Warheim
Zwierzoludzie
Zwierzoludzie zakładają swe siedziby w gęstych lasach Starego Świata, ale nie stworzyła ich
natura. Prawdę mówiąc, mają niewiele wspólnego z tym, co zdrowe i naturalne. Są
pokrętnymi wytworami Chaosu, nikczemną parodią człowieka i zwierzęcia, dalece bardziej
potężnymi i żywotnymi od jednego i drugiego. Zwierzoludzie należą do Chaosu w pełni,
tak jak rekin należy do morza. Zrodzili się z wielkiej katastrofy, która nieodwracalnie
spowiła świat ciemnością.
Zwierzoludzie pojawili się tysiące lat temu, kiedy Chaos po raz pierwszy splugawił
świat i wszystko, co było naturalne i zdrowe, zostało skalane falą niedorzeczności. Legendy
mówią, że planetę uformowały, w zadowalający je sposób, istoty z najstarszej rasy zwane
Pradawnymi i to one stworzyły młodsze rasy. Potem zdarzyło się coś, co w jednym
potwornym momencie zmieniło historię świata. Międzywymiarowe, służące do podróży
międzygwiezdnych wrota, uformowane nad biegunami planety zapadły się. Historia nie
mówi, dlaczego tak się stało, ale wiadomo, że zdarzenie to pozwoliło materii Chaosu
pokonać przestrzeń i czas i spłynąć obficie na świat materialny.
Była to straszliwa katastrofa. Miliony dusz śmiertelników zostały na zawsze stracone,
wciągnięte w pustkę i zastąpione nikczemnymi bytami. Struktura świata zadrżała i jęła
krwawić niczym ranne zwierzę. Z nieba spadły rozedrgane komety z plugawego kamienia
ciągnące za sobą smugi nikłego światła i uderzyły w dziewicze lasy. Ogromne odłamki
materii Chaosu w jej stałej formie spadły z walących się międzywymiarowych wrót,
rozświetlając niebo. Uderzyły w ziemię pod postacią meteorytów, powalając ogromne
połacie lasu i wbiwszy się w grunt, spoczęły na dnie kraterów.
Z każdym uderzeniem ziemia była coraz bardziej splugawiona czystą materią Chaosu.
Jej bluźniercza moc spłynęła do żyznej gleby, zasiliła korzenie prastarych drzew i dostała się
do powietrza wdychanego przez wędrowne zwierzęta zamieszkujące te ziemie. Chaos
przesiąknął wszystko i las zawrzał nikczemną energią. Knieja rozbrzmiała dziwnymi
dźwiękami, kiedy drzewa jęły trzeszczeć gwałtownym wzrostem. Dziwne i potworne
procesy poczęły przemieniać wilgotnym wrzący kocioł urodzajności. Żyjący tu
barbarzyńcy i leśne zwierzęta zostały w jakiś sposób spojone w jedno, ich obrzydliwe
potomstwo skrzyżowało się ponownie i tak pokolenie za pokoleniem rodziło się, masowo
rozmnażało i koniec końców umierało w niekontrolowanym, gwałtownym procesie. I tak
oto rasa Zwierzoludzi przyszła na świat.
Dluga wojna
Przez milenia Zwierzoludzie i ich mroczni kuzyni rządzili lasami, polując na rozproszone
plemiona ludzi niczym wilki na owce. I wtedy nadszedł człowiek ze złotym młotem, który
okazał się zgubą wszystkich wrogów ludzkości. Zjednoczył plemiona ludzi i rzucił
Zwierzoludziom wyzwanie o panowanie nad światem. Wojownik ów zmienił rozproszone
plemiona w potężne Imperium, które istnieje po dziś dzień.
Czasy sprzed nadejścia owego człowieka są dla Zwierzoludzi niczym słabo pamiętny
sen tudzież legenda. Rytuały Zwierzoludzi pełne są odniesień do czasów, kiedy
niepodzielnie rządzili Starym Światem i do czasów, kiedy będą nim rządzić na nowo. Dla
Zwierzoludzi, Wojna Młota była erą goryczy i nieszczęścia, w czasie którego rasa ludzi
wyrosła na niezasłużoną i wykradzioną potęgę. Zwierzoludzie do dziś dnia odnoszą się do
człowieka z pogardą zrodzoną z ciągu niezliczonych wieków walki. Wyczekują powrotu
barbarzyńskiej ery, w której ludzie stanowili ich pożywienie, a oni byli prawdziwymi
panami świata.
Jeśli chodzi o ludzi, Zwierzoludzie szybko stali się dla stworzeniami budzącymi grozę i
źródłem przesądów, uosabiającymi i potwierdzającymi ich strach przed puszczami Starego
Świata. Ponoć w legendach Bretonni Zwierzoludzi obserwują ludzi zza zasłony lasów,
przyglądają się im i dzięki temu świadomi są własnej nieczystości. Niektóry uczeni
Imperium utrzymują, że bestie te są zazdrosne i ludzką kreatywność i czystość ciał. Tak czy
inaczej, wszyscy ludzie są w pełni świadomi głębokiej nienawiści, jaką Zwierzoludzie pałają
do człowieczeństwa. Ich wrogość wykracza poza zwykłą zazdrość i złośliwość.
Zwierzoludzie gardzą nie tylko człowiekiem, ale całą jego cywilizacją, wytworami jego rąk
i jego bogami.
Im bardziej cywilizacja ludzi stawała się zaawansowana, a jej osiągnięcia stawały się
coraz większe, tym bardziej Zwierzoludzie nimi pogardzali. Dla mieszkańców Imperium,
Bretonni i innych narodów Starego Świata, Zwierzoludzie stawali się stworzeniami ze słabo
pamiętanych koszmarów. Ludzie oszukiwali się, że zagrożenie minęło, czuli się bezpiecznie
w swoich obwarowanych miastach; wyposażeni w stal i proch, sztukę Magistrów Magii i
wynalazki inżynierów uważali, że są w stanie utrzymać w ryzach bestie mieszkające w
kniejach. Wmawiali sobie, że stworzenia lasu są niezorganizowane i niezdolne do
wystawienia armii, która zagroziłaby wysokim fortyfikacjom miast. mylili się jednak, a
niedocenianie Zwierzoludzi było fatalnym w skutki błędem. Zwierzoludzie pozostawali
stworzeniami lubującymi się w przemocy i dążącymi do walki, a byli przy tym dużo
bardziej przebiegli niż zakładało Imperium. Co gorsza, im bardziej szlachetny i
wyrafinowany wróg, tym bardziej Zwierzoludzie pragną udowodnić mu swą supremację,
chcą zrzucić go z wyniosłych piedestałów i stratować jego ciało krwawymi, brudnymi
kopytami.
Chociaż Zwierzoludzie nie znają metody rejestrowania upływu czasu, wiedzą że
miasta ludzi są nowe w porównaniu do wieku ziem, po których stąpają. Nawet
najnikczemniejszy Ungor wie, że rasa człowieka drżała ongiś z przerażenia przed lasem i
mieszkającymi w nim stworzeniami i nie ośmielała się zapuszczać do puszczy. Jednak dziś
kamienne fortece i zamki stoją wszędzie, drwiąc sobie z panowania Chaosu. Cywilizacja
ludzi jest tak zaawansowana i tak zorganizowana, że jej twierdze i wieże budowane są na
terytorium Zwierzoludzi. Ale Zwierzoludzie wiedzą już, że budowle są tymczasowe, a
wszystko, co człowiek wybudował, zostanie kiedyś przez nich zniszczone. I tylko wtedy
ziemie Zwierzoludzi wrócą do prawowitych właścicieli, a człowiek wróci tak, gdzie jego
miejsce, by stać się na powrót tropioną zwierzyną.
1 76 | S t r o n a
Anatomia Bestii
Zwierzoludzie są dzikimi i prymitywnymi stworzeniami, którymi kierują zwierzęce
pragnienia i zajadły temperament. Są przy tym niezwykle obrzydliwe i cuchną.
Powodowane przemocą i żądzą niszczenia, są tak gwałtowne i zabójcze jak huragan
atakujący wioskę, zaraza pustoszące ziemie czy choroba niszcząca plony. A przecież
Zwierzoludzie są dużo gorsi, gdyż nie mają nic wspólnego z naturalnym porządkiem rzeczy
- są wypaczonym odbiciem pierwotnych i barbarzyńskich aspektów natury. Rzezie i
rozpacz, które są ich dziełem, nie są częścią cyklu życia i śmierci, lecz nikczemną i
zamierzoną próbą zniszczenia wszystkiego, co piękne, uporządkowane i święte oraz
zastąpienie tego zepsuciem i rozkładem. Nawet kiedy pozostają w swoich skwarnych
obozowiskach, Zwierzoludzie stale biją się, wrzeszczą, parzą się, piją albo napełniają
brzuchy surowym mięsem, a to dlatego, że są pełnymi wigoru i energii stworzeniami i nie
potrafią tak naprawdę ustać w miejscu.
Podczas gdy inni wyznawcy Chaosu mogą z czasem uzyskać dowody przychylności
ich patronów, Zwierzoludzie rodzą się w głębi lasu doskonale przystosowani do
wyznaczonych im przez Mrocznych Bogów zadań. Mają długie, prążkowane rogi idealne
do wykrwawiania wrogów i krowie bądź kozie nogi, którymi mogą tratować swych
przeciwników. Ich splątane futra, unurzane we krwi i łajnie, są siedliskiem tłustych
kleszczy i kolonii pcheł, które utrzymują Zwierzoludzie w stanie stałego pobudzenia. Ich
pełne śliny paszcze wypełniają ostre, wilcze zęby, którymi rwą ciała swych ofiar, a ich
muskularne, spocone ciała są wprost stworzone do zaspokajania morderczych żądz,
odbijających się w ich czerwonych ślepiach.
Wszyscy Zwierzoludzie są nieprzyjaźni i podli, gdyż wiedzą, że ich przeznaczeniem
jest krótkie i brutalne, nędzne i bolesne życie. Kiedy krew uderza im do głowy, a cuchnący
dech wydobywa się z ich nozdrzy, Zwierzoludzie stają się agresywni i bitni, a każdy ich
gest czy spojrzenie zdradza wrogość. Atawistyczna furia, która gnieździ się w duszy
każdego Zwierzoczłeka, nie jest skrywana zbyt głęboko, bowiem właśnie z gniewu
Zwierzoludzie biorą swoją piekielną siłę na polu bitwy.
W sercu każdego Zwierzoczłeka płonie gorycz i nienawiść; wystarczy kilka
nieodpowiednio dobranych słów, by Gor wpadł w szał. Dźwięki odległej bitwy sprawiają,
że Zwierzoczłek bacznie nadstawia uszu - walka czy pojedynek na leśnej ścieżce ściągnie
bez wątpienia w krótkim czasie całe tuziny Zwierzoludzi.
Jednakże tym, co ponad wszystko podsyca nienawiść płonącą w piersiach
Zwierzoludzi są przejawy rozwoju i ucywilizowania. Przelotny widok żywego koloru,
szczególnie czerwieni, starcza, by krew Zwierzoczłeka krążyła szybciej. Widok dumnego
sztandaru lub płaszcza na ramionach, nieskazitelnego munduru albo wspaniałego pomnika
wywołuje dużo gwałtowniejszą reakcję, gdyż porządek jest dla Zwierzoludzi Chaosu
obrazą. Ostrożność zostaje odrzucona na rzecz desperackiej próby zniszczenia i
splugawienia drażniącego przedmiotu, podeptania go, wysmarowania łajnem, rozdarcia na
strzępy i przeżucia pozostałości. Tych, którzy są dumni z takich symboli władzy i porządku,
spotyka nieszczęście, a ich koniec jest nieodwołalnie żałosny, bolesny i upokarzający.
Chociaż Zwierzoludzie wolą niszczyć niż budować, mogą być straszliwie twórczy, jeśli
chodzi o tortury jakie zadają swym jeńcom. Mają przy tym chore i sprośne poczucie
humoru, prowadzące do potwornych niegodziwości wobec tych, których uda im się
pojmać.
Żaden Zwierzoczłek nie jest tak naprawdę zadowolony, dopóki nie ucieknie się do
jakiegoś aktu przemocy wobec nieszczęsnej ofiary. Jedynymi narzędziami jakie znają, są
narzędzia wojny, a i te niezbyt wyrafinowane. Za uzbrojenie służą im proste ostrza i topory,
w większości sklecone z wojennych łupów, gdyż nawet sprawne palce Ungorów nie
potrafią opanować sztuki kowalskiej. W zbrojnym stadzie trudno o wspaniałą broń i
zdobne pancerze, jakimi dysponują ludzcy słudzy Bogów Chaosu, bowiem Zwierzoludzie
należą do Mrocznych Potęg i bogowie nie muszą kusić ich świecidełkami, by zdobyć ich
dusze. Mimo to, budzi to u Zwierzoludzi jeszcze większą zazdrość względem ich ludzkich
„sojuszników". Tak czy inaczej, Zwierzoludzie uwielbiają najazdy, łupienie i ograbianie
zwłok nawet wtedy, gdy nie ruszają w bój. Z tego powodu nigdy nie brakuje im broni i
pancerza, choć rynsztunek pokryty jest zaschniętą krwią i rdzą. Brak jakości nie jest zbyt
wielką przeszkodą, bowiem Zwierzoludzie nadrabiają go czystą, brutalną siłą i uporem.
Podobnie jak wataha wilków czy stado lwów, Zwierzoludzie są wziętymi łowcami,
choć ma to więcej wspólnego z wrodzoną umiejętnością stada do otaczania i chwytania w
pułapkę ofiar niż sztuką skradania się i ostrożnością. Prawdę mówiąc, Zwierzoludzie są
hałaśliwi i niecierpliwi, a co gorsza śmierdzą niemiłosiernie: połączenie gnijącej krwi,
zastygłych wymiocin, zatęchłego potu, łajna i dymu z ognisk. Higiena jest dla Zwierzoludzi
pojęciem nieznanym. Oznaczają zapachem i fekaliami każdy kawałek terenu, który mijają,
po świętowaniu zwycięstwa padają w pijackim zamroczeniu w płytkie zagłębienia, rowy, a
nawet parujące kopce ziemi, bowiem nie wiedzą, co to wstyd czy obrzydzenie.
Krzepkie organizmy Zwierzoludzi pozwalają im przeżyć na najbardziej skąpej i
niesmacznej diecie. Najbardziej lubią potężne kawały mięsa i w odróżnieniu id większych
krewnych, Minotaurów, nie dbają o to, czy mięso jest świeże, czy roją się w nim larwy.
Zwierzoludzie są kanibalami, którzy bez wahania zjadają truchła swoich pobratymców -
wnętrzności, włosy, rogi, kopyta i wszystko inne i wierzą, że dzięki temu posiądą siłę swej
ofiary. Dieta składająca się z mięsa w naturalny sposób uzupełniania jest larwami, pająkami
o owłosionych odnóżach, trującymi wijami, pulchnymi muchami mięsnymi i innym
robactwem, a także zagubionymi w lesie dziećmi i samotnymi drwalami, myśliwymi i
traperami. Można powiedzieć, że Zwierzoludzie są łowcami i zbieraczami, chociaż głównie
zbierają części ciała wokół miejsca szczególnie krwawych łowów. Ludzkie mięso jest dla
Zwierzoludzi przysmakiem i często zdarza się, że rywale walczą na śmierć i życie o
pojedyncze ludzkie ramię czy nogę.
Ze wszystkich stworzeń Chaosu to Zwierzoludzie czują specjalną więź z Morrsliebem,
Księżycem Chaosu. Kiedy tylko Morrslieb stoi w pełni na nieboskłonie, Zwierzoludzie

oddają się całonocnym, wyczerpującym orgiom, w czasie których zaspokajają każdą rządzę
i popełniają najbardziej występne uczynki, jakie tylko przyjdą im do głowy. Przelewają
mnóstwo krwi, wypijają rzeki zdobytego wina i piwa i parzą się, by pokrętny, piekielny
cykl ich życia mógł trwać. Chociaż krążą pogłoski, że wiedźmy i heretycy ze Starego Świata
przyłączają się do tych przerażających i niepokojących bachanaliów, to nie da się tego
potwierdzić, bowiem wkroczyć do obozu pijanych krwią Zwierzoludzi w czasie ich uczty
w podłym świetle Morrslieba, to jakby wkroczyć do samego piekła.
Stygmaty Chaosu
,
Ci spośród Zwierzoludzi, którzy wykazali się szczególnie okrutnymi bądź wielkimi
czynami w imię krwiożerczych bóstw, mogą czasem otrzymać Stygmaty Chaosu. Mutacje
zwykle czynią ze Zwierzoludzi jeszcze bardziej zabójczych drapieżców i potwierdzają ich
prawo do przewodzenia innym w niepozostawiający wątpliwości sposób. Spektakularnie
zakręcone rogi wyrastają z czoła wojownika, jego palce wieńczą długie, ociekające trucizną
pazury, zęby zmieniają się w kościane sztylety, a włosy plączą się w nieprzeniknione futro.
A są jeszcze dziwniejsze transformacje: ciała z otwartego ognia, zwieńczone szponami
odnóża wyrastające z brzucha, czarna jak węgiel skóra, która spowija wszystko cieniem,
kończyny zwieńczone głowami ofiar obdarowanego, ciała rozdęte do granic możliwości i
tysiące innych, obrzydliwych zniekształceń. W większości przypadków dary otrzymują
hersztowie plemion, gdyż to oni stają za nienawistnymi działaniami stada, chociaż zdarza
się również, że Szaman zostanie obdarowany przez Mroczne Potęgi w podzięce za
powalenie szczególnie potężnego wroga.
Nienaturalny porzadek
Zwierzoludzie żyją w dzikich watahach zwanych zbrojnymi stadami. Chociaż potrafią
chodzić wyprostowanymi i mówić, Zwierzoludziom jest równie blisko do zwierząt, co do
ludzi - silniejszy przetrwa, słabszy zginie. Przemoc kryje się za każdą decyzją, a żaden
Zwierzoczłek nie przepuści okazji, by udowodnić innym swoją wyższość. Każdy, który
okaże słabość, gorzko tego pożałuje, a jego pozycja w stadzie straci na znaczeniu. Dlatego
też zbrojnym stadem dowodzi najpotężniejszy spośród Zwierzoludzi, ten który nosi znak
przychylności Mrocznych Bogów.
Herszt zbrojnego stada stoi na szczycie plemiennej hierarchii. Ma absolutne prawo
rządzić, jak mu się podoba, o ile tylko jest wystarczająco silny. Herszt jest panem swego
stada, ale jego pozycja nie jest niezagrożona. Chcąc ją utrzymać, musi stale stawać do
pojedynków z głodnymi władzy Gorami i Bestigorami. Ze skór pokonanych tworzy totem,
który ma potwierdzać jego prawo do rządzenia, stając się jednocześnie krwawym
świadectwem jego zwycięstw. Jednak pewnego dnia to rzucający wyzwanie okaże się
silniejszy i bardziej żywotny, a wtedy to ociekające krwią futro herszta zawiśnie na totemie
nowego przywódcy.
Podstawę zbrojnego stada stanowią Gory. To one tworzą główną siłę plemienia, kiedy
to szykuje się do boju pod surowym przewodnictwem herszta. Na samym dole hierarchii
stoją Ungory. Stworzenia te nie są przez resztę stada traktowane jak Zwierzoludzie, a to z
powodu ich rogów, które nie są tak imponujące jak rogi Gorów. Ungory czekają na bitwę,
upatrując w niej szansy na zmianę swej egzystencji. Ludzcy jeńcy, którzy trafiają w ręce
Zwierzoludzi, powinni szczególnie obawiać się właśnie Ungorów - Gory mogą im zadać
szybką, bezbolesną śmierć, Ungory będą ich torturować tak długo, póki życie tlić się będzie
w ich umęczonych ciałach. Obok Gorów w stadzie żyją Minotaury - najpotężniejsze ze
Zwierzoludzi - ogromne potwory o byczych łbach, które stale trawi łaknienie krwi,
prowadzące do przerażających rzezi.
