www. twilight .

ir ‫ ﺑﻼ‬: ‫ﮐﺘﺎب اول‬ ‫ﺳﭙﯿﺪه دم‬

The twilight saga : breaking dawn ١ ‫ﺻﻔﺤﮫ‬

‫‪www. twilight . ir‬‬ ‫ﮐﺘﺎب اول ‪ :‬ﺑﻼ‬ ‫ﺳﭙﯿﺪه دم‬

‫ﮐﺘﺎب ﭼﻬﺎرم ﮔﺮگ وﻣﯿﺶ ‪ :‬ﺳﭙﯿﺪه دم ) ‪( breaking dawn‬‬

‫ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه ‪ :‬اﺳﺘﻔﻨﯽ ﻣﺎﯾﺮ‬

‫ﺳﺮﭘﺮﺳﺖ ﺗﺮﺟﻤﻪ ‪ :‬اﺣﺴﺎن ﻧﺼﺮﺗﯽ‬

‫ﻣﺘﺮﺟﻤﯿﻦ ‪ :‬ﮐﺴﺮي ‪ ،‬ﯾﺎﺳﻤﯿﻦ ‪ ،‬ﻧﻮﺷﯿﺎر‬

‫ﺑﺎزﺑﯿﻨﯽ ﻧﻬﺎﺋﯽ ﻣﺘﻦ ‪ :‬اﺣﺴﺎن ﻧﺼﺮﺗﯽ و ﺷﯿﻮا ﻣﺤﻤﺪي‬

‫ﻃﺮاﺣﯽ ﺻﻔﺤﻪ ‪ :‬ﻣﯿﻼد ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﻓﺮ‬

‫ﮐﺎري از اوﻟﯿﻦ وﺑﺴﺎﯾﺖ ﻓﺎرﺳﯽ ﺗﻮآﯾﻼﯾﺖ ‪:‬‬

‫‪The twilight saga : breaking dawn‬‬ ‫ﺻﻔﺤﮫ ‪٢‬‬

‫‪www. twilight . ir‬‬ ‫ﮐﺘﺎب اول ‪ :‬ﺑﻼ‬ ‫ﺳﭙﯿﺪه دم‬

‫ﻓﺼﻞ ﻫﻔﺘﻢ‬

‫ﻏﯿﺮ ﻣﻨﺘﻈﺮه‬

‫ﺻﻒ ﺗﯿﺮه رﻧﮓ در ﻣﯿﺎن ﻣﻪ ﻟﻔﺎف ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺑﺮاﯾﻢ واﺿﺢ ﺗﺮ ﻣﯿﺸﺪ ‪ .‬ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﭼﺸﻤﺎن ﯾﺎﻗﻮت رﻧﮓ ﺷﺎن را ﮐﻪ از ﺗﺸﻨﮕﯽ ‪،‬‬
‫از ﻫﻮس ﺑﺮاي ﮐﺸﺘﻦ ﻣﯽ درﺧﺸﯿﺪ ﺑﺒﯿﻨﻢ ‪ .‬ﻟﺒﻬﺎﯾﺸﺎن روي دﻧﺪان ﻫﺎي ﺗﯿﺰ و ﺧﯿﺲ ﺷﺎن ﻋﻘﺐ رﻓﺖ ‪ ،‬ﺑﻌﻀﯽ ﺑﺮاي ﻏﺮش و‬
‫ﺑﻌﻀﯽ ﺑﺮاي ﻟﺒﺨﻨﺪ ‪.‬‬

‫ﺻﺪاي ﻧﺎﻟﻪ ي ﮐﻮدك ﭘﺸﺖ ﺳﺮم را ﻣﯿﺸﻨﯿﺪم ‪ ،‬اﻣﺎ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﺮﮔﺮدم و ﻧﮕﺎﻫﺶ ﮐﻨﻢ ‪ .‬ﺑﺎ اﯾﻨﮑﻪ ﻧﺎاﻣﯿﺪاﻧﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻢ از‬
‫اﻣﻨﯿﺖ او اﻃﻤﯿﻨﺎن ﺣﺎﺻﻞ ﮐﻨﻢ ‪ ،‬اﮐﻨﻮن ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﻬﺎي ﻫﯿﭻ ﮔﻮﻧﻪ ﺧﻄﺎﯾﯽ در ﺗﻤﺮﮐﺰ را ﺑﭙﺮدازم‪.‬‬

‫آﻧﻬﺎ ﺟﻠﻮﺗﺮ آﻣﺪﻧﺪ در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺷﻨﻞ ﻫﺎي ﻣﺸﮑﯽ ﺷﺎن ﺑﺎ ﺣﺮﮐﺖ اﻧﺪك آﻧﻬﺎ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﻣﻮج ﻣﯽ ﺧﻮردﻧﺪ ‪ .‬دﺳﺘﻬﺎﯾﺸﺎن ﺑﻪ‬
‫ﭘﻨﺠﻪ ﻫﺎي اﺳﺘﺨﻮاﻧﯽ رﻧﮓ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺷﺪﻧﺪ ‪ .‬از ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ از ﻫﺮ ﺳﻤﺖ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺣﻤﻠﻪ ﮐﻨﻨﺪ ‪ .‬ﻣﺎ ﻣﺤﺎﺻﺮه‬
‫ﺷﺪه ﺑﻮدﯾﻢ ‪ .‬ﻣﺎ ﻗﺮار ﺑﻮد ﺑﻤﯿﺮﯾﻢ ‪.‬‬

‫و ﺳﭙﺲ ‪ ،‬ﻣﺎﻧﻨﺪ اﻧﻔﺠﺎر ﻧﻮر از ﯾﮏ ﻓﻼش ‪ ،‬ﺗﻤﺎم ﺻﺤﻨﻪ ﻣﺘﻔﺎوت ﺑﻮد ‪ .‬ﺑﺎ اﯾﻦ ﺣﺎل ﭼﯿﺰي ﻋﻮض ﻧﺸﺪه ﺑﻮد ‪ .‬وﻟﺘﻮري ﻫﺎ‬
‫ﻫﻨﻮز ﻣﺼﻤﻢ ﺑﻪ ﻗﺘﻞ ‪ ،‬ﺑﻪ ﻣﺎ ﻧﺰدﯾﮏ ﻣﯽ ﺷﺪﻧﺪ ‪ .‬ﺗﻨﻬﺎ ﭼﯿﺰي ﮐﻪ ﻋﻮض ﺷﺪه ﺑﻮد ﻧﻮع ﻧﮕﺎه ﻣﻦ ﺑﻪ ﺗﺼﻮﯾﺮ ﺑﻮد ‪ .‬ﻧﺎﮔﻬﺎن ﻣﻦ‬
‫ﺗﺸﻨﻪ ي آﻧﻬﺎ ﺑﻮدم ‪ .‬ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﮐﻪ آﻧﻬﺎ ﺗﻘﺎص ﮐﺎرﺷﺎن را ﭘﺲ دﻫﻨﺪ ‪ .‬در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺟﻠﻮ ﺧﯿﺰ ﺑﺮﻣﯽ داﺷﺘﻢ وﺣﺸﺘﻢ ﺑﻪ‬
‫ﺧﻮن ﺧﻮاﻫﯽ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺷﺪ ‪ ،‬ﻟﺒﺨﻨﺪي روي ﻟﺒﻢ ﻇﺎﻫﺮ ﺷﺪ و از ﻣﯿﺎن دﻧﺪان ﻫﺎي ﻋﺮﯾﺎن ام ﻏﺮﺷﯽ ﺑﯿﺮون دادم ‪.‬‬

‫ﺑﺎ وﺣﺸﺖ از ﺧﻮاب ﭘﺮﯾﺪم ‪.‬‬

‫اﺗﺎق ﺗﺎرﯾﮏ ﺑﻮد ‪ .‬ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﮔﺮم و ﺷﺮﺟﯽ ‪ .‬ﻋﺮق از ﺷﻘﯿﻘﻪ ﻫﺎﯾﻢ ﺗﺎ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﮔﺮدﻧﻢ ﺳﺮازﯾﺮ ﺷﺪ ‪.‬‬

‫ﺑﻪ ﻣﻠﺤﻔﻪ ﻫﺎي ﮔﺮم ﭼﻨﮓ زدم ‪ ،‬ﺧﺎﻟﯽ ﺑﻮدﻧﺪ ‪.‬‬

‫» ادوارد؟ «‬

‫‪The twilight saga : breaking dawn‬‬ ‫ﺻﻔﺤﮫ ‪٣‬‬

‫‪www. twilight . ir‬‬ ‫ﮐﺘﺎب اول ‪ :‬ﺑﻼ‬ ‫ﺳﭙﯿﺪه دم‬

‫ﻫﻤﺎن ﻟﺤﻈﻪ ‪ ،‬اﻧﮕﺸﺘﺎﻧﻢ ﺑﻪ ﭼﯿﺰي ﺻﺎف و ﻟﻄﯿﻒ و ﺳﻔﺖ ﺑﺮﺧﻮرد ﮐﺮدﻧﺪ ‪ .‬ﯾﮏ ورق ﮐﺎﻏﺬ ﮐﻪ از وﺳﻂ ﺗﺎ ﺷﺪه ﺑﻮد ‪.‬‬
‫ﯾﺎدداﺷﺖ را ﺑﺮداﺷﺘﻢ و ﺑﻪ ﻃﺮف دﯾﮕﺮ اﺗﺎق ‪ ،‬ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﮐﻠﯿﺪﻫﺎي ﭼﺮاغ ﺑﻮدﻧﺪ ‪ ،‬ﺣﺮﮐﺖ ﮐﺮدم ‪.‬‬

‫ﺑﯿﺮون ﯾﺎدداﺷﺖ » ﺧﺎﻧﻢ ﮐﺎﻟﻦ « را ﻣﻮرد ﺧﻄﺎب ﻗﺮار داده ﺑﻮد ‪.‬‬

‫" اﻣﯿﺪوارم ﺑﯿﺪار و ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻧﺒﻮد ام ﻧﺸﯽ ‪ ،‬اﻣﺎ اﮔﺮ ﺷﺪي ‪ ،‬ﻣﻦ ﺧﯿﻠﯽ زود ﺑﺮﻣﯽ ﮔﺮدم ‪ .‬ﻓﻘﻂ ﺑﺮاي ﺷﮑﺎر‬
‫ﺑﻪ ﺧﺸﮑﯽ ﺑﺮﮔﺸﺘﻢ ‪ .‬دوﺑﺎره ﺑﺨﻮاب و ﺗﺎ وﻗﺘﯽ ﺑﯿﺪار ﺑﺸﯽ ﻣﻦ ﺑﺮﮔﺸﺘﻢ ‪ .‬دوﺳﺘﺖ دارم ‪" .‬‬

‫آﻫﯽ ﮐﺸﯿﺪم ‪ .‬دو ﻫﻔﺘﻪ از آﻣﺪن ﻣﺎ ﻣﯽ ﮔﺬﺷﺖ ﭘﺲ ﻣﻦ ﺑﺎﯾﺪ اﻧﺘﻈﺎر رﻓﺘﻦ اش را ﻣﯽ ﮐﺸﯿﺪم ‪ ،‬اﻣﺎ ﺑﻪ زﻣﺎن ﻓﮑﺮ ﻧﮑﺮده ﺑﻮدم‬
‫‪ .‬اﻧﮕﺎر ﻣﺎ اﯾﻨﺠﺎ ﺧﺎرج از زﻣﺎن در ﯾﮏ ﻣﮑﺎن ﺑﯽ ﻧﻈﯿﺮ ﺣﻀﻮر داﺷﺘﯿﻢ‪.‬‬

‫ﻋﺮق را از ﭘﯿﺸﺎﻧﯽ ام زدودم ‪ .‬ﺑﺎ اﯾﻨﮑﻪ ﺳﺎﻋﺖ روي ﻣﯿﺰ ﺑﻌﺪ از ﯾﮏ را ﻧﺸﺎن ﻣﯽ داد ‪ ،‬ﺣﺲ ﺑﯿﺪاري و ﻫﺸﯿﺎري داﺷﺘﻢ ‪.‬‬
‫ﻣﯽ داﻧﺴﺘﻢ ﺑﺎ اﯾﻦ ﺣﺲ ﮔﺮﻣﺎ و ﭼﺴﺒﻨﺪﮔﯽ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ دوﺑﺎره ﺑﻪ ﺧﻮاب ﺑﺮوم ‪ .‬ﻧﺎﮔﻔﺘﻪ ﻧﻤﺎﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﯽ داﻧﺴﺘﻢ اﮔﺮ ﺑﻪ ﺧﻮاب‬
‫ﺑﺮﮔﺮدم‪ ،‬دوﺑﺎره آن ﭘﯿﮑﺮه ﻫﺎي ﻣﺸﮑﯽ ﭘﻮش آﻣﺎده ﺷﮑﺎر را در ﺳﺮم ﺧﻮاﻫﻢ دﯾﺪ ‪.‬‬

‫ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪم و ﺑﺎ روﺷﻦ ﮐﺮدن ﭼﺮاغ ﻫﺎ ﺑﯽ ﻫﺪف اﻃﺮاف ﺧﺎﻧﻪ ﺧﺎﻟﯽ ﭘﺮﺳﻪ زدم ‪ .‬ﺑﺪون ﺣﻀﻮر ادوارد ‪ ،‬آﻧﺠﺎ ﺧﯿﻠﯽ ﺑﺰرگ و‬
‫ﺧﺎﻟﯽ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ رﺳﯿﺪ ‪ .‬ﺧﯿﻠﯽ ﻣﺘﻔﺎوت ‪.‬‬

‫ﺑﻪ آﺷﭙﺰﺧﺎﻧﻪ رﺳﯿﺪم و ﻓﮑﺮ ﮐﺮدم ﺷﺎﯾﺪ ﻏﺬاﯾﯽ ﺑﺮاي آراﻣﺶ ﭼﯿﺰي ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ آن ﻧﯿﺎز داﺷﺘﻢ ‪.‬‬

‫در ﯾﺨﭽﺎل ﮐﻨﺠﮑﺎوي ﮐﺮده ﺗﺎ ﺗﻤﺎم ﻣﻮاد ﻻزم ﺑﺮاي ﻣﺮغ ﺳﺨﺎري را ﭘﯿﺪا ﮐﺮدم ‪ .‬ﺳﺮخ ﺷﺪن و ﺟﻠﺰ و وﻟﺰ ﻣﺮغ در ﻣﺎﻫﯿﺘﺎﺑﻪ‬
‫ﺻﺪاﯾﯽ آﺷﻨﺎ و ﺧﺎﻧﮕﯽ ﺑﻮد ‪ ،‬از ﺷﮑﺴﺘﻦ ﺳﮑﻮت اﺣﺴﺎس اﺿﻄﺮاب ﮐﻤﺘﺮي داﺷﺘﻢ ‪.‬‬

‫ﭼﻨﺎن ﺑﻮي ﺧﻮﺑﯽ ﻣﯽ داد ﮐﻪ ﻫﻤﺎﻧﺠﺎ از ﻣﺎﻫﯿﺘﺎﺑﻪ ‪ ،‬در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ زﺑﺎﻧﻢ را ﻣﯽ ﺳﻮزاﻧﺪم ‪ ،‬ﺷﺮوع ﺑﻪ ﺧﻮردن ﮐﺮدم ‪ .‬ﺑﻌﺪ از ﭘﻨﺞ‬
‫ﯾﺎ ﺷﺸﻤﯿﻦ ﻟﻘﻤﻪ آﻧﻘﺪر ﺳﺮد ﺷﺪه ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﻢ ﻃﻌﻢ آن را ﺣﺲ ﮐﻨﻢ ‪ .‬ﺟﻮﯾﺪن ام آرام ﺗﺮ ﺷﺪ ‪ .‬ﻃﻌﻢ آن ﻣﺸﮑﻠﯽ داﺷﺖ؟‬
‫ﮔﻮﺷﺖ را ﺑﺮرﺳﯽ ﮐﺮدم ‪ .‬ﻫﻤﻪ ﺟﺎي آن ﺳﻔﯿﺪ ﺑﻮد ‪ .‬اﻣﺎ ﻣﻤﮑﻦ ﺑﻮد ﮐﺎﻣﻞ ﻧﭙﺨﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻟﻘﻤﻪ ي آزﻣﺎﯾﺸﯽ دﯾﮕﺮي ﺑﺮداﺷﺘﻢ ‪.‬‬
‫دوﺑﺎر ﺟﻮﯾﺪم ‪ .‬اه ﻣﻄﻤﺌﻨﺎ ﺑﺪﻣﺰه ﺑﻮد ‪ .‬ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪم ﺗﺎ ﻟﻘﻤﻪ ي دﻫﺎﻧﻢ را درون ﺳﯿﻨﮏ ﺧﺎﻟﯽ ﮐﻨﻢ ‪ .‬ﺑﻮي ﻣﺮغ و روﻏﻦ ﺣﺎل ﺑﻪ‬
‫ﻫﻢ زن ﺑﻮد ‪ .‬ﺗﻤﺎم ﺑﺸﻘﺎﺑﻢ را ﺑﺮداﺷﺘﻢ و درون ﺳﻄﻞ زﺑﺎﻟﻪ ﺧﺎﻟﯽ ﮐﺮده و ﭘﻨﺠﺮه را ﺑﺎز ﮐﺮدم ﺗﺎ ﺑﻮي ﻏﺬا را ﺗﻬﻮﯾﻪ ﺷﻮد ‪.‬‬
‫ﻫﻮاي ﺑﯿﺮون ﺑﻪ ﻧﺴﯿﻢ ﺧﻨﮑﯽ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺷﺪه ﺑﻮد ﮐﻪ روي ﭘﻮﺳﺘﻢ ﺣﺲ ﺧﻮﺑﯽ داﺷﺖ ‪.‬‬

