Professional Documents
Culture Documents
Nowa neuronauka
psychoterapii, hipnozy terapeutycznej i
rehabilitacji:
twrczy dialog z naszymi genami
Ernest Lawrence Rossi, Ph.D. i Kathryn Lane Rossi, Ph.D.
Copyright 2008
by
Ernest Lawrence Rossi, Ph.D. & Kathryn Lane Rossi, Ph.D.
Wszelkie prawa zastrzeone. aden fragment tej ksiki nie moe byd reprodukowany w aden
sposb, czy fragmentarycznie czy w caoci (poza krtkim cytowaniem, artykuami krytycznymi oraz
przegldami) bez pisemnej zgody autorw.
Opublikowane przez:
Redakcja i tumaczenie:
Jan Dyba
Korekta jzykowa:
Daria Bdkowska
Konsultacja naukowa z zakresu matematyki:
Mirosaw Nadymus
Spis Treci
ROZDZIA 1
Zarys sylwetki Miltona H. Ericksona, M. D. (1901-1980) . . . . . . . . 6
ROZDZIA 2
Historyczne rda nowej neuronauki
psychoterapii, hipnozy terapeutycznej i rehabilitacji . . . . . . . . . . 9
ROZDZIA 3
Nowy, neuronaukowy model czterostopniowego procesu twrczego
w naukach humanistycznych, cisych i psychoterapii . . . . . . . . . 11
ROZDZIA 4
Ekspresja genw, plastycznod mzgu i czas w psychoterapii . . . . . 19
ROZDZIA 5
Punkty zwrotne w yciu. Ewolucyjne spojrzenie na: tworzenie Ja,
nienie oraz konstruktywny umys . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 25
ROZDZIA 6
Neurony lustrzane, empatia i konflikt:
Sztuka, prawda i pikno zaporedniczone przez ekspresj genu
i plastycznod mzgu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 29
ROZDZIA 7
Muzyczne interludium
Forma sonatowa czterech etapw twrczego procesu . . . . . . . . 37
ROZDZIA 8
Czterostopniowa twrcza psychoterapia:
Konstruowanie przyszego umysu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 42
ROZDZIA 9
Proces terapeutyczny #1
Czterostopniowy proces twrczy z odzwierciedlaniem rki . . . . . . 49
ROZDZIA 10
Proces terapeutyczny #2
Psychoterapeutyczne wprowadzanie klarownoci i siy . . . . . . . . 52
3
ROZDZIA 11
Proces terapeutyczny #3
Wzbudzanie wiadomoci oraz kreatywnoci poprzez
integracj przeciwieostw . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 55
ROZDZIA 12
Proces terapeutyczny #4
Radosna pogoo za symptomem w subie leczenia
opartego o relacj ciao-umys . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 59
ROZDZIA 13
Epigenetyka
Psychospoeczna genomika ekspresji genu i plastycznoci mzgu . 62
ROZDZIA 14
Ewaluacja warsztatu oraz formularz badawczy . . . . . . . . . . . 66
Bibliografia . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 68
ROZDZIA 1
Zarys sylwetki
Miltona H. Ericksona, M. D. (19011980)
Milton H. Erickson zosta uznany za jednego z najbardziej wpywowych psychoterapeutw
wszechczasw wedug sondau, ktry zosta niedawno przeprowadzony dla The Psychotherapy
Networker (marzec 2006). W psychoterapii Milton H. Erickson jest stawiany w pierwszej dziesitce
obok Zygmunta Freuda, Carla Junga i innych. Poniej znajduje si zamieszczony w badaniu krtki
portret Ericksona sporzdzony generacj po jego mierci.
Mimo wszystkiego co zostao napisane o Miltonie Ericksonie oraz usilnych starao wielu,
by zrozumied jak dziaa w terapii i dlaczego jego dziaanie odnosio tak dobre rezultaty,
powiew tajemnicy wci otacza jego prac. Tu po mierci Ericksona jego
dwudziestoletni uczeo stwierdzi: nie byo dnia abym nie uy w mojej pracy czego,
czego nauczyem si od Ericksona, a mimo to jego podstawowe zaoenia pojmuj tylko
czciowo. Wizerunek Ericksona, jaki wyoni si w rodowisku, jest wizerunkiem
terapeutycznego czarodzieja obdarzonego niezwyk moc osobist.
On nie by osob z ktr, tak po prostu, siadae i rozmawiae wspomina Jeffrey Zeig.
On wci pracowa, wci bdc Miltonem Ericksonem, czym wywoywa najgbsze
moliwe dowiadczenia, jakie mg wywoad, w osobie z ktr przebywa. W tym
znaczeniu by on cigle hipnotyzujcy, cigle terapeutyczny, cigle uczcy.
Moliwe, e byo to spowodowane jego stanem fizycznym, ktry wymusza nadzwyczajne
wyostrzenie wszystkich jego zdolnoci. Dyslektyk, cierpicy na guchot wybircz
(amuzj), daltonizm, skonnoci do zawrotw gowy i dezorientacji, dotknity przez polio
w wieku siedemnastu, a nastpnie piddziesiciu jeden lat. Spdzi trzynacie ostatnich
lat swojego ycia (okres, w ktrym wielu jego dobrze znanych uczniw spotkao go po raz
pierwszy) bolenie przykuty do wzka. Prbujc modelowad elastycznod i subtelne
metody werbalne, nad ktrymi spdzi cae ycie, dokonujc tego z czciowo
sparaliowanymi ustami oraz przemieszczonym jzykiem.
Mimo to, jak wspomina Haley, pracowa dziesid godzin dziennie, szed czasami siedem
dni w tygodniu prowadzc terapi Co weekend albo pracowa z pacjentami albo by w
trasie i naucza. Zeig dodaje: To, co byo tak imponujce u Ericksona, to czas i energia,
ktr by w stanie powicid terapii. Kiedy ju przyj kogo, jako pacjenta, robi
dosownie wszystko co mg, aby pomc tej osobie. Kiedy bye klientem Ericksona, po
prostu czue, e by skupiony cakowicie i wycznie na tobie.
Erickson spdzi poow stulecia rozwijajc wyjtkowo subteln terapi opart o
wielopoziomowe rozpoznawanie wzorcw, bdc prawie cakiem w sprzecznoci z
gwnymi nurtami terapii jego czasw. Choroby, mwi Erickson, czy o genezie
6
Wierzymy, e te sowa Nie staraj si uywad techniki kogo innego po prostu odkryj wasn. S
bardzo wane dla terapeutw, ktrzy chc nauczyd si czego o sobie, tak jak Erickson. Terapeuci
zdobywaj wiedz zwykle metod prb i bdw. Prbuj rnych sposobw, aby wydobyd te cechy
swojej unikatowej osobowoci, dziki ktrym mog stad si najbardziej efektywnymi w pomaganiu
innym. To wymaga odwagi, wytrwaoci i szczeroci od kadego terapeuty a nauczenie si tego moe
byd w istocie samotn wdrwk.
Kto moe wiedzied lepiej, ni ty sam, kiedy jeste najlepszy i najefektywniejszy w pracy z ludmi? To
wymaga ostronej i cigej autorefleksji odnonie tego, co si robi. Nie ma dwch jednakowych ludzi.
Nie moe byd dwch dokadnie takich samych sesji terapeutycznych. Kada sesja to unikatowy proces
tworzenia, unikatowy kawaek rozwoju w genezie nowej wiadomoci i samoidentyfikacji zarwno w
pacjencie, co i terapeucie. Oczekujemy, e nasza empatia, zrozumienie oraz skutecznod
terapeutyczna bd wzrastad z kadym spotkaniem z drugim czowiekiem, dzieo po dniu.
Twrcze implikacje
ROZDZIA 2
Historyczne rda nowej neuronauki,
psychoterapii, hipnozy terapeutycznej i
rehabilitacji
Najwczeniejszych rde psychoterapii i terapeutycznej hipnozy szukad naley prawie trzysta lat
temu, kiedy to Anton Mesmer broni swojej rozprawy medycznej Dissertatio Physico-Medica de
Planetarum Influxu, 27 maja 1766 roku. Byy to czasy szwajcarskiego filozofa Jana Jakuba Rousseau
(1712-1778), wtedy rwnie dochodzio do tard filozoficznych pomidzy mechanicystyczn a
naturalistyczn koncepcj ludzkiej natury. Rousseau wierzy, e ludzie dowiadczaj stadialnego
rozwoju oraz e dwiczenie zdolnoci umysowych uatwiao wzrost mzgu. Charles Bonnet (17201793), dowiadczalny naturalista, zaznajomiony z pogldami Rousseau, zasugerowa woskiemu
badaczowi Michele Vincenzo Malacarne (1744-1816), e neurony mog reagowad na dwiczenia
dokadnie w taki sam sposb jak minie. Malacarne (1793, 1819) przeprowadzi nastpnie badania
na noworodkach ptakw i psw. Zauway on, e te z nich, ktre przebyway w bogatszym
rodowisku oraz zostay poddane intensywnemu treningowi miay wiksze mzgi! To byo
zwiastunem badao z zakresu nowoczesnej neuronauki, dokumentujcych jak nowod, dwiczenie,
trening oraz wiadome skupianie uwagi moe wspomagad rozrost i reorganizacj sieci neuronalnych
w mzgu. Stao si to podoem naszej obecnej koncepcji odnonie tego, jak ekspresja genowa i
plastycznod mzgu w psychoterapii, terapeutycznej hipnozie i rehabilitacji moe wspomagad rozwj
czowieka oraz proces leczenia (Rosenzweig, 1996, Rosenzweig i in., 1962, Renner i Rosenzweig,
1987).
