mgr in.

Wojciech Czuba
dr hab. in. Kazimierz Furmanik, prof. AGH
Katedra Maszyn Grniczych, Przerbczych i Transportowych
Wydzia Inynierii Mechanicznej i Robotyki
Akademia Grniczo-Hutnicza w Krakowie
Al. A. Mickiewicza 30, 30-059 Krakw, Polska
wczuba@agh.edu.pl
fukaz@agh.edu.pl
tel. 12 617 30 72

Analiza ruchu ziarna w przestrzeni przesypowej przenonika tamowego

Sowa kluczowe: eksploatacja przenonikw tamowych, przesypy, analiza ruchu materiau

Streszczenie: Przenonikowe wzy przesypowe s miejscami newralgicznymi z punktu widzenia
eksploatacji jak rwnie energochonnoci systemw transportowych. Odpowiednie uksztatowanie
konstrukcji przesypu, pozwala na podawanie strugi transportowanego urobku na przenonik
odbierajcy w sposb rwnomierny, stabilny i z podan prdkoci styczn. Dziki temu
zmniejszane s opory ruchu w przesypie, jak rwnie zuycie tamy. Prace konstrukcyjne zwizane z
zabudow przesypu, powinny by poprzedzone gruntown analiz trajektorii ruchu strugi.
Najprostszym przypadkiem do rozpatrzenia jest ruch pojedynczego ziarna. W artykule przedstawiono
analiz ruchu ziarna w przesypie rwnolegym oraz metodyk oblicze ktw padania jak rwnie
prdkoci stycznych ziarna w miejscu jego upadku na tam przenonika odbierajcego. Na podstawie
oblicze modelowych okrelono, ktre z podstawowych parametrw przesypu maj najistotniejszy
wpyw na zmiany obserwowanych wielkoci.
Artyku jest wynikiem realizacji czci bada w ramach projektu badawczego, finansowanego
ze rodkw Narodowego Centrum Nauki nr 7062/B/T02/2011/40 pt.: Aspekty tribologiczne w
doskonaleniu konstrukcji przenonikw tamowych.

1. Wstp
Przenonikowe systemy transportowe bazuj gwnie na przenonikach tamowych,
ktre s podstawowymi i uniwersalnymi rodkami transportu materiaw rozdrobnionych.
Struktura takich systemw moe by zrnicowana i skada si zwykle z kilku lub kilkunastu
przenonikw poczonych stacjami przesypowymi, zwanych przesypami, w ktrych
transportowany materia jest kierowany z przenonika podajcego na odbierajcy. S to
zwykle miejsca newralgiczne, bdce rdem zapylenia i gwatownych zmian energii strugi
oraz wymagajce szczeglnej uwagi projektanta, poniewa le zaprojektowane przesypy
mog by przyczyn kosztownych awarii i przestojw. Jeli w przesypie struga materiau nie
jest stycznie podawana z przenonika podajcego na przenonik odbierajcy, z prdkoci
rwn prdkoci jego tamy, to wystpuje dodatkowy opr zwikszajcy energochonno
tego przesypu. W przypadku podawania strugi urobku z wydajnoci Q [t/h] prostopadle na
tam przenonika odbierajcego o prdkoci v [m/s], to opr w miejscu zasilania wynosi
[1,5,10]:

Wz

Qv
[N]
3,6

(1)

a tracona w wyniku przemian energii moc

Q v2
[W]
N z Wz v
3,6

(2)

Przykadowo przy wydajnociach Q1-3 = 1000-3000-5000 [t/h] oraz prdkoci tamy

v =16 [m/s] uzyskano wyniki przedstawione na rys. 1.
a)

b)

Rys. 1. Wykresy zalenoci: a) Wz(v); b) Nz(v)

Fig. 1. Graphs of: a) Wz(v); b) Nz(v)