‫ﺑﻪ ﻃﻮر ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﯽ ﺧﺴﺘﻪ ﺑﻮدم ‪ ،‬اﻣﺎ دﻟﻢ ﻧﻤﯽ ﺧﻮاﺳﺖ ﺑﻪ اﺗﺎق ﮔﺮم ﺑﺮﮔﺮدم ‪ .‬ﭘﺲ ﭘﻨﺠﺮه ﻫﺎي اﺗﺎق ﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮن را ﺑﺎز ﮐﺮده و‬
‫زﯾﺮ آﻧﻬﺎ روي ﮐﺎﻧﺎﭘﻪ دراز ﮐﺸﯿﺪم ‪ .‬ﻫﻤﺎن ﻓﯿﻠﻤﯽ ﮐﻪ روز ﻗﺒﻞ دﯾﺪه ﺑﻮدﯾﻢ را ﭘﺨﺶ ﮐﺮدم و ﺑﻪ زودي ﺑﺎ آﻫﻨﮓ ﻣﻼﯾﻢ اول‬
‫ﻓﯿﻠﻢ ﺑﻪ ﺧﻮاب رﻓﺘﻢ ‪.‬‬

‫‪The twilight saga : breaking dawn‬‬ ‫ﺻﻔﺤﮫ ‪۴‬‬

‫‪www. twilight . ir‬‬ ‫ﮐﺘﺎب اول ‪ :‬ﺑﻼ‬ ‫ﺳﭙﯿﺪه دم‬

‫وﻗﺘﯽ ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ را ﺑﺎز ﮐﺮدم ﺧﻮرﺷﯿﺪ در ﻧﯿﻤﻪ ي آﺳﻤﺎن ﺑﻮد ‪ ،‬اﻣﺎ اﯾﻦ ﻧﻮر ﺧﻮرﺷﯿﺪ ﻧﺒﻮد ﮐﻪ ﻣﺮا ﺑﯿﺪار ﮐﺮده ﺑﻮد ‪ .‬ﺑﺎزوان‬
‫ﺧﻨﮑﯽ دور ﻣﻦ ‪ ،‬ﻣﺮا ﺑﻪ ﺳﻤﺖ او ﻣﯽ ﮐﺸﯿﺪﻧﺪ ‪ .‬ﻫﻤﺎن ﻣﻮﻗﻊ دردي ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﯽ در دﻟﻢ ﭘﯿﭽﯿﺪ ‪.‬‬

‫ادوارد دﺳﺘﯽ زﻣﺴﺘﺎﻧﯽ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﭘﯿﺸﺎﻧﯽ ﺧﯿﺲ و ﭼﺴﺒﻨﺎك ﻣﻦ ﮐﺸﯿﺪ و زﻣﺰﻣﻪ ﮐﺮد ‪ » :‬ﻣﺘﺎﺳﻔﻢ ‪ ،‬اﻧﮕﺎر زﯾﺎدم دﻗﯿﻖ ﻧﺒﻮدم ﺑﻪ‬
‫اﯾﻨﮑﻪ ﺑﺎ رﻓﺘﻦ ﻣﻦ ﭼﻪ ﻗﺪر ﮔﺮﻣﺖ ﻣﯽ ﺷﻪ ﻓﮑﺮ ﻧﮑﺮدم ‪ .‬ﻗﺒﻞ از اﯾﻨﮑﻪ دوﺑﺎره ﺑﺮم ﯾﻪ ﮐﻮﻟﺮ ﻧﺼﺐ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ «‬

‫ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ روي ﺣﺮﻓﻬﺎﯾﻢ ﺗﻤﺮﮐﺰ ﮐﻨﻢ ‪ .‬ﻧﻔﺲ ﻧﻔﺲ زﻧﺎن در ﺣﺎل رﻫﺎﯾﯽ از ﺑﺎزواﻧﺶ ﮔﻔﺘﻢ ‪ » :‬ﺑﺒﺨﺸﯿﺪ ! «‬

‫ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ آﻏﻮش اش را ﮔﺸﻮد ‪ » :‬ﺑﻼ؟ «‬

‫در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ دﺳﺘﺎﻧﻢ را ﻣﻘﺎﺑﻞ دﻫﺎﻧﻢ ﻧﮕﻪ داﺷﺘﻪ ﺑﻮدم ﺑﻪ ﺳﻤﺖ دﺳﺘﺸﻮﯾﯽ دوﯾﺪم ‪ .‬ﭼﻨﺎن ﺣﺲ ﺑﺪي داﺷﺘﻢ ﮐﻪ – در اﺑﺘﺪا –‬
‫وﻗﺘﯽ ﺷﺎﻫﺪ ﺧﻢ ﺷﺪن و ﺑﺎﻻ آوردن وﺣﺸﯿﺎﻧﻪ ام در ﺗﻮاﻟﺖ ﺑﻮد ‪ ،‬ﺑﺮاﯾﻢ اﻫﻤﯿﺘﯽ ﻧﺪاﺷﺖ ‪.‬‬

‫» ﺑﻼ ﭼﯽ ﺷﺪه ؟ «‬

‫ﻫﻨﻮز ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﭘﺎﺳﺦ دﻫﻢ ‪ .‬او ﺑﺎ ﻧﮕﺮاﻧﯽ در آﻏﻮﺷﻢ ﮔﺮﻓﺖ ‪ ،‬ﻣﻮﻫﺎﯾﻢ را از ﺻﻮرﺗﻢ ﮐﻨﺎر زد و ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺷﺪ ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﻢ دوﺑﺎره‬
‫ﺗﻨﻔﺲ ﮐﻨﻢ‪.‬‬

‫ﻧﺎﻟﻪ ﮐﺮدم ‪ » :‬ﻣﺮغ ﻓﺎﺳﺪ ﻟﻌﻨﺘﯽ «‬

‫» ﺣﺎﻟﺖ ﺧﻮﺑﻪ؟ « ﺻﺪاﯾﺶ ﺳﺨﺖ و ﮐﺸﯿﺪه ﺑﻮد‪.‬‬

‫ﻧﻔﺲ ﻧﻔﺲ زﻧﺎن ﮔﻔﺘﻢ ‪ » :‬ﺧﻮﺑﻢ ‪ .‬ﻓﻘﻂ ﻣﺴﻤﻮﻣﯿﺖ ﻏﺬاﯾﯿﻪ ‪ .‬ﻻزم ﻧﯿﺴﺖ ﺗﻮ اﯾﻨﺎرو ﺑﺒﯿﻨﯽ‪ .‬ﺑﺮو «‬

‫» اﻣﮑﺎن ﻧﺪاره ﺑﻼ «‬

‫در ﺣﺎل ﺗﻼش ﺑﺮاي ﺗﻤﯿﺰ ﮐﺮدن دﻫﺎﻧﻢ دوﺑﺎره ﻧﺎﻟﻪ ﮐﺮدم ‪ » :‬ﺑﺮو « او ﺑﺪون ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻫﻞ دادن ﻫﺎي ﺿﻌﯿﻒ ﻣﻦ ﺑﻪ ﻧﺮﻣﯽ‬
‫ﮐﻤﮏ ام ﮐﺮد ‪.‬‬

‫وﻗﺘﯽ دﻫﺎﻧﻢ ﺗﻤﯿﺰ ﺑﻮد ‪ ،‬ﻣﺮا ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺗﺨﺖ ﺑﺮد و ﺑﺎ دﻗﺖ آﻧﺠﺎ ﻧﺸﺎن د‪ ،‬ﺑﺎزواﻧﺶ ﻫﻨﻮز ﭘﺸﺘﻢ ﺑﻮدﻧﺪ‪.‬‬

‫» ﻣﺴﻤﻮﻣﯿﺖ ﻏﺬاﯾﯽ؟ «‬

‫ﻏﺮﯾﺪم ‪ » :‬آره ‪ .‬دﯾﺸﺐ ﻣﺮغ ﺳﺨﺎري درﺳﺖ ﮐﺮدم ‪ .‬ﻣﺰه ي ﺑﺪي ﻣﯿﺪاد ‪ .‬ﻫﻤﻪ ﺷﻮ رﯾﺨﺘﻢ دور ‪ ،‬اﻣﺎ اول ﭼﻨﺪ ﻟﻘﻤﻪ ﺧﻮردم «‬

‫دﺳﺖ ﺳﺮدي روي ﭘﯿﺸﺎﻧﯽ ام ﮔﺬاﺷﺖ ‪ .‬اﺣﺴﺎس ﺧﻮﺑﯽ داﺷﺖ‪ » .‬اﻻن ﺣﺎﻟﺖ ﭼﻄﻮره؟ «‬

‫ﺑﺮاي ﯾﮏ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﻪ آن ﻓﮑﺮ ﮐﺮدم ‪ .‬ﺣﺎﻟﺖ ﺗﻬﻮع ﺑﻪ ﻫﻤﺎن ﺳﺮﻋﺘﯽ ﮐﻪ آﻣﺪه ﺑﻮد از ﺑﯿﻦ رﻓﺘﻪ ﺑﻮد و ﺣﺎل ﻣﻦ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻫﻤﻪ ي‬
‫ﺻﺒﺢ ﻫﺎي دﯾﮕﺮي ﺑﻮد ﮐﻪ از ﺧﻮاب ﺑﻠﻨﺪ ﻣﯽ ﺷﺪم ‪ » .‬ﺧﯿﻠﯽ ﻧﻮرﻣﺎل «‬

‫‪The twilight saga : breaking dawn‬‬ ‫ﺻﻔﺤﮫ ‪۵‬‬

‫‪www. twilight . ir‬‬ ‫ﮐﺘﺎب اول ‪ :‬ﺑﻼ‬ ‫ﺳﭙﯿﺪه دم‬

‫ﻗﺒﻞ از ﻧﯿﻤﺮو ﮐﺮدن ﭼﻨﺪ ﺗﺨﻢ ﻣﺮغ او ﻣﺠﺒﻮرم ﮐﺮد ﮐﻪ ﺳﺎﻋﺘﯽ ﺻﺒﺮ ﮐﻨﻢ و ﯾﮏ ﻟﯿﻮان آب را درون ﻣﻌﺪه ام ﻧﮕﻪ دارم ‪ .‬ﻣﻦ‬
‫ﺣﺲ ﮐﺎﻣﻼ ﻋﺎدي اي داﺷﺘﻢ ﺑﻪ ﻏﯿﺮ از اﯾﻨﮑﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺑﯿﺪار ﻣﺎﻧﺪن در ﻧﯿﻤﻪ ﺷﺐ ﺧﺴﺘﻪ ﺑﻮدم ‪ .‬ﺑﺎ ﺗﻨﺒﻠﯽ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﭘﺎﻫﺎﯾﺶ ﻟﻢ‬
‫دادم و او ﮐﺎﻧﺎل ﺳﯽ ان ان را ﮔﺮﻓﺖ ‪ .‬ﻣﺎ ﺧﯿﻠﯽ از دﻧﯿﺎ دور ﻣﺎﻧﺪه ﺑﻮدﯾﻢ ‪ .‬اﮔﺮ ﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺳﻮم ﻫﻢ ﺑﻪ راه اﻓﺘﺎده ﺑﻮد ﻣﺎ‬
‫ﺧﺒﺮي ﻧﺪاﺷﺘﯿﻢ ‪.‬‬

‫از اﺧﺒﺎر ﺧﺴﺘﻪ ﺷﺪه و ﺑﺮﮔﺸﺘﻢ ﺗﺎ او را ﺑﺒﻮﺳﻢ ‪ .‬ﻣﺎﻧﻨﺪ اﻣﺮوز ﺻﺒﺢ ‪ ،‬ﺑﺎ ﺣﺮﮐﺘﻢ دردي ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﯽ در دﻟﻢ اﯾﺠﺎد ﺷﺪ ‪ .‬در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ‬
‫دﺳﺘﻢ را ﻣﺤﮑﻢ روي دﻫﺎﻧﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدم ﺧﻮد را از او ﻋﻘﺐ ﮐﺸﯿﺪم ‪ .‬ﻣﯽ داﻧﺴﺘﻢ ﮐﻪ اﯾﻦ ﺑﺎر ﺑﻪ دﺳﺘﺸﻮﯾﯽ ﻧﻤﯽ رﺳﻢ‬
‫ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺳﯿﻨﮏ ﻇﺮﻓﺸﻮﯾﯽ دوﯾﺪم‪.‬‬

‫او ﺑﺎر دﯾﮕﺮ ﻣﻮﻫﺎﯾﻢ را ﻋﻘﺐ ﻧﮕﻪ داﺷﺖ‪.‬‬

‫وﻗﺘﯽ داﺷﺘﻢ دﻫﺎﻧﻢ را ﭘﺎك ﻣﯽ ﮐﺮدم ‪ ،‬ﺑﺎ ﻧﮕﺮاﻧﯽ ﮔﻔﺖ ‪ » :‬ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ رﯾﻮ ﺑﺮﮔﺮدﯾﻢ و ﺑﺮﯾﻢ ﭘﯿﺶ ﯾﻪ دﮐﺘﺮ «‬

‫دﮐﺘﺮ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﯽ آﻣﭙﻮل ﺑﻮد ‪ .‬ﺳﺮم را ﺗﮑﺎن دادم و ﺑﻪ ﺳﻤﺖ راﻫﺮو ﭼﺮﺧﯿﺪم ‪ » :‬دﻧﺪوﻧﻬﺎﻣﻮ ﺑﺸﻮرم ﺣﺎﻟﻢ ﺧﻮب ﻣﯽ ﺷﻪ «‬

‫وﻗﺘﯽ دﻫﺎﻧﻢ ﻃﻌﻢ ﺑﻬﺘﺮي ﯾﺎﻓﺖ در ﭼﻤﺪان ﻫﺎﯾﻢ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﺟﻌﺒﻪ ي ﮐﻤﮏ ﻫﺎي اوﻟﯿﻪ ﮐﻮﭼﮑﯽ ﮔﺸﺘﻢ ﮐﻪ آﻟﯿﺲ ﺑﺮاﯾﻢ‬
‫ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺑﻮد ‪ .‬ﺟﻌﺒﻪ اي ﮐﻪ ﭘﺮ از وﺳﺎﯾﻞ اﻧﺴﺎﻧﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺑﺎﻧﺪ و ﻣﺴﮑﻦ ﺑﻮد ‪ ،‬و ﺣﺎﻣﻞ ﭼﯿﺰي ﮐﻪ اﻻن ﻧﯿﺎز داﺷﺘﻢ ‪ ،‬ﻗﺮص‬
‫دﻟﭙﯿﭽﻪ ‪ .‬ﺷﺎﯾﺪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ دﻟﻢ و ادوارد را آرام ﻧﮕﻪ دارم ‪.‬‬

‫اﻣﺎ ﻗﺒﻞ از اﯾﻨﮑﻪ ﻗﺮص را ﺑﯿﺎﺑﻢ ‪ ،‬دﺳﺘﻢ ﺑﻪ ﭼﯿﺰ دﯾﮕﺮي ﺧﻮرد ﮐﻪ آﻟﯿﺲ ﺑﺮاﯾﻢ ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺑﻮد ‪ .‬ﺟﻌﺒﻪ ي ﮐﻮﭼﮏ آﺑﯽ را ﺑﺮداﺷﺘﻪ‬
‫و ﺑﺮاي ﻟﺤﻈﻪ اي ﻃﻮﻻﻧﯽ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ را ﻓﺮاﻣﻮش ﮐﺮده و ﺑﻪ آن ﺧﯿﺮه ﺷﺪم ‪.‬‬

‫و ﺳﭙﺲ ﺷﺮوع ﺑﻪ ﺷﻤﺮدن در ذﻫﻨﻢ ﮐﺮدم ‪ .‬ﯾﮏ ﺑﺎر ‪ .‬دوﺑﺎر ‪ .‬دوﺑﺎره ‪.‬‬

‫ﺿﺮﺑﻪ روي در ﻏﺎﻓﻠﮕﯿﺮم ﮐﺮد ‪ .‬ﺟﻌﺒﻪ ي ﮐﻮﭼﮏ از دﺳﺘﻢ دوﺑﺎره داﺧﻞ ﭼﻤﺪان اﻓﺘﺎد ‪.‬‬

‫ادوارد از ﭘﺸﺖ در ﭘﺮﺳﯿﺪ ‪ » :‬ﺣﺎﻟﺖ ﺧﻮﺑﻪ؟ دوﺑﺎره ﺑﺎﻻ آوردي؟ «‬

‫» ﻫﻢ آره ﻫﻢ ﻧﻪ « ﺻﺪاﯾﻢ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺧﻔﻪ ﻣﯽ آﻣﺪ ‪.‬‬

