Professional Documents
Culture Documents
2008
WOJCIECH DUTKA
(Bielsko-Biaa)
2 J. T o p o l s k i , Historiografia jako tworzenie mitw i walka z nimi, [w:] Ideologie, pogldy, mity w dziejach
Polski i Europy X IX i X X wieku. Studia historyczne, red. J. T o p o l s k i , W. M o l i k , K. M a k o w s k i , Pozna
1991, s. 245.
3 Zwraca na to uwag Wojciech Wrzosek piszc, e historiografia klasyczna, w tym ta pochodzca z XIX w.,
charakteryzowaa si wiernoci wobec trzech podstawowych zaoe narracyjnych: jednostce, polityce i chrono
logii. Warto doda, e w tych trzech kategoriach sterujcych narracj historykww XIX w. rozgryway si emocje
historykw. Vide W. W r z o s e k, Metafory historiograficzne wpogoni za uud prawdy, [w:] Midzy modernizmem
a postmodernizmem. Historiografia wobec zmian w filozofii historii, Pozna 1994, s. 6.
4 Cyt. za: D. P i o n t e k, Stereotypy: geneza, cechy, funkcje, [w:] W krgu mitw i stereotypw, red. K. B o r o w -
czyk, P. P a w e c z y k , Toru 1993, s. 21.
5 J. P r o k o p, Mit Rosji w dzisiejszej Polsce, [w:] Wspczeni Sowianie wobec wasnych tradycji i mitw. Sym-
pozjumw Castel Gandolfo19-20wrzenia1996, red. M. B o b r o w n i c k a , F . Z i e j ka, Krakw1997,s. 183-193.
6 M. F i l i p o w i c z, Wobec Rosji. Studia z dziejw historiografiipolskiej od koca X IX wieku po II wojn wia
tow, Lublin 2000, s. 7; vide te, idem, Kopotliwy temat. Rosja i Rosjanie w opiniach polskich historykw na przeo
mie X IX i X X wieku, [w:] Koci. Spoeczestwo. Kultura. Prace ofiarowywane profesorowi W. Mullerowi z okazji
pidziesiciolecia pracy naukowej i dydaktycznej, red. J. D r o b, H. B a s z k i e w i c z , A. S t a s i a k i inni, Lublin
2004, s. 553-571.
7 H. W h i t e, Metahistory. The historical imagination in Nineteenth Century Europe, Baltimore and London
1973; idem, Topics o f discourse. Essays in historical criticism, Baltimore-London 1988; E. D e e d s E r m a t h , Se
quel to history. Postmodernism and his critics o f representational time, Princeton 1992; J. C a n d a n , Mmoire
et identit, Paris 1998; P. C a r r a r d, Potique de la nouvelle histoire. Le discours historique en France de Braudel
Chartier, Lausanne 1998; Haunted by history. Myths and international relations, Providence 1998; C. B e h a n,
J . M c C u l l a g h , The truth o f history, London and New York 1998; J. L e d u c, Les historiens et les temps. Con
ceptionsprolematiques, critures, Paris 1999; Myth and Memory in the construction o f community historicalpatterns
in Europe and beyond, Bruxelles 2000. Na uwag zasuguje te najnowsza polska praca traktujca o ameryka
skich wyobraeniach na temat Rosji: M. F i l i p o w i c z, Emigranci i jankesi. O amerykaskich historykach Rosji,
Lublin 2007.
FATALNA SIA WROGOCI 431
ny klski roku 1863, nie zdobya si na prb ukazania problemu rosyjskiego w szerszym
kontekcie. O kilku uczestnikach sporu: Walerym Przyborowskim, Stanisawie Krzemi
skim, Bolesawie Limanowskim, Aleksandrze Krausharze, Stanisawie Krzemiskim pisa
ju wspomniany Mirosaw Filipowicz, nie wyczerpujc oczywicie tematu8.
Warto zaznaczy, e owego pimiennictwa nie mona rozpatrywa jedynie poprzez
pryzmat polskiego punktu widzenia. Wybr midzy ugodowym lojalizmem i bezkrytyczn
apologi roku 1863 odbi si na stosunku do Rosji, nie pozostawiajc uczestnikom sporu
o powstanie 1863 r. zbyt wielkiego pola manewru9. Naley te zaoy, e rosyjskie myle
nie o Polakach i sprawie polskiej ulegao silnemu, negatywnemu stereotypowi Polaka.
W zasadzie zgadza si to z najnowszymi ustaleniami10. Powstanie styczniowe i jego konse
kwencje, zarwno dla Krlestwa Polskiego, jak ziem zabranych i samej Rosji, byy de facto
wewntrzn spraw rosyjsk. Jak pisze Henryk G b o c k i , bya to sprawa z pogranicza
Imperium, a zatem raczej lokalna, ni pierwszoplanowa11.
w historii danej nacji, wiadczy dobitnie o istnieniu w tej wypowiedzi ahistorycznej kon
strukcji narracyjnej, zwanej mitem fundamentalnym lub metafor fundamentaln. Warto
dokona rozrnienia pomidzy przebijajcymi si na pierwszy plan emocjami Gillera,
zesaca politycznego i uczestnika powstania, a faktyczn generalizacj w ocenie Rosjan,
ktrej uleg. Ta nacechowana emocjami ocena powracaa obsesyjnie take w innych jego
pracach. Np. w Dziejach delegacji warszawskiej, wydanych w monumentalnym picio-
tomowym wydawnictwie rdowym do dziejw powstania styczniowego, pisarz dokona
jeszcze ostrzejszej oceny sprawowania rzdw w Rosji:
Rzdzenie moskiewskie w Polsce, jak i dzisiaj jest jeszcze, najgorszem na wiecie. Gwat,
zodziejstwa, szalbierstwo, niesprawiedliwo i krzywda nie umiay si, jak w zaborze pru
skim i austryackim pokry pozorami prawa, ufadowa w szmaty porzdku ucisk w caej
swej naturalnej brzydkiej nagoci przedstawia si tutaj oczami Polakw jego zepsucie
wszystkiemi wrzodami sczy si w nard rop trujc i smrodliw14.
