Professional Documents
Culture Documents
O GODNOCI I OBOWIZKACH c
KAPASKICH
IM IZEX
X. W A D Y S A W A Z A B O U SK IF .C O T. .1.
KAKW.
N A K L A D K Al 'I U Al A C Z A .
bo
r m
iJL. S i f J. h a rd . Puzynn.
Wydanie oryginalne nosi tytu: Sahc di
materie predicabiti cd iustnittivc per darc oii
esercizi d prti ; ed anehe per aso dc I.ezioue
privata a proprio projito in Ba ssano J//d-
W przekadzie polskim uwaano za sto-
stowne pooy tytu, ktryby obok krtkoci,
zawiera i tre sameje rzeczy.
Cay ukad, jak i sam tytu wskazuje e
byy to pierwotnie zapiski tylko w, Doktora,
ktre mu suyy do dawania rekolekcyi ka
panom, ogaszajc je drukiem, w. Biskup
pragn, aby te ugrupowane wyjtki z Pisma
w., Ojcw Kocioa i teologw stay si
przedmiotem rozmylania i czytania ducho
wnego, dla tych kapanw, ktrzy korzysta
nie mogli ze witych wicze. Tomacz
zachowujc nietykalnie cao i ukad w.
Pisarza, stosownymi ustpami, podzieli je
niejako na punkta, zwykle uywane w me-
dytacyi.
O ile waciwo jzyka dozwalaa, sta
rano si o przekad prawie dosowny. W y
jtki z Pisma w. podano w tomaczeniu
Wujka, wedle wydania wileskiego z r. 1864.
Waniejsze uwagi i zdania Ojcw . i teo
logw, umieszczone w oryginale po acinie,
obok wolnego tomaczenia, podano w przy-
piskach.
Wydanie niniejsze jest identyczne z dwoma
pierwszemi.
CZESC PIERWSZA.
R O Z D Z IA I.
0 godnoci kapaskiej.
Aurum non tam pretiosius est plumbo, quam regia potestate altior
est dignitas Sacerdotalis. (S. Am br. dc dign. Sacer, c. 2. dist. 36).
') Unanto anima corpore praestantior est tanto est Sacerdotium
regno excellentius. (S. Clem. lib. 2, cap. 34), Habent Principes
\inculi potestatem, verum corporum solum; Sacerdotes vinculum
etiam animarum contingit. (S. Chrys. Ilum . 5 in Isaim).
2) Tu c. Boni Principis, dist. 96.
3) Reges flexis genibus offerent vobis (sacerdotes) munera, et
deosculantur manum, et ejus contactu sanctificantur. (Pelt. BJess.)
serm. 4 ;).
Major est hic principatus, quam R eg is; propterea R e x caput
submittit manui Sacerdotis. (S. Chrys. Jfom . 4, dc verb. Isai.).
nem od innych, a nadto usi za ich dopiero
pozwoleniem ).
witobliwy krl Bolesaw, tak szanowa ka
panw, i nie mia siada w ich obecnoci.
ii. Wadza kapaska przewysza wadze
Aniow, jak mwi w. Tomasz -). To samo
utrzymuje w. Grzegorz Nazyanzeski:).
W szyscy Anioowie razem nie mog odpu
ci choby jednego tylko grzechu. Anio Str
czuwa nad dusz sobie powierzon, a gdy ta
kowa zmae si grzechem, pobudza j do uda
nia si po rozgrzeszenie do kapana, sam bo
wiem rozgrzeszy jej nie moe 4).
w. Micha moe uwolni od uciskw szata
skich dusz konajcego, ale j uwolni z wizw
grzechowych nie moe.
w. Franciszek Salezy, po udzieleniu Sakra
mentu kapastwa pewnemu witobliwemu m
owi, ujrza tego, w chwili wyjcia, zatrzymuj
cego si przede drzwiami, jakoby dla ustpienia
miejsca innej osobie. Pytany od witego o oprzy-
czyn wyzna, i Pan raczy go zaszczyci obe
cnoci widzialn Anioa Stra, ktry zawsze
poprzedza go, lub szed po prawej rce; od czasu
wywicenia za, stan po jego lewej rce i nie
chcia go poprzedza. To byo powodem, doda,
zatrzymania si przy drzwiach, w pobonej sprzecz
ce z Anioem.
w. Franciszek z Asyu mawia: Jeelibym
widzia Anioa z nieba i kapana, pierwej ugi-
\
j
rola Koromeusza przemawiajcego do Synodu
Medyolaskiego ).
A ju pierwej Aposto powiedzia by: M ia
sto Chrystusa tedy poselstwo sprawnie my, iakoby
Bg przez nas napomina'1).
Wstpujc do Nieba, Odkupiciel pozostawi
na ziemi kapanw, aby byli porednikami mi
dzy Bogiem a ludmi, co gwnie odbywa si
przy otarzu 3).
15. Kapan zajmuje miejsce samego Zbawi
ciela, kiedy odpuszcza grzechy mwic: Ego te
absolvo. Jezus Chrystus t wadz Bosk, jak
otrzyma od Ojca swego, udzieli kapanom 4).
Dla odpuszczenia jednego tylko grzechu po
trzeba wszechwadzy Najwyszego5). Dla tego
ydzi syszc P. Jezusa odpuszczajcego grze
chy, susznie mwili: Kt moe odpuci grze
chy, jeeli nic sam Bg!
Przebaczenie to, ktre P. Bg moe udzieli
sw wszechmoc, kapan udziela je mwic: Ego
te absolvo a peccatis lu is ; sowa bowiem sakra
mentalne, wymwione przez kapana, sprawiaj
natychmiastowy skutek tego, co wyraaj.
Co byby za podziw, gdyby ujrzano czowieka
przemieniajcego, za wymwieniem kilku sw,
czarnego murzyna w Europejczyka biaej rasy!
A kapan czyni daleko wicej, gdy mwi te
l) In 1. cor. 3.
'-) Majus opus csl ex impio justum facere, <piani crcarc coelum
et terram.
3) Job , \i., 4.