‫ﺣﺎﻻ ﺑﺎ ﻧﮕﺮاﻧﯽ ﮔﻔﺖ ‪ » :‬ﺑﻼ؟ ﻣﯽ ﺷﻪ ﺑﯿﺎم ﺗﻮ ؟ ﻟﻄﻔﺎ ؟ «‬

‫» ﺑﺎﺷﻪ‪...‬؟ «‬

‫او داﺧﻞ ﺷﺪ و وﺿﻌﯿﺖ ﻣﺮا ﺑﺮرﺳﯽ ﮐﺮد ‪ :‬ﭼﻬﺎرزاﻧﻮ ﮐﻨﺎر ﭼﻤﺪان ﺑﺎ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺧﯿﺮه و ﺑﯽ ﺣﺎﻟﺖ ‪ .‬ﮐﻨﺎرم ﻧﺸﺴﺖ و دﺳﺘﺶ‬
‫ﺑﯽ درﻧﮓ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﭘﯿﺸﺎﻧﯽ ام دراز ﺷﺪ ‪.‬‬

‫» ﭼﯽ ﺷﺪه؟ «‬

‫زﻣﺰﻣﻪ ﮐﺮدم ‪ » :‬ﭼﻨﺪ روز از ﻋﺮوﺳﯽ ﮔﺬﺷﺘﻪ؟ «‬

‫‪The twilight saga : breaking dawn‬‬ ‫ﺻﻔﺤﮫ ‪۶‬‬

‫‪www. twilight . ir‬‬ ‫ﮐﺘﺎب اول ‪ :‬ﺑﻼ‬ ‫ﺳﭙﯿﺪه دم‬

‫ﺑﻪ ﻃﻮر ﺧﻮدﮐﺎر ﺟﻮاب داد ‪ » :‬ﻫﻔﺪه‪ .‬ﺑﻼ ﭼﯽ ﺷﺪه ؟! «‬

‫دوﺑﺎره ﺷﻤﺮدم ‪ .‬اﻧﮕﺸﺘﯽ را ﺑﺎﻻ ﻧﮕﻪ داﺷﺘﻪ ﺑﻮدم ‪ ،‬ﺑﻪ ﻋﻼﻣﺖ اﯾﻦ ﮐﻪ ﺻﺒﺮ ﮐﻨﺪ و ﺷﻤﺎره ﻫﺎ را زﯾﺮ ﻟﺐ زﻣﺰﻣﻪ ﻣﯽ ﮐﺮدم ‪ .‬در‬
‫ﻣﻮرد روزﻫﺎ اﺷﺘﺒﺎه ﻣﯽ ﮐﺮدم ‪ .‬ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﻣﺪﺗﯽ ﮐﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮدم اﯾﻨﺠﺎ ﺑﻮدﯾﻢ ‪ .‬دوﺑﺎره از اول ﺷﻤﺮدم ‪.‬‬

‫ﺑﺎ ﻋﺠﻠﻪ ﮔﻔﺖ ‪ » :‬ﺑﻼ! دارم دﯾﻮوﻧﻪ ﻣﯽ ﺷﻢ! «‬

‫ﺳﻌﯽ ﮐﺮدم ﻫﻀﻢ اش ﮐﻨﻢ ‪ .‬ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻢ ‪ .‬ﭘﺲ درون ﭼﻤﺪان دوﺑﺎره ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﺟﻌﺒﻪ ي ﻧﻮارﻫﺎي ﺑﻬﺪاﺷﺘﯽ ﮔﺸﺘﻢ ‪ .‬آن را ﺑﯽ‬
‫ﺻﺪا ﺑﺎﻻ ﮔﺮﻓﺘﻢ ‪.‬‬

‫ﺑﺎ ﺳﺮدرﮔﻤﯽ ﻧﮕﺎﻫﻢ ﮐﺮد ‪ » :‬ﻣﻨﻈﻮرت ﭼﯿﻪ؟ داري ﻣﯽ ﮔﯽ ﺑﯿﻤﺎرﯾﺖ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ وﺿﻌﯿﺖ روﺣﯽ دوران ﻗﺎﻋﺪﮔﯿﻪ؟ «‬

‫ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﺎ ﺻﺪاﯾﯽ ﺿﻌﯿﻒ ﺑﮕﻮﯾﻢ ‪ » :‬ﻧﻪ ‪ ،‬ﻧﻪ ادوارد ‪ .‬دارم ﻣﯽ ﮔﻢ ﮐﻪ ﻗﺎﻋﺪﮔﯽ ﻣﻦ ﭘﻨﺞ روز ﻋﻘﺐ اﻓﺘﺎده «‬

‫ﺣﺎﻟﺖ ﭼﻬﺮه اش ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻧﮑﺮد ‪ .‬اﻧﮕﺎر ﻣﻦ ﭼﯿﺰي ﻧﮕﻔﺘﻪ ﺑﻮدم‪.‬‬

‫اﺿﺎﻓﻪ ﮐﺮدم ‪ » :‬ﻓﮑﺮ ﻧﮑﻨﻢ ﻣﺴﻤﻮم ﺷﺪه ﺑﺎﺷﻢ «‬

‫ﺟﻮاﺑﯽ ﻧﺪاد ‪ .‬ﺑﻪ ﯾﮏ ﻣﺠﺴﻤﻪ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺷﺪه ﺑﻮد ‪.‬‬

‫ﺑﺎ ﺻﺪاﯾﯽ ﺛﺎﺑﺖ ﺑﺮاي ﺧﻮدم ﻧﺠﻮا ﮐﺮدم ‪ » :‬روﯾﺎ ﻫﺎ ‪ .‬اﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﺧﻮاﺑﯿﺪن ‪ .‬ﮔﺮﯾﻪ ﻫﺎ ‪ .‬اﯾﻦ ﻫﻤﻪ اﺷﺘﻬﺎ‪ .‬اوه‪ .‬اوه‪ ...‬اوه! «‬

‫ﻧﮕﺎه ادوارد ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺷﯿﺸﻪ اي ﻣﯽ رﺳﯿﺪ ‪ ،‬ﮔﻮﯾﯽ دﯾﮕﺮ ﻣﺮا ﻧﻤﯽ دﯾﺪ ‪.‬‬

‫ﺑﻪ ﻃﻮر ﺧﻮدﮐﺎر ‪ ،‬ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ ﻧﺎﺧﻮدآﮔﺎه ‪ ،‬دﺳﺘﻢ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺷﮑﻢ ام رﻓﺖ‪.‬‬

‫دوﺑﺎره ﮔﻔﺘﻢ ‪ » :‬اوه! «‬

‫روي ﭘﺎﻫﺎﯾﻢ ﭘﺮﯾﺪم و از دﺳﺘﺎن ﺑﯽ ﺣﺮﮐﺖ ادوارد رﻫﺎ ﺷﺪم ‪ .‬از ﺻﺒﺢ زﯾﺮﭘﻮش و ﻟﺒﺎس زﯾﺮ ﺳﯿﻠﮑﯽ را ﮐﻪ ﺑﺮاي ﺧﻮاب‬
‫ﻣﯽ ﭘﻮﺷﯿﺪم ﻋﻮض ﻧﮑﺮده ﺑﻮدم ‪ .‬ﭘﺎرﭼﻪ ي آّﺑﯽ را از ﺳﺮ راه ﮐﻨﺎر زده و ﺑﻪ ﺷﮑﻢ ام ﺧﯿﺮه ﺷﺪم‪.‬‬

‫زﻣﺰﻣﻪ ﮐﺮدم ‪ » :‬ﻏﯿﺮ ﻣﻤﮑﻨﻪ «‬

‫ﻣﻦ ﺗﺠﺮﺑﻪ اي ﺑﺎ ﺣﺎﻣﻠﮕﯽ ﯾﺎ ﻧﻮزادان ﯾﺎ ﻫﺮﭼﯿﺰي ﮐﻪ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ دﻧﯿﺎي اﯾﻨﻬﺎ ﺑﻮد ﻧﺪاﺷﺘﻢ ‪ ،‬اﻣﺎ اﺣﻤﻖ ﻫﻢ ﻧﺒﻮدم ‪ .‬ﺑﻪ ﻗﺪر ﮐﺎﻓﯽ‬
‫ﻓﯿﻠﻢ و ﺳﺮﯾﺎل دﯾﺪه ﺑﻮدم ﮐﻪ ﺑﺪاﻧﻢ ﻗﻀﯿﻪ اﯾﻨﻄﻮر ﭘﯿﺶ ﻧﻤﯽ رود ‪ .‬ﻣﻦ ﻓﻘﻂ ﭘﻨﺞ روز ﻋﻘﺐ ﺑﻮدم ‪ .‬اﮔﺮ در اﯾﻦ ﻣﺪت ﮐﻮﺗﺎه‬
‫ﺣﺎﻣﻠﻪ ﺷﺪه ﺑﻮدم ‪ ،‬ﺑﺪﻧﻢ ﺣﺘﯽ ﻓﺮﺻﺖ ﻧﺪاﺷﺖ اﯾﻦ ﺣﻘﯿﻘﺖ را در ﺧﻮد ﺛﺒﺖ ﮐﻨﺪ ‪ .‬دﭼﺎر ﺗﻬﻮع ﺻﺒﺤﮕﺎﻫﯽ ﻧﻤﯽ ﺷﺪم ‪ .‬ﻋﺎدت‬
‫ﻏﺬاﯾﯽ و ﺧﻮاﺑﯿﺪن ام ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻧﻤﯽ ﮐﺮد ‪.‬‬

‫و ﺑﻪ ﻃﻮر ﺣﺘﻢ ‪ ،‬اﯾﻦ ﺑﺮآﻣﺪﮔﯽ ﻫﺮﭼﻨﺪ ﮐﻮﭼﮏ وﻟﯽ ﻣﺸﺨﺼﯽ ﺑﯿﻦ ﻟﮕﻦ ﻫﺎﯾﻢ ﻧﺪاﺷﺘﻢ ‪.‬‬

‫‪The twilight saga : breaking dawn‬‬ ‫ﺻﻔﺤﮫ ‪٧‬‬

‫‪www. twilight . ir‬‬ ‫ﮐﺘﺎب اول ‪ :‬ﺑﻼ‬ ‫ﺳﭙﯿﺪه دم‬

‫ﮐﻤﺮم را ﺟﻠﻮ و ﻋﻘﺐ ﮐﺮدم ﺗﺎ از ﻫﺮ زاوﯾﻪ ﻧﮕﺎﻫﺶ ﮐﻨﻢ ‪ ،‬ﺟﻮري ﮐﻪ اﻧﮕﺎر ﺑﺮآﻣﺪﮔﯽ در ﻧﻮر ﻣﻨﺎﺳﺐ از ﺑﯿﻦ رﻓﺘﻨﯽ ﺑﻮد ‪.‬‬
‫اﻧﮕﺸﺘﺎﻧﻢ را روي ﻗﻠﻨﺒﻪ ي ﮐﻮﭼﮏ ﮐﺸﯿﺪم و از ﺳﺨﺘﯽ و اﺳﺘﺤﮑﺎم آن زﯾﺮ ﭘﻮﺳﺖ دﺳﺘﻢ ﺗﻌﺠﺐ ﮐﺮدم ‪.‬‬

‫دوﺑﺎره ﮔﻔﺘﻢ ‪ » :‬ﻏﯿﺮ ﻣﻤﮑﻨﻪ « ﭼﺮاﮐﻪ ﺑﺎ ﺑﺮآﻣﺪﮔﯽ ﯾﺎ ﺑﺪون آن ‪ ،‬ﺑﺎ ﻗﺎﻋﺪﮔﯽ ﯾﺎ ﺑﺪون آن ‪ -‬ﮐﻪ ﻣﻄﻤﺌﻨﺎ اﮐﻨﻮن ﺑﺪون آن ﺑﻮد ‪،‬‬
‫ﺑﺎ اﯾﻨﮑﻪ ﻣﻦ در ﺗﻤﺎم ﻋﻤﺮم ﯾﮏ روز ﻫﻢ ﻋﻘﺐ ﻧﯿﻔﺘﺎده ﺑﻮدم ‪ -‬اﻣﮑﺎن ﻧﺪاﺷﺖ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺣﺎﻣﻠﻪ ﺑﺎﺷﻢ ‪ .‬ﻣﺤﺾ رﺿﺎي ﺧﺪا ‪،‬‬
‫ﺗﻨﻬﺎ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ در ﺗﻤﺎم ﻋﻤﺮم ﺑﺎ او ﺳﮑﺲ داﺷﺘﻢ ﯾﮏ ﺧﻮن آﺷﺎم ﺑﻮد ‪.‬‬

‫ادوارد ‪ ،‬ﯾﮏ ﺧﻮن آﺷﺎم ﮐﻪ اﮐﻨﻮن ﺑﺪون اﺛﺮي از ﺣﺮﮐﺖ ‪ ،‬روي زﻣﯿﻦ ﯾﺦ زده ﺑﻮد ‪.‬‬

‫ﭘﺲ ﺣﺘﻤﺎ ﺗﻮﺿﯿﺢ دﯾﮕﺮي وﺟﻮد داﺷﺖ ‪ .‬ﻣﻦ ﻣﺸﮑﻠﯽ داﺷﺘﻢ ‪ .‬ﺑﯿﻤﺎري ﻣﺨﺼﻮص ﺑﻪ آﻣﺮﯾﮑﺎي ﺟﻨﻮﺑﯽ ﮐﻪ ﺗﻤﺎم ﻋﻼﺋﻢ‬
‫ﺣﺎﻣﻠﮕﯽ را داﺷﺖ ‪ .‬ﻓﻘﻂ ﺳﺮﻋﺘﺶ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﻮد‪.‬‬

‫و ﺳﭙﺲ ﭼﯿﺰي ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ آوردم ‪ .‬ﯾﮏ ﺗﺤﻘﯿﻖ اﯾﻨﺘﺮﻧﺘﯽ ﺻﺒﺤﮕﺎﻫﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮم ﻗﺮن ﻫﺎ از آن ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮد ‪ .‬در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ‬
‫ﭘﺸﺖ ﻣﯿﺰم در ﺧﺎﻧﻪ ﭼﺎرﻟﯽ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮدم و ﻧﻮر ﺧﺎﮐﺴﺘﺮي رﻧﮓ از ﭘﻨﺠﺮه داﺧﻞ ﻣﯽ ﺗﺎﺑﯿﺪ ‪ ،‬روي ﮐﺎﻣﭙﯿﻮﺗﺮ ﮐﻬﻨﻪ ام ﺑﻪ ﯾﮏ‬
‫ﺻﻔﺤﻪ ي اﯾﻨﺘﺮﻧﺘﯽ ﺑﻪ ﻧﺎم "ﺧﻮن آﺷﺎم ﻫﺎ‪ ،‬اﻟﻒ ﺗﺎ ي" ﺧﯿﺮه ﺷﺪه ﺑﻮدم ‪ .‬ﮐﻤﺘﺮ از ﺑﯿﺴﺖ و ﭼﻬﺎر ﺳﺎﻋﺖ از زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ‬
‫ﺟﯿﮑﻮب ﺑﻠﮏ ﻣﺮا ﺑﺎ اﻓﺴﺎﻧﻪ ﻫﺎي ﮐﻮﺋﯿﻠﯿﺖ ﮐﻪ ﺧﻮد ﻫﻨﻮز ﺑﺎور ﻧﺪاﺷﺖ ﺟﺬب ﻣﯽ ﮐﺮد و ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﯿﮕﻔﺖ ادوارد ﯾﮏ ﺧﻮن‬
‫آﺷﺎم اﺳﺖ ‪ ،‬ﻣﯽ ﮔﺬﺷﺖ ‪ .‬ﻣﺸﺘﺎﻗﺎﻧﻪ اوﻟﯿﻦ ﭘﺴﺖ ﻫﺎي ﺳﺎﯾﺖ را ﺑﺮرﺳﯽ ﮐﺮده ﺑﻮدم ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﻤﺎم اﻓﺴﺎﻧﻪ ﻫﺎي ﺧﻮن آﺷﺎﻣﯽ‬
‫دور دﻧﯿﺎ ﺗﻘﺪﯾﻢ ﺷﺪه ﺑﻮد‪ .‬داﻧﺎگ ﻓﯿﻠﯿﭙﯿﻨﯽ ‪ ،‬اﺳﺘﺮي ﻋﺒﺮي ‪ ،‬واراﮐﻮﻻﮐﯽ روﻣﺎﻧﯿﺎﯾﯽ ‪ ،‬اﺳﺘﺮﮔﻮﻧﯽ ﺑﻨﻔﯿﭽﯽ اﯾﺘﺎﻟﯿﺎﯾﯽ‬
‫‪ -‬اﻓﺴﺎﻧﻪ اي ﮐﻪ ﺑﺮ اﺳﺎس اوﻟﯿﻦ ﺑﺮﺧﻮرد ﭘﺪر ﺷﻮﻫﺮ ﻣﻦ ﺑﺎ وﻟﺘﻮري ﻫﺎ ﺑﻮد ‪ ،‬ﮐﻪ ﻣﻦ آن زﻣﺎن ﭼﯿﺰي راﺟﻊ ﺑﻪ آن‬
‫ﻧﻤﯽ داﻧﺴﺘﻢ ‪ -‬وﻗﺘﯽ اﻓﺴﺎﻧﻪ ﻫﺎ ﺑﯿﺸﺘﺮ و ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻏﯿﺮ ﻣﻌﻤﻮل ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ رﺳﯿﺪﻧﺪ ‪ ،‬دﻗﺖ و ﺗﻮﺟﻪ ﻣﻦ ﻧﯿﺰ ﮐﻤﺘﺮ و ﮐﻤﺘﺮ ﺷﺪه‬
‫ﺑﻮد ‪ .‬ﻓﻘﻂ ﻗﺴﻤﺖ ﻫﺎي ﻣﺒﻬﻤﯽ از آﺧﺮﯾﻦ ﭘﺴﺖ ﻫﺎ را ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ داﺷﺘﻢ ‪ .‬ﻫﻤﻪ ﺷﺎن ﺑﻪ ﻧﻈﺮ داﺳﺘﺎن ﻫﺎي روﯾﺎﯾﯽ و‬
‫ﺑﻬﺎﻧﻪ ﻫﺎﯾﯽ ﺟﻬﺖ ﺗﻮﺟﯿﻪ ﻣﺴﺎﺋﻠﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﯿﺰان ﻣﺮگ ﻧﻮزادان ﯾﺎ ﺧﯿﺎﻧﺖ در زﻧﺎﺷﻮﯾﯽ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ رﺳﯿﺪﻧﺪ ‪ " .‬ﻧﻪ‬
‫ﻋﺰﯾﺰم ﻣﻦ ﺑﺎ ﮐﺴﯽ راﺑﻄﻪ ﻧﺪارم ‪ .‬اون زن زﯾﺒﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺗﻮ دﯾﺪي از ﺧﻮﻧﻪ ﺑﯿﺮون رﻓﺖ ﻓﻘﻂ ﯾﻪ ﭘﺮي‬
‫ﺧﻮن آﺷﺎم ﺑﻮد ‪ .‬ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮش ﺷﺎﻧﺴﻢ ﮐﻪ ﺟﻮن ﺳﺎﻟﻢ ﺑﻪ در ﺑﺮدم‪ - ".‬اﻟﺒﺘﻪ از زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﺎ ﺗﺎﻧﯿﺎ آﺷﻨﺎ ﺷﺪه‬
‫ﺑﻮدم ﺑﻌﻀﯽ از اﯾﻦ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﻫﺎ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﻣﺤﺾ ﻣﯽ رﺳﯿﺪ ‪ -‬ﯾﮏ داﺳﺘﺎن در ﻣﻮرد زﻧﺎن ﻧﯿﺰ وﺟﻮد داﺷﺖ‪" .‬ﭼﻪ ﻃﻮر‬
‫ﻣﯽ ﺗﻮﻧﯽ ﻣﻨﻮ ﻣﺘﻬﻢ ﺑﻪ ﺧﯿﺎﻧﺖ ﮐﻨﯽ ؟ ﻓﻘﻂ ﺑﻪ اﯾﻦ دﻟﯿﻞ ﮐﻪ ﺗﻮ از ﯾﮏ ﺳﻔﺮ درﯾﺎﯾﯽ دوﺳﺎﻟﻪ ﺑﺮﮔﺸﺘﯽ و‬
‫ﻣﻦ ﺣﺎﻣﻠﻪ ام ؟ ﺗﻘﺼﯿﺮ اون ﺧﻮن آﺷﺎم ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﻨﻮ ﺑﺎ ﻗﺪرت ﻫﺎي ﺧﻮدش ﻫﯿﭙﻨﻮﺗﯿﺰم ﮐﺮد‪".‬‬

