Professional Documents
Culture Documents
Metamorfizm I
Temperatura
najefektywniejszy czynnik metamorfizmu,
skay zostaj poddane oddziaywaniu wyszych temperatur
wskutek przemieszczania si w coraz gbsze strefy skorupy
ziemskiej,
Temperatura w tych strefach zwizana jest z:
a) gradientem geotermicznym (30oC/1km) (ciepo endogeniczne),
b) dostaniem si w poblie oddziaywania intruzji magmowych,
c) ciepo z rozpadu pierwiastkw promieniotwrczych,
d) ciepo zwizane siami tarcia przy dyslokacjach,
Fluidy (rozpuszczalniki)
Ziarna mineralne w drobnych porach intergranularnych otoczone s
zawsze cieczami. W warunkach wysokiej temp. odznaczaj si one
du aktywnoci. Nie jest to czysta woda, lecz zjonizowany
roztwr zawierajcy (OH) i CO2, a podrzdnie SO4 i Cl oraz
rozmaite kationy.
Cinienie
skay pograjce si w gbi ziemi podlegaj zwikszajcemu si
cinieniu wywieranemu przez nadlege masy skalne
Wzrost cinienia powoduje zgodnie z zasadami termodynamiki,
zagszczenie materii, czyli zmniejszenie objtoci mineraw i ska
Niektre mineray w tej sytuacji staj si nietrwae i zostaj
zastpione innymi bardziej trwaymi
Z obserwacji praktycznych wynika, e wzrost cinienia peni rol
podrzdn w stosunku do wzrostu temp. w proc. met.
Cinienie litostatyczne i stres
Czas
Wszystkie mineray ska metamorficznych s w peni
krystaliczne.
Krysztay rozwinite w warunkach metamorficznych nosz nazw
blastw.
W zalenoci od zakresu wystpowania wszystkich tych czynnikw bdziemy mieli do czynienia z rnymi
typami metamorfizmu: termicznym, wysoko-cinieniowym, regionalnym (najwiksze znaczenie), dyslokacyjnym, impaktytowym
Nowe mineray:
MINERA
talk
grafit
antygoryt, chryzotyl
Pokrj
useczkowy
useczkowy
useczkowy, wuknisty
Twardo
1
1-2
2-3
epidot
chloryt
dysten
useczkowy
supkowy1
6-7
2-3
4-7
Barwa
biaawy, niebieskawy, zielonkawy
czarny
zielony (odcienie),
zielonkawooliwkowy
zielony
zielony do czarnego
niebieskawy
Inne
poysk jedwabisty, nieco perowy, tusty w dotyku
poysk tusty lub metaliczny, brudzi palce, atwo rozcieralny
skupienia zbite,
skupienia ykowate, jedwabisto-metaliczny poysk, gitki
b) nematoblastyczna
b) lepidoblastyczna
a) granoblastyczna
STRUKTURY
- bezadna (cinienie litostatyczne- brak czynnika porzdkujcego struktur)
- kierunkowa (cinienie kierunkowe- stres)
a) rwnolega linijna- (lineacja mineralna), liniowe wyduenie blastw o pokrojach wyduonych
b) paska (foliacja), pasko-rwnolege uoenie blastw
c) pasko-linijna, pasko-rwnolege uoenie blastw pytkowych i supkowych
c) struktura pasko-linijna
Struktura upkowa,
Struktura gnejsowa
Struktury reliktowe- zachowane struktur ska pierwotnych (np. warstwowania)
Literatura:
Jaroszewski W. & Radwaski (1999): Skay metamorficzne. Roniewicz P. (red.), Przewodnik do wicze z geologii dynamicznej. Wyd. PAE, W-wa.
Kozowski K. i inni (1986): Petrologia ska metamorficznych. Wyd. U., K-ce.
Jaroszewski W. (1985): Sownik geologii dynamicznej. Wyd. Geol. W-wa.
Tomasz Bartu
Metamorfizm II
Def.
METAMORFIZM REGIONALNY ma charakter wtrny w stosunku do ruchw grotwrczych i ldotwrczych, w wyniku ktrych cae poacie
wierzchnich warstw skorupy ziemskiej mog si znale na znacznej gbokoci, to jest w warunkach, gdzie panuje wysoka temperatura i cinienie,
albo tam gdzie zachodz procesy grotwrcze i dziaa cinienie kierunkowe.
