1. Obliczanie aw elbetowych.

Zginanie:

g q

N sd
b 1 [ m]

M g q

As1

f
c2
w ctd ,
2
1,25

M
M

,
z f yd 0,9 d f yd

Przebicie:

g q a 100

w 1

h2
6

z 0,85 0,95 d

f ctd d 100

awy cige sto stosujemy pod ciany, lub pod rzdami supw przy maej
nonoci gruntu, lub niewielkim rozstawie supw. Przyjmujemy uproszczony, liniowy rozkad napre pod aw (g+q). awy naley
ksztatowa tak, aby byy one obcione osiowo, inaczej naleaoby uwzgldni nierwnomierny odpr gruntu.

2. Obliczanie stp osiowo obcionych (zginanie, przebicie).

- Metoda wspornikw trapezowych (moe wyj za mao zbrojenia),
- Metoda wspornikw prostoktnych (t met. moemy uzyska troch za duo zbrojenia),
- Metoda Lebella uwzgldniajca przestrzenny charakter pracy fundamentu.
Met. wspornikw trapezowych:
Wydzielamy 4 wsporniki trapezowe zamocowane na krawdziach supa. Kady wspornik
obciony jest oddziaywaniem gruntu (bez ciaru stopy). Obliczamy pole trapezu - At oraz
odlego od jego rodka cikoci o zamocowania w supie et.
- na kierunku boku B:

M g q At et
M
M
AsB
,
z f yd 0,9 d f yd

z 0,85 0,95 d

- na kierunku boku L:

M g q At et

AsL

M
0,9 d f yd

* Dla stp kwadratowych obliczone wartoci bd jednakowe dla obu kierunkw.

__________________________________________________________________________________________
Przebicie:

N sd g q AABCD f ctd Vsr d

Vsr 0,5V1 V2
V1 obwd supa
V2 obwd ABCD

3. Obliczanie stp mimorodowo obcionych (zginanie, przebicie).

- na kierunku boku B:

M g q max At et
M
M
AsB
,
z f yd 0,9 d f yd

z 0,85 0,95 d

- na kierunku boku L:

M g q r At et

g q r g q max g q min
2

AsL

0,9 d f yd

__________________________________________________________________________________________
Przebicie:

q AAA' A ''BB ' B '' bm d f ctd

bm

b1 b2
2

b1 bok supa rwnolegy do AB

b2 odcinek AB

4.Obliczanie zbrojenia kielicha stp

fundamentowych.

g g max
M 1 N1 e

N1
M
B2
1 , w L
B L w
6

N1
M
1
BL w
g q N1 6 N1 e N1 1 6 e
BL
B L
BL
B
M
H
H Sd 1 ,
ASH
2
2 f yd
wk
3
Zbrojenie:

g g min

ASH zbrojenie grne

ASH zbrojenie dolne

5. Scharakteryzowa schody ze stopniami wspornikowymi zamocowanymi w cianie.

Schody skadaj si ze stopni wspornikowych monolitycznych lub prefabrykowanych. S one osadzone jednym kocem w cianie
(murowanej, betonowej, elbetowej). Wysig stopni nie przekracza 1,5 m ( ew. 2 m) ze wzgldu na ugicie koca.
Zbrojenie w stopniach umieszcza si przy grnej krawdzi (zazwyczaj 3 8) umieszcza si przy grnej powierzchni, rozmieszczenie prtw
na szerokoci stopnia zaley od tego, czy bd pracoway oddzielnie, czy wsppracoway ze sob.

W przypadku schodw monolitycznych (lub prefabrykowanych poczonych zapraw cementow) B bieg schodowy pracuje jako 1
element, a jego ugicia s prostopade do paszczyzny podniebienia. Dlatego o obojtna przebiega rwnolegle do podniebienia schodw, a
w konsekwencji rami si wew. liczy si jak dla pyty penej. Zbrojenie umieszcza si moliwie jak najdalej od osi, czyli w narou
poszczeglnych schodw. Stosujc schody prefabrykowane zoone z pojedynczych stopni A naley przyj asekuracyjnie, e kady
stopie pracuje niezalenie. Poszczeglne niezalene stopnie uginaj si praktycznie pionowo a o przebiega w przyblieniu poziomo
wydzielajc trjktn stref cian. Zbrojenie none jest rozkadane rwnomiernie wzdu grnej krawdzi stopnia.

6. Scharakteryzowa schody wspornikowe wachlarzowe.

Schody tego typu skadaj si z prefabrykowanych stopni
(wspornikowych), majcych w rzucie poziomym ksztat wycinka
koa, oraz ze supa nonego (stalowa rura lub sup elbetowy)
umieszczonego w pionowym kanale kolistym, utworzonym przez
otwory w pogrubionej czci stopni; stopnie maj najczciej
przekrj ktowy lub prostoktny.

7. Scharakteryzowa schody dwuwspornikowe.

Schody tego typu skadaj si 1 lub 2 elementw nonych (monolitycznych lub prefabrykowanych),
na ktrych oparte s dwuwspornikowe stopnie oraz ewentualnie pyty spocznikowe. Jeli bieg
schodw jest wski stosuje si zazwyczaj 1 nony element belkowy przy wikszej szerokoci biegu
2. Schody takie maj lekki i estetyczny wygld. Stopnie tego typu schodw musz by tak
zamocowane w elemencie belkowym, aby byy stateczne rwnie przy jednostronnym obcieniu
uytkowym stopni. W przypadku maego przekroju poprzecznego rodkowej belki nonej, powinna
by ona dodatkowo sprawdzona na moment skrcajcy, jaki powstanie przy jednostronnym
uytkowaniu obcienia. Element nony moe by prosto- lub krzywoliniowy; oblicza si go
zgodnie ze schematem statycznym na momenty zginajce, skrcajce oraz siy poprzeczne.

8. Scharakteryzowa schody pytowe z biegami podpartymi.

spocznikowych lub poczona z pyt

przypadku schodw o 2 belkach
biegow traktuje si najczciej jako
utwierdzon w tych belkach. Pyta
wzdu biegu, przy czym na og

Konstrukcj non
schodw pytowych
stanowi pyta biegowa
oparta na belkach
spocznikow. W
spocznikowych pyt
czciowo
nona jest zbrojona
poow prtw odgina

si przy podporze do gry w celu przejcia momentw ujemnych spowodowanych czciowym utwierdzeniem. Rwnie pyt spocznikow
mona traktowa jako czciowo utwierdzon- w sposb podobny do pyt biegowych. Zazwyczaj pyty spocznikowe maj niewielk
rozpito i wystarczy zazbroi je konstrukcyjnie. Celowe jest te dodatkowe umieszczenie grnego zbrojenia konstrukcyjnego na caej ich
dugoci. Belki spocznikowe na og oblicza si jako swobodnie podparte, przy czym co najmniej 1/3 prtw odgina si do gry w
odlegoci okoo 0,2ln od podpory (ln- rozpito w wietle). Schody o 1 belce spocznikowej mona traktowa jako cig pyt
dwuprzsow, a bez tych belek jako pyt jednoprzsow.