I jedynie czysta, zwierzęca dominacja herszta potrafi utrzymać stado Zwierzoludzi w
ryzach i stworzyć z niepokornej bandy regularną armię. Jednakże nawet na polu bitwy
hersztowie może zostać rzucone wyzwanie. Zdarza się, że kiedy dowodzenie obejmie słaby
przywódca starający się za wszelką cenę udowodnić prawo do zdobytej władzy,
zwycięstwo zmienia się w porażkę.
Kilka lat temu Khazrak Jednooki przejął kontrolę nad zbrojnym stadem z rąk Władcy
Bestii Graktara. Doszło do tego po ataku na armię ludzi, złapaną na otwartej przestrzeni
pomiędzy miastami Kelp i Koldust. Graktar został ranny, a Khazrak zrobił swoje. Widząc
obficie krwawiącego Graktara, rzucił mu wyzwanie o zwierzchnictwo i po długim
pojedynku gołymi rękami oderwał swemu przeciwnikowi jeden z rogów. Jednak zamiast
zabić Graktara, Khazrak wygonił go ze stada - jednorogi Graktar, wyszydzany i poniżany,
musiał uchodzić w las. Żyje tam do dziś, knując plany zemsty. Wokół Graktara zbierają się
jego zwolennicy i jego konfrontacja z Khazrakiem wydaje się być nieunikniona. Khazrak
przechowuje róg Graktara jako trofeum, a jego nieharmonijny dźwięk wieszczył zagładę
wielu wrogom.
Zwierzoludzie
Podstawową jednostką społeczną Zwierzoludzi jest stado, któremu przewodzi herszt lub
wybraniec Chaosu. Obozowisko stada zwykle położone jest z dala od ludzkich siedzib.
Zwierzoludzie wykorzystują także jaskinie, jednak są one użyteczne tylko wtedy, kiedy
mieszczą się w okolicach, gdzie znajduje się źródło bieżącej wody oraz punkt obserwacyjny.
Zwierzoludzie żerują na terenach obfitych w pożywienie i kiedy wyczerpią się jego zapasy
- innymi słowy, gdy wytrzebią zwierzynę - przenoszą się dalej. Taki tryb życia sprawia, że
grupy wędrujących Zwierzoludzi często natrafiają na siebie nawzajem, co prowadzi do
regularnych walk między rywalizującymi stadami.
Przywodzctwo w stadzie
Kiedy umiera herszt, dla członków stada nadchodzą czasy pełne przemocy. Zwierzoludzie
nie obawiają się śmierci, a mord, walka, przemiana w pomiot Chaosu lub przeobrażenie w
demona są dla stworów codziennością. Kiedy umiera herszt stada, następuje okres walki o
przywództwo. Najpotężniejsi i najsilniejsi Zwierzoludzie ścierają się ze sobą w krwawych
pojedynkach. Jeżeli pozostaną one nierozstrzygnięte, czyli nie zostanie w ich wyniku
wyłoniony jeden, nowy herszt, stado może rozpaść się na kilka mniejszych grup, a
poszczególni Zwierzoludzie podążają za swoim faworytem.
Fantasy Skirmish
Sztandary
Najgroźniejszym kultom Chaosu zawsze przewodzą Wtajemniczeni. To ludzie - jeśli
można ich jeszcze określać tym mianem - do cna zepsuci wpływami Chaosu i zazwyczaj
obdarzeni przerażającymi Stygmatami. Większość stad posiada sztandar, na którym w
Mrocznej Mowie wypisano imię wodza i czyny, których dokonał. Zwierzoludzie niosą
sztandar do bitwy, pyszniąc się nim i przechwalając jako dowodem własnej siły. Większość
sztandarów wykonana jest ze skór schwytanych ludzi, choć niektóre to przerobione
chorągwie pokonanych przeciwników lub zwykłe płachty tkaniny. Kiedy herszt umiera,
jego następca oddziera kawał poprzedniej chorągwi, a resztę wrzuca do ognia. Tym
sposobem fragmenty niektórych sztandarów Zwierzoludzi stanowią relikty z czasów
Magnusa Pobożnego, a nawet wcześniejszych.
Uczta Wybrancow
Jeżeli herszt stada zginie, całe stado zbiera się, aby uczcić jego pamięć ucztą i dzikimi
tańcami. Jeżeli był szczególnie sławnym i znanym Zwierzoczłekiem, do obrzędów mogą
dołączyć także inni wodzowie. Ciało poległego zostaje zjedzone przez jego zaufanych
kamratów, a najsmakowitsze kawałki zarezerwowane są dla najstarszego z Szamanów.
Jeżeli nowy herszt był ulubieńcem poprzedniego, przysługuje mu zaszczyt pożarcia w
całości serca zabitego, ku uciesze i aplauzowi zgromadzonej hordy. Zwierzoludzie wierzą,
że dusza i odwaga wojownika kryje się w jego sercu. Zjedzenie serca pozwala przejąć część
męstwa zabitego. W ten sposób mądrość dawnego wodza przechodzi na nowego i
pozostaje w stadzie.
Uczta wybrańców jest świętą tradycją Zwierzoludzi, którzy zrobią wszystko, aby
odzyskać ciało zabitego wodza. Jeżeli zostanie ono całkowicie zniszczone lub jego zdobycie
nie będzie możliwe, uważane jest to za zły znak dla stada. W takim przypadku jedynie
przewodnictwo Szamana może uratować od zguby.
Glazy zborne
Głazy zborne to nieodłączna część zwyczajów i kultury Zwierzoludzi. Wokół nich
gromadzą się stada, a u ich stóp odprawiane są ceremonie. Kamienie to zwykle stare
monolity lub pojedyncze głazy. Niejednokrotnie można je znaleźć w jaskiniach lub
ukrytych dolinach. Osnuwająca kamień aura tajemnicy jest ważnym elementem życia
duchowego Zwierzoludzi. Większość głazów otoczona jest przez pryzmy kości ofiar,
resztki drewna ze stosów i odchody Zwierzoludzi. Zwykle na powierzchni kamienia
wyryta jest runa lub symbol Zwierzoczłeka, który go wzniósł lub odkrył.
Rykowisko
W normalnych okolicznościach poszczególne stada nie dość, że ze sobą nie współpracują,
to jeszcze ustawicznie walczą i napadają na siebie nawzajem z taką nienawiścią, jak na ludzi
i przedstawicieli innych ras. Konflikty mogą mieć różne podłoże: może to być walka o
terytorium, łupy, pożywienie lub dla samej rozkoszy przelewania krwi. Od czasu do czasu
zdarza się jednak, że stada wspólnie przeciwstawiają się zagrożeniu bądź najeżdżają
terytorium szczególnie silnego wroga. Skrajnym przypadkiem takiej sytuacji są inwazje
Chaosu, bowiem wtedy Zwierzoludzie, posłuszni woli Mrocznych Bogów, zbierają się
wokół głazów zbornych i ruszają na wojnę pod przewodnictwem Szamanów. Takie
zbiorowisko różnych stad nazywa się rykowiskiem.
Każdy herszt albo wybraniec może zwołać hordę, rozpalając ogień u stóp głazu
zbornego. Najlepiej nadaje się do tego świeże drewno, które pali się jasnym i mocnym
płomieniem. Aby przyciągnąć jak najwięcej Zwierzoludzi, wybraniec szlachtuje jeńców.
Zapach świeżej krwi wskazuje, dokąd mają podążać stada. Kiedy już zbiorą się na miejscu,
Szaman lub herszt wyjawia zebranym przywódcom powód, dla którego się spotkali i musi
ich przekonać, aby wsparli go w dążeniu do celu. Pozostali wodzowie słuchają go uważnie,
ważąc jego słowa i podejmując decyzję, czy poprzeć te działania. Podczas gdy wodzowie się
naradzają, Zwierzoludzie ucztują, piją i toczą bójki. Szamani opowiadają o czynach
bohaterów i wydarzeniach ważnych oraz wartych zapamiętania przez całą rasę
Zwierzoludzi.
Kiedy na plugawym rykowisku pozostaną tylko te stada, których wodzowie zgodzili
się wziąć udział we wspólnym przedsięwzięciu, nadchodzi pora na tak zwany sąd gorów.
Jest to rytualny pojedynek, który toczą pomiędzy sobą wodzowie. Ich dłonie zostają
związane z tyłu, a jedyną bronią jaką mogą używać są rogi. Pojedynek ma miejsce u stóp
głazu zbornego, a obserwują go wszyscy Zwierzoludzie. Walczący, który za bardzo zbliży
się do widzów, może zostać przez nich obity pięściami lub orężem. Często zdarza się, że
pechowy Zwierzoczłek zostaje wciągnięty w ciżbę obserwatorów i stratowany lub
zatłuczony na śmierć. Sąd kończy się, gdy na pobojowisku pozostaje tylko jeden zwycięzca
- przyszły herszt wyprawy.
Niekonczace sie lowy
Stary Świat jest łowieckim terytorium Zwierzoludzi, krainą którą nazywają "krwawą
ziemią" i którą w ten właśnie sposób traktują. Było tak zawsze, od nadejścia Chaosu w
zamierzchłej epoce. Zwierzoludzie są twardzi i silni, gdyż przychodzi im zmagać się z
niewyobrażalnymi potwornościami zamieszkującymi w lasach.. Pod mrocznym
baldachimem liści, Zwierzoludzie polują często na dalece bardziej koszmarne stworzenia.
Mimo, że Zwierzoludzie mieszkają w lasach, rzadko pozostają w jednym miejscu na
dłużej. Zamiast tego przenoszą się z miejsca na miejsce, korzystając z prastarych ścieżek
własnej watahy, zdarza się im jednak naruszyć terytorium innego plemienia. Chociaż
pozostający przy zdrowych zmysłach człowiek nie dostrzegłby w tym żadnego sensu,
migracje te podlegają czasem określonym wzorom - nagła zmiana kierunku czy osobliwa
koordynacja ruchu dwóch niezależnych stad może sugerować szerszy plan.
Kiedy Zwierzoludzie się zatrzymują, urządzają sobie chwilowe siedziby, z których
organizują bezlitosne najazdy na okolicę i gdzie potem organizują swe krwiożercze uczty.
Zwykle pozostają w jednym miejscu na krótko, by ruszyć dalej w poszukiwaniu innej
177 | S t r o n a
Warheim
siedziby na ich terenie łowieckim. Stada Zwierzoludzi często przemierzają setki
kilometrów, zanim urządzą sobie kolejne obozowisko i często walczą z innymi
Zwierzoludźmi o najlepsze miejsce.
Zwierzece sciezki
Rozległe puszcze Starego Świata przecinają sieci ścieżek znanych jedynie Zwierzoludziom.
W miejscu, w którym ścieżki te się krzyżują, znaleźć można obozowiska mające dla
Zwierzoludzi pewne znaczenie. Owe zwierzęce ścieżki leżą głęboko w lasach, z daleka od
miast i dróg ludzi, ale nie są niewidzialne. Chociaż Zwierzoludzie wychowali się w
matecznikach puszczy, nie są z natury stworzeniami skrytymi czy przebiegłymi. Kiedy
przemierzają gęsty las, po prostu przedzierają się przez roślinność i tratują ściółkę. W ciągu
tysięcy lat używania, zwierzęce ścieżki stają się głębokimi koleinami wyrytymi w ziemi,
pokrytymi kośćmi wrogów i innymi szczątkami. Ich obrzeża są porośnięte gęstym runem
leśnym i szansa na to, że ludzki myśliwy czy zwiadowca znajdzie ją w inny sposób niż
przypadkiem jest raczej niewielka. Myśliwy, który natknie się na zwierzęcą ścieżkę,
powinien wykazać się rozsądkiem, zawrócić i czym prędzej uciekać, bowiem ścieżka może
używana przez zbrojne stado, a wtedy jego kości mogą dołączyć do tych, które już na niej
leżą.
Zdarza się czasem, że dwa stada Zwierzoludzi używają tej samej ścieżki i natkną się na
siebie, zmierzając w przeciwnych kierunkach. W takich przypadkach hersztowie plemion
przedrą się na czoło stada i spotkają się na środku ścieżki, by ustalić, które stado musi z niej
zejść i ustąpić drugiemu drogi. Wodzowie okazują swe lekceważenie i chodzą wokół siebie
z przesadną dumą, by następnie przejść do wulgarnych pokazów siły, dopóki jeden z nich
nie ustąpi, tudzież nie dojdzie do wymiany ciosów. Walka polega zwykle na sczepianiu się
porożem i zderzaniu łbami, póki jeden z wodzów nie padnie na ziemię nieprzytomny, co
oznacza wyłonienie zwycięzcy. Jego plemię przechodzi następnie zwierzęcą ścieżką, a
szczerzące zęby Gory będą zatrzymywać się jedynie po to, by opróżnić pęcherze na
pokonanego herszta.
Polowanie na terenach lowieckich
Każde stworzenie na terenach łowieckich Zwierzoludzi jest zwierzyną, nieważne, czy
ucieka jak goblin, przemyka jak leśny elf, czy walczy jak człowiek. Nawet marsz na wojnę
podporządkowany jest łowieckim rytuałom tropienia i ścigania zwierzyny. Sama bitwa jest
aktem, w którym drapieżnik dopada zwierzyny albo pojedynkiem, w którym ustala się
przywództwo lub terytorialną dominację.
Zwierzoludzie mieszkający w Lesie Cieni są w stanie bezustannej wojny z wszystkimi,
którzy się w nim schronili. Każdego dnia zbrojne stada Zwierzoludzi ścierają się z leśnymi
goblinami, banitami i powłóczącymi nogami gnijącymi zwłokami ożywianymi przez
samotnych nekromantów, którzy kryją się przed Świętym Oficjum Sigmara w kniei. Z tego
powodu zbrojne stada z Lasu Cieni, choć niezbyt liczebne, należą do najsilniejszych i
najbardziej wojowniczych w całym Starym Świecie. Kiedy umocnią swą pozycję i pokonają
rywali z Lasu Cieni, ruszą na zewnętrznych wrogów i wtedy ziemie ludzi naprawdę
poznają czystą siłę Zwierzoludzi.
Zdarzało się, że zbrojne stada z Lasu Cieni z powodzeniem walczyły przeciwko
innym mieszkańcom puszczy i wypychając ich z lasu, zmuszały do najechania na pobliskie
ziemie. Taki przypadek miał miejsce, kiedy Ul-Ruk Czerwononogi rozpoczął wyniszczającą
wojnę przeciwko leśnym goblinom z plemienia Przenikliwego Oka. Wojna ciągnęła się
przez trzy kolejne pory roku, a jej kulminacją było przegnanie hordy goblinów z lasu
wprost na imperialne miasto Ferlangen. Obrońcom miasta ledwie starczyło czasu, by
zebrać się, zanim opadła ich wrzeszcząca horda Zielonoskórych. Wyczuwając słabość ludzi,
Zwierzoludzie spadli na tych, którym udało się przeżyć atak leśnych goblinów, wybili ich
do nogi i podpalili miasto.
Mniej częstym wrogiem są leśne elfy, którymi Zwierzoludzie pogardzają ze względu
na to, że przedkładają walkę z ukrycia ponad otwartą konfrontację. Większość starć między
dwoma rasami odbywa się na skraju magicznego lasu Athel Loren, na wschodzie Bretonni.
Dla Zwierzoludzi leśne elfy to kolejny walczący o terytorium wróg, któremu należy
pokazać jego miejsce za pomocą rogów i ostrzy. Natomiast leśne elfy pałają do Dzieci
Chaosu odwieczną nienawiścią, gdyż Zwierzoludzie hołdują całkowicie odmiennym
wartościom. Kiedy obie rasy stają do walki, ich bój jest zażartą rzezią. Jeśli wygrają
Zwierzoludzie, uwielbiają tropić elfy z pomocą watah specjalnie szkolonych ogarów.
Zwierzoczłek, który złapie i pożre leśnego elfa, zyskuje zaszczytny przydomek „Zabójcy
Dziwnych" i niewiele więcej, gdyż dla Zwierzoludzi mięso elfów jest żylaste i niesmaczne,
a starcza go z trudem nawet dla Ungora.
Po udanym ataku zbrojne stado Zwierzoludzi świętuje całą noc, paradując w pijackim
korowodzie wokół ognia, zjadając jeńców i obżerając się wojennymi łupami. Dźwięki
owych uczt niosą się przez las i docierają często do osad ludzi. W takie noce Szamani
odprawiają najpodlejsze rytuały w świetle Morrslieba, Księżyca Chaosu - mrok rozdzierają
straszliwe krzyki i nikczemne śpiewy. Żaden strażnik nie śmie w taką noc odsunąć się od
światła, bowiem zapuszczenie się w ciemność to oddanie się stworzeniom, które czają się w
mroku.
Do południa dnia następnego stado rusza dalej, pozostawiając na swej drodze
zniszczenie. Jeśli jakiś człowiek zebrałby się na odwagę, by zbadać zajścia poprzedniej nocy,
znalazłby przede wszystkim polanę pokrytą dymiącym popiołem, lecz zrobiłby najlepiej,
gdyby nie badał ponurych pozostałości zbyt dokładnie.
Zew bitwy
Wyjątkowo agresywni, podli i przebiegli hersztowie słyszą często zew bitwy, który rozpala
ich krew i wzbudza gniew, zmuszając do zjednoczenia zbrojnych stad i wyruszenia na
wojnę przeciwko królestwom człowieka. Herszt, kuszony szeptem Mrocznych Bogów,
planuje wówczas wielką zemstę na swych wrogach i osobiście skalkuluje, zgodnie ze swą
instynktowną, zwierzęcą naturą, jak w najlepszy sposób osiągnąć swe zabójcze cele.
Herszt nie snuje swych marzeń o podboju samotnie, radą służy mu stale jego Szaman,
1 78 | S t r o n a
który interpretuje omeny i boską wolę Potęg Chaosu, dopóki nie uzna, że oto nadszedł czas,
by zwołać ryczącą hordę. I choć to herszt właśnie zwołuje stada, to żaden z nich nie ośmieli
się zrobić tego bez błogosławieństwa Szamana, gdy Zwierzoludzie są zabobonni i jeśli się
czegoś lękają, to właśnie gniewu Bogów Chaosu.
Zwołanie stad rozpoczyna się od zbudowania potężnego stosu, składającego się
nierzadko z suchych kości złożonych w plugawych rytuałach ofiar lub drewna wydartego
ze świątyń ludzi. Na płomień Szaman ciska trującą przepojoną prastarą magią matecznika
mieszankę liści, porostów i zielska. Wstęgi mgły, żarząc się nikczemnym światłem,
podnoszą się z ognia, by spowić leśne ścieżki. Opary zatruwają czarne serca Zwierzoludzi
żądzą krwi i przyciągają ich do miejsca zebrania. Magicznemu wezwaniu wtóruje
przenikliwy ryk herszta, który rozbrzmiewa głośno pośród nocy. Liczba Zwierzoludzi
rośnie, a las wypełniają chaotyczne ryki i zaśpiewy Szamanów. Kolejni hersztowie
zbrojnych stad wychodzą na polanę, by obwieścić swoje przybycie. Jeśli miejscem zwołania
jest głaz zborny czy inny monolit, herszt ryje na jego powierzchni swój znak, by ślad po
nim przetrwał kolejne lata.
Pojedynek
,
Kiedy Zwierzoludzie zbiorą się w wielkiej liczbie, zwołujący zebranie żąda od
zgromadzonych hersztów, by podporządkowali się jego woli i ruszyli z nim w bój. Niemal
zawsze znajdzie się herszt, który rzuci wyzwanie, by udowodnił swoje prawo do
prowadzenia Zwierzoludzi i rozpoczyna się rytualny pojedynek. Jeśli rywale nie są sobie
równi, pojedynek kończy się szybko, gdyż walka jest bezlitosna. W chwili, kiedy pada
ostateczny cios, a pokonany wyda ostatni dech, zwycięzca rozrywa jego klatkę piersiową i
wyrywa z niej ciągle bijące serce. Na tym nie kończy się krwawy spektakl - zwycięzca
ściąga z pokonanego skórę i zawiesza ją na swym sztandarze. Zdarza się, że dochodzi do
całej serii takich pojedynków. Kiedy wyłonią one zwycięzcę i nie ma kolejnych
konkurentów, by rzucić wyzwanie hersztowi, zebrani Szamani ogłaszają, że sprawa została
zakończona i obwołują go Władcą Bestii.
