Professional Documents
Culture Documents
cywilizacji zachodniej
w redniowieczu
Granica wschodnia
cywilizacji zachodniej
w redniowieczu
REDAKCJA NAUKOWA
Zbigniew Dalewski
Druk i oprawa
Zakad Graficzny UW, zam. nr 1279/14
Spis treci
17
55
212
Zob. ostatnio R. Kotecki, The Idea of defensio ecclesie and Its Resonances in Earlier
Medieval Poland (10/11th13th Century), Roczniki Historii Kocioa 4, 2012, s. 5184.
4
Problem prawa do inwestytury biskupw jest w polskiej literaturze nadmiernie absolutyzowany jako gwny probierz suwerennoci wadcw polskich w materii kocielnej, i nie tylko.
Do wspomnie jednak, e pomimo niekwestionowanych a do schyku XII w. uprawnie
cesarza do udzielania inwestytury biskupom czeskim, przemylidzkim wadcom udawao
si bez adnych perturbacji sprawowa pen zwierzchno nad Kocioem krajowym oraz
osadza na tronie biskupim wskazanych przez siebie kandydatw, ewentualne za zakwestionowanie ksicego wyboru jak wiadczy przykad elekcji biskupa praskiego w Dobeninie
w 1068 r. wyj mogo raczej od rodzimej elity monowadczej ni wadcy niemieckiego.
5
Problem ten sta si na powrt przedmiotem kontrowersji w literaturze polskiej;
zob.R. Michaowski, Zjazd gnienieski. Religijne przesanki powstania arcybiskupstwa gnienieskiego, Wrocaw 2005, s. 219228; zastrzeenia co do autentycznoci rde Anonima
zgosili ostatnio P. Wiszewski, Domus Bolezlai. W poszukiwaniu tradycji dynastycznej Piastw
(do okoo 1138 roku), Wrocaw 2008, s. 166168, a take drog analizy terminologii uytej
przez Anonima do opisu zjazdu: D.A. Sikorski, Koci w Polsce za Mieszka I Bolesawa
Chrobrego, Pozna 2011, s. 452460.
6
D. Bagi, Papieskie przysanie korony dla w. Stefana w Legendzie w. Stefana pira
biskupa Hartwika, w: Gnienieskie koronacje krlewskie i ich rodkowoeuropejskie konteksty,
red. J. Dobosz, M. Matla, L. Wetesko, Gniezno 2011, s. 175186; V. Mcska, K otzke dosahu
cirkevnch reforiem 11. storoia na Uhorsko, Studia Archaeologica Slovaca Mediaevalia 34,
2000/2001, s. 153169; na temat datacji legendy Hartwiga zob. G. Thoroczkay, Anmerkungen
zur Frage der Entstehungszeit der Hartvik Legende des Stephans des Heligen, Specimina
Nova Pars Prima. Sectio Mediaevalis 1, 2001, s. 107131.
213
innej natury ni ideowe uzasadnienie zwierzchnictwa panujcego, tj. wiedz na temat materialnych i organizacyjnych wspzalenoci zachodzcych
pomidzy wadz ksic, dworem a instytucjami kocielnymi rnego
typu, w duszej perspektywie chronologicznej, dzielcej moment przyjcia
chrzecijastwa i pocztkw struktur kocielnych okoo 1000 r. od okresu
gbszej recepcji zasad reformy gregoriaskiej na pocztku XIII stulecia.
Pogld o cisej ideowej i materialno-organizacyjnej symbiozie modej organizacji kocielnej i wadzy ksicej jest oczywicie w polskiej historiografii
mocno utrwalony co najmniej od czasw klasycznej rozprawy Wadysawa
Abrahama, ale symbioza owa bya zwykle postrzegana do jednostronnie
wycznie jako uzalenienie Kocioa od wsparcia materialnego i protekcji
wadcy oraz jego aparatu wadzy7. Tymczasem warto jednak perspektyw
odwrci, stawiajc pytanie nie tylko o interes panujcego i rnego rodzaju
poytki czerpane przez niego z tytuu owej zwierzchnoci, ale take o celowo z punktu widzenia wadcy takiej, a nie innej organizacji biskupstw,
klasztorw i kapitu wraz z formami ich materialnego uposaenia8. Pytanie
to dotyczy powinno rwnie miejsca biskupw i wyszego kleru w strukturach politycznych i administracyjnych monarchii9. Niezbdnym punktem
odniesienia dla realiw rodkowoeuropejskich musz by zasady organizacji
niemieckiego Kocioa cesarskiego (Reichskirche) w szczytowym okresie jego
rozwoju w epoce ostatnich Liudolfingw i Salijczykw10. Cigle otwarte
pozostaje bowiem pytanie, jak silny wpyw na wschodnich rubieach zachodniego chrzecijastwa wywieraa owa sprawnie funkcjonujca w Rzeszy co
najmniej do trzeciej wierci XI w. struktura wadzy, w jak wielkim stopniu
warunkowaa w XI i XII stuleciu sposb ksztatowania relacji pomidzy
Kocioem a wadcami rodkowoeuropejskich monarchii.
Odpowied na te pytania wymaga przewartociowania i krytycznej
weryfikacji wielu dotychczasowych pogldw. W istocie jednak w polskiej
literaturze pojcie Kocioa monarszego, rozumianego jako cay kompleks uprawnie ideologicznych i rzeczowych wadcy wzgldem organizacji
7
To zaoenie nioso za sob rozmaite implikacje, np. w kwestii cech najstarszego uposaenia organizacji kocielnej czy oceny moliwoci funkcjonowania w Polsce mennictwa
biskupiego; por. H. owmiaski, Pocztki Polski, t. 6/1, Warszawa 1985, s. 288376; R. Kiersnowski, Pienidz kruszcowy w Polsce wczesnoredniowiecznej, Warszawa 1960, s. 243244.
8
Temu zagadnieniu zamierzam powici niebawem osobn prac pt. Bulla gnienieska. Podstawy materialne wadzy biskupiej w Europie rodkowej XIXII stulecia.
9
Ten problem w peni dostrzegano, nie wychodzc zazwyczaj poza stwierdzenie faktu,
e wczesnoredniowieczny wyszy kler wypenia de facto funkcje urzdnicze w pastwie.
10
Zob. M.R. Pauk, E. Wkiewicz, Ministri enim altaris ministri curie facti sunt. Ottosko-salicki system Kocioa Rzeszy i jego oddziaywanie w Europie rodkowej XIXII wieku,
w: Koci w monarchiach Przemylidw i Piastw, red. J. Dobosz, Pozna 2009, s. 105138,
gdzie zestawienie waniejszej literatury.
214
kocielnej na swoim terytorium, aplikowane jest bardzo sabo. Do wspomnie, e nie pojawia si ono ani razu w najobszerniejszej jak dotd, wydanej
przed bez maa pwieczem syntezie dziejw Kocioa polskiego w redniowieczu11. Problemowi recepcji ottoskich i salickich wzorcw organizacyjnych w ustroju monarchii piastowskiej powici ostatnio sporo uwagi
zwaszcza Sawomir Gawlas. Rola Kocioa monarszego jako jednego z najistotniejszych instrumentw wadzy bya jego zdaniem jednym z najwaniejszych elementw owej recepcji. Badacz podkreli zatem w tym kontekcie
znaczenie form uposaenia organizacji kocielnej, znanego z XII-wiecznych przywilejw papieskich, susznie aczkolwiek pesymistycznie konkludujc, e instytucji kocioa pastwowego nie powiecono prawie adnej
uwagi12. W niedawnej, obszernej monografii dotyczcej relacji midzy
wadz ksic, monowadztwem i Kocioem do koca XII w. Jzef
Dobosz, uwiadamiajc sobie wag i znaczenie tego pojcia jako kategorii
interpretacyjnej dla badanej epoki, wiadomie zrezygnowa jednak z jego
wykorzystania i wypenienia treci na rzecz gruntownej i krytycznej rekapitulacji stanu bada13. Najobszerniejsz i trafn, cho w istocie zajmujc jedynie krtki akapit, charakterystyk interesujcej nas instytucji na
gruncie polskim odnajdziemy zatem dopiero w recenzji ze wspomnianej
pracy Jzefa Dobosza, autorstwa Marka Derwicha. Wrocawski historyk
postawi generalne pytanie o zakres oddziaywania wzorca Kocioa cesarskiego w Polsce, wskazujc na zasadnicze podobiestwa w kwestii pozycji
i funkcji wyszego kleru u boku panujcego, roli kapelli ksicej oraz m.in.
wkadu klasztorw monarszych w organizacj systemu podry panujcego
wzorem niemieckiego servitium regis14. Te i inne elementy, wraz ze wstpnym rozpoznaniem zagadnienia w cisym odniesieniu do realiw prawnoustrojowych ottosko-salickiej Rzeszy, znalazy si w przedstawionym
przeze mnie przed kilkoma laty zarysie gwnych problemw badawczych15.
Doda warto, e pojcie Kocioa monarszego w jeszcze mniejszym stopniu funkcjonuje take w tradycji bada organizacji kocielnej w ociennych
krajach Europy rodkowej.
11
215
T. Wasilewski, Koci monarszy w XXII w. i jego zwierzchnik biskup polski, Kwartalnik Historyczny 92, 1985, s. 747768.
17
Tame, s. 760.
216
biskupw polskiej prowincji kocielnej z wadz ksic, a take zasygnalizowa bardzo sabo rozpoznan kwesti zrnicowania statusu i ewentualnych zada polityczno-administracyjnych poszczeglnych biskupstw
oraz innych instytucji kocielnych w obrbie piastowskiego wadztwa18.
Konsekwentnie wskaza te na zasadniczy problem recepcji w Europie
rodkowej zasad organizacji i funkcji kleru dworskiego z krgu Kocioa
karoliskiego, ottoskiego i salickiego. Problem ksztatu struktur kocielnych, zakresu monarszej zwierzchnoci nad nimi i form organizacji kleru
dworskiego uzna trzeba za zagadnienia o pierwszoplanowym znaczeniu
dla rozpoznania podstaw organizacyjnych wczesnych pastw. W warunkach
minimalnej instytucjonalizacji wadzy kapella monarsza wydaje si instytucj centraln o najbardziej sprecyzowanych kompetencjach, zadaniach
administracyjnych i ustalonej strukturze. Co istotniejsze, z reguy stanowia
ona zaplecze kadrowe dla obsady innych wysokich godnoci kocielnych
w pastwie. Osobisty zwizek kapelanw z panujcym i jego rodzin, jak
rwnie protekcja wyej postawionych w hierarchii kocielnej byych czonkw kleru dworskiego, byy w wczesnej strukturze awansu czynnikiem
decydujcym. W rdach polskich jest ona jednak bardzo sabo uchwytna.
