Od prni przez grawitacj do ...

tarana ,
czyli jak uwolni moc?
Spis treci:
1. Czym jeste prnio, odwieczna nicoci?
2. Energia prni
3. Wielka Unifikacja
4. Wszystko jest zmienne
5. Manipulacja energi prni i grawitacji jest moliwa?
6. Energia prni oddziauje na wiat atomowy
7. Zmienno masy ciaa jest faktem
8. Zastosowanie teorii w praktyce Taran Hydrauliczny
9. Polecana literatura i strony internetowe

Autor:
Antoni Dziuban
Piotr Pitek Rzeszw, lipiec 2007

Od prni przez grawitacj do ... tarana , czyli jak uwolni moc?

1. Czym jeste prnio, odwieczna nicoci?

Istnieje czy nie istnieje? Jest bytem czy te niebytem? - oto jest pytanie. Prnia, pusta
przestrze zawsze stanowia przedmiot polemik filozoficznych. Dyskusja o prni zdaje si
by dyskusj o niczym, jednake warto o tej nicoci troch pomyle bo jest ona
transcendentna. Kady z nas boi si myle o nicoci poniewa niepokoi ona nas samotnoci.
Zwykle jest tak, e to czego jeszcze dobrze nie rozumiemy przyprawia nas o zawrt gowy
i powoduje strach. Podobnie jest z myleniem o nicoci, o prni. Drodzy czytelnicy
zamknijcie oczy i pomylcie przez chwil, e oprcz was samych nie ma nic, nie ma materii
i nie ma wiata - wisicie w pustej i ciemnej przestrzeni. Rozkoszujcie si przez chwil tym
stanem. Teraz pomylcie, e ta pusta przestrze wraz z wami znika - nie ma ju nic... nawet
nicoci. Czy zauwaylicie ju, e wasz umys broni si przed takim myleniem, nie
dopuszcza wiadomoci niebytu. Ten prosty eksperyment psychologiczny powinien was
uwiadomi, e w sposb naturalny odrzucamy istnienie prni lub nicoci. Co wicej peni
cech prnia osiga podczas jej zewntrznej obserwacji. Rwnie natura wiata w jakim
yjemy odrzuca prni. Prnia jest przestrzeni zbyt idealn. Jej idealno polega na tym,
e jest symetryczna i niezalena od czasu. aden punkt i aden kierunek nie jest w niej
wyrniony. Skoro tak, to przemieszczenie w niej pojedynczego bytu nie moe by
Autor: Antoni Dziuban, 1
in. Piotr Pitek
Rzeszw 2007
zauwaone, poniewa nie mona w niej wyrni widocznego punktu odniesienia. Nie moe
by przeto zauwaony w niej ruch. Podobnie zatrzymanie ciaa w idealnej prni nie byoby
moliwe, ze wzgldu na rwnoprawno jej punktw skadowych - wszystkie punkty tej
przestrzeni albo bd punktami oporu i obiekt pozostanie w spoczynku albo bd punktami
przejcia i obiekt tylko przez nie przemknie, nigdy si nie zatrzymujc. Mwic o punktach
nie mam na myli obiektw rzeczywistych, lecz tylko matematyczne, czysto abstrakcyjne
bezwymiarowe twory, ktre pomagaj opisa cechy prni. Gdyby miay cechy bytw,
prnia nie byaby ju wtedy idealna. W przypadku dwu cia zanurzonych w prni
rozpoczcie ruchu jednego wzgldem drugiego powinno zatem przebiega na dowoln
odlego w sposb dowolnie szybki, nawet natychmiastowy. Wynika to w sposb naturalny
z niczym nieograniczonej wasnoci ruchu. Skoro idealna prnia nie posiada w sobie
wyrnionych bytw posiadajcych cechy oporu przeciwko ruchowi, a takich mie nie moe,
bo jest idealn pustk, wwczas przyrost prdkoci nie moe wiza si z jakim oporem.
Oczywicie rozwaanie to ma sens wtedy, gdy nie dokonujemy powizania ruchu
z biegncym czasem. czas jest tu niezalenym bytem w ktrym rozpatrujemy prni. Gdyby
taka zaleno istniaa prnia uzyskaaby byt oporu przeciw przyrostowi prdkoci i byby
ni wanie czas a jego upyw zatraciby liniowy charakter. Tak wic rozpatrywanie ruchu
wie si z przypisaniem idealnej prni czasu, w ktrym jest okrelona. Czas jest od niej
niezaleny. Taka prnia nabiera charakteru czysto matematycznego. Staje si obc naszej
dobrze znanej prni fizycznej, w ktrej dominuje bezwadno. W prni idealnej,
symetrycznej zachodzenie czegokolwiek nie wymaga energii czy wykonania pracy lecz tylko
moliwoci kreatywnych. Mechanizmy kreacji mogyby by zwyczajnie opisane sposobem
postpowania, wzorem lub tylko podawa ostateczny wynik odpowiadajcy aktowi woli.
Przyczyna powizana byaby bezporednio ze skutkiem i to w sposb natychmiastowy.

2. Energia prni

Jeeli zabierze si z pewnego obszaru przestrzeni wszystkie atomy i czsteczki oraz nie
dopuci si do niej promieniowania elektromagnetycznego, to otrzyma si cz przestrzeni
podobnej do kosmicznej, gdzie temperatura rwna jest zeru bezwzgldnemu (-273,3).
Zdawaoby si, e taka pustka jest idealna, jednake blisze spojrzenie na ni zmienia nasze
zudne wyobraenia o idealnoci. Prnia w istocie dalej wypeniona jest niewyobraaln
liczb rnorodnych czsteczek i promieniowania elektromagnetycznego, ktre z natury
swojej s nieekranowalne i dla wikszoci przyrzdw technicznych nieuchwytne lub innymi
sowy przeroczyste. I cho przestrze ta jest przez nie widziana jako pusta i zimna, to jednak
stanowi ona wrztek i ruch jakiego nie jestemy w stanie obj nawet nasz wyobrani. Bo
przestrze w ktrej yjemy ma struktur zoon ze specyficznej formy energii - energii
kwantw - ktra wraz z materi j wsptworzy. Teoria kwantowej prni i kwantowej
przestrzeni pojawia si wraz z odkryciem w 1911r przez Maxa Plancka kwantw energii,
czyli najmniejszych, niepodzielnych czci energii - fotonw, ktre mog istnie
nieskoczenie dugo w przestrzeni oraz okrela atomy tworzce materi. Ciga w czasie
i przestrzeni energia zostaa przez Plancka i Einsteina rozdrobniona na podstawowe
kwantowe skadniki i eby nie zatracia swoich falowych wasnoci fizycy kadej drobinie
przypisali swoist czstotliwo fali , a jej jednostkow energi wyliczali mnoc
czstotliwo dodatkowo przez sta h: tj.

