Professional Documents
Culture Documents
4 (2012)
UKASZ NIESIOOWSKI-SPAN
Dr ukasz NIESIOOWSKI-SPAN Zakad Historii Staroytnej, Instytut Historyczny Uniwersytetu Warszawskiego; zainteresowania badawcze: historia ireligia staroytnej
Palestyny; l.niesiolowski@uw.edu.pl.
138
UKASZ NIESIOOWSKI-SPAN
4
5
L.J. Mykykiuk, Identifying Biblical Persons in Northwest Semitic Inscriptions of 1200-539 B.C.E.,
Atlanta 2004.
J.L. Crenshaw, Job, w: Oxford Bible Commentary, red. J. Barton, J. Muddiman, Oxford 2007,
332-333; M. Mnnich, Schemat staroytnej lamentacji bliskowschodniej na przykadzie
babiloskiego poematu Bd chwali pana mdroci oraz 30. rozdziau Ksigi Joba, Zeszyty
Naukowe KUL 43 (1999), 3-13.
J.L. Crenshaw (Job), podsumowujc omwienie bliskowschodnich analogii dla Ksigi Hioba,
pisze: None of these texts provides an exact parallel to the book of Job, which adapts the
traditional genre of debate and framing narrative... In the end, the book of Job stands alone,
like the hero of the book (333).
139
e mona wskaza rwnie inne inspiracje dla biblijnej ksigi, aprecyzyjniej: dla
wtku nieoczekiwanej utraty dzieci.
Jak si bowiem wydaje, najblisz staroytn paralel dla wtku gwatownej
straty dzieci jest grecki mit o Niobe. Temat ten nie jest zbyt popularny w literaturze staroytnej, zatem pytanie o zwizki tradycji biblijnej z greck nie jest
nieuzasadnione.
Ju wczasach Homera mit ten znany by wformie pozwalajcej rekonstruowa jego zasadnicze zrby:
Nawet Niobe opiknych warkoczach posikiem wzmacniaa
serce, ta matka nieszczsna, codwanacioro stracia
dzieci odrazu: sze crek iszeciu synw kwitncych.
Zabi ich wszystkich Apollon zeswego uku srebrnego,
crki Artemis, costrzaom jest rada, gdy gniewni naNiobe
byli, emiaa porwnasi zpiknowos Laton,
mwic: Ta dwoje zrodzia, aja potomstwa mam wiele.
Chocia wic byo ich dwoje, zgadzili wszystkie jej dzieci.
Dziewi dni martwe leay we krwi inie byo nikogo,
kto by pogrzeba je ludzi Kronida zamieni wkamienie.
Dnia dziesitego Bogowie Niebiascy je pogrzebali.
Lecz przyjmowaa posiek Niobe, cho zami zalana.
Teraz pomidzy skaami, pord gr osamotnionych,
obok Sipylu jak mwi, tam spoczywaj boginie,
Nimfy, conadAcheloosem korowd wiod taneczny,
ot tam, chocia jest gazem, cierpi przez bogw skazana.
Iliada, XXIV, 601-616 (tum. K. Jeewska)
Zasadnicza zbieno narracji o Niobie i Hiobie polega na niespodziewanej dla obojga rodzicw utracie dzieci. Wmicie greckim mamy do czynienia
zgniewem bogw wywoanym arogancj Niobe, podczas gdy biblijna ksiga mwi
opewnego rodzaju grze midzy Bogiem iszatanem, ktrej ofiar pad nieszczsny
Hiob. Podobiestwo narracji mona by oczywicie wyjania adaptacj wobu
tradycjach wsplnego wtku literackiego. Zwizki opowieci oNiobe ioHiobie
wydaj si jednak bardzo bliskie, oczym wiadczy rwnie onomastyka. Grecka
forma imienia Z-F&+ pozostaje zapewne w zwizku z imieniem biblijnego
bohatera. Podobiestwo midzy (N)iob(e) oraz imieniem Job jest zbyt wielkie,
by byo przypadkowe7.
Zwracaem na to uwag ju w: . Niesioowski-Span, Grecja iPalestyna: pocztki wzajemnych kontaktw, w: Staroytna Palestyna midzy Wschodem aZachodem, red. M. Mnnich,
. Niesioowski-Span, Lublin 2008, 139.