9. Narysowa zbrojenie schodw pytowych o schemacie.

10. Obliczanie pyt krzyowo zbrojonych jednopolowych.

Schematy podparcia:

Zaoenia:

Grubo pyty hf stosunkowo niewielka do rozpitoci;

Ugicia w stosunku do gruboci s niewielkie;

Normalna do paszczyzny pozostaje normaln rwnie po odksztaceniu;

Pyta pracuje na 2-ch kierunkach, jeli speniony jest warunek:

0,5

lx
2,0 .
ly

Pyta o bokach lx i ly obciona rwnomiernie. Obc. traktujemy jako zesp

krzyujcych si pasm, na ktre dziaaj skadowe qx i qy obc. cakowitego q:
qy .
Momenty przsowe:

M x
M y

q= qx +

q x l x2
mx
q y l y2
my

Wydzielone pasma nie pracuj niezalenie, wic powstajcy z tego powodu M

skrcajcy midzy pasmami zmniejsza M zginajce w przle (wpyw ten wzgl. wsp.
Marcusa ). Otrzymujemy:

q l2
M x x x 1 q l x2 x
mx

M y

q y l y2
my

q l y2 y

Momenty podporowe:

q x l x2 q l x2
M y q y l y2 q l y2
12
12
12
12
1

M x q x l x2 q l x2 M y q y l y2 q l y2
8
8
8
8
Mx

Gdy pyta jest czciowo zamocowana wzdu krawdzi, traktujemy to jako oparcie przegubowe, uwzgldniajc czciowe zamocowanie
przez zbrojenie pasma przypodporowego.

11. Obliczanie pyt krzyowo zbrojonych wielopolowych.

< Pyta 4-polowa 3-rzdowa.
Jeeli q= const. Moemy korzysta z tablic pl jednopolowych jednopolowych
liczy kad pyt oddzielnie.
Momenty przsowe:

M x l x2 q ix q 1x M y l y2 q iy q 1 y
Momenty podporowe:

l p

1 p
M b q l y2 1 l

p
p
l
l

M a q l x2

Przy rwnomiernym obc. staym zakadamy, e przekroje na podporach porednich

pyt cigych rwnoprzsowych nie ulegaj obrotowi, czyli momenty podporowe
na krawdziach podparcia pyt s rwne momentom cakowitego zamocowania.
Mona, zatem podzieli pyt cig na pyty jednopolowe i tak je oblicza.
Jeeli oprcz obcienia staego g dziaa rwnie obcienie zmienne
rwnomierne p, wwczas przy obliczaniu M mona rwnie korzysta z
tablic dla pyt jednoprzsowych. Naley tylko odpowiednio rozdzieli
obcienie cakowite q, aby dla skadowych tego obcienia mona byo
przyj odpowiednie schematy pyt jednoprzsowych: q=q+q.
q obcienie rozoone w sposb cigy we wszystkich przsach;
q obcienie asymetryczne;
Przy takim rozkadzie obcienia momenty podporowe rwne s zeru, a
wic pyt dla obcienia q mona traktowa jako zesp pyt
jednoprzsowych swobodnie podpartych na obwodzie.

12. Obliczanie belek podporowych pyt krzyowo - zbrojonych.

Obliczanie belek podporowych jest do trudne,
dlatego korzystamy z metody przyblionej,
przyjmujc uproszczony sposb wyznaczania
obcie dziaajcych na belki. Polega on na
rozdziale obcienia z pyty wedug powierzchni
utworzonych przez dwusieczne ktw naronych.
A zatem belki stropu krzyowo zbrojonego
przejmuj z pyt kwadratowych obcienie w
postaci trjkta, natomiast z pyt prostoktnych
obcienie trjktne i trapezowe .
Jeli q obcienie dziaajce na pyt, to obcienie
dziaajce na belk wyniesie (jendoprzsowe, swobodnie
podparte):

Qx

q lx lx q lx

2 2
4

2
,

Qy

q l y 2 ly lx
4

Mx

q l x3
24

My

q l x 3 l y2 l x2

48

Dla belek cigych podtrzymujcych pyty krzyowo zbrojone

obliczanie M podporowych przeprowadza si przyjmujc zastpcze
obcienie rwnomierne qz.
Dla obcienia trjktnego:

q z 0,625 q

Dla obcienia trapezowego:

ly
1
1

qz q 1

,
2
3
2
8
lx

Momenty przsowe:
Obcienie trjktne:

Obcienie trapezowe:

q lx
M M n1
q x3
x
M n1 n
x
4
3 lx
lx

l2
M M n1
1
q l y x x 2 x M n1 n
x
2
12
ly

Miejsce wystpienia max M:

Obcienie trjktne:

Obcienie trapezowe:

l x2 M n M n1

4
q
l y2
2

*jeeli x<0,5 lx to x okrelamy z warunku: Qx=0

M n M n1
q ly

13. Scharakteryzowa strop DZ.

Strop monolityczno-prefabrykowany;
Skada si z prefabrykowanych belek elbetowych rozstawionych
(w osiach) co 60 cm, na ktrych opieraj si ulobetonowe lub
gruzobetonowe pustaki; Cao prefabrykowana zalewana jest
betonem. Grubo nadbetonu nad pustakami wynosi 3 cm.
Rozpito belek: 2,4 6,9 m;
Rodzaje tego stropu: DZ-3, DZ-4 i DZ-5 rni si midzy sob
wysokoci pustakw;
Gboko oparcia na cianie: 8 cm dla belek o d. do 6m; 10-

12 cm dla belek o d. > 6 m;

Zastosowanie: budownictwo mieszkaniowe, uytecznoci publicznej;

Zachodzi konieczno usztywnienia stropu, gdy:

- na strop dziaa obc. skupione (np. cinka dziaowa) ebro wykonujemy pod tym obcieniem lub w pobliu,
- zachodzi potrzeba usztywnienia budynku stropami jako sztywnymi tarczami poziomymi;

Stropy tego typu mniej "klawiszuj" w porwnaniu do dawnych stropw DSM, co wynika z zastosowania grnej pyty
betonowej, zwizanej z belkami przez wystajce strzemiona w grnej powierzchni belek. Umoliwiaj uoenie zbrojenia pyty
grnej poprzecznie do belek, co znacznie usztywnia budynek oraz zwiksza wytrzymao stropu na obcienia uytkowe.