Z otrzymanych danych wida, e dodatkowy opr oraz tracona moc na pojedynczym

przesypie mog by znaczne i ze wzrostem liczby tych przesypw ich wartoci
proporcjonalnie rosn. W deniu wic do obnienia energochonnoci przenonikowych
systemw transportowych trzeba poszukiwa lepszych rozwiza przesypw w oparciu
o analiz budowy i pracy dotychczas stosowanych.
W niniejszej pracy przedstawiono budow typowych przesypw oraz przeanalizowano
wpyw parametrw geometrycznych i kinematycznych przesypu na parametry ruchu ziarna
padajcego na tam przenonika odbierajcego. Maj one duy wpyw na dodatkowy opr
i tracon moc w przesypie oraz zuycie jego elementw; ich znajomo jest niezbdna dla
racjonalnego projektowania przesypw.
2. Budowa przesypw w przenonikowych systemach transportowych
Konstrukcja konwencjonalnego przesypu jest stosunkowo prosta (rysunki 2-5).
Zwykle wykorzystuje si typowe ksztatowniki stalowe, blachy oraz dodatkowo wymienne
okadziny z innych materiaw penice funkcje ochrony przed zuyciem. Odpowiednia
kombinacja i konfiguracja powyszych, a take ich uksztatowanie geometryczne i dobr
materiaw konstrukcyjnych decyduj o funkcjonalnoci danego rozwizania. W stacjach
przesypowych wykonuje si rwnie szereg rnego rodzaju urzdze do pomiaru, kontroli
i wspomagania przepywu materiau.
Oglny schemat obszaru zabudowy typowego przesypu przedstawia rys. 2. Mona
w nim wyrni nastpujce cztery charakterystyczne strefy [9].
2

A. Strefa czoowa przestrze otaczajca bben czoowy przenonika podajcego;

w miejscu tym nastpuje oderwanie si materiau od tamy i w zalenoci od
konstrukcji lot swobodny o okrelonej trajektorii lub przechwycenie/ukierunkowanie
strugi materiau przez komponenty przesypu (np. odbojnic).
B. Strefa spadku swobodnego materiau obszar, w ktrym materia spada swobodnie,
bez kontaktu z elementami przesypu; w przypadku gdy struga jest rozproszona,
a zaley to od sposobu przechwycenia w strefie A, w obszary pomidzy ziarnami
dostaje si znaczna ilo powietrza, co w konsekwencji prowadzi do powstawania
emisji pyw.
C. Strefa zaadunku obszar, w ktrym materia styka si z tam przenonika
odbierajcego; mog tu wystpowa elementy przechwytujce dolne (zsuwnie, lizgi),
lub odbywa si zaadunek bezporedni na tam (w obrbie kosza zasypowego).
D. Strefa ksztatowania strugi obszar, ktrego zadaniem jest wyprofilowanie strugi
materiau; wyposaony jest rwnie czsto w urzdzenia odpylajce. Ruch materiau
podczas zaadunku w przesypie zwykle jest turbulentny, w tej strefie powinien zosta
ustabilizowany.

Rys. 2. Oglna budowa stacji przesypowej z zaznaczonymi strefami [9]

Fig 2. General construction of typical transfer chute with indicated characteristic zones [9]

W zalenoci od wymaga zdeterminowanych przez proces technologiczny

i wasnoci transportowanych materiaw, konstrukcje przesypw rni si. Najprostsz
klasyfikacj moe by podzia na stacje przesypowe, w ktrych kierunek ruchu materiau
zmienia si (przesypy ktowe), bd pozostaje taki sam (przesypy rwnolege). Przykady
takich przesypw przedstawia rys. 3. W skad caego przesypu wchodzi wiele elementw
i urzdze, ktrych zadaniem jest kierowanie strugi urobku w taki sposb, aby
zminimalizowa negatywne efekty wystpujce podczas przeadunku (dodatkowe opory,
zwikszone zuycie tamy, haas itp.).
a)

b)

Rys. 3. Widok stacji przesypowych: a) rwnolegej; b) ktowej [7]