E h
Autor: Antoni Dziuban, 2
in. Piotr Pitek
Rzeszw 2007
Wyznaczona eksperymentalnie staa h nazwana zostaa pniej sta Plancka i staa si
podstaw nowoczesnej fizyki kwantowej zajmujcej si aspektami wymiany energii
i oddziaywa pomidzy czstkami elementarnymi i atomami na poziomie mikrowiata. Opis
prni uzyska podstawowy fundament - kwant energii. Szybko pojawiy si prace Einsteina-
Sterna w ktrych przypuszczali istnienie kosmicznego rda elektromagnetycznego
promieniowania energii. Brakowao jednak praktycznych potwierdze. Pierwsze pojawio si
w 1925r. gdy amerykaski chemik i eksperymentator Robert Mulliken analizujc dugo fal
spektralnych tlenku boru odkry drobne przesunicia ich dugoci wzgldem teoretycznie
obliczonych pozycji, ktre jak si pniej okazao wynikay z oddziaywania energii prni na
elektrony przeskakujce orbity w tych atomach. Skd braa si ta dodatkowa energia?
Odpowied pozostawaa jeszcze w sferze spekulacji teoretycznych i jak wnioskowa Nernst ta
energia musi pochodzi z domniemanego kosmicznego rda. Do 1916r teoria kwantowej
prni zostaa rozbudowana przez Walthera Nernsta. Niebawem rdo miao si pojawi.
W 1927 roku Heisenberg odkry zasad, nazywan potem zasad nieoznaczonoci.
Stwierdza ona, e w przypadku czstek o rozmiarach porwnywalnych lub mniejszych od
rednicy atomu, niemoliwe jest jednoczesne, dokadne ustalenie ich pooenia i pdu, przy
czym iloczyn bdu (a dokadniej nieokrelonoci) pomiarw pooenia oraz pdu nie moe
by mniejszy ni staa Plancka. Istnieje te zaleno dla energii i czasu ilo energii jak
moe poyczy wirtualna czsteczka jest odwrotnie proporcjonalna do czasu jej ycia. Im
wicej jej otrzyma z prni podczas powstawania, tym krcej yje a w przeciwnym wypadku
im mniej jej otrzyma tym duej yje. Po dokonaniu odkrycia Heisenberg mia wypowiedzie
nastpujc myl: Miaem uczucie, e patrz przez powierzchni zjawisk atomowych na
lece pod ni podoe o zadziwiajcej wewntrznej urodzie... .
Z rwna kwantowych szybko uzyskano informacj, e dowolny oscylator kwantowy,
czyli elektromagnetyczny ukad drgajcy na poziomie atomowym musi mie minimaln
energi. Dotyczy to rwnie kadego oscylatora zawartego w fizycznej przestrzeni, rwnie
w prni. Co miaoby tworzy te oscylatory? Odpowied przysza szybko. W 1928r Paul
Dirac wywnioskowa ze swoich rwna falowych opisujcych elektron, e musi istnie
jeszcze czstka podobna do elektronu ale o znaku przeciwnym. I ju w 1932r Carl Anderson
podczas bada nad promieniowaniem kosmicznym zauway w komorze mgowej lady
nieznanych dotychczas czstek elementarnych. Anderson prawidowo zinterpretowa je jako
lady czsteczek o takiej samej masie jak elektron ale o odwrotnym adunku elektrycznym.
W dalszych eksperymentach uzyska bezporedni dowd na istnienie pozytronw
bombardujc rne materiay promieniowaniem gamma otrzymanym z rozpadu ThC. Byy
ju dwie czstki, ktre mona byo uy do budowy oscylatora prni. To byy kolejne
przeomowe lata. Statycznej prni, tej odwiecznej nicoci nadano ruch. Wypeniona zostaa
nieustannie powstajcymi na krtki interwa czasu i znikajcymi parami czstek-antyczstek:
elektron-pozytron a take innymi rodzajami energii. Taki stan prni utosamiany jest
z wrzeniem przestrzeni, w ktrej podobnie jak baki wrztku w wodzie, pojawiaj si i
znikaj wirtualne czsteczki i antyczsteczki elektron-pozytron. Takie wrzenie prni
nazywane jest fluktuacj pola prni. Poniewa w kadej chwili stale istnieje w dowolnie
wybranym obszarze przestrzeni pewna staa ilo wirtualnych czsteczek, to oznacza, e
prnia ma pewn niezerow gsto energii. Podobnie jak fale na morzu posiadaj energi,
ktra moe wywrci statek lub napdzi elektrowni rwnie fale wrztku prni posiadaj
energi. Zerowy Punkt Pola (ZPF) takie okrelenie przyjto dla energii powstajcej w kadym
punkcie naszej fizycznej przestrzeni - istnieje nawet w temperaturze zera bezwzgldnego.
Wyjanienie tego czym jest ZPF mona przedstawi take sigajc do analogii oscylatora,
jakim jest np. wahado matematyczne. Raz poruszone waha si i dopki nie dostarczasz mu
dalej energii wahanie powoli ustaje w wyniku tarcia. Inaczej rzecz si ma w rzeczywistych

Autor: Antoni Dziuban, 3

in. Piotr Pitek
Rzeszw 2007
kwantowych warunkach - relacja niepewnoci Heisenberga zakazuje kwantowemu wahadu
cakowicie si zatrzyma. Zgodnie z kwantowymi prawami istnieje minimalna energia, ktrej
nie mona zabra. Podobnie jak to wahado, wiato i inne formy promieniowania
elektromagnetycznego skadaj si z oscylacji - w tym przypadku z oscylacji elektrycznego
i magnetycznego pola. Kady kierunek, kada czstotliwo i kada polaryzacja okrelaj
istniejce w przestrzeni pole elektromagnetyczne, tote zgodnie z relacj niepewnoci
Heisenberga musi ono posiada minimum energii. Dodajc teraz te wszystkie mody pola
(fale stojce) o niezerowym stanie energii uzyskuje si Elektromagnetyczny Zerowy Punkt
Pola (ZPF) lub w skrcie Elektromagnetyczn Prni. ZPF jest wic niczym innym jak fal
elektromagnetyczn lub swego rodzaju form wiata istniejc stale w prni w postaci
krtkich byskw. Dlatego ZPF jest niczym innym jak dziewitnastowieczn koncepcj eteru
w nowym, kwantowym ujciu.
Rzeczywiste przejawy energii prni zostay bezporednio zaobserwowane i opisane
przez Willisa Lamba i Roberta Retheforda dopiero w 1947r po przeprowadzeniu synnych
eksperymentw z wodorem. Analiza linii spektralnych wodoru przy uyciu nowoczesnych na
owe czasy mikrofalowych technik radarowych pozwolia zaobserwowa przesunicia linii
widma. Wynik tego przesunicia by oczywisty - elektrony w wyniku zewntrznego
oddziaywania uzyskuj lub trac energi w ich ruchu orbitalnym. Lamb stwierdzi, e
posiada teraz dowd na to e obecna w naszym rozumieniu prnia nie istnieje i powinna
raczej nazywa si pen przestrzeni. Rok pniej bo w 1948r zaobserwowany przez
holenderskiego fizyka B.G. Casimira efekt oddziaywania energii prni na materi wzmocni
fizykw w przekonaniu o susznoci nowego pogldu na prni. Efekt Casimira oprcz teorii
dostarczy fizycznych danych o sile i energii wystpujcej pomidzy dwoma przycigajcymi
si neutralnymi elektrycznie pytkami, znajdujcymi si w izolowanej od otoczenia komorze
prniowej z ktrej wypompowano wszystkie atomy i czsteczki. Stao si to jednak dopiero
w 1998r. po precyzyjnie przeprowadzonych pomiarach.
Od momentu odkrycia efektu Casimira dalsze badania energii prni nabray rozmachu na
wszystkich frontach nauki.

Doniesienie prasowe z 2007r.