Wczeniejsze przewiadczenie, e Rosja jest moralnie za, stanowi w zaprezento
wanym powyej fragmencie idee fixe. Owo przewiadczenie rozszerzyo si take na
stwierdzenie o wysokim poziomie ahistoryzmu, a mianowicie, e pastwo rosyjskie byo
najgorsze ze wszystkich pastw na wiecie. Rosja zostaa przez Gillera przeciwstawiona
cywilizowanym, bo stosujcym si do prawa pastwom niemieckim. Przewiadczenia
o niszoci moralnej Rosjan mona take doszuka si we fragmencie oceniajcym rosyj
sk cenzur:
Ta tylko jest rnica pomidzy hiszpaskim katem, a moskiewskim cenzorem, e tamten
pali tylko ksiki herezyarchiczne, ten puszcza z pomieniem wszelk myl, ktra z humo
rem dygnitarza si nie zgadza15.
Idc sposobem mylenia autora naley uzna, e w powyszym stwierdzeniu mamy do
czynienia z ciekaw, ale i inteligentn mistyfikacj. Samo przyrwnanie rosyjskiego cen
zora do hiszpaskiego inkwizytora miao okrelony cel propagandowy: ukazania ustroju
Rosji w moliwie najgorszym wietle, w myl zasady, e praca urzdnika jest zawsze wyka
dni ustroju.
Podsumowujc, stanowisko Gillera naley uzna za jawnie antyrosyjskie, co z racji je
go biografii nie moe dziwi16. Pisarz skupi si przede wszystkim na moralnym wydwiku
ustroju Rosji, kierujc si emocjami. Istotne, e wtek Rosji mia raczej drugorzdny cha
rakter w powstaczym pimiennictwie pisarza.
Interesujce elementy wnis do dyskursu Jzef Ignacy Kraszewski (18121887)17,
powieciopisarz oraz uzdolniony publicysta. W kilka lat po upadku powstania styczniowe
go rozpocz wydawanie czterotomowego dziea o charakterze publicystyczno-rozlicze-
niowym, pt. Rachunki Bolesawity. Opublikowa je pod znanym pseudonimem Bogdan
14 Idem, Dzieje delegacji warszawskiej, [w:] Wydawnictwo materiaw do historii powstania 1863-1864, t. I,
Lww 1888, s. 152.
15 Ibidem, s. 160.
16 O stosunku Gillera do rosyjskiego samodzierawia vide J. F i e k o, op. cit., Pozna 1997, s. 167-179.
17 Vide S. B u r k o t, Kraszewski szkice historyczno-literackie, Warszawa 1988; J. S t a r n a w s k i, Kraszew
ski, wielokrotnie na nowo odczytywany, Sprawozdania z czynnoci i posiedze naukowych PAN t. XLII, 1988,
nr 5; Kraszewski pisarz wspczesny, red. E. I h n a t o w i c z , Warszawa 1996; M. W o n i a k i e w i c z , Kra
szewskiego wizje przeszoci i przyszoci, Lublin 1997; T. B u d r e w i c z , Kraszewski przy biurku i wrd ludzi,
Krakw 2004.
FATALNA SIA WROGOCI 433
Bolesawita. Dzieo to, pene emocji i pisarskiej pasji, naley uzna za eseistyczn form
artykulacji jednego z nurtw polskiej myli historycznej. Rachunki staj si ekspresj
przekona autora, przeksztacajcego zapis w subiektywn wypowied, w zdecydowan
perswazj, a nawet moralna filipik jak pisa o dziele Kraszewskiego Krzysztof S t p -
nik18. Doda wypada, e gwnie przeciwko Rosji. Kraszewski powici bowiem duo
miejsca Rosji jako barbarzyskiemu pastwu oraz Rosjanom, jako ludziom o niszych
standardach cywilizacyjnych od Polakw. Pisa:
W istocie, ze wszystkich tych niewoli, najnieznoniejsz, najbardziej dranic jest niewo
la u Moskwy, nie eby jej okruciestwo dzikie i drapiene, a gwatowne, przechodzio do
agodniejszych form------ niewola u Moskwy, u Tatara, to wiekuiste upokorzenie, to po-
czwarne poczenie czowieka z bydlciem, to przemiana istoty ludzkiej, syna Boego
w mitologiczne bydl, hyppocentaura, minotaura, lub harpi19.
Warto zwrci uwag, e stylizacja Rosjan przybraa bardzo skrajne formy. Stpnik
analizujc Kraszewskiego doszed do wniosku, e stereotyp Rosji utosami si z wyobra
eniami moralnymi20. W moim przekonaniu fundamentalnego znaczenia nabiera reto
ryka, ktra miaa wywoa u czytelnika emocjonaln odraz do Rosjan. Przywoanie
mitologicznych stworw stanowio zamierzony i udany chwyt retoryczny majcy za zada
nie zohydzi przeciwnika. Mit stanowi bowiem take sposb na radzenie sobie z niechcia
nymi elementami przeszoci, na pokonanie tego, co zwyciskie21. W tym przypadku
zwyciskiej Rosji. Charakteryzujc pastwo rosyjskie Kraszewski nie mia cienia wtpli
woci, e byo to pastwo barbarzyskie:
Spoeczestwo moskiewskie powierzchownie cywilizowane, ma jak dawniej uwaano,
wszystkie choroby cywilizacji i wszystkie kalectwa barbarzystwa, a cnt jednej i drugiej
nie dostaje22.