4) Munus Spiritus Sancti officium .Sacerdotis.
dajc kapanom wadz rozgrzeszania: Tchyil na
nie, y rzeki im : Wemicie Ducha witego: kt
rych odpucicie grzechy s im odpuszczone: a kt
rych zatrzymacie, s im zatrzymane *). Da im Pan
swego Ducha, to jest Ducha w., ktry uwica
dusze; uczyni ich Swymi pomocnikami, wedug
wyraenia Apostoa: Jestem y pomocnikami Bo
ty mi*).
Takie jest zdanie i nauka w. Grzegorza l*3).
w. Klemens mwi: Kapan jest Bogiem na
ziemi4*).
Czytamy w psalmach Dawida: Bg stan
w zgromadzeniu Bogw r>), tymi bogami, wedle
w. Augustyna, s kapani6).
Dla tego rwnie Innocenty III mwi: K a
pani dla godnoci swojej nazywani s bogami 7).
18. Co za sprzeczno, woa w. Ambroy,
kiedy si widzi w teje samej osobie wysok go
dno poczon z uczynkami nieprawymi! 8).
Czeme jest ta wielka godno udzielona nie
godnemu, jeeli nie per rzucon w boto! 9).
19. A aden sobie czci nie bierze: jedno ktry
bywa wezwa od Boga, iako Aaron. Tak i Chry
stus nie sam Siebie wsawi e si sta Najwy-
l) w . Jan X X . 22. 23. 7) I. Do K or. i i i . 9.
3) Principatum divini judici sortiuntur, ut jure Dei quibusdam
peccata retineant, quibusdam relaxent.
4) Post Deum terrenus Deus.
r) i-.xxxr, 1.
y) Dii excelsi, in quorum synagoga Deus deorum stare desi
derat. {S. Aug, Sernr. 36, ad Presb. ad Erem.).
7) Sacerdotes propter officii dignitatem deorum nomine nun
cupantur.
8) X e sit honor sublimis et vita deformis; Deifica professio,
et illicita actio. Actio respondeat nomini. (S. Am br. de dign.
Sacer, cap. 2).
9) Quid si dignitas indigni humeris posita, nisi gemma luto
superstrata? (Salv. lib 2, ad Eccl. Cath.).
szym K apanem ; ale ktry do niego mwi, Sy?i
my jeste ty, iam ciebie dzi urodzi;
Aposto ostrzega, aby nikt nie wynosi si do
kapastwa nic otrzymawszy powoania Boskiego,
jakie byo udzielone Aaronowi, poniewa sarn
nawet P. Jezus nie przyj na Siebie charakteru
kapaskiego, zanim Go Ojciec Niebieski do tego
nie powoa. To jedno dostatecznie wykazuje
wznioso godnoci kapaskiej; a im wicej
godno jaka jest wzniolejsz, tem wicej oba
wia si jej winnimy; co te twierdzi i w. Hie
ronim ').
Posuchajmy w. Grzegorza woajcego z bo
leci: Wybrani wchodz do nieba usprawiedli
wieni rekami kapanw, a sami kapani piesz
w otchanie piekielne l2). Podobni, mwi dalej, do
wody chrztu, ktra oczyszcza ze wszystkich grze
chw i posya do nieba tych ktrych obmywa,
a sama do kauy cieka3).
R O Z D Z IA II.
0 celu kapastwa.
i. wity Cypryan mawia: mowie oy
wieni prawdziwie Duchem Boym czuj si na
penieni bojani na myl zostania kapanami ;
porwnywa ich do czowieka drcego z obawy,
') Do yd. v, j, 2.
2) . . . ad fungendum officium laudandi Deum.
OBOWIZKI IttPUSKE. 2
i8
R O Z D Z IA 1 1 1 .
0 witoci jak winien mie kapan.
') A p. 1, 6.
2) Fecit nos Reges, regnamus enim cum ipso et imperamus
vitiis.
3) Neccsse est, ut (Sacerdos) mortuus omnibus passionibus vi
vat vita divina. (Pastor. Part. i, cap. 10).
4) w . Jan x v n , 22.
5) Nccesse et Sacerdotem sic esse purum, ut in coelis colloca
tus inter coelestes illas virtutes medius staret. (S. Chrysost.).
G) T. Tini. Ili, 2.
7) Quae de Episcopis dixit, etiam, Sacerdotibus congruit.
28
') Muach. U J, 3. 2) K s. K ap . x x i, 6.
') . . . Sed ipsum Corpus Domini, quod in ara Crucis pepen
dit. Adeoquae Sanctitas requiritur, quae sita est in puritate animi,
sine qua quisquis accedit, immundus accedit.
4) Vae miseris nobis, (pii ministerium altissimum sortiti, tam
procul absumus a fenore, quaem Deus in umbraticis Sacerdotibus
exigebat! (In Psal. 1, 31).
naczynia aby byli wolnymi od wszelkiej zmazy:
Oczycic si ktrzy nosicie naczynia Paskie ).
Jake bardziej niepokalanymi by winni kapani,
co nosz w swych rkach i spoywaj samego
Jezusa Chrystusa 12).
Potrzeba byo, aby Najwitsza Panna wit
bya i niepokalan, nosi bowiem miaa w swem
onie Sowo Wcielone i suy mu za M atk;
a std mwi w. Jan Chryzostom, ta rka ka
paska, co dotyka Ciaa Boego, te usta, ktre
si napeniaj ogniem niebieskim, ten jzyk za
barwiony K rw i Jezusa Chrystusa, nie powinny
bardziej janie witoci, anieli soce swym
blaskiem! 3).
Kapan przy otarzu zajmuje miejsce P. J e
zusa, powinien zatem, mwi w. Wawrzyniec
Justynian, przystpowa do speniania ofiary jak
sam Jezus Chrystus, przez naladowanie Jego
czystoci i witoci 4).
A by spowiednik pozwoli zakonnicy na przy
stpowanie codzienne do Komunii w., jakiej to
po niej wymaga doskonaoci! Dlaczegoby tej
samej doskonaoci nie przepisywano kapanowi,
ktry codziennie rwnie przystpuje do K o
munii w .!
11. Wyznajemy, mwi Sobr Trydencki, e
odprawianie mszy jest czynnoci najwitsz,
1) Izai. u i, i i .