140
UKASZ NIESIOOWSKI-SPAN
10
Syntetyczny opis wtku mitycznego oraz powiadczenia mitu wliteraturze staroytnej mona
odnale w: P. Grimal, Sownik mitologii greckiej irzymskiej, Wrocaw 21990, 252, ioczywicie wW.H. Roscher, Ausfhrliches Lexikon der griechischen und rmischen Mythologie, Bd. 3.1,
Leipzig 1897-1902, 372-423. Genealogia Niobe, crki Tantala isiostry Pelopsa, umieszcza
j w starym pokoleniu bohaterw greckich mitw, co moe by wskazwk archaicznoci
jej postaci.
Spord ogromnej literatury dotyczacej Homera ijego dziea najlepiej zacz od: B. Patzek,
Homer ijego czasy, Warszawa 2007; L. Trzcionkowski, Historyczne aspekty eposu homerowego w: Literatura Grecji staroytnej, t. 1, red. H. Podbielski, Lublin 2004, 41-61; J. Griffin,
Homer, Warszawa 1999, 9-31.
J.L. Crenshaw, Job, w: The Oxford Bible Commentary, red. J. Barton, J. Muddiman, Oxford
22007, 332.
141
Grekw. Mit ten sta si inspiracj dla ydowskiego pisarza, ktry dokona twrczej
adaptacji greckiej opowieci. Dokonujc owej adaptacji, pisarz sign naturalnie
po literackie iformalne skadniki dziedzictwa kulturowego swojego wiata, std
zbienoci z literatur mezopotamsk. W jego wersji mciwi bogowie (Apollo
i Artemida) zastpieni s oczywicie przez jedynego Boga zawierajcego ukad
zszatanem (por. Hi 1,12). Zamiast cierpicej matki jest ojciec, co atwo mona
wyjani powszechnym mizoginizmem pisarzy biblijnych. Drugorzdna rola kobiet
wnarracjach starotestamentowych uniemoliwiaa uczynienie zmatki literackiego
wzorca dla pogbionej refleksji natury filozoficznej. Cao opowieci owielkim
nieszczciu spotykajcym rodzica uzyskuje nowy wymiar, poniewa daje asumpt
dla gboko mdrociowej refleksji nad ludzk kondycj, przeznaczeniem i nieuchronnoci woli boskiej. w mdrociowy i teologiczny aspekt Ksigi Hioba
stanowi przy tym najwaniejszy wyrnik caej ksigi.
Za powysz interpretacj przemawia rwnie fakt, e literacki wtek orodzicu
traccym dzieci jest niejako naskrkowy dla caej ksigi. Mowa onim wprologu,
apotem dopiero wepilogu (Hi 42). Mona zatem odnie wraenie, e mdrociowe wtki ksigi (jak widzielimy, o dugiej tradycji na Bliskim Wschodzie)
zostay niejako wpisane wscenariusz orodzicu traccym dzieci.
Przyjmujc hipotez o powstaniu Ksigi Hioba z inspiracji mitem Niobe,
naley sprbowa wyjani okolicznoci przekazu owego wtku oraz na ile to
moliwe ustali, kiedy mogo doj do takiego midzykulturowego kontaktu.
Mona zapewne wskazywa na epok hellenistyczn, gdy dziedzictwo greckie szerokim strumieniem wpyno na Wschd. Oczywistoci jest tu fakt, e
wtym okresie cywilizacje orientalne podatne byy na wpywy dominujcej kultury
greckiej. Sdz jednak, e rwnie epoka perska tradycyjnie wskazywana jako
okres powstania Ksigi Hioba moe by brana pod uwag jako czas greckiej
inspiracji.
Wepoce panowania Persw Achemenidw obszar caego imperium, azpewnoci, iwsposb szczeglny, tereny znajdujce si na zachodzie miay kontakty
z cywilizacj greck. Wiemy bowiem o znacznej liczbie Grekw zatrudnianych
lub wizionych przez Persw. Wiemy ogreckich intelektualistach odbywajcych
podre w gb terytorium imperium perskiego (np. Herodot). Mamy dane
pozwalajce rekonstruowa obecno greckich onierzy wpastwie Persw (np.
Ksenofont). Oczywistoci s rwnie intensywne kontakty handlowe midzy
wybrzeem Bliskiego Wschodu, Cyprem, Egiptem, Azj Mniejsz iGrecj.