Fizycy z Laboratoriw Bella Lucent Technologies zajmujcymi si systemami

mikroelektromechanicznymi (MEMS), czyli miniaturowymi ukadami, skonstruowali
mikroskopijn hutawk poruszajc si pod wpywem si kwantowych Casimira.
Mikroskopijna hutawka bazuje na wiedzy o systemach mikroelektromechanicznych
i zjawiskach kwantowych. Naukowcy wykazali, e sia Casimira moe zosta
wykorzystana do wychylania elektromechanicznej mikrohutawki zbudowanej
z metalizowanej pytki zawieszonej na zawiasach rwnolegle do powierzchni
krzemowego chipu. Tu nad hutawk opucili wiszc na drucie pozacan kul.
Ukad taki uzyska cechy zblione do ukadu dwch rwnolegych pytek
i zgodnie z przewidywaniami teorii Casimira hutawka wykonuje prac. Eksperyment
dowid, e energia prni moe zosta wykorzystana w urzdzeniach technicznych
do poprawy ich parametrw pracy. Mona zatem konstruowa urzdzenia
mikroelektromechaniczne czulsze ni obecnie znane, bazujc na oddziaywaniu
Autor: Antoni Dziuban, 4
in. Piotr Pitek
Rzeszw 2007
energii prni. Zjawiska mechaniki kwantowej odgrywaj istotn rol w systemach
mikroelektromechanicznych, w ktrych odlego midzy poszczeglnymi elementami
mierzy si w nanometrach.

3. Wielka Unifikacja

Obserwacje si w Naturze prowadz do wniosku, e natura prni wykazuje daleko

idc symetri i domylamy si, e w rzeczywistoci nie powinny istnie cztery
podstawowe oddziaywania: sabe, elektromagnetyczne, silne i grawitacyjne ale tylko
jedno. Zaawansowane standardowe modele fizyczne mwi o sprzeniu trzech pierwszych
w jedno oddziaywanie. Oddziaywanie grawitacyjne nie jest jeszcze wczone do tych modeli
dlatego, e nie dostarczono dostatecznych danych dowiadczalnych o rzeczywistych
przejawach dziaania jej mechanizmw w Naturze. Istnieje za to gamma prostszych modeli
sprzgajcych tylko oddziaywanie elektromagnetyczne z grawitacyjnym. Maj one jednak
wad, poniewa s trudne do sprzenia ze wspomnianymi modelami standardowymi
a niejednokrotnie je burz. Do ich zalet mona zaliczy pewne szczeglne ich przewidywania,
ktre s potwierdzane dowiadczalnie.
Czstki elementarne komunikuj si ze sob poprzez prni i swoj mas nabywaj przez
oddziaywanie z ni. Masa nie jest ich fundamentaln wasnoci. Natura prni przenosi
oddziaywania silne, sabe, elektromagnetyczne i grawitacyjne. Silnie oddziauj kwarki,
a dokadnie bariony, za przemianami rzdzi oddziaywanie sabe. Nonikami
oddziaywania silnego s gluon-y a sabego bozon-y W+, W, Z0. Oddziaywanie
elektromagnetyczne wystpuje pomidzy adunkami elektrycznymi a ich nonikami s jak
wiemy fotony. Dla tajemniczego oddziaywania grawitacyjnego przewiduje si, e jej
nonikiem s grawitony.
Dlaczego mamy z grawitacj 4 oddziaywania, rnice si si? Istniej eksperymentalne
dane z ktrych wnioskuje si, e rnica mocy oddziaywa silnych, sabych
i elektromagnetycznych zmniejsza si, gdy przechodzimy do coraz wyszych energii. Badania
teoretyczne sugeruj, e mona oczekiwa unifikacji tych trzech oddziaywa dopiero dla
bardzo wysokich energii, tj. powyej 21016 GeV. Tak dua energia odpowiada temperaturze
rwnowagi termicznej okoo 1029 K. Unifikacji wszystkich 4 oddziaywa uczeni spodziewaj
si dopiero przy energii Plancka 1019 GeV. Wspomniana na pocztku zunifikowana sia
rozpada si w miar ozibiania si prni wszechwiata po Wielkim Wybuchu na 3
(a z grawitacj na 4) oddziaywania. Przy niszej temperaturze (tj niszej energii) nastpio
spontaniczne zamanie symetrii w tzw. zespole pl Higgsa. Zaamanie to nadao wanie masy
i bezwadno wszystkim znanym dzisiaj czstkom elementarnym i nonikom oddziaywa:
silnego, elektromagnetycznego i sabego. Pole Higgsa pierwotnie wprowadzono do
powizania oddziaywa elektro-sabych i pochodzi od nazwiska brytyjskiego fizyka Petera
W. Higgsa. Pole Higgsa skada si z czstek Higgsa. Czstki te przenosz oddziaywanie

Autor: Antoni Dziuban, 5

in. Piotr Pitek
Rzeszw 2007
z polem, a to oznacza, e s kwantem tego pola. Czstki elementarne uzyskuj mas poprzez
oddziaywanie z polem Higgsa, niezalenie od pooenia i kierunku ich ruchu.
Wydaje si wic, e Natura odrzuca idealn symetri praw przyrody poprzez odrzucenie
istnienia idealnej, symetrycznej i niczym nie wypenionej prni. Hipoteza ta zostaa
potwierdzona dowiadczalnie przez fizykw w wielu precyzyjnych eksperymentach.
4. Wszystko jest zmienne

Wraz z odkryciem efektu Casimira i oddziaywania energii prni na obiekty

materialne po raz pierwszy pojawia si niezwykle interesujca moliwo - przeamanie
bariery prdkoci wiata. W otaczajcym nas wiecie wiato poruszajc si przez pust
przestrze jest spowalniane przez interakcje z niewidocznymi falami materii wytworzonymi
przez fluktuacje prni. Fotony wiata s stale pochaniane i wypromieniowywane przez pary
elektron-pozytron. W przypadku przestrzeni ograniczonej pytkami Cashimira fluktuacje te s
mniejsze, co sprawia, e wiato napotyka na mniejsz ilo przeszkd na swej drodze przez
co szybciej porusza si w przestrzeni. W 1990r fizyk K. Scharnhorst z Universytetu
Alexandra von Humboldta w Berlinie opublikowa obliczenia pokazujce, e musi nastpi
bardzo nieznaczny wzrost prdkoci wiata pomidzy pytkami (Scharnhorst, K. Physics
Letters B236: 354 (1990)).
Wiemy, e prdko wiata mona zapisa nastpujcym wzorem:

1 1
c2
o o
Widzimy, e prdko jest proporcjonalna do odwrotnoci parametrw przenikalnoci prni:

1 1
c~ i c~
o o

Ale dobrze wiemy, e energia elektromagnetyczna U w prni jest proporcjonalna

odpowiednio do jej przenikalnoci elektrycznej i magnetycznej:

tzn.
U ~ o i U ~ o

Prdko wiata c w prni jest wic proporcjonalne do czynnika 1/U :

c ~ 1/U

Lub te dosownie - c jest odwrotnie proporcjonalne do energii prni U.

Jak wida z przytoczonego wyej rozumowania, prdko wiata zaley od fluktuacji energii
prni. To zjawisko stwarza niebywae konsekwencje fizyczne, ktre mog odbi si
Autor: Antoni Dziuban, 6
in. Piotr Pitek
Rzeszw 2007
w samej strukturze atomw i moe mie wpyw na zmian wikszoci praw fizyki. Bo
przecie jak wiemy od stabilnoci prdkoci wiata zaley wikszo praw fizyki.

Rola wirtualnych czstek prni, podobnie jak atomw w ciaach materialnych determinuje
przenikalno dielektryczn prni. Jak wiemy, wiato propagowane przez materia jest
absorbowane, ale atomy pozostaj w stanie wzbudzonym tylko krtki interwa czasu, zanim
nastpi ponowna re-emisja wiata. Absorpcja i re-emisja opisana jest indeksem refrakcji
materiau, co jak dobrze wiemy mwi o spowolnieniu biegu wiata... Prnia jest
z pewnoci bardziej zadziwiajcym i niezwykym obiektem. Jak bardzo warto prdkoci
wiata jest ni zdeterminowana powinno si dokadnie sprawdzi na polu eksperymentalnych
bada i teoretycznych rozwaa.