Fig. 3. View of a transfer chutes: a) parallel; b) angel [7]

W zalenoci od rnicy poziomw pomidzy przenonikami, a take ich ustawienia

wzgldem siebie, wykorzystywane s rnego rodzaju podzespoy do przechwytywania
i ukierunkowania strugi. Trzy najpowszechniejsze elementy wykorzystywane do kontroli
ruchu strugi to: odbojnica, zsuwnia (prosta lub zakrzywiona) i tzw. rock box, czyli
specjalnie uksztatowane kieszenie, ktre w trakcie przepywu materiau s nim wypeniane,
a kolejne warstwy strugi odbijaj si od nagromadzonego urobku. Typowe konstrukcje
przesypw opieraj si na kombinacjach wymienionych elementw. Terminologia dotyczca
elementw konstrukcji jest bardzo zrnicowana; wielu autorw rnie odnosi si do tych
samych komponentw.

Rys.4. Przesyp ktowy z zsuwniami prostymi i krzywoliniowymi (po lewej) konstrukcja

typu rock-box (po prawej) [8]
Fig. 4. Angle transfer point with straight and curved chutes (left) and a rock box
construction (right)

Wykorzystanie poszczeglnych rozwiza uwarunkowane jest w duej mierze

waciwociami fizyko-mechanicznymi urobku: wielkoci i twardoci bry, stopniem
abrazyjnoci, stopniem zawilgocenia. Dwa typowe rozwizania, to przesypy typu odbojnicarock box i typu rock box rock box [8]. W obydwu przypadkach struga materiau jest
sztucznie i w sposb nagy zaburzana, co moe prowadzi do wielu problemw
eksploatacyjnych. Ukady te dobrze spisuj si podczas transportu swobodnie sypicych si,
suchych materiaw. Kryteria doboru opieraj gwnie si na dwch aspektach: blokowania
przesypu i zuycia jego komponentw [4]. Coraz powszechniej instaluje si rozwizania
z zakrzywionymi zsuwniami zarwno w strefie przechwytywania jak i adowania materiau
(Hood and Spoon). Wykazuj one wiele zalet zwaszcza w przypadku trudno sypicych si,
lepkich, zawilgoconych materiaw. S one jednak kosztowniejsze od tradycyjnych
konstrukcji i nie tak dobrze rozpoznane w praktyce.
4

Rys. 5. Schemat przesypu typu rock box-rock box (po lewej) oraz odbojnica-rock box (po prawej) [8]
Fig. 5. Schemes of rock box to rock box transfer (left) and impact plate to rock box (right) [8]

Obecnie wiksz uwag zwraca si na energooszczdne rozwizania w konstrukcjach

maszyn i urzdze transportowych. Przesypy pomimo, e s miejscem wystpowania wielu
problemw eksploatacyjnych, wci traktowane s przez projektantw bez szczeglnej uwagi.
Konstruowane s na zasadach prb i bdw. Prawidowe zaprojektowanie wza
przesypowego, nie tylko zmniejsza problemy zwizane ze zuyciem i blokowaniem przesypu,
lecz rwnie poprawia sposb adowania materiau na przenonik odbierajcy, co
w konsekwencji obnia opory ruchu zwizane z rozpdzaniem urobku. Pomimo tego, e
konstrukcje przesypw typu Hood and Spoon znajduj uznanie, zwaszcza w kopalniach
zlokalizowanych w Australii, istnieje bardzo mao prac teoretycznych i utylitarnych
rozpoznajcych moliwoci stosowania i pozycjonowania ukadw krzywoliniowych zsuwni,
w aspekcie zmniejszenia energochonnoci wzw przesypowych. Dlatego zasadnym w tym
zakresie wydaje si opracowanie modeli teoretycznych, a take wykonanie szeregu prac
eksperymentalnych. Racjonalne projektowanie przesypu winno by poprzedzone analiz
ruchu materiau w jego obrbie. Temu powicono dalsz cz pracy.
3. Metodyka oblicze ruchu ziarna
Poniej rozpatrzono ukad dwch rwnolegych przenonikw tamowych
nachylonych kolejno pod ktami 1 i 2 . Przeanalizowany zosta ruch pojedynczego ziarna
o zadanej rednicy a. Celem byo okrelenie wpywu zmiany poszczeglnych parametrw na
odpowied ukadu. W szczeglnoci obiektem zainteresowania byy wartoci skadowych
normalnej i stycznej prdkoci ziarna w punkcie uderzenia o tam przenonika
odbierajcego.

