Professional Documents
Culture Documents
RAS
PSZCZ
ZNAKOWANIE MATEK
Gwnymi, dwoma celami znakowania matek pszczelich jest moliwo identyfikacji
oraz atwiejsze odnalezienie w roju. Elementem bdcym znacznikiem jest kolor. W
przyjtym systemie midzynarodowym znaczymy krlowe picioma kolorami, w
nastpujcej kolejnoci: biay, ty, czerwony, zielony i niebieski.
Kady kolor przyporzdkowany jest ostatniej cyfrze dekady; i tak: kolorem biaym
znakujemy w 1 i 6 roku, tym w 2 i 7, czerwonym w 3 i 8, zielonym w 4 i 9, a
niebieskim w 5 i 10 roku dekady (ten kolor obowizuje w tym roku jak wynika z
systemu). Dla atwiejszego zapamitania kolory ustawione s rosnco do siy barwy.
Jako, e krlowe roju praktycznie nie yj duej ni pi sezonw, dlatego jest pi
kolorw. Oznaczenia zgodne z powysz zasad nanosimy na tarczk tuowia
(grzbiet) krlowej.
kolor
biay
ty
czerwony
lata
2001, 2006
2002, 2007
2003, 2008
zielony
niebieski
dobrze niewyschnit farb przy prbie uwolnienia si. Farb nanosimy ebkiem
zapaki (zanurzamy pytko w farbie i delikatnie stawiamy kropelk, ktr
rozprowadzamy tak aby utworzy si owal). Najlepiej jest potrenowa znakowanie na
trutniach, ktre ju pojawiy si w rojach.
listewk a plastrem lub wycity otwr w plastrze). Naley zwrci uwag by pszczoy
miay dostp do otworu w klateczce, przez ktry matka ma by uwolniona.
Matki nie naley wypuszcza samemu jedno udlenie pszczoy grozi jej
kalectwem lub mierci! Moe te pofrun.
Matki inseminowane bez sprawdzonego czerwienia proponuj poddawa
w zakratowanym krat odgrodow korpusie lub izolatorze. Zdarza si e chce si jej
pofrun na lot i moe wtedy zgin. Przez kolejne kilka dni nie zaglda do rodziny.
Nie podkarmia jej w tym czasie, nie odbiera miodu. Przed wylotem ula mona
pooy pacht. Jeeli matka nie bdzie przyjta to bdzie leaa martwa przed
ulem. W sprzyjajcych warunkach pogodowych matka nieunasieniona powinna
zacz czerwi po 12 dniach, matka czerwica po 3-4 dniach od wypuszczenia przez
pszczoy. matki inseminowane bez sprawdzonego czerwienia po tygodniu, ale
niekiedy wyduaj pocztek skadania jaj do 21 dni (po tym okresie naley matk
reklamowa).
By moe zaproponowany sposb postpowania przy poddawaniu matek pozwoli
unikn wielu kopotw.
RASY PSZCZ
Kraiska macedoska - populacje grskiej pszczoy kraiskiej zasiedlajce
Pwysep Bakaski. Jest silnie zrnicowana biologicznie, odznacza si dobrym
rozwojem rodzin, umiarkowan rojliwoci i zaznaczajc si czasami
agresywnoci. Robotnice maj do jasne ubarwienie (czsto z tymi paskami),
zwaszcza w populacjach na poudniu Grecji. Kraiska (krainka) (Apis mellifera
carnica) - podgatunek pszczoy miodnej zasiedlajcy pierwotnie znaczn cz
Europy na wschd od Alp i Karpat Zachodnich, oraz na poudnie od strefy
lasostepw a do Morza Czarnego, Egejskiego i Adriatyku. Jest obecnie
powszechnie znany i rozpowszechniony poza naturalnym zasigiem. Robotnice s
szare, redniej wielkoci o szczupym ciele wysoko osadzonym na odnach i do
dugim jzyczku (okoo 6,50mm.). S agodne, spokojne, dobrze trzymaj si
plastrw. Wyrniaj si pracowitoci i du lotn aktywnoci. Maj dobrze
rozwinity zmys orientacyjny, s ywotne i dobrze znosz kaprysy pogody. Sklepi
mid przewanie na sucho. Uywaj mao kitu, gniazda utrzymuj czysto.
S odporne na choroby. Rodziny wiosn rozwijaj si na og bardzo intensywnie,
po wyczerpaniu si poytku szybko trac aktywno. S przewanie bardzo rojliwe
ni pszczoy innych podgatunkw. Rozrnia si odmian grsk i stepow, a w ich
obrbie wiele ras i populacji lokalnych, rnicych si temperamentem,
intensywnoci rozwoju i rojliwoci. W praktyce pszczelarskiej nazw tego
podgatunku okrela si przewanie tylko jego populacj alpejsk, najlepiej poznan
i intensywnie hodowan. Poza tym rozrnia si jeszcze populacj panosk
i macedosk oraz rasy lokalne: karpack i ukraisk.