Dzi przyjmuje si, e to wanie Braid wprowadzi termin psychofizjologia, aby opisad w jaki sposb
umys i materia wchodz w interakcj, by umoliwid leczenie poprzez relacj ciao-umys w ramach
terapeutycznej hipnozy (Tinterow, 1972). Nawet dzisiaj, sto piddziesit lat pniej, nie udao si
dokadnie zrozumied, jak waciwie psychofizjologia oddziauje w terapii opartej na relacji ciao umys. Nie ma oglnie uznawanych wydziaw terapeutycznej hipnozy, czy terapii ciao - umys na
naszych uniwersytetach czy szkoach medycznych, ktre przeprowadzayby systematyczne badania
odnonie tych rodzajw terapii. W ostatnich czasach jednake wyonia si nowa dyscyplina
neuronauki, wraz z pojawieniem si nowych technologii umoliwiajcych naukowe badanie
naturalnych relacji pomidzy ciaem a umysem, ktre Erickson (1958/2008, 1959/2008) nazwa
podejciem naturalistycznym czy technikami spoytkowania w hipnozie. Funkcjonalny rezonans
magnetyczny (fMRI), mikromacierze DNA, i bioinformatyczne bazy danych DNA, przykadowo
umoliwiy przeprowadzenie wielu nowych badao, ktre teraz opiszemy pokrtce, aby uaktualnid
nasze rozumienie terapeutycznej hipnozy, psychoterapii i rehabilitacji.
Ostronie podsumujemy implikacje dzisiejszej neuronauki w serii obrazkw ilustrujcych szlaki
komunikacji ciao - umys, ktre wykorzystamy w naszej pracy terapeutycznej. Nastpnie zilustrujemy
pewne innowacyjne podejcia, ktrych mona si atwo nauczyd i dwiczyd w ramach specjalistycznych
warsztatw dla licencjonowanych terapeutw. Nauczalimy ericksonowskich podejd:
naturalistycznego i spoytkowania w ramach specjalistycznych warsztatw na caym wiecie,
przez ponad czterdzieci lat. Przedstawilimy, w tym opracowaniu, kilka z nich w formie ostronie
uporzdkowanych wytycznych, dla licencjonowanych profesjonalistw (Rossi, 2002a, 2004a).
Pokazujemy, jak bardzo s one podatne na nieograniczone wrcz modyfikacje, dokonywane przez
bardziej dowiadczonych terapeutw.
Podczas tych praktycznych dwiczeo, odnotujemy rwnie miejsca, w ktrych naley przeprowadzid
dalsze badania, tak aby podejcie to mogo spenid kryteria medycyny, opartej o dowody naukowe
(Evidence Based Medicine). Oczywicie zapraszamy ci do wsppracy w ramach otwartych badao na
poziomie midzynarodowym (Rossi, Rossi, Yount, Cozzolino i Iannotti 2006). Nagroda Ernesta R. i
Josephine R. Hilgard za najlepsz prac teoretyczn w 2001 roku zostaa przyznawana w ramach The
Society of Clinical and Experimental Hypnosis pracy, ktra rewiduje podoe naukowe nakrelonych
przez nas twrczych podejd (Rossi, 2000). Dokadniejsze omwienia mona znaled w ksikach
(Rossi, 2002a, 2002b, 2004a, 2007), na kasetach wideo oraz pytach CD dostpnych w wydawnictwie
Fundacji Miltona H. Ericksona (Milton H. Erickson Foundation Press) (Erickson, Rossi, Erickson-Klein i
Rossi, 2008) oraz w ramach nowatorskich publikacji specjalistycznych dotyczcych kreatywnej
hipnozy (Bloom, 1990).
Twrcze implikacje
10
ROZDZIA 3
Nowy, neuronaukowy model
czterostopniowego procesu twrczego
w naukach humanistycznych, cisych i
psychoterapii
Historia ilustrujca klasyczny, czterostopniowy proces twrczy, zamieszczona na rycinie pierwszej
przedstawia studenta zaangaowanego w dowodzenie teorii matematycznej (Tomlin, 2005).
Pocztkowe dwa panele reprezentuj pierwszy etap procesu twrczego, kiedy to koa zbate
zaczynaj si krcid w umyle a student zaczyna tworzyd diagramy i rwnania, prbujc w ten
sposb rozwizad problem.
Rycina 1. Czterostopniowy proces twrczy. Pierwszy etap to pomys na rozwizanie oraz rozpoczcie
pracy nad problemem. Etap drugi to nierzadko trudne dowiadczenie walki i konfliktu podczas prby
rozwizania problemu. Etap trzeci to twrczy moment uzyskania wgldu. Etap czwarty to szczliwa
weryfikacja rozwizania problemu (za pozwoleniem Tomlina, 2005)
11
model tego, w jaki sposb to zjawisko moe dziaad w codziennym yciu, naszych snach oraz
psychoterapii jako twrczym dialogu z naszymi genami.
12
Rycina 2: Profil ludzkiego mzgu podczas nieaktywnych faz snu, nienia i odpoczynku, kiedy
hipokamp i kora angauj si w dialog (niebieskie strzaki), by powtarzad, uaktualnid i konsolidowad
nowe wspomnienie i rzeczy wyuczone (zaktualizowane z Rossi, 2002a). Ten cakowicie naturalny
dialog jest podstawowym procesem, ktry chcemy zasymulowad, udostpnid i wykorzystad w
naszym nowym, neuronaukowym modelu ukrytych heurystyk przetwarzajcych.
Rycina 3: Ludzki sensomotoryczny homunkulus zwizany z interakcj ciao - umys. Przeronite rce
oraz rejon ust - jzyka - twarzy odzwierciedla niezwykle due obszary w mzgu, wyodrbnione przez
ewolucje do zmapowania tych dwch wanych obszarw chwytania i komunikacji (zaadaptowane z
Penfield i Rasmussen, 1950). A. Postuluje si, e sensoryczny homunkulus jest aktywny w zbiorze
stref porozumienia, poprzez ideo-sensoryczne procesy zwizane z hipnoz terapeutyczn. B.
Postuluje si, e motoryczny homunkulus jest aktywny w zbiorze stref porozumienia, podczas
procesw ideomotorycznych zwizanych z terapeutyczn hipnoz.
14
ktre dokonuj transkrypcji swojego kodu w transporter RNA. (3) Transportery RNA peni rol
matrycy dla syntezy biaek, ktre bd funkcjonowad jako (a) finalne struktury leczce w ciele, (b)
enzymy umoliwiajce przepyw energii oraz (c) receptory i czstki transporterw penice rol w
przesyle informacji wewntrz komrki (4) Czstki transportera funkcjonuj jak swego rodzaju typ
pamici molekularnej, ktra moe wywoad zjawisko pamici zgodnej ze stanem, procesy uczenia
si oraz zachowania w sieciach neuronalnych w mzgu (zilustrowane, jako prostoktna macierz
zoona z liter od A do L w grnej czci). (z Rossi, 2002a, 2004a, 2007)
Geny dokonuj ekspresji kodu DNA, aby wyprodukowad biaka, ktre s molekularnymi maszynami
mogcymi wywoad fizyczne zdrowienie w terapii opartej na relacji ciao - umys. Jak zilustrowano na
rycinie czwartej, cay cykl komunikacji ciao - umys oraz zdrowienie tak samo jak zwyke
wydarzenia i aktywnoci ycia codziennego, zajmuj okoo 90-120 minut. Czasami okrela si to
mianem rytmw ultradobowych (w kontracie do Ciradialnych, zwanych rwnie okoodobowymi,
trwajcymi 24 godziny). W chronobiologii (biologii czasu), uywa si rwnie nazwy podstawowy cykl
spoczynku - aktywnoci (BRAC - the Basic Rest - Activity Cycle) (Lloyd i Rossi, 1992, 2008). Oznacza
to, e podstawowa jednostka komunikacji ciao - umys w terapii moe zostad zainicjowana oraz mied
miejsce w ramach typowych parametrw czasowych jednej sesji psychoterapii lub terapeutycznej
hipnozy. Warto odnotowad, e Milton H. Erickson (Erickson, Rossi, Erickson Klein, Rossi, 2008),
oglnie postrzegany, jako jeden z najbardziej innowacyjnych terapeutw naszych czasw, zwykle
przeprowadza swoje sesje terapeutycznej hipnozy w czasie od 90 do 120 minut.
Przebieg podstawowego cyklu spoczynku - aktywnoci (BRAC) w ramach pojedynczego neuronu w
mzgu jest przedstawiony na rycinie pitej. Nowe, zaskakujce oraz nieoczekiwane dowiadczenia
yciowe mog aktywowad geny zalene od pobudzenia istotne w procesie wytwarzania biaek,
ktre stymuluj wzrost i transformacje poczeo synaptycznych pomidzy neuronami, nazywany
plastycznoci mzgu (Rossi, 2000, 2004a, 2007).
