ODPOWIEDZIALNOŚĆ ZAWODOWA GEODETÓW

Odpowiedzialność w ogólności polega na ponoszeniu ujemnych konsekwencji, czyli

zastosowaniu sankcji wobec określonego podmiotu, związanych z zaistnieniem
negatywnie ocenianego stanu rzeczy.

1. Rodzaje odpowiedzialności

1.1. prawna - sankcje określone prawem

• cywilna - jest to możliwość zastosowania przymusu państwowego w postaci
egzekucji majątkowej, wobec określonej osoby fizycznej lub prawnej, celem
realizacji ciążącego na niej obowiązku. Np. za szkodę wyrządzoną czynem
niedozwolonym, z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania
zobowiązania, który powstał na skutek czynności prawnej, najczęściej umowy;
• karna - powinność poniesienia przez daną osobę konsekwencji określonych w
prawie karnym za konkretne przestępstwo;
1.2. administracyjna – kary administracyjne nakładane przez organy administracji w
drodze wydania decyzji administracyjnych (np. w dziedzinie ochrony środowiska);
1.3. dyscyplinarna - odpowiedzialność za czyny naruszające obowiązki służbowe. W
ustawach zwrot odpowiedzialność dyscyplinarna odnosi się zarówno do
odpowiedzialności pracowników (np. w zakładach pracy, wynikające z przepisów
kodeksu pracy), jak i osób wykonujących określony zawód (odpowiedzialność
zawodowa);
1.4. moralna i etyczna (normy moralne i etyczne) – pozakodeksowa, nieuregulowana
prawem;
1.5. polityczna (parlamentarna) – czyli brak odpowiedzialności.

2. Podstawa prawna odpowiedzialności zawodowej geodetów,

rodzaje kar.

Podstawą odpowiedzialności zawodowej geodetów jest art. 46 PGiK, stanowiący

że:
Art. 46.
1. Osobom, o których mowa w art. 42, które ze swojej winy naruszyły przepisy art. 42
ust. 3, można:
1) udzielić upomnienia;
2) udzielić nagany z wpisem do centralnego rejestru osób posiadających uprawnienia
zawodowe;
3) zawiesić wykonywanie uprawnień zawodowych na okres od 6 miesięcy do jednego
roku;
4) zawiesić wykonywanie uprawnień zawodowych do czasu ponownego złożenia
egzaminu z wynikiem pozytywnym;
5) odebrać uprawnienia zawodowe, z możliwością ubiegania się o ponowne ich
uzyskanie po upływie 3 lat od dnia ich odebrania
2. W sprawach wymienionych w ust. 1 orzeka, w drodze decyzji, Główny Geodeta Kraju
na wniosek wojewódzkiego inspektora nadzoru geodezyjnego i kartograficznego.

Wnioskodawcą nie może być zatem:

• sam GGK;
• geodeta powiatowy, czy geodeta gminny;
• kierownik ośrodka dokumentacji gik;
• starosta, bądź wójt gminy;
• właściciel, sąsiad, albo inna osoba trzecia, w której przekonaniu geodeta naruszył
obowiązujące przepisy prawa w dziedzinie gik.
3. Zakres podmiotowy odpowiedzialności

Został enumeratywnie określony w art.42 ust.2 ustawy PGiK, a więc wyłącznie

geodeci wykonujący samodzielne funkcje w dziedzinie gik.

Art. 42
2. Przez wykonywanie samodzielnych funkcji w dziedzinie geodezji i kartografii rozumie
się:
1) kierowanie pracami geodezyjnymi i kartograficznymi, podlegającymi
zgłoszeniu do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, oraz
sprawowanie nad nimi bezpośredniego nadzoru;
2) wykonywanie czynności rzeczoznawcy z zakresu prac geodezyjnych i
kartograficznych, podlegających zgłoszeniu do państwowego zasobu
geodezyjnego i kartograficznego;
3) pełnienie funkcji inspektora nadzoru z zakresu geodezji i kartografii;
4) wykonywanie czynności technicznych i administracyjnych związanych z
rozgraniczaniem nieruchomości;
5) wykonywanie prac geodezyjnych i kartograficznych niezbędnych do dokonywania
wpisów w księgach wieczystych oraz prac, w wyniku których mogłoby nastąpić
zagrożenie dla zdrowia lub życia ludzkiego.

