobiło się dużo szumu, – oświadczyła Henderson.
ponieważ moi pacjenci przerazili się, że mogę ich zostawić. Dr McInnis, jeden z lekarzy popierających Rene, pod-
Z kolei lekarze uważali, że powinnam skorzystać z szansy sumował przypadek May Henderson jako beznadziejny a le-
współpracy z drem Bantingiem. Odpowiedziałam, że bardzo czenie daremne. Mimo tej diagnozy Rene zaczęła robić jej
bym chciała, ale nie mogę pozwolić umierać ludziom. To była zastrzyki i Henderson po pięciu miesiącach wróciła do pracy.
naprawdę ciężka decyzja i... w końcu odmówiłam współpracy „Na początku guzy jakby twardniały, ale później nastąpił
z drem Bantingiem”. przełom i zaczęłam wydalać gęstą substancję” – powiedziała.
Była to jej pierwsza odmowa, lecz nie ostatnia. W liście Nigdy potem nie miała nawrotów choroby i kiedy widzieliśmy
z 11 sierpnia dr Banting pisał: „Sądzę, że będzie Pani ją w roku 1977, była wciąż zdrowa.
żałowała odrzucenia oferty naszego laboratorium. Jeśli jed- Obserwując symptomy i reakcje pacjentów, Rene wysunę-
nak zdecyduje się Pani w przyszłości na badania nad tym ła teorię mechanizmu działania Essiaca. Często po kilku
preparatem, jestem przekonany, że dr Faulkner i ja będziemy dawkach pacjenci odnotowywali powiększanie się i tward-
mogli rozpatrzyć tę sprawę”. nienie guza, po czym następowało jego mięknięcie i jeśli był
„Przez moment żałowałam, że się nie zgodziłam, ale teraz on umiejscowiony w części organizmu, która miała jakąś
zrobiłabym to samo” – oznajmiła. drogę ujścia na zewnątrz, pacjent wydalał duże ilości ropy
Jednym z pacjentów, dla których pozostała w Bracebridge, i gęstej substancji. Po guzie nie pozostawał żaden ślad. Rene
był stróż kolejowy, Tony Baziuk, z rakiem wargi leczonym doszła do wniosku, że Essiac powodował w jakiś sposób
naświetlaniami przez dra McNeila z Londonu. Po zabiegach powrót komórek rakowych do ich pierwotnego stadium,
jego warga spuchła do tego stopnia, że mógł oglądać jej następnie ich kurczenie się i wydalenie przez organizm,
koniec poprzez czubek swojego nosa. Poza tym z powodu często tak, by już nigdy nie powróciły.
ogromnego bólu musiał porzucić pracę. Przyjaciele złożyli się W niektórych przypadkach, jeśli guz nie znikał, mógł być
dla niego na bilet do Bracebridge, gdzie Tony przedstawił według niej usunięty operacyjnie z niewielkim ryzykiem prze-
pisemną diagnozę dra McNeila stwierdzającą raka wargi. rzutów.
„Jego twarz była tak zniekształcona, że aż strach było na nią Przy tak dużej liczbie poważnie chorych pacjentów unik-
patrzeć” – stwierdziła Rene. nięcie śmierci w klinice było wręcz niemożliwe.

STYCZEŃ-LUTY 2001 NEXUS • 31

 W roku 1938, wkrótce po otrzymaniu zastrzyku, zmarła
pani Gilrouth. I chociaż towarzyszący jej dwaj synowie ze-
znali, że już rano matka raz zemdlała, a lekarze uprzedzali
ich, że zator może spowodować śmierć w każdej chwili,
zarówno klinika, jak i Rene znaleźli się natychmiast pod
obstrzałem. Wszczęto śledztwo, zjawiło się też dwóch patolo-
gów w celu przeprowadzenia autopsji. Na dodatek zawieru-
szyła się też gdzieś pisemna diagnoza pani Gilruoth i Rene
przez wiele dni nie mogła jej znaleźć. Gdy w końcu ją
odnalazła, ogłoszono również wynik sekcji: przyczyną śmierci
pani Gilrouth był zator arterii płucnej.
Rozgłos spowodowany śledztwem spowodował, że do kli-
niki zaczęło przybywać jeszcze więcej ludzi.
Pochodzące z tamtego okresu teczki Państwowego Ar-
chiwum Prowincji Ontario pełne są dokumentów odzwier-
ciedlających nieustanną walkę Rene o oficjalne uznanie Es-
siaca. Gdy napisała do księcia Walii, jego sekretarz przekazał
jej prośbę do Brytyjskiego Stowarzyszenia do Walki z Ra-
kiem, które poprosiło ją z kolei o więcej szczegółów na temat
tego preparatu. Nie wiadomo, czy Rene je udzieliła, bowiem
w archiwum brak na to odpowiedzi lub choćby wzmianki.
Listy pisano również do króla Jerzego VI, premiera Mitchella
Hepburna oraz Ministerstwa Zdrowia. Oto jeden z nich,
wysłany w roku 1936 przez panią Lehman do Bracebridge
Gazette:
W DOWÓD UZNANIA DLA PANI CAISSE
Zastanawiam się, czy wszyscy ludzie potrafią docenić, jak
wspaniałym darem jest życie, i myślę, że zaganiani codziennymi
sprawami nie mają po prostu czasu o tym myśleć? Kiedy zjawiłam
się u pani Caisse, dawano mi najwyżej trzy miesiące życia. Ten
czas już dawno minął i dzięki Essiacowi udało mi się osiągnąć
wspaniałe rezultaty. Uważam, że powinnam zrobić wszystko, co
tylko możliwe, aby podzielić się swoją wiedzą z innymi ludźmi
cierpiącymi na tę straszliwą chorobę. Pani Caisse ma dowód
(zdjęcia) na to, co zrobiła i robi dla mnie obecnie. Proszę Was,
mieszkańców Bracebridge, o popieranie z całego serca tej wspa-
niałej kobiety. Pomagajcie jej, jak możecie, aby Bracebidge wid-
niało na mapie jako najwspanialsza klinika raka.
W roku 1937 wystosowano nową petycję zbierając pod nią
17 000 podpisów. Wiadomości o sukcesach Rene dotarły
także do USA, gdzie poprzez czołowego diagnostę z Chicago,
dra Clifforda Barbourka, przedstawiono ją dziekanowi wy-
działu medycznego Uniwersytetu Północnozachodniego, dro-
wi Johnowi Wolferowi, który zorganizował w roku 1937
leczenie pod kontrolą pięciu innych lekarzy trzydziestu nie-
uleczalnie chorych ochotników o różnym stopniu zaawan-
sowania choroby. Rene przez półtora Rene krążyła między
Kanadą i Chicago z papierami od dra Wolfera pozwalającymi
jej przewozić Essiac przez granicę. Rene zawsze sama przygo-
towywała ampułki z lekiem, gotując zioła w nocy i często
32 • NEXUS
kończąc ich napełnianie nad ranem. W weekendy zajmowała
się pacjentami z Bracebridge, w środy jeździła do Toronto,
gdzie zatrzymując się w hotelu Króla Edwarda przyjmowała
kilku chorych, po czym ruszała w dalszą drogę do Chicago.
Chicagowscy lekarze potwierdzili, że Essiac przedłuża
życie, doprowadza zniszczone rakiem tkanki do bardziej
normalnego stanu i łagodzi ból. Dr Barbourka zaoferował
nawet Rene otwarcie własnej przychodni, gdyby zgodziła się
przenieść do Chicago.
„Chciałam, aby moja praca była doceniona w Kanadzie”
– wyjaśniła powód swojej odmowy – „nie chciałam także
opuszczać swoich pacjentów z Bracebridge”. Nabierała coraz
większego doświadczenia w sztuce odmawiania. I
dokończenie w następnym numerze
Przełożył Krzysztof Klemczak
Konsultacja medyczna dr n. med. Janina Zaremba
Od wydawcy:
Artykuł po raz pierwszy ukazał się w lipcowo-sierpniowym
numerze Homemaker’s Magazine z 1977 roku. W tymże samym
roku, rok przed swoją śmiercią, Rene Caisse przekazała recep-
turę Essiaca kanadyjskiej firmie Resperin Corporation.
Podziękowanie:
Agencja Nolpress s.c. dziękuje firmie P.P.H.U. „VOL-MAL”,
która jest oficjalnym dystrybutorem Essiaca na Polskę, za udo-
stępnienie przekładu tego artykułu. Osoby zainteresowane naby-
ciem tego preparatu prosimy o bezpośredni kontakt z firmą
„VOL-MAL”:
P.P.H.U. „VOL-MAL”
ul. Okólna 81A
42-200 Częstochowa
tel.: (034) 3610042, (090) 670610
lub
ul. Piotrkowska 29
42-200 Częstochowa
STYCZEŃ-LUTY 2001
 WYSOKOWYDAJNY OBWÓD
NAUKA
ZBIERAJĄCY CALLOWAYA
WIEŚCI Z POGRANICZA NAUKI
Copyright  2000 by KeelyNet
JEŚLI TO ZBUDUJESZ,
TO NA WŁASNE RYZYKO!
P rzedstawiony poniżej obwód skon-
struowany został na bazie silnika Joh-
na Bediniego (patrz artykuł „Silnik Johna
Bediniego napędzany energią próżni” zamie-
szczony 5 numerze Nexusa z ubiegłego roku)
oraz eksperymentów ze zbieraniem energii
opisanych na jego stronie internetowej
(www.icehouse.net/john1) przez Roberta
Callowaya.
Schemat tego obwodu Robert udostęp-
nił bezinteresownie do ogólnej wiadomości.
Według niego pozwala on na zbieranie z ze-
stawu wirujących magnesów takiej ilości
energii, która daje w ogólnym rozrachunku
około 1 wata mocy ponad ilość zużytą na
doładowanie akumulatora.
Jeśli ktoś z czytelników zdecyduje się na
prowadzenie eksperymentów z tego typu
układami, swoje wnioski i spostrzeżenia
proszę kierować bezpośrednio do Roberta
Callowaya lub Jerry’ego Deckera, aby moż-
na je było przekazać innym i umieścić na
liście dyskusyjnej strony KeelyNet Interact.
Jeśli będziemy się dzielić swoją wiedzą,
wszyscy się czegoś wspólnie nauczymy.
Niżej zamieszczony obwód zawierał
błąd, kiedy opublikowałem go po raz pierw-
szy 9 sierpnia 2000 roku. Wyłapał go Ken
Carrigan i obecnie został już on dzięki
niemu skorygowany.
Akumulator to 9-woltowa tranzystoro-
wa bateria. Konstrukcję cewki i pozostałe
szczegóły znaleźć można w opisie projektu
przedstawionego przez dziesięcioletnią
dziewczynkę na wystawie prac z zakresu
nauk ścisłych, który zamieszczamy poniżej
(również w artykule Bediniego w 5 numerze
Nexusa z 2000 roku). W tej relacji postaram
się podać jak najwięcej informacji.
Przełącznik S1 służy do przełączania się
na opcję ładowania akumulatora lub nie.
Nie wiem, po co miano by to robić, chyba że
w celu całkowitego wyczerpania naładowa-
nego akumulatora, aby zobaczyć, jak długo
silnik będzie pracował bez jego doładowy-
wania, a następnie wymienienia akumulato-
ra na nowy, włączenia obwodu ładującego
i sprawdzenia, o ile dłużej silnik będzie
pracował z włączonym doładowywaniem
akumulatora.
W przypadku dziesięcioletniej dziew-
czynki, która z inspiracji Bediniego otrzy-
STYCZEŃ-LUTY 2001
mała nagrodę na wystawie prac naukowych
ze swoją wersją jego silnika, silnik przy
włączonym doładowywaniu pracował w te-
mpie 4000 obrotów na minutę przez pięć
dni, zaś dziewięciowoltowy akumulator był
w pełni naładowany, kiedy pod koniec wy-
stawy urządzenie wyłączono, co, skromnie
mówiąc, oznacza, że urządzenie jest wysoce
wydajne.
Uwaga: Aby uzyskać najlepsze rezultaty,
trzeba poeksperymentować z różnymi mag-
nesami i cewkami, jak również z ich roz-
mieszczeniem.
Jerry Decker, KeelyNet, 9 sierpnia 2000 roku
Komentarz Roberta Callowaya,
9 sierpnia 2000 roku, godz. 18.46
Cześć Jerry!
Nie widzę nic złego w tym obwodzie
– dobra robota! Pojedyncza dioda jest typu
zaporowego, sześcioamperowa. To prawdo-
podobnie przesada, ale działa. Mostek jest
czterystuwoltowy, dwuamperowy. Cewki
mają po 370 zwojów z drutu #19. Rdzenie
są bardzo ważne.
Jeśli chodzi o kogoś, kto dopiero za-
czyna budować łatwy do złożenia typ sil-
nika, polecam zastosowanie śrub 5/16 cala
(8 mm) ze średniotwardej stali o długości
2 cali (50 mm). Śruby należy sprawdzić
magnesem, aby ustalić, czy nie są namag-
nesowane. Ich gwint należy owinąć jedną
warstwą elektrycznej taśmy (przypuszczal-
nie chodzi tu o taśmę izolacyjną – przyp.
tłum.).
Wziąć kawałek płytki pleksiglasowej
i przy pomocy dwucalowej piły do wycina-
wirujące koło (zamachowe)
magnes
kontaktron
(przekaźnik hermetyczny)
opornik
cewka
kontaktron jest zazwyczaj otwarty
przekaźnik półprzewodnikowy (3-33 wolt, prąd stały) jest zazwyczaj otwarty
1-kiloomowy, 1-watowy opornik Phillipsa, RLYB1210D chroni przekaźnik półprzewodnikowy
przełącznik S1 ma charakter opcjonalny
miejsce umieszczenia cewki i przekaźnika należy ustalić doświadczalnie
nia otworów wyciąć po dwie zaślepki do
każdej cewki. Przez jedną z nich przeciąg-
nąć śrubę aż po sam łeb, a drugą umieścić
na końcu śruby. Po owinięciu gwintu taśmą
w celu ochrony drutu można zacząć nawijać
zwoje.
Należy pamiętać, aby obie cewki zostały
nawinięte w tym samym kierunku. Opor-
ność cewki wynosi od 0,6 do 0,7 oma.
Nawinięta w ten sposób cewka jest łatwa
w montażu.
Szczególnie drobiazgowi konstruktorzy
powinni zastosować wypełnienie rdzeni
miękką stalą zmieszaną z żywicą epoksydo-
wą. Musi to być mieszanina z dużym dodat-
kiem stali. Dobra do tego może być plas-
tykowa szpula z otworem o średnicy 5/16
cala (8 mm).
Jerry, do tego opisu dołączę rysunek,
który pomoże innym w budowie silnika.
Przedstawia on mój pierwszy prototyp. Po-
tem stosowałem inne cewki i rozrząd. Ten
rysunek nie pokazuje tego, co obecnie sto-
suję, lecz może być pomocny.
Martwię się o tych, którzy będą starali
się zbudować ten silnik nie mając wielkiego
pojęcia o obwodach i kierowaniu się w bu-
dowie rozsądkiem. Proszę cię, wstaw w opi-
sie zdanie: „Budujesz to na swoje własne
ryzyko!” – lub coś w tym rodzaju. Otrzyma-
łem już sporo telefonów i e-maili, które
wskazują na konieczność umieszczenia ta-
kiego ostrzeżenia...
Zalecam również, aby ze względów bez-
pieczeństwa na początek przerwa powietrz-
na między magnesem i cewkami statora
była nie mniejsza niż 5/32 cala (4 mm).
S1
mostek
prostownikowy
akumulator
dioda
NEXUS • 33
Należy dokładnie ustawić rozrząd, przyzwy-
czaić się do silnika, a potem eksperymen-
tować z przerwą powietrzną.
Obecnie u podstawy silnika umieszczam
kontaktron (przekaźnik hermetyczny), tak
aby włączały go magnesy rotora. Załatwia to
sprawę skomplikowanej synchronizacji
układu rozrządu umieszczonego na końcu
wału. Kiedy już uda mi się uzbierać od-
powiednie fundusze, spróbuję zbudować
szesnastobiegunowy silnik z 8 cewkami na
statorze. Będzie to rotor o dwóch bliźnia-
czych dyskach, który będzie wykorzystywał
oba końce cewek statorowych.
Och, zapomniałbym. Staraj się, aby im-
pulsy z kontaktronu były krótkie. Można to
osiągnąć przesuwając kontaktron po podsta-
wie. Jeśli już uzyskasz najkrótsze, jak się da,
impulsy i potrzebujesz jeszcze krótszych,
umieść kawałek cienkiego żelaza między
kontaktronem i magnesami. Pamiętaj, że
jeśli impulsy są nawet odrobinę za długie,
będzie to prowadziło do marnowania energii.
Aby uzyskać większą moc na wale roto-
ra, możesz również dodać do rotora dwa
dodatkowe magnesy. W tym celu należy
umieścić je w odstępie 90 stopni od siebie.
Pamiętaj, że kontaktron będzie musiał
wówczas zadziałać cztery razy w ciągu jed-
nego obrotu. Dwie cewki statora powinny
być połączone równolegle, ale będą również
działać, jeśli podłączy się je szeregowo.
Z pozdrowieniami
Robert
Komentarz Roberta Callowaya,
9 sierpnia 2000 roku, godz. 20.49
Cześć Jerry!
Zapomniałem o jednej ważnej rzeczy
– kole zamachowym rotora. W moim przy-
padku jest to koło szlifierskie o średnicy
7 i 1/4 cala (184 mm) dostosowane do
maksymalnie 8400 obrotów na minutę. Ra-
zem z przyklejonymi magnesami waży
7 funtów (3,18 kg). Nie należy na obrzeżu
używać cewek magneśnicy do zbierania prą-
du. W żadnym wypadku!
W tej konstrukcji musimy korzystać z efe-
ktu koła zamachowego. Do rozpędzenia go
lepiej użyć osi rotoru niż generatora. Gwinto-
wana oś o średnicy 5/8 cala (15,9 mm)
przechodzi doskonale przez tarczę szlifierską
i łatwo ją zablokować przy pomocy nakrętki.
Przy takiej konstrukcji bardzo łatwo dopaso-
wać magnes do przerwy statora.
Robert
Komentarz Roberta Callowaya,
10 sierpnia 2000 roku, godz. 17.40
Cześć Jerry!
Przepraszam za wprowadzenie w błąd.
Silnik nie jest konstrukcji Bediniego. Jest
zbudowany na zasadach jego i Adamsa. To
urządzeniem z dwunastowoltową koloido-
wą baterią o pojemności 4 amperogodzin.
Robert
(Źródło: KeelyNet, www.keelynet.com/
bedmot/callow.1htm)
34 • NEXUS
NOWA TEORIA GRAWITACJI
Krótkie wprowadzenie
David W. Allan
Fizykom udało się już przyporządkować
większość sił występujących w naturze
jednolitej teorii. Ostateczna teoria obe-
jmie również siły grawitacji.
Steven Weinberg
Time, 10 IV 2000, str. 86.
J edna z najpoważniejszych zagadek,
jakie nurtują ludzkość od wieków,
dotyczy wyjaśnienia natury sił ciężkości.
Nasza nowa teoria nie tylko wyjaśnia, w ja-
ki sposób działa grawitacja, ale pokazuje
także, skąd mogą się brać błędy w okreś-
laniu miejsca sond kosmicznych, w ustala-
niu masy Ziemi i pozostałych planet oraz
w określaniu wartości „G”, uniwersalnej
stałej grawitacyjnej.
Nowa teoria grawitacji stanowi część
bardziej ogólnej Jednolitej Teorii Pola
(JTP), która wyjaśnia, w jaki sposób wszy-
stkie znane pola siłowe oddziałują na sie-
bie. Kiedy już ją zrozumiemy, JTP wyjaś-
nia dotychczas niewytłumaczalne zjawiska
występujące w przyrodzie. W niniejszym,
krótkim opisie zajmiemy się jedynie tą
częścią JTP, która dotyczy sił grawitacji.
John Anderson i jego koledzy z nale-
żącego do NASA Laboratorium Napędu
Odrzutowego (Jet Propulsion Laborato-
ry), eksperci od określania pozycji statków
kosmicznych, opublikowali dane na temat
nieścisłości w określaniu pozycji sond Pio-
neer-10, Pioneer-11 i sondy słonecznej
Ulisses (Anderson, 1998; Katz, 1999; Mur-
phy, 1999). Przyczyny tych nieścisłości nie
zostały do dzisiaj w pełni wyjaśnione. An-
derson zastanawia się, czy nie mamy cza-
sem do czynienia z zagadnieniem o chara-
kterze podstawowym, dotyczącym naszego
rozumienia sił grawitacji lub określania
czasu, który mierzy się przy pomocy zega-
rów atomowych – zagadnieniami stano-
wiącymi istotną część programu Deep
Space Network (Sieć Dalekiego Kosmosu)
zajmującego się określaniem trajektorii
sond kosmicznych. Pojazdy kosmiczne
podlegają przyciąganiu w kierunku Słońca
większemu niż 2e-8 cm/s2, które wynika
z obecnie obowiązującej teorii.
Obecnie stosowany ogólny model pola
grawitacyjnego zakłada, że fale grawitacyj-
ne rozchodzą się poprzecznie do kierunku
propagacji energii grawitacyjnej. Jak prze-
widział Einstein, energia grawitacyjna
przemieszcza się z prędkością światła. Do
chwili obecnej nie zdołano przeprowadzić
eksperymentu, przy pomocy którego moż-
na by bezpośrednio zmierzyć fale grawita-
cyjne ani nawet je wykryć, niemniej na
podstawie wzajemnego oddziaływania sił
grawitacyjnych między podwójnymi para-
mi pulsarów, profesorowi Josephowi Tay-
lorowi z Uniwersytetu Princeton udało się
potwierdzić założenie Einsteina mówiące,
że energia grawitacyjna rozchodzi się
z prędkością światła. (Taylor, 1994)
Do chwili obecnej wydano setki milio-
nów dolarów i międzynarodowe uniwer-
sytety oraz konsorcja badawcze poszukują
dalszych setek milionów na kontynuację
badań fal grawitacyjnych i rozwikłanie za-
gadki grawitacji.
Mamy nadzieję, że prace w tej dziedzi-
nie przyniosą oświecenie i dostarczą ko-
niecznego, lecz innego od obecnego spo-
jrzenia, które umożliwi zrozumienie gra-
witacji.
Najbardziej istotnym aspektem tej no-
wej teorii jest odkrycie impulsowych linii
sił pola grawitacyjnego. Linie te stanowią
podstawę nowego podejścia do zagadnie-
nia grawitacji i pomagają w wyjaśnieniu
wielu dotychczas niezrozumiałych zagad-
nień z zakresu fizyki. To nowe spojrzenie
wymaga nowej fizyki. W przygotowaniu do
publikacji są prace wyjaśniające jej zasady.
Część informacji dotyczących tego zagad-
nienia można znaleźć na naszej stronie
internetowej www.allanstime.com.
Według nowej teorii, aby działała gra-
witacja, konieczne są dwie rzeczy. Po pie-
rwsze, muszą być dwa ciała o pewnej
gęstości energii zdolne do wzajemnych
oddziaływań, po drugie zaś, muszą istnieć
łączące te ciała impulsowe linie, które
nie tylko pozwalają na przepływ cząste-
czek między tymi ciałami, ale umożliwiają
również przepływ fotonów i informacji
grawitacyjnej.
W chemii i molekularnej spektroskopii
przyjmujemy jako pewnik istnienie sied-
miu powłok elektronowych opisujących
stan energetyczny elektronów w ich róż-
nych atomowych i molekularnych konfigu-
racjach. Tych siedem powłok stanowi wraz
z protonami, neutronami i elektronami
budulec wszystkich znanych nam pierwias-
tków i ich izotopów. Podobnie do owych
siedmiu powłok wyczerpujących pełną li-
czbę konfiguracji elektronów w atomie lub
molekule, istnieje siedem kanałów lub
stanów przewodności linii impulsowych,
które są nieodzowną częścią nowej teorii
grawitacji w ramach Jednolitej Teorii Po-
la. Te impulsowe linie składają się z tej
samej materii i służą jako przenośnik
wszelkich podstawowych cząsteczek oraz
fotonów.
Linie impulsowe są również przenoś-
nikami informacji grawitacyjnej umożli-
wiającej wzajemne oddziaływania między
ciałami. Tak jak do wytworzenia pola mag-
netycznego nie są potrzebne żadne cząste-
czki, do wytworzenia pola grawitacyjnego
nie są potrzebne grawitony. Podobnie jak
poruszający się ładunek tworzy warunki
do kreacji pola magnetycznego, pewien
zestaw warunków tworzy pole grawitacyj-
ne. Warunkiem minimum jest istnienie
dwóch ciał, z których każde ma określoną
gęstość energetyczną, oraz przepływ nała-
dowanych cząsteczek wzdłuż linii impul-
sowych łączących te ciała. Poruszające się
STYCZEŃ-LUTY 2001
po impulsowych liniach ładunki i cząste-
czki zapewniają warunki niezbędne do
przenoszenia informacji grawitacyjnej
umożliwiającej grawitacyjne oddziaływa-
nia. Prędkość przepływu informacji grawi-
tacyjnej jest funkcją odpowiednich warun-
ków – zazwyczaj jest ona równa lub więk-
sza od prędkości światła.
Częstotliwość tej grawitacyjnej infor-
macji mieści się w paśmie tuż powyżej
częstotliwości promieni kosmicznych, któ-
re związane są z anihilacją i tworzeniem
cząsteczek. Podobnie jak w przypadku
światła prędkość przemieszczania się in-
formacji grawitacyjnej zależy od warun-
ków lokalnych.
Tak jak fotony są związane z przejś-
ciami kwantowymi i wszystkie cząsteczki
istnieją w stanach kwantowych (energety-
cznych), tak linie impulsowe posiadają sta-
ny kwantowe, w których przemieszczają
się zarówno cząsteczki, jak i informacja
grawitacyjna. Podobnie jak cząsteczki i fo-
tony również linie impulsowe mogą być
absorbowane, zaginane i odbijane, kiedy
zaistnieją lokalnie odpowiednie warunki.
Klasyczny przykład refrakcji lub ugię-
cia tych impulsowych linii został określony
przez zespół z Uniwersytetu Alaski, które-
mu udało się zaobserwować ugięcie linii
przemieszczania się elektronu w warun-
kach niezwykle silnej burzy energetycznej.
Jak to wyniknie z dalszej części niniej-
szego artykułu, równania opisujące stan
pól linii impulsowych zawierają w sobie
możliwość odwrócenia ich znaku, to zna-
czy osiągnięcia stanu antygrawitacji lub
inaczej grawitacyjnego przesłaniania.
Ponadto otwierają się dodatkowe per-
spektywy ujawniające zalety nowej fizyki
koniecznej do tej teorii. Fizyka kwantowa
już dawno temu zaakceptowała dwoistą
naturę materii, zgodnie z którą cząsteczka
może zachowywać się jak fala. Podobnie
sprawa ma się z fotonem, który będąc
w zasadzie elektromagnetycznym zbitkiem
energetycznym oscylującym z określoną
częstotliwością może zachowywać się jak
cząsteczka. Elektromagnetyczne pole
związane z fotonem nie ma ładunku, zaś
jego energia jest proporcjonalna do jego
częstotliwości. Informacja grawitacyjna
nie może być traktowana jako cząsteczka
lub zbitek energetyczny. Działając w częs-
totliwościach leżących ponad pasmem czę-
stotliwości kosmicznych, informacja ta jest
przekazywana w sposób dotychczas niedo-
ceniany. Nie możemy napisać E = hv, aby
opisać jej energię – potrzeby jest nowy
zestaw równań dostosowany do takiego
przemieszczania się informacji.
Krótko mówiąc, warunkiem koniecz-
nym do zaistnienia pola grawitacyjnego
jest obecność dwóch ciał o pewnej gęstości
energetycznej (nie tylko masie) z impul-
sowymi liniami biegnącymi między nimi,
wzdłuż których są przenoszone cząsteczki,
to znaczy elektrony, protony, neutrony
etc. Te same impulsowe linie zapewniają
STYCZEŃ-LUTY 2001
przewodzenie grawitacyjnego pasma częs-
totliwości, które służą do komunikowania
się między obydwoma ciałami i generowa-
nia wzajemnego grawitacyjnego oddziały-
wania. Bardzo podobnie do tego jak nasze
systemy krążenia i oddychania wytwarzają
puls i oddychają w celu podtrzymywania
życia, linie impulsowe stanowią kanały ko-
munikacyjne zapewniające (analogicznie
do oddechu i pulsu) równowagę i har-
monię funkcjonowania natury.
Tradycyjne równanie grawitacji wyglą-
da następująco:
m1 . m2
F=G. 2 ne do tworzenia antymaterii i ma miejsce
r12
Siła przyciągania grawitacyjnego mię-
dzy dwoma ciałami jest równa iloczynowi
ich mas podzielonemu przez kwadrat od-
ległości między nimi i pomnożonemu
przez „G”, znany wszystkim dobrze stały
współczynnik proporcjonalności, czyli uni-
wersalną stałą grawitacyjną. Zgodnie z tą
definicją przyspieszenie siły ciężkości, któ-
re odczuwamy na Ziemi, wyraża się zależ-
nością:
m1
G. 2
r12
i wynosi na powierzchni Ziemi 9,8 m/s2,
gdzie m1 to masa Ziemi, zaś m2 – masa
osoby odczuwającej to przyspieszenie. To,
co odczuwamy stojąc, to właśnie ta siła,
która trzyma nas na powierzchni Ziemi.
Gdyby materiał naszej planety nie po-
wstrzymywał nas, wówczas spadalibyśmy
swobodnie ruchem przyspieszonym w kie-
runku środka masy Ziemi.
Zgodnie z nową teorią przyciąganie
jest funkcją gęstości energii, która jest
oczywiście z kolei funkcją masy, w wyniku
czego tradycyjne równanie w wyżej przyto-
czonej postaci stanowi jedynie część nowe-
go równania. W nowym równaniu wyraża-
jącym siłę grawitacyjną w miejsce mas
wstawiona jest całka po gęstości i wygląda
ono następująco:
∫ ∫
1 vol1
F= . E1/Π2dV .
c2 . G . r12
2
Co ciekawe, w CU (prawdopodobnie
chodzi tu o Uniwersytet Columbii – przyp.
tłum.) stworzono nową materię o nazwie
kondensat Bose’a-Einsteina (materia B-
E), w której prędkość światła może spadać
aż do prędkości dźwięku. Przeprowadze-
nie eksperymentów z impulsowymi liniami
w połączeniu z materią B-E byłoby bardzo
pouczające. Ten materiał o wysokiej gęs-
tości energetycznej mógłby doprowadzić
do bardzo interesujących konkluzji doty-
czących tej nowej Jednolitej Teorii Pola
w odniesieniu do wyższych gęstości ener-
getycznych.
Prace dr Ning Li na Uniwersytecie
Alabamy w Huntsville są również bardzo
interesujące – prowadzi ona badania z za-
kresu wysokiej częstotliwości, nadprzewo-
dników i stanów kwantowych związanych
z grawitacją. Nie opublikowała dotychczas
pełnego brzmienia swojej teorii, lecz jej
prace zaliczają się do grona najbardziej
obiecujących (patrz „Prace o pokrewnej
tematyce” u dołu).
Gdy elektrony przesuwają się wzdłuż
linii impulsowych mają spin (w mechanice
kwantowej moment własny pędu cząste-
czki elementarnej nie związany z jej ru-
chem postępowym – przyp. tłum.) zgodny
z ruchem wskazówek zegara. Antygrawita-
cja pojawia się wtedy, gdy elektrony mają
spin przeciwny. Jest to zjawisko analogicz-
wtedy, gdy otrzymujemy znak ujemny
z członu A2 wyżej podanego równania
– na przykład tworząc siłę skierowaną ku
górze a nie ku dołowi. To coś podobnego
do magnetycznego pola użytego do zawie-
szenia ciała.
Opublikowano już prace na temat Jed-
nolitej Teorii Pola, a także planowanych
eksperymentów i teorii mających dowieść
prawdziwość opisanych oddziaływań gra-
witacyjnych. Prace te można uzyskać na
zamówienie. Planuje się wykonanie wielu
eksperymentów, a niektóre z nich są już
w fazie przygotowywania.
Przełożył Jerzy Florczykowski
Bibliografia:
• J. Anderson i inni, Physical Review Letters, 81
(14), 5 październik 1998.
• J.I. Katz, Physical Review Letters, 83 (9), 30
sierpień 1999.
• E.M. Murphy, Physical Review Letters, 83 (9),
30 sierpień 1999.
• J. Taylor, „Binary Pulsars and Relativistic
Gravity”, Reviews of Modern Physics, 66:711,
1994 (Nagroda Nobla).
Prace o pokrewnej tematyce:
• Ning Li, D.G. Torr, Physical Review, 43D:457,
1991.
• Ning Li, D.G. Torr, Physical Review,
46B:5489, 1992.
• Ning Li, D.G. Torr, Bulletin of American
vol2
E2/Π1dV Physical Society, 37:948, 1992.
• E. Podkletnow, R. Nieminen, Physics C,
203:441, 1992.
• D.G. Torr, Ning Li, Found. Physics Letters,
37:948, 1993.
Strony internetowe o pokrewnej tematyce:
• Gravity.org – sieć prezentująca różnorodne
odkrycia naukowe dotyczące zmian grawitacji.
• Uniwersytet Alaski posiada wiele prac na
temat „czerwonych chochlików” i „głębokiego
błękitu” na stronie internetowej ‹http://sprite.gi.
alaska.edu/›.
Od wydawcy:
Artykuł ten został ściągnięty ze strony inter-
netowej Davida W. Allana http:// www.allans-
time.com. Z Davidem W. Allanem kontaktować
się można pisząc na adres: Allan’s Time Met-
rology Enterprises, PO Box 66, Fountain Green,
Utah 84642, USA (fax: +1 (435) 835 1625).
NEXUS • 35
 Nie ma obecnie w globalnej tektonice niczego bardziej kontrowersyjnego
od koncepcji globalnego powiększania się Ziemi.
Owen, 1992