5. Manipulacja energi prni i grawitacji jest moliwa ?

Efekt Cashimira to jedna z kilku realnych moliwoci zmiany prdkoci wiata.

W przyszoci moliwe stanie si wykonanie ukadu komr czasowych do kreacji bbla
czasoprzestrzennego. W bblu fluktuacje pola prni maj warto mniejsz ni w otaczajcej
nas przestrzeni. Mwimy w takim przypadku o tzw. ujemnej energii. Ujemna energia sprawia,
e pomniejszone interakcje energii pola prni na materi umoliwiaj osignicie dylatacji
czasu w komorze, a dokadnie przyspieszenie jego biegu. Zauwacie co pisaem o prni na
pocztku tego artykuu - w idealnej prni nie ma adnych bytw - jest symetryczna pod
kadym wzgldem, dlatego wszelkie oddziaywania przebiegayby w niej bez udziau masy
i bezwadnoci.
W jaki sposb moemy oddziaywa na grawitacj? Przyjrzyjmy si nastpujcym
wywodom.
Jak wiemy, sia grawitacji dana jest wzorem Newtona i zalena jest od staej grawitacji G i od
wielkoci poszczeglnych mas M i m biorcych udzia w oddziaywaniu.

M m
F G
R2

Staa grawitacji G wraz z prdkoci wiata c zale od wasnoci geometrycznych pola

energii prni i jej gstoci energii U, tj od parametru tzw. a-wza:

1
ak
U

W warunkach normalnych warto ta wynosi ok. a=7.070723

Mona za jej pomoc wyliczy sta grawitacji G oraz prdko wiata c, korzystajc
z poniszych wzorw:
2
2 a2 3 Nm 2
G 11 4 6.6742 10 11 2
a a 1 kg

1
Autor: Antoni Dziuban, a11 a2 3 7 m
in. Piotr Pitek c 4 299792458
Rzeszw 2007 2 a 1 s
 Ze wzorw powyszych wynika, e przyrost gstoci energii prni U powoduje spadek
prdkoci wiata c i jednoczesny wzrost wartoci staej grawitacji G. W tym przypadku
atwiej przenosz si przez prni oddziaywania bezwadnociowe i grawitacyjne. Gste
fluktuacje prni powikszaj bezwadno cia. Sia grawitacji ronie proporcjonalnie do
przyrostu staej grawitacji G a to sprawia, e ciaa przycigaj si silniej. wiato napotyka na
swojej drodze wicej przeszkd w postaci wirtualnych par elektron-pozytron i jego prdko
maleje. Podobne rozwanie mona przeprowadzi na podstawie innej zalenoci na si
oddziaywania Newtonowskiego.
Sia grawitacyjna Newtona F w ujciu kwantowym moe by wyraona wzorem:

1 M m
F 2

p tp R2

kg
gdzie: p 5,159 10 96 3 - gsto Plancka kwantowej prni
m

t p 5,391 10 44 s - czas Plancka

Sia grawitacyjna postrzegana jest teraz jako zaburzenie gstoci i cinienia kwantowej prni
znajdujcej si pomidzy oddziaujcymi ciaami. Oddziaujc na energi prni
oddziaujemy rwnoczenie na grawitacj i podobnie na odwrt. Energia prni wie si
wic z energi grawitacji. Sprawdzenie tego efektu nie jest trudne. Podczas zamienia Soca
przez Ksiyc nastpuje w przestrzeni pomidzy Ziemi a Ksiycem spadek fluktuacji
energii prni U, ze wzgldu na brak energii fal elektromagnetycznych przychodzcych ze
Soca. Zgodnie z tym co napisaem wyej, spada warto staej G, a to powoduje
zmniejszone przyciganie Ziemi i Ksiyca, co skutkuje lokalnym spadkiem pionowej
skadowej przycigania grawitacyjnego na powierzchni Ziemi.

A oto doniesienie prasowe z 2000r.

...W jednym z najbardziej prestiowych czasopism fizycznych The Physical Review

ukazaa si praca szeciu uczonych chiskich z wynikami pomiarw natenia pola
grawitacyjnego podczas cakowitego zamienia Soca w dniu 9 marca 1997 roku.
Pomiary przeprowadzono w Moho w chiskiej prowincji Helongjiang, za pomoc
najnowoczeniejszego grawimetru. Okazao si, e w czasie zamienia wystpio
wyrane osabienie pionowej skadowej pola grawitacyjnego. Autorzy twierdz, e
wzili pod uwag wszystkie moliwe czynniki zakcajce, np. zmian temperatury.
Pomiar by wykonywany i rejestrowany cakowicie automatycznie, bez bliskiej
obecnoci obserwatora. Zdaniem autorw, zarejestrowany efekt musia zosta
wywoany przez jak nieznan przyczyn, na przykad przez ekranowanie
grawitacyjne.

Autor: Antoni Dziuban, 8

in. Piotr Pitek
Rzeszw 2007
Zastosowanie opisywanych technik manipulacji parametrami pola energii prni umoliwia
budowanie niezwykle ciekawych urzdze tj. np. samonapdzajce si silniki, ekstraktory
energii prni i komory z wewntrznym lub zewntrznym bblem czasoprzestrzennym, ktre
pozwalaj zmniejsza fluktuacje energii prni i dokonywa prawie dowolnego rozcignicia
czasu. Nazywane bd ekspanderami czasu lub maszynami czasu. Nie mona ich myli
z hipotetycznymi wehikuami czasu, ktre - jak wiemy z filmw s-f - umoliwiaj dowolne
podre w czasie do przodu i do tyu. Ekspander czasu dziaa odwrotnie ni rakieta ze znanej
historii o dwch braciach bliniakach. W rakiecie kosmicznej poruszajc si z prdkoci
blisk prdkoci wiata nastpuje spowolnienie biegu czasu w stosunku do czasu ziemskiego.

W ekspanderze czasu, czyli w komorze z bblem czasoprzestrzennym czas ulega

przyspieszeniu. Takie wanie zjawisko obserwuje si pomidzy pytkami Cashimira.
Prace nad bblem czasoprzestrzennym s prowadzone we wszystkich powanych
laboratoriach na wiecie - szczeglnie wojskowych. Obecnie testowane komory
z wewntrznym bblem czasoprzestrzennym umoliwiaj budow rakiet bliskiego i dalekiego
zasigu do przenoszenia adunkw miotajcych, ktre mog porusza si w przestrzeni
kilkukrotnie szybciej w stosunku do znanych konwencjonalnych rozwiza. Technologia ta
zostaa niedawno zastosowana przez Rosjan jak stwierdzi jeden z generaw - do
wzmocnienia Rosyjskiej siy obrony. W 2005 r. podczas publicznego pokazu nowoczesnej
superszybkiej rakiety, Putin stwierdzi, e Rosja powinna by teraz spokojna - ta technologia
zapewni nam pokj na najblisze 30 lat. Na odpowied NATO dugo nie trzeba byo czeka.
Przyblienie tarczy antyrakietowej do granic Rosji, tj. zainstalowanie jej w Polsce i Czechach
rozwizaoby po czci problem ich niebezpiecznej przewagi technologicznej i zapewnioby
rwnie ochron Europy przed atakami z Bliskiego Wschodu. Warto tu nadmieni, e
zastosowanie tej technologii bdzie oszaamiajce w technice obliczeniowej. Przyspieszenie
oblicze procesorw i systemw komputerowych proporcjonalne do osignitej dylatacji
czasu, ktra teoretycznie moe by nieskoczona, bdzie umoliwiao realizowanie super
skomplikowanych oblicze w bardzo krtkim czasie, dzi uwaanych za niemoliwe.