16
17
Twrcze Implikacje
18
ROZDZIA 4
Ekspresja genw, plastyczno mzgu
i czas w psychoterapii
Ekspresja genw i plastycznod mzgu stanowi fizjologiczn podstaw naturalnych transformacji
umysu, wiadomoci i zachowania. Rycina 6 pokazuje jak formuowane s nowe poczenia
synaptyczne pomidzy neuronami, co godzin lub dwie, w podstawowym cyklu spoczynku
- aktywnoci. Nasz neuronaukowy model psychoterapii i terapeutycznej hipnozy, poprzez twrczy
dialog z naszymi genami wykorzystuje te cakowicie naturalne ramy czasowe ycia, ktre rozwiny
si na drodze milionw lat ewolucji. Bezporednie dowody na ekspresj genow oraz plastycznod
mzgu wywoywan przez psychoterapi s obecnie dobrze udokumentowane (Kandel, 2001;
Lichtenberg i in., 2000, 2004; Rossi, 2002b, 2004b,2005-2006, 2007, 2008), Dowody na udzia
ekspresji genowej i plastycznoci mzgu w psychoterapii byy po raz pierwszy podkrelane przez Erica
Kandela (Kandel 2001, 2006), ktry ostatnio zdoby Nagrod Nobla za yciowe osignicia w tej
dziedzinie. Kandel (1998) przedstawia swoj perspektyw nastpujco:
Jak dotd zwykle, kiedy psychoterapia i poradnictwo s efektywne i wytwarzaj zmiany
dugoterminowe w zachowaniu, dokonuj tego prawdopodobnie wykorzystujc procesy
uczenia si, poprzez wytworzenie zmian w ekspresji genowej, ktra zmienia si poczeo
synaptycznych oraz poprzez zmiany strukturalne, ktre zmieniaj anatomiczny wzorzec
poczeo pomidzy komrkami nerwowymi w mzgu. Wzrost rozdzielczoci technik
obrazowania mzgu powinien w koocu umoliwid ilociow ewaluacj rezultatw
psychoterapii Upraszczajc: regulacja ekspresji genowej przez czynniki spoeczne
powoduje, e wszystkie funkcje ciaa, wczajc w to wszystkie funkcje mzgu, staj si
podatne na wpywy spoeczne. Te wpywy spoeczne zostan biologicznie wczone w
zmodyfikowan ekspresj specyficznych genw, w okrelonych komrkach nerwowych,
w sprecyzowanych obszarach mzgu. Te spoecznie kierowane zmiany s transmitowane
kulturowo. Nie s wczone w sperm czy jajeczko i dlatego nie s przekazywane
genetycznie. (str. 460, kursywa zostaa dodana)
Badania z uyciem poczonych technologii mikromacierzy DNA, funkcjonalnego rezonansu
magnetycznego oraz bioinformatycznych baz danych takich jak Atlas Mzgu Allena dotyczcych
ekspresji genu http://www.brainatlas.org/aba/ s teraz bardzo potrzebne, aby mona byo spenid
kryteria medycyny opartej na dowodach (evidence based medicine), dla zaoenia udziau ekspresji
genu i plastycznoci mzgu w psychoterapii.
19
20
Rycina sidma przedstawia profil psychoterapii, jako czterostopniowego procesu twrczego, ktry
odbywa si co kade 90 - 120 minut podstawowego rytmu spoczynku - aktywnoci.
Rycina 7: profil (90 - 120 minut) 4-stopniowego procesu twrczego w psychoterapii zosta
przedstawiony w grnej czci ryciny (grna krzywa). Proteomiczny (biakowy) profil na rodkowej
krzywej przedstawia krajobraz energetyczny rozkadu biaek w neuronach mzgu, potrzebnych dla
plastycznoci mzgu. Ten proteomiczny profil wyoni si z funkcjonalnej zgodnoci genw wsplnie
podlegych ekspresji, przedstawionych na profilu genomowym poniej niego. Krzywa genomowa
reprezentuje waciwe profile ekspresji genw modyfikatorw wczesnej odpowiedzi komrkowej c-fos
oraz 10 innych genw (alleli) podczas typowego podstawowego okresu spoczynku-aktywnoci (BRAC)
trwajcego od 90 do 120 minut. Niszy diagram ilustruje, jak te ultra dobowe procesy wiadomoci s
zwykle dowiadczane jako Kleitmanowskie 90 - 120 minutowe podstawowe cykle spoczynkuaktywnoci wewntrz normalnych okoodobowych rytmw snu i czuwania (Rossi, 2002b, 2004b,
2007; Rossi i Nimmons, 1991).
21
1. Rozpoznawanie sygnaw
Akceptacja naturalnego wystpienia potrzeby
odpoczynku i regeneracji si oraz dobrostanu
prowadzi ci do dowiadczania komfortu i
wdzicznoci.
2. Wydobywanie gbszego oddechu
Spontaniczny gboki oddech pojawia si sam po
kilku chwilach odpoczynku, jako sygna, e
wchodzisz w gbszy stan relaksacji i leczenia.
Zbadaj pogbiajce si odczucie komfortu, ktre
pojawia si spontanicznie. Zastanw si nad
moliwociami komunikacji oraz procesu
zdrowienia w relacji ciao - umys z nastawieniem
beznamitnego wspodczuwania.
wykonania w pracy oraz zabawy moe ulec optymalizacji. Jest to w kontracie z nisk faz hipnozy,
podczas ktrej zdrowienie oparte na relacji ciao - umys zachodzi najprociej i w sposb naturalny.
Zwrd uwag jak to naturalne kontinuum aktywnoci i odpoczynku moe objd i pogodzid wiele
obecnie wykluczajcych si cech gwnych teorii hipnozy, psychospoecznych (faza wysoka) oraz
odmiennego stanu (faza niska) (zobacz w specjalnym wydaniu American Journal of Clinical Hypnosis
(Lankton, 2007).
Rycina 8: Zakres terapeutycznej hipnozy, ktry hipotetycznie rozciga si pomidzy wysok a nisk
faz podczas naturalnego podstawowego cyklu odpoczynku - aktywnoci w chronobiologii
(chaotobiologiczny czas). (z Rossi, 1996)
Naturalne parametry czasowe ekspresji genu oraz plastycznoci mzgu s wane podczas
podejmowania naszych yciowych wyborw. Moemy dokonad wyboru i brad pod uwag nasze
naturalne sygnay pynce z relacji ciao - umys dotyczce aktywnoci i odpoczynku w codziennym
yciu. Moemy dokonywad wyboru pomidzy ultradobow reakcj lecznicz lub ultradobow reakcj
stresow, co kade dwie godziny w trakcie dnia. Te yciowe wybory s gbok psychobiologiczn
podstaw naszej nowej neuronaukowej teorii komunikacji i leczenia w relacji ciao - umys, od umysu
do genu.
23
Twrcze Implikacje
24
ROZDZIA 5
Punkty zwrotne w yciu. Ewolucyjne
spojrzenie na: tworzenie Ja, nienie
oraz konstruktywny umys
Z naszej nowej, neuronaukowej perspektywy ywe, gwatowne, niezwyke i zadziwiajce sny, ktrych
zwykle mona dowiadczyd w trakcie kryzysw yciowych, s manifestacjami gbokiego
psychobiologicznego pobudzenia, ktre wzbudza cykl ekspresji genu/plastycznoci mzgu w celu
przeramowania oraz rekonstrukcji wiadomoci i zachowania w adaptacyjny i twrczy sposb. Rycina
9 nakrela adaptacyjn dynamik procesw leczcych opartych na relacji ciao - umys, podczas
istotnych punktw zwrotnych w yciu.
Rycina 9: adaptacyjna dynamika procesw leczenia opartych o relacj ciao - umys podczas istotnych
punktw zwrotnych w yciu. ywe, gwatowne, niezwyke i zaskakujce sny (sen REM) dowiadczane
podczas kryzysw yciowych, mog byd przejawem gbokiego pobudzenia psychobiologicznego,
ktre wywouje cykl ekspresji genu/plastycznoci mzgu, w celu przeramowania i rekonstrukcji
wiadomoci, pamici, uczenia si i zachowania w adaptacyjny i twrczy sposb. May symbol delta
(trjkt) oznacza, e zmiana na ktrymkolwiek z gwnych poziomw transdukcji informacji w relacji
ciao - umys generuje matematyczn transformacj na kolejny poziom w bezkresnej spirali nie
kooczcego si rozwoju ludzkiej wiadomoci i dowiadczenia.
Dynamik przedstawion na rycinie 9 trafnie opisuje Ribeiro (2004) w swojej ewolucyjnej teorii snu i
nienia:
Tak oto dochodzimy do centralnej hipotezy w teorii, mianowicie e sny ssakw s
probabilistycznymi symulacjami przeszych zdarzeo i przyszych oczekiwao. Gwn
funkcj takich symulacji byoby testowanie okrelonych, nowych zachowao w
pamiciowej replice wiata, zamiast w prawdziwym wiecie. Ta hipoteza stanowi
uoglnienie teorii symulacji zagroenia podczas nienia sny mog symulowad, albo
25
27
Twrcze implikacje
Sny mog penid funkcj twrczego odtwarzania wydarzeo z przeszoci, co moe stworzyd
bardziej adaptacyjn przyszod.
Podtrzymywana rewerberacja podczas snu SW, po ktrej nastpuje powizana z
plastycznoci ekspresja genu podczas nienia, wytwarza naturalne transformacje umysu i
zachowania.
Ekspresja genu i plastycznod konsoliduj rekonstrukcj strachu, stresu oraz traumatycznych
wspomnieo i symptomw, za porednictwem psychoterapii i terapeutycznej hipnozy.
Orientacja na przyszod, mzgowego systemu konstruktywnej pamici, moe byd
spoytkowana w procesie tworzenia nowej tosamoci oraz rozwizywaniu problemw przy
pomocy procesw terapeutycznych, nakrelonych poniej.
28
ROZDZIA 6
Neurony lustrzane, empatia i konflikt:
Sztuka, prawda i pikno
zaporedniczone przez ekspresj genu i
plastyczno mzgu
Niedawne badania w dziedzinie neuronauki dokumentuj aktywnod neuronw lustrzanych u
naczelnych i ludzi, ktra peni funkcj potencjalnego neuronalnego mechanizmu empatii, w ramach
ktrego rozumiemy innych poprzez odzwierciedlanie ich aktywnoci mzgowej (Miller, 2005, str.
946). Ta neuronalna podstawa empatii znajduje oparcie w badaniach nad deficytami w systemach
neuronw lustrzanych u ludzi cierpicych na autyzm oraz w badaniach z uyciem fMRI
zaprojektowanych w taki sposb, aby uchwycid emocjonaln empati. Takie badania nad empati na
neuronalnym poziomie oraz zaufaniem na poziomie genw i hormonw (kosfeld i In. 2005) s spjne
z opisami raportu wspodczuwajcej relacji pomidzy terapeut a pacjentem, ktra bya
wielokrotnie przytaczana jako zasada tumaczca wiele klasycznych fenomenw zwizanych z
hipnoz przez ponad 200 lat.