PSZCZOA AFRYKASKA - zwyczajowa nazwa pszczoy afrykaskiej waciwej,
przyjta w czasach, gdy uwaano j za wystpujc na terenie caej tropikalnej Afryki
(obecnie rozrnia si ok. 5 nowych podgatunkw). 2. wystpujca w Brazylii
zdziczaa pszczoa wywodzca si od importowanych z Afryki matek -> pszczoy
rodkowoafrykaskiej.
PSZCZOA AFRYKASKA GRSKA - Apis mellifera monticola Smith - podgatunek
pszczoy miodnej z grupy afrykaskiej, wystpujcy w siedliskach wysokogrskich
(powyej 2000 m n.p.m.) wschodniej Afryki (Etiopia, Kenia, Tanzania). Robotnice
p.a.g. s stosunkowo due, ciemno ubarwione; dugo jzyczka rednio 6,06 mm.
P.a.g. jest przystosowana do chodnego klimatu, mao rojliwa i agodna.
PSZCZOA AFRYKASKA WACIWA Apis mellifera adansonii Latr. podgatunek pszczoy miodnej z grupy afrykaskiej, zasiedlajcy zachodni Afryk od
Senegalu po rzek Kongo. Robotnice p.a.w. maj na ciele intensywnie te pasy, s
redniej wielkoci i maj krtki jzyczek (5,69 mm). Tworz rodziny bardzo ywotne,
agresywne, o wybitnej skonnoci do rojenia si i migracji.
PSZCZOA ALGIERSKA (pszczoa telIska) Apis mellifera intermissa But.-Reep.
- podgatunek pszczoy miodnej z grupy afrykasko-europejskiej, wystpujcy w
Afryce na pnoc od Sahary: od Libanu do marokaskiego wybrzea atlantyckiego.
P.a. jest podobna do pszczoy iberyjskiej, take ciemno ubarwiona, lecz troch
mniejsza, ma do dugi jzyczek (6,38 mm). Dobrze znosi okresy suszy, roi si
bardzo intensywnie i zakada duo matecznikw (ponad 100), obficie kituje. W
rodzinach bezmatecznych szybko pojawiaj si trutwki. Na terenie wystpowania
Opracowa: Grzegorz Stanek
(poszywanie miodu).
PSZCZOA KAUKASKA Apis mellifera caucasica Gorb. - podgatunek pszczoy
miodnej, wystpujcy w wyszych partiach gr Wielkiego i Maego Kaukazu (12001600 m n.p.m.). yje tam wiele miejscowych populacji, wrd ktrych wyodrbniono
dotychczas mingrelsk, kartalisk, kachetysk, imieretysk, ziemnoswanetsk,
guryjsk i kabachtepisk, poddawane obecnie intensywnej pracy hodowlanej P.k.
rozprzestrzenia si poza swoj ojczyzn, przede wszystkim na terenie Rosji, lecz
take w Polsce; zadomowia si rwnie w Ameryce Pnocnej. Niekiedy okrelana
jest nazw: pszczoa szara grska (wysokogrska) kaukaska, podkrelajc jej
odrbno ekologiczn. P.k. s najmniejsze spord hodowanych w Polsce
podgatunkw, ale maj najduszy jzyczek (ok. 7,00 mm). S szare lub
ciemnoszare, o jasnym, szarobiaawym owosieniu; odwok trutni ciemny, matki
brzowawy. Odznaczaj si agodnoci, spokojnym zachowaniem si na plastrze
podczas przegldw, s nierojliwe, ale maj siln skonno do rabunku. Wydajno
matki w czerwieniu jest niewielka, rodziny nie osigaj zbyt duej siy. Robotnice s
bardzo pracowite i maj wyjtkowe zdolnoci do wyszukiwania i zbierania wzitku;
dobrze zapylaj koniczyn czerwon. Sklepi mid na mokro, bardzo silnie kituj
gniazdo. S wraliwe na choroby.
PSZCZOA KAUKASKA ABCHASKA - populacja pszczoy kaukaskiej wystpujca
w pasiekach na terenie Abchazji. Wyrnia si do intensywnym rozwojem rodzin.
Siedlisko p.k.a. graniczy bezporednio z siedliskami kolorowej pszczoy kaukaskiej
nizinnej.
PSZCZOA KAUKASKA NIZINNA - rasa lokalna pszczoy kaukaskiej szerokoapej
wystpujca na obszarze Gruzji i Azerbejdanu, w dolinach midzy Wielkim i Maym
Kaukazem. P.k.n. wyrnia si t barw na odwoku robotnic, jest agodna, lecz
rojliwa i skonna do rabunku. Najlepiej poznana zostaa w Abchazji. W wyszych
partiach gr (do 1200 m) obszar jej wystpowania graniczy z siedliskami szarej
pszczoy kaukaskiej. Midzy tymi dwoma podgatunkami istniej liczne formy
przejciowe rozrniane przede wszystkim na podstawie ubarwienia.