Pisarz zauway rwnie, e ciemnota Rosji jest wynikiem spacyfikowania niezale
noci mylenia oraz wolnoci religijnej:
Despotyzm moskiewski, jak wszystkie orientalne, cho nie podpiera si na religii, musia
wprzdj straci, odebra jej ycie------ zostaa te z kocioa wschodniego upina tylko
byszczca, wietna, trup bez ycia,------ takjak inne departamenta, majce na czele naj
janiejszego Pana23.
Skoro koci prawosawny, dusza Rosji, jest martwa, nie moe nas dziwi quasi
medyczne porwnanie organizmu pastwowego Rosji do trupa:
bada teraniejszy stan Moskwy, do ktrego zbliamy si jak skazany na dysekcyj lekarz
do zgniego, cuchncego, rozlewajcego si trupa24.
25 Nie mog pozby si wraenia, e ubolewanie Kraszewskiego nad brakiem wasnoci w Rosji byo inspiro
wane reform carsk znoszc poddastwo chopw, co na ziemiach polskich zarwno w Krlestwie jak te na
ziemiach wcielonych przyczynio si do upadku znaczenia szlachty, ktrej konserwatywnym przedstawicielem
by Kraszewski. Vide idem, Z roku 1866 rachunki, cz. I, Pozna 1867, s. 55.
26 Idem, Rachunki z roku 1867, cz. I, s. 66.
27 W jednym z zupenie zapomnianych tekstw publicystycznych pochodzcych z przeomu XIX i XX w.,
J. I. Kraszewski napisa krtk przedmow, naturalnie jako Bolesawita. Pisa w tym wstpie, e na rachunek na
szej niechci do Moskwy, naszej nienawici, zemsty, uprzedze wreszcie skadaj si te niestety innym narodom
niepojte, wychodzce ze szrankw powszechnej rzeczywistoci wypadki i charaktery moskiewskie, ktrych my
znamy prawdziwo, ktrych prawdziwego i penego wizerunku nie dajemy nawet, aby si z tym wiksz nie spot
ka niewiar. Vide [L. P i e k i e r t], Dziesi lat w niewoli moskiewskiej napisa Jasieczyk, poprzedzone listem
B. Bolesawity do autora, Krakw 1901, s. 6. Tekst ukaza si kilkanacie lat po mierci Kraszewskiego, ale po
wiadcza, e u kresu ycia pisarz spotyka si raczej z niezrozumieniem ostrych tez antyrosyjskich, ni ich bezkry
tycznym przyjmowaniem, tak jak miao to miejsce w czasie kiedy mitografia rosyjska Duchiskiego wiecia
tryumfy.
28 A. F. G r a b s k i, Perspektywy przeszoci. Studia i szkice historiograficzne, Lublin 1983, s. 275.
29 J. I. K r a s z e w s k i [B. B o l e s a w it a], Rachunki z roku 1868, Pozna 1869, s. 45.
FATALNA SIA WROGOCI 435
Kilkanacie stron dalej Kraszewski przyzna, e Moskwa jest si, a Sowianie garn
si ku temu Baalowi30. Porwnanie do semickiego bstwa, uosabiajcego zo, przeciwnika
Jahwe z biblii hebrajskiej, mapodstawowe znaczenie interpretacyjne. wiadczy te o oczy
taniu pisarza, ktry potrafi rwnie celnie czy elementy erudycji historycznej oraz aktu
alnych mu wydarze.
Zdziwienie i strach byy nieodcznymi dodatkami do wizji Rosji Kraszewskiego.
Barbarzysko Rosji, jej dziko, pisarz wiza take z nie do koca sprecyzowan kon
cepcj Rosji jako terra incognita. Pisa na kartach polemicznej powieci pt. Moskal:
Stosy ksig zapisano o Moskwie, nie zbywao jej ani na usunych chwalcach, ani na
ostrych diatrybach. Ale pomimo to, dzi jeszcze rozrosy ten olbrzym, jest dla wiata terra
incogita. Jak za czasw herodotowych okrywaa pnoc zasona nieysta, tak Moskwa
osania si dobrowolnie przed Europ, wstydzi si swojej saboci, wypiera barbarzy
stwa, a ilekro wypadnie jej pokaza si przed wiatem, wdziewa szaty poyczane31.
Wspomniana pnoc moga symbolizowa tajemnic, ale take ciemno i zib, ktre
s charakterystycznymi skadnikami rosyjskiego krajobrazu zimowego, tudzie Sybiru, tak
bolenie zapisanego w polskiej literaturze. Rosja, zobrazowana w sowie Moskwa,
uprawnionej wwczas formie nazewnictwa pastwa rosyjskiego, jawia si jako pastwo
hipokryzji. Rosja zasania miaa swoje prawdziwe oblicze przed Zachodem, wstydzc si
swego barbarzystwa.
Jaka jest puenta pogldw Kraszewskiego na Rosj? Z jednej strony zarzuca Rosji
barbarzystwo, wskazywa na sabo ustroju tkwic w despotyzmie, a z drugiej dostrze
ga ogromn potg militarn Rosji oraz jej wpyw na realn moliwo ksztatowania
biecej polityki europejskiej. Obraz Rosji, jaki wyania si z pism publicystycznych Kra
szewskiego, jak podsumowa to Krzysztof Stpnik, to wizja rzeczywistoci spetryfikowa-
na, wyrastajca z gbinowych przekona i zakorzenionych uprzedze32. Dodajmy, wizja
odznaczajca si chaotycznoci, niekonsekwencj i upajaniem si wasnymi emocjami,
w ktrej doszukiwa si trzeba wczesnych polskich wyobrae o Rosji, a nie prawdziwego
jej obrazu.