T eoria globalnej tektoniki została wprowadzona kilkadziesiąt lat temu

w charakterze wielostronnej nauki kwantyfikującej i opisującej Ziemię
jako dynamiczną, interaktywną jednostkę. W wyniku tego nowego spojrzenia
wszyscy przyzwyczailiśmy się do traktowania Ziemi globalnie, zarówno w kate-
goriach geologicznych, ekologicznych, klimatycznych, ludnościowych, politycz-
nych, jak i innych.
Analiza Globalna tektonika stała się jednak, w jej ścisłym geologicznym znaczeniu,
synonimem tektoniki płyt, zgodnie z którą wszystkie kontynenty przesuwają się
uzyskanych po powierzchni Ziemi w wyniku działania przemieszczających w płaszczu
Ziemi prądów konwekcyjnych. Wszystkie kontynenty są podobno w stanie
współcześnie ciągłego, przypadkowego ruchu i przez całą historię Ziemi zderzają się, łączą,
rozłamują i rozpraszają.
danych Tektonika Globalnej Ekspansji przedstawiona jest tu jako realna alter-
natywa wyjaśnienia zawartego w globalnej tektonice. Według niej Ziemia od
geofizycznych archaiku stale się powiększa, zaś kontynenty pękają i rozpraszają się w wyniku
wzrostu skorupy ziemskiej i to w ściśle określony, uporządkowany sposób.
wskazuje, że Należy wiedzieć, że koncepcja powiększania się Ziemi nie jest niczym nowym
– nowa jest jedynie technologia umożliwiająca kwantyfikację procesu ekspan-
Ziemia sji. Dostępne w celu badania dynamiki Ziemi globalne geologiczne i geofizycz-
ne dane osiągnęły etap, w którym wszystkie hipotezy globalnej tektoniki, w tym
począwszy od tektoniki płyt, można kwantyfikować, kwestionować lub wręcz odrzucić.
Zwolennicy ekspansji Ziemi wiedzą od czasu pionierskiego opracowania
archaiku Christophera Otto Hilgenberga (1933) oraz bardziej nam współczesnego
profesora Sama Warrena Careya (1956, 1976, 1988, 1996), a także Klausa Vogla
stale się (1983, 1990), że gdyby połączono wszystkie ziemskie kontynenty razem to
zmieściłyby one pod swoją skorupą Ziemię o średnicy od 55 do 60 procent jej
rozszerza obecnej wielkości (obecny średni promień Ziemi wynosi 6370,8 km). To
doprowadziło Hilgenberga, Careya, Vogla i innych do wniosku, że ekspansja
Ziemi spowodowała spękanie i stopniowe rozpraszanie kontynentów podczas ich
radialnego ruchu skierowanego na zewnątrz zachodzącego w skali geologicznej.
To odkrycie było stale ignorowane przez środowisko naukowe jako wyjaś-
nienie współczesnej teorii globalnej tektoniki. Jako główny powód braku takiej
akceptacji w przeszłości uważa się brak danych w skali globalnej umoż-
liwiających kwantyfikacje procesu ekspansji w czasie. Obecnie naukowcy są tak
pochłonięci dopasowywaniem danych obserwacyjnych do modelu pojedynczej
płyty tektonicznej, że pozostają w błogostanie niewiedzy nie pozwalającym im
na uświadomienie sobie konieczności rozważenia tego odkrycia.
Dopiero od dwóch dziesięcioleci gromadzenie danych w skali globalnej
oraz możliwość ich przetwarzania przez komputery, a także elektroniczne
środki łączności rozwinęły się na tyle, że są w stanie zgromadzić i udostępnić
publicznie geologiczne i geofizyczne dane. Tektonika Globalnej Ekspansji
James Maxlow wykorzystuje te dane i jest w tym artykule przedstawiona w postaci rewitalizo-
Copyright  2000 wanej koncepcji rozszerzania się Ziemi, która przy zastosowaniu nowoczes-
nego procesu transformacji geologicznych map oceanicznych i kontynental-
nych stara się ustalić zarówno starożytny promień Ziemi, jak i zrekonstruować
zmiany położenia kontynentów od archaiku do chwili obecnej. Do tych danych
Terrella Consultants nie mieli dostępu wcześniejsi badacze i z tego właśnie powodu naukowcy nie
Western Australia
mogli się przekonać, że studia nad modelowaniem Ziemi oraz wniosek na
E-mail: jmaxlow@enternet.com.au temat jej ekspansji mają racjonalne podstawy.
www.geocities.com/CapeCanaveral/Launchpad/6520 Stosując nowoczesne metody przetwarzania map dna morskiego można
obecnie w sposób pewny modelować ekspansję Ziemi, a następnie zobrazować

36 • NEXUS STYCZEŃ-LUTY 2001

 magnetycznych o charakterze
symetrycznym, równoległych
do środkowo-oceanicznych
łańcuchów położonych cent-
ralnie na każdym oceanie.
Anomalie te zostały zinter-
pretowane przez geofizyków
jako dowód rozszerzania się
dna morza i występują
w miejscach, gdzie wywodzą-
ca się z płaszcza lawa jest
pompowana do góry wzdłuż
osi łańcuchów jako rezultat
ciągłego powiększania się
centralnych stref poszerzania.
Wiek tych anomalii magnety-
cznych został obecnie okreś-
lony i rysunek 1 przedstawia
zobrazowaną w oparciu o nie
transformację dna morza.
Rozmieszczenie geologi-
cznych przeobrażeń oceanów
pokazuje, że wszystkie one
Rys. 1. Mapa geologiczna skał macierzystych świata ukazująca kontynentalną i oceaniczną geologię posiadają środkowo-oceani-
w odniesieniu do czasu. Oceaniczne transformacje w każdym z oceanów reprezentują główne okresy czne łańcuchy, zaś rozkład sy-
geologiczne od holocenu wzdłuż łańcuchów środkowooceanicznych aż do wczesnojurajskiego przyle- metrii geologicznej względem
gania kontynentów. Mapa pokazuje tereny mieszczące się w pasie między 80 stopniem szerokości nich dowodzi, że skorupa zie-
północnej i 80 stopniem szerokości południowej. (Na podstawie Geologicznej mapy świata opub-
mska różni się na dnie mórz
likowanej przez CGMW i UNESCO w roku 1990).
pod względem wieku od środ-
ją w postaci ciała o zredukowanym promieniu i to przy kowo-oceanicznych łańcuchów, przy czym najstarsza jej
pomocy prostego procesu stopniowego zmniejszania sko- część pochodzi z wczesnej jury i jest położona stycznie do
rupy na dnie morza aż do rozmiarów, jakie miała ona na kontynentów. Co jest jeszcze ważniejsze, oceaniczna geo-
początku okresu jurajskiego (okres istnienia najstarszej logia dowodzi, że wszystkie oceany powiększają się w kie-
skorupy na dnie morza) i jeszcze wcześniej, w okresie runku mniej więcej prostopadłym do osi łańcuchów i że
prekambryjskim. wszystkie kontynenty oddalają się od siebie wraz z powięk-
szaniem się powierzchni dna morza. Obecna prędkość
TEKTONIKA GLOBALNEJ EKSPANSJI poszerzania się dna morza w każdym z oceanów jest
Empiryczne modelowanie i badanie ekspansji Ziemi od zmienna i waha się od 1 do 10 cm rocznie.
prekambru do czasów obecnych bazują na opublikowanej Aby móc przyjąć, że dno wszystkich oceanów powięk-
„Mapie geologicznej skał macierzystych świata” (CGMW sza się, musimy rozważyć następujące założenia:
i UNESCO, 1990) (rysunek 1). Ukazana na tej mapie a) promień Ziemi pozostaje taki sam w geologicznym
geologia jest obrazem opartym na okresach czasu, to znaczy, czasie i w celu skompensowania wypływającej z głębi
kontynentalna geologia skał macierzystych przedstawia Ziemi wzdłuż poszerzających się łańcuchów lawy starsze
główne ery geologiczne (archaik, proterozoik, paleozoik, warstwy skorupy są w sposób ciągły przemieszczane
mezozoik, kenozoik), a geologia oceaniczna okresy mezozo- wzdłuż stref subdukcji1 zlokalizowanych na krawędziach
iku i kenozoiku w przedziale od jury do czwartorzędu. Pacyfiku, gdzie skorupa ziemska jest wpychana do płasz-
Przedstawiona na tej mapie geologia oceaniczna zo- cza Ziemi, tak że zostaje utrzymana stała powierzchnia,
stała skompilowana na podstawie pomiarów magnetomet- czyli tektonika płyt;
rycznych, wierceń w dnie morza oraz radiometrycznych lub:
i paleontologicznych datowań oceanów prowadzonych od b) promień Ziemi rośnie w czasie w miarę wypływania
lat sześćdziesiątych do osiemdziesiątych. Pomiary geofizy- z jej głębi wzdłuż łańcuchów lawy. Według tej koncepcji
czne na obszarze wszystkich oceanów świata ujawniły nie istnieje morska skorupa starsza od wczesnojurajskiej
występowanie na dnie morza długich, liniowych anomalii i subdukcja skorupy nie jest konieczna, zaś przyrost

Rys. 2. Rekonstrukcja rozszerzania się Ziemi na obszarze Oceanu Indyjskiego od czasów współczesnych do początku epok: (a) holocen,
(b) pliocen, (c) miocen, (d) oligocen, (e) eocen, (f) paleocen, (g) górna kreda, (h) średnia kreda, (i) dolna kreda i (j) górna jura. Każdy z tych
modeli stworzono poprzez stopniowe usuwanie skorupy na dnie morza przedstawionej na rysunku 1 i łączenie płyt wzdłuż środkowo-
oceanicznych łańcuchów odpowiednio do zmniejszonego promienia Ziemi.

STYCZEŃ-LUTY 2001 NEXUS • 37

powierzchni Ziemi następuje zgodnie z prędkością zmian
promienia ziemskiego w czasie, to znaczy zgodnie z eks-
pansją Ziemi.
W celu kwantyfikowania ekspansji Ziemi skonstruowa-
no sferyczne modele Ziemi, które powstały w drodze
stopniowego usuwania skorupy na dnie morza w ob-
szarach równoległych do środkowo-oceanicznych łańcu-
chów i dopasowywania skorupy wzdłuż każdego z nich
przy zmniejszonym promieniu Ziemi. Każdy z modeli
uwidocznionych na rysunku 2 (dla Oceanu Indyjskiego)
i na rysunku 3 (dla Oceanu Atlantyckiego) dowodzi, że
wszystkie płyty pasują do siebie w ponad 99 procentach
i dokładnie do siebie przylegają. Ta rekonstrukcja była
prowadzona wstecz aż do okresu wczesnej jury, czyli 160
milionów lat, aż do momentu, gdy na dnie morza zupełnie
zniknęła skorupa. W modelu odpowiadającym tamtemu
okresowi wszystkie kontynenty zostały ponownie złączone,
jak gdyby były kawałkami sferycznej układanki, zaś pro-
mień Ziemi zmalał do 62 procent obecnej wielkości
i wynosił 3540 kilometrów.
Usuwając całość podmorskiej skorupy oraz osady wo-
kół kontynentalnych peryferii (przedstawione na rysun-
kach 2 i 3 kolorem białym), można złączyć wszystkie
kontynenty w postać pojedynczej kontynentalnej skorupy
zawierającej całą Ziemię o promieniu wynoszącym 50
procent wielkości obecnego promienia. Miało to miejsce
w okresie permu, czyli około 260 milionów lat temu.
Usuwając osady z kontynentalnych basenów osadowych,
każdy z archaicznych i proterozoicznych regionów kon-
tynentalnych można połączyć w postać pierwotnej Ziemi
o promieniu wynoszącym w przybliżeniu 27 procent obec-
nego promienia Ziemi – miało to miejsce w erze wczes-
nego proterozoiku, to jest około 1,6 miliarda lat temu (nie
jest to pokazane na rysunkach 2 i 3).
CZĘSTO ZADAWANE PYTANIA
Jak należało przypuszczać, koncepcja powiększania się
Ziemi jako realny, globalny proces tektoniczny podważa-
na jest przez naukowców z wielu krajów w oparciu jej
pewne niedostatki, które przedstawiane są jako przeważa-
jące nad danymi przemawiającymi na jej korzyść. Pod-
stawą takich opinii są nieaktualne dane przeniesione z lat
pięćdziesiątych do siedemdziesiątych, na długo przed na-
staniem nowoczesnej globalnej tektoniki, technologii ko-
mputerowej, możliwości gromadzenia globalnych danych
i multimedialnej łączności. Te same przestarzałe opinie są
umieszczane w najnowszych opracowaniach bez ich nale-
żytego sprawdzenia przy ignorowaniu postępu, jaki doko-
nał się w dziedzinie ekspansji Ziemi.
Najczęściej wysuwane zarzuty dotyczą: wytłumaczenia
przyczyny ekspansji Ziemi, problemów z wyjaśnieniem
zagadnienia akumulacji wody oceanicznej i atmosfery
na powiększającej się Ziemi oraz paleomagnetycznego
Rys. 2. Rekonstrukcja rozszerzania się Ziemi na obszarze Oceanu Atlantyckiego od czasów współczesnych do początku epok: (a) holocen,
(b) pliocen, (c) miocen, (d) oligocen, (e) eocen, (f) paleocen, (g) górna kredy, (h) średnia kreda, (i) dolna kreda i (j) górna jura. Każdy z tych
modeli starożytnej Ziemi ukazuje stopniowe rozłamywanie i rozpraszanie kontynentów co dało w rezultacie obraz geologii dna morza
pokazany na rysunku 1.
38 • NEXUS
określenia lokalizacji biegunów ziemskich i ziemskiej
średnicy. Najczęściej zadawane pytania dotyczące eks-
pansji Ziemi to:
• Skąd biorą się dodatkowe masy?
To bardzo ważne pytanie i trudno jest na nie od-
powiedzieć jednoznacznie. Ponieważ od chwili powstania
Ziemi zawsze traktowano ją jako ciało o niezmiennych
rozmiarach, zarówno z religijnego, jak i kosmologicznego
punktu widzenia, pytania tego nigdy dotychczas nie zada-
wano. A ponieważ go nie zadawano, a przynajmniej nie
traktowano poważnie, wyjaśnienie, skąd biorą się dodat-
kowe masy, jest sprawą otwartą. Tym niemniej należy je
zadać i to w tym samym kontekście co pytanie: Skąd
bierze się masa Wszechświata? Odpowiedź na oba pytania
jest podobna.
Matematyczne badania oparte na modelowaniu wyka-
zują, że Ziemia rzeczywiście się powiększa, ponieważ jej
masa rośnie w czasie. Badania te wskazują również, że
średnia gęstość Ziemi utrzymuje się od czasu jej powsta-
nia cały czas na tym samym poziomie lub prawie na tym
samym poziomie i co jest bardzo istotne dla kwitnącego na
niej życia, ciążenie na jej powierzchni rośnie w czasie.
Wyliczono na przykład, że ciążenie na jej powierzchni
w czasach, w których żyły dinozaury, wynosiło połowę jego
obecnej wartości, stąd stworzenia te były większe, dłuższe
i cięższe od tych, jakie mogłyby istnieć na Ziemi obecnie.
Profesor Carey uważa, że ostateczna przyczyna eks-
pansji Ziemi jest związana z ekspansją Wszechświata.
Odwołując się do słynnego równania Einsteina E = mc2
twierdzi, że tworzenie masy wynika z kondensacji energii
i sądzi, że proces ten dokonuje się głęboko wewnątrz
ziemskiego jądra. Mimo iż jest to tylko przypuszczenie,
stanowi zgrabne wytłumaczenie tego, że materia konden-
sując na pograniczu jądra i płaszcza Ziemi powoduje
puchnięcie płaszcza, co z kolei wywołuje ekspansję Ziemi.
Zjawisko to manifestuje się następnie na powierzchni
w postaci rozciągania się kontynentalnej skorupy, a kiedy
to rozciąganie dochodzi do punktu krytycznego, co miało
miejsce w okresie permu, kontynenty pękają i oddalają się
od siebie, tak jak to przedstawiono na rysunkach 2 i 3.
A co z czasami przed triasem?
Na rosnącej Ziemi w czasach przed triasem, około 245
milionów lat temu, w ogóle nie było współczesnych, głębo-
kich oceanów. Całość kontynentalnej skorupy była jednoli-
ta i tworzyła pojedynczy superkontynent o nazwie Pangea
obejmujący całą Ziemię o promieniu około 3200 kilomet-
rów, czyli prawie o połowę mniejszym od obecnego.
Studia geograficzne dowodzą, że oceany w okresie
przedtriasowym stanowiły sieć kontynentalnych mórz
z osadami tworzących kontynentalne baseny osadowe
maskujące wszelkie poszerzenia dna morza. Obnażone
STYCZEŃ-LUTY 2001
lądy i zmienną linię brzegową w erze wczesnego paleo- skały osadowe datowane na ponad 3 miliardy lat i skamie-
zoiku reprezentowały starożytne kontynenty Gondwana, niałe formy żywych organizmów datowane na początek
Laurentia, Baltica i Laurussia, a w erze proterozoiku okresu kambryjskiego, czyli 560 milionów lat temu, zapeł-
starożytny superkontynent Rodinia. Te starożytne kon- niają nasze muzea historii naturalnej.
tynentalne zlepki z wtrętami mórz pozostają w zgodzie Na powiększającej się Ziemi oceaniczne wody i atmo-
z konwencjonalnymi zlepkami wynikającymi z teorii tek- sfera przyrastały w tym samym tempie co skorupa na dnie
toniki płyt bez potrzeby wprowadzania dużych starożyt- morza i znajdujący się pod nią płaszcz. Współczesne
nych oceanów Panthalassy i Tetydy. Znaczenie tego dla badania prowadzone wzdłuż stref aktywnych szczelin wy-
globalnej tektoniki polega na tym, że bez potrzeby wpro- kazują, że to właśnie one, oraz wulkany, są głównym
wadzania dużych starożytnych oceanów Panthalassy i Te- źródłem nowej wody i gazów. Skorupa na dnie mórz, woda
tydy strefowanie klimatyczne, geografia, rozkład i drogi oceaniczna i atmosfera, wszystkie one biorą się z głębi
migracji form życia morskiego i lądowego znacznie się ziemskiego płaszcza i są dodawane do powierzchni skoru-
upraszczają. py w rosnącym tempie. Uważa się, że ten przyrost wód
Badania modelowe dowodzą, że promień pierwotnej oceanu i atmosfery jest rezultatem odgazowania płaszcza,
Ziemi w epoce archaiku wynosił 1700 kilometrów i pozo- jako naturalna reakcja na stopniowy spadek temperatury
stawał stosunkowo stały przez cały archaik i późniejszą erę płaszcza i jego ciśnienia.
mezoproterozoiczną, zwiększając się w ciągu 3 miliardów
lat o 60 kilometrów. Począwszy od ery proterozoicznej A co z subdukcją?
rozpoczęło się gwałtowne przyspieszenie ekspansji, które Na Ziemi o stałym promieniu nadmiar podmorskiej
trwa do dziś. Obecna prędkość powiększania się promie- skorupy generowanej wzdłuż każdego z podmorskich łań-
nia Ziemi wynosi 22 milimetry rocznie co daje w rezultacie cuchów musi być gdzieś rozładowany. Pierwsi naukowcy
140-milimetrowy przyrost obwodu każdego roku. sadzili, że skorupa ulega subdukcji na krawędziach Ocea-
nu Spokojnego i widoczne nasuwanie się na płytę północ-
A co z wodą oceaniczną i atmosferą? nego Pacyfiku płyt północnej Ameryki i Australii bywa
Naukowcy nie są zgodni co do faktu istnienia przed często przytaczane jako klasyczny przykład niszczenia płyt
triasem jednolitej skorupy kontynentalnej z oceanem poprzez subdukcję. W ten sposób subdukowane (wciś-
o średniej głębokości 6,3 kilometra. Gdyby tak było, nięte) zostało rzekomo od 5000 do 15000 kilometrów
wówczas kontynentalne formy życia nie rozwinęłyby się, skorupy na dnie północnego Pacyfiku pod kontynent
zaś kontynenty byłyby wystawione jedynie na erozję i to Ameryki Północnej i podobno wraz z otwarciem oceanów
stosunkowo wcześnie, tymczasem wszystkie kontynentalne Indyjskiego, Atlantyckiego i Południowego zmniejszyła się
powierzchnia Oceanu Spokoj-
nego.
Tak więc historia er mezo-
zoicznej i kenozoicznej musiała-
by zawierać w sobie proces kur-
czenia się w kierunkach wschód-
zachód i północ-południe staro-
żytnych oceanów Panthalassy
i Tetydy do rozmiarów obecne-
go Oceanu Spokojnego, subdu-
kowanie całej przedmozozoicz-
nej skorupy na dnie morza, jak
również subdukowanie pokaź-
nych ilości skorupy podmorskiej
wygenerowanej w mezozoiku
i kenozoiku.
Od chwili wprowadzenia hi-
potezy tektoniki płyt mapy mag-
netyczne oceanów ujawniły, że
podobnie jak dna morskie ocea-
nów Indyjskiego, Atlantyckiego,
Południowego i Arktycznego
poszerza się również dno Ocea-
nu Spokojnego i to dokładnie
w tych miejscach, gdzie powinna
zachodzić subdukcja (patrz rysu-
nek 1). Pomiary ruchu płyt przy
zastosowaniu satelitarnych po-
miarów laserowych i radioastro-
nomii są obecnie obarczone błę-
dem mniejszym od 1 centymet-
ra. Pomiary te wykazują, że pły-
Rys. 4. Rozszerzanie się Ziemi od archaiku do czasów obecnych. Wykres przedstawia trwające od
ta północno-amerykańska prze-
triasu rozszerzanie się Ziemi ekstrapolowane na podstawie przekształceń oceanicznych oraz
mające miejsce przed jurą, ekstrapolowane z pierwotnego, archaicznego promienia Ziemi, który suwa się na zachód z prędkością
wynosił wówczas około 1700 kilometrów. Kolejne modele powiększającej się Ziemi zaznaczone są około 16 mm rocznie, zaś płyta
na wykresie jako kwadraty i koła. północno-pacyficzna porusza