W stropie o rozpitoci modularnej 4,80 m naley wykona jedno ebro rozdzielcze, a przy wikszej rozpitoci - dwa lub trzy
ebra. ebro rozdzielcze wykonane jest jako ksztatka prefabrykowana szerokoci 0,15 m i wysokoci rwnej pustakowi.
Zbrojenie ebra wykonuje si z dwch prtw rednicy nie mniejszej ni przekrj zbrojenia gwnego belki.

Nie mog by stosowane przy obcieniach dynamicznych, oraz obcieniach przekraczajcych 6 kN/m;

14. Scharakteryzowa strop Akermana.

strop ze sztywnym, trwaym wypenieniem pustak stropowy;

jeeli zachodzi potrzeba, aby strop mia wiksz wysoko dajemy na wierzch ceg
dziurawk (1);
ciany dziaowej nie mona wykonywa bezporednio nad ebrem, wykonujemy wtedy
beleczk (2)
przy wikszych obcieniach mona wykona szersze ebra;
max wysoko stropu 25 cm;

rozstaw osiowy 31 cm;

grubo nadbetonu 3-4 cm;

uywamy betonu: B15, B20;

zbrojenie: dowolna kl. stali;

wada: strop wymaga szalunku;

jest jednym z najduej stosowanych stropw

gstoebrowych z wypenieniem. Wykonuje si go z pustakw ceramicznych wysokoci 15, 18, 20 lub 22 cm, szerokoci 30 cm i
dugoci 19,5 lub 29,5 cm
Konstrukcje non stropu stanowi zebra elbetowe o rozstawie osiowym 31 cm. Wsppracuj one z pyta betonowa wylana na
pustakach. Zebra opieraj si na cianach nonych za porednictwem wieca. Wysoko pustakw dobiera' si w zalenoci od
rozpitoci i obcienia stropu - im wiksze obcienie i rozpito stropu, tym wysze pustaki.
Strop Akermana jest stosunkowo lekki i stanowi dobre podoe pod tynk na suficie. Zebra zbrojone s jednym prtem stalowym o
rednicy wynikajcej z oblicze statycznych. Waciwe pooenie prtw nonych zapewniaj strzemiona otwarte, opierajce si
na pustakach.

Strzemiona wykonuje si ze stali zbrojeniowej o rednicy 4,5-6,0 mm i rozmieszcza si je co 33 cm. Przy rozpitoci stropu do
4,5 m i przy niewielkich obcieniach uytkowych strzemiona mona dawa tylko w czci przypodporowej na odcinku o
dugoci rwnej \|s odlegoci miedzy podporami. Zbrojenie none, w co drugim zebrze powinno by odgite przy podporze pod
katem 45 i zakotwione w strefie grnej. W stropach o rozpitoci do 5,0 m mona nie dawa pyty betonowej. Wwczas trzeba
tylko zabezpieczy grne powierzchnie pustakw 2-centymetrowa warstwa zaprawy lub betonu.
Po rozstawieniu pustakw i uoeniu zbrojenia w zebrach oraz w wiecach przystpuje si do betonowania stropu. Beton
powinien by co najmniej klasy B 15 o konsystencji plastycznej. rednice ziaren wiru uytego do mieszanki betonowej nie
powinny przekracza 20 mm. Betonuje si jednoczenie wiece i zebra stropu, a na wierzchu pustakw ukada si warstw
betonu o gruboci 3-4 cm.
Wiece stropu Akermana zbrojone s najczciej 4 prtami o rednicy 10-12 mm, poczonymi strzemionami o rednicy 3-4,5
mm rozstawionymi, co 33 cm. Pustaki umieszczone przy wiecu musza mie denka (podobnie jak pustaki w stropie Fert),
zapobiegajce dostawaniu si mieszanki betonowej do ich rodka w czasie betonowania wieca. Beton ukadany w zebrach i
wiecach zagszcza si rcznie. Pyt betonowa nad pustakami mona zagszcza mechanicznie przy uyciu wibratorw
powierzchniowych. Deskowanie stropu Akermana moe by pene, a moe rwnie skada si tylko z pojedynczych desek
uoonych pod zebrami i podpartych rusztowaniem, jak przy stropie pytowym.

15. Scharakteryzowa strop z pyt kanaowych.

cakowicie prefabrykowany;
zastosowanie: budownictwo mieszkalne, komunalne i przemysowe;
gadka grna i dolna powierzchnia;
modu: 90, 120, 150;
3, 5, 6 kanaw wysoko 19,4 cm;
wysoko pyty: 24 cm;

zbrojenie: siatki punktowo spawane;

pyty odmiany A rozpito modularna: 240 600 cm (co 60 cm);
pyty odmiany B rozpito modularna: 600 cm (bud. przemysowe);
min. oparcie 5 cm;
min. grubo ciany 18 (240 600), 20 cm (540 600);
Pyty opiera si na cianach lub belkach elbetowych za porednictwem wyrwnawczej zaprawy cementowej. Do czasu
stwardnienia tej zaprawy i betonu wiecw pyty mona opiera na poziomych ryglach drewnianych (rys 3), gdy zapewnia to
atwe uzyskanie rwnej powierzchni dolnej stropw. Styki ( zamki) miedzy pytami na ich dugoci wyplenia si zaprawa
cementow o wytrzymaoci, co najmniej 5 MPa. Ma to na celu zapobieenie tzw. klawiszowaniu poszczeglnych pyt, a wic ich
niezalenemu odksztacaniu si.
Kanay wzdu pyt umoliwiaj ukadanie instalacji.
Dusze krawdzie pyt maj wyprofilowane tzw. zamki, ktre uatwiaj poczenie pyt midzy sob, gdy szczelin zalejemy
betonem. Dalsze prace polegaj na wypenieniu betonem zczy wzdunych pyt, zalepieniu kanaw (na przykad kawakami
styropianu), a nastpnie uoeniu zbrojenia wieca i zalaniu go betonem. Po wykonaniu caego stropu mona go natychmiast
obciy.