PSZCZOA KAUKASKA SZEROKOAPA (pszczoa kaukaska kolorowa,
pszczoa kaukaska ta) Apis mellifera remipes Gerst. - podgatunek
zasiedlajcy niziny i zbocza gr (do 1200 m) Wielkiego Kaukazu, od Morza Czarnego
i Azowskiego do Kaspijskiego, na poudnie prawdopodobnie do Maego Kaukazu.
Ubarwienie p.k.s. jest jaskrawote, w wyszych partiach gr ciemniejsze. Jzyczek
robotnic dugi, a pierwszy czon stopy tylnej nogi znacznie rozszerzony. P.k.s. jest
bardzo agodna i spokojna, wybitnie rojliwa, zakada duo matecznikw (do 300).
Dobrze znosi gorce lata, jest te przystosowana do czstych oblotw zimowych. W
obrbie p.k.s. wyodrbniono liczne populacje miejscowe.
PSZCZOA KRAISKA (krainka) Apis mellifera carnica Pollm. - podgatunek
pszczoy miodnej, zasiedlajcy pierwotnie znaczn cz Europy na wschd od Alp i
Karpat Zachodnich, oraz na poudnie od strefy lasostepw a do Morza Czarnego,
Egejskiego i Adriatyku. Jest obecnie powszechnie znany i rozpowszechniony poza
naturalnym zasigiem. Robotnice s szare, redniej wielkoci, o szczupym ciele
wysoko osadzonym na odnach i do dugim jzyczku (ok. 6,50 mm). S agodne,
spokojne, dobrze trzymaj si plastrw. Wyrniaj si pracowitoci i du lotn
10
11
Syberii. W literaturze okrelana jest niekiedy acisk nazw Apis mellifera mellifera
silvarum Skor., na terenie Rosji jest zwana potocznie pszczo rodkoworosyjsk.
P.l. bya hodowana od wiekw w barciach, obecnie jest mniej lub bardziej
zmieszacowana, poza nielicznymi populacjami yjcymi w chronionych rejonach
Rosji (m.in. w Baszkirii i obwodzie orowskim) i Polski (Puszcza Augustowska). Pod
wzgldem morfologii, biologii i zachowania si p.l. jest bardzo podobna do pszczoy
rodkowoeuropejskiej. Robotnice s due, ciemnoszare, maj stosunkowo krtki
jzyczek (ok. 6,10 mm). Podczas przegldw gniazda s agresywne, niespokojne
i uciekaj z plastrw. Matka czerwi do intensywnie (1500-2000 jaj na dob),
rodziny chtnie si roj. Dobrze wykorzystuj pniejsze poytki (gryka, lipa). Mid
sklepi na sucho.
PSZCZOA MADAGASKARSKA Apis mellifera unicolor Latr. - pierwszy opisany
podgatunek pszczoy miodnej z grupy afrykaskiej, zamieszkujcy Madagaskar oraz
inne, mniejsze wyspy (Mauritius, Reunion) w tym rejonie Oceanu Indyjskiego.
Robotnice p.m. s agodne, do mae, skpo owosione i bardzo ciemne, o
skrzydach ciemno ubarwionych, jzyczki maj krtkie (5,60 mm), Nazw acisk
p.m. (A.m. unicolor) przez dugi czas okrelano wszystkie ciemne pszczoy Afryki.
PSZCZOA OLBRZYMIA Apis dorsata Fabr. - gatunek pszczoy (Apis) yjcy dziko
w strefie klimatu tropikalnego i subtropikalnego poudniowej Azji, od Filipin do
Pakistanu. Buduje czsto skupienia gniazd na wolnym powietrzu; jest to duy (do
270 x 120 cm) pojedynczy pionowy plaster, przytwierdzany zazwyczaj do
rozwidlonych konarw drzew, do wystpu skalnego lub okapu opuszczonego
budynku. Grna cz plastra, pogrubiona do 12 cm, suy do gromadzenia miodu
(30 kg i wicej), dolna o komrkach gbokoci 16 mm i rednicy 5,35-5,64 mm - do
wychowu czerwiu pszczelego i trutowego (po nadbudowaniu cian komrek).
Mateczniki (4-5 szt.) s zakadane na dolnej krawdzi plastra, czciowo we
wbudowane. Robotnice, o dugoci ciaa 19 mm, s zblione wielkoci do matki (23
mm) i trutni (17 mm), jaskrawo ubarwione (to-pomaraczowo-czarne), o ciemnych
bonach skrzyde. S bardzo pracowite, pobieraj nawet gboko ukryty nektar
(dugo jzyczka dochodzi do 7 mm). Zdania rnych badaczy co do agresywnoci
tych pszcz s podzielone. Rodziny maj skonno do sezonowych wdrwek,
opuszczone gniazda niszcz barciaki. Gwnie od tego gatunku pochodzi mid
spoywany przez miejscow ludno, pozyskiwany, podobnie jak wosk, w sposb
rabunkowy. Prby udomowienia p.o. nie day dotychczas zadowalajcych rezultatw.