STYCZEŃ-LUTY 2001 NEXUS • 39

się na północny zachód z prędkością od 45 do 70 milimet-
rów rocznie. Zsumowanie tych dwóch ruchów dowodzi, że
płyty odsuwają się od siebie, wcale nie podlegając subduk-
cji, zaś strefa szczelin wschodnio-pacyficznej i środkowo-
oceanicznej poszerza się na północ wzdłuż uskoku San
Andreas (patrz rysunek 1).
Na powiększającej się Ziemi nie istnieje subdukcja
w stopniu wymaganym przez hipotezę tektoniki płyt. 22
milimetry, o które rocznie przyrasta promień Ziemi i 140
milimetry, o które wzrasta obwód Ziemi, są adekwatne do
określenia przyrostu wymiarów dna morskiego od okresu
wczesnojurajskiego bez potrzeby rozważania konieczności
usuwania nadmiaru podmorskiej skorupy ziemskiej.
A co z orogenezą?
Oryginalne znaczenie terminu „orogenia” lub „oroge-
neza” brzmi: proces tworzenia gór. Od chwili powstania
tektoniki płyt słowo orogeneza zaczęło oznaczać „fał-
dowanie skał w uwarstwione fałdy” a nie formowanie gór.
W literaturze przedmiotu wciąż istnieje nieporozumienie
w kwestii tego rozróżnienia (na przykład w słownikach
i encylopediach – przyp. tłum.) i zwykle uważa się, że
sfałdowania powstają w wyniku zderzania kontynentów
i że te kolizje są przyczyną powstawania gór. W rzeczywis-
tości góry to wyżyny, które tworzą się w wyniku pionowych
ruchów a następnie ulegają erozji.
Naukowcy uważali, że ze względu na radialny charak-
ter powiększania się Ziemi orogeneza wywołana zderze-
niami kontynentów, a więc i wynikające z tej przyczyny
powstawanie gór, nie może mieć miejsca. Stało się to
przyczyną odrzucenia koncepcji powiększania się Ziemi,
ponieważ proces radialnego powiększania zdawał się nie
tłumaczyć ściskania koniecznego do zderzania się kon-
tynentów ani ściskania koniecznego do wywołania oroge-
nezy.
W przypadku powiększającej się Ziemi orogeneza
oznacza „fałdowanie skał w uwarstwione fałdy”. W trakcie
ekspansji kontynentalna skorupa musi się zniekształcać,
skręcać i obracać, aby dostosować się do zmieniającej się
krzywizny powierzchni. Podczas ruchów skorupy następu-
je sfałdowanie miękkich osadów w ramach basenów osa-
dowych, czemu towarzyszy pękanie, intruzje wulkaniczne
i metamorfoza (podgrzewanie i ściskanie skał), co ostate-
cznie prowadzi do orogenezy. Kiedy kontynenty rozdzieli-
ły się i zaczęły się od siebie oddalać, co działo się w erze
mezozoicznej, krawędzie kontynentów zaczęły się unosić,
w czasie gdy ich wewnętrzne części opadały w trakcie
zmiany krzywizny Ziemi. Dziś obserwujemy na całym
świecie na krańcach wielu kontynentów wielkie góry o ost-
ro opadających zboczach, do których powstania nie były
konieczne kontynentalne kolizje oraz obszerne, stosun-
kowo płaskie, śródlądowe równiny.
A co z paleomagnetyzmem?
W nauce zwanej paleomagnetyzmem wykonuje się
pomiary resztkowego magnetyzmu w skałach zawierają-
cych minerały żelazopochodne i na tej podstawie określa
się starożytną szerokość geograficzną danego miejsca oraz
kierunek istniejącego w dawnych czasach pola magnetycz-
nego. Pomiary te od dawna były uważane za podstawę
teorii tektoniki płyt. Są one stosowane rutynowo do
określania miejsca położenia biegunów magnetycznych
w starożytności w celu umożliwienia właściwej rekonstruk-
cji starożytnego układu kontynentów oraz określania wiel-
kości starożytnego promienia Ziemi. Z pomiarów staro-
żytnego promienia wynika, że pozostawał on stały w czasie
40 • NEXUS
i wniosek ten wciąż stanowi podstawową przesłankę służą-
cą odrzucaniu hipotezy ekspansji Ziemi.
Ustanawiając podstawy paleomagnetyzmu geofizycy
założyli na początku lat sześćdziesiątych, że powierzchnia
wszystkich kontynentów pozostaje niezmienna w czasie,
czyli że kontynentalna skorupa ziemska jest dodawana
i niszczona na peryferiach podczas kontynentalnych zde-
rzeń lub pęknięć. W procesie określania starożytnego
promienia Ziemi dokonano pomiarów paleomagnetycz-
nych w miejscach odległych od siebie do 5000 kilometrów
i założono, że łącząca te miejsca kontynentalna skorupa
pozostawała w czasie stała i niezmienna. Współczesna
tektonika płyt głosi, że kontynenty powstały z przypad-
kowo zestawionych fragmentów w trakcie procesu ich
tworzenia, czyli pękania i rozpraszania, co powoduje, że
wnioski wyciągnięte na podstawie pomiaru starożytnego
promienia Ziemi są ułomne.
Badania modelowe wykazały, że starożytne bieguny
magnetyczne określone na podstawie danych paleomag-
netycznych, znajdują się zupełnie gdzie indziej niż obec-
nie, kiedy naniesie się je na modele ekspandującej Ziemi.
Okazuje się, że biegun północny w okresie prekambryjs-
kim i erze paleozoicznej znajdował się na terenie obecnej
Mongolii lub północnych Chin, zanim zaczął się przesu-
wać na północ w miejsce swojego obecnego położenia,
w czasie gdy kontynenty migrowały na południe. Z kolei
starożytny biegun południowy w okresie prekambryjskim
i erze paleozoicznej był zlokalizowany w środkowej części
zachodniej Afryki, zanim zaczął się przesuwać na połu-
dnie ku swojej obecnej lokalizacji, w czasie gdy kontynenty
migrowały na północ.
A co z geodezją kosmiczną?
Geodezja kosmiczna to nowoczesna metoda wykorzys-
tująca do pomiaru wymiarów Ziemi oraz ruchu płyt
kontynentalnych z błędem nie przekraczającym jednego
centymetra VLBI (very long baseline interferometry – in-
terferometria o bardzo dużej bazie), SLR (satellite laser
ranging – pomiar laserami satelitarnymi), GPS (global
positioning systems – globalny system określania pozycji),
DORIS (Doppler orbitography and radiopositioning in-
tegrated by satellite – doplerowska orbitografia i radio-
namierzanie zintegrowane przez satelitę) i LLR (lunar
laser ranging – pomiar laserem księżycowym). Przy pomo-
cy tych metod udało się określić tempo przyrostu promie-
nia ziemskiego na około 5 ±3 mm/rok2, co oznacza, że jest
on mniej więcej „stały”, i potwierdza ustalenia paleomag-
netyki, oraz stanowi główny argument przeciwko teorii
rozszerzania się Ziemi.
Do zmierzenia promienia Ziemi przy zastosowani me-
tody VLBI wykorzystuje się dwie lub więcej stacji naziem-
nych, z pomocą których określa się parametry Ziemi
w odniesieniu do bardzo dokładnego wzorca kosmicz-
nego. Pomiary te są następnie przeliczane na między-
narodowy wzorzec ziemski i użyte do pomiaru z za-
stosowaniem techniki satelitarnej w celu uzyskania ogól-
nego rozwiązania. Niedoskonałość wszystkich metod,
a VLBI w szczególności, polega na zakłóceniach atmo-
sferycznych oraz, w przypadku metod satelitarnych, na
stosowaniu stałych fizycznych „g” (stała grawitacyjna, ina-
czej przyspieszenie ziemskie) i „m” (masa Ziemi) do
związania parametrów orbity ze środkiem Ziemi.
Po założeniu wystarczającej ilości naziemnych stacji
VLBI, które na początku lat dziewięćdziesiątych stworzyły
globalną sieć, okazało się, że roczny przyrost promienia
Ziemi wynosi 18 mm. Liczbę tę traktowano jako niesamo-
STYCZEŃ-LUTY 2001
wicie dużą w porównaniu do wielkości spodziewanej,
którą ustalono na mniej niż 10 mm/rok. W rzeczywistości
Robaudo i Harrison „spodziewali się, że z większości
stacji VLBI uzyska się wyniki w górę lub w dół rzędu kilku
milimetrów na rok” i zaproponowali, aby pionowy ruch
(promienia) został „ograniczony do zera, ponieważ jest to
bliższe prawdziwej sytuacji niż średni wynik w postaci 18
mm/rok”. Właśnie ta rekomendacja znajduje odzwiercied-
lenie w bieżących rozwiązaniach globalnej sieci, w których
przyjmuje się wartość zero.
Rekomendacja Robaudo i Harrisona jest usprawied-
liwiona z punktu widzenia tektoniki płyt. Wynik w postaci
18 mm/rok został potraktowany jako błąd pomiaru wyni-
kający z poprawki atmosferycznej i odpowiednio skorygo-
wany. W tym miejscu należy zwrócić uwagę, że wobec
braku akceptacji przyrostu promienia ziemskiego NASA
nie pozostaje nic innego, jak tylko skorygować tę wartość
i przyjąć koncepcję statycznego promienia Ziemi. Jednak
z punktu widzenia teorii rozszerzającej się Ziemi przyrost
jej promienia o 18 milimetrów rocznie jest bliski 22
milimetrom rocznego przyrostu, które wynikają z pomia-
rów powierzchni oraz poszerzania się dna morskiego.
REALNE WYJAŚNIENIE GLOBALNEJ TEKTONIKI
Jak na razie przyczyna rozszerzania się Ziemi pozostaje
sprawą dyskusyjną, lecz z czasem zostanie ona przy pomocy
odpowiednich metod wyjaśniona. Opisane powyżej geofi-
zyczne obiekcje w stosunku do teorii ekspansji Ziemi
można rozwiązać jedynie poprzez akceptację potencjalnej
możliwości takiej ekspansji i właściwe jej wyjaśnienie
w kategoriach naukowych. Jedynym ograniczeniem nie
pozwalającym na pełną akceptację teorii rozszerzania się
Ziemi jest brak technicznych możliwości przedstawienia
w skali globalnej informacji geofizycznych i geologicznych
w ramach interaktywnego, czterowymiarowego sferycznego
modelu. Jestem jednak pewien, że są odpowiednio mądrzy
i wykształceni ludzie, którzy będą w stanie tego dokonać.
Opierając się na mapach oceanicznych i kontynental-
nych transformacji opublikowanych w Geologicznej mapie
świata (opublikowanej w roku 1990 przez CGMW i UNE-
SCO) można obecnie dokładnie prześledzić proces eks-
pansji Ziemi od archaiku do chwili obecnej. Same te mapy
potwierdzają teorię rozszerzania się Ziemi. Budując na
podstawie tej mapy odpowiednie modele można z łatwoś-
cią zwizualizować proces ekspansji Ziemi od najdawniej-
szych czasów. Wykazano, że starożytna Ziemia podlegała
procesowi jednakowej ekspansji zarówno w okresie ar-
chaiku, jak i proterozoiku i okres ten poprzedzał gwałtow-
ną ekspansję, która nastąpiła w paleozoiku, oraz roz-
szczepienie się i rozchodzenie kontynentów w mezozoiku
i kenozoiku, które trwa do dzisiaj.
Naniesione na każdy z tych modeli łatwo dostępne
dane geofizyczne i geologiczne wykazują, że starożytny
równik, którego pozycję określono na podstawie miejsc
starożytnych biegunów, zgadza się w zasadzie z lokalizacją
wynikającą z tektoniki płyt, którą ustalono przy zastoso-
waniu danych paleomagnetycznych i klimatycznych. Sta-
rożytne biegunowe czapy lodowe, wapienne rafy, złoża
węgla, rodzaje roślinności oraz formy życia morskiego
i lądowego są zgodne z pozycjami starożytnego równika
i biegunów w ciągu całej historii Ziemi. Zbieżność ta
byłaby niemożliwa na Ziemi o stałym promieniu.
Wszystkie współczesne dane geologiczne i geofizyczne
można obecnie wykorzystać do dokładnego ilościowego
określenia ekspansji Ziemi, co będzie stanowiło przema-
wiający na korzyść tej hipotezy dowód.
STYCZEŃ-LUTY 2001
Aby doprowadzić do uznania tektoniki globalnej eks-
pansji za wiarygodny, globalny proces tektoniczny, musi-
my być przygotowani jednak na konieczność zdjęcia „z
oczu klapek dogmatu” mocno zakorzenionych w naszych
instytucjach naukowych i zachęcić uczonych do aktywnych
badań nad alternatywnymi koncepcjami w stosunku do
powszechnie panującej teorii globalnej tektoniki płyt. I
O autorze:
James Maxlow jest geologiem mającym za sobą ponad dwu-
dziestopięcioletnią praktykę w zakresie badań polowych i gór-
niczych. Ma tytuł magistra geologii i obecnie kończy pisać pracę
doktorską z tej dziedziny. Jest głównym konsultantem Terrella
Consultants, firmy konsultingowej z siedzibą w Zachodniej Au-
stralii, która w ostatnim czasie usilnie promuje hipotezę Tek-
toniki Globalnej Ekspansji oraz badania w tym zakresie. Firma
jest otwarta na współpracę ze światową społecznością badaczy
ekspansji Ziemi.
Dalsze informacje na ten temat można uzyskać bezpośrednio
od autora za pośrednictwem poczty elektronicznej: ‹jmax-
low@enternet.com.au› – lub odwiedzając jego stronę interneto-
wą: ‹www.geocities.com/CapeCanaveral/Launchpad/6520/›.
Przełożył Jerzy Florczykowski
Przypisy:
1. Geologiczny proces, w którym krawędź jednej płyty skorupy ziemskiej
jest wpychana pod krawędź innej płyty. – Przyp. tłum.
2. Należy tu podkreślić, że wartość określanego przyrostu promienia mieści
się poniżej granicy błędu pomiaru, która jest rzędu 10 mm. – Przyp. tłum.
Bibliografia
• S.W. Carey, „The tectonic approach to continental drift” („Tektoniczne
podejście do dryfu kontynentalnego”), Continental Drift, A Symposium,
Uniwersytet Tasmanii, Hobart, 1956, str. 177-355.
• S.W. Carey, The Expanding Earth (Rozszerzająca się Ziemia), Elsevier,
Amsterdam, 1976.
• S.W. Carey, Theories of Earth and Universe: A History of Dogma in the Earth
Sciences (Teorie o Ziemi i Wszechświecie – historia dogmatu w naukach
o Ziemi), Stanford University Press, Kalifornia, USA, 1988.
• S.W. Carey, Earth, Universe, Cosmos (Ziemia, Wszechświat, Kosmos) Uni-
wersytet Tasmanii, Hobart, 1996.
• CGMW, UNESCO, Geological Map of the World (Geologiczna mapa
świata), Commission for the Geological Map of the World, Paryż, 1990.
• L. Egyed, (1963) „The Expanding Earth” („Rozszerzająca się Ziemia”),
Nature, nr 197, 1963, str. 1059-1060.
• O.C. Hilgenberg, Vom wachsenden Erdball, Selbstverlag, Berlin, 1933.
• O.C. Hilgenberg, „Paläopollagen der Erde”, Neues Jahrb. Geol. und
Paläontol, Abhandl 116, Stuttgart, 1962.
• J. Koziar, „Ekspansja den oceanicznych i jej związek z ekspansją Ziemi”,
Sprawozdania Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego 35B, 1980, str. 13-19.
• Maxlow, „Global Expansion Tectonics: the geological implications on an
expanding Earth” („Tektonika Globalnej Ekspansji – geologiczne implikacje
rozszerzającej się Ziemi”), nie publikowane tezy, Curtin University of Tech-
nology, Perth, Zachodnia Australia, 1995.
• H.G. Owen, „Has the Earth increased in size” („Czy Ziemia powiększyła
swoje wymiary?”), w: Chatterjee, N. Hottona III, New Concepts in Global
Tectonics, Texas University Press, USA, 1992, str. 289-296.
• S. Robaudo, C.G.A. Harrison, 1993, „Plate Tectonics from SLR i VLBI
global data” („Tektonika pyt na podstawie globalnych danych uzyskanych
przy pomocy SLR i VLBI”) , w: D.E. Smith, D.L. Turcotte (pod redakcją),
Contributions of Space Geodesy to Geodynamics: Crustal Dynamics (Wkład
geodezji kosmicznej do geodynamiki – dynamika skorupy ziemskiej), Geodyna-
mics Series, American Geophysical Union, vol. 23, 1993.
• D. van Hilten, (1963), „Paleomagnetic indications on an increase in the
Earth’s radius” („Paleomagnetyczne oznaki zwiększania się promienia Zie-
mi”), Nature, nr 200, 1963, str. 1277-1279.
• K. Vogel, „Global models and Earth expansion” („Globalne modele
i ekspansja Ziemi”), w: S.W. Carey (pod redakcją), Expanding Earth Sym-
posium, Sydney, 1981 (Sympozjum rozszerzającej się Ziemi, Sydney 1981),
Unowersytet Tasmanii, 1983, str. 17-27.
• K. Vogel, „The expansion of the Earth – an alternative model of the plate
tectonics theory” („Ekspansja Ziemi – alternatywny model teorii tektoniki
płyt”), w: Critical Aspects of the Plate Tectonics Theory; Volume II, Alternative
Theories (Krytyczne aspekty teorii tektoniki płyt; tom II: Alternatywne teorie),
Theophrastus Publishers, Ateny, Grecja, 1990, str. 14-34.
NEXUS • 41
 ZESZKLONE RUINY W KALIFORNIJSKIEJ DOLINIE ŚMIERCI – CZYŻBY
DOWÓD WOJNY JĄDROWEJ?
Secrets of Lost Races (Tajemnice zaginionych ras)25 Rene Noorbergen
W omawia dowody wojny o charakterze kataklizmu, którą prowadzono
w zamierzchłej przeszłości z wykorzystaniem latających pojazdów i broni, które
Starożytne zeszkliły kamienne miasta.

księgi religijne Najliczniejsze zeszklone ruiny w Nowy Świecie [Ameryce] zlokalizowane są

w zachodniej części Stanów Zjednoczonych. W roku 1850 amerykański badacz,
oraz liczne kapitan Ives William Walker, był pierwszym, który ujrzał te ruiny w Dolinie Śmierci
[Death Valley]. Odkrył on miasto o długości około mili [1,6 km] z wciąż widocznymi
znaleziska pasmami ulic i miejscami posadowienia budynków. W jego środku odkrył olbrzymią
skałę o wysokości około 20-30 stóp [6-9 m] z resztkami jakiejś ogromnej konstrukcji
geologiczne na szczycie. Południowe strony, zarówno skały, jak i budynku, były stopione
i zeszklone. Walker przyjął, że przyczyną tego był wulkan, jednak w tamtej okolicy
wskazują, że nie ma wulkanów. Poza tym ciepło pochodzenia tektonicznego nie mogłoby
spowodować tego rodzaju upłynnienia powierzchni skały.
w kilku miejscach Współpracownik kapitana Walkera, który poszedł śladem jego pierwotnych
badań, powiedział: „Cały region między rzekami Gila i San Juan pokryty jest ruinami.
na Ziemi doszło Znajdują się tam ruiny miast, które musiały być znacznych rozmiarów. Są one
spalone i częściowo zeszklone, pełne stopionych kamieni i kraterów wyżłobionych
w zamierzchłej przez płomienie wystarczająco gorące, aby spowodować upłynnienie skały lub
metalu. Są tam kamienie chodnikowe i domy z olbrzymimi pęknięciami... [które
przeszłości do wyglądają tak, jakby] zostały zniszczone gigantycznym ogniowym pługiem.

zagłady Opis tych zeszklonych ruin w Dolinie Śmierci brzmi fascynująco, lecz czy
rzeczywiście one istnieją? Z całą pewnością istniała tam kiedyś jakaś cywiliza-
spowodowanej cja, na co wskazują znalezione tam dowody. Są to widniejące na ścianach
kanionu Titus petroglify26, które wyskrobała nieznana prehistoryczna ręka.
wybuchami Niektórzy eksperci sądzą, że ten zbiór graffiti wykonał lud, który zamieszkiwał
te tereny na długo przed Indianami, których historię znamy. Żyjący obecnie
jądrowymi. Indianie nic nie wiedzą na ich temat i odnoszą się do nich z zabobonnym
lękiem.
W Weird America (Dziwna Ameryka)27 Jim Brandon pisze:

Legendy Pajutów28 mówią o mieście położonym pod Doliną Śmierci, które

Część 2
(dokończenie)
David Hatcher Childress
Copyright  2000
Zaczerpnięto z książki
Technology of the Gods
(Technologia bogów)
wydanej przez
Adventures Unlimited Press
Kempton, Illinois, USA
strona internetowa: ZESZKLONE RUINY W KALIFORNIJSKIEJ DOLINIE ŚMIERCI
www.adventuresunlimited.co.nz
dostać. Brandon twierdzi, że „Scotty z Doliny Śmierci”, ekscentryk, który
nazywają Shin-au-av. Tom Wilson, indiański przewodnik utrzymywał w latach
dwudziestych, że jego dziadek ponownie odkrył to miasto, kiedy trafił przypadkowo
do długiego na milę [1,6 km] labiryntu jaskiń położonych pod powierzchnią doliny.
W końcu dotarł do podziemnego miasta, gdzie spotkał ludzi mówiących nie-
zrozumiałym językiem i noszących ubiory wykonane z piór.
Wilson opowiedział tę historię po tym, jak poszukiwacz nazwiskiem White
oświadczył, że wpadł do szybu opuszczonej kopalni na przełęczy Wingate i trafił do
nieznanego tunelu, który przechodził przez szereg pomieszczeń, w których White
znalazł setki odzianych w skóry mumii ludzkiego kształtu. Były tam złote sztabki
poukładane w stosy, jak cegły, i upakowane w pojemnikach.
White utrzymywał, że badał te jaskinie trzykrotnie. W jednej z tych wypraw
towarzyszyła mu żona, a w następnej jego partner, Fred Thomason. Nikt z nich nie
potrafił ich jednak znaleźć, kiedy trzeba było zaprowadzić do nich grupę archeo-
logów, którzy zgodzili się je zbadać.
Wygląda na to, że jedynie jeden miejscowy człowiek wiedział, jak się tam

