Professional Documents
Culture Documents
ISSN 1734-9923
ESEJ
Peter W. Zapffe*
*
Peter Wessel Zapffe (ur. 18 grudnia 1899 w Troms, zm. 12 padziernika 1990r.
w Asker) to norweski pisarz, filozof i alpinista. Studiowa prawo na Uniwersytecie
w Oslo. Podczas pobytu w stolicy rozpocz nauk wspinaczki, podczas ktrej pozna
Arne Nssa, majcego w pniejszym czasie sta si jednym z najbardziej wpywowych
norweskich filozofw. Z biegiem czasu znajomo rozwina si w zay przyja, ktrej
podwalin stay si czce obydwu pasje, jakimi byy filozofia i wspinaczka grska.
W 1923 r. zdaje egzamin prawniczy (jako ciekawostk mona poda, e cz rozprawy
egzaminacyjnej zostaa napisana wierszem), po czym wraca do rodzinnego, lecego
poza koem podbiegunowym miasta Troms, gdzie przez okres piciu lat pracuje w za-
wodzie prawnika. W midzyczasie czynnie uprawia wspinaczk, dokonujc wej na
wiele z dziewiczych szczytw na pnocy Norwegii. Uczestniczy w dwch wyprawach
polarnych. Po kilku latach spdzonych w Troms decyduje si na przerwanie kariery
prawniczej. Przenosi si na stae do Oslo, gdzie podejmuje studia literaturoznawcze.
W roku 1933 powstaje krtki esej noszcy tytu Ostatni Mesjasz. Idee w nim zawarte
zostaj w pniejszym czasie rozwinite, czego rezultatem jest opublikowana w 1941 r.
rozprawa doktorska O tragizmie. Owo liczce ponad 600 stron dzieo miao by poczt-
kowo rozpraw napisan w celu uzyskania tytuu magistra literaturoznawstwa, jednake
jeden z jej recenzentw doradzi autorowi, aby przedoy j fakultetowi filozoficznemu
jako rozpraw doktorsk. Tak te si staje i na jej podstawie Zapffe uzyskuje tytu doktora
filozofii. Filozofia Zapffego pozostaje pod wpywem pogldw filozoficznych Artura
Schopenhauera i Fryderyka Nietzschego. Jednake gwnym rdem inspiracji filozofii
egzystencjalnej Norwega byy prace estoskiego biologa Jakoba von Uexklla, twrcy
pojcia Umwelt, ktre posuyy mu do wypracowania wasnej metody filozoficznej,
nazwanej przez niego metod biozoficzn. W oglnym zarysie polegaa ona na rozpatry-
waniu egzystencji czowieka z punktu widzenia biologii. Biozofia Zapffego koncentruje
si na studiowaniu czowieku z punktu widzenia biologii (natury), w przeciwiestwie do
antropozofii, ktra koncentruje si na studiowaniu biologii (natury) z punktu widzenia
czowieka.
Peter W. Zapffe
Ostatni Mesjasz**
II
W. Zappfe, Essays, Oslo: Aventure Forlag AS 1992, s. 1529. Tekst pierwotnie opubli-
kowany w 1933 r. posiada przekad angielski The Last Messiah, prze. Gisle Tangenes,
Philosophy Now 45 (2004). Przekad publikowany za zgod fundacji Berit og Peter
Wessel Zapffes fond posiadajcej prawa autorskie do spucizny Zappfego.
Ostatni Mesjasz
wasnego ciaa: tym wanie jeste i niczym wicej. W jego wntrzu tkwi po-
siek jeszcze wczoraj byo to hasajce zwierz, a teraz wsysam je, czynic
czci samego siebie. Wic gdzie si zaczynam, a gdzie kocz? Rzeczy
cz si ze sob w postaci acucha przyczyn i skutkw, a wszystko, co
czowiek prbuje uchwyci, rozwizuje si pod wpywem jego badawczej
myli. Wkrtce dostrzega mechanik nawet w tym, co wczeniej byo mu
drogie i kochane w umiechu swych bliskich (s przecie i inne umiechy),
stanowicym rozerwane trzewiki z wystajcymi palcami. W kocu cechy
przedmiotw s jedynie waciwociami niego samego. Nic nie istnieje
samoczynnie, wszystkie linie wracaj ku niemu, wiat jest tylko widmo-
wym echem jego wasnego gosu biegnie, gono krzyczc, i pragnby
zwymiotowa sob samym wraz ze swym nieczystym posikiem, czuje,
e nadciga szalestwo, i pragnie mierci, zanim jeszcze straci zdolno
odebrania sobie ycia.
Ale gdy stoi ju w obliczu nadcigajcej mierci, tu przed ostatnim
krokiem, jakiego chce dokona, zaczyna pojmowa istot i kosmiczn wag
samego czynu. Jego twrcza fantazja kreuje nowe, straszliwe moliwoci
czyhajce poza kurtyn mierci i nagle pojmuje, e nawet w niej nie mona
znale jakiegokolwiek schronienia. W tej chwili dostrzega zarysy swego
kosmiczno-biologicznego pooenia: jest bezbronnym winiem kosmosu,
przetrzymywanym w nim, aby sta si ofiar bezimiennych ewentualnoci.
Od tej chwili znajduje si w stanie nieustannej paniki.
Tego typu uczucie kosmicznej paniki jest kulminacyjnym fenomenem
pojawiajcym si w umyle kadego czowieka. Wydaje si, e gatunek
zostaje skazany na zagad w momencie, gdy wszelka efektywna dziaal-
no majca na celu zachowanie i przeduenie ycia zostaje zahamowana,
a caa uwaga i energia jednostki skupia si na powstrzymaniu albo zniesieniu
owego katastrofalnego napicia tkwicego w jej wntrzu.
Zjawisko polegajce na tym, e pewien gatunek poprzez hipertrofi
pewnej zdolnoci staje si niedostosowany do wymogw stawianych mu
przez rodowisko, jest tragedi dotykajc nie tylko czowieka. Na przykad,
uwaa si, e dotyczya ona rwnie pewnego gatunku kopalnego jelenia,
ktry wymar z powodu wyksztacenia nazbyt okazaego poroa. Mutacje
genetyczne naley zatem uzna za lepe, poniewa zachodz one bez adnego
celowego zwizku z wymogami, jakie stawia rodowisko.
Ostatni Mesjasz
III
IV
Rozrnienie poczynione dla wikszej jasnoci.
18 Peter W. Zapffe
Podkrelam, e nie chodzi tutaj o jakie fantastyczne propozycje reformatorskie,
lecz o wyraz zasadniczego wiatopogldu psychologicznego.
Ostatni Mesjasz 19