Du uwag ustrojowi pastwa rosyjskiego powici Kazimierz Gregorowicz (1833-
-1899)33, historiozof i uczestnik powstania. Oceny Rosji dokona w pracy Pogld krytycz
ny na wypadki 1861,1862 i 1863 i zaczerpnite z nich wskazwki polityczne z pism Bolesa-
wity, powstaej w pewnej, niesprecyzowanej do koca reakcji na pisma Kraszewskiego.
Wedug Gregorowicza, Rosja zachowaa status despotyczny od czasw Wielkiego Ksi
stwa Moskiewskiego, a najwikszym zem jej ustroju by absolutyzm, z ktrego bray po
cztek inne niegodziwoci tego pastwa34. Jednoczenie Gregorowicz stara si zrozumie
fenomen despotii. Nie zadowala si powierzchownymi osdami. Docieka, skd wadcy
Rosji brali swoje przekonanie o potdze swej wadzy. Posuy si koncepcj Monteskiu
30 Ibidem, s. 57.
31 J. I. K r a s z e w s k i , Moskal, obrazek wspczesny narysowany z natury przez B. Bolesawit, Krakw 1903,
s. 5.
32 K. S t p n i k, op. cit., s. 95.
33 M. T y r o w i c z, Gregorowicz Kazimierz (1833-1889), PSB, t. VIII, s. 569-570.
34 Podobne pogldy w kocu lat pidziesitych XIX w. gosi historyk i badacz dziejw Sowiaszczyzny
Franciszek Henryk Duchiski, vide F. D u c h i s k i, Zasady dziejwPolski i innych krajw sowiaskich oraz Mo
skwy, t. I-II, Pary 1858.
436 WOJCIECH DUTKA
sza. Zauway, e rzd rosyjski spenia wymogi stawiane rzdom despotycznym, ponie
wa taki rzd ma tylko jedn drog do utrzymania wadzy, tj. nienawi mieszkacw tego
kraju do niego. W przekonaniu Gregorowicza rosyjska despotia istniaa, poniewa si
do istnienia czerpaa z nienawici ludw podbitych. Jednoczenie stwierdzi, e rosyj
skie spoeczestwo jest z samej natury nihilistyczne, a rzd rosyjski podsyca ten nihilizm
i nienawi do siebie samego jako najlepsz rkojmi swojej wadzy35. Przekonanie o mo
ralnym zu, stao si dla Gregorowicza gwnym skadnikiem oceny tego pastwa. Uzna,
e rosyjski system jest potworny, poniewa w pastwie, w ktrym kilkadziesit tysicy
urzdnikw wyzyskuje miliony wspobywateli, nie moe dzia si dobrze. Jednoczenie
zaznaczy, e dziennikarze czuwaj w tym pastwie, aby nic z niego nie wycieko na
zewntrz36.
Despotia rosyjska bya wedug Gregorowicza diametralnie inn form sprawowania
wadzy od przyjtych zasad w zachodniej Europie. Interesujce, e w roku 1880 piszc
o wpywie despotycznej wadzy na dziennikarzy antycypowa bezwiednie jedn
z cech dwudziestowiecznego totalitaryzmu, czyli monopolu wadzy na informacj. Wysta
wia to dobre wiadectwo sposobowi mylenia autora i jego analitycznym zdolnociom.
Mona stwierdzi, e ostra krytyka Rosji przez Gregorowicza objawiaa si gwnie w sto
sunku pisarza do formy ustrojowej Rosji, nie za do caego narodu rosyjskiego, o czym
wiadczy przekonanie pisarza dostrzegajcego, e w czasie wojny krymskiej w samej Rosji
nie brakowao Rosjan yczcych carowi klski37. Mona, zatem postawi tez, e dla Gre
gorowicza istot wewntrznych problemw Rosji byo jej zepsucie moralne. Ta ocena
rosyjskiej despotii w sposb cisy czya si z naczelnym postulatem jego pisarstwa histo
rycznego, czyli wprowadzeniem pojcia moralnoci do polityki i historii. Taki sposb for
muowania historycznych wnioskw nis jednak ryzyko mitologizacji, ktrej uleg on
w stopniu mniejszym od Gillera. Kazimierz Gregorowicz ywi wobec Rosji uprzedzenia
natury ustrojowej, ale nie uleg mitowi o podou nacjonalistycznym.
Natomiast Stefan Buszczyski (1821-1892)38, konserwatywny ziemianin, historyk-
-amator, pisarz i fanatyczny katolik, przedstawi swoj ocen pastwa rosyjskiego w dziele
Znaczenie dziejw Polski i walk o niepodlego. Ocena Buszczyskiego bya jeszcze
bardziej skrajna ni Gillera. Pod wzgldem pasji, z jak Buszczyski przedstawia swoje
pogldy, porwna go mona tylko do rwnie emocjonalnej antyrosyjskiej retoryki Kra
szewskiego. Dzi jestemy pewni, e nie tylko retoryka czya obu tych pisarzy. W sposb
niezaprzeczalny obydwaj inspirowali si pismami Franciszka Duchiskiego. Jak przeko
nuje Andrzej Feliks Grabski koncepcje historiozoficzne Duchiskiego byy w dziejach
polskiej myli historycznej krtkotrwaym, ale znamiennym fenomenem, ktry budzi
35 K. G r e go r o w icz, Pogld krytyczny na wypadki 1861, 1862 i 1863 i zaczerpnite z nich wskazwki poli
tyczne z pism Boleslawity, 1.1, Krakw 1880, s. 58; interesujce, e takiego samego zdania na temat spoeczestwa
rosyjskiego by} Teodor Tomasz Je, czyli Zygmunt MiJkowski, piszc, e Rosjanie jako nard s najlepszym do
wodem swojego nihilizmu, vide W. R a t a j c z a k , Teodor Tomasz Je (Z. Milkowski) i wiek XIX, Pozna 2006,
s. 245-254.