Autor wiadomy by faktu, e przekazy rodzime nie dostarcz rozstrzygajcych dowodw na postulowany przez niego status biskupa poznaskiego
(polskiego) jako zwierzchnika kleru dworskiego, tote postawi sobie za
cel odnalezienie moliwych analogii w bardzo szerokiej perspektywie geograficznej. Analogie rodkowoeuropejskie wskazane przez Wasilewskiego
zasuguj bez wtpienia na znacznie baczniejsz uwag ni powici im
sam autor koncepcji biskupstwa dworskiego. Podkreli jednak warto, e
po raz pierwszy na szersz skal prbowa on bada realia wczesnej organizacji kocielnej w Polsce w cisym odniesieniu do rzeczywistoci krajw
ociennych, wskazujc na konkretne fakty i instytucje. Celem tego miao by
potwierdzenie owej oryginalnej koncepcji poprzez wskazanie analogicznych,
wspczesnych polskiemu biskupstwu dworskiemu rozwiza ustrojowych
w Rzeszy, Czechach, na Wgrzech i w Chorwacji. Wasilewski poszukiwa
zatem instytucji kocielnych w podobny sposb wydzielonych z caej struktury Kociow krajowych oraz cilej ni caa reszta podporzdkowanych
subie i interesom panujcego. Rozwaania te stanowi bardzo dogodny
punkt wyjcia nie tylko dla prby weryfikacji caej koncepcji i poszerzenia
jej o nowe spostrzeenia, ale take dla zbadania kwestii recepcji zachodnioeuropejskich rozwiza organizacyjnych i ustrojowych na wschodnich
rubieach zachodniego chrzecijastwa.
18
217
Ostatnio obszernie o tych staraniach P. Elbel, Djiny nespchu aneb sil Pemyslovc
o zzen arcibiskupstv v eskch zemch, w: Promna stedovchodn Evropy ranho a vrcholnho
stedovku. Mocenske souvislosti a paralely, red. M. Wihoda, L. Reitinger, Brno 2010, s. 284289.
20
Cosmae Pragensis Chronica Boemorum, wyd. B. Bretholz, w: Monumenta Germaniae
historica. Scriptorum rerum Germanicarum, series nova, t. 2, Berolini 1923 (dalej: Cosmae
Chronica), lib. II, cap. 4950, s. 155158.
21
Tak wanie T. Wasilewski, Koci monarszy..., s. 755.
22
Najnowsze znaleziska archeologiczne dostarczaj coraz to nowych dowodw na wielk
rang tego orodka, ostatnio w postaci reliktw wielkiej rotundy wzniesionej by moe w stylu
bizantyskim. Wedle wstpnych ekspertyz archeologicznych z 2014 r. uznaje si j za najstarszy dotd odkryty wyszehradzki obiekt sakralny, swymi rozmiarami znacznie przewyszajcy penic od 976 r. funkcje katedry prask rotund w. Wita.
23
Najpeniejszej analizy znaczenia centrum politycznego na Wyszehradzie midzy X
a XII w., a take treci ideowych tamtejszej fundacji kanonickiej dokona A. Pleszczyski,
218
219
220
Pewne jest to, e idcy w parze z protekcj Stolicy Apostolskiej roczny czynsz
rekognicyjny, w wysokoci 12 grzywien denarw, ustanawia bezsprzecznie dopiero przywilej Lucjusza II, wydany w 1144 r na prob prepozyta
wyszehradzkiego Aleksandra29.
Znaczcy wpyw na aspiracje Wratysawa II do zapewnienia swej fundacji
szczeglnego statusu ju od momentu jej powstania wywrze mogy jednak
wzorce z Rzeszy zwaszcza zaoona przez Henryka III ok. 1055 r. i cieszca si papiesk egzempcj kolegiata w. w. Szymona i Judy przy paacu
cesarskim w Goslarze, bdca drug co do znaczenia ideowego po katedrze
spirskiej fundacj dynastii salickiej30. Apogeum jej znaczenia przypado na
okres rzdw fundatora koci otrzyma wezwanie patronw dnia narodzin cesarza, ktry dla podtrzymania modlitewnych wizi z kanonikami
poleci przed mierci pochowa tam fragment swojego ciaa31. Karoliski
model kaplicy paacowej z funkcjonujcym przy niej kolegium kanonickim okaza si rozwizaniem niezwykle trwaym. Nie da si wprawdzie
zaprzeczy, e odwzorowanie kolegium kardynalskiego, odprawiajcego na
Wyszehradzie obrzdy przy otarzu w. Piotra, znaczco podnosio rang
instytucji, lecz dziao si to przede wszystkim w sferze liturgicznej, a nie
ustrojowej i organizacyjnej. Rol siedmiu wyszehradzkich kanonikw-kardynaw wyrnionych prawem uywania mitry i sandaw byo celebrowanie rzymskiego rytu liturgicznego, najpewniej zwaszcza w obecnoci
wadcy, ale nie zastpowanie biskupa praskiego w jego funkcjach zarzdcy
diecezji i zwierzchnika kleru. Przywilej kolegiaty przewidywa, e zastpi go
w czynnociach konsekracji krzyma i wywicania duchownych kolegiaty
mg inny biskup, ale tylko w przypadku jego wasnej odmowy32. W tradycji fundacyjnej, ktra w drugiej poowie XII w. uzyskaa form falsyfikatu
bulli Aleksandra II, przyznano prepozytom wyszehradzkim, podobnie jak
prezbiterowi, diakonowi i subdiakonowi oraz wspomnianym siedmiu kanonikom, prawo uywania mitry i sandaw elementw biskupiego stroju
pontyfikalnego. Nie naley jednak z tego faktu wyprowadza zbyt daleko
idcych wnioskw co do ich kanonicznych kompetencji33.
29
CDB, t. 1, nr 136.
Zob. J. Dahlhaus, Zu den Anfngen von Pfalz und Stiften in Goslar, w: Die Salier und
das Reich, t. 2: Die Reichskirche in der Salierzeit, red. S. Weinfurter, Sigmaringen 1991, s. 403
428; T. Lohse, Die Dauer der Stiftung. Eine diachronisch vergleichende Geschichte des weltlichen Kollegiatstifts St. Simon und Judas in Goslar, Berlin 2011, s. 4571.
31
T. Lohse, Die Dauer der Stiftung..., s. 4572, 97116.
32
Cosmae Chronica, Anhang II, s. 254.
33
Otrzymanie przez kanonikw-kardynaw przywileju posugiwania si mitrami i sandaami podczas liturgii byo przede wszystkim form podkrelenia ich szczeglnego zwizku
ze Stolic Apostolsk. Dyspozycja ta w peni odpowiada realiom poowy XI w. O innych tego
30
221
222
223
224
225
analogiczny termin pojawi si wspczenie take w rdach niemieckich celem wyrnienia dwch cile zwizanych z kapell cesarsk kapitu
w Rzeszy, cieszcych si specjalnym statusem i egzempcj papiesk akwizgraskiej i goslarskiej51. Prepozytura wyszehradzka jak wynika z cursus
honorum niektrych postaci z krgu duchowiestwa czeskiego bya trzeci co do prestiu i znaczenia po biskupstwie i prepozyturze katedralnej
funkcj kocieln w Czechach52. Gdyby uzna, e przeoony kanonikw
wyszehradzkich cieszy si pozycj rwnego biskupom i wyczonego spod
ich wadzy zwierzchnika caego kleru dworskiego, trudno byoby wyjani
choby zasadno opuszczenia tego urzdu przez prepozytw Floriana
ok.1193 r. i Krystiana ok. 1203 r. i ich awans na zalenych wszake od
biskupa prepozytw kapituy katedralnej. Powysze ustalenia, uzyskane na
podstawie analizy prozopograficznej, dowodz, e zwizek kapituy wyszehradzkiej z kancelari i dworem ksicym by w XII w. zjawiskiem pozbawionym cech instytucjonalnej trwaoci. Z pewnoci bya to instytucja
kocielna bardzo blisko zwizana z dworem, ale bez cienia wtpliwoci nie
mona postawi znaku rwnoci pomidzy ow kapitu a kapell monarsz. Nasz uwag skierowa zatem trzeba teraz w stron tej ostatniej.
226
na wysze beneficja kocielne w pastwie53. Opis ten wydaje si by reminiscencj przeprowadzonej za rzdw Wacawa II gruntownej reformy
kapelli krlewskiej, ktra polegaa m.in. na instalacji przy kaplicy paacowej pw. Wszystkich witych na zamku praskim kolegium kanonickiego,
przeniesionego z Mlnika nad ab wraz z jego uposaeniem54. Nastpio
to najpewniej w latach 12901294. Wystawiony w 1295 r. przy okazji zwizanej z tym transakcji majtkowej dyplom zdradza gwny cel krlewskiej
fundacji: miaa by nim ch pomnoenia suby Boej i uwietnienia liturgii
sprawowanej w monarszej kaplicy sicut regalem decet excellentiam55. Wedle
Benesza z Weitmila gwnym zadaniem owych kapelanw byo odprawianie
godzin kanonicznych w obecnoci krla i celebrowanie piewanych mszy56.
Przedsiwzicie Wacawa II wprawdzie ostatecznie nie powiodo si
i najpewniej na skutek poaru zamku kanonicy zostali rycho zmuszeni do
powrotu do Mlnika, ale prba nadania klerowi dworskiemu instytucjonalnych ram zgromadzenia kanonickiego, uposaonego w prebendy przy kaplicy
paacowej, zasuguje na szczegln uwag57. Przeniesieni na zamek praski
kanonicy mlniccy wraz z prepozytem Oldrzychem, ktry teraz otrzyma
godno prepozyta krlewskiej kapituy paacowej, zapewne dopenili swymi
prebendami beneficja istniejce ju w starszej kaplicy. Ze wspomnianego
dyplomu z 1295 r. wynika rwnie, e sam krl ufundowa prebend dziekana, ktr otrzyma dotychczasowy kapelan krlewski Albert58 oraz kilka
nowych kanonii. Uzyskano w ten sposb wysok liczb 24 praatur i kanonii. Informacje przekazane przez Benesza z Weitmila zdaj si wskazywa
na niezwyk ywotno dwch zjawisk, typowych dla Kocioa monarszego
53
Chronicon Benesii de Weitmil, wyd. J. Emler, w: FRB, t. 4, Pragae 1884, s. 460: Habebat
autem capellanos cottidianos ad mensam et pabulum ascriptos XXIIII ad minus, et capelle regie
prepositum, qui secundum ordinem ad beneficia promovebantur. Hii singulis diebus horas canonicas et missas quam plures in die coram principe decantabant, quibus cantantibus alii legabant.
54
Obszerniej na ten temat zob. L. Jan, Nezdaen pokus Vclava II. o penesen mlnick
kapituly ke krlovsk kapli Vech Svatch, Sbornk praci Filozofick fakulty Bnnsk univerzity C 50, 2003, s. 6474.
55
Regesta diplomatica nec non epistolaria Bohemia et Moraviae, t. 2, wyd. J. Emler,
Pragae 1882, nr 1676: affectans divinum cultum in capella sua contigua palatio, in honore
Omnium Sanctorum dedictata augeri.