6. Energia prni oddziauje na wiat atomowy

W 1987r. pojawi si w prasie fizycznej artyku pt. dlaczego atomy si nie zapadaj?
czytamy, e istniej dwa rwnowane podejcia do wyjanienia istnienia atomu: pierwsze
podaje SED-stochastyczna elektrodynamika, drugie za QED-kwantowa elektrodynamika.
SED jest prb rozwizania dalej aktualnego problemu promieniowania fal
elektromagnetycznych przez elektrony w trakcie ich ruchu przyspieszonego. We wszystkich
elektronicznych urzdzeniach telekomunikacyjnych efekt ten wystpuje i to tym bardziej im
mniejsze zastosowano elementy elektroniczne i szybciej one pracuj, dlaczego wic elektrony
krce w atomach miayby z jakich wzgldw nie promieniowa swej energii? Zaoenia
poczynione przez fizykw kwantowych na pocztku XX wieku nie mona dalej bezkrytycznie
przyjmowa za pewne, poniewa dokonywane stale nowe odkrycia wskazuj, e prawda ley
na gbszym poziomie. SED wyjania, e stan podstawowy atomu wodoru moe by
precyzyjnie zdefiniowany jako rwnowaga dynamiczna pomidzy promieniowaniem
emitowanym przez elektron w trakcie jego ruchu przyspieszonego po orbicie a energi
fotonw absorbowanych z ZPF-fluktuacji elektromagnetycznego ta prni. Jeeli rozpatrzy
si koow orbit elektronu, to dla maych promieni (promie Bohra) elektron mniej

Autor: Antoni Dziuban, 9

in. Piotr Pitek
Rzeszw 2007
promieniuje energii i dowiadcza absorbcji duej iloci energii z ZPF pola co skania go do
przeskoku na wysz orbit, podczas gdy krc po wikszej orbicie promieniuje na zewntrz
wicej energii i jednoczenie mniej otrzymuje od ZPF, co sprawia, e dy do opadnicia
w kierunku jdra. W QED matematyczne rozwizania za pomoc operatorowych rwna
ruchu Heisenberga dla elektronu daj identyczne wyniki jak rozwizania w SED, co sprawia,
e s podejcia te s rwnowane. Mona std wysnu wniosek, e nie mona bra tylko QED
do definitywnego rozstrzygania problemw mikrowiata, poniewa umykaj nam inne
moliwoci, ktre QED nie uwzgldnia w swoim opisie. SED daje nam poza tym lepsze
zrozumienie oddziaywania energii prni na atom.

7. Zmienno masy cia jest faktem

Oddziaywanie energii prni na atomy i odwrotnie atomw na fluktuacje energii

prni - s podstaw moliwoci pozyskiwania wolnej energii i dokonywania cyklicznej
zmiany lub redukcji masy cia lub ukadw cia oddziaujcych na siebie poprzez prni.
Skoro prnia oddziauje na atomy, to nie moemy ju mwi o izolowanych od otoczenia
ukadach cia materialnych, ktre czsto analizuje si teoretycznie w rnych dziaach fizyki.
Ukady tych cia s stale poddawane transferowi energii prni, a to powoduje istotne
zakcenie zaoonego wyidealizowanego teoretycznego modelu. Tak si te stao ze ogln
teori wzgldnoci A. Einsteina. Wszyscy wiemy e istnieje rwnowano masy i energii
dana synnym wzorem E=m*c*c. Poniewa zawsze speniona jest zasada zachowania energii,
to masa ciaa m nie moe ulega cyklicznej zmianie, bo to powodowaoby niczym nie
uzasadnione zmiany energii E. Przyjrzyjmy si jednake teorii przedoonej przez niejakiego
J. F. Woodwarda, ktry po raz pierwszy pokaza, e moliwa jest jednak zmiana w czasie
masy ciaa bez widocznego transferu skadnikw materii rozpatrywanego ciaa przez
przestrze.

Woodward sfromuowa nielokaln teori matematyczn w oparciu o Zasad Macha.

Najbardziej niezwyke jest jednak to, e teoria jego jest weryfikowalna, poniewa przewiduje
fizyczne efekty.
Woodward mwi, e jeeli gsto masy-energii jakiego wyszczeglnionego
systemu zmienia si w czasie, to masa tego systemu zmienia si o wielko
proporcjonaln do drugiej pochodnej zmiany gstoci rozpatrywanego systemu.
Jeeli np. kondensator ceramiczny o masie mo=1[kg] adujemy raz dodatnim, raz
ujemnym napiciem, ktre zmienia si z czstotliwoci 10[kHz] i przenosi moc np. 100[W] -
to teoria Woodwarda przewiduje, e masa kondensatora powinna zmienia si 10
milligramw wok jego pocztkowej wartoci masy mo z czstotliwoci 20[kHz]. To
przewidywanie zostao potwierdzone w laboratorium i tym samym potwierdzona zostaa
empirycznie zasada Macha.
Mach uwaa, e ciao porusza si ruchem jednostajnym nie wzgldem przestrzeni
absolutnej, lecz wzgldem rodka masy wszystkich pozostaych cia Wszechwiata.
Bezwadno ciaa jest skutkiem jego oddziaywania z innymi ciaami.

