You are on page 1of 5

Zagadnienia na kolokwium zaliczeniowe z

METODYKI BADAŃ NAD RUCHEM


rok ak. 09/10

SUM przedmiot do wyboru

1. Podział i charakterystyka zdolności motorycznych człowieka.


Szybkość
Szybkość w rozumieniu cechy motoryczności żywego organizmu określa się jako zdolność do
wykonywania ruchów w najmniejszych dla danych warunków przejawach czasu. Szybkość
jako cecha motoryczna ma tylko jeden wymiar: czas.

Szybkość polega na przemieszczaniu fragmentów ciała, lub też całego ciała w jak
najkrótszym czasie, a zatem wymaga zdolności wykonywania szybkich skurczów
mięśniowych, które mogą mieć charakter reakcji na nagłe i niespodziewane bodźce, bądź też
mogą stanowić cykliczny łańcuch ruchów tak charakterystycznych np. w ruchach
lokomocyjnych. Zarówno w pierwszym jak i w drugim przypadku szybkość zależy od siły
oraz od częstotliwości skurczów czynnych, te czynniki są połączone ze sprawnością i
czynnościową ruchliwością układu nerwowego.

Siła
Siła to zdolność do pokonania oporu zewnętrznego lub przeciwdziałania mu kosztem wysiłku
mięśniowego. Jest podstawową cechą motoryczną, najlepiej określającą poziom sprawności.
Kształtuje się ona wraz z rozwojem cech somatycznych, dojrzewaniem ośrodkowego układu
nerwowego i coraz większą aktywnością hormonalną młodego organizmu. Rozwój i poziom
siły w dużym stopniu uwarunkowane są typem budowy ciała, który zdeterminowany jest
czynnikami genetycznymi. Siła pełni dominującą rolę w sprawności fizycznej. Wszelka
działalność fizyczna człowieka wymaga siły. Wpływa ona na szybkość ruchu, wytrzymałość
oraz zręczność. Wg L. Denisiuka, „siła wyróżnia się wśród pozostałych cech motorycznych
dużą wrażliwością na działanie ćwiczeń ruchowych”. Pod wpływem systematycznych
ćwiczeń następuje szybki rozwój siły i spadek przy niedostatecznej aktywności ruchowej.

Wytrzymałość.
Wytrzymałość jest to, uwarunkowana stanem całego organizmu, zdolność do wykonywania
długotrwałych wysiłków o określonej intensywności bez objawów wyczerpania (120-160
skurczów serca na minutę). Wytrzymałość zależy od układu krążenia, oddychania,
wydzielania i termoregulacji, oraz od takich czynników psychicznych jak silna wola i
motywacja. Rozwijanie wytrzymałości, a więc jej kształtowanie w sposób systematyczny i
przemyślany, powinno rozpoczynać się jeszcze w fazie przedpokwitaniowej. Największe
przyrosty wytrzymałości u dziewcząt obserwuje się w wieku 12 lat.
Koordynacja ruchowa
Pod pojęciem koordynacji ruchowej rozumiemy właściwości psychomotoryczne, które
określają gotowość do optymalnego sterowania i regulacji ruchowych czynności. Kryterium
oceny koordynacyjnych zdolności jest dokładność ruchu związana z koordynacją wolnych,
kierowanych i kontrolowanych czynności motorycznych.

Zwinność to koordynacja ruchowa całego aparatu mięśniowego i kostnego. Jest sumą


szybkości i zręczności, łączącą w sobie wyobrażenie ruchów elastycznych i obszernych,
warunkujących szybką zmianę pozycji i postawy ciała. Zwinność w przeciwieństwie do
innych zdolności motorycznych jest głównie cechą nabytą, uwarunkowaną głównie stanem i
stopniem rozwoju układu nerwowego, dlatego też wzrasta wraz z rozwojem osobniczym.
Zwinność jest to zdolność człowieka do wykonywania ruchów charakteryzujących się
dokładnością

2. Urządzenia do pomiaru siły różnych grup mięśni

3. Jakie znasz, do czego służą rotory?


Mechaniczne i elektryczne. Urządzenie służące do zwiększenia siły mięśni i mobilności
kończyn górnych i dolnych. Wykorzystywany w rehabilitacji i sporcie. Posiada możliwość
regulacji oporu. Rotor elektryczny nie wymaga użycia siły mięśni do ćwiczeń. Rotory
zespolone wykorzystywane są do jednoczesnego ćwiczenia kończyn górnych i dolnych.

4. Rodzaje goniometrów i elektrogoniometrów

5. Systemy video-komputerowe do kompleksowej analizy ruchu

System do kompleksowej analizy ruchu BTS SMART w oparciu o technologię pasywnych


markerów odbijających emitowane promieniowanie IR oraz w połączeniu z platformami
dynamograficznymi, zestawem do analizy EMG i kamerami do rejestracji obrazu video
pozwala na kompleksową ocenę parametrów kinetycznych, kinematycznych i sygnału EMG
podczas każdego dowolnego ruchu.

Zarejestrowane dane wykorzystuje się celem:

• ewaluacji stanu układu ruchu pacjenta na podstawie wykonanego zadania


motorycznego (chodu, skoku, itp.),
• oceny skuteczności prowadzonego usprawniania (zachowawczego, operacyjnego,
farmakologicznego, zaopatrzenia ortopedycznego),
• ustalenia stopnia dysfunkcji na podstawie wykonanego zadania motorycznego (chód,
dowolny ruch),

• zaplanowania strategii leczenia (zachowawczego, operacyjnego, farmakologicznego,


zaopatrzenia ortopedycznego).
6. Urządzenia do ćwiczeń i diagnostyki ruchu łącznie

7. Pedoskop
Pedoskop to proste narzędzie służące ocenie stanu wysklepienia stopy zarówno odciążeniu jak
i obciążeniu. Stanowisko składa się z stopnia z przezroczystą płytą z pleksi z naniesioną
siatką metryczną, lustra odzwierciedlającego odbicie stopy, systemu podświetlenia odbicia.