42 • NEXUS STYCZEŃ-LUTY 2001

wydał miliony na budowę warownej posiadłości na tym oraz innych dawno wymarłych zwierząt. Leżały w niszach
terenie, rozpoczął „poszukiwania”, kiedy skończyły się już parami niczym na wystawie”.
mu pieniądze. Scotty z Doliny Śmierci znikał na kilka dni „Najprawdopodobniej jakaś katastrofa zmusiła tych ludzi
włócząc się po pobliskich Górach Winogronowych i po do zamieszkania w jaskiniach” – twierdzi Hill. – „Znaleziono
powrocie przynosił podejrzanie czyste złoto, które, jak mnóstwo przedmiotów będących wytworem tej cywilizacji,
twierdził, tam znajdował. Wielu uważało, że złoto to w tym urządzenia kuchenne i kuchenki, których wygląd
pochodzi ze sztab złota zgromadzonych w znajdującym się wskazywał na to, że podgrzewały one żywność wykorzys-
pod Doliną Śmierci systemie tuneli. tując fale radiowe. Wiem, że nikt w to nie uwierzy”.
Doniesienia o zaginionej cywilizacji z Doliny Śmierci
pojawiły się w postaci artykułu o dziwacznej treści opisują- Mimo wątpliwego autentyzmu tej historii, jest ona
cego jaskinie i mumie opublikowanego 5 sierpnia 1947 stosunkowo interesująca. Ostatni komentarz dotyczący
roku w czasopiśmie Hot Citizen wychodzącym w Nevadzie. wykorzystywania fal radiowych do gotowania jest w swojej
Oto jego treść: wymowie dość ironiczny. To jeden z faktów, w który
współczesny czytelnik gotów jest uwierzyć, biorąc pod
EKSPEDYCJA DONOSI O ZNALEZIENIU uwagę obecne szerokie zastosowanie kuchenek mikro-
MIERZĄCYCH 9 STÓP SZKIELETÓW falowych. Nie muszę chyba wyjaśniać, że w roku 1947
Zespół archeologów-amatorów oświadczył dziś, że od- jeszcze nikt o nich nie słyszał.
nalazł w jaskiniach Kalifornii ślady zaginionej cywilizacji ludzi
o wzroście dziewięciu stóp [2,7 m]. Howard E. Hill, rzecznik PODOBIEŃSTWO LOSU SODOMY I GOMORY
zespołu, stwierdził, że być może chodzi tu o przedstawicieli DO HIROSZIMY I NAGASAKI
cywilizacji wywodzących się z „osławionego zaginionego Przypuszczalnie najsłynniejszą ze wszystkich staroży-
kontynentu Atlantydy”. tnych historii „nuklearnych” jest opowieść o Sodomie
W jaskiniach znajdują się mumie ludzi i zwierząt oraz i Gomorze:
datowane na 80 000 lat narzędzia
cywilizacji, „pod pewnymi względa- Scotty z Doliny Śmierci znikał Po czym Pan rzekł: „Skarga na
mi znacznie bardziej rozwiniętej od Sodomę i Gomorę głośno się roz-
na kilka dni włócząc się
naszej”, jak twierdzi Hill. Według lega, bo występki ich [mieszkańców]
niego 32 jaskinie położone są na po pobliskich Górach są bardzo ciężkie”. [Księga Rodzaju
obszarze 180 mil kwadratowych Winogronowych i po 18,20]
(466 km2) na terenie kalifornijskiej powrocie przynosił A wtedy Pan spuścił na Sodomę
Doliny Śmierci i południowej części i Gomorę deszcz siarki i ognia od
stanu Nevada.
podejrzanie czyste złoto, Pana (z nieba). I tak zniszczył te
które, jak twierdził, tam miasta oraz całą okolicę wraz ze
SCEPTYCZNI ARCHEOLODZY znajdował. Wielu uważało, wszystkimi mieszkańcami, a także
„Odkrycie to może okazać się roślinność. Żona Lota, która szła za
że złoto to pochodzi ze sztab nim, obejrzała się i stała się słupem
donioślejsze od odkrycia grobowca
Tutenchamona” – twierdzi Hill. złota zgromadzonych soli. [Księga Rodzaju 19,24-26]
W przeciwieństwie do niego za- w znajdującym się pod Doliną I gdy spojrzał w stronę Sodomy
wodowi archeolodzy wykazują duży i Gomory i na cały obszar dookoła,
Śmierci systemie tuneli.
sceptycyzm. Naukowcy z Muzeum zobaczył unoszący się nad ziemią
Okręgowego w Los Angeles podkre- gęsty dym, jak gdyby z pieca, w któ-
ślają, że dinozaury i tygrysy, które, jak twierdzi Hill, leżą rym topią metal. [Księga Rodzaju 19,28]
jedne obok drugich, pojawiły się na Ziemi w odstępie wyno-
szącym od 10 do 13 milionów lat. Powyższy urywek z Biblii opisuje destrukcyjną moc
Hill stwierdził, że jaskinie zostały odkryte w roku 1931 gniewu bożego, który zwrócił się przeciwko tym grzesznym
przez dra F. Bruce’a Russella, lekarza z Beverly Hills, który miastom. Biblia bardzo dokładnie podaje lokalizację So-
dosłownie „wpadł” do nich w czasie wchodzenia do szybu domy i Gomory oraz siedmiu innych miast; znajdowały się
podczas poszukiwań o charakterze górniczym. one w dolinie Siddim, która jest położona przy połu-
„Przez wiele lat starał się zainteresować nimi ludzi” dniowym krańcu Słonego Morza (obecna jego nazwa
– twierdzi Hill – „ale nikt nie chciał mu uwierzyć”. brzmi Morze Martwe). Pozostałe miasta położone w po-
Russell założył po wojnie wraz z grupką entuzjastów bliżu nosiły zgodnie z Biblią nazwy: Adma, Seboim i Soar
towarzystwo pod nazwą Amazing Explorations Incorporated (Księga Rodzaju 14,2). Miasto Soar istniało tam aż do
i wspólnie zaczęli kopać. Hill utrzymuje, że w wielu jas- okresu średniowiecza.
kiniach znajdowały się zmumifikowane szczątki „rasy ludzi Morze Martwe znajduje się 1293 stopy (394 m) poniżej
mających dziewięć stóp wzrostu. Byli oni ubrani w wyraźnie poziomu morza i ma głębokość co najmniej 1200 stóp (365
prehistoryczne stroje – średniej długości włosienice, kaftan m). Wynika z tego, że dno morza jest na głębokości 762
i spodnie do kolan”. metrów poniżej poziomu Morza Śródziemnego. W przy-
bliżeniu 25 procent wód Morza Martwego stanowią sole,
ODNALEZIENIE ŚWIĄTYNI głównie chlorek sodu (sól). Normalna woda oceaniczna
Hill twierdzi, że jedna z jaskiń przypominała świątynię zwiera 4,6 procenta soli. Jordan i wiele innych pomniej-
z urządzeniami i oznaczeniami przypominającymi te, którymi szych rzek wpada do tego basenu, który nie ma połączenia
posługują się współcześni nam masoni. z innymi zbiornikami. To, co jego dopływy przynoszą ze
„Tunel mający swój początek w tej świątyni zaprowadził sobą, osadza się na obszarze 500 mil kwadratowych (1295
ekipę poszukiwawczą do pomieszczenia, w którym” – zda- km2) Morza Martwego. Parowanie, w warunkach palącego
niem Hilla – „znajdowały się dobrze zachowane resztki słońca, wynosi ponad 230 milionów stóp sześciennych
dinozaurów, tygrysów szablozębnych, słoni imperialnych (6 440 000 m3) dziennie. Zgodnie z arabskimi podaniami

STYCZEŃ-LUTY 2001 NEXUS • 43

z jeziora (Morza Martwego) ulatnia się taka ilość trują- doświadczały trzęsień ziemi. Istnieją liczne dowody ich częs-
cych gazów, że ptaki nie mogą nad nim przelatywać, tego występowania, również w Biblii znajdujemy zapisy na
ponieważ zginęłyby w wyniku zatrucia przed dotarciem do ten temat...
przeciwległego brzegu.
Morze Martwe w czasach nowożytnych zaczęto badać Czyżby Sodoma i Gomora zatonęły, kiedy część pod-
po raz pierwszy w roku 1848. Dokonała tego ekspedycja stawy tej olbrzymiej szczeliny zapadła się jeszcze głębiej
pod wodzą amerykańskiego geologa W.F. Lyncha. Ze przy wtórze trzęsień ziemi i erupcji wulkanów? Jeśli
swojego statku badawczego wyładował na brzeg dwie chodzi o słupy soli, Keller powiada:
metalowe łodzie i umieścił je na dwóch dużych wózkach.
Kilka miesięcy później jego ekspedycja dotarła z pomocą Na zachód od południowego wybrzeża i w kierunku
długiej karawany koni nad Morze Martwe. Lynch stwier- biblijnej krainy „Ziemi Południa”, Nagrebu, z północy na
dził, że podania mówiące, iż człowiek nie tonie w jego południe rozciąga się łańcuch wzgórz o wysokości około 150
wodach, są zgodne z prawdą. Ekspedycja zbadała jezioro stóp [45 m] i długości 10 mil [16 km]. Ich stoki mienią się
odnotowując jego niezwykłą głębokość oraz jego płytszą i skrzą w promieniach słońca jak diamenty. To bardzo dziwne
część w postaci „jęzora” położoną w południowej części. zjawisko i jest skutkiem tego, że ten maleńki łańcuch wzgórz
Uważa się, że jest to teren, na którym leżała Dolina jest zbudowany głównie z czystej soli kamiennej. Arabowie
Siddim i pięć biblijnych miast. W południowej części nazywają go Jebel Usdum. Nazwa ta wywodzi się ze starożyt-
jeziora można dostrzec pod jego powierzchnią lasy po- ności i nawiązuje do słowa „Sodoma”. Wiele bloków skal-
kryte solnym nalotem. nych uległo zniszczeniu w wyni-
Standardowa teoria znisz- ku działania wody i roztrzaskało
czenia Sodomy i Gomory, jak się u stóp wzgórz. Mają one
ją przedstawia na przykład bardzo dziwne kształty, niektóre
The Bible As History (Biblia z nich stoją pionowo i wyglądają
jako zapis historii) Wernera jak pomniki. Z łatwością można
Kellera29, głosi, że miasta sobie wyobrazić, jak nagle oży-
w Dolinie Siddim uległy znisz- wają.
czeniu podczas ruchu płyt lą- Te dziwne solne posągi przy-
dowych, który sprawił, że Wie- wodzą nam na myśl biblijny opis
lka Dolina Szczelinowa, której żony Lota, która została zamie-
częścią jest Morze Martwe, zo- niona w słup soli... Wszystko, co
stała uniesiona, zaś jej połu- się znajdzie w sąsiedztwie Sło-
dniowa część osunęła się. nego Morza, nawet jeszcze dziś
W czasie potężnego trzęsienia zostaje szybko pokryte skorupą
ziemi wystąpiły prawdopodob- soli.
nie eksplozje, z głębi ziemi wy-
dobywały się gazy i na całą Keller osobiście przyznaje,
okolicę spadł deszcz siarki. że teoria opisująca kataklizm,
Doszło do tego, jak sądzi Kel- który posłał Dolinę Siddim na
ler, najprawdopodobniej oko- dno Morza Martwego budzi
ło 2000 roku p.n.e., w czasach pewne wątpliwości, jako że
Abrahama i Lota, jednak geo- musiał on się wydarzyć kilka-
lodzy datują to wydarzenie na set tysięcy a nawet milionów
wiele tysięcy lat wcześniej. lat temu – tak przynajmniej
Keller pisze: twierdzi większość geologów.
Keller pisze:
Dolina Jordanu jest jedynie
częścią olbrzymiego pęknięcia Musimy pamiętać, że nie ma
w skorupie ziemskiej. Przebieg wątpliwości co do tego, że
tego pęknięcia został dokładnie szczelina jordańska została ufor-
prześledzony. Zaczyna się ono Morze Martwe (a) przed osunięciem się przybrzeżnego terenu mowana przed rokiem 4 000
daleko na północy, setki mil od i (b) po jego osunięciu. (Źródło: Keller, The Bible As History) p.n.e. W rzeczywistości, zgod-
granic Palestyny, u stóp gór Tau- nie z ostatnio uzyskanymi dany-
rus w Azji Mniejszej. Na południu biegnie ono od połu- mi, jej pochodzenie datuje się na oligocen, czyli trzecią,
dniowych wybrzeży Morza Martwego poprzez Wadi al-Araba najstarszą epokę trzeciorzędu, a zatem winniśmy operować
do Zatoki Akaba i kończy się daleko za Morzem Czerwonym nie tysiącami, lecz milionami lat. Udowodniono, że okres
w Afryce. W wielu punktach tej olbrzymiej depresji widać gwałtownej aktywności wulkanicznej związanej ze szczeliną
ślady aktywności wulkanicznej. W Górach Galilejskich poło- jordańską wystąpił właśnie po tym okresie, lecz nawet w ta-
żonych na wyżynach Transjordanii, na nabrzeżach rzeki kim przypadku nie dochodzimy dalej niż do plejstocenu,
Jabbok (dopływ Jordanu) oraz w Zatoce Akaba występują którego koniec jest datowany na około dziesięć tysięcy lat
czarny bazalt i lawa... temu. Jest oczywiste, że nie zbliża nas to w żadnym stopniu
Osunięcie uwolniło uśpione siły wulkaniczne położone do trzeciego, a jeszcze bardziej drugiego tysiąclecia przed
głęboko wzdłuż całej linii pęknięcia. W górnej partii doliny naszą erą, czyli okresu, w którym zgodnie z tradycją umiesz-
Jordanu w pobliżu Bashanu wciąż piętrzą się kratery wygas- cza się patriarchów.
łych wulkanów, a powierzchnię pokrywają ogromne obszary
lawy i grube warstwy bazaltu ułożone na wapiennym pod- Krótko mówiąc Keller twierdzi, że jeśli Sodomę i Go-
łożu. Od niepamiętnych czasów obszary wokół tej depresji morę zniszczyła katastrofa geologiczna, musiało do niej

44 • NEXUS STYCZEŃ-LUTY 2001

dojść miliony lat temu – tak przynajmniej twierdzą geolo- Badacz i autor książki Footprints on the Sands of Time30
dzy. Keller pisze, że geolodzy nie odnaleźli żadnych (Ślady na piaskach czasu) L.M. Lewis twierdzi, że zarówno
śladów niedawnej katastrofy u południowego krańca Mo- Sodoma, jak i Gomora zostały zniszczone przez broń
rza Martwego, to znaczy takiej, która miałaby miejsce jądrową, i że solne słupy oraz wysoka zawartość soli
w ciągu ostatnich 10 000 lat. Pisze on: w otoczeniu Morza Martwego są dowodami wybuchu
nuklearnego. W swojej książce pisze:
Ponadto dokładnie na południe od półwyspu Lisan, gdzie
podobno uległy zagładzie Sodoma i Gomora, kończą się ślady W trakcie odbudowy Hiroszimy odkryto, że smugi zasolo-
dawnej aktywności wulkanicznej. Krótko mówiąc, nie ma nej gleby zostały zmienione na poziomie atomowym w sub-
żadnych dowodów geologicznych na to, że w tym rejonie stancję przypominającą zeszkloną krzemionkę z wtrętami
miała niedawno miejsce katastrofa geologiczna, która zmiotła wykrystalizowanej soli. Wycinano małe bloki tej substancji
z powierzchni ziemi miasta i której towarzyszyły objawy i sprzedawano turystom w charakterze pamiątki przypomina-
gwałtownej aktywności wulkanicznej. jącej o mieście... i atomowej katastrofie.
Nawet gdyby jeszcze potężniejsza eksplozja nie pozo-
Mamy więc problem: Morze Martwe mogło doświad- stawiła kamienia na kamieniu i całe miasto wyparowało, to
czyć kataklizmu, który stał się źródłem historii zawartej i tak ślady tego, co się stało, pozostałyby w opowieściach
w Starym Testamencie, jednak konserwatywni, uniformis- ludzi żyjących poza obszarem dotkniętym eksplozją. W nie-
tyczni geolodzy utrzymują, że tego rodzaju zmiany w sko- których miejscach pozostałyby z pewnością znaczne różnice
rupie ziemskiej musiały wystąpić na długo przedtem, w glebie lub zmiany o charakterze atomowym w możliwych
zanim zaistniały jakiekolwiek oznaki zbiorowej pamięci do zauważenia obiektach.
tego rodzaju wydarzeń.
Pod koniec roku 1999 brytyjski znawca Biblii, Michael Lewis utrzymuje, że gdyby słupy soli znajdujące się na
Sanders, i międzynarodowy zespół badawczy zaproponowali końcu Morza Martwego były ze zwykłej soli, już dawno by
nową teorię. Zespół po wielotygod- zniknęły w wyniku działania desz-
niowych obfitujących w niebezpie- Lewis utrzymuje, że gdyby czów, tymczasem słupy te są zbu-
czne sytuacje nurkowaniach w mi- słupy soli znajdujące się na dowane ze specjalnej, utwardzonej
niaturowej łodzi podwodnej odkrył soli, którą można wytworzyć jedy-
na dnie morza coś, co wydaje się być końcu Morza Martwego były nie w wyniku reakcji jądrowych,
szczątkami pokrytych solą pozosta- ze zwykłej soli, już dawno by takich jakie zachodzą podczas eks-
łości po starożytnych osadach. Ze- zniknęły w wyniku działania plozji jądrowej.
społowi telewizyjnemu z Kanału Słupy rzeczywiście przetrwały
4 stacji telewizyjnej BBC, który
deszczów, tymczasem słupy te długi okres czasu. Nie tylko ist-
kręcił film dokumentalny o pracach są zbudowane ze specjalnej, niały w czasach starożytnych, ale
zespołu, Sanders powiedział: utwardzonej soli, którą można stoją tam do dzisiaj. Lewis cytuje
wytworzyć jedynie w wyniku słowa historyka Józefa Flawiusza,
Istnieje duże prawdopodobieńst- który w swoim dziele Dawne dzieje
wo, że te kopce pokrywają ceglane reakcji jądrowych, takich jakie Izraela pisze:
konstrukcje i należą do jednego z za- zachodzą podczas eksplozji
ginionych miast położonych na rów- jądrowej. ...lecz żona Lota, odwracając się
ninach, może nawet Sodomy lub Go- mimo zakazu Boga bez przerwy do
mory, jednak przed wydaniem osta- tyłu, by spojrzeć na miasto, od które-
tecznej decyzji będę musiał zbadać dowody. Historie zawarte go się oddalała, została zamieniona w słup soli. Widziałem go
w Biblii były przekazywane ustnie z pokolenia na pokolenie, i stoi on tam do dzisiaj.
zanim zostały spisane, i wygląda na to, że ta jest praw-
dopodobna. I dalej Lewis komentuje to następująco:

Sandersowi udało się dotrzec do mapy z około 1650
roku, która utwierdziła go w przekonaniu, że oba miasta
mogły leżeć prędzej pod północną częścią basenu, niż
w pobliżu południowego brzegu Morza Martwego. Udało
mu się namówić Richarda Slatera, amerykańskiego geolo-
ga i eksperta w dziedzinie głębokiego nurkowania, do
tego, aby zabrał go w głębiny Morza Martwego miniaturo-
wą dwuosobową łodzią podwodną, która była używana
podczas poszukiwania wraku oceanicznego liniowca Lusi-
tania. Lokalizacja Sodomy i Gomory w głębokiej, północ-
nej części Morza Martwego podana przez Sandersa jesz-
cze bardziej nie zgadza się z historią i geologią niż teoria
Kellera, która głosi, że oba miasta znajdowały się w po-
bliżu jego płytkiego, południowego krańca.
Wracamy więc do popularnej teorii głoszącej, że miasta te
nie uległy zagładzie w rezultacie kataklizmu geologicznego,
lecz w wyniku apokalipsy o charakterze technologicznym
będącej dziełem rąk ludzkich (lub pozaziemskich). Czyżby
Sodoma i Gomora zostały zaatakowane bronią atomową, tak
jak to miało miejsce w przypadku Hiroszimy i Nagasaki?
Należy tu podkreślić, że Józef Flawiusz żył w okresie od
37 do około 100 roku n.e. Jak już zostało powiedziane,
Sodoma została unicestwiona w roku 1898 p.n.e. Czy nie jest
zadziwiające, że Józef Flawiusz ogląda ludzki „słup soli” po
niemalże 2 000 lat!? Gdyby był on zbudowany ze zwykłej
soli, rozpuściłby się już pod wpływem pierwszych deszczy.
Być może w toku dziejów powstało wiele słupów soli,
lecz Lewis sądzi, że istnieją przesłanki wskazujące na
eksplozję jądrową jako przyczynę powstania tego właśnie
słupa:
Zmiany na poziomie atomowym, które zaszły w gruncie,
gdzie stała żona Lota, i te, które występują na wybrzeżu
Hiroszimy, zdradzają uderzające podobieństwo, któremu nie
sposób zaprzeczyć! W obu przypadkach doszło do nagłej
przemiany atomowej, którą mogła spowodować jedynie na-
gła reakcji rozszczepienia jądra atomowego. Jeśli jakieś rze-
czy wykazują podobieństwo pod jednym względem, winny
także wykazywać je pod innym. Oznacza to, że w sytuacji,

STYCZEŃ-LUTY 2001 NEXUS • 45

 kiedy Hiroszima została zniszczona w wyniku eksplozji ato-
mowej, podobnej zagładzie uległa również Sodoma, zaś żona
Lota została zmieniona na poziomie atomowym. Jeśli zawie-
rzymy Józefowi Flawiuszowi, wówczas nie pozostanie nam
nic innego jak tylko uznać, że Sodoma została zniszczona
w wyniku reakcji rozszczepienia jądra atomowego.
Historia o Sodomie i Gomorze jest zastanawiająca nie
tylko ze względu na ich zagładę, ale również z uwagi na
związane z nią postacie, takie jak anioł, który uprzedza
Lota o konieczności opuszczenia skazanego na zagładę
miasta. Czy Lot został ostrzeżony, że miasta zostaną
zniszczone przez istoty pozaziemskie lub ludzi posiadają-
cych zaawansowaną technologicznie broń? Lot został po-
informowany, że ma zabrać z miasta rodzinę, lecz żona
jego obejrzała się za siebie i oślepił ją błysk wybuchu
atomowego i może jej ciało doznało również zmian na
poziomie atomowym.
U południowego krańca Morza Martwego usytuowane
są obecnie nowoczesne zakłady chemiczne, których wy-
gląd przypomina bazę obcych istot. Ku niebu wznoszą się
tam dziwne wieże. Dziwaczne budynki z kopułami i ig-
licami świecą różnokolorowymi światłami i odnosi się
wrażenie, że za chwilę pojawią się latające spodki. Są to
Zakłady Chemiczne Morza Martwego. W dzień wyglądają
jak rafineria ropy naftowej lub coś w tym rodzaju, a w nocy
ich światła przydają im nieziemskiego wyglądu. Mówi się,
że te olbrzymie zakłady chemiczne posiadają niewyczer-
palne zapasy cennych minerałów, włącznie z radioaktyw-
nymi solami, które są w nich przetwarzane. Czyżby nie-
które z tych minerałów pochodziły ze starożytnej eksplozji
atomowej?
ATOMOWA WOJNA W STAROŻYTNYCH INDIACH
Poniższe wersety pochodzą z Mahabharaty (napisanej
w starożytnym języku drawidyjskim31 a następnie prze-
tłumaczonej na sanskryt) i opisują straszliwe wojny prowa-
dzone w odległych czasach w stosunku do tych, w których
żył ich autor.
• Różne znaki ukazały się pośród bogów: wiatry wiały,
meteory spadały tysiącami, grzmoty przetaczały się po
niebie.
• I zobaczył on tam koło z obrzeżem tak ostrym jak
brzytwa obracające się wokół somy... Potem, zabierając
somę, złamał wirującą machinę...
• Drona wezwał Ardżunę i rzekł: „Przyjmij ode mnie tę
nie do odparcia broń o nazwie Brahmasira. Musisz przyrzec,
Ruiny świątyni Parshaspur w pobliżu Śrinagaru w Kaszmirze
46 • NEXUS
że nigdy nie użyjesz jej przeciwko nieprzyjacielowi rodzaju
ludzkiego, ponieważ mogłoby to zniszczyć świat. Jeśli jakiś
nieprzyjaciel, nie będący człowiekiem, zaatakuje cię, możesz
użyć tej broni w bitwie przeciwko niemu... Nikt oprócz ciebie
nie zasługuje na posiadanie tej niebiańskiej broni, którą ci daję”.
To ostatnie stwierdzenie jest bardzo dziwne. Jacyż to
inni wrogowie poza ludźmi mogli wówczas istnieć? Czyżby
była tu mowa o wojnie międzyplanetarnej?
Będę walczył z tobą bronią niebiańską, którą dał mi
Drona. Potem cisnął płonącą bronią...
W końcu doszło do ciosów i sięgając po swe maczugi
uderzyli na siebie... i upadli jak upadające słońca.
Te olbrzymie zwierzęta, jak góry trafione maczugą przez
Bhimę padają z rozbitymi głowami, padają na ziemię jak klify
obluźnione przez grzmot.
Bhima wziął go za rękę i wyciągnął na otwartą przestrzeń,
gdzie zaczęli walczyć jak dwa oszalałe z gniewu słonie. Kurz,
który podnieśli walcząc, przypominał dym unoszący się nad
płonącym lasem i pokrył on ich ciała tak, że wyglądali jak
chwiejące się skały w otoczce oparu.
Ardżuna i Kriszna jeździli rydwanami w tę i z powrotem
po obu stronach lasu i zaganiali stworzenia, które starały się
uciec. Tysiące zwierząt uległo spaleniu, stawy i jeziora za-
czynały wrzeć... Płomienie sięgały nawet nieba. Indra nie
tracąc czasu posłał po Khandavę i pokrył niebo masą chmur;
deszcz opadł w dół, lecz w połowie drogi wyparował pod
wpływem strasznego gorąca.
Z wielu zapisów historycznych wynika, że hinduska
kultura istnieje już od dziesiątków tysięcy lat. Mimo to aż
do roku 1920 wszyscy „eksperci” byli zgodni co do tego, że
początków hinduskiej cywilizacji należy szukać w czasach
odległych o kilkaset lat od wyprawy Aleksandra Wielkiego
na subkontynent indyjski, którą podjął on w roku 327
p.n.e. Pogląd ten był popularny do czasu odkrycia i od-
kopania takich miast jak Harappa, Mohendżo-Daro (Ko-
piec Śmierci), Kot Didżi, Kalibangan i Lothal. To ostat-
nie, kiedyś miasto portowe, leży obecnie oddalone wiele
mil od morza w stanie Gudźarat w zachodnich Indiach.
Odkryto je dopiero pod koniec XX wieku.32 Znaleziska te
zmusiły archeologów do przesunięcia w czasie początków
cywilizacji hinduskiej o tysiące lat – zgodnie z tym, co
przez cały czas twierdzili sami Hindusi.
Największą zagadkę dla współczesnych badaczy stano-
wi to, że te miasta stały na wysokim stopniu rozwoju.
Każde z nich podzielone było na regularne kwartały, zaś
ulice przecinały się pod kątem prostym, co zmusza archeo-
logów do przyznania, że te miasta musiały być zaplanowa-
ne przed ich wybudowaniem i stanowią oczywisty przykład
dawnego planowania miast. Jeszcze bardziej niesamowite
jest to, że system ścieków w całym mieście był bardzo
wyszukany i znacznie bardziej zaawansowany niż te, które
znajdowano w Pakistanie, Indiach i w wielu współczesnych
azjatyckich krajach. Kanały ściekowe były przykryte i wię-
kszość domów posiadała toalety, a co jeszcze ważniejsze,
system ścieków i wody pitnej były bardzo dobrze od siebie
odseparowane.33,34,35
Ta wysoko rozwinięta kultura miała swoje własne
pismo, którego nie udało się dotąd odczytać. Ludzie
używali osobistych glinianych pieczęci w rodzaju tych,
jakich używają obecnie Chińczycy do uwierzytelniania
listów i dokumentów. Niektóre z odnalezionych pieczęci
zawierają sylwetki zwierząt dziś już nieznanych, między
innymi wymarłego byka bramińskiego.
STYCZEŃ-LUTY 2001
 Archeolodzy nie mają pojęcia, kim byli budowniczowie „królów-kapłanów” cywilizacji z doliny Indusu. Udało się
tych miast, a ich próby ustalenia wieku ruin, które okreś- odnaleźć kilka pomników tych tak zwanych bogów. W rze-
lają mianem „cywilizacji doliny Indusu” lub „Harappy”, czywistości byli to ludzie obdarzeni mentalnymi i psychicz-
pozwoliły określić go na około 2500 lat p.n.e. i więcej, lecz nymi zdolnościami, które zdają się być niewiarygodne dla
promieniowanie powstałe w wyniku prowadzonych tu większości współczesnych ludzi. Wojna wybuchła w czasie,
wojen mogło zniekształcić te wyniki. kiedy zarówno Imperium Ramy, jak i Atlantyda znaj-
Opisane w Mahabharacie i Ramayanie Imperium Ramy dowały się u szczytu rozkwitu, i jej przypuszczalną przy-
istniało prawdopodobnie równolegle do wielkich kultur czyną była chęć Atlantydy podporządkowania sobie Im-
Atlantów i Ozyrysów na Zachodzie. perium Ramy.
Znana z opisu Platona i zapisów pochodzących ze Według nauk Towarzystwa Lemuryjskiego społeczeńs-
starożytnego Egiptu cywilizacja Atlantydów istniała naj- two zamieszkujące Mu (Lemuria poprzedzała inne cywili-
prawdopodobniej gdzieś pośrodku Atlantyku i miała cha- zacje) podzieliło się na dwie przeciwstawne frakcje, z któ-
rakter patriarchalny oraz te- rych jedna ceniła sobie rze-
chnologiczny. czy praktyczne, materialne,
Zgodnie z doktryną ezo- a druga – sprawy duchowe.
teryczną oraz dowodami ar- Wykształcona elita Mu przy-
cheologicznymi cywilizacja stała w mniej więcej równych
Ozyrysów istniała w basenie częściach do obu frakcji i za-
Morza Śródziemnego i za- chęcała członków innych
chodniej Afryce i jest po- grup do emigrowania na nie-
wszechnie znana pod nazwą zamieszkałe lądy. Ci, którzy
przeddynastycznego Egiptu. cenili sobie rzeczy materia-
Uległa zatopieniu, kiedy At- lne, emigrowali na Wyspę
lantyda pogrążyła się w wo- Posejdona (Atlantydę), zaś
dzie i rejon śródziemnomo- ci, którzy przedkładali warto-
rski zaczął wypełniać się ści duchowe nad materialne,
wodą. kierowali się ku Indiom. At-
Według nauk tradycji lanci, patriarchalna cywiliza-
ezoterycznej Imperium Ra- cja o szczególnie materialis-
my istniało w tym samym tycznej, technologicznie zo-
czasie i zniknęło w ciągu ty- rientowanej kulturze, uważa-
siąca lat po zagładzie Atlan- li siebie za „Panów Świata”
tydy. i w końcu wysłali do Indii
Jak już wspomniałem, dobrze wyposażoną armię
starohinduskie utwory epic- w celu podporządkowania
kie opisują cały szereg okro- sobie Imperium Ramy.
pnych wojen, być może pro- Jeden z opisów bitwy pro-
wadzonych między starożyt- pagowany przez Towarzyst-
nymi Indiami i Atlantydą lub wo Lemuryjskie opowiada,
kimś trzecim z rejonu pus- jak królowie-kapłani Impe-
tyni Gobi w zachodnich Chi- rium Ramy pokonali Atlan-
nach. Mahabharata i Drona tów. Wyposażeni w niezwyk-
Parva opisują wojnę i zasto- łą siłę i „fantastyczny arsenał
sowane w niej bronie: wielkie broni” Atlanci wylądowali
ogniste kule, które są w sta- swoimi vailixiami36 pod jed-
nie zniszczyć całe miasto, nym z miast Ramy, ustawili
„Spojrzenie Kapilii”, które swoje wojska w szyku i wy-
było w stanie spalić na popiół słali rządzącemu w tym mieś-
w ciągu sekundy 50 000 ludzi, Mapa cytadeli w Mohendżo-Daro w dolinie Indusu cie królowi-kapłanowi żąda-
oraz latające włócznie zdolne nie natychmiastowego pod-
do zrujnowania w całości „umocnionych fortami miast”. dania się. Kapłan-król wysłał dowódcy Atlantów następu-
Imperium Ramy zostało założone przez Nagów, którzy jącą odpowiedź:
przybyli z Birmy, a jeszcze wcześniej z „ziemi ojczystej na
wschodzie”, jak oświadczono pułkownikowi Jamesowi My, mieszkańcy Indii, nie szukamy zwady z wami, Atlan-
Churchwardowi. Po osiedleniu się na Wyżynie Dekańskiej tami. Prosimy jedynie, aby wolno nam było żyć w sposób,
w północnych Indiach zbudowali stolicę, którą nazwali jaki nam odpowiada.
Dekkan. Obecnie w jej miejscu rozciąga się miasto Na-
gpur. Atlantydzki dowódca traktując to umiarkowane żąda-
Imperium Nagów poszerzyło swoje granice obejmując nie władcy jako dowód słabości swojego przeciwnika i za-
nimi całe północne Indie wraz z miastami Harappa, powiedź łatwego zwycięstwa, zwłaszcza że Imperium Ra-
Mohendżo-Daro i Kot Didżi (obecnie w Pakistanie), my nie posiadało technologii wojennej ani agresywności
Lothal, Kalibangan, Mathura, a być może także Benares, Atlantów, wysłał następne żądanie:
Ajodhia i Pataliputra.
Miasta pozostawały pod zarządem „Wielkich Nauczy- Nie zniszczymy waszego kraju potężną bronią będącą
cieli” lub „Mistrzów”, którzy stanowili opiekuńczą arysto- w naszym posiadaniu, pod warunkiem że zapłacicie od-
krację cywilizacji Rama. Obecnie obdarza się ich mianem powiedni okup i podporządkujecie się władzom Atlantydy.