Wane jest, aby zdad sobie spraw, w jaki sposb to wielo poziomowe ujcie raportu na przynajmniej
4 poziomach (molekularno - genetycznym, hormonalnym, neuronalnym i dowiadczalnym) stanowi
nowy model, dla wszystkich zoonych psychospoecznych dowiadczeo, ktrych subiektywny aspekt
uczyni je pozornie odpornymi na obiektywne sposoby pomiaru oraz naukowe badania w przeszoci.
To ujcie raportu jest cakowicie zbiene z naszym neuronaukowym punktem widzenia wiata, ktry
nakrela, jak funkcjonalna zgodnod rodzin genw podlegajcych wsp - ekspresji, mierzonej za
pomoc mikromacierz DNA, mogaby stad si nowym naukowym podejciem sucym do wyliczenia
rnorodnych stanw wiadomoci, twrczoci oraz ukrytych procesw osobistych podczas
psychoterapii, terapeutycznej hipnozy oraz rehabilitacji (Rossi, 2007).
Historia hipnozy, zaczynajc od Mesmera ,jest bogata w opisy niezwykej skutecznoci terapeutycznej
tego zjawiska, gdy jest ono dowiadczane grupowo lub podczas demonstracji scenicznych, gdzie
ludzie odzwierciedlaj, naladuj i odgrywaj nawzajem swoje zachowania (Tinterow, 1970). Erickson
opisuje, jak mona poznad, czy dana osoba bdzie dobrym podmiotem hipnotycznym, przez
ocenianie jej naturalnych reakcji czy behawioralnej uwanoci w wywiadzie wstpnym (Erickson,
Haley i Weakland, 1959). Potrzebne s dalsze badania, aby okrelid stopieo w jakim reakcja
uwanoci naprawd odzwierciedla aktywnod neuronw lustrzanych w codziennym yciu, jak i w
naszych wystandaryzowanych skalach sugestybilnoci. Spekulujemy, e stosowanie przez Ericksona
technik pantomimy byo prawdopodobnie zaporedniczone przez neurony lustrzane. Erickson
czasami otacza opornego pacjenta osobami wysoce sugestybilnymi (podatnymi przyp. JD), aby
zaindukowad trans. Dzi widzimy w tym spoytkowanie prostej zasady neuronw lustrzanych -mapa
widzi, mapa robi. Sugeruje si, e badania systemw neuronw lustrzanych zrobi dla psychologii
to, co badania nad DNA zrobiy dla biologii (Miller, 2005 str. 945). Z neuronaukowej perspektywy
moemy rozumied psychospoeczne interakcje pomidzy terapeut, pacjentem a grupami w
29
31
Rycina 10: Neurony lustrzane w adaptacyjnych procesach naszej nowej teorii twrczoci w sztuce,
prawdzie i piknie, ktra jest spjna z naszym neuronaukowym ujciem psychoterapii i terapeutycznej
hipnozy (Rossi, 2004b, 2007; Rossi i Rossi, 2006). May symbol delta (trjkt) oznacza, e zmiana na
ktrymkolwiek z czterech gwnych poziomw transdukcji informacji na relacji ciao - umys, generuje
matematyczn transformacj na kolejny poziom w nieskooczonej spirali procesu rozwoju ludzkiej
wiadomoci i dowiadczenia.
Pozwlmy sobie wnikliwie przestudiowad rycin dziesit, aby mc docenid gbokie implikacje
naszej integracji zalenej od aktywacji, natury neuronw lustrzanych w generowaniu zalenej od
aktywacji ekspresji genu oraz plastycznoci mzgu, podczas numinotycznej fazy kreatywnej
wiadomoci, dowiadczenia psychospoecznego oraz leczenia. Zauwamy, w szczeglnoci, may
symbol delta (trjkt), wskazujcy, jak kady z tych czterech gwnych poziomw relacji ciao - umys
moe byd opisany przy pomocy matematycznych transformacji na kolejny poziom w nieskooczonej
spirali rozwoju ludzkiej wiadomoci i dowiadczenia. W argonie matematykw te transformacje
mog byd nazwane rwnaniami rniczkowymi. Nie planujemy wykadad tutaj teraz matematyki,
wane jest jednak, aby zrozumied znaczenie tych matematycznych transformacji, poniewa prowadz
one do praktycznego rozwizania tak zwanej luki pomidzy umysem a ciaem spopularyzowanej
przez filozofa Ren Descartesa (1596-1650). Wedug naszej propozycji te matematyczne
transformacje stanowi ostatecznie najbardziej ekonomiczny opis tego, jak psychospoeczne
podejcia terapeutyczne, wyoone w tej niewielkiej ksice, mog w najlepszych okolicznociach,
32
33
Zota zasada:
Neurony lustrzane w Nowej Teorii Etyki
Chcielibymy teraz zwrcid uwag na wan rol, jak odgrywaj neurony lustrzane w nowej teorii
etyki. Gwn zasad etyczn Immanuela Kanta jest tak zwany Naczelny Imperatyw Kategoryczny.
Wikszod duchowych tradycji opisaa naczelny imperatyw kategoryczny Kanta jako Zot zasad:
rb innym tak, jakby chcia, aby inni czynili tobie. Teraz zapoyczymy stron z historii humoru i
filozofii Cathcarta i Kleina (2007, str. 85-86), ktra ledzi rda zotej zasady w rnych tradycjach
religijnych.
HINDUIZM (okoo XIII w.p.n.e)
Nie czyo innym, czego by nie chcia, aby tobie uczyniono
Oto caa Dharma. We j istotnie pod uwag.
- Mahabharata
34
Powodem dla ktrego moliwym stao si uniwersalne stosowanie wartoci zotej zasady, jest
empatyczna i ideodynamiczna aktywnod naszych systemw neuronw lustrzanych. Ideodynamicznie
stymulowana teoria terapeutycznej hipnozy zostaa opisana jako aktywujca idee psychodynamika na
wszystkich poziomach od umysu do ekspresji genowej i plastycznoci mzgu(Rossi, 2007, rozdzia
trzynasty). Wartoci pynce ze zotej reguy mog zostad uruchomione przez ideodynamiczne
podejcia terapeutyczne takie jak Czterostopniowy Proces Twrczy z Odzwierciedlaniem Rki, o
ktrym powiemy w pniejszych rozdziaach niniejszej ksiki. Te podejcia terapeutyczne operuj
na wielu odnoszcych si do Ja poziomach wewntrz zarwno klienta jak i terapeuty oraz midzy
nimi. W najgbszym sensie psychoterapia nie jest procesem w ramach ktrego terapeuta uczy,
ukierunkowuje albo sugeruje pewne rzeczy klientowi. W idealnych warunkach systemy neuronw
lustrzanych zarwno terapeuty jak i klienta s rwnoczenie aktywne we wzajemnej empatycznej
synchronizacji. Zota regua psychoterapii jest nastpujca: To co terapeuci mwi do klientw,
mwi te do samych siebie. Twrcze wgldy, leczenie, i rozwizywanie problemw za
porednictwem nowych dowiadczeo ekspresji genu oraz plastycznoci mzgu, s zaporedniczone
przez obustronne procesy rozwoju i troski o samych siebie wewntrz i pomidzy systemami
neuronw lustrzanych klienta i terapeuty.
35
Twrcze Implikacje
36
ROZDZIA 7
Muzyczne interludium
Forma sonatowa czterech etapw
twrczego procesu
Po co nam muzyka? Psychologiczne dowiadczanie i znaczenie muzyki byo wspczenie wielokrotnie
badane (Patel, 2008). W tym rozdziale wyjaniamy, jak muzyka moe byd ekspresj
czterostopniowego procesu twrczego, na wszystkich poziomach od umysu do moleku. Muzyka jest
czystym dowiadczeniem tego, jak sztuka, pikno oraz prawda mog byd twrczymi dowiadczeniami
umoliwiajcymi rozwj i transformacj wiadomoci i zachowania w naszym codziennym yciu.
Studenci muzykologii zauwa podobieostwo midzy czterostopniowym cyklem twrczym,
przedstawionym wczeniej na rycinie sidmej, a czterema czciami klasycznej formy sonatowej
przedstawionej na rycinie jedenastej. Termin forma sonatowa odnosi si do pierwszego ruchu
symfonii. Szybki ruch otwierajcy w klasycznej symfonii (sonata-allegro) przykadowo jest zwykle w
formie sonatowej. Forma sonaty ma 3 gwne czci (ekspozycja, rozwinicie oraz podsumowanie) ,
po ktrych czsto nastpuje czwarte rozstrzygajce poruszenie zwane kod. Forma sonatowa
ilustruje, w jaki sposb klasycy wiedeoscy (1750-1820) Hayden, Mozart, Beethoven oraz ich
naladowcy wyraali ludzki konflikt, kryzys oraz ich rozwizanie w muzyce, przez ponad 200 lat
(Kamien, 2006).
Rycina 11: Ten czterostopniowy zarys formy sonatowej w muzyce klasycznej ilustruje, jak twrcze
sztuki (taniec, teatr, muzyka, mit, poezja, pieni, opowieci, itd.) mona rozumied jako modalnoci
przedstawienia, odgrywanego przez terapeutyczne odtwarzanie, rekonstrukcj i przeramowanie
negatywnych dowiadczeo ludzkich, w pozytywne perspektywy, ktre wiele kultur postrzega jako
przejawy leczce lub terapeutyczne. Duchowe dowiadczanie sztuki, pikna i prawdy, to
pozytywne dowiadczenie, wanie dlatego, e generuje zalen od aktywacji twrcz rekonstrukcj
relacji umys mzg na poziomach molekularno - genetycznym, plastycznoci mzgu, oraz
psychobiologicznym (Rossi, 2002a, 2004b; Rossi i Carrer, 2005; Erickson 1958/2007).