36 K. G r e g o r o w i c z , op. cit., t. II, s. 35-36.
37 Ibidem, s. 37.
38 Podstawowa literatura: M. D y n o w s k a , Buszczyski Stefan, PSB, t. III, s. 147-149; Buszczyski Stefan,
[w:] Literatura Polska. Przewodnik encyklopedyczny, 1.1, Warszawa 1984, s. 124; K. K. D a s z y k, Stranik roman
tycznej tradycji. Rzecz o Stefanie Buszczyskim, Krakw 2001.
FATALNA SIA WROGOCI 437
39 A. F. G r a b s k i, Perspektywy, s. 225.
40 K. K. D a s z y k , op. cit., s. 211.
41 Wspomina o tym biografka Duchiskiego. Vide M. C z a p s k a, Franciszek Henryk Duchiski, PSB, t. V,
s. 442. Zachodnia literatura podejmujca wtek negatywnego mitu Rosji w latach szedziesitych i siedemdzie
sitych XIX w.; vide Ch. C o r b e t, L opinion franaise face Ticonnue russe 1799-1894, Paris 1967, s. 232-256;
M. C a d o t, La Russie dans le vie intelllectuelle franaise (1839-1870), Paris 1867; I. G r u d z i s k a - G r o s s ,
Pitno rewolucji. Custine, Tocqueville, Mickiewicz i wyobrania romantyczna, tum. B. S c h a l l c r o s s , Warszawa
2000, s. 38-43.
42 S . B u s z c z y s k i , Swko o przeciwnikach Duchiskiego, [w:] Wieniec Jubileuszowy. Pismo zbiorowe na
uczczenie 50-letniej dziaalnoci F. H. Duchiskiego, red. F. L e w i c k i, Krakw 1885.
43 A. F. G r a b s k i, Perspektywy, s. 247.
44 S. B u s z c z y s k i , Znaczenie dziejw Polski i walk o niepodlego, Pozna 1882, s. 354.
45 S. B u s z c z y s k i, op. cit., s. 354.
438 WOJCIECH DUTKA
Tematyka rosyjska powracaa obsesyjnie take w innych pracach tego autora. W dzie
le zatytuowanym Okruciestwa Moskali. Chronologiczny rys przeladowanie potom
kw Sowian przez carw i moskiewski nard, od dawnych wiekw a do dni dzisiejszych
(ju samy tytu dziea duo mwi o poziomie ahistoryzmu) jego autor wypowiedzia si
o sposobie, w jaki Rosjanie ukadaj swoje ycie pod wadz cara:
Z takimi pojciami Moskale nie mogli wznie si do zrozumienia ojczyzny. Oni zawsze
mieli ojca, ale ojczyzny nigdy jeszcze nie mieli. Ich ojcem by i jest car; podobny wprawdzie
do Saturna, jednak dotd im wystarcza. Ich ziemia jest carstwem, ale nie ojczyzn; jest
matk (matuszka) o tyle, ile zjednoczona z carem. Oni istniej dla niego, nie car dla nich46.
Buszczyski opowiedzia si za pogldem, wedug ktrego Rosjanie byli narodem,
ktremu pojcie wolnoci byo obce. Ta oczywista generalizacja wypywaa z negatyw
nych emocji autora wzgldem Rosjan. W sowie car w przekonaniu autora kry si
dramat Rosjan, ktrzy znajdowali si pod tak gbokim wpywem absolutyzmu i despoty
zmu, e nie rozumieli pojcia ojczyzna47. Stanowisko pisarza w tej materii to dosowna
kalka z pogldw Duchiskiego48. Buszczyski w swej krytyce narodu rosyjskiego posun
si jednake dalej ni inni Polacy, krytykujc na rwni z caratem przedstawicieli rosyjskiej
opozycji lewicowej i anarchistycznej. Najwyraniej nie mia dobrego zdania o Bakuninie,
charakteryzujc go w sposb nastpujcy:
Bakunin jest typem moskiewskiego kacapa wyobraajcego sobie, e jest geniuszem,
a uywajcego wadz umysowych na to tylko, aby usprawiedliwi zbrodnie49.
Byo to sformuowanie, ocierajce si o pamflet. Bakunin by godny potpienia nie
tylko dlatego, e popenia zbrodnie, ale dlatego, e by moskiewskim kacapem, kim
nieporwnywalnie niszym cywilizacyjnie i mentalnie od Polakw. Rwnie ciekawe spo
strzeenia zapisa autor Obrony spotwarzanego narodu pod adresem rosyjskich organi
zacji tajnych, majce dowodzi wszechobecnoci rosyjskiego nihilizmu:
Tymczasem nihilizm rozrs si we wszystkich klasach spoeczestwa z szybkoci przera
ajc. Dotd spiski caego wiata od najdawniejszych czasw ograniczay si dziaaniem
mczyzn------Udzia kobiet w stowarzyszeniach politycznych moskiewskich nada tako
wym niesychan do dni dzisiejszych sprysto50.
46 Idem, Okruciestwa Moskali. Chronologiczny rys przeladowania potomkw Sowian przez carw i mo
skiewski nard, od dawnych wiekw a do dni dzisiejszych, Krakw 1894, s. 87.
47 Ciekawy szkic o zwizku pomidzy pochodzeniem wadzy cara od Boga i zwizanymi z tym faktem poli
tycznymi i kulturowymi konsekwencjami dla ustroju Rosji przedstawi Henryk Paprocki we wstpie do dziea
rosyjskich historykw o sakralizacji wadzy cara w Rosji, vide H. P a p r o c k i , Semiotyka wadzy [w:] B. U s -
p i e n s k i , W. y w o w, Car i Bg. Semiotyczne aspekty sakralizacji monarchy wRosji, tum. H. P a p r o c ki, War
szawa 1992; vide te. Z. O p a c k i , Bg zawaszczony. Prawosawie w ideologii i polityce pastwa rosyjskiego
w X IX wieku, [w:] Nard i religia. Materiay z sesji naukowej, red. T. S t e g n e r, Gdask 1994.