2) Pctr. Blcss, E p . 12 3 , ad Rieh. Oportet mundum esse, qui
non solum vasa aurea debet tractare, sed etiam illa, in quibus
Domini mors excreetur. (S. August.).
3) Ouo solari radio non splendidiorem oportet esse manum
Carnem hanc dividentem, os quod igne spirituali repletur, lingua
quae tremendo nimis Sanguine rubescit. (S. Chiis. Uom. 6, ad
P o p . A n i. ) .
4) Accedat ut Christus, ministret ut Sanctus.
na jak czowiek zdoby si moe *). Kapan za
tem, dodaje ten sam dekret, winien dooy wszel
kiego starania, aby z najwiksz, o ile to by
moe, czystoci sumienia, odprawowa wit
ofiar otarza 2).
Co za rzecz straszna, woa w. Augustyn,
gdy si syszy bluinierczy jzyk, a to ten sam,
na gos ktrego niedawno Syn Boy zstpowa
z nieba; gdy si widzi rce skalane grzechem,
a to te same, ktre niedawno kpay si we krwi
Jezusa Chrystusa! 3).
12. Jeeli P. Bg wymaga tyle czystoci po
tych, ktrzy mieli Mu ofiarowywa chleby ofiarne
i caopalenia, a zakazywa to czyni skalanym :
Ktryby m ia zmaz, nic bdzie ofiarowa chleba
Bogu swem u4). Jake wiksza powinna by czy
sto tego, mwi Bellarmin, ktrego czynno
zaley na ofiarowaniu Bogu Jeg-o wasnego Syna,
Baranka Boego ,r>).
Wyraz zmaza, mwi w. Tomasz, odnosi si
do kadej niewiernocif>).
Stary Zakon wycza lepych, kulawych,
uomnych i trdowatych od sprawowania czyn
noci ofiarnych: A n i przystpi do suby je g o :
) Necessarium fatemur, nullum aliud opus adeo sanctum et
divinuui tradar! posse, quam hoc tremendum mysterium. (Sess. 22,
Decr. de Obser.).
2) Satis apparet omnem operam in eo esse ponendam, ut
quanta maxime lieri potest interiori cordis munditia peragatur.
s) Lingua quae vocat de coelo Filium Dei, contra Deum lo
quitur? E t manus quae intinguntur Sanguine Christi, polluuntur
sanguine peccati. (Apud Molin. Instr. Sae.).
4) K s . K ap . x x i, 17.
5) Si tanta sanctitas requirebatur in Sacerdotibus qui sacrifica
bant boves et oves, quid, quaeso, requiritur in Sacerdotibus qui
sacrificant divinum Agnum. (In Psal. x, v. 9).
Oui est aliquo vitio irretitus, non dcbcl ad ministerium Ordi
nis admitti. (Suppi, eju, 36 a, 1).
BO
UWjZKI KAPASKIE. 3
34
R O Z D ZIA IV.
0 cikoci grzechw kapaskich i o karze jaka za nic
jest przeznaczona.
J) I I Piotr II, 2 1.
2) Major scientia, majoris poenae fit materia... Propterea Sa
cerdos eadem cum subditis peccata committens, non eadem, sed
multo acerbiora patietur. (Hom. " , in Mattii.).
3) uk. v ili, 10.
4) Secularis homo post peccatum facile ad poenitentiam venit.
OBOWIZKI KAPASKIE.
5
1) Territus terreo.
-) Audiamus illum, dum rogat, nc nos non audiat, dum judicat.
(S. Ang.V
) Nobilem necesse est esse Sacerdotem, ut qui minister est
Domini, erubescat servum esse peccati. (S. Ietr. Dum.),
) yd. I X, 27 . 5) II. Kor. v , 10. ) uk. XVI, 2 . 7) Jnb. XXXI , 1 4 .
56
R O Z D Z IA III.
0 szkodie jak ozibo wyrzdza kapanowi.
) Mat. X X VI , 5 8 ) . '-) E k l. XI X, r.
!) Difficile est, ul 11011 cadere in gravia permittatur, qui mimis
gravia non veretur, (i Ioni. init. Ouadr.).
4) judicio autem divino in reatum nequiorem labunlur, qui
distringere minora sua facta contemnunt.
6i
) Licet frigidus sit pejor tepido, tamen pejor est status tepidi,
quia est in majori periculo ruendi, sine spe resurgendi. (Corn,
a Lapid. in Apoc. 3, 16).
2) Frequenter vidimus de frigidis ad specialem pervenisse fer
vorem, de tepidis omnino non vidimus.
3) Sicut ante teporem frigus sub spe est, ut aliquando veniat
ad fervorem; ita tepor, quia a fenore deficit, in desperatione est.
Qui enim adlntc in peccatis est, conversionis fiduciam non amittit;
qui autem post conversionem tepescit, etiam spem, quae esse po
tuit, de peccatore subtraxit. (S. Grcg. vide Past. p. 3, Adm . 34).-
65
7o
i
7i
R O Z D Z IA VI.
0 grzechu nieczystoci.
*) I. ICor. u , 14.
2) Ubi coeperit quis luxuriari, incipit deviare a vera fide. (S.
Am bros. Ep. 1, ad Sabin.).
3) Job. XX, II. 4) Ezcch. XX1 IT, 35.
s) Illi Deum post Corpus suum projiciunt, qui suarum obtem
perant illecebris voluptatum. (S. Peti. Dom. Opus. 18, dist. 2, c. 3).
trucizny. Wraca do siebie, rzuca si na ko
i opowiada przyjacielowi swemu cae zdarzenie;
tene, spostrzegszy miertelne oznaki, namawia
nieszczelnego do spowiedzi; lecz tak otrzymuje
odpowied: Nie, nie mog si spowiada, o jedn
ask ci prosz, powiedz pani N., e umieram
z mioci ku niej. Czy zalepienie moe dalej
siga!
io. Grzech nieczystoci pociga za sob uparte
usposobienie woli. w. Hieronim mwi: Schwy
tany t sieci djabelsk, nie tak prdko si z niej
wypacze ).
Czytamy w w. Tomaszu: Nieczysto jest
wystpkiem najmilszym szatanowi, albowiem z po
wodu wielkiego pocigu, trudno si od niej ode
rwa, zwaszcza, gdy ju stanie si naogiem 2).