37
Ten trzeci etap formy sonatowej, w oczywisty sposb, nawizuje do trzeciego etapu w procesie
twrczym, kiedy to dochodzi do rozwizania konfliktu, problemw i symptomw z etapu drugiego.
teorii sztuki. W rzeczy samej w naszym interesie, jako krytykw, jest uczynienie jej
bardziej specyficzn. Najwysza sztuka ma, dokadnie tak samo jak nauka, funkcj
transcendentn. Kiedy o tym mwimy, musimy jednak pamitad, aby dobrze rozrniad
midzy tymi funkcjami. (str. 15-16)
Cztery stopnie formy sonatowej, opisanej przez wielu naukowcw z dziedziny muzyki klasycznej
(Kamien, 2006, Rosen, 1988, 1997, Sullivan, 1927) oraz zilustrowanej na rycinie 11, s uderzajcymi
przykadami tego, jak twrcze sztuki mog byd rozumiane jako modalnoci, na ktrych dokonuje si
dziaanie, ktre niesie ze sob psychologiczn prac (Haukappe i Bongartz, 1992; Unterwegner,
Lamas i Bongartz, 1992). Czym jest ta psychologiczna praca? Rne formy artystycznej ekspresji
(kino, taniec, teatr, literatura, muzyka, mit, poezja, pieni, historie itd.) s prac psychologiczn na
ukrytych (niewiadomych) poziomach terapeutycznych powtrzeo, rekonstrukcji oraz
przeramowania negatywnych (stresujcych) dowiadczeo ludzkich, w pozytywne, wewntrzne
zasoby, ktre nazywane s przez wiele kultur leczcymi, terapeutycznymi czy wynikajcymi z
mdroci. Duchowe dowiadczanie sztuki, pikna i prawdy staje si pozytywnym dowiadczeniem,
kiedy dokonana przez nie pocztkowo zadziwiajca i niespodziewana aktywacja napicia, zwizanego
z nowoci, generuje zalen od aktywacji twrcz rekonstrukcj w relacji umys mzg, na
poziomach molekularno - genetycznym, plastycznoci mzgu oraz psychologicznym (Rossi, 2002,
2004a, 2004b, 2005a).
Rozpatrywane cznie ryciny sidma i jedenasta ilustruj w jaki sposb twrcze sztuki staj si
modalnociami aktywnoci dla terapeutycznego powtarzania, rekonstrukcji i transformacji
negatywnych dowiadczeo ludzkich, w pozytywne perspektywy. Gwn funkcj kultury jest
odprawianie leczcych i terapeutycznych rytuaw, prowadzcych do spoecznej integracji i
mdroci. To gbokie, psychobiologiczne pobudzenie zwizane ze stresem, walk i konfliktem
podczas etapw pierwszego i drugiego, w ramach twrczego procesu, generuje, zalen od
aktywacji, twrcz rekonstrukcj w relacji umys - mzg na poziomach molekularno - genetycznym
oraz plastycznoci mzgu, ktra dowiadczana jest jako przyjemna i pozytywna na etapie trzecim i
czwartym. Duchowa percepcja sztuki, pikna oraz prawdy jest pozytywnym dowiadczeniem
zachodzcym na etapach trzecim i czwartym procesu twrczego, ktre jest dowiadczane po cikim
stresie i pracy na etapach pierwszym i drugim. Sztuka, pikno i prawda s twrczymi
dowiadczeniami na psychologicznym poziomie, ktry jest powizany z ekspresj genu oraz
plastycznoci mzgu na poziomach molekularnym i neuronalnym w mzgu, dokadnie w czasie
trwania trzeciego etapu twrczego cyklu. Kolejne rozdziay nakrelaj kilka procesw twrczych,
ktre udao nam si rozwind w celu umoliwienia psychologicznego rozwoju w psychoterapii.
Twrcze implikacje
40
41
ROZDZIA 8
Czterostopniowa twrcza
psychoterapia:
Konstruowanie przyszego umysu
Czterostopniowy proces twrczy ma w psychoterapii dug histori. Przez wieki mia swoje rdo w
snach i mitach, od niedawna czerpie take z nowopowstaych podejd w badaniach nad procesem
twrczym w psychoterapii i terapeutycznej hipnozie (Rossi, 1972/2000). Leonardo da Vinci
oryginalnie opisa siedem cech procesu twrczego: Curiosit Dimostrazione - Sensazione - Sfumato Arte/Scienza - Corporalit - Connessione. Wieki introspekcji dokonywanej przez twrcw, jak rwnie
badania z zakresu psychologii i nowoczesnej neuronauki uprociy i skondensoway te siedem cech w
czterostopniowy proces twrczy, ktrego atwo moe nauczyd si wikszod ludzi, w celu
uruchomienia ich wasnych twrczych umysw (Rossi, 2002a, 2004a; Sandkhler i Bhattacharya,
2008).
43
Skalowanie symptomw stanu pacjenta przed i po zakooczeniu psychoterapii jest waciwie takim
uprawomocnieniem postpu, rozwizywania problemu oraz zdrowienia.
W kolejnych rozdziaach opiszemy pewne atwe do nauczenia si podejcia do psychoterapii zalenej
od aktywnoci, ktre mona stosowad z szerokim wachlarzem problemw (Rossi, 2002a, 2004a).
Oto caa historia, mwic oglnie, ale DNA jest duo bardziej zoone, ni przedstawia
ten opis. Przykadowo, niektre biaka wczaj i wyczaj inne geny, innymi sowy
kontroluj ekspresj. Mamy tu do czynienia z jzykiem programowania, ktry moe
wykonywad skomplikowane obliczenia i uruchamiad wyrafinowane sekwencje ekspresji
genu w odpowiedzi na zmiany warunkw rodowiskowych! *Krok czwarty:
weryfikacja - ewaluacja i testowanie rzeczywistoci.]
Jak powiedziaem wczeniej oprogramowanie DNA, niektrych blisko spokrewnionych z
nami gatunkw map oraz innych blisko spokrewnionych ssakw jest zdumiewajco
podobne do naszego. Podprogramy DNA s silnie zakonserwowane, uywane w
sposb cigy u rnych gatunkw. Wiele z naszych podstawowych podprogramw jest
obecnych rwnie u znacznie prymitywniejszych form ycia. Nie zmieniy si wiele.
Natura lubi powtrnie wykorzystywad dobre pomysy. (str. 74-75)
Musimy poczynid jeszcze jeden krok w przd, aby w peni uchwycid gbsze implikacje relacji
miod/nienawid Chaitina z dowodem Gdela o niekompletnoci wszystkich formalnych
aksjomatycznych systemw, w ramach podstaw metamatematyki. Chaitin zauwaa znaczenie
ekspresji genu w ramach informacji biologicznej, ale nie wspomina nic o tym, jak ekspresja genu
generuje plastycznod mzgu waciwy wzrost nowych sieci neuronalnych w mzgu powizan z
twrcz ekspansj wiadomoci, ktra jest potrzebna, aby uzupenid jakikolwiek formalny system
aksjomatyczny. Wszystkie statyczne, formalne systemy aksjomatyczne lece u podstaw matematyki
s albo niekompletne albo sprzeczne, poniewa cigle popadaj one w paradoksy logiki, nad ktrymi
dowd Gdela mia growad przede wszystkim. W ostatecznym rozrachunku bd one zawsze
niekompletne lub sprzeczne (w konflikcie), poniewa s zawsze przynajmniej jeden krok za
bezustannie postpujcym procesem yciowym ekspresji genu i plastycznoci mzgu, ktry jest
wyrwaniem si z wczorajszych, statycznych systemw aksjomatycznych (Rossi, 1972/1986/2000,
2007). Kreatywnod relacji umys - mzg cay czas przerasta wasne ograniczenia w nieskooczonej
spirali ewoluujcej wiadomoci.
Ta twrcza ludzka relacja umys - mzg jest wspania inwencj, poniewa jest wysoce adaptacyjna w
walce o przetrwanie. Jednake jest te cena, ktr trzeba za ni zapacid: nieuniknionod konfliktu w
drugim etapie procesu twrczego! Nie wszystko w bitwie o sztuk, pikno i prawd skada si ze
sodyczy i wiata. Spontaniczny wzrost ludzkiego poczenia umys - mzg poprzez ekspresj genu i
plastycznod mzgu oznacza, e zmiany zachodz zawsze cigle powstaje co nowego zwaszcza
podczas snu i marzeo sennych, kiedy to jestemy konfrontowani z nowymi i wyzywajcymi
okolicznociami dnia poprzedniego.
Relacja umys - mzg nie jest statycznym, formalnym systemem aksjomatycznym. Aby radzid sobie
kreatywnie i efektywnie, ycie generuje niezwyk nowod kadego ranka, po przebudzeniu,
stajemy si innymi osobami. Potencjalnie adaptacyjna wartod nowoci generowanych wewntrznie
moe byd jednake rdem konfliktw, trudnoci i napid, kiedy s one niekompletne, czy sprzeczne z
naszymi poprzednimi przekonaniami i punktem widzenia. Brzmi znajomo? Tak, tak zwane troski i
stresy psychologii dnia codziennego s takimi samymi problemami niekompletnoci czy sprzecznoci,
jakie kryj si w fundamentach metamatematyki. To, co si tyczy podstaw metamatematycznych
wszystkich statycznych formalnych systemw aksjomatycznych, staje si rwnie prawd, kiedy
47
Twrcze Implikacje
Krok 1: Rozpoznanie rozpoczcia terapii, wraz z osobist narracj pacjenta dotyczc jego
spraw i proste uruchomienie ich za pomoc empatii.
Krok 2: Przejcie przez otwarte pytania terapeutyczne (niejawne heurystyki przetwarzajce),
zaprojektowane tak, aby dojd do duchowych kwestii i emocjonalnego pobudzenia typowych
dla twrczoci i rozwizywania problemw.
Krok 3: Rozpoznanie, docenienie oraz wspieranie wartoci nowego, ktre pojawia si
spontanicznie.
Krok 4: Uprawomocnienie wartoci nowych dowiadczeo; przeramowanie symptomw w
sygnay oraz psychologicznych problemw w wewntrzne zasoby, potrzebne do
skonstruowania bardziej adaptacyjnej i twrczej przyszoci.