Może się zdarzyć, że zgromadzeni Szamani, nie dostrzegając błogosławieństwa
Mrocznych Bogów, nie zgadzają się, by zwycięzca pojedynku prowadził Zwierzoludzi.
Mogą nie zgadzać się co do znaczenia określonych znaków odczytanych z wnętrzności
cuchnących trucheł ich ofiar albo mogą uznać, że omeny są całkowicie przeciwko
zwycięzcy i należy wybrać innego. Pojedynki wybuchają na nowo i trwają, póki zwycięzcą
nie okaże się Władca Bestii pobłogosławiony przez Potęgi Chaosu.
Nikczemne rytualy
,
Kiedy Władca Bestii zostanie wybrany, zgromadzeni Zwierzoludzie wpadają w szał.
Prowadzeni zaśpiewem i rykiem Szamanów, dopuszczają się obrzydliwych i podłych
czynów. Wyprowadza się jeńców i składa w ofierze na głazie zbornym. Ci łkają, a zapach
ich strachu i przelanej krwi przyciągają Minotaury, które pożerają ich resztki. Puszcza
rozbrzmiewa wrzaskami żołnierzy wroga przywiązanych do głazów zbornych ich
własnymi wnętrznościami - straszliwe odgłosy niosą się kilometrami, a ludzie, którzy je
usłyszą, drżą ze strachu i modlą się do swych bogów, by to ni ich osada stała się celem ataku
dzikiej hordy, kiedy nadejdzie świt.
O poranku rytuały osiągają punkt kulminacyjny. Spoza zamglonej linii drzew słychać
chaotyczny dźwięk wojennych rogów, którym wtóruje ponury, nierytmiczny warkot
potężnych bębnów wykonanych ze skóry pokonanych wrogów. Zaraz po tym horda
wychodzi z mgły i ukazuje światu swą potworną chwałę.
Nadejsce hordy
Taktyka Zwierzoludzie niewiele ma wspólnego z działaniami wyszkolonych żołnierzy
innych ras. Jest to raczej wrodzona przebiegłość watahy dzikich zwierząt podchodzącej i
otaczającej swą ofiarę. Zwierzoludzie wyczuwają słabość i strach i prą naprzód, by zabijać są
zwierzynę w krwawej orgii.
Nadejście hordy poprzedza zawsze chaotyczny ryk wielu gardeł. By jeszcze bardziej
wzmocnić ogłuszające wrzaski, Zwierzoludzie używają rogów, wykonanych z ciosów
leśnych stworzeń albo z poroża rywali. Nad hordą powiewają plugawe sztandary,
przyozdobione głowami wrogów i oznakowane prostymi runami, identyfikującymi każde
stado. Sztandary te są także przedłużeniem postury Zwierzoczłeka i sprawić mają, że ich
siła i władza widoczna będzie dla stojącego daleko wroga.
W samym sercu hordy znaleźć można elitarnych, ciężko opancerzonych Bestigorów.
Dzierżący potężny oręż Zwierzoludzie koszą wrogów niczym rolnik, który kosi pszenicę.
Bestigory gotowe są walczyć do ostatka o sztandary nieprzyjaciela i wdeptać je w ziemie,
kiedy tylko ich śladem nadciągnie reszta hordy. Przez cały ten czas Gory i Ungory skradają
się przez poszycie, by ominąć i otoczyć linie wroga i znaleźć sobie najlepszą możliwą
pozycję do ataku na skrzydła i tyły wroga, kiedy ten znajdzie się w zasadzce. Wiele
oddziałów artylerii i łuczników wierzy, że ich pozycje za szańcami są bezpieczne i łatwe do
obrony, by koniec końców przekonać się, że Zwierzoludzie otoczyli ich jeszcze przed
rozpoczęciem bitwy.
Wraz z hordą Zwierzoludzi nadciągają Minotaury, które wiedzione wonią krwi i
żądzą mordu nie mogą doczekać się zwycięstwa i możliwości ucztowania na ciałach
wrogów - pożerają truchła nieprzyjaciela nawet wtedy, kiedy bitwa szaleje wokół. Na pole
bitwy ściągają również bestie z dziczy. Stada harpii skrzeczą i kłócą się między sobą nad
trupami. Zniekształcone Pomioty Chaosu wiją się i rzucają wskutek czystej esencji Chaosu,
krążącej w ich żyłach. A hordzie towarzyszą często jeszcze większe potwory: gnijące
giganty mieszkające w lasach i rozdęte stwory o mackach zamiast ramion, które żyją w
leśnych bagnach i potrafią połknąć tuzin ludzi jednym kłapnięciem paszczy.
Kiedy horda szykuje się do bitwy, nie jest już zbiorem niewielkich, obdartych
kompanii, ale w pełni uzbrojoną armią, zjednoczoną wolą potężnego wodza. Sam ich
widok wystarczy, by wzbudzić strach w najdzielniejszych wojownikach, gdyż owa
menażeria potworności może pożreć wszystko, co stanie na jej drodze.

Krolestwo Bestii
Kraina zwana Starym Światem jest niezwykle rozległa i pokryta oceanem dzikiej,
nieokiełznanej puszczy. Zwierzoludzie roszczą sobie prawo do tych ziem, nawet tam, gdzie
drzewa zostały ścięte, bowiem były one od zawsze łowieckimi terenami Zwierzoludzi. Nie
dotyczy to jedynie lasów Loren i Laurelorn, przynajmniej na razie. Tam gdzie ludzie i inne
stworzenia zapuszczają się na ich krwawe ziemie, Zwierzoludzie atakują z lasu, tworząc
przerażające hordy zjednoczone wolą dzikiego Władcy Bestii. Miasta i zamki Starego
Świata są dla Zwierzoludzi jedynie tymczasowymi budowlami, wzniesionymi przez
intruzów. Pewnego dnia nie pozostanie po nich kamień na kamieniu, a intruzów czeka
rzeź.
, Mieszkancy lasow
Jak przystało na rasę stworzoną przez Chaos, plemiona Zwierzoludzi różnią się między sobą
znacznie, co wynika najczęściej z natury krwawej ziemi, na której przyszło im polować i
natury Mrocznego Bóstwa, które obdarzyło ich swym bluźnierczym spojrzeniem. Oprócz
tysięcy plemion Zwierzoludzi, przedgórze Gór Środkowych jest domem wielkich stad
wędrownych Centigorów o ciałach koni. Nazbyt niezdarne, by żyć pośród gęstych lasów,
Centigory wybierają raczej rzadsze knieje pogórzy. Schodzą ze swych terytoriów by
przyłączyć się do zbrojnego stada, kiedy nadchodzi wojna tudzież, by uzyskać broń i
alkohol, których nie mogą same wyprodukować.
Plemiona Zwierzoludzi z Gór Środkowych ruszają do boju w towarzystwie wielkiej
liczby zniekształconych i zmutowanych bestii Chaosu, które mają leża w górach i ich
przedgórzach. Niektóre z nich, jak choćby nikczemne Dżabersmoki, są tak dzikie i
nieprzewidywalne, że tylko mroczna magia Szamanów może okiełznać je na polu bitwy.
Jedno z plemion z Gór Środkowych stało się prawdziwym ekspertem w łamaniu woli
wielkich bestii i w boju towarzyszą im zawsze ogromne, górujące nad wszystkim bojowe
potwory, a Ungorscy Grabieżcy wskazują im jedynie kolejne cele stada.
Największym ze wszystkich plemion, jakie kiedykolwiek zdominowało region leżący
wokół Gór Środkowych, była wataha Gorthora, Władcy Bestii. Przeznaczeniem tego
potężnego przywódcy było poprowadzenie najbardziej niszczycielskich wojen przeciwko
Imperium i Bretonni, wojen w których poległy miliony, a całe prowincje zostały
zdziesiątkowane. Gorthor nosił ponoć piętno Niszczycielskich Mocy, a jego Potęga była tak
wielka, że do hordy przyłączały się zarówno zwierzęta latające, jak i te żyjące na ziemi.
Gorthor i jego wataha ruszali w bój w rydwanach ciągniętych przez najbardziej agresywne
z Tuskgorów i Razorgorów, co sprawiało, że Władca Bestii i jego elitarna świta jako pierwsi
z całej hordy uderzali w szeregi wroga. Po dziś dzień potomkowie stada Gorthora ruszają na
wojnę wyłącznie w rozpędzonych do granic możliwości, prymitywnych rydwanach.
Dotyk Chaosu
W samym sercu Imperium leży Drakwald. Zbrojne stada, które mieszkają w przeklętym
lesie, zdają się być szczególnie dotknięte przez mroczne moce Chaosu, gdyż w
Drakwaldzie, pod ściółką leży wiele Kamienia Przemian. Pośród tych, którzy tu żyją,
mutacje kwitną. Bestigory mają największe rogi, z ogary Chaosu najdłuższe i najostrzejsze
kły. Zbrojnym stadom Drakwaldu towarzyszy największa liczba pomiotów Chaosu.
Stworzenia te były ongiś potężnymi hersztami albo Szamanami, którzy czerpali zbyt obficie
ze źródła Chaosu, by koniec końców, z woli swych bezlitosnych patronów, otrzymać
nowe, potworne formy. Kiedy nadchodzi czas wojny i zbierają się stada, Pomioty Chaosu
odpowiadają na zew i wraz z innymi Zwierzoludźmi prą ze swych leśnych legowisk,
wiedzione z dawna zapomnianym instynktem.
Ze wszystkich stad Drakwaldu najsłynniejsze, ze względu na liczbę Pomiotów
Chaosu, które towarzyszą mu w walce, jest zbrojne stado Skrinderkin. Obrzydliwe
stworzenia o zakończonych ostrzami kończynach mają ten sam kolor skóry, futra i rogów,
co Gory plemienia, co pozwala przypuszczać, że Pomioty Chaosu były członkami tego
samego stada i pozostały w nim - nie uciekły ani nie zostały wygnane, kiedy Chaos
opanował ich ciała. Tak naprawdę jeden z Pomiotów Chaosu musiał ongiś nosić w bój
sztandar herszta, gdyż do dziś dnia niesie wysoko postrzępioną chorągiew, której drzewce
zespoliło się ze szponami. Plugawy stwór zaś wyrykuje ogłuszający bojowy okrzyk.
Pomimo położenia, wojny które przychodzi Zwierzoludziom prowadzić w
nawiedzonym lesie Drakwald i w jego pobliżu, nie są toczone jedynie przeciwko ludziom z
Imperium, gdyż na tych terenach łowieckich łatwo spotkać Skavenów. Szczuroludzie
poszukują tu licznych odłamków Upiorytu i utrzymują tu sieć tuneli, która obejmuje swym
zasięgiem podobno cały glob. Zwierzoludzie z Drakwaldu są szczególnie wyczuleni na
jakiekolwiek oznaki działalności Skavenów. Pierwszym zwiastunem wtargnięcia
Szczuroludzi może być duże osuwisko gruntu, w które zapadło się całe drzewo czy skała.
W takich przypadkach potężne hordy Zwierzoludzi i Skavenów rzucają się na siebie, a ich
starcia zdarza się słyszeć w pobliskich miastach ludzi, gdzie zebrani na murach obrońcy
drżą z przerażenia, kiedy dobiegają ich tajemnicze, mrożące krew w żyłach odgłosy walki
dochodzące z lasu i spod ich stóp.
W Drakwaldzie są zbrojne stada, które same szukają okazji do walki ze
Szczuroludźmi. Najgorszą sławą cieszy się stado Ghorrosa Pożeracza Kurhanów, które
wypracowało taktykę głodzenia Ogarów Chaosu i wpuszczania ich do tuneli Skavenów.
Kiedy Szczuroludzie uciekając ze strachu wyskakują z nor, Bestigory wycinają ich w pień,
by następnie zawalić tunele na te, którym udało się przeżyć.
Czarny matecznik
Daleko na południu leży region zwany przez człowieka Górami Czarnymi, łańcuch górski
pokryty długim na tysiące kilometrów pasem lasu, przez który nawet Zwierzoludzie
podróżują z ostrożnością. Lasy te, nazywane czasem Czarnym Matecznikiem, są siedliskiem
największych pajęczaków, jakie można spotkać w Starym Świecie, a drzewa pokrywają ich
grube sieci. Na skrajach lasu żyją dosiadające pająków leśne gobliny, którymi Zwierzoludzie
głęboko i szczerze pogardzają.
Fantasy Skirmish
Zwierzoludzie, którzy żyją w mrocznym lesie, przystosowali się do jego unikalnego
środowiska. dawno temu, gdyż ci, którzy nie potrafią uniknąć lub pokonać wielkich
pająków, szybko giną. Wiele stad, takich jak zbrojne stado Cienistych Gorów, wykształciło
futra tak ciemne jak otaczający las, ma wyczulony słuch i jest odpornych na jad pająków.
Niektórzy Zwierzoludzie władają bronią wykonaną z ząbkowanych pajęczych odnóży,
pokrytą trucizną uzyskiwaną z przeklętej przez Szamana krwi tych stworzeń.
Nieprzeliczone hordy
Zwierzoludzie z Reikwaldu są szczególnie płodni i z pewnego nieznanego powodu ich
przyrost naturalny jest znacznie szybszy niż w stadach z innych regionów. Las niemal bez
przerwy rozbrzmiewa niepokojącymi odgłosami, mieszającymi się z wrzaskami głupców,
którzy ośmielili się wkroczyć na terytorium Zwierzoludzi. Niektóre miejsce w lesie
dosłownie kipią od Zwierzoludzi, a każde stado musi walczyć z innymi o władzę nad
łowieckimi terenami. Szczególnie liczne są Ungory, do tego stopnia, że istnieją tam
plemiona składające się wyłącznie z tych mniejszych Zwierzoludzi. Plemiona zawierają
wielką liczbę podmieńców, Zwierzoludzi zrodzonych z ludzkich rodziców, którzy
wygnani z własnej społeczności, uciekli do lasu. Choć owe osobliwe stworzenia nie mają
zbyt wielkiej szansy na osiągnięcie jakiejś pozycji pośród Gorów, zdarza im się przejąć w
plemionach Ungorów i prowadzić ich do zażartych wojen przeciwko ludziom, którzy ich
wygnali. Mieszkańcy miasta najechanego przez Ungory skazani są na przerażającą śmierć,
gdyż stworzenia te lubią zadawać wrogom najwymyślniejsze tortury.
Dla odmiany, lasy leżące na północnym zachodzie Imperium, które graniczą z
jałowymi pustkowiami wokół Marienburga, są praktycznie wyludnione i nie ma w nich
zwierzyny. Wiele plemion regionu używa rydwanów, gdyż ich krwawe ziemie rozciągają
sie na setki kilometrów równin sięgających dalekiego morza. Każdy człowiek, który
chciałby przejść przez odkrytą przestrzeń pustkowi, powinien być czujny ze względu na
szybkie, poruszające się rydwanami stada Zwierzoludzi. Te znane są z tego, że potrafią
otoczyć i uwięzić całe regimenty, potrafią wycinać najbliższych wrogów swymi potężnymi
ostrzami, łapać i rozciągać za rydwanami tych, którzy mają zostać złożeni w ofierze na
głazie zbornym.
Zbezczeszczony honor
Na północy Bretonni leży Las Arden. Mieszkający w nim Zwierzoludzie utrzymują, że
wyrastają na większych i silniejszych od swych pobratymców z innych regionów. W tych
przechwałkach jest ziarno prawdy, a w każdym razie faktem jest, że w tamtejszych
zbrojnych stadach znaleźć można nieproporcjonalnie dużą liczbę Bestigorów. Elitarni
Zwierzoludzie tworzą bandy i szukają najpotężniejszego przeciwnika, by móc się wykazać.
Nawet w czasie względnego spokoju Bestigory te stale biorą udział w krwawych
rytualnych walkach między sobą, rozwijają swe umiejętności, wzmacniają siłę mięśni i
pozbywają się tych, którzy są zbyt słabi, by przetrwać. Kiedy takie zbrojne stada ruszają na
wojnę, nawet kwiat bretonnskiego rycerstwa zastanawia się dwa razy, zanim przypuści
atak.
Kroniki Bretonni pełne są zapisów na temat zbrojnych stad z Lasu Arden, które
opuszczały swe mroczne siedziby, by atakować okoliczne ziemie. W takich przypadkach
rycerstwo Bretonni musi stawić czoła hordom rojącym się na ich ziemiach i patrzeć, jak ich
najlepsi wojownicy ściągani są z koni i rozrywani na strzępy przez wrzeszczących
Zwierzoludzi. Wiele razy Zwierzoludzie pokonywali Bretonnczyków na polu bitwy,
zmuszając wrogów do odwrotu i schronienia się w potężnych zamkach.
Przelecz Czarnego Ognia
Przemożna większość zbrojnych stad Zwierzoludzi porusza się wokół własnej krwawej
ziemi, atakując wrogów, których uznają za intruzów na swoim terytorium. Każdy
wkraczający w granice ziem Zwierzoludzi liczyć się musi z agresją, nieważne, jak bardzo
okopał by się na swoim pozycjach. Istnieją jednak plemiona, które okupują znacznie
mniejsze terytoria, wiedząc, że mięso samo do nich przyjdzie. Przykładem mogą być
zbrojne stada z południa, które są przekleństwem podróżujących przez Przełęcz Czarnego
Ognia.
Przez szeroką dolinę prowadzą przeprawy z południowego Imperium do krain
leżących na południowym zachodzie, takich jak Tilea czy Księstwa Graniczne, a także
niebezpieczne trakty handlowe wiodące na daleki wschód. Są one również prastarą trasą
najazdów Zielonoskórych ze Złych Ziem i przeprawą dla innych upadłych ras żyjących na
Ziemi Umarłych i na Mrocznych Ziemiach. Chociaż Zwierzoludzie są stałym zagrożeniem
dla wszystkich, którzy podróżują przez przełęcz, to dopiero kiedy całe armie wrogów
przechodzą przez przeprawę, którą Zwierzoludzie uważają za swoje terytorium, zbrojne
stada gromadzą się w wielkiej liczbie. Wielokrotnie zdarzało się, że armia, która
wywalczyła sobie drogę przez Przełęcz Czarnego Ognia, pokonując po drodze liczną armię
nieprzyjaciela, stawała oko w oko z niezliczonymi setkami Zwierzoludzi, blokującymi
przeprawę.
Plemiona Minotaurow
Pośród wszystkich lasów Starego Świata, najwięcej Minotaurów żyje w Lesie Cieni. Owe
pijące krew bestie są tam tak liczne, że tworzą całe plemiona zjednoczone pod potężnym
Zwiastunem Rzezi lub Zwiastunem Zagłady. W plemionach występują Bestigory, ale ich
liczba jest niewielka, gdyż tylko nieliczni z pomniejszych Zwierzoludzi urosną w siłę na
tyle, by rzucić władzę hersztowi Minotaurów i przejąć władzę. Mogą im natomiast
towarzyszyć całe setki Ungorów, które krzątają się i nadskakują potężnym Minotaurom,
kradnąc resztki porzucone na ziemi. W bitwie Ungory wyprzedzają Minotaury, by szydzić
z wroga, którego nie są w stanie pokonać w uczciwej walce. Kiedy przeciwnik rzuci się do
ataku, Ungory uciekają w kierunku Minotaurów z szerokim uśmiechem na swych
groteskowych twarzach. Rzeź, która następuje potem, jest naprawdę przerażająca.
Kiedy Zwiastun Zagłady zwołuje stada Zwierzoludzi na wojnę, nikt nie ma
najmniejszych wątpliwości, że czeka go udział w krwawej łaźni. W takich sytuacjach żądza
rzezi potwornego herszta staje się zaraźliwa. Każde plemię Minotaurów instynktownie
179 | S t r o n a
Warheim
przyłącza się do łowów. Każdy herszt Gorów czuje wyraźny przypływ łaknienia krwi w
swym stadzie i poddaje mu się, zanim młodszy i bardziej agresywny Zwierzoczłek rzuci mu
wyzwanie o władzę. Inne bestie z lasu również przyłączają się do niszczycielskiej wyprawy
Dni Gniewu
Długa wojna Zwierzoludzi rozpoczęła się, kiedy rozproszone plemiona ludzi zostały
- Harpie, Dżabersmoki, Razogory, Gorgony zżera desperacka chęć rozdzierania na strzępy i
zjednoczone przez Sigmara Młotodzierżcę. Wcześniej Zwierzoludzie byli bezdyskusyjnymi
ucztowania.
panami tych ziem, a wszystkie stworzenia na nich żyjące były ich zwierzyną.