PSZCZOA PERSKA Apis mellifera meda Skor. - podgatunek pszczoy miodnej,
wystpujcy na Wyynie Iraskiej. Jest niezbyt cile okrelony systematycznie
i pozostaje w nieustalonych zwizkach pokrewiestwa z pszczo armesk
i z pszczo kaukask szerokoapa, z ktr graniczy na pnocy w rejonie Morza
Kaspijskiego; okrelany jest tam jako pszczoa lenkoraska.
PSZCZOA POUDNIOWOAFRYKASKA Apis mellifera capensis Esch. podgatunek pszczoy miodnej wystpujcy na ograniczonym obszarze Afryki w
rejonie Przyldka Dobrej Nadziei. Robotnice p.p. maj do duy zbiorniczek
nasienny i due jajniki, mog te skada jaja, z ktrych rozwijaj si samice. P.p.
jest ciemno ubarwiona, nieco wiksza, agodniejsza i mniej rojliwa ni ssiadujca
z ni pszczoa rodkowoafrykaska.
12
13
z pszczo wrzosow jako pszczoa pnocna. P.s. ma due rozmiary ciaa, krp
budow, szeroki odwok tpo zakoczony, o barwie ciemnobrzowej do szaroczarnej i czarnej, po stronie brzusznej czsto troch janiejszy. Woski na tergitach
odwoka s niezbyt gste, ale dugie brzowe, szarobrzowe lub powe; jzyczek
stosunkowo krtki. Podczas przegldw gniazda p.s. jest ruchliwa, niespokojna
i pochliwa, skonna do dlenia, le si trzyma plastrw. Mid sklepi na sucho,
gniazda kituje umiarkowanie. Intensywno czerwieni matki ulega maym wahaniom
i wynosi 1500-2000 jaj na dob, nie ma te na og przerw w czerwieniu. Rojliwo
rednia (przecitnie roi si 22% rodzin w sezonie). P.s. wystpowaa na terenie caej
Polski, od Karpat do dorzecza Niemna. Warto niektrych cech morfologicznych
wystpujcej w Polsce p.s. jest nastpujca: szeroko IV tergitu odwokowego 2,36 mm, powierzchnia lusterka woskowego - 2,74 mm2, dugo jzyczka - 6,11
mm, dugo przedniego skrzyda - 9,37 mm, indeks kubitalny - 61,4. Obecnie
prowadzi si selekcj kilku linii p.s., objto take ochron jej populacj na terenie
Puszczy Kampinoskiej (okrelan nazw pszczoy kampinoskiej).
PSZCZOA UKRAISKA - rasa lokalna pszczoy kraiskiej zasiedlajca stepy
wschodniej Europy, gwnie w dorzeczu Dniepru i Donu, obecnie przetrzebiona
i silnie zmieszadcowana. Potocznie jest nazywana pszczo stepow; niektrzy
badacze uwaaj j za odrbny podgatunek pszczoy miodnej (Apis mellifera
aceryorum Skr.), inni za poudniow odmian pszczoy lenej. P.u. jest szara,
janiejsza ni pszczoa lena i ma do dugi jzyczek (ok. 6,30 mm); dobrze trzyma
si plastrw, ale bywa agresywna, atwo wchodzi w nastrj rojowy, ale nie jest trudno
go rozadowa; zasklep miodu przewanie suchy. Gniazdo kituje umiarkowanie, jest
odporna na choroby. Dobrze buduje plastry na wzie, nadaje si na obfite poytki,
ktre dobrze wykorzystuje.
PSZCZOA URALSKA - populacja lokalna pszczoy lenej, wystpujca w tajdze na
Uralu. P.u. jest przystosowana do surowego klimatu (znosi mrozy do -50C), yje
dziko w dziuplach drzew, lecz jest take utrzymywana w ulach; skonna do rjki. Ma
jednolicie ciemno ubarwione ciao. Dugo jzyczka robotnic wynosi 6,04-6,32 mm.
PSZCZOA USSURYJSKA Apis cerana ussuriensis - populacja pszczoy
wschodniej, yjca dziko w lasach w dorzeczu Ussuri na Dalekim Wschodzie.
Dobrze znosi mrone zimy, robotnice s mniejsze i lejsze (72 mg) od robotnic
pszczoy miodnej (103 mg), o krtkich jzyczkach (4,87 mm), natomiast jajniki maj
lepiej rozwinite.