16. Scharakteryzowa strop WPS.

Stropy WPS (Wrocawska Pyta Stropowa) to odmiana

stropw gstoebrowych, gdzie ebrami nonymi s
belki stalowe (najczciej dwuteowe min. I140), a
wypenieniem betonowe pyty WPS. Pyta stropowa
jest prefabrykowanym elementem elbetowym.
przestrze miedzy belkami, ponad pytami, mona
wypeni lekkimi materiaami (np. keramzytem), na
ktrych wylewa si warstw betonu
szeroko pyty 40 cm;
beton: B15; stal: A-0; druty: D1;
min. oparcie 3 cm;
po uoeniu pyt na dwigarach przestrzenie miedzy pytami, oraz miedzy pytami a rodnikiem wypenia si zapraw
cementow;
zaleca si obetonowanie dwigarw stalowych, zabezpiecza to stal przed korozj, pyty WPS przed klawiszowaniem oraz
zmniejsza strzak ugicia;
strop WPS jest stosowany przede wszystkim w obiektach remontowanych lub modernizowanych. Mona nim zastpi strop
drewniany wstawiajc w miejsce drewnianych legarw stalowe belki. W stropach Kleina mona zastpi pytami WPS
rozmieszczone miedzy stalowymi belkami pustaki lub cegy.
Nono i rozpito stropw zale od rozstawu i przekroju uytych belek stalowych.

17. Obliczanie stropw kasetonowych metoda siatek sprystych.

Strop kasetonowy ma rzut prostoktny a boki poszczeglnych pl nie s wiksze ni 1,5 m strop
traktujemy jako pyt opart wzdu 4 krawdzi, obciona ciarem rwnomiernym q k i qd.
Wydzielone pasma (na rys.) przenosz obcienia qk i qd, a ugicie tych pasm w rodku jest
jednakowe i dla schematu wolnopodpartego wolnopodpartego jednakowych wymiarw eber
wynosi:

5q d l d4
5q k l k4
y

,
384 EJ 384 EJ

Obcienie:

qk q

q k ld4

q d lk4

q qk qd

ld4
lk4
,
q

q
d
lk4 ld4
l k4 ld4
q a q d a,

dla eber o rozstawie a (kierunek lk) i b (kierunek ld):

qb q k b

Najwiksze M zginajce (ebra rodkowe) w przypadku swobodnego podparcia:

kierunek lk : M

k ,m

qb

lk2
8

kierunek ld :

ld2
8

M d ,m qa

W belkach ssiednich wystpuj mniejsze M zginajce, ktre mona wyliczy z

proporcji ugi.
Dla ebra pracujcego na kierunku lk , pooonego w odlegoci x od krawdzi:

M k2 M m

a2
am

Analogicznie postpuje si w odniesieniu do innych eber. Oglnie mona

zapisa:
kierunek lk :

M ki k k M k ,m

kierunek ld :

M di k d M d ,m

x
16 x

kd
2
5 lk
lk

x
16 x

kk
2
5 ld
l d

4
x


lk

x
ld

Sposb uproszczony daje zawyone wyniki rzdu 20%.

18. Obliczanie stropw grzybkowych metoda polska.

Metoda polska (zwana wspczynnikow) stosowana przy siatce supw zblionej do kwadratu (o wymiarach bokw niernicych si
wicej ni 20 %) rozpitoci ssiednich przse kadego kierunku niernicych si wicej ni 20%, rwnomiernym obcieniu uytkowym
oraz cigym oparciu na obwodzie pyty stropowej (na cianach lub supach za porednictwem p1gowic spitych belk wieczc). Metoda
ta moe by stosowana, gdy spenione s odpowiednie warunki sztywnoci poszczeglnych czci stropu (pyty i supw) oraz gdy gowice
odpowiadaj wymiarom i ksztatom, dla ktrych metod t zweryfikowano dowiadczalnie.
Podzia pyty stropu na pasma gowicowe I i
midzygowicowe II. Gdy skrajne przsa pyty oparte s
na podporze liniowej, rozrnia si ponadto pasma
pozagowicowe III ppasma podporowe IV.
W kadym pamie pyty przyjto nastpujce oznaczenia
podpr i przse:
przekrj O-O skrajna podpora liniowa (np. ciana),
na ktrej pyta jest swobodnie podparta,
przekrj 8-8 skrajna podpora w postaci szeregu
supw poczonych monolitycznie z pyt,
przekrj 5-5 oraz 7-7 pierwszy szereg supw od
podpory skrajnej,
przekrj 6-6 dalsze szeregi supw (tj. pozostae
podpory rodkowe),
przekrj l-l przso skrajne przylegajce do skrajnej
podpory liniowej,
przekrj 4-4 przso skrajne przylegajce do
szeregu supw skrajnych,
przekrj 2-2 oraz 3-3 przsa rodkowe.
Momenty zginajce na 1 m szerokoci pasma pyty dla
stropw majcych, co najmniej trzy przsa w kadym
kierunku, wyznacz si dla obu kierunkw siatki supw wedug poniszych zalenoci:

M 1 k l12 k1 g k 2 p l12 ,

M 2 k l 22 k1 g k 2 p l22

gdzie:
k parametr zaleny od rodzaju pasma i pooenia rozpatrywanego przekroju, przyjmowany z tablic;
l1, l2 rozpito przsa stropu w osiach podpr,
2

g, p odpowiednio obliczeniowe obcienia stae i uytkowe w [kN/m ]

a1, 2

1 0,5

l1, 2

Na podstawie wyznaczonych w powyszy sposb momentw zginajcych wymiaruje si pasma gowicowe I oraz midzygowicowe II.
Pasmo pozagowicowe III naley oblicza na 3/4 momentw obliczeniowych dla pasma II, natomiast ppasmo podporowe IV na 1/2
momentw wyznaczonych w pamie gowicowym I. Momenty zginajce w supach konstrukcji okrel si z zalenoci:
Sup skrajny:
gdzie:

Ms

P p l1 l 2 ,

P G l

50
G g l1 l2

Sup poredni:

Ms

Pl
50

19. Obliczanie stropw grzybkowych metoda ram wydzielonych.

Obliczenia sprowadzaj si do rozwizania wydzielonych
krzyujcych si ze sob ram. Za szeroko obliczeniow rygla
ramy przyjmuje si odlego midzy rodkami przse
prostopadych do paszczyzny obliczanej ramy.
Obliczenia statyczne wydzielonych ram przeprowadza si
dowoln metod, przyjmujc do oblicze pene obcienie
przypadajce na kad z nich. Obliczenia mona wykonywa
przy nastpujcych zaoeniach (uproszczeniach):
dopuszcza si moliwo pominicia wpywu poziomych
przesuni wzw ramy,
ukady wielokondygnacyjne mona sprowadzi do
rozwizania rygla stropu ograniczonego z gry i z dou
supami utwierdzonymi w~ poziomie stropw wyszej i
niszej kondygnacji w stosunku rozpatrywanego rygla ustroju.
Rozkad reakcji podporowych na powierzchni gowicy naley
przyjmowa w ksztacie trjkta o maksymalnej rzdnej na
skraju obliczeniowej szerokoci gowicy i zerowej na osi

supw.
Przy zaoeniu sprystej pracy ukadu wszystkie supy naley, oblicza jako obcione siami osiowymi i momentami wzowymi
analizowanego ukadu ramowego. Momenty w supach wyznacza si rozdzielajc moment wzowy rygla ramy na schodzce si w wle
elementy konstrukcyjne zalenie od ich sztywnoci. Oznaczajc przez M g moment przypadajcy na sup grny, za przez Md moment
przypadajcy na sup dolny, przy rnych rozpitociach przse pyty w rozpatrywanym kierunku, otrzymuje si (po lewej).