Serce Mroku Zwierzoludzie dążą do powrotu tych czasów.
Szamani za pomocą szantażu i podburzania, subtelnie i rozważnie prowadzą zbrojne
Istnieje miejsce, o którym Zwierzoludzie mówią szeptem i nazywają je Sercem Mroku. O stada, a co za tym idzie, całą rasę po krętej ścieżce ku apokaliptycznym czasom, kiedy
jego dokładnym położeniu się nie mówi, ale Szamani Zwierzoludzi utrzymują, że wszystkie wszyscy Zwierzoludzie w Starym Świecie zjednoczą się. Wtedy to cywilizacja ludzi
zwierzęce ścieżki prowadzą ostatecznie do niego. Wielu Zwierzoludzi podejmowało coś w zostanie obalona i zrównana z ziemią pod ich kopytami.
rodzaju pielgrzymki i ruszało ukrytymi ścieżkami, by z czasem osiągnąć swój cel. W Sercu Największym i najstraszliwszym ze wszystkich Szamanów jest Malagor. Okrzyknięty
Mroku nigdy nie wstaje słońce. W jego środku stoi największy na świecie Głaz Zborny, mianem Mrocznego Omenu, Malagor podróżuje swobodnie od stada do stada, szepcząc
który drży złowróżbną mocą. Szamani przykuwają się do jego powierzchni, by pochłaniać wodzom podstępne i nikczemne rady i towarzysząc im w bitwach przeciwko ludziom. A ci
surową energię i odbierać wizje od bogów lub zmienić się w zmutowane Pomioty Chaosu. nauczyli się obawiać Malagor, który jest wcielonym diabłem, a sama jego obecność
U stóp Głazu Zbornego leżą poskręcane masy potężnych korzeni przypominający wystarcza, by na obrońców miasta padł blady strach i odebrał im chęć do walki.
rozlewające się wnętrzności Podniebnego Tytana. Pod korzeniami znajduje się sieć
śmierdzących tuneli, w których mieszkają nie tylko Zwierzoludzie, lecz także inne, Bestie powstaja
nienazwane stwory. W tych potwornych otchłaniach odprawia się nikczemne rytuały, a
Podczas gdy Szamani podsycają ogień nienawiści, wodzowie realizują mroczne cele
podczas każdej pełni tysiące jeńców trafia do otwartych trzewi u stóp Głazu Zbornego.
Zwierzoludzi. W ich dzikich sercach drzemie moc i wola, które pozwalają zjednoczyć
Krwawa uczta zdaje się nasycać na nowo moc złowrogiego monolitu, a jego mutująca
zbrojne stada. To Władcy Bestii wyzywają na pojedynki przywódców cywilizowanych ras i
magia oddziałuje na setki staj wokół. Prastare drzewa przekształcają się i zyskują dziwne
walczą z nimi o władzę na światem, tak jak drapieżca walczy o zwierzchnictwo nad swym
formy, wdzierają się na drogi i do miast. Ludzi nawiedzają koszmarne sny. Na kapłanów
łowieckim terytorium.
czyhają pokusy. Wszystkie zwierzęta odczuwają pierwotną żądzę zabijania i niszczenia, a
Zwierzoludzie ruszają na wojnę.

1 80 | S t r o n a

Zbrojne stado Zwierzoludzi:
I
mperium zagraŜają nie tylko najazdy ludów z północy. Głębokie
lasy są schronieniem dla dotkniętych skazą Chaosu Zwierzoludzi.
Nie są to stworzenia powstałe w sposób naturalny. Pojawiły się
po wybuchu Wrót Pradawnych, który zasypał pyłem Kamienia
Przemian cały świat. Wywołało to przeraŜające mutacje wśród
przodków ludzi i zwierząt na całym świecie. Zwierzoludzie to koszmarny pomiot
tamtych pokoleń. Nie są ani ludźmi, ani zwierzętami. To Dzieci Chaosu - przeraŜające
hybrydy róŜnych gatunków. Ich liczebności moŜna się tylko domyślać ale z
pewnością są to najliczniej występujące stwory Chaosu. Uczeni zgłębiający mroczną
wiedzę podejrzewają, Ŝe ludzie mogą ustępować Zwierzoludziom pod względem
liczebności. Zbrojne stada przemierzają puszcze i pustkowia Imperium, zapuszczając
się nawet poza jego granice. Najliczniejsze bandy grasują w Drakwaldzie i w Lesie
Cieni. Stanowią nieustanne zagroŜenie dla podróŜnych oraz dla małych wiosek i
gospodarstw. Napadają zwykle w nocy, wybierając samotne stanice i niewielkie osady.
Mieszkańcy są bezlitośnie mordowani, a domostwa plądrowane i palone do gołej
ziemi.
Najsilniejsi z przywódców Zwierzoludzi potrafią niekiedy utrzymać władzę
nad hordami na tyle długo, by stały się powaŜnym zagroŜeniem dla duŜego miasta lub
nawet prowincji. Niekiedy hordy są tak wielkie, Ŝe zagroŜone jest bezpieczeństwo
całego Imperium. Przed wyprawą Zwierzoludzie przybywają na wiec, odbywający się
w kręgu świętych głazów zbornych. Wśród olbrzymich kamiennych obelisków
wodzowie band walczą o przywództwo nad hordą. Najsilniejszy obejmuje władzę i
pobłogosławiony przez Szamanów wyrusza na zbrojną wyprawę na tereny ludzi.
W puszczach i górskich jaskiniach ukrywają się takŜe inne stwory, plugawe i
nikczemne. Ich prawdziwa natura ginie w odmętach kolejnych pokoleń
postępującego wypaczenia ciał i umysłów. Te stwory Chaosu nie mają nazwy, ale są
tam… i czekają. Gdy potęga Chaosu rośnie, a Mroczne Wrota emanują energią
absolutnego zła, wychodzą z cienia, wyjąc i rycząc z radości, wypatrując ostatecznego
zwycięstwa Mrocznych Bogów.
Nazwa Zwierzoludzie w pełni oddaje dwoistą naturę tych stworzeń, które
łączą w sobie cechy człowieka i któregoś z dzikich zwierząt. Większość mieszkańców
Starego Świata uwaŜa, Ŝe Zwierzoludzie byli kiedyś ludźmi, którzy urodzili się z
mutacjami i dlatego zostali wygnani lub porzuceni w lesie, gdzie miały paść ofiarą
dzikich, drapieŜnych zwierząt. Jeśli jednak Zwierzoludzie kiedykolwiek posiadali
ludzką krew w swoich Ŝyłach, to było tak wieki temu. Zwierzoludzie nie są rasą
naturalną. Ich początki sięgają czasów tuŜ po zapadnięciu się Bram Niebios, z których
wylała się fala Spaczenia, pochłaniając przodków ludzi i czyniąc z nich pierwszych
Zwierzoludzi. Ci prymitywni koczownicy zostali potwornie wypaczeni i zatracili wiele
ludzkich cech na rzecz zwierzęcych, stając się przodkami Zwierzoludzi. Pierwsi
Zwierzoludzie Ŝyli ukryci w lasach, górach i jaskiniach, z czasem jednak zaczęli się
łączyć w grupy, aby chronić się przed ludźmi i uniknąć samotności. Zwierzoludzie
zaczęli się rozmnaŜać w obrębie własnych plemion i tak powstały róŜne, ustatkowane
fizycznie gatunki. Te prymitywne plemiona nie były złe i nie miały nic wspólnego z
czczeniem Mrocznych Bogów, mimo to ludzie tępili je bezlitośnie. Wraz z drugą
inwazją Chaosu, nadeszły kolejne zmiany, takŜe dla Zwierzoludzi, którzy stali się juŜ
dość liczni. Ludzcy wyznawcy Chaosu przeniknęli do plemion Zwierzoludzi i
przekonali ich, Ŝe inne rasy muszą ponieść karę za wszystkie krzywdy, wyrządzone
Zwierzoludziom. W dokonaniu zemsty mieli im pomóc bogowie Chaosu, którzy
uczynili ich takimi, jakimi są. Zwierzoludzie na początku byli nieufni w stosunku do
kultystów, ale z czasem zaczęli nabierać przekonań o słuszności ich twierdzeń i
większość plemion przeszła na stronę Chaosu.
Znaczna większość Zwierzoludzi Ŝyje w prymitywnych osadach budowanych
na leśnych polanach lub równinach. Typowa osada zbudowana jest na wzgórzu, na
szczycie którego znajduje się Kamień Plemienny - wielki głaz z wyrytymi magicznymi
znakami i zapisaną lub narysowaną historią plemienia. Kamienie plemienne są
najcenniejszymi przedmiotami dla Zwierzoludzi i bez względu na wygląd osady kaŜde
plemię posiada taki kamień. Zniszczenie kamienia oznacza ostateczne pokonanie i
rozbicie plemienia na wieki. PoniŜej Kamienia Plemiennego, znajdują się chaty lub
szałasy najwaŜniejszych Zwierzoludzi - Szamana, wodza itd. Im niŜej znajduje się
chata, tym niŜszy status w plemieniu. Osady otaczane są drewnianą palisadą - ścianą z
naostrzonych pni drzew. Wielkie kamienie znaczące groby bohaterów Zwierzoludzi
pełnią rolę najmocniejszych punktów muru. Wielkie kamienne bloki słuŜą za bramy, a
na palisady nabijane są gnijące ciała, które mają przyciągnąć harpie, by załoŜyły w
pobliŜu gniazda i pomogły w ewentualnej obronie osady. Czasem Zwierzoludzie
zakładają wokół swych osad prymitywne pułapki na ewentualnych najeźdźców lub
zwierzynę.
Mimo iŜ to właśnie ludzie wnieśli Kult Chaosu do ich plemion, Zwierzoludzie
nie zapomnieli wszystkich krzywd, jakich doznali. W związku z tym kultyści Chaosu
nie będący Zwierzoludźmi nie są u nich mile widziani. Niektórzy ze Zwierzoludzi,
którzy nie są tolerowani przez plemię z powodu wyglądu lub pochodzenia albo
niedobitki ze zniszczonego plemienia przyłączają się do Wojowników Chaosu, aby
wspólnie walczyć w imię Mrocznych Bogów. Jednak większą sympatią Zwierzoludzie
darzą demony. Pojawienie się jednego z nich zawsze traktowane jest jako wielkie
wydarzenie i znak przychylności bogów. Największy kontakt z demonami mają
Szamani, którzy w społeczeństwie Zwierzoludzi pełnią rolę kapłanów, gdyŜ
większość z nich posiada zdolność przemierzania Królestwa Chaosu, podróŜując
poza ciałem. Szamani posługują się mocami charakterystycznymi dla danego boga, są
teŜ najinteligentniejszymi ze wszystkich Zwierzoludzi i czasem mają większy wpływ
na plemię niŜ wódz.
Podobnie jak Skaveny, Zwierzoludzie mają kłopoty z wymawianiem słów
Mrocznej Mowy. Główną przeszkodą są zwierzęce pyski i gardła niedostosowane do
artykulacji pewnych sylab i dźwięków. W rezultacie muszą uŜywać przedziwnej
Fantasy Skirmish
mieszaniny gestów, chrząknięć, gwizdów i cmoknięć oraz słów zapoŜyczonych z
mrocznej nowy. Dla niewprawnego ucha jest to kakofonia na wpół zwierzęcych
ryków i sapnięć, a jeśli dodać do tego porykiwania, warkot lub syczenie, którymi
Zwierzoludzie lubią podkreślać wagę swych słów, nie moŜna się dziwić, Ŝe niektórzy
uczeni kwestionują fakt istnienia języka Zwierzoludzi. NiezaleŜnie od tych opinii,
trzeba przyjąć za pewnik, Ŝe Zwierzoludzie to inteligentna rasa, która potrafi się
porozumiewać. Pomimo tego, Ŝe niektóre osobniki w ogóle nie potrafią mówić,
Zwierzoludzie jako rasa z powodzeniem uŜywają mrocznej mowy. Niejeden badacz
mógłby się zdziwić, gdyby usłyszał, jak skomplikowane potrafią być dysputy
prowadzone w stadzie. Ludzie nie potrafią i nigdy nie będą porozumiewać się
Zwierzomową. W rzadkich przypadkach kiedy Zwierzoludzie rozmawiają z
przedstawicielem innej rasy, uŜywają podstawowych zwrotów mrocznej mowy,
gestów i mimiki. Zwierzomowy uŜywają tylko w ostateczności, kiedy złoszczą się, nie
mogąc nawiązać kontaktu. Zwykle zaraz potem zabijają nierozgarniętego rozmówcę.
Natura:
CHAOTYCZNA.
Zasady specjalne:
W przypadku Zbrojnego stada Zwierzoludzi mają zastosowanie poniŜsze zasady specjalne:
Oko Chaosu:
W trakcie niekończących się łowów, niektórzy Zwierzoludzie dopuszczają się aktów
tak dzikich i krwawych, Ŝe przykuwają uwagę dalekich bóstw zwanych Potęgami
Chaosu. Mroczni Bogowie nie zwracają zwykle uwagi na Zwierzoludzi, wiedząc Ŝe
Dzieci Chaosu będą wykonywać ich wolę bez względu na dary czy nagrody.
Zwierzoludzie rodzą się sługami Potęg Chaosu, a w ich myślach i uczynkach nie ma
miejsca na wątpliwości. Robią, co chcą, a w ten sposób słuŜą Chaosowi w najlepszy
moŜliwy sposób.
ChociaŜ nie są tego tak naprawdę świadomi, Zwierzoludzie są waŜną częścią
wiecznej krucjaty Niszczycielskiej Mocy na rzecz podporządkowania świata
bezrozumnej zmianie i niekończącej się wojnie. To właśnie Zwierzoludzie powalają
kamienie straŜnicze elfów, które utrzymują moc Chaosu w ryzach i zastępują je
Głazami Zbornymi - prymitywnymi ołtarzami ich upadłych bogów. To
Zwierzoludzie polują i zabijają tych, którzy pozostają poza zasięgiem Bogów Chaosu.
I to właśnie Zwierzoludzie są awangardą w wojnie z porządkiem i światem.
Sensem egzystencji Zwierzoludzi jest bezwzględne podporządkowanie się
woli Mrocznych Bogów. Kapryśna natura bóstw Chaosu nie ułatwia jednak tej
słuŜby, gdyŜ nawet wierność i lojalność nie zawsze są nagradzane. Łaska Bogów
Chaosu spływa niespodziewanie, zgodnie z tylko im wiadomą konsekwencją i
pokrętną logiką nagradzają gorliwych wyznawców nadludzką siłą i zdolnościami. W
grze odzwierciedla to zasada specjalna OKO CHAOSU, której podlegają wszyscy
bohaterowie naleŜący do Kultu Ducha Chaosu.
Podmieńcy:
Podmieńcy urodzili się jako ludzie, jednak w pewnym momencie Ŝycia ich ciała
zaczęły się zmieniać i przybrały częściowo formę Zwierzoczłeka.
śycie podmieńca jest smutne i godne poŜałowania. Znajdując się niejako
pomiędzy światem ludzi a Chaosu, nigdzie nie jest mile widziany i nie moŜe
pozostawać wśród swoich dawnych pobratymców. Z tego powodu podmieńcy
muszą uciekać w dzicz i szukać towarzystwa podobnych sobie. Nawet w
społeczeństwie Zwierzoludzi są pogardzani i traktuje się ich gorzej niŜ Ungorów.
Zwierzoludzie uwaŜają ich za istoty słabe i bezwartościowe, słabeuszy i tchórzy,
którym pozwala się biec ze stadem tylko dlatego, Ŝe jednak udzielają mu swych
wątłych sił, a w najgorszym razie mogą stanowić zapas poŜywienia.
Jednak podmieńcy pełnią w stadach Zwierzoludzi rolę, której nie da się
przecenić. To właśnie podmieńcy kontaktują się z ludźmi i prowadzą handel,
sprzedając łupy i kupując to, czego nie moŜna zrabować. Niestety podmieńcy nie
wzbudzają zaufania kupców i handlarzy, którzy bez litości wyciągają od nich spore
ilości złota, za najlichsze nawet przedmioty. W grze odzwierciedla to zasada, zgodnie
z którą Zwierzoludzie za kaŜdy zakupiony w czasie rozgrywania sekwencji po potyczce
przedmiot muszą zapłacić dodatkowym złotem. I tak, wartość przedmiotu którego
cena nie przekracza 20 ZK wzrasta o kolejne K6 ZK; ekwipunek którego wartość
podstawowa oscyluje w granicach od 21 ZK do 50 ZK zostaje zwiększona o kolejne
2K6 ZK, zaś za przedmioty, których cena podstawowa przekracza 51 ZK muszą
dopłacić kolejne 3K6 ZK. Ponadto Gildia Kupców nie ufa dziwnie wyglądającym i
zachowującym się podmieńcom. Zwierzoludzie otrzymują modyfikator -1 do rzutu
na DOSTĘPNOŚĆ ekwipunku, w czasie rozgrywania sekwencji po potyczce.
Pomiot kniei:
śycie spędzone pośród lasów starego świata nieuchronnie uczy jego mieszkańców
sposobów bezszelestnego i swobodnego poruszania się wśród drzew. Wszystkie
modele Zwierzoludzi ignorują kary do ruchu przy poruszaniu się przez tereny leśne.
Znak Chaosu:
Sensem egzystencji Zwierzoludzi jest bezwzględne podporządkowanie się
Mrocznemu Bóstwu, któremu słuŜy. Zdrajców i wiarołomców czeka jedynie śmierć i
wieczne potępienie. Kapryśna natura bóstw Chaosu nie ułatwia jednak tej słuŜby,
gdyŜ nawet wierność i lojalność nie zawsze są nagradzane. Łaska Bogów Chaosu
spływa niespodziewanie, zgodnie z tylko im wiadomą konsekwencją i logiką
nagradzają gorliwych wyznawców nadludzką siłą i zdolnościami, obdarowując
niszczycielskim oręŜem i wytrzymałym pancerzem. Prawdziwi wybrańcy losu zyskują
Dary Chaosu, które wyróŜnią ich spośród reszty wyznawców. NaleŜy jednak
181 | S t r o n a
Warheim
pamiętać, iŜ w mniemaniu zmiennych i złośliwych bóstw szkodliwa mutacja lub
opętanie przez demona jest równie wielkim darem, jak magiczny oręŜ.
W czasie rekrutacji gracz musi określić której z potęg będzie słuŜyło Zbrojne
stado Zwierzoludzi. Wybór jest ostateczny, albowiem Bogowie Chaosu nie tolerują
zdrady i nigdy nie wybaczają wiarołomcom. Oprócz konsekwencji wynikających z
posiadania Znaku Chaosu, Zwierzoludzie ulegają dodatkowym fizycznym
przemianom.
PRAWDZIGORY:
Skóra i futro Zwierzoczłeka, który zostanie naznaczony Znakiem Chaosu
Niepodzielonego stają się smoliście czarne zaś ślepia zaczynają płonąć krwawą
czerwienią. Oddech Zwierzoczłek zaczyna śmierdzieć siarką a dotyk jego kopyt
zabijać rośliny i kalać ziemię.
KHORNGORY:
Pysk Zwierzoczłeka, który zostanie naznaczony Znakiem Khorna, zniekształca się
i przybiera formę podobną do psiego. Szczęki stają się masywne i potęŜnie
uzębione, a długie kły zaczynają ociekać cuchnącą śliną. Futro i skóra nabierają
czerwonego zabarwienia, a oczy stają się całkowicie białe z czerwonymi
źrenicami.
Szamani naznaczeni Znakiem Khorna nie mogą rzucać zaklęć oraz nie mogą
zdobywać kolejnych poziomów, ponadto generowane przez modele Kostki Mocy,
które nie zostały wykorzystane do rozproszenia zaklęć pozostających w grze,
mogą zostać na początku fazy magii przeciwnika dodane do Puli Kostek
Rozproszenia.