56
Niezwyk gorliwo praktyk dewocyjnych Wacawa II, ktry potrafi wysucha rzekomo nawet do dwudziestu mszy dziennie, potwierdza relacja opata zbraslavskiego Ottona:
Chronicon Aulae Regiae, wyd. J. Jireek, J. Emler, FRB, t. 4, lib. I, cap. 33, s. 41.
57
Inicjatyw dziada podj i skutecznie zrealizowa dopiero Karol IV; zob. Z. Hledikov,
Potky kapituly u Vech svatch na Praskm hrad, w: Ad vitam et honorem. Profesoru
Jaroslavu Meznkovi ptel a ci k ptasemdestm narozeninm, red. T. Borovsk, L. Jan,
M. Wihoda, Brno 2003, s. 461479.
58
O tej postaci zob. L. Jan, Nezdaen pokus..., s. 7071.
227
wczeniejszej fazy redniowiecza: kanonikatu monarszego, czy raczej sformalizowanej wizi braterskiej (fraternitas) krla z kanonikami, ktrej wyrazem
by moe ju jedynie reliktowym byo wsplne odprawianie godzin kanonicznych i odbywanie refekcji oraz centralizacja obsady bdcych w dyspozycji krla beneficjw kocielnych przy pomocy kapelli krlewskiej, stanowicej cigle gwne zaplecze kadrowe. Podjcie prby tak daleko idcej reformy
kleru dworskiego przed 1295 r. dowodzi take, e dotd zorganizowany
by on na zupenie innych zasadach. Niestety, niewiele o tym wiadomo.
W badaniach nad redniowieczn kapell monarsz zwyko si wyrnia jej aspekt personalny i przestrzenno-materialny. O tym drugim wymiarze kaplicy ksicej w Czechach nie posiadamy adnych informacji a do
1185 r., z ktrego pochodzi zapiska o akcie konsekracji kaplicy paacowej
pw.Wszystkich witych na praskim Hradzie59. Bya to zatem bezporednia poprzedniczka oratorium, przy ktrym nieco ponad sto lat pniej
WacawII ulokowa kolegium kanonikw. Jej romaskie relikty zachoway
si jedynie w przyziemiu obecnie istniejcego kocioa zamkowego, gruntownie przebudowanego na zlecenie cesarza Karola IV po ostatecznym
ufundowaniu w nim kapituy kolegiackiej60. Nie sposb odpowiedzie jednoznacznie na pytanie, czy kaplica ta miaa jak poprzedniczk, penic
funkcj oratorium dla kapelli ksicej, czy te rol tak peni inny z obiektw sakralnych zlokalizowanych na grodzie, np. rotunda pw. Najwitszej
Marii Panny. Gotycka przebudowa kocioa Wszystkich witych miaa
miejsce w latach 12631264 z inicjatywy Wita, dziekana praskiej kapituy
katedralnej i Czecza, najwyszego sdziego dworu krlewskiego. Z tego
okresu pochodzi take fundacja dwch tamtejszych prebend, nad ktrymi
patronat sprawowa wspomniany dziekan kapituy katedralnej61. Nie wiemy
jednak, czy obejmujcy te beneficja duchowni stawali si przez to czonkami
krlewskiej kapelli. W kontekcie tej fundacji uwag anonimowego kontynuatora kroniki Kosmasa z krgu kapituy praskiej przycigno szczeglnie
59
CDB, t. 1, nr 308, informacja o publicznym zgromadzeniu z udziaem ksicia Fryderyka z okazji owej konsekracji 2 lipca 1185 r. znalaza si w dyplomie wystawionym przez
kapitu wyszehradzk na okoliczno pewnej transakcji majtkowej.
60
Historia obiektu wraz z gruntown analiz architektoniczn zob. F. Zruba, Capella
regia kaple Vech svatch na Praskm hrad, Castellologia Bohemica 12, 2010, s. 9135.
61
Pibhy krle Pemysla Otakara II, wyd. J. Emler, w: FRB, t. 2, s. 322; CDB, t. 5/2,
nr488 co zastanawiajce, w dyplomie krlewskim potwierdzajcym fundacj najwyszego
sdziego Czecza nie wspomina si, e kaplica Wszystkich witych peni funkcj oratorium
krlewskiego; na temat postaci dziekana Wita zob. obszernie J. emlika, Dkan Vt, hodnost a dobrodinec prask kapituly. Sonda do ivota vznamn kulturn osobnosti 13. stolet,
w: Facta probant homines. Sbornk pspvk k ivotnmu jubileu Prof. Dr. Zdeky Hledikov,
red. I. Hlavek, J. Hrdina, Praha 1998, s. 549568, o fundacji kaplicy s. 565567.
228
229
230
osobistego. rda nie pozwalaj jednak na rozpoznanie stopnia sformalizowania i instytucjonalizacji owej wizi. Funkcja i osobny tytu przeoonego kapelli monarszej w przeciwiestwie do Rzeszy i Wgier, o ktrych
niej nie s znane rdom czeskim a do XIII w.70 Nie wiemy zatem, kto
sta na jej czele i czy w ogle posiadaa ona jednoosobowe kierownictwo.
adna spisana regulacja nie rozstrzyga take kompetencji i ewentualnych
ogranicze personalnych w wykonywaniu liturgicznych obowizkw wok
panujcego i jego najbliszego otoczenia. Nie wydaje si, by i ta kwestia bya
w Czechach szczegowo uregulowana71. Due moliwoci wpywu wadcy
na zachowywanie norm kanonicznych i dyscypliny w duchu reformatorskim przez jego kapelanw wyczyta mona wprost z listu Eugeniusza III
do ksicia Wadysawa II. Papie pochwali w nim czeskiego wadc za gorliwo w naprawianiu obyczajw kleru non solum de capella tua, verum
etiam de tota terra72. Oczywiste wydaje si, e podobnie jak w Rzeszy,
take w Czechach w XI i na pocztku XII w. najpewniejsza droga awansu
na wysokie godnoci kocielne wioda poprzez sub w kapelli ksicej. Przekazy jednoznacznie wskazuj take na mieszany skad etniczny
tego rodowiska. Odsetek przybyszw z Rzeszy musia by tam bardzo
znaczcy73. W nacechowanej ksenofobicznie przemowie, ktr Kosmas
70
231
Cosmae Chronica, lib. II, cap. 23, s. 116: O si tot habeas episcopatus, quot cernis
capellanos in hac terra progenitos episcopio dignos!.
75
Wymienione wyej przypadki biskupw uzupeni mona przykadami XII-wiecznymi:
Radosty, kapelana ksicia Sobiesawa II (1174/1178), ktry nastpnie osign kanoni w kapitule praskiej i prepozytur kapituy litomierzyckiej (zob. CDB, t. 1, nr 285, 296, 323), jak
rwnie wspomnianego wyej Floriana.
76
Gerlaci abbatis Milovicensis annales, wyd. J. Emler, w: FRB, t. 2, s. 480: Cum sit,
inquit, omnibus notum, Pragensem episcopum meum fore capellanum, sicut omnes praedecessores sui patrum et avorum meorum fuerunt capellani. O konflikcie midzy ksiciem
Fryderykiem a Henrykiem Brzetysawem i deniach biskupa praskiego do uzyskania statusu
ksicia Rzeszy szerzej zob. J. Kej, O skm knectv praskho biskupa, esk asopis
historick 89, 1991 s. 481492.
232
233
Na temat przebiegu konfliktu szerzej zob. J. emlika, Spor Pemysla OtakaraI spraskm biskupem Ondejem, eskoslovensk asopis historick 29, 1981, s. 704730.
82
CDB, t. 2, nr 143: decimas de suo domanio non exsolvis.
83
CDB, t. 2, nr 149: Decimas de meo domanio ad singulas regales capellas integraliter
persolvo, exceptis que episcopo debentur, que usque hodie percipiuntur; et detentores illarum
per universam terram punio, super quos mihi querimonia defertur, et ad solucionem conpello.
234
235
CDB, t. 1, nr 277.
CDB, t. 2, nr 209: Dimisit etiam et recognovit memorato episcopo et ecclesie Bohemice omnia spiritualia, institutiones, salvo patronis iure patronatus, et destitutiones, correctiones et iudicia clericorum et omnia alia spiritualia, inter que visitationem intelligimus et
volumus comprehendi, eo salvo, quod do Boleslaviensi, Melnicenis et Lutomiricensi preposituris exhibebitur iustitie plenitudo coram legato ipso vel alio, cui fuerit ab apostolica sede
comissum. Instytucje te nie maj jak dotd monograficznych opracowa, ktre analizowayby kompleksowo ich skad osobowy, ustrj oraz uposaenie. O ustroju kolegiat czeskich
w XIII i XIV w. syntetycznie zob. K. Ptrov, Promny eskch kolegitnch kapitul v 13.
a 14.stolet, w: Sacri canones servandi sunt. Ius canonicum et status ecclesiae saeculis XIIIXIV,
red. P. Krafl, Praha 2008, s. 567570.
88
236
nostri iuris est89. W obliczu gruntownego przeobraenia relacji zalenoci midzy wadz wieck a Kocioem w duchu reformy, a tym samym
zasadniczego osabienia podstaw prawnych krlewskiego zwierzchnictwa,
deniem Przemysa Ottokara I byo analogiczne zabezpieczenie monarszych
wpyww take w pozostaych zgromadzeniach kanonickich.
Oddawanie krlewskiej dziesiciny kapituom uzna moemy za kolejny
dowd ich szczeglnego statusu i relacji czcych je z dworem praskim.
rda rejestrujce ich najstarsze uposaenie dostarczaj na to licznych
dowodw90. Stan posiadania zgromadzenia kanonikw w Starej Bolesawi
relacjonuje falsyfikat rzekomego dokumentu fundacyjnego Brzetysawa I,
trudny do precyzyjnego datowania, ale sporzdzony jeszcze XII w. na podstawie starszych notycji wasnociowych91. Dziesiciny stanowiy w nim
istotny skadnik dochodw. W samych Czechach kanonicy otrzymali decimationem, que pertinet ad urbem Cazlauae et in pago dicto Isgorelik, que
sex denarii solvitur, w czym mona domyla si zreluowanego wiadczenia
dziesiciny z dochodw ksicych w grodzie aslav oraz w trudnym do
identyfikacji pagus, by moe na Grnych uycach92. W posiadaniu kapituy znalazy si take precyzyjniej opisane dochody z grodw atca, Starej
Bolesawi oraz Nowej Bolesawi: dziesity denar z kar sdowych, dziesity
snop oraz dziesita cz przychwku ywego inwentarza z dbr ziemskich
panujcego, dziesicina ze wiadcze w miodzie uiszczanych przez goci
i chopw ksicych, a take dziesity denar z tributum pacis, cicego
na caej wolnej ludnoci w obrbie wspomnianych terytoriw grodowych93.
Nieco odmienny charakter miao uposaenie dziesicinne na Morawach.
Kapitua otrzymaa tam w poudniowej czci kraju dziesicin z grodw
Roktno, Znojmo i Bitov w wysokoci szeciu denarw z kadego, dziesity
89
CDB, t. 1, nr 317.