Jak widać z powyższego, niezbędnym jest wyjaśnienie definicji prac geodezyjnych i

kartograficznych.

Art. 2.
Ilekroć w ustawie jest mowa o:
1) pracach geodezyjnych – rozumie się przez to projektowanie i wykonywanie
pomiarów geodezyjnych, wykonywanie zdjęć lotniczych, dokonywanie obliczeń,
sporządzanie i przetwarzanie dokumentacji geodezyjnej, a także zakładanie i
aktualizację baz danych, pomiary i opracowania fotogrametryczne,
grawimetryczne, magnetyczne i astronomiczne związane z realizacją zadań w
dziedzinie geodezji i kartografii oraz krajowego systemu informacji o terenie;
1) pracach kartograficznych – rozumie się przez to opracowywanie, merytoryczne i
techniczne redagowanie map i opracowań pochodnych oraz ich reprodukowanie;

Tak więc, wobec powyższego uregulowania prawnego, ewidentnie odpowiedzialności

zawodowej nie ponoszą:
• geodeci, którzy nie uzyskali uprawnień zawodowych;
• geodeci, którzy co prawda uzyskali uprawnienia, ale nie wykonują samodzielnych
funkcji w dziedzinie gik.

Kto ponadto nie pełni samodzielnych funkcji w dziedzinie gik, a więc nie podlega
odpowiedzialności zawodowej, pomimo iż ma bezpośredni wpływ, a często decyduje w
sprawach geodezji i kartografii?
• starosta, wójt gminy. Nie muszą legitymować się jakimikolwiek uprawnieniami;
• geodeta powiatowy. Nie wykonuje czynności określonych w art.42 ust.2 PGiK.
• kierownik ośrodka dokumentacji. Nie musi nawet posiadać uprawnień.
• inspektor kontroli w ośrodku dokumentacji. Musi posiadać uprawnienia, natomiast
nie pełni samodzielnej funkcji w dziedzinie gik. Analiza art.42 ust.2 PGiK wyklucza
zakwalifikowanie tej osoby do jakiejkolwiek grupy wymienionej w punktach 1-5
tego przepisu.
• geodeta gminny. Chyba, że wykonuje czynności techniczne i administracyjne
związane z rozgraniczeniem nieruchomości. Zgodnie bowiem z art.30 ustawy PGiK
rozgraniczenia dokonuje wójt gminy. Konstrukcja ta jest o tyle ciekawa, że
czynności wykonane przez uprawnionego geodetę, upoważnionego do ustalenia
granic, weryfikuje wójt gminy, który takich uprawnień może nie mieć. I zapewne
 w większości przypadków nie ma. Ustawa przy tym nie reguluje, że w każdej
gminie musi być powołany geodeta gminny. Powołanie tego geodety
automatycznie nie przenosi na niego kompetencji wójta gminy w zakresie
rozgraniczania nieruchomości.
• wykonawca prac geodezyjnych i kartograficznych. Zgodnie z art.11 podmiotem
uprawnionym do wykonywania tych prac jest wyłącznie podmiot wykonujący
działalność gospodarczą, a nie geodeta który uzyskał uprawnienia.

Kto więc podlega odpowiedzialności?