Facja metamoficzna - jest to zakres cinie i temperatur, w ktrym trwae s okrelone zespoy mineralne. W poszczeglnych facjach przemiana ska
przebiega z rn intensywnoci i powstaj rozmaite produkty tej przemiany.
W czasie metamorfizmu w okrelonych warunkach fizykochemicznych skay o rnych zespoach mineralnych, ale o takim samym skadzie chemicznym
utworz skay metamorficzne charakteryzujce si identycznym skadem zarwno chemicznym jak i mineralnym. Na przykad czy ska wyjciow bdzie
arkoza czy te granit to produktem finalnym bdzie gnejs. Z pojciem facji zwizane jest jednoczenie pojcie minerau wskanikowego.
Fyllity skay powstajce w wyniku zmetamorfizowania ska ilastych. Czsto Serpentynity- skay o teksturze bezkierunkowej barwy zielonawej,
s podobne do silnie zdiagenezowanych ska ilastych. Struktury upkowe, szarotawej, brunatnej lub czarnej. Zbudowane gwnie z mineraw
bardzo drobnoblastyczne, czste zafadowania, nierwne powierzchnie serpentynowych: antygorytu, chryzotylu. Skay te s produktem
oddzielnoci. Barwy szare, niebieskawe, zielonkawe, brunatnawe. W metemorfizmu regionalnego w warunkach facji zielecowej takich ska jak:
skadzie mineralnym mog wystpi: serycyt, chloryty, kwarc, albit, kalcyt.
dunity, perydotyty, pikryty i gabroidy. Mog te powstawa ze ska
metamorficznych o odpowiednim dla nich chemimie np. z amfibolitw.
upki- dua grupa ska o strukturze upkowej, teksturze drobno lub Serpentynity czsto zawieraj liczne relikty niezmetamorfizowanych utworw
rednioblastycznej, lepidoblastycznej. Obejmuje ona m.in.: upki grafitowe, wyjciowych.
Czsto
obejmuj
tylko
pewne
partie
masyww
talkowe, chlorytowe, mikowe, serycytowe.
ultrazasadowych i zasadowych, dlatego te stosunkowo atwo mona
okreli, z jakich ska powstay.
upki grafitowe- powstaje z przeobraenia ska osadowych bogatych w
substancj wglist lub bituminy. Barwy czarnej, najczciej niewielkiej Amfibolity- to skay ciemnozielone, ciemnoszare lub czarne odznaczajce
zwizoci.
si drobno - lub rednioziarnist tekstur. Czsto ujawniaj tekstury
kierunkowe, podkrelone zgodnie uoonymi supkami hornblendy. Rzadsze
upki chlorytowe- skada si g. z chlorytw, co przesdza o barwie s w nich tekstury bezadne. Mikrotekstury tych ska s zazwyczaj
seledynowo oliwkowej i niewieliej twardoc. Powstaj w facji zielecowej z nematoblastyczne. Amfibolity zawieraj g. hornblend, kwarc oraz czasami
osadw ilastych.
spor ilo plagioklazu. Drugim kryterium ich podziau jest oczywicie
foliacja. W plagioklazach do czsto widoczne s ziarna epidotu ,
upki mikowe- (yszczykowy) powstaje w nieco gbszych strefach wiadczce o zastpowaniu tych skaleni zespoem albit + epidot.
metamorfizmu ni inne upki. G. skadnik to miki, obok ktrych mog Przewaajca cz amfibolitw powstaje podczas przeobrae
wystpi kwarc, plagioklazy, chloryty, granaty, magnetyt i inne. W zalenoci regionalnych w warunkach facji amfibolitowej. Rzadziej skay te powstaj w
od przewaajcego skadnika wyrniamy upki biotytowe, muskowitowe. obrbie utworw epizonalnych utworzonych w ramach facji zielecowej. W
Tekstury lepido i lepido-granoblastyczne.
takich przypadkach oprcz hornblendy zawieraj albit i epidot. Cz
amfibolitw powstaje w warunkach metamorfizmu kontaktowego w facji
upki serycytowe- ma cechy swego gwnego skadnika- serycytu. Jeeli hornblendowo - hornfelsowej lub w efekcie retrogresywnych przemian ska o
wspwystpuje z chlorytem, mwimy o upkach serycytowo-chlorytowych.
wyszym stopniu metamorfizmu, na przykad eklogitw i granulitw.