48 Duchiski wyrazi nastpujcy pogld: C u Moskali zastpuje miejsce mioci ojczyzny w ofiarach, ja
kie oni robi dla potgi pastwa jego? Miejsce ojczyzny w znaczeniu europejskim tego sowa jest sowo car. Vide
F. H. D u c h i s k i, Zasady dziejw Polski i innych krajw sowiaskich i Moskwy, t. I, Pary 1858, s. 65.
49 S . B u s z c z y s k i , Znaczenie dziejw, s. 325.
50 Ibidem, s. 339.
FATALNA SIA WROGOCI 439
51 Kraszewski nie mia take dobrego zdania o rosyjskich kobietach. Pisa, ze najpikniejsze Moskiewki s
to ywe posgi, niekiedy bardzo wdziczne, ale zawsze tchnce tylko zmysowa prostot. Vide J. I. K r a
s z e w s k i , Moskal-obrazek wspczesny narysowany z natury przez B. Bolesawit, Krakw 1903, s. 22.
52 K. K. D a s z y k , op. cit., s. 214-215.
53 A. F. G r a b s k i, Perspektywy, s. 278.
54 M. W y s o u c h o w a, Za wolno i lud, [ b. m. d], s. 10.
55 O micie mongolizacji Rosji oraz o dyskusji, jak w mit wywoa w historiografii, vide M. F i l i p o -
wicz, Mongoowie a Rosja. Z dziejw sporu historiograficznego, [w:] Christianitas et cultura Europae. Ksiga jubileu
szowa profesora Jerzego Koczowskiego, red. H. G a p s k i, cz. I, Lublin 1998, s. 618-624.
440 WOJCIECH DUTKA
Rzd rosyjski, jak kady wreszcie rzd despotyczny, byw gruncie rzeczy rzdem militar
nym i na wszelkie niepokoje spoeczne widzia zawsze jedyne lekarstwo bagnety
i pici62.
Stosunek Przyborowskiego do Rosjan znamionowa silne emocje, ocierajce si
o nienawi. Barbarzystwa Rosjan i ich domniemanej obcoci pisarz poszukiwa we was
nych stereotypowych wyobraeniach na ich temat. W drugiej chronologiczne jego pracy
powiconej katastrofie 1863 pisa, e Rosjanie s:
niewyksztaceni, z rozbudzonemi instynktami barbarzyskiego spoeczestwa, peni teo-
ryi o wyszoci tego spoeczestwa, o jego misji przeksztacania wiata, poczli w Polsce
gospodarowa i katowa j z okruciestwem Neronw i Tyberiuszw, ale bez ich majesta
tu i poezji, czasami wybryki ich przypominay jaki dzikich kacykw murzyskich, krwa
wych krlikw Dahomeju63.
W powyszym cytacie mona dostrzec sprzenie negatywnych przewiadcze pi
sarza. Przyborowski walczy w powstaniu, a Rosjanie byli przeciwnikami. Ale tumaczenie
jego skrajnych pogldw tylko klsk powstania byoby zbyt proste. Warto jednak podkre
li, e ocena Rosjan jako pewnej nie do koca zidentyfikowanej zbiorowoci kipiaa
od jawnej nienawici. Rosjanie byli na wp barbarzyskim spoeczestwem, a zatem
kulturowo, cywilizacyjnie i moralnie niszym od Polakw. Jzyk, jakiego Przyborowski
uywa do charakteryzowania Rosjan oraz poziom ahistorycznoci tych odniesie (mu
rzyscy kacykowie!), a take przekonanie o niepodwaalnoci lansowanych przez siebie
tez, wreszcie silna ekspresywna emocjonalno istniejca na paszczynie retorycznej,
wiadcz dobitnie, e pisarz ten uleg negatywnemu mitowi Rosji. Trudno jednak roz
strzygn kategorycznie, czy ten negatywny mit Rosjan by wynikiem autosugestii, czy te
odbiciem lektur pisarza, na przykad Kamieskiego lub Duchiskiego.
Historyk zarysowa charakterologiczne cechy Rosjan na podstawie obrazu jednego
czowieka gubernatora Litwy, Michaia Murawiowa:
O nim, jak o rzymskim cesarzu Tyberiuszu, mona za starym historykiem powiedzie, e
by botem, zlanem krwi. Jest on wstrtny gminnoci wystpku. W niego wcielia si sta
ra, historyczna mongolska Moskwa, cay geniusz narodowy ze wszystk sw brzydot, bo
tem, krwi i rozumem, ktry z malekiego ksistwa oryentalnego stworzy potworne pa
stwo od Wisy po Kamczatk, od Oceanu Lodowego po Indie64.
Pogarda Przyborowskiego wobec Rosjan, upostaciowana w twierdzeniu o gminnym
narodzie, nie podlega dyskusji. Istotne, e prcz tej niechci, w wypowiedzi pisarza zau
waalna bya obawa przed potg Rosji. To oczywista niekonsekwencja, podobna do nie
konsekwencji Kraszewskiego. Autor Dziejw 1863 roku by najwyraniej zdziwiony, e
w pogardzany, gminny nard mia tyle siy, aby stworzy wielkie imperium. Nie mogc
bagatelizowa Rosji postanowi nada jej silnie negatywne cechy, wzmocnione faktami
z carskich represji po powstaniu:
69 A. G i z a, Micha1 Katkow i jego znaczenie dla umocnienia absolutyzmu carskiego w Rosji w latach
1863-1887, Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczeciskiego, Rossica Stietinennsia nr 1,1988, s. 85-101, vide
te. J. K u c h a r z e w s k i , Od biaego do czerwonego caratu, t. IV, Warszawa 1932, s. 283-341.