Rys. 6. Przenoniki tamowe w konfiguracji rwnolegej

Fig. 6. Conveyor belts in parallel configuration

Dane wejciowe modelu:

1 , v2
1 , 2
1 , 2

prdkoci przenonikw [m/s],

kty nachylenia przenonikw [deg],
prdkoci ktowe bbnw napdowych [rad/s],
odlegoci osi bbnw kolejno w pionie i w poziomie [m],
rednice bbnw [m],
gruboci rdzeni tam [m],
rednica ziarna [m].

H, V
D1 , D2
h1 , h2
a

Di
dla i =1,2.
2
Istnieje kilka metod okrelania trajektorii ruchu materiau (Dunlop, Goodyear, CEMA,
MHEA, Booth, Korze). Rnice wynikaj przede wszystkim z zakresu uwzgldnionych
zjawisk fizycznych majcych wpyw na siy dziaajce na ziarno. Metody te mona podzieli
na analityczne, graficzne lub czone. W kadej z metod podstaw do analizy trajektorii
ruchu, jest okrelenie punktu oderwania si ziarna od tamy przenonika podajcego. Analiza
przeprowadzona przez autorw oparta zostaa o wzory wyprowadzone w standardach CEMA
(Conveyor Equipment Manufacturers [4]). Obliczenia uwzgldniaj dziaanie siy
odrodkowej, natomiast nie uwzgldniaj si tarcia i adhezji pomidzy tam, a ziarnem.
Rozpatrywane s trzy przypadki w zalenoci od kta nachylenia przenonika podajcego:

przy czym: vi i Ri gdzie Ri

1. 1 0
2

1.1 Jeeli

vs
1 , to ziarno oderwie si w punkcie styku tamy z bbnem zrzutowym.
g r1

Zakadajc, e pocztek ukadu wsprzdnych znajduje si w osi tego bbna,

wsprzdne punktu oderwania dla tego przypadku wynosz x0 0 oraz y0 0 .

v
1.2 Jeeli prdko s 1, nie jest odpowiednio dua, to ziarno przed oderwaniem
g r1
2

vs
przemierzy pewn odlego na bbnie tak, e
cos , gdzie to kt pomidzy
g r1
osi pionow bbna, a punktem oderwania si ziarna. Dla takiego przypadku,
wsprzdne punktu oderwania wynosz xo r1 sin oraz yo r1 cos , przy czym

arccos(

vs
).
g r1

2. 1 0
2

2.1 Jeeli

vs
1 , to ziarno oderwie si w punkcie styku tamy z bbnem zrzutowym.
g r1

Biorc pod uwag nachylenie przenonika, wsprzdne punktu oderwania dla tego
przypadku wynosz xo r1 sin 1 oraz yo r1 cos 1 .
2

2.2 Jeeli prdko

v
vs
1 i s cos 1 , to ziarno moe oderwa si w punkcie styku
g r1
g r1

tamy z bbnem, jednak istnieje prawdopodobiestwo, e wejdzie z ni jeszcze raz w

kontakt. Nie jest jasno powiedziane jak okreli punkt oderwania. CEMA sugeruje, e
ziarno po ponownym kontakcie z tam przejedzie jeszcze pewien odcinek na bbnie,
a nastpnie nastpi jego oderwanie (por. p. 2.4).
2