Amfibolity mog tworzy si z utworw magmowych, osadowych oraz
Kwarcyty- gwnie z przeobraenia piaskowcw kwarcytowych, wykazuje wskutek amfibolityzacji innych ska metamorficznych.
podobiestwo do osadowych piaskowcw o spoiwie krzemionkowym. Na
skutek rekrystalizacji spoiwa s jednak od nich bardziej jednolite, masywne,
Gnejsy- grupa ska niezmiernie zrnicowan pod wzgldem mineralnym, a
zbite, szkliste. Poza kwarcem moe pojawi si muskowit, skalenie, granaty.
szczeglnie teksturalnym. Ich gwnymi skadnikami s skalenie i kwarc.
Czasem zaznacza si struktura upkowa- mwimy wtedy o upkach
Skalenie s reprezentowane zarwno przez plagioklazy jak i skalenie
kwarcytowych.
potasowe, zazwyczaj mikroklin. Skalenie budujce te skay maj rne
rozmiary od maych krysztaw po due, kilkucentymetrowe. Porfiroblasty
Marmury- powstaj w wyniku zmetamorfizowania ska wglanowych. Jeli
skaleni mog mie charakter reliktowy, tzn. przedstawia zachowane w
ska wyjciow byy czyste wapienie to marmury zbudowane s wycznie z
pierwotnej formie due ziarna skaleni magmowych, cechujcych si do
przekrystalizowanego kalcytu. Jeeli zawieray domieszki (np. min. ilaste), to
prawidowymi zarysami z nielicznymi tylko wrostkami. Czciej jednak
mog zawiera miki, chloryty, kwarc, skalenie i inne. Tekstura
skalenie te wzrastay w czasie procesw metamorficznych kosztem
homeoblastyczna, granoblastyczna, struktura bezadna lub rwnolega.
drobnoziarnistego ta skalnego. yszczyki wystpuj w rnych ilociach.
Przewanie maj one posta do duych, dobrze rozwinitych blaszek i s
Zielece- typowi przedstawiciele facji zielecowej o barwach szaro- lub skupione w stosunkowo grubych laminach, lub jako skadniki podrzdne ciemno zielonych i teksturze najczciej upkowej, rzadziej natomiast tworz niecige smugi. Muskowit obecny jest tylko w gnejsach
bezadnej. Skadnikami ich s: epidot, chloryt, albit i niekiedy aktynolit. zmetamorfizowanych w warunkach niszych temperatur. Gnejsy
Pobocznie wystpuj w nich rwnie m.in.: magnetyt, apatyt, tytanit, kwarc, przeobraone w wysokich zakresach temperatur i cinie zawieraj tylko
biotyt, kalcyt i dolomit. Charakteryzuj si zwykle porfiroblastyczn biotyt, poniewa w tych warunkach muskowit staje si nietrway, a jego
mikotekstur- wiksze ziarna albitu widoczne s w nich na tle miejsce zajmuj syllimanit + ortoklaz. W gnejsach spotyka si chloryt, ktry
drobnoziarnistej masy chlorytowo- epidotowej z albitem. Zielece i upki zwykle wraz ze spadkiem stopnia metamorfizmu zastpuje biotyt. Czsto w
zielecowe s produktem metamorfizmu regionalnego zasadowych ska gnejsach pojawia si te hornblenda. Z mineraw pobocznych powszechne
magmowych takich jak bazalty i ich tufy oraz niektrych diabazw s: cyrkon, apatyt; rzadziej notuje si tytanit i rutyl. Przewaajca cz
tworzcych pytkie intruzje wrd podmorskich wulkanitw. Z powodu gnejsw powstaje podczas regionalnych przeobrae w warunkach facji
niewielkiego stopnia przeobraenia w zielecach nawet makroskopowo amfibolitowej. Rzadziej skay te spotyka sie w obrbie utworw
widoczne s relikty tekstur i struktur ska wylewnych. Niekiedy zielece reprezentujcych najwyszy stopie metamorfizmu. Gnejsy mog
tworz stopniowe przejcia do wyjciowych dla nich wulkanitw.
powstawa zarwno ze skal osadowych jak i magmowych.
