Professional Documents
Culture Documents
ipca 1914 do 11 listopada 1918 pomidzy entent, tj. Wielk Brytani, Francj, Rosj, Serbi,
Japoni, Wochami (od 1915) i Stanami Zjednoczonymi (od 1917), a pastwami centralnymi
, tj. Austro-Wgrami i Niemcami wspieranymi przez Turcj i Bugari.
2.7
Zakoczenie konfliktu
3
Skutki wojny
3.1
Skutki polityczne
3.2
Skutki gospodarcze
3.3
Skutki spoeczne
3.4
Bilans konfliktu
3.4.1 Armie
3.4.2 Fundusze
3.4.3 Straty
4
Charakterystyka wojny
4.1
Wojna pozycyjna
4.1.1 Wykorzystanie uksztatowania terenu
4.1.2 Konstrukcja okopw
4.1.3 System okopw
4.1.4 Sposb walki w okopach
4.1.5 Taktyka
4.1.6 Podkopy
4.1.7 Prby przeamania impasu w walce
4.1.8 ycie w okopach
4.1.9
mier w okopach
4.2
Technika i uzbrojenie
4.2.1 Wojska ldowe
4.2.1.1 czno
4.2.1.2 Bro piechoty
4.2.1.3 Karabiny maszynowe
4.2.1.4 Mo dzierze
4.2.1.5 Artyleria
4.2.1.6 Gazy bojowe
4.2.1.7 Kolej i samochody oraz bro pancerna
4.2.2 Lotnictwo
4.2.2.1 Sterowce
4.2.2.2 Samoloty
4.2.3 Marynarka
5
Zobacz te
6
Uwagi
7
Przypisy
8
Bibliografia
9
Linki zewntrzne
Przyczyny wojny[edytuj]
Francuska karykatura cesarz Wilhelm II prbujcy zje wiat, ktry okazuje si zbyt twardy
Nacjonalizm, imperializm i inne czynniki[edytuj]
Kongres wiedeski (1814 1815), ktry uksztatowa ad terytorialny Europy, cakowicie pomija
a narodw do wolno ci i samostanowienia, zajmujc si tylko kwesti zabezpieczenia na jak
najduszy czas kontrolowanej przez zwyciskie mocarstwa stabilizacji na kontynencie.
Przez dugi czas postanowienia kongresowe funkcjonoway dziki istnieniu tzw. witego Przy
mierza , opierajcego si na sojuszu trzech potg europejskich Austrii, Prus i Rosji. Ws
plnym interesem tych trzech pastw byo izolowanie Francji oraz powstrzymywanie wypywa
jcych z niej prdw nacjonalistycznych i rewolucyjnych, ktre mogyby wpywa na konserwatyw
e, wielonarodowe imperia[2]. Jednak midzy poszczeglnymi mocarstwami europejskimi c
oraz cz ciej dochodzio do nieporozumie. O tym, e wieczysty pokj midzy czterema mocarstw
mi jest fikcj, przekonano si w czasie wojny krymskiej (1853 1856). Zjednoczenie Woch
w 1861 i zjednoczenie Niemiec w 1871, bdce wynikiem de nacjonalistycznych, powanie nar
uszyo wcze niejsz rwnowag si. W wyniku wojny francusko-pruskiej (1870 1871) Francja stra
ia Alzacj i Lotaryngi na rzecz Niemiec, co zrodzio w narodzie francuskim ch odwetu na
ssiedzie i zmazania haby klski (ruch ten nazwano rewanyzmem)[3]. W 1873 roku udao si j
eszcze kanclerzowi Otto von Bismarckowi doprowadzi do zawarcia sojuszu trzech ces
arzy (Austrii, Prus i Rosji), ktry podtrzyma wsplne denie do przeciwdziaania ruchom re
wolucyjnym[2].
car Rosji
Cesarz niemiecki
Wilhelm II
Pod koniec XIX wieku pastwo niemieckie rozwijao si bardzo dynamicznie, kraj ulega gw
atownemu uprzemysowieniu. W szybkim tempie powstaway wielkie niemieckie przedsibiors
twa, jednak Niemcy z trudem znajdowali nowe rynki zbytu oraz coraz trudniejszy s
tawa si import surowcw. Dotychczas wikszo towarw Niemcy przewozili na statkach brytyjs
ich, w kocu zaczli budowa wasn marynark handlow. Brytyjczycy dostrzegli zagroenie gos
arcze, ktremu nie potrafili si przeciwstawi. Konieczno ci Niemiec stao si zapewnienie s
aych dostaw niezbdnych surowcw, bez cigej zaleno ci od woli Wielkiej Brytanii, a wic p
adanie wasnych kolonii. Przywdcy Niemiec uznali, e ich kraj nie moe si dalej rozwija g
ospodarczo jedynie z wykorzystaniem metod pokojowych[10].
W niemieckich wyborach do parlamentu w 1912 stosunkowo du liczb gosw[b][11] uzyskaa le
4]. Tym samym w interesie Brytyjczykw byo niedopuszczenie do tego, by Niemcy pobil
i Francj, pozbawiajc j statusu mocarstwa oraz zajli wybrzee kanau La Manche[25]. W woj
nie niemiecko-francuskiej Brytyjczycy nie chcieli pozosta neutralni[26], na co li
czyli Niemcy.