2.3 Jeeli

vs
1 , to ziarno oderwie si w punkcie xo 0 i yo r1 .
g r1
2

2.4 Jeeli prdko jest taka, e

vs
cos 1 , to ziarno pozostanie na tamie i przemieci
g r1

si o pewn odlego wok bbna do punktu, w ktrym speniony bdzie warunek

2

vs
v
cos. W modelu przyjto, e oderwanie nastpi gdy s cos , tak wic
g r1
g r1
punkt oderwania ma wsprzdne xo r1 cos i yo r1 sin .
3. 1 0
2

vs
cos 1 , to ziarno moe oderwa si w pocztkowym punkcie
3.1 Jeeli prdko
g r1
styku tamy z bbnem. Wsprzdne punktu oderwania wynosz xo r1 sin 1 oraz

yo r1 cos 1 .
7

v
3.2 Jeeli s cos 1 , to prdko vs jest zbyt maa aby nastpio oderwanie si ziarna
g r1
w punkcie styku tamy z bbnem. Ziarno przemieci si na tamie wok bbna o kt
2

do momentu, gdy speniony bdzie warunek

vs
cos .
g r1

Prdko vs naley obliczy uwzgldniajc grubo tamy h1 [4]: vs 1 r1 ; gdzie:

r1 R1 h1 a .
W momencie oderwania si ziarna od bbna, rozpoczyna si faza lotu swobodnego.
W analizie pominite zostay opory powietrza. Metoda CEMA rwnanie trajektorii opisuje
wzgldem ukadu wsprzdnych zwizanym z punktem oderwania si ziarna. Z punktu
widzenia
pozycjonowania
elementw
konstrukcyjnych
odpowiedzialnych
za
przechwytywanie i ukierunkowanie ruchu strugi urobku, postanowiono pocztek ukadu
wsprzdnych przyj w rodku bbna zrzutowego przenonika podajcego. W tak
przyjtym ukadzie ruch ziarna opisuj rwnania:
x(t ) x0 vs cos t

y (t ) y0 vs sin t

(3)

g t2
2

(4)

gdzie kt w zalenoci od przypadku nachylenia przenonika rwny jest ktowi 1

lub . Rugujc czas z powyszego ukadu rwna, otrzymuje si rwnanie trajektorii lotu
ziarna w paszczynie x-y:
g x x0

y ( x) y0 ( x x0 ) tg
2 vs cos

(5)

Tam przenonika odbierajcego potraktowano jako idealnie sztywn

i nieodksztacaln. Przy takich zaoeniach, mona matematycznie opisa j rwnaniem
prostej:

y2 ( x) tg2 x b

(6)

Warto parametru b obliczono wykorzystujc znajomo punktu stycznoci tamy

i bbna
xe V r2 sin 2

(7)

ye r2 cos 2 H

(8)

gdzie: r2 R h2
Na podstawie rwna (6), (7) i (8) otrzymano:

r2 cos 2 H tg2 (V r2 sin 2 ) b

8

(9)

skd:

b r2 cos 2 H tg2 (V r2 sin 2 )

(10)

Ostatecznie rwnanie opisujce pooenie tamy ma posta:

y2 ( x) tg2 x r2 cos 2 H tg2 (V r2 sin 2 )

(11)

Wsprzdne punktu upadku ziarna obliczono przyrwnujc do siebie prawe strony

rwna (5) i (11):

y( x) y2 ( x) dla x 0

(12)

g x x0
tg 2 x b
y0 ( x x0 ) tg
2 vs cos

(13)

Porzdkujc rwnanie (13) otrzymujemy:

x 2 C1 x C2 0

(14)

g
2 vs cos 2

(15)

C1 tg2 2 x0 tg

(16)

C2 x0 x0 tg b y0

(17)

gdzie:

Rozwizujc rwnanie kwadratowe (12) oraz uwzgldniajc, e szukana wsprzdna

x 0, otrzymujemy:
C1 4 C2
2

(18)

xc1

C1
2

(19)

xc 2

C1
2

(20)