20. Uproszczone obliczanie ram na obcienia pionowe.

Przy nieduych nie duych wzgldnie
rwnych rozpitociach oraz
obcieniach nie przekraczajcych 5
kN/m2 mona rygle ram pod

obcieniem pionowym oblicza jako beli cige. Supy rodkowe traktujemy w tym przypadku jako osiowo ciskane, uwzgldniajc
zamocowani rygli tylko w supach skrajnych.
Obliczanie M w supach skrajnych:

Jr
l1
Js
Sztywno prta I-E (supa): i sl
h2
i
M I E M I J M 0 sl
isl ir
Sztywno prta I-J (rygla): ir

M0 warto bezwzgldna M w wle I, obliczonego od obcie staych i

uytkowych przy zaoeniu penego zamocowania na podporach rygla ramy,

M0

g q l12
12

Supy poredniej kondygnacji:

Sztywno prta E-F (rygla): ir

Sztywno prta E-I (supa):

Sztywno prta E-A (supa):

Jr
l1

ig

id

Jg
h2

Jd
h1

*Jeeli w wle A sup jest przegubowo podparty, wwczas:

id 0,75
M E F M 0

ig id
ig id ir

Jd
h1

M E A M 0

id
;
ig id ir

M E I M 0

ig
ig id ir

21. Uproszczone obliczanie ram na obcienia poziome.

Sztywnoc prtw ramy obliczamy w
sposb identyczny jak dla obvcie
pionowych, czyli:

Js
h
Jr
Rygle: ir
l
Supy: is

Przywzowe M zginajce w supach ramy

obliczamy mnoc odpowiednie wartoci
si poprzecznych przez odlegoci wzw od przekrojw zerowych.

W1 V2 A V2 B V2C V2 D ;

V2i W1

W1 W2 V1 A V1B V1C V1D ;

i2i
i2 A i2 B i2C i2 D

V1i W1 W2

i1i
i1 A i1B i1C i1D

M zginajce w skrajnych i porednich supach wyszych kondygnacji obliczamy wg wzoru:

Natomiast w supach dolenj kondygnacji:

2
M d Vi hi ;
3

M i Vi 0,5hi

1
M g Vi hi
3

Moment na skrajenj podporze rygla jest rwny sumie M przywzlowych w supach:

M r M sg M sd

W [przypadku podpr rodkowych, suma M przywzowych w

obydwa rygle proporcjonalnie do ich sztywnoci:

supach rozkada si na

M s M sg M sd
M rl M s
M rp M s

22. Przedstawi
ramy.

irl
irl irp
irp
irl irp

sposb obliczania i konstruowania zbrojenia wza

15o
Krzyujce si prty wpuszcza si kocami w stref ciskan i
przedua je poza miejsce skrzyowania o odcinek

l db a b

30

Strzemiona mog by dwuramienne.

15o
Zagszczamy strzemiona w pobliu miejsca zaamania zbrojenia
gwnego (rozciganego). Powinny one spenia warunki:

Asw 2 As1

f yd
f ywd

sin

Strzemiona zagszczamy na odcinku s 2 8 (

najwiksza rednica zbrojenia gwnego
wystpujcego w zaamaniu);
Kady zaamany prt rozcigany musi by uchwycony, przez co najmniej 1 ramie strzemiona;

Strzemiona naley dobrze zamkn haki min.

12 strz . , dla 20 mm celowe jest spawanie strzemion i zbrojenia

gw.;

23. Przeguby supw przedstawi przykady konstruowania.

Przeguby s pracochonnymi elementami konstrukcji elbetowych i naley je stosowa tylko tam, gdzie s one niezbdne, np. w trudnych
warunkach gruntowych lub na terenach szkd grniczych (tylko jednoprzsowa rama przegubowo poczona ze stopami fundamentowymi
jest mao wraliwa na nierwnomierne osiadanie gruntu).
Zblione do idealnych s tylko przeguby stalowe, stosowane przy bardzo duych siach podunych (rys. 10-20e). Pozostae przeguby
podane na rys. 10-20, utworzone przede wszystkim przez zmniejszenie szerokoci podparcia do

1 1

4 3

szerokoci przekroju supa i

odpowiednie uzbrojenie, s waciwie pprzegubami, gdy obrt w nich moe nastpi po pokonaniu stosunkowo znacznego oporu.
Przegub podany na rys. l0-20a jest odpowiedni przy niezbyt duym obcieniu podun sil N, ktra jest tu przekazywana przez
bezporedni docisk (dozbrojonych kilkoma siatkami) stykajcych si ze sob powierzchni supa i stopy fundamentowej lub innych
elementw konstrukcji, czonych przegubowo (np. elementw rygla lub uku). Przegubu tego typu nie stosuje si w krtkich supach
wahadowych, gdy w tym przypadku moe nastpi zbyt due krawdziowe naprenie spowodowane stosunkowo duym obrotem w
przegubie.
Przeguby podane na rys. 10-20 a) I b) stosowane s w przypadku si podunych N, ktre mog by przejte nie poprzez docisk, lecz
cakowicie za porednictwem pionowych prtw wpuszczonych w sup oraz fundament na dugoci co najmniej 40 , liczc od
teoretycznego miejsca przegubu. W celu umoliwienia chociaby nieznacznego obrotu, w przegubie umieszcza si przekadk z kilku
warstw papy lub z impregnowanej mikkiej pyty pilniowej (ze wzgldu na wysoki koszt, pyt korkowych obecnie nie stosuje si).
Przegub podany na rys. l0-20d moe przenosi znaczne obcienia pionowe, gdy przekadki z blachy oowianej (o gruboci 10-i-20 mm)
dziki swej plastycznoci agodz niekorzystny wpyw miejscowych nierwnoci wzajemnie dociskajcych si powierzchni oraz dobrze
pracuj na docisk i miejscowe przecienia powstajce przy obrotach przekroju (odksztacenia blach s bardzo nieznaczne i praktycznie
niezauwaalne niemniej istotne dla pracy ramy jako caoci).