PSZCZOA WOSKA Apis mellifera ligu-stica Spin. - podgatunek pszczoy
miodnej wystpujcy na Pwyspie Apeniskim i w Sardynii. P.w. na obszarze
naturalnego wystpowania jest do zrnicowana, przede wszystkim pod wzgldem
ubarwienia: te paski mog znajdowa si na jednym do trzech tergitw
odwokowych robotnic; jzyczek ma dugi (do 6,70 mm). Jest agodna, energiczna,
pracowita, niezbyt rojliwa, ale skonna do bdzenia i rabunku. Matki czerwi
wydajnie i a do zimy. Rodziny osigaj du sil, s przystosowane do agodnego
klimatu i obfitych poytkw. Ze wzgldu na gospodarcze zalety zostaa
rozpowszechniona poza swoim naturalnym zasigiem i jest obecnie utrzymywana
w wielu krajach wszystkich kontynentw. Na ziemie polskie trafia po raz pierwszy
|w 1835 r., sprowadzona przez Dzierona, ktry znacznie przyczyni si do jej
14
15
16
17
18
19
20
21
22
Linia powstaa ze skrzyowania car. Nieski, car. Alpejki, car. Kortwki i car. GR-1
przy utrzymaniu wysokich cech produkcyjnych linii wyjciowych, takich jak: dobra
zimotrwao, tworzenie rodzin silnych na okres kwitnienia sadw, wysoka miodno
z poytkw kwiatowych, bardzo maa skonno do rjki dopuszczalna znikoma
rojliwo w okresach bezpoytkowych i duszej niepogody, Dua agodno
moliwo prowadzenia wikszoci prac przy pszczoach bez uycia dymu.
Rasa KRAISKA linia BIELKA 1
Pszczoy tej linii dobrze zimuj, maj dobry rozwj wiosenny w sprzyjajcych
wiosennych warunkach pogodowych tworz rodziny silne na okres kwitnienia jaboni.
S miodne, wykorzystuj wszystkie poytki kwiatowe, nawet ubogie, w warunkach
duego napszczelenia. Linia nie ma tendencji rojowych.
W nielicznych przypadkach podczas okresu bez poytkowego i duszej niepogody
pszczoy zakadaj mateczniki proste zabiegi pszczelarza, takie jak poszerzenie
gniazda, dodanie wzy rozadowuj ten nastrj. Pszczoy s bardzo agodne,
podczas dni pogodnych przy wikszoci prac pasiecznych moliwa jest praca bez
dymu. W czasie przegldu zachowuj si spokojnie, s mao ruchliwe, co uatwia ich
obsug. Linia przydatna do produkcji pszczelarskiej w pasiekach zarwno
towarowych jak i amatorskich. Linia zostaa wyprowadzona z linii krzywkowej
Bielka.
23
24
25
26
27
Linia R zalecana jest dla pasiek wdrownych, ktre zapewniaj jej cigy poytek.
W pasiekach stacjonarnych przy ograniczonej bazie poytkowej wskazane jest
ograniczenie matek w czerwieniu. Szczeglnie ta linia wymaga terminowego
dostosowania wielkoci gniazda do siy rodziny, w przeciwnym razie wystpi moe
nastrj rojowy. Linia R tworzy due rodziny, wykorzystuje wszystkie poytki od
bardzo wczesnych do pnych. Odznacza si bardzo dobr zimowl, wysok
plennoci, agodnoci, zdrowotnoci. Pozytywne wyniki osiga w produkcji
mleczka pszczelego, pyku, wosku i odciganiu matecznikw te cechy maj due
znaczenie przy wychowie matek pszczelich. Najwysze zbiory miodu osigaj
krzywki midzyrasowe - rasa kraiska linia R (strona mateczna) skojarzona z ras
rodkowo-europejsk lini Asta (strona ojcowska) lub rasa kraiska linia R (strona
mateczna) skojarzona z ras kaukaska lini PwK (strona ojcowska).
28
Oferujemy rwnie wysokiej jakoci mid oraz wyroby z wosku pszczelego (wiece,
figury woskowe). Specjalici ds. pszczelarstwa prowadz dziaalno doradcz,
szkoleniow oraz obsug pasiek.
W pasiece realizowano rwnie programy wdroeniowe, badawcze i program
hodowlany nad pszczo rodkowoeuropejsk. Istotn rol odgrywa wsppraca
z jednostkami dziaajcymi na rzecz pszczelarstwa. Szczeglna pomoc skierowana
do pszczelarzy ma na celu pozyskiwanie unijnych rodkw wsparcia.
29
Linia Niw zalecana jest do pasiek przydomowych. Tworzy rodziny o redniej sile.
Ma nieco powolniejszy rozwj wiosenny. Wykorzystuje wszystkie poytki zwaszcza
letnie (akacja, malina, lipa, kruszyna), a krzywki czsto osigaj si na rzepak.
W wydajnoci miodowej dorwnuje wspomnianym liniom. Jest agodna i nierojliwa,
gromadzi duo pyku. Utrzymuje porzdek w ulu. Poszerzanie wz ,,na wyrost
ujemnie wpywa na przechodzenie pszcz do nadstawek i kolejnych korpusw.
