Kazus I

Pismem z dnia 22 grudnia 2003 r. skarca zoya do Komisji skarg donoszc

o pomocy w postaci obnienia ceny usug portw lotniczych i obsugi naziemnej, jak wadze woskie
bezprawnie przyznay przewonikowi lotniczemu Ryanair. Skarca wezwaa Komisj, by nakazaa Republice
Woskiej wstrzymanie wypaty tej pomocy. Z uwagi na fakt, e skarga ta pozostawaa bez odpowiedzi, pismem z
dnia 26 stycznia 2004 r. skarca zwrcia si do Komisji o dokonanie potwierdzenia odbioru.
Pismem z dnia 17 lutego 2004 r. Komisja potwierdzia fakt wpynicia skargi, odnotowanej w aktach
pod dat 29 grudnia 2003 r., oraz zwrcia si do skarcej o zgod na ujawnienie wadzom woskim jej firmy
lub w razie odpowiedzi odmownej przekazanie jej skargi w wersji bez klauzuli poufnoci.
Pismem z dnia 23 lutego 2004 r., oczekujc na odpowied Komisji, skarca wezwaa j do wszczcia
postpowania wyjaniajcego w przedmiocie pomocy, o ktrej doniesiono. Faksem z dnia 1 marca 2004 r.
skarca dorczya Komisji skarg w wersji bez klauzuli poufnoci. W dniu 11 czerwca 2004 r., nadal oczekujc
na odpowied, skarca formalnie wezwaa Komisj do zajcia stanowiska w przedmiocie skargi na postawie
art. 232 WE.
Pismem z dnia 9 lipca 2004 r. Komisja przekazaa skarg wadzom woskim, wzywajc je do zbadania
prawdziwoci jej treci i udzielenia odpowiedzi w terminie trzech tygodni. Na wniosek wadz woskich termin
ten
zosta
przeduony
do
dnia
30
wrzenia
2004 r.
Faksem z dnia 13 wrzenia 2004 r. Komisja poinformowaa skarc, e jej skarga w wersji bez klauzuli
poufnoci zostaa przekazana wadzom woskim w dniu 9 lipca 2004 r. oraz e zosta im wyznaczony,
upywajcy w dniu 30 wrzenia 2004 r., termin na udzielenie odpowiedzi.
Pismem zoonym w sekretariacie Sdu w dniu 5 padziernika 2004 r. skarca wniosa niniejsz
skarg.
Skarca wnosi do Sdu o:
- stwierdzenie, e Komisja uchybia zobowizaniom, ktre na niej ci na mocy traktatu WE, zaniechawszy
zajcia stanowiska w sprawie skargi zoonej do niej w dniu 22 grudnia 2003 r. dotyczcej pomocy pastwa
przyznanej bezprawnie przez wadze woskie przewonikowi lotniczemu Ryanair, mimo i zostaa do tego
formalnie wezwana,
- nakazanie Komisji zajcia niezwocznie stanowiska w przedmiocie tej skargi i wnioskowanych rodkw
zabezpieczajcych;
- obcienie Komisji kosztami postpowania, nawet w przypadku umorzenia postpowania, z uwagi na wydanie
przez Komisj aktu w toku postpowania sdowego.
Komisja wnosi do Sdu o:
- uznanie skargi za niedopuszczaln lub ewentualnie za bezzasadn;
- obcienie skarcej kosztami postpowania.
Komisja utrzymuje, i skarga jest niedopuszczalna, poniewa skarca nie wykazaa, i decyzja, ktrej wydania
Komisja zaniechaa, dotyczy jej bezporednio i indywidualnie. Z uwagi na fakt, i skarca nie udowodnia
wystarczajco, i wspomniane powyej dziaania wadz woskich naruszyy jej interesy, nie przysuguje jej
legitymacja czynna.
Jaka bdzie tre rozstrzygnicia TS?
(przy rozwizywaniu kazusu pomocne moe si okaza zapoznanie z treci orzeczenia wydanego przez Sd w
dniu 10.5.2006 r., sygn. akt T-395/04, Air One v. Komisja)

Kazus II
Zgodnie z art. 27 Rozporzdzenia Rady nr 2187/2005, Komisja zostaa zobowizana do zapewnienia, w terminie
do dnia 1 stycznia 2008 r., przeprowadzenia naukowej oceny skutkw uywania w szczeglnoci sieci
skrzelowych, trjciennych i opltujcych dla waleni i przedstawienia jej wynikw Parlamentowi Europejskiemu
i Radzie. W zwizku z nieprzedstawieniem takiej opinii w przewidzianym terminie skarcy wezwa Komisj do
dziaania pismem z dnia 25 lutego 2008 r. W odpowiedzi na wezwanie skarcego Komisja potwierdzia, e taka
naukowa ocena nie zostaa jeszcze przedstawiona za powd podajc brak wspdziaania innych podmiotw.
Uznajc, e niewypenienie przez Komisj obowizku wynikajcego z art. 27 Rozporzdzenia nr 2187/2005 jest
w tych okolicznociach bezsporne, skarcy wnis, zgodnie z art. 232 WE niniejsz skarg na zaniechanie
dziaania.

Jaka bdzie tre rozstrzygnicia TS?