24. Scharakteryzowa supy dwugaziowe.

Sup dwugaziowe stosuje si w halach z suwnicami suwnicami wysokoci powyej 7 m,
zwykle wysokoci supw zawierzaj si w granicach 11 19 m. S to supy ze wspornikami
podsuwnicowymi albo pilastrami (zalenie od koniecznoci minimalnej rozpitoci hali w
wietle dolnych czci supw).
Stosuje si supy:
dwugaziowe w dolnej i w grnej czci (nad i pod miejscem oparcia);
dwugaziowe w dolnej (podsuwnicowej ) i pene (o prostoktnym przekroju) w
grnej (nadsuwnicowej) czci;
Wysoko przekroju poprzecznego czci grnej:

dla supw skrajnych wynosi zazwyczaj 35 60 cm,

dla supw rodkowych 60 70 cm.

W czci podsuwnicowej:

dla supw skrajnych wynosi zazwyczaj 100 140 cm,

dla supw rodkowych 140 190 cm.

Szeroko supw przyjmuje si sta na caej wysokoci. Grne zakoczenie konstruuje si
wg takich samych zasad jak supy pene.

Nacisk od belek podsuwnicowych moe dziaa na sup osiowo Typ I; lub mimorodowo Typ II. Typ II, w ktrym belki podsuwnicowe
nie s umieszczone w osiach gazi supa umoliwia pewne zwikszenie uytecznej szerokoci nawy hali. Grny cznik supw na du
wysoko oraz du sztywno ma to due znaczenie wytrzymaociowe, gdy niezalenie do tego, e zapewnia on wzajemn
nieprzesuwalno obu gazi, jest jednoczenie elementem konstrukcyjnym, na ktry przekazywane s oddziaywania belek
podsuwnicowych.
Obliczanie supw dwugaziowych sprowadza si go wyznaczenia wszystkich najniekorzystniejszych oddziaujcych na sup si
zewntrznych, cznie z siami oddziaywania grnych rygli, oraz okrelenie si wew. w elementach supw.

25. Obliczanie belek podsuwnicowych metoda dokadna.

Przy obliczaniu momentw zginajcych, si poprzecznych oraz niezbdnego zbrojenia w belkach podsuwnicowych naley zachowa
specjalnie du dokadno, gdy nale one do zasadniczych i bardzo wanych elementw budynku przemysowego. Nie wystarczy tu
obliczenie maksymalnych wartoci momentw zginajcych na podporach i w poowie rozpitoci przse, lecz konieczne jest take (ze
wzgldu na znaczne ruchome obcienie skupione) znalezienie ekstremalnych wartoci momentw zginajcych w porednich punktach w
celu umoliwienia sporzdzenia wykresu obwiedni maksymalnych momentw ujemnych i dodatnich. Wykres ten, wsplnie ze schodkowym
wykresem dopuszczalnych momentw si wewntrznych belki, da mono prawidowego rozmieszczenia, odginania i urywania prtw.
Rwnie sporzdza si obwiedni max si poprzecznych, na podstawie ktrej, dozbraja si belk dla przeniesienia gwnych napre
rozcigajcych.
Na belki podsuwnicowe dziaaj obcienia stale i ruchome.
Obcienie stae stanowi tu ciar wasny belki oraz ciar toru podsuwnicowego.Obcienie to na ogl w maym stopniu wpywa na
ostateczn warto maksymalnych momentw i sil poprzecznych.
Obcienie ruchome stanowi naciski pionowe i poziome k suwnicy; naley tu wspomnie, e w niektrych zakadach przemysowych
stosuje si po 2 i wicej suwnic (do czterech), na tych samych cigach belek podsuwnicowych. W przypadku gdy suwnic bdzie wicej
ni dwie, wwczas wpyw pozostaych suwnic mona pomin i oblicza belk podsuwnicow w zaoeniu, e pracuj tylko dwie
suwnice o najwikszym udwigu, obok siebie lub te oddzielnie (daj one mono najniekorzystniejszego obcienia rzdnych linii
wpywowych momentw zginajcych i si poprzecznych w poszczeglnych przekrojach belki).

Okrelamy:
P0 obliczeniowa warto nacisku koa,

P0 P, 1,1 1,4

Hp poziomy nacisk k suwnicy wywoany hamowaniem wzka,

Hp f

G Q n
n0

gdzie:
P najwikszy statyczny nacisk koa jezdnego suwnicy (zaley od jej nonoci i rozpitoci),
wspczynnik dynamiczny,
f wspczynnik tarcia stali po stali (~0,1),
Q udwig suwnicy,
G ciar wzka,
n liczba k hamownych (zazwyczaj zazwyczaj n=0,5n0),
n0 liczba k wzka.
Przyjmujemy, e Hp cakowicie przekazuje si na jedn belk podsuwnicow (ale cz przekazuje si rwnie na 2).
Hc pozioma sia wynikajca z nie pionowego usytuowania liny lub acucha podnoszcego ciar,

H c Q tg10 o 0,176 Q
Po zmianie prdkoci suwnicy sia tarcia przekazujca si podunie wynosi (moe by ona pominita przy obliczeniach belki
podsuwnicowej, ale powinna by uwzgldniona przy obliczaniu supa.):

TH f P0 n

26. Obliczanie belek podsuwnicowych metoda

uproszczona wg PN-64/B01012.
Norma PN-64/B-02012 1) przewiduje nastipujcy uproszczony sposb przyjmowania
obcie suwnicami.

Siy pionowe (P1 i P2) oddziaywania k suwnic (zaczepione w osiach tych k) naley ustala w zalenoci od ciaru wasnego i
maksymalnego dopuszczalnego udwigu O suwnicy przy najniekorzystniejszym pooeniu wzka. Siy te mnoymy przez wspczynnik
dynamiczny (uwzgldnia intensywno pracy suwnicy, jej mas, szybko wzka i suwnicy oraz inne wpywy).
Wspczynnik dynamiczny = 1,4 (maksymalny w tabl.) jest niewystarczajcy w przypadku cigych elbetowych belek podsuwnicowych
pracujcych przez wiele lat w warunkach intensywnej eksploatacji
W przypadku cigych elbetowych belek podsuwnicowych pracujcych w wybitnie niekorzystnych warunkach intensywnej eksploatacji,
celowe jest wprowadzenie dodatkowego mnonika = 1,41,5 (na zmczenie) niezalenie od wspczynnika dynamicznego przewidzianego
w PN-64/B-02012.
Dobre rezultaty z punktu widzenia wytrzymaociowego jak te i antykorozyjnego daj wolnopodparte belki podsuwnicowe z betonu
spronego, szczeglnie strunobetonowe, gdy moliwe jest w nich prawie cakowite wyeliminowanie rys i napre rozcigajcych.
Przy obliczaniu fundamentw konstrukcji dwigajcej belki podsuwnicowe przyjmuje si oddziaywania suwnic bez uwzgldnienia
wspczynnika dynamicznego, natomiast w przypadku obliczania elementw wsporczych konstrukcji (supy, ruby kotwice itp.), na ktre
bezporednio przekazuj si reakcje belek podsuwnicowych, wspczynnik ten (dla sil pionowych od k suwnicy) naley stosowa
zmniejszony o 0,1.