Zupenie nieznane ze wzgldu na brak rde pozostaje najstarsze uposaenie kapitu
w Mlniku i Sadskach. Podstawowe informacje na temat formy przekazu i krytyki najstarszych
dokumentw kapitu czeskich zob. R. Nov, Diplomatick poznmk..., s. 125145.
91
Drobiazgowej analizy dyplomu i stosunkw gospodarczych w dobrach kapituy dokona T. Lalik, Wo kanonikw starobolesawskich w pierwszej poowie XI wieku. Ze studiw
nad organizacj domeny ksicej, w: tene, Studia redniowieczne, Warszawa 2006 (pierwodruk w: Kwartalnik Historii Kultury Materialnej 19, 1971, s. 399429); R. Nov, Diplomatick poznmk..., s. 131132.
92
Bardzo rzadki w rdach czeskich termin pagus pojawia si w odniesieniu do uyckich burgwardw; zob. np. CDB, t. 1, nr 210: in pago Bvdissin. Identyfikowanie Isgorelik ze
Zgorzelcem prowadzi musi do wniosku, e tamtejsz dziesicin kanonicy otrzymali najwczeniej za rzdw Wratysawa II, gdy wczeniej wadza ksicia czeskiego nie sigaa tak
daleko na pnoc.
93
Na temat tej daniny zob. K. Krofta, Staroesk da miru, w: Sbornk praci vnovanych prof. P.N. Miljukovu, Praha 1929, s. 155192.
90
237
238
CDB, t. 1, nr 111.
Por. opini autora ywota wikszego w. Stefana z koca XI w. na temat nadania
dziesicin klasztorowi benedyktynw w Pannonhalma; Legenda maior sancti Stephani regis,
wyd. E. Bartoniek, w: Scriptores rerum Hungaricarum, t. 2, Budapestini 1938 (dalej: SRH),
Legenda maior, cap. 8, s. 383384: possessionibus et redditibus cunctisque sufficientis ditavit et suffragio [domitorum] decimationibus simile fecit episcopatibus.
102
Decreta Regni Mediaevalis Hungariae / The Laws of Medieval Kingdom of Hungary
10001301, wyd. J.M. Bak, G. Bnis, J.R. Sweeney, Idyllwild 1999 (The Laws of Hungary, ser.1,
t. 1), s. 43, cap. 5: salvo tamen iure Albensis ecclesie et privilegio, quod Albensis ecclesia in
ipsa vicecancellaria habet et habere dignoscitur ab antiquo.
101
239
s. 484.
104
O politycznych funkcjach kultu w. Stefana zob. G. Klaniczay, Holy Rulers and Blessed Princesess. Dynastic Cults in Medieval Central Europe, Cambridge 2000, s. 114154.
105
Legendae sancti Stephani regis...: a) Legenda maior, cap. 10, s. 385386; b) Legenda
minor, cap. 4, s. 396.
106
Powstanie rda nauka wgierska kadzie ostatnio na pierwsz poow panowania Kolomana, krtko po 1096 r.; zob. D. Bagi, Papieskie przesanie korony dla w. Stefana..., s. 177178.
240
Tak stao si wanie w przypadku fragmentu powiconego fundacji kapituy biaogrodzkiej: podajc najpierw wiernie za tekstem Legenda Maior,
ywotopisarz doda na kocu swej relacji informacje niewystpujce w starszych rdach. Dotycz one przede wszystkim szerokiego zakresu libertacji
udzielonej kapitule przez witego krla. Zostaa ona wyjta spod wadzy
biskupa diecezjalnego, a jedynym wyrazem jej przynalenoci do wgierskiej organizacji kocielnej mia by udzia kanonikw w synodach zwoywanych przez metropolitw ostrzyhomskich107. Ten wyjtek w egzempcji
zakada najpewniej jurysdykcj arcybiskupa nad kapitu w sprawach kanonicznych. Egzempcja spod wadzy biskupiej przynajmniej wedle zakresu,
jaki opisa biskup Hartwig miaa przede wszystkim wymiar liturgiczny:
prawo odpuszczania grzechw i konsekracji krzyma, jak rwnie odprawiania mszy w wita kocielne w obecnoci monarchy mia mie tylko
biskup wyznaczony do tego celu przez samego wadc za zgod prepozyta
i kanonikw108. W czasie absencji wadcy wykonywanie wszelkich czynnoci liturgicznych przez biskupw obwarowane zostao zgod duchownych
kapituy. Co ciekawe, rdem egzempcji nie by wedle Hartwiga przywilej papieski, jak dziao si zazwyczaj w podobnych przypadkach, lecz wola
samego krla Wgier. Zapewne wyjani to mona rozwijan po raz pierwszy w tym samym ywocie, a by moe nawet wypracowan przez samego
biskupa Gyru na potrzeby dworu krla Kolomana, koncepcj apostolskiej
legacji Stefana witego, tj. uprawnie staego legata papieskiego we wasnym kraju, nadanych mu rzekomo przez papiea Sylwestra II wraz z koron
krlewsk109. Warto odnotowa take, e Hartwig jako pierwszy okreli
kolegiat biaogrodzk mianem propria capella regis. Informacje przekazane
przez biskupa Gyru nie poddaj si atwej weryfikacji. Nieobecno tak
istotnych informacji precyzujcych w wyjtkowy status fundacji w dwch
pierwszych legendach w. Stefana kae poda w wtpliwo, czy libertacje w tak szerokiej postaci zostay udzielone kapitule biaogrodzkiej ju
w momencie jej fundacji ok. 1020 r., czy raczej dopiero w ostatniej wierci
XI w. Wydaje si, e stan w formie opisanej przez biskupa-hagiografa uzna
trzeba za odnoszcy si raczej do czasw Kolomana i zapewne celowo przeniesiony przez autora do czasw fundacji. Intensyfikacja kultu pochowanych tu witych Stefana i Emeryka po ich kanonizacji w 1083 r., a nade
107
L. Waldmller, Die Synoden in Dalmatien, Kroatien und Ungarn. Von der Vlkerwanderung bis zum Ende der Arpaden (1301), Paderborn 1987, s. 109110, przyp. 28, uznaje
ten wymg za bliszy realiw czasu powstania legendy Hartwiga ni epoki Stefana witego.
108
Legendae sancti Stephani regis...: c) Legenda s. Stephani regis ab Harvico episcopo
conscripta, wyd. E. Bartoniek, w: SRH, t. 1, Budapestini 1938, s. 418.
109
Zob. przyp. 2.
241
Zob. M. Font, Koloman the Learned, King of Hungary, Szeged 2001, s. 2535.
O lokalizacji grobu krla informuje obszernie ywot autorstwa Hartwiga: Legendae
sancti Stephani regis...: c) Legenda s. Stephani regis ab Harvico episcopo conscripta, s. 432;
zob. te T. von Bogyay, ber den Stuhlwiessenburger Sarkophag des hl. Stephan, Ungarn
Jahrbuch 4, 1972, s. 926.
112
Legendae sancti Stephani regis..., b) Legenda minor, s. 396: ex universis pertinentiis
sibi tam in agris, quam in vineis partem in oblationem dedit et officia clericorum illic instituit.
113
Na temat roli ideowej dziesiciny krlewskiej z istotnym odniesieniem do wtkw
wgierskich zob. M.R. Pauk, Plenariae decimationes..., s. 187212.
114
Legendae sancti Stephani regis...: c) Legenda s. Stephani regis ab Harvico episcopo
conscripta, s. 418.
111
242
243
tote najpierw przyby do stolicy Czech. Kronikarz opisa nawet skrupulatnie dary, ktre wgierski biskup wiz dla Lotara III119. Tadeusz Wasilewski, podajc za oglnie przyjt wykadni aciskiej nazwy geograficznej
Alba jako Szkesfehrvr, uzna Piotra za prepozyta biaogrodzkiej kapituy
w. Marii. Biskupiej godnoci posa nie pooy jednak na karb pomyki
kronikarza, argumentujc, e w prepozyt bez wtpienia posugiwa si
insygniami biskupimi. Std ju atwo doszed do wniosku, e w hierarchii
kocielnej na Wgrzech zajmowa on pozycj rwn biskupom120. Do koncepcji badacza pasowao take odbycie przez tego rzekomego prepozyta
wanej, powierzanej czsto biskupom, dyplomatycznej misji w subie swego
wadcy. Wasilewski nie wyjani jednak przekonujco, dlaczego dobrze
zorientowany w realiach wgierskich tego okresu, jak rwnie w szczegach
samej misji Piotra, autor wyszehradzkiej kontynuacji Kosmasa miaby okreli prepozyta dygnitarza, ktrego pozycj i funkcj zna doskonale choby
ze swej wasnej kapituy mianem biskupa. Relacj czeskiego kronikarza
uzna trzeba za w peni wiarygodn, gdy zbyt pochopne wydaje si jedynie
uznanie civitatis Albae za Biaogrd Stoeczny. Prepozyt tamtejszej kapituy o imieniu Piotr nie jest znany z innych rde. Bez cienia wtpliwoci
chodzi tu bowiem o Piotra, biskupa Veszprmu, odnotowanego w rdach
wgierskich w latach 11371139, a tosamego zapewne z Piotrem, wzmiankowanym w 1124 r. jako prepozyt kapituy budziskiej121. Rozwizanie tego
problemu kryje si w nazwie miejscowoci bdcej siedzib biskupi, ktra
zarwno w wersji niemieckiej (Weissbrunn), jak i sowiaskiej (Blomost)
zawiera w sobie element, ktry w aciskim tekcie uzyska posta Alba.
119
244
W tej sytuacji posuenie si rzeczonym czeskim przekazem w celu potwierdzenia rzekomych biskupich prerogatyw prepozyta biaogrodzkiego wydaje
si zupenie bezprzedmiotowe.
245
Makary, prepozyt z Titel przyszy biskup Pcsu i metropolita ostrzyhomski126. Tytu comes capelle regie w tym okresie najwyraniej jeszcze nie
wszed do uytku. W XIII w. nie znika on ze rde, cho wystpowanie
noszcych ten tytu dygnitarzy duchownych jest ju bardzo rzadkie. Wynikao to najpewniej z konsekwentnego rozdzielenia u schyku XII w. funkcji
kancelarii i kapelli krlewskiej. Nie oznaczao to jednak zmniejszenia rangi
komesw kapelli krlewskiej. Znamienna w tym wzgldzie wydaje si kariera
kocielna Joba komesa kapelli i prepozyta kapituy w Bacsu (1247), ktry
nastpnie osign godno prepozyta biaogrodzkiego i biskupa Pcsu127.