STYCZEŃ-LUTY 2001 NEXUS • 47

 Król-kapłan miasta ponownie pokornie odpisał dowó- duchu przedstawiano nam zawsze odległe czasy. Do mo-
dcy Atlantów starając się uniknąć wojny: mentu zbombardowania Hiroszimy i Nagasaki współczes-
ny człowiek nie potrafił wyobrazić sobie broni tak strasz-
My, mieszkańcy Indii, nie wierzymy w wojny i spory. nej i niszczącej, jak opisana w starożytnych tekstach
Naszym ideałem jest pokój. Nie jest również naszym zamia- hinduskich. A jednak te eposy opisują dokładnie wynik
rem zniszczenie ciebie, panie, lub twoich żołnierzy, którzy są eksplozji atomowej. Radioaktywne zatrucie powoduje wy-
jedynie wykonawcami rozkazów. Jeśli jednak będziesz trwał, padanie włosów i paznokci. Zanurzenie się w wodzie daje
panie, przy swoim zamiarze zaatakowania nas z chęci doko- pewną ulgę, aczkolwiek nie leczy.
nania podboju, nie pozostawisz nam innej możliwości poza Co warte podkreślenia szef Projektu Manhattan, dr J.
zniszczeniem ciebie, panie, i wszystkich twoich zastępców. Robert Oppenheimer, znał starożytną sanskrycką literatu-
Odejdźcie i zostawcie nas w spokoju. rę. W czasie wywiadu przeprowadzonego po obejrzeniu
pierwszego testu atomowego przytoczył słowa zaczerp-
Aroganccy Atlantydzi nie wierzyli, że Hindusi po- nięte z Bhagavad Gita:
siadają wystarczającą do przeciwstawienia się im moc,
przynajmniej jeśli chodzi o środki techniczne. O świcie „Teraz stałem się śmiercią, burzycielem światów”.
armia Atlantów rozpoczęła marsz na miasto. Król-kapłan Sądzę że wszyscy mieliśmy takie odczucie.
z wysoko położonego punktu obserwacyjnego ze smu-
tkiem obserwował ich pochód. Potem wzniósł ku niebu Kiedy siedem lat po teście atomowym w Alamogordo
swoje ramiona i stosując szczególną technikę mentalną zapytano go podczas odczytu na Uniwersytecie w Roches-
spowodował, że wódz i jego wyżsi zastępcy podli martwi ter, czy był to pierwszy wybuch bomby atomowej, jakiego
w swoich pojazdach, prawdopodobnie w wyniku ataku kiedykolwiek dokonano, odrzekł: „Jeśli chodzi o historię
serca. Wybuchła panika i przestra- nowożytną, na pewno tak”.38
szeni żołnierze Atlantów zbiegli Chociaż wydaje się to
do oczekujących na nich vailixi ZMIERZCH WIELKICH
i przerażeni wrócili na Atlantydę. niewiarygodne, archeolodzy CYWILIZACJI
W zaatakowanym mieście Ramy znaleźli w Indiach i Pakistanie Chociaż wydaje się to niewia-
nikt nie zginął. dowody na to, że pewne miasta rygodne, archeolodzy znaleźli
Podczas gdy opis ten może być w Indiach i Pakistanie dowody
jedynie wymyślną fantazją, teksty
zostały zniszczone w wyniku na to, że pewne miasta zostały
hinduskie zawierają opis dalszego eksplozji atomowych. zniszczone w wyniku eksplozji ato-
biegu zdarzeń, które nie były już mowych. Kiedy w Harappie i Mo-
tak pomyślne dla Imperium Ra- hendżo-Daro dokopano się do po-
my. Rozwścieczeni tą upokarzającą porażką Atlanci za- ziomu ulic, odkryto szkielety rozrzucone po całym mie-
stosowali najpotężniejszą, najbardziej destrukcyjną broń ście; wiele z nich trzymało się za ręce, jak gdyby ludzie
– niewykluczone że była to broń atomowa! ci żegnali się na ulicy, i w tym właśnie momencie dosięgło
Oto, jak to opisuje Mahabharta: ich złe fatum. Ludzie po prostu leżeli nie pogrzebani
na ulicach miasta. Ich szkielety liczą sobie tysiące lat,
...[był to] pojedynczy pocisk nawet jeśli ich wiek jest określany tradycyjnymi, stan-
Uzbrojony w całą moc wszechświata. dardowymi metodami. Cóż mogło być tego przyczyną?
Oślepiająco jasna kolumna dymu i ognia, Dlaczego ciała tych ludzi nie zgniły lub nie zostały
Tak jasna jak dziesięć tysięcy słońc, zjedzone przez dzikie zwierzęta? Co więcej, brak jest
Wzniosła się w całej okazałości... fizycznych znamion śmierci zadanej gwałtem.
Szkielety te należą do najbardziej radioaktywnych,
...była to broń nieznana, jakie kiedykolwiek znaleziono, łącznie z tymi z Nagasaki
Żelazny piorun, i Hiroszimy. Radzieccy archeolodzy znaleźli nawet szkie-
Gigantyczny posłaniec śmierci, let, którego poziom radioaktywności był pięćdziesiąt razy
Który obrócił całą rasę większy od normalnego.39
Wariśiów i Andźaków w proch. Rosyjski archeolog Aleksander Gorbowski wspomina
w swojej książce Zagadki historii starożytnej (Zagadki
...Ciała przezeń zabitych były tak spalone, drewniejszej istorii)40 o dużej radioaktywności szkieletów.
Że nie można było ich zidentyfikować. Co więcej, w Mohendżo-Daro znaleziono tysiące nad-
Wypadły im włosy i paznokcie; topionych bryłek, które ochrzczono mianem „czarnych
Naczynia gliniane rozsypały się bez widocznej przyczyny, kamyków”. Wydaje się, że są to szczątki glinianych na-
Zaś ptaki zbielały. czyń, które roztopiły się pod wpływem wysokiej tem-
peratury.
Po kilku godzinach cała żywność została skażona... Odkryto i inne miasta w północnych Indiach, w których
...aby uciec od skutku tego ognia znaleziono ślady potężnych eksplozji. Wygląda na to, że
Żołnierze rzucali się do strumieni, jedno z nich, położone pomiędzy Gangesem i górami
Aby obmyć swoje ciała i ekwipunek.37 Rajmahal, zostało poddane działaniu wysokich tempera-
tur. Olbrzymie połacie ścian i fundamentów tego starożyt-
Z punktu widzenia, z którego zazwyczaj spoglądamy na nego miasta są stopione razem, dosłownie zeszklone!
historię starożytną, wojna atomowa w czasach od nas Ponieważ ani w Mohendżo-Daro, ani w pozostałych mias-
odległych o około 10 000 lat wydaje się absolutnie niewia- tach nie ma żadnych śladów aktywności wulkanicznej,
rygodna. Tym niemniej o czym innym może opowiadać jedynym wytłumaczeniem pochodzenia wysokich tempe-
Mahabharata? Może to tylko poetycka wersja opisu jas- ratur zdolnych do stopienia glinianych naczyń jest wybuch
kiniowców mordujących się maczugami, w końcu w takim atomowy lub działanie jakiejś innej potężnej broni.41,42,43

48 • NEXUS STYCZEŃ-LUTY 2001

Miasta te zostały kompletnie zmiecione z powierzchni
ziemi.
Jeśli potraktujemy historie rozpowszechniane przez
Towarzystwo Lemuryjskie jako fakty, wówczas będziemy
musieli przyjąć, że Alantci nie chcieli już marnować więcej
czasu na targi z królami-kapłanami Ramy i doświadczać
skutków ich mentalnych sztuczek. Kierując się uczuciem
zemsty całkowicie zniszczyli Imperium Ramy nie pozo-
stawiając nikogo, kto mógłby zapłacić im daninę. Tereny
wokół Harappy i Mohendżo-Daro także zostały wylud-
nione w dawnych czasach, aczkolwiek mieszkająca obec-
nie w tym rejonie ludność trudni się tam na niewielką
skalę rolnictwem.
W literaturze ezoterycznej mówi się, że w tym samym
czasie lub niewiele później Atlanci usiłowali podporząd-
kować sobie kolejną cywilizację. Mieszkała ona na terenie
obecnej pustyni Gobi, która była w tamtych czasach żyzną
krainą. Stosując bronie emitujące tak zwane fale skalarne
i strzelając poprzez środek Ziemi zniszczyli nie tylko
swoich przeciwników, ale prawdopodobne również siebie!
Istnieje oczywiście wiele przypuszczeń na temat tej
odległej historii. Być może nigdy nie dowiemy się kom-
pletnej prawdy, tym niemniej starożytne teksty stanowią
dobry początek prowadzący do jej poznania.
Według Platona Atlantów dopadło ich przeznaczenie
w postaci zapadnięcia się ich lądu w głębinach oceanu,
którego powodem był potężny kataklizm, który nastąpił
niedługo po wojnie z Imperium Ramy – przynajmniej ja
tak sądzę.
W wyniku tej niezwykłej wojny, która zniszczyła Im-
perium Ramy, ucierpiał także Kaszmir. Ruiny świątyni
zwanej Parshaspur znajdują się tuż obok Śringaru. Przed-
stawiają one sobą obraz kompletnego zniszczenia. Olb-
rzymie bloki skalne porozrzucane po całym terenie nasu-
wają myśl o wybuchu anihilacyjnym.44 Czyżby Parshaspur
został zniszczony przy pomocy tej samej niesamowitej
broni w czasie jednej z bitw opisanych w Mahabharacie?
Kolejnym śladem starożytnych wojen nuklearnych,
które dotknęły Indie, jest gigantyczny krater Lonar w po-
bliżu Bombaju. Ta licząca sobie co najmniej 50 000 lat
prawie okrągła niecka o średnicy 2154 metrów położona
400 kilometrów na północny wschód od Bombaju może
być również wynikiem starożytnych wojen nuklearnych.
Nie znaleziono tam jakichkolwiek śladów materii meteo-
rytowej i jest to jedyny na świecie „zderzeniowy” krater
w bazalcie. W miejscu krateru widać wyraźnie wpływ
potężnego wstrząsu (ciśnienie musiało przekraczać
600 000 atmosfer) oraz olbrzymich temperatur (wskazują
na to kulki zeszklonego bazaltu).
Ortodoksyjna nauka nie może, oczywiście, uznać moż-
liwości powstania takich kraterów w wyniku wybuchu
nuklearnego, mimo braku materiału pochodzącego z me-
teorytów lub podobnych dowodów. Skoro tak młode
w skali geologicznej kratery, jak Lonar, są pochodzenia
meteorytowego, to czemu tak duże meteoryty nie spadają
na Ziemię obecnie? Atmosfera ziemska prawdopodobnie
niewiele różniła się 50 000 lat temu od obecnej, a zatem
nie można wysuwać hipotezy głoszącej, że rzadsze w daw-
nych czasach powietrze umożliwiało upadek w całości
meteorytów olbrzymich rozmiarów, które w przypadku
gęstszej atmosfery ulegałyby znacznemu zmniejszeniu
w wyniku tarcia i utleniania. Amerykański ekspert w dzie-
dzinie programów kosmicznych, Pat Frank, opracował
teorię głoszącą, że niektóre z olbrzymich kraterów ist-
niejących na Ziemi mogą być bliznami pochodzącymi ze
starożytnych eksplozji nuklearnych.45
STYCZEŃ-LUTY 2001
Echa starożytnych wojen atomowych toczonych w po-
łudniowej Azji odzywają się do dziś w postaci ciągłych
zatargów toczonych między Indiami i Pakistanem. Współ-
czesne Indie są dumne ze swoich atomówek i porównują
je do „Strzał Ramy”. Podobnie ma się sprawa z Pa-
kistanem, który miałby ochotę zastosować swoje maho-
metańskie bomby atomowe przeciwko Indiom. Jak na
ironię Kaszmir, który był prawdopodobnie terenem da-
wnych wojen atomowych, jest w tym konflikcie kością
niezgody. Czyżby w Pakistanie i Indiach miała się po-
wtórzyć historia?
Zawsze istnieje możliwość, że to wszystko już się kiedyś
wydarzyło. Déja vu! I
O autorze:
David Hatcher Childress jest badaczem, wydawcą i autorem
ponad 15 książek poświęconych zaginionym cywilizacjom i nau-
ce, a także wolnej energii, antygrawitacji i UFO. Regularnie
występuje na różnych konferencjach i jest poszukiwanym goś-
ciem w amerykańskich radiowych i telewizyjnych talk-showach.
Dwie z jego książek Extraterrestial Archaeology (Archeologia
pozaziemska) i Lost Cities of Ancient Lemuria And the Pacyfic
(Zaginione miasta Lemurii i wysp Pacyfiku) ukazały się w ostat-
nich miesiącach nakładem Wydawnictwa Amber.
Przełożył Jerzy Florczykowski
Przypisy:
25. Rene Noorbergen, Secrets of Lost Races (Tajemnice zagininych ras),
Barnes & Noble Publishers, Nowy Jork, 1977.
26. Rysunki i inskrypcje naskalne pochodzące z czasów prehistorycz-
nych. – Przyp. tłum.
27. Jim Brandon, Weird America (Dziwna Ameryka), E.P. Dutton, Nowy
Jork, 1978.
28. Pajuci (angielska pisownia Piute) to jedno z dwóch znaczących
plemion rodowitych mieszkańców Ameryki zamieszkujących tereny Wiel-
kiego Basenu, a konkretnie plemię zamieszkujące na terenach wschod-
niego Oregonu, zachodniej Nevady i sąsiadujących z nimi terenów północ-
no-wschodniej Kalifornii, zwane Północnymi Pajutami, oraz plemię zamie-
szkujące południowy Utah i Nevadę, północną Arizonę i sąsiednie tereny
południowo-wschodniej Kalifornii, zwane Południowymi Pajutami.
– Przyp. red.
29. Werner Keller, The Bible As History (Biblia jako zapis historii),
Hodder & Stougton, Londyn, 1956.
30. L.M. Lewis, Footprints on the Sands of Time (Ślady na piaskach
czasu), Signet Books, Nowy Jork, 1981.
31. Języki drawidyjskie to języki południowej części starożytnych Indii
(języki indoeuropejskie wywodzą się z języków północnej części Indii). Do
grupy tych języków należą używane współcześnie takie języki, jak telugu,
tamilski, kannara, malajalam, tulu, belari, koraga, kolami, pardżi, gondi,
kurukh i brahui. – Przyp. red.
32. Alistair Service, Lost Worlds (Zaginione światy), Arco Publishing,
Nowy Jork, 1981.
33. Jak wyżej.
34. Peter Kolosimo, Timeless Earth (Bezczasowa Ziemia), University
Press, Secaucus, New Jersey, 1974.
35. Reader’s Digest, The World’s Last Mysteries (Ostatnie tajemnice
świata), Rider’s Digest Association, Pleasantville, Nowy Jork, 1976.
36. Pojazdy latające Atlantów, odpowiedniki należących do Imperium
Ramy wiman. – Przyp. red.
37. Charles Berlitz, Mysteries of Forgotten Worlds (Tajemnice zapom-
nianych światów), Doubleday, Nowy Jork, 1972.
38. Jak wyżej.
39. Jak wyżej.
40. Aleksander A. Gorbowski, Zagadki drewniejszej istorii – kniga gipotez
(Zagadki historii starożytnej – księga hipotez), Izdatelstwo „Znanie”, Mosk-
wa, 1971, wydanie drugie.
41. Peter Kolosimo, Timeless...
42. Andrew Tomas, We Are Not the First (Nie jesteśmy pierwsi), Souvenir
Press, Londyn, 1971.
43. Aleksander A. Gorbowski, Zagadki...
44. David Hatcher Childress, Lost Cities of China, Central Asia & India
(Zaginione miasta Chin, środkowej Azji i Indii), Adventures Unlimited
Press, Stelle, Illinois, 1991.
45. Robin Collyns, Laserbeams From Star Cities (Wiązki laserowe z gwiez-
dnych miast), Sphere Books, Londyn, 1971.
NEXUS • 49
 WSTĘP

W roku 1946, mając 14 lat, John Searl zbudował pierwszy model GES-a
(Generator Efektu Searla). Stworzył go pod wpływem snów, jakie miał
w dzieciństwie. Mieszkał wówczas ze starszym mężczyzną, który sfinansował
jego prace, dostarczając wszystkiego, co było potrzebne do tego celu. Później
John podjął pracę w Midland Power Board i przekonał właścicieli, aby
zaopatrzyli go w sprzęt niezbędny do budowy generatora będącego roz-
Niezwykła historia winięciem wcześniejszych eksperymentów. Searl musiał zakupić na własną rękę
jedynie podstawowe materiały, resztę zapewniała firma. W rezultacie skon-
Johna R.R. Searla struował kompletny generator. Część prac wykonali w oparciu o jego instruk-
cje inni, jednak większość operacji John przeprowadził własnoręcznie.
pokazuje, że nie GES składa się układu trzech pierścieni oraz poruszających się między nimi
rolek. Z powodu prędkości ich ruchu obserwator może odnieść wrażenie, że
wystarczy wynaleźć widzi wirujące dyski, w rzeczywistości jednak nie ma tam żadnych dysków.
Pierścienie oraz rolki tworzą urządzenie magnetyczne, które samo się napędza,
generator wytwarzając przy tym elektryczność. Chociaż konstrukcja sprawia wrażenie
prostej, mamy do czynienia ze skomplikowanym urządzeniem wykorzystują-
darmowej energii, cym magnetyzm ciała stałego. John zbudował je w celu pozyskiwania energii
elektrycznej i odniósł sukces, nie był natomiast przygotowany na to, co
ale trzeba jeszcze nastąpiło, gdy zwiększył obciążenie generatora.
Do jego rozruchu wykorzystywano mały generator dieslowski, który wpra-
pokonać opór wiał w ruch rolki. Było to niezbędne, gdyż wykonując je nie przestrzegano
ściśle wskazówek Johna. Gdyby wykonano je zgodnie z jego instrukcją, rolki
koncernów zaczęłyby wirować tocząc się po powierzchni pierścieni samoistnie. Urządzenie
nie potrzebowało żadnego silnika zewnętrznego, a jedynie małego generatora
energetyczno- do rozruchu. Po wprawieniu GES-a w ruch generator nie był już potrzebny
i odłączano go.
naftowych, którym GES funkcjonował dokładnie tak, jak przewidział Searl. Wytwarzał nadają-
cą się do wykorzystania elektryczność. Kiedy jednak badacz zwiększył ob-
takie wynalazki ciążenie, aby przekonać się, ile można z niego wydusić, generator zaczął
zachowywać się odwrotnie niż wszelkie znane generatory. Zamiast rozgrzać się
są bardzo nie i zwolnić, stał się chłodniejszy i zwiększył obroty, aby podołać obciążeniu.
W miarę wzrostu obciążenia temperatura spadała coraz bardziej, a gdy
na rękę. osiągnęła około 4 stopni Kelvina, urządzenie przeszło w stan nadprzewodze-
nia, wytworzyło wokół siebie pole grawitacyjne i oderwało się od Ziemi.
Wzniosło się na wysokość 50 stóp (15 m), po czym zawisło nieruchomo na kilka
minut, wciąż nabierając prędkości. Wokół generatora zajaśniała różowa po-
świata. W tym stadium urządzenie wytworzyło wokół siebie próżnię, a to-
warzyszące temu napięcie przekraczało 107 woltów i wciąż rosło. W efekcie
okoliczne radioodbiorniki zaczęły się samoczynnie włączać, gdyż tak wielkie
napięcie indukowało prąd elektryczny w przewodach zasilających. Napięcie
oraz pole grawitacyjne wciąż rosły i po kilku minutach urządzenie wystrzeliło
w górę, i już nigdy więcej go nie widziano.
Od czasu tej przygody profesor Searl opracował metody sterowania genera-
John A. Thomas jr. torem. Jeden egzemplarz wykorzystał do zasilania w energię elektryczną
Copyright  1993 własnego domu. Zbadał ponadto przydatność GES-a jako napędu w lotnict-
wie, co zaowocowało zbudowaniem latającego pojazdu zdolnego prześcignąć
Na podstawie własnej książki dowolny konwencjonalny samolot oraz statek kosmiczny. Modele, które
Antigravity: The Dream Made Reality zbudował i poddał testom w powietrzu, były szeroko omawiane w gazetach
The Story of John R.R. Searl i magazynach w roku 1971. Na 3 miesiące przed zbudowaniem pojazdu
(Antygrawitacja – urzeczywistnione marzenie załogowego, został niesłusznie osadzony w areszcie na podstawie zmyślonego
Historia Johna R.R. Searla) oskarżenia firmy energetycznej, ponieważ do zasilania domu używał energii
z GES-a, a nie energii konwencjonalnej, którą musiałby kupować od nich.
E-mail: discjt@servtech.com Próbując przekazać tę technologię całej ludzkości John Searl przeszedł
wiele ciężkich prób, zarówno w wymiarze fizycznym, jak i umysłowym. Gdy