Klemens Aleksandryjski nieczysto nazywa:
chorob nieuleczaln; w. Cypryan mwi: R oz
wizo rodzi zatwardziao grzechow 3).
Nie przezwyciy ten pokusy, kto jest opa
nowany od ciaa, mwi Piotr Bloziusz 4).
Opowiada O. Biderman, o pewnym modziecu
rozwize prowadzcym ycie, ktry w miertel
nej chorobie wyspowiada si z alem, obfite
wylewajc zy; to dao do mylenia, e zgon
jego by witobliwy. Ot nazajutrz, gdy jego
spowiednik odprawia msz w. za spokj jego
duszy, uczu si pociganym za ornat; obraca
si i widzi: czarn par, przez ktr przebiegay
R O Z D Z IA VII.
0 Mszy w i t o k r a d z k i e j .
R O ZD ZIA VITI.
O grzechu zgorszenia.
') 11 K or. v i, 3, 4.
a) ln nobis lc\ Christiana maledicitur. (Lib. 4, ad Ecd. Oatb.).
3) Plurimi considerantes Clerici sceleratam vitam, et lex hoc
vacillantes, imo multoties deficientes in fide, vitia non evitant, Sa
cramenta despiciunt, non horrent inferos, coelestia minime concu
piscunt. (Sertu. 19 de 12 poen. imped.).
4) Qualis est eorom Deus, qui talia agunt 1 Xumquid sustineret
eos (Sacerdotes) talia facientes, nisi consentiret operibus eorum.
1*7
R O ZD ZIA K IX .
O gorliwoci kapaskiej.
') Licet BB. Virgo Maria dignior fuerit Apostolis; non tamen
illi, sed istis Dominus claves Regi coelorum commisit.
2) Sacerdos dux exercitus Domini. (De dign. Sac.).
3) Sponsae custodem. (Serm. ad Cler.).
4) Post Deum terrenus Dens. (Costt. apost. tib. 2, c. 26).
5) Xibil honorabilius Sacerdotibus, omnis enim spes atque salus
in iis est. (Ep. 7, ad Leon. Pap.).
6) Absque Sacerdotibus nulla Sanctorum Congregatio. Epist.
ad Truli.).
7) Jud. VI It, 2 1 .
8) Honorate Sacerdotes, ut bene vivendi auctores. (I11 Const.
Apost.).
123
) 1 K or. v i, 20.
2) Si depositum, quod Christ* propiio Sanguine pretiosius judi
cavit, contigerit negiigentius custodire. (Scrm. 3, in Adv.).
3) Unusquisque pro suo peccato reddet rationem, Sacerdotes
pro omnium peccatis. (Anet. Oper. imper. hom. 38 in Matii.).
4) yd. XItl, !? .
') Quod alii peccant, illi imputatur. (S. Chr. H0111. 3 in
Act. Apost.).
Si pro se unusquisque vix poterit in dic judicii rationem red
dere, quid de Sacerdotibus futurum est, a quibus sunt omnium
animae requirendae? (S. Aug.).
6 Bonum erat magis fodere, aut etiam mendicare; venient mali
clerici ante tribunal Christi, audietur populorum querela, quorum
vixere stipendiis, nec diluerunt peccata. (S. Bern. dedam, c.
ib, n, 19).
Jak przyjemnym staje si P. Bogu kapan oddany pracy okoo
zbawienia dusz.
l) Rzym. IX, j.
-- 136
R O ZD ZIA X.
0 powoaniu k a p a s k i e m.
') Vis mihi facta est merito peccatorum meorum. (Kp. 21).
') Omnes Sanctos reperio divini ministerii ingentem veluti mo
lem formidantes. iHom !. de fest. Pasch.).
3) Ita est aliquis sacrilegae temeritatis ac perditae mentis, ut
putet sine Dei judicio lini Sacerdotem? (Kp. 55 ad Cornei.).
tedy, nie wezwany, omieli si wdziera na te
godnoci!
Sama myl ogarnicia wadzy najwyszej
w pastwie, jest zbrodni ze strony poddanego,
mwi w. Piotr Chryzolog; ch wejcia do domu
osoby prywatnej, dla rozporzdzenia jej maj
tkiem i sprawami jest karygodnem zuchwalstwem;
do waciciela bowiem naley wybr i miano
wanie rzdcw swego mienia. A wy, mwi w.
Bernard, nie bdc powoanymi, ani wprowadzo
nymi przez Pana Boga, chcecie wej do Jego
domu, zaj si Jego sprawami i rozporzdza
Jego dobrami *).
Dlatego Sobr Trydencki owiadczy: K to
kolwiek mie wcisn si na urzd kapaski
bez powoania, jest uwaanym przez Koci nie
za sug, lecz za zodzieja2).
Taki kapan moe si trudzi, lecz jego prace
mae mu przynios korzyci przed P. B ogiem ;
co wicej, czynnoci, ktre s zasugami dla
innych, dla niego bd przewinieniami. Przy
pumy, e suga jaki otrzyma od swego pana
rozkaz strzeenia domu, nie zwaa na to i upra
wia winnic; na nic si nie przyda jego pot
i trudy, miasto nagrody, kary winien oczekiwa.
'Taki jest los tych, ktrzy bez powoania wcho
dz do Przybytku; naprzd Pan nie przyjmie ich
pracy, poniewa przedsiwzili j bez Jego woli:
N ie mam chci do was, mwi Pan Zastpw,
') Quid istud temeritatis est, imo quid insaniae est? Tu irre
verenter irruis, nec vocatus, nec introductus. (De Vita (der. c. 3).
2) Decernit sancta Synodus, eos, qui ea (ministeria) propria
temeritate sibi tribuunt, omnes, non Kcclcsiae ministros, sed fures
et latrones, per ostium non ingressos, habendos esse. (Trid. ses.
25, c. 4).
i,53
) Mai. u, 7.
miastach lakom y la tobie rozporzdzi. Je li kto
bez winy i c s ').
W pierwszych wiekach Kocioa, kto popeni
jeden tylko grzech miertelny, nie mg by w y
wiconym, jak widzimy z kanonu pierwszego
Soboru Nicejskiego 2).