Instytucja kapelli monarszej na dworze Arpadw uzyskaa ostrzejsze
kontury ju w rdach z drugiej poowy XII w. Wysoki status kapelanw krla i zarzdzajcego w tym czasie arpadzk sekundogenitur ksicia potwierdzi XI statut dekretu Kolomana, w ktrym nakazano sdzi ich
na zgromadzeniu (synodus) na rwni z innymi wysokimi rang dostojnikami dworskimi (maiores ministri), a nie pozywa przed oblicze zwykego
sdziego128. W dokumentach krla Wadysawa I kapelani figuruj w roli
wiadkw w gronie biskupw, palatyna i wieckich upanw, a powierzane
im zadania, jak np. poselstwo do Italii, ktre dorczyo w 1091 r. krlewski
list opatowi Monte Cassino Oderyzjuszowi II129, wymagay zapewne osobistych relacji w wadc, opartych na wiernoci i zaufaniu. Z tego wynika
musiaa rwnie opieka nad pieczci krlewsk, ktr powiadcza ju
nota o jej przywieszeniu przez Tymoteusza, kapelana krla WadysawaI,
a zarazem ingrossatora monarszego dokumentu z 1093 r.130 Szczeglnie
interesujcego wiadectwa na temat aktywnoci krlewskich kapelanw
w sprawach kocielnych na przeomie XI i XII w. dostarcza natomiast rozbudowana narracja w dokumencie arcybiskupa ostrzyhomskiego Felicjana
z 1134 r., dotyczcym konfliktu o jedn z posiadoci biskupstwa zagrzebskiego131. Dwaj z nich Fancsika i Koppan duchowni bez wtpienia
rodzimego pochodzenia, byli osobicie zaangaowani w fundacj tamtejszego biskupstwa, ktra miaa miejsce u schyku panowania WadysawaI
126
246
247
248
249
250
Zestawienie fundacji kanonickich zob. T. Fedeles, Die ungarische Dom- und Kollegiatkapitel und ihre Mitglieder im Mittelalter. Forschungsstand, Aufgaben, Initiativen, w:Kapituly v zemch Koruny esk..., s. 188189.
149
Mechanizm funkcjonowania tej instytucji jest znany dziki tzw. Registrum Varadiense
unikatowemu w skali europejskiej zbiorowi ponad 300 notycji z pocztku XIII w., rejestrujcych wynik ordaliw z uyciem rozarzonego elaza, przeprowadzanych przy katedrze
w siedmiogrodzkim Wielkim Waradynie (Nagyvrad, ob. Oradea). Obszerniej na ten temat
zob. I. Zajtay, Le registre de Varad. Un monument judiciaire du dbut du XIIIe sicle, Revue
historique de droit franais e tranger 32, 1954, s. 527562; zob. te T. Bisson, Trial by Fire
and Water. The Medieval Judicial Ordeal, Oxford 1986, s. 63, 128.
150
Decreta Regni Mediaevalis Hungariae..., t. 1, Colomannus: XXII, s. 26: Iudicium ferri
et aque in aliqua ecclesia fieri interdicimus, nisi in sede episcopali et maioribus preposituris,
necnon Posonii et Nitrie.
151
Dyskusj podsumowuje G. Thoroczkay, Anmerkungen zur frhen Geschichte der Kirchen von Neutra und Pressburg (ber die Texttradition des 22. Artikels des ersten Gesetz
buches Knigs Koloman), Specimina Nova Pars Prima. Sectio Mediaevalis 5, 2009, s. 728.
152
Instytucja ta ma bogat literatur, z nowszych prac zob.: L. Mezey, Anfnge der
Privaturkunde in Ungarn und der glaubwrdigen Orte, Archiv fr Diplomatik 18, 1972,
251
252
kronikarza lub jego informatora, to wanie bowiem katedra w Pcsu, rwnie wzniesiona przez Piotra, a zarazem bdca miejscem jego ostatniego
spoczynku, ulega w XI w. zniszczeniu w efekcie poaru i odbudowywana
bya do pocztku nastpnego stulecia. Bagi uzna tym samym wiarygodno
tradycji odnotowanej w kompilacji kronikarskiej z XIV w., wedle ktrej to
Wadysaw I ukoczy fundacj kapituy budziskiej156. Na temat uposaenia tej instytucji obfitszych informacji dostarcza dopiero dokument GejzyII
z 1148 r.157 Wadca potwierdzi w nim dochd z komory krlewskiej w wysokoci 360 penasae, przyznany jeszcze przez Wadysawa I, a ponadto rozszerzy uposaenie kanonikw o dochd z targu i ca od statkw z winem
i sol z dwch portw rzecznych na Dunaju oraz wyczne prawo poowu
ryb na wyznaczonym odcinku poniej Budy. Wzmianka o donacji Wadysawa I potwierdza moe suszno wyej scharakteryzowanej koncepcji,
ale zastrzec trzeba, e nadanie krlewskie dla kanonikw nie musiao jednak oznacza ukoczenia budowy kocioa kapitulnego158. Wielokrotnie
dary tego typu miay dopiero zagwarantowa kontynuacj prac budowlanych. Wersji zanotowanej przez Anonima nie da si zatem jednoznacznie
odrzuci. Kopoty z realizacj budowy zdaj si natomiast wskazywa na
du skal inwestycji podjtej przez Piotra Orseolo.
Wspomniany wyej statut Kolomana dowodzi te XI-wiecznej genezy
mniejszych prepozytur w Bratysawie i Nitrze. Dokadny moment obu fundacji jest jednak trudny do ustalenia. By moe suszne jest przypuszczenie
Juraja edivego, e kolegium kanonikw na grodzie bratysawskim pojawio
si w czasach, gdy pnocno-zachodnie Wgry z Bratysaw pozostaway
jedynym punktem oparcia dla zegnanego z tronu i wspieranego przez cesarza Henryka IV krla Salomona. Zaoenie kapituy przypa mogoby zatem
na lata 10741080159. Podobnie hipotetyczne jest datowanie pocztkw kapituy w Nitrze, bdcej bardzo wanym centrum politycznym ksicej dzielnicy, dzieronej do pocztku XII w. przez niepanujcych czonkw dynastii Arpadw160. Wedle XIII-wiecznego wiadectwa donatorami uposaenia
biskupstwa byli krlowie Gejza I i Wadysaw I. Kapitua nitrzaska staa
si istotnie w pierwszych latach XII w. podstaw do utworzenia tam przez
156
D. Bagi, Bemerkungen zu Bazoarium in der Gesta von Gallus Anonymus. Eine neue
Hypothese, Specimina Nova Pars Prima. Sectio Mediaevalis 3, 2005, s. 2335; tene, Krlowie wgierscy..., s. 133139.
157
CDHung, t. 2, s. 129130.
158
Por. D. Bagi, Bemerkungen zu Bazoarium..., s. 2930.
159
J. ediv, Bratislavsk kapitula a mesto. Medzi symbizou a konkurenciou, w: Kapituly
v zemch Koruny esk..., s. 200201.
160
Terytorialny charakter owego wgierskiego ducatus jest przedmiotem kontrowersji.
Obszerniejsz prac na ten temat przygotowuje Daniel Bagi.
253
254
istnieniem tu jakiego orodka politycznego jak w przypadku innych kapitu. Pierwszy znany prepozyt w Titel, Makary, peni w drugiej poowie lat
dwudziestych XII w. funkcj kanclerza krla Stefana II, nastpnie za obj
stolic biskupi w Pcsu, by sw karier kocieln zwieczy w latach czterdziestych wyniesieniem do godnoci arcybiskupa Ostrzyhomia. Stanowi
to dowd zarwno wczesnej genezy, jak rwnie znaczenia tej instytucji
w topografii kocielnej wczesnoredniowiecznych Wgier165.
Do listy najstarszych zgromadze kanonickich doczy trzeba prepozytur w Dms, zaoon przed 1113 r. przez ksicia Almosa, modszego syna
krla Gejzy I. W tym przypadku lokalizacja nowej instytucji kocielnej jest
duo atwiejsza do wyjanienia: w Dms znajdowa si ju w XI w. dwr
krlewski pooony na obszarze sporego kompleksu majtkw monarszych,
wraz z rewirem owieckim w lesie Pilis. Jak donosi XIV-wieczna kompilacja
kronik wgierskich byo to allodium regale, w ktrym krl Bela I dozna
mia w 1063 r. nieszczliwego wypadku, w wyniku ktrego zmar166. Take
za rzdw Wadysawa I dwr w Dms suy jako miejsce krlewskich
postojw167. Fundacja kolegiaty w Dmos, dedykowanej Najwitszej Marii
Pannie i w. Magorzacie, odgrywa znaczc rol w narracji o kulminacyjnej fazie konfliktu pomidzy Almosem a jego bratem, krlem Kolomanem,
zawartej w XIV-wiecznej kompilacji kronik wgierskich. Kompilacja owa
jest podstawowym, aczkolwiek sprawiajcym liczne problemy datacyjne
i interpretacyjne, rdem narracyjnym do wczesnych dziejw kraju. Wedle
zawartej tam opowieci Almos mia zosta faszywie oskarony o planowanie spisku na ycie swego krlewskiego brata wanie w czasie uroczystoci
konsekracyjnych swej kolegiaty168. By to pocztek politycznego upadku ksicia, ktrego dramatycznym finaem byo w 1113 r. olepienie Almosa i jego
syna Beli z rozkazu Kolomana. Pozbawiony wzroku ksi wedle autora teje
samej kompilacji kronikarskiej schroni si w swej fundacji, gdzie dozna
mia ochrony ze strony jej patronki, w. Magorzaty, oraz kanonikw przed
niebezpieczestwem grocym mu dalej ze strony krla169. Narracja ta, obfitujca w barwne szczegy anegdotyczne, zawiera istotny szczeg zdradza
165
255
256
CDSlov, t. 1, nr 81
Codex diplomaticus Arpadianus..., t. 1, nr 23; tak T. Fedeles, Die ungarische Dom- und
Kollegiatkapitel..., s. 189.
177
Relacja o tej masakrze zawarta w Chronici Hungarici compositio..., cap. 160, s. 447,
mwi o rozdysponowaniu skonfiskowanych dbr pomidzy biskupstwa.
178
DHA, t. 1, nr 81, 86, 98.
176
257
258
Por. J.R. Sweeney, Papal Hungarian Relations during the Pontificate of InnocentIII,
11981216, mps Cornell University Ph.D. 1971, s. 248265.
184
Zob. wyej, s. 240.
185
CDHung, t. 2, s. 392: Significauit nobis carissimus in Christo filius noster H. rex
Vngarorum illustris, quod regales Praepositurae, sicut ad eum in temporalibus, sic ad nos
in spiritualibus nullo pertinent mediante; vnde petebat, vt electus canonice praepositus ad
nos in propria persona, vel per nuncium cum litteris sui assensus accederet, confirmationem
electionis suae a sede apostolica obtenturus.
259
samym dokumencie o fundacji kapituy sybiskiej (Nagyszeben, Hermannstadt) przez Bel III, w peni uzna istnienie egzymowanych prepozytur
krlewskich podlegych krlowi w sprawach wieckich, w duchownych za
nullo mediante kurii rzymskiej186. Nowa fundacja monarsza jako prepositura
libera cieszy si miaa podobnym statusem jak istniejce ju inne kapituy
krlewskie. Z tego samego roku pochodzi jednak lakoniczny list papieski,
skierowany do prepozyta kapituy w Biaogrodzie Stoecznym oraz opata
klasztoru Pannonhalma dwch najwaniejszych fundacji krlewskich,
cieszcych si tradycyjn egzempcj nakazujcy im respektowa autorytet
metropolity Ostrzyhomia187.
