Snadź nie sądzone, by silny z silnym - Marina Cwietajewa

***

Snadź nie sądzone, by silny z silnym

Mogli przez świat ten pospołu przejść.
Tak rozminęli się Zygfryd z Brunhildą,
Mieczem przeciąwszy małżeństwa więź.

Nienawiścią wzajemną zbratani

- Jak bawoły! – na skałę – skała.
Z łoża ślubnego odszedł nie poznany,
I męża nie znając – spała.

Osobno – nawet na łożu godowym –

Osobno – nawet gdy zwarci w pięść –
Osobno – nawet gdy w znaku liczbowym –
Późno, osobno – to nasza więź!

Ale jeszcze dawniejsze krzywdy

Są: amazonkę jak lew stłamsiwszy –
Tak rozminęli się: syn Tetydy
Z córą Aresa: Achilles z mężną
Pantesileją.

O, wspomnij! – już z dołu

Spojrzenie jej! Powalonej, lecz chyżej
Spojrzenie! już nie z Olimpu – z bajora
Spojrzenie – a jednak wciąż z wyżyn!

Cóż z tego, że odtąd za cel uznał główny:

Jako żonę ją wyrwać z Hadesu mgły.
Snadź nie sądzone, by równy – z równym…
.....................
Tak rozmijamy się – my.