Siy poziome oddziaywania k suwnic przyjmuje si w zaoeniu,

e przyoone s na wysokoci gwki szyny toru podsuwnicowego.
Brane tu s pod uwag dwa rodzaje sil:
a) siy poziome prostopade do toru (Hp1 i Hp2),
b) siy poziome rwnolege do toru (Hr1 i Hr2).

H p1

P1
,
10

H p2

P2
10

gdzie:
P1 jest maksymalnym, a P2 minimalnym oddziaywaniem
pionowym poszczeglnych k suwnicy (bez wspczynnika
dynamicznego).

H r1 0,12 P1,

H r 2 0,12 P2

gdzie:

P1 i P2

s sumami si pionowych wywieranych przez hamowane koa suwnicy na kadej szynie (w najniekorzystniejszym

pooeniu); rwnie bez wspczynnika dynamicznego.

Zgodnie z norm, przy obliczaniu belki podsuwnicowej (i innych konstrukcji nonych suwnic, np. supw, ram itp.) w halach, w ktrych
pracuje kilka suwnic na jednym lub wicej poziomach, ale tylko w jednej nawie (a wic przede wszystkim w halach jednonawowych),
naley uwzgldnia dziaanie tylko dwch suwnic najniekorzystniej dziaajcych na belk (lub inny element nony). Natomiast przy pracy
suwnic w kilku poczonych nawach, w ktrych oddziaywania poszczeglnych suwnic przenosz si na cao konstrukcji hali w kierunku
poprzecznym, naley uwzgldnia oddziaywania pionowe nie wicej jak dwch suwnic w kadej nawie z tym, e czna ich liczba nie
przekracza 6 w caej konstrukcji poprzecznej.
Przy obliczaniu poziomych si Hp prostopadych do toru mona w wielonawowej hali przyjmowa oddziaywanie najwyej czterech suwnic
dla caej konstrukcji poprzecznej, z tym, e w poszczeglnej nawie mog by uwzgldniane tylko dwie suwnice. Siy poziome poprzeczne
do hali naley przyjmowa tylko od tych suwnic, dla ktrych uwzgldnia si oddziaywanie pionowe.
Maksymaln warto momentw zginajcych Mmax i si poprzecznych Qmax wyznacza si w poszczeglnych poprzecznych przekrojach
belek podsuwnicowych za pomoc linii wpywowych, ktre obcia si siami skupionymi nacisku k jezdnych (jednej lub, co najwyej,
dwch suwnic). Przy ustawianiu si skupionych naley zwraca uwag na ich rozmieszczenie zgodnie z charakterystycznymi dla
poszczeglnych typw suwnic rozstawami k jezdnych oraz odlegociami pomidzy zderzakami ochronnymi. Dla celw praktycznych w
zupenoci wystarcza obliczenie Mmax i Qmax w przekrojach belki podsuwnicowej, wynikajcych z podziau kadego z przse na 6
rwnych czci. W kadym z przekrojw obliczamy ekstremalne wartoci momentw zginajcych i si poprzecznych, tj. znajdujemy
wartoci wynikajce z najniekorzystniejszego obcienia zarwno dodatnich, jak i ujemnych rzdnych linii wpywowych (w kadym
przekroju bdziemy mieli po dwie wartoci momentw zginajcych, dajce dla belki podsuwnicowej mono wykrelenia dwch obwiedni
maksymalnych momentw zginajcych dla wartoci dodatnich i ujemnych).

27. Oglna charakterystyka konstrukcji zespolonych (wasna definicja).

Konstrukcje zespolone rozpatrywane s jako ustroje z betonu (niezbrojone, elbetowe lub sprone), ktre utworzone s w wyniku poczenia
elementu podstawowego (najczciej prefabrykatu) z betonem uzupeniajcym, wykonanym z reguy w terminie pniejszym z betonu niszej
klasy. W konstrukcjach tych, wystpuje zatem, w paszczynie zespolenia, wzajemna wsppraca dwu rnych betonw, co ma wpyw na rozkady
napre i odksztace, a take na sposb wymiarowania zbrojenia.
Konstrukcj z betonu mona uzna za zespolon, jeeli spenione s nastpujce warunki:
zapewniona jest wymagana nono na cinanie podune styku betonu podstawowego (prefabrykatu) z betonem uzupeniajcym,
zachowana jest cigo w przenoszeniu si normalnych przez elementy wsppracujce ustroju zespolonego oraz midzy tymi
elementami,
klasa betonu uzupeniajcego jest nie nisza ni B20,
grubo pyty betonowej wsppracujcej (warstwy betonu uzupeniajcego) jest nie
mniejsza ni 40 mm.
Przykady:

Prefabrykowane elementy z betonu, poczone z elementem podstawowym za pomoc betonu uzupeniajcego i dodatkowego zbrojenia,
mog by uwzgldniane w obliczeniach nonoci elementu zespolonego na zginanie jedynie wwczas, gdy s usytuowane w strefie ciskanej
zespolonego przekroju teowego
W projektowaniu konstrukcji zespolonych wyrnia si dwie sytuacje obliczeniowe:
sytuacj przejciow, podczas montau (przed zespoleniem elementw skadowych),
sytuacj sta, podczas eksploatacji (po zespoleniu).