50 • NEXUS STYCZEŃ-LUTY 2001

spoglądam na jego życie, jestem pełen zdumienia, że W ten sposób grawitacyjna energia Ziemi zapewnienia
starczyło mu odwagi oraz wytrwałości do dalszej pracy nad ciągłą pracę GES-a. Wszystko jest ze sobą powiązane.
tym urządzeniem. A zatem takim pojazdem można bardzo łatwo sterować
w kosmosie, gdyż ocieramy się o pola grawitacyjne róż-
BLOKOWANIE WYNALAZKÓW nych planet dostarczając w ten sposób energii swojemu
Wielu czytelników wie o innych pełnych pomysłów pojazdowi. Sam generator jest odbiornikiem. Kiedy opu-
twórcach nowych technologii skarconych przez prominen- szcza się Ziemię, jest ona naszą siłą podstawową, nato-
tnych ludzi sprawujących kontrolę nad wielkimi pienię- miast obiekt docelowy – siłą drugorzędną. Po pewnym
dzmi, którzy od wieków powstrzymują postęp i tłamszą czasie siła drugorzędna staje się siłą podstawową, a Zie-
nowe idee w imię nauki, religii i bezpieczeństwa rządu. mia – siłą drugorzędną.
Wiele osób uznawanych dziś za wybitnych uczonych miało Powłoka pojazdu przypomina gigantyczne anteny. Ist-
w swoich czasach opinię szaleńców bądź spotykało się niejące wokół obrzeża pojazdu pole magnetyczne sprawia,
z prześladowaniami za herezje wobec nauki kościoła. Ile że jego powłoka zachowuje się jak para anten odbior-
wiedzy utraciliśmy przez ignorancję oraz zachłanność lu- czych, a zarazem jak magnetyczna soczewka ogniskująca
dzi dbających wyłącznie o siebie i swoje interesy? Więk- się na planetach. Tak więc zawsze ma się przed sobą coś,
szość „zdeptanych” przez establishment wynalazców nigdy na czym możesz się skupić i zawsze ma się coś takiego za
potem nie doszła już do siebie. Albo dali oni za wygraną, sobą. To jest wielka elektromagnetyczna soczewka.
albo zostali zaszczuci do tego stopnia, że nie byli w stanie Wokół stojącego na ziemi modelu powstaje próżnia
komukolwiek przekazać swoich idei oraz poglądów. i Ziemia go odpycha. Ciśnienie samej Ziemi. Elektromag-
Ostatnio stwierdziłem, że wynalazcy maszyn czy też netyczne pole Ziemi odpycha pojazd. Chcąc zatrzymać
urządzeń o wysokiej wydajności energetycznej (darmowa model na Ziemi, należy przyłożyć nacisk z góry, aby
energia) spotykają się z odmową przyznania patentu i, co zrównoważyć siły. Planety oddziałują na nas z pewną siłą.
więcej, w większości przypadków ich wynalazki ulegają Pojazd i wszystko, co się w nim znajduje, należy traktować
utajnieniu i zostają objęte zakazem stosowania ze wzglę- jako odrębny świat. Ziemia jest o wiele większa, więc to
dów wojskowych. Co ciekawe, ta klau- ona oddziałuje na pojazd. Ale działa
zula ma charakter międzynarodowy. w kierunku przeciwnym. Ma działanie
Wynalazcom nie wolno publikować odpychające. Odpycha pojazd.
szczegółów swoich urządzeń, które John Thomas: Przebywając w po-
zostały nią objęte, ani promować ich jeździe nie odczuwa się przyspiesze-
w żaden inny sposób. Innymi słowy, nia, czy tak?
ich urządzenia automatycznie stają się Searl: Nie, nie czuje się nic i dlate-
wyłączną własnością dysponującego go musi się polegać na przyrządach,
nienaruszalnymi prawami establish- jeśli chce się wiedzieć, co się dzieje na
mentu. zewnątrz. Nigdy nie prowadzono lo-
Fakt istnienia sformalizowanego tów załogowych, ponieważ pojazdy
mechanizmu ukrywania tego typu wy- nie były dostatecznie hermetyczne,
nalazków był przez wiele lat pilnie a należy pamiętać, że GES wytwarza
strzeżoną tajemnicą. Wielu wynalaz- próżnię. Wszystkie modele były stero-
ców podnosiło tę kwestię, jednak opi- wane drogą radiową. Miałem zdjęcie
nia publiczna nie uświadamia sobie, pojazdu wykonane z drugiego pojaz-
że jest pozbawiana czystej, darmowej du. Wszystkie moje fotografie zostały
energii przez organizacje, które wolą zniszczone. Można było na nich zoba-
zarabiać pieniądze i manipulować ma- czyć, że lecący pojazd jest niezwykle
sami, niż udostępnić wszystkim takie jasny z góry i ciemny od spodu, co
technologie. John R.R. Searl dowodzi, że przyciągana przez jego
Poniższy wywiad przedstawia czło- wierzchołek energia jest rzeczywiście
wieka, który nie dał za wygraną i nie uległ woli chciwych, zużywana przez pojazd. Największy pojazd miał 48 stóp
skorumpowanych ludzi. Jeżeli pragniemy takiej techno- [14,4 m] średnicy. Ten, który chcemy zbudować teraz,
logii, musimy o nią walczyć. W odróżnieniu od wprowa- będzie miał średnicę 129 metrów i przystosowany będzie
dzanych na rynek nowych zabawek, nikt nie poda nam jej do lotów załogowych.
na srebrnym talerzu. Jej wprowadzenie napotka z pewnoś- Thomas: Jak szybko będą poruszać się te pojazdy?
cią opór i jeśli chcecie ją mieć, przeczytajcie. Searl: Z prędkością bliską prędkości światła. W atmo-
sferze muszą lecieć wolniej. Z uwagi na gęstość powietrza
WYWIAD Z PROFESOREM JOHNEM R.R. SEARLEM należy wznieść się na wysokość ponad 30 000 stóp [9 000
Spytałem Johna, co sprawia, że te dyski latają. m]. Czas przelotu z Nowego Jorku do Londynu szacujemy
John Searl: Całe urządzenie pracuje dzięki spadkowi na 20 minut, z Londynu do Niemiec – 5 minut, a do
temperatury. Generator staje się nadprzewodnikiem. Australii lub Japonii – 30 minut.
W tym stanie układ atomów w matrycy zmienia się tak, że Thomas: Jakie rozmiary miały zbudowane przez pana
elektrony muszą poruszać się do przodu. Im wolniej latające pojazdy?
poruszają się one w głównej matrycy, tym większa może Searl: Największy miał 40 stóp [12 m]. Mieliśmy
przepłynąć przez nią moc. Jednak siła pojedynczego jądra też dwa trzydziestoośmiostopowe. Ten, którego budowę
sprawia, że tamta siła przyspiesza do pola magnetycznego. pozwoliliśmy śledzić mediom, DEMO-1, mierzył 21 stóp
Znajduje się tam wirujące pole magnetyczne. Jeśli więc [6,3 m].
mamy statek kosmiczny, naprawdę duży pojazd, to pole Thomas: Co się stanie, jeśli zbliżymy taki pojazd,
grawitacyjne Ziemi musi wytwarzać taki sam typ energii powiedzmy, do samochodu albo czegoś innego? Czy może
jak pojazd, ponieważ działa dokładnie tak samo jak GES. on zbliżać się do innych obiektów?