Poniewa xc2 0 podstawiamy do rwnania (5):

g x xc 2

yc y0 ( x xc 2 ) tg
2 vs cos

(21)

Zatem punkt uderzenia ziarna o tam przenonika odbierajcego ma wsprzdne xc2,

yc. W celu okrelenia kta padania ziarna, naley obliczy pochodn rwnania trajektorii lotu
ziarna wzgldem x:
9

dy
2 ( x x0 ) tg
dx

(22)

Obliczajc warto pochodnej w punkcie x = xc2 otrzymujemy:

dy
2 ( xc 2 x0 ) tg tg

dx x xc 2

(23)

gdzie: - kt padania ziarna na tam w ukadzie globalnym

std:

arctg[2 ( xc 2 x0 ) tg ]

(24)

Cakowity kt padania ziarna jest sum ktw i 2 (rys.7).

Rys. 7. Kt padania ziarna na tam przenonika odbierajcego

Fig. 7. Angle of impact of the grain on the belt of the receiving conveyor

W ukadzie zwizanym ze rodkiem bbna przenonika podajcego, skadowe wektora

prdkoci ziarna w punkcie kontaktu z tam przenonika odbierajcego, okrelone s
wzorami:
vx vs cos

(25)

v y vs sin gtc

(26)

gdzie:
tc

xc 2
vs cos

(27)

Warto wektora prdkoci wynosi:

v vx v y
2

10

(28)

Z punktu widzenia celu analizy interesujce byy wartoci wektora prdkoci ziarna na
kierunku normalnym i stycznym do tamy przenonika odbierajcego. Uwzgldniajc
nachylenie drugiego przenonika, kt uderzenia ziarna o tam oraz jego prdko w chwili
uderzenia, w globalnym ukadzie wsprzdnych wartoci normalnej i stycznej prdkoci
ziarna obliczono korzystajc z nastpujcych zalenoci:
vn v sin( 2 )

(29)

vt v cos( 2 )

(30)

4. Analiza wraliwoci ukadu

Ukad przeanalizowano pod ktem wpywu wybranych parametrw na warto
prdkoci stycznej w chwili uderzenia ziarna o tam przenonika odbierajcego. Do analizy,
jako parametry wejciowe, przyjto kty nachylenia przenonikw 1, 2, prdko
przenonika podajcego v1 oraz rnice wysokoci H. Kady parametr analizowano na dwch
poziomach wartoci, a uzyskane z oblicze wyniki przedstawiono na rysunkach 8 i 9.
Tabela 1. Wartoci wybranych parametrw przesypu
Table 1. The values of chosen transfer chute parameters
Parametr

min (-1)

max (+1)

v1 [m/s]

1 [deg]

-15

15

2 [deg]

-15

15

H [m]

Rys. 8. Zmiana redniej wartoci prdkoci stycznej vt w zalenoci od v1 i 2

Fig. 8. Mean change in tangential velocity vt depending on v1 and 2

11

Rys. 9. Zmiana redniej wartoci prdkoci stycznej vt w zalenoci od 1 i H

Fig. 9. Mean change in tangential velocity vt depending on 1 and H

Uzyskane wyniki wykazay, e dominujcy wpyw na prdko styczn ziarna

w punkcie jego upadku na tam przenonika odbierajcego maj kt nachylenia 2 i prdko
v1 tamy przenonika podajcego.
5. Przykady oblicze
Bazujc na uzyskanych zalenociach, przeprowadzono szereg oblicze. Okrelone
zostay prdkoci i kty uderze ziarna o tam przenonika odbierajcego dla wybranego
zakresu wartoci parametrw 1 , 2 , v1 , H . Pozostae parametry wejciowe modelu byy stae.
Przykadowe wyniki przedstawiono na poniszych rysunkach 10-13.