Maksymalne zbiory miodu i pyku uzyskuj krzywki midzyrasowe - rasa kraiska
linia Niw w kojarzeniu z ras rodkowo-europejsk lini Asta lub w kojarzeniu z ras
kaukaska linii PwK. Z praktyki wynika, e poddawanie matek pszczelich do pszcz
tej linii przynosi najkorzystniejszy efekt, dlatego linia Niw wykorzystywana jest do
nasiedlania ulikw weselnych, pudeek inseminacyjnych, tworzenia odkadw
zwaszcza z matkami inseminowanymi.
30
Pszczoy szare, mao lub rednio ruchliwe na plastrach. Rodziny nie wykazuj cech
rojliwoci. Selekcja prowadzona jest w centralnej Polsce w ubogim poytkowo
rejonie. Pszczoy wykorzystuj kady pojawiajcy si poytek nektarowy, s agodne
nawet w warunkach niesprzyjajcej pogody. Matki ograniczaj czerwienie przy
niesprzyjajcych warunkach poytkowych.
Dua dynamika rozwoju pojawia si przy wystpowaniu intensywnych wzitkw
oraz wiosn. Zapasy pszczoy wynosz nad gniazdo. Linia doskonale nadaje si do
pracy w ulach stojakach i leakach z nadstawkami. Przy intensywnych wzitkach
mona pracowa bez kraty. Matki przygotowuj rodziny do zbiorw wczesnych
i rednio wczesnych.
Selekcj tej linii rozpoczto w 1993 roku. Materiaem wyjciowym byo 9 linii krainki
hodowanej wwczas w Polsce. Drog krzyowania linii i selekcji potomstwa osignito
znaczny postp w zakresie cech uytkowych, szczeglnie miodnoci. Badania
morfologiczne wskazuj na osignicie znacznego wyrwnania cech morfologicznych
w obrbie selekcjonowanej populacji przy jednoczenie znacznej zmiennoci wewntrz
rojowej. Linia Marynka charakteryzuje si wysok miodnoci. Dobrze wykorzystuje
poytki zarwno wczesne jak i pne. Mid sklepi na sucho. Chtnie przechodzi do
nadstawki. Bardzo dobrze zimuje i odznacza si du dynamik rozwoju, jest przy tym
nie rojna. Pszczoy s bardzo agodne i dobrze trzymaj si plastrw.
Linia kujawska to linia syntetyczna w obrbie rasy kujawskiej. Nazwa handlowa tej
linii - KUJAWSKA, uywany skrt w zapisach hodowlanych car kd. Linia ta wywodzi
si od trzech linii pszcz kraiskich sprowadzonych do Polski: jednej z Niemiec
i dwch z Austrii. Matki tych linii byy materiaem wyjciowym do wyprowadzenia
mieszkacw trzeciego stopnia. Pszczoy budujce silne rodziny nadaj si raczej do
intensywnej gospodarki pasiecznej w ulach sytemu wielo korpusowego. Rozwj
pszcz w okresie przygotowawczym do zimowli (15 lipca - 25 sierpnia) dobry rednio 8-10 plastrw czerwiu. Rodziny bardzo silne wchodz w stan zimowli.
Cech bardzo wan podczas zimowli, szczeglnie przy agodnych warunkach
atmosferycznych jest brak czerwiu w rodzinach od padziernika do pocztku marca.
Zimowl w rodzinach linii kujawskiej przebiega spokojnie - kb zimowy zajmuje
31
rednio 7-8 uliczek midzy ramkami. Osyp zimowy pszcz jest niewielki, do 20 dkg
martwych pszcz. U pszcz wystpuje cecha samo oczyszczania gniazda ju od
pierwszego oblotu przez cay sezon. Matki rozpoczynaj czerwienie zawsze po
pojawieniu si pierwszego pyku. Wiosenny rozwj pszcz bardzo dobry, cecha ta
jest warunkowana du plennoci matek i specyficznych warunkw na
przedwioniu. Ziemia Kujawsko-Dobrzyska obfituje we wczesne poytki szczeglnie
wierzbowe. Pojawienie si czerwiu w rodzinach w momencie przynoszenia do ula
pierwszego pyku nie powoduje niepotrzebnego osabienia rodzin pszczelich. Wiosn
brak objaww biegunki. Dynamika rozwoju wiosennego dobra i bardzo dobra
podczas pierwszego pomiaru (okres kwitnienia jaboni - 28.04-6.05.) iloci czerwiu
i plastrw obsiadanych przez pszczoy wynosi rednio 6-7/8-9, natomiast po 21
dniach podczas drugiego pomiaru pszczoy zajmuj rednio dwie kondygnacje,
a wic obsiadaj 20 plastrw, a czerwiu jest od 10 do 14 plastrw.