PLAGOGORY:
Skóra Zwierzoczłeka zaczyna puchnąć i pokrywać się pęcherzami, które w
końcu pękają, sącząc ropę z otwartych i gnijących ran. Ciało przybiera lekko
róŜowawą lub czerwoną barwę, zaogniają się od toczących ją jadów.
Zwierzoludzie Nurgla uosabiają jego chorą wolę; ich futra są zmatowiałe,
pokryte resztkami odchodów i wymiocin, wywoływanych przez toczącą ich ciała
zarazę. Pomimo obrzydliwego i chorobliwego wyglądu, plagogory są wyjątkowo
silne, wytrzymałe i odporne.
SLAANGORY:
Blade ciała Slaangorów pokrywa białe lub bardzo jasne futro o delikatnym,
pastelowym odcieniu. Oczy przyjmują zieloną barwę i stają się wielkie jak spodki.
Slaangory otacza aura niepokoju, z jednej strony pociągająca, z drugiej odpychająca.
TZAANGORY:
To dzicy i dziwni Zwierzoludzie, obdarzeni piętnem Tzeentcha. Zazwyczaj
posiadają niezwykłą cechę wyglądu, taką jak dziwne wzory na futrze, rogi w
pastelowych kolorach lub osobliwe ubarwienie jednej z części ciała.
Zwierzoludzie:
Zwierzoludzie to półdzikie człekokształtne bestie, które nie przywiązują wagi do
kosztowności i bogactwa, a wszelkie świecidełka wykorzystują jako ozdoby bądź
składają Mrocznym Bogom w ofierze.
W grze odzwierciedla to zasada zgodnie z którą w czasie rozgrywania sekwencji
po potyczce, na potrzeby zasad sprzedaŜy Łupów kompania traktowana jest tak jakby
liczba modeli w druŜynie była o jeden poziom większa, niŜ ma to faktycznie miejsce.
Wybór postaci:
Zbrojne stado Zwierzoludzi musi zawierać nie mniej niŜ 3 i nie więcej niŜ 15 modeli.
Gracz ma 500 złotych koron, które musi przeznaczyć na rekrutację postaci do swojej
druŜyny.
Bohaterowie:
HERSZT ZWIERZOLUDZI: Stadem Zwierzoludzi musi dowodzić Herszt. Herszt moŜe
być tylko jeden!
SZAMAN ZWIERZOLUDZI: Herszt Zwierzoludzi musi liczyć się z kapryśnym i
nieprzewidywalnym Szamanem Zwierzoludzi.
BESTIGOR: W szeregi Zbrojnego stada Zwierzoludzi moŜna wcielić dwóch Bestigorów.
CENTIGOR: Herszt Zwierzoludzi moŜe zwerbować jednego Centigora.
Stronnicy:
UNGOR: Herszt moŜe wcielić do Zbrojnego stada Zwierzoludzi dowolną ilość Ungorów
(naleŜy jednocześnie pamiętać o zasadzie ograniczającej liczbę modeli stada
Zwierzoludzi do 15 postaci).
GRABIEśCY lub HARPIE: Herszt Zbrojnego stada Zwierzoludzi moŜe dowodzić
pięcioma GrabieŜcami lub pięcioma Harpiami.
GOR: W szeregach Zwierzoludzi moŜe słuŜyć maksymalnie pięciu Gorów.
WILCZARZ CHAOSU: W stadzie Zwierzoludzi moŜe słuŜyć maksymalnie do pięciu
Wilczarzy Chaosu.
MINOTAUR: Herszt Zwierzoludzi moŜe dowodzić jednym Minotaurem.
Machiny:
RYDWAN ZWIERZOLUDZI: Herszt Zwierzoludzi moŜe wyposaŜyć Zbrojne stado
Zwierzoludzi w jeden Rydwan Zwierzoludzi.
Najemne Ostrza:
Zwierzoludzie to bezlitości zabójcy, dzicy i nieobliczalni niczym leśne bestie. Cechują
się ogromną siłą i przebiegłością zwierząt oraz inteligencją dorównującą ludzkiej, co w
efekcie czyni z nich niepowstrzymanych morderców. Co gorsze, ulubionym
przysmakiem Zwierzoludzi jest ludzkie mięso. Z tych powodów zbrojne stada nie
mogą zatrudnić Ŝadnego Najemnego Ostrza.
1 82 | S t r o n a
Początkowa liczba Punktów Doświadczenia:
HERSZT ZWIERZOLUDZI rozpoczyna grę z 20 Punktami Doświadczenia.
SZAMAN ZWIERZOLUDZI rozpoczyna grę z 11 Punktami Doświadczenia.
BESTIGOR rozpoczyna grę z 8 Punktami Doświadczenia.
CENTIGOR rozpoczyna grę z 8 Punktami Doświadczenia.
STRONNICY rozpoczynają grę nie posiadając Punktów Doświadczenia.
Tabela umiejętności
Zbrojnego stada Zwierzoludzi
STRZE AKADE SZYB SPEC
WALKA SIŁA
LANIE MICKIE KOŚĆ JALNE
HERSZT ♦ ♦ ♦ ♦
SZAMAN ♦ ♦ ♦
BESTIGOR ♦ ♦ ♦
CENTIGOR ♦ ♦ ♦
Umiejętności specjalne:
Bohater Zbrojnego stada Zwierzoludzi, który osiągnął kolejny poziom doświadczenia i w
ramach rozwoju wylosował NOWĄ UMIEJĘTNOŚĆ moŜe nabyć umieszczone poniŜej
umiejętności specjalne. Więcej informacji na temat nauki umiejętności zamieszczono w
ROZDZIALE : DOŚWIADCZENIE.
Futro:
Gruba, pokryta futrem skóra Zwierzoczłeka chroni go równie skutecznie jak pancerz.
Bohater otrzymuje modyfikator +1 do Ochrony Pancerza lub otrzymuje Ochronę Pancerza
na 6+ jeśli nie posiada zbroi.
Nieustraszony:
Setki krwawych walk stoczonych zarówno z wrogiem, jak z członkami stada
utwierdziły Zwierzoczłeka w przekonaniu, Ŝe nie ma twardych przeciwników, są
tylko źle trafieni. Bohater, który deklaruje szarŜę automatycznie zdaje wszystkie testy
STRACHU i GROZY.
Pierwotna furia:
Zwierzoczłek zaczyna odczuwać potworną furię, która karze mu rozrywać wrogów na
strzępy. Na początku kaŜdej fazy walki wręcz model Zwierzoczłeka musi wykonać test
CECH PRZYWÓDCZYCH. Udany test oznacza, Ŝe bohater do końca tej fazy walki wręcz
podlegać będzie zasadzie specjalnej NIENAWIŚĆ i będzie mógł przerzucić nieudane
rzuty na trafienie, nawet jeśli nie jest to pierwsza runda walki wręcz.
Ponadto, jeśli bohater wykona udany test CP, uzyskując parę 1, podlegać będzie
NIENAWIŚCI, a jednocześnie podlegać będzie zasadzie specjalnej FURIA do końca tej
fazy walki wręcz. Zwierzoludzie mogą wpaść w FURIĘ w opisany powyŜej sposób nawet,
jeśli w trakcie potyczki zostały Oszołomione! lub Powalone na ziemię!. Więcej informacji
na temat zasad NIENAWIŚCI i FURII znajduje się w ROZDZIALE : PSYCHOLOGIA.
Piętno Chaosu:
Zwierzoczłek moŜe otrzymać tylko jedno Piętno Chaosu, odpowiadające wybranemu w
czasie rekrutacji Znakowi Chaosu.
PIĘTNO CHAOSU NIEPODZIELONEGO:
Bohater naznaczony Piętnem Chaosu Niepodzielonego odczuwa NIENAWIŚĆ do
wszystkich wrogów, ponadto Zwierzoczłek moŜe przerzucić nieudane testy
PSYCHOLOGICZNE.
PIĘTNO KHORNA:
Zwierzoczłek naznaczony Piętnem Khorna na początku fazy magii przeciwnika
generuje jedną kostkę, którą naleŜy dodać do Puli Kostek Rozproszenia. NaleŜy
pamiętać, Ŝe umiejętność ta nie ma zastosowania w przypadku, gdy bohater jest
Oszołomiony!, został Powalony na ziemię!, Wyłączony z akcji! lub Ucieka!.
PIĘTNO NURGLA:
Wartość współczynnika śW Zwierzoczłeka naznaczonego Piętnem Nurgla zostaje
zwiększona o +1 punkt. NaleŜy zauwaŜyć, Ŝe dzięki Piętnu Nurgla wartość
współczynnika śW moŜe zostać zwiększona ponad rasowe maksimum.
PIĘTNO SLAANESHA:
Zwierzoczłek naznaczony Piętnem Slaanesha podlega zasadzie specjalnej UDERZA
JAKO PIERWSZY. W walce z modelem, który podlega tej samej zasadzie,
pierwszeństwo zadawania ciosów określa się na podstawie wartości
współczynnika I (przy takiej samej wartości I naleŜy rozstrzygnąć za pomocą
rzutu kostką).
PIĘTNO TZEENTCHA:
Bohater naznaczony Piętnem Tzeentcha na początku fazy magii generuje jedną kostkę,
którą naleŜy dodać do Puli Kostek Mocy. NaleŜy pamiętać, Ŝe umiejętność ta nie
ma zastosowania w przypadku, gdy bohater jest Oszołomiony!, został Powalony na
ziemię!, Wyłączony z akcji! lub Ucieka!.
Stygmat Chaosu:
Mroczni Bogowie obdarzyli bohatera jednym ze swych darów. Zwierzoczłek moŜe
wylosować jedną z mutacji Chaosu. Więcej informacji znajduje się w ROZDZIALE :
STYGMATY CHAOSU.
Wojenny Ryk (tylko dowódca):
Korzystający z tej umiejętności Herszt Zwierzoludzi cieszy się niezwykłym posłuchem u
podwładnych. Umiejętność pozwala przerzucić pierwszy nieudany test rozbicia, wynik
drugiego rzutu jest ostateczny. NaleŜy pamiętać, Ŝe umiejętność ta nie ma
zastosowania w przypadku, gdy wódz Zwierzoludzi jest Oszołomiony!, został Powalony
na ziemię!, Wyłączony z akcji! lub Ucieka!.

Woźnica:
Bohater potrafi powozić wozem, powozem, a nawet rydwanem. Dzięki umiejętności
model moŜe przerzucić nieudany test powoŜenia, wynik drugiego rzutu jest ostateczny.
Zwiadowca:
Bohater podlega zasadzie specjalnej zwiadowca.
Bohaterowie:
W Zbrojnym stadzie Zwierzoludzie modele bohaterów reprezentują wyjątkowo podłych,
okrutnych i głodnych krwi Zwierzoludzi słuŜących Mrocznym Bogom. KaŜda z
druŜyn moŜe posiadać do sześciu bohaterów, z których jeden musi pełnić rolę
przywódcy. Jednocześnie naleŜy jednak zauwaŜyć, Ŝe stado Zwierzoludzi moŜe liczyć
sześciu bohaterów jedynie w przypadku awansu na bohatera jednego ze stronników (więcej
informacji znajduje się w ROZDZIALE : KAMPANIE). Modele bohaterów, w
odróŜnieniu od stronników, mogą posługiwać się znacznie szerszym wachlarzem
ekwipunku, mogą dzierŜyć magiczną broń a takŜe posługiwać się innymi, rzadko
spotykanymi przedmiotami zdobytymi w czasie kampanii.
Herszt Zwierzoludzi:
ILOŚĆ MODELI W DRUśYNIE: 1 wyznawanemu bogu: błękitnym lub Ŝółtym w przypadku Tzeentcha, zielonym albo
KOSZT REKRUTACJI: 80 ZK
Hersztowie władający zbrojnymi stadami są owłosionymi, umięśnionymi
okrutnikami, dysponującymi pierwotną i dziką siłą. Noszą się z dumą i pewnością
siebie, rozkoszując się własną wyŜszością nad pomniejszymi Zwierzoludźmi. Ich
grube, owłosione czaszki zdobi wspaniałe poroŜe, ostre i twarde niczym ostrze
miecza, a ich krzepkie, muskularne ciała pokrywają blizny i prymitywne tatuaŜe.
KaŜdy ruch zwiastuje gotowość do walki. Na polu bitwy herszt Zwierzoludzi jest
zwiastunem zagłady, gotowym dziurawić i zarzynać wrogów rogiem, szponem i
ostrzem.
Hersztowie Zwierzoludzi są przywódcami zbrojnych stad, ale nie poświęcają
uwagi problemom swojego plemienia. Nie dbają o poŜywienie dla młodych czy
sposób rozwiązywania sporów. Jedyną rzeczą, która ich interesuje jest walka. KaŜdy
dzień i kaŜdą noc poświęcają na snucie planów unicestwienia znienawidzonej rasy
ludzi, wymyślania gwałtów, które im zadadzą i profanacji, które spadną na ich
świątynie.
NajpotęŜniejsi z hersztów potrafią podporządkować sobie nie tylko własne
stado, ale równieŜ pomniejszych wodzów. Te wyjątkowe indywidua noszą miano
Władców Bestii, a powoduje nimi jedna ostateczna wizja zrodzona z nienawiści do
człowieka i wytworów jego cywilizacji. Za doradców mają najpotęŜniejszym
Szamanów, którzy widzieć w nich chcą ucieleśnienie woli Mrocznych Bogów. To
Władcy Bestii potrafią zjednoczyć zbrojne stada Zwierzoludzi i prowadzić
nieprzerwaną wojnę przeciwko ludziom.
Na polu bitwy hersztowie prowadzą zbrojne stado z pierwszego szeregu,
otoczeni świtą Bestigorów. Pozostający mistrzami walki wręcz hersztowie wyszukują
przywódców wroga i czerpią dziką satysfakcję z rozbijania w pył wojowników
przeciwnika i unoszenia ich odciętych głów jako ponurych trofeów. Zabijając
dowódców wroga, hersztowie nie tylko udowadniają swą wyŜszość nad
cywilizowanymi rasami, lecz przyciągają takŜe uwagę Bogów Chaosu. Wielu spośród
hersztów zostało obdarowanych Stygmatami lub Darami Chaosu, które wyróŜniają ich
spośród reszty członków stada.
CHARAKTERYSTYKA HERSZTA ZWIERZOLUDZI:
HERSZT SZ WW US S WT śW I A CP
Początkowa 5 4 3 4 4 1 4 1 7
Maksymalna 6 7 6 4 5 4 6 4 9
BROŃ/PANCERZ: Herszt posiada sztylet i broń wielką, gracz wedle uznania moŜe
wyposaŜyć dowódcę w dodatkowy oręŜ i pancerz z LISTY EKWIPUNKU
ZBROJNEGO STADA ZWIERZOLUDZI.
ZASADY SPECJALNE:
ZASADZKA.
DOWÓDCA: postać (bohater lub stronnik), która znajduje się w odległości nie
przekraczającej 6” od Herszta Zwierzoludzi, moŜe uŜyć jako podstawę testu
wartość współczynnika CECHY PRZYWÓDCZE swojego dowódcy. NaleŜy
pamiętać, Ŝe zasada ta nie ma zastosowania w przypadku, gdy przywódca jest
Oszołomiony!, został Powalony na ziemię! lub Ucieka!.
Szaman Zwierzoludzi:
ILOŚĆ MODELI W DRUśYNIE: 0-1
KOSZT REKRUTACJI: 55 ZK
Szamani Zwierzoludzi są prawdziwie obrzydliwi, a ich brudne ciała pokrywa plątanina
sierści, w którą wpleciono wszelkiego rodzaju prymitywne fetysze i mroczne
talizmany. Poskręcane łby Szamanów okutane są często w postrzępione kaptury, a w
ich dłoniach tkwią cięŜkie kostury, które słuŜą za broń i są oznaką pozycji w stadzie.
Szamani pełnią w brutalnym, ponurym świecie Zwierzoludzi wyjątkową rolę. Nie
muszą bronić się przed pozostałymi członkami swego stada, bowiem nikt nie
ośmieliłby się nastawać na ich Ŝycie. Nawet najpotęŜniejszy herszt Zwierzoludzi nie
odwaŜyłby się zranić Szamana, gdyŜ to on głosi wolę Mrocznych Bogów, a ten, kto
obraŜa Potęgi Chaosu, zapłaci najwyŜszą cenę.
Szamani "zrodzeni" są z magii Chaosu i władają nią z instynktowną łatwością.
Otacza ich wyraźny nimb plugawej Dhar, a kiedy ich gniew rośnie, osnowa
rzeczywistości wokół nich zniekształca się i rozmywa. Po ich przejściu korzenie
drzew skręcają się i wiją, leśne poszycie wrze diaboliczną energią, a obrzydliwe insekty
ścielą się im u stóp. Szamani potrafią ponoć przyjmować postać dzikich zwierząt, by
tym lepiej śledzić ludzi. Niezliczone są opowieści o krukach, sowach i lisach
Fantasy Skirmish
zwiastujących śmierć i wojnę. Podobne przesądy trawią ludzkie serca, szczególnie w
leŜących na uboczu osadach i wysuniętych posterunkach wojskowych..
Tak jak hersztowie uosabiają nienawiść ich rasy do człowieka, tak Szamani
uosabiają obrzydzenie ich bogów do ludzi. Bluźnierstwo przeciwko bóstwom
człowieka jest ostatecznym uhonorowaniem Chaosu, a dla Szamanów Zwierzoludzi
kaŜda taka profanacja jest najwaŜniejszym ze wszystkich rytuałów. Najbardziej
błogosławieni są ci, którzy doradzając hersztom w niekończącej się wojnie z
Imperium, doprowadzili do spalenia świątyń człowieka. Dla Szamanów ostatecznym
aktem wiary jest zabicie kapłanów ludzi na ich własnych ołtarzach, oddanie kału na
poświęconej ziemi i stratowanie uświęconych artefaktów kopytami zbrojnego stada.
Kiedy zbrojne stada Zwierzoludzi zbiorą się w potęŜną hordę, Szamani
odprawiają bluźniercze rytuały, a ich nieharmonijne ryki niosą się całymi kilometrami.
Wzywają moc Mrocznych Bogów i przesycają stado szałem i nienawiścią. Składają w
plugawych naboŜeństwach ofiary z serc i Ŝołądków jeńców, z Zwierzoludzie rzucają
się w konwulsjach wokół Głazu Zbornego. Zanim rytuał osiągnie swój punkt
kulminacyjny, dochodzi do nieopisanych ekscesów, po czym fala bestii wylewa się z
lasów, by zalać ziemie Starego Świata.
Szamani fizycznie przypominają Gory, jednak od reszty stada odróŜnia ich
kolor ślepi. Tęczówki ich oczu zdają się wrzeć kolorem uznawanym za bliski
brązowym w przypadku Nurgla, róŜowym lub szkarłatem w przypadku Slaanesha,
czerwienią w przypadku Khorna (choć naleŜy zaznaczyć, Ŝe Szamani Boga Krwi
nigdy nie korzystają z zaklęć) oraz czerni w przypadku wyznawców Ducha Chaosu.
Szamani podkreślają swoją funkcję w plemieniu poprzez ubiór, którego głównym
elementem jest głęboki, ozdobny kaptur. Większość Szamanów dzierŜy bogato
zdobione kostury. Częstym elementem wyposaŜenia jest takŜe sztandar,
udekorowany skalpami i kośćmi pokonanych przeciwników.
CHARAKTERYSTYKA SZAMANA ZWIERZOLUDZI:
SZAMAN SZ WW US S WT śW I A CP
Początkowa 5 4 3 3 4 1 4 1 6
Maksymalna 6 7 6 4 5 4 6 4 9
BROŃ/PANCERZ: Szaman posiada sztylet i kostur rykowca, gracz wedle uznania moŜe
wyposaŜyć model w dodatkowy oręŜ z LISTY EKWIPUNKU ZBROJNEGO STADA
ZWIERZOLUDZI.
ZASADY SPECJALNE:
ZASADZKA
MAG: Szaman Zwierzoludzi zna jedno zaklęcie ze znanej mu DZIEDZINY CHAOSU
odpowiadającej wybranemu przez stado Znakowi Chaosu lub DZIEDZINY
DZICZY. Więcej informacji znajduje się w ROZDZIALE: MAGIA.