70 Vide H. G b o cki , Co zrobi z Polsk? Imperium i kwestia polska w ideologii konserwatywnej nacjonali
zmu Michaia Katkowa, [w:] idem, Kresy Imperium. Szkice i materiay do dziejw polityki Rosji wobec jej peryferii,
Krakw 2006, s. 245-306; vide te. A. S z w a r c, Polskie i rosyjskie echa listu otwartego margrabiego Zygmunta Wie
lopolskiego do Michaia Katkowa z 1881, [w:] Sowiaszczyzna i dzieje powszechne, Warszawa 1985, s. 100-117.
71 W. P r z y b o r o w s k i , Dzieje 1863, t. II, s. 398.
72 Ibidem, s. 398.
73 Do podobnych uproszcze mona zaliczy take porwnywanie Katkowa z Bismarckiem, jako naczelne
go wroga Polski. Vide M. Z d z i e c h o ws k i , Katkow ijego biograf, [w:] Etyka polityczna w Rosji, Krakw 1899,
s. 10.
74 E. K u m a, Mit Orientu i kultury Wschodu wpolskiej literaturze X IX i X X wieku, Szczecin 1980, s. 171-173;
cf. J. F i e k o, Obraz Rosji we francuskich memoriaach politycznych Zygmunta Krasiskiego, [w:] Oblicza
wschodu w kulturze polskiej, red. G. K o t l a r s k i , M. F i g u r a , Pozna 1999, s. 419-436.
444 WOJCIECH DUTKA
cje upadku Rzeczypospolitej nie zostao jeszcze w peni opracowane, vide J. T o p o l s k i, Ideologia polityczna
jako kategoria historyczna i teoretyczna w wyjanianiu rozbiorw Polski, [w:] Trudne stulecie. Studia z dziejwXVII
iXVIIIwieku, red. . K d z i e l a , W. K r i e g s e i s e n , Z. Z i e l i s k a , Warszawa 1994, s. 259-270.
81 S. K i e n i e w i c z , G. S k o t n i c k a , Walery Przyborowski, s. 82-83.
82 W. P r z y b o r o w s k i , Ostatnie chwile, t. IV, s. 182-183.
83 Cf. A. S z w a r c, op. cit., s. 228; M. F i l i p o w i c z, Wobec Rosji, s. 61.
84 K. S t p n i k, Figury polityki historycznej w powieciach Walerego Przyborowskiego, [w:] Walery Przyborow
ski i Jzef Brandt, s. 48.
85 Nie moskiewskimjest, ale daleko cywilizowaszego narodu wynalazkiem jest axioma, e aby lud osabi
duchowo, potrzeba go zniszczy materialnie------wieo przyjto wic w Rosji wynalazek ten germaski i zasto
sowano go na wielk skal. Vide J. I. K r a s z e w s k i , [B. B o l e s a w i t a] Z roku 1866 rachunki, cz. I, Pozna
1867, s. 39.
86 Interesujcy tekst na temat przejaww irracjonalnego lku przed Rosj i Rosjanami w perspektywie
historycznej XIX i XX w. vide J. S z a f a r e w i c z , Rosofobia, [w:] idem ,Soczinienija, t. II, Moskwa 1994.
87 S. K i e n i e w i c z , M. D o m a s k a - N o g a j c z y k , Jan Stella-Sawicki, PSB, t. XLIII, s. 352-357.
446 WOJCIECH DUTKA
92 Ibidem, s. 10.
93 Ibidem, s. 11.
94 J. P r o k o p, Wschodnia stra Europy. Mit Polski straniczki Zachodu, [w:] idem, Ethnos i Caritas. Idee
mity polityczne i literackie, Krakw 2001, s. 157-180.
95 Vide S. K i e n i e w i c z , Historiografia polska wobec powstania styczniowego, PH t. XLIV, 1953, z. 1,
s. 19-20; Historiografia polska doby pozytywizmu. Kompendium dokumentacyjne, Warszawa 1968, s. 120; J. M a -
t e r n i c k i, Idee ipostawy. Historia i historycypolscy 1914-1918, Warszawa 1974; J . Bus zk o, Polacy wparlamen
cie wiedeskim 1848-1918, Warszawa 1996; M. J a n o w s k i, Inteligencja wobec wyzwa nowoczesnoci. Dylematy
ideowepolskiej inteligencji liberalnej w Galicji w latach 1889-1914, Warszawa 1 9 9 6 ; U . P e c h o w s k a , Sokoowski
August, PSB, t. XL, s. 117-120.
96 A. S o k o o w s k i, Powstanie styczniowe, Wiede 1910, s. 1.
97 U. P e c h o w s k a , op. cit., s. 118.
448 WOJCIECH DUTKA
nemu. Trzy pierwsze klasy stanowiy podstaw wadzy cara. Niemoliwo porozumienia
si Polski z Rosj historyk przypisa samym Rosjanom oraz ich dumie narodowej. Pisa, e:
nie uwaano za potrzebne liczy si z wraliwoci narodu podbitego i systematycznie po
niewieranego, nie moga na to pozwoli duma carska i idea samodzierawia, stanowica
podstaw pastwa rosyjskiego od pocztku a do dni dzisiejszych98.
nili inni historycy-amatorzy i publicyci widzc w Rosji przede wszystkim ywio obcy
Polsce, barbarzyski, okrutny i zy. Emocjonalno i ostro tych pogldw w wietle mia
dcej klski zadanej Polakom przez Rosj w roku 1863 nie moe dziwi.
Negatywna ocena rosyjskiej despotii zobrazowanej w ustrojowej formie samodzie
rawia take przybraa charakter do powierzchowny. W zasadzie tylko Zygmunt
Czaszka prbowa przedstawi wizj Rosji, z ktr Polska mogaby wspistnie spra
wiedliwie wyznajc wobec Polski win i krzewic chrzecijastwo w starciu z islamem.