(przy rozwizywaniu kazusu pomocne moe si okaza zapoznanie z treci orzeczenia wydanego przez Sd w
dniu 24.11.2009 r., sygn. akt T-228/08, Szomborg v. Komisja)

Kazus III
Skarcy wnosz o stwierdzenie zaniechania dziaania przez czonkw Komisji europejskiej, ktrzy
poinformowani przez skarcych o zagroeniach dla zdrowia ludzkiego i dla rodowiska naturalnego pyncych
z bezzbiornikowego skadowania dwutlenku wgla do z geologicznych, nie podjli odpowiednich rodkw w
celu zapobieenia negatywnym skutkom stosowania takich technologii. Skarcy twierdz, e wezwani do
podjcia stosownych dziaa oraz do przeprowadzenia proponowanych przez skarcych bada nad efektami
skadowania dwutlenku wgla do powierzchni ziemi, pozwani czonkowie Komisji nie przedstawili adnego
stanowiska w kwestii problemw poruszanych w adresowanych do nich skargach. Skarcy podnosz, e taka
bezczynno narusza porzdek prawny Unii Europejskiej i jest sprzeczna z obowizkami komisarza.
Jakie bdzie prawdopodobne rozstrzygnicie Sdu?
(przy rozwizywaniu kazusu pomocne moe si okaza zapoznanie z treci orzeczenia wydanego przez Sd w
dniu 25.3.2009 r., sygn. akt T-125/07, AGH v. Komisja)
Kazus IV
Skarcy wnis do Sdu skarg o uchylenie decyzji ministra sprawiedliwoci i spraw europejskich landu
Turyngii oraz szeregu orzecze niemieckich sdw w sprawie skargi wniesionej przez M. Killingera w pierwszej
kolejnoci do Verwaltungsgericht Weimar; nakazanie Republice Federalnej Niemiec umoliwienia mu
korzystania na szczeblu wsplnotowym ze swobody wykonywania zawodu i prowadzenia dziaalnoci
gospodarczej w charakterze prawnika na tych samych warunkach, jak te, ktre maj zastosowanie do osb
posiadajcych dyplom studiw prawniczych innych pastw czonkowskich; tytuem dania ewentualnego o
przekazanie
sprawy,
w
ktrej
zostay
wydane
orzeczenia
wspomniane
w poprzednim tiret, innemu skadowi orzekajcemu Verwaltungsgericht Weimar oraz
o stwierdzenie, e sdy niemieckie uchybiy zobowizaniom cicym na nich na mocy art. 234 akapit drugi i
trzeci WE; zasdzenie od Republiki Federalnej Niemiec odszkodowania za szkod majtkow i krzywd, ktre
zostay mu wyrzdzone wskutek dyskryminujcych dziaa stosowanych przez to pastwo czonkowskie;
stwierdzenie bezczynnoci Republiki Federalnej Niemiec, Rady Unii Europejskiej i Komisji Wsplnot
Europejskich polegajcej na tym, e zaniechay one wydania aktw ustawodawczych i wykonawczych
niezbdnych dla umoliwienia wykonywania w sposb niedyskryminowany na szczeblu wsplnotowym zawodu
przez osoby posiadajce niemiecki dyplom studiw prawniczych; nakazanie Republice Federalnej Niemiec,
Radzie i Komisji zmiany lub uzupenienia ich aktw ustawodawczych i aktw o charakterze wykonawczym w
celu zapewnienia, e swoboda wykonywania na szczeblu wsplnotowym zawodu przez prawnikw
wyksztaconych w Niemczech nie bdzie poddana pod wzgldem jakociowym warunkom innym, ni te
naoone na prawnikw wyksztaconych w innych pastwach czonkowskich. Skarcy twierdzi, i kryterium
egzaminu pastwowego drugiego stopnia w ramach systemu szkolenia prawnikw w Niemczech dyskryminuje
obywateli niemieckich na korzy prawnikw wyksztaconych w innych pastwach czonkowskich. Kryterium
to jest jego zdaniem nieproporcjonalnie surowe. Po pierwsze bowiem, stawia ma ono niemieckich prawnikw
w niekorzystnej pozycji w aspekcie dostpu do zawodu adwokata, majc na wzgldzie to, e osoby posiadajce
dyplom studiw prawniczych z innego pastwa maj moliwo uznania ich kwalifikacji, ktre uzyskali w
atwiejszy sposb. Po drugie, liczne instytucje midzynarodowe, wrd nich Trybuna Sprawiedliwoci
Wsplnot Europejskich, stosuj dyskryminujce praktyki, uzaleniajc dostp prawnikw wyksztaconych w
Niemczech do niektrych stanowisk od egzaminu pastwowego drugiego stopnia, chocia prawnicy z innych
pastw czonkowskich musz zadouczyni mniej surowym z punktu widzenia jakociowego kryteriom
stosowanym w pastwach ich pochodzenia w zakresie dostpu do zawodu adwokata.
Jakie moe by prawdopodobne rozstrzygnicie Sdu w tej sprawie?
(przy rozwizywaniu kazusu pomocne moe si okaza zapoznanie z treci orzeczenia wydanego przez Sd w
dniu 8.7.2003 r., sygn. akt T-186/03, Killinger v. Niemcy)