Bestigor:
ILOŚĆ MODELI W DRUśYNIE: 0-2
KOSZT REKRUTACJI: 55 ZK
Najsilniejsi i najpodlejsi piesi wojownicy Zwierzoludzi noszą miano Bestigorów. Ze
względu na rozmiar i dzikość Bestigory zajmują w stadzie uprzywilejowaną pozycję,
stale udowadniając swoją wyŜszość Gorom i Ungorom w niekończących się aktach
niepohamowanej przemocy.
Bestigory władają zwykle najlepszym oręŜem jakie posiada zbrojne stado.
Przywdziewają duŜe, cięŜkie pancerze bądź kolczugi, zwykle zdarte ze zwłok
przedstawicieli cywilizowanych ras, które pasuje się później pięścią i kopytem na
pokraczne cielska Bestigorów. Zwierzoludzie przytaczają do pancerzy wszelkiego
rodzaju trofea po tych, którzy stawili im czoła i zostali zgładzeni. Ze względu na
rynsztunek Bestigory wyróŜniają się spośród pobratymców i zdarza się, Ŝe wyglądają
na polu bitwy niemalŜe jak spójna formacja.
Bestigory tworzą wokół Herszta rodzaj „wewnętrznego kręgu”, lecz ich
gwałtowna natura zmusza ich do stałych prób zdobycia jeszcze większej władzy w
stadzie. Herszt musi być stale czujny i zwracać uwagę, czy pośród Bestigorów nie
wyrasta mu rywal, czy poroŜe któregoś z nich nie staje się zbyt duŜe lub okazałe.
Czasami pierwszym znakiem rebelii jest wyzwanie do pojedynku i cios toporem w
czaszkę wodza. KaŜdy Herszt, który godny jest swego tytułu, potrafi przewidzieć tego
typu zdarzenia i poradzić sobie z rywalem, zanim ten osiągnie pełną siłę, lecz wielu nie
potrafi odczytać tych znaków i staje się daniem głównym zaimprowizowanej
naprędce uczty.
Brutalność i skłonność do przemocy wrze w kaŜdym Bestigorze i moŜe
wybuchnąć z dziką, zwierzęcą furią w dowolnym momencie. Bestigory organizują
często zawody w zderzaniu się łbami, które mieszają im w głowach, ale wzmagają ich
krwioŜerczość. Innym sposobem udowodnienia swojej wyŜszości są akty profanacji.
Bezeceństwa te przyjmują wiele form, począwszy od rytualnego poŜerania jeńców po
profanowanie świętych proporców i relikwii wroga. Jeśli w czasie bitwy uda się
zdobyć takie symbole, Bestigory bezczeszczą je i unoszą wysoko, tak by reszta
zbrojnego stada mogła zobaczyć ich dzieło i zrozumiała, Ŝe Bestigory zostały
naprawdę pobłogosławione przez Mrocznych Bogów.
CHARAKTERYSTYKA BESTIGORA:
BESTIGOR SZ WW US S WT śW I A CP
Początkowa 5 4 3 4 4 1 3 1 7
Maksymalna 6 7 6 4 5 4 6 4 9
BROŃ/PANCERZ: KaŜdy Bestigor posiada sztylet i topór bojowy, gracz wedle uznania
moŜe wyposaŜyć Zwierzoczłeka w dodatkowy oręŜ i pancerz z LISTY
EKWIPUNKU ZBROJNEGO STADA ZWIERZOLUDZI.
183 | S t r o n a
Warheim
Lista ekwipunku
Zbrojnego stada Zwierzoludzi
BOHATEROWIE STRONNICY
BROŃ DO WALKI WRĘCZ BROŃ DO WALKI WRĘCZ
Broń wielka 15 zk Cep bojowy 15 zk
Cep bojowy 15 zk Gwiazda zaranna 5 zk
Gwiazda zaranna 5 zk Maczuga 3 zk
Maczuga 3 zk Sztylet 2 zk
Miecz 10 zk Topór bojowy 5 zk
Sztylet 2 zk Włócznia 10 zk
Topór bojowy 5 zk BROŃ DYSTANSOWA
Włócznia 10 zk Broń miotana (noŜe) 10 zk
BROŃ DYSTANSOWA Oszczep 15 zk
Broń miotana (noŜe) 10 zk Sieć 10 zk
Oszczep 15 zk PANCERZ
PANCERZ Lekki 5 zk
Lekki 5 zk Tarcza 5 zk
Średni 20 zk
CięŜki 50 zk
Zbroja Chaosu 100 zk
Tarcza 5 zk
BOHATEROWIE - SZAMAN STRONNICY - UNGORY & GRABIEśCY
BROŃ DO WALKI WRĘCZ BROŃ DO WALKI WRĘCZ
Gwiazda zaranna 5 zk Maczuga 3 zk
Kostur rykowca 10 zk Sztylet 2 zk
Maczuga 3 zk Topór bojowy 5 zk
Sztylet 2 zk Włócznia 10 zk
Topór bojowy 5 zk BROŃ DYSTANSOWA
BROŃ DYSTANSOWA Broń miotana (noŜe) 10 zk
Broń miotana (noŜe) 10 zk Łuk 10 zk
Oszczep 15 zk Łuk krótki 5 zk
PANCERZ Sieć 10 zk
Zbroja Chaosu 100 zk PANCERZ
Tarcza 5 zk

Centigor: wprowadzają te agresywne i podłe stwory w rodzaj pijackiego szału, który

ILOŚĆ MODELI W DRUśYNIE: 0-1
KOSZT REKRUTACJI: 90 ZK
Centigory są plugawą krzyŜówką czworonoŜnych stworzeń, takich jako koń czy wół i
dwunoŜnych bestii Chaosu, połączoną w jedno wypaczającą mocą Chaosu.
Posiadanie zadniej części swych czworonoŜnych przodków daje im wielką szybkość i
siłę, podczas gdy humanoidalny tors umoŜliwia korzystanie z cięŜkich broni.
I tak silne, Ŝywotne i prymitywne Centigory są naprawdę potęŜnymi
stworzeniami. Nie są za to zbytnio silne, a wielkiej sile nie towarzyszy zręczność, którą
umoŜliwiałaby wprawne korzystanie z przedmiotów. Centigory są zawzięte i wredne,
a ich niezdarność i niezręczność jest powodem głębokiej zazdrości wobec stworzeń,
których ciała i umysły są znacznie bardziej zestrojone przez naturę.
Centigory Ŝyją głównie na północnych i wschodnich rubieŜach Starego
Świata, gdzie drzewa ustępują miejsca stepom. Występują równieŜ na przedgórzu Gór
Środkowych, czyniąc miejsce w samym sercu Imperium wielce niebezpiecznym.
Centigory są stworzeniami wędrownymi i nie zakładają osad czy nawet obozowisk,
uznając za wystarczającą ochronę klify i skały.
Centigory nie potrafią wytwarzać narzędzi ani broni, co skłania je do częstego
pozwala im toczyć długie i krwawe walki.
Na początku kaŜdej tury, w fazie rozpoczęcia tury naleŜy wykonać rzut K6. Wynik
1 oznacza, Ŝe w tej turze Centigor staje się podatny na GŁUPOTĘ; rezultat 2-5
oznacza, Ŝe Centigor przezwycięŜył działanie alkoholu, zaś wynik 6 oznacza, Ŝe
do końca tury Centigor staje się podatny na FURIĘ.
CENTAUR: modele Centigorów osadzone są na tak zwanej kawaleryjskiej
podstawce o wymiarach 25x50 mm, a stwory z racji budowy łączącej cechy
duŜego czworonoga i humanoida podlegają następującym zasadom:
- Centigor moŜe uŜywać oręŜa do walki wręcz i broni dystansowej oraz
tarczy tak, jak modele piesze.
- Zwierzoczłek uŜywający włóczni korzysta z zasad kawalerii.
- Centigor nie jest DUśYM CELEM i nie podlega zasadom Ochrony Pancerza
dla modeli kawaleryjskich.
- Stwór w odróŜnieniu od modeli pieszych, moŜe pokonywać bez
Ŝadnych kar do ruchu przeszkody mierzące nie więcej niŜ 2”
TRATOWANIE: Centigory, oprócz oręŜa, uŜywają w walce takŜe kopyt i pazurów,
którymi tratują i szarpią swych wrogów. Centigory w czasie walki wręcz
otrzymują dodatkowy ATAK traktowany jak broń naturalna.

szukania pomocy w zbrojnych stadach. Kiedy dochodzi do zebrania stad, Centigory
najczęściej odpowiadają na zew Zwierzoludzi. Kiedy Hersztowie przeprowadzają
rytuał rycia run na Głazach Zbornych, wodzowie barbarzyńskich Centigorów mogą
jedynie zostawić pod kamieniem swe odchody, co jest jednoznaczne z ich
przystąpieniem do wojny. Kiedy Zwierzoludzi obserwują rytuały, Centigory kroczą
dumnie, okazując jawnie brawurę, wlewając w siebie tyle zrabowanego wina, ile
zdołają i przechwalają się wokół. Zwierzoludzie ignoruję te popisy, akceptując je jako
część natury Centigorów.
Bez względu na pijaństwo, a moŜe dzięki niemu, Centigory odgrywają w
świecie Zwierzoludzi istotą rolę. UŜywa się ich jako posłańców Szamanów - odbierają
wiadomości kompletnie pijane i dostarczają je w podobnym stanie. Centigory nie,
wiedzą co przenoszą i powiada się, Ŝe przekazując wiadomości, mówią nie swoim
głosem. Czasami jest to głos Szamana, który przekazał im informację, kiedy indziej
przemawiają przeraŜającym, dobywającym się nie wiadomo skąd głosem, w którym
czają się krzyki potępionych.
Kiedy wschodzi słońce, a stado rusza spod Głazu Zbornego, by toczyć wojnę
przeciwko ludziom. Centigory otrząsają się z alkoholowego zamroczenia, biorą broń
Zwierzoludzi i galopują u ich boku. Nawet na polu bitwy potrafią nadal Ŝłopać
pokaźne ilości alkoholu, który wprowadza je w stan skrajnego okrucieństwa i pogłębia
skłonność do przemocy.
CHARAKTERYSTYKA CENTIGORA:
CENTIGOR SZ WW US S WT śW I A CP
Początkowa
8 4 3 4 4 1 2 1(2) 7
Maksymalna 9 7 6 4 5 4 6 4 9 powodu Ungory nie są postrzegane przez Gory jako „prawdziwi” Zwierzoludzie. Jeśli
BROŃ/PANCERZ: KaŜdy Centigor posiada sztylet i włócznię, gracz wedle uznania moŜe
wyposaŜyć stwora w dodatkowy oręŜ i pancerz z LISTY EKWIPUNKU
ZBROJNEGO STADA ZWIERZOLUDZI.
ZASADY SPECJALNE:
ALKOHOLIZM: zgorzkniałe, uzaleŜnione od alkoholu Centigory mają skłonność
do wypijania przed walką ogromnych ilości nikczemnego piwa oraz
skradzionego wina i wódki. DuŜe ilości alkoholu pochłaniane przez Centigory
Stronnicy:
W Zbrojnym stadzie Zwierzoludzi modele stronników reprezentują przedstawicieli
pośledniejszych Zwierzoludzi, słuŜących swym potęŜniejszym braciom,
reprezentowanym przez modele bohaterów. Ponadto, naleŜy zauwaŜyć Ŝe sami stronnicy
nie tworzą jednolitej grupy, lecz dzielą się na dwie podgrupy.
Pierwszą z nich reprezentują modele Ungorów, GrabieŜców, Gorów oraz
Minotaury, stwory te w miarę postępu kampanii zdobywają doświadczenie oraz
ekwipunek, podnosząc swoje współczynniki i umiejętności.
Drugą podgrupę stanowią modele Harpie i Wilczarzy Chaosu, które nie
zdobywają doświadczenia.
Wszyscy stronnicy, naleŜą do jednej z grup stronników liczących od jednego do
pięciu modeli reprezentujących postacie tego samego rodzaju. Modele naleŜące do
grupy stronników zdobywają tyle samo doświadczenia oraz nabywają te same
rozwinięcia co ich towarzysze.
Ungor:
ILOŚĆ MODELI W DRUśYNIE: 0+
KOSZT REKRUTACJI: 30 ZK
Ungory – czyli „nie-do-końca-gory” albo „inne Gory” – nie są tak silne i krzepkie jak
Gory, lecz nadrabiają to z powodzeniem swą nikczemnością.
Pod względem fizycznym są mniejsze od pozostałych zwierzoludzi, a ich rogi,
o ile mają jakieś, są mniejsze i jest ich mniej. Podczas gdy rogi Gorów są długie i
okazałe, rogi Ungorów przypominają wyrostki kostne sterczące z ich czaszek. Z tegoŜ
chodzi o rasę ludzi, ci w ogóle nie dostrzegają owej róŜnicy. Dla nich Ungory są
równie przeraŜające - mają rogi czy nie, pzostają pokrętnym wybrykiem natury, który
Ŝyje, by mordować i niszczyć wszystko, co dobre i naturalne.
Ungory zajmują w stadzie najniŜszy szczebel społeczny. W prymitywnych
leŜach, które słuŜą Zwierzoludziom za domy, zbierają się najdalej od ognia i muszą
stale wlaczyć o resztki jedzenia, które uda się im zdobyć. Równie często muszą
uciekać się do wykrydania poŜywienia od Wilczarzy Chaosu, poŜerają wijące się larwy

1 84 | S t r o n a

i owady, wysysają szpik z kości i uciekają się do kanibalizmu, Ŝerując na zwłokach
poległych Zwierzoludzi.
Z powodu swego niskiego stastusu Ungory są skrajnie okrutne i złośliwe i
wyŜywają się na wrogach, jeńcach i dzikich zwierzętach, które trafią w ich łapy.
Powoduje nimi nieustanna chęć zemsty na świecie, w którym się urodzili, a choć nie
są tak potęŜne jak Gory, dysponują siłą wystarczającą do walki z ludźmi, których
nienawidzą.
Ungory są bardziej zwinnej od swych pobratymców, a ich Ŝylaste ręce potrafią
ryć runy, budować drewniane konstrukcje i naprawiać broń niezdarnych Gorów. I w
ten sposób Ungory odgrywają w społeczeństwie waŜną rolę, bowiem bez nich
Gorom szybko zabrakłoby broni. Większość Ungorów rusza na pole bitwy
uzbrojonych jedynie w prymitywne sztylety, jedynie niektóre władają twardym
włóczniami, którymi przebijają wrogów i liche tarcze, którymi chronią swe pokraczne
ciała o zaokrąglonych brzuchach.
CHARAKTERYSTYKA UNGORA:
UNGOR SZ WW US S WT śW I A CP
Początkowa 5 3 3 3 3 1 3 1 6 ukazującym ostre niczym igły zęby, z których ścieka krew i ślina. Kończyny stworów
Maksymalna 6 6 6 4 4 3 7 4 7 nie są miękkie czy zgrabne, lecz twarde, o stalowych ścięgnach, które świadczą o ich
BROŃ/PANCERZ: Ungor posiada sztylet, gracz wedle uznania moŜe wyposaŜyć
Zwierzoczłeka w dodatkowy oręŜ z LISTY EKWIPUNKU ZBROJNEGO STADA
ZWIERZOLUDZI.
ZASADY SPECJALNE:
BERSERK, ZASADZKA.
CHORĄśY: W trakcie rekrutacji modelu, kosztem kolejnych 25 ZK moŜna
awansować jednego Ungora na chorąŜego druŜyny.
SYGNALISTA: W trakcie rekrutacji modelu, kosztem kolejnych 20 ZK moŜna
awansować jednego Ungora na sygnalistę druŜyny.
UNGOR: Ungory zdobywają doświadczenie podobnie jak inni stronnicy, ale nigdy
nie mogą zostać bohaterami. JeŜeli w czasie sekwencji po potyczce w TABELI
ROZWOJU Ungory uzyskają wynik Chłopak ma talent! rzut naleŜy powtarzać póki
nie uzyska się innego wyniku.
śYWE TARCZE: w stadach Zwierzoludzi słabsze i nikczemniejsze stworzenia w
czasie bitew wykorzystywane są często jako mięso armatnie i Ŝywe tarcze. W
grze odzwierciedla to zasada zgodnie z którą Ungory, jeśli stoją w odległości do
2” od trasy szarŜy, automatycznie zdają test INICJATYWY i przejmują szarŜe,
których celem są bohaterowie. Jeśli szarŜujący model wzbudza STRACH, jako
podstawę testu naleŜy uŜyć wartości współczynnika CECHY PRZYWÓDCZE
bohatera będącego celem szarŜy.
GrabieŜcy lub Harpie
GrabieŜcy:
ILOŚĆ MODELI W DRUśYNIE: 0-5
KOSZT REKRUTACJI: 35 ZK
GrabieŜcami nazywa się Ungory, którym powierza się zadanie nękania przeciwnika,
będącego obiektem polowań stada. Ich znajomość dziczy jest nieosiągalna nawet dla
najbardziej inteligentnych spośród Gorów i to oni sieją zamęt, który ostatecznie
przemienia się w całkowitą destrukcję, kiedy reszta stada spada na ofiarę.
GrabieŜcy wypuszczają się przed czoło stada przemierzającego krainy i
komunikują się z głównymi siłami za pomocą stale wysyłanych Podmieńców. To
informacje zdobywane przez GrabieŜców umoŜliwiają zbrojnemu stadu otoczenie i
wciągnięcie wroga w pułapkę, to GrabieŜcy organizują zasadzki pośród tajemnych i
porośniętych mchem dolin i oni odcinają drogę ucieczki tym, którzy uwaŜają, Ŝe uda
im się schronić w bezpiecznym miejscu.
W czasie zwiadowczych obowiązków Ungorscy GrabieŜcy namierzają często
niewielkie, odosobnione osady zanim nadciągnie reszta stada. W takich sytuacjach
GrabieŜcy oceniają czy są w stanie samodzielnie napaść na cel i jeśli zdecydują, Ŝe
warto podjąć takie ryzyko, przeprowadzają atak.
GrabieŜcami kieruje nadzieja, Ŝe uda się im pokonać osamotnionego wroga,
zagrabić jedzenie i uprowadzić jeńców, zanim dowie się o tym Herszt Zwierzoludzi.
Jeśli GrabieŜcom się powiedzie, zrabują, co się im uda znaleźć i spalą resztę.
Następnie uprowadzą ze sobą jeńców, torturując nieszczęśników na śmierć w orgii
okrucieństwa.
W czasie bitwy GrabieŜcy operują daleko przed stadem, by nękać szeregi
wroga, prowokując go do nieprzygotowanych szarŜ i ujawniania pozycji ukrytych
wojowników. ChociaŜ GrabieŜcy nie pojmują zawiłości taktyki, spisują się doskonale
jako zwiadowcy: szarŜują na machiny wojenne i ostrzeliwują pozycje wroga ze swych
prymitywnych łuków, by uciec i skryć się między Gorami, które podąŜają ich śladem.
CHARAKTERYSTYKA GRABIEśCY:
GRABIEśCA SZ WW US S WT śW I A CP
Początkowa 5 3 3 3 3 1 3 1 6 oznaką pozycji i siły, a przywódcy charakteryzują się zawsze najokazalszym poroŜem.
Maksymalna 6 6 6 4 4 3 7 4 7
BROŃ/PANCERZ: GrabieŜca posiada sztylet i krótki łuk, gracz wedle uznania moŜe
wyposaŜyć Ungora w dodatkowy oręŜ z LISTY EKWIPUNKU ZBROJNEGO STADA
ZWIERZOLUDZI.
ZASADY SPECJALNE:
BERSERK, ZASADZKA, ZWIADOWCA.
UNGOR: Ungory zdobywają doświadczenie podobnie jak inni stronnicy, ale nigdy
nie mogą zostać bohaterami. JeŜeli w czasie sekwencji po potyczce w TABELI
ROZWOJU Ungory uzyskają wynik Chłopak ma talent! rzut naleŜy powtarzać póki
nie uzyska się innego wyniku.