Ale t ocen na tle wszystkich zaprezentowanych wypowiedzi naley uzna za ewenement.
Mit obcoci i barbarzystwa cywilizacyjnego Rosji znalaz take swoich zwolennikw
w okresach pniejszych, zwaszcza w pracach Feliksa Konecznego104. Oprcz Czaszki sa
boci rosyjskiego despotyzmu dostrzegali Kraszewski i Gregorowicz, przy czym tylko ten
drugi nie uleg polskiemu nacjonalizmowi, wyranie oddzielajc rosyjskie pastwo od
narodu.
Czy powstae w wyniku sporu o powstanie styczniowe polskie wyobraenia o Rosji
i Rosjanach mog take dzisiaj oddziaywa na postrzeganie Rosji w Polsce? Ostatnio po
jawi si w literaturze przedmiotu gos rozpatrujcy negatywny stereotyp Rosji i Rosjan
w Polsce jako element dugiego trwania105. Jednak prba odpowiedzi na pytanie, dla
czego w polskich oczach Rosjanie reprezentowali kultur obc, barbarzysk, nie daje
zadowalajcego wyjanienia, gdyby kwesti rosyjsk w Polsce sprowadzi tylko do zabo
rw i represji po powstaniu styczniowym. By moe nieco wiata na t kwesti rzuca
wypowied Andrzeja Wierzbickiego, e refleksjom nad narodow przeszoci towa
rzyszyo u nas nierzadko poczucie wyjtkowej krzywdy, jaka spotkaa Rzeczpospolit.
Prowadzio to niejednokrotnie do formuowania koncepcji do oryginalnych lub niespo
tykanych, bd wystpujcych z nieporwnywalnie wiksz si ni w myli europej-
skiej106. Warto jednak wyranie zaznaczy, e i po stronie rosyjskiej znana bya kon
cepcja powstania styczniowego jako wojny cywilizacji, tj. wojny dobrego prawosawia
ze zym katolicyzmem. Pierwszym Rosjaninem, ktry sformuowa ten postulat by Fio
dor Dostojewski107.
Jak polskie przewiadczenie o obcoci cywilizacyjnej Rosji oraz o barbarzystwie jej
mieszkacw byo postrzegane przez samych Rosjan? Najnowsza literatura polska, zwa
104 F. Koneczny, (1862-1949), historyk, by wyznawc pogldu o turaskim pochodzeniu Rosji i jest to au
tor po dzi dzie cytowany i chtnie czytany przez zwolennikw skrajnie nacjonalistycznej polskiej prawicy. Vide
F . K o n e c z n y , Dzieje Rosji od najdawniejszych jej czasw, t. I-II, Krakw 1917 (reprinty z tego roku ukazay si
w latach 1997 i 1999 nakadem wydawnictwa Antyk). O samym Konecznym vide M. N. J a k u b o w ski, Feliks
Koneczny, [w:] idem, Cigo historii i historia cigoci. Polska filozofia dziejw, Toru 2004, s. 258-300.
105 Vide J. P r o k o p, Mit Rosji w dzisiejszej Polsce, [w:] Wspczeni Sowianie, s. 183-193.
106 A. W i e r z b i c k i, Wschd Zachd w koncepcjach dziejw Polski. Z dziejw myli historycznej w dobie
porozbiorowej, Warszawa 1984, s. 15-16.
107 Wojna polska to wojna dwu wiatw chrzecijaskich to pocztek przyszej wojny prawosawia
z rzymskim katolicyzmem, innymi sowy wojny geniuszu rosyjskiego z cywilizacj europejsk. Vide F . D o -
s t oj e w ski, Z notatnikw, tum. Z. P o d g r z e c, Warszawa 1971, s. 35. Powyszy cytat z Dostojewskiego jest
bardzo znany: Cf. A. W a l i c k i, Rosja, katolicyzm i sprawa polska, Warszawa 2002, s. 104; H. G b o c k i, Fa
talna sprawa, s. 420-421; o pogldach Dostojewskiego na spraw polsk w drugiej poowie XIX w. vide,
J . O r o w s k i , Reakcje Dostojewskiego na sprawy polskie, Przegld Humanistyczny 1982, nr 5/6, s. 85-91;
Z . a k i e w i c z , Z problematyki polskiej w twrczoci F. Dostojewskiego, Zeszyty Naukowe WSP w Opolu, Fi
lologia Rosyjska nr 1,1962, s. 61-85; vide te J . O r o w s k i , Z dziejw antypolskich obsesji w literaturze rosyjskiej,
Warszawa 1982.
450 WOJCIECH DUTKA
The article attempts to analyse and deconst the convictions or myths concerning Russia
and Russians in Polish historical works dealing with the January Uprising at the Period
1864-1918. The matters discussed are organised according to chronology and individual
issues.
Although there is little as historical as the myth, it is worth noticing that the conviction
of the alien character of Russia and the Russians and of their barbarity and crudeness
in the history of Polish thought has a tradition up to the present day. It is probable that
the majority of the statements presented in the article, coming from amateur historians,
writers and publicists, who treated on the phenomenon of Russia in the context of the Polish
trauma after the defeat of 1863, could have been inspired by the ideas of Franciszek Henryk
Duchiski. Nevertheless, it seems that the clash of these hypothetic borrowings under no
circumstances undermines the importance with which the participants of the debate over
the January Uprising treated Russia and the Russians. It is characteristic that similar attitudes
are to be observed among contestants, who harboured opposite political opinions (a good
instance in this respect were Walery Przyborowski and Agaton Giller, who both hated Russia
deeply and sincerely). All this demonstrates only the power of the Polish defeat complex
and the durability of the mythical ideas concerning Russia.