Wsparciem dla hipotezy widzcej wanie wepoce perskiej dogodny czas na
midzykulturowy przekaz jest rola jzyka aramejskiego. Jzyk ten wczesna lingua
franca sta si bowiem nie tylko jzykiem administracji perskiej, uywanym na
terenach caego imperium, lecz rwnie zyska rang jzyka intelektualnych elit
142
UKASZ NIESIOOWSKI-SPAN
S ummar y
In the recent article rev. professor Antoni Tronina (SBO 3 [2011]) suggested a possible
link between the name of the biblical figure of Job and one name attested in the Amarna
archive. In the article some methodological obstacles for such identification were pointed
out. Furthermore, an alternative hypothesis regarding the origin of the name of Job was
presented. The conviction that there are Eastern (Babylonian) origins from the sapiential
traditions attested in the book of Job is well rooted in biblical scholarship; less obvious
are the origins of the very name of biblical figure of Job.
Every analysis rests on the importance of the most distinguishable feature of the
Job story; the constant calamity of the hero, starting with the loss of his children. The
same literary theme is to be found in the Greek myth about Niobe the mother los11
143
ing her children. This literary motif in both traditions is underlined by the closeness
of the names of the two figures: Job [N]iobe. These features make similarities in the
two stories and their protagonists no accident. As the Niobe-myth is attested already in
Homer, the origins of the story of Job within Greek tradition is advocated by the author.
If the biblical figure of Job is to be seen as the reinterpretation of the Niobe myth the
question of the date of this cultural transfer must be posed. Despite the now common
recent scholarly habit of dating many biblical traditions to the Hellenistic period, the
author advocates the Persian Period, as the possible date for this literary borrowing. He
advances the idea that the literati of the Persian Period, using Aramaic as their language
of literary expression, might have helped in transferring the motif or narrative character
of such a suffering figure as Niobe/Job from Greek culture to the East.
(2012)
Wydawnictwo KUL
Lublin Krakw Pozna Warszawa
SPIS TRECI
ARTYKUY
Micha BIENIADA, Egipskie panowanie wKanaanie pnego okresu epoki brzu
przykad ekonomicznej eksploatacji ipolitycznego uzalenienia.
Prba syntezy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 5
Krzysztof SONEK OP, Tradycyjna hermenutyka awspczesna krytyka biblijna
wwietle Rdz 12,3 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 19
Sawomir POLOCZEK, Walka Jahwe zmorzem ipotworami wBiblii hebrajskiej.
Geneza motywu. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 33
Stefan NOWICKI, ul-utul, bg krla, nis lnicy kosz sucy do pracy
Religia krlewska areligia rodzinna wstaroytnej Mezopotamii . . . . . . . . 63
Jakub SLAWIK, Stary Testament wiadectwem patriarchalnej kultury? . . . . . . 79
Marcin MAJEWSKI, Wyrocznia efodu oraz urim itummim wBiblii hebrajskiej
91
Mariusz BURDAJEWICZ, Osadnictwo wKhirbet Qumran wokresie elaza II 109
Krzysztof J. BARANOWSKI, Dwie nowe inskrypcje fenickie zIbizy . . . . .
123
ukasz NIESIOOWSKI-SPAN, Pochodzenie biblijnego Hioba
wzwizku zartykuem ks. Antoniego Troniny . . . . . . . . . . . . . . .
135
Sawomir JDRASZEK, Wojownicze bstwo Bes . . . . . . . . . . . . . . . .
143
Edward LIPISKI, Filozof, Imma Szalom iGamaliel. . . . . . . . . . . . . .
177
Katarzyna MAKSYMIUK, Aposto Arabw Ahudemmeh.
Kilka uwag na temat sporw doktrynalnych iwiarygodnoci
przekazw rdowych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
183
Piotr MUCHOWSKI, Esseczycy akaraimi: Problem genezy karaizmu
wwypowiedziach Karaimw polskich . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
197
SPRAWOZDANIA
Mariusz SZMAJDZISKI, Komunikat zsympozjum ksiga nahuma
ordzie, interpretacja irecepcja (UKSW, Warszawa, 10 maja 2011 r.) . . .
Piotr BRIKS iCezary KORZEC, Sprawozdanie zIX Walnego
Zebrania Stowarzyszenia Biblistw Polskich oraz 50. Sympozjum
Biblistw Polskich (Warszawa 18-20 wrzenia 2012) . . . . . . . . . . . . .
207
211
254
SPIS TRECI
237
243