śYWE TARCZE: w stadach Zwierzoludzi słabsze i nikczemniejsze stworzenia w
czasie bitew wykorzystywane są często jako mięso armatnie i Ŝywe tarcze. W
Fantasy Skirmish
grze odzwierciedla to zasada zgodnie z którą Ungory, jeśli stoją w odległości do
2” od trasy szarŜy, automatycznie zdają test INICJATYWY i przejmują szarŜe,
których celem są bohaterowie. Jeśli szarŜujący model wzbudza STRACH, jako
podstawę testu naleŜy uŜyć wartości współczynnika CECHY PRZYWÓDCZE
bohatera będącego celem szarŜy.
lub
Harpie:
ILOŚĆ MODELI W DRUśYNIE: 0-5
KOSZT REKRUTACJI: 30 ZK
Harpie są szczególnie wstrętnymi Dziećmi Chaosu, skrzydlatymi stworami o ciałach
kobiet. Z pewnej odległości wyglądają ponętnie i zgrabnie, a nawet mrocznie
pociągająco, lecz przy bliŜszym przyjrzeniu się łatwo dostrzec ich prawdziwą naturę.
Twarz Harpii jest zniekształcona i pokrętna, w jej oczach trudno doszukiwać się
człowieczeństwa czy inteligencji, błyszczy w nich jedynie wrodzone okrucieństwo.
Wargi Harpii nie przypominają warg kobiet, wyginają się w lubieŜnym uśmiechu,
nienaturalnej szybkości i zwinności.
Większość Harpii zamieszkuje w jaskiniach Północnych Pustkowi i Krainy
Trolli, ale część z nich ma swoje gniazda pośród drzew otaczających obozowiska
Zwierzoludzi. Odczuwają tę samą siłę, która zmusza Zwierzoludzi do gromadzenia
się i zarzynania jeńców w miejscach poświęconych Mrocznym Bogom. Kiedy
Zwierzoludzie przeprowadzają swoje tajemne rytuały, Harpie obserwują ich z wyŜyn
konarów, gdzie czekają godzinami, aŜ Zwierzoludzie zasną po swych bluźnierstwach.
Wtedy to Harpie sfruwają, by porwać kości ofiar złoŜonych przez Szamanów i kłócą
się o kaŜdy kąsek, który uda im się skraść.
Harpie są padlinoŜercami i lawirantami, wolą polować na chorych,
strudzonych, rannych i umierających. Barbarzyńskie i dzikie stworzenia obsiadają
drzewa, skąd niecierpliwie patrzą na gotujące się do boju stado, by ostatecznie spaść
na ziemię, kiedy nadejdzie wróg. W czasie bitwy trzymają się w grupie i czekają na
szansę zaatakowania tych, którzy są zbyt słabi lub ranni, by się bronić.
Harpie, tak jak większość dzikich zwierząt, nie mają przywódcy i nie wiedzą,
co to porządek. Ich skrzydła rzucają na ziemię przeraŜające cienie, a ich skrzekliwe
wrzaski przecinają powietrze. Mieszkańcy Starego Świata uwaŜają przelot Harpii za
skrajnie zły omen, szczególnie, jeśli dostrzegą je nad miastem, wioską czy farmą. I
słusznie - zbrojne stado zwierzoludzi jest niedaleko.
CHARAKTERYSTYKA HARPII:
HARPIA SZ WW US S WT śW I A CP
Początkowa 4 4 0 4 3 1 4 2 6
Maksymalna 4 4 0 4 3 4 4 2 6
BROŃ/PANCERZ: Harpie posiadają zdolność broń naturalna z cechą oręŜa SZYBKI.
Harpie nigdy nie mogą uŜywać oręŜa i pancerzy.
ZASADY SPECJALNE:
GŁÓD KRWI, LOT.
PRZEZNACZONY NA STRATY: Harpie nie są Mrocznymi Elfami i są dla Druchii
stworzeniami o niewielkim znaczeniu. Uwzględniając ten stan rzeczy w
momencie określania czy druŜyna Mrocznych Elfów musi wykonać test rozbicia,
kaŜdy Wyłączony z akcji! model Harpii liczony jest jako pół modelu.
ZWIERZĘ: Harpie nigdy nie zdobywają doświadczenia.
Gor:
ILOŚĆ MODELI W DRUśYNIE: 0-5
KOSZT REKRUTACJI: 45 ZK
Gory są szarą masą zbrojnych stad. RóŜnią się wyglądem, ale wszystkie są
połączeniem zwierząt i ludzi. Podstawowy wygląd Zwierzoludzi, w tej liczbie równieŜ
większości Gorów, to łby i nogi kozła oraz ludzki tors, aczkolwiek bardziej owłosiony
i śmierdzący. W szczękach tkwią wilcze kły, zdolne odrywać pokaźne kawały mięsa.
Ciała Zwierzoludzi są umięśnione i krzepkie, wręcz stworzone do zaspokajania
pierwotnych instynktów.
NaleŜy jednak pamiętać, Ŝe Zwierzoludzie są stworzeniami Chaosu i znacznie
róŜnią się od siebie wyglądem. Niektórzy mają głowy wołów bądź psów, inni mają
dodatkowe rogi, ząbkowane ostrza i wiele innych, dziwniejszych jeszcze mutacji.
Zdarzają się równieŜ Zwierzoludzie o głowach owiec, koni, a nawet owadów.
Niczym niezwykłym są dodatkowe kończyny, oczy na szypułkach, chłoszczące
ogony i inne deformacje ich człekopodobnych ciał.
Jedyną rzeczą wspólną dla wszystkich prawdziwych Zwierzoludzi są rogi, bez
których nie zasługują na miano Gorów.
W prymitywnym społeczeństwie Zwierzoludzi to rogi są najwaŜniejszą
Przed wyruszeniem w bój Zwierzoludzie często ostrzą rogi, a takŜe barwią je w
prymitywnych barwnikach albo ciepłej krwi, by nadać im moŜliwie dziki i przeraŜający
wygląd.
Stanąć do walki z watahą Gorów, to stanąć do walki z anarchią i chaosem.
Awanturnicza i niezdyscyplinowana zgraja ryczy, szczeka i wyje, przepełniając serca
ludzi panicznym strachem. Marszowi towarzyszy chrapliwy, krwioŜerczy ryk, któremu
wtóruje bezładny hałas prymitywnych piszczałek i rogów, kpiący sobie z czystych
tonów trąbek sygnalistów Imperium.
Pomimo chaosu, jaki pozornie panuje w ich szeregach, Gory nie są
pozbawione zmysłu taktycznego. Niczym wataha wilków, zbrojne stado
instynktownie stara się otoczyć wroga. Zwierzoludzie szeroko oskrzydlają
przeciwnika, kryjąc się pośród krzewów, a zwierzęce zmysły pomagają im wyczuć i
odszukać wroga. Gory nie są ekspertami w skradaniu się, ale potrafią doskonale ukryć
185 | S t r o n a
Warheim
się pośród drzew. Niewielu przeciwników potrafi stawić czoła ogłuszającemu i
przeraŜającemu stadu zwierzoludzi, szczególnie gdy większość atakuje z lasu, unikając
ognia wojennych machin, omijając główne siły i odcinając maruderom wszystkie
drogi ucieczki.
CHARAKTERYSTYKA GORA:
GOR SZ WW US S WT śW I A CP
Początkowa 5 4 3 3 4 1 3 1 6 Minotaury tworzą luźne plemiona, w których rządzą najsilniejsze osobniki.
Maksymalna 6 7 6 4 5 4 6 4 9 Wiodą wędrowne Ŝycie, a ich poczynaniami kieruje zapach krwi. Przyciągane wonią
BROŃ/PANCERZ: KaŜdy Gor posiada sztylet i topór bojowy, gracz wedle uznania moŜe
wyposaŜyć model w dodatkowy oręŜ i pancerz z LISTY EKWIPUNKU
ZBROJNEGO STADA ZWIERZOLUDZI.
ZASADY SPECJALNE:
BERSERK, ZASADZKA.
Wilczarz Chaosu:
ILOŚĆ MODELI W DRUśYNIE: 0-5
KOSZT REKRUTACJI: 20 ZK
W mrocznych lasach Wilczarze Chaosu przemierzają noc w poszukiwaniu swej
zdobyczy. Kiedy wyczują kolejną ofiarę, ich czerwone, połyskujące złowrogo ślepia
obserwują nieszczęśnika spoza linii drzew, a ślina ścieka na ściółkę. Wielu traperów
samotnie przemierzających las wzdrygnęło się na dźwięk dalekiego, złowróŜbnego
wycia, by po chwili stanąć oko w oko z warczącą sforą, która otoczyła go w czasie,
gdy jego uwaga skupiona była na czym innym.
Zwabione zapachem mięsa Wilczarze Chaosu często czają się wokół
obozowisk, gdzie czekają na okazje do zaatakowania samotnych czy słabszych
stworzeń. Wilczarze Chaosu odczuwają naturalną więź ze Zwierzoludźmi
zamieszkującymi w kniejach i swobodnie wałęsają się po brudnych, pokrytych kośćmi
obozowiskach, które słuŜą stadom za legowiska. Z czasem Wilczarze Chaosu stają się
częścią stada, a niektórzy Zwierzoludzie hodują je i przygotowują do bitwy, choć tak
naprawdę nie są w stanie oswoić ich w pełni. Wszelkiego rodzaju okrutne tortury
mają rozwinąć w Wilczarzach Chaosu poŜądane cechy, takie jak agresja czy szybkość -
po prawdzie bestie nie wymagają zbyt wielkiej zachęty.
Kiedy stado odkryje w granicach swych krwawych ziem intruzów zbyt
słabych bądź nielicznych, by zwoływać zbrojne stado, ogłaszane są łowy. Na dźwięk
rogów plemię rozpoczyna pościg, a Wilczarze Chaosu puszcza się przodem, by
warcząc i kłapiąc szczękami, deptały nieszczęsnej ofierze po piętach. W czasie
polowania Zwierzoludzie nie starają się otoczyć przeciwnika, gdyŜ sam pościg,
dostarcza im wystarczającej radości. Ścigają zdobycz całymi kilometrami coraz głębiej
w las, szczując ją, póki nie padnie na ziemię z wycieńczenia. JeŜeli intruzi spróbują
uciec przed Wilczarzami Chaosu na drzewa albo schować się przed nimi w ruinach
budynków, Zwierzoludzie szybko zmuszają ich do dalszej ucieczki strzałami lub
ogniem. Ostatecznie Wilczarze Chaosu i tak dopadną zdobyczy i rozszarpią ją na
krwawe strzępy, podczas gdy reszta plemienia będzie ryczeć i wyć z zadowolenia.
W czasie nielicznych dni pokoju, Wilczarze Chaosu które Ŝyją na skraju
obozowiska Zwierzoludzi, zostają wyłapane i przywiązane do grubych drzew. Tam są
głodzone i dręczone, a kiedy w końcu poszczuje się je na wroga, przemieniają się w
szalonych, warczących zabójców, wietrzących surowe mięso. Takie przygotowanie do
bitwy wytrzymują jedynie największe i najpodlejsze bestie. Takie są twarde prawa tej
społeczności, w której przetrwają jedynie najsilniejsi - Wilczarze Chaosu bez wahania
poŜarłyby najsłabsze osobniki własnego miotu.
Wilczarze Chaosu są zmutowanymi potomkami dzikich ogarów i leśnych
wilków, a ich głód ludzkiego ciała pochodzi z Chaosu i ma niewiele wspólnego z
naturą. Wiele z nich ma inteligencję Gorów, którym towarzyszą na wojnie, a dla nich
wojna to uczty. Splugawione ziemie, które są ich terenami łowieckimi, zmieniają
zarówno ciała jak i umysły tych zwierząt, a wiele z nich dotknęły potworne mutacje,
takie jak rogi, ciosy czy kolce. Inne są jeszcze dziwniejsze: ludzkie kończyny i twarze,
ogony skorpionów, twarde niczym kamień łuski, macki zamiast rogów czy ostre
języki, które strzelają w przód i przebijają ofiarę.
NiezaleŜnie od wyglądu, Wilczarze Chaosu są dzikimi zabójcami, a ich ostre
ujadanie jest jasnym ostrzeŜeniem przed zbliŜającą się rzezią.
CHARAKTERYSTYKA WILCZARZA CHAOSU:
WILCZARZ SZ WW US S WT śW I A CP
Początkowa 7 4 0 4 3 1 3 1
Maksymalna 7 4 0 4 3 1 3 1
BROŃ/PANCERZ: Wilczarze Chaosu posiadają zdolność broń naturalna. Wilczarze
Chaosu nigdy nie mogą uŜywać oręŜa i pancerzy.
ZASADY SPECJALNE:
ZASADZKA
SFORA: W walce wilczarze Chaosu dosłownie wspinają się jeden na drugiego,
wiedzione dziką chęcią zaatakowania wroga. KaŜdy wilczarz Chaosu stojący
bezpośrednio za innym modelem wilczarza Chaosu, który walczy wręcz moŜe
zaatakować i zostać zaatakowany przez związany walką wręcz model przeciwnika.
ZWIERZĘ: Wilczarze Chaosu nigdy nie zdobywają doświadczenia.
Minotaur:
ILOŚĆ MODELI W DRUśYNIE: 0-1
KOSZT REKRUTACJI: 200 ZK
Minotaury to olbrzymie potwory o byczych łbach, które stale łakną ciepłej krwi i
czerwonego mięsa. Minotaury są często dwa razy wyŜsze od człowieka i dalece
bardziej umięśnione, ich grubokościste łby są wielkie i paskudne, a ich rogi potrafią
wypatroszyć przeciwnika jednym ciosem. Większość od pasa w dół przypomina
parzystokopytne zwierzęta i nosi wiele deformacji, tak charakterystycznych dla
1 86 | S t r o n a
Chaosu. Choć duŜo mniej inteligentne od Zwierzoludzi, są nienaturalnie wręcz silne i
potęŜne, co czyni z nich wspaniałych wojowników.
Minotaury trawi przeraŜający głód krwi i mięsa, szczególnie mięsa ludzi. Nie
jest to zwykły głód, jaki odczuwa śmiertelnik, któremu brakuje poŜywienia, lecz
głębokie łaknienie - kiedy Minotaury je zaspokajają, odczuwają rodzaj piekielnej
radości. Stan ten oznacza dla nich połączenie z mocą Bogów Chaosu i moŜliwość
dzielenia z nimi ich chwały.
surowego mięsa i parującej posoki, krąŜą często wokół Głazów Zbornych, gdzie
Zwierzoludzie składają Mrocznym Bogom swe bezboŜne ofiary. podczas najbardziej
potwornych rytuałów Szamani składają ofiary tak liczne, Ŝe Minotaury wpadają w
szał, który zakończyć moŜe jedynie więcej krwi. Czasami nawet przelotny widok
czerwieni wystarczy, by plemię Minotaurów poczuło zew - wspomnienie
wspaniałości szalonego i krwawego obŜarstwa.
Kiedy nadchodzi czas wojny, Minotaury sięgają do stert broni i zbroi złoŜonej
przed Głazami Zbornymi i wybierają dla siebie największy i najwspanialszy
rynsztunek, jaki uda im się znaleźć. Broń złoŜono pod kamieniem w czasie
świętowania zwycięstwa, a jej niegdysiejsi właściciele zostali zabici na z dawna
zapomnianych bitewnych polach. Pomiędzy pordzewiałymi ostrzami znaleźć moŜna
broń wojowników dawno upadłych imperiów, wykutych z nieznanych metali
metodami, o których nic nie wiadomo ludziom tego świata, fragmenty pancerzy
wytworzonych dla straŜników umarłych przed mileniami, zapomnianych królów.
Prawdę mówiąc, Minotaur moŜe rozerwać na strzępy bojowego konia za pomocą
samych zębów i nie dba o pochodzenie tych przedmiotów, waŜne jest, Ŝe czynią go
jeszcze bardziej zabójczym.
Dla Minotaurów pole bitwy jest miejscem szalonej orgii. Zapach posoki w
rozedrganych nozdrzach budzi w nich dzikość, a ich ryk obwieszcza głód całemu
światu. SzarŜują w piorunującym pędzie z opuszczonymi rogami, by nabijać na nie
wroga, a potem uderzają raz za razem w walczących z nimi nieszczęśników. Kiedy ich
ofiary zostaną pocięte na kawałki, Minotaury zaspokajają swe łaknienie, rozrywając
ciała ociekającymi krwią pazurami i połykając łapczywie wielkie kawały ciepłego
mięsa, narkotyzują się zapachem krwi nie zwaŜając na wir bitewny wokół nich.
CHARAKTERYSTYKA MINOTAURA:
MINOTAUR SZ WW US S WT śW I A CP
Początkowa 6 4 3 4 4 3 4 3 8
Maksymalna 6 6 5 5 5 5 6 5 9
BROŃ/PANCERZ: KaŜdy Minotaur posiada sztylet i broń wielką, gracz wedle uznania
moŜe wyposaŜyć stwora w dodatkowy oręŜ i pancerz z LISTY EKWIPUNKU
ZBROJNEGO STADA ZWIERZOLUDZI.
ZASADY SPECJALNE:
DUśY CEL, GŁÓD KRWI, PRZEPASTNE TRZEWIA, STRACH, TEMPY.
BYCZA SZARśA: Jeśli w dowolnej turze model Minotaura szarŜuje na przeciwnika
znajdującego się w odległości minimum 6”, zadaje kaŜdemu wrogiemu
modelowi z którym styka się podstawką jedno automatyczne trafienie wynikające
z impetu szarŜy. Trafienie rozstrzyga się w oparciu o podstawową wartość
współczynnika SIŁA. Trafienie z impetu szarŜy zadawane jest na samym początku
walki, zanim którykolwiek z modeli zdąŜy zaatakować.
Machiny:
Machiny stanowią wyposaŜenie bohaterów słuŜących w szeregach doświadczonych i
bogatych druŜyn. Do najbardziej spektakularnych machin zniszczenia zaliczyć naleŜy
samobieŜne Czołgi Parowe oraz latające śyrokoptery. Jednak ich wytwarzanie jest trudne,
a sekrety konstrukcji są pilnie strzeŜone. Inne rasy budują szybkie rydwany, które
mogą wedrzeć się w szeregi wrogiej druŜyny i skosić ją niczym zboŜe wyposaŜonymi w
ostrza kołami.
NaleŜy zauwaŜyć, Ŝe jedynie modele bohaterów mogą powozić Rydwanem.
Rydwan Zwierzoludzi:
ILOŚĆ MODELI W DRUśYNIE: 0-1
KOSZT REKRUTACJI: 125 ZK
Rydwany Zwierzoludzi są prymitywnymi konstrukcjami, zbudowanymi z cięŜkich
kawałów drewna odzyskanych ze zrujnowanych budowli ludzi. Ungory zbijają je
5 naprędce i wyposaŜają w wielkie kolce i nawet największe z nich nie noszą śladów
5 prawdziwego rzemiosła czy jakiejkolwiek finezji. Nie ma to najmniejszego, wystarczy
brutalna siła i dzikość nikczemnych stworzeń, które zaprzęgnięto do rydwanu,
stworzeń dalece przewyŜszających zwykłe konie. WaŜny jest sam cięŜar konstrukcji,
która sama w sobie potrafi dokonać powaŜnych zniszczeń. To, czy rydwan rozpadnie
się po zderzeniu nie ma dla jego załogi zbyt wielkiego znaczenia, w końcu liczy się
tylko liczba wrogów, którzy polegną w czasie szarŜy.
Do swych rydwanów Zwierzoludzie zaprzęgają zazwyczaj Tuskgory, które są
napastliwymi i upartymi bojowymi zwierzętami. Tuskgory to cuchnące, zgarbione
stworzenia porośnięte zapchlonym futrem, z którego sterczą zdeformowane ciosy i
rogi. Są groteskowym połączeniem wielkiego dzika i potęŜnego barana, mają często
inne cechy o mniej jasnym pochodzeniu. Owe tłuste, prymitywne bestie pokrywa
twarda skóra i splątane futro, przez które z trudem przebijają się bełty i strzały.