‫اﯾﻦ ﻗﺴﻤﺘﯽ از ﺗﻌﺮﯾﻒ ﯾﮏ ﻣﺮد ﺧﻮن آﺷﺎم ﺑﻮد ‪ .‬ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ او ﺑﺮاي ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻣﺜﻞ ﺑﺎ ﺷﮑﺎر ﺑﯽ ﭼﺎره اش ‪.‬‬

‫ﺳﺮم را ﺗﮑﺎن دادم‪ .‬ﻣﺒﻬﻮت ﺑﻮدم‪ ،‬وﻟﯽ‪...‬‬

‫ﺑﻪ ا‪‬زﻣﻪ و روزاﻟﯽ اﻧﺪﯾﺸﯿﺪم ‪ .‬ﺧﻮن آﺷﺎم ﻫﺎ ﻗﺎدر ﺑﻪ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻣﺜﻞ ﻧﺒﻮدﻧﺪ‪ .‬اﮔﺮ ﭼﻨﯿﻦ ﭼﯿﺰي اﻣﮑﺎن داﺷﺖ‪ ،‬روزاﻟﯽ ﺗﺎ ﮐﻨﻮن‬
‫راﻫﯽ ﭘﯿﺪا ﮐﺮده ﺑﻮد ‪ .‬اﻓﺴﺎﻧﻪ ي ﻣﺮدان ﺧﻮن آﺷﺎم ﭼﯿﺰي ﺟﺰ دروغ ﻧﺒﻮد ‪.‬‬

‫‪The twilight saga : breaking dawn‬‬ ‫ﺻﻔﺤﮫ ‪٨‬‬

‫‪www. twilight . ir‬‬ ‫ﮐﺘﺎب اول ‪ :‬ﺑﻼ‬ ‫ﺳﭙﯿﺪه دم‬

‫ﺟﺰ اﯾﻨﮑﻪ‪ ...‬ﺧﺐ ﺗﻔﺎوﺗﯽ وﺟﻮد داﺷﺖ‪ .‬روزاﻟﯽ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺣﺎﻣﻞ ﺑﭽﻪ ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬ﭼﺮاﮐﻪ در وﺿﻌﯿﺘﯽ ﮐﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺷﺪن ﺑﻪ‬
‫ﺧﻮن آﺷﺎم داﺷﺖ ‪ ،‬ﻣﻨﺠﻤﺪ ﺷﺪه ﺑﻮد ‪ .‬ﺑﺪون ﺗﻐﯿﯿﺮ و ﺑﺪن زﻧﺎن اﻧﺴﺎن ﻣﯽ ﺑﺎﯾﺴﺖ ﺑﺮاي ﺣﺎﻣﻠﮕﯽ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ ‪ .‬ﺗﻐﯿﯿﺮ‬
‫ﻣﺎﻫﺎﻧﻪ ي ﺷﮑﻞ ﺑﺪن و ﻫﻢ ﭼﻨﯿﻦ ﺗﻐﯿﯿﺮات ﺑﯿﺸﺘﺮي ﮐﻪ ﺑﺮاي آﻣﺎده ﺳﺎزي ﯾﮏ ﮐﻮدك در ﺣﺎل رﺷﺪ ﻻزم ﺑﻮد ‪ .‬ﺑﺪن روزاﻟﯽ‬
‫ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻧﺪاﺷﺖ ‪.‬‬

‫اﻣﺎ ﺑﺪن ﻣﻦ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺑﺪن ﻣﻦ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﮐﺮده ﺑﻮد‪ .‬ﺑﺮآﻣﺪﮔﯽ اي را ﮐﻪ دﯾﺮوز روي ﺷﮑﻢ ام وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺖ ﻟﻤﺲ‬
‫ﮐﺮدم‪.‬‬

‫ﺗﻤﺎم ﻣﺮدان اﻧﺴﺎن ‪ ،‬از زﻣﺎن ﺑﻠﻮغ ﺗﺎ ﻣﺮگ ﺑﯽ ﻧﻐﯿﯿﺮ ﺑﺎﻗﯽ ﻣﯽ ﻣﺎﻧﺪﻧﺪ ‪ .‬ﻗﺴﻤﺘﯽ اﻃﻼﻋﺎت ﮐﻪ از ﺟﺎﯾﯽ ﺧﻮاﻧﺪه ﺑﻮدم ﺑﻪ ﯾﺎدم‬
‫آﻣﺪ ‪ :‬ﭼﺎرﻟﯽ ﭼﺎﭘﻠﯿﻦ در ﻫﻔﺘﺎد ﺳﺎﻟﮕﯽ ﺻﺎﺣﺐ ﺟﻮان ﺗﺮﯾﻦ ﻓﺮزﻧﺪ ﺧﻮد ﺷﺪ ‪ .‬ﻣﺮدان ﭼﯿﺰي ﻣﺎﻧﻨﺪ دوران ﺣﻤﻞ ﻓﺮزﻧﺪ و ﯾﺎ‬
‫دوران ﺑﺎروري را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻧﻤﯽ ﮐﺮدﻧﺪ ‪.‬‬

‫و اﻟﺒﺘﻪ ‪ ،‬وﻗﺘﯽ ﻫﻤﺴﺮان آﻧﻬﺎ ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ ﺣﻤﻞ ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ ‪ ،‬ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﺪاﻧﺪ ﮐﻪ آﯾﺎ ﻣﺮدان ﺧﻮن آﺷﺎم ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ ﺑﭽﻪ دار‬
‫ﺷﺪن دارﻧﺪ ﯾﺎ ﻧﻪ ؟ ﮐﺪام ﺧﻮن آﺷﺎم روي ﮐﺮه زﻣﯿﻦ ﻟﺰوم آزﻣﺎﯾﺶ اﯾﻦ ﻓﺮﺿﯿﻪ را ﺑﺎ ﯾﮏ زن اﻧﺴﺎن ﺣﺲ ﮐﺮده ﺑﻮد ؟ و ﯾﺎ‬
‫ﺗﻤﺎﯾﻞ آزﻣﺎﯾﺶ آن را ؟‬

‫ﺗﻨﻬﺎ ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﺑﻪ ذﻫﻨﻢ ﻣﯽ رﺳﯿﺪ ‪.‬‬

‫ﻗﺴﻤﺘﯽ از ﻣﻐﺰم اﯾﻦ ﺣﻘﺎﯾﻖ ‪ ،‬ﺧﺎﻃﺮات و ﮔﻤﺎن ﻫﺎ را ﺑﺮرﺳﯽ ﻣﯽ ﮐﺮد ‪ ،‬در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﻗﺴﻤﺖ دﯾﮕﺮ آن ﮐﻪ وﻇﯿﻔﻪ ي ﺗﮑﺎن‬
‫دادن ﺑﺪن ‪ ،‬ﺣﺘﯽ ﮐﻮﭼﮑﺘﺮﯾﻦ ﻣﺎﻫﯿﭽﻪ را ﺑﺮ ﻋﻬﺪه داﺷﺖ ‪ ،‬از اﻧﺠﺎم ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻫﺎي ﻧﻮرﻣﺎل ﻧﯿﺰ ﺑﺎزﻣﺎﻧﺪه ﺑﻮ د‪ .‬ﻟﺒﻬﺎﯾﻢ ﺗﮑﺎن‬
‫ﻧﻤﯽ ﺧﻮردﻧﺪ ‪ ،‬ﺑﺎ اﯾﻨﮑﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺑﻪ ادوارد ﺧﻮاﻫﺶ ﮐﻨﻢ ﺑﺮاﯾﻢ ﺗﻮﺿﯿﺢ دﻫﺪ ﭼﻪ در ﺣﺎل رخ دادن ﺑﻮد ‪ .‬ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺳﻤﺘﯽ ﮐﻪ‬
‫او ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد ﻣﯽ رﻓﺘﻢ ‪ ،‬ﻟﻤﺴﺶ ﻣﯽ ﮐﺮدم اﻣﺎ ﺑﺪﻧﻢ از دﺳﺘﻮرات ﻣﻐﺰم اﻃﺎﻋﺖ ﻧﻤﯽ ﮐﺮد ‪ .‬ﻓﻘﻂ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ‬
‫اﻧﮕﺸﺘﺎﻧﻢ را ﺑﻪ ﻧﺮﻣﯽ روي ﺑﺮآﻣﺪﮔﯽ ﺷﮑﻢ ام ﻣﯽ ﻓﺸﺮدم ‪ ،‬ﺑﻪ ﭼﺸﻤﺎن وﺣﺸﺖ زده ام در آﯾﻨﻪ ﺧﯿﺮه ﺷﻮم ‪.‬‬

‫و ﺳﭙﺲ ‪ ،‬ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ روﯾﺎي ﺷﻔﺎف دﯾﺸﺐ‪ ،‬ﺻﺤﻨﻪ ﻧﺎﮔﻬﺎن ﻋﻮض ﺷﺪ ‪ .‬ﺗﻤﺎم ﭼﯿﺰي ﮐﻪ در آﯾﻨﻪ ﻣﯽ دﯾﺪم ﮐﺎﻣﻼ ﻣﺘﻔﺎوت ﺑﻮد ‪،‬‬
‫ﺑﺎ اﯾﻨﮑﻪ در واﻗﻊ ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ واﻗﻌﺎ ﻋﻮض ﻧﺸﺪه ﺑﻮد ‪.‬‬

‫ﭼﯿﺰي ﮐﻪ ﺗﻤﺎم ﻣﺤﯿﻂ را ﺑﺮاﯾﻢ ﺗﻐﯿﯿﺮ داد ‪ ،‬ﺗﮑﺎن ﮐﻮﭼﮑﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ از داﺧﻞ ﺑﺮآﻣﺪﮔﯽ ﺑﻪ اﻧﮕﺸﺘﺎﻧﻢ وارد ﺷﺪ ‪.‬‬

‫در ﻫﻤﺎن ﻟﺤﻈﻪ ﺗﻠﻔﻦ ادوارد ﺑﻪ ﺻﺪا درآﻣﺪ ‪ .‬ﻣﺼﺼﻢ و ﻣﺼﺮاﻧﻪ ‪ .‬ﻫﯿﭻ ﮐﺪاﻣﻤﺎن ﺣﺮﮐﺖ ﻧﮑﺮدﯾﻢ ‪ .‬دوﺑﺎره و دوﺑﺎره زﻧﮓ‬
‫ﺧﻮرد ‪ .‬در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ اﻧﮕﺸﺘﺎﻧﻢ را روي دﻟﻢ ﻓﺸﺎر ﻣﯽ دادم ‪ ،‬ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺳﻌﯽ ﮐﺮدم ﺻﺪاي ﺗﻠﻔﻦ را از ﻣﻐﺰم ﻣﻬﺎر ﮐﻨﻢ ‪ .‬ﻧﮕﺎﻫﻢ در‬
‫آﯾﻨﻪ دﯾﮕﺮ وﺣﺸﺖ زده ﻧﺒﻮد ‪ .‬ﻣﺘﻔﮑﺮ ﺑﻮد ‪ .‬ﺑﻪ ﺳﺨﺘﯽ ﻣﺘﻮﺟﻪ اﺷﮏ ﻫﺎي ﻋﺠﯿﺐ و ﺑﯽ ﺻﺪاﯾﯽ ﺷﺪم ﮐﻪ از ﮔﻮﻧﻪ ﻫﺎﯾﻢ ﭘﺎﯾﯿﻦ‬
‫ﻣﯽ ﭼﮑﯿﺪ ‪.‬‬

‫ﺗﻠﻔﻦ ﺑﻪ زﻧﮓ ﺧﻮردن اداﻣﻪ داد ‪ .‬دﻟﻢ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ ادوارد ﺟﻮاب ﻣﯽ داد ‪ .‬ﻣﻦ در ﺣﺎل ﺗﺠﺮﺑﻪ ي ﯾﮏ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﻮدم ‪ ،‬اﺣﺘﻤﺎﻻ‬
‫ﻣﻬﻢ ﺗﺮﯾﻦ ﻟﺤﻈﻪ ي ﻋﻤﺮم ‪.‬‬

‫‪The twilight saga : breaking dawn‬‬ ‫ﺻﻔﺤﮫ ‪٩‬‬

‫‪www. twilight . ir‬‬ ‫ﮐﺘﺎب اول ‪ :‬ﺑﻼ‬ ‫ﺳﭙﯿﺪه دم‬

‫زﻧﮓ! زﻧﮓ! زﻧﮓ!‬

‫ﺳﺮاﻧﺠﺎم‪ ،‬ﺻﺪاي آزاردﻫﻨﺪه ي ﺗﻠﻔﻦ ﺑﻪ ﭼﯿﺰﻫﺎي دﯾﮕﺮ ﻏﺎﻟﺐ ﺷﺪ ‪ .‬ﻣﻦ ﮐﻨﺎر ادوارد زاﻧﻮ زدم‪ ،‬ﻓﻬﻤﯿﺪم ﮐﻪ ﺑﺎ دﻗﺖ ﺑﯿﺸﺘﺮي‬
‫ﺣﺮﮐﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ‪ .‬ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻫﻢ ﺣﺮﮐﺘﻢ ﻫﺰار ﺑﺎر دﻗﯿﻖ ﺗﺮ ﺑﻮدم ‪ .‬ﺟﯿﺒﻬﺎﯾﺶ را ﮔﺸﺘﻢ ﺗﺎ ﺗﻠﻔﻦ را ﭘﯿﺪا ﮐﻨﻢ‪ .‬اﻧﺘﻈﺎر داﺷﺘﻢ‬
‫دﺳﺘﺶ را دراز ﮐﻨﺪ و ﺧﻮد ﺟﻮاب ﺗﻠﻔﻦ را ﺑﺪﻫﺪ اﻣﺎ او ﮐﺎﻣﻼ ﺑﯽ ﺣﺮﮐﺖ ﺑﻮد ‪.‬‬

‫ﺷﻤﺎره را ﺷﻨﺎﺧﺘﻢ و ﻣﯽ داﻧﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﭼﺮا ﺗﻤﺎس ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ‪.‬‬