• geodeci z uprawnieniami, kierujący pracami podlegającymi zgłoszeniu, bądź (i)
sprawujący nad tymi pracami bezpośredni nadzór. Osoba ta jest wymieniona w
pkt. 6 „Zgłoszenia pracy geodezyjnej” (Informacje o działającym w imieniu
wykonawcy prac, zgodnie z art.42 ustawy PGiK);
• rzeczoznawcy z zakresu prac gik – czyli bliżej nieokreślone osoby. W
obowiązującym porządku prawnym nie jest bowiem określone, co te osoby
wykonują, za co są odpowiedzialne. Nie należy tutaj utożsamiać biegłych
sądowych z zakresu gik z w/w rzeczoznawcami. Potwierdził to pośrednio Sąd
Administracyjny w orzeczeniu stwierdzającym, że biegły sądowy nie pełni
samodzielnej funkcji w dziedzinie gik (IV SA/Wa 1776/08 - Wyrok WSA w
Warszawie z dnia 2009-01-14 - http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/D63034ECD3 )
• nieszczęśnicy, którzy przez przypadek, bo często bez świadomości, zajmują
stanowiska inspektorów nadzoru z zakresu gik w poszczególnych szczeblach
administracji rządowej i samorządowej. Bo tak literalnie stanowi omawiany
przepis PGiK (art..42 ust.2 pkt 3);
• WINGiK – teoretycznie tak. O ile zawnioskuje o samoukaranie. Jako inspektor
nadzoru pełni bowiem samodzielną funkcję w dziedzinie gik;
• bliżej nieokreślone osoby, wykonujące czynności techniczne i administracyjne
związane z rozgraniczaniem nieruchomości. Mnie udało się jedynie potencjalnie
zakwalifikować do tej grupy geodetę gminnego, o ile w danej gminie został on
powołany i zajmuje się problematyką rozgraniczeń;
• osoby, wykonujące prace gik niezbędne do dokonywania wpisów w KW a także
prace w wyniku których mogłoby nastąpić zagrożenie dla zdrowia lub życia
ludzkiego. Zupełnie nie mam pojęcia, o jakich geodetów tu chodzi. Są to bowiem
geodeci, którzy – z logicznego punktu widzenia - nie kwalifikują się do punktów 1
- 4 art.42 ust.2 ustawy. Niewątpliwym jest jednakże, że osoby te, zgodnie z
definicją prac geodezyjnych, wykonują prace obejmujące „projektowanie i
wykonywanie pomiarów geodezyjnych, wykonywanie zdjęć lotniczych,
dokonywanie obliczeń, sporządzanie i przetwarzanie dokumentacji geodezyjnej, a
także zakładanie i aktualizację baz danych, pomiary i opracowania
fotogrametryczne, grawimetryczne, magnetyczne i astronomiczne związane z
realizacją zadań w dziedzinie geodezji i kartografii oraz krajowego systemu
informacji o terenie”, niezbędne do dokonywania wpisów w KW, bądź
zagrażające zdrowiu i życiu ludzkiemu.

Z powyższego wynika ponadto, że wymóg posiadania uprawnień zawodowych do

zajmowania określonego stanowiska, nawet ustawowy, nie jest tożsamy z pełnieniem
samodzielnej funkcji w rozumieniu art.42 ust.2 ustawy.

4. Zawód zaufania publicznego.

W przeciwieństwie do wielu zachodnioeuropejskich przepisów, w Polsce nie

zdecydowano się na wprowadzenie do systemu prawnego definicji zawodów zaufania
publicznego. Istnieją więc poważne trudności z określeniem zupełnego katalogu tego
rodzaju profesji. Niejednokrotnie w celu ustalenia katalogu zawodów zaufania
publicznego niektórzy odwołują się do art. 88 kodeksu spółek handlowych, zawierającego
zamknięty na potrzeby tego aktu prawnego katalog zawodów, które mogą być
wykonywane w formie spółki partnerskiej.
Art. 88.
Partnerami w spółce mogą być osoby uprawnione do wykonywania następujących
zawodów: adwokata, aptekarza, architekta, inżyniera budownictwa, biegłego rewidenta,
brokera ubezpieczeniowego, doradcy podatkowego, maklera papierów wartościowych,
doradcy inwestycyjnego, księgowego, lekarza, lekarza dentysty, lekarza weterynarii,
notariusza, pielęgniarki, położnej, radcy prawnego, rzecznika patentowego, rzeczoznawcy
majątkowego i tłumacza przysięgłego.

Jak widać zawodu geodety tam nie wymieniono.

Zasadniczą wspólną cechą wszystkich zawodów zaufania publicznego jest

możliwość zrzeszania się ich przedstawicieli w samorządach zawodowych. I tu jak wiemy
takiego samorządu zawodowego geodetów dotąd nie powołano.