Podug w. Hieronima, aby by przyjtym
na kapana, potrzeba byo nietylko byA wolnym
od grzechu podczas wice, ale nie mie a
dnego grzechu na sumieniu od chwili przyjcia
chrztu witego.
W pniejszych czasach karno Kocioa staa
si mniej surow, lecz wymagano zawsze, aby
ten, co ma przyj wicenia kapaskie, jeeli
dawniej popada w cikie grzechy, czyste mia
sumienie od do dugiego czasu. To wanie
widzimy w licie Aleksandra III do arcybiskupa
z Reims w przedmiocie diakona, ktry by ude
rzy swego towarzysza. Papie postanowi: e
jeeli winny prawdziwie aowa za swoj zbro
dni, bdzie mg otrzyma rozgrzeszenie, a po
odprawionej pokucie, moe by przywrconym
napowrt do swych czynnoci; gdyby za w przy
szoci prowadzi ycie przykadne i doskonae,
moe by przypuszczonym do wice kapaskich.
Jeeli tedy kto nawyk do jakiego naogu
i trwa w nim, niech do wice nie przystpuje.
Potrzeba, mwi w. Bernard, aby uregulowa
swoje sumienie, zanim sumieniami innych zajmo
wa si zacznie 3).
') Oze. y j i i , 4, 5.
2) E x se et non ex arbitrio mi mmi Rectoris regnant; nequa
quam divinitus vocati, sed sua cupidine accensi culmen regiminis
lapiunt potius, quam assequntur. (Pastor, p. 1, c. 1).
3) Jer. XXX, 1. 4) Mat. Vlt, 22, 23).
5) Tollitis, non accipitis, claves; de quibus Dominus queritur;
Ipsi regnaverunt, et non ex me. (S. Bern. dc Con. ad (der.).
i i*
I4
') K s . Ekk, x , 15 .
2) S . Leo, in die Assum.
3) Xenio deterius Ecclesiam laedit, cum non eos vocet D o
mitius. (Opus. 2, contra Cler. c. 2)... Ecclesia reprobata cujuslibet
ordinatione.
4) K s . Liczb, x v i, 5.
5) Obstupesco ad ea, quae soliti sunt quidam insipientium audere,
qui temere se conantur ingerere ad munu-> Sacerdotii assumendum,
licet non adseiti a gratia Christi, ignorantes, miseri, quod ignem
aeternum sibi accumulant. (De Sacer.).
6) Quam perditus est, qui sacrificium in sacrilegium, qui vitam
convertit in mortem. (Ep. ad Rich. lond,).
i 5
R O Z D Z IA I.
0 odprawianiu Mszy witej.
l) yd. V, I. 2) Gal. iv , 9.
172
') Una enim eademque est hostia, idem nunc olVerens Sacer
dotis ministerio, qui seipsum in Cruce obtulit, sola ratione ofle-
rendi diversa. (Trid. sess. 22, c. 2).
2) Zach. IX, 17 .
3) Sacramenta in Eucharistia consummantur.
4) lit ideo hoc est memoriale totius dilectionis suae, et quasi
compendium quoddam omnium beneficiorum suorum. (De Inst.
p. 1, c. u ) .
5) vnr, 12.
,;) Satis apparet operam omnem et diligentiam in eo ponendam
esse, et quanta maxima fieri potest interiori cordis munditia (hoc
.Mysterium) peragatur. (Sess. 22, Decr. de Obser. in cel. miss.).
Tene Sobr ostrzega Kapanw, ktrzy bez
pobonoci a lekkomylnie sprawiaj ofiar tak
szczytn, e to przeciw nim wymierzone s te
sowa Jeremiasza : Przeklty, ktry czyni spraw
Pask zdradliw ie').
Odprawia msz w. i przyjmuje Komuni
niegodnie ten, mwi w. Bonawentura, kto przy
blia si do Otarza bez przejcia si gbokiem
uszanowaniem 2).
Dla uniknienia przeklestwa Boego rozwa
ajmy, co kapan czyni winien przed, podczas
i po ukoczeniu ofiary.
Przed rozpoczciem winien mie wite uspo
sobienie ; podczas odprawiania potrzeba, aby by
przejty najgbsz czci i pobonoci; nako-
niec po mszy winien czyni nalene dzikczynienie.
Pewien suga Boy mawia, i cae ycie k a
pana skupia si winno okoo tych dwch rze
czy : przygotowania do odprawiania mszy w.
i dzikczynienia.
6. Kapan winien si przygotowa do odpra
wiania ofiary.
Lecz zanim przystpimy do rozebrania tej
rzeczy, zadajemy sobie pytanie nastpujce: dla
czego z pomidzy tylu kapanw bdcych na
wiecie, tak mao dochodzi do witoci ?
w. Franciszek .Salezy msz w. nazywa prze
paci mioci Boej 3).
Sw. Chryzostom mawia, e Przenajwitszy
Sakrament jest skarbem ask i dobroci Boej 4).
') X I . V I I I , to .
2) Cave, ne nimis tepidus accedas, quia indigne sumis, si non
accedis reverenter, et considerate. (De pracp. ad Miss. c. 5).
3) Phiiot, p. 2, c. 14.
*) Dicendo Eucharistiam, omnem benignitatis Dei thesaurum
aperio.
176
fi Mat. VII, 6.
2) Tamquam Icones igitur ignem spirantes ab illa Mensa rece
damus, lacti diabolo terribiles. (Hom. 6, ad Pop. Ant.).
ktrzy nosicie naczynia Paskie *), o ile wicej
czystym i nieskazitelnym winien by kapan no
wego zakonu, ktry na swych rkach i w swem
onie nosi ciao Sowa Wcielonego!
Czysto i wito nie zale li tylko na tern,
aby by wolnym od grzechu miertelnego, po
trzeba nadto, aby kapan nie popenia dobro
wolnie adnego grzechu powszedniego ; w razie
przeciwnym nie bdzie mia udziau z Jezusem
Chrystusem *).
Wszystkie wic sowa, wszystkie czynnoci
kapana majcego odprawia msz w., powinny
by o tyle czyste i wite, aby mu suyy przy
gotowaniem do jej dobrego odprawienia.