‫» ﺳﻼم آﻟﯿﺲ « ﺻﺪاﯾﻢ ﺑﻬﺘﺮ از ﻗﺒﻞ ﻧﺒﻮد ‪ .‬ﮔﻠﻮﯾﻢ را ﺻﺎف ﮐﺮدم‪.‬‬

‫» ﺑﻼ؟ ﺑﻼ؟ ﺣﺎﻟﺖ ﺧﻮﺑﻪ؟ «‬

‫» آره‪ .‬ام‪ ...‬ﮐﺎرﻻﯾﻞ اوﻧﺠﺎﺳﺖ؟ «‬

‫» آره‪ .‬ﭼﯽ ﺷﺪه؟ «‬

‫» ﻣﻦ ﺧﻮدم ﺻﺪ در ﺻﺪ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﻧﯿﺴﺘﻢ «‬

‫» ادوارد ﺧﻮﺑﻪ؟ « ﺻﺪاﯾﺶ ﻣﺤﺘﺎط ﺑﻮد ‪ .‬از آن ﺳﻮي ﮔﻮﺷﯽ ﮐﺎرﻻﯾﻞ را ﺻﺪا زد و ﻗﺒﻞ از اﯾﻨﮑﻪ ﺑﺘﻮاﻧﻢ ﺳﻮال اوﻟﺶ را‬
‫ﺟﻮاب دﻫﻢ ﭘﺮﺳﯿﺪ ‪ » :‬ﭼﺮا ﮔﻮﺷﯽ رو ﺑﺮﻧﻤﯽ داﺷﺖ؟ «‬

‫» ﻧﻤﯽ دوﻧﻢ «‬

‫» ﺑﻼ‪ ...‬ﭼﯽ ﺷﺪه؟ ﻣﻦ ﻫﻤﯿﻦ اﻻن دﯾﺪم‪« ...‬‬

‫» ﭼﯽ دﯾﺪي؟ «‬

‫ﺳﮑﻮت ‪ .‬ﺑﻼﺧﺮه او ﮔﻔﺖ ‪ » :‬ﮐﺎرﻻﯾﻞ اوﻣﺪ «‬

‫ﺣﺲ ﮐﺮدم آب ﯾﺦ ﺑﻪ رگ ﻫﺎﯾﻢ ﺗﺰرﯾﻖ ﺷﺪه اﺳﺖ ‪ .‬اﮔﺮ آﻟﯿﺲ ﺗﺼﻮﯾﺮ ﻣﻦ ﺑﺎ ﯾﮏ ﮐﻮدك ﭼﺸﻢ ﺳﺒﺰ و ﺻﻮرﺗﯽ ﭘﺮﯾﺎﯾﯽ در‬
‫آﻏﻮﺷﻢ دﯾﺪه ﺑﻮد ﺣﺘﻤﺎ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ ‪ ،‬ﻧﻤﯽ ﮔﻔﺖ ؟‬

‫در آن ﻧﯿﻢ ﻟﺤﻈﻪ اي ﮐﻪ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺑﻮدم ﮐﺎرﻻﯾﻞ ﭘﺎي ﺗﻠﻔﻦ ﺣﺎﺿﺮ ﺷﻮد ‪ ،‬ﺗﺼﻮﯾﺮي ﮐﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮدم آﻟﯿﺲ دﯾﺪه ﺑﻮد ‪ ،‬ﭘﺸﺖ‬
‫ﭘﻠﮏ ﻫﺎﯾﻢ رﻗﺼﯿﺪ ‪ .‬ﯾﮏ ﮐﻮدك ﮐﻮﭼﮏ و زﯾﺒﺎ ‪ ،‬زﯾﺒﺎ ﺗﺮ از ﮐﻮدك روﯾﺎﯾﻢ ‪ ،‬ﯾﮏ ادوارد ﮐﻮﭼﮏ در آﻏﻮش ﻣﻦ ‪ .‬ﮔﺮﻣﺎ ﺟﺎي‬
‫ﯾﺦ را در رﮔﻬﺎﯾﻢ ﭘﺮ ﮐﺮد ‪.‬‬

‫» ﺑﻼ؟ ﮐﺎرﻻﯾﻞ ﻫﺴﺘﻢ‪ .‬ﭼﯽ ﺷﺪه؟ «‬

‫» ﻣﻦ‪ « ...‬ﻧﻤﯽ داﻧﺴﺘﻢ ﭼﻪ ﮔﻮﻧﻪ ﭘﺎﺳﺦ دﻫﻢ ‪ .‬آﯾﺎ ﺑﻪ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﮔﯿﺮي ﻣﻦ ﻣﯽ ﺧﻨﺪﯾﺪ؟ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ دﯾﻮاﻧﻪ ﺷﺪم؟ آﯾﺎ دوﺑﺎره در‬
‫ﺣﺎل دﯾﺪن روﯾﺎﯾﯽ رﻧﮕﯽ ﺑﻮدم؟ » ﻣﻦ ﮐﻤﯽ ﻧﮕﺮان ادوارد ام ‪ .‬ﺧﻮن آﺷﺎم ﻫﺎ ﻣﯽ ﺗﻮﻧﻦ ﺷﻮك زده ﺑﺸﻦ؟ «‬

‫‪The twilight saga : breaking dawn‬‬ ‫ﺻﻔﺤﮫ ‪١٠‬‬

‫‪www. twilight . ir‬‬ ‫ﮐﺘﺎب اول ‪ :‬ﺑﻼ‬ ‫ﺳﭙﯿﺪه دم‬

‫ﺻﺪاي ﮐﺎرﻻﯾﻞ ﻧﺎﮔﻬﺎن ﻣﺒﺮم ﺑﻮد‪ » .‬ﺑﻬﺶ ﺻﺪﻣﻪ اي وارد ﺷﺪه؟ «‬

‫ﺑﻪ او اﻃﻤﯿﻨﺎن دادم ‪ » :‬ﻧﻪ ‪ ،‬ﻧﻪ ‪ .‬ﻓﻘﻂ ﺳﻮرﭘﺮاﯾﺰ ﺷﺪه «‬

‫» ﺑﻼ ﻣﻦ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻧﻤﯽ ﺷﻢ «‬

‫» ﻣﻦ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ‪ ...‬ﺧﺐ ‪ ،‬ﻣﻦ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ‪ ...‬ﺷﺎﯾﺪ‪ ...‬ﻣﻤﮑﻨﻪ ﻣﻦ‪ « ...‬ﻧﻔﺲ ﻋﻤﯿﻘﯽ ﮐﺸﯿﺪم ‪ » :‬ﺣﺎﻣﻠﻪ ﺑﺎﺷﻢ «‬

‫ﺿﺮﺑﻪ ي ﮐﻮﭼﮏ دﯾﮕﺮي ﺑﻪ ﺷﮑﻢ ام وارد ﺷﺪ ‪ ،‬ﮔﻮﯾﯽ در ﺗﺎﯾﯿﺪ ﺣﺮف ﻣﻦ ﺑﻮد‪.‬‬

‫ﺑﻌﺪ از ﻣﮑﺜﯽ ﻃﻮﻻﻧﯽ ‪ ،‬آﻣﻮزش درﻣﺎﻧﯽ ﮐﺎرﻻﯾﻞ دﺳﺖ ﺑﻪ ﮐﺎر ﺷﺪ ‪.‬‬

‫» اوﻟﯿﻦ روز آﺧﺮﯾﻦ ﻗﺎﻋﺪﮔﯽ ات ﮐﯽ ﺑﻮد؟ «‬

‫» ﺷﺎﻧﺰده روز ﻗﺒﻞ از ﻋﺮوﺳﯽ « ﻣﺤﺎﺳﺒﺎت ذﻫﻨﯽ اش را آﻧﻘﺪر اﻧﺠﺎم داده ﺑﻮدم ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﻢ ﺑﺎ ﺣﺘﻢ ﭘﺎﺳﺦ دﻫﻢ ‪.‬‬

‫» ﭼﻪ اﺣﺴﺎﺳﯽ داري؟ «‬

‫» ﯾﻪ ﺣﺲ ﻋﺠﯿﺐ « و ﺻﺪاﯾﻢ ﺷﮑﺴﺖ‪ .‬ﻗﻄﺮه اﺷﮏ دﯾﮕﺮي از ﮔﻮﻧﻪ ﻫﺎﯾﻢ ﺟﺎري ﺷﺪ ‪ » .‬ﻣﻤﮑﻨﻪ اﺣﻤﻘﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺑﺮﺳﻪ ‪،‬‬
‫ﺑﺒﯿﻨﯿﺪ‪ ...‬ﻣﯽ دوﻧﻢ واﺳﻪ ﻫﻤﻪ ي اﯾﻦ ﭼﯿﺰا ﺧﯿﻠﯽ زوده ‪ .‬ﺷﺎﯾﺪ ﻣﻦ دﯾﻮاﻧﻪ ﺷﺪم ‪ .‬اﻣﺎ ﻣﻦ روﯾﺎﻫﺎي ﻋﺠﯿﺐ ﻏﺮﯾﺐ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻢ و‬
‫ﻫﻤﯿﺸﻪ دارم ﻣﯽ ﺧﻮرم و ﮔﺮﯾﻪ ام ﻣﯽ ﮔﯿﺮه و ﺑﺎﻻ ﻣﯿﺎرم و ‪ ...‬و‪ ...‬ﻗﺴﻢ ﻣﯽ ﺧﻮرم ﻫﻤﯿﻦ اﻻن ﯾﻪ ﭼﯿﺰي ﺗﻮي ﻣﻦ ﺣﺮﮐﺖ‬
‫ﮐﺮد «‬

‫ادوارد ﺳﺮش را ﺑﺎﻻ آورد‪.‬‬

‫ﻣﻦ آﻫﯽ از ﺳﺮ آﺳﻮدﮔﯽ ﮐﺸﯿﺪم ‪.‬‬

‫ادوارد دﺳﺘﺶ را ﺑﺮاي ﺗﻠﻔﻦ دراز ﮐﺮد ‪ ،‬ﭼﻬﺮه اش ﺳﻔﯿﺪ و ﺳﺨﺖ ﺑﻮد ‪.‬‬

‫» ام‪ ...‬ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻢ ادوارد ﻣﯽ ﺧﻮاد ﺑﺎﻫﺎﺗﻮن ﺻﺤﺒﺖ ﮐﻨﻪ «‬

‫ﮐﺎرﻻﯾﻞ ﺑﺎ ﺻﺪاي ﺳﺨﺘﯽ ﮔﻔﺖ ‪ » :‬ﮔﻮﺷﯽ رو ﺑﺪه ﺑﻬﺶ «‬

‫ﻧﯿﻤﻪ ﻣﻄﻤﺌﻦ از ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ ادوارد ﺑﺮاي ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮدن ‪ ،‬ﺗﻠﻔﻦ را در دﺳﺘﺶ ﮔﺬاﺷﺘﻢ ‪.‬‬

‫او زﻣﺰﻣﻪ ﮐﺮد ‪ » :‬اﯾﻦ ﻣﻤﮑﻨﻪ؟ «‬

‫ﺑﺮاي ﻣﺪﺗﯽ ﻃﻮﻻﻧﯽ ادوارد ﺧﯿﺮه ﺑﻪ ﻫﯿﭻ ‪ ،‬ﺑﺎ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺧﺎﻟﯽ ‪ ،‬ﮔﻮش ﻣﯽ داد ‪.‬‬

‫» و ﺑﻼ ﭼﯽ؟ « در ﺣﺎل ﺻﺤﺒﺖ ﺑﺎزوﯾﺶ را دور ﻣﻦ اﻧﺪاﺧﺘﻪ و ﺑﻪ ﺧﻮدش ﻧﺰدﯾﮑﺘﺮ ﮐﺸﯿﺪ ‪.‬‬

‫او ﺑﺮاي ﻣﺪﺗﯽ ﮐﻪ ﺑﺴﯿﺎر ﻃﻮﻻﻧﯽ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ رﺳﯿﺪ ﮔﻮش ﻓﺮا داد و ﺳﭙﺲ ﮔﻔﺖ ‪ » :‬ﺑﻠﻪ‪ .‬ﺑﻠﻪ‪ .‬اﯾﻦ ﮐﺎرو ﻣﯽ ﮐﻨﻢ «‬

‫‪The twilight saga : breaking dawn‬‬ ‫ﺻﻔﺤﮫ ‪١١‬‬

‫‪www. twilight . ir‬‬ ‫ﮐﺘﺎب اول ‪ :‬ﺑﻼ‬ ‫ﺳﭙﯿﺪه دم‬

‫او ﺗﻠﻔﻦ را ﻗﻄﻊ ﮐﺮده و ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﺷﻤﺎره ي دﯾﮕﺮي ﮔﺮﻓﺖ‪.‬‬

‫ﻣﻦ ﺑﯽ ﻃﺎﻗﺖ ﭘﺮﺳﯿﺪم ‪ » :‬ﮐﺎرﻻﯾﻞ ﭼﯽ ﮔﻔﺖ؟ «‬

‫ادوارد ﺑﺎ ﺻﺪاﯾﯽ ﺑﯽ روح ﭘﺎﺳﺦ داد ‪ » :‬ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻪ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺣﺎﻣﻠﻪ ﺑﺎﺷﯽ «‬

‫اﯾﻦ ﮐﻠﻤﺎت ﻟﺮزه ي ﮔﺮﻣﯽ ﺑﻪ ﺳﺘﻮن ﻓﻘﺮات ﻣﻦ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻧﺪ ‪ .‬ﺿﺮﺑﻪ ي ﮐﻮﭼﮏ دروﻧﻢ ﻟﺮزﯾﺪ ‪.‬‬

‫وﻗﺘﯽ دوﺑﺎره ﺗﻠﻔﻦ را ﻣﻘﺎﺑﻞ ﮔﻮﺷﺶ ﮔﺮﻓﺖ‪ ،‬ﭘﺮﺳﯿﺪم ‪ » :‬اﻻن ﺑﺎ ﮐﯽ ﺗﻤﺎس ﮔﺮﻓﺘﯽ؟ «‬

‫» ﺑﻪ ﻓﺮودﮔﺎه ‪ .‬ﻣﯽ رﯾﻢ ﺧﻮﻧﻪ «‬

‫ادوارد ﺑﺪون ﻣﮑﺚ ‪ ،‬ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﯾﮏ ﺳﺎﻋﺖ ﭘﺎي ﺗﻠﻔﻦ ﺑﻮد ‪ .‬ﺣﺪس ﻣﯽ زدم در ﺣﺎل ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﯾﺰي ﭘﺮواز ﺑﺮﮔﺸﺖ ﻣﺎن ﺑﺎﺷﺪ ‪،‬‬
‫اﻣﺎ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﻧﺒﻮدم ﭼﺮا ﮐﻪ او اﻧﮕﻠﯿﺴﯽ ﺻﺤﺒﺖ ﻧﻤﯽ ﮐﺮد ‪ .‬اﻧﮕﺎر ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﺑﻮد ‪ ،‬دﻓﻌﺎت زﯾﺎدي از ﻣﯿﺎن دﻧﺪاﻧﻬﺎﯾﺶ ﺻﺤﺒﺖ‬
‫ﮐﺮد ‪.‬‬

‫ﻫﻤﺰﻣﺎن ﺑﺎ ﺑﺤﺚ ﮐﺮدن در ﺣﺎل ﺟﻤﻊ ﮐﺮدن وﺳﺎﯾﻞ ﺑﻮد ‪ .‬ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﯾﮏ ﮔﺮدﺑﺎد ﺧﺸﻤﮕﯿﻦ اﻃﺮاف اﺗﺎق ﻣﯽ ﭼﺮﺧﯿﺪ و ﺑﻪ ﺟﺎي‬
‫ﺧﺮاﺑﯽ‪ ،‬ﺑﻪ اﺗﺎق ﻧﻈﻢ و ﺗﺮﺗﯿﺐ ﻣﯽ ﺑﺨﺸﯿﺪ ‪ .‬ﺑﺪون ﻧﮕﺎه ﮐﺮدن ﺗﻌﺪادي ﻟﺒﺎس روي ﺗﺨﺖ اﻧﺪاﺧﺖ و ﻣﻦ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻧﺘﯿﺠﻪ رﺳﯿﺪم‬
‫ﮐﻪ زﻣﺎن ﻟﺒﺎس ﭘﻮﺷﯿﺪن ﻣﻦ اﺳﺖ ‪ .‬در ﻣﺪﺗﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻟﺒﺎس ﻣﯽ ﭘﻮﺷﯿﺪم ﺑﺎ ﺣﺮﮐﺎت آﺷﻔﺘﻪ و ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﺑﺤﺚ اداﻣﻪ داد ‪.‬‬

‫وﻗﺘﯽ دﯾﮕﺮ ﺗﺤﻤﻞ اﻧﺮژي ﺧﺸﻤﮕﯿﻨﯽ ﮐﻪ از او ﺳﺎﻃﻊ ﻣﯽ ﺷﺪ را ﻧﺪاﺷﺘﻢ ﺑﻪ آراﻣﯽ اﺗﺎق را ﺗﺮك ﮐﺮدم ‪ .‬ﺗﻤﺮﮐﺰ دﯾﻮاﻧﻪ ي او‬
‫ﺑﺎﻋﺚ ﺗﻬﻮع ﻣﻦ ﻣﯽ ﺷﺪ ‪ .‬ﻧﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺗﻬﻮع ﺻﺒﺤﮕﺎﻫﯽ ﻓﻘﻂ از ﻧﻮع ﻧﺎراﺣﺖ ﮐﻨﻨﺪه اش ‪ .‬ﻣﻦ ﺟﺎي دﯾﮕﺮي ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻋﻮض ﺷﺪن‬
‫ﺣﺎل اش ﻣﯽ ﺷﺪم ‪ .‬ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﺎ اﯾﻦ ادوارد ﯾﺨﯽ و ﻣﺘﻤﺮﮐﺰ ﮐﻪ راﺳﺘﺶ ‪ ،‬ﮐﻤﯽ ﻣﺮا ﻣﯽ ﺗﺮﺳﺎﻧﺪ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﻨﻢ ‪.‬‬