48
ROZDZIA 9
Proces terapeutyczny #1
Czterostopniowy proces twrczy z
odzwierciedlaniem rki
czterostopniowy proces twrczy, jak przedstawiono tutaj, jest zalenym od aktywnoci procesem
sucym do uzyskania dostpu, powtarzania i resyntezy systemw pamici, rzeczy wyuczonych oraz
zachowao, ktre koduj wane dowiadczenia yciowe. Ten czterostopniowy proces twrczy, z
wykorzystaniem odzwierciedlania rki, adaptuje niedawne badania nad neuronami lustrzanymi, nad
dynamik ludzkiego rozwoju, empati, jzykiem oraz samostwarzaniem (Rossi, Erickson-Klein & Rossi,
2008). Moe on otwierad moliwoci twrczego odtwarzania wczesnych dowiadczeo yciowych,
przeramowania ich w odpowiedni sposb oraz zintegrowania ich z sytuacjami z realnego ycia
rozgrywajcymi si tu i teraz. Kady z procesw, jest unikatowym, nie dajcym si dokadnie
powtrzyd dowiadczeniem yciowym, nawet jeli podejmie si prby standaryzacji stylu terapeuty,
jego wypowiedzi oraz ukrytych heurystyk przetwarzania.
49
1. Etap pierwszy:
oczekiwania
inicjacja
twrcze
50
51
ROZDZIA 10
Proces terapeutyczny #2
Psychoterapeutyczne wprowadzanie
klarownoci i siy
Jest to bardzo prosty do nauczenia si proces twrczy umoliwiajcy byskawiczn reakcj
terapeutyczn u ludzi, ktrzy s przytoczeni nadmiarem spraw oraz oczywicie tych, ktrzy
dowiadczaj stresu pourazowego w danej chwili. Technika ta oferuje natychmiastow pomoc dla
ludzi, ktrzy ucz si, jak uywad ich obserwujcej wiadomoci, w celu dowiadczenia agodnej i
chwilowej terapeutycznej dysocjacji od szkodliwego napicia wynikajcego z ich emocji, tak aby
mogli oni zainicjowad twrcze odtworzenie emocjonalnych konfliktw w nich samych. Takie
dowiadczenie suy jako pomost, pomidzy niebezporednim (niewiadomym) a bezporednio
danym (wiadomym) dowiadczeniem, dziki ktremu wiele osb moe nauczyd si uruchamiad oraz
posid dostp do czterostopniowego procesu twrczego w bezpieczny sposb, w ramach
psychoterapii.
1. Inicjacja i indukcja
Zeskaluj wstpne dowiadczenie problemu (0 to najlepsze 10 to
najgorsze) ____.
Jedna rka odpycha to, czego nie chcesz, a druga otrzymuje to
czego naprawd chcesz! *Terapeuta demonstruje+ Zauwa,
czego zaczynasz dowiadczad? Jedna strona jest lejsza czy
cisza? Cieplejsza czy te chodniejsza? Silniejsza czy sabsza?
52
2.
Inkubacja,
dowiadczenia
dostp
do
trwajcego
4. Weryfikacja,
rzeczywistoci
ewaluacja
testowanie
54
ROZDZIA 11
Proces terapeutyczny #3
Wzbudzanie wiadomoci oraz
kreatywnoci poprzez integracj
przeciwiestw
Sanskrytowe, filozoficzne korzenie przeciwiestw: Dvandva
Twrcze radzenie sobie z problemem przeciwieostw jest centralnym zagadnieniem w
stymulowaniu ewolucji wiadomoci, psychologii rozwojowej oraz psychoterapii. Problem
przeciwieostw zosta przeledzony, a do najgbszych korzeni w sanskrycie, filozofii i systemach
duchowych przez Carla Junga (1971), jak pokazuj ponisze cytaty:
Sanskrytowe okrelenie na pary przeciwieostw, w psychologicznym sensie, to dvandva.
Oznacza ono rwnie par (dokadnie mczyzn i kobiet), spory, ktnie, walk, a take
wtpliwod. Pary przeciwieostw zostay uwicone przez stwrc wiata Nie pozwolid
sobie na to, aby zostad uwikanym we wpyw pary przeciwieostw, lecz byd nirdvandva
(wolnym, nietknitym przez przeciwieostwa), unied si ponad nimi. Jest to gwnie
etyczne zadanie, poniewa wybawienie si od przeciwieostw prowadzi do odkupienia.
(str. 195)
Cel hindusw jest w zwizku z tym jasny: chd uwolnienia wszystkich jednostek od
przeciwieostw nieodcznych ludzkiej naturze tak, aby mogy one osignd nowe ycie w
Brahmie, ktra jest stanem odkupienia i zespolenia z Bogiem. (str. 197)
Jako e afekt jest cierpieniem, oswobodzenie si z afektu oznacza wybawienie.
Wybawienie od strumienia afektw, od napicia przeciwnoci jest tosame z drog
odkupienia, ktra stopniowo prowadzi do Brahmy. Brahma jest wic nie tylko stanem,
ale i procesem, duree creatrice (p. 199)
Jogin dy do zaindukowania tej koncentracji czy akumulacji libido, poprzez
systematyczne tumienie uwagi (libido), zarwno w stosunku do obiektw zewntrznych,
jak i wewntrznych stanw psychicznych, jednym sowem w stosunku do przeciwieostw.
Eliminacja percepcji zmysowej oraz treci wiadomych wymusza obnienie wiadomoci
(tak jak w hipnozie) oraz aktywacj treci niewiadomych, np. pierwotnych wyobraeo,
ktre dziki swej uniwersalnoci oraz bezkresnej antycznoci, maj kosmiczny, nadludzki
charakter. To skada si na wszystkie porwnania sooca, ognia, pomienia, wiatrw
oddechu, ktre od niepamitnych czasw byy symbolami prokreacji i twrczej siy a
ktre to wprawiaj wiat w ruch. (str. 202, kursywa zostaa dodana)
55
56
4. Weryfikacja,
rzeczywistoci
ewaluacja
testowanie
57
58
ROZDZIA 12
Proces terapeutyczny #4
Radosna pogo za symptomem w
subie leczenia opartego o relacj
ciao-umys
W 1996 roku napisalimy ksik pod tytuem The Symptom Path to Enlightenment: The New
Dynamics of Self-Organization In Hypnotherapy {Droga Symptomu do Owiecenia: Nowa Dynamika
Samo-Organizacji w Hipnoterapii} (Rossi I Rossi, 1996), opowiadajc o naszej fascynacji, o pogoni za
symptomem w psychoterapii. Jak czsto pojawia si fizyczny symptom, by wkrtce przeobrazid si w
inny? Chcielimy pokazad twrcze drogi pomocy w transformacji symptomw w sygnay, ktre
poruszyyby klienta w stron peniejszego zdrowia.
Podczas, gdy poprzednio zaprezentowane, wysoce ustrukturyzowane, zalene od aktywnoci
podejcia do psychoterapii i terapeutycznej hipnozy, nadaj si dla studentw oraz profesjonalistw z
dziedziny zdrowia psychicznego na wielu poziomach. Przedstawione tutaj podejcie jest
nieustrukturyzowane i wymaga duszego profesjonalnego treningu obejmujcego dynamik
procesw psychicznych oraz medycyn psychosomatyczn. Z uwagi na to, e podejcie to dotyczy
medycznych objaww, jest rozpatrywane jako zaawansowane i powinno byd wdraane tylko i
wycznie pod odpowiednim medycznym nadzorem. Demonstracja przez autora dostpna jest na
kasecie wideo A sensitive fail-safe approach to therapeutic hypnosis (IC-92-D-V8), dla
profesjonalistw w Fundacji Miltona H. Ericksona: Office@erickson-foundation.org; www.ericksonfoundation.org. Rozdziay sidmy i smy Psychobiologii ekspresji genu (The Psychobiology of Gene
Expression)(Rossi,2002a) zawieraj dosown transkrypcj oraz psychodynamiczn analiz caej
kasety wideo.
1. Inicjacja
Szczerze przyjmij to, co czujesz, tak by mg w peni
dowiadczyd tego, co si za chwil pojawi samo z siebie...
*Akceptujc kady symptom, zmiany sensoryczne czy
emocjonalne lub powtpiewania, ktre zostan wyraone+
Dobrze zauwa, co wyoni si nastpne *wesoa gonitwa
trwa dalej, wraz z artobliw akceptacj przez terapeut
59
kadej
zmiany
w
doznaniach,
odczuciach
czy
umiejscowieniu symptomu, ze szczliwym oczekiwaniem,
na kolejn twrcz zmian, majc nadejd niebawem.+
2. Inkubacja,
dowiadczenia
dostp
do
trwajcego
3. Iluminacja,
umysu
konstruowanie
przyszego
4. Weryfikacja,
rzeczywistoci
ewaluacja
testowanie
61
ROZDZIA 13
Epigenetyka
Psychospoeczna genomika ekspresji
genu i plastycznoci mzgu
Na ten moment oferujemy spekulatywn interpretacj, ktra jest spjna z perspektyw
neuronaukow i bioinformacyjn, zaprezentowanymi w tym rozdziale. Rycina 16 jest rezultatem
ostatnich badao bioinformacyjnych na muszkach owocwkach, ktre ilustruj, w jaki sposb
ekspresja genu i plastycznod mzgu u pojedynczej muszki owocwki zale od rozmiaru grupy, w
ktrej si ona znajduje. Oczywicie w tych badaniach udao si to ustalid tylko dla muszek owocwek.
Jednake naukowcy interpretuj to jako przykad, gboko utrwalonej i konstytucyjnej natury
molekularno-genomowego dowiadczenia na gbokim, psychobiologicznym poziomie ycia. Oznacza
to, i jest wysoce prawdopodobnym, e jest to proces yciowy wsplny dla wikszoci gatunkw
moliwie e wczajc rwnie czowieka.