7. Dla przygotowania- bliszego modlitwa jest.
niezbdn. Jakim sposobem kapan nie odbywa
jcy rozmylania moe witobliwie sprawowa
wit Ofiar!
O. A vila utrzymuje, e kapan przede msz
winien ptorej godziny powici rozmylaniu.
Jabym si ju zadowolni pl godzin, dla nie
ktrych nawet kwadransem; chocia kwadrans,
to za mao.
Tyle istnieje doskonaych dzie o rozmylaniu,
ktre ma suy jako przygotowanie do dobrego
odprawiania mszy w., ale kto ich uyw a! Dla
tego to, tyle odprawia si mszy nienabonych,
nieprzystojnych nawet.
Ofiara Otarza przedstawia Mk Jezusa Chry
stusa, std susznie Papie Aleksander nalega,
aby przy sprawowaniu Boskiej Ofiary, przywo-
*) Izai. LII, U .
2) Nemo, quae videntur modica contemnat, quoniam sicut
audivit Petrus, nisi laverit ea Christus, non habebimus partem cum
Eo. \S. Bern).
OBOWIZKI KAPASKIE* 12
i?8
R O Z D Z IA Tl.
Q dobrym przykadzie, jaki winni dawa kapani.
) Yita 16.
2) yd. X U I , i ; . 3) I. Piotr V, 2. 4) Dz. Ap. X X , 28.
5) Nihil difficilius, nihil periculosius officio presbyteri. (Ep. 22).
I Q
') Dan. x i r, 3.
2) Sacerdos debel vitam habere compositam, ut omnes in illum
veluti exemplar excellens intueantur, idcirco nos elegit (Deus), ut
simus quasi luminalia, et magistri ceterorum. (Hom, 30 . In Kp.
I, ad Tini.).
3) Mat. v, 15 .
4) Cone. Burd. an. 15 S3, c. 2 1,
5) Quasi totius orbis Pater Sacerdos est, dignum igitur est, ut
omnium curam agat. (JIom. 20, in Kp. I, ad Tim.).
6) Quid faciet laicus, nisi quod Patrem suum spiritualem vide
rit facientem, (Petr. Blos. Scrm. 57, ad Sac.).
i 95
1) Jan. xx, 2 1 .
2) Saceidos dicitur quasi sacrum dans; dal enim sacrum de
TJco, i. e. praedicationem; dat sacrum Dei, i. e. Sacramenta; dat
sacrum pro Deo, i. e. exemplum... Presbyter dicitur, praebens iter,
scilicet, populo de exilio ari patriam caelestis Kc^ni.
3) Tyt. 11, ;, 8.
4) E P- 5 . c. 2.
a) Sit communis omnium schola cxemplarqne virtutum vitae
tuae splendor. (Ilom. 4 in Ep. 2 ad Tit.).
R) Cathedram sanctitatis exibit ministerium hoc.
7) Ps. l x x x i , y.
*3*
ig 6
0 czystoci kapaskiej.
') K s . E kkl. m , 2 ;.
2) Serm. 350 dc temp.
3) TCuzeb. w licie do Pap. Damaza,
4) K s . Przyp. VI, 27. 28.
208
!4*
w. Karol Boromeusz zakaza kapanom w swej
dyecezyi trzymania przy sobie niewiast, chociaby
one nawet byy bliskie krewne.
ii. Lecz to moja penitentka, prowadzi wi
tobliwe ycie, adnego nie ma niebezpieczestwa.
To nic, zawsze trzeba si obawia. Tm wicej
twoja penitentka jest cnotliwsz, mwi w. A ugu
styn, tern bardziej unika winiene wszelkiej pou
faoci ; pobono bowiem i witobliwo do
daj niewiastom wdziku 'j.
Wielebny O. Scrtoriusz Kaputus mawia, i
szatan przywizuje nas z pocztku do cnoty, aby
usun tym sposobem wszelk nieufno w nie
bezpieczestwo, potem skania nas do kochania
tej osoby dla nieje samej, nastpnie kusi nas,
wreszcie gubi.
To samo, cho innemi sowy, wypowiedzia
ju by w. Tomasz2). Szatan, dodaje w. Doktr,
umie chytrze ukry niebezpieczestwo. Z po
cztku strzay jego nie wydaj si zupenie za
trute, lecz wkrtce skutek okazuje przeciwnie.
Te osoby nie yj ju midzy sob jak Anioo
wie, lecz jak stworzenia cielesne; nie s to jeszcze
wejrzenia nieskromne, lecz zbyt czste i przedu
ono; rozmowy nie przestaj by duchowne, lecz
zbyt uczuciowe. Nieobecno jest ju przykr,
pragnienie pozostawania razem wzrasta, a w kocu,
przywizanie duchowne zamienia si zupenie
w cielesne.
h Sermo brevis et rigidus cum his mulieribus habendus est;
ncc tamen quia sanctiores sunt, ideo minus cavendae, quo enim
sanctiores fuerint, eo magis alliciunt. (S. Aug. tom. 8 in Psal. 5 )-
2) Licet carnalis allectio sit omnibus periculosa, ipsis tamen
magis perniciosa, quando conversantur cum persona, quae spiritualis
videtur; nam quamvis principium videatur purum, tamen frequens
familiaritas domesticum est periculum; quae quidem familiaritas
quanto plus crescit, infirmatur principale motivum et puritas maculatur.
213
vitiis non teneri, seipsum decipit. {S. Hier, iib. i. contr. Jor.).
5) I Kor. IX, 27.
2 1 6
Med. c. 22.
220
R O Z D Z IA IV.
O nauczaniu.
) P.sal. XXXVIU, 4.
2) Arcbipresbyteri. . . per se vel alios idoneos plebes sibi com
missas pro eorum capacitate pascant salutaribus verbis. (Tridd.
Sess 5, c. 2, de refor.).
2 2 4
R O Z D ZIA V.
0 suchaniu spowiedzi.
) Ekkl. VII, u.
a usysza, od swego penitenta te wyrazy: Gupi
jeste.