‫ﺑﺎر دﯾﮕﺮ ﺑﻪ آﺷﭙﺰﺧﺎﻧﻪ رﺳﯿﺪم ‪ .‬ﺑﺴﺘﻪ اي ﭼﻮب ﺷﻮر روي ﻣﯿﺰ ﺑﻮد ‪ .‬ﺑﯽ ﻫﺪف ﺷﺮوع ﺑﻪ ﺟﻮﯾﺪن ﮐﺮدم و از ﭘﻨﺠﺮه ﺑﻪ ﻣﺎﺳﻪ و‬
‫ﺻﺨﺮه ﻫﺎ و درﺧﺘﺎن و اﻗﯿﺎﻧﻮس ﺧﯿﺮه ﺷﺪم ‪ .‬ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ در ﻧﻮر آﻓﺘﺎب ﻣﯽ درﺧﺸﯿﺪ ‪.‬‬

‫ﮐﺴﯽ از دروﻧﻢ ﺿﺮﺑﻪ زد‪.‬‬

‫ﮔﻔﺘﻢ ‪ » :‬ﻣﯽ دوﻧﻢ‪ .‬ﻣﻨﻢ دﻟﻢ ﻧﻤﯽ ﺧﻮاد ﺑﺮم «‬

‫ﮐﻤﯽ ﺑﻪ ﺑﯿﺮون زل زدم ‪ .‬اﻣﺎ ﺿﺮﺑﻪ زﻧﻨﺪه ﭘﺎﺳﺨﯽ ﻧﺪاد ‪.‬‬

‫زﻣﺰﻣﻪ ﮐﺮدم ‪ » :‬ﻧﻤﯽ ﻓﻬﻤﻢ‪ .‬ﭼﻪ ﻣﺸﮑﻠﯽ ﻫﺴﺖ؟ «‬

‫ﺷﮕﻔﺖ آور ‪ ،‬ﻣﻄﻤﺌﻨﺎ ﺑﻮد ‪ .‬ﺣﺘﯽ ﺗﺤﯿﺮاﻧﮕﯿﺰ ‪ .‬اﻣﺎ ﻣﺸﮑﻞ؟‬

‫ﻧﻪ‪.‬‬

‫ﭘﺲ ﭼﺮا ادوارد اﻧﻘﺪر ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﺑﻮد ؟ او ﮐﺴﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺎ ﺻﺪاي ﺑﻠﻨﺪ آرزوي ﯾﮏ ازدواج زود ﻫﻨﮕﺎم را ﮐﺮده ﺑﻮد ‪.‬‬

‫‪The twilight saga : breaking dawn‬‬ ‫ﺻﻔﺤﮫ ‪١٢‬‬

‫‪www. twilight . ir‬‬ ‫ﮐﺘﺎب اول ‪ :‬ﺑﻼ‬ ‫ﺳﭙﯿﺪه دم‬

‫ﺳﻌﯽ ﮐﺮدم ﺑﺮاﯾﺶ دﻟﯿﻠﯽ ﭘﯿﺪا ﮐﻨﻢ‪.‬‬

‫ﺷﺎﯾﺪ ﺧﻮاﺳﺖ ادوارد ﻣﺒﻨﯽ ﺑﺮ رﻓﺘﻦ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ زﯾﺎد ﻫﻢ ﮔﯿﺞ ﮐﻨﻨﺪه ﻧﺒﻮد ‪ .‬او ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ ﮐﺎرﻻﯾﻞ ﻣﺮا ﻣﻌﺎﯾﻨﻪ ﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﻣﻄﻤﺌﻦ‬
‫ﺷﻮد ﮐﻪ ﮔﻤﺎن ﻫﺎي ﻣﻦ درﺳﺖ ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬اﮔﺮﭼﻪ در اﯾﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﻫﯿﭻ ﮔﻮﻧﻪ ﺷﮑﯽ در ذﻫﻦ ﻣﻦ ﺑﺎﻗﯽ ﻧﻤﺎﻧﺪه ﺑﻮد ‪ .‬اﺣﺘﻤﺎﻻ آﻧﻬﺎ‬
‫ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﺑﺪاﻧﻨﺪ ﻣﻦ ﭼﺮا اﻧﻘﺪر زﯾﺎد در ﺣﺎﻣﻠﮕﯽ ﭘﯿﺶ رﻓﺘﻪ ام ‪ .‬ﺑﺎ اﯾﻦ ﺿﺮﺑﻪ ﻫﺎ و ﺑﺮآﻣﺪﮔﯽ و ﺗﻤﺎم اﯾﻨﻬﺎ ‪ .‬اﯾﻦ ﭼﯿﺰﻫﺎ‬
‫ﻧﻮرﻣﺎل ﻧﺒﻮد ‪.‬‬

‫ﺑﻪ ﻗﻀﯿﻪ ﮐﻪ ﻓﮑﺮ ﮐﺮدم‪ ،‬ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﻮدم ﮐﻪ از آن ﺳﺮ در آورده ام‪ .‬او ﺣﺘﻤﺎ ﻧﮕﺮان ﺑﭽﻪ ﺑﻮد‪ .‬ﻣﻦ ﻫﻨﻮز ﺑﻪ ﻣﺮﺣﻠﻪ ي ﻧﮕﺮاﻧﯽ‬
‫ﻧﺮﺳﯿﺪه ﺑﻮدم‪ .‬ﻣﻐﺰ ﻣﻦ دﯾﺮﺗﺮ از ﻣﺎل ادوارد ﮐﺎر ﻣﯽ ﮐﺮد‪ .‬ﻣﻦ ﻫﻨﻮز درﮔﯿﺮ ﺗﺼﻮﯾﺮي ﺑﻮدم ﮐﻪ ﻣﻐﺰم ﻗﺒﻼ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮد‪ :‬ﮐﻮدك‬
‫ﮐﻮﭼﮏ ﺑﺎ ﭼﺸﻤﺎن ادوارد‪ ،‬ﺳﺒﺰ‪ ،‬ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﭼﺸﻤﺎن ادوارد زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ اﻧﺴﺎن ﺑﻮد‪ ،‬آرام و ﺳﺎده آرﻣﯿﺪه در آﻏﻮش ﻣﻦ‪ .‬اﻣﯿﺪوار‬
‫ﺑﻮدم ﮐﻪ دﻗﯿﻘﺎ ﭼﻬﺮه ي ادوارد را داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺑﺪون ﻫﯿﭻ ﺷﺒﺎﻫﺘﯽ ﺑﻪ ﻣﻦ‪.‬‬

‫ﺟﺎﻟﺐ ﺑﻮد ﮐﻪ اﯾﻦ ﺗﺼﻮﯾﺮ ﭼﻪ ﻗﺪر ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﯽ و ﻻزم ﺑﻮد ‪ .‬از اوﻟﯿﻦ ﺗﻤﺎس ﮐﻮﭼﮏ ‪ ،‬ﺗﻤﺎم دﻧﯿﺎ ﺑﺮاﯾﻢ ﻋﻮض ﺷﺪه ﺑﻮد ‪ .‬ﺟﺎﯾﯽ‬
‫ﮐﻪ ﻗﺒﻼ ﯾﮏ ﭼﯿﺰ وﺟﻮد داﺷﺖ ﮐﻪ ﺑﺪون آن زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺮاﯾﻢ ﻧﺎﻣﻤﮑﻦ ﺑﻮد ‪ ،‬ﺣﺎﻻ دو ﭼﯿﺰ وﺟﻮد داﺷﺖ ‪ .‬ﺗﻘﺴﯿﻤﯽ وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺖ‬
‫ﻋﺸﻖ ﻣﻦ ﺑﯿﻦ آن دو ﺗﻘﺴﯿﻢ ﻧﺸﺪه ﺑﻮد ‪ ،‬اﯾﻨﻄﻮر ﻧﺒﻮد ‪ .‬ﮔﻮﯾﯽ در آن ﻟﺤﻈﻪ ﻗﻠﺒﻢ ﻣﺘﻮرم و اﻧﺪازه اش دوﺑﺮاﺑﺮ ﺷﺪه ﺑﻮد ‪ .‬ﺗﻤﺎم‬
‫آن ﺟﺎي اﺿﺎﻓﻪ اﮐﻨﻮن ﭘﺮ ﺷﺪه ﺑﻮد ‪ .‬اﯾﻦ اﻓﺰاﯾﺶ ﻇﺮﻓﯿﺖ ﺗﺎ اﻧﺪازه اي ﺑﺮاﯾﻢ ﮔﯿﺞ ﮐﻨﻨﺪه ﺑﻮد ‪.‬‬

‫ﻣﻦ ﻫﯿﭻ وﻗﺖ ﻗﺒﻼ رﻧﺞ و ﮐﻨﺎره ﮔﯿﺮي روزاﻟﯽ را درك ﻧﮑﺮده ﺑﻮدم ‪ .‬ﻫﯿﭻ ﮔﺎه ﺧﻮدم را ﯾﮏ ﻣﺎدر ﻧﻤﯽ دﯾﺪم ‪ .‬ﻫﯿﭻ ﮔﺎه اﯾﻦ‬
‫را ﻧﺨﻮاﺳﺘﻪ ﺑﻮدم ‪ .‬ﺑﺮاﯾﻢ ﻗﻮل دادن ﺑﻪ ادوارد ﺑﺮاي ﮔﺬﺷﺘﻦ از ﺑﭽﻪ اﻫﻤﯿﺘﯽ ﻧﺪاﺷﺖ‪ .‬ﭼﻮن ﺑﭽﻪ داﺷﺘﻦ ﺑﺮاﯾﻢ اﻫﻤﯿﺘﯽ‬
‫ﻧﺪاﺷﺖ ‪ .‬ﮐﻮدﮐﺎن در واﻗﻊ ﻫﯿﭻ ﮔﺎه ﺑﺮاﯾﻢ ﺟﺬاﺑﯿﺘﯽ ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ ‪ .‬ﻣﻮﺟﻮداﺗﯽ ﭘﺮ ﺳﺮ و ﺻﺪا ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻧﻮﻋﯽ ﻣﺎﯾﻊ از آﻧﻬﺎ‬
‫آوﯾﺰان ﺑﻮد ‪ .‬ﻫﯿﭻ وﻗﺖ ﮐﺎري ﺑﻪ ﮐﺎر ﺑﭽﻪ ﻫﺎ ﻧﺪاﺷﺘﻢ ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﺑﻪ رﻧ‪‬ﻪ و داﺷﺘﻦ ﻓﺮزﻧﺪي دﯾﮕﺮ ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﺮدم ‪ ،‬ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﺮادري‬
‫ﺑﺰرﮔﺘﺮ را در ذﻫﻦ داﺷﺘﻢ ‪ ،‬ﮐﺴﯽ ﮐﻪ از ﻣﻦ ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﻧﻪ ﺑﺮﻋﮑﺲ ‪.‬‬

‫اﯾﻦ ﺑﭽﻪ ‪ ،‬ﺑﭽﻪ ي ادوارد ‪ ،‬داﺳﺘﺎن ﮐﺎﻣﻼ ﻣﺘﻔﺎوﺗﯽ ﺑﻮد ‪.‬‬

‫او را ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﻫﻮاﯾﯽ ﮐﻪ ﺗﻨﻔﺲ ﻣﯽ ﮐﺮدم ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ‪ ،‬ﺧﻮاﺳﺘﻨﺶ ﺑﺮاﯾﻢ ﯾﮏ اﻧﺘﺨﺎب ﻧﺒﻮد ‪ ،‬ﯾﮏ ﻧﯿﺎز ﺑﻮد‪.‬‬

‫ﺷﺎﯾﺪ ﻣﻦ ﺧﯿﺎﻟﭙﺮدازي ﺑﺪي داﺷﺘﻢ ‪ .‬ﺷﺎﯾﺪ ﺑﻪ اﯾﻦ دﻟﯿﻞ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﻗﺒﻞ از زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺧﻮد ﻣﺘﺎﻫﻞ ﺑﻮدم ‪ ،‬ﺗﺼﻮر ﮐﻨﻢ‬
‫ﮐﻪ ازدواج را دوﺳﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ ‪ .‬ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﻗﺒﻞ از زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺧﻮد ﺑﭽﻪ دار ﺷﺪم ‪ ،‬ﺗﺼﻮر ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﺑﭽﻪ را دوﺳﺖ داﺷﺘﻪ‬
‫ﺑﺎﺷﻢ‪...‬‬

‫وﻗﺘﯽ دﺳﺘﻢ را روي ﺷﮑﻢ ام ﮔﺬاﺷﺘﻪ و ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺿﺮﺑﻪ ي ﺑﻌﺪي ﺷﺪم ‪ ،‬اﺷﮑﻬﺎﯾﻢ دوﺑﺎره روي ﮔﻮﻧﻪ ﻫﺎﯾﻢ ﺟﺎري ﺷﺪﻧﺪ‪.‬‬

‫» ﺑﻼ؟ «‬

‫ﺑﺮﮔﺸﺘﻢ ‪ .‬ﺑﺎ ﺻﺪاي او ﻫﺸﯿﺎر ﺷﺪه ﺑﻮدم ‪ .‬ﺻﺪاﯾﺶ زﯾﺎدي ﺳﺮد ﺑﻮد ‪ .‬زﯾﺎدي ﻣﺤﺘﺎط ‪ .‬ﭼﻬﺮه اش ﺑﺎ ﺻﺪا ﻫﻤﺨﻮاﻧﯽ داﺷﺖ ‪،‬‬
‫ﺳﺨﺖ و ﺑﯽ ﺣﺎﻟﺖ ‪.‬‬

‫‪The twilight saga : breaking dawn‬‬ ‫ﺻﻔﺤﮫ ‪١٣‬‬

‫‪www. twilight . ir‬‬ ‫ﮐﺘﺎب اول ‪ :‬ﺑﻼ‬ ‫ﺳﭙﯿﺪه دم‬

‫و ﺳﭙﺲ ﮔﺮﯾﻪ ام را دﯾﺪ‪.‬‬

‫در ﯾﮏ ﻟﺤﻈﻪ اﺗﺎق را ﻃﯽ ﮐﺮد و دﺳﺘﺎﻧﺶ را روي ﺻﻮرﺗﻢ ﮔﺬاﺷﺖ ‪ » :‬ﺑﻼ! درد ﻣﯽ ﮐﺸﯽ؟ «‬

‫» ﻧﻪ‪..‬ﻧﻪ‪« ...‬‬

‫ﻣﺮا ﺑﻪ ﺳﯿﻨﻪ اش ﻓﺸﺮد ‪ » :‬ﻧﺘﺮس ‪ ،‬ﺗﺎ ﺷﺎﻧﺰده ﺳﺎﻋﺖ دﯾﮕﻪ ﻣﯽ رﺳﯿﺪم ﺧﻮﻧﻪ ‪ .‬ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ درﺳﺖ ﻣﯿﺸﻪ ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﺑﺮﺳﯿﻢ‬
‫ﮐﺎرﻻﯾﻞ ﺣﺎﺿﺮ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد ‪ .‬اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع رو ﺣﻞ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ ‪ .‬ﺗﻮ ﭼﯿﺰﯾﺖ ﻧﻤﯿﺸﻪ «‬

‫» ﻣﻨﻈﻮرت ﭼﯿﻪ ﮐﻪ اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع رو ﺣﻞ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﺪ؟ «‬

‫ﺧﻮد را ﻋﻘﺐ ﮐﺸﯿﺪ و در ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﺧﯿﺮه ﺷﺪ ‪ » :‬ﻗﺒﻞ از اﯾﻨﮑﻪ اون ﭼﯿﺰ ﺑﺘﻮﻧﻪ ﺑﻪ ﻫﺮ ﻗﺴﻤﺘﯽ از ﺗﻮ ﺻﺪﻣﻪ ﺑﺰﻧﻪ ﻣﯿﺎرﯾﻢ اش‬
‫ﺑﯿﺮون ‪ .‬ﻧﺘﺮس ‪ .‬ﻣﻦ ﻧﻤﯽ ذارم ﺑﻬﺖ ﺻﺪﻣﻪ ﺑﺰﻧﻪ «‬

‫ﻧﻔﺴﻢ ﮔﺮﻓﺖ ‪ » :‬اون ﭼﯿﺰ ؟ «‬

‫ﻧﺎﮔﻬﺎن او ﻧﮕﺎﻫﺶ را از ﻣﻦ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ درب ورودي ﮔﺮﻓﺖ ‪ » :‬ﻟﻌﻨﺘﯽ ‪ ،‬ﯾﺎدم رﻓﺘﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﮔﻮﺳﺘﺎوو ﻗﺮار ﺑﻮد اﻣﺮوز ﺑﯿﺎد ‪ .‬اﻻن‬
‫از ﺷﺮش ﺧﻼص ﻣﯽ ﺷﻢ و ﺑﺮﻣﯽ ﮔﺮدم «‬