STYCZEŃ-LUTY 2001 NEXUS • 51

 Searl: O tak. Gdybyśmy zbliżyli go, dajmy na to, do
samochodu – wiedząc rzecz jasna, że nikogo w nim nie ma
– moglibyśmy go podnieść. Z pasażerami byłoby to niemo-
żliwe, ponieważ w samochodzie prawdopodobnie nie było-
by tlenu.
Thomas: Rozumiem, pole otoczy samochód?
Searl: Tak, otoczy i wtedy będzie można podnieść
samochód. Samochód utraci swój ciężar. Nie wolno go
podnosić z ludźmi, ponieważ mogliby oni ucierpieć nie
mając kombinezonów ciśnieniowych ani aparatów tleno-
wych.
Thomas: Rozumiem. Myślałem, że pole będzie wszyst-
ko odpychać.
Searl: Nie. Odpycha tylko wówczas, gdy coś porusza
się w jego kierunku. Jeśli znajdzie się nad jego wierzchoł-
kiem, nie zostanie odepchnięte, ponieważ posiada masę
zapobiegającą odepchnięciu. Kiedy jednak trafi w próżnię,
zostanie zassane. Z kolei jeśli coś nadlatuje ku tobie jak
rakieta, zostanie zepchnięte z kursu. Będzie powoli zmie-
niać kierunek, a kiedy dosięgnie skraju pola, skręci pod
kątem 45 stopni.
Thomas: Och, to doskonała cecha!
Searl: Tak, obiekt skręca i obiera zupełnie inny kieru-
nek. Jeśli pędzi się przez kosmos w statku kosmicznym,
a z naprzeciwka nadlatuje wielka bryła skalna, statek musi
obliczyć, który z obiektów posiada większą energię kinety-
czną – czy zbliżająca się skała, czy statek. Jeśli skała,
wówczas statek musi usunąć się w bok. Jeżeli jednak jego
energia przewyższa energię skały, wówczas to ona zmieni
swój kurs, zostanie odepchnięta.
Thomas: A zatem, tak czy inaczej, nie dojdzie do
zderzenia. To dobrze!
Searl: Rozpędzaliśmy model w kierunku mojego do-
mu, aby wykazać, że nie może on uderzyć w budynek. Gdy
tylko podlatywał bliżej, pole odpychało go z powrotem.
Thomas: Czy pański pojazd odbył kiedykolwiek lot
załogowy?
Searl: Nie, ani razu. Z powodu wytwarzanej przez tę
maszynę próżni trzeba by było wyposażyć ludzi w systemy
podtrzymujące życie, które są niestety niezwykle drogie.
Przed startem sterowanego radiem P-11 straciłem sześć
maszyn.
Thomas: Czy to prawda, że maszyny 21 i 22 przebywały
na orbicie przez dwa lata?
Searl: O tak! Większość pojazdów była tam przez 10
lat, zanim się ich pozbyliśmy.
Thomas: Miał więc pan tam w górze kilka swoich
maszyn przez 10 lat?
Model P-11 Generatora Efektu Searla
52 • NEXUS
Searl: Tak. Kiedy już wykonały to, czego od nich
oczekiwaliśmy, nie mogliśmy wykorzystać ich do niczego
więcej, jeśli nie chcieliśmy ujawnić ich istnienia. A tego nie
mogliśmy zrobić przed uzyskaniem dostatecznej ilości
danych pozwalających na umieszczenie w jednym z nich
człowieka. Wie pan, media pełne są technologicznych
ignorantów, którzy nie są w stanie pojąć, dlaczego nie
można zorganizować dla nich lotu załogowego. Jeśli nie
jesteś w stanie wsadzić ich na pokład, mogą zrobić ci złą
reklamę i napuścić na ciebie rząd.
Thomas: Myślałem, że pańskie pojazdy przebywały
w kosmosie najwyżej dwa lata.
Searl: Ależ nie! Można powiedzieć, że większość poja-
zdów zaprojektowano tak, aby latały przez co najmniej 10
lat. Te dwa, o których mówimy, przebywały w kosmosie
przez dwa lata i były w głównej mierze przeznaczone do
testowania nowego materiału powłoki sporządzonego na
bazie nylonu, który przekształcił się w strychninę. Musieli-
śmy więc zaprzestać stosowania popularnych w tamtych
czasach włókien szklanych.
Thomas: Rozumiem, że chodzi tu o pojazdy 21 i 22.
Reszta pozostawała w kosmosie przez dłuższy czas?
Searl: Cała pozostała czterdziestka. Tylko dwa z nich
miały problemy związane z wytwarzaniem strychniny i dla-
tego wytrzymały tylko dwa lata. Z łatwością możemy
przekonać się, co robiła reszta. Wykonaliśmy wiele foto-
grafii. Robiliśmy zdjęcia tu i tam, dosłownie wszędzie!
Potem sprowadziliśmy te pojazdy z powrotem, dzięki
czemu mieliśmy też do dyspozycji taśmy filmowe.
Thomas: Czy robiliście zdjęcia z orbity, czy też...
Searl: Tak, z orbity. Dowiedziałem się z nich o Austra-
lii znacznie więcej niż z przeczytanych książek! Kiedy
napisałem do kolegi z Australii, który utrzymywał, że wie
dużo o tym kontynencie, i podałem mu nieco danych, był
mocno zaskoczony!
Thomas: Czy media interesowały się pańskimi pra-
cami?
Searl: Wiemy, że BBC dysponuje dużą ilością materia-
łów filmowych, ponieważ ich ekipa zjawiała się co miesiąc,
aby rejestrować postęp prac. Czy zna pan jeszcze kogoś,
kto regularnie występował na wszystkich kanałach telewi-
zji w Wielkiej Brytanii w tamtym czasie? Wtedy było ich
cztery. W poniedziałki pierwszego tygodnia miesiąca
BBC-1 przedstawiało przebieg zdarzeń, jakie miały miejs-
ce od czasu ostatniej emisji. Na początek puszczali krótki
fragment poprzedniego programu. Tak więc, najpierw
nadawali krótkie streszczenie, a potem omawiali postęp,
jaki uczyniliśmy w ciągu miesiąca.
W następnym tygodniu podobny program emitowała
niezależna stacja telewizyjna ITV. Oni także nawiązywali
Searl wraz z grupą współpracowników na jednym z dysków lewita-
cyjnych (Generatorów Efektu Searla)
STYCZEŃ-LUTY 2001
najpierw do poprzedniego programu, by następnie przejść
do omówienia nowych wydarzeń. Robiliśmy to przez cały
rok! Były tam sceny ukazujące pojazd wzbijający się
w niebo spomiędzy drzew przy dźwiękach muzyki z filmu
Odyseja kosmiczna: 2001. Przeciwstawiano moje prace
próbom Amerykanów. Wszystkie amerykańskie niepowo-
dzenia przedstawiano w komicznym świetle, co chyba nie
było dobrym posunięciem. Na skutek takiego podejścia
ludzie śmiali się z porażek Amerykanów, sądząc, że uciek-
liśmy im daleko do przodu dzięki swojej zupełnie nowej
technologii. A kiedy w końcu Amerykanie polecieli na
Księżyc, nam zabrakło zaledwie trzech miesięcy do prze-
prowadzenia pierwszego lotu załogowego.
Thomas: Przeglądałem właśnie pańskie sprawozdanie.
Pisze w nim pan, że uczestniczył w eksplozji. Czy stało się
to przy budowie jednego z tych pojazdów?
Searl: Tak, ale to nie była moja wina. Błąd popełnił kto
inny. Ustawili dziesięciolitrowy zbiornik oleju na gorącej
płycie, która właśnie była włączona. Podłączyli nie te płyty,
a bliźniaki, nasze bliźniaki, bawiły się obok niej. Za-
stanawiałem się, jak przebiega podgrzewanie zbiornika
z olejem, czy osiągnął już dostateczną temperaturę do
przeprowadzenia zaplanowanego doświadczenia. Kiedy
tam wszedłem, ogarnęło mnie przerażenie. Zbiornik był
rozgrzany do czerwoności. Metal był dosłownie czerwony.
A dzieciaki bawiły się tuż obok. Podbiegłem do nich,
wyciągnąłem z pomieszczenia i powiedziałem, żeby ucie-
kały z domu jak najdalej. Pootwierałem drzwi i okna, po
czym dźwignąłem zbiornik z zamiarem wyniesienia go na
zewnątrz, tak aby ewentualny wybuch nie zniszczył całego
domu. Kiedy przechodziłem obok otwartego okna, trafi-
łem na przeciąg i zbiornik eksplodował niczym bomba.
Wybuch zdarł z muru całą farbę, 10 warstw, zniszczył sufit,
pozrywał żyrandole oraz przewody, skrzynkę z bezpiecz-
nikami i licznik. Ogołocił cały dom aż do samej cegły.
Thomas: To cud, że pan nie zginął!
Searl: Tak. Suszące się na sznurze ubrania także
zniknęły. Moje włosy zajęły się ogniem. Nikt nie kiwnął
palcem, żeby mi pomóc! Mieliśmy wielką zamrażarkę
i niewiele namyślając się wskoczyłem do niej. Miałem
poparzoną szyję, z żyły szyjnej płynęła krew i musiałem
sam założyć sobie opatrunek. Nikt nie zadzwonił po
lekarza, sam musiałem to zrobić. Opatrzyli mnie jak
należy dopiero 24 godziny później. Byłem w stanie agonii.
Musieli mnie zabrać do szpitala, bo szyję zaatakowała
gangrena.
Thomas: Niewiarygodne.
Searl: Kiedy w szpitalu zdjęli mi opatrunek, krew
trysnęła strumieniem. Powiedzieli mi, że lekarz użył nie-
odpowiednich środków. No więc, nafaszerowali mnie pe-
Searl (z prawej) podczas omawiania szczegółów konstrukcyjnych
budowanego w tle modelu Generatora Efektu Searla
STYCZEŃ-LUTY 2001
nicyliną i założyli nowy opatrunek. Wyglądałem jak egips-
ka mumia! Trwało to jakieś osiem tygodni. Potem zjawili
się Sherwoodowie (Bill i Rhoda) oraz dr Cain. Zdjęto mi
już wówczas opatrunek z szyi, ale nadal miałem z nią
problemy. Lekarze w szpitalu mówili, że będę miał na
twarzy trwałe ślady. Gdy Sherwoodowie ujrzeli ją bez
bandaży, byli wręcz zaszokowani. Jadąc do hotelu na
spotkanie z nimi wciąż nosiłem opatrunek upodabniający
mnie do mumii, ale po tygodniu opatrunek pozostał już
tylko na szyi, która wciąż nie wyglądała najlepiej. Sherwo-
odowie i dr Cain byli zdumieni doskonałym stanem mojej
twarzy. Jest on dowodem potęgi tej maszyny. Bez niej
moja twarz pozostałaby na zawsze oszpecona.
Thomas: A zatem miał pan w domu pracujący ge-
nerator?
Searl: Tak, miałem. Wytwarzał niemal całą potrzebną
nam elektryczność. I, oczywiście, oczyszczał pokój. Zabijał
zarazki, wszystko. Dzięki temu moja skóra miała szansę
wyzdrowieć.
EFEKT SEARLA
Teoria musi wyjaśniać różne zjawiska zaobserwowane
zarówno przez samego Searla, jak i innych ludzi. Z Efek-
tem Searla wiążą się:
1. Antygrawitacja lub lewitacja.
2. Pola elektryczne o bardzo wysokim napięciu.
3. Niezwykły efekt magnetyczny. Generator wytwarza
pole elektryczne o wysokiej gęstości, przy czym ujemna
biegunowość występuje na jego skraju a dodatnia w środ-
ku. Ponadto urządzenie otacza rozchodzące się na ze-
wnątrz pole magnetyczne.
4. Ciągły ruch. Po przekroczeniu pewnego progu po-
tencjału wytwarzana przez maszynę energia przewyższa tę,
która do niej dociera. Od tego momentu uzysk energii jest
praktycznie nieograniczony. Searl tłumaczy to tym, że
urządzenie gromadzi elektrony z otaczającej je przestrze-
ni. Przybliżona moc generatora wynosi 1014 watów.
5. Utrata bezwładności. Po przekroczeniu potencjału
progowego, którego wartość musi sięgać 1013 woltów,
generator oraz połączone z nim części tracą bezwładność,
co oczywiście pozostaje w sprzeczności z przyjętą koncep-
cją bezwładności masy.
6. Napęd. Zmieniając rozkład potencjału na powierz-
chni urządzenia, można je napędzać. Ruch odbywa się
z ogromną prędkością, zawsze od planety, a płaszczyzna
generatora pozostaje prostopadła do kierunku pola grawi-
tacyjnego.
7. Jonizacja powietrza. Jest rezultatem rozładowania
elektronów z generatora. W jego rezultacie urządzenie
otacza przejrzysta poświata i powstają świecące ślady.
Searl (drugi z lewej) objaśnia swoim współpracownikom szczegóły
budowy Generatora Efektu Searla
NEXUS • 53
Natężenie pola jest tak wielkie, że jest ono w stanie
wypchnąć zjonizowane powietrze wytwarzając wokół ge-
neratora niemal całkowitą próżnię.
8. Przechwytywanie materii w trakcie przyśpieszania.
Dochodzi do niego wówczas, gdy urządzenie spoczywa na
powierzchni gruntu. W ziemi powstaje wówczas dobrze
znana dziura.
ZASTOSOWANIE GENERATORA EFEKTU SEARLA
Searl: Udowodniliśmy, że możemy stworzyć płaski,
prostoliniowy tor czy też liniowe generatory. Otrzymaliby-
śmy w ten sposób idealny napęd dla pociągów. Z kolei
wbudowując go w system dróg uzyskalibyśmy możliwość
napędzania samochodów. Jeśli jednak będziemy chcieli
zachować drogi w obecnym stanie, będziemy mogli za-
stąpić koła aut GES-ami.
Thomas: Słusznie... albo wykorzystać GES-y do zasila-
nia silnika elektrycznego.
Searl: Tak. Wystarczy do tego tylko jeden GES. Liczba
wariantów zależy wyłącznie od wyobraźni.
Thomas: To tylko kwestia wdrożenia pierwszych za-
stosowań.
Searl: Tak. Przyznaję, że trwało to długo, bo w prze-
szłości chcieliśmy zarobić duże pieniądze. Najbardziej
interesowała mnie energia i rząd zdawał się robić wszyst-
ko, żeby produkować ją coraz taniej. Kogóż więc mogły
obchodzić jakieś zupełnie nowe pomysły? Po cóż ktoś
miałby uczyć się wszystkiego od początku, skoro energia
nuklearna miała stać się bezpłatna? Miało jej być w bród.
Wystarczyło tylko wymienić kotły opalane węglem bądź
olejem na reaktory.
Thomas: Ale ostatecznie sprawy nie zaszły tak daleko,
prawda?
Searl: Nie wszystko ułożyło się tak, jak zakładano.
Thomas: We wcześniejszej rozmowie powiedział pan,
że pańskie problemy z zakładem energetycznym i później-
sze aresztowanie było następstwem rozwścieczenia ich.
Jak do tego doszło?
Searl: Och, to za sprawą mojej ostatniej książki. Opisa-
łem w niej, jak zakład energetyczny odciął nam dopływ
prądu. Przeprowadziliśmy się akurat z Midlands do Berk-
shire i kiedy pojechałem do nich, kupiłem przy okazji
aparaturę, kable, kuchenkę i parę innych rzeczy, gdyż
wiedziałem, że w domu, do którego się przenosimy, nie
ma elektryczności. Założyłem więc instalację, a kiedy
przyjechała ekipa z zakładu energetycznego, aby wykonać
podłączenie, usłyszałem, że niczego mi nie podłączą,
ponieważ zastosowane urządzenia nie odpowiadają ich
wymogom. To mnie naprawdę rozzłościło, gdyż wszystkie
materiały posiadały odpowiednie atesty, a oni odmawiali
podłączenia tylko dlatego, że nie dokonałem zakupów
w ich firmowym sklepie. Nie pozostało mi nic innego, jak
wykonać przyłącze we własnym zakresie. Po trzech miesią-
cach zjawili się znów i odcięli prąd. Pojechałem więc do
nich i powiedziałem: „Macie 24 godziny na przywrócenie
zasilania. W przeciwnym razie zabiorę wam prąd z całej
okolicy! Prądu nie będzie, dopóki nie podłączycie mojego
domu z powrotem!” W odpowiedzi usłyszałem, że nie
mogę brać prawa we własne ręce. „Spróbujcie, to się
przekonamy!” – odrzekłem. – „Dysponuję odpowiednią
technologią i zrobię z niej użytek!” Zanim wróciłem do
domu, połączenie zostało przywrócone. To oznacza, że
zdawali sobie sprawę, iż nie żartuję.
Thomas: Kiedy w końcu wypuścili pana z więzienia, czy
dali panu jakieś pieniądze? Czy skierował pan przeciw
nim oskarżenie?
54 • NEXUS
Searl: Nie. Nie. Nie miałem domu, nie miałem dokąd
iść. Nie miałem nic. Dom zniknął... wszystko.
Thomas: O co pana oskarżyli?
Searl: Zbudowałem i zainstalowałem GES-a, aby za-
opatrzyć dom w elektryczność. Oskarżyli mnie o kradzież
elektryczności. Nazwali to kradzieżą, ponieważ miałem
elektryczność doprowadzoną do domu, ale z niej nie
korzystałem. A powinienem był zużywać ich elektrycz-
ność. Przypuszczam, że jeśli dzisiaj zainstaluje się dowolny
generator energii, można zażądać, aby zabrali swoją elekt-
ryczność. W czasach, o których mówimy, było to jednak
niemożliwe. Trzeba było używać ich elektryczności, jeśli
miało się do niej dostęp. Nie można było korzystać
z własnej, ponieważ było to zabronione.
Siedziałem z człowiekiem nazwiskiem Devon E. Tas-
sen. Tassen pojechał do Szkocji i uruchomił generator
wodny. Jego też dopadli! Musiał zrobić to i tamto. Zakład
energetyczny wypowiedział mu wojnę. Tassen mówił, że
z naszymi urządzeniami nie mielibyśmy problemów ni-
gdzie na świecie, ale w Anglii władza musiała mieć pew-
ność, że nie zarobiliśmy na tym ani pensa. Kazali nam
robić różne rzeczy, które do niczego nie były potrzebne.
Należało się dostosować, jeśli chciało się dostać umowę.
Thomas: A więc przyszli do pana i powiedzieli, że
kradnie pan ich energię, chociaż w rzeczywistości wy-
twarzał pan ją za pomocą własnego GES-a.
Searl: Tak, ponieważ należało korzystać z ich energii.
Byli „wszechmocni”.
Thomas: Jaką moc osiągał GES zasilający pański dom?
Searl: To był bardzo stary model. Zbudowałem go
w roku 1952.
Thomas: Czy uzwojenie zaprojektował pan tak, aby od
razu otrzymać odpowiednie napięcie?
Searl: Tak. 240 woltów i 11 kilowatów.
Thomas: Czyli nie potrzebował pan transformatora ani
innych urządzeń?
Searl: Nie, w ogóle. Osadziłem go w ścianie jako część
konstrukcji. Stamtąd energia trafiała prosto do bezpiecz-
ników i zasilała normalną domową instalację.
Thomas: Czy napięcie prądu pozostawało stałe bez
względu na obciążenie?
Searl: Oczywiście! Nie było z tym problemu, ponieważ
kiedy zwiększa się pobór prądu, rolki zaczynają obracać
się szybciej i urządzenie się schładza, i w rezultacie osiąga
większą moc.
Thomas: Można by pomyśleć, że w efekcie wzrośnie
również napięcie.
Searl: Nie. Uzwojenie jest jednocześnie blokiem opo-
rowym, a należy wiedzieć, że w miarę ochładzania zwoi
STYCZEŃ-LUTY 2001
opór ulega zmniejszeniu, co pozwala uzyskać większy
prąd.
Thomas: To znaczy osiąga się większy prąd bez wzrostu
napięcia?
Searl: Tak, ponieważ wchodzimy w stan nadprzewod-
nictwa. Kiedy jednak osiąga się ten stan, mogą pojawić się
kłopoty, ponieważ generator wzbije się wówczas w powiet-
rze! Będzie to oznaką, że osiągnęło się stan nadprzewod-
nictwa.
Thomas: Rozumiem.
Searl: Ale wtedy nie wiedzieliśmy, co się dzieje. A ge-
nerator, jak gdyby nigdy nic wystrzelił w powietrze! Dzisiaj
wiemy, że na skutek reakcji na nadprzewodność obiekt
zostanie wypchnięty z pola magnetycznego. A ponieważ
Ziemia jest polem magnetycznym, taki obiekt odleci
z niej.
ZNISZCZENIE DOROBKU CAŁEGO ŻYCIA
W domu Johna znajdowały się księgi, do których
wpisywali się świadkowie jego eksperymentów. Każda
z tych osób składała podpis i przelewała na papier swoje
myśli. Uwięziony John poprosił Gunnara Sandberga, aby
udał się do jego domu i je odszukał. Gunnar poszedł, ale
książek nie otrzymał. Został wysłany po znajdujące się
w domu informacje. Miał przynieść między innymi tom
zawierający podpisane uwagi osób obecnych przy pokazach
GES-ów i dysków lewitacyjnych. Powiedział, że zastał tam
duży bałagan i poszuka tych dokumentów później. W mię-
dzyczasie władze spaliły znajdujące się w domu Johna
papiery. Świadkowie twierdzą, że spalenie wszystkiego
zajęło im cztery dni. Cały sprzęt został albo zniszczony, albo
wyprzedany. Wszystko odbyło się za zgodą żony Johna.
Thomas: Czy wszystko zostało zniszczone?
Searl: Tak. Ogień płonął przez cztery dni bez przerwy.
Tak powiedzieli mi strażacy. Pewien Amerykanin napisał
mi w liście: „Odwiedziłem pański dom i zobaczyłem
wielkie ogniska. Palili wszystkie pańskie materiały!” Od-
pisałem mu: „Musiał pan trafić pod niewłaściwy adres”.
Potem dostałem jeszcze jeden list od niejakiego Ivora
Jamesa Powella, który napisał: „Poszedłem do pańskiego
domu i widziałem, jak wszystko palili! Notatki, filmy,
wszystko. Fotografie także poszły w ogień!” Jemu także
odpisałem: „Musiał się pan pomylić! Trafić do niewłaś-
ciwego domu!” Ale później się przekonałem, że mieli
rację! Straż pożarna przez cztery dni przyglądała się temu
wszystkiemu bezczynnie.
Thomas: Jedyny sposób na to, aby pański wynalazek
ujrzał światło dzienne, to udostępnienie go opinii publicz-
Dysk lewitacyjny Searla nad portem lotniczym (wizualizacja komputerowa)
STYCZEŃ-LUTY 2001
nej, co uniemożliwi rządom jego zablokowanie. Rządy są
zbyt pazerne i chcą zachowania porządku opartego na
ropie, którą pańskie urządzenie z łatwością by wyelimino-
wało.
Searl: To prawda! Z dnia na dzień położyłoby kres
zanieczyszczeniom! Co więcej, generator oczyszcza powie-
trze, czego nie czyni żaden inny silnik. Skoro nie powodu-
je zanieczyszczeń, może być stosowany dosłownie wszę-
dzie. Ale każdy, kto do mnie przychodzi, myśli tylko
o zagarnięciu wszystkiego dla siebie.
Thomas: Czy mimo to przekaże pan swoją wiedzę
opinii publicznej?
Searl: Tak. Dużo wykładam w Europie, regularnie
pisuję też do niemieckiego magazynu Przestrzeń i Czas. To
bardzo dobre pismo. W każdym numerze znaleźć można
obszerne artykuły. Artykuł poświęcony moim pracom
pojawił się też niedawno w magazynie Explore!.
Thomas: Czy w tych udostępnionych do druku mate-
riałach przedstawia pan szczegółowo metodę budowy swo-
jego generatora?
Searl: Drukiem ukazały się wszystkie kompletne tabe-
le. Teraz każdy może do nich zajrzeć i odczytać objętość,
jaką należy wypełnić proszkami. Odnajdujesz w tabeli
potrzebną ci liczbę, patrzysz po przekątnej i już wiesz,
jakiego zestawu kwadratów użyć. 3-4-5. Liczby te wskazu-
ją, ile proszków należy połączyć, żeby uzyskać właściwy
rezultat i tak dalej.
Thomas: Czy pańskie wykłady są dostępne na taśmach
wideo?
Searl: Na taśmie wideo zarejestrowano mój wykład,
jaki wygłosiłem w roku 1989 w Monachium. Zawarłem
w nim sporo istotnych uwag.
Thomas: Wygląda na to, że teraz sprawy układają się
zupełnie dobrze.
Searl: Tak, to prawda. Moje nazwisko znalazło się
w International Who’s Who i nie mieszkam już w domu
komunalnym, w którym jeszcze do niedawna udzielałem
wywiadów prasie. Zawsze podkreślali, że jeśli ktoś miesz-
ka w domu komunalnym, to znaczy, że nie jest zdolny
niczego dokonać.
Thomas: Czym jest dom komunalny?
Searl: Jest to dom zbudowany przez rząd, a następnie
wynajmowany za niewielkie pieniądze ubogim. Obecnie
mieszkamy w domu prywatnym. To duża różnica. Na
ścianach werandy wiszą rysunki. Przedtem była otwarta,
ale zabudowaliśmy ją. Brakuje tylko dużego, kolorowego
rysunku dysku, który oddałem do oprawy. Teraz czekam
jeszcze na certyfikat z Who’s Who. Kiedy powieszę go na
ścianie, ludzie zobaczą przynajmniej, że jestem kimś zna-
nym. A jeśli trafię do wydania poświęconego nauce,
jeszcze bardziej zyskam na powadze.
Praca nad domowym generatorem GES-a posuwa się
szybko naprzód i najważniejsze w tej chwili jest obniżenie
jego ceny do realistycznego poziomu. W fazie eksperymen-
talnej wypróbowywane są różne elementy i pełna produkc-
ja ruszy, gdy tylko te problemy zostaną rozwiązane. Nadal
poszukujemy sponsorów budowy pojazdu latającego. Zain-
teresowanie tym tematem wyraziły już różne kraje.
Aby w pełni zrozumieć zasady budowy oraz działania
GES-a, należy przeczytać książki poświęcone „Prawu
Kwadratów”. Jest to jedyne źródło, w którym można
znaleźć szczegółowe informacje. Są tam wszystkie nie-
zbędne wykresy oraz wyjaśnienia. Wystarczy tylko ot-
worzyć swój umysł na tę nową technologię, aby w pełni ją
zrozumieć i docenić. I
Przełożył Mirosław Kościuk
NEXUS • 55
 FATIMAGATE!
Czy Trzecia Tajemnica Fatimska
została ujawniona, czy ukryta?
John Hogue
D nia 26 maja 2000 roku Watykan
ujawnił w końcu od dawna ocze-
kiwaną treść Trzeciej Tajemnicy Fati-
mskiej.
56 lat wcześniej siostra Lucia de
Jesus dos Santos (strażniczka tej prze-
powiedni) ogłosiła, że postać Marii
Dziewicy podała jej dokładną datę uja-
wnienia tej Tajemnicy. Powiedziała, że
papież musi zezwolić na jej rozpowsze-
chnienie „nie później niż w roku
1960”. 40 lat później, na konferencji
prasowej, która odbyła się 26 maja
2000 roku, główny teolog watykański,
kardynał Joseph Ratzinger, przedsta-
wił w końcu ten dokument. Oto, co
w nim czytamy:
Przepowiednia Trzeciej Tajemnicy
(oficjalny przekład)
Piszę w duchu posłuszeństwa Tobie,
mój Boże, który mi nakazujesz poprzez
Jego Ekscelencję Czcigodnego Biskupa Lei-
rię i Twoją i moją Najświętszą Matkę.
Po dwóch częściach, które już przed-
stawiłam, zobaczyliśmy po lewej stronie
Naszej Pani nieco wyżej anioła trzymające-
go w lewej ręce ognisty miecz. Iskrząc się
wyrzucał języki ognia, które zdawało się, że
podpalą świat, ale zgasły one w zetknięciu
z blaskiem, który promieniował z prawej
ręki Naszej Pani w jego kierunku. Anioł
wskazując prawą ręką ziemię, powiedział
mocnym głosem: Pokuta, Pokuta, Pokuta!
I zobaczyliśmy w nieogarnionym świet-
le, którym jest Bóg, coś podobnego do
56 • NEXUS
tego, jak widzi się osoby w zwierciadle,
kiedy przechodzą przed nim – biskupa
odzianego w biel. Mieliśmy przeczucie, że
to jest Ojciec Święty.
Wielu innych biskupów, kapłanów, za-
konników i zakonnic wchodzących na stro-
mą górę, na której szczycie znajdował się
wielki krzyż zbity z nie ociosanych belek, jak
gdyby z drzewa korkowego pokrytego korą.
Ojciec Święty, zanim tam dotarł, prze-
szedł przez wielkie miasto w połowie zruj-
nowane i na poły drżącym, chwiejnym kro-
kiem, udręczony bólem i cierpieniem, szedł
modląc się za dusze martwych ludzi, któ-
rych ciała napotykał na swej drodze.
Doszedłszy do szczytu góry, klęcząc
u stóp wielkiego krzyża, został zabity przez
grupę żołnierzy, którzy kilka razy ugodzili
go pociskami z broni palnej i strzałami
z łuku i w ten sam sposób zginęli jeden
po drugim inni biskupi, kapłani, zakonnicy
i zakonnice oraz wiele osób świeckich,
mężczyzn i kobiet różnych klas i pozycji.
Pod dwoma ramionami krzyża były dwa
anioły, każdy trzymający w ręku konewkę
z kryształu, do których zbierali krew mę-
czenników i nią skrapiali dusze zbliżające
się do Boga.
Tuy, 3 I 1944
Z arówno proroctwo, jak i jego in-
terpretacja autorstwa kardynała
Ratzingera oszołomiły i napełniły smu-
tkiem wielu katolików oraz badaczy
proroctw na całym świecie. Kardynał
ten, który kieruje Kongregacją ds.
Wiary (dawniej był to Urząd Głów-
nego Inkwizytora), ogłosił, że Trzecia
Tajemnica dotyczy wydarzeń, które już
miały miejsce.
— Uważne wczytanie się w tekst
prawdopodobnie doprowadzi do roz-
czarowań lub zdziwienia, biorąc pod
uwagę wszystkie spekulacje na jego
temat — oświadczył na konferencji
prasowej kardynał Ratzinger. — Nie
ujawnia on żadnej wielkiej tajemnicy,
nie odsłania również niczego z przy-
szłości — dodał.
Poczciwy kardynał uważa, że zabój-
stwo papieża oraz szeregu katolickich
biskupów i ludzi świeckich na szczycie
góry nie opodal na wpół zrujnowanego
miasta dotyczy konkretnego wydarze-
nia z przeszłości. Chciałby, aby świat
uwierzył, że proroctwo mówi o usiło-
waniu zabójstwa papieża Jana Pawła II
przez Mehmeta Ali Agcę w roku 1981.
Wielu ludzi ma odczucie, że byli
świadkami „wyprania białej sutanny”
w odniesieniu do tego najbardziej
oczekiwanego proroctwa świata katoli-
ckiego.
W ciągu 30 lat mojej pracy badaw-
czej dotyczącej tradycji proroczych wi-
działem już wiele różnych naciąganych
interpretacji, lecz kombinacje kardy-
nała Retzingera w odniesieniu do tego
proroctwa są doprawdy godne pożało-
wania. Nawet krętactwa National En-
quirera zawierają w sobie większy ładu-
nek wyobraźni. Uważam, że nawet 10
procent z tego, o czym mówi proroct-
wo, nie zostało dotąd spełnione.
Wiele faktów wydarzenia (zamachu
na papieża Jana Pawła II) po prostu
nie pasuje do tego proroctwa. Kule
Agcy zraniły papieża i dwie stojące
w pobliżu osoby. Nikt nie zmarł, żadni
biskupi, księża i ludzie świeccy nie stali
się męczennikami, jak głosi proroctwo.
O ile mi wiadomo w roku 1981 Rzym
stał nienaruszony, zaś scena usiłowa-
nia zabójstwa nie miała miejsca na
STYCZEŃ-LUTY 2001
wysokiej górze, lecz na płaszczyźnie
watykańskiego placu.
W byłych i obecnym oświadczeniu
kardynała Ratzingera na temat Trze-
ciej Tajemnicy kryje się szereg fakto-
graficznych niekonsekwencji. Badacze
fatimskiego proroctwa doskonale wie-
dzą, że pierwszy wers Trzeciej Tajem-
nicy ujawnionej na konferencji w dniu
26 maja nie brzmi tak, jak go podała
wiele lat temu siostra Lucia.
Cały szereg tych, którzy widzieli
oryginalne proroctwo – miedzy innymi
zmarły już ojciec Malachi Martin
– opisuje tę wizję zupełnie inaczej, niż
została ona zaprezentowana na kon-
ferencji 26 maja. Nawet fizyczne stro-
ny Trzeciej Tajemnicy pokazane na
konferencji w charakterze dowodu są
podejrzane. Aż do 26 maja kardynał
Ratzinger zgadzał się z innymi świad-
kami, że siostra Lucia zanotowała pro-
roctwo w 24 liniach na pojedynczej
kartce papieru. Obecnie Ratzinger
prezentuje dokument spisany ręcznie
na czterech kartkach i składający się
z 62 linii.
To i wiele innych niezgodności
związanych z tym proroctwem jedynie
umacniają nas w przekonaniu, że naj-
wyższe watykańskie gremium dopuś-
ciło się tuszowania prawdy.
(Źródło: John Hogue, autor Messiahs:
The Visions and Prophecies for the Se-
cond Coming (Mesjasze – wizje i prze-
powiednie Drugiego Przyjścia), The Last
Pope: The Decline and Fall of the Church
of Rome (Ostatni papież – schyłek i upa-
dek kościoła rzymskokatolickiego) oraz
Nostardamus: The Complete Prophecies
(Nostradamus – wszystkie przepowied-
nie); strona internetowa www.hoguep-
rophecy).
ODKRYCIE STAROŻYTNEJ ŚWIĄTYNI
POD JEZIOREM TITICACA
K amienna kotwica i kości zwie-
rzęce to tylko kilka ze znalezisk,
które, jak utrzymują naukowcy, znale-
źli oni pod jeziorem Titicaca w An-
dach w czymś, co jest ich zdaniem
gigantyczną świątynią sprzed ponad ty-
siąca lat.
Po 18 dniach nurkowania w czystej
wodzie jeziora Titicaca 22 sierpnia
naukowcy oświadczyli, że na dnie je-
ziora odkryli świątynię, taras uprawny,
przedinkaską drogę, mur obronny
i szereg wyrobów ceramicznych.
— Znaleźliśmy coś, co wygląda na
dwustumetrową świątynię o szerokości
pięćdziesięciu metrów, taras uprawny,
przedinkaską drogę i mur obronny
o długości 800 metrów — oświadczył
Włoch Lorenzo Epis, kierownik eks-
pedycji Atahuallpa 2000.
STYCZEŃ-LUTY 2001
Mimo iż samo miasto nie zostało
odkryte, Epis oświadczył, że ruiny zda-
ją się liczyć od 1000 do 1500 lat,
a więc są z okresu przedinkaskiego
i mogły należeć do ludu Tihuanaco,
który zamieszkiwał wybrzeże jeziora
Titicaca przed wcieleniem go do Im-
perium Inków.
Położone na wysokości 3800 met-
rów na poziomem morza jezioro Titi-
caca usytuowane jest na granicy mię-
dzy Boliwią i Peru i jest najwyżej poło-
żonym, żeglownym jeziorem świata.
Jest ono tematem wielu legend mówią-
cych o zatopionym pod jego wodami
mieście, jednak jak dotąd przeprowa-
dzono niewiele prac badawczych
w tym zakresie z powodu trudności,
jakie sprawia nurkowanie na tak du-
żych wysokościach.
— Jestem zdeklarowanym zwolen-
nikiem hipotezy, że to, co zostało od-
kryte przez ekspedycję Atahuallpa
2000, to ruiny zatopionej, przedkolu-
mbijskiej świątyni — oświadczył Edu-
ardo Pareja, boliwijski naukowiec, któ-
ry znajdował się wśród tych, którzy
prowadzili poszukiwania w innym
miejscu, położonym około 145 km na
północny wschód od stolicy Boliwii,
La Paz.
Ekspedycja Atahuallpa 2000
– wspomagana przez międzynarodową
grupę naukowców Akakor Georgaphi-
cal Exploring i finansowana przez EN-
TEL, boliwijskie przedsiębiorstwo te-
lekomunikacyjne będące własnością
włoskiej korporacji o nazwie STET
– po raz pierwszy udała się nad jezioro
Titicaca w roku 1998 w poszukiwaniu
podwodnych grot oraz w celu opraco-
wania techniki nurkowania na tak du-
żych wysokościach.
Marco Antonio Simi, członek eks-
pedycji, stwierdził, że wyniki prac
dotyczących nurkowania przy wystę-
pującym tam ciśnieniu pozwoliły eks-
pedycji na udanie się tam w tym
roku. Zasadnicze aspekty techniki
nurkowania zostały zaadaptowane
z techniki nurkowania w morzu,
gdzie poziom ciśnienia jest jednak
inny.
Zespół poszukiwał podwodnej
świątyni.
— To, co znaleźli, to dopiero po-
czątek celu poszukiwań — stwierdził
Simi.
Zespół wykonał ponad 200 zanu-
rzeń na głębokość od 20 do 30 metrów
i zarejestrował swoje prace w postaci
filmu.
Ekspedycja opublikuje wyniki swo-
ich poszukiwań w listopadzie i planuje
wydobycie na powierzchnię następ-
nych przedmiotów.
(Źródło: The Guardian, Wielka Brytania,
24 sierpień 2000)
SYRYJSKIE RUINY ZMUSZAJĄ DO
REWIZJI POGLĄDÓW NA POCZĄTKI
CYWILIZACJI MIAST
W spólny, syryjsko-amerykański
zespół wykopaliskowy odkrył
ruiny miasta datowanego na około
4000-3700 lat p.n.e., co wskazuje, że
początki cywilizacji miejskiej są wcześ-
niejsze, niż pierwotnie sądzono, i na-
leży datować je na okres jeszcze przed
wynalezieniem pisma.
Archeolodzy z tego zespołu znaleźli
mur obronny miasta pod ogromnym
pagórkiem w rejonie północno-wscho-
dniej Syrii noszącym obecnie nazwę
Tell Hamoukar.
Do chwili tego odkrycia, którego
dokonano w zeszłym roku, archeolo-
dzy utrzymywali, że jedynymi miastami
datowanymi na 4000 p.n.e. były sume-
ryjskie miasta położone między Tyg-
rysem i Eufratem na terenie należą-
cym obecnie do Iraku.
Odkrycie w Tell Hamoukar wska-
zuje, że początki miast mogą sięgać
dalej w głąb historii, niż dotąd sądzono
na podstawie uważanych za najstarsze
miast sumeryjskich, tak przynajmniej
twierdzi McGuire Gibson, członek ze-
społu archeologicznego z Instytutu
Orientalistyki Uniwersytetu Chicago-
wskiego.
— Istnieje potrzeba zrewidowania
naszych poglądów w kwestii począt-
ków cywilizacji. Musimy przesunąć je
dalej wstecz w czasie — stwierdził
Gibson.
Tell Hamoukar leży między legen-
darnymi rzekami Tygrysem i Eufratem
na terenie obecnej Syrii. W najwcześ-
niejszym okresie zasiedlania, w latach
4000-3700 p.n.e., rozciągało się ono na
powierzchni co najmniej 500 akrów
(200 ha), co czyni je obszarowo porów-
nywalnym z niektórymi największymi
miastami na Środkowym Wschodzie,
aczkolwiek, jak twierdzi Gibson, „ca-
łość tego pięćsetakrowego terenu ni-
gdy nie była prawdopodobnie w całości
zasiedlona”.
W drugim okresie osiedlania, w la-
tach 3700-3500 p.n.e. – na długo
przed powstaniem Uruk lub wpro-
wadzeniem pisma – było ono dobrze
zorganizowanym i prosperującym mia-
stem o powierzchni około 30 akrów
(12 ha), otoczonym murem obronnym
o wysokości 3 i szerokości 4 metrów.
Znaleziono dowody świadczące o przy-
gotowywaniu pokarmów w skali ma-
sowej – znaleziono duże piekarniki
i garnki do gotowania. Przypuszcza
się, że w okresie mezopotamskim
NEXUS • 57
liczba mieszkańców mogła dochodzić Odkrycie to spowoduje przewartoś- nocnej części Izraela odkrył, że wczes-
do 25 000. ciowanie poglądów na temat „kolebki” ny człowiek należący do gatunku Ho-
Dr Mouhammed Maktash, kiero- rozwoju ludzkości w widłach dwóch mo erectus przemierzał korytarz łączą-
wnik wspólnego syryjsko-amerykańs- wielkich rzek Środkowego Wschodu. cy Afrykę z Eurazją 780 000 lat temu
kiego zespołu archeologicznego, ko- Historycy sądzili do tej pory, że to niosąc z sobą nowe technologie.
mentuje to odkrycie następująco: Sumerowie stworzyli około roku 3500 Według współautora opracowania,
— Nie ma wątpliwości, że jest to p.n.e. najstarszą znaną „nowoczesną” Craiga Feibela, profesora nadzwyczaj-
najbardziej rewelacyjne znalezisko, na cywilizację. nego antropologii i geologii na Uni-
jakie kiedykolwiek się natknąłem. — ...nie wiemy, kim byli ludzie mie- wersytecie Rutgersa, odkrycia te do-
Oczywiście istnieją starsze pojedyncze szkający w Hamoukar. Jeśli byli pier- wodzą, że migracja nastąpiła 250 000
przedmioty będące dziełem człowieka, wsi, powstaje pytanie: „Skąd wzięła się lat wcześniej, niż pierwotnie zakłada-
lecz jest wielka różnica między niewie- cywilizacja sumeryjska – czyżby z ni- no. Dowodzą one również, że skarb
lką wioską i miastem. czego?” Możliwe że Sumerowie przy- w postaci licznych narzędzi, między
Dr Maktash, który piastuje stano- byli z Hamoukar. Takie założenie mo- innymi siekier i tasaków, odzwiercied-
wisko kierownika działu starożytności że wiele zmienić w naszym rozumieniu la znacznie wyższy poziom komplikacji
w regionalnym muzeum w Raqqa, historii — twierdzi dr Maktash. i umiejętności ich twórców, niż do tej
oświadczył reporterom londyńskiej ga- (Źródła: Associated Press, 23 maj 2000; pory uważano.
zety Independent, że jednym z najbar- Independent, 3 lipiec 2000; University of Feibel, który był jednym z dwóch
dziej zdumiewających znalezisk były Chicago Chronicle, 25 maj 2000; strona geologów pracujących w zespole, do-
budynki mieszkalne o podwójnych internetowa: http://chronicle.uchicago.e- konał rekonstrukcji geologicznej
ścianach służących do „wymuszania du/000525/civilization.shtml) w oparciu o osady znajdujące się
obiegu powietrza, co sugeruje, że mie- w GBY. Osady te pozwoliły na dokład-
szkańcy opracowali własny system kli- DANE GEOMAGNETYCZNE ne datowanie znalezisk na okres ostat-
matyzacyjny służący do obniżania la- POTWIERDZAJĄ WCZEŚNIEJSZĄ nich zmian w ziemskim polu magnety-
tem temperatury przekraczającej na- MIGRACJĘ Z AFRYKI cznym, które miały miejsce 780 000 lat
wet 40° C”.
Zespół odkopał również kamienne
tablice z wizerunkami bogów i inne
W oparciu o wskazówki zawarte
w geologicznych danych doty-
czących mającej miejsce w starożytno-
temu.
— Aż do tego momentu nie mieliś-
my dostatecznie dokładnego datowa-
wytwory rąk ludzkich, takie jak po- ści zmiany w ziemskim polu magnety- nia. Naukowcy oceniali wiek tego sta-
rcelanowe figurki lwów, lampartów, cznym naukowcy pracujący w Izraelu nowiska na podstawie technologii i wy-
niedźwiedzi i koni oraz wyroby garn- przesunęli znacznie w czasie moment stępującej wówczas roślinności i sądzi-
carskie i 7000 paciorków, co wskazuje rozpoczęcia migracji wczesnego czło- li, że były to czasy odległe od naszych
na istnienie wysokiej kultury. wieka poza Afrykę, co dało Eurazji o pół miliona lat, lecz te szcunki były
— Od samego początku wiedzieli- nowe technologie w okresie wczesnej zbyt ogólnikowe — stwierdził Feibel.
śmy, że Hamoukar jest bardzo stare, epoki lodowcowej. — Tym razem mieliśmy szczęście znaj-
lecz kiedy je odkopaliśmy, znaleźliśmy Ich odkrycia wskazują również na dując w osadach zapis zmian w polu
rzeczy, jakich nigdy przedtem nie wi- to, że umiejętności naszych przodków magnetycznym Ziemi, których data
dzieliśmy — oświadczył dr Maktash. w dziedzinie sporządzania narzędzi by- jest dokładnie określona.
Ślady na powierzchni gruntu oraz ły znacznie bardziej rozwinięte, niż do- Feibel podkreśla, że odkrycie było
znaleziska świadczą, że teren był za- tychczas sądzono. szczęśliwym trafem, dzięki któremu
siedlany w różnych okresach. Są wśród Zespół pracujący w bogatym w wy- udało się rozwiązać od dawna frapują-
nich bowiem przedmioty bardziej kopaliska miejscu o nazwie Gesher cą zagadkę prawdziwego wieku znale-
współczesne, z okresu hellenistyczne- Benot Ya’aqov (GBY) położonym zisk pochodzących z tego miejsca.
go i wczesnoislamskiego. w rozpadlinie Morza Martwego w pół- (Źródła: Science, vol. 289, nr 5481, 11
sierpień 2000; ABC News, www.ab-
cnews.go.com/sections/science/Daily-
Inter-Spider News/hominid-000811.html)
Internet Service Provider
ul. Żuławskiego 10/3 Przełożył Jerzy Florczykowski
31-145 Kraków
tel./fax: (0-12) 632 26 28 AURA-AKTYWATOR
http://www.ispid.com.pl/ BISCH’a do nauki widzenia
e-mail: biuro@ispid.com.pl energii duchowych i AURY
Oferujemy na konkurencyjnych warunkach dostęp do Internetu poprzez wokół ludzi w warunkach domowych oraz
łącza komutowane i dzierżawione. Wiele dodatkowych możliwości bez dodat- synchronizacji półkulowej, energetyzacji
kowych opłat (samodzielna aktualizacja WWW, kilka kont pocztowych na i terapii antystresowej. Działa na zasadzie
patrzenia przez specjalne filtry. Polecany
jednym adresie, liczniki odwiedzin i in.).
przez Międzynarodowe Stowarzyszenie
Prowadzimy sprzedaż modemów, wykonujemy instalacje sieci oraz ser- Auryczne. Cena: 127,40 zł wraz z broszurą
werów sieci lokalnych lub Internetowych. i kosztem przesyłki. ZAMÓWIENIA
Jako krajowy dystrybutor firmy SuSE oferujemy także znaną i cenioną pisemne lub telefoniczne w godz. 8-20:
dystrybucję Linuxa tejże firmy (SuSE–Linux) – bogaty wybór oprogramowania Telefon (0-71) 319-61-91 (pon.-sob.).
(w pakiecie 6 CD + podręcznik 400 str.) za niewygórowaną cenę (200,00 zł). FIRMA „CYBERNETON”, BRZEG
DOLNY, ul. SŁOWACKIEGO 18 lok. 1
Także oprogramowanie dla Linuxa – LinuxCAD, VariCAD i in.
kod: 56-120. Katalog wysyłamy bezpłatnie.