atwo sobie wyobrazi jedno masywne ciao znajdujce si w pustej przestrzeni. Nie
moe by mowy o istnieniu bezwadnoci, poniewa nie moemy jej zmierzy (z zaoenia)
dysponujc tylko jednym ciaem. By bya mowa o bezwadnoci musz by co najmniej dwa
Autor: Antoni Dziuban, 10
in. Piotr Pitek
Rzeszw 2007
odosobnione ciaa. Uzasadniajc sw tez, Mach wskazywa na dowiadczalne obserwacje
ruchu obrotowego Ziemi i wystpujce na niej siowe zjawiska, takie jak np. sia Coriolisa.
Ju Einstein zdawa sobie spraw z wanej roli tej zasady w swojej teorii wzgldnoci i stara
si pocztkowo, by j dopeniaa lecz ostatecznie w oglnej teorii wzgldnoci z niej
zrezygnowa. Pewne fragmenty oglnej teorii wzgldnoci mog by jednak interpretowane
jako jej czciowa realizacja. Na przykad z rwna pola wynika, e ciao otoczone innymi
ciaami, obracajcymi si wok niego, samo zaczoby si obraca - co fizycy niedawno
wykazali praktycznie.
Tak wic zasada Macha nie jest w oglnej teorii wzgldnoci zadowalajco
zrealizowana. Aby j wczy do teorii grawitacji, naukowcy wprowadzili nowe pole
skalarne, oddziaujce ze wszystkimi rodzajami materii. Pole jest skalarne, jeli w kadym
punkcie przestrzeni i czasu daje si opisa jedn liczb. W 1961 roku doktorant Princeton
University Carl Brans i jego promotor Robert H. Dicke zwrcili uwag na to, e w oglnej
teorii wzgldnoci sia grawitacji jest proporcjonalna do staej Newtona G. Wedug Einsteina
G nie zmienia si w czasie i ma na Ziemi tak sam warto jak w najbardziej odlegych
galaktykach co jak ju stwierdzilimy wczeniej nie jest prawd.
Brans i Dicke zauwayli, e zasada Macha mogaby by speniona, gdyby okazao si,
e staa Newtona jest zmienna zarwno w czasie, jak i w przestrzeni. eby j "uzmiennieni",
wprowadzili skalarne pole j i w rwnaniach grawitacyjnych Einsteina zamienili G na 1/j.
Powstaa nowa teoria Bransa-Dickego, w ktrej materia reaguje nie tylko na krzywizn
czasoprzestrzeni, jak w zwykej oglnej teorii wzgldnoci, lecz take na zmiany lokalnego
natenia grawitacji. Pole j, ktre przenika ca przestrze, wspdecyduje o tym, jak materia
przemieszcza si w przestrzeni i czasie. Kady pomiar masy ciaa jest wic uzaleniony od
jego lokalnej wartoci. Od razu mona zauway te, e pole to moe odzwierciedla lokalne
zmiany gstoci energii prni.
Problem Zasady Macha nurtuje jednak dalej wielu wspczesnych fizykw, skaniajc
ich do modyfikowania znanych teorii i formuowania nowych. Takie prby poczynili
w ostatnich 10 latach m.in. brazylijski fizyk prof. Fran de Aquino oraz amerykaski fizyk
Richard Crandall. De Aquino wyprowadzi rwnanie opisujce redukcj tzw. masy
grawitacyjnej ciaa, ktra odpowiada jednoczenie za si bezwadoci i si cienia.
De Aquino wyjania, e w wyniku absorpcji i emisji przez rozpatrywane masywne ciao
niskoczstotliwociowych fotonw, moe ulec zniesieniu jego inercja (masa), oczywicie
tylko wtedy, jeeli wypromieniowywane fotony ulegn czciowo lub cakowicie anihilacji
z pdzcymi z przestrzeni czsteczkami nioscymi bezwadno - grawitonami. Koncepcja
De Aquino czy teori Einsteina i zasad Macha w jedn logiczn i spjn cao, dajc
moliwo budowy urzdze zdolnych do pokonywania grawitacji oraz umoliwiajcych
ekstrakcj energii z pola grawitacyjnego. Teoria ta zostaa nawet czciowo potwierdzona.
Richard Crandall podj si modyfikacji Einsteinowskich rwna pola i uzyska znane
nam z elektrotechniki rwnania Maxwella, ale opisujce ju nie pola elektromagnetyczne lecz
grawitacyjne. Wzajemne oddziaywania cia, czy te zmiana strumienia masy wywouje
rozchodzce si w przestrze pola grawitoelektryczne i grawitomagnetyczne, ktre nios
bezwadno i oddziauj na odlego z innymi ciaami. Pola grawitoelektryczne
i grawitomagnetyczne mona interpretowa poprzez analogi dokadnie tak samo jak pola
elektryczne i magnetyczne oraz ich poczenie elektro-magnetyczne. Jego teoria umoliwia
nieprawdopodobne wprost moliwoci manipulacji mas cia i polem grawitacyjnym w celu
uzyskania rnorodnych efektw, takich jak zmiana inercji, zmiana masy i energii cia na
odlego poprzez odpowiednie zarzdzanie procesem ich ruchu w przestrzeni. Crandall na
bazie swojej teorii pokazuje, e budowa napdw antygrawitacyjnych i urzdze wolnej
energii jest cakiem moliwa i nie jest sprzeczna z zasad zachowania energii. Uwaa te, e
Autor: Antoni Dziuban, 11
in. Piotr Pitek
Rzeszw 2007
wikszo urzdze produkujcych woln energi w sposb niekonwencjonalny to swego
rodzaju spowolnione ekstraktory energii jdrowej, zupenie nieszkodliwe dla rodowiska
naturalnego.
Jak uwaa wielu fizykw, pena realizacja zasady Macha byaby dowodem na
cakowite uzalenienie geometrii czasoprzestrzeni od rozkadu materii we Wszechwiecie,
a teoria jej odpowiadajca - teori relatywnej czasoprzestrzeni.

A oto doniesienie prasowe z marca 2006r.

Naukowcy finansowani przez ESA (European Space Agency) twierdz, e udao im si

zarejestrowa w laboratorium grawitacyjny odpowiednik pola magnetycznego. Ten efekt jest
duo wikszy ni przewidywany w Oglnej Teorii Wzgldnoci Einsteina. Wydaje si, e to
znaczcy krok w kierunku dugo poszukiwanej kwantowej teorii grawitacji.
Podobnie jak poruszajce si adunki elektryczne wytwarzaj pole magnetyczne, tak
samo poruszajca si masa wytwarza pole grawitomagnetyczne. Wedug Oglnej Teorii
Wzgldnoci Einsteina efekt ten jest praktycznie niemierzalny, jednake Martin Tajmar, Clovis
de Matos wraz ze wsppracownikami twierdz stanowczo, e zmierzyli ten efekt w
laboratorium.
W ich eksperymencie uyto piercienia zbudowanego z nadprzewodzcego materiau
obracajcego si z prdkociami dochodzcymi do 6 500 razy na minut. Nadprzewodniki s to
specjalne materiay, ktre trac cakowicie rezystancj elektryczn w niskich temperaturach.
Nowy eksperyment sprawdza przypuszczenie Tajmana i de Matosa, ktre wyjania rnic
pomidzy pomiarami wysokiej precyzji mas par Coopera (nonikw adunku
w nadprzewodnikach) oraz wynikw oblicze bazowanych na kwantowej teorii. Odkryli oni, e
ta anomalia moe by wyjaniona pojawieniem si pola grawitomagnetycznego w wirujcym
nadprzewodniku (ten efekt zosta nazwany Londyskim Momentem Grawitacyjnym
(Gravitomagnetic London Moment) poprzez analogi do jego magnetycznego odpowiednika).

Mae czujniki przyspieszenia umieszczono w rnych miejscach blisko wirujcego

nadprzewodnika, ktry by przyspieszany w ruchu obrotowym, aby efekt by zauwaalny.
Czujniki zarejestroway pole przyspieszenia na zewntrz nadprzewodnika, ktre najwyraniej
zostao wytworzone przez grawitomagnetyzm. "Ten eksperyment jest grawitacyjnym
odpowienikiem eksperymentu Faraday'a indukcji magnetycznej przeprowadzonej w 1831 r.
Demonstruje on, e nadprzewodnikowy masywny piercie jest zdolny do wytworzenia
potniego grawitomagnetycznego pola - jest wic grawitacyjnym odpowiednikiem cewki
magnetycznej.
Zalenie od pniejszych potwierdze, ten efekt moe tworzy podstawy dla nowych
urzdze technicznych. Zmierzone przyspieszenie grawitacyjne stanowi jedynie 1/10000
przyspieszenia ziemskiego pola i jest ono zaskakujco wiksze, bo a milion bilionw razy, ni
przewiduje Oglna Teoria Wzgldnoci.
rdo: http://www.esa.int/SPECIALS/GSP/SEM0L6OVGJE_0.html

Czyby teoria Richarda Crandalla potwierdzia si w praktyce? Jeli ten eksperyment zostanie
potwierdzony przez inne laboratoria, to zgodnie z przewidywaniem teorii Crandalla bez
problemu mona budowa napdy antygrawitacyjne i urzdzenia ekstrahujce energi
z grawitacji wykorzystujc wasnoci pl grawitomagnetycznych i grawitoelektrycznych.
Nasz znany wiat techniki ulegnie cakowitej przemianie...

Autor: Antoni Dziuban, 12

in. Piotr Pitek
Rzeszw 2007
8. Zastosowanie teorii w praktyce Taran Hydrauliczny
Trzech rosyjskich naukowcw: W.W. Maruchin, W.A. Kucienkow, W.I. Iwanow
uzyskao w 2005r. Euroazjatycki Patent Nr 005489 na urzdzenie do pozyskiwania czystej
ekologicznie energii z naturalnego ziemskiego pola inercyjnego i grawitacyjnego. Urzdzenie
jest niezalen jednostk energetyczn opart na idei tarana wodnego, zdoln do cigej
produkcji czystej ekologicznie energii cieplnej i elektrycznej.