‫ﺑﺮاي ﺗﮑﯿﻪ ﺑﻪ ﭘﯿﺸﺨﻮان ﭼﻨﮓ زدم ‪ .‬زاﻧﻮﻫﺎﯾﻢ ﻣﯽ ﻟﺮزﯾﺪﻧﺪ‪.‬‬

‫ادوارد ﺿﺮﺑﻪ زﻧﻨﺪه ي ﮐﻮﭼﮏ ﻣﺮا ﯾﮏ ﭼﯿﺰ ﺧﻮاﻧﺪه ﺑﻮد ‪ .‬ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد ﮐﺎرﻻﯾﻞ آن را ﺑﯿﺮون ﻣﯿﺎورد ‪.‬‬

‫زﻣﺰﻣﻪ ﮐﺮدم ‪ » :‬ﻧﻪ «‬

‫ﭘﺲ ﻣﻦ اﺷﺘﺒﺎه ﻓﻬﻤﯿﺪه ﺑﻮدم ‪ .‬او اﺻﻼ ﺑﻪ ﺑﭽﻪ اﻫﻤﯿﺘﯽ ﻧﻤﯽ داد ‪ .‬او ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ ﺑﭽﻪ را ﺑﯿﺎزارد ‪ .‬ﺗﺼﻮﯾﺮ زﯾﺒﺎي درون‬
‫ذﻫﻨﻢ ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﺑﻪ ﭼﯿﺰ ﺗﺎرﯾﮑﯽ ﻋﻮض ﺷﺪ ‪ .‬ﮐﻮدك ﻧﺎزﻧﯿﻨﻢ در ﺣﺎل ﮔﺮﯾﻪ ﺑﻮد و ﺑﺎزوان ﻣﻦ ﺿﻌﯿﻒ ﺗﺮ از آن ﮐﻪ‬
‫ﻣﺤﻔﺎﻇﺖ اش ﮐﻨﻨﺪ ‪.‬‬

‫ﭼﻪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﮑﻨﻢ؟ آﯾﺎ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﻣﺘﻘﺎﻋﺪﺷﺎن ﮐﻨﻢ ؟ اﮔﺮ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﭼﻪ ؟ آﯾﺎ اﯾﻦ ﺗﻮﺿﯿﺢ ﺳﮑﻮت ﻋﺠﯿﺐ آﻟﯿﺲ‬
‫ﭘﺸﺖ ﺗﻠﻔﻦ ﺑﻮد ؟ آﯾﺎ آﻟﯿﺲ اﯾﻦ را دﯾﺪه ﺑﻮد ؟ دﯾﺪه ﺑﻮد ﮐﻪ ﮐﺎرﻻﯾﻞ و ادوارد آن ﮐﻮدك رﻧﮓ ﭘﺮﯾﺪه و ﮐﺎﻣﻞ را ﻗﺒﻞ از اﯾﻨﮑﻪ‬
‫ﻓﺮﺻﺖ زﻧﺪﮔﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻪ ﻣﯽ ﮐﺸﻨﺪ ؟‬

‫دوﺑﺎره ﻧﺠﻮا ﮐﺮدم ‪ » :‬ﻧﻪ « اﯾﻦ ﻏﯿﺮ ﻣﻤﮑﻦ ﺑﻮد ‪ .‬ﻣﻦ اﺟﺎزه ي ﭼﻨﯿﻦ ﭼﯿﺰي را ﻧﻤﯽ دادم ‪.‬‬

‫ﺷﻨﯿﺪم ﮐﻪ ادوارد دوﺑﺎره ﺑﻪ زﺑﺎﻧﯽ ﭘﺮﺗﻐﺎﻟﯽ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯽ ﮐﺮد ‪ .‬دوﺑﺎره در ﺣﺎل ﺑﺤﺚ ﺑﻮد ‪ .‬ﺻﺪاﯾﺶ ﻧﺰدﯾﮏ ﺗﺮ ﺷﺪ و ﺷﻨﯿﺪم‬
‫ﮐﻪ ﺑﺎ ﻏﻀﺐ ﻏﺮﯾﺪ ‪ .‬ﺳﭙﺲ ﺻﺪاي دﯾﮕﺮي ﺷﻨﯿﺪم ‪ .‬آرام و ﻣﺤﺠﻮب ‪ .‬ﺻﺪاي ﯾﮏ زن ‪.‬‬

‫ادوارد ﺟﻠﻮﺗﺮ از او ﺑﻪ آﺷﭙﺰﺧﺎﻧﻪ آﻣﺪ و ﮐﻨﺎر ﻣﻦ اﯾﺴﺘﺎد ‪ .‬اﺷﮏ ﻫﺎ را از ﺻﻮرﺗﻢ زدود و در ﮔﻮﺷﻢ از ﻣﯿﺎن ﻟﺒﻬﺎي ﺑﻪ ﻫﻢ‬
‫ﻓﺸﺮده اش زﻣﺰﻣﻪ ﮐﺮد ‪:‬‬

‫‪The twilight saga : breaking dawn‬‬ ‫ﺻﻔﺤﮫ ‪١۴‬‬

‫‪www. twilight . ir‬‬ ‫ﮐﺘﺎب اول ‪ :‬ﺑﻼ‬ ‫ﺳﭙﯿﺪه دم‬

‫» اﺻﺮار ﻣﯽ ﮐﻨﻪ ﮐﻪ ﻏﺬاﯾﯽ رو ﮐﻪ آورده ﺑﺬاره و ﺑﺮه ‪ .‬ﺑﺮاﻣﻮن ﺷﺎم درﺳﺖ ﮐﺮده « اﮔﺮ ادوارد اﻧﻘﺪر ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ و ﺳﺮﺳﺨﺖ‬
‫ﻧﺒﻮد ﻣﯽ داﻧﺴﺘﻢ ﮐﻪ اﮐﻨﻮن ﭼﺸﻤﻬﺎﯾﺶ را ﻣﯽ ﭼﺮﺧﺎﻧﺪ ‪ » .‬اﯾﻨﺎ ﺑﻬﺎﻧﻪ اﺳﺖ‪ .‬ﻣﯽ ﺧﻮاد ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺸﻪ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻫﻨﻮز ﻧﮑﺸﺘﻤﺖ «‬
‫در اﻧﺘﻬﺎ ﺻﺪاﯾﺶ ﺑﻪ ﺳﺮدي ﯾﺦ ﺷﺪ ‪.‬‬

‫ﮐﻮﺋﺮ ﺑﺎ ﻇﺮﻓﯽ در دﺳﺘﺎﻧﺶ وارد ﺷﺪ ‪ .‬آرزو ﮐﺮدم ﮐﻪ اي ﮐﺎش ﭘﺮﺗﻐﺎﻟﯽ ﯾﺎ اﺳﭙﺎﻧﯿﺎﯾﯽ ﺑﻠﺪ ﺑﻮدم ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﻢ از اﯾﻦ زن ﮐﻪ ﺑﺮاي‬
‫اﻃﻤﯿﻨﺎن از ﺳﻼﻣﺖ ﻣﻦ ﯾﮏ ﺧﻮن آﺷﺎم را ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﮐﺮده ﺑﻮد ‪ ،‬ﺗﺸﮑﺮ ﮐﻨﻢ ‪.‬‬

‫ﭼﺸﻤﻬﺎﯾﺶ ﺑﯿﻦ ﻣﺎ دوﺗﺎ ﭼﺮﺧﯿﺪ ‪ .‬دﯾﺪم ﮐﻪ رﻧﮓ ﭼﻬﺮه و ﺧﯿﺴﯽ ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ را ﺑﺮرﺳﯽ ﮐﺮد ‪ .‬در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﭼﯿﺰي را ﻣﻦ ﻣﻦ‬
‫ﻣﯽ ﮐﺮد ﮐﻪ ﻣﻦ ﻧﻤﯽ ﻓﻬﻤﯿﺪم ‪ ،‬ﻇﺮف را روي ﭘﯿﺸﺨﻮان ﮔﺬاﺷﺖ ‪.‬‬

‫ادوارد ﭼﯿﺰي ﺑﻪ او ﭘﺮاﻧﺪ ‪ .‬ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل ﻧﺪﯾﺪه ﺑﻮدم ﮐﻪ او اﻧﻘﺪر ﺑﯽ ﻧﺰاﮐﺖ رﻓﺘﺎر ﮐﻨﺪ ‪ .‬او ﺑﺮﮔﺸﺖ ﺗﺎ ﺑﺮود و ﺣﺮﮐﺖ داﻣﻦ ﺑﻠﻨﺪ‬
‫او ﺑﻮي ﻏﺬا را ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﻦ ﮐﺸﺎﻧﺪ ‪ .‬ﺑﻮي ﺷﺪﯾﺪي ﺑﻮد ‪ .‬ﭘﯿﺎز و ﻣﺎﻫﯽ ‪ .‬دﻫﺎﻧﻢ را ﺑﺴﺘﻢ رو ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺳﯿﻨﮏ ﺷﺘﺎﻓﺘﻢ ‪ .‬ادوارد‬
‫دﺳﺘﺶ را روي ﭘﯿﺸﺎﻧﯽ ام ﻗﺮار داد و ﺻﺪاي زﻣﺰﻣﻪ ي آراﻣﺶ دﻫﻨﺪه اش را از ﻣﯿﺎن ﻏﺮش درون ﮔﻮﺷﻬﺎﯾﻢ ﺷﻨﯿﺪم ‪.‬‬
‫دﺳﺘﺎﻧﺶ ﺑﺮاي ﻟﺤﻈﻪ اي ﻧﺎﭘﺪﯾﺪ ﺷﺪﻧﺪ و ﻣﻦ ﺻﺪاي ﺑﺎز و ﺑﺴﺘﻪ ﺷﺪن در ﯾﺨﭽﺎل را ﺷﻨﯿﺪم‪ .‬ﺑﻪ ﻟﻄﻒ او‪ ،‬ﺑﻮي ﻏﺬا ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه‬
‫ﺻﺪاي در ﻗﻄﻊ ﺷﺪ و دﺳﺘﺎن ادوارد دوﺑﺎره ﺑﺮاي ﺧﻨﮏ ﮐﺮدن ﭘﯿﺸﺎﻧﯽ ﺧﯿﺲ و ﭼﺴﺒﻨﺎك ﻣﻦ ﺷﺘﺎﻓﺘﻨﺪ‪ .‬ﺣﺎﻟﻢ ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﺑﻬﺘﺮ‬
‫ﺷﺪ ‪.‬‬

‫در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﮔﻮﻧﻪ ﻫﺎﯾﻢ را ﻧﻮازش ﻣﯽ ﮐﺮد دﻫﺎﻧﻢ را ﭘﺎك ﮐﺮدم ‪.‬‬

‫ﺿﺮﺑﻪ ي آزﻣﺎﯾﺸﯽ ﮐﻮﭼﮑﯽ در ﺷﮑﻢ ام ﻧﻮاﺧﺘﻪ ﺷﺪ ‪.‬‬

‫ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺑﺮآﻣﺪﮔﯽ ﻓﮑﺮ اﻧﺪﯾﺸﯿﺪم ‪ » :‬ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﻣﺮﺗﺒﻪ‪ ...‬ﻣﺎ ﺧﻮﺑﯿﻢ «‬

‫ادوارد ﻣﺮا ﭼﺮﺧﺎﻧﺪ و ﺑﻪ آﻏﻮش ﮐﺸﯿﺪ ‪ .‬ﺳﺮم را روي ﺷﺎﻧﻪ ﻫﺎﯾﺶ اﺳﺘﺮاﺣﺖ آﺳﻮدم ‪ ،‬دﺳﺘﺎﻧﻢ ﻧﺎﺧﻮدآﮔﺎه روي ﺷﮑﻢ ام ﺟﻤﻊ‬
‫ﺷﺪﻧﺪ ‪.‬‬

‫ﺻﺪاي ﺑﺮﯾﺪه ﺷﺪن ﻧﻔﺲ ﮐﺴﯽ را ﺷﻨﯿﺪم و ﺑﺎﻻ را ﻧﮕﺎه ﮐﺮدم ‪.‬‬

‫زن ﻫﻨﻮز آﻧﺠﺎ ﺑﻮد و دﺳﺘﺎﻧﺶ ﻃﻮري ﺑﻪ ﺟﻠﻮ ﺑﺎز ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﮔﻮﯾﯽ دﻧﺒﺎل راﻫﯽ ﺑﺮاي ﮐﻤﮏ ﻣﯽ ﮔﺸﺖ ‪ .‬ﭼﺸﻤﺎن ﮔﺸﺎده‬
‫و ﺧﯿﺮه اش ﺑﻪ ﺑﺮآﻣﺪﮔﯽ روي ﺷﮑﻢ ﻣﻦ ﺧﯿﺮه ﺷﺪه و دﻫﺎﻧﺶ ﺑﺎ وﺣﺸﺖ ﺑﺎز ﻣﺎﻧﺪه ﺑﻮد ‪.‬‬

‫ﺳﭙﺲ ﺻﺪاي ﺑﺮﯾﺪه ﺷﺪن ﻧﻔﺲ ادوارد را ﻧﯿﺰ ﺷﻨﯿﺪم و او در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﻣﺮا ﮐﻤﯽ ﺑﻪ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﻫﻞ ﻣﯽ داد ‪ ،‬ﭼﺮﺧﯿﺪ و رو ﺑﻪ‬
‫زن اﯾﺴﺘﺎد ‪ .‬دﺳﺘﺎﻧﺶ دور ﮐﻤﺮ ﻣﻦ ﺣﻠﻘﻪ ﺷﺪﻧﺪ ﮔﻮﯾﯽ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ ﻣﺎﻧﻊ ﺟﻠﻮ رﻓﺘﻦ ﻣﻦ ﺷﻮد ‪.‬‬

‫ﻧﺎﮔﻬﺎن ﮐﻮﺋﺮ ﺷﺮوع ﺑﻪ ﻓﺮﯾﺎد زدن ﮐﺮد ‪ .‬ﺑﻠﻨﺪ ‪ ،‬ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ‪ ،‬ﮐﻠﻤﺎت ﻧﺎﻣﻔﻬﻮﻣﺶ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﭼﺎﻗﻮ ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ اﺗﺎق ﺑﻪ ﭘﺮواز درآﻣﺪﻧﺪ ‪.‬‬
‫ﻣﺸﺖ ﮐﻮﭼﮑﺶ را در ﻫﻮا ﺑﻠﻨﺪ ﮐﺮد و ﺑﺎ ﺗﮑﺎن دادن آن ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ادوارد ‪ ،‬دو ﻗﺪم ﺟﻠﻮﺗﺮ آﻣﺪ ‪ .‬در ﮐﻨﺎر وﺣﺸﯽ ﮔﺮي ﻫﺎﯾﺶ‬
‫دﯾﺪن ﺗﺮس درون ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﮐﺎر ﺳﺨﺘﯽ ﻧﺒﻮد ‪.‬‬

‫‪The twilight saga : breaking dawn‬‬ ‫ﺻﻔﺤﮫ ‪١۵‬‬

‫‪www. twilight . ir‬‬ ‫ﮐﺘﺎب اول ‪ :‬ﺑﻼ‬ ‫ﺳﭙﯿﺪه دم‬

‫در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﺎزواﻧﺶ را از ﺗﺮس ﺑﺮاي زن ‪ ،‬ﻣﯽ ﻓﺸﺮدم ادوارد ﺟﻠﻮﺗﺮ رﻓﺖ ‪ .‬اﻣﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ او ﺳﺨﻨﺮاﻧﯽ زن را ﻗﻄﻊ ﮐﺮد‬
‫ﻟﺤﻨﺶ ﻣﺮا ﻣﺘﻌﺠﺐ ﺳﺎﺧﺖ ‪ ،‬ﺑﻪ ﺧﺼﻮص ﺑﺎ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻦ رﻓﺘﺎري ﮐﻪ ادوارد ﺑﺎ او داﺷﺖ ‪ ،‬آن ﻫﻢ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ اﯾﻨﻄﻮر در‬
‫ﻣﻘﺎﺑﻠﺶ ﺟﯿﻎ ﻧﻤﯽ زد ‪ .‬اﮐﻨﻮن ﺻﺪاﯾﺶ آرام ﺑﻮد ‪ .‬ﻣﻠﺘﻤﺴﺎﻧﻪ ‪ .‬ﺟﺪا از آن ﻟﺤﻨﺶ ﻧﯿﺰ ﻣﺘﻔﺎوت ﺑﻮد ‪ .‬از اﻧﺘﻬﺎي ﮔﻠﻮﯾﺶ ﺣﺮف‬
‫ﻣﯽ زد و وزن آن از ﺑﯿﻦ رﻓﺘﻪ ﺑﻮد ‪ .‬ﻓﮑﺮ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻢ ﻫﻨﻮز ﺑﻪ زﺑﺎن ﭘﺮﺗﻐﺎﻟﯽ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯽ ﮐﺮد ‪.‬‬

‫ﺑﺮاي ﻟﺤﻈﻪ اي ‪ ،‬زن ﺑﺎ ﺗﻌﺠﺐ ﺑﻪ او ﺧﯿﺮه ﺷﺪ ‪ .‬و در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﯾﮏ ﺳﻮال ﻃﻮﻻﻧﯽ را ﺑﻪ ﻫﻤﺎن زﺑﺎن ﺑﯿﮕﺎﻧﻪ ﭘﺮﺳﯿﺪ ‪،‬‬
‫ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﺑﺎرﯾﮏ و ﺑﺎرﯾﮑﺘﺮ ﺷﺪﻧﺪ ‪.‬‬