16. Wstpny dowd na powizanie pomidzy rozmiarem grupy spoecznej, ekspresj genu i
plastycznoci mzgu, ktry musi jednak zostad potwierdzony dla ludzi (zmodyfikowane od GangulyFitzgerald i In. 2006).
Takie uoglnienie do poziomu ludzkiego, miaoby z pewnoci wiele znaczcych implikacji dla
zrozumienia psychospoecznej genomiki zachowania ludzkiego, poczynajc od dynamiki osobistych
relacji w rodzinach, grupach, jak i rwnie szaleostwa w tumie, polityki, wojny i pokoju, kooczc na
obserwacjach osobliwej skutecznoci demonstracji psychoterapeutycznych w historii klasycznej
hipnozy (Tinterow, 1972).
62
NM_000329
AKo55997
AK056729
NM_001074
BC018130
NM_030824
NM_021122
NM_004126
NM_020980
NM_001186
NM_002921
NM_024911
Symbol_Genu Opis
RPE65
Homo sapiens cDNA FLJ32542 fis, klon
SMINT2000537
Sodowozaleny,
obojtny
aminokwasowy
transporter 2
Siatkwkowe,
pigmentowe,
nabonkowospecyficzne biako (65kD)
Homo sapiens cDNA FLJ31435 fis, klon
NT2NE2000612
Biako palca serdecznego 165
Homo sapiens cDNA FLJ32167 fis, klon
PLACE6000450
Serpinowy Inhibitor B Proteinazy
UGT2B7
Rodzina UDP glikosyltransferazy 2, polipeptyd B7
F2RL1
Receptoro-podobny 1 czynnik koagulacji II
(Trombina)
FLJ14356
Hipotetyczne biako FLJ14356 biako palca
cynkowego 442
FACL2
Tuszczowo-kwasowy-koenzym A ligaza, dugi
aocuch 2
GNG11
Biako wice guanin nukleotydow 11
AQP9
Akwaporyna 9
BACH1
Homologia 1 BTB i CNC, podstawowy czynnik
transkrypcji suwaka leucynowego 1
RGR
Siatkwkowy receptor wicy biako G
FLJ23091
Hipotetyczne biako FLJ23091
Receptor wicy biako G 177 izoforma 1 oraz
czna Zmiana
1.777714817
1.664647867
1.617968537
1.596523872
1.578875081
1.506199199
1.469687506
1.380622376
1.372082479
1.366899043
1.330834867
1.312291611
1.274787709
64
izoforma 2
NM_000860 HPGD
Hydrooksyprostagladyna dehydrogenaza 15-(NAD) 1.224585804
NM_002110 HCK
Hemopojetyczna kinaza komrkowa
1.190732546
Znaczenie i implikacje naszego badania pilotaowego podsumowane w tabeli pierwszej wymagaj
teraz dalszej weryfikacji i analizy przeprowadzonej przez innych. To otworzy nowy wizjonerski punkt
widzenia na natur wiadomoci, jak i rwnie na sztuk, pikno oraz prawd odnonie
terapeutycznej hipnozy, psychoterapii doradztwa pastoralnego oraz rehabilitacji w kontekcie
ludzkich starao.
65
ROZDZIA 14
Ewaluacja warsztatu oraz formularz
badawczy
1. Czterostopniowy twrczy proces z wykorzystaniem odzwierciedlania rki
Ewaluacja terapeuty
1
Nieefektywny
Neutralny
7
Wysoce Efektywny
Bardzo Trudny
Neutralny
7
Bardzo atwy
Nieefektywny
Neutralny
7
Wysoce Efektywny
Bardzo Trudny
Neutralny
3. Krtkoterminowe
przeciwieostw
7
Bardzo atwy
rozwizywanie
problemu
poprzez
integracj
Ewaluacja terapeuty
1
Nieefektywny
4
Neutralny
7
Wysoce Efektywny
66
Bardzo Trudny
Neutralny
7
Bardzo atwy
Nieefektywny
Neutralny
7
Wysoce Efektywny
4
Neutralny
7
Bardzo atwy
67
Bibliografia
Bloom, P (1990). The Creative Process in Hypnotherapy. W: Brown, D & Fass, M (Red.) Creative
Mastery in Hypnosis and Hypnoanalysis: A Festschrift for Erika Fromm. NJ: Erlbaum.
Braid, J (1855/1970). The Physiology of Fascination and the Critics Criticized. W: Tinterow, M,
Foundations of Hypnosis. Springfield, Ill: Thomas; 369-372.
Cathcart, T. & Klein, D. (2007). Plato and a Platypus Walk into a Bar. New York: Abrams Image.
Chaitin, G. (2005). Meta Math! The Quest for Omega. New York: Pantheon Books.
Couzin, J (2007). In Asians and whites, gene expression varies by race. Science, 315:173 - 174.
Crespi B (2007). Sly FOXP2: Genomic Conflict in the Evolution of Language, Trends Ecol. Evolution,
doi:10.1016/j.tree.2007.01.007.
Darwin,
C
(1859).
The
Origin
of
Species.
Chapter
4:
Natural
http://www.literature.org/authors/darwin-charles/the-origin-of-species.
Selection,
Erickson, M & Rossi, E (1976/2007). The New Hypnotic Realities: The Neuroscience of Therapeutic
Hypnosis. Phoenix: The Milton H. Erickson Press.
Erickson, M & Rossi, E (1989). The February Man: Evolving Consciousness and Identity in
Hypnotherapy. NY: Brunner/Mazel,.
Erickson, M (Rossi, E, Erickson-Klein, R & Rossi, K, Red.), (2008).The Neuroscience Edition. The
Complete Works of Milton H. Erickson. In 16 volumes. Phoenix: The MHE Foundation Press.
Ganguly-Fitzgerald, I, Donlea, J, Shaw, P (2006). Waking Experience Affects Sleep Need in Drosophila.
Science, 313, 1775-1781.
Gazzaniga, M, Ivry, R & Mangun, G (2002). Cognitive Neuroscience, 2nd Edition. Cambridge, Mass: The
MIT Press.
Hawkins, J & Blakslee, S (2004). On Intelligence. NY: Owl Book, Holt and Company.
Hautkappe, H & Bongartz, W (1992). Heart-Rate Variability as in Indicator for Post-Hypnotic Amnesia
in Real and Simulating Subjects. W: Bongartz, E (Red.), (1992). Hypnosis: 175 Years after
Mesmer: Recent Developments in Theory and Application. Konstanz: Universitatsvergag.
Iacoboni, M (2007). Face to face: The Neural Basis of Social Mirroring and Empathy: Psychiatric
Annals,37(4), 236-241.
Iacoboni, M (2008). Mirroring People. NY: Farrar, Straus and Giroux.
Jung, C (1917/1953). Two Essays on Analytical Psychology: Chapter 8, The Synthetic or Constructive
Method. The Collected Works of CG Jung, Vol. 7. Princeton, Princeton University Press.
Jung, C (1971). Psychological Types. The Collected Works of CG Jung. Princeton, Princeton University
Press.
Ji, D & Wilson, M (2007). Coordinated Memory Replay in the Visual Cortex and Hippocampus During
Sleep. Nature Neuroscience, 10, 100-107.
Kamien, R (2006) Music: An Appreciation: 5th Brief Edition. NY: McGraw Hill.
Kandel, E (1998). A New Intellectual Framework for Psychiatry? American J. Psychiatry, 1998, 155, p
460.
Kandel, E (2001). The Molecular Biology of Memory Storage: A Dialogue Between Genes and
Synapses. Science, 294:1030-1038
Kandel, E (2006). In Search of Memory. NY: WW Norton.
Kempermann, G (2006). Adult Neurogenesis: Stem Cells and Neuronal Development in the Adult
Brain. NY: Oxford Univ. Press.
Kosfeld, M, Heinrichs, M, Zak, P, Fischbacher, U & Fehr, E (2005). Oxytocin Increases Trust in Humans.
Nature, 435, 673-676.
69
Lankton, S (Red.), (2007). Special Edition on hypnotic suggestion. American Journal of Clinical
Hypnosis. 49(18)
Lichtenberg, P, Bachner-Melman, R, Gritsenko, I & Ebstein, R (2000). Exploratory Association Study
between catechol-O-methyltransferase (COMT) high/low enzyme activity polymorphism and
Hypnotizability. American J. Medical Genetics, 96, 771-774.
Lichtenberg, P, Bachner-Melman, R, Ebstein R, Crawford, H (2004). Hypnotic Susceptibility:
Multidimensional Relationships with Cloninger's Tridimensional Personality Questionnaire,
COMT polymorphisms, absorption, and attentional characteristics. International Journal
Clinical of Experimental Hypnosis, 52, 47-72.
Lisman, J & Morris, G (2001). Why is the cortex a slow learner? Nature, 410, 248-249.
Lloyd, D & Rossi, E (Eds.), (1992). Ultradian Rhythms in Life Processes: An Inquiry into Fundamental
Principles of Chronobiology and Psychobiology. NY: Springer-Verlag.
Lloyd, D & Rossi, E (Red.), (2008). Ultradian Rhythms From Molecules to Mind: A New Vision of Life.
NY: Springer.
Lscher, C, Nicoll, R, Malenka, C, & Muller, D (2000). Synaptic plasticity and dynamic modulation of
the postsynaptic membrane. Nature Neuroscience 3, 545-567.
Malacarne, G (1793). Journal de physique, 43:73, as cited in Rosenzweig, M, 1996.
Malacarne, G (1819). Memorie storiche intorno alla vita ed alle opere di Michele Vincenzo Giacinto
Malacarne. Padua: Tipografia del Seminario, 88.
Miller, G. (2005). Reflecting on anothers mind. Science, 308, 945-947.
Otto, R (1923/1950). The Idea of the Holy. NY: Oxford University Press.
Patel, A (2008). Talk of the Tone. Nature, 453, 726-727.
Penfield, W & Rasmussen, T (1950). The Cerebral Cortex of Man: A Clinical Study of Localization of
Function. NY: Macmillan.