Granulity- skay kwarcowo-skaleniowe z granatami. Uywa si te okrele
granulity jasne i ciemne. Granulity jasne przedstawiaj skay zoone ze
skaleni potasowych i plagioklazw. Skalenie potasowe s zazwyczaj
drobnoziarniste,
rzadziej
tworz
porfiroblasty.
Plagioklazy
s
reprezentowane przez oligoklaz zawierajcy wrostki ortoklazu (antypertyt).
Kwarc w wikszoci granulitw tworzy drobne ziarna o nieregularnych
zarysach. Skay te stopniowo przechodz w granulity ciemne, w ktrych
wzrasta ilo granatu, a obok niego pojawia si augit. Wzrostowi udziau
skadnikw ciemnych odpowiada w skaleniach wyrana przewaga ilociowa
plagioklazw nad skaleniami potasowymi. Granulity s skaami o wysokim
stopniu metamorfizmu. Mog one powsta zarwno ze ska magmowych jaki
osadowych.
Warunki fizyczne
temp. 150-850 C
cin.= 1001000Mpa
progresywny
Stadia
metamorficzne
bardzo niskie
0
(150-300 C)
Gwne facje
metamorficzne
ZEOLITOWA
niskie
0
(300-500 C)
ZIELECOWA
(dawna epi)
rednie
0
(480-700 C)
AMFIBOLITOWA
(dawna mezo)
wysokie
0
(700-850 C )
GRANULITOWA
(dawna kata)
temp. >200 C
cin.= 5001500Mpa
wysokich cinie
GLAUKOFANOWA
EKLOGITOWA
Kwane skay
magmowe i ich tufy,
sjenitoidy,
diorytoidy, arkozy,
szarogzy
Skay kwarcowoskaleniowe z
zeolitami
UPKI
KRYSTALICZNE
mikowo-kwarcowochlorytowe
SKAY WYJCIOWE
Skay ilaste, ilasto- Piaskowce
muowcowe
kwarcytowe i skay
krzemionkowe
Margle i skay
pokrewne
Wapienie i dolomity
Metagabroidy z
zeolitami
Metaupki z
zeolitami
upki kwarcowe
Metaupki
wglanowe
Wapienie i dolomity
FYLLITY, UPKI
KRYSTALICZNE
kwarcowoserycytowochlorytowe, UPKI
YSZCZYKOWE
UPKI
KWARCYTOWE,
KWARCYTY
FYLLITY
WGLANOWE,
UPKI
KRYSTALICZNE
wglanowo
epidotowe
MARMURY
UPKI
YSZCZYKOWE z
granatami i
ortoklazem
KWARCYTY
SKAY
WAPIENNOKRZEMIONKOWE,
ERLANY,
EKLOGITY
MARMURY
GNEJSY,
GRANULITY
KWARCYTY
GRANULITY
PIROKSENOWE,
EKLOGITY
MARMURY
kalcytowe
upki kwarcytowe
upki wglanowoepidotowochlorytowe,
upki wglanowoglaukofanowe
EKLOGITY
Wapienie i dolomity
krystaliczne
SERPENTYNITY,
ZIELECE, UPKI
KRYSTALICZNE
chlorytowoepidotowe i
talkowomagnezytowe
UPKI
AMFIBOLITY i
KWARCOWO_SKA AMF. z granatami
LENIOWE z
lub plagioklazami,
yszczykami,
EKLOGITY
granatami lub
hornblend,
GNEJSY
GNEJSY,
GRANULITY z
GRANULITY
hornblend lub
piroksenami,
EKLOGITY
upki kwarcowoupki glaukofanowe
glaukofanowe
upki muskowitowochlorytowokwarcowe
Niebieskie upki glaukofanowe
EKLOGITY
Literatura:
Jaroszewski W. & Radwaski (1999): Skay metamorficzne. Roniewicz P. (red.), Przewodnik do wicze z geologii dynamicznej. Wyd. PAE, W-wa.
Kozowski K. i inni (1986): Petrologia ska metamorficznych. Wyd. U., K-ce.
Jaroszewski W. (1985): Sownik geologii dynamicznej. Wyd. Geol. W-wa.
http://republika.pl/hybryd/
kwarcyty
Marmury
Marmury