Taran wodny to swego rodzaju impulsowa pompa wodna dziaajca samoczynnie, nie
posiadajca w zasadzie ruchomych elementw oprcz zaworw. Historycznie konstruktorem
pierwszego tarana hydraulicznego by Germain Sommeiller ur. w 1815 r. na terenach
dzisiejszej Francji. By inynierem, specjalist w budowie linii kolejowych. Jako pierwszy
opracowa nowoczesne technologie drenia tuneli m.in. z wykorzystaniem zjawiska
uderzenia hydraulicznego. Pod jego kierownictwem zbudowano pierwszy wielki tunel
kolejowy Frjus pod Masywem Mont Cenis w Alpach. Sia uderzenia hydraulicznego zostaa
od tego momentu doceniona w rnych dziedzinach techniki.

Taran jest wic urzdzeniem hydraulicznym zoonym z relatywnie dugiego odcinka

wytrzymaej rury w ktrej moe przepywa ciecz i kilku zaworw. Wykorzystuje si tu
zjawisko gwatownego zatrzymania na zaworze odcinajcym rozpdzonej w przewodzie
cieczy, zwykle wody. W wyniku zatrzymania woda ulega na kocu chwilowemu spreniu
(nastpuje akumulacja energii ruchu), co powoduje powstanie olbrzymiego cinienia, tzw.
uderzenia hydraulicznego. Wielko tego cinienia zaley od masy zatrzymywanej wody, jej
prdkoci oraz od szybkoci zamykania zaworu. Powstaj wwczas zwrotne cinieniowe fale
uderzeniowe odbijajce si od zaworu i biegnce w przeciwnym kierunku do pierwotnego
ruchu cieczy. Fale te odbij si powtrnie od wlotu i cianek i z powrotem wracaj
w kierunku zaworu nakadajc si przy tym na siebie. Powstaje wtedy w przewodzie wodnym
tumiona fala stojca. Jej drgania trwaj do momentu zamiany energii sprystej cieczy i rur
na ciepo lub inn jej form. W miejscu tzw. strzaki, gdzie zmiany cinienia cieczy s
najwiksze, wstawia si do przewodu pionow rurk o maym przekroju z dodatkowym
zaworem zwrotnym. Wystpujce w tym miejscu impulsy wysokiego cinienia aduj wod
poprzez zawr do zbiornika przeponowego, ktry wyrwnuje pulsujce cinienie. Gdy
cinienie na zaworze odcinajcym spada poniej pewnej wartoci odcicia, woda w gwnym
przewodzie moe znw swobodnie przepywa i nabiera prdkoci. Zawr odcinajcy moe
by sterowany elektronicznie z zewntrz lub dziaa samoczynnie. Zwykle wysterowany jest
jednak tak, by w naturalnym pooeniu by otwarty lub znajdowa si w stanie rwnowagi
chwiejnej. Zmienne impulsy cinienia cyklicznie zamykaj i otwieraj go co sprawia, e
ukad pracuje bez przerwy, stale pompujc wod do wyszego cinienia. Tak wykonany

Autor: Antoni Dziuban, 13

in. Piotr Pitek
Rzeszw 2007
ukad tarana hydraulicznego nie jest jednak perpetuum mobile i energi do podnoszenia wody
pobiera z rnicy cinie jaka panuje pomidzy pocztkiem i kocem rurocigu, a dokadnie
z energii kinetycznej ruchu wody. Tarany wodne byy do niedawna stosowane do podnoszenia
wody na wyszy poziom w terenach pozbawionych energii elektrycznej, gdzie nie mona
byo zastosowa pomp elektrycznych. Warunkiem do ich pracy byo wytworzenie
wspomnianej rnicy cinie poprzez wykorzystanie naturalnego, zwykle spadzistego
uksztatowania terenu wok zbiornikw wodnych lub rzek. Do prawidowej pracy taran
potrzebuje rnicy wzniesie ju rzdu 1[m].

W przypadku Hydro-Elektro-Generatora idea pracy tarana zostaa zmieniona i przystosowana

do spenienia warunkw okrelonych przez prawa Kwantowej Teorii Grawitacji, unifikujcej
oddziaywania elektromagnetyczne z grawitacyjnymi. Osignicie tego nie przyszo jednak
od razu. Naukowcy przez dugie lata pracowali w czoowych orodkach badawczych nad
konstrukcjami nowoczesnych radzieckich rakiet kosmicznych. Borykali si z wprost
niezliczonymi problemami, ktre stale przeszkadzay w pracy tak precyzyjnego systemu
jakim jest zbudowana z setek tysicy detali rakieta. Trudno si dziwi, e ukady hydrauliczne
byy jedn z najwikszych bolczek. Pomimo precyzyjnych, teoretycznych komputerowych
oblicze stale co szwankowao. Drgania, wibracje i niespodziewane uderzenia hydrauliczne
przy przepywie paliwa czy te cieczy sterujcej pooeniem dysz wylotowych i innych
ukadw stabilizacyjnych nastrczay powane kopoty. Ustawiczne testy i prby
doprowadziy w kocu do rozwikania zagadki w teorii przepyww hydrodynamicznych s
luki. Mechanika pynw zawodzi. Teoria mwi swoje, dowiadczenie za pokazuje swoje.
Szybkie przepywy cieczy, mimo dziesitkw lat dowiadcze ludzkoci w budowie urzdze
hydraulicznych s obarczone po czci czynnikami losowymi, po czci nowymi prawami
fizycznymi, ktre teraz dopiero si ujawniy. Tak zrodzi si pomys zastosowania
problemw hydraulicznych dla poytku ludzi. Idea bya prosta - zastosowa hydrauliczny
taran wodny z odpowiednio dobranymi przewodami, kryzami i komorami zawirowujcymi do
wytworzenia duego cinienia. Taki ukad powinien dobrze zasymulowa niechciane efekty
dynamiczne w ukadach hydraulicznych rakiet. Na pocztku powstaway proste modele,
ktre z czasem rozbudowywane o dodatkowe elementy zgodnie z podpowiedziami
sugerowanymi przez przewidywania nowych teorii grawitacji. W kocu zjawisko przyrostu
energii uwydatnio si. Ciecze poddane zawirowaniom pod duym cinieniem pochaniaj
energi grawitonw docierajc z otoczenia, szczeglnie gdy temu zjawisku towarzyszy
kawitacja i sonoluminescencja! Okazao si, e oddziaywania fotonw i fononw
z grawitonami - nonikami si grawitacyjnych i bezwadnych s moliwe a cakowita ich
energia moe by wielokrotnie mniejsza od energii niesionej przez anihilowane grawitony.

Autor: Antoni Dziuban, 14

in. Piotr Pitek
Rzeszw 2007
Rys. 1. Na powyszym rysunku ciecz w gwnym przewodzie poddana jest gwatownemu zahamowaniu, co wywouje efekt
uderzenia hydraulicznego i pojawienie si fali stojcej. W miejscu strzaki panuje wysokie cinienie wody, ktre przepycha j
z du prdkoci przez grne obwody. Zewntrzny obwd wytwarza efekty kawitacji i sonoluminescencji. Dostarczaj one
energetycznych fotonw (i fononw), ktre intensywnie oddziauj z docierajcymi z zewntrz do ukadu grawitonami.
Energia grawitonw zamienia si na ciepo a ciecz w rodkowym przewodzie, w wyniku pomniejszonej bezwadnoci
nabiera wikszej energii kinetycznej. Wypywajc pod duym cinieniem P napdza turbin elektrogeneratora i powraca do
gwnego zbiornika.