Qakley, D, Deeley, Q & Halligan, P (2007). Hypnotic depth and response to suggestion under
standardized conditions and during fMRI scanning. International Journal of Clinical and
Experimental Hypnosis, 55, 32-58.
Rainville, P (2002). Brain Mechanisms of Pain Affect and Pain Modulation. Current Opinion in
Neurobiology, 12, 195204
Rakic, P (2006). No More Cortical Neurons For You. Science, 313, 928-929.
Renner, M & Rosenzweig, M (1987). Enriched and Impoverished Environments. NY: Springer.
Ribeiro, S (2004). Towards an Evolutionary Theory of Sleep and Dreams. A MultiCincia: Mente
Humana: 3, 1-20.
70
Ribeiro, S, Gervasoni, D, Soares, E, Zhou, Y, Lin, S, Pantoja, J, Lavine, M & Nicolelis, M (2004). Longlasting Novelty-induced Neuronal Reverberation During Slow-wave Sleep in Multiple
Forebrain Areas. Public Library of Science, Biology (PLoS), 2 (1), 126-137.
Ribeiro S, Xinwu S, Engelhard M, Zhou Y, Zhang H, Gervasoni D, Lin SC, Wada K, Lemos NAM, Nicolelis
MAL (2007). Novel Experience Induces Persistent Sleep-dependent Plasticity in the Cortex
but not in the Hippocampus. Frontiers in Neuroscience 1:4355.
Ribeiro, S, Simes, C, and Nicolelis, M (2008). Genes, Sleep and Dreams. W: Lloyd, D and Rossi, E
(2008). Ultradian Rhythms from Molecules to Mind: a New Vision of Life. NY: Springer.
Rosen, C (1988). Sonata Forms, Revised Edition. NY: Norton.
Rosen, C (1997). The Classical Style: Haydn, Mozart, Beethoven, 2nd ed. NY: Norton.
Rosenzweig, M (1996). Aspects of the search for neural mechanisms of memory. Annual Review of
Psychology, 47: 1-32.
Rosenzweig, M, Krech, D, Bennett, E, & Diamond, M (1962). J. Comp. Physiol. Psychol. 55, 429-437.
Rossi, E (1972/2000). Dreams, Consciousness & Spirit: The Quantum Experience of Self-Reflection and
Co-Creation. (3rd Edition of Dreams & the Growth of Personality). NY: Zeig, Tucker, Theisen.
Rossi, E (1973a). The Dream Protein Hypothesis. The American Journal of Psychiatry, 130, 1094-1097.
Rossi, E (1973b). Psychological Shocks and Creative Moments in Psychotherapy. The American
Journal of Clinical Hypnosis, 16, 9-22.
Rossi, E (1973c). Psychosynthesis and the New Biology of Dreams and Psychotherapy. The American
Journal of Psychotherapy, 27, 34-41.
Rossi, E (2000). In search of a deep psychobiology of hypnosis: Visionary hypotheses for a new
millennium. American Journal of Clinical Hypnosis. 42:3/42:4, 178-207.
Rossi, E (2002a). The Psychobiology of Gene Expression: Neuroscience and Neurogenesis in
Therapeutic Hypnosis and the Healing Arts. NY: WW Norton Professional Books.
Rossi, E (2002b). The Psychosocial Genomics of Therapeutic Hypnosis and Psychotherapy. Sleep and
Hypnosis: An International Journal of Sleep, Dream, and Hypnosis, 4 (1), 26-38.
Rossi, E (2004a). Discorso Tra Geni [Italian]. A Discourse with Our Genes: The Psychosocial and
Cultural Genomics of Therapeutic Hypnosis and Psychotherapy Tumaczenie I Redakcja,
Salvador Iannotti: Saiannot@tin.it). Benevento, Italy: Editris SAS Press. [Dostpne w wersji
woskiej I angielskiej]. New York: Zeig, Tucker, Theisen.
Rossi, E (2004b). Art, Beauty and Truth: The Psychosocial Genomics of Consciousness, Dreams, and
Brain Growth in Psychotherapy and Mind-Body Healing. Annals of the American
Psychotherapy Association, 7, 10-17.
71
Rossi, E (2005). The Memory Trace Reactivation and Reconstruction Theory of Therapeutic Hypnosis:
The Creative Replaying of Gene Expression and Brain Plasticity in Stroke Rehabilitation.
Hypnos, 32, 5-16.
Rossi, E (2005-2006). Prospects for Exploring the Molecular-Genomic Foundations of Therapeutic
Hypnosis with DNA Microarrays. American Journal of Clinical Hypnosis, 48 (2-3), 165-182.
Rossi, E (2007). The Breakout Heuristic: The New Neuroscience of Mirror Neurons, Consciousness and
Creativity in Human Relationships: Selected Papers of Ernest Lawrence Rossi. Phoenix,
Arizona: The Milton H. Erickson Foundation Press.
Rossi, E (2008). The Neuroscience of Therapeutic Hypnosis, Psychotherapy, and Rehabilitation. W:
Rossi, E, Erickson-Klein, R & Rossi, K (Red.). The Complete Works of Milton H Erickson, MD on
Therapeutic Hypnosis, Psychotherapy, and Rehabilitation: The Neuroscience Edition: Vol. 1:
The Nature of Hypnosis. Phoenix: The Milton H. Erickson Press, 2006a, (on CDs).
Rossi, E (2008, in press). Plato, Galois, and Jung: The Mirroring Hands Protocol and the Problem of
the Opposites. Psychological Perspectives.
Rossi, E (Carrer, L, redactor I tumacz), (2005). Cinq essais de psychognomiqueExploration dune
nouvelle dmarche scientifique axe sur linteraction entre lesprit et la molcule. *Five essays
on psychosocial genomics: Exploration of a new scientific approach to the interaction
between mind and molecule]. Encinitas, CA, USA: Trance-lations.
Rossi, E, & Cheek, D (1988). Mind-Body Therapy: Methods of Ideodynamic Healing in Hypnosis. NY:
WW Norton.
Rossi, E, Erickson-Klein, R, and Rossi, K (2008). The Future Orientation of Constructive Memory: An
Evolutionary Perspective on Therapeutic Hypnosis and Brief Psychotherapy. American Journal
of Clinical Hypnosis 50:4, 343-350.
Rossi, E., Iannotti, S., Castiglione, S., Cozzolino, M., & Rossi, K. (2008, In Press). A Pilot Study of
Positive Expectations and Focused Attention via a New Protocol for Therapeutic Hypnosis
Assessed with DNA Microarrays: The Creative Psychosocial Genomic Healing Experience. The
Journal of Sleep and Hypnosis.
Rossi, E & Nimmons, D (1991). The Twenty-Minute Break: The Ultradian Healing Response. Los
Angeles: Jeremy Tarcher. Distributed by: NY: Zeig, Tucker, Theisen.
Rossi, E & Rossi, K (1996). The Symptom Path to Enlightenment: The New Dynamics of
Hypnotherapeutic Work: An Advanced Manuel for Beginners. NY: Zeig, Tucker, Theisen.
Rossi, E & Rossi, K (2006). The Neuroscience of Observing Consciousness & Mirror Neurons in
Therapeutic Hypnosis. American Journal of Clinical Hypnosis, 48:283-278.
Rossi, E & Rossi, K (2007). What isa suggestion? The Neuroscience of Implicit Processing Heuristics in
Therapeutic Hypnosis and Psychotherapy. American Journal of Clinical Hypnosis.
72
Rossi, E, and Rossi, K (2008). Open questions on mind, genes, consciousness, and behavior: The
circadian and ultradian rhythms of art, beauty, and truth in creativity. W: Lloyd, D and Rossi,
E (2008). Ultradian Rhythms from Molecules to Mind: a New Vision of Life. NY: Springer.
Rossi, E, Rossi, K, Yount, G, Cozzolino, M & Iannotti, S (2006a). The Bioinformatics of Integrative
Medical Insights: Proposals for an International PsychoSocial and Cultural Bioinformatics
Project. Integrated Medicine Insights, Open Access on line: http://www.lapress.com/integmed.htm.
Sandkhler, S. and Bhattacharya, J (2008) Deconstructing Insight: EEG Correlates of Insightful
Problem Solving. PLoS ONE 3(1): e1459. doi:10.1371/journal.pone.0001459.
Schacter, D., Addis, D. and Buckner, R. (2007). The Prospective Brain: Remembering the Past to
Imagine the Future. Nature Reviews Neuroscience, 8, 657-661.
Sullivan, J. (1927). Beethoven: His Spiritual Development. NY: Random House.
Szpunar, K., Watson, J. and McDermott, K. (2007). Neural substrates of envisioning the future. PNAS,
104(2) 642-647.
Tinterow, M (1972). Foundations of Hypnosis: From Mesmer to Freud. Springfield, Ill: Thomas.
Tomlin, S (2005). Dramatizing Maths: Whats the Plot? Nature, 436, 622-623.
Tyson, J (2007). Bringing Cartoons to Life: To Understand Cells as Dynamic Systems, Mathematical
Tools are Needed to Fill the Gap Between Molecular Interactions and Physiological
Consequences. Nature, 445, 823.
Unterwegner, E, Lamas, J, and Bongartz, W (1992). Heart-Rate Variability of High and Low Susceptible
Subjects During Administration of the Stanford Scale, Form C. W: Bongartz, E (Red.), (1992).
Hypnosis: 175 Years after Mesmer: Recent Developments in Theory and Application.
Konstanz: Universitatsvergag.
Van Praag, H., Schinder, A., Christie, B., Toni, N., Palmer, T. and Gage, F. (2002). Functional
neurogenesis in the adult hippocampus. Nature, 415, 1030-1034.
Websters New World Dictionary, 4thEdition, (1999).
Weitzenhoffer, A (2000). The Practice of Hypnotism, 2ed Edition. NY: Wiley, p 123.
Wilczek, F. (2008). The Lightness of Being: Mass, Ether, and the Unification of Forces. New York: Basic
Books.
73