Professional Documents
Culture Documents
Stopnie pokrewiestwa i
powinowactwa rodzinnego w jzyku
modziey (cz II) : nazwy
czonkw dalszej rodziny w linii
prostej
Studia nad Rodzin 17/1 (32), 329-341
2013
330
MAGORZATA FRCKIEWICZ
[2]
[3]
331
Babcia
Na pytanie, jak si nazywa matka matki lub ojca, informatorzy najczciej
odpowiadali, wymieniajc po jednej nazwie. Siedmioro z nich podao dwie
nazwy. Pierwsza z nich, popularniejsza to: babcia.
Kady z informatorw poda tu oglnopolsk nazw, jak nadaje si matce
matki lub ojca: babcia, poniewa jest ona powszechnie uywana przez Polakw w jzyku literackim i w gwarze. Nazwa babcia stanowi odzwierciedlenie
przymiotw, jakie tradycyjnie czy si z t osob w rodzinie. Zwykle dzieje
si tak, e jeli wnuczta s blisko zwizane z babci, to nie zwracaj si do
niej: babka. W innych sytuacjach rwnie tak jej nie okrelaj, poniewa jest
ona drog, ciep, kochan osob.
Babcia to nazwa, ktr SJPD objania tak: pieszczotliwie o matce ojca lub
matki6.
Brckner pisze o tej nazwie nastpujco: Babka, babcia, babunia (z przyrostkiem jak ciotunia, dziadunio, crunia, mamunia). Niemowlce to zdwojenie, jak mama, papa, tata, dada, nana, pierwotnie bez znaczenia cisego7.
Nazwa babcia jest wic powszechn form bezporedniego zwrotu wnuczkw do babci. Sownik jzyka polskiego Maurycego Orgelbranda jej nie odnotowywa, lecz zarejestrowa starsz form: babka8.
Babka
Nazwa ta zostaa odnotowana jako synonim wyrazu babcia przez pi osb.
Trzy z nich uznay j za pogardliw a dwie za oficjaln.
W SJPD czytamy, e babka to: matka, ciotka lub stryjenka ojca albo matki9. Ta definicja stanowi objanienie waciwej nazwy, jakiej si powinno uywa, by poprawnie, zgodnie z tradycj okrela nie tylko matk mamy lub taty,
ale take ciotki lub stryjenki rodzicw. Wspczenie zanika tego wiadomo,
co sprawia, e te czonkinie dalszej rodziny w linii bocznej, krewne nazywa
si do powszechnie ciotkami, przypisujc im tym samym inne role ni te
ustanowione tradycj, nie tylko nazewnicz.
SJPD, t. 1, s. 280.
A. Brckner, dz. cyt., s. 9.
8
Zob. M. Orgelbranda, Sownik jzyka polskiego (dalej skrt: Orgelb.), t. 1, Wilno
1861, s. 41.
9
Tame, s. 282.
6
332
MAGORZATA FRCKIEWICZ
[4]
[5]
333
334
MAGORZATA FRCKIEWICZ
[6]
Zob. tame, s. 78
SJPD, t. 6, s. 1398.
19
Zob. Wielki sownik jzyka polskiego pod redakcj Edwarda Polaskiego, Krakw
2008, s. 658.
20
SJPD, t. 6, s. 1406
17
18
[7]
335
Wnuk
Na pytanie: Jak si nazywa syn crki lub syna?, objci ankiet studenci
odpowiedzieli: wnuk lub wnuczek. Niektrzy podali obie nazwy. Sami badani
wystpuj w tej roli, wic z autopsji znaj znaczenie i konteksty uycia tego
wyrazu, ktry nazywa okrelonych czonkw rodziny.
Szymczak objania, e: Syn crki lub syna jest w jzyku polskim od najdawniejszych czasw okrelany nazw wnuk. (...) Nie ulega wtpliwoci, e
wyraz wnuk jest w jzyku polskim dziedzictwem prasowiaskim. Jednake nie
siga on zbyt daleko w epok przedprasowiask; w ustroju matriarchalnym
nie byo potrzeby nazywania wnuka oddzielnym terminem, gdy syn mojego
syna by zaliczany do klasy moich synw. (...) Nie jest dotychczas ustalona
pierwotna posta fonetyczna nazwy wnuk. (...) Chodzi wic o to, czy forma
wnuk jest pierwotn postaci polsk, czy te wynikiem wpywu obcego, np.
czeskiego21.
Wyrazu wnuk uywa si obecnie powszechnie i wymiennie z wnuczkiem.
SJPD definiuje go nastpujco: syn syna lub crki (w stosunku do dziadka
i babki)22. U Orgelbranda znajdujemy posta wnuczek i wnuk, obok ktrej
pojawia si informacja, e jej przestarzaym odpowiednikiem jest wyraz wnk.
Maria Koczerska objania, e wyraz wnuk to forma uywana dawniej
wWielkopolsce. W Maopolsce przewanie mwiono wnk.23, co stanowi powiadczenie jeszcze starszej formy omawianego leksemu i wskazuje na rdo
jzykowej ekspansji formy wspczenie uywanej.
Wnuczek
Nazw wnuczek podao dziewitnacioro badanych. Objaniali oni, e najczciej tak wanie mwi o nich dziadkowie.