Rys. 10. Kt padania ziarna w zalenoci od v1 i 2 przy staej wartoci 1 = 0o

Fig. 10. Angle of impact of a grain depending on v1 and 2 for a constant value of 1 = 0o

12

Rys. 11. Kt padania ziarna w zalenoci od v1 i 2 przy staej wartoci 1 = 5o

Fig. 11. Angle of impact of a grain depending on v1 and 2 for a constant value of 1 = 5o

Rys. 12. Prdko styczna vt w zalenoci od v1 i 2 przy staej wartoci 1 = 0o

Fig. 12. Tangential velocity at the point of contact depending on v1 and 2 for a constant value of 1 = 0o

13

Rys. 13. Prdko styczna vt w zalenoci od v1 i 2 przy staej wartoci 1 = 5o

Fig. 13. Tangential velocity at the point of contact depending on v1 and 2 for a constant value of 1 = 5o

Na podstawie uzyskanych wynikw oblicze, mona wyciga wnioski dotyczce

podanej konfiguracji przenonikw dla uzyskania korzystnych warunkw zaadunku strugi.
6. Podsumowanie
W deniu do poprawy efektywnoci pracy przenonikowych systemw
transportowych doskonalone s elementy i zespoy przenonikw w zakresie ich
przystosowania do rosncych zada transportowych oraz podejmuje si wielokierunkowe
dziaania dla obniania ich energochonnoci, take przez zmniejszenie oporw ruchu.
Przesypy s jednymi z wzw przenonikowych systemw transportowych wnoszcych
znaczce opory skupione i straty mocy zwizane ze zmianami energii strugi oraz bdcych
potencjalnym rdem awarii i zwikszonego zuycia tam. Optymalizacja konstrukcji
przesypw jest wic aktualnym i wanym problemem do rozwizania. Uzyskane z analizy
teoretycznej zalenoci na parametry ruchu ziarna mog by przydatne w ksztatowaniu
konstrukcji elementw przesypw dla wyeliminowania, bd ograniczenia ich wad.
Znajomo trajektorii ruchu urobku w przestrzeni przesypu pozwala na waciwe
ksztatowanie jego postaci konstrukcyjnej. Problematyka ta bdzie przedmiotem dalszych
prac naukowo-badawczych i konstrukcyjnych realizowanych w tym zakresie.
Literatura
1.
2.

3.
4.
5.

Antoniak J. Systemy transportu przenonikami tamowymi w grnictwie. Gliwice:

Wydawnictwo Politechniki lskiej, 2005.
Czuba W, Kulinowski P. Numeryczne obliczenia oporw zaadunku urobku na tam
przenonik z wykorzystaniem metody elementw dyskretnych. Transport Przemysowy i
Maszyny Robocze 2011; 2(12): 510.
Cyganiuk JA. Modelowanie przepyww strumieni materiaw ziarnistych na ukowych
pytach odbojowych. Transport Przemysowy i Maszyny Robocze 2011; 4(14): 3640.
Conveyor Equipment Manufacturers Association. Belt Conveyors for Bulk Materials 5th
ed. 2002.
Gadysiewicz L. Przenoniki tamowe. Teoria i obliczenia. Oficyna Wydawnicza
Politechniki Wrocawskiej, 2003.
14

6.

Huque ST. Analytical and Numerical Investigations into Belt Conveyor Transfers.
University of Wollongong, 2004.
7. Kessler F, Prenner M. DEM Simulation of Conveyor Transfer Chutes, FME
Transactions 2009; 37: 185192.
8. Maton AE. Transfer Station Design - Developments in the Iron Ore Industry. Bulk Solid
Handling 2007; 27: 94100.
9. Swinderman R, Todd PE, Marti AD, Goldbeck LJ, Marshall D, Strebel MG. Foundations
The Practical Resource for Cleaner, Safer, More Productive Dust & Material Control
Engineering 4th ed. Neponset, Illinois, U.S.A. Martin Engineering Company.
10. ur T, Hardygra M. Przenoniki tamowe w grnictwie. Katowice: Wydawnictwo
lsk, 1979.

15