Trudno wobec powyższego uznać, że zawód geodety, to zawód zaufania

publicznego. Chyba że w rozumieniu potocznym. Podobnie jest z określeniem geodety
mianem osoby zaufania publicznego, gdyż w polskim porządku prawnym termin – osoby
zaufania publicznego – nie występuje.

5. Sprawowanie pieczy.

Często można się spotkać z opinią, że GGK poprzez możliwość nakładania kar
sprawuje pieczę nad należytym wykonywaniem zawodu geodety. Nic bardziej błędnego.
Jeżeli już GGK karze geodetów, to na pewno nie w ramach sprawowania pieczy, którą to
pieczę – na podstawie art.17 Konstytucji – może sprawować wobec swoich członków
wyłącznie samorząd zawodowy, a nie jakikolwiek organ administracji.

Art.17.
1. W drodze ustawy można tworzyć samorządy zawodowe, reprezentujące osoby
wykonujące zawody zaufania publicznego i sprawujące pieczę nad należytym
wykonywaniem tych zawodów w granicach interesu publicznego i dla jego ochrony.

Ale jak to zwał, tak zwał… To, że GGK ma możliwość karania geodetów
uprawnionych, nie ulega wątpliwości.

6. Postępowanie

Kary nakładane są w drodze decyzji administracyjnych – tak więc ma pełne

zastosowanie Kodeks postępowania administracyjnego, w szczególności:

1. Strona (geodeta uprawniony) musi być zawiadomiony o wszczęciu postępowania.

Postępowanie musi być wszczęte z urzędu, a nie np. na wniosek
niezadowolonego właściciela albo sąsiada, starosty, kierownika ośrodka itd...

Art.61
§ 4. O wszczęciu postępowania z urzędu lub na żądanie jednej ze stron należy
zawiadomić wszystkie osoby będące stronami w sprawie.

2. Geodeta ma prawo brać czynny udział w postępowaniu

Art. 10.
 § 1. Organy administracji publicznej obowiązane są zapewnić stronom czynny udział
w każdym stadium postępowania, a przed wydaniem decyzji umożliwić im
wypowiedzenie się co do zebranych dowodów i materiałów oraz zgłoszonych żądań.
3. Geodeta ma prawo do uzyskania wszelkich informacji dotyczących postępowania

Art. 9.
Organy administracji publicznej są obowiązane do należytego i wyczerpującego
informowania stron o okolicznościach faktycznych i prawnych, które mogą mieć
wpływ na ustalenie ich praw i obowiązków będących przedmiotem postępowania
administracyjnego. Organy czuwają nad tym, aby strony i inne osoby uczestniczące
w postępowaniu nie poniosły szkody z powodu nieznajomości prawa, i w tym celu
udzielają im niezbędnych wyjaśnień i wskazówek.

Art. 73.
§ 1. W każdym stadium postępowania organ administracji publicznej obowiązany jest
umożliwić stronie przeglądanie akt sprawy oraz sporządzanie z nich notatek
i odpisów.
§ 2. Strona może żądać uwierzytelnienia sporządzonych przez siebie odpisów z akt
sprawy lub wydania jej z akt sprawy uwierzytelnionych odpisów, o ile jest to
uzasadnione ważnym interesem strony.

4. Geodeta ma prawo żądać, aby wszelkie okoliczności faktyczne sprawy były rzetelnie
wyjaśnione

Art. 7.
W toku postępowania organy administracji publicznej stoją na straży praworządności
i podejmują wszelkie kroki niezbędne do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego
oraz do załatwienia sprawy, mając na względzie interes społeczny i słuszny interes
obywateli.

Art. 77.
§ 1. Organ administracji publicznej jest obowiązany w sposób wyczerpujący zebrać
i rozpatrzyć cały materiał dowodowy.

5. Geodeta ma prawo wnioskować o przeprowadzenie dowodów

Art. 75.
§ 1. Jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia
sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. W szczególności dowodem mogą być
dokumenty, zeznania świadków, opinie biegłych oraz oględziny.