28. Zabezpieczanie konstrukcji zespolonych przed rozwarstwieniem w paszczynie zespolenia.

Odpowiednio wytrzymae i trwae styki midzy ssiednimi elementami prefabrykowanymi zapewniaj zcza. W projektowaniu zczy
konstrukcji prefabrykowanych i zespolonych naley dy do tego, aby interakcja midzy ssiednimi elementami prefabrykowanymi po
zespoleniu zapewniaa stabilne zachowanie si caej konstrukcji.
Poczenia prefabrykatw powinny bezpiecznie przenie wszystkie oddziaywania wystpujce w caoci konstrukcji, a take w
poszczeglnych jej elementach. Ma to zapewni moliwo przejcia przez zcza lub styki wzgldnych przemieszcze czonych elementw i
zapewni stabilne zachowanie si ustroju.
W ustrojach zespolonych z betonu zcza klasyfikuje si w zalenoci od stopnia gadkoci powierzchni styku jako:
bardzo gadkie (w elementach wykonanych w formie stalowej lub z drewna gadzonego),
gadkie (gdy element powsta w deskowaniu lizgowym lub beton w elemencie zosta zawibrowany),
szorstkie (gdy element ma na powierzchni celowo wyeksponowane kruszywo lub jest wyprawiony powierzchniowo, np. przez rowkowanie
wieego betonu bruzdami na gboko min. 3 mm w rozstawach maks. co ok. 40 mm),
dyblowe (gdy element ma celowo uksztatowane wrby).
Zcza z wrbami (dyblowe) zapewniaj najbardziej efektywnie nono na dziaanie si cinajcych.
Materiay, z ktrych wykonuje si zcza w konstrukcjach prefabrykowanych, powinny by trwae i niezawodne. W czasie eksploatacji
niezbdna jest kontrola stanu takich zczy, niezalenie od konieczoci zabezpieczenia ich przed korozj. Zcza powinny ponadto odznacza si
tak sam odpornoci ogniow, jak elementy konstrukcyjne.
Jeeli nie jest moliwa kontrola stanu stykw, naley stosowa nierdzewne stale austenityczne lub brz fosforowy. Jeeli taka kontrola jest
moliwa, czniki naley projektowa ze stali galwanizowanej elektrolitycznie. Dopuszcza si stosowanie rub zabezpieczonych dwiema
warstwami farby epoksydowej.
Zbrojenie
poprzeczne
styku
naley wykonywa
w
formie
strzemion,
ptli
lub
siatek
zgrzewanych, cakowicie zakotwionych
w
elementach
wsppracujcych
przekroju zespolonego.
Z si stosowanie zbrojenia ze
stali gadkiej lub ebrowanej klasy
nie wyszej ni A-III. Jeeli
zaprojektowane
zbrojenie
poprzeczne styku siga na ca
wysoko elementu zespolonego,
mona wykorzysta pole przekroju tego zbrojenia w obliczeniach elementu na cinanie.

29. Obliczanie nonoci na zginanie konstrukcji zespolonych.

Konstrukcje zespolone naley projektowa w taki sposb, aby w sytuacji obliczeniowej staej i przejciowej (montaowej) byy spenione
warunki stanu granicznego nonoci (wymiarujemy tak jak w przypadku elbetowych elementw jednorodnych) wobec kadego z elementw
skadowych oraz ustroju zespolonego jako caoci.
Ustroje zespolone, zoone z warstw betonu o rnej wytrzymaoci,
mona sprowadza do zastpczego przekroju jednorodnego, wykorzystujc
odpowiedni stosunek obliczeniowy wytrzymaoci fd betonu na ciskanie tych
elementw. Pole powierzchni przekroju zastpczego mona przy tym
zaoeniu wyrazi nastpujco:

A z A cb ca c

f cd ,a
f cd ,b

gdzie:
Acb - pole powierzchni przekroju elementu podstawowego z betonu o
wytrzymaoci fcd,b
Aca - pole powierzchni przekroju betonu uzupeniajcego o wytrzymaoci fcd,a
c stosunek wytrzymaoci obliczeniowych betonu na ciskanie czonych elementw: betonu uzupeniajcego i podstawowego;
Modyfikacj pola przekroju zastpczego najkorzystniej jest przeprowadzi redukujc szeroko przekroju betonu uzupeniajcego, przy
zachowaniu jego rzeczywistej wysokoci.

beff
beff

f cd ,a
f cd ,b

Nono elementw zespolonych, ktre w sytuacji montaowej s dodatkowo podpierane w przle, sprawdza naley w sytuacji
obliczeniowej staej wedug zasad obowizujcych przy sprawdzaniu nonoci elementw bez dodatkowego podparcia montaowego.

30. Zarysowanie w konstrukcjach zespolonych.

Kontrol stanu granicznego zarysowania i ugi ustrojw zespolonych z betonu naley przeprowadza wedug zasad oglnych, obowizujcych
dla elementw jednorodnych.
W obliczeniach szerokoci rys i ugi konstrukcji zespolonych, zoonych z betonowych elementw o rnej odksztacalnoci, pole
przekroju elementu zespolonego mona sprowadza do zastpczego przekroju jednorodnego, odpowiednio do ilorazu moduw sprystoci
Ecm betonu tych elementw.

A z A cb ca c

beff
beff

Ecm,a
Ecm ,b

Ecm,a
Ecm,b

gdzie:
ec - iloraz moduw sprystoci betonw uzupeniajcego i podstawowego;
Podparcia montaowe elementu podstawowego w sytuacji przejciowej (montaowej) w obliczeniach rys i ugi konstrukcji zespolonej
uwzgldni mona jedynie wwczas, gdy podparcia te nie bd usunite do czasu uzyskania przez beton uzupeniajcy, co najmniej 80%
wytrzymaoci zaoonej w obliczeniach. W powyszych obliczeniach niezbdne jest uwzgldnienie podatnoci podpr montaowych.
sytuacj przejciow, podczas montau (przed zespoleniem elementw skadowych):

M cr ,m wc f cm

sytuacj sta, podczas eksploatacji (po zespoleniu):

M sd ( f 1) M cr ,m w M m w 1 ,

wc , z

1
wc ,m

w 1

szeroko rys:

wk wk ,m wk , z
wk S r ,m S s ,m

Ukosne : wk

4 2
w E s f ck

31. Obliczanie ugi w konstrukcjach zespolonych.

Przy obliczaniu ugi elementw zespolonych naley zakada, e naprenia wywo ane rnic skurczu i pezania betonu znajduj si w
stanie rwnowagi wewntrznej oraz e krzywizny elementw podstawowego i uzupeniajcego po zespoleniu s jednakowe.

a a ,m a ,u

m obcienia montaowe
u obcienia uzupeniajce

a a m u a , m a , m

a m u

- ugicie dugotrwae przekroju zespolonego od obcie cakowitych

a , m

- ugicie dugotrwae przekroju podstawowego, od obcie montaowych,

a ,m

- ugicie przekroju zespolonego od obcie montaowych.

a a a

- ugicie od obcienia krtkotrwaego.