Prba rozstrzygnicia problemu zwierzchnoci duchownej nad fundacjami monarszymi towarzyszya najostrzejszej fazie sporu pomidzy metropolitami Ostrzyhomia i Kalocsy o prawo koronacji krla Wgier w latach
12031204, u schyku panowania krla Emeryka. Na pocztku 1203 r.
Innocenty III w dokumencie skierowanym do wadcy ponownie zatwierdzi warunki powoywania prepozytw i opatw krlewskich, precyzujc,
e maj oni stawi si w Rzymie lub przysa stosowne pismo monarsze
w cigu roku od swego wyboru188. Tymczasem ju w maju tego samego
roku papie w konfirmacji szerokich uprawnie arcybiskupa Ostrzyhomia,
obok zwierzchnictwa nad klerem dworskim, wczy take jurysdykcj nad
kapituami i klasztorami krlewskimi na caym obszarze Wgier189. W drugim dyplomie, z t sam dat, skierowanym do arcybiskupa Hioba, Innocenty III potwierdzi na wyran interwencj metropolity osobno wanie
tylko te uprawnienia, z czego mona wnioskowa, e osobista ingerencja Hioba w kurii bya wynikiem ostrej kontrowersji midzy nim a krlem oraz niepewnoci co do ostatecznego stanowiska papieskiego190. To
ostatnie wydawa si musiao niezbyt klarowne obu stronom sporu, skoro
w 1204 r.Innocenty III najwyraniej uzna za konieczne wyjanienie krlowi
186
260
wgierskiemu, e dana mu konfirmacja uprawnie papieskich w kapituach krlewskich nie naruszya prerogatyw metropolity, gdy dotyczya
tylko prepozytur cieszcych si egzempcj papiesk191. Innocenty III da
tu wyranie do zrozumienia, e w grupie fundacji krlewskich istniej te
podlege bezporednio papiestwu oraz te poddane jurysdykcji metropolity.
Niestety, w dyplomie papieskim nie sprecyzowano, ktre konkretnie instytucje kocielne naleay do poszczeglnych kategorii prawnych.
Praktyczne funkcjonowanie egzempcji papieskiej rozpozna mona najatwiej na przykadzie wyej wspomnianej prepozytury sybiskiej siedmiogrodzkiej fundacji krla Beli III z ostatniej wierci XII w.192 W 1212 r. krl
Andrzej II desygnowa jej nowego prepozyta, ktry zwrci si o konfirmacj
papiesk do Innocentego III. Ten za potwierdzi dokumentem jego wybr,
polecajc biskupowi siedmiogrodzkiemu sprawdzenie kanonicznoci elekcji,
osobnym pismem za nakaza arcybiskupowi-elektowi Kalocsy i prepozytowi
tamtejszej kapituy katedralnej dokona instauracji nowego przeoonego
kolegiaty193. W praktyce zatem to miejscowi arcybiskup i biskupi w imieniu
papiea wykonywa mieli zadania zwierzchnikw kapituy in spiritualibus.
W tym samym czasie papie odmwi krlowi przeksztacenia kolegiaty
sybiskiej w biskupstwo, argumentujc, e naruszyoby to rwnowag stosunkw kocielnych w kraju, zwaszcza za interesy biskupa siedmiogrodzkiego194. Wniosek ten potwierdzaj listy Honoriusza III z 1219 r. dotyczce
uprawnie metropolity Kalocsy wobec krlewskich klasztorw i kapitu
na obszarze jego archidiecezji. W dokumencie skierowanym do samego
arcybiskupa Hugolina papie zezwoli mu na uywanie paliusza i innych
insygniw metropolitalnych w czasie celebracji liturgii w kocioach krlewskich, w kolejnych za pismach nakaza praatom krlewskich fundacji
podporzdkowanie si arcybiskupowi, a metropolicie ostrzyhomskiemu
powstrzymanie si od realizacji wasnych prerogatyw metropolitalnych na
obszarze rywala195. Z tej samej serii korespondencji dowiadujemy si rwnie
191
Tame, s. 423424.
H.-W. Schuster, Zur Autonomie der Hermannstdter Propstei, Ungarn-Jahrbuch
16, 1988, s. 19.
193
Urkundenbuch zur Geschichte der Deutschen in Siebenbrgen..., t. 1, nr 18, 20; zob.
te potwierdzenie przez Honoriusza III elekcji prepozyta biaogrodzkiego wybranego przez
kapitu i krla w 1217 r.; Codex diplomaticus Arpadianus..., t. 1, nr 73.
194
G. Kiss, Iurisdictionem in abbatibus regalibus..., s. 93, 101.
195
CDHung, t. 3/1, wyd. G. Fejr, Budae 1829, s. 280283. Trzeba zwrci uwag na fakt,
e w planowanej, ale niezrealizowanej ugodzie pomidzy metropolitami z 1212 r. kwestia
jurysdykcji nad kocioami krlewskimi nie zostaa uregulowana (zob. G. Kiss, Iurisdictionem
in abbatibus regalibus..., s. 99101), std zapewne roszczenia arcybiskupa ostrzyhomskiego
do objcia sw zwierzchnoci wszystkich fundacji monarszych na obszarze pastwa Arpadw,
take tych pooonych na terytorium obediencji Kalocsy.
192
261
o dziesicinach pobieranych przez arcybiskupa Kalocsy od ludnoci zamieszkujcej dobra prepozytur krlewskich. rdotwrcze konflikty z drugiej
poowy XII i pocztku XIII w. oraz powolne ksztatowanie si nowego adu
prawnoustrojowego w relacjach Korony i Kocioa pozwalaj przeledzi
proces stopniowego rozmontowywania struktury Kocioa monarszego:
w przypadku zwierzchnictwa krlewskiego nad kapituami rozpocz si on
w 1169 r. od rezygnacji wadcy z formalnego wpywu na personaln obsad
prepozytur, zakoczy za wraz ze scedowaniem papieskich prerogatyw
i rezerwacji na przedstawicieli miejscowego episkopatu. W tym samym czasie prymat arcybiskupw Ostrzyhomia zaznaczy si take poprzez przejcie penej jurysdykcji na autonomiczn dotd struktur kapelli krlewskiej.
Zauway jednak warto, e na szczeglny status biskupa dworu krlewskiego w Chorwacji uwag zwrci ju A. Gieysztor, O kilku biskupach polskich XI wieku, w: Europa
Sowiaszczyzna Polska. Studia ku uczczeniu profesora Kazimierza Tymienieckiego,
red.C.uczak, Pozna 1970, s. 323.
197
T. Wasilewski, Koci monarszy..., s. 756.
262
zapewne poowy IX w., jak rwnie relacji pomidzy biskupami Ninua metropolitami i sufraganami utworzonej w 925 r. archidiecezji splickiej198.
Informacji o fundamentalnym znaczeniu na temat struktury kocielnej na
obszarze wczesnoredniowiecznej Chorwacji dostarcza relacja XIII-wiecznego
kronikarza Tomasza ze Splitu kanonika tamtejszej katedry199. Autor ten
wyranie odrnia jednak biskupstwo Ninu, zanike, a nastpnie reaktywowane w drugiej poowie XI w., od specjalnego biskupstwa dworu krlewskiego, ktrego siedzib mia by Knin miasto pooone w interiorze,
bdce jedn z waniejszych stolic wadztwa Trpimirowicw u schyku jego
samodzielnego bytu politycznego. Termin episcopus Croatie u Tomasza si
wprawdzie nie pojawi, ale wyranie powiza on powoanie nowej instytucji
kocielnej z wol posiadania przez krlw chorwackich specjalnego biskupa
na swym dworze. Dua mobilno owego hierarchy, stale obecnego u boku
wadcy i cieszcego si tam wysok pozycj, warunkowa miaa sposb uposaenia jego urzdu w majtki rozrzucone po caym niemal obszarze pastwa. Relacja splickiego archidiakona potwierdza jednak terytorialny charakter wadzy biskupa Chorwacji, ktrego jurysdykcja miaa pono bardzo
szeroki zasig a do rzek Draw, a zatem obejmowaa ca niedalmatysk
cz krlestwa. Nie wykluczao to jednak przynajmniej zdaniem cytowanego autora podlegoci kocielnej metropolicie Splitu, ktry mia odegra
wan rol w ustanowieniu owego biskupstwa na prob krla. Mobilny
charakter urzdu nie mg mie wpywu na konieczno posiadania staej
stolicy i katedry zgodnie z prawem kanonicznym. Tomasz ze Splitu zlokalizowa je w Kninie, cho akurat ten element jego relacji, a moe raczej
wzgldna chronologia opisywanych tu wydarze, wzbudza musi najwiksze
wtpliwoci200. Relacja kronikarza nie zawiera niestety adnych elementw
datujcych moment powoania nowej diecezji.
198
Syntetycznie zob. N. Budak, Pokrtenje Hrvata i neki problemi crkvene organizacije,
w: Starohrvatska spomenika batina. Raanje prvog hrvatskog kulturnog pejzaa. Zbornik
radova znanstvenog skupa odranog 6.8. listopada 1992, red. M. Jurkovi, T. Luki, Zagreb
1996, s. 127136.
199
Thomae archidiaconi Spalatensis Historia Salonitanorum atque Spalatinorum pontificum, red. D. Karbi, M.M. Sokol, J.R. Sweeney, Budapest 2006 (Central European Medieval
Texts, 4), s. 6870: Voluerunt etiam Chroatorum reges quasi specialem habere pontificem
petieruntque ab archiepiscopo Spalatensi et fecerunt episcopum, qui Chrovatiensis appellabatur posueruntque sedem eius in campo in ecclesia sancte marie iuxta castrum Tiniense.
Hic multas optinuit parrochias habuitque predia et possessiones per totum pene regnum
Chroatie, quia regalis erat episcopus et regis curiam sequebatur eratque unus ex principibus
aule et sua iurisditio usque ad Dravum fluvium extendebatur.
200
W kwestii lokalizacji katedry w Kninie i jej relacji z tamtejszym klasztorem w. Bartomieja zob. N. Jaki, O katedralama hrvatske i kninske biskupije, Radovi razdio povijesnih
znanosti 14, 1987/1988, s. 115133, zw. 129 nn.
263
264
centrum politycznego ostatnich Trpimirowicw na pocztku rzdw Demetriusza Zwonimira, co skutkowao umieszczeniem w kociele w. Marii na
podgrodziu kniskim katedry biskupa dworskiego206 oraz reaktywowaniem
na synodzie w Splicie zgodnie z relacj kanonika Tomasza osobnego,
staego biskupstwa w Ninie z Firminem na czele207. Koncepcje t uwiarygodnia dodatkowy fakt, ktry jak dotd nie przycign uwagi badaczy.