Podczas wystpowania obfitego poytku pszczoy odkadaj cay nektar, nawet
podczas kilku kilogramowych przybytkw dziennych gniazdo nie jest zalewane.
Cecha ta w naszych obserwacjach jest bardzo wyranie skorelowana z
wystpowaniem nastroju rojowego, ktry jeli wystpi bardzo dobrze jest likwidowany
przez dodanie wzy lub plastrw z suszem. Pszczoy odbudowuj rednio 12-18
plastrw wzy w sezonie, nie poszerzanie gniazd wza moe wyranie przyczyni
si do pojawienia si nastroju rojowego. Wykorzystanie poytkw letnich bardzo
dobre przy wyranie zauwaalnym obnieniu iloci skadanych jaj przez matki.
Rodziny z populacji kujawskiej bardzo dobrze i dobrze gromad zapasy pierzgi
oraz skadaj je w gniedzie, co przy duej plennoci matek ma szczeglnie due
znaczenie w okresie przygotowawczym do zimowli i na przedwioniu. Pszczoy
propolisuj umiarkowanie. Zachowanie pszcz podczas przegldw agodne, dobrze
trzymaj si plastrw. Praca przy tych rodzinach z umiarkowan iloci dymu.
Pszczoy tej linii charakteryzuje wysoka wydajno miodu w cigu caego sezonu. Tworz
silne rodziny, odznaczajce si bardzo dobrym rozwojem wiosennym. Przy intensywnych po
ytkach przejawiaj tendencj do ograniczania matki w czerwieniu. Pszczoy z tej linii s
bardzo agodne, o maej ruchliwoci, podczas przegldw silnie trzymaj si plastrw.
Rzadko wchodz w nastrj rojowy. Zimuj bardzo dobrze.
32
Cechy wzorcowe:
33
34
pozwala rodzinom dochodzi do siy na pierwszy poytek towarowy jakim jest rzepak
ozimy. Linia wykorzystuje dobrze wczesne i letnie poytki, a podczas wystpowania
obfitych poytkw pszczoy znosz zapasy do grnych kondygnacji. Cecha rojliwoci
nie jest silnie zaznaczona - dodanie plastrw z suszem likwiduje objawy nastroju
rojowego, przy silnym nastroju rojowym naley jednak zabiera z rodzin plastry
z czerwiem lub pszczoy. Podczas przegldw pszczoy s agodne, dobrze trzymaj
si plastrw.
Pszczoy linii car Nieska s jasno ubarwione (w odcieniach brzu i szaroci) i maj
wyranie zaznaczone piercienie filcowe na tergitach. S bardzo agodne, mao
ruchliwe, silnie trzymaj si plastrw. Odznaczaj si du dynamik rozwoju
wiosennego i tworz silne rodziny. Charakteryzuje je bardzo wysoka miodno.
Czsto pojawia si skonno do ograniczania matki w czerwieniu przy poytkach
wczesnych. Z powodu ograniczania czerwienia, wykazuj tendencje do cichej
wymiany matek. Wykazuj cech nierojliwoci . Bardzo dobrze zimuj. Matki z tej linii
wykazuj cech ostronego podejmowania czerwienia na wiosn, w dostosowaniu
do warunkw pogodowych.
35
pszczoy mocno trzymaj si plastra, jedynie przy uyciu wikszej iloci dymu
cz populacji staje si bardziej ruchliwa,
w trudnych warunkach grskich uzyskuje gorsze wyniki miodnoci.
Zarwno matki jak i pszczoy tej linii maj ubarwienie szare, ale moe pojawia si
kolorowe zabarwienie I tergitu u pszcz- robotnic.
Linia o wczesnym, bardzo dynamicznym rozwoju wiosennym Tworzy silne rodziny .
Peni rozwoju osiga w okresie kwitnienia jaboni . Pszczoy sabo ograniczaj
matk w czerwieniu. Rodziny wymagaj intensywnego poszerzania gniazda wz.
W okresie bez poytkowym linia wykazuje nastrj rojowy atwy do zlikwidowania.
Linia polecana do tworzenia odkadw lub do wykorzystania jako rodziny
wychowujce. Bardzo dobrze wykorzystuje poytki nektarowe. Dobrze wykorzystuje
poytki cige i moe by uytkowana w gospodarce wdrownej. Mid skada przede
wszystkim w nadstawce, pozostawiajc niewielkie iloci w gniedzie nad czerwiem.
Pszczoy bardzo agodne, dobrze trzymajce si plastrw. Dobrze zimuj rodziny
mocno cienione.