To rzecz jest przykra, ale trudno temu zara
dzi. Spowiednicy obowizani s czsto do od
mawiania lub odraczania rozgrzeszenia peniten
tom nic naleycie usposobionym; szczeglniej,
jeeli nie chc si podda sprawiedliwemu za
douczynieniu, jeeli cigle tene sam grzech
popeniaj bez najmniejszej poprawy i w innych
podobnych okolicznociach.
6. Niezwyka surowo rwnie jak i zbytnia
pobaliwo, prowadz spowiednika na wieczne
potpienie.
Zbytnia pobaliwo, mwi w. Bonawentura,
rodzi zarozumiao, niezwyka surowo prowadzi
do rozpaczy.
Nie ulega adnej wtpliwoci, i wielka liczba
spowiednikw, skutkiem zbytniej pobaliwoci,
staje si przyczyn mnogich nieszcz. Rozwi-
li, a tych jest najwiksza liczba, udaj si do
tych atwych spowiednikw i tam mier i zgub
sw znajduj.
Lecz zbytnia surowo rwnie jest zgub,
i to jest zdanie uzasadnione Gersona1).
Sw. Rajmund pisze: Nie bd skonnym do
uwaania grzechw za miertelne, jeeli nie masz
na to pewnoci z Pism a2).
Kto, bez gruntownych podstaw, wykroczenie
jakie uwaa za miertelne, mwi w. Antonin,
) Impie pios.
236
R O Z D Z IA V I.
Q modlitwie mylnej, czyli rozmylaniu.
1. Jeeli wierni obowizani s do rozmylania,
jak utrzymuje Suarez, tembardziej kapani winni
) Instrakcyn dla spowiednikw. (Cap. nlt. . 2).
241
>) Psal. i .X X X U I, 5.
2 ,S4
R O Z D Z IA VII.
0 pokorze.
B30WHZK! M P U S K IE . I "J
^ 8
') I I , K o r . x i i , 8, 9. 2) I I , K o r . v , 18 .
sttisa tedy, poselstwo sprawuiemy, iakoby ~Bg przez
nas napom ina). Wielka tedy i szczytna go
dno, lecz niebezpieczna.
W istocie, jako najwysze gry, mwi w.
Hieronim, najwicej cierpi od wichrw, tak te,
im kto na wyszem postawionj' stanowisku, na
wiksz naraony jest prn chwal, a std i na
ciszy upadek.
Uchodzimy za uczonych, za witych! atwo
dosta zawrotu, na miejscu wzniesionem. Ilu to
kapanw' ndznie zgino z powrodu utracenia
pokory !
Montan czyni cuda, a pycha doprowadzia
go do herezyi.
Tacien, po napisaniu tylu piknych rzeczy
przeciw bawochwalcom, przez pych zosta he
retykiem.
Brat Justyn, z zakonu w. Franciszka, doszed
by do szczytnych kontemplacyj, a umar rene
gatem i potpionym, z powodu swej pychy.
Czytamy w ywocie w. Palemona, i pewien
zakonnik, chodzc po arzcych wglach, chwali
si mwic: Ktry z wras nog sw' pooy
moe na rozpalone wgle a nie spiecze si ! w.
Palemon zgromi go by za t przechwak, lecz
nieszczsny trwa w zem, popad w grzech i n
dznie zakoczy.
Czowiek duchowny, oddany pysze, winniej-
szym jest od samego zodzieja, ten bowiem przy
waszcza sobie rzecz swego bliniego, a tamten
rzecz nalec do samego Boga, P. Bogu chwa
wydziera.
Dla tego w. Franciszek takie zasya mody:
Panie, jeeli uczynisz co dobrego przezemnic, za-
*) Tam e, 20.
22
R O Z D ZIA VIII.
0 agodnoci.
') Jan. XII, 24, 25. 2) Mat. XI, 29. 3) Jan . I. 29.
4) XVI, 1. 3J Izai, l iii , 7. 6) Jer. XI, 19.
' ) I, Piotr. II, 23.
27o
!) Ja k wy.
2) Mansuetudinem prae ceteris virtutibus nos Deo conformes
facere. (Hom. 19 in TCpis. Rom.).
*) Mat. v, 44, 45. *) Mat. V, 4. 5) E k l. i, 34. 35 -
*j Psal. exi.vi, b. 7) Jndit. ix, 16.
2 7 1
') Sit amor, sed non molliens; sit rigor, sed non exasperans;
sit pietas, sed non pius quam expediat parcens, (Lib. 20, Mor. c. 8).
-' 7.1
) Eki. ir, 4.
2 7 ^
1 Pie. I, 1 1 .
aby Pan poziera na nas okiem przyjaznem, a czyni
to, jeeli z mioci ku Niemu, chtnie cierpimy
zniewagi i upokorzenia.
10. agodno mia jest Bogu i ludziom. Kto
przyjmuje zniewagi, pomiewiska, pogardy ze
spokojnem i pogodnem obliczem, wiele dusz po
ciga do P. Boga.
w. Ambroy utrzymuje, e Mojesz bardziej
by miowany od 1 lebrajczykw, dla swej ago
dnoci. anieli podziwiany dla swych cudw.
agodny^', m a i w. Chryzostom, na swoj
i innych korzy obraca sw cnot.
O. MafFei przytacza nastpne zdarzenie: Pe
wien zakonnik z Tow. Jcz. nauczajc w Japonii,
zosta zniewaonym publicznie, ndznik jaki mia
mu plun w twarz. witobliwy Ojciec otar
si chustk i dalej mwi kazanie, jakby nic nie
zaszo; jeden ze suchaczy, widzc to, rzecze:
Nauka, ktra gosi tak pokor, musi by pra
wdziwie Bosk.
w. Franciszek Salezy, dziki agodnoci z jak
znosi naigrawania swych przeciwnikw, wielk
liczb heretykw nawrci.
agodno jest kamieniem probierczym do
skonaoci. Dusza prawdziwie cnotliwa, mwi w.
Chryzostom, we wszystkich okolicznociach oka
zuje agodno.
O. Crasset opowiada, w swej Historyi Japonii,
o pewnym misyonarzu, ktry, w czasach prze
ladowania, wychodzi zawsze na ulic przebrany;
razu pewnego dosta policzek, lecz nie okaza
Std adnej urazy. Natychmiast zosta schwyta
nym, zawnioskowano bowiem, e musi by chrze
cijaninem, poniewa aden bawochwalca nie by
zdolnym do podobnego aktu cnoty.