W najprostszej wersji urządzenia badający ocenia stopę i wzrokowo badając jej odbicie w
lustrze umieszczonym pod płytą na której stoi badany. W wersji opcjonalnej istnieje
możliwość zamocowania kamery współpracującej z komputerem celem archiwizowania
uzyskanego obrazu odbicia stopy. Ponadto możliwe jest wyposażenie w uchwyty dla pacjenta
oraz siatkę posturograficzną do oceny sylwetki badanego.

8. Urządzenia do diagnozowania wad postawy i skolioz


W procesie diagnozowania w poradni wad postawy stosuje się unikatową nieinwazyjną
technikę optyczną topografii powierzchni ciała, co rozszerza możliwości diagnostyczne
w porównaniu z wymaganymi przez NFZ (RTG, USG, laboratorium).

Metody oceny poszczególnych elementów postawy ciała przy użyciu różnego


rodzaju aparatury pomiarowo-rejestrującej, wśród której wymienić można chociażby
tzw. przyrządy kołeczkowe (torakometr Demenny'ego, torakograf), w których badany
wyciska kształt swego kręgosłupa, opierając się o rząd pionowo ustawionych ruchomych
kołeczków; liniometr Howlanda; pantograf Gilewicza; profilograf Demenny'ego, czy
sferodorsiometr Wolańskiego

Metody oceny oparte na kryterium linii pionowych i poziomych, łinii symetrycznych


kątów, na zasadzie równowagi mechanicznej i symetrii ciała, test Cramptona

Nowoczesne metody badania postawy ciała, do których zalicza się między innymi
technikę Mory, opierającą się na fotogrametrii

9. Urządzenia do pomiaru równowagi ciała


Dynamiczna posturografia komputerowa została opisana jako ilościowa metoda oceny
czynności układu równowagi podczas zestawu prób statycznych i dynamicznych, które
naśladują sytuacje występujące podczas codziennej aktywności pacjenta. Protokół badania
pozwala na ocenę funkcji poszczególnych zmysłowych, motorycznych i biomechanicznych
składowych wpływających na utrzymanie równowagi oraz umożliwia analizę zdolności
danego pacjenta do efektywnego korzystania z tych składowych w kontrolowaniu równowagi
ciała (cyt. za Nashner 1993). W badaniu komputerowej posturografii dynamicznej wyróżnia
się dwie zasadnicze części: test organizacji zmysłowej (ang. Sensory Organization Test –
SOT) oraz test kontroli motorycznej (ang. Motor Control Test – MCT).
10. Wiedeński System Testów

Wiedeński system testów to bateria testów psychotechnicznych, wykorzystywana głównie


do badania kierowców oraz osób na stanowiskach specjalistycznych, gdzie wymaga się takich
zdolności jak: refleks, spostrzegawczość, koncentracja uwagi, szybkość działania.

• Adaptacyjny test matrycowy AMT

Jest to test do badania inteligencji ogólnej. Wykorzystywać go można w obszarach rekrutacji,


doradztwa zawodowego i psychologii ruchu drogowego.

• Kognitron COG

Test bada uwagę i koncentrację. Mierzy ogólną zdolność do „bycia uważnym”

• Test decyzji DT

Test decyzji bada umiejętność pracy w warunkach szybkich zmian sytuacji i potrzeby
szybkiej reakcji na bodźce. Mierzy tolerancję na stres wynikający z presji czasu oraz
wykrywa osłabienia uwagi. Wykorzystywany jest w psychologii sportu, w badaniach
kierowców itp.

• Test reakcji RT

Test mierzy czas reakcji na dany bodziec oraz czas wykonania ruchu w odpowiedzi na
działanie bodźca. Za pomocą testu można także wykryć zaburzenia uwagi. Test
wykorzystywany jest głównie do badania kierowców i sportowców

• Test orientacji w ruchu drogowym TAVTMB

Test ocenia zdolność spostrzegania w ruchu drogowym.

11. Testowanie ruchu osób z upośledzeniem umysłowym

12. Testowanie ruchu u dzieci

13. Ocena wydolności wysiłkowej pacjenta


Określenie poziomu wydolności organizmu (pułapu tlenowego) na podstawie zachowania się
tętna, ciśnienia krwi i częstotliwości oddechów oraz pojemności płuc w czasie wysiłku
fizycznego.
Z reguły stosowane są dwa rodzaje obciążeń: maksymalne i submaksymalne. Maksymalne
pochłanianie tlenu (VO2max) to najbardziej obiektywny wskaźnik uznawany za najlepszą
miarę wydolności. Inne wskaźniki to: częstość uderzeń serca, "tętno pracy", wydatek
energetyczny, wielkość obciążenia pracą, a także stężenie kwasu mlekowego, wskaźnik
równowagi kwasowo-zasadowej, stężenie wysokoenergetycznych związków ATP i ADP.

Testy, czyli próby wysiłkowe można wykonać przy użyciu: bieżni ruchomej,
cykloergometru i rzadko już obecnie stopnia.

14. Wskazania i przeciwwskazania do ćwiczeń elongacyjnych i


antygrawitacyjnych

15. Testowanie sprawności fizycznej niepełnosprawnych ruchowo

You might also like