Tuskgorów nie stworzyła natura, są one kreacją Chaosu, a w ich Ŝyłach płonie
nienaturalna witalność. Zwierzoludzie tropią je i wyłapują w matecznikach kniei w
czasie szalonych pościgów. Często jedynie Minotaur jest w stanie przytrzymać
Tuskgora na tyle długo, by moŜna załoŜyć mu pęta - w takich sytuacjach jedynie
topór Bestigora jest w stanie powstrzymać Minotaura przed poŜarciem pojmanego
Tuskgora. Chwytanie Tuskgorów to przedsięwzięcie dalece niebezpieczne, gdyŜ są to
naprawdę podłe bestie, lecz z pomocą sztuki Szamanów i siły mięśni udaje się
podporządkować niektóre osobniki na tyle długo, by dobrze słuŜyły stadu.
 Fantasy Skirmish
Zwierzoludzie wykorzystują Tuskgory na wiele sposobów. Niektóre do gdy powoŜący pojazdem bohater Ucieka! lub rydwan został Wyłączony z akcji!.
przenoszenia cięŜarów: łupów i jeńców zdobytych na polu bitwy. Najsilniejsze z PIĘTNO NURGLA: Wartość współczynnika śW rydwanu naznaczonego Piętnem
Tuskgorów łączy się w pary, by ciągnęły prymitywne, powoŜone przez Zwierzoludzi Nurgla zostaje zwiększona o +1 punkt.
rydwany. W bitwie rydwany te pędzą na wroga na złamanie karku i uderzają w szeregi PIĘTNO SLAANESHA: Wszystkie wrogie modele znajdujące się w odległości do
przeciwnika z niepowstrzymaną siłą, miaŜdŜąc je kopytami, rogami i ostrzami. 6” od rydwanu naznaczonego Piętnem Slaanesha otrzymują modyfikator -1 do
Rydwany, które przetrwają bitwę, uŜywane są do przewoŜenia łupów, przytracza się współczynnika CP, aŜ do minimalnej wartości 2 punktów. NaleŜy zauwaŜyć,
do nich szeregi spętanych jeńców, których prowadzi się do lasu, gdzie słuch o nich Ŝe Piętno Slaanesha nie działa na istoty ODPORNE NA PSYCHOLOGIĘ.
ginie. Ich los jest przypieczętowany - zostaną poświęceni na ołtarzu lub poŜarci w PIĘTNO TZEENTCHA: Rydwan naznaczony Piętnem Tzeentcha na początku fazy
czasie zwycięskiej uczty. magii generuje jedną kostkę, którą naleŜy dodać do Puli Kostek Mocy. NaleŜy
CHARAKTERYSTYKA RYDWAN CHAOSU: pamiętać, Ŝe zasada ta nie ma zastosowania w przypadku, gdy bohater
powoŜący rydwanem Ucieka! lub pojazd został Wyłączony z akcji!.
RYDWAN SZ WW US S WT śW I A CP
MACHINA WOJENNA: Rydwan traktowany jest jak machina wojenna w tym sensie,
Rydwan - - - 5 5 4 - - - Ŝe podlega działaniu zaklęć i efektom magicznym skierowanym właśnie
Koło - - - - 6 1 - - - przeciwko machinom wojennym.
Tuskgor 7 3 0 3 4 1 2 1 3 OCHRONA PANCERZA: Solidna konstrukcja zapewnia rydwanowi Ochronę
Pancerza na 4+. Ponadto, dzięki solidnej konstrukcji modele woźnicy i pasaŜerów
Tuskgor 7 3 0 3 4 1 2 1 3 otrzymują modyfikator +2 do Ochrony Pancerza lub otrzymują Ochronę Pancerza na
ZASADY SPECJALNE: 5+ jeśli nie posiadają zbroi.
DUśY CEL. RYDWAN: Lekkie i szybkie rydwany mogą przewozić woźnicę i 2 pasaŜerów
OSTRZA: W trakcie rekrutacji modelu rydwanu Chaosu, kosztem kolejnych 25 ZK wielkości człowieka lub mniejszych (na rydwan nie moŜe zatem wejść model na
moŜna wyposaŜyć rydwan w ostrza na kołach. podstawce 40x40 mm i większej). NaleŜy zauwaŜyć, Ŝe w odróŜnieniu od
PIĘTNO CHAOSU: W trakcie rekrutacji modelu rydwanu, kosztem kolejnych 50 powozów, mniejsze rydwany nie mogą przewozić Ŝadnych towarów.
ZŁOTYCH KORON moŜna naznaczyć rydwan Piętnem Chaosu. Rydwan moŜe SZARśA DZIKÓW: szarŜujący tuskgor to nieokiełznana góra mięśni z ostrymi
otrzymać tylko jedno Piętno Chaosu, odpowiadające wybranemu w czasie kłami, którą kieruje Ŝądza krwi. Z tego teŜ powodu zaprzęŜone do rydwanu
rekrutacji Znakowi Chaosu: tuskgory uzyskuję premię +2 do SIŁY podczas szarŜy.
PIĘTNO CHAOSU NIEPODZIELONEGO: Wszystkie sprzymierzone modele UTRZYMANIE: Naprawa i konserwacja pojazdów oraz zaopatrzenie zwierząt
znajdujące się w rydwanie naznaczonym Piętnem Chaosu Niepodzielonego pociągowych wymagają sporych nakładów finansowych. W grze odzwierciedla
odczuwają NIENAWIŚĆ do wszystkich wrogów, nadto modele mogą to zasada, zgodnie z którą w czasie rozgrywania sekwencji po potyczce, na potrzeby
przerzucić nieudane testy PSYCHOLOGICZNE. zasad sprzedaŜy Łupów model pojazdu wraz z zaprzęŜonymi zwierzętami
PIĘTNO KHORNA: Naznaczony Piętnem Khorna rydwan na początku fazy magii pociągowymi liczony jest podwójnie.
przeciwnika generuje jedną kostkę, którą naleŜy dodać do Puli Kostek
Rozproszenia. NaleŜy pamiętać, Ŝe zasada ta nie ma zastosowania w przypadku,

187 | S t r o n a

12 FIOLETOWY OGIEN
RZUCONY NA 14+
CzarnoksięŜnik splata ze strzępów Dhar kulę ogłuszającej energii którą ciska w swych
wrogów.
Czar moŜna rzucić na dowolny, widoczny dla czarnoksięŜnika model w odległości do
12”. Udane rzucenie zaklęcia oznacza, Ŝe naleŜy uŜyć 3” okrągłego wzornika i
przykryć nim obrany na cel zaklęcia model. Wszystkie modele (wrogie i
sprzymierzone), których podstawki są całkowicie przykryte wzornikiem, zostają
automatycznie objęte działaniem zaklęcia, zaś te modele, których podstawki są
częściowo przykryte, dostają się pod wpływ zaklęcia na 4+. Objęte działaniem
zaklęcia modele muszą wykonać test CP. Niepowodzenie oznacza, Ŝe model zostaje
natychmiast Wyłączony z akcji!.
Dziedzina Dziczy:
Z
aklęcia z tej dziedziny bluźnierczej Magii Chaosu moŜe poznać
jedynie plugawy Szaman Zwierzoludzi. Dziedzina Dziczy, zwana
równieŜ Tradycją Władcy Bestii, zawiera szereg zaklęć
związanych z dziką naturą i pierwotną, nieokiełznaną nienawiścią
Zwierzoludzi. Kiedy zbrojne stado rusza w bój, Szaman
ZAKLECIA DZIEDZINY DZICZY
1-2 ZWIERZECY PED
RZUCONY NA 7+
Szaman przyzywa potworną moc Dhar, którą posyła wprost w plugawe serca Zwierzoludzi
rozpalając w Dzieciach Chaosu niekontrolowaną chęć rozszarpywania wroga na sztuki, co
skutkuje nagłym zrywem zbrojnego stada.
KaŜdy sprzymierzony model bohatera lub stronnika znajdujący się w odległości do 12"
od Szamana Zwierzoludzi wykonuje niezwłocznie ruch o K6" (naleŜy wykonać
oddzielny rzut dla kaŜdego modelu) w kierunku najbliŜszego widocznego wroga,
najkrótszą moŜliwą drogą, stosując zwykłe kary za teren, itp. – jeśli nie widzi Ŝadnego
wroga, porusza się dokładnie o K6” na wprost – obsługi machin wojennych
porzucają swe machiny. JeŜeli ruch taki prowadzi do kontaktu z wrogiem, to jest to
równoznaczne z szarŜą – wykonujący ruch model nie musi przeprowadzać Ŝadnych
testów PSYCHOLOGICZNYCH, które obowiązywały go podczas zwykłej szarŜy.
Zaatakowana w ten sposób postać moŜe wybrać jako reakcję na szarŜę jedynie trzymać
pozycje bądź Uciekać!.
Zaklęcie nie działa na modele, które Uciekają!.
3 PLUGAWY ROJ
RZUCONY NA 7+
Szaman Zwierzoludzi posyła splecione z bluźnierczej Dhar witki, które sięgają głęboko w
mroczne knieje przyzywając ohydne, parszywe robactwo zamieszkujące gnijące leśne
poszycie, tworząc potworną falę pająków, wijów i Ŝuków, która zalewa wroga .
Plugawy rój to magiczny pocisk o zasięgu 18” z cechą oręŜa ZATRUTE ATAKI. Po udanym
rzuceniu cel otrzymuje trafienie o SILE K6 bez moŜliwości skorzystania z Ochrony
Pancerza.
4 SKRZYDLA HARPII
RZUCONY NA 8+
Szaman Zwierzoludzi przyzywa bluźnierczą moc Dhar, która tworzy eteryczne skrzydła
harpii, na których Zwierzoczłek moŜe szybować niczym ptak.
Szaman Zwierzoludzi moŜe rzucić zaklęcie na samego siebie lub dowolny
sprzymierzony model bohatera lub stronnika w odległości do 12”, nawet jeśli go nie
widzi. Zaklęcie moŜna rzucić na model wielkości człowieka lub mniejszy (czar nie
będzie zatem działał na modele na podstawkach 40x40 mm i większych), równieŜ
związany walką wręcz.
Udane rzucenie czaru oznacza, Ŝe model moŜe wykonać zwykły ruch lotu na
16”, który moŜe być równieŜ ruchem szarŜy (szarŜa ta podlegać będzie wszystkich
zasadom szarŜy). Postać moŜe nawet, jeśli gracz sobie tego Ŝyczy, przerwać walkę, w
której brała udział, ale w takim wypadku nie będzie mogła szarŜować.
5 OTEPIENIE
RZUCONY NA 9+, POZOSTAJE W GRZE
Szaman Zwierzoludzi przyzywa plugawą moc Dhar, strzępy bluźnierczej Magii Chaosu
oplatają umysły wrogów, mamiąc i wodząc na wytracenie.
Zaklęcie moŜe zostać rzucone na dowolny wrogi model znajdujący się w odległości
do 18” od Szamana Zwierzoludzi, nawet jeśli Zwierzoczłek nie widzi celu. Ofiara
zaklęcia staje się podatna na GŁUPOTĘ.
6 WEZWANIE MOCY
RZUCONY NA 9+, POZOSTAJE W GRZE
Szaman Zwierzoludzi wypowiada bluźnierczą litanię gromadząc wokół siebie opary
plugawej Dhar. Esencja Chaosu kłębi się wokół Zwierzoczłeka, kusząc go obietnicą władzy i
potęgi.
Szaman Zwierzoludzi wypowiadając plugawą inkantację zaklęcia przyzywa moc Dhar,
która kłębi się wokół niego pod postacią wirującej mgły. Zwierzoczłek moŜe
wchłonąć bluźnierczą moc lub skierować ją na dowolny sprzymierzony lub wrogi
model bohatera lub stronnika znajdujący się w odległości do 12”, takŜe związany walką
wręcz. Następnie naleŜy wykonać rzut K6, aby określić jaki wpływa na model miała
energia Dhar. Wynik 1 oznacza, Ŝe moc zaklęcia zatruwa model, a ofiara zostaje
natychmiast Wyłączona z akcji!; wynik 2-5 oznacza, Ŝe dopóki zaklęcie pozostaje w grze
wartość jednego ze współczynników, wybranego przez gracza kontrolującego model
Fantasy Skirmish
11 WROTA PIEKIEL
RZUCANY NA 16+, POZOSTAJE W GRZE
CzarnoksięŜnik otwiera bramę prowadzącą do Domeny Chaosu, pogrąŜając wrogów w
szaleństwie zmian i zniszczenia.
Zaklęcie moŜe być rzucone na dowolny obszar w odległości do 18” i w polu widzenia
maga. Spowity działaniem zaklęcia obszar pokrywają ogniste strzępy energii Dhar,
które szarpią strukturę rzeczywistości przenosząc materię do świata immaterium.
NaleŜy uŜyć 3” okrągłego wzornika i przykryć nim wyznaczony obszar.
Wszystkie modele (wrogie i sprzymierzone), których podstawki są całkowicie
przykryte wzornikiem, otrzymują automatyczne trafienie, te modele, których modele
są częściowo przykryte, otrzymują trafienie na 4+. Objęte działaniem zaklęcia modele
otrzymują K3 trafienia o SILE 2K6. Jeśli w rzucie określającym SIŁĘ uderzenia
wypadnie ‘11’ lub ‘12’ model zostaje automatycznie Wyłączony z akcji!.
Zwierzoludzi uzbrojony w moc bluźnierczej magii Dhar sieją potworne spustoszenie
w szeregach przeciwnika. Plugawe zaklęcia zmieniają Ŝołnierzy w potworne stwory,
przywołują stworzenia zamieszkujące knieję - te duŜe i te małe - by kąsały i rwały
wroga na sztuki lub zmuszają wierzchowce przeciwników do zrzucenia jeźdźców z
grzbietów, wzięcia ich na rogi albo stratowania.
zostaje zwiększona o +1; zaś 6 oznacza, Ŝe dopóki zaklęcie pozostaje w grze wartość
wszystkich współczynników zostaje zwiększona o +1.
7 PRZEKAZANIE
RZUCONY NA 10+
Wkradając się do umysłów wrogów, Szaman Zwierzoludzi manipulując strzępami plugawej
Dhar umacnia dziką i zwierzęcą naturę ich psyche, dopóki nie przekształcają się
powarkujące bestie.
Moc plugawego zaklęcia oczarowuje wszystkie wrogie modele znajdujące się w
odległości do 12" od Szamana Zwierzoludzi. Ofiary zaklęcia muszą wykonać test CP.
Niepowodzenie oznacza, Ŝe natychmiast otrzymują trafienie o takiej SILE o ile nie
udał się test CP bez moŜliwości skorzystania z Ochrony Pancerza, Ochrony Magicznej oraz
REGENERACJI. Zaklęcie nie działa na modele ODPORNE NA PSYCHOLOGIĘ
8 RYK ZWIASTUNA ZAGLADY
RZUCONY NA 10+
Z płuc Szamana Zwierzoludzi, wypełnionych strzępami Dhar, wydobywa się ryk o takiej
sile, Ŝe mózgi wrogów zostają zdruzgotane, a oczy wybuchają w oczodołach.
Szaman Zwierzoludzi rzuca zaklęcie na samego siebie. NaleŜy uŜyć wzornika płomienia,
umieszczając jego szeroki koniec nad wyznaczonym celem, a wąski przyłoŜyć do
głowy modelu Szamana Zwierzoludzi. NaleŜy zwrócić uwagę, Ŝe Szaman
Zwierzoludzi musi widzieć wszystkie cele, które zamierza zaatakować. Modele,
których podstawki leŜą w całości pod wzornikiem zostają trafione automatycznie, a
te, których podstawki są częściowo przykryte wzornikiem, zostają trafione na 4+.
Trafione modele otrzymują trafienie SILE K6 bez moŜliwości skorzystania z Ochrony
Pancerza.
9 SKÓRA RAZORGORA
RZUCONY NA 10+, POZOSTAJE W GRZE
Przyzywając bluźnierczą moc Magii Chaosu, mag oplata pasmami Dhar ciała
sprzymierzeńców garbując ich skórę i wzmacniając ciała.
Moc zaklęcia działa na wszystkie sprzymierzone modele znajdujące się w odległości
do 12” od Szamana Zwierzoludzi. Udane rzucenie czaru oznacza, Ŝe poddane
działaniu zaklęcia modele otrzymują modyfikator +1 do Ochrony Pancerza (do
maksymalnego poziomu 0+) lub Ochronę Pancerza na 6+ jeśli nie posiadają zbroi.
10 ZEW ZDRADY
RZUCANY NA 10+
Uwalniając swój umysł z okowów ciała, Szaman wbija włócznię gniewu wprost w dzikie
serca zwierząt wrogów, sprawiając, Ŝe te zwracają się przeciwko tym, którzy ośmielili się
ujarzmić je razami, uzdą i ostrogą.
Pierwotna moc zaklęcia obejmuje wszystkie wrogie wierzchowce oraz modele
podlegające zasadzie specjalnej ZWIERZĘ, znajdujące się w odległości do 12" od
Szamana Zwierzoludzi. Objęte działaniem zaklęcia wrogie wierzchowce oraz modele
podlegające zasadzie specjalnej ZWIERZĘ muszą wykonać test CP. Niepowodzenie
oznacza, Ŝe modele szarŜują najbliŜszy sprzymierzony model i będą walczyć z
dotychczasowym sojusznikiem przez rundę. Po zakończeniu walki wręcz modele
naleŜy ustawić 1" od siebie. JeŜeli sprzymierzone modele znajdują się poza zasięgiem
szarŜy objętego działaniem zaklęcia wierzchowca lub modelu podlegające zasadzie
specjalnej ZWIERZĘ, to objęty działaniem zaklęcia model otrzymuje K3 trafienia o
SILE K6.
11 OPONCZA GHOROKA
RZUCANY NA 13+
Ghorok był legendarnym Minotaurem, dzikim niczym burza. Jego duchowa Opończa jest
potworna, ale zarazem niebezpieczna dla właściciela.
Szaman Zwierzoludzi przyzywa plugawą moc Dhar, którą oplata dowolny
sprzymierzony model bohatera lub stronnika znajdujący się w odległości do 12",
równieŜ związane walką wręcz. Objęty działaniem zaklęcia model otrzymuje +K6 do
SIŁY i +K6 do ATAKÓW (do maksymalnego poziomu 10 w obu przypadkach), aŜ do
końca tury przeciwnika. Ponadto, jeŜeli wyrzucono przynajmniej jedną 6, objęty
439 | S t r o n a
Warheim
działaniem zaklęcia model automatycznie traci 1 punkt śW bez moŜliwości
skorzystania z Ochrony Pancerza, Magicznej Ochrony czy teŜ Regeneracji.
12 DZIKA DOMINACJA
RZUCONY NA 16+
Szaman Zwierzoludzi wysyła swój umysł w dzicz i napotkawszy plugawą bestię, ściąga ją
na pole bitwy, nadrabiając w ten sposób swą mentalną nieobecność.
Moc bluźnierczej inkantacji przywołuje na pole bitwy głodny krwi Pomiot Chaosu.
NaleŜy umieścić model Pomiota Chaosu, tak by jego podstawka stykała się z dowolną
krawędzią stołu. Od tego momentu model staje się częścią Zbrojnego stada
Zwierzoludzi. PoniewaŜ Szaman Zwierzoludzi kontroluje teraz Pomiot Chaosu, nie
440 | S t r o n a
moŜe rzucać ani rozpraszać zaklęć, ani wykonywać ataków w walce wręcz. Za
kaŜdym razem, kiedy Pomiot Chaosu straci punkt śW, Szaman Zwierzoludzi musi
wykonać test WT. Nieudany test oznacza, Ŝe Szaman Zwierzoludzi automatycznie
traci 1 punkt śW bez moŜliwości skorzystania z Ochrony Pancerza, Magicznej Ochrony czy
teŜ Regeneracji. JeŜeli Szaman Zwierzoludzi zostanie Oszołomiony!, Powalony na ziemię! lub
Wyłączony z akcji! przywołany mocą zaklęcia Pomiot Chaosu odchodzi w dzicz, model
naleŜy traktować tak, jakby Uciekał! w kierunku najbliŜszej krawędzi stołu.
NaleŜy zauwaŜyć, Ŝe Pomiot Chaosu nie moŜe zostać dobrowolnie zwolniony
przez Szamana Zwierzoludzi ani odesłany przez rozproszenie zaklęcia przez przeciwnika
w kolejnych turach.