U Orgelbranda przy hale wnuczek znajdujemy odsyacz do definicji
umieszczonej przy hale wnuk 24, za w SJPD czytamy, e wyraz wnuczek to
336
MAGORZATA FRCKIEWICZ
[8]
zdrobnienie od wnuk25. Szymczak podaje, e: Ju w okresie staropolskim pojawia si forma hipokorystyczna wnuczek, ktra z czasem zatraciwszy swj
hipokorystyczny charakter staje si (mniej wicej na przeomie XVII i XVIII w.)
form nieco archaiczn. W gwarach ludowych forma sufiksalna wnuczek jako
forma neutralna panuje dzi na caym obszarze jzyka polskiego26.
Na pytanie: Co znaczy wyraz wnuczek? - respondenci podawali nastpujce odpowiedzi: syn syna lub crki, syn crki albo syna, synek syna,
zdrobnienie od wyrazu wnuk., dzieci dzieci, syn dziecka, tak o dzieciach
mojego starszego rodzestwa mwi moi rodzice. Za porednictwem tych
spontanicznie redagowanych definicji wskazano na semantyk sowa wnuczek.
Wnuczka
Kolejne pytanie dotyczyo nazwy, jak okrela si crk crki albo syna.
Podawano tu jedn nazw: wnuczka. Wszyscy wymienili j, poniewa jest
powszechnie uywana i jedyna, i tak j definiowali: crka crki/syna, crka
dziecka, crka mego brata lub siostry w stosunku do moich rodzicw.
SJPD notuje, e wnuczka to: crka syna lub crki (w stosunku do dziadka
i babki)27.
Szymczak objania, e: Crka syna lub crki jest w jzyku polskim od
najdawniejszych czasw okrelana nazw wnuczka // wnczka. (...) Jak mona
przypuszcza na podstawie sowiaskiego materiau porwnawczego, wnuczka
(// wnczka) jest utworzona deminutywnym formantem -ka od niegdy neutralnej nazwy eskiej wnuka28.
Jak si nazywa dzieci crki albo syna? To 41. pytanie kwestionariusza
spotkao si ze spontaniczn odpowiedzi w postaci wyrazw: wnuczki/wnuczkowie lub wnuczkowie/wnuczki. Dwunastu studentw podao take form
wnuczta.
Wnukowie
Nazw t jako obocznie stosowan wymienio siedemnastu ankietowanych,
uznajc j za najpopularniejsz, najczciej uywan. Wnukowie to liczba
SJPD, t. 9, s. 1193.
M. Szymczak, dz. cyt., s. 70.
27
SJPD, t. 9, s. 1193.
28
Potwierdza to Orgelb., t. 2, s. 1880.
25
26
[9]
337
SJPD, t. 9, s. 1193.
M. Szymczak, dz. cyt., s. 72.
31
SJPD, t. 9, s. 1193.
32
Wielki sownik, dz. cyt., s. 907.
33
Orgelb., t. 2, s. 1881.
34
Por. SJPD, t. 9, s. 1193.
35
Tame.
36
M. Szymczak, dz. cyt., s.
29
30
338
MAGORZATA FRCKIEWICZ
[10]
Wnuczki
Nazw t jako oboczn, wymienian przed lub po nazwie wnukowie podawaa wikszo studentw. Potwierdzili oni zatem, e jest ona ywa w ich
rodowiskach.
SJPD wyjania, e jest ona dawn form liczby mnogiej od rzeczownika
wnuczek37.
Przedostatnie pytanie czci C kwestionariusza do badania nazw stopni
pokrewiestwa brzmiao: Jak si nazywa praprzodek?
Wikszo osb podaa po jednej nazwie, siedem po dwie, dziesi nie
wymienio adnej nazwy. Jednak wrd odpowiedzi pojawiy si zrnicowane
nazwy praprzodka, cznie z biblijnym Adamem
Pradziad
Podobnie jak praprzodek nazwa pradziad bya najczciej podawan przez
respondentw. W objanieniu podawali oni, e pradziad/ praprzodek to najstarszy z rodu, kojarzc te nazwy z powiedzeniem z dziada pradziada. SJPD
definiuje t nazw nastpujco: pradziad daleki przodek, antenat. Wielki
sownik podaje, e pradziad to 1.ojciec dziadka albo babci; pradziadek 2.daleki przodek38.
Praprzodek
Kilku informatorw wykazao si znajomoci nazwy praprzodek. Praprzodek w SJPD to bardzo dawny przodek; protoplasta39. W przywoanym
objanieniu sownikowym pojawia si synonim praprzodka, podobnie jak
wstudenckich ankietach.
Protoplasta
Nazw protoplasta podao pi osb. W objanieniu dodaway one, e jest
to wyraz ksikowy, rzadko dzi uywany. W SJPD znajduje si nastpujca
definicja tego rzeczownika: najstarszy przodek, od ktrego rd wywodzi swj
pocztek; zaoyciel rodu.
SJPD, t. 9, s. 1193.
Wielki sownik, dz. cyt., s. 658.
39
SJPD, t. 6, s. 1417.
37
38
[11]
339
40
41
340
MAGORZATA FRCKIEWICZ
[12]
[13]
341