Art. 78.
§ 1. Żądanie strony dotyczące przeprowadzenia dowodu należy uwzględnić, jeżeli
przedmiotem dowodu jest okoliczność mająca znaczenie dla sprawy.

Art. 79.
§ 1. Strona powinna być zawiadomiona o miejscu i terminie przeprowadzenia dowodu
ze świadków, biegłych lub oględzin przynajmniej na siedem dni przed terminem.
§ 2. Strona ma prawo brać udział w przeprowadzeniu dowodu, może zadawać pytania
świadkom, biegłym i stronom oraz składać wyjaśnienia.

6. Geodeta ma prawo do żądania wyłączenia z od udziału w postępowaniu pracownika

organu administracji publicznej, jeżeli zachodzą przesłanki określone w art. 24 kpa.

7. Od wydanej decyzji geodeta ma prawo zwrócić się do GGK, jako centralnego organu
administracji rządowej, z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy (art.127 § 3
 kpa), a w przypadku jego nieuwzględnienia – złożyć skargę do Wojewódzkiego Sądu
Administracyjnego.

7. Kontrola geodety uprawnionego.

Nie ma takiej możliwości. Ustawa PGiK, zapisem art.7b ust.1 pkt 1 lit. a) daje co
prawda uprawnienie WINGiK-owi do dokonywania kontroli przestrzegania i stosowania
przepisów ustawy, a w szczególności zgodność wykonywania prac geodezyjnych
i kartograficznych z przepisami ustawy, dotyczy to jednakże kontroli urzędów, instytucji
i przedsiębiorców, a nie geodetów uprawnionych. Tryb dokonywania kontroli określa art.9
ustawy i wydane na tej podstawie rozporządzenia w sprawie kontroli tych podmiotów.

Art. 7b.
1. Wojewódzki inspektor nadzoru geodezyjnego i kartograficznego działający
w imieniu wojewody wykonuje zadania niezastrzeżone na rzecz organów
administracji geodezyjnej i kartograficznej, a w szczególności:
1) kontroluje przestrzeganie i stosowanie przepisów ustawy, a w szczególności:
a) zgodność wykonywania prac geodezyjnych i kartograficznych z przepisami
ustawy,
b) posiadanie uprawnień zawodowych przez osoby wykonujące samodzielne
funkcje w dziedzinie geodezji i kartografii;

Art. 9.
Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób, tryb i szczegółowy
zakres przeprowadzania przez organy służby geodezyjnej i kartograficznej kontroli
urzędów, instytucji publicznych i przedsiębiorców w zakresie przestrzegania
przepisów dotyczących geodezji i kartografii, uwzględniając podział zadań
kontrolnych pomiędzy poszczególne organy służby geodezyjnej i kartograficznej
oraz ich obowiązki i uprawnienia podczas wykonywania kontroli, a także obowiązki
i uprawnienia podmiotów kontrolowanych.

Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 2001 r. w sprawie kontroli

urzędów, instytucji publicznych i przedsiębiorców w zakresie przestrzegania
przepisów dotyczących geodezji i kartografii (Dz.U. z 2001r. Nr 101 poz.1090).

8. Wykonawca prac geodezyjnych, a geodeta uprawniony

Art. 11.
Prace geodezyjne i kartograficzne wykonują podmioty prowadzące działalność
gospodarczą, a także inne jednostki organizacyjne utworzone zgodnie
z przepisami prawa, jeżeli przedmiot ich działania obejmuje prowadzenie tych
prac.

Z powyższego zapisu wynika, że geodeta uprawniony, nawet wykonujący

samodzielne funkcje w dziedzinie gik, nie jest tożsamy z wykonawcą prac gik. Można
wyobrazić sobie sytuację, że wykonawcą jest firma geodezyjna, zatrudniająca kilku
geodetów, niektórych z uprawnieniami, z których jeden kieruje i nadzoruje prace
podlegające zgłoszeniu. Odpowiedzialność zawodową przed GGK będzie ponosił ten
geodeta, który kieruje i (bądź nadzoruje) pracami. A nie wszyscy geodeci zatrudnieni
w firmie, bądź sama firma.