Wydaje si, e plan przeniesienia stolicy biskupiej do Knina mg pozosta w zwizku wyborem na biskupa dworskiego Adama, opata tamtejszego
klasztoru w.Bartomieja. Jako biskup-elekt chorwacki wzmiankowany jest
on w sporzdzonym przez niego wasnorcznie dokumencie Piotra Kresimira IV z 1066/1067 r.208 Ufundowane najpewniej jeszcze w X w. opactwo
benedyktyskie w Kninie, dawna nekropolia krlewska, stanowio zdaniem
Nevena Budaka wany ideowo orodek kultu apostoa, blisko zwizany
z dworem ostatnich Trpimirowicw209.
Wiedza na temat statusu, jakim cieszy si w drugiej poowie XI w.
episcopus Croatie, prowadzi musi do wniosku, e nie przystaje on zbytnio
do wyobrae Tadeusza Wasilewskiego na temat zwierzchnika autonomicznej struktury, zorganizowanej na potrzeby obsug liturgicznej i kancelaryjnej
dworu monarszego, wyczonej spod jurysdykcji metropolitalnej. Tomasz
ze Splitu bez adnych zastrzee uwaa biskupa Kninu za sufragana swego
metropolity, ale jego pna, a zapewne i niewolna od tendencyjnoci relacja nie musi wiernie odzwierciedla realiw XI stulecia. Biskupi dworscy
w Chorwacji by moe istotnie cieszyli si niezalenym statusem, ale jeli
tak to chyba niezbyt dugo. Dobitnie wiadczy o tym bowiem umieszczony
we wczesnoredniowiecznym Ewangeliarzu Splickim, datowanym na okres
odbytego w 1074 r. synodu prowincjalnego, tekst przysigi obediencyjnej,
ktra skadana bya przez biskupa Chorwacji arcybiskupowi Splitu210. Sprawowania funkcji przeoonego kapelli monarszej nie potwierdzaj wprawdzie
206
O topografii wczesnoredniowiecznego Knina zob. W. Kowalenko i in., Knin, w:Sownik staroytnoci sowiaskich, t. 2, Wrocaw 1962, s. 431432.
207
Thomae archidiaconi Spalatensis Historia..., s. 86; Z. Kaczmarczyk, Miasta dalmatyskie do pocztku XV wieku. Przegld i obraz urbanistyczny, WarszawaPozna 1976, s. 168173.
208
CDCroatiae, t. 1, nr 78. Urzdu jednak z nieznanych powodw nie obj, gdy w pniejszych dokumentach krlewskich dalej figurowa jako opat klasztoru w. Bartomieja.
209
N. Budak, Was the Cult of St. Bartholomew a Royal Option in Early Medieval Croatia?,
w: ...The Man of Many Devices Who Wandered Full Many Ways.... Festschirift in Honor of
Jnos M. Bak, red. B. Nagy, M. Sebk, Budapest 1999, s. 241249. Opaci klasztoru byli nierzadko wiadkami w dyplomach krlewskich, co wiadczy o ich czstej obecnoci na dworze.
W penym redniowieczu opactwo czya z biskupstwem Kninu wi wasnociowa, ktrej
geneza ze wzgldu na archaiczno tego rozwizania siga musiaa chyba XI w.
210
CDCroatiae, t. 1, nr 100.
265
rda wspczesne nie funkcjonowa bowiem w Chorwacji urzd arcykapelana dworu krlewskiego ale o takiej roli interesujcego nas hierarchy
zdaje si wiadczy cytowany wyej przekaz Tomasza ze Splitu. Podrujcy
wraz z wadc biskup Chorwacji dba musia przede wszystkim o opraw
liturgiczn modw sprawowanych dla panujcego i dworu, musia zatem
dysponowa jak form zwierzchnoci nad innymi kapelanami krlewskimi,
ktrzy niekiedy pojawiali si w dyplomach jako wiadkowie. Dokumenty
krlewskie potwierdzaj take zaangaowanie biskupw Chorwacji w dziaalno kancelaryjn, ale uproszczeniem byoby twierdzi za Wasilewskim, e
godno kanclerza zostaa instytucjonalnie poczona z biskupstwem dworskim. rda dobitnie temu przecz: w 1089 r. w dyplomie krla Stefana
obok biskupa Chorwacji Grzegorza pojawi si rwnie jego imiennik w roli
kanclerza211. Obie funkcje czy dowodnie jedynie Anastazy, ktry w formule skrypcyjnej dokumentu Piotra Kresimira IV sporzdzonego w 1069 r.
w Ninie przedstawi si jako Ego Anastasius, huius cirographii dictator,
Cruatensis episcopus et aule regis cancelarius212. Jego nastpca Teodor peni zarazem funkcje kanclerza dworu krlewskiego i arcybiskupstwa splickiego, a z biskupstwem dworskim (kniskim) nie mia adnych zwizkw.
Wymarcie rodzimej dynastii i unia personalna z Krlestwem Wgierskim
w kocu XI w., a take fundacja przez krla Wgier Wadysawa I nowego
biskupstwa za Draw dla wschodniej czci Chorwacji w Zagrzebiu (ok. 1090
lub 1094), skutkoway spadkiem znaczenia orodka politycznego i kocielnego w Kninie. Tamtejszy biskup ostatecznie utraci sw pozycj na dworze,
schodzc do rangi regularnego biskupa diecezjalnego. wiadectwem tego
by rwnie zanik tytuu episcopus Croatiae, cho reliktowo na oznaczenie
biskupa kniskiego uyto go jeszcze w 1163 r. w dyplomie Stefana III213.
Krtk kontynuacj funkcji biskupw Chorwacji na dworze wgierskim za
czasw Kolomana prbowa jednak dostrzec Gyrgy Gyrffy214. Zidentyfikowa on dwch biskupw tytuowanych w rdach z pocztku XII w.
jako episcopi Zagorienses (Sigindunus w 1102 r. i Manases w latach 1111
1113, ten ostatni w roli szafarza krlewskiej pieczci w dokumentach fundacyjnych klasztoru w. Hipolita w Zoborze215) jako biskupw Chorwacji,
211
Tame, nr 150; przykad ten by znany T. Wasilewskiemu, ktry o dziwo nie wycign z niego adnych wnioskw co do zasadnoci wasnych generalizacji.
212
CDCroatiae, t. 1, nr 82.
213
CDCroatiae, t. 2, nr 93.
214
G. Gyrffy, Die Anfnge der ungarischen Kanzlei..., s. 9596.
215
Biskup Sigindunus pojawi si w notycji fundacyjnej klasztoru w. Marii w Zadarze
(DHA, t. 1, nr 116), biskup Manases za w dwch wersjach konfirmacji posiadoci klasztoru
benedyktynw w Zoborze przez krla Kolomana jednej z dat 1111, bez wtpienia interpolowanej, drugiej nieposzlakowanej z 1113 r. (CDSlov, t. 1, nr 68, 69).
266
216
DHA, t. 1, nr 139; wprawdzie dokument, w ktrym wystpuje Anastazy, jest formalnym falsyfikatem, nie ma jednak powodw, by odrzuca wiarygodno jego listy wiadkw;
CDSlov, t. 1, nr 69 = DHA, t. 1, nr 142/I.
217
Jak wiadczy opis diecezji dalmatyskich zawarty w protokole synodalnym Piotra,
arcybiskupa Splitu z 1185 r.; zob. CDCroatiae, t. 2, nr 189.
218
Przypomnie w tym miejscu warto, e ju Karol Wielki uzyska zarwno od papiea
Hadriana I, jak i biskupw frankijskich zgromadzonych na synodzie frankfurckim w 794 r.,
dyspens od staej obecnoci w diecezjach dla dwch swych arcybiskupw stojcych na czele
krlewskiej kapelli: Angilrama z Metzu i Hildebalda z Kolonii; zob. J. Fleckenstein, Die
Hofkapelle der deutschen Knige, t. 1, Stuttgart 1959, s. 50.
267
268
take kariery kocielne czonkw polskiego episkopatu w XI i XII w. w kontekcie ich wczeniejszych zwizkw z kapell ksic i fundacjami kanonickimi, tak jak byo to moliwe w przypadku Czech i Wgier221.
Wyodrbniony status kleru dworskiego i kanonikw monarszych kolegiat, wzbudzajcy ju zastrzeenia u karoliskich reformatorw w pocztku
IX w., by zjawiskiem trwaym w caej epoce przedgregoriaskiej. Pniejsza
zaleno kolegiat wzgldem biskupw, ktrej wyrazem jest niekiedy przynaleno ich praatw do kapitu katedralnych, wydaje si jak to atwiej
wykaza na przykadzie Wgier efektem de reformatorw z przeomu XII i XIII w. i jest w stanie skutecznie zaciera stan wczeniejszy, tj.
daleko posunit autonomi tych instytucji wzgldem struktur episkopalnych222. Niemniej jednak adna z kapitu polskich nie staa si analogicznie do Szkesfehrvru, Goslaru czy Wyszehradu instytucj egzymowan
spod wadzy biskupa diecezjalnego w formie specjalnej protekcji papieskiej.
To rozwizanie ustrojowe, rezerwujce w istocie pen zwierzchno fundatora, pozostao w Polsce zupenie nieznane, co uzna trzeba za skutek
pewnego prowincjonalizmu223.
Stworzona przez Tadeusza Wasilewskiego koncepcja polskiego Kocioa
monarszego jako wydzielonego z caej struktury kocielnej biskupstwa
dworskiego czy te polskiego znajduje ewentualn blisz analogi jedynie w odlegej Chorwacji. Wbrew zapewnieniom autora niewiele ma jednak wsplnego z podstawami organizacji kapelli dworskiej krlw niemieckich za rzdw Liudolfingw i Salijczykw zwaszcza od momentu,
gdy pod rzdami Ottona I, za pontyfikatu arcybiskupa Wilhelma, tytuy
arcykapelana i arcykanclerza na stae poczone zostay z godnoci arcybiskupa mogunckiego, a zatem pierwszego w hierarchii metropolitw
Rzeszy. Badanie tej problematyki w mediewistyce niemieckiej ma dugie
tradycje, a najwaniejszym dokonaniem w tej materii wci pozostaje dwutomowa monografia Josefa Fleckensteina, precyzyjnie ledzca gbokie
przeobraenia tej instytucji od wczesnych Karolingw a po okres rzdw
221
269
J. Fleckenstein, Die Hofkapelle der deutschen Knige, t. 1: Grundlegung. Die karolingische Hofkapelle, Stuttgart 1959; t. 2: Die Hofkapelle im Rahmen der ottonisch-salischen
Reichskirche, Stuttgart 1966; ostatnio syntetycznie zob. T. Zotz, Klerikergemeinschaft und
Knigsdienst. Zu den Pfalzstiften der Karolinger, Ottonen und Salier, w: Frhformen von
Stiftskirchen in Europa. Funktion und Wandel religiser Gemeinschaften vom 6. bis zum Ende
des 11. Jahrhunderts. Festgabe fr Dieter Mertens zum 65. Geburtstag, red. S. Lorenz, T. Zotz,
Ostfildern 2005 (Schriften zur sdwestdeutschen Landeskunde, 54), s. 185205; ze starszych
prac wskaza warto zwaszcza: W. Lders, Capella. Die Hofkapelle der Karolinger bis zur
Mitte des neunten Jahrhunderts. Capelle auf Knigs- und Privatgut, Archiv fr Urkundenforschung 2, 1909, s. 1100.