Odpowiednie sterowanie procesem blokowania docierajcych grawitonw do cia w ich ruchu

umoliwia akumulacj i ekstrakcj nadwyki energii w postaci uytecznej energii kinetycznej,
cieplnej i elektrycznej.

Maruchin wyrazi z czasem zdanie: ...to byo ekscytujce, gdy stwierdzilimy z

postpem naszych prac, e ta energia ma swoje rdo w ziemskiej grawitacji. Wymiana
energii grawitacji i inercji w ukadach z krc mas w tym przypadku wod jest
podobna do oddziaywa elektromagnetycznych w elektrycznych ukadach
indukcyjnych. Mona je tak dostraja jak obwody rezonansowe LC w
radioodbiornikach.

apanie energii grawitacji stao si ich pasj. Z czasem opracowali i zbudowali ukady
taranw hydraulicznych dziaajcych impulsowo o mocy 1 [MW]. Ich zrwnoleglenie daje
jeszcze lepsze efekty. Razem mog pracowa z mocami setek megawatw i spokojnie
zastpi konwencjonalne elektrownie wglowe czy nawet atomowe nie wydzielajc ani grama
dymu czy innych zanieczyszcze.

Autor: Antoni Dziuban, 15

in. Piotr Pitek
Rzeszw 2007
9. Polecane strony internetowe z artykuami o energii prni i grawitacji
http://www.calphysics.org/zpe.html - o energii prni (ZPF), masie i grawitacji

http://www.esa.int/SPECIALS/GSP/SEM0L6OVGJE_0.html - o efekcie pola

grawitomagnetycznego.

http://arxiv.org/find/physics/1/au:+Aquino_F/0/1/0/all/0/1 - prace prof. Fran De Aquino

http://archiwum.wiz.pl/2000/00071200.asp - dziwna prnia naszego wszechwiata

http://www.journaloftheoretics.com/Links/Papers/Setterfield.pdf- o energii prni - prace

teoretyczne i praktyczne z fizyki.

http://www.ateizm.host.sk/fundam/nicosc.htm#TOP - "jakie znasz rodzaje nicoci ?" - Wi 11/1996

http://archiwum.wiz.pl/ - rne tematy podejmowane w czasopimie "Wiedza i ycie"

http://www.swiatnauki.pl/swiat_nauki.php?id=10 - "Wszechwiat i czstki" wiat Nauki

http://www.borisvolfson.com/GravityTheoryPaper.html - o naturze grawitacji

Polecana literatura:

Ether-Technology: A Rational Approach to Gravity Control - Rho Sigma

They All Told the Truth: The Antigravity Papers - Richard P. Crandall

Practical Conversion of Zero-Point Energy - Thomas F. Valone

Ether Physics: Tesla's Hidden Space Propulsion System and the Conspiracy to
Conceal It (2nd Revised Edition) - William Lyne

Inne specjalistyczne publikacje i ksiki o energii prni i grawitacji.

1. Feynman, R.P. and Hibbs, A.R. *Quantum Mechanics and Path Integrals*, page 245,
McGraw-Hill, New York, 1965. See also Misner, C.W., Thorne, K.S. and Wheeler, J.A.
*Gravitation*, Freeman, San Francisco, 1973.
2. See, for example, the Closing Remarks section in Boyer, T.H., Phys. Rev. D, 1984.
3. Casimir, H.B.G., Proc. K. Ned. Akad. Wet., volume 51, 1948.
4. Fierz, M. Helv. Phys. Acta., volume 33, 1960.
5. Marshall, T.W. Nuovo Cimento, volume 38, 1965.
6. Boyer, T.H. Ann. Phys., volume 56, 1970.
7. Wittmann, F., Splittgerber, H. and Ebert, K. Z. Phys, volume 245, 1971.
8. Israelachvili, J.N. and Tabor, D. Proc. Roy Soc. London, Ser. A, volume 331, 1972.
9. Arnold, W., Hunklinger, S. and Dransfeld, K. Phys Rev. B, volume 19, p. 6049, 1979; Phys.
Rev. E, volume 21, p. 1713, 1980.

Autor: Antoni Dziuban, 16

in. Piotr Pitek
Rzeszw 2007
10. Milonni, P.W., Cook, R.J. and Goggin, M.E. Phys. Rev. A, volume 38, p. 1621, 1988.
11. Lamb, W.E., Jr. and Retherford, R.C. Phys. Rev., volume 72, p. 241, 1947.
12. Bethe, H.A. Phys. Rev., volume 72, p. 339, 1947.
13. Welton, T.A. Phys. Rev., volume 74, p. 1157, 1948.
14. Boyer, T.H. Phys. Rev., volume 180, p. 19, 1969; Phys. Rev. A, volume 7, p. 1832, 1973.
15. Puthoff, H.E. Phys. Rev. D, volume 35, p. 3266, 1987.
16. Cetto, A.M. and Pena, L. de la. Found. Phys., volume 19, p. 419, 1989.
17. See Puthoff, H.E. Phys. Rev. A, volume 39, p. 2333, 1989 and references therein.
18. Milonni, P.W. Physica Scripta, volume T 21, p. 102, 1988.
19. See, for example, Pantell, R.H. and Puthoff, H.E. *Fundamentals of Quantum
Electronics*, pp. 179 ff., Wiley, New York, 1969.
20. Wheeler, J.A. *Geometrodynamics*, Academic Press, New York, 1962.
21. Marshall, T.W. Proc. Camb. Philos. Soc., vol. 61, p. 537, 1965.
22. Boyer, T.H. Phys. Rev., vol. 182, p. 1374, 1969.
23. Puthoff, H.E. Phys. Rev. A, volume 40, p. 4857, 1989. Errata in Phys. Rev. A, volume 44,
p. 3385, 1991. See also New Scientist, volume 124, p. 36, 2 December 1989.
24. Milonni, P.W. Am. J. Phys., volume 49, p. 177, 1981.
25. Davies, P.C.W. J. Phys. A, volume 8, p. 609, 1975.
26. Unruh, W.G. Phys. Rev. D, volume 14, p. 870, 1976. For a semi-classical derivation, see
also Boyer, T.H. Phys. Rev. D, volume 21, p. 2137, 1980.
27. Sakharov, A.D. Dokl. Akad. Nauk. SSSR [Sov. Phys. - Dokl., volume 12, p. 1040], 1968.
See also Misner, C.W., Thorne, K.S. and Wheeler, J.A. Gravitation, pp. 426-428, Freeman,
San Francisco, 1973.
28. Forward, R.L. Phys. Rev. B, volume 30, p. 1700, 1984.
29. Rafelski, J., Fulcher, L.P. and Klein, A. Phys. Rep., volume 38, p. 227, 1978. See also
"The Decay of the Vacuum", Scientific American, volume 241, p. 150, 1979.
30. For the original concept see Casimir, H.B.G., Physica, volume 19, p. 846, 1956. Early
follow-on efforts include Boyer, T.H., Phys. Rev, volume 174, p. 1764, 1968; Milton, K.A.,
Annals Phys., volume 127, p. 49, 1980; DeRaad, L.L., Jr. and Milton, K.A., Annals Phys., vol.
136, p. 229, 1981; Brevik, I., Annals Phys., volume 138, p. 36, 1982; Brevik, I. and
Kolbenstevdt, H., Annals Phys., volume 143, p. 179, 1982.
31. Booth, L.I. Speculat. Sci. Tech., volume 10, p. 201, 1987.
32. Lee, T.D. *Particle Physics and Introduction to Field Theory*, p. 826, Harwood Academic
Publ., London, 1988.
33. Podolny, R. *Something Called Nothing*, Mir Publ., Moscow 1986.

Autor: Antoni Dziuban, 17

in. Piotr Pitek
Rzeszw 2007