9. Wina

Zgodnie z art.46 ust.1 ustawy osobom, o których mowa w art. 42, które ze swojej
winy naruszyły przepisy art. 42 ust. 3, można…
 A więc ze swojej winy… Można tutaj rozwinąć dyskusję czy chodzi wyłącznie
o winę umyślną, czy też również o winę nieumyślną? Zawinienia geodety uprawnionego
mogą być przecież różne, p. świadome fałszowanie dokumentacji włączonej do zasobu.
Ale jaką winę ponosi geodeta, którego operat został włączony do pzgik, którego
poprawność później zostaje kwestionowana? Moim zdaniem mamy tutaj do czynienia
z kilkoma aspektami:

1. jaki powinien być tryb stwierdzania, że włączony do zasobu operat zawiera błędy
i nieprawidłowości. W jakim trybie – czyli na podstawie jakich przepisów i kto ma
prawo - kwestionować ustalenia protokołu kontroli, sporządzonego przez inspektora
kontroli w ośrodku dokumentacji podczas procedury przyjmowania operatu do
zasobu? W mojej ocenie mamy tutaj do czynienia jedynie z jednym trybem –
procedurą kontroli, o której mowa w art.9 ustawy PGiK. Rozporządzenie w sprawie
kontroli urzędów, instytucji i przedsiębiorców stanowi, że w wyniku dokonania takiej
kontroli sporządzany jest protokół, zawierający stwierdzone nieprawidłowości. I wg
mnie to jest właściwy tryb postępowania. Starosta, WINGiK, albo GGK wszczyna
postępowanie kontrolne, prowadzi je, i na zakończenie sporządza stosowny protokół.
Ustalenia zawarte w protokole tej kontroli mogą w legalny sposób podważyć ustalenia
kontroli przeprowadzonej przez inspektora ośrodka dokumentacji. Pytanie jakie się
narzuca jest takie: czy kontrola przeprowadzona przez organ Służby Geodezyjnej
i Kartograficznej jest kontrolą przedsiębiorcy, czy też kontrolą urzędu (instytucji)?

2. aspekt winy. Zgodnie z rozporządzeniem w sprawie zgłaszania prac, wnioskowana

o przyjęcie do zasobu dokumentacja jest obligatoryjnie poddawana kontroli. Jaka jest
więc wina geodety uprawnionego, a właściwie wykonawcy pracy, że potencjalnie
błędnie sporządzony operat techniczny został włączony do pzgik? W końcu dokonano
obligatoryjnej kontroli, do której starosta został zobowiązany. Na mocy tego
przepisu, do zasobu nie ma prawa zostać przyjęty operat naruszający obowiązujące
przepisy prawa i standardy techniczne w dziedzinie geodezji i kartografii.

10. Przedawnienie

Ustawa PGiK nie przewiduje przedawnienia ścigania, bądź przedawnienia

karalności. Są to dwa odrębne zagadnienia. Pierwsze określa okres, po jakim nie
wszczyna się postępowania, natomiast drugie – odstępuje od wymierzenia kary po
wszczęciu postępowania i ustaleniu winy. W moim przekonaniu brak uregulowań
w zakresie przedawnienia jest niezgodne z Konstytucją. Nawet przestępstwa ulegają
bowiem przedawnieniu.

11. Propozycje zmian

Na konferencji w Elblągu GGK zapowiedziała dokonanie zmian w zakresie:

1. Na wykonawców prac geodezyjnych będą mogły być nakładane kary (w drodze
decyzji administracyjnych) w wysokości 1 – 15 tys.zł.
2. Po upływie 5 lat od przyjęcia opracowania do pzgik nie byłoby prowadzone
postępowanie dyscyplinarne wobec geodetów uprawnionych;
3. Informacja o ukaraniu geodety uprawnionego będzie publikowana w Internecie.

Uważam, że w/w propozycje wymagają doprecyzowania.