225
J. Fleckenstein, Hofkapelle und Reichsepiskopat unter Heinrich IV., w: tene, Ordnungen und formende Krfte des Mittelalters. Ausgewhlte Beitrge, Gttingen 1989, s. 243286.
226
Zob. zw. H.-W. Klewitz, Knigtum, Hofkapelle und Domkapitel im 10. und 11. Jahrhundert, Archiv fr Urkundenforschung 16, 1939, s. 102156; J. Fleckenstein, Die Hofkapelle
der deutschen Knige..., t. 2, s. 199229.
227
R. Schieffer, Hofkapelle und Aachener Marienstift bis in staufische Zeit, Rheinische Vierteljahrsbltter 51, 1987, s. 121; E. Meuthen, Aachener Prpste bis zum Ende der
Stauferzeit, Zeitschrift des Aachener Geschichtsvereins 78, 1967, s. 595; ostatnio na temat
270
271
B. Schneidmller, Eifer fr Gott? Heinrich II. und Merseburg, w: Zwischen Kathedrale und Welt. 1000 Jahre Domkapitel in Merseburg. Aufstze, red. H. Kunde, A. Ranft,
A. Sames, H. Wittmann, Petersberg 2004, s. 1934; tene, Die einzigartig geliebte Stadt
Heinrich II. und Bamberg, w: Kaiser Heinrich II. 10021024, wyd. J. Kirmeier, B. Schneidmller, S. Weinfurter, Augsburg 2002, s. 3051.
232
Analiza pierwotnego uposaenia: W. Strmer, Heinrichs II. Schenkungen an Bamberg.
Zur Topographie und Typologie des Knigs- und Herzogsguts um die Jahrtausendwende in
Franken und Bayern, w: Deutsche Knigpfalzen. Beitrge zu ihrer historischen und archologischen Erforschung, t. 4: Pfalzen Reichsgut Knigshfe, red. L. Fenske, Gttingen 1996,
s. 377408.
233
S. Weinfurter, Die Zentralisierung der Herrschaftsgewalt im Reich unter Kaiser Heinrich II., Historisches Jahrbuch 106, 1986, s. 241297.
234
E. Freiherr von Guttenberg, Das Bistum Bamberg, Germania Sacra Abt. 2/1: Die
Bistmer der Kirchenprovinz Mainz, t. 1, BerlinLeipzig 1937, s. 95119.
272
rda nie dostarczaj bezporednich dowodw na jego ustrojow odmienno od innych biskupstw polskich, a samo okrelanie biskupa poznaskiego mianem polskiego, wobec trwajcej do pnego redniowiecza
dwoistoci geograficznego znaczenia tego pojcia, nie stanowi samo w sobie
dostatecznego dowodu na dworski i ponaddiecezjalny status tego urzdu,
warto powieci temu problemowi nieco uwagi. Status najstarszej diecezji i jej podlego metropolitalna dugo wzbudzay kontrowersje badaczy, a sprawa daleka jest od jednoznacznego rozstrzygnicia235. Jej drugi
biskup Unger sprawowa przed objciem biskupstwa, a zapewne i przez jaki
czas rwnolegle z nim, godno opata cesarskiego klasztoru w Memleben.
Jego cise relacje z Kocioem niemieckim powiadcza take fakt, e by
postaci dobrze znan Thietmarowi. Ssiadujcy z najwaniejszym palacjum ksicym poznaski koci katedralny, bdcy najstarsz fundacj
piastowsk tak wysokiej rangi, wedle nowszych ustale wzniesiony zosta
najpewniej wanie na wzr monumentalnej bazyliki klasztornej w Memleben236. Mona zatem bezpiecznie przyj, e zapewne co najmniej do 1000 r.
biskup poznaski i jego kanonickie coenobium tworzyli najbliszy panujcemu krg duchownych, a zatem jego kapell w wszym rozumieniu tego
terminu237. Za szczeglnie znaczce wypadnie uzna take to, e zapewne ju
od schyku X w. koci katedralny mieci w sobie nekropoli dynastyczn,
a zatem centralne miejsce memorii liturgicznej Piastw238. Relatywnie dobrze
235
Ostatnio na ten temat obszernie zob. D.A. Sikorski, Koci w Polsce..., s. 149181.
A. Bukowska, Forma i geneza pierwszej katedry w Poznaniu, w: Sztuka romaska
w Polsce. Nowe odkrycia i interpretacje, red. T. Janiak, Gniezno 2009, s. 175208; D.A. Sikorski, Koci w Polsce..., s. 186194.
237
Jako pastor Poznaniensis coenobii okrelony zosta przez Thietmara; Thietmari Merseburgensis episcopi Chronicon, wyd. R. Holtzmann, w: Monumenta Germaniae historica.
Scriptorum rerum Germanicarum, series nova, t. 9, Berolini 1935, lib. VI, cap. 65, s. 384.
238
Z daleko posunit rezerw traktowa trzeba dawn, a ostatnio odwieon przez
P. Urbaczyka (Mieszko I nieznany, Wrocaw 2013, s. 387420) koncepcj rzekomego grobu
biskupiego na rodku nawy gwnej pierwszej katedry poznaskiej. Argument w postaci
pytki gabro jako domniemanego reliktu otarza przenonego, w ktry wyposaony mia
by pochwek duchownego, identyfikowanego jako pierwszy biskup Jordan, nie wytrzymuje
krytyki. Z tego mao szlachetnego surowca nie wykonywano kamiennych pytek portatyli. Niepotwierdzona znaleziskami grobowymi jest take praktyka wkadania otarzy przenonych do
pochwkw biskupich. Trudno znale te logiczn odpowied na pytanie, dlaczego rzekomy
otarz przenony miaby zosta rozbity po wyjciu z obrabowanego pochwku, a jego fragmenty porzucone w tym samym miejscu. Duo bardziej przekonujca jest starsza interpretacja
fragmentw gabro jako ozdobnej okadziny sarkofagu. Identyfikacja grobu jako nalecego
rzekomo do zmarego w 982 lub 984 biskupa Jordana kci si rwnie z obowizujc obecnie
datacj budowy przedromaskiej katedry w Poznaniu. Nic nie stoi zatem na przeszkodzie, by
nadal uwaa grb w nawie gwnej za relikt pochwku monarszego domniemane miejsce
spoczynku Mieszka I, z wiksz za pewnoci Bolesawa Chrobrego i Mieszka II.
236
273
274
Domniemane przeniesienie funkcji biskupa dworskiego na ordynariusza nowo utworzonej ok. 1124 r. diecezji kujawskiej w koncepcji Wasilewskiego rwnie oparte jest na niezmiernie wtych przesankach i pitrowych
hipotezach243, otwiera jednak sabo dostrzeony w polskiej historiografii
problem miejsca nowego biskupstwa w politycznej strukturze pastwa
piastowskiego. Jego rola najwyraniej bowiem nie ograniczaa si tylko do
chrystianizacji wschodniej czci wieo podbitego Pomorza. Obserwacje
poczynione na przykadzie nowo ufundowanych w X i XI w. biskupstw niemieckich, zwaszcza za magdeburskiego i bamberskiego, pozwalaj przyj,
e relacje wadcy-fundatora z wasn fundacj ukaday si nieco odmiennie
ni w przypadku biskupstw istniejcych od dawna. Nie moe dziwi fakt
wikszej troski o zabezpieczenie materialne diecezji, cilejsze relacje osobiste wadcy z biskupem i kapitu, przejawiajce si np. w czstotliwoci
monarszych pobytw, czy wreszcie pochodzenie nowego biskupa z krgu
ludzi szczeglnie blisko zwizanych z panujcym. Pytanie, czy podobnie byo
w przypadku zaoonych w ostatniej wierci XI i w XII w. dwch nowych
biskupstw polskich pozosta musi w duej mierze otwarte. Uwarunkowania
takie staraem si wykaza wczeniej na przykadzie Pocka, gdzie z now
fundacj i budow katedry Najwitszej Marii Panny zwizana bya rozbudowana koncepcja ideowa nowej nekropolii dynastycznej i miejsca kultu
Bogarodzicy, awansowanej do roli patronki rodu panujcego244. Chodzio
tam jednak o podniesienie rangi jednego z waniejszych orodkw wadzy,
co z pewnoci nie miao miejsca w przypadku Kruszwicy czy Wocawka.
Znaczca pozycja polityczna biskupw pockich w XII w., rozlege obszary
na pnocnym Mazowszu zorganizowane z czasem w kilka tzw. kasztelanii majtkowych z putusk na czele jako podstawa uposaenia diecezji,
jak rwnie informacje kronikarskie o militarnym zaangaowaniu biskupa
Aleksandra z Malonne245 w obron dzielnicy przed Pomorzanami wykraczaj daleko poza czysto ideowe motywy fundacji.
243
275
Wczesne dzieje biskupstwa kujawskiego a do pocztku XIII w. obsadzanego chyba wycznie cudzoziemcami246 i posiadajcego gwn cz
swego uposaenia w Maopolsce dostarczaj jednak rwnie ciekawych
przesanek do nowych interpretacji. Promowanie przez ksit na biskupstwo
duchownych napywowych, nie tak ewidentne ju w tym czasie w innych
diecezjach ze znamiennym wyjtkiem pockiej, dowodzi moe braku
moliwoci skutecznego oddziaywania na t kwesti ze strony rodzimej elity
monowadczej247. Moliwe powody uposaenia biskupstwa kujawskiego
odlegymi od jej stolic posiadociami maopolskimi z grodami w Wolborzu i agowie na czele to by moe efekt zewntrznego zagroenia obszaru
diecezji ze strony Pomorzan i Prusw, mogcego zachwia podstawami
ekonomicznymi nowej diecezji. Wzi pod uwag trzeba jednak rwnie
interesy wadcy, poddajcego pod kontrol nowego biskupa i reorganizujcego cz swego zaplecza materialnego w rodkowej Polsce, wraz z dwoma
wanymi zgromadzeniami kanonickimi na stoecznym Wawelu i w Zawichocie248. To ostatnie rozwizanie nad wyraz dokadnie przypomina wspomniane wyej nadanie przez Henryka II biskupstwu bamberskiemu ratyzboskiej starej kaplicy paacowej (Alte Kapelle). Bdem byoby przeoczenie
246
276
277
standardw Kocioa Rzeszy na wschodnich rubieach zachodniego chrzecijastwa. Wiele poruszonych tu wtkw, jak choby drogi awansu oraz
sposb ustanawiania biskupw i wyszych dostojnikw kocielnych, ich
wkad w funkcjonowanie struktur wadzy i zarzdu terytorialnego monarchii, formy uposaania organizacji kocielnej i ich waloryzacja z punktu
widzenia materialnych interesw wadzy monarszej, w tym zagadnienie
serwicjw biskupstw i klasztorw na rzecz podrujcego dworu, wymaga
osobnego podjcia.