11. Rozwaajc, co P. Jezus wycierpia tu na
28o
') Dzie. V, 4 1 .
Druga cz tych sw : Godnymi si siali dla
Im ienia Jezusowego zelywo cierpie, mwi w.
Jzef Kalasanty, na wielu si sprawdza, lecz bar
dzo niewielu odpowiada pierwszej: Szli raduic
si. A jednake, aby doj do witobliwoci,
potrzeba do tego dy; albowiem, dodaje tene
w ity: Ten tylko jest pokornym, kto pragnie
by wzgardzonym.
Wielebny O. Ludwik z Fontu nie mg z po
cztku zrozumie, aby mona byo chtnie i ocho
czo zgadza si na zniewagi i upokorzenia; lecz
kiedy wicej postpi na drodze doskonaoci,
zrozumia, i sarn na sobie mia dowiadczenie.
w. Ignacy Lojola objawi si by, po swej
mierci, w. Maryi Magdalenie de Pazzi i nau
czy, e oznak prawdziwej pokory jest ochotne
przyjmowanie wszystkiego, co prowadzi do po
gardy samego siebie.
12. Ludzie wiatowi nie doznaj tyle przy
jemnoci ze zaszczytw, ile wici ze zniewag.
Pewien braciszek Franciszkaski, kiedy dozna
wa jakiego upokorzenia, nadstawia poy swego
habitu, jakby dla przyjcia drogocennego daru.
w. Franciszek Rcgis nie tylko si cieszy,
gdy razu pewnego by wyszydzonym, lecz nadto
dla przeduenia zniewagi, nie kwapi si z usu
niciem przedmiotu miech wzbudzajcego.
P. Jezus obciony krzyem i ukoronowany
cierniem, ukaza si by pewnego dnia w. Ja
nowi od Krzya i rzek: Janie, pro mnie, o co
chcesz; wity odpowiedzia: Panic, cierpie i by
pogardzonym dla Ciebie. To jest, gdy widz Panie,
e znosisz tyle boleci, tyle pogardy z mioci ku
mnie, czy mog prosi ci o co innego, jak
o zniewagi i strapienia !
z8 _
R O Z D Z IA IX .
0 umartwieniu we wn t r z n e m.
) Izai. LVIII, 3.
2) Ligatus non ferro alieno, sed mea ferrea voluntate.
3 i
R O Z D Z IA X .
0 umar t wi eni u z e wn t r z nem.
) Iz . X X X III, 1 5 , 16 . '-) J o b . X X X I, [.
3 1
) O b j. XIV, 13.
2) Crucem vident, unctionem non vident. (S. Bern.).
3) Mat. x i, 29.
4) Oui amat, non laborat. (S. A u g-).
r) Pie V II I, 6. ) Mat. X V I , 25.
7) R zym , v ili, 18. 8) JI, K or. IV, 17.
32i
R O Z D Z IA X I.
0 Mioci Pana Boga.
1) l, K o r. ix , 25.
2) Verus minister altaris, Deo, non sibi, natus est. (S. Ambr.).
a) K s. K ap . XXI , b. 4) XI, Tym . n, 4.
323
R O Z D Z IA X II.
0 naboestwie ku Najwitszej Pannie.
A. M. D. G.
0B0WI2Xl KAPASKIE.
SPIS RZECZY.
W ED U G PO RZD KU K S I K I.
Cz pierwsza:
Stronica
Rozdzia I. O godnoci k apa sk iej............................................ i
II. O celu k a p a s t w a ................................................. 14
I II . O witoci jak winien miekapan . . . . 23
IV . O cikoci grzechw kapaskich i o karze,
jaka za nie jest przezn aczo n a............................. 43
t, V . O szkodzie, jak ozibo wyrzdza kapanowi 59
V I, O grzechu n ieczysto ci............................................ 76
s> V II. O mszy w i to k ra d z k ie j........................................ 91
V III. O grzechu z g o r s z e n ia ........................................ 105.
IX . O gorliwoci k a p a s k ie j............................................. 120
X . O powoaniu k a p a s k ie m ............................. . 149
Cze druga:
Rozdzia I. O odprawianiu mszy w i t e j .......................... 1 7 1
II. O dobrym przykadzie, jaki winni dawa kapani 19 1
I II . O czystoci k apa sk iej................................................. 202
IV . O n a u c zan iu .....................................................................220
V. O suchaniu sp o w ied zi..................................................227
V I. O ro z m y la n iu ................................................................240
V II. O pokorze.................................. * .............................254
V III. O agodnoci..................................................................... 269
IX . O umartwieniu w e w n trzn em ................................... 282
X. O umartwieniu z e w n trz n e m ...................................303
j> X I. O mioci P. B o g a .......................................................322
X II. O naboestwie ku N. M. P a n n ie ..........................342
SPIS RZECZY.
W ED U G T R E C I.
Stan Kapaski.
Stronica
1. Cel k a p a s t w a ............................................................................... 14
2. Godno stanu kapaskiego.................................................. 1
4. Powoanie kapaskie . ............................................................. 149
Obowizki Kapaskie.
1. w i to ...................................................................................... 23
2. Dobry p rz y k a d ............................................................................. 19 1
3. Odprawianie mszy w ............................................. ........................ 17 1
4. N a u c z a n i e ..................................................................... . . . 220
5. Suchanie s p o w i e d z i .....................................................................227^
Grzechy Kapanw.
1. Ciko grzechw k a p a sk ic h ................................................. 43
2. Z g o r s z e n ie ........................................... 105
3. Grzech nieczystoci........................ 76
4. Msza w i to k r a d z k a ..................................................................... 91
3. O zib o............................................................................................. 59
Cnoty Kapaskie.
1. C z y s t o ...................................................................................................202
2. a g o d n o ..............................................................................................269
3. Pokora ......................................... . . . . .................. 254
4. Gorliwo o zbawienie b lin ich .......................................................12 0
5. Mio P. B o g a ....................................................................................322
A- 1-5988