1. Czy kary pieniężne mają być nakładane na wykonawców (firmy), czy też
geodetów uprawnionych wykonujących samodzielne funkcje w dziedzinie gik? To
zasadnicza różnica.
2. Propozycja 5-letniego przedawnienia czynu jest krokiem w dobrym kierunku.
W chwili obecnej nie ma bowiem określonego okresu przedawnienia. Należy
zauważyć tutaj, iż problematyka przedawnienia dotyczy dwóch odrębnych
 zagadnień: przedawnienia ścigania oraz przedawnienia karalności (tj. gdy
karalność przewinienia ustaje). Dla porównania warto przywołać tutaj zasady
odpowiedzialności zawodowej lekarzy, gdzie przedawnienie ścigania następuje po
3 latach od chwili popełnienia czynu. Jeżeli czyn ten zawiera znamiona
przestępstwa, przedawnienie zawodowe następuje nie wcześniej niż
przedawnienie karne. Przedawnienie karalności następuje po upływie 5 lat od
czasu popełnienia zawinienia.

3. W mojej ocenie niedopuszczalnym jest, aby informacja o ukaraniu geodety

uprawnionego mogłaby być publikowana w Internecie. Nie wnikając w szczegóły
sprzeczne to jest z ustawą o ochronie danych osobowych. Niezrozumiały jest
ponadto cel takiego uregulowania.

12. Wnioski

1. Geodeci, chyba jako jedyna grupa zawodowa, podlegają – w mojej ocenie

niekonstytucyjnej – odpowiedzialności zawodowej ponoszonej przed organem
administracji rządowej. Nie znam żadnego innego podobnego uregulowania. Tzw.
sprawowanie pieczy nad właściwym wykonywaniem danego zawodu jest bowiem
wyłączną kompetencją samorządów zawodowych, a nie organów administracji.
W szczególności zawieszanie i pozbawianie uprawnień zawodowych winno leżeć
albo w kompetencji sądów, albo samorządu zawodowego, a nie organów
administracji.

2. Odpowiedzialność zawodową ponosi wyłącznie wąska część osób, wykonujących

zawód geodety, a nie wszyscy geodeci. Nic nie stoi teoretycznie na przeszkodzie,
aby np. upomnieniem lub naganą mogli być karania geodeci bez uprawnień, albo
nie wykonujący samodzielnych funkcji w dziedzinie gik. Zawężenie podmiotowe
powoduje, że uregulowanie to w mojej ocenie jest niezgodne z Konstytucją,
z uwagi na nierówne traktowanie osób wykonujących zawód geodety. Geodeta
kierujący pracami podlegającymi zgaszeniu lub prace te nadzorujący
odpowiedzialności tej podlega, natomiast geodeta uprawniony, który prace te
kontroluje i decyduje o włączeniu ich do zasobu – odpowiedzialności tej nie
podlega.

3. Nie do zaakceptowania jest praktyka polegająca na zarzucaniu uprawnionemu

geodecie przez WINGiK-a, że przyjęty do zasobu operat narusza obowiązujące
przepisy prawa i lub standardy techniczne. Ustalenia WINGiK-a w tym zakresie,
o ile nie są wynikiem przeprowadzonej kontroli przedsiębiorcy, czego finałem jest
protokół kontroli, należy uznać za ustalenia nieformalne i prywatne. Z jednej
bowiem strony mamy do czynienia z oficjalnym protokołem kontroli operatu
przyjmowanego do zasobu, a z drugiej z ocenami i opiniami WINGiK. W moim
przekonaniu zarzuty, które dotyczą dokumentacji włączonej do zasobu, winny być
zawarte w protokole kontroli przedsiębiorcy. Dopiero ta procedura pozwala
wzruszyć ustalenia zawarte w protokole kontroli dokonywanej przez inspektora
kontroli ośrodka dokumentacji.

4. Obligatoryjna kontrola operatów przyjmowanych do zasobu w mojej ocenie

całkowitą odpowiedzialność przenosi na ośrodek dokumentacji. Celem tej kontroli
jest bowiem niedopuszczenie do przyjęcia do zasobu dokumentacji wykonanej
błędnie, niezgodnie z obowiązującymi przepisami i standardami technicznymi.

5. Obecne rozwiązania w zakresie odpowiedzialności zawodowej geodetów są

niekonstytucyjne. I należałoby je wyeliminować z obrotu prawnego.
Adam Wójcik.