Inne cechy charakterystyczne tej linii to:
36
37
Linia jest przeznaczona na potrzeby pasiek w caym kraju , zarwno dla intensywnej
gospodarki pasiecznej, jak i dla pasiek amatorskich, hodowana w trzech typach
uytkowych, odznaczajcych si nastpujcymi cechami :
38
39
40
Kraiska linii Willy -Ich najlepsz cech jest wyjtkowa agodno. Charakteryzuj
si ponadto doskona dynamik rozwoju wiosennego. W czasie przegldw mao
ruchliwe, dobrze trzymaj si plastrw. Matki hodowlane pochodz z Zakadu
Pszczelnictwa UWM w Olsztynie.
41
42
- agodnoci pozwalajca na prac bez dymu lub przy znikomym uywaniu dymu
na poytkach gryczanych nawet w czasie zej pogody,
- pszczoy nierojliwe lub o maej rojliwoci reagujce pozytywnie na proste zabiegi
przeciwrojowe,
- dobra zimotrwao, nawet po wykorzystywaniu pnych poytkw wrzosowych
oraz podczas bardzo ostrych i dugich zim. Matki uytkowe rozprowadzane bd
na terenie caego pasa pomorskiego (woj. pomorskie i zachodniopomorskie),
ewentualnie w innych regionach Polski na potrzeby pasiek prowadzcych
intensywn gospodark pasieczn wykorzystujcych obfite poytki nektarowe
rednio wczesne do pnych.
43
44
Linia cau KP wywodzi si z importu pszcz rasy kaukaskiej z Krasnej Polany. W jej
skad wchodz populacje KP oraz G523. Pszczoy te cechuj si ma rojliwoci,
dobr miodnoci, szczeglnie w krzyowaniu midzy liniowym. Gromadz duo
pyku, gwnie wiosn. Trzymaj si plastrw, ograniczaj matk w czerwieniu. Mid
sklepi na mokro, mostkuj plastry. Pszczoy s ubarwione szaro. W chodne dni
wymagaj od pszczelarza ostronej obsugi, w tym czasie nie toleruj szybkich,
chaotycznych ruchw.
45
46
RASA RODKOWO-EUROPEJSKA
47
48
49
Buckfast E 117
Pszczoa charakteryzujca si wczesnowiosenn i du si rozwoju. Wyjtkowo
miodna, nierojliwa pod warunkiem zapewnienia odpowiedniej przestrzeni w ulu. Linia
majca skonno do samo-eliminacji varrozy. Mid sklepi na sucho.
Buckfast LH 0409
Matki te, pszczoy te, tworzce bardzo silne rodziny. agodne, bardzo miodne,
dobrze trzymajce si plastra. Mid sklepi na sucho, wykorzystuj kady poytek.
Polecana do pasiek wdrownych.
Buckfast KB 226
Matki i pszczoy koloru tego, bardzo dynamiczne na wiosn - tworz wyjtkowo
silne rodziny. agodne, mocno trzymajce si plastra. Idealne na wczesne poytki,
nie pogardz te spadzi. Mid sklepi na sucho.
50
51
Ligustica
Pszczoy wystpujce we Woszech, na poudniu regionu Ticino. Na dzie dzisiejszy
s gatunkiem zagroonym. Pszczoa ligustica nie jest agresywna, bo jest pszczo
czystej rasy. Jest dosy dua o podunym ksztacie ciaa, z dugimi koczynami
i trzema piercieniami na odwoku. Pszczoa ligustica wyrnia si ywym
ubarwieniem. Odwok krlowej gatunku ligustica jest najczciej to-pomaraczowy
a do obrzea. Trutnie maja owok czarny z tergitem pomaraczowym. Pszczoa
ligustica rozpoczyna rozwj wczesn wiosn, jest maorojliwa i dobrze trzyma si
plastrw. W okresie braku pylenia rolin pszczoa ta moe by naraona na braki
poywienia. Ma skonno do ograniczania matek przy bardzo duych poytkach.
Jest prawie odporna na warroz i umie si obroni przed jej zwikszonym
rozprzestrzenianiem si w rodzinie. Jest rwnie odporna na wikszo chorb.
Oryginalna rasa potrafi przetrwa w odludnych dolinach, gdzie pszczelarze hoduj
wycznie pszczoy czystej rasy. Linia o bardzo dobrej dynamice rozwoju wiosennoletniego, tworzca silne rodziny. Charakteryzuje j bardzo dobra miodno
i wykorzystywanie poytkw w cigu caego sezonu. Zimuje dobrze w ulach
nieocieplanych do przedwionia. Wiosn na rozwj rodziny trzeba bardzo dobrze
ociepli gniazdo.
Uwaga:
Informacje do powyszego opracowania czerpaem z rnych forum o tematyce pszczelarskiej,
Encyklopedia Pszczelarska /Pastwowe Wydawnictwo Rolnicze i Lene Warszawa 1989 r.,
fachowych wydawnictw pszczelarskich, a te z kolei zapewne z czasopism pszczelarskich.
Skadam hod tym ktrzy przyczynili si do napisania a wczeniej do obserwacji pszcz
i podzielenia si nimi z pszczelarzami.
GRZEGORZ STANEK
52
53