‫ﺑﻪ ﭼﻬﺮه ي ادوارد ﺧﯿﺮه ﺷﺪم ﮐﻪ ﻏﻤﮕﯿﻦ و ﺟﺪي ﺷﺪ و ﺳﭙﺲ ﯾﮏ ﺑﺎر ﺑﺎ ﺳﺮ ﺗﺎﯾﯿﺪ ﮐﺮد ‪ .‬زن ﻗﺪﻣﯽ ﺑﻪ ﻋﻘﺐ ﺑﺮداﺷﺖ و‬
‫روي ﺳﯿﻨﻪ اش ﺻﻠﯿﺐ ﮐﺸﯿﺪ ‪.‬‬

‫ادوارد دﺳﺘﺶ را ﺑﻪ ﺳﻤﺖ او دراز ﮐﺮد و دﺳﺖ دﯾﮕﺮ را روي ﮔﻮﻧﻪ ام ﮔﺬاﺷﺖ ‪ .‬او دوﺑﺎره ﺑﺎ ﻋﺼﺒﺎﻧﯿﺖ ﺟﻮاب داد و دﺳﺘﺎﻧﺶ‬
‫را ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ادوارد ﺗﮑﺎن داد و ﺑﺮاﯾﺶ ﻗﯿﺎﻓﻪ ﮔﺮﻓﺖ ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﺣﺮﻓﺶ ﺗﻤﺎم ﺷﺪ ‪ ،‬ادوارد دوﺑﺎره ﺑﺎ ﻫﻤﺎن ﺻﺪاي آرام و ﻣﺒﺮم‬
‫ﻗﺒﻠﯽ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮد ‪.‬‬

‫ﭼﻬﺮه ي زن ﻋﻮض ﺷﺪ ‪ .‬وﻗﺘﯽ ادوارد ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯽ ﮐﺮد ‪ ،‬او ﺑﺎ ﺷﮏ و ﺗﺮدﯾﺪ واﺿﺢ در ﻧﮕﺎﻫﺶ ﺑﻪ ادوارد ﻣﯽ ﻧﮕﺮﯾﺴﺖ و‬
‫ﻣﺪام ﻧﮕﺎﻫﺶ را ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﯽ اﻧﺪاﺧﺖ ‪ .‬ﺣﺮف ادوارد ﺗﻤﺎم ﺷﺪ و ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ رﺳﯿﺪ زن ﺑﻪ ﭼﯿﺰي ﻣﯽ اﻧﺪﯾﺸﺪ ‪ .‬ﻧﮕﺎﻫﺶ ﺑﯿﻦ ﻣﺎ‬
‫دوﺗﺎ ﭼﺮﺧﯿﺪ و ﺳﭙﺲ ‪ ،‬ﮔﻮﯾﯽ ﻧﺎﺧﻮدآﮔﺎه ‪ ،‬ﻗﺪﻣﯽ ﺑﻪ ﻋﻘﺐ ﺑﺮداﺷﺖ ‪.‬‬

‫او ﺑﺎ دﺳﺘﺎﻧﺶ ﺷﮑﻠﯽ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﯾﮏ ﺑﺎدﮐﻨﮏ را ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ از ﺷﮑﻢ اش ﺑﯿﺮون ﭘﺮﯾﺪ‪ .‬ﻣﻦ ﺧﯿﺮه ﺷﺪم ‪ .‬آﯾﺎ اﻓﺴﺎﻧﻪ ﻫﺎﯾﺶ‬
‫درﺑﺎره ي ﺧﻮن آﺷﺎم ﻫﺎي درﻧﺪه اﯾﻦ را ﻧﯿﺰ در ﺑﺮ داﺷﺘﻨﺪ ؟ آﯾﺎ ﻣﻤﮑﻦ ﺑﻮد او در ﻣﻮرد ﭼﯿﺰي ﮐﻪ درون ﻣﻦ در ﺣﺎل رﺷﺪ ﺑﻮد‬
‫اﻃﻼﻋﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ؟‬

‫او اﯾﻦ ﺑﺎر ﻋﻤﺪي ﭼﻨﺪ ﻗﺪم ﺑﻪ ﺟﻠﻮ ﺑﺮداﺷﺖ و ﭼﻨﺪ ﺳﻮال ﭘﺮﺳﯿﺪ ﮐﻪ ادوارد ﺑﺎ ﻋﺼﺒﺎﻧﯿﺖ ﺟﻮاب داد ‪ .‬ﺳﭙﺲ ادوارد ﺳﻮاﻟﯽ‬
‫ﭘﺮﺳﯿﺪ ‪ .‬زن ﻣﮑﺚ ﮐﺮده و ﺳﭙﺲ ﺑﻪ آراﻣﯽ ﺳﺮ ﺗﮑﺎن داد ‪ .‬وﻗﺘﯽ ادوارد دوﺑﺎره ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮد ﺻﺪاﯾﺶ ﭼﻨﺎن دردﻧﺎك ﺑﻮد ﮐﻪ‬
‫ﻧﮕﺎﻫﻢ را ﺑﻪ ﺧﻮد ﺟﻠﺐ ﮐﺮد ‪ .‬ﺻﻮرت اش ﻏﺮق در اﻧﺪوه ﺑﻮد ‪.‬‬

‫در ﺟﻮاب ‪ ،‬ﮐﻮﺋﺮ ﺑﻪ ﻗﺪري ﺟﻠﻮ آﻣﺪ ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﺪ دﺳﺘﺶ را روي دﺳﺘﺎن ﻣﻦ ﺑﺎﻻي ﺑﺮﺟﺴﺘﮕﯽ ﺷﮑﻢ ام ‪ ،‬ﺑﮕﺬارد ‪ .‬او ﯾﮏ ﮐﻠﻤﻪ‬
‫ﺑﻪ ﭘﺮﺗﻐﺎﻟﯽ ﮔﻔﺖ ‪.‬‬

‫ﺑﻪ آراﻣﯽ آﻫﯽ ﮐﺸﯿﺪ ‪ » :‬ﻣﻮرت « ﺳﭙﺲ ﺑﺮﮔﺸﺖ ‪ .‬ﺷﺎﻧﻪ ﻫﺎﯾﺶ ﻃﻮري ﺧﻢ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ اﻧﮕﺎر اﯾﻦ ﻣﮑﺎﻟﻤﻪ ﭘﯿﺮﺗﺮش ﮐﺮده ﺑﻮد ‪.‬‬

‫آﻧﻘﺪر اﺳﭙﺎﻧﯿﺎﯾﯽ ﻣﯽ داﻧﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﻣﻌﻨﯽ آن ﻟﻐﺖ را ﺑﻔﻬﻤﻢ ‪ » .‬ﻣﻮرت ‪ :‬ﻣﺮگ «‬

‫ادوارد دوﺑﺎره ﯾﺦ زده ﺑﻮد ‪ ،‬ﺑﺎ ﻧﮕﺎه ﺷﮑﻨﺠﻪ دﯾﺪه اش رﻓﺘﻦ او را ﺗﻤﺎﺷﺎ ﮐﺮد ‪ .‬ﻟﺤﻈﺎﺗﯽ ﺑﻌﺪ ‪ ،‬ﺻﺪاي روﺷﻦ ﺷﺪن ﻣﻮﺗﻮ ﻗﺎﯾﻘﯽ‬
‫ﺑﻪ ﮔﻮش رﺳﯿﺪ و ﺑﻌﺪ در دوردﺳﺖ ﻧﺎﭘﺪﯾﺪ ﺷﺪ ‪.‬‬

‫ادوارد ﺗﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ دﺳﺘﺸﻮﯾﯽ راه ﺑﯿﻔﺘﻢ ﺣﺮﮐﺘﯽ ﻧﮑﺮد ‪ .‬ﺳﭙﺲ دﺳﺘﺎﻧﺶ ﺷﺎﻧﻪ ﻫﺎي ﻣﺮا ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ‪.‬‬

‫‪The twilight saga : breaking dawn‬‬ ‫ﺻﻔﺤﮫ ‪١۶‬‬

‫‪www. twilight . ir‬‬ ‫ﮐﺘﺎب اول ‪ :‬ﺑﻼ‬ ‫ﺳﭙﯿﺪه دم‬

‫» ﮐﺠﺎ ﻣﯽ ري؟ « ﺻﺪاﯾﺶ زﻣﺰﻣﻪ اي از رﻧﺞ ﺑﻮد ‪.‬‬

‫» ﻣﯽ رم دوﺑﺎره ﻣﺴﻮاك ﺑﺰﻧﻢ «‬

‫» ﻧﮕﺮان ﭼﯿﺰي ﮐﻪ اون ﮔﻔﺖ ﻧﺒﺎش ‪ .‬اﯾﻨﻬﺎ ﭼﯿﺰي ﺟﺰ اﻓﺴﺎﻧﻪ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ ‪ .‬دروغ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺮاي ﺳﺮﮔﺮﻣﯽ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻦ «‬

‫ﺑﻪ او ﮔﻔﺘﻢ ‪ » :‬ﻣﻦ از ﺣﺮﻓﻬﺎش ﭼﯿﺰي ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻧﺸﺪم « ﺑﺎ اﯾﻨﮑﻪ اﯾﻦ ﮐﺎﻣﻼ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﻧﺪاﺷﺖ ‪ .‬اﻧﮕﺎر ﻣﻦ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﭼﯿﺰي را‬
‫ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ اﯾﻨﮑﻪ اﻓﺴﺎﻧﻪ ﺑﻮد ﻧﺎدﯾﺪه ﺑﮕﯿﺮم ‪ .‬زﻧﺪﮔﯽ ﻣﻦ از ﻫﺮ ﻃﺮف ﺑﺎ اﻓﺴﺎﻧﻪ ﻫﺎ ﭘﺮ ﺷﺪه ﺑﻮد ‪ .‬ﻫﻤﻪ ﺷﺎن در زﻧﺪﮔﯽ ﻣﻦ‬
‫ﺣﻘﯿﻘﺖ داﺷﺘﻨﺪ ‪.‬‬

‫» ﻣﻦ ﻣﺴﻮاك ات رو ﺟﻤﻊ ﮐﺮدم‪ .‬اﻻن ﻣﯿﺎرم «‬

‫او ﺟﻠﻮﺗﺮ از ﻣﻦ ﺑﻪ اﺗﺎق ﺧﻮاب ﺷﺘﺎﻓﺖ ‪.‬‬

‫ﺻﺪا زدم ‪ » :‬زود ﺣﺮﮐﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ؟ «‬

‫» ﺑﻪ ﻣﺤﺾ اﯾﻨﮑﻪ ﺗﻮ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺸﯽ «‬

‫در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺻﺒﺮ ﮐﺮد ﺗﺎ ﮐﺎر ﻣﻦ ﺗﻤﺎم ﺷﻮد ‪ ،‬ﻃﻮل اﺗﺎق را در ﺳﮑﻮت ﻃﯽ ﮐﺮد ‪ .‬ﮐﺎرم ﮐﻪ ﺗﻤﺎم ﺷﺪ ﻣﺴﻮاك را ﺑﻪ او‬
‫ﺑﺮﮔﺮداﻧﺪم‪.‬‬

‫» ﻣﻦ ﺳﺎك ﻫﺎ رو ﻣﯽ ﺑﺮم ﮐﻨﺎر ﻗﺎﯾﻖ «‬

‫» ادوارد‪« ...‬‬

‫او ﺑﺮﮔﺸﺖ ‪ » :‬ﺑﻠﻪ؟ «‬

‫درﻧﮓ ﮐﺮدم ‪ .‬ﺳﻌﯽ داﺷﺘﻢ راﻫﯽ ﭘﯿﺪا ﮐﻨﻢ ﺗﺎ ﭼﻨﺪ ﺛﺎﻧﯿﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎﺷﻢ‪ .‬ﮔﻔﺘﻢ ‪ » :‬ﻣﯽ ﺷﻪ ﻣﻘﺪاري ﻏﺬا ﺑﺮاي راه ﺑﺮداري ؟ ﮐﻪ‬
‫اﮔﻪ دوﺑﺎره ﮔﺮﺳﻨﻪ ﺷﺪم؟ «‬

‫» اﻟﺒﺘﻪ « ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﻧﺮم ﺑﻮدﻧﺪ ‪ » :‬ﻧﮕﺮان ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﻧﺒﺎش ‪ .‬ﺗﺎ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻋﺖ دﯾﮕﻪ ﺑﻪ ﮐﺎرﻻﯾﻞ ﻣﯽ رﺳﯿﻢ ‪ .‬اﯾﻦ ﺑﻪ زودي ﺗﻤﻮم‬
‫ﻣﯿﺸﻪ «‬

‫از آﻧﺠﺎﯾﯿﮑﻪ ﺑﻪ ﺻﺪاﯾﻢ اﻋﺘﻤﺎد ﻧﺪاﺷﺘﻢ ‪ ،‬ﻓﻘﻂ ﺳﺮ ﺗﮑﺎن دادم ‪.‬‬

‫او ﺑﺮﮔﺸﺖ و ﺑﺎ ﭼﻤﺪان ﻫﺎﯾﯽ ﺑﺰرگ در ﻫﺮ دﺳﺖ از اﺗﺎق ﺧﺎرج ﺷﺪ ‪.‬‬

‫ﻣﻦ از ﺟﺎ ﭘﺮﯾﺪم و ﺗﻠﻔﻨﯽ را ﮐﻪ روي ﭘﯿﺸﺨﻮان ﺟﺎ ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺑﻮد ﭼﻨﮓ زدم ‪ .‬ﺧﯿﻠﯽ دور از ادوارد ﺑﻮد ﮐﻪ ﭼﯿﺰي را ﻓﺮاﻣﻮش‬
‫ﮐﻨﺪ ‪ .‬ﮐﻪ آﻣﺪن ﮔﻮﺳﺘﺎوو را ﻓﺮاﻣﻮش ﮐﻨﺪ ‪ .‬ﮐﻪ ﺗﻠﻔﻦ اش را اﯾﻨﺠﺎ ﺟﺎ ﺑﮕﺬارد ‪ .‬آﻧﻘﺪر ﻣﻀﻄﺮب ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﺨﺘﯽ ﺧﻮدش را‬
‫ﺣﻔﻆ ﻣﯽ ﮐﺮد ‪.‬‬

‫‪The twilight saga : breaking dawn‬‬ ‫ﺻﻔﺤﮫ ‪١٧‬‬

‫‪www. twilight . ir‬‬ ‫ﮐﺘﺎب اول ‪ :‬ﺑﻼ‬ ‫ﺳﭙﯿﺪه دم‬

‫ﺗﻠﻔﻦ را ﮔﺸﻮدم و ﺷﻤﺎره ﻫﺎي ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﯾﺰي ﺷﺪه را ﮔﺬراﻧﺪم ‪ .‬ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺑﻮدم ﮐﻪ ﺻﺪاﯾﺶ را ﻗﻄﻊ ﮐﺮده ‪ ،‬ﻣﯽ ﺗﺮﺳﯿﺪم‬
‫ﻣﭻ ام را ﺑﮕﯿﺮد ‪ .‬آﯾﺎ اﻻن ﮐﻨﺎر ﻗﺎﯾﻖ ﺑﻮد؟ ﯾﺎ ﺑﺮﮔﺸﺘﻪ ﺑﻮد ؟ اﮔﺮ زﻣﺰﻣﻪ ﻣﯽ ﮐﺮدم ‪ ،‬آﯾﺎ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺻﺪاﯾﻢ را از آﺷﭙﺰﺧﺎﻧﻪ‬
‫ﺑﺸﻨﻮد؟‬

‫ﺷﻤﺎره اي ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻢ را ﭘﯿﺪا ﮐﺮدم ‪ .‬ﺷﻤﺎره اي ﮐﻪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل ﻫﯿﭻ وﻗﺖ در زﻧﺪﮔﯽ ام ﻧﮕﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدم ‪ .‬آن را ﮔﺮﻓﺘﻪ و‬
‫اﻣﯿﺪواراﻧﻪ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻣﺎﻧﺪم‪.‬‬

‫ﺻﺪاﯾﺶ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﺑﺎدﻫﺎي ﻃﻼﯾﯽ ﭘﺎﺳﺦ داد ‪ » :‬اﻟﻮ؟ «‬

‫زﻣﺰﻣﻪ ﮐﺮدم ‪ » :‬روزاﻟﯽ؟ ﺑﻼ ﻫﺴﺘﻢ ‪ .‬ﺧﻮاﻫﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ‪ ...‬ﺗﻮ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﮐﻤﮏ ﮐﻨﯽ «‬

‫‪The twilight saga : breaking dawn‬‬ ‫ﺻﻔﺤﮫ ‪١٨‬‬

‫‪www. twilight . ir‬‬ ‫ﮐﺘﺎب اول ‪ :‬ﺑﻼ‬ ‫ﺳﭙﯿﺪه دم‬

‫ﭘﺎﯾﺎن ﮐﺘﺎب اول ‪ :‬ﺑﻼ‬

‫ﮐﺘﺎب دوم ‪ :‬ﺟﯿﮑﻮب‬

‫ﻓﺼﻞ ﻫﺸﺘﻢ ‪ :‬ﻣﻨﺘﻈﺮم ﮐﻪ اﯾﻦ ﺟﻨﮓ ﻟﻌﻨﺘﯽ دﯾﮕﻪ ﺷﺮوع ﺑﺸﻪ‬

‫‪The twilight saga : breaking dawn‬‬ ‫ﺻﻔﺤﮫ ‪١٩‬‬