58 • NEXUS STYCZEŃ-LUTY 2001

 LISTY DO REDAKCJI
Szanowny Panie Redaktorze!
To, co zawiera „Nexus”
jest coraz bardziej interesujące
i trudno niekiedy pozbyć się
pokusy, żeby nie napisać znów i znów do Pana
Redaktora. Pozostawiając już na uboczu rezultaty
własnych przemyśleń w sprawie działających w na-
szym kraju tzw. „mniejszości narodowych” i ich
wpływu na to, czego doświadczamy w codziennym
życiu, bardzo zainteresowało mnie opracowanie opa-
rte na książce „Sugar Blues” Williama Dufty’ego
(nr 6 „Nexusa”).
Przez wiele lat zajmowałem się pszczelarstwem
i uważam za nierozwagę pogląd przypisujący natu-
ralnemu miodowi skłonność do blokowania „soków
żołądkowych”, podobnie jak to czyni sacharoza.
Oczywiście w nienadmiernych ilościach. Natomiast
fałszowanie miodu przez dodanie syropu cukrowego
stało się w obecnych czasach u nas i zagranicą coraz
powszechniejsze, zatem wszelkie badania i analizy
nad prawdziwym miodem pszczelim należałoby roz-
poczynać od stwierdzenia jego czystości, ustalenia,
czy nie został zafałszowany. Natomiast ostrzeżenie
o toksyczności miodu przerabianego przez pszczoły
z nektaru kwiatów lub spadzi (od mszyc) z powodu
oprysków chemicznych kultur uprawianych czy dziko
rosnących należy w znacznej części między bajki
włożyć. Wszelkie bowiem używane specyfiki do zabi-
jania szkodliwych insektów zabijają też pszczoły i na
tym między innymi polega tragedia pszczelarstwa.
Gdy w ubiegłym roku wiele pasiek padło trupem
zaściełając przed ulami ziemię (wycinek w załącze-
niu), to może być tylko dowodem, że w ulach tych
zatrutego miodu nie było, chyba że w minimalnej
ilości, gdy porażone i nieliczne już pszczoły dobrnęły
jeszcze do ula i przekazały swój ładunek pszczołom
odbieraczkom.
Co do fałszowania miodu cukrem buraczanym to
wielcy fałszerze posługują się zapewnieniami, że
trudno jest konsumentom stwierdzić, czy miód jest
fałszywy i tylko laboratoryjnie można to ustalić!
Opinie te są rozpowszechniane w wiadomych ce-
lach... Ponieważ naturalny miód po pewnym czasie
ulega krystalizacji – najdłużej w stanie płynnym
utrzymuje się miód z akacji – z reguły w handlu,
zwłaszcza na bazarach, syropy cukrowe (które nie
krystalizują) sprzedawane są jako „miody akac-
jowe”. Natomiast miody rzepakowe, które krystali-
zują bardzo szybko i mają kolor kremowobiały,
fałszowane są nie syropem, ale cukrem pudrem
z niewielką ilością miodu lub wody.
1. Prawdziwy miód nigdy nie jest krystalicznie
przejrzysty w stanie płynnym. Znajdują się w nim
ziarna pyłków kwiatowych oraz mikroskopijne ba-
nieczki powietrza. Po pewnym czasie banieczki te
przebijają się na powierzchnię i stanowią, zwłaszcza
przy ściankach naczynia, delikatną piankę, która po
skrystalizowaniu tworzy charakterystyczny delikat-
ny nalot.
2. Jesienią i zimą naturalny, prawdziwy miód
nie może być już płynny. Gdy fałszerze taki właśnie
płynny miód oferują, wówczas zazwyczaj twierdzą,
że aby napełnić nim naczynie (słoje) musieli go
roztopić używając temperatury. Dawni bartnicy też
wytapiali miód z plastrami, bo wirówek do miodu
jeszcze nie było. Taki miód nazywano „patoką”
i używano jako gorszy gatunek do sycenia miodów
pitnych.
Gdy dziś producenci podgrzewają miód, żeby był
w stanie płynnym, niech go sobie sami konsumują.
W ulu z pszczołami, a zwłaszcza gdzie są magazyny
miodowe (nadstawki), temperatura zwykle nie prze-
kracza 28° C. Gdyby była wyższa, oberwałyby się
wszystkie plastry. Pszczoły są w stanie nie tylko
podnieść temperaturę w ulu, ale też obniżyć ją
poprzez wentylację i odparowywanie wody. Zatem
poddawanie obróbce termicznej tak delikatnego i le-
czniczego produktu, jakim jest prawdziwy miód, jest
marnowaniem jego wysokiej wartości.
STYCZEŃ-LUTY 2001
Dobry miód ma swoisty kolor i zapach, a wlewa-
ny do drugiego naczynia tworzy zawsze wzgórek
a nie zagłębienie. Wlewany w większej ilości wy-
twarza charakterystyczny trzask powodowany pęka-
niem ścianek strugi miodu, które zamykają w sobie
słupek powietrza, które następnie wyzwala się z nie-
go z trzaskiem.
Na rynku często można spotkać „miody”, które
z pszczołami nigdy nie miały jakiejkolwiek sty-
czności.
Tacy producenci oczywiście dzięki łapówkom nie-
stety wciąż egzystują.
Zatem miód należy nabywać tylko w stanie
skrystalizowanym. Każdy miód jest w smaku nieco
ostry a nie cukierkowaty, poza tym powinien mieć
chociaż słaby zapach przyrody i kwiatów.
Z podziękowaniem za ciekawe pismo i własne
opinię, które mnie naprawdę budują.
Władysław Szczepański, Łabiszyn
P.S.: Ja też odbijam na ksero artykuły z „Nexusa”
i wysyłam znajomym artykuły w kraju i zagranicą.
Dziękuję za ten pouczający list. Ze wstydem przy-
znaję, że o pewnych rzeczach, o których Pan w nim
pisze, nie wiedziałem. Mam nadzieję, że mi się to
wybaczy, jako żem człek miastowy i pszczół prawie
nie widuję, i nawet nie jestem przekonany, czy po-
trafiłbym odróżnić je od os.
Proszę o więcej, Szanowni Państwo, takich listów,
z których nie tylko ja, ale i inni mogą dowiedzieć się
czegoś cennego.
Może by tak na przykład jakiś technolog opisał
nam, najchętniej w formie artykułu, w jaki sposób
produkuje się obecnie wędliny, kładąc nacisk na do-
dawane do mięsa trujące paskudztwa, które sprawia-
ją, że są one bez smaku i po trzech dniach pokrywają
się nieapetyczną klejącą mazią. Te specyfiki i techno-
logie to dobrodziejstwo, które przyszło do nas z Za-
chodu. Podobnie jest z nabiałem i innymi produk-
tami. (Artykuł lub list może być napisany pod pseu-
donimem).
Kiedy pomyślę o tych standardach, które będą
u nas obowiązywały po wessaniu naszego kraju przez
Unię Europejską (oby nastąpiło to jak najpóźniej!),
cierpnie mi skóra. I chyba nie jestem w tym odosob-
niony.
Ryszard Z. Fiejtek
O
Szanowny redaktorze,
w pełni zgadzam się z artykułem na temat szal-
bierstw współczesnej psychiatrii. Choć mam 22 lata
ostatnie półtora roku spędziłem na leczeniu depresji
spowodowanej mniejsza czym, w każdym razie ko-
rzystając z okazji chciałbym wszystkich ostrzec przed
zbyt pochopnym wpadnięciem w łapska leków psy-
chotropowych. Żaden z leków przeciwdepresyjnych
lub przeciwlekowych nie działa, tak jak powinien
lub tak jak jest reklamowany.
Pójdzmy po kolei. Początkowo zażywałem Leri-
von – rzekomo całkowicie bezpieczny – powodujący
niesamowite wręcz koszmary senne (kiedy nic mi się
nie śniło, to byłem szczęśliwy), znaczny przyrost
masy tłuszczowej w pasie oraz totalne otumanienie.
Pozytywy – rozluźnienie mięśni. Na moje wątpliwo-
ści otrzymywałem odpowiedzi, że „coś trzeba brać”.
Po pół roku przeszedłem na Seronil (inne nazwy
to Bioxetin czy Prozac – substancja ta sama).
Początkowe efekty były niesamowite – zacząłem mieć
wreszcie normalne sny, czasami bardzo piękne, cza-
sami świadome. Waga ciała wróciła do normalnego
stanu (schudłem 8 kg, które wcześniej przytyłem),
ale po paru tygodniach zacząłem popadać w depre-
sje, czy też wahania nastrojów, parokrotnie miałem
halucynacje (co akurat poczytałem za plus), a świa-
domość została zdominowana przez jedno uczucie
– nienawiść. Być może emocja ta została jedynie
wydobyta na światło dzienne.
W każdym razie tym, co pozwoliło mi zerwać
z psychiatrią i równie „skuteczną” psychoterapią,
była prosta metoda Silvy, która w diametralny
sposób zmieniła moje spojrzenie na świat...
Pozdrawiam
K.S.
(list otrzymany pocztą elektroniczną)
O
Szanowny Panie Redaktorze,
Sprowokowana zostałam do napisania Pańskim
„wstępniakiem” w listopadowym numerze „Ne-
xusa”.
Zaczynam lekturę ulubionego mego czasopisma
właśnie od Pana. I zaniemówiłam tym razem.
Trudno mi będzie polemizować z Panem nt. dob-
rodziejstw i zagrożeń ze strony UE, ale spróbuję.
Można się posłużyć dwoma przykładami w samej
Europie. Norwegia, jako kraj bogaty w ropę naf-
tową, może sobie pozwolić na izolację, póki nie
wdrożono alternatywnych źródeł energii. Dla Polski
bliższym kulturowo, etnicznie i historycznie krajem
jest Białoruś. Do czego doprowadziła izolacja tego
kraju – każdy widzi. Ostatnie dziesięciolecie wdra-
żania demokracji po polsku nasuwa obawę, że tutaj
równie łatwo o „naszego Łukaszenkę”, pokropionego
i pobłogosławionego przez elity kościelne, które łatwo
znalazły demagogów skłonnych do polityki bez włas-
nego kręgosłupa.
A więc pozostaje alternatywa: albo „kupą moś-
cipanowie do Europy”, albo do klęcznika! Wierzę
w głęboką mądrość moich rodaków, którzy dawno
już zauważyli, jaki mamy wybór. Znajduje to
przełożenie wprost na każde wybory: albo w prawo,
albo w lewo. Tylko, gdy głębiej na to spojrzeć, to nie
o strony tu chodzi, ale o cele. Po szybkim zorien-
towaniu się, co każda z rządzących elit głosi, ten
wniosek nasuwa się automatycznie. Falowanie na-
strojów społecznych przekazywane przez media po
ważniejszych wydarzeniach, takich jak np. wdraża-
nie kolejnych reform, to tylko chwilowe nastroje, nie
rzutujące na całość postrzegania. Głównym prob-
lemem jest chyba profesjonalizm uprawiających po-
litykę, który po prawej stronie sceny pozostawia
wiele do życzenia. Ideałem jest ten „środek”, który
zaprzepaściła Unia Wolności w koalicji z AWS.
Nawet opuszczenie koalicji z hukiem – nie pomogło.
Nie boję się biurokracji, ona i u nas zapuściła
już mocno korzenie i brukselska przy niej to bułka
z masłem. Nie boję się, że nasze rolnictwo ponoć
przestarzałe, ale jeszcze zdrowe! Boję się jednego:
posługiwania się fałszywie pojętym patriotyzmem,
któremu tylko o krok do szowinizmu, przy argumen-
towaniu przeciw. Boję się demagogii i psychozy
tłumu przynależnej nie tylko wiecom, ale jakże
często, i kazaniom. Boję się wszelkiej izolacji, tak
ekonomicznej jak i religijnej. Tak samo też boję się
wykluczenia poza nawias kraju, który choć sam się
wyżywi, to w innych dziedzinach już nie podoła
sam. Przecież nie można zamknąć granic kraju
będącego pośrodku Europy. Europy, która jeszcze
w XVII w. praktycznie nie miała granic. Skąd
w ciągu zaledwie 2-3 wieków narosło w ludziach
tyle strachu przed drugim człowiekiem, tyle złości
i nienawiści, nawet do sąsiadów?
Zostawmy politykę, bo ta służy tylko jako in-
strument i pretekst dla usprawiedliwienia jednego
z najgorszych i najprymitywniejszych instynktów
człowieka – posiadania władzy. Ona prowadzi do
konfliktów i wojen. Postawmy na wiedzę we wszyst-
kich dziedzinach, zacznijmy się do siebie częściej
uśmiechać (szczerze!), odrzućmy ksenofobię i za-
cznijmy wreszcie myśleć o sobie jako o równopraw-
nych obywatelach Ziemi, naszej jedynej ojczyzny.
To, czy ktoś jest wierzący lub nie – nie ma
znaczenia, powinniśmy szanować się jako ludzie
i pracować wspólnie i dla wspólnego pożytku. Ina-
czej nie przetrwamy, nie jako państwo, czy kon-
tynent, ale w skali globu. Chyba że już zostaliśmy
NEXUS • 59
zaprogramowani na samozniszczenie, a program
został uruchomiony...
Pozostaję z szacunkiem
Małgorzata Jaracz
(list otrzymany pocztą elektroniczną)
Przytoczone przez Panią przykłady dwóch państw
żyjących w izolacji od reszty Europy – Norwegii
i Białorusi – jako alternatywy dla Polski uważam za
chybione. Proponuję inny przykład, znacznie lepszy,
Szwajcarię, która nie ma tak jak Norwegia ropy ani
nawet tylu bogactw naturalnych co my. Jej obywatele
nie chcą nawet słyszeć o przynależności do Związku
Socjalistycznych Republik Europejskich, czyli Unii
Europejskiej. Gdyby do niej wstąpili, ich poziom
życia z całą pewnością by się obniżył. Dzisiaj w Unii
Europejskiej jest bardzo duże bezrobocie, w Polsce
wręcz zatrważające, natomiast w Szwajcarii brakuje
rąk do pracy. Swojego bogactwa ten kraj nie za-
wdzięcza żydowskiemu złotu zagrabionemu przez
hitlerowców, jak to się próbuje nam wmawiać, ale
wrodzonej pracowitości i prowadzeniu przez Szwaj-
carię od niepamiętnych czasów polityki proszwajca-
rskiej. W Polsce chyba od czasów Jagiellonów, z wyją-
tkiem okresu międzywojennego, niestety, nie prowa-
dzi się polityki propolskiej.
Żeby być bogatym krajem, Polska wcale nie musi
nigdzie należeć. Ma takie położenie geograficzne, że
z samego tego faktu mogłaby czerpać ogromne profi-
ty, czego niestety nie czyni jak należy.
Nieszczęście Polski tkwi w tym, że nie dano nam
żadnej szansy posmakowania niezależności i przeko-
nania się, czy to się nam opłaca, czy nie. Ledwie
wyrwaliśmy się spod sowieckiego buta, nasze agen-
turalne elity z miejsca zaczęły wpychać nas pod but
brukselsko-waszyngtoński. Proszę tylko sobie przypo-
mnieć i dobrze popatrzeć, jakie straty ponieśliśmy
i ponosimy do dzisiaj na skutek służalczego wykony-
wania poleceń Brukseli. Najwymowniejszym przykła-
dem jest zablokowanie wschodniej granicy zaraz po
dojściu do władzy AWS. Na skutek tego nieodpowie-
dzialnego posunięcia Polska zaczęła tracić rocznie na
zdławieniu przygranicznego handlu według różnych
szacunków od 5 do 10 miliardów dolarów. W pew-
nym sensie jest to kwota, jaką co roku dopłacamy do
Unii Europejskiej. Jesteśmy zbyt biednym krajem,
aby tak szczodrze dotować ten socjalistyczny kołchoz
i to nie należąc do niego.
Poza tym, dlaczego żyjąc samodzielnie, to znaczy
nie należąc do Unii Europejskiej, mielibyśmy się
izolować. Czy Norwegia lub Szwajcaria żyje w izo-
lacji? Właśnie wstąpienie do UE może być krokiem
ku izolacji od reszty świata. Czyżby nie wiedziała
Pani, że UE coraz bardziej się zamyka przed resztą
świata, stwarzając coraz nowe bariery, zwłaszcza gos-
podarcze. Przecież to krok ku temu, co już przerabia-
liśmy przez 45 lat.
Jestem zdecydowanym przeciwnikiem wstępowa-
nia Polski do Unii Europejskiej z jednej prostej przy-
czyny. Otóż, wziąłem kartkę papieru i z jednej strony
zacząłem wypisywać straty, jakie przynosi mi osobiś-
cie dostosowywanie się do wstąpienia do UE i jakie
przyniesie mi ewentualna przynależność do niej,
a z drugiej potencjalne korzyści. Z przykrością muszę
stwierdzić, że druga strona pozostała pusta – ani
jednej korzyści. Pomyślałem, że pewnie jestem wstrę-
tnym egoistą i zacząłem analizować to samo z punktu
widzenia mojego syna i jego przyszłości, a potem
jeszcze moich bliskich znajomych (nie bardzo po-
trafili podać mi spodziewanych korzyści). I wyszło to
samo. Skoro więc nie widzę dla siebie i swoich blis-
kich żadnych korzyści w przystąpieniu Polski do UE,
dlaczego mam to popierać! Gdyby każdy Polak w spo-
sób rozumny dokonał takiego rachunku zysków
i strat z własnego punktu widzenia, to okazałoby się,
że osób niechętnych wstąpieniu Polski do UE byłoby
co najmniej 90 procent. Niestety, spora część naszego
społeczeństwa nie potrafi samodzielnie myśleć i wie-
rzy w brednie propagowane przez środki masowego
przekazu, i dlatego nasza scena polityczna oraz wyni-
ki sondaży są takie, jakie są, i nie napawają optymis-
tycznie na przyszłość.
Ryszard Z. Fiejtek
60 • NEXUS
W POPRZEDNICH NUMERACH „NEXUSA”
UWAGA: Poniższe numery można zakupić bezpo-
średnio z naszej redakcji za pomocą przekazu za-
mieszczonego w środku numeru! Numery 1, 2, 3, 4,
5 i 6 są dostępne jedynie w formie odbitek ksero-
graficznych!
Nr 1 (1/1998), cena 12,00 zł (KSERO)
Prawdziwe przygody parapsychicznego szpiega,
cz. 1; Kłamstwa na temat benzyny bezołowiowej,
cz. 1; Terapia Indukowanej Remisji – nadzieja
na zwalczenie raka, cz.1; Generator „poltergeis-
tów”; Tajemnica generatora Hendershota; Syn-
drom wojny w Zatoce Perskiej; Stargate – pół
wieku milczenia w sprawie UFO; Zagrożenia
wynikające z używania kuchenek mikrofalowych.
Nr 2 (2/1998), cena 12,00 zł (KSERO)
Akta Pegasusa, cz. 1; Czy HIV rzeczywiście
wywołuje AIDS?; Przyczyna i lekarstwo na
AIDS; Gorzka prawda o sztucznych słodzikach;
Wsteczna mowa – głos podświadomości; Fińscy
uczeni odkrywają sztuczną grawitację; Kłamstwa
na temat benzyny bezołowiowej, cz. 2; Praw-
dziwe przygody parapsychicznego szpiega, cz.2
(dokończenie); Terapia Indukowanej Remisji
– nadzieja na zwalczenie raka, cz. 2 (dokoń-
czenie); Tajne tunele Inków.
Nr 3 (1/1999), cena 12,00 zł (KSERO)
Zakazana archeologia; Akta Pegasusa, cz.
2 (dok.); Pokarm dla zwierząt domowych – szo-
kująca prawda; Syndrom potrząsanego dziecka
– związek ze szczepieniami; Jak napędzać samo-
chód „energią punktu zerowego”?; Kłamstwa na
temat benzyny bezołowiowej, cz.3 (dok.); Tera-
pia kolorowym światłem i represje AMA; Auto-
psja obcej istoty – Roswell czy Socorro?; Od-
krycie ruin starożytnych świątyń w pobliżu wysp
Bimini.
Nr 4 (2/1999), cena 12,00 zł (KSERO)
Tajne wojny narkotykowe CIA; Osteoporoza
– kość niezgody; Tajemnice dzienników majora
Jordana, cz. 1, Sekrety technologii Naładowanej
Bariery; Ibogaina – dar natury zwalczający nało-
gi; Ukryte dzieje Jezusa i świętego Graala, cz. 1;
Ukrywane dowody w sprawie dawnych miesz-
kańców Ameryki; Zdarzenie w Roswell – frag-
menty materialnych dowodów; Tajemniczy kry-
ształ, cz. 1.
Nr 5 (3/1999), cena 12,00 zł (KSERO)
Bronie manipulujące ludzką świadomością; Ta-
jemnice dzienników majora Jordana, cz. 2 (do-
kończenie), Szczepionki – czy na pewno bez-
pieczne i skuteczne?, cz. 1; Genetycznie modyfi-
kowana żywność – nieprzewidywalne ryzyko;
Silnik napędzany energią stałych magnesów;
Ukryte dzieje Jezusa i Świętego Graala, cz. 2;
Ewolucja czy interwencja?; NOLe i pozaziems-
kie jednostki biologiczne; Tajemniczy kryształ,
cz. 2 (dokończenie).
Nr 6 (4/1999), cena 12,00 zł (KSERO)
Tajne wojny narkotykowe CIA, cz. 2; Banki
centralne i prywatna kontrola pieniądza, cz. 1;
Szczepionki – czy na pewno bezpieczne i skute-
czne?, cz. 2 (dokończenie); Zapper Becka – na-
dzieja na wyleczenie z AIDS; Abiogeneza lub
efekt Frankensteina; Ukryte dzieje Jezusa
i Świętego Graala, cz. 3 (dokończenie); Młot
i wahadło, cz. 1; Bliskie spotkanie z ludźmi
w czerni, cz. 1; Stwórcy Skrzydeł, cz. 1.
Nr 7 (5/1999), cena 7,00 zł
Kontrola umysłów i Nowy Porządek Świata;
Banki centralne i prywatna kontrola pieniądza,
cz. 2 (dokończenie); Zanieczyszczenia szczepio-
nek; Technologia genu terminacyjnego; Przeka-
źnik energii Ziemi; Gwiezdny ogień – złoto
bogów, cz. 1; Młot i wahadło, cz. 2 (dokoń-
czenie); Bliskie spotkanie z ludźmi w czerni, cz.
2 (dokończenie); Stwórcy Skrzydeł, cz. 2.
Nr 8 (6/1999), cena 7,00 zł
Chemiczne smugi – trucizna spadająca z nieba;
Zasłona dymna nad śmieciami; Pokarm dla skó-
ry; Tajemnice generatora Rife’a, cz. 1; Od pa-
mięci wody do biologii numerycznej; Gwiezdny
ogień – złoto bogów, cz. 2; Antarktyda – zagi-
niona Atlantyda?, cz. 1; Podróż do wiedzy o ży-
ciu po śmierci; Stwórcy Skrzydeł, cz. 3 (dokoń-
czenie).
Nr 9 (1/2000), cena 7,00 zł
Kontrola umysłów z powietrza; Budowa Wiel-
kiej Piramidy w Gizie; Blaski i cienie teorii HIV,
cz. 1; Tajemnice generatora Rife’a, cz. 2 (do-
kończenie); Transmutacja rtęci w złoto; Gwiez-
dny ogień – złoto bogów, cz. 3 (dokończenie);
Antarktyda – zaginiona Atlantyda?, cz. 2 (do-
kończenie); Kontakty z obcymi istotami
w „Zgromadzeniu”, cz. 1; Starożytne pojazdy
latające.
Nr 10 (2/2000), cena 7,00 zł
Sieć szpiegowska Echelon, cz. 1; Sposób na
astmę; Blaski i cienie teorii HIV, cz. 2; Ogniwo
Joe’ego – akumulator energii orgonalnej; Jed-
nolita Teoria Materii; W królestwie władców
pierścienia, cz. 1; Noc czerwonego nieba; Kon-
takty z obcymi istotami w „Zgromadzeniu”, cz.
2 (dokończenie); Nowy francuski raport w spra-
wie UFO i obrony.
Nr 11 (3/2000), cena 7,00 zł
Sieć szpiegowska Echelon, cz. 2 (dokończenie);
Narkotyki i polityka, cz. 1; Gaston Naessens
i somatydy; Blaski i cienie teorii HIV, cz. 3 (do-
kończenie); Transmutacje nuklearnych odpa-
dów; W królestwie władców pierścienia, cz.
2 (dokończenie); Zapowiedź klęsk żywiołowych
w latach 2000-2001; Ukryte elementy w muzyce
i dźwiękach; Tajemnice pochodzenia człowieka;
UFO a bezpieczeństwo narodowe.
Nr 12 (4/2000), cena 7,00 zł
Narkotyki i polityka, cz. 2 (dokończenie); Puła-
pki Światowej Organizacji Handlu, cz. 1; Produ-
kty sojowe – obietnice i zagrożenia; Elektryczny
motor E.V. Graya; Blaski i cienie psychiatrii;
Niezwykłe wynalazki Tony’ego Cuthberta; Neo-
astrologia; Pamięć wdrukowana; „Rurociągi na
Europie oraz UFO nad stacją „Mir” i pologo-
nem Bajkonur; Supertajne badania prowadzone
przez Monsanto i „zasiewanie” Ameryki.
Nr 13 (5/2000), cena 8,00 zł
Pułapki Światowej Organizacji Handlu, cz.
2 (dokończenie); Międzynarodowy Kompleks
Narkotykowy, cz. 1; Przyczyna choroby Alzhei-
mera; Czy drobnoustroje są rzeczywiście przy-
czyną chorób?; Silnik Johna Bediniego napę-
dzany energią próżni; Homeopatia i bioener-
goterapia; Koewolucja; Tajemnica spontanicz-
nego zapłonu ludzi; Kolejny rzekomy świadek
katastrofy w Roswell; Starożytne miasto pod
kalifornijską Doliną Śmierci; Nowe odkrycia
archeologiczne w piramidzie w Meidum.
Nr 14 (6/2000), cena 8,00 zł
Międzynarodowy Kompleks Narkotykowy, cz.
2 (dokończenie); Środki masowego przekazu
i ich okrucieństwa; Śmiercionośne dźwięki; Ra-
finowany cukier – najsłodsza trucizna; Jak kont-
roluję grawitację; Starożytne wojny atomowe,
cz. 1; Śmieszny pieniądz; Uzdrowienia przez
obce istoty; Nowe informacje na temat Stwór-
ców Skrzydeł